Podcasts about Jules Deelder

Angie Stone – I Wanna Thank Ya (feat. Snoop Dogg) – Radio Edit – 3:47 Boris van der Lek; Jules Deelder – You Don’t Know What Love Is – 4:37 Dr. Lonnie Smith – Spinning Wheel – Remastered 1993 – 7:37 Billy Cobham – Quadrant 4 – 4:29 George Duke – Fuzzion – 6:50 Allard […]

datum: 18 juli 2024 gast: Wim Helsen locatie: Loods 68, Fort 4 in Mortsel Een fijn weerzien en een heel gevarieerd gesprek met Wim. We hebben het over wielrennen, Smurfen, Jules Deelder, Fort 4, huilen, rituelen, voetbalwedstrijden, lampen tellen en ook een beetje over zijn komende voorstelling.

"Dat je teweegbrengt is van meer belang dan wat je teweegbrengt."- Stine vertelt over deze levenswijsheid van de Rotterdamse dichter Jules Deelder. 

Vanavond zit Nynke de Jong aan Sophies Rechterhand! Tenminste acht agenten zijn gewond geraakt bij de rellen van afgelopen weekend in Den Haag, waar een verlaat nieuwjaarsfeest van een groep Eritreeërs uitliep op een massale vechtpartij. Hoe kon het zo uit de hand lopen? Fedwa Temsani en Danny Williams van de politie Den Haag en CDA-Tweede Kamerlid Derk Boswijk schuiven aan.  Het regende dit weekend gouden medailles! Femke Kok werd wereldkampioen op de 500 meter bij het schaatsen en Marrit Steenbergen op de 100 meter vrije slag. Vanavond schuiven de wereldkampioenen aan.  Jules Deelder was een wandelende jazzencyclopedie en de kast met duizenden platen zijn levenswerk. In Deelder Draait ontstoffen dochter Ari en musicus Benjamin Herman die platenkast. De naald gaat weer in de groef, en de encyclopedie wandelt door. Vanavond krijgen wij een voorproefje!

Jippie, het was weer tijd om onze innerlijke medicijnmannen en -vrouwen te omarmen, want het is de Dag van het Verantwoord Medicijngebruik!  Maar wacht, er is meer! Vergeet je voorschrift, want we schakelen over naar de Praattafel Podcast op livestream!  Bereid je voor op een speciale trivia-kwis die slimmer is dan je gemiddelde pijnstiller, en een pillen-gedicht van niemand minder dan de poëtische rockster zelf, Jules Deelder!  Mis deze medische meligheid niet - het was een dosis dolle pret! --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/praattafel/message

Met vandaag: Martin Bosma nieuwe voorzitter Tweede Kamer | Rotterdamse terreurverdachte lid van Hamas | Agressie in het vliegtuig | Wunderkammer voor Jules Deelder | 5voor12: de beste gehaktbal | Presentatie: Lucella Carasso 

Effectief beledigen. Dat leek dichter, schrijver en podcastmaker Daan Doesborgh een mooi thema voor de aflevering. Zo geschiedde. De oud-Nederlands kampioen Poetry Slam neemt ons mee op een tijdreis langs de prikkelende letteren, aan de hand van prachtig werk van Joost van den Vondel, Jules Deelder en Menno Wigman.

Schrijver Bart Chabot sloot jaren geleden een deal met de dood: zonder tegenstribbelen gaat hij mee, maar eerst moet zijn werk af. Bart heeft in zijn leven allesbehalve een goede start. Zijn ouders verwaarlozen hem dermate dat hij jarenlang denkt dat hij niets waard is. Dat verandert als hij in aanraking komt met rock-'n-roll, waar hij artiesten als Herman Brood, Jules Deelder en Martin Bril ontmoet. Deze vrienden geloven zo sterk in hem dat hij zijn eigenwaarde terugkrijgt en zijn talent ontdekt. Maar degene die hem heeft 'gered', zoals Chabot het noemt, is zijn vrouw. Mede door zijn gezin weet Bart wat het belangrijkste in het leven is.

Bart Chabot trad jarenlang veelvuldig op in tv-spelletjes, quizzen en talkshows. Ook toerde hij met zijn vrienden Herman Brood en Jules Deelder zo'n beetje langs alle theaters van Nederland. Als hij vier jaar geleden balanceert op het randje van de dood belooft hij zichzelf 1 ding: als ik dit overleef ga ik mij weer helemaal toeleggen op mijn schrijverschap en ga ik voor mijn vier zonen mijn levensverhaal opschrijven.  In korte tijd schrijft hij Mijn Vaders Hand en Hartritme. Boeken die met name gaan over zijn jeugd vol met lichamelijke en geestelijke mishandeling en hoe dat zijn leven heeft beïnvloed. Tegen presentator Özcan Akyol erkent hij dat hij vaak ironie en zelfspot gebruikt om emoties weg te drukken en dat hij nog steeds moeite heeft om van zichzelf te houden. Ook geeft hij toe zijn halve leven “verkwanseld te hebben” aan tv- en theateroptredens, terwijl hij in hart en nieren schrijver is. 

Morgen komt de biografie ‘ABCDeelder' uit van Ari Deelder over haar vader, de Rotterdamse dichter Jules Deelder. Het is een eerste ordening van de nalatenschap van Jules en zijn spullen, waarbij de items zijn geordend volgens de letters van het alfabet. Ari Deelder is schrijver, film- en theatermaker en dj. Ze werkte jaren met haar vader samen in de Deelder B.V. Presentatie: Jellie Brouwer 

'Je zal d'r maar wonen an zo'n stinkgracht, waar de hele dag van die platboomde schuiten vol Moffen en Amerikanen voorbij kome drijven die je je vreten uit je bek zitten te kijken.' Nee, de dichter en Rotterdam-icoon Jules Deelder had niks met Amsterdam. 'De hóofdstad van Nederland? Wáterhoof zallie bedoele! Stelletje tillers! Amsterdam hèppet! Ja en anders jatte ze t wel!' In de meeste landen ter wereld is de plaats waar de regering en het parlement zitten de hoofdstad. Maar niet in Nederland. Volksvertegenwoordigers en bewindvoerders blazen namelijk geen verzamelen in Amsterdam, maar wel in Den Haag. Het duurde zelfs tot 1983 voor Amsterdam zich officieel de hoofdstad mocht noemen. In België zijn er dan weer meerdere hoofdsteden, van het koninkrijk België, en van de verschillende regionale overheden. Voor sommige is dat Brussel, dat ook nog eens de officieuze hoofdstad is van Europa. Het is vreemd dat het zover is gekomen, want daar was in 1958 helemaal geen overeenstemming over. Waarom is het dan toch gebeurd? Een gelukje met het alfabet...See omnystudio.com/listener for privacy information.

We zijn deze week te gast in de nieuwe studio van onze vriend Axel die we nu al een aantal weken telefonisch lastiggevallen hebben. Vanuit Schagen bespreken we de bosbranden in Turkije & stuurt Kaascouse een spraakbericht naar Graziano Pelle. We bellen met onze correspondenten in Kroatië en Axel kiest 5 artiesten die hij op zijn fantasie album zou zetten. Kaascouse gooit zijn wekelijkse rant... deze keer over RapnieuwsTV & influencers en we gaan stuk om Jules Deelder! Dit en veel meer gezeik in nummertje 9 van DE KAPODCAST. For the culture...

In deze podcastserie praat Ko de Laat met Kick van der Veer over kleinkunst en literatuur. Dat zijn twee genres die vaak met elkaar in aanraking zijn gekomen. Ko de Laat kan hier veel over  vertellen omdat hij aan beide kanten van de lijn staat: als podiumdichter en als schrijver van theaterteksten. Ver daarvoor was hij ook nog ooggetuige van legendarische dichtersoptredens. Over dwarsverbanden tussen Lenny Kuhr en beatdichters, tussen André van Duin en Jules Deelder, tussen Freek de Jonge en Johnny the Selfkicker, tussen Jeroen van Merwijk en Gerard Reve en nog veel meer. Met  zeldzame opnames.    Na de zomer weer nieuwe podcastseries! Cabaret en literatuur deel 6 (slot) Wonderkind van 50 (B. de Groot/l. Nijgh) Boudewijn de Groot 3'49 Van de cd Een nieuwe herfst Mercury 532729-2 Wim Sonneveld interviewt Godfried Bomans (Bomans, Sonneveld) Godfried Bomans, Wim Sonneveld Van de cd We blijven lachen 3 QS 900.004-2 Gedichten van de man van de dierenwinkel (Koch) Herman Koch Van de cd Jiskefet Volume 1 VPRO EW9418 Uit de tijd gekomen (Finkers/Van Veen) Herman van Veen Van de cd bij Plucheboek Opzij opzij opzij Nijgh & van Ditmar Jeroen van Merwijk over Gerard Reve Eigen opname Schraalhans keukenmeester (Reve) Gerard Reve 3'23 Van EP Ik bak ze bruiner Catfish 5C 023-24110 M Driek van Wissen en Kees Torn: Light verse Eigen opname Onder de appelboom (Kopland/Beneker) Jack W. Beneker) Jack W. Beneker Metaphore music

In deze podcastserie praat Ko de Laat met Kick van der Veer over kleinkunst en literatuur. Dat zijn twee genres die vaak met elkaar in aanraking zijn gekomen. Ko de Laat kan hier veel over  vertellen omdat hij aan beide kanten van de lijn staat: als podiumdichter en als schrijver van theaterteksten. Ver daarvoor was hij ook nog ooggetuige van legendarische dichtersoptredens. Over dwarsverbanden tussen Lenny Kuhr en beatdichters, tussen André van Duin en Jules Deelder, tussen Freek de Jonge en Johnny the Selfkicker, tussen Jeroen van Merwijk en Gerard Reve en nog veel meer. Met  zeldzame opnames.      Cabaret en Literatuur deel 4 Van de Lp Poëzie in Carré SR 50601 de volgende fragmenten: Cees Buddingh'  Remco Campert  Jules Deelder  Johnny the Selfkicker  Henkie (Wilmink/J. Deckers) Notabene 2'00 Van de cd De Brief Eigen beheer  Tante (Wilmink/Pilgram) Lenny Kuhr 3'16 Van de cd Zijn mooiste liedjes VARAgram 630 104 4 Brief van een Verkademeisje (Wilmink) Willem Wilmink  Van de cd Zijn mooiste liedjes VARAgram 630 104 4 Brief van een Verkademeisje (Wilmink) Willem Wilmink  Van de cd Het mooiste van Wieteke van Dort Mercury 586 013-2 Het meisje spreekt (Wilmink/Bannink) Wieteke van Dort 3'08 Van de cd Het mooiste van Wieteke van Dort Mercury 586 013-2 In oktober (G. Béart/H. Andreus) Ramses Shaffy en Liesbeth List 3'32 Van de cd Shaffy Chantant Mercury 586 242-2

In deze podcastserie praat Ko de Laat met Kick van der Veer over kleinkunst en literatuur. Dat zijn twee genres die vaak met elkaar in aanraking zijn gekomen. Ko de Laat kan hier veel over  vertellen omdat hij aan beide kanten van de lijn staat: als podiumdichter en als schrijver van theaterteksten. Ver daarvoor was hij ook nog ooggetuige van legendarische dichtersoptredens. Over dwarsverbanden tussen Lenny Kuhr en beatdichters, tussen André van Duin en Jules Deelder, tussen Freek de Jonge en Johnny the Selfkicker, tussen Jeroen van Merwijk en Gerard Reve en nog veel meer. Met  zeldzame opnames.    Podcast Cabaret en literatuur deel 3  Performance (Van Kooten, de Bie) Van Kooten en De Bie 3'00 Van de cd Mooie meneren SVCD 5 Jules Deelder die tegen gejouw in maar blijft doorgaan. Fragment Voetbalknieën (Lebbink) Ton Lebbink 4'07 Van de LP Luchtkastelen Ariola 204.337 Johnny van Doorn in Paradiso. Fragment Stukje Van Doorn en De Bie  Tante Julia (B. de Groot/l. Nijgh) Boudewijn de Groot Van cd-box Wonderkind aan het strand Mercury 534 363 2

Feyenoordsupporter Mark Boninsegna begint al in zijn jeugd met het schrijven van gedichten en mag zichzelf inmiddels een echte dichter noemen. Hij houdt van rauwe en pure poëzie, zoals bekend van Jules Deelder en Jim Morrison. Zijn laatste dichtbundel is geheel gewijd aan ons mooie Feyenoord en draagt de epische titel 6 MOTHERFUCKING 2. In die bundel staan prachtige odes aan oud-spelers, aan het stadion De Kuip en er komen allerlei bijzondere momenten uit de clubgeschiedenis voorbij. In deze aflevering van de Feyenoord BoekenCast legt Mark uit hoe die bundel ontstaan is. We spreken over de rivaliteit met Sparta en over Feyenoord City, een project waarvan Mark niet verwacht dat het de club verder helpt. Ook spreken we over de rol van kunst in de samenleving en de vraag of hij verwacht ooit officieel nog "clubdichter" van Feyenoord te worden. Vanzelfsprekend draagt Mark voor uit eigen werk. Meerdere keren zelfs! Want poëzie moet je niet alleen lezen; je moet het horen!

Bart Chabot is dichter, schrijver en podiumdier. In 1981 debuteerde Chabot met de dichtbundel Popcorn, in 1989 debuteerde hij in het theater. Bij het grote publiek brak hij door met zijn biografie over Herman Brood. In januari 2020 verscheen zijn roman mijn vaders hand, waarin Bart Chabot zijn jeugd eindelijk in de ogen durft te kijken. Nu verschijnt het vervolg daarop: hartritme. In deze roman schrijft Chabot over televisieroem en de worsteling daarmee, vaderschap, en zijn vriendschappen met Herman Brood, Martin Bril en Jules Deelder. Lotje IJzermans spreekt met Bart Chabot. 

In deze podcastserie praat Ko de Laat met Kick van der Veer over kleinkunst en literatuur. Dat zijn twee genres die vaak met elkaar in aanraking zijn gekomen. Ko de Laat kan hier veel over  vertellen omdat hij aan beide kanten van de lijn staat: als podiumdichter en als schrijver van theaterteksten. Ver daarvoor was hij ook nog ooggetuige van legendarische dichtersoptredens. Over dwarsverbanden tussen Lenny Kuhr en beatdichters, tussen André van Duin en Jules Deelder, tussen Freek de Jonge en Johnny the Selfkicker, tussen Jeroen van Merwijk en Gerard Reve en nog veel meer. Met  zeldzame opnames.    Podcast Cabaret en Literatuur deel 2 De soldatenmoeder (Lucebert/Bruno Maderna, Jean Kraft) Zangeres Zonder 4'49 Van de Top 100 van Nederlandstalige singles NN 500.700 De pad in het kroondomein (Lodeizen, Dorrestijn) Hans Dorrestijn 1'55 Van de cd Gesmolten ijsberen CDJD 29 HD Sober leven (Scheepmaker/Polzer) Drs. P Van de box Drs. P Compilé Complé Top Notch/Nijgh & van Ditmar Twintig (S. Carmiggelt) Simon Carmiggelt 7'08 Van de cd/dvd Ongehoord DAV 2-23002 Later (S. Carmiggelt/R. Bos) Gerard Cox 2'38 Van de cd/dvd Ongehoord DAV 2-23002 Huwelijk (Elsschot/R. Bos-F. Elsen) Adèle Bloemendaal 2'46 Van de cd Adèle's keus CDJD 24 AB De gestorvene (I. Gerhardt/A. Oomen) Mies de Heer 2'18 Van de Lp Poezie Hardop Gezongen Harlekijn 2925536 IJsvogels (Patten/Pilgram/Wilmink) Lenny Kuhr 3'17 Van de Lp 'n Dag als vandaag Philips 6413 084

In de uitzending van dinsdag: Het megaproces tegen Martien R., die aan het hoofd zou hebben gestaan van ‘de Brabantse maffia', nam vandaag een bizarre wending. Een groot deel van de verdachten en hun advocaten besloot tot een boycot, omdat er in hun ogen geen sprake is van een eerlijk proces. De rechtbank gaat toch door met de zaak. Wat zijn de gevolgen? We vragen het rechtbankverslaggever Saskia Belleman en advocaat Jan-Hein Kuijpers. Wat zijn de risico's van borstimplantaten? YouTube-ster Dionne Slagter onderzoekt het in de docu ‘Moordtieten' en spreekt daarin onder meer met Daniëlle Carati, die ernstig ziek werd door de silliconen. Ook schuiven vanavond onderzoeker Henry Dijkman en plastisch chirurg Frank Niessen aan. Bart Chabot schreef het boek ‘Hartritme', een ode aan zijn drie hartsvrienden: Herman Brood, Jules Deelder en Martin Bril.

In deze nieuwe podcastserie praat Ko de Laat met Kick van der Veer over kleinkunst en literatuur. Dat zijn twee genres die vaak met elkaar in aanraking zijn gekomen. Ko de Laat kan hier veel over  vertellen omdat hij aan beide kanten van de lijn staat: als podiumdichter en als schrijver van theaterteksten. Ver daarvoor was hij ook nog ooggetuige van legendarische dichtersoptredens. Over dwarsverbanden tussen Lenny Kuhr en beatdichters, tussen André van Duin en Jules Deelder, tussen Freek de Jonge en Johnny the Selfkicker, tussen Jeroen van Merwijk en Gerard Reve en nog veel meer. Met  zeldzame opnames.    Podcast kleinkunst en literatuur deel 1 Klacht (W. von der Vogelweide/E. van der Wurff, H. v. veen) Herman van Veen van de cd De zaal is er Harlekijn 831 692-2 Ko de Laat twee gedichten. Afvalrace (Polzer/De Laat) Ellen Evers Eigen opname De oude school (Wilmink/Bannink) Don Quishocking 2'12 van de cd Willem Wilmink: zijn mooiste liedjes Varagram 630 104 4 Geef mij maar een boek (Wilmink/Bannink) Edwin Rutten 1'00 youtube Voor alles (Zwagerman/Wende) Wende 5'14 Van de cd Mens PIAS

Ton van der Wouden is als taalkundig onderzoeker verbonden aan het Meertens Instituut van de KNAW. Jules Deelder (1944-2019) was dichter en Rotterdammer. Het Verblijf is een initiatief van Marc van Oostendorp. Redactie: Johan Oosterman, Iris van Erve, Jaap de Jong, Lot Broos. Presentatie, format, productie, vogels en muziek: Michiel van de Weerthof. Het verblijf wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Taalunie. https://hetverblijf.online

Annemieke Bosman spreekt 'De Poezieboys' Jos Nargy en Joep Hendrikx onder andere over hun voorstelling 'Fritzi' over het oeuvre van Frederieke Harmsen van Beek. In 1966 komen op uitnodiging van Simon Vinkenoog handenvol dichters bijeen in Carré. Hun maaltijd: een halve kip en een joint. Deze dichters, waaronder een debuterende Jules Deelder, Johnny the Selfkicker en Vinkenoog zelf traden op voor een dampend, joelend en stijf uitverkocht Carré. Jos Nargy en Joep Hendrikx vragen zich af waarom een dergelijke avond tegenwoordig haast ondenkbaar lijkt. De poëzie verdient beter vinden zij; en ze richtten de Poezieboys op.

Kees van der Zwan is redacteur van Onze Taal. Jules Deelder (1944-2019) was dichter, voordrachtskunstenaar en aanhanger van de voetbalclub Sparta. Het Verblijf is een initiatief van Marc van Oostendorp. Redactie: Johan Oosterman, Iris van Erve, Jaap de Jong, Lot Broos. Presentatie, format, productie, vogels en muziek: Michiel van de Weerthof. Het verblijf wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Taalunie. https://hetverblijf.online

Richard Hallebeek – (About) Forever and a Half [Live] – 10:06 Ob6sions – So Groovy – 7:10 Acidjaz – Free indeed – 4:04 Jules Deelder, Boris van der Lek – How Cool – 4:16 Toon Roos Quartet – Out Of The Blue – 7:50 Tineke Postma Quartet – A Walk – 7:16 Yellowjackets – Golden […]

24 november is het op de kop af 76 jaar geleden dat dichter, zanger, drummer, kunstenaar en jazzliefhebber en -kenner Jules Deelder werd geboren. Hij overleed vorig jaar en Benjamin was heel goed bevriend met de Rotterdammer. Daarom ter ere van zijn verjaardag een selectie uit de compilaties die Jules Deelder in zijn leven heeft gemaakt.

Het compromisloze bestaan van Jules Deelder. Schrijver Anton Slotboom reconstrueert het leven van de beroemdste Rotterdammer van Nederland. Uitgegeven door Lind & CoSpreker(s): Peter Drost

Eén van de oudste opgeschreven emoties der mensheid zijn gedichten. In deze aflevering een kleine encounter met Rudyard Kipling en ook Jules Deelder. Modernere geschriften vinden nu veel plaats op het internet en schreeuwen om jouw aandacht. Je link met je telefoon lijkt ongezond geworden. Misschien dat het tijd is geworden om er wat aan te doen? Zet je notificaties uit ! Dit alles op unieke muziek van o.a. Jóhann Jóhannsson, Olafur Arnalds, Telefon Tel Aviv en Röyksopp

Deelder Mix Sebastian Floris Presenteert: Deelder Mix. Een ode aan Jules Deelder met unieke DJ Mix van Gedichten, Quotes, Muziek van Deelder en zijn favoriete Jazz platen. TRACKLIST DEELDER MIX: 1. Intro: Debuut In Carré 2. Gedicht: Lijfgedicht 3. Benjamin Herman - Hawaii Five-O 4. Gedicht: In de tussentijd 5. Hank Mobley Sextet - Snappin’ Out 6. Illinois Jacquit & his Orchestra - Spanish Boots 7. Jules Deelder - Jazz Is 8. JFK Quintet - Aw-ite 9. Jules: “Daar Ben Ik Geboren” 10. Gedicht: Hart Core 11. De Deeldeliers - Backlash 12. Jules Deelder & New Cool Collective - Bum Wrap 13. Backstage in Luxor 14. Fragment: “Sax Wens” 15. Gedicht: Saxophobiel 16. Charlie Parker - Bloomdido 17. Gedicht: Monogedicht 18. Hank Mobley - Take Your Pick 19. De Deeldeliers - I Fall In Love Too Easily 20. Baby Face Willette - Face To Face 21. De Deeldeliers - Deelderijm “Commercial Break” 22. Commercial: Robijn Doet De Was Bij Jules Deelder 23. Commercial: BasiqAir 24. De Platenkast van Jules Deelder Pt. 1 25. Jules Deelder & Louis Gauthier - Goddank Ft. Hans Dulfer 26. De Platenkast van Jules Deelder Pt. 2 27. Kenny Drew - This Is New 28. The Diamond Five - Lining Up 29. Jules over Pakken 30. Jules Deelder & Boris Van Der Lek - Blues On Tuesday 31. Jules Deelder & Boris Van Der Lek - Boogaloo #2 32. Jules Deelder & Boris Van Der Lek - Do The Boogaloo 33. Jules Deelder & New Cool Collective - In de Tussentijd (Freestyle) 34. Popera - Nobody Hears The Blackbird 35. Jules Deelder & Herman Brood - Oh Kut 36. Jules Deelder & Benjamin Herman - AOW Calypso 37. Jules Deelder & Bas Van Lier - Over Monk 38. Thelonious Monk - Bright Mississippi 39. Chico Hamilton - For Mods Only 40. De Deeldeliers - Bix 41. Tony Fruscella - Salt 42. Fragment: J.A. Deelder - Leert Uw Vogels Kennen 43. Cal Tjader - A Minor Groof 44. Jules Deelder & Bas Van Lier - De Dominee en Van Deelen 45. Charles Williams - Trees and Grass and Things 46. Gedicht: Lotgenoten 47. Charlie Rouse - Lil’ Rousin’ 48. Gedicht: No More Brew 49. Brew Moore - No More Brew 50. Jules Deelder & Boris Van Der Lek - How Cool 51. Chet Baker - My Buddy 52. Gedicht: Gedicht Voor Chet 53. Chet Baker & Piero Umiliani - Tensione 54. Gedicht: 4711 55. Jules Bij De Tandarts: “De Lol Van Het Leven..” 56. Jules Deelder & Boris Van Der Lek - My Baby Left Me 57. Commercial: HARDGIN 58. Gedicht: Bird Lives 59. Art Blakey & The Jazz Messengers - No Problem 60. Fragment: “Kruispunt” 61. Jules Deelder - Rotown Magic 62. Gedicht: Beknopte Topografie van de Rijnmond 63. De Deeldeliers - The Chase 64. Jules Deelder & Louis Gauthier - Gedicht Tijdens Het Wachten 65. Commercial: Sparta 66. Gedicht: Sparta Geest 67. Jules Deelder & Louis Gauthier - Voor Ari 68. NOS: Jules Deelder Overleden 69. Gedicht: Aan De Maas Gezeten 70. Jules Deelder & Boris Van Der Lek - Vogelvrij J.A. Deelder (1944 - 2019) Mix: Misschien Goed Misschien Slecht Niet Nep Wel Echt. Jules, Bedankt. Sebastian Floris - 2020

LOTGENOTEN Lotgenoten, Ons gaan is een komen Ons komen een gaan De zin van het leven is dat we vergaan De wereld van iedereen Niemand de baas Het heden is eeuwig Alles is waar God of Jehova Allah Jahweh De één is de ander De ander de één Ontsteekt uw geweten Kijkt om u heen Het lot dat we delen laat niemand alleen

Vandaag: Marco Martens leest 'Het leven' van Jules Deelder. Marco Martens is dichter, schrijver en voordrachtskunstenaar. Jules Deelder was dichter, schrijver en voordrachtskunstenaar. Om je verblijf deze dagen te veraangenamen vind je elke dag een verhaal of gedicht uit de Nederlandse literatuur. Uitgekozen en voorgelezen vanuit huis door Neerlandici en auteurs. Het Verblijf is een initiatief van Marc van Oostendorp. Redactie: Johan Oosterman, Iris van Erve, Jaap de Jong, Lot Broos. Presentatie, format, productie en muziek: Michiel van de Weerthof. Het verblijf wordt mede mogelijk gemaakt door de Nederlandse Taalunie.

Het boek De zin van het leven ben je zelf, over het compromisloze bestaan van de pas overleden Jules Deelder, is verschenen. Journalist Anton Slotboom werkte aan de biografie en kon het boek net afronden toen Deelder overleed. Slotboom vertelt in De Ochtend Show to go wat de rasechte Rotterdammer voor hem heeft betekend en hoe de interviews met hem waren. Ook geeft hij een klein inkijkje in de rol van drugs in Deelders leven en de lessen die hij van hem heeft geleerd. Support the show.

IFFR Talks w/ Cathelijne Beijn - 24th January 2020 Thomas Fonville in conversation with Cathelijne Beijn about the RTM 2020. "On Friday 24 January 2020, films from Rotterdam will be our focus. LantarenVenster will be entirely dedicated to brand new films (short and long), Rotterdam classics, events, talks, audiovisual experiments, video clips, and installations: everything revolving around film talent from Rotterdam. The spotlight for this, the third edition of RTM, the IFFR Rotterdam selection, will be on icons such as filmmaker Bob Visser and poet Jules Deelder.”

In Soul Walking Dead brengen Phil Horneman en Leroy Rey een eerbetoon aan onlangs overleden muzikale grootheden. Deze keer met muziek van o.a. Ginger Baker, Average White Band en Jules Deelder. Meer info: nposoulenjazz.nl.

Vlak voor kerst overleed dichter, performer, drummer, jazzkenner en -liefhebber Jules Deelder op 75-jarige leeftijd. Benjamin brengt een eerbetoon aan zijn vriend en medemuzikant met een speciaal samengesteld uur aan muziek. Meer info: nposoulenjazz.nl.

Datum: 22 december Gast: Andy Fierens Op 19 december 2019 stierf Jules Deeelder. Samen met dichter en performer Andy Fierens doen we een eerbetoon aan deze Rotterdamse dichter/jazzliefhebber/moppentapper/held!

Oudejaar programma 2019 naar het idee en redactie van Rob Muntz en Arthur van Amerongen. Hoe kan je feestelijk afscheid nemen van het oude jaar wanneer je ca. 300 serieuze, verdiepende gesprekken hebt gepubliceerd over de systemische problemen in de wereld? Het koppel Muntz en Van Amerongen zagen hun kans en haalden hun inspiratie uit de georganiseerde chaos en schijnbare toevalligheden in de shows van Barend Servet en Fred Haché, van Wim T Schippers voor de VPRO. Barend Servet: https://nl.m.wikipedia.org/wiki/De_Fred_Haché_Show Onder de titel “Muntz en Van Amerongen: Een oudjaar special als hommage aan Wim T. Schippers en Sjef van Oekel” zijn er zeven afleveringen gemaakt die met een vette knipoog bekeken moeten worden. De chaos staat daarin feestelijk centraal. Interessante bespiegelingen afgewisseld met storende onderbrekingen en oppervlakkig geleuter. Een medicijn tegen verkokering. Je moet er tegen willen kunnen. Redactie en regie Muntz en Van Amerongen. Studio Weltschmerz: productie Gasten in deze aflevering zijn: Annabel Nanninga Rob Hoogland Bart Nijman Rachid Benhammou Max von Kreyfelt Dennis Honing Hanny Proffdoos Elias van Hees Tessel & Engel Deniz de Lachgaskoning Mandy & Jacqueline Adrien de Boer Jasper Scholten Jack Kerklaan

Al jaren luistert de leiding van de Belastingdienst niet naar de mensen op de werkvloer, zegt FNV-bestuurder Mieke van Vliet. Schrijver Maxim Februari kreeg deze week de P.C. Hooftprijs en zangeres Billie Eilish werd 18 jaar. Verder een ode aan de overleden dichter en muzikant Jules Deelder.

Samen blikken wij, Yanniek, Eva, Anke, Merel, Iris, Miranda, Selma en Marc, terug op onze week. Ja, je leest het goed: het is een volle bak. Ter gelegenheid van het overlijden van Jules Deelder draagt Eva, inmiddels onze huis-neerlandica, één van Jules' gedichten voor. Er wordt meerdere malen gepoogd om iets zinvols te zeggen over het impeachment van Donald Trump en waar de meningen wel sterk over verdeeld zijn, is de smaak van zeewier. Deze week met maar liefst zeven gore snacks en een rijkdom aan muziek. Vrijdag 20 december 2019

Al jaren luistert de leiding van de Belastingdienst niet naar de mensen op de werkvloer, zegt FNV-bestuurder Mieke van Vliet. Schrijver Maxim Februari kreeg deze week de P.C. Hooftprijs en zangeres Billie Eilish werd 18 jaar. Verder een ode aan de overleden dichter en muzikant Jules Deelder.

AD-columnist Hugo Borst, tv-columnist Angela de Jong en verslaggever Victor Schildkamp zijn 20 december te gast in De Ochtend Show to go.  Support the show.

Het was een tragische week vol verdriet en ellende: Jules Deelder is dood, de Star Wars saga is ten einde. Het maakt allemaal veel indruk op Jaap Kornuit die het even niet meer ziet zitten. Vind je Bruya leuk? Laat het iedereen weten! En vergeet niet te liken en te subscriben! #JulesDeelder #TheRiseOfSkywalker #StarWars #satire #podcast --- MEER BRUYA LUISTEREN: Seizoen 1 ▶ https://www.youtube.com/playlist?list=PLSnQrBN2jY-tiSxGHMXq09Oghyg2udVjo Seizoen 2 ▶ https://www.youtube.com/playlist?list=PLSnQrBN2jY-tjUFFjOyLWgX7e0aUHSZ6b --- VOLG BRUYA OP SOCIAL MEDIA Facebook - https://www.facebook.com/bruyapodcastnl Instagram – https://www.instagram.com/bruyapodcast --- COLOFON ▷ THEME MUSIC: We Are One by Vexento https://www.youtube.com/user/Vexento https://soundcloud.com/vexento Music promoted by Audio Library https://youtu.be/Ssvu2yncgWU ▷ BRUYA PODCAST: Bruya is creatie van Luuk la Rie. Copyright Bruya Media © 2019 ▷ MET DANK AAN: De NPO, VPRO, Telekids, Comedy Central, Bert & Ernie van Sesamstraat, Radio Bergeijk, Mannen van de Radio, Dik voor Mekaar Show en Ome Henk voor alle fijne (jeugd)herinneringen. ▷ DISCLAIMER: Elke overeenkomst met bestaande personen of gebeurtenissen berust op louter toeval. Of zoiets. --- #humor #mindfulness #psychologie #radiobergeijk #dikvoormekaar #sesamstraat #bertenernie #hoorspel #cabaret #podcast #nederland #nederlandstalig www.bruya.nl

We hebben het over het Sportgala 2019. Gisteravond was namelijk deze feestelijke avond voor de sporters, uitgezonden door de NOS in samenwerking met NOC-NSF op NPO 1. Barbara Barend was erbij en vertelt hoe het was, maar ook wat ze eigenlijk miste. Volgens haar had Bibian Mentel extra in het zonnetje gezet moeten worden, maar dat gebeurde niet. Wat waren de hoogtepunten van het Sportgala? Een aantal sporten waren afwezig, is dat opvallend? Zijn de aangewezen winnaar terecht? Aan tafel zitten Barbara Barend, Roos Schlikker en Spraakmaker Philip Freriks. Ook bereikte ons tijdens het Mediaforum het treurige nieuws dat Jules Deelder is overleden. Het mediamoment van Roos Schlikker is een moment dat haar opviel tijdens de boerenprotesten gisteren. Een verslaggever van de NOS kreeg namelijk, tijdens zijn verslaggeving, stickers met ‘fake news’ op zijn schouders geplakt. Schlikker windt zich hier over op en zegt “het is geen kleuterschool, kom op zeg”. Wie niet naar het Sportgala keek, kon op Net 5 terecht bij de laatste aflevering van Ladies Night van dit seizoen. Dat deden maar 181.000 mensen, veel minder dan gehoopt. Waarom zouden de kijkcijfers tegenvallen? Kijken mensen nog wel lineair tv, of is het voornamelijk on demand? Het Sociaal Cultureel Planbureau publiceerde vandaag cijfers.

Today was a newsheavy day. Trump got impeached, Jules Deelder died and Taghi got back to the Netherlands to await his trails.

Jules Deelder heeft nét zijn 75e gehaald. "Rotterdam is niet meer hetzelfde", is op de dag dat bekend werd dat hij was overleden, een veel gehoorde kreet. Programmamaker Roland Vonk sprak de dichter/nachtburgemeester/musicus/DJ/jazzconnaisseur vlak voor zijn dood, ter gelegenheid van de 75e verjaardag van Jules Deelder.

North Sea Round Town is het fringe festival van North Sea Jazz dat jaarlijks neerstrijkt in Rotterdam, met het beste dat de stad te bieden heeft aan jazz. Een merendeels gratis en afwisselend jazz-programma met blues, soul, funk, hiphop, pop en improvisatie. Namens het festival komt Michelle Wilderom langs om Co de Kloet alles te vertellen over de aankomende editie en natuurlijk de nodige muziek te laten horen! Playlist: Rita Hovink - Love Me or Leave Me Jules Deelder & Boris Van Der Lek - Blues On Tuesday Sun-Mi Hong - Bumble Bees Jorrit Westerhof - Number 1 Joost Lijbaart, Sanne Rambags, Bram Stadhouders - Moksha (Live) Pink Oculus - Sweat Kika Sprangers - Delight (Nick Vollebregt 04-02-2018) Benjamin Herman’s Bughouse - Arrival of the Swifts Dr. John - NSJ 2014 Kijk voor meer informatie op https://www.nporadio2.nl/soulenjazz.

North Sea Round Town is het fringe festival van North Sea Jazz dat jaarlijks neerstrijkt in Rotterdam, met het beste dat de stad te bieden heeft aan jazz. Een merendeels gratis en afwisselend jazz-programma met blues, soul, funk, hiphop, pop en improvisatie. Namens het festival komt Michelle Wilderom langs om Co de Kloet alles te vertellen over de aankomende editie en natuurlijk de nodige muziek te laten horen! Playlist: Rita Hovink - Love Me or Leave Me Jules Deelder & Boris Van Der Lek - Blues On Tuesday Sun-Mi Hong - Bumble Bees Jorrit Westerhof - Number 1 Joost Lijbaart, Sanne Rambags, Bram Stadhouders - Moksha (Live) Pink Oculus - Sweat Kika Sprangers - Delight (Nick Vollebregt 04-02-2018) Benjamin Herman's Bughouse - Arrival of the Swifts Dr. John - NSJ 2014 Kijk voor meer informatie op https://www.nporadio2.nl/soulenjazz.

In gesprek met Jules - Deelder tijdens Amersfoort Jazz 2018 by Radio Inconsequentas

In Adieu God? gaat Tijs van den Brink in gesprek met kerkverlaters. Vanavond is Bart Chabot in het programma te gast. Dichter en schrijver Bart Chabot leidt Tijs van den Brink rond op zijn vroegere middelbare school, het katholieke Aloysius College in Den Haag. Bart was een onhandelbare leerling en werd na drie dagen gelijk een week geschorst vanwege wangedrag. Ook thuis ging het niet goed. De ouders van Bart wisten zich geen raad met hem. Bart is katholiek opgevoed. Het gezin Chabot bad elke avond na het eten. Nadat Bart bevriend raakte met Herman Brood en Jules Deelder, wat zijn ouders verschrikkelijk vonden, sloeg hij het boek van zijn familie dicht. Hij heeft al jaren geen contact meer. Bart verrast Tijs door te vertellen dat hij overweegt om binnenkort toch bij zijn vader langs te gaan. Hernieuwd contact met God zal hij niet overwegen. ‘Je moet kunnen leven met het mysterie, met het raadsel, met de geheimenissen. Dat we heel veel niet weten, nooit zullen weten en dat dat ook helemaal niet erg is.’

In Winteruur brengt een gast zijn favoriete tekst aan op de sofa bij Wim Helsen. Een ode aan het geschreven woord. Van maandag- tot donderdagavond op Canvas en online te bekijken op VRT NU.

PODCAST Hoe de Amsterdammer Jasper Scholte Rotjeknor veroverde en waarom Jules Deelder zo’n hekel heeft aan 020. Plus: Hoe Rotterdams is Loes Luca, Paul de Leeuw en Brigitte Kaandorp? (Gasten tijdens ‘Nacht van de Kaap’)

PODCAST De Inburgerking veroverde Café Ari, riep bij buurman Jules Deelder heel hard ‘politie’door de brievenbus en kocht sambal bij Ome Herman alias de Surisambalman. Plus geile tip van levensliedzanger Pierre van Duijl: “probeer de Viagra sambal, Muntz”

PODCAST Wie Sparta zegt, zegt niet Jules Deelder maar Bertus van der Horst, de legendarische Bertus en de Tjetsetters. U weet wel, van die heerlijke Hollandse levensrock en het rijmt ook nog! De Tjet-Setters spelen een mix van Nederlandstalige meezingers, smartlappen, countrymuziek en zeemansliedjes, maar dan wel overgoten met een flink portie Rotterdamse humor. Rotterdamse […]

PODCAST Jack Kerklaan. Gevreesd programmamaker en presentator. De Razende-Motor-Reporter van RTV Rijnmond. Journautist de Tourette! De schrik van Katendrecht! De gerste roddels & achterklap uit Rotjeknor! In twee afleveringen: Alles wat u nooit had durven vragen aan Jules Deelder, Bram & Neelie, Gerard & Joke, Pim, Kingkong en ‘berberpoëet’ Aboutaleb! Kortom: de Rotterdamse Rob Muntz.

Johnny van Doorn was een fenomeen met vele namen. Hij had er zich in de loop van zijn leven heel wat toebedeeld: De Nieuwe Mongool, Professor Eitje, Johnny de Bosduivel, Electric Goebbels, de Postseksuele Exhibitionist. Bekend werd de, volgens Simon Vinkenoog, 'meest moderne geluidsdichter' in 1966 onder de naam Johnny the Selfkicker en dankzij 'Poëzie in Carré', een legendarische poëzieavond die Vinkenoog had georganiseerd. De crème de la crème van de vaderlandse dichtkunst - Roalnd Holst, Claus, Reve, Mulisch - was daar verzameld. Daar bracht Johnny zijn 'oerdicht' ten gehore: een mengeling van klanken, die sterk deden denken aan het kabaal van vuurwerk en bommen. Later vertelde hij dat de bombardementen op Arnhem een diepe indruk op hem hadden genaamd. In 1986 was Johnny the Selfkicker weer Johnny van Doorn en legde zich toe op het schrijven van boeken, die in kleine kring veel bewondering oogstten. Daarin legde hij de tijdsgeest haarscherp vast. Met een zeker nuchterheid bezag hij hoe zijn imago van twintig jaar terug nog altijd bij jonge dichters en kunstenaars verder leefde. ------------------------------------------ Biografie Johnny van Doorn Johan van Doorn kwam op 12 november 1944, midden in de oorlogswinter, in het zwaarbevochten Arnhem ter wereld. Het gezin Van Doorn, naast de zuigeling Johan bestaande uit een Nederlandse vader en een Duitse moeder, was naar Beekbergen uitgeweken vanwege de Slag om Arnhem, die in volle hevigheid woedde. Volgens Johnny’s moeder kwam zijn latere tomeloze energie voort uit het nerveuze karakter dat bij meer oorlogskinderen valt te bespeuren. Hoe het ook zij, dat Johnny zich moeilijk wist aan te passen, was al snel duidelijk. Op de middelbare school was hij al beroemd en berucht om zijn ‘selfkicks’: “het voor honderd procent naar buiten brengen van waanzin, woede, neurose en frustratie.” De strikte leefregels die op de middelbare school heersten waren niet geschikt voor de jonge Van Doorn. In 1962 vertrok Van Doorn naar Amsterdam en stortte zich daar in het opkomende happening-circuit. Daar leerde hij onder andere anti-rookmagiër Robert Jasper Grootveld en collega-dichter Simon Vinkenoog kennen. Die nodigde hem in februari 1966 uit om op te treden tijdens ‘Poëzie in Carré’, waarin dichters zich voor het eerst aan het Nederlandse publiek presenteerden. De avond staat als legendarisch te boek en Johnny van Doorn, of Johnny the Selfkicker, zoals hij zich op dat moment noemde (andere bijnamen zijn Electric Goebbels, Professor Eitje en de Nieuwe Mongool), had daar een belangrijke rol in. Simon Vinkenoog kondigde hem aan als de ‘meest moderne geluidsdichter’. Zijn ‘oerdicht’, bestaande uit allerlei klanken, sissen en vocale explosies, lokte veel reacties uit van het publiek. Aanvankelijk klonk er veel gejoel vanuit de zaal, later sloeg dat om in gejuich. “Een magistrale stralende zon” en “komtocheensklaarklootzak” zijn sindsdien dichtregels die behoren tot de Nederlandse poëtische canon. Johnny the Selfkicker had zich in ieder geval een plaats in de Amsterdamse kunstenaarsscène toegeëigend. Van de benaming ‘selfkicker’ had hij een paar jaar later al genoeg en ook van de onderbrekingen van het publiek (“Silence, please, dodelijke stilte! Ik praat hier tien minuten en je hebt je bek te houden”). Hij begon met het schrijven van proza. Mijn Kleine Hersentjes (1972), De Geest Moet Waaien (1977), Gevecht tegen het Zuur (1981) en Langzame Wals (1986) zijn kronieken van een tijdsgeest. Muze was zijn vrouw Yvonne, waarmee hij in 1967 was getrouwd. Zijn werk werd vaak met dat van Nescio vergeleken, maar vond slechts in een kleine kring waardering. Te klein, waardoor hij zich halverwege de jaren tachtig genoodzaakt zag om, samen met Jules Deelder, reclame te maken voor een zoutje. In een vraaggesprek met Ivo Niehe verklaarde hij die beslissing als volgt: “Ik hoor bij de grauwe middelmaat van de literatuur. Wij hebben het moeilijk.” Voor de VPRO maakte hij met Cherry Duyns en Armando in de jaren zeventig het tv-programma Herenleed. Zijn taak in het absurdistische programma was het om als een duveltje-uit-een-doosje tevoorschijn te komen als kabouter, heraut, mollig prinsesje of lijk. Ook Oorlog en Pap, een reeks radio-uitzendingen waarin hij zijn gedichten voordroeg, maakte hij voor de VPRO. Zijn gedichten waren er niet om gelezen te worden, maar om voorgedragen te worden. Bij voorkeur door hemzelf. Op 26 januari overleed Johnny van Doorn op 46- jarige leeftijd aan kanker. --------------------------------------- Hoogtepunten uit het interview "Ik heb het hier een beetje rillerig" Johnny van Doorn had zijn interviewer Peter Flik een slapeloze nacht bezorgd: Van Doorn wilde het in het eerste uur graag over het koken van een ei hebben. Flik was er niet helemaal van overtuigd of dat genoeg stof voor een uur op leverde, maar Van Doorn kwam een heel eind: “Ik kan wel wat zeggen over het koken van een ei. De dag wordt vaak begonnen door mensen met het koken van een ei. Het belangrijke van een ei vind ik dat het vers moet zijn, de versheid van een ei is heel belangrijk. Als een ei op de bodem blijft liggen als je hem onder water dompelt, is hij vers. Met een hoornen lepeltje het ei nuttigen. Geen metalen lepeltje, nee, dat kan vreselijk uitslaan, zo'n metalen ding, dat kan zwart worden, dat kan chemische verbindingen teweeg brengen, waardoor je dus vergiftigd wordt op een langzame manier.” ”Kun je het water na het koken van het ei nog gebruiken voor de thee?” “Nou, bij een scharrelei zou ik het niet doen, want daar kon nog wel eens poep aan zitten.” Eten is sowieso een grote passie van Van Doorn, al kan hij zich bedroeven over het niveau van de Nederlandse keuken: “Ik vind trouwens ook dat de huisvrouw van tegenwoordig het zichzelf makkelijk wil maken en veel te veel pakken in huis haalt uit de supermarkets en instant food, vis die niet meer vers is, een iglo-visje uit de diepvries. Er wordt in Nederland inderdaad heel slecht, bizar slecht gegeten. In Belgie heb je restaurants die uitstekend zijn. Alleen bij Dorius op de Nieuwezijdsvoorburgwal, hoewel ik daar laatst heb gegeten en de aardappelpuree kwam duidelijk uit een pakje. Studenten eten ook veel te veel eieren, en trekken veel te veel uit de muur. Ik heb lui gezien, die zijn echt overdekt met zweren en puisten. Ze zijn op die keten van automatieken, de FEBO, geabonneerd. Ik ben geen gezondheidsfreak of een gezondheidskicker, maar ik zou de mensen toch willen zeggen, maak het jezelf niet te gemakkelijk, doe ook eens iets zelf.” De sfeer van het interview slaat aan het begin van het laatste uur om als spreker Cor Galis het gesprek tot dan toe samenvat. Hij zegt (in een niet door hem geschreven samenvatting) dat Van Doorn met Jules Deelder een fascinatie deelt voor Hitler: “Ik ben even flabbergasted, want ik heb helemaal geen fascinatie voor die walgelijke vent. Ik verfoei het Derde Rijk, ik verfoei het fascisme, ik verfoei het in één adem genoemd te worden met Jules Deelder. Het ging zo goed, ik ben even onthutst. Het kan gevaarlijk worden als het op de radio komt, mensen zijn nu op. Nogmaals, ik ben een anti-fascist pur sang en ik heb vanmorgen niets gezegd wat daarmee te maken had. Peter Flik: “Goed, we laten het rusten.” De laatste minuut van het marathoninterview werd besteed aan kerstgroeten en wijze raad: " Die laatste minuut kunnen we verknoeien, wat moet er gezegd worden. We kunnen veel heil en zegen toewensen, de groeten thuis doen. Hierbij de groeten thuis. Het toilet moet bewaard worden, dat men dat weet. En niet teveel in de stad blijven hangen, ook af en toe de natuur in. Jij gaat terug naar de Ardennen, heerlijk in de bossen. Opdat de geest moge blijven waaien." ---------------------------------------------------- Peter Flik over zijn interview "Ik had me heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten" "Ja, van dat interview weet ik nog wel wat. Ik had mee heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten. Het duurde van acht tot één, maar voor het uur tussen elf en twaalf waren de vragen op. Toen zijn we maar met de hond een rondje om de VPRO-villa gaan wandelen. We hadden gewoon zenders om, dus we hebben dat uur maar een beetje lopen improviseren. Dat ging overigens prima, ik houd daar wel van." "Ik kende Johnny al behoorlijk goed. Ik maakte in die tijd een programma waarin ik met gasten een treinreis maakte en met hem had ik een treinreis naar Brussel gemaakt. Dus ik kende hem al wel, maar zijn boeken had ik nog nooit gelezen. Die heb ik ter voorbereiding op het interview gelezen. Ik vond ze prachtig en herlees ze zelfs wel eens. Zijn verhalen over Arnhem na de oorlog, prachtig. Hij kon de tijdsgeest heel mooi typeren." "In het begin van het vijfde uur las Cor Galis een samenvatting voor, niet door hemzelf geschreven, die in het verkeerde keelgat schoot van Johnny van Doorn. Er werd gezegd dat hij met Jules Deelder een fascinatie deelde voor Hitler. "Dat was complete onzin, hij had absoluut geen enkele fascinatie voor Hitler. Hij hield zich daar verre van en ik had daar ook niets mee te maken. Ik weet niet wie die samenvatting heeft geschreven, maar als ik hem tegenkom, sla ik hem op zijn bek." "Ik weet nog dat ik hem een dag voor het interview belde en dat hij zei dat hij het over het koken van een ei wilde hebben. We hebben daar een aardig gedeelte van het gesprek over gepraat. Ik was helemaal niet zenuwachtig, het ging ook heel goed. Maar na afloop heb ik wel besloten dat het ook mijn laatste marathoninterview was. Het was mijn genre niet, ik voelde me er niet prettig bij."

Johnny van Doorn was een fenomeen met vele namen. Hij had er zich in de loop van zijn leven heel wat toebedeeld: De Nieuwe Mongool, Professor Eitje, Johnny de Bosduivel, Electric Goebbels, de Postseksuele Exhibitionist. Bekend werd de, volgens Simon Vinkenoog, 'meest moderne geluidsdichter' in 1966 onder de naam Johnny the Selfkicker en dankzij 'Poëzie in Carré', een legendarische poëzieavond die Vinkenoog had georganiseerd. De crème de la crème van de vaderlandse dichtkunst - Roalnd Holst, Claus, Reve, Mulisch - was daar verzameld. Daar bracht Johnny zijn 'oerdicht' ten gehore: een mengeling van klanken, die sterk deden denken aan het kabaal van vuurwerk en bommen. Later vertelde hij dat de bombardementen op Arnhem een diepe indruk op hem hadden genaamd. In 1986 was Johnny the Selfkicker weer Johnny van Doorn en legde zich toe op het schrijven van boeken, die in kleine kring veel bewondering oogstten. Daarin legde hij de tijdsgeest haarscherp vast. Met een zeker nuchterheid bezag hij hoe zijn imago van twintig jaar terug nog altijd bij jonge dichters en kunstenaars verder leefde. ------------------------------------------ Biografie Johnny van Doorn Johan van Doorn kwam op 12 november 1944, midden in de oorlogswinter, in het zwaarbevochten Arnhem ter wereld. Het gezin Van Doorn, naast de zuigeling Johan bestaande uit een Nederlandse vader en een Duitse moeder, was naar Beekbergen uitgeweken vanwege de Slag om Arnhem, die in volle hevigheid woedde. Volgens Johnny’s moeder kwam zijn latere tomeloze energie voort uit het nerveuze karakter dat bij meer oorlogskinderen valt te bespeuren. Hoe het ook zij, dat Johnny zich moeilijk wist aan te passen, was al snel duidelijk. Op de middelbare school was hij al beroemd en berucht om zijn ‘selfkicks’: “het voor honderd procent naar buiten brengen van waanzin, woede, neurose en frustratie.” De strikte leefregels die op de middelbare school heersten waren niet geschikt voor de jonge Van Doorn. In 1962 vertrok Van Doorn naar Amsterdam en stortte zich daar in het opkomende happening-circuit. Daar leerde hij onder andere anti-rookmagiër Robert Jasper Grootveld en collega-dichter Simon Vinkenoog kennen. Die nodigde hem in februari 1966 uit om op te treden tijdens ‘Poëzie in Carré’, waarin dichters zich voor het eerst aan het Nederlandse publiek presenteerden. De avond staat als legendarisch te boek en Johnny van Doorn, of Johnny the Selfkicker, zoals hij zich op dat moment noemde (andere bijnamen zijn Electric Goebbels, Professor Eitje en de Nieuwe Mongool), had daar een belangrijke rol in. Simon Vinkenoog kondigde hem aan als de ‘meest moderne geluidsdichter’. Zijn ‘oerdicht’, bestaande uit allerlei klanken, sissen en vocale explosies, lokte veel reacties uit van het publiek. Aanvankelijk klonk er veel gejoel vanuit de zaal, later sloeg dat om in gejuich. “Een magistrale stralende zon” en “komtocheensklaarklootzak” zijn sindsdien dichtregels die behoren tot de Nederlandse poëtische canon. Johnny the Selfkicker had zich in ieder geval een plaats in de Amsterdamse kunstenaarsscène toegeëigend. Van de benaming ‘selfkicker’ had hij een paar jaar later al genoeg en ook van de onderbrekingen van het publiek (“Silence, please, dodelijke stilte! Ik praat hier tien minuten en je hebt je bek te houden”). Hij begon met het schrijven van proza. Mijn Kleine Hersentjes (1972), De Geest Moet Waaien (1977), Gevecht tegen het Zuur (1981) en Langzame Wals (1986) zijn kronieken van een tijdsgeest. Muze was zijn vrouw Yvonne, waarmee hij in 1967 was getrouwd. Zijn werk werd vaak met dat van Nescio vergeleken, maar vond slechts in een kleine kring waardering. Te klein, waardoor hij zich halverwege de jaren tachtig genoodzaakt zag om, samen met Jules Deelder, reclame te maken voor een zoutje. In een vraaggesprek met Ivo Niehe verklaarde hij die beslissing als volgt: “Ik hoor bij de grauwe middelmaat van de literatuur. Wij hebben het moeilijk.” Voor de VPRO maakte hij met Cherry Duyns en Armando in de jaren zeventig het tv-programma Herenleed. Zijn taak in het absurdistische programma was het om als een duveltje-uit-een-doosje tevoorschijn te komen als kabouter, heraut, mollig prinsesje of lijk. Ook Oorlog en Pap, een reeks radio-uitzendingen waarin hij zijn gedichten voordroeg, maakte hij voor de VPRO. Zijn gedichten waren er niet om gelezen te worden, maar om voorgedragen te worden. Bij voorkeur door hemzelf. Op 26 januari overleed Johnny van Doorn op 46- jarige leeftijd aan kanker. --------------------------------------- Hoogtepunten uit het interview "Ik heb het hier een beetje rillerig" Johnny van Doorn had zijn interviewer Peter Flik een slapeloze nacht bezorgd: Van Doorn wilde het in het eerste uur graag over het koken van een ei hebben. Flik was er niet helemaal van overtuigd of dat genoeg stof voor een uur op leverde, maar Van Doorn kwam een heel eind: “Ik kan wel wat zeggen over het koken van een ei. De dag wordt vaak begonnen door mensen met het koken van een ei. Het belangrijke van een ei vind ik dat het vers moet zijn, de versheid van een ei is heel belangrijk. Als een ei op de bodem blijft liggen als je hem onder water dompelt, is hij vers. Met een hoornen lepeltje het ei nuttigen. Geen metalen lepeltje, nee, dat kan vreselijk uitslaan, zo'n metalen ding, dat kan zwart worden, dat kan chemische verbindingen teweeg brengen, waardoor je dus vergiftigd wordt op een langzame manier.” ”Kun je het water na het koken van het ei nog gebruiken voor de thee?” “Nou, bij een scharrelei zou ik het niet doen, want daar kon nog wel eens poep aan zitten.” Eten is sowieso een grote passie van Van Doorn, al kan hij zich bedroeven over het niveau van de Nederlandse keuken: “Ik vind trouwens ook dat de huisvrouw van tegenwoordig het zichzelf makkelijk wil maken en veel te veel pakken in huis haalt uit de supermarkets en instant food, vis die niet meer vers is, een iglo-visje uit de diepvries. Er wordt in Nederland inderdaad heel slecht, bizar slecht gegeten. In Belgie heb je restaurants die uitstekend zijn. Alleen bij Dorius op de Nieuwezijdsvoorburgwal, hoewel ik daar laatst heb gegeten en de aardappelpuree kwam duidelijk uit een pakje. Studenten eten ook veel te veel eieren, en trekken veel te veel uit de muur. Ik heb lui gezien, die zijn echt overdekt met zweren en puisten. Ze zijn op die keten van automatieken, de FEBO, geabonneerd. Ik ben geen gezondheidsfreak of een gezondheidskicker, maar ik zou de mensen toch willen zeggen, maak het jezelf niet te gemakkelijk, doe ook eens iets zelf.” De sfeer van het interview slaat aan het begin van het laatste uur om als spreker Cor Galis het gesprek tot dan toe samenvat. Hij zegt (in een niet door hem geschreven samenvatting) dat Van Doorn met Jules Deelder een fascinatie deelt voor Hitler: “Ik ben even flabbergasted, want ik heb helemaal geen fascinatie voor die walgelijke vent. Ik verfoei het Derde Rijk, ik verfoei het fascisme, ik verfoei het in één adem genoemd te worden met Jules Deelder. Het ging zo goed, ik ben even onthutst. Het kan gevaarlijk worden als het op de radio komt, mensen zijn nu op. Nogmaals, ik ben een anti-fascist pur sang en ik heb vanmorgen niets gezegd wat daarmee te maken had. Peter Flik: “Goed, we laten het rusten.” De laatste minuut van het marathoninterview werd besteed aan kerstgroeten en wijze raad: " Die laatste minuut kunnen we verknoeien, wat moet er gezegd worden. We kunnen veel heil en zegen toewensen, de groeten thuis doen. Hierbij de groeten thuis. Het toilet moet bewaard worden, dat men dat weet. En niet teveel in de stad blijven hangen, ook af en toe de natuur in. Jij gaat terug naar de Ardennen, heerlijk in de bossen. Opdat de geest moge blijven waaien." ---------------------------------------------------- Peter Flik over zijn interview "Ik had me heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten" "Ja, van dat interview weet ik nog wel wat. Ik had mee heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten. Het duurde van acht tot één, maar voor het uur tussen elf en twaalf waren de vragen op. Toen zijn we maar met de hond een rondje om de VPRO-villa gaan wandelen. We hadden gewoon zenders om, dus we hebben dat uur maar een beetje lopen improviseren. Dat ging overigens prima, ik houd daar wel van." "Ik kende Johnny al behoorlijk goed. Ik maakte in die tijd een programma waarin ik met gasten een treinreis maakte en met hem had ik een treinreis naar Brussel gemaakt. Dus ik kende hem al wel, maar zijn boeken had ik nog nooit gelezen. Die heb ik ter voorbereiding op het interview gelezen. Ik vond ze prachtig en herlees ze zelfs wel eens. Zijn verhalen over Arnhem na de oorlog, prachtig. Hij kon de tijdsgeest heel mooi typeren." "In het begin van het vijfde uur las Cor Galis een samenvatting voor, niet door hemzelf geschreven, die in het verkeerde keelgat schoot van Johnny van Doorn. Er werd gezegd dat hij met Jules Deelder een fascinatie deelde voor Hitler. "Dat was complete onzin, hij had absoluut geen enkele fascinatie voor Hitler. Hij hield zich daar verre van en ik had daar ook niets mee te maken. Ik weet niet wie die samenvatting heeft geschreven, maar als ik hem tegenkom, sla ik hem op zijn bek." "Ik weet nog dat ik hem een dag voor het interview belde en dat hij zei dat hij het over het koken van een ei wilde hebben. We hebben daar een aardig gedeelte van het gesprek over gepraat. Ik was helemaal niet zenuwachtig, het ging ook heel goed. Maar na afloop heb ik wel besloten dat het ook mijn laatste marathoninterview was. Het was mijn genre niet, ik voelde me er niet prettig bij."

Johnny van Doorn was een fenomeen met vele namen. Hij had er zich in de loop van zijn leven heel wat toebedeeld: De Nieuwe Mongool, Professor Eitje, Johnny de Bosduivel, Electric Goebbels, de Postseksuele Exhibitionist. Bekend werd de, volgens Simon Vinkenoog, 'meest moderne geluidsdichter' in 1966 onder de naam Johnny the Selfkicker en dankzij 'Poëzie in Carré', een legendarische poëzieavond die Vinkenoog had georganiseerd. De crème de la crème van de vaderlandse dichtkunst - Roalnd Holst, Claus, Reve, Mulisch - was daar verzameld. Daar bracht Johnny zijn 'oerdicht' ten gehore: een mengeling van klanken, die sterk deden denken aan het kabaal van vuurwerk en bommen. Later vertelde hij dat de bombardementen op Arnhem een diepe indruk op hem hadden genaamd. In 1986 was Johnny the Selfkicker weer Johnny van Doorn en legde zich toe op het schrijven van boeken, die in kleine kring veel bewondering oogstten. Daarin legde hij de tijdsgeest haarscherp vast. Met een zeker nuchterheid bezag hij hoe zijn imago van twintig jaar terug nog altijd bij jonge dichters en kunstenaars verder leefde. ------------------------------------------ Biografie Johnny van Doorn Johan van Doorn kwam op 12 november 1944, midden in de oorlogswinter, in het zwaarbevochten Arnhem ter wereld. Het gezin Van Doorn, naast de zuigeling Johan bestaande uit een Nederlandse vader en een Duitse moeder, was naar Beekbergen uitgeweken vanwege de Slag om Arnhem, die in volle hevigheid woedde. Volgens Johnny’s moeder kwam zijn latere tomeloze energie voort uit het nerveuze karakter dat bij meer oorlogskinderen valt te bespeuren. Hoe het ook zij, dat Johnny zich moeilijk wist aan te passen, was al snel duidelijk. Op de middelbare school was hij al beroemd en berucht om zijn ‘selfkicks’: “het voor honderd procent naar buiten brengen van waanzin, woede, neurose en frustratie.” De strikte leefregels die op de middelbare school heersten waren niet geschikt voor de jonge Van Doorn. In 1962 vertrok Van Doorn naar Amsterdam en stortte zich daar in het opkomende happening-circuit. Daar leerde hij onder andere anti-rookmagiër Robert Jasper Grootveld en collega-dichter Simon Vinkenoog kennen. Die nodigde hem in februari 1966 uit om op te treden tijdens ‘Poëzie in Carré’, waarin dichters zich voor het eerst aan het Nederlandse publiek presenteerden. De avond staat als legendarisch te boek en Johnny van Doorn, of Johnny the Selfkicker, zoals hij zich op dat moment noemde (andere bijnamen zijn Electric Goebbels, Professor Eitje en de Nieuwe Mongool), had daar een belangrijke rol in. Simon Vinkenoog kondigde hem aan als de ‘meest moderne geluidsdichter’. Zijn ‘oerdicht’, bestaande uit allerlei klanken, sissen en vocale explosies, lokte veel reacties uit van het publiek. Aanvankelijk klonk er veel gejoel vanuit de zaal, later sloeg dat om in gejuich. “Een magistrale stralende zon” en “komtocheensklaarklootzak” zijn sindsdien dichtregels die behoren tot de Nederlandse poëtische canon. Johnny the Selfkicker had zich in ieder geval een plaats in de Amsterdamse kunstenaarsscène toegeëigend. Van de benaming ‘selfkicker’ had hij een paar jaar later al genoeg en ook van de onderbrekingen van het publiek (“Silence, please, dodelijke stilte! Ik praat hier tien minuten en je hebt je bek te houden”). Hij begon met het schrijven van proza. Mijn Kleine Hersentjes (1972), De Geest Moet Waaien (1977), Gevecht tegen het Zuur (1981) en Langzame Wals (1986) zijn kronieken van een tijdsgeest. Muze was zijn vrouw Yvonne, waarmee hij in 1967 was getrouwd. Zijn werk werd vaak met dat van Nescio vergeleken, maar vond slechts in een kleine kring waardering. Te klein, waardoor hij zich halverwege de jaren tachtig genoodzaakt zag om, samen met Jules Deelder, reclame te maken voor een zoutje. In een vraaggesprek met Ivo Niehe verklaarde hij die beslissing als volgt: “Ik hoor bij de grauwe middelmaat van de literatuur. Wij hebben het moeilijk.” Voor de VPRO maakte hij met Cherry Duyns en Armando in de jaren zeventig het tv-programma Herenleed. Zijn taak in het absurdistische programma was het om als een duveltje-uit-een-doosje tevoorschijn te komen als kabouter, heraut, mollig prinsesje of lijk. Ook Oorlog en Pap, een reeks radio-uitzendingen waarin hij zijn gedichten voordroeg, maakte hij voor de VPRO. Zijn gedichten waren er niet om gelezen te worden, maar om voorgedragen te worden. Bij voorkeur door hemzelf. Op 26 januari overleed Johnny van Doorn op 46- jarige leeftijd aan kanker. --------------------------------------- Hoogtepunten uit het interview "Ik heb het hier een beetje rillerig" Johnny van Doorn had zijn interviewer Peter Flik een slapeloze nacht bezorgd: Van Doorn wilde het in het eerste uur graag over het koken van een ei hebben. Flik was er niet helemaal van overtuigd of dat genoeg stof voor een uur op leverde, maar Van Doorn kwam een heel eind: “Ik kan wel wat zeggen over het koken van een ei. De dag wordt vaak begonnen door mensen met het koken van een ei. Het belangrijke van een ei vind ik dat het vers moet zijn, de versheid van een ei is heel belangrijk. Als een ei op de bodem blijft liggen als je hem onder water dompelt, is hij vers. Met een hoornen lepeltje het ei nuttigen. Geen metalen lepeltje, nee, dat kan vreselijk uitslaan, zo'n metalen ding, dat kan zwart worden, dat kan chemische verbindingen teweeg brengen, waardoor je dus vergiftigd wordt op een langzame manier.” ”Kun je het water na het koken van het ei nog gebruiken voor de thee?” “Nou, bij een scharrelei zou ik het niet doen, want daar kon nog wel eens poep aan zitten.” Eten is sowieso een grote passie van Van Doorn, al kan hij zich bedroeven over het niveau van de Nederlandse keuken: “Ik vind trouwens ook dat de huisvrouw van tegenwoordig het zichzelf makkelijk wil maken en veel te veel pakken in huis haalt uit de supermarkets en instant food, vis die niet meer vers is, een iglo-visje uit de diepvries. Er wordt in Nederland inderdaad heel slecht, bizar slecht gegeten. In Belgie heb je restaurants die uitstekend zijn. Alleen bij Dorius op de Nieuwezijdsvoorburgwal, hoewel ik daar laatst heb gegeten en de aardappelpuree kwam duidelijk uit een pakje. Studenten eten ook veel te veel eieren, en trekken veel te veel uit de muur. Ik heb lui gezien, die zijn echt overdekt met zweren en puisten. Ze zijn op die keten van automatieken, de FEBO, geabonneerd. Ik ben geen gezondheidsfreak of een gezondheidskicker, maar ik zou de mensen toch willen zeggen, maak het jezelf niet te gemakkelijk, doe ook eens iets zelf.” De sfeer van het interview slaat aan het begin van het laatste uur om als spreker Cor Galis het gesprek tot dan toe samenvat. Hij zegt (in een niet door hem geschreven samenvatting) dat Van Doorn met Jules Deelder een fascinatie deelt voor Hitler: “Ik ben even flabbergasted, want ik heb helemaal geen fascinatie voor die walgelijke vent. Ik verfoei het Derde Rijk, ik verfoei het fascisme, ik verfoei het in één adem genoemd te worden met Jules Deelder. Het ging zo goed, ik ben even onthutst. Het kan gevaarlijk worden als het op de radio komt, mensen zijn nu op. Nogmaals, ik ben een anti-fascist pur sang en ik heb vanmorgen niets gezegd wat daarmee te maken had. Peter Flik: “Goed, we laten het rusten.” De laatste minuut van het marathoninterview werd besteed aan kerstgroeten en wijze raad: " Die laatste minuut kunnen we verknoeien, wat moet er gezegd worden. We kunnen veel heil en zegen toewensen, de groeten thuis doen. Hierbij de groeten thuis. Het toilet moet bewaard worden, dat men dat weet. En niet teveel in de stad blijven hangen, ook af en toe de natuur in. Jij gaat terug naar de Ardennen, heerlijk in de bossen. Opdat de geest moge blijven waaien." ---------------------------------------------------- Peter Flik over zijn interview "Ik had me heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten" "Ja, van dat interview weet ik nog wel wat. Ik had mee heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten. Het duurde van acht tot één, maar voor het uur tussen elf en twaalf waren de vragen op. Toen zijn we maar met de hond een rondje om de VPRO-villa gaan wandelen. We hadden gewoon zenders om, dus we hebben dat uur maar een beetje lopen improviseren. Dat ging overigens prima, ik houd daar wel van." "Ik kende Johnny al behoorlijk goed. Ik maakte in die tijd een programma waarin ik met gasten een treinreis maakte en met hem had ik een treinreis naar Brussel gemaakt. Dus ik kende hem al wel, maar zijn boeken had ik nog nooit gelezen. Die heb ik ter voorbereiding op het interview gelezen. Ik vond ze prachtig en herlees ze zelfs wel eens. Zijn verhalen over Arnhem na de oorlog, prachtig. Hij kon de tijdsgeest heel mooi typeren." "In het begin van het vijfde uur las Cor Galis een samenvatting voor, niet door hemzelf geschreven, die in het verkeerde keelgat schoot van Johnny van Doorn. Er werd gezegd dat hij met Jules Deelder een fascinatie deelde voor Hitler. "Dat was complete onzin, hij had absoluut geen enkele fascinatie voor Hitler. Hij hield zich daar verre van en ik had daar ook niets mee te maken. Ik weet niet wie die samenvatting heeft geschreven, maar als ik hem tegenkom, sla ik hem op zijn bek." "Ik weet nog dat ik hem een dag voor het interview belde en dat hij zei dat hij het over het koken van een ei wilde hebben. We hebben daar een aardig gedeelte van het gesprek over gepraat. Ik was helemaal niet zenuwachtig, het ging ook heel goed. Maar na afloop heb ik wel besloten dat het ook mijn laatste marathoninterview was. Het was mijn genre niet, ik voelde me er niet prettig bij."

Johnny van Doorn was een fenomeen met vele namen. Hij had er zich in de loop van zijn leven heel wat toebedeeld: De Nieuwe Mongool, Professor Eitje, Johnny de Bosduivel, Electric Goebbels, de Postseksuele Exhibitionist. Bekend werd de, volgens Simon Vinkenoog, 'meest moderne geluidsdichter' in 1966 onder de naam Johnny the Selfkicker en dankzij 'Poëzie in Carré', een legendarische poëzieavond die Vinkenoog had georganiseerd. De crème de la crème van de vaderlandse dichtkunst - Roalnd Holst, Claus, Reve, Mulisch - was daar verzameld. Daar bracht Johnny zijn 'oerdicht' ten gehore: een mengeling van klanken, die sterk deden denken aan het kabaal van vuurwerk en bommen. Later vertelde hij dat de bombardementen op Arnhem een diepe indruk op hem hadden genaamd. In 1986 was Johnny the Selfkicker weer Johnny van Doorn en legde zich toe op het schrijven van boeken, die in kleine kring veel bewondering oogstten. Daarin legde hij de tijdsgeest haarscherp vast. Met een zeker nuchterheid bezag hij hoe zijn imago van twintig jaar terug nog altijd bij jonge dichters en kunstenaars verder leefde. ------------------------------------------ Biografie Johnny van Doorn Johan van Doorn kwam op 12 november 1944, midden in de oorlogswinter, in het zwaarbevochten Arnhem ter wereld. Het gezin Van Doorn, naast de zuigeling Johan bestaande uit een Nederlandse vader en een Duitse moeder, was naar Beekbergen uitgeweken vanwege de Slag om Arnhem, die in volle hevigheid woedde. Volgens Johnny’s moeder kwam zijn latere tomeloze energie voort uit het nerveuze karakter dat bij meer oorlogskinderen valt te bespeuren. Hoe het ook zij, dat Johnny zich moeilijk wist aan te passen, was al snel duidelijk. Op de middelbare school was hij al beroemd en berucht om zijn ‘selfkicks’: “het voor honderd procent naar buiten brengen van waanzin, woede, neurose en frustratie.” De strikte leefregels die op de middelbare school heersten waren niet geschikt voor de jonge Van Doorn. In 1962 vertrok Van Doorn naar Amsterdam en stortte zich daar in het opkomende happening-circuit. Daar leerde hij onder andere anti-rookmagiër Robert Jasper Grootveld en collega-dichter Simon Vinkenoog kennen. Die nodigde hem in februari 1966 uit om op te treden tijdens ‘Poëzie in Carré’, waarin dichters zich voor het eerst aan het Nederlandse publiek presenteerden. De avond staat als legendarisch te boek en Johnny van Doorn, of Johnny the Selfkicker, zoals hij zich op dat moment noemde (andere bijnamen zijn Electric Goebbels, Professor Eitje en de Nieuwe Mongool), had daar een belangrijke rol in. Simon Vinkenoog kondigde hem aan als de ‘meest moderne geluidsdichter’. Zijn ‘oerdicht’, bestaande uit allerlei klanken, sissen en vocale explosies, lokte veel reacties uit van het publiek. Aanvankelijk klonk er veel gejoel vanuit de zaal, later sloeg dat om in gejuich. “Een magistrale stralende zon” en “komtocheensklaarklootzak” zijn sindsdien dichtregels die behoren tot de Nederlandse poëtische canon. Johnny the Selfkicker had zich in ieder geval een plaats in de Amsterdamse kunstenaarsscène toegeëigend. Van de benaming ‘selfkicker’ had hij een paar jaar later al genoeg en ook van de onderbrekingen van het publiek (“Silence, please, dodelijke stilte! Ik praat hier tien minuten en je hebt je bek te houden”). Hij begon met het schrijven van proza. Mijn Kleine Hersentjes (1972), De Geest Moet Waaien (1977), Gevecht tegen het Zuur (1981) en Langzame Wals (1986) zijn kronieken van een tijdsgeest. Muze was zijn vrouw Yvonne, waarmee hij in 1967 was getrouwd. Zijn werk werd vaak met dat van Nescio vergeleken, maar vond slechts in een kleine kring waardering. Te klein, waardoor hij zich halverwege de jaren tachtig genoodzaakt zag om, samen met Jules Deelder, reclame te maken voor een zoutje. In een vraaggesprek met Ivo Niehe verklaarde hij die beslissing als volgt: “Ik hoor bij de grauwe middelmaat van de literatuur. Wij hebben het moeilijk.” Voor de VPRO maakte hij met Cherry Duyns en Armando in de jaren zeventig het tv-programma Herenleed. Zijn taak in het absurdistische programma was het om als een duveltje-uit-een-doosje tevoorschijn te komen als kabouter, heraut, mollig prinsesje of lijk. Ook Oorlog en Pap, een reeks radio-uitzendingen waarin hij zijn gedichten voordroeg, maakte hij voor de VPRO. Zijn gedichten waren er niet om gelezen te worden, maar om voorgedragen te worden. Bij voorkeur door hemzelf. Op 26 januari overleed Johnny van Doorn op 46- jarige leeftijd aan kanker. --------------------------------------- Hoogtepunten uit het interview "Ik heb het hier een beetje rillerig" Johnny van Doorn had zijn interviewer Peter Flik een slapeloze nacht bezorgd: Van Doorn wilde het in het eerste uur graag over het koken van een ei hebben. Flik was er niet helemaal van overtuigd of dat genoeg stof voor een uur op leverde, maar Van Doorn kwam een heel eind: “Ik kan wel wat zeggen over het koken van een ei. De dag wordt vaak begonnen door mensen met het koken van een ei. Het belangrijke van een ei vind ik dat het vers moet zijn, de versheid van een ei is heel belangrijk. Als een ei op de bodem blijft liggen als je hem onder water dompelt, is hij vers. Met een hoornen lepeltje het ei nuttigen. Geen metalen lepeltje, nee, dat kan vreselijk uitslaan, zo'n metalen ding, dat kan zwart worden, dat kan chemische verbindingen teweeg brengen, waardoor je dus vergiftigd wordt op een langzame manier.” ”Kun je het water na het koken van het ei nog gebruiken voor de thee?” “Nou, bij een scharrelei zou ik het niet doen, want daar kon nog wel eens poep aan zitten.” Eten is sowieso een grote passie van Van Doorn, al kan hij zich bedroeven over het niveau van de Nederlandse keuken: “Ik vind trouwens ook dat de huisvrouw van tegenwoordig het zichzelf makkelijk wil maken en veel te veel pakken in huis haalt uit de supermarkets en instant food, vis die niet meer vers is, een iglo-visje uit de diepvries. Er wordt in Nederland inderdaad heel slecht, bizar slecht gegeten. In Belgie heb je restaurants die uitstekend zijn. Alleen bij Dorius op de Nieuwezijdsvoorburgwal, hoewel ik daar laatst heb gegeten en de aardappelpuree kwam duidelijk uit een pakje. Studenten eten ook veel te veel eieren, en trekken veel te veel uit de muur. Ik heb lui gezien, die zijn echt overdekt met zweren en puisten. Ze zijn op die keten van automatieken, de FEBO, geabonneerd. Ik ben geen gezondheidsfreak of een gezondheidskicker, maar ik zou de mensen toch willen zeggen, maak het jezelf niet te gemakkelijk, doe ook eens iets zelf.” De sfeer van het interview slaat aan het begin van het laatste uur om als spreker Cor Galis het gesprek tot dan toe samenvat. Hij zegt (in een niet door hem geschreven samenvatting) dat Van Doorn met Jules Deelder een fascinatie deelt voor Hitler: “Ik ben even flabbergasted, want ik heb helemaal geen fascinatie voor die walgelijke vent. Ik verfoei het Derde Rijk, ik verfoei het fascisme, ik verfoei het in één adem genoemd te worden met Jules Deelder. Het ging zo goed, ik ben even onthutst. Het kan gevaarlijk worden als het op de radio komt, mensen zijn nu op. Nogmaals, ik ben een anti-fascist pur sang en ik heb vanmorgen niets gezegd wat daarmee te maken had. Peter Flik: “Goed, we laten het rusten.” De laatste minuut van het marathoninterview werd besteed aan kerstgroeten en wijze raad: " Die laatste minuut kunnen we verknoeien, wat moet er gezegd worden. We kunnen veel heil en zegen toewensen, de groeten thuis doen. Hierbij de groeten thuis. Het toilet moet bewaard worden, dat men dat weet. En niet teveel in de stad blijven hangen, ook af en toe de natuur in. Jij gaat terug naar de Ardennen, heerlijk in de bossen. Opdat de geest moge blijven waaien." ---------------------------------------------------- Peter Flik over zijn interview "Ik had me heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten" "Ja, van dat interview weet ik nog wel wat. Ik had mee heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten. Het duurde van acht tot één, maar voor het uur tussen elf en twaalf waren de vragen op. Toen zijn we maar met de hond een rondje om de VPRO-villa gaan wandelen. We hadden gewoon zenders om, dus we hebben dat uur maar een beetje lopen improviseren. Dat ging overigens prima, ik houd daar wel van." "Ik kende Johnny al behoorlijk goed. Ik maakte in die tijd een programma waarin ik met gasten een treinreis maakte en met hem had ik een treinreis naar Brussel gemaakt. Dus ik kende hem al wel, maar zijn boeken had ik nog nooit gelezen. Die heb ik ter voorbereiding op het interview gelezen. Ik vond ze prachtig en herlees ze zelfs wel eens. Zijn verhalen over Arnhem na de oorlog, prachtig. Hij kon de tijdsgeest heel mooi typeren." "In het begin van het vijfde uur las Cor Galis een samenvatting voor, niet door hemzelf geschreven, die in het verkeerde keelgat schoot van Johnny van Doorn. Er werd gezegd dat hij met Jules Deelder een fascinatie deelde voor Hitler. "Dat was complete onzin, hij had absoluut geen enkele fascinatie voor Hitler. Hij hield zich daar verre van en ik had daar ook niets mee te maken. Ik weet niet wie die samenvatting heeft geschreven, maar als ik hem tegenkom, sla ik hem op zijn bek." "Ik weet nog dat ik hem een dag voor het interview belde en dat hij zei dat hij het over het koken van een ei wilde hebben. We hebben daar een aardig gedeelte van het gesprek over gepraat. Ik was helemaal niet zenuwachtig, het ging ook heel goed. Maar na afloop heb ik wel besloten dat het ook mijn laatste marathoninterview was. Het was mijn genre niet, ik voelde me er niet prettig bij."

Johnny van Doorn was een fenomeen met vele namen. Hij had er zich in de loop van zijn leven heel wat toebedeeld: De Nieuwe Mongool, Professor Eitje, Johnny de Bosduivel, Electric Goebbels, de Postseksuele Exhibitionist. Bekend werd de, volgens Simon Vinkenoog, 'meest moderne geluidsdichter' in 1966 onder de naam Johnny the Selfkicker en dankzij 'Poëzie in Carré', een legendarische poëzieavond die Vinkenoog had georganiseerd. De crème de la crème van de vaderlandse dichtkunst - Roalnd Holst, Claus, Reve, Mulisch - was daar verzameld. Daar bracht Johnny zijn 'oerdicht' ten gehore: een mengeling van klanken, die sterk deden denken aan het kabaal van vuurwerk en bommen. Later vertelde hij dat de bombardementen op Arnhem een diepe indruk op hem hadden genaamd. In 1986 was Johnny the Selfkicker weer Johnny van Doorn en legde zich toe op het schrijven van boeken, die in kleine kring veel bewondering oogstten. Daarin legde hij de tijdsgeest haarscherp vast. Met een zeker nuchterheid bezag hij hoe zijn imago van twintig jaar terug nog altijd bij jonge dichters en kunstenaars verder leefde. ------------------------------------------ Biografie Johnny van Doorn Johan van Doorn kwam op 12 november 1944, midden in de oorlogswinter, in het zwaarbevochten Arnhem ter wereld. Het gezin Van Doorn, naast de zuigeling Johan bestaande uit een Nederlandse vader en een Duitse moeder, was naar Beekbergen uitgeweken vanwege de Slag om Arnhem, die in volle hevigheid woedde. Volgens Johnny’s moeder kwam zijn latere tomeloze energie voort uit het nerveuze karakter dat bij meer oorlogskinderen valt te bespeuren. Hoe het ook zij, dat Johnny zich moeilijk wist aan te passen, was al snel duidelijk. Op de middelbare school was hij al beroemd en berucht om zijn ‘selfkicks’: “het voor honderd procent naar buiten brengen van waanzin, woede, neurose en frustratie.” De strikte leefregels die op de middelbare school heersten waren niet geschikt voor de jonge Van Doorn. In 1962 vertrok Van Doorn naar Amsterdam en stortte zich daar in het opkomende happening-circuit. Daar leerde hij onder andere anti-rookmagiër Robert Jasper Grootveld en collega-dichter Simon Vinkenoog kennen. Die nodigde hem in februari 1966 uit om op te treden tijdens ‘Poëzie in Carré’, waarin dichters zich voor het eerst aan het Nederlandse publiek presenteerden. De avond staat als legendarisch te boek en Johnny van Doorn, of Johnny the Selfkicker, zoals hij zich op dat moment noemde (andere bijnamen zijn Electric Goebbels, Professor Eitje en de Nieuwe Mongool), had daar een belangrijke rol in. Simon Vinkenoog kondigde hem aan als de ‘meest moderne geluidsdichter’. Zijn ‘oerdicht’, bestaande uit allerlei klanken, sissen en vocale explosies, lokte veel reacties uit van het publiek. Aanvankelijk klonk er veel gejoel vanuit de zaal, later sloeg dat om in gejuich. “Een magistrale stralende zon” en “komtocheensklaarklootzak” zijn sindsdien dichtregels die behoren tot de Nederlandse poëtische canon. Johnny the Selfkicker had zich in ieder geval een plaats in de Amsterdamse kunstenaarsscène toegeëigend. Van de benaming ‘selfkicker’ had hij een paar jaar later al genoeg en ook van de onderbrekingen van het publiek (“Silence, please, dodelijke stilte! Ik praat hier tien minuten en je hebt je bek te houden”). Hij begon met het schrijven van proza. Mijn Kleine Hersentjes (1972), De Geest Moet Waaien (1977), Gevecht tegen het Zuur (1981) en Langzame Wals (1986) zijn kronieken van een tijdsgeest. Muze was zijn vrouw Yvonne, waarmee hij in 1967 was getrouwd. Zijn werk werd vaak met dat van Nescio vergeleken, maar vond slechts in een kleine kring waardering. Te klein, waardoor hij zich halverwege de jaren tachtig genoodzaakt zag om, samen met Jules Deelder, reclame te maken voor een zoutje. In een vraaggesprek met Ivo Niehe verklaarde hij die beslissing als volgt: “Ik hoor bij de grauwe middelmaat van de literatuur. Wij hebben het moeilijk.” Voor de VPRO maakte hij met Cherry Duyns en Armando in de jaren zeventig het tv-programma Herenleed. Zijn taak in het absurdistische programma was het om als een duveltje-uit-een-doosje tevoorschijn te komen als kabouter, heraut, mollig prinsesje of lijk. Ook Oorlog en Pap, een reeks radio-uitzendingen waarin hij zijn gedichten voordroeg, maakte hij voor de VPRO. Zijn gedichten waren er niet om gelezen te worden, maar om voorgedragen te worden. Bij voorkeur door hemzelf. Op 26 januari overleed Johnny van Doorn op 46- jarige leeftijd aan kanker. --------------------------------------- Hoogtepunten uit het interview "Ik heb het hier een beetje rillerig" Johnny van Doorn had zijn interviewer Peter Flik een slapeloze nacht bezorgd: Van Doorn wilde het in het eerste uur graag over het koken van een ei hebben. Flik was er niet helemaal van overtuigd of dat genoeg stof voor een uur op leverde, maar Van Doorn kwam een heel eind: “Ik kan wel wat zeggen over het koken van een ei. De dag wordt vaak begonnen door mensen met het koken van een ei. Het belangrijke van een ei vind ik dat het vers moet zijn, de versheid van een ei is heel belangrijk. Als een ei op de bodem blijft liggen als je hem onder water dompelt, is hij vers. Met een hoornen lepeltje het ei nuttigen. Geen metalen lepeltje, nee, dat kan vreselijk uitslaan, zo'n metalen ding, dat kan zwart worden, dat kan chemische verbindingen teweeg brengen, waardoor je dus vergiftigd wordt op een langzame manier.” ”Kun je het water na het koken van het ei nog gebruiken voor de thee?” “Nou, bij een scharrelei zou ik het niet doen, want daar kon nog wel eens poep aan zitten.” Eten is sowieso een grote passie van Van Doorn, al kan hij zich bedroeven over het niveau van de Nederlandse keuken: “Ik vind trouwens ook dat de huisvrouw van tegenwoordig het zichzelf makkelijk wil maken en veel te veel pakken in huis haalt uit de supermarkets en instant food, vis die niet meer vers is, een iglo-visje uit de diepvries. Er wordt in Nederland inderdaad heel slecht, bizar slecht gegeten. In Belgie heb je restaurants die uitstekend zijn. Alleen bij Dorius op de Nieuwezijdsvoorburgwal, hoewel ik daar laatst heb gegeten en de aardappelpuree kwam duidelijk uit een pakje. Studenten eten ook veel te veel eieren, en trekken veel te veel uit de muur. Ik heb lui gezien, die zijn echt overdekt met zweren en puisten. Ze zijn op die keten van automatieken, de FEBO, geabonneerd. Ik ben geen gezondheidsfreak of een gezondheidskicker, maar ik zou de mensen toch willen zeggen, maak het jezelf niet te gemakkelijk, doe ook eens iets zelf.” De sfeer van het interview slaat aan het begin van het laatste uur om als spreker Cor Galis het gesprek tot dan toe samenvat. Hij zegt (in een niet door hem geschreven samenvatting) dat Van Doorn met Jules Deelder een fascinatie deelt voor Hitler: “Ik ben even flabbergasted, want ik heb helemaal geen fascinatie voor die walgelijke vent. Ik verfoei het Derde Rijk, ik verfoei het fascisme, ik verfoei het in één adem genoemd te worden met Jules Deelder. Het ging zo goed, ik ben even onthutst. Het kan gevaarlijk worden als het op de radio komt, mensen zijn nu op. Nogmaals, ik ben een anti-fascist pur sang en ik heb vanmorgen niets gezegd wat daarmee te maken had. Peter Flik: “Goed, we laten het rusten.” De laatste minuut van het marathoninterview werd besteed aan kerstgroeten en wijze raad: " Die laatste minuut kunnen we verknoeien, wat moet er gezegd worden. We kunnen veel heil en zegen toewensen, de groeten thuis doen. Hierbij de groeten thuis. Het toilet moet bewaard worden, dat men dat weet. En niet teveel in de stad blijven hangen, ook af en toe de natuur in. Jij gaat terug naar de Ardennen, heerlijk in de bossen. Opdat de geest moge blijven waaien." ---------------------------------------------------- Peter Flik over zijn interview "Ik had me heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten" "Ja, van dat interview weet ik nog wel wat. Ik had mee heel goed voorbereid, maar was een uur vergeten. Het duurde van acht tot één, maar voor het uur tussen elf en twaalf waren de vragen op. Toen zijn we maar met de hond een rondje om de VPRO-villa gaan wandelen. We hadden gewoon zenders om, dus we hebben dat uur maar een beetje lopen improviseren. Dat ging overigens prima, ik houd daar wel van." "Ik kende Johnny al behoorlijk goed. Ik maakte in die tijd een programma waarin ik met gasten een treinreis maakte en met hem had ik een treinreis naar Brussel gemaakt. Dus ik kende hem al wel, maar zijn boeken had ik nog nooit gelezen. Die heb ik ter voorbereiding op het interview gelezen. Ik vond ze prachtig en herlees ze zelfs wel eens. Zijn verhalen over Arnhem na de oorlog, prachtig. Hij kon de tijdsgeest heel mooi typeren." "In het begin van het vijfde uur las Cor Galis een samenvatting voor, niet door hemzelf geschreven, die in het verkeerde keelgat schoot van Johnny van Doorn. Er werd gezegd dat hij met Jules Deelder een fascinatie deelde voor Hitler. "Dat was complete onzin, hij had absoluut geen enkele fascinatie voor Hitler. Hij hield zich daar verre van en ik had daar ook niets mee te maken. Ik weet niet wie die samenvatting heeft geschreven, maar als ik hem tegenkom, sla ik hem op zijn bek." "Ik weet nog dat ik hem een dag voor het interview belde en dat hij zei dat hij het over het koken van een ei wilde hebben. We hebben daar een aardig gedeelte van het gesprek over gepraat. Ik was helemaal niet zenuwachtig, het ging ook heel goed. Maar na afloop heb ik wel besloten dat het ook mijn laatste marathoninterview was. Het was mijn genre niet, ik voelde me er niet prettig bij."