Podcasts about manast

Îmânın korunması ve devam ettirilmesi, kazanılmasından ve elde edilmesinden daha zor bir iştir. Dinî zaruretlerden sayılan bir şeyde şüphe edip de âlimlere müracaat ederek bu şüpheyi gidermek için çalışmamak, kişinin din ve imân inancını yok edeceği gibi, küfrü gerektirecek bir fiili ileride işlemeye veya öyle bir sözü söylemeye niyet eden kimse de derhal kâfir olur. Dinen kesin olarak bâtıl bir şeyi yücelterek anmak ve böyle bir şeye hürmet göstermek kişiyi küfre sokar. Kur'ân-ı Kerim'e, Hz. Peygamber (s.a.v.)'e ve sünnetlerinden bir şeye saygısızlık etmek, dinî kitaplara ve dinin esaslarına herhangi bir ayrım yapmaksızın İslâm dinine ait bir şeyle alay edip eğlenmek de küfürdür. Dinde haram olan bir şeyin helal olmasını, farzlardan birinin farz olmamasını temenni etmek; bilerek abdestsiz veya murdar elbise ile veyahut kıblenin dışında bir yöne dönerek namaz kılmak, Ramazan-ı Şerif'te mazereti olmaksızın, bilerek alenen oruç yemek gibi davranışlar da dini hafife almak, değersizleştirmek anlamını taşıdığı için küfürdür. Ayrıca imânının kalıcı olmasını isteyen mü'min Cenâb-ı Hakk'a karşı sürekli korku ile ümit arasında bulunmalıdır. Bu durumda, yukarıda anlatılan esas ve şartları kendisinde bulunduran mü'min gerçek mü'mindir. Böyle olan kimse imânından şüphe etmeyerek ben “gerçek mü'minim” diye hükmetmelidir. Fakat imânına zarar verecek veya tamamen yok olmasını gerektirecek şeylerden kurtulabilmek, Allâh (c.c.)'un yardım ve lütfuyla imân selâmetiyle güzel bir ölüme nail olmak, Cenâb-ı Hakk'ın iradesine bağlı bulunduğu için; “İnşâallâhu Teâlâ, âhiret yurduna da imân ile giderim.” demelidir. (Manastırlı Ismail Hakkı, Telhîsu'l-Kelâm fî Berâhîni Akâidi'l-İslam,S.68)

Eski İstanbul âlimlerinin ve vâizlerinin en önemlilerinden biri de Manastırlı İsmail Hakkı Efendi idi. Merhumun en önemli özelliği dört başı mamur bir hatip olmasıydı. İstanbul'un selatin camilerinde, özellikle Ayasofya'da yaptığı vaazlarla bu tarihi mâbedleri doldurup taşırıyor, cemaati âdeta galeyana getiriyordu. Bu hususiyetinden dolayı ona “Ayasofya Vâizi” ünvanı verilmişti. Ayasofya vâizlerine ayrıca “Kürsü Şeyhleri”de deniliyordu.

Orta Çağ'da Hrisyanlık ve İmparatorluk bakımından, etin yemek hiyerarşisindeki değerlendirme kriterlerine bir bakış; savaşçı, kral ve manastırlarda din adamı diyeti ve başka şeyler...

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: konda.com.tr/apacikradyo --Orta Çağ'da Hrisyanlık ve İmparatorluk bakımından, etin yemek hiyerarşisindeki değerlendirme kriterlerine bir bakış; savaşçı, kral ve manastırlarda din adamı diyeti ve başka şeyler...

Konda Araştırma işbirliğiyle hazırlanan Apaçık Radyo Dinleyici Araştırması: https://konda.com.tr/apacikradyo -- İlk bölümde Hrant'ın Arkadaşları İnisiyatifi'nden Bülent Aydın konuğumuz oluyor ve kendisiyle Dink Cinayeti Davası'nda Yargıtay'ın bazı sanıklar açısından bozduğu ve yeniden görülen davada çıkan kararları ele alıyoruz. İkinci bölümde Norayr Daduryan ile Mıhitaryan Manastırı'nın tarihini konuşuyoruz; Pangaltı Mıhitaryan Okulu, bu yıl 200. kuruluş yıldönümünü kutluyor. Bu vesileyle Sivaslı Mıkhitar Abbahayr'ın kurduğu manastırın Ermeni kültürü ve diline yüzyıllar boyunca yaptığı katkıları ele alıyoruz. Son bölümde ise Lora Baytar Çapar, 6 Şubat depremlerinin ikinci yıldönümünde Antakya'daki son durumunu aktarıyor. 

İlk bölümde Hrant'ın Arkadaşları İnisiyatifi'nden Bülent Aydın konuğumuz oluyor ve kendisiyle Dink Cinayeti Davası'nda Yargıtay'ın bazı sanıklar açısından bozduğu ve yeniden görülen davada çıkan kararları ele alıyoruz. İkinci bölümde Norayr Daduryan ile Mıhitaryan Manastırı'nın tarihini konuşuyoruz; Pangaltı Mıhitaryan Okulu, bu yıl 200. kuruluş yıldönümünü kutluyor. Bu vesileyle Sivaslı Mıkhitar Abbahayr'ın kurduğu manastırın Ermeni kültürü ve diline yüzyıllar boyunca yaptığı katkıları ele alıyoruz. Son bölümde ise Lora Baytar Çapar, 6 Şubat depremlerinin ikinci yıldönümünde Antakya'daki son durumunu aktarıyor.

Akıl sahibi her insanın itikatla ilgili konuların delillerini öğrenip iyice vakıf olması ve böylece taklitten kurtularak, imanını delillendirme ve güçlü bir tasdik sahibi olmaya her şeyden çok gayret etmesi gerekmektedir. Kesin ve yakîn derecesine ulaşan tasdikin sahih bir imân ve âhiret azabından kurtarabilmesi de şu üç şarta bağlıdır:1. Kesin ve yakîn tasdikin, ümitsizlik hâlinden ve azabın görülmesinin gerçekleşmesinden önce kazanılması gerekir. Çünkü bahsedilen durumda imânın fayda vermeyeceği: “Fakat azabımızın farkına vardıktan sonra imân etmiş olmaları kendilerine bir fayda sağlamayacaktır.” ayetiyle sabittir.2. Resûlullâh (s.a.v.)'in risâletini ve dinen zorunlu olan hiçbir şeyi dil ile inkâr etmemek ve yalanlama belirtilerinden olan bir şeyi isteyerek işlememektir. Mesela puta tapmak veya başka dinlerden olanların âyinlerine katılmak gibi. Rasul-i Ekrem Efendimiz (s.a.v.)'i tasdik eden kimse, kendi isteğiyle bunların birini işleyemez. Ancak zorlama olduğu için bunları yapan kimse, kalbi imân ile mutmain olduğu ve gerekli şartlar bulunduğu durumda işlemiş olursa imânına zarar vermiş olmaz.3. Dinî hükümlerden bir şeyi kâbul etmekte inat etmeyip hepsini kâbul edip güzel bulmak gerekir. Yani emredileni yapmak ve her yasaklananı terk etmekte güçlü bir iradeye sahip olmaktır. İşte bu şarta teslim ve İslâm adı verilir. Mesela, beş vakit namazı tembellikten dolayı terk eden veya nefsine yenildiği için bir haramı işleyen kimse kâfir olmazsa da, Cenâb-ı Hakk'ın buyruğuna muhalefet niyetiyle namazı terk veyahut yasaklanmasına (rağmen) inatla bir haramı işlemek küfrü gerektirir. (Misvâk Neşriyat, Manastırlı İsmail Hakkı, Telhîsu'l-Kelâm, s.46)

Sahâbenin, Allâh (c.c.) ve Resûlü (s.a.v.) katında dinin eminleri ve hidâyete kavuşmuş yıldızları oldukları kesin delillerle belirtilmiştir. Onlar, “Şüphesiz Kur'ân'ı biz indirdik ve onu yine biz koruyacağız.” (Hicr s. 9) âyetinin mânasınca değişiklik ve yanlışlıktan korunmuş olan Kur'ân'ı me'sûr tefsirleriyle ve “Burada hazır olanlar olmayanlara duyursun” güzel hitabınca Hz. Peygamber (s.a.v.)'in bütün fiil, hâl, takrîr ve sözlerini ortaya çıkış sebepleriyle birlikte nakil ve tebliğ için seçilmişlerdir. Tâbiîn (r.a.e.) de onların hayırlı halefleridir. Her iki neslin de değerini bilmemek kadar câhillik, dinî hizmetlerini inkâr edecek kadar nankörlük düşünülemez. İslâmiyete sahip çıkıp onu koruyan, yayan ve sağlam bir kulpa yapışan bu mâna erlerini, hata ile ithâm çıkmazına batan sapık fırkalar, din ve mezheplerini şaşılacak bir şekilde Hz. Peygamber (s.a.v.)'e kadar dayandırabiliyorlar. Kur'ân'ı anlayıp hüküm çıkarabilmek için yalnızca Hz. Peygamber (s.a.v.)'in Ehl-i Beyti (r.a.e.)'den rivâyet edilen hadislere vâkıf olmak yeterli değildir. Şâri‘ Hz. Peygamber (s.a.v.)'in beyânlarını içine alan bütün sünnet ve hâdîsleri de kesinlikle göz önünde bulundurmak gerekir. Bu durumda sahâbe ve tâbiîn (r.a.e.)'in rivâyet ve haberlerine itimat etmeyen kendini beğenmiş kişilerin, Kur'ân âyetlerini kendi görüş ve heveslerine göre bâtıl te'villere çektikleri, “Kalplerinde eğrilik olan kimseler fitne çıkarmak, kendilerine göre yorumlamak için onların çeşitli anlamlı olanlarına uyarlar” (Âl-i İmrân s. 7) âyetinde belirtildiği gibi doğru yoldan sapıp uzaklaştıkları, sanki İslâmiyet ile bir benzerliği varmış gibi görünen geçersiz bir mezhep ve bâtıl bir yol ortaya koymaya uğraştıkları kolayca anlaşılır. İşte bu hakîkate bağlı olarak Hz. Peygamber (s.a.v.) “Ümmetim çeşitli fırkalara ayrılacak” hadisinin sonunda bunlardan kurtulacak fırkayı (Fırkâ-yı Nâciye) “Onlar bana ve ashâbıma uyarlar” diye tanımlayarak diğerlerinden ayırmıştır. (Manastırlı İsmail Hâkkı, İmâm-ı Azam Ebû Hanîfe (r.a.) Hayatından Rabbânî Esintiler, s.25-26)

İlk bölümde Pakrat Estukyan ile Türkiye'nin ve Ermeni toplumunun gündemini; bu yıl da Sümela Manastırı'ndaki ayin için çıkarılmak istenen engelleri değerlendiriyoruz. İkinci bölümde Norayr Daduryan ile Ortaçağ Ermeni edebiyatında kadın ozanlar temamıza devam ediyor, pek bilinmeyen bir şiiri ele alıyoruz. Son bölümdeyse mimar Gül Köksal ile Kadıköy Rexx Sineması için alınan yıkım kararını ve modern mimari mirasımıza nasıl sahip çıkamadığımızı konuşuyoruz.

İlk bölümde Pakrat Estukyan ile Türkiye'nin ve Ermeni toplumunun gündemini; bu yıl da Sümela Manastırı'ndaki ayin için çıkarılmak istenen engelleri değerlendiriyoruz. İkinci bölümde Norayr Daduryan ile Ortaçağ Ermeni edebiyatında kadın ozanlar temamıza devam ediyor, pek bilinmeyen bir şiiri ele alıyoruz. Son bölümdeyse mimar Gül Köksal ile Kadıköy Rexx Sineması için alınan yıkım kararını ve modern mimari mirasımıza nasıl sahip çıkamadığımızı konuşuyoruz.

Avrupa siyasetinin temeli, Roma hukukudur. Roma hukuku, pagan Roma şeriatı'dır. Avrupa hukuku, pagan Roma “şeriat”ına dayandığı için, Hıristiyanlık Avrupa'yı şekillendirmekten ziyade, üç pagan gelenek Hıristiyanlığı, dolayısıyla Avrupa'yı şekillendirmiştir: Zihnen Yunan paganizmi, hukuken Roma paganizmi, dinen de pagan'laştırılmış Yahudilik. Modern Avrupa'yı kuran bu üç kurucu kaynak, Batı uygarlığının geçmişten geleceğe yürüyüşünde, oluşum sürecinde süreklilik arzeden üç vazgeçilmez, tartışılmaz kurucu sütununu teşkil eder.   BATI'NIN KURULMASINDA PAGANLAŞAN YAHUDİLİĞİN ATLANAN ROLÜ  Burada şöyle bir sorunun izini sürmek zevkli, zihin açıcı bir okumaya imkân tanıyabilir: Bu üç kurucu sütundan hangisi Batı uygarlığına rengini ve ruhunu daha çok veren kaynaktır acaba? Bu soruya hep “Greko-Romen” şeklinde cevap verilegeldi bugüne kadar. Ancak bu, tahmin edebileceğiniz üzere fazlasıyla klişeleşmiş bir cevap. Greklerin ve Romalıların, Avrupalıların psişesinde derin izler bıraktığını biliyoruz elbette. Ama bir de madalyonun, pek anlatılmayan, bilinmeyen başka bir veçhesi daha var: Yahudilik. O yüzden, sözkonusu üç sütundan daha çok hangisi Avrupa'ya ruhunu ve rengini vermiştir, sorusuna, Yahudiliktir, diye cevap veririm ben. Tahrif edilmiş Yahudilik, insanın dünyevîleşme / sekülerleşme / paganlaşma sürecinin itici gücü oldu tarih boyunca. Yunan zihni ve Roma hukuku, Yahudiliğin bu paganlaştırıcı itkisi ve etkisiyle kapitalistleşen pagan Batı uygarlığını inşa etti. Tarihsel Hıristiyanlık, içe dönük, hatta içine kapalı, daha ziyade mistik bir dindi. Biraz da pagan Roma'nın zulmü, ilk dönem Hıristiyanları, havarileri dağların tepelerindeki mağaralara kapanmaya zorlamış, münzevî vasfını, karakterini pekiştirmişti Hıristiyanlığın. O yüzden ilk kiliseler, toplumdan tecrit edilmiş dağ başlarında kurulan manastırlardır: Manastır hem şiddetten kaçmanın hem de dünyanın kirinden, pasından insanın içine, iç dünyasına kaçmasının güçlü bir metaforudur aynı zamanda. İşte içine kapanan Hıristiyan dünyasını tam tersi kutba fırlatan, dünyevîleştiren tahrif edilmiş, pagan Yahudi geleneği oldu: Kapitalizmin Kiliseyi ve dolayısıyla Hıristiyanlığı ayartmasında İtalyan şehir devletlerinde köksalan seküler, materyalist paraya dayalı finans ekonomisi ve Hıristiyanlıkta da yasak olan faizi meşrûlaştıran bankacılık belirleyici rol oynadı. Avrupa'nın dünyevîleşmesinde, Hıristiyanlığı yutarak dünyevîleştirmesinde ve paganlaştırmasında işte bu Yahudi dünyevîleşme temayülü kilit rol oynayan kaynaklardan biridir. Ayrıca Hıristiyanlığın sekülerleştirilmesinde, hayattan uzaklaştırılarak bireysel bir inanç meselesine indirgenmesinde de, Batı hukukunun güçlülerden yana, seçkinler ve imtiyazlılar hukuku olarak kodlanmasında da pagan Yahudi dünyevîleşme temayülünün belirleyici rol oynadığı aşikârdır. Burada, Batı uygarlığının inşasında bildik bir ezberi bozmuş oluyorum: Bize anlatılan hikâye şuydu: Batı uygarlığı Grek-Roma ikilisini temel alarak inşa edilmiş bir uygarlıktı'r. Burada muharref Yahudiliğin rolünün nasıl da gözardı edildiğine şimdiye kadar neredeyse hiç dikkat çekilmedi. Oysa dahası da var: Yahudilik, Grek zihnini ve Roma hukukunu da kendine benzeterek dönüştürmüştü. Pagan bir Avrupa ruhunun inşasında Yahudi dünyevîleşme / sekülerleşme / paganlaşma temayülü, Grek zihninin ve Roma hukukunun da dualizm kapanına kıstırılmasına yol açtı.

İmâm Ebû Hanîfe en-Nu‘mân (r.a.)'in âlimliği Hz. Peygamber (s.a.v.)'in “Bu isim ve künye ile ortaya çıkıp da onun aracılığıyla Allâhü Teâlâ dinime yeniden kuvvet, şan ve şeref kazândıracak, ümmetimin âlimleri içinde hakikat güneşinin kandili olup onun doğmasıyla hidâyet yıldızları olan diğer mezheplerin âlimleri gizlenmek durumunda kalacaktır” diye haber vermesi ve onun vücudunu, bütün yeryüzünün süsü ve bezeği sayması ile tesbit edilmiştir. Bu hadisleri bilmeyen veya sıhhâtine güvenmeyenler, diğer büyük müctehitlerin yaptığı tanıklıklara güvenmelidir. Çünkü bu tanıklıklar sahih senet ve belki bazıları da tevâtür ile sabittir. Ebû Hanîfe (r.a.)'in ahlakî güzellikleri ve fazîletleri insanlar arasında da çok iyi bilinmektedir. Hanefî mezhebinden olmayan adalet ve insaf sahibi kimseler bile Ebû Hanîfe (r.a.)'in fıkıh ilminde herkesten önde olduğunu belirtmişlerdir. Hatta İmâm-ı Şâfiî Hazretleri “Bütün insanlar, fıkıh ilminde İmâm Ebû Hanîfe Hazretleri'nin çocukları sayılır. Fıkıh ilmini hakkıyla öğrenmek isteyenler, onun talebelerinden ayrılmamalıdır.” demiştir. Yine İmâm-ı Şâfiî (r.âleyh) Hazretleri şöyle söylemiştir: İmâm-ı Mâlik (r.a.) Hazretleri'ne; “Ebû Hanîfe (r.a.) ile karşılaştığınızda kendilerini nasıl görmüştünüz?” dediğimde, “Öyle kâmil ve inceden inceye araştıran bir kimse daha olamaz. Faraza eğer şu direk için altındır demiş olsaydı, mutlaka delil ve tanık getirir; olması uzak görünen şeyleri güneş gibi ayân beyân ortaya koyardı.” İmâm-ı Şâfiî (r.âleyh) Hazretleri Bağdat'a gidip İmâm-ı Âzam (r.a.)Efendimiz'in güzel kokulu türbelerini ziyaret ettiğinde kıldığı iki rekât namazın intikâl (geçiş) tekbirlerinde ellerini kaldırmamıştır. Bir rivâyette kıldığı namaz sabah namazı olduğu hâlde kunut duâlarını okumamış, niçin terkettiğini soranlara, “Şu makâmın sahibi bulunan Hz. İmâm'a uyup huzurlarında teeddüp ettiğim için muhâlefet etmek istemedim” diye cevâp vermiştir. (Manastırlı İsmail Hakkı, İmâm-ı Âzam Ebû Hanîfe (r.a.) Hayatından Rabbânî Esintiler, s.46-51)

19. yüzyıl sonlarında İstanbul'un nüfusu 1 milyon civarındaydı. 1885-86 nüfus sayımına göre yüzde 44 Müslüman, yüzde 18 Rum, yüzde 17 Ermeni, yüzde 5 Yahudi nüfus vardı. Yüzde 15'i ise yabancı ve bilinmeyen grubunda yer alıyordu. Bunların çoğunlukla Levantenler, yabancı tüccarlar ve misyonlar olduğunu tahmin edebiliriz. İstanbul her zaman kozmopolit bir dünya kentiydi. Müslüman nüfusun çoğunluk haline gelmesi, Birinci Dünya Savaşı sonunda yaşanan göçler ve olaylardan sonradır. 1914 nüfus sayımına göre Üsküdar'a bir göz atalım: Müslüman: 70.447, Rum: 19.832, Ermeni: 13.296, Yahudi: 6.836. Sosyal ve ekonomik hayat açısından baktığımızda; İstanbul genelinde Müslümanların yüzde 25,4'ü, Rumların yüzde 36,8'i, Ermenilerin yüzde 43'ü, Yahudilerin yüzde 31'i, Latinlerin yüzde 47,5'i ticaret ve sanayi ile uğraşıyordu. Bankacılık ve Borsa ile uğraşanların yüzde 95'ten fazlası yabancıydı. Bütün ülkede toptancı tüccarların yüzde 15'i, perakendecilerle birlikte sayarsak yüzde 25'i Müslüman Türk'tü. 1700 yılına ait bir belgede o tarihte sınava alınan tabip adaylarından beşinin Müslüman, beşinin Rum, on üçünün Yahudi olduğu görülüyor.  2003 yılında Üsküdar Belediyesi'nin öncülüğünde başlayan Üsküdar sempozyumları 2023 yılında da aynı verimlilikle devam ediyor. İlk sempozyumun koordinatörlerinden rahmetli Kemal Kahraman'ın 20 yıl önceki konuşmasında anlattıklarına bakalım; Hagop Mıntzuri'nin “Emirgan'daki Fırın Gitti” adlı hikayesinin bir bölümünde şöyle geçiyor: “Delirdin mi Nahabetyan? ‘Şarap başına mı vurdu' dedi Arhanyan. Nahabetyan'ın bacanağı olurdu. Zimar'daki Boğosyan'ın kızlarını almışlardı ikisi de. Arhanyan, Üsküdar'daki Şatır, Yeniçeşme, Kızlarağası, Tekkekapı fırınlarının sahibiydi. Ertesi sabah Nışan, Sılo'yu Üsküdar'a götürdü. Oradaki çarşının fırınlarını bizim yukarı köylüler işletirlerdi.”  Uluslararası bilim dünyasında adı ilk Türk atom mühendisi olarak geçen Üsküdarlı Profesör Ahmet Yüksel Özemre “Ah Üsküdar Ah” adını verdiği hatıra kitabında çocukluğundaki Üsküdar çarşısını anlatıyor. 1935 doğumlu olduğuna göre 1940-45 yıllarındaki Üsküdar'dan şöyle bahsediyor hocamız; Sobacı Levon Efendi, Kırtasiyeci Davit efendi, tuhafiyeci Dirdat efendi, eczacı Moiz efendi, eczacı Toma gibi birçok isme rastlıyoruz. Bu şahıslarla ilgili çocukluk anıları önemli belgeler niteliğinde. Üsküdar'ın en işlek tuhafiye dükkanlarının sahipleri şöyle sıralanıyor: Tekfor Efendi, İstepan Efendi, Zare, Haçik, Süleyman bey ve Şerafettin bey. Eczacı Moiz Efendi, İsrail kurulduktan sonra bu ülkeye göçüyor, daha sonra pişman oluyor ama İstanbul'a dönemiyor. 1935-55 yılları arasında İstanbul'daki en ünlü yayınevlerinden İnkılap Kitabevi kurucunun Garbis Fikri olduğunu öğreniyoruz. Özemre hoca 1927 yılı Üsküdar'ına ait bir olayı şöyle naklediyor. Komiser Hulusi Bey bir ev almak ister. Doğancılar'da Manastırlı İsmail Hakkı Sokak'taki bahçeli ev için 50 lira peşinat isterler. Hulusi Beyin 50 lirası yoktur. Üsküdar Çarşısı'ndan üzüntüyle geçerken, Manifaturacı Tekfor efendi, Hulusi beyi zorla dükkanına davet eder. Olayı öğrenince, çekmecesinden 50 lira çıkarıp ona verir; “Bunu lütfen ev hediyesi olarak kabul et” der. Bugün böyle bir komşuluk kendini mütedeyyin hakiki Müslüman olarak görenler arasında bile kalmadı.

Meltem Suat ve Cem Özen, Türkiye'de siyasi simge olan Rabia Katliamı'nın 10. yıl dönümünü ve Sümela Manastırı'ndaki ayin krizini tartışıyor.

Sümela Adının EtimolojisiKomnenoslular Döneminde Sümela Manastırında Neler Yapıldı?Osmanlı İmparatorluğu Döneminde Sümela Manastırında Neler Yapıldı?1923'ten sonra neler oldu?Sümela Manastırının Kayıp Eşyaları Nerde?Freskler ve öyküleri*Instagram: @oradanburadanbilgiTwitter: @oradanburadanb*Reklam ve İş birlikleri için: oradanburadan7@gmail.com*Kaynaklar:*Sumela Monastery 2017 Belgesel Filmi* https://www.sumela.gov.tr/sumela-manastiri

Fransız işgali, Alman işgali, İtalyan işgali ve Yunan işgalini anlatıyor. Kailar bir dönem Manastıra, bir dönem Serfiçeye, bir dönem de Selanike bağlı Kayılar kazası muhacirlerinden Fatime Yukarıkayalar'ın aksansız konuşması. Balkanlarda İstanbul Türkçesiyle konuşan tek bölge ahalisindendir.

Bizans halkının hatırı sayılır bir kısmı hayatlarının farklı bölümlerinde de olsa manastır yemini ederek ruhlarını Mesih'e adarlar. Toplumun her kesimi için oldukça önemli bir yerdir manastırlar. Sadece ihtiyaç sahiplerinin huzur bulacağı bir yer olmakla kalmayıp imparatorlar tarafından da ilgi görürler. Ömrünün sonunu bir manastırda geçiren imparator sayısı dikkat çekici şekilde çoktur. Bu yüzden de, Bizans hayatının tam kalbinde yer alan manastır olgusunun tam olarak tanımı yapılmadan devam etmek hata olur. O yüzden manastırlar nasıl peyda oldu, nasıl güçlendi ve nasıl oldu da Bizans yıkıldıktan sonra bile geleneğini sürdürdü bir bakalım derim ben. Aksi halde; anlatacak olduğum salt bir mimari destan olur Pantokrator özelinde. Bu yüzden çok daha eski zamanlara sürelim bizi doğru yolda tutacak vasıtamızı.

Rus ordusu, Ukrayna'nın Donetsk bölgesinde bulunan tarihi bir manastırı vurmasının ardından Ukrayna Devlet Başkanı Vladimir Zelenskiy, "BM ve UNESCO'dan açıklama bekliyoruz" dedi

Même sans avoir le permis de conduire, Manast LL' aime les voitures. Et particulièrement les Américaines, qui ont plus de caractère à ses yeux. Dans cet épisode de Bagnolards, le rappeur orléanais évoque les voitures qui le font rêver. Il explique pourquoi la pochette de son EP “Legacy” montre une BMW Série 4 Cabriolet rouler sur le Pont de l'Europe à Orléans. Manast LL' revient aussi sur le lien entre l'automobile et la culture hip-hop. Et confie pourquoi la voiture l'aide à concevoir ses morceaux.Soutenez ce podcast http://supporter.acast.com/bagnolards. Voir Acast.com/privacy pour les informations sur la vie privée et l'opt-out.

Dünyayı negatif okuyan felsefeler var. Bu felsefelerin dünyayla geliştirdikleri ilişki yadsımaya dayanır. Bu nedenle insanlara ve toplumlara karşı tamamen kötümserler. Bütün varlık “ötekidir”. Yani olumsuzdur. Yaşama ötekileştirilir. Bunun için dünya ret edilir, dışlanır, ondan uzak durulur. Negatif felsefeler, temelde insana karşı inançsız. Çünkü umutsuz ve kötümserlikle dopdolu. İnsanların iyi tarafını, insanın ışığını, vahiyle gelen kurtarıcı insanlık timsali peygamberleri görmezler. Bu ötekileştirme davranışları genellikle iki şekilde ortaya çıkar. Birincisi, insan ve toplumu ret ederek ondan tamamen uzakta yaşamak. İkincisi ise insan ve toplumu yıkmak. Birinci tutumu Stoacılarda görüyoruz. “Bana gölge etme başka ihsan istemem” diyor stoacı ünlü filozof Diyojen. Bu Grek felsefesi daha sonra Hristiyan keşişlerde devam ediyor. Toplumdan uzak ve doğanın ücra köşelerinde manastır hayatı kuruyorlar. Mağaralarda yaşıyorlar. Sümela Manastırı bunun iyi bir örneği.

Mardin’in “Turabdin” olarak bilinen bölgesinde bulunan dokuz kilise ile manastırın Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Dünya Mirası Geçici Listesi’ne girmesi Süryani cemaatini sevindirdi. Mor Gabriel Manastırı Vakfı Başkanı Kuryakos Ergün, Turabdin Bölgesi’nde üçüncü, dördüncü ve beşinci yüzyıldan kalan 50’den fazla kilise ile manastır olduğunu, bu kültür mirasını yeniden kazanmak gerektiğini belirtti. Ergün, “Dokuz kilise ve manastırın geçici listeye alınması bizi sevindirmiştir” dedi.

İstanbul'un adaları Doğu Roma İmparatorluğu döneminde sürgün yeri olarak kullanılıyordu. Büyükada'da Kadınlar Manastırı'nda İmparatoriçe Irene ile oğlu ve torunu kaldılar. Bir başka sürgün yeri Yassıada idi. 19. yüzyılda İstanbul'da görev yapan bir İngiliz büyükelçisi adayı satın almış ve burada bir şato inşa ettirmişti.

İstanbul'un adaları Doğu Roma İmparatorluğu döneminde sürgün yeri olarak kullanılıyordu. Büyükada'da Kadınlar Manastırı'nda İmparatoriçe Irene ile oğlu ve torunu kaldılar. Bir başka sürgün yeri Yassıada idi. 19. yüzyılda İstanbul'da görev yapan bir İngiliz büyükelçisi adayı satın almış ve burada bir şato inşa ettirmişti.

1973 yılında arkeolojik sit alanı kabul edilen manastır, Niğde turizminin en gözde yerlerindendir. Gümüşler Kasabası'nın Orta Çağ’daki adı ve tarihi hakkında dönem kaynağı bulunmamaktadır. Büyük bir kaya kilisenin içine oyulan manastır Kapadokya bölgesindeki günümüze iyi korunarak gelmiş ve en büyük manastırlardan birisidir. instagram: https://www.instagram.com/tarihinizleri/ SoundCloud: https://soundcloud.com/tarihin-zleri Gmail: tarihinizlericoncact@gmail.com Twitter: https://twitter.com/tarihinizleritw Patreon: https://www.patreon.com/tarihinizleript Dailymotion: https://www.dailymotion.com/tarihinizleridl

durée : 00:31:59 - Mouv' 13 Actu - Direction Paris, Narjes a rencontré Manast LL, 24 ans, basé entre Orléans et Paris. Sa particularité : il rappe et chante en anglais.

1908 yılında II. Meşrutiyet'in ilanındansonra Eşref Edib, kendisi gibi hukukçu olanEbü'l-ȗla Mardin ile birlikte bir mecmua hayalinihayata geçirmek için harekete geçti. Aklınagelen “Sırat-ı Müstakim” ismi kabul gördü.1908'de yayın hayatına başlayan mecmuanınbaşyazarı Mehmet Akif oldu. “Din, felsefe, edebiyat,hukuk ve ulȗmdan bahis haftalık gazetedir”alt başlığıyla yayım hayatına başlayandergiye, 50. sayısından itibaren “siyaset, içtimaiyat,medeni ahval” de dâhil edildi.Mehmet Akif ve Ebü'l-ȗla Bey'den başka,Babanzade Ahmet Naim, Manastırlı İbrahimHakkı, Musa Kazım, Bereketzade İsmail Hakkıve Tahirü'l Mevlevi gibi isimlerin katkıda bulunduklarıderginin hemen hemen bütün işleriniEşref Edib üstlenmişti.İlk baskısı 70 bini bulan dergi, kısa zamandaİşkodra'dan Bağdat'a oradan Yemen'e kadarulaştı. Böylece Eşref Edib'in özellikle öneçıkarmaya çalıştığı Mehmet Akif'in şiirleri debütün Osmanlı vilayetlerine ulaşmış oldu.

"Manastır'da toplumsal hareketler perspektifinin iki Manastır'lı üyesini bu kez tek bir programda ağırlıyoruz. İlki o zamanki adıyla ÖES (Öğretim Elemanları Sendikası) olan ve 1995 - 1997 yılları arasında binada örgütlenen ekibi, Prof. Gülhan Türkay anlatıyor. Türkay, bugün Barış Akademisyenlerinin de davalarını takip eden İstanbul Koordinasyonu ekibinde bulunuyor. 1994 yılında kurulan sendikanın amacı ise darbe sonrası Türkiye'de demokratik, özerk üniversite ve akademik özgürlük alanını genişletmek olarak çerçevelenmiş. Manastır bu yolda iyi bir buluşma mekânı olmuş, partiler, toplantılar, şiir gecelerine ev sahipliği yapmış. Komşuları daha önce yine programda konuştuğumuz Adsız Alkolikler olan ÖES, bugün feshedilmiş olsa da, ruhu Manastır ve üniversitelerden çıkarak adliye koridorlarında yaşıyor. Programda ağırladığımız diğer ekip ise varlığını bugün Mecidiyeköy Ortaklar Caddesi'nde sürdüren Grafikerler Meslek Kuruluşu (GMK). Kuruluşlarından bugüne Manastır'la olan ilişkilerini o dönem başkanlığını yapan Türkiye'nin en önemli grafik tasarımcılarından, öğretim üyesi Sadık Karamustafa ile konuşacağız."  

"Kendimi Gerçekleştirebileceğim Bir Sahneydi Manastır." Bu hafta konuğumuz Manastır'ın en uzun süre ağırladığı sakinlerinden İnci Eviner. Eviner 1990'lar ve 2000'ler başında Manastır'da gündelik hayattan, binadaki atölyesinden, dönemin kültür sanat ortamından ve Manastır'ın üretimlerindeki yansımasından bahsediyor.    

Manastır - İstanbul Sanat Merkezi'ne Bugünden Bir Bakış'ta 9 Mart yayınında Ahmet Uluğ ve Murat Ertel'i konuk ediyoruz.

Manastır - İstanbul Sanat Merkezi'ne Bugünden Bir Bakış'ta 9 Mart yayınında Ahmet Uluğ ve Murat Ertel'i konuk ediyoruz.

Bu hafta konumuz Manastır'ın tiyatroları. Yağmur Yıldırım'ın konukları Yeşil Üzümler Dans Tiyatrosu'ndan Zeynep Günsür ve Kum-Pan-Ya Sahnesi olarak Kerem Kurdoğlu ile Naz Erayda, Manastır'ın farklı dönemlerinde hayatı, 90'lı yıllarda Manastır'ın sahnelerinde uygulamaya giriştikleri yenilikçi tiyatro biçimlerini ve mekâna özgü performanslarını anlatıyor.

2000 yılında Ecevit Hükümeti'nin nükleer santral yapılması kararından vazgeçmesini sağlayan sürece mekân olan Manastır'daki 'Anti-Nükleer Oda'yı ve sakinlerini dönemin toplumsal hareketleri ile birlikte değerlendiriyoruz. Konuğumuz Nükleer Karşıtı Platform (NKP) kurucularından Ender Eren. 

Manastır özel yayınının yedinci programında, doksanlı yılların başında Manastır Teras'ta "gece programları" yapmış olan Muammer Ketencoğlu:

Manastır’ın bu haftaki konukları, Feyyaz Yalçın ve Tamer Yılmaz. 1989 yılında, binanın film seti olarak kullanıldığı sırada Nucleus Creative Photo Design’ı Manastır’a taşıyan Yalçın ve Yılmaz, uzun bir temizlik ve tamir sürecinin ardından binaya yerleşen ilk isimlerden olmuşlar ve arkadaşlarını davet etmeye başlamışlar. Yağmur Yıldırım, ikiliyle Manastır’ın ilk günlerini konuştu.

"İstanbul Sanat Merkezi, şehrin ressamları, tiyatro ekipleri, müzisyenleri ve partilerine ev sahipliği yaparken, bu çeşitliliği sağlayan kültür kısmının yanında toplumsal hareketlere de ev sahipliği yapmıştı. Bu ekiplerden biri günümüzde ismi iyi bilinen ama kendisi pek 'konuşmayan' ilginç bir örgütlenme biçimi; Adsız Alkolikler. Ekibin 28 yıllık üyesi Mehmet Bey, Tarlabaşı Bulvarı'nda yer alan Manastır'da 1995'ten itibaren en az 4-5 yıl geçirdiklerini anlatıyor ve 'Günümüzdeki binalardan farklı olarak bir ruhu vardı, başka bir yere girdiğini hissederdin" diyor. Adsız Alkolikler ekibi içinde ise mekân 'han' olarak anılıyor. Programda Adız Alkoliklerden Mehmet Bey ve Betül Hanımı ağırlıyoruz."

İstanbul' Sanat Merkezi'ne bugünden bakan Manastır programınının dördüncüsünde, binanın bir kültür-sanat merkezi haline dönüşürken ilk yıllarına şahitlik etmiş olan SALT Programlar Eski Direktörü Vasıf Kortun'la deneyim ve izlenimlerini konuştuk. İstanbul'un gece hayatında yarattığı değişiklikle birlikte, kültür-sanat alanında açtığı ya da açma ihtimali olan kapıları araladık.

Bu hafta mimar ve kent aktivisti Korhan Gümüş ile Yağmur Yıldırım, 80'lerden bugüne kent hareketleri belleğinde Manastır'ı ve ilişki ağlarını konuştu. Manastır'ın bir dönem ağırladığı, Bilsak'ta "yeşeren" bağımsız örgütlenmelerin izini, Dalan'ın Beyoğlu projelerinden 1999 depremine ve 3. Köprü'ye uzanan pek çok mücadelede takip etmek mümkün.

Bu haftanın program konuğu Manastır'ın "bekçilerinden" Savaş Kaplan. On dört yaşında oyun oynamak için girdiği binadan otuzlu yaşlarında, o da ancak binanın tahliyesiyle ayrılan Kaplan; setle sokağın birbirine karşıtığı Manastır'ın içerisinin ve dışarısının tanıklarından. Bayram'la Manastır'ın koridorlarına yayılmış klip ve film setlerini, kafeteryayı, Irish Pub'ı ve en çok da kapının hemen önünü konuşuyoruz.

İlk programın konukları http://saltonline.org/projects/manastir adresi üzerinde Manastır'dan yolu ilk geçenlerle görüşmeler yapan Sanatçı Volkan Aslan ve Salt Programlar ve Araştırmalar ekibinden Merve Elveren. İkili projenin yapım ve hazırlık aşamasında Manastır'dan yolu geçenlerle yaptıkları söyleşilerin aşamalarını, araştırmanın katmanlarını, Manastır'ın bir kültür alanı olarak bugünden nasıl gözüktüğünü tanıkların ve kendi gözlerinden yani bugünden anlatıyorlar"

 “Karanlık sisli bir gece… Lanetli ve karanlık manastırda kütüphaneci Malachi, bastıramadığı bir merak içerisinde… Yaşlı Jorge ortalarda yokken aklındakini gerçekleştirmeli mi? Yavaşça ilerliyor, gizli bölme buralarda bir yerde olmalı… Evet işte orada, etrafına bakınarak yavaşça gizli şifreyi giriyor. Her yer çok sessiz, aslında manastır bir süredir oldukça karışık, içinde büyük korku var…  Manastırda işlenmiş cinayetleri çözmek için gelen eski bir sorgucu William’ın da gözü kütüphanenin üzerinde... Tüm bunlar zihninde dolaşırken yavaşça merdivenlerden çıkıyor. Gizli bölüm boş, hızlıca rafları inceliyor, işte aradığı tam elinin altında, Aristoteles’in Poetika’sının yasaklı cildi. Karşı koyamıyor, kitabı eline alıyor, kitap ne kadar da eski ama bir o kadar özenle saklandığı belli, acaba William’ın bahsettiği gibi komedi üzerine mi? Eldivenini takıyor, sayfaları çevirmeye başlıyor ve…” Ortaçağ İtalya’sında bir manastır… Yedi günlük bir zaman dilimi çerçevesinde işlenen cinayetler ve onları çözmeye çalışan bir Frensisken ve eski sorgucu William, yardımcısı Adso… Tarihsel gerçeklere uygun bir şekilde kurgulanan bir eser; karşınızda Gülün Adı (Name of The Rose). 1980 yılında Umberto Eco tarafından kaleme alınan roman ve 1986 yılında çekilen film sizi Ortaçağ’a doğru kısa bir yolculuğa çıkarıyor; ruhban sınıfının gücünü ölçüsüz bir şekilde kullandığı, skolastik düşünce yapısının egemen olduğu, kilise-devlet-tarikatlar arası çekişmelerin yaşandığı bir döneme… Manastır kütüphanesi etrafında gelişen olaylar zinciri ve dinsel hoşgörüsüzlüğün kütüphaneye olan yansımaları izleyeni oldukça etkiliyor. “Gençler artık hiçbir şeyi öğrenmek istemiyor, bilim geriliyor, tüm dünya tepetaklak olmuş, körler körleri yönetiyor ve onları uçuruma sürüklüyorlar…” Yazar Umberto Eco eserinde Ortaçağ’daki durumu böyle ifade ediyor. Yazardan söz etmişken; Umberto Eco İtalyan yazar, Bologna Üniversite’sinde akademisyen, Ortaçağ ve Göstergebilim Uzmanı… Romanını kurgularken yapmış olduğu derin tarihi araştırmalardan beslendiğini açıkça ifade ediyor. Bu sayede okuyucularına polisiye bir romanın yanı sıra tarihin izlerini de sunuyor. Umberto Eco, Gülün Adı adlı kitabı yazarken tarihi olaylardan faydalanmış. “Eski bir sorgucu olan William, yardımcı Adso ile başrahibin odasında… Son birkaç gün içerisinde kardeş olarak tabir ettikleri değerli rahipler teker teker ölmüş. Başrahip bunun bir lanet olduğu kanısında ama William’a göre bunun ötesinde bir sır olmalı… İpuçlarını bulmalı, öncelikli olarak da kütüphaneyi incelemeli… Ama nasıl?” Eserde manastır kütüphanesi en iyi korunan yerlerden biri. Kütüphaneci ve yardımcısı haricindeki diğer kişilerin kütüphane okuma salonu dışındaki diğer bölümlere girişi yasak. El yazması eserler keşişler tarafından yazılıyor, çoğaltılıyor fakat bir eseri yazan keşişin yazılan diğer kitaplar hakkında en ufak bir bilgisi yok. "Tinsel bir labirent olduğu kadar, dünyasal bir labirenttir o. İçeri girebilirsiniz, ama dışarı çıkamazsınız." Kütüphane böyle betimleniyor. Labirent şeklinde tasarlanmış olan kütüphaneye izinsiz giren kişinin çıkması imkânsız. "Finis Africae" olarak adlandırılan gizli bir bölmede saklanan yasaklı kitap (Aristo’nun "Poetika" isimli eserinin kayıp olan ikinci cildi) herkesten saklanıyor. Özellikle yaşlı Jorge bu konuda çok katı. Kitabın varlığını inkâr ederek inandıramadığı keşişler için başka düşüncelere sahip. Bu kitap asla okunmamalı, acı dolu yaşaması gerekirken komedi içeren bu cildi kimse eline geçirmemeli. Tek bilinmesi gereken dinin öğretileri; bilim ilerlememeli, inanç sarsılmamalı. Eserde işlenen bu tema oldukça ilgi çekici çünkü kitap ve bilgiye erişim karşısındaki bu tutum değişik yüzyıllarda farklı kültürlerde karşılaşılan bir durum olma özelliğine sahip. Çin İmparatoru Qin Şi Huang'in M.Ö. 212 yılında ülkedeki felsefe ve tarih kitaplarından sadece imparator kütüphanesi için bir nüsha bırakarak yaktırması bu durumun yüzyıllar öncesine dayandığına,