Podcasts about nebi

Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in bizlere vermiş olduğu emir ve vasiyetlerinden biri, yatsı namazından sonra vitri kılmadan 4 rekât namaz kılmamız hakkındadır. Vitir namazını ise bu dört rekât namazdan sonra kılarız. Hadîs-i şeriflerde şöyle buyrulmuştur: “Vitir namazı haktır, vitir namazını kılmayanlar bizden değildir.” (İmâm Ahmed) “Gecenin sonuna doğru kalkamayacağından korkan kişi vitir namazını yatmadan evvel kılsın. Gecenin sonunda kalkacağını ümid eden de bu vitir namazını gece sonunda kılsın. Zira gece sonundaki namaz meşhuttur ve mahzurdur (yani edası vaktinde rahmet melekleri hazır bulunur). Bu da daha çok fazileti celbeder.” (Müslim) buyrulmuştur. Peygamber (s.a.v.) Efendimiz'in bizlere vermiş olduğu emir ve vasiyetlerinden biri de, her gece yatmadan önce bedenî temizliğimizi yapıp, gece teheccüdüne kalkmaya niyet etmemizdir. Allâh (c.c.) sevgisini kazânmanın sırlarından biri de âdeti olsa da olmasa da kulun teheccüde kalkmasıdır. Şer'î zaruret, uyku yenilgisi olmayınca abdestsiz, kirli ve cenâbet olarak yatmayı hiçbir vakit kendimize âdet edinmeyelim. Bununla berâber uyumadan önce ve uyandıktan sonra okunması iktizâ eden duâları okuyalım. Zira Allâh (c.c.) bu gibi şeyleri sever. Bir yönden de Nebi (s.a.v.)'in bildirdiği gibi, bu duâlar okunduğu takdirde okuyan kişi uyurken dahi şeytanların şerrinden sabaha kadar kendini kurumuş olur. Uyku esnasında ruh temiz olarak cesetten ayrılırsa, kişi uyanıncaya kadar ruha Allâh (c.c.)'un huzur meclisinde secde etmesine izin verilir. Şayet kirli olarak, temizlenmeden uyur, yani abdestsiz uyursa, ruh cesetten ayrılarak ilâhî çevrede Hâkk'ın huzurundan uzakta kalır.Bunlar, uykuya abdestli varmanın sırlarından bazılarıdır. Bunun içindir ki, Allâh ehli ulu kişiler, abdestli yatmaya titizlikle riayet ederler.(İmâm Şarani, Büyük Ahidler, s.131-135)

Bugünlerde gazete sütunlarına ve TV ekranlarına yansıyan, “kadınlarla tokalaşma” konusunda Kur'an-ı Kerim'deki “Zinaya yaklaşmayınız” (Isra s. 32) emri gayet açıktır. Bu emirle zinaya giden bütün yollar yasaklanmaktadır. İki cins arasındaki, dokunmak/tutmak gibi fiiller, zinadan önceki hareketler olduğu içindir ki, İslâm dini meşru olmayan bu fiilleri de yasaklamıştır. Bu fiillerin zinaya en yakın olanı dokunmak, yani temastır. Tokalaşma da temas olduğuna göre, bunun dinimize göre hükmünü bilmemiz icap eder. Kur'an-ı Kerim bize, herhangi bir hususta tereddüde düştüğümüz zaman, onu Allah ve Resûlü'ne götürmemizi, yani o konuda ayet ve hadislere bakmamızı emrediyor.Biz de öyle yapalım. Nebi (s.a.v.) buyurdular ki: “Ben kadınlarla tokalaşmam. Benim yüz kadına söylediğim söz bir kadına söylediğim söz gibidir.” (Ibni Mâce) Ümeyme bint Rakika (r.anhâ): “Allâh Resûlü bizim hiç birimizle musafaha yapmadı, “Gidin artık, sizinle anlaşmış olduk, yüz kadına diyeceğim de, bir kadına dediğimden ibarettir” buyurdu.” (Taberî) Hz. Aişe (r.anhâ): “Vallahi Allâh Resûlü'nün eli aslâ bir kadının eline değmedi. O kadınlarla sözle biatleşti.” demiştir. (Kurtubî) İbn-i Esir (r.âleyh), El-Kâmil fi't-Târih'inde Mekke'nin Fethi bahsinde, Nebi (s.a.v.)'in, yakın olmayan kadınlar hakkında tavrını şöyle anlatıyor: “Resûlullâh (s.a.v.), kadınlara el sürmez, hiç bir kadınla tokalaşmaz ve hiç bir kadın da ona el vermezdi.” Bizim en güzel örneğimiz Peygamberimizdir. Kur'an-ı Kerim'de Cenâb-ı Allâh, “Resûlullâh'ta sizin için güzel bir örnek vardır” (Ahzab s. 21) buyuruyor. O halde en güzel örneğe iyi yapışmak lâzım. Bu hadislerle Nebi (s.a.v.) bizlere kadınlarla tokalaşmanın mutlak haram olduğunu göstermişlerdir.(Basından Derleme)

Kázání "Co tu stojíte a hledíte k nebi?" (Sk 1,1-11 a Lk 24,46-53) o Slavnosti Nanebevstoupení Páně 29. 6. 2025 v Katedrále sv. Bartoloměje v Plzni, 10 min. Ilustrační kresba: Daniel Ladman

Biť s mäkkým i. Veľmi som váhala, či túto časť vôbec dať von. Je emotívna. Plakala som pri nahrávaní a aj pol dňa potom. Pôvodne som ju vôbec nechcela uverejniť. Je to pre mňa taká boľavá téma. Veď budete počuť.Informácie o hlasovaní Podcast roka 2025https://www.radiomelody.sk/22126/podcast-roka-2025-hlasujte-za-svoje-oblubene-podcasty-z-produkcie-radia-melody/

Rivayet edildiğine göre, Necran'dan 60 kişilik bir heyet Nebi (s.a.v.)'e gelmişlerdi. Bunların 14 kişisi eşraftan, 3 kişisi ise ileri gelen kişilerdendi. Bunlar Medine'ye gelip ikindi namazından sonra Nebi (s.a.v.)'in mescidine girdiler. Namaz vakitleri gelince kalkıp, namazlarını mescidde kıldılar. Nebi (s.a.v.): “Onları bırakınız, doğuya doğru kılsınlar” buyurdu. Daha sonra bu gruptan üç kişi Hz. Peygamber (s.a.v.) ile konuştular “İsa, Allâh'tır, İsa Allâh'ın oğludur” dediler. Bunun üzerine Nebi (s.a.v.): “Müslüman olun” buyurdu. Onlar: “Senden önce müslüman olduk” dediler. Hz. Peygamber (s.a.v.): “Yalan söylüyorsunuz! Çünkü sizin Allâhü Teâlâ'ya çocuk isnat etmeniz, müslüman olmanızı engeller” buyurdu. Onlar: “Eğer İsa, Allâh'ın oğlu değilse, babası kimdir?” dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber (s.a.v.): “Çocuğun babasına benzer olduğunu bilmiyor musunuz?” buyurdu. Onlar: “Evet biliyoruz” dediler. Nebi (s.a.v.): “İsa'da bundan (babasından) bir şey var mı?” diye sordu. Onlar: “Hayır” dediler. Nebi (s.a.v.): “Yerde ve gökte hiçbir şeyin Allâh'tan gizli kalamayacağını bilmiyor musunuz?” diye sordu. Onlar: “Evet biliyoruz” dediler. Nebi (s.a.v.): “İsa kendine bildirilenlerden başka bir şey bilir mi?” diye sordu ve onlardan “hayır” cevabını aldı. Bunun üzerine Nebi (s.a.v.): “Bu, nasıl sizin iddia ettiğiniz gibi olur?” diye sordu. Adamlar sustular ve inkâr etmeye devam ettiler. Bunun üzerine Allâhü Teâlâ, “Allâh ki, O'ndan başka ilâh yoktur. Dâima diri ve koruyup yöneticidir.” (Ali İmran s. 2) sûresinin başından seksen küsur âyet indirdi. Böylece Hz. Peygamber (s.a.v.) bu âyetleri delil gösterip hakkı gerçekleştirmek için onların şüphelerine cevap verdi. (İsmail Hakkı Bursevi, Ruh'ul Beyân Tefsiri,Al-i İmran s.2)

İmâm-ı Tirmizî, “Şemâil”inde, Peygamberimiz (s.a.v.)'in vaktini üç işe tahsis ettiklerini kaydeder. Bu vakitlerin bir kısmı ibâdetlere, bir kısmı halkın işlerine, bir kısmı da şahsî meşgalelere tahsis edilmişti. Hz. Resûlullâh (s.a.v.) gecenin yarısı, yahud üçte ikisi geçtikten sonra kalkarlar, yastıklarına yakın bulundurdukları misvakla dişlerini ovarlar, sonra abdest alıp teheccüd namazı kılar ve bir müddet böyle ibâdetle meşgûl olurlardı. Daha sonra da sabah namazı için mescide çıkarlardı. Nebi (s.a.v.) sabah namazından sonra seccâdelerinin üzerine uzanarak güneş doğuncaya kadar istirahat ederlerdi. (Müslim) Sonra gelenleri kabûle başlarlardı. Her taraftan gelenler mescidde O (s.a.v.)'in etrafında toplanır, O (s.a.v.) de onlara va'z ve nasîhatta bulunurlardı. (Tirmizî) Nebi (s.a.v.) ziyaretçilerini, anlattıkları rüyâlarına kadar dinlerler, böylece onların her türlü dîn ve dünyâ işleriyle meşgûl olurlardı. Bazı rivâyetlere göre Nebi (s.a.v.), kuşluk vaktinde dört veya sekiz rekât namaz kılarlar, bunu müteâkip evlerine giderler, evlerinin işiyle meşgûl olurlardı. Elbiselerini yamarlar, ayakkabılarını ta'mir ederler, hayvanları sağarlardı. (Buhârî) Peygamberimiz (s.a.v.), ikindi namazından sonra da zevcelerini teker teker ziyâret ederler, hâl ve hatırlarını sorarlar, geceyi de zevcelerinden biri yanında geçirirlerdi. Diğer zevceleri, kendilerinin geceyi beraber geçirecekleri zevcesinin yanında toplanırlar ve yatsı namazına kadar orada kalırlardı. (Müslim) Nebi (s.a.v.), yatsı namazını kılınca evlerine dönerler ve diğer zevceleri de hücrelerine dağılarak istirahata çekilirlerdi. Yatsı namazından sonra hücrelerinde Kur'ân'ın İsrâ, Zümer, Hadîd, Haşr, Tegâbün ve Cuma sûrelerinden birini okurlardı. Nebi (s.a.v.), her namaz için abdest tazelemeğe gayret ederlerdi. Ancak ba'zen bir abdestle bir kaç namaz kıldıkları da olurdu. (Ömer Muhammed Öztürk, Peygamber Efendimizin Yüce Ahlakı,s.28)

Enes bin Mâlik (r.a.)'in bildirdiği hadîs-i şerîfte Nebi (s.a.v.): “Ramazân Bayrâmı gecesinde, Allâhü Teâlâ, Şehr-i Ramazân orucunu tutmuş olanlara ecir ve mükâfaatlarını verip bayrâm sabahı meleklere emreder. Onlar da yeryüzüne inip sokak ağızlarında, yol başlarında dururlar. İnsan ve cinden başka bütün yaratıkların işitecekleri bir sesle seslenirler. Ve “Ey Muhammed (s.a.v.) ümmeti! Azı kabûl edip, büyük karşılıklar ihsân eden ve büyük günâhları bağışlayan Râbbinize çıkınız” derler. Onlar da câmi ve mescidlere çıkarlar. Namâzlarını kılıp duâlarını ettiklerinde, Allâhü Teâlâ, onların her işini görür, görülmedik bir işleri kalmaz. Bütün günâhlarını mağfiret eder. Bu hâlde onlar mağfiret olunmuş olarak dönerler” (Tirmizi) buyrulmuştur. BAYRAMLAR MUTLULUK GÜNLERİDİR Bayramlarda silâh oyunlarına ve yarışlara, izin vardır. Zîrâ dînimizde genişlik vardır. İslâm Dîni'nde bayrâmda, sevincini göstermelidir. Hattâ bu dînin belirtilerinden sayılmıştır. Rivâyet olundu ki Ebû Bekir (r.a.) teşrîk günlerinde Âişe (r.anhâ)'nın evine vardı. Ensârın kahramanlıklarını öven ve Bigâs gününde vâki olan harbin vasıflarını anlatan destânlar söylüyorlardı. Resûlullâh (s.a.v.) bir elbise ile örtünmüşlerdi. Ebû Bekir (r.a.) onları sert söz ile men etti. Resûlullâh (s.a.v.) mübârek yüzünü açıp: “Yâ Ebâ Bekr! Onları bırak. Bu bayrâm günleri sevinç, sürûr günleridir” buyurdular. Diğer bir rivâyette: “Yâ Ebâ Bekr! Her kavmin bir bayrâmı vardır. Bu da bizim bayrâmımızdır” (Buhari) buyurmuşlardır. Buradan anlaşılıyor ki bayrâm günlerinde sevinçli olmak, bu sevinci dışa vurmak, İslâm Dîni'nin özelliklerindendir. Bayram günleri, yâni teşrik günleri (Ramazân Bayrâmı'nın 1. günü ve Kurban Bayrâmı'nın 4. günü) oruç tutulmaz. Çünkü Allâhü Teâlâ'nın ziyâfet günleridir. (Seyyîd Alîzâde, Şir'at'ül İslâm,s.149)

Einführung I Siyer-i Nebi I Teil #1

Sen eğer, asıl yaradılışta olan güzel vasıflara bakarsan, Peygamber (s.a.v.)'i bilittifak bütün bu güzellikleri kendinde toplamış bir halde bulursun. Zahiri güzelliğine, (âzalarının yeknesaklığına) gelince: Bu hususta; Ali, Enes b. Malik, Ebu Hüreyre, El-Bera b. Âzib, Aişe Ümmü'l-müminin, İbn Ebi Hale, Ebu Cuhayt'e, Cabir b. Semûre, Ümmi Ma'bed, İbn Abbas, Muarndb. Muaykib, Ebi't-Tufeyl, el-Adda b. Halid, Hureym b. Fatik Hâkim b. Hizam (r.a.e.) ve diğerlerinden nakledilen hadîslere göre Peygamber (s.a.v.); Son derece güzel renkli, göz bebeği siyah ve büyük, göz çukurları geniş, gözündeki beyaz kısmı biraz kırmızıya çalar bir şekilde, kirpikleri büyük, daima parıldayan bir yüz, ince ve uzun kaşlı, burnu son derece güzel ve düzgün, seyrek dişli, yuvarlak yüzlü yani biraz uzunca, geniş alınlı, göğsünü dolduracak kadar gür sakallı, karnı ve göğsü düzgün ve eşit, omuzları geniş, kemikleri kalın, pazıları kaim ve güzel, dirsekleri kaim, avuç ve ayaları geniş, ayakları, elleri, parmakları tastamam düzgün ve aydınlık, dolgun, ne çok uzun ve ne de çok kısa, beraberinde yürüyen hiç kimse ondan uzun olamazdı, saçları ne kıvırcık ve ne de çok basık, güldüğü zaman dişleri şimşek gibi parlak, beyaz bulut kadar ak, konuştuğu zaman inci gibi beyaz, boynu görülmemiş şekilde güzel, ne çok kalın, ne de çok sarkık, vücudundaki etler gayet sabit ve uyumlu idi. Bera b. Âzib (r.a.) “Al elbise içinde Nebi (s.a.v.)'in zülfü kadar güzel bir zülf görmedim.” dediği rivayet edilmiştir. (Kadı İyaz, Şifa-i Şerifi s.65)

Hâkk Teâlâ'dan emir gelince Allâh Resûlü (s.a.v.), Hz. Ali (r.a.) ve Hz. Ebûbekir (r.a.) ile berâber Ukaz panayırında Arap kabilelerine Allâhü Teâlâ'nın birliğini ve kendi risâletini anlatmak üzere yola çıktı. Lanetli Ebû Leheb, Allâh Resûlü (s.a.v.)'in Ukaz panayırına gittiğini duyunca erkenden pazara gitti. Resûlullâh (s.a.v.)'i bekledi. Allâh Resûlü (s.a.v.) panayıra geldi ve risâletini anlatmaya başladı. “Ben size Allâh tarafından gönderilmiş bir peygamberim. “Lâ ilâhe illallâh Muhammedün Resûlullâh” deyiniz” dedi. Lanetli Ebû Leheb, “O'na kesinlikle inanmayın. Peygamber olduğunu kâbul etmeyin, gelip kavminiz arasına girmesine izin vermeyin” diyerek panayır için gelen Arapları kışkırttı ve Allâh Resûlü (s.a.v.)'i taşlattı. Hz. Ebûbekir (r.a.), Allâh Resûlü (s.a.v.)'i korumaya çalışırken kendisi de yaralandı. Taşlardan birkaç tanesi de Allâh Resûlü (s.a.v.)'e isabet etmiş ve yaralanmıştı. Mübarek bedeninden kanlar akıyordu. Hz. Ali (r.a.)'ın elbisesi de kana bulanmıştı. Hz. Ebûbekir (r.a.), Resûlullâh (s.a.v)'i o kalabalıktan çıkarttı. Biraz uzaklaştıktan sonra Allâh Resûlü (s.a.v.) devesinden indi. Mübârek eliyle Hz. Ebûbekir (r.a.)'in yaralarını sardı. Sonra elini bedeni üzerine koydu. Hz. Ebûbekir (r.a.)'in ağrıları o anda geçiverdi ve Mekke'ye döndüler. Yolda gelirken; Allâh Resûlü (s.a.v.), Hz. Ebûbekir (r.a.)'a; “Ey Atîk! Git bu gece dinlen. İnşaallâh yarın tekrar gidelim. Kendimizi Arap kabilelerine tanıtalım. Allâhü Teâlâ ne yazmışsa onu görürüz” dedi. Hz. Ebûbekir (r.a.); “Başım üzerine! Ey Allâh'ın Resûlü” dedi. Ümmü Rammân: “Ey Ebûbekir! Tekrar gidersen dünkünden daha beter ederler” dedi. Hz. Sıddîk (r.a.): “Ey Ümmü Rammân! Resûl yoluna kurban olmayan can, can mıdır? Benim cismim, canım, oğlum, kızım O (s.a.v.)'e feda olsun” dedi ve sonraki gün tekrar gittiler. (Erzurumlu Mustafa Darir, Siyer-i Nebi,c.2,s.85-88)

Cenâb-ı Hâkk buyurmuştur: “Allâh (geçmiş) peygamberler(in)den and olsun ki; size kitab ve hikmet verdim. Sonra da size nezdinizdeki (o kitab ve hikmeti) tasdik eden bir peygamber gelmiştir (gelecektir). Ona katiyen iman ve ona herhalde yardım edeceksiniz diye (and ve) misak aldığı zaman dedi ki: “Öyle ise (birbirinize) ve ümmetlerinize karşı, şahit olun, ben de sizinle beraber (bu ikrarınıza) şahitlik edenlerdenim.” (Ali İmran s. 81) Ebu'l-Hasan el-Kâbisî der ki: “Allâh (c.c.), Nebi (s.a.v.)'e hiç kimseye, hatta hiçbir peygambere vermediği paye ve üstünlükleri vermiştir. Bunu bilhassa bu âyet-i kerimede açıklamıştır. Müfessirler dediler ki: “Allâh (c.c.) vahiy suretiyle onlardan ahd-ü misak almıştır. Gönderdiği bütün peygamberlere ondan bahsetmiş ve onun sıfatlarını anlatmıştır. Onlardan, eğer o peygambere yetişirlerse; muhakkak ona iman edecekti. Hz. Ali (r.a.): “Adem (a.s.) zamanından beri göndermiş olduğu bütün peygamberlerden Peygamber (s.a.v.)'e yetiştikleri takdirde mutlaka ona iman edeceklerine dair söz almıştır. Hem onlardan hem de kavimlerinden, ona diri olarak eriştikleri takdirde mutlaka ona iman edip yardım edeceklerine dair kati söz almıştır. Bu hususta daha birçok âyetler nazil olmuştur ki buna örnek olarak; “Hatırla o zamanı ki, biz peygamberlerden misaklarını almıştık. Senden de, Nuh'dan da, İbrahim'den de, Musa ile Meryem'in oğlu İsa'dan da. Evet, biz onlardan (öyle) sapasağlam bir misak aldık” (Ahzab s. 7) verilebilir. (Kadı İyaz, Şifa-i Şerif,S.53)

A. Šeda

Žena oděná slunce, pohlcení řeky, to jsou jen některé obrazy ze 13. kapitoly knihy Zjevení. Co mohou znamenat nabízí Marián Možucha.

İslâm ana-baba haklarına son derece önem vermektedir. Nebi (s.a.v.) Efendimiz babanın hakkının, eğer baba düşman eline esir düşerde evlâdı onun fidyesini ödeyip esaretten kurtarırsa ödenebileceğini beyân buyurmuşlardır. Bunun yanında annenin hakkının ödeneceğine dair hiçbir bilgi yoktur. Bir gün Resûlullâh (s.a.v.) sahabelerinden birini, sırtında bir kadın ile Kâbe'yi tavâf ederken görüyor. Sahabe tavâfı bitirince Resûlullâh (s.a.v.) kendisini çağırtıyor ve “O sırtında tavâf ettirdiğin kadın kimdi?” diye soruyor. Sahabe “Anamdı ya Resûlullâh.” deyince Efendimiz (s.a.v.) “Peki hakkını ödemiş oldun mu?” diye suâl ediyor. Sahabe “Vallâhi Ya Resûlullâh, ben ödeşmek için yapmadım. Allâh (c.c.) ve Resûlü (s.a.v.)'in rızâsı için yaptım. Ödeşip ödeşmediğimi siz bilirsiniz.” diye cevap veriyor. Bunun üzerine Nebi (s.a.v.) Efendimiz: “Nefsim kudret elinde olan Allâh'a yemin ederim ki şu yaptırdığın tavâf onun karnında attığın bir tekmenin karşılığı değildir.” buyurmuşlardır. Yani anne hakkının ödenmesi mümkün değildir. Resûlullâh (s.a.v) “Anne-babasını razı ederek sabahlayan kimse için cennette iki kapı açılır. Aynı şekilde onları razı ederek akşamlayan kimse için de böylesi vardır. Eğer birini razı ederse, bir kapı açılır. Kendisine zulmetseler de, zulmetseler de, zulmetseler de onları razı etmeye çalışmalıdır. Kim anne-babasını kızdırdığı hâlde sabahlarsa ona da cehennemde iki kapı açılır. Onları kızdırarak akşamladığı zaman da yine kendisi için cehennemde iki kapı açılır. Eğer birini kızdırırsa bir kapı açılır. Kendisine zulmetseler de, zulmetseler de, zulmetseler de durum değişmez.” (Beyhâkî) buyurmuşlardır. (Ömer Muhammed Öztürk, Sohbetler-2, s.98-101)

Saša Michailidis se ptá výtvarné publicistky Michaely Vrchotové a teoretika umění a publicisty Matěje Forejta. Do nového roku si někdy dáváme složitá předsevzetí. Třeba, lépe rozumět výtvarnému umění. Teorie a dějiny umění se dají nabiflovat, ale jak rozeznat kýč? Kde je hranice mezi uměním a kýčem? K čemu může být kýč dobrý?Všechny díly podcastu Akcent můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Saša Michailidis se ptá výtvarné publicistky Michaely Vrchotové a teoretika umění a publicisty Matěje Forejta. Do nového roku si někdy dáváme složitá předsevzetí. Třeba, lépe rozumět výtvarnému umění. Teorie a dějiny umění se dají nabiflovat, ale jak rozeznat kýč? Kde je hranice mezi uměním a kýčem? K čemu může být kýč dobrý?

„… ale si zhromažďujte poklady v nebi, kde ani moľ ani hrdza nekazí, a kde sa zlodeji neprekopávajú ani nekradnú.“ (Mt 6:20) Bohatá pani mala krásnu vilu a krásnu záhradu. V záhrade v biednej chatrči býval jej záhradník, ktorý bol veriaci. Raz sa panej snívalo, že sa prechádzala po nebi a uvidela krásny dom. Spýtala […] MUDr. Viera Roháčková

Z minulých nedělí víme, že existují určité hodnoty a návyky, které můžeme zakomponovat do svých životů a díky tomu alespoň ve střípcích zažívat kousek nebe na zemi.

Ať už chceš nebo ne, neustále se měníš a stáváš se jiným člověkem. Nechceš to nechat náhodě? Přál by sis odrážet nebeské hodnoty?

Ať chceme nebo ne, tak je to i kultura naší země, kultura rodiny a společnosti, co do jisté míry ovlivňuje naše uvažovaní a jednání. Ale jak se k tomu staví Bible a co nám nabízí za alternativu?

Možná nezajímavý úsek knihy Zjevení, ale zároveň ukrývající ústřední myšlenku celé knihy, otevře Marián Možucha v Kompasu. Zaměříme se na 5. kapitolu poslední biblické knihy, kde se dozvídáme o velké oslavě v nebi.

İnsanoğlu bu dünyaya keyfine göre yaşaması için gönderilmemiştir. İnsanın boynunda kulluk halkası bulunmaktadır ve kıyâmet günü bu dünya yaşantısının hesabını verecektir. Dolayısıyla insan tüm hayatı boyunca bu gerçeği bilerek ve unutmayarak yaşamalıdır. Bugün İslâm'a aykırı olan birçok dünyevî meşgale müslümanlara güzel şeyler olarak lanse edilmekte ve müslümanlar aldatılmaktadır. Allâh Resûlü (s.a.v.) Efendimiz eline geçen parayı, malı, mülkü hep Ümmet-i Muhammed (s.a.v.)'e dağıtmıştır. Hâkk Teâlâ hazretleri bütün savaş ganimetlerinin beşte birini Resûlullâh (s.a.v.)'e ihsan etmişti; ancak Resûlullâh (s.a.v.) o ganimetlerden kendisi için hiçbir şey almamıştır, tamamını Ümmet-i Muhammed (s.a.v.)'e dağıtmıştır. “Ya Rabbim; bir gün rızık verirsin yer, içer, şükrederiz; bir gün de vermezsin sabreder böylece şükrederiz.” buyurmuşlardır. Nebi (s.a.v.) Efendimiz'in evinde aylarca ateş yanmadığı olurdu. Böyle zamanlarda süt ve hurma ile beslenirlerdi. Burada bazı kişilerin aklına “Allâh Resûlü (s.a.v.)'in elinde maddi imkân olmadığı için böyle bir hayat yaşamıştır.” şeklinde bir düşünce gelebilmektedir. Bu son derece yanlış bir düşüncedir. Resûlullâh (s.a.v.) Efendimiz'e ganimetlerle çok büyük mallar ve paralar geldiği olmuştur. Meselâ Huneyn Gazvesi'nde Resûlullâh (s.a.v.) payına düşen develeri dağıttığı zaman adam başı elli ila yüz kadar deve vermiştir. Bu derece yüksek miktarlarda mal ve mülke sahip iken kendisi bunlara asla tevessül etmemiştir ve “Benim bu dünya ile hâlim, yolculuk esnasında bir ağaç altında dinlenip, ihtiyaçlarını temin edip yoluna devam eden yolcunun hâli gibidir.” buyurmuşlardır. Eğer isteseydi “Yerin hazineleri bana verildi” buyurmuştu. Ama kendileri ona iltifat edip, almamışlardır. (Ömer Muhammed Öztürk, Sohbetler-2, s.94-95)

Dies ist der 7. Vortrag aus der neuen Reihe "Amr-i Bil-Ma'ruf Nehy-i Anil-Munker | Teil 7 | Die Verhaltensregeln - Siyer-i Nebi".

HACC SÛRESİ 52-63 MEALİ N108 M022 Rahmân ve Rahîm olan Allah'ın adı ile. 52 (Ey Muhammed!)Senden önce gönderdiğimiz her Rasül ve Nebi, bir şey temenni ettiğinde, şeytan onun temennisi içine bir şey atardı. Allah da şeytanın attığını derhal iptal eder, sonra Allah âyetlerini sağlamlaştırır. Allah bilendir, hükmünde hikmet sahibidir. 53 (Allah şeytanın böyle yapmasına müsaade eder ki) Kalpleri katı olan ve kalplerinde hastalık olanlara şeytanın attığı bir imtihan olsun. Muhakkak zalimler uzak bir ayrılık içindedirler. 54 Kendilerine ilim verilenler onun, Rabbinden bir gerçek olduğunu bilmeleri, ona iman etmeleri ve kalpleri ona ısınması için (Allah onu şeytanın vesvesesinden korur) şüphesiz Allah, iman edenleri doğru yola iletir. 55 Kâfirler kendilerine (kıyamet) saati ansızın gelinceye kadar veya kısır günün azabı gelinceye kadar, şüphe içinde devam edecekler. 56 Mülk, o gün Allah'ındır. Onların arasında hükmeder. İman edip ameli salih işleyenler naim cennetlerindedirler. 57 İnkâr edip âyetlerimizi yalanlayanlar, işte onlar için alçaltıcı azap vardır. 58 Allah yolunda hicret eden sonra öldürülen veya ölenlere gelince elbette Allah onları güzel rızkla rızklandıracaktır. Şüphesiz Allah, rızk verenlerin en hayırlısıdır. 59 Onları hoşlanacakları yere sokacaktır. Allah her şeyi bilendir, halim'dir. 60 İşte böyle. Kim kendisine yapılan cezanın misliyle ceza verir de, sonra kendine saldırılırsa, elbette Allah ona yardım eder. Şüphesiz Allah afvedicidir, bağışlayıcıdır. 61 İşte böyle, Allah geceyi gündüze sokar, gündüzü geceye sokar. Ve Allah her şeyi işitendir, görendir. 62 İşte böyle, Allah, hakkın ta kendisidir. O'ndan başka çağırdıkları ise batılın ta kendisidir. Şüphesiz Allah yücedir, büyüktür. 63 Görmedin mi Allah gökten su indirdi de yeryüzü yeşeriverdi. Şüphesiz Allah latif'dir, her şeyden haberdardır. https://soundcloud.com/kuranikerimtefsiri/hacc-suresi-52-63-tefsiri

Resûlullâh (s.a.v.) mü'mine faydalı olan dünya malı miktarının “miktar-ı kâfi” olduğunu, yani kimseye muhtaç olmadan, ailesinin geçimini temin edebilecek miktarda olduğunu beyân buyurmuşlardır. Dolayısıyla bu dünyada “miktar-ı kâfi”nin üzerinde mal mülk kazanmak için koşturmak uygun değildir. Buna uyulmadığı takdirde müslümanlar imânlarından fire vermeye başlıyor. Büyüklerden birinin güzel bir sözü vardır: “Müslüman haramı haram olarak işlemez; önce helâle dönüştürür, sonra işler.” Buna misâl verilecek olursa, bugün faizin haram olduğunu bütün müslümanlar bilir ve kabul eder. Ama bugün müslümanlar bazı yerlerden kendilerine göre mesnetsiz fetvâlar alıp bu haramı işlemektedir. Bugün “İnsan kendi oturacağı kadar bir ev alırsa yahut da bineceği bir vasıta alırsa bunun için kredi almasının mahsuru yoktur.” fetvâsı verenler vardır. Bu fetvayı verenler bunu hangi kaynağa dayandırıyorlar? Dört mezhep imamından veya onların talebelerinden böyle bir şey söyleyen var mı? Nereden çıkartıyorlar bunu? Müslümanlar da ne yazık ki bunları vesile göstererek, haram değil düşüncesiyle kredi de alıyor, faize de bulaşıyor maalesef ve o büyük zâtın dediği gibi haramı haram olarak değil, önce helâle dönüştürüp sonra işlemektedir. Nebi (s.a.v.) Efendimiz “Müftüler sana fetva verse de kalbin almıyorsa onu yapma.” (Ahmed b. Hanbel) buyurmuşlardır. Böyle durumlarda bu hadis-i şerif mûcibince hareket etmek gerekmektedir. (Ömer Muhammed Öztürk, Sohbetler-2, s.78-79)

Bi'smi'llâhi'r-rahmâni'r-rahîm Allâhümma'hrusnâ bi-‘aynike'lletî lâtenâmu, ve'hfaznâ bi-ra'fetike'lletî lâterâmu, ve'rhamnâ bi-kudretike ‘aleynâ felâ tühlik ve ente sikatünâ ve recâunâ, yâ erhame'r râhimîne ve yâ ekreme'l-ekremîne. “Allâhümme, yâ mukallibe'l-kulûb, sebbit kulûbenâ ‘alâ dînike ve tâ‘atike.” “Allâhümme'c‘al fî kalbî nûran ve fî basarî nûran ve fî sem‘î nûran ve ‘an yemînî nûran ve ‘an yesârî nûran ve fevkî nûran ve tahtî nûran ve emâmî nûran ve halfî nûran ve'c‘al lî nûran.” (Buhârî) El-hamdü li'llâhi'llezî tevâda‘a küllü şey'in li-‘azametihî ve'l-hamdü li'llâhi'llezî zelle küllü şey'in li‘izzetihî, ve'lhamdüli'llâhi'llezî hada‘a küllü şey'in li-mülkihî, ve'l-hamdü li'llâhi'llezî istesleme küllü şey'in li-kudretihî. Türkçe Anlamı: Rahmân ve Rahîm olan Allâh'ın adıyla. Allâh'ım! Bizi uyumayan zâtınla koru. Dâimî şefkatinle bizi muhâfaza et. Bize kudretinle merhamet et. Bizi helâk etme! Ey merhametlilerin merhametlisi. Ey ikrâm edenlerin en keremlisi Sen bizim güvencemiz ve umûdumuzsun. Ey kalbleri çeviren Allâh'ım! Benim kalbimi Senin dînin üzerine ve Sana itaat üzerine sâbit kıl. Allâh'ım! Kalbimde bakışımda, dinleyişimde, sağımda, solumda, altımda, üstümde, önümde ve arkamda nûr kıl, aydınlık yap. Bütün hamdler her şeyin azameti önünde eğildiği Allâh'a âittir. Bütün hamdler her şeyin izzeti önünde zelîl olduğu Allâh'a âittir. Bütün hamdler her şeyin saltanâtı önünde eğildiği Allâh'a âittir. Bütün hamdler her şeyin kudreti önünde teslîm olduğu Allâh'a âittir. Ali (k.v.)'den rivâyetle Nebi (s.a.v.) şöyle buyurdular: “Her kim sıfatlarımı yani (Muhammed, Mahmûd, Ahmed, Hâmid, Hamîd) isimlerimi yazar sonuna kadar da okur ve evine (işyerine) asarsa oraya belâ, vebâ, hastalık, illet, nazar (göz değmesi), hased eden, sihir, yıkım, yangın sel felâketi uğramaz. İsimlerim o yerde kaldığı müddetçe o kimseye fakirlik, zehir, gam ve keder dokunmaz.” Not: Bu isimlerin evin girişine asılması ve girip çıkarken okunarak salevât getirilmesi tavsiye olunur. (Misvak Neşriyât, İbâdet Takvimi ve Duâlar, s.197)

En kutlu doğum kutlamasına çok küçük bir katkı olarak önce internet editörümün ilettiği bir bilgi notu ve talebi sonra da bir şiirimi sunacağım. “Evvelce Peygamberimizin (s.a.) doğumunu 20 Nisan'da ‘Kutlu Doğum Haftası' olarak kutlardık. Fakat birkaç yıl önceki ‘malum tartışmalar' nedeniyle o hafta iptal edildi ve haftanın artık Mevlid Kandili'ne göre kutlanması kararlaştırıldı. Fakat böyle olunca, kandil, miladi takvim içinde her yıl 11 gün geriye kaydığı için, gittikçe okul çalışma takvimini sıkıştırmaya başladı. Mesela bu yıl haftayı kutlamak için okul açıldıktan sonra sadece bir hafta süre vardı. Malum bir de ilk hafta, okullarda yeni eğitim yılı hazırlıklarının yapıldığı yoğun bir haftadır. Dolayısıyla öğretmen ve öğrencilerin Mevlid-i Nebi haftasına hazırlanmak için çok kısıtlı zamanları oldu. Hatta önümüzdeki yıl ve devamında Mevlid Kandili ve haftası büyük ihtimalle ‘öğrencilerin okulda olmadığı' eylülün başına denk gelecek.

EĞİTİM DÜNYASI

Peygamber (s.a.v.)'in doğumunda yaşanan bir olayı Hz. Âmine (r.anhâ) şöyle anlatır: “(Nebi (s.a.v.) Efendimiz doğduğunda) O'nu elime almak istedim. Hemen üç hûrînin hazır olduğunu gördüm. Her birinin yüzü bir bedir (ay) gibiydi. Başka melekler de vardı. Bunlar bir anda kaybolup o üç melek yaklaştılar. Meğer bunlar hûrî suretinde melekler imiş. Yanıma geldiler. Birinin elinde gümüşten beyaz bir ibrik, yeşil zebercedden bir maşraba vardı. Diğerinin elinde kızıl ipekten dürülmüş bükülmüş bir bez vardı. Meleklerden biri ileri geldi. Leğeni Allâh'ın Habîbi (s.a.v.)'in önüne koydu ve: “Ey Muhammed (s.a.v.)! Bu leğen dünyanın benzeridir. Dünyayı sana arz ettim. Nereyi gösterirsen senin makâmın orası olacaktır. Elini bu leğenin neresine gösterirsen ben de sana oranın doğuda mı, yoksa batıda mı, Şam'da mı yoksa Anadolu'da mı olduğunu haber vereceğim” dedi. Gözümün nuru o leğenin orta yerine elini koydu. Ben şaşakaldım. Daha şimdi doğan çocuk bu sözü nasıl anlamıştı?” Âmine Hâtun bilmezdi ki, bütün yaratılmışlar onun yanında tıfıldır. Amma onun cümle mahlûkâttan şânı uludur. Ey müminler! Resûlullâh (s.a.v.) hakkında söylenen sözleri ve o sözlerin şerhlerini, mucize ve kerametlerini sakın inkâr etmeyin. Diliniz ve dîniniz zayıflar. Îmânınıza zarar gelir. Peygamberimiz (s.a.v.)'in makâmı yüksek makâmdır. Yüce menzildir. Bütün peygamber ve velîlerle, dîn imâmları ve yakîn ehli âlimler onun haline hayran kaldılar. Hiç kimse O (s.a.v.)'in kurbetinin, zînetinin ve rütbesinin derecesini gereği gibi anlayamamıştır. Mevlîd gecesi, Resûlullâh (s.a.v.)'in doğum zamanında görülen hâlleri, mûcizeleri okumak, dinlemek, çok sevâbdır. Çünkü hadîs-i şerîfte “Allâhü Teâlâ bir kimseye söz ve yazı sanatı ihsân ederse, Resûlullâh (s.a.v.)'i övsün, düşmanlarını kötülesin” buyurulmuştur. Not: Bugün veya ertesi gün oruç tutmak sevâbdır. (Mustafa Darir, Siyer-i Nebî, c.1, s.249)

Ey Nebi 1 | M. Fethullah Gülen by Çınar Medya

Nebi (s.a.v.)'i dünyayı teşriflerinin kutlanması yüzyıllardır Müslümânlar tarafından icra edilen sünnetlerdendir. Bizzat Nebi (s.a.v.) Efendimiz, “Bu günde doğdum” buyurarak pazartesi günleri oruç tutmuştur. Hz. Ömer (r.a.) dönemine gelindiğinde ise okula giden öğrenci çocuklar için her yıl, Kurban Bayramında dört gün ve “mevlid gecesi” dolayısıyla da bir hafta tatil günü belirlenmiş ve Hz. Ömer (r.a.) bunu devam ettirenlere hayır duâda, kaldıranlara da bedduâda bulunmuştur. Bu gelenek son asırlara kadar devam etmiştir. Kurban ve Ramazan bayramları dışında İslam'da başka bir bayram olmadığı malumdur. Ancak mevlid günü bayramdan daha büyük ve önemlidir. Biz mevlidi bayram olarak isimlendirmiyoruz. Çünkü bütün bayramlar, saadetler ve İslam'la gelen bütün büyük günlerin güzellikleri mevlidle var oldu. Eğer Efendimiz (s.a.v.)'in mevlidi olmasaydı peygamberliği olmazdı, Kur'ân inmezdi, İsra ve Mi'rac olmazdı, Bedir zaferi olmazdı, büyük fetih (Mekke'nin fethi) gerçekleşmezdi. Bunların hepsi bütün hayırların kaynağı olan Sallallâhu Aleyhi ve Sellem'e ve O'nun doğumuna bağlıdır. Mevlid okunmasını bid'at olarak görenlere şunu söylüyoruz: “Biz O (s.a.v.) ile ferahladığımız ve sevindiğimiz için mevlidini kutluyoruz. Mü'min olduğumuz için de O'nu (s.a.v.)'i çok seviyoruz” Bu mübarek günde, oruç tutmak bol bol salavât getirmek, sevinç göstermek, ziyafetler tertib etmek, bu ziyafetlere katılmak, fakirlere bu günün şerefine sadakalar vermek ve Nebi (s.a.v.)'i öven şiirler okumak ve dinlemek Sâlih kimselerin âdetlerindendir. Çünkü Hz. Peygamber (s.a.v.), daha doğduğu andan itibaren övülmeye başlanmıştır: “Bana bu güzel ve zarif çocuğu veren Allâh'a hamd olsun!” diyen dedesi Abdulmuttalib'in, ve “Sen doğunca dünya ışığa büründü ve Sen'in nûrunla ufuklar aydınlandı.” diyen amcası Hz. Abbas'ın deyişleri bunlardan sadece birkaçıdır. Medîne'ye gelişinden sonra ise pek çok Sahâbî şâir O (s.a.v.)'i övmek için yarışmışlardır. (Seyyid Muhammed Alevî, Mevlid-i Şerîf'i Kutlamak, s.10-12)

İslâm'da ana-baba hakları son derece önemli bir hadisedir. Hâkk Teâlâ hazretleri Kitâb-ı Kerim'inde: “Rabbin, kendisinden başkasına asla ibâdet etmemenizi, anaya-babaya iyi davranmanızı kesin olarak emretti. Eğer onlardan biri ya da her ikisi senin yanında ihtiyarlık çağına ulaşırsa, sakın onlara “üf!” bile deme; onları azarlama; onlara tatlı ve güzel söz söyle. Onlara merhamet ederek tevazu kanadını indir ve de ki: “Rabbim! Tıpkı beni küçükken koruyup yetiştirdikleri gibi sen de onlara acı.” (İsrâ s. 23-24) buyurmaktadır. Burada Cenâb-ı Hâkk dünyadaki tüm insanların kullandığı ortak bir ünlem olan “üf!” ünlemini kullanmıştır. Sıkılmanın en aşağı derecesinin dile yansıyan hâli bu “üf!” ünlemidir. Yâni Hâkk Teâlâ hazretleri ana babaya karşı sıkılmanın en aşağı derecesi olan “üf!” ünlemini dâhi kullanmayı yasaklamıştır. Bir gün İbn-i Mes'ud (r.a.) Resûl-i Ekrem (s.a.v.)'e “Ya Resûlullâh, Allâh katında amellerin en hayırlısı hangisidir?” diye sordu. Nebi (s.a.v.) “Vaktinde kılınan namazdır.” buyurdu. İbn-i Mes'ud (r.a.) “Sonra hangisi?” diye sorusunu devam ettirdi. Nebi (s.a.v.) “Anaya ve babaya itaat etmek.” buyurdu. İbn-i Mes'ud (r.a.) “Sonra hangisi?” diye sorusunu devam ettirdi. Nebi (s.a.v.) “Allâh (c.c.) yolunda cihâd etmektir.” buyurdu. Bir müslüman düz mantıkla düşünse cihadı ana ve babaya itaatten öne alabilir. Halbuki Cenâb-ı Hâkk ana ve babaya itaati cihaddan bile daha hayırlı bir iş olarak tasvir etmiştir. Onun için ana-baba hakkı bir müslümanın son derece dikkat etmesi geren önemli bir husustur. (Ömer Muhammed Öztürk, Sohbetler-2, s. 97-98)

Mü'minler için en mühim şey Cenâb-ı Hâkk'ın rızasını kazanıp, affına nâil olarak cennetine dâhil olup cemâli ile müşerref olmaktır. Hâkk Teâlâ hazretleri Nebî (s.a.v.) vasıtasıyla âyet-i kerîmede: “(Habibim, o mü'minlere) De ki: ‘Eğer Allâh'ı seviyorsanız bana uyun ki, Allâh da sizi sevsin ve günâhlarınızı bağışlasın. Çünkü Allâh çok bağışlayandır, çok merhamet edendir.'” (Âl-i İmrân s. 31) buyurmaktadır. Yani Cenâb-ı Hâkk'ın sevgisine, affına mazhar olup neticeyi elde edebilmek için Resûlullâh (s.a.v.)'e tabiiyet gerekmektedir. Hâkk Teâlâ hazretleri Kur'an-ı Kerim'de: “De ki: Eğer babalarınız, oğullarınız, kardeşleriniz, eşleriniz, aşiretiniz, kazandığınız mallar, kesâda uğramasından korktuğunuz bir ticaret ve beğendiğiniz meskenler size Allâh'tan, peygamberinden ve O'nun yolunda cihattan daha sevgili ise, artık Allâh'ın emri gelinceye kadar bekleyin! Allâh, fasık topluluğu doğru yola erdirmez.” (Tevbe s. 24) buyurmaktadır. Hz. Ömer (r.a.) bir gün Nebi (s.a.v.) Efendimiz'e, “Ya Resûlullâh (s.a.v.), ben seni kendi nefsim hariç her şeyden çok severim.” demiştir. Resûlullâh (s.a.v.) Efendimiz de “Ey Ömer, nefsim kudret elinde olan Allâh (c.c.)'a yemin olsun ki; sen beni nefsinden de daha fazla sevmedikçe gerçek mânâda imân etmiş olamazsın.” buyurmuşlardır. O anda Hz. Ömer (r.a.) “Ey Allâh'ın Resulü vallâhi ben seni şimdi nefsimden de daha çok seviyorum.” deyince Resûlullâh (s.a.v.): “Şimdi imânının kemâle ermiştir ey Ömer.” (Buhârî) buyurmuşlardır. Dolayısıyla Allâh (c.c.) ve Resûlullâh (s.a.v.), imânımızın kemâle ermesinin şartını, Resûlullâh (s.a.v.)'e tâbiyete ve Resûlullâh (s.a.v.)'i her şeyden daha fazla sevmeye bağlamışlardır. (Ömer Muhammed Öztürk, Sohbetler-2, s.53-56)

Bir müslümanın Ehl-i Sünnet ve'l Cemaat çizgisinden ayrılmamak için hayatı boyunca azami gayret sarfetmesi gerekir. İslâm ahkâmının “Edille-i Şer'iyye” denilen dört dayanağını olduğu gibi kabul edip bunların dışında hiçbir yoruma itibar edilmemesi gerekir. Bilindiği üzere Edille-i Şer'iyye dörttür. Bunlardan birincisi Kitap, yani Kur'an-ı Kerim'dir. İkincisi Sünnet, yani Resûlullâh (s.a.v.)'in söz, fiil ve hareketleridir. Üçüncüsü İcma-i Ümmet, yani bir hususta Ümmet-i Muhammed (s.a.v.)'in aynı görüşte toplanmasıdır. Dördüncüsü de Kıyâs-ı Fukaha, yani fıkhı iyi bilen müslüman ulemânın kıyâs yolu ile hüküm vermesidir. Bir müslüman Edille-i Şer'iye'nin sınırları içerisinde kalmak mecburiyetindedir. Kimsenin bunlar dışına çıkma, değişik yorumlar getirme hakkı yoktur. Bunun yanında Nebi (s.a.v.)'in günlük yaşantımıza ait bizleri serbest bıraktığı hususlar vardır. Bu durumlar için İmâm-ı Azam (r.a.) örfe göre karar verilmesini söylemiştir. İmâm-ı Azam (r.a.) bunu tabi ki Resûlullâh (s.a.v.)'e ittibaen söylemiştir. Nebi (s.a.v.)'in tüm insanlığa kıyâmete kadar lazım olacak temel meselelere çözüm getirdiği Vedâ Hutbesi'nde “Sizin kadınlar üzerinde hakkınız vardır. Kadınlarında sizin üzerinizde hakkı vardır. Kadınların sizin üzerinizde ki hakkı bulunduğunuz yerin örf ve adetine göre giyim ve yiyimini temin etmektir.” (Müslim) buyurmuşlardır. Burada Nebi (s.a.v.) örfe kapı açmıştır. İmâm-ı Azam (r.a.) da bunu Resûlullâh (s.a.v.)'in bu iznine binâen söylemiştir. Bu yüzden ulemâ birçok hususta da bulundukları bölgenin örfüne göre karar vermiştir. (Ömer Muhammed Öztürk, Sohbetler-2, s.48)

Në episodin e 30 të Çelnajës, së bashku me profesorin e antropologjisë Nebi Bardhoshin, trajtojmë disa koncepte me rëndësi që janë pjesë e korpusit të lirisë, barazisë dhe pronës. Gjatë këtij emisioni diskutojmë për gurët megjeve apo shenjtërinë e kufijëve të pronës. Kufiri pronësor apo gurët e megjës janë kutpimi i lirisë negative, vija ku njeriu e ruan lirinë e tij, vija ndarëse ku ne e njohim njëri tjetrin e që shpesh bëhet pengesë edhe pushtuese. Po ashtu diskutojmë edhe për kufijtë midis publikes dhe privates, dhe ndërhyrjen e shtetit në emër të politikave urbanizuese ndërhyn në kufijtë privat të individëve për të cënuar në të drejtën e pronësisë. Flasim edhe për kanunin, aspkektet e tij si ligj i gjallë; pamundësinë e tij që të shndërrohet si faze kalimtare drejt të drejtës positive nga elita komuniste; mësimet që mund t'i marrim edhe sot njashtu edhe për kritikat ndaj tij. Flasim për modernitetin dhe fytyrën e dhunshme të tij ndaj shqiptarëve e cila erdhi përmes kolonizimit por edhe praktikat kur shteti e pushton shoqërinë e tij, bëhet totalitar dhe e mbytë shoqërinë. Nuk e kemi lënë pa prekur femicidin si fenomen dhe origjinën e dhunës në shoqëritë tona. • Autor dhe moderator: Latif Mustafa • Mysafir: Nebi Bardhoshi • Montazhi dhe realizimi: Alb Muhaxhiri – Alb Films Për çdo pyetje, sugjerim, a koment na shkruani në latif@sbunker.net. *Projekti mbështetet dhe financohet nga Rockefeller Brothers Fund.

Na kole jezdili mezi arizonskými kaktusy i vysoko v horách Colorada. Dálkoví cyklisté a milovníci amerických trailů Johana Šťastná a Roman Bojda jsou první Češka a první Slovák, kteří zdolali tři cyklotrasy ve Spojených státech, označované za Triple Crown bikepackingu.Všechny díly podcastu Casablanca můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Na kole jezdili mezi arizonskými kaktusy i vysoko v horách Colorada. Dálkoví cyklisté a milovníci amerických trailů Johana Šťastná a Roman Bojda jsou první Češka a první Slovák, kteří zdolali tři cyklotrasy ve Spojených státech, označované za Triple Crown bikepackingu.

Americká vesmírná agentura NASA v napjatě očekávané zprávě došla po vlastním zkoumání různých pozorování k závěru, že takzvané neidentifikované vzdušné jevy, známější pod svou dřívější zkratkou UFO, se skutečně vyskytují, ale nejsou důkazy a není důvod usuzovat, že by byly mimozemského původu.

Indická cesta do vesmíru (4:35) – Historie: Joe Valachi a porušení omerty (19:05) – Kniha měsíce: Katáriové. Impérium lovců mamutů (23:34) – Touha po tmavém nebi (28:21) Všechny díly podcastu Planetárium můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Pražská avantgardně punková kapela Neue Welt před necelým měsícem pokřtila svou debutovou nahrávku V nebi je zle, která vyšla u domácího nezávislého vydavatelství Korobushka Records. Proč se nakonec vzdali ideje DIY nahrávání, kde se na lokální scéně cítí doma a jak probíhala cesta od folkových začátků k hlukovějším intenzivním kompozicím? To k nám do Špíny přišli rozebrat kytarista a klavírista Ruben s basákem Erikem.

The Gemara in Masechet Shabbat (88a) cites the following enigmatic pronouncement made by an anonymous sage: "Blessed is the Compassionate One who gave the triple Torah to the triple nation through the third, on the third day, in the third month." This Rabbi points to the prominence of the number 3 in the context of Matan Torah. The written text of the Torah itself consists of three portions – Torah, Nebi'im and Ketubim. The nation that received the Torah, Am Yisrael, consists of three groups – Kohanim, Leviyim and Yisraelim. The Torah was brought to us by Moshe, the third of three siblings (he had an older brother and sister – Aharon and Miriam). The Torah was given to us after the "Sheloshet Yemeh Hagbala" – the three days of separation, and during the third month, the month of Sivan (as Nissan is considered the first month in several respects). What is the significance of the number three in regard to the Torah? Why was this unnamed Rabbi moved to express special praise to Hashem because all the "3s" that are featured in the process of Matan Torah? An important and meaningful explanation of this remark is offered by the great Kabbalist and Posek Hacham Ovadia Hedaya (Aleppo, Syria – Jerusalem, 1889-1969), in the introduction to his work Yaskil Abdi. He notes that in Halacha, something that is repeated three times creates a "Hazaka" – a condition that can presumed to be permanent. Once something occurs three times, it is assumed to be enduring. The Gemara applies this concept to Torah scholarship, as well, teaching us in Masechet Baba Mesia (85a), "Anyone who is a Torah scholar, and his son is a Torah scholar, and his grandson is a Torah scholar – then Torah will never cease from his offspring, forever." Three consecutive generations of Torah learning guarantee that Torah will remain in that family for eternity. The Gemara cites as the source for this concept a verse in the Book of Yeshayahu (59:21) in which G-declares, "And My words which I have placed in your mouth – they shall not leave from your mouth, from your offspring's mouth, or the mouth of your offspring's offspring, forever and ever." Once Torah scholarship is attained by three generations, it remains in place for all time. The Rabbi cited by the Gemara praises G-d for giving us a permanent Torah, a Torah which is everlasting. The number 3 is associated with Matan Torah to teach us that Torah has a "Hazaka" – it is eternal, and will always remain with us. Everything else comes and goes. Cultural fads and popular ideas and habits do not last. Eventually, sooner or later, they go out of style. Torah, however, is eternal. It is the one constant that has remained and will always remain throughout human history. The Rabbi cited by the Gemara thus praises Hashem for the great privilege that we have – to have been given an eternal Torah. On Shabuot, we celebrate and recommit ourselves to the belief of the Torah's eternal quality. We were chosen to receive this most precious commodity – a system of values and ideals that is everlasting. Only Torah has passed, and will always continue to pass, the test of time. This is what makes the Torah such a special and unique gift, and worthy of our ongoing, unconditional and enthusiastic commitment and devotion.

Stay updated: WhatsApp: https://chat.whatsapp.com/LAurH2Lw3y92gF31PhzN42We are an online and global Bet Midrash with international students, striving to know God by embracing the world through the lens of Torah.Web: www.TheHabura.comInstagram: @TheHaburaFacebook: The HaburaA project of the Senior Rabbi's Office (www.seniorrabbi.com), S&P Sephardi Community of the UK, Montefiore Endowment, and Dangoor Education.#torah #talmud #yeshiva #betmidrash #sephardi #sepharadi #sephardic #sefardi #sefardic #rambam Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Aya, yıldızlara, güneşlere 00: 58 En hayırlı zâdü zahire (azık) takvadır 03: 06 Hakiki muttakî Peygamber Efendimiz (S.A.V)' dir 04: 28 İttika edene Allah bir ferec, bir çıkış noktası ihsan edecektir 06: 37 Nebi'nin kendini kurtarması, başkalarını kurtarmasına bağlanmıştır 08: 15 İnsanların himmetine bir darbe vurdular, kolunu kanadını kırdılar 08: 46 İslam milletleri, İslam cemaatleri ardı arkası kesilmeyen bir çöküş, bir yıkılışla yıkıldı gittiler 09: 03 Allah'ın himayesinde yükselmeleri gerekli olan insanlar geridirler

Stay updated: WhatsApp: https://chat.whatsapp.com/LAurH2Lw3y92gF31PhzN42We are an online and global Bet Midrash with international students, striving to know God by embracing the world through the lens of Torah. Web: www.TheHabura.com Instagram: @TheHabura Facebook: The Habura A project of the Senior Rabbi's Office (www.seniorrabbi.com), S&P Sephardi Community of the UK, Montefiore Endowment, and Dangoor Education.#torah #talmud #yeshiva #betmidrash #sephardi #sepharadi #sephardic #sefardi #sefardic #rambam Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

I čeští dobrovolníci a dobrovolnice míří na Ukrajinu. Do míst, kde by mohli zahynout. Chtějí totiž okupované zemi dovézt pomoc. Na Ukrajinu s nimi vyrazil i reportér Jan Wirnitzer, který je hostem Filipa Titlbacha ve Studiu N. 

Aya, yıldızlara, güneşlere 00: 58 En hayırlı zâdü zahire (azık) takvadır 03: 06 Hakiki muttakî Peygamber Efendimiz (S.A.V)' dir 04: 28 İttika edene Allah bir ferec, bir çıkış noktası ihsan edecektir 06: 37 Nebi'nin kendini kurtarması, başkalarını kurtarmasına bağlanmıştır 08: 15 İnsanların himmetine bir darbe vurdular, kolunu kanadını kırdılar 08: 46 İslam milletleri, İslam cemaatleri ardı arkası kesilmeyen bir çöküş, bir yıkılışla yıkıldı gittiler 09: 03 Allah'ın himayesinde yükselmeleri gerekli olan insanlar geridirler

Tässä jaksossa Taakan studion ja sohvien mitat pannaan testiin, kun tilan ottaa haltuun reilut kaksi metriä hyperaktiivista turkulaista. Nebi on noussut parin viime vuoden aikana Suomen räpin kärkinimiin komeetan lailla, aseinaan omintakeinen TikTok-presenssi ja tarttuvat bängerit. Onko kaikki ollut vain tuuria, vai kenties jotain ihan muuta? Tsekkaa jakso ja saatat yllättyä - useampaan kertaan.

Bu video 06/03/2016 tarihinde yayınlanan “Off Bile Demediler, Off Bile Demeyeceğiz!..” isimli bamtelinden alınmıştır. Tamamı burada: https://www.herkul.org/bamteli/bamtel... Oğlu İbrahim daha küçücük yaşında vefat edince, Müşfik Nebi, gözyaşlarıyla yanaklarını ıslatmış ve etraftakilerin “Sen de mi ya Rasûlallah?” sualine muhatap olmuştur. Peygamber Efendimiz'in cevabı bizim için çok güzel bir ölçüdür: “Göz yaşarır, kalb hüzünlenir; buna rağmen, biz Rabbimizin razı olacağından başka bir söz söylemeyiz!” Bunu söyleyen Peygamber Efendimiz, kucağında son nefeslerini alıp veren biricik oğlunu öpüp koklamış, bağrına basmış ve “Ey İbrahim, gerçekten senin firkatinden dolayı mahzunuz.” deyip gözyaşı dökmüştür ama kaderi tenkit manasına gelecek ve isyan ifade edecek tek kelime söylememiştir. Yıkmaya çalıştılar, yıkamadılar; iki senedir bir tek taş düşüremediler; korkuyla tir tir titriyorlar, gökten başlarına bir meteor düşecek diye!.. *Bir de meseleye geriye dönerek bakmak lazım. Geriye dönerek baktığından dolayı Hazreti Pir, o çektiği mağduriyetler karşısında “elhamdülillah” diyor ve çektirenlere de hakkını helal ettiğini söylüyor. Çünkü onu hapsediyorlar; zindanlar, Medrese-yi Yusufiye'ye dönüyor. Bir yere sürüyorlar, gidiyor orayı gül bahçesi haline getiriyor. Başka bir yere sürüyorlar, orası bostan oluyor. Başka bir yere sürüyorlar, orası bağistan oluyor. Haristanlar gülistana, bostana, bağistana dönüyor. Meseleyi bu şekilde değerlendirdiğiniz zaman kahr ucundan lutfa uğradığınız mülahazasıyla “elhamdülillah” demelisiniz. Ama zalimlere gelince; zulmün gayretullaha dokunma limiti vardır. *Varsın zalimler Hizmet'i yıkmaya çalışsınlar. İki senedir yıkmaya çalıştılar, yıkamadılar, bir tek taş düşüremediler Allah'ın izni ve inayetiyle. Burkuntu yaşıyorlar, paranoya yaşıyorlar. Korkuyla tir tir titriyorlar, gökten başlarına bir meteor düşecek diye! “Acaba buna karşı bile nasıl seralar oluşturabiliriz?” diyorlar. Fakat Allah'ın kahrının, gazabının geliş keyfiyeti belli değildir. *Keşke Allah gözlerini açsa da o mesâvî yolunda yürümeseler. Keşke gerçek imanı duysalar, arkalarındaki sürülerle beraber, onlar da cadde-i Kübra-yı Kur'aniye'ye erseler, Allah hidayet etse, keşke onların gözlerini de Allah Cennet'e doğru açsa, Zât-ı ulûhiyetine doğru açsa, hak ve adalete doğru açsa!.. Keşke hak ve adalet adına haksızlık müesseseleriyle, adaleti çiğneyen müesseseleriyle, insanlara tasalluttan, tağallüpten, tahakkümden onları vazgeçirse!.. Keşke, keşke, keşke…

Bu video 06/03/2016 tarihinde yayınlanan “Off Bile Demediler, Off Bile Demeyeceğiz!..” isimli bamtelinden alınmıştır. Tamamı burada: https://www.herkul.org/bamteli/bamtel... “Ya Erhamerrahimîn! Sen hor ve hakir görülen biçarelerin Rabbisin; benim de Rabbimsin.. beni kime bırakıyorsun?!.” *Peygamber Efendimiz (aleyhi ekmelüttehâyâ) bilhassa Mekke döneminde çok büyük musîbetlerle karşı karşıya kalmıştır; kavmi tarafından yalanlanmış, işkencelere maruz bırakılmış, ölümle tehdit edilmiş ve hatta kendisine komplolar kurulmuştur. Diğer taraftan, kendisinin, ailesinin güzîde fertlerinin ve Ashâb-ı Kirâm'ın esaretten işkenceye, hastalıktan ölüme kadar pek çok imtihanına şahit olmuştur. Fakat Rehber-i Ekmel Efendimiz, hiçbir zaman kaderi tenkit manasına gelebilecek bir şikâyette bulunmamış; belki çok incindiği anlarda Mevlâ-yı Müteâl'e halini arz ederek O'nun rahmetine sığınmıştır. Ezcümle; bir ümitle gittiği Tâif'ten taşlanarak kovulunca, o müsamahasız atmosferden sıyrılıp bir ağacın altına iltica eder etmez, vücudundan akan kana, yarılan başına ve yaralanan ayaklarına aldırmadan Cenâb-ı Hakk'a el açarak söylediği sözler hem pek hazîn hem de kulluk âdâbı adına çok ibretâmizdir: اَللّٰهُمَّ إلَيْكَ أَشْكُو ضَعْفَ قُوَّتِي وَهَوَانِي عَلَى النَّاسِ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ أَنْتَ رَبُّ الْمُسْتَضْعَفِينَ وَأَنْتَ رَبِّي إلَى مَنْ تَكِلُنِي؟ إلَى بَعِيدٍ يَتَجَهَّمُنِي أَمْ إلَى عَدُوٍّ مَلَّكْتَهُ أَمْرِي. إِنْ لَمْ يَكُنْ بِكَ غَضَبٌ عَلَيَّ فَلاَ أُبَالِي، وَلَكِنْ عَافِيَتُكَ هِيَ أَوْسَعُ لِي. أَعُوذُ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِي أَشْرَقَتْ لَهُ الظُّلُمَاتُ وَصَلَحَ عَلَيْهِ أَمْرُ الدُّنْيَا وَاْلآخِرَةِ مِنْ أَنْ تُنْـزِلَ بِي غَضَبَكَ أَوْ يُحِلَّ عَلَيَّ سَخَطُكَ. لَكَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى وَلاَ حَوْلَ وَلاَ قُوَّةَ إِلاَّ بِكَ “Allahım, güçsüzlüğümü, zaafımı ve insanlar nazarında hakir görülmemi Sana şikâyet ediyorum. Ya Erhamerrahimîn! Sen hor ve hakir görülen biçarelerin Rabbisin; benim de Rabbimsin.. beni kime bırakıyorsun?!. Kötü sözlü, kötü yüzlü, uzak kimselere mi; yoksa, işime müdahil düşmana mı? Eğer bana karşı gazabın yoksa, Sen benden razıysan, çektiğim belâ ve mihnetlere hiç aldırmam. Üzerime çöken bu musîbet ve eziyet, şayet Senin gazabından ileri gelmiyorsa, buna gönülden tahammül ederim. Ancak afiyetin arzu edilecek şekilde daha ferah-feza ve daha geniştir. İlâhî, gazabına giriftâr yahut hoşnutsuzluğuna düçâr olmaktan, Senin o zulmetleri parıl parıl parlatan dünya ve ahiret işlerinin medâr-ı salâhı Nûr-u Vechine sığınırım; Sen razı olasıya kadar affını muntazırım! İlâhî, bütün havl ve kuvvet sadece Sen'dedir.” *Hâşâ, biz Nebiler Serveri'nin kendi muhasebesini yaparken dile getirdiği bu ifadeleri lazımî manasıyla ele alamayız; bir yönüyle, O'nun kendi hakkındaki sözlerini zikrederken dahi su-i edepte bulunmuş sayılırız. Fakat O'nun tevazu, mahviyet ve kulluk edebine riayet gibi hasletlerini hesaba katarak meseleye baktığımızda, nefsini yerden yere vurduğunu, meseleyi -hâşâ ve kellâ- kendi yetersizliğine bağladığını ve Cenâb-ı Hakk'ın inayetine, vekâletine, kilâetine sığındığını görürüz. *Rasûl-ü Ekrem Efendimiz, Tâif dönüşü o hazin münacatı karşısında Hazreti Cebrail'in gelip “Ya Muhammed (sallallâhu aleyhi ve sellem), istersen dağlar meleği şu dağı Taiflilerin başına geçirsin!” demesi karşısında adeta tir tir titremiş; “Hayır! Bu insanların neslinden yüz yıl sonra bile bir mü'min gelecekse, böyle bir şeyin olmasını istemem!” diye inlemişti. *Şimdi, Nebi bu işte!.. Sizin rehberiniz, pîşuvânız, pişdârınız bu!.. Arkasından gittiğiniz Zât bu!.. Dünyayı nura gark eden zat bu!.. Cennet'e giden yolları açan bu, Allah'ı tanıtan Zât bu!.. O'nun mülahazası buysa şayet, size, bize düşen vazife de o yolda sabit kadem olmaktır.