Podcasts about de melkweg

Je vaste dosis verhalen, analyses en een gulle lach over dat fraaie medium: de radio! Met in aflevering 189: Fernando Halman doet al 15 jaar de ochtendshow op NPO FunX en viert dat met een show van 15 uur vanuit De Melkweg in Amsterdam. 'Mr. Good Vibes' krijgt er uit handen van Humberto Tan ook de Marconi Oeuvre Award uitgereikt. We vragen aan Fernando zelf hoe hij die dag heeft beleefd. 3FM-dj Rob Janssen viert 'Mariah Carey-dag' en draait twee uur lang 'All I want for Christmas is you'. Maar gelukkig wel voor het goede doel van Serious Request! 'Better Days' van Dermot Kennedy komt binnen op nummer zes in de Top2000, omdat dit het favoriete lied was van Eva Hermans-Kroot, die tijdens de stemperiode overleed en vele harten had geraakt in Nederland. Is dat een mooi gebaar of het failliet van een 'beste nummers allertijden'-lijst? Chazia Mourali moet weg bij Powned op NPO Radio 1. Dat vindt Chazia niet zo leuk, maar ze reageert sportief (En nee, we maken geen Zwakste Schakel-grap). Sam Hagens neemt het programma van haar over en verklaart zich nader over deze radioklus bij 'Vandaag Inside'. 'Spraakmakers' maakte op NPO Radio 1 een bijzondere 'Polarisatie Uitzending', waarbij zes luisteraars een maand een tegenovergesteld 'mediadieet' consumeren. Doel is om te ervaren of je de andersdenkenden (en de wereld) genuanceerder gaat zien. Dat geldt niet voor alle deelnemers. Moet er vervolg komen op dit experiment? Wensen vervullen op de radio is weer helemaal terug. ‘Beste Wensen’ op 538 en (een ietsje anders) ‘Een Beetje Geluk’ op Qmusic doen in dezelfde periode vlak voor Serious Request een gooi naar naastenliefde en bijbehorende emotie op de radio. Of is het een alternatief voor afgeblazen evenementen zoals het 538-eindejaarsfeest en de Q-Escaperoom? Of is het vooral een deal met de Postcodeloterij (538) en de Staatsloterij (Qmusic)? De Stichting SBCGRR kreeg een melding over verkeerd roffelgebruik bij Gerard Ekdom, die een kleine maar officiële waarschuwing krijgt. In het Blooperblokje onder andere Mark van der Molen, Edwin Diergaarde, Eddy Keur, Barry Paf en Daniël Dekker. Syb doet vast zijn eigen highlights van 2024 en weet ook alle eerdere 'slotminuut'-sprekers in iets meer dan een minuut te proppen! Hoe dan?! In de exclusieve bonusshow voor vrienden van de show deze week: We hebben altijd aandacht voor bijzondere jubilea. Maar als onze eigenste bovenste beste Harm Edens jubileert (weliswaar als tv én radio-man) dan mag dat ook niet onbesproken blijven. Harm werd onlangs verrast door zijn beste vrienden en collega’s, uiteraard zaten Arjan en Ron op de eerste rij. We laten exclusieve (en belastende) fragmenten horen van Harms radiodebuut in 1984 én uit zijn satirische show 'Hof van Edens'. Ook checken we hoe Eddy Keur het niet krijgen van de Oeuvre Award verwerkt op Curaçao en bespreken we meteen een aanmelding uit zijn show in onze rubriek 'Dat rekenen we.. euh...Dat KEUREN we goed! Bonusbloopers zijn er tot slot van onder andere Stefan Stasse, Rob Janssen én onze kerstengel: Mieke van der Weij. Om de bonusshow te horen ga je naar Vriendvandeshow.nl/Radio Als je ‘Vriend van de show’ wordt (€3,50 per maand of €35,- per jaar) steun je ons om deze podcast voort te zetten en krijg je élke week zo'n extra show! De extra afleveringen, ook alle vorige, komen vanzelf in je eigen podcast-app. Bestook ons met feedback, post, blooper-tips en meer via: ditwasderadio@gmail.com. Volg ons op de socials: Facebook | X | Threads | Instagram | Youtube | TikTok Dit Was De Radio dankt 'De Radiofabriek' voor de opnamefaciliteiten. Meer info op: www.radiofabriek.nl. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Van de makers van NRC Vandaag: het verhaal van dit weekend.Vandaag het verhaal van Tessa Colen, over de complexe realiteit van een psychose.Vincent belandt in zijn studententijd in een zware psychose. Hij hoort stemmen die hem zeggen dat hij uitverkoren is. Wat gebeurt er als je je grip op de realiteit kwijtraakt? En tegen welke grenzen lopen de mensen die je willen helpen aan? Een podcast van: Tessa ColenMontage: Jennifer PetterssonEindredactie: Mirjam van ZuidamMuziek (sarangi): Vincent SwierstraDe Spotify-lijst met alle andere zaterdagverhalen van Vandaag vind je hierMeer weten over de projecten van Vincent? www.vincentswierstra.nlZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Een Europees team van astronomen heeft het grootste stellaire zwarte gat van onze Melkweg ontdekt. Het is meer dan dertig keer zo zwaar als de zon en bevindt zich in het sterrenbeeld Arend.   Het was een toevallige ontdekking die werd gedaan terwijl de vierde datarelease van ESA's ruimtetelescoop Gaia werd voorbereid. Tijdens de Gaia-missie worden de bewegingen van miljarden sterren in de Melkweg gevolgd.  Zo zagen ze in de data bewijs voor een vreemde wiebelbeweging van een ster. Dat was een aanwijzing dat er een zwart gat in de buurt moest zijn. Dat het om een zwart gat met zoveel massa gaat bleek vervolgens uit gegevens van de Very Large Telescope in Chili.  Eigenlijk zou de nieuwe data van de ruimtetelescoop pas eind 2025 vrijgegeven worden, maar deze vondst was te bijzonder om tot dan te bewaren. Onderzoekers wereldwijd kunnen nu aan de slag om het zwarte gat en de ster die eromheen draait nader te bestuderen.  De groep sterren waartoe deze ster en het zwarte gat behoren is ooit opgenomen door onze Melkweg. Die sterstroom was eerder al eens ontdekt door de groep van Amina Helmi van de Rijksuniversiteit Groningen. Dat er ook een flink zwart gat in zo'n sterstroom kan zitten, dat is nooit eerder gezien.  Waar de sterstroom met het zwarte gat precies vandaan is gekomen, voordat het door onze Melkweg werd opgenomen, daar hopen onderzoekers dankzij nieuwe waarnemingen snel meer over te kunnen zeggen. Lees hier meer over het onderzoek: Wetenschappers ontdekken grootste stellaire zwarte gat van de MelkwegSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Het is dè prijs voor cultuurmakers die nog op de middelbare zitten: Kunstbende. Gisteren vonden de Overijsselse vooronden plaats in poptempel Hedon in Zwolle. Jonas Roele (18) en Micha Verbeek (17) stonden zondagavond op het hoogste podium. Op 29 juni dingt hun film ‘De Realist' mee om de eerste plaats bij de landelijke finale in De Melkweg in Amsterdam. Daar winnen is een ticket voor vertoning op het Nederlands Film Festival in september.

Welkom bij een gloednieuwe aflevering van de GitaarMannen Podcast, live opgenomen tijdens de Muzikantendag in De Melkweg, Amsterdam, op 27 mei jl. In deze speciale editie hebben we het genoegen om met niemand minder dan de geroemde gitarist en muziekdocent, Jack Pisters, te praten. Van zijn ervaringen als sessiegitarist voor films en gevierde artiesten als Anouk en Keith Caputo tot zijn bijdragen aan het onderwijs bij het Conservatorium van Amsterdam (Jack richtte de pop afdeling op!) en de Dutch School of Popular Music, Jack deelt inzichten en verhalen die elke muziekliefhebber zal waarderen. Jack is tevens organisator van de SENA Guitar Awards en Guitar Heaven. Mis deze unieke kans niet om een ​​diepgaand gesprek te horen met een van de invloedrijkste figuren in de Nederlandse muziekindustrie. Klik op 'Afspelen', zet je schrap voor een boeiende muzikale reis en vergeet niet je te abonneren voor meer exclusieve content. Geniet ervan! --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/gitaarmannen/message

Afl. 28: Onze plek in De Melkweg. Met speciale gast: Jeffrey Bout (sterrenkundige en spreker) Plus: - Wat heb jij aan de hemel van afgelopen maand gezien? - De vraag van de luisteraar - Astronomie en ruimtevaart nieuws in het kort - De film-tip van de maand door Abe Iping - De sterrenhemel van de maand augustus 2023 SterrenStof is een infotainment talkshow over astronomie en ruimtevaart. Voor iedereen. Presentatie en productie: Anco van Hal Sidekick deze aflevering: Irene Kuiper Techniek: Erik (Allard Pierson) * Deze live uitzending is opegenomen in het Allard Pierson te Amsterdam voor AmsterdamFM.

Afl. 28: Onze plek in De Melkweg. Met speciale gast: Jeffrey Bout (sterrenkundige en spreker) Plus: - Wat heb jij aan de hemel van afgelopen maand gezien? - De vraag van de luisteraar - Astronomie en ruimtevaart nieuws in het kort - De film-tip van de maand door Abe Iping - De sterrenhemel van de maand augustus 2023 SterrenStof is een infotainment talkshow over astronomie en ruimtevaart. Voor iedereen. Presentatie en productie: Anco van Hal Sidekick deze aflevering: Irene Kuiper Techniek: Erik (Allard Pierson) * Deze live uitzending is opegenomen in het Allard Pierson te Amsterdam voor AmsterdamFM.

Aan de rand van onze melkweg hebben wetenschappers met behulp van radiotelescopen het element fosfor aangetoond. Dat is bijzonder want fosfor is een van de zes bouwstenen voor leven. Onze ideeën over het bewoonbare deel van de melkweg moeten daarom op de schop. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een internationaal onderzoeksteam heeft ontdekt dat het slapende superzware zwarte gat in het centrum van de Melkweg zo'n 200 jaar geleden eventjes van zich heeft laten horen.  Een jaar lang slokte het toen nabije objecten op, wat zorgde voor veel intensere röntgenstraling dan nu. Het zou ook verklaren waarom de wolken rondom Sagittarius A* veel meer oplichten dan gebruikelijk: ze reflecteren de straling van dat moment.  Dankzij sonificatie - waarbij data zoals röntgenstraling omgezet wordt naar audio - kunnen we zelfs luisteren naar de röntgen-echo terwijl het door het centrum van de Melkweg beweegt.  Lees hier meer over het onderzoek: Detection of an echo emitted by our Galaxy's black hole 200 years ago. De paper vind je hier: X-ray polarization evidence for a 200 years-old flare of Sgr A*.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Melkweg special met Laura Vogelsang (Directeur) en Max van Bossé (Senior Programmeur)In deze aflevering van van Brood en Spelen gaat Amber Roner in gesprek met Laura Vogelsang en Max van Bossé van de Melkweg. De Melkweg is één van de meest iconische poppodia van Nederland. Naast meerdere popzalen, waar de groten der aarden allemaal gestaan hebben, is er ook ruimte voor cinema, exposities en staat talentontwikkeling hoog op de agenda. In deze podcast gaat het over de veelzijdigheid van de Melkweg, initiatieven als Oyster Festival en Encore en over de plannen voor de komende vijf jaar. Met Max gaat Amber tot slot in gesprek over het programmeren bij een groot podium en wanneer je als artiest klaar bent en in aanmerking komt voor een optreden in de Melkweg. Verder is er muziek van Silver Lake, Roos Blufpand en Stay Away From Dante! Links uit de uitzending:https://www.melkweg.nlBackstage aflevering met Max van Bossé https://podlink.to/afleveringBS28 Voor meer info over Brood en Spelen volg je ons online: Spotify (met de gedraaide tracks uit de uitzending): https://open.spotify.com/playlist/0M7pWD7Tfmx4xgkVJVAAhc?si=XHjpEQo1T96J48ng-NPvkwFacebook:https://www.facebook.com/BroodenspelenpodcastInstagram:https://www.instagram.com/broodenspelenpodcast/ Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Elias & Manou vertellen je het verhaal Voorbij de melkweg. Neem ook een kijkje op onze website: www.vertelmaar.be Heb je een verzoekje? Stuur ons een mailtje! verhaal@vertelmaar.be Vertellers: Elias De Bauw & Manou Dierckx Muziek: Joni Scholten Afbeelding logo: Johan Lauwers Verhaal uit: Voorbij de melkweg - Yoline Van De Keere - Matador

Jeroen Kramer is vooral bekend als presentator , maar hij maakt ook al jaren mooie liedjes. Binnenkort houdt hij zijn album Na de storm  ten doop in De Melkweg. Een mooi uur waarin we praten over de mooie dingen van het  leven, het verliezen van een geliefde en opnieuw beginnen . En natuurlijk veel mooie liedjes. Presentatie : Jos Heeremans  

Welkom bij een nieuwe aflevering van de Groeivoer Podcast waarin je gaat luisteren naar Willem de Ridder. Willem de Ridder werd geboren in 1939 en werd bekend als oprichter van poppodia Paradiso en Melkweg in Amsterdam. Willem was zowel kunstenaar als ondernemer. Zo stond hij aan de wieg van de Hitkrant en experimenteerde met de opzet van 06-lijnen. De Ridder stond ook bekend als meesterverteller. Hij kon fantastisch verhalen vertellen. Willem schreef ook het Handboek Spiegelogie, een boek waarin het gaat over de wet van de aantrekkingskracht. Ik sprak Willem de Ridder in 2019, bij hem thuis, toen ik net begonnen was met de Groeivoer Podcast. Het was een gesprek dat alle kanten op ging, en niet altijd even goed te volgen was. In die tijd besloot ik om het interview niet uit te zenden omdat ik niet zo goed wist wat ik er mee moest. Het overlijdensbericht van Willem de Ridder van eind oktober 2022 maakte dat ik toch nog eens ging terugluisteren wat we hadden opgenomen. Ik ontdekte dat er veel meer in dat gesprek zat, dan ik zelf aanvankelijk dacht. Ik bedacht me dat het eigenlijk toch wel mooi zou zijn om de Ridders verhaal en een aantal lessen daaruit te delen. Rust zacht Willem, en fijn dat we nog even naar de meesterverteller mogen luisteren.Gerhard te Veldegerhard@groeivoer.nlNIEUW: word vriend van de Groeivoer PodcastWil jij de Groeivoer Podcast steunen? Word dan Vriend van de Show. Check onze vriendenpagina en doneer.Even linken! Zijn we nog niet verbonden met elkaar? Voeg mij, Gerhard te Velde, dan toe op LinkedIn. Ik leer je graag kennen!Voor meer informatie over Groeivoer, ga naar de website of neem contact op via info@groeivoer.nl en 030-2072333.

Als kind luisterde Pjotr al naar rapmuziek. Hij werd meegenomen in de verhalen van rappers. Zijn vader die zich een beetje zorgen maakte om de teksten, introduceerde christelijke rappers bij zijn zoon en vandaag de dag is Pjotr zelf een meester in het vertellen van verhalen. Zijn positieve boodschap brengt hij in vele vormen over. In gesprek met Jan van den Bosch, vertelt Pjotr hoe hij midden in de wereld staat en onlangs een hiphoptalentenjacht won in De Melkweg.

Tussen de sterren in onze Melkweg zweven gigantische hoeveelheden stofdeeltjes. Die deeltjes zijn de bouwstenen voor nieuwe sterren en planeten, maar waar bestaan ze nou precies uit? En hoe kom je hier überhaupt achter?

Hij begon met flyeren voor ‘pop-tempel’ De Melkweg in Amsterdam, vergaarde daarmee nationale bekendheid en schopte het uiteindelijk tot Zoon van God. Tenminste: in zijn hallucinatie. Op zijn 22ste kreeg Vincent Swierstra een psychose. Vlak na Psychose Awareness Day, 24 mei, doet hij zijn verhaal in Miss Podcast. Over stigma’s, de sarangi (een muziekinstrument), en zijn boek De Magiër: memoires van een dwaas.

Al meer dan een decennium breken astronomen hun hoofd over de oorsprong van mysterieuze radioflitsen uit verre sterrenstelsel. Nu hebben ze van eentje de bron kunnen bepalen en die zit in ons eigen Melkwegstelsel.

Na een druk weekend met veel bekendmakingen alweer een nieuwe aflevering. Niels, die wel de montage op zich neemt, zit nog in quarantaine dus bewaakt Richard het fort, samen met Katja Zwart en Sumit van Lenthe. Uiteraard is Katja er, want 'onze' Griekse inzending Stefania heeft haar inzending bekend gemaakt. Wat vinden we van het lied? Er is daarnaast nog een aantal nieuwe inzendingen bekendgemaakt, waaronder die van IJsland. De melige inzending levert meteen stof tot discussie op, onder andere door de aversie van het NIW tegen de leadzanger. Die heeft zich vorig jaar anti-Israëlisch uitgelaten. In de peilingen pakt IJsland echter de koppositie en ook Dolly Bellefleur heeft niets anders dan lof voor de song ‘Think About Things’. We laten daarnaast ons licht schijnen over Servië, Kroatië, Moldavië, Wit-Rusland en Estland. En nu we eind deze maand niet naar Duncan kunnen, moeten we misschien maar naar Mahmood. De Italiaanse zanger werd vorig jaar in Tel Aviv op slechts 26 punten afstand van Nederland tweede. Volgende maand geeft hij een concert in de Melkweg. We wachten natuurlijk met smart op de bekendmaking van de Nederlandse inzending. Jeangu stuurt zo nu en dan wat teasers via sociale media de wereld in. Hij is zelf duidelijk trots. De fragmenten die te horen zijn: SERVIE Hurricane – Hasta La Vista https://www.youtube.com/watch?v=1Uh_IFJNlfc KROATIE Damir Kedzo – Divlji Vjetre https://www.youtube.com/watch?v=2rOwScdxjJU WIT RUSLAND VAL – Da Vidna https://www.youtube.com/watch?v=F0wfxz5zq04 MOLDAVIE Natalia Gordienko – Prison https://www.youtube.com/watch?v=x0G2Jr0jV7c ESTLAND Uku Suviste – What Love Is https://www.youtube.com/watch?v=z4I3vvQzQ-E ROEMENIE Roxen - Alcohol You https://www.youtube.com/watch?v=3cDry1oG7yA GRIEKENLAND Stefania – Supergirl https://www.youtube.com/watch?v=83ncXE_fOtI IJSLAND Dadi & Gagnamagnio – Think About Things https://www.youtube.com/watch?v=VFZNvj-HfBU "Copyright Disclaimer Under Section 107 of the Copyright Act 1976, allowance is made for "fair use" for purposes such as criticism, comment, news reporting, teaching, scholarship, and research. Fair use is a use permitted by copyright statute that might otherwise be infringing. Non-profit, educational or personal use tips the balance in favor of fair use"

Recorded live at Techno Tuesday, Max Hall Melkweg 20th August 2019

Hoe maak je een stamboom van de Melkweg? Gewoon door op zoek te gaan naar linksom draaiende sterren. Hoogleraar dynamica, structuur en vorming van de Melkweg Amina Helmi spitte samen met collega-onderzoekers door de data van 7 miljoen sterren en ontdekte zo dat de Melkweg ooit botste met een ander sterrenstelsel. En de data is nog lang niet op. Een nieuwe release met informatie over 150 miljoen sterren moet nog naar buiten komen. Elk moment kan er dus weer zo'n ontdekking naar boven komen uit al die gegevens over locatie, omvang, gewicht en samenstelling van sterren die satelliet Gaia voor de wereld verzamelt. Wat wordt in het onderzoek de grootste uitdaging?

In deze bonus aflevering nemen we je mee naar de Melkweg in Amsterdam, waar we op internationale vrouwendag live een aflevering opnamen over het onderwerp 'New Femininity'. De avond werd geopend en afgesloten door spoken word artist Zaïre Krieger en voor het panelgesprek schoven bij ons aan: transgendermodel Jody Rouwenhorst, YouTuber/taboedoorbreker Linda de Munck en Ambrien Moeniralam die via @catcallsofams strijdt tegen straatintimidatie. Met veel dank aan feministische doetank De Bovengrondse en de Melkweg die de avond organiseerden. Zaïre vind je zowel op Twitter als op Insta via @zairekrieger en haar werk is onder andere te vinden op dipsaus.org: https://bit.ly/2TAWAI2 en oneworld.nl: https://bit.ly/2XOv9cM Volg Ambriens strijdt tegen catcalling op Instagram via @catcallsofams en stuur zelf een catcall in als je 'm in stoepkrijt terug wilt zien. Jody vind je onder @jodyrouwenhorst en hier kun je haar seizoen Hij is een Zij terugkijken: https://bit.ly/2EYwBCc Linda vind je op Insta onder @linnndademunck en dit is haar YouTube kanaal: https://bit.ly/2H7TC7T Producer: Daniël van de Poppe Jingles: Lucas de Gier Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Dat de afrobeat de Congolese soukous onterecht heeft verdrongen illustreert dj Stan Rijven met een eerbetoon aan de Congolese superster Franco. Vorige week was het 35 jaar geleden dat de Kinshasa Colossus zijn Nederlandse debuut maakte in De Melkweg. Een verpletterend concert dat zes uur duurde, een vanzelfsprekendheid voor de bandleider met 3 bands in resp. Kinshasa, Parijs en Brussel en een miljoenen platenverkoop. Hoewel hij 30 jaar geleden overleed geldt nog steeds zijn lijfspreuk: “Je komt OK binnen maar verlaat KO de zaal”.

Dat merkten Eva Schieveld, lid van het Management Team van het Van Gogh Museum en vicevoorzitter van de Raad van Toezicht van poppodium De Melkweg en Peggy de Jonge, juridisch adviseur in de culturele sector en jurist van het Stedelijk Museum. Ze vertellen waarom en voor wie ze Handboek Recht voor de Culturele Sector schreven. Verklaring erfrecht Om een bankrekening van een overleden familielid op te kunnen heffen, heb je een verklaring van erfrecht nodig. Daar ging luisteraar Robert Roos dan ook achteraan. Een offerte leek prima, maar de uiteindelijke rekening pakte veel hoger uit. Advocaat Hidde Reitsma legt uit waarom de rekening inderdaad aan de hoge kant lijkt. See omnystudio.com/listener for privacy information.

“Money, money, money!” Dat schreeuwt de roze octopus van Gazillionaire zodra ik belasting betaal. In het ruimtesimulatiespel bouw je een groot handelsimperium op. Ik was er goed in. Zo goed zelfs dat ik er ondernemer door wilde worden. Wil je meer van ons horen? Abonneer je dan op Praatscherm, onze maandelijkse podcast. Je kunt Laadscherm […]

Vandaag zit ik met iemand die ik twee keer heb leren kennen: eerst als Kees van Hondt, het cultfiguur dat elk jaar Lowlands afsluit, en daarna als John van Luyn, de programmeur van de Melkweg. We kletsen over wat het inhoudt om programmeur van een podium als Melkweg te zijn, de boekingen waar hij het meest en minst trots op is, en waar Kees van Hondt nu staat. -- Om de week een nieuwe episode op je maandagochtend! Vind jij deze podcast tof? Ben jij een vaste luisteraar en wil je iets terug doen? Steun de podcast met een bedrag naar keus en word daarmee Patron! Daarmee geef je mij de mogelijkheid om deze podcast verder te ontwikkelen. Ook kan ik de gesprekken aan blijven bieden zoals je ze nu kent, namelijk zonder tussenkomst van grote bedrijven. Oja, en door lid te worden hoor jij de gesprekken elke week natuurlijk als allereerste! Maak rechtstreeks contact tussen makers en gebruikers mogelijk. Word patron: www.patreon.com/klapvandemolen -- De laatste episodes van de podcast zijn te luisteren via: iTunes Podcasts app (iphone): tinyurl.com/ybz45ufc Podcast Addict app (android): tinyurl.com/yc99nkvn Spotify: bit.ly/KlapSpotify Soundcloud: www.klapvandemolen.org Volg Klap van de Molen op: Facebook: www.facebook.com/klapvandemolenInstagram: www.instagram.com/klapvandemolen Twitter: twitter.com/klapvandemolenn Dit zijn de nummers die je deze podcast hoorde in een handige playlist op Spotify: tinyurl.com/jz5pre7(wekelijks ververst) Op mijn website zie je welke podcasts ik nog meer produceer en hoe je in contact kan komen met mij: www.davidachterdemolen.com

Zaterdag 11 November treedt singer/songwriter Lucie Silvas op in De Melkweg in Amsterdam. Vannacht is ze te gast in Simone's Songlines vanuit Nashville!

Zaterdag 11 November treedt singer/songwriter Lucie Silvas op in De Melkweg in Amsterdam. Vannacht is ze te gast in Simone's Songlines vanuit Nashville!

Follow Full On Funk On Spotify! → spoti.fi/1J4MdC8 Subscribe to my channel now! → bit.ly/1JMgZQl Join me on Facebook → on.fb.me/1OQU2Ml Last December I had the priviledge of playing at the famous KRAFT, Amsterdam on the 23rd in the most monumental club "De Melkweg" the city has to offer. It was such an honour to open the night for Minitech Project, Dexon and Ron Costa who was the headliner for the night. Compliments go out to InDeep'n'Dance Records for hosting the night with great detail as they do with all their events. The visuals were amazing by vj meow and the sound and lights we're spot on. Please enjoy this live set. If you want to have something to look at while listening, you can see the entire set here: https://www.youtube.com/watch?v=gjFjdmSDVmU Follow Full On Funk: info@fullonfunk.com www.fullonfunk.com www.facebook.com/full.onfunk twitter.com/fullonfunk youtube.com/officialfullonfunk Follow Airborne Artists Agency www.airborne-artists.com www.facebook.com/airborneartists www.twitter.com/airborneartists @airborne-artists-agency

DrumandBass.nl presenteert de NLDNB Podcast met daarin mixes van nationale en internationale artiesten, van nieuw talent tot grote namen. Altijd exclusief, altijd een tracklist en altijd vet! Voor de 16e editie van deze podcast serveren we je een fijne en diverse mix van Loco van de Cheeky Monday crew uit Amsterdam. Dylan Nicholson AKA Loco komt oorspronkelijk uit Engeland, en woont nu al zo’n 10 jaar in Amsterdam. Samen met een vriend organiseerde hij de bekende Amsterdamaged feesten die in De Melkweg en Studio 80 plaatsvonden. Toen de Amsterdamaged feesten tot een einde kwamen kon hij van het optreden geen genoeg krijgen en werd hij resident DJ bij het wekelijkse Cheeky Monday. Dat Loco goed bezig is blijkt wel uit dat Loco ook buiten Nederland en Engeland gevraagd wordt om op te treden. Zo heeft hij al mogen draaien op Innovation in the Sun en het Outlook Festival in Kroatië , maar ook in in andere grote steden zoals Buenos Aires, New York en in Tokyo. Naast het optreden als DJ is Loco actief op het gebied van het maken van muziek. Samen met Detail (Cheeky Monday crew) maakt hij eigen tracks, welke onder andere uit gaan komen op Vibez Recordings en het splinternieuwe Pauze label. Veel plezier met het luisteren naar deze podcast. Tracklist : 01. Skitty Feat Mc Fokus – Chords + Atmosphere’s 02. Calibre – Reno 03. Octane + DLR – Back in the Grind – ( Dabs + Cern Rmx ) 04. A-Sides – Knowledge + Wisdom 05. Enei – No Fear 06. Marky + S.P.Y -Mistic Sunset 07. Nu:Tone – Missing Link 08. Serum – Why they Wanna 09. Optiv + BTK – Backlash 10. Enei feat DRS – Obsession 11. Aries, Gold + Bevan – Sun is Shining 12. Alix Perez – Exemption 13. Emalkay – The World ( Teebee Rmx ) 14. Siren – Snorkel 15. S.P.Y – By Your Side 16. Bladerunner – Feel for You 17. Hazard – Food Fight 18. Dub Phizix + Skeptical – Marka 19. London Elektricity – U Gotta be Crazy ( Enei Rmx ) 20. Dylan + Ink – Cali Curse ( Skitty Rmx ) 21. Drum Cypha – Shadow Moses 22. Morphy – Put down your Guns ( Skitty Amen edit ) 23. Splash – Babylon ( Drum Cypha Rmx )

De Melkweg begint met een weddenschap die de saaie zomervakantie van drie kinderen op z'n kop zet. Oskar, Bossie en Geesje trekken die zomer samen op. En ze zitten veel op een muurtje, met zijn drieën. Ze zien de avonturen niet meteen op zich afkomen. Ze hebben slechts zicht op de Melkweg, een rustige straat waar een bejaarde vrouw haar stokoude teckel uitlaat. Net als het begint te lijken alsof de tijd stilstaat, stelt Bossie een weddenschap voor. Plotseling zijn de dingen niet meer zoals ze waren - ook de mensen niet. Dit boek van Bart Moeyaert heeft alles van een boek voor de jonge lezers. Zelfs de schrijver zelf, die zich nadrukkelijk geen 'jeugdschrijver' wil (laten) noemen, noemt het zelf een kinderroman. Maar de reacties op De Melkweg hebben het over een boek voor lezers van alle leeftijden: een intimistisch en mooi gecomponeerd verhaal over opgroeien, groeipijnen en eenzaamheid. Interviewer: . Bart Moeyaert. De Melkweg. Speelduur: 3 uur en 31 minuten. Boeknummer: 18122.

Het is bijna 2008.... Ruud Lubbers, oud-premier van Nederland en oud-Hoge Commissaris voor de Vluchtilingen van de Verenigde Naties heeft een nieuw stokpaardje: duurzaamheid. We kunnen hem niet van het meeliften op de groene hype beschuldigen, want al sinds juni 2005 draait Lubbers' bestaan om het behoud van de aarde. Op festival Lowlands maakte hij in datzelfde jaar samen met Wubbo Ockels zijn opwachting om met de massaal toegestroomde jongeren - die hem luid verwelkomden door "Ruud-juh, Ruud-juh!" te scanderen - over duurzaamheid te discussiëren. Hij heeft de politieke wind wel mee, en dat zal hem niet onwelgevallig zijn. De vluchtelingen is hij echter ook nog niet vergeten. In juli 2006 werd hij bestuursvoorzitter van de Stichting voor Vluchteling Studenten. Hij noemde in zijn eerste lezing in die hoedanigheid het Nederlandse asielbeleid, op dat moment nog in de ijzeren greep van minister Rita Verdonk, "verkrampt". Met een groeiende behoefte aan 'kenniswerkers' in Nederland is het onverantwoord om het talent onder vluchtelingen niet te benutten. Kortom, de inmiddels 67-jarige, op één na beste premier van Nederland (na Willem Drees, volgens Elsevier in 2005) is nog lang niet toe aan zijn pensioen. Met Chris Kijne bespreekt hij zijn toekomstplannen. ---------------------------------- Biografie Ruud Lubbers, geb. 7 mei 1939 te Rotterdam Niet zo goed in afscheid nemen Niet alleen omdat hij de langstzittende premier van Nederland was, maar om tal van andere redenen lijkt Rudolphus Franciscus Marie Lubbers, roepnaam Ruud, de verpersoonlijking van de Nederlandse politiek. Hij regeerde in de jaren tachtig en negentig over links en over rechts en onderstreepte daarmee de eeuwige kracht van het Nederlandse midden. Hij was de jongste minister in het rode kabinet Den Uyl in de jaren zeventig, maar ook de eerste fractievoorzitter van het CDA en als premier met de VVD de grote saneerder van de jaren tachtig. En illustreerde zodoende dat Nederlandse politiek altijd compromissenpolitiek is en vooral meer pragmatisch dan ideologisch. Maar tegelijkertijd is hij, zowel met de Europese collega’s waarmee hij in de jaren tachtig het Europese project weer vlot trekt, als de laatste jaren met zijn intense pleidooien voor duurzaamheid, tolerantie en wereldburgerschap, typisch zo’n vertegenwoordiger van ‘Nederland gidsland’. Nooit te beroerd om, toen hij begin deze eeuw Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen was bij de Verenigde Naties, de Amerikaanse president voor de laatste keer te waarschuwen waar het Irak betrof. Of te kapittelen om het asielbeleid. Dat laatste deed hij overigens ook ten opzichte van, meer dan wie ook, minister Rita Verdonk van Vreemdelingenzaken, toen deze regeerde met zijn eigen partij. Het werd tijd, zei Ruud Lubbers toen – niet in de laatste plaats vanwege zijn ervaringen als Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen – om Nederland te ‘ontverdonken’ en uit zijn kramp ten opzichte van ‘de vreemdeling’ te krijgen. En hij blijft het zeggen, onlangs nog in de brochure De Vrees Voorbij, die niet geheel toevallig verscheen ten tijde van de eerste Algemene Beschouwingen van het kabinet-Balkenende IV. Bovendien brengt Lubbers die woorden in praktijk als voorzitter van de UAF, de organisatie voor vluchtelingstudenten. Zoals hij ook zijn pleidooien voor duurzame ontwikkeling kracht bij zet als voorzitter van de International Advisory Board verbonden aan het Rotterdam Climate Initiative en als voorzitter van de Raad van Toezicht van het Energie Centrum Nederland in Petten. Allemaal activiteiten die weer voortkomen uit zijn betrokkenheid, begin jaren negentig, bij het opstellen van het ‘Handvest voor de Aarde’, op initiatief van Michael Gorbatsjov. En daarbij is Ruud Lubbers, als katholieke ondernemerszoon en voormalig directeur van het familiebedrijf, ook zo’n typisch Nederlandse ondernemer. Even katholiek namelijk als calvinistisch, niet geïnteresseerd in grote rijkdom en uiterlijk vertoon en erg gericht op de samenwerking tussen arbeid en kapitaal. Niet voor niets is bij het aantreden van zijn eerste regering het Poldermodel geboren. Achtenenzestig is Ruud Lubbers nu, maar afscheid nemen, ho maar. Zeker niet sinds hij de laatste jaren bijna als een popidool onthaald wordt door de MTV-generatie bij optredens op Lowlands en in De Melkweg. En afscheid nemen, daar was hij toch al niet zo goed in. Twee keer was de econoom Lubbers van plan de politiek weer vaarwel te zeggen voor de wetenschap, twee keer kwam het er niet van. De derde keer, in 1994, gebeurde het wel maar met een desastreuze slotklap ten koste van beoogd opvolger Elco Brinkman en de zetels van het CDA. En ook zijn afscheid van de VN, na – volgens eigen zeggen – vóórtdurende berichtgeving over een klacht wegens seksuele intimidatie die zijn functioneren onmogelijk maakte, zal hem niet met het verschijnsel verzoend hebben. Misschien wel daarom is Ruud Lubbers nog steeds nadrukkelijk aanwezig in het publieke debat. ---------------------------------------- Samenvattingen Functioneel verhullend taalgebruik Eerste uur Eerst verbleven we even in kerstsfeer in het Lubbers-familiehuis. Drie kinderen, negen kleinkinderen, en opa Lubbers die schaakt met zijn tienjarige kleinzoon. De kersttoespraak van de koningin heeft hij niet gehoord, en zeker niet gelezen: ook als premier las hij die nooit van te voren. Hij heeft de koningin altijd gestimuleerd om kleur te bekennen, en niet muizig te zijn. Bij Alexander en Maxima ook, dan denkt hij: laat ze in hemelsnaam wat zeggen. Over de reactie van Wilders op die toespraak, daar wil hij verder geen woord aan kwijt, maar de reactie daarop weer van Balkenende vindt hij wel een voorbeeld dat die steviger worden, duidelijker opkomend voor de positie van migranten – waar Lubbers eerder dit jaar in het pamflet De vrees Voorbij voor pleitte. Voor het objectieve probleem van de aanwezigheid van zoveel mensen uit een andere cultuur ziet hij vooral praktische oplossingen. Laat mensen participeren, werken, dingen doen – dat is de beste manier van integreren. Neem de 300 afgestudeerde vluchtelingenstudenten, die hij als voorzitter van de UAF meemaakte, geef ze een status, dacht hij, maar dan was het antwoord van Verdonk: nee dat kan niet, regels zijn regels. Dat leidde tot zijn ontglipte hartekreet dat het tijd werd Nederland te ‘ontverdonken’. Vluchtelingen zijn sterke mensen: als je ze uitdaagt, dan gaan ze vechten. Die kracht zag hij in de vluchtelingenkampen , toen hij Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN was. En daarom vindt hij de opstelling van de sociaaldemocraat Paul Scheffer, die er goed aan deed het integratievraagstuk te benoemen – hij ontdekte dat het niet goed zat toen het CDA dat al wist –, te eenzijdig: die eenzijdige opsomming dat migratie alleen afzien is voor alle partijen. Dan die andere hartstocht: de aarde! Duurzaam produceren, energiebewust zijn – dat is begonnen in Kralingen in Rotterdam waar hij opgroeide, toen er nog kikvorsen waren, die er niet meer waren toen zijn kinderen daar opgroeiden. Met het leefklimaat Rotterdam begon het, er zijn jaren geweest in zijn actieve politieke leven dat hij er niet zo mee bezig was, geeft hij toe, maar nu is er dan het Rotterdam Climate Initiative , dat de CO2 problematiek technisch wil aanpakken – ook een goed exportmiddel. Tweede uur Het begin van zijn politieke loopbaan: als ondernemer en KVP-er werd hij gevraagd toe te treden tot het kabinet-Den Uyl als minister van Economische Zaken. Boeiende jaren, een levendig kabinet, maar hij moet er moeite voor doen om er positief over te zijn – omdat hij het heeft afgebroken en mentaal afscheid heeft genomen van Den Uyl, die hij te verstard in zijn opvattingen vond. Hij liep wel eens emotioneel weg. Functioneel, hoor – je kiest om boos te worden en weg te lopen, je gaat in die hogere versnelling om duidelijk te maken dat je het echt niet eens bent, bijvoorbeeld rond het minimumjeugdloon. Na de val van Aantjes ging hij de CDA-fractie leiden in het kabinet Van Agt-Wiegel. De interviewer laat hem zo’n typische Lubber- tekst van toen voorlezen – één grote verbale mist. Dat verhullende taalgebruik, zegt hij nu, was ook functioneel, want hij moest door een voortdurend mijnenveld wandelen met die fractie die maar deels het kabinet steunde. Politieke taal is altijd functioneel, dat is de kern, ook het verhullende taalgebruik, die hij gebruikte om crisissen te overwinnen. Dan die twee kabinetten-Lubbers, met de VVD: het harde saneren zoals Thatcher het in Engeland deed. Voelt hij zich verantwoordelijk voor de problemen in achterstandwijken en in het onderwijs vanwege de bezuinigingen van toen? “Nee, dat geloof ik niet”, is het duidelijke antwoord – in de achterstandwijken moeten we de mensen erbij betrekken, laten participeren, dwingen de handen uit de mouwen te steken, en in het onderwijs moet de aandacht weer naar de leraar in plaats van naar al de structuurwijzigingen. Na de armoede is het onderwerp veiligheid. Terug in de tijd, het manoeuvreren tussen onze NAVO-trouw en de meerderheid van de bevolking die geen kruisraketten wilde. Hoe hij dat intelligent oploste door te zeggen: we plaatsen niet als de Russen ook tot stilstand komen. Het was een gedachte die hij kreeg tijdens de oorlogsherdenking. Er was contact met Gorbatsjov, en die kreeg overeenstemming met de Amerikanen zodat Lubbers tevreden kan terugkijken over hoe dat afliep. De wereld was toen onveilig, omdat er altijd de zenuwen waren van de Koude Oorlog dat het fout zou kunnen lopen. Nu is er het weggevallen vertrouwen van Amerika in de VN dat die het nucleaire evenwicht kunnen waarborgen, waardoor ze het zelf gingen aanpakken, wat de ellende in Irak heeft opgeleverd – want een vriend van de huidige Amerikaanse politiek is Lubbers uitgesproken niet. Vergeleken met van Agt kiest hij geen partij in het MiddenOosten. Een doorvoelde vrede als het gemeenschappelijk doel, zo wil hij het omschrijven.

Het is bijna 2008.... Ruud Lubbers, oud-premier van Nederland en oud-Hoge Commissaris voor de Vluchtilingen van de Verenigde Naties heeft een nieuw stokpaardje: duurzaamheid. We kunnen hem niet van het meeliften op de groene hype beschuldigen, want al sinds juni 2005 draait Lubbers' bestaan om het behoud van de aarde. Op festival Lowlands maakte hij in datzelfde jaar samen met Wubbo Ockels zijn opwachting om met de massaal toegestroomde jongeren - die hem luid verwelkomden door "Ruud-juh, Ruud-juh!" te scanderen - over duurzaamheid te discussiëren. Hij heeft de politieke wind wel mee, en dat zal hem niet onwelgevallig zijn. De vluchtelingen is hij echter ook nog niet vergeten. In juli 2006 werd hij bestuursvoorzitter van de Stichting voor Vluchteling Studenten. Hij noemde in zijn eerste lezing in die hoedanigheid het Nederlandse asielbeleid, op dat moment nog in de ijzeren greep van minister Rita Verdonk, "verkrampt". Met een groeiende behoefte aan 'kenniswerkers' in Nederland is het onverantwoord om het talent onder vluchtelingen niet te benutten. Kortom, de inmiddels 67-jarige, op één na beste premier van Nederland (na Willem Drees, volgens Elsevier in 2005) is nog lang niet toe aan zijn pensioen. Met Chris Kijne bespreekt hij zijn toekomstplannen. ---------------------------------- Biografie Ruud Lubbers, geb. 7 mei 1939 te Rotterdam Niet zo goed in afscheid nemen Niet alleen omdat hij de langstzittende premier van Nederland was, maar om tal van andere redenen lijkt Rudolphus Franciscus Marie Lubbers, roepnaam Ruud, de verpersoonlijking van de Nederlandse politiek. Hij regeerde in de jaren tachtig en negentig over links en over rechts en onderstreepte daarmee de eeuwige kracht van het Nederlandse midden. Hij was de jongste minister in het rode kabinet Den Uyl in de jaren zeventig, maar ook de eerste fractievoorzitter van het CDA en als premier met de VVD de grote saneerder van de jaren tachtig. En illustreerde zodoende dat Nederlandse politiek altijd compromissenpolitiek is en vooral meer pragmatisch dan ideologisch. Maar tegelijkertijd is hij, zowel met de Europese collega’s waarmee hij in de jaren tachtig het Europese project weer vlot trekt, als de laatste jaren met zijn intense pleidooien voor duurzaamheid, tolerantie en wereldburgerschap, typisch zo’n vertegenwoordiger van ‘Nederland gidsland’. Nooit te beroerd om, toen hij begin deze eeuw Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen was bij de Verenigde Naties, de Amerikaanse president voor de laatste keer te waarschuwen waar het Irak betrof. Of te kapittelen om het asielbeleid. Dat laatste deed hij overigens ook ten opzichte van, meer dan wie ook, minister Rita Verdonk van Vreemdelingenzaken, toen deze regeerde met zijn eigen partij. Het werd tijd, zei Ruud Lubbers toen – niet in de laatste plaats vanwege zijn ervaringen als Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen – om Nederland te ‘ontverdonken’ en uit zijn kramp ten opzichte van ‘de vreemdeling’ te krijgen. En hij blijft het zeggen, onlangs nog in de brochure De Vrees Voorbij, die niet geheel toevallig verscheen ten tijde van de eerste Algemene Beschouwingen van het kabinet-Balkenende IV. Bovendien brengt Lubbers die woorden in praktijk als voorzitter van de UAF, de organisatie voor vluchtelingstudenten. Zoals hij ook zijn pleidooien voor duurzame ontwikkeling kracht bij zet als voorzitter van de International Advisory Board verbonden aan het Rotterdam Climate Initiative en als voorzitter van de Raad van Toezicht van het Energie Centrum Nederland in Petten. Allemaal activiteiten die weer voortkomen uit zijn betrokkenheid, begin jaren negentig, bij het opstellen van het ‘Handvest voor de Aarde’, op initiatief van Michael Gorbatsjov. En daarbij is Ruud Lubbers, als katholieke ondernemerszoon en voormalig directeur van het familiebedrijf, ook zo’n typisch Nederlandse ondernemer. Even katholiek namelijk als calvinistisch, niet geïnteresseerd in grote rijkdom en uiterlijk vertoon en erg gericht op de samenwerking tussen arbeid en kapitaal. Niet voor niets is bij het aantreden van zijn eerste regering het Poldermodel geboren. Achtenenzestig is Ruud Lubbers nu, maar afscheid nemen, ho maar. Zeker niet sinds hij de laatste jaren bijna als een popidool onthaald wordt door de MTV-generatie bij optredens op Lowlands en in De Melkweg. En afscheid nemen, daar was hij toch al niet zo goed in. Twee keer was de econoom Lubbers van plan de politiek weer vaarwel te zeggen voor de wetenschap, twee keer kwam het er niet van. De derde keer, in 1994, gebeurde het wel maar met een desastreuze slotklap ten koste van beoogd opvolger Elco Brinkman en de zetels van het CDA. En ook zijn afscheid van de VN, na – volgens eigen zeggen – vóórtdurende berichtgeving over een klacht wegens seksuele intimidatie die zijn functioneren onmogelijk maakte, zal hem niet met het verschijnsel verzoend hebben. Misschien wel daarom is Ruud Lubbers nog steeds nadrukkelijk aanwezig in het publieke debat. ---------------------------------------- Samenvattingen Functioneel verhullend taalgebruik Eerste uur Eerst verbleven we even in kerstsfeer in het Lubbers-familiehuis. Drie kinderen, negen kleinkinderen, en opa Lubbers die schaakt met zijn tienjarige kleinzoon. De kersttoespraak van de koningin heeft hij niet gehoord, en zeker niet gelezen: ook als premier las hij die nooit van te voren. Hij heeft de koningin altijd gestimuleerd om kleur te bekennen, en niet muizig te zijn. Bij Alexander en Maxima ook, dan denkt hij: laat ze in hemelsnaam wat zeggen. Over de reactie van Wilders op die toespraak, daar wil hij verder geen woord aan kwijt, maar de reactie daarop weer van Balkenende vindt hij wel een voorbeeld dat die steviger worden, duidelijker opkomend voor de positie van migranten – waar Lubbers eerder dit jaar in het pamflet De vrees Voorbij voor pleitte. Voor het objectieve probleem van de aanwezigheid van zoveel mensen uit een andere cultuur ziet hij vooral praktische oplossingen. Laat mensen participeren, werken, dingen doen – dat is de beste manier van integreren. Neem de 300 afgestudeerde vluchtelingenstudenten, die hij als voorzitter van de UAF meemaakte, geef ze een status, dacht hij, maar dan was het antwoord van Verdonk: nee dat kan niet, regels zijn regels. Dat leidde tot zijn ontglipte hartekreet dat het tijd werd Nederland te ‘ontverdonken’. Vluchtelingen zijn sterke mensen: als je ze uitdaagt, dan gaan ze vechten. Die kracht zag hij in de vluchtelingenkampen , toen hij Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN was. En daarom vindt hij de opstelling van de sociaaldemocraat Paul Scheffer, die er goed aan deed het integratievraagstuk te benoemen – hij ontdekte dat het niet goed zat toen het CDA dat al wist –, te eenzijdig: die eenzijdige opsomming dat migratie alleen afzien is voor alle partijen. Dan die andere hartstocht: de aarde! Duurzaam produceren, energiebewust zijn – dat is begonnen in Kralingen in Rotterdam waar hij opgroeide, toen er nog kikvorsen waren, die er niet meer waren toen zijn kinderen daar opgroeiden. Met het leefklimaat Rotterdam begon het, er zijn jaren geweest in zijn actieve politieke leven dat hij er niet zo mee bezig was, geeft hij toe, maar nu is er dan het Rotterdam Climate Initiative , dat de CO2 problematiek technisch wil aanpakken – ook een goed exportmiddel. Tweede uur Het begin van zijn politieke loopbaan: als ondernemer en KVP-er werd hij gevraagd toe te treden tot het kabinet-Den Uyl als minister van Economische Zaken. Boeiende jaren, een levendig kabinet, maar hij moet er moeite voor doen om er positief over te zijn – omdat hij het heeft afgebroken en mentaal afscheid heeft genomen van Den Uyl, die hij te verstard in zijn opvattingen vond. Hij liep wel eens emotioneel weg. Functioneel, hoor – je kiest om boos te worden en weg te lopen, je gaat in die hogere versnelling om duidelijk te maken dat je het echt niet eens bent, bijvoorbeeld rond het minimumjeugdloon. Na de val van Aantjes ging hij de CDA-fractie leiden in het kabinet Van Agt-Wiegel. De interviewer laat hem zo’n typische Lubber- tekst van toen voorlezen – één grote verbale mist. Dat verhullende taalgebruik, zegt hij nu, was ook functioneel, want hij moest door een voortdurend mijnenveld wandelen met die fractie die maar deels het kabinet steunde. Politieke taal is altijd functioneel, dat is de kern, ook het verhullende taalgebruik, die hij gebruikte om crisissen te overwinnen. Dan die twee kabinetten-Lubbers, met de VVD: het harde saneren zoals Thatcher het in Engeland deed. Voelt hij zich verantwoordelijk voor de problemen in achterstandwijken en in het onderwijs vanwege de bezuinigingen van toen? “Nee, dat geloof ik niet”, is het duidelijke antwoord – in de achterstandwijken moeten we de mensen erbij betrekken, laten participeren, dwingen de handen uit de mouwen te steken, en in het onderwijs moet de aandacht weer naar de leraar in plaats van naar al de structuurwijzigingen. Na de armoede is het onderwerp veiligheid. Terug in de tijd, het manoeuvreren tussen onze NAVO-trouw en de meerderheid van de bevolking die geen kruisraketten wilde. Hoe hij dat intelligent oploste door te zeggen: we plaatsen niet als de Russen ook tot stilstand komen. Het was een gedachte die hij kreeg tijdens de oorlogsherdenking. Er was contact met Gorbatsjov, en die kreeg overeenstemming met de Amerikanen zodat Lubbers tevreden kan terugkijken over hoe dat afliep. De wereld was toen onveilig, omdat er altijd de zenuwen waren van de Koude Oorlog dat het fout zou kunnen lopen. Nu is er het weggevallen vertrouwen van Amerika in de VN dat die het nucleaire evenwicht kunnen waarborgen, waardoor ze het zelf gingen aanpakken, wat de ellende in Irak heeft opgeleverd – want een vriend van de huidige Amerikaanse politiek is Lubbers uitgesproken niet. Vergeleken met van Agt kiest hij geen partij in het MiddenOosten. Een doorvoelde vrede als het gemeenschappelijk doel, zo wil hij het omschrijven.

Het is bijna 2008.... Ruud Lubbers, oud-premier van Nederland en oud-Hoge Commissaris voor de Vluchtilingen van de Verenigde Naties heeft een nieuw stokpaardje: duurzaamheid. We kunnen hem niet van het meeliften op de groene hype beschuldigen, want al sinds juni 2005 draait Lubbers' bestaan om het behoud van de aarde. Op festival Lowlands maakte hij in datzelfde jaar samen met Wubbo Ockels zijn opwachting om met de massaal toegestroomde jongeren - die hem luid verwelkomden door "Ruud-juh, Ruud-juh!" te scanderen - over duurzaamheid te discussiëren. Hij heeft de politieke wind wel mee, en dat zal hem niet onwelgevallig zijn. De vluchtelingen is hij echter ook nog niet vergeten. In juli 2006 werd hij bestuursvoorzitter van de Stichting voor Vluchteling Studenten. Hij noemde in zijn eerste lezing in die hoedanigheid het Nederlandse asielbeleid, op dat moment nog in de ijzeren greep van minister Rita Verdonk, "verkrampt". Met een groeiende behoefte aan 'kenniswerkers' in Nederland is het onverantwoord om het talent onder vluchtelingen niet te benutten. Kortom, de inmiddels 67-jarige, op één na beste premier van Nederland (na Willem Drees, volgens Elsevier in 2005) is nog lang niet toe aan zijn pensioen. Met Chris Kijne bespreekt hij zijn toekomstplannen. ---------------------------------- Biografie Ruud Lubbers, geb. 7 mei 1939 te Rotterdam Niet zo goed in afscheid nemen Niet alleen omdat hij de langstzittende premier van Nederland was, maar om tal van andere redenen lijkt Rudolphus Franciscus Marie Lubbers, roepnaam Ruud, de verpersoonlijking van de Nederlandse politiek. Hij regeerde in de jaren tachtig en negentig over links en over rechts en onderstreepte daarmee de eeuwige kracht van het Nederlandse midden. Hij was de jongste minister in het rode kabinet Den Uyl in de jaren zeventig, maar ook de eerste fractievoorzitter van het CDA en als premier met de VVD de grote saneerder van de jaren tachtig. En illustreerde zodoende dat Nederlandse politiek altijd compromissenpolitiek is en vooral meer pragmatisch dan ideologisch. Maar tegelijkertijd is hij, zowel met de Europese collega’s waarmee hij in de jaren tachtig het Europese project weer vlot trekt, als de laatste jaren met zijn intense pleidooien voor duurzaamheid, tolerantie en wereldburgerschap, typisch zo’n vertegenwoordiger van ‘Nederland gidsland’. Nooit te beroerd om, toen hij begin deze eeuw Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen was bij de Verenigde Naties, de Amerikaanse president voor de laatste keer te waarschuwen waar het Irak betrof. Of te kapittelen om het asielbeleid. Dat laatste deed hij overigens ook ten opzichte van, meer dan wie ook, minister Rita Verdonk van Vreemdelingenzaken, toen deze regeerde met zijn eigen partij. Het werd tijd, zei Ruud Lubbers toen – niet in de laatste plaats vanwege zijn ervaringen als Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen – om Nederland te ‘ontverdonken’ en uit zijn kramp ten opzichte van ‘de vreemdeling’ te krijgen. En hij blijft het zeggen, onlangs nog in de brochure De Vrees Voorbij, die niet geheel toevallig verscheen ten tijde van de eerste Algemene Beschouwingen van het kabinet-Balkenende IV. Bovendien brengt Lubbers die woorden in praktijk als voorzitter van de UAF, de organisatie voor vluchtelingstudenten. Zoals hij ook zijn pleidooien voor duurzame ontwikkeling kracht bij zet als voorzitter van de International Advisory Board verbonden aan het Rotterdam Climate Initiative en als voorzitter van de Raad van Toezicht van het Energie Centrum Nederland in Petten. Allemaal activiteiten die weer voortkomen uit zijn betrokkenheid, begin jaren negentig, bij het opstellen van het ‘Handvest voor de Aarde’, op initiatief van Michael Gorbatsjov. En daarbij is Ruud Lubbers, als katholieke ondernemerszoon en voormalig directeur van het familiebedrijf, ook zo’n typisch Nederlandse ondernemer. Even katholiek namelijk als calvinistisch, niet geïnteresseerd in grote rijkdom en uiterlijk vertoon en erg gericht op de samenwerking tussen arbeid en kapitaal. Niet voor niets is bij het aantreden van zijn eerste regering het Poldermodel geboren. Achtenenzestig is Ruud Lubbers nu, maar afscheid nemen, ho maar. Zeker niet sinds hij de laatste jaren bijna als een popidool onthaald wordt door de MTV-generatie bij optredens op Lowlands en in De Melkweg. En afscheid nemen, daar was hij toch al niet zo goed in. Twee keer was de econoom Lubbers van plan de politiek weer vaarwel te zeggen voor de wetenschap, twee keer kwam het er niet van. De derde keer, in 1994, gebeurde het wel maar met een desastreuze slotklap ten koste van beoogd opvolger Elco Brinkman en de zetels van het CDA. En ook zijn afscheid van de VN, na – volgens eigen zeggen – vóórtdurende berichtgeving over een klacht wegens seksuele intimidatie die zijn functioneren onmogelijk maakte, zal hem niet met het verschijnsel verzoend hebben. Misschien wel daarom is Ruud Lubbers nog steeds nadrukkelijk aanwezig in het publieke debat. ---------------------------------------- Samenvattingen Functioneel verhullend taalgebruik Eerste uur Eerst verbleven we even in kerstsfeer in het Lubbers-familiehuis. Drie kinderen, negen kleinkinderen, en opa Lubbers die schaakt met zijn tienjarige kleinzoon. De kersttoespraak van de koningin heeft hij niet gehoord, en zeker niet gelezen: ook als premier las hij die nooit van te voren. Hij heeft de koningin altijd gestimuleerd om kleur te bekennen, en niet muizig te zijn. Bij Alexander en Maxima ook, dan denkt hij: laat ze in hemelsnaam wat zeggen. Over de reactie van Wilders op die toespraak, daar wil hij verder geen woord aan kwijt, maar de reactie daarop weer van Balkenende vindt hij wel een voorbeeld dat die steviger worden, duidelijker opkomend voor de positie van migranten – waar Lubbers eerder dit jaar in het pamflet De vrees Voorbij voor pleitte. Voor het objectieve probleem van de aanwezigheid van zoveel mensen uit een andere cultuur ziet hij vooral praktische oplossingen. Laat mensen participeren, werken, dingen doen – dat is de beste manier van integreren. Neem de 300 afgestudeerde vluchtelingenstudenten, die hij als voorzitter van de UAF meemaakte, geef ze een status, dacht hij, maar dan was het antwoord van Verdonk: nee dat kan niet, regels zijn regels. Dat leidde tot zijn ontglipte hartekreet dat het tijd werd Nederland te ‘ontverdonken’. Vluchtelingen zijn sterke mensen: als je ze uitdaagt, dan gaan ze vechten. Die kracht zag hij in de vluchtelingenkampen , toen hij Hoge Commissaris voor de Vluchtelingen van de VN was. En daarom vindt hij de opstelling van de sociaaldemocraat Paul Scheffer, die er goed aan deed het integratievraagstuk te benoemen – hij ontdekte dat het niet goed zat toen het CDA dat al wist –, te eenzijdig: die eenzijdige opsomming dat migratie alleen afzien is voor alle partijen. Dan die andere hartstocht: de aarde! Duurzaam produceren, energiebewust zijn – dat is begonnen in Kralingen in Rotterdam waar hij opgroeide, toen er nog kikvorsen waren, die er niet meer waren toen zijn kinderen daar opgroeiden. Met het leefklimaat Rotterdam begon het, er zijn jaren geweest in zijn actieve politieke leven dat hij er niet zo mee bezig was, geeft hij toe, maar nu is er dan het Rotterdam Climate Initiative , dat de CO2 problematiek technisch wil aanpakken – ook een goed exportmiddel. Tweede uur Het begin van zijn politieke loopbaan: als ondernemer en KVP-er werd hij gevraagd toe te treden tot het kabinet-Den Uyl als minister van Economische Zaken. Boeiende jaren, een levendig kabinet, maar hij moet er moeite voor doen om er positief over te zijn – omdat hij het heeft afgebroken en mentaal afscheid heeft genomen van Den Uyl, die hij te verstard in zijn opvattingen vond. Hij liep wel eens emotioneel weg. Functioneel, hoor – je kiest om boos te worden en weg te lopen, je gaat in die hogere versnelling om duidelijk te maken dat je het echt niet eens bent, bijvoorbeeld rond het minimumjeugdloon. Na de val van Aantjes ging hij de CDA-fractie leiden in het kabinet Van Agt-Wiegel. De interviewer laat hem zo’n typische Lubber- tekst van toen voorlezen – één grote verbale mist. Dat verhullende taalgebruik, zegt hij nu, was ook functioneel, want hij moest door een voortdurend mijnenveld wandelen met die fractie die maar deels het kabinet steunde. Politieke taal is altijd functioneel, dat is de kern, ook het verhullende taalgebruik, die hij gebruikte om crisissen te overwinnen. Dan die twee kabinetten-Lubbers, met de VVD: het harde saneren zoals Thatcher het in Engeland deed. Voelt hij zich verantwoordelijk voor de problemen in achterstandwijken en in het onderwijs vanwege de bezuinigingen van toen? “Nee, dat geloof ik niet”, is het duidelijke antwoord – in de achterstandwijken moeten we de mensen erbij betrekken, laten participeren, dwingen de handen uit de mouwen te steken, en in het onderwijs moet de aandacht weer naar de leraar in plaats van naar al de structuurwijzigingen. Na de armoede is het onderwerp veiligheid. Terug in de tijd, het manoeuvreren tussen onze NAVO-trouw en de meerderheid van de bevolking die geen kruisraketten wilde. Hoe hij dat intelligent oploste door te zeggen: we plaatsen niet als de Russen ook tot stilstand komen. Het was een gedachte die hij kreeg tijdens de oorlogsherdenking. Er was contact met Gorbatsjov, en die kreeg overeenstemming met de Amerikanen zodat Lubbers tevreden kan terugkijken over hoe dat afliep. De wereld was toen onveilig, omdat er altijd de zenuwen waren van de Koude Oorlog dat het fout zou kunnen lopen. Nu is er het weggevallen vertrouwen van Amerika in de VN dat die het nucleaire evenwicht kunnen waarborgen, waardoor ze het zelf gingen aanpakken, wat de ellende in Irak heeft opgeleverd – want een vriend van de huidige Amerikaanse politiek is Lubbers uitgesproken niet. Vergeleken met van Agt kiest hij geen partij in het MiddenOosten. Een doorvoelde vrede als het gemeenschappelijk doel, zo wil hij het omschrijven.