Podcasts about tekst

Od pewnego czasu wśród różnych komentatorów sztuki przewija się termin „zwrotu konserwatywnego”. Zdaje się nawet, że w ostatnich latach był to wiodący temat zainteresowania. Czym jest, a właściwie już był, wspomniany zwrot konserwatywny? Czego może nas nauczyć? I jak wygląda sytuacja w kulturze po jego zmierzchu? Na te pytania spróbuję odpowiedzieć w poniższym tekście, chociaż odpowiedź może nie być zbyt przyjemna.Pozostałe artykuły możesz czytać na

W sobotę 24 maja odbyła się organizowana przez Młodzież Wszechpolską Pielgrzymka Kościoła Walczącego. W celu upamiętnienia 1000-lecia koronacji Bolesława Chrobrego kilkaset młodych osób (w tym piszący te słowa) przeszło z Ostrowa Lednickiego do Gniezna, aby wzorem króla Jana Kazimierza i młodzieży akademickiej z 1936 r. złożyć śluby wierności wierze katolickiej. Zdawałoby się, że tak zacnej inicjatywie nie można nie przyklasnąć. Wszak to my jesteśmy Kościołem i na każdym kroku słyszmy, żebyśmy jako wierni brali na siebie więcej odpowiedzialności – w duchu nauczania Soboru Watykańskiego II. A jednak… Okazuje się, że hierarchia kościelna promująca Kościół „otwarty” wcale taka otwarta nie jest.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Pojęcia solidaryzmu i związanej z nim solidarności należą u nas do najbardziej wyświechtanych i nadużywanych terminów, pomimo tego, a może właśnie dlatego, iż ruch pod tą nazwą narodził się przecież w naszym kraju i odegrał niezwykle istotną rolę nie tylko w jego dziejach, ale w gruncie rzeczy całego świata. Solidarność ma swoje korzenie w rzymskim prawie zobowiązań – obligato in solidum. W tym kontekście odnosiła się do odpowiedzialności każdego członka rodziny lub innej społeczności za spłatę wspólnych długów. Jako doktryna społeczno-ekonomiczna solidaryzm narodził się we Francji i stanowił próbę wyjścia ponad antynomię liberalizmu i socjalizmu. Dla tego pierwszego zasadą, na której się opiera, jest wolność, a wyciągnięcie z niej pełnych konsekwencji prowadzić by musiało do anarchizmu, ten drugi opiera się zaś na zasadzie dobra wspólnego, a zbytnie poleganie na niej prowadzi do despotyzmu i wszechwładzy społeczeństwa nad jednostką.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Fótbolta Nördinn snýr aftur með þessum sérstaka þætti þar sem sigurvegarinn í fyrstu seríu, Ragnar Bragi Sveinsson, tekst á við þáttastjórnandann, undirritaðann Harald Örn Haraldsson. Þá var fenginn að gesta þáttastjórnanda en það er hann Daníel Óli Ólafsson frá geysivinsæla  hlaðvarpinu Trivíaleikarnir.

Wycofywanie się z ceł przez Trumpa i impas w negocjacjach pokojowych na Ukrainie to dwie pierwsze poważne porażki prezydenta podczas jego drugiej kadencji. Nie mniej ważne jest pogorszenie się relacji amerykańskich z licznymi sojusznikami i partnerami na świecie. Źródeł tych problemów doszukiwać się można w sposobie, w jaki prezydent prowadzi swoją politykę na arenie międzynarodowej. Powielając swoje biznesowe nawyki, uzyskuje słabe rezultaty w próbie realizacji własnej agendy politycznej. Pozostałe artykuły możesz czytać na

To były pod wieloma względami najlepsze wybory w historii III RP. Nie dlatego, że dobry wynik miał ten czy inny kandydat. Tylko dlatego, że mądrzejemy jako społeczeństwo. Przypadków na to, iż przełamywanie zgnuśniałych schematów polskiej polityki jest możliwe, mamy coraz więcej, a wszystko zmieniły wybory w 2019 roku.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Gdy opada kurz elekcyjnej zadymy, nadchodzi czas analiz, rozważań i wyciągania wniosków. Jest z czego je wyciągać – wybory te pokazały akceleracyjny kurs, którym nasza demokracja podąża. Byliśmy świadkami wielu ciekawych sytuacji, a niektóre rozstrzygnięcia mogły zaskakiwać.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Matador (Afsnit 08) (1979) Kronologisk gennemgang af serien. www.janoghenrik.dk/ www.henrikogjan.dk/ Komme fremmede. 1934 - To gæster udefra sætter deres præg på Korsbæk i dette afsnit. Dels den dynamiske maler Ernst Nyborg (Morten Grunwald), der engang var tegnelærer for Maude (Malene Schwartz), dels Jørgen Varnæs' (Bent Mejding) meget sprælske veninde Birgitte Graa (Susse Wold). De bringer ikke alene et frisk pust til den henslumrende provinsby, de får amorinerne til at flakse i nye retninger. Hans Christian Varnæs (Holger Juul-Hansen)lader sig lokke af Ulla (Karen-Lise Mynster) til at arbejde over næsten hver aften. Ernst inviterer en del af byens borgere til fernisering. Mads Skjern (Jørgen Buckhøj) ser også på kunst, men har sine helt egne grunde. Han forsøger også at få fat i en byggegrund til at bygge en konfektionsfabrik på. Tekst fra Danskefilm.dk

Spadkobierca Augusta Cieszkowskiego, którego Ojcze nasz niezwykle sobie cenił i poprzednik Stanisława Brzozowskiego, który jego pamięci poświęcił swoją Filozofię romantyzmu polskiego. Stanisław Szczepanowski – przemysłowiec, filozof i polityk, romantyk i pozytywista, człowiek wielu talentów i niespożytej energii, którego historia życia jest równie niebanalna jak spuścizna, którą po sobie nam pozostawił.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Elon Musk ma wielkie zasługi dla prawicy w wojnie kulturowej. Jednocześnie ma za dużo władzy, zwłaszcza poprzez kontrolę Twittera/X. Dlaczego i w jaki sposób musimy mu patrzeć na ręce?Pozostałe artykuły możesz czytać na

Tekst kazalny: Ef 3, 14-21 Prowadzenie: ks. Małgorzata Gaś

Normaal gezien maakt men de soundtrack na de tekst. Men onderstreept de emoties en de spanning en men probeert deervaring van de luisteraar te sturen. Maar deze keer draaide ik dat om. Ik liet Harold Pflug een score maken en vroeg vier auteurs om op die score een verhaal te schrijven. Ik probeerde zo de ervaring van de schrijver een bepaalde kant op te sturen. Het is aan de luisteraar om te bepalen of dat gelukt is, maar ik kan vast verklappen dat het antwoord ‘hell yeah' is. Vier volledig verschillende verhalen op 1 stuk muziek geschreven, en door de auteurs voorgelezen. Een ontdekkingstocht in audio met verrassende pleisterplaatsen en ankerpunten. Deze maand leest Julien Staartjes ‘De goede dagen' en Hans Dekkers leest ‘De dokter.' Volgende maand de andere twee verhalen. Muziek: Harold Pflug. Tekst: Julien Staartjes, Hans Dekkers en Patrick Bassant. Opname, montage, AI: Patrick Bassant.   

Czemu tęcza bywa biało-czerwona? Kim naprawdę jest, a kim nie jest Rafał Trzaskowski? O polityce konkretu skonfrontowanej z estetyką i moralistyką. O tym, czemu warto mieć poglądy, a nie grać. O tym, czemu patriotyzm to coś więcej niż płacenie podatków i dlaczego nie warto głosować na Rafała Trzaskowskiego.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Tożsamość partyjna stała się obecnie tak przemożnym zjawiskiem, że nie tylko ma wprost katastrofalny wpływ na funkcjonowanie państwa polskiego, ale nawet zaczyna podawać w wątpliwość istnienie samej wspólnoty politycznej. Przynależność plemienna wypiera przynależność narodową, gdyż jeden demos nie może żyć podług różnych porządków etycznych – dochodzi do rozdźwięku wewnątrz samej wspólnoty. Głównym hamulcowym rozwoju polskiej wspólnoty jest obecnie bowiem projekt IV RP, który właśnie rzeczoną „partyjną narodowość” zintensyfikował do poziomu niespotykanego w najnowszej historii Polski. Bez przekroczenia tego plemiennego podziału nie stworzymy nie tylko Wielkiej Polski, ale również Polski „średniej”, a nawet z obroną obecnej Polski „małej” będziemy mieli duże problemy. Gdzie szukać drogi wyjścia z tej partyjnej matni? Już przed stu laty wskazali ją nam liderzy Narodowej Demokracji.Czy Polacy dorośli do Wielkiej Polski? To pytanie, mimo swego nieco impertynenckiego wydźwięku, jest zasadne. Wielkość nie jest czymś osiągalnym bez wyrzeczeń, silnej woli, a przede wszystkim pewnego poziomu samoświadomości społeczeństwa. Wielkości politycznej nie osiągnie zatem żaden naród nieposiadający odpowiedniej dyscypliny moralnej oraz samoświadomości celów i dążeń – ethosu i telosu. Innymi słowy, aby idea Wielkiej Polski mogła się ziścić, muszą pojawić się Polacy dążący do jej realizacji. Wbrew rymkiewiczowskiej intuicji Polska zatem nadal potrzebuje Polaków. To jednak jedynie połowa sukcesu. Jeżeli nawet społeczeństwo dojrzało do idei wielkości, to jeszcze nie znaczy, że dorośli do niej również sami politycy. Cała III RP rozrastała się wokół tego dualizmu – elity (w tym elity polityczne) oraz lud, i wbrew liberalnej narracji (o czym później powiemy) wydaje się, że w tej parze to nie lud musi obecne nadrabiać dystans.Nie twierdzę, że wiem, jak zbudować Wielką Polskę. Jestem jednak przekonany, że tak, jak upadek Rzeczpospolitej był procesem rozłożonym na dekady, tak samo przełamanie obecnego stanu rzeczy zajmie nam całe dziesięciolecia. Poniżej kreślę swoje przemyślenia na temat ledwie pierwszego kroku, jaki czeka nas na tej drodze.Tekst Jana FiedorczukaPozostałe artykuły możesz czytać na

Najstarsze zachowane teksty biblijne odkryto dopiero w XX wieku. To teksty z Qumran, datowane od II w. p.n.e. do I w. n.e. Żaden z nich nie jest jednak oryginałem, to też odpisy. – W przypadku Biblii nie mamy autografu, czyli tak zwanego pierwopisu, tego, co sam napisał autor – mówi prof. Marcinem Majewski, biblista z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego i autor popularnego kanału na YouTubie. Rozmawiamy w Krakowie o skomplikowanej materii badania przekładów Biblii.W skład Starego Testamentu wchodzą tylko teksty napisane oryginalnie po hebrajsku, we fragmentach używa się też aramejskiego. Nowy Testament napisano po grecku, choć dobór niektórych słów wskazuje, że językiem ojczystym Jezusa był aramejski. – O ile judaizm i islam przyjmuje tylko tekst oryginalny, czyli hebrajski i arabski, jako tekst natchniony, to w chrześcijaństwie nawet nie mamy żadnego słowa Jezusa, poza powiedzmy „abba”, które Jezus powiedział w swoim własnym języku, bo cała Ewangelia jest napisana po grecku – opowiada mój gość. Aż do XX wieku większość tłumaczeń Biblii była dokonywana nie z języków oryginalnych, tylko z Wulgaty, czyli łacińskiego przekładu z końca IV wieku.Na tłumaczy na każdym polu czekały pułapki. Język hebrajski jest spółgłoskowy, zapisane słowa można różnie interpretować w zależności od tego, jakie samogłoski się doda. W ten sposób nawet św. Hieronim, autor Wulgaty, „dorobił” Mojżeszowi rogi, interpretując słowo krn jako keren (róg) zamiast dużo rzadszego karan (jaśnieć). Do tego słowa zapisywano bez interpunkcji, a czasem nawet bez odstępów.Mamy też problem z przekładaniem zjawisk kulturowych. W języku biblijnym ośrodkiem ludzkich emocji są… nerki. Serce pełni u człowieka zupełnie inną funkcję. – Serce oznacza raczej rozum, wolność albo podejmowanie decyzji, a nie jest związane z uczuciami – tłumaczy biblista. Kiedy tłumacz nie bierze pod uwagę kontekstu kulturowego, czytelnik jest zaskakiwany słowami: „ucieszą się me nerki” albo „zadrżały mu nerki”.Poszczególni tłumacze interpretowali niejasności zgodnie z wybraną przez siebie doktryną, ale jedno mieli wspólne: często łagodzili i formalizowali język, żeby pasował do uroczystej liturgii. A oryginalna Biblia wcale nie była taka formalna. – Biblia jest tekstem bardzo ludzkim, bardzo dosadnym i skierowanym do człowieka, to nie jest tekst pisany pod liturgię – wskazuje profesor. – Pamiętajmy, że Biblia jest literaturą, i to dobrą literaturą.W odcinku usłyszycie masę ciekawostek tłumaczeniowych (dlaczego Adam mógłby być Ziemowitem?), dowiecie się, czy porządny biblista potrafi się doliczyć, ile zna języków obcych, czym się różnią trzy najstarsze Ewangelie od najmłodszej Jana, gdzie w Biblii widać kształtowanie się judaizmu jako religii monoteistycznej i czy Mojżesz przeszedł naprawdę przez morze, czy raczej przez zarośnięte trzcinami jeziorko.

Każde środowisko polityczne, o ile nie jest doraźnym zlepkiem przypadkowych indywiduów, kierowanych jedynie partykularnym interesem, lecz podziela jakąś wspólną wizję i wartości, zaczyna wytwarzać swoją własną, wewnętrzną kulturę – rytuały, wspólne motywy i w końcu specyficzny język. Choć zazwyczaj język ten nie różni się w brzmieniu od mowy powszechnie używanej, to składa się z pozornie zwykłych fraz, które zrozumiałe są jedynie dla wąskiej grupy wtajemniczonych. Zdarza się, że część z nich całkowicie gubi swoje pierwotne znaczenie, a ich sens ujawnia się dopiero w społecznym kontekście zastosowania. Słowa takie stają się puste w swej treści, lecz jednocześnie nabierają znaczenia totemicznego – spajają grupę poprzez przypominanie o jej odmienności. Ich stosowanie ma sens nie poprzez to, co sobą przekazują, lecz poprzez, nierzadko podświadome, emocje i żądze, które wywołują lub którym dają wyraz.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Prezydentura Rafała Trzaskowskiego będzie oznaczać największą zmianę w historii III RP. Nie chodzi bowiem o to, że gospodarzem Belwederu po raz pierwszy zostanie reprezentant lewicowo-liberalnej rewolucji, ale że jego zwycięstwo wyborcze odmieni samą logikę polskiej polityki. Takiego potencjału nie miałby ani sukces Tuska, ani Sikorskiego, ani Komorowskiego. Nie chodzi tu już bowiem o samego kandydata, tylko o formację ideową, której jest emanacją. Zwycięstwo Trzaskowskiego oznacza zmianę całego paradygmatu polskiej polityki – rządzić mogą dalej na zmianę PiS z PO, ale oblicze polskiego społeczeństwa zostanie radykalnie przeobrażone. Pozostałe artykuły możesz czytać na

Prezes Stowarzyszenia Dziennikarzy Polski Jolanta Hajdasz krytykuje jakość tekstu Onetu o rzekomych związkach Karola Nawrockiego ze światem sutenerów i prostytucji. 

Od kilku miesięcy zasypywani jesteśmy rewelacjami dotyczącymi możliwości zakończenia konfliktu rosyjsko-ukraińskiego. Szumne zapowiedzi Trumpa o błyskawicznym osiągnięciu pokoju spełzły na niczym. Wydaje się, że nowa administracja USA nie doceniła rosyjskiej znajomości sztuki negocjacyjnej, determinacji i doświadczenia politycznego kremlowskich elit. Nie możemy zapominać, że dla Moskwy konflikt nie toczy się o ten czy inny fragment terytorium Ukrainy, lecz o zmianę architektury bezpieczeństwa europejskiego, którą Rosjanie mają zamiar osiągnąć również metodami dyplomatycznymi.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Matador (Afsnit 07) (1979) Kronologisk gennemgang af serien. www.janoghenrik.dk/ www.henrikogjan.dk/ Fødselsdagen. 1933 - To ting sætter sit afgørende præg på familien Varnæs. I banken har overretssagfører Jørgen Varnæs (Bent Mejding) måtte sælge sine aktier til landsretssagfører Skjold Hansen (Axel Strøbye) for at finansiere sin skilsmisse og diverse gældsposter. Skjold Hansen bringer en dynamisk ledelsesform til Korsbæk Bank og det er personalet ikke er vant til. På hjemmefronten skal man fejre fru Fernando Møhges (Karen Berg) 100 års fødselsdag. Hans Christian Varnæs (Holger Juul-Hansen) indleder et forhold til bankassistenten Ulla (Karen-Lise Mynster). Tekst fra Danskefilm.dk

Wyniki I tury wyborów prezydenckich nie są zaskoczeniem. Potwierdziły zasadnicze tezy, które stawiałem w ostatnich miesiącach. Rafał Trzaskowski był przeceniany – zaczynał kampanię z pozycji absolutnego faworyta, a teraz znalazł się w defensywie. Polska prawica jest coraz bardziej różnorodna i mniej zdominowana przez Jarosława Kaczyńskiego. Rząd Tuska jest mało popularny, a w Polsce postępuje znany z innych krajów europejskich stopniowy rozkład tradycyjnego duopolu – choć wciąż daleko do rewolucji w tym zakresie. Rezultat II tury pozostaje jednak niewiadomą, a jej rozstrzygnięcie będzie prawdopodobnie minimalne.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Dobre wychowanie kolejnego pokolenia to podstawowe zadanie żyjących. Dziś jak ognia boimy się jednak łączenia edukacji i moralności. Skupiamy się na pozornym dbaniu o komfort psychiczny tu i teraz, a nie kształtowaniu cnót pomagających w dobrym życiu. Rodzice i nauczyciele potrzebują odwagi starania się, by być przykładami dla dzieci.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Jeśli spojrzymy na prawicowe fora i profile w mediach społecznościowych promujące tradycyjne wartości, prędzej czy później natrafimy na gloryfikację Węgier Viktora Orbána, który tekę premiera dzierży od piętnastu lat. Wizerunek naddunajskiego państwa, jako ostatniego bastionu europejskiej prawicy jest powielany zarówno przez zachodnich konserwatystów, jak i liberalno-lewicowy komentariat. Można odnieść wrażenie, że we własną propagandę uwierzył nawet Fidesz. Warto zadać sobie pytanie, na ile Orbánowi udało się zbudować nowy, tradycyjny i trwały ład nad Dunajem i Cisą. Pozostałe artykuły możesz czytać na

W marcu na jednej z bratysławskich scen swoją premierę miała sztuka "Prezydent Hitlera" - fikcyjny dialog przywódcy kolaborującego z niemiecką III Rzeszą księdza Josefa Tiso z jednym z ocalonych z zagłady Żydów. Tekst sztuki - jak mówiłem, fikcyjnej, został stworzony na bazie prawdziwych listów, jakie podczas II wojny światowej pisali do swojego prezydenta Słowacy. I nie jest to lektura łatwa - bo wśród autorów tych listów byli i ludzie wielcy i wyjątkowe kanalie.W 75 odcinku Czechostacji, wychodząc właśnie od sztuki "Ksiądz prezydent" rozmawiam z politolożką Iwoną Jakimowicz-Pisarską, profesorką Akademii Marynarki Wojennej w Gdyni zarówno o słowackiej wojennej przeszłości jak i tym, jak i czy w ogóle jest postrzegana dzisiaj. I czym na przykład, dla Słowaków jest rocznica zakończenia II wojny światowej, które położyło przecież kres istnieniu pierwszego w historii słowackiego państwa. W rozmowie jest też całkiem sporo o współczesnej słowackiej scenie politycznej, o tym, gdzie i w jaki sposób żyje inkarnuje współcześnie XIX wieczny antysemityzm i tym, dlaczego polska optyka na ZSRR czy okres realnego socjalizmu nie koniecznie pomoże w zrozumieniu, dlaczego Słowacy pewne sprawy widzą w ten a nie inny sposób.W rozmowie kilkukrotnie odsyłam do jednego z poprzednich odcinków podcastu, poświęconemu Słowackiemu Powstaniu Narodowemu i temu, jak wielką i pozytywną rolę, mimo klęski militarnej, ono odegrało. Odcinek ten znajdziecie tutajW odcinku wspominam też o Weekendzie kultury czeskiej, jaki 24 i 25 maja 2025 organizuje Kulturalny Ursynów. Więcej o imprezie i jej ramowy program znajdziecie tutaj -------------------------------------------------------------------------------Jeśli podcast Wam się podoba i chcecie pomóc go rozwijać, możecie zostać Patronami lub Patronkami Czechostacji w serwisie Patronite. W tym tygodniu zdecydowali się na to:Damian, Jarosław, Leszek, Magda i SławomirBardzo Wam dziękuję

AfD właśnie stała się drugą co do wielkości frakcją w Bundestagu. Nawet przy utrzymaniu zapory ogniowej (Brandmauer) polityka tej partii będzie więc przemożnie wpływać na cały kraj. Inne partie będą zwyczajnie przejmować jej elementy, by nie tracić poparcia. Co to oznacza dla nas?Pozostałe artykuły możesz czytać na

Maj roku 2025 jest bez wątpienia miesiącem wielu wyborczych emocji. W Rumunii odbyła się pierwsza tura wyborów prezydenckich, wybrano kolejnego następcę św. Piotra, a 18 maja odbędą się wybory w aż trzech europejskich krajach – w Rumunii, Polsce i Portugalii. Warto zwrócić uwagę na te ostatnie, o których najmniej słyszymy w mediach. To już trzecie wybory parlamentarne w ciągu czterech lat, które odbywają się w tym iberyjskim kraju. Czy także Portugalię, przez dekady po upadku salazarowskiego Estado Novo zdominowaną przez lewicę, może czekać zmiana?Pozostałe artykuły możesz czytać na

Dlaczego Jezus nazywa przykazanie miłości "nowym"? Jak żyć logiką daru, która wyzwala? Posłuchajcie komentarza o. Alvaro Grammatica do Ewangelii na V niedzielę wielkanocną. Tekst przetłumaczyła i odczytała Elżbieta Wróbel. Napisz do nas! Wesprzyj nas! Wszystkie odcinki z podziałem na cykle tematyczne znajdziesz na www.koinoniagb.pl/podcast Obserwuj kanał Podcast Koinonii Jan Chrzciciel w WhatsAppieRead transcript

Schriftlezing: Filippenzen 3 (vers 1 - 16) | Voorganger: N.J.M. Goedhart | Datum: 18 mei 2025 | Tune: Gerben Budding

Krwawy konflikt na Bliskim Wschodzie Polacy często obserwują przez pryzmat moralnych wartości, co niemal automatycznie prowadzi do emocjonalnego utożsamienia się z jedną ze stron. W efekcie stajemy się kibicami cudzej wojny, tracąc nie tylko dystans, ale – co ważniejsze – polski, zgodny z naszą racją stanu ogląd sytuacji w Strefie Gazy. Tymczasem warto zdać sobie sprawę, że także poprzez stanowisko wobec tej śródziemnomorskiej enklawy Polska może prowadzić realną i skuteczną politykę zagraniczną. Spróbujmy więc nakreślić aksjomat takiego działania i odpowiedzieć na pytanie: czy rzeczywiście jest nam bliżej do którejś ze stron tego konfliktu?Pozostałe artykuły możesz czytać na

W kończącej się kampanii prezydenckiej pierwszy raz od powstania PiS-u w 2001 r. wejście jego kandydata do II tury w pewnym momencie przestało być oczywiste. Na ostatniej prostej Sławomir Mentzen postanowił mocno zaatakować Karola Nawrockiego. Jak to starcie wpłynie na przyszły układ sił na polskiej prawicy?Pozostałe artykuły możesz czytać na

Na polskiej prawicy od lat toczy się zażarty spór o to, czy Jarosław Kaczyński jest mężem stanu, czy raczej nieudacznikiem, a nawet zdrajcą polskiej sprawy. Pytanie o to, kim naprawdę jest dla Polski, najlepiej zilustrować odwołując się do najważniejszej księgi naszej cywilizacji. Sam prezes Prawa i Sprawiedliwości dał ku temu pretekst, nawiązując do powszechnie znanej biblijnej opowieści o dzielnym królu Izraela. Cały dramat jego życia polega jednak na tym, że nie jest i nigdy nie był Dawidem — ale z konieczności próbował się nim stać.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Ponad 500 kół w kraju, ponad 50 tys. działaczy, kolonie organizowane dla dziesiątek tysięcy polskich dzieci z Rzeszy, gromadzące tłumy odczyty i prelekcje, wydawane książki i czasopisma, think tanki, niezliczona liczba manifestacji w obronie polskich interesów, wreszcie efektywne naciski na rząd – oto tylko część szerokiego spektrum działań powstałego w 1921 r. Związku Obrony Kresów Zachodnich, przemianowanego w 1934 r. na Polski Związek Zachodni. Głosicieli tez o germanofilii obozu piłsudczykowskiego zdziwi zapewne fakt, że główny ośrodek myśli zachodniej w dwudziestoleciu międzywojennym był tego obozu częścią.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Jak system sprawiedliwości działa w czasach masowej migracji? Czego możemy spodziewać się w Polsce?Od lat powtarzano: „Polska nie może pójść drogą Zachodu”. Sądzono, że będziemy rozsądniejsi. Że Polska jest „bastionem konserwatyzmu”, który nie pozwoli wejść sobie na głowę aktywistom, unijnym biurokratom i ich ideologii.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Ds. Pieter L de Jong ( Rotterdam )( vanuit Pelgrimvaderskerk ) over tekst "Houd dit voor ogen Ik ben met jullie"; Matheus 5 vers 13 t/m vers 16 en Matheus 7 vers 24 t/m vers 27 en Matheus 28 vers 16 t/m vers 20.

Schriftlezing: Exodus 19 (vers 1 - 15) & 1 Petrus 2 (vers 1 - 10) | Voorganger: M. C. Batenburg | Datum: 11 mei 2025 | Tune: Gerben Budding

Krótkie formy radiowe Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, składające się na słuchowisko "Próby", pierwotnie powstały w 1936 roku dla wileńskiej rozgłośni Polskiego Radia. Teraz po raz pierwszy od dziesięcioleci wracają na antenę. Pomimo upływu tylu lat nadal błyszczą absurdalnym dowcipem i można w nich dostrzec źródła między innymi "Powtórki z rozrywki". Adaptacja I reżyseria: Maciej Wiktor. Reżyseria dźwięku: Maciej Kubera. Muzyka: Jacek ChrobakKierownictwo produkcji: Beata Jankowska. Obsada: Wojciech Chorąży, Damian Mirga, Wojciech Kalita, Andrzej Chudy, Maja Kalbarczyk, Dominika Łakomska, Hanna Turnau, Jakub Kordas

Den grønne elevator (1961) Kronologisk gennemgang af filmen. www.janoghenrik.dk/ www.henrikogjan.dk/ Kender de opskriften på en "Grøn Elevator" ? Man tager... Næh, vi må vist hellere begynde helt fra begyndelsen. Det var en dejlig sommerdag i villa Strandhuset. Mens automobilforhandler Willy Fortmann (Paul Hagen) ivrigt studerer sin kone Monas (Birgitte Reimer) yndige linier, mens hun er travlt beskæftiget med at slå græs, så alt kan være i orden, når ægteparrets venner Magister og Havbiolog Hans Haldorff (Kjeld Petersen) og hans søde kone Ellinor (Ghita Nørby) indfinder sig, for at holde et par dages ferie. Skønt Hans og Ellinor bliver indlogeret i villaens pragtfulde gæsteværelse, foretrækker Hans at sove i telt ved vandet, for at studere ålens vandring ved nattetide. Ellinor føler sig svigtet. Hun mener, at Hans elsker sine ruser og ketcher mere end hende. Hun kan end ikke få sat et skænderi i gang, for han giver hende altid ret. Ellinor bliver inviteret ud af sin tidligere forlovede Hother Holch (Axel Strøbye). Hans er imidlertid ganske upåvirket. Rasende forlanger Ellinor at blive skilt. Den stakkels havbiolog (der ikke mener, at have gjort noget forkert) betror sig til Willy. Han forklarer ham, at han i virkeligheden er alt for god til Ellinor. Han fortæller om sine "Bestyrelsesmøder". Kvinder må ikke føle sig for sikre. De skal holdes til ilden. Hans må "loppe sig op". Det er en meget forvirret magister, der ser sin kone blive afhentet af Hother, og Willy tager afsted til "Bestyrelsesmøde". Mona er overbevist om, at Hans må have gjort noget frygteligt, siden Ellinor vil skilles. Men han forklarer, at han jo netop ikke har gjort noget. Også begynder Hans med sin usammenhængende forklaring om "Bestyrelsesmøder", og om at blive holdt til ilden og komfuret.. Sammen beslutter de at give Willy og Ellinor noget at spekulere over. De ønsker at blive fundet i en kompromitterede situation, og beslutter at kikke lidt på barskabets indhold. Da ingen af dem har kendskab til stærke drikke, bliver det til en højest usædvanlig Cocktail, de får brygget sammen. Whisky, Vermouth, Gin, Absinth, Solbærrom, og Nonneblod bliver til et helt hus. Der kommer flere og flere etager, og til sidst er det blevet til et højhus. Mona og Hans humør stiger med huset. Og de beslutter sig for at lave en elevator hovedsageligt bestående af grøn Chartreuse, en rigtig "Grøn Elevator". De har det vidunderligt, men hverken Willy og Ellionor dukker op, og indtagelsen af den "Grønne elevator" kræver sine ofre. Willy er blevet brændt grueligt af ved sit "Bestyrelsesmøde" og Ellionrs udflugt er heller ikke nogen succes. Da Willy og Ellionor vender hjem fra deres mislykkede stævnemøder, finder de Hans og Mona ikke alene stærkt beruset, men samtidig i en tilsyneladende kompromitterede situation. Trods Willy og Ellionors forargelse kan intet anfægte Mona og Hans, der har det strålende efter at have kørt med "Den grønne Elevator" hele aftenen og natten. Den næste morgen har de det til gengæld elendigt. Willy og Ellinor vil skilles, Mona og Hans er slået alvorligt ud af "Tømmermænd". Trods en masse forviklinger lykkedes det imidlertid at få tingene bragt på deres rette plads, så alt ender i bedste fordragelighed. Tekst fra Danskefilm.dk

Flamandzkim nacjonalistom po latach starań udało się przejąć stanowisko premiera Belgii. Bart De Wever przebył długą drogę do funkcji szefa rządu, co kosztowało go wiele ideowych kompromisów. Z drugiej stronyJednakże lider Nowego Sojuszu Flamandzkiego jest jednym z polityków najgłośniej kontestujących tak zwaną ideologię „woke”. Pozostałe artykuły możesz czytać na

Jusuf Hadžifejzović je jedan od najpoznatijih bh. suvremenih umjetnika. Svoj umjetnički put započeo je sredinom '60 tih godina, kada je iz rodnog Prijepolja došao u Sarajevo na školovanje u Srednju umjetničku školu. Nije bio siguran gdje će ga primiti na Likovnu akademiju pa je polagao prijemni ispit na 3 Akademije, u Sarajevu, Beogradu i Zagrebu. Na koncu se odlučio za beogradsku Likovnu akademiju gdje je studirao u klasi Stojana Ćelića. Vanvremenski talentiran i buntovan kakav je bio i tokom studiranja u Beogradu, na nagovor Biljane Tomić, kuratorice beogradskog SKCa, odlučio je na posljednju godinu studija otići na Kunstakademie u Dusseldorf kod prof. Klausa Rinkea. Nakon što je diplomirao sa čistom desetkom na beogradskoj Akademiji sa jedinstvenim radom koji se sastojao od 6 rečenica ispisanih rukom na 6 papira, odlučio je doći u Sarajevo gdje je odmah nakon Olimpijade bio jedan od osnivača umjetničkog projekta Jugoslovenska dokumenta, najvažnije izložbe suvremene umjetniosti u bivšoj Jugoslaviji. Kasnije je pokrenuo i sarajevsko Bijenale moderne umjetnosti, koje je zajedno sa Dokumentima sredinom 80-tih oživjelo sarajevsku umjetničku scenu dovodeći ju u sami vrh scene jugoslavenske i svjetske suvremene umjetnosti. Ta je scena tokom ratnih godina iznjedrila i prvu Kolekciju Ars Aevi, budućeg sarajevskog muzeja savremene umjetnosti. Jusuf za sebe ne voli reći da je konceptualni umjetnik, nego da pripada postkonceptualnom umjetničkom žanru. Bavi se depografijom i analitičkim slikarstvom, a jedan je od najprovokativnijih umjetnika srednje generacije u bivšoj Jugoslaviji, koji je poznat i po svojim provokativnim performansima. Neki od njegovih kontroverznih performansa su imali gotovo proročanski karakter, a takav je i performans "Od kiča do krvi samo je jedan korak", koji je predstavio na Cetinjskom bijenalu 1991. godine. No, njegov najpoznatiji projekat "Prodavnica praznina" je poseban koncept udahnjivanja novog identiteta iskorištenim predmetima koje Jusuf svakodnevno koristi i nakon što im dodijeli certifikat vlasništva njegove praznine dobivaju status umjetničkog djela. U Skenderiji godinama vodi svoju Galeriju Charlama u kojoj je otvorio vrata mladim bosanskohercegovačkim umjetnicima i o kojoj je svojevremeno pisao i New York Times. Učestvovao je u mnogim veoma značajnim međunarodnim izložbama savremene umjetnosti od Berlina, Dusseldorfa, sve do Južne Koreje.U ovoj epizodi smo razgovarali o:00:00:00 Teaser i najava00:04:34 Dolazak na školovanje u sarajevsku Umjetničku školu00:08:41 Studij na Akademiji u Beogradu u klasi Stojana Ćelića00:11:05 Odlazak u Dusseldorf na Kunstakedemie kod Klausa Rinkea00:15:47 Kako je nastalo ime Galerije Charlama?00:18:18 Čuveni diplomski rad na beogradskoj Akademiji sastojao se od 6 rečenica ispisanih rukom na 6 papira00:20:36 Dolazak u Sarajevo i rad na Jugoslovenskim Dokumentima00:27:35 Performans na Cetinjskom Bijenalu iz 1991. "Od kiča do krvi samo je jedan korak"00: 33:50 Rad "Schonne Gruse aus banditen Strasse" 00:38:12 Nastanak "Prodavnice praznina" nakon njegovog povratka iz Antwerpena00:42:05 "Svoj život sam izložio u Prodavnici praznina" 00:47:30 Tekst u New York Timesa o galeriji Charlama00:55:30 U zemljama ex Jugoslavije vrlo jaka scena suvremene umjetnosti01:00:33 Performans "Prodavnice praznina" uživo u podcastu01:13:10 "Cijena mojim "prazninama" će skočiti nakon moje smrti" ______________

Rafał Trzaskowski ma dwie zasadnicze cechy. Po pierwsze – jest idealnym, wyhodowanym od kołyski produktem postępowych wielkomiejskich salonów. Trudno o kogoś bardziej anachronicznego, mniej pasującego do skali zagrożeń dla Polski i globalnego rozchwiania paradygmatu liberalnego. Po drugie – nie ma stałego stanowiska w prawie żadnej sprawie. Może jednak zostać prezydentem ze względu na zręczną kameleonadę, utrzymujący się mentalny postkolonializm części Polaków i słabości rywali. Wie, że jeśli chce wygrać, musi udawać kogoś, kim nie jest.Pozostałe artykuły możesz czytać na

W Trenie Fortynbrasa Zbigniew Herbert opisuje monolog księcia norweskiego, który zmierzał pobić Polaków, Fortynbrasa, stającego nad ciałem Hamleta. Chociaż długo Fortynbras mówić nie może, bo przecież czekają na niego projekty kanalizacji czy dekrety o prostytutkach i żebrakach, to przed odejściem od truchła Hamleta opisuje mu on, jak będzie wyglądał jego pogrzeb. Wszystko to, tako rzecze Fortynbras, „To będą moje manewry przed objęciem władzy/ Trzeba wziąć miasto za gardło i wstrząsnąć nim trochę”. Nie tylko herbertowski Fortynbras wiąże pogrzeb z manewrami przed objęciem władzy, bo werble wojenne słychać i w Watykanie. Dobrze więc byłoby znać tych, których nazwiska przy wdzięcznych werblach wybrzmiewają…Pozostałe artykuły możesz czytać na

Séffinn, Klipparinn og Einar Ingi gerðu upp 3.leiki í undanúrslitum í Olísdeild karla. Selfoss eru komnir yfir í umspilinu um sæti í deild þeirra bestu. Stelpurnar fara af stað á morgun og Viran Morros rýndi í meistaradeildina með Klipparanum.

Ako redovito slušate pomalo too much, onda vam je sigurno poznato ime Etienne – često ga Eva i ja spominjemo, a sada je konačno sjeo sa mnom za mikrofon!U ovoj epizodi pomalo podcasta razgovaram s Etienneom o tome što se zapravo događa iza vrata psihoterapije. Njegov elokventan i iskren stil donosi novo svjetlo na teme koje ljudi često krivo interpretiraju ili gledaju kroz pojednostavljene slike. Spojili smo iskustvo, iskrenost i humor – i jedva čekamo da čujete ovaj razgovor!O čemu smo razgovarali:Tko je Etienne?Kako je Etienne započeo svoju psihoterapijsku edukacijuŠto Etienne primjećuje u svojoj praksi — s kakvim očekivanjima dolaze klijenti, a što je realnost?Integracija ima svoj tempo Autentičnost — je li ona uvijek dobra?Tekst koji spominjem u našem intervjuu:https://themuza.hr/biti-svoj-a-u-bilo-kojem-vremenskom-razdoblju-je-najveca-odlika-hrabrosti/Zaprati Etiennea:www.instagram.com/etienne.faust Načini na koji možeš podržati moj rad i zahvaliti se:♡ zaprati me na Instagramu (@mariewasler) i pretplati se na pomalo podcast♡ podijeli sliku sebe dok slušaš ovu epizodu ili screenshot podcasta na Instagram Storyju i označi mene i Etienna (@mariewasler @etienne.faust)♡ podijeli ovu epizodu sa svojim bližnjima, prijateljima i poznanicima za koje misliš da bi im se mogla svidjeti♡ ocijeni pomalo podcast i ostavi recenziju na Apple podcasts i Spotifyju kako bi postao vidljiviji što većem broju ljudi

Jason Markow (known around the web as '@TEKSTartist') has been slinging designs from his southern California studio since 2011. His techniques often combine digital and traditional mediums to create visual representations of powerful quotes.His work hangs in the homes and offices of Jason Mraz, Chuck Palahniuk, Alexis Ohanian, Gary Vaynerchuk, and fans across all 50 US States and 34 countries around the globe.Use coupon code JEREMYWASRIGHT to get 25% off, i.e., save some cash, at his TEKSTARTIST website: https://tekstartist.com/products/ascent-jeremy-goldberg-collaboration?variant=45273417613474His Instagram, which is full of amazing work: https://www.instagram.com/TEKSTartist/His Twitter: https://twitter.com/tekstartistSign up for his weekly newsletter to see the newest designs: https://tekstartist.beehiiv.com/_______________________________________Follow me on Instagram @LongDistanceLoveBombs: https://www.instagram.com/longdistancelovebombsSign up for my weekly newsletter!  Click here: https://longdistancelovebombs.mykajabi.com/email. It's easy and takes five seconds.Check out a list of my favorite books here: https://www.amazon.com/shop/longdistancelovebombs