Podcasts about fotografii

9 orașe din România în top 10 orașe europene sufocate de trafic, Street Delivery anunță o dezbatere în mijlocul străzii pornind de la cifrele studiului Friendly City Index. Conform studiului, traficul este una dintre principalele probleme care trebuie rezolvate în România pentru orașe mai prietenoase. De la teme legate de cum ne simțim în orașe, problema lipsei spațiilor verzi sau a transportului în comun, vorbim cu arhitecta Maria Duda, parte din echipa Street Delivery 2025. La 20 de ani de Street Delivery, tema ediției aniversare vine „sub semnul întrebării”. Privim, pe de o parte, la parcursul unui eveniment-manifest care a crescut alături de oraș și comunitățile sale, iar pe de altă parte readucem în spațiul public exercițiul democratic al interogației și dezbaterii, în perioada 26–28 septembrie, pe strada Arthur Verona din București. Street Delivery a fost, încă de la începuturile sale, o platformă pentru oameni cărora le pasă de ce e în jurul lor: artiști, activiști idealiști sau pragmatici, poeți, muzicieni, arhitecți, designeri, urbaniști, comunități, cercetători, grădinari, jurnaliști, publicitari, graficieni, scriitori, profesori și studenți, fotografi, meșteșugari, performeri, oameni și organizații care dau viață orașului. La ediția de 20 de ani, Street Delivery devine nu doar un festival, ci un exercițiu colectiv de întrebări, răspunsuri și scenarii pentru orașele în care vrem să trăim. După o ediție dedicată Generației Z, care a transformat strada într-un spațiu al dialogului despre cum tinerii se raportează la oraș și la viitor, ediția din 2025 a Street Delivery, pusă sub semnul întrebării, redeschide strada Arthur Verona nu doar pietonilor, ci și curiozității colective: cum putem construi orașe care ne apropie, cum putem cultiva legături între generații și cum putem regândi spațiul comun ca pe un loc al întâlnirii și al reflecției? Acum, la douăzeci de ediții distanță, ridicăm întrebarea către comunitate: ce efect a avut Street Delivery asupra orașului și locuitorilor săi? Ce rol a avut, ce rol are și ce rol vrem să aibă în viitor?  „Ne dorim recuperarea autentică a spațiului public și reconectarea la valorile sale - spațiu sigur, confortabil, deschis, incluziv, în care luăm pulsul orașului, care ne inspiră să ne implicăm în construirea și apărarea binelui comun. Spațiul public este un spațiu al reconcilierii, al însănătoșirii, atât pentru orașul construit, cât și pentru cei care îl folosesc. Prin exersarea interacțiunii sociale, a preocupării pentru frumos în spațiul urban, pentru respectul celuilalt și al interesului public, Street Delivery devine un manifest al dreptului la spațiul public.” Maria Duda, curatoarea ediției aniversare de 20 de ani, a festivalului Street Delivery. La ediția aniversară, Street Delivery aduce în prim-plan șase teme cheie pentru felul în care trăim și împărtășim orașul, șase panouri cu întrebări vor fi instalate pe strada Arthur Verona, fiecare devenind un punct de pornire pentru o dezbatere publică, coordonată de un ambasador – o voce puternică din cultură, arhitectură, activism sau jurnalism. Cele șase întrebări devin borne ale festivalului, dar și repere pentru o discuție mai amplă despre viitorul spațiului public. Astfel, strada se transformă într-o agora contemporană, unde dezbaterea devine metoda prin care recuperăm democrația spațiului public. Andrei Cohn – o voce pentru „Orașul și comunicarea” Regizor și scenarist, Andrei Cohn va invita comunitatea să-și pună întrebarea: cum putem conviețui altfel decât prin alienare? El va porni de la ideea că dialectica individualităților – fie că vorbim despre cetățeni, comunități sau cartiere – a creat orașe precum Istanbul, Paris sau New York și va atrage atenția că Bucureștiului îi lipsește încă un spirit comun discutat și asumat. Cohn este legat de istoria Street Delivery prin „panoul de critică socială” de pe Strada Verona, devenit simbol urbanistic și cultural. Ca regizor, va aduce în discuție și experiența sa artistică, de la scurtmetrajele Înainte și după 22/12/1989, Maica Domnului de la parter și Fotografii de familie, până la lungmetrajele Acasă la tata, Arest și Săptămâna Mare (2024, Berlinale). Tudor Ganea – o voce pentru „Orașul și imaginea” Arhitect și scriitor, Tudor Ganea va provoca publicul să reflecteze la felul în care imaginea definește orașul: cum îl vedem, cum îl reprezentăm și cum îl trăim. Cunoscut pentru romanele Cazemata, Miere, Porci, 8, Cântecul păsării de plajă și Vreau să aud numai de bine, traduse și premiate, Ganea va aduce în dialog și experiența sa profesională din Administrația pentru consolidarea clădirilor cu risc seismic, unde se confruntă cu tensiunea dintre patrimoniu și prezent. El va explora împreună cu comunitatea modul în care imaginea literară, arhitecturală și vizuală influențează percepția orașului și a spațiului public. Carmen Gheorghe – o voce pentru „Orașul și femeia” Activistă și președinta E-Romnja, Carmen Gheorghe va aduce în discuție felul în care femeile – rome și nerome – accesează orașul și își revendică locul în spațiul public. Întrebările pe care le va ridica vor viza obstacolele, tensiunile și formele de solidaritate care pot transforma orașul într-un spațiu incluziv. Laureată a premiului Women of Courage (2022), Gheorghe va explora împreună cu comunitatea și cu invitatele sale – Tudorina Mihai, Anca Nica și Nora Costache – cum se pot construi oaze de vizibilitate și curaj pentru femei. Iulia Iordan – o voce pentru „Orașul și singurătatea” Scriitoare, educator muzeal și curator, Iulia Iordan va provoca comunitatea să reflecteze la felul în care orașul generează izolare și, în același timp, poate oferi contexte de apropiere. Autoare de cărți pentru copii, resurse educaționale și expoziții interactive, co-fondatoare a Asociației De Basm și membră a Asociației Da'DeCe, Iordan va explora împreună cu publicul cum literatura, muzeele și arta contemporană pot combate singurătatea și pot întări comunitatea urbană. Emilia Șercan – o voce pentru „Adevărul și informația” Jurnalist de investigație și lector universitar, Emilia Șercan va deschide dialogul despre cum poate fi construit un spațiu public bazat pe adevăr și transparență. Cu o carieră de aproape trei decenii și investigații de referință despre plagiat, corupție și manipulare mediatică, Șercan va explora împreună cu comunitatea cum circulă informația și cum putem rezista într-o epocă a fake news-ului și a dezinformării. Cristian Neagoe – o voce pentru „Street Delivery? sau !” Activist de mediu, traducător și co-fondator Street Delivery, Cristian Neagoe va invita comunitatea să reflecteze la chiar identitatea acestui eveniment. După 20 de ani, el se întreabă: ce a însemnat Street Delivery pentru București și ce ar putea însemna în următoarele două decenii? Absolvent de filosofie, organizator de evenimente și curator de expoziții, Neagoe va explora alături de public sensul și viitorul acestui manifest urban, punând sub semnul întrebării continuitatea și transformarea sa. Cele șase dezbateri publice, introduse în ultimii ani ca parte a demersului de a transforma Street Delivery din festival de stradă în instrument și promotor de politici publice, vor avea și de această dată rolul de a conecta administrația publică, profesioniștii și societatea civilă într-un dialog constructiv și deschis despre temele actuale. În 2025, cele șase întrebări vor popula fizic strada Arthur Verona, devenind pretexte pentru discuții informale între participanți, exerciții de dezbatere pentru elevi și studenți și declanșatoare ale dialogurilor publice dintre profesioniștii care, prin proiectele lor prezentate la Street Delivery de-a lungul celor 20 de ani, au adus mici sau mari îmbunătățiri orașului. La fel ca sintagmele reclamelor, întrebările se vor insera în gândurile vizitatorilor, invitându-i, chiar și temporar, la reflecție sau confruntare cu propriile atitudini, opțiuni și motivații legate de viața urbană. 42 de proiecte provenite din comunitate, pe scena ediției din acest an a Street Delivery  Vara aceasta, apelul de proiecte – acțiune definitorie a Street Delivery – a adunat 70 de inițiative venite din partea unor organizații, artiști și grupuri civice diverse, implicate în viața orașului. Street Delivery s-a bucurat de numărul mare de proiecte, iar dintre acestea, a selectat 42 să contribuie la ediția aniversară. Street Delivery a ales aceste inițiative pentru ca ediția din acest an să răspundă la cât mai multe întrebări – știute și neștiute – și, în același timp, să fie un exercițiu de creștere, de cultivare a empatiei și de înțelegere a relației dintre oameni și oraș. Proiectele vor aduce pe strada Arthur Verona ateliere, instalații artistice, intervenții civice și experiențe practice menite să pună orașul „sub semnul întrebării”, să învețe prin joacă și explorare și să creeze punți de empatie între oameni.

Jak fotografia może otwierać oczy na współczesne problemy? Jak jest w tym wszystkim rola artystów? O swoich wystawach prezentowanych na Festiwalu w Ramach Sopotu Monice Szewczyk-Wittek opowiadają Diana Lelonek i Michał Adamski.W najnowszym odcinku podcastu Fotopolis spotykamy się z dwójką artystów, których wystawy podejmują temat zmian klimatu w zupełnie odmienny sposób, a jednocześnie łączy je refleksja nad relacją człowieka z naturą.Michał Adamski w prezentowanym premierowo projekcie „Kiedy woda pokrywa ziemię” sięga do doświadczeń rolnictwa i historii krajobrazu, by pokazać jego kruchą równowagę. Czerwień w jego fotografiach staje się ostrzeżeniem, ale też zaproszeniem do myślenia o przyszłości naszych pól, lasów i gatunków.Diana Lelonek w wystawie Solarstalgia wraca do pierwotnych technik fotograficznych, pracując ze światłem, roślinami i słońcem. Jej obrazy są jednocześnie eksperymentem artystycznym i komentarzem do kryzysu ekologicznego – od topniejących alpejskich lodowców po miejskie przestrzenie odzyskiwane przez naturę.To rozmowa o sztuce, która nie tylko opowiada, ale uruchamia wrażliwość – zostawiając w nas pytanie o to, jak sami chcemy kształtować świat, w którym żyjemy.Diana Lelonek Absolwentka kierunku Fotografia na Wydziale Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (PL). Obroniła rozprawę doktorską na Interdyscyplinarnych Studiach Doktoranckich Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Obecnie pracuje na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Współpracuje z lokalem_30. Artystka szczególną uwagę zwraca na relacje między ludźmi a innymi gatunkami. Jej projekty są krytycznymi odpowiedziami na nieograniczony wzrost cywilizacyjny, procesy nadprodukcji i podejście ludzi do środowiska. W swej twórczości wykorzystuje fotografię oraz znalezione przedmioty, tworząc prace interdyscyplinarne, często realizowane na styku sztuki i nauki. Michał Adamski Fotograf dokumentalista angażujący się głównie w projekty długoterminowe. W 2001 roku ukończył Akademię Rolniczą w Poznaniu i rozpoczął pracę w rodzinnym gospodarstwie. W wieku 30 lat zainteresował się fotografią – uczestniczył w warsztatach Napo Images i Sputnik Photos, rozpoczął studia w Instytucie Twórczej Fotografii w Opawie. Wkrótce porzucił pierwszy zawód, a w swej praktyce twórczej poświęcił się tematom humanistycznym, w których istotnym wątkiem jest uwikłanie człowieka w politykę, jego udział we wspólnotach, postawa wobec środowiska. Nie unika tematów osobistych. Stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, członek kolektywu Archiwum Protestów Publicznych oraz Związku Polskich Artystów Fotografików. Współtworzy Fundację i Galerię Pix.House w Poznaniu. Wystawy były prezentowane w Galerii SPOLOT w Sopocie.www.fotopolis.pl/podcast

Po raz pierwszy na żywo i z udziałem publiczności – podcast Fotopolis na Festiwalu w Ramach Sopotu! Monika Szewczyk-Wittek rozmawia z tegorocznymi rezydentami: Dagmarą Barańską-Morzy, Pawłem Jaśkiewiczem i Gundulą Friesie o procesie twórczym, inspiracjach i artystycznych wyborach.Hasłem przewodnim tegorocznej edycji jest „Transformacja”. Artyści podeszli do niego indywidualnie, eksplorując wątki osobistych historii, ochrony przyrody i zmian klimatycznych, a także przeobrażeń krajobrazu miejskiego. Projekty „Urzeczenie”, „Nie-miejsca transformacji: Przestrzenie przejściowe” oraz „Morze między nami” to zachęta do uważnej obserwacji dla widzów. Dagmara, Paweł i Gondulą dzielę się swoimi doświadczeniami pracy w Sopocie, współpracy z kuratorem i wzajemnej inspiracji.Dagmara Barańska-MorzyUrodzona w Jeleniej Górze, mieszka i pracuje w Kiekrzu koło Poznania. Jest absolwentką Wydziału Fotografii na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu oraz Programu Mentorskiego Sputnik Photos. Jej artystyczne zainteresowania koncentrują się na tematach dotykających relacji i człowieka, jego wewnętrznego świata oraz sposobach radzenia sobie z otaczającą rzeczywistością. Zdaje się na czucie podczas procesu twórczego, a jej prace mają dla niej charakter medytacyjny: pragnie dokonać niemożliwego, zatrzymać ulotność chwili, miejsca czy przynależności. Oprócz fotografii cyfrowej często sięga po analogowe i alternatywne techniki fotograficzne, takie jak cyjanotypia, lumen print, czy fotografia otworkowa, aby odkrywać i doświadczać potencjału tradycyjnych technik. Jej prace można było zobaczyć m.in. na OFF Festival w Bratysławie, Incheon Photography and Film Festival w Korei Południowej, Biennale TIFF we Wrocławiu, 7. Wielkopolskim Festiwalu Fotografii im. I. Zjeżdżałki w Poznaniu.Gundula FrieseUrodzona w 1959 roku w Magdeburgu. Studiowała fotografię na Akademii Sztuk Wizualnych w Lipsku, a także projektowanie dźwięku i obrazu na berlińskiej Akademii Mediów Cyfrowych. Pracowała jako fotografka w berlińskim Biurze Śledczym ds. Kryminalnych, przez 2 lata dokumentując miejsca zbrodni, sekcje zwłok, obrażenia, sprawców i ofiary. Portrety ludzi i miejsc Gunduli Friese przybierają formę pojedynczych obrazów, a także serii, cykli fotograficznych i filmów, są wynikiem jej ostrożnego podejścia do świata i wytrwałej obserwacji. Friese jest autorką wielu projektów fotograficznych, m.in. poetyckiego „The Attraction of the Sea”, serii portretów eksplorujących zjawisko jednoczesności i wpływu doświadczeń przodków na kolejne pokolenia jak w serii „Córki, czyli esej o czasie”, czy „Power of green” zrealizowanym na styku sztuki i medycyny. Friese wystawiała swoje prace na całym świecie.Paweł JaśkiewiczPoznaniak, studiował na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu i na Central Saint Martins w Londynie. W swojej praktyce skupia się na relacji przestrzeni i jej otoczenia, badając procesy re-kontekstualizacji i nadawania nowych znaczeń odnalezionym elementom. Jego prace wpisują się w nurt Nowej Topografii, eksplorując estetykę obrzeży miast, terenów przejściowych i nie-miejsc, anonimowych przestrzeni codzienności, które funkcjonują poza utartymi schematami narracyjnymi. Interesuje go, w jaki sposób przestrzeń wpływa na ludzką percepcję i jak zmienia się jej znaczenie w zależności od kontekstu, pamięci i technologii. Jest autorem projektu „Tropy rzeki” poruszającego problem antropopresji – urbanizacji i przekształcania środowiska na potrzeby ludzi, efektem czego jest znikanie rzek pod powierzchnią. Aktualnie w technice analogowej pracuje nad cyklami: „Two ways home” zapisie intymnej podróży z Tarnowa Podgórnego do Poznania czyli miejscem dzieciństwa autora i „Zenithem” projektem zawierającym topograficzne ujęcia różnych nie miejsc, w odniesieniu do koncepcji Marca Auge.www.fotopolis.pl/podcast

Obrázky, které zachycují historii. Fotografii z různých úhlů pohledu probírali v dalším dílu Jihomoravského roku Jarka Vykoupilová se Zdeňkem Truhlářem. Dozvíte se o nejstarším fotografickém procesu – právě představení daguerrotypie francouzské Akademii věd v roce 1839 připomíná Světový den fotografie, který se slaví 19. srpna. Řeč byla také o tom, jakou (nejen fotografickou) výbavu s sebou nosí svatební fotograf. To prozradil držitel ocenění Czech press photo Salik Sláma.

Ślubne portrety, pełne uczuć rodzinne, a także... portrety wykonywane post mortem - wystawa "Rodzina w fotografii XIX wieku" przenosi odwiedzających do czasów, gdy każde zdjęcie było wydarzeniem, a kadr - świadectwem epoki. Wśród eksponatów znalazły się m.in. fotografie rodziców Witolda Gombrowicza, sentymentalne laurki imieninowe oraz wizerunki przyjaciół i bliskich. To nie tylko opowieść o rodzinnych więziach, ale też o roli fotografii w kulturze. O tym, jak wyglądały fotograficzne rytuały w XIX wieku, opowiadała kuratorka wystawy Agnieszka Barlak.

"Obojętnie, czego dotyczą spotkania, jeśli widzę potencjał w obrazie tego, co przede mną, wyciągam aparat i fotografuję". 19 sierpnia obchodzimy międzynarodowy Dzień Fotografii. Katarzyna Sanocka rozmawia o zawodzie (czy powołaniu) fotografa z Arkadiuszem Golą, fotografem, reporterem, pedagogiem.

Fundacja zajmuje się opracowywaniem oraz ochroną archiwów polskich fotografów, opiekuje się archiwami kilkunastu artystów, które poddane są kompleksowej pracy: porządkowaniu, digitalizowaniu i udostępnianiu on-line. Prowadzi galerię, projekty badawcze, organizuje wystawy, warsztaty i wykłady. Wydaje albumy i książki poświęcone teorii oraz historii fotografii. Produkuje limitowane reprinty w niskich edycjach oraz odbitki barytowe.

W wieku 96 lat zmarł Tadeusz Rolke, jeden z najwybitniejszych polskich fotografów, uczestnik Powstania Warszawskiego, współpracownik m.in. "Stolicy", "Przekroju" i "Polski". Po wojnie dokumentował odbudowę Warszawy i został skazany w procesie politycznym w 1952 roku. Po dwóch latach więzienia wrócił do fotografii, m.in. jako autor głośnych fotoreportaży. Jego twórczość prezentowano w prestiżowych galeriach na świecie; był wykładowcą, jurorem konkursów i laureatem Złotego Medalu "Zasłużony Kulturze Gloria Artis". Gościem "Kultury osobistej" jest wybitny fotografik i przyjaciel zmarłego - Marek Grygiel.

W tym odcinku dołączyła do mnie fotografka Martyna Antczak. Rozmawiałyśmy o rozwoju artystycznym, któremu wcale nie przeszkada powrót na etat oraz o depresji, która nie była depresją, a także o eksperymentach ze sprzętem. Miłego słuchania :)Bardzo Wam dziękuję za wszystkie odsłuchy Historii ObrazkowychMÓJ NOWY PODCAST znajdziesz tutajŚciskam i mam nadzieję, że do usłyszenia :)

Dzisiejszy odcinek nagrywałam w piątek trzynastego i rzeczywiście dość pechowo tamten dzień się układał (co być może słychać również w tle). Mimo trudności technicznych okoliczności nagrania były jednak miłe - Fotofestiwal w Łodzi (trwa do 22 czerwca, bardzo Wam to wydarzenie polecam!). A wiersz, który dla Was wybrałam, pochodzi z czerwcowego numeru, jego autorem jest Cezary Hurysz, poeta i pisarz. Posłuchajcie!Magdalena Kicińska---Słuchaj więcej materiałów audio w stałej, niższej cenie. Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz.https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-audio/Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Dzisiejszy odcinek nagrywałam w piątek trzynastego i rzeczywiście dość pechowo tamten dzień się układał (co być może słychać również w tle). Mimo trudności technicznych okoliczności nagrania były jednak miłe - Fotofestiwal w Łodzi (trwa do 22 czerwca, bardzo Wam to wydarzenie polecam!). A wiersz, który dla Was wybrałam, pochodzi z czerwcowego numeru, jego autorem jest Cezary Hurysz, poeta i pisarz. Posłuchajcie!Magdalena Kicińska---Słuchaj więcej materiałów audio w stałej, niższej cenie. Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz.https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-audio/Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Lee Miller, Lena Constante, Elena Pătrășcanu sunt protagonistele acestei expozitii istorice pe care o puteti vedea pana pe 8 iunie la Salonul de proiecte. O expozitie curatoriata de Magda Radu si Alexandra Croitoru. Design expozitie: Larisa Sitar.

Czy fotografia ślubna w Polsce to biznes marzeń czy pole minowe? Czy wiesz, ile naprawdę zarabia fotograf ślubny? Ilu zleceń potrzeba, by nie tylko przeżyć, ale i rozwijać się w tej branży? A może zastanawiasz się, jak wyróżnić się na rynku, który wydaje się przesycony? W tym odcinku odkrywam niewygodne prawdy i ukryte szanse branży fotografii ślubnej w Polsce. Patron podcastu: Fotoforma https://fotoforma.pl Konferencja Record "Od fotografa do filmowca"

"Oczy moje zwodzą pszczoły" to pierwsza od wielu lat wystawa polskiej fotografii o takim formacie w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski. - Pomysł zrobienia takiej dużej wystawy fotograficznej wziął się z ogólnego namysłu nad tym, jaką rolę ma Centrum Sztuki Współczesnej na mapie warszawskich instytucji - mówiła kuratorka Kamila Bondar.

Fotografii inedite cu propriile însemnări ale lui Ioan Ianolide, texte de o profunzime și frumusețe isihaste, pline de noblețe și verticalitate. O adevărată valoare memorială, prezentată de tânărul și proeminentul student Silavian Man, președintele de onoare al Ligii Studenților din Iași.Prezentarea a fost susținută în cadrul Simpozionului „Părintele Justin Pârvu și Mărturisitorul Ioan Ianolide – Icoane ale biruinței asupra iadului comunist în România secolului XX”, care a avut loc la mănăstirea Paltin Petru-Vodă, sâmbătă 8 februarie.Vizionare plăcută!Pentru Pomelnice și Donații accesați: https://www.chilieathonita.ro/pomelnice-si-donatii/Pentru mai multe articole (texte, traduceri, podcasturi) vedeți https://www.chilieathonita.ro/

W Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie otwiera się nowa odsłona wystawy współczesnych fotografów, pochodzących z krajów Afryki Subsaharyjskiej pt. "AFROTOPIE". Po raz pierwszy była ona prezentowana na festiwalu Miesiąc Fotografii w Krakowie w 2024 roku.

Znany ojciec i jego znany syn. Bohaterami reportażu Joanny Bogusławskiej są Chris Niedenthal i jego syn Filip. Jakim ojcem jest jeden z najbardziej znanych fotografów i jak kształtowały się ich wzajemne relacje. Czego uczyli się od siebie nawzajem? I czy łączy ich fotografia? 

Co cięte kwiaty mają wspólnego z ludźmi? Jak długo może żyć bukiet i dlaczego autorka "Sześciu Wazonów" niektóre z nich trzyma miesiącami? Jak poczucie winy, depresję i złość opowiedzieć kwiatami? Joanna Szpak-Ostachowska i Olga Łacna opowiadają o pracy nad książką „Sześć Wazonów”, która powstała w pewnym sensie jako efekt uboczny procesu terapeutycznego. Zaczęło się od ułożenia bukietu który miał być gestem związanym z żałobą i terapią. Za nim poszła fascynacja ciętymi kwiatami, miesiące pracy, researchu i artystycznych poszukiwań. Efektem jest fotoksiążka, która czeka teraz na druk - inicjatywę można wesprzeć kupując egzemplarz książki i kolekcjonerskie odbitki na stronie https://zrzutka.pl/dtahs9Joanna Szpak-Ostachowska - fotografka, nauczycielka fotografii, ogrodniczka. Absolwentka polonistyki i animacji kultury Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończyła Program Mentorski Sputnik Photos (2019/2020). Autorka książki fotograficznej Chwasty, nagrodzonej w konkursie Fotograficzna Publikacja Roku 2020. Laureatka sekcji ShowOFF Miesiąca Fotografii w Krakowie (2020). Jej prace z cyklu Części wspólne zostały zakupione do zbiorów fotografii współczesnej Muzeum Warszawy (2022). Prowadzi autorskie zajęcia fotograficzne W cyklu fotografii w Służewskim Domu Kultury w Warszawie.Olga Łacna – absolwentka Wydziału Fotografii PWSFTv i T im. Leona Schillera w Łodzi, Wydziału Grafiki na warszawskim ASP oraz podyplomowych studiów Art in Practice w Collegium Civitas. Graficzka, fotoedytorka. Wielokrotna laureatka nagród Grant Front za najlepsze okładki prasowe. Autorka projektów graficznych oraz fotoedytorka książek fotograficznych. Recenzentka przeglądów portfolio oraz członkini jury nagród KTR w kategorii Fotografia. W 2015 roku założyła Fundację Instytut Fotografii Fort w Warszawie (IFF), której była prezeską oraz dyrektorką programową aż do końca 2022 roku. Koordynatorka flagowego, nowatorskiego projektu edukacyjnego IFF tworzonego wspólnie z Instytutem Kultury Polskiej UW – pt. „Szkoła Patrzenia”.www.fotopolis.pl/podcast

Urmăriți un scurt și emoționat material în care aflăm despre o icoană care plânge în Serbia. La finalul materialului avem și fotografii cu icoana în cauză.Vizionare plăcută!Pentru Pomelnice și Donații accesați: https://www.chilieathonita.ro/pomelnice-si-donatii/Pentru mai multe articole (texte, traduceri, podcasturi) vedeți https://www.chilieathonita.ro/

Potępimy jeden proceder związany z warsztatami fotografii ślubnej, opowiem o zajmowaniu umysłu, uporządkowywaniu wiedzy i zadam wam zadanie domowe zwiększające ruch strony internetowej fotografa. Patronem podcastu jest: ⁠⁠⁠⁠⁠https://fotoforma.pl/⁠⁠⁠⁠⁠ (sklep, w którym Niezłe Aparaty kupują swoje [niezłe] aparaty). Zresztą nie tylko aparaty, Fotoforma zapewnia cały asortyment potrzebnego sprzętu dla twórców.  Uwaga: jeśli planujecie inwestycję w nowy sprzęt to koniecznie powołajcie się na Niezłe Aparaty pisząc na adres⁠ ⁠sklep@fotoforma.pl⁠⁠ (specjalna oferta dla słuchaczy podcastu)! Bardzo polecam.  Wedding & Family https://wedding-family.fotoforma.pl/

Coraz rzadziej trafiają się niezależni prelegenci na festiwalach fotograficznych. Dziś nawet wśród dokumentalistów znajdziemy osoby związane z markami, będące ich ambasadorami czy "kreatorami" lub "liderami". Jak wygląda ten rynek? Za co i jakie pieniądze dostają fotografowie od wspierających je marek? Obalimy kilka mitów, opowiem Wam o kulisach działania niektórych programów wsparcia i jak wpaść w oko dużym graczom. Patronem podcastu jest: ⁠⁠⁠⁠https://fotoforma.pl/⁠⁠⁠⁠ (sklep, w którym Niezłe Aparaty kupują swoje [niezłe] aparaty). Zresztą nie tylko aparaty, Fotoforma zapewnia cały asortyment potrzebnego sprzętu dla twórców.  Uwaga: jeśli planujecie inwestycję w nowy sprzęt to koniecznie powołajcie się na Niezłe Aparaty pisząc na adres ⁠sklep@fotoforma.pl⁠ (specjalna oferta dla słuchaczy podcastu)! Bardzo polecam. 

Czy trudno wyobrazić sobie, że czas który mamy jest ograniczony? Nie myślimy o tym zbyt często, ale jeśli ma nastąpić jakikolwiek przełom w naszym podejściu to musi on wiązać się tak postawioną perspektywą: co jeśli 2025 miał być ostatnim rokiem mojej przygody z fotografią? W podcaście odpowiadam i podsuwam plan na twórcze rozwiązanie takiej możliwości. Patronem podcastu jest: ⁠⁠⁠https://fotoforma.pl/⁠⁠⁠ (sklep, w którym Niezłe Aparaty kupują swoje [niezłe] aparaty). Zresztą nie tylko aparaty, Fotoforma zapewnia cały asortyment potrzebnego sprzętu dla twórców. Uwaga: jeśli planujecie inwestycję w nowy sprzęt to koniecznie powołajcie się na Niezłe Aparaty pisząc na adres vip@fotoforma.pl (specjalna oferta dla słuchaczy podcastu)! Bardzo polecam. PS Link do artykułu ze "zdjęciami" ślubnymi z Midjourney: https://niezleaparaty.pl/2025-rokiem-ostatniej-szansy-w-mojej-fotografii/ Poradnik zakupowy 2025 z wyjaśnieniem spraw technicznych o sprzęcie: https://niezleaparaty.pl/produkt/poradnik-zakupowy-dla-fotografow-na-2025-wybierz-aparat-dla-siebie/

Jak zacząć zarabiać na fotografii kulinarnej? Jak wygląda sesja zdjęciowa, za co odpowiada fotograf, kto gotuje fotografowane potrawy? Jakie są inne sposoby zarabiania w tej branży, jeśli umiesz robić zdjęcia jedzenia? O kulisach pracy fotografa kulinarnego opowiada Zuzanna Ploch, fotografka kulinarna, która ma na swoim koncie zdjęcia dla takich marek, jak Monin, Bediet Catering, Purella, Delecta i innych.Zajrzyj do Zuzy: https://fotokulinarna.pl/

Może znęcam się nad sobą? Nic z tych rzeczy, zależy mi by być lepszym fotografem - w każdym aspekcie pracy jako fotograf. Patronem podcastu jest: ⁠⁠https://fotoforma.pl/⁠⁠ (sklep, w którym Niezłe Aparaty kupują swoje [niezłe] aparaty). Zresztą nie tylko aparaty, Fotoforma zapewnia cały asortyment potrzebnego sprzętu dla twórców. Zerknij w co zainwestowałem ostatnio w Fotoformie: https://fotoforma.pl/dwukolorowa-lampa-punktowa-led-nanlite-fc-300b https://fotoforma.pl/parabolic-softbox-nanlite-120cm-easy-up https://fotoforma.pl/grid-plaster-miodu-nanlite-120-cm https://fotoforma.pl/patona-premium-tuba-led-rgb-dynamic-10w-do-zdjec-i-wideo https://fotoforma.pl/statyw-nanlite-ls-288-light-stand https://fotoforma.pl/monitor-eizo-coloredge-cs2731 Uwaga: jeśli planujecie inwestycję w nowy sprzęt to koniecznie powołajcie się na Niezłe Aparaty pisząc na adres vip@fotoforma.pl (specjalna oferta dla słuchaczy podcastu)! Bardzo polecam.

W tym odcinku dołączyła do mnie Kinga Madro, która fotografuje kobiety m.in. na rurce pole dance. Rozmawiamy o braku pewności siebie, odwadze bycia nielubianą i przekonaniach, które ciągną się za nami od dzieciństwa (np. sławne na pasji się nie zarabia). Zapraszam do wysłuchania rozmowy :)Notatka do tego odcinka: historieobrazkowe.pl/087Zapis na newsletter: tędyyyyy3 błędy fotograficzne, za które zapłaciłam $$$ pieniędzmi: tutaj!Mój system backupów, organizacji i przechowywania zdjęć: ściąga, dzięki której nigdy nie stracisz zdjęć klientów!

Szukamy swojego stylu w fotografii. A praktyka pokazuje, że nie warto... Wybaczcie żart. To oczywiście prowokacja, ale w audycji znajdziecie refleksje dotyczące prawdziwych poszukiwań tego co w fotografii odpowiada naszym gustom. Uwaga: jeśli planujecie inwestycję w nowy sprzęt to koniecznie powołajcie się na Niezłe Aparaty pisząc na adres vip@fotoforma.pl (specjalna oferta dla słuchaczy podcastu)! Patronem podcastu jest: https://fotoforma.pl/ (sklep, w którym Niezłe Aparaty kupują swoje [niezłe] aparaty).

Szybkie zerknięcie na Instagram wystarczy by odkryć, że namnożyło się gwiazd i gwiazdeczek w fotografii. Mam na myśli fotografię ślubną, ale równie dobrze i rodzinną lub jakąkolwiek. To już jednak nie to samo gdy gwiazd danej dziedziny jest ograniczona ilość. Może mocne stwierdzenie, ale gdyby faktycznie zdjęcia tychże były ciekawe to nie byłoby problemu. Gorzej, że wieje po prostu nudą. Uwaga: Bilet na konferencję Fotoforma Reset można zdobyć pod adresem: https://akademia.fotoforma.pl/fotoforma-reset ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Twój kod rabatowy to: niezle50 (Kod wygasa 7.11.2024!)

Co się stanie, gdy aparat obrócimy w swoją stronę? Jak opowiadać zdjęciami o stracie czy bolesnych procesach, które dzieją się za zamkniętymi drzwiami? O ważnych, ale też trudnych historiach Monika Szewczyk-Wittek rozmawia z artystami: Michaliną Kacperak, Magdaleną Wdowicz-Wierzbowską i Rafałem Siderskim. Czy fotografia jest właściwym narzędziem do opowiadania o intymności? To jedno z pytań, które pojawia się w rozmowie. To rozmowa o dzieleniu się historiami osobistymi, emocjach, które im towarzyszą i reakcjach odbiorców. Ale też o pamięci, wspomnieniach i ich znaczeniu. Michalina KacperakFotografka i artystka wizualna. Ukończyła studia magisterskie z filozofii na Uniwersytecie Wrocławskim oraz fotografię na PWSFTViT w Łodzi. Stypendystka programu Młoda Polska 2024. Jej praktyka artystyczna obejmuje zarówno dokumentację fotograficzną, jak i eksperymenty plastyczne oraz scenograficzne. Tworzy głównie osobiste, wielowarstwowe historie, które poruszają tematy związane z dzieciństwem, pamięcią oraz wykluczeniem.W kwietniu 2023 roku zadebiutowała wystawą indywidualną projektu "Soft Spot" na Biennale Fotografii NEXT 2023 w Rydze. Projekt ten został również zaprezentowany w ramach wystawy indywidualnej na Fotofestiwalu w Łodzi (2024). Jej prace współtworzyły również, wraz z Karoliną Balcer, wystawę „Auć” w Galerii Jednostka w ramach Warsaw Gallery Weekend 2024.Magdalena Wdowicz-WierzbowskaArchitekt i fotograf. Należy do Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF). W Studium Fotografii ZPAF prowadziła pracownię portretu. Brała udział w kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych. W projektach autorskich stara się łączyć fotografię z tekstem. Stypendystka MKiDN (2013 i 2020) oraz m.st. Warszawy (2015). Autorka wydanej w 2013 roku książki fotograficznej „Po prostu męża mi brakuje. Spotkania z wdowami". Kończy przygotowania książki o czołowych polskich reporterkach. Współpracuje z Instytutem Reportażu i Faktycznym Domem Kultury, a przez pewien czas związana była z Fundacją Dom Kultury, w ramach której prowadziła zajęcia w warszawskich więzieniach. Z potrzeby serca zajmuje się portretem i dokumentem, a dla czystej przyjemności robi zdjęcia streetowe i lepi z gliny (należy do Stowarzyszenia Artystów Ceramików KERAMOS). Projektuje też albumy fotograficzne. Miłośniczka jogi, zwierząt i literatury faktu. W latach 2017-2019 Prezes Okręgu Warszawskiego ZPAF i Wiceprezes Zarządu Głównego ZPAF. W fotografii podąża za tym, co niesie życie. I to fotografuje. Jeden temat pociąga za sobą kolejny. Przypadkowe, wydawałoby się, spotkania stają się dla niej impulsem do działania. Od kilku lat eksploruje wątki autobiograficzne i fotografia jej w tym pomaga.Rafał SiderskiArtysta wizualny zajmujący się głównie fotografią. Ukończył studia doktoranckie w Instytucie Twórczej Fotografii w Opavie. Obecnie pracuje jako adiunkt na Uniwersytecie Jana Długosza w Częstochowie. Jest częścią inicjatywy Albom.pl zajmującej się digitalizacją i pracą na archiwach fotograficznych.W 2019 roku wydał książkę „Wyjedź Zostań” a w 2024 roku premierę miała książka „Dopływy, drgania, powidoki i pieśni na brzegach.” W wolnym czasie „dokądś” jedzie lub jest „gdzieś”. www.rafalsiderski.com, Instagram: @rafal.siderskiwww.fotopolis.pl

Trochę o fotografii, dużo o byciu w podróży, a najwięcej o jeździe na rowerze. O ważnych momentach, wyzwaniach i współpracy rozmawiamy z fotografami Bartem Pogodą i Bartkiem Wieczorkiem. Łączenie jazdy na rowerze, fotografowanie może być namiastką podróży nawet w dużym mieście. Ale to rozmowa też o wspólnej pracy, funkcjonowaniu w świecie fotografii, zleceniach marzeniach, twórczej wolności i zdjęciach takich po prostu. Ale głównie to rozmowa o rowerach. Bart PogodaFotograf i twórca video. Mieszka między Warszawą, Słowacją, Wiedniem a Dalmacją. Autor jednego z pierwszych (1997 r.) blogów fotograficznych w Polsce. Absolwent Instytutu Twórczej Fotografii w Opawie. Z zamiłowania podróżnik.  Pomiędzy kolejnymi podróżami realizuje kampanie zarówno fotograficzne jak i video dla takich marek jak Reserved, H&M, Microsoft, Coca-Cola, House, W. Kruk czy Mastercard, 4F. Jest autorem wielu edytoriali publikowanych w renomowanych magazynach m.in. Viva, Pani, Vogue, Zwierciadło, CNN Traveller, Esquire Polska.Bartek WieczorekFotograf, portrecista, reżyser, kolaż amator. Współzałożyciel galerii Czwartek. Z powodzeniem łączy pracę dla magazynów i klientów komercyjnych z pracą nad własnymi projektami. Jego prace poza Czwartkiem wystawiane były min. w Instytucie polskim w Berlinie, Centrum sztuki współczesnej w Warszawie, Muzeum Narodowym w Warszawie, BWA Wrocław.

Saša Michailidis se ptá dvou fotografek a vizuálních umělkyň Markéty Kinterové a Aleny Kotzmannové. 3. října má v kinech premiéru dokumentární film s názvem Ještě nejsem, kým chci být o fotografce Libuši Jarcovjákové, ve stejný den začne také Fotograf festival. A 2. října oslaví 75. narozeniny významná americká fotografka Annie Leibovitz. Proč už postavení žen ve fotografii není dnes téma?Všechny díly podcastu Akcent můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Saša Michailidis se ptá dvou fotografek a vizuálních umělkyň Markéty Kinterové a Aleny Kotzmannové. 3. října má v kinech premiéru dokumentární film s názvem Ještě nejsem, kým chci být o fotografce Libuši Jarcovjákové, ve stejný den začne také Fotograf festival. A 2. října oslaví 75. narozeniny významná americká fotografka Annie Leibovitz. Proč už postavení žen ve fotografii není dnes téma?

W tym odcinku dzielę się swoją osobistą historią powrotu do fotografii ślubnej po czteroletniej przerwie. Opowiadam o momentach zwątpienia, które zmusiły mnie do zrobienia kroku wstecz, oraz o chwili przełomowej podczas fotografowania ślubu Darii i Jakuba, kiedy ponownie odkryłem w sobie pasję do tej pracy. Poruszam też tematy, które stały się kluczowe w moim rozwoju jako fotografa. Przez ten czas fotografowałem wyłącznie dla siebie, co pozwoliło mi oderwać się od "estetyki ślubnej" i spojrzeć na fotografię w nowy sposób. Mówię o pięknie moralnym i materialnym, kwestii pokory oraz o nauce dostrzegania własnych słabości. W podcaście znajdziecie refleksje na temat obojętności wobec trendów, podejścia do fotografii w bardziej intelektualny sposób, a także o znaczeniu szerokich kompetencji i wąskiej specjalizacji. Zdradzam też moje przemyślenia na temat wyceny usług, rozwoju organicznego i budowania relacji – zarówno z klientami, jak i innymi fotografami. Na koniec opowiadam o moim obecnym sezonie, testowaniu sprzętu oraz tym, jak zmienia się moje podejście do promocji i budowania zasięgu usług fotograficznych. To odcinek dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć, dlaczego warto czasem zrobić krok wstecz, by wrócić silniejszym i bardziej świadomym swoich możliwości. Patronem audycji jest Fotoforma ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://fotoforma.pl⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ - ulubiony sklep fotografów i filmowców. Jeśli planujecie inwestycję w nowy sprzęt to koniecznie powołajcie się na Niezłe Aparaty pisząc na adres vip@fotoforma.pl (specjalna oferta dla słuchaczy podcastu)!

Rozhovor o fotografii a fotografování s Ondřejem Žižkou, který v Boskovicích pořádá fotografické dílny, má tiskařskou firmu Fotografiks a sám je absolventem Institutu tvůrčí fotografie na Slezské univerzitě v Opavě.

Ne-am plimbat cu mama (Violeta Balan) prin satul Negureni și am discutat despre anii copilăriei, relația ambivalentă cu părinții, cum aproape a devenit actriță, experiențele în muzică, școala de jurnalism, producțiile la radio ș.a. ▶LINKURI RELEVANTE: – Videoul original: https://youtu.be/UJ11fUUSXQc?si=gsh-4-6EJ5IJ_HWc ▶DISCORD: – Comunitatea amatorilor de filosofie și literatură: https://discord.gg/meditatii ▶DIALOGURI FILOSOFICE: – Română: https://soundcloud.com/meditatii/sets/dialoguri-pe-discord – Engleză: https://www.youtube.com/playlist?list=PLLnaYpeWGNO8IdPaNYNkbJjNJeXrNHSaV ▶PODCAST INFO: – Website: https://podcastmeditatii.com – Newsletter: https://podcastmeditatii.com/aboneaza – YouTube: https://youtube.com/c/meditatii – Apple Podcasts: https://podcasts.apple.com/us/podcast/meditatii/id1434369028 – Spotify: https://open.spotify.com/show/1tBwmTZQHKaoXkDQjOWihm – RSS: https://feeds.soundcloud.com/users/soundcloud:users:373963613/sounds.rss ▶SUSȚINE-MĂ: – Patreon: https://www.patreon.com/meditatii – PayPal: https://paypal.me/meditatii ▶TWITCH: – LIVE: https://www.twitch.tv/meditatii – Rezumate: https://www.youtube.com/channel/UCK204s-jdiStZ5FoUm63Nig ▶SOCIAL MEDIA: – Instagram: https://www.instagram.com/meditatii.podcast – TikTok: https://www.tiktok.com/@meditatii.podcast – Facebook: https://www.facebook.com/meditatii.podcast – Goodreads: https://goodreads.com/avasilachi – Telegram (jurnal): https://t.me/andreivasilachi – Telegram (chat): https://t.me/podcastmeditatii ▶EMAIL: andrei@podcastmeditatii.com ▶CRONOLOGIE: 0:00 – Copilăria la sat 11:25 – Anii 1940' și foametea 15:07 – Relația cu mama (bunica Elena); perfecționismul 17:16 – Muzica și Taraful satului 18:58 – Fotografii, conversație cu părinții 21:45 – Talentele artistice și visuri spulberate 37:19 – Conversație cu părinții - continuare 43:29 – Relația cu tata (bunelul Gheorghe) 47:50 – Dificultățile mamei ca profesoare 49:06 – Străbunica și bunica (mâca Pașa) 54:30 – "Încercarea mea permanentă de a fi perfectă" 58:52 – Primile amintiri când a devenit mamă 1:04:12 – Fratele Viorel 1:08:13 – Călătoria alături de Cernobîl 1:14:05 – “Ciocana din om n-o scoți” 1:15:32 – Tata povestitorul (bunelul Gheorghe) 1:17:54 – O istorie are mai multe versiuni 1:19:34 – Prima memorie a mamei 1:23:15 – Câinele-lup Caștan 1:29:50 – Strănutările bunelului 1:31:27 – Radio HIT FM, primele producții originale 1:38:22 – Conflictele cu părinții, șotiile din copilărie 1:49:22 – Negureni vs. Chițcani 1:50:05 – Jurnalism la Radioul Național; magnetofoane cu bobine 1:56:45 – Eternitatea s-a născut la sat 1:59:24 – Generația schimbărilor constante; Căderea URSS 2:01:12 – Studenție, jurnalism și persecuții politice 2:04:19 – Jurnale vs. Social media 2:07:11 – Cenzura sovietică 2:08:57 – Negureni, fost colhoz milionar 2:12:51 – Excursiile pionerești cu vaporul 2:15:17 – Ghiolul 2:21:49 – ASMR țărănesc 2:22:33 – Școala mare din Negureni 2:25:40 – Lectura din copilărie 2:30:19 – Fericirea și lipsa de opțiuni 2:32:07 – Cerul la sat 2:33:28 – „Dorul de cea care am fost” 2:35:03 – Peripețiile cu bostanii de Halloween 2:37:49 – Colecția de vinyluri a mamei 2:41:36 – Cum a învățat să cânte la chitară 2:43:31 – „Eu îți promit că o să mă strădui să trăiesc cât mai mult posibil” 2:47:48 – „Eu vreau să-i văd pe părinții mei tineri” 2:50:17 – „Unde-s eu?” 2:52:57 – Accentul moldovenesc și complexul de inferioritate 2:54:56 – Sacrificiile mamelor din Moldova 2:56:05 – Rolurile sociale rigide 2:59:42 – Jena moldovenilor de a fi ei înșiși 3:07:48 – E timpul...

W świecie rosnącej popularności wirtualnych muzeów i galerii oraz zaangażowania instytucji kultury w digitalizowanie dzieł sztuki, warto zastanowić się nad rolą dokumentacji i reprodukcji, a także ich interpretacji.… Czytaj dalej Artykuł Gdzie oryginał? Sztuka na fotografii pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.

Adam Karaś zbudował wokół fotografii całe swoje życie. Jego studio fotograficzne było jednocześnie mieszkaniem, lampom studyjnym nadawał imiona, a w czasie wojny tworzył pierwsze autorskie filmy.… Czytaj dalej Artykuł „Za wyraz twarzy fotograf nie odpowiada”. Adam Karaś w Muzeum Fotografii w Krakowie pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.

Tento denný podcast, vytváraný s pomocou umelej inteligencie, ponúka unikátny a efektívny spôsob, ako sa dozvedieť o najzaujímavejších udalostiach a článkoch dňa. Umelej inteligencii sa darí analyzovať obrovské množstvo informácií z rôznych zdrojov, aby vybrala tie najrelevantnejšie a najpútavejšie obsahy pre širokú škálu poslucháčov. Každá epizóda je navrhnutá tak, aby poskytla hlboký ponor do vybraných tém, od politiky cez vedecké objavy, až po kultúrne udalosti, a to všetko podané informatívne, prístupne a bez emócií. Podcast je ideálnym spoločníkom pre zaneprázdnených ľudí, ktoríhľadajú pohodlný spôsob, aby zostali informovaní o svetovom dianí bez nutnosti tráviť hodiny čítaním rôznych zdrojov, čím poskytuje efektívny a príjemný spôsob, ako prijímať správy. Témy: Na Slovensku „udrie“ BIRUTA. Dni plné zrážok a snehu nastanú najmä v týchto okresoch (PREDPOVEĎ): https://www.startitup.sk/na-slovensku-udrie-biruta-dni-plne-zrazok-a-snehu-nastanu-najma-v-tychto-okresoch-predpoved/   Nočný strážnik v strachu, 6-členný gang, ukradnuté luxusné auto: Záhadná akcia cudzincov máta policajtov: https://www.startitup.sk/nocny-straznik-v-strachu-6-clenny-gang-ukradnute-luxusne-auto-zahadna-akcia-cudzincov-mata-policajtov/   Ďalšia spolupráca Attilu Végha stroskotala. Už tretia značka od neho dáva „ruky preč“: https://www.startitup.sk/dalsia-spolupraca-attilu-vegha-stroskotala-uz-tretia-znacka-od-neho-dava-ruky-prec/   Skontroluj si pneumatiky na aute. Tento typ bude aj na Slovensku čoskoro nelegálny: https://emefka.sk/skontroluj-si-pneumatiky-na-aute-tento-typ-bude-aj-na-slovensku-coskoro-nelegalny/   Krvilačný čečenský vodca je údajne nevyliečiteľne chorý. Kremeľ čelí vážnemu rozhodnutiu: https://www.startitup.sk/krvilacny-cecensky-vodca-je-udajne-nevyliecitelne-chory-kremel-celi-vaznemu-rozhodnutiu/   Posun v prípade zneužívania maloletých dievčat. Obžaloba na exposlanca OĽANO: https://www.startitup.sk/posun-v-pripade-zneuzivania-maloletych-dievcat-obzaloba-na-exposlanca-olano/   V nemeckom meste sa odohral brutálny útok na len 13-ročnú Slovenku. Mučili ju rovesníčky: https://www.startitup.sk/v-nemeckom-meste-sa-odohral-brutalny-utok-na-len-13-rocnu-slovenku-mucili-ju-rovesnicky/   Krajniaka pobúrilo podujatie Teplárne, tvrdil, že sa uskutočnilo v kostole. Zavádzal, takáto je pravda: https://www.interez.sk/krajniaka-poburilo-podujatie-teplarne-tvrdil-ze-sa-uskutocnilo-v-kostole-zavadzal-takato-je-pravda/   Vďaka voľbám si mohol „pekne privyrobiť“: Majk Spirit vysvetľoval fotku s ministrom Šutajom Eštokom, takto sa veci majú: https://www.interez.sk/vdaka-volbam-si-mohol-pekne-privyrobit-majk-spirit-vysvetloval-fotku-s-ministrom-sutajom-estokom-takto-sa-veci-maju/   Oslavy sú predčasné, množia sa obavy, že Rusi spustia rýchlu ofenzívu. Takto pomoc z USA zmení bojisko: https://www.startitup.sk/oslavy-su-predcasne-mnozia-sa-obavy-ze-rusi-spustia-rychlu-ofenzivu-takto-pomoc-z-usa-zmeni-bojisko/   Ak sa chystáte cestovať vlakom, zbystrite: ZSSK informuje o obmedzení predaja lístkov, dajte pozor, aby vás neovplyvnil: https://www.interez.sk/ak-sa-chystate-cestovat-vlakom-zbystrite-zssk-informuje-o-obmedzeni-predaja-listkov-dajte-pozor-aby-vas-neovplyvnil/

„Arctic. Crossing the Line” se numește o expoziție semnată de fotograful Adi Bulboacă, o serie de fotografii prin car documentează incursiunile sale în regiunea arctică a Canadei de Nord și participarea în calitate de alergător la maratonul 6633 Ultra Arctic, la edițiile din 2023 și 2024. Expoziția „Arctic. Crossing the Line” a avut vernisajul pe 11 aprilie, la Muzeul Hărților din București, și va rămâne deschisă vizitării până în luna mai.  Adi Bulboacă s-a născut în vara lui ‘88 și 16 ani mai târziu a început să fotografieze. 16 ani mai tarziu a descoperit pasiunea pentru alergat. Înainte de a se înscrie la curse de alergare în zone arctice sau pe cărări de munte, performantele fotografice proiectele ale lui Adi Bulboaca insumeaza 1000 de spectacole de teatru fotografiate, o lună petrecută în peste 100 de trenuri din România, 2 săptămâni cu tatăl lui cu trenul prin țările balcanice, sau 27 de ore de fotografiat non-stop în metroul din New York. Acesta este Adi Bulboaca! "Decizia de a participa are legătură directă cu fotografia sau cu zona imaginii, în sensul în care, în 2020 am luat prima dată contact cu Arctic Ultra 6633, documentând participarea unui bun prieten Vlad Pop. Ajuns acolo, în nordul Canadei am avut o serie de fascinații. Prima a fost una strict la nivel vizual, nu mi-a venit să cred că într-o zona în care temperaturile se învârt constant la -30, până la -57 cred că a fost recordul simțit pe pielea mea, într-o zona ca asta, cerul poate fi atât de albastru, și din cauza faptului că cerul era atât de albastru și nimic altceva în afara lui nu se reflecta în zăpadă, umbrele dunelor de zăpadă erau albastre. Mi-a luat vreo două săptămâni să accept că umbrele sunt albastre. Mă tot uitam în aparatul de fotografiat și nu reușeam să înțeleg dacă îmi scapă totuși ceva din setările lui. Într-un final am înțeles că sunt un pic alte reguli vizuale. Am dezvoltat fascinația asta și oricum am hotărât din prima că o să mă tot întorc în zonele, hai să zicem generic, de deasupra cercului polar. În februarie 2023 a luat startul alături de ceilalţi maratonişti. Atunci a reuşit să străbată, în patru zile şi jumătate, 325 din cei 620 de kilometri pe care îi presupunea parcurgea cursei. Deşi nu a trecut linia de sosire, se considera un câştigător pentru că ajunsese la linia de start: rigoarea şi disciplina alergătorului erau acum şi instrumente ale fotografului.Începutul lui 2024 l-a găsit încă o dată la linia de start a ultramaratonului. Urma să pornească din km. 0 al Dempster Highway, iar scopul era să ajungă în punctul care marchează trecerea peste cercul polar şi finalul cursei.Avea de partea lui toate şansele pentru a trece cu bine prin etapele cursei. Cu toate acestea, Adi Bulboacă a decis să încheie cursa în mod subit şi neaşteptat, datorită unui fenomen optic inedit, cunoscut şi sub numele de Sundog.Sundog se produce atunci când lumina solară este refractată de cristalele de gheaţă suspendate în atmosferă. Acest fenomen face parte din categoria halo-urilor, care sunt produse de refracţia şi reflexia luminii.Deşi se afla în avantaj pentru a continua cu bine maratonul, Adi Bulboacă s-a găsit în faţa unei alegeri neaşteptate: să alerge în continuare, sau să se oprească şi să se bucure de moment, pe care să-l fotografieze după pofta inimii. Răspunsul la această dilemă a fost simplu şi la obiect: „Fotografia a câştigat astăzi şi alergarea va rămâne mereu în sufletul meu.”Fotografii în care apare Sundog-ul, peisaje arctice, portrete ale localnicilor, sau scene din timpul maratoanelor, pot fi văzute în expoziţia temporară deschisă la Muzeul Hărţilor.

Krédo reportážní fotografie je maximální autentičnost, nemanipulovat a neinscenovat scény. Říká to fotoreportér ČTK a vítěz soutěže Czech Press Photo Roman Vondrouš. Ten zachytil desítky lidí, kteří přišli 26. července 2023 k Obvodnímu soudu pro Prahu 8 podpořit obviněné. „Měl jsem sekvenci 10 obrázků za vteřinu, což bylo zrovna pro tuto situaci strašně důležité, odehrálo během jedené a půl vteřiny,“ popisuje.Všechny díly podcastu Host Radiožurnálu můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Centrum Fotografii Muzeum Warszawy zaprasza do podzielenia się swoją wiedzą i indywidualną pamięcią o przeszłości. Na niderlandzkiej platformie Vele Handen udostępniono do opisania ponad 5 tys.… Czytaj dalej Artykuł Ruszyła akcja Społecznego Opisywania Fotografii pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.

Do 16. prosince je v pražské Fotograf Gallery k vidění nová výstava Marie Tomanové s názvem 5 East Broadway. 28 mladých lidí z prostředí newyorského Manhattanu poprvé ve své tvorbě vystavuje vyfotografované jak barevně, tak černobíle. Bezprostřednost a syrovost ale výsledným portrétům a nově také videím opět nechybí. „Krátké filmy dohromady s portréty skvěle fungují a přidávají fotografovaným další rozměr jejich identity,” říká česká fotografka.

Vypadal jako podivín. V ošuntělých šatech a s neforemným aparátem na zádech bloumal uličkami staré Prahy a starousedlíci dobře věděli, že potkávají výjimečného umělce.

Vypadal jako podivín. V ošuntělých šatech a s neforemným aparátem na zádech bloumal uličkami staré Prahy a starousedlíci dobře věděli, že potkávají výjimečného umělce.

Irene Garza. Nauczycielka, królowa piękności. Zniknęła po wielkanocnej spowiedzi. Sprawa Teresy Tarwid. Najgłośniejszy proces poszlakowy w powojennej historii Polski.

„Już w momencie pojawienia się fotografii na przełomie lat 30. i 40. XIX wieku, fotografia była bardzo ściśle związana ze światem sztuki” – mówi kuratorka IV odsłony Gabinetu Fotografii w Muzeum Narodowym w Warszawie.… Czytaj dalej Artykuł W atelier artysty. Odwiedzamy Gabinet Fotografii pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.

„Fotosfera – Oko na architekturę” to ekspozycja, którą można oglądać w Galerii Salon Akademii przy ul. Krakowskie Przedmieście w Warszawie. Prezentuje ona różne sposoby przedstawiania architektury na fotografiach: od wiernej dokumentacji aż po interpretacje i metafory.… Czytaj dalej Artykuł Dialog architektury i fotografii na wystawie w warszawskiej ASP pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.

Před patnácti lety jsem ho učil žurnalistiku na fakultě sociálních věd, pak ovšem ještě Jan E. Svatoš vystudoval dvě další vysoké školy. Fotografii na FAMU a dokumentaristiku na Filmové akademii v Písku. Dnes má natočeno několik dokumentárních filmů, z nichž některé si odnesly ceny a všechny mají poměrně slušný divácký ohlas.Rád cestuje a nejradši má Afriku, kde vyhledává místa, která ještě nezměnil tolik zájem turistů. Stát v safari frontu na fotografii spícího lva se mu nechce. Afrika je mu blízká z mnoha důvodů, třeba tím, jaký mají tamní lidé vztah k času. Nesledují ho. Neměří minuty, ale často ani dny nebo roky. Když někdo umře, mnohdy ani jeho blízcí nevědí, jak byl starý. Důležitější pro ně je, jestli prožil šťastný život.O tom všem jsme s Janem Svatošem mluvili. Jestli se dá natáčením dokumentů uživit, zda žurnalistika a kinematografie přežijí v digitální éře a jak se pracuje v tandemu, který tvoří on a manželka. Dá se to zvládnout? A co má větší šanci, že vydrží? Pracovní tým, anebo jejich vztah? Poslouchejte.Nostalgicky jsme vzpomínali na dobu, které se dnes zpětně říká analogová, kdy se filmy vyvolávaly v temné komoře nebo v koupelně, a zvětšeniny se lepily do alb. Dozvěděl jsem se, že starším lidem se v Africe říká “mzee” a prokazuje se jim úcta. Prý bych byl dobrý “mzee”, řekl mi Jan Svatoš. Já se ho na oplátku zeptal, jestli s blížící se čtyřicítkou už očekává krizi středního věku, a jak se u něj asi projeví.A samozřejmě jsme se hodně věnovali již zmíněné Africe. Největším kontinentu, o kterém víme, že ho jako první obeplul v patnáctém století Vasco de Gama, ale s nadsázkou se dá říct, že pro západní civilizaci zůstává stále neobjevený. Objevíme ho dřív než Východ, tedy hlavně Čína? Přeju příjemný poslech.

Apple nás nenechává vydechnout a opět sází na těžký kalibr. Jak obstojí čipy M2 Max proti tomu nejlepšímu ze stáje Intel a Nvidia? Na to se zaměřil Petr. Fotky, které vidíme na obrazovkách svých smartphonů jsou často kouzlem chytrých algoritmů. Jak moc ale odráží realitu? To rozebere Adam. Nechybí ani tipy a standardní dávka postřehů. Přejeme příjemný poslech!

Za nami XVIII edycja Konkursu Fotografii Teatralnej, organizowanego przez Instytut Teatralny. To okazja by zastanowić się, co decyduje o tym, że zdjęcie teatralne przykuwa naszą uwagę?… Czytaj dalej Artykuł „Intymność i zaufanie” – sekrety fotografii teatralnej pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.

Jaki komputer jest najlepszy do Photoshopa i Lightrooma? W ostatnich latach bez dwóch zdań Mac i w tym odcinku dyskutujemy, jakie modele i w jakich konfiguracjach są dobrym wyborem. Rozmawiamy też o wrażeniach z całego tygodnia używania DALL-E 2. Thomas … Czytaj dalej → The post 367: Najlepszy komputer do fotografii first appeared on Retro Rocket Network.