Podcasts about fundacji praw cz

Gościem dzisiejszego podcastu Kultury Liberalnej jest Marcin Wolny – adwokat, prawnik w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.Pomimo zmiany władzy w 2023 roku, stan praworządności w Polsce nadal stoi pod znakiem zapytania. Kontrowersje wokół prokurator Ewy Wrzosek oraz toczący się spór o pozycję tzw. neosędziów w obecnym systemie prawnym stawiają pytanie, czy wymiar sprawiedliwości wciąż pozostaje uwikłany w politykę. Wątpliwości budzi także kwestia zawieszenia prawa azylowego i jego zgodności z Konstytucją. Czy Tusk w ciągu roku swoich rządów faktycznie zaprowadził obiecaną dobrą zmianę? A może nowa władza przystaje ze starymi praktykami? Na rozmowę zaprasza Katarzyna Skrzydłowska-Kalukin.

Urszula Pieczek rozmawia z Marcinem Sośniakiem, prawnikiem z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka o tym, jakie konsekwencje niesie ustawa zawieszająca prawo do ochrony międzynarodowej. Po przyjęciu jej przez Senat 29 organizacji społecznych złożyło w Kancelarii Prezydenta RP apel o odmowę złożenia pod nią podpisu. Dlaczego projekt ustawy w obecnym kształcie spotkał się z krytyką tak wielu organizacji i instytucji? Czy rzeczywiście po wprowadzeniu ustawy o ograniczeniu możliwości ubiegania się o azyl na granicy polsko-białoruskiej będzie bezpieczniej? Więcej podcastów na: https://wyborcza.pl/podcast. Piszcie do nas w każdej sprawie na: listy@wyborcza.pl.

15 października rząd przedstawił dokument, który podzielił Polaków: "Odzyskać kontrolę. Zapewnić bezpieczeństwo - strategia migracyjna na lata 2025 - 2030." Dokument głośno krytykują eksperci i organizacje pozarządowe. Czym jest strategia migracyjna Polski, jak wpisuje się w szeroką strategię państw Zachodu i jakie wyzwania w zakresie migracji stoją dziś przed Polską. O tym wszystkim opowiadamy w Klubie Trójki, razem z gośćmi: ministrem Maciejem Duszczykiem, podsekretarzem stanu w MSWiA odpowiedzialnym za strategię migracyjną Polski, Marcinem Sośniakiem, prawnikiem Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz członkinią Ośrodka Badań nad Migracjami Uniwersytetu Warszawskiego Martą Jaroszewicz.

Panel dyskusyjny towarzyszący konferencji „Price of Freedom. Security in the Globalized World”. Konferencja dedykowana była prof. Bronisławowi Geremkowi. Łazienki Królewskie w Warszawie. 9 października 2014 r. [1h26min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/nowe-technologie-vs-prywatnosc-konferencja-price-of-freedom-security-in-the-globalized-world/ W dniach 9-10 października 2014 roku, w Łazienkach Królewskich w Warszawie odbyła się 5. międzynarodowa konferencja dedykowana prof. Bronisławowi Geremkowi. Tematem tegorocznego spotkania były problemy światowego bezpieczeństwa w kontekście globalizacji. *** Pierwszą sesję plenarną konferencji "Price of freedom. Security in the globalized world" (Nowe technologie vs prywatność) poprowadził Adam Bodnar, wiceprezes zarządu Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. W dyskusji udział wzięli: Katarzyna Szymielewicz, aktywistka, współzałożycielka i prezeska Fundacji Panoptykon, Agata Wacławik-Wejman, dyrektorka ds. polityki Internetu w Google na region Europy Środkowo-Wschodniej oraz Michał Boni, poseł do Parlamentu Europejskiego. Dostęp do informacji, szczególnie do informacji wrażliwych był zawsze kluczowy w relacjach władzy narzucanych przez rządy. Wraz z szybkim rozwojem technologii dostęp do tych informacji jest dziś łatwiejszy niż kiedykolwiek wcześniej. Gromadzenie, sortowanie i przetwarzanie danych jest uważane za kluczowe w zapewnieniu bezpieczeństwa, jednak konsekwencje tych procesów są ciągle nieznane. Czy oznacza to, że straciliśmy kontrolę nad naszymi prywatnymi danymi? Uczestnicy panelu starali się odpowiedzieć na kluczowe pytania związane z tą problematyką. Jakie jest nowe znaczenie prawa do prywatności? Czy potrzebujemy nowego zdefiniowania zasad na jakich policja, prokuratura i służby specjalne mogą przekraczać granicę prywatności? Jaką rolę powinna odegrać Unia Europejska w ustanowieniu nowych standardów prywatności w sieciach społecznościowych w post-Snowdenowskim świecie? Michał Boni podkreślił, że myślenie Europy w stosunku do zagadnienia prywatności uległo zasadniczej zmianie i przyjmuje z każdym rokiem coraz bardziej skoordynowane, polityczne kształty. W rewolucji cyfrowej pamiętać trzeba o prawie do wolności, prywatności, o bezpieczeństwie i rozwoju gospodarczym. Na zagrożenia, jakie wynikają z rozwoju technologicznego Europa powinna mieć jednolitą odpowiedź - kluczem do jej sformułowania byłoby jedno określenie, a mianowicie zaufanie. Z kolei Katarzyna Szymielewicz, polemizując ze swoim przedmówcą, zaznaczyła, że w postępowaniu instytucji europejskich daje się dostrzec zwycięstwo logiki permanentnego nadzoru. Europa przyjęła prawo, zgodnie z którym wszyscy obywatele są podejrzani - stwierdziła. Unia Europejska świadomie ogranicza wolność pewnych grup mniejszościowych, aby w imię zasad demokracji politycznie uwodzić większość. Agata Wacławik-Wejman zwróciła uwagę na fakt, że kwestie bezpieczeństwa niekoniecznie pokrywają się z zagadnieniami ochrony prywatności, zwłaszcza jeśli chodzi o zabezpieczenie danych oraz ramy prawne do użytkowania posiadanych informacji. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #nowetechnologie #prywatność #bezpieczeństwo #technologia

Debata zorganizowana przez Inicjatywę RAZEM'89 pod patronatem Anny Komorowskiej, Pałac Prezydencki, 8 marca 2014 r. [1h41min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/aktywnosc-warszawskich-opozycjonistek-wczoraj-i-dzis/ Kobiet przy Okrągłym Stole było mało, ale to one odegrały kluczową rolę w działalności opozycyjnej – zgodziły się Ewa Kulik, Ludwika Wujec i Danuta Przywara podczas debaty zorganizowanej przez Inicjatywę RAZEM'89 pod patronatem Anny Komorowskiej. Jak mówiła w czasie debaty Ludwika Wujec, w polskiej opozycji demokratycznej działało wiele kobiet. Po wprowadzeniu stanu wojennego, aresztowaniach i internowaniach, które w pierwszym rzędzie objęły mężczyzn, to one przyjęły na siebie główny ciężar pracy opozycyjnej – redagowania podziemnej prasy, zbierania informacji, pomocy dla rodzin internowanych i ukrywających się – opowiadała. – Władze PRL-u nie doceniały roli kobiet i skupiały się przede wszystkim na działalności mężczyzn. To sprawiało, że właśnie panie miały zdecydowanie większe możliwości w działalności konspiracyjnej, gdyż nie były tak mocno narażone na ujawnienie. My miałyśmy większą swobodę, więc przejęłyśmy mnóstwo zadań – wspominała. Zaznaczyła, że aktywnie działających kobiet podczas stanu wojennego było mnóstwo. Jednak – jak mówiła – walczyły one głównie w podziemiu, a do świadomości społecznej przebiły się osoby, które za swoje czyny trafiły na salę sądową i do celi. Ale to właśnie wtedy kobiety wchodziły w nową, niezwykle trudną rolę. – Oni siedzieli w pudle, a my toczyłyśmy wojnę o to, żeby im to życie w pudle ułatwić – powiedziała Ludwika Wujec. Żona Henryka Wujca pracowała w Agencji Prasowej Solidarności. Również wiele innych kobiet działało w tym czasie w solidarnościowych redakcjach. – Największe w skali kraju pismo „Tygodnik Mazowsze” został założony właśnie przez kobiety. Rola kobiet w działalności opozycji była kluczowa, jednak przy Okrągłym Stole zasiadały tylko dwie kobiety – Grażyna Staniszewska po stronie Solidarności i Anna Przecławska po stronie partyjnej – mówiła. – Można powiedzieć, że kobiety były słabo reprezentowane przy głównym Okrągłym Stole. To prawda. Ale już przy pracy w podstolikach było ich znacznie więcej, a tam właśnie odbywała się prawdziwa praca – mówiła Ludwika Wujec. Danuta Przywara, socjolog, działaczka społeczna, opozycjonistka okresu PRL, prezes Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka tłumaczyła, że nie miała szans na udział w obradach Okrągłego Stołu – była jednym z tych pracowników Fundacji Helsińskiej, którzy w tamtym czasie musieli jeszcze działać w podziemiu. Ma jednak poczucie, że nie traciła wtedy czasu, ani nie zajmowała się sprawami mniej ważnymi od obrad przy Okrągłym Stole. Ewa Kulik, dyrektorka Fundacji im. Stefana Batorego wspominała, że jeszcze przed Okrągłym Stołem świadomie zrezygnowała z wchodzenia w świat polityki. Nauczyło ją tego doświadczenie działalności opozycyjnej, wiedziała już, że wielka część polityki, to intrygi i walka o władzę. – To są zapewne rzeczy konieczne, ale nie pasują do mojego temperamentu. Ja po prostu wolę robić coś konkretnego, coś, czego efekty widzę i motywuje mnie to do dalszej pracy – mówiła. Debatę w Pałacu Prezydenckim zorganizowała pod patronatem Anny Komorowskiej Inicjatywa RAZEM'89, Stowarzyszenie Pracownia Etnograficzna i Stowarzyszenie Projekt: Polska. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #1989 #razem89 #historia #kobiety #8marca #opozycja #solidarność #prl

O sytuacji w Białorusi mówi Nikita Grekowicz z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Mówienie, że wobec Mariusza Kamińskiego i Macieja Wąsika stosowano tortury jest niedopuszczalnym nadużyciem. Służba Więzienna miała obowiązek dbać o ich życie i zdrowie – podkreśla dr Hanna Machińska, członkini Rady Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, gość programu „Rzecz o Prawie”.Jak mówiła dr Machińska, w polskich więzieniach do tortur w ostatnich latach dochodziło. – Pamiętamy wydarzenia z Zakładu Karnego w Barczewie, informacje o biciu czy nawet podtapianiu osadzonych – przypomniała. Jednak mówienie, że tortur doznali skazani politycy jest niedopuszczalnym nadużyciem. – Nie ma mowy o torturach. To był moment, w którym należało ratować ich zdrowie i życie po tym jak podjęli głodówkę w proteście przeciwko osadzeniu – oceniła. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Dyskusja z udziałem prof. Marcina Matczaka, sędziego Igora Tulei i Danuty Przywary, Festiwal Nauki w Warszawie, 26 września 2019 [1h20min] Podczas Festiwalu Nauki w Warszawie prof. Marcin Matczak, prezeska Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka Danuta Przywara oraz sędzia Igor Tuleja dyskutowali, czy trójpodział władzy jest niezbędnym elementem ustroju demokratycznego. https://wszechnica.org.pl/wyklad/kto-tu-rzadzil-kto-tu-rzadzi-ksztaltowanie-sie-trojpodzialu-wladzy-po-ii-wojnie-swiatowej/ Prof. Matczak, który wziął na siebie rolę moderatora, we wprowadzeniu do debaty opisuje, na czym polega trójpodział władzy według idei Monteskiusza. Prawnik ukazuje go w kontrze do modelu autorytarnego, gdzie decyzje podejmuje i egzekwuje jeden ośrodek władzy. Za Georgem Lakoffem porównuje różne wzory organizacji państwa do rodziny, gdzie model autorytarny uosabia surowy ojciec, lewicowy zaś opiekuńcza matka. Prof. Matczak wskazuje, że trójpodział władzy najbliższy jest wzorowi familii, gdzie wszyscy członkowie uczestniczą w procesie podejmowania decyzji. Podkreśla rolę systemu „checks and balances” w demokracji. Chodzi o mechanizmy kontroli i równowagi, które zabezpieczają mniejszość przed tyranią większości. Czy trójpodział władzy jest wciąż potrzebny? W dalszej części debaty prelegenci odpowiadają na postawiony przez prowadzącego problem, czy trójpodział władzy jest wciąż potrzebny. Prof. Matczak pyta prowokacyjnie, czy może obserwowany na świecie kryzys idei monteskiuszowskich zwiastuje ich wyczerpanie. Przywara, podejmując ten wątek, przypomniała czasy PRL, gdzie autorzy konstytucji z 1976 roku umieścili zapis o przewodniej roli PZPR. Prezeska HFPC zwróciła uwagę, że w tak skonstruowanym modelu rządów partia podjęła wiele błędnych decyzji, w tym dotyczących polityki gospodarczej. Podkreśliła, że gdy władza jest pozbawiona kontroli i informacji zwrotnych o skutkach swoich posunięć, szybko przywiązuje się do swoich decyzji. Przywara przypomniała, że przed obradami Okrągłego Stołu najważniejszym postulatem wysuwanym przez ówczesny Komitet Helsiński było zagwarantowanie niezawisłości sądów. Podkreśliła, że do dziś za najważniejszy element systemu demokratycznego uważa kontrolę władzy ustawodawczej i wykonawczej przez władzę sądowniczą. Sędzie Tuleja kontynuując temat zwrócił uwagę, że dla zachowania modelu trójpodziału istotna jest zapisana we wstępie Konstytucji RP idea współdziałania władz. Zwrócił uwagę, że w sytuacji gdy władza ustawodawcza i wykonawcza nie respektuje wyroków sądów, mamy do czynienia z „Temidą bez miecza”. Tuleja mówił również o swoich obserwacjach z sali sądowej, gdzie oskarżony pozbawiony profesjonalnego obrońcy jest bezradny wobec machiny państwa, którą reprezentuje prokurator. Zwrócił uwagę, że utrudnia to sędziemu wydanie sprawiedliwego wyroku. Jakie cechy powinien mieć wzorowy sędzia? W ostatniej turze dyskusji prelegenci mówili przede wszystkim o cechach, jakie powinien posiadać wzorowy sędzia. Zgodnie podkreślali, że powinna go cechować zdolność do sprzeciwu. Idea ta ich zdaniem stoi w kontraście wobec polityki obecnego kierownictwa wymiaru sprawiedliwości, które decydując o awansach w hierarchii prawniczej, kieruje się bliskimi władzy poglądami, a nie kompetencjami kandydatów. Prof. dr hab. Marcin Matczak – prawnik, specjalista w zakresie teorii prawa, Instytut Nauki o Państwie i Prawie, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego Danuta Przywara – socjolog, działaczka społeczna, opozycjonistka okresu PRL, od 2008 roku prezes Helsińskiej Fundacji Praw Człowiek Igor Tuleja - prawnik, sędzia Sadu Okręgowego w Warszawie Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #tuleja #matczak #przywara #demokracja #konstytucja #wybory #wybory2023

Australijska agencja ds. leków (TGA) w lutym tego roku podjęła decyzję w sprawie legalizacji medycznej MDMA i psylocybiny. Mają ona być wsparciem w leczeniu schorzeń psychicznych. Decyzja była poprzedzona kilkuletnią analizą badań oraz konsultacjami z ekspertami. Przepisy weszły w życie latem 2023. Niektórzy naukowcy obawiają się, że decyzja była podjęta za szybko a inni, że powinna zapaść już wiele lat temu. O tym, dlaczego psychodeliki powodują tyle kontrowersji, w jaki sposób pomogły, a może zaszkodziły Australii i czy za nimi pójdą kolejne kraje rozmawiamy w najnowszym odcinku Outriders Podcast. O tym porozmawiamy z goścmi – Magdaleną Dąbkowską, koordynatorką programu polityki narkotykowej Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka i Maciej Lorenc, autor książki „Czy psychodeliki uratują świat?" i tłumacz wielu książek poświęconych substancjom psychodelicznym.

W konsekwencji różnych wydarzeń (od protestów na Białorusi po wojnę w Ukrainie) Polska przyjęła rekordową liczbę migrantów ekonomicznych oraz uchodźców. Problemem jest jednak brak zdefiniowanej polityki migracyjnej, co sprawia, że jesteśmy podatni na populizm i emocjonalne zrywy polityczne. Dlatego w tym odcinku zastanowimy się, czym jest polityka migracyjna oraz dlaczego i komu jest potrzebna — czyim interesom powinna służyć? Omówimy też przykład Kanady, której polityka opisywana jest jako jedna z najskuteczniejszych i najlepiej przemyślanych polityk migracyjnych na świecie. Nasi goście: dr hab. Maciej Duszczyk — członek Rady Naukowej Ośrodka Badań nad Migracjami UW, ekspert ds. migracji, polityki migracyjnej i polityki integracyjnej. Marta Górczyńska — kierowniczka Działu Migracji Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, doktorantka UW. Prawniczka i badaczka zajmująca się prawami człowieka i ochroną migrantów.

Jakie działania są dziś podejmowane w celu zwalczania mowy nienawiści, szczególnie w internecie? Czy kryminalizacja to jedyna ścieżka walki z tym zjawiskiem, czy warto spojrzeć szerzej na problem? Czy zbliżające się wybory w Polsce powodują nasilenie się mowy nienawiści? Jak na hejt w internecie powinni reagować użytkownicy? Gościnią Urszuli Pieczek z "Gazety Wyborczej" jest Ada Tymińska, kulturoznawczyni i prawniczka, która w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka realizuje - współtworzony z Fundacją Centrum im. prof. Bronisława Geremka oraz firmą informatyczną SecureLex - projekt Counter-Hate dotyczący przeciwdziałania mowie nienawiści w internecie, a także wspiera działania związane z pomocą prawną na granicy polsko-białoruskiej. Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast. Piszcie do nas w każdej sprawie na: listy@wyborcza.pl.

Debata odbyła się w ramach finisażu wystawy „Wywyższeni. Od faraona do Lady Gagi”. Muzeum Narodowe, 23 września 2012 r. [1h16min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/jak-to-sie-robi-o-mechanizmach-kreowania-wizerunku-we-wspolczesnym-spoleczenstwie/ W dzisiejszym, zdominowanym przez media, społeczeństwie coraz większą rolę odgrywa umiejętność autopromocji, a wizerunek jest wartością. Zaproszeni na debatę goście podzielili się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami dotyczącymi celebracji sławy, kultu medialnych idoli, których twarze obecne są wszędzie. Debatę prowadziła dr Grażyna Bastek (kustosz Zbiorów Malarstwa Obcego MNW) Cz I [19 min] Dr Iwona Kurz z Instytutu Kultury Polskiej, autorka książki „Twarze w tłumie” przedstawiła wizerunki popularne w sferze publicznej w czasach PRL i nawiązała do prywatnego życia tamtych celebrytów. Czy obecnie można mówić o celebrytach publicznych i prywatnych? Jak bardzo zmieniły się media w ciągu ostatnich dwudziestu lat? Jacek Poremba, znany fotografik i portrecista współpracujący z największymi polskimi magazynami i agencjami reklamowymi, przedstawił natomiast swoją pracę z celebrytami. Prace Jacka Poremby można było również oglądać na wystawie „Wywyższeni.Od faraona do Lady Gagi”. Cz II [31min] Z filmu Marcela Łozińskiego pod tytułem „Jak to się robi” (nominowanego do Oscara) zaczerpnięto tytuł debaty. Reżyser przyznaje, że pomysł nakręcenia filmu o kreowaniu polityka zrodził się z rozczarowania wyborczą porażką Mazowieckiego w 1990 roku, w którego kampanię prezydencką był zaangażowany. Dlaczego premier pierwszego rządu, sformowanego po obaleniu monopolu PZPR na władzę, przegrał wyścig o drugą turę wyborów prezydenckich z człowiekiem znikąd, Stanem Tymińskim? Marcel Łoziński mówił także o duecie TT, czyli Tymochowicz – Tymiński oraz o … Woodym Allenie i jego filmie „Zakochani w Rzymie”. Cz III [25min] Pytania do panelistów: czemu znani ludzie godzą się na bycie symbolem np. pasty do zębów? Czemu spotkania firmowe koniecznie muszą prowadzone być przez znanych celebrytów? Jaka jest ich rola w dzisiejszej reklamie? Czy praca reżysera jest trudniejsza dziś niż w PRL? ————————————— dr Iwona Kurz – wykłada w Instytucie Kultury Polskiej UW. Zajmuje się antropologią kultury wizualnej oraz problematyką ciała i gender. Autorka książki Twarze w tłumie (2005, Nominacja do nagrody Nike, Nagroda im. Bolesława Michałka za najlepszą książkę filmoznawczą). Stale publikuje w „Dialogu”, „Kinie” i w „Dwutygodniku”. Marcel Łoziński – reżyser, pedagog. Absolwent wydziału reżyserii PWSFTviT w Łodzi. W 1994 roku nominowany do Oscara za film dokumentalny 89 mm od Europy. Wykładał w paryskiej szkole filmowej La fémis i Instytucie Kultury Polskiej na Uniwersytecie Warszawskim. Za wybitne osiągnięcia w ukazywaniu praw człowieka w filmie otrzymał Nagrodę Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Autor głośnego filmu Jak to się robi pokazującego metody kreacji polityków.(źródło: Filmweb) Jacek Poremba – fotografik. Specjalizuje się w fotografii portretowej, reklamowej i mody. Pracował dla polskich magazynów, takich jak „Viva”, „Uroda”, „Pani”, „Gala”, „Cosmopolitan”, „Twój Styl” i „Marie Claire”. Współpracuje z Teatrem Wielkim Operą Narodową. W 2001 roku podczas podróży do Sudanu rozpoczął realizację autorskich projektów artystycznych „portret” i „krajobraz”. ——————————————- Debata oraz cykl wykładów czwartkowych „Wywyższeni. Od faraona do Lady Gagi” towarzyszył wystawie dostępnej w Muzeum Narodowym w Warszawie. Wystawa otwarta była od maja do 23 września 2012 r. Poświęcona była mechanizmom i ikonografii władzy. Jej celem było ukazanie wszechobecności hierarchii od starożytności po współczesność. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe

Konwersatorium na temat samolotów bezzałogowych w zarządzaniu kryzysowym i działaniach militarnych odbyło się 18 marca 2013 r. w Collegium Civitas [1h40min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/drony-nad-polska/ To pierwsza z debat Ośrodka Badań nad Przyszłością Collegium Civitas i Fundacji „Instytut Mikromakro” o systemach inteligentnych, przygotowująca do wrześniowej konferencji „Pięć żywiołów”, która zwieńczy projekt PROTEUS. Konferencję organizuje Fundacja „Instytut Mikromakro” wespół z Przemysłowym Instytutem Automatyki i Pomiarów (PIAP), Ośrodkiem Badań nad Przyszłością Collegium Civitas oraz Stowarzyszeniem Euro-Atlantyckim. Jakie stoją wyzwania prawne, etyczne i techniczne w związku z programem wyposażenia polskiej armii w drony? W jakim stopniu służby zarządzania kryzysowego mogą i powinny korzystać z samolotów bezzałogowych? Czy drony mogą wpłynąć na przebieg konfliktów zbrojnych? Czy są efektywne kosztowo? Jaka infrastruktura teleinformatyczna jest potrzebna, by przetworzyć pozyskane gigabajty danych? Spotkanie prowadził Sławomir Kosieliński, zastępca dyrektora Ośrodka Badań nad Przyszłością CC, Fundacja „Instytut Mikromakro”. W pierwszej części spotkania poruszono aspekty prawne oraz obecne ograniczenia w korzystaniu z systemów bezzałogowych na terenie naszego kraju. Głos zabrali dr Krzysztof Lidel z Biura Bezpieczeństwa Narodowego, Paweł Szymański z Urzędu Lotnictwa Cywilnego. Ppłk Roman Bogacki z Ministerstwa Obrony Narodowej zaprezentował zalety jakie dają systemy bezzałogowe w wojsku. Irmina Pacho z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka skupiła się na moralnych aspektach korzystania z dronów we współczesnym świecie. Zasady projektowania systemów bezzałogowych przybliżył słuchaczom dyrektor ds. rozwoju naukowego i nowych technologii Wojciech Komorniczak z WB Electronics. WB Electronics to polska firma, obecnie będąca jednym ze światowych liderów w zakresie projektowania i wytwarzania nowoczesnych bezzałogowych statków latających. Nowoczesne Bezpilotowe Statki Latające (BSL), powinny być tak zaprojektowane, aby ich użytkownik nie musiał posiadać umiejętności pilota. Powinien się skupić na obsłudze systemów obserwacyjnych zamontowanych na BSL niezbędnych do wykonania misji, a nie na samym lataniu. Tak aby nie musiał się martwić o jakiekolwiek kwestie techniczne – powiedział. Dr Mikołaj Sobczak z Politechniki Poznańskiej, zwrócił natomiast uwagę na konieczność integracji poszczególnych systemów bezzałogowych – powietrznych, lądowych i morskich w jeden spójny system. Według dr Sobczaka, systemy bezzałogowe powinny stanowić jedynie element większego systemu umożliwiającego sieciocentryczne zarządzenie sytuacją. Czy to na polu walki czy też w czasie reagowania kryzysowego. Na koniec dyskusji zaprezentowano praktyczne aspekty wykorzystania dronów, nie tylko na polu walki. Płk Sławomir Drumowicz z Dowództwa Wojsk Specjalnych, przedstawił korzyści jakie daje wykorzystanie przez polską armię bezpilotowców ScanEagle oraz FlyEye z WB Electronics podczas operacji w Afganistanie. W trzeciej części udział wzięli także Jakub Ryzenko, dyrektor Centrum Informacji Kryzysowej Centrum Badań Kosmicznych, dr Adam Bodnar, wiceprezes Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka. Podsumowanie wygłosił Grzegorz Oleś z IBM Polska. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/

Polska nie daje obywatelom żadnej ochrony przed nadużyciami. Policjanci mogą pobrać billingi w czasie, który wystarcza do zaparzenia herbaty. Dlatego w 2019 roku aktywiści z Fundacji Panoptykon, Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka i mec. Mikołaj Pietrzak złożyli skargę przeciwko Polsce do Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.

W przeciwdziałaniu cyberprzemocy w sieci nie chodzi o to, żeby zakazać krytyki w internecie. Dla mnie jako prawniczki priorytetem jest wyeliminowanie i ściganie gróźb przemocy, zastraszenia i różnych form molestowania seksualnego w sieci – mówi dr. Zuzanna Warso, adwokatka, współautorka raportu Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka o cyberprzemocy wobec kobiet. *** Od ponad 20 lat walka o prawa kobiet, zwłaszcza tych doświadczających przemocy w rodzinie, to moja codzienność. Jako aktywistka, a teraz polityczka z bliska słucham ich historii, widzę skutki nierówności, szukam rozwiązań i zmieniam system. Tak powstało PRAWO SPUREK, podcastowa platforma, która mówi w imieniu wszystkich tych, które i którzy sami nie mogą zabrać głosu lub ich głos nie jest wystarczająco słyszalny.

W przeciwdziałaniu cyberprzemocy w sieci nie chodzi o to, żeby zakazać krytyki w internecie. Dla mnie jako prawniczki priorytetem jest wyeliminowanie i ściganie gróźb przemocy, zastraszenia i różnych form molestowania seksualnego w sieci – mówi dr. Zuzanna Warso, adwokatka, współautorka raportu Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka o cyberprzemocy wobec kobiet.

W Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka przygotowujemy zawiadomienie do Międzynarodowego Trybunału w Hadze o zbrodniach popełnianych przez reżim Łukaszenki, który wykorzystuje migrantów na granicy. W postępowaniu przed haskim trybunałem byłoby badane także postępowanie polskich władz, które naruszają prawa człowieka wobec migrantów. Zdaniem gościa programu, obecne przepisy, które zastąpiły na pograniczu stan wyjątkowy, nie tylko nie poprawiły sytuacji z dostępem uchodźców do pomocy humanitarnej, ale wręcz ją utrudniły. See acast.com/privacy for privacy and opt-out information.

Czy przedstawiciele administracji publicznej powinni komunikować się z obywatelami i obywatelkami przez portale społecznościowe? Czy prezydent miasta może zablokować użytkownika na Facebooku? O obecności władzy na social mediach w podcaście Panoptykon 4.0 Wojciech Klicki rozmawia z dr. hab. Jakubem Nowakiem – pracownikiem Instytutu Nauk o Komunikacji Społecznej i Mediach na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, zajmującym się socjologią praktyk medialnych, sieciowymi kulturami popularnymi i nowymi wzorcami aktywności obywatelskiej online oraz Konradem Siemaszko – prawnikiem w Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, zajmującym się w szczególności problemem ochrony wolności słowa.

Jak przywrócić rządy prawa? Po co nam w ogóle prawa człowieka? Co robić z uchodźcami? Posłuchaj rozmowy o polskich sądach, powolnym oddalaniu się od Europy i imigrantach. Adam Bodnar to prawnik i nauczyciel akademicki, doktor habilitowany nauk prawnych, profesor na Uniwersytecie SWPS, działacz na rzecz praw człowieka, w latach 2010–2015 wiceprezes Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka, w latach 2015–2021 Rzecznik Praw Obywatelskich, dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu SWPS w Warszawie.

„Trzeba zrozumieć, że ten problem został sztucznie stworzony przez białoruskie władze, jako reakcja na sankcje i wsparcie białoruskiej opozycji przez Unię Europejską” – skomentował w Rozmowie w samo południe Lenur Kerymov sytuację na polsko-białoruskiej granicy. Tam od kilku dni koczują cudzoziemcy, których z jednej strony pilnuje polska Straż Graniczna, a z drugiej – białoruscy pogranicznicy nie pozwalają się im cofnąć. „Ludzie, którzy się znaleźli na granicy, to ofiary tego sporu” – dodaje prawnik z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Represje na Białorusi są coraz bardziej dotkliwe. Ich ofiarami padają poszczególne osoby, które chociażby wyraziły niezadowolenie z sytuacji kraju, a nawet ich bliscy. Szykany obejmują też całe grupy, takie jak obrońcy praw człowieka, niezależni dziennikarze, aktywiści, uczestnicy protestów czy przedsiębiorcy wspierający protesty. Reżim czasem dosłownie, fizycznie niszczy ludziom życie, a niekiedy pozbawia środków do życia. - Białoruś stosuje chyba wszystkie metody [represji], o których możemy przypomnieć sobie patrząc na historię Polski albo innych państw komunistycznych czy radzieckich – mówi  Olga Salomatowa z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.W oparciu o własne doświadczenia  Salomatowa opowiada, jak głęboki wpływ na psychikę człowieka ma życie w warunkach ciągłego zagrożenia i niepewności, ze świadomością otaczającej przemocy. Dla wielu Białorusinów Polska jest pierwszym miejscem, w którym mogą szukać pomocy czy nadziei na nowe życie. Przyjeżdżają ludzie straumatyzowani, po bardzo trudnych przeżyciach a nawet torturach. W Polsce muszą ułożyć sobie życie od nowa.  - Każda osoba, która wyjeżdża z ze swojego kraju musi podjąć bardzo ważną decyzję, zrezygnować z czego bardzo ważnego w swoim życia i w Polsce odnaleźć się na nowo –mówi Salomatova.Helsińska Fundacja Praw Człowieka zauważyła, że nasilenie represji na Białorusi wpłynęło na wyraźny wzrost liczby uciekinierów. Dla części z nich Polska jest krajem docelowym, a dla innych – tranzytowym. Na przykład, członkowie społeczności LGBT czy ludzie z problemami zdrowotnymi wolą w Polsce nie zostawać, jednak osoby zmuszone do pilnej ucieczki nie zawsze mają możliwość wyboru kraju, do którego trafią.Zdarza się, że ludzie są ostrzegani o zbliżającym się aresztowaniu, a czasem wzywani do stawienia się przed śledczymi. Procedury często są niejasne. Niekiedy przychodzi jedynie SMS od władz, a osoba, do której zwrócił się przedstawiciel reżimu, ponosi pełną odpowiedzialność za to czy i jak zareaguje. To jej problem, jeżeli wiadomość przeoczy. Białorusini, którzy w ciągu ostatniego roku byli już szykanowani wiedzą, że są na celowniku.Rezultatem potrafi być zredukowanie, w ciągu doby czy dwóch, życia człowieka do rozmiarów bagażu lotniczego. Zdarza się, że rozbijane są rodziny, a bliscy nie wiedzą ile czasu będzie trwać rozłąka. To łamie ludziom życie, jednak wielu z nich wyjeżdża z głębokim przekonaniem, że to sytuacja tymczasowa. Uciekinierzy wierzą, że nie wyjeżdżają na zawsze, choć nie wiedzą na jak długo.Lądowa droga ucieczki jest bardzo ograniczona i dostępna jest tylko dla tych, którzy spełniają określone i niełatwe kryteriach. W rezultacie pozostaje ucieczka samolotem, co z kolei jest drogie, zwłaszcza dla ludzi, którym władze zarekwirowały wszystkie pieniądze. - Po wylądowaniu w Warszawie Białorusin musi dać sobie radę – podkreśla Salomatowa. - Część osób przyjeżdża ze świadomością bycia uchodźcą i zwraca się z prośbą o ochronę międzynarodową. Są też tacy, którzy nie chcą być uchodźcami, tylko starają się zbudować w Polsce normalne życie. Dużym ułatwieniem było wprowadzenie przez Polskę wiz humanitarnych dających prawo do pracy. Działają też organizacje, które wspierają Białorusinów uciekających z kraju. Wielu z nich wcześniej już wie, gdzie szukać pomocy. Jednym z problemów, z którymi borykają się Białorusini w Polsce jest pandemia koronawirusa. Obcokrajowiec, a zwłaszcza taki, który nie mówi po polsku, ma problemy z przeprowadzeniem testów i otrzymaniem pomocy. Były sytuacje, w których ktoś zachorował i decydował się na test, jednak nie mógł otrzymać wyniku, bo nie znał języka. Z kolei zasady RODO uniemożliwiały komuś innemu uzyskanie takiej informacji w jego imieniu, a infolinia rosyjskojęzyczna nie działała. Zwłaszcza na początku pandemii brakowało bezpłatnej pomocy dla ludzi, którzy często uciekali bez środków do życia. Problemem były też często zmieniające się zasady wjazdów do kraju, wydawania wiz i reguły często niezrozumiałe dla obcokrajowców.- Człowiek [w takiej sytuacji] jest zdany sam na siebie i musi walczyć. – mówi Salomatova, choć podkreśla, że Polska deklaruje chęć, wspiera Białorusinów i bardzo dużo zrobiła, żeby pomóc uciekinierom.Projekt dofinansowany przez Fundację Solidarności Międzynarodowej w ramach polskiej współpracy rozwojowej Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.Publikacja wyraża wyłącznie poglądy autora i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Fundacji Solidarności Międzynarodowej ani Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP.

#HaloPoranek Zobacz, czy Lasy Państwowe wytną twój las. Powstała społeczna mapa wycinek. Rozmówczynią będzie Marta Jagusztyn - współtwórzyni mapy wycinek "Zanim wytną Twój las". Kwitnie emigracja edukacyjna. Jakie perspektywy stoją przed młodymi? Na to i inne pytania odpowiedzą Państwu Hanna Wójcik i Joanna Pilarska z Academic Overview, które ma na celu poszerzenie wiedzy młodych ludzi w zakresie rekrutacji na studia w Polsce. O masowych protestach przeciwko Łukaszence podyskutujemy wspólnie z Olgą Salomatovą - prawniczką, ekspertką i koordynatorką międzynarodowych projektów Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Wrogowie reżimu, działacze religijni, przypadkowi mieszkańcy, dziennikarze, artyści, aktywiści obywatelscy. Krewni dawnych włodarzy oraz członkowie nomenklatury, którzy wypadli z łask. Co takiego ich łączy? Los więźniów politycznych w krajach Europy Wschodniej i Azji Środkowej. Wielu z nich doświadcza tortur oraz nieludzkiego traktowania. O tym co przeżywają, jak im pomóc oraz czy pandemia wpłynęła na stan przestrzegania praw człowieka w regionie opowiada Julia Czeromuchina z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Wrogowie reżimu, działacze religijni, przypadkowi mieszkańcy, dziennikarze, artyści, aktywiści obywatelscy. Krewni dawnych włodarzy oraz członkowie nomenklatury, którzy wypadli z łask. Co takiego ich łączy? Los więźniów politycznych w krajach Europy Wschodniej i Azji Środkowej. Wielu z nich doświadcza tortur oraz nieludzkiego traktowania. O tym co przeżywają, jak im pomóc oraz czy pandemia wpłynęła na stan przestrzegania praw człowieka w regionie opowiada Julia Czeromuchina z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Wrogowie reżimu, działacze religijni, przypadkowi mieszkańcy, dziennikarze, artyści, aktywiści obywatelscy. Krewni dawnych włodarzy oraz członkowie nomenklatury, którzy wypadli z łask. Co takiego ich łączy? Los więźniów politycznych w krajach Europy Wschodniej i Azji Środkowej. Wielu z nich doświadcza tortur oraz nieludzkiego traktowania. O tym co przeżywają, jak im pomóc oraz czy pandemia wpłynęła na stan przestrzegania praw człowieka w regionie opowiada Julia Czeromuchina z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Wrogowie reżimu, działacze religijni, przypadkowi mieszkańcy, dziennikarze, artyści, aktywiści obywatelscy. Krewni dawnych włodarzy oraz członkowie nomenklatury, którzy wypadli z łask. Co takiego ich łączy? Los więźniów politycznych w krajach Europy Wschodniej i Azji Środkowej. Wielu z nich doświadcza tortur oraz nieludzkiego traktowania. O tym co przeżywają, jak im pomóc oraz czy pandemia wpłynęła na stan przestrzegania praw człowieka w regionie opowiada Julia Czeromuchina z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

Wrogowie reżimu, działacze religijni, przypadkowi mieszkańcy, dziennikarze, artyści, aktywiści obywatelscy. Krewni dawnych włodarzy oraz członkowie nomenklatury, którzy wypadli z łask. Co takiego ich łączy? Los więźniów politycznych w krajach Europy Wschodniej i Azji Środkowej. Wielu z nich doświadcza tortur oraz nieludzkiego traktowania. O tym co przeżywają, jak im pomóc oraz czy pandemia wpłynęła na stan przestrzegania praw człowieka w regionie opowiada Julia Czeromuchina z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.

W tym odcinku Po prostu Wschód patrzymy ponownie na Białoruś. Olga Sałomatowa z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka opowiada o terrorze panującym na Białorusi, Alaksandr Papko z Biełsatu o sile strachu, a Marek Menkiszak z OSW tłumaczy, jaka może być rola Rosji w rozwiązaniu kryzysu.  Jeżeli podoba się Państwu to, co robię, możecie mnie wesprzeć:  https://zrzutka.pl/6m35sn Zachęcam też do zajrzenia na playlistę Po prostu Wschód na Spotify https://cutt.ly/qsoKGpB

W kolejnym odcinku Po prostu Wschód: - Piotr Żochowski z OSW tłumaczy, po co władzom #Białoruś zatrzymani rosyjscy najemnicy, - Veronika Jóźwiak z PISM, wyjaśnia, co się stało z najpopularniejszym węgierskim portalem Index i jak wygląda wolność słowa na #Węgry, od 19 min. - Lenur Kerymow z Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka wspomina Azimżana Askarowa, kirgiskiego obrońce praw człowieka pochodzenia uzbeckiego i opowiada o tym, jak wygląda wolność w Azji Centralnej. Od 28 min. 30 sek. Podcastu można słuchać na ośmiu różnych platformach, począwszy od Spotify, a kończąc na iTunes. Wszystkie linki można znaleźć tu: https://anchor.fm/pogorzelski Jeżeli podoba się Państwu to, co robię, możecie mnie wesprzeć: https://zrzutka.pl/6m35sn Dziękuję za dotychczasowe wsparcie. Zachęcam też do zajrzenia na playlistę Po prostu Wschód na Spotify https://cutt.ly/qsoKGpB

Nagranie ze spotkania poświęconego pamiętnej – a wciąż tak mało znanej w Polsce – bośniackiej misji Tadeusza Mazowieckiego. Spotkanie odbyło się w pierwszą rocznicę śmierci pierwszego premiera Trzeciej Rzeczypospolitej, Polski PEN Club [26 października 2014 r.] Przez wielu obywateli Bośni i Hercegowiny Tadeusz Mazowiecki jest pamiętany jako bohater i „człowiek o czystych rękach” (określenie pisarki Feridy Duraković). W latach 1992-1995 był tam specjalnym sprawozdawcą Komisji Praw Człowieka Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. przestrzegania praw człowieka. W osiemnastu raportach dokumentował zbrodnie i czystki etniczne dokonywane podczas wojny domowej. Szczególnie dramatyczny był ostatni raport, zawierający zeznania świadków ocalałych z masakry w Srebrenicy, gdzie w lipcu 1995 roku – przy biernej postawie wojsk ONZ – bośniaccy Serbowie wymordowali ok. 8 tysięcy Bośniaków (Muzułmanów). Wtedy też – w proteście przeciw bezczynności świata – Mazowiecki zrezygnował ze swojej funkcji. „Charakter mojego mandatu sprawia, iż mógłbym dalej tylko opisywać zbrodnie i naruszenia praw człowieka. Ale obecny moment krytyczny jest momentem, w którym uświadomić sobie trzeba i naturę tych zbrodni, i odpowiedzialność Europy i społeczności międzynarodowej za własną bezradność” – napisał do sekretarza generalnego ONZ. Wyjaśniając później swoją decyzję, powiedział: „Dałem świadectwo temu, że uczciwość musi stać ponad pokrętną dyplomacją, w której słowa o obronie praw człowieka przestają cokolwiek znaczyć. Uważałem tak jako człowiek, ale także jako chrześcijanin, który składa w ten sposób świadectwo. Nie uczyniłem nic wielkiego. Postąpiłem tak, jak nakazywało mi sumienie”. Spotkanie zostało zorganizowane w pierwszą rocznicę śmierci Tadeusza Mazowieckiego, by przypomnieć jego bośniacką misję, dowiedzieć się, jak jest on pamiętany w Bośni i porozmawiać o aktualnych problemach tego kraju. W dyskusji udział wzięli: * Jovan Divjak – emerytowany generał, dowódca obrony Sarajewa, obecnie dyrektor pozarządowej organizacji „Obrazovanje Gradi BiH” („Edukacja buduje Bośnię i Hercegowinę”); * Konstanty Gebert – publicysta, świadek bośniackiej misji Tadeusza Mazowieckiego, autor m.in. książki „Obrona poczty sarajewskiej” (jako Dawid Warszawski); * dr Andrzej Krawczyk – historyk, był dyrektorem gabinetu ministra Aleksandra Halla w rządzie Tadeusza Mazowieckiego, od 2013 r. ambasador RP w Bośni i Hercegowinie; * Emina Ragipović – kulturoznawca-bałkanistka, była koordynatorką Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka na Bałkanach, od 2005 roku mieszka w Polsce, prezes Fundacji „Kultury bez granic”; * prof. dr hab. Roman Wieruszewski – prawnik, kierownik Poznańskiego Centrum Praw Człowieka INP PAN. Współpracował z Tadeuszem Mazowieckim podczas jego misji bałkańskiej. Później do 1998 r. kierował misją Wysokiego Komisarza ONZ ds. Praw Człowieka w Sarajewie. Były wiceprzewodniczący i wieloletni członek Komitetu Praw Człowieka ONZ. Dyskusję poprowadził: Zbigniew Nosowski, redaktor naczelny kwartalnika „Więź” Spotkanie tłumaczył: Tomasz Rawski, doktorant Instytutu Socjologii UW Współorganizatorami wydarzenia są Fundacja Konrada Adenauera w Polsce, Centrum Edukacji Obywatelskiej, Fundacja “Krzyżowa” dla Porozumienia Europejskiego, Inicjatywa Razem'89, Klub Inteligencji Katolickiej w Warszawie, Polska Fundacja im. Roberta Schumana, Redakcja kwartalnika „Więź”, Wszechnica.org.pl

Nagranie spotkania zorganizowanego przez Centrum Badań Migracyjnych UAM w Poznaniu 17.02.2016 pt. "Niech się zintegrują. Asymilacja - integracja – inkorporacja". Spotkanie poprowadziła Anna Dąbrowska – animatorka społeczna, trenerka. Ukończyła Szkołę Praw Człowieka Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka i Instytutu Nauk Prawnych PAN oraz kurs trenerski Stowarzyszenia Trenerów Organizacji Pozarządowych (STOP). Od 2010 roku prowadzi szkolenia z zakresu praw człowieka, przeciwdziałania dyskryminacji i mowie nienawiści dla funkcjonariuszy państwowych i urzędników, członkini Grupy Wsparcia Integracji, która działa przy Kancelarii Prezydenta Miasta Lublin. Od 2010 roku koordynuje działania w ramach akcji „Witamy w Lublinie” skierowane do cudzoziemek/ców mieszkających w mieście. Czym jest integracja? Jakie i przed kim stawia zadania? Czy mamy z nią problem? „Niech się zintegrują" – brzmi za każdym razem, gdy obcy zgłaszają akces do naszego społeczeństwa. To przestroga, nie rada. Integracja może brzmieć złowieszczo. Kryje się za nią niewypowiedziana lista żądań i oczekiwań. Tym trudniejsza do zrealizowania, że niezwerbalizowana. Ukryte są także opisy ról każdej ze stron. Czasem ze zdziwieniem członkowie społeczeństwa dowiadują się, że w procesie integracji również przed nimi stoją pewne zadania, że oni także muszą coś zrobić. Wykład jest częścią cyklu spotkań poświęconych tematyce uchodźczej i migracyjnej organizowanych przez Centrum Badań Migracyjnych. Nagranie wykonała Agata Stanisz Podcast opublikowany 21.02.2016 r. na http://antropofon.blogspot.com/2016/02/niech-sie-zintegruja-asymilacja.html