Nowy Ład

W poprzednim artykule podjąłem próbę ukazania dystrybucjonizmu jako doktryny oferującej samodzielną, pozytywną, a także wychodzącą naprzeciw współczesnym problemom wizję w obszarze ekonomii politycznej. Nie brak jednak teorii pięknie prezentujących się na papierze. Czy zatem dystrybucjonizm ma na swoją obronę również doświadczenie praktyczne?Pozostałe artykuły możesz czytać na

Michał Nowak przedstawia sytuację na frontach wojny rosyjsko-ukraińskiej w dniu 10 grudnia 2025 roku.

W debacie, inspirowanej książką „Punkty krytyczne”, rozmawiamy o rewolucyjnych zmianach w polityce USA, rosnącej asertywności Chin oraz przyszłości globalizacji. Co naprawdę zmienia się w globalnym układzie sił i kto w tej grze wyznacza nowe zasady? W jakim punkcie znajduje się dziś światowy porządek gospodarczy? Czy wchodzimy w erę „wojen gospodarczych”, w której handel, technologie i finanse stają się nowymi narzędziami geopolitycznej rywalizacji? Jaka jest i będzie rola dolara? O tym dyskutowali:dr Adam Rogoda – adiunkt w Katedrze Teorii Ekonomii w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, zajmuje się zagadnieniami związanymi z Bliskim Wschodem.Hubert Stojanowski – dyrektor ds. inwestycji klientów w domu inwestycyjnym Xelion, interesuje się historią gospodarczą.Damian Adamus – publicysta i redaktor naczelny portalu Nowy Ład, inżynier logistyki, zajmuje się zagadnieniami Dalekiego Wschodu.Kup książkę E. Fishmana „Punkty Krytyczne”: https://mtbiznes.pl/przeswity/wydawnictwo-przeswity/polityka/punkty-krytyczne

Przed kilkoma tygodniami niemal niezauważenie minęło pięć lat od ogłoszenia wyroku Trybunału Konstytucyjnego stwierdzającego niezgodność tzw. aborcji eugenicznej z Konstytucją RP, a także od masowych protestów będących rezultatem tego orzeczenia. Demonstracje organizowane pod szyldem Ogólnopolskiego Strajku Kobiet stanowiły pierwsze w historii III RP starcie pomiędzy przedstawicielami pokolenia urodzonego po roku 1989.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Niemcy wyraźnie porzuciły wizję federalnej Europy. Nie jest to jednak coś, z czego powinniśmy się w Warszawie przesadnie cieszyć. Bo odrzucenie wizji jednego europejskiego państwa wcale nie oznacza powrotu do Europy narodów, a raczej zastąpienie jej wizją imperialną, w której tam, gdzie Berlinowi jest to wygodne, wymusza te rozwiązania, na których mu zależy, nie bierze jednak żadnej odpowiedzialności za dobrostan całości. Dzieli i rządzi, a to, jak jego polityczni „partnerzy” wytłumaczą to w swoich krajach – to już ich problem.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Kiedy po drugiej wojnie światowej rodził się postmodernizm, jedną z jego głównych obietnic było danie ludziom wolności, jakiej wcześniej nie znali. Ponowoczesny człowiek miał być wyzwolony spod wpływu wielkich narracji – religijnych, politycznych i ideologicznych. Po raz pierwszy w historii miał realizować samego siebie bez żadnych ograniczeń. Dziś, po prawie siedmiu dekadach, wydaje się, że ta obietnica nie tylko się nie spełniła, a stało się wręcz przeciwnie – postmodernizm zamiast wyzwolić człowieka, zniewolił go na nowy sposób, tym groźniejszy, że trudniejszy do uchwycenia.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Jesteśmy dziś równie odlegli czasowo od momentu, gdy Dmowski wydawał Myśli nowoczesnego Polaka, co on był od panowania Stanisława Augusta. Co jest najbardziej aktualne w dziedzictwie obozu narodowego? Co jest zachowującą ponadczasowość esencją? Na ile potrzeba tych historycznych odwołań do 150 lat tradycji w refleksji nad współczesnymi wyzwaniami polskiego narodu? Czy w ogóle warto używać terminu nacjonalizm, dla którego trudno znaleźć zastępcze miano, czy jest on zbędnym balastem, który hamuje postępy ruchu?Na ile polski nacjonalizm ze swoimi długimi tradycjami i specyfiką wpisuje w ogarniające naszą cywilizację zjawisko narodowego populizmu? Jak z jednej strony wykorzystać tę falę, a z drugiej zachować własną tożsamość wobec np. trumpizmu i zabezpieczyć się przed degeneracją, w jaką popadły niektóre ruchy zachodnioeuropejskie? Jak wyznaczać granice dopuszczalnych sojuszy wobec wielonurtowości szeroko pojętych prawicy i ruchów kontestujących globalizację?Na ile współczesny nacjonalizm posiada dziś rzeczywiście własną, konkretną, autonomiczną tożsamość, mogącą “stanowić realny punkt odniesienia dla człowieka”? Czy w dobie postmodernizmu, społeczeństwa cyfrowego i erozji trwałych więzi międzyludzkich można go łatwo oddzielić od zwykłej afirmacji własnej tożsamości, walki z globalizmem, niechęci do lewicy, mniej lub bardziej pogłębionego konserwatyzmu, które mieszają się nierzadko w wielki amalgamat?Czy nacjonalizm jest dziś (w naszym kręgu cywilizacyjnym) wobec załamania się paradygmatu liberalno-progresywnego najbardziej naturalnym wyborem dla człowieka pragnącego afirmować swoje człowieczeństwo – służyć bliźniemu, realizując się w pracy dla swojej wspólnoty politycznej?Na ile obóz narodowy musi po prostu reprezentować naród i jego oczekiwania wobec zwykłych życiowych problemów, a na ile może go też aktywnie formować? Jaka jest rola narodowych elit?Czy doświadczenie zachodnich ruchów populistycznych pokazuje, że nacjonalizm musi być dziś korygowany o katolicyzm, żeby się nie degenerować? Czy w dobie wojny kulturowej i sporów choćby o kształt rodziny nacjonalizm może stawiać tamę zepsuciu inaczej niż przez jasny sojusz z konserwatyzmem? Czy to do pogodzenia z historycznymi, rewolucyjnymi korzeniami nacjonalizmu?O tym dyskutowali podczas Kongresu Nowego Ładu Krzysztof Bosak, Rafał Ziemkiewicz, Jakub Siemiątkowski i Adam Szabelak. Debatę poprowadził Kacper Kita

Główny nurt polskiego ruchu narodowego zrósł się z katolicyzmem niespełna sto lat temu i aż po dziś dzień odwołuje się do koncepcji nacjonalizmu chrześcijańskiego. Wynika to m.in. z faktu, że religia katolicka – zarówno w pierwszych dziesięcioleciach XX w., jak i w czasach współczesnych – na ogół pozytywnie odnosi się do faktu istnienia narodów. Na pytanie, na czym polega rola narodów w Bożej ekonomii zbawienia, stara odpowiedzieć się teologia narodu. Pozostałe artykuły możesz czytać na

Internet przełamał monopol karteli medialnych, ale dziś polską debatę i świadomość kształtują algorytmy zza granicy. TikTok należy do chińskiego koncernu, natomiast Instagram, Facebook i YouTube – do amerykańskich gigantów technologicznych. Polska debata publiczna, choć w teorii bardziej pluralistyczna, w praktyce toczy się na cudzych serwerach i pod obcym nadzorem regulaminów. To nie jest błaha kwestia. Mówimy o realnym zagrożeniu dla bezpieczeństwa informacyjnego państwa. Jakie wyzwania niesie to za sobą?Pozostałe artykuły możesz czytać na

Karol Nawrocki nie spotka się w tym tygodniu z Viktorem Orbanem, ograniczając swój kontakt z węgierskim przywódcą do uczestnictwa w szczycie Grupy Wyszehradzkiej. Decyzja ta wywołała wzburzenie na Węgrzech oraz rodzi szereg kontrowersji wśród politycznych przeciwników prezydenta RP. Czy słusznie?

Michał Nowak przedstawia sytuację na frontach wojny rosyjsko-ukraińskiej w dniu 2 grudnia 2025 roku.

W czasach wymierania narodów Europy, gdy posiadanie potomstwa staje się raczej wyjątkiem niż regułą, potrzebujemy nowego sposobu myślenia o demografii. Nowoczesna Teoria Demograficzna zakłada, że decyzja o rodzicielstwie musi być nie tylko moralnie, ale i ekonomicznie uzasadniona. W dobie rosnących kosztów wychowania dzieci i powszechnego dostępu do antykoncepcji tradycyjny model przestał działać. Dziecko stało się wyborem – wyborem często (pozornie) nieracjonalnym z punktu widzenia indywidualnego interesu. Dlatego państwo, jeśli chce przetrwać, musi zacząć traktować rodzicielstwo jako inwestycję strategiczną. Macierzyństwo i ojcostwo – szczególnie wielodzietne – powinny stać się pełnoprawnymi ścieżkami kariery, wspieranymi nie tylko symbolicznie, ale realnie finansowo i systemowo.Pozostałe artykuły możesz czytać na

„Fenomen i prawdziwie konserwatywny młody narodowiec” – pisał o nim Wojciech Wasiutyński. Karol Stefan Frycz, bo o nim mowa, był jednocześnie jednym z najbardziej gorliwych obrońców przewrotów XVIII- i XIX-wiecznych pośród młodych narodowców. Ten tradycjonalista i monarchista krytykował stronnictwo Charles'a Maurrasa za dogmatyzm i niedostateczne dostrzeganie wątków narodowych w rewolucji francuskiej. Zagłębiając się w światopogląd Frycza, dojdziemy jednak do wniosku, że wcale nie jest on niespójny. Stanowi owoc pogłębionej refleksji nad narodzinami europejskiej nowoczesności. Pozostałe artykuły możesz czytać na

Niemal odwieczny monopol Jarosława Kaczyńskiego na prawicowość został złamany. Hegemonię prezesa podważa już nie jedna, lecz dwie formacje konserwatywne, a także – przynajmniej potencjalnie – może jej zagrozić prezydent Karol Nawrocki oraz szereg podmiotów niepartyjnych. Wojna na prawicy, którą obserwujemy w ostatnich miesiącach (Kaczyński vs Mentzen, Braun vs Konfederacja, PiS vs TV Republika), to przejaw szerszych przemian, jakie zachodzą w polskiej polityce. Prawica przestała być quasi-piramidą z Jarosławem Kaczyńskim na jej szczycie, stając się raczej archipelagiem, gdzie poszczególne „wyspy” wywierają wpływ na siebie nawzajem. Pozostałe artykuły możesz czytać na

Interpretowanie klasyki przez pryzmat bieżącej polityki jest ryzykowne. W przypadku Teodora Parnickiego problem ten uwidacznia się szczególnie silnie: jego powieści historyczne nie są ani moralitetami, ani publicystyką. Srebrne orły nie służą budowaniu politycznych analogii, lecz rozumieniu mechanizmów historii.

Kolejne wybory to kolejne mapy ukazujące podział Polski na wschodnią i zachodnią, konserwatywną i liberalną – „zaściankową” i „oświeconą”. Znów Podkarpacie udzieliło rekordowego poparcia kandydatom szeroko pojętej prawicy: Karolowi Nawrockiemu, Sławomirowi Mentzenowi i Grzegorzowi Braunowi. Z kolei w województwach Ziem Odzyskanych najlepsze wyniki osiągnęli kandydaci obozu lewicowo-liberalnego. Warto się po raz kolejny pochylić nad pytaniami, skąd bierze się ten podział w polskim społeczeństwie, czy można go zażegnać oraz czy możemy wyciągnąć wnioski na przyszłość, aby się z tego czegoś nauczyć.

Choćbym chciał, na przykład ze względu na ważny społecznie problem, a przede wszystkim na współodczuwanie z ludzką krzywdą – to po prostu nie potrafię. Nie ufam Wojciechowi Smarzowskiemu, głęboko i od dawna, nie tylko ostatnio, po seansie „Domu dobrego”. Nie ufam, tak jak nie ufam Magdalenie Środzie, ilekroć usiłuje wcielić się w chłopkę albo Janowi Hartmanowi wmawiającemu sobie sprawiedliwy gniew z powodu nieetycznych postaw w sferze publicznej.

Spór o nauczanie religii przewija się przez cały okres III RP. Rząd Donalda Tuska rozpoczął próby rugowania przedmiotu ze szkół, co spotkało się z kontrą w postaci ustawy wprowadzającej obowiązkowe lekcje religii i etyki. Sama kwestia pozostania w szkole nie wydaje się sednem sprawy.

Trybunał Sprawiedliwości UE orzekł, że Polska powinna uznawać małżeństwa homoseksualneTo bezczelna próba ingerencji w nasz porządek prawny, która musi być jednoznacznie odrzuconaSędziowie-aktywiści narzucali homomałżeństwa w USA, Austrii czy na Tajwanie, ignorując wolę społeczeństwJeszcze 25 lat temu czegoś takiego jak małżeństwo dwóch mężczyzn albo dwóch kobiet nie było w żadnym państwie na świecie, a teraz próbuje się nam wmawiać, że to jakiś uniwersalny standard TSUE może na tej zasadzie dowolnie ingerować w naszą politykę, ignorując naszą konstytucję, ustawy, wolę PolakówO tym w komentarzu Kacpra Kity

Fundamentalnie nie zgadzam się z tezą tytułową opublikowanego na portalu „Krytyki Politycznej” felietonu Łukasza Łacheckiego Konserwatyści kochają lewicową dekadencję i jej nam zazdroszczą. Punktowana – niestety nieraz celnie – hipokryzja kolejnych „prawicowych celebrytów” nie zmienia faktu, że Prawda wciąż istnieje, a dobro oraz zło są obiektywne i ponadczasowe.

Spotkanie klubu Nowego Ładu odbyło się 27 października 2025 roku. Gościem wydarzenia był Eryk Bukowski, poeta, bokser, student filozofii, który opowiedział o Historii Przyszłości Mickiewicza, zapomnianym dziele wieszcza, w którym przewiduje on przyszłość Europy w XXI wieku. Prelegent opowiedział o wielu zaskakująco trafnych wizjach oraz śmiałych pomysłach futurystycznych Mickiewicza. Spotkanie zgromadziło sympatyków Nowego Ładu, studentów filozofii oraz osoby zainteresowane twórczością naszego wieszcza.

W związku z niepowodzeniem próby błyskawicznego opanowania Ukrainy w 2023 roku Rosjanie narzucili jej wojnę na wyniszczenie. Stopniowo osłabiając ukraiński potencjał obronny, pod koniec tego roku doprowadzili do faktycznego wyczerpania się ukraińskiego potencjału obronnego. Czy pozbawiona szans na odwrócenie obecnego trendu Ukraina jest skazana na porażkę?

Katastrofalny stan demografii w Polsce oraz niemal całym świecie rozwiniętym jest przedmiotem wzmagającej się debaty. Wielu twierdzi, że jest to największy problem współczesnego świata. W kolejnej rozmowie o książce „Co wykończy nas pierwsze? Dekadencja, demografia, klimat?” autor, Paweł Wawrzyński przedstawia szeroki opis współczesnego kryzysu demograficznego w kontekście teorii społecznej zmiany i cykliczności dziejów cywilizacji. Jaka jest skala i zakres współczesnego kryzysu demograficznego? Z czego on wynika? Co zrobić, by odwrócić niekorzystne trendy? Gdzie szukać rozwiązań i nadziei na zmianę demografii? O tym mówił autor książki w rozmowie z red. Damianem Adamusem.

Od 1922 roku na Wyspach Brytyjskich władzą wymieniały się Partia Konserwatywna i Partia Pracy – do takiej zmiany doszło ponownie przy okazji zeszłorocznych wyborów. Niczym wycieraczki w samochodzie wahadło przesunęło się od lewej do prawej wciąż po tej samej osi. Dziś sondaże wyborcze wskazują, że wyspiarze chcą wymienić je na nowe, zmieniając nie tylko kierowcę.

Hitem nie tylko brytyjskiego Internetu stała się wypowiedź tamtejszego weterana, Aleca Penstone'a, krytykującego obecny stan swojego kraju. Wielka Brytania z powodu imigracji wyraźnie zatrzymała się w rozwoju, dlatego społeczne nastroje zmuszają rządzącą lewicę do – przynajmniej werbalnego – zaostrzania polityki wobec obcokrajowców. Wpisuje się to w społeczny klimat – w obawy wzmacniane statystykami. Jeśli bowiem wierzyć badaniom demografów, w ciągu 40 lat Brytyjczycy mogą stać się mniejszością we własnym kraju.

Michał Nowak przedstawia szczegóły amerykańskiego 28-punktowego planu pokojowego na rzecz zakończenia wojny rosyjsko-ukraińskiej.

Współczesna demokracja liberalna, podlegając hegemonii neoliberalizmu, kwestionuje fundamentalne wartości demokratyczne na rzecz liberalnych idei. Ochrona praw mniejszości coraz częściej staje się po prostu narzędziem do ochrony interesów skorumpowanych elit. Populizm dąży do ponownej demokratyzacji społeczeństwa poprzez zakwestionowanie liberalnych dogmatów – nie jest on ani lewicowy, ani prawicowy, lecz demokratyczny i antyliberalny. Populizm przejawia się zarówno na płaszczyźnie społeczno-kulturowej, jak i ekonomicznej, będąc odpowiedzią na ograniczanie suwerenności państw narodowych, masową imigrację oraz nierównomierny podział dóbr. Polityka klimatyczna Unii Europejskiej idealnie wpasowuje się w narrację o zwykłych, szarych ludziach i oderwanych od rzeczywistości elitach. Populistyczna rewolucja dopiero nadchodzi.

Kiedy Mary Shelley siadała do pisania swojej najsłynniejszej powieści, epoka oświecenia chyliła się ku końcowi. Wraz ze swym najważniejszym owocem – religią rozumu, zaczęła być wypierana przez coraz częstsze skłanianie się ku ludzkiej duszy, zaś w centrum rozważań filozoficznych i literackich zaczęto stawiać uczucie i mistycyzm. Już więc Frankenstein, czyli współczesny Prometeusz z 1818 roku jest odpowiedzią na oświeceniowe idee, jednak stricte chrześcijańskie przesłanie tej opowieści ujrzeliśmy dopiero teraz, gdy swoją interpretację przedstawił Guillermo Del Toro. Reżyser nowej ekranizacji Frankensteina unaocznia, dlaczego nie powinniśmy eksperymentować z ludzką naturą, wypaczając sens zdania: „Skoro śmierć przyszła przez człowieka, to przez człowieka też dokona się zmartwychwstanie” (1 Kor 15:21).

Michał Nowak przedstawia sytuację na frontach wojny rosyjsko-ukraińskiej w dniu 19 listopada 2025 roku.

Europejski pakt migracyjny miał uporządkować chaos procedur, wzmocnić granice i wprowadzić mechanizm solidarności między państwami UE. W praktyce okazało się jednak, że chodzi głównie o rozbudowany aparat biurokratyczny, który organizuje proces przyjmowania migrantów, zamiast powstrzymywać ich napływ. Obecnie rządząca partia w kampanii wyborczej obiecywała, że Polska zostanie całkowicie wyłączona z paktu, a tymczasem jedynym krokiem w tym kierunku okazała się możliwość złożenia formalnego wniosku do Komisji Europejskiej – bez pewności, że przyniesie jakikolwiek skutek. Solidarność staje się obowiązkiem, a polityczna deklaracja „pełnej suwerenności” wobec pakietu migracyjnego zmienia się w nadzieję na tymczasowe ulgi, podczas gdy faktyczny ciężar pozostaje wciąż na polskich granicach.

Przypadająca na rok 2025 tysięczna rocznica koronacji Bolesława Chrobrego, mimo zlekceważenia sprawy przez państwo polskie, stała się okazją do dyskusji nad zespołem poglądów zwanych ideą piastowską. Również my jako „Polityka Narodowa” i Nowy Ład mamy w tej debacie swój istotny udział – w ostatnim czasie jako chyba jedyne media staraliśmy się do tego zagadnienia podejść kompleksowo, nie poprzestając na hasłach i komunałach. Po miesiącach wymiany zdań nadszedł moment, by odnieść się do pojawiających się w dotychczasowej dyskusji wątpliwości.

W ostatnich dniach przez Ukrainę przetacza się najpoważniejsza afera korupcyjna doby rządów prezydenta Zełenskiego. Afera, w którą zaangażowani są jego najbliżsi współpracownicy i która bezpośrednio uderzy również w niego samego. Afera, która może przemodelować ukraiński układ polityczny i potencjalnie zmieść z planszy samego Zełenskiego, ujawniona została w momencie najpoważniejszego kryzysu ukraińskiej armii. Ta boryka się z krytycznymi brakami kadrowymi i niemal na pewno potężna skala afery pogłębi ten kryzys, zachęcając mężczyzn do szerszego unikania służby wojskowej. Pozostałe artykuły możesz czytać na

13 listopada minęło dziesięć lat od najbardziej krwawych zamachów w historii Francji. W Paryżu zginęło wówczas 130 osóbTe zamachy to symbol klęski utopii imigracji, jaką sprowadzili w swojej pysze na Europę politycySiedmiu zamachowców to obywatele Francji i Belgii - nie żadni nielegalni imigranci, ale dzieci imigrantów zarobkowych, urodzeni i wychowani w EuropieIch rodzice mogli pracować i być bezproblemowi. Liberalni politycy wierzyli, że dzieci wybiorą świeckie "zachodnie wartości" i dobrobyt. Zamiast tego wybrali dżihad i zabijanie Europejczyków. Inżynieria społeczna okazała się nieskuteczna10 lat później politycy w Europie i Polsce dalej nie wyciągnęli wniosków. Karmią nas ułudami, kłamią, manipulują - jak Tusk ws. paktu migracyjnego czy Czarnek, Sasin i inny politycy PiS ws. rzekomo wyłącznie nielegalnej imigracji problematycznej dla EuropyO tym w komentarzu mówił Kacper Kita

Ostatnie dziesięciolecia przyniosły nam bezprecedensowy wzrost gospodarczy, równolegle jednak w mentalności społecznej dokonały rewolucyjnych zmian. Wolny wybór, będący złotym cielcem współczesnego społeczeństwa, dotknął także decyzji o założeniu rodziny. Powodzenie propagandy antynatalistycznej w mediach nie bierze się więc znikąd. Wielu rodziców – czasem zupełnie otwarcie i szczerze – zaczyna podkreślać, że wychowanie dzieci może być najbardziej wymagającym przedsięwzięciem w życiu. Nie krytykując słusznego uderzania w antynatalizm, pokuśmy się o sformułowanie punktu wyjścia do dalszej dyskusji.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Carl Schmitt jest postacią, której osobom nawet średnio rozeznanym w refleksji nad współczesnym państwem i prawem nie trzeba szczególnie przedstawiać. Dla jednych jest on „ostatnim jurystą tradycji”, a dla innych pozostaje filozofem skompromitowanym przez swoją biografię i zwiastunem obecnego antyliberalnego trendu w polityce. Kontrowersje, jakie narosły wokół prawnika, niewątpliwie rzutują na interpretacje jego myśli. Ostatnie lata przyniosły wzmożone zainteresowanie kwestiami, które zajmowały Schmitta. Pandemia COVID pokazała użyteczność stanu wyjątkowego, a wojna na Ukrainie na nowo prezentuje nam znaczenie wrogości politycznej, która w zglobalizowanym społeczeństwie końca historii miała odejść do lamusa. Taka sytuacja tym bardziej tworzy zapotrzebowanie na bardziej gruntowne studia wyłożonej myśli. Chciałbym w poniższym tekście przyjrzeć się bliżej filozofii Schmitta, żeby móc rzucić na nią trochę inne światło. Mam nadzieję, że uda mi się wykazać, iż tytuł nie jest tylko pustą prowokacją, ale szczerze postawionym pytaniem.Pozostałe artykuły możesz czytać na

Michał Nowak przedstawia sytuację na frontach wojny rosyjsko-ukraińskiej w dniu 13 listopada 2025 roku.

Demokratyczni Socjaliści Ameryki triumfują, Partia Demokratyczna znajduje się pod presją skrajnej lewicy, a prezydent Donald Trump grozi obcięciem funduszy federalnych dla Nowego Jorku. Największe amerykańskie miasto poszło śladem Londynu, wybierając na swojego burmistrza muzułmanina Zohrana Mamdaniego. Pozostałe artykuły możesz czytać na

Czym powinna charakteryzować się dobra bajka dla dzieci? Czy dziś w ogóle istnieją odpowiednie propozycje filmowe i literackie dla młodszych odbiorców? Czy popkultura jest przychylna chłopcom? Dlaczego autorzy zrezygnowali dziś z opowiadania wielkich historii? Gdzie podziała się przygoda w literaturze? Czy jest jeszcze miejsce na wzruszenie, smutek, a później radosny zwrot akcji – eucatastrophe? W najnowszym odcinku Skrawków Kultury postaram się odpowiedzieć na te pytania, otwierając niniejszym cykl poświęcony książkom, filmom oraz grom dla dzieci i młodzieży.

Czy Chiny zdolne są do funkcjonowania bez dolara? Jak decyzje New Delhi wpłynąć mogą na trajektorię wojny na Ukrainie? Którą stronę tej wojny wspiera właściwie Europa? Pozostałe artykuły możesz czytać na

Pojawiające się w dzisiejszych dyskusjach hasło syntezy narodowo-państwowej ma swoją długą historię. Dążenie do fuzji nacjonalizmu z ideą silnego państwa jest głęboko zakorzenione w dziejach polskiej myśli politycznej – w myśli tych autorów, którzy uznając naród za główny punkt odniesienia, dostrzegali konieczność ukrócenia obecnych w polskiej duszy pierwiastków antypaństwowych. Zajmijmy się dziś XX-wiecznymi dziejami tego dążenia – przejawiającymi się w próbach pogodzenia myśli dwóch najważniejszych polskich obozów politycznych: endeków i piłsudczyków. Pozostałe artykuły możesz czytać na

Rozgorzał kolejny spór między prezydentem Nawrockim a premierem Tuskiem. Tym razem poszło o spotkanie prezydenta z szefami dwóch służb specjalnych, do którego nie doszło decyzją premiera