Paul Laseur | BNR

Met het lekkere voorjaarsweer komen ze weer massaal naar buiten, de MAMILS: Middle Aged Men In Lycra. In kleine kuddes razen ze voorbij op hun racefietsen, ontwaakt uit de winterslaap. Hun buiken rusten zachtjes op de full-carbon frames die zijn afgemonteerd met de mooiste groepen. Geen enkele innovatie in de wielersport wordt overgeslagen. Hydraulische schijfremmen en electrische derailleurs, energierepen en sport-gels, strava-app en GPS: de mamils zijn een gewillig slachtoffer voor de wielerindustrie. Toys for boys van 40-plus. Amateurs met topmateriaal. James Bond Duikhorloge                                                                                             Echte professionals weten wel beter, zo leerde ik op de duikschool van onze instructeur, Jeroen. Een stoere, zwijgzame kerel vol tattoos. Ex-commando en brandweerman. In een spoedcursus van drie dagen bracht hij mij en mijn tienerdochter de fijne kneepjes van de duiksport bij. Op zondagmiddag kregen wij trots ons PADI-duikbrevet uitgereikt. Ons ticket naar een exotische onderwaterwereld. Wij waren nu ook echte kikvors-mannen. Net als Jeroen, die zijn belangrijkste les voor het laatst had bewaard. Wat nou zo jammer is aan het duiken tegenwoordig', sprak onze mentor, 'het is zo'n spullensport geworden'. Ik knikte instemmend, terwijl ik beschroomd mijn James Bond-duikhorloge achter mijn rug probeerde te verbergen. Miljardenindustrie                                                                                                            Het schiet nog vaak door me heen: Spullensport. Wanneer de uitrusting belangrijker wordt dan de sport zelf. Want niet alleen het duiken is ermee behept. Bijna elke sport van mannen boven de 40 (en met een bmi boven de 25) kan worden gekwalificeerd als spullensport. Zeilen, golfen en skiën. Maar ook fotografie en koken zijn verdachte hobbies. Het is een miljardenindustrie, vermomd als liefhebberij. Compensatiegedrag                                                                                                           Maar wielrennen is de koning van de spullensporten. Want kun je niet beter eerst een fiets van iemand lenen om te kijken of het wat voor je is? Dat zou mijn moeder hebben gezegd, toen ik jong was. Maar ja, toen beschikte ik nog over te veel tijd en te weinig geld. Spullensporters lijden vaak aan precies het omgekeerde: te weinig tijd en te veel geld. En dat leidt al gauw tot compensatiegedrag. Compenseren voor de fiets die je als jongen niet kon betalen en voor het prestatieniveau dat je nooit meer zult bereiken. En dat is natuurlijk prima, want ze doen niemand kwaad. Mamils zijn ongevaarlijk. Laat ze lekker met hun mooie hebbedingetjes. Het is goed voor de economie én voor de lichaamsbeweging. Dit is méér dan sport. Het is spullensport.                 Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. We nemen in de Ochtendspits afscheid van onze columnisten. Deze week hoor je ze voor het laatst. Op maandag was dat altijd Paul Laseur. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Aan al het goede komt een einde, luisteraars, zo ook aan deze column bij BNR. Volgende week op dit tijdstip schalt na 5,5 jaar voor het laatst een welgemeend ‘prettige maandag!' door de ether. Laat ik daarom nu alvast zeggen: het was mij een waar genoegen, vaarwel! Ook al zijn we in de tijd samen, die we nu achter ons laten, niet veel opgeschoten met elkaar. Zelfbeklag en Slachtofferschap Integendeel: de Nederlandse samenleving heeft zich alleen maar verder vastgedraaid, in zelfbeklag en slachtofferschap. Elke lichtheid ontbreekt in het maatschappelijk debat. Het laatste spoortje zelfspot lijkt binnen die paar jaar volledig te zijn verdwenen. Milde ironie werd bijtend sarcasme of ijskoud cynisme. Echt veel gezelliger is het hier niet geworden, op dit hele kleine stukje aarde. Ooit ons eigen polder-paradijs achter de dijken. Onwrikbare Standpunten En toch staan we nog altijd bovenin alle lijstjes. Er is bijna geen land te vinden waar de mensen zo rijk en gelukkig zijn, zo veilig en hoogopgeleid, zo vrij, stabiel en gelijkwaardig als in Nederland. Maar helaas wil het polderen al een tijdje niet meer zo lukken. Consensus, over welk onderwerp dan ook, lijkt verder weg dan ooit. Laat staan dat partijen toenadering vinden over de echt hete hangijzers: energietransitie, wooncrisis, zorg, onderwijs. Niet eerder zag ons land zich gesteld voor zulke grote uitdagingen. Maar van enige compromis-bereidheid is totaal geen sprake. Onwrikbare standpunten worden met religieus fanatisme beleden. Elke vorm van tegenspraak wordt als een persoonlijke aanval opgevat. In onze totaal versnipperde volksvertegenwoordiging worden tegenstellingen maximaal uitvergroot. Door politici die lijden aan profileringsdwang. En daarvoor ruim baan krijgen in onze talkshow-cratie. Saamhorigheid zien we alleen nog terug in de cancelcultuur met z'n gedeelde haat en lynchpartijen op social media. De Kloof Bestaat Niet Wie Twitter gelooft ziet werkelijk overal tweedeling en fragmentatie: tussen arm en rijk, jong en oud, stad en land, man en vrouw, vast en flex.... Daartussen gaapt een diepe kloof, zo lijkt het. Maar het zijn alleen de extremen, aan de randen van die kloof, die zich luidkeels laten horen. De overgrote meerderheid, het zwijgende midden, is helemaal niet zo boos: de gemiddelde Nederlander is best tevreden als je het mij vraagt. Er is zoveel meer dat ons verbindt dan verdeelt. Maar door alle rumoer die een kleine maar uiterst vocale minderheid teweegbrengt, gaat alle nuance uit het midden verloren. En vervliegt in hoog tempo alle hoop op een zinvolle en normale dialoog. Ik wens u nog vele prettige maandagen! See omnystudio.com/listener for privacy information.

Dit weekend werd bij BNN/VARA weer eens driftig gedebatteerd over de welbekende stelling dat jongeren nú voor het eerst slechter af zijn dan hun ouders tóen. Maar helaas voor alle demagogen en doemdenkers is dat een volslagen onzin-discussie. Het is namelijk niet waar. En zelfs als het waar is, is het helemaal niet erg. Groeipad loopt dood Natuurlijk valt niet te ontkennen dat het ongebreidelde groeipad dat na de Tweede Wereldoorlog werd ingeslagen voor sommigen hier doodloopt. Sinds 2015 verdienen dertigers voor het eerst in decennia minder dan de voorgaande generatie, die van pa en ma. Dat bleek drie jaar geleden al uit onderzoek van Tilburg University en het ministerie van Sociale Zaken. Maar mag het een keer? Na vele tientallen jaren van onafgebroken groei is het toch geen ramp om even pas op de plaats te maken, financieel? 77 jaar vrijheid en economische groei heeft van Nederland één van de rijkste landen ter wereld gemaakt. Met een niet aflatende focus op groei, innovatie en expansie hebben wij als samenleving de toppen van materiële welvaart weten te bereiken. Daar plukken we nog allemaal de vruchten van. Onvergelijkbaar De ontwikkelingen gaan daarbij zo snel dat de arbeidsmarkt voor de huidige generatie dertigers nog maar moeilijk te vergelijken valt met die van hun ouders toen zij zo oud waren. Denk maar aan de opkomst van de platform-economie met al z'n flexibele contracten. Het heeft dan ook weinig zin om inkomens met elkaar te vergelijken. Misschien is snel veel geld verdienen wel niet langer het allerbelangrijkste. De generaties Y en Z lijken minder bereid om werkweken van 40 uur te draaien, als dat hun kwaliteit van leven aantast. Zij geven hiermee aan dat het hoog tijd is om maatschappelijk de bakens te verzetten en in de eerste plaats te kiezen voor welzijn en geluk. Wetenschappelijke en culturele ontplooiing staan voorop. Universiteiten kregen voor het komend studiejaar 4 procent meer aanmeldingen. Studenten wachten dus niet op de terugkeer van de basisbeurs. Maar nemen dat beetje onzekerheid graag op de koop toe. Onzekerheden en risico's zorgen ook voor kansen in het leven. Leven is geen wedstrijd De uitdagingen voor jongeren zijn de komende jaren enorm. Met de energietransitie voorop als onafwendbare revolutie. Maar ook de omgangsvormen, in de samenleving en op kantoor, gaan op de schop. Met thema's als sociale veiligheid, diversiteit en inclusie. Dat is evengoed vooruitgang en geen stap terug. Ook al levert het minder op dan je pa of ma verdienden toen zij zo oud waren. Maar het leven is geen wedstrijd. Er is geen beter of slechter dan je ouders, hooguit anders. En gelukkig maar. Geen pech-generatie maar een goed-op-weg generatie. See omnystudio.com/listener for privacy information.

De topdrukte op Schiphol van de afgelopen week bereikte dit weekend z'n hoogtepunt. Met 70.000 uitgaande reizigers op zondag, die in lange rijen tot helemaal buiten de terminal stonden te wachten voor de incheckbalies. Gezinnen met kinderen én grootouders, allemaal bang om hun vakantievlucht te missen. Ook al waren ze soms tot wel vier uur eerder van huis gegaan. Voor een vlucht van hooguit een paar uurtjes. Ze waren gewaarschuwd, kun je zeggen. Maar niemand was natuurlijk echt voorbereid op deze mensonterende toestanden. Passagiersstromen Gelukkig werd via de speakers luidkeels excuses aangeboden, geheel in lijn met de heersende sorry-cultuur. En we zagen de brandweer op het journaal flesjes water uitdelen aan wachtende reizigers. Helaas kon dat maar weinig afdoen aan de beschamende vertoning en totale minachting van het publiek die hier werd tentoongespreid. Op de radio liet de operationeel directeur van Schiphol vrijdagmiddag weten dat ze zaken alweer aardig onder controle begonnen te krijgen. Met, in haar woorden, het wegwerken van de passagiersstromen. Alsof ze niet met individuele gasten te maken had, maar met een stroom anonieme passagiers, een bulk levende lading. Precies hoe al die samengedreven, getergde reizigers zich gevoeld moeten hebben: als veetransport. Meivakantie Volgens Schiphol was de krankzinnige drukte het onvermijdelijke gevolg van meivakantie in combinatie met personeelsproblemen. Maar beide kon je toch van mijlenver zien aankomen? Voor de meeste passagiers was dit de eerste vlucht in jaren, nu alle reisbeperkingen rond Corona eindelijk zijn opgeheven. Dan begrijpt toch iedereen dat het wel eens een pietsie drukker zou kunnen worden dan normaal. En dat KLM z'n bagageafhandelaars schromelijk onderbetaalt was ook geen groot geheim. De koffergooiers krijgen maar €11,50 per uur voor het zware werk. En toch nog vrezen voor hun baan, omdat het bagagewerk aan externe partijen dreigt te worden uitbesteed. Dat is een tikkende sociale tijdbom. Maanden geleden al hadden Schiphol en KLM maatregelen moeten treffen om deze crisis te voorkomen. Waarom is dat niet gebeurd? Waren daarvoor niet juist die miljarden aan coronasteun bedoeld. Om zodra de pandemie voorbij was meteen de draad weer te kunnen oppakken? Post-corona Al die gedupeerde luchtreizigers denken voortaan hopelijk wel twee keer na, voordat ze weer een vliegvakantie boeken. Helemaal op piekmomenten zoals in de meivakantie. Het is een harde les, maar je kunt je tijd zoveel beter besteden dan urenlang op Schiphol in de rij te staan. Zeker als je wilt genieten van een welverdiende rust. Ga dan lekker met de trein. Dan zijn die twee coronajaren misschien toch nog ergens goed voor geweest. Prettige maandag See omnystudio.com/listener for privacy information.

De Franse presidentsverkiezingen zijn niet zozeer gewonnen door Emmanuel Macron, als wel verloren door Marine Le Pen. Veel kiezers brachten met tegenzin hun stem uit op de zittende president, om te voorkómen dat de rechts-populistische Le Pen zou winnen. De Fransen hadden het gevoel te moeten kiezen tussen twee kwaden. Daarom heeft Frankrijk de komende vier jaar een staatshoofd dat weliswaar de meeste stemmen kreeg, maar niet het vertrouwen van de Franse bevolking. Leve de Koning Ook het jaarlijkse Koningsdagonderzoek van Eén Vandaag leverde geen duidelijke winnaar op. Het vertrouwen in koning Willem-Alexander en koningin Máxima is niet eerder zo laag geweest. Dit komt vooral omdat het koningspaar zich in de afgelopen twee jaar niet altijd even strikt aan de coronaregels heeft gehouden. Met hun gezinsvakantie naar Griekenland en het verjaardagsfeest van prinses Amalia. Verder vindt 60 procent van de ondervraagden de toelage die de koning jaarlijks ontvangt veel te hoog: een inkomen van 1 miljoen euro plus ruim 5 miljoen voor personeel en onkosten. Maar ondanks al die bezwaren blijft een meerderheid van 56 procent voorstander van de monarchie. Democratisch Infarct En laten we eerlijk zijn. Het alternatief, een gekozen staatshoofd zoals in Frankrijk, moeten we al helemaal niet willen. Zeker nu niet: be careful what you wish for. Want wie zou dat dan moeten worden? Ons huidige politieke landschap is zo gefragmenteerd en gepolariseerd dat presidentsverkiezingen alleen maar in een volledig democratisch infarct kunnen eindigen. Wees dan maar blij met een ceremonieel koningschap dat nog altijd het vertrouwen geniet van een ruime meerderheid van de bevolking: 56 procent. Geen politicus die daaraan kan tippen, voorlopig. Consumentenvertrouwen Twee jaar Corona heeft niet alleen het vertrouwen in ons koningshuis flink ondermijnd. Ook over de economie zijn we een stuk somberder geworden. Nooit eerder heeft het Centraal Bureau voor de Statistiek zo'n laag consumentenvertrouwen gemeten als in april dit jaar. Het CBS-cijfer dat het vertrouwen weergeeft is nu - 48. En hoe verder onder nul, hoe groter het pessimisme. Het vertrouwen in de economie daalt nu al maanden achtereen, als gevolg van oplopende inflatie en de oorlog in Oekraïne. Maar de werkloosheid is met 3,3% van de beroepsbevolking nog altijd opvallend laag. En consumenten geven meer geld uit dan in voorgaande jaren. Op Schiphol staan weer lange rijen vakantiegangers. Als dit pessimisme is, hoed je dan maar voor optimisme. Prettige maandag!   Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Goed nieuws bij RTL dit weekend: De Albert Heijn XL in Rotterdam biedt voortaan verpakkingsvrije boodschappen aan. Een initiatief dat komend jaar bij nog eens 50 vestigingen moet worden uitgerold, verspreid over het land. Het moet klanten in staat stellen een deel van hun dagelijkse boodschappen duurzamer te doen. Met minder afval en minder verspilling. Het verpakkingsvrije assortiment bij Albert Heijn bestaat uit 70 producten, verdeeld over een zes meter lange muur met dispensers. Hier kunnen de klanten zelf hun havervlokken en koffiebonen tappen, of biologische rijstkorrels en pasta penne. Liefst natuurlijk in van huis meegebrachte voorraadbussen of glazen potten. Maar herbruikbare verpakkingen kunnen ook terplekke worden aangeschaft. Daarnaast kan de klant blijven kiezen voor hetzelfde product in de voorverpakte variant. 20 miljoen kilo De supermarkgigant wil hiermee de totale hoeveelheid verpakkingsmaterialen over 3 jaar met een kwart terugdringen. Scheelt 20 miljoen kilo verpakkingsmateriaal en dat is alleen maar toe te juichen. Want goed voor het milieu. Bijkomend voordeel is dat hopelijk minder voedsel wordt verspild, omdat je precies de hoeveelheid kunt pakken die je nodig hebt. En je zult toch ergens moeten beginnen om de oprukkende wegwerpmaatschappij een halt toe te roepen en het milieubewustzijn onder burgers te vergroten. Mooi initiatief dus, waarop weinig valt aan te merken. 0,3 procent Of het zou moeten zijn dat De Grote Mensenvriend Albert Heijn hiermee geen deuk in een pakje boter slaat en vooral voor de bühne een omslachtig shopping concept lanceert. Een staaltje greenwashing, waarop het grootste deel van het winkelend publiek helemaal niet zit te wachten. Alleen een voorhoede van hippe milieubewuste consumenten. Retailexperts denken daarom dat het verpakkingsvrije boodschappenconcept alleen aanslaat in de luxere supermarkten en in de grote steden. En dan nog alleen met het huismerk. Discounters hoeven het niet te proberen. En de kans dat A-merken gaan meedoen is erg klein. Praktische bezwaren zijn er ook. Bier, wijn en olijfolie bijvoorbeeld zijn ongeschikt om via dispensers te verkopen. Dat wordt één grote klerezooi als de klanten het zelf moeten tappen. Niet voor niets is het concept beperkt tot 70 -meest biologische- producten. Op een totaal van misschien wel 22.000 artikelen in de Albert Heijn XL is dat maar 0,3 procent. Voorlopig is het afwachten of doorsnee consumenten hierdoor wel gaan inzien dat je misschien beter herbruikbare verpakkingen kunt kopen dan wegwerpverpakkingen. Te Voorzichtig Jammer dat Albert Heijn zaken zo voorzichtig aanpakt. Het bedrijf is oppermachtig in supermarktland en staat bovenaan onze voedselketen. In de jaren 70 kregen ze het hele land aan de sherry; in de jaren 90 aan de avocado. Hoe moeilijk kan het zijn om Nederland dan ook z'n boodschappen voortaan verpakkingsvrij te laten doen? Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Medewerkers van de Autoriteit Financiële Markten geven de komende maanden gastles op tientallen MBO-scholen, over de gevaren van beleggen en speculeren. Want de laatste jaren laten veel jongeren zich wel heel makkelijk verleiden, zo blijkt. Vooral om hun geld in cryptovaluta te steken, zoals bitcoin, ethereum of één van de duizenden andere soorten. Volgens het Nibud en de Rabobank houdt een kwart van de jongvolwassenen zich daarmee bezig. Het is de gewoonste zaak van de wereld, dagelijkse kost op het schoolplein. Zelfs minderjarigen handelen in crypto's, meldt de NOS, daartoe aangespoord door financiële influencers op social media. Deze fin-fluencers beloven zonder uitzondering dat je razendsnel heel veel geld kunt verdienen. Zo geregeld met een app: één druk op de knop is genoeg. Deze boot wil je niet missen, ongeacht de risico's. Vanaf 2024 aanpak cryptohandel Beter laat dan nooit zal de beurswaakhond hebben gedacht. Hoogste tijd natuurlijk om deze kwetsbare groep jonge, onervaren gokkers een beetje tegen zichzelf in bescherming te nemen. Jammer alleen dat verstandige woorden van een gastdocent meestal weinig effect sorteren. Beter zou dan ook zijn om handelaren in cryptomunten en vooral ook die laffe finfluencers keihard aan te pakken. Maar helaas hebben de AFM en De Nederlandsche Bank wettelijk geen poot om op te staan. Er is nauwelijks enig toezicht mogelijk op aanbieders van de virtuele valuta. Het wachten is op internationale maatregelen die de handel enigszins aan banden leggen. Maar dat kan nog wel een paar jaar duren. Pas vanaf 2024 wil de Europese Unie regels invoeren waarmee aanbieders van cryptovaluta in alle EU-landen gelijk worden behandeld. Terwijl dit nu al zeker vijf jaar aan de gang is. Goudkoorts In 2024 heeft deze onverantwoorde goudkoorts al minstens acht jaar lang alle ruimte gehad om volledig uit de hand te lopen. Een gigantische zeepbel die vroeg of laat wel uit elkaar moet spatten. De cryptohandel vertoont alle kenmerken van een piramidespel. Het is te mooi om waar te zijn. Degenen die er als eerste inzaten maken gigantische winsten, ten koste van de sukkels die achteraankomen. En het ergste is nog wel dat we het allemaal zien gebeuren: we kijken naar ‘a trainwreck in slow motion'. Blockchain Waarmee ik niets wil zeggen ten nadele van de blockchain, de indrukwekkende technologie die aan al die cryptomunten ten grondslag ligt. Een superuitvinding die het ideaal van een soort volksvaluta dichterbij brengt. Volledig anoniem en zonder tussenkomst van banken of monetaire autoriteiten. Een geweldig systeem in een ideale wereld. Alleen is dit geen ideale wereld. En is die droom gekaapt door speculanten en criminelen, die het op onze kinderen hebben voorzien. Prettige maandag! See omnystudio.com/listener for privacy information.

Nadat één voor één alle fysieke maatregelen tegen de verspreiding van het corona-virus al zijn opgeheven, wordt deze week eindelijk ook de massale coronasteun voor het bedrijfsleven stopgezet. Op 1 april gaat de geldkraan dicht. Twee jaar lang konden ondernemingen bij de overheid aankloppen voor het doorbetalen van lonen en vaste lasten. Voor extra zwaar getroffen sectoren waren daarbovenop aanvullende financiële steunpakketten beschikbaar. De kosten voor de staat liepen op tot zo'n €50 miljard. En dan is het belastinguitstel nog niet eens meegerekend. Faillissementsgolf Op het eerste gezicht lijken die tientallen miljarden euro's goed besteed en was deze historische reddingsoperatie één groot succes. Want in economisch opzicht is ons land de coronacrisis goed doorgekomen: De werkloosheid is uitzonderlijk laag en in geen 30 jaar gingen er zo weinig ondernemingen op de fles als in het coronajaar 2021. De enorme faillissementsgolf, waar twee jaar lang bijna onophoudelijk voor werd gewaarschuwd, bleef tot nu toe gelukkig uit. De verwachting is dan ook dat BV Nederland gewoon de draad weer oppakt en verder gaat op het economische groeipad van vóór de pandemie. Zombie Bedrijven Maar de maatschappelijke kosten kunnen nog flink oplopen. Gevreesd moet worden voor het moment dat het staatsinfuus wordt afgekoppeld. En de patiënt weer op eigen benen moet leren staan, zodra de verdoving is uitgewerkt. Komende vrijdag is het zover. Dan worden alle bedrijven die twee jaar lang in coma zijn gehouden ruw gewekt. Zombie-bedrijven, die het zonder corona ook niet hadden gered, werden al die tijd kunstmatig overeind gehouden door de staat, tegen beter weten in. Zij zullen alsnog de tucht van de markt moeten voelen.     Economisch-Politiek Signaal Bovendien geeft de overheid, met die twee jaar lange coronasteun, onbedoeld een belangrijk economisch-politiek signaal af. Dat grote groepen in de samenleving, die om wat voor reden dan ook met onvoorziene kosten te maken krijgen of schade lijden, altijd op compensatie kunnen rekenen. Niet alleen voor de nadelige gevolgen van een pandemie. Maar intussen ook voor een hoge gasrekening en fors gestegen prijzen aan de pomp voor diesel en benzine. Studenten van de zogenoemde pech generatie, die als gevolg van het leenstelsel met een studieschuld blijven zitten, krijgen een tegemoetkoming. Ook al werd de studiebeurs een paar jaar geleden langs volledig democratische weg afgeschaft. Verantwoord Risicobesef De staat gedraagt zich hoe langer hoe meer als een ultieme schadeverzekeraar voor alle burgers en bedrijven. Een gezonde marktwerking met normale economische prikkels en een verantwoord risicobesef wordt daarmee structureel verstoord. En dit compensatievirus zal zich nog een stuk lastiger laten uitroeien dan corona. Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.    See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als het aan het Internationaal Energieagentschap IEA ligt komt er weer een autoloze zondag, om de vraag naar olie te helpen terugdringen. Net als tijdens de oliecrisis in de jaren 70, een halve eeuw geleden alweer. Toen in totaal overigens niet meer dan zes keer zo'n autovrije zondag werd gehouden in ons land. Sociale impact Maar de sociale impact was gigantisch. Een hele generatie bijna-boomers raakt er nog altijd niet over uitgepraat, in een mengeling van weemoed en romantiek: rolschaatsen en picknicken op de snelweg, dat waren nog eens tijden! Voor wie eraan terugdenkt waren die autoloze zondagen vooral supergezellig, een happening. Het totale effect op de brandstofconsumptie was waarschijnlijk minimaal. Want op zondagen werd in die tijd sowieso nauwelijks gereden, waar moest je ook naar toe op de wekelijkse rustdag? Niks koopzondag, alle winkels waren dicht. 10-puntenplan Dat is nu wel anders. In een economie die 24/7 doordendert haalt het wel degelijk iets uit als we allemaal één dag per week de auto laten staan. Helemaal als ook de andere negen aanbevelingen uit het 10-puntenplan van het IEA worden opgevolgd. Zoals meer thuiswerken, vaker carpoolen, lopen en fietsen bevorderen, OV goedkoper maken, maximumsnelheid met 10 km verlagen, de invoering van elektrische voertuigen versnellen en ga zo maar door. Feitelijk niets nieuws onder de zon. Gewoon het rijtje maatregelen dat past bij een soepele energietransitie. Alleen de aanleiding is dit keer een andere. Oliecrisis De noodzaak om de olieconsumptie in te perken is een direct gevolg van de strafmaatregelen tegen Rusland. Door de sancties zullen de Russen naar verwachting veel minder olie exporteren dan voorheen. En dat kan bijdragen aan het ontstaan van een oliecrisis, denkt het agentschap. Bijkomend voordeel van het plan is dat Rusland minder verdient aan de export van olie en dat de weg wordt vrijgemaakt voor duurzame energiebronnen. Oorlog Het zou alleen niet nodig moeten zijn, zo'n 10-puntenplan. Pijnlijk en beschamend dat er een oorlog nodig is, met duizenden burgerslachtoffers en miljoenen vluchtelingen, voordat het kwartje valt. We hadden hiermee natuurlijk allang een begin moeten maken, jaren geleden. Om de afhankelijkheid van àlle olie en gas terug te dringen, niet alleen die uit Rusland. En niet vanwege de zoveelste oliecrisis, maar om de klimaatcrisis het hoofd te bieden. Afkicken van olie en gas Daarvoor hoeft de overheid nu even helemaal niets te ondernemen. Maar gewoon de explosief gestegen prijzen aan de pomp hun werk laten doen. Om ons te helpen afkicken van onze verslaving aan olie en gas. Stop gewoon met het subsidiëren van fossiele brandstoffen, door de btw op diesel en benzine nog verder te verlagen. Moet je eens kijken hoe snel de olie- en gasconsument z'n gedrag dan aanpast. Daar kan geen 10-puntenplan tegenop. Prettige maandag! See omnystudio.com/listener for privacy information.

Dit jaar daalt de koopkracht gemiddeld met 2,5 procent, waarschuwt het Centraal Planbureau. Door de Oekraïne-oorlog zijn de energieprijzen explosief gestegen, bovenop de torenhoge inflatie waarmee we de afgelopen maanden al te maken kregen. En samen zet dat de koopkracht fors onder druk. Compensatie Al laat de regering het zover niet komen. Want zeg je ‘koopkrachtverlies' dan zeg je automatisch ‘compensatie'. Zodra het k-woord valt, heeft het kabinet allang uitgevogeld hoe de burgers van dit steenrijke stukje aarde aan de Noordzee gecompenseerd kunnen worden. Zeker in verkiezingstijd. En ja hoor, om de prijzen van energie te dempen en de koopkracht te verbeteren is prompt € 2,8 miljard extra uitgetrokken. Voor de verlaging van accijns op diesel en benzine. En om het btw-tarief voor gas en stroom terug te brengen van 21% naar 9%. Sigaar Uit Eigen Doos Het kabinet blijft dus in het wilde weg smijten met geld. Ons geld. Deze € 2,8 miljard is opnieuw een sigaar uit eigen doos. Van ons allemaal, voor ons allemaal. Want wie gaat dat betalen? Dat zijn onze kinderen en kleinkinderen die straks een hogere staatschuld moeten aflossen. Prima natuurlijk als die miljarden nu volledig ten goede zouden komen aan lage inkomensgroepen, om op korte termijn de ergste nood te lenigen. Maar helaas komt het geld niet alleen daar terecht waar het keihard nodig is. Een groot deel gaat op aan welvarende burgers die het eigenlijk wel kunnen missen. Al is het voor iedereen even slikken aan de pomp. Meer automobilisten dan voorheen rijden weg bij tankstations zonder te betalen. Dat waren er altijd zo'n 300 per week. De afgelopen weken liep dat aantal op tot 370. Vette Pech Maar het is oórlog in Europa, laat dat ook eens doordringen. En het enige wat ons voorlopig bedreigt is dat misschien de koopkracht met 2,5 procent afneemt. Vette pech, hoor, maar er zijn ergere dingen. En hoezo moet elke denkbare tegenslag in het leven meteen op de overheid worden afgewenteld? Het vangnet van de staat houdt ons allemaal gevangen. Misschien nog wel erger is dat het kabinet ervoor kiest om onze verslaving aan (Russisch) aardgas te bestendigen. Waar de jongste koopkrachtmaatregelen feitelijk op neerkomen is een subsidie van fossiele brandstoffen. Terwijl als er één moment is om de samenleving te laten inzien dat we nodig moeten afkicken van olie en gas, besparen, dan is het nu wel. Het is maart, het voorjaar komt eraan. Nog even doorbijten met een extra trui en dikke sokken. Niet compenseren, maar compensinderen. Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Een snackbar in Nijmegen heeft ‘patatje oorlog' van het menu gehaald, uit solidariteit met de Oekraïners. Eigenaar Jos van patathuisje Piccolino vertelde aan Hart van Nederland dat hij en zijn vrouw al een paar jaar met de gedachte rondliepen om dat nare woord ‘oorlog' van het bord te schrappen. Maar dat de Russische inval in Oekraïne het laatste zetje gaf. Wie nu nog deze klassieker van de Hollandse Cuisine wil bestellen, frites met mayonaise én pindasaus, moet voortaan vragen om een patatje flip. Zoals de vlaflip, bruin en wit. Tolstoj naar de Ramsj Zolang ik mij kan herinneren ligt het patatje oorlog onder vuur. In de pacifistische jaren zeventig van de vorige eeuw werd de weinig vredelievende benaming voor een snack al luidkeels bekritiseerd. Tot nu toe vergeefs. Maar misschien is nu eindelijk het keerpunt bereikt: Patatje oorlog de wereld uit, om te beginnen uit Nijmegen. De vraag is alleen hoe de arme burgers van Oekraïne geholpen zijn met deze dappere daad van verzet van een Nijmeegse snackbarhouder. Is dit wat Premier Rutte bedoelt als hij zegt dat deze oorlog offers vraagt van ons allemaal? Zoals de vraag ook is wat de Oekraïense bevolking ermee opschiet als jij besluit om de hele Russische bibliotheek naar het oud papier te brengen. Oorlog en vrede van Tolstoj naar de ramsj? Solidariteit en Eensgezindheid Taal is politiek; woorden doen ertoe. En veel Nederlanders voelen terecht de behoefte om het op te nemen voor de zwaar bestookte Oekraïners. En zich krachtig te uiten tegen het Russische oorlogsgeweld. De solidariteit en eensgezindheid zijn lovenswaardig. Zolang het niet doorslaat. We moeten elkaar niet de maat willen nemen of de moraalridder gaan uithangen. Het is goed dat influencers hun volgers op social media mobiliseren om daadwerkelijk iets bij te dragen, zoals het inzamelen van warme kleding of wie weet straks zelfs onderdak te bieden aan één of enkele van die miljoen vluchtelingen. Maar pas op voor de taalpolitie, die bepaalt welke woorden niet meer gebruikt of welke auteurs niet meer gelezen mogen worden. Dat is het begin van onvrijheid. Carnaval en Wintersport Nog zo'n kwestie betreft carnaval en wintersport. Er zijn stemmen op Twitter die hossen, skiën en andere vormen van pleziermaken kennelijk ongepast vinden, in tijden van oorlog. Maar zolang ons land niet zelf in oorlog is zie ik eerlijk gezegd weinig reden om ook deze vrijheden onnodig in te perken. Of elkaar de kleine genoegens in het leven te ontzeggen. Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Van en naar Oekraïne kun je sinds vrijdag gratis bellen en sms'en. T-Mobile was de eerste om het aan te bieden. Maar het initiatief kreeg snel navolging van Vodafone en KPN, die niet konden achterblijven. Zodat inmiddels alle grote telecomproviders in ons land meedoen aan deze sympathieke actie, gericht op zowel consumenten als zakelijke klanten. Als die zich in Oekraïne bevinden kunnen zij bovendien kosteloos gebruikmaken van mobiel internet, voor spraak-, data- en tekstverkeer. Op deze manier moeten mensen te allen tijde in contact kunnen blijven met dierbaren, is de gedachte. ‘In elk geval tot eind maart' belooft KPN geen kosten in rekening te brengen. Informatieoorlog Zonder twijfel goed bedoeld. Net als de betogers dit weekend in Groningen en Amsterdam willen ook bedrijven al het mogelijke doen om de bevolking van Oekraïne te steunen. Het is opvallend dat private ondernemingen zo nadrukkelijk partij kiezen in een gewapend internationaal conflict. Door gratis belminuten beschikbaar te stellen vechten de providers een beetje mee aan Oekraïense zijde. In een informatieoorlog waarin beide kampen de buitenwereld bestoken met propaganda en nepnieuws. Is het cynisch om je dan af te vragen met welk belang KPN, Vodafone en T-Mobile dit doen? Want wat kost dit gebaar, maar vooral, wat levert het op voor de aandeelhouders? Hoe je er ook tegenaan kijkt, het is knappe bedrijfscommunicatie. Van organisaties die iets van hun kernactiviteit weten in te zetten voor de goede zaak.  Vrede op Aarde Maar als liefde voor allen en vrede op aarde de boodschap is van de Telecomgiganten, zouden ze eigenlijk ook de Russen gratis moeten laten bellen. Zij lijken in dit conflict net zo goed het slachtoffer te zijn van de grootheidswaan van hun oorlogszuchtige president Poetin. Of maak het telefoon- en dataverkeer voor Russische soldaten juist 3 keer zo duur, om ze te straffen voor hun gewelddadige inval op de grens van de Europese Unie. Zoals ze nu ook worden uitgesloten van deelname aan het Songfestival en sportevenementen.  Duivels Dilemma De vraag is of je Rusland volledig moet isoleren en uitsluiten, ook op sportief en cultureel gebied. Het is een duivels dilemma bij alle sancties die aan Rusland worden opgelegd. Want tref je niet vooral de arme burgers van het land die ook niet om deze oorlog hebben gevraagd. En wijzelf in het Westen zullen ook zware offers moeten brengen als de economische banden met de Russen worden doorgesneden. We zijn sterk afhankelijk van Russisch gas. Telers uit het Westland blijven zitten met een miljoenenlading bloemen, die ze op Internationale Vrouwendag in Rusland zouden verkopen.    Miljardairskliek Maar willen sancties effect hebben dan zullen ze vooral de miljardairskliek rond Poetin en de president zelf keihard financieel moeten treffen. Had alle Russische banken meteen van het internationale netwerk afgegooid. De rest is symboolpolitiek. Al moet het belang van symbolen niet worden onderschat. Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ons land is in korte tijd koploper geworden in Europa op het gebied van collectieve claims tegen grote bedrijven. Dankzij een nieuwe wet die het voor gedupeerde klanten uit binnen- en buitenland makkelijker maakt om gezamenlijk hun schade te verhalen, voor de Nederlandse rechter. Dus zet je maar schrap voor de vloedgolf aan massaclaims die nog op ons afkomt. Wij hebben de sluizen wijd opengezet voor die ranzige claimcultuur uit de VS, die nu ons lieve landje overspoelt. Amerikaanse toestanden in de polder waar niemand op zit te wachten. Een lawyer's paradise, waar openstaande rekeningen uit het verleden stuk voor stuk worden vereffend. Met z'n allen tegen één, niet praten maar procederen. Professionalisering van de hufterigheid De juridisering van de samenleving is daarmee nagenoeg compleet. Het is de professionalisering van de hufterigheid. Met rancune en zelfbeklag als belangrijkste drijfveren. Dan weet je één ding zeker: het wordt er niet gezelliger op. Want zijn niet alle kopers wel eens gedupeerd? Als je al dat kleine leed van consumenten die ooit voor een paar dubbeltjes zijn benadeeld op één grote hoop gooit wordt het vanzelf een miljardenclaim. En een aantrekkelijk verdienmodel voor buitenlandse investeerders met diepe zakken. Die dankbaar parasiteren op de gevoelens van ontevredenheid in de samenleving. Zij betalen de proceskosten in ruil voor een percentage van de opbrengst. Advocaten mogen in Nederland niet op die manier procederen, op basis van no cure, no pay. Maar dat verbod geldt niet voor hun financiers. Alle ‘slachtoffers' kunnen zich gratis aansluiten bij deze loterij zonder nieten. Het is big business. Apple sticker Blendle oprichter Alexander Klöpping is nu opgestaan als boegbeeld van deze snelgroeiende bedrijfstak. Met zijn Stichting App Stores Claims eist hij €1 miljard van Apple en Google. De tech-giganten zouden veel teveel rekenen voor betalingen in hun app-winkels en daarmee wereldwijd honderden miljoenen klanten hebben gedupeerd. Nu hoef je met Apple geen medelijden te hebben. Eén miljard betekent natuurlijk helemaal niets voor het grootste bedrijf ter wereld. Wisselgeld, dat ze maar wat graag zouden aftikken als ze daarmee van het gezeik af waren. Maar het is opmerkelijk hoe de uitvinder van de smartphone zo snel in ongenade is geraakt bij z'n meest trouwe aanhangers. Die alles wat Apple deed altijd he-le-maal fantastisch vonden! Het lijkt wel of al die Apple apostelen na twintig jaar ineens van hun geloof zijn gevallen. Wie heeft tegenwoordig nog zo'n Apple sticker op de auto? Religieus fanatisme Apple was nooit een gewone onderneming, maar een kerk. Al ver vóór z'n dood was Steve Jobs heilig verklaard. Zijn biografie een leiderschapsbijbel. Met religieus fanatisme werd de blijde boodschap verkondigd door honderden miljoenen volgelingen wereldwijd. Mannen als Alexander Klöpping gingen voor in die eredienst, bijna wekelijks in De Wereld Draait Door. Het was alleen geen liefdadigheid, maar keiharde business. De prijzen waren altijd al krankzinnig, voor de Macbooks, de iPhones en de iPads. En natuurlijk ook voor de apps in de appstore. Dat wist ook iedereen die zo hard stond te applaudisseren bij elke innovatie, want Apple. Nu de liefde is bekoeld moet je niet ineens je geld gaan terugvragen. Prettige maandag! See omnystudio.com/listener for privacy information.

Omdat mevrouw Laseur járig is op 14 februari ben ik godzijdank al dertig jaar vrijgesteld van Valentijnsdag en alle ongein die daarbij komt kijken. Dus misschien heb ik makkelijk praten als ik zeg dat we beter resoluut kunnen kappen met die commerciële onzin. Rozen in Februari Vooral de bloeiende handel in rode rozen is deze dagen een doorn in het oog die elk jaar weer het schaamrood op de kaken brengt. Het is midwinter, mensen! En bij ons loopt het rozenseizoen van juli tot en met september. Rozen in februari betekent daarom automatisch niet alleen een flinke aanslag op klimaat en milieu maar ook op de portemonnee. Zeker dit jaar, met de hoge inflatie, zijn rozen vrijwel onbetaalbaar. Rode Rozen Nummer Eén Maar de consument laat zich daardoor niet afschrikken, integendeel. Volgens online bloemenwinkel Fleurop blijft de vraag naar valentijnsboeketten onveranderlijk groot. De hogere prijzen hebben in elk geval geen invloed gehad op het aantal bestellingen. En zeker niet op de populariteit van de roos. Het boeket rode rozen is nog altijd nummer één. Afrika Veel valentijnsbloemen die in Europa worden verkocht komen uit Afrika. Kenia heeft toestemming moeten geven voor extra vrachtvluchten om bloemen voor Valentijnsdag deze kant op te vervoeren. En het luchttransport is ruim twee keer zo duur als vorig jaar, zodat alleen daarom al de prijs van een valentijnsboeketje een stuk hoger uitvalt. De bloemen van eigen bodem zijn ook al fors duurder dit jaar vanwege de krankzinnige stijging van de gasprijs. Bloemenkwekers in de glastuinbouw kampen met torenhoge energiekosten. CO2 uitstoot Het slechte nieuws is trouwens dat bloemen uit verwarmde kassen in eigen land grofweg net zoveel energie kosten als de ingevlogen exemplaren uit Afrika. Specifiek voor rozen valt de vergelijking zelfs uit in het nadeel van de Nederlandse roos. Per roos geproduceerd in Nederland zou de CO2 uitstoot bijna dubbel zo groot zijn als per roos die uit Kenia met het vliegtuig is geïmporteerd. Rozenschaamte De conclusie zou natuurlijk moeten zijn dat rozen helemaal niet duur zijn, maar nog veel te goedkoop. Zolang de consumentenprijs niet ook de werkelijke kosten voor het klimaat weerspiegelt. Los daarvan zou een klein beetje rozenschaamte geen kwaad kunnen. Koop liever de bloemen van het seizoen, dat is pas echt romantisch. Als het dan toch rozen moeten zijn kunnen we Valentijnsdag voortaan misschien beter op 14 augustus vieren. Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Volgens burgemeester Aboutaleb van Rotterdam is er nog helemaal geen besluit genomen om de iconische Koningshavenbrug in zijn stad, De Hef, tijdelijk te ontmantelen voor het mega-plezierjacht van Amazonoprichter Jeff Bezos. Er zou nog niet eens een vergunning zijn aangevraagd, dus kan het verzoek ook niet in behandeling worden genomen. Ambtelijke logica waar geen speld tussen komt. Niet Lullen Maar Poetsen Toch twijfelt niemand eraan dat het gewoon doorgaat, Rotterdammers zijn ook niet gek. Geen woorden maar daden, niet lullen maar poetsen. Gezond verstand zal zegevieren. Het is ook helemaal geen miljoenenoperatie, maar een relatief simpele klus die voor enkele tonnen binnen een dag kan worden geklaard. Bezos en de jachtbouwer Oceanco betalen de rekening. Daarmee is het toch een uitgemaakte zaak, zou je zeggen. Wereldnieuws Toch leidde de aankondiging vorige week van een tijdelijke demontage van De Hef tot enorme ophef in de Maasstad en ver daarbuiten. Het was zelfs wereldnieuws. De markante brug is een belangrijk stuk industrieel erfgoed en een rijksmonument, dat een paar jaar geleden nog met veel tamtam werd gerestaureerd. Nu staat dit prachtige stukje Rotterdam opnieuw in de schijnwerpers, maar dan wereldwijd. Betere city-marketing kun je niet wensen voor de maritieme hoofdstad van Europa. En gratis reclame voor alle scheepsbouwers in de regio die superjachten bouwen voor de rijken der aarde. Zoals dit op één na grootste zeilschip ter wereld dat in Alblasserdam wordt gebouwd voor de rijkste van allemaal, Jeff Bezos. De 127 meter lange driemaster kost naar schatting $500 miljoen. Om dit gevaarte door te laten richting zee zal alleen het middenstuk van de 40 meter hoge Hef tijdelijk verwijderd moeten worden. Dat fixen we dan toch even? Business Bashing De Nederlandse scheepsbouwsector heeft het de afgelopen jaren zwaar gehad. Grote containerschepen worden tegenwoordig bijna allemaal in Azië gebouwd. Het is een sterk staaltje Hollands glorie dat nu al die superjachten hier tenminste nog vandaan komen. Daar moeten we zuinig mee omgaan. Oppassen dat het vestigingsklimaat voor deze hoogwaardige industrie niet net zo hard verzuurt als eerder voor onze multinationals Unilever en Shell. Negatieve Gunfactor Multi-miljardairs hebben een zwaar negatieve gunfactor, zo blijkt maar weer. De tegenstand richt zich voornamelijk op Jeff Bezos persoonlijk. Honderden mensen zeggen mee te doen aan een facebook actie om zijn boot met eieren te komen bekogelen als die straks door de Nieuwe Waterweg vaart. En voor lokale politici is het een prachtkans om zich nog eens lekker te profileren. Het is tenslotte verkiezingstijd.   Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Het is de tippelzone van de supermarktsector: flitsbezorgdiensten zoals Gorrillas, Flink, Getir en Zapp. Die jouw boodschappen binnen 10 minuten thuisbezorgen. Een belofte die ze alleen kunnen waarmaken door een netwerk van kleine distributiecentra, dicht bij de klant. Deze afwerkplekken met hun zwart afgeplakte ramen, de darkstores, staan vaak middenin woonwijken en leveren veel overlast op in de buurt. Een hangplek voor de talloze fietskoeriers, wachtend op het volgende vrachtje. Amsterdam verbiedt daarom voorlopig de vestiging van nieuwe mini-magazijnen. Platformeconomie Maar het kwaad is allang geschied. De hoofdstad heeft zitten slapen, vorig jaar, toen flitsbezorgers als paddenstoelen uit de grond schoten. Nu is het te laat om het tij nog te keren. Na een razendsnelle doorbraak zijn flitsbezorgers in de grotere steden al niet meer uit het straatbeeld weg te denken, als onderdeel van de platformeconomie. Volkomen logisch, ook. Na de bezorging van maaltijden, overnachtingen en taxiritten is er nu ook een app voor je dagelijkse boodschappen binnen 10 minuten. Je kon erop wachten. Ook op de felle kritiek en het verzet tegen de komst van een nieuwe speler die de bestaande markt flink komt opschudden. Met alle gevolgen van dien voor leefbaarheid, verkeersveiligheid en arbeidsvoorwaarden van de rijders. Ook het bestellen van bier en sigaretten zonder identiteitsbewijs is trouwens kinderspel, bleek onlangs uit een steekproef van AT5. De schaamte voorbij Je kunt het de ondernemers intussen maar moeilijk kwalijk nemen. Zij zien een gapend gat in de markt, waar ze dankbaar induiken zonder dat hen een strobreed in de weg wordt gelegd. Maar de klanten, wat zíjn dat voor mensen? Voor wie het kennelijk teveel moeite is om nog even naar de winkel te lopen, op de hoek? Het is toch de schaamte voorbij om voor een avocado of chips en cola nog even een flitsbezorger te laten komen? Zijn er dan helemaal geen grenzen meer aan de gemakzucht? Je hoeft toch niet aan elke impuls direct gehoor te geven? Flitsbezorging van kruidenierswaren voorziet niet bepaald in een essentiële levensbehoefte. In de steden waarin de supersnelle bezorgdiensten opereren is in een straal van 5 wandelminuten altijd wel een supermarkt te vinden die nog open is, elk uur van de dag en elke dag van de week. Stadse fratsen Bij ons in het dorp zijn gelukkig geen flitsbezorgers actief. Te ver van de bewoonde wereld. Maar zelfs al kon het uit, dan nog denk ik dat de meeste dorpsbewoners te nuchter, te degelijk zijn om voor een vergeten pak pannenkoekenmix een supersnelle koerier te laten komen. Doe normaal! Niemand hier heeft behoefte aan dat soort stadse fratsen. Het maatschappelijk nut van flitsbezorging is minimaal. De samenleving is helemaal niet gebaat bij nog meer versnelling. Integendeel. Waar de maatschappij pas echt behoefte aan heeft is juist een wat trager levenstempo, met een beetje aandacht voor de directe leefomgeving. Prettige maandag! See omnystudio.com/listener for privacy information.

Voor het eerst in de geschiedenis kwam de Nederlandse landbouwexport vorig jaar uit boven de 100 miljard euro, een waanzinnig bedrag. Ondanks de coronacrisis steeg de uitvoer van landbouwproducten met ruim 9 procent, naar € 104,7 miljard. Niet alleen omdat er meer werd geëxporteerd, qua volume, maar ook omdat de prijzen voor producten omhooggingen. Blijkt allemaal uit cijfers van het CBS en Wageningen University. Bloembollengekte De internationale handel in landbouwgoederen gaat duidelijk niet gebukt onder de covid-19 pandemie. Integendeel zou je haast zeggen. Voeding is immers noodzaak; landbouwproducten zijn essentiële goederen. Het openhouden van de handelskanalen is daarmee van evident belang. De land- en tuinbouwsector weet maximaal te profiteren van die bijzondere positie die het kreeg toegekend in de wereldeconomie. Al werd het meeste geld in de sector helemaal niet verdiend met voedingsmiddelen, maar met de sierteelt. Voor €12 miljard ging aan bloemen, bloembollen, planten en boomkwekerijprodukten de grens over. En je kunt je afvragen of een bosje bloemen uit Nederland eigenlijk wel voorziet in een essentiële basisbehoefte van de mens, in tijden van Corona. Persoonlijk zou ik wel een jaartje zonder boeketje op tafel kunnen.   Wereldkampioen De boerenbedrijfstak in ons land groeit al jaren en heeft zich in de afgelopen decennia ontwikkeld tot een superintensief agri-industrieel complex, dat zijn weerga in de wereld niet kent. In absolute aantallen exporteren alleen de Verenigde Staten meer landbouwproducten. Maar per hoofd van de bevolking of per vierkante kilometer gerekend laten we ook de Amerikanen ver achter ons. Het is een onvoorstelbaar knappe prestatie, dat we op zo'n piepklein stukje aarde zoveel bloemen, vlees en melk weten voort te brengen. Elke centimeter landbouwgrond, elke druppel water, ieder straaltje zonlicht wordt ten volle benut. We doen dat inmiddels met zoveel expertise en zo verschrikkelijk efficiënt dat het meer dan €100 miljard export oplevert. En het wordt alleen maar meer elk jaar. Mijlpaal of keerpunt? Het is een fantastische mijlpaal, die ook serieus te denken geeft. Want met de onstuitbare groei van onze landbouwproductie neemt ook de druk op het klimaat, dierenwelzijn en milieu onhoudbare vormen aan. De grenzen aan de groei zijn nu wel bereikt, zo niet allang overschreden. Hoelang nog willen we met ons piepkleine en dichtbevolkte landje de hele wereld blijven voorzien van boter, kaas en eieren? En de Chinezen van varkensvlees? De Nederlandse landbouwsector is op een keerpunt beland. Niet verder groeien de komende jaren, maar juist fors inkrimpen. De kennis behouden en vergroten, maar de productie verplaatsen naar het buitenland. Daar ligt de toekomst voor onze agrarische industrie. Prettige maandag! See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ken je die mop van de Coronacrisis? Die kwam niet! Sinds de wereldwijde uitbraak van de Covidpandemie, bijna twee jaar geleden alweer, en de reeks lockdowns die daarop volgde wordt er al voor gewaarschuwd: de diepste economische crisis sinds de jaren '30 van de vorige eeuw. Waarmee het beeld wordt opgeroepen, in zwart wit, van totale wanhoop met lange rijen bij de sociale dienst en voor de gaarkeukens. Je zou haast niet beter weten of Nederland en de rest van de wereld balanceert al twee jaar op de rand van de afgrond. Ondernemingen hadden allang bij bosjes failliet moeten gaan. Die grimmige crisissfeer wordt intussen flink aangewakkerd door pers en parlement. En alle demonstraties en protestacties van boze burgers, winkeliers of horeca-ondernemers. Geen crisis maar groeipijnen Alleen: van crisis is helemaal geen sprake. Economisch staat ons land er juist verrassend goed voor. Een beetje te goed, eigenlijk, oververhitting dreigt. Het probleem is momenteel zelfs dat de economie te hard groeit. Wat weer gepaard gaat met allerlei groeipijnen, zoals inflatie en schaarste aan grondstoffen, goederen en arbeid. Personeel is niet aan te slepen. De werkloosheid is uitzonderlijk laag. De aandelenkoersen blijven maar stijgen. En in geen dertig jaar gingen zo weinig ondernemingen op de fles als in het Coronajaar 2021. Faillissementsgolf blijft uit Want ondanks Covid, ondanks de lockdowns, gingen slechts anderhalf duizend (1536) bedrijven failliet vorig jaar, meldde het CBS woensdag. Een jaar eerder waren dat er nog bijna twee keer zoveel en dat was ook al weinig. Van de enorme faillissementsgolf, waar nu al bijna twee jaar voor wordt gewaarschuwd, is vooralsnog geen enkele sprake, integendeel. Met name in de zo zwaar beklaagde Horeca-sector was het aantal faillissementen opvallend laag. Overheidssteun Wellicht moet worden gevreesd voor het moment dat het staatsinfuus wordt afgekoppeld. Want veel ondernemingen worden kunstmatig overeind gehouden met steun van de overheid. Bij elkaar opgeteld hebben bedrijven voor meer dan €18 miljard aan uitstel gekregen om hun belasting te betalen. Tienduizenden bedrijven kregen ondersteuning voor het betalen van salarissen en vaste lasten. Dat houdt een keer op. Maar de wereld waarin al die ondernemers straks uit hun coma ontwaken staat er economisch alweer een stuk beter voor dan twee jaar geleden. Er is werk zat. Dus het hoeft geen uitstel van executie te zijn geweest. Welvaart en welbevinden De Coronacrisis is vooral een vertrouwenscrisis gebleken. Die heeft geleid tot een hoop maatschappelijke ontwrichting. Maar een economische crisis lijkt vooralsnog succesvol te zijn afgewend. Het gevolg daarvan is jammer genoeg dat welvaart en welbevinden niet langer met elkaar in de pas lopen. Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Er zijn 11,5 miljoen Nederlanders met een rijbewijs, vermoedelijk meer dan met een zwemdiploma. Je komt natuurlijk wel eens iemand tegen zonder het roze documentje, maar slechts bij hoge uitzondering. Voor de meeste jongvolwassenen is slagen voor het rijexamen een belangrijke mijlpaal in hun leven. Miljoenen landgenoten kunnen erover meepraten en doen dat dan ook graag en vaak. Hoeveel lessen, hoeveel pogingen, de stress voor het afrijden, theorie. En vooral: hoe krankzinnig duur het is om een rijbewijs te halen. Vanaf € 2000 Volgens het CBS kostte een uur rijles vorig jaar gemiddeld € 47,30. De ANWB rekent voor dat een vlotte leerling zeker 25 lessen nodig heeft. Aan lesgeld alleen al ben je dus minstens een kleine € 1200 kwijt. Dan moet het examengeld nog komen. Tussentoets, theorie en praktijkexamen B komt samen op € 590,50. Met een speciaal faalangstexamen ben je nog 112 euro duurder uit. Bij de ANWB kost een rijbewijs zelfs in het allergunstigste geval bijna € 2000. Dan moet je wel in één keer slagen. En dat lukt maar de helft van alle kandidaten. In de praktijk zullen veel leerlingen algauw het dubbele kwijt zijn. Zelf reed ik af in Groningen, de eerste keer in 1989. Pas in de vijfde poging was het raak. Ik weet nog dat ik opgelucht uitriep: “Perfect!”. Waarop de examinator met noordelijke tongval de onvergetelijke woorden sprak: “Nou, perfect was het niet”. Maar wel geslaagd. Deel van de opvoeding Gelukkig betaalden mijn ouders, omdat ik vóór mijn achttiende niet had gerookt. En het hoorde bij de opvoeding, vonden ze. Want voor velen is het rijbewijs in het dagelijks leven een onmisbaar diploma. Essentieel om te kunnen functioneren op de arbeidsmarkt en in het normale maatschappelijk verkeer. Van zelfbewuste en onafhankelijke burgers wordt verwacht dat ze een auto kunnen besturen. Het is volkomen belachelijk dat iets wat vrij algemeen wordt beschouwd als onderdeel van het volwassen worden, een basisopleiding voor alle Nederlanders, zoveel moet kosten. Want wat als pa en ma niet betalen, hoe kom je dan nog aan een rijbewijs? Je kunt niet zonder, dus je kunt er niet omheen. Feitelijk is het pure afpersing. Prijsvechters en beunhazen Die hoge prijs voor een rijbewijs zet de deur wagenwijd open voor prijsvechters en beunhazen die goedkope lespakketten aanbieden. En cursisten die na amper 10 lessen de gok wel willen wagen. In de Rijschoolzoeker vind je scholen met een slagingspercentage van 25 % of minder. Alles bij elkaar levert dat veel te veel rijexamens op en dus lange wachttijden bij het CBR. Het ministerie van verkeer begint daarom een proef. Waarbij een kandidaat voor het rijexamen door twee rijscholen wordt voorgedragen. Daarmee wordt een peperduur en ingewikkeld stelsel alleen maar uitgebreid met een extra complicatie. Goedkoper wordt het niet. Rijopleiding op onderwijsbegroting? Gezien het grote maatschappelijk belang, voor de verkeersveiligheid, de economie en de kansengelijkheid, zou een kwalitatief hoogwaardige rijopleiding door de overheid moeten worden gefaciliteerd en gesubsidieerd. Via de onderwijsbegroting. Waarom geen rijles op de middelbare school? Prettige maandag! See omnystudio.com/listener for privacy information.

Op de valreep van het nieuwe jaar onthulde de NOS dan eindelijk de werkelijke oorzaak van de ongekend diepe crisis op de woningmarkt. Vergeet makelaars, huisjesmelkers, asielzoekers en stikstofregels. Of Prins Bernhard jr en al die andere boosdoeners die steevast opduiken, in de emotionele Kamerdebatten over dit beladen onderwerp. Het komt gewoon door de ouderen, mensen, het stond op Teletekst. Onder de kop Wooncrisis door honkvaste ouderen. Boomers die in hun bungalows blijven plakken als de kinderen allang zijn uitgevlogen. En halsstarrig weigeren te verkassen naar een praktische bejaardenflat. Waarmee hun riante familiehuis tenminste weer beschikbaar zou komen voor een leuk jong gezin met kleine kinderen en een hond. Zoals het kennelijk hoort, volgens de staatsomroep.

Op de valreep van het nieuwe jaar onthulde de NOS dan eindelijk de werkelijke oorzaak van de ongekend diepe crisis op de woningmarkt. Vergeet makelaars, huisjesmelkers, asielzoekers en stikstofregels. Of Prins Bernhard jr en al die andere boosdoeners die steevast opduiken, in de emotionele Kamerdebatten over dit beladen onderwerp. Het komt gewoon door de ouderen, mensen, het stond op Teletekst. Onder de kop “Wooncrisis door honkvaste ouderen”. Boomers die in hun bungalows blijven plakken als de kinderen allang zijn uitgevlogen. En halsstarrig weigeren te verkassen naar een praktische bejaardenflat. Waarmee hun riante familiehuis tenminste weer beschikbaar zou komen voor een leuk jong gezin met kleine kinderen en een hond. Zoals het kennelijk hoort, volgens de staatsomroep.   Verhuisketen  Als de ouderen een beetje soepel zouden doorstromen van grote naar kleinere woningen, zoals appartementen, zou de woningmarkt er een stuk beter voor staan. Zegt een meerderheid van grote en kleine gemeenten (55 procent) in antwoord op vragen van de NOS en de regionale omroepen. Mooi voorbeeld van wat in Amerikaanse rechtbankdrama's altijd een leading question wordt genoemd. Objection your honor!  Maar vooral gemeenten in Zuid-Holland, Gelderland, Overijssel en Limburg lijken er toch echt zo over te denken. Zwijndrecht bijvoorbeeld zegt dat er te weinig aantrekkelijke koopappartementen zijn voor senioren die nu nog in een eengezinswoning zitten. Als die verhuizen kan een verhuisketen op gang komen, stelt de gemeente. Want doorstromen zullen ze.   Heksenjacht  Zoals te verwachten na dit nieuws bleef een heksenjacht op Twitter niet lang uit. Compleet met luchtfoto's van, in dit geval, het Limburgse landhuis van Eurocommissaris Frans Timmermans. En het bijschrift dat deze 60-er dan maar als eerste uit zijn prachtige huis moet worden geplaatst. Hier wordt, kortom, weer een vuig staaltje afgunstpolitiek bedreven. Het past naadloos in de tijdgeest van polarisatie, haatzaaien en zelfbeklag. Ouderen de schuld geven van de wooncrisis is het bewust opstoken van een generatiekloof.   Niet doorstromen maar ínstromen  Verhuizen staat hoog in de top 5 van meest stressvolle gebeurtenissen in een mensenleven. Direct na overlijden van een dierbare en echtscheiding. En nog vóór ernstige ziekte of ontslag. Niet iets waar ik oudere woningbezitters graag aan zou willen blootstellen. Je hoeft ze toch niet uit hun huis te pesten. Verleiden is veel effectiever. En mag het wat creatiever, misschien? Denk nu eens buiten de paden van een traditionele wooncarrière. Niet doorstromen maar ínstromen. Drie of vier generaties gezellig onder één dak, met familie, vrienden of nieuwe huisgenoten. Vérbouwen in plaats van bíjbouwen. Maak het splitsen van grote woningen eenvoudiger. Meer mensen op één adres. Voor veel starters op de woningmarkt een snelle oplossing. Ouderen kunnen in hun eigen huis blijven en zijn langer betrokken bij de samenleving.   Je zal maar in de bloemschoenen staan van de nieuwe Minister van Wonen. Maar saai wordt het niet in het nieuwe jaar.   Prettige maandag!   See omnystudio.com/listener for privacy information.

Voor wie het kan waarderen hebben coronacrisis en lockdown ook hun goede kanten. Zoals een heerlijk huiselijk kerstweekend in kleine kring, minder files en een betere work-life balance. Een gevoel van saamhorigheid, geluk vinden in de kleine dingen.

HAPPY COVID Voor wie het kan waarderen hebben coronacrisis en lockdown ook hun goede kanten. Zoals een heerlijk huiselijk kerstweekend in kleine kring, minder files en een betere work-life balance. Een gevoel van saamhorigheid, geluk vinden in de kleine dingen. Kwart minder Inbraken Nog meer goed nieuws, om het oude jaar mee af te sluiten, is dat niet eerder in één jaar zo weinig woninginbraken werden gepleegd als in 2021. Zo melden politie en Interpolis. De verzekeraar verwacht, met nog een week te gaan, dat de teller dit jaar blijft steken op 22.500 inbraken, voornamelijk in de drie grote steden. Dat is bijna een kwart minder vaak dan vorig jaar. Positieve bijvangst Dit heugelijke laagterecord heeft natuurlijk alles te maken met de coronalockdowns. Want juist in de maanden dat alles dicht was en iedereen moest thuisblijven werd opvallend weinig ingebroken, blijkt uit de inbraakbarometer. Traditiegetrouw loopt het aantal inbraken altijd weer wat op in het najaar, richting de eindejaarspiek. Maar ook die stijging is de laatste weken stilgevallen, door de nieuwe lockdown. We kunnen gerust vaststellen dat ook het inbrekersgilde hard is geraakt door de coronamaatregelen van het kabinet. En dat valt alleen maar toe te juichen. Laten we de positieve bijvangst van de coronacrisis vooral omarmen. Misdaad verschuift Ook al is een kleine nuance hier wel op z'n plaats. Oldskool inbreken was al enige tijd op z'n retour. Wie doet dat nog, vandaag de dag? Met zwarte trui en bivakmuts door een openstaand zolderraampje naar binnen klimmen? Ook de kleine boeven verplaatsen hun werkterrein steeds meer naar het digitale domein. Misdaad verdwijnt niet, maar verschuift en digitaliseert. Een trend die aanzienlijk lijkt te zijn versneld door alle coronamaatregelen. Cybercriminaliteit neemt juist een enorme vlucht. Zowel zakelijk als privé neemt de dreiging online juist gigantisch toe. En door het massale thuiswerken zijn we alleen maar kwetsbaarder geworden voor allerlei soorten aanvallen via internet. Wees dus maar blij dat we ons tenminste over woninginbraak steeds minder zorgen hoeven maken. Economische groei De economie intussen blijkt nog harder te zijn gegroeid dan we al wisten. Het CBS verhoogde vrijdag z'n groeicijfer voor het derde kwartaal, van 1,9 % naar 2,1 %. Consumenten en overheid gaven meer geld uit en bedrijven maakten meer winst. En het grote plaatje is helemaal indrukwekkend. De totale wereldeconomie bereikt mogelijk in het nieuwe jaar al voor het eerst een omvang van meer dan 100 biljoen dollar, dat is 100 duizend miljard. Schrijft persbureau Reuters. Tot nu toe gingen onderzoekers er nog vanuit dat de grens van 100 biljoen pas twee jaar later zou worden geslecht, in 2024. Het grootste risico is momenteel dat de economie té hard groeit, met hoge inflatie tot gevolg en schaarste aan grondstoffen, goederen en arbeidskrachten. Dat is geen crisis maar een luxe-probleem. Prettig Nieuwjaar! See omnystudio.com/listener for privacy information.

Net voor het weekend maakte Zeewolde de weg vrij voor de komst van Facebooks moederbedrijf Meta, dat daar in de polder een hyperscale datacenter wil neerzetten. Luidkeels verzet daartegen van boeren en milieuactivisten is net zo kansloos als zinloos. Want je houdt het toch niet tegen. Niet zolang we met zn allen zulke krankzinnige hoeveelheden data blijven genereren.

Net voor het weekend maakte Zeewolde de weg vrij voor de komst van Facebooks moederbedrijf Meta, dat daar in de polder een hyperscale datacenter wil neerzetten. Luidkeels verzet daartegen van boeren en milieuactivisten is net zo kansloos als zinloos. Want je houdt het toch niet tegen. Niet zolang we met z'n allen zulke krankzinnige hoeveelheden data blijven genereren. Naarmate de samenleving verder digitaliseert wordt dat alleen maar meer, niet minder. En voor wie het nog niet wist: de cloud is geen wolk waterdruppels in de lucht, maar een heel netwerk van serverpakhuizen waar al onze digitale bestanden fysiek worden opgeslagen. Het is alleen maar eerlijk en logisch dat Nederland zelf de lasten draagt van ons eigen ongebreidelde internetgebruik. En waar kan dat beter dan in Flevoland? Neem dan ook je verantwoordelijkheid. Rode Loper Volkomen terecht dus dat de gemeente Zeewolde de loper uitrolt voor Facebook. De dataopslag-industrie is een waanzinnige groeimarkt; de hele wereldeconomie draait op data. Voor Nederland zou data-opslag wel eens het nieuwe aardgas kunnen zijn: makkelijk verdienen. De welvaart wordt ons in de schoot geworpen. Het getuigt alleen maar van gezond verstand en een vooruitziende blik dat de gemeente Zeewolde met die ontwikkeling meelift. Het is de vooruitgang. Facebook is ook niet de eerste Amerikaanse Big Tech die voor ons land kiest. Microsoft en Google hebben hier ook al hun hyperscale datacenters gevestigd. Twee in de Wieringermeer en eentje in de Eemshaven. En volgens het kabinet komt er nog veel meer aan, er lopen aanvragen voor 20 tot 25 nieuwe datacenters, groot en klein. Energietransitie Tegenstanders maken een punt van het gigantische energieverbruik door datacenters. De cijfers zijn ook indrukwekkend. In Zeewolde alleen al heeft Facebook straks net zoveel elektriciteit nodig als alle treinen van de Nederlandse Spoorwegen bij elkaar. En dan moet het ook nog duurzaam worden opgewekt. Daarvoor zijn volgens de NOS één miljoen huizen nodig met zonnepanelen op het dak. Of 175 hele grote windmolens. Alle datacenters bij elkaar verbruiken nu nog ruim 2 procent van het totale Nederlandse stroomverbruik. Maar dat neemt razendsnel toe, tot naar verwachting zo'n 10 of 11 procent in 2030. Maar is dat erg? Niet als de overheid echt werk wil maken van de transitie naar een duurzame energievoorziening. Dan kun je alleen maar blij zijn met al die grote, stabiele afnemers van groene stroom. Als stok achter de deur om doelen te halen en ambities waar te maken. Waaronder de opwaardering van het hoogspanningsnetwerk en de verdere infrastructuur voor elektriciteit. De restwarmte van het koelwater kan trouwens prima worden hergebruikt voor de verwarming van woningen en kantoren. Dankzij Facebook zit Zeewolde er straks warmpjes bij. Geen extra banen Het goede nieuws van dit alles is bovendien dat het vrijwel geen banen oplevert. Met een beetje geluk brengt de komst van Facebook in de polder niet of nauwelijks extra werkgelegenheid met zich mee. En dat komt goed uit want er is momenteel toch niemand beschikbaar, op de zwaar overspannen arbeidsmarkt. Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Voor chauvinisten was het een topweek. Eerst het nieuws dat De Vaandeldrager van Rembrandt thuiskomt, in het Rijksmuseum. Op zondag gevolgd door die andere vaandeldrager, Max Verstappen, die in Abu Dhabi als eerste Nederlander ooit wereldkampioen werd in de Formule 1. Alle zorgen over pandemie en knellende coronamaatregelen waren even vergeten. Langs het circuit zelfs letterlijk, als je die kolkende menigte oranjefans daar zag hossen, schouder aan schouder, uitzinnig van vreugde over deze unieke en historische gebeurtenis.

Voor chauvinisten was het een topweek. Eerst het nieuws dat De Vaandeldrager van Rembrandt thuiskomt, in het Rijksmuseum. Op zondag gevolgd door die andere vaandeldrager, Max Verstappen, die in Abu Dhabi als eerste Nederlander ooit wereldkampioen werd in de Formule 1. Alle zorgen over pandemie en knellende coronamaatregelen waren even vergeten. Langs het circuit zelfs letterlijk, als je die kolkende menigte oranjefans daar zag hossen, schouder aan schouder, uitzinnig van vreugde over deze unieke en historische gebeurtenis. Mag wat kosten Het mocht ook best wat kosten, want hoe vaak komt zo'n kans voorbij? Misschien maar eens in een mensenleven, da's meemaken en erbij zijn. Dan moet je ook niet zeuren. Dus hup € 175 miljoen neertellen voor een schilderij, bijna volledig met overheidsgeld. En hup een ticket boeken naar de Verenigde Arabische Emiraten, om het Formule 1 miljardencircus van dichtbij te beleven. Je leeft tenslotte maar één keer. Sportswashing Wat kan het dan eigenlijk nog schelen dat de Arabische gastheren het niet zo nauw nemen met de mensenrechten? Lewis Hamilton had maar mooi z'n regenbooghelm opgezet. Dat zal ze echt wel aan het denken zetten, daar aan de Perzische Golf. En op het erepodium spoten na afloop de champagnefonteinen, in een land waar alcohol streng verboden is. Toch ook een veelzeggende daad van protest. Al zullen de machthebbers in Abu Dhabi alleen maar met trots en tevredenheid terugkijken op dit internationale topsportevenement, dat met een werkelijk magnifiek vuurwerk werd afgesloten. Een schoolvoorbeeld van wat mensenrechtenorganisaties sportswashing noemen. Je kunt zoveel doen met 150 miljoen Dan die Rembrandt voor €175 miljoen, een record. €150 miljoen daarvan was geld van ons allemaal, uit de staatskas. Een buitenkans was het. Om nog een topstuk toe te voegen aan de toch al zeer omvangrijke Rembrandtcollectie van het Rijksmuseum. Het was nu of nooit. Alleen de timing had wel wat beter gekund. Want zoveel geld had op dit moment misschien wel net zo goed besteed kunnen worden aan cultuureducatie of de ondersteuning van uitvoerende kunstenaars. Je kan zoveel doen met €150 miljoen! Wanneer dit soort bedragen worden uitgetrokken voor de impulsaankoop van een dood kunstwerk uit het verleden, zou je het eigenlijk verplicht moeten matchen, met zo'n zelfde som geld voor het heden en de toekomst van de cultuursector als geheel. Chauvinisme als medicijn Intussen mag Nederland zich wel in de handen knijpen. Want zo slecht doen we het niet, integendeel. We zijn een van de allerrijkste landen op aarde, dat zich wereldwijd ook sportief en cultureel laat gelden. Dat levert een collectief gevoel van trots op en van geluk en saamhorigheid. Het beste medicijn tegen verdeeldheid en ontevredenheid is chauvinisme. Want winnen doe je samen. Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Dag jongens en meisjes tot volgend jaar

Dag jongens en meisjes tot volgend jaar Voor 2021 is het nu klaar Wanneer je dit hoort Zit ik alweer aan boord Na te denken over mijn feest En hoe verwarrend het is geweest   Als Grote Vriend van alle Kinderen Probeer ik angstvallig te consuminderen Want, zo heeft de Sint geleerd Anders gaat het goed verkeerd Met regenwoud en oceaan Daar helpt geen lieve moeder aan   En stoppen met shoppen, na zo'n 300 jaar Valt de Goedheiligman een beetje zwaar Terwijl het grootste geschenk, zoals iedereen weet Het doorgeven is van een schone planeet Maar een pakjesavond zonder geschenken Daaraan durf ik nog niet te denken   Op zoek naar een compromis daartussen En om het geweten een beetje te sussen Probeert Sinterklaas kapoen Uit alle macht om goed te doen Dus geen textiel uit foute landen Of gemaakt door kinderhanden   En verslaving aan mode en dure merken Niet onnodig in de hand te werken Het wil alleen nog niet zo lukken Een duurzaam stempel op het feest te drukken Steeds meer spullen elk jaar weer Wanneer stopt het nou een keer   Laten we samen nu eens proberen Die spullen wat meer te circuleren Door wat je zelf niet gebruikt ook eens weg te geven Zo krijgen cadeaus een tweede leven Nog iets waarover ik jullie wil consulteren Kunnen we de Taaipop niet rehabiliteren?   Deze traditionele lekkernij Hoorde er vroeger altijd bij Maar wordt steeds meer verdrongen op het schap Door die zoete chocolade-hap Tot zijn schrik vernam de Sint Dat de kruidnoot alles overwint   Zelfs Bolletje zag zich gedwongen het maken Van taaitaai volledig te staken Het einde komt snel dichterbij Voor Sint's lievelingslekkernij De chocolade kruidnoot aan de andere kant Krijgt nu echt de overhand   Het zijn vooral modieuze smaken Die in de mode beginnen te raken Red velvet, Truffel, Kokosnoot Het aanbod is bespottelijk groot En bovendien, net zo bezopen Je kunt ze al in Augustus kopen   Nog even en het hele jaar Liggen de kruidnoten straks klaar Maar de ene traditie is de andere niet Kijk hoe het ging met Zwarte Piet Gelukkig is dat pleit enigszins beslecht Een roetveeg Piet blijkt net zo echt   Mij bevalt het erg goed En de kinderen zijn even zoet Wel maak ik mij zorgen nu en dan Over de concurrentie van de Kerstman Die proleet van de Noordpool met zijn Rendierslee Kaapt steeds meer van mijn feestje mee   Voor de vrienden van DHL, UPS en PostNL Sluit ik af met een dankjewel   Prettige maandag! Over Paul Laseur Financieel journalist Paul Laseur houdt zijn scherpe blik op economie en maatschappij. Elke maandag een nieuwe column. Luister live maandagochtend om 06:25 in De Ochtendspits of wanneer je wilt via bnr.nl/paul-laseur, Apple Podcast of Spotify.  See omnystudio.com/listener for privacy information.

Amsterdammers die in de bijstand zitten mogen voorlopig blijven bijverdienen, zonder dat hun extra inkomsten worden verrekend met de uitkering. Meldt de NOS. Sinds 2018 liep in de hoofdstad een proef, waarbij 5000 mensen mochten werken zonder te worden gekort op hun bijstand. Dat bleek een groot succes. Uit die groep gingen twee keer zoveel mensen aan het werk als in een groep die niet aan de proef meedeed.

De wereld staat in brand, maar de economie draait gelukkig op volle toeren en is nu alweer groter dan voor de coronacrisis. Dus daar zal het niet aan liggen.

Ruim de helft van de studenten op universiteit en hbo had in het afgelopen jaar last van mentale problemen, blijkt uit onderzoek van GGD, RIVM en Trimbosinstituut. Veel studenten klagen over prestatiedruk en emotionele uitputting. En eenzaamheid, die grotendeels werd veroorzaakt of verergerd door, hoe kan het ook anders, de coronacrisis.

Het is november dus zet je maar schrap. Voor alle zogenaamde aanbiedingen die binnenstromen. Om te beginnen met Singles Day, komende donderdag. Twee weken later gevolgd door Black Friday, dit jaar op 26 november.

Voorzitter Bruls van het Veiligheidsberaad heeft volkomen gelijk. Als hij zegt dat werkgevers direct de mogelijkheid moeten krijgen om personeel naar een coronabewijs te vragen. Helemaal in de horeca- en de evenementenbranche, twee sectoren waar alle bezoekers wel een coronatoegangsbewijs moeten laten zien om binnen te komen.

Unilever topman Alan Jope mocht deze week in het achtuurjournaal uitleggen waarom hij de prijzen verhoogt voor vrijwel alle consumentenproducten die zijn onderneming voortbrengt: frisdranken, snacks, wasmiddelen, zeep.

De explosieve prijsstijging van aardgas en andere fossiele brandstoffen, zoals diesel en benzine, heeft de deur wagenwijd opengezet voor een oude bekende: het inflatiespook. Ineens waart hij weer rond. Voor bijna alle soorten boodschappen vliegen de winkelprijzen omhoog, omdat de kosten voor productie en transport mee door het dak gaan. Zo hard nu dat het begint op te vallen, de media slaan groot alarm: doorsnee huishoudens zouden wel eens honderden euros per jaar extra kwijt kunnen zijn, in de supermarkt en aan de pomp. Gevreesd moet zelfs worden dat het economisch herstel na de coronacrisis door de inflatie behoorlijk wordt afgeremd.

Op de Veluwe zijn de afgelopen drie maanden vijfduizend wilde zwijnen afgeschoten, meer dan ooit in zon korte periode. En het bloedbad is nog niet voorbij. De boekhouders van Faunabeheer hebben uitgerekend dat nog eens zeker 3.500 dieren eraan moeten geloven dit seizoen. Meer dan 86 procent van de totale populatie moet worden vernietigd: van tienduizend zwijnen terug naar 1.350, in een halfjaar tijd.

Het was de eerste week waarin iedereen weer - min of meer gewoon - naar kantoor mocht, of werd geroepen. Meteen liep het uit op een totale verkeerschaos. Mede door ongelukken, regen en wegwerkzaamheden stonden er dagelijks lange files met woon-werkverkeer, tijdens ochtend- en avondspits. Hoogst opmerkelijk trouwens dat de A12 zo nodig op de schop moet, juist nu iedereen weer in de auto stapt.

Persoonlijk heb ik er weinig van gemerkt, dit weekend. Dat op 25 september de anderhalvemetersamenleving werd afgeschaft. Ooit een gevreesd symbool van het nieuwe normaal, waarbij sociale onthouding de norm werd in de publieke ruimte. Om verspreiding van de pandemie in te dammen.

In mijn mailbox zat dit weekend een reclameboodschap van Transavia, die kennelijk langs mn spamfilter was geglipt, met de wervende tekst: 'Zit jij al klaar voor dinsdag?' Dus ik dacht meteen aan Prinsjesdag, troonrede en rijksbegroting. Met allemaal mooie plannen voor een soepele energietransitie en een duurzame toekomst voor onze kleinkinderen.

Onder het motto Iedereen doet wat voert onze rijksoverheid sinds twee jaar een publiekscampagne die burgers ertoe moet bewegen klimaatbewuster te leven: Isoleer je dak en neem een warmtepomp. Laat de auto af en toe staan. Koop wat minder nieuwe spullen en eet wat vaker groente en fruit van het seizoen.

Het lobbyverbod voor bewindspersonen is opnieuw een waardeloze en schijnheilige symboolmaatregel gebleken, die nooit had mogen worden ingevoerd drie-en-een-half jaar geleden. Daarom blijf ik zeggen dat ie moet worden afgeschaft.

Het Financieele Dagblad gooide dit weekend een flinke knuppel in het hoenderhok: We zouden Hoogovens ook gewoon kunnen sluiten. Om een grote slag te slaan in de noodzakelijke en zo dringend gewenste verduurzaming van de Nederlandse industrie.

Het beruchte blokkeerschip EverGiven vaart weer. Dit weekend voor het eerst voer de mega-containercarrier weer zonder problemen door het Suezkanaal. Ruim een half jaar nadat de boot halverwege het kanaal dwars kwam te liggen, alle scheepvaart dagenlang tegenhield en daarmee een groot deel van de wereldhandel platlegde. Honderden vrachtschepen zaten vast in de file, waardoor veel bedrijven uiteindelijk pas weken of maanden later dan gepland hun goederen geleverd kregen.

Voor mij dit jaar geen Easyjet of Ryanair maar een roadtrip door Europa. Onze carbon footprint kan best een beetje minder. Dus leek het een goed idee om dan tenminste de jaarlijkse vliegvakantie naar de zon maar eens over te slaan. In plaats daarvan pakten we het oude surfbusje, voor een tocht van ruim 6000 kilometer. Door Frankrijk, Spanje en Portugal ging de reis, in amper drie weken.

De Do It Yourself Summer of Love komt ten einde. Na de kerst en na de zomervakantie liggen de grootste pieken als het gaat om het online zoeken naar vacatures. Bijna 40 procent van ons wil na de vakantie niet terug naar het huidige werk. Het grote moeten gaat weer beginnen en daar komen we alleen maar doorheen met oogkleppen op.

Als de beloofde Summer of Love niet komt dan moeten we die zelf maar maken. In een reeks van vier neem ik u mee in de Do it Yourself Summer of love. De eerste column ging over drugs, de tweede over sex, en vandaag dus over Rock & Roll. U zult wellicht denken, hoezo gaat ze het over Rock & Roll hebben? Er zijn alleen maar zaken om over te treuren. De Olympische spelen stellen vooralsnog teleur, om ons heen snelt de vaccinatiedwang ons toe en als klap op de vuurpijl beginnen we de klimaatverandering aan den lijve te voelen. Om hiermee om te gaan hebben we creativiteit en optimisme nodig. Dat is precies waar Rock & Roll en de Summer of Love over gaan. Rock & Roll heeft alleen wel, een nieuw jasje nodig.

De Summer of Love. Sex, Drugs & Rock en Roll, ze zijn ver weg. In 4 columns neem ik u mee in de Do It Yourself Summer of Love. Vandaag de focus op seks. Omdat ik al lang het spirituele pad van Tantra volg word ik soms, meestal beschroomd, gevraagd naar mijn ervaringen met seks. Velen van u zijn nieuwsgierig en verlangen een diepgaander seksleven. Taboes en verlegenheid houden ons vaak tegen om erover te praten.

Het zou de Summer of Love worden deze zomer. Ondertussen hebben we kleurcode Rood, liggen dorpen onder water enis Peter R. de Vries vermoord. De Summer of love is verder weg dan ooit. In het leven gaat het erom hoe we omgaan met tegenslag. Als plots visueel gehandicapte weet ik daar alles van. Daarom neem ik u de komende weken in vier columns mee in de Do It Yourself Summer of love. Ik denk aan Sex, Drugs en Rock & Roll. De eerste column zou logischerwijs over sex moeten gaan. Het is niet voor niets Sex, Drugs and Rock & Roll. Maar om nou meteen met het grootste taboe te beginnen... Stelt u zich eens voor hoeveel levensenergie er door uw bedrijf zou stromen als iedere collega heel, en ik bedoel echt heel regelmatig, liefdevolle, stomende, samensmeltende seksualiteit zou beleven? Wilt u daar deze week eens over nadenken? Alleen die gedachte al verwelkomt de Summer of Love in onze huizen.

De supersportzomer van 2021 beleefde dit weekend een voorlopige climax: Wimbledon finale, Tour de France. De Copa América voor Argentinië met Lionel Messi. Italië Europees kampioen. Maar het absolute hoogtepunt was toch wel de bloedstollende ontknoping in de wedstrijd verplassen voor multi-miljardairs. De 70-jarige Richard Branson landde zondagmiddag weer veilig op aarde. Na een vlucht tot de rand van de ruimte in zijn eigen raket. Met maar negen dagen voorsprong op de nummer 2, Amazon oprichter Jeff Bezos. Op enige afstand gevolgd door Elon Musk van Tesla. Maar die wil helemaal naar Mars.

Sinds dit weekend is veel wegwerpplastic verboden. Maar in de verbeten strijd tegen zwerfafval en de plastic soep in de oceanen is het maar een héél klein stapje in de goede richting. Want er zijn veel meer wegwerpplastics die nog altijd gewoon verkocht mogen worden, dan de enkele die nu in de ban worden gedaan.