Podcasts about starym mie

Koło Przewodników Miejskich i Terenowych im. Mikołaja Stanisława Pajdowskiego – Oddziału Miejskiego PTTK w Lublinie zorganizowało spacer dla mieszkańców Lublina i turystów z okazji Międzynarodowego Dnia Przewodnika Turystycznego. W tym roku przewodnicy PTTK przygotowali spacer w 440. rocznicę śmierci Jana Kochanowskiego pt. „Lubelskie ścieżki Jana z Czarnolasu”. Spacer poprowadzą społecznie przewodnicy PTTK, którzy przybliżą postać Jana z Czarnolasu i czasy, w których żył, zaprowadzą do miejsc z nim związanych i upamiętniających jego postać. Na trasie spaceru znajdą się takie obiekty i miejsca jak: dawny zamek królewski, Plac po Farze, bazylika i klasztor oo. Dominikanów, kamienice na Starym Mieście, Trybunał Koronny, kamienica przy Krakowskim Przedmieściu 8 (miejsce, gdzie stał dom Mikołaja Reja), kościół pobernardyński pw. Nawrócenia św. Pawła Apostoła i pomnik Jana Kochanowskiego przy ul. G. Narutowicza. Przewodnicy ubarwią swoje opowieści utworami poety: fraszkami i pieśniami. Jan Kochanowski wielokrotnie gościł w Lublinie, gdzie załatwiał sprawy urzędnicze i nawiązywał kontakty towarzyskie. Przebywał tu jako jeden z sekretarzy króla Zygmunta Augusta, będąc obserwatorem sejmu unijnego i złożenia hołdu lennego przez pruskiego księcia w 1569 r. Wiele utworów poeta dedykował lubelskiej szlachcie i magnaterii, zwłaszcza Firlejom, z którymi łączyły go więzy przyjaźni, poświecił im takie fraszki jak: „Do Mikołaja Firleja”, „Na wieś Dąbrowicę”. Poeta po raz ostatni przebywał w Lublinie w sierpniu 1584 roku i tutaj zmarł, a dokładne miejsce jego śmierci do dziś stanowi zagadkę. Na wspólny spacer śladami Jana Kochanowskiego w ramach „Podróży małych i dużych" - zaprasza Magdalena Lipiec-Jaremek.

Zdjęcie tej pięknej młodej kobiety z warkoczem przerzuconym przez ramię widziało wielu z nas. Można je zobaczyć w Muzeum Powstania Warszawskiego. To Ewa Faryaszewska, łączniczka batalionu "Wigry". Podczas Powstania Warszawskiego z wielkim poświęceniem działa w zespole osób odpowiedzialnych za ratowanie zabytków kultury narodowej na Starym Mieście, które były składowane w piwnicach siedziby muzeum. Jest też autorką kolorowych fotografii, dokumentujących zniszczenia Starego Miasta w czasie Powstania. Została śmiertelnie ranna na Starym Mieście. Jej matka Irena po wojnie na starym drzewie umieściła kapliczkę z Jezusem Frasobliwym, żeby pamiętano o jej bohaterskiej córce. Historia ma ciąg dalszy...

Nasza wyjątkowa gościni, weteranka powstania pani Wanda Traczyk-Stawska w rozmowie z Tomaszem Urzykowskim mówi rzeczy ważne i mądre: o strachu, odwadze, okropnościach wojny, o przezwyciężaniu nienawiści, o samotności walczących, którzy nie otrzymują dostatecznej pomocy. Tak jak powstańcy w Warszawie 1944 i jak dziś obrońcy Ukrainy. Rozmowa jest częścią odcinka podcastu "Warszawa nadaje", który ukazał się 1 sierpnia 2022 roku. W tym odcinku Tomasz Urzykowski zabiera nas też na spacer po powstańczym Starym Mieście. Zachęcamy do wysłuchania całego odcinka. Podcast "Warszawa nadaje" przygotowują dziennikarze "Gazety Stołecznej" i serwisu Warszawa.wyborcza.pl. Zapraszamy do słuchania co drugi piątek na stronie wyborcza.pl/warszawanadaje oraz na platformach TOK.fm, YouTube i Spotify.

Trudno wyobrazić sobie warszawską starówkę bez dorożek. Nie jest ich tak dużo jak w Krakowie, bo w Warszawie było ich siedem. Siedem dorożek. Teraz mniej, bo zakończyli działalność dwaj najstarsi dorożkarze, działający na Starym Mieście od ponad 40 lat: pan Krzysztof Szczepański i pan Zbigniew Wiśniewski. Następców brakuje. A pan Krzysztof i pan Zbigniew zostali serdecznie pożegnani przez samorząd. Ojciec pana Zbigniewa był przedwojennym dorożkarzem. Po wojnie pracował z koniem przy odgruzowaniu Warszawy, a potem wrócił do dorożkarstwa. Po nim fach przejął syn i w 1982 roku zarejestrował działalność "dorożka konna". Pan Krzysztof również przejął zawód po swoim ojcu. W 1978 r., kiedy ojciec zachorował wsiadł na dorożkę i jak zobaczył zarobek po paru kursach, porzucił pracę w fabryce.

Gościem tego odcinka jest dr Monika Górska zwana Dr Story, reżyserka, scenarzystka, dziennikarka oraz właścicielka Fabryki Opowieści, w której można nauczyć się tworzyć skuteczne opowieści. Pani Monika jest autorką książek związanych ze storytellingiem, jak i bardzo osobistej książki "Spełnij marzenie, marzenie spełni Ciebie. 12 lekcji od Wielkiego Kanionu". W tym odcinku opowiada o swoim doświadczeniu Izraela oraz nowej książce, która zostanie wydana na początku grudnia 2022. Z tego odcinka podcastu dowiesz się: • Jak wyglądało pierwsze spotkanie Pani Moniki z Izraelem? • Dlaczego Pani Monika bała się wyjazdu do Ziemi Świętej? • Kto przekonał Panią Monikę do podróży do Izraela? • W jaki sposób Pani Monika dostała się do Jerozolimy? • Czym jest storytelling? • W jaki sposób Pani Monika uczy storytellingu inne osoby? • Kto uczył Panią Monikę opowieści? • Czy video jest językiem międzynarodowym? • Kim jest Doug Stevenson? • Jakiego odkrycia dokonała Pani Monika w Ziemi Świętej? • O czym jest nowa książka "Zaufaj"? • Co wydarzyło się na Golgocie? • Co Pani Monika robiła w nocy na Starym Mieście w Jerozolimie? • Skąd wziął się pomysł na książkę "Zaufaj"? • Co Pani Monika chciała zobaczyć w Ziemi Świętej? • W jaki sposób Pani Monika znalazła się w Galilei? • Co Pani Monika robiła przez 3 miesiące nad Jeziorem Galilejskim? • Co zaskoczyło, a co rozczarowało Panią Monikę w Ziemi Świętej? • Dlaczego warto przeczytać książki Pani Moniki? • Kiedy Pani Monika wybiera się do Izraela? NOTATKI: Strona internetowa Pani Moniki Górskiej Fabryka opowieści Zachęcam do pozostawienia komentarza poniżej. Napisz co myślisz na temat tego odcinka. Jeżeli masz sugestie, propozycje czy uwagi, możesz również skontaktować się ze mną bezpośrednio poprzez formularz kontaktowy. A jeśli podobał ci się ten odcinek podcastu, proszę podziel się nim ze swoimi znajomymi, czy to w mediach społecznościowych czy bezpośrednio. Będzie mi bardzo miło. Music by @idanraichel, courtesy of Helicon Records, Israel. Link do odcinka www.poizraelu.pl/44 Znajdź podcast na: www.poizraelu.pl Możesz też polubić funpage: https://www.facebook.com/JustynaZerrouk

- Dzień takiego inteligenta polegał na tym, że spał do godz. 12, następnie przeglądał prasę, później szedł na stołówkę do Literatów, gdzie były tanie obiady, wypijał koniaczek w Bazyliszku na Starym Mieście, bo tam w pobliżu mieszkał, a następnie wędrował salonem stolicy albo szlakiem hańby, jak mówiło się na Krakowskim Przedmieściu, do SPATiF-u - mówiła o bywalcach tego klubu Aleksandra Szarłat, autorka książki "SPATiF. Upajający pozór wolności".

W Powstaniu był pirotechnikiem oraz kierownikiem zmiany w Wytwórni Granatów na Starym Mieście. Został również oddelegowany do sprawdzenia tankietki pozostawionej przez Niemców na barykadzie przy ul. Podwale. Nie zdążył... Ów tankietka okazała się ciężkim stawiaczem ładunków wybuchowych, który eksplodował w tłumie ludzi na ul. Kilińskiego, przechodząc do historii jako „czołg-pułapka”. Jakie były okoliczności tej tragedii? Posłuchajcie wspomnień pana Witolda... Warszawa, 3 grudnia 2005 r. Rozmowę w ramach Archiwum Historii Mówionej Muzeum Powstania Warszawskiego prowadził Juliusz Poronkiewicz

Walczył w Batalionie „Zośka” na Woli, Starym Mieście i Czerniakowie, ranny 22 września przepłynął wpław na drugi brzeg Wisły. Uczestnik akcji „Sonderwagen” i „Sienna”. Aresztowany i poddany ciężkiemu śledztwu w 1949 r., został bezpodstawnie skazany na 5 lat pozbawienia wolności – więziony w Warszawie (Mokotów) i Rawiczu, zwolniony w 1953 r. Poszliśmy ze sto metrów w górę rzeki cichutko, skradając się. To było straszne sto metrów. Minęło sześćdziesiąt [parę] lat, a [ja] mam ciągle w oczach ten marsz. Na brzegu leżało mnóstwo ciał. Byli to ludzie, którzy chcieli przypłynąć Wisłę [i zostali postrzeleni na brzegu]. Nie mieli siły dalej iść i powoli konali. Warszawa, 21 maja 2008 r. Rozmowę prowadziła Iwona Brandt

W audycji:Architektura Czeskiego Cieszyna - rozmowa z architektami Katarzyną i Adamem Jursami.Śladami Gustawa Morcinka - Polska Szkoła Podstawowa w Karwinie zbiera wspomnienia o Starym Mieście.Cierlickie Lato Filmowe - reaktywacja. Zaprasza dyrektor Elżbieta Štěrba Molenda.

Komiksy o Tytusie, Romku i A'Tomku otworzyły wyobraźnię milionów dzieci w ciągu kilku pokoleń. Niewiele osób wie, że ich autor, Henryk Chmielewski, który zmarł kilka dni temu, urodził się przed wojną, w latach dwudziestych na warszawskim Starym Mieście i że brał udział w Powstaniu Warszawskim. Na niezwykle spotkanie z Henrykiem Chmielewskim poprzez nagrania archiwalne, w Radiu Warszawa zaprasza Paweł Kęska, w audycji "Wywiad z Człowiekiem". Oto część pierwsza tej unikatowej rozmowy. Audycja powstała dzieki wsparciu Fundacji Superdrob Uskrzydlamy. #Papcio Chmiel, #Tytus, Romek i A'Tomek Radio Warszawa może się rozwijać tylko dzięki wsparciu finansowemu Słuchaczy i Przyjaciół. Już dziś dołącz do tego zacnego grona - zostań Darczyńcą. https://www.bank-sluchaczy.pl/ Możesz też słuchać nas na 106,2 FM w Warszawie i okolicach, lub on-line na https://radiowarszawa.com.pl/radio-warszawa-online-sluchaj-live/ Wybór audycji tematycznych znajdziesz na: Google Podcasts https://podcasts.google.com/feed/aHR0cHM6Ly9hbmNob3IuZm0vcy8zMGNjMWQ0MC9wb2RjYXN0L3Jzcw== https://podcasts.google.com/feed/aHR0cHM6Ly9hbmNob3IuZm0vcy8zMzBhNmI4NC9wb2RjYXN0L3Jzcw== Spotify https://open.spotify.com/show/5Gcq7dtwpQIcv3ub87fD7d https://open.spotify.com/show/1e3bbTwl5B3aSfbTR2MfW8 Chcesz włączyć się w naszą społeczność? https://www.facebook.com/radiowarszawa https://www.instagram.com/radio_warszawa/ https://twitter.com/radiowarszawa

Przedświąteczny okres to czas kupowania prezentów, na które bardzo chętnie wybieramy książki. Opowieść zaczyna się od uratowania polskich książek wyrzuconych po kiermaszu w dalekim Melbourne w Australii. Łączymy się z reportażystką radiową i pisarką Małgorzatą Przytułą-Sawicką, która jako autorka reportaży radiowych spotkała się ze słuchaczami tuż przed lockdownem, spowodowanym pandemią koronawirusa, w księgarnio-kawiarni „Między słowami” na lubelskim Starym Mieście. Czym są dla nas książki i dlaczego je czytamy – o tym w reportażu Moniki Malec „Książka jak chleb”. Zdjęcia pochodzą archiwum Marcina Koszołki, jednego z bohaterów audycji.

(0-7 lat) List, który zaginął wiele lat temu, Mikołaj na diecie i tajemnicza uliczka na Starym Mieście. Ta bajka przyniesie Wam wiele uśmiechu i radości. Czego więcej chcieć na Święta! Opowiadanie opisuje drogę pewnego listu, który zagubił się w drodze do Mikołaja. Historia dla dzieci o tym, że jeszcze nic straconego jeśli pod choinkę nie dostaniemy upragnionego prezentu.

Pani Karolina prowadzi na Starym Mieście w Lublinie kameralną księgarnio-kawiarnię. Tuż po ogłoszeniu obostrzeń dla lokali gastronomicznych w jej lokalu zrobiło się cicho. Zaczęła się rozglądać za dodatkową pracą, by utrzymać swój mały biznes. Nagle wydarzyło się coś co zmieniło sytuację i w oczach pani Karoliny pojawiła się nadzieja. W reportażu Moniki Malec „Książka na telefon” posłuchamy o sytuacji, w jakiej znalazły się podczas pandemii lokalne, kameralne księgarnie. Fot. pixabay.com

Spacer po Starym Mieście w Jerozolimie W dzisiejszym odcinku odbędziemy ekspresowy spacer po Starym Mieście w Jerozolimie. Bogactwo tego miasta sprawiło, że w przyszłości będą pojawiać się odcinki podcastu PO IZRAELU, w których szerzej omówię zagadnienia dotyczące poszczególnych miejsc. Z tego odcinka dowiesz się: Dlaczego uważam, że świadoma turystyka jest ważna?Dlaczego przy indywidualnym podróżowaniu warto skorzystać z Informacji Turystycznej?Co oznacza nazwa: „Jerozolima”?Dlaczego Jerozolima jest ważna dla judaizmum, chrześcijaństwa i islamu?Jakie dzielnice znajdują się w obrębie Starego Miasta i czym się charakteryzują?Gdzie znajdują się ciekawe makiety Jerozolimy?Co warto zobaczyć w poszczególnych dzielnicach?Gdzie warto robić zakupy i jak je robić ? NOTATKI: Centrum Informacji Chrześcijańskie Tytuły kilku przewodników, które polecam:                                Biblia, a przede wszystkim Nowy Testament (zaskoczeni?). Donato Baldi OFM, W Ojczyźnie Chrystusa. Przewodnik po Ziemi Świętej. Jerome Murphy O'Connor, Przewodnik po Ziemi Świętej. Gabriela Snaczke, Stanisław Szuro, Jerozolima. Miejsca Święte. (Biblioteka Gazety Wyborczej) Na rynku jest jeszcze wiele innych publikacji. Warto zajrzeć przed wyjazdem chociaż do jednej z nich. Zachęcam do pozostawienia komentarza poniżej. Napisz co myślisz na temat tego odcinka.Jeżeli masz sugestie, propozycje czy uwagi, możesz również skontaktować się ze mna bezpośrednio poprzez formularz kontaktowy.A jeśli podobał ci się ten odcinek podcastu, proszę podziel się nim ze swoimi znajomymi, czy to w mediach społecznościowych czy bezpośrednio. Będzie mi bardzo miło. Music by @idanraichel, courtesy of Helicon Records, Israel.

Piwnica pod Fortuną to miejsce wyjątkowe na lubelskim Starym Mieście. Niestety z uwagi na pandemię koronawirusa i małe gabaryty piwnicy pomieszczenia nie można zwiedzać aż do odwołania. A jest bardzo ciekawe. Od podłogi po sklepienie pokrywają je renesansowe polichromie, które przetrwały do naszych czasów dzięki pracy konserwatorów w latach 30. XX wieku. Ale przystępując do konserwacji nie dysponowali wiedzą, którą mamy obecnie. O najnowszych odkryciach w tym miejscu opowiedzą bohaterowie reportażu Moniki Malec „Pod Fortuną”: Urszula Gulbińska-Konopa i Łukasz Konopa. Fot. Łukasz Konopa

Swoje trzydziestolecie świętuje w tych dniach jedna z najważniejszych lubelskich instytucji kultury – Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”. W archiwalnym reportażu Mariusza Kamińskiego założyciel i dyrektor Ośrodka – Tomasz Pietrasiewicz, opowiada o niezwykłych początkach i misji tego miejsca. Pietrasiewicz, aktor i fizyk z wykształcenia, wierzy, że Brama Grodzka na Starym Mieście w Lublinie jest punktem osobliwym – centrum kosmicznym wszechświata. Jego zdaniem o charakterze człowieka decydują takie właśnie miejsca – jak Brama Grodzka, oddzielająca przed wojną świat żydowski od chrześcijańskiego. Reportaż opowiada również historię pierwszych lat działalności Ośrodka.

Izabela Kozłowska-Dechnik: To bardzo smutne kiedy restauracje się zamykają, bo nie mają możliwości funkcjonowania Po dwumiesięcznej przerwie restauracje znów są otwarte dla klientów. Lokale muszą jednak spełnić wytyczne dotyczące bezpieczeństwa - na każdego klienta musi przypadać cztery metry kwadratowe, a obsługa gości odbywać przy stoliku. Izabela Kozłowska-Dechnik, która od kilkunastu lat prowadzi restauracje na Starym Mieście w Lublinie przyznaje, że epidemia koronawirusa zmieniła oblicze polskiej i lubelskiej gastronomii. Z gościem rozmawia Tomasz Nieśpiał.

Zabytkowe skrzypce trafiły kilka lat temu do warsztatu lutniczego na lubelskim Starym Mieście. Tam zobaczył je skrzypek Filharmonii Lubelskiej Grzegorz Cholewiński i postanowił dać im drugie życie. Tym bardziej, że instrument miał niezwykłą historię - uratował życie człowieka, który trafił do obozu koncentracyjnego. Autorka w reportażu stara się dowiedzieć kim był tajemniczy właściciel skrzypiec, który - jak się okazało - dzięki umiejętności gry przeżył pobyty w Auschwitz, Gross-Rosen i Dachau. Audycja jest również opowieścią o więzi człowieka i instrumentu.

Artur OppmanLegendy warszawskieZłota kaczkaIBył sobie szewczyk warszawski. Nazywał się Lutek. Dobre było chłopczysko, wesołe, pracowite, ale biedne, jak ta mysz kościelna. Pracował ci on u majstra jednego, u majstra na Starym Mieście. Ale cóż? Majster, jak majster, grosz zbierał do grosza, z groszy ciułał talary i czerwońce, a u chłopaka bieda, aż piszczy.Niby to mu tam pożywienie dawał. Boże, zmiłuj się: wodzianka, kartofle — i tyle! I odział go, mówi się, ale ta przyodziewa spadała z Lutka, boć to stare łachy majstrowskie, co ledwo się kupy trzymały. Dość, że w takim sianie i pies by nie wytrzymał, a cóż dopiero człowiek! Gadają mu: Miej cierpliwość, mityguj się, będzie lepiej, poczekaj ino!Co to lepiej! Kiedy? Rok za rokiem mija, lata lecą, a tu wciąż nędza i nędza.Znudziło mu się. Uciec chce. Do wojska — powiada — pójdę, żołnierzem będę, może się ta nowy Napoljon gdzie zjawi, to, jak nic marszałkiem zostanę, jenerałem wielkim, mocarzem.No nic! cierpi jeszcze, czeka.Aż ci tu kiedyś na wieczorynkę poszedł do czeladnika jednego, co się niedawno wyzwolił i wiodło mu się niezgorzej, bo grenadierskie buty szył, dla gwardii, dla panów oficerów. Wieczorynka aż miło! Jedzą, piją, gawędzą. Ni z tego, ni z owego, o bajkach się zaczyna, o takich podaniach warszawskich.I mówi jeden stary szewc, kuternoga:— Ho! ho! u nas w Warszawie i o pieniądz łatwo i o sławę, tylko trza mieć odwagę i rozum we łbie, jak się patrzy.Zaciekawił się Lutek, pyta:— Mówcie, co takiego?— Ano nic — rzeknie kuternoga — na Ordynackiej, w podziemiach starego zamku, jest królewna taka, zaklęta w złotą kaczkę. Kto do niej trafi, kto ją przydybie — wygrał! Ona mu powie, jak skarby ogromne zdobyć, jak się stać możnym bogaczem, magnatem!— I gdzie to, mówicie?— Na Ordynackiej, w lochach starego zamczyska.— A kiedy?— W noc świętojańską.Zapamiętał to sobie nasz Lutek, a do nocy świętojańskiej trzy dni trzeba czekać, nie więcej.IIWieczór spadł na gwarną Warszawę, gwiaździsty, ciepły, czerwcowy. Na ulicy ludzi jak mrowia. Panienki takie śliczne spacerują, a przy nich kawaleria, młodzi panowie, a głównie — wojskowi.Tu ułan drugiego pułku, biały z granatem, tu strzelec konny gwardii w mundurze zielonym z żółtym, tu piechota liniowa, tu artylerzysta; hej! ostrogi dźwięczą, szable brzęczą, kity migają, aż lubo patrzeć!Idzie sobie nasz szewczyk Lutek Krakowskim Przedmieściem, Nowym Światem, wszedł w Ordynacką, przeżegnał się: już blisko!Spuszcza się Tamką, bo tam właśnie jest wnijście do lochów ordynackiego zamczyska, idzie, lezie, ale mu coś niesporo.Nie to, żeby się bał: niech Bóg broni! nie lęka się on niczego; tylko tak jakoś, nie łacno mu, ze złym duchem może, wejść w komitywę.Ano trudno! Raz się zdecydował: wejść trzeba!Od Tamki, okienka nad ulicą dość nisko, szyb nie ma, ino kraty, ale taki chudzielec, jak wąż się przeciśnie.Jazda! Wdrapał się po wystających cegłach do okna, raz, dwa, trzy! W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego! — Wlazł do wnętrza. Ciemno! zapalił świeczkę — idzie. Kurytarz długi, wąski, kręty, prowadzi niżej i niżej. Aż ci po kwadransie może takiej drogi wylazł szewczyk do piwnicy wielkiej, sklepionej, z jeziorkiem jakiemsiś pośrodku.Przy mdłym światełku świeczki łojowej, którą trzymał w ręku, obaczył Lutek owo jeziorko, — a na nim — Boże drogi! prawdę mówił szewc Kuternoga: złota kaczka pływa, piórkami szeleści.— Taś, taś! kaczuchno!I nagle — z kaczki czyni się przecudna dziewica: królewna. Włosy złote do ziemi, usta jak maliny, oczy jak gwiazdy, a buzia taka cudna, że — klękajcie narody!— Czego chcesz ode mnie, chłopczyku?— Jaśniewielmożna królewno — Lutek powiada, — nic ci ja nie chcę, ino zrobię to, co ty chcesz, abyś rozkazała.— Dobrze — odpowie księżniczka — tedy ci powiem! Uzyskasz skarby, jakich nikt na świecie nie ma i mieć nie będzie, panem będziesz, bogaczem, jeśli spełnisz co do joty to, co ci powiem.— Słucham, jaśniewielmożna!— Oto masz kieskę, w niej sto dukatów; przez dzień jutrzejszy musisz je wydać, ale tylko na potrzeby własne, dla siebie samego; nic ci z tego złota dać nikomu nie wolno, ni grosza, ni grosza! Pamiętaj.— Ha! ha! ha! — zaśmieje się Lutek — i cóż to trudnego? Będę jadł, będę pił, będę hulał! Wydam sto dukatów — a co potem?— A potem, skarby niezmierne otworem stać ci będą, kopalnie złota prawdziwe, bogactwa niezmierzone; ale pamiętaj: ni grosza nikomu!— Zgoda, królewno! daj kieskę!Księżniczka kieskę Lutkowi wręczyła, zaśmiała się jakoś dziwnie — i znikła.Strach przejął szewczyka. Ledwo się do okna dogramolił, wylazł na Tamkę i smyrgnął na Stare Miasto.IIINazajutrz dzień od rana samego puszcza się Lutek na miasto. Co tu robić najsampierw — myśli sobie — chyba się odziać, jak panicz.No, dobrze! racja! Poszedł na Świętojerską, do sklepów z odzieżą, kupił sobie kapelusz, ubranie, paletot. Szyk! Prawdziwy hrabia!Idzie, pogwizduje, laseczką macha, bo i laseczkę se sprawił, nie wie co robić dalej.Nie taka to łatwa sprawa wydać sto dukatów!Sto dukatów! Dla siebie samego!Ha! Trza pomyśleć!A że to była już jakaś dziesiąta godzina, jeść mu się kaducznie zachciało. Jeść i jeść. Młody, zdrowy, to i nic dziwnego, że głodny.Wstąpił do gospody. Każe sobie dać kiełbasy, kiszki, piwa, bułek.Je, je, aż mu się uszy trzęsą. Najadł się tak, że mu chyba na trzy dni wystarczy.— Co się należy?— Dwa złote.— Dwa złote? Nie więcej?— Dwa złote, paniczu, i przydałoby się z dziesięć groszy napiwku.Wydajże tu sto dukatów, bądź mądry! Ano trudno! Trza jakości ten pieniądz wydać. Pomyślimy!Sypie ci Lutek na wycieczkę za miasto. Pojechał końmi do Wilanowa. Bryczkę wynajął na poczcie, koni czwórka, pocztylion gra na trąbce. Uciecha.Przyjechał. Dał dukata odźwiernemu przy parku. Chodzi po ogrodzie. Napatrzył się, południe już minęło. Pora powracać! I znów jest w Warszawie. Co zrobić? Gdzie wydać pieniądze, boć wydał niespełna pięć dukatów?Spojrzał. Afisz na rogu: Teatr Narodowy. Nie ma co! Chodźmy do teatru.W teatrze zabawił się setnie. Nie był w nim nigdy. Bo i skądże? Rzecz droga: miejsce dwa złote.Wyśmiał się, ucieszył, wychodzi.Późna już pora. Czasu do wydania pieniędzy niewiele, a Bóg świadkiem — nie wie Lutek, co z nimi zrobić? Idzie, rozmyśla. Polak, ŻołnierzA gdy tak idzie, na rogu zaułka starzec stoi zgarbiony.— Panie — powiada — drugi dzień mija, gdy nic w ustach nie miałem. Starym żołnierz, paniczu, pod Sommosierrą byłem, pod Smoleńskiem, pod Moskwą, przy księciu Józefie pod Lipskiem — poratuj mnie!Pojrzy Lutek na starca: inwalida bez ręki, a na piersiach błyszczą mu wstążeczki orderowe: Legia honorowa i Virtuti militari.Sięgnął do kieszeni, wyciągnął garść złota, dał starcowi.— Bóg–że ci zapłać, paniczu! Bóg ci zapłać! Będziesz szczęśliwy i bogaty!Błysnęło! zagrzmiało!Mignęła przed oczami Lutka księżniczka zaklęta.— Nie dotrzymałeś obietnicy, nie dla siebie wydałeś pieniądze!I znikła.Rozejrzy się szewczyk: dziad stoi, jak stał poprzednio — i rzecze:— Pieniądz, Praca, Szczęście, ZdrowieNie dukat, paniczu, daje szczęście, ino praca i zdrowie. Ten pieniądz wart coś, co zarobiony, a darmocha na złe idzie.Powrócił Lutek do domu rad i wesół. Ocknął się rankiem bez grosza w kieszeni. Wydał na siebie z dziesięć dukatów, a resztę oddał starcowi, ale też od tego czasu wiodło mu się, jak nigdy. Wyzwolił się wrychle[23] na czeladnika, niebawem majstrem został, ożenił się z panienką piękną i zacną, dzieci wychował — i żył długie lata w zdrowiu, w dostatku i w szczęściu.A o złotej kaczce słuch zaginął. I dzięki Bogu! Bo zła to musiała być boginka, kiedy za warunek stawiała: sobie, nie komu!Nie tak! Nie tak myśleć i czuć po polsku trzeba! My rządzimy się inaczej: naprzód biednemu, potem sobie!A wtedy każdej pracy Pan Bóg dopomoże.

Zastanawiasz się czy wynajem krótkoterminowy to biznes sezonowy? Ostatnio coraz częściej słyszę opinie, iż tak nie jest. Dziś przedstawię swoją opinię na ten temat.Poza tym:- podpowiadam jak przetrwać w miesiącach gdy popyt na usługi wynajmu apartamentów są zdecydowanie mniejsze- jak wyglądają zarobki naszego eksperymtentu z wynajmem mieszkania na Starym Mieście?

Nie ma co ukrywać – kochamy Warszawę! Mamy swoje różne, związane z nią historie, których rąbka uchylamy. Ślizgając się po powierzchni warszawskich tematów omawiamy gdzie można dostać w twarz idąc Marszałkowską (i wcale nie dlatego, ze zapatrzysz się na neony) oraz jaka grupa młodzieżowa przesiaduje na Starym Mieście. Rozpływamy się nad Wisłą, wspominamy place zabaw … Czytaj dalej Odcinek 007. Miasto moje, a w nim.

Wieczorem zadzwonił Jeti, zapowiadając, iż o 11 przed południem wraz z Martą i Eweliną spotykamy się na Starym Mieście. Plan był następujący: gitara, śpiewnik, jakaś brama i zbieramy na wyjazd do Cieszanowa. Nie zdarza mi się śpiewać w bramach, zazwyczaj nie. Mimo, iż śpiewam marnie, razem wprowadziliśmy w lubelskiej Bramie Grodzkiej trochę pozytywnej atmosfery. Nawet […]

Lublin jest miastem niewątpliwie pozytywnym. Panna Dorota, wcielająca się dziś w rolę towarzyszki-przewodniczki przedstawi razem ze mną miasto od strony rzeczywistej i jakże naturalnej. Popołudniowa przechadzka po Ogrodzie Saskim, spacer po Starym Mieście, fakty historyczne, wizyta w punkcie informacji turystycznej, nadchodzące wydarzenia kulturalne oraz treści czysto rozrywkowe. Zapraszamy do słuchania! [czas trwania 39:00 minut, 35.7 […]

Podcast z Placu Po Farze w Lublinie. Razem ze mną Agata i Wojtek dyskutują na temat współczesnej kultury osobistej. Z tego miejsca pozdrawiamy wszystkich czytelników MM Lublin, którzy zobaczą w poniedziałkowej gazecie buzię moją i Wasila. Pozdrawiamy osoby spotkane na Starym Mieście oraz Skwarę, Filipa z Irlandii i autora cudownego podcastu DailyImprov.net, którego utwór zamieszczam […]