Podcasts about noach

We started this week's Parsha Podcast by talking about the Tower of Babel episode. We gleaned from that story something absolutely transformational and deep. We then proceeded to talk about the unusual contribution that Noah gave to the people of his generation. In that second segment, we also derived something very profound. Deeper. The podcast […]

We started this week's Parsha Podcast by talking about the Tower of Babel episode. We gleaned from that story something absolutely transformational and deep. We then proceeded to talk about the unusual contribution that Noah gave to the people of his generation. In that second segment, we also derived something very profound. Deeper. The podcast ended with a third segment related to the sin that doomed the generation and to the precise dimensions of the Ark. The deepest of them all.– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –DONATE: Please consider supporting the podcasts by making a donation to help fund our Jewish outreach and educational efforts at https://www.torchweb.org/support.php. Thank you!– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –Email me with questions, comments, and feedback: rabbiwolbe@gmail.com– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –SUBSCRIBE to my Newsletterrabbiwolbe.com/newsletter– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –SUBSCRIBE to Rabbi Yaakov Wolbe's PodcastsThe Parsha PodcastThe Jewish History PodcastThe Mitzvah Podcast This Jewish LifeThe Ethics PodcastTORAH 101 ★ Support this podcast ★

How do we rebuild a broken world without simply recreating the past? In this episode, Zvi Hirschfield and Rabbi Leon Morris explore Parshat Noach as a story not just of destruction, but of renewal. They discuss God's recalibration of expectations after the flood, the new covenant symbolized by the rainbow, and Noah's struggle to rebuild a broken world. Through Midrash and modern parallels—from post-Holocaust resilience to the founding of Israel—they reflect on what it means to create anew without recreating the past, and to find faith after devastation.

We are pleased to bring you the audio shiur given on the topic of Noach.

In this week's parsha: Noah and his family build an Ark as a refuge from an extinction-level Flood brought by God to destroy the world's sinners. – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – DONATE to TORCH: Please consider supporting the podcasts […]

In this week's parsha: Noah and his family build an Ark as a refuge from an extinction-level Flood brought by God to destroy the world's sinners.– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –DONATE to TORCH: Please consider supporting the podcasts by making a donation to help fund our Jewish outreach and educational efforts at https://www.torchweb.org/support.php. Thank you!– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –Email me with questions, comments, and feedback: rabbiwolbe@gmail.com– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –SUBSCRIBE to my Newsletterrabbiwolbe.com/newsletter– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –SUBSCRIBE to Rabbi Yaakov Wolbe's PodcastsThe Parsha PodcastThe Jewish History PodcastThe Mitzvah Podcast This Jewish LifeThe Ethics PodcastTORAH 101 ★ Support this podcast ★

Mabul or rain?

Mabul or rain?

Telling it Like it Is

Telling it Like it Is

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 10 by Shapell's Rabbeim

Al tien seizoenen verkennen we in Dit is de Bijbel de mooie, moeilijke en merkwaardige kanten van de Bijbel. Maar deze aflevering doen we het helemaal anders: want wat staat er eigenlijk níet in de Bijbel? Welke dingen denken we dat er wél in staan, terwijl dat helemaal niet zo is? Was Jezus bijvoorbeeld echt een timmerman? Hoeveel dieren nam Noach nou precies mee in de ark? En misschien wel de spannendste vraag: leert de Bijbel eigenlijk wel dat God van jou houdt? Een leerzaam én verrassend gesprek (inclusief quiz!) van David Boogerd met theoloog Alain Verheij.

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 09 by Shapell's Rabbeim

What is the symbol of the rainbow?Why does Noach get drunk and lol naked in his tent?And was Noach a Tzaddik?

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 07 by Shapell's Rabbeim

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 08 by Shapell's Rabbeim

Welcome aboard our journey through Sefer Pele Yoeitz! Today we begin a new section, EMES: Truth. We will learn about the importance of speaking truth, Noach and the Teivah, and so much more._______With the help of HaShem, we are learning the Sefer Pele Yoeitz (written by the great Rabbi Eliezer Papo) as part of the Hachzek Daily Mussar initiative!Calendar link: https://hachzek-media.s3.amazonaws.com/Hachzek_Calendar_Printable.pdfSun- Fri = new 5-7.3 minute shiur Shabbos/YT = chazaraRav Papo wrote the Sefer almost 200 years ago, but the Mussar impact and relevance is beyond incredible.Let's go! Ori Strum

Hoi, hartelijk welkom bij de Bijbellezen met Jan-podcast. Vandaag een bonus-aflevering. Ik ben bezig met een boek over de geschiedenis van de Bijbel waarin ik het antwoord zoek op cruciale vragen over de betrouwbaarheid van de Bijbel. Als je deze aflevering luistert in de maand september van 2025, dan kun je ook meedoen aan een speciale win actie, waarbij je kans maakt op het winnen van al mijn boeken. Je hoeft alleen maar je e-mailadres in te vullen op bijbellezenmetjan.nl/win. Alle deelnemers krijgen gratis het eBook De Bijbel in 1 Dag. Maar dat is niet enige. Je krijgt ook mijn eBook over de ontstaansgeschiedenis van de Bijbel zodra het af is. Dus ga naar Bijbellezenmetjan.nl/win om kans te maken op de de paperbacks van mijn boeken. Dan krijg je ook later het andere eBook. In deze speciale aflevering wil ik het met je hebben over een belangrijke vraag: is de Bijbel wel Gods Woord? Of is het mensenwerk? Is de Bijbel Gods Woord of mensenwerk? Het gebeurt vaak op momenten dat je het niet verwacht. Bij het koffieapparaat op je werk gaat het gesprek ineens over geloof. Je verzamelt je moed en zegt: ‘In de Bijbel staat…' Nog voor je zin af is, reageert je collega: ‘De Bijbel? Dat vervalste boek? Dat kun je toch niet serieus nemen.' Met je beker in de hand voel je een knoop in je maag. Of je zit bij familie aan tafel. Iemand zegt: ‘Hoe kun je daar nou in geloven? Iedereen weet toch dat bisschoppen in Nicea bepaalden welke boeken erin mochten en welke niet. Ze hielden alleen wat in hun straatje paste.' En dan die filmpjes op social media. Mensen die met stelligheid beweren dat monniken eeuwenlang fouten maakten bij het overschrijven. Soms gaat het nog verder: verhalen over geheime groepen zoals de illuminati die de Bijbel zouden hebben gemanipuleerd. In onze tijd hoor je het steeds opnieuw: de Bijbel zou een sprookjesboek zijn. Een leugen. Een oud wetboek dat achterhaald is. Wat zeggen anderen tegen jou over dat boek waar jij van houdt? Ik ben er zelf ook niet ongevoelig voor. Soms hoor ik dat stemmetje in mijn hoofd: Wat als ze gelijk hebben? Wat als het boek waarin ik geloof, waardoor ik bid om kracht en waarin ik troost vind, niet meer is dan een mensenwerk? Verhalen die door machthebbers zijn aangepast? Alleen al het stellen van die vragen voelt als verraad aan mijn geloof. Maar de vragen zijn er wel. En ze doen pijn, omdat ze raken aan wat ons het meest dierbaar is. De Bijbel is het meest gelezen boek ter wereld, maar ook een boek dat omgeven is door dit soort vragen en complottheorieën. Ze verdwijnen nooit helemaal. Daarom wil ik ze serieus nemen. Durf je het aan om samen met mij op onderzoek te gaan? We beginnen bij de eerste en meest fundamentele vraag: Is de Bijbel Gods Woord, of toch vooral mensenwerk? Waar de vraag vandaan komt Dit spanningsveld bestaat al zo lang als het christendom zelf. Aan de ene kant zijn er gelovigen die zeggen: ‘De Bijbel is door God gegeven. Elk woord, elke komma klopt.' Voor hen voelt twijfelen aan de betrouwbaarheid bijna als verraad. Aan de andere kant staan critici die de Bijbel zien als elk ander oud boek. Zij wijzen op tegenstrijdigheden, op verhalen die historisch niet te controleren zijn, en op teksten die duidelijk uit verschillende tijden komen. ‘Dit is gewoon mensenwerk,' zeggen ze. ‘Oude verhalen die door de eeuwen heen zijn aangepast.' En eerlijk: ze hebben niet helemaal ongelijk. De eerste vijf Bijbelboeken worden vaak aan Mozes toegeschreven. Maar kan dat wel? Hoe kan hij dan zijn eigen dood beschrijven (Deuteronomium 34)? Soms staan er ook zinnen die duidelijk uit een latere tijd komen. Neem Genesis 22:14. Daar lezen we dat Abraham de plaats waar hij zijn zoon bijna offerde ‘De HEER zal erin voorzien' noemt. En dan volgt: ‘Vandaar dat men tot op de dag van vandaag zegt: Op de berg van de HEER zal erin voorzien worden.' Dat klinkt alsof iemand veel later terugkijkt. Daarnaast ontdekten wetenschappers dat er verschillende schrijfstijlen door elkaar heen lopen. Het voelt alsof je een puzzel probeert te leggen waarvan de stukjes niet helemaal passen. Hoe reageren mensen daarop? • Sommige christenen wuiven de vragen weg: ‘Je moet dit gewoon geloven. God kan alles.' Ze doen alsof de Bijbel rechtstreeks uit de hemel is gevallen. Maar dat voelt toch wrang. Alsof je je verstand uit moet zetten. • Anderen gaan de andere kant op: ‘Zie je wel? Het is gewoon mensenwerk. Hooguit kun je er nog wat levenslessen uit halen.' Maar… de Bijbel zelf vertelt hoe hij is ontstaan. Het begin van schrijven in de Bijbel De eerste keer dat God zegt: ‘Schrijf dit op' staat in Exodus 17. Israël trekt net bevrijd uit Egypte door de woestijn. Dan vallen de Amalekieten hen aan. Er volgt een strijd die Israël met Gods hulp wint. Na de overwinning zegt God tegen Mozes: ‘Schrijf dit als herinnering in een boekrol.' Het gaat om dit moment. Dit verhaal van redding. De tweede keer komt een paar hoofdstukken later, in Exodus 24. Mozes is terug van de berg met de Tien Geboden en andere wetten. Hij vertelt het volk wat God gezegd heeft. Zij antwoorden: ‘Alles wat de HEER gesproken heeft, zullen wij doen.' Daarna schrijft Mozes de woorden op. Twee keer schrijven. Twee keer gaat het niet om een neutraal verslag, maar om identiteit en relatie. • Wie zijn wij als volk? • Hoe leven wij met God? Het ene document vertelt het verhaal van redding. Het andere legt vast wat het betekent om Gods volk te zijn. Samen vormen ze de kern van de Bijbel: elke generatie opnieuw leren wie we zijn, waar we vandaan komen, waarom we bestaan, en hoe onze relatie met God eruitziet. Menselijk werk zichtbaar Wie goed leest, ziet overal menselijke sporen. En de Bijbel verbergt dat niet. Neem het laatste hoofdstuk van Deuteronomium. Daar staat hoe Mozes sterft. Hij verdwijnt gewoon. En: ‘Tot op de dag van vandaag is er geen profeet meer opgestaan zoals Mozes.' Duidelijk geschreven vanuit een later moment. Of kijk naar Numeri 21, waar wordt geciteerd uit het ‘Boek van de oorlogen van de HEER'. Het Hebreeuws is daar veel ouder dan de rest. Toch worden deze Bijbelboeken aan Mozes toegeschreven. Mozes werkte dus met bronnen die al bestonden en na zijn dood is er dus nog aan de tekst gewerkt. Ook bij de profeten zie je dit. Jeremia had een secretaris, Baruch, die zijn woorden opschreef. Toen koning Jojakim de eerste boekrol verbrandde, schreef Baruch een tweede versie – en voegde er zelfs meer woorden aan toe. En de Psalmen? We denken vaak aan David, maar er zijn veel andere namen die worden genoemd als psalm-schrijvers: Salomo, Asaf, Ethan, Heman, en zelfs Mozes. Het is een verzameling gedichten en liederen die groeide door de eeuwen heen, met bijdragen van verschillende dichters en zangers. Gods inspiratie door de Geest Toch presenteert de Bijbel zichzelf niet als gewoon mensenwerk. Paulus schrijft aan Timoteüs: ‘Elke Schrift is door God geïnspireerd' (letterlijk: God-ademend). Let op: hij zegt niet dat alleen de schrijvers geïnspireerd waren. Hij zegt dat de teksten zelf God-ademend zijn. Het eindresultaat draagt Gods adem, ook al waren er generaties van mensen bij betrokken. De brief aan de Hebreeën laat dit mooi zien. Daar wordt Psalm 95 twee keer geciteerd. De ene keer staat er: ‘Zoals de Heilige Geest zegt…' De andere keer: ‘Zoals David zegt…' Voor de schrijver was dat geen tegenstelling. Dezelfde tekst heeft zowel een menselijke als een goddelijke auteur. Inspiratie betekent dus niet dat God elk woord dicteerde en mensen alleen maar noteerden. Het betekent dat Gods Geest door mensen en hun culturen heen werkte, door generaties van schrijvers en redacteuren, door het hele proces van ontstaan en overdracht. De spanning tussen God en mens Voor ons kan dit ongemakkelijk zijn. We willen graag weten: wat is precies gebeurd en wat is literaire creativiteit? Zijn de namen die we lezen echt historisch, of soms symbolisch bedoeld? Die spanning is er. En die hoeft niet opgelost te worden. De naam Abel bijvoorbeeld betekent in het Hebreeuws ‘damp'. En inderdaad: hij verdwijnt snel uit het verhaal. Paulus noemt de tovenaars van farao bij naam (Jannes en Jambres), terwijl die namen nergens in Exodus staan. Schrijvers bewaren geschiedenis én geven er creatief vorm aan. De Bijbel schaamt zich daar niet voor. Zoals Jezus volledig mens én volledig God was, zo is de Bijbel volledig menselijk én volledig geïnspireerd. Het is niet ondanks het menselijke element betrouwbaar, maar juist omdat God via hen tot ons spreekt. Een mozaïek van God en mens De Bijbel is geen kant-en-klare download uit de hemel. Het is een mozaïek, opgebouwd door eeuwen heen. Menselijke stemmen en Gods adem, verweven tot één geheel. Mozes schreef. De Levieten bewaarden. Profeten spraken. Schrijvers noteerden. Psalmisten zongen. Redacteuren voegden samen. En door dit alles heen blies Gods Geest zijn adem. Geen ‘dicteerder' die woord voor woord dicteerde. Maar een God die mensen inschakelde, hen meenam, hun stemmen gebruikte. Het resultaat: een boek dat menselijk oogt, maar goddelijk klinkt. Daarom is de vraag ‘Gods Woord of mensenwerk?' verkeerd gesteld. Het is geen óf-óf. Het is én-én. De Bijbel is volledig menselijk én volledig Gods Woord. En precies daardoor spreekt hij vandaag nog met kracht. En dat past bij wie God is. Hij doet zijn werk altijd samen met mensen. • Adam en Eva mochten over de schepping waken. • Noach mocht de ark bouwen. •...

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 06 by Shapell's Rabbeim

2 Petrus (5 minuten) De tweede brief van Petrus is net als de eerste brief gericht aan de kerken in Klein-Azië, het huidige Turkije. Petrus schrijft deze brief echter onder hele andere omstandigheden. Hij zit gevangen en Jezus heeft hem laten weten dat hij dit niet zal overleven. Hij is later inderdaad geëxecuteerd in Rome, waarschijnlijk in de tuinen van keizer Nero. Tegenwoordig is dit het Sint Pieters-plein, een onderdeel van het Vaticaan. Volgens de overlevering onthoofdden de Romeinen Petrus' vrouw voor hij zelf ter dood werd gebracht. Hij zou haar hebben toegeroepen: ‘Denk aan de Heer!' toen ze naar het schavot werd geleid. Voor Petrus zelf was de straf nog zwaarder. Hij werd gekruisigd, maar weigerde te sterven zoals Jezus en stond erop ondersteboven te worden gekruisigd. Hij zou inderdaad op deze manier aan zijn einde zijn gekomen, al staat zijn dood niet beschreven in de Bijbel. Het past wel bij het karakter van Petrus, de ‘alles-of-niets-volgeling' van Jezus. Een afscheidsbrief Zijn tweede brief is in feite een afscheidsbrief. Zijn laatste boodschap is er één die de christenen aanmoedigt te blijven geloven, en zich niet te laten afleiden door mensen die de waarheid niet spreken. ‘Span daarom al uw krachten in om uw geloof te verrijken met deugdzaamheid, uw deugdzaamheid met kennis, uw kennis met zelfbeheersing, uw zelfbeheersing met volharding, uw volharding met vroomheid, uw vroomheid met liefde voor uw broeders en zusters, en uw liefde voor uw broeders en zusters met liefde voor allen.' - 2 Petrus 1:5-7 Doe er alles aan om steeds meer te lijken op Jezus, zegt Petrus. We zijn niet volmaakt, maar Hij geeft ons alles wat we nodig hebben om te leven zoals Hij dat wil. Laten we ons dan ook tot het uiterste inspannen om dat te doen. Zoals gezegd gaat Petrus vervolgens dieper in op mensen die niet de waarheid spreken. Zo waren er in Petrus' tijd al genoeg mensen die sceptisch waren over zijn getuigenis over Jezus' leven, dood en opstanding. Tegenwoordig zijn er ook veel mensen die dit niet kunnen geloven. ‘Maar', zegt Petrus, ‘Ik heb het allemaal zelf gezien en meegemaakt. Ik heb zelfs Jezus voor mijn ogen veranderd zien worden in een hemels wezen'. Hij verwijst naar dat moment op de berg waar Mozes en Elia verschenen aan Jezus en God hoorbaar tot Jezus sprak. ‘Dit is Mijn geliefde Zoon, in Hem vind Ik vreugde.' Valse leraren verraden Jezus Petrus gaat verder met te zeggen dat er altijd mensen zullen zijn die valse leren verspreiden. Zij zeggen de waarheid te hebben, maar ondertussen leiden ze een losbandig leven, vertellen de verkeerde dingen, worden ze gedreven door hebzucht en verraden ze Jezus. Ze denken dat ze niet ten onder gaan, maar dat gaat wel gebeuren. Sterker nog, we zien dit patroon ook in het Oude Testament. In de tijd van Genesis waren er bijvoorbeeld engelen die zondigden en mensen tot zonden verleidden. Zij ontliepen hun straf niet. Niet veel later kwam de zondvloed. Niemand geloofde dat die kwam, behalve Noach en zijn zeven familieleden. Later verwoestte God de steden Sodom en Gomorra en alleen Lot en zijn dochters werden gespaard. In ieder voorbeeld kwam het oordeel plotseling en alleen die mensen die hun vertrouwen op God hadden gesteld, werden gered. De zogenaamde leraren over wie Petrus het heeft, zijn misschien wel erger dan de genoemde engelen, dan de mensen ten tijde van de zondvloed en dan de inwoners van Sodom en Gomorra. Ze zijn volledig afgedwaald en weigeren zich te bekeren. ‘Ze praten over vrijheid, maar zijn slaven van de zonde', geeft Petrus aan. Komt Jezus spoedig terug? Het lijkt er zelfs op dat ze de woorden van Paulus misbruiken om hun gedrag te rechtvaardigen. We hebben in zijn brieven gezien dat hij veel spreekt over vrijheid. Paulus bedoelt echter de vrijheid om het goede te doen en te breken met de zonde, niet om te blijven zondigen. Waarom gaan deze mensen door met hun zondige gedrag? Omdat ze niet geloven in de tweede komst van Jezus. Het duurt allemaal zo lang. Op het moment dat Petrus zijn brief schrijft, is het inmiddels al dertig tot veertig jaar geleden dat Jezus naar de hemel was teruggekeerd. En had Hij niet gezegd dat Hij spoedig zou terugkeren? Zo mag je niet denken, volgens Petrus. Wij mensen hebben een beperkt begrip van de tijd. ‘Eén ding mag u niet over het hoofd zien, geliefde broeders en zusters: voor de Heer is één dag als duizend jaar en duizend jaar als één dag. De Heer is niet traag met het nakomen van Zijn belofte, zoals sommigen menen; Hij heeft alleen maar geduld met u, omdat Hij wil dat iedereen tot inkeer komt en niemand verloren gaat.' - 1 Petrus 3:8-9 Wees sterk in geloof God heeft de wereld al eens uit het niets geschapen en Hij zal dat opnieuw doen. Er komt een nieuwe hemel en een nieuwe aarde. De enige reden dat God wacht, is omdat Hij zoveel mogelijk mensen de mogelijkheid wil geven hun vertrouwen op Hem te stellen. Als je hiernaar uitziet, span je dan in om zo smetteloos mogelijk te leven. Wij weten wat er gaat komen. Wees daarom op je hoede en laat je niet meeslepen op de dwaalwegen van anderen. Wees sterk in je geloof, groei in genade en in kennis van Jezus Christus, onze Heer. Dat is het laatste wat wij horen van de leerling die Jezus vlak voor Zijn kruisiging verried, maar veertig jaar later zijn leven gaf voor diezelfde Jezus.

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 05 by Shapell's Rabbeim

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 04 by Shapell's Rabbeim

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 03 by Shapell's Rabbeim

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 02 by Shapell's Rabbeim

Bereshit & Noach In-Depth - Rabbi Nataf 01 by Shapell's Rabbeim

Al jarenlang werkt hij eraan, met een toewijding vergelijkbaar met die van Noach. Nils van Rooijen, wetenschapper aan de Universiteit van Wageningen, creëert een unieke 'ark' voor de Nederlandse natuur: een zadenbank. Zijn missie is om zaden van álle wilde plantensoorten in Nederland te verzamelen en veilig te bewaren.Deze cruciale collectie dient als een onmisbare back-up voor de toekomst. Mocht de Nederlandse flora ooit bedreigd worden door klimaatverandering, ziektes of andere calamiteiten, dan kunnen we terugvallen op deze zadenbank om de natuur te herstellen.Het belang hiervan reikt verder dan de planten zelf. Deze wilde plantensoorten vormen de basis van complete ecosystemen. Ze zijn essentieel voor insecten, vogels en andere dieren die in en rond deze planten leven. Uiteindelijk is het behoud van deze biodiversiteit ook van levensbelang voor ons, de mens. Ontdek het inspirerende verhaal van Nils van Rooijen en zijn baanbrekende werk voor het behoud van de Nederlandse natuur!Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In this episode, we explore the unique, divinely designed relationship between Jews and non-Jews. We are joined by Rod Bryant, a former Christian pastor who left the church to became a Torah teacher, guiding non-Jews in understanding the Seven Noahide Laws.Rod shares his personal journey and explains how Jews and non-Jews play complementary roles in elevating the world. We also discuss the coming Messianic era and the growing global thirst for authentic Torah wisdom.Learn more about Netiv: Torah Learning for Noahides → www.netivonline.orgJoin the Conversation! Be part of our growing community—join the Shema Podcast for the Perplexed WhatsApp group to share feedback, discuss episodes, and suggest future topics. Click here to sign up.

In this deeply personal episode, we meet Noach, who grew up feeling like an outsider- never getting into the top classes and struggling with a sense of not being good enough. His journey took on a new layer when his son, a bright and capable student, was denied entry into the top Gemara classes due to learning challenges. This experience reignited feelings of exclusion and self-doubt, leading Noach to confront the broader struggle of feeling unaccepted by society, by God, and even by oneself. Through his story, Dr. Zimmerman explores the universal battle of seeking belonging and the power of recognizing that this struggle itself is part of our growth. The more we understand it, the more we can embrace it and move forward with faith and resilience. To be a future guest (yes, we can distort your voice):Please visit LivingLchaim.com/podcasttherapyYou can explore the world of mental health with our other show"That's An Issue":https://plinkhq.com/i/1607752110/e/?to_pageReach out to Dr. Z here:Child and Adult Psychological Services, PLLCEmail: Info@caapsgroup.comOffice: (718) 338-4477Website: https://caapsgroup.com Lchaim.

Parshas Noach - vegetarianism in halachah (Halachah From The Parshah Series) 10/19/2020

Parshas HaShavuah Shiurim: Parshas Noach - Noach- The Great Debate: What Was the Chet of The Dor Haflagah? 10/23/2022

Parshas HaShavuah Shiurim: Parshas Noach - Understanding The Man Noach: His Life And Times 10/03/2021

Source Sheet

Rabbi Yochanan holds that a gentile is not permitted to learn Torah. He views it as part of the Noahide laws - either under theft or forbidden sexual relations. This is derived from Devraim 33:4 as the Torah is considered morasha, an inheritance, and that is either understood that it belongs exclusively to the Jewish people, or it is understood as a reference to meurasa, that we are betrothed to God. A contradiction to Rabbi Yochanan is brought from a statement of Rabbi Meir that a gentile who learns Torah is like a kohen gadol, a high priest. The resolution is to differentiate between learning the seven Noahide laws and the rest of the Torah. What is the source in the Torah for Rabbi Chanina ben Gamliel's position that blood from a live animal is forbidden as part of the Noahide laws? If a commandment was given to the sons of Noah and then repeated when the Torah was received, that is an indicator that the rule is meant both for the sons of Noah and for the Jewish people. But a commandment sons of Noah and then not repeated after the Torah was given, is meant to be for Jews only. this is Rabbi Chanina's position. First, the Gemara questions these rules as they seem counter-intuitive. After explaining the logic, they proceed to raise difficulties from actual commandments. Those, too, as resolved. Noach was permitted to eat meat but Adam was not.  The Gemara raises four difficulties on this and through the questions, several interesting issues are raised including, why did the snake seduce Adam and Chava? What is the status of meat that falls from the sky - can it be presumed to be kosher?

Source Sheet

In this week's parasha , Vayechi, Yaakov tells Yehuda, " יהודה אתה יודוך אחיך ", that he will be the king, and the Jewish people will be named after him— Yehudim . This honor was granted to Yehuda because of his ability to admit his guilt, even when it would lead to public humiliation. The Midrash recounts that when Yehuda convened a bet din to judge Tamar, he served as its head, with Shem ben Noach and his grandfather Yitzchak Avinu as the other two members. Their ruling was to sentence Tamar and the twins she was carrying to death. However, right before Tamar was to be executed, she subtly hinted to Yehuda that she was not guilty, but rather he was. At that moment, Yehuda faced a profoundly difficult decision. He was the head of the bet din , a highly respected leader, and in the presence of two of the greatest individuals in history. He could have ignored Tamar's hint and proceeded with the execution. If he had done so, no one would have ever discovered Yehuda's involvement. Alternatively, he could have delayed the proceedings until the commotion died down by claiming there was new evidence to investigate. This approach would have allowed him to quietly resolve the situation later, preserving his reputation and ensuring Tamar remained unharmed. But Yehuda chose neither of these options. Instead, he stood up in front of everyone and declared, "She is right, I am wrong." Yehuda's ability to control himself and prioritize truth over his own honor earned him the right to become king. This act also granted him the z'chut to father the dynasty that would ultimately bring forth the Mashiach. To be an איש אמת , a person of truth, and to admit guilt even at great personal cost is a remarkable quality. Chazal teach us that emmet is the seal of Hashem. This was the defining trait of Yaakov Avinu, who excelled in emmet . To admit guilt, even when no one else knows the truth except Hashem, is a complete act of emunah . It reflects a person's acknowledgment that Hashem knows all and that they will not hide from the truth. Of course, we do not need to publicly broadcast our wrongdoings. But when circumstances call for it, admitting our guilt is an opportunity to shine. Rav Shach once delivered a deep shiur to the entire Ponevezh Yeshiva on the gemara they were studying. During the lecture, a student asked a question that seemed to completely undermine Rav Shach's argument. Rather than talking his way out of it, Rav Shach immediately admitted, "That's a great question—I see I'm wrong." He closed the gemara and stopped the shiur . Just a minute later, another student proposed an excellent answer to the question, allowing Rav Shach to continue with the shiur . Yet the episode demonstrated how quickly he could admit the truth, even at the risk of embarrassment. Rabbi Yehuda Ades שליט"א , the Rosh Yeshiva of Kol Yaakov, shared a story about his teacher, Rabbi Shlomo Zalman Auerbach ז צ"ל . When Yeshivat Kol Torah was considering Rabbi Shlomo Zalman as their new Rosh Yeshiva, they asked him to deliver a shiur to the entire yeshiva. During the shiur , another rabbi raised a question about his explanation. Rabbi Shlomo Zalman later said he had three potential answers in mind, but in his heart, he felt that all of them were flawed and that the questioner was correct. During the audition, he admitted publicly, "I see I made a mistake. I am wrong." Rabbi Shlomo Zalman was ultimately chosen as the Rosh Yeshiva. One of the decision-makers later remarked, "When I heard the rabbi publicly admit he was wrong, I knew he was the right choice for Rosh Yeshiva." People are not perfect, and it is often difficult to admit when we are wrong. Yet this quality defines us as Yehudim . If the moment arises when we must admit guilt despite the embarrassment, doing so elevates us immeasurably. Shabbat Shalom