Podcasts about oek

Boudewijn Koole is filmregisseur en scenarioschrijver. Koole is een regisseur met een herkenbare, persoonlijke stijl. De personages in zijn films verhouden zich tot existentiële en universele thema's als verlies, angst, en de dood. Zijn eerste speelfilm ‘Kauwboy' werd de Nederlandse inzending voor de Oscars en won tientallen prijzen in binnen- en buitenland. Koole's nieuwste project, ‘Hokwerda's Kind', gaat over een gepassioneerde liefdesrelatie die in korte tijd zinkt tot grote diepten. Hokwerda's Kind' is een verfilming van de gelijknamige roman van Oek de Jong. Femke van der Laan gaat met Boudewijn Koole in gesprek.

Annemieke Bosman in gesprek met filmregisseur Boudewijn Koole. Zijn nieuwe film Hokwerda's Kind gaat over een langeafstandszwemster. Ze traint al jaren voor een oversteek van het Kanaal in recordtijd. Een paar weken voor haar race ontmoet ze Henri, een onderwaterlasser die, net als zij, opbloeit bij gevaar. Lin en Henri duiken head first in een intense liefdesrelatie. Ze trekken elkaar steeds dieper naar beneden en vergeten daarbij dat ook geliefden kunnen verdrinken.  Hokwerda's Kind is een filmbewerking naar de roman van Oek de Jong. Koole regisseerde eerder de films Kauwboy en Beyond Sleep.

This episode is about making sacrifices to make a relationship work https://www.youtube.com/watch?v=TjWmw-8-OEk

Hier hören Sie die Predigt von Pfarrer Wolfgang Bittner vom 6. Oktober 2024 zum Predigttext 1. Timotheus 4, 1-5. Die Kollekte ist diese Woche bestimmt für: Oek. Institut Bossey (kant.) Herzlichen Dank für Ihre Unterstützung! Wenn Sie die Organisation unterstützen wollen, danken wir Ihnen für eine Überweisung auf unser Kollektenkonto: CH55 0076 9028 2633 7200 1 (BLKB Liestal)

Met deze keer een bijzondere boekenweekaflevering.  Annette van Soest zit aan de leestafel in ons café, met voor haar een imposante stapel boeken, neergelegd door Mathieu Segers. Want er was maar één onderwerp waar Mathieu net zo hartstochtelijk over kon vertellen als over Europa - en dat was literatuur.  Literatuur, zei Mathieu, biedt vaak diep inzicht, en is van wezenlijk belang om Europa in al zijn facetten te doorgronden. Romans kunnen belangrijke historische gebeurtenissen al op een heel vroeg moment voorzien. Daarom: een bloemlezing, uit de boekentips van Mathieu. Hij vond het een mooi idee om deze aflevering postuum met onze luisteraars te delen.  De boekentips uit deze aflevering:  - ‘Leadership' van Henry Kissingerhttps://www.bol.com/nl/nl/f/le... - ‘Kroniek van de stenen stad' van Ismail Kadarehttps://www.bol.com/nl/nl/f/kr... - ‘Decline or Renewal' van Stanley Hoffmann https://www.cambridge.org/core... - 'Ze hebben mijn vader vermoord' van Edouard Louishttps://www.debezigebij.nl/boe... - 'Terug naar Reims' van Didier Eribonhttps://www.bol.com/nl/nl/p/te... - 'Pier en oceaan' van Oek de Jonghttps://www.devriesvanstockum.... - 'Purity' van Jonathan Franzenhttps://www.bol.com/nl/nl/f/pu... - 'Tussen drie plagen' van Jaan Krosshttps://uitgeverijprometheus.n... - 'Machten der duisternis' van Anthony Burgesshttps://www.vanoorschot.nl/oor... - 'Bekentenissen van Zeno' van Italo Svevohttps://www.devriesvanstockum.... - 'To the castle and back' van Václav Havelhttps://www.bol.com/nl/nl/f/to... - 'Plato and Europe' van Jan Patockahttps://www.bol.com/nl/nl/f/pl... - 'Het schaarse licht' van Nino Haratischwilihttps://www.meridiaanuitgevers... - 'Israël aan de Tiber' van Leonard Rutgershttps://www.uitgeverijbalans.n... - 'Postwar: A History of Europe Since 1945' van Tony Judthttps://www.bol.com/nl/nl/f/po... - 'The New Old World' van Perry Andersonhttps://www.bol.com/nl/nl/f/th... - 'Gouden dagen' van Berend Sommerhttps://uitgeverijprometheus.n... - 'The Origins of European Integration. The Pre-History of Today's European Union, 1937-1951' van Mathieu Segers https://www.cambridge.org/core... Annette van Soest is host van Café Europa en presentator voor o.a. Haagsch College en Follow the Money Mathieu Segers was oa host van Café Europa, hoogleraar hedendaagse Europese geschiedenis en Europese integratie aan Maastricht University  De podcast Café Europa is een initiatief van Haagsch College en Studio Europa Maastricht

‘Ken uzelve', schreef Oek de Jong als veertienjarige al op de muur van zijn kamer. Deze spreuk stond in het oude Griekenland op de tempel van Apollo in Delphi. Als schrijver probeert Oek dit devies in de praktijk te brengen door zijn binnenwereld te onderzoeken, inclusief de donkere kanten. ‘Ik ontdekte dat die stormachtige binnenwereld bij iedereen aanwezig is'.

Oek de Jong werd een literaire popheld met zijn boek 'Opwaaiende zomerjurken'. Naar aanleiding van zijn dubbele literaire nominatie met ‘Pier en Oceaan' kwam hij in ‘Touché' vertellen wat hem raakt in het leven. Als kind wilde hij liever componist worden. Uiteindelijk ging hij kunstgeschiedenis studeren om dan toch maar schrijver te worden. Kon hij met ‘Pier en Oceaan' eindelijk het gewicht van zich afschrijven, dat zijn diepgelovige ouders en grootouders op zijn schouders hadden gelegd?

De spanning tussen Frankrijk en Duitsland blijft voortduren, wat betekent dit voor de oorlog in Oekraïne en de positie van Europa in de wereld? Annette en Mathieu kijken naar de diepere oorzaken van de momenteel moeizame relatie tussen Berlijn & Parijs. En voor het Duitse perspectief schakelen we met onze man in Duitsland, Derk MarseilleTips in deze uitzending:- Mathieu raadt ‘Pier en oceaan' aan van Oek de Jong https://www.devriesvanstockum.nl/pier-en-oceaan-oek-de-jong-9789025443733.html - Annette tipt de documentaire ‘A President, Europe and War' https://www.2doc.nl/documentaires/2023/02/a-president-europe-and-war.html Over Café Europa: - Mathieu Segers en Annette van Soest om de week de achtergronden bij het Europese nieuws. Han Dirk Hekking - Europaverslaggever FD en Derk Marseille - correspondent in Duitsland voor oa BNR Nieuwsradio zijn terugkerende stamgasten- Annette van Soest is presentator en journalist oa voor Haagsch College en BNR Nieuwsradio- Mathieu Segers is hoogleraar hedendaagse Europese geschiedenis en Europese integratie aan Maastricht University - Freek Ewals is de oprichter en programmamaker van Haagsch College en doet de redactie van Café EuropaCafé Europa is een initiatief van Haagsch College en Studio Europa Maastricht

H. E. President Surangel S. Whipps, Jr. is the 10th President of the Republic of Palau ( https://www.palaugov.pw/executive-branch/president/ ). President Whipps was formerly a two-term Senator having served in the 8th and 9th Olbiil Era Kelulau (OEK, Palau National Congress) from 2009 through 2016. His Senate report card maintains his reputable record in policy making to promote and protect the best interests of Palauans, including: conducting more than 100 oversight hearings to promote transparency and accountability in delivery of government services, spearheading the first bill introduced in the 9th OEK that became law to increase the minimum wage since its enactment in 1997, and most recently, balancing Palau's focus on developing and promoting human resources and fostering their economy, while striking a balance in the protection of the environment, putting the Palauan people first. Prior to his career in politics, President Whipps had over 30 years of private sector experience managing one of the largest growing companies in Palau. As CEO and president of the Surangel and Sons Company, he led the expansion from a one floor store with 50 employees, to a diversified company employing over six-hundred people. President Whipps grew up in a family business that started with his parents improvising to sustain their living by opening a restaurant, fishing and selling their catch, taking tourists out to the rock islands and diving, and selling goods out of their house. President Whipps' experience is combined with his formal background earning a bachelor's degree in Business Administration in economics from Andrews University in Michigan and an MBA from Anderson Graduate School of Management at University of California, Los Angeles (UCLA). President Whippsʻ slogan - “A Kot a Rechand er Belau” (Palauan People First) actually originated from his father, who was active in the Save Palau movement to protect Palauʻs marine resources, and who ran for congress many times before being elected. In response to unfair treatment in the workplace, lack of career opportunities for Palauans, challenges hindering young Palauan entrepreneurs, and the unchecked exploitation of Palauʻs national resources, the slogan represented conviction that Palauans must reap the opportunities Palau has to offer, and the commitment to push for the improved welfare of Palauans to be foremost in their country by their government.

Oek de Jong schreef zijn nieuwste boek Man zonder rijbewijs in een ‘schrijforkaan'. Hij vertelt Gijs hoe hij van toeschouwer langzamerhand steeds meer een deelnemer van het leven werd, en welke rol zijn rijbewijs daarbij speelde. Verder komt de geaardheid zijn moeder aan bod, zijn burn-out die tot een depressie leidde, en hoe mooi schrijven is wanneer hij exact het goede woord voor een situatie of gebeurtenis optekent. Presentatie: Gijs Groenteman Montage: Daan Hofstee Redactie:  Tamar Bot, Fanny van de Reijt en Corinne van Duin  Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar  www.volkskrant.nl/podcastactie       See omnystudio.com/listener for privacy information.

Jan Mom praat met schrijver Oek de Jong over zijn boek 'Man zonder rijbewijs".  In het boek memoreert Oek de Jong met humor en zelfspot hoe het komt dat hij nooit zijn rijbewijs heeft gehaald. De herinneringen van vroeger keren terug en hij schrikt van zijn ervaringen op de ring van Amsterdam. Op lichte toon bespreekt De Jong zijn herinneringen aan het vehikel en de ervaringen in binnen- en buitenland wat zich ontvouwt als een allegorie voor het leven zelf. Van een schrijver op de fiets tot het gebruiken van een lease auto in Amsterdam centrum; een hele reis waarbij je als lezer beseft dat dit boek helemaal niet over autorijden gaat. Oek de Jong is onlangs genomineerd door De Koninklijke academie voor Nederlandse taal met zijn eerder verschenen boek "Het glanzend zwart van mosselen". 

Dichter Tjitske Jansen schuift aan in de boeksalon boven boekhandel Hijman Ongerijmd in Arnhem. Met presentatoren en boekverkopers Frank Tazelaar en Marleen Pelle gaat ze in gesprek over haar nieuwe bundel Iedereen moet ergens zijn. Tussendoor interviewt correspondent Beneden Stan debutant Helena Hoogenkamp over Het aanbidden van Louis Claus, vertelt boekverkoper Lars Meijer over het fantoomhoekje, en wordt Judith Herzberg geconfronteerd met het boeddhisme. De allereerste aflevering van Boven de Boekhandel, live vanuit Hijman Ongerijmd!De boeken die je voorbij hoorde komen in deze aflevering: - Iedereen moet ergens zijn - Tjitkse Jansen | €18,99  - Het aanbidden van Louis Claus - Helena Hoogenkamp | €21,99  - Het glanzend zwart van mosselen - Oek de Jong | €25,-  - De moord op Margaret Thatcher - Hilary Mantel | €24,99  - De reparatie van de wereld - Slobodan Šnajder | €29,99  - Biografie van een vlieg - Jaap Robben | €14,99  - Hoe verschillig - Marjoleine de Vos | €18,95  - Kindertijd - Tove Ditlevsen | €19,99  - Mijn leven als mens - Joke van Leeuwen | €20,99  - Het nadeel van de twijfel - Ype Driessen | €20,-www.hijmanongerijmd.nl

Jaap Goedegebuure (1947) was hoogleraar aan de universiteiten van Tilburg en Leiden, literair criticus voor onder meer HP/De Tijd en Trouw en auteur van boeken over onder meer H. Marsman, Oek de Jong en Frans Kellendonk. Het Verblijf is een initiatief van Marc van Oostendorp. Redactie: Johan Oosterman, Iris van Erve, Jaap de Jong, Lot Broos. Presentatie, format, productie, vogels en muziek: Michiel van de Weerthof. Het verblijf wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Taalunie. https://hetverblijf.online

Chantal Pattyn praat met Oek de Jong. In 'Het glanzend zwart van mosselen' bundelt hij zijn essays over kunst, literatuur en reizen.

Pieter van der Wielen (Nooit Meer Slapen - VPRO) en en Onno Blom (Nieuwsweekend - Omroep MAX) bespreken de volgende vier boeken: * De opgang, van Stefan Hertmans * A Promised Land, van Barack Obama * Mijn lieve gunsteling, van Marieke Lucas Rijneveld * Het glanzend zwart van mosselen, van Oek de Jong

Annemieke Bosman spreekt schrijver Oek de Jong over zijn boek 'Het glanzend zwart van mosselen'. Oek de Jong was nog student kunstgeschiedenis toen zijn romandebuut verscheen: Opwaaiende zomerjurken. Het bleek de roman van een generatie. De Jong koos voor het schrijverschap – compromisloos, met grote overgave en ontdekkingslust. Door te schrijven over schrijvers en schilders, dichters en denkers, zijn vriendschappen en zijn reizen ontdekte hij zichzelf en creëerde hij zijn eigen wereld. Wat in zijn romans duizenden lezers direct aanspreekt: de beeldende kracht, de sensualiteit, het psychologisch inzicht in de personages, de intense aandacht voor details – diezelfde kwaliteiten vind je terug in dit beschouwend werk van veertig jaar. Het is een oeuvre op zich, nog door weinigen ontdekt. Voor deze monumentale uitgave nam Oek de Jong zijn vier essaybundels nogmaals onder handen. Hij voegde ongebundelde stukken over de tijdgeest toe en schreef een autobiografisch essay, waarin hij overziet wat het hem heeft opgeleverd om zich te spiegelen in het werk van anderen.

Een veertienjarige jongen duwt in een grote Zeeuwse schuur een meisje van zich af, ja, per ongeluk van een hooizolder af. Ze valt en breekt haar nek. Deze daad zal hem zijn leven lang achtervolgen. Oek de Jong (Breda 1952) werkt dit gegeven in zijn nieuwe roman, Zwarte schuur uit tot een schitterend verhaal over de onbeheersbare krachten in de mens, en dus ook in de liefde. De Jong wint er de Boekenbon Literatuurprijs 2020 mee, zo is op 12 november van dit jaar bekend geworden.

Een veertienjarige jongen duwt in een grote Zeeuwse schuur een meisje van zich af, ja, per ongeluk van een hooizolder af. Ze valt en breekt haar nek. Deze daad zal hem zijn leven lang achtervolgen. Oek de Jong (Breda 1952) werkt dit gegeven in zijn nieuwe roman, Zwarte schuur, uit tot een schitterend verhaal over de onbeheersbare krachten in de mens, en dus ook in de liefde. Op 12 november 2020 wordt bekend gemaakt dat hij er de Boekenbon Literatuurprijs mee heeft gewonnen.

Oek de Jong is schrijver en essayist. Hij debuteerde in 1977 met een verhalenbundel. Zijn bekendste boeken zijn de romans Opwaaiende zomerjurken (1979), Cirkel in het gras (1985), Hokwerda’s kind (2002) en Pier en oceaan (2012). Zijn meeste recente roman, Zwarte schuur (2019), is een van de vijf boeken die kans maakt op de Boekenbon Literatuurprijs 2020, de bekroning van het beste Nederlandstalige literaire boek. En deze week verschijnt de autobiografische essaybundel Het glanzend zwart van mosselen, waarin De Jongs beschouwende werk uit de afgelopen veertig jaar bijeen is gebracht. Pieter van der Wielen spreekt met Oek de Jong.

In deze special van Boeken FM bespreken Ellen Deckwitz, Joost de Vries en Merel Borst de boeken die op de shortlist van de Libris Literatuurprijs 2020 staan. De prijsuitreiking is vanwege coronamaatregelen uitgesteld én vindt plaats via Zoom, maar de spanning is er niet minder om: wie wint de Libris Literatuurprijs 2020? 07:20 | Nachtouders - Saskia de Coster 13:12 | De hoogstapelaar - Wessel te Gussinklo17:40 | Zwarte schuur - Oek de Jong 23:58 | Liefde, als dat het is - Marijke Schermer 32:20 | Uit het leven van een hond - Sander Kollaard 39:30 | Vallen is als vliegen - Manon Uphoff

In deze special van Boeken FM bespreken Ellen Deckwitz, Joost de Vries en Merel Borst de boeken die op de shortlist van de Libris Literatuurprijs 2020 staan. De prijsuitreiking is vanwege coronamaatregelen uitgesteld én vindt plaats via Zoom, maar de spanning is er niet minder om: wie wint de Libris Literatuurprijs 2020? 07:20 | Nachtouders - Saskia de Coster 13:12 | De hoogstapelaar - Wessel te Gussinklo17:40 | Zwarte schuur - Oek de Jong 23:58 | Liefde, als dat het is - Marijke Schermer 32:20 | Uit het leven van een hond - Sander Kollaard 39:30 | Vallen is als vliegen - Manon Uphoff

Dusty Wakeman is a bass player, producer, engineer and currently the President of Mojave Audio. In this episode, we discuss: Mad Dog Studios Texas Roots Playing bass Running a studio Hard Drives and Hammers Mojave Audio David Royer Viral Meningitis Coronavirus Hot Yoga Dwight Yokam Links and Show Notes: Mojave Audio: https://mojaveaudio.com/ Peter Doell: https://www.workingclassaudio.com/wca-051-with-peter-doell/ Matt's Reverb.com store: https://bit.ly/2Mi0Wic Support WCA - Go Ad-Free! https://glow.fm/workingclassaudio/ Connect with Matt on Linkedin: https://www.linkedin.com/in/mattboudreau/ Current sponsors & promos: https://bit.ly/2WmKbFw Working Class Audio Journal: https://amzn.to/2GN67TP Soundtheory:https://www.soundtheory.com/ Sonible: https://www.sonible.com/ OEK: https://oeksound.com/ Izotope: https://www.izotope.com/ Waves: https://www.waves.com/ Credits: Guest: Dusty Wakeman Host: Matt Boudreau  WCA Theme Music: Cliff Truesdell  Announcer: Chuck Smith Editing: Anne-Marie Pleau & Matt Boudreau Additional Music: The License Lab

Lidewijde Paris (Nieuwsweekend – Omroep Max) en Chris Kijne (Bureau Buitenland - VPRO) bespreken de volgende vier boeken: * How Democracies Die, van Daniel Ziblatt en Steven Levitsky * Vrijwillig naar Auschwitz, van Jack Fairweather * All the King's Men, van Robert Penn Warren * Zwarte schuur, van Oek de Jong In de boekentherapie: vliegschaamte.

Een veertienjarige jongen duwt in een grote Zeeuwse schuur een meisje van zich af, ja, per ongeluk van een hooizolder af. Ze valt en breekt haar nek. Deze daad zal hem zijn leven lang achtervolgen. Oek de Jong (Breda 1952) werkt dit gegeven in zijn nieuwe roman, Zwarte schuur uit tot een schitterend verhaal over de onbeheersbare krachten in de mens, en dus ook in de liefde.

Een veertienjarige jongen duwt in een grote Zeeuwse schuur een meisje van zich af, ja, per ongeluk van een hooizolder af. Ze valt en breekt haar nek. Deze daad zal hem zijn leven lang achtervolgen. Oek de Jong (Breda 1952) werkt dit gegeven in zijn nieuwe roman, Zwarte schuur uit tot een schitterend verhaal over de onbeheersbare krachten in de mens, en dus ook in de liefde.

Chantal Pattyn krijgt in deze podcast schrijver Oek de Jong over de vloer. Ben Van Beneden is net terug uit Venetië, waar hij een prestigieuze tentoonstelling met Vlaamse schilderijen samenstelde in Palazzo Ducale.

Wat leest een literair criticus eigenlijk op vakantie? Marleen Slob vraagt het Jeroen Vullings in een nieuwe aflevering van onze Republiek der Letteren-podcast. Ook bespreken Jeroen en Marleen uiteraard Oek de Jong, die deze maand met stip op 1 staat in de VN Boeken Top-1. En tot slot: het ontbreken van Ilja Leonard Pfeiffer en Arnon Grunberg op de longlist van de Bookspot Literatuurprijs (waarvan Jeroen in de jury zit, hoe verschrikkelijk dat werk ook is). Meer literatuur? Abonneer je op de Republiek der Letteren-nieuwsbrief via vn.nl/republiekderletteren.

Vandaag verschijnt het nieuwste boek van schrijver Oek de Jong: Zwarte Schuur. Een roman over leven met trauma, de verwerking ervan en over de kracht van een grote liefde. De Jong schreef eerder de succesvolle romans Opwaaiende zomerjurken en Pier en oceaan. Presentatie: Gijs Groenteman

Mark Outjers maakt paneelschilderijen in Middeleeuwse trant over eigentijdse onderwerpen. Wim Noordhoek doet verslag van zijn bezoek aan het MMKA in Arnhem, waar het werk van Outjers is ze zien. In ‘Pier en oceaan', een roman die zich uitstrekt van 1952 tot 1971 en zo'n achthonderd pagina's beslaat, vertelt Oek de Jong het verhaal van [...]

I am not feeling well today so please excuse how short this episode is. I will be going over the top 10 from this past weekend. The movies that are coming out tomorrow, and the movies that are coming out Friday. You can find bonus material on mymorningjoe.com and themogos.com Twitter: thisis_hlevy Email: flixfix@mymorningjoe.com Backup Email: Flixfix@themogos.com

Wim Noordhoek doet verslag van Part of Someone's Diorama, de solotentoonstelling van Karin van Pinxteren in De Pont in Tilburg. Over de mogelijkheid van menselijk contact. Terwijl we toch, dezelfde lucht inademen. Ze nodigt uit: ‘Inhale with me’. Brief aan een jonge Atlas bevat zes onbekende, autobiografische teksten uit het begin van Oek de Jongs [...]

Oder: Nun mal raus aus dem stillen Kämmerlein! Diesmal gehe ich etwas näher auf den Open EinzelKnaller ein, wie man mitmacht, wie man gut mit einander auskommt und wie man selber einen EinzelKnaller vorbereitet. Abschließend gibt es noch einen Hauch Statistik sowie eine kurze Vorstellung ein paar noch ausstehender EinzelKnaller. Diese Folge ist natürlich vor allem interessant für Leute aus dem Bremer Umfeld, aber vielleicht auch für Leute, die einmal selber etwas in der Art aufziehen oder dabei mitmachen möchten. Die nächste Folge erscheint dann am Mittwoch, 14. Juli 2010. Wenn nichts dazwischen kommt, dreht sie sich um das Zeitreise-Rollenspiel Time & Temp. 24:35 minutes (16.89 MB)

In 2010 werd het dertigjarig jubileum van de klassieke roman ‘Opwaaiende zomerjurken’ gevierd. Dat was zijn debuut. Daarna verschenen romans als ‘Cirkel in het gras’, ‘Hokwerda’s kind’ en ‘Mevrouw Len’. En nu werkt hij aan een nieuw boek, dat in het najaar zal verschijnen. Lees meer over het gesprek van Wim Brands met de schrijver Oek de Jong. ------------------------------------------ Samenvatting Marathoninterview met Oek de Jong UUR 1 Eerst het zondaggevoel van de schrijver. Hij beschrijft de zomerzondagen die hij veelal buiten doorbrengt, bijvoorbeeld bij het buitenhuisje in Muiderberg met zijn geliefde Sjan. Paradijselijke dagen waar juist bij het nietsdoen de diepste peilingen komen. Andere zondagen dan in zijn jeugd, waar hij als zoon van de ARP politicus de Jong uren doorbracht in de kerk, waar de kleine Oek met zijn kleurboeken zat. Is er sprake van een calvinistisch trauma, wil Wim Brands weten ? nou nee, maar toch, er zit toch wel een diep genetisch calvinisme in het Friese geslacht waar hij zelf ook niet vrij van is. Waar bijvoorbeeld het verhaal is dat zijn overgrootvader zijn zoon niet meer wilde zien toen die op de elektrische cirkelzaag was overgestapt. Niet echt een geslacht dat op vooruitgang, verandering uit was. De schrijver noemt zichzelf een appel die ver van de boom is gevallen, een afvallige zoon die al jong wandelend met een bos pinksterbloemen in zijn armen naar de hemel kijkt en zich afvraagt wat daar nou werkelijk is. Een jongen. Vergelijkbaar met een islamitische jongen van nu die het geloof heeft mee gekregen en toch zijn eigen weg gaat, met alle verscheurdheid erbij. De schrijver is nu 57, op een leeftijd dat hij nu ook naar die afvalligheid kan kijken vanuit het perspectief van zijn ouders. We gaan dan in1979, naar de roman Opwaaiende zomerjurken, zijn eerste roman die hij een oerschreeuw noemt. Alle conflictstof zit daar al in, beschreven in de romanvorm met een hoofdpersoon die meemaakt wat de werkelijke jeugd aan thema?s bracht - Het isolement, dat 40 jaar een groot thema in zijn leven was. Een puber op zoek naar het zichzelf begrijpen, die later zo geïsoleerd raakt dat hij een soort borderliner wordt, die bijna in destructie een eind aan zijn leven veroorzaakt en toch eindigt met Ik wil! Ik wil!. Dat element van gewelddadige destructie zit in al zijn werk, met als hoogtepunt de moord in Hokwerda's kind?. Om uit te leggen wat dat destructieve is, beschrijft hij een dag tijdens het schrijven van Wonderen van de heilbot, een jaar of 5 geleden, hij zat hij nog in de nadagen van een lange depressieve periode. Hij beschrijft een dag op een zeilboot op het IJsselmeer, zwaar weer, en hoe hij zijn been openhaalde als hij door een steiger zakt. Het rauwe daarvan beleeft hij als een bevrijding, als een moment dat je ervaart dat je juist lééft. De diepe wortels van zijn donkere periode, die wel tien jaar heeft geduurd, die wortels liggen toch wel in zijn jeugd, zelfs in de generaties daarvoor. Een bevrijdend moment in die lange depressie was het werken in een tuinderij, waar hij werkte met zwakzinnigen. Het fysieke van een boom uitgraven, het symbolische daarvan ook. Dat was in 1987, hij werkte daar anderhalve dag per week. ´s Avonds had hij dan een helder hoofd. Hij was toen de best verkopende en meest bekende jonge schrijver van Nederland. Dat vonden ze wel opmerkelijk daar in die gemeenschap van zwakzinnigen, dat hij bomen kwam uitgraven. UUR 2 Eerst die nieuwe roman waar hij aan werkt. Dat is begonnen met het vinden van een oude kaart van Goes, waar hij in zijn jeugd woonde. Ik stond naar een vesting te kijken, zei hij, een vesting die ik wel moest veroveren. Een titel voor het boek heeft hij nog niet, en hij wil er nog niet veel over kwijt. Het begint bij een beeld en dan komt het boek. Wim Brands laat een Daklozenkrant uit 1997 zien waarin Oek de Jong een verhaal publiceerde dat uiteindelijk tot de roman Hokwerda's kind uitgroeit. De schrijver beschrijft de inspiratie voor dat verhaal: een verhaal van Raymond Carver, Feathers, waarin Jack en zijn vrouw bij Budd op bezoek gaan, en bespreken wat ze mee zullen nemen, zelfgebakken brood, en dan voor de deur een angstaanjagende schreeuw van een pauw horen. De baby van Budd en zijn vrouw blijkt héél lelijk te zijn en juist die avond wil de vrouw van Jack dat hij haar zwanger maakt. Hoe vanuit de banaliteit van een gesprekje over wat zullen we meenemen vanavond, zelfgebakken brood, via de pauw en de baby er zoiets gebeurt als: ik wil zwanger worden. Het schrijven over gewone mensen en gewone situaties, dat is de inspiratie van Carver. Voor Hokwerda´s kind begint het bij een artikel in het blad Privé over een meisje dat de schrijver vroeger had gekend en die samen met haar vriend een gewelddadige moord had gepleegd op de ouders. Als ik nu terugkijk op die roman, zegt de schrijver, is het een afdaling in het kwaad dat in mensen sluimert en dus ook in mijzelf -daar was ik toen blijkbaar aan toe. Hij voelde zich verbonden met iemand die in zo?n parket terecht komt, hij herkende haar eenzaamheid. Je bent bezig met dicht bij de waarheid te komen, door de conventies heen, dat is mijn grootste passie in het schrijven, zegt hij. Zo begon hij ooit met schrijven, dat is het nog steeds. Waarheidszoeking, is dat toch niet weer heel calvinistisch, vraagt Brands. Nee, nee, juist niet! Het calvinisme is een grote leugen, daarom werd hij juist zo kwaad toen hij 16 was, het waren juist de formules en de leugens die beknelden. Want alles draait in een mensenleven om de vitaliteit, om authenticiteit. Hoe schrijft hij? Hij begon als jongeman van 22 jaar die achter een blanco papier ging zitten en niet met zijn vriendin naar het strand ging en dan was 's avonds het papier nog steeds blanco. Inmiddels kent hij ook het gemak van schrijven. Vooral op de kleine papiertjes die naast het feitelijke verhaal volgekrabbeld worden met vrije gedachten en beelden. Schrik je soms niet van wat je zelf schrijft, is de vraag? Ja, je moet ook soms de deksel afhalen waar je 'm soms liever laat zitten. Dan moet je weer maanden afkicken van je eigen personages. Voor UUR 3 staat op het menu: De mystiek in Geit en Inktvis. Deze mooie novellen werden slecht ontvangen. De mensen vonden het te vaag. Te spiritueel. De heren halen filosoof Peter Sloterdijk erbij om de tijdgeest te tackelen. En Oek stelt vast dat hij niet met de gevestigde coterie aanpapte, en daarvoor gestraft werd. In de tussentijd is er meer vrijheid ontstaan en zouden de novellen, met eventuele aangevulling, opnieuw uitgebracht kunnen worden zonder woedende aanvallen der recensenten...... Dan over naar het dagboek 'De wonderen van de heilbot' van Oek de Jong. Waarom houdt hij zo van vissen? In de heilbot doet hij verslag van zijn worstelen met het leven. Met als conclusie dat 'opgeven' het sleutelwoord is. Een half uur voor het eind stelt Brands de vraag naar Oek's inspiratiebronnen uit de literatuur: Proust. Natuurlijk alle romanschrijvers vanaf Tolstoi, maar Proust is na herlezing een mijlpaal in de geschiedenis van de roman. De Jong vindt de roman een uniek instrument voor de schrijver: meer dan journalistiek of film biedt de roman diepgang. Hij gaat een essay te schrijven over de evolutie van de roman. Om daardoor te ontdekken hoe hij iets nieuws toe kan voegen aan de roman als kunstwerk. Iets waarmee de functie van de roman in de 21ste eeuw zal beklijven. Na deze taakstelling is de depressiviteit ook bezworen. De postieve werking op zijn humeur van spitwerk op een stuk land in Frankrijk is daar ook debet aan. En zo te horen ook dit gesprek.

In 2010 werd het dertigjarig jubileum van de klassieke roman ‘Opwaaiende zomerjurken’ gevierd. Dat was zijn debuut. Daarna verschenen romans als ‘Cirkel in het gras’, ‘Hokwerda’s kind’ en ‘Mevrouw Len’. En nu werkt hij aan een nieuw boek, dat in het najaar zal verschijnen. Lees meer over het gesprek van Wim Brands met de schrijver Oek de Jong. ------------------------------------------ Samenvatting Marathoninterview met Oek de Jong UUR 1 Eerst het zondaggevoel van de schrijver. Hij beschrijft de zomerzondagen die hij veelal buiten doorbrengt, bijvoorbeeld bij het buitenhuisje in Muiderberg met zijn geliefde Sjan. Paradijselijke dagen waar juist bij het nietsdoen de diepste peilingen komen. Andere zondagen dan in zijn jeugd, waar hij als zoon van de ARP politicus de Jong uren doorbracht in de kerk, waar de kleine Oek met zijn kleurboeken zat. Is er sprake van een calvinistisch trauma, wil Wim Brands weten ? nou nee, maar toch, er zit toch wel een diep genetisch calvinisme in het Friese geslacht waar hij zelf ook niet vrij van is. Waar bijvoorbeeld het verhaal is dat zijn overgrootvader zijn zoon niet meer wilde zien toen die op de elektrische cirkelzaag was overgestapt. Niet echt een geslacht dat op vooruitgang, verandering uit was. De schrijver noemt zichzelf een appel die ver van de boom is gevallen, een afvallige zoon die al jong wandelend met een bos pinksterbloemen in zijn armen naar de hemel kijkt en zich afvraagt wat daar nou werkelijk is. Een jongen. Vergelijkbaar met een islamitische jongen van nu die het geloof heeft mee gekregen en toch zijn eigen weg gaat, met alle verscheurdheid erbij. De schrijver is nu 57, op een leeftijd dat hij nu ook naar die afvalligheid kan kijken vanuit het perspectief van zijn ouders. We gaan dan in1979, naar de roman Opwaaiende zomerjurken, zijn eerste roman die hij een oerschreeuw noemt. Alle conflictstof zit daar al in, beschreven in de romanvorm met een hoofdpersoon die meemaakt wat de werkelijke jeugd aan thema?s bracht - Het isolement, dat 40 jaar een groot thema in zijn leven was. Een puber op zoek naar het zichzelf begrijpen, die later zo geïsoleerd raakt dat hij een soort borderliner wordt, die bijna in destructie een eind aan zijn leven veroorzaakt en toch eindigt met Ik wil! Ik wil!. Dat element van gewelddadige destructie zit in al zijn werk, met als hoogtepunt de moord in Hokwerda's kind?. Om uit te leggen wat dat destructieve is, beschrijft hij een dag tijdens het schrijven van Wonderen van de heilbot, een jaar of 5 geleden, hij zat hij nog in de nadagen van een lange depressieve periode. Hij beschrijft een dag op een zeilboot op het IJsselmeer, zwaar weer, en hoe hij zijn been openhaalde als hij door een steiger zakt. Het rauwe daarvan beleeft hij als een bevrijding, als een moment dat je ervaart dat je juist lééft. De diepe wortels van zijn donkere periode, die wel tien jaar heeft geduurd, die wortels liggen toch wel in zijn jeugd, zelfs in de generaties daarvoor. Een bevrijdend moment in die lange depressie was het werken in een tuinderij, waar hij werkte met zwakzinnigen. Het fysieke van een boom uitgraven, het symbolische daarvan ook. Dat was in 1987, hij werkte daar anderhalve dag per week. ´s Avonds had hij dan een helder hoofd. Hij was toen de best verkopende en meest bekende jonge schrijver van Nederland. Dat vonden ze wel opmerkelijk daar in die gemeenschap van zwakzinnigen, dat hij bomen kwam uitgraven. UUR 2 Eerst die nieuwe roman waar hij aan werkt. Dat is begonnen met het vinden van een oude kaart van Goes, waar hij in zijn jeugd woonde. Ik stond naar een vesting te kijken, zei hij, een vesting die ik wel moest veroveren. Een titel voor het boek heeft hij nog niet, en hij wil er nog niet veel over kwijt. Het begint bij een beeld en dan komt het boek. Wim Brands laat een Daklozenkrant uit 1997 zien waarin Oek de Jong een verhaal publiceerde dat uiteindelijk tot de roman Hokwerda's kind uitgroeit. De schrijver beschrijft de inspiratie voor dat verhaal: een verhaal van Raymond Carver, Feathers, waarin Jack en zijn vrouw bij Budd op bezoek gaan, en bespreken wat ze mee zullen nemen, zelfgebakken brood, en dan voor de deur een angstaanjagende schreeuw van een pauw horen. De baby van Budd en zijn vrouw blijkt héél lelijk te zijn en juist die avond wil de vrouw van Jack dat hij haar zwanger maakt. Hoe vanuit de banaliteit van een gesprekje over wat zullen we meenemen vanavond, zelfgebakken brood, via de pauw en de baby er zoiets gebeurt als: ik wil zwanger worden. Het schrijven over gewone mensen en gewone situaties, dat is de inspiratie van Carver. Voor Hokwerda´s kind begint het bij een artikel in het blad Privé over een meisje dat de schrijver vroeger had gekend en die samen met haar vriend een gewelddadige moord had gepleegd op de ouders. Als ik nu terugkijk op die roman, zegt de schrijver, is het een afdaling in het kwaad dat in mensen sluimert en dus ook in mijzelf -daar was ik toen blijkbaar aan toe. Hij voelde zich verbonden met iemand die in zo?n parket terecht komt, hij herkende haar eenzaamheid. Je bent bezig met dicht bij de waarheid te komen, door de conventies heen, dat is mijn grootste passie in het schrijven, zegt hij. Zo begon hij ooit met schrijven, dat is het nog steeds. Waarheidszoeking, is dat toch niet weer heel calvinistisch, vraagt Brands. Nee, nee, juist niet! Het calvinisme is een grote leugen, daarom werd hij juist zo kwaad toen hij 16 was, het waren juist de formules en de leugens die beknelden. Want alles draait in een mensenleven om de vitaliteit, om authenticiteit. Hoe schrijft hij? Hij begon als jongeman van 22 jaar die achter een blanco papier ging zitten en niet met zijn vriendin naar het strand ging en dan was 's avonds het papier nog steeds blanco. Inmiddels kent hij ook het gemak van schrijven. Vooral op de kleine papiertjes die naast het feitelijke verhaal volgekrabbeld worden met vrije gedachten en beelden. Schrik je soms niet van wat je zelf schrijft, is de vraag? Ja, je moet ook soms de deksel afhalen waar je 'm soms liever laat zitten. Dan moet je weer maanden afkicken van je eigen personages. Voor UUR 3 staat op het menu: De mystiek in Geit en Inktvis. Deze mooie novellen werden slecht ontvangen. De mensen vonden het te vaag. Te spiritueel. De heren halen filosoof Peter Sloterdijk erbij om de tijdgeest te tackelen. En Oek stelt vast dat hij niet met de gevestigde coterie aanpapte, en daarvoor gestraft werd. In de tussentijd is er meer vrijheid ontstaan en zouden de novellen, met eventuele aangevulling, opnieuw uitgebracht kunnen worden zonder woedende aanvallen der recensenten...... Dan over naar het dagboek 'De wonderen van de heilbot' van Oek de Jong. Waarom houdt hij zo van vissen? In de heilbot doet hij verslag van zijn worstelen met het leven. Met als conclusie dat 'opgeven' het sleutelwoord is. Een half uur voor het eind stelt Brands de vraag naar Oek's inspiratiebronnen uit de literatuur: Proust. Natuurlijk alle romanschrijvers vanaf Tolstoi, maar Proust is na herlezing een mijlpaal in de geschiedenis van de roman. De Jong vindt de roman een uniek instrument voor de schrijver: meer dan journalistiek of film biedt de roman diepgang. Hij gaat een essay te schrijven over de evolutie van de roman. Om daardoor te ontdekken hoe hij iets nieuws toe kan voegen aan de roman als kunstwerk. Iets waarmee de functie van de roman in de 21ste eeuw zal beklijven. Na deze taakstelling is de depressiviteit ook bezworen. De postieve werking op zijn humeur van spitwerk op een stuk land in Frankrijk is daar ook debet aan. En zo te horen ook dit gespr

In 2010 werd het dertigjarig jubileum van de klassieke roman ‘Opwaaiende zomerjurken’ gevierd. Dat was zijn debuut. Daarna verschenen romans als ‘Cirkel in het gras’, ‘Hokwerda’s kind’ en ‘Mevrouw Len’. En nu werkt hij aan een nieuw boek, dat in het najaar zal verschijnen. Lees meer over het gesprek van Wim Brands met de schrijver Oek de Jong. ------------------------------------------ Samenvatting Marathoninterview met Oek de Jong UUR 1 Eerst het zondaggevoel van de schrijver. Hij beschrijft de zomerzondagen die hij veelal buiten doorbrengt, bijvoorbeeld bij het buitenhuisje in Muiderberg met zijn geliefde Sjan. Paradijselijke dagen waar juist bij het nietsdoen de diepste peilingen komen. Andere zondagen dan in zijn jeugd, waar hij als zoon van de ARP politicus de Jong uren doorbracht in de kerk, waar de kleine Oek met zijn kleurboeken zat. Is er sprake van een calvinistisch trauma, wil Wim Brands weten ? nou nee, maar toch, er zit toch wel een diep genetisch calvinisme in het Friese geslacht waar hij zelf ook niet vrij van is. Waar bijvoorbeeld het verhaal is dat zijn overgrootvader zijn zoon niet meer wilde zien toen die op de elektrische cirkelzaag was overgestapt. Niet echt een geslacht dat op vooruitgang, verandering uit was. De schrijver noemt zichzelf een appel die ver van de boom is gevallen, een afvallige zoon die al jong wandelend met een bos pinksterbloemen in zijn armen naar de hemel kijkt en zich afvraagt wat daar nou werkelijk is. Een jongen. Vergelijkbaar met een islamitische jongen van nu die het geloof heeft mee gekregen en toch zijn eigen weg gaat, met alle verscheurdheid erbij. De schrijver is nu 57, op een leeftijd dat hij nu ook naar die afvalligheid kan kijken vanuit het perspectief van zijn ouders. We gaan dan in1979, naar de roman Opwaaiende zomerjurken, zijn eerste roman die hij een oerschreeuw noemt. Alle conflictstof zit daar al in, beschreven in de romanvorm met een hoofdpersoon die meemaakt wat de werkelijke jeugd aan thema?s bracht - Het isolement, dat 40 jaar een groot thema in zijn leven was. Een puber op zoek naar het zichzelf begrijpen, die later zo geïsoleerd raakt dat hij een soort borderliner wordt, die bijna in destructie een eind aan zijn leven veroorzaakt en toch eindigt met Ik wil! Ik wil!. Dat element van gewelddadige destructie zit in al zijn werk, met als hoogtepunt de moord in Hokwerda's kind?. Om uit te leggen wat dat destructieve is, beschrijft hij een dag tijdens het schrijven van Wonderen van de heilbot, een jaar of 5 geleden, hij zat hij nog in de nadagen van een lange depressieve periode. Hij beschrijft een dag op een zeilboot op het IJsselmeer, zwaar weer, en hoe hij zijn been openhaalde als hij door een steiger zakt. Het rauwe daarvan beleeft hij als een bevrijding, als een moment dat je ervaart dat je juist lééft. De diepe wortels van zijn donkere periode, die wel tien jaar heeft geduurd, die wortels liggen toch wel in zijn jeugd, zelfs in de generaties daarvoor. Een bevrijdend moment in die lange depressie was het werken in een tuinderij, waar hij werkte met zwakzinnigen. Het fysieke van een boom uitgraven, het symbolische daarvan ook. Dat was in 1987, hij werkte daar anderhalve dag per week. ´s Avonds had hij dan een helder hoofd. Hij was toen de best verkopende en meest bekende jonge schrijver van Nederland. Dat vonden ze wel opmerkelijk daar in die gemeenschap van zwakzinnigen, dat hij bomen kwam uitgraven. UUR 2 Eerst die nieuwe roman waar hij aan werkt. Dat is begonnen met het vinden van een oude kaart van Goes, waar hij in zijn jeugd woonde. Ik stond naar een vesting te kijken, zei hij, een vesting die ik wel moest veroveren. Een titel voor het boek heeft hij nog niet, en hij wil er nog niet veel over kwijt. Het begint bij een beeld en dan komt het boek. Wim Brands laat een Daklozenkrant uit 1997 zien waarin Oek de Jong een verhaal publiceerde dat uiteindelijk tot de roman Hokwerda's kind uitgroeit. De schrijver beschrijft de inspiratie voor dat verhaal: een verhaal van Raymond Carver, Feathers, waarin Jack en zijn vrouw bij Budd op bezoek gaan, en bespreken wat ze mee zullen nemen, zelfgebakken brood, en dan voor de deur een angstaanjagende schreeuw van een pauw horen. De baby van Budd en zijn vrouw blijkt héél lelijk te zijn en juist die avond wil de vrouw van Jack dat hij haar zwanger maakt. Hoe vanuit de banaliteit van een gesprekje over wat zullen we meenemen vanavond, zelfgebakken brood, via de pauw en de baby er zoiets gebeurt als: ik wil zwanger worden. Het schrijven over gewone mensen en gewone situaties, dat is de inspiratie van Carver. Voor Hokwerda´s kind begint het bij een artikel in het blad Privé over een meisje dat de schrijver vroeger had gekend en die samen met haar vriend een gewelddadige moord had gepleegd op de ouders. Als ik nu terugkijk op die roman, zegt de schrijver, is het een afdaling in het kwaad dat in mensen sluimert en dus ook in mijzelf -daar was ik toen blijkbaar aan toe. Hij voelde zich verbonden met iemand die in zo?n parket terecht komt, hij herkende haar eenzaamheid. Je bent bezig met dicht bij de waarheid te komen, door de conventies heen, dat is mijn grootste passie in het schrijven, zegt hij. Zo begon hij ooit met schrijven, dat is het nog steeds. Waarheidszoeking, is dat toch niet weer heel calvinistisch, vraagt Brands. Nee, nee, juist niet! Het calvinisme is een grote leugen, daarom werd hij juist zo kwaad toen hij 16 was, het waren juist de formules en de leugens die beknelden. Want alles draait in een mensenleven om de vitaliteit, om authenticiteit. Hoe schrijft hij? Hij begon als jongeman van 22 jaar die achter een blanco papier ging zitten en niet met zijn vriendin naar het strand ging en dan was 's avonds het papier nog steeds blanco. Inmiddels kent hij ook het gemak van schrijven. Vooral op de kleine papiertjes die naast het feitelijke verhaal volgekrabbeld worden met vrije gedachten en beelden. Schrik je soms niet van wat je zelf schrijft, is de vraag? Ja, je moet ook soms de deksel afhalen waar je 'm soms liever laat zitten. Dan moet je weer maanden afkicken van je eigen personages. Voor UUR 3 staat op het menu: De mystiek in Geit en Inktvis. Deze mooie novellen werden slecht ontvangen. De mensen vonden het te vaag. Te spiritueel. De heren halen filosoof Peter Sloterdijk erbij om de tijdgeest te tackelen. En Oek stelt vast dat hij niet met de gevestigde coterie aanpapte, en daarvoor gestraft werd. In de tussentijd is er meer vrijheid ontstaan en zouden de novellen, met eventuele aangevulling, opnieuw uitgebracht kunnen worden zonder woedende aanvallen der recensenten...... Dan over naar het dagboek 'De wonderen van de heilbot' van Oek de Jong. Waarom houdt hij zo van vissen? In de heilbot doet hij verslag van zijn worstelen met het leven. Met als conclusie dat 'opgeven' het sleutelwoord is. Een half uur voor het eind stelt Brands de vraag naar Oek's inspiratiebronnen uit de literatuur: Proust. Natuurlijk alle romanschrijvers vanaf Tolstoi, maar Proust is na herlezing een mijlpaal in de geschiedenis van de roman. De Jong vindt de roman een uniek instrument voor de schrijver: meer dan journalistiek of film biedt de roman diepgang. Hij gaat een essay te schrijven over de evolutie van de roman. Om daardoor te ontdekken hoe hij iets nieuws toe kan voegen aan de roman als kunstwerk. Iets waarmee de functie van de roman in de 21ste eeuw zal beklijven. Na deze taakstelling is de depressiviteit ook bezworen. De postieve werking op zijn humeur van spitwerk op een stuk land in Frankrijk is daar ook debet aan. En zo te horen ook dit gespr

In 2010 werd het dertigjarig jubileum van de klassieke roman ‘Opwaaiende zomerjurken' gevierd. Dat was zijn debuut. Daarna verschenen romans als ‘Cirkel in het gras', ‘Hokwerda's kind' en ‘Mevrouw Len'. En nu werkt hij aan een nieuw boek, dat in het najaar zal verschijnen. Wim Brands in gesprek met schrijver Oek de Jong.

Oder: Die offene Rollenspielrunde in Bremen und umzu Der Open EinzelKnaller ist eine "Runde" von One-Shot-Abenteuern, die in Bremen von verschiedenen Leuten angeboten werden und von immer wechselnder Spielerschaft gespielt werden. Auch Du solltest dabei sein! Warum, erfährst Du in diesem Podcast. Du kommst nicht aus Bremen? Hör trotzdem mal rein! Vielleicht gefällt Dir das Konzept ja und Du möchtest selber so etwas in der Art in Deiner Heimstadt aufziehen. Auch diese Folge unmittelbar nach meinem Umzug aufgenommen und leidet daher etwas unter Raumhall. Mit Glück bessert sich das bald. 17:43 minutes (12.18 MB)

Riding around the chilly streets of San Francisco this week I spotted a bumpersticker that I hadn’t seen for some time: “kill your television”. The rich irony of seeing that particular message displayed in San Francisco struck me as it always does. Why? Because television was invented right here in fog city, a fact most […]