Podcasts about arefe

Hz. Âişe-i Sıddîka (r.anhâ) vâlidemiz, rivâyet ettikleri hadîste, Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şöyle müjde verdiklerini haber veriyorlar: “Zilhicce'nin ilk on gününün gecelerinden birini ihyâ etmesi, o kimsenin bir seneyi hacc ve umre ibâdetiyle ihyâ etmesi gibidir. Bu (dokuz) günlerden bir gün oruç tutması, senenin öbür vakitlerinde ibâdetle meşgûl olması gibidir; o kadar sevâb alır.” Hz. Alî (k.v.) Efendimiz'den de Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şu müjdeli Hadîs-i Şerîfleri rivâyet edilmiştir: “Zilhicce'nin ilk on günü gelince, siz tâat ve ibâdete gayret ediniz; zîrâ Allâhü Te'âlâ o günleri, öbür günlerden üstün; gecesine hürmeti de gündüzüne hürmet gibi kılmıştır. Biriniz Zilhicce'nin ilk on gecesinden birinde, gecenin üçte ikisi geçtikten sonra dört rek'at namâz kılıp, her rek'atta Fâtiha'dan sonra üçer kere Âyetü'l-kürsî, üçer kere Ihlâs-ı şerîf ve birer kere de Felak ve Nâs sûrelerini okusa ve namâzı bitirince, ellerini kaldırıp “Sübhâne zî'l-'izzeti ve'l-ceberût. Sübhâne zi'l-kâ'ideti ve'lmelekût. Sübhâne'l-hayyü'llezî lâ-yemût. Lâ-ilâhe illâ hüve yuhyî ve yumît ve hüve hayyun lâ-yemût. Sübhâna'llâhi rabbi'l-'ibâdi ve'l-bilâdi ve'l-hamdü li'llâhi kesîran tayyîben mübâraken ‘alâ küllî hâlin. Allâhu ekber kebîran. Rabbenâ celle celâluhu ve kudrete bi-külli mekânin” dese ve sonra da dilediği gibi duâ eylese, Beytullâh'ı haccetmiş, Resûlullâh (s.a.v.)'i ziyâret etmiş ve Allâh (c.c.) yolunda cihâd etmiş gibi ecir ve sevâb kazanır. Allâhü Te'âlâ o kimseye, o kimsenin, dilediği şeyi verir. Sizden biriniz, Zilhicce'nin ilk on gecesinin her gecesinde bu namâzı kılsa, bu duâyı okusa ve diledigi gibi duâ etse, Allâhü Te'âlâ, ona Firdevsü'l a'lâyı helâl kılar; günâhlarını ondan siler. O kimse Arefe günü oruç tutsa gecesinde de bu namâzı kılsa ve haber verildiği üzere duâ etse, Allâhü Te'âlâ'ya yalvarsa; Allâhü Te'âlâ: “Ey benim meleklerim, şâhid olunuz ki ben o kulumu bağışladım. Beytullâh'ı haccedenlere, onu ortak eyledim.” der. Bu hâlde melekler, Allâhü Te'âlâ'nın o mü'min kulunun kıldığı namâzı ve ettiği duâsı sebebiyle ihsân buyurduğu ecir ve sevâblardan ötürü sevinirler ve neş'elenirler.”(Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, s.320)

Hatip: Kemal Ergün (IGMG Genel Başkanı) Almanya, Köln – IGMG Genel Merkez Hutbe metnini okumak için linke tıklayabilirsiniz: igmg.org/hutbe

Abdullâh b. Mes'ud (r.a.), Resûlullâh (s.a.v.)'in şöyle buyurduğunu anlattı: “Allâhü Teâlâ günlerden dördünü seçti. Aylardan dördünü seçti. Kadınlardan dördünü seçti. Allâh'ın seçtiği dört gün şunlardır: 1. Cuma günü. Bu günde, öyle bir saat vardır ki, bir mü'min o saatte din için, dünya için ne isterse Allâh onu verir. 2: Arefe günü. Allâhü Teâlâ, kullarını överek şöyle anlatır: Ey meleklerim! Kullarıma bakın. Saçı başı dağınık, toza toprağa bulanık nasıl geldiler. Mallarını sadaka olarak dağıttılar. Bedenlerini zahmete soktular. Şahit olunuz; Ben onları bağışladım. 3.Kurban günü. Kurban günü olduğu ve kul kurbanını kestiği, ilk kan damladığı zaman, kulun işlediği bütün günâhlara kefaret olur. 4.Ramazan bayramı günü. Kullar, ramazan orucunu tutup ecirlerini almak için bayrama çıktıkları zaman Allâhü Teâlâ meleklere şöyle buyurur: Sizi şahit tutuyorum; Ben onları bağışladım. Ve bir münâdi şöyle çağırır: Ey Muhammed ümmeti! Kötülükleriniz iyiliğe çevirilmiş olarak dönünüz. Allâh'ın sevdiği dört ay şunlardır: Receb, Zilkade Zilhicce, Muharrem. Allâh'ın seçip üstün kıldığı dört kadın şunlardır: 1. İmran'ın kızı Meryem. 2. Hatice bint Huveylid (r.anhâ), ki bu âlemdeki kadınların Allâh (c.c.)'a ve Resûlü (s.a.v.)'e imânda birinci gelenidir. 3. Asiye bint Müzahim: Bu Firavun'un hanımı idi. 4. Cennet ehlinin hanımefendisi Fatıma bint Muhammed (s.a.v.).” (Ebu'l-Leys es-Semerkandi, Tenbihü'l- Gafilin,s.381 -382)

Namazların içinde en üstün, en değerli, en fazîletli namaz, Cuma namazıdır. Haftanın günleri içinde en üstün, en değerli, en fazîletli gün Cuma günüdür. Cuma günü, Allâh (c.c.) indinde Ramazan ve Kurban Bayramı günlerinden daha değerlidir. Arefe günü (kurban bayramından önceki gün) ise Cuma gününden efdaldir. Fakat Ahmed b. Hanbel (r.âleyh) Hazretleri'ne göre Cuma günü arefe gününden de efdaldir. Ebû Hüreyre (r.a.)'in rivayet ettiği bir hadis-i şerifte Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyuruyor: “Muhakkak ki Allahü Teâlâ her Cuma günü altıyüz bin kişiyi affedip cehennemden âzâd eder.” Bir hadis-i şeriflerinde Peygamberimiz (s.a.v.) şöyle buyuruyorlar: “Cuma günü veya gecesi vefat eden müslümana şehid sevabı verilir ve o kimse sıkıntılarından korunur.” (Tirmizî) Cuma gününde, hangi vakit olduğu belli olmayan bir zaman dilimi vardır. Bir kimse o vakitte Allâh (c.c.)'a dînî veya dünyevî bir ihtiyacı için duâ etse de bu duâsı o bilinmeyen vakte denk gelse, Allâh (c.c.) o kimsenin duâsını muhakkâk kabul eder ve istediğini hemen verir. Allâhü Teâlâ Âdem (a.s.)'ı Cuma günü ikindiden sonra yarattığı için, bazı âlimler Cuma günündeki o kıymetli vaktin Cuma günü ikindiden sonraki vakit olduğunu söylemişlerdir. Kadı lyaz (r.âleyh) bu vaktin, imamın minbere çıkıp oturmasıyla Cuma namazının farzını kıldırıp selâm vermesi arasındaki vakit olduğunu söylemiştir. Cuma gününe temiz elbiselerini hazır ederek Perşembe günü akşamdan hazırlan. O vakit, fazîlet bakımından Cuma günündeki zamanı bilinmeyen o değerli vakte denktir. (Huccetül İslâm İmâm Gazâlî (r.âleyh), Nasıl İyi Bir Kul Olunur?, s.244-247)

ÇOCUK PARKI

Kurban Bayramı sabahı ve sonrasındaki üç gün boyunca Mekke'yi görmeliydiniz. Görüntüler ekranlardan kısmen yansımıştır ama burada olmak başkaydı. Önceki yıllarda gelenler bilirler, kaos görünümlü o tarifsiz heyecanı, koşuşturma ve insanüstü gayreti. ‘Kaos' diyorum, çünkü şehrin var olan düzeni, tertibi bayramın dördüncü gününe kadar askıya alınmıştı. Şöyle… Arefe günü akşamı Arafat'tan Müzdelife'ye inen ve gece yarısından sonra buradan da Mina'ya geçip ilk günün şeytan taşlamasını yapan hacıların çok büyük bir kısmı hiç ara vermeden ziyaret tavafı için buldukları bütün yollardan Kâbe'ye doğru yürümeye başladılar. Aynı anda yüzbinlerce ihramlı hacının sokaklarına, caddelerine ve bulvarlarına dağıldığı Mekke'de geçerli olan tek kural herkesin birbirine müsamaha göstermesiydi. Müzdelife'den Mina'ya 6 ila 8 kilometre arasındaki mesafeyi yürüyen hacılar için 10 kilometre uzaklıktaki Harem-i Şerif'e ulaşmak kolay değildi. Araçların çalışmadığı Mekke'nin yolları insan seline teslim olmuş, o sıkışıklıkta ilerleniyor ve sabah saatlerinden itibaren sıcaklık 40 dereceye ulaşmıştı. Yorgun, güneş alnında kalan hacılar buldukları gölgeliklerde soluklanıyorlardı. Otellerin lobileri ve süper marketlerin reyon araları dahi yoldan geçen hacıların sığınakları olmuştu. İşletmelerin sergiledikleri anlayış, takdire şayandı. Sokaklarda su dağıtan, yemek ikram eden hayırseverler de vardı. Bazı polisler insanları yönlendirme vazifeleri yanı sıra ellerindeki fısfıslardan su sıkarak hacıları serinletiyorlardı. Kur'ân-ı Kerîm'de “Ümmü'l-Kurâ”, yani ‘Şehirlerin Annesi' ismiyle de zikredilen Mekke, kendisine ibadet için gelen, sığınan herkesi bağrına basmıştı adeta. “Taşına, toprağına peygamber kokusu sinmiş bu güzel şehirde, “habibim” dediğin Peygamber Efendimizin (s.a.s.) İslam'ı tebliğ etmek için çektiği çileler düşüyor hatırımıza. O'nun, ‘Allah yolunda hiç kimsenin görmediği eziyetlere maruz kaldım' deyişini hatırladıkça gözlerimiz doluyor, içimiz yanıyor, çektiği eza ve cefalar yüreklerimizi dağlıyor. Şimdi yine zamanın çileli yıllarına düştü yolumuz. Dermansız kaldı dizlerimiz, zayıf düştü yüreklerimiz. Habib-i Zişan Efendimizin (s.a.s.) dualarıyla Sana yalvarıyoruz. Bizi sahipsiz bırakma Allah'ım” (Prof. Ali Erbaş, Vakfe duası).

Arefe'de Duaya Davet | Bir Hasbihal | M. Fethullah Gülen by Çınar Medya

Nâfi'nin İbn-i Ömer (r.a.)'den rivâyet ettiğine göre der ki: Resûlullâh (s.a.v.) şöyle buyurmuştur: “Allâhü Teâlâ Arefe günü kullarına nazar eder. Kalbinde zerre kadar îmânı olan kimseyi bırakmayıp mağfiret eder.” İbn-i Ömer'e (r.a.): Bu mağfiret insanların hepsi için mi, yoksa Arafat'ta bulunanlar için midir? dediğinde, İbn-i Ömer (r.a.): “Belki bütün insanlar içindir” buyurdu. İmam Hibbetullâh'ın Saîd bin Müseyyeb'den onun da EbûHureyre (r.a.)'den naklettiği bize haberde Resûlullâh (s.a.v.): “Bir kimse Arefe günü Öğle ile ikindi arasında dört rek'at namaz kılsa, her rek'atinde bir kere Fâtihâ ve elli kere İhlâs sûrelerini okusa, Allâhü Teâlâ ona bin kere bin sevab yazar. Kur'ân-ı Kerîm'den okuduğu her harf için cennette ona bir yüksek derece verilir. Her derece arası beş yüz yıllık yoldur. Ve her harf için ona yetmiş hûrî verilir. Her birisi için yakuttan yetmiş bin sofra, her sofrada yeşil kuş etinden yiyecekler vardır. Etin soğukluğu kar, tadı bal ve kokusu misk gibidir. O eti ateş pişirmemiştir. Başladığı zaman bulduğu lezzet ve tatlılığı, yemeğin sonunda da bulur. Bıkmak olmaz. İsteyerek, severek yer. Sonra o kimseye kanatları yakuttan, gagası altından bir kuş gelir. Bin kanadı vardır. Benzerini, dinleyenlerin duymadıktan güzel bir ses ile Arefe günü ehline merhaba diyerek seslenir. Sonra o kuş, o kimsenin yanına düşüp kanatlarının her birinin altından yetmiş türlü yemek çıkarır. O yemeklerden yer. Sonra o kuş Allâhü Teâlâ'nın izni ile silkinip uçar gider. O kimse kabrine konulunca, Kur'ân-ı Kerîmin her harfi ona öyle bir nur ile ışık saçar ki, o kimse o anda Beyt-i şerîfin etrafında tavaf edenleri görür. O Yâ Rabbi, kıyâmet kopsun, kıyâmet gelsin diyerek bir an evvel kıyâmetin kopmasını ister” buyurdu. (Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, s.335)

Kurbân bayramının arefe gününün sabah namâzından i‘tibâren bayramın dördüncü gününün ikindi namâzına kadar yirmi üç vakit farz namâzlardan sonra def‘a:“Allâhüekber, Allâhüekber, Lâ ilâhe illâ'llâ huva'llâhu ekber, Allâhü ekber ve li'llâhi'l hamd”diye tekbîr alınır ki, buna (teşrîk tekbîri) denir. Teşrîk tekbîrleri, âlimlerin birçoğuna göre vacîbdir. Arefe Günü Zikri Nebi (s.a.v.) arefe gününde en çok şu zikri yaparlardı: “Lâ ilahe illâllâhüvahdehu lâ şerike leh lehül mülkü ve lehülhadmdübiyedihi'lhayr ve hüve alâ külli şey'in kadir” Terviye ve Arefe Günü Orucu Ebül Kasım-ı İsfehânî ve Beyhakî, Enes bin Mâlik'in (r.a.) bildirdiği şu hadîs-i şerîfi naklederler: “Bu günlerin her biri, fazilette bin güne, Arife günü ise on bin güne eşittir” buyuruldu. Bir başka hadîs-i şerîfde de: “Zilhiccenin ilk on gününün her günündeki oruç, sevab bakımından, helâl malından âzâd edilmiş yüz kölenin sevabına yâhud Allâh (c.c.) yolundaki mücâhidlere yüz at verme sevabına, yâhud Kâ'be'ye kurban için gönderilen yüz devenin sevabına eşittir. Terviye günü olunca, ya'nî Zilhiccenin sekizinci günü ise, bin köle âzâd etmek, bin at vermek ve Kâ'beye bin deve kurban için göndermek sevabına eşittir. Arife günündeki oruç ise, iki bin köle âzâd etmek, iki bin at vermek ve kâ'beye kurban için iki bin deve göndermek sevabına eşittir” buyuruldu. Bir başka hadîs-i şerîfde de: “Arife günü oruç tutanın sevabı, altmış sene ara vermeden oruç tutmanın sevabı gibidir” buyuruldu. Ravdatül ulemâda diyor ki: Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdu: “Arife günü oruç tutana, Âdem (a.s.)'ın zamanından kıyâmetin kopması demek olan Sûr'a üfürülünceye kadar olan insanların oruç tutanlarının ve tutmayanlarının sayısının iki katı kadar sevâb yazılır.” (Muhammed Rebhâmi, Riyâd'ün-Nâsihîn, s.270-271)

Hz. Âişe-i Sıddîka (r.anhâ) vâlidemiz, rivâyet ettikleri hadîste, Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şöyle müjde verdiklerini haber veriyorlar: “Zilhicce'nin ilk on gününün gecelerinden birini ihyâ etmesi, o kimsenin bir seneyi hacc ve umre ibâdetiyle ihyâ etmesi gibidir. Bu (dokuz) günlerden bir gün oruç tutması, senenin öbür vakitlerinde ibâdetle meşgûl olması gibidir; o kadar sevâb alır.” Hz. Alî (k.v.) Efendimiz'den de Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şu müjdeli Hadîs-i Şerîfleri rivâyet edilmiştir: “Zilhicce'nin ilk on günü gelince, siz tâat ve ibâdete gayret ediniz; zîrâ Allâhü Te‘âlâ o günleri, öbür günlerden üstün; gecesine hürmeti de gündüzüne hürmet gibi kılmıştır. Biriniz Zilhicce'nin ilk on gecesinden birinde, gecenin üçte ikisi geçtikten sonra dört rek‘at namâz kılıp, her rek‘atta Fâtiha'dan sonra üçer kere Âyetü'l-kürsî, üçer kere İhlâs-ı şerîf ve birer kere de Felak ve Nâs sûrelerini okusa ve namâzı bitirince, ellerini kaldırıp “Sübhâne zî'l-'izzeti ve'l-ceberût. Sübhâne zi'l-kâ‘ideti ve'lmelekût. Sübhâne'l-hayyü'llezî lâ-yemût. Lâ-ilâhe illâ hüve yuhyî ve yumît ve hüve hayyun lâ-yemût. Sübhâna'llâhi rabbi'l-'ibâdi ve'l-bilâdi ve'l-hamdü li'llâhi kesîran tayyîben mübâraken ‘alâ küllî hâlin. Allâhu ekber kebîran. Rabbenâ celle celâluhu ve kudrete bi-külli mekânin” dese ve sonra da dilediği gibi duâ eylese, Beytullâh'ı haccetmiş, Resûlullâh (s.a.v.)'i ziyâret etmiş ve Allâh (c.c.) yolunda cihâd etmiş gibi ecir ve sevâb kazanır. Allâhü Te‘âlâ o kimseye, o kimsenin, dilediği şeyi verir. Sizden biriniz, Zilhicce'nin ilk on gecesinin her gecesinde bu namâzı kılsa, bu duâyı okusa ve diledigi gibi duâ etse, Allâhü Te‘âlâ, ona Firdevsü'l a‘lâyı helâl kılar; günâhlarını ondan siler. O kimse Arefe günü oruç tutsa gecesinde de bu namâzı kılsa ve haber verildiği üzere duâ etse, Allâhü Te‘âlâ'ya yalvarsa; Allâhü Te‘âlâ: “Ey benim meleklerim, şâhid olunuz ki ben o kulumu bağışladım. Beytullâh'ı haccedenlere, onu ortak eyledim.” der. Bu hâlde melekler, Allâhü Te‘âlâ'nın o mü'min kulunun kıldığı namâzı ve ettiği duâsı sebebiyle ihsân buyurduğu ecir ve sevâblardan ötürü sevinirler ve neş'elenirler.” (Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, s.320)

Salih ameller zatında kıymetlidir; fakat, bazen mekan, zaman ya da hal zarfları, yapılan amele kıymetler üstü kıymet kazandırır. Ka'be, Arafat, Müzdelife gibi mekanlarda ve Hac mevsimi, Arefe günü, Kadir gecesi gibi zamanlarda yapılan ibadetlere bin kat fazlasıyla sevap yazılır. *Mazrufa (sarılıp muhafaza edilen, zarfa konulan şeye) kıymet kazandıran zarflardan biri de “hal”dir. İbadete iyice yumulup kurbet hisleriyle dolduğu bir anda gözlerinden akan yaşlarla hislerini ifade eden bir mü'minin o andaki hali, yaptığı dualara kat kat değer kazandırır ve taleplerinin kabul edilmesine vesile olur. *Ebu Eyyûb el-Ensâri Hazretleri'nin medfun bulunduğu mekanı ve ona benzer mescidleri ziyaret etmek hangi ölçüler içerisinde olmalıdır? *Mina, Arafat ve Müzdelife'nin en önemli hususiyetleri nelerdir? Bu video 13/10/2013 tarihinde yayınlanan “Mukaddes Mekanlar, Kutsal Zamanlar ve Mübarek Haller” isimli bamtelinden alınmıştır.

Ebû Hüreyre (r.a)'in bildirdiği hadîs-i şerifte: “Beni İsrail'e bir gün oruç farz kılındı. O gün de, Muharremin onuncu günü olan Aşûra günüdür. Siz o gün oruçlu olunuz. Çoluk çocuğunuza iyilik yapınız. Bir kimse Aşûre günü çoluk çocuğuna iyilik yapsa, onları sevindirse, Allâhü Teâlâ ona senenin diğer günlerini iyi eder. Aşûre günü oruç tutanın orucu, kırk yıllık günâhına keffâret olur. Aşûre gecesini ihyâ edip, sabahleyin de oruçlu olsa, ölüm acısını anlamayarak vefât eder.” buyuruldu. Hz. Alî (r.a)'in bildirdiği hadîs-i şerîfte: “Aşûre gecesini ihyâ edeni, Allâhü Teâlâ dilediği gibi ihyâ eder” buyuruldu. Büyük âlimlerden Muhammed bin Münteşir (r.âleyh): “Bir kimse Aşûra gününde çoluk çocuğuna mal ve para bakımından kolaylık yapsa, onlara iyi şeyler alsa, Allâhü Teâlâ o kimseye yılın diğer günlerinde kolaylık verir, rızkını genişletir. Ona asla darlık göstermez” dedi. Peygamberimiz (s.a.v.): “Aşûre günü, peygamberlerin oruç tuttukları bir gündür. Siz de o gün oruç tutunuz!” buyurmuştur. (Musannef) Nebî (s.a.v.) aşura günü oruç tutmaya hem kendisi devam etti, hem de bunu müslümanlara emretti ve: “Aşûre günü orucu bir yılın kefâretidir! Sağ olursam, gelecek yıl dokuzuncu gününü de, inşaallah oruçlu geçireceğim! “Dokuzuncu ve onuncu günü oruç tutup Yahûdilere muhâlefet ediniz!” buyurdu. Aşûre gününün üstünlüklerindendir ki, Allâhü Teâlâ o gün peygamberlerini düşmanlarından kurtardı. Fir'avun'u ve kavmini o gün helâk eyledi. Gökleri, yeri, Âdem (a.s.)'ı ve daha birçok şerefli şeyleri o gün yarattı. O gün oruç tutanlara büyük sevâb ve mükâfatlar hazırladı. O günde orucu, günâhlara keffâret eyledi. Bunun için Aşûre günü, iki bayram, Cum'a, Arefe ve bunlara benzer şerefli günler gibi oldu. Aşûre günü musîbet ve matem günü olsa idi, sahâbe ve tâbiîn (aleyhimürrıdvan) mâtem günü kabul ederlerdi. Çünkü onlar o zamana bizden daha yakîn idiler. Halbuki onlar Aşûre günü çoluk çocuğunu sevindirmek, giydirmek ve oruç tutmak gibi şeyler yaptılar. (Abdulkâdir Geylânî (k.s.), Gunyetü't-Tâlibîn, s.356)

MALAWİ Addis Ababa Havaaalanı'na iniyoruz yaklaşık 6 saatlik yolculuktan sonra. Havaalanı, Afrika'nın en büyük havaalanlarından biri. Ama bakımsız ve çok kalabalık. New York'un meşhur Kennedy Havaalanı ile Paris'in Orly Havaalanı'nı hatırlattı bana. Üç havaalanının ortak yanlarından biri de insanların çoğunun zenci olması. Kennedy Havaalanı tıkış tıkıştır. Amerika'da olduğunuzu unutursunuz bir an. Bakımsızlık, yoğun kalabalık, aksayan hizmetler, sizin Afrika'da bir yerde olduğunuzu sanmanıza yol açar. Bunları Afrika'nın mazlum insanlarını aşağılamak ya da küçük görmek için yazamıyorum, elbette ki. Ne münasebet! Afrika'ya ayak bastığınızda ilk hissettiğiniz, iliklerinize kadar yaşadığınız duygu, koskoca kıtanın nasıl aşağılık bir şekilde yağmalandığı... Kanının emildiği... İliklerine kadar sömürüldüğü... Hadım edildiği... Avrupa'nın ve Amerika'nın refah içinde yüzüyor olmasını Afrika, Latin Amerika ve Asya kıtalarını yani bütün dünyayı sömürüp semirmelerine borçlu olduğu... yakıcı gerçeği! Addis Ababa Havaalanı'nda iğreniyorum bu emperyalistlerden bir kez daha! Havaalanının orasında burasında tek tük rastladığımız ama kibrinden burnundan kıl aldırmayan, bağıra çağıra, böğüre geğire konuşan, sesleri bütün havaalanında yankılanan Batılı emperyalistlerin şımarık çocuklarını görünce her şeyinden iğreniyorum bu aşağılık Batılı emperyalistlerin! İstanbul Havaalanı›na benzeyen tek yanı, büyüklüğü Addis Ababa Havaalanı'nın. Şu net ama: İstanbul Havaalanı mücevher gibi. Muazzam bir eser. Emperyalizmin izlerine rastlayamazsınız. Addis Ababa'da, Kennedy veya Orly Havaalanı'nda ya da İngilizlerin Heathrew Havaalanı'nda her karesinde emperyalizmin izleri vardır, her köşesine emperyalizmin havası sinmiştir. İnsanların yüzlerine baktığınızda derilerinin renklerinden ötürü nasıl itilip kakıldıklarını, kendilerine insan muamelesi yapılmadığını haykırır sanki insanların yüzleri size. Ama İstanbul Havaalanı öyle mi? Burası tam bir kültürler, inançlar, farklılıklar panayırı gibidir. İnsanların yüzlerinde nefret değil merak duygusu hâkimdir. Yüzleri güler insanların. Osmanlı'nın çocuklarının ülkesine ayak basmıştır herkes yolcu da olsa. Güvendesiniz demektir. İçinizi huzur kaplar. Emperyaliste rastlayamazsınız İstanbul Havaalanı'nda. Emperyalist kuyruğunu kıvırır saklar! Burada kültürlerin zenginliği ve çeşitliliği geçit resmi yapar... Özel bölmelerinde, lounge'larda, sınıf farkı belli eder kendini. Üst sınıflar, yer içerler. Sınıf farkı rahatsız eder bizleri, biz Türkleri. Ama bu farklılık, sömürünün ve semirmenin eseri ve göstergesi değildir. Dünyanın üst sınıflarının buluştukları yerdir belki en fazla. Emperyalizm havası esmez burada. Dünyanın aristokrasisi ve biraz da burjuvazisi bakar birbirine burada, göz atar. Addis Ababa da, İstanbul Havaalanı gibi Afrika'da “hub” işlevi gören bir kaç havaalanından biri. Bakımsız, havasız, albenisiz. Devâsâ bir hangarı andırıyor. Ama Havaalanının her bir köşesi zulüm, işkence, yağma, sömürü, hâsılı, emperyalizm kokuyor! İnsanın suratı asılıyor, öfke doluyor... Arefe günü olduğu için, Havaalanı Müslüman kaynıyor. Kamerunluların çoğunlukta olduğu bir alana geçiyoruz. Yere seccademizi serip namaz kılacağız Hikmet Hocam'la... Sarının tonlarına boyanan giysisiyle Kamerunlu bir Hanım Etiyopya Havayolları'nın battaniyesini sermiş namaz kılıyor. Onun namazını tamamlayıp kalkmasını bekliyoruz... Biz de bir şey serip namaz kılalım derken namaz kıldığı battaniyeyi bize uzatıyor Hanım teyze. Yüzümüz gülüyor. Teşekkür ederek namazımızı eda ediyoruz oracıkta. Uçakta uçağın uçuş güzergâhını veren haritadaki küçük ama anlamlı bir ayrıntı dikkatimi çekiyor: iki tür mesafe birimi veriliyor, malum her yerde: km ve mil. Kilometre verilirken, Metrik birim, denmiş. Mil verilirken, Emperyal birim, denmiş!

Câbir b. Abdullah (r.a.)'den naklen, Resûlullâh (s.a.v.)'in şöyle buyurduğu anlatıldı: “Bu on günlerden (Zilhicce ayının ilk on günü) başka Allâh (c.c.) katında böyle sevimli ve daha fazîletli bir şey yoktur.” Sordular: “Onun benzeri de mi yoktur?” Şöyle buyurdu: “Onun benzeri de yoktur. Meğer ki bir kimse, bütün varlığını Allâh için harcasın. Canını versin, kanını Allâh yolunda akıtsın.” Fakih anlatıyor: Babam, Muhammed b. Galib, “Ata (r.a.) yolu ile Hz. Âişe (r.anhâ)'ya ulaşan bir rivâyeti bana anlattı: Bir genç vardı. Çalgıcılık ederdi. Zilhicce ayının hilâlini gördüğü akşamın sabahında oruç tutardı. Onun bu hâli Resûlullâh (s.a.v.)'a anlatılınca onu çağırdı ve sordu: “Sana bu günlerde böyle bir orucu tutturan nedir?” Şöyle anlattı: “Anam babam sana feda olsun yâ Resûlullâh! Bu günler, hac âdetlerinin başladığı günlerdir. Bu günler hac günleridir. Umarım ki, Allâhü Te'âlâ onların duâsına beni de katar.” Bunu dinledikten sonra Resûlullâh (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Bu günlerde tuttuğun orucun her günü, yüz köle azat etmeye, yüz deve kurbanına, Allâh yolunda cihat için binilen yüz ata bedeldir. Tervlye günü orucu ise senin için bin köle azat etmeye, bin deve kurban kesmeye, üzerine binip cihat edilen bin ata bedeldir. Arefe gününün orucu ise, iki bin köle azat etmeye, iki bin deve kurban kesmeye ve üzerine binip Allâh yolunda cihada gidilen iki bin ata bedeldir. Bu oruç, iki sene evvelinin ve iki sene sonrasının orucuna bedeldir.” Ebû Derda (r.a.) şöyle demiştir: “Bu on günlere dikkat etmelisiniz. Onlarda oruç tutmalı, duâyı artırmalı ve çokça istiğfar etmelisiniz. Bol bol da sadaka vermelisiniz.” (Ebu'l-Leys Semerkandî, Tenbîhü'l Ğâfilîn, s.379-380)

Hz. Âişe-i Sıddîka (r.anhâ) vâlidemiz, rivâyet ettikleri hadîste, Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şöyle müjde verdiklerini haber veriyorlar: “Zilhicce'nin ilk on gününün gecelerinden birini ihyâ etmesi, o kimsenin bir seneyi hacc ve umre ibâdetiyle ihyâ etmesi gibidir. Bu (dokuz) günlerden bir gün oruç tutması, senenin öbür vakitlerinde ibâdetle meşgûl olması gibidir; o kadar sevâb alır.” Hz. Alî (k.v.) Efendimiz'den de Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şu müjdeli Hadîs-i Şerîfleri rivâyet edilmiştir: “Zilhicce'nin ilk on günü gelince, siz tâat ve ibâdete gayret ediniz; zîrâ Allâhü Te‘âlâ o günleri, öbür günlerden üstün; gecesine hürmeti de gündüzüne hürmet gibi kılmıştır. Biriniz Zilhicce'nin ilk on gecesinden birinde, gecenin üçte ikisi geçtikten sonra dört rek‘at namâz kılıp, her rek‘atta Fâtiha'dan sonra üçer kere Âyetü'l-kürsî, üçer kere İhlâs-ı şerîf ve birer kere de Felak ve Nâs sûrelerini okusa ve namâzı bitirince, ellerini kaldırıp “Sübhâne zî'l-'izzeti ve'l-ceberût. Sübhâne zi'l-kâ‘ideti ve'lmelekût. Sübhâne'l-hayyü'llezî lâyemût. Lâ-ilâhe illâ hüve yuhyî ve yumît ve hüve hayyun lâ-yemût. Sübhâna'llâhi rabbi'l-'ibâdi ve'l-bilâdi ve'l-hamdü li'llâhi kesîran tayyîben mübâraken ‘alâ küllî hâlin. Allâhu ekber kebîran. Rabbenâ celle celâluhu ve kudrete bi-külli mekânin” dese ve sonra da dilediği gibi duâ eylese, Beytullâh'ı haccetmiş, Resûlullâh (s.a.v.)'i ziyâret etmiş ve Allâh (c.c.) yolunda cihâd etmiş gibi ecir ve sevâb kazanır. Allâhü Te‘âlâ o kimseye, o kimsenin, dilediği şeyi verir. Sizden biriniz, Zilhicce'nin ilk on gecesinin her gecesinde bu namâzı kılsa, bu duâyı okusa ve diledigi gibi duâ etse, Allâhü Te‘âlâ, ona Firdevsü'l a‘lâyı helâl kılar; günâhlarını ondan siler. O kimse Arefe günü oruç tutsa gecesinde de bu namâzı kılsa ve haber verildiği üzere duâ etse, Allâhü Te‘âlâ'ya yalvarsa; Allâhü Te‘âlâ: “Ey benim meleklerim, şâhid olunuz ki ben o kulumu bağışladım. Beytullâh'ı haccedenlere, onu ortak eyledim.” der. Bu hâlde melekler, Allâhü Te‘âlâ'nın o mü'min kulunun kıldığı namâzı ve ettiği duâsı sebebiyle ihsân buyurduğu ecir ve sevâblardan ötürü sevinirler ve neş'elenirler.” (Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, s.320)

Ebû Hüreyre (r.a.)'den nakledilen haberde Resûlullâh (s.a.v.): “Bir kimse Arefe günü öğle ile ikindi arasında dört rek'at namaz kılsa, her rek'atinde bir kere Fâtihâ ve elli kere İhlâs sûrelerini okusa, Allâhü Teâlâ ona bin kere bin sevâb yazar. Kur'ân-ı Kerîm'den okuduğu her harf için cennette ona bir yüksek derece verilir. Her derece arası beş yüz yıllık yoldur. Ve her harf için ona yetmiş hûrî verilir. Herbirisi için yakuttan yetmiş bin sofra, her sofrada yeşil kuş etinden yiyecekler vardır. Etin soğukluğu kar, tadı bal ve kokusu misk gibidir. O eti ateş pişirmemiştir. Başladığı zaman bulduğu lezzet ve tatlılığı, yemeğin sonunda da bulur. Bıkmak olmaz. İsteyerek, severek yer. Sonra o kimseye kanatları yakuttan, gagası altından bir kuş gelir. Bin kanadı vardır. Benzerini, dinleyenlerin duymadıktan güzel bir ses ile Arefe günü ehline merhaba diyerek seslenir. Sonra o kuş, o kimsenin yanına düşüp kanatlarının her birinin altından yetmiş türlü yemek çıkarır. O yemeklerden yer. Sonra o kuş Allâhü Teâlâ'nın izni ile silkinip uçar gider. O kimse kabrine konulunca, Kur'ân-ı Kerîm'in her harfi ona öyle bir nur ile ışık saçar ki, o kimse o anda Beyt-i Şerîf'in etrafında tavâf edenleri görür. O, “Yâ Rabbi, kıyâmet kopsun, kıyâmet gelsin” diyerek bir an evvel kıyâmetin kopmasını ister” buyurdu. (Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, s.335) AREFE GÜNÜ DUÂSI Hz. Peygamber (s.a.v.), Arefe günü en ziyâde şöyle derlerdi: “Lâ-ilâhe illa'llâhü vahdehû lâ-şerîke leh, lehü'lmülkü velehu'lhamdü bi-yedihi'l-hayr ve hüve ‘alâ külli şey'in kadîr.” (Ömer Muhammed Öztürk, İbâdet Takvimi ve Duâlar, s.77)

Ebû Hüreyre (r.a.)'den nakledilen haberde Resûlullâh (s.a.v.): “Bir kimse Arefe günü öğle ile ikindi arasında dört rek'at namaz kılsa, her rek'atinde bir kere Fâtihâ ve elli kere İhlâs sûrelerini okusa, Allâhü Teâlâ ona bin kere bin sevâb yazar. Kur'ân-ı Kerîm'den okuduğu her harf için cennette ona bir yüksek derece verilir. Her derece arası beş yüz yıllık yoldur. Ve her harf için ona yetmiş hûrî verilir. Herbirisi için yakuttan yetmiş bin sofra, her sofrada yeşil kuş etinden yiyecekler vardır. Etin soğukluğu kar, tadı bal ve kokusu misk gibidir. O eti ateş pişirmemiştir. Başladığı zaman bulduğu lezzet ve tatlılığı, yemeğin sonunda da bulur. Bıkmak olmaz. İsteyerek, severek yer. Sonra o kimseye kanatları yakuttan, gagası altından bir kuş gelir. Bin kanadı vardır. Benzerini, dinleyenlerin duymadıktan güzel bir ses ile Arefe günü ehline merhaba diyerek seslenir. Sonra o kuş, o kimsenin yanına düşüp kanatlarının her birinin altından yetmiş türlü yemek çıkarır. O yemeklerden yer. Sonra o kuş Allâhü Teâlâ'nın izni ile silkinip uçar gider. O kimse kabrine konulunca, Kur'ân-ı Kerîm'in her harfi ona öyle bir nur ile ışık saçar ki, o kimse o anda Beyt-i Şerîf'in etrafında tavâf edenleri görür. O, “Yâ Rabbi, kıyâmet kopsun, kıyâmet gelsin” diyerek bir an evvel kıyâmetin kopmasını ister” buyurdu. (Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, s.335) ÂREFE GÜNÜ DUÂSI Hz. Peygamber (s.a.v.), Ârefe günü en ziyâde şöyle derlerdi: “Lâ-ilâhe illa'llâhü vahdehû lâ-şerîke leh, lehü'lmülkü velehu'lhamdü bi-yedihi'l-hayr ve hüve ‘alâ külli şey'in kadîr.” (Ömer Muhammed Öztürk, İbâdet Takvimi ve Duâlar, s.77)

Bütün dünyayı iki yıldır korona hapishanesine tıktılar! Koyun gibi güttüler hepimizi! Bütün insanlığın insanî bağlarını, birbirleriyle kurdukları ilişki ve irtibatları kopardılar! Sonra bir anda “bitti bu iş” dediler. Bu işin faturasını daha sonra ödeyecek insanlık asıl, diye düşünüyorum: İnsanlığın genleriyle oynadılar, kısırlaştırma başta olmak üzere ürpertici operasyonlar yaptılar ve bitirdiler her şeyi. Şunu anlamış oldular: İstedikleri zaman insanlığın her şeyine müdahale edebileceklerine güvenleri arttı. O yüzden daha büyük felâketlere karşı hazırlıklı olmak gerekiyor. Tabiata, fıtrata müdahalenin götüreceği en tehlikeli sonuçlardan biri kıtlık olabilir, meselâ. Allah muhafaza! Ama şimdilik bitti bu oyun.

Ramazana Özel hazırladığımız Minik Oruç Yıldızı masalının bu bölümünde Minik Yıldızımız Arefe gecesini ve bayramı öğreniyor. #ramazan #masal #ramazanveçocuk

CENÂB-I HÂKK'IN KEREMİ Ali Bin Muvaffak (r.âleyh) anlatıyor: “Arefe gecesi Mina'da Mescid-i Hayf'da uyuyordum. Rüyamda yeşil iki meleğin semâdan indiklerini gördüm. Birisi arkadaşına: “Ya Abdullah?” diye seslendi. Arkadaşı: “Buyur ey Allâh (c.c.)'ın kulu diye mukabelede bulundu. Öteki: “Bu sene Kâbe'yi ziyaret edenlerin kaç kişi olduğunu biliyor musun? dedi. Arkadaşı: Hayır bilmiyorum” diye cevâb verdi. Öteki melek: “Tam altı yüz bin ziyaretçi var” dedi ve devamla: “Bunlardan kaç kişinin haccı kabul olunduğunu biliyor musun? diye sordu. Arkadaşı: “Hayır bilmiyorum” diye cevâb verince, yine ötekisi: “Yalnız altı kişinin haccı kabul edilmiştir” dedi. Ali Bin Muvaffak sözlerine devam ederek, sonra onların yükselip gözden kaybolduklarını gördüm ve korku içinde uyandım. Haccımın kabul olup olmayacağından son derece endişe ediyordum. Çünkü altı yüz bin kişi arasından seçilen altı kişi arasına girmek benim için çok uzaktı. Bu düşünce ile Arafat'ta rüyamda aynı melekleri gördüm. Aynı şekilde biri diğerine seslenip öbürü de cevâb verdikten sonra: “Hâkk Te‘âlâ'nın bu geceki hükmünü biliyor musun?” dedi. “Bilmiyorum” deyince, diğeri: “Altı kişinin her birine yüzbin kişi bahşetti” dedi. Yâni altı yüz bin kişinin hepsini affetti. Ali Bin Muvaffak (r.âleyh) “tam bu sırada büyük bir neşe ve sevinç içinde uyandım” dedi. Yine bu zât anlatıyor: “Bir seneki haccımda, haccı kabûl olmayanları düşündüm ve “Allâhım bu seneki haccımın sevâbını haccı kabûl olmayanlara verdim” dedim. O gece Allâhü Te‘âlâ'yı rüyâmda gördüm; Rabbim bana: “Ya Ali! Sehâveti ve sehâvet etmeği ben yaratmış iken sen bana karşı cömertlik mi yapıyorsun?” diye buyurdu ve “Cömertlerin cömerdi benim. Haccını kabûl etmediklerimin hepsini, haccını kabûl ettiklerime bağışladım” buyurdu. (İmâm-ı Gazâlî (r.âleyh), İhyâu Ulûmi'd-dîn, c.1, s.687)

Aşûra gününün fazîletlerindendir ki, Hz. Hüseyin (r.a.) o gün şehîd olmuştur. Hz. Hüseyin (r.a.)‘in şehîd edilmesi, Allâhü Te‘âlâ'nın, Nebî (s.a.v.)'in torununun derecesini yükseltmek, kerametini kat kat arttırmak, şehidlik sebebiyle, şehidlerin önderi durumunda olanların derecesine ulaştırmak için, Allâh (c.c.) katında günlerin şerefli ve büyüğü olan Aşûra gününde olmuştur. Şehîd olduğu gün, mu-sibet günü olsa idi, pazartesi günleri matem tutulurdu. Çünkü Resûlullâh (s.a.v.) o gün irtihâl etmişti. Bunun gibi, Ebûbekr-i Sıddîk (r.a.) irtihâli de aynı gün olmuştur. Aşûra gününün üstünlüklerindendir ki, Allâhü Te‘âlâ o gün peygamberlerini düşmanlarından kurtardı. Fir'avn'ı ve kavmini o gün helâk eyledi. Gökleri, yeri, Âdem (a.s.)'ı ve daha birçok şerefli şeyleri o gün yarattı. O gün oruç tutanlara büyük sevab ve mükâfatlar hazırladı. O günde orucu, günahlara keffâret eyledi. Bunun için Aşûra günü, iki bayram, Cum'a, Arefe ve bunlara benzer şerefli günler gibi oldu. Aşûra günü musîbet ve matem günü olsa idi, sahabe ve tabiîn (aleyhimürrıdvan) matem günü kabul ederlerdi. Çünkü onlar o zamana bizden daha yakîn idiler. Hâlbuki onlar Aşûra günü çoluk çocuğunu sevindirmek, giydirmek ve oruç tutmak gibi şeyler yaptılar. Hadîslerde; “Aşûra gecesini ihyâ edeni, Allâhü Te‘âlâ dilediği şekilde ihyâ eder” ve “Her kim Aşûra günü oruç tutarsa Allâhü Teâla onu Firdevs-i âlâ'ya varis kılar” buyurulmuştur. (Kenzü'l Ummal) İbn-i Abbâs (r.a.)'dan bildirilen diğer bir hadîs-i şerîfde ise: “Bir kimse Aşûra günü oruç tutsa, Allâhü Te‘âlâ ona bin şehid sevabı verir. Aşûra günü oruçlu olan için, yedi gök ehlinin sevabını yazar. Aşûra günü iftar ettirse, Ümmet-i Muhammed (s.a.v.)'in hepsine iftar ettirmiş, karınlarını doyurmuş gibi sevab yazılır. Aşûra günü bir yetimin başını okşayanın, yetimin başındaki saçları sayısı kadar cennette derecesi artar” buyurulmuştur. (İbn Abbas) (Abdulkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetü'l-tâlibîn, s.352-353)

Arefe Günü Namazı: Ebû Hureyre (r.a.)'dan Resûlullâh (s.a.v.): “Bir kimse Arefe günü öğle ile ikindi arasında dört rekât namaz kılsa, her rekâtinde bir kere Fâtihâ ve elli kere İhlâs sûrelerini okusa, Allâhü Te‘âlâ ona bin kere bin sevâb yazar. Kur'ân-ı Kerîm'den okuduğu her harf için cennette ona bir yüksek derece verilir. Her derece arası beş yüz yıllık yoldur. Ve her harf için ona yetmiş hûrî verilir. Her birisi için yakuttan yetmiş bin sofra, her sofrada yeşil kuş etinden yiyecekler vardır. (...) O kimse kabrine konulunca, Kur'ân-ı Kerîm'in her harfi ona öyle bir nur ile ışık saçar ki, o kimse o anda Beyt-i Şerîf'in etrafında tavâf edenleri görür. O Yâ Rabbi, kıyâmet kopsun, kıyâmet gelsin diyerek bir an evvel kıyâmetin kopmasını ister” buyurmuştur. Arefe Günü Zikri: Nebî (s.a.v.) Arefe gününde en çok şu zikri yaparlardı: “Lâ ilahe illâllâhüvahdehu lâ şerike leh lehül mülkü ve lehülhamdü biyedihi'lhayr ve hüve alâ külli şey'in kadir” Terviye ve Arefe Günü Orucu: Enes bin Mâlik (r.a.)'in bildirdiği şu hadîs-i şerîfi naklederler: “Bu günlerin herbiri, fazîlette bin güne, Arefe günü ise on bin güne eşittir” buyuruldu. (Beyhaki) Bir başka hadîs-i şerîfte de: “Zilhicce'nin ilk on gününün her günündeki oruç, sevâb bakımından, helâl malından âzâd edilmiş yüz kölenin sevâbına yâhud Allâh (c.c.) yolundaki mücâhidlere yüz at verme sevâbına, yâhud Kâ'be'ye kurban için gönderilen yüz devenin sevâbına eşittir. Terviye günü olunca, ya'nî Zilhicce'nin sekizinci günü ise, bin köle âzâd etmek, bin at vermek ve Kâbeye bin deve kurban için göndermek sevâbına eşittir. Arife günündeki oruç ise, iki bin köle âzâd etmek, iki bin at vermek ve Kâbe'ye kurban için iki bin deve göndermek sevâbına eşittir” buyuruldu. Bir başka hadîs-i şerîfte: “Arefe günü oruç tutanın sevâbı, altmış sene ara vermeden oruç tutmanın sevâbı gibidir” buyuruldu. (Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, s.335), (Muhammed Rebhâmi, Riyâd'ün-Nâsihîn, s.270-271)

Arefe Gecesi Kurbân Bayrâmı'nın birinci günü ile Arefe Günü arasındaki gecedir. Zilhicce Ayı'nın dokuzuncu gününü onuncu gününe bağlayan gecedir. Hz. İbrâhîm (a.s.) bir gece rüyâ gördü. Bu rüyânın evhâm mı yoksa ilhâm mı olduğunda şübhede kaldı. Zihni hep bu rüyânın tesirinde olarak gününü geçirdi. Nihâyet ikinci gece de tekrâr aynı rüyâyı görünce bunun Rahmânî bir rüyâ olduğu, Allâh (c.c.)'den gösterildiğini anladı. İşte bu anlama işini, tanıma yani bilme manâsında Kurbân Bayrâmı'nın evvelîne “Arefe” diyoruz ki Hz. İbrâhîm (a.s.)'ın rüyâdaki emri anlaması demektir. Bugünün en büyük özelliği Arafat'ta hacıların vakfe yaptıkları gün oluşudur. Bugün yapılan duâların makbûl olduğu hakkında Hadîs-i Şerîfler vardır. Hacca gitmeyenlerin bugünü oruçlu geçirmeleri müstehâbtır. Hacılara, zayıf düşüp asıl görevlerini aksatmalarına sebeb olacağından, oruç tutmaları mekrûh kabûl edilmiştir. TEŞRÎK TEKBÎRLERİ Arefe Günü, Sabah Namâzı'nın farzından sonra başlayıp Kurbân Bayrâmı'nın dördüncü günü İkindi Namâzı'na kadar, bu İkindi Namâzı'da dahil 23 vakit farzların peşinden teşrik tekbîrlerini almak bütün Müslümânlara vâcibtir. Kılınan her farz namâzın peşinde, konuşmadan: “Allâhü ekber Allâhü ekber lâ ilâhe illa'llâhü va'llâhü ekber, Allâhü ekber ve li'llâhi'l-hâmd” demek yeterlidir. Arefe gecesi yapılacak en güzel ibâdet zikirdir. Yüz kere İhlâs-ı Şerîf okunur. Yüz kere de: “Lâ ilâhe illa'llâhü vahdehü lâ şerîke leh. Le-hü'l mülkü ve le-hü'l hamdü ve hüve ‘alâ külli şey'in kadîr” denir. Yüz kere de: “Allâhümme salli alâ Muhammedin ve enzil-hü'l mak'ade'l mukarrebe ‘ındeke yevme'l kıyâmeh” denir. Ebû Katâde (r.a.) der ki: Resûlullâh (s.a.v.) Efendimiz'den Arefe gününde tutulan orucun fazîletinden soruldu. Buyurdular ki: “Geçmiş bir senenin ve gelecek senenin günâhlarına keffaret olur.” (Râgıb Güzel, Üç Aylar, s.110-113)

Bayramlarımızı da zehir ettiler emperyalistler! İnsanlığın başına bela ettikleri virüs belasıyla asıl kendilerinin virüs olduklarını, belâ olduklarını gösterdiler! Bütün dünyayı iki yıldır korona hapishanesine tıkadılar! Koyun gibi güdüyorlar hepimizi! Bütün insanlığın insanî bağlarını, birbirleriyle kurdukları ilişki ve irtibatları kopardılar! DÜNYAYI KOYUN GİBİ GÜDÜYORLAR! Virüs'ün Çin'de bir laboratuvarda kimyasal olarak üretildiği açıklandı İngiltere'deki bilim adamları tarafından. O gün bugündür, içimde bir kurt vardı; bu korona

Hz. Âişe-i Sıddîka (r.anhâ) vâlidemiz, rivâyet ettikleri hadîste, Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şöyle müjde verdiklerini haber veriyorlar: “Zilhicce'nin ilk on gününün gecelerinden birini ihyâ etmesi, o kimsenin bir seneyi hacc ve umre ibâdetiyle ihyâ etmesi gibidir. Bu (dokuz) günlerden bir gün oruç tutması, senenin öbür vakitlerinde ibâdetle meşgûl olması gibidir; o kadar sevâb alır.” Hz. Alî (k.v.) Efendimiz'den de Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şu müjdeli hadîs-i şerîfleri rivâyet edilmiştir: “Zilhicce'nin ilk on günü gelince, siz tâat ve ibâdete gayret ediniz; zîrâ Allâhü Te‘âlâ o günleri, öbür günlerden üstün; gecesine hürmeti de gündüzüne hürmet gibi kılmıştır. Biriniz Zilhicce'nin ilk on gecesinden birinde, gecenin üçte ikisi geçtikten sonra dört rek‘at namâz kılıp, her rek‘atta Fâtiha'dan sonra üçer kere Âyetü'l-kürsî, üçer kere İhlâs-ı şerîf ve birer kere de Felak ve Nâs sûrelerini okusa ve namâzı bitirince, ellerini kaldırıp “Sübhâne zî'l-'izzeti ve'l-ceberût. Sübhâne zi'l-kâ‘ideti ve'lmelekût. Sübhâne'l-hayyü'llezî lâ-yemût. Lâ-ilâhe illâ hüve yuhyî ve yumît ve hüve hayyun lâ-yemût. Sübhâna'llâhi rabbi'l-'ibâdi ve'l-bilâdi ve'l-hamdü li'llâhi kesîran tayyîben mübâraken ‘alâ küllî hâlin. Allâhu ekber kebîran. Rabbenâ celle celâluhu ve kudrete bi-külli mekânin” dese ve sonra da dilediği gibi duâ eylese, Beytullâh'ı haccetmiş, Resûlullâh (s.a.v.)'i ziyâret etmiş ve Allâh (c.c.) yolunda cihâd etmiş gibi ecir ve sevâb kazanır. Allâhü Te‘âlâ o kimseye, o kimsenin, dilediği şeyi verir. Sizden biriniz, Zilhicce'nin ilk on gecesinin her gecesinde bu namâzı kılsa, bu duâyı okusa ve diledigi gibi duâ etse, Allâhü Te‘âlâ, ona Firdevsü'l a‘lâyı helâl kılar; günâhlarını ondan siler. O kimse Arefe günü oruç tutsa gecesinde de bu namâzı kılsa ve haber verildiği üzere duâ etse, Allâhü Te‘âlâ'ya yalvarsa; Allâhü Te‘âlâ: “Ey benim meleklerim, şâhid olunuz ki ben o kulumu bağışladım. Beytullâh'ı haccedenlere, onu ortak eyledim.” der. Bu hâlde melekler, Allâhü Te‘âlâ'nın o mü'min kulunun kıldığı namâzı ve ettiği duâsı sebebiyle ihsân buyurduğu ecir ve sevâblardan ötürü sevinirler ve neş'elenirler.” (Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, s.320)

Peygamberimiz (s.a.v.) Hicrette Medine-i Münevvere'ye gelince bu şehrin halkının senede iki bayramları olduğunu gördü. Onlara, “Allâhü Te‘âlâ size bu iki bayramın yerine onlardan daha hayırlı iki bayram ihsân etti” (Buhârî) diye müjdeleyip o günlerin ramazan ve kurban bayramları olduğunu haber verdi. Kurban Bayramı'nın birinci gününden önceki güne arefe günü denilir. Ramazan Bayramı'nda da Arefe denmesi âdettendir. Bayram günlerinde Müslümanların birbirlerini tebrik etmeleri, birbirleriyle müsafaha etmeleri ve birbirleri için duâ etmeleri mendub (yapılması uygun olan şey)'tur. Cuma Namazı için aranan şartlar bayram namazları için de geçerlidir. Hutbenin dışında, Cuma Namazı'nın şartlarını taşıyan kimseye bayram namazları vâcibtir. Bayram Namazı hutbesi sünnet olup namazdan sonra okunur. Ramazan Bayramı günü tatlı bir şey yemek ve yenilen şeyin tek olması mendubtur. Bulunabilirse, en güzeli hurma yemektir. Tatlı bir şeyi, fecirden (tan yeri ağardıktan) sonra, evden çıkmadan önce yemelidir. Bundaki hikmet, bununla ilgili emri bir an önce yerine getirmektir. “Resûlullâh (s.a.v.) Ramazan bayramı günü birkaç hurma yemeden yemek yemezdi. Ve hurmaları tek adet yerdi.” (Buhârî) Bayramla ilgili olarak şunları yapmak mendubtur: Sabah Namazı'nın ilk vaktinde veya daha önceden uyanmak. Dişlerini misvâklamak. Gusül abdesti almak. Güzel koku sürünmek. Beyaz olmasa da en güzel elbisesini giymek. Namaz kılınacak yere yürüyerek gitmek. Giderken hızlı yürümek. (Daha önce vermemişse) yolda fitresini vermek. Bayram Namazı'ndan önce, Sabah Namazı'nı mahallesinin mescidinde kılmak. Bayram günlerinde sevinçli ve güler yüzlü olmak. Gücü yettiği kadar sadaka vermek. Namazdan dönerken başka bir yoldan dönmek. Peygamberimiz (s.a.v.) böyle yaptığından, hem O (s.a.v.)'e uymak hem de hakkımızdaki şahitlerin çok olması için böyle yapılır. Çünkü, üzerinde sevâp işlenen yerler kıyamet günü sahibi hakkında şahitlik yapacaktır. (İbn-i Abidinzâde Muhammed Alaaddin, Üç Boyutuyla İslâm İlmihâli, s.349- 350)

Tespih, arefe, abdest, maşallah nasıl söylenir? Türkiye'nin en tanınmış sesi Levent Dönmez'in NTVRadyo'daki programı Dil Yaresi, bir tür "sesli sözlük" ya da "söyleniş sözlüğü." Levent Dönmez kelimelerin yanlış kullanımına dikkat çekiyor, doğrusunu söylüyor, bazen de usta edebiyatçılardan cümleler, dizelerle örnekler veriyor. Oyuncu, spiker, seslendirme sanatçısı ve diksiyon eğitmeni Levent Dönmez, İstanbul Büyükşehir Belediyesi Şehit Tiyatroları, Gülriz Sururi-Engin Cezzar Tiyatrosu, İstanbul Halk Oyuncuları, Gönül Ülkü-Gazanfer Özcan Tiyatrosu'nda görev aldı. “Bülbülün Sesi”, “Othello”, “Ayak Bacak Fabrikası” gibi pekçok oyunda oynadı. Yeşilçam'da Ekrem Bora'dan Tarık Akan'a, Kuzey Vargın'dan Kadir İnanır'a ses verdi. Yabancı oyuncular Anthony Hopkins, Anthony Quinn, Burt Lancaster, Clint Eastwood, Robert Redford ve Sean Connery'nin sesi oldu.

Read along to practice your English and to learn the English phrases IT'S NEVER TOO LATE and RUNNING LATEIn this English lesson, I wanted to help you learn the English phrase, it's never too late. This is a phrase that we say when someone thinks maybe they're too old, or they just don't feel like starting something because they don't think they'll get done on time. And then we'll say it's never too late. Recently, I've had a number of questions from viewers who have said, "I'm 50 years old," or "I'm 60 years old. Is it too late for me to start learning English?" And my reply is, "It's never too late." It's never too late, in my opinion, to start learning a language. I think learning the English language at a young age is awesome. Learning the English language when you are older is also just as awesome. I know some of you are semi-retired or retired. And I think that I would say to you, it's never too late to start learning the English language or to start perfecting your knowledge of English.WANT MORE ENGLISH LESSONS? GO TO YOUTUBE AND SEARCH, "BOB THE CANADIAN"#englishteacher #englishlessons #speakingenglish #bobthecanadianThe other phrase I wanted to teach you today is the phrase running late. The reason I want to teach you this phrase is because I'm running late right now. It is Monday morning. I know you're watching this on a Tuesday. And I need to be at work in about 15 minutes, but I thought I would come outside and quickly make this video so that it was done. But I think, right now, I'm running late. If you don't know what this means, I think you're starting to understand. When you are running late, it means that you are going to be late for something. I might be a little bit late for work today. We'll see. I might drive a little fast. Not necessarily over the speed limit, but I might drive a little fast on the way to work.So, anyways, to review, when you say to someone it's never too late, you're simply encouraging them that it's a good time. That any time is a good time to start working on something or to start doing a project. And when you are running late, it simply means you're late. You're not actually running at all. You're just simply late. So, hopefully I'm not late for work. Although, you know what, if I am, I don't think it's that big of a deal. I have been late for work, maybe three times in my life. I'm hardly ever late for work. I'm sure it will not be a problem.But, hey, let's look at a comment from a previous video. This is from Arefe, and Arefe says, "It's interestingly," oh, sorry, "Interestingly," sorry. I'm having trouble speaking English today. "Interestingly, the first phrase is the opposite of the second phrase. Thanks a lot." So yesterday, I looked at the phrases, on my mind. And what was the other one? Slipped my mind. And they're kind of the opposite, right? Slipped my mind means you forgot something. On my mind means you're thinking about something. My reply was yes, they do mean the opposite of each other. I was a bit forgetful over the weekend. So the first phrase was one that I used on Saturday. The second phrase I chose simply because it also has the word mind in it. I like to make the phrases match a bit, even if the meanings are completely different.So just a little bit of insight, again, into the process I use to create these videos. I'm always on the lookout for a phrase. On Saturday, I was supposed to do something and I forgot to do it. And then later in the day, Jen actually asked if I had done what I was supposed to do. And I said to her, "Ah, no, it slipped in my mind." And then as soon as I said, "It slipped my mind," I went to my computer and I added that phrase to the list of phrases that I wanted to teach.Support the show (https://www.patreon.com/bobthecanadian)

Aşûrâ gününün fazîletlerindendir ki, Hz. Hüseyin (r.a.) o gün şehît olmuştur. Hz. Hüseyin (r.a.)‘in şehîd edilmesi, Allâhü Te‘âlâ'nın, Nebî (s.a.v.)'in torununun derecesini yükseltmek, kerâmetini kat kat arttırmak, şehitlik sebebiyle, şehidlerin önderi durumunda olanların derecesine ulaştırmak için, Allâh (c.c.) katında günlerin şerefli ve büyüğü olan Aşûrâ gününde olmuştur. Şehît olduğu gün, musibet günü olsa idi, pazartesi günleri matem tutulurdu. Çünkü Resûlullâh (s.a.v.) o gün irtihâl etmişti. Bunun gibi, Ebûbekr-i Sıddîk (r.a.) irtihâli de aynı gün olmuştur. Aşûrâ gününün üstünlüklerindendir ki, Allâhü Te‘âlâ o gün peygamberlerini düşmanlarından kurtardı. Fir'avn'ı ve kavmini o gün helak eyledi. Gökleri, yeri, Âdem (a.s.)'ı ve daha birçok şerefli şeyleri o gün yarattı. O gün oruç tutanlara büyük sevâp ve mükâfatlar hazırladı. O günde orucu, günahlara keffâret eyledi. Bunun için Aşûrâ günü, iki bayram, Cum'a, Arefe ve bunlara benzer şerefli günler gibi oldu. Aşûrâ günü musîbet ve matem günü olsa idi, sahabe ve tabiîn (aleyhimürrıdvan) matem günü kabul ederlerdi. Çünkü onlar o zamana bizden daha yakîn idiler. Hâlbuki onlar Aşûrâ günü çoluk çocuğunu sevindirmek, giydirmek ve oruç tutmak gibi şeyler yaptılar. Hadîslerde; “Aşûrâ gecesini ihyâ edeni, Allâhü Te‘âlâ dilediği şekilde ihyâ eder.” ve “Her kim Aşûrâ günü oruç tutarsa Allâhü Te‘âlâ onu Firdevs-i âlâ'ya varis kılar.” buyurulmuştur. (Kenzü'l-Ummâl) İbn-i Abbâs (r.a.)'den bildirilen diğer bir hadîs-i şerîfde ise: “Bir kimse Aşûrâ günü oruç tutsa, Allâhü Te‘âlâ ona bin şehit sevabı verir. Aşûrâ günü oruçlu olan için, yedi gök ehlinin sevabını yazar. Aşûrâ günü iftar ettirse, Ümmet-i Muhammed (s.a.v.)'in hepsine iftar ettirmiş, karınlarını doyurmuş gibi sevâp yazılır. Aşûrâ günü bir yetimin başını okşayanın, yetimin başındaki saçları sayısı kadar cennette derecesi artar.” buyurulmuştur. (İbn Abbas (r.a.)) (Abdulkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetü't-Tâlibîn, 352-353.s.)

Hizmetten - Arefe günü Vakfe Zamanı birlikte dua ediyoruz. by Bahar Solukları

Nesâi ve diğerlerinin bildirdiği sahih hadîste Nebî (s.a.v.): “Umarım ki, Arefe günü tutulan oruç, iki senelik günâha keffâret olur; biri geçmiş, diğeri gelecek senenin günâhlarıdır.” buyurmuştur. Beyhâki'de: “Arefe gününün orucu, bin gün oruca eşittir.” hadîs-i şerîfi yer alır. İmâm Hibbetullah'ın Saîd bin Müseyyeb'den onun da Ebû Hüreyre (r.a.)'den naklettiği bir haberde, Resûlullâh (s.a.v.): “Bir kimse Arefe günü öğle ile ikindi arasında dört rek'at namaz kılsa, her rek'atinde bir kere Fatiha ve elli kere İhlâs sûrelerini okusa, Allâhü Te‘âlâ ona bin kere bin sevâb yazar. Kur'ân-ı Kerîm'den okuduğu her harf için cennette ona bir yüksek derece verilir. Her derece arası beş yüz yıllık yoldur. Ve her harf için ona yetmiş hûrî verilir. Her birisi için yakuttan yetmiş bin sofra, her sofrada yeşil kuş etinden yiyecekler vardır. Etin soğukluğu kar, tadı bal ve kokusu misk gibidir. O eti ateş pişirmemiştir. Başladığı zaman bulduğu lezzet ve tatlılığı, yemeğin sonunda da bulur. Bıkmak olmaz. İsteyerek, severek yer. Sonra o kimseye kanatları yakuttan, gagası altından bir kuş gelir. Bin kanadı vardır. Benzerini, dinleyenlerin duymadıkları güzel bir ses ile Arefe günü ehline “Merhaba” diyerek seslenir. Sonra o kuş, o kimsenin yanına düşüp kanatlarının her birinin altından yetmiş türlü yemek çıkarır. O yemeklerden yer. Sonra o kuş Allâhü Te‘âlâ'nın izni ile silkinip uçar gider. O kimse kabrine konulunca, Kur'ân-ı Kerîm'in her harfi ona öyle bir nur ile ışık saçar ki, o kimse o anda Beyt-i Şerîf'in etrafında tavaf edenleri görür. O Yâ Rabbi, kıyâmet kopsun, kıyâmet gelsin diyerek bir an evvel kıyâmetin kopmasını ister.” buyurdu. (Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, 335.s.) AREFE GÜNÜ DUÂSI Hz. Peygamber (s.a.v.), Arefe günü en ziyâde şöyle derlerdi: “Lâ-ilâhe illa'llâhü vahdehû lâ-şerîke leh, lehü'lmülkü velehu'lhamdü bi-yedihi'l-hayr ve hüve ‘alâ külli şey'in kadîr.” (Ömer Muhammed Öztürk, İbâdet Takvimi ve Duâlar, 77.s.)

Hz. Âişe-i Sıddîka (r.anhâ) vâlidemiz, rivâyet ettikleri hadîste, Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şöyle müjde verdiklerini haber veriyorlar: “Zilhicce'nin ilk on gününün gecelerinden birini ihyâ etmesi, o kimsenin bir seneyi hacc ve umre ibâdetiyle ihyâ etmesi gibidir. Bu (dokuz) günlerden bir gün oruç tutması, senenin öbür vakitlerinde ibâdetle meşgûl olması gibidir; o kadar sevâp alır.” Hz. Alî (k.v.) Efendimiz'den de Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in şu müjdeli hadîs-i şerîfleri rivâyet edilmiştir: “Zilhicce'nin ilk on günü gelince, siz tâat ve ibâdete gayret ediniz; zîrâ Allâhü Te‘âlâ o günleri, öbür günlerden üstün; gecesine hürmeti de gündüzüne hürmet gibi kılmıştır. Biriniz Zilhicce'nin ilk on gecesinden birinde, gecenin üçte ikisi geçtikten sonra dört rek‘at namâz kılıp, her rek‘atta Fâtiha'dan sonra üçer kere Âyetü'l-kürsî, üçer kere İhlâs-ı şerîf ve birer kere de Felak ve Nâs sûrelerini okusa ve namâzı bitirince, ellerini kaldırıp “Sübhâne zî'l-'izzeti ve'l-ceberût. Sübhâne zi'l-kâ‘ideti ve'lmelekût. Sübhâne'l-hayyü'llezî lâ-yemût. Lâ-ilâhe illâ hüve yuhyî ve yumît ve hüve hayyun lâ-yemût. Sübhâna'llâhi rabbi'l-'ibâdi ve'l-bilâdi ve'l-hamdü li'llâhi kesîran tayyîben mübâraken ‘alâ küllî hâlin. Allâhu ekber kebîran. Rabbenâ celle celâluhu ve kudrete bi-külli mekânin” dese ve sonra da dilediği gibi duâ eylese, Beytullâh'ı haccetmiş, Resûlullâh (s.a.v.)'i ziyâret etmiş ve Allâh (c.c.) yolunda cihâd etmiş gibi ecir ve sevâp kazanır. Allâhü Te‘âlâ o kimseye, o kimsenin, dilediği şeyi verir. Sizden biriniz, Zilhicce'nin ilk on gecesinin her gecesinde bu namâzı kılsa, bu duâyı okusa ve dilediği gibi duâ etse, Allâhü Te‘âlâ, ona Firdevsü'l a‘lâyı helâl kılar; günâhlarını ondan siler. O kimse Arefe günü oruç tutsa gecesinde de bu namâzı kılsa ve haber verildiği üzere duâ etse, Allâhü Te‘âlâ'ya yalvarsa; Allâhü Te‘âlâ: “Ey benim meleklerim, şâhit olunuz ki ben o kulumu bağışladım. Beytullâh'ı haccedenlere, onu ortak eyledim.” der. Bu hâlde melekler, Allâhü Te‘âlâ'nın o mü'min kulunun kıldığı namâzı ve ettiği duâsı sebebiyle ihsân buyurduğu ecir ve sevâplardan ötürü sevinirler ve neş'elenirler.” (Seyyid Abdülkâdir-i Geylânî (k.s.), Gunyetu't-Tâlibîn, 320.s.)

Arefe günü anlamı. Ceyhun Yılmaz'ın tatil anısı. '30 köpeğiyle yaşamayı Ceyhun Bey'e tercih etti' canlandırması. Mert Aydın bağlantısıyla Dünya Kupası köşesi.

Surah 040 Ghafir recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 040 Ghafir - Quran Central

Surah 019 Maryam recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 019 Maryam - Quran Central

Surah 021 Al-Anbiya recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 021 Al-Anbiya - Quran Central

Surah 023 Al-Muminoon recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 023 Al-Muminoon - Quran Central

Surah 024 An-Noor recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 024 An-Noor - Quran Central

Surah 025 Al-Furqan recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 025 Al-Furqan - Quran Central

Surah 026 Ash-Shuara recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 026 Ash-Shuara - Quran Central

Surah 028 Al-Qasas recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 028 Al-Qasas - Quran Central

Surah 036 Ya-Seen recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 036 Ya-Seen - Quran Central

Surah 027 An-Naml recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 027 An-Naml - Quran Central

Surah 093 Ad-Dhuha recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 093 Ad-Dhuha - Quran Central

Surah 091 Ash-Shams recited by Mohamad al-Arefe Mohamad al-Arefe – 091 Ash-Shams - Quran Central

Bu sohbette, arefe gününün fazileti ve bu günde yapılacak ve büyük müjdelere kavuşmağa vesile olan ibadetler anlatılmaktadır.

Bu sohbette, arefe gününün fazileti ve bu günde yapılacak ve büyük müjdelere kavuşmağa vesile olan ibadetler anlatılmaktadır.

Bu Sohbette, Terviye Günü Ve Arefe Gününün Büyük Önemi Anlatılmakta, Bu Günlerde Ve Gecelerinde Yapılması Durumunda Kavuşulacak Büyük Manevi Kazançlar Anlatılmaktadır.

Bu Sohbette, Terviye Günü Ve Arefe Gününün Büyük Önemi Anlatılmakta, Bu Günlerde Ve Gecelerinde Yapılması Durumunda Kavuşulacak Büyük Manevi Kazançlar Anlatılmaktadır.

Bu sohbette, arefe ve terviye günlerinin faziletleri ve yapılacak ibadetler ve alınacak dile gelmez karşılıkları, müjdeler verilmektedir.

Bu sohbette, arefe ve terviye günlerinin faziletleri ve yapılacak ibadetler ve alınacak dile gelmez karşılıkları, müjdeler verilmektedir.

Arefe gecesi kıymetli midir? Arefe gecesi ne zamandır? Tevbe ve dualar hangi gecelerde kabul olur?

Arefe günü oruç tutulur mu? Arefe günü ne zamandır? Zilhicce ayının önemi. Arefe gününde ihlas suresi okumanın fazileti.

Arefe günü oruç tutulur mu? Arefe günü ne zamandır? Zilhicce ayının önemi. Arefe gününde ihlas suresi okumanın fazileti.

Arefe gecesi kıymetli midir? Arefe gecesi ne zamandır? Tevbe ve dualar hangi gecelerde kabul olur?

Bu bölümde arefe hangi güne denir,zilhicce ayının fazileti,anlatılmaktadır.

Bu bölümde arefe hangi güne denir,zilhicce ayının fazileti,anlatılmaktadır.