De Grote Podcastlas

We bevinden ons vandaag op Saba, het Nederlandse Hawai’i. Met Mount Scenery als Mauna Loa. Deze knalgroene Toren van Babel rijst op uit de warme zee, als onneembare vesting zonder veilige plekken om aan te meren. En dus is het hier eens geen kakofonie van verbrande toeristen, maar van vogels, reptielen en amfibieën. Saba is een paradijs. En waar wij Europese Nederlanders muggenbulten als de Cauberg en de Keutenberg koesteren als serieuze beklimmingen, kijken ze in Saba niet op een metertje meer of minder. Dus, Amstel Gold Race, waar wachten jullie op? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

De wereld piept en kraakt onder de levensdrift van de mens, en tegelijkertijd dalen autoritaire bravoure en klimaatscepsis als een zure regen neer op onze aardbol. Het gesprek lijkt weg. En laat dat gesprek nou net het fundament zijn van alle instanties die ons moeten beschermen tegen de door onszelf ontketende klimaatcrisis. Hoe staat de dialoog ervoor aan een tafel waar vooral met vuisten op geslagen wordt? Wordt er nog een beetje gepolderd in de wereld van klimaat en energie? En heeft de markt de politiek nog wel nodig? Dat vragen we vandaag aan een bijzondere gast, die ons land wereldwijd vertegenwoordigde als minister voor Klimaat en Energie. Welkom dus, in de show: Rob Jetten! We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Bon bini! 27 kilometer, net zo ver als van de Euromast tot Hoek van Holland. Als het helder weer is, kunnen de Amerikaanse toeristen vanaf hun Arubaanse strandbedje het creperende Venezuela zien. Een geïmplodeerde socialistische oliestaat op steenworp afstand van het paradijselijke Aruba, waar de auto’s lijken te rijden op piña colada. Dit moet wel One Happy Island zijn. Niet zichtbaar vanaf het Arubaanse strand zijn de andere Nederlandse eilanden in de Caribische Zee. En als Willemstad en Kralendijk al ver weg voelen, hoe zit het dan met Amsterdam? Is Aruba ons verste neefje? Qua afstand: zeker weten. Gevoelsmatig: hopelijk na een uurtje al een stuk minder. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Welkom bij De Kleinste Podcastlas over Italië!

Welkom bij De Kleinste Podcastlas over Frankrijk!

Elke dag varen tienduizenden stervelingen richting de hemel. Om vervolgens weer neer te dalen in het aardse paradijs, aan de andere kant van de wereld. De landingsbaan van Suvanabhumi Airport is de rode loper die hen toegang verschaft tot het paradijselijke Thailand, gezegend met een overvloed aan geuren, kleuren en smaken. De toegang is tijdelijk, voor een periode die ingekapseld is door vakantiedagen en jetlags. Maar voor even wanen de stervelingen zich in goddelijke sferen, door de onbegrensde gastvrijheid van de Thai of door de oneindige stroom aan cocktailbuckets op het strand. Serene infinity pools of een boeddhistisch Cherso, en alles daartussenin. Voor ieder wat wils. Maar voordat je Instagram Thailand inkleurt, geef ons de kans om dit prachtige land te belichten vanuit geografisch perspectief. Dat verdient dit paradijs wel. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

750 jaar, en bruisend als nooit tevoren. Met elke jaarring werd onze hoofdstad wereldser, Amsterdam ging in zichzelf geloven, en werd de zelfverklaarde vaandeldrager van progressiviteit, diversiteit en inclusiviteit. We Are-sterdam. En jawel, in ‘the global village' werd Amsterdam een van de gezelligste straathoeken. Maar de binnenlandse houding van veel Amsterdammers doet verrassend dorps aan, waarbij de selectieve open blik wordt uitgelegd als hoofdstedelijke arrogantie. Wat is dat toch met Amsterdam? Hoe aantrekkelijk is de stad nog? Wie trekt de stad aan, en wie trekt er aan het langste eind? Wie er aan de touwtjes trekt, is gelukkig wel duidelijk. Het is de hoeder van de kernwaarden van de stad, en zij zit vandaag tegenover ons. Hartelijk welkom in de aflevering, burgemeester Femke Halsema! We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Als wij bij de wedkantoren mogen inzetten op nieuwe regionale conflicten in West-Afrika, dan kiezen we Togo en Gambia. “Die dekselse horizontalen aan de westkust!”, moeten de verticale Togolezen denken. Met Chili kunnen we tenminste praten. En met oosterbuur Benin eigenlijk ook wel. Maar vergis je niet, het kleine stukje kust in dit smalle landje trok veel bekijks, met alle gevolgen van dien. Hier hebben zó veel Europese onruststokers rondgelopen dat het Esperanto in Togo uitgevonden had kunnen zijn. Meerdere walletjes hebben dus gegeten van Togo. Dus dan rijst nu de vraag: hier opeten of meenemen? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Een eiland in een zee van water in een zee van zand die baadt in aardolie waarmee ze geld verdienen als water. Jawel, het gaat Bahrein net zo voor de wind als de andere Golfstaten. En Manamanaman, wat een futuristische aanblik heeft de hoofdstad met spiegelende wolkenkrabbers en kunstmatige eilanden. Dus wordt dit ook zo'n copy-paste-aflevering van middeleeuwse zeevaarders, parelduikers, van oliebaronnen en van machtige sjeiks die van hun land een sharia-utopia maken? Korte antwoord: beetje wel. Maar wees niet bang, hier zitten drie geografen die ervan overtuigd zijn dat Bahrein zeker geen huismerk-Dubai of -Qatar is. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

De geopolitieke juicekanalen smulden van de heisa rondom de merknaam ‘Macedonië'. Mag je een hele band vernoemen naar een album van een andere artiest, omdat je ooit een nummer hebt geschreven voor dat album? Deze naamkwestie houdt de zuidelijke Balkan bezig en de uitkomst zie je in de titel van deze aflevering. Een diplomatieke schikking die de gemoederen moet bedaren.Maar we zitten hier vandaag niet om Noord-Macedonië te reduceren tot de helft van een uit de hand gelopen burenruzie. We vieren dit land, en onze zakken zijn vandaag dieper dan het meer van Ohrid!We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Behalve backpackers die hun fotoalbum van een zomertje Thailand, Cambodja en Vietnam steevast “Azië” noemen, is er geen grotere geografische generalisatie dan het concept ‘Afrika'. 54 landen plus een rafelrandje, gereduceerd tot een handzaam pakketje vooroordelen en snel getrokken conclusies, die zó makkelijk toepasbaar zijn op nieuwsberichten en borrelpraat dat ze ons altijd in ons gelijk bevestigen. Nuance is het schrikbeeld in ons denken over Afrika, want nuance kost moeite. En dus is het lopen op linguïstische eieren. Is het Afrika-correspondent of correspondent Afrika? Spreken we simpelweg van ‘Afrika' of van ‘het Afrikaanse continent'? Nuance, nuance, nuance. Veel meer dan wij in deze anderhalf uur kunnen bieden.

Welkom in het Stralende Baken van de Revolutie, waar de velden bloeien door de wijsheid van het socialisme! Waar de fabrieken donderen als hart van de vooruitgang. Waar kameraad Kim zorgt voor vrede, voorspoed en verheffing, in deze glorieuze culminatie van menselijke kracht. Jawel, de Democratische Volksrepubliek Korea is de stralendste ster aan de horizon. U hoort, wij bevinden ons vandaag in rode sferen. Met donderend tromgeroffel en luid trompetgeschal presenteren wij u: een aflevering met veel hoofdletters en bijvoeglijke naamwoorden. En nu: vuist in de lucht! We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Op de grens van goede smaak is het Eurovisie Songfestival al sinds mensenheugenis een cultureel ijkpunt in Europa. Er wordt gedanst, gezwaaid met vlaggetjes, en huiskamers in Europa worden begroet met ontelbare handkusjes.Maar er is nóg een thema waarbij het songfestival graag de grenzen opzoekt, namelijk de afbakening van Europa als werelddeel. Want wie bekend is met de Oeral als eenduidige oostgrens, zal toch vreemd opkijken van de definitie die het Songfestival erop nahoudt.Geopolitiek met een glitterende hoofdletter G, dus. En ook binnen Europa zelf kent het Songfestival een heel eigen stelsel van onderlinge verhoudingen, stempatronen, diplomatieke flirts en fitties. Uw razende geopolitieke reporter, de Grote Podcastlas, reisde vandaag naar Groningen om het uit te pluizen met niemand minder dan een expert. En dan nu graag een daverend applaus en douze points, voor Felix Pot! We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Wie regelmatig iPhones koopt op eBay is het gesneden koek, maar voor de rest van de wereld is het even wennen. De nieuwe naam van Swaziland klinkt voor velen als digitale variant van het aloude bordspel Swatini, terwijl de vlag herinneringen oproept aan potjes backgammon op de computer in de jaren ‘90. En ach, wat zal het ook. Diversiteit vieren we ook op deze manier! Weg met de horizontale driekleuren, weg met standaard landsnamen. En doe ook maar meteen weg kustlijnen, met parlementaire democratieën en met monogame koningen zonder harem. Ja toch? Of gaan we nu iets te snel? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

De globalisering schrijdt voort en injecteert prikkels voor elk zintuig in de haarvaten van wereldwijde culturele netwerken. En dus is er een select gezelschap van culinaire lekkernijen die doorgedrongen zijn tot zo'n beetje elke menukaart ter wereld. We hebben het over koffie, thee, de hamburger, pizza, Coca-Cola, en wat al niet meer. En vandaag bespreken we er een uit de lijst. We schetsen een geografisch profiel van een van de meest geglobaliseerde brouwsels ter wereld: bier. En niet zonder reden, want we hebben vrienden gemaakt met de rijzende sterren van het Nederlandse craft beer-landschap, namelijk de Groningers van Folkingebrew. Welkom dus, frontman en brouwer Eelko IJsselstein!We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Heb je een blender in huis, en zin om een landje te maken als lunch? Pak de olie van Saoedi-Arabië, de ideologie van Cuba, de economische ineenstortingen van Argentinië en de natuur van Colombia, en grote kans dat je iets krijgt dat smaakt als Venezuela. Een beeldschone cocktail, zoet en bitter tegelijk. Helaas wel te koop voor een paar miljard bolivar, maar dan krijg je er wel een parasolprikkertje in met een middelvinger naar de VS erop. Maar ook al bestaat het uit herkenbare ingrediënten, er is geen drankje dat zo smaakt als dit brouwsel. Dus, eindvraag: wat maakt dit land uniek? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Op 20 mei 2002 verliet Oost-Timor gehavend het nest der rafelrandjes en vestigde zich als etymologische matroesjka tussen de onafhankelijke landen. Onderneem je zo'n stap, dan moet je wel wat unique selling points hebben om zichtbaar te zijn tussen alle reuzen waarmee je je omringt. En wij verklappen alvast, die hebben ze wel in Oost-Timor. Soms met veel trots, soms met tegenzin. Hoe het ze sindsdien vergaat? Laten we zeggen, met vallen en opstaan. Maar in deze oogverblindend mooie hoek van de wereld zijn wij erg blij dat de landkaart naast een paar reuzen ook bestaat uit wat kleintjes. Nog mooie varaantjes hier? ✋ Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door Lendahand, het Nederlandse crowdfundingplatform dat ondernemers in ontwikkelingslanden helpt. Begin met investeren en gebruik de code GROTEPODCASTLAS500 (bij het afrekenen van je order), en ervaar een positieve start met een garantie tot 500 euro.We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Aardolie! Zo, dat is eruit. Hoewel, eigenlijk zit Libië nog wel een paar decennia gebakken. Het is bekend dat olie en gas werken als Extreme Makeover voor veel zanderige niemandslanden. Niemand keek naar ze om, maar de oliedollars gaven de landen onbegrensde mogelijkheden om zichzelf op de kaart te zetten. Hetzij met een wat kunstmatig en ordinair beeld. Libië kreeg helemaal een onorthodox aangezicht, geschapen door een doorgedraaide plastisch chirurg wier naam u allen bekend is. Maar waar concurrenten Burj Khalifa's en sportstadions bouwden, berustte het imago van Libië ondanks de oliedollars vooral op clowneske grootheidswaan. En nu? Nu is de spiegel gebarsten door het aanblik van de ruïnes van de Makeover. Nog verder van huis.We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Het is toch wat, ons collectief gezwijmel bij knäckebröd en gehaktballetjes. Bij minimalistisch gestylede meubels, koffiemomenten met taart, rode houten huisjes en elanden. Ja, we zijn in Zweden. We adoreren hun goede smaak op gebied van mode, design en vrije tijd. Als Arctische tegenhanger van Italië, en nog gematigd en beheerst ook.In een tijd waarin een onbegrijpelijke IKEA-handleiding de enige ergernis is die Zweden wekt, is het aan ons om het kussen eens flink op te schudden. Of dat sappige verhalen oplevert, weet je over een dik uur. Of bijna twee. Maar je mag best weten, wat hebben wij genoten. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

FOSFAAT! Zo, dat is eruit. Einde aflevering. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Iedereen die romantische gevoelens koestert voor de schoonheid van sub-Saharaans Afrika, zit met Kenia in zijn hoofd. Zon, zee, safari. De lionkingisering van een continent. Maar luisteraar, wees op je hoede. Niet elke aap is wijs en vriendelijk, niet alle hyena's zijn stom, en nee, niet iedere Keniaan is een Masai. De moderne maatschappelijke voedselketen vind je in de urban jungle van Nairobi, waar traditie en ambitie met elkaar concurreren. Een kapitalistische circle of life waar miljoenen werklui, daklozen, politici, ontwikkelingswerkers en expats zich nestelen in de keten. Hier is het eten of gegeten worden. Laten wij kijken of we wat dieper kunnen graven in hét Oost-Afrikaanse alfa-land: Kenia. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.✋ Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door Lendahand, het Nederlandse crowdfundingplatform dat ondernemers in ontwikkelingslanden helpt. Begin met investeren en gebruik de code GROTEPODCASTLAS500 (bij het afrekenen van je order), en ervaar een positieve start met een garantie tot 500 euro.

Libanon is een lange tafel van etnische en religieuze mezze. Sterke smaken, complementair aan elkaar, voedzaam en goed uitgedacht. Maar hoe vernuftig en gebalanceerd deze maaltijd ook in elkaar zit, het evenwicht is precair. Zéker als alle buren aanschuiven, die ook hun eigen meegebrachte gerechten op tafel zetten. Daar gaat het evenwicht. En het wordt nog drukker aan tafel. Neven, nichten, verre vrienden, ze komen allemaal om zich te goed te doen aan de Libanese lekkernijen. De helft neemt zelfs doggybags mee naar huis, waarvan de inhoud hun eigen keuken zeker zal verrijken. We staan dus vandaag stil bij Libanon. Klein land, grote belofte. Wordt dit een ode? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Wie de naam Kaapverdië letterlijk neemt en een met regenwoud begroeide Groene Kaap verwacht, kan nog wel eens bedrogen uitkomen. Wie zijn marslander alvast afstoft voor deze buitenaardse eilanden, zit dichter in de buurt. Een absoluut einde-van-de-wereld-gevoel, de laatste Afrikaanse eilanden voordat er niets anders is dan water voordat de Nieuwe Wereld in zicht komt. En wie eindelijk aankomt in de Amerika's, kan daar de gevolgen aanschouwen van het voornaamste Kaapverdische exportproduct. Berg je maar. Maar mocht dit wat ver weg klinken, Kaapverdië is verrassend dichtbij en dat mogen Nederlanders best weten. Tijd om de banden aan te halen! We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Sinds Vadertje Staat niet meer zorgt voor Mother Russia, is het land verweesd. De babushka's en gopniks zijn uitgeleverd aan graaiende oligarchen en corrupte apparatsjiks. Een bodemloze put aan bodemschatten financiert Ruslands hobby's op het wereldtoneel: sabotage, ontregeling en dubieuze militaire avonturen. Als je zelf niet meer toekomt aan opbouwen, dan breek je je concurrenten maar af. Het grootste land ter wereld als enfant terrible, als gevreesde pestkop, dat is niet hoe de scheppers van glasnost en perestrojka het bedoeld hadden. Rusland lijkt weer terug bij af, gezien de lange traditie van onvrijheid en repressie. Wat, lieve luisteraars, is er nog over van het Rusland van Tsjechov, Tolstoj en Tsjaikovski? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

In het koloniale dobbelspel dat het lot van de Caraïbische eilanden zou bepalen, was het maar afwachten of je hoofdstad, zeg, Port-au-Prince of Kralendijk zou gaan heten. Of Santo Domingo of Bridgeport. Of voor de geopolitiek schizofrene eilanden, Port of Spain. Dus als je Puerto Rico heet en je hoofdstad is San Juan, danste je vroeger vast naar de pijpen van Madrid. Niets nieuws onder de zon, dus. Maar als je nu luistert naar bevelen uit Washington, dan bevind je je in een unieke situatie. En zo zijn er meer Amerikanen die Puerto Ricaanse muzieksterren kennen dan Amerikanen die überhaupt weten dat Puerto Rico bestaat. Laat staan dat the stars and stripes er wapperen. Daarom brengen we vandaag een ode aan Puerto Rico, en leven we la vida loca. Dus let's get loud, maar wel een beetje despacito graag.We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Er was eens een magisch koninkrijk, ver weg in de bergen. Het werd bewoond door vredige monniken wier glimlach een grenzeloze wijsheid verraadde. Er waren tempels, jaks en misschien liep er ook wel een boeddhistische yeti rond. Wie een lange reis vol ontberingen trotseerde was welkom om te komen kijken. Nu is er niets te zien. We verstaan u niet. Xi Jinping is onze spirituele leider, niet de dalai lama. Is je permit in orde? Niet fotograferen! Je bent geen journalist hè? Nee, het Tibet van nu is wat de communistische partij het toestaat te zijn. 75 jaar aan staatsterreur, ideologische zuivering en demografische verdunning hebben Tibet op de knieën gekregen. Maar overal ter wereld wapperen Tibetaanse vlaggen als wanhopige aanklacht tegen de bezetting, en eigenlijk tegen al het onrecht. En zij roepen in koor: Free Tibet!We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Het liefst hadden we zes uur besteed aan deze aflevering over de Westelijke Sahara. Maar helaas, no data. Neemt niemand de moeite om gegevens te verzamelen over deze plek, die toch al niet echt gekwalificeerd kan worden als geopolitieke draaischijf of kruispunt van beschavingen? Of is het vooral de nalatigheid, of misschien zelfs onwil, van de kolonisator? Wat is eigenlijk de status van deze enige overgebleven kolonie van Afrika? Heeft dit gebied überhaupt wel grenzen? Wat doen we hier eigenlijk op aarde? Wat is de zin van het bestaan? Maar voordat we te diep de kosmos induiken, blijven we stevig met onze voeten op de grond. In het saharazand welteverstaan, gewapend met aardse vragen. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Oh, grote ijsreus, ontwaak. Toon ons uw oogverblindende schoonheid, uw allesverslindende leegte, uw ware schaalniveau ten opzichte van Afrika. En onthul ook meteen even uw geopolitieke potentie in een eeuw van smeltende ijskappen en nieuwe zeeroutes.Jawel, lieve luisteraars, we zijn op Groenland. Op Deens grondgebied met een kleine d. Want zoals de ijsbergen afbreken onder druk van globalisering, diezelfde globalisering laat Groenland steeds meer wegdrijven van de Deense kroon. En dus verschijnt het grootste eiland ter wereld misschien op de markt. Kopen? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.Deze aflevering wordt gesponsord door Stichting Vluchtelingenwerk. Check www.vluchtelingenwerk.nl/podcastlas.

Er is een fundamentalistische sluier neergedaald over het oude Perzië. Het oude Perzië, waar talloze dichters en andere kunstenaars hun zwierige letters kalligrafeerden op alles wat nog onbeschreven was. In alle uithoeken van de bekende wereld stonden mensen in contact met Perzië. Soms door het zwaard, vaak door de pen. Nu regeren er in Iran mannen met witte baarden over vrouwen met zwarte gewaden, en staat de artistieke vrijheid op een waakvlammetje. Het land speelt een leidende rol waarin je leidend zowel met korte als lange ij kunt spellen. Onheilspellende redevoeringen van de leiders, jammerende klaagzangen en felle protesten van het volk. Nee, Iran is geen land van samba en carnaval. Maar van die oude kunsten moet toch nog wel iéts over zijn? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Welkom in Nicaragua, het Cuba van Centraal-Amerika. Een snikheet tropisch paradijs waar de Koude Oorlog eindigde in revolutionairen en rode sterren. Een land waar voorspoed en neergang elkaar net zo dramatisch afwisselen als gitzwarte vulkanen en felblauwe meren. En waar de bevolking nog harder gevloerd wordt door een Ortega dan Edwin van der Sar door een andere Ortega. Nee, in Nicaragua is het beslist niet saai. Vergeleken met Costa Rica is het Nicaraguaanse tuintje minder aangeharkt, maar er staan wel minder criminelen in dan in Honduras en El Salvador. Of de bevolking daar genoegen mee neemt? Wat denk je zelf? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.✋ Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door Lendahand, het Nederlandse crowdfundingplatform dat ondernemers in ontwikkelingslanden helpt. Begin met investeren en gebruik de code GROTEPODCASTLAS500 (bij het afrekenen van je order), en ervaar een positieve start met een garantie tot 500 euro. Voorwaarden van de eerste investering garantie kan je hier vinden.✋ Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door Triodos Bank. Zet je geld ook in actie en start met beleggen bij Triodos Bank. Ga naar triodos.nl/maandbeleggen. Let op: beleggen kent risico's. Je inleg kan minder waard worden.

Werp eens een blik op de populairste goede voornemens van Nederland. Afvallen, meer tijd doorbrengen met familie en vrienden, minder drinken, meer bewegen, et cetera, et cetera. Ze staan haaks op de uitdagingen waar je het komende uur over gaat horen. Want alle wereldwijde hoofdpijndossiers staan allemaal op de bingokaart van een doorsnee Nigerees gezin. De meeste helaas al afgevinkt. Droogte, verwoestijning, koloniale erfenis, terrorisme, opportunistische legerbazen met veel macht, Russische inmenging. Hoe lang het nog zal duren voordat Niger in de ban is van stoptober, crossfit-abonnementen en familieweekenden, dat kunnen wij niet zeggen. Maar geef ellende een paar gitaren en de wereld ziet er ineens heel anders uit.We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Na de hagelbui van de Tweede Wereldoorlog schuilde heel Oost-Europa - al dan niet gedwongen - onder de paraplu van Moskou. Buienradar was nog niet uitgevonden en de angst voor nieuwe nattigheid hield iedereen veilig en droog bij elkaar. Maar wie blijft er nog staan, als overal om je heen de zon doorbreekt? De meeste Oost-Europese landen verlieten de paraplu, en dartelden onwennig de kapitalistische wei in. Behalve het zwarte schaap, Belarus. Belarus is zoals die tiener die net voor oudjaarsavond 18 wordt, en uit keuzestress maar thuis blijft. En dan is de vraag: is het nog een beetje gezellig bij paps en mams op de bank?

Donald Duck en Buurman Bolderbast maken elkaar al jaren het leven zuur. Volle vuilniszakken en verfballonnen vliegen over en weer. Eén verkeerde opmerking en tien minuten later staat er een ronkende bulldozer op de stoep. Maar wat als Bolderbast écht de schutting ramt? Grijpt Donald dan meteen naar de sloopkogel, die hij voor de zekerheid al in de garage heeft staan? Lieve aardbewoners, deze duckstadsiaanse vete is real. Op angstaanjagende schaal, met aan beide kanten ideologische Dagobert Ducks als sponsor en Zware Jongens als knokploeg. En hoe leef je dan, als inwoner van Seoul, 40 kilometer van Bolderbasts gedemilitariseerde schutting? Zijn dit dagelijkse kopzorgen voor de 26 miljoen Seoulieten, of zet je gewoon je koptelefoon met K-pop op en haast je je naar werk? Smaakt je kimchi minder lekker door dit conflict? Of leven ze er juist nóg een tandje harder door? Wij hebben dus veel vragen. Reis daarom met ons mee, naar Seoul!

Stel, je ligt als oeroude, schitterende stad op twee continenten. Je bevindt je in zeer select gezelschap, hebt altijd wat te vertellen op feesten en partijen. Je kunt altijd rekenen op een flirt van patserige jonkies als Dubai en Los Angeles. Geen wonder dat Istanbul kan rekenen op een enorme lading street cred. Want Istanbul ligt niet al eeuwen te chillen op twee werelddelen, Istanbul vórmde die werelddelen. Als je tegelijkertijd zeggenschap hebt over Mekka, Jeruzalem, Bagdad en Boedapest, dan heb je wel angstaanjagend gegromd naar de wereld. En dat hebben ze aan de Bosporus aardig gedaan. Maar vlak ook de verleidelijke knipoog niet uit die Istanbul in huis heeft. Want deze Turkse schone verovert nog steeds de harten van de hele wereld.

Huiskamervraag over weekdagen: is Dominica het zondagskind onder de Caraïbische eilandstaten? Daar gaan we ons vandaag over buigen. Vast staat dat Dominica genoeg meegemaakt heeft om beroemde herdenkingsdagen een nieuwe definitie te geven. Witte Donderdag, Zwarte Zaterdag, Blue Monday. En ze hebben ook goede redenen om een paarse dag te bedenken. In ieder geval, in de geschiedenisboeken slingeren Dominica alle kanten op. Maar helaas slingeren de geschiedenisboeken op Dominica ook alle kanten op. Het regent en waait hier harder dan ze hebben kunnen, en daar kan geen zondagsgebed tegenop.

Al vele afleveringen van De Grote Podcastlas moeten de koloniale machten het ontgelden. Britten, Portugezen, Spanjaarden, Fransen en zelfs Duitsers. Voor veel landen waren dit geen eigenaren, maar bezetters. Geen weldoeners, maar verwoesters. En vandaag zijn we aanbeland bij een prachtige archipel, een tropisch luilekkerland waar wij Nederlanders de roofdieren zijn. Hoe senang moeten we ons daarbij voelen?Indonesië is een schitterend kleurrijk doek, met een paar grote gitzwarte strepen. Was geverfd: de VOC-mentaliteit. Maar dit schilderij is nooit af, en de Indonesiërs hebben de kwasten stevig in eigen handen. En hoe permanent de zwarte strepen ook zijn, op de hedendaagse ezel knallen de kleuren als nooit tevoren.We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.✋ Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door Lendahand, het Nederlandse crowdfundingplatform dat ondernemers in ontwikkelingslanden helpt. Begin met investeren en gebruik de code GROTEPODCASTLAS500 (bij het afrekenen van je order), en ervaar een positieve start met een garantie tot 500 euro. Voorwaarden van de eerste investering garantie kan je hier vinden.

De deur van de pan-Afrikaanse tempel staat vandaag wagenwijd open. Met boven de ingang een machtige zwarte ster, die bijna net zo fel straalt als de verwelkomende glimlach van de gelovigen. En die glimlach is weer bijna net zo warm als de zwoele buitenlucht, waar de geur van cacao zich vermengt met tropisch fruit. Iets te romantisch? Oké, vooruit. Ghana is een volkenkundige verzameling zoals er zo veel zijn. Met stille dorpjes waar de billboards nog niet zijn neergestreken. En met metropolen waar stof en uitlaatgassen wedijveren om wie de meeste hoestbuien veroorzaakt. Maar toch, iconisch is Ghana zonder twijfel. Al is het maar door die zwarte ster. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Nu de Taliban weer paraderen in de straten van Kabul, vult de gezichtsbedekkende kleding het straatbeeld. Maar een blik in de ogen van nikabdragende vrouwen vertelt je weinig over hun leven, over hun dromen en over hun angsten. Zij worden gereduceerd tot paren van mysterieuze ogen en met zo'n smal frame draait de beeldvorming op volle toeren. En gek genoeg werkt het met Afghanistan als land precies zo. De nieuwsfilter die ons baarden, bommen en boerka's voorschotelt, doet geen recht aan de onmetelijke schoonheid van dit land. Machtige zoveelduizenders torenen uit boven verlaten valleien met kraakheldere rivieren. Het is een reisgids waarin alle tekst zwartgelakt is. Met als kop: “Geloof ons, het is hier prachtig. Maar doe maar even niet. Hopelijk tot snel”. En dat hopen wij ook.We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Is groen niet je lievelingskleur, dan kun je beter om Gabon heen sturen. Houd je niet van hoofdsteden met hoopvol klinkende namen, laat Gabon dan links liggen. Vind je de evenaar maar een gek ding, laat Gabon dan maar zitten. En als je niet van politieke dynastieën houdt, dan heb je hier al helemaal niets te zoeken. Want Gabon is zo gek nog niet, zeker als je maar weinig post-koloniale presidenten kunt onthouden. Of als je rijk wilt worden van olie, als je in een ver verleden nucleaire ambities had of als je een dagje wilt verdwalen in het bos. Dus spiek mee, onder het ondoordringbare bladerdek van het tropisch regenwoud. En zie wat deze drie chimpansees achter de microfoon te vertellen hebben, in deze Kleine Podcastlas-aflevering over Gabon. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Wij geografen waarderen het als een land zichzelf al verraadt. IJsland, Ivoorkust en Zuid-Korea kunnen op onze waardering rekenen, en Westelijke Sahara al helemaal. Maar een land als Ecuador zul je niet snel terugvinden in het poolgebied, dus met deze subtiele verwijzing naar de evenaar mag Ecuador zich wat ons betreft kronen tot aanvoerder van dit lijstje. Ecuador blinkt uit in alles waar zijn buurlanden ook in uitblinken. De Andes, kustlijn, pre-Columbiaanse talen en regenwoud. En voeg politieke onrust, economische moeilijkheden en drugsproblematiek ook maar toe aan het lijstje. Maar één troef maakt Ecuador wél uniek. En daar moet je een flink stuk voor varen.Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door Lendahand, het Nederlandse crowdfundingplatform dat ondernemers in ontwikkelingslanden helpt. Begin met investeren en gebruik de code GROTEPODCASTLAS500 (bij het afrekenen van je order), en ervaar een positieve start met een garantie tot 500 euro. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

44 jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog liggen er opnieuw brokstukken in Berlijn. De muur is gevallen. Er rijden geen tanks door de straten, maar oude Trabantjes onderweg naar vrijheid. Berliners kunnen elkaar weer in de ogen kijken. De Duitslanden knippen het prikkeldraad door, het IJzeren Gordijn gaat open en de ochtendzon schijnt de wereld in.Maar dat is de kennis van nu. Hoe de toekomst eruit zou gaan zien, wie wist dat eigenlijk? Was het wel zo klipp und klar? Hoe de val van de muur onze wereld heeft beïnvloed, dat staat er vandaag op het menu. Geniet dus, van de laatste aflevering van het drieluik.

Jodelahitiiiiii! We zwieren en zwaaien een avondje door Oostenrijk. Op ski's, wedelend over besneeuwde alpenweiden, of walsend door een Weense balzaal. Of als een autocoureur over het asfalt. Hoe het ook zij, de Oostenrijkers houden van hun bochten. Maar, zo slingerend als ze door het leven gaan, zo rechtlijnig is het beeld dat wij van ze hebben. De dampende skihut is in zicht, je kunt de schnitzels al ruiken. De skileraar is een tikkeltje fout, de Stroh 80-rum kijkt je net iets te gevaarlijk aan, en voor je gevoel ben je al verloren. Maar dan, dan doemen de drie gedaanten op van je drie lievelingsgeografen, die graag een hartig woordje met je willen spreken. Over de ontstaansgeschiedenis van het Habsburgse Rijk, welteverstaan.. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Een half miljoen mensen op Alexanderplatz, demonstrerend tegen de Muur. Dat de muur er nog een eeuw zou staan, zoals DDR-leider Hönecker had gezegd, dat was steeds minder waarschijnlijk. Families zagen na tientallen jaren uit naar een hereniging, maar zou het er ooit van komen?Spoiler: ja, het zou ervan komen. Duizenden Ossies hielpen elkaar de muur over, op weg naar vrijheid, en hakten als herinnering nog snel even een stukje beton los. Voor in de broekzak, als aandenken aan de meest tastbare samenvatting van de twintigste eeuw. De muur is gevallen, de wereld is niet meer hetzelfde. Maar wat is er in deze dagen in vredesnaam gebeurd? Dat alles bespreken we in deze drieluik samensmelting van aardrijkskunde en geschiedenis. Met drie afleveringen van De Grote Podcastlas en Alle Geschiedenis Ooit.

Zó dan, wat een ellende in Soedan. Dit zal menig journaalkijker uitroepen als hij geconfronteerd wordt met de Soedanese stand van zaken. Als er één land kwalificeert als humanitaire Wet van Murphy, dan is het Soedan wel. En we geven ‘m alvast weg: het politieke hoofdstukje zal je niet doen schaterlachen. Maar als je het oude Egypte hoog hebt zitten, dan zul je ook genieten van alles wat zich stroomopwaarts afspeelde. Ook in Soedan stroomde kennis, wijsheid, kunst en liefde door het water van de Nijl, de felblauwe snelweg in een geelbruin en vijandig landschap. Tegenwoordig brandt Soedan, en regeert de angst en de chaos. Maar in een land met zó'n rijke historie zal de vurige hoop op betere tijden nooit uitdoven. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

Amai, zuiderbroeders! Wat hebben wij ‘nen goesting in deze aflevering. We gaan van Waterloo tot waterzooi en weer terug, een reis in het vertrouwde enigma dat België is voor ons Nederlanders. Het is een land waar je steeds minder van begrijpt zodra je er meer over leert, en het lijkt alsof de Belgen zelf hun ingewikkeldste tegenstrijdigheden niet kunnen uitleggen. In dit culturele en bureaucratische doolhof kun je maar beter je weg weten. Maar België is voor ons ook een warm bad, gevuld met alles waar Nederland volgens de Nederlanders een tekort aan heeft. In drie woorden: ‘het goede leven'. En laten we ons, nu de herfst in de Lage Landen gearriveerd is, eens lekker omhullen door de bourgondische warme deken die België voor ons is. Oh, en welkom in seizoen 4!We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.

1945, de nazi's zijn verslagen, de Tweede Wereldoorlog ten einde. Maar wat het einde was van een hete oorlog is het begin van de koude. Duitsland, en in het bijzonder Berlijn, worden hét symbool voor deze net-geen-strijd. Een land verscheurd door twee ideologieën die elkaar naar het leven staan.In deze aflevering trappen we ons drieluik af met het verhaal van de muur vóór de val. Dit doen we samen met onze vrienden van Alle Geschiedenis Ooit! Hoe was het leven in Oost- en West-Duitsland? Waarom werd de muur gebouwd? En wat ging er aan de uiteindelijk val vooraf? Dat alles bespreken we in deze drieluik samensmelting van aardrijkskunde en geschiedenis. Met drie afleveringen van De Grote Podcastlas en Alle Geschiedenis Ooit.

Drie seizoenen. 108 landen. En een hoop provincies, steden en zelfs een werelddeel. En 5 miljoen beluisteringen van fantastische luisteraars die elke week veel vragen op ons afvuren. Wat is het stomste land ter wereld? Hoe doe je onderzoek? Vandaag zetten wij de microfoon nog eens aan en beantwoorden jullie vragen. Als bonus voor seizoen 3!We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.Ons boek is uit! Haal 'm bij je lokale boekwinkel of bestel 'm hier!Ben je op zoek naar de shownotes? Die vind je op onze website.

Zoals we ook de olympische Moderne Vijfkamp hebben, zo hebben we vanaf nu ook de Geografische Negenkamp. Een totaalklassement van de negen hoofdstukjes in de Grote Podcastlas. Met als potentiële winnaar: Mexico. Het land dat van de dood nog een knalfeest maakt, maar waar menig feest helaas ook dodelijk eindigt.Vraag en aanbod zijn hier fluïde begrippen. Amerikaanse toeristen zijn de nieuwe conquistadores op de Mexicaanse stranden, terwijl diezelfde Amerikanen een muur bouwen tegen de invasie van hun zuiderburen. En al was de Mexicaanse keuken niets zonder ingrediënten van buiten, de wereld zou een saaie plek zijn zonder taco, tequila en tortilla.Als Mexico de Geografische Negenkamp wint, verwachten wij dus een plaatsje aan het feestbuffet.We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.Ons boek is uit! Haal 'm bij je lokale boekwinkel of bestel 'm hier!Ben je op zoek naar de shownotes? Die vind je op onze website.

Tussen de negen miljoen fietsen, een hoop ronkende auto's en met veiligheidscamera's behangen verkeerslichten toont Beijing soms een vleugje geschiedenis. Eeuwenoude pagodes, historische tuinen en imposante pleinen maken duidelijk dat de stad al een tijdje meegaat als machtscentrum. En voor minder subtiele hints heb je altijd de betonnen kolossen nog, van waaruit de Volksrepubliek China bestuurd wordt.Beijing schippert tussen twee gedaanten. Een strak geleide hoofdstad van een dictatuur die geobsedeerd is met controle, en de onvermijdelijke chaos van een gigantische metropool. Je vindt hier kleurloze communistische apparatsjiks naast de champagnefonteinen van gehaaide zakenmannen. Tijd voor verkenning van deze verboden stad. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.Ons boek is uit! Haal 'm bij je lokale boekwinkel of bestel 'm hier!Ben je op zoek naar de shownotes? Die vind je op onze website.

Oi, lads! Londen, baby. Een bastion van the stiff upper lip, en tegelijkertijd van onverstaanbaar gevloek en getier. Als de mensheid vergaat en we een culturele Ark van Noach moeten vullen, heeft Londen genoeg voor het hele voordek. De pracht en praal sieren de stad, als permanent historisch dividend van de koloniale tijd, toen The Empire zich uitstrekte over alle werelddelen. Maar pak the tube naar een willekeurige buitenwijk en ontmoet de miljoenen Londenaren die hier wonen doordat hun familiegeschiedenis getekend werd door The Empire. Het centrum van de wereldgeschiedenis, hier aan de Thames. In voor- en tegenspoed. Mogen we Londen de meest wereldse wereldstad van Europa noemen? We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.Ons boek is uit! Haal 'm bij je lokale boekwinkel of bestel 'm hier!Ben je op zoek naar de shownotes? Die vind je op onze website.

In het Venn-diagram van de islamitische wereld, de oude Sovjet-Unie en nomadische bergvolkeren is Kirgizië het stralende middelpunt. Hooggelegen dorpen met weinig meer dan een kroeg en een moskee. Het leven gaat te paard, en als er meer met valken gejaagd wordt dan met geweren, dan staat traditie centraal. Maar ook de moderne tijd rukt op. Oude Sovjet-marshrutka's rijden over nieuwe Chinese wegen. In de hoofdstad Bisjkek, de verwaarloosde tuinstad, maken parken plaats voor parkeerterreinen. De eeuwen krioelen dus door elkaar heen. En om het nog ingewikkelder te maken, kregen ze in 2013 bezoek.Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door Lendahand, het Nederlandse crowdfundplatform dat ondernemers in ontwikkelingslanden helpt. Begin met investeren en gebruik de code GROTEPODCASTLAS500, en ervaar een positieve start met een garantie tot 500 euro. We zijn nooit volledig, wel origineel. Geen experts, maar wel liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Volg ons en laat het weten.Ons boek is uit! Haal 'm bij je lokale boekwinkel of bestel 'm hier!Ben je op zoek naar de shownotes? Die vind je op onze website.