Podcasts about wadowic

Regularnie, co roku piszę i mówię o agresji w Polsce. Robię to wtedy, gdy pojawiają się czynniki wyzwalające. Jestem kolarzem amatorem. Polakiem. Płatnikiem podatków. Także byłym motocyklistą i czynnym kierowcą osobówki robiącym łącznie na tym wszystkim 49 000 km rocznie. Jestem też kolarzem. Niekiedy mam niefart. Na 120 km trasy wokół Wadowic potrafię zaliczyć 5 klaksonów, dwa podjechania na odległość 30 cm, jeden spryskiwaćcz i jedno darcie się do mnie przez okno. Jednego dnia. Poruszam się wyłącznie drogami gminnymi i powiatowymi. Nigdy nie jadę tam gdzie są ścieżki. Poruszam się najbliżej prawej krawędzi zgodnie z przepisami. Mimo to boję się kierowców. Jednak tylko w Polsce i na Słowacji. Każdego roku słyszę o wypadkach wynikających z czynnej agresji wobec kolarzy. Co roku są pinezki na Gasach. Co roku przez całą Polskę przelatuje fala literalnego hejtu, życzenia śmierci, sformułowań „dobrze jej tak” i dyskusje na temat jazdy po chodniku. Nastepne do mnie jak bumerang wracają wiadomości i komentarze z prośbą o akcje społeczne, protesty czy kampanie. Od razu odpowiem: Żaden prostest nie pomoże. Tylko zaszkodzi. To jak blokowanie miast przez taksówki w dniu wejścia Ubera do Polski. Skutek odwrotny. Zmiana przepisów też nic nie da. Mamy dobre przepisy. Takie same jak w całej Europie. Tyle, że u nas Policja jest zafiksowana wyłącznie na prędkości. Póki nie jedziesz 25 na godzinę za dużo to jesteś OK. Dlaczego u nas jest tyle agresji na drogach i dlaczego to kolarze obrywają, chyba najbardziej, że wszystkich grup uczestników? 1. Po pierwsze to my kolarze jesteśmy wyczuleni na maksa. Nie zwracamy uwagi na to, że ta agresja jest wszędzie. Na autostradach, drogach gminnych. Ludzie są tak samo niemili wobec samych siebie na drodze. Nienawidzi się kierowców Audi, Bab za kierownicą, BMW, tablic WE, Seatów, Mercedesów, Francuzów, taksówkarzy, uberowców, Motorowerzystów, pieszych, tirowców, motocyklistów.
Zauważ. Wszyscy się nienawidzą i wszyscy się dzielą. Każda marka ma jakąś szufladkę. Każdy typ pojazdów jest gorszy od naszego. To zawsze ja mam rację ,jestem najważniejszy a cały ruch kręci się wokół mnie. Im mniej u mnie głebokiej analizy, tym łatwiej przyklejać łatki. Każdy je ma w głowie. A tak naprawdę to statystyka. Tylko jedni są wyczuleni na kobiety za kółkiem, inni na stare tuningowane złomy, a jeszcze kto inny będzie patrzeć na tablice lub wyszukiwać kolarzy. Wszędzie jest te 10%. 2. Dlaczego kolarz to największy wróg? Przeciętny kierowca nienawidzę rowerzystów, bo oni łamią przepisy. Tak. Ubolewam nad tym, zaczynam zawsze od siebie i staram się nie popełniać błędów. Jednak zastanówmy się. Ile procent rowerzystów łamie przepisy? 2/10? Określmy to procentowo. 10% kolarzy jeździ na czerwonym, albo wymusza pierwszeństwo, przejezdza przez przejścia lub wykazuje się głupotą? A teraz pytanie ilu kierowców ciężarówek łamie przepisy? 2 na 10? 30%? Ilu z nich wyprzedza na ekspresówce z różnicą 1 km/h? Ilu kierowców BMW jest agresywnych? 2 na 10? 4 na 10? A może to Ci z audi? 20% jest nienormalnych czy więcej? Chodzi o to, że wszędzie jest wspomniana statystyka. A Człowiek ma tendencję do tego, aby przejaskrawiać i generalizować, bo to proste. To tak samo jak ja mógłbym powiedzieć, że najgorszy są kierowcy starych, tuningowanych Seatów na tablicach KRA. Jednak za chwilę łapię się na tym, że mogę kogoś tym sformuowaniem niesłusznie skrzywdzić. Bo ja jestem wyczulony na tym punkcie, bo ja osobiście mam traumę z dnia w którym z premedytacją Seat na przejeździe kolejowym na wstecznym zaczął we mnie celować hakiem holowniczym w Radziszowie. Od tego momentu podświadomie boję się tuningowanych starych aut. Po drugie – kolarz jest wspólnym wrogiem wszystkich kierowców. Ogromnej grupy. Potencjalnie kazdemu z nich kiedyś w przeszłości jakiś kolarz zrobił coś niemiłego. I ten jeden lub dwóch ludzi zakrzywiło mu cały pogląd do tego stopnia, że nienawidzi teraz wszystkich. Nie ma przed sobą człowieka, tylko rodzaj pojazdu, którego nie lubi. Bo musiał wyhamować gdy się śpieszył. Bo kiedyś ktoś mu faka pokazał. Wystarczy w internecie wrzucić 10 sekundową rolkę jak kolarz jedzie obok ścieżki i zaczyna się wylewanie kanalizacji. Wyzywanie całej społeczności, wrzucając wszystkich do tego samego worka, jednocześnie dając przyzwolenie, aby werbalnie i czynnie atakować całą tę grupę uczestników drogi. On TYLKO nie jedzie ścieżką. Nie jest mordercą, nie zabił teściowej, nie trzyma swoich dzieci w beczce. Ale to nie ma znaczenia. Pojawił się wróg i można na nim się rozładować. Tym sposobem, ja jutro też dostanę że spryskiwacza w Wadowicach, pomimo, że nie jeżdżę tam gdzie jest choć 5 metrów ścieżki. Dostaję za kogoś. I ktoś ma satysfalcję, bo mnie ukarał wodą z dodatkiem zapachu sosnowego. Przyjeżdża do domu i ma satysfakcję, bo walczy z wrogiem. Ale takim najłatwiejszym – bo wolnym, małym. I tu przechodzimy do kolejnego czynnika dlaczego to kolarz obrywa. Bo jest małe ryzyko, że mnie dogoni. Otworze okno, wydrę się i dodam gazu. Jestem mądry, bo mam gaz, bo mam szybę. Najłatwiej bije się słabego. To jest dokładnie to samo. Ten sam schemat z podstawówki. Dlatego jakbym jechał swoim autem wolno i trzeba było wykonać ten sam manewr to nie usłyszałbym ani klaksonu, ani cudzego otwartego dzioba. 3. Kolarz obrywa przez prawne stereotypy – kolarz ma jechać chodnikiem albo prawą krawędzią jezdni. Kurde, nie wiem skąd to się wzięło. Art. 16 Ustawy o Kierujących Pojazdami? „Kierujący pojazdem jest obowiązany jechać możliwie blisko prawej krawędzi jezdni.” Każdy, nie tylko rowerzysta. Nie ma tutaj nic o rowerach. MOŻLIWIE BLISKO PRAWEJ. A co jak są dziury, wiatr, albo urwisko? – Tymczasem w Polsce to jest interpretowane jako „blisko prawej krawędzi, abym mógł wyprzedzić Cię bez przekręcenia kierownicy”. Ile razy już ktoś się na mnie wydarł, bo jechałem śladem prawego koła samochodu. Na nic nie zdadzą się tłumaczenia, że to nic nie zmieni. Te 30 cm nie sprawi, że przestanę istnieć. Bo i tak aby mnie wyprzedzić musisz zachować metr odległości, a to oznacza, że zgodnie z przepisami nie ma możliwości wykonania tego manewru bez zmiany pasa. A jego zmiana będzie możliwa tylko wtedy gdy nikt nie jedzie z przeciwnego kierunku. Dlatego kompletnie nie ma znaczenia czy jestem na krawężniku czy na środku jezdni. Przeciwny pas musi byc pusty by wyprzedzić. – kolarze nie mają prawa jeździć parami a nawet w peletonie. 
Mają takie prawo. Dwójkami jesli nie utrudnia to ruchu, a także w peletonie – Jest to ujętę w Prawie o Ruchu drogowym, art. 33 ust. 6. – 
To zorganizowana kolumna pojazdów. Przed 3 laty kierowca w Rudach pod Raciborzem wezwał policję, bo jechaliśmy o 20:30 parami 11 osobowym peletonem drogą powiatową. Pan został pouczony, że interwencja ta jest niesłuszna i należało nas po prostu wyprzedzić zmieniając pas. Tak jak tira, traktor, kombajn, holujące się samochody, Pielgrzymkę. Ale ludzie o tym nie wiedzą, bo inperpretacja przepisów jest dowolna i sami chcą wymierzać sprawiedliwość na drodze klaksonami, zajeżdżaniem drogi czy spychaniem. 

Nie łamiąc przepisów doświadczyłem tego w Polsce i na Słowacji dziesiątki razy o ile nie setki. 

Ludzie naprawdę nie wiedzą o tym i nie chcą tego wiedzieć, bo to uderza w ich komfort jazdy. Droga jest dla samochodów. Nie dla rowerów. Rowery won na pobocze. Ja jadę, ruch się kręci wokół mnie. Jaki peleton? Jacy kolarze? Przecież jestem Ja i mój cel. 
I większość zarzutów w internecie, w komentarzach tyczy się chodników i jadących w parze. A no i ktoś dorzuci jeszcze, że ktoś kiedyś wyskoczył mu na rowerze na czerwonym przed maskę. 
A ja tak samo mogę nienawidzić wszystkich kierowców ciężarówek jak sie wyprzedzają na autostradzie na której nie ma zakazu wyprzedzania. – MI się wydaje, że znam przepisy. Tak naprawdę ja ich nie znam, bo łatwiej jest użyć klaksonu lub klawiatury, niż zapytać choćby googla o to czy mam rację. Łatwiej jest napisać „dobrze jej tak” niż się zastanowić dlaczego doszło do czołowego zderzenia. Jestem lepszy. Ja mam rację. Jestem JA i ONI. Wspólny wróg. ( Z jednej strony nie lubimy Rosjan. A jednocześnie zachowujemy się na drogach jak oni. ) Do tego dochodzi jeszcze egocentryczne traktowanie kodeksu. Szanuję przepisy, pod warunkiem, że to nie ja je łamię.
Boli mnie ten rowerzysta, prawidłowo jadący, albo nawet nieprawidłowo, jednak moje przyciemniane przednie szyby i światła są OK. 
Ten kolarz tutaj utrudnia ruch, ale mój wycięty katalizator nikomu nie przeszkadza. 
Przekraczam prędkości, ale kolarze mają obowiązek jeździć chodnikiem.
Ja mogę wyprzedać na trzeciego, ale Ty masz obowiązek jechać przy krawężniku. 
Dlaczego? Bo jestem ja! Mi się śpieszy! Ja muszę przekręcić kierownicą. Ja muszę zwolnić. I bardzo trudno jest z tym walczyć. Już Wam opowiadałem kiedyś o tym, że miałem okazję chwilę porozmawiać z agresorem w okolicach Skawiny. Zostałem wcześniej przez Panią strąbiony za to, że jadę krętą drogą. W odpowiedzi dlaczego pani trąbi usłyszałem „bo ja codziennie tutaj musze Was wyprzedzać a ja tutaj mieszkam, w Skawinie macie ścieżki” – odpowiedziałem „ja też tu mieszkam”. Cisza. Nie przewalczysz tego. Bo każdy patrzy tylko per Ja. Tutaj nie ma miejsca na empatię czy analizę inteligencji emocjonalnej. Jej tu nie ma. Jest tylko moja niepohamowana potrzeba dotarcia do domu. Bez względu na to czy to będzie rower, traktor czy pielgrzymka. Nie mają prawa tutaj przebywać. Tak samo jest na Gassach. Komuś przeszkadzają rowery na wiejskiej drodze dojazdowej do domu. Więc co roku sypie pinezki. Okoliczni mieszkańcy Gassów – małej miejscowości pod Warszawą sami powinni znaleźć osoby, które notorycznie to robią, by najpopularniejsze kolarskie trasy mogły dalej rozwijać ten region. Dzięki kolarzom jest więcej nowych asfaltów. Otwierają sie knajpki lokalnie płacące podatki. Ta okolica w przeciągu 10 lat dzięki kolarstwu nabrała nowego tchnienia. Ale nie wytłumaczysz tego. Tak samo jak nie przemówisz, że zamknięcie drogi na TdP to wspólne poświęcenie na rzecz promocji Polski i regionu. Że to wraca do nas. Że trzeba się cieszyć. Nie! Jestem ja! Mi przeszkadza to wieczne cykanie i wyprzedzanie, w dodatku jeden z nich wrzucił mi opakowanie po żelkach do ogródka. 
I tych osób nie przekonasz, nie zmienisz ich sposobu patrzenia na świat. To jest fiksacja na punkcie poszukiwania wrogów i dzielenia ludzi. Problem w Polsce wynika z tego, że właśnie nie mamy prawdziwych wrogów. Znaczy, mamy, w teorii. Jednak nie żyjemy w czasach okupacji, rozbiorów, nie cierpimy głodu, nie ma kartek w sklepach, nikogo nie leje milicja na ulicy a ojciec nie siedzi w więzieniu za kolportowanie ulotek. Dlatego wroga należy szukać. Nagle okazuje się, że każdy rodzaj odmienności jest dobrym podmiotem do adresowania swojej agresji i frustracji. To pierwotne, ale tak działamy. Dzielimy po to, by pokazać, że jesteśmy lepsi. Jestem szeryfem na drodze, bo chcę udowodnić, że mam na coś i kogoś wpływ. Mogę uderzyć słabszego i uciec. Jak w szkole. Mogę udowodnić, że ja w aucie jestem szybszy. Mogę w prosty sposób na podstawie kilku sytuacji powiedziec, że wszyscy kolarze są źli i nie maja prawa funkcjonować na drodze. Jednak to nie jest prawdziwa przyczyna tego co widzimy. Genezą są dwie różnice pomiędzy Polską a Zachodem. To jest dojrzałość społeczna. Im większe zacofanie tym wiecej agresji na drodze. I dwa to brak tradycji kolarskich. U nas to jest względna nowość oraz nisza. Dlatego też osoby mieszkające w Polsce, ale w regionach kolarsko popularnych mają nieco większy komfort jazdy. Kierowcy są przyzwyczajeni i widzą, że walka nic nie wnosi. Po drugie wieksza szansa, że ktoś z ich znajomych też jeździ, albo oni sami. Jak we Francji albo Belgii. Sąsiad jest kolarzem i jest spoko gościem, więc nie narzekam na wyprzedzanie rowerzystów. Po drugie, mój szwagier ma hotel gdzie nocuje duzo kolarzy. A to są pieniądze, a ja prowadzę pralnię, która obsługuje ten hotel. Im więcej rowerzystów, tym więcej kasy. Wszyscy jesteśmy szczęśliwi. Dlatego protesty, przepisy nic nie zmienią. Musi minąć czas. Jest lepiej, będzie jeszcze lepiej. To tak jak w motocykliżmie. Kiedyś to mówiło się tylko o dawcach z głosnymi wydechami, a dziś to pasja. Nikt już nie pluje jak jeszc 15 lat temu na skuter, który w korku przeciska się pomiędzy autami. Już prawie nauczylismy się też jeździć na suwak. To i zachowania względem kolarzy się nauczymy. Cierpliwości, samokrytyki, którą kieruję taże wobec siebie w trakcie jazdy na rowerze. Staram się z całych sił dawać dobry przykład, być uprzejmym gdy jadę na szosie czy samochodem. Nie łamać przepisów, być defensywnym a nie ofensywnych wobec innych uczestników. Wiem, że mimo to jeszcze spotka mnie wiele nieprzyjemnych rzeczy, zwałszcza na rowerze. Ale zawsze gdy słyszę klakson lub czuje zapach płynu jeźdżąc po małopolsce, wyobrażam sobie jak fajnie będzie za pół roku spędzić 2 tygodnie w Hiszpanii.

W dniu 15 października o godz. 18.00 w konkatedrze p.w. św. Józefa na Brooklynie, zaprezentowany został wyjątkowy koncert z piosenkami z multimedialnego widowiska „Święty z Wadowic – Jan Paweł II". Koncert upamiętnił 45. rocznicę wyboru Polaka – Karola Wojtyły na Papieża.„ŚWIĘTY" to pierwsze w polskiej historii widowisko muzyczne o jednym z najważniejszych i najbardziej zasłużonych Polaków – Świętym Janie Pawle II. Jego mądrość, odwaga i ogromna siła zmieniały bieg historii. Podczas wzruszającego koncertu w Nowym Jorku wystąpiło ponad 20 znakomitych artystów z Polski, którzy wykonali 13 utworów.Przewodnikiem w drodze do świętości Jana Pawła II był Patryk Szwichtenberg, który wcielił się w rolę Adwokata Diabła z procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego, natomiast Urszula Grabowska przedstawiła świadectwa jego świętości. Zaśpiewali Mariola Siepak, Weronika Skalska, Natalia Szczypuła, Piotr Szewczyk, Hanka Wójciak, Rafał Żur a orkiestrę poprowadził Krzysztof Odrobina - dyrektor artystyczny wydarzenia.

Nie da się już przemilczeć roli Wojtyły w tuszowaniu i kryciu przestępstw duchownych katolickich. Dzisiaj możemy tylko pytać o skalę tego procederu. Będą o tym kolejne filmy i książki. Upadek tego pomnika jest tylko kwestią czasu. Moim rozmówcą jest Ekke Overbeek, autor książki "Maxima Culpa".

AUDIOSERIAL ZAGINĘLI W GÓRACH: https://klw.la/p/71f5d9 [autopromocja] Niebezpieczna sieć to seria, w której chciałabym poruszyć temat bezpieczeństwa w internecie. W 2006 roku Bożena poznaje przez ogłoszenie pewnego mężczyznę. Nie wie jednak, że jego zamiary wcale nie są takie, jak to przedstawia i że ma już na swoim koncie liczne przestępstwa. ------------------------------------------------------------------- ODCINEK CATFISH: https://youtu.be/uV0SlPWeV2k PATRONITE: https://patronite.pl/kryminalnehistorie Dziękuję także moim Patronom, którzy wspierają mnie na Patronite oraz osobom wspierającym na Youtube :) A także za każdą inną formę Waszego wsparcia! Przypominam, że podcast tworzony jest na podstawie ogólnodostępnych źródeł, które znajdziecie poniżej :) ☛ Sklep: https://kryminalnehistorie.com/sklep ☛ Facebook: http://www.facebook.pl/kryminalne0historie ☛ Grupa na Facebooku: https://www.facebook.com/groups/kryminalnehistorie ☛ Instagram: https://www.instagram.com/kryminalne ☛ Youtube: https://www.youtube.com/kryminalnehistorie ☛ Spotify: https://open.spotify.com/show/4MP3dZZu5efb5qvPSXu89k ☛ iTunes: https://podcasts.apple.com/pl/podcast/krym…ie/id1474480349 ☛ Mail: kryminalnehistorie@gmail.com ✔Animacja w intro została stworzona przez Sławka: www.vimeo.com/smdesigns ✔Muzyka: - Kai Engel - Great Expectations - Slow Hammers ✔Źródła: https://docs.google.com/document/d/1y9AE5aCwYv17D59LRrNPC1EXtm1L-wz9zVo58wU0ryg/edit?usp=sharing

Jezioro Mucharskie. Na przełomie wieków nikt chyba nie wierzył w to, że uda się tę tamę w końcu wybudować. I pewnie by się nie udało, gdyby nie przełomowe wydarzenie, którego byłem świadkiem. W sierpniu 2003 roku z mikrofonem odwiedziłem ten największy plac budowy w Małopolsce, by wziąć udział w uroczystym przerzuceniu koryta Skawy do wydrążonych w skale sztolni. O konieczności budowy tego jeziora mówiło się już przed wojną. Pierwsze plany podobno pojawiły się w latach 50-tych ubiegłego stulecia. Budowa na dobre rozpoczęła się w 1986 roku ale kryzys roku 1989 znacznie ją spowolnił. Potem trochę przyśpieszyła, aż do kolejnego kryzysu, w roku 2009. Oj nie, nie była nie była to ekspresowa inwestycja. Jak wielu innym mieszkańcom dawnego województwa bielskiego, budowa zbiornika w Świnnej Porębie towarzyszyła mi od dziecka. Pamiętam rodzinne wycieczki maluszkiem starą , krętą drogą do Suchej Beskidzkiej. Udało mi się nawet przejechać pociągiem z Suchej do Wadowic jednym z ostatnich kursów na tej linii. Jeździliśmy tam kąpać się w Skawie, która pięknie rozlewała się szerokim korytem w okolicach wiszącego mostu, potem, już z mikrofonem, odwiedzałem to miejsce wiele razy. Budowa postępowała. Ci, którzy znają okolicę, pamiętają pewnie dwa wiadukty wybudowane zanim powstała łącząca je droga. I stały tak, długo, samotne takie. Dziś jeździmy po nich krajową "28". Na przełomie wieków nikt chyba nie wierzył w to, że uda się tę tamę w końcu wybudować. I pewnie by się nie udało, gdyby nie przełomowe wydarzenie, którego byłem świadkiem. W sierpniu 2003 roku z mikrofonem odwiedziłem ten największy plac budowy w Małopolsce, by wziąć udział w uroczystym przerzuceniu koryta Skawy do wydrążonych w skale sztolni. Dlaczego był to przełom? Do tego dnia budowę można było przerwać. Po przerzuceniu koryta Skawy, zaporę trzeba było dokończyć. Wielka to była uroczystość. W 17 odcinku podcastu prowincjonalnego zapraszam na plac budowy zbiornika Świnna Poręba. Dziękuję moim Patronom: Instytutowi Nauki Lektikon, Joli, Elżbiecie i Alfredowi. Zachęcam do wsparcia podcastu na patronite.pl. PATRONITE: https://patronite.pl/podcastprowincjonalny Zdjęcie odcinka: Jezioro Mucharskie z lotu ptaka Strona: https://podcastprowincjonalny.pl/​ Podcast Prowincjonalny na facebook'u: https://www.facebook.com/podcastprowincjonalny Podcast Prowincjonalny na instagramie: https://www.instagram.com/podcast_prowincjonalny

W piątym odcinku Podcastu Prowincjonalnego odwiedzimy dworek Emila Zegadłowicza w Gorzeniu koło Wadowic.Przyniosłem przygarść ziemi świętej, ziemi czystej, z grapy Beskidu, a z nią powsinóg licznych wyłaniające się twarze umęczone, oczy wyblakłe, wypite słońcem, deszczem zmyte, suszone wiatrem - postacie sękate, żylaste, twarde i wichrowate jak te łyka drzewinowe na wietrznych szczytach rosnące - to wstęp do wydanego w 1923 roku zbioru ballad Emila Zegadłowicza "Powsinogi beskidzkie". Poeta i pisarz opisuje w nich urok Beskidów, a przede wszystkim ludzi, których spotkał podczas swych wędrówek. Prawie wszystkie dzieła Emila Zegadłowicza powstały przy owalnym biurku w żółtym gabinecie w dworku w Gorzeniu koło Wadowic.PATRONITE: https://patronite.pl/podcastprowincjonalnyZa wsparcie dziękuję Instytutowi Nauki Lektikon: https://www.lektikon.edu.pl/oraz Markowi, Alfredowi i Teresie.Strona: https://podcastprowincjonalny.pl/Podcast Prowincjonalny na facebook'u:https://www.facebook.com/podcastprowincjonalnyPodcast Prowincjonalny na instagramie:https://www.instagram.com/podcast_prowincjonalnyZdjęcia:https://www.zielonakropka.pl

Jest 13 dzień września 1944 roku. Załoga amerykańskiego bombowca B 24 LIBERATOR wybiera się w swoj pożegnalny lot. Po zakończeniu tej misji oddają broń i wracają do Stanów, do swoich rodziców, dzieci, żon, narzeczonych, przyjaciół. Startują z bazy we Włoszech i lecą w stronę Polski. Rutynowa, wydawać by się mogło, misja: bombardowanie niemieckich instalacji przemysłowych oraz zdjęcia i filmy bowiem do zwykłej, dziewięcioosobowej załogi dołączyli wyjątkowo: operator kamery i fotograf.Sześciorgu z nich nie udaje się jednak wrócić do domu. Po ostrzelaniu z ziemi oraz bitwie w powietrzu samolot spada na pole w Zygodowicach, niedaleko Wadowic. Płonące paliwo z samolotu oblewa młodą dziewczynę, która pracowała w polu. Dziewczyna umiera po kilku dniach.Gromadzeniem pamiątek po tym tragicznym wydarzeniu od 30 lat zajmuje się Zygmunt Kraus z Wadowic.W swoim prywatnym muzeum gromadzi także pamiątki związane z lotnikam i żołnierzami pochodzącymi z Wadowic oraz lotnikami amerykańskimi, którzy walczyli w powietrzu nad Polską.PATRONITE: https://patronite.pl/podcastprowincjonalnyZa wsparcie dziękuję Instytutowi Nauki Lektikon: https://www.lektikon.edu.pl/oraz Markowi i Teresie.Strona: https://podcastprowincjonalny.pl/Podcast Prowincjonalny na facebook'u:https://www.facebook.com/podcastprowincjonalnyPodcast Prowincjonalny na instagramie:https://www.instagram.com/podcast_prowincjonalny

Bloober Team zaproponował nam bardzo ciekawy tytuł, w którym wykorzystuje motyw osobistej traumy głównej bohaterki do stworzenia niesamowitej historii. I choć pewne elementy mogą nam się nie podobać, to postaramy się Wam przybliżyć to, co jest istotą tej gry pokazując jak wspaniała będzie to podróż, podróż w głąb siebie. Czy trauma może zdefiniować osobę ? Zostając w temacie niemiłych doświadczeń trzeba powiedzieć sobie o kampanii nowego Call of Duty: Cold War. I choć traumy tu nie przeżyliśmy, bo grało się całkiem nieźle, to osoby nastawione tylko na kampanię i płacąc za grę pełną cenę już powinny. No i jedno się nie zmienia, nasze zamiłowanie do zwierząt. Po dwóch lisach przyszedł czas na....rekina. Czy może być coś przyjemniejszego niż zjadanie ludzi ? No właśnie. W odcinku: Black Ops: Cold War (Kampania)ManeaterForger Donut CountyForgerTemat główny:The Medium Hejter Zone:Bestia z Wadowic ?Możecie komentować pod odcinkiem, na naszym fanpage'u oraz możecie wysłać do nas maile. Poza tym jesteśmy na Youtube'ie i Twitch'uOgólny: bezimiennypodcast@gmail.comMuzyka: Lukhash - Hongdae>Download:  MP3  M4A

W programie „Na własne uszy” proponujemy wysłuchanie reportażu Mariusza Kamińskiego pt. „Żeby pozostał ślad”. „Aktion Saybusch” to akcja przeprowadzona przez Niemców w czasie okupacji Polski, polegająca na wysiedlaniu ok. 17 tys. mieszkańców powiatu żywieckiego na tereny Generalnego Gubernatorstwa i wprowadzeniu w ich miejsce osadników niemieckich. Część z tych osób, 80 lat temu, na początku grudnia 1940 roku, trafiła na Lubelszczyznę, m.in. w okolice Nałęczowa czy Garbowa. Po latach, Bogusław Błaszczyk mieszkaniec miejscowości Łopatki pod Nałęczowem, którego mama opowiadała mu o wysiedlonych, postanawia dotrzeć do osób, które wówczas pomagały im, a także do samych wysiedlonych i ich rodzin mieszkających w okolicach Wadowic. Jak wyglądało ich wspólne życie w czasie okupacji, jakie relacje łączyły ich już po wojnie, kiedy wysiedleńcy wrócili do domu, o tym między innymi usłyszą państwo w reportażu.

Organizator gejowskiej orgii w Brukseli z udziałem europosła jest poszukiwany przez Policję w Wadowicach ----- Serwis Informacyjny IPP TV - codziennie (pon-pt) o 19:00 Jeżeli chcesz, aby nasz program gościł u Ciebie codziennie - WESPRZYJ NASZĄ TELEWIZJĘ: http://idzpodprad.pl/wsparcie Twoje wsparcie jest potrzebne do codziennego nadawania! Stwórzmy razem nową jakość mediów patriotycznych! Oglądaj nas na: http://youtube.com/idzpodpradtv http://idzpodprad.tv http://idzpodprad.pl/mp3 tel. 814 669 315, koszt jak za połączenie http://idzpodprad.fm http://vimeo.com/idzpodpradtv http://cda.pl/idzpodprad KONTAKT: kontakt@idzpodprad.pl Bądź na bieżąco: http://idzpodprad.pl Znajdziesz nas również w mediach społecznościowych: FACEBOOK: https://www.facebook.com/idzpodprad/ TWITTER: https://www.twitter.com/idzpodpradpl http://twitter.com/PastorChojecki https://twitter.com/PawelChojecki INSTAGRAM: https://www.instagram.com/idzpodprad.tv/ Nasz kanał anglojęzyczny Against the Tide TV https://twitter.com/AgainstTideTV Support this podcast

Organizator gejowskiej orgii w Brukseli z udziałem europosła jest poszukiwany przez Policję w Wadowicach ----- Serwis Informacyjny IPP TV - codziennie (pon-pt) o 19:00 Jeżeli chcesz, aby nasz program gościł u Ciebie codziennie - WESPRZYJ NASZĄ TELEWIZJĘ: http://idzpodprad.pl/wsparcie Twoje wsparcie jest potrzebne do codziennego nadawania! Stwórzmy razem nową jakość mediów patriotycznych! Oglądaj nas na: http://youtube.com/idzpodpradtv http://idzpodprad.tv http://idzpodprad.pl/mp3 tel. 814 669 315, koszt jak za połączenie http://idzpodprad.fm http://vimeo.com/idzpodpradtv http://cda.pl/idzpodprad KONTAKT: kontakt@idzpodprad.pl Bądź na bieżąco: http://idzpodprad.pl Znajdziesz nas również w mediach społecznościowych: FACEBOOK: https://www.facebook.com/idzpodprad/ TWITTER: https://www.twitter.com/idzpodpradpl http://twitter.com/PastorChojecki https://twitter.com/PawelChojecki INSTAGRAM: https://www.instagram.com/idzpodprad.tv/ Nasz kanał anglojęzyczny Against the Tide TV https://twitter.com/AgainstTideTV Support this podcast

Tym razem odcinek o kasie, czyli jak zebrać milion złotych na rozwój sklepu internetowego. Brzmi ciekawie? Bo i przypadek jest naprawdę ciekawy! Adam Kubarski prowadzi sklep Akardo.pl. Sklep, który sprzedaje buty produkowane przez polskich szewców z okolic Wadowic. W maju tego roku zebrał milion złotych na rozwój swojego sklepu. Jak to osiągnął?Postawił na crowdfunding inwestycyjny. Za pomocą platformy crowdfundingowej zebrał 554 osoby, które zaufały jego wizji na biznes. Głównie to byli jego klienci, którzy zainwestowali w jego sklep. Tym bardziej jest to zdumiewający wynik, biorąc pod uwagę to, że w 2019 roku akardo.pl miał 2,5 miliona obrotu, czyli jest to niezbyt duży e-commerce, ale za to ze swoją wierną społecznością.Dziś właśnie o tym, jak Adam to zrobił, ile to wymagało pracy i od czego zaczął, a także o tym jak wygląda odpowiedzialny biznes, bo bez wątpienia Adam przyjmując pieniądze od inwestorów prywatnych wziął na siebie odpowiedzialność, aby ta inwestycja w przyszłości im się zwróciła. Ciekawi?Z tego odcinka dowiesz się m. in.:- crowdfounding inwestycyjny – dla kogo to jest dobry pomysł- na co przeznaczyć pozyskany kapitał- co jest potrzebne do tego, aby pozyskać pieniądze z crowdfundingu- jak przygotować się do zbierania kapitału w modelu crowdfundingu- jaką wybrać platformę crowdfundingową- ile czasu trzeba poświęcić na crowdfunding inwestycyjny- czy akcja crowdfundingowa wpływa na sprzedaż- crowdfunding, czy fundusz inwestycyjny – co wybrać- jak przekształcić działalność gospodarczą w spółkę akcyjnąMateriały do tego odcinka znajdziesz na stronie: www.convertis.pl/23Chcesz być na bieżąco z najnowszymi odcinkami? Zasubskrybuj podcast Rozmowy na Zapleczu – a nasza pozytywna ecommerce'owa społeczność będzie rosła.

Zaczęło się od świętych kremówek z Wadowic, a skończyło na spiskowej teorii, która mówi, że Anglicy to Żydzi, a Żydzi to Reptilianie. Jak to w Izbie Wytrzeźwień - nigdy nie wiadomo kto zadzwoni i o czym będzie temat.

Zaczęło się od świętych kremówek z Wadowic, a skończyło na spiskowej teorii, która mówi, że Anglicy to Żydzi, a Żydzi to Reptilianie. Jak to w Izbie Wytrzeźwień - nigdy nie wiadomo kto zadzwoni i o czym będzie temat.

Zaczęło się od świętych kremówek z Wadowic, a skończyło na spiskowej teorii, która mówi, że Anglicy to Żydzi, a Żydzi to Reptilianie. Jak to w Izbie Wytrzeźwień - nigdy nie wiadomo kto zadzwoni i o czym będzie temat.

Równo wiek temu urodził się Karol Wojtyła, przyszły papież. Bogusław Chrabota wspólnie z gościem audycji, ks. Mateuszem Hosają, kustoszem Sanktuarium Św. Jana Pawła II w Krakowie, przypomina dzieciństwo Wojtyły, jego drogę do powołania oraz duchowe ścieżki, które zaprowadziły go do Rzymu.Karol Wojtyła dorastał w wielokulturowym środowisku. W podbeskidzkich Wadowicach mieszkała w symbiozie zróżnicowana społeczność: katolicy i Żydzi. Próbowali tworzyć wspólnotę dla wszystkich zrozumiałą i otwartą. To było mocną podstawą późniejszej ekumenicznej nauki Jana Pawła II. – Dzięki temu papież odczuwał, że ludzie, którzy wierzą inaczej, szukają tej samej prawdy – tłumaczy ks. Mateusz Hosaja.Przyszły papież jako bardzo młody człowiek zapoznaje się z życiem prostych ludzi. W 1939 roku wybucha wojna. Plany Karola Wojtyły legły w gruzach. Chcąc uniknąć wywózki do Niemiec na przymusowe prace, najmuje się jako robotnik w zakładach Solvay – krakowskiej fabryce sody. Jest pomocnikiem strzałowego, później pracuje przy oczyszczaniu wody. - Te obowiązki stały się później inspiracją do napisania wszystkich encyklik społecznych, do zrozumienia, czym jest praca – opowiada gość audycji.To pierwsza rozmowa w cyklu „Wydarzyło się 100 lat temu…”, który „Rzeczpospolita” przygotowała wspólnie z „Niepodległą”. W roku tak ważnych rocznic przypomnimy przełomowe postaci i wydarzenia, które wpłynęły na historię Polski. See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Przydatne linki: akardo.pl – sklep internetowy z ręcznie wykonanym obuwiem Adama Kubarskiego Biznes w IT – podcast Piotra Buckiego Jak wdrożyć Wikipedie w firmie – Tomasz Karwatka Podcast do czytania – transkrypcja odcinka Grzegorz Frątczak: Cześć i czołem Adam. Adam Kubarski: Cześć. Siema. GF: Dzisiaj rozmawiamy z Adamem z Wadowic. Czy mieszkasz gdzieś indziej? AK: […] Artykuł EK 10: Jak stworzyć i wypromować polską markę w Internecie? – Adam Kubarski – akardo.pl pochodzi z serwisu Convertis.

Rozmowa z Joanną Wowrzeczką, szefową Świetlicy Krytyki Politycznej w Cieszynie o samej świetlicy i najnowszej akcji, przedwyborczej rozgrzewce. To cykl debat przed tegorocznymi wyborami samorządowymi, zainaugurowała je 5 marca 2018 r. rozmowa z Weroniką Śmigielską (Spółdzielnia Ogniwo, Krakow), Mateuszem Klinowskim (burmistrz Wadowic) i Edwinem Bendykiem zatytułowana "Wybory na peryferiach".