Onder curatoren | BNR

Ieder jaar is het van half maart tot half mei weer dringen geblazen bij de Keukenhof. Zo'n anderhalf miljoen toeristen bewonderen dan de bloemenpracht en praal van de Nederlandse sierteelt. En dus zagen bloemenveiling Royal Flora Holland en promotiebureau Bloemen Bureau Holland eind jaren tien een kans. Wat als er het hele jaar een bloemenbeleving zou zijn voor toeristen? Zo ontstond het idee voor FloriWorld. Voor het opzetten van deze experience gingen de bloemenveiling en het promotiebureau in zee met de organisatie van de Heineken Experience. Gezamenlijk staken zij bijna dertig miljoen euro in het project. Op het terrein van Royal Flora Holland kwam in 2019 een gloednieuw, speciaal ontworpen gebouw te staan, waar bezoekers zouden worden ondergedompeld in een wereld van bloemen en planten, zowel echt als virtueel. FloriWorld moest 350.000 bezoekers per jaar gaan trekken en zou zich richten op de buitenlandse toeristenmarkt, met als belangrijke doelgroep de Aziatische toerist. Het idee was zelfs dat bussen vanaf de Keukenhof zouden doorrijden naar Aalsmeer, om zo mee te liften op het succes. Zo ver is het echter nooit gekomen. FloriWorld opende de deuren uiteindelijk in augustus 2020. De coronacrisis had toen al om zich heen gegrepen, maar in de zomer waren de regels wat minder streng. De volgende lockdown liet echter niet lang op zich wachten. Uiteindelijk was FloriWorld meer dicht dan open. In plaats van de 100.000 bezoekers die nodig waren om zwarte cijfers te schrijven, kwamen er slechts enkele duizenden, zo schreef Het Parool. Grote groepen Aziatische bezoekers kwamen sowieso niet vanwege langdurige reisbeperkingen. Eind 2022 was de financiële koek echt op en in december gaan de deuren van FloriWorld dicht. De verliezen en de schulden zijn te hoog om nog langer door te gaan. Een zoektocht naar een partij die de bloemenbeleving nog een kans wil geven mislukt en uiteindelijk gaat FloriWorld op 7 februari 2023 failliet, met alle planten er nog in. Hoe verkoop je als curator een gloednieuw, maar heel specifiek ontworpen gebouw? En hoe raak je op een goede manier de vele planten in het gebouw kwijt, zonder dat ze dood gaan? Te gast is Daphne Beunk, curator en advocaat bij Florent. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser & Viggo Rijswijk/ Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Maxim van Mil / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Kippen in kleine hokjes die niets anders doen dan eten, drinken en eieren leggen: in de jaren tachtig was de legbatterij nog heel normaal. Ook bij eierbedrijf Van Loon legden de kippen in 1986 eieren aan de lopende band. De legbatterijen van het bedrijf in Gelderland en Limburg produceerden 3,5 miljoen eieren per week. De zaak was volledig gericht op export: maar liefst zestig procent van de eieren bestemd was voor Duitsland. De overige veertig procent werd verdeeld over Frankrijk, België en Scandinavië. Driekwart van alle eieren waren bestemd voor consumptie, de rest werd vloeibaar gemaakt en belandde in deegproducten. Midden jaren tachtig kampte het bedrijf al met dalende prijzen voor eieren, maar de problemen sloegen pas echt toe toen er in Duitsland per ongeluk bebroede eieren tussen de eieren gekomen waren die bestemd waren voor consumptie. Zodoende eindigde een ei met broedsel tussen de consumenteneieren. In Duitsland leidde dit tot een enorme rel. Eigenaar Joop van Loon ontkende overigens dat er bebroede eieren tussen de consumenteneieren waren gekomen, zo schreef NRC destijds. Volgens hem waren er in Duitsland eieren getest die niet van Van Loon afkomstig waren. Ook zou er het een en ander mis zijn geweest met een nieuwe testmethode. Maar of het nu waar was of niet: de rel in Duitsland zorgde ervoor dat er een grote exportmarkt wegviel voor Van Loon, waarmee een bankroet niet te vermijden was. De curator belandde met de bank in een interessante discussie: want als de bank een pandrecht heeft op de leghennen, hebben ze dat dan ook op de eieren? Oftewel: van wie is de kip en van wie het ei? Te gast is Piet Gunning, gepensioneerd advocaat en curator en nog altijd actief als adviseur van Stelvio Advocaten. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser & Viggo Rijswijk / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Sprookjes beginnen vaak met de bekende frase ‘Er was eens...’ en eindigen dan met ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’. Zo was er ook eens in 1989 het themapark ‘Het Land van Ooit’ in het Brabantse Drunen. Maar lang en gelukkig leefde dit park niet. Het Land van Ooit ging in de jaren nul tot twee keer toe failliet en het Belgische Land van Ooit hield het slechts enkele maanden vol. Het begin was voor ondernemersbegrippen wel sprookjesachtig. Pretparkdirecteur Marc Taminiau was in de jaren tachtig na een jarenlang dienstverband bij pretpark De Efteling ervan overtuigd dat achtbanen niet de toekomst waren van de pretparkbranche. Wat pretparken bezoekers volgens hem moesten bieden was ‘een ervaring’, met vooral veel theater. Hij zette zich daarmee af tegen de gevestigde orde. In zijn Land van Ooit zouden kinderen de baas zijn. Door in te zetten op acteurs en theatershows probeerde Taminiau kinderen een onvergetelijke ervaring te bieden. De eerste tien jaar, tussen 1989 en 1999 leek dit plan ook aardig te slagen. Er waren zelfs tv-series over Het Land van Ooit. Deze series, zoals Kloontje het Reuzenkind, waren best wel populair, maar waren eigenlijk ook een soort reclame. Dat vond het Commissariaat voor de Media ook, waarna de series aan banden werden gelegd. Begin jaren nul ging het minder goed met Het Land van Ooit en in 2006 ging het pretpark voor de eerste keer failliet. Maar er werden investeerders gevonden en zo maakte het park een doorstart onder leiding van Mascha Taminiau, de dochter van Marc Taminiau. Zij bracht de exploitatie van het park onder in een bv met de naam DuCate. De grond en het vastgoed bleef wel in handen van haar vader. Tweede Land van Ooit Zo had Marc Taminiau zijn handen vrij voor het openen van een tweede Land van Ooit in Tongeren, België. Dit park ging echter in een recordtijd failliet in augustus 2007, slechts twee maanden na opening. Marc Taminiau en zijn vrouw en zoon raakten verwikkeld in een strafproces vanwege fraude en werden uiteindelijk veroordeeld tot een boete en een voorwaardelijke celstraf. De negatieve media-aandacht die dit alles opleverde, maakte het ook voor Het Land van Ooit in Nederland moeilijk om nog bezoekers te trekken. Mogelijke bezoekers dachten simpelweg dat het park in Nederland failliet was net als het park in België. Zo ging Het Land van Ooit in Drunen uiteindelijk ook failliet op 22 november 2007. Opnieuw leken er mogelijkheden te zijn om het sprookje te laten voortduren middels een doorstart. Maar daar zat de gemeente Heusden, waar Drunen onder valt, niet op te wachten. Te gast is advocaat en curator Willem Berendsen, van LXA Advocaten. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser & Viggo Rijswijk / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Blokker stond er niet al te best voor toen ondernemer Michiel Witteveen in 2019 besloot het winkelbedrijf over te nemen van de familie Blokker. Hij wist dat het een zware klus zou worden, want hij was zelf president-commissaris van het bedrijf en had inzicht in de slechte prestaties van het winkelconcern. Maar hij kreeg volgens het FD wel een bedrag mee van 250 miljoen euro om verliezen te kunnen opvangen. Al snel besloot Witteveen afscheid te nemen van de Belgische tak van het bedrijf, die het zo mogelijk nog slechter deed dan het Nederlandse deel. Hij vond een koper in de Nederlandse ondernemer Dirk Bron en in februari 2020 werd de overname beklonken. Als bruidsschat kreeg Bron van Witteveen bij de overname een bedrag van 5 miljoen euro en de belofte dat hij nog een keer dit bedrag zou krijgen als de winkels een jaar later nog steeds open zouden zijn. Bron liet de de Blokkerformule al meteen los: de Belgische winkels gingen verder onder de naam Mega World en verkochten voortaan niet langer B- en C-merken, maar absolute budgetitems van twijfelachtige kwaliteit. Niet lang na de overname brak de coronacrisis uit, wat de zaken natuurlijk geen goed deed. Ook kreeg Bron het aan de stok met de verhuurders van de winkelpanden. In oktober 2020 besloot hij via de Belgische rechter bescherming aan te vragen tegen zijn schuldeisers. Maar de rechter besloot twee bewindvoerders aan te stellen, die uiteindelijk concludeerden dat een faillissement niet te voorkomen was. Bron probeerde dit nog aan te vechten, maar 21 december 2020 viel definitief het doek voor Mega World. Wat volgde was een juridische strijd tussen de curatoren, Bron en Witteveen. Wie droeg welke verantwoordelijkheid in dit faillissement? Te gast is Thierry Lammar, curator en advocaat-vennoot bij In Iure Constans in het Belgische Mechelen. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser & Viggo Rijswijk/ Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Zeppelins, luchtschepen of vliegende sigaren. Hoe je ze ook wil noemen, de tijd dat deze gigantische voertuigen door de lucht zweefden doet denken aan een vervlogen tijdperk. Toch was er eind jaren negentig sprake van een mogelijke terugkeer van de zeppelin. De uitbreiding van Schiphol stuitte op veel weerstand en zeppelins leken een stiller alternatief voor vliegtuigen. Tegelijkertijd was er naar aanleiding van onderzoek door de TU Delft veel media-aandacht ontstaan voor nieuwe ontwerpen van luchtschepen. Minister Annemarie Jorritsma besloot daarop in 1996 een rapport te laten opstellen over de haalbaarheid van luchtschepen in Nederland, wat positief uitviel. De sterren stonden dus gunstig voor zeppelinbouwer Rigid Airship Design (RAD), een initiatief van de Schotse techneut Ian Alexander. Alexander droomde al van kinds af aan om zijn eigen luchtschepen te gaan bouwen, en toen er in Nederland interesse ontstond voor een zeppelinbouwer was hij er dan ook als de kippen bij. Dat deze Schot ook nog eens zeer mediageniek was, kwam voor de luchtschiplobby natuurlijk goed van pas. De plannen waren reusachtig: er moest een hangar komen van ongeveer 270 meter lang en vijftig meter breed, vlak bij Lelystad. De ambitie was om de eerste exemplaren zo rond 2003 van de band te laten rollen. Voor deze plannen was natuurlijk geld nodig. Dubieuze én serieuze investeerders De eerste en meest enthousiaste investeerder was Robert Jan Doorn. Deze omstreden ondernemer stond in de jaren tachtig en negentig bekend als meesterwitwasser en zat zelfs een korte periode in de gevangenis in Zwitserland. Eind jaren negentig was hij echter weer op vrije voeten en nodigde hij Alexander uit om te komen werken aan de zeppelinplannen op zijn landgoed Swaenenburgh in S’ Gravelande. Hierna volgden meer investeerders, waaronder Stork (Fokker), RDM van bedrijvendokter Joep van den Nieuwenhuyzen, Greenfield Capital en een vriend van Doorn, vastgoedbaas Maup Caranza. Gezamenlijk staken zij miljoenen guldens in het project. Daarmee konden de werkzaamheden beginnen, maar vanaf dag één zat het tegen voor het bedrijf. In de zomer van 2001 viel, amper drie jaar na de oprichting van het bedrijf, alweer het doek voor Rigid Airship Design. Hoe kwam het dat de luchtschepen van het bedrijf uiteindelijk niet meer bleken te zijn dan luchtkastelen? Te gast is Sjoerd Warringa, curator en partner bij Ten Holter Noordam advocaten. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser & Viggo Rijswijk/ Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Maxim van Mil / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Brasserie 1434 opende begin 2018 haar deuren in het hartje van Purmerend. Waar er de eerste maanden wat betreft omzet niks te klagen viel, stapelden de financiële tegenvallers zich voor ondernemer en chef-kok Roy Faber al snel op. Fabers compagnon, die de administratie deed, kreeg een burn-out en vertrok uit de zaak. Terwijl Faber nog bezig was om de boekhouding te doorgronden, vloog de luifel in 2019 van het pand af door een zware storm. Het kostte de brasserie naar schatting tonnen aan omzet. Zo ging Brasserie 1434 ‘gehandicapt’ de coronacrisis in. Een combinatie van coronasteun en maaltijden thuisbezorgen maakt het mogelijk dat de horecazaak de coronaperiode overleeft. Daarna gaan de zaken in principe goed: met de omzetten kunnen personeel en leveranciers betaald worden. Maar schuldeisers zijn ondertussen niet zo begripvol meer als tijdens de eerste lockdown. En als in 2022 duidelijk wordt hoeveel van de coronasteun Faber moet gaan terugbetalen, schrikt hij. Met zo'n drie ton schuld vreest hij voor faillissement. Faber neemt contact op met zijn boekhouder, die hem voorstelt een herstructureringsdeskundige aan het werk te zetten. Hoewel ook dat geld kost, besluit Faber om te beginnen aan een maandenlang traject om tot een onderhands schuldenakkoord te komen. Maar niet alle schuldeisers zien dat zitten. Te gast is Roy Faber, ondernemer en chef-kok van Brasserie 1434 in Purmerend. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven, en andere betrokkenen. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser en Viggo Rijswijk / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hoewel effectenhuis Van der Moolen al werd opgericht in 1892, begon het pas in de tweede helft van de twintigste eeuw uit te groeien tot een internationaal, groot bedrijf. De beurshandelaar vervulde een zogeheten hoekmansfunctie: Van der Moolen zorgde ervoor dat vraag en aanbod van papieren aandelen fysiek bij elkaar kwam, in Amsterdam, maar ook in New York. Onder leiding van topman Hans Kroon gingen de zaken in 1986 zo goed dat er een beursnotering aan te pas kwam. In de hoogtijdagen was Van der Moolen zelfs 1,2 miljard euro waard. Maar de digitalisering rukte vanaf de jaren negentig op en langzaam maar zeker ging het bergafwaarts met de beurshandelaar. Het tij moest in 2005 worden gekeerd door de overname van de kleinere branchegenoot Curvalue, dat op het vlak van digitalisering met het platform Online Trader goed bezig leek te zijn. De overname kostte Van der Moolen ruim 50 miljoen euro. Na de overeenkomst werd Curvalue-topman Richard den Drijver bestuursvoorzitter van Van der Moolen. Al een jaar later moest er echter fors worden afgeboekt op de overname. Vervolgens versleet Den Drijver de ene na de andere financiële directeur. Op 10 augustus 2009 vroeg de raad van commissarissen uitstel van betaling aan. Een maand later werd dit omgezet in een faillissement. Maar toen bleek dat Van der Moolen nog tientallen miljoenen tegoed had van de Duitse fiscus. Had het faillissement voorkomen kunnen worden? En in hoeverre is de ondergang van het handelshuis het gevolg van het beleid van topman Richard den Drijver en zijn adviseur en voormalig topman Hans Kroon? Te gast is advocaat en curator Hanneke de Coninck van Florent Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser en Viggo Rijswijk/ Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Gioval Transport vervoerde zeecontainers vanuit de haven naar het Europese binnenland. Maar toen de coronacrisis uitbrak en er wereldwijde problemen ontstonden in logistieke ketens, kreeg het kleine transportbedrijfje minder werk. Het personeel zocht zijn heil elders, maar de ondernemer probeerde zijn zaak nog door te zetten. Een schuldeiser vraagt uiteindelijk het faillissement aan dat op 10 januari 2023 wordt uitgesproken. Dit nieuws hoort de ondernemer echter pas als de curator hem voor het eerst belt. Het is het begin van een faillissement dat complexer blijkt dan aanvankelijk gedacht. Zo lopen privé betalingen en zakelijke betalingen door elkaar en is het niet direct duidelijk wie de schuldeisers van Gioval Transport zijn en wat er allemaal in de boedel zit. Als de curator erachter komt dat de ondernemer zijn huis te koop heeft gezet, weet hij dat hij snel moet handelen. Te gast is curator Ruben Berghuis, advocaat & curator bij DVDW en voorzitter van de vereniging voor Jonge Insolventierecht Advocaten (JIRA). Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser en Viggo Rijswijk / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het zal je maar gebeuren dat je als ondernemer op het randje van faillissement zit en dat de meeste schuldeisers wel een akkoord willen sluiten, maar dat er een crediteur dwarsligt. Voor 2021 ontkwam je dan niet aan een faillissement, maar sinds de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA) is er de mogelijkheid om die ene dwarsliggende schuldeiser via de rechtbank te dwingen om toch in te stemmen met een schuldenakkoord. Hoe werkt de WHOA precies en in hoeverre kan de wet bedrijven helpen om een bankroet te voorkomen? En werkt het instrument ook voor kleine ondernemingen? Te gast is advocaat Jacobine van den Dolder, die de afgelopen jaren ervaring opdeed met de WHOA. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Kozijnenverkoper Exakta wist in de jaren negentig heel goed hoe het klanten zover kon krijgen om voor duizenden guldens nieuwe kozijnen aan te schaffen. Exakta belde potentiële klanten en wist ze te verleiden tot het maken van een afspraak met een verkoper aan huis. Deze verkopers trokken vervolgens alle mogelijke verkooptactieken uit de kast om de kozijnen te verkopen, waarbij vanaf 1998 ook een zogeheten cashbackactie enorm hielp. Bij deze geldterugactie konden klanten het volledige verkoopbedrag terugkrijgen na 7,5 jaar, als ze zich tenminste aan alle speelregels van de actie hadden gehouden. De agressieve verkooptechnieken zorgden er in de jaren nul voor dat het imago van Exakta steeds slechter werd. Steeds meer deelnemers van de cashbackactie begonnen zich af te vragen of ze ooit hun geld wel terug zouden zien. Toen besloot het tv-programma Kassa in januari 2006 een uitzending aan het bedrijf te wijden. Het leidt ertoe dat Tian Herstel, partner en curator bij JPR Advocaten, op 28 januari 2006 aan de slag gaat als curator van Exakta. Hij treft honderden klanten die hun geld terug willen, maar het is de vraag of er wel geld is en wie daar recht op heeft. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Tijdens de coronacrisis nam fietsen een vlucht; het was een van de populairste vormen van recreatie in een tijd waarin veel andere vrijetijdsbesteding onmogelijk was. Aanvankelijk profiteerden verkopers van fietsen en fietsaccessoires. Ze konden de vraag bijna niet aan en bestelden volop nieuwe voorraden om maar geen ‘nee’ te hoeven verkopen. Maar door de chaos in wereldwijde aanvoerketens kwamen de spullen vaak laat aan. Ook zakte de fietshype weer in en keerde de vraag terug naar een normaal niveau. Het zorgde ervoor dat de Alkmaarse Groothandels Unie (AGU), verkoper van fietsonderdelen, -kleding en -accessoires in geldproblemen kwam. Het familiebedrijf moest reorganiseren en probeerde met schuldeisers een akkoord te sluiten volgens de Wet Homologatie Onderhands Akkoord (WHOA). Dit schuldenakkoord moest echter wel gefinancierd worden. Interim-topman Marijn Romer slaagde er bijna in om het bedrijf te redden, maar moest uiteindelijk uitstel van betaling aanvragen omdat de beoogde financier zich terugtrok. Als Mona de Vries-Meijer van Tanger Boddaert Advocaten en Erik Sweep van Oomen en Sweep Advocaten op dinsdag 19 augustus 2024 aan de slag gaan als bewindvoerders bij AGU, denken ze eerst nog aan het gangbare scenario, waarbij een surseance uitmondt in een faillissement. Maar dan blijken er een flink aantal partijen te zijn die het bedrijf willen redden. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR. Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ferrari's, Bentleys, Jaguars, maar ook Volkswagens of Kia's: als curator kun je ze zo maar tegenkomen in boedel (geleaset of in eigendom) en dan moet je die natuurlijk te gelde maken. Een partij die dit geregeld doet voor curatoren is BCA Group. Het bedrijf is de grootste autoveiler van Europa. In tien landen veilt het bedrijf per jaar 1,4 miljoen auto's. In Nederland gaat het om zo'n 70.000 auto's, waarvoor BCA 300.000 taxaties per jaar moet laten uitvoeren om te zien of een veiling überhaupt zin heeft. Iede Aukema is al 16 jaar directeur van BCA en tekende zijn arbeidscontract vlak voordat de kredietcrisis uitbrak. Kort daarna deed hij de veiling van de 285 auto's van de failliete DSB Bank van Dirk Scheringa. Hoe werkt het veilen van auto's uit een failliete boedel? Klopt het dat de mooiste auto uit het faillissement altijd van de bestuurder is? En hoeveel kreeg BCA voor de Mercedes E320 waar voormalig DSB-topman en oprichter Dirk Scheringa waarschijnlijk in rondreed? De antwoorden op die vragen en nog veel meer, hoor je in deze aflevering van Onder Curatoren. Onder curatoren Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan. In de serie ‘Onder curatoren’ praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over faillissementen en alles wat daar verder bij komt kijken. Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Toen de Bredase meubelwinkel BankstelXL in juni 2016 afbrandde tot de grond, werd het lastig voor eigenaar Joost van Dijk, ex-lid van motorclub No Surrender, om de touwtjes aan elkaar te knopen. En dan werd hij in eerste instantie ook nog verdacht van de brandstichting van BankstelXL.   De politie kon voor die toedracht echter onvoldoende bewijs vinden en dus werd de zaak tegen Van Dijk geseponeerd. De verzekeraars van BankstelXL wisten echter genoeg en deden hun best om zo weinig mogelijk aan Van Dijk uit te keren.   Op 7 maart 2017 volgt het faillissement van de meubelzaak. Aanvankelijk is Van Dijk nauwelijks bereid om mee te werken met curator Job Molkenboer. Maar na een dagvaarding en een goed gesprek verandert dat en trekken Molkenboer en Van Dijk samen op tegen de verzekeraars.   Voor Molkenboer is al snel helder dat de afwikkeling van het faillissement afhangt van een taxatieclausule in de verzekeringspolis van de meubelzaak. Die kan de boedel mogelijk tonnen euro's opleveren. Maar volgens de verzekeraars is er met die clausule een overduidelijke fout gemaakt. Wie trekt er aan het langste eind?  Te gast is Job Molkenboer van Molkenboer & Van der Kolk Advocaten    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de buurt van Breda verbouwden drie broers van Syrische komaf  komkommers, paprika's en andere groenten in kassen met een oppervlakte van 56 hectare groot. Capsicum noemden ze het tuinbouwbedrijf, naar het geslacht waar paprika's en pepers onderdeel van zijn.  Net als veel tuinders kregen de broers in 2021 te maken met een oplopende gasprijs. De oudste broer zag een kans en ging speculeren met gas- en stroomcontracten die hij al had ingekocht voordat Rusland Oekraïne binnenviel. Dat liet de makelaar van die contracten, energiebedrijf Powerhouse, aanvankelijk gewoon gebeuren.  Na de inval van Rusland in Oekraïne steeg de gasprijs, terwijl Capsicum juist had gespeculeerd op een daling. De verliezen van het bedrijf stapelden zich vervolgens hoog op.   De bestuurders en adviseurs van Capsicum gaan vervolgens creatief aan de slag met alle bezittingen van het bedrijf. De broers tuigen een constructie op waarmee ze hun bedrijf én hun schulden zo verhangen dat het bij een toekomstig faillissement moeilijk wordt voor een curator om zeggenschap te krijgen over de boedel.   Powerhouse vertrouwt het niet en vraagt net op tijd het faillissement aan van Capsicum. Op 29 november 2022 wordt het faillissement uitgesproken en gaat curator Mathieu Souren van Hoens & Souren Advocaten aan de slag, maar dat is niet makkelijk. De kassen worden namelijk gepacht door weer een andere partij, een stroman van de boers. Aan Souren de taak om de het bedrijf te doorgronden, de macht over de boedel te veroveren en ondertussen ook nog miljoenen komkommers en paprika's te verkopen.     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een bedrijf oprichten, een valse jaarrekening opmaken, deze opsturen naar de Kamer van Koophandel en vervolgens een hoop dure spullen bestellen: het is een vrij makkelijke manier van frauderen die curatoren geregeld zien. Tegen de tijd dat leveranciers zich afvragen of ze ooit nog betaald gaan worden, is het bedrijf failliet en de malafide ondernemer niet meer te traceren.  De gelegenheid maakt de dief en dus wordt er in Nederland voortdurend fraude gepleegd. Hoeveel? Daar zijn in Nederland geen officiële cijfers van, maar accountant PwC maakte ooit, in 2013, wel een inschatting. Zeker 11 miljard euro komt jaarlijks ‘onrechtmatig in verkeerde handen terecht'. De overheid is met ruim 7 miljard euro het grootste slachtoffer. Als het gaat om het herkennen en opsporen van fraude heeft de curator in Nederland veel mogelijkheden. Vele vormen van fraude worden namelijk faillissementsfraude zodra het bedrijf van de fraudeur of van een katvanger failliet gaat. De curator heeft vervolgens toegang tot alle gegevens die hij nodig heeft om te zien of er sprake is van fraude. Een simpele bundeling van data van het UWV, de Belastingdienst, de KvK en andere instanties laat al zien dat er iets niet helemaal klopt. Bijvoorbeeld bij een bedrijf dat miljoenen euro's per jaar verdient terwijl de bestuurder in de bijstand zit.     Aanpak  Vrijwel elke minister van Justitie belooft bij zijn of haar aantreden om korte metten te maken met fraude. Maar in de praktijk komt daar helaas nog niet veel van terecht.   Weliswaar kwam er regelgeving om ervoor te zorgen dat curatoren vaker aangifte zouden gaan doen van fraude. Maar die aangiftes belanden bij het Openbaar Ministerie onderop de stapel, omdat zwaardere criminaliteit voor gaat. Dit leidt ertoe dat de pakkans laag blijft. Het Financieele Dagblad schreef mei dit jaar nog dat het aantal witteboordencriminelen dat vrijuit gaat, is verdubbeld in de laatste tien jaar.   Dat is natuurlijk niet de ideale gang van zaken. Is het mogelijk om deze gegevens al te bundelen vóórdat er sprake is van een faillissement? En zo dus te voorkomen, in plaats van te genezen? Die vraag stelde Frits Kemp, gepensioneerd advocaat en curator, zijn hele carrière. Hij was een van de oprichters van 1Overheid en adviseerde verschillende overheden om preventief om te gaan met fraude. Dat zou de Nederlandse Staat miljarden kunnen besparen, zegt Kemp.  Is het inderdaad zo makkelijk? En waarom gebeurt het dan nog steeds niet op grote schaal? Frits Kemp is te gast in deze aflevering van Onder Curatoren.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  In de serie ‘Onder curatoren' praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over faillissementen en alles wat daar verder bij komt kijken.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

De luchtvaartsector was vorige eeuw een wereld van pioniers en avonturiers. Met een grote mond, een zak geld en een liefde voor vliegen was het als ondernemer niet lastig om een luchtvaartmaatschappij op te richten. Een van die luchtvaartondernemers was John Block. Na ondernemersavonturen bij Martinair en Transavia richtte hij in 1984 de luchtvaartmaatschappij Air Holland op. Uiteindelijk krijgt Air Holland zelfs een beursnotering.   In 1991 gaat het bedrijf voor het eerst failliet; het bezit dan 7 vliegtuigen. Twee doorstarts later is Air Holland een vliegtuigmaatschappij die 4 vliegtuigen leaset voor lijnvluchten op tropische bestemmingen en voor het faciliteren van pakketreizen van reisbureaus. Block is inmiddels overleden en Air Holland is sinds 2000 in handen van ondernemer Cees van Dormael, die een enorme fascinatie heeft voor de luchtvaart.   Van Dormael stopt miljoenen van zijn eigen geld in de luchtvaartmaatschappij, maar het is lastig om Air Holland financieel gezond te krijgen. Hoewel de luchtvaartmaatschappij met een zogeheten ‘Air Operator Certificate' toestemming heeft om commerciële vluchten uit te voeren, is en blijft de financiële administratie een rommeltje.   Al in de zomer van 2002 wordt curator Peter Ingwersen van Pot Jonker Advocaten gebeld door de rechter-commissaris over Air Holland. Ingwersen zegt zijn zomervakantie af omdat er mogelijk een faillissement op handen is. Dit gebeurt nog een tweede keer, tijdens zijn herfstvakantie in 2003. Maar tot twee keer toe weet Van Dormael een faillissement te voorkomen.   Als de luchtvaartmaatschappij dan uiteindelijk op 10 februari 2004 uitstel van betaling aanvraagt zijn Ingwersen en zijn collega Rocco Mulder al goed ingelezen. Toch is het de eerste tijd alle hens aan dek om de luchtvaartmaatschappij nog even in de lucht te houden.   Te gast is Peter Ingwersen, partner en curator van Pot Jonker Advocaten    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hoe klein Nederland ook is: de manier waarop curatoren worden benoemd, is overal net even anders. Niet alleen verschillen de criteria voor benoeming van elkaar, maar ook de criteria voor de benoembaarheid. En dus is het elke keer weer spannend en verrassend welke curator aan de slag mag met een nieuw faillissement.  Deze keer gaat het daarom over die benoeming van curatoren, maar ook over de historie van het faillissementsrecht, die daaraan ten grondslag ligt.   In de Romeinse tijd kregen schuldenaren nog te maken met strafrechtelijke vervolging. Ook waren schuldeisers soms leidend in de afwikkeling van een faillissement. Uiteindelijk kwam er in Amsterdam in de zeventiende eeuw een zogeheten Desolate Boedelkamer om ervoor te zorgen dat een bankroet goed werd afgewikkeld. Toen al werd dat meestal gedaan door advocaten, terwijl in principe iedereen benoemd kan worden als curator.   Te gast is Bert Jansen, curator en advocaat bij Dommerholt Advocaten, maar ook docent en onderzoeker insolventierecht aan de Radboud Universiteit.   Jansen is bezig met een proefschrift over de benoeming van de curator en kan dus wat licht werpen op dit geheimzinnige proces. Hij constateert dat er sprake is van willekeur en rechtsongelijkheid. Dat hoeft niet meteen te betekenen dat de keuzes voor curatoren tegenvallen, of dat hun werk ondermaats is. Maar soms zijn de criteria voor verwijdering van de curatorenlijst anders in het ene arrondissement dan in het andere. Of erger: mocht er van overheidswege worden getornd aan dit systeem, dan is er helemaal geen uniforme regel om op terug te vallen.  Jansen beargumenteert dat daarmee eigenlijk geen gevolg wordt gegeven aan de nieuwste Europese richtlijn voor de benoeming van curatoren. Die moet namelijk duidelijk, transparant en rechtvaardig zijn.    Onder Curatoren    Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.    In de serie ‘Onder curatoren' praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over faillissementen en alles wat daar verder bij komt kijken. Aangezien Thomas van Zijl op vakantie is, wordt hij deze keer vervangen door presentator Meindert Schut.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij    See omnystudio.com/listener for privacy information.

Dat er veel ellende is bij ondernemers, is niet altijd terug te zien in de faillissementscijfers. Veel kleine ondernemers komen namelijk terecht in de Wet Schuldsanering Natuurlijke Personen. Wie persoonlijk aansprakelijk is voor de schulden van zijn onderneming en geen uitweg meer ziet, kan hulp krijgen via deze wet. Meestal bij de gemeente, die wettelijk verplicht is om natuurlijke personen te helpen op het moment dat de schulden problematisch worden.  Vervolgens komen ondernemers via de gemeente terecht bij de schuldhulpverlener. Die kan in kaart brengen hoe de ondernemer ervoor staat en kan contact opnemen met schuldeisers om tot een regeling te komen, desnoods met een krediet van de gemeente. Te gast is Jacqueline Zuidweg, oprichter van schuldhulpverlener Zuidweg & Partners. Haar bedrijf bestaat al dertig jaar en werkt ondertussen voor 170 gemeentes.   Zuidweg ziet al jarenlang hoe complex het kan zijn om als ondernemer uit de schulden te komen; zeker als er ook nog privéproblemen spelen.    Onder Curatoren   Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In de serie ‘Onder curatoren' praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over faillissementen en alles wat daar verder bij komt kijken. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Toen de Hoogovens in 1966 aluminiumfabriek Aldel opende, was dat niet voor niets in Delfzijl. De fabriek moest daar zorgen voor meer werkgelegenheid: niet alleen voor de lokale bevolking, maar ook voor voormalig mijnbouwers uit Limburg.   In twee hallen van bijna een kilometer lang stonden in de hoogtijdagen van Aldel 348 ovens waarin aluminium werd gemaakt. Aluminium staat ook wel bekend als gestolde elektriciteit, omdat er enorm veel stroom nodig is voor het productieproces, het zogeheten ‘Hall-Héroult-proces'. Daarbij wordt er onder meer zoveel stroom door de grondstof aluinaarde  gejaagd dat er aluminium overblijft. Al in de jaren tachtig bleek Aldel een speelbal te zijn van de elektriciteitsprijs én de aluminiumprijs.   Begin jaren tien werd de situatie nijpend, maar geen van de betrokken partijen hield er rekening mee dat Aldel failliet zou kunnen gaan. Toch gebeurde dat op 30 december 2013. De fabriek was toen in handen van Klesh, een Amerikaanse investeerder. Er volgde een doorstart, een tweede faillissement en weer een doorstart. Uiteindelijk werd grondstoffenhandelaar Glencore eigenaar van de aluminiumfabriek.   Tot drie keer toe kwam curator Erik Eshuis van Trip Advocaten naar de fabriek om steeds minder medewerkers toe te spreken en te ontslaan. Twee keer wist hij samen met buitenlandse investeerders de aluminiumfabriek een nieuwe toekomst te geven. Maar toen steeg de energieprijs naar ongekende hoogte door de oorlog in Oekraïne. En na het derde faillissement op 27 oktober 2022 was duidelijk dat Aldel voorgoed verleden tijd was.   Wat denk je als curator wanneer je voor de derde keer wordt gebeld voor dezelfde onderneming?  En: hoe ontmantel je 348 gespecialiseerde ovens die staan op grond die misschien wel verontreinigd is?  Te gast is Erik Eshuis, partner en curator bij Trip Advocaten.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.     In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Begin jaren tien was de pre-pack, ook wel flitsfaillissement genoemd, helemaal in de mode. Hierbij verschijnt de beoogd curator al ver voor het faillissement ten tonele om te regelen dat het bedrijf na het naderende bankroet direct kan doorstarten. Maar het faillissement van kinderopvangorganisatie Estro in 2014 gaf de pre-pack een negatief imago. De pre-pack zou in dit geval misbruikt zijn om van een deel van het personeel af te komen.  Naar aanleiding hiervan kwam er een wetsvoorstel dat ervoor moet zorgen dat werknemers beter beschermd worden als een onderneming failliet gaat, genaamd ‘wetsvoorstel rechten van de werknemer bij overgang van een onderneming in faillissement'. Deze wet moet gaan regelen dat werknemers ook bij een faillissement hun baan behouden. Alleen bij slechte bedrijfseconomische omstandigheden kan de doorstarter alsnog van (een deel van) het personeel afkomen.   Maar volgens Marc van Zanten, curator, advocaat en partner bij CMS is het helemaal geen goed idee dat deze wetgeving er komt. Volgens hem kan het juist ervoor zorgen dat minder mensen hun baan behouden na een faillissement, omdat het door deze wetgeving moeilijker zou worden om een failliete onderneming door te starten.  Hoe dat precies zit en wat het slechte imago van de pre-pack of het bliksembankroet ermee te maken heeft, bespreken Van Zijl en Hermanides in deze aflevering van Onder curatoren.     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.  In de serie ‘Onder curatoren' praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over faillissementen en alles wat daar verder bij komt kijken. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als een stagiair van JPR Advocaten in september 2013 de curator wordt van de Hollandse Goudinkoper, blijkt dat de goudhandelaar weinig waarde hechtte aan een goede administratie. Ook vrij ongebruikelijk: de ondernemer ging zonder beveiliging zelf met ladingen sloopgoud de grens over.   Zo begint voor verschillende curatoren van JPR Advocaten een zoektocht naar geldstromen die moeilijk te traceren zijn.De lijst schuldeisers blijkt tot aan Dubai te reiken. En de boedel zelf ligt deels buiten bereik: verschillende partijen goud waren voor het faillissement namelijk in beslag genomen door de douanes in België en Griekenland. En het blijkt nog niet zo makkelijk om dat sloopgoud terug te krijgen.   Te gast is Paul Schepel van JPR Advocaten.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Soms gaan bedrijven ten onder omdat er een einde komt aan gerelateerde illegale activiteiten, zoals bij sportschool Olympic Gym met vestigingen in Hengelo en Enschede. Zolang Ronald B., de eigenaar van Olympic Gym, nog geld verdiende met zijn hennepkwekerij ging het goed met de sportschool. Maar toen de hennepkwekerij in mei 2017 werd opgerold, ging het bergafwaarts met het bedrijf.  Nadat de sportschoolketen in juli 2018 failliet ging, werd curator Philippe Schol van Schol & Gorter Advocaten aangesteld om de zaak af te wikkelen. Dat was niet eenvoudig, omdat er sportapparaten uit de boedel werden gestolen. Schol besloot het er niet bij te laten zitten en wist de gestolen apparatuur uiteindelijk terug te vinden bij Ronald B.  Schol zet zijn werk voort, todat er op een dag wordt aangebeld bij hem thuis. Schol houdt kantoor in Enschede, maar woont net over de grens in Duitsland. De Duitse politie staat voor zijn deur met de mededeling dat hij met de dood werd bedreigd. Schol zoekt in Nederland naar het verhaal achter deze waarschuwing, maar krijgt te horen dat hij zich niet al te veel zorgen moet maken.   Op 6 november 2019 wordt Philippe Schol neergeschoten tijdens het uitlaten van zijn hond. Het is twee maanden na de fatale aanslag op advocaat Derk Wiersum. In tegenstelling tot Wiersum overleeft Schol de aanslag. Nu, vijf jaar later, stelt hij de Staat aansprakelijk. Hoe Schol terugkijkt op het faillissement en op alles wat hij heeft meegemaakt, hoor je in deze laatste aflevering van ‘Onder curatoren' voor de zomerstop. Ook te gast is Richard Korver, de advocaat van Schol. Hij vertelt waarom Schol de Staat aansprakelijk heeft gesteld.  Wederhoor  BNR heeft het OM Oost Nederland, het ministerie van Justitie en Veiligheid en de advocaat van Ronald B. om wederhoor gevraagd naar aanleiding van het verhaal van curator Philippe Schol.   Het OM Oost Nederland reageerde als volgt:  Het Nederlandse OM is bekend met de bedenkingen van de heer Schol over de gang van zaken. Daarover hebben wij ook meerdere gesprekken met hem gevoerd. De kwestie ligt genuanceerder dan wordt geschetst. De informatie waarover OM en politie destijds beschikten gaf geen aanleiding om te verwachten dat de veiligheid van de heer Schol zo ernstig in gevaar zou kunnen komen. Daarnaast is het Nederlandse OM niet bevoegd om in het buitenland, waar de heer Schol destijds woonde, veiligheidsmaatregelen te treffen. Dat de Duitse politie de heer Schol informeerde was op verzoek van het Nederlandse OM. Ook werden in Nederland wel degelijk diverse maatregelen getroffen, maar over concrete maatregelen doen wij nooit mededelingen.  Het ministerie van Justitie en Veiligheid reageerde als volgt:  Advocaten zijn één van de hoeders van de rechtsstaat, zij beschermen onze veiligheid, vrijheid en rechtvaardigheid. Met de maatregelen in het stelsel bewaken en beveiligen zetten we alles op alles om bedreigde personen, waaronder ook advocaten, te beveiligen en weerstand te bieden tegen de dreiging die op hen gericht is. Hierbij staat in alle gevallen het voorkomen van geweld centraal.  Wat de heer Schol is overkomen is verschrikkelijk. De heer Schol heeft meerdere gesprekken gevoerd met onder andere de (toenmalige) Minister van Justitie en Veiligheid. De grote impact die de aanslag op de heer Schol en zijn naasten heeft gehad is toen duidelijk naar voren gebracht. Zoals bekend heeft de heer Schol een procedure aanhangig gemaakt tegen de Staat. Omdat deze procedure nog loopt, doet het ministerie daar geen mededelingen over. Evenmin doet het ministerie uitspraken over individuele beveiligingssituaties.   Van de advocaat van Ronald B. heeft BNR nog geen reactie ontvangen.  NRC vroeg eerder om wederhoor aan de advocaat van Ronald B. over de zaak Philippe Schol.  De advocaat van Ronald B. laat weten dat haar cliënt stelt „geen enkele betrokkenheid” te hebben gehad bij het schietincident waarbij Philippe Schol gewond raakte. Aldus NRC.  Op vakantie  Onder curatoren gaat een paar weken op vakantie. Luister in de tussentijd vooral een van de eerdere afleveringen. Bijvoorbeeld de tweede aflevering van het tweede seizoen over de ondergang van de Nederlandse tak van Lehman Brothers of aflevering nummer zeven van het tweede seizoen over het faillissement van een gigantische kippenslachterij. Of begin helemaal aan het begin met de allereerste aflevering over het Slotervaartziekenhuis. In september zijn we er weer met nieuwe verhalen van de puinruimers van het bedrijfsleven.  Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wanneer een gordijnenverkoper faillissement moet aanvragen, is dat  anders dan wanneer een grafsteenhouwerij bankroet gaat. Het is immers enorm pijnlijk als er een grafmonument zoek is, waar een klant de naam van zijn overleden kind op wilde laten inscriberen.  Skledar en Brandwijk was een grafsteenhouwerij zoals er veel zijn in Nederland. Een bedrijf met een enorm terrein met allerlei soorten stenen en een kleine showroom die eruitzag als een kleine begraafplaats.   Maar eigenaar Aart Brandwijk kwam in de jaren voor het faillissement in de financiële problemen. Hij moest medewerkers ontslaan, waardoor de kwaliteit van het ambachtelijke werk te wensen over begon te laten. Klanten kregen soms de verkeerde grafsteen, of ze kregen het grafmonument geleverd met de verkeerde tekst erop.   Ook het verkopen en terughuren van het bedrijfspand kon de grafsteenhouwerij er niet bovenop helpen: op ** gaat Skledar en Brandwijk failliet.   Elsa Bruggink, advocaat en curator bij Benthem Gratama, treft een onderneming wiens klanten geen vertrouwen meer hebben in de zaak. De administratie laat te wensen over, waardoor grafstenen op het terrein niet meer zo makkelijk te koppelen zijn aan diegenen die ervoor hebben betaald.  Hoe ga je om met debiteuren die niet alleen ontevreden zijn, maar ook rouwen om een dierbaren? Dat hoor je in deze aflevering van Onder Curatoren.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Bedrijfsspionage kan flink wat geld opleveren. Maar zodra het wordt ontdekt of er geruchten de ronde gaan doen, kan het ook van de ene op de andere dag de ondergang van een bedrijf inluiden.   In 1994 werd Turboned opgericht, een Nederlands bedrijf dat een lucratieve handel zag in scheepsonderdelen en het onderhoud daarvan. Een van de belangrijke scheepsonderdelen van een groot schip is een zogeheten turbocompressor. De onderdelen persen lucht op een specifieke manier door de motor, waardoor deze meer rendement oplevert. Zonder zo'n turbocharger komt een groot schip eigenlijk maar amper vooruit. Een belangrijke producent van deze onderdelen is het grote, Zwitserse ABB.   Hans Franken, een ex-werknemer van ABB, ziet wel wat in Turboned en besluit aandeelhouder te worden. Het scheepsonderdelen- en onderhoudsbedrijf gaat ook turbocompressoren maken en boert goed. Zo goed dat Fortis Private Equity, dat later verder gaat onder de naam ABN Participaties, besluit het bedrijf over te nemen. Turboned lijkt niets minder dan een Nederlandse groeibriljant.  Door die groei begint ABB echter te merken dat het kleine Turboned toch wel érg groot wordt in de handel in turbochargers. Niet in het minst omdat de compressoren van Turboned veel goedkoper zijn dan die van ABB.  Het Zwitserse bedrijf doet navraag in de sector en hoort geruchten over bedrijfsspionage. Er gaat een verhaal rond over medewerkers van Turboned die enveloppen met contant geld zouden hebben gegeven aan medewerkers van ABB in ruil voor technische tekeningen van het Zwitserse bedrijf. Turboned zou aan de hand van deze tekeningen kopieën maken van de turbocompressors in China..   ABB laat het er niet bij zitten en legt beslag op zo'n beetje alle vennootschappen van Turboned. Op 11 december 2012 valt Turboned om.  Curator Pim Nuiten, partner bij Bowmer Nuiten Nooteboom, krijgt bij binnenkomst één ding meteen te horen: hij mag niet aan de voorraad scheepsonderdelen komen, vanwege het beslag van ABB. Valt een bedrijf nog te redden als het eenmaal beschuldigd wordt van bedrijfsspionage?     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wat als je goedkope flessen wijn via een tussenpersoon doorverkoopt aan beleggers voor het tienvoudige van de prijs? En wat als je die wijnbeleggers grote rendementen belooft, maar ze betaalt met het geld van nieuwe klanten?  Dat John Taylor, de oprichter van wijnbeleggingsfonds Bordeaux Advisory, een piramidespel speelde was voor kritische volgers al vrij snel duidelijk. Toch slaagde Bordeaux Advisory er vanaf 2003 in om per saldo 15 miljoen euro op te halen. Het beleggingsfonds lokte beleggers via advertenties, waarin rendementen werden voorgespiegeld van 20 tot 30 procent per jaar. De beleggers ontvingen voor hun inleg een certificaat; de wijn zelf kregen ze nooit te zien. De flessen werden volgens Bordeaux Advisory opgeslagen in een koele, geconditioneerde omgeving. De beleggers, die vaak allesbehalve wijnkenners waren, wilden maar al te graag geloven dat de wijn die ze aankochten enorm in waarde zou stijgen. Om alle twijfel weg te nemen, beloofde Bordeaux Advisory de wijn bij eventueel gebrek aan waardestijging weer terug te kopen voor het oorspronkelijke bedrag.  Toch kon het bedrog niet blijven voortduren. In een poging te ontkomen aan de toorn van de Autoriteit Financiële Markten verhuisde het wijnbeleggingsfonds in 2006 naar Luxemburg. Maar dat mocht niet baten.  Toen de circa 350 beleggers ontdekten dat ze hun inleg nooit meer terug zouden zien, namen ze advocaat Rob Silvertand in de arm. Ondertussen deed ook de FIOD al onderzoek. Op 11 november 2008 gaat Bordeaux Advisory failliet. Hidde Reitsma van AMS Advocaten komt er als curator al snel achter dat dit geen gewoon faillissement is. Taylor, het brein achter het wijnpiramidespel, zit dan al vast in de Bijlmerbajes.  Reitsma gaat op zoek naar de wijn waar het allemaal mee was begonnen. Bestaat die wijn eigenlijk wel? En is het genoeg om 15 miljoen euro terug te betalen aan boze beleggers?    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Wat als een gewaardeerd lid van de lokale gemeenschap, een vriendelijke man die in chique auto's rijdt, een fraudeur blijkt te zijn?  De heer Jansen, bestuurder van de kleine investeringsmaatschappij Parthes, was in 2016 zo'n gerespecteerde man. Hij stak geld van zijn naasten in een onderneming in rouwdiensten, in een vishandel, in een stel start-ups, maar ook in dure auto's en een chique sloep. Hij leidde een luxe leven, waardoor zijn status als succesvol investeerder door niemand in twijfel werd getrokken.   De schuldeisers van Parthes waren vrienden, familie, mensen uit de kerkgemeenschap: allemaal vertrouwden ze erop dat hun geld of zelfs hun pensioen veilig zou zijn bij de bestuurder. Ze vroegen geen zekerheden voor de leningen die zij aan hem verstrekten.   Maar al enkele jaren na oprichting krijgen klanten geen rente en aflossing meer betaald. De leningen die Parthes wél afsluit hebben steeds kortere looptijden en steeds hogere rentepercentages. Steeds meer crediteuren krijgen het vermoeden dat er sprake is van fraude, mogelijk zelfs een piramidespel.  Ondertussen probeert de ondernemer de schuldeisers die het hardst roepen tevreden te stellen door zijn sloep en zijn dure auto's aan ze te geven.   In november 2019 krijgt Willem van Nielen, partner en curator bij Recoup Advocaten, een belletje van de rechter-commissaris. Deze vraagt hem om curator te worden van Parthes. De crediteuren hebben zich namelijk verenigd en vragen om een ervaren fraudecurator. Van Nielen weet wat hij moet doen: zo snel mogelijk binnentreden bij de bestuurder thuis om zo veel mogelijk administratie en data in beslag te nemen.   Maar hoe ontmantel je een mini-imperium van bedrijfjes, panden, een lening aan een lid van de Quote 500, een Bentley, een Aston Martin én een onderneming in begrafenisdiensten?     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Verslavingszorginstelling Victas, eerder bekend als Centrum Maliebaan, is in de jaren negentig een begrip in Utrecht en omstreken. De verslavingszorg staat bekend als kwalitatief hoogstaand. Van dakloze heroïneverslaafde tot gokverslaafde topadvocaat: ze krijgen er allemaal passende verslavingszorg; op afstand of binnen de instelling zelf.   In de jaren nul groeit de verslavingszorg van Centrum Maliebaan uit zijn voegen. Maar een nieuw pand aan de A.B.C.-straat in hartje Utrecht komt maar met moeite tot stand, onder meer door bezwaren van omwonenden. Als tijdelijke huisvesting van het hoofdkantoor huurt de verslavingsinstelling daarom een duur pand aan de Tolsteegsingel, eveneens een A-locatie.   Ondertussen verandert het overheidsbeleid na de kredietcrisis van 2008. Waar schaalvergroting eerst nog een toverwoord was in de zorg, blijkt dat totaal anders te liggen in de jaren tien. Zoveel mogelijk zorg moet buiten de muren van zorginstellingen worden geregeld en het aantal doorverwijzingen van huisartsen slinkt. Victas en andere zorginstellingen krijgen te maken met overcapaciteit.   Uiteindelijk komt het hypermoderne pand in de A.B.C.-straat er toch. Mede dankzij een hypotheek van 35 miljoen euro van de Rabobank. In 2010 wordt de eerste paal geslagen van het complex dat speciaal is ontworpen voor verslavingszorg.  Maar dan blijkt dat de zorginstelling, die vanaf 2013 Victas heet, niet zo makkelijk van het dure huurpand in de Tolsteegsingel afkomt. Het gehuurde én ontwikkelde vastgoed wordt een molensteen om de nek van Victas. En het aantal cliënten loopt terug door het nieuwe zorgbeleid.  Op 1 april 2016 vraagt de instelling uitstel van betaling aan. Advocaat en curator Johan Westerhof moet bliksemsnel aan de slag om ervoor te zorgen dat de verslavingszorg, waaronder het verstrekken van methadon, door kan gaan.     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Bij webwinkel Koopjedeal kunnen klanten terecht voor een goedkope nieuwe stofzuiger, verloopstukjes voor elektronica of zelfs een weekendje weg. Op elke aanbieding zit een tijdsklok; een formule die na de oprichting in 2012 leidt tot snelle groei.   De twee jonge oprichters, Ilias Ahayan en Karrar Al-Hasa'i, steken al het geld dat ze verdienen weer in hun bedrijf. De financiering hebben ze op een aparte manier geregeld, namelijk via hun klanten. Oftewel: als een consument een bestelling doet, maakt Koopjedeal het geld meteen over naar de leverancier, waarna de spullen verstuurd worden.   Jarenlang gaat dit net goed, al schrijft het hard groeiende bedrijf zelden zwarte cijfers. In 2018 biedt een geïnteresseerde meer dan 10 miljoen euro voor het hele bedrijf, maar de twee oprichters wijzen het bod af. Ze willen verder groeien.  Maar het noodlot slaat toe. In september 2018 ontstaat er brand in een groot magazijn van Koopjedeal in Molenaarsgraaf. Ruim twee miljoen euro aan voorraad gaat in rook op.  Koopjedeal werkt zich een slag in de rondte om dat verlies te compenseren, maar dat gaat nogal moeilijk. De marges van het bedrijf zijn flinterdun en er moet twee miljoen euro verlies worden opgevangen van klanten wiens producten in het getroffen magazijn al waren betaald. Onbetaalde leveranciers leggen beslag op goederen en zelfs de Autoriteit Consument & Markt komt polshoogte nemen vanwege de vele klachten over de webwinkel.  Als de jonge ondernemers op 3 juli 2019 uitstel van betaling aanvragen treft bewindvoerder Victor Kruit van HAUT Legal & Tax een bedrijf aan dat niet meer verder kan. Nog even lijkt het erop dat een externe financier over de brug komt, maar uiteindelijk moet Koopjedeal op 8 juli 2019 faillissement aanvragen.  Dan verschijnen ondernemers Niels Verwij en Jarno Goesten ten tonele, beide aandeelhouder van Dekbed-Discounter.nl. Zij willen Koopjedeal maar al te graag doorstarten. Aanvankelijk wil de webbouwer van Koopjedeal daar niet aan meewerken, maar dan ontspint zich een machtsspel dat zijn weerga niet kent.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Rond de eeuwwisseling was internet nog een magisch woord en waren beleggers ervan overtuigd dat er veel geld mee te verdienen was. Internetbedrijven maakten in korte tijd een snelle groei door. In Nederland ging het om internetprovider World Online, maar ook om glasvezelbedrijf KPNQwest, een samenwerking tussen het Nederlandse KPN en het Amerikaanse Qwest, beide telecombedrijven. KPNQwest ging in 1999 naar de beurs in Amsterdam om snel uit te groeien tot een bedrijf met miljarden aan beurswaarde. De belofte van de Amerikaanse topman Jack McMaster om het grootste glasvezelbedrijf van Europa te worden, leidde ertoe dat het bedrijf miljardenschulden maakte om zo snel mogelijk heel veel glasvezel aan te leggen. Dit gebeurde onder toezicht van onder meer Eelco Blok, toen de gedoodverfde opvolger van KPN-topman Ad Scheepbouwer en verbonden aan KPNQwest als commissaris. Maar er kwam een flinke kink in de kabel. De technologie ontwikkelde zich razendsnel, waardoor er over een kabel veel meer internetdata kon worden verstuurd dan eerder gedacht. Daarbij kwam dat ook concurrenten als een razende glasvezel aanlegden. Zo ontstond er een enorme overcapaciteit, waardoor het bedrijf in de problemen kwam.  De beurswaarde van het bedrijf verdampte zienderogen en op 31 mei 2002 wordt het faillissement uitgesproken. De leeggelopen beursreus laat niet alleen een schuld achter van 4,2 miljard euro, maar ook een heleboel geschrokken schuldeisers en beleggers.  Fraude? Gaandeweg blijkt dat het AEX-fonds er een omstreden manier van boekhouden hanteerde. Hierbij werd de omzet van langjarige contracten direct in een keer ingeboekt, in plaats van deze uit te smeren over de looptijd van het contract. Vanwege deze mogelijke fraude besluiten de curatoren aanvankelijk te gaan procederen in de Verenigde Staten.   In verband met de ziekte van een van de curatoren wordt in 2006 Marcel Windt ingevlogen, toen nog werkzaam voor advocatenbureau Houthoff, inmiddels curator en partner bij advocatenkantoor Windt Le Grand Leeuwenburgh  Hoe pakt Windt de draad van dit enorme dossier op? Wat komt er allemaal naar boven tijdens het onderzoek naar mogelijk de grootste boekhoudfraude uit de Nederlandse geschiedenis? En: heeft Windt Jack McMaster, de voormalig ceo van KPNQwest, nog ontmoet tijdens het procederen?     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Sam van Zuilen / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Rijk worden met een slachterij: ondernemer Huib van der Vecht, lid van de Quote 500, kreeg het voor elkaar met zijn Gecombineerde Pluimvee Slachterijen (GPS). Tot in de jaren tien bouwde hij aan zijn bedrijf in Nunspeet. Dat leverde hem volgens Quote een vermogen op van 165 miljoen euro.   GPS was allesbehalve klein: het bedrijf uit Nunspeet slachtte tot de coronacrisis één miljoen kippen per week en stond in de top drie van grootste kippenslachterijen van het land. Het bedrijf was dan ook de trots van Nunspeet. GPS zorgde immers voor werkgelegenheid en Van der Vecht was een graag geziene ondernemer, die altijd bereid leek om geld te steken in lokale initiatieven.   Van der Vecht verkocht het bedrijf in 2019 aan ondernemer Bart Remkes. Deze investeerde miljoenen om de slachterij te moderniseren en de winst op te krikken, maar ondertussen werd het bedrijf steeds strenger bekeken door de NVWA en ook het grote waterverbruik van de slachterij werd een probleem voor de omgeving. Bovendien waren de marges, ondanks 200 miljoen euro aan omzet, flinterdun.    Als de coronacrisis uitbreekt raakt het bedrijf, dat voornamelijk aan horeca levert, echt in de problemen. Dat is niet alleen slecht nieuws voor de leveranciers die per week miljoenen slachtkuikens aanleveren, maar ook voor de 300 veelal ongeschoolde medewerkers en Oost-Europese uitzendkrachten die elke dag in de koelcel de kip verwerken.  Als het bedrijf op 30 oktober 2020 uitstel van betaling krijgt, gaat bewindvoerder Frans van Oss van OMVR Advocaten op zoek naar kandidaten om het bedrijf door te starten, maar dat blijkt niet makkelijk.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Halverwege de jaren tien was deelmobiliteit in opkomst. Immers, waarom zou je nog een eigen auto of scooter aanschaffen als je ook via een handige app er een kon delen met anderen? GoSharing was een van de bedrijven die met deelscooters een snelle groei doormaakte. In veel Nederlandse steden werd de gifgroene scooter een vast onderdeel van het straatbeeld.  GoSharing was ontstaan uit een ander bedrijf, GreenMo. Dit bedrijf verzorgde het elektrische scooter- en fietsenpark voor bezorgbedrijven als Just Eat Takeaway, Gorillas, Getir, Domino's Pizza, New York Pizza, maar ook de Politie, PostNL en zelfs het CBR maakte gebruik van de voertuigen van GreenMo. En aangezien de bezorgmarkt aan het begin van de coronacrisis hard groeide, groeide GreenMo hard mee.   Dit koninkrijk van scooters werd opgericht door ondernemers Doeke Boersma en Donny van den Oever. De mannen hadden grote ambities. Zo bezigde oprichter Doeke Boersma veelvuldig de gevleugelde uitspraak ‘een jaar zonder overnames is een jaar niet geleefd'. Twee van de aanwinsten zijn E-Bike To Go en onderhoudsbedrijf Helmstadt. Maar dan blijkt de vraag naar bezorgde boodschappen en maaltijden na de coronacrisis tegen te vallen. Ook zijn de deelscooters ondertussen een geliefd object geworden van vandalen. Langzaam maar zeker krijgen de deelscooters van GoSharing, maar ook van concurrenten zoals Felyx een steeds slechter imago. Gemeentes werpen steeds meer drempels op. Met GoSharing en GreenMo gaat het steeds minder goed en investeerders verliezen hun vertrouwen. Uiteindelijk gaat moederbedrijf GoGreen failliet.   Curator Bas Ebels van UdinkSchepel Advocaten wordt geconfronteerd met een chaotische administratie, 35.000 deelscooters die niet allemaal makkelijk terug te vinden zijn en twee ondernemers die elkaar niet meer kunnen luchten of zien.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

De Amsterdam Trade Bank was begin 2022 een kleine bank, waarvan weinig mensen het bestaan kenden. Behalve dan misschien spaarders die hun geld er stalden voor een net wat hogere rente en mkb-bedrijven die er een lening afsloten. En ook de oplettende lezer van financiële media wist misschien wel iets over deze kleine bank, namelijk dat de Amsterdam Trade Bank Russische aandeelhouders had en dat de FIOD er in 2017 was binnengevallen omdat de bank werd verdacht van het overtreden van anti-witwaswetgeving.    Maar die zwarte periode van deze kleine bank aan de Amsterdamse Zuidas was in februari 2022 al achter de rug. De bank had op last van de AFM afstand gedaan van zijn dubieuze zakelijke klanten en had zichzelf georganiseerd tot een vrij simpele bank met een balanstotaal van rond de 1 miljard euro. Wel was de belangrijkste aandeelhouder nog altijd Alfabank, de grootste private bank van Rusland, met oligarchen aan het hoofd.   Sancties tegen Rusland Dan breekt de oorlog uit op 24 februari 2022. En daarop volgen al snel sancties van het Verenigd Koninkrijk die de Amsterdam Trade Bank in een moeilijke situatie brengen. Deze sancties, die op 23 maart worden afgekondigd met een overgangsperiode van een maand, maken direct duidelijk dat de Britse ceo zijn functie niet lang meer kan uitoefenen. Als ook de VS met sancties komt, wordt duidelijk dat de bank niet zelfstandig verder kan.   Terwijl er druk wordt onderhandeld over een overname door een Nederlandse bank, zijn curatoren Job van Hooff en Toni van Hees van advocatenbureau Stibbe al ingevlogen als zogeheten stille bewindvoerders. Als de overname vervolgens afketst, gaat Amsterdam Trade Bank op 22 april 2022 failliet.   Dan begint er een race tegen de klok, of eigenlijk tegen de sanctiedeadlines. De curatoren proberen zo snel mogelijk via het depositogarantiestelsel spaarders schadeloos te stellen in samenwerking met De Nederlandsche Bank. Tegelijkertijd zoeken ze contact met de VS en het VK om het doorvoeren van de sancties zo lang mogelijk uit te stellen. Maar of dat lukt, blijft tot het laatste moment spannend.      Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Vastgoedfonds Weststaete beloofde begin jaren tien rendementen van 8 à 9 procent op beleggingen in Duits vastgoed. Het fonds, beheerd door de familie Jacobs uit Soest, bleek echter een piramidespel te zijn. Welgestelde accountants en advocaten hadden in de hoop op mooie rendementen miljoenen euro's ingelegd, maar hun geld werd gebruikt om eerdere beleggers het beloofde rendement te kunnen geven en verdween ook in de zakken van de familie zelf.   Dat kon niet lang goed gaan. Vader en zoon werden begin 2014 gearresteerd en de administratie van het bedrijf werd in beslag genomen door de FIOD.  Toen Weststaete vervolgens failliet ging had curator Hans Hendriks van KBS Advocaten aanvankelijk geen idee hoe het vastgoedfonds precies in elkaar zat, omdat de administratie in de kelder van de FIOD lag.   Uiteindelijk bleek er een aanzienlijke hoeveelheid Duits vastgoed in de boedel te zitten, maar het was nog niet eenvoudig om de huren te innen en de panden uiteindelijk te verkopen.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.  Redactie: Jari de Jong / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het naderende bankroet van zorgorganisatie Pantein-Vivent had eind 2014 de proefkamer moeten zijn van een nieuwe methode om failliet te gaan en vervolgens direct door te starten, de zogeheten pre-pack. Tenminste, dat had Floris Dix van Turnaround Advocaten voor ogen toen hij betrokken raakte bij de zorgorganisatie als stille bewindvoerder.  Pantein-Vivent bood huishoudelijke hulp aan 6000 cliënten in zo'n 20 gemeenten in Oost-Brabant, maar kwam in de financiële problemen vanwege bezuinigingen na de financiële crisis en het overhevelen van de zorg van het Rijk naar de gemeenten. De pre-pack, die in die tijd onder de noemer flitsfaillissement op kritiek kon rekenen in de media en bij vakbonden, zou moeten zorgen voor zoveel mogelijk continuïteit voor alle betrokkenen van de zorgorganisatie.   Bewindvoerder Dix slaagde erin om met ZuidZorg een goede overnamekandidaat te vinden van Pantein-Vivent. Zelfs de vakbonden waren akkoord en alles leek begin januari 2015 in kannen en kruiken voor een vlekkeloze doorstart. Alleen de betrokken gemeenten moesten nog even akkoord gaan. Maar dat bleek nog niet zo gemakkelijk.     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Op 15 september 2008 viel de Amerikaanse bank Lehman Brothers om. Het was het begin van de kredietcrisis, die wereldwijd zorgde voor wankelende banken en een allesverzengend wantrouwen in het financiële systeem. Ook de reële economie werd keihard geraakt. Het was voor het eerst sinds 1929 dat een financiële crisis de wereld zo in haar greep had.   De Britse comedians Bird & Fortune wisten de kern van de financiële crisis, het verstrekken en verpakken van rommelhypotheken, op een grappige manier samen te vatten. Bekijk vooral even hun sketch hier.   34 miljard dollar aan derivaten Lehman Brothers was een internationaal opererende bank die ook een financieringsvehikel had in Nederland, genaamd Lehman Brothers Treasury. En dat was niet zomaar een vennootschap: er waren maar liefst 3789 derivaten, complexe beleggingsproducten, in ondergebracht, ter waarde van 34 miljard dollar in totaal.   Op 19 september krijgt Lehman Brothers Treasury uitstel van betaling en op 8 oktober 2008 gaat het financieringsvehikel uiteindelijk failliet.  Curator Frédéric Verhoeven van Houthoff moet vervolgens de kluwen aan ingewikkelde financiële producten ontwarren en ervoor zorgen dat de beleggers, die massaal in de pen zijn geklommen, niet in paniek raken.   En zoals dat gaat bij internationale faillissementen krijgt Verhoeven het aan de stok met de Amerikaanse advocaten van Lehman Brothers, waaronder de beroemde faillissementsadvocaat Harvey R. Miller, die de vordering van 34 miljard euro van de Nederlandse vennootschap, niet al te serieus neemt.     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

De snel gestegen energieprijzen van de laatste jaren maken het voor energie-intensieve bedrijven niet makkelijk om te blijven produceren. Industriële producten zoals aluminium en glasvezel maak je immers niet zonder verhitting en dat kost heel veel energie. Niet voor niets ging aluminiumfabriek Aldel in Delfzijl eind 2022 failliet.   Ook de energierekening van de Groningse glasvezelfabriek Electric Glass Fiber, die al sinds de jaren zestig staat te roken langs het Winschoterdiep, was sinds de oorlog in Oekraïne torenhoog. Aanvankelijk laat het Japanse moederbedrijf de fabriek doordraaien, maar de combinatie van hoge lonen en hoge energiekosten doen de Japanners uiteindelijk toch besluiten om hun handen af te trekken van het bedrijf. En dus gaat de iconische glasvezelfabriek, in Groningen ook wel bekend als de voormalige fabriek van PPG of de Silenkafabriek, eind september 2023 failliet.  Curator Jeroen Reiziger van Trip Advocaten Notarissen moet niet alleen een paar honderd medewerkers ontslaan, maar ook bedenken hoe hij de fabriek het beste kan ontmantelen. Dat is geen sinecure. Electric Glass Fiber produceerde 24 uur per dag glasvezels die afkomstig waren van een stromend vat met glas dat op 1600 graden langs een soort douchekoppen van platina in draden werd gesponnen. En dat platina vormt, zodra het is afgekoeld, een veiligheidsrisico, want het is miljoenen euro's waard. Hoe zorg je dat dit edelmetaal op een veilige manier te gelde kan worden gemaakt?    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om een keer in de twee weken op vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister om 13.00 naar BNR.  Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hoge rente, gestegen kosten en coronaschulden die terugbetaald moeten worden: allemaal aanjagers van de faillissementen die afgelopen jaar de revue passeerden. Van fietsenmerk VanMoof tot elektronicaketen BCC, van zonne-automaker Lightyear tot winkelketen Big Bazar, van sportwinkel Perry Sport tot online supermarkt Pieter Pot: 2023 was een jaar waarin vele bedrijven op de fles zijn gegaan. Maar toch is er nog geen sprake van een faillissementsgolf. Gaat die er in 2024 wel komen? In deze korte update bespreekt BNR-anchor Bas van Werven de faillissementscijfers van afgelopen jaar met Elisa Hermanides, een van de makers van 'Onder curatoren'.   Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.  Redactie: Jari de Jong /  Audiobewerking: Desmond Baidjoe / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides NB: De makers van ‘Onder curatoren' hebben de komende weken vakantie. Het tweede seizoen vind je vanaf half januari 2024 in je podcastapp. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als het Australische concern Paperlinx in 2003 de papierhandels Proost & Brandt en BührmannUbbens overneemt, verwacht het wereldwijde bedrijf nog geld te kunnen verdienen op de Nederlandse markt met deze eeuwenoude papiermerken.  Maar dat valt tegen. Digitalisering zorgt ervoor dat de vraag naar papier terugloopt. De Nederlandse tak van Paperlinx krijgt het daardoor begin jaren tien steeds moeilijker. Alleen de kartonhandel zit in de lift, omdat er steeds meer pakketjes online worden besteld.   Het Nederlandse management maakt nog allerlei plannen om Paperlinx uit het slop te trekken, maar het Australische moederbedrijf werkt daar niet aan mee. En dus besluit de Nederlandse directie om 14 april 2015 uitstel van betaling aan te vragen.   Curator Bert Jansen van Dommerholt Advocaten treft een papierwinkel die totaal niet voorbereid is op een surseance of een faillissement. Zo is van veel papier in de grote opslaghallen van het bedrijf onduidelijk wie de eigenaar is. En dan werkt accountant KPMG ook nog eens niet mee, wat uiteindelijk leidt tot een tuchtklacht.    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Licom, opgericht in 1996, was de grootste sociale werkgever van het land. Er werkten begin jaren tien 4000 mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt op sociale werkplaatsen. Mensen met een psychische of lichamelijke beperking verzetten hun werk onder meer in de assemblage, de kwekerij, de schoenfabriek en de groenvoorziening.   Licom opereerde in opdracht van elf gemeenten in Limburg, die op die manier invulling gaven aan de Wet Sociale Werkvoorziening. Zwarte cijfers werden er nooit geschreven, maar lange tijd maakte dat ook niet uit: de gemeentes dekten de verliezen.  Maar dan willen de Limburgse gemeentes in 2012 de verliezen niet meer opvangen, terwijl zij eerder hadden beloofd om Licom wél te helpen.  De organisatie vraagt vervolgens eind september 2012 uitstel van betaling aan en Hubert Savelkoul en Frits Udo van advocatenkantoor Adelmeijer Hoyng worden bewindvoerders. Samen met het bestuur gaan zij op zoek naar een oplossing voor het tekort. De provincie wil nog te hulp schieten, maar daar blijken de gemeentes geen trek in te hebben.     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij  See omnystudio.com/listener for privacy information.

De zorgsector in Nederland stond in de jaren nul in het teken van schaalvergroting en efficiëntie. De zorg was weliswaar nog niet overgeheveld naar gemeenten, zoals later zou gebeuren, maar moest wel steeds meer geloven aan het marktdenken.  Zo ook Stichting Zorggroep Pasana in het noorden van het land. Pasana ontstond uit fusie na fusie en bevatte voor zijn faillissement niet alleen ziekenhuis De Sionsberg in het Friese Dokkum, maar ook verpleeghuizen, zorgcentra en panden waar mensen begeleid woonden.  De Sionsberg komt eind jaren tien in zwaar weer terecht: het ziekenhuis krijgt te weinig klandizie om de zorg op een goede en financieel gezonde manier te kunnen leveren. De verliezen worden opgevangen door de ouderenzorg die de zorggroep ook levert. Tot overmaat van ramp zet de Inspectie Gezondheidszorg de afdeling cardiologie onder verscherpt toezicht, omdat de kwaliteitscontrole niet op orde is.   Een fusie met naburig ziekenhuis Nij Smellinghe moet soelaas bieden. Maar nadat dit in 2012 op bestuurlijk niveau plaatsvindt, lijkt een economische en juridische fusie steeds onwaarschijnlijker. En dan verliezen de zorgverzekeraar en de bank het vertrouwen en trekken de stekker eruit in november 2014. Dokkum is in rep en roer omdat het lokale ziekenhuis nu echt dreigt te verdwijnen.   Aan Hans Silvius, curator en partner van De Haan Advocaten & Notarissen, de taak om de gezonde tak van de zorggroep een goed onderkomen te geven en op zoek te gaan naar een partij die het ziekenhuis in sterk afgeslankte vorm kan doorstarten. Maar dan komt fusiepartner Nij Smellinghe met een claim van 17 miljoen euro...    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.     In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker en Sharine de Rooij    See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de jaren tachtig en negentig was het nog hélemaal hip: CoolCat, de kledingketen voor jongeren waar je nog even snel een gedurfde en betaalbare outfit kon kopen voor het kerstgala of een ander schoolfeest. Met de opbrengsten van deze succesvolle keten bouwde ondernemer Roland Kahn zijn winkel- en vastgoedimperium verder uit.  Maar pubers groeien op en dan moet je als winkelketen weer een nieuwe generatie weten aan te spreken. Na de financiële crisis lukt dit steeds minder goed. CoolCat maakt de stap naar online verkoop te laat en tot overmaat van ramp vindt de jeugd CoolCat in de jaren tien niet meer zo cool.  Roland Kahn steekt er miljoenen in, maar het mag niet baten. CoolCat gaat maart 2019 failliet en curator David Bos van KienhuisHoving Advocaten en Notarissen probeert de landelijke winkelketen open te houden terwijl hij op zoek gaat naar een partij die het bedrijf wil doorstarten. Maar wie ziet er nog wat in het merk CoolCat?     Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.     In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides   See omnystudio.com/listener for privacy information.

In de jaren tachtig ontpopte West-Australië zich tot een zakelijk paradijs waar de normen en waarden ver te zoeken waren. De overheid deed graag zaken met ondernemers, wat ten koste ging van de belastingbetaler. Er kwam zelfs een term voor al die publiek-private ‘partnerships': West Australia Incorporated. Een cultureel symbool voor een tijdperk waarin corruptie hoogtij vierde.  Eén van de grootste schandalen uit die tijd is de affaire rond de West-Australische Bell Group, waarvan een entiteit op Curaçao zit. Het Australische miljardenconcern met bezittingen in vastgoed, media en de grondstoffenhandel bezweek onder zijn eigen schuldenlast en kon niet gered worden.  De financierende banken roken al ver voor het faillissement onraad en dwongen het bestuur van de Bell Group begin jaren negentig om andere schuldeisers te benadelen, zodat zij nog zo veel mogelijk van hun geld zouden terugkrijgen. Dat deden ze door schuldovereenkomsten en zekerheden zo aan te passen dat er voor anderen weinig overbleef.  Schuldeisers van de Bell Group lieten het er niet bij zitten. Samen met de Australische curator én Nederlandse curatoren, die opereerden vanaf Curaçao, gingen ze de strijd aan in de rechtbank. Het was de start van een procedure die uiteindelijk bijna 30 jaar zou gaan duren...  Te gast is Joost Edixhoven, partner en claimadvocaat bij advocatenbureau Birkway    Onder curatoren  Niet elk ondernemersavontuur eindigt met een notering in de Quote 500, niet elk bedrijf overleeft een flinke crisis, niet elke onderneming weet het financiële spel goed te spelen. En als alles misgaat, als de chaos regeert en schuldeisers aan de poort rammelen, dan breekt het tijdperk van de curator aan.   In deze serie praten financieel journalisten Elisa Hermanides en Thomas van Zijl over onvergetelijke faillissementen met curatoren, de puinruimers van het bedrijfsleven. Abonneer je om elke vrijdag een nieuwe aflevering te krijgen. Of luister vrijdag om 13.00 naar BNR.    Redactie: Jochem Visser / Vormgeving: Gijs Friesen en Connor Clerx / Audiobewerking: Wesley Schouwenaars / Artwork: FDMG | Milja Oortwijn / Eindredactie: Elisa Hermanides / Met dank aan: Wendy Beenakker, Sharine de Rooij en Bram Mullink   See omnystudio.com/listener for privacy information.