Podcasts about hollanders

Het draaide deze handelsdag weer om één man: Donald Trump. Hij zei dat 'ie verder wilde onderhandelen met Xi Jinping (deze week nog) en stapte in het vliegtuig naar het Midden-Oosten. Koud geland in Saoedi-Arabië sloot hij voor 600 miljard dollar aan deals.Twee bedrijven springen eruit. Boeing en Nvidia. De laatste mag ineens duizenden van zijn beste AI-chips gaan verkopen. De exportrestricties die de vorige Amerikaanse regering had verzonnen? Die worden opgeheven. Deze aflevering kijken we naar die ommezwaai en welke andere beursbedrijven gaan profiteren.Europa profiteert voorlopig nog niet, want zij zitten nog altijd niet met Trump om tafel. De Amerikaanse minister van Financien zegt dat dat er voorlopig niet in zit. Hoe lang moet Ursula vonder Leyen naar haar telefoon kijken en wat betekent het dat 'wij' geen deal hebben?Dat, maar ook hebben we het over de problemen van Alfen. Over de bonusrel bij KLM en de ontslagronde bij Microsoft.Ook hebben we het over de Amerikaanse economie. Daar regent het goed nieuws. De inflatie is lager dan gedacht én de recessievrees kan weer in de ijskast. Die trekken economen in. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het draaide deze handelsdag weer om één man: Donald Trump. Hij zei dat 'ie verder wilde onderhandelen met Xi Jinping (deze week nog) en stapte in het vliegtuig naar het Midden-Oosten. Koud geland in Saoedi-Arabië sloot hij voor 600 miljard dollar aan deals.Twee bedrijven springen eruit. Boeing en Nvidia. De laatste mag ineens duizenden van zijn beste AI-chips gaan verkopen. De exportrestricties die de vorige Amerikaanse regering had verzonnen? Die worden opgeheven. Deze aflevering kijken we naar die ommezwaai en welke andere beursbedrijven gaan profiteren.Europa profiteert voorlopig nog niet, want zij zitten nog altijd niet met Trump om tafel. De Amerikaanse minister van Financien zegt dat dat er voorlopig niet in zit. Hoe lang moet Ursula vonder Leyen naar haar telefoon kijken en wat betekent het dat 'wij' geen deal hebben?Dat, maar ook hebben we het over de problemen van Alfen. Over de bonusrel bij KLM en de ontslagronde bij Microsoft.Ook hebben we het over de Amerikaanse economie. Daar regent het goed nieuws. De inflatie is lager dan gedacht én de recessievrees kan weer in de ijskast. Die trekken economen in. See omnystudio.com/listener for privacy information.

een tikkie krijgen voor die keer dat je met een vriendin mee bent gereden of voor een koffie to go terwijl jij de ander net op een lunch hebt getrakteerd; je bent een gierige hollander of je bent het niet...Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Bishop Joseph Bambera marks the launch of a groundbreaking Catholic-Jewish initiative - Translate Hate: The Catholic Edition - with a wide-ranging interview with AJC's People of the Pod. At a time when recent events have challenged Catholic-Jewish relations, Bambera, the Chairman of the U.S. Conference of Catholic Bishops Committee (USCCB) on Ecumenical and Interreligious Affairs, details why the church has made combating antisemitism a priority.  Translate Hate: The Catholic Edition, a joint project of AJC and the USCCB, features Catholic commentary on various entries of AJC's renowned Translate Hate glossary of antisemitic terms, themes, and memes. It comes as Catholic and Jewish communities prepare to mark six decades of trust-building and mutual learning beginning when the Catholic Church reached out to the Jewish people and the world with Nostra Aetate, the historic Second Vatican Council document disseminated on October 28, 1965, which dramatically and publicly decried antisemitism and transformed the Church's approach to the Jewish people for the better.Resources: New Glossary Breaks Ground in Tackling Antisemitism Through a Catholic Lens Listen – AJC Podcasts: The Forgotten Exodus: with Hen Mazzig, Einat Admony, and more. People of the Pod:  Bernard-Henri Lévy and AJC CEO Ted Deutch on How to Build a Resilient Jewish Future Post-October 7 What's Next for the Abraham Accords Under President Trump? The ICC Issues Arrest Warrants: What You Need to Know Follow People of the Pod on your favorite podcast app, and learn more at AJC.org/PeopleofthePod You can reach us at: peopleofthepod@ajc.org If you've appreciated this episode, please be sure to tell your friends, and rate and review us on Apple Podcasts or Spotify. __ Transcript of Conversation with Bishop Bambera: Manya Brachear Pashman:   Nearly 60 years ago, the Roman Catholic Church issued a declaration called Nostra Aetate, a groundbreaking document that, among other things, aimed to heal the Church's strained relationship with the Jewish community at large. But over the past year, since the start of the Israel-Hamas war, there have been some tense moments: a call from Pope Francis to investigate whether Israel is committing genocide, a photograph of the Pope before a Nativity scene–featuring a keffiyeh. Now AJC and the US Conference of Catholic Bishops have unveiled Translate Hate: the Catholic edition, the glossary of antisemitic terms, tropes and memes, originally published in 2019, also features Catholic commentaries to explain why the church has made combating antisemitism a priority. Here to talk about this partnership is Bishop Joseph Bambera, Chairman of the US Conference of Catholic Bishops Committee on Ecumenical and interreligious affairs. Bishop, welcome. Most Reverend Joseph C. Bambera:   Thank you for the honor of being with you today. Manya Brachear Pashman:   Bishop Bambera, please walk us through the Catholic edition of Translate Hate and how the Catholic Church became involved in this initiative together with the Jewish community. Most Reverend Joseph C. Bambera:   I think the best way to walk us through the Translate Hate Catholic edition is to first take us back to 1965 and the Second Vatican Council and the declaration on the church's relationship with non-Christian religions, and particularly with the Jewish community. There was this really milestone declaration Nostra Aetate that I think many of us would be familiar with, and that really speaks about our relationship as it stands today. A relationship that I would say. tragically prior to the Second Vatican Council was not what it should have been. And on the heels of the Council, for almost 60 years, an anniversary that we'll celebrate next year, we have grown together in mutual respect and understanding.  That particular declaration Nostra aetate speaks very, very clearly about the fact that Catholics and Jews really share a common patrimony. We Catholics, our roots are in Judaism. Jesus was Jewish. His family was. And so many members of the early church were as well. And we recognize and affirm in that document the fact that the Jewish people were the first to hear the Word of God and are a part of a covenant relationship that certainly has not been in any way broken, but has been maintained. And something that we affirm and that we teach in that document. A very important thing, from my perspective. And as well, the document reminds all those who would be familiar with it, and certainly who should be, if they are not, of the importance of us coming to a deeper sense of mutual respect and understanding. Of decrying any sense of hatred, persecution, or antisemitic efforts on the part of individuals that really have been such a burden to the Jewish people. So that particular document really laid the groundwork, for the very simple fact that I am here today and a part of this initiative.  But to fast forward a bit, the reality of antisemitism, as you know better than I, it has hardly diminished, and sadly, has intensified in recent years. And well before October 7 of 2023. So much so that the bishops of the United States, many of them, brought to the attention of the committee that I chair, the Bishops Committee for Humanism and Interreligious Affairs, have brought to our attention the fact that we need to begin to do something in a more concrete way. To walk more intimately and closely and lovingly with our Jewish brothers and sisters and to address the reality of antisemitism in a very real and concrete manner.  And so in 2022 this committee that I just referenced, they issued a document that they shared with all of the bishops. It's called the Fruits of Dialogues: Catholics Confronting Antisemitism. And in many respects, I would say that that particular document was the impetus for this initiative that we are a part of today, the Translate Hate Catholic Edition, hopefully it's been the impetus for other efforts on the part of many bishops in their own particular dioceses and archdiocese to work with their Jewish partners, to help to eradicate this, or certainly to address it in a way that is hope filled.  So this document has been in the works now for quite a while particularly with the leadership of the Bishop's Committee and the American Jewish Committee as well. What you will find is building upon the antisemitic themes and tropes that were placed in the document when the American Jewish Committee put it together; we have provided commentary on a number of them from a Catholic perspective. So you know, if you look at the notion of deicide, the commentary that we provide there offers very clear Catholic theological teaching on the fact that that whole reality is certainly not something that we would ever intend to insinuate today is the responsibility of all of the Jewish people. In the midst of these commentaries, we offer current theological teaching. We offer teaching on human dignity, which is so much a part of our tradition and our hope and prayer for humankind, and we acknowledge, as well, in some of those commentaries, the fact that, you know, some members of the Church throughout history have been insensitive and inappropriately offered, and perhaps even negligently offered, words and actions that led to antisemitic efforts, sadly on the part of so many. Manya Brachear Pashman:   So what is the expectation? This document is going out. How are you expecting or wanting parishes and pastors to implement it? Most Reverend Joseph C. Bambera:   Given the fact that it the document that the Bishops Committee came out with in 2022 was really at the initiative of many bishops in the United States, I would like to believe and think that the vast majority of our bishops will embrace this and use it in whatever way speaks to the situation within their own territory, their own region, relative to the Jewish community there. So for example, once this is officially promulgated today, later on in the day, we will be releasing from the United States Conference of Catholic Bishops on our bishops-only website.  We will be releasing a letter from me as the chair of this committee, and the document, and that will be followed up with a hard copy that will be sent to every bishop in the near future, following the online version that they'll receive today. We anticipate that this will be used by other committees that might have some relationship to the work that our committee does, and the hope that they would use them. We will be disseminating it to ecumenical officers who are appointed in every one of our dioceses to do the work of ecumenism and interreligious affairs folks.  Manya Brachear Pashman:   You mentioned Nostra Atate. In 1965 you were just a child then. And I should also mention AJC played a leading role in those conversations, as well with Rabbi Abraham Joshua Heschel. You were ordained 20 years later. And I'm just curious if this major turning point in Catholic Jewish relations, did it come up in your theology training, or 20 years later, was it just accepted as the norm? Most Reverend Joseph C. Bambera:   You know, I will be frank with you, the term that you used in asking the question was, did it come up? Yes, it did. It did. But given the scope of issues that would be necessary to prepare a man for ministry in the church as a priest in the seminary, it was one of many things that everything rose to the level of being absolutely vital, all right, to our preparation. So this was but it took its place in a whole line of other things that were just as vital.  So maybe the best way to answer your question was, you know, a great deal of the teaching of the Second Vatican Council was integrated into many of the theology courses that I would have taken, all right, and the same would go for something like Nostra Atate. All right. We were, I was certainly familiar with it. All right. It was certainly something that was communicated as a very significant teaching, a milestone moment in our church, a clear refocusing of our relationship with the Jewish community. Prior to that, there were no relationships officially. So it was put before us as something that was vital to consider. But I would not be honest in wanting to suggest that in some way it was a major focus. It was one of many. Manya Brachear Pashman:   I do want to fast forward and talk about today. Of course, Catholic Jewish relations are quite complicated now, especially given the Israel Hamas war, I imagine educating inspiring your flock on the moral complexities of that war, while also rallying the faithful to combat the rise of antisemitism against Israel and the Jewish Diaspora at large is very complicated, and there have been some tense moments. Recently, a letter from Pope Francis, one year after the October 7 terror attacks, included a couple kind of eerily iconic phrases from John 8:44, a verse that's long been understood as a fundamental, eternal indictment of the entire Jewish people. He was even cited by the Pittsburgh synagogue shooter. A lot of Jews are irate that the Pope has called for an investigation into whether Israel is committing genocide in Gaza. And most recently, some people were upset that the nativity scene at the Vatican featured a baby Jesus resting in a manger draped with a keffiyeh, Palestinian national symbol, and I know that has since been removed from that scene. But how do you talk about all of these moments with your Jewish friends, friends like the Hollanders, when they arise? Most Reverend Joseph C. Bambera:   First of all, the concern that you share in that question, maybe the hurt or the confusion that some of these things have caused. It's rather palpable. I spoke about it just coming into the studio today with Rabbi Marans. I would first say that the very fact that in this exchange that we are having here today, on a day that is a real positive step. I believe in Catholic Jewish relations with the promulgation of the Translate Hate Catholic Edition, I would say it's a testimony to the relationship that we have developed. And I want to thank you for that. I want to thank you for the question, you know, they're, not easy questions to address, but they are of great concern to you and so many others. And you, on behalf of your people, have a responsibility to ask me that question, and I need to say to you that my presence here today is meant to speak a word of encouragement regarding our relationship. It is one that is deeply valued. I treasure it. I'm grateful for it. I am honored to be here today.  Now with that, let me, let me speak a little bit more directly to the question and how these types of things are addressed. I look at the work that I have done in ecumenism and interreligious affairs, and I've been privileged to be chairman of this committee for a term now, for three years. I was previously back in 2017 elected chairman of this very same committee. So I've been at the helm of it twice now, and I've learned so much, so much from Christian partners, so much from our Jewish partners. One of the things that I have learned in the midst of the work that I have done with ecumenism is that I can't create a false sense of unity and harmony. For us to journey together in a positive way, I need to hear what you have to say, and I need to receive it, and I can't say something that is contrary to where my church is.  Now, another dimension of the dialogue work that I have learned relates to listening. How do we listen to what we hear about this relationship? What are we hearing when we read something about Pope Francis? How is that speaking to our hearts? What is it saying to this relationship? I hear from you hurt. I hear from you confusion. I said that a moment ago. For me, and perhaps this is the best thing that I can say, and I would say it across all three areas or topics that you raised in your question, I would say this much. I can't speak for Pope Francis. But what I can do is reflect to you what I hear from him and what I have heard from him throughout his 11 years as Pope. I have heard from him very, very early on, and you're all familiar with this quote that he offered to a Jewish interreligious organization way back, I think, in 2013 or 14, shortly after he was elected Pope, that a true Christian cannot be an antisemite. That's something that I would affirm, and that's something that I have never heard him go back on.  I have heard him embrace better than probably I have heard prior to his election, a deep commitment to the documents of Vatican Council, Vatican Two, and particularly, a deep commitment to the tenets of Nostra Aetate. The other thing that I've heard from Pope Francis, and perhaps this speaks to some of the struggle that you raise that in the face of terrorism and war and the loss of innocent lives, of Jewish lives that were lost in 2023 and of countless other lives that are lost throughout our world in the midst of war. I hear him speak over and over again about human dignity, the value of life and the reason for why we treasure life, and that's rooted in a common scripture that we both cherish, in the first book of the Torah, Genesis, the first chapter. In the image of God man was created, in the image and likeness of God. I think that that speaks for me to this moment.  It does not take away, and I would not imagine that for a moment some of the struggle that you experience, but that's what I hear when I look at his papacy. I also look at some more personal dimensions of it. And I know that his experience as the archbishop of Buenos Aires was an experience that found him deeply connected to the Jewish community, particularly to a close friend of his, whom I've been privileged to meet, Rabbi Abraham Skorka. So I share these things with you in response to your observation. And by the same token, I would say to you that we have miles to go before we achieve the end for which we are about here today. Manya Brachear Pashman:   In this moment, Bishop, do you believe that Translate Hate, specifically this new Catholic edition has particular value in this, in this moment that we talked about, where the relationship can get complicated? Most Reverend Joseph C. Bambera:   I think, in any moment in time when there is suffering because of hatred, because of an antisemitic perspective that so many people so horrifically bring to life, I think this particular initiative is vital, and I think today more than ever, we have recognized it in our church, the sufferings of our Jewish brothers and sisters. We have recognized it globally. We have recognized it in our country, and we experience it in in my community, Scranton, relatively, you know, small city of about 100,000 people, you know, we it's sadly, it's sadly everywhere. I believe this moment is a bit of a clarion call for all of us to walk a little bit more authentically and closely with our Jewish brothers and sisters. It's one thing to have issued a document 60 years ago. You can forget the intensity and the significance that document was and meant 60 years ago, 50 years ago, maybe even 40 years ago. But as time goes on and generations pass, we sometimes need to refocus our attention, don't we? And we need to recognize the fact that as our society, becomes more secularized, we can't possibly circle the wagons to just preserve what we have. Every one of our congregations, many of yours and many of mine, are diminishing in terms of numbers since the pandemic, but also before that as well. And I think sadly, what you see in many congregations is this sense of trying to preserve what one has and therefore excluding others. Not just, I certainly don't necessarily mean from being in a church or a synagogue or temple, but I mean excluding from life by one's attitudes and one's actions and one's words. And I think we are, at this moment, really at risk of losing a sense of what we learn and how we grow from dialogue.  I'm here to tell you today that I am so much richer personally because of this opportunity that I have been given to be a part of this initiative, frankly, to even prepare for today. It's just been a wonderful experience for me that has really re-energized me. This wonderful mission. But it's also reminded me of how much people who are involved in in faith traditions, in a leadership position, can be somewhat academically connected to something. It's it's got to be translated to the heart, and I hope that that's what happens here. Manya Brachear Pashman:   I mentioned that you were just a child when Nostra Aetate came about. Can you tell us a little bit about your upbringing and when you heard the calling to seek ordination and become a priest? Most Reverend Joseph C. Bambera:   I grew up in a Catholic family. I didn't have a lot of Jewish friends. There weren't a lot of Jewish people living in our community, although I did develop friends as as I went off to college. Okay, when I when I got the call to be a become a priest. I was actually at the University of Pittsburgh with every intention of becoming a dentist. It was kind of the family business, okay? And and I got involved in an ecumenical Christian campus ministry program. But, you know, it was just an experience that really called me to develop a deeper sense of authenticity, I think, in my faith journey, and, and, and so that's what ultimately prompted me to go into the seminary and become a priest. Did you grow up in Pittsburgh? I grew up in Scranton, where I serve as bishop, which is very unusual. So I my mom, who, at 97 still lives nearby. We I've spent my entire ministry in the Diocese of Scranton, and 15 years ago was appointed Bishop. Manya Brachear Pashman:   Wow, wow. That that is indeed rare, and that is indeed rare. So you get to see the parish in which you you grew up. Most Reverend Joseph C. Bambera:   I do. I do, yeah. And I've journeyed with this community, there's, there's pluses and minuses to something like that. You know, sometimes people say, What's the best thing about being bishop in your home diocese? I say, you know people, and they know you and and what's the most challenging thing? You know people and they know you. Manya Brachear Pashman:   Well, Bishop, thank you so much for sharing what the church's teaching now and how it's collaborating with AJC to build bridges and educate your flock. Thank you so much, and thank you for joining us. Most Reverend Joseph C. Bambera:   It's been a real pleasure.

Op de wereldranglijst van overspannenheid staat wij, nuchtere Hollanders, op de 5de plek. Meer dan een miljoen Nederlanders loopt jaarlijks het risico op een burn-out en twee op de drie doktersbezoeken gaan over: stress.En we weten inmiddels veel over stress, maar wat precies de oorzaak is dat zoveel mensen last hebben van ziekmakende langdurige of chronische stress, daar hebben we nog altijd geen goede verklaring voor. Het lijkt er sterk op, dat we tot nu toe een heel belangrijk deel van de stresspuzzel over het hoofd hebben gezien. In deze aflevering vertelt universitair hoofddocent Bart Verkuil van de Universiteit Leiden over onderzoek naar een nieuwe theorie die je idee over stress op z'n kop zet.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Waarom drink je beter geen drie tripels bij het spelen van een scène in je blootje? Waarom zagen we geen genitaliën in 'Callboys'? Je leest het goed, deze aflevering belooft een antwoord op wel heel pittige mediavragen. Ook pakken we uit met - zoals vorige week beloofd - straffe anekdotiek mét of zonder Matteo Simoni. Acteerde hij recent nog samen met Pierce Brosnan? Had hij ooit een eigen programma op TV Limburg? En ging hij maar liefst 19 keer op ponykamp? Ook aanwezig natuurlijk: actrice Janne Desmet. Zij lost een weinig verhullend mediageheim, pronkt met de betere boekhoudingstips én ze praat mee over Matteo's nieuwste film, 'Milano'.See omnystudio.com/listener for privacy information.

It was our pleasure to welcome Sam Hollanders of Chess Capital (https://www.chesscapital.lu/) as a first-time guest on Good Investing Talks!

We praten ouderwets gezellig bij zonder gastnerd. Over hoe Ruurd de meest botte Hollander in Duitsland is, Jurian voor het eerst in jaren naar de States vliegt voor een games-beurs en Randal de telefoontjes van argeloze verkopers nog irritanter vindt dan een volle week diarree.Tijdschema0:00:45 Voorbereidingen en plannen0:01:41 Drukke tijden voor Ruud en Jur0:04:27 Summer Game Fest en E3 vergelijkingen0:07:08 Organisatie achter Summer Game Fest0:15:28 Reizen met trein vs. vliegtuig0:16:49 Europees treinnetwerk en politieke wil0:24:35 Over Flagfootball0:28:44 Twijfels over Stoppen0:31:38 De Gimmick van dit Jaar0:36:06 Toekomst van Tablets0:41:11 Gebruik van de iPad0:41:37 Reclame: PublicSpaces0:44:48 Langdurige Diarree0:49:10 Fucking cold calling callcenters0:56:13 Enshittification van alle abonnementen1:07:15 Afkondging#SummerGameFest #Technologie #Gadgets #BuitenlandWerken #PersoonlijkeVerhalen #NerdLife #TechPodcast #iPad #FestivalErvaringen #PodcastLifeZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Tuesday, June 6th, 1944 at about 12:45 in the morning. We're at Bill Pogue's Bar on the Corner of 88th street and Columbus Avenue in Manhattan. I just finished a twelve hour shift. I need a nightcap before I go back into that low-hanging fog. Did you hear the President tonight? We took Rome. One up and two to go. ____________ Only the German outlets that are saying the invasion has started. Paris radio just aired news bulletins and didn't say anything. London radio told Hollanders to stay off bridges and roads, but that could be normal instructions. You want to know something? I don't think the Germans are lying. I think this is it. This is D-Day, June 6th, 1944. ____________ It's 3:30 in the morning on June 6th, 1944. I've just left CBS news headquarters at 485 Madison Avenue. I parked in Times Square on purpose. I wanted to see if there was any reaction. A few servicemen came out of a bar. I told them the news. They joined others in front of cabs who were tuned to either CBS or NBC. The news cutaway from band remotes sounded haunting. There are scattered lights in apartment windows and one radio shop, closed for the evening, has a loudspeaker blaring CBS. I won't be sleeping tonight. I've been assigned to take the temperature of the emotions people are feeling. The long and short of it is that we still have no allied confirmation about a French coastline invasion. The president was on the radio last night with one of his fireside chats talking about the allies taking Rome. If he knew something about France, he didn't tip his hand. Bob Trout should be on the air right about now. Bob's a good man. To kill time he was going to take his microphone into the CBS newsroom, giving a taste of what a nerve center is like with chaos brimming. 10PM New York time on June 5th was 4AM on the morning of the 6th in France. At that moment seven-thousand allied ships left England under cover of darkness. They were loaded with allied troops, primarily from Britain, the US, and Canada for Operation Overlord. The soldiers were split up to invade five landing points along the coast of northern France. The beachheads were code named Utah, Omaha, Gold, Sword, and Juno. At midnight, while I was drinking at Bill Pogue's allied bombers were bombarding the coastline. Personnel carriers flew inland to drop off paratroopers. The paratroopers' job was to attack bridges and seize several key points to cut off the Nazi supply lines. An hour later, while distracting the Germans at Pas-de-Calais, allied warships dropped anchor off the coast of Normandy to wait for dawn and provide cover for the landing ships. By 2AM, more than thirteen-thousand paratroopers had been dropped into France, with four-thousand more flying in on gliders. They continued landing troops for the next two hours. The Germans saw the paratroopers, but failed to grasp just how big the invasion was to be. By 5AM, Allied battleships had begun firing on the Nazi defenses while the first landing ships went ashore. German and Allied ships clashed in the first skirmishes at sea. As the sun rose, the landing operation was fully underway. The Allied battleships stopped firing as their landing boats approached the shore at 6:30AM, dubbed “H-Hour” for the designated moment of the invasion. The landing ships were tightly packed together. Allied troops dealt with heavy gunfire. Many men were killed before they could reach the beach. Nevertheless, the Allies managed to land their troops, and the fight for the beaches began.

Jelle Brandt Corstius is schrijver en Ruslandkenner, in zijn podcast 'Voordat de bom valt' doet hij verslag van de oorlog in Oekraïne. Maar hij wou meer doen dan alleen praten, hij wou ook actie ondernemen. Dus ging hij spullen brengen, en reisde met de auto, in het gezelschap van collega schrijvers en andere nuchtere Hollanders, naar Kiev. Zijn boek ‘Spullen brengen' doet verslag van deze reis door de levende geschiedenis van Europa. Bent Van Looy sprak met hem.

Heb jij je ooit afgevraagd wat dat is: echt Brabants? En wanneer je een echte Brabander bent? In deze podcast spreken we onder andere met steracteur Nasrdin Dchar. Geboren en getogen in Steenbergen, Brabander in hart en nieren, en verteller van een belangrijk verhaal. Want als Brabander met een rijke achtergrond, met wortels in een ander land, zetten sommige politieke partijen je in een ander licht. Wat doet dat met je? Met je gevoel voor Brabant? En met je Brabantse identiteit? In ons depot stuiten we tegelijkertijd op het archief van een opmerkelijke beweging uit de vorige eeuw: Brabantia Nostra. Deze club maakte zich druk over ‘ongewenste invloeden': noordelijke Nederlanders die de rivieren zouden oversteken en de Brabantse cultuur en tradities zouden aantasten. Nog geen 100 jaar later zijn we niet meer bang voor ‘die Hollanders' maar de angst richt zich nu tegen ‘anderen'. Daarom een podcast over die anderen, over het andere verhaal van ons Brabant. Over feit en fictie rond de Brabander. Over verbinden, en over uitsluiten. Reageren? podcast@bhic.nl Archieven, foto's en sites in deze aflevering: www.bhic.nl/podcast/23 Luister naar het volledige interview met Nasrdin Dchar: www.bhic.nl/bekende-brabanders/nasrdin-dchar Lees andere verhalen van Bekende Brabanders: www.bhic.nl/bekende-brabanders Alles over onze podcast: www.bhic.nl/podcast Muziek: Brabants Volkslied - Gérard van den Berk The Drama, Roman Holiday, Cultural Tradition, Weekend in Greece - Envato elements Brabant (instrumentaal) - www.guusmeewis.nl

1 april, kikkerprins in je bil. Vandaag een speciale samenwerking tussen de Kleine Boodschap en de Grote Podcastlas. We reizen naar de Efteling!Mensen, het seizoen breekt aan. Vogeltjes fluiten, het gras ruikt weer naar gras, de eerste ijsjes worden gegeten. We willen eropuit. En daarom vandaag: een aflevering over de beste binnenlandse mini-vakantiebestemming. Een plek waar lering en vermaak elkaar afwisselen. Een hedendaagse fantasiestaat met een knipoog naar vroeger.Welkom dus, in het land van vliegende fakirs en rollende pythons. Van lange nekken en kleine zeemeerminnen. En van drijvende waterlelies en vliegende Hollanders. Dit alles vormt een samenhangend geheel van wereldwijde sprookjes, mythen en sagen. En af en toe een goede G-kracht voor het volk. Grote en kleine mensen beleven grote en kleine avonturen, in de droomvlucht naar Neerlands collectieve jeugdherinnering. Jawel, we zijn in de Efteling.We zijn nooit volledig, wel origineel. Die gasten van De Kleine Boodschap zijn zeker wel experts, en we zijn allemaal liefhebbers. Hebben we tóch iets verkeerd gezegd of zijn we iets cruciaals vergeten? Laat het vooral weten aan de heren van de Kleine Boodschap.Deze aflevering van De Grote Podcastlas werd opgenomen in de mini-huiskamerstudio in Utrecht en gepresenteerd door Paul Sprangers, Tim Hinssen en Leon Boelens. De eindmontage werd gedaan door Paul Sprangers & Jonas van Impe.Kijk voor meer informatie over de Kleine Boodschap op hun website.Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Geloof het of niet, maar ook bij de vrijmibo worden we bijgestaan de Volendamse straatvechter Kees Kwakman, die weer tijd heeft vrijgemaakt voor de beste voetbalpodcast van Nederland!Vrijdag is juicedag dus onze huiscrimineel Quincy Promes en een nieuwe serie met Caroline Tensen komen ook aan bod. Daarnaast bellen we met een naamgenoot van Kees en alsof dat nog niet genoeg is, hebben we ook nog een heerlijke quiz en gloednieuwe voorspellingen voor jullie in petto!ProfortoVoor de beste werkkleding ga je natuurlijk naar https://www.proforto.nl!Bestel en gebruik de code DEDB15 voor 15% korting! (Bij besteding vanaf 100 euro en geldig tot en met 9 april 2024)Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Vanavond zit Dolf Jansen aan Sophies rechterhand!  Vernedering, extreem isolement, geweld en misbruik. Dat staat in het rapport dat oud-cliënt Jason Bhugwandass samenstelde over de misstanden op de gesloten jeugdzorg. Op zijn oproep om ervaringen op de Zikos te delen, reageerden zo'n zestig jongeren. Vanavond schuift hij aan. Jelle Brandt Corstius reisde met een konvooi naar Kyiv om dat te doen wat de titel van zijn nieuwe boek belooft: spullen brengen. Auto's vol helmen, kogelvrije vesten en een bont gezelschap nuchtere Hollanders reisden dwars door de levende geschiedenis van Europa, tot aan het Oekraïense front.  Nog 136 dagen totdat de Olympische vlam gaat branden in Parijs! Daarom trappen we onze rubriek 'Op weg naar Parijs' af, met chef de mission Pieter van den Hoogenband, en beachvolleyballers Raïsa Schoon en Katja Stam!  Elbow treedt op! De alternatieve rockband uit Manchester brengt op 22 maart hun tiende plaat AUDIO VERTIGO uit. Vanavond geven ze ons, samen met het Dutch String Collective, alvast een voorproefje.

Dr. Cora Laan (1968) is docent Geschiedenis Groen van Prinstererlyceum in Vlaardingen. In 2003 promoveerde zij aan de Erasmus Universiteit op het proefschrift: Drank & Drinkgerei, een archeologisch en cultuurhistorisch onderzoek naar de alledaagse drinkcultuur van de 18de-eeuwse Hollanders. Ze zit in het bestuur van cultuurhuis KADE40 en de stichting Geuzenpenning en is zij een van de oprichters van de Stichting Kracht van Vrouwen Vlaardingen.

´Ik werd meer dan wakker, zeg maar woke´, aldus Adriaan van Dis in zijn essay De kolonie mept terug. De schrijver vertelt over ´de aanpassing aan de lompe Hollanders´ uit zijn jeugd, over zijn ooit witte kijk op de geschiedenis en zijn persoonlijke dekolonisatie. ‘Extremisme was er wel in ons land, maar het kon nooit werkelijk de democratie ondermijnen', zegt Hans Schoots. Hij schreef Grootse gedachten. Extremen in democratisch Nederland 1918-2019. Nederland maakt nu voor het eerst mee dat een extreme partij werkelijk macht dreigt te krijgen, en dat is uitzonderlijk, concludeert de historicus. Deze maand in Historisch Nieuwsblad: de vervolging van de laatste Tasmaniërs door Britse kolonisten en de desillusie van Kronstadt, waar Sovjetleider Vladimir Lenin in 1921 een opstand van jonge, idealistische matrozen keihard liet neerslaan.

We hebben een bekerpotje achter de rug. Bas was erbij in Maastricht en kan dus meer vertellen over de prestaties van Donar. Het is weer maandagnacht, dus zijn we weer neergestreken op de zolder van KVM Media, alwaar wij de podcast over Donar maken. Dit is Dourisseau Radio. 

Alles en iedereen was top tegen Standard: de sfeeractie, de Nederlandse kliek, de flankspelers,... Welke crisis op de Bosuil? Een analyse van het mysterie-Balikwisha, de hollende Hollanders en de jacht van de jeugd op speelminuten.Host: Ben JacobsGast: Duncan Bartholomeeusen Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Zand, grind en klei zijn belangrijke grondstoffen voor de bouw. Maar het winnen ervan in Nederlandse groeves staat onder druk en valt niet bij iedereen in goede aarde. Rudolf Balk smult er juist van. Hij maakte het boek ‘Spitten en delven'. Daarin staan ruim tweehonderd foto's van Nederlandse ontgrondingslocaties, een uitstervend soort. “Littekens in het landschap? Vaak zijn ze prachtig.” In de nieuwste aflevering van de podcast Doorzagen breekt de sociaal geograaf en marktonderzoeker een lans voor groeves, licht hij toe waarom Hollanders ze zouden moeten omarmen en vertelt hij dat hij het heel erg zou vinden als er in Nederland straks geen groeves meer zijn. Bovendien wijst hij op de noodzaak van dit soort winlocaties voor de Nederlandse bouw. “Even zand halen uit Duitsland kan ook niet zomaar. Het wordt dus penibel als we niet snel starten met nieuwe vergunningen.” Benieuwd naar het hele interview? Luister dan naar aflevering 87 van Doorzagen. Of moeten we zeggen spitten en delven?

Op die vooraand van die kwarteindrondte van die rugby wêreldbeker toernooi was daar ʼn debat op die platform vroeër bekend as Twitter oor die feit dat die derde meeste kaartjies in Nederland verkoop is. Is die Hollanders besig om ʼn liefde vir rugby te ontwikkel of wat gaan aan? Dit het my laat dink aan die toeskouers op die paviljoene en hulle lande se ekonomieë. Meer spesifiek, wat kos ʼn bier en dink mens nog oor die wisselkoers na die derde een? Hierdie episode word ondersteun deur die NWU Sakeskool. Foute en weglatings is my eie.

In augustus 1830 barstte in de Zuidelijke Nederlanden een opstand los tegen het koninklijk gezag van Willem I. In Brussel nam een Voorlopig Bewind de macht over. Heel Europa was in rep en roer, van Warschau tot Parijs. Over dit nationale en Europese drama schreef Willem de Bruin een meeslepend boek, vol tot nu toe vaak onbekende feiten, personen en lotgevallen. Jaap Jansen en PG Kroeger praten met hem over De scheiding die niemand wilde, Nederland en België, de vereniging en de breuk, 1815-1839.***Deze aflevering is opgenomen met publiek in Beeld & Geluid in Hilversum in het kader van de Dutch Media Week 2023Betrouwbare Bronnen is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Als vriend kun je meedingen naar een van de vijf exemplaren van het boek. Kijk hier voor meer informatie (alleen leesbaar voor vrienden!)Heeft u belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij nemen contact met u opOp sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***De Belgische Opstand begon in het operahuis. Willem de Bruin vertelt vol rijke details dat de spontane demonstraties bij de uitvoering van het revolutionaire stuk 'La Muette de Portici' niet zo maar een opwelling waren van groepjes studenten. Er was inspiratie uit Parijs, maar er waren ook de nodige waarschuwingen en geruchten vooraf.De wortels van de rebellie zaten diep. Eeuwen diep. Het Noorden en het Zuiden van de Nederlanden waren met ruw geweld gescheiden tijdens het Habsburgs bewind in de 16e eeuw. Cultureel, religieus, institutioneel en economisch gingen zij daarna eeuwenlang een geheel eigen weg. Totdat de Britten en de Oostenrijkse Habsburgers in 1814 na de val van Napoleon heel Europa opnieuw wilden inrichten. Elk vanuit eigen geopolitieke belangen en machtsdromen concludeerden zij dat de Nederlanden weer één geheel moesten worden, onder de Oranjes.De gebeurtenissen achter de schermen waren adembenemend. Voor het Europa van nu een verrassend herkenbaar machtsspel met tegenstrijdige belangen en compromisvernuft. Koning Willem I kreeg van de grootmachten de troon van een nieuwe staat die verder niemand wilde.Hij was een doener maar ook een drammer. Een ijveraar, maar politiek en sociaal onhandig. Vaak jaloers, ruziemakend met zijn zoon en zijn beste adviseurs. En hij vergat soms dat zijn machtspositie door anderen was geregeld die van hem dankbaarheid en meer behendigheid verwachten.De opstand in Brussel in 1830 was allereerst een Europees fenomeen en werd zo meteen een crisis die de grootmachten van die tijd dreigde mee te slepen in een confrontatie. Ook dat is voor elke Europeaan van nu verrassend herkenbaar. Er werd in Brussel geknokt, geïntrigeerd en gepolderd. En ook toen waren de Hollanders koppig, onhandig en soms onhandelbaar. Zo verspeelden zij een machtig vorstendom, een sterke positie in Europa en goodwill bij hun buren.Willem de Bruin leert ons vele fascinerende figuren kennen. Van Louis de Potter, een rebelse journalist die te laat kwam voor het leiderschap tot een briljant diplomaat, Anton Reinhard Falck, die voor Willem I het spel van de 'haute politique' speelde. Maar ook een sterke minister die gedurende 40 jaar bij zo'n beetje elke heerser der Nederlanden kwam bovendrijven en de macht greep, Cornelis Felix van Maanen. En Tsaren, kanselier Klemens von Metternich, Franse koningen en een Duitse prins die door Londen koning Leopold der Belgen werd gemaakt. Als tv-serie vol verrassingen, rijke aankleding en wufte Brusselse decors zou dit boek een hit kunnen zijn!Maar moest het echt zo droevig aflopen? Kon de scheuring in het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden niet vermeden worden? Hoorden we niet gewoon bij elkaar, juist met en dankzij zoveel culturele en politieke diversiteit? Zo'n Benelux als nationale staat zou in Europa en de wereld een dominante factor zijn geweest.***Verder luisteren282 - Hoe Sammy Mahdi - de nieuwe Vlaamse leider - de christendemocraten er weer bovenop wil helpen252 - Guy Verhofstadt over Oekraïne, Rusland en zijn ontluikende vriendschap met Poetin, die plots voorbij was229 - Kristof Calvo: wat de Nederlandse en Belgische politiek van elkaar kunnen leren190 - Napoleon, 200 jaar na zijn dood: zijn betekenis voor Nederland en Europa71 - Caroline de Gruyter: 'Brexit maakt Europa sterker' - De EU als het Habsburgse Rijk van onze tijd49 - De koningen van Hispanje die wij altijd hebben geëerd11 - Sybrand en Wiete Buma over Gerlacus Buma, soldaat van Napoleon én Willem I ***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:47:30 – Deel 201:35:23 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

[For the English transcript of this conversation please click here] "We gaan het eerst afspuiten want het staat helemaal in brand – het onderwijs. Maar ik denk dat de professionalisering binnen onderwijs, dat dat het eerste is. [Leg uit?] De realiteit van een docent of een leerkracht nu is: je zit in een onderwijssysteem dat totaal niet meer aangepast is aan de veranderende wereld rond u. Je moet jongeren, kinderen klaarstomen voor een arbeidsmarkt die bepaalde eisen heeft maar je kan dat niet leveren – die eisen. Je zit met een diverse groep maar uw opleiding heeft u eigenlijk alleen maar tools gegeven om in een monocultuur les te geven. Je móet gaan professionaliseren om dat zo snel mogelijk op te trekken, zodat je die kinderen de juiste handvaten kan geven om te starten in hun leven.” [algemene intro] >>> Je luistert naar Let's Talk, een podcast waarin de gespreksstof bestaat uit impactvolle initiatieven, straf ondersteuningsaanbod, en participatie als katalysator voor innovatie. Uw host is Bart Wuyts, CEO van de groep Blenders en Web, de incubator van inclusieve werkvloeren en innovatieve strategieën rond o.a. ondernemerschap, duurzaamheid en toeleiding naar werk.   [intro spreker] >>> In deze aflevering hebben we Raïssa Peeters te gast, gekend als Lady Blaxx on stage en experte onderwijs; en ook Fatmagül Dinç schuift aan rond de tafel – Fatmagül is experte media en beeldvorming én mamablogger gekend van de blog ‘lost with kids' waarmee ze inspireert met kidsproof activiteiten dichtbij en ver weg. We nodigden Fatmagül en Raïssa uit omdat ze founders zijn van NON.VLAANDEREN – een initiatief dat het licht zag vanuit een doorleefde urgency om van inclusie en diversiteit een transparante, no-bullshit en werkende realiteit te maken. Blijf luisteren en kom te weten hoe de jaren '90 mentaliteit ons nog te vaak parten speelt, hoe borstkanker, slecht aangelegde voetpaden en gebrek aan betaalbare kinderopvang ons verbinden en waarom het storend is dat we over ‘de ander' denken in termen van held of slachtoffer. En nu gaan we naar NON. En naar Raïssa en Fatmagül. Welkom. Dank u. Jullie zijn hier bij ons te gast nu omdat jullie ook volop gebeten zijn door dat thema diversiteit en inclusie. Jullie werken dan professioneel in een omgeving - bij LEVL heb ik begrepen allebei, daarnaast in de vrije tijd een eigen bedrijfje opgericht en dat heet NON. Waar staat NON voor? Voor ‘Nu Of Nooit' diversiteit. Wij zijn als het ware twee nonnekes, maar dan niet met de katholieke inval. Jullie brengen de blijde boodschap? Ja. En wat doe je dan met Non? Wat is jullie aanbod? Met NON gaan we werken met bedrijven, met organisaties, die vast zitten met het thema inclusie en diversiteit, ‘hoe kunnen we de maatschappij weerspiegeld zien binnen onze organisatie of binnen ons bedrijf?'. En we gaan vooral eerst eens horen wat de stand van zaken is en wat de noden zijn. En dan gaan we kijken of NON haar diensten op maat kan gaan aanbieden aan dat bedrijf. Dat lijkt eigenlijk wel een beetje op wat wij met I-Diverso doen. Ja, dat klopt. Jullie zijn nog heel pril gestart, begin dit jaar als ik het goed begrepen heb? Kan je daar al iets van vertellen? Van type opdrachten die jullie aan het doen zijn? Of waar er al een fijne opportuniteit ligt? We hebben recent een workshop gegeven aan directies en HR-managers van de KU Leuven, rond inclusie, diversiteit, beeldvorming, inclusief beeldmateriaal. Maar ook: racisme en discriminatie en de drempels die personen met een migratieachtergrond ervaren bij het zoeken naar een job, bij het solliciteren. En ook: eenmaal op de werkvloer, waarom blijf je dan bij een bepaalde werkgever of niet? Welke factoren beïnvloeden dat? Hoe kunnen organisaties daarop inspelen? Ik wil daar even bij stilstaan. De drempels die ervaren worden, daar hebben wij ook volop op gewerkt. Wat zijn volgens jullie de belangrijkste drempels die er vandaag nog liggen in de Vlaamse arbeidsmarkt? Ik denk dat, één, de erkenning en de herkenning van mensen met een migratieachtergrond in Vlaanderen, Brussel, Wallonië – noem maar op, als kapitaal van de samenleving, dat dat nog niet echt wordt gereflecteerd of wordt opgenomen binnen bepaalde beleiden binnen bepaalde organisaties. Waardoor dat inclusie en diversiteit altijd iets extern is, waar dus extra moeite voor moet gedaan worden om bepaalde mensen binnen te brengen, om die te behouden, om die te laten doorgroeien.. En ik denk dat die visie – dat het om kapitaal gaat, dat zijn Belgen hè, of mensen met migratieachtergrond die hier heel hard willen werken – dat je op die manier naar die mensen moet kijken, en uw strategie om die mensen binnen te halen en te onthalen, dat je op basis daarvan uw point of view moet gaan shiften. Als je die wens hebt om die samenleving binnen te trekken. Dat is een van de grote drempels: de manier waarop wordt gekeken naar die bepaalde doelgroep, die vaak wordt gezien als ‘heel veel werk', of ‘ik weet daar niet zoveel van', of nog: ‘ik moet iets afchecken' – want de overheid legt ook soms bepaalde lijnen uit voor bepaalde bedrijven of sectoren, en ook ‘hoe moet ik hiermee aan de slag'. Waardoor dat de persoon die wilt solliciteren, dat die dat voelt - hij / zij / x is geen dommerik.. En twee, één keer dat je tot die job geraakt.. - er zijn wel wat drempels al onderweg naar die job – dat je dan tewerkgesteld wordt in een omgeving die eigenlijk niet echt is aangepast of gemaakt voor jouw type ‘zijn', om goed te kunnen functioneren binnen dit type bedrijf of organisatie. Kan je daar voorbeelden van geven van wat er dan ontbreekt als je zegt dat het niet geschikt is voor jouw type zijn? Bijvoorbeeld op vlak van professionalisering van uw andere teamleden. Vaak ervaren HR-managers, directies enz. weerstand van bepaalde teamleden die eigenlijk in hun houding niet echt open staan voor die diversiteit, waardoor je als persoon geconfronteerd wordt met micro-agressies en soms gewoon plain out racism. Maar ook, in bepaalde zaken in het beleid zie je dat ook. Fatma zei in de opleiding onlangs van – dat was naar scholen toe toen dat we een opleiding gaven – het wordt doordrenkt van alle feestdagen hier in België: Pasen! Kerst! Sinterklaas! Maar als je ziet dat iemand met migratieachtergrond, dus kapitaal, dat is iemand van uw samenleving, hoe komt het dat je voor die feestdagen niet ook een mail krijgt ‘hé fijne Ramadan..'. Dat is dan iets dat gezien wordt als ‘Ah, daar moeten we ook aan denken..'. Dat zijn van die kleine zaken die mensen voelen, en waarvan je dan denkt ‘ik word niet gezien' of ‘ik word niet geapprecieerd', ‘ik word niet gewaardeerd', waardoor mensen zoiets hebben van ja, wat zit ik hier eigenlijk mijn tijd te verdoen.. En dat is jammer want dat zijn zaken waar werkgevers wel echt aan kunnen werken. Oké, dat is al een belangrijke drempel. Vorige week zei één van de collega's nog, toen we het ook over inclusie hadden hier bij onszelf ook in de organisatie maar ook breder, ‘we moeten eigenlijk diversiteit vieren in plaats van dat dat een opgelegd criterium is'.. Hoe kan je een mindshift maken zodat je de kracht van diversiteit echt gaat appreciëren? En er gewoon laat zijn als iets om te vieren in plaats van dat als een probleem te zien? Ja.. Diversiteit vieren.. Ik denk dat dat gaat over het erkennen en herkennen van de verschillen en ‘vier' de verschillen? Maar aan de andere kant denk ik.. Het beeld dat wij hebben, hoe wij naar diversiteit kijken: als je de kranten leest of in de media zien we vaak ofwel slachtoffers, ofwel helden – mensen met migratieachtergrond dan hè. Er is weinig ruimte voor de gewone persoon met migratieachtergrond, lid van de samenleving, die zijn best probeert te doen, een mens van vlees en bloed die ook zijn gebreken heeft en die ook zijn confrontatie heeft met hetgeen die wel of niet kan maar die doet z'n best. Heel vaak hebben wij zoiets van ‘ok, een slachtoffer, we moeten die helpen', of ‘held!' – [of een dader].. Je hebt zo precies twee extremen van een spectrum en je wordt heen en weer geslingerd in de beeldvorming en in de manier waarop je naar die mensen kijkt. En dat is een beetje jaren '90 mentaliteit naar mijn gevoel. We moeten daar van af stappen. We moeten heel nuchter gewoon even kijken naar de cijfers. Kijk naar de grote steden – maar dat trekt zich nu ook door naar de rest van het land – diversiteit is gewoon een feit. Er zijn nu eenmaal mensen met een migratieachtergrond, en dat geldt niet alleen voor Vlaanderen, dat is ook zo in de rest van de wereld. De wereld is veranderd, het is een dorp geworden. Het is zo gemakkelijk geworden voor mensen om te blenden met andere culturen, geuren, kleuren, nationaliteiten, maar ook gender,.. noem maar op. De maatschappij is veranderd. En hoe we daarin staan en hoe we daarnaar kijken is een belangrijk startpunt van uw motivatie. En zeker als bedrijf, als CEO van een bedrijf: ‘waarom wil ik nu zorg dragen voor diversiteit binnen mijn onderneming?'. Is dat gewoon omdat dat het juiste is om te doen? Of is dat vanuit een economisch perspectief? Je verkoopt bijvoorbeeld nuggets – ja, ga je er dan niet eens aan beginnen denken om halal nuggets te verkopen? Zeker als je lokale afzetmarkt in Antwerpen is bijvoorbeeld.. Er zijn verschillende redenen om zorg te dragen voor diversiteit, om daar over te denken. Maar ik denk dat we niet in de val mogen gelokt worden van de media waar een heel polariserend frame naar voren wordt gebracht. Diversiteit vieren – en dan kom ik terug op wat u zegt – ja het is iets waar wij nu met z'n allen in zitten, gevraagd of ongevraagd, en we roeien met de riemen die we hebben, laten we er het beste van maken in plaats van ons te focussen op de verschillen die ons scheiden van elkaar, laten we kijken naar hetgeen we gemeenschappelijk hebben, wat ons verbindt. En dat is er! En het frustreert me enorm omdat ik vaak in contact kom met bedrijven, reclamebedrijven, communicatiebedrijven, die – vind ik – een nauwe visie hebben. Omdat ze precies van nature uit gefocust zijn op hetgeen waarin we van elkaar verschillen. Ik zeg nu maar iets.. Als je twee mensen bij elkaar zet die borstkanker hebben gehad. Dat overstijgt kleur he? Stel je voor: je zet hier twee mama's bij elkaar die een kind met een beperking hebben. Dat overstijgt kleur! Een vrouw die haar partner heeft verloren. Belastingen moet betalen. De electriciteitsfactuur. De hoge kosten van parking. Als je fietst: de slechte fietspaden. Eigenlijk alles in de maatschappij: want we delen een hele samenleving. De dagdagelijkse frustraties of de plezieren die wij bleven – dat is allemaal gelijk. Stel je voor dat we nu eens aan de slag gaan met elke rijkdom die dit land te bieden heeft. Hoe hard zou dit land dan kunnen excelleren? Een collega van ons zei – en dat is misschien een beetje de angst rond diversiteit en inclusie en al die andere containerbegrippen – daar komt weerstand bij te pas en een ongemakkelijk gevoel, maar zei ze: weerstand is ergens eigenlijk ook wel iets goeds, want vanuit druk en weerstand en wrijving creëer je van die mooie stenen die diamanten zijn. En hoe meer dat je wrijft en uitwisselt en uitpraat, en dat verdiept, dan beginnen die te blinken. En een diamant is veel waard hè! Dus de manier waarop we daarnaar beginnen te kijken, die visie er op, als iedereen mee is op die kar dan denk ik dat we kunnen beginnen te celebraten en beginnen te vieren dat we hier zoveel ruwe diamanten hebben. En dat we dan zien dat het tijd is dat we die beginnen op te poetsen en te blinken en gaan vieren en in de verf zetten. Dan frame je weerstand als een kracht, als een positief iets. Daar zit ook energie in. En dan is de uitdaging vooral hoe je die energie keert in het voordeel van ons allemaal. En dat is natuurlijk nog niet zo gemakkelijk. Dat is niet gemakkelijk. Want het is en blijft een uitwisseling, een communicatie, een open houding, respectvolle toenadering naar elkaar toe. Dat is vereist om tot dat punt te komen. En elke partij moet die basishouding ergens als basisvoorwaarde hebben om te kunnen excelleren. En niet iedereen zit altijd op dezelfde piste of op dezelfde stap naar die soort plek of dat niveau waarop je kan communiceren met elkaar. En dat is eigenlijk iets wat wij vanuit NON willen doen: mensen op die plek genoeg tools en inzichten meegeven om die gesprekken te gaan beginnen doen, om dieper te graven, om aan introspectie te gaan doen (hoe zit dat eigenlijk met mijn bedrijf, en als ik dan mensen binnen haal hoe hou ik die daar dan, hoe kan ik van een ruwe diamant een blinkende diamant maken die mijn bedrijf ook mee gaat belichten,..). En dat is zo wat ons ding. We gaan voor Nu Inclusie en Nooit Meer ‘we vinden ze niet'. Ik wil nog heel even terug naar de basisvraag van daarnet: wat zijn de grote drempels die we zien? We hebben het over de drempel gehad die heel hard met ons denken vasthangt. Wat zijn andere drempels die jullie tegenkomen waarvan je zegt van ‘hier moet echt iets aan gebeuren'? Ja er is eigenlijk een hele lijst.. [Heb je tijd?] op veel verschillende niveaus. Voor de ontvangers, die op zoek zijn naar werk, gaat het misschien over waar je uw vacature plaatst, waar je surft online, welke beelden er gebruikt worden, welke taal, het gaat over inclusief beeldmateriaal, kortom: inclusieve vacatures. Er is echt zoveel. Maar aan de andere kant gaat het ook over de HR-medewerkers die de sollicitatiegesprekken afnemen of de CV's en motivatiebrieven lezen: in hoever zijn zij zich bewust van hun eigen referentiekader? In hoeverre zijn zij zich bewust van hun eigen psychologie, van hun eigen voorkeuren,.. Want de praktijktesten wijzen uit dat de mensen vandaag nog steeds gediscrimineerd worden op basis van naam, op basis van achtergrond, op basis van foto. En hoe weten we dat? Dat weten we omdat we het meten. Specifiek bijvoorbeeld in sector X zijn er 9.000 vacatures, wij gaan 18.000 keer solliciteren: 9.000 keer met een Vlaamse naam en foto, en hetzelfde gelijkaardig profiel, bijna identiek hetzelfde, met een CV of een naam van buitenlandse herkomst of met migratieachtergrond en daaruit blijkt – en dat is de ene studie na de andere die dat zegt – dat er significant veel verschil is. Dat wijst echt op directe discriminatie. Dus dat gaat terug op ‘hoe wordt er aangeworven', ‘wie werft er aan', ‘waarom kies je voor een bepaalde persoon zoals dat je kiest' dus daar is denk ik ook wel groeimarge naar bedrijven toe. In de vorm van sensibiliseren, trajecten,.. Want er zijn echt nog verschillende drempels. Het is moeilijk om dat nu samen te vatten of te synthetiseren, maar het gaat er ook over dat eenmaal je op de arbeidsmarkt bent, dat er dan nog steeds een hele lijst aan drempels zijn. Als werkzoekende.. In België wordt zo'n beetje de American Dream verkocht: als je maar hard genoeg werkt dan geraak je er wel. Maar de realiteit is, en dat is ook net wat Fatma heeft uitgelegd: mensen met migratieachtergrond starten niet op dezelfde streep als autochtone Belgen. Dus ergens moeten die drempels weggewerkt worden. Dat kan van sociaaleconomische klasse naar de juiste taal, naar éénoudergezinnen toe zijn,.. Er zijn heel wat drempels waaraan kan gewerkt worden om die mensen tenminste al op dezelfde streep te krijgen zodat als het startschot wordt gegeven, dat zij ook een gelijke uitkomst kunnen behalen. Dat start al vanuit onderwijs, vanaf de kinderopvang eigenlijk al, tot op de moment dat je op pensioen gaat. En die drempels zien we ook op psychologisch vlak. Daarin zijn we ons nog meer en meer in aan het verdiepen, net die psychologische drempels. Veel mensen met migratieachtergrond kampen met het imposter syndrome, ze kampen met racismestress, met bepaalde drempels op diepere niveaus die tot gevolg hebben dat ze vanuit zichzelf niet voor bepaalde jobs kiezen. En heel veel werkgevers, blijkt uit wanneer we met hen praten, hebben daar helemaal geen benul van dat dat eigenlijk allemaal speelt op een sollicitatiegesprek. Neem nu bijvoorbeeld hier, ik kom hier aan – nu, ik ken Artemis – maar meestal meet ik mijn hartslag overal waar ik ga wanneer ik weet dat dit een witte ruimte is, dan vraag ik me af hoe ik ontvangen ga worden, of ik met racisme te maken zal krijgen. Dan gaat mijn hartslag naar boven omdat ik die stress begin te voelen. Dan vraag ik me af waar mijn uitgangen zijn, of er safe personen zijn, wat het beleid is,.. Dat zijn heel veel zaken die meespelen waar werkgevers eigenlijk geen idee van hebben en op vlak waarvan je door misschien een paar acties de deuren al veel wijder open zou kunnen zetten voor die mensen en die met een betere mindset zou kunnen toeleiden. Noem eens zo een paar acties die dan – in dit geval voor jou – belangrijk zouden zijn? Wat wij vooral meegeven, en dat is ook voor mij persoonlijk van belang, is een goede voorbereiding. Als ik weet waar ik in stap – stel nu een sollicitatiegesprek: dat gaat met zoveel mensen zijn, met dat profiel,.. Ik kan me daar dan psychologisch op voorbereiden, ik kan op LinkedIn onderzoek doen, ik kan googlen,.. Ik kan mij voorbereiden op de mogelijke situatie. Uit de manier waarop ze de mail opstellen kan ik afleiden of ik vragen zal kunnen stellen rond mijn bezorgdheden (kleur, feedback, kan ik doorvragen op bepaalde zaken, bijvoorbeeld rond loon,..). Fatma heeft daar ook een mooi voorbeeld over. In sommige culturen wanneer je start met een nieuwe job, is het super normaal om te vragen hoeveel je gaat verdienen en dat wordt dan gewoon rechtuit gezegd. Maar vraag je dat hier in België op een sollicitatiegesprek, dan bekijkt iedereen u precies of je bent de zotste persoon in de wereld. Maar zo van die zaken die moet je op voorhand toch weten, waardoor je vol zelfvertrouwen en in je authentieke zelf, zijn beste zelf kan presenteren. Want dat is toch uiteindelijk waar je naar op zoek bent als werkgever: de authentieke, beste zelf van die persoon binnen halen. En niet de angstige zelf vol drempels, bezorgdheden. Maar je zegt het terecht hè, en we hadden het daarnet ook even over dat boek over die zeven vinkjes dat daar ook helemaal over gaat, dat zijn zaken waar een werkgever zich in heel veel gevallen totaal niet van bewust is, want hij heeft er zelf nooit mee te maken gehad, kent dat gevoel niet,.. Ja daar is nog wel wat werk te doen. Ja, dat gaat ook verder dan dat. Als je dan eenmaal werkt, gaat het ook over of er ruimte is om jezelf te zijn. Worden mijn feestdagen vanuit het management erkend? Gevierd? Bepaalde noden die ik voel: religieuze noden of culturele noden, is daar ruimte voor? Is er een dienst of een luisterend oor binnen de organisatie die me kan helpen of troosten wanneer ik word geconfronteerd met bepaalde opmerkingen? Want zijn kleine dingen maar die gebeuren wel, en meer dan je zou denken. En we weten dat die kleine microagressies waar personen met migratieachtergrond mee te maken krijgen,.. Ik zal een voorbeeld geven. Het is Offerfeest geweest en de dag er na kom ik op mijn werk en mijn collega zegt ‘hier, ik heb een vlieg kapotgeslagen, ik heb ook een dier geofferd. Ik doe ook mee met het Offerfeest'. En dan wordt er kei hard gelachen. Dat is bijvoorbeeld een kleine microagressie die ik op dat moment ervaar. Of bijvoorbeeld ik vraag naar een collega met een migratieachtergrond ‘hey waar is Mohamed?' ‘Mohamed heeft Bosnië gebombardeerd hè'. Zo'n opmerkingen. En voor de meeste mensen lijkt dat heel onschuldig, is dat grappig, is dat humor, want dat maakt uw werkdag leuk op de werkvloer. Maar ergens vanbinnen is dat een microagressie waar een persoon met migratieachtergrond zich niet goed bij voelt. En heel vaak is dat verdoken, gaan de mensen ook niet direct klagen bij de manager of rapporteren bij Unia. Je doet dat niet omdat je niet de zaag wilt zijn of de zgn. zeur zijn die wéér de racismekaart bovenhaalt. Je wilt dat niet. Mensen met migratieachtergrond willen dat niet. We merken dat ook als we op zoek zijn naar getuigenissen van  mensen met migratieachtergrond over racisme: mensen willen dat niet meer. Ze zijn het beu om in dat slachtofferverhaal mee te gaan. Maar het is wel iets dat leeft. En dat kan er wel voor zorgen dat een persoon op zoek gaat naar een andere werkgever. Omdat dat gewoon op de werkvloer zo'n realiteit is. En dat zijn wel dingen waar bedrijven mee aan de slag kunnen als je daar weet van hebt. Of als je zelf op zoek gaat als CEO van ‘hoe is het gesteld met het welbevinden van werknemers met een migratieachtergrond'? En het kan ook gaan over andere groepen: LGBTQ+,.. Het gaat over de kruispunten tussen die groepen. Microagressies, ik omschrijf dat zo: iemand tikt constant tegen uw oor. De eerste keer is dat een beetje irritant, de tweede keer ook nog,.. en dan begint dat rood te worden, te irriteren, en dan doet dat gewoon zeer. En op den duur gaat dat ontsteken en gaat dat etteren. Als je daar niets mee doet dan gaat dat heel uw oor infecteren. Als je over je bedrijf weet dat er een infectie is binnen uw organisatie: er gewoon een plakker op hangen helpt niet. Je moet dat echt gaan uitkuisen, ervoor zorgen dat het tijd heeft om te helen, meldpunten opzetten waar je kan gaan zeggen dat er weer eens tegen uw oor is getikt. Meten is weten. Ik heb het gevoel, overal waar we komen dat het echt nattevingerwerk is. Begin eens de stand en de gezondheid van je bedrijf te monitoren. Van daaruit kunnen we dan vertrekken en heel concreet op de bal gaan spelen. Maar vaak vraagt men ‘maak eens een offerte' maar de vraag is zodanig vaag dat ik denk van ‘ja, we kunnen veel doen.. maar je weet zelf niet waar je naar op zoek bent'. En als het heel goed gaat, of je hebt een werkgever die daar echt werk van maakt: dat straalt ook uit, dat is heel belangrijk. Mensen gaan dat zelf broadcasten via hun sociale media: ‘kijk mijn werkgever heeft dit of dat gedaan en ik voel me hier echt gezien en gehoord..'. En op die manier begin je een heel positief imago te creëren rond je bedrijf. En dan heb je mensen met of zonder migratieachtergrond die extra die betrokkenheid gaan voelen van ‘hé, dat is de werkgever waarvoor ik werk en ik ben daar trots op en ik ben fier dat ik daar werk'. En op die manier ga je ook mensen beginnen aantrekken die voor jou gaan willen beginnen werken. ‘Hé kijk wat die doen, die voorzien zakjes tijdens de Ramadan maand zodat je de lunch die in de cafetaria gratis wordt voorzien om 12u, kan meepakken' of ‘ze voorzien tijd om op die moment dat te doen..' – zo van die kleine dingen. En ik merk echt dat mensen daar heel veel aandacht aan besteden. Dat gaat echt weer terug op ‘wie ben ik als persoon', ‘wat is mijn referentiekader', ‘wat zijn mijn normen en waarden' en ‘voel ik mezelf hier gewaardeerd en herkend en erkend'. Een heel klein voorbeeldje. Als kind in het lager onderwijs wilde ik altijd zo de leerkracht behagen, ik wilde altijd gezien worden als kind. En dan stak ik mijn vinger op ‘juffrouw mag ik alstublieft het bord vegen?' – ‘ja' zei ze, en dan ging ik naar voren. Maar dat was zo zwaar, ik kreeg dat bord niet omlaag. Dus dan zei ze tegen mij ‘Ja gij moet meer spek eten hè, spek met eieren.'  Ik eet geen spek hè, ik ben moslim. En dat zijn zo van die kleine dingen.. En nu jaren later natuurlijk weet ik dat ik toen gewoon nood had aan erkenning. En als je een kind hebt dat gisteren thuis een feest heeft gevierd, die komt vol vreugde naar de school: je moet dat een plek geven, je moet daar ruimte voor creëren. Hetzelfde op de arbeidsmarkt. Dat is eigenlijk heel simpel. Diversiteit is geen rocket science hè! Het is eigenlijk allemaal zo evident. Ja. Less is more soms en het hoeft niet zo moeilijk te zijn. [Ik ben een beetje naar onze tijd aan het kijken – helaas. Maar. In de naam Nu Of Nooit, daar klinkt een heel grote urgentie in door. Het is geen rocket science, we moeten het vieren, maar we moeten het ook gewoon normaal houden,.. Maar wat is nu het meest urgente? Wat moet door wie nu worden aangepakt?] De werkzaamheidsgraad van personen met migratieachtergrond in Vlaanderen moet naar omhoog. Dat is zo slecht in vergelijking met andere Europese landen! België is daar al zoveel keer voor op de vingers getikt! Slechtste leerling, slechtste leerling, slechtste leerling,.. En dan vraag je je gewoon af: wat doen wij verkeerd in België in vergelijking met de buurlanden? En antwoord daar eens op? Wat is het? Het is niet één ding, het is een samenspel van verschillende indicatoren. Sowieso – maar ik merk ook gewoon.. Ik kom uit de Centraal-Afrikaanse diaspora, en Frankrijk heeft bijvoorbeeld ook Afrikaanse landen gekoloniseerd, en de manier waarop die met hun kolonisatiegeschiedenis omgaan: mijn familie uit Frankrijk voelt zich Frans. Honderd procent. En de manier waarop die met dat kapitaal, met die erfenis van de kolonisatie omgaan – ik zeg niet dat het ideaal is daar – dat is een andere manier van kijken. Want dat zijn Fransmannen. In België ben ik altijd ‘met migratieachtergrond', de ‘ander', waardoor er altijd ergens een gap zal blijven. En als je teruggaat in de geschiedenis: de manier waarop wij soms met onze shit dealen – even onder de tafel vegen en dan bestaat het niet meer, en we kuisen onze wonden niet uit en we laten het ook niet helen,.. Dat maakt een verschil. Als je naar Nederland kijkt: de mensen met Surinaamse achtergrond dat zijn geen ‘mensen met migratieachtergrond', dat zijn ‘Hollanders' hè! Dus. Volgens jaar zijn er verkiezingen, jullie zijn verkozen en – laten we het eenvoudig houden – jullie twee vullen 1 ministerpost in. Wat is de eerste actie die je neemt? We gaan voor onderwijs. En ik leg quota's op. Welke quota's? Voor mensen met migratieachtergrond, om die groep zodanig recht te trekken want de werkzaamheidsgraad moet naar boven. We zijn al jaren aan het palaveren en kleine initiatieven hier, diversiteitsconsultants daar, iedereen is er mee bezig,.. Het beleid moet nu gewoon een bold statement maken van ‘we gaan hier nu iets aan doen via quota's'. Klaar. En binnen tien jaar is dat geen issue meer. Dus we gaan voor onderwijs en we leggen quota's op. En wat gaan we binnen onderwijs doen? We gaan het eerst afspuiten want het staat helemaal in brand – het onderwijs. Maar ik denk dat de professionalisering binnen onderwijs, dat dat het eerste is. [Leg uit?] De realiteit van een docent of een leerkracht nu is: je zit in een onderwijssysteem dat totaal niet meer aangepast is aan de veranderende wereld rond u. Je moet jongeren, kinderen klaarstomen voor een arbeidsmarkt die bepaalde eisen heeft maar je kan dat niet leveren – die eisen. Je zit met een diverse groep maar uw opleiding heeft u eigenlijk alleen maar tools gegeven om in een monocultuur les te geven. Je móet gaan professionaliseren om dat zo snel mogelijk op te trekken, zodat je die kinderen de juiste handvaten kan geven om te starten in hun leven. Dus dat vereist wel bepaalde houdingen, bijscholingen, acties, financiële middelen,.. om aan die verwachtingen te kunnen voldoen. Als je nu naar de grootsteden kijkt: een groot deel van de populatie is niet authentiek Belgisch. Dus in de scholen daar merken we dat eerst, die scholen zijn heel divers en heel gekleurd en multicultureel, ik zou dan denken van oké, daar is eigenlijk de multiculturaliteit vanzelf aan het groeien en aan het ontstaan. Zeg jij nu dat we daar nog een groot probleem aan het creëren zijn of aan het bestendigen zijn? Fatma en ik zijn beiden mede verantwoordelijk voor de groei van de multiculturaliteit want we hebben allebei kinderen, maar wat wel zo is: ik maak me zorgen – ik denk jij ook – gaan die niet in dat watervalsysteem terecht komen? Gaan ze naar technische of beroepsrichtingen gepusht worden? Gaan ze geïnspireerd raken door de docenten, leerkrachten die ze krijgen? Die hun capaciteiten en hun dromen niet klein houden maar juist dat vuur aanwakkeren? Gaan zij mensen zien die lesgeven, die op hun lijken? En die microagressies kunnen detecteren? Want ook kinderen maken dat mee.. Gaat het onderwijs hen een basis meegeven om te kunnen deel uitmaken van de maatschappij om daarna te kunnen teruggeven? Want onderwijs is een investering en op een bepaald moment ga je moeten teruggeven. Maar de investering is momenteel zo miniem en zo basis, terwijl ze wel verwachten dat de teruggave meer dan basis is. En dat is een probleem. Dus toch nog veel werk in het onderwijs. En bij het onderwijzend personeel: je spreekt over bijscholingen, bewustwording,.. It takes a village. Het is niet alleen maar onderwijs. Het is alles wat daarrond is: de brede scholen, CLB's, initiatieven die huiswerkbegeleiding doen. Iedereen moet on board zijn om die kinderen tot de eindstreep te krijgen. Ik kan het niet alleen, al is het op microschaal in m'n gezin: ik heb ook mijn moeder, mijn zus,.. Je hebt een village nodig. Het onderwijs is zodanig geïsoleerd in onze samenleving, het lijkt me debiel dat die niet samen met andere sectoren werken die dat village en dat netwerk rondom hen creëren. Dat is bonkers! Ja, dus inderdaad er is nog wel wat werk. Allright. Hier zitten de nieuwe ministers van de volgende regering aan tafel. Ik stem voor jullie! [outro] >>> Je luisterde naar Let's Talk, de podcast waarin we de dialoog voeden rond inclusie op de arbeidsmarkt, impactvolle initiatieven onder de aandacht brengen en minder gehoorde stemmen aan het woord laten. Was je geboeid, zette dit gesprek je aan het denken, ben je zelf graag een van onze volgende gasten? Laat het ons weten, volg ons op social media en abonneer je zeker op deze podcastreeks!

In aflevering 53 verkennen we de vroegste bewoningsgeschiedenis van ons land met archeologen Gerrit Dusseldorp en Yannick Raczynski-Henk. Samen schreven zij: ‘De eerste mensen in de Lage Landen' (Uitgeverij Koninklijke van Gorcum, 2022). Hierin verkennen zij op een speelse en toegankelijke wijze de verschillende facetten van het leven van onze verre voorouders en hun fylogenetische familieleden, die tijdens de prehistorie de Lage Landen aandeden. Eerst leiden ze de lezer langs enkele belangrijke mijlpalen in de ontwikkeling van hun vakgebied. Van lessen uit de evolutieleer en de ontwikkeling van dateringstechnieken tot reconstructies van het voorouderlijke landschap en de meest recente ontwikkelingen in DNA-onderzoek. Bovendien blijken we niet de enige mensachtige die deze contreien bewoonde. We leren over de anatomisch moderne mens maar ook over anders Hollanders van weleer, waaronder de Heidelbergmens en de neanderthaler. Op kundige en komische wijze presenteren de auteurs de nieuwste inzichten in de archeologie en paleoantropologie en daarbij schuwen ze niet om gewaagde hypotheses te delen en halsstarrige mythes de kop in te drukken. Veel luisterplezier! Gerrit Dusseldorp is universitair docent aan de Faculteit Archeologie, Universiteit Leiden. In aflevering 8 was hij al eens te gast om te praten over de stamboom van de mens. Yannick Raczynski-Henk is buitenpromovendus bij dezelfde faculteit. Verder verricht hij onderzoek in Armenië en Georgië, om inzage te krijgen naar de vroegste migraties van hominiden buiten Afrika. Ook is hij buitengewoon bedreven in het analyseren en tekenen van vuurstenenwerktuigen. Hij geeft geregeld cursussen en maakt veel wetenschappelijke illustraties. Ook schreef hij een Engels- en Nederlandstalige handleiding getiteld: ‘Het tekenen van vuurstenen artefacten', verschenen bij Sidestone Press. En hij schreef het boek getiteld ‘Met uitzicht op Ararat', dat in 2020 verscheen bij Brave New Books. Timestamps: 00:00-04:20 – Introductie 04:20-12:27 – Waarom prehistorische archeologie? 12:27-18:50 – Relatie van archeologie met de natuur- en menswetenschappen 18:50-27:00 – Oermensen, belang amateurarcheologie en waarom de Lage Landen 27:00-32:52 – Kort Intermezzo over archeologische illustraties 32:52-52:15 - Chronologie van menselijke bewoning in Nederland 52:15-01:21:40 - Paleodieet, verzamelen en jagen 01:21:40-01:41:33 – Symbiose met de hond 01:41:33-01:44:53 – Outro

Á föstudaginn síðastliðinn varð, að mati okkar hér í Lestinni, ein allra svalasta tónlistarkona okkar tíma, Kim Gordon, sjötug. Bassaleikari og söngkona Sonic Youth, brautryðjandi og guðmóðir grunges-ins. Við mælum okkur mót við tónlistarkonuna Heiðu Eiríksdóttur á hárgreiðslustofu í grenndinni, en Kim Gordon er stór áhrifavaldur í hennar lífi. Heiða segir frá fyrstu kynnum sínum af tónlistarkonunni, við veltum fyrir okkur áhrifum Gordon og hvað það sé sem gerir hana svona ofursvala. Við höldum áfram að heimsækja viðburði á Hönnunarmars. Við kíkjum í Mengi þar sem Salóme Hollanders stendur fyrir sýningunni Computeroom. Þar kannar hún hugsjón tölvunnar sinnar um sinn fullkomna samastað og miðlar í skúlptúrum. Halla Þórlaug Óskarsdóttir ræðir við Salóme um tölvuherbergi, forritunartungumál og draumarými tölvunnar. Móri var frumkvöðull í íslensku bófarappi í upphafi aldarinnar, en á breiðskífunni Atvinnukrimmi sem kom út árið 2002 rappaði hann um dóp, spilltar löggur og ofbeldi, á annan og raunsærri hátt en áður hafði heyrst í íslenskri tónlist. Nú er þessi draugur úr íslenskri rappsögu genginn aftur, platan aðgengileg á Spotify og Móri tróð upp á tónleikum á Kex um helgina. Davíð Roach Gunnarsson segir frá tónleikunum og rifjar upp feril rapparans umdeilda.

Á föstudaginn síðastliðinn varð, að mati okkar hér í Lestinni, ein allra svalasta tónlistarkona okkar tíma, Kim Gordon, sjötug. Bassaleikari og söngkona Sonic Youth, brautryðjandi og guðmóðir grunges-ins. Við mælum okkur mót við tónlistarkonuna Heiðu Eiríksdóttur á hárgreiðslustofu í grenndinni, en Kim Gordon er stór áhrifavaldur í hennar lífi. Heiða segir frá fyrstu kynnum sínum af tónlistarkonunni, við veltum fyrir okkur áhrifum Gordon og hvað það sé sem gerir hana svona ofursvala. Við höldum áfram að heimsækja viðburði á Hönnunarmars. Við kíkjum í Mengi þar sem Salóme Hollanders stendur fyrir sýningunni Computeroom. Þar kannar hún hugsjón tölvunnar sinnar um sinn fullkomna samastað og miðlar í skúlptúrum. Halla Þórlaug Óskarsdóttir ræðir við Salóme um tölvuherbergi, forritunartungumál og draumarými tölvunnar. Móri var frumkvöðull í íslensku bófarappi í upphafi aldarinnar, en á breiðskífunni Atvinnukrimmi sem kom út árið 2002 rappaði hann um dóp, spilltar löggur og ofbeldi, á annan og raunsærri hátt en áður hafði heyrst í íslenskri tónlist. Nú er þessi draugur úr íslenskri rappsögu genginn aftur, platan aðgengileg á Spotify og Móri tróð upp á tónleikum á Kex um helgina. Davíð Roach Gunnarsson segir frá tónleikunum og rifjar upp feril rapparans umdeilda.

Jasper Posson ruilde de gouden kooi van het ambtenaarschap voor een carrière als stand-up comedian. Hij schreef mee aan bekende TV-programma's zoals "is er een dokter in de zaal", "Taboe", en "Geubels en de Hollanders." en is ondertussen op tournee met zijn eerste zaalshow "vastbenoemd". We hebben het over het studentenleven, het leven als comedian en vrienden die u met de voetjes op de grond houden. Jasper is ondertussen ook overtuigd dat Haarbazaar Deluxe zijn nieuwe kapper wordt. Check wanneer hij in de buurt optreedt op www.jasperposson.be en koop je kaarten snel, want ze gaan als een trein. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Arthur Japin brak in 1997 door met zijn historische roman De zwarte met het witte hart. In het boek beschrijft hij het historische verhaal van de Ghanese prinsjes Kwasi en Kwame, die in de negentiende eeuw naar Nederland werden gebracht en als Hollanders werden opgevoed in Delft. Daarna schreef Arthur Japin nog eens 12 historische romans , waaronder Een schitterend gebrek en De overgave, waarmee hij in 2008 de NS Publieksprijs won. Ook staat het boekenweekgeschenk van 2006 (De grote wereld) op zijn naam,In de podcast vertelt Japin hoe hij zichzelf van acteur omschoolde tot schrijver, en hoe hij te werk gaat bij het schrijven van historische romans. Maar ook zijn hond Basso en zijn optredens in de televisieserie Flodder komen voorbij.  

De Taalpolitie heeft veel geklaagd over de influx van leenwoorden waar geen invoerrechten over zijn betaald, maar met import en export is op zichzelf weinig mis. Zo blijken de Hollanders, die ordinaire kooplui, ook regelmatig zélf woorden te exporteren. Bij het doornemen van de voorbeelden stuit Taalofficier Freriks op een ernstige smaadzaak. Het blijkt namelijk dat de Britten overal maar "Dutch" voorzetten om het negatief te maken. En het toiletgerelateerde "Double Dutch" kan het daglicht zelfs niet verdragen...

De Taalpolitie heeft veel geklaagd over de influx van leenwoorden waar geen invoerrechten over zijn betaald, maar met import en export is op zichzelf weinig mis. Zo blijken de Hollanders, die ordinaire kooplui, ook regelmatig zélf woorden te exporteren. Bij het doornemen van de voorbeelden stuit Taalofficier Freriks op een ernstige smaadzaak. Het blijkt namelijk dat de Britten overal maar "Dutch" voorzetten om het negatief te maken. En het toiletgerelateerde "Double Dutch" kan het daglicht zelfs niet verdragen...

Hij was geniaal, reisde over de wereld en ontdekte de samenhang in de natuur: Alexander von Humboldt. Wat maakt hem zo populair en invloedrijk? En waarom hebben we het nog steeds over hem? In deze tweede aflevering in de serie ‘Grondleggers van de ecologie' duikt Anthonie met botanisch filosoof Norbert Peeters in de wereld van rockster-ecoloog Alexander von Humboldt. We ontdekken wat Humboldt van Hollanders en Brabanders vond toen hij samen met zijn vriend Georg Forster op de Dam in Amsterdam onderzoek deed. Maar het blijft niet bij de een omzwerving langs de Rijn. Na een periode in Jena, waar Humboldt beïnvloed wordt door de filosofen Immanuel Kant en Johann Wolfgang von Goethe, gaat Alexander op reis naar Zuid-Amerika. Zijn voornaamste doel is om het vraagstuk van de plaatsloosheid van planten te beantwoorden. Hij maakt bijzondere dingen mee en doet bizarre experimenten. Waarom gaat hij bijvoorbeeld op bezoek bij een papagaai? En waarom is hij zo vervelend tijdens de beklimming van de Chimborazo? En wat ontdekt hij op die vulkaan? Humboldt wil wel op basis van natuurwetten en metingen iets zeggen over de verspreiding van plantensoorten. Dat lukt hem maar ten dele, omdat hij bepaalde concepten gewoonweg nog niet tot zijn beschikking heeft. De belangrijkste daarvan is de strijd om het bestaan. Hij legt de nadruk op harmonie in de natuur, niet op strijd en rept met geen woord over uitsterven. Humboldt is wel één van de eersten die de nadruk legt op de verwoestende effecten van de mens op natuur. Gek genoeg draagt Humboldt door zijn ontdekkingen er ook aan bij. Hij geeft de sleutel voor de grote plantverhuizingen die na hem een grote vlucht nemen in het kolonialisme van Europese landen. Met zijn lyrische beschrijvingen van de wildernis heeft Alexander von Humboldt wereldwijd mensen geïnspireerd en bijgedragen aan het ontstaan van de wereldwijde natuurbescherming. Wil je meer lezen over en van Alexander von Humboldt? Norbert tipt de volgende boeken: ‘De uitvinder van de natuur' van Andrea Wulf voor een eerste kennismaking met Humboldt. ‘The passage to cosmos – Alexander von Humboldt and the shaping of America' van Laura Dassow Walls. ‘Menschen im Weltgarten – Die Entdeckung der Ökologie in der Literatur van Haller bis Humboldt' van Heinrich Detering. ‘Views of nature' van Alexander von Humboldt. ‘Het vuur nog geensinds gedoofd' voor het Nederlandse deel van de reis langs de Rijn met Georg Forster. Wil je reageren op deze aflevering? Dat stellen we op prijs. Reageren kan via @toekomstnatuur op Twitter, @toekomstvoornatuur op Instagram of door een mailtje te sturen naar toekomstvoornatuur@vlinderstichting.nl.

Gaat host Ruud echt proberen om De Oost (2020) van Jim Taihuttu kapot te maken? Natuurlijk niet, maar deze oorlogsfilm over de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië is een uitstekende gespreksopener. Dus laten we er vooral eens uitgebreid over praten... Wie het zeker over deze belangrijke Nederlandse film wilde hebben, is voorvechter Bor Beekman. Als filmredacteur bij de Volkskrant was hij al vroeg op de hoogte van het maakproces van deze film. Bor sprak meermaals met regisseur Taihuttu en bezocht ook de set, en is daardoor dus ook een echte autoriteit over deze belangrijke oorlogsfilm van Nederlandse bodem. Want het moest blijkbaar 70 jaar duren voordat deze oorlog eindelijk in een Nederlandse film zou worden gevat. In de hoofdrol zien we Martijn Lakemeier als de jonge soldaat Johan, die naar Indonesië trekt om 'wat goeds' te kunnen betekenen. Eenmaal daar start de desillusie. En verbolgen jongetjes zijn een goede prooi voor megalomane legerleiders die er zo hun eigen agenda op nahouden. In dit geval een Grieks-Nederlandse kapitein genaamd 'de Turk', gespeeld door Merwan Kenzari. En ook worden aangestipt: het zure imago van de Volkskrant, wat de Oost alleen al losmaakte toen de trailer uitkwam en waarom wij Hollanders niet kunnen genieten als we gewoon eindelijk eens een goede film maken. Steun Duimpjeworstelen op Patreon! En ontvang leuke extraatjes ^_^ Links: De columns van Bor Beekman bij de Volkskrant: https://www.volkskrant.nl/columns/Bor-Beekman Bor over De Oost: https://www.volkskrant.nl/kijkverder/v/2021/de-oost-toont-de-oorlog-in-nederlands-indie-welke-oorlog~v436787/  Nog eens: https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/jammer-dat-de-film-de-oost-leidt-tot-onrust-onder-indie-veteranen-het-stond-er-echt-jammer~b0e2fb36/  En nog eens: https://www.volkskrant.nl/nieuws-achtergrond/strijdpunten-bij-nieuwe-speelfilm-over-nederlands-indie-wel-of-geen-hitler-snor-in-de-oost~b7d2f46a/  'De vaderlandse filmkritiek (4): Bor Beekman' in de Ketelhuis Podcast: https://www.ketelhuis.nl/artikelen/ketelhuis-podcast-48/  De Oost op Amazon Prime: https://www.primevideo.com/detail/0OUPLE2B3ZTNAUDNFVGJ1RR20O/  Ruud interviewt hoofdrolspeler Martijn Lakemeier: https://www.filmtotaal.nl/nieuws/81255  Ruud interviewt ook Denise Aznam en Joenoes Polnaija: https://www.filmtotaal.nl/nieuws/81254  Extra links: Het leertrajact 'De wereld van De Oost': https://dewereldvandeoost.nl/  Gustaaf Peek in de Groene Amsterdammer over De Oost: https://www.groene.nl/artikel/ongegrond-geweld  Opinie in de Volkskrant: De Oost stigmatiseert Molukse KNIL-militairen: https://www.volkskrant.nl/columns-opinie/opinie-de-oost-gaat-kort-door-de-bocht-en-stigmatiseert-molukse-knil-militairen~b6fc86c6/  Jim Taihuttu te gast bij Kunststof: https://www.nporadio1.nl/podcasts/kunststof/55471/jim-taihuttu-filmregisseur  Dochter van kapitein Westerling roept op tot boycot: https://www.trouw.nl/cultuur-media/dochter-van-kapitein-westerling-roept-op-tot-boycot-van-speelfilm-de-oost~b4836482/ 

Brian DeJong explores the history of Presbyterianism in Wisconsin by focusing on several key figures in the development Presbyterian churches in the area. In 1821, the Stockbridge Mohican Indians relocated to the Fox River area, just north of Appleton. These Indians had been under the Christian ministries of David Brainer, Jonathan Edwards, and John Sergeant in Massachusetts. They eventually moved to the eastern shore of Lake Winnebago. The Rev. Jesse Miner came to minister among them in 1825. Later, Mr. Cutting Marsh served among them as well. Rev. DeJong also describes the ministries of Rev. Moses Ordway and Stephen Peet in Green Bay and beyond and Pieter Zonne in what is known today as Cedar Grove. Overall, we gain a sense of the pioneering mindset and strong commitment to missions and church planting among these early Wisconsin Presbyterians. Links Henry Stephen Lucas, Netherlanders in America Robert P. Swierenga, Dutch Chicago: A History of the Hollanders in the Windy City Christ the Center episode 713, The Committee of Nine and Evangelicalism Stephen Peet, History of the Presbyterian and Congregational Churches and Ministers in Wisconsin Christ the Center episode 339, Dutch Immigration and American Presbyterianism Brian DeJong Sunday school lesson on Presbyterians in Wisconsin

aflevering 41 Een echte dokter staat dag en nacht klaar voor zijn patiënten. Maar hij is niet de manager van hun leven. Dat mag elk mens zelf inrichten naar zijn eigen wensen. Hoe wonderlijk die soms ook zijn. De arts is slechts hun dienaar. Medelevend en als een vriend staat hij eenieder bij met advies, medicijnen en soms vlijmscherp instrumentarium. Belcampo weet daar alles van. Hij was immers de schrijver van ‘Het dagboek van een arts'. Ja, en na zo'n verhaal begrijp je ook waarom sommige mensen het niet kunnen laten om nagels te bijten. Maar dan nu iet heel anders: Omdat wij in een klein land wonen, hebben wij gelukkig veel buitenland. En daarom zijn wij Nederlanders - misschien moet ik zeggen Hollanders - zo ontzettend polyglot. Vanaf het eerste jaar van de middelbare school hebben wij ons al gewijd aan het bestuderen van vreemde talen en culturen. Ach, waren al die andere volkeren maar net zo opgevoed en opgeleid als wij. Dan begrepen zij ons even goed als wij hèn begrijpen. Wat kunnen wij de wereld nog veel leren met Kees van Kooten als grote leermeester zoals in “C'est trop.” --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/dorpsradio-laren/message

De meeste Hollanders noemen het jeu de boules maar dat is voetbal ook, een balspel. Petanque is de juiste naam, en we spelen het allemaal wel eens op de camping maar het is een serieuze hobby voor vele anderen. Zoals Jobbi. Hij is zelfs lid van een heuse petanque-vereniging en nodigt ons allen uit eens langs te komen. Luister maar!

Na een lesje investeren van Slotta (we komen er op terug) was het deze week weer tijd voor een aflevering met z'n drieën. Tenminste, gedeeltelijk, want we wisten ex-teamgenoot Stijn Spierings te strikken om even in te bellen in de studio van FC Afkicken.Hij mocht met zijn Toulouse optreden tegen de sterren van Paris Saint Germain. Waar Kylian, Sergio en Neymar enigszins opkeken tegen de goed presterende Hollanders in dienst van Toulouse, bleek dat andersom ook wel bijzonder.Want, ondanks dat we (voormalig) profs zijn, we blijven voetballiefhebbers die genieten van de groten der aarde. Maar hoe is dat in het veld? Hoe combineer je respect met lef en brutaliteit. Stijn vertelde het ons. Daarnaast liet Fock nog even weten geen seconde meer te slapen sinds zijn Young Professional-trip naar Dallas, bleek Vriends weinig mensenkennis te hebben en deelde Verhaar weer eens een van zijn vele agressieve buien (na de welbekende hamer bleek hij ook over een uitstekende danwel schandalige kopstoot te beschikken).Het afsluitende nummer is deze week CMYK, van James BlakeOok genieten van een maaltijdbox? Ga naar Hello Fresh en pak als nieuwe klant tot wel €75 korting met de kortingscode: HELLODAILY75Veel luisterplezier en tot volgende week!Volg ons ook op Twitter en InstagramVolg ook onze afspeellijst op SpotifyVolg de aanraders van Bart, Thomas en Maarten op MohiVerhaar: Scoren in de kelderklasse met Wesley Sneijder en Andy van der MeydeFock: Het boek ‘Nooit meer niet slapen'Vriends: Het boek ‘Geheugenpaleis'Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Oranje, rood wit blauw en Het Koninklijk Huis. Nederlanders kunnen op een goeie dag erg chauvinistisch zijn. Ons land is dan geweldig, andere naties zijn nergens goed voor en we kunnen de wereld aan. Op mindere dagen kunnen Hollanders echter ook verschrikkelijk klagen over hun thuis: in de politiek is alles verkeerd, het is te druk of het weer is kut. Maar welke versie van Nederland is de juiste? Zijn de mannen zelf nationalistisch of juist helemaal niet? Dit, en veel meer, in deze aflevering van Het Tussenuurtje. Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices

Vinden Hans en Chrétien hun literaire oordeel superieur en dus per definitie gezaghebbend? Of twijfelen zij ook wel eens in de dagen voor en na de podcast? Verder buigen ze zich over de verhalenbundel ‘Passagiers / Achterblijvers' van Thomas Heerma van Voss en ‘Verzamelde brieven' van Rainer Maria Rilke. Tot slot een literaire Nederland-België met de Vlaamse uitgever Sam de Graeve, waarin de ‘koopmansgeest' van de Hollanders onder vuur ligt. Luister, like en abonneer.

Veel mensen zijn zich er niet van bewust, maar op 9 mei vieren we de Dag van Europa. In deze aflevering daarom aandacht voor een vijftal boeiende boeken die je Europa beter leert begrijpen.Allereerst een grote cultuurhistorische studie van wat Europa nu toch eigenlijk is. De Duitse literatuurwetenschapper Jürgen Wertheimer schreef een gedurfde analyse van 2500 jaar beschavingsgeschiedenis: 'Europa, eine Geschichte seiner Kulturen'. Hij laat zien hoe in ons werelddeel al vanaf de klassieke oudheid een voortdurende balans bestond tussen een gemeenschappelijk gedragen identiteit en een grote diversiteit van talen, volkeren, regio's, steden, naties, kunsten en wetenschappen. Het opvallende van Europa is hoe in die grote verscheidenheid voortdurend contacten werd gelegd en verdiept. Er was een permanente uitwisseling van handel en ideeën. Het Europa van onze tijd heeft deze kenmerken nog steeds en zelfs de wijze waarop de instituties van de EU werken wordt er sterk door bepaald.De grootste rivier van Europa stroomt door Rusland, volgens velen is zij zelfs het wezen van dat land: de Wolga. Over de historie en de rol van deze grote waterstroom schreef Janet Hartley een magnifiek boek: 'The Volga'. Van haar reis door de tijd, langs de oevers van de rivier leer je heel veel over de grote rol en betekenis daarvan. En je ontmoet hier onbekende volken en mensen, van de Chumash tot de Khans. De Wolga was door de verbinding met de Kaspische Zee - een reusachtig binnenmeer - meteen ook de vaarroute naar de Kaukasus en landen in de Levant en Midden Azië. Zo ontmoetten ook West- en Noord-Europese handelaren en reizigers via deze rivier hun contacten en klanten uit andere werelddelen.Een Europeaan die zelf over de hele wereld handel dreef en contacten onderhield, schreef boeiende 'Mémoires': cognacmaker en topmanager Jean Monnet, die uitgroeide tot 'le Père de l'Europe'. Zijn herinneringen vertellen over het ongekend drukke en invloedrijke leven van een man die eigenlijk iedereen kende die er toe deed en met hen geschiedenis schreef. PG noemt het boek een soort masterclass in succesvol organiseren en leiding geven. Monnet beschrijft heel helder hoe hij zijn pionierswerk bij de opbouw van het nieuwe Europa concreet inrichtte en aanpakte. Af en toe wat mopperend op die eigenwijze Hollanders.Wie de actuele worstelingen in Duitsland met de oorlog in Oekraïne en met Poetin wil begrijpen, moet 'Republik der Angst. Eine Andere Geschichte der Bundesrepublik' van Frank Biess lezen. Bies analyseert de recente West-Duitse geschiedenis aan de hand van golven van vreesachtige visioenen die het publieke debat beheersten. Ondanks het Wirtschaftswunder en de succesvolle integratie in Europa drukten het verleden en de catastrofes van de twintigste eeuw een zwaar stempel op de Duits samenleving. Biess wijst op angsten zoals voor het 'Waldsterben', het communisme, de terugkeer van de Nazi's, kernenergie en automatisering. Existentiële onzekerheden waren nooit ver weg en dat is ook nu weer duidelijk te merken.Wie in onze tijd Poetin ziet optreden en QAnon en andere complotdenkers, kan veel hebben aan het boek 'LTI' van de Duitse taalkundige Viktor Klemperer. Door zijn observatie van de invloed van het Nazibewind op de taal en de communicatie van zijn tijdgenoten werd dit boek een echte klassieker. En het Europa en Rusland van nu maken het weer heel actueel.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Europese Unie en door donaties van luisteraars via Vriend van de Show. Sponsoring of adverteren is ook mogelijk. Stuur een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl voor informatie.***Hieronder nog meer informatie. Op Apple kun je soms niet alles lezen. De complete tekst vind je altijd hier***Verder luisteren107 - Jean Monnet, de vader van Europa105 - 75 jaar bevrijding: Dagelijks leven in Nazi-Duitsland (oa over Viktor Klemperer)***Tijdlijn00:00:00 – Intro00:06:58 – Jürgen Wertheimer – Europa, die Geschichte seiner Kulturen00:20:57 – Janet Hartley – The Volga00:34:20 - Frank Biess – Republik der Angst00:53:01 – Jean Monnet – Mémoires01:05:29 – Viktor Klemperer – L T I01:22;$8 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

In this episode I interview Matthijs Hollanders (@matthijs.hollanders on Instagram). Matthijs is a herpetologist from the Netherlands that is currently studying chytrid fungus for his PhD in New South Whales, Australia. We discuss his experiences field herping in various places including Texas, Oman, Ecuador, Europe, and Australia. We also discuss herp photography, the complex nature of locating rare herps, herp behavior and habitat, chytrid fungus affects on frogs and now salamanders, and other related topics.

September 28 on Iowa's Newsworthy Past unravels as follows. Pella Blade (Pella) 9/28/1897. Semi-centennial Hollanders in Pella* ; Dreadful accident ; The news in Iowa: Gagged and bound ; Brieflets and personals ; To the farmers of Pella and vicinity ; Half price to farmers ; Editor Sam Sherman*. Source: Pella Digitized Newspapers Made accessible by: Pella Public Library pella.advantage-preservation.com Music: Brendan Lee Spengler * [Originally this item had no title and in its absence was authored by Iowa's Newsworthy Past]

Sofieke Suidman-Schuil en Radboud Langenhorst zijn Nederlandse ondernemers in Berlijn. Sofieke is leadership coach en founding partner bij netwerk ForChiefs. Radboud is ceo van marketingbedrijf FSG en co-founder van marketing analytics tool Kickbite. In deze podcast hoor je hoe ze hun bedrijven succesvol laten groeien in de grootste economie van Europa. Want vergis je niet, Duitsland is ‘großes Geschäft' - big business. Na Amerika, China en Japan heeft onze grote buur met een bruto binnenlands product (bbp) van 3.346 miljard euro de vierde economie van de wereld. Duitsland is ook met ruim 21 procent de grootste economie van de EU-28, gevolgd door Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk. En dat is goed nieuws voor ons Nederlanders, want de Duitsers mogen ons wel. De combinatie van beide landen is 'Super', vertelt Sofieke in de podcast. En als wij dat als Hollanders omarmen dan is dat goud waard. Host Folkert Tempelman van Grenzeloos Ondernemen is in deze podcast te gast bij Radboud en Sofieke op het hoofdkantoor van FSG in Kreuzberg, een hippe wijk in Berlijn. Ze praten over zaken doen in Duitsland, de impact van corona en de business toekomst. Veel luisterplezier en laat van je horen als je vragen en tips hebt, of zelf ook wel in de podcast wil. We zijn altijd op zoek naar toffe internationale ondernemers over de hele wereld. Join the movement! www.grenzeloosondernemen.com www.forchiefs.com www.fsgberlin.com

Oké we klagen deze podcast steen en been maar zeg nou zelf, dat mag toch wel als Hollanders? Het is een educatieve klaagcast geworden met tips hoe je vooral niet opgelicht moet worden door Booking.com, je altijd goed op je spullen moet letten, geen surf ongelukken moet krijgen en een schietgebedje moet doen voor mooi weer in Frankrijk. Gelukkig zit er ook een positief randje aan deze podcast. We vertellen over Bourgogne, Champagne en Bandol - de plekken waar we zijn geweest en hoe je je kunt voorbereiden op een wijnreis. Alvast slaaptips in en om Bourgogne Leven als een god in Frankrijk bij Chateau d'Etoges in Étoges Terug in de tijd en slapen als een monnik in hartje centrum Beaune bij Abbaye de Maizieres Tussen kunst & kitch bij Domaine de Barive Vergeet niet Le Club's droomwinkel even aan te stippen als je in Beaune bent: Athenaeum. Meer linkjes:

Als er één ding is waar wij Hollanders goed in zijn, dan is het wel klagen. We zijn er zo goed in, dat we er in het buitenland om bekend staan. En dat is een beetje gek, want als we ons leven een cijfer geven dat schommelt dat al jaren tussen een zeven en een acht. We zijn dus tevreden of zelfs erg tevreden over ons leven. Dus dat klagen is helemaal niet nodig. Erger nog: al dat klagen is heel schadelijk.

Het Nederlands Elftal vliegt vandaag naar Boedapest, waar morgen het duel in 1/8ste finales wacht met Tsjechië. De AD equipe is al gearriveerd in Hongarije en in de AD EK Voetbalpodcast blikt presentator Etienne Verhoeff met watcher Mikos Gouka vooruit op het duel met Tsjechen. Daarbij bespreken ze de situatie in het land, de invasie van Hollanders, spelen voor een vol stadion, de knock-out fase en veel meer. Beluister de AD EK Voetbalpodcast elke dag vanaf 06.00 uur via AD Sportwereld of jouw favoriete podcastplatform. Support the show: https://krant.nl See omnystudio.com/listener for privacy information.

En toen brak de zon door. En bleken we plots wél te kunnen vaccineren. En wonnen de Belgen én de Hollanders de eerste twee wedstrijden op het EK Voetbal. Lag er zomaar nog vergeten Orangina in de koelkast, werd Ide Schelling alsnog toegelaten tot de Band of Brothers en Dylan van Baarle tot het Leger van Sauron - excuus... Ineos. Het zijn de weken waarop alles éven onze kant op lijkt te vallen en waarom - waaróm beste medebankzitters? - zouden we dat niet nog drie weken kunnen doortrekken naar een geweldige Tour de France, boordevol Nederlandse - en vooruit - Vlaamse vreugdetranen en strijd met het mes op de keel om elk metertje Mont Ventoux? Dat het maar een hoogtepuntje mag worden in deze toch al machtig mooie sportzomer - en dat we d'r maar lekker van mogen genieten met z'n allen. Want mon dieu, we hebben het verdiend!Deze Rode Lantaarn wordt gepresenteerd door Willem Dudok, Jonne Seriese en Tim de Gier. De Rode Lantaarn wordt mede mogelijk gemaakt door Toto, Hema, Auto.nl, Canyon, Hetiskoers.nl, Dag en Nacht Media en inmiddels 1031 Vrienden van de Show. De titelmuziek is van de Swing Ninja's.Kans maken op een unieke #fietsvandeshow in Rode Lantaarn-kleuren? Klik hier.Reageren op deze podcast?Je vindt ons op Twitter: @derodelantaarn & @timdegier & @willemdudok & @t0ngarcon.Op Instagram op: De Rode Lantaarn.Én we hebben een mailadres: groetjes@derodelantaarnpodcast.nl.

Nederland, Die Niederlände, The Netherlands, Les Pays-Bas, Olanda en Paesi Bassi. Waarom heeft ons vaderland zoveel verkeerde namen? Dat zette onze taalman Frans Hertoghs aan het denken. Hij nam de zaak onder de loep en en kwam tot verrassende uitkomsten. Willen wij onszelf wel Hollanders noemen als we niet uit de provincie Holland komen?

Dames en heren, welkom bij een gloednieuwe Ondernemen Op Slippers podcast! Deze week zijn Bram Hollanders en Kennith van Santen te gast! Samen zijn eigenaren van Galaxy Production, ze helpen e-commerce ondernemers met hun logistiek en fulfilment.Ze zijn begonnen met hun eigen kledingmerk, maar verkopen inmiddels elektronicaproducten. Ze hebben veel ervaring opgedaan bij onder andere Philips, UPS en de Action en ze zaten ook nog eens samen 6,5 jaar in de politiek.Verder vertellen Bram Hollanders en Kennith van Santen onder andere over: Hoe zij elkaar leerde kennen en het gezamenlijke doel, een eiland kopen in de Carribean, het idee achter het kledingmerk en hoe dit heeft uitgepakt, speelgoed verkopen op Bol.com, de lastige periode die Bram Hollanders doormaakte en de enorm waardevolle hulp van Kennith van Santen én veelgemaakte fouten door startende Ecommerce ondernemersLaten we snel gaan luisteren naar de inspirerende verhalen en waardevolle tips van Bram Hollanders en Kennith van Santen, let's go!GratisAmazonBoek.nl Gratis Groeigesprek met mijn team? Plazatalk.nl/bellen

Pier may have stopped speaking--Virgil and Dante, our pilgrim, aren't sure--but he doesn't carry on because through the underbrush crash two naked souls, all scratched up, trying to get away from horrible, black hounds. These are those who commit economic suicide, who squander their property until there's nothing left--and who perhaps masochistically take pleasure in the destruction of their own wealth. But this passage--so often skipped over in the commentary of INFERNO--is about so much more. Join me, Mark Scarbrough, as I explore three giant "what?!" moments in Inferno, Canto XIII. If Pier's speeches tested our abilities to ferret out exactly what he was really saying, this passage will stretch our "willing suspension of disbelief" to its utter limits. Is that the point? Is this whole canto about how rhetoric can make us believe the unbelievable? Here are the segments of this episode: [01:36] My English translation of the passage from Inferno: Canto XIII, lines 109 - 126. You can find it on my website, markscarbrough.com. But better yet, get yourself a great translation by a scholar like Lombardo or the Hollanders. You'll be so much happier1 [03:14] More about believing! If you don't think this canto was about the faith statement that reading entails, you're just not paying attention! [03:43] So many commentators see this passage as an "inset" episode: plunked down here. Is it? It seems to tie back to Pier in fundamental ways. [05:10] Who are these two crashing through the underbrush? [10:23] My three "what?!" moments in this passage. I think they offer us two alternatives, as you'll hear. I want to believe the second. But I'm still not sure. [18:33] The inferno of irony. What is it about INFERNO that allows Dante the poet to play so much? What is it about this canto that allows savage ironies, even directed against me, the reader? Support this podcast

“Cherry” follows the wild journey of a disenfranchised young man from Ohio who meets the love of his life, only to risk losing her through a series of bad decisions and challenging life circumstances. Inspired by the best-selling novel of the same name, “Cherry” features Tom Holland in the title role as an unhinged character who drifts from dropping out of college to serving in Iraq as an Army medic and is only anchored by his one true love, Emily (Ciara Bravo). When Cherry returns home a war hero, he battles the demons of undiagnosed PTSD and spirals into drug addiction, surrounding himself with a menagerie of depraved misfits. Draining his finances, Cherry turns to bank robbing to fund his addiction, shattering his relationship with Emily along the way.FOLLOW USFollow Daniel on Twitter, Instagram, and LetterboxdFollow Shahbaz on Twitter, Instagram, and LetterboxdFollow Anthony on Twitter, Instagram, and LetterboxdFollow The Movie Podcast on Twitter, Instagram, Discord, and YouTube

The Transvaal continues to feed its appetite for expansion while Kruger's administration continues to make stronger enemies within. Notes: 1) Get more from the show and help it grow by visiting our Patreon page at patreon.com/forgottenwars 2) If you have show questions or guest suggestions, email us at forgottenwarspodcast@gmail.com

Filmeditor Peter Alderliesten, NCE vertelt over zijn werk aan de serie ‘Vliegende ‘Hollanders, in een gesprek met zijn collega Michiel Boesveldt, NCE. Een dramaserie over de strijd tussen twee luchtvaartpioniers Anthony Fokker, en Albert Plesman. Michiel en Peter praten o.a. over hoe je monteert met lege shots waar nog heel veel visual effects aan moeten worden toegevoegd, wat de invloed is van vroege samenwerking met een componist tijdens de montage en waarom je een editor ook altijd zou moeten betrekken tijdens de verdere postproductie. Bekijk de trailer van Vliegende Hollanders of kijk de hele serie via NPO Plus. Met dank aan Peter Alderliesten, Joram Lürsen en Topkapi. --- Volg de NCE via www.cinemaeditors.nl en onze socials: Instagram: @nlcinemaeditors Twitter: @NLCinemaEditors Facebook: facebook.com/NLcinemaeditors Reacties: podcast@cinemaeditors.nl --- Presentatie & productie: Michiel Boesveldt Artwork: Wouter Jansen Alle rechten voorbehouden. ©️ Michiel Boesveldt 2020, gemaakt voor de Nederlandse vereniging van Cinema-Editors.

We gaan het in deze aflevering hebben over o.a. Borat 2, de series over The Unabomber op Netflix, Geubels en de Hollanders, The Liberator, The Mandalorian, onze review over het tweede seizoen van Undercover, de memes rondom Cyberpunk 2077, review van Airplane Mode, Teardown, World of Warcraft Shadowlands, de nieuwe update van Call Of Duty, season 2.5 van Fall Guys, review van Ruud over de Elite Strap voor de Quest 2, Among Us in VR, Gameboy van Bas is eindelijk af, TransIP stopt met gratis storage, een groot datalek bij reissites, de Philips HUE stopt met de Nest integratie, alle in- en outs van de nieuwe aankondigingen van Apple en Ruud heeft een vraag! Wil je meedoen met de GiveAway? Klik dan op deze link om kans te maken op het prijzenpakket: http://giveaway.keybrd.fm/ Check ook onze site (www.keybrd.fm), Twitter (@KeyBRDPodcast) en YouTube!

In deze tweede Ketelhuis Podcast bespreekt oud-filmjournalist Hans Beerekamp samen met Ketelhuisredacteur Nico van den Berg vanuit Beerekamps filmzolderarchief de nieuwe NPO-serie 'Vliegende Hollanders' en vergelijkt deze met de obscure Nederlandse film 'De Vliegende Hollander' uit 1957. En natuurlijk kan ook Hans niet om het overlijden van de iconische Bondacteur Sean Connery heen. Was hij meer dan alleen maar het prototype filmgentleman? En hoe moeten we nu naar de toekomst van de Bond franchise kijken? 'De Vliegende Hollander' (Gerard Rutten, 1957) is in zijn geheel te zien op YouTube: https://www.youtube.com/playlist?list=PLxhJgSsX_2HhTVOettDs4HEW7HzH_pzSU De nieuwe NPO-serie 'Vliegende Hollanders' is in zijn geheel op NPO Plus te bingen: https://www.npostart.nl/AT_2092376

Acteur Bart Hollanders kiest voor een vers uit 'Aandacht is als zonneschijn' van Thich Nhat Hanh.

In deze aflevering zit ik op de bank met Han Bartelds, al jaren lang een goede vriend van mij.We spreken over zaken doen met verschillende culturen in de financiële wereld en de rol van muziek in Han's leven.Tussendoor vind je ook een geschiedenisles die gaat over een bijzondere band. Een gesprek met 2 rasechte Hollanders die praten over vriendschap, de rol als ouder en leven en werken in het buitenland. Veel luisterplezier!Gratis tips en inspiratie rondom studiekeuze en stress vind je hier: www.yourjourney.academy/free/

Marijke Helwegen werd bekend als Miss Facelift, door haar opgespoten 'lipjes getuit en borstjes vooruit'. De mediapersoonlijkheid woont al tientallen jaren in Baarn, waar ze vlakbij Paleis Soestdijk samen met haar man Harry Helwegen een princessenleven leeft. In deze Vlaai Away podcast hoor je hoe Marijke denkt over Limburgers en Hollanders, vooroordelen, waarom ze het haat als mensen zeggen dat ze Parkinson heeft, hoe katholiek ze is en hoe ze de dood voor zich ziet en waarom ze ooit non wilde worden. En ja, ze kan ook nog steeds duiven imiteren. --- Wat maakt een Limburger zo speciaal? Waarom houden we zo van onze provincie, ondanks dat we er niet meer allemaal wonen? Ex-Limburgers Robin Vonken en Kevin Klyn spreken bekende en minder bekende Limburgers over de overeenkomsten en verschillen. Is het een 'kwestie van geduld' tot heel Holland Limburgs lult? Of moeten Limburgers 'truuk nao 't zuuje' om een sjottelsplak te kunnen gebruiken, in plaats van een vaatdoek?

Een overweldigend gevoel van urgentie had huisarts Claire Loots toen het Coronavirus Nederland infiltreerde. De ernst van de situatie leek de nuchtere Hollanders en diens politieke leiders aanvankelijk niet te grijpen. Zij besloot in de pen te klimmen en schreef een anonieme brief om Nederland op scherp te stellen. Wij spreken haar over de impact van en de reacties op haar geschreven woorden.

00:01 Introduction; 00:05 Dino TB Update; 02:10 June releases; 02:55 Mary gets Tom some water; 03:30 June unreleases; 03:45 Operation Unthinkable; 04:45 Dynasty; 05:55 Russelloids and Hollanders; 07:00 Richard's Egyptian game; 08:20 Pricepoints & components.

9 mei 1950, nu precies 70 jaar geleden, is een dag die de geschiedenis van het naoorlogse Europa meer zou bepalen dan vele andere historische momenten. Na de jaren van verwoesting en volkerenmoord en een moeizame wederopbouw kwam de échte bevrijding naar vreedzaam samenwerken. Die begon die dag met een politieke verklaring van de Franse minister Robert Schuman. Hij kon dat doen doordat iemand anders het strategische denkwerk en de politieke visie daarachter had ontwikkeld.Over die man, Jean Monnet, praat Jaap Jansen met PG Kroeger.Wie was hij? Wat maakte hem ‘de vader van Europa’?Jean Monnet (1888-1976) was niet alleen getuige en medebepaler van bijna alle grote ontwikkelingen en gebeurtenissen van de 20e eeuw, hij had ook nog een boeiend leven en een boeiende achtergrond. PG Kroeger vertelt over een van Monnets diepe teleurstellingen in dat lange leven, al vanuit zijn jeugdjaren, waarover Monnet met een van zijn 'leerlingen' op hoge leeftijd praatte. Die discipel - Jacques Delors – zette daarop een van de meest succesvolle Europese initiatieven in gang.Dat levensverhaal begint in het hart van de Franse cultuur en de eigen identiteit daarvan: in het stadje Cognac bij een producent van dat geestrijke vocht. Jean Monnet was een telg uit een klassieke dynastie van cognacstokers die haar product over heel de wereld kon verkopen. Deze wortels maakten hem in vele opzichten een man van de wereld en drukten een eigenzinnig stempel op zijn zakelijke vernuft en politieke genie.De loopbaan van Monnet was eigenzinnig. Hij is nooit bewindsman, premier of politiek leider geweest. Niettemin adviseerde en schreef hij langetermijnvisies voor bijna alle grote leiders van zijn tijd. Ook lieten zij hem de meest netelige kwesties oplossen. Zo schreef hij - een Frans zakenman en diplomaat nota bene - een van belangrijkste passages in de fameuze radiopraatjes van president Roosevelt tot het volk van de USA. Voor De Gaulle ontwierp en leidde hij het plan voor de wederopbouw van Frankrijk na de verwoesting van ‘40-‘45.Uit de memoires van Monnet laat PG Kroeger zien hoe veel van de belangrijke concepten, waarmee hij na 1945 de wording realiseerde van wat nu de EU heet, al decennia eerder in zijn brein begonnen op te bloeien. Ook omdat hij uit ervaringen met wat na 1918 fout ging bittere lessen durfde te trekken. Van de misgrepen bij het uitpersen van het Saarland tot het gezamenlijk voorkomen van hongersnoden, Monnet zat achter de knoppen en keek vooruit naar een betere, vreedzamer toekomst.Daarbij had ook hij zo zijn ervaringen met die eigenwijze Hollanders en hun ‘temperament combatif’. Het 'I am Dutch so I can be blunt' (van oud-minister van Financiën Jan Kees de Jager) zou Monnet direct herkennen! Maar kenmerkend voor hem was de wijze én slimme manier hoe hij daar mee om wist te gaan. Het hielp hem zelfs een van zijn belangrijkste politieke nalatenschappen waar te maken. Een man kortom waar juist de Europeanen van vandaag weer veel aan hebben.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Europese Commissie en door Weee Nederland***Verder lezenJean Monnet – Memoires (ook in de boekhandel verkrijgbaar)***Verder kijkenFilmpje Euractiv over Jean Monnet***Verder luisterenBB 106 – Diederik Samsom over het Europese klimaatbeleid en het crisisherstelplanBB 67 – Caroliene! PG Kroeger over bekende en onbekende politieke assistenten, toen en nuBB 64 – Wim Kok, een leven op eigen kracht – gesprek met biograaf Marnix KropBB 44 – PG over Franklin D. RooseveltBB 32 – Churchill en Europa: biografen Andrew Roberts en Felix KlosBB 23 – PG: Saarland als politieke bakermat***Tijdlijn00:00:00 – Intro00:07:36 – Deel 100:38:54 – Deel 201:36:44 – Uitro01:37:37 – Einde

Eric de Kruijk onderzoekt in de podcast Etenschap de verborgen magie en chemie achter de bereiding van ons eten. Deze week probeert hij het favoriete eten van zijn kinderen naar een hoger culinair niveau te tillen: pannenkoeken! De masterclass pannenkoeken bakken krijgen we van Edwin Hollanders. Hij won in februari zowel de eerste prijs als de kinderjuryprijs op het NK pannenkoekenbakken

De honderdste editie van Betrouwbare Bronnen sinds de start in augustus 2018! Alle reden voor Jaap Jansen en PG Kroeger om een soort 'summa summarum' van die 100 afleveringen te wagen. Welk thema kwam vaak terug?Dat thema is 'hoe kijken wij vanuit Nederland naar Europa en de wereld en hoe kijken ze vanuit Europa naar Nederland?' Een onderwerp dat in deze dagen van coronacrisis actueler is dan ooit. Met een blik op de cultuurgeschiedenis en de politieke historie is dit onderwerp minstens zo relevant. Veel van de argumenten, emoties, misverstanden en vooroordelen die dezer dagen over tafel komen, blijken al eeuwenlang op dezelfde manier en soms zelfs in dezelfde termen en beelden over tafel te gaan.Zo vertelt PG over de onderhandelingen in Rome van Dirc Potter, de Wopke Hoekstra van het Beierse Huis dat in de 14e en 15e eeuw vanaf het Binnenhof de gewesten regeerde. Wat hij over de inwoners van de ‘olijfolie-en-knoflook-landen’ opschreef en vertelde, is voor iedere Nederlander van nu meteen herkenbaar. Het leverde trouwens wel iets moois op: de allereerste vertaling van gedichten en verhalen uit de Italiaanse letterkunde in het Nederlands van die tijd. Gedichten over de liefde, uiteraard.En zo ging het in de loop der eeuwen steeds. Of het nu minister-president Willem Drees over de beginnende EEG was – hij vond het een gevaarlijk, Rooms project - of Ruud Lubbers die de argwaan van Helmut Kohl opwekte en Voltaire die de geest van de Hollanders beschreef, steeds kwamen klassieke patronen en denkwijzen naar boven. Anderen in Europa hadden ons meestal goed door en speelden daar soms handig en vaak geërgerd op in. Ook hier niets nieuws dus.Of het nu het 'euroreferendum' van 2005 was, of de strijd met Charles de Gaulle over een Brits EEG-lidmaatschap, deelname aan de inval in Irak tegen Saddam Hussein of het redden van de Grieken - steeds zie je vaste patronen van politieke strategie opdoemen. Zelfs de megalomane ambitie om in de duinen bij Den Haag een 'Wereldhoofdstad van het Internationalisme' te bouwen pas daar bij.Ook de scherpe uithaal van 'the Grand Old Man' van Europa, de bijna 95 jaar oude Jacques Delors, is vanuit die benadering te begrijpen. Zijn woede van enkele jaren geleden over de 'mauvaise pédagogie' van de Europese leiders blijkt actueler dan ooit. Moge deze honderdste editie van deze podcast een klein voorbeeld zijn van 'une bonne pédagogie'!***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door Weee Nederland***Verder luisterenAfl. 85 – Gert Jan Koopman, directeur-generaal EU-begroting: ‘Nederland kan verzet beter opgeven’Afl. 49 – De koningen van Hispanje die wij altijd hebben geëerdAfl. 43 – Binnenhof: eeuwenoud ratjetoeAfl. 36 – Wopke Hoekstra: EU moet geopolitieke machtsfactor wordenAfl. 32 – Churchill en Europa: biografen Andrew Roberts en Felix KlosAfl. 20 – Peter Altmaier over Nederland in Europa, Brexit en opvolging MerkelAfl. 02 – Jeroen Dijsselbloem en Coen Teulings over de Eurocrisis***Tijdlijn00:00:00 – Intro00:04:17 – Deel 101:10:38 – Deel 202:01:26 – Uitro02:02:08 - Einde

Een stevig gesprek tussen Dr Kelder en Harald Benink. Benink staat voor een veel ruimhartiger noodpakket voor Italië dan dr Kelder, die in Italië geregeld wordt uitgelachen vanwege zijn 'witte geld'.

Stijn praat in de Popcast van de Week met Callboy Bart Hollanders over de Grammy-winnaars die niemand kent, de intriges binnen Fleetwood Mac, streamingdiensten en hun impact op het milieu en het probleem van grote boxen in ons interieur.

Betrouwbare Bronnen aflevering 77Dit jaar begint in de Europese Unie met iets heel bijzonders. Een nieuwe lidstaat is voor het eerst voorzitter van de Unie. En dat op een moment van essentiële beslissingen en wereldwijde spanningen.Dat land is Kroatië. PG Kroeger vertelt over de uitzonderlijke, bij ons vaak onbekende wortels van dit oude land van nog geen vierenhalf miljoen inwoners, met vele spannende lotgevallen. Ook de actualiteit aan deze rand van de Balkan krijgt aandacht, want wat daar gebeurt zet een zwaar stempel op Europa.De Kroaten doen op hun manier aan polderen en balanceren rond het politieke midden. Dat laat hun presidentsverkiezing van vorige maand weer zien. Daarmee weten zij binnen de EU steeds vaker een slimme, constructieve rol te spelen. Zij worden de nieuwe bruggenbouwers. Naar Orban en Polen. Naar Duitsland en de Balkan. En ze durven daarmee Macron en Rutte stevig de voet dwars te zetten.Kroatië is dus echt een land om 'in de gaten te houden'. En dat al meer dan vijftien eeuwen! Het was hoofdstad van het Imperium Romanum en oorlogsgebied tegen de Sultan. Maar ook handelsnatie waarvan de schepen en ondernemers de Levant en Zijderoute verkenden. Kroaten waren overal in de wereld actief, een soort Hollanders bijna.Een boeiende partner in Europa. Met in cultuur, mode en oorlogen een geheel eigen rol in de historie. PG Kroeger vertelt hoe de dapperste Kroaten in 1683 de 'darlings' werden van alle fashiongirls. De herenmode is daarna nooit meer hetzelfde geweest… ***Deze aflevering wordt mede mogelijk gemaakt door de Europese Commissie en door Wee Nederland***Verder luisterenAfl. 71 - Caroline de Gruyter: 'Brexit maakt Europa sterker' - De EU als het Habsburgse Rijk van onze tijd https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/43edd541-d5b5-43dd-a574-1399b6ba05bb***Tijdlijn aflevering 7700:00:00 – Intro00:02:11 – Deel 100:44:52 – Deel 201:19:31 – Uitro01:20:00 – Einde

Hurlebusch was een grote naam in de Barok, een orgelvirtuoos die door heel Europa optrad. Hij ontmoette ook Bach, en was nogal overtuigd van zijn kunnen. In 1743 werd Hurlebusch organist in de Oude Kerk van Amsterdam. Ook de Hollanders vonden het maar een parmantige man – maar wel fijne Barokmuziek. Conrad Friedrich Hurlebusch, Concert voor viool en orkest in a; dl.1, Manfred Kraemer (viool), Musica ad Rhenum olv Jed Wentz

Was het een mooi jaar? Ja het was een mooi jaar? Wonnen wij Hollanders veel, ja we wonnen veel. Of het nu om dameswielrennen ging of om mannen wielrennen, de Nederlandse vlag stond vaak bovenaan de uitslag en wanneer hij niet bovenaan stond, dan stonden er wel een paar vlaggetjes in de top 10. Ook de Belgen hadden een prima jaar, met nieuwe helden als van Aert en onze Remco Evenepoel mogen zij in hun handjes wrijven. De Nederlandse helden zijn ook nog lang niet moe en wij kijken uit naar de komende jaren, want wat kunnen we nog lang genieten van Tommie, van der Poel, Oomen enz. enz. Vandaag een kleine terugblik op een prachtig jaar, leve het wielrennen. Dames en heren, jongens en meisjes, welkom bij onze podcast over wielrennen, Arriere de la course. De komende podcast gaat over wielrennen, besproken vanuit het oogpunt van drie wielergekken die alles volgen vanaf de bank dicht voor de TV. Vandaag aflevering 33. Met in de hoofdrollen: Peter Koning en Michiel Beemster

In 1820 publiceerde Hendrik Tollens het gedicht: De overwintering der Hollanders op Nova Zembla. Een epos over kloeke godvruchtige Nederlanders, huisvaders, ijsberen en échte helden. Lotte Jensen, hoogleraar Nederlandse literatuur- en cultuurgeschiedenis aan de Radboud Universiteit Nijmegen, werpt licht op het ontstaan van het gedicht toe en vertelt over Nederlands Nationalisme, Franse overheersing en muitzieke Belgen. En belangrijker nog: de ontdekking van Willem Barentsz als nationale Nederlandse held. Tim & Paul vragen zich af hoe ze een historische held kunnen worden. See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

How do you start adding living mulch to your garden?   One of the simplest ways, is just to look for the spots in your garden that are bare.    Look for the open areas and start there.   Look under your shrubs.   Look along the edges of your beds.   Instead of adding another layer of mulch, add plants.   Think about planting these living mulches in terms of planting families. In other words, planting en masse. This is what the naturalists and ecologists do naturally; They think about plants in terms of population.   New gardeners tend to think of A PLANT and not A PLANTING; so think bigger. Think community. Think about the way you see plants occurring naturally.   Even the weeds tend to show up with their brothers and sisters. If one finds purchase, they send out an Evite. The next thing you know, there’s a family reunion of Canadian Thistle or Creeping Charlie and you get to be the host.   With this in mind, it’s right about this time of year, that I remind myself how much I like the giant allium. And, how I fervently wish I would’ve planted that allium as a member of a very, very, very large extended family; the Everybody Loves Raymond kind of family, because one can never have enough allium.     Brevities #OTD    Today is St. Bernard Tolomeo's Day, the Patron Saint of Olive Growers.    Saint Bernard was from Tuscany and he was born there in 1272.  He was going to be a lawyer, but then he pursued the church after he recovered his eyesight after an illness. He'd made a deal with God.   He chose the name Bernard after the habit of Clairvaux - we mentioned him yesterday - he is the patron saint of bees and beekeepers.   Bernard became the patron Saint of Olives because t he Abbey where Tolomeo lived, St Mary of Olivet, was the site of an olive plantation. The location became known as Mount Olivet.        Here are some here are a few quick fun facts about Olives:   Olives are a fruit and not a vegetable.   The first olive harvest occurs after 15 years of growing. The next time you’re feeling impatient, remember the olive.   Olive trees are some of the oldest live plants on earth. They’re considered evergreens.   One of the oldest all of trees is on the island of Crete is an Olive and it’s estimated to be about 4,000 years old and it is still producing fruit.   Finally, the color of the fruit is completely dependent on the maturity – unripe fruit is green and the ripe is dark purple to black (like tomatoes and peppers).     #OTD    It was on this day that the botanist George Taylor died in 1891. Taylor had immigrated from Scotland at the age of 53. He brought his family to the United States and they settled in Kalamazoo Michigan in 1855. Taylor's brothers were already there, so it was an easy decision.   Once he got settled, George became known as "Celery" after he started growing celery commercially. Kalamazoo had what was called "muckland" which was "valueless for anything other than growing to celery." Once, when a botanist visited the area, he said that the land was black muckland of a peaty nature which is best for celery.   In Kalamazoo, there is a little plaque dedicated to George Celery Taylor.    Thanks to Taylor, Kalamazoo became known as the Celery City or Celeryville   In 1880, the Detroit Free Press shared an article that talked about the celery beds that were growing. It said this:   "Driving north from Kalamazoo, through the country, one passes great 100-acre farms devoted to the sweet-scented celery, reminding one of that Methodist hymn:   'Sweet fields beyond stand dressed in living green.'   One would never forget a drive through the celery gardens in any direction from Kalamazoo; the long rows keeping their bright green till November, as crop follows crop; and the fields being unmarred by fences or anything except the cozy cottages of the thrifty Hollanders."   And there was a fun little article that was posted in The Herald Press out of St Joseph Michigan in 1956. It talked about the early days of celery growing and it had an adorable story about George Celery Taylor:   "In the fall of 1856, there was a big party that was going to be held at the Burdock House Hotel on December 19. It was going to be a big gathering with lots of people from all over and Mr. Taylor thought it would be a good opportunity to advertise celery. As the unknown vegetable, [Taylor] persuaded the owner of the hotel to put celery on his menu and the people were curious about it. They asked, "how do you eat this?" "Is it grown from seed?" It just grew in popularity from there." In the 1870s, the celery growers would have children sell it on the street which created a demand for celery. They also met all of the trains that that came into town. They would give it to the conductors on the New York trains and asked them to take a bunch. The next thing you know, the market for celery was off to the races.         #OTD    It was on this day that the botanist and German poet Adelbert van Chamiso died.   When he was 30, Chamiso ended up in Switzerland where he decided to devote himself to botanical research.   In 1815, he was appointed the botanist for a Russian expedition. He collected on the Cape of Good Hope. He ended up in the San Francisco Bay area and he wrote about the California poppy which he  named  Eschscholzia californica after his friend Johanns Friedrich Von Eschscholz.   In return, Eschscholz named a bunch of plants after him - a little quid pro quo.       #OTD Today is the anniversary of the death of Dorothy Adlington Cadberry who died on this day in 1987.   As a botanist, Dorothy was an expert on pond weeds.   Dorothy was also a quaker and she was devout her entire life through.   In 1937, she joined the Wildflower Society and every year she would write down records; taking notes on the landscape her. Then, she’d send them to the society as soon as the first signs of life happened in her garden and in the world around her. Sometimes when spring came early, she sent the records as early as the first week of March.   Dorothy was also a business person. She was the director of Cadberry; the world's second-largest candy company.     #OTD   On this day in 2005, we lost the botanist Mary Bowerman, who was the co-author of The Flowering Plants and Ferns of Mount Diablo California. Bowerman was responsible for the preservation of thousands of acres of Mount Diablo before she died at the age of 97.   Bowerman was last person to record the Mount Diablo buckwheat until it was re-discovered, after 70 years, in 2005.   She was clearly an expert on the flora of Mount Diablo; she spent over 75 years studying it. Her doctoral advisor was none other than Willis Linn Jepson - the Botany Man. Bowerman was his last surviving student when she died. She wrote once,   “Little did I know, 65 years ago, that my senior project would become my life‘s work.“ Bowerman worked tirelessly toward her dream,    “that the whole of Mount Diablo including its foothills should remain open space and that the visual and natural integrity will be sustained.“   She got her wish.     Unearthed Words "August creates as she slumbers, replete and satisfied." - Joseph Wood Krutch   "The brilliant poppy flaunts her head Amidst the ripening grain, And adds her voice to sell the song That August's here again." - Helen Winslow     Today's book recommendation: Rosemary Gladstar's Medicinal Herbs This is such a good book. You get to learn how to make your own herbal remedies - and Gladstar make it makes it so easy. She’s been training herbalists for 25 years at her Sage Mountain Retreat Center in Vermont.   This is an excellent guide for figuring out some herb basics  and their practical uses from one of the best herbalists in America.     Today's Garden Chore Try planting Cardinal Flower, Lobelia cardinalis. If you have a wet spot in your garden, Cardinal Flower could be perfect for that spot. Cardinal Flower doesn't have to be red. The easy-care native perennial can sends up spikes of white or pink, (in addition to red), from midsummer to fall. Cardinal flower grows in zone 3 - 9. The plants grow 2-4 feet tall. Cardinal Flower is also a major pollinator plant; the birds love it, the butterflies love it, and even hummingbirds love it. And bonus: it's also deer and rabbit resistant. It grows well in sun or part shade.     Something Sweet  Reviving the little botanic spark in your heart Finally, here’s a little post from a columnist named Ruth Oren, out of a newspaper in Lebanon, Pennsylvania in 1966. I read it and I thought you would enjoy it. It's a little reminder about not overdoing it in the fall: "Midsummer is the time to enjoy a "no-gardening" garden. If you find yourself up to your ears in gardening chores, something is wrong. This pause in mid-summer is necessary for humans as well as plants. What's the point of creating a lovely garden and never having the time to enjoy it?     Thanks for listening to the daily gardener, and remember: "For a happy, healthy life, garden every day."

In Nederland lijkt er een hype gaande: de een na de andere remake van liedjes uit het verleden wordt uitgebracht. Wat blijkt? Da's niet in Nederland het geval! Ook in Zweden kunnen ze er wat van. Dat (en nog heel veel meer ontdekkingen uit het buitenland) hoor je in deze aflevering van deze Muziekcorrespondent Podcast! Nooit meer belangrijke releases uit het buitenland missen? Abonneer je op deze podcast! De tracklist uit deze podcast: Freya Ridings - Castles Romeo Elvis - Soleil Jubel - On The Beach Ali Gatie - It's You Aitch - Taste

In de aflevering van deze week heeft Marwin 20 Europa-Parkdilemma’s voor Jaffeth verzonnen. Nemen ze als echte Hollanders brood mee naar Europa-Park? En hebben ze stalen zenuwen om alleen door...

Volgens Danny Nelissen zit het volgen van wielrennen in een neerwaartse spiraal, wij geloven daar helemaal niets van. Wielrennen is hot! Wie bij mooi weer buiten is ziet niets anders dan wielrennende mannen en vrouwen en wie in de avond de televisie aanzet kan niet om wielrennen heen. Dan hebben we het nog niet eens over alle online aanbieders van wielergerelateerd nieuws en de vele wielerpodcasts, waar er bijna elke week weer eentje bijkomt. Nee Danny, misschien lopen jouw volgers terug, dat zou kunnen en dat snappen we ook. Daarnaast huilt ons hart nog steeds een beetje na het verlies van Wout van Aert, snel beter worden Wout, we hebben van je genoten. Je hebt niet alleen Belgie in de hoogste staat gebracht, maar ook ons Hollanders. Verder nog even het volgende, Wilco Kelderman. Wat is er toch met die jongen aan de hand, blessure hier en blessure daar en wanneer Wilco een interview geeft, staat het huilen hem dichter dan het lachen. Wilco kop op man, je hebt de mooiste job van de wereld, ga een paar maandjes op vakantie, drink te veel Koerspret, eet elke dag een zak chips en kijk vooral een paar maanden niet naar die fiets. Je hebt zoveel talent, maar het lijkt wel op je het helemaal niet meer leuk vindt en je helemaal bent uitgeblust. Even helemaal geen fiets, even helemaal geen wielerwereld, net zolang tot het vuur weer gaat branden en je weer zin hebt om die stenen uit de weg te rijden. Want Wilco, je bent in potentie misschien wel de beste Nederlandse wielrenner van dit moment en met deze generatie zegt dat heel veel. Wilco wij zijn fan en wij weten zeker dat het goed met je komt, stuur anders even je adres, krijg je van ons een krat Koerspret. Met in de hoofdrollen Michiel Beemster en Wilco Kenter.

Het was de week van de Belgen, de nieuwe Eddy Merckx citaten werden breeduit gestrooid. Maar wat gunnen wij het de Belgen en wat zijn Evenepoel en van Aert bizar goed. Gelukkig hoeven wij “Hollanders” ons niet te schamen, want o.a. Wout Poels, Dylan van Baerle en Willem van Schip pakte ook even een prachtige overwinning mee. Het zijn de weken na de Giro en de weken voor de Tour. Minder plezier hebben we er niet om, want wat was er weer veel om van te genieten. Met in de hoofdrol: Michiel Beemster en Wilco Kenter.

Op 9 juni 1763 kocht Leopold Mozart een koets, hij huurt paarden en vertrekt met vrouw, beide wonderkinderen én zijn bediende naar Parijs. Wolfgang is dan 7 en zijn zusje Nannerl bijna 12 jaar oud. Als volleerd impresario organiseert Leopold concerten en bewerkt hij met vele brieven het thuisfront en zijn sponsors. Hij schept op over hun avonturen en Leopold vergaapt zich aan die eigenaardige Fransen en Engelsen, om over de Hollanders maar te zwijgen… Luister naar de reisavonturen van de familie Mozart.

Silas en Rik hebben het over Bruce Springsteen, soorten Hollanders, beter worden en vaccins.

In aflevering 28 van Betrouwbare Bronnen:PG over de relatie tussen Nederland en Frankrijk.En een afscheidsgesprek met Eerste-Kamervoorzitter Ankie Broekers-Knol.***La douce France… Er is in ons land al eeuwen heel wat affectie voor Frankrijk, zijn keuken, wijnen, chansons, amoureuze traditie, kunst, letterkunde, actrices en mode. Oh la la! Maar politiek, economisch en als het gaat om macht, geld en vliegtuigen… Zut alors!PG Kroeger belicht vanuit de historie, kunsten en geopolitiek van eeuwen her tot aan het gedoe rond Air France/KLM nu, hoe dat toch komt. En ja, natuurlijk heeft het van alles te maken met de calvinistische cultuur van schraperigheid en morele superioriteit der Hollanders versus de katholieke hang naar grandeur en universele waarden der Fransen.En toch was en is de band tussen onze twee landen rijk en intens. De glansrollen voor Nederlandse kunstenaars in Frankrijk, van Jongkind en Van Gogh, tot De Stijl en Mondriaan, staan naast de invloed van de Hugenoten op ons land, het asiel dat de voorvader van Baudet kreeg eind 18e eeuw en de burgerlijke vrijheden die de Franse Revolutie aan de Republiek bracht. Ook bracht Frankrijk ons Koning Lodewijk Bonaparte aan wie wij veel danken: het Rijksmuseum, de KNAW, de KMA, kunstacademies en conservatoria en moderne wetten.PG analyseert waarom die bijzondere inspiratie en dat respect voor elkaar er toch maar steeds niet toe wil leiden, dat Frankrijk en Nederland elkaar ook echt leren begrijpen. En hoe dat ook bij de acties van Rutte III rond de KLM-aandelen weer allerlei rumoer en misverstanden opriep. De politieke cultuur bij ons is mercantiel, particularistisch en moralistisch. Die bij hen is universalistisch, centralistisch en étatistisch. Zelfs de koosnaam van de geliefde van Koning Louis XV voor haar beminde bewees dat! Bij hen is per definitie ‘le Jour de Gloire arrivé’, bij ons wordt ook na eeuwen ‘de Koning van Hispanje geëerd’. Net als de Franse staat en politiek is het bedrijfsleven daar een vorm van superieure administraties. De top van het land in alle sectoren komt ook uit dezelfde superieure opleidingscentra. In Parijs geen klasjes van Cliteur of een VU van de Donners en Balkenende. Het CV van de toppers van Air France/KLM laat fraai zien hoe Frankrijk wél in elkaar zit.En in de KLM-zaak bleek ook dat de Fransen bijvoorbeeld het gedoogbeleid inzake drugs in ons land allerminst vergeten zijn en hoe zij over die hypocriete Hollanders in dat verband denken. En toch blijkt uit interne signalen, dat de Fransen stiekem wel bewondering hebben voor de aanpak van de eigenwijze Wopke Hoekstra. Ook dat is vanuit de politieke zeden en gewoonten uit eeuwen van Bourbon-glorie, Bonapartisme en Gaullisme dan weer heel verklaarbaar. Vive la France! Vive la République!***Eerste-Kamervoorzitter Ankie Broekers-Knol waarschuwt de nieuwe kandidaten voor de Eerste Kamer dat het niet de bedoeling is, dat ze, eenmaal gekozen, ‘Tweede-Kamertje’ gaan spelen. Die waarschuwing geeft ze in de politieke podcast Betrouwbare Bronnen.‘Kandidaten van partijen die nu nog niet in de Eerste Kamer zitten en kandidaten die nieuw zijn, zitten op dit moment in debatten van: we zullen dat kabinet straks eens een poepie laten ruiken. Daar is de Eerste Kamer niet voor. Die is er om wetgeving op kwaliteit te controleren. Is het uitvoerbaar, is het handhaafbaar? Als je daar gaat zitten met het oogmerk: ik zal de boel in elkaar laten donderen, dan heb je de verkeerde instelling’, zegt Broekers.Ze verdenkt de voormalige Tweede-Kamerleden Mei Li Vos (PvdA), Paul Rosenmöller (GroenLinks) en het huidige Tweede-Kamerlid Selcuk Özturk (Denk) - met wie ze deze week aan tafel zat bij Pauw & Jinek - ervan dat ze in de Senaat de Tweede Kamer willen gaan dupliceren. 'Je moet er niet gaan zitten van: ik ben het er niet mee eens, want ik wil gewoon dat kabinet weg.’Lijsttrekker Henk Otten van forum voor Democratie heeft eerder gezegd: 'Ik hoef alleen maar even over te steken om te stemmen om het kabinet het zo moeilijk mogelijk te maken.’ Broekers kan het niet aanhoren: ‘U zult wel denken: dat mens komt uit een ouwe doos en zo is de wereld niet meer. Maar ik vind het belangrijk dat je als Eerste-Kamerlid een nieuwe wet grondig bestudeert. Ik mag hopen dat de nieuwe leden van de Eerste Kamer binnen de kortste keren ervan doordrongen zijn dat ze er daarvoor zitten. Als straks de mentaliteit is: hoe kan ik dit kabinet zo snel mogelijk laten struikelen, dan is dat echt verschrikkelijk.'Broekers huivert bij de gedachte dat Denk-lijstrekker Özturk naar de Eerste Kamer komt met een montageset om filmpjes te maken. 'Helaas ben ik dan geen voorzitter meer, maar daar zou ik rücksichtslos “nee” tegen zeggen. Dit gaat dus niet gebeuren!’ Broekers’ collega-voorzitter van de Tweede Kamer, Khadija Arib, heeft deze week nog geageerd tegen de filmpjes-makerij van Denk, waarin Kamerleden van andere partijen in een kwaad daglicht worden gezet.***Ankie Broekers-Knol zegt meer opmerkelijke dingen in Betrouwbare Bronnen.‘Joh, een minderheidskabinet is wat mij betreft ook heel prima. Het grote voordeel daarvan is, dat het kabinet dan veel harder zijn best moet doen om voorstellen te maken die op draagvlak kunnen rekenen. Ze moeten beter argumenteren. Ik vind dat op zich heel positief. Toen Rutte II maar 21 van de 75 zetels had in de Eerste Kamer, moesten ze beter hun best doen. Argumenteer nou eens een keer goed! En kijk of dat wetsvoorstel inderdaad de toets der kritiek kan doorstaan. Je moet veel beter je best doen. Maar dat zullen ze niet leuk vinden hoor, als ik dat zeg.'Ze adviseert de politieke partijen versnippering tegen te gaan door met elkaar te gaan samenwerken in nieuw te vormen partijen. Ze denkt daarbij aan de linkse partijen GroenLinks, PvdA en SP en aan haar eigen VVD en D66. Het CDA is volgens haar ‘een geslaagd voorbeeld’ van een samenwerkingspartij die vroeger niet voor mogelijk werd gehouden.De Senaatsvoorzitter vreest dat de renovatie van het Binnenhof langer gaat duren dan de beloofde vijfenhalf jaar: ‘Nou reken maar, dat worden er vast zes of zeven.’De staatscommissie-Remkes heeft voorgesteld, de Eerste Kamer ‘terugzendrecht’ te geven. 'Dat kan prima werken, maar het moet wat mij betreft altijd terug naar de Eerste Kamer.' Die moet het laatste woord houden, wat niet de bedoeling is van Remkes. 'In het begin zal de Tweede Kamer serieus naar de bezwaren uit de Eerste Kamer kijken, maar na een tijdje, als de Tweede Kamer het druk heeft met andere dingen dan dat gezanik van die lui daar aan de overkant, dan is het: hatsekidee we hebben besloten, de groeten d'r mee.'***Tijdlijn Betrouwbare Bronnen afl. 2800:00:00 - Intro met quotes Ankie Broekers-Knol00:06:21 - PG deel 100:43:48 - PG deel 201:25:23 - Ankie Broekers-Knol deel 102:13:55 - Ankie Broekers-Knol deel 202:45:43 - Uitro02:46:44 - Einde

Hollanders zijn natuurlijk dol op koopkrachtplaatjes, maar de koopkracht lijkt inmiddels een nationale obsessie te worden, betoogt Martin Visser in de nieuwe podcast van De Financiële Telegraaf. Is de koopkrachtplus van 96% van alle Nederlanders schijn, en: hoe moet je naar je eigen financiën kijken om te zien of je er dit jaar echt op vooruit bent gegaan?

Julia Hollander, her brother Tom and father Tony tell the story of a letter from the BBC which saved their family, spawning a rich legacy of Czech music in the UK. March 1939. Broadcaster Hans Hollander, grandfather of writer and musician Julia and actor Tom, receives a letter that becomes his family's passport to freedom. The BBC's K. A. Wright invites Hans to come to London to discuss 'Janacek and the whole of question of Czech music' asking 'How soon do you think you could come, and how long would you be able to stay?' After years of trying to fall in with the anti-Semitic bureaucracy, the Hollanders fear for the future; the letter offers them a possible escape. On March 15 1939 - the day Hitler's tanks roll into Prague - they take the train from Brno, constantly in terror, watching as people they know are taken off the train by the Gestapo. The BBC letter is enough to effect safe passage to Britain. Once there Hans and Kenneth Wright share their passion for Czech music with Wright orchestrating the Bohemian folk songs Hans brought with him from his homeland. Julia Hollander goes in search of KA Wright to discover an unlikely saviour. An outsider driven by artistic curiosity and a passionate belief in the international language of music. She seeks out and revives the music Kenneth and Hans made together, and Tom reads from his grandfather's letters. Janacek's 'In The Mists' is performed by Julia Hollander, KA Wright's 'Nocturne' is played by Peter McMullin, and 'Bohemia' sung by Julia Hollander with accompaniment by Peter McMullin, an expert in KA Wright's music. Hans Hollander's letters, translated by Anne Varty, are read by Tom Hollander. Producer Dixi Stewart with assistance from Hannah Dean and Mark Burman

Nederlandse wietplantages gaan de grens over. Nederlandse wiettelers verstaan hun vak, hebben het materiaal en het netwerk, en hebben er een succesvol exportproduct van gemaakt. In België ontdekken ze er 1200 per jaar. En daar blijft het niet bij, de Hollanders trekken Europa in. Maar terwijl wietcriminelen internationale ambities koesteren, kijken de opsporingsinstanties zelf nauwelijks de grens over. Een situatie die wietcriminelen gretig uitbuiten.

Peter Sagan pakte alweer een etappezege. Gelukkig in de sport, maar hoe zit het in de liefde? Mart wil zich niet branden aan de echtscheiding van de groen-trui-drager. Wel wil hij kwijt dat Sagan de slotklim van vandaag, de Côte de Noveau Croix heel goed aankan. Joost vraagt zich af wat er van Thomas Voeckler is geworden. De Franse renner met de fijne neus voor de camera, is tegenwoordig nog steeds actief in de tour, als verslaggever. Martijn ziet hem geregeld. Hij wordt rondgereden in een auto met daarop zijn eigen beeltenis. "Dertien jaar jonger en dertien kilo lichter.", aldus Martijn Hendriks. Mart vond de kleine Fransman altijd maar een aansteller. Maar hij heeft wel een monnikenleven geleid om het maximale uit zijn beperkte mogelijkheden te halen, waarvoor alle respect. Overigens is Mart zelf veertig jaar lang rondgereden door Frankrijk. Op zijn wagen stond niet zijn foto, maar de naam van zijn broodheer: NOS. Gisteren hoorden wij al dat dronken supporters deze wagen graag als pispaal mochten gebruiken, vandaag vertelt Mart hoe de NOS-equipe met pech op de takelwagen werd gehesen. Meer dan honderd kilometer op de depannage wagen naar de garage door een toeristische streek vol Hollanders. Dat moet nog in menig vakantie-album terug te vinden zijn. Dan is er nog het laatste nieuws dat Wout van Aert en Laurens de Plus waarschijnlijk bij Lotto Jumbo gaan tekenen. Van Aert geldt als een toptalent, daarover zijn de heren van De Kopgroep het wel eens. Maar er is ook gegniffel over De Plus bij Jumbo.

Heb je er al eens over nagedacht? Wat nou als je meer geld hebt dan dat je uitgeeft. Wat doe je dan met dat geld wat over blijft? We hebben het vaker over de andere situatie als je geld tekort komt en je meer wilt hebben zodat je het kunt investeren in je business. Maar […] #8 – Wat doe je met geld wat je “over” hebt, met Sam Hollanders is een post van: Strategisch Lui

264 jaar geleden sloeg het VOC-schip de Westerbeek kapot tegen de hoge kliffen van de Faeröer. Er kwamen elf bemanningsleden om, maar de overlevende Nederlandse schipbreukelingen zorgden voor een geboortegolfje op de archipel tussen Schotland en IJsland. Documentairemaker Marten Minkema reisde naar de Faeröer-eilanden, zocht naar nazaten van de dappere Hollanders, en reconstrueerde de stranding.

Twaalfde aflevering van de 14-delige Spoor Terugserie "De Loffelijcke Compagnie", over de geschiedenis van de verenigde Oost-Indische Compagnie. In 1602 zet Joris van Spilbergen voet aan land op het machtige Eyland Ceylon. Hij raakt niet uitgeschreven over de overvloed aan kostbare gesteenten en heerlijke kaneel. Toch sluiten de Hollanders pas in 1638 een handelsverdrag met de koning van Kandy, die het binnenland beheerst. De samenwerking verloopt redelijk, tot de Ceylonezen in 1760 tegen de overheersers in opstand komen.

Achtste aflevering van de 14-delige Spoor Terugserie "De Loffelijcke Compagnie", over de geschiedenis van de Verenigde Oost-Indische Compagnie, de VOC. Op reis nemen de Hollanders uit het vaderland voorwerpen en kennis mee. Bij het stichten van de handelsfactorijen wordt gebruik gemaakt van in het vaderland ontwikkelde kennis en gebruiken. De Hollanders exporteren zaken als de verrekijker, de bril en andere technische instrumenten. De Japanners leren schietend paardrijden en het platteland van Ceylon wordt doorsneden door kaarsrechte kanalen.