POPULARITY
Categories
Jezus nie czekał, aż Zacheusz zrozumie swoje błędy. Nie wymagał naprawy życia, zanim przyszedł na kolację. Poszedł. Zatrzymał się. Zobaczył serce. Właśnie tak zaczyna się Ewangelia – nie od zmian, ale od obecności w życiu drugiego człowieka. Wesprzyj nas: https://patronite.pl/lifepodcast
Zmartwychwstanie to nie pamiątka po zmarłym guru, ale relacja z żywym, dobrym i kochającym Bogiem - Panem Wszechświata, który również dziś chce przyjść do każdego z nas i odmienić nasze życie. Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.pl Obserwuj nas na:
Niedziela Palmowa / Rekolekcje ostatniej szansy / Ewangelia Łk 22,14-23,56
Główny cel naśladowania Jezusa zaczyna się od relacji – chodzi o spędzanie czasu z Nim. W tej części praktykowania drogi chodzi o kultywowanie obecności Boga w codziennym życiu. Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.pl Obserwuj nas na:
Dzisiejsza, czwarta niedziela Wielkiego Postu – nazywana niedzielą Laetare od pierwszych słów antyfony mszalnej na wejście: „Raduj się, Jerozolimo”, wyznacza połowę czasu pomiędzy Popielcem a Wielkim Czwartkiem. Jej wyjątkowość podkreśla różowy kolor szat liturgicznych oraz Ewangelia, w której usłyszeliśmy przypowieść o miłosiernym Ojcu. Dzięki tej przypowieści dostajemy powód do radości i nadziei – bo mamy miłosiernego Ojca, który nie odrzuci nas, gdy wrócimy do Niego po tym, jak Go skrzywdziliśmy. Nie bójmy się przyjść do Niego z naszą słabością i grzechem. On na nas czeka w sakramencie pokuty i pojednania, by nas oczyszczać z grzechu i przytulić do swojego kochającego Serca. On też delikatnie przypomina nam, że powrót naszych zaginionych braci i sióstr jest powodem do świętowania. Jesteśmy dziećmi Boga, nie jego sługami. Otwórzmy nasze ramiona i serca dla każdego brata i siostry! Przypomnij sobie wszystkie doświadczenia radości i pokoju, będące owocem komunii z Ojcem. Co przeszkadza mi w powrocie do Ojca?
Ewangelia Łk 15, 1-3.11-32
(00:00) 1. Praktykowanie drogiChrześcijaństwo to nieustanna droga - zarówno wewnętrzna transformacja, jak i droga do innych ludzi. Prawdziwe uczniostwo wprowadza nas w najgłębszą bliskość z Jezusem, czyniąc nas nie tylko uczniami, ale braćmi, siostrami i przyjaciółmi Chrystusa. (04:37) 2. Radykalne wezwanie Jezusa"Kto nie niesie swego krzyża, a idzie za Mną, ten nie może być Moim uczniem." To szokujące odkrycie - można iść za Jezusem, ale nie być Jego uczniem. Chrześcijaństwo bez krzyża to jedynie "chrześcijaństwo Niedzieli Palmowej" - powierzchowne i bezkosztowe. (10:23) 3. Czym krzyż nie jestWbrew popularnym wyobrażeniom, krzyż to nie trudne okoliczności życiowe, problemy finansowe czy zdrowotne. Te rzeczy spotykają nas niezależnie od naszej woli. Krzyż, o którym mówi Jezus, jest dobrowolnym wyborem, który możemy podjąć lub odrzucić. (18:56) 4. Sześć cech prawdziwego krzyżaKrzyż jest osobisty, dobrowolny i prowadzi do śmierci. Mamy go nieść codziennie, wymaga relacji z innymi ludźmi i jest Bożą wolą dla naszego życia. To nie symbol religijny, ale radykalne wezwanie do umierania dla siebie. (26:14) 5. Umieranie dla własnego egoNiesienie krzyża to pozwolenie, by nasza tożsamość była budowana wyłącznie na Chrystusie, nie na naszych sukcesach, pozycji czy służbie. To codzienne umieranie dla własnego "psyche" - wewnętrznego życia skupionego na sobie. (34:29) 6. Boży bunt przeciwko ciemnościKrzyż to wezwanie do Bożego buntu przeciwko istniejącemu porządkowi grzechu - zarówno wewnątrz nas, jak i w świecie. To odwaga, by przy pomocy Ducha Świętego przeciwstawiać się ciemności i nieść światło tam, gdzie go brakuje. (41:08) 7. Przez ciasną bramęCiasna brama, o której mówi Jezus, ma kształt krzyża. Tylko przechodząc przez nią - umierając dla siebie - możemy prawdziwie spotkać się z Chrystusem i doświadczyć zjednoczenia z Nim. To droga do prawdziwej wolności i pełni życia. Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.plObserwuj nas na:
Czy Bóg nas karze za grzechy? / Ewangelia Łk 13, 1-9
Ewangelia dzisiejszej niedzieli po raz kolejny wzywa nas do nawrócenia i przemiany życia. Opowiada nam jednocześnie o Bogu cierpliwym, który troszczy się o nas jak ogrodnik pielęgnujący nieurodzajną figę z nadzieją, że wyda owoce. Dopóki żyjemy pragnie On wspomagać nasze wysiłki i dążenia do realizacji naszego powołania i wypełnienia powierzonej nam misji. Jakie jest moje doświadczenie cierpliwości i miłosierdzia Boga? Jak moglibyśmy zachęcić innych do nieustannego poszukiwania i powrotu na drogi Boga?
Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.pl Obserwuj nas na:
Nie spać / Ewangelia Łk 9, 28b-36
Z pokusą widać lepiej / Ewangelia Łk 4, 1-13
Ewangelia Łk 6, 39-45
Prosta historia / Ewangelia Łk 6, 17. 20-26
(00:00) 1. Wprowadzenie: Świątynia jako schemat uwielbienia Sara Tomczuk wyjaśnia, jak struktura świątyni Salomona jest proroczą zapowiedzią różnych etapów uwielbienia i wchodzenia w Bożą obecność.(07:30) 2. Dziedziniec pogan – otwarte zaproszenie Pierwsza przestrzeń świątyni była miejscem dostępnym dla wszystkich. Co to oznacza dla nas dzisiaj? Jezus zaprasza każdego do relacji z Bogiem.(14:55) 3. Miejsce święte – życie w służbie Kapłani mieli przywilej służby w miejscu świętym. Dziś każdy wierzący jest powołany do kapłaństwa i codziennego życia w uwielbieniu.(24:20) 4. Miejsce Najświętsze – przełom w relacji z Bogiem W Starym Testamencie dostęp do Miejsca Najświętszego miał tylko arcykapłan raz do roku. Jak Jezus zmienił tę rzeczywistość?(32:10) 5. Zasłona rozdarta – nieograniczony dostęp do Ojca Śmierć Jezusa na krzyżu rozdarła zasłonę w świątyni. To przełomowe wydarzenie oznacza, że dziś każdy z nas może zbliżyć się do Boga bez ograniczeń.(40:05) 6. Uwielbienie, które przemienia umysł Nasza droga do Bożej obecności zaczyna się w sercu, ale wymaga przemiany myślenia. Jak uwielbiać tak, by doświadczać Bożego działania na co dzień? Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.plObserwuj nas na:
Chrystusowe wezwanie skierowane dzisiaj do Szymona: „wypłyń na głębię” (Łk 5,4) adresowane jest do nas wszystkich. Podczas gdy Kościół traci władzę przyciągania i wiarygodności, jaką miał jeszcze niedawno, Pan zaprasza nas, abyśmy z zaufaniem wypłynęli na głębiny wiary. Potrzebujemy doświadczyć na nowo, że to Ewangelia, życie i osoba Jezusa stanowi jedyną moc zdolną do zrodzenia wiary w kobietach i mężczyznach naszego czasu. Wiara chrześcijańska budzi się wówczas, gdy ludzie spotykają wspólnoty promieniujące ogniem Jezusa. Czy stawiamy Ewangelię i osobę Jezusa na pierwszym miejscu? Jak możemy prowadzić ludzi do przyjaźni z Jezusem? W jaki sposób możemy uczynić z naszej parafii otwarty i serdeczny dom dla grzeszników i poranionych?
Poznać głupiego po czynach jego / Ewangelia Łk 5, 1-11
Dwa gołębie / Ewangelia Łk 2,22-40
(00:00) 1. Decyzja na dziedzińcu Piłata Wprowadzając słuchaczy w metaforyczny dziedziniec Piłata, kaznodzieja zachęca do uwolnienia Jezusa w swoim sercu, aby doświadczyć duchowej wolności i przemiany w życiu.(03:15) 2. Rozdarte serce chrześcijanina Harry Hartman opisuje dychotomię życia wierzącego, który z jednej strony doświadcza obietnic Bożych, a z drugiej zmaga się z trudnościami i pytaniami o sens cierpienia.(12:04) 3. Powrót do ustawień fabrycznych Uwielbienie jest momentem, w którym Jezus przywraca wierzącego do jego "ustawień fabrycznych" – miejsca spokoju i harmonii z Bogiem, ukazując cel i sens życia.(19:08) 4. Przez krzyż do nowej rzeczywistości W nawiązaniu do dwóch więźniów – Jana Chrzciciela i apostoła Pawła – kaznodzieja ukazuje, jak życie po drugiej stronie krzyża daje dostęp do mocy przemieniającej codzienność.(32:27) 5. Fakty kontra prawda Wierzący są zaproszeni do wyznawania Bożej prawdy ponad okolicznościami. Psalm 112 staje się inspiracją, by w uwielbieniu deklarować Bożą wierność i obietnice.(40:05) 6. Psalm 112 jako przewodnik Kaznodzieja zachęca do głębszego spojrzenia na Psalm 112, który ukazuje, jak prawdy Boże mogą zmieniać codzienność wierzących, prowadząc ich od zwątpienia do nadziei.(45:30) 7. Od faktów do deklaracji wiary Przejście od wyznawania okoliczności do deklarowania Bożej wierności to droga przemiany, którą kaznodzieja wskazuje jako kluczową w duchowym wzroście.(50:00) 8. Zakończenie: Uwielbienie jako akt wiary Harry Hartman podsumowuje kazanie, przypominając, że uwielbienie w rozedrganiu to wyraz zaufania Bogu, który prowadzi wierzących do głębszego poznania Jego miłości i planów. Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.plObserwuj nas na:
Ewangelia Łk 1, 1-4; 4, 14-21
Ewangelia dzisiejszej niedzieli ukazuje nam objawienie się Jezusa Chrystusa uczniom na weselu w Kanie Galilejskiej. Czym jest jednak wesele bez miłości i radości? Co możemy celebrować, kiedy nasze serce jest smutne i spragnione miłości? Słowa Maryi są drogowskazem dla wszystkich, którzy przechodzimy przez trudne chwile. Jej zalecenie: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie” (J 2,5) staje się naszą misją i programem życiowym. Tylko w ten sposób możemy „głosić Jego chwałę wśród wszystkich narodów” (Ps 96,3). Czego Ci brakuje w tym okresie twojego życia? Czy słuchasz Jezusa i robisz to, o co cię prosi?
Ktoś nazwał tę kulturę konsumpcyjną z zachodu kulturą natychmiastowych spełnień. Popatrzmy jak trudy życia mogą stać się punktem wyjścia do duchowego wzrostu? Przypomnę historię Róży Kozakowskiej, polskiej sportsmenki paraolimpijskiej. Jej życie pełne było trudności i bólu, od trudnego dzieciństwa po ciężką chorobę. Jednak to właśnie te braki i przeciwności stały się fundamentem jej sukcesu i głębokiej wiary. Wspierana przez wiarę, Róża Kozakowska nie tylko osiągnęła sukcesy sportowe, ale także dała świadectwo, że w trudnych chwilach można odnaleźć siłę w Bogu. Jej historia przypomina, że prawdziwe bogactwo tkwi w sile ducha. W krajach zachodnich, takich jak Niemcy czy Francja, kiedyś świątynie były pełne. dzisiaj już tak nie jest - dlaczego? Jako przyczynę takiego stanu rzeczy wiele osób wskazuje na dobrobyt materialny, który zaspokajając wszelkie potrzeby, wypiera potrzebę duchową. Ilustracją tej myśli jest osobiste doświadczenie z lat seminaryjnych, kiedy to konieczność zrobienia miejsca na dysku komputera na program biblijny wymusiła usunięcie innych, mniej istotnych plików. Podobnie jest z naszym sercem – jeśli jest wypełnione niepotrzebnymi rzeczami, nie ma miejsca na to, co naprawdę wartościowe. "Jeśli serce człowieka jest zapchane niepotrzebnymi rzeczami, nie zmieści się tam program bibliny, nie zmieści się Ewangelia." Tu informacje jak przekazać 1,5% podatku
Jak rozpalić w sobie pasję, by codzienność nie stała się rutyną? Odkryj, jak Boża obecność pobudza radość i nadaje życiu prawdziwy sens.(00:00) 1. Twoja wiara w akcji Fundamentem entuzjazmu jest zaufanie Jezusowi. Gdy wierzysz, ruszasz do działania i odkrywasz w sobie pasję, której wcześniej nie znałeś. (1Kor 3;9-15)(05:23) 2. „En Theos” – w Bogu Entuzjazm pochodzi od greckiego „en theos”. To Bóg zapala w nas płomień, który motywuje do podejmowania nowych wyzwań i pokonywania trudności. (Dz 20;33-35)(10:10) 3. Obudź wdzięczność Chcesz więcej radości? Zacznij dziękować w każdej sytuacji, nawet w trudnościach. Wdzięczność otwiera serce na cuda i rozbudza duchową energię. (1Tes 5;18)(17:05) 4. Odkryj swoją pieśń życia Każdy z nas ma unikalne powołanie. Gdy znajdziesz swoją drogę, zaczniesz śpiewać pieśń pełną pasji, którą Bóg wpisał w twoje serce. (Ef 2;10)(25:02) 5. Zmieniaj swoją perspektywę Zamiast skupiać się na problemie, wypatruj Bożego działania. Gdy przerzucasz ciężar na Chrystusa, trudności stają się szansą na wzrost. (Kol 3;23)(33:41) 6. Rozpal na nowo dar w sobie Bóg daje ci dar pasji, ale to ty decydujesz, czy go pielęgnujesz. Nie bój się marzyć i nie bój się działać, gdy Duch Święty prowadzi. (2Tm 1;6)(40:29) 7. Modlitwa o płomień entuzjazmu Podnosimy dłonie w stronę Boga, prosząc, by nas napełnił. Uwierz, że On przemieni każdy smutek w radość i da ci nowy zapał.. Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.plObserwuj nas na:
Niedziela Chrztu Pańskiego / Co to znaczy żyć chrztem? / Ewangelia Łk 3, 15-16.21-22
Ten nowy rok to przestrzeń na uwielbienie i Bożą bliskość. Odkryj, jak wolniej żyjąc, wypełnić swoje serce nową pieśnią i doświadczyć Jego mocy. (00:00) 1. Po najwolniejszym roku czas na uwielbienie Zwolnienie nie kończy się z ostatnim rokiem. To punkt wyjścia do głębszego doświadczania Boga, w którym odkrywamy pokój i przestrzeń na nowe praktyki wiary. (05:00) 2. Dziesięciolecie Społeczności i powód do chwały Mija 10 lat od pierwszego spotkania zboru. To jubileusz i wyjątkowa okazja, by spojrzeć wstecz, dostrzec Bożą wierność i wielbić Go za każde świadectwo. (07:20) 3. Dawid – nasz instruktor uwielbienia Historia z 1 Kronik 16 pokazuje, jak całe zgromadzenie może odkrywać głębię chwały. Dawid zaprasza wszystkich, by w jedności i radości oddawać Bogu cześć. (15:10) 4. Uwielbienie jako odpowiedź na to, kim jest Bóg Prawdziwa cześć nie wynika z rytuałów, lecz z poruszonego serca. Gdy uświadomisz sobie wielkość Boga, uwielbienie staje się naturalną reakcją wiary. (20:15) 5. Styl życia, nie 30 minut w niedzielę Uwielbienie to więcej niż śpiew. To świadoma, codzienna postawa serca i czynów, w których odpowiadamy na Bożą miłość i okazujemy Mu cześć. (29:00) 6. Zamiast targowiska – Dom Modlitwy Jezus odrzuca każdą formę handlu z Bogiem. Uwielbienie rodzi się w pokornym uznaniu, że On jest Panem, a naszą rolą jest kochać Go bez warunków. (44:05) 7. Post – droga do nowej pieśni Rozpoczynamy rok od wspólnego postu, by ciało się wyciszyło, a duch otworzył na Bożą obecność. To praktyczny krok w stronę głębszego uwielbienia.. Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.plObserwuj nas na:
Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi / Po skrajnościach / Ewangelia Łk 2,16-21
Święto Świętej Rodziny Jezusa, Maryi i Józefa / Ewangelia Łk 2, 41-52
IV niedziela Adwentu / Wielcy nieobecni / Ewangelia Łk 1,39-45
Często oczekiwanie jest dla nas bardzo trudnym procesem. To kazanie o historii Marii może dać ci biblijną perspektywę na ten proces i pomóc w twoim osobistym oczekiwaniu na cud. Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.pl Obserwuj nas na:
Dlaczego Bóg nie waha się narazić na wstyd, by nas przyjąć? Odkryj głębię przebaczenia, odnalezienia i nowego startu. Pozwól tej historii dotknąć twojego serca i pobudzić nadzieję.1. Czekając na cud (00:22)Jezus odpowiada na głód przemiany. Nie czekaj beznadziejnie, poznaj pełnię życia w Królestwie Bożym. Pozwól Jego obecności rozproszyć zwątpienie i zrodzić nową nadzieję.2. Pełnia zbawienia (gr. sōzō) (02:02)Zbawienie to nie tylko przebaczenie, lecz także pełnia zdrowia, pokoju i obfitości w Chrystusie. Pozwól Mu dotknąć każdej sfery twojego życia. Otwórz się na Jego łaskę, by doświadczyć prawdziwej transformacji.3. Ojciec z przypowieści o synu marnotrawnym (05:03)Jak Ojciec z przypowieści biegnie, ryzykując wstyd, by cię przyjąć. Odkryj miłość, która burzy mury i zaprasza cię do nowej relacji. Przyjmij Jego bezwarunkowe przebaczenie i zanurz się w Jego ramionach.ŁK 15:24 'że ten oto mój syn był martwy, a jednak ożył, był zgubiony, lecz odnalazł się. I zaczęto się bawić.ŁK 15:32 'To dobrze, że bawimy się i cieszymy, bo widzisz, ten twój brat był martwy, a jednak ożył, był zgubiony, lecz odnalazł się.'ŁK 15:20 'Wstał więc i ruszył w drogę. Gdy był jeszcze daleko, ojciec zobaczył go i zdjęty litością wybiegł naprzeciw, rzucił mu się na szyję i ucałował go.'4. Twoja odpowiedź (10:56)Nie stój z boku. Przyjmij zaproszenie do modlitwy i odnowy, pozwalając Bogu przywrócić cię do pełni Jego planu. Odwaga otwarcia serca to pierwszy krok na drodze ku wewnętrznej przemianie. Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.plObserwuj nas na:
II niedziela Adwentu / Dogmat i co dalej / Ewangelia Łk 1,26-38
Ewangelia (Łk 1, 26-38)Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja.Wszedłszy do Niej, anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego».Wtedy odszedł od Niej anioł.
Jak babcia papieża Franciszka użyła ciastek, by nauczyć wnuki o pustce kłamstwa? Dlaczego różaniec stał się symbolem zwycięstwa w Bitwie Warszawskiej? Poznaj historię, która pokazuje, że nawet przebite opony mogą być narzędziem w Bożym planie, by uratować życie. Dowiedz się, dlaczego różaniec nie jest tylko symbolem, ale bronią w walce z największym złem, które może spotkać człowieka – grzechem. Odkrywamy, jak Maryja – najlepsza z matek – wyciąga rękę do każdego, kto zagubił się w mroku, pokazując drogę do nawrócenia i pokoju. Przenosimy się do miejsc takich jak Fatima, Lourdes czy Gietrzwałd, gdzie Matka Boża nieustannie przypomina: "Zaufajcie mojemu Synowi". Na koniec czeka nas wspólna modlitwa i wyjątkowy apel: wspierajmy się nawzajem, by Ewangelia docierała do serc na całym świecie.
Napisałem „homilia”, choć bardziej jest to kazanie.Ewangelia o przykazaniu miłości i początek listopada stały się okazją, do przypomnienia nauki o odpustach. Warto zgłębić temat i podjąć wyzwanie, bo z miłosierdzia dla zmarłych, które świadczymy zyskując odpusty, rodzi się całkiem sensowny pomysł na życie w świętości i pięknej relacji z Bogiem.
Czy Bóg coś musi? Ile waży chrześcijaństwo i dlaczego nasze wyznanie ma znaczenie? Chrzcząc kolejnych dziewięć osób, odpowiadamy na te pytania. 1. **Ewangelia Łukasza 9:18-26** (00:43) Jezus pyta uczniów o ich wiarę, zapraszając do odkrywania, kim On jest. Fundament wiary zawarty jest w tym kluczowym pytaniu.2. **Jakie jest twoje osobiste wyznanie o Jezusie?**(02:00) Wyznanie Chrystusa to moment osobistej decyzji. Staje się ono kształtem naszej wiary i drogą do duchowej przemiany.3. **Jezus „musi”, czyli imperatyw doskonałej miłości** (04:09) Miłość Boża nakazuje Jezusowi oddać się za nas. Doskonała miłość nie zna kompromisów – kocha bezwarunkowo.4. **Ofiarna miłość agape** (08:04) Miłość agape to miłość pełna oddania i ofiary. Jezus kocha każdego bez wyboru i ograniczeń, z natury oddając wszystko.5. **Dlaczego nasze wyznanie ma znaczenie?** (12:05) Nasze wyznanie wiary to akt odwagi i świadectwo gotowości naśladowania Chrystusa codziennie, nawet w wyrzeczeniach.6. **Nieuchronna ograniczoność życia ludzkiego** (21:15) Życie jest kruche, a nadzieję na jego wieczność znajdziemy tylko w Jezusie. Chrześcijaństwo daje odpowiedź na tę ograniczoność.7. **Możesz odpuścić** (29:23) Odpuszczenie własnych ambicji przynosi prawdziwy pokój. Na Chrystusie możemy budować bez obaw o przyszłość.8. **Życzenia** (32:08) Chrzest to nowe narodziny. Życzymy odwagi w codziennym życiu wiary i przyjęcia łaski, która przynosi pokój i nadzieję. Zapraszamy: www.SpolecznoscMIASTO.plObserwuj nas na:
Mamy tendencję, by Boga i relację z Nim rozumieć na ludzki sposób. Nadając Bogu nasze cechy i wyobrażenia, pomniejszamy Go i nie rozumiemy. Dlatego mamy problem z przyjęciem ewangelii łaski. Darmowe zbawienie po prostu nie mieści się nam w głowie. Gośćmi specjalnymi będą Donalyn i Dave Bratton - jedni z pierwszych protestanckich misjonarzy z USA, którzy przybyli do Polski w 1977. Usłyszycie, jak oni przyjęli zbawienie od Jezusa! #ewangelia #zbawienie #Jezus #kościół ZOBACZ kursy ewangelizacyjne: 1. Porozmawiaj z Jezusem: https://megakosciol.pl/kursy/porozmaw... 2. Odkryj, kim jest Jezus: https://megakosciol.pl/kursy/odkryj-k... -----------------------------------------------------------------
Opowiadam o filmie "Ewangelia wg św. Mateusza" (1964) Pier Paolo Pasoliniego.
– Żadna z Ewangelii nie jest biografią Jezusa – mówi w Radiu Naukowym prof. Robert Wiśniewski, specjalista historii chrześcijaństwa późnej starożytności z Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego. – Ewangelie są o misji, działalności Jezusa – dodaje. W tym sensie nie należy ich traktować jako kronik. Autorom teksów przyświecało przekazanie pewnych treści teologicznych.Dotyczy to zarówno autorów Ewangelii kanonicznych, jak i tych, które do kanonu nie weszły. Sama idea stworzenia zamkniętego korpusu teksów kształtuje się w II w. – W ogniu sporów wewnątrzchrześcijańskich – podkreśla prof. Wiśniewski. Formą prowadzenia tych sporów było tworzenie właśnie tekstów apokryficznych. W sposób narracyjny przedstawiano w nich swoje racje teologiczne. Chociaż niektóre powstały też znacznie później, w średniowieczu, a nawet w językach słowiańskich.Część apokryfów jest szczególnie bogata w wątki, w które ubogie są teksty Łukasza i Mateusza, a u Marka i Jana nie pojawiają się wcale: narodzenie i dzieciństwo Chrystusa. Bodaj najbardziej oryginalna jest Ewangelia Dzieciństwa Tomasza, w którym poznajemy zupełnie innego Jezusa. Jako kilkulatek popisuje się nadprzyrodzoną mocą, chodzi po promieniu światła, a kolegów, którzy byli dla niego nieuprzejmi, zamienia w świnie. Chociaż niektórzy kończyli gorzej. – Nie jest jasne, dlaczego tekst powstał w takiej formie. Niewykluczone, że napisano go dla dzieci – mówi historyk.Z kolei protoewangelia Jakuba przybliża nam okoliczności życia Maryi i poczęcia Jezusa, zawiera też piękny opis narodzin Jezusa w grocie: świat zamiera w momencie, gdy Jezus przychodzi na świat. Ewangelia Pseudo-Mateusza szczegółowiej rozwija wątek ucieczki Jezusa z rodziną do Egiptu, podaje też opis sceny, w której maleńki Jezus rozkazuje drzewu palmowemu, by się pochyliło i podzieliło z Maryją daktylami. W Koranie również pojawia się ta historia, w wersji uczynienia cudu przez Jezusa jeszcze z brzucha matki.Ale nie dajmy się teoriom spiskowym. – To nie jest tak, że w tekstach apokryficznych kryją się elementy autentycznej historii Jezusa – zaznacza prof. Wiśniewski.Opisywanie niezwykłych uzdolnień w dzieciństwie są popularne w starożytnych opowieściach o różnych ważnych postaciach: władcach, dowódcach. Pojawia się w historiach o Aleksandrze Macedońskim czy Okawianie Auguście. Motyw wykracza poza krąg śródziemnomorski. – Budda miał zacząć mówić zaraz po narodzinach i wszystkim wyjaśnić, kim jest – przypomina prof. Wiśniewski.Z odcinka dowiecie się, jak interpretować intencje starożytnych autorów, czy Ewangelię św. Marka, św. Łukasza, św. Mateusza i św. Jana naprawdę napisali ludzie o tych imionach, o tym, jak Kościół traktował apokryfy (krytykowano, ale i czytano!), a także jak w tej przedziwnej sytuacji, w jakiej miał zostać postawiony, radził sobie św. Józef.