POPULARITY
W programie zapraszamy na POLONIA_CAMP 2025. To wyjątkowe wydarzenie skierowane do młodych osób polskiego pochodzenia mieszkających poza granicami kraju. W dniach 17–20 lipca 2025 roku kampus Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie stanie się centrum spotkań, integracji i wymiany doświadczeń dla 1000 uczestników z całego świata. Rozmawiamy na ten temat z Robertem Tyszkiewiczem, koordynatorem ds. Polonii i Polaków za granicą Senatu RP. Instytut Rozwoju Języka Polskiego zmienił zasady dofinansowywania letniego wypoczynku polonijnych dzieci. O tym rozmowa z dr Urszulą Starakiewicz-Krawczyk, dyrektorką Instytutu Rozwoju Języka Polskiego. Naszym gościem jest Lidia Lisicka-Wieczorek, kierująca Polską Społeczną Szkołą Sobotnią im. Janusza Korczaka we Fredrikstad, w Norwegii. Zapraszamy do słuchania!
Na początku audycji Sławomir Sokołowski, wiceprezes Fundacji „Universitas Varsoviensis”, komentuje tragiczne zdarzenie morderstwa na kampusie Uniwersytetu Warszawskiego. Następnie wraz z Darkiem Malejonkiem, muzykiem znanym m.in. z zespołu Maleo Reggae Rockers, zaprasza na Festiwal Piosenki Dziecięcej im. Króla Maciusia I. Goście wspominają postać Janusza Korczaka i podkreślają, jak wielką rolę odegrał on w misji upodmiotowania dzieci. Piotr Mistachowicz, dyrektor Wydawnictwa Esprit przedstawia słuchaczom s. Bożenę Marię Hanusiak, pustelnicę i zachęca do przeczytania jej książki, zatytułowanej Maryja Matka Nadziei. Rozważania czcicieli Maryi na miesiąc maj. Konrad Mędrzecki i Małgorzata Kleszcz łączą się też z przebywającą w Watykanie Hanną Tracz. Korespondentka Radia Wnet komentuje nastroje w Rzymie podczas konklawe i wprowadza materiał przygotowany przez Radio Watykańskie: Historia papieskich imion. W drugiej godzinie audycji, redaktorzy poruszają ważne wątki polityczne i społeczne. Łączą się z Arturem Żakiem, który komentuje decyzję ukraińskiego parlamentu o ratyfikacji umowy w sprawie zasobów mineralnych. Następnie prezentują rozmowę z lekarzem psychiatrą Adamem Zabrzygrajem. Nasz gość jest jednym z autorów listu opublikowanego w Kwartalniku Psychiatra, wchodzącego w polemikę ze stanowiskiem Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz Konsultanta krajowego w dziedzinie psychiatrii. Owo stanowisko dotyczy wskazań do legalnego przerwania ciąży z przyczyn psychiatrycznych. Zdaniem naszego gościa, dokument ten nie odnosi się do danych naukowych i powołuje się przede wszystkim na dość wybiórczo potraktowany stan prawny.
Wykład dr hab. Marty Rakoczy, Fundacja Wspomagania Wsi, 12 listopada 2020 r. [1h19min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/empatyczna-demokracja-filozofia-janusza-korczaka-a-wspolczesne-tendencje-edukacyjne/ Dr hab. Marta Rakoczy z Instytutu Kultury Polskiej UW podczas wykładu przedstawia mniej znane oblicze Janusza Korczaka – filozofa i filozofa kultury, autora wnikliwych analiz współczesności, które są aktualne również teraz. Z pism oraz publicznej działalności bohatera wykładu wywodzi pojęcie demokracja empatyczna. Stanowi ono asumpt do dyskusji o odświeżeniu idei demokratycznych w dzisiejszym świecie. Janusz Korczak w świadomości społecznej istnieje przede wszystkim jako pedagog i wychowawca dzieci. Dr hab. Marta Rakoczy podczas wykładu przedstawia natomiast Korczaka jako filozofa i filozofa kultury, autora wnikliwych analiz współczesności, którego obserwacje pozostają aktualne również dziś. Prelegentka z jego publikacji oraz publicznej działalności wywodzi pojęcie demokracja empatyczna, które może stanowić asumpt do odświeżenia idei demokratycznych obecnie. Demokracja empatyczna ma się ona opierać na czterech postulatach: - Wzmacnianiu najsłabszych - Prawie do teraźniejszości (od czasu Oświecenie edukacja ma założeniu przygotować dzieci do budowania społeczeństwa i państwa w przyszłości) - Dialogu - Pracy na rzecz innych Prowadząca, omawiając kolejne postulaty, przybliża również prądy ideowe, które stanowią odniesienie dla myśli Korczaka. Przedstawia również rzeczywistość społeczną i polityczną dwudziestolecia międzywojennego, w której osadzona była działalność bohatera wykładu. Na zakończenia daje głos również krytykom Korczaka, którzy zarzucali mu z jednego strony utopizm, z drugiej odzieranie dzieci z dzieciństwa poprzez ich polityzację. Więcej o pojęciu demokracja empatyczna i myśli Janusza Korczaka w nagraniu wykładu dr hab. Marty Rakoczy. dr hab. Marta Rakoczy - kulturoznawczyni, filozofka, antropolożka edukacji, adiunkt w Instytucie Kultury Polskiej UW i członkini Interdyscyplinarnego Zespołu Badań nad Dzieciństwem przy Instytucie Etnologii i Antropologii UW Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #ikpuw #uw #demokracja #empatia #januszkorczak #korczak #filozofia #edukacja #wychowanie #InstytutKulturyPolskiej #filozofia #kultura #filozofiakultury #dialog
Antoni Rokicki wraca do Lądka-Zdroju i Szkoły Podstawowej nr 1 im. Janusza Korczaka, która została zalana podczas tegorocznej powodzi. Zniszczona przez wodę placówka przez kilka tygodni była zamknięta, a zajęcia przeniesiono do sąsiedniego liceum. W szkole wciąż trwa sprzątanie, czasami brakuje prądu w gniazdkach, a w wielu pomieszczeniach pracują osuszacze. Na szczęście, słychać już dzwonek na lekcje, a w czasie przerw najmłodsi uczniowie bawią się i żartują po szkolnych korytarzach.
Tym razem naszym wyjątkowym gościem była Iwona Pietrzak Płachta, Nauczyciel Roku 2022 i twórczyni innowacyjnej Wypożyczalni Skrzydeł w Zespole Szkolno-Przedszkolnym w Pliszczynie.W czasie tej rozmowy wraz z Iwoną zanurzyliśmy się w tematyce bibliotek szkolnych, dla których nasz gość ma wiele pomysłów na wizualizacje i tworzenia swego rodzaju marki dla tych przestrzeni. Iwona podzieliła się swoimi doświadczeniami w tworzeniu miejsca, które stało się sercem szkolnego życia i gdzie książki stają się skrzydłami, na których dzieci mogą szybować do książkowych krain.Podczas spotkania dowiedzieliśmy się więcej o tym, jak Iwona Pietrzak Płachta, zainspirowana ideami Janusza Korczaka, przekształciła swoją bibliotekę w centrum kreatywności i pasji, zdobywając uznanie i liczne nagrody, w tym prestiżową nagrodę im. Janusza Korczaka.Skorzystajcie z okazji, by dowiedzieć się, jak czytanie może stać się przygodą dla dzieci o różnych temperamentach, oraz jak książki mogą rozwijać wyobraźnię i inspirować młode umysły do myślenia poza utartymi schematami. Zapraszamy wszystkich nauczycieli, bibliotekarzy, rodziców oraz każdego, kto chce poznać sekrety skutecznej promocji czytelnictwa i budowania pozytywnej przestrzeni edukacyjnej.___________________________________________________Strona odcinka: https:/edukosmos.plJeśli chcielibyście nas wesprzeć jako twórców, zapraszamy na stronę: https://buycoffee.to/ondu, gdzie można postawić nam wirtualną kawę :-) DziękujemyJeśli interesuje cię plan daltoński, albo chciałbyś/łabyś dowiedzieć się co to jest, polecamy: https://daltonskiewiesci.pl, czyli cotygodniowy list, który trafia do ponad 4 tys. odbiorców a znajdziesz w nim inspirujące treści i nie ominą Cię żadne informacje, które pojawią się w naszych mediach oraz specjalne oferty dla naszych czytelników i widzów.
To jeden z cytatów zawartych w myśli pedagogicznej Janusza Korczaka. Kiedy czyta się to, co po sobie pozostawił, to widać jak ponadczasowe są jego słowa. Cytaty z dzieł Janusza Korczaka są inspirujące. Dające do myślenia. Wzruszające. Łączą się w spójną opowieść o rodzicielstwie i szacunku do dziecka. Rodzicielstwo to trudna i odpowiedzialna sprawa. Ale doświadczenia z dzieciństwa mają ogromny wpływ na dorosłe życie każdego z nas. Możemy nie pamiętać wielu wydarzeń z czasu pomiędzy, ale dzieciństwo wryte jest w pamięć na zawsze. I te dobre i piękne doświadczenia, ale i te złe i traumatyczne. Prawda jest taka, że krzywdzimy nasze dzieci. Mówimy, że kochamy, ale czyny często pokazują coś innego. Jako reportażysta nieraz towarzyszyłam z mikrofonem takim sytuacjom. Między innymi takim, kiedy rodzice w konflikcie porywali z przedszkola własne dziecko i ukrywali. To ogromne emocje dorosłych w kryzysie, ale czy myśli się wtedy o małym bezbronnym dziecku?
Wykład prof. dr. hab. Andrzeja Mencwela wygłoszony został podczas XVI Festiwalu Nauki w Warszawie. Uniwersytet Warszawski, 25 września 2012 r. [1h24min] Pedagogiczne dziedzictwo Janusza Korczaka jest ciągle aktualne, żywe i inspirujące. Łączy ono ogólną refleksję nad człowiekiem i wychowaniem oraz uwagi o praktyce wychowania. Tym, co decyduje o ponadczasowej wartości tej pedagogiki są marzenia o świecie przyjaznym dziecku. O czasach i ludziach, którzy urzeczywistnią – jak pisał Stary Doktor – prawo dziecka do szacunku, życia w pokoju i w radości. Życie Janusza Korczaka to kilka faz jego działalności: od lekarskiej, po dziennikarską, literacką po wychowawczą. Właśnie z tej ostatniej działalności Korczak jest szczególnie znany: był dyrektorem Domu Sierot - „domu pracy i szkoły życia”, wcześniej prowadził Nasz Dom, gdzie stosował innowacyjne metody wychowawcze. W swojej działalności łączył opiekę nad dzieckiem, respektowanie jego prawi i wychowanie do samodzielności. Jest prekursorem działań na rzecz całkowitego równouprawnienia najmłodszych. Korczak pracuje głównie z dziećmi najbardziej upokorzonymi: bezdomnymi, sierotami, bezimiennymi. Część druga to opis ich świata: w czasach Korczaka traktowane były często jak „klasa pańszczyźniania”, „najstarszy proletariat”. Jak wspomniano, Korczak to także literat. Z jego dzieł można wywnioskować, że w latach 30. XX wieku zdawał sobie sprawę do czego doprowadzi przedwojenny antysemityzm oraz wojna. Chociaż miał możliwość ucieczki z okupowanej Warszawy, do końca pozostał w getcie wraz w wychowankami. Jego „Pamiętnik z getta” – jest biograficzną refleksją nad upodleniem świata i nędzą ludzkiej kondycji. Dyskusja z udziałem publiczności: jak Korczakowi udało się w getcie prowadzić Dom Sierot? Jaki był stosunek Korczaka do prawa dziecka do śmierci? Za datę śmierci Korczaka uznaje się powszechnie 6 sierpnia 1942 roku. Decyzją Sejmu, na 70-lecie tej daty, rok 2012 został ustanowiony Rokiem Korczaka. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/
Umówiliśmy się z naszym gościem już jakiś czas temu. Nie mieliśmy jeszcze okazji dłużej porozmawiać, a jego działalność znamy z social mediów i z opowiadań jego znajomych. Jakub Tylman jest nieskończonym źródłem pomysłów na to, aby dzieciom w szkole było jak najlepiej i jednocześnie żeby ten czas spędzony w jej murach był jak najbardziej efektywny.Z ogromną radością przyjęliśmy wiadomość, że został Laureatem Nagrody im. Ireny Sendlerowej „Za naprawianie świata” i równie mocno się cieszymy, że będziemy mogli z nim już niedługo rozmawiać.Jakub Tylman, to pedagog, nauczyciel przedmiotów artystycznych, wykładowca akademicki, autor książek edukacyjnych dla dzieci, twórca nowoczesnych projektów edukacyjnych i nieszablonowych rozwiązań w edukacji. Inicjator ogólnopolskiej kampanii społecznej "Szkoły bez zadań domowych". Wyróżniony Nagrodą im. Janusza Korczaka, Zwycięzca Plebiscytu Radiowej Czwórki NIEPRZECIĘTNI 2022, Wyróżniony w konkursie Wielkopolski Nauczyciel Roku 2022. Odznaczony Medalem Komisji Edukacji Narodowej za zasługi dla oświaty i wychowania oraz przez Zarząd Województwa Wielkopolskiego Odznaką Honorową za zasługi dla Województwa Wielkopolskiego. To tylko osiągnięcia z ostatniego roku, a równie ważną dla edukacji działalność prowadzi już od dawna.
Ika Pawluczuk to zadeklarowana montessorianka - z przekonania i wykształcenia. Poszukująca okazji do propagowania pedagogiki doktor Marii Montessori wszędzie tam, gdzie są dzieci lub dorośli pragnący poznawać tę metodę. W ostatnich latach, głównie w środowiskach, które nie mają bezpośredniego kontaktu z tą koncepcją. Po pierwszych trzech latach pracy metodą konwencjonalną rozpoczęła przygodę z edukacją alternatywną i przez kilka lat kształciła się w metodzie Montessori, by później wykorzystywać ją w prowadzeniu klas włączających pedagogikę montessoriańską w tryb nauki szkolnej z zastosowaniem jej elementów lub też grup szkolnych w takich placówkach, które w pełni tą metodą pracowały. Przez 1,5 roku, jako montessoriański tutor towarzyszyła zróżnicowanej wiekowo grupie dzieci z Edukacji Domowej. Od wielu lat współpracuje z uczelniami: Akademią Pedagogiki Specjalnej, Uniwersytetem Mikołaja Kopernika, Wyższą Szkołą Pedagogiczną im. Janusza Korczaka, Wyższą Szkołą Przymierza Rodzin, Uniwersytetem Marii Skłodowskiej - Curie oraz Uniwersytetem Warszawskim krzewiąc idee Marii Montessori. Na przestrzeni zawodowej robi wyłącznie to, co lubi, bo na nic innego nie starcza jej czasu ; - ) Zapraszamy serdecznie.
Instytut Yad Vashem Instytut Yad Vashem w Jerozolimie to ważne miejsce dla turystów i pielgrzymów przybywających do Izraela. Dzień 27 miesiąca Nisan według kalendarza żydowskiego (na przełomie kwietnia i maja) jest dniem Pamięci o Bohaterach i Męczennikach Holokaustu (Jom Ha Shoah). Centralne uroczystości tego dnia mają miejsce w Yad Vashem. Wraz z Mariolą Serafin przedstawiamy najważniejsze miejsca na mapie tego Instytutu. Z tego odcinka podcastu dowiesz się: • Czym jest i co oznacza Yad Vashem?• Gdzie znajduje się i jak wygląda Instytut Yad Vashem?• Dlaczego warto zwiedzać Yad Vashem?• W jaki sposób zwiedzać Yad Vashem?• Co symbolizuje kształt muzeum, znajdującego się w Yad Vashem?• Jakiego słowa używać, mówiąc o zagładzie?• Kim są Sprawiedliwi Wśród Narodów Świata?• Co znajduje się w recepcji Instytutu Yad Vashem?• W jaki sposób odnaleźć miejsce upamiętniające Sprawiedliwego Wśród Narodów Świata?• Co znajduje się na placu Powstania w Getcie Warszawskim?• Jak wygląda Dolina Zabitych Wspólnot?• Czym jest Sala Pamięci?• Dlaczego Memoriał Dzieci jest przejmujący miejscem?• Dlaczego na pomniku Janusza Korczaka znajdują się kamyki?• O czym trzeba pamiętać, korzystając z restauracji i kawiarni w podziemiu recepcji w Instytucie Yad Vashem?• O czym jest audycja Pocztówki z Ziemi Świętej autorstwa Marioli Serafin? Notatki: Oficjalna strona instytutu Yad Vashem Statystyka Sprawiedliwych Wśród Narodów Świata Pocztówki z Ziemi Świętej Zachęcam do pozostawienia komentarza poniżej. Napisz co myślisz na temat tego odcinka.Jeżeli masz sugestie, propozycje czy uwagi, możesz również skontaktować się ze mną bezpośrednio poprzez formularz kontaktowy.A jeśli podobał ci się ten odcinek podcastu, proszę podziel się nim ze swoimi znajomymi, czy to w mediach społecznościowych czy bezpośrednio. Będzie mi bardzo miło.Music by @idanraichel, courtesy of Helicon Records, Israel.
Do 5 maja można oglądać plenerową wystawę poświęconą postaciom dziewięciu „bursistów”. To młodzi pedagodzy, którzy uczyli się i zdobywali doświadczenie zawodowe pod okiem Wilczyńskiej i Korczaka.… Czytaj dalej Artykuł „Bursa” – nieznany koncept Janusza Korczaka i Stefanii Wilczyńskiej przed galerią Kordegarda pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.
Ekspozycja to efekt kilkumiesięcznej pracy Oksany Fedchysyn, która jest stypendystką programu Narodowego Centrum Kultury – Gaude Polonia 2021. Inspiracją do powstania wystawy stał się życiorys i działalność Janusza Korczaka.… Czytaj dalej Artykuł „Ale moja dusza jest wolna”. Wystawa Oksany Fedchysyn pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.
Jego mama umarła, zanim zaczął mówić. Mieszkał na warszawskim Żoliborzu, a potem w szpitalu psychiatrycznym w Tworkach, w którym ponad 30 lat dyrektorem był tata. Dzielił tam pokój z Gałczyńskim, spotykał Żydów, ratowanych przez ojca, bawił się „w ciuchcię” z pacjentami, codziennie patrzył na ich niezwyczajne zachowania. Jako dziecko poznał Janusza Korczaka, jako nastolatek odczuł, czym są przesłuchania Gestapo. Otoczony codzienną tragedią i surrealizmem, został malarzem. Witold-K, czyli Wit Leszek Kaczanowski uważa, że lęk przed utratą młodości powinien się skończyć w wieku 99 lat.
Jaśmina Wójcik przez lata w swojej działałalności artystycznej pracowała z mieszkańcami Ursusa. Tym razem do działania zaprasza dzieci i na wzór "Małego Przeglądu" Janusza Korczaka uruchamia "Gazetę Dzieci". Projekt powstake w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy.
Słuchowisko, będące adaptacją - autorstwa Magdaleny Łazarkiewicz - scenariusza Agnieszki Holland do filmu Andrzeja Wajdy pt. "Korczak" (z wybitną tytułową rolą zmarłego niedawno Wojciecha Pszoniaka) jest hołdem dla Janusza Korczaka. Wybitny pedagog, wychowawca i pisarz w swoim myśleniu o wychowaniu dzieci wyprzedzał znacznie swoją epokę.
Ten odcinek EduGadek poświęcony jest nastawieniu na rozwój, czyli teorii opracowanej przez prof. Carol Dweck z Uniwersytetu Stanforda w USA. O tym, jak to nastawienie można wykorzystać w codziennej pracy nauczyciela, ale także w codziennym życiu rodzica, opowiedzą Dorota Uchwat-Zaród - nauczycielka angielskiego w III Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza w Tarnowie, trenerka w programie Cyfrowobezpieczni, autorka artykułów w czasopismach dla nauczycieli oraz Marcin Zaród - Nauczyciel Roku 2013, nauczyciel angielskiego i WFu w V Liceum Ogólnokształcącym im. Janusza Korczaka w Tarnowie. Ekspert i trener w polskich i międzynarodowych projektach edukacyjnych. Pasjonat kungfu, turystyki rowerowej. Były tancerz i trener tańca towarzyskiego. Marcin i Dorota należą do społeczności Superbelfrzy RP oraz są współtwórcami Stowarzyszenia Tarnowska Akademia Nauki. Oboje ćwiczą tai-chi. Opracowują oni publikację poświęconą nastawieniu na rozwój i projektom pasji, która za kilka miesięcy będzie dostępna bezpłatnie na polskim rynku, a która powstaje w ramach innowacji społecznej w programie Popojutrze 2.0.A jakie tematy pojawiają się w dzisiejszej rozmowie? Co to jest nastawienie na rozwój i czy inteligencję można rozwijać? Co to jest nastawienie na trwałość? Czy jesteśmy w stanie zmieniać nastawienie innych ludzi, uczniów i własnych dzieci? Jakie podejście do błędów mają osoby nastawione na rozwój? Jaką moc ma słowo "jeszcze", jeśli dodamy je na końcu stwierdzenia o tym, że coś nam nie wychodzi? Jak stosować teorie nastawienia na rozwój w codziennej praktyce szkolnej? Dlaczego wielu uczniów ma problem z pracą nad otrzymaną informacją zwrotną i jak to zmienić? Gdzie leży źródło braku motywacji i zaangażowania podczas lekcji zdalnych w czasie pandemii? Po co uczeń jest w szkole? Co będzie zawierać publikacja autorstwa naszych gości? Dlaczego komunikaty przekazywane dzieciom przez rodziców mogą mieć niekiedy efekt odwrotny do zamierzonego? Jak porażka może nas zmotywować? Czy wg teorii nastawienia na rozwój dzieci nie wolno chwalić za sukces? Materiały dodatkowe do odcinka: Wystąpienie prof. Carol Dweck "The Power of Yet" *[Potęga słowa "Jeszcze"], Wystąpienie prof. Carol Dweck pt. "Developing a Growth Mindset", Książka "Nowa psychologia sukcesu" autorstwa prof. Carol Dweck.
W tym odcinku zapraszamy na rozmowę o Januszu Korczaku i o zadaniach Rzecznika Praw Dziecka, a naszym gościem jest dr Marek Michalak, który pełnił tę funkcję w latach 2008-2018. Z wykształcenia jest pedagogiem specjalnym, posiada tytuł doktora nauk społecznych. Jest kanclerzem Międzynarodowej Kapituły Orderu Uśmiechu oraz prezesem Międzynarodowego Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka. To z jego inicjatywy rok 2012 ogłoszono Rokiem Janusza Korczaka. Był też inicjatorem uruchomienia bezpłatnej ogólnopolskiej linii Dziecięcego Telefonu Zaufania RPD. A o czym rozmawiamy? O zadaniach z sensem, umiarze i o tym, że młodych ludzi warto słuchać, O tym, jaka powinna być relacja pomiędzy światem dorosłych a światem dzieci, Na kim spoczywa odpowiedzialność za przyszłość? Co powinien robić teraz Rzecznik Praw Dziecka? Do czego przydają się rzecznikowi "doświadczenia z terenu"? Czy były podejmowane wysiłki, aby stworzyć szkoły korczakowskie wzorem szkół Montessori czy freinetowskich? Co wyróżnia szkoły imienia Janusza Korczaka? Czy istnieje program opracowany przez Janusza Korczaka, którym mogłyby się kierować polskie szkoły wychowując uczniów? Co to znaczy "myśleć Korczakiem"? Jakie metody stosował Korczak w swojej codziennej pracy? Jaki rodzaj myślenia wniósł do pedagogiki Janusz Korczak? Co mówi Korczak o popełnianiu błędów? Co może pomóc w budowaniu rzeczywistości przyszłości? Jaki jest ulubiony cytat korczakowski naszego gościa?
W 82. odcinku, poświęconym temu, jak nauczyciel może o siebie zadbać podczas pandemii, rozmawiamy z psycholożką Dorotą Zawadzką (https://www.facebook.com/DorotaZawadzkaPsycholog) . Nasza gościni wykładała w katedrze psychologii rozwoju, a następnie psychologii wychowawczej na UW i w SPWS, a obecnie jest nauczyciem akademickim w APS Warszawa. Od 2000 roku współpracuje z Komitetem Ochrony Praw Dziecka. Jest ambasadorem akcji Cała Polska czyta dzieciom. Największą popularność zyskała dzięki programowi Superniania, który prowadziła na antenie telewizji TVN. W latach 2010-2019 była społecznym doradcą Rzecznika Praw Dziecka. Dorota Zawadzka jest też kawalerem i członkiem Kapituły Orderu Uśmiechu. A o czym rozmawiamy? Czy przejście do życia online podczas pandemii wymagało nauczenia się wielu rzeczy? Czy zawód psychologa ma przyszłość w XXI wieku? W jaki sposób nauczyciel powinien zadbać o siebie, żeby czuć się lepiej podczas edukacji zdalnej? Co mają do dbania o siebie słoiczki i pasta do zębów? Co to jest dobry sen i co nam daje? Czy pedagogika Janusza Korczaka ma coś dla nas na dzisiejsze czasy? Dlaczego decyzja o zostaniu nauczycielem była dla Doroty najlepszą decyzją życia?
Zbliża się Dzień Dziecka. Z tej okazji - opowieść o dzieciństwie. Ono i odchodzi, i jednocześnie pozostaje w nas. O jego dwóch obliczach: słabości i niepohamowanej twórczej energii. Gośćmi K3 są Justyna Bednarek (autorka bestsellerowych książek dla dzieci), Marek Michalak (były Rzecznik Praw Dziecka, przewodniczący Międzynarodowego Stowarzyszenia im. Janusza Korczaka) oraz Andrzej Wichrowski (psychoterapeuta). Co ich łączy? Wszyscy są - na swój sposób - praktykami dzieciństwa.
Dzisiaj będziemy mówić o bardzo odważnej kobiecie, która uratowała tysiące dzieci. Będziemy mówić o czasach II wojny światowej, czyli okresie od 1939 roku do 1945. Polska się bardzo zmieniła podczas tych 6 lat wojny. Np. przed wojną do Polski należały takie miasta jak Lwów i Wilno. Po wojnie te miasta nie należą już do Polski. Z kolei przed wojną Wrocław i Szczecin należały do Niemiec, a po wojnie te miasta należą już do Polski. Tak więc zmieniło się miejsce, gdzie leży Polska. Można powiedzieć, że Polska przesunęła się w lewo czyli na zachód. Polacy stracili Wilno i Lwów, ale dostali za to Wrocław i Szczecin. Jednak zmieniła się nie tylko mapa Polski.Przed wojną w Polsce było tylko około 60% Polaków. Czy wiecie co to znaczy 60%? Oznacza to, że na ulicy gdy szło 10 osób, to tylko 6 z nich było Polakami, a pozostałe 4 to byli albo Żydzi, albo Ukraińcy, albo jeszcze ktoś inny. Dzisiaj w Polsce mieszkają prawie sami Polacy. Dzisiaj w Polsce jest około 90% Polaków. To oznacza, że gdy na ulicy idzie 10 osób, to 9 z nich to są Polacy. Co się stało z tymi innymi narodami? W tej audycji będziemy mówić głównie o Żydach. Przed wojną było ich prawie 10%, czyli na te dziesięć osób na ulicy jedna była Żydem. Teraz jest ich o wiele mniej. Ale dlaczego?1 września 1939 roku na Polskę napadli Niemcy. Hitler, który dowodził niemieckim wojskiem nienawidził Polaków, ale jeszcze bardziej nienawidził Żydów. Rozkazał, żeby w każdym większym mieście zbudować getto. Ale co to jest getto?Getto to była oddzielona murem część miasta. Getto warszawskie, czyli dzielnica żydowska powstało 2 października 1940. Wszyscy Żydzi musieli zamieszkać w tej części miasta, a Polacy mieli się z tej części wyprowadzić. Podczas wojny ludzie mieli bardzo mało jedzenia, ale w getcie jedzenia było jeszcze mniej. Wielu Polaków starało się pomóc Żydom zamkniętym w Getcie. Jedną z takich osób była Irena Sendlerowa. Kim ona była?Irena Sendlerowa była jedynaczką. Jej ojciec był lekarzem. Mógł zarobić dużo pieniędzy lecząc bogatych ludzi, ale on wolał pomagać biednym, którzy mieli mało pieniędzy, albo nawet wcale. Leczył zarówno Polaków jak i Żydów. Irena od dzieci żydowskich nauczyła się ich języka - języka jidysz. Niestety jej ojciec zmarł, zaraził się tyfusem od ludzi, którym pomagał. Irena wraz z mamą przeprowadziła się do Warszawy. Tam studiowała polonistykę. Podczas studiów poznała Janusza Korczaka. Prowadził on sierociniec dla dzieci żydowskich. Może czytaliście jakąś książkę, którą napisał Janusz Korczak. Napisał on między innymi: “Bankructwo małego Dżeka”, “Kajtuś czarodziej” czy najbardziej znaną “Król Maciuś Pierwszy”.Gdy wybuchła wojna Janusz Korczak, który był Żydem oraz jego dzieci znalazły się w getcie. Co zrobiła Irena? Irena Sendlerowa zaczęła im pomagać. Pomagała nie tylko Korczakowi i jego sierotom, ale wszystkim, którym mogła w Getcie. Niemcy tego zabraniali, a więc ona załatwiła dla siebie i koleżanki dokumenty, które pozwalały im wchodzić do getta. Irena Sendlerowa nosiła tam żywność, odzież, pieniądze i lekarstwa,między innymi ok. 1000 porcji szczepionki na tyfus. W tym czasie zaczęła też pomagać dzieciom. Ale jak mogła pomóc zamkniętym dzieciom?Irena Sendlerowa brała żydowskie dzieci, które nie miały rodziców. Potem załatwiała im dokumenty, że są one Polakami i przenosiła je do polskich sierocińców. Dzieci w getcie miały bardzo mało jedzenia, ale stało się coś jeszcze gorszego. Niemcy postanowili wywieźć Żydów do obozów zagłady. Czy słyszeliście kiedyś o takich obozach?W sierpniu 1942 roku Irena Sendlerowa widziała jak Niemcy kazali dzieciom z sierocińca Janusza Korczaka pojechać do takiego obozu zagłady. Korczak postanowił, że nie zostawi swoich dzieci i poszedł z nimi na miejsce wywózki. Irena stała wtedy na ulicy i widziała jak szedł. Najmłodsze dziecko trzymał na ręku, a drugie maleństwo prowadził za rękę. Irena to widziała, ale nie mogła nic zrobić. Postanowiła wtedy, że uratuje tyle żydowskich dzieci ile będzie mogła. Ale to nie było łatwe. Każdego Polaka, którego złapano na pomaganiu Żydom od razu zabijano. Czy Irena mogła sama pomóc tylu dzieciom, które były w Getcie? Tego samego roku, kiedy Niemcy wywieźli Korczaka i jego sieroty powstała organizacja Żegota. Organizacja ta powstała aby pomagać Żydom. Irena, która już wcześniej uratowała wiele dzieci sama teraz zaczęła pracować w tej organizacji. Została kierownikiem dziecięcego referatur Żegoty. Czyli kierowała pomaganiem dzieciom. Ale jak im pomagała?Irena załatwiała fałszywe dokumenty i potem wywożono te dzieci z getta. Ale te dzieci wcale nie chciały opuszczać swoich rodziców. Co więc musiała zrobić Irena?Te dzieci były malutkie i nie wiedziały, że Irena chce im pomóc dlatego czasami trzeba było dać takim dzieciom tabletki usypiające, a potem wywieźć je w kartonikach czy workach. Ale co by się stało, gdyby te żydowskie dzieci powiedziały komuś jak się naprawdę nazywają?Niemcy oferowali nagrody za złapanie ukrywających się Żydów. Tak więc takie dziecko nie mogło nikomu powiedzieć jak się naprawdę nazywa. Irena zapisała jednak ich prawdziwe nazwiska i ukryła je w dwóch butelkach, które zakopała. Dzięki temu te dzieci mogły po wojnie poszukać swoich prawdziwych rodziców.To co robiła Irena Sendlerowa było bardzo niebezpieczne. Za pomaganie Żydom groziła kara śmierci. Niemcy złapali pewną panią i torturowali ją aby wydała inne osoby. Ta pani wydała Irenę i 21 października 1943 roku po Irenę Sendlerową przyszło Gestapo czyli taka niemiecka policja. Gestapo torturowali też Irenę, ale ona była dzielna i nikogo nie zdradziła. Ani tych, co jej pomagali ani też tych dzieci, które uratowała. Czy Irena zginęła w tym więzieniu?Jeden z niemieckich żołnierzy zgodził się uwolnić po cichu Irenę, ale chciał za to dużo pieniędzy. Jej współpracownicy zapłacili mu i Irena mogła wyjść z Gestapo. Musiała jednak zmienić nazwisko. Nie przestała jednak pomagać dzieciom żydowskim. Uratowała wraz ze swoimi ludźmi około 2.500 dzieci. Później podczas powstania warszawskiego była sanitariuszką, a po wojnie pracowała w opiece społecznej i dalej pomagała między innymi także dzieciom. W ramach podziękowania otrzymała od Żydów tytuł Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata. Żydzi dawali taki tytuł wszystkim tym, którzy ratowali Żydów podczas II wojny światowej. Na medalu, który dostają takie osoby jest napisane: “„Kto ratuje jedno życie – ratuje cały świat”. Irena oczywiście nie była jedynym Polakiem, który otrzymał ten tytuł. Prawie 7000 Polaków dostało ten tytuł i medal. W Holandii taki medal dostało prawie 6000, a we Francji ponad 5000. W Polsce było jednak najwięcej osób, które pomagały Żydom, bo prawie 7000.Dzisiaj wiele osób nie lubi ludzi z innych narodów czy ras. Tacy ludzie przypominają Hitlera i jego żołnierzy, którzy też nienawidzili ludzi z innych ras i narodów. Na szczęście dalej jest dużo takich ludzi jak Irena Sendlerowa, która z narażeniem życia ratowała Żydów.To był trudny temat. Niestety historia opowiada też o takich strasznych czasach jak II wojna światowa. Na szczęście było wtedy wielu dobrych ludzi. Na dzisiaj to już wszystko, do usłyszenia w następnym odcinku.1 września 1939 roku - Niemcy atakują Polskę i rozpoczyna się II wojna światowa15 października 1941 - Niemcy wydali zarządzenie, że każdy Żyd, który opuści Getto będzie ukarany śmiercią. Zabity też będzie każdy Polak, który będzie ukrywał lub w jakikolwiek sposób pomagał Żydom.W grudniu 1941 roku Niemcy zaczęli wywozić Żydów do obozów zagładysierpniu 1942 Irena Sendlerowa była świadkiem pochodu dzieci i Janusza Korczaka na UmschlagplatzRok później w 1942 powstała Żegota - organizacja do ratowania Żydów, ale wielu ludzi w tym Irena Sendlerowa pomagało ukrywać Żydów.We wrześniu 1943 Irena Sendlerowa została kierownikiem dziecięcego referatur Żegoty - głównie zajmowała się pomaganiem dzieciom.21 października 1943 roku - Gestapo aresztuje Irenę Sendlerową. Podczas rewizji nie znaleźli kartoteki ukrytych dzieci.13 listopada 1943 - Żegota dała wysoką łapówkę jednemu z Gestapowców i Irena została wypuszczona z siedziby Gestapo. Później używała fałszywego nazwiska: Klara Dąbrowska, ale dalej pomagała1 sierpnia 1944 wybuchło powstanie warszawskie. Przed jego wybuchem Irena zakopała kartotekę dzieci w dwóch butelkach.Podczas powstania była pielęgniarką.Do Getta wjeżdżał samochód ze środkami czystości, a wyjeżdżał z dziećmi ukrytymi w skrzynkach, kartonach czy workach. Inne dzieci ukrywano w kartonach wcześnie rano w tramwaju. Te dzieci dostawały fałszywe dokumenty i fałszywe nazwiska. Ich prawdziwe dane Sendlerowa ukryła w dwóch butelkach. Po wojnie te dzieci mogły poszukać swoich rodzin.
Dzisiaj będziemy mówić o bardzo odważnej kobiecie, która uratowała tysiące dzieci. Będziemy mówić o czasach II wojny światowej, czyli okresie od 1939 roku do 1945. Polska się bardzo zmieniła podczas tych 6 lat wojny. Np. przed wojną do Polski należały takie miasta jak Lwów i Wilno. Po wojnie te miasta nie należą już do Polski. Z kolei przed wojną Wrocław i Szczecin należały do Niemiec, a po wojnie te miasta należą już do Polski. Tak więc zmieniło się miejsce, gdzie leży Polska. Można powiedzieć, że Polska przesunęła się w lewo czyli na zachód. Polacy stracili Wilno i Lwów, ale dostali za to Wrocław i Szczecin. Jednak zmieniła się nie tylko mapa Polski.Przed wojną w Polsce było tylko około 60% Polaków. Czy wiecie co to znaczy 60%? Oznacza to, że na ulicy gdy szło 10 osób, to tylko 6 z nich było Polakami, a pozostałe 4 to byli albo Żydzi, albo Ukraińcy, albo jeszcze ktoś inny. Dzisiaj w Polsce mieszkają prawie sami Polacy. Dzisiaj w Polsce jest około 90% Polaków. To oznacza, że gdy na ulicy idzie 10 osób, to 9 z nich to są Polacy. Co się stało z tymi innymi narodami? W tej audycji będziemy mówić głównie o Żydach. Przed wojną było ich prawie 10%, czyli na te dziesięć osób na ulicy jedna była Żydem. Teraz jest ich o wiele mniej. Ale dlaczego?1 września 1939 roku na Polskę napadli Niemcy. Hitler, który dowodził niemieckim wojskiem nienawidził Polaków, ale jeszcze bardziej nienawidził Żydów. Rozkazał, żeby w każdym większym mieście zbudować getto. Ale co to jest getto?Getto to była oddzielona murem część miasta. Getto warszawskie, czyli dzielnica żydowska powstało 2 października 1940. Wszyscy Żydzi musieli zamieszkać w tej części miasta, a Polacy mieli się z tej części wyprowadzić. Podczas wojny ludzie mieli bardzo mało jedzenia, ale w getcie jedzenia było jeszcze mniej. Wielu Polaków starało się pomóc Żydom zamkniętym w Getcie. Jedną z takich osób była Irena Sendlerowa. Kim ona była?Irena Sendlerowa była jedynaczką. Jej ojciec był lekarzem. Mógł zarobić dużo pieniędzy lecząc bogatych ludzi, ale on wolał pomagać biednym, którzy mieli mało pieniędzy, albo nawet wcale. Leczył zarówno Polaków jak i Żydów. Irena od dzieci żydowskich nauczyła się ich języka - języka jidysz. Niestety jej ojciec zmarł, zaraził się tyfusem od ludzi, którym pomagał. Irena wraz z mamą przeprowadziła się do Warszawy. Tam studiowała polonistykę. Podczas studiów poznała Janusza Korczaka. Prowadził on sierociniec dla dzieci żydowskich. Może czytaliście jakąś książkę, którą napisał Janusz Korczak. Napisał on między innymi: “Bankructwo małego Dżeka”, “Kajtuś czarodziej” czy najbardziej znaną “Król Maciuś Pierwszy”.Gdy wybuchła wojna Janusz Korczak, który był Żydem oraz jego dzieci znalazły się w getcie. Co zrobiła Irena? Irena Sendlerowa zaczęła im pomagać. Pomagała nie tylko Korczakowi i jego sierotom, ale wszystkim, którym mogła w Getcie. Niemcy tego zabraniali, a więc ona załatwiła dla siebie i koleżanki dokumenty, które pozwalały im wchodzić do getta. Irena Sendlerowa nosiła tam żywność, odzież, pieniądze i lekarstwa,między innymi ok. 1000 porcji szczepionki na tyfus. W tym czasie zaczęła też pomagać dzieciom. Ale jak mogła pomóc zamkniętym dzieciom?Irena Sendlerowa brała żydowskie dzieci, które nie miały rodziców. Potem załatwiała im dokumenty, że są one Polakami i przenosiła je do polskich sierocińców. Dzieci w getcie miały bardzo mało jedzenia, ale stało się coś jeszcze gorszego. Niemcy postanowili wywieźć Żydów do obozów zagłady. Czy słyszeliście kiedyś o takich obozach?W sierpniu 1942 roku Irena Sendlerowa widziała jak Niemcy kazali dzieciom z sierocińca Janusza Korczaka pojechać do takiego obozu zagłady. Korczak postanowił, że nie zostawi swoich dzieci i poszedł z nimi na miejsce wywózki. Irena stała wtedy na ulicy i widziała jak szedł. Najmłodsze dziecko trzymał na ręku, a drugie maleństwo prowadził za rękę. Irena to widziała, ale nie mogła nic zrobić. Postanowiła wtedy, że uratuje tyle żydowskich dzieci ile będzie mogła. Ale to nie było łatwe. Każdego Polaka, którego złapano na pomaganiu Żydom od razu zabijano. Czy Irena mogła sama pomóc tylu dzieciom, które były w Getcie? Tego samego roku, kiedy Niemcy wywieźli Korczaka i jego sieroty powstała organizacja Żegota. Organizacja ta powstała aby pomagać Żydom. Irena, która już wcześniej uratowała wiele dzieci sama teraz zaczęła pracować w tej organizacji. Została kierownikiem dziecięcego referatur Żegoty. Czyli kierowała pomaganiem dzieciom. Ale jak im pomagała?Irena załatwiała fałszywe dokumenty i potem wywożono te dzieci z getta. Ale te dzieci wcale nie chciały opuszczać swoich rodziców. Co więc musiała zrobić Irena?Te dzieci były malutkie i nie wiedziały, że Irena chce im pomóc dlatego czasami trzeba było dać takim dzieciom tabletki usypiające, a potem wywieźć je w kartonikach czy workach. Ale co by się stało, gdyby te żydowskie dzieci powiedziały komuś jak się naprawdę nazywają?Niemcy oferowali nagrody za złapanie ukrywających się Żydów. Tak więc takie dziecko nie mogło nikomu powiedzieć jak się naprawdę nazywa. Irena zapisała jednak ich prawdziwe nazwiska i ukryła je w dwóch butelkach, które zakopała. Dzięki temu te dzieci mogły po wojnie poszukać swoich prawdziwych rodziców.To co robiła Irena Sendlerowa było bardzo niebezpieczne. Za pomaganie Żydom groziła kara śmierci. Niemcy złapali pewną panią i torturowali ją aby wydała inne osoby. Ta pani wydała Irenę i 21 października 1943 roku po Irenę Sendlerową przyszło Gestapo czyli taka niemiecka policja. Gestapo torturowali też Irenę, ale ona była dzielna i nikogo nie zdradziła. Ani tych, co jej pomagali ani też tych dzieci, które uratowała. Czy Irena zginęła w tym więzieniu?Jeden z niemieckich żołnierzy zgodził się uwolnić po cichu Irenę, ale chciał za to dużo pieniędzy. Jej współpracownicy zapłacili mu i Irena mogła wyjść z Gestapo. Musiała jednak zmienić nazwisko. Nie przestała jednak pomagać dzieciom żydowskim. Uratowała wraz ze swoimi ludźmi około 2.500 dzieci. Później podczas powstania warszawskiego była sanitariuszką, a po wojnie pracowała w opiece społecznej i dalej pomagała między innymi także dzieciom. W ramach podziękowania otrzymała od Żydów tytuł Sprawiedliwej Wśród Narodów Świata. Żydzi dawali taki tytuł wszystkim tym, którzy ratowali Żydów podczas II wojny światowej. Na medalu, który dostają takie osoby jest napisane: “„Kto ratuje jedno życie – ratuje cały świat”. Irena oczywiście nie była jedynym Polakiem, który otrzymał ten tytuł. Prawie 7000 Polaków dostało ten tytuł i medal. W Holandii taki medal dostało prawie 6000, a we Francji ponad 5000. W Polsce było jednak najwięcej osób, które pomagały Żydom, bo prawie 7000.Dzisiaj wiele osób nie lubi ludzi z innych narodów czy ras. Tacy ludzie przypominają Hitlera i jego żołnierzy, którzy też nienawidzili ludzi z innych ras i narodów. Na szczęście dalej jest dużo takich ludzi jak Irena Sendlerowa, która z narażeniem życia ratowała Żydów.To był trudny temat. Niestety historia opowiada też o takich strasznych czasach jak II wojna światowa. Na szczęście było wtedy wielu dobrych ludzi. Na dzisiaj to już wszystko, do usłyszenia w następnym odcinku.1 września 1939 roku - Niemcy atakują Polskę i rozpoczyna się II wojna światowa15 października 1941 - Niemcy wydali zarządzenie, że każdy Żyd, który opuści Getto będzie ukarany śmiercią. Zabity też będzie każdy Polak, który będzie ukrywał lub w jakikolwiek sposób pomagał Żydom.W grudniu 1941 roku Niemcy zaczęli wywozić Żydów do obozów zagładysierpniu 1942 Irena Sendlerowa była świadkiem pochodu dzieci i Janusza Korczaka na UmschlagplatzRok później w 1942 powstała Żegota - organizacja do ratowania Żydów, ale wielu ludzi w tym Irena Sendlerowa pomagało ukrywać Żydów.We wrześniu 1943 Irena Sendlerowa została kierownikiem dziecięcego referatur Żegoty - głównie zajmowała się pomaganiem dzieciom.21 października 1943 roku - Gestapo aresztuje Irenę Sendlerową. Podczas rewizji nie znaleźli kartoteki ukrytych dzieci.13 listopada 1943 - Żegota dała wysoką łapówkę jednemu z Gestapowców i Irena została wypuszczona z siedziby Gestapo. Później używała fałszywego nazwiska: Klara Dąbrowska, ale dalej pomagała1 sierpnia 1944 wybuchło powstanie warszawskie. Przed jego wybuchem Irena zakopała kartotekę dzieci w dwóch butelkach.Podczas powstania była pielęgniarką.Do Getta wjeżdżał samochód ze środkami czystości, a wyjeżdżał z dziećmi ukrytymi w skrzynkach, kartonach czy workach. Inne dzieci ukrywano w kartonach wcześnie rano w tramwaju. Te dzieci dostawały fałszywe dokumenty i fałszywe nazwiska. Ich prawdziwe dane Sendlerowa ukryła w dwóch butelkach. Po wojnie te dzieci mogły poszukać swoich rodzin.
38. odcinek EduGadek jest zarazem jednym z pierwszych, w których całość rozmowy łączy nie tylko jeden gość, ale i jeden, wybrany temat. Tym razem nastąpiła nagła zmiana miejsc i na miejscu gościa znalazł się Marcin Zaród, zasiadający zwykle po „drugiej” stronie edugadkowego mikrofonu. Marcin jest anglistą w V LO im. Janusza Korczaka w Tarnowie, w 2013 roku zdobył tytuł Nauczyciela Roku, należy do grupy Superbelfrzy RP. Poza pracą w szkole prowadzi warsztaty z nowych technologii i metod edukacyjnych dla nauczycieli, publikuje w czasopismach edukacyjnych i występuje na konferencjach. Jest trenerem-Emisariuszem Bezpiecznego Internetu w programie Cybernauci, przez kilka lat uczestniczył wraz ze swoimi uczniami w programie Mistrzowie Kodowania. W 2018 roku razem z Jackiem zainicjował akcję #Zadajęzsensem. Projekty jego uczniów zdobywają nagrody w międzynarodowych konkursach, m.in. platynową nagrodę w konkursie CyberFair 2017 i nagrodę za wybitny projekt edukacyjny w konkursie Discovery Awards. Tym razem jednak występuje w EduGadkach jako prekursor metody o nazwie „Godzina Geniuszu’, o której pilotażu przeprowadzonym w swojej klasie opowie w najnowszym odcinku. W „Skrzynce z narzędziami” Jola Majkowska przesłała nam polecenie kolejnego narzędzia, do którego link znajdziecie w materiałach do odcinka poniżej. A oto o czym dowiemy się w tym odcinku: * Co to jest Godzina Geniuszu? * Czym się różni od zwykłej metody projektowej? * Gdzie po raz pierwszy zastosowano rozwiązania, na których opiera się Godzina Geniuszu? * Jakie techniki warto wykorzystać w trakcie Godziny Geniuszu? * Jakie korzyści płyną z oddania wolności do decydowania w ręce uczniów? * Jakie produkty biznesowe powstały w ramach projektów 20-procentowych lub projektów pasji? * Z jakimi klasami warto podejmować się Godziny Geniuszu? * Jakie aktualne trendy edukacyjne można dostrzec w lekcjach opartych na Godzinie Geniuszu? * Kreatywność a Godzina Geniuszu – dlaczego łatwiej uczniom wtedy coś realnie stworzyć? * Jak rozpocząć wprowadzania Godziny Geniuszu w klasie? * Co zrobić, żeby uczniowie nie traktowali Godziny Geniuszu jako luźnego czasu na wpatrywanie się w sufit? * Dlaczego przed przystąpieniem do Godziny Geniuszu warto zaprezentować uczniom projekty stworzone w ramach Genius Hour przez innych? * Jak rozpocząć proces wyboru projektu przez uczniów? * Jakie rodzaje projektów realizowali uczniowie w ramach pilotażu? * Co wynika z ewaluacji pilotażu Godziny Geniuszu? * Czy lepiej, gdy uczniowie pracują indywidualnie, w parach, czy w grupach? * Czy oceniać uczniów za pracę w ramach Godziny Geniuszu? * Gdzie można znaleźć materiały o Godzinie Geniuszu w języku polskim? * Co daje nauczycielowi prowadzenie bloga o swojej pracy? [Na stronie odcinka](http://edugadki.pl/?p=802) można znaleźć linki do materiałów dodatkowych, o których mowa w nagraniu.
Tradycyjnie, już drugi raz, postanowiliśmy przed świętami spotkać się w szerszym gronie, aby podsumować ten kończący się rok i powróżyć odrobinę w kwestii tego, co chcielibyśmy i przewidujemy zobaczyć w nachodzącym. Tym razem, dołączyli do nas gospodarze MacPodcastu, czyli Kuba Baran i Przemek Marczyński. Oczywiście, korzystając z tej okazji kolejny raz podejmujemy kroki aby wspomóc szczytny cel. Dlatego zapraszamy Was, droczy Słuchacze i Czytelnicy (obojga płci) do udziału w naszych aukcjach, z których dochód w całości przekażemy na Dom Dziecka im. Janusza Korczaka w Krasnem. Poniżej znajdziecie linki do poszczególnych przedmiotów: Dysk SSD 120GB zewnętrzny z logo kompotu Etui beyzacases Brooks Traveller Genuine Leather Case dla iPhone 6/6S/7/8 Etui beyzacases Natural Id Slim Strap Case dla iPhone 6/6S/7/8 Powyższe etui przekazał na licytację nasz wierny słuchacz – Marek Kujawa. Dziękujemy! Aukcje naszych Przyjaciół "po fachu": Kubek MacPodcast #1 Kubek MacPodcast #2 Kubek MacPodcast #3 Dodatkowo, jeżeli nie jesteście zainteresowani aukcjami a chcecie pomóc wybrany przez nas cel, zachęcamy Was do wpłat na konto Domu Dziecka lub powiązanej z tą instytucją Fundacji Dobry Anioł. Dane do przelewów: Fundacja DOBRY ANIOŁ ul. Gdańska, Białystok13 1500 1083 1210 8011 0592 0000 Dom Dziecka im. Janusza Korczaka w Krasnem90 1020 1332 0000 1502 0385 6408 W tytule przelewu napiszcie proszę, „Od słuchaczy kompotu i MacPodcastu”. Będziemy również wdzięczni, jeżeli dacie nam znać o takich przelewach i kwotach. Pozwoli nam to oszacować ile udało nam się dzięki tej akcji zebrać środków. Serdecznie dziękujemy i zaproszamy Was do odsłuchu! Nasz podcast znajdziecie w iTunes (link), możecie też dodać do swojego ulubionego czytnika RSS (link), wysłuchać w serwisie Spotify (link) lub przesłuchać bezpośrednio w przeglądarce (link). Zapraszamy do kontaktu na Twitterze:Remek Rychlewski @RZoG.Marek Telecki @mantis30.Natomiast całe przedsięwzięcie firmuje konto @ApplejuicePl. Jesteśmy również dostępni dla Was pod adresem e-mail kompot[at]applejuice.pl
Tradycyjnie, jak co roku, postanowiliśmy przed świętami spotkać się w szerszym gronie, aby podsumować ten kończący się rok i powróżyć odrobinę w kwestii tego, co chcielibyśmy i przewidujemy zobaczyć w kolejnym, nachodzącym. Tym razem, dołączyli do nas gospodarze podcastu kompot, czyli Remek Rychlewski oraz Marek Telecki. Oczywiście korzystając z tej okazji, po raz kolejny podejmujemy kroki, aby wspomóc szczytny cel. Dlatego zapraszamy Was do udziału w naszych aukcjach, z których dochód w całości przekażemy na Dom Dziecka im. Janusza Korczaka w Krasnem. Poniżej znajdziecie linki do poszczególnych przedmiotów: Kubek #1 – link do aukcji Kubek #2 – link do aukcji Kubek #3 – link do aukcji Dysk SSD – link do aukcji Etui na iPhone #1 – link do aukcji Etui na iPhone #2 – link do aukcji Co więcej, jeżeli nie jesteście zainteresowani aukcjami, a chcecie wspomóc wybrany przez nas cel, zachęcamy Was do wpłat na konto powiązanej z tą instytucją Fundacji Dobry Anioł. Dane do przelewów: 13 1500 1083 1210 8011 0592 0000 Fundacja DOBRY ANIOŁ W tytule przelewu napiszcie, proszę „Od słuchaczy MacPodcastu i Kompotu”. Będziemy również wdzięczni, jeżeli dacie nam znać o takich przelewach i kwotach. Pozwoli nam to oszacować, ile udało nam się dzięki tej akcji zebrać środków. Serdecznie dziękujemy i zapraszamy Was do odsłuchu! Prowadzący: Kuba Baran @smartkidpl Przemek Marczyński @pemmax Fanpage na Facebooku Kontakt: kontakt@macpodcast.pl Zapraszamy do wspierania naszego podcastu! Poniżej linki do poszczególnych źródeł i odtwarzacza: MacPodcast w iTunes – posłuchaj MacPodcast na YouTube – subskrybuj MacPodcast w SoundCloud – odwiedź stronę Kanał RSS podcastu – link
Rządzić nie jest łatwo, a wszyscy nigdy nie będą zadowoleni. Przekonuje się o tym dziesięcioletni Maciuś, bohater książki Janusza Korczaka i wystawy w Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie.… Czytaj dalej Artykuł W Polsce króla Maciusia – Anna Czerwińska, Tamara Sztyma pochodzi z serwisu Audycje Kulturalne.
Czwarty odcinek EduGadek Ekstra poświęcamy nauczycielom i nauczycielkom, którzy zostali finalistami konkursu Nauczyciel Roku, organizowanego przez tygodnik Głos Nauczycielski i w związku z tym zostali zaproszeni na galę finałową, która miała miejsce 9 października na Zamku Królewskim w Warszawie. W wydarzeniu tym uczestniczył także nasz reporter, Marcin Zaród, który jeszcze przed ogłoszeniem wyników konkursu specjalnie dla Was przeprowadził z każdym z finalistów mini-wywiad. W tym odcinku możecie poznać całą finałową trzynastkę - dowiedzieć się nie tylko skąd ci inspirujący nauczyciele pochodzą, ale i w jakich szkołach pracują oraz co uważają za swoje największe osiągnięcie. Będzie też parę słów o tym, czy istnieje przepis na trafienie do finału konkursu i czy jest coś, co łączy wszystkich finalistów. W związku z tym, że gala miała miejsce przed Dniem Edukacji Narodowej, każdego z finalistów i każdą z finalistek poprosiliśmy też o krótkie przesłanie lub życzenia dla nauczycieli. Uwierzcie nam - warto się w ten słowa wsłuchać. A kogo usłyszymy? W kolejności występowania będą to: * Barbara Ostrowska, psycholog, nauczyciel teorii wiedzy z Prywatnego Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącego im. Ignacego Jana Paderewskiego w Lublinie, * Lucyna Furdykoń, nauczycielka edukacji wczesnoszkolnej, tyflopedagog ze Szkoły Podstawowej nr 3 im. Janusza Korczaka w Nysie, * Magdalena Fortunka, pedagog z Zespołu Szkół Specjalnych nr 1 w Gdańsku, (wyróżnienie w konkursie Nauczyciel Roku) * Anita Plumińska-Mieloch, nauczycielka historii i dyrektorka Zespołu Szkół w Luboniu, (wyróżnienie w konkursie Nauczyciel Roku) * ks. Paweł Kobiałka, nauczyciel katecheta z Zespołu Szkół w Przesmykach, * Joanna Gadomska, nauczycielka biologii z Zespołu Szkół Ekonomiczno-Usługowych im. Fryderyka Chopina w Żychlinie, * Katarzyna Włodkowska, nauczycielka języka polskiego i edukacji medialnej z Zespołu Szkół im. Stanisława Staszica w Pile, * Andrzej Tomczyk, nauczyciel język polskiego ze szkół przy Zakładzie Poprawczym i Schronisku dla Nieletnich w Raciborzu, * Joanna Kostrzewa, nauczycielka języka polskiego i angielskiego w Szkole Podstawowej im. Wincentego Pola w Stawiszynie, * Regina Kot, nauczyciel wychowawca i nauczyciel wspomagający z Zespołu Szkolno-Przedszkolnego w Borku Wielkopolskim, * Marta Koplejewska, nauczycielka fizyki i informatyki z Zespołu Placówek Szkolno-Wychowawczo-Rewalidacyjnych w Cieszynie, * Renata Sidoruk-Sołoducha, nauczycielka biologii z XXXV Liceum Ogólnokształcącego z Oddziałami Dwujęzycznymi im. Bolesława Prusa w Warszawie. (powyższe informacje prezentujemy w oparciu o artykuł w 41 numerze tygodnika Głos Nauczycielski pt. Nominowani.)
Słuchowisko dokumentalne Jana Warenyci opowiada o inscenizacji "Poczty" R. Tagore'a przez dzieci z sierocińca prowadzonego przez Janusza Korczaka i Stefanię Wilczyńską. W roli Starego Doktora Henryk Talar.