Podcasts about religia

Tym razem moim gościem jest ojciec Krzysztof Popławski – dominikanin, były misjonarz w Chinach, a obecnie spowiednik papieski w Rzymie. Rozmawiamy o duchowości – czym jest, jak ją rozumieć i jak żyć nią na co dzień. Ojciec Krzysztof dzieli się głębokimi przemyśleniami na temat poszukiwania transcendencji, różnorodności tradycji duchowych w Kościele i roli sakramentów w codziennym życiu. Mówimy też o nadziei, wcieleniu, zmartwychwstaniu i o tym, jak każda minuta naszego życia może stać się sakramentem – znakiem obecności Boga.  To bardzo spokojna, refleksyjna rozmowa, która – mam nadzieję – poruszy i zainspiruje.www.puzzlewiary.pl/169 dołącz do grupy mailingowej: https://sendfox.com/puzzlewiary wesprzyj moją działalność: www.puzzlewiary.pl/wesprzyj/ 

Gościem najnowszego odcinka podcastu Raport Międzynarodowy jest dziennikarz, publicysta i autor książek Piotr Skwieciński, który od lat specjalizuje się w zagadnieniach związanych z Rosją. Był korespondentem Rzeczpospolitej w Moskwie, a następnie dyrektorem Instytutu Polskiego w stolicy Rosji. Po wydaleniu z Rosji został ambasadorem RP w Armenii.   Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz usiłowali dociec w rozmowie z Piotrem Skwiecińskim, czy Rosjanie w cokolwiek tak naprawdę wierzą, czy też są skrajnymi cynikami. A może nawet jeżeli coś jest dla nich święte, to - w ramach tak zwanego “Dwójmyślenia” - równocześnie w coś wierzą i mają do tego niezwykle cyniczny stosunek. Gość i autorzy podcastu zastanawiali się też, czy wojna z Ukrainą jest wyrazem rosyjskiego szowinizmu, czy też jedynie narzędziem, za pomocą którego rosyjskie władze ogłupiają masy. Piotr Skwieciński zwrócił uwagę na bardzo specyficzny stosunek Rosjan do prawdy. Zaznaczył, że w języku rosyjskim nawet słowo prawda występuje w dwóch formach, które nie są ze sobą tożsame. Zapytany o fundament sukcesów Władimira Putina, który zdołał podporządkować sobie społeczeństwo rosyjskie, ekspert zwrócił uwagę na skrajne “odklejenie” rodzimej inteligencji nie dającej powodów narodowi, by ten ją popierał.   Poruszona została też kwestia obowiązującego modelu relacji kobiet i mężczyzn w kulturze rosyjskiej oraz tożsama z nim w duchu konserwatywna rewolucja przeprowadzana w Stanach Zjednoczonych przez Donalda Trumpa. Rewolucja, która może oznaczać w pewnym stopniu powrót do bardziej tradycyjnego podziału ról, zaś ponad wszelką wątpliwość jest reakcją na ekscesy politycznej poprawności.   Piotr Skwieciński. Podzielił się wspomnieniem poczucia obcości, która towarzyszyła mu przy pierwszym wyjeździe do Moskwy. Dostrzega też, że uczucie to zniknęło, gdy trafił do Rosji ponownie w 2019 roku - miało to zapewne związek z uporządkowaniem rosyjskiej stolicy. Prowadzący pytali gościa, czy nie jest przypadkiem tak, że w Rosji porządek zawsze oznacza dyktaturę. Zapytany o możliwość przewidywanego przez wielu polskich komentatorów rozpadu Rosji, ekspert odparł, że nie widzi perspektyw na ziszczenie się tego scenariusza. Przedmiotem rozmowy było też powracające wciąż pytanie: czy imperializm jest cechą rosyjskiej władzy, rosyjskiej elity czy też rosyjskiego narodu. Czy w związku z tak głębokim zakorzenieniem idei mocarstwowej tamtejsza opozycja demokratyczna jest zdolna do zrzucenia tego kulturowego brzemienia.    W dalszej części rozmowy Piotr Skwieciński stwierdził, że jeżeli miałby wymienić jakieś cechy, które najprecyzyjniej opisują Rosję, to są nimi fatalizm i pasywność. Gość podcastu, który był w Moskwie w dniach tuż po rozpoczęciu się wojny z Ukrainą, zauważa, że stolica Rosji stała się, co prawda na krótko, ale smutna. Równocześnie smutkowi temu nie towarzyszyły żadne większe protesty. Dyplomata zauważa, że wśród Rosjan nie brakuje ludzi przyzwoitych i uczciwych, którzy przeciwko wojnie protestowali, niestety było ich znacznie mniej, niż można się było tego spodziewać. Zapytany o nadchodzące obchody zwycięstwa nad Trzecią Rzeszą gość stwierdza, że 9 maja jest najprawdopodobniej jedyną prawdziwą religią w teoretycznie ekskluzywnie chrześcijańskiej Rosji. Jak zauważa, zarówno wszystkie pomniki, jak i obchody zwycięstwa w wojnie mają quasi religijny charakter. 

➡️ Obejrzyj całość: https://youtube.com/live/VA36r-mbpYE #Bóg #religia #katolik #nawrocki #katolicyzm #kk #kościół #człowiek #Jezus #drugieprzykazanie #wiara #zło #diabeł Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy: https://www.youtube.com/channel/UCUZ9x49ZuhZt1QVJafMy5rA/join

Kim naprawdę był Jan Nepomucen? Święty, który stał się jednym z najważniejszych symboli barokowych Czech i jednym z najbardziej "eksportowych" świętych Europy, to... w znacznej mierze wytwór propagandzistów kontrreformacji.Jego legenda — o męczeństwie za tajemnicę spowiedzi, wierze i lojalności wobec Kościoła — w rzeczywistości narodziła się wiele dekad po jego śmierci. Bo Nepomucen, owszem, zmarł gwałtowną śmiercią pod koniec XIV wieku. Tyle, że zmarł z powodu politycznych sporów trony i ołtarza, nie obrony sakramentu. W tym odcinku Czechostacji opowiadam o procesie budowania jednej z największych mistyfikacji religijnych Europy Środkowej. Od brutalnych realiów średniowiecznej polityki i dramatycznej śmierci w nurtach Wełtawy, przez barokowy triumf Kościoła i podporządkowanie sztuki celom propagandy, aż po światową ekspansję kultu Nepomucena. Usłyszycie o tym, jak jezuici uczynili z Nepomuka patrona spowiedników i strażnika mostów od Pragi po Filipiny, i jak stał się orężem w walce z czeskim protestantyzmem.A potem kolejni jezuici rozpoczęli także proces ostatecznej dekonstrukcji tej legendy. Dokończyli go zaś bohaterowie czeskiego odrodzenia narodowego — historycy, intelektualiści i politycy — obnażając prawdziwe źródła tej opowieści stwierdzili wprost: Nepomucen to produkt politycznej potrzeby Habsburgów i Kościoła, mający zastąpić w czeskiej świadomości Jana Husa.Co ciekawe, nawet Kościół z czasem zaakceptował nową, prawdziwą wersję historii — w czasach współczesnych kładąc większy nacisk na duchowe przesłanie Nepomucena, niż na obalony naukowo, w badaniach antropologicznych, cud zachowanego języka. Nepomucen, choć historycznie zdemaskowany, pozostał w krajobrazie Czech.Jego figury — dawniej triumfalne symbole kontrreformacji — dziś stały się elementem ludowego pejzażu, z którym Czesi są związani emocjonalnie i estetycznie. Z patrona walki wyznaniowej stał się patronem turystów, wiernych i wszystkich tych, którzy po prostu... lubią dotknąć płaskorzeźby i wrócić do Pragi.W opowieści o Nepomuku odwołuję się do wcześniejszych odcinków Czechostacji:O czeskim odrodzeniu narodowymO Janie ŻiżceO czeskim ateizmieO Wacławie IV-------------------------------------------------------------------------------Jeśli podcast Wam się podoba i chcecie pomóc go rozwijać, możecie zostać Patronami lub Patronkami Czechostacji w serwisie Patronite. W tym tygodniu zdecydowali się na to:Bartosz, Jakub, Krzysiek i ZuzaBardzo Wam dziękuję

The differing and diverse religious beliefs Australians hold will influence their vote this election. - Zróżnicowane przekonania religijne Australijczyków wpłyną na ich głos w tych wyborach.

Franciszek nie był tak rewolucyjnym papieżem, za jakiego chcieliby go niektórzy uważać – mówił w Expressie Biedrzyckiej redaktor Tomasz Terlikowski. Ekspert ocenił, że polityka Watykanu nie zmieni się znacząco po śmierci zwierzchnika Kościoła, szczególnie, że pozostawił w Stolicy Apostolskiej wielu nominatów. Kto zastąpi Franciszka? Jedno nazwisko pojawia się najczęściej. Które? O tym w Expressie Biedrzyckiej.

W Kościele zawsze były różne poglądy: popatrzmy na świętego Pawła i świętego Piotra, już wtedy były głębokie dyskusje na temat różnego podejścia i to jest ta różnorodność. W Kościele mamy coś takiego, że to nie na papieżu z całym szacunkiem, nie na urzędzie Piotrowym, nie na apostołach, nie na kardynałach, tylko na Duchu Świętym jest oparty Kościółmówi ks. prof. Cisło pytany o przyszłość Kościoła katolickiego w kontekście toczących się w jego wnętrzu sporów.Kto będzie kolejnym papieżem?W przyszłości będą papieże, którymi jedni się będą zachwycać, inni nie; tak było zawsze. Pamiętajmy też, bo to są nasze takie ludzkie spekulacje, że kto wchodzi na konklawę papieżem, wychodzi kardynałem, czyli tych, których dajemy zazwyczaj za najmocniejszych kandydatów, później dalej zostają kardynałami. Także myślę, że jednak ironicznie trzeba tu powiedzieć, że ludzie sobie swoje rzeczy, ludzie strzelają, a Pan Bóg kule nosi. Podobnie będzie pewnie z wyborem papieża. My będziemy obstawiać, a Pan Bóg i tak swoje zrobi. 

Duchowość to słowo klucz w tej audycji "Siła spokoju". Ale bedzie to opowieść o duchowości nie w wymiarze religijnym. W kulturze zachodniej duchowość stała się towarem, na którym można zarobić. Świadczy o tym sukces warsztatów i festiwali rozwojowych. Zaprasza Iwona Kwaśny!

#kościół #kk #katolik #Bóg #wiara #ateizm #hedonizm #areligijność #Religia #ludzie #człowiek #Biblia #NowyTestament #chrześcijaństwo #Jezus #shortvideo Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy: https://www.youtube.com/channel/UCUZ9x49ZuhZt1QVJafMy5rA/join

Czy Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes to tylko prestiżowy konkurs, czy może coś znacznie większego, niemalże świecka religia kina? Jakie są związki sztuki i duchowości? Dlaczego to właśnie Cannes wyróżnia się na tle innych festiwali i czy faktycznie „hoduje” artystów, kreując legendy światowego kina? W dobie streamingu i seriali, gdy zmieniają się nawyki widzów, czy ten „świecki Kościół kina” ma szansę przetrwać? O wyjątkowości Cannes, jego ewolucji, kontrowersjach i niepodrabialnej magii La Croisette Janusz Wróblewski rozmawia z Tadeuszem Sobolewskim, legendarnym krytykiem filmowym, autorem książki „Cannes. Religia kina”. (00:08) Wprowadzenie i spotkanie z Tadeuszem Sobolewskim (02:43) Czy Cannes można porównać do religii? (03:42) Jakie są związki sztuki i duchowości? (06:50) Czy taki „religijny” odbiór Cannes dotyczy też innych festiwali? (08:58) Jak Cannes „hoduje” artystów i buduje legendy? (11:42) Co sprawia, że Cannes nie ma sobie równych? (14:57) Konkurs, program i wyjątkowa wolność twórcza w Cannes (18:20) Skrajności Cannes: poziom najwyższy i najniższy (19:11) Kino vs seriale: kto wygra to starcie? (20:55) „Czarna selekcja”: czy festiwal promuje wciąż tych samych twórców? (26:08) Pomyłki, wpadki i nietrafione wybory (27:38) Podsumowanie rozmowy. Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Dynastia Ptolemeuszy cz. 1 – greccy władcy Egiptu, którzy połączyli kulturę hellenistyczną z faraońską tradycją. Zapraszam na spotkanie z dr Tomaszem Grabowskim z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Inwestuj na platformie TradingView, korzystając z rachunku rzeczywistego w OANDA TMS Brokers.Zapoznaj się z warunkami promocji na roczną subskrypcję płatnego planu (Essential) na platformie TradingView: https://go.tms.pl/bezpaszportuTV

#religia #nauka #człowiek #prawda #kk #kościół #dogmatykatolickie #demokracja #wolność #kościółkatolicki #watykan #ludzie Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy: https://www.youtube.com/channel/UCUZ9x49ZuhZt1QVJafMy5rA/join

Religia od zawsze odgrywała w ich życiu dużą rolę, ale katolicyzm, w którym zostały wychowane je zwiódł. To, czego nie znalazły w kościele, dał im meczet. Dlaczego Polki zakładają hidżab i przechodzą na islam? O tym w kolejnym odcinku „Półki z książkami” Anna Sobańda rozmawia z Danutą Awolusi, autorką książki „Wybrałam Allaha. Polki, które przeszły na islam”. Jak konwertytki odbierają nakaz zasłaniania ciała i włosów? Gdzie szukają muzułmańskich mężów i jak są odbierane przez polskie społeczeństwo? Zapraszamy do słuchania.

Choć zakon krzyżacki kojarzy nam się głównie z jedną z największych bitew średniowiecznej Europy, to nie możemy zapomnieć, że był to przede wszystkim jednym z największych politycznych, gospodarczych i organizacyjnych fenomenów swoich czasów. Niewielka grupa rycerzy-zakonników zabudowała państwo rozciągające się od terenów dzisiejszej północno-wschodniej Polski aż do granic współczesnej Estonii. W jaki sposób zakon był zorganizowany od strony wewnętrznej hierarchii? Jak jego członkowie podchodzili do spraw religijnych? Dlaczego walcząc przez wieki z niewiernymi, nie doczekali się w swoich szeregach ani jednego uznanego za świętego? Kto brał udział w organizowanych przez zakon krzyżacki wyprawach? Czy mieszkańców Prus nawracano tylko mieczem? Jakie jest dziedzictwo rycerzy zakonu krzyżackiego? O tym wszystkim w Podcaście Muzeum Historii Polski z serii Inne historie Polski. Rozmawiają Cezary Korycki i jego gość, prof. Waldemarem Rozynkowski z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Podcast zrealizowano w ramach zadania: kontynuacja i rozbudowa multimedialnego projektu informacyjno-edukacyjnego - Portal Historyczny Dzieje.pl

Sposobem na rozwiązanie konfliktu między MEN a Kościołem powinna być reforma nauczania religii. W szkole byłaby to wiedza o religii, w parafii katecheza, czyli duchowe formowanie młodego człowieka – uważa ks. prof. Andrzej Kobyliński, filozof, etyk, wykładowca UKSW. Więcej na stronie rp.pl

Czy chrześcijaństwo to religia? Czym właściwie jest religia? Czy chrześcijaństwo rzeczywiście spełnia cechy religii? Czym różni się chrześcijaństwo od innych wyznań? #IPPTV #Biblia #chrześcijaństwo #wykład ----------------------------------------------------

Czy wiesz, że obrzędy chrztu w pierwszych wiekach chrześcijaństwa były otoczone tajemnicą i znacznie różniły się od współczesnych praktyk? W najnowszym puzzlowym odcinku opowiadam o rozwoju obrzędu. Dowiesz się:Jak lokalne tradycje i uwarunkowania wpłynęły na sposób udzielania chrztu.Dlaczego dokładny przebieg obrzędu był przez długi czas strzeżoną tajemnicą.Jakie elementy obrzędu wprowadzono wraz z rozwojem teologii i większą swobodą wyznawania wiary.Co na temat chrztu pisały takie teksty jak Didache czy Tradycja Apostolska.Zapraszam do słuchania!www.puzzlewiary.pl/151 dołącz do grupy mailingowej: https://sendfox.com/puzzlewiary wesprzyj moją działalność: www.puzzlewiary.pl/wesprzyj/ 

Odcinek #192, w którym w Krakowie spotykam się z Jakubem Ćwiekiem żeby porozmawiać o jego najnowszej powieści „Sues Dei” i o pisarza roli i doli. Przyglądając się uważnie O jak okładce, sięgamy po P jak popkulturę.Jest F jak figurka krasnala ogrodowego, są oazowe przeboje na czele z hitem grupy LO27 „Mogę wszystko”. Wyruszamy na P jak Podlasie i poznajemy nieoczywiste postaci. Jest Proboszcz - Johnny Rambo w koloratce, i jest W jak wdowa po policjancie.A Miasteczko w którym dzieje się akcja "Sues Dei" to Martwiejowice, miejsce, w które nikt poza mieszkańcami nie wierzy. Okazuje się, że sformułowanie D jak dobry człowiek nie jest komplementem, a z dobra może wychodzić zło.Pojawia się też symboliczny rekwizyt - różaniec survivalowy. Jakub szczerze opowiada o swoim dzieciństwie i wychowaniu. I okazuje się, że lekcja R jak religii może być oparta na songu „Too much love will kill you” grupy Queen.Dotykamy tego co T jak trudne w pracy pisarza. Wracamy też do powieści "Topiel", która otwiera nam D jak drzwi do dyskusji o R jak rynku książki i P jak pomaganiu.Pojawia się opowieść o Głuchołazach i powodzi. I o kolejnej powodzi.Zostaje nam w pamięci mocny obraz dziecka, które boi się przejść przez próg.

Nowy rok za pasem. Wraz z nim przyszedł czas na nowe postanowienia… i nowe powroty! :D Przed Wami pierwszy podkast po przerwie - nowe studio, a w nim jakże zacny gość. Czołówka polskiego stand upu i perła Podkarpacia - słowem: Michał Leja. Pogadaliśmy o tym, jak udaje mu się łączyć krytyczne podejście z katolicką wiarą, co to znaczy pozytywna zazdrość, a także dlaczego popycha szafę, kiedy przegrywa w FIFĘ… Było też o nagminnym oglądaniu rolek oraz o tym, jak ludzie w Wołominie reagują na żarty o mafii… Przyznam szczerze, że brakowało mi tych rozmów :D Zapraszam na Dobry Przelot! Nasz Patronite: https://patronite.pl/DobryPrzelot Subskrybuj Dobry Przelot: https://www.youtube.com/channel/UCMBT3IhJqKWSMEnPYSZkC9g

Jak możliwe, że ludzie znający sekrety gwiazd i skomplikowane kalendarze, zniknęli niemal bez śladu, pozostawiając jedynie ruiny w dżungli?

MATEI 86. Religia Adevărată

Ascultați pe Jonathan Pageau care ne arată că religia, de fapt, nu este (numai) despre o viață etică, morală.Vizionare plăcută!Pentru Pomelnice și Donații accesați: https://www.chilieathonita.ro/pomelnice-si-donatii/Pentru mai multe articole (texte, traduceri, podcasturi) vedeți https://www.chilieathonita.ro/

Odcinek #188, w którym w Warszawie w księgarni Big Book Cafe MDM rozmawiam z Karoliną Głowacką, dziennikarką, założycielką podcastu Radio Naukowe, z którego wyrosło W jak Wydawnictwo RN. A potem rzucam się w wir dyskusji z profesorem Robertem Wiśniewskim, autorem książki „Chrześcijanie pierwszych wieków. Tom I: Wierni, biskupi, eremici”.Podcastowe spotkanie zaczynam od pytań do W jak wydawczyni Karoliny o P jak pomysł na Wydawnictwo RN. Mówimy między innymi o I jak idei i o D jak dystrybucji i D jak drukarni, w której słychać wielki huk, a decyzje realizowane przechodzą na papier.P jak pukanie do drzwi księgarni przenosi nas do rozmowy z prof. Robertem Wiśniewskim, a właściwie do P jak początków R jak religii chrześcijańskiej. Zastanawiamy się od kiedy chrześcijanie W  jak wiedzą i rozumieją jaką tworzą W jak wspólnotę. Wracamy do procesu, który rozpoczął się w pierwszych dwóch pokoleniach po Chrystusie. Pojawiają się S jak słowa: O jak ostatnie, R jak retoryczne i N jak najmocniejsze. Idziemy ich tropem, sprawdzając ich moc. Dopytuję o miejsce wspólnoty, pierwsze obrzędy, o to co było wtedy świątynią. Mocno zajmuje nas z autorem książki sprawa słów i J jak języka. Sięgamy po grekę i zaglądamy do E jak Ewangelii św. Łukasza. Burzymy stereotyp chrześcijaństwa jako religii o ubogich dla ubogich. Przyglądamy się F jak fenomenowi- wielokrotnie wracającej w tej rozmowie- wspólnoty. Jest M jak monastycyzm, D jak doktryna i R jak rola kobiet w kościele.Szukamy odpowiedzi na pytanie, czy w pierwszych wiekach mogły istnieć A jak apostołki.Na arenę wchodzi św. Tekla, pojawia się też kwestia trzech głów św. Jana Chrzciciela. Na koniec pytam profesora Roberta Wiśniewskiego o to, czy W jak wspólnota wczesnochrześcijańska odnalazłaby się dziś w którymś z kościołów. Odpowiedź znajdziecie w odcinku, lepszej pointy nie będzie.  

Să ne propunem astăzi să nu ne rușinăm de credința sau obiceiurile noastre. Citește acest devoțional și multe alte meditații biblice pe https://devotionale.ro #devotionale #devotionaleaudio

Więcej tutaj: sasana.wikidot.com/buddyjski-romantyzmKsiążkę można pobrać w całości w formie elektronicznej (PDF, epub, mobi), można ją też zamówić w formie papierowej ZA DARMO ze strony dhamma.pl/ksiegarnia/buddyjski-romantyzm/Możesz nas też posłuchać na tych serwisach podkastowych -Apple Podcast: podcasts.apple.com/us/podcast/sasa…1592163368?uo=4Spotify: open.spotify.com/show/039TDu6Pil0s4jutio5VeAGoogle Podcast: www.google.com/podcasts?feed=aHR…lcGlzb2Rlcy9mZWVkRSS: www.spreaker.com/show/5199898/episodes/feedWspomóż prace Sasany: patronite.pl/sasanaplPomóż nam tłumaczyć teksty źródłowe: patronite.pl/TheravadaPLTłumaczenie: Wojciech ZembatyRedakcja: Aneta Miklas, Piotr Jagodziński, Janusz PodkościelnySkład i łamanie tekstu: Joanna Grabowska, liliprojekt.pl, joannagrabowska.plZdjęcie na okładce: esen_gwrProjekt okładki: Monika Zapisekisbn: 978-83-948459-9-5Czyta: Aleksander Bromberek (lektor-online.pl/)

Przyznam, że wielką radość sprawiłoby mi stwierdzenie, że władzę daje demokratyczny wybór ludzi, którzy odczuwają jej skutki, a więc się na nie godzą. Magdalena Rigamonti rozmawia z Barbarą Labudą o wyczuciu demokracji i potrzebie zadbania o nią, bo niestety nie jest to jedyna odpowiedź na pytanie o władzę, które stawiamy tym numerem magazynu. Po upadku Związku Radzieckiego, w erze „końca historii” wydawało się, że Rosja kroczy ku demokracji. Agnieszka Bryc wyjaśnia, dlaczego się tak nie stało. Co więcej, w Moskwie demokracja została zredukowana do roli scenografii, która legitymizuje władzę autorytarną. Maria Domańska wyjaśnia, po co Władimirowi Putinowi ten kosztowny teatr, skoro w rękach ma władzę niekwestionowaną. O tym, jak niebezpieczna taka władza potrafi być, pisze Ola Hnatiuk opowiadając o Hołodomorze i sposobach zamiatania pod dywan hekatomby milionów Ukraińców. Co więcej, pewne schematy patrzenia na świat utrwaliły się tak głęboko, że trzy dekady po upadku ZSRR nadal od czasu do czasu pojawiają się przymiotniki „postsowiecki”, „poradziecki” i kilka innych słów, które domyślnie legitymizują miniony, miejmy nadzieję, kształt władzy i świata. Rozprawia się z nimi Ludwika Włodek w nadziei, że przestaną być przykrywką schematów wykorzystywanych przez elity władzy nadal śniące o imperiach. Jak tu narzekać na Rosję, skoro Stany Zjednoczone nie są tym, czym były, a może… właśnie powracają do swojej wielkości, jak obiecuje Donald Trump? Mateusz Piotrowski opisuje przemianę, którą przechodzi Ameryka. Z kolei Matthew Duss, były doradca Berniego Sandersa ds. międzynarodowych w rozmowie z Agnieszką Lichnerowicz przekonuje, że USA przestają być wielkie, choć mimo wszystko pozostaje optymistą, opowiadając o roli swojego kraju w świecie. Mówienie o internecie jako o mechanizmie szerzenia demokracji i wolności przez dostęp do informacji brzmi naiwnie, choć jeszcze niedawno głęboko w to wierzono. Anna Wittenberg pokazuje, dlaczego dzisiaj wydaje się to śmieszne. Skoro technologia demokracji nie uratuje, to może trzeba znowu zacząć wierzyć? Najludniejszy kraj, a zarazem największa demokracja na świecie, Indie, opierają rządy na sojuszu tronu z ołtarzem, o czym opowiada Blanka Katarzyna Dżugaj. Połączenie nacjonalizmu z religią jest jednak niebezpieczne, czego przykłady niemal codziennie napływają z Bliskiego Wchodu, ale nawet tam nie jest to jednoznaczne. Pomimo smutnego obrazu świata, który rysuje ten numer magazynu, Ula Idzikowska zapala iskierkę nadziei w miejscu najmniej chyba oczywistym. Pokazuje przemianę jednostki, a skoro jeden człowiek może się zmienić, to pewnie może być ich więcej. Wiadomość o śmierci demokracji również uznajmy zatem za przedwczesną i pozostawmy miejsce na niewiadomą, zaczynając od zaprzeczenia twierdzeniu, że dawniej było lepiej. Teraz jest inaczej i zmian będzie jeszcze więcej, a koniec końców człowiek wypracuje nową formułę społeczeństwa czy organizacji ze spojrzeniem w przyszłość, jak nieraz już bywało.Zapraszam do sięgnięcia po najnowszy, czwarty numer magazynu „NEW online.” Zachęcam także do lektury wcześniejszych numerów. Wszystkie są dostępne do pobrania za darmo na stronie magazyn.new.org.pl. Zachęcam też do wsparcia redakcji przez Patronite. Każde takie wsparcie, nawet symboliczne, sprawa wielką radość i dodaje siły w pracy nad kolejnymi numerami magazynu „NEW online.” Jarosław KociszewskiRedaktor naczelny

E adevărat, sunt civilizaţiile antice cele mai promovate pe pământ, și totuși multe povești spectaculoase rămân necunoscute publicului larg. Fundaţia Calea Victoriei şi-a propus să facă lumină şi să pornească o discuție printr-un curs numit "Trei lumi păgâne: cum au modelat lumea Grecii, Romani şi Etruscii", curs susținut de lector Arina Gheorghiță.  Cursul explică mai întâi cum s-a format poporul grec."Povestea lor e complicată, nu ca a noastră care are doar două tabere: daci şi romani. La greci palpitaţiile sunt maxime cu mult înainte să apară aheii în scenă. Iar când sălbaticii ăştia intră şi tropăie Elada între copitele cailor, suspansul e la apogeu. E incredibil ce au putut face tribalii ăştia abia despărţiţi de chiloţii de blană care nu sculptau, nu navigau şi nici măcar nu aveau un cuvânt pentru MAREA pe care o vedeau pentru prima dată. " anunță Arina Gheorghiță în prezentarea cursului. În partea a doua atenţia pe mută pe "acvila romană atotsupunătoare".   "O să vorbim şi de orgii şi de psihopatia imperială, dar mai mult vom vorbi de viaţa de zi cu zi a oamenilor de rând, de omleta lor cu miere, despre tabloide care existau încă de pe atunci doar că în alt format…şi despre pictura lor minunată pe care o dădeau drept romană dar era făcută de greci dacă e să fim sinceri…." Iar în ultima întâlnire dedicată acestui curs, ne este explicat misterului etrusc. "Dacă nu existau etruscii n-am fi aflat niciodată ce mari mincinoşi erau romanii. Etruscii aveau sute de oraşe pe vremea în care triburile latine făceau foc cu bălegar şi locuiau în chirpici. Nu le putem citi limba deşi le cunoaştem alfabetul.  Erau oacheşi, trupeşi şi foarte dezinhibaţi sexual. Religia lor e ultrapalpitantă şi stranie, bijuteriile lor vor face Egiptul să pălească şi cursantele să leşine de jinduială. Femeile lor erau libere şi emancipate ca cele din anii 60, iar barbaţii lor ba fondau o mare putere maritimă, ba erau slabi şi luau bătaie de la toată lumea. În sfârşit, sunt mai misterioşi ca triunghiul Bermudelor.", scrie Arina Gheorghiță pe pagina Fundației Calea Victoriei.Cursul "Trei lumi păgâne: cum au modelat lumea grecii, romanii şi etruscii" este programat sa înceapă în 4 decembrie. 

W pierwszej części Expressu Biedrzyckiej z 19 listopada gościem jest politolożka dr Anna Materska-Sosnowska, z którą rozmawia Kamila Biedrzycka. Posłuchaj całej dyskusji! Oglądaj Express Biedrzyckiej na żywo w serwisie YouTube. Więcej informacji o programie na stronie Super Expressu.

Emisiunea "Vieți schimbate", realizată de A7TV - mesaj prezentat de Ionică Herlea, în data de 1 noiembrie 2024. Predici pentru vremuri grele - https://www.fitioameni.ro "Pentru ca fiecare om să-L poate cunoaște, Dumnezeu a renunțat la orice religie”. (Marius Torok) Credința sau religia? Aceasta este întrebarea! Deși în aparență între cei doi termeni nu există nicio tensiune, în realitate, de cele mai multe ori sunt în contradicție. Credința reprezintă legătura omului cu Divinul, iar religia reprezintă interpretarea subiectivă a ceea ce înseamnă și implică această legătură. Nu întâmplător, cele mai mari crime și războaie s-au făcut în numele religiei, avânt ca interfață crucea sau pe Dumnezeu. Dacă vrei să afli cum poți evita capcanele manipulării religioase, nu pierde această ediție!

https://patronite.pl/nihilistycznyateistaJeśli podoba Ci się moja działalność, możesz ją wesprzeć korzystając z serwisu Patronite, klikając w link powyżej.Dzięki!Możesz mnie posłuchać także w formie podcastu:https://www.spreaker.com/show/nihilistyczny-ateistahttps://open.spotify.com/show/4Xw6fLF0mg2KdC57wMIc7g?si=d8dd90edc3a64265______________________________________________________________________Opis odcinka:Pewnie słyszeliście, ze dekalog katolicki różni się od tego z Biblii i być może zastanawialiście się dlaczego. W końcu ani jota, ani kreska z prawa miała nie zostać zmieniona, a tu aż całe przykazanie poleciało. Dziś dowiecie się jaki był powód, czy bardziej wymówka tego stanu rzeczy.______________________________________________________________________Kontakt:adibieloyt@gmail.comhttps://www.facebook.com/nihilistycznyateista/Muzyka w tle:Utwór I Am a Man Who Will Fight for Your Honor (autor: Chris Zabriskie) jest dostępny na licencji Licencja Creative Commons – uznanie autorstwa 4.0. https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/Źródło: http://chriszabriskie.com/honor/Wykonawca: http://chriszabriskie.com/

Nauka to jest coś skomplikowanego. Nie da się znać na wszystkim, trudno nawet interesować się wszystkim, nie mamy na to czasu, zasobów, przygotowania… Musimy polegać na naukowcach i wierzyć, że eksperci z danej dziedziny przekazują nam rzetelną wiedzę, zgodną z aktualnym stanem naukowym. No właśnie: wierzyć. Na pewno zetknęliście się gdzieś z zarzutami, że nauka jest jak religia, ktoś nakazuje nam wierzyć w określone paradygmaty i koniec. O tym, jak to rzeczywiście działa, opowiada dziś dr hab. Adrian Kuźniar z Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego, autor kanału „Bakcyl filozofii” na YouTubie.Podstawowa różnica między religią a nauką jest taka, że religia nie jest otwarta na dyskusję. Dogmaty wiary przyjmuje się w całości albo wcale, nie ma w nich miejsca na weryfikację czy krytykę. Z nauką jest wprost odwrotnie. Jej kluczową cechą jest otwartość na ciągłe podważanie. – Nie możemy wykazać prawdziwości teorii naukowej, natomiast możemy próbować każdą teorię naukową obalić – wyjaśnia prof. Kuźniar. Jeżeli dana teoria wytrzyma taką próbę podważenia czy też falsyfikacji, to zyskuje prawo, by wejść w poczet nauki (przynajmniej na jakiś czas, dopóki nie powstanie inna, lepsza, podważająca ją teoria). Dysponujemy systemem weryfikowania tego, czy osoba, od której czerpiemy wiedzę, rzeczywiście jest ekspertem. Co do zasady eksperci otwarcie udostępniają też dane i opracowania, na których opierają swoje teorie. Religie zaś programowo rezygnują z tego aspektu, nie chcą być sprawdzalne dla każdego.W nauce oczywiście korzystamy ze swego rodzaju spekulacji, to jej niezbędny element: czynimy jakieś założenia. Ważne jednak, jak powstają i co się z nimi dzieje dalej. Teorie naukowe muszą być wewnętrznie spójne, w jakiś sposób porządkować opisywane zjawiska, wyjaśniać istniejące i przewidywać nowe. Jeśli jakaś teoria nie spełnia tych kryteriów (np. jest wewnętrznie sprzeczna, nazbyt skomplikowana, nie potrafi przewidywać dalszego rozwoju na podstawie posiadanych danych), a do tego jeszcze nie jest w żaden sposób falsyfikowana, tzn. podważana, poddawana próbom, to nie spełnia kryteriów teorii naukowej.W odcinku usłyszycie też sporo konkretów z filozofii nauki (gęsto padają nazwiska Karla Poppera i Thomasa Kuhna). Rozmawiamy o tym, czym jest paradygmat naukowy, co musi się stać, by go podważyć, jak rozumieją naukę instrumentaliści (tu dowiecie się, jak luterański teolog Andreas Osiander zadał naszemu Kopernikowi cios poniżej pasa) a jak realiści. Serdecznie polecam!

- Mamy zmianę władzy, nie jest tak, że nowy rząd jest agresywnie antyklerykalny, wprost przeciwnie (…). To nowe otwarcie nie było zupełnie skazane na porażkę, a jednak z jakiegoś powodu, z różnych dziwnych zaszłości, doszło do tej sytuacji, w której jesteśmy dzisiaj, pewnego pata i zamknięcia - mówił w Polskim Radiu 24 Bartosz Bartosik (Więź.pl).

#Biblia #PastorChojecki #IPPTV #PKW #PiS #rząd #religia #kaczyński #katolicyzm #szkoła #złodzieje #shorts Zacznij wspierać ten kanał, a dostaniesz te bonusy: https://www.youtube.com/channel/UCUZ9x49ZuhZt1QVJafMy5rA/join

Potrafimy być altruistyczni, podzielić się z kimś tym, co mamy, wczuć się w sytuację drugiej osoby, a nawet poświęcić swój komfort czy zasoby na rzecz kogoś innego. Naukowców od dawna interesuje, czy takie zachowania mają uwarunkowanie społeczne i psychologiczne, czy może raczej głębsze, biologiczne podłoże i powstały w toku ewolucji. O moralności u zwierząt, nie tylko Homo sapiens, opowiada mi prof. Bogusław Pawłowski z Zakładu Biologii Człowieka Uniwersytetu Wrocławskiego.Na początek musimy ustalić, czym w ogóle jest moralność. – To jest przestrzeganie pewnych zasad społecznych – odpowiada mój gość. Lubimy przypisywać ją wyłącznie ludziom, ewentualnie dopuszczając istnienie moralności u innych człekokształtnych, a przecież wchodzące w skład moralności zachowania społeczne (np. kooperacja czy zasada wzajemności) występują u bardzo wielu gatunków zwierząt. Zachowania altruistyczne obserwowano nawet u ryb!Badacze wyróżniają kilka rodzajów zachowań altruistycznych. Istnieje np. zjawisko selekcji krewniaczej: jesteśmy bardziej skłonni pomagać komuś, kto jest nam bliski. Oczywiście nie musi tu chodzić czysto o więzy krwi, mogą to być więzi wytworzone na bazie spędzania ze sobą czasu (uspokajam: czyli to normalne, jeśli wolicie poświęcić czas i energię na pomoc przyjacielowi niż np. kuzynce, geny to nie wszystko!). Wyróżniamy też altruizm recyprokalny: pomagamy innym, bo wcześniej ktoś inny (niekoniecznie ta sama osoba) pomógł nam lub dlatego, że spodziewamy się nagrody. Religie opierają się na tym samym mechanizmie.Są pewne czynniki, które sprzyjają rozwijaniu się moralności. Zachowania empatyczne i altruistyczne występują częściej u gatunków, które wspólnie wychowują potomstwo – jak my. Liczą się też takie czynniki jak płeć czy wiek. – Młodzi ludzie mają większe tendencje do współpracy – opowiada prof. Pawłowski. Żeby sprawdzić, jak bardzo jest to kulturowo wykształcone, porównuje się w badaniach reakcje małp i małych dzieci na te same sytuacje. Wyniki wskazują na biologię. – Świetnie widać, że my mamy już wrodzone dyspozycje do tego, żeby oceniać dobro i zło – wskazuje prof. Pawłowski.W odcinku usłyszycie też, czym jest karzący altruizm, dlaczego jesteśmy wyczuleni na negatywne zachowania, choć ogromna większość (wg badań nawet 95%) interakcji między naczelnymi jest pozytywna, i czy mechanizmy ewolucyjne rozwijają się precyzyjnie.Rozmowa powstała w trakcie XII podróży Radia Naukowego, tym razem zawitaliśmy do Wrocławia.

Tym razem do mojego podcastu zaprosiłam Martynę Schoepe, mentorkę kobiet :)Poruszyłyśmy wiele tematów związanych z duchowością z perspektywy, która nie zawsze jest brana pod uwagę.Słuchając tego odcinka dowiesz się:➡ czym jest duchowość i dlaczego jest tak ważna, szczególnie teraz w XXI w.➡ czy to zawsze musi chodzić o tzw. tematy 'woo', czyli magię, karty, energie, nabożenstwa majowe, różaniec itd.➡ jak wygladała historia Martyny, jak ona otworzyła się na ten duchowy aspekt życia➡ dlaczego warto i jak możesz zacząć doświadczać duchowości w swoim życiuO MNIE: Mam na imię Kasia i jestem autorką podcastu Kasia o hormonach. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na mój temat, zajrzyj tutaj ➡ https://wiecejnizhormony.pl/o-mnie/INSTAGRAM ➡ https://www.instagram.com/wiecejnizhormony/YOUTUBE ➡ https://www.youtube.com/@wiecejnizhormonyZapisz się na Hormonalny Newsletter, gdzie otrzymasz w prezencie bezpłatnego e-booka na temat badań jakie warto wykonać, by uregulować hormony ➡ https://wiecejnizhormony.pl/badania/LINKI, O KTÓRYCH WSPOMINAMY W TYM ODCINKU:➡ Instagram Martyny:https://www.instagram.com/kobieca.misja.m/Wersja tego odcinka na YouTube:➡ https://youtu.be/e_z1lzE8apE

Co to jest religia? Poznaj różne definicje religii. Czy chrześcijaństwo jest religią? Posłuchaj wykładu pastora Pawła Chojeckiego. #chrześcijaństwo #wielkanoc #megakościół

Nauczanie: https://youtube.com/live/VK-TliUrnDE Masz pytania na temat Boga, Biblii, życia chrześcijańskiego, kościoła?

Japonia – kraj kwitnących wiśni, kraj o uderzająco odmiennej kulturze i zwyczajach, kraj o pięknej architekturze, ogromie zabytków. Ta relacja jest zapowiedzią cyklu audycji o Japonii z perspektywy Teresy Myśliwiec, która wróciła z dwutygodniowej podróży po tym kraju. W tym odcinku usłyszycie po krótce o pierwszych wrażeniach z Japonii, między innymi:Ludzie - zdystansowani, bardzo usłużni, przyjaźni, nie wchodzący w kłótnie, cisi, pomocni.Punktualność - od pociągów i autobusów można ustawiać zegarek, a spóźnianie traktowane jest jako brak szacunku.Ceremonialność - rytuał parzenia herbaty, pyszne jedzenie, nie jada się na ulicy.Czystość - brak koszy na ulicach, wszechobecne inteligentne toalety z instrukcją korzystania.Transport publiczny - wygodne kanapy, nie rozmawia się przez telefon, kolejki na peronach do drzwi pociągów, czy metra.Bezpieczeństwo - Japonia to jeden z najbezpieczniejszych krajów, właściwie nie widzieliśmy policji na ulicach.Język angielski - w Japonii nie mówi się po angielsku, a jeśli już ktoś mówi, to ma taki akcent, że i tak trudno go zrozumieć - dowiodła tego sonda wśród młodych na największym skrzyżowaniu świata Shibuya Scramble Crossing w Tokio. Nauczyliśmy się najważniejszego słowa, czyli "Arigato", bo brzmi, jak aligator, a oznacza dziękuję!Moda - na ulicach ludzie chodzą bardzo elegancko ubrani, a młodzież - zwłaszcza w Tokio - promuje pewną subkulturę, upodabniając się do postaci z mangi, anime czy wirtualnego awatara.Mieszkanie - małe pokoiki hotelowe, małe mieszkanka, może tzw. ryokany miały największe powierzchnie, bardzo mało miejsca wokół domu np. na zaparkowanie samochodu, czy jakiś ogródek.Religia - buddyzm pomieszany z szintoizmem, który uznaje boskość cesarza. Ogromna ilość świątyń i sanktuariów.To oczywiście nie wszystko, co można powiedzieć o Japonii, każdy z powyższych punktów wraz z opowieścią o odwiedzonych miejscach - już w kolejnych odcinkach "Archipelag Japonia" - w każdą sobotę, na antenie Radio RAMPA 620 AM po godz. 5 p.m., a także na www.RadioRAMPA.com. 

Jeśli chcesz zadbać o swój wielowymiarowy rozwój, wracając do Źródła Twojej mocy i mądrości, dołącz do naszego kursu: https://embraceyourbusiness.pl/zaproszenie-do-zrodla/

Prof. Apostolos N. Athanassakis, emerytowany profesor Uniwersytetu Santa Barbara w Kalifornii jest wybitnym badaczem antyku i tłumaczem hymnów homeryckich. W dziecińskie, podczas wojny domowej w Grecji w latach 40. ubiegłego wieku, doświadczył obecności świętej, która kojarzy mu się z obecnością bogini opisaną  w Hymnie do Demeter. Prof. Krzysztof Bielawski z Instytutu  Filologii Klasycznej UJ i dr Michał Bizoń z Zakładu Historii Filozofii UJ  dyskutują na kanwie bardzo osobistego wykładu prof. Athanassakisa w Atenach.  Rozmawiają o przeplataniu się antycznego i współczesnego spojrzenia na rzeczywistość. Postrzeganie i rola obecności boskiej wokół nas zaskakująco przypominać potrafi tę, którą opisał Homer.

Zabieram was dziś do Imperium Inków! A po wysłuchaniu zachęcam Was do spróbowania audiobooków :) Link do propozycji od BookBeat (partnera odcinka) dla Was - moich słuchaczy - zapraszam serdecznie!

Wywiad z byłym Świadkiem Jehowy, który ze szczegółami opowiada jak działa i funkcjonuje największa sekta w Polsce. ✖️ Socjale • http://linktr.ee/podcast.narratora ✖️ Wsparcie • https://buycoffee.to/narrator --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/podcast-narratora/message

– Żadna z Ewangelii nie jest biografią Jezusa – mówi w Radiu Naukowym prof. Robert Wiśniewski, specjalista historii chrześcijaństwa późnej starożytności z Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego. – Ewangelie są o misji, działalności Jezusa – dodaje. W tym sensie nie należy ich traktować jako kronik. Autorom teksów przyświecało przekazanie pewnych treści teologicznych.Dotyczy to zarówno autorów Ewangelii kanonicznych, jak i tych, które do kanonu nie weszły. Sama idea stworzenia zamkniętego korpusu teksów kształtuje się w II w. – W ogniu sporów wewnątrzchrześcijańskich – podkreśla prof. Wiśniewski. Formą prowadzenia tych sporów było tworzenie właśnie tekstów apokryficznych. W sposób narracyjny przedstawiano w nich swoje racje teologiczne. Chociaż niektóre powstały też znacznie później, w średniowieczu, a nawet w językach słowiańskich.Część apokryfów jest szczególnie bogata w wątki, w które ubogie są teksty Łukasza i Mateusza, a u Marka i Jana nie pojawiają się wcale: narodzenie i dzieciństwo Chrystusa. Bodaj najbardziej oryginalna jest Ewangelia Dzieciństwa Tomasza, w którym poznajemy zupełnie innego Jezusa. Jako kilkulatek popisuje się nadprzyrodzoną mocą, chodzi po promieniu światła, a kolegów, którzy byli dla niego nieuprzejmi, zamienia w świnie. Chociaż niektórzy kończyli gorzej. – Nie jest jasne, dlaczego tekst powstał w takiej formie. Niewykluczone, że napisano go dla dzieci – mówi historyk.Z kolei protoewangelia Jakuba przybliża nam okoliczności życia Maryi i poczęcia Jezusa, zawiera też piękny opis narodzin Jezusa w grocie: świat zamiera w momencie, gdy Jezus przychodzi na świat. Ewangelia Pseudo-Mateusza szczegółowiej rozwija wątek ucieczki Jezusa z rodziną do Egiptu, podaje też opis sceny, w której maleńki Jezus rozkazuje drzewu palmowemu, by się pochyliło i podzieliło z Maryją daktylami. W Koranie również pojawia się ta historia, w wersji uczynienia cudu przez Jezusa jeszcze z brzucha matki.Ale nie dajmy się teoriom spiskowym. – To nie jest tak, że w tekstach apokryficznych kryją się elementy autentycznej historii Jezusa – zaznacza prof. Wiśniewski.Opisywanie niezwykłych uzdolnień w dzieciństwie są popularne w starożytnych opowieściach o różnych ważnych postaciach: władcach, dowódcach. Pojawia się w historiach o Aleksandrze Macedońskim czy Okawianie Auguście. Motyw wykracza poza krąg śródziemnomorski. – Budda miał zacząć mówić zaraz po narodzinach i wszystkim wyjaśnić, kim jest – przypomina prof. Wiśniewski.Z odcinka dowiecie się, jak interpretować intencje starożytnych autorów, czy Ewangelię św. Marka, św. Łukasza, św. Mateusza i św. Jana naprawdę napisali ludzie o tych imionach, o tym, jak Kościół traktował apokryfy (krytykowano, ale i czytano!), a także jak w tej przedziwnej sytuacji, w jakiej miał zostać postawiony, radził sobie św. Józef.

Działamy dzięki https://patronite.pl/radionaukowe

▶LINKURI RELEVANTE: – Videoul original: https://youtu.be/IOL2JKoH9_k – Religia vs. Știința: https://youtu.be/9czCVWt5AmA ▶DISCORD: – Comunitatea amatorilor de filosofie și literatură: https://discord.gg/meditatii ▶DIALOGURI FILOSOFICE: – Română: https://soundcloud.com/meditatii/sets/dialoguri-pe-discord – Engleză: https://www.youtube.com/playlist?list=PLLnaYpeWGNO8IdPaNYNkbJjNJeXrNHSaV ▶PODCAST INFO: – Website: https://podcastmeditatii.com – Newsletter: https://podcastmeditatii.com/aboneaza – YouTube: https://youtube.com/c/meditatii – Apple Podcasts: https://podcasts.apple.com/us/podcast/meditatii/id1434369028 – Spotify: https://open.spotify.com/show/1tBwmTZQHKaoXkDQjOWihm – RSS: https://feeds.soundcloud.com/users/soundcloud:users:373963613/sounds.rss ▶SUSȚINE-MĂ: – Patreon: https://www.patreon.com/meditatii – PayPal: https://paypal.me/meditatii ▶TWITCH: – LIVE: https://www.twitch.tv/meditatii – Rezumate: https://www.youtube.com/channel/UCK204s-jdiStZ5FoUm63Nig ▶SOCIAL MEDIA: – Instagram: https://www.instagram.com/meditatii.podcast – Facebook: https://www.facebook.com/meditatii.podcast – Goodreads: https://goodreads.com/avasilachi – Telegram (jurnal): https://t.me/andreivasilachi – Telegram (chat): https://t.me/podcastmeditatii ▶EMAIL: andrei@podcastmeditatii.com ▶CRONOLOGIE: 5:53 – 1. Există mereu un curs de acțiuni clar în fiecare dilemă morală 10:47 – 2. Viziunea mea asupra vieții e adesea neînțeleasă 16:32 – 3. Eu utilizez argumente logice pentru a elimina incertitudinile 24:23 – 4. Dorințele de bază a oamenilor sunt vulgare 28:27 – 5. Frumusețea în lume e demonstrare că există ceva transcendent 33:13 – 6. Cei preocupați de adevărul obiectiv își profesează slăbiciunile 36:51 – 7. Șochez lumea cu acțiuni și cuvinte stupide 39:08 – 8. Limbajul frumos nu este atât de important 42:12 – 9. Sunt o creatură a obișnuințelor 46:18 – 10. Mințile noastre nu pot înțelege realitatea exact cum este 50:33 – 11. Un text profund nu poate fi bun dacă nu-i scris frumos 54:24 – 12. Oamenii răi sunt doar ignoranți 57:47 – 13. Am talent la controverse 1:01:14 – 14. Batjocoresc oamenii aroganți 1:04:11 – 15. Marile adevăruri sunt intuitive 1:06:28 – 16. Animalele sunt „oameni” mai buni decât oamenii 1:08:25 – 17. Absența durerii e mai bună decât plăcerea 1:10:44 – 18. Atracția sexuală tinde să împingă oamenii în probleme 1:12:17 – 19. Creez controverse de dragul argumentelor 1:13:33 – 20. Dacă oamenii mă confruntă, îi răspund fără a mă gândi la consecințe 1:16:10 – 21. Îmi bat joc de credințele religioase ale oamenilor 1:18:25 – 22. Mintea e în principiu ca o mașină 1:21:11 – 23. Cele mai bune descoperiri se fac prin meticulozitate 1:22:48 – 24. Omul înțelept evită puterea și faima 1:27:23 – 25. Oamenii cred că sunt mai practic și dur decât sunt 1:29:31 – 26. Stând pe dubii despre calitatea morală a unui om e semn negativ 1:32:17 – 27. La general vorbind, doar oamenii mari mă interesează 1:35:34 – 28. Majoritatea oamenilor au nevoie să fie conduși și controlați 1:40:03 – 29. Oamenii se deranjează prea mult de problemele lor banale 1:45:00 – 30. Majoritatea oamenilor nu pot gândi de sine stătător 1:49:10 – 31. Sunt mai interesat în lucruri care pot fi măsurate decât în gândire abstractă 1:51:01 – 32. Există multe despre lume pe care nu le putem ști niciodată 1:52:09 – 33. Șochez lumea prin a spune lucruri ofensatoare 1:52:35 – 34. Plăcerile simple sunt cele mai bune 1:56:04 – 35. Eu pun întrebări considerate nebune de alții 1:56:56 – Rezultatele testului