Podcasts about Mog

Mogę zdementować tę informację. Tej wizyty, przynajmniej w tym momencie, nie będzie - tak wiceszef MON Paweł Zalewski w Porannej rozmowie w RMF FM skomentował doniesienia Fox News o rychłej wizycie w Polsce wiceprezydenta USA J.D. Vance'a. Polityk Polski 2050 mówił też o pakiecie ustaw dotyczących obronności.

Pomóż mi stworzyć halloweenowy odcinek Krzyk Horror Podcast! Podziel się swoim strachem. Szukam prawdziwych, mrożących krew w żyłach świadectw. Mogą to być dziwne przeżycia, niepokojące koszmary, paraliżujące fobie. Twoja historia może wybrzmieć w mrocznym „koncercie życzeń” w Halloween. Wyślij swoją historię w wiadomości prywatnej na Instagramie lub mail na adres: krzyk.podcast@gmail.com Gdy policja odkryła ciało Corriann opuszczonym mieszkaniu, symbole na ścianach i brutalne obrażenia sugerowały, że to był satanistyczny rytuał. Dwóch nastolatków z Teksasu twierdziło, że zawarło pakt z diabłem. Jego ceną było życie ich 15-letniej znajomej.Prawda była bardziej przerażająca.

To historia niezwykle trudnej miłości do kolarstwa. Skrytych pragnień, marzeń. Co kilkaset kilometrów z rezygnacją przerywana i pisana od nowa. Pełna niepowodzeń, bólu, odrzucenia. Jest identyczna jak Twoja. Dziś Różni nas jedynie etap. Niektórzy są u początku tej trasy. Inni w połowie. Ktoś spotyka mnie będąc ze mną koło w koło lub to ja jestem za Tobą. To nieistotne. Najważniejsze, że jesteś na niej. Jesteśmy. Moja trasa rozpoczęła się w 2016 roku, 99 000 km temu. To pięć beznamiętnych cyfr. Liczby nie mają emocji, choć zawsze kusi, by przez ich pryzmat szafować oceny. Dla mnie były one wówczas kluczowe. Kluczową liczbą było 109. Tyle kilogramów. Z nimi miałem okazję już biegać testując pierwszy swój zegarek sportowy. Wtedy każdy rodzaj aktywności był dla mnie błogosławieństwem. Po 4 latach walki z codziennymi napadami paniki okazało się, że bieganie z nadwagą jest na tyle męczące, że ich nasilenie się zmniejszyło. Częstotliwość także uległa ograniczeniu. Jedynie dokuczał mi ból i frustracja, bowiem utrzymanie 6 minut na kilometr było trudne. Do tego kolana. Plecy. Dwie śruby w stawie skokowym ograniczające ruchomość proszące się o chirurgiczne usunięcie. Nawet to relacjonowałem na swoim zupełnie innym kanale, na ktorym działałem od 2008 roku Pozbycie się srubek pomogło. Pozwoliło biegać pewniej. Jednak nie szybciej. Lubiłem bo, jednak więcej jak 10 km było poza moim zasięgiem. Serce chce, stawy nie. Operowana noga tym bardziej. Z resztą do dziś muszę respektować ograniczenia biegowe wynikające z tej kontuzji. Nie powinienem biegać jednorazowo więcej niż 15 km. To oznacza, że do końca życia nie zrobię maratonu, nie będę mógł biegać po plaży, ani nie wystartuje w runmagedonie. To syndrom zerojedynkowy. Albo mogę wszystko albo to bez sensu. Był piękny lipcowy wieczór po upalnym dniu. W powietrzu. Wjechałem po całym dniu do garażu w którym wśród opon zimowych stał przyprószony kurzem rower. Stał tu kilka lat. Otrzymałem go w prezencie w zamian za pomoc w nakręceniu wideo promocyjnego. Wyciągnąłem z bagażnika kompresor. Napompowałem opony i po prostu wsiadłem. Przejechałem 700 metrów i udało mi się utrzymać na tym dystansie 20 km/h. Poczułem się jakbym miał 12 lat. Tyle, że przez te 18 lat nieco się zmieniło. Stałem się sfrustrowanym, zmęczonym życiem paczkiem czerpiącym radość jedynie z jedzenia oraz każdego poranka gdy nie mam objawów nerwicy somatycznej. Dotarłem do najbliższej stacji na której pochłonąłem litr wody. Następnego dnia zrobiłem to samo. Jednak denerwował mnie fakt ograniczeń moich opon. Co to znaczy 3 atmosfery. Zamówiłem nowe. Dostosowane do wyższego ciśnienia i łyse. One pomogły. Było lżej. Dojechałem na nich z Konstancina do wsi Gassy. To był kolejny z tych ciepłych i pogodnych wieczorów z przenikliwymi promieniami złotej godziny. Minął tydzień i zadzwoniłem do przyjaciela Karola prowadzącego sklep rowerowy w Bydgoszczy. Tak stałem się właścicielem roweru za 4000 zł. Aluminium. Tiagra 2×8. Ale za to opony które mogę napompować do 8 atmosfer. To była moja ówczesna fetysz. Ciśnienie i prędkość. Prędkość, która wzrosła. W jeden dzień. Trasa Piaseczno – Obory ze średnią 30 km/h. Byłem potwornie zmęczony. Moje czarne spodenki biegowe stały się białe. Kryształy soli były na czubku nosa, włosach. Trasa okupiona była dwudniową rekonwalescencja tyłka, ud, pleców, nadgarstków, szyi. Ale w głowie czułem niesamowitą ekscytację, która na wiele godzin zajęła moje myśli i przekierowała je z hipochondrii na rower. Na problemy, które mnie nawiedziły. Największym z nich było siodełko. Kupiłem spodenki kolarskie z wkładką bez szelek, bo uważałem, że szelki to abstrakcja w połączeniu z moją figurą. To nie pomogło. Każdego dnia jeździłem i nasłuchiwałem bólu. Czasem tak silnego, że chciałem wyć. Pojawił się także stan zapalny skóry. To był etap zapisany wersalikami TO BEZ SENSU Wziąłem oddech. Kupiłem siodełko. Poszedłem do jednego z dwóch ówczesnych warszawskich fitterow. To nie pomogło. Jednak każdego jednego dnia jeździłem. Próbowałem sobie udowodnić, że dam radę. Nie poddam się, bo udowodniłbym sobie słabość. Nie jestem dzielny ani uparty, bo jestem bohaterem. Robię to z niskiego poczucia własnej wartości. Musiałbym samemu sobie powiedzieć, że zakup szosy to był zły pomysł. Założyłem nowy kanał na YouTube, o rowerach. To był wrzesień 2016. Zaraz będzie 10 lat. Mijały miesiace, zmieniałem siodełka, byłem w trzech województwach różnych speców od pozycji. Nic to nie dawało. Mimo to jeździłem, choć więcej jak 20 km to było wyzwanie. Polubiłem nawet to cierpienie. Ten stan kompletnego wykończenia za każdym razem gdy chorobliwie próbowałem udowodnić sobie, że ból przejdzie a ja osiągnę 30 km/h średniej. Tak chylił się ku końcowi pierwszy sezon. Zbiegiem okoliczności trafiłem na nową grupę na fb – ZWIFT Polska. Zauważyłem tam dziwne urządzenia do treningu w domu. Wziąłem swoją przepoconą kartę kredytową i poszedłem do Decathlonu. Kupiłem trenażer. Zainstalowałem swifta. Uznałem, że jest beznadziejny i drogi. Przesiadłem się na aplikacje do jeżdżenia po trasach wideo. Po Nicei i Belgii. W belgi trafiłem na jedyny obecny tam podjazd 10%. Skonałem. Trenażer się zablokował i nie byłem w stanie pedałować. Okazało się, że trzeba wymienić oponę. Okazało się, że z garażu w którym leżał mój pierwszy rower jest też zapyziały wiatrak. Przynooslem go. Zorientowałem się, że w profilu aplikacji po uwagę brana jest także waga. Nie była uzupełniona. Zastąpiłem domyślne 75 kg na 103. Znów postanowiłem pojechać na te górę 10%. Znów trenażer się zepsuł. Musiałem rozejrzeć wiele for by się dowiedzieć jak rozwiązać ten problem. Okazało się, że na trenażerze należy zmieniać biegi. Następnego dnia zacząłem używać przerzutek. Mimo to nie udało się dojechać na szczyt ten trasy. Po kolejnym tygodniu dojrzałem na opakowaniu, że mój trenażer sulymuluje maksimum 6 procent. Tak wróciłem na ZWIFT. Na wiosnę znów zadzwoniłem do przyjaciela że sklepu rowerowego w Bydgoszczy. Kupiłem nowy rower. Lżejszy. Karbonowy. By był bardziej karbonowy. To nie pomogło. Ból, walka o każdy kilometr. Znalazłem jednak siodełko z dziurą w środku, które troszkę odciążyło kroczę. Musieliśmy jednak podnieść i odwrócić mostek. Drugi mój sezon na rowerze to także pierwsze ustawki. Pierwsze zdjęcia. O tutaj jestem w majtkach, które założyłem pod spodenki. A tutaj kryształy. Ja tutaj, w 2018 roku nic nie rozumiałem. Nie widziałem dysonansu pomiędzy moim rowerem a wagą. Wiem, to nie jest dramatu. Tutaj nie widać otyłości, bo nie mam klasycznego brzucha. Zawsze byłem równomiernie ulany. Jedni mają chude nogi i ręce i większość rezerw zlokalizowanych wokół pasa. Inni jak ja mają tłuszcz wszędzie. To gubi. Wyglądasz z daleka niby normalnie, a w rzeczywistości wieziesz na każdym kilometrze 10 butelek wody 1.5 litrowej. Najbardziej symboliczne jest to zdjęcie z lipca 2017. Aż trafiło do mojej książki. Zrobił mi je Michał. Za co dziękuję. Pozwoliło mi ono spojrzeć z innej perspektywy. Z perspektywy, która oddaje dysonans pomiędzy mną a rowerem, którego nie widać. Od tego spotkania i wspólnej jazdy do Nowego Dworu Mazowieckiego. To był moment kumulacji. Mijało pół roku od momentu założenia tego kanału. Zaczęło się pojawiać coraz więcej głosów na temat mojego wyglądu. Jednak ignorowałem to. Mówiłem sobie, że w mojej poprzedniej branży złych słów jest zdecydowanie więcej. Jednak podczas jednego z gorszych dni ta gruba skóra stała się cieńsza. Opanował mnie wstyd. Pierwszy raz poczułem go tak dobitnie. To była kumulacja złych emocji. Obraziłem się na YouTube i postanowiłem z dnia na dzień. Musiałem zrobić bolesny rachunek sumienia. Czemu piję po każdym rowerze piwo. Czemu codziennie wieczorem jem słodycze? Dlaczego przeliczam kilometry na kostki czekolady i paczki chipsów. 8 lipca 2017 wziąłem się w garść. Oto zdjęcie pierwszego talerza. Jadłem tylko warzywa, kasze, kefir i jabłka. Do tego wyłącznie woda. Każdego dnia szedłem normalnie na rower. Robiłem 30 kilometrów na czas przez 3 dni w tygodniu. W weekend długi tlen. Szaleństwo, oddające mój charakter. Wszystko albo nic. Przez pierwszy tydzień wyłem na myśl o tym, że po pracy i po treningu nie zjem nic słodkiego. Nie kupię piwa. W tym okresie robiłem najszybsze zakupy w swoim życiu. Wiedziałem, że nie mogę przejść przez alejkę że słodyczami. Wchodzę. Na start pakuję jabłka. Na na warzywach rukolę. Obok zamrażarki i z nich biorę wszystko. Wszystkie możliwe mrożone zupy, marchewkę z groszkiem. Buraki, szpinak, fasolkę. Obok kasza gryczana w woreczkach. Vis a vis są pestki. Słonecznik i Pini i dynia. Dochodzę do lodówek, ale tak, żeby nie patrzeć na sery i serki. Porywam 6 litrów kefiru i od razu do kasy. Tak wyglądał mój posiłek każdego dnia. Nie złamałem się ani razu. Głownie dzięki temu, że miałem dobrze dobrane antydepresanty, było wyjątkowo ciepłe lato i udało mi się przełamać najtrudniejsze 21 dni. Po tych tygodniach wpadłem w nowy rytm. Udało mi się zerwać z uzależnieniem od cukru i soli. Dopiero też w tym momencie zobaczyłem, że waga drgnęła. Zjechałem o 4 kilogramy. Po miesiącu z jeszcze większą satysfakcją w restauracji prosiłem tylko o dwie sałatki bez sosów oraz dwie zupy. Nie wiem ile miałem deficytu energetycznego, bo jeszcze nie było aplikacji na telefon, które tak dokładnie by to oceniały. Jednak z perspektywy oceniam, że nie dojadałem około 1000 kcal każdego dnia. To zdjęcie spodni po 2 miesiącach. Dalej jeździłem. Niesamowicie się wkręciłem. Zrobiłem kolejne korekty ustawienia mojego roweru. Tego dnia okazało się, że straciłem już 6 kilo. Moje ciało proporcjonalnie traciło na obwodach. Okazało się, że mogę mieć już nieco niżej kierownicę. We wrześniu już zacząłem powoli wymieniać swoją garderobę, bo okazało się, że choć ja tego nie widzę, to zaczynam wyglądać jak przyodziany w strój po starszym bracie. Nawet odzież motocyklowa poszła na wymianę. 11 września 2027 moja twarz zaczęła przypominać tę obecną. Niesamowicie schudłem na policzkach. W międzyczasie były też wyjazdy służbowe. Gdy byłem odcięty od roweru brałem buty i czepek. To Barcelona i kolega, który śmieje się z mojej kolacji. Musiałem tak robić. Zapychać się warzywami i owocami. To jest 30 września. Nowy trenażer, nowe FTP, wciąż na diecie. Wciąż unikając chodzenia po sklepie. 3 grudnia już warzyłem 81,7 kilogramy. Jeszcze 2 do celu. Nowa koszula, pierwszy McDonalds – wraz z warzywami bez kury z podwójnymi warzywami. Pierwsze badanie u byłego trenera z siłowni, który po pół roku mnie nie poznał. Po tym czasie badania krwi. Zniknął nadmiar cholesterolu. Leukocyty spadły, rozjechały się czerwone krwinki, bo całkowicie przez przypadek przez pół roku byłem wege. Zgodnie z zaleceniami lekarza, raz w mięsiącu mięso. Wątróbka. Smażonego nie miałem w ustach od czerwca. Od czerwca trzymam się także wewnętrznej rozpiski treningowej. Gdy zimno, leje i wieje odpalam Zwifta. Pierwszy kieliszek alkoholu wypiłem 2 stycznia. Ta szklanka mnie zmiotła z planszy tak bardzo, że uznałem, że chyba lepiej mi bez tego. Tak tkwiłem w fanklubie kefiru. To jest mój test FTP z 8 stycznia 2018 przy 80 kg. Mogłem wrócić do delikatnego zwiększenia limitu kalorycznego, choć okazało się, że teraz spoczynkowo potrzebuję ich dziennie 2200 zamiast wcześniejszych 3000. To znaczy, że mogę więcej jeść i nie tyć, jednak tylko trochę więcej, a nie tyle co wcześniej. 12 lutego 2018 wyjechałem na tydzień by obiecać sobie, że nawet w delegacji umiem się trzymać. 24 lutego były moje pierwsze wirutialne zawody na Zwift. Nigdy się tak nie spociłem. Na tym smutnym zdjęciu, po nieudanym spotkaniu służbowym mam 79 kilo. 10 marca wyszedłem pierwszy raz na zewnątrz po zimowej przerwie. Nie wierzyłem w to jak jestem szybki pod górkę i na segmentach. Pojechałem główną drogą z Konstancina do Kalwarii i z powrotem bez zatrzymywania się. Zrobiłem personal rekord tej trasy. Nie byłem w stanie długo uwierzyć w to jak ogromną różnicę daje te 25 kilo. Okazało się, że nie boli mnie tyłek, ani ręce. Jedynie co mi dokucza bez powłoki tłuszczowej to zimno. Jakbym nie miał jeszcze jednej warstwy odzieży. Bardzo wzrósł mi też vo2 max liczony przez Garmina. Czy to dokładne czy nie, było widać przełom. Umówiłem się na ostatni już w moim życiu Fitting. Usunęliśmy wszystkie podkładki pod mostkiem by być mniej zakompleksionym. Pierwszy raz ogoliłem nogi 2 kwietnia 2018. To był etap na którym oderwałem się na moment od ziemii. Zacząłem trochę w siebie wierzyć. Zachłysnąłem się samym sobą oraz słowami, które wówczas czytałem pod swoimi filmami. Było nieco niedowierzania, bo wizualnie naprawdę byłem ciężki do rozpoznania. Sporo też w sieci jak i w realu słyszałem pytań czy nie jestem chory. Czy wszystko że mną jest w porządku. Każdy YouTuber ma swoim życiu taki okres gdy odlatuje. Ja w tym momencie byłem odleciany. Uważałem, że wiem już wszystko oraz mam wyłączność na wiedzę. Być może uważałem się za lepszego. Do czasu. Do tych zawodów. Dojechałem sam, w dodatku zdyskwalifikowany. Niesamowicie wpłynęło to wówczas na moją pewność siebie. To był taki plask z liścia w twarz. Potrzebne by zejść znów na ziemię. Nabrania pokory. Do siebie, do ludzi. Wytłumaczenia sobie samemu, że liczby i waga to nie wszystko. To czego doświadczasz jest potrzebne. To kara za brak pokory. To był rok w którym zmieniłem narrację na swoim kanale z lepszego na równego. 27 maja pierwszy raz ktoś powiedział, że mnie kojarzy. To ten Pan. Ten okres był niesamowity w moim życiu. Zauważyłem, że czuję się nie tyko fizycznie mocniejszy, ale także psychicznie. Zwróciłem uwagę na to, że nawet gdy jest lepiej to nie mam prawa nawet wewnątrz samego siebie, po cichu wywyższać się względem kogokolwiek. Nie chcę zostać kiedyś bufonem, Panem z YouTube, którego jedynym sukcesem jest to, że oddycha i schudł. Nie bądź nauczycielem. Bądź przyjacielem. Bądź sobą, Człowiekiem. Bez maski. Na tym etapie już regularnie zacząłem brać udział w zawodach. Zapisywałem się na nie, by mieć stałe bodźce i małe cele. By wreszcie dojechać z peletonem, albo dobiec. Na bieganiu też poczułem ogromna różnicę. Inne tempo, inne tętno. Inne czasy. 5 km już nie męczy, a mogę zrobić nawet 10. Zacząłem jeździć w góry. Zaliczyłem pierwsze 100 km po świętokrzyskim. Dostałem pierwsze zaproszenie na event branżowy jako Pan z YouTube. Jednak nikt nie chciał że mną działać w sposób komercyjny. Dobiłem też do momentu w którym mogłem bez przeszkód robić rocznie od 10 do 15 000 kilometrów rocznie, choć nadal dla niektórych to niedużo. Dla mnie wówczas był to absolutny kosmos. Tak jest do dziś, gdy porównuję siebie do wersji Leszka z początku. To jest moja druga w życiu sesja zdjęciowa. A to pierwszy spot, który wyprodukowałem do swojego portfolio, choć nikt go nie zlecał i nikt nie płacił. W listopadzie 2018 znów odezwała się lewa noga. Kontuzja biedowa na skutek przeciążenia, przypominająca mi o moich ograniczeniach. Zakaz biegania na 4 miesiące. Ale ten czas poświęciłem dzięki temu na rozwój formy na trenażerze. Nadal trzymałem nowy model żywieniowy oraz 79 kilo wagi walcząc teraz o lepszą wydolność. Robiłem to jeżdżąc po wirtualnych górach na Zwift. Mieszkając wówczas w Warszawie, jedyną okazją do wspinaczki był trenażer. Pojawił się także pierwszy trener, który rozpisał każdy trening dzień po dniu, sprawiając, że te 7 lat temu byłem w stanie podjechać Alpe Du Zwift w 50 minut. Pobić ten czas udało mi się dopiero w 2023 roku. Tak, bo spektakularnym przyroście formy po redukcji masy i po pierwszych dwóch latach rozwoju przychodzi załamanie. Masz 85% formy, a poprawa o te kolejne 15 procent staje się wykładniczo trudne. Każdy jeden wat czy kilometr na godzinę jest trudniejszy do osiągnięcia. Byłem tym rozczarowany. Ogółem przełom 18 i 19 roku był trudny. Musiałem przyjmować wyższe dawki SSRI, po wcześniejszym zmniejszeniu. Połączyło się to z momentem zwątpienia w dietę. Zaczęły znów pojawiać się słodycze. Najpierw raz w tygodniu, potem trzy. Oczywiście wciąż trenowałem, jednak przeddzień pierwszego w moim życiu duathlonu zorientowałem się, że przekroczyłem moje wcześniej wywalczone 80 kg. Dwa ilo. Smutek i słodycze. Czy to przypadkiem nie koreluje że sobą? Start nowego sezonu był dla mnie momentem walki o powrót do rytmu z którym na moment zerwałem. Podwójna walka, bo z depresją, która siedzi Ci na karku i dociążą, mocno trzymając Cię na poziomie gruntu, próbując wbić w ziemię. Weryfikując Twoje przeświadczenie, że można żyć na linii wiecznie wznoszącej. Rumia płacz Przełomowym dla mnie momentem na YouTube był 5 lipca 2019. Po tym filmie zrozumiałem, że nie liczy się ilość filmów, tylko jakość. Od tego momentu publikuję raz w tygodniu, ale materiały lepsze. Lepiej zmontowane. Takie, którym poświęcam 10 roboczogodzin a nie dwie. Naprawdę, wcześniej poświęcałem temu dwie. Prowadząc jednocześnie trzy kanały. Doszedłem do wniosku, że mogę na raz zając się tylko jednym. Tym. Z tego też powodu przestałem zajmować się motocyklami, przekazując Jednoślad.pl w ręce Kogoś kto zrobi to lepiej ode mnie. To z ogromną korzyścią nie tylko dla moich Widzów, ale także dla siebie. Bo mogłem więcej jeździć. Więcej kręcić. Jednak większa liczba kilometrów nie sprawiła, że stałem się szybszy. Nie. Zatrzymałem się na tym samym poziomie. Na długie miesiące. Nie rozumiałem jeszcze, że jazda na rowerze to jak montaż wideo. Więcej nie równa się lepiej. Mniej równa się lepiej. Jeśli chcę się dalej rozwijać to musze zadbać o jakość jazdy. Dlatego też nie raz mówię na głos, że jeśli Twoim priorytetem jest rozwój kondycji to nie zawsze możesz jeździć dużo a lekko. Jednak na tym etapie potrzebowałem więcej odpoczynku, tym bardziej, że zacząłem startować w triathlonie i pokazywać to w formie wideo. To był najtrudniejszy start w życiu, który cudem ukończyłem gdy na Bałtyku sztorm. Tutaj poczułem jak ciężko jest łączyć tyle dyscyplin i, że każda z nich jest poświęceniem tej drugiej. Jednak te zawody poraz kolejny nauczyły mnie pokory do życia, zdrowia, natury, innych ludzi oraz nabrać dystansu do liczb, swoich możliwości. Dowiedziałem się, że najgorsze są autooczekiwania. Planowanie. Bóg się śmieje słysząc o Twoich planach? Tak to było? Nie sądziłem, że jedne zawody mogą tak odwrócić sposób patrzenia na świat. Jednak gdy jesteś naprawde blisko tragedii, wówczas wdrukowujesz sobie w głowie nowy sposób patrzenia na życie oraz ludzi, którzy są obok. Relacja z tych zawodów to był film, który pierwszy raz pozwolił mi spojrzeć inaczej na to co robię. Pokazać tyle emocji. Udowodnić sobie, że to one są dużo ważniejsze niż to co tak naprawdę widać na pierwszy rzut ka. Mówię o filmach, ale tak naprawdę to są znaczniki etapów w moim życiu. To był także moment peaku mojej przeciętnej formy. Wówczas też brałem udział w największej liczbie imprez. Udało mi się podratować takze wieloletnie zaburzenia snu. Trzymanie się przez ostatnie 2 lata stałego rytmu treningowego pomogło mi unormować zegar biologiczny, który wcześniej był strasznie rozregulowany. To pomogło tym bardziej pomogło ograniczyć epizody nerwicy, depresji, lęku uogólnionego. Też w dużej mierze wpłynęło na formę. Wówczas to było stałe 3.5 w/kg FTP. Dla osób stojących z boku to było mało. Dla innych dużo. Dla mnie zawsze średnio, ale musiałem się Tym zadowolić, bo cały czas z tyłu głowy miałem to co działo sie przed 2016 rokiem. Mimo to się nie zniechęcałem. Trzymałem się tych 6 dni treningowych. Jednej zakładki triathlonowej. 10 biegu, 220 na rowerze. Kilometr w wodzie. Bilans energetyczny na zero. Waga na zero. Vo2max 54. 29 października 2019 zrobiłem kolejną serie badań. Był niższy kortyzol, nieco niedoboru ferrytyny przez dietę roślinną. Jednak nieporównywalnie lepsze samopoczucie fizyczne że strony ukłądu pokarmowego. Nigdy nie czułem się tak lekko. Zapomniałem o wszelkich zaburzeniach mojego brzucha. Stale chodziłem też do pychiatry, który niedowierzał. Pozwolił mi na zredukowanie do zera trazodonu. Zostawiając mi jedynie niewielką dawkę inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny . Po prostu ta higiena życia, odżywiania, snu, światła słonecznego, ruchu pozwoliła mojemu mózgowi funkcjonować w zupełnie innych warunkach. Serotoniny mogło być mniej. Jednak do czasu. Do momentu, gdy zaczęła się sypać moja firma. Problemy finansowe zżerały mnie od środka. Wróciła nerwica, depresja. Jedynie wieczorny wysyłek fizyczny pozwalał mi po kilkunastu godzinach dziennego napięcia zrywać łańcuch z mojej głowy. To codzienne męczenie się na trenażerze pozwalało odlatywać gdzieś obok. Ja logując się do Watopii, wylogowywałem się z problemów. Mimo to, mój lekarz zalecił mi stosowanie okresowo wyższej dawki leków. Jednak o dziwo nie doszło do wznowy bezsenności. Te leki dodają także nieco motywacji do działania na codzień, maskując epizody depresji, która odbiera siły do działania. W pewnej mierze na pewno dzięki terapii miałem więcej sił nie tylko do tego, aby tkwić w rytmie szosowym, ale też miłość do szosy przekuć na ucieczkę z branży do Prawie.PRO uruchamiając swój sklep i swoją odzież. Chwilkę potem pojawiła się ogólnoświatowa choroba wirusowa na literę C. Był zakaz jazdy na zewnątrz. Mnóstwo osób odpuszczało treningi na rzecz izolacji. Ja nie zrobiłem tego, bo wiedziałem jak ciężkie bedzie to miało konsekwencje dla mojej głowy. Wykorzystywałem każdy słoneczny dzień, narażając się na krytykę. Wówczas obowiązywał zakaz wstępu do lasów czy jazdy na rowerze gdzie indziej niż do pracy. Na wypadek mandatu woziłem dowód osobisty i maseczkę. Ale to była równia pochyła. Poziom stresu był tak silny, że wysysał że mnie wszystkie waty. W przeciągu kilku tygodni miałem wrażenie, że cofam się o miesiące. Poznałem co to znaczy. Jak wariują wszystkie wskazania. Co to znaczy wówczas zacisnąć zęby i mimo to próbować jechać dalej i się nie zatrzymywać. 2020 rok był przełomowy także dla osób, które mierzyły się z podobnymi problemami jak ja. Wielu wspaniałych ludzi doświadczyło w tym czasie mnóstwo złych emocji. Wówczas samemu sobie przysiągłem, że rezygnując z pracy w mojej poprzedniej firmie i otwierając nową będę starać się na YouTube być jednym z nas. Być dla Widzów a nie odwrotnie. Pokazywać tę moją drogę, te zbiegi okoliczności i sposoby. Zakreślać na mapie wszystkie ślepe uliczki w które wjechałem. Odkryłem jak mnóstwo dobrych ludzi mnie otacza i jak podobni jesteśmy do siebie. To dało mi jeszcze więcej energii do działania. Do cieszenia się każdym dniem na rowerze i na montażu. Stało sie też coś takiego dziwnego… przestałem sie zamykać. Przestałem się wstydzić swojej przeszłosci, choroby, nadwagi. Tego, że kiedyś uważałem się na lepszego od innych. Za pana z radia. 5 lat temu też pierwszy raz doświadczyłem spotkań na żywo. Pierwszy raz ktoś w twarz opowiedział mi swoją anaogiczną historię i powiedział, że śledzi nie od początku. Kamil, nigdy tego nie zapomnę. Tak samo jak pierwszych wspólnych ustawek bez stresu i napinki. Niejako manifestując, że każdy z nas jest ważny bez względu na wagę i wygląd a nawet liczbę subskrybentów. Wtedy też przestałem o to prosić. Okazało sie nagle, że nie jest ważna forma, tylko to jaki jesteś. Że można być akceptowanym takim jakim byłeś wczoraj, dziś i jutro będziesz. Że kolarstwo to jedynie pretekst do zmian. Bo to może być każda inna, dowolna sportowa odskocznia. W 2022 roku nastąpił jedyny w moim życiu etap podczas którego w pracy siedziałem 4 godziny dziennie. Wychodziłem o 13 lub 14, szedłem na warszawski Pl. Vogla i tam pisałem książkę. To, że ona zaczęła się pisać, było wynikiem przypadku. Po pandemii było ogromne zainteresowanie tematyką sportową. Społeczeństwo nadal było pokaleczone, mnóstwo osób postanowiło zmienić priorytety w swoim życiu. Dwie godziny dziennie spędzałem na pisaniu w cieniu, potem zawsze wsiadałem na rower i jechałem do Góry Kalwarii. Kondycyjnie od siebie wówczas niczego nie oczekiwałem. Na tym etapie jesteś w stanie bez napinki, dla siebie sporadycznie brać udział w zawodach. Pojechać pętle w okół tatr na skutek zimowych treningów na trenażerze. To był mój cel i udało się spełnić wszystkie te marzenia. Postawić grubą kreskę i zamknąć ten etap książką pisaną dla Wydawnictwa Znak z Krakowa. Zaakceptowałem samego siebie jakim jestem, ale zajęło to 5 lat. Z czego pierwszy był najważniejszy. A pozostałe 4 to jedynie retrospekcyjna kontrola samego siebie poprzez niezmienną konsekwencję pomimo zawirowań. Z okazji 60 000 km kupiłem nowy rower i wróciłem na 3 dni tam, gdzie pierwszy raz zobaczyłem na żywo góry. Do Kielc. Każdego jednego poranka konsumując wszystkie wyrzeczenia podczas pierwszych tysięcy, które było bolesną inwestycją. Wraz z wydaniem przez Wydawnictwo mojej książki strzeliło 70 000 km jednak bez spektakulatnych sukcesów. Musiałem sobie przetłumaczyć, że constans, stałość to też sukces. Bo wiele momentów zmęczenia kusiło, by na jakiś czas odpuścić. Przestać kręcić kolejne kilometry. Po co znów walczyć na zawodach czy górach. Zwiftowych i realnych, skoro nie widać poprawy. To był ten moj osobisty sufit, którego przez wiele lat nie mogłem przekroczyć. Niby nie chciałem, ale może nie umiałem? Niekiedy było mi z tego powodu trochę smutno, widząc lepszych, szybszych, lepiej zbudowanych. Kolejny rok męczę te alpy i dalej nie mogę złamać 50 minut? Mt. Ventoux na Zwift w 81 minut? Co to jest? Włączają mi się do dziś takie fazy. Głeboko skryte kompleksy wychodzą na wierz. I są tym silniejsze, im masz więcej stresu i zmęczenia w głosie. Zbiegło się to w tym okresie wraz że spadniem mojej aktywności w Social Mediach. Stale, co tydzień publikowałem wciąż poradniki na YT, jednak z weną było ciężko. By temu przeciwdziałać, w okresie zimowym zacząłem latać do Hiszpanii. Naładować się słońcem. Odkryłem kompletnie nowe tereny. Dowiedziałem się, że także w styczniu 2023 można się spalić. Zarówno na skórze, jak i kondycyjnie. Przez to udało mi się odrobinę wyrwać że stagnacji formy. Jednak to było mimowolne. Ponieważ priorytetem wciaż było i jest zdrowie psychiczne. Ale zauważ – poraz kolejny okazuje się, że to jest bardzo sztywna korelacja. Dokładnie tak samo jest z wagą. Momentami ważyłem 77 kg, by potem wejść na 80. Wystarczy tylko kilka gorszych tygodni, by znów przekonać się, że stan umysłu odpowiada także za stan lodówki. Z kolei słońce, większy poziom aktywności paradoksalnie redukuje apetyt. Jesteś w stanie znowu odmawiać sobie słodyczy. Aktualnie też jestem po roku bez absolutnie ani jednego piwa. Zszedłem z 16 procent tłuszczu na 13. Okazało się, że zaczynam poprawiać wszystkie wcześniejsze personal recordy. Przehyba, Obidza, Rates. A to niby tylko 3% tłuszczu. I znów ten wyrzut serotoniny, bo wyszedłem z błotka i kolejnego rocznego epizodu depresji przebijając 99 000 km. Oczywiście dziś także bywają gorsze momenty, bo perfekcjonizmem jest oczekiwanie wyłącznie dobrych momentów. Wyłącznie wzrostu formy. To nie będzie tak, że zawsze będę lepszy na przestrzeni sezonu, roku, czy dziewięciu. Każdy kilometr jest po coś. Jeden z nich będzie szybszy. Drugi zaliczysz podczas drogi powrotnej że ślepej uliczki. Kolejny by zrozumieć czym jest pokora i jak wyglada zachłyśniecie się swoją zajebistością. Pośrodku tej kariery otrzymujesz z otwartej ręki w twarz czy wbić się w ziemię i zrozumieć, że najważniejsze jest to czego nie widać. By z bliska przekonać się, że te cyfry bez narracji nic nie znaczą. Nie mówią ile każda z nich kosztowała Ciebie wysiłku, łez czy przekleństw. Ile razy uznawałeś(aś), że to kompletnie bez sensu, zawłaszcza gdzy wszyscy wokół Cię krytykują za to co widać. A nie za to co jest skryte w cieniu. Kiedy wiesz, że się z Ciebie śmieją, lub gdy spotykasz kogoś, kto traktuje Cię jak gorszego. Gdy ryczysz w sklepie jak małe dziecko przechodząc obok półki ze słodyczami. Albo gdy poza sportem w Twoim życiu dzieje się wiele złego, co tak niesamowicie podcina skrzydła. Gdy uznajesz, że nie tylko ten rower nie ma sensu, ale całe Twoje istnienie. Albo kiedy poziom stresu jest tak silny, że degraduje Twoją formę do cna. Kiedy zaciskasz zęby z całych sił by móc na nowo ruszyć pod tę cholerną górka słysząc w tle tylko niemy śmiech. To jest ta niewidoczna walka każdego z nas na kazdym kilometrze. Każdy z nich rzuca światłocienie. Ja dziękuję moim Widzom za te niespełna 100 000 km razem. Być normalnym

„Mogę tylko i wyłącznie powiedzieć, że przez ostatnie miesiące – wtedy, kiedy Prawo i Sprawiedliwość zostawiło nam ten pasztet w postaci paktu migracyjnego – od razu rozpoczęliśmy dyskusje z państwami członkowskimi, z Komisją Europejską. Mam nadzieję, że wszyscy rozumieją naszą szczególną sytuację” – tak news RMF FM w sprawie wyłączenia Polski z paktu migracyjnego skomentował gość Krzysztofa Ziemca, prof. Maciej Duszczyk. Wiceminister wskazał, że jeśli ta informacja zostanie ogłoszona w środę, będzie to „gigantyczny sukces naszego rządu”.

W 1907 roku, w małej wsi pod Nowym Sączem, do drzwi chałupy zapukały istoty, które mieszkańcy nazwali Płanetnikami. Ale czy to rzeczywiście byli "pasterze chmur" z dawnych wierzeń, czy może goście z innej planety? Pomóż mi stworzyć halloweenowy odcinek Krzyk Horror Podcast!Podziel się swoim strachem. Szukam prawdziwych, mrożących krew w żyłach świadectw. Mogą to być dziwne przeżycia, niepokojące koszmary, paraliżujące fobie. Twoja historia może wybrzmieć w mrocznym „koncercie życzeń” w Halloween.Wyślij swoją historię w wiadomości prywatnej na Instagramie lub na adres: krzyk.podcast@gmail.com

Pomóż mi stworzyć halloweenowy odcinek Krzyk Horror Podcast!Podziel się swoim strachem. Szukam prawdziwych, mrożących krew w żyłach świadectw. Mogą to być dziwne przeżycia, niepokojące koszmary, paraliżujące fobie. Twoja historia może wybrzmieć w mrocznym „koncercie życzeń” w Halloween.Wyślij swoją historię w wiadomości prywatnej na Instagramie lub mail na adres: krzyk.podcast@gmail.comPewien farmer zauważył ducha siedzącego na płocie, a zjawa wskazała mu miejsce, w którym zakopano jej ciało. Poznaj szokującą sprawę z Australii, w której zjawa domagała się sprawiedliwości i pomogła schwytać mordercę.

Czy odcisk buta na Księżycu to symbol ludzkiego heroizmu, czy pomnik największego kłamstwa w historii? Wielu jest przekonanych, że zdjęcia z lądowania na Księżycu zostały sfabrykowane i nagrane w tajnym studiu filmowym.Pomóż mi stworzyć halloweenowy odcinek Krzyk Horror Podcast!Podziel się swoim strachem. Szukam prawdziwych, mrożących krew w żyłach świadectw. Mogą to być dziwne przeżycia, niepokojące koszmary, paraliżujące fobie. Twoja historia może wybrzmieć w mrocznym „koncercie życzeń” w Halloween.Wyślij swoją historię w wiadomości prywatnej na Instagramie lub na adres: krzyk.podcast@gmail.com

- "Czy chcecie, żeby w tym serialu on był z nią, ona z tamtym, czy ta kochanka z jej ojcem?" - "Tak"Mogę się założyć, że tak wyglądało omawianie scenariusza nowej superprodukcji Netflixa. Czy chłopaki mają takie samo zdanie? Przekonacie się w tym odcinku. Sumarycznie dzisiaj:przyszłość systemów mobilnych (że na telefony) oparta o AI wg Nothing i książki KosiarzeBunkier Miliarderów - wersja spojlerowaMiędzynarodowy Festiwal Komiksów i Gier w ŁodziWiedźmin: Ścieżka Przeznaczenia - sprzedane czy nie sprzedane? Jak podejść do zamawiania planszówek na Gamefound?A już w weekend rozpakowujemy z Dawidem tego Wiedźmina (jednak) i będzie grane! Może Cię zaprosimy Seba, kto to wie...

Mogło to nie umknąć Twojej uwadze, że we wrześniu nie wypuściliśmy jednego odcinka :) Przyczyna jest prosta - byliśmy mocno przeładowani i ostatnie tygodnie dały nam w kość. Przygotowywaliśmy i przeprowadziliśmy szkolenia, występowaliśmy na konferencji, a dodatkowo po prostu mieliśmy codzienną pracę i obowiązki domowe. Jednym słowem - totalny tetris w kalendarzu i kocioł w głowie. W tym odcinku rozmawiamy o niebezpieczeństwach przeginania z robotą i innymi zobowiązaniami, oraz jak sobie z tym radzić. Poznasz trzy metody, które nam pomagają, gdy już jest ciężko, oraz jak nie brać na siebie zbyt dużo. Z tego odcinka dowiesz się: - Jak nie brać na siebie za dużo? - Jakie 3 techniki pomogą Ci się ogarnąć? - Co zrobić gdy już jesteś przeładowany/a? Linki do materiałów, wersję video oraz transkrypt do tego odcinka znajdziesz na stronie:

Guest: Michael Levy, MD, PhD Antibody-mediated demyelinating diseases, such as neuromyelitis optica spectrum disorder and MOG antibody disease, differ fundamentally from multiple sclerosis (MS) due to their association with specific antibodies. Dr. Michael Levy explains how these conditions progress, how relapses can drive disability, and why prevention is critical for improving long-term outcomes. Dr. Levy is an Associate Professor at Harvard Medical School working in the Department of Neurology at Brigham and Women's Hospital, and he spoke about this topic at the 2025 European Committee for Treatment and Research in Multiple Sclerosis (ECTRIMS) Congress.

Guest: Michael Levy, MD, PhD Antibody-mediated demyelinating diseases, such as neuromyelitis optica spectrum disorder and MOG antibody disease, differ fundamentally from multiple sclerosis (MS) due to their association with specific antibodies. Dr. Michael Levy explains how these conditions progress, how relapses can drive disability, and why prevention is critical for improving long-term outcomes. Dr. Levy is an Associate Professor at Harvard Medical School working in the Department of Neurology at Brigham and Women's Hospital, and he spoke about this topic at the 2025 European Committee for Treatment and Research in Multiple Sclerosis (ECTRIMS) Congress.

In part one of this two-part series, Dr. Justin Abbatemarco discusses what we know and don't know surrounding MOG antibody–associated diseases (MOGADs).  Show reference:  https://www.neurology.org/doi/10.1212/CPJ.0000000000200504 

Moog Inc. (MOG.A) - Pat Roche, CEO; Jennifer Walter present at the Gabelli 31st Aerospace & Defense Symposium; introduced by Michael Burgio (Research Analyst). To learn more about Gabelli Funds' fundamental, research-driven approach to investing, visit https://m.gabelli.com/gtv_cu or email invest@gabelli.com. Connect with Gabelli Funds: • X - https://x.com/InvestGabelli • Instagram - https://www.instagram.com/investgabelli/ • Facebook - https://www.facebook.com/InvestGabelli • LinkedIn - https://www.linkedin.com/company/investgabelli/ http://www.Gabelli.com Invest with Us 1-800-GABELLI (800-422-3554)

W studiu Radia Wnet goszczą Marek Głowacki i Marek Dorsz - współorganizatorzy wydarzenia, którzy osobiście znali Marię Dłużewską.Maria Dłużewska była osobą niezwykłą. W latach 70. pracowała jako aktorka, ale świadomie zrezygnowała z kariery zawodowej, by poświęcić się działalności w konspiracji, szczególnie w obszarze kultury niezależnej i w podziemnym Radiu Solidarność. Warto podkreślić, że było to radio działające nielegalnie – dziś mało kto zdaje sobie sprawę, co kryje się za określeniem „program drugi Radia Solidarność” w jej biogramach. Udział w takiej aktywności niósł realne ryzyko: więzienia, represji, pobicia, a nawet śmierci.~ mówi Marek Głowacki. Dodaje, że działalność Marii Dłużewskiej była wszechstronna: kolportowała niezależną prasę, tworzyła teatr domowy i działała w Solidarności Walczącej:I trzeba mocno podkreślić: nie chodziło tu o krótki epizod, pół roku czy rok działalności. To były długie lata, od 1982 do 1989, wypełnione stresem, poniewierką i ciągłym lękiem przed aresztowaniem. Maria wybrała taką drogę. A później, gdy zaczęła tworzyć filmy dokumentalne – ponad czterdzieści, w których była reżyserką, scenarzystką czy producentką – można uznać, że była to w pewnym sensie kontynuacja jej wcześniejszej pracy w podziemiu.26 września w sali widowiskowej Kościoła Wszystkich Świętych na pl. Grzybowskim w Warszawie odbędzie się pierwszy przegląd filmów Marii Dłużewskiej pod hasłem Patrzę na Ciebie. Marek Głowacki mówi o tym, dlaczego należy pamiętać o twórczości polskiej reżyserki:Tukidydes powiedział: Narody tracąc pamięć, tracą życie. To jest uniwersalna sentencja, którą w szczególny sposób można odnieść do Marii. Ona przypominała naszą historię, odkłamywała naszą historię, przypominała zapomniane albo wręcz wycinane z naszej świadomości postaci, takich jak Joanna i Andrzej Gwiazdowie, takich jak Andrzej Kołodziej i wiele innych. Czyli to może służyć nam jako to powiedzenie, może służyć jako motto praktycznie do wszystkich filmów Marii Dłużewskiej.Dodaje, że na tegorocznym przeglądzie, zdecydowano się pokazać dwa filmy: Zorza 2 nad Gdańskiem oraz Dzielnieśmy stali i celnie rzucali:Oba filmy dokumentalne bazują na odkrytych, niezwykle interesujących i nigdzie wcześniej niepublikowanych materiałach historycznych. Jeden z nich przedstawia wizytę papieża Jana Pawła II w Gdańsku w 1987 roku oraz jego decyzję o złożeniu kwiatów pod pomnikiem stoczniowców, a dalsze konsekwencje tej decyzji są ukazane w filmie. Drugi film, Dzielnieśmy stali i celnie rzucali, opiera się na dokumentach z narad specjalnego sztabu MSW odpowiedzialnego za tłumienie tzw. rewolty grudniowej, która w rzeczywistości była brutalną masakrą w grudniu 1970 roku. Te niezwykle cenne materiały stanowią punkt wyjścia do głębszych analiz historycznych.Marek Dorsz dzieli się też refleksją na temat pierwszego z wymienionych filmów:Mogę tylko podkreślić, że film o wizycie papieża nie powstał przypadkowo. To bardzo ważne wydarzenie. Pamiętam, jak Maja wraz z Pawłem montowali ten film. Pokazuje ono sytuację, która odsłania nasze dzisiejsze zaniedbania wobec ojczyzny i społeczeństwa – bo papież został tam potraktowany w sposób wyjątkowo brutalny. Nie chcę teraz opowiadać całej fabuły filmu, ale to wydarzenie miało ogromne konsekwencje i nadal nas porusza. Nigdzie na świecie papież nie doświadczył takiego afrontu, jaki spotkał go pod pomnikiem stoczniowców w Gdańsku, i to jest dla nas wszystkich bolesne, zwłaszcza że sprawcami byli nasi rodacy.Na koniec audycji, goście zachęcają do uczestniczenia w wydarzeniu:Zapraszamy serdecznie wszystkich, którzy kochają Polskę, wszystkich, którzy cenią sobie polską tożsamość narodową, polską historię, ale również wszystkich tych, którzy cenią sobie prawdę, wierność i szacunek dla drugiego człowieka.

A Media1 Podcast vendége volt Mogács Dániel humorista. Elsősorban új televíziós műsoráról, a Bolondok hajója című improvizációs show-ról beszélgettünk, de több más érdekesség is szóba került. Hogyan lehet a semmiből egyetlen óra alatt történetet teremteni? Miért vállalják a nézők, hogy „utaznak” egy bolond kapitány mellett? És vajon milyen kockázatokkal jár, ha az improvizáció a kereskedelmi ... Olvass tovább A Az élet akkor kezdődik, amikor kiszámíthatatlanná válik – Interjú Mogács Dániellel, a Bolondok hajója kapitányával (Media1, 2025.09.01.) bejegyzés először vipcast.hu powered by Media1-én jelent meg.

To skandal – mówi w Poranku Radia Wnet Rafał Mekler o blokadzie granicy polsko-białoruskiej. Przewoźnicy zostali bez pomocy, a straty mogą iść w setki milionów złotych.Około tysiąca polskich ciężarówek i kilkanaście autobusów utknęło po białoruskiej stronie granicy po jej nagłym zamknięciu przez rząd w czasie manewrów Zapad 2025. Rafał Mekler, lider Konfederacji na Lubelszczyźnie i przedsiębiorca, alarmuje, że brak działań ze strony polskich władz grozi poważnymi stratami.To skrajnie nieodpowiedzialne. Polskie pojazdy mogą zostać w świetle białoruskiego prawa skonfiskowane. Przewoźnicy piszą do ministerstwa, ale nikt nie potrafi powiedzieć, kiedy granica zostanie otwarta– podkreśla Mekler.Jak wyjaśnia, przepisy białoruskie uniemożliwiają polskim ciężarówkom powrót przez Litwę. Mogą one wjeżdżać tylko przez polsko-białoruskie przejścia i poruszać się wyłącznie po wyznaczonych trasach, pod ścisłym nadzorem GPS-u.Transport przez Białoruś, mimo trudnej sytuacji politycznej, pozostaje kluczowy dla wielu firm.To nie tylko kierunek białoruski. Często towary jadą dalej – do Kazachstanu, Mongolii, Kirgizji czy Uzbekistanu. Alternatywna trasa przez Turcję jest dwukrotnie droższa– tłumaczy polityk.Mekler zwraca też uwagę, że wciąż nie rozwiązano problemu konkurencji ukraińskich przewoźników, którzy masowo wjeżdżają do Polski pustymi ciężarówkami, zabierają ładunki z Podkarpacia i Lubelszczyzny i wywożą je na Zachód.Ten proceder trwa, a państwo pozostaje bierne– podsumowuje.

Rozpoczęły się manewry ZAPAD-25, czyli rosyjsko-białoruskie ćwiczenia wojskowe, w tym roku prowadzone głównie na północno-wschodnich poligonach Białorusi. Jaki jest ich cel i dlaczego w tym roku mają bardziej ograniczony charakter w porównaniu z poprzednimi edycjami tych ćwiczeń? W czwartek władze Białorusi wypuściły 52 więźniów politycznych – to wynik mediacji amerykańskich. Amerykanie znieśli też sankcje na białoruską linię lotniczą Belawię. O co chodzi w zbliżeniu Waszyngtonu i Mińska?Państwa NATO podsumowują skutki i wyzwania, jakie postawiła przed sojuszem Rosja, dokonując ingerencji w polską przestrzeń powietrzną w nocy z wtorku na środę. Prezydent Trump uznał, że mogła to być pomyłka. Polski premier i minister spraw zagranicznych odrzucili taką możliwość. Czego dowiedzieliśmy się o możliwościach obronnych Polski i NATO w ostatnich dniach? O czym świadczy umiarkowana reakcja amerykańskiego prezydenta? I co na to wszystko Kreml?Były prezydent Brazylii Jair Bolsonaro został skazany na długoletnie więzienie za próbę zamachu stanu. Brazylia jest podzielona na zwolenników i przeciwników Bolsonaro, a Stany Zjednoczone grożą jej poważnymi konsekwencjami. Co załatwia, a czego nie załatwia Brazylijczykom skazanie Bolsonaro?W Nepalu tysiące młodych ludzi wyszło na ulice w proteście przeciwko korupcji i nepotyzmowi władz. W krwawych starciach płonęły budynki publiczne, ponad 20 osób straciło życie. Czy „pokolenie Z” zmieni polityków tego kraju?Ruszyła Wielka Tama Odrodzenia na Błękitnym Nilu – flagowy projekt modernizacyjny dla Etiopii. Niedaleko granicy z Sudanem powstało gigantyczne jezioro, z którego woda będzie dostarczać energię dla Etiopii i państw ościennych. Etiopia świętuje, Egipt boi się o swoją przyszłość – dlaczego?Czy zwykli ludzie mogą uratować bankrutujący klub piłkarski? Mogą, a historia hiszpańskiego Realu Oviedo jest tego najlepszym przykładem. Historia klubu z Asturii pokazuje, że nawet dziś w futbolu liczą się lojalność i wiara we własne siły.A także: Pokojowa Nagroda Nobla – łakomy kąsek dla wszystkich, którzy w walce o pokój nie biorą jeńców.Rozkład jazdy: (03:08) Zbigniew Parafianowicz: Wnioski z ingerencji Rosji, Zapad 25, Łukaszenka wypuszcza część więźniów(25:13) Janina Petelczyc: Bolsonaro skazany(46:13) Grzegorz Dobiecki: Świat z boku - Wojna o pokój(52:10) Podziękowania(58:18) Michał Banasiak: Real Oviedo uratowany przez kibiców(1:13:16) Patryk Kugiel: Młodzi protestują w Nepalu(1:34:02) Wojciech Jagielski: Etiopia wygrywa spór o tamę z Egiptem(1:56:58) Do usłyszenia---------------------------------------------Raport o stanie świata to audycja, która istnieje dzięki naszym Patronom, dołącz się do zbiórki ➡️ ⁠https://patronite.pl/DariuszRosiak⁠Subskrybuj newsletter Raportu o stanie świata ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠➡️ ⁠https://dariuszrosiak.substack.com⁠Koszulki i kubki Raportu ➡️ ⁠https://patronite-sklep.pl/kolekcja/raport-o-stanie-swiata/⁠ [Autopromocja]

Genetyka jest pokopana: jedni dziedziczą po rodzicach brak włosów, inni pieniądze. Genetyka jest niesprawiedliwa. Ale można temu zaradzić. Od słuchacza Łukasza dostałem maila ze zdjęciem podpisanym tak: 19-sto-letnia tiktokerka Fiore Ciminello zdecydowała się na operację plastyczną nosa, by jej dzieci rodziły się z ładnymi nosami. Jakiż to jest piękny przykład, wspaniała postawa przyszłej matki, których to postawy i przykładu nie zawsze jesteśmy w stanie pojąć. Mogła zgłębiać zwyczaje pogrzebowe Etrusków, a ona nie, operacja dla dziecka. Mamy tu przykład dziewczyny traktującej poważnie planowane macierzyństwo. Któraż z przyszłych matek nie chciałaby, żeby jej potomek, czy potomka miał prosty nos? Żeby go nie oskarżali, że nie lubi Gazy. Fiore Cimanello rzuciła rękawicę genetyce prosto w twarz, jak dzielny rycerz innemu rycerzowi, który naśmiewał się z jego siodła...

You are in for a dose of inspiration in this episode of Raise the Line as we introduce you to a rare disease patient who was a leading force in establishing the diagnosis for her own condition, who played a key role in launching the first phase three clinical trials for it, and who is now coordinating research into the disease and related disorders at one of the nation's top hospitals. Rebecca Salky, RN, was first afflicted at the age of four with MOGAD, an autoimmune disorder of the central nervous system that can cause paralysis, vision loss and seizures. In this fascinating conversation with host Lindsey Smith, Rebecca describes her long and challenging journey with MOGAD, her work at the Neuroimmunology Clinic and Research Lab at Massachusetts General Hospital, and the importance of finding a MOGAD community in her early twenties. “There's a sense of power and security when you have others on your side. You're not alone in this journey of the rare disease,” she explains. Be sure to stay tuned to learn about Rebecca's work in patient advocacy, her experience as a nurse, and the three things she thinks are missing in the care of rare disease patients as our Year of the Zebra series continues.Mentioned in this episode:The MOG ProjectNeuroimmunology Clinic & Research Lab at Mass General If you like this podcast, please share it on your social channels. You can also subscribe to the series and check out all of our episodes at www.osmosis.org/raisethelinepodcast

Episode 166 - Gravel Worlds - the OG What up party people. Welcome back to the Bonk Bros Podcast. Today we're talking all things Gravel Worlds where our boy Dizzle snagged himself a top 10 in a stacked field, before briefly touching on the Vuelta and then a whole bunch of listener questions. Speaking of questions, if you have any questions or feedback for the show you can drop us a note at bonkbrospodcast@gmail.com or hit up the Bonk Bros instagram page (@bonkbros @dylanjawnson @adamsaban6 @tylerclouti @raddaddizzle @scottmcgilljr).    If you want to support the podcast while also treating yourself (or a loved one) to a little somethin' in the process, you can pick up some amazing products from any (or all) of our loyal partners and be sure that you're getting the best of the best because we only work with the best of the best.    For pretty much all of your cycling accessory needs make sure to check out Bike Tires Direct. I've had a bunch of y'all reach out asking about my experience with the Pirelli Zero Race tires I put on my MOG a few weeks back and so far, I'm digging them. It's been fun to have a fast road tire under me again and since these came in a 40mm, I don't even have to compromise too much on the comfort to make that happen. Check out tires and more over at biketiresdirect.com and use the code “bonkbros” at checkout.   Bolt Skin + Shave. Ah yes, the silky smooth gift of the most advanced leg shaving experience money can buy (for guys who shave their legs at least). Bolt is more than just a razor company, they're also a skin care company with all kinds of skin accessories to improve the quality of your post-shave skin. Head over to boltshave.com today and use the code “BROS15” at checkout.   For all bike maintenance and marginal gains needs head over to Silca.cc and use the code “BonkBrosAug2025” at checkout for a sweet little discount. If you've been keeping up with Vuelta news then you've probably seen that a whole boat load of Vismas bikes were stolen and if I had to put my money on the main motivation, I'd say it's probably because they've got the hottest chains in the business thanks to that Silca wax treatment they're getting each night. So, no promises your bike won't get stolen after you wax it but I do promise there will be less mess and more speed. Again that's “BonkBrosAug2025” at checkout.   Next up are our friends over at Bicycle Accident Law who are with you on every ride and will work hard to fight for you to get the results you deserve should you fall victim to any kind of accident involving a vehicle while you're out for a ride. To learn more you can head over to bicycleaccidentlaw.com and make sure to add their contact info to your phone just in case you need them in the moment.   And last but not least this week is the lovely KetoneAid crew. We're always popping open a bottle of KetoneAid at the start of each show because the effects can be felt almost immediately and what better way to improve the podcast than downing legal performance enhancers mid-recording. Click the link in the show notes to get you some today with free shipping on us.   Alright that's enough business for today, let's get this party started!   FOR UPDATED DISCOUNT CODES CHECK THE LATEST EPISODE: Silca (10% discount code: “Bonkbrosjuly2025”): https://silca.cc/?utm_source=Bonk+Bros&utm_medium=podcast&utm_campaign=stripchip&utm_id=Bonk+Bros+Podcast   Bike Tires Direct (10% discount code: bonkbros): https://www.biketiresdirect.com/?utm_source=bonkbros&utm_medium=banner&utm_campaign=bonkbros2025   Bolt Skin + Shave (BROS15): https://www.boltshave.com   JOIN Cycling: https://join.cc/campaigns/bonkbros   Scarborough Bicycle Accident Law: https://www.bicycleaccidentlaw.com   KetoneAid: https://ketoneaid.com/?utm_source=BonkBros   Dynamic Cyclist (10% discount code: BONKBROS): https://new.dynamiccyclist.com/a/43703/xkYViFV8     Patreon: http://patreon.com/patreon_bonkbros     For more Dylan Johnson content: https://www.youtube.com/channel/UCIf1xvRN8pzyd_VfLgj_dow   Listener Question Form: https://docs.google.com/forms/d/1T37wGRLk6iYTCF6X_DQ9yfcaYtfAQceKpBJYR5W7DVA/edit?ts=642eb6d6   MERCH: T-SHIRTS ARE HERE! Get your Bonk Bros swag below. https://bb5a73-20.myshopify.com/    IGNITION: Hire a coach. Get faster. It's that simple. https://www.ignitioncoachco.com/   MATCHBOX PODCAST: Check out our more serious training focused podcast.  https://www.ignitioncoachco.com/podcast      The Following Was Generated Using AI And Should Not Be Held To The Higher Standards Of Sentient Beings - Riverside.   Summary In this episode, the hosts engage in a lively discussion about various topics, including the significance of male pattern baldness, the recent Gravel Worlds race, and the impact of muddy sections on race dynamics. They also delve into strategies for starting races in the dark and analyze sprint strategies and outcomes. The conversation wraps up with a mention of triathlon results and national championships, highlighting the achievements of fellow athletes. In this conversation, the speakers delve into the complexities of racing rules, particularly the vagueness surrounding team tactics and individual racing. They discuss the balance between maintaining the spirit of gravel racing and the need for professionalism as the sport evolves. Feedback on race organization is provided, highlighting areas for improvement while acknowledging the positives. The discussion also touches on listener questions, offering insights into cycling technology and the dynamics of international competition in US racing.   Chapters 00:00 Introduction and Light Banter 02:51 Discussion on Male Pattern Baldness 05:36 Gravel Race Experience and Live Feed Commentary 11:20 Mud Sections and Race Dynamics 14:47 The Start of Gravel Worlds: A Dark Beginning 16:09 Race Strategy and Timing: The Light Dilemma 17:47 The Dynamics of Race Groups: Surprises and Strategies 19:36 Sprint Tactics: Analyzing the Final Push 22:33 Rider Performance: Strengths and Surprises 26:10 The Role of Live Coverage in Race Perception 29:50 Triathlon Results: A New Champion Emerges 31:40 Rules and Regulations: The Vague Team Tactics Debate 32:38 Team Tactics and Individual Racing 35:14 Relegation Rules and Their Implications 36:21 The Evolution of Gravel Racing 38:00 Feedback on Race Organization 39:11 Drafting and Race Fairness 40:53 The Impact of Drafting on Results 41:56 Listener Questions and Insights 47:07 Tire Selection for Gravel Bikes 52:47 Dylan's GCN Interview Experience 55:42 Imitation and Flattery in Content Creation 58:45 The Ethics of Motorized Bikes in Racing 01:01:27 Latin American Cyclists in Competitive Racing 01:03:45 Choosing the Right Cycling Gear 01:06:34 The Evolution of Cycling Equipment 01:09:29 New Innovations in Cycling Chains 01:11:56 Closing Thoughts and Future Trivia        

In this episode of the SRNA "Ask the Expert" podcast moderated by Dr. GG deFiebre, Dr. Kyle Blackburn and Dr. Benjamin Greenberg discussed the need for updated diagnostic criteria for myelitis. Dr. Blackburn explained the term myelitis and the importance of precise terminologies for accurate diagnoses and research [00:05:10]. Dr. Greenberg elaborated on the advancements in testing and understanding of associated disorders like NMOSD and MOGAD since 2002 [00:11:10]. Both experts stated that the shift from "transverse myelitis" to "myelitis" will aid future research, treatments, and patient care [00:17:27]. They reassured patients that these changes would essentially refine their care but not alter it dramatically [00:23:40]. They encouraged patients to stay informed and communicate with their healthcare providers about these updates [00:28:58].Kyle Blackburn, MD is an Assistant Professor in the Department of Neurology at UT Southwestern Medical Center in Dallas, Texas. He specializes in neuroimmunology and has clinical interests in antibody-mediated neurologic disorders, including autoimmune encephalitis, epilepsy, and ataxias; neurologic complications of cancers, including paraneoplastic disorders and checkpoint inhibitor/CAR T-cell toxicity; and demyelinating disorders, including sarcoidosis, neuromyelitis optica, myelin oligodendrocyte glycoprotein (MOG)-associated disease, and multiple sclerosis. Dr. Blackburn earned his medical degree at the University of Kentucky College of Medicine. He performed his residency in adult neurology at UT Southwestern, serving his final year as Chief Resident, and stayed to complete a fellowship in neuroimmunology, during which he earned the James T. Lubin Clinician Scientist Award from the Siegel Rare Neuroimmune Association (SRNA). He joined the UT Southwestern faculty in 2020.Benjamin M. Greenberg, M.D., M.H.S. is a Professor and the Cain Denius Scholar in Mobility Disorders in the Department of Neurology at UT Southwestern Medical Center in Dallas, Texas. He currently serves as the Vice Chair of Translational Research and Strategic Initiatives for the Department of Neurology. He is also the interim Director of the Multiple Sclerosis Center and the Director of the Neurosciences Clinical Research Center. In addition, he serves as Director of the Transverse Myelitis and Neuromyelitis Optica Program and the Pediatric Demyelinating Disease Program at Children's Medical Center.Dr. Greenberg earned his medical degree at Baylor College of Medicine before completing an internal medicine internship at Chicago's Rush Presbyterian-St. Luke's Medical Center. He performed his neurology residency at the Johns Hopkins School of Medicine. He also holds an M.H.S. in molecular microbiology and immunology from the Bloomberg School of Public Health, as well as a bachelor's degree in the history of medicine – both from Johns Hopkins. Prior to his recruitment to UT Southwestern in 2009, Dr. Greenberg was on the faculty of the Johns Hopkins Division of Neuroimmunology, serving as the Director of the Encephalitis Center and Co-Director of the nation's first dedicated Transverse Myelitis Center.Dr. Greenberg splits his clinical time between adult and pediatric patients at William P. Clements Jr. and Zale Lipshy University Hospitals, Parkland, and Children's Medical Center. His research focuses on better diagnosing, prognosticating, and treating demyelinating diseases and nervous system infections. He also coordinates clinical trials to evaluate new treatments to prevent neurologic damage and restore function to affected patients. 00:00 Introduction00:58 Overview of Myelitis and Diagnostic Criteria02:57 Historical Context and Importance of Updated Criteria05:10 Challenges with Current Terminology11:10 Changes in Understanding and Diagnostic Approaches17:27 Implications for Patients and Clinical Practice23:40 Impact on Research and Future Directions28:58 Patient Advocacy31:17 Conclusion

Writer and story teller, Lesley Dowding, lives to bring story into the world of children and adults, alike. Her stories, told in true oral tradition,  come from all over the world, as well as from her own imagination. This week she reads Mog the Cat and Foxes & Mog the cat and Granny by Judith Kerr, as well as The Last Seaweed Pie by Wendy Shurety.

Jezus przyznał się przed Ojcem do naszych win i grzechów ✝️, wziął je na Siebie, a następnie zapłacił i uregulował za nas cenę potępienia i oddzielenia od Boga ❤️‍

Episode 163 – Leadville Bike Drops, Small Feet, and Shower Talk   What up party people. Welcome back for another stacked episode of the Bonk Bros Podcast. We've got a guest appearance for y'all today so stay tuned for that to happen about halfway through the show. We get into some more pre-Leadville talk including more bike setup discussions, then we talk a little bit of Tour de France Femme, before getting into some listener questions and some foot stuff, oh yeah and DJ's big tire dilemma.    Speaking of tires, ya boy just got my first set of road tires in the mail this week from our good friends over at Bike Tires Direct and boy howdy am I stoked. I haven't had a proper set of road tires probably since I sold my last road bike back in 2018. I actually still miss that Cannondale Supersix Evo but I digress. Now I know what you're thinking, wait if you don't have a road bike then what are you going to do with road tires?? Well, glad you asked because these aren't just your average 25mm road tires. Nah, I got me some 40mm Pirelli Zero Race tires that I'm going to swap onto one of my ENVE wheel sets for my MOG because I've been finding myself riding more pavement these days and the SWorks Pathfinders that I've been using as my “road tires” kinda just serve as crappy road tires to be honest. So I didn't want to go all the way to road size tires because I'm honestly just used to smashing into things after so many years without riding anything under 40mm that I was afraid I would just hate it. So, I'm going to slap these bad boys onto my MOG later today and give them a rip and report back on what I think. If you too want to pick up a slick set of road tires (or any tires for that matter) make sure to check out all that's on offer at biketiresdirect.com and use the code “bonkbros” for a sweet discount at the end.   For updates on any and all of our supporting partners including the latest discount codes for y'all, check out the show notes each week so you can get access to some of our favorite items from partners like Silca and Bolt Skin+Shave, KetoneAid, or those amazingly intelligent lawyer folks over at Scarborough Bicycle Accident Law.   Oh yeah one more thing, if you're just absolutely  blown away every week by the incredible sound quality and seamless editing of not only the audio but also the video version over on YouTube, well surprise surprise that has nothing to do with any of us goons on the show and for that you are welcome. All AV magic takes place behind the scenes by our wonderful Taylor, who not only has to listen to the show while editing each week but she even sits in on the recordings to make sure and keep us in line, well mostly Drew that is. So huge shout to Taylor who doesn't get enough praise from us for doing the dang thing week in week out.    Alright, I'll hop off the sap wagon now and let y'all get on with the show. If you have any questions or feedback you can always email us at bonkbrospodcast@gmail.com or hit us up on Instagram. Or you can sign up for Patreon. If you haven't already, make sure to check out our sister podcast the Bonk Babes Podcast who killed it on their first episode last week, bravo ladies. SO yeah, go ahead and like and subscribe to their channel too so you can get double the BONK action each week. Alright, let's get this party started.     FOR UPDATED DISCOUNT CODES CHECK THE LATEST EPISODE: Silca (10% discount code: “Bonkbrosjuly2025”): https://silca.cc/?utm_source=Bonk+Bros&utm_medium=podcast&utm_campaign=stripchip&utm_id=Bonk+Bros+Podcast   Bike Tires Direct (10% discount code: bonkbros): https://www.biketiresdirect.com/?utm_source=bonkbros&utm_medium=banner&utm_campaign=bonkbros2025   Bolt Skin + Shave (BROS15): https://www.boltshave.com    Scarborough Bicycle Accident Law: https://www.bicycleaccidentlaw.com   KetoneAid: https://ketoneaid.com/?utm_source=BonkBros   Dynamic Cyclist (10% discount code: BONKBROS): https://new.dynamiccyclist.com/a/43703/xkYViFV8     Patreon: http://patreon.com/patreon_bonkbros    For more Dylan Johnson content: https://www.youtube.com/channel/UCIf1xvRN8pzyd_VfLgj_dow   Listener Question Form: https://docs.google.com/forms/d/1T37wGRLk6iYTCF6X_DQ9yfcaYtfAQceKpBJYR5W7DVA/edit?ts=642eb6d6   MERCH: T-SHIRTS ARE HERE! Get your Bonk Bros swag below. https://bb5a73-20.myshopify.com/    IGNITION: Hire a coach. Get faster. It's that simple. https://www.ignitioncoachco.com/   MATCHBOX PODCAST: Check out our more serious training focused podcast.  https://www.ignitioncoachco.com/podcast      The Following Was Generated Using AI And Should Not Be Held To The Higher Standards Of Sentient Beings - Riverside.   Summary The conversation revolves around various topics including summer projects, frustrations with home improvement tasks, preparations for the Leadville race, tire choices for mountain biking, coaching communication, and predictions for race outcomes. The participants share personal experiences and insights, particularly focusing on the evolving trends in mountain biking, such as the use of drop bars and tire performance comparisons. In this engaging conversation, the hosts delve into various topics surrounding the Leadville race, including predictions for podium contenders, the impact of shaving on performance, and the latest grooming innovations. They also discuss the women's race predictions, Dylan's personal insights on dating, and the benefits of altitude training for optimal race preparation. The discussion is filled with humor and camaraderie, making it an enjoyable listen for cycling enthusiasts.   Chapters 00:00 Introduction and Project Updates 02:47 Deck Building Challenges 05:39 Leadville Race Preparations 08:08 Tire Choices and Comparisons 10:56 Discussion on Tire Brands and Performance 16:18 The Complexity of Tire Manufacturing 17:14 The Challenges of Coaching and Communication 18:31 Leadville Race Insights and Predictions 20:00 Choosing the Right Tires for Leadville 21:25 Bike Specifications and Performance 23:14 The Uno Horn: A New Bike Reveal 26:41 Comparing Bike Weights and Features 30:32 The Weight Debate: Bikes and Riders 31:14 Alexei's Bike Choices: A Comedic Analysis 33:48 Special Guest: Adam Barker Joins the Conversation 34:43 Drop Bars: The New Norm in Mountain Biking 35:37 Predictions for Leadville: Who Will Win? 39:06 The Importance of Shaving: Aerodynamics and Aesthetics 42:55 The Face Cartridge: Innovations in Shaving 48:40 Women's Predictions for the Race 51:57 Dark Horses and Race Conditions 53:48 Dylan's Race Expectations and Strategies 55:34 Tour de France Femmes Discussion 01:01:56 Pauline's Tattoo and Its Significance 01:03:55 Rivalries and Vendettas in Racing 01:09:15 Dating Life and Personal Connections 01:12:49 Bike Brands and Their Vibes 01:18:46 Altitude Training Insights    

Mogłoby się wydawać, że wszystkie problemy da się rozwiązać celnym uderzeniem bronią, lub smokiem, który wyłoni się spod podłogi. Wszystkie decyzje odbijają się niezakłóconym echem po komnatach życia, dając o sobie znać w mniej lub bardziej oczekiwanym momencie. Czy będzie to ktoś, kogo nie widzieliśmy od dawna, osoba, której odmówiliśmy pomocy, czy cienie odbierające życia pod naszą nieobecność. Wszystko ma swoje skutki, od których nie da się uciec. I tak samo jak odpowiedzialność za czyny we Wrotach Baldura, pod nimi czy wręcz na innym planie, tak zlecone zadanie zostanie rozliczone. Gdyby tylko dało się jednak przedyskutować umowę raz jeszcze i ponownie stanąć twarzą w twarz ze zbiornikiem wiedząc, dokąd ono zaprowadzi ciebie i całą twoją drużynę.Dungeons & Dragons powraca, po (za) długiej przerwie. Zapraszamy do obejrzenia naszego dotąd najbardziej ambitnego projektu, który łączy wątki Duetu z Berduska oraz serii D&D Legendy.Kampania powstała przy wsparciu:⚔️ 5 ŻYWIOŁÓW: https://5zywiolow.com/

https://youtube.com/live/XfZGfstlZzE Voici la version podcast de notre 2d6+live de DaggerHeart de Spenser Starke bientot publié chez Black Book Éditions Joueurs: Err0rStats, Mog, Nohio, Lachesis Jingle “Chrono Trigger (Main Theme)” par With Ether

The MOG testify to the increase of the ministry in both the prison and the Church outside.

After a lengthy absence the MOG are back and diving right into the latest with Israel attacking Iran and who God still has promised to His people. Also did God rebuke Kirk Franklin through Kevin Hart? Tap in for more!

An American born artist dedicated to developing new techniques of glass working, Joshua Hershman combines optical physics with the fluidity of glass to make his contemporary sculpture. By harnessing light though hand-polished lenses, he employs unique methods of casting, coldworking, and photography in his boundary pushing work.  Hershman states: “My work offers meditations on the complexities within the concept of photography and the repercussions of the camera's impact on culture. The incredibly creative and destructive nature of photography is both inspiring and alarming to me. It has helped bring our global society closer together but also driven us desperately apart. It can teach us or deceive us, show us the furthest reaches of space, or the closest representations of matter itself. It is these contrasting realities that exist within photography, which inspire my works of contemporary art.” Being born with no peripheral vision or depth perception, decades of vision therapy led Hershman to his lifelong fascination with the complex nature of the visual system and the science of light and optics. By using cameras themselves as frames for his experimental photographic processes, he asks us to look more closely into the simple act of taking a photograph. His work focuses on the significance that film and photography have played on the development of contemporary global culture.  More recently Hershman's work has focused on the torus — the most common shape found in galaxy formations and human cellular biology. His series, Messier Objects, was named after the French astronomer Charles Messier, who famously catalogued anomalous objects that confused his search for comets in the night sky. Originally from Colorado, Hershman was born in 1981 and first began working with glass at the age of 17. In 2004, he graduated from the Craft and Design Program at Sheridan College in Ontario, Canada. In 2008, he went on to earn a BFA with Distinction from the California College of the Arts in Oakland, California. Most recently, he completed the Master's program at the New York State College of Ceramics at Alfred University in Sculptural/Dimensional Studies.  In 2009, Hershman had his first solo exhibition at Pismo Glass in Denver and went on to participate in many group exhibitions and art fairs including Sofa Chicago, the Armory Show, Art Hamptons, SF Art Market, the Habatat Invitational, and many others. He loves to teach and has led workshops and lectures at California College of the Arts, Public Glass in San Francisco, Pittsburgh Glass Center, and at D&L Glass Supply in Denver. Hershman has received numerous awards, was included in the Bullseye Emerge international glass competition, Young Glass 2017, and can be found in numerous private collections. His work is included in the permanent collection of the Ebeltoft Museum in Denmark, The National Liberty Museum in Philadelphia, and Museum of Glass, Tacoma (MOG). In fact, MOG exhibited Hershman's sculpture in the nation's first LGBTQ+ glass exhibition titled Transparency. He has been invited to participate in several artist-in-residence programs including North Lands Creative Glass in Scotland, D&L Art Glass in Colorado, the Appalachian Center for Craft in Tennessee, and most recently completed a semester-long residency at Southern Illinois University at Carbondale. The artist worked for Berengo studio in Murano, Italy, where he made work for the world's leading contemporary artists. Living and operating a private studio in Los Angeles, California, Hershman makes his personal work and also operates the Glass Foundry, which provides casting and coldworking services to other artists. Additionally, he is employed at Judson Studios, where he's currently working on a large-scale architectural glass project for James Jean. “Casting glass was something I could do in isolation in my studio which was a huge advantage during the pandemic. Without the need for a furnace or lots of facilities, this process allowed me to make a highly challenging sculpture without the need for a team of assistants or expensive equipment. I think what draws me most to lost wax casting is the constant challenge and problem solving that is required to get a high-quality casting.”

Czy perfumy mogą naprawdę zmienić to, jak się czujemy? Według badań naukowych – jak najbardziej. I to z siłą porównywalną do medytacji, porannego biegu czy filiżanki espresso. Zapachy funkcjonalne, powstające na styku neuropsychologii i sztuki perfumiarskiej, nie tylko podkreślają indywidualny styl czy uwodzą. Mogą wpływać na fale mózgowe, poziom stresu i nasze emocje. Wybieramy najlepsze olfaktoryczne kompozycje poprawiające nastrój i dodające energii. Autorka: Paulina Klepacz Artykuł przeczytasz pod linkiem: https://www.vogue.pl/a/najlepsze-zapachy-funkcjonalne-poprawiaja-nastroj-i-dodaja-energii

Była młoda, piękna i utalentowana. Mogła mieć każdego, bo kochał się w niej chyba każdy chłopak w miasteczku. Mogła mieć wszystko, ale tylko tutaj, na miarę tego miejsca. A ona chciała czegoś zdecydowanie więcej. I teraz powinny paść słowa "aż pewnego dnia…", ale nie padną, żeby nie powiedzieć za dużo. To nie jest też historia, jakich wiele. Choć kiedy ją usłyszycie, możecie mieć wrażenie, że wydarzyła się gdzieś obok. Jarosław Tumidajski wraca do historii i osoby Alicji. Uudało mu się zaprosić do radiowego studia czterech kolegów Alicji ze szkolnej ławy i lokalnego pubu, którzy po wielu latach wreszcie opowiedzą tę historię do końca. Przy okazji zastanowią się, czym w ogóle były te wszystkie wydarzenia i jak zaważyły na życiu każdego z nich. Zapraszamy na spotkanie z Adminem, Barmanem, Magikiem i Sayronem. Adaptacja i reżyseria: Jarosław Tumidajski. Reżyseria dźwięku: Andrzej Brzoska. Kierownictwo produkcji: Beata Jankowska. Obsada: Tomasz Borkowski, Mirosław Haniszewski, Rafał Maćkowiak, Wojciech Zieliński. Śpiew: Katarzyna Dąbrowska

Ostatni etap kampanii wyborczej, przed pierwszą turą, zdominowała sprawa kawalerki Karola Nawrockiego. - To może wcale nie być koniec. Bo życiorys kandydata jest dość bogaty, w bardzo różne momenty i różnych ludzi, których znał. Mogą na przykład wyjść kolejne fotki i to nie tylko z panami, ale na przykład z paniami, bo bywały tam ponoć damskie epizody - powiedziała w Polskim Radiu 24 politolożka dr Ewa Pietrzyk-Zieniewicz.

Ali Hazelwood put the RIDE into BRIDE with this one folks!! We discuss the final three chapters with our dear friend, special guest, and noted-werewolf f*cker: MOG. We hope this episode will turn you, too, into a knotting evangelist.

The inflammatory and infectious optic neuropathies are a broad, heterogeneous, and common group of diseases producing visual loss. Although many now-distinct syndromes have been previously combined as “typical or atypical optic neuritis,” recent developments highlight the importance of precision terminology as well as an individualized evaluation and treatment approach. In this episode, Gordon Smith, MD, FAAN speaks with Eric Eggenberger, DO, MS, FAAN, author of the article “Optic Neuritis” in the Continuum® April 2025 Neuro-ophthalmology issue. Dr. Smith is a Continuum® Audio interviewer and a professor and chair of neurology at Kenneth and Dianne Wright Distinguished Chair in Clinical and Translational Research at Virginia Commonwealth University in Richmond, Virginia. Dr. Eggenberger is a professor of ophthalmology, neurology, and neurosurgery at the Mayo Clinic in Jacksonville, Florida. Additional Resources Read the article: Optic Neuritis Subscribe to Continuum®: shop.lww.com/Continuum Earn CME (available only to AAN members): continpub.com/AudioCME Continuum® Aloud (verbatim audio-book style recordings of articles available only to Continuum® subscribers): continpub.com/Aloud More about the American Academy of Neurology: aan.com Social Media facebook.com/continuumcme @ContinuumAAN Host: @gordonsmithMD Full episode transcript available here Dr Jones: This is Dr Lyell Jones, Editor-in-Chief of Continuum. Thank you for listening to Continuum Audio. Be sure to visit the links in the episode notes for information about earning CME, subscribing to the journal, and exclusive access to interviews not featured on the podcast. Dr Smith: This is Dr Gordon Smith. Today I'm interviewing someone who really needs no introduction, Dr Eric Eggenberger, about his article on optic neuritis, which appears in the April 2025 Continuum issue on neuro-ophthalmology. Eric, welcome to the podcast, and maybe you can introduce yourself to our audience. Dr Eggenberger: Thank you. Thanks for having me. So, my name is Eric Eggenberger. I work at Mayo Clinic Florida, and I am involved exclusively in neuro-ophthalmology. Dr Smith: I just had the pleasure, Eric, of talking yesterday with Lindsey De Lott about non-optic neuritis causes of optic neuropathy. And so, I'm going to kind of reference a little bit what I learned yesterday. She was great. I wonder if you might begin by talking a little bit about nomenclature. You talk about the need for use of precise terminology in your article. And yesterday she taught me a lot about the risk of misdiagnosis and other causes of optic neuropathy, and the two seem related. So, I wonder if you can maybe lay the foundation for our conversation by talking about terminology? Dr Eggenberger: I think that's a great point. So, we are in an era now where, instead of lumping all these different diagnoses together, we have learned to split apart some of these clinical entities. And so, I think it's really important that we focus on precise terminology and recognize that all optic neuritis is not the same. And we have very different, distinct clinical pathways for these imaging pathways, treatment pathways, for these different types of optic neuritis, whether that's MS related, whether it's MOG related or aquaporin-4 related. Dr Smith: So, I wonder maybe we can begin by just, you know, giving our listeners wisdom, pearls, and pitfalls about, how do you recognize when someone with a suspected optic neuropathy has optic neuritis versus a noninflammatory optic neuropathy? Dr Eggenberger: So, that's a really important issue because there's a lot of clinical overlap in terms of exam findings. So, for instance, in any optic neuropathy, let's say it's unilateral, you typically are going to see decreases in acuity and field and color, and you're going to see a relative afferent pupillary defect. And then it's really the context that that occurs in that helps us distinguish different disease entities. So, with optic neuritis, typically you're going to have pain. And that's oftentimes going to be in the younger populations compared to some of the other common optic neuropathies we see, like ischemic optic neuropathy, for instance. Dr Smith: Right. So maybe we can talk a little bit about, kind of, your overall diagnostic approach, right? A lot of this is, of course, based on age and context, but young people get ischemic lesions and older people can have inflammatory lesions. So, what's your overall approach to the patient you just described? Let's say it's a forty-eight-year-old woman who comes to the emergency department with subacute unilateral vision loss and there's dyschromatopsia, APD, reduced acuity. And, you know, let's just say a fairly, you know, benign-looking fundoscopic exam. What do you do to evaluate that patient? Dr Eggenberger: In that particular context, I think we're looking at other contextual clues. Is there other vascular risk factors or other things to point you in one direction or the other? One of the important parts you mentioned was the fundus exam. So, we know with ischemic optic neuropathy, 100% of the time with AIOM, you're going to see disc edema. And so, in the context of that story, we want to confirm on our exam an optic neuropathy, and then we can kind of focus on the retrobulbar courses or different types of optic neuropathies. From an exam perspective, in that particular patient we'd be looking to measure the acuity, quantify that. And in the ER, you're not going to be able to do a perfect field, but you'll get some sense of the field and how much field loss there is. And then as you mentioned, the afferent pupillary defect is critical. And we're going to get a little bit of the historical features in terms of pain. With typical retrobulbar optic neuritis, most of those patients are going to experience some pain, and usually it's pain on eye movements. And those would be the clinical things to focus on. Other exposures the patient may or may not have had, any other concomitant conditions, would all help point you in different directions, perhaps, and then we're probably on towards imaging. Dr Smith: Yeah, maybe you can talk a little bit about that? What's the appropriate use of imaging? I mean, presumably the patients, like the one I just threw out there, are pretty much all going to get neuroimaging. What's your approach to that? How do you protocol the study? What should we be looking for? Dr Eggenberger: In our clinic, we would typically be ordering an MRI orbit and brain, and each of those has a specific purpose. The orbit is going to show us the extent of the optic neuropathy. So, we're particularly looking for a longitudinally extensive optic nerve lesion or more than half of the optic nerve involved. And most patients acutely, if it isn't an “itis" situation, we'll see enhancement. And then the MR brain is going to be useful for looking for other evidence of demyelination within the central nervous system. We may at some point get down to doing an MR cord, but I think acutely it's going to be brain and orbit that most of our patients are getting. Dr Smith: Let's say that we did the scan and, sure enough, there's sort of a shorter segment, so less than half the length of the nerve region of enhancement. What's the rest of your diagnostic evaluation look like for that patient? Dr Eggenberger: So, in that particular case, we would look at the remainder of the brain. So, we're looking for other evidence of demyelination and any other contextual clues, systemically that would point you one direction or another. But with a shorter segment involved, one of the more common things we might encounter would be multiple sclerosis-related optic neuritis. Dr Smith: Would you look for aquaporin-4 and MOG in a patient with what appears to be an isolated, uncomplicated short segment optic neuritis? Dr Eggenberger: So, I think it really depends a bit on the context. I would never fault anybody for looking at MOG or an aquaporin-4 in that context because those are really treatment-altering diagnoses, but the yield in this particular case with a short segment involved and depending on the acuity and other features is probably going to be pretty low. Dr Smith: I really liked as an aside- I wasn't going to go there next, but you kind of got me thinking about it, you have a really nice section in your article. Which, all of it's great, but talking about how to manage low titer MOG antibodies. I wonder if you could talk about that because I think that's a lesson, maybe, that is transferable to a lot of other testing that we do. in terms of pre-prior probability and titer and so forth. Dr Eggenberger: Yeah, that's really an important point. So, we've seen this come up a number of times where the MOG antibody is a very good test, but in low titer it has a relatively low positive predictive value, perhaps 50%. In those cases, particularly without a classic clinical context, you have to be extremely alert for some other diagnosis that could mimic what you think is inflammatory demyelinating optic neuritis, but in fact is infectious or some other cause. Dr Smith: Yeah, super, super important and helpful. In terms of aquaporin-4, how does that compare in terms of predictive values, lower titer positive results? Dr Eggenberger: So aquaporin-4, the test has a very high specificity. So, it's quite useful if positive. You have to keep in mind there can be some false negatives, but the test otherwise is quite specific. And that is a diagnosis, you know, we never want to miss. It's a vicious disease. It tends to be a blinding disease, particularly without treatment. Bad things happen when we miss that, and we want to get on that diagnosis early and do pretty aggressive early and prophylactic treatment. Dr Smith: Your article covers not only the common causes of optic neuritis and, you know, MS, isolated optic neuritis, MOGAD NMO, you talk about a bunch of other things. I wonder, in this patient that we've been discussing, in the absence of any other historical information that seems relevant---or maybe you can define what would seem relevant---would you do other evaluation in that individual, other serologic evaluation and so forth, just in terms of diagnosis? Dr Eggenberger: In that particular case, without other red flags, I don't think I would initially. And follow-up is going to give you a lot of this context. So, you'd be on the lookout for other systemic conditions. So, if the patient had some arthropathy, if the patient had any pulmonary disease hints, if there was anything else that could lead you on a broader expedition. But I think in the context of this case, acutely in the ER, I probably wouldn't do a big lab plug for this. I probably would kind of go down the most likely road and start our treatments, and then follow that patient up. Dr Smith: Yeah, I know your article does a really great job, I think, of outlining when do you need to think about some of these less common causes. Well, can we talk about treatment, Eric? Because I want to move on to some other things. But- so, we've got a patient with isolated optic neuritis, nothing else, you know, in terms of the other antibodies we've talked about. What state-of-the-care- or, state-of-the-art treatment for that patient? Dr Eggenberger: So, the acute treatment for these inflammatory, optic neuritis-type cases is very similar Initially. High dose steroids remains kind of the standard. And then, in MS-related optic neuritis, we may or may not see a taper. So many times it's just an acute treatment of three to five days high dose. Whether that's oral or PO, we could institute either depending on the particular case. And then the taper would depend on the potential cause. So, for instance, with these antibody-driven diseases---so with MOG- or particularly with aquaporin-4---if it's a longitudinally extensive region of optic nerve involved, we tend to use a longitudinally extensive taper. And so, we use prednisone in those cases for several months while we're getting everything else set and deciding what the overall course is going to bring. Dr Smith: What about IV versus oral? There must be something about my practice. I was telling this to Lindsey. Every time on our hospital service, we seem to have at least two patients with optic neuropathies, which I always enjoy, but I find it's a little weird to admit someone who's doing just fine otherwise to the hospital with three days of IV SOLU-MEDROL. So, I'm always trying to figure out, like, how can I get this patient home? And your article had the best term I've heard in a long time, which is “SOLU smoothies.” I mean, are there other strategies that you sometimes use, other than just high-dose IV methylprednisolone? Dr Eggenberger: So, I agree with you. It's sometimes hard to admit somebody for just an IV therapy. And we'll do this as an outpatient, high-dose IV, but we'll also use high-dose orals. And in times in the past when there's been methylprednisolone shortage, we've used high-dose oral or IV dexamethasone as well. I think the IV form, although it's the gold standard, the high-dose oral forms have pretty equivalent bioavailability and are pretty tolerable in my experience. And certainly more convenient. Dr Smith: I wonder if we should switch and maybe talk a little bit about aquaporin-4, I mean, you emphasized that this is a vicious disease---I love the way you describe that---and often blinding. What updates do you have in terms of our therapeutic approach to NMO? That's been rapidly evolving of late. Dr Eggenberger: Right, so these are cases we're always going to share with neuroimmunology. And it requires kind of a multidisciplinary approach, in my opinion, for ideal or for best outcomes. And so, all of these patients are going to get put on prophylactic medications. So, this is a disease you just can't leave untreated. Bad stuff will happen for sure. And we now, fortunately, have some approved, FDA-approved medications that can positively impact the course of this disease. So, that's been a welcome addition. Dr Smith: What are the FDA-approved medications at this point for NMO? Dr Eggenberger: So, there are several at this point, and this is an area that's in growth, fortunately. And again, these are cases we're going to be sharing with our neuroimmunology colleagues. So, these are IV medications typically aimed at complement or CD19. And they all are relatively effective at quieting the course of the disease. Dr Smith: Maybe we can talk a little bit about MOG? I think that most of our listeners are probably pretty familiar with aquaporin-4 and NMO, what- maybe you could describe MOG a little bit and the therapeutic approach for patients with MOG-associated disease? Dr Eggenberger: So, MOG has been a real interesting kind of condition to learn more about. We certainly see a lot of MOG, and I'm sure we saw MOG before it was formally described, but I think we just thought it was kind of a benign, maybe monophasic MS type of presentation. But MOG tends to come in with a loss of acuity that kind of rivals aquaporin-4. So, the acuity tends to be pretty, pretty depressed, but it's very steroid-responsive. So, a lot of times these are the patients, you'll see that their vision will start to improve even when they're on the initial few days of the high-dose steroids. And many times we can get their vision back to 20/20 or very close to that. Dr Smith: And do these patients need chronic management? Dr Eggenberger: So, that's an area of controversy to some degree. About 50% of the optic neuritis MOG-related cases are going to have a relapsing course. And because the disease is steroid-responsive, many times we'll follow these patients after a first attack to see if this is the condition that's going to declare itself to be relapsing or if this is just going to be a monophasic kind of presentation of optic neuritis. We don't have great biomarkers to separate patients who are going to be in that 50% monophasic course versus the other half. It'll be relapsing. And so, it depends on the patient. If there's somebody that's, as many of these patients are, been very steroid responsive, they get back to 20/20, we can teach them about the disease so that if they do have a relapse, we can get them high-dose steroids in a relatively rapid fashion and they're otherwise healthy, we're probably going to watch that patient. And if it's somebody that doesn't recover 100%, there's other issues with treating them with high-dose steroids potentially in the future, then we may learn more towards an earlier prophylactic approach in that patient. Dr Smith: And what would that approach look like? Is it different from NMO or using more IVIG or B cell depletion as opposed to complement inhibition, for instance? Dr Eggenberger: In MOG, we know that the B cell depletion strategies don't work as well. And so most times we're turning to IVIG, and we found that pretty effective. That's kind of our go-to at this point. Dr Smith: Eric, it's a joy talking to you and I'd love to keep going about content, but I'll refer our listeners to your outstanding article. I mean, you're such a highly regarded neuro-ophthalmologist and educator. I wonder if you could talk to us about why you've done neuro-ophthalmology, and maybe this is an opportunity for you to convince all of our great residents that are listening or students what's great about being a neuro-ophthalmologist. Dr Eggenberger: I think neuro-ophthalmology is by far the most interesting part of neurology. So, it's an area that I think a lot of general neurologists, in my view, don't get enough of in their residency. But it's kind of the essence of neurology, where in neurology you're localizing down to the millimeter and in neuro-ophthalmology,  we're localizing down to the micron level. We have several new emerging diseases like these varieties of optic neuritis we're focused on. We're learning lots about those. You get to be involved in lots of different areas of neurology. So, we'll see not just demyelinating conditions, we'll see trauma as it relates to the visual system. And we'll see tumor, and we see all different flavors, stroke, and in any piece of neurology, commonly we'll have some vision aspect that we that we get involved in. So, we see a wide variety of conditions. So, I think it's been a really exciting place to be within neurology. And it's rapidly changing at this point. We're getting new therapeutics. So, it's, I think it's a great time to be a neuro-ophthalmologist. Dr Smith: Yeah, listening to you talk and just reflecting on it, it's really true. Neuro-ophthalmology does cover the entire span of neurology, right? I'm a neuromuscular guy and we see a lot of ocular myasthenia, which is another super exciting area. But we've been talking about optic neuritis, and your article talks about infectious causes and the paraneoplastic and a whole host of things. So, you're a great advocate and salesperson for your field. You convinced me. Dr Eggenberger: Efferent neuro-ophthalmology we love, we could talk about ocular myasthenia and other aspects for another hour. And we get involved in all kinds of cases: third nerve palsies, ocular myasthenia, trauma that involves the efferent system, all different aspects. It's really a great subspecialty, and you get to see a bit of all of neurology. Dr Smith: I'm trying to remember who it was, Eric. It was an attending of mine at medical school. I went to medical school at the Mayo Clinic in Rochester, and I want to say it was Manny Gomez, who was a very famous tuberous sclerosis person, who told me that neuro-ophthalmology was the most elegant specialty within neurology. That stuck with me. Thank you so much for joining me today. I really appreciate it. Dr Eggenberger: Thank you. I appreciate it as well. Dr Smith: So again, today I've been interviewing Dr Eric Eggenberger about his really wonderful article on optic neuritis, which appears in the most recent issue of Continuum on neuro-ophthalmology. Be sure to check out Continuum audio episodes from the neuro-ophthalmology and other issues. And listeners, thank you very much for joining us today. Dr Monteith: This is Dr Teshamae Monteith, Associate Editor of Continuum Audio. If you've enjoyed this episode, you'll love the journal, which is full of in-depth and clinically relevant information important for neurology practitioners. Use the link in the episode notes to learn more and subscribe. AAN members, you can get CME for listening to this interview by completing the evaluation at continpub.com/audioCME. Thank you for listening to Continuum Audio.

Czy innowacje technologiczne mogą przenikać ze świata sportu do zarządzania miastem? "Mogą i powinny" - twierdzi Narek Parsamyan, doktorant z Politechniki Gdańskiej i ekspert od inteligentnych miast. Wg niego niektóre rozwiązania ze stadionów mogą być wykorzystywane przy projektowaniu miast. Chodzi m.in. o rozwiązania, jak monitorowanie tłumu, rozpoznawanie twarzy i zarządzanie ruchem kibiców mogą być wykorzystane na ulicach miast. Są już nawet pierwsze, dość nieśmiałe podejścia do ich stosowania. Dlaczego miasta nie stawiają sportu w centrum rozwoju? Dlaczego powinny? I jakie technologie można do tego zastosować? Właśnie takie tematy poruszamy w dzisiejszym odcinku. Na podcast zaprasza Joanna Sosnowska. Podcast jest częścią akcji Zaprojektowane po ludzku. Szczęśliwe sąsiedztwa. Więcej informacji: Wyborcza.pl/zaprojektowanepoludzku

Deep in space, an evil lurks - Dark Helmet (Rick Moranis), Col. Saunders (George Wyner) and his crew of assholes are plotting to kidnap the Princess Vespa (Daphne Zuniga) in order to steal all of the air on Planet Druidia. During her wedding to Prince Valium (Jim J. Bullock), Vespa escapes with her droid Dot Matrix (Joan Rivers) and is quickly set upon by Helmet who attempts to bring her on board. Panicked, King Roland (Dick Van Patten) calls up Lone Star (Bill Pullman) and his Mog, Barf (John Candy) to save her. For the 1 million space bucks he owes Pizza the Hutt (Dom DeLuise), Lone Star springs into action but crash lands on a sandy planet that happens to be home to Yogurt (Mel Brooks) who can teach him the secrets of his past, the Schwartz and the importance of marketing so he can save the princess and the galaxy. It's the closest we're ever gonna get to you know what, Spaceballs - this week on Doom Generation.

Diagnosing and differentiating among the many possible localizations and causes of vision loss is an essential skill for neurologists. The approach to vision loss should include a history and examination geared toward localization, followed by a differential diagnosis based on the likely location of the pathophysiologic process.  In this episode, Aaron Berkowitz, MD, PhD, FAAN speaks with Nancy J. Newman, MD, FAAN, author of the article “Approach to Vision Loss” in the Continuum® April 2025 Neuro-ophthalmology issue.  Dr. Berkowitz is a Continuum® Audio interviewer and a professor of neurology at the University of California San Francisco in the Department of Neurology and a neurohospitalist, general neurologist, and clinician educator at the San Francisco VA Medical Center at the San Francisco General Hospital in San Francisco, California.  Dr. Newman is a professor of ophthalmology and neurology at the Emory University School of Medicine in Atlanta, Georgia.  Additional Resources Read the article: Approach to Vision Loss Subscribe to Continuum®: shop.lww.com/Continuum  Earn CME (available only to AAN members): continpub.com/AudioCME  Continuum® Aloud (verbatim audio-book style recordings of articles available only to Continuum® subscribers): continpub.com/Aloud More about the American Academy of Neurology: aan.com  Social Media facebook.com/continuumcme  @ContinuumAAN  Host: @AaronLBerkowitz  Full episode transcript available here Dr Jones: This is Dr Lyell Jones, Editor-in-Chief of Continuum. Thank you for listening to Continuum Audio. Be sure to visit the links in the episode notes for information about earning CME subscribing to the journal, and exclusive access to interviews not featured on the podcast. Dr Berkowitz: This is Dr Aaron Berkowitz, and today I'm interviewing Dr Nancy Newman about her article on the approach to visual loss, which she wrote with Dr Valerie Biousse. This article appears in the April 2025 Continuum issue on neuro-ophthalmology. Welcome to the podcast, Dr Newman. I know you need no introduction, but if you wouldn't mind introducing yourself to our listeners. Dr Newman: Sure. My name's Nancy Newman. I am a neurologist and neuro-ophthalmologist, professor of ophthalmology and neurology at the Emory University School of Medicine in Atlanta, Georgia. Dr Berkowitz: You and your colleague Dr Biousse have written a comprehensive and practical article on the approach to visual loss here. It's fantastic to have this article by two of the world's leading experts and best-known teachers in neuro-ophthalmology. And so, readers of this article will find extremely helpful flow charts, tables and very nuanced clinical discussion about how to make a bedside diagnosis of the cause of visual loss based on the history exam and ancillary testing. We'll talk today about that important topic, and excited to learn from you and for our listeners to learn from you. To begin, let's start broad. Let's say you have a patient presenting with visual loss. What's your framework for the approach to this common chief concern that has such a broad differential diagnosis of localizations and of causes? Where do you start when you hear of visual loss? How do you think about this chief concern? Dr Newman: Well, it's very fun because this is the heart of being a neurologist, isn't it? Nowhere in the nervous system is localization as important as the complaint of vision loss. And so, the key, as any neurologist knows, is to first of all figure out where the problem is. And then you can figure out what it is based on the where, because that will limit the number of possibilities. So, the visual system is quite beautiful in that regard because you really can exquisitely localize based on figuring out where things are. And that starts with the history and then goes to the exam, in particular the first localization. So, you can whittle it down to the more power-for-your-buck question is, is the vision lost in one eye or in two eyes? Because if the vision loss clearly, whether it's transient or persistent, is in only one eye, then you only have to think about the eyeball and the optic nerve on that side. So, think about that. Why would you ever get a brain MRI? I know I'm jumping ahead here, but this is the importance of localization. Because what you really want to know, once you know for sure it's in one eye, is, is it an eyeball problem---which could be anything from the cornea, the lens, the vitreous, the retina---or is it an optic nerve problem? The only caveat is that every once in a while, although we trust our patients, a patient may insist that a homonymous hemianopia, especially when it's transient, is only in the eye with the temporal defect. So that's the only caveat. But if it's in only one eye, it has to be in that side eyeball or optic nerve. And if it's in two eyes, it's either in both eyeballs or optic nerves, or it's chiasmal or retrochiasmal. So that's the initial approach and everything about the history should first be guided by that. Then you can move on to the more nuanced questions that help you with the whats. Once you have your where, you can then figure out what the whats are that fit that particular where. Dr Berkowitz: Fantastic. And your article with Dr Biousse has this very helpful framework, which you alluded to there, that first we figure out, is it monocular or binocular? And we figure out if it's a transient or fixed or permanent deficit. So, you have transient monocular, transient binocular, fixed monocular, fixed binocular. And I encourage our listeners to seek out this article where you have a table for each of those, a flow chart for each of those, that are definitely things people want to have printed out and at their desk or on their phone to use at the bedside. Very helpful. So, we won't be able to go through all of those different clinical presentations in this interview, but let's focus on monocular visual loss. As you just mentioned, this can be an eye problem or an optic nerve problem. So, this could be an ophthalmologic problem or a neurologic problem, right? And sometimes this can be hard to distinguish. So, you mentioned the importance of the history. When you hear a monocular visual loss- and with the caveat, I said you're convinced that this is a monocular visual problem and not a visual field defect that may appear. So, the patient has a monocular deficit, how do you approach the history at trying to get at whether this is an eye problem or an optic nerve problem and what the cause may be? Dr Newman: Absolutely. So, the history at that point tends not to be as helpful as the examination. My mentor used to say if you haven't figured out the answer to the problem after your history, you're in trouble, because that 90% of it is history and 10% is the exam. In the visual system, the exam actually may have even more importance than anywhere else in the neurologic examination. And we need as neurologists to not have too much hubris in this. Because there's a whole specialty on the eyeball. And the ophthalmologists, although a lot of their training is surgical training that that we don't need to have, they also have a lot of expertise in recognizing when it's not a neurologic problem, when it's not an optic neuropathy. And they have all sorts of toys and equipment that can very much help them with that. And as neurologists, we tend not to be as versed in what those toys are and how to use them. So, we have to do what we can do. Your directive thalmoscope, I wouldn't throw it in the garbage, because it's actually helpful to look at the eyeball itself, not just the back of the eye, the optic nerve and retina. And we'll come back to that, but we have in our armamentarium things we can do as neurologists without having an eye doctor's office. These include things like visual acuity and color vision, confrontation, visual fields. Although again, you have to be very humble. Sometimes you're lucky; 30% of the time it's going to show you a defect. It has to be pretty big to pick it up on confrontation fields. And then as we say, looking at the fundus. And you probably know that myself and Dr Biousse have been on somewhat of a crusade to allow the emperor's new clothes to be recognized, which is- most neurologists aren't very comfortable using the direct ophthalmoscope and aren't so comfortable, even if they can use it, seeing what they need to see. It's hard. It's really, really hard. And it's particularly hard without pupillary dilation. And technology has allowed us now with non-mydriatic cameras, cameras that are incredible, even through a small pupil can take magnificent pictures of the back of the eye. And who wouldn't rather have that? And as their cost and availability- the cost goes down and their availability goes up. These cameras should be part of every neurology office and every emergency department. And this isn't futuristic. This is happening already and will continue to happen. But over the next five years or so… well, we're transitioning into that. I think knowing what you can do with the direct ophthalmoscope is important. First of all, if you dial in plus lenses, you can't be an ophthalmologist, but you can see media opacities. If you can't see into the back of the eye, that may be the reason the patient can't see out. And then just seeing if someone has central vision loss in one eye, it's got to be localized either to the media in the axis of vision; or it's in the macula, the very center of the retina; or it's in the optic nerve. So, if you get good at looking at the optic nerve and then try to curb your excitement when you saw it and actually move a little temporally and take a look at the macula, you're looking at the two areas. Again, a lot of ophthalmologists these days don't do much looking with the naked eye. They actually do photography, and they do what's called OCT, optical coherence tomography, which especially for maculopathies, problems in the macula are showing us the pathology so beautifully, things that used to be considered subtle like central serous retinopathy and other macula. So, I think having a real healthy respect for what an eye care provider can do for you to help screen away the ophthalmic causes, it's very, very important to have a patient complaining of central vision loss, even if they have a diagnosis like multiple sclerosis, you expect that they might have an optic neuritis… they can have retinal detachments and other things also. And so, I think every one of these patients should be seen by an eye care provider as well. Dr Berkowitz: Thank you for that overview. And I feel certainly as guilty as charged here as one of many neurologists, I imagine, who wish we were much better and more comfortable with fundoscopy and being confident on what we see. But as you said, it's hard with the direct ophthalmoscope and a non-dilated exam. And it's great that, as you said, these fundus photography techniques and tools are becoming more widely available so that we can get a good look at the fundus. And then we're going to have to learn a lot more about how to interpret those images, right? If we haven't been so confident in our ability to see the fundus and analyze some of the subtle abnormalities that you and your colleagues and our ophthalmology colleagues are more familiar with. So, I appreciate you acknowledging that. And I'm glad to hear that coming down the pipeline, there are going to be some tools to help us there. So, you mentioned some of the things you do at the bedside to try to distinguish between eye and optic nerve. Could you go into those in a little bit more detail here? How do you check the visual fields? For example, some people count fingers, some people wiggle fingers, see when the patient can see. How should we be checking visual fields? And what are some of the other bedside tasks you use to decide this is probably going to end up being in the optic nerve or this seems more like an eye? Dr Newman: Of course. Again, central visual acuity is very important. If somebody is older than fifty, they clearly will need some form of reading glasses. So, keeping a set of plus three glasses from cheapo drugstore in your pocket is very helpful. Have them put on their glasses and have them read an ear card. It's one of the few things you can actually measure and examine. And so that's important. The strongest reflex in the body and I can have it duke it out with the peripheral neurologists if they want to, it's not the knee jerk, it's looking for a relative afferent pupillary defect. Extremely important for neurologists to feel comfortable with that. Remember, you cut an optic nerve, you're not going to have anisocoria. It's not going to cause a big pupil. The pupils are always equal because this is not an efferent problem, it's an afferent problem, an input problem. So basically, if the eye has been injured in the optic nerve and it can't get that information about light back into the brain, well, the endoresfol nuclei, both of them are going to reset at a bigger size. And then when you swing over and shine that light in the good optic nerve, the good eye, then the brain gets all this light and both endoresfol nuclei equally set those pupils back at a smaller size. So that's the test for the relative afferent pupillary defect. When you swing back and forth. Of course, when the light falls on the eye, that's not transmitting light as well to the brain, you're going to see the pupil dilate up. But it's not that that pupil is dilating alone. They both are getting bigger. It's an extremely powerful reflex for a unilateral or asymmetric bilateral optic neuropathy. But what you have to remember, extremely important, is, where does our optic nerve come from? Well, it comes from the retinal ganglion cells. It's the axons of the retinal ganglion cells, which is in the inner retina. And therefore inner retinal disorders such as central retinal artery occlusion, ophthalmic artery occlusion, branch retinal artery occlusion, they will also give a relative afferent pupillary defect because you're affecting the source. And this is extremely important. A retinal detachment will give a relative afferent pupillary defect. So, you can't just assume that it's optic nerve. Luckily for us, those things that also give a relative afferent pupillary defect from a retinal problem cause really bad-looking retinal disease. And you should be able to see it with your direct ophthalmoscope. And if you can't, you definitely will be able to see it with a picture, a photograph, or having an ophthalmologist or optometrist take a look for you. That's really the bedside. You mentioned confrontation visual fields. I still do them, but I am very, very aware that they are not very sensitive. And I have an extremely low threshold to- again, I have something in my office. But if I were a general neurologist, to partner with an eye care specialist who has an automated visual field perimeter in their office because it is much more likely to pick up a deficit. Confrontation fields. Just remember, one eye at a time. Never two eyes at the same time. They overlap with each other. You're going to miss something if you do two eyes open, so one eye at a time. You check their field against your field, so you better be sure your field in that eye is normal. You probably ought to have an automated perimetry test yourself at some point during your career if you're doing that. And remember that the central thirty degrees is subserved by 90% of our fibers neurologically, so really just testing in the four quadrants around fixation within the central 30% is sufficient. You can present fingers, you don't have to wiggle in the periphery unless you want to pick up a retinal detachment. Dr Berkowitz: You mentioned perimetry. You've also mentioned ocular coherence tomography, OCT, other tests. Sometimes we think about it in these cases, is MRI one of the orbits? When do you decide to pursue one or more of those tests based on your history and exam? Dr Newman: So again, it sort of depends on what's available to you, right? Most neurologists don't have a perimeter and don't have an OCT machine. I think if you're worried that you have an optic neuropathy, since we're just speaking about monocular vision loss at this point, again, these are tests that you should get at an office of an eye care specialist if you can. OCT is very helpful specifically in investigating for a macular cause of central vision loss as opposed to an optic nerve cause. It's very, very good at picking up macular problems that would be bad enough to cause a vision problem. In addition, it can give you a look at the thickness of the axons that are about to become the optic nerve. We call it the peripapillary retinal nerve fiber layer. And it actually can look at the thickness of the layer of the retinal ganglion cells without any axons on them in that central area because the axons, the nerve fiber layer, bends away from central vision. So, we can see the best we can see. And remember these are anatomical measurements. So, they will lag, for the ganglion cell layer, three to four weeks behind an injury, and for the retinal nerve fiber, layer usually about six weeks behind an entry. Whereas the functional measurements, such as visual acuity, color vision, visual fields, will be immediate on an injury. So, it's that combination of function and anatomy examination that makes you all-powerful. You're very much helped by the two together and understanding where one will be more helpful than the other. Dr Berkowitz: Let's say we've gotten to the optic nerve as our localization. Many people jump to the assumption it's the optic nerve, it's optic neuritis, because maybe that's the most common diagnosis we learn in medical school. And of course, we have to sometimes, when we're teaching our students or trainees,  say, well, actually, not all optic nerve disease, optic neuritis, we have to remember there's a broader bucket of optic neuropathy. And I remember, probably I didn't hear that term until residency and thought, oh, that's right. I learned optic neuritis. Didn't really learn any of the other causes of optic nerve pathology in medical school. And so, you sort of assume that's the only one. And so you realize, no, optic neuropathy has a differential diagnosis beyond optic neuritis. Neuritis is a common cause. So how do you think about the “what” once you've localized to the optic nerve, how do you think about that? Figure out what the cause of the optic neuropathy is? Dr Newman: Absolutely. And we've been trying to convince neuro-radiologists when they see evidence of optic nerve T2 hyperintensity, that just means damage to the optic nerve from any cause. It's just old damage, and they should not put in their read consistent with optic neuritis. But that's a pet peeve. Anyway, yes, the piece of tissue called the optic nerve can be affected by any category of pathophysiology of disease. And I always suggest that you run your categories in your head so you don't leave one out. Some are going to be more common to be bilateral involvement like toxic or metabolic causes. Others will be more likely unilateral. And so, you just run those guys. So, in my mind, my categories always are compressive-slash-infiltrative, which can be neoplastic or non-neoplastic. For example, an ophthalmic artery aneurysm pressing on an optic nerve, or a thyroid, an enlarged thyroid eye muscle pressing on the optic nerve. So, I have compressive infiltrative, which could be neoplastic or not neoplastic. I have inflammatory, which can be infectious. Some of the ones that can involve the optic nerve are syphilis, cat scratch disease. Or noninfectious, and these are usually your autoimmune such as idiopathic optic neuritis associated with multiple sclerosis, or MOG, or NMO, or even sarcoidosis and inflammation. Next category for me would be vascular, and you can have arterial versus venous in the optic nerve, probably all arterial if we're talking about causes of optic neuropathy. Or you could have arteritic versus nonarteritic with the vascular, the arteritic usually being giant cell arteritis. And the way the optic nerve circulation is, you can have an anterior ischemic optic neuropathy or a posterior ischemic optic neuropathy defined by the presence of disc edema suggesting it's anterior, the front of the optic nerve, or not, suggesting that it's retrobulbar or posterior optic nerve. So what category am I- we mentioned toxic, metabolic nutritional. And there are many causes in those categories of optic neuropathy, usually bilateral. You can have degenerative or inherited. And there are causes of inherited optic neuropathies such as Leber hereditary optic neuropathy and dominant optic atrophy. And then there's a group I call the mechanical optic neuropathies. The obvious one is traumatic, and that can happen in any piece of tissue. And then the other two relate to the particular anatomy of the eyeball and the optic nerve, and the fact that the optic nerve is a card-carrying member of the central nervous system. So, it's not really a nerve by the way, it's a tract. Think about it. Anyway, white matter tract. It is covered by the same fluid and meninges that the rest of the brain. So, what mechanically can happen? Well, you could have an elevated intraocular pressure where that nerve inserts. That's called glaucoma, and that would affect the front of the optic nerve. Or you can have elevated intracranial pressure. And if that's transmitted along the optic nerve, it can make the front of the optic nerve swell. And we call that specifically papilledema, optic disk edema due specifically to raised intracranial pressure. We actually even can have low intraocular pressure cause something called hypotony, and that can actually even give an optic neuropathy the swelling of the optic nerve. So, these are the mechanical. And if you were to just take that list and use it for any piece of tissue anywhere, like the heart or the kidney, you can come up with your own mechanical categories for those, like pericarditis or something like that. And then all those other categories would fit. But of course, the specific causes within that pathophysiology are going to be different based on the piece of tissue that you have. In this case, the optic nerve. Dr Berkowitz: In our final moments here, we've talked a lot about the approach to monocular visual loss. I think most neurologists, once we find a visual field defect, we breathe a sigh of relief that we know we're in our home territory here, somewhere in the visual task base that we've studied very well. I'm not trying to distinguish ocular causes amongst themselves or ocular from optic nerve, which can be very challenging at the bedside. But one topic you cover in your article, which I realized I don't really have a great approach to, is transient binocular visual loss. Briefly here, since we're running out of time, what's your approach to transient binocular visual loss?  Dr Newman: We assume with transient binocular vision loss that we are not dealing with a different experience in each eye, because if you have a different experience in each eye, then you're dealing with bilateral eyeball or optic nerve. But if you're having the same experience in the two eyes, it's equal in the two eyes, then you're located. You're located, usually, retro chiasmally, or even chiasm if you have pituitary apoplexy or something. So, all of these things require imaging, and I want to take one minute to talk about that. If you are sure that you have monocular vision loss, please don't get a brain MRI without contrast. It's really useless. Get a orbital MRI with contrast and fat suppression techniques if you really want to look at the optic nerve. Now, let's say you you're convinced that this is chiasmal or retrochiasmal. Well then, we all know we want to get a brain MRI---again, with and without contrast---to look specifically where we could see something. And so, if it's persistent and you have a homonymous hemianopia, it's easy, you know where to look. Be careful though, optic track can fool you. It's such a small little piece, you may miss it on the MRI, especially in someone with MS. So really look hard. There's very few things that are homonymous hemianopias MRI negative. It may just be that you didn't look carefully enough. And as far as the transient binocular vision loss, again, remember, even if it's persistent, it has to be equal vision in the two eyes. If there's inequality, then you have a superimposed anterior visual pathway problem, meaning in front of the chiasm on the side that's worse. The most common cause of transient binocular vision loss would be a form of migraine. The visual aura of migraine usually is a positive phenomenon, but sometimes you can have a homonymous hemianopic persistent defect that then ebbs and flows and goes away. Usually there's buildup, lasts maybe fifteen minutes and then it goes away, not always followed by a headache. Other things to think of would be transient ischemic attack in the vertebra Basler system, either a homonymous hemianopia or cerebral blindness, what we call cortical blindness. It can be any degree of vision loss, complete or any degree, as long as the two eyes are equal. That should last only minutes. It should be maximum at onset. There should be no buildup the way migraine has it. And it should be gone within less than ten minutes, typically. After fifteen, that's really pushing it. And then you could have seizures. Seizures can actually be the aura of a seizure, the actual ictal phenomenon of a seizure, or a postictal, almost like a todd's paralysis after a seizure. These events are typically bright colors and flashing, and they last usually seconds or just a couple of minutes at most. So, you can probably differentiate them. And then there are the more- less common but more interesting things like hyperglycemia, non-ketonic hyperglycemia can give you transient vision loss from cerebral origin, and other less common things like that. Dr Berkowitz: Fantastic. Although we've talked about many pearls of clinical wisdom here with you today, Dr Newman, this is only a fraction of what we can find in your article with Dr Biousse. We focused here on monocular visual loss and a little bit at the end here on binocular visual loss, transient binocular visual loss. But thank you very much for your article, and thank you very much for taking the time to speak with us today. Again, today I've been interviewing Dr Nancy Newman about her article with Dr Valerie Biousse on the approach to visual loss, which appears in the most recent issue of Continuum on neuro-ophthalmology. Be sure to check out Continuum audio episodes from this and other issues. Thank you so much to our listeners for joining us today. Dr Monteith: This is Dr Teshamae Monteith, Associate Editor of Continuum Audio. If you've enjoyed this episode, you'll love the journal, which is full of in-depth and clinically relevant information important for neurology practitioners. Use this link in the episode notes to learn more and subscribe. AAN members, you can get CME for listening to this interview by completing the evaluation at continpub.com/audioCME. Thank you for listening to Continuum Audio.

On this week's My Week In Cars podcast Matt Prior and Steve Cropley visit the Morgan factory in Malvern and chat all things Mog with recently appointed MD, formerly technical director, Matt Hole. They chat the new Supersport, existing models, countering legislation, making bespoke models, and all other things Morgan. You can make sure you never miss an Autocar podcast by subscribing wherever you get your podcasts. And if you'd be wiling to rate and review the Pod, we'd appreciate it more than you know, too. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

"Mogłoby dojść do nieszczęścia" - tak wicemarszałek Sejmu Piotr Zgorzelski tłumaczył w Porannej rozmowie w RMF FM swoje prośby do Romana Giertycha, by ten zszedł z mównicy podczas ubiegłotygodniowej awantury w Sejmie z udziałem posła KO i Jarosława Kaczyńskiego. Gość Tomasza Terlikowskiego wytknął politykom opozycji, że najpierw wzięli udział we mszy św. w sejmowej kaplicy, a potem krzyczeli "morderco" do Romana Giertycha.

"Nie do końca wiemy, co jest uzgadniane. Dyplomację widzimy w katalogu bieżących, dynamicznych wpisów np. na X. Niekoniecznie wiemy, co jest za kurtyną. Mogą być tam różne rzeczy. Chciałbym widzieć Ukrainę w pokoju, ale bez wpływów rosyjskich. O to idzie gra" - powiedział w Popołudniowej rozmowie w RMF FM Krzysztof Gawkowski, wicepremier, minister cyfryzacji z Lewicy. "Dobrze, że prezydent Trump informuje prezydenta Zełenskiego o rozmowach, które się toczą. Dobrze, że wróciła pewna normalizacja stosunków Kijów-Waszyngton" - dodał.

W tym odcinku porozmawiamy o tym po co na co komu jest dom, mieszkanie, lokum, czy wszyscy potrzebują go w takim samym stopniu, jakie znaczenie dla naszego świata ma własne miejsce i jak we współczesnym świecie nie bać się tego strasznego potwora, czyli… kredytu. Czy można mieć i być jednocześnie w obliczu wyzwań współczesnego świata?Mogłoby wydawać się, że co ma to wszystko do psychologii, ale uwierzcie mi - więcej niż mogłoby się wydawać. A powodem do tego researchu, rozważań i odcinka, sprawcą całego tego zamieszania jest @otodom, albowiem ekipa Otodom zmontowała bardzo interesujący raport finansowy: Szczęśliwy Dom - mieszkaniowe mieć czy być? Możecie go znaleźć, przeczytać na stronie otodom.pl a my sobie omówimy po co w ludziach ta potrzeba posiadania miejsca, no właśnie, czy we wszystkich taka sama i to na różnych etapach życia i co nam posiadanie lub nie robi. Zapraszam, a Otodom dziękuję za fajną inspirację i robotę. Montaż: Eugeniusz KarlovLiteratura:Dupuis, A., & Thorns, D. C. (2002). Home, home ownership and the search for ontological security. Sociology, 36(3), 441–457. https://doi.org/10.1111/1467-954X.00088Roberts, B. W., Walton, K. E., & Viechtbauer, W. (2006). Patterns of mean-level change in personality traits across the life course: a meta-analysis of longitudinal studies. Psychological bulletin, 132(1), 1–25. https://doi.org/10.1037/0033-2909.132.1.1Burke, C. (2005). “Play in Focus”: Children Researching Their Own Spaces and Places for Play. Children, Youth and Environments, 15(1), 27–53.Wiles, J. L., Leibing, A., Guberman, N., Reeve, J., & Allen, R. E. S. (2012). The meaning of “aging in place” to older people. The Gerontologist, 52(3), 357–366. https://doi.org/10.1093/geront/gnr098Sümer, L. (2024). The Psychology of Homeownership: Does Owning a House Really Matter?. In: The Global Housing Crisis. Palgrave Macmillan, Cham. https://doi.org/10.1007/978-3-031-72604-0_2Sharifonnasabi, Z., Mimoun, L., & Bardhi, F. (2024). Home and psychological well-being in global consumer mobility. Journal of Consumer Psychology, 00, 1–19. https://doi.org/10.1002/jcpy.1440

On this weeks RIPEcast our good friend from New York @_defkon with a live set on the Mog stage from Breakfast of Champions '25. Link to mix in comments From Defkon - Playing the 25th Anniversary of Breakfast of Champions was an absolute honor. The Space Cowboys have been a huge inspiration in my journey as a DJ, so getting the chance to represent Brooklyn at BOC this year was a dream come true. Sharing the stage with legends like Sporty-O & Thug Shells —who both came out to perform with me—made it even more special. Knowing I was playing for a veteran crowd that's heard and danced to some of the best breaks out there, I knew I had to bring my A-game. I think I accurately delivered my sound, keeping the energy high and the dance floor moving until the very end. Closing out the legendary MOG Stage alongside my mentors was an unforgettable experience. Huge thanks to DJ Deckard, Rumblemunk, and the entire Space Cowboys crew for welcoming me with open arms and making me feel at home!

Rene Legault brings Mogmoden to the table. Mog is a teenage academic in the pursuit of practical knowledge and answers to intellectual mysteries in his first time venturing out into the world.Rene and I discuss creating characters who are curious about the world, imaginary bestiaries, and the drama of JRPGs.Mogmoden is built for Fabula Ultima by Emanuele Galletto.Rene Legault is one of the founding members of the DMs After Dark streaming group focused on highlighting small publisher and indie RPGs, and now the host of the Rene Plays Games Podcast featuring solo and group actual plays, interviews, and discussions about running better games, Rene is a dad and husband first, nerd second, wetland biologist by day, and internet person last. Okay, maybe nerd first.You can learn more about Rene at:https://www.characterswithoutstories.com/guests/rene-legaultMentioned in the episode: Cezar Capacle's Random Realities and Ryuutama.Of Monsters and Mixed Successes is a character focused actual play Monster of the Week podcast full of Eldritch monstrosities and a surprising amount of shenanigans.Dungeons and Degrees is a conversation with friends talking about the games we love and the life we live around it.Send us a textCover art by The CuriographerInstagram: https://www.instagram.com/thecuriographer Sign up for my Newsletter to stay up-to-date on the podcast:https://dashboard.mailerlite.com/forms/760760/109867356957705889/shareSupport the PodcastYou can find Star at:Website: http://www.characterswithoutstories.comTikTok: https://www.tiktok.com/@starmamacYouTube: https://www.youtube.com/@characterswithoutstoriesThreads: https://www.threads.net/@characterswithoutstoriesInstagram: https://www.instagram.com/characterswithoutstoriesBluesky: https://bsky.app/profile/characterswithoutstories.comFacebook: https://www.facebook.com/characterswithoutstoriesThanks for listening, and may all your characters find their stories!

In this powerful message, Bishop Mark Brown from Texas discusses how to build a lasting life by recognizing God's guiding hand. His hand leads us to places only He can take us, and if we don't follow the path He's set for us, we risk missing the blessings and promises He has prepared. This journey is what Bishop calls the 3 C's—Covered, Committed, and Connected. God's plan for our lives is designed to promote our growth, expansion, and spiritual maturity. Tune in now to this life-altering message by Bishop Mark Brown. It will inspire, impact, and influence you to develop a life time of recognizing God's hand in your life and knowing when to speak and act.

Mój newsletter - https://www.karolinaanna.pl/Mogłoby się wydawać, że w październiku 2001 roku Chante Mallard podjęła najgorszą możliwą decyzję wsiadając za kierownicę pod wpływem alkoholu. Jednak dopiero to co nastąpiło później miało przejść do historii jako przykład najbardziej szokującego zła do jakiego zdolni są ludzie.

In this episode of "Ask the Expert," Dr. Eoin Flanagan joined Dr. GG deFiebre of SRNA. Dr. Flanagan explained how immunosuppressive medications impact the immune system and the efficacy of vaccines [00:02:45]. He discussed the primary concerns and risks of vaccinating individuals on these therapies, including avoiding live vaccines and the need for additional booster doses [00:04:52]. Dr. Flanagan also talked about the recommended vaccines for those with conditions like NMOSD or MOGAD, and underlined the importance of getting vaccinated to prevent severe infections [00:09:40]. He addressed common misconceptions and emphasized the role of healthcare providers in educating and supporting their patients regarding vaccinations [00:15:32].Eoin Flanagan, MB, BCh is a Professor of Neurology and Consultant in the departments of Neurology and Laboratory Medicine and Pathology at the Mayo Clinic (Rochester, MN). He completed his medical school training at University College Dublin in Ireland in 2005. He did a medical residency in Ireland and then completed neurology residency, fellowships in neuroimmunology and a masters in clinical and translational science at Mayo Clinic (Rochester, MN). He works in the Autoimmune Neurology and Multiple Sclerosis Clinics and the Neuroimmunology Laboratory at the Mayo Clinic. His clinical expertise and research are focused on inflammatory myelopathies and their imaging patterns, myelin oligodendrocyte glycoprotein (MOG) antibody associated disorder, neuromyelitis optica spectrum disorders, autoimmune encephalitis, paraneoplastic neurologic disorders, and multiple sclerosis. He is principal investigator on an NIH RO1 grant studying MOG antibody associated disorder.00:00 Introduction 00:47 Understanding Immunosuppressants and Vaccines01:28 Primary Concerns with Vaccinating Immunosuppressed Patients02:30 Recommended Vaccines for Immunosuppressed Patients07:11 Timing and Effectiveness of Vaccinations08:21 Measuring Vaccine Response09:24 Addressing Missed Doses and Safety Considerations16:41 Public Health Implications and Patient Advocacy17:56 Advice for Vaccine-Hesitant Patients19:06 Healthcare Providers' Role in Vaccination20:03 Conclusion and Final Thoughts

Naturopaci. Szarlatani. Uzdrawiacze. A przede wszystkim skuteczni biznesmeni, którzy zarabiają miliony żerując cynicznie na ludzkim strachu, samotności i bólu. Punktem wyjścia jest mocny serial „Ocet jabłkowy”, który opowiada historię Belle Gibson, która oszukała miliony mówiąc, że cierpi na raka, że uleczyła go metodami naturalnymi, a nic z tego nie było prawdą. Typowa influencerka dająca „złote rady” i przy okazji robiąca na tym ogromny biznes. Bezkarna? Nie zawsze. Nie ufajcie influencerom! Mogą was zabić. A na pewno wykorzystać. No chyba, że chcecie się dorzucić do ich hiszpańskich willi… Będą też książki, które mówią o tym, skąd wzięła się dochodowa kultura wellness, czy woda z naczynia za 500$ leczy, co m ają wspólnego suplementy z Robertem Redfordem. Ten podcast powstaje dzięki Patronite  https://patronite.pl/karolinakp 0:00:00 Intro 0:01:41 Suplementy 0:13:31 Ocet jabłkowy 0:43:15 Inwazja uzdrawiaczy ciał. Na manowcach amerykańskiej medycyny 0:49:25 Światy równoległe 0:57:24 Rozwiązanie konkursu 1:01:10 Outro

Too busy to read the Lens? Listen to our weekly summary here! In this week's episode we discuss Extent of optic nerve and optic nerve sheath MRI enhancement may predict visual outcomes in first episodes of MOG optic neuritis. A retrospective cohort study finds that topical pilocarpine use may increase the risk of retinal detachment. A new study used animal models to test safety and toxicity profiles after subretinal injection of a gene therapy for type 1 Usher Syndrome. Fluctuations in blood pressure are associated with faster visual field progression in glaucoma.

BOTHER THAT CAT! Another year is coming to a close, the nights are getting colder and the days are getting shorter. You know what that means! It's time for the That Song From That Movie Christmas special, this time our pick is Mog's Christmas. It may have only come out last year but is it already an Xmas classic? The music is provided by Sophie Ellis-Bextor in the heartwarming form of "As Long As I Belong". Ben channels his inner Len Goodman, Dietrich gets way too niche with British pop culture references and Alex becomes quizmaster extraordinaire. Find us on Twitter, BlueSky, Instagram & Threads: @TSFTMpod Like, share and subscribe ho ho ho! Did you enjoy the episode? Then please consider leaving a FIVE STAR review wherever you are listening. It means a great deal to us and makes it easier for other potential listeners to find us.  Want to support us further? You can do this on Patreon from £1 ($1.50) a month: https://Patreon.com/TSFTM or via our merch store: https://TeePublic.com/user/TSFTM Thank you! Timestamps:02:02 - What Have We Been Watching?04:58 - History07:42 - Movie Discussion14:36 - Quizmas Part 120:06 - Production and Development25:26 - "As Long As I Belong" Discussion32:49 - Quizmas Part 238:28 - Quizmas Part 3