Podcasts about egiptu

Bóg rzekł do Jakuba: Jam jest Bóg, Bóg ojca twego! Nie bój się (…). Ja pójdę z tobą do Egiptu, Ja cię stamtąd wyprowadzę. 1 Mż 46,3.4 Piotr rzekł: Oto my opuściliśmy, co było nasze, a poszliśmy za tobą. On zaś rzekł do nich: Zaprawdę, powiadam wam, że nie ma takiego, który by opuścił dom czy żonę, czy braci, czy rodziców, czy dzieci dla Królestwa Bożego, a nie otrzymał w zamian daleko więcej w czasie obecnym, a w świecie przyszłym żywota wiecznego. Łk 18,28-30

Camilla Dobravc v Sloveniji živi že skoraj 16 let. Pred selitvijo v našo državo je bil njen dom v Egiptu, pred tem v Veliki Britaniji, rojena pa je na Danskem. Slišali ste jo že lahko v eni od majskih oddaj Radiosfera, ko smo govorili o njeni domovini, danes pa torej Danka pove več o svoji osebni zgodbi in tem, kaj jo je pripeljalo v Slovenijo, kjer se otroke pa vzgaja precej drugače kot na Danskem. Vse podrobneje pojasni v oddaji, ki jo je pripravila Andreja Gradišar.

Miasto Pergamon pojawia się tylko raz w Biblii, ale za to opisano je jako miejsce “gdzie jest tron szatana” (Objawienie 2:13). Dalsza część tego wersetu mówi jeszcze: “Antypas, świadek mój wierny, został zabity u was, gdzie szatan ma swoje mieszkanie”. Historia tego miasta jest związana z Biblią. Nie tylko jednak chodzi o jej treść, ale także materiał na którym przepisywano tą księgę. Starożytne miasto Pergamon znajdowało się jakieś 25 km na wschód od Morza Egejskiego. Dzisiaj ruiny znajdują się przy tureckim mieście Bergama.  Gdybyście chcieli zwiedzić ruiny musicie polecieć do Izmiru, a stamtąd pojechać na północ do Bergamy. Pergamon zbudowano na samotnej górze. Później jednak miasto się rozrosło także u podnóża. Przypomina to historię Aten z ich Akropolem. Pergamon znajduje się jednak dużo dalej od morza.Pergamon pierwszy raz jest wspomniany przez Ksenofonta w opisie marszu 10 tysięcy czyli Anabazie. Już wtedy mieszkali tam Grecy. W III wieku na tereny dzisiejszej Turcji najechali Celtowie znani jako Galaci. Pokonał ich Attalos I król Pergamonu w 240 roku p.n.e. Aby uczcić swoje zwycięstwo nakazał zbudować ołtarz poświęcony Zeusowi. Umieszczono na nim także rzeźby pokonanych Galatów. Ten ołtarz można oglądać w berlińskim muzeum Pergamon.Attalos I, był pierwszym, który przyjął tytuł króla, jego wnuk Attalos III był ostatnim królem Pergamonu. Umierając przekazał swoje królestwo Rzymowi. Ci utworzyli z tego królestwa prowincję rzymską Azja. Początkowo Pergamon dalej był stolicą, ale potem nowi władcy przenieśli ją do Efezu. Właśnie w tej prowincji znajdowały się miasta wspomniane w ostatniej księdze biblijnej Objawieniu. Dlaczego Pergamon nie pojawia się jednak w Dziejach Apostolskich?Podczas swojej drugiej podróży misjonarskiej Paweł pojawiał się w zachodniej części dzisiejszej Turcji. Jednak w Dziejach Apostolskich 16:6 czytamy: “I przeszli przez frygijską i galacką krainę, ponieważ Duch Święty przeszkodził w głoszeniu Słowa Bożego w Azji”. Apostoł i jego towarzysze przeprawili się więc do Macedonii. Wracając Paweł odwiedził Efez. Później ponownie przybył tam podczas trzeciej swojej podróży. Nigdy chyba jednak nie odwiedził Pergamonu.Gdy połączymy te dwie informacje, zakaz głoszenia w Azji przez Ducha Świętego z Dziejów Apostolskich z określeniem Pergamonu jako tronu szatana z księgi Objawienia, można wyciągnąć wniosek, że tereny te były bardzo przeciwne chrześcijaństwu. W Efezie stolicy prowincji Azja głoszenie Pawła doprowadziło do zamieszek, po których musiał uciekać z miasta. Czy coś takiego spotkało Antypasa?O Objawieniu 2:13 czytaliśmy: “Antypas, świadek mój wierny, został zabity u was, gdzie szatan ma swoje mieszkanie”. Nie znamy szczegółów tego wydarzenia, ale przez analogię możemy sobie wyobrazić, że Antypas tak jak Paweł w Efezie głosił, że bożki zrobione rękami ludzkimi nie są bogami. Tłum w Efezie chciał zabić apostoła, ale inni chrześcijanie go ukryli. Być może w Pergamonie tłum ludzi zabił chrześcijanina o imieniu Antypas.Dzieje Apostolskie opisują podróże apostoła Pawła, który omijał Pergamon. W Liście do Galatów 2:9 jednak czytamy: “Jakub i Kefas, i Jan, którzy są uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na dowód wspólnoty, abyśmy poszli do pogan, a oni do obrzezanych”. Tak więc Paweł miał głosić dobrą nowinę na tych terenach. Nie zrobił tego chyba z powodu wielkiego sprzeciwu na tych terenach. Później jednak w Objawieniu Jan napisał siedem listów do zborów w Azji (rzymskiej prowincji). Wygląda na to, że te siedem zborów było pod jego opieką. Innymi słowy po śmierci apostoła Pawła chyba właśnie apostoł Jan głosił w Pergamonie.W Objawieniu czytaliśmy, że chrześcijanie dalej trzymali się imienia Jezusa nawet po męczeńskiej śmierci Antypasa. Był jednak inny problem. W Objawieniu 2:14 czytamy: “Lecz mam ci nieco za złe, mianowicie, że są tam tacy, którzy trzymają się nauki Balaama, który nauczał Balaka, jak uwodzić synów izraelskich, by spożywali rzeczy bałwanom ofiarowane i uprawiali nierząd”. W czasach Mojżesza Balaam wysłał kobiety, które zapraszały Izraelitów na uczty i skłaniały ich do niemoralności i bałwochwalstwa.Ponownie nie znamy faktów, ale możemy sobie chyba wyobrazić, że chrześcijanie, którzy nie chcieli brać udziału w bałwochwalstwie mogli zostać przekonani do tego przez miejscowe kobiety. Oprócz ołtarza poświęconego Zeusowi w Pergamonie czczono też Dionizosa, którego Rzymianie nazywali Bachusem. Jego kult polegał między innymi na upijaniu się oraz niemoralności. Pod wpływem alkoholu chrześcijanin, który wystrzegał się bałwochwalstwa i rozpusty mógł się czegoś takiego dopuścić.Zapewne słyszeliście o słynnej Bibliotece Aleksandryjskiej. Była to największa biblioteka świata starożytnego. Na drugim miejscu była Biblioteka Pergamońska. Ten sam władca, który pokonał Galatów kazał też zbudować bibliotekę. Ponieważ te biblioteki konkurowały ze sobą Grecy z Aleksandrii zakazali eksportu papirus z Egiptu. Co zrobili Grecy z Pergamonu?Już wcześniej znany był materiał pisarski jakim były wyprawione skóry zwierzęce, ale gdy zabrakło papirusu w Pergamonie zaczęto na masową skalę używać tego materiału. Nie zdziwi was pewnie fakt, że materiał ten nazwano pergaminem. W 2 Tymoteusza 4:13 czytamy: “Płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karposa, przynieś, gdy przyjdziesz, i księgi, zwłaszcza pergaminy”.Paweł omijał więc Pergamon, ale chętnie używał materiału pisarskiego z tego miasta. Do naszych czasów dotrwało wiele kodeksów czyli wczesnych kopii Biblii zapisanych właśnie na pergaminie. Ten materiał był używany jeszcze przez co najmniej 15 wieków. W Polsce np. Biblia królowej Zofii została spisana na pergaminie. W Pergamonie na tym materiale spisywano zwoje, które znajdowały się później w Bibliotece Pergamońskiej.Niektórzy bibliści twierdzą, że to właśnie ta biblioteka pełna pogańskich pism była dla apostoła Jana “tronem szatana”. Inni wskazują na świątynię Zeusa, jeszcze inni na kult cesarza, który rozwinął się właśnie w Pergamonie. Jest jednak jeszcze jedna teoria związana z chaldejskimi magami, którzy mieli wyemigrować z Babilonu właśnie do Pergamonu. W księdze Objawienia wspomniano później także o Babilonie wielkim.Wprawdzie nie ma historycznych dowodów na taką emigrację, ale wydaje się ona prawdopodobna. Chaldejscy magowie z Babilonu byli słynni na cały starożytny świat. Attalos I budując bibliotekę poszukiwał mędrców i pewnie chętnie by przyjął Chaldejczyków. Pergamon w ten sposób miał stać się centrum religii pogańskiej. Problem polega jednak na tym, że apostoł Jan spisywał Objawienie w czasach 11 cesarza Domicjana. Centrum religii pogańskiej było wtedy w Rzymie.Niemniej, księga Objawienia wspomina o jeszcze innym problemie. W Objawieniu 2:15 czytamy: “Tak i ty masz u siebie takich, którzy również trzymają się nauki nikolaitów”. Tak jak zwolenników Lutra nazywano luteranami, tak w I wieku określano zwolenników Nikolausa. Nie wiemy dokładnie na czym polegała ta nauka. Być może chodziło o synkretyzm religijny czyli połączenie chrześcijaństwa z pogańskim kultem.Tak więc, Pergamon zajmuje szczególne miejsce w historii Biblii – zarówno jako miejsce, które w symboliczny sposób zostało opisane w Nowym Testamencie, jak i jako ośrodek, w którym rozwinięto materiał piśmienniczy, który odegrał kluczową rolę w przekazywaniu Słowa Bożego na przestrzeni wieków. To fascynujące, jak jedno starożytne miasto łączy w sobie tak różne, ale równie istotne aspekty historii biblijnej.Wiem, gdzie mieszkasz, tam, gdzie jest tron szatana; a jednak trzymasz się mocno mego imienia i nie zaparłeś się wiary we mnie, nawet w dniach, kiedy Antypas, świadek mój wierny, został zabity u was, gdzie szatan ma swoje mieszkanie.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Objawienie-Swietego-Jana/2/13I przeszli przez frygijską i galacką krainę, ponieważ Duch Święty przeszkodził w głoszeniu Słowa Bożego w Azji.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Dzieje-Apostolskie/16/6Otóż, gdy poznali okazaną mi łaskę, Jakub i Kefas, i Jan, którzy są uważani za filary, podali mnie i Barnabie prawicę na dowód wspólnoty, abyśmy poszli do pogan, a oni do obrzezanychhttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/List-do-Galacjan/2/9Lecz mam ci nieco za złe, mianowicie, że są tam tacy, którzy trzymają się nauki Balaama, który nauczał Balaka, jak uwodzić synów izraelskich, by spożywali rzeczy bałwanom ofiarowane i uprawiali nierząd.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Objawienie-Swietego-Jana/2/14Płaszcz, który zostawiłem w Troadzie u Karposa, przynieś, gdy przyjdziesz, i księgi, zwłaszcza pergaminyhttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-List-do-Tymoteusza/4/13Tak i ty masz u siebie takich, którzy również trzymają się nauki nikolaitówhttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Objawienie-Swietego-Jana/2/15

Zapraszam Was w podróż przez ponad trzy tysiące lat jednej z najbardziej fascynujących cywilizacji w historii ludzkości. Od legendarnych początków nad Nilem, przez czasy świetności piramid i faraonów, aż po ostateczny upadek i przemianę Egiptu w prowincję rzymską - ten odcinek to opowieść o potędze, wierze, wojnie i tajemnicy.

W szóstym odcinku "Limitów AI" rozmawiamy o kryzysie na polskim rynku IT – czy mamy już do czynienia z krachem, czy jedynie z korektą? Z czego to się bierze i na czym właściwie polega? Dlaczego polskie firmy zwalniają programistów? Jakiego typu firmy? Jakich programistów? Czy ten trend się utrzyma? Co można przewidywać? Do jakiego stopnia to zasługa AI, a do jakiego tańszej siły roboczej z Wietnamu, Meksyku, Egiptu, Argentyny czy Indii? Jak te zmiany wpływają na pracę programisty? Ile jest warta ta praca? Jakiej pracy biznes przestaje potrzebować, a jakiej poszukuje i nie może znaleźć? Co dziś musi umieć robić programista, aby wnosić wartość, której nie daje AI? Jak używać rozwiązań typu Cursor, Windsurf czy Replit? Jakie zadania i procesy warto augmentować? Naszym gościem jest Wiktor Żołnowski – Co-CEO i Co-Founder Pragmatic Coders (zał. 2014), wcześniej Co-Founder Code Sprinters (zał. 2007). Doświadczony przedsiębiorca, menadżer, agile coach i programista. Inwestor i twórca startupów (m.in. Health Folder / Teczka Pacjenta). Pasjonat efektywności. link do postu Wiktora na LinkedIn, który omawiamy: https://www.linkedin.com/posts/wiktorzolnowskiczytam-tutaj-ostatnio-sporo-post%C3%B3w-programist%C3%B3w-activity-7322240527582539776-wwd Special Guest: Wiktor Żołnowski.

W 995. odcinku podcastu „BSS bez tajemnic” przyglądam się świeżo opublikowanemu raportowi przygotowanemu przez Ryan Strategic Advisory. To doroczne badanie, które pokazuje preferencje globalnych firm w wyborze lokalizacji do świadczenia usług Customer Experience w modelu offshoringowym. Wyniki pochodzą z ankiety przeprowadzonej w I kwartale 2025 roku wśród 819 respondentów z 12 różnych rynków świata.Opowiadam Wam o pierwszej piątce lokalizacji, które znalazły się na czele tegorocznego rankingu – liderem są Indie, tuż za nimi Filipiny, a Polska – co mnie ogromnie cieszy – uplasowała się na trzecim miejscu, ex aequo z Republiką Południowej Afryki. Wskazuję, które kraje cenią nas najbardziej i dlaczego jesteśmy tak wysoko oceniani przez menadżerów CX z Niemiec, Holandii, Wielkiej Brytanii czy Włoch.Dzielę się również refleksjami na temat rosnącej roli geopolityki i niepewności gospodarczej w kontekście wyboru lokalizacji BPO, a także zwracam uwagę na dynamiczny rozwój Malezji, Egiptu i... Fidżi! Tak, ta wyspa zyskała uznanie jako nowy gracz na outsourcingowej mapie świata.  Kluczowe punkty nagrania:·         Polska zajmuje trzecią pozycję w rankingu preferowanych lokalizacji offshoringowych dla usług Customer Experience przygotowanym przez Ryan Strategic Advisory.·         Indie i Filipiny dominują jako najpopularniejsze kraje dla offshoringu usług Customer Experience, zajmując odpowiednio pierwsze i drugie miejsce.·         Geopolityczne i gospodarcze niepewności wpływają na wybór lokalizacji offshoringowych, co może obniżać atrakcyjność Polski dla inwestorów zza Atlantyku.  Linki:Opis raportu na stronach Ryan Strategic Advisory - https://ryanadvisory.com/india-is-the-most-favored-offshore-cx-delivery-point-in-2025/Porozmawiaj o tym odcinku ze sztuczną inteligencją - https://bbs-bez-tajemnic.onpodcastai.com/episodes/SPY3zm0AAjw/chat****************************  Nazywam się Wiktor Doktór i na co dzień prowadzę Klub Pro Progressio https://klub.proprogressio.pl/pl – to społeczność wielu firm prywatnych i organizacji sektora publicznego, którym zależy na rozwoju relacji biznesowych w modelu B2B. W podcaście BSS bez tajemnic poza odcinkami solowymi, zamieszczam rozmowy z ekspertami i specjalistami z różnych dziedzin przedsiębiorczości.Zapraszam do odwiedzin moich kanałów na:YouTube - https://www.youtube.com/@wiktordoktorFacebook - https://www.facebook.com/wiktor.doktorLinkedIn - https://www.linkedin.com/in/wiktordoktor/Moja strona internetowa - https://wiktordoktor.pl/Możesz też do mnie napisać. Mój adres email to - kontakt(@)wiktordoktor.pl  ****************************  Patronami Podcastu “BSS bez tajemnic” są:Marzena Sawicka https://www.linkedin.com/in/marzena-sawicka-a9644a23/ Przemysław Sławiński https://www.linkedin.com/in/przemys%C5%82aw-s%C5%82awi%C5%84ski-155a4426/Damian Ruciński - https://www.linkedin.com/in/damian-rucinski/Szymon Kryczka https://www.linkedin.com/in/szymonkryczka/Grzegorz Ludwin https://www.linkedin.com/in/gludwin/Adam Furmańczuk https://www.linkedin.com/in/adam-agilino/Wspaniali ludzie, dzięki którym pojawiają się kolejne odcinki tego podcastu. Ty też możesz wesprzeć rozwój podcastu na:Patronite - https://patronite.pl/wiktordoktorPatreon - https://www.patreon.com/wiktordoktorBuy me a coffee - https://www.buymeacoffee.com/wiktordoktorZrzutka.pl - https://zrzutka.pl/j8kvarBecome a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/bss-bez-tajemnic--4069078/support.

Dynastia Ptolemeuszy cz. 2 – greccy władcy Egiptu, którzy połączyli kulturę hellenistyczną z faraońską tradycją. Dzisiaj o polityce zagranicznej. Zapraszam na spotkanie z dr Tomaszem Grabowskim z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Inwestuj na platformie TradingView, korzystając z rachunku rzeczywistego w OANDA TMS Brokers.Zapoznaj się z warunkami promocji na roczną subskrypcję płatnego planu (Essential) na platformie TradingView: https://go.tms.pl/bezpaszportuTV

Czy można cofnąć się w czasie i przeżyć swoje narodziny... a nawet wcześniejsze wcielenia? W tym materiale prezentujemy fragmenty seansów hipnozy regresyjnej prowadzonych przez znanego niemieckiego psychologa i psychoterapeutę Thorwalda Detlefsena. To zapis niezwykłych podróży w głąb ludzkiej podświadomości – aż poza granice jednego życia. Karola Schuster, młoda stenotypistka z Monachium, pod wpływem hipnozy przenosi się do dzieciństwa, okresu prenatalnego, a w końcu – do starożytnego Egiptu, gdzie jako tancerka Nuomi służyła bogini Izydzie. Innym razem cofamy się do XIX-wiecznych Niemiec, by przeżyć dramatyczne wydarzenia z życia Anny Schnitter. Czy te opowieści to tylko wytwory wyobraźni, czy realne wspomnienia duszy? Publikacja oparta na dokumentach, relacjach świadków i taśmach magnetofonowych, które rejestrowały każde słowo wypowiedziane w transie hipnotycznym. Jest to dźwiękowa wersja artykułu, jaki ukazał się na łamach "Nieznanego Świata" w numerze 01/1992.

Przeszłość nie była łaskawa dla kobiet — w podręcznikach historii dominują mężczyźni, kobiety często pozostają w tle. Starożytny Egipt to wyjątek. Kobiety potrafiły tu zrobić karierę, rządzić i prowadzić interesy, a Herodot pisał z przerażeniem o ich swobodzie. W pierwszym odcinku naszego nowego cyklu przyglądamy się Egipcjankom: królowym, kapłankom, poetkom i zwykłym mieszkankom kraju nad Nilem. Z dr. Filipem Taterką sprawdzamy, jakie naprawdę miały prawa, możliwości i jak były postrzegane. Startujemy z serią, w której będziemy odkrywać, jak kobietom — liderkom, polityczkom, ale też zwykłym obywatelkom — żyło się w przeszłości. Zapraszamy w podróż do świata, gdzie nie tylko faraonowie mieli głos! (00:12) Wprowadzenie i początek cyklu „Kobiety w historii” (02:05) O badaniach polskich archeologów i kobietach, które sprawowały władzę w starożytnym Egipcie (05:24) Kobiety na tronie: samodzielne rządzenie czy wpływy doradców? (10:10) Charakterystyka rządów Kleopatry (13:04) Jak wyglądało życie codzienne kobiet w starożytnym Egipcie oraz ich prawa (16:15) Ścieżki kariery dostępne dla kobiet w starożytnym Egipcie (20:18) Edukacja dziewcząt: możliwości i ograniczenia (30:44) Wizerunek kobiet w literaturze starożytnego Egiptu (37:10) Jak wyglądała ochrona zdrowia kobiet w starożytnym Egipcie? (39:45) Do czego aspirowały i o czym marzyły? (50:00) Relacje homoseksualne między kobietami w Egipcie (56:56) Podsumowanie rozmowy. Chcesz lepiej poznać historię i tematy poruszane w naszych podkastach? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na wiele tematów, od historii przez politykę po kulturę. Skorzystaj z kodu HISTORIA30 i otrzymaj 30% zniżki na subskrypcję.

Prezydent Emmanuel Macron po raz czwarty w trakcie swojej prezydentury udał się z dwudniową wizytą do Egiptu, gdzie został przyjęty z wielką pompą przez prezydenta tego kraju Abdel Fataha al-Sissiego.

V petem stoletju pred Kristusom so bili Judje še vedo v babilonski sužnosti, se pravi v izgnanstvu v današnji sirski pokrajini. Preroki jih spodbujajo, naj ne pozabijo, kako jih je dobri Bog rešil sužnosti v Egiptu in kako so potem po 40-letnem tavanju po puščavi prešli Rdeče morje in prispeli v obljubljeno deželo. Tudi prerok Izaija opogumlja svoje rojake, naj se spomnijo, kar so jim pripovedovali očetje. Zakaj pa ne bi zdaj smeli verjeti, da se lahko zgodovina ponovi in da bodo znova šli prek babilonskih rek in skozi pustinje domov v ljubljeni Jeruzalem? Toda zdaj nastopi novo presenečenje, kajti šlo bo resnično za novo pot, saj ne bodo hodili po puščavi, ker bo tokrat njihova pustinja preplavljena z rekami. Ne bodo se samo odžejali, kolikor bodo hoteli, ampak bodo srečno hodili po poti, ki jih bo vodila skozi posejana rodovitna polja. Po njih se bo podila divjačina, ki bo razigrana zaradi sveže vode. To so čudoviti pesniški opisi, ki dobro izražajo njihovo notranje razpoloženje ob radostnem vračanju iz izgnanstva v Sveto deželo. Psalmist bo celo zavriskal in klical gričem, naj poskakujejo, in goram, naj ploskajo. Toda judovski in zgodnjekrščanski razlagalci svetih besedil so v tem pesniškem zanosu videli še globlje sporočilo. Reke, o katerih govori prerok, predstavljajo potoke Božje milosti, ki je vedno velika, kadar prihaja iz Božje besede. Izvoljeno ljudstvo bo odslej sposobno prisluškovati Božjim sporočilom, ki bodo grela njihova srca, jim dajala pogum in prebujala radost v njihovih očeh. Krščanski cerkveni očetje so ob slikoviti prispodobi rek in potokov zaslutili izvir krstne vode, ki prinaša novo življenje sreče in radosti. Kaj pomeni življenje, ki prihaja iz ljubezni samega Boga, pa nam v današnjem evangeliju pokaže Kristus sam, ko ne obsodi grešnice. Učitelj iz Nazareta bi se lahko skliceval na rimsko pravno državo, ki ji je v tistem času pripadala tudi Sveta dežela. Po tem pravu je smel smrtno obsodbo izreči le predstavnik Rima. A Kristus gre še dlje in pove, da je edino Bog tisti, ki daje življenje in ga sme tudi odvzeti. Zato zahteva od vseh prisotnih ponižno priznanje, da so samo ljudje. Toda on sam je več kot običajen človek, ki nikogar ne obsoja. Je tudi Odrešenik, navzočnost Božje dobrote in odpuščanja, zato lahko celo odpušča grehe. Najlepši trenutek sreče in radosti doživimo, ko se zavemo, da nam Božja dobrota vse odpušča in da smo tudi mi kot Jezusovi učenci sposobni odpuščanja.

Dynastia Ptolemeuszy cz. 1 – greccy władcy Egiptu, którzy połączyli kulturę hellenistyczną z faraońską tradycją. Zapraszam na spotkanie z dr Tomaszem Grabowskim z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Inwestuj na platformie TradingView, korzystając z rachunku rzeczywistego w OANDA TMS Brokers.Zapoznaj się z warunkami promocji na roczną subskrypcję płatnego planu (Essential) na platformie TradingView: https://go.tms.pl/bezpaszportuTV

Youhanna Nasief Youhanna prihaja iz Luksorja v Egiptu. V Slovenijo ga je najprej pripeljal študij, med katerim je živel v Celju, zdaj pa že skoraj desetletje živi v Vojniku. Ampak Darja Pograjc se ni odpravila v Celje, niti v Vojnik. S sogovornikom sta za srečanje določila Dobrno. Zakaj, izveste v oddaji Drugi pogled.

Dalsza część historii o Ludwiku IX. Dr Bartłomiej Dźwigała przybliża konteksty społeczne i polityczne pierwszej krucjaty monarchy. Opowiada o tym, jak krzyżowcy przygotowywali się do podbicia Egiptu. 

Mili Państwo, w dyskusjach o przyszłości energetyki często mówi się o farmach wiatrowych, panelach fotowoltaicznych czy reaktorach jądrowych. Ale cichy bohater tej rewolucji jest zupełnie inny – przewody i kable. Bez nich nie przetransportujemy energii tam, gdzie jest potrzebna.[Ten odcinek powstał w ramach współpracy płatnej z grupą Defence24 i Energyą]Okazuje się, że światowa transformacja energetyczna może wyhamować właśnie przez problemy z dostępnością kluczowych komponentów infrastruktury przesyłowej. Czy rzeczywiście grozi nam spowolnienie czy nawet wstrzymanie tego procesu? Aby to sprawdzić, udaliśmy się do Egiptu, który jest jednym z ważnych graczy na rynku produkcji kabli i przewodów.Jakie wyzwania stoją przed sektorem energetycznym? Czy infrastruktura przesyłowa nadąży za tempem zmian? I czy rzeczywiście brak kabli może zablokować przyszłość odnawialnych źródeł energii i energetyki jądrowej?O tym wszystkim w tym wyjątkowym odcinku Elektryfikacji!

Pięćset eksponatów pochodzących z Chin, Indii, Egiptu, Sudanu, Etiopii, Iranu i Algierii. Na wystawie "Podróże z Herodotem. Świat oczami Ryszarda Kapuścińskiego" ukazana zostanie różnorodność kultur państw Azji i Afryki, krajów, które podczas swoich licznych podróży odwiedził mistrz polskiego reportażu.

Na zadnji dan februarja se je začel mesec ramazan, kako ga praznujejo v Egiptu? Izrael je podaljšal premirje v Gazi prav zaradi ramazana, kaj to pomeni, ali je mogoče pričakovati drugo fazo premirja? Egipt ponuja alternativni načrt za Gazo, kaj predvideva?

Hebr. 11 (1) Wiara jest podstawą spełnienia się tego wszystkiego, co jest treścią nadziei; przekonaniem o prawdziwości tego, co niewidzialne. (2) Ze względu na nią starsi ludu otrzymali dobre świadectwo. (3) Dzięki wierze pojmujemy, że wszystko, co istnieje w czasie i przestrzeni, zostało ukształtowane Słowem Boga, tak że to, co widzimy, nie powstało z rzeczy widzialnych. (4) Dzięki wierze Abel złożył Bogu cenniejszą ofiarę niż Kain — ofiarę, na podstawie której otrzymał świadectwo, że jest sprawiedliwy, gdy Bóg uznał jego dary — i dzięki tej wierze, choć umarł, wciąż przemawia. (5) Dzięki wierze został zabrany Henoch, tak że nie oglądał śmierci. Nie odnaleziono go, ponieważ Bóg go zabrał. Lecz zanim to się stało, otrzymał świadectwo, że się podobał Bogu. (6) Bez wiary — przeciwnie — nie można podobać się Bogu. Kto bowiem przychodzi do Boga, musi uwierzyć, że On istnieje i nagradza tych, którzy Go poszukują. (7) Dzięki wierze Noe, ostrzeżony o tym, czego jeszcze nie widziano, przejęty przestrogą zbudował arkę dla ocalenia swego domu. Przez nią wydał wyrok na świat, ale też stał się dziedzicem sprawiedliwości, której miarą jest wiara. (8) Dzięki wierze Abraham usłuchał wezwania, by udać się do miejsca, które miał objąć w dziedzictwo, i wyruszył, nie wiedząc, dokąd idzie. (9) Dzięki wierze zamieszkał jako cudzoziemiec w ziemi obiecanej, na obczyźnie, żyjąc pod namiotami z Izaakiem i Jakubem, współdziedzicami tej samej obietnicy. (10) Czekał bowiem na miasto o stałych fundamentach, którego architektem i budowniczym jest Bóg. (11) Dzięki wierze również sama Sara, niepłodna, otrzymała — i to pomimo podeszłego wieku — moc poczęcia, gdyż uznała Tego, który złożył obietnicę, za godnego zaufania. (12) Dlatego też od jednego człowieka, i to martwego dla rodzicielstwa, pochodzi potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak piasek na brzegu morskim. (13) Ci wszyscy poumierali w wierze. Nie otrzymali tego, co głosiły obietnice. Ich spełnienie zobaczyli jednak jakby z daleka i przywitali je. Wyznali także, że są na ziemi gośćmi i przechodniami. (14) Ci bowiem, którzy tak mówią, okazują tym samym, że szukają ojczyzny. (15) I jeśliby im chodziło o tę, z której wyszli, mieliby sposobność do niej powrócić. (16) Tymczasem oni pragną lepszej, to jest niebieskiej. Dlatego Bóg nie wstydzi się ich ani tego, że nazywają Go Bogiem. Przygotował im nawet miasto. (17) Dzięki wierze Abraham, poddawany próbie, przyniósł na ofiarę Izaaka. Ofiarował jedynego — on, który otrzymał obietnicę (18) i do którego powiedziano: Twoim potomstwem będzie nazywane potomstwo Izaaka. (19) Liczył on na to, że Bóg ma moc wskrzeszać nawet umarłych. I też z umarłych, mówiąc obrazowo, odzyskał swego syna. (20) Dzięki wierze i w związku z tym, co miało nastąpić, Izaak pobłogosławił Jakubowi i Ezawowi. (21) Dzięki wierze umierający Jakub pobłogosławił każdemu z synów Józefa i pokłonił się, wsparty o rękojeść swojej laski. (22) Dzięki wierze umierający Józef wspomniał o wyjściu synów Izraela i wydał polecenia dotyczące swoich kości. (23) Dzięki wierze Mojżesz był przez trzy miesiące po narodzeniu ukrywany przez swoich rodziców. Widzieli oni, że dziecko jest piękne, i nie przestraszyli się rozkazu króla. (24) Dzięki wierze Mojżesz, kiedy dorósł, nie zgodził się, by go nazywano synem córki faraona. (25) Wolał raczej dzielić cierpienia razem z ludem Bożym niż zażywać przemijającej rozkoszy grzechu. (26) Uznał on hańbę Chrystusową za większe bogactwo niż skarby Egiptu — kierował wzrok na zapłatę. (27) Dzięki wierze opuścił Egipt, nie przestraszony gniewem króla, trzymał się bowiem Niewidzialnego tak, jak gdyby Go widział. (28) Dzięki wierze obchodził Paschę i dokonał pokropienia krwią, aby nie dotknął ich ten, który zabijał pierworodne. (29) Dzięki wierze przeszli przez Morze Czerwone jak po suchej ziemi, a gdy Egipcjanie podjęli tę próbę, potonęli. (30) Dzięki wierze runęły mury Jerycha, okrążane przez siedem dni. (31) Dzięki wierze Rachab, prostytutka, nie zginęła razem z niewiernymi, gdyż przyjaźnie przyjęła zwiadowców. (32) I co mam jeszcze powiedzieć? Zabrakłoby mi czasu na opowiadanie o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem, Dawidzie, Samuelu i o prorokach. (33) Dzięki wierze pokonali oni królestwa, zaprowadzili sprawiedliwość, doczekali spełnienia obietnic, zamknęli paszcze lwom, (34) zgasili moc ognia, uniknęli ostrza miecza, wydźwignęli się z niemocy, stali się mężni na wojnie, zmusili do odwrotu obce wojska. (35) Kobiety otrzymały swoich zmarłych przez wskrzeszenie. Inni natomiast zostali zamęczeni, nie przyjąwszy uwolnienia, aby dostąpić lepszego zmartwychwstania. (36) Drudzy z kolei doznali zniewag i biczowania, zakuwano ich w kajdany i więziono. (37) Byli kamienowani, przerzynani piłą, zabijani mieczem, błąkali się w owczych i kozich skórach, pozbawieni wszystkiego, uciskani, poniewierani. (38) Ci, których świat nie był godzien, tułali się po pustyniach i górach, po jaskiniach i rozpadlinach ziemi. (39) A wszyscy oni, choć dzięki swojej wierze zdobyli uznanie, nie otrzymali tego, co głosiła obietnica. (40) Bóg bowiem, ze względu na nas, przewidział coś lepszego, to znaczy, by doprowadzić ich do doskonałości wraz z nami. Nauczanie z dnia 23 lutego 2025

Zakaj je Jugoslavija v okviru svoje neuvrščene politike razvila tako močno ekonomsko sodelovanje z Zambijo, da prestolnico te države še danes krasi značilna jugoslovanska arhitektura? Ter kako so v Zambiji živeli in delovali jugoslovanski delavci ter kakšne spomine nanje gojijo njihovi zambijski kolegi?Po razkolu s Sovjetsko zvezo leta 1948 se je naša nekdanja država, socialistična Jugoslavija, znašla odrezana od vzhodnega bloka in prisiljena je bila iskati druge geopolitične zaveznike. Če se je sprva naslonila predvsem na zahodne sile, pa so opažanja jugoslovanskih diplomatov in poročila naših dopisnikov iz držav tretjega sveta jugoslovansko vodstvo kaj hitro prepričala v to, da bi bilo vredno sodelovanje krepiti tudi z državami globalnega juga, s katerimi so Jugoslavijo v marsikaterem primeru povezovali tako geopolitični kot ekonomski interesi. V tem kontekstu pa se lepo število Jugoslovanov ni znašlo le na gradbiščih v Libiji, Egiptu in Iraku, ampak tudi v veliko manj gospodarsko razviti podsaharski Afriki. Že v eni od preteklih oddaj Sledi časa (Jugoslovansko poslovanje v podsaharski Afriki) smo zarisali, zakaj in kako se je socialistična evropska država sploh lotila ekonomskega povezovanja s tem najrevnejšim delom sveta, ki se je postopno osvobajal kolonialnega jarma, v tokratni oddaji pa se bomo posvetili najbolj intenzivnemu primeru tega sodelovanja, in sicer jugoslovanskemu poslovanju v Zambiji, katere prestolnica se še danes - ko je tam sicer vedno bolj čutiti močno kitajsko prisotnost - kiti z značilno jugoslovansko arhitekturo.O tem, kaj vse so jugoslovanska podjetja počela v Zambiji ter kako so se tam znašli ter živeli mnogi Jugoslovani, ki so prihajali izvajat ta dela in usposabljat lokalno prebivalstvo, o tem, zakaj jih imajo zambijski sodelavci še danes v lepem spominu, pa tudi o nekaterih manj krepostnih aspektih njihovega »zambijskega« življenja, ki mu marsikdaj ni manjkalo tudi veseljačenja, polnega alkohola in celo kupovanja spolnih uslug, bomo v tokratni oddaji govorili s pomočjo srbskega zgodovinarja dr. Gorana Musića, ki ste ga lahko ravnokar slišali, in irskega socialnega zgodovinarja dr. Roryja Archerja. Oba prihajata z Univerze na Dunaju, v sklopu svojih raziskovanj pa sta opravila tudi kopico pogovorov z nekdanjimi jugoslovanskimi delavci in njihovimi zambijskimi sodelavci. V oddaji pa boste povrh tega lahko slišali tudi nekaj odlomkov iz govorov Josipa Broza Tita, ki jih hrani naš radijski arhiv. Oddajo je pripravila Alja Zore. foto: zambijski voditelj Kenneth Kaunda in Josip Broz Tito na obisku pri podjetju Energoprojekt

Hrvatski euro vrijedi više u Italiji, čulo se u saborskim klupama. Bojkot maloprodajnih lanaca se preselio ispred Hrvatske narodne banke u Zagrebu. Inauguracija predsjednika Zorana Milanovića prošla dostojanstveno i bez predstavnika HDZ-a, a za vrijeme predsjedničkih protokola predsjednik Vlade Andrej Plenković bio u Egiptu. Burno u pomorskoj tvrtci za prijevoz putnika Jadroliniji. Modrić ide po još jedan trofej, otpali Kovačić i Gvardiol.

Jak jest rola szkół chrześcijańskich na Bliskim Wschodzie? Czy da się zatrzymać masową emigrację z Egiptu ambitnej młodzieży? Mówi patriarcha Ibrahim Isaac Sidrak.

Przymusowe przesiedlenie dwóch milionów Palestyńczyków do Jordanii i Egiptu oraz amerykańska kontrola nad Strefą Gazy, która w przyszłości miałaby się stać „riwierą Bliskiego Wschodu”. Takie pomysły ogłosił prezydent USA Donald Trump po wczorajszym spotkaniu z Benjaminem Netanjahu. Według niego Palestyńczycy wracają do ruin Gazy tylko dlatego, że nie mają alternatywy, a gdzie indziej mogliby żyć „w pokoju i harmonii”. Premier Izraela ostrożnie chwali pomysł Trumpa, odrzucają go Hamas i państwa arabskie, Palestyńczycy przypominają, że Strefa Gazy jest ich ojczyzną. A wielu ekspertów prawa międzynarodowego uważa, że amerykański prezydent wzywa do czystek etnicznych, czyli do zbrodni wojennej. W tych dniach ważą się też losy zawieszenia broni między Izraelem a Hamasem, trwa również izraelska operacja wojskowa na Zachodnim Brzegu Jordanu. Jak poważne są zamiary Trumpa? Czy da się je zrealizować? Jak na wygnanie Palestyńczyków i obecność wojsk USA zareagowałby region, w tym Iran i jego sojusznicy? Czy wracamy do epoki, w której o granicach na Bliskim Wschodzie – i nie tylko tu – decydowały zachodnie potęgi? Gość: Agnieszka Bryc --------------------------------------------- Raport o stanie świata to audycja, która istnieje dzięki naszym Patronom, dołącz się do zbiórki ➡️ ⁠https://patronite.pl/DariuszRosiak⁠ Subskrybuj newsletter Raportu o stanie świata ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠➡️ ⁠https://dariuszrosiak.substack.com⁠ Koszulki i kubki Raportu ➡️ ⁠https://patronite-sklep.pl/kolekcja/raport-o-stanie-swiata/⁠ [Autopromocja]

Trump proponuje powrót do XIX gdy przesuwano granice ponad głowami narodów – uważa Jędrzej Bielecki z działu zagranicznego „Rzeczpospolitej”Premier Izraela Benjamin Netanjahu jako pierwszy zagraniczny przywódca został przyjęty przez Donalda Trumpa. Amerykański prezydent niespodziewanie ogłosił, że Stany Zjednoczone są gotowe przejąć kontrolę nad Strefą Gazy. Warunkiem jest przesiedlenie 2 milionów Palestyńczyków do Egiptu i Jordanii. Jakie konsekwencje miałby taki scenariusz dla Polski oraz świata? W najnowszym odcinku podcastu "Rzecz w tym" Michał Szułdrzyński rozmawia z Jędrzejem Bieleckim, wieloletnim korespondentem zagranicznym Rzeczpospolitej.Zdaniem Bieleckiego przyjęcie Netanjahu pokazuję wagę Izraela dla polityki Trumpa. – To najważniejsze państwo według niego, to najważniejszy przywódca – komentuje spotkanie z Netanjahu.Podczas gdy Joe Biden publicznie krytykował izraelskie działania w Gazie, Trump zdaje się nie stawiać Netanjahu żadnych warunków. W dodatku Trump zaszokował wszystkich swoją propozycją przejęcie kontroli nad Gazą, która oznacza przymusowe wysiedlenia mieszkańców tego rejonu. – To pomysł rodem z XIX wieku – ocenia Bielecki, przypominając, że wtedy decyzje zmianach granic podejmowano ponad głowami narodów.Polski rząd podchodzi do propozycji bardzo sceptycznie. – Polska stoi na stanowisku dwóch państw – izraelskiego i palestyńskiego. To jest rezolucja ONZ, która nadal obowiązuje – mówi Bielecki, cytując wiceministra Andrzeja Szejnę. Czy jednak Stany Zjednoczone mogą naciskać na inne kraje, by zaakceptowały nową wizję Gazy, jak zachowa się polski MSZ? O tym w najnowszym odcinku podcastu „Rzecz w tym”Zapraszamy do słuchania!

Hebr. 3 (1) Stąd, bracia święci, współuczestnicy powołania niebieskiego, skupcie uwagę na Jezusie, Apostole i Arcykapłanie wyznawanych przez nas prawd, (2) wiernym Temu, który Go wyznaczył, podobnie jak Mojżesz był wierny w całym Jego domu. (3) Został On przecież uznany za godnego o tyle większej chwały od Mojżesza, o ile większym uznaniem cieszy się budowniczy niż dom przez niego zbudowany. (4) Każdy dom — jak wiadomo — ma swego budowniczego, Bóg natomiast jest tym, który zbudował wszystko. (5) Mojżesz wprawdzie, jako sługa, był wierny w całym Jego domu dla poświadczenia tego, co miało być powiedziane, (6) ale Chrystus, jako Syn, jest ponad Jego domem. Tym domem my jesteśmy, jeśli tylko zachowamy odważną ufność i będziemy się szczycić nadzieją. (7) Dlatego, jak mówi Duch Święty: Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos, (8) nie znieczulajcie swoich serc jak w czasie buntu, w dniu próby, na pustyni. (9) Tam wasi ojcowie wystawiali Mnie na próbę swym sprawdzianem i przez czterdzieści lat oglądali moje dzieła. (10) Dlatego zniechęciłem się do tego pokolenia i stwierdziłem, że ich serca ciągle błądzą — nie rozpoznali oni moich dróg. (11) Dlatego przysiągłem w swoim gniewie: Nie wejdą do mojego odpoczynku. (12) Uważajcie, bracia, aby w kimś z was nie było czasem złego, niewierzącego serca, które odstąpiłoby od żywego Boga. (13) Dlatego zachęcajcie się nawzajem każdego dnia, dopóki trwa to, co się nazywa dzisiaj, aby przez zwodniczość grzechu żaden z was nie uległ znieczuleniu. (14) Staliśmy się bowiem współuczestnikami Chrystusa, jeśli tylko zachowamy pierwotną ufność bez zmian aż do końca. (15) Bo jeśli chodzi o słowa: Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos, nie znieczulajcie swoich serc jak w czasie buntu, (16) to pojawiają się pytania: Kim właściwie byli ci, którzy usłyszeli i zbuntowali się? Czyż nie byli to ci wszyscy, którzy wyszli z Egiptu pod wodzą Mojżesza? (17) Na kogo gniewał się przez czterdzieści lat? Czy nie na tych, którzy zgrzeszyli i których zwłoki porozrzucał po pustyni? (18) I komu to przysiągł, że nie wejdą do Jego odpoczynku, jeśli nie tym, którzy odmówili posłuchu? (19) Widzimy więc, że nie mogli wejść z powodu niewiary. Hebr. 4,1-13 (1) Bądźmy zatem ostrożni, aby czasem — choć obietnica wejścia do Jego odpoczynku pozostaje aktualna — ktoś z was nie uznał, że go ona nie dotyczy. (2) Gdyż nam również, podobnie jak tamtym, oznajmiona została dobra nowina. Im jednak zwiastowane Słowo nie przyniosło korzyści, ponieważ nie należeli do ludzi słuchających z wiarą. (3) Do odpoczynku natomiast wchodzimy my, którzy uwierzyliśmy. Zgadza się to z Jego oświadczeniem: Dlatego przysiągłem w swoim gniewie: Nie wejdą do mojego odpoczynku. Słowa te zostały wypowiedziane, pomimo że Jego działa dokonane są od założenia świata. (4) Bo tak powiedziano gdzieś o siódmym dniu tygodnia: I odpoczął Bóg siódmego dnia od wszystkich swoich dzieł. (5) Tutaj natomiast czytamy: Nie wejdą do mojego odpoczynku. (6) Jeśli więc niektórzy mają do niego wejść, a ci, którym najpierw zwiastowano dobrą nowinę, nie weszli z powodu nieposłuszeństwa, (7) to znowu wyznacza pewien dzień, dzisiaj, i mówi po tak długim czasie za pośrednictwem Dawida to, co już przedtem zostało powiedziane: Dzisiaj, jeśli usłyszycie Jego głos, nie znieczulajcie swoich serc. (8) Gdyby to Jozue wprowadził ich do odpoczynku, Bóg nie mówiłby po tak długim czasie o innym dniu. (9) A zatem pozostaje odpoczynek szabatni dla ludu Bożego. (10) Kto wszedł do Jego odpoczynku, ten też odpoczął od swoich dzieł, jak Bóg od swoich. (11) Postarajmy się zatem wejść do tego odpoczynku, aby ktoś z was nie upadł — tak jak w tym przykładzie nieposłuszeństwa. (12) Gdyż Słowo Boże jest żywe i skuteczne, ostrzejsze niż jakikolwiek obosieczny miecz. Przenika ono aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne jest osądzić zamysły i zamiary serca. (13) Nie ma też stworzenia zdolnego skryć się przed Jego obliczem. Przeciwnie, wszystko jest obnażone i odsłonięte przed oczami Tego, przed którym przyjdzie nam zdać sprawę. Nauczanie z dnia 2 lutego 2025

Pred svečnico in dnevom posvečenega življenja smo k pogovoru povabili šolsko sestro svetega Frančiška Kristusa kralja Gabrijelo Koncilija. Rodila se je leta 1935 v Mekinjah pri Kamniku, s sestrami se je seznanila v Št. Petru na Koroškem, od tam so jo poslali na učiteljišče v Trst. Noviciat je opravljala v Rimu, potem pa se je vrnila v Trst, kjer je učila verouk v šolah in otroke pripravljala na zakramente. Po upokojitvi je šest let delovala v skupnosti v Aleksandriji v Egiptu, se znova vrnila v Trst, zdaj pa je v Gorici. Seveda to ni edina letošnja jubilantka med slovenskimi redovnicami, še najmanj pri šolskih sestrah, slednje bodo vse jubileje praznovale meseca avgusta v Repnjah pri Vodicah.

Czy realna jest koncepcja przesiedlenia Palestyńczyków do Jordanii i Egiptu? Sprawa jest o wiele bardziej skomplikowana, niż prawdopodobnie życzyłby sobie nowy-stary prezydent USA.

V Sloveniji je danes dan žalovanja v spomin na smrtne žrtve ene od najhujših rudarskih nesreč pri nas. Trem umrlim v ponedeljkovi nesreči v Premogovniku Velenje se bodo po državi poklonili z različnimi dogodki. Drugi poudarki: - Ameriški predsednik Donald Trump v nagovoru udeležencem svetovnega gospodarskega foruma v Davosu z novimi carinskimi grožnjami Evropski uniji - Hrvaška po izgonu petih svojih državljank iz Srbije svetuje prebivalcem, naj odložijo vsa nenujna potovanja v Srbijo. Med več izgnanimi tudi Slovenka. - Pred slovenskimi rokometaši odločilna tekma na svetovnem prvenstvu. Za možnost uvrstitve v četrtfinale nujna zmaga proti Egiptu

Za slovenske rokometaše se je začel drugi del svetovnega prvenstva. V Zagrebu so se pomerili z Argentino, sledili bosta še tekmi proti Egiptu in Hrvaški, ki bosta odločali o tem, kateri ekipi bosta igrali v četrtfinalu prvenstva. Lov na končnico regionalnega tekmovanja so začeli tudi hokejisti Olimpije, ki jih do izteka rednega dela sezone čaka še osem pomembnih tekem. Kamniške odbojkarice pa so včeraj končale nastope v ligi prvakinj, v zadnjem kolu ligaškega dela tekmovanja so gostile ekipo iz Porta.

Za slovenske rokometaše se je začel drugi del svetovnega prvenstva. V Zagrebu so se pomerili z Argentino, sledili bosta še tekmi proti Egiptu in Hrvaški, ki bosta odločali o tem, kateri ekipi bosta igrali v četrtfinalu prvenstva. Lov na končnico regionalnega tekmovanja so začeli tudi hokejisti Olimpije, ki jih do izteka rednega dela sezone čaka še osem pomembnih tekem. Kamniške odbojkarice pa so včeraj končale nastope v ligi prvakinj, v zadnjem kolu ligaškega dela tekmovanja so gostile ekipo iz Porta.

Na 29. svetovnem prvenstvu v rokometu se je začel drugi del skupinskega dela turnirja, ki bo odločal o uvrstitvah v končnico. Slovenija je prvi del prvenstva v Zagrebu končala z zmagama nad Kubo in Zelenortskimi otoki ter porazom proti Islandiji. Drugi del prvenstva v hrvaški prestolnici je začela s tekmo proti Argentini, čakata pa jo še dvoboja proti Egiptu in gostiteljici Hrvaški. V oddaji se bomo posvetili odzivom slovenskega tabora po tekmi z Argentino in možnostim Slovenije za prvi dve mesti v skupini, ki prinašata napredovanje med osmerico najboljših na svetu. S slovenskimi rokometaši in vodstvom reprezentance sta se o tem pogovarjala Uroš Volk in Marko Pangerc.

Wiadomość o zawarciu rozejmu i umowie wymiany zakładników między Izraelem a Hamasem została przyjęta pozytywnie przez światowych liderów. Porozumienie zostało wynegocjowane w Katarze przez mediatorów z Kataru, USA i Egiptu.

W dzisiejszym odcinku: Górnictwo i ropa a zanieczyszczenie środowiska w Nigerii i Salwadorze Recykling w Japonii i USA oraz utylizacja samolotów w Wielkiej Brytanii Ekonomia: straty Egiptu, kondycja Makau i pożyczka Salwadoru Długowieczne zwierzęta oraz ich znaczenie dla ekosystemów Spór o ląd: Wenezuela, Gujana, Panama, USA, Dania, Chiny i Japonia Izrael, Strefa Gazy, brak pożywienia i wody oraz zbrodnie przeciwko ludzkości Jak pomagać osobom z niepełnosprawnością oraz byłym więźniom Nauka: szybkość ludzkiej myśli oraz rój autonomicznych dronów

Dz. 6,8-15 (8) Co do Szczepana, to pełen łaski i mocy czynił cuda i wielkie znaki wśród ludu. (9) Wówczas zebrali się niektórzy z tak zwanej synagogi wyzwoleńców, do której należeli też Cyrenejczycy, Aleksandryjczycy oraz ludzie pochodzący z Cylicji i Azji, i rozprawiali ze Szczepanem. (10) Nie mogli jednak sprostać jego mądrości ani Duchowi, pod wpływem którego przemawiał. (11) Podstawili zatem osoby, które zeznały: Usłyszeliśmy, jak wypowiada bluźnierstwa przeciwko Mojżeszowi oraz Bogu. (12) W ten sposób podburzyli lud, starszych oraz znawców Prawa, zebrali się przeciwko niemu, schwytali go i zawlekli przed Wysoką Radę. (13) Tam również podstawili fałszywych świadków. Utrzymywali oni: Ten człowiek bez przerwy wypowiada się przeciwko temu świętemu miejscu oraz przeciwko Prawu. (14) Słyszeliśmy, jak mówi, że ten Jezus z Nazaretu zburzy to miejsce i zmieni zwyczaje przekazane nam przez Mojżesza. (15) A gdy wszyscy, którzy zasiadali w Wysokiej Radzie, utkwili w nim wzrok, uderzyło ich, że jego twarz przypomina oblicze anioła. Dz. 7,1-60 (1) Arcykapłan zapytał więc: Czy to prawda? (2) Wtedy Szczepan odpowiedział: Bracia i ojcowie, posłuchajcie! Bóg chwały ukazał się naszemu ojcu Abrahamowi, gdy ten przebywał w Mezopotamii i nie przeprowadził się jeszcze do Charanu. (3) Powiedział tam do niego: Wyjdź ze swej ziemi, opuść swą rodzinę i udaj się do ziemi, którą ci wskażę. (4) Abraham wyszedł zatem z ziemi Chaldejczyków i zamieszkał w Charanie. Stamtąd, po śmierci swojego ojca, Bóg przesiedlił go do tej ziemi, w której wy teraz mieszkacie. (5) W ziemi tej jednak nie dał mu ani żadnego działu, ani nawet jej skrawka. Obiecał natomiast, że da ją w posiadanie zarówno jemu, jak i jego potomstwu po nim, chociaż Abraham nie miał jeszcze dziecka. (6) W ten sposób Bóg zaznaczył, że potomkowie Abrahama będą mieszkać jako cudzoziemcy w obcej ziemi, że ujarzmią ich tam i będą krzywdzić przez czterysta lat, (7) a naród, któremu będą służyć, On osądzi — powiedział Bóg — po czym oni wyjdą i będą Mu służyli na tym miejscu. (8) Bóg też zawarł z Abrahamem przymierze obrzezania. Gdy więc urodził się Izaak, jego ojciec obrzezał go ósmego dnia, Izaak obrzezał Jakuba, a Jakub dwunastu patriarchów. (9) Patriarchowie, zazdroszcząc Józefowi, sprzedali go do Egiptu. Bóg jednak był z nim (10) i wyrwał go ze wszystkich jego niepowodzeń. Ponadto obdarzył go łaską i mądrością wobec faraona, króla Egiptu, tak że ten ustanowił go zarządcą Egiptu oraz całego swojego domu. (11) Potem na Egipt i na Kanaan spadła klęska głodu. Łączył się z tym wielki ucisk. Naszym ojcom zabrakło żywności. (12) Gdy Jakub usłyszał, że w Egipcie jest zboże, posłał tam naszych ojców po raz pierwszy. (13) Za drugim zaś razem Józef dał się poznać swoim braciom i faraon dowiedział się o jego pochodzeniu. (14) Józef natomiast posłał ludzi i wezwał do siebie swego ojca Jakuba wraz z całą rodziną, liczącą siedemdziesiąt pięć osób. (15) W ten sposób Jakub przeniósł się do Egiptu. Tam dokonał życia zarówno on, jak i nasi ojcowie. (16) Po śmierci przeniesiono ich do Sychem i złożono w grobowcu, który Abraham nabył za pieniądze od synów Hemmora z Sychem. (17) A gdy zbliżał się czas wypełnienia obietnicy, którą Bóg ogłosił Abrahamowi, lud rozrósł się i rozmnożył w Egipcie, (18) aż nastał w Egipcie inny król, który nie znał Józefa. (19) Ten postąpił z naszym rodem podstępnie i krzywdził naszych ojców, zmuszając ich do porzucania niemowląt i pozbawiania ich życia. (20) W tym czasie urodził się Mojżesz. Był on piękny w oczach Boga. Przez trzy miesiące karmiono go w domu ojca, (21) a gdy został porzucony, znalazła go córka faraona i wychowała go sobie jako syna. (22) Mojżesza wdrożono we wszelką mądrość Egipcjan, stał się człowiekiem dzielnym tak w mowie, jak i w czynie. (23) A kiedy ukończył czterdzieści lat, przyszło mu na myśl, że powinien odwiedzić swoich braci, synów Izraela. (24) W trakcie odwiedzin zobaczył, jak kogoś krzywdzono. Ujął się za nim i wymierzył mu sprawiedliwość, zadając cios Egipcjaninowi. (25) Sądził, że jego bracia zrozumieją, iż Bóg za jego pośrednictwem zsyła im ratunek — oni jednak nie zrozumieli. (26) Następnego dnia zjawił się, gdy z sobą walczyli. Chcąc ich nakłonić do zgody, powiedział: Ludzie, jesteście braćmi, dlaczego krzywdzicie jeden drugiego? (27) Wówczas ten, który krzywdził, odepchnął go i powiedział: Kto cię ustanowił przełożonym albo sędzią nad nami? (28) Czy chcesz mnie zabić, tak jak wczoraj zabiłeś Egipcjanina? (29) Te słowa sprawiły, że Mojżesz uciekł z Egiptu i stał się przychodniem w ziemi madiamskiej. Tam urodziło mu się dwóch synów. (30) Gdy się wypełniło dalszych czterdzieści lat, na pustyni, niedaleko góry Synaj, w ogniu płonącego krzaka, ukazał mu się anioł. (31) Mojżesza zdziwił ten widok. Lecz kiedy podchodził, by mu się dokładniej przypatrzyć, rozległ się głos Pana: (32) Ja jestem Bogiem twoich ojców, Bogiem Abrahama, Izaaka i Jakuba. Mojżesz, zdjęty strachem, nie śmiał nawet podnieść oczu. (33) Pan zaś powiedział do niego: Zdejmij obuwie ze swoich nóg, bo miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą. (34) Napatrzyłem się na krzywdę mojego ludu w Egipcie, usłyszałem jego wzdychanie i zstąpiłem, aby go wybawić. Dlatego teraz idź! Posyłam cię do Egiptu. (35) Tego Mojżesza, którego się zaparli, mówiąc: Kto cię ustanowił przełożonym i sędzią?— tego właśnie Bóg posłał jako wodza i odkupiciela, przy wsparciu anioła, który mu się ukazał w krzaku. (36) On ich wyprowadził. Najpierw dzięki cudom i znakom, których dokonał w ziemi egipskiej i na Morzu Czerwonym, a potem dzięki tym, których — przez czterdzieści lat — dokonywał na pustyni. (37) Ten Mojżesz zapowiedział synom Izraela: Bóg spośród waszych braci wzbudzi wam proroka podobnego do mnie. (38) Ten Mojżesz przebywał w zgromadzeniu na pustyni z aniołem, który przemawiał do niego na górze Synaj, i z naszymi ojcami. On otrzymał słowa życia, aby nam je przekazać. (39) Jemu nasi ojcowie nie chcieli być posłuszni. Jego odsunęli i w swoich sercach zwrócili się w stronę Egiptu. (40) Powiedzieli bowiem do Aarona: Zrób nam bogów, którzy pójdą przed nami, bo nie wiemy, co się stało z tym Mojżeszem, który nas wyprowadził z ziemi egipskiej. (41) Uczynili też sobie wtedy cielca, złożyli ofiarę bożkowi i cieszyli się dziełami swoich rąk. (42) Z tego powodu Bóg odwrócił się od nich i wydał ich na służbę zastępom nieba, jak czytamy w zwoju Proroków: Czy to Mnie przez czterdzieści lat na pustyni składaliście zwierzęta i ofiary, domu Izraela? (43) Nosiliście raczej namiot Molocha oraz gwiazdę bożka Refana — wyobrażenia, które uczyniliście, aby się im kłaniać. Dlatego przesiedlę was poza Babilon. (44) Nasi ojcowie mieli na pustyni namiot świadectwa. Urządzony on był zgodnie ze wskazaniami Tego, który powiedział Mojżeszowi, że ma go wykonać dokładnie tak, jak to sam zobaczył. (45) Ten namiot nasi ojcowie wraz z Jozuem wnieśli w posiadłości pogan, których Bóg przed nimi wypędził. Mieli go do czasów Dawida, (46) który znalazł łaskę w oczach Boga i prosił Go o wskazanie mu miejsca, gdzie mógłby postawić przybytek Boży dla domu Jakuba. (47) Lecz dopiero Salomon zbudował Mu dom. (48) Najwyższy jednak nie mieszka w budowlach zbudowanych rękami ludzkimi. Prorok mówi: (49) Niebo jest moim tronem, a ziemia podnóżkiem dla mych stóp. Jaki dom mi zbudujecie? — mówi Pan. — Jakie miejsce, w którym mógłbym odpocząć? (50) Czy nie moja ręka uczyniła to wszystko? (51) O, ludzie twardego karku, nieobrzezanych serc i uszu! Wy zawsze opieracie się Duchowi Świętemu — jak wasi ojcowie, tak i wy! (52) Którego z proroków nie prześladowali wasi ojcowie? Pozabijali też tych, którzy zapowiedzieli przyjście Sprawiedliwego. Wy teraz staliście się Jego zdrajcami i mordercami — (53) wy, którzy za pośrednictwem aniołów otrzymaliście Prawo, którego nie wypełniliście. (54) Słuchając tego, zawrzeli gniewem w swych sercach. Zaczęli zgrzytać na niego zębami. (55) On tymczasem, pełen Ducha Świętego, utkwił wzrok w niebie i zobaczył chwałę Boga oraz Jezusa stojącego z prawej strony Boga. (56) Oto widzę otwarte niebo — powiedział — i Syna Człowieczego, stojącego po prawej stronie Boga. (57) Na te słowa podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i zgodnie rzucili się na niego. (58) Następnie wywlekli go za miasto i tam kamienowali. Świadkowie natomiast złożyli swoje szaty u stóp młodego człowieka imieniem Saul. (59) Kamienowali tam Szczepana, który wzywał imienia Pana i mówił: Panie Jezu, przyjmij mego ducha. (60) A gdy upadł na kolana, zawołał donośnym głosem: Panie, nie policz im tego grzechu. Po tych słowach zasnął. Nauczanie z dnia 6 października 2024

Rdz. 13 (1) Abram wyruszył więc z Egiptu wraz z żoną i całym swoim dobytkiem. Towarzyszył im także Lot. Skierowali się do Negebu. (2) Abram zaś posiadał wiele stad, srebra oraz złota. (3) Zatrzymując się po drodze, wędrował z Negebu do Betel, do miejsca, w którym obozował na początku, między Betel a Aj, (4) gdzie też zbudował swój pierwszy ołtarz i wzywał imienia PANA. (5) Lot, który wędrował z Abramem, również miał owce i bydło. Rozstawiał on własne namioty. (6) Dobytek obu stał się tak wielki, że nie mogli obozować obok siebie, brakowało na to miejsca. (7) Na tym tle doszło do sporu między pasterzami stad Abrama a pasterzami stad Lota. W kraju mieszkali wówczas Kananejczycy i Peryzyci. (8) Abram zwrócił się więc do Lota: Nie dopuśćmy do sporu między nami. Niech też nie kłócą się nasi pasterze. Ostatecznie jesteśmy braćmi. (9) Czyż cały ten kraj nie stoi przed tobą otworem? Rozstańmy się. Jeśli zechcesz pójść w lewo, ja udam się w prawo, a jeśli postanowisz iść w prawo, ja wyruszę w lewo. (10) Lot podniósł oczy i przyjrzał się obszarom nad Jordanem. A działo się to, zanim PAN zniszczył Sodomę i Gomorę. Cały ten okręg, aż po Soar, był dobrze nawodniony, niczym ogród PANA, niczym ziemia egipska. (11) Lot wybrał więc okręg nadjordański i wyruszył na wschód — tak się ze sobą rozstali. (12) Abram zamieszkał w ziemi kananejskiej, a Lot trzymał się miast nadjordańskich i rozbijał namioty aż po Sodomę, (13) miasto, którego mieszkańcy byli bardzo zepsuci i grzeszni w stosunku do PANA. (14) Po odejściu Lota PAN powiedział do Abrama: Podnieś oczy i z miejsca, w którym jesteś, spójrz na północ, na południe, na wschód i na zachód. (15) Całą tę ziemię, którą widzisz, dam tobie i twojemu potomstwu — na wieki. (16) Uczynię też twoje potomstwo niczym proch ziemi. Trudno będzie je zliczyć, tak jak trudno jest zliczyć proch ziemi. (17) Wstań, przejdź tę ziemię wzdłuż i wszerz, bo właśnie tobie ją dam. (18) Wtedy Abram zwinął namioty i przybył zamieszkać pośród dębów Mamre pod Hebronem. Tam też zbudował ołtarz PANU. Nauczanie z dnia 28 lipca 2024

Zostań patronką lub patronem Podcastu i odbierz Bonusy:

Zostań patronką lub patronem Podcastu i odbierz Bonusy:

60 let od jugoslovanskega sodelovanja v obsežni akciji reševanja spomenikov stare Nubije, ki jo je kmalu zatem poplavilo akumulacijsko jezero Asuanskega visokega jezuKo danes pomislimo na aktivnosti socialistične Jugoslavije v tujini, nam bržkone na misel pridejo pompozni obiski maršala Tita, široko obiskane konference Gibanja neuvrščenih ter morda megalomanska gradnja tovarn in infrastrukture v manj razvitih prijateljskih državah. Redkokdo pa bi si, po drugi strani, verjetno pred očmi zarisal, kako naša nekdanja država vlaga velike količine denarja v reševanje starih egipčanskih templjev in svoje restavratorje pošilja, da skrbno selijo in restavrirajo starokrščanske stenske poslikave v Egiptu. In vendar je bila Jugoslavija - sploh glede na svojo relativno majhnost in slabo razvitost v tistem času - ena bolj aktivnih držav v reševanju arheološke dediščine, ki so jo v prvi polovici 60-ih leti preteklega stoletja pod okriljem Unesca selili iz območja stare Nubije, ki mu je bilo usojeno postati akumulacijsko jezero nad novozgrajenim Asuanskim visokim jezom. To nenavadno jugoslovansko misijo in zgodovinski kontekst, v katerem je potekala, sta nam za tokratne Sledi časa pomagala predstaviti dr. Jan Ciglenečki z Oddelka za filozofijo ljubljanske Filozofske fakultete in mladi raziskovalec na tamkajšnjem Oddelku za zgodovino Žiga Smolič, ki sta na to temo decembra pripravila tudi razstavo v Egipčanskem muzeju v Kairu. Oddajo je pripravila Alja Zore.   Foto: člani jugoslovanske odprave – Mihajlo Vunjak, Milorad Medić in Miha Pirnat (od leve proti desni) – pred konserviranimi in utrjenimi fragmenti iz cerkve Šeik Abd el Gadir, Sudan 1964; arhiv Mihe Pirnata

„Jeigu gimti moterimi senovės pasaulyje, tai senovės Egipte“ - pasakoja Sandra Veprauskienė, kuri yra viena iš vos kelių egiptologių ir Egipto archeologių Lietuvos istorijoje. Sandra nuo paauglystės susižavėjusi Egiptu, tikėjo, kad visa tai kažkada praeis, bet tai tapo neatsiejama jos gyvenimo dalimi. Archeologė teigia, kad prisiliesti prie amuletų ir papuošalų, kurie tūkstančius metų gulėjo požemiuose - sunkiai nusakomas jausmas.Kaip atrodo egiptologės ir Egipto archeologės gyvenimas? Kodėl lietuvė domisi tokio tolimo krašto istorija? Ar mes šiuolaikiniame pasaulyje galime kažko pasisemti iš ankstesnių civilizacijų?Pokalbis su egipto archeologe, egiptologe, profesionalia Tarptautinės egiptologų asociacijos nare, pirmosios Lietuvoje senovės Egipto studijos „Dendera“ įkūrėja Sandra Veprauskiene.Ved. Ignas Klėjus

Hrvatska nogometna reprezentacija osvojila kup u Egiptu. Hrvatski nogometni savez za derbije prve lige odredio strane suce. Ivanišević više nije trener Ðokoviću.

V Gazi je bilo v izraelskih napadih v zadnjih 24-ih urah ubitih skoraj 50 ljudi. Vojska še naprej oblega bolnišnico al Šifa na severu enklave, obkolili so tudi dve bolnišnici na jugu. Varnostni svet Združenih narodov bo danes glasoval o novi resoluciji, ki so jo pripravile nestalne članice, med njimi Slovenija. Predlog vsebuje poziv k takojšnji prekinitvi ognja, izpustitvi talcev in dostavi človekoljubne pomoči. Generalni sekretar Svetovne organizacije Antonio Guterres je včeraj v Egiptu znova pozval, da je treba enklavo dobesedno preplaviti s hrano, Izrael pa da mora odstraniti ovire za dostavo pomoči. Toda včeraj je - nasprotno - zabil dodaten žebelj v krsto stradanja v Gazi. V oddaji tudi: - Osumljenci petkovega napada v Moskvi državljani Tadžikistana, obtoženi so terorizma. - Poslanci na redni seji med drugim o interpelaciji ministrice za digitalno preobrazbo in referendumu o energetskem zakonu. - Planiški praznik minil v znamenju slovesa Petra Prevca, češnja na torti drugo mesto Domna Prevca na zadnji tekmi.

Nacionalinė švietimo agentūra skelbia pirmuosius tarpinių vienuoliktokų patikrinimų rezultatus, bendras matematikos A lygio patikrinimo vidurkis neperkopia pusės maksimaliai galimų surinkti balų.Prezidentas Gitanas Nausėda sako, kad kandidatas į krašto apsaugos ministrus Laurynas Kasčiūnas turi politinės patirties bei idėjų gynybos srityje, bet jas reikia vertinti per likusios kadencijos prizmę.Verslas teigiamai vertina tai, kad Seime po svarstymo pritarta samanės įteisinimui ir gamybai kaimo turizmo sodybose.Lietuvos jūrų muziejuje jau slaugomi pirmieji Baltijos jūros į krantą išmesti ruonių jaunikliai. Anot specialistų, nors kasmet į biologų rankas pakliūva vis daugiau ruoniukų, jūroje jų populiacija itin sparčiai senka.Laisvos Rusijos forumo bendraįkūrėjas Ivan Tyutrin sako, kad Rusijos opozicija bendradarbiauja ir planuoja veiksmus su Rusijos savanoriais, kariaujančiais Ukrainos pusėje ir bandančiais perkelti karą į Rusijos Belgorodo ir Kursko sritis.Europos Sąjunga su Egiptu pasirašė 7 su puse milijardo vertės finansinės paramos paketą, skirtą migracijos srautams į Europą sumažinti. Netrukus panašų susitarimą, kuris numato didesnę migracijos srautų kontrolę Bendrijai nepriklausančiose šalyse, planuojama pasirašyti ir su kitomis šalimis. Tuo metu kritikai pabrėžia, kad tokiu būdu remiami autoritarinių šalių režimai ir nėra būdų užtikrinti, kad nebūtų pažeidinėjamos migrantų teisės.Ved. Agnė Skamarakaitė

Seimo narys liberalas A. Bagdonas siūlo vėl leisti alkoholiu prekiauti visomis dienomis iki aštuntos valandos vakaro. Šiuo metu sekmadieniais alkoholio galima įsigyti tik iki penkioliktos valandos. Taip pat siūloma leisti išsinešti iš barų ar kavinių juose įsigytus alkoholinius gėrimus. Ar ryšis Seimas tokiems pakeitimams?Seime bus svarstoma, ar reikėtų apvalinti prekių ir paslaugų krepšelio galutinę sumą, kad po truputį būtų atsisakyta vieno ir dviejų cento monetų. Kaip jums atrodo, ar reikia atsisakyti vieno ir dviejų centų monetų? – klausimas klausytojams.Premjerė šiandien oficialiai pateiks prezidentui naujo krašto apsaugos ministro kandidatūrą. Traukiantis ministrui Arvydui Anušauskui, vienu iš pretendentu užimti pareigas įvardijamas Laurynas Kasčiūnas. Apie susiklosčiusią situaciją vakar iki vėlaus vakaro diskutavo valdančioji koalicija.Rubrikoje „Verslas iš širdies” V. Urbonaitė kviečia į Pažagienių kaimo bendruomenės namus. Čia aktyvios bendruomenės moterys ne tik sveikatinimo veiklų siūlo, bet ir sugalvojo, kaip tvariau ir ekonomiškiau kaimynams gyventi, užaugintas daržuose gėrybes ne išmesti, o mėgautis jomis visus metus.Europos Sąjunga su Egiptu pasirašė 7,5 mlrd. vertės finansinės paramos paketą, skirtą migracijos srautams į Europą sumažinti. Netrukus panašų susitarimą, kuris numato didesnę migracijos srautų kontrolę Bendrijai nepriklausančiose šalyse, planuojama pasirašyti ir su kitomis šalimis. Tuo metu kritikai pabrėžia, kad tokiu būdu remiami autoritarinių šalių režimai ir nėra būdų užtikrinti, kad nebūtų pažeidinėjamos migrantų teisės.Ved. Rūta Kupetytė.

Pełnej wersji podcastu posłuchasz w aplikacji Onet Audio.  Całość TYLKO w aplikacji Onet Audio. Subskrybuj pakiet Onet Premium i słuchaj bez limitu.  Polityczna awantura w Rosji wokół pogrzebu Aleksieja Nawalnego trwa, a my zastanawiamy się, czy można nazwać przyczyną naturalną śmierć człowieka, który przebywa w kolonii karnej za kołem podbiegunowym, odsiadując 30-letni wyrok? W kolejnej części wieści z frontu – drugi rosyjski AWACS został zestrzelony. Samolot spadł 120 kilometrów za linią frontu, co budzi bardzo poważne pytania o to, czym został zestrzelony. Czy mogły pojawić się pierwsze F-16? Jakie inne istotne straty poniosła Rosja w ostatnich dniach i ile realnie może mieć po tych stratach samolotów? Równolegle: media wystosowały list otwarty do władz Izraela i Egiptu, domagający się wolnego dostępu do Strefy Gazy. Podpisały go między innymi redakcje BBC, Channel 4, Sky News, NBC, CBS, CNN, NBC... Mówiąc krótko: podpisały go wszystkie największe stacje, nie tylko te anglojęzyczne. To jest wojna, w której dostępu do rzetelnej informacji nie mamy w ogóle – mówi Zbigniew Parafianowicz – to, co wiemy na temat wojny w Gazie, to są narracje jednej lub drugiej strony mocno przefiltrowane przez Hamas, lub przez wojsko izraelskie. Wiele więcej – w podcaście. Na „Raport międzynarodowy” zapraszają Witold Jurasz i Zbigniew Parafianowicz.

– Żadna z Ewangelii nie jest biografią Jezusa – mówi w Radiu Naukowym prof. Robert Wiśniewski, specjalista historii chrześcijaństwa późnej starożytności z Wydziału Historii Uniwersytetu Warszawskiego. – Ewangelie są o misji, działalności Jezusa – dodaje. W tym sensie nie należy ich traktować jako kronik. Autorom teksów przyświecało przekazanie pewnych treści teologicznych.Dotyczy to zarówno autorów Ewangelii kanonicznych, jak i tych, które do kanonu nie weszły. Sama idea stworzenia zamkniętego korpusu teksów kształtuje się w II w. – W ogniu sporów wewnątrzchrześcijańskich – podkreśla prof. Wiśniewski. Formą prowadzenia tych sporów było tworzenie właśnie tekstów apokryficznych. W sposób narracyjny przedstawiano w nich swoje racje teologiczne. Chociaż niektóre powstały też znacznie później, w średniowieczu, a nawet w językach słowiańskich.Część apokryfów jest szczególnie bogata w wątki, w które ubogie są teksty Łukasza i Mateusza, a u Marka i Jana nie pojawiają się wcale: narodzenie i dzieciństwo Chrystusa. Bodaj najbardziej oryginalna jest Ewangelia Dzieciństwa Tomasza, w którym poznajemy zupełnie innego Jezusa. Jako kilkulatek popisuje się nadprzyrodzoną mocą, chodzi po promieniu światła, a kolegów, którzy byli dla niego nieuprzejmi, zamienia w świnie. Chociaż niektórzy kończyli gorzej. – Nie jest jasne, dlaczego tekst powstał w takiej formie. Niewykluczone, że napisano go dla dzieci – mówi historyk.Z kolei protoewangelia Jakuba przybliża nam okoliczności życia Maryi i poczęcia Jezusa, zawiera też piękny opis narodzin Jezusa w grocie: świat zamiera w momencie, gdy Jezus przychodzi na świat. Ewangelia Pseudo-Mateusza szczegółowiej rozwija wątek ucieczki Jezusa z rodziną do Egiptu, podaje też opis sceny, w której maleńki Jezus rozkazuje drzewu palmowemu, by się pochyliło i podzieliło z Maryją daktylami. W Koranie również pojawia się ta historia, w wersji uczynienia cudu przez Jezusa jeszcze z brzucha matki.Ale nie dajmy się teoriom spiskowym. – To nie jest tak, że w tekstach apokryficznych kryją się elementy autentycznej historii Jezusa – zaznacza prof. Wiśniewski.Opisywanie niezwykłych uzdolnień w dzieciństwie są popularne w starożytnych opowieściach o różnych ważnych postaciach: władcach, dowódcach. Pojawia się w historiach o Aleksandrze Macedońskim czy Okawianie Auguście. Motyw wykracza poza krąg śródziemnomorski. – Budda miał zacząć mówić zaraz po narodzinach i wszystkim wyjaśnić, kim jest – przypomina prof. Wiśniewski.Z odcinka dowiecie się, jak interpretować intencje starożytnych autorów, czy Ewangelię św. Marka, św. Łukasza, św. Mateusza i św. Jana naprawdę napisali ludzie o tych imionach, o tym, jak Kościół traktował apokryfy (krytykowano, ale i czytano!), a także jak w tej przedziwnej sytuacji, w jakiej miał zostać postawiony, radził sobie św. Józef.

Wydaje się, że opóźnienie w drugiej wymianie zakładników między Hamasem a Izraelem zostało przezwyciężone dzięki mediacjom Egiptu i Kataru. Kolejni zakładnicy maja zostać uwolnieni, pomoc humanitarna dociera do Gazy juz drugi dzień. Grupa wojskowa Hamasu umieściła wymianę zakładników z Izraelem i zawiesiła ataki na, jak się okazało, krótki okres czasu...

Jeden człowiek. Jedna wizja. Nic już nie będzie takie samo! W tym wyjątkowym odcinku podcastu zapraszam Was w podróż po fascynującym życiu i dziedzictwie Napoleona Bonapartego, postaci, która na zawsze zmieniła oblicze Europy i świata. Przedstawię Wam sylwetkę tego enigmatycznego przywódcy, jego drogę do władzy, najważniejsze bitwy, które stoczył, a także poznamy bliżej jego osobiste życie i relacje. W części pierwszej skupimy się na początkach kariery Napoleona, od Korsyki, od czasów Oświecenia, przez burzliwe lata Rewolucji Francuskiej, aż po moment, w którym zdecydował się dołączyć do rewolucji. Przyjrzymy się kluczowym momentom, takim jak oblężenie Tulonu, i powstrzymaniu tłumów w Paryżu 13 Vendémiairea. Zastanowimy się również, dlaczego przeciwko Francji powstawały koalicje i jak Napoleon radził sobie z tymi wyzwaniami. W drugiej części przeniesiemy się do Włoch i Egiptu, gdzie Napoleon święcił swoje największe triumfy. Opowiem o jego włoskiej kampanii, wyprawie egipskiej, bitwie pod piramidami i bitwie pod Nilem. Przyjrzymy się również zamachowi stanu, który przyniósł Napoleonowi władzę, oraz początkom ery Konsulatu. W trzeciej części zbadamy okres, w którym Napoleon został cesarzem Francuzów. Skupimy się na jego koronacji, wojnach napoleońskich, kluczowych bitwach, takich jak Austerlitz, Jena, Auerstedt i wojna na Półwyspie Iberyjskim. Przyjrzymy się również, jak wielkie było cesarstwo napoleońskie i jakie były jego najważniejsze osiągnięcia. Czwarta część poświęcona będzie upadkowi imperium napoleońskiego. Opowiem o rosyjskiej zimie, bitwie narodów (pod Lipskiem), abdykacji Napoleona i traktacie z Fontainebleau oraz wygnaniu na Elbę. Zajmiemy się również krótkim okresem stu dni i bitwą pod Waterloo, a także wygnaniu na św. Helenę. Ale to nie wszystko. Przyjrzymy się życiu osobistemu Napoleona, jego związkom z kobietami i jego osobowości. A na koniec zbadamy dziedzictwo Napoleona i wpływ, jaki wywarł na Europę i świat. Przyjrzymy się kongresowi wiedeńskiemu, powstaniu nacjonalizmu i jego wpływowi na Polskę. Zapraszam do słuchania i odkrywania życia i dziedzictwa jednej z najważniejszych postaci w historii świata. Zapraszam Was do zmierzenia się z pytaniem „Kim był Napoleon?” Jeśli Ci się podoba - Dołącz do naszej wspólnej podróży przez historię! https://patronite.pl/podcasthistoryczny Dziękuję Wam, Patroni - spełniacie marzenie! Lista patronów : https://pastebin.com/JKxKSpVw Zrodla: https://pastebin.com/nC8Mhtfw. Konsultacja Językowa (j. Francuski) – Karolina Tomczyk TT: https://twitter.com/sadowski_rafal IG: https://www.instagram.com/rafal_sadowskii Timeline: 00:00 Intro 3:08 Patroni 5:24 Korsyka – początek 12:32 Oświecenie 17:11 Rewolucja Francuska 22:27 Dlaczego Napoleon dołączył do Rewolucji? 26:40 Oblężenie Tulonu 31:25 Wicher Przeznaczenia; 13 Vendemiaire 37:15 Koalicje Antyfrancuskie – dlaczego powstawały? 39:59 Kampania Włoska – Montenotte, Arcole, Rivoli 47:33 Wyprawa do Egiptu 50:05 Bitwa pod Piramidami 54:45 Bitwa u Ujścia Nilu (Abukirem) 59:50 Obalenie Dyrektoriatu 1:04:36 Napoleon Konsulem – Kodeks Napoleona, Reformy 1:11:17 Koronacja na Cesarza 1:14:08 Wojny Napoleońskie 1:16:55 Austerlitz – Bitwa Trzech Cesarzy 1:20:56 Jena i Auerstedt – Pruski Upadek 1:29:17 Wojna o Półwysep Iberyjski (Hiszpania, Portugalia) 1:36:20 Podsumowanie dotychczasowej historii 1:40:17 Inwazja na Rosje – Borodino, Moskwa, Odwrót 1:48:38 Bitwa pod Lipskiem (Bitwa Narodów) 1:54:14 Abdykacja, Traktat Fontainebleau 1:57:17 Wygnanie na Elbę 2:00:35 Sto Dni Napoleona – Feniks z popiołów 2:04:46 Napoleon – Osobowość 2:08:24 Kobiety 2:13:55 Waterloo – Ostatni Akt 2:18:20 Św. Helena – wygnanie i śmierć 2:24:34 Kongres Wiedeński 2:27:53 Napoleon a Polska 2:35:56 Kim był Napoleon? 2:43:26 Outro

Jak zbudowano piramidy? Kim był faraon, który chciał wprowadzić w starożytnym Egipcie monoteizm? Czy Kleopatra była jedyną wielką władczynią Egiptu? Kim są egipscy chrześcijanie? Jak muzułmanie podbili Egipt? Ile trwała budowa Kanału Sueskiego? I kto napisał operę na jego otwarcie? Czym dla współczesnych Egipcjan jest spuścizna faraonów? I dlaczego okres starożytny tak mocno zapisał się w zachodniej kulturze? Na te i wiele innych pytań ambasador Jan Natkański odpowie w 5. odcinku Opowieści arabskich w Raporcie o stanie świata. Zaprasza Agata Kasprolewicz. Gość: Jan Natkański Realizuje: Kris Wawrzak