Podcasts about kendimi

Birkaç ay önceydi. Gazeteci arkadaşlarla, Zeytinburnu'nda bir mekandaki buluşmamızdan ayrılırken kapıdaki güvenlik görevlisi yanımıza gelip, “Siz gazetecisiniz. Çok kimsenin bildiği ama konuşulmayan bir mesele var. Size aktarmak istiyorum” dedi. Ayaküstü konuşmaya başladık. İçini tek nefeste döktü: “Abi ben bulaşmadım. Kendimi korumak, nefsime yenilmemek için çok uğraştım. Fakat polis, bekçi ve güvenlikçiler arasında kumar bağımlısı çok arkadaşımız var. Bu bela virüs gibi yayılıyor. Haberlere çıkmıyor ancak intihar edenler var. Bildiğimiz, ettiğimiz, tanıdığımız gencecik insanlar kumar borcundan dolayı canlarına kıyıyorlar.”

Diploma onaylı psikolog ve diyetisyenlerle internetin olduğu her yerden online görüşme yapabileceğiniz ⁠Eczacıbaşı Evital⁠ 'le şimdi tanışın. * Görüşmelerinizi %25 indirimle planlamak için ⁠OSB25 ⁠kodunu kullanabilirsiniz. Evital'i indirmek için: ⁠Tıklayın⁠ * Instagram: @ortamlardasatilacakbilgi Twitter: @OrtamlardaB * Reklam ve İş birlikleri için: ⁠⁠⁠⁠⁠ortamlardasatilacakbilgi@gmail.com⁠⁠⁠⁠⁠ Farkındalık Defteri:⁠⁠⁠ https://www.podcastbpt.com/ortamlarda-satilacak-bilgi⁠⁠ * Bu bölüm "⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Evital⁠" hakkında reklam içerir

Bu masal çocuklarımıza kendilerini sevmenin önemini anlatıyor.

Podcastimizin 44. bölümünde başlığımız ‘'Sağlıklı Sınırlar: Seni, Kendimi, İlişkimizi Korumak'' umarız dinlerken keyif alırsınız.

Bazen çevremiz insanlarla doludur. Arkadaşlarımız, ailemiz, sevgilimizi vardır ama yine de bir parçamız yalnız hisseder. Bir türlü bilemeyiz bunun nedenini. Kendimizi suçlarız. Neden yalnız hissediyorum diye sorgularız. İşte bu bölümde size yanıtlar ve çözümlerle geldim. Şimdiden keyifli dinlemeler :) İlham Postası bültenine kayıt ol: ⁠https://open.substack.com/pub/genelsesler?r=jttw9&utm_medium=ios⁠ Kitap kulübüne katıl: ⁠https://superpeer.com/bilgesen/collection/kitap-kulubu-felsefe-edebiyat-ve-psikoloji-uzerine-okumalar⁠ Bölüm ayrıntıları: (02:49) Kendimi kalabalıkta yalnız hissettiğim o zamanlar (04:00) Sosyal acı (05:12) Sosyal acının panzehiri (09:52) Gerçek bağlar kuramamak (13:15) Benmerkezcilik vs. fazla vericilik (15:17) Kendimizi koruma içgüdüsü yalnızlığı nasıl tetikler? (18:05) Sözün özü Beni Instagramdan takip edin: ⁠https://www.instagram.com/genelseslerpodcast/⁠ Bana yazın: info@genelsesler.com (Gelen mailleri okumaya bayılıyorum)

GÜNÜN NİYETİ: Hızır ve İlyas peygamberlerin evini ziyaret edenlerden olmayı diliyor Tepeden tırnağa yenileniyor, Atalarımdan bugüne ruhumda bedenimde bilinçaltımda yer etmiş tüm olumsuz düşünce davranış fiziksel ve ruhsal negatif bağlarımı kesiyor arınıyor güçleniyorum. Kendimi seviyor değer veriyor yaşamımı sevgiyle iyileştirerek çok güzel çok verimli çok kazançlı bir hale getiriyor ve tüm kalbimle şükrediyorum. Hıdırellez Ritüeli; Dilek kesesi için, 1 adet küçük anahtar 1 adet bozuk para 7 çörek otu 7 pirinç Beyaz kağıda tüm dileklerinizi yazın. O gece dileklerinizi bir kese içerisinde gül ağacına bağlayabilir yada toprağa gömebilirsiniz, sabah Işık'larıyla alıp dileğiniz gerçek olana kadar keseyi saklayınız. Şimdiden tüm düşleriniz kolaylıkla, keyifle ihtişamla gerçek oldu. Kendi kendinize uygulayabileceğiniz bilinçaltı dönüşüm çalışmaları. Hazırladığım meditasyon videolarını beğendiyseniz abone olup görüşlerinizi lütfen yazınız. #pınarerdoğan #bilinçaltı #meditasyon #hızırellez Daha Fazlası İçin; Facebook : / erdgnpinar İnstagram : / pinarerdogan.pe Twitter : / pinarerdogan_ Spotyfy: https://podcasters.spotify.com/podcas... Soundcloud: / pinarerdogan iTunes: https://podcasts.apple.com/tr/podcast... Sevgiler Pınar Erdoğan Bireysel Danışmanlık için; pinar@pinarerdogan.com www.pinarerdogan.com

biroda10 koduyla aşağıdaki linkten Hiwell'i indirimli kullanmaya başlayabilirsiniz. #işbirliği https://hiwell.app/kendineaitbiroda

“Kendimi hiçbir zaman bir rapçi olarak görmedim. Nasıl rap yapılacağını biliyorum, müziği nasıl yapacağımı biliyorum, ritmi nasıl koruyacağımı da biliyorum, ama kendimi hiçbir zaman bir rapçi olarak görmedim."

Herkese merhaba

The Wopo ile Kadın Kadına'nın bu özel bölümünde, Psk. Mümine Ağaç'ı ağırlıyoruz. Bu bölümde, günlük yaşamımızın gizli yükü olan "yetersizlik" duygusunun derinliklerine dalıyoruz. Yetersizlik hissi nedir ve neden pek çoğumuz için aşina bir duygu haline gelmiştir? Bu bölümde, yetersizlik duygusunun altında yatan nedenleri, bu duygunun içinde bulunduğumuz durumları ve beraberinde getirdiği duygusal zorlukları keşfediyoruz. Mükemmeliyetçiliğin, sürekli yetersiz hissetme durumuyla ilişkisini irdeleyerek, bu duyguların kararsızlık, aksiyon alamama, depresyon ve anksiyete gibi başka zorluklara yol açıp açmadığını tartışıyoruz. Başarı odaklı bu çağda, sosyal medyanın bize hissettirdiği baskılar ve kıyaslamalarla nasıl başa çıkabileceğimize dair stratejiler sunuyoruz. Yetersizlik duygusunu aşmanın yöntemlerini keşfetmek ve içsel gücümüzü geri kazanmak adına atacağımız adımları paylaşacağız. Psk. Mümine ağaça ulaşmak isteyenler kendisine buradan https://mumineagac.com/ ulaşabilirler.

Kendi üzerimize neden bu kadar çok gidiyoruz? Nasıl son bulacak bu kendimize açtığımız savaşlar? Mutlu olmak için neden kendimizle barışmamız lazım? Bu bölümde şunları konuşacağız: - Kendimizi neden sevemiyoruz? - Neden başkaları hep bizden daha iyi gibi geliyor? - Ya herkes kusurluysa? - Kendini sevmek bilimsel olarak bize ne yapıyor? - Kendinle barışmak için ne yapmalı? Beni Instagram'dan takip edebilirsiniz, geri bildirim vermek isterseniz DM'lerim size açık. Sevgiyle kalın

Tuğçe Arslan Üçer ve Eylül Görmüş, yeni bölümde edebiyatın ve sinemanın didiklemeyi doyamadığı bir konuya, "aldatmak" meselesine eğiliyor. Birilerinin iddia ettiği gibi aldatmak bir psikolojik bozukluk mudur? Bağlanmaktan kaçınmanın bir yolu mudur, yoksa bir iktidar mekanizması mıdır? Peki aldatmanın alternatifi kendini aldatmaksa, o zaman ne yapmalı? Hep yaptığımız gibi kitaplar ve filmlerin yardımıyla kafa yoruyoruz! Bölümde adı geçen tüm kitap ve filmlerin listesini @1kitap1film.us instagram hesabımızda bulabileceğinizi hatırlatalım. Bu bölüme sponsor olarak bizi destekleyen Doku Clinic'e katkılarından ötürü sonsuz teşekkür ederiz. Podcast kapağı için seçtiğimiz Salustiano García Cruz eserinin de kendilerinin koleksiyonundan olduğunu belirtelim.

'Kişisel gelişim' her derde deva bir reçeteymişçesine popülerleşip fetişleştikçe, kişisel gelişim kültüründen yaka silker olduk. Halbuki gerçek anlamıyla gelişim antik çağlardan beri önemi vurgulanan değerli bir felsefe. Çünkü her yaşam daha iyiye götürülebilir. Bu bölümde, kişisel gelişimin ne anlama geldiğini, yaşam boyu kendimizi geliştirmemizi sağlayacak bazı pratik öneriler eşliğinde anlatıyorum.Bu podcast, Salus hakkında reklam içerir.Psikopatika10 kodunu kullanarak, ilk kullanımda size özel %10 indirimden faydalanabilirsiniz.Salus'u indirmek ve daha detaylı bilgi almak için tıklayınız.See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Hayatta da deprem vardır. Böyle bir depremi ve yeni düzenimi anlatıyorum. Keyifli dinlemeler

Kendimi gerçekleştirmeyi istesem de buna dahi üşeniyorum. Üşengeçlik artık bir davranış haline dönmüş ve hayatımın merkezine oturur halde duruyor. Bu davranışımı düzeltmek için disiplinli olmam lazım ancak disiplinli olmamak içinde kendime yalanlar söylüyorum, Kendi kendimi manipüle ediyorum, Bunları yaparken de hayatımdaki dengesizlikleri yönetemediğim için iyice dibe batıyorum diyorsanız sizi ilkel dürtülerinize bir yolculuğa çıkaracağız yine. Bu yolculuğu bu sefer izlemek yerine notları alıp uygulamanızı isteyeceğiz çünkü konfor alanını sevmiyoruz. Kara tren sarstırıcı etkisiyle yoluna tam gaz devam ediyor, iyi dinlemeler.

Balkan seyahatimizin Mostar ayağının izlenimlerini Seyfullah Yiğit kardeşimizin sürgit işlek hâle gelen, nehir gibi akmaya başlayan kalemiyle aktarıyorum. Gazze-Poçitel hattı nasıl da benziyor birbirine...  Mostar'a gece vardık. Taksiyle şehir merkezine 10 dk mesafelik bir otelde konakladık. Yatay mimariyle yapılmış güzel bir hotel. Çok beğendim hotelin mimarisini. Kâinatla ve dolayısıyla insanla barışık bir mimariyle inşa edilirse yapılar, insanlar nefes alırlar. Diğer türlü olunca, dikey mimaride insan kendisini psikolojik olarak kötü hissediyor. Çok katlı yapılar, rüzgârı, güneşi, doğa manzarasını kesiyor. Kendinizi açık alanda hapsedilmiş gibi hissediyorsunuz. Daha da önemlisi inanç sembolümüz olan minarelerimizin, çok katlı yapılar arasında kaybolması, insanın en güçlü aidiyet duygusunun da zayıflamasına neden oluyor. Burası çok önemli bence. İmanın bununla ne alakası var diyebilirsiniz, ama öyle eğil. Zayıf damarlı insanlarda bilhassa bu durum daha çok olumsuz bir etki oluşturabiliyor. Minareler... şehirlerimizin sembolü olmalı ve minarelerden daha yüksek yapılara müsaade edilmemeli. Şehirlerimizi, çok katlı yapılarla kimliksizleştirmeyelim diyorum. Türkiye'de özellikle büyük şehirlerimizin çoğunda minarelerimiz, çok katlı yapılar arasında yetim gibi duruyorlar! Bu nedir? Tam bir çöküş! Buna dur demeliyiz. Gerekirse bütün bu çirkin yapıları yıkıp yeniden düzgün bir şekilde inşa etmeliyiz. Bunu ustam Yusuf Kaplan söylemişti. Ve bence çok haklıydı. Neyse uzatmadan seyahatimize geri dönelim. 17 Kasım Cuma sabahına Mostar'dan merhaba dedik. Kendimi çok iyi hissediyordum. Mostar'a daha önce hiç gelmememe rağmen sanki uzun yıllar önce burada yaşamış ve sonradan kendi memleketime gelmişim gibi hissediyordum. İşte tarihî doku'nun önemi! Tarihsel süreci bilmenin ve etraftaki tarihî yapılarla bu şuur üzerinden kurulan bağın getirdiği tanışıklık... Bu çok güzel bir şey. Mostar'a gelin ey Müslümanlar... Mostar, İslâm medeniyetinin Balkanlar'a nasıl harika bir damga vurulduğunun emsal şehirlerinden... Mostar'ın Poçitel köyüne doğru yol alıyoruz. Poçitel, sınırda yer alıyor, ismin anlamı da başlangıç demek. Bosna Hersek, Balkanlar'da en fazla Müslüman nüfusun yaşadığı ülkedir. Bu sınır köyünden sonra Hırvatların sınırı yani Avrupa'nın sınırları başlar. İnsanlar burada yaşamak için zar zor direniyorlar. Nüfusun çoğunluğu yaşlı Müslüman kadınlardan oluşuyor. Sevgili okuyucu, burada çok acı şeylere de yer vereceğim. Sansür yapmadan olduğu gibi anlatacağım. Niye mi? Unutmamak için. Bizler... Müslüman insanlarız. Kinle, nefretle hareket etmeyiz. Ancak tarihte yaşananları unutursak aynı katliamların bir benzerini bir daha yaşarız maazallah. Onlar bizim öğretmenimiz değil, olamazlar da.

İsyan aparatlarının ucuz kurgusu Şer ile hesabı olanın Şerden yana olması Başkaldıranın kısadır sultanlığı Kuş uçar kervan geçer buralardan Nasihatle değil çarpışarak Nice mareşaller naldan şimşek çıkararak İstilalar değiştirirken kaderi Bir kral ille gökten mi inmeli? Kendimi bana tercüme et Kaynaklara git, kabzasından yakala kınından çek, Taç giydir çocuklara, gelinlere iş buyur Üfle kubbeleri şişsinler minareleri bur Sokakları daralt, Odaları yık, boğazları sık, Çatlat damarları Sıkletli gemileri pupasından tut Kopart dağılsın tespih taneleri... Söylemediğim sözleri Düşünmediğim düşünüşleri bana atfet Vur sırtıma cümle günahları, vur. Yürüyeyim kurşun sıksınlar Koşarken değil, dururken değil Yürürken sıksınlar Yürüyelim, açığa çıkacaksa Susam tarlasındaki çiftçinin Yelek cebindeki kavurga Ya da bana sıkmasınlar beni sık Ayağa kalk doğrul Namludan doldur Doğrult tüfeği Tam alnının çatına Sık beni, sakın hedefi ıskalama Klimaks otlar ceylanları seviyor değil ya Tarlama diken ek İmanımı sorgula Atlar tay görünsün Bir gölet kaz Hamile kadınlar Ayağını yıkasın yazda Bir yalnız kaya bul Oğlakları yatır dibinde Sırrını bir madalyona yaz sakla Bilen bilsin Hadi gel yüzyıllık bir savaşı bugün başlatalım Ne galip çıksın ne mağlup bulunsun En azından yüzyıl daha tutkulu yaşansın aşklar

Kendimi tebrik etmek istiyorum yaşadığımız ülkede böyle bir ses kaydını yayınladığım için. Bu bölümde neden yıllardır cinsellikte zevk almaktan utandığımı ve bunu nasıl aştığımı anlatıyorum. Zevkten korkan tüm kadınlar için. www.pembebulutlarda.com

Ne demiş Socrates? Kendini Tanı. Kendini tanımak için ne yapmak gerekiyor? Kendini tanıma meselesi neden bu kadar önemli? Bu bölümde neler mi var? Neden mutlu görünmekten çekindim? Hinduizm ve Budizm öğretisi Dharma kendini tanımakla ilgili ne söylüyor? Steve Jobs bir mezuniyet töreninde öğrencilere hayata dair ne öneriler verdi? Kendini tanımanın bilimsel açıklaması ne? Beynin hangi bölümü kendini tanımaktan sorumlu? Kendini tanımak için neler yapılabilir? Instagram⁠⁠'dan bana geri bildirimlerinizi iletebilirsiniz, çok mutlu olurum! Ah bir de bu içerikler hoşunuza gidiyorsa, podcast'i takip etmeyi unutmayın ✅

Balkanlar seyahatimizi MTO'nun demirbaşlarından Seyfullah Yiğit kardeşimizin kaleminden okumaya devam ediyoruz. Bir gün patlamaya hazır bombayı andıran Balkanlarda dolaşırken de Filistin'de, Gazze'de dolaşıyor gibi hissediyoruz kendimizi, kaçınılmaz olarak...  Yine yollardayız... Yahya Kemal Beyatlı'nın memleketi Aziz Üsküp'e gidiyoruz. Balkan seyahatimiz çok yoğun geçiyor. İki gün üst üste bir yerde kalamıyoruz. İşte programımız, bu kadar yoğun, hareketli ve de bereketli. Seyahatimizin her anlamda sühûletli ve verimli geçmesinin en önemli unsuru, Yusuf Kaplan hocamız. Okuyucuya malum olanı burada da ifade etmiş olalım. Bu arada bize mihmandarlık yapan Süleyman Halit kardeşimizin memleketi de Üsküp. Ailesiyle Üsküp'te ikamet ediyor. Dedesi Ataullah Efendi'nin önceki yazılarımızda bahsettiğim fetvası olmasa acaba şimdi nerede ikamet ediyor olurlardı diye de merak etmiyor değilim! YAHYA KEMAL BEYATLI'NIN MEMLEKETİ AZİZ ÜSKÜP'TEYİZ Üsküp'e yatsı namazı sonrası vardık. Eşyalarımızı, tarihî Üsküp'te, Müslümanların yaşadıkları yerde çok güzel bir hotele bıraktıktan sonra arastaya/çarşıya geçiyoruz. Çarşı, Müslüman Şehir'in en güzel ve leziz örneklerinden biri. Süleyman kardeşle Üsküp çarşısında dolaşırken kendimi memleketimde gibi hissettim. Gelen giden selam veriyor. Sarılmalar... muhabbetler... bu samimi ortam, kendimizi daha rahat hissetmemize vesile oldu. Süleyman kesinlikle haklıydı: “Kendimi, bir tura rehber olmuşum gibi hissetmekten ziyade ailemle seyahate çıkmış gibi hissediyorum” demekte çok haklıydı mihmandarımız. Çünkü biz de tura katılan güzel insanların hepsi de böyle hissediyorduk. İşte bu dedi. Müslüman şehir bu. Bir, iki, üç, dört, beş... bütün sokaklar bir meydana çıkıyor. Her yerde böyle. Bu çok güzel bir şey diyerek yine ruhlu ve coşkulu bir katkı sundu Ustam Yusuf Hoca. Ara ara seyahate çıkma gerekçelerimize değiniyorum. Tabii birçok gerekçe var. Bunları yazıların farklı yerlerine serpiştirmeye çalışıyorum. Tekrar soralım: Biz Üsküp'e niye geldik? Bizler... neden seyahat ediyoruz? Bu sokaklarda, bu Müslüman çehrelerde, bu beli bükülmüş yaşlıların kamburlarında, namaz vakitleri dışında kapalı olan camilerde ne arıyoruz? Her geçen gün biraz daha elimizin altından

Muhterem ve mübarek Âmine Hâtun birkaç kelime ile doğum gecesini şöyle anlatmıştır: “O gecenin ilk saatlerinde gök ehli birbirlerine şöyle bağırışıyordu: “Ey sema ve yer ehli! Bu gece öncekilerin ve sonrakilerin seyyidi, insan ve cinlerin Resûlü, Haremeyn'in nebîsi, iki kıblenin imamı, dünya ve âhirette şefaatçi, cihanın sultanı, Allâh (c.c.)'un Resûlü Muhammed Mustafa (s.a.v.) dünyaya gelecektir.” Bu sesi duyunca yukarı doğru baktım. Kendimi nur içinde boğulmuş vaziyette gördüm. Yer ile gök arasına ipekten bir döşek döşemişlerdi. Bir meleğin elinde üç sancak bulunmakta idi. Onun yanında yeşil kanatlı çok sayıda melek vardı. Hepsinin yüzü açıktı. Çok güzellerdi. Üç sancağın birini doğuya, birini batıya ve diğerini de Kâbe'ye diktiler. Sonra dünyaya bir gulgule düştü. Ondan önce melekler yeryüzüne indiler. Abdülmuttalib'in evini yedi defa tavâf ettiler. Hepsi sevinç içindeydiler. Birbirine o âlemlerin maksudu olan kişiyi “Bu gece gelecektir” diye müjdelemekteydiler. Âmine Hâtun şöyle anlatır: “Baktım, oğlum Muhammed (s.a.v.) başını secdeye koymuş duâ ediyordu. Yaklaşıp elime almak, bağrıma basmak istediğimde, şu sesin geldiğini işittim; “İnsanların gözünden koru. O (s.a.v.)'e Âdem'in ahlâkını, Şit'in mârifetini, Nûh'un şecaatini (cesaret), İbrâhim'in hil'atını, İsmâil'in lisanını, Sâlih'in fesahâtını (açık ve güzel ifâde), Lokman'ın hikmetini, Yâkub'un tebşîrini, Yûsuf'un güzelliğini, Eyyûb'ün sabrını, Mûsâ'nın şiddetini, Yunus'un taatini (itaat), Yûşâ'nın cihadını, Dâvûd'un nimetini, Süleyman'ın heybetini, Danyal'in muhabbetini, İlyas'ın vakârını, Hızır'ın ilmini, Yahyâ'nın ismetini, Îsâ'nın remlini, hâsılı bütün Peygamberler (a.s.e.)'in bütün ahlâkını ona verdik. O (s.a.v.) bütün âlemlerin göz bebeğidir.” Bu sözleri duyunca dilim tutuldu. Aklım gitti. İki gözüm görmekte, kulaklarım da işitmekte idi. Ancak bunları anlayamıyordum. Bir anda O (s.a.v.)'i göremez oldum. Ancak bir göz yumup açıncaya kadar tekrar getirdiler ve önüme koydular. Sünnetli idi. Gözleri sürmeliydi. Beyaz bir kumaşa sarmışlardı. Bir bölük melek de yanında durmaktaydı. (Erzurumlu Mustafa Darir, Siyer-i Nebî, c.1, s.249)

Kendine iyi bak, beni düşünme Su akar yatağını bulur Kendine iyi bak, beni düşünme Su akar yatağını bulur Kendine iyi bak, beni düşünme Su akar yatağını bulur Kendine iyi bak, beni düşünme Su akar yatağını bulur Kendine iyi bak, bugün biraz üzgünüm Çoğunluk her şeyi kabullenendi Kim kimi yendi, çok mu önemli? Bana baksana benden sana ne? Kendimi anlatamadım hiç kendime “İçim ağlar” deme sakın, dayan Gözlerinin rengi yıldızlardan Yanıma gel be pamuk prenses Kafamın içinde paniktir her ses Yetmedi yak bitmedi çek İçin doldu dumanı dost bildiğin için Sen de mi iğrendin benim gibi? İşin içi çıkarsa hep canım cicim Uyan rüyadan kalk bu yataktan Uyan rüyadan kendine gel Can Uyan rüyadan bir kere baksam Geri dönemem ben anlatamadım Tutamayacağım her sözü ben verdim “Boş ver” desende boş veremezdim Bilirim ben sonu hep aynı Ağrı ve boktan his bu her yerim Deli gibi med ve cezir bu gönlümün Hastalıklı yanı size kalsın “Git yalan olunca dön gel” dediler No.1 susunca başlayamazsın Şimdiki dostumun adı “bir hiçlik” Hep bir ağızdan “kendine iyi bak” Her yeri sararsa hatıralarım Her şeyi değil de kendimi yakarım İnsanlar boş kutu gibi dostum Tekmeledikçe bi ses çıkarırlar İçine atanlar intikam hırsı Geçmiş kırmızı kutu kola tarzı “Uyan artık rüyadan” dedi Kimseye anlatamadım derdimi Benim hayallerim derin bataklık Seni de çeker içine uzak dur artık Yağmurdan önce gelen hit Zaten ölmeye gelmedik mi biz? Sen beni boş ver, kendine iyi bak Yalan be, yaşayabilirsin bensiz No respect, fuck peace!

“Ruhlarımıza komşular edinmemiz lazım.” 13 Ağustos'ta Müze Gazhane'de eğitmen, koç, yöentici danışmanı ve yazar Hülya Mutlu ile dinleyicilerin de katılımı ile imposter sendromu üzerine konuştuk.  gerçekleştirdiğimiz canlı podcast buluşmalarında dinleyicilerimizle beraber kaydımızı aldık. İmposter Sendromuna dair bu keyifli sohbeti dinlerken sorularınız ve yorumlarınızı bize sosyal medya hesaplarımızdan iletebilirsiniz. NOT: Ortamda bazen dinleyicilerin yorumları ve soruları mikrofona yansımadığı için kısık olduğu noktalar var. Bu durum dinlemeyi zorlaştırabilir. Bunun için kusura bakmayın. Müze Gazhane'de devam eden canlı podcastlere beklerim! Bölüm notları: (0:00) Giriş (1:06) İmposter konusuna nasıl başlayalım? (2:40) Kendimi çok yetersiz bulduğum bir dönemdi (3:08) Hülya imposter hissediyor mu? (5:24) İmposter'ı nasıl fark edebiliriz? (10:10) “Hak etmiyorum cümleleri” (14:24) Mükemmeliyetçi kişilerin çevresine etkisi (15:45) Impsoster Sendromunu ilk isimlendirenler: Suzanne Imes ve Pauline Rose Clance (17:25) Bir yandan acaba itici bir güç mü? (18:30) Tekne kazıntısı olmak ile imposter arasında bir bağlantı var mı? (21:35) Yetişkinlerin de çocuklar kadar hata yapmaya hakkı var mı? (24:00) Öz farkındalık  (26:30) İmposter sendromun çözümü ne olabilir? (28:10) Ben neler başrdım envanteri yapmak (28:40) “Zihnimizde bir İtalyan ailesi var” (32:00) Doğru kişilerle çevrelenmek (38:00) Karşılaştırmalar yorucu hale geliyor (41:00) İmposter'a dair bir kontrol listesi yapsak içerği nasıl olur? (46:15) “Kendimi içime kapattım. Kimseyle konuşmak dahi istemiyorum” (47:30) Yankı Yazgan: Gerçekleşmeyen Potansiyele Ağıt --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/meraklistesi/message

Merhaba sevgili dinleyenler, Kendimi kendimden çıkarsam sıfır kalmıyormuş ve en ağır ders hayat bilgisiymiş harbiden. Sizinle 20'li yaşlarımda öğrendiğim birkaç gerçeği paylaştım. Dinlediğiniz için teşekkür ederim bana sosyal medya hesaplarımdan ulaşabilirsiniz

Dünya çok güzel ama kendinizi korumayı bilirseniz. Bencil olmaktan korktuğum için tüm kapılarımı ardına kadar açıp içeri davet ettiğim bir arkadaşımın bana yaptıklarını anlatıyorum bu bölümde. Siz benim yaptığımı yapmayın diye.

Öncelikle senden çok özür dilemek istiyorum. Geçirdiğim bir operasyon nedeni ile geçtiğimiz hafta seninle buluşamadık. Kendimi toparlar toparlamaz karşındayım. Gerçi ailem yanımda olmasa bu kadar hızlı da toparlayamazdım sanırım. Aile bizim için hep en büyük destek. Gerçi evladını çöpe atan ebeveynler olduğu gibi evladının kendini keşfetmesine de izin vermeyen ebeveynler var. Kendi yoluna çıkamayan çocuklar hakkında konuştuk bu hafta. Kendi içinde kalmışları evlatlarına bir misyon olarak yükleyen ebeveynlerin bu çocukların kendi yoluna çıkamamaları noktasındaki etkilerinden bahsettik. Tüm bu bağlardan sıyrılmadan kendi yoluna giden insan olmak ne yazık ki mümkün değil... --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/kendi-yoluna-giden-adam/message

Herkese Selam, Ben Saimcan Büyüköztürk. Bir diğer adım Radyo Fer, kalorifer gibi sıcak çocuk. Bu podcast yayınında kendi kendime konuşuyorum. Kendimi size özel açıyorum. Fiziksel anlamda değil. Duygu düşünce anlamında. Sizi öpüyorum. Görüşürüz.

Kendi yoluna giden insan olma kararını ben toplumun kuralsızlığı sonrasında aldım. Kendimi onlardan çok üstün gördüğüm için mi böyle oldum? Asla! Benim de kusurlarım benim de günahlarım var elbette. Ama toplum yolundan gidenler kendilerini ait hissettikleri bu güruhun kurallarına uymadıkları gibi yazılı kurallara da asla uymazlar. Daha kötüsü bu kurallara uyanlar ile alay ederler. İşte bu kadar kötüler bak bu kadar kötü. Kendi yoluna giden bir mecaz tabii. Yoksa ormanı oluşturan ağaçlardan bir tanesiyiz en nihayetinde. Ama bir öylesine ağaçlar var. Bir de üzerine kuşların yuva yaptığı ağaçlar. Bu hafta kuşların üzerine yuva yaptığı ağaçlardan olmayı konuştuk. Güruhun içindekinden ayrışmak, güven veren olmak, huzur veren olmak. Bence bu hayatta en kıymetlisi bu.  --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/kendi-yoluna-giden-adam/message

Merhaba Kolay Değil Ailesi

Kendimi bir şeylere fazlaca kaptıracak gibi olduğumda şu ucu açık soruyu kendime hep sorarım: “Hakikatin mi peşindesin, yoksa...” İnsan kendisiyle ilgili konularda zihinsel berraklığını yitirmeye başladığında hakikatle irtibatında zayıf noktalar hasıl oluyor. Kişi, çoğu zaman farkında bile olmadan, nefsinin iç kulağına fısıldadığı şeylere kendini inandırmak için çabalar hale geliyor. Yalanın hakikati perdelemek üzere güç kazanması için uygun zemin böylece ortaya çıkmış oluyor. O noktadan sonra, hakikat ne söylüyor, yalan neyle ona galebe çalıyor, tam bilinemez, anlaşılamaz hale geliyor. Bu belirsizlik, zaman içinde yalanın imkanlarını daha da güçlendirirken, kendi kendimize uydurduğumuz mazeretlerin de yardımıyla hakikati bizden adım adım uzaklaştırıyor. Artık ağzımızdan çıkanı, değil kalbimiz, kulağımız bile duymaz hale geliyor. Hal böyle olunca; lisanımızın her söylediğine sorgusuz sualsiz inanır, kendi elimizle nazar ve dikkatimizden ırağa ittiğimiz hakikatiyse pek hatırlamaz oluyoruz. Hakikatimizi yalanlardan arayıp bulmaya, asıl olanı da yalandan saymaya başlıyoruz. Bu döngü kolayca kırılabilir bir döngü olmuyor tabiatıyla; yalan yalanı çağırıyor ve zihnimiz yalanı doğrulayan yalanlarla tıka basa doluyor. Bu döngüyü bozmak oldukça güç; çünkü yalanın yalana eklenerek oluşturduğu bu sistematiği kıracak farkındalıktan epeyce uzaklaşmış,

Ordan Burdan'ın yeni bölümünde sizlerle ikas ve hayata dair nasıl başarılı olduğumuzdan, ikas tarafında rakiplerimizden ne gibi farklarımız olduğundan, gelecek hedeflerimizden, ekip ruhumuzdan ve doğru ekip nasıl kurulur? konularından bahsederken yine farkımızı gösterip, hiçbir şirketin yapamadığını yaparak ikas'ın cirosunu açıkladık. ⚡️

Akrep Dolunay ve Ay Tutulması /// Hızırellez 05.05.23 Birçoğumuz için bu son iki hafta inanılmaz derecede yoğun geçti. Ve ne zaman bu tür bir portala girseniz, o gerçekten hayatınızı dönüştürmeye ve sizi en ileri ve sağlıklı yollara doğru itmeye çalışıyor. Her şeyin bittiği ve yeni şeylerin başladığı bir tür girdap gibi; konuların açığa çıktığı yer. Sırlar açığa çıkıyor. Kendinizden sakladığınız sırlar, aynı zamanda diğer insanların da sizden sakladığı sırlar, gizli olan ne varsa. Yüzeysel olan her şey, sizi gerçek benliğiniz olmaktan alıkoyan her şey ortaya çıkar. Ve büyük psikolojik atılımlar olabilir. Ya da beklenmedik şeyler olabilir... Olan her şey yolunuzda size yardımcı oluyor. Bu, büyük bir dönüşüm, radikal değişim veya sezgisel sıçrayış zamanı. Çok enerjik ve sezginiz daha aktif, duygularınız akıyor... Ayın teması, ayın enerjisi Yeni Ay sırasında belirlenir ve Dolunay geldiğinde, bu sadece o Yeni Ay sırasında belirlediğiniz enerjinin ve niyetlerinizin büyütülmesidir. Dolunay Ay tutulması olacak ve bu tutulma portalının sonu olacak. Yani bu Dolunay Ay tutulması Yeni Ay ile derinden bağlantılı. Ve ay tutulmaları dev Dolunaylar gibidir... Bu içsel, alıcı enerjidir. Ve açığa çıkarılması gereken her şeyi büyütüyor. Çoğu zaman bize gölgemizi gösterebilir... GÜNÜN NİYETİ: Hızır ve İlyas peygamberlerin evini ziyaret edenlerden olmayı diliyor Tepeden tırnağa yenileniyor, Atalarımdan bugüne ruhumda bedenimde bilinçaltımda yer etmiş tüm olumsuz düşünce davranış fiziksel ve ruhsal negatif bağlarımı kesiyor arınıyor güçleniyorum. Kendimi seviyor değer veriyor yaşamımı sevgiyle iyileştirerek çok güzel çok verimli çok kazançlı bir hale getiriyor ve tüm kalbimle şükrediyorum. Hazırladığım meditasyon videolarını beğendiyseniz abone olup görüşlerinizi lütfen yazınız. #pınarerdoğan #bilinçaltı #meditasyon #hıdırellez dolunay Daha Fazlası İçin; Facebook : https://www.facebook.com/erdgnpinar/ İnstagram : https://www.instagram.com/pinarerdogan.pe/ Twitter : https://twitter.com/pinarerdogan_ Spotyfy: https://podcasters.spotify.com/podcast/7jvGTpFqe6rcapOWEdnbk9/overview Soundcloud: https://soundcloud.com/pinarerdogan iTunes: https://podcasts.apple.com/tr/podcast/pınar-erdoğan-ile-bilinçaltı-meditasyonları/id1552377882 Sevgiler Pınar Erdoğan Bireysel Danışmanlık için; pinar@pinarerdogan.com www.pinarerdogan.com

Neyse…uzun etmeyim Gelmeyeceğim diyeceğinden korkmuştum asıl 30 Şubat'ta mı geleceksin...peki...gel ~ •Dinlemek isteğiniz şiirleri yorum kısmına yazarsanız, sizler için yorumlayabilirim. Yeni şiirlerden haberdar olmak için; https://bit.ly/2IObl6a tıklayarak abone olabilirsiniz. ~ 30 Şubat'ta mı geleceksin, başım gözüm üstüne, peki gel Menekşeler yetiştireceğim senin için, bekleyeceğim Saçlarım taralı, gömleklerim ütülü Sobaya bir odun daha atacağım, peki gel Eski fotoğraflara bakarız belki, eski şarkılar dinleriz “Ah ne çok sevmiştik birbirimizi” 30 şubatta mı geleceksin, peki, gel… Hani mevsim kışsa, yıldız bulmam zor olacak Bulutlar geçecek gözlerimden, ihtimal… Kızıl-kıyamet olsa da her tarafım, üzülme, Ben kara gözlü bir çocuğum, kendime masallar anlatacağım. Bir masala tutununca ellerim kanasa da Uyuyunca geçecek, biliyorum, Kendimi dizinde uyutacağım… Biliyor musun, sen olmayınca ben bir tuhaf oluyorum 30 Şubat'ta mı geleceksin, peki…gel… Sen kapıdan dönmeyesin diye, evden çıkmam, merak etme Kar olur, kış olur, üşürsün, neme lazım Bir çay koyarım sobaya, radyoda incesaz… Terliklerini çıkartırım dolaptan, odamız hüzzam, odamız hicaz... Henüz almadığım bir mektup gibi bekleyeceğim seni Aslında o kadar da kötü değilim, kafana takma sen beni, Bir rüya gibi değil mi, gözlerimi açacağım, bitecek Seni rüyaların en sonuna saklayacağım... Neyse…uzun etmeyim Gelmeyeceğim diyeceğinden korkmuştum asıl 30 Şubat'ta mı geleceksin...peki...gel Şiir: Ali Kınık Müzik: ~ Tüm Videolar: https://bit.ly/2EyYErA Abone Olmayı Unutmayınız: https://bit.ly/2IObl6a ~ Sosyal Medya Hesaplarım: https://facebook.com/muhammetkalemm https://instagram.com/MuhammetKalemm https://twitter.com/MuhammetKalemm #AliKınık #Şiir #30Şubat

Yönetmen-senarist Çağan Irmak'ın uzun bir aradan sonra yönetmenliğini yaptığı yeni filmi 'Sevda Mecburi İstikamet'i izleyicilerle buluşuyor. Çağan Irmak, filmin oyuncuları Selçuk Yöntem, Selin Şekerci ve Kubilay Aka 'Sevda Mecburi İstikamet' filmini T24 ekranlarında Muammer Brav'a anlattı. 5 Ocak 2023 yayını

Yıl boyunca, hatta geçtiğimiz yıllar boyunca ne kadar açığım, zayıflığım, hatam varsa anlattım bu podcast'te. Şimdi izninizle biraz kendimi övücem. Bölüm sponsoru Coca Cola'ya teşekkürlerimle.

İyi hissetmek mi? / Editing: Emre Ceylan 

►►“Kendinin Terapisti Ol” Kitabımla, 4 Basamaklı Sistemimi Öğrenin. E-Kitap İçin Tıklayın→ http://kendininterapistiol.com Kendini sevmek birçok psikolojik güçlüğün temelindeki konuların başında gelir. Bu videoda öz şefkat konusunda 7 farklı yolu kullanarak kendini sevme deneyimini nasıl yaratabileceğini anlatıyorum. ----------------------------------------------- DAHA FAZLA DESTEĞE İHTİYACINIZ VARSA: 4 Basamaklı Kendine Yardım Sistemi: ''Uyan Yöntemi'' Eğitim Programı uyanyontemi.cemgumus.com/ Kendi Kendine ya da Profesyonel Destekle Yol Haritasını Çizme Yolu: ''Yol Haritanı Bul'' Eğitimi www.cemgumus.com/yol-haritani-bul/ Bireysel Seans Desteği ya da Yönlendirilme Tavsiyesi: www.cemgumus.com/iletisim-bilgisi/ ----------------------- 10 yıldır klinik psikolog ve psikoterapi uzmanı olarak aşağıdaki durumları yaşayan yetişkin yaştaki kişilere destek oluyorum: ✔️Kronikleşen stres ve beraberinde gelen sorunların nedenlerini ve çözüm yollarını keşfetmek isteyen, ✔️Geçmişte yaşadıkları travmaların/bitmemiş meselelerin devam eden etkilerini bitirmeye kararlı, ✔️Sırtındaki görünmeyen yükleri bir kenara koymaya istekli, ✔️Sorunlarını kendisini rahat ve güvende hissettiği bir çerçevede işlemek isteyen, ✔️İlişki becerilerini artırmaya ve huzurlu ilişkiler yaşamaya ihtiyaç duyan, ✔️Artık ‘biliyorum ve uygulayabiliyorum' demek isteyen, ✔️Daha kaliteli bir yaşam için faydalı olabilecek şeyleri öğrenmeye çalışan… Sen de bir şeyler yapman gerektiğini hissediyor ancak nereden ve nasıl başlayabileceğini bilmiyor olabilirsin. Değerli zamanını, enerjini ve kaynaklarını iyi değerlendirebileceğin bir adrese ihtiyaç duyabilirsin. Bu yüzden iyi bir psikoterapi uzmanı mesleki ve kişisel olarak donanımlı olmalıdır. Bu amaçla lisans ve yüksek lisans eğitimimin dışında yurt içi ve yurt dışında birçok uzun süreli psikoterapi eğitimi aldım. Psikoterapi çalışmalarımın yanı sıra, ilgi alanlarım doğrultusunda eğitim, süpervizyon ve bilimsel araştırma faaliyetlerinde bulunuyorum. Avrupa EMDR Derneği onaylı sertifikalı EMDR terapisi uzmanıyım. 2014 yılından beri Türkiye EMDR Derneği'nin (EMDR-TR) denetleme kurulu başkanıyım. Almanya merkezli World Association of Positive and Transcultural Psychotherapy onaylı sertifikalı Pozitif Psikoterapi uzmanıyım. Uzm. Psk. Cem Gümüş --------------------- ÖNEMLİ NOT: YouTube kanalımda düzenli olarak yayınlayacağım videolarla bilgi ve deneyimlerimi seninle paylaşmak istiyorum. Burada da bu içeriklerin ses kaydını paylaşıyorum. Muhtemelen yüzyüze çalışma fırsatı bulamasak da kişisel gelişimine videolarım üzerinden katkı sağlamak istiyorum. Burada seni uyarmak istediğim önemli bir nokta var. Faydalı olduğunu ve işe yaradığını gördüğüm birçok bilgiyi seninle paylaşacağım. Bu bilgiler eğitim/danışmanlık düzeyinde olacak. Dolayısıyla videolarımı izlemen bir terapi desteği aldığın anlamına gelmiyor. Psikoterapi, özel ve farklı bir derinliği-dili olan bir süreçtir. Farkındalık düzeyini arttırmak, uygulamaya dökebilmek ve yaşanılan güçlükleri çözümlemek konusunda birçok çalışma yapıyoruz. Kendi seanslarımda çok daha derinlikli ve kişiye özel bir yol izliyoruz. Videolar üzerinden birçok değerli bilgiyi öğreneceksin ama bunları gerçekten sindirmek ve hayata geçirmek emek ve zaman gerektiriyor. Eğer bu çabayı göstereceksen kanalımın takipçisi olabilirsin. Psikolojik sorunların tanı, değerlendirme ve çözümü için bir uzmanla (klinik psikolog ve psikiyatr gibi) yüz yüze görüşmek gerekir. Dolayısıyla bu tür bir beklentin ön plandaysa adım atmak için burada daha fazla vakit kaybetmemeni tavsiye ederim.

Günümüzün en büyük problemlerinden biri olan "Motivasyon" konusunu ele aldık. İyi seyirler!

öyle işte

İlk Cinayet Evet, acaba dört yaşında var mıydım? Ondan evvel hiçbir şey bilmiyorum. Tolstoy, daha dokuz aylık bir çocukken kendisinin banyoya sokulduğunu hatırlıyor. İlk duygusu bir haz! Benimki müthiş bir ıstırap ile başladı. Ben kendimi ilk defa şirket vapurunda hatırlıyorum. Hâlâ gözümün önünde: Sanki dünyaya o anda doğmuşum, annemin kucağındayım. Gürültülü bir kadın kalabalığı... Annem, yanındaki sarı saçlı genç bir hanımla gülüşerek konuşuyor. Mevsim galiba yaz. Çok aydınlık, güneşli bir hava... Annem konuşurken mavi tüylü bir yelpazeyi yavaş yavaş sallıyor. Ben kucağından kayıyorum. Beni kollarımdan tutarak yanına oturtuyor. Gümüş maşacığın halkasına parmağımı takıyor, annem görmeden ucunu ağzıma sokuyor, dişlerimle ısırıyorum. Konuştuğu sarı saçlı hanımın elbisesi mavi. Ben beyazlar giymişim. Başım açık. Saçlarım çok. Hem galiba dağılmış. Annem bunları düzeltirken başımı yukarı kaldırıyorum. Güneşten kum kum parlayan tentenin kenarında el kadar bir gölge kımıldıyor. – Bak, bak, diyorum. Annem de başını kaldırıyor: Kuş konmuş, diyor. Bu kuşu isteyince: – Tutulmaz, diyor. Ben yine istiyorum. Annem şemsiyesiyle bu gölgenin altına vuruyor. Fakat gölgede hareket yok. Yine yanındaki hanıma dönüyor. – Aa, kaçmadı. – Niçin acaba? – Yavru olmalı mutlaka. – ... – Anne, ben kuşu isterim, diye tutturuyorum. O zaman annem yelpazesini bırakıp ayağa kalkıyor, beni koltuklarımın altından tutup küçük bir top gibi yukarıya kaldırırken diyor ki: – Birdenbire tut ha! Başım ketenin hizasını aşınca, gözlerim kamaşıyor, ellerimi uzatıyorum. Tutuveriyorum. Bu beyaz bir kuş. Annem alıyor elimden, öpüyor, sarı saçlı hanım da öpüyor, ben de öpüyorum. – A zavallı daha yavru. – Martı yavrusu. – Uçamıyor olmalı. – Denize düşerse boğulur. – ... Öteki kadınlar da lafa karışıyor, “yaşamaz!” diyorlar. Annem beyaz kuşu, – A zavallı, a zavallı, diye uzun uzun okşadıktan sonra benim kucağıma veriyor. – Eve götürelim, belki yaşar, diyor, amma sakın sıkma yavrum. – Sıkmam. – Böyle tut işte. Annem, yanındaki hanımla yine lafa dalıyor. Kuşcağızın tüyleri o kadar beyaz ki... Dokunuyorum... Kanatlarının kemikleri belli oluyor. Ayakları kırmızı. Kaçmak için hiç çırpınmıyor, şaşırmış. Gözleri yusyuvarlak. Kırmızı gagasının kenarında sanki sarı bir şey yemiş de bulaşığı kalmış gibi sarı bir iz var. Boynunu uzatarak etrafa bakmaya çalışıyor. Ben o sırada anneme bakıyorum. Yanındaki hanımla gülüşerek konuşuyorlar. Benimle meşgul değil. Sonra beyaz kuşun uzanan ince boynunu yavaşça elimle tutuyorum. Bütün kuvvetimle sıkmaya başlıyorum. Kanatlarını açmak istiyor. Öteki elimle onları da tutuyorum. Mercan ayakları dizlerime batıyor. Sıkıyorum, sıkıyorum, sıkıyorum. Dişlerimi, kırılacak gibi sıkıyorum, gık diyemiyorum. Sarı kenarlı gagacığı titreyerek açılıp kapanıyor. Pembe sivri dili dışarı çıkıyor. Yuvarlak gözleri önce büyüyor. Sonra küçülüyor, sonra sönüyor... Birdenbire kasılmış ellerimi açıyorum. Beyaz kuşcağızın ölüsü “pat” diye düşüyor yere. ... Annem dönüyor, eğiliyor. Yerden bu henüz sıcak cesedi alıyor: – A... A... Ölmüş... dedikten sonra bana dik dik bakıyor: – Ne yaptın? – ... – Sıktın mı? – ... – Söyle bakayım? – ... Cevap vermiyor, avazım çıktığı kadar ağlamaya başlıyorum. Annemin elinden beyaz kuşun ölüsünü sarı saçlı hanım alıyor: – Ah ne günah! – Zavallıcık. Başka kadınlar da lafa karışıyor. Karşımızda oturan şişman, ihtiyar bir kadın cinayetimi haber veriyor: – Boğdu. Gördüm vallahi, ne hain çocuk... Annem sapsarı kesilmiş, sesi titriyor: – Ah insafsız, diye bana tekrar acı acı bakıyor. Daha beter ağlıyorum. O kadar ağlıyorum ki... Beni artık susturamıyorlar. Ne vakit, nerde, nasıl sustuğumu bugün hatırlayamıyorum. Sanki ebediyen ağlıyorum. Kendimi bilir bilmez yaptığım bu cinayetin üzerinden işte otuz seneden fazla zaman geçti. Şimdi şirket vapurlarının güvertelerinde otururken ne zaman bir martı görsem, birdenbire, neşemi kaybederim. Bir çocuk feryadıyla ağlamak isterim. Kalbimin içinde derin bir sızı büyür. Göğsümü acıtır. – Ah insafsız, diye beni azarlayan anneciğimin ezelî azarlayışını duyar gibi olurum. Ömer SEYFETTİN

"Enerjimi nasıl toplarım?", "Karar vermekte zorlanıyorum, nasıl yönümü belirleyebilirim?", "Başarılarımı hak etmediğimi düşünüyorum, bunu nasıl aşabilirim?" "Duygu patlamalarımı nasıl kontrol edebilirim?", "Kendimi olduğum gibi paylaşma cesaretini nasıl bulabilirim?" Ece, bu bölümde sizden gelen soruları cevaplıyor. Desté kartlarını incelemek ve satış kanallarını görmek için web sitesine uğra. Intagram'dan takip etmek için tıkla @thisisdeste Flov Studio Online'da düzenli olarak yenileri eklenen yüzlerce yoga ve meditasyon dersini sınırsız izlemek ve ay ritüellerine katılmak için online.flovstudio.com

Kendimi çok şanslı bir televizyon programcısı olarak görürüm hep. Program yaptığım herkesi hocam olarak kabul ederim ki öyle de olur. “Sorunları çözmek”, “olayların akışına müdahale etmek” dediğimiz meselenin söylendiği gibi kolay olmadığını, düşünme biçimini anlamadan hiçbir olaya müdahale etmenin, hatta dahil olmanın mümkün olmadığını da onlardan öğrendim. Bugünden başlayarak geçmişe doğru giderek öğrenmenin önemli bir adım olduğunu da... Bu girişten sonra bu metodu izleyerek yazıya somut bir sorunla başlayacağım. Önce bir fotoğraf. Londra'da ünlü bir kitapçıda çocuk kitaplarının olduğu bölümde LGBT (9-12 age/yaş) yazan bölüm ve rengarenk, çocukların görünce bakmadan durmayacağı kitaplar... “Yeni bir kız kardeşe hazır mısın” gibi isimlerle. Bazı kitabevlerinde daha küçük yaşlar için anaokulu çağındaki çocukları cinsiyet değiştirme fikrine hazırlayan kitaplar, standlar varmış. Geçenlerde de bizzat tanık olduğum bir olaydan yola çıkarak anaokulunda 4-5 yaşındaki çocukları cinsiyet değiştirmeye yönlendiren öğretmenleri yazmıştım.

Hayatının merkezine kendine koymanın bencillik olmadığını öğrenerek başlayan kendimi sevme yolculuğuma hoş geldiniz! Bu bölümü bitirdikten sonra hepinizin ayna karşısına geçip kendinize öpücük atmasını istiyorum! Hepinizi öpüyorum xx instagram: https://instagram.com/podcastlendiniz?igshid=YmMyMTA2M2Y=

"Kendimi rahat hissedebilmem için etrafımda bir karmaşanın olması gerekiyor."

"Kendimi akıntıya kaptırdım, sular nereye götürürse oraya giderim." Renoir'ın her resminden sağlık ve neşe akmaktadır. Kötümserlik ve hüzün onun sanatında yer almaz. Bu sözler modern sanatın en canlı ve neşeli renklerini bize sunan Pierre Auguste Renoir'a ait. Kimi yiyecek ekmek bulamazken, kimi sırf ruhunun gıdasını almak için sanat dünyasının çarkına kendini kaptırır. Renoir da bu insanlardan biriydi. "Temiz,saf,sağlam ve zarif" sözcükleri sanatını en iyi açıklayan sözcüklerdir. Bu kez hırsızımız Renoir'ın renk senfonisinin paletteki en iyi yansımalarından, en önemli başyapıtlardan "Moulin de la Galette'te dans" tablosunu konuşturuyor. "Gerçek bir sanat eseri izah istemez çünkü kendiliğinden anlaşılır." Bu sözleri söyleyen Renoir gerçekten sanat tarihinde bu cümleye en çok uyan resimleri yaratmıştır. Onun berrak,açık ve insani dünyasına hoş geldiniz.

Kızıldeniz'de fırtınanın ortasından atılmış bir mesajla çıkıyoruz yola, bir şehir hatları vapurunda devam ediyoruz. 29 yaşındaki Büşra Ertuğral, kuru yük gemilerinde, dev petrol tankerlerinde üçüncü kaptan, mesleki tarifiyle seyir zabiti olarak çalışıyor. Erkekler dünyasında kadın olmak, on ay toprağa ayak basamamak, Martı Beyler, yıldızlardan dostlar... Büşra üç yıl sonra ilk kez vapura binerken kayıttayız.----------------------------------------------------Bu podcast, Disney+ hakkında reklam içerir.Disney+ hakkında detaylı bilgi almak ve Disney+ Day'e özel %30 indirimle 23.99 TL'ye üye olmak için tıklayınız.----------------------------------------------------Bu podcast TurkNet hakkında reklam içerir.TurkNet hakkında daha detaylı bilgi almak ve 1 ay ücretsiz üyelik yapmak için tıklayın.See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

NTVRadyo'nun yeni programı "Başka Hayat", başka yaşam biçimlerinin peşinde. Lütfiye Öznur Açıkalın hikayesini anlatıyor. "Kendimi ne kadar kandırdığımı gördüm." İyi dinlemeler.

312

Sizlerden gelen en ilginç, hayata bakış açımızı değiştiren ve benzersiz yaşanmış gerçek hikayeleri animasyon videolara dönüştürüyor. Bu hikayeler şu ana kadar duyacağınız en garip, en duygusal, en eğlenceli, en üzgün ve hatta en utanç verici hikayeler olacak! Siz de bizimle iletişime geçmek veya hikayelerinizi paylaşmak isterseniz omgstoriesfromyou@gmail.com adresinden bize ulaşabilirsiniz.

Minimalizm Ve Üretkenlik Çalışma masası ya da yaşam alanı düzenli olmadan birtürlü başlayamayanlardanım üretmeye. Önce heyecanlanır gaza gelirim yapmak istediklerim için, binbir fikir patlak verir maymun zihnimde, ardından yaşam alanımı, çalışma masamı düzenlerim. Kendimi üretmeye hazır hale getirirken yorulurum ve içimdeki ateş sönmeye başlar yarın başlıyorum(!) der ve ertesi gün o sönen ateşin küllerinden tekrar ateşimi harlamak la uğraşırım. Komik olan; ürettiğim tek şey üretmeye, çalışmaya hazır temiz bir ortam olur ve kalkarım masanın başından yorgun bir halde. Arkadaşlarla içilecek bir kahve buluşması ya da önemli bir toplantı öncesi onlarca kez giyinir, aynanın karşısında tek kişilik moda şovumu yaparım, gereksiz stres olurum sanki insanların dış görünüşümü beğenmesi özümde kim olduğumdan daha değerliymiş gibi.. acaba kabul mü görmek istiyorum? Kimi zaman günler öncesinden kıyafetlerimi planlarım, temizler ve ütülerim. Ayna karşısındaki giy çıkart merasimim sonrasında dağılan gardırobumu ilerde tekrar düzenlenmek üzere terk etmekte cabası. Bellide sizle benim gibi değilsiniz fakat ben çok zaman harcarım bu gereksiz işlere, bu yüzdendir aslında “minimalizm kişiye göre şekil alır” sözü. Kısacası gereksiz işlere harcanan onca zaman ve amaçla gidilmeye çalışılan dolambaçlı bir yolun ortasında kalakalırım. Sizlerde hedeflerinize daha hızlı ulaşmak, bitirmeniz gereken birikmiş projelere meydan okumak isteyenlerdenseniz faydası dokunacaktır minimalizmin. Minimalizm nedir? Minimalizm eşyalardan kurtulmak, tekdüze kıyafet dolabı yapmaktan daha çok bunları yaparken hayatımızdan çıkarttıklarımızın yerine hayatlarımıza ne koyduğumuz ile alakalıdır. Nelerden kurtulduğumuzda ziyade sadeleşerek ne kazandığımızdır asıl mesele. Bizlerin eşyaların kölesi olması değil, eşyaların bizlere hizmet etmesi ve gerçek değerin asıl amacın ortaya çıkmasıdır. Bir nevi eşyaların bizlere adaptasyonu. Minimalizm hakkında onlarca kaynak bulabilirsiniz, genele hitap eden onlarca video, kitap ya da makale.. fakat minimalizm kişiseldir ve ben bu yazının devamında sizlerle minimalizm benim için nedir? , beni nasıl daha üretken hale getirdi onu paylaşacağım. Umarım az çoktur lafının değerini ve sadeliğin asıl mesele olduğunun farkına varmanıza yardımcı olabilirim. Minimalist yaşam tarzı sayesinde hayatlarınızda daha fazla boş alan yaratabilirsiniz, sevdiğiniz şeyler ya da kişilerle daha çok ilgilenebilir ve daha üretken olabilirsiniz. Nasıl minimalist olunur? Öncelikle gözlemleyerek farkına varmamız gereken şey; çevremizdeki eşyaların amaçları ve fonksiyonlarıdır. Bizler mi o eşyaların hizmetkarları olmuşuz yoksa eşyalar bizlere hizmet ediyorlarmı? Bunun araştırmasını yaparak başlamalıyız. Unutmayın ki bir eşyanın kullanışlı olmasının ilk kuralı o eşyanın kullanılıyor olmasıdır. Bunun için bir liste yapmanızı öneririm. Günlük kullandığınız eşyalarınızı not almanız, neleri hiç kullanmadığınızın ya da nelerin sizin için daha önemli ve kullanışlı olduğunun farkına varmanızı sağlayacaktır. Listenizde gün içerisinde birden daha fazla sefer kullanılan eşyaların yanına, kaç defa kullandığınızı size anımsatacak küçük işaretler koyabilirsiniz. Bu durumu mevsimlere göre tekrar edebilirsiniz, kullandığınız eşyalar mevsim şartlarına göre farklılık gösterebilir. Listeleme sonrasında benim en değerlim su şişem çıktı, çünkü gün içerisinde en çok onu kullanıyor ve çoğu zaman yanımda taşıyorum. Suyun hayatımızdaki en temel ihtiyaç olduğunu tartışmamıza bile gerek yok. Bu konuyla ilgili 8 Adımda Minimalizm başlıklı yazıyı ve yayınımı incelemenizi tavsiye ederim. Support the show