Podcasts about yoklu

Bu bölümde, bizi nelerin güldürdüğünü keşfe çıkıyoruz. İnternetin komediye etkisinden küfürün komiklikteki rolüne, yerli ve yabancı komedilerin karşılaştırılmasından günlük hayattaki mizaha kadar geniş bir yelpazede sohbet ediyoruz. Komediye dair düşündüren, eğlendiren ve bazen de şaşırtan tespitler yapıyoruz! Interactive Transcript and Vocab Helper Support Easy Turkish and get interactive transcripts and live vocabulary for all our episodes: easyturkish.fm/membership Transcript Intro Emin: [0:26] Herkese merhaba. Easy Turkish Podcast'in yeni bölümüne hepiniz hoş geldiniz. Ben Emin. Bugünkü bölümümüzde Berkin'le beraberiz. Nasılsın Berkin? Berkin: [0:35] İyiyim Emin. Teşekkür ediyorum. Bir tık yorgunum. Sen nasılsın? Emin: [0:39] Ben de iyiyim. Yorgunluğunu tahmin edebiliyorum. Uzun bir süredir yoktun. Berkin: [0:43] Aynen. Emin: [0:44] Ne yaptın? Nerelerdeydin? Berkin: [0:45] Yokluğumu seyirciler çok hissetmiş midir sence? Emin: [0:48] Seyircilere çok çaktırmadık bence. Berkin: [0:50] Değil mi? Belki bir, iki podcast eksiktir böyle. Arada mesafe vardır. Onun dışında çok hissettiklerini düşünmüyorum. Yurt dışındaydım. Avrupa'daydım. Birkaç farklı ülkede yaklaşık otuz gündür... Benim için ilk kez bu kadar uzun bir yurt dışı seyahat serüvenim oldu. O yüzden biraz yorgunum. Emin: [1:09] Evet gerçekten uzun bir süre. Berkin: [1:10] Evet. Ya böyle çok tabii sürekli geze geze, yorucu bir 'gezgin' minvalinde bir şeyim olmadı ama... İnsan yattığı yeri özlüyor yani. İşin özü o bence. Emin: [1:23] Evet gerçekten öyle. Yani senin bundaki tecrüben neydi? Ülkenin gündemi de malum birazcık hızlı bir şekilde değişiyor. Berkin: [1:31] Ya tabii. Orada açıkçası Türkiye gündemini çok fazla takip etmedim. Yani o biraz bence akıl sağlığı sağladı bana. Biraz kafa sağlığımı toparlamış olabilir. Gelir gelmez ama bakıyorum yine bir sürü... Bir şeyler değişiyor. Olaylar oluyor vesaire... Kimi üzücü, kimi hoş. Yani ama bunda bir yabancılık çekmedim mesela. Emin: [1:54] O kadar uzun süre gitmedin. Berkin: [1:56] Aynen. Bir ay etkilememiş beni çok fazla. Support Easy Turkish and get interactive transcripts and live vocabulary for all our episodes: easyturkish.fm/membership

Konuğumuz Dr. Edip Gürol ile bilincin yokluğu üzerine konuşuyoruz. 

Diploma onaylı psikolog ve diyetisyenlerle internetin olduğu her yerden online görüşme yapabileceğiniz ⁠Eczacıbaşı Evital⁠ 'le şimdi tanışın. * Görüşmelerinizi %25 indirimle planlamak için ⁠OSB25 ⁠kodunu kullanabilirsiniz. Evital'i indirmek için: ⁠Tıklayın⁠ * Instagram: @ortamlardasatilacakbilgi Twitter: @OrtamlardaB * Reklam ve İş birlikleri için: ⁠⁠⁠⁠⁠ortamlardasatilacakbilgi@gmail.com⁠⁠⁠⁠⁠ Farkındalık Defteri:⁠⁠⁠ https://www.podcastbpt.com/ortamlarda-satilacak-bilgi⁠⁠ * Bu bölüm "⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Evital⁠" hakkında reklam içerir

Geçen hafta sosyal medyada vaka-i adiyeden sayılan linçlerden birine konu oldum. Ben malumunuz gündemdeki hararetli ve kapağı açıldığında başka herhangi bir konuyu konuşmayı imkânsız hale getiren meselelere girmemeyi, insanın ve hayatın kendimce ‘gerçek' meseleleriyle ilgili yazmayı tercih ediyorum. Bu sebeple pek sık karşılaşmıyorum böyle linç hadiseleriyle. Kimi arkadaşlarımız içinse rutine dönüşmüş bir şey bu. İşin şahsımla ilgili kısmının üstünde durmanın pek gereği yok aslında. Sosyal medya birçok insan için ‘adam asmaca' oynanan yangına açık bir yer nihayetinde, insanın hak vermediği bir kişiye her türlü hakareti yapabildiği, insani frenlerin boşa alındığı bir mecra… Ancak yaşadığım bu tecrübenin toplumsal hayatımız açısından açığa çıkardığı bazı gerçekler var ki, meselenin o kısmı gerçekten dehşet verici… Sadede geleyim… Linçe konu olan yazı bu köşede geçen perşembe günü yayınlanan ‘Şükrün Varlığı ve Yokluğu' başlıklı yazı… Yazının ana konusu şükür kavramı ve ona değişken bakış açılarımız… Yazı boyunca farklı toplumsal şartlar altında hayatını sürdüren bireylerin şükretme konusundaki değişken algı ve kabullerinden söz etmeyi deniyorum. İnsanların ‘temel ihtiyaç' kavramına bakış açılarının ne kadar değişebildiğine ve dolayısıyla neye şükredecekleri konusunun da bu bakış açılarına göre nasıl farklı muhtevalar kazanabildiğine dair örnekler veriyorum. Kimi insanlar için ekmeğin, suyun, ilacın temel ihtiyaç olduğunu, bunları bulduğunda bu insanların bütün kalbiyle şükre yöneldiğini ifade ediyorum. Güncel örnek olarak da Gazze'deki cefakâr insanları örnek veriyorum. Afrika'nın bir yerinde yaşayan yoksul insanların durumu da, deprem sonrasındaki mahrumiyet günlerinde depremzede kardeşlerimizin yaşadıkları da örnek gösterilebilir ama ben en güncel örneği seçiyorum. Bizim toplumumuzda da ağır şartlar altında, gerçekten bıçağın kemiğe dayandığı yerde yaşayan insanlar bulunduğunun altını özellikle çiziyorum. Ancak bir de belli bir standarda erişen ve daha fazlasını isteyen kesimler olduğunu, onların şükretmek için çıtayı daha yükseğe koyduklarından söz ediyorum.

Çok yakınımızdaki bir şehirde, Gazze'de temel ihtiyaç dendiğinde ekmek, su, ilaç gibi olmadığında hayatın idame ettirilemediği şeyler anlaşılıyor. Gazzeli kardeşlerimiz içecek su, yiyecek aş, yarasını saracak bir doktor bulabildiğinde kendini her şeye sahipmiş gibi hissediyor. Bizim herhangi bir ek gayret göstermeden sahip olabildiğimiz nimetler bunlar. Herhalde bu kadar kolaylıkla sahip olabildiğimiz için olacak, ekseriyetimizin aklına bu nimetlere şükretmek gelmiyor. Yokluğu yaşayanlarsa bir parça kuru ekmek için bile gönül dolusu şükrediyor. Görüyoruz işte, zalimlerin saldırılarında bir kolunu kaybetmiş gazi, diğer kolunu kaldırıp geriye kalan kolu için şükrünü ifade ediyor. Kulluk imtihanında sorular farklı yerlerden geliyor; kimine varlıktan sual ediliyor, kimine yokluktan. Yokluğu, yoksunluğu yaşayanlar, ellerinde kalan en ufak şey için bile hallerine şükrediyor, görünen o. Temel hayati ihtiyaçlarını rahatlıkla giderebilenler içinse bu temel seviye şükre layık bulunmuyor pek. Ekmeğe, suya, ilaca, barınağa, güvenliğe ve başka temel ihtiyaçlarına kolayca sahip olanların şükür kavramını hatırlamaları için bundan fazlası gerekiyor çoğu zaman. Hayatı idame ettirmemiz için olmazsa olmaz olan bu nimetlerin bize bu kadar kolay bağışlanıyor olması şükrü icap ettiren bir şey olarak görülmüyor. Sokak röportajlarında sık sık “Ben neyime şükredeyim…” ile başlayan yakınma cümleleriyle konuşan insanlarımıza rastlıyoruz.

Birisinin kulakları duymuyor. Şaşkın şaşkın bakıyor işitemediği konuşmaların ardından. Ötekinin ayakları felçli. Torunları duyanı duymayanla karıştırıyor. Duymazlığa gelmek oyununu bozmak için. Ablasının, “Ben artık işitemiyorum,” diye kulağına doğru bağırmasına sessizce, “İşitecek ne kaldı ki?” diyor. Abla, kardeşinin duymadığı sözleri yerine onun yatağa bağlanışına dertlenerek, “O daha küçük. Benden on yaş küçük. Sekseninde ha var ha yok,” diyor. Demek ölüm kimselere yakışmıyor. Sekseninde bile küçük olabiliyor insan. Gözleri evin ahşap kirişlerine takılıyor. İsten kararmış kara kirişlerine. “Aha bunları kadınlar getirmiş dağdan. Her birini bir kadın. Şimdiki on kadın kaldıramaz yerinden. Şimdinin kadınları kadın mı?” Torunları kahkahalarla cevap veriyor. “Doğru, şimdinin kadınları kadın değil. Erkekleri de erkek değil. Zaten insanlık öleli çok oluyor. Devir yaratık devri. Bizler yaratığız. Uzaydan geldik. Hööö.” Bir cevap gelsin diye sormadığı sorusu böyle sulu sepken cevaplanınca, eliyle havada umutsuz bir daire çiziyor. Gözü dalıyor. Fındık bahçelerinden aşağılara doğru, ta denize kadar bir şey akıp gidiyor gözlerinden. Torunlar şimdi başka âleme doğru bakmakta olan yaşlı kadına karşı sebebini bilemedikleri bir ürperme geçiriyorlar. Korkutucu geliyor yaşlılık. Belki babalarının annelerinin dualarından. “Herkesten geriye kalmak.” Her neyse herkesten geriye kalmak?.. Korkuyorlar. Hayatın yarışa benzeyen çehresi gibi ölüm. Oysa bazen kızıyor büyükler, “Ne vardı erkenden terk-i diyar edecek,” diye. Sonra, “Vakti gelen gider,” diyorlardı. “Allah sıralı ölüm nasip etsin,” diyorlardı. Sıra... Sırası gelen gider. Seksen yaşındaki küçük kardeş, ablasının bakışlarında sanki maziyi seyrediyor. “Aç kaldık. Açık kaldık. Başımızın üstünde bir dam olmadı. Velakin bir gün kırmadık birbirimizi. Malın ardına düşmedik. Yokluğumuzu bölüştük. Olaydı paramız pulumuz, onu da bölüşürdük.” Biri hariç ötekiler kahkahalarla gülüyorken geveze olanı şamata şenlik bağıra bağıra itiraz ediyor: “En kolay bölüşülen yokluktur. Olaydı fındık bahçeleriniz, çaylıklarınız... Bakalım neyi ne kadar paylaşırdınız?” İki takıma ayrılıveriyor torunlar. “Yok benim ninem diye söylemiyorum, bizimki cömerttir. Sizin ninenizin hakkını elden geldiğince verirdi. Ama tam vereceği sıra Hakkı sizlere ömür. Meğer Hakkı ölmemiş mi?” Sarışın oğlanın Hakkı'yı öldürme esprisinin altında kalmayan yeşil gözlü kız, “Yok şimdi bu olmadı. Hakkı öldü diye hak vermemek olmaz. Bizim ninemiz sizin ninenizden daha cömerttir. Mesela olaydı mal mülk, fındık, çay; bir bir paylaşırdı hepsini. Bütün malı ortaya koyar, seninki benim, benimki de benim diye...” Uzunca bir süre kahkahaların ardı arkası kesilmiyor. Karşılıklı havan ateşine mevzilenmiş gibi sırayla ihtiyarların hak bilirlikleriyle ilgili espri patlatıyorlar.

Yokluğunda çok kitap okudum ama ara veriyorum birer dürüm söyledim iki de ayraç!

Abdurrahman Arslan, AK Parti'nin, başka partilere yeni politik kültür bağlamında kullanabilecekleri hemen hemen hiçbir siyasi boşluk bırakmayışını şöyle ifade ediyor: “Yeni politik kültür AK Parti'yi icap ettirmiyor. AK Parti yeni politik kültürün çatlattığı zihinlerin politik temsilcisidir. Bu nedenle AK Parti, sadece Müslümanların bir kısmının değil, solcuların da, demokratların da, sosyal demokratların da, Marksistlerin de kırılgan hale gelmiş zihinlerinin politik ifadesidir. Çünkü bu bütün zihinsel kırılmanın, politik arenadaki temsilcisine baktığımızda AK Parti'nin dışında herhangi bir parti göremiyoruz. Niçin derseniz, bu kırılganlıkla birlikte bizim bildiğimiz anlamda sınıf temelli bir politika ya da sınıfsal ilişkiler ortadan kalkıyor. Türkiye'de sağcılık ve solculuk AK Parti ekseninde yeniden tanımlanacaktır. Sağcılığı da solculuğu da tanımlayan klasik ölçüler bu kırılmayla birlikte, daha doğrusu bu yeni politik kültürün getirdiği ilkeler, idealler bağlamında anlamsızlaşmıştır. Türkiye siyasetinin AK Parti ekseninde yeniden kendisini tanımlaması söz konusu olmak durumundadır.” Biz “Siyasette seçmen kartları yeniden karılıyor” başlıklı yazımızda (30 Mayıs 2023) “din” anlamını da ihtiva eden milliyet / milliyetçilik kelimesinden hareketle, özellikle Müslümanlar için kendilerini ayrıca milliyetçi olarak tanımlamalarının malumun ilamı olacağını belirterek, Yedili Masa'nın terörist, faşist, batıcı ve sağcı partileri ve Yedili Masa'nınkiyle aynı mahiyette olmamakla birlikte Cumhur İttifakı'nın HÜDAPAR, DSP ve Sinan Oğan tarzı milliyetçilikleri ana yapılarına nasıl dahil ettiklerinin ve bu milliyetçiliklerin ihtiva ediyor göründüğü mana ve misyon farklılıklarının sorulması ve sorgulanması gerektiğini söylemiştik.

Seni, anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, halden bilmeze, Kahpe yalana. ~ •Dinlemek isteğiniz şiirleri yorum kısmına yazarsanız, sizler için yorumlayabilirim. Yeni şiirlerden haberdar olmak için; https://bit.ly/2IObl6a tıklayarak abone olabilirsiniz. ~ Seni, anlatabilmek seni. İyi çocuklara, kahramanlara. Seni anlatabilmek seni, Namussuza, haldan bilmez, Kahpe yalana. Ard-arda kaç zemheri, Kurt uyur, kuş uyur, zindan uyurdu. Dışarda gürül-gürül akan bir dünya... Bir ben uyumadım, Kaç leylim bahar, Hasretinden prangalar eskittim. Saçlarına kan gülleri takayım, Bir o yana Bir bu yana... Seni bağırabilsem seni, Dipsiz kuyulara, Akan yıldıza, Bir kibrit çöpüne varana, Okyanusun en ıssız dalgasına Düşmüş bir kibrit çöpüne. Yitirmiş tılsımını ilk sevmelerin, Yitirmiş öpücükleri, Payı yok, apansız inen akşamdan, Bir kadeh, bir cigara, dalıp gidene, Seni anlatabilsem seni... Yokluğun, Cehennemin öbür adıdır Üşüyorum, kapama gözlerini... Şiir: Ahmed Arif Müzik: https://youtu.be/ugAD8OsrMn4 ~ Tüm Videolar: https://bit.ly/2EyYErA Abone Olmayı Unutmayınız: https://bit.ly/2IObl6a ~ Sosyal Medya Hesaplarım: https://facebook.com/muhammetkalemm https://instagram.com/MuhammetKalemm https://twitter.com/MuhammetKalemm #AhmedArif #HasretindenPrangalarEskittim #Şiir

Sağlık Olsun'da Kübra Kırımlı'nın konuğu Tüm Eczacı İşverenler Sendikası (TEİS) Genel Başkanı Nurten Saydan. Saydan, ilaç yokluğunun neden son bulmadığı, eczacıların sorunlarının neler olduğu, Sağlık Bakanlığının açıklamalarına dair eczacıların ne dediği ve eczacıların taleplerinin neler olduğuna dair Kübra Kırımlı'nın sorularını yanıtladı. Sağlık Olsun her cuma Evrensel'de.

Medn / medenîlik ve deyn / dünya kelimeleri ile türevlerinin din kelimesinde mündemiç olduğunu bu nedenle, geçmiş zaman sözlüklerimizde bunlardan birinden söz edilirken diğerine a priori olarak göndermede bulunulduğunu ifade ederek, medeniyetçiliğin bir ahir zaman ideolojisi olarak zuhurunun izlerini yine sözlüklerden sürme gayretindeyken yolumuzu el-Attas'ın zorunlu bir patika olarak gördüğümüz bir yorumuna uğratmıştık. El-Attas, önceki yazımızda bir kısmını alıntıladığımız o yorumunu şöyle tamamlıyordu: “Dâne kelimesinde mündemiç olan olan zıt anlamlar dahil saydığımız tüm anlamlar, ancak müdûn ya da medâin'le ifade edilen kasaba ve şehirlerde, ticari hayatın varlığını gerektiren örgütlü toplumlarda uygulanabilir imkanlardır. Kasaba veya şehrin bir hâkimi, yöneticisi ya da valisi; yani deyyân'ı vardır. Böylelikle, burada daha şimdiden sadece dâne fiilinin çeşitli kullanımlarında, zihnimizde medeni hayata; yani kanun ve nizama, adelet ve otoriteye sahip toplumsal hayata dair bir tablonun ortaya çıktığını görüyoruz. Bu da en azından kavramsal olarak başka bir fiil olan meddene ile ilişkili olup şu anlama gelmektedir:

22 Mart 2019 ... Bugün annemi kaybedeli 3 yıl oldu. Yokluğuna alışılır denir ama ben gittiğine bile inanamıyorum. Gülten Avar çok özel bir ruhtu. Her yaştan birçok kişi buna tanık oldu. Beni tanıyanlar bilir, aileme, dostlara ve tanıdıklara günce tutmalarını, hatırat yazmalarını söylerim. Anneme de yıllarca anılarını yazması için ısrar etmiştim. Bir gün çekmecesinden bir defter çıkarttı. Yazmıştı… Öylesine duru bir anlatımdı ki başlayınca bırakamadım. 1930 doğumluydu, bir cumhuriyet kadınıydı. Zor yılların tanığıydı. Umarım her birimiz ailesinden anılar biriktirir ve cumhuriyetin ilk yıllarından bu yana sıradan insanların yaşadıklarını kayda geçirirler. Bu cefakâr, fedakâr insanlara olan borcumuzu ancak anılarını canlı tutarak ödeyebilir, ruhlarını şad ederiz. Nur içinde yatsınlar. Yaşam öyküsünü yazdığı defterden bir bölümü okudum sizlere... İyi seyirler... Youtube'dan izleyin: https://youtu.be/Gp6L84HE33c

Baba yaralarından, baba yaralarını nasıl anlayabileceğimizden bahsediyorum. Kendine ebeveynlik çok kritik bir öneme sahip bu noktada. Keyifli dinlemeler! -bölümün ilhamını oluşturan video: https://www.instagram.com/p/CaEUnYyoT5L -doğan cüceloğlu'nun bölümde bahsettiğim videosu: https://youtu.be/8U2SuuhdFDM

Yokluk üzerine nefis üzerine Rabbim kalemi yarattı. Kaleme yaz dedi. Rabbimin hikmetiyle her şeyi kalem bildi ve her şeyi yazdı. Bu yazdıkları tamamı bir vücut oldu. Yazdıklarının içinde atomlardan, zerrelerden, galaksilerden, cennetten, cehennemden tüm her şeyi var idi. Bu yarattıkları bir suret oldu, bir beden oldu. Bu yarattıklarını bu yazdıklarını Rabbim, Rabbimin ilmindendir. Rabbim yazılanların içerisinde yaratılanlar, Rabbimi görmediler, bilmiyorlardı. Bilmedikleri görmedikleri için anlayamadıkları için bir boşluğa düştüler. Bu bir bedendi bütün, Rabbim hariç Rabbimin yarattıkları bütün her şey bir aradaydı bir vücuttu. Yokluğa düştüler anlayamadılar. Anladıklarını kavrayamadılar. Buna yokluk denir. #synergykendiyas #yokluk #nefis #kalem #vücut #ilim #cennet #atom #melek #şeytan #spiritualtherapy Facebook: https://www.facebook.com/SynergyKendiyas İnstagram: https://instagram.com/synergykendiyas Youtube: https://www.youtube.com/channel/UC_xe-4OhrGjeQkX9dWA96fQ TikToc: https://www.tiktok.com/@synergykendys Yaay: https://yaay.com.tr/SynergyKendiyas Twitter: https://twitter.com/SynergyKendiyas?t=rF3t1yDh7eLgUg_Djh5khQ&s=09

Ja Morant yokluğunda Memphis | Houston ve Chicago performansları | Çaylak sınıfı

Yokluğa ve unutulmaya giden bir yol mu, yoksa acı da verse size varlığınızı hatırlatacak bir ceza mı? “Allah beni yaratmadan önce niye bana sormadı?” veya “Allah bana bu yolun nasıl tehlikelerle dolu olduğunu söyleseydi de ben karar verseydim dünyaya gelip gelmeyeceğime” gibi sorular niçin kendi içinde tutarsız? Bir insan, iradesini hangi istikamette kullanabilir/kullanmalı? Başarılı ve mutlu kalabilen insanların kendilerine sorduğu kritik soru ne?

Veeee Tatminsiz İkili tatminsizlikleri ile geri döndü! Yokluğumuzda ilişkilerimizde neler oldu?, Hayatlarımızda yeni dramalar yaşandı mı? diye soruyorsanız hemen play tuşuna basınız!

İktidar kaybederken muhalefetin kazanmaması, siyasal rekabetin yokluğunu gösteriyor -Prof Doğu Ergil by Ahval

Herkes İçin Ekonomi‘nin bu bölümünde Dr. Murat Kubilay, dış finansman kanallarının yeniden daralması ve 128 milyar doların heba edilmesi sonucu turizmden kazanılacak dövizin öneminin arttığını ve diğer ülkelerin seyahat izni vermesi için tam kapanmanın başladığını anlatıyor.

Şişman Yanko'nun Dükkanı 11. Bölümüyle yayında! Galatasaray yine mağlup; Hatayspor-Galatasaray: 3-0 Takım içi kaos artarak devam ediyor Fatih hoca kaosa ayak uyduruyor Gedson neden stoper oynadı? Belhanda'nın yokluğu belli oluyor Program Detayı Galatasaray konuk olduğu Hatayspor'a 3-0 mağlup oldu. Cezalı ve milli maç arasında Covid-19'a yakalanan oyuncuların yokluğunda çok eksik bir kadroyla çıkan Galatasaray, Gedson'un stoperde, Şener'in sağ bekte oynadığı maçta kötü bir performans sergiledi. Fatih Terim'in kulüp içindeki kaostan olumsuz etkilendiği, takımın mental yapısının çökmüş olduğu, saha içinde futbolcuların varlık gösteremediği, Belhanda'nın yokluğunun hissedildiği bir Galatasaray'ı konuştuk. Gelecek hafta oynanacak Karagümrük maçından beklentileri değerlendirdik. Hepsi ve daha fazlası Şişman Yanko'nun Dükkanı'nın yeni bölümünde. Konuşmacılar: Tolga Oytun, Ekin Kement

3:34 Hawks Çıkışta 12:08 Chicago Bulls 26:45 Charlotte Hornets 41:10 Dallas Mavericks 47:50 Portland Trail Blazers 56:43 Flaş! Oladipo Takası Yakın 1:00:20 Lakers'da Sakatlıklar 1:11:27 Clippers'ın Şampiyonluk Şansı 1:33:18 Raptors'ın Cenazesi Kalkıyor Mu? 1:43:54 Tarihin En İyi Savunmacısı Draymond Green --- Support this podcast: https://anchor.fm/picknpod/support

Şişman Yanko'nun Dükkanı 10. bölüm yayında! Rize'den Galatasaray'a yine çelme Sistem tutmadı Belhanda'nın yokluğu hissedildi Fatih Terim – Yönetim savaşının sonu ne olacak?  Program Detayı Galatasaray konuk ettiği Çaykur Rizespor'a 4-3 mağlup oldu. 4-4-2 sistemini oynamaya çalışırken Galatasaray'ın nasıl başarısız olduğunu, Emre Akbaba'nın şık golü haricinde orta sahada pek varlık gösterememesini, Belhanda'nın yokluğunun oldukça fazla hissedilmesini konuştuk. Fatih Terim'in Belhanda'nın gönderilmesi ile ilgili bir şey yapmamasını, şampiyonluk yarışından kopmak üzere olduğumuzu, yönetimle yaşanan sıkıntıların Fatih Terim'de yarattığı etkileri değerlendirdik.  Hepsi ve daha fazlası Şişman Yanko'nun Dükkanı'nın yeni bölümünde. Program İçeriği: Galatasaray'ın Haftalık Maçları Konuşmacılar: Tolga Oytun, Ozan Güzel, Ekin Kement

"17. Mektup - Ümit Yaşar Oğuzcan - Sahibini Arayan Mektuplar" Seslendiren: Yusuf Can Gökkaya Müzik: @can_atilla_official - Hamamda İlk Gözyaşları (Akustik Cover) Soruyorum, susuyorsun. Ben sükutun bu kadar anlamlı olduğunu bilmezdim. Bütün sorularımın cevabını bir bakışla veriyorsun, kah bir gülüşle. Zaman zaman gözlerinin içinde eriyip kaybolduğumu hissediyorum. Yanımda olmadığın günler, geleceğin güne hazırlıyor beni... Yokluğuna böyle dayanabiliyorum... Karanlıklar içinde her dakika gözlerinin aydınlık bakışlarıyla doluyor içim. Aradığım her şey orada. Cevapsız kalmış bütün soruları gün ışığına çıkarıyor gözlerin... Bekliyorum, geliyorsun. İşte diyorum yaşamak bu. Sevmek, seni sevmekten başka bir şey değil. Hiç kimseyi bu kadar özlemle beklemedim. Bu kadar inanmadım hiç kimsenin geleceğine. Onun için bir gün gelmeyeceğinin korkusu kahrediyor beni... Geleceğin mutlu ana yaklaşan her dakika yaşamaktan güzel, geçen her dakika ölümden acı... Fakat gelişin her şeyi unutturuyor. Sıkıntılı öğle sonları günün en yaşanmaya değer saatleri oluyor sen gelince. Kızgın bir güneş altında bana karlı dağ yamaçlarının serinliğini getiriyor ellerin... İstiyorum veriyorsun. Verdiklerin bir bakıma iflası oluyor saadet anlayışımın. Böylesine büyük hazların hayal bile edilemediği bir dünya üzerinde özlenecek başka saadetin kalmadığını düşünüyorum... O zaman her şey siliniyor gözlerimden. Sensiz bir yarının değersizliğini, çekilmezliğini daha iyi anlıyorum... Huzur seninle kayboluyor, bütün sevinçler seninle gidiyor, sensiz bir kanlı gömlek gibi giyiyorum üzerime yaşamayı... Çaresizlik hiç bir zaman sen yanımda olduğun anlardaki kadar kötü ve merhametsiz olmuyor. Yine de her öpüşümde bana ilahlara has bir güç, bir büyük huzur veriyor dudakların... Ağlıyorum. Gidiyorsun. Ama sen gözyaşlarımı görmüyorsun ki! Ayrıldığımız yerde başlıyor yıkıntım. Kalabalık bir caddede, vapur iskelesinde ya da bir kapı önünde; nerede olursa olsun ayrılığın bir tokat gibi iniyor yüzüme... Kocaman, sivri bıçaklar gibi delik deşik ediyor vücudumu. Her yer kan oluyor. Artık dayanamıyorum, artık dayanamıyorum... Ağlamak bile kar etmiyor... Ben bu acılara, ben bu sürekli ölümlere önceden razı oldum. Şikayete hakkım yok, biliyorum. İsyan etmem faydasız. Kendi kaderinin çizdiği yolda yürüyor ayakların... Yazıyorum, okuyorsun. Kimbilir ne dayanılmaz acılar içindesin sende... Nasıl her yerini, orada bir sigara söndürülmüşcesine yakan özlemler içindesin. " Mümkün olsa hep yanında kalırdım. " diyorsun. " Hiç senden ayrılmazdım, hep senin olurdum... " diyorsun. İşte onun için sana hiç kızamıyorum ya! Bütün isyanım çaresizliklere, bu kahpe imkansızlıklara... Bu mesafelere. Bu zamana ve bu bizi çepçevre kuşatan insanlara, onların pis kurallarına, beş para etmez inançlarına... O demir parmaklıklara, ağır kapılara, kalın zincirlere, o merhametsiz, çirkin gardiyanlara rağmen seni seviyorum. Anlatamıyorum...

Bu bölümde Efecan Yavaşgel ve Togan Karataş Anadolu Efes'in Zalgiris galibiyeti ile Fenerbahçe Beko'nun Valencia mağlubiyetini değerlendirdi. Ekip ayrıca odak takım olarak Bayern Münih'i analiz etti. Program içeriği: Başlangıç - 20. dk: Anadolu Efes 20. dk. - 38. dk: Fenerbahçe Beko 38. dk. - Son: Bayern Münih

Bakıp cemali yare çağırırım dost dost Dil oldu pare pare Çağırırım dost dost Aşkın ile dolmuşum zühdümü yanılmışım Mest-i müdam olmuşum çağırırım dost dost Mescid-i meyhanede Hanede viranede Kabe de put hanede,Çağırırım dost dost Sular gibi çağ çağ,dolaşırım dağ,dağ Hayran bana sayru sağ,çağırırım dost dost Dünya gamından geçip Yokluğa kanat açıp Aşk ile daim uçup,Çağırırım dost dost Hep görünen dost yüzü,Andan ayırmam yüzü Gitmez dilimden sözü,Çağırırım dost dost Geldim o dost ilinden,koka koka gülünden Niyazinin dilinden,çağırırım dost dost Ne yerdeyim ne gökte,ne mürdeyim ne zinde Her yerde her zamanda,Çağırırım dost dost Niyazi MISRİ --- Send in a voice message: https://anchor.fm/baglum-dergah/message

Host: Cansu Çamlıbel | Konuk: Murat YetkinÖzgür Sohbetler'in on dördüncü bölümünde Cansu Çamlıbel, Radikal ve Hürriyet gazetelerinde çalışmış, bir dönem Hürriyet Daily News gazetesinin genel yayın yönetmenliği yapmış, ve şu anda Yetkin Report adlı haber sitesini yürüten gazeteci Murat Yetkin’i ağırladı. Yetkin, zehirlenmiş bir medya ortamında bağımsız kalmanın lüks şartlarını ve temel prensipleri anlattı.Çalışkanlığın ve temel gazetecilik prensiplerine sadık kalmanın önemini vurgulayan Yetkin, 2005-2006 yıllarında Genel Kurmay tarafından hazırlanan bazı basın mensuplarını fişleme listelerinin ortaya çıktığını anlattı. “Burada askerden yana ve askere karşı listeleri oluşturulmuş. Bunların yanı sıra, bir de Ara Kategori diye bir bölüm var, ve o bölümde bir kişi var o da benim. Karşısındaki açıklamada da; ‘Hırslı ve başarılıdır. Dikkatle yaklaşılması lazımdır,’ deniyor. Bu benim için meslek hayatımdaki en büyük madalyadır.”Sohbette değinilen konu başlıklarından bazıları şöyle:Yetkin Report’un çıkışı ve öyküsüBağımsız mecraların ve basında bireysel çabaların geleceğiAlternatif medyanın haber merkezlerine dönüşecek destekten yoksunluğuHaber kaynaklarına erişimin zorluğu ve önemiKaliteli ve doğru gazeteciliğin prensipleri ve kırmızı çizgileriAB uyum reformları gereğince özgürleştirilmesi gereken pek çok alanın daraltılması

Necdet İçel - HİZMET REHBERİ DERSLERİ (16.DERS) ''VARLIĞINDA YOKLUK, YOKLUĞUNDA VARLIĞI VARDIR'' by Bahar Solukları

NEcdet İçel - HİZMET REHBERİ DERSLERİ (16.DERS) ''VARLIĞINDA YOKLUK, YOKLUĞUNDA VARLIĞI VARDIR'' by Bahar Solukları

216

Yokluğun tablosu | FOTO-6 [M. Nedim Hazar] by Tr724

Bugün de para konuştuk!Evet, yeni bölümümüzde bol bol bereketten, paradan, parasızlıktan, bu konuya dair kodlarımızdan ve genel olarak paraya karşı (ya da yanında) duruşumuzdan bahsettik. Bu konuya dair söyleceklerimiz bitmese de, eğlenceli bir başlangıç oldu. Keyifli dinlemeler..

Bu bölümde Yokluğun Gücü, Varlığın Rehaveti üzerine konuştuk. Keyifli dinlemeler. Web Sitesi: http://www.harunaksaya.com Twitter Hesabı: https://twitter.com/harunaksaya Youtube Kanalı: https://www.youtube.com/channel/UCeBgq8Nai07pf5SB6HNLxUw

Manhunt: Unabomber iki sezon olarak yayınlanmış fakat ikinci sezonu hiçbir yerde bulamadım. Unabomber ile birlikte baba figürünün öneminden bahsediyorum. Aynı zamanda psikolojik deneylerin etkilerinden ve etik olup olmadıklarından da... Keyifli dinlemeler.

"2 masa 2 sandalye ile arabamı satarak ve kurumsal işimden ayrıldığımda aldığım tazminatları kullanarak kurdum bu işi. Asistan olarak başladığım kurumsal hayattan direktör olarak ayrıldım. Kimsenin kimsesi olmak istedim çünkü. Kurumsalla gelen imkanlar da, birini eşi olmak da, hatta annelik de beslemiyordu içimde kendini gerçekleştirmek için bekleyen kadını. 6 ay ücretsiz izin alıp, dijital pazarlamayı öğrenmek için İngiltere’ye gittim." Sıfırdan kendini var etmeye alışık bir savaşçının hikayesiyle karşınızdayız bu hafta: Sosyal medyayı Türkiye’de iş olarak sahiplenmiş ilk ajanslardan birinin kurucusu Yaprak Yapsan. Üniversite’de okumak için Viyana’ya gittiğinde başlar hikayesi. Ailesinden nerdeyse hiç para almadan döndürür oradaki yaşamını. Bir restoranda çalışırken garson olarak çalışmaya başladığında O, terfi ettiği için sevinçten ağlar; iyi haberi verdiği annesi üzüntüsünden. Oysa kartvizitlerin arkasına sığmayacak kadar büyük dersler kazanmaktadır Yapsan. Titrleri umursamaz hiç; özgeçmişlere değil, özgeleceğe inancı bundandır. Kocasından ayrılmış, kız kardeşinin çocuklarını hukuk mücadelesi vererek evlat edinmiş, 4 çocuklu bekar bir anne olarak çok sevilen bir ajans başkanı olmuştur. Lise’de promosyon malzemeleri satarak başladığı hikayesi, stant hostesliği, garsonluk, asistanlık, direktörlükle devam etmiştir. Yokluğu patronluğa dönüştüren simyacının hikayesini buluşturuyoru sizinle. Cins kadınlar başka cins kadınları büyütüyor diye hikayeleri çoğaltıyoruz.

eygamberler yolunda hareketeden ve bunu içtenleştirerek değişmezhayat çizgisi haline getirebilenler,topyekûn varlığın,eşya ve hadiselerin mübeccel bir fihristiseviyesine yükselmiş olurlar ki, وَمَا خَلَقْتُنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ

EuroCast | #9 Oly'de Çalan Çanlar, Pitino'nun Yorumu, Derrick Williams, Nunnaly, Vesely'nin Yokluğu by Bazı Sahalar

Kahvaltı yok, zeytin gözlerini hatırlatır...

İçimi kemiren, ciddi ciddi aklımı kurcalayan bir soru var.  Tam olarak bana yaşattığı duyguyu şair Cemal Safi daha iyi ifade ediyor: "İçim ürperiyor... Ya evde yoksan?" Yokluğu beni böylesine korkutan, mutluluğumu varlığına bağladığım, umudumu yitirmekten endişe ettiğim şey dünya dışı yaşam. Yani hanımlar, beyler, bu yaşadığım şey bir "evrensel yalnızlık" korkusu! Tamam... Kainatta yüz milyarlarca galaksi ve bir de onların içinde milyarlarca ve milyarlarca yıldız var. Hatta bir de onların çevresinde milyarlarca ve ... ve milyarlarca gezegen... Ancak yine de, hâlâ ve hâlâ, ne kadar büyük bir kozmik tesadüfün ürünü olduğumuzu yeterince bilmiyoruz. Dünya tarihine bakarsak, daha Dünya'da koşullar elverişli hale gelir gelmez yaşam kendini göstermiş gibi görünüyor. Kâinatın yaşamla dolup taştığını düşünmemize neden olabilecek, muazzam bir olgu bu... Ancak burada bilim insanlarının kafasını karıştıran önemli bir soru var: Madem yaşam bu kadar kolay ortaya çıkmış (hani Dünya daha soğur soğumaz olmuş ya), o halde dünyanın farklı yerlerinde birden fazla yaşam formu ortaya çıkması gerekmez miydi? Belki çıkmıştır ve bizim ökaryot dedemiz hepsinden daha başarılı olduğu için onlara yaşam şansı tanımamıştır... O halde yine de, aradan geçen dört milyar yılda en azından bir tane daha başarılı bir form ortaya çıkmış olması gerekmez miydi? Ah... Kafamda deli sorular... Belki zaten aramızdadırlar. Biz dünyada (ve uzayda) sadece kendimize benzeyen bir canlılık aradığımız için gözden kaçırıyoruzdur. Ama bu sefer de "en azından metabolik faaliyetlerinin ürünlerini görmemiz gerekmez miydi?" diye soruyor insan. Hani bir yerlerde aşırı ummadığımız bir gazdan fazlaca üretiliyor olsa, bakınca bildiğimiz türden bir canlı bulamasak ve şüphelensek mesela... Ama böyle bir şeyle maalesef karşılaşmış değiliz. Az önce bol milyarlı cümleler telaffuz ettim. Buradaki "bol sıfır" ümidimizi besliyor. Öte yandan olasılık kesrinin paydasında da bol sıfır var gibi görünüyor. Bu bol sıfıra "büyük filtre" deniyor ama ne kadar "büyük" olduğu tam kestirilemiyor. Zira şu an elimizde yaşam barındıran tek gezegen olduğu için bu büyük filtrenin nerede olduğunu tam bilemiyoruz. Elimizde bir örnek daha yok ki! Bildiklerimizden yola çıkarsak, Güneş Sistemi'nde bakabildiğimiz her yer çorak görünüyor. Yani filtre "YERLERDE!". Eğer öyleyse evrende kesin olarak yalnızız demek. Demek ki kendini kopyalayabilen bir molekül, bir kılıfa girip de prokaryot olamıyor... Peki diğer olasılıklar neler? Belki filtre arkeler ve bakterilerin birleşerek birinin diğerinin mitokondrisi haline gelmesi ve "ökaryot" oluşturmasındadır. Dünya yaşamı için bir devrimdi bu. Bu sayede hücreler tabir-i caizse "kendi elektriğini" üretmeye başladı; ki daha fazla metabolik faaliyeti de ancak böyle destekleyebildi... Eğer filtre buradaysa, evrene bakınca sadece bol bol "tek hücreli yaşam" ve biyoimzalarını görmeyi bekleriz. Belki bu filtre fotosentezin icadındadır. Fotosentezden önce enerji kimyasallardan elde ediliyordu. Fotosentez sayesinde yıldızımızın ışığını bir enerji kaynağı olarak kullanabildik. Bu da atmosferimizde oksijen patlamasına neden oldu. Eğer filtre buradaysa, evrene bakınca bol bol oksijen ya da ozon imzası görürüz. Ya filtre çok hücreliliğe geçişteyse? Belki tek hücrelilerin birleşip organize olması o kadar da evrensel değildir. Belki de sudan karaya çıkabilmek pek öyle yaygın değildir. Ya eşeyli üreme? Peki ya "dev canlılara" karşı akıllı memelileri kayıran o meteor olayı? İki ayak üstünde doğrulma, alet kullanma, biliş devrimi gerçekleştirme, dil geliştirme, nükleer savaşlarla birbirlerini "yok etmeme"... Filtre bunlardan herhangi birindeyse, bir gün semalarımızda "selam dünyalı" diyecek birilerini göremeyeceğiz. Bu filtreleri sadece bizler atlattıysak "tamamen yalnız" olmasak da "zeki, iletişim kurabilen, uzaya araç gönderebilen" yegâne tür biz olabiliriz. Tabii bu filtreden kurtulmuş değiliz. Belki hemen önümüzdedir.

Shakespare eserleri incelemelerinin dördüncüsünde Çimen Günay Erkol İngiliz yazarın Hamlet adlı oyununu "Hamlet ve Babanın Yokluğu" başlığı ile ele aldı.