Podcasts about politechnice gda

Algorytmy podejmują decyzje w sposób, którego często nie potrafimy zrozumieć. Nie przeszkadza to w tworzeniu czatbotów, które rozpoznają emocje lepiej niż niejeden psychoterapeuta czy angażowaniu AI w procedurę przyznawania prawa do azylu. Jakie wyzwania czekają nas w świecie, w którym sztuczna inteligencja wyręcza człowieka w procesach wymagających szczególnych kompetencji, ostrożności, tego, co dotąd nazywaliśmy „osobistym podejściem”?  Kto bierze odpowiedzialność za decyzje podjęte przez sztuczną inteligencję? Czy dążenie do zysku da się pogodzić z etyką? Czy AI pogłębi problemy z dyskryminacją, czy okaże się bardziej bezstronna od człowieka? Czy filozof i etyk może współpracować z informatykiem?    Goście odcinka:     Dr hab. Artur Szutta, prof. UG – filozof, redaktor naczelny czasopisma „Filozofuj!”, pracownik Uniwersytetu Gdańskiego. Specjalizuje się w filozofii społecznej, etyce i metaetyce. Autor książek „Intuicje moralne. O poznaniu dobra i zła”, „Obywatelskie nieposłuszeństwo”.    Dr Sebastian Cygert – postdoc w IDEAS NCBR oraz adiunkt na Politechnice Gdańskiej. Pracował w Amazon i Moody's Analytics przy projektach z zakresu percepcji wizualnej robotów autonomicznych czy modelowania matematycznego. Jego badania koncentrują się na rozwijaniu wydajnych obliczeniowo algorytmów uczenia maszynowego potrafiących poprawnie funkcjonować i adaptować się do otaczającego nas świata.  ---- IDEAS NCBR to ośrodek badawczo rozwojowy działający w obszarze sztucznej inteligencji i ekonomii cyfrowej. Wspieramy rozwój tych technologii  w Polsce poprzez stworzenie platformy łączącej środowisko akademickie z biznesowym. Naszym celem jest zbudowanie największej w Polsce przestrzeni przyjaznej prowadzeniu innowacyjnych badań, a także kształcenie nowego pokolenia naukowców, ukierunkowanych na praktyczne zastosowanie opracowanych algorytmów oraz ich późniejszą komercjalizację w przemyśle, finansach, medycynie i innych gałęziach gospodarki. Więcej na: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠www.ideas-ncbr.pl⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠ 

Docelowa moc obliczeniowa: 13 petaflopsów. To tyle co ponad 200 000 przeciętnych laptopów. Już od roku można na nim przeprowadzać skomplikowane obliczenia i modelowanie, jest dostępny za darmo dla polskich naukowców, a jego nazwa dobrze odzwierciedla skalę i to, jak poszczególne części współpracują ze sobą. Superkomputer Kraken pracuje w Centrum Informatycznym TASK na Politechnice Gdańskiej, opowiadają mi o nim dr inż. Piotr Orzechowski, mgr inż. Monika Pacek i mgr Bogusław Śmiech.– Flops to jedna operacja zmiennoprzecinkowa na sekundę; peta znaczy 10 do piętnastej potęgi – wyjaśnia Monika Pacek, co pokazuje skalę szybkości Krakena. Co to takiego ten superkomputer? To klaster, czyli układ wielu komputerów połączonych superszybką, wydajną siecią. Co ważne, poszczególne części komunikują się ze sobą, więc niektóre procesy obliczeniowe można przyspieszyć, rozdzielając je na mniejsze zadania, realizowane przez poszczególne węzły. Korzysta z niego wielu użytkowników naraz. – Nie ma takiego programu, który mógłby z pełną mocą obliczeniową wykorzystać wszystkie węzły – opowiada Bogusław Śmiech. A co właściwie ma robić taki superkomputer? – Zapewnić środowisko obliczeniowe do prowadzenia badań dla naukowców – tłumaczy dr inż. Orzechowski.Działa to tak: naukowiec loguje się na specjalny serwer dostępowy i zleca zadanie obliczeniowe dla Krakena. Komendy trzeba wpisać w wierszu poleceń, nie ma mowy o klikaniu w okienka. – To wygląda dokładnie jak na filmach o hakerach – śmieje się dr inż. Orzechowski. System szacuje, ile węzłów Krakena jest potrzebnych do wykonania danego obliczenia, po czym uruchamia zadanie, kiedy zwolni się tych węzłów odpowiednio dużo. Z pomocy superkomputerów korzystają naukowcy z przeróżnych dziedzin. Kraken przeprowadzał już obliczenia związane z modelowaniem cząsteczek w badaniach nad lekami, zanieczyszczeniem Bałtyku azotanami czy reakcją różnych kształtów przydrożnych barierek na zderzenie z autobusem. Popularny model prognozy pogody z IMGW to też jego sprawka!W odcinku usłyszycie też, czy na superkomputerze można puścić Dooma, czym się gasi pożary w serwerowni, dlaczego archiwizacja danych na taśmach magnetycznych to świetny pomysł i dlaczego kilka scentralizowanych superkomputerów to lepsze rozwiązanie niż klaster na każdym wydziale.

Co czuje fotograf, którego pracą inspirują się inni twórcy? Kiedy zaciera się granica między czerpaniem z dorobku a kopiowaniem? O wyzwaniach, które stoją przed fotografami i fotografkami Monika Szewczyk-Wittek rozmawia z Kacprem Kowalskim i Katarzyną Sagatowską. Pretekstem do rozmowy stała się nagłośniona przez autora sprawa książki "Efekty uboczne" oraz niezwykle podobnej publikacji "Habitat" Toma Hegena. Nawiązujemy też do doświadczeń Katarzyny Sagatowskiej i artystów przez nią reprezentowanych. Zastanawiamy się też wspólnie, czy nie nadszedł już czas, by rozpocząć w Polsce szerszą dyskusję o etycznych aspektach inspiracji.Kacper KowalskiRocznik 77. Od ponad 25 lat obserwuje i fotografuje krajobrazy z perspektywy lotu ptaka. Po studiach architektonicznych na Politechnice Gdańskiej i czteroletniej pracy w zawodzie, poświęcił się lataniu i fotografii - swoim największym pasjom.  Spędził w powietrzu ponad 5000 godzin. Jako paralotniarz i pilot wiatrakowcowy, Kacper wzbijał się w powietrze z silnikiem przypiętym do pleców, by podczas samotnych lotów odkrywać świat form, kształtów i wzorów. Otrzymał liczne nagrody, w tym World Press Photo (trzykrotnie). Ma na koncie cztery ksąiżki: "Efekty uboczne", (2014), OVER (2017), Arche (2021) i Horyzont Zdarzeń (2022). Jego prace były wystawiane na całym świecie. Jest reprezentowany przez Panos Pictures, oraz galerie: Bildhalle w Amsterdamie i Zurychu oraz Atlas Gallery w Londynie.Katarzyna SagatowskaKuratorka, menadżerka kultury, autorka i organizatorka wielu prestiżowych wydarzeń artystycznych, autorka tekstów. W swojej praktyce zawodowej czerpie z doświadczeń i wykształcenia z dwóch obszarów – kultury i sztuki oraz zarządzania i marketingu. Założycielka galerii i wydawnictwa JEDNOSTKA. Współautorka i współkoordynatorka cyklu WSZYSCY JESTEŚMY FOTOGRAFAMI. Wykładowczyni w Szkole Filmowej w Łodzi. Współkuratorka archiwum Pawła Pierścińskiego (www.pawelpierscinski.pl). W latach 2010–2017 kuratorka i koordynatorka projektu FOTOGRAFIA KOLEKCJONERSKA. Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Miasta Stołecznego Warszawy. Jurorka w konkursach, m.in. BZ WBK Press Foto, Grand Press Photo. Recenzentka w przeglądach portfolio. 

Uwaga! W tym odcinku rozmawiam z przedstawicielami grupy zadowolonych architektów! Moimi rozmówcami są Tomasz Bogusz oraz Zofia Zuchowicz z gdańskiej pracowni HAG. Tomasz Bogusz jest architektem i założycielem pracowni architektonicznej HAG - Human Architecture Group. W biurze bardzo ważnym aspektem jest współtworzenie i współdecydowanie, istotnym elementem jest brak hierarchii wewnętrznej i dobrostan wszystkich współtworzących tę pracownię. W HAGu zatem pracuje się 4 dni w tygodniu w celu zachowania balansu pomiędzy pracą a życiem prywatnym. Drugim rozmówcą a właściwie rozmówczynią jest architektka Zofia Zuchowicz, która kształciła się na Politechnice Gdańskiej, a doświadczenie zawodowe zdobywała m.in. w pracowni JEMS. Od 2021 roku pracuje w HAGu. Ten odcinek jest o bardzo niezwykłym (bo normalnym i zdrowym) podejściu do pracy. Jest o idei skracania czasu pracy i aplikowaniu tej koncepcji w branży architektonicznej. Jest o poszukiwaniu, o doszkalaniu się, o współtworzeniu i współdecydowaniu. Czy 4-dniowy tydzień pracy jest możliwy w biurze architektonicznym? Czy pracując mniej jesteśmy bardziej efektywni? Jak wyważyć sukces finansowy biura z dobrostanem pracowników? Jak zachować równowagę między życiem zawodowym i prywatnym? Jakie cechy biura i pracowników sprawiają, że się da? Skąd bierze się gloryfikacja przepracowania, romantyzowanie nadgodzin w branży architektonicznej? Linki uzupełniające odcinek: Magazyn Pismo o krótszym czasie pracy Dobrowolne wsparcie dla podcastu Architektura Powinna Serdecznie zapraszam do słuchania! Klaudia Lachcik

Kamil jest świeżo upieczonym studentem Informatyki na Politechnice Gdańskiej. Jest spokojny i ułożony, od zawsze dobrze się uczy, wygrywa liczne konkursy i olimpiady - wydaje się że sukces jest mu pisany. Gdy jednak nadchodzi 19 czerwca 2002 roku, zaledwie w ułamkach sekund wszystko się zmienia, a tragiczne wydarzenia do jakich dochodzi w murach uczelni na zawsze zmieniają losy wielu osób. --------- Partnerem dzisiejszego odcinka jest aplikacja do słuchania audiobooków i czytania e-booków BookBeat. Teraz z kodem HERRING czeka Cię darmowy, 30 dniowy dostęp do aplikacji z pakietem bez limitu Kliknij w link z wpisanym już kodem: https://www.bookbeat.pl/herring?utm_source=spotify&utm_medium=podcast&utm_campaign=olga+herring+30+days&utm_content=epi+descriptioni

W tym odcinku Śniadania w Dallas przeniosimy się do Londynu. Naszym gościem jest Łukasz Ogórkiewicz. Nasz gość pochodzi z Pruszcza Gdańskiego, ale od wielu lat mieszka w Londynie. Skończył studia inżynierskie na Politechnice Gdańskiej. Łukasz to obieżyświat i człowiek poszukujący. Ma wiele talentów i mnóstwo zainteresowań. Jest autorem książki „Emigrant na wakacjach”, którą napisał po pobycie w Stanach Zjednoczonych. Przedstawia w niej szczery, choc subiektywny obraz emigracji z dodatkiem... czarnego humoru. W wolnych chwilach gra na gitarze basowej w zespole muzycznym i maluje. Udziela się jako wolontariusz w organizacji charytatywnej Centrepieces i stara się być jak najlepszym ojcem dla swojej córki.

W tym odcinku Śniadania w Dallas przeniosimy się do Londynu. Naszym gościem jest Łukasz Ogórkiewicz. Nasz gość pochodzi z Pruszcza Gdańskiego, ale od wielu lat mieszka w Londynie. Skończył studia inżynierskie na Politechnice Gdańskiej. Łukasz to obieżyświat i człowiek poszukujący. Ma wiele talentów i mnóstwo zainteresowań. Jest autorem książki „Emigrant na wakacjach”, którą napisał po pobycie w Stanach Zjednoczonych. Przedstawia w niej szczery, choc subiektywny obraz emigracji z dodatkiem... czarnego humoru. W wolnych chwilach gra na gitarze basowej w zespole muzycznym i maluje. Udziela się jako wolontariusz w organizacji charytatywnej Centrepieces i stara się być jak najlepszym ojcem dla swojej córki.

W tym odcinku Śniadania w Dallas przeniosimy się do Londynu. Naszym gościem jest Łukasz Ogórkiewicz. Nasz gość pochodzi z Pruszcza Gdańskiego, ale od wielu lat mieszka w Londynie. Skończył studia inżynierskie na Politechnice Gdańskiej. Łukasz to obieżyświat i człowiek poszukujący. Ma wiele talentów i mnóstwo zainteresowań. Jest autorem książki „Emigrant na wakacjach”, którą napisał po pobycie w Stanach Zjednoczonych. Przedstawia w niej szczery, choc subiektywny obraz emigracji z dodatkiem... czarnego humoru. W wolnych chwilach gra na gitarze basowej w zespole muzycznym i maluje. Udziela się jako wolontariusz w organizacji charytatywnej Centrepieces i stara się być jak najlepszym ojcem dla swojej córki.

W tym odcinku Śniadania w Dallas przeniosimy się do Londynu. Naszym gościem jest Łukasz Ogórkiewicz. Nasz gość pochodzi z Pruszcza Gdańskiego, ale od wielu lat mieszka w Londynie. Skończył studia inżynierskie na Politechnice Gdańskiej. Łukasz to obieżyświat i człowiek poszukujący. Ma wiele talentów i mnóstwo zainteresowań. Jest autorem książki „Emigrant na wakacjach”, którą napisał po pobycie w Stanach Zjednoczonych. Przedstawia w niej szczery, choc subiektywny obraz emigracji z dodatkiem... czarnego humoru. W wolnych chwilach gra na gitarze basowej w zespole muzycznym i maluje. Udziela się jako wolontariusz w organizacji charytatywnej Centrepieces i stara się być jak najlepszym ojcem dla swojej córki.

Ważny KTIP, bo opowiadam o książce dr Davida A. Sinclair i Matthew LaPlante „Jak żyć długo. Dlaczego się starzejemy i czy naprawdę musimy.” Omawiam cztery sposoby na wydłużenie naszego życia i zarysowuję przyszłość. Mówię dlaczego flądra może zainspirować nas do zmian oraz o aplikacji Vika i Guide_u. Pracowania ceramiki Basala, z której jest flądra: http://www.basala.pl/ Książka „Jak żyć długo.” http://bityl.pl/rBUeX Informacja o dr Davidzie Sinclair: http://bityl.pl/3iY2g Wywiad z Łukaszem Osowskim na temat pomysłu na aplikację Vika: http://bityl.pl/styrH Więcej na temat aplikacji Vika: https://vika.life/ Aplikacja, w której jest moja wycieczka po Politechnice Gdańskiej: https://www.guideu.at/ Życie w równowadze: http://bityl.pl/tblXH

Jedną z największych patologii aktualnego systemu edukacji są KOREPETYCJE. Dla mnie to jest szatański pomysł. Nauczyciele oficjalnie są słabo wynagradzani. Więc wymagają od uczniów więcej, niż uczą ich na lekcjach. Stawiają za brak wiedzy gorsze stopnie. W tym momencie następuje podanie do rodziców, którym ktoś wmówił, że oceny są ważne. Ci przyjmują piłkę i przechodzą do ataku. Zapisują dzieci na korepetycje, aby dzieci się nauczyły za ich pieniądze tego, czego nie nauczyły się w szkole. I efekt:

Analiza nudy jako niespodziewanie produktywnego budulca i narzędzia służącego do konstruowania przestrzeni mieszkalnej jest tematem debiutu świetnie piszącej młodej architektki Aleksandry Gordowy. Brawurowa propozycja odwrócenia schematów w jakich zwykle toczy się rozmowa o jakości zamieszkiwania prowokuje do przemyślenia możliwości jakie daje pozornie bezużyteczny stan nudy. Aleksandra Gordowy skończyła studia inżynierskie na Politechnice Gdańskiej oraz magisterskie na Uniwersytecie Technicznym w Delft. Studiowała również w Stuttgarcie w Niemczech oraz w Horsens w Danii. Obecnie mieszka i pracuje w Berlinie. Książka powstała na podstawie pracy dyplomowej nagrodzonej pierwszą nagrodą w pierwszej edycji konkursu PUM: Przestrzeń Użytkowników i Mieszkańców, zorganizowanego przez PFR Nieruchomości w 2019 r. we współpracy z partnerami – Fundacją PFR i wydawnictwem Fundacji Bęc Zmiana. Patroni publikacji: „Architektura i Biznes”, „Magazyn Miasta/ Cities Magazine”, „RZUT”, „Autoportret”, Wydział Architektury Politechniki Warszawskiej. Rozmowę przeprowadziła Bogna Świątkowska, www.nn6t.pl Montaż: Ola Łapkiewicz Zamów książkę: https://sklep.beczmiana.pl/pl/p/Codziennosc-nudy.-Dom-jako-przestrzen-produktywna-i-nieproduktywna/5497

Magdalena Skorupka-Kaczmarek uwielbia zmiany, więc ta rozmowa tłumaczy, jak warto do zmian podchodzić i co można zrobić, kiedy rzeczywistość zaskakuje. Magda zaczynała od pracy w gazecie, została zaproszona do radia (Radio Katowice, Trójka), z radia przeszła do telewizji (TVP, TVP 3 Gdańsk i Canal+), z telewizji do bycia rzeczniczką, z rzecznikowania do prowadzenia własnej firmy. Rozmawiamy nie tylko o przechodzeniu przez zmiany życiowe, ale również o zmianach społecznych i rynku pracy, polityce i nadchodzących wyborach. Magda mówi o tym, jak założenie rodziny wpłynęło na jej życie zawodowe. Gdy była rzeczniczką prasową w Gdańskich Inwestycjach Komunalnych zapraszała gdańszczan na budowę i pokazała im największe inwestycje. Kiedy przygoda z inwestycjami się zakończyła, zadzwonił do niej Prezydent Gdańska Paweł Adamowicz i zaprosił do współpracy. Magdalena Skorupka-Kaczmarek pracowała z prezydentem, aż do jego śmierci. Nauczyła się tam dużo, bo wraz z prezydentem weszła w samo tornado politycznych zawirowań. Odkąd odeszła z pracy w Urzędzie Miejskim w Gdańsku, pomagała kilku podmiotom w komunikacji, m.in. pomorskiej Koalicji Europejskiej w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Zdecydowała się otworzyć własną firmę i dzielić się wieloletnim doświadczeniem w pracy rzecznika i dziennikarza. Prowadzi firmę KomunikujeMy. Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o Magdzie, zerknijcie pod link: https://bit.ly/2YOLD61 Firma Magdy: https://bit.ly/37LvjXH Magda na FB: https://bit.ly/2NeBNoA Magda od października będzie prowadziła zajęcie na nowym kierunku studiów podyplomowych na Politechnice Gdańskiej: Zarządzanie projektami budowlanymi. https://bit.ly/2V2xgdr Ciekawe myśli, które padły w rozmowie: Tak to bywa w życiu, że nie planujemy sobie niczego, a to się dzieje. Czasami los stawia przed nami wyzwania, a to zależy od nas czy z nich skorzystamy. Ale też nie rozpaczajmy, jeśli coś nam nie wyjdzie. Nie warto rozgrzebywać przeszłości i rozpaczać, że mogliśmy zrobić coś inaczej. Trudno, stało się, trzeba iść dalej. To nie jest tak, że na studiach zostaliśmy sprofilowani i teraz mamy robić jedną rzecz do końca życia. Młodzi ludzie zmieniają świat, a my, starsi, hamujemy już ze zmianami. Sport pokochałam, chociaż to była przypadkowa miłość. Mój mąż jest moim najlepszym przyjacielem. Jeśli ktoś sobie wyobraża, że dziennikarz wychodzi w piątek o piętnastej z pracy, to tak nie jest. Kocham wielkie inwestycje, kocham wielkie projekty. Uwielbiam dostawać kolejne zadania do wykonania, bo jestem typem zadaniowca. Jestem jak koń skaczący przez przeszkody. Przeskoczę pierwszą przeszkodę i już widzę następną do przeskoczenia. Dobrzy rzecznicy to osoby, które przeszły szkołę dziennikarską. Teraz jest tak, że my musimy się teraz bardziej pokazywać, a nie zawsze to lubimy. Nie mam sprecyzowanego celu w życiu, ale tak wygląda moja droga zawodowa. Wiem jedno. Zawsze angażuję się na 120 procent. Młodzi ludzie umieją oddzielać życie prywatne od zaangażowania w swoją pracę. Nie boję się zmian, bo widziałam w życiu wiele zmian i widziałam ludzi, którzy musieli się do tych zmian szybko dostosować. Teraz odkryliśmy, że może nie potrzebujemy aż tylu działań PRowych. Kryzys komunikacyjny za chwilę zostanie przykryty przez inny kryzys komunikacyjny.

Czy zastanawialiście się nad tym co zmieni się w waszej pracy, jeśli ktoś zaprzągłby w nią sztuczną inteligencję? Zastanawiam się nad tym w KTIPie i przywołuję polskie przykłady wdrożeń, w których użycie głębokiego uczenia maszynowego zredukowało koszty od pięciu do siedemdziesięciu procent. W tym roku dużo mówiono o tym na konferencji Infoshare, a ja zastanawiam się, w jaki sposób wpłynie to na rynek pracy i sposób pracy. Napiszcie do mnie po wysłuchaniu tego podcastu, czy wg was sztuczna inteligencja jest dobrodziejstwem, czy zagrożeniem? kasia(@)stacjazmiana.pl Analiza startupów i wdrożeń patentowych w obszarze sztucznej inteligencji: https://bit.ly/2A5xIMp W jakich branżach widać rozwój sztucznej inteligencji: https://bit.ly/2Vbu3WH Prezentacja dr Jana Zająca na temat sztucznej inteligencji i uczenia maszynowego, wygłoszona podczas konferencji Infoshare: https://bit.ly/2HrmMO6 Wywiad z Michałem Staśkiewiczem z Alphamoon, tematem jest rozwój sztucznej inteligencji: https://bit.ly/2VOytXZ Wyszukiwarka prawna, która powstała w oparciu o sztuczną inteligencję (uproszczenie), mówiłam o niej w podcaście: https://bit.ly/2YDwmDy Relacja z konferencji Infoshare 2019: https://bit.ly/30uw43n Zapraszam cię na spotkanie dotyczące sztucznej inteligencji na Politechnice Gdańskiej - 29 maja (środa) o godz. 18.00 na Dziedzińcu Hewelisza: https://bit.ly/2QdyjU1 Poznaj zastosowanie głębokiego uczenia maszynowego w technologii Simplex: https://bit.ly/2JQD7h9 W podcaście przywołałam film z Chaplinem: “Modern Times-Factory”: https://bit.ly/2jjzi7I

W tym podcaście, razem z Andrzejem Wójcickim, przenosimy się w przyszłość. Uruchomiliśmy wyobraźnię i rozmyślaliśmy o szybko zmieniających się zjawiskach społecznych, zastanawiając się, gdzie one nas zaprowadzą. Andrzej jest poszukiwaczem i często zmienia zainteresowania. Przez to jego ogląd świata jest szeroki, bo wielu rzeczy spróbował. Obecnie skupia się na technologii VR i AR oraz sztucznej inteligencji. Andrzej mówi o tym dlaczego znajdujemy się w wąwozie rozczarowania, jeśli chodzi o technologię VR. Odkrywa przed nami, co można rozumieć pod zawodem jutra. Mówi o pojazdach autonomicznych i zawodach, które przestają istnieć. Oraz udowadnia, że twierdzenie ekonomistów, że nic się nie dzieje, nie jest zbyt mądre, a w przyszłości będzie tak samo, ale inaczej. Spotkania społeczności CiviHub: http://civichub.pl/ Jak widzi auto autonomiczne? (film Adavio) https://bit.ly/2OPFjIN https://bit.ly/2RyJ1EQ Mówimy o krzywej Gardnera: https://gtnr.it/2vTTphv Andrzej przywołuje przykład wyświetlaczy do samochodów z rozszerzoną rzeczywistością: https://bit.ly/2PlqaM8 Jaskinia na Politechnice Gdańskiej leczy fobie pracownia dr Lebiedzia https://bit.ly/2E276RX Wspominamy podcast o tym, że roboty zabiorą nam pracę: https://bit.ly/2C1I8PU Robot Sofia: https://bit.ly/2zWO8bd Duplex Googla: https://bit.ly/2I6veAu Quantum computing https://bit.ly/2u79SOb Alphabet Inc.: https://abc.xyz/ Kilka myśli z rozmowy: W przyszłości praca, będzie wymagała od nas ciągłego uczenia się i ciągłego przystosowania. Wszyscy mają wrażenie, że świat przyspiesza, więc nie można przestać pedałować, bo się wywrócimy. Często się wydaje, że prostsze zawody będą zautomatyzowane, ale rachunek ekonomiczny, mówi coś odwrotnego. Kierowcy zawodowi, w najbliższej przyszłości, stracą pracę. Technologia VR znajduje się obecnie w wąwozie rozczarowania.

Wykorzystałam okazję mojego wyjazdu do Trójmiasta i odwiedziłam siedzibę fundacji InfoShare. W tym odcinku przesłuchasz mojej rozmowy z Grzegorzem Borowskim, pomysłodawcą i współzałożycielem InfoShare. Opowie o kulisach organizacji największej konferencji technologicznej w Europie Środkowo-Wschodniej.W 2007 r. odbyła się pierwsza edycja InfoShare, na którą wtedy przybyło 200 osób. Udało się zmieścić wszystkich uczestników w audytorium na Politechnice Gdańskiej. Podczas dwunastej edycji konferencję już odwiedziło ponad 6000 osób i wygląda na to, że ta pozytywna dynamika rozwoju będzie utrzymana w następnym roku.O organizacji konferencji InfoShare od kuchni dziś w odcinku Margo Leads. Zapraszam!Notatki do odcinka wraz z transkryptem rozmowy znajdiesz tu: http://www.margoleads.com/podcast/grzegorz-borowski-infoshare-jak-zorganizowac-konferencje-technologiczna

Prezes i założyciel Cyfrowe.pl Sp. z o.o., pioniera omnichannel, firmy prowadzącej od 2003 roku specjalistyczną platformę e-commerce ze sprzętem dla fotografów i filmowców www.cyfrowe.pl oraz 5 sklepów stacjonarnych w różnych miastach Polski. Ukończył informatykę na Politechnice Gdańskiej, jednak biznes pochłonął go już na studiach i nie dane mu było zostać programistą. W firmie zajmuje się wytyczaniem strategii i rozwojem zespołu. Stawia na spójność biznesu wewnątrz i na zewnątrz organizacji. Prywatnie pasjonat gry w squasha. Zawsze też ma przy sobie książkę, nie tylko o tematyce biznesowej.Zaczynał prowadzić biznes w wieku 16 lat dojeżdżając z Trójmiasta na warszawską giełdę komputerową i sprzedając tam oprogramowanie. A dziś prowadzi Cyfrowe.pl wiodącą platformę e-commerce w kategorii foto/wideo, która obsłużyła już ponad 600.000 klientów i generuje rocznie 90 milionów złotych przychodu. Porozmawialiśmy o obserwowaniu konkurencji, o znajdowaniu niszy na gęstym rynku i o popełnianiu kosztownych błędów.Transkrypcja, wideo i dodatkowe linki: https://gregalbrecht.io/jaroslawbanackiDołącz do klubu Greg Albrecht Podcast: https://gregalbrecht.io/klub

Wykorzystałam okazję mojego wyjazdu do Trójmiasta i odwiedziłam siedzibę fundacji InfoShare. W tym odcinku przesłuchasz mojej rozmowy z Grzegorzem Borowskim, pomysłodawcą i współzałożycielem InfoShare. Opowie o kulisach organizacji największej konferencji technologicznej w Europie Środkowo-Wschodniej.W 2007 r. odbyła się pierwsza edycja InfoShare, na którą wtedy przybyło 200 osób. Udało się zmieścić wszystkich uczestników w audytorium na Politechnice Gdańskiej. Podczas dwunastej edycji konferencję już odwiedziło ponad 6000 osób i wygląda na to, że ta pozytywna dynamika rozwoju będzie utrzymana w następnym roku.O organizacji konferencji InfoShare od kuchni dziś w odcinku Margo Leads. Zapraszam!Notatki do odcinka wraz z transkryptem rozmowy znajdiesz tu: http://www.margoleads.com/podcast/grzegorz-borowski-infoshare-jak-zorganizowac-konferencje-technologiczna

Prezes i założyciel Cyfrowe.pl Sp. z o.o., pioniera omnichannel, firmy prowadzącej od 2003 roku specjalistyczną platformę e-commerce ze sprzętem dla fotografów i filmowców www.cyfrowe.pl oraz 5 sklepów stacjonarnych w różnych miastach Polski. Ukończył informatykę na Politechnice Gdańskiej, jednak biznes pochłonął go już na studiach i nie dane mu było zostać programistą. W firmie zajmuje się wytyczaniem strategii i rozwojem zespołu. Stawia na spójność biznesu wewnątrz i na zewnątrz organizacji. Prywatnie pasjonat gry w squasha. Zawsze też ma przy sobie książkę, nie tylko o tematyce biznesowej.Zaczynał prowadzić biznes w wieku 16 lat dojeżdżając z Trójmiasta na warszawską giełdę komputerową i sprzedając tam oprogramowanie. A dziś prowadzi Cyfrowe.pl wiodącą platformę e-commerce w kategorii foto/wideo, która obsłużyła już ponad 600.000 klientów i generuje rocznie 90 milionów złotych przychodu. Porozmawialiśmy o obserwowaniu konkurencji, o znajdowaniu niszy na gęstym rynku i o popełnianiu kosztownych błędów.Transkrypcja, wideo i dodatkowe linki: https://gregalbrecht.io/jaroslawbanackiDołącz do klubu Greg Albrecht Podcast: https://gregalbrecht.io/klub

Jeśli chcecie się dowiedzieć, co udostępniacie w sieci i jaki ma to wpływ na obraz naszego świata, na biznes i politykę, zapraszamy do niewiarygodnie interesującej rozmowy z Marcinem Gromke (Brand ON media). Marcin skończył, to samo Technikum Elektroniczne co Kasia i ten sam wydział na Politechnice Gdańskiej (Elektrotechnika i Automatyka). Miał być projektantem, ale jego życie zawodowe potoczyło się inaczej. Przez pół roku szacował swoje możliwości, ocenił zyski i straty, przemyślał strategię działania, a następnie zdecydował się na podjęcie ryzyka. Nasz rozmówca jest świetnym przykładem osoby, która doskonale przepracowała swój czas na “stacji zmiana”, a następnie z impetem ruszyła w świat analizowania danych. Opowiada nam, co można wyczytać z natłoku informacji, jak można dzięki dobrej analizie zaoszczędzić miliony oraz zmienić obraz polityki. Podczas słuchania ciarki na plecach otrzymacie od nas w pakiecie! Firma Marcina Gromke, zajmująca się monitoringiem i analizą danych pochodzących z internetu i social mediów: http://brandonmedia.de Marcin rozpoczął kreowanie nowego stanowiska pracy z Inkubatorami Przedsiębiorczości. Oto kilka informacji o inkubatorach: https://twojstartup.pl/, https://inkubatory.pl, http://firmadlakazdego.pl, http://inkubator.com.pl/ A skąd ropa naftowa w kontekście danych? Możecie o tym przeczytać na blogu Tomka i Kasi http://bit.ly/2tzo9nU http://bit.ly/2tGfIYv Nasza ściąga. Kilka inspirujących zdań, które padły w rozmowie z Marcinem Gromke na temat odpowiedniego wykorzystaniu “stacji zmiana”, czyli przerwy między jedną pracą a drugą: - Czas zatrzymania w życiu mamy niezwykle rzadko. Zazwyczaj musimy coś zrobić, gdzieś pędzić. Warto dobrze ten czas wykorzystać. - Jeśli trochę szukamy pracy, a trochę myślimy o sobie, to ciężko jest się skoncentrować. - Przestałem aktywnie szukać pracy, by móc skupić się, pomyśleć o swoim mocnych i słabych stronach, gdzie chciałbym się realizować oraz na jak długi czas zastoju wystarczy mi oszczędności. - Warto wziąć pod uwagę swoje zasoby i przeanalizować, jaki mam czas na przemyślenie i zmianę. - Uważam, że kierunek studiów, to nie jest kierunek życia. - Każdy w pewnym momencie musi sobie zadać pytanie, czy chce żyć wygodnie, czy chce żyć prawdziwie?