POPULARITY
Am neie Politmonitor ginn et dramatesch Chutten a krass Opsteiger, op den éischte Plaze leien de Xavier Bettel, d'Paulette Lenert an de Charel Goerens, de Premier Luc Frieden kënnt nëmmen op déi véiert Plaz.
Les amis de l'Orgue Luxembourg zelebréieren dëst Joer hire 50. Jubiläum. A fir dat ze feieren, gëtt et de Sonnden, 13. Oktober um 5 Auer e Concert an der Mäerteskierch vu Jonglënster. Mat dobäi ass den Titularorganist vun der Paräisser Kierch St-Eustache, den Thomas Ospital. Dee gëtt begleet vum Orchestre de Chambre du Luxembourg an ënner der Baguette vum Pit Brosius interpretéieren si Wierker vum William Walton a Joseph Gabriel von Rheinberger, esou wéi eng Kreatioun vum Ivan Boumans, déi extra fir d'Occasioun komponéiert gouf. D'Marie Trussart huet mam Paul Kayser, Organist a President vun den Uergelfrënn, ënner anerem iwwer d'Vergaangenheet an d'Zukunft vum Veräi geschwat, esou wéi iwwer de Programm vum Concert. De Concert ass gratis, Plaze kënne per Email um info@amisdelorgue.lu reservéiert ginn.
D'Europawalen hu queesch uechter d'Unioun fir deels grouss elektoral Verschibunge gesuergt. Op ville Plaze gëtt vun engem Rietsruck geschwat, och zu Lëtzebuerg. Wann ee just d'Sëtzverdeelung kuckt, wou d'ADR ee Mandat gewonnen huet, kann een dat vläicht sou gesinn, ma an absolutten Zuele ginn d'Gewënner a Verloschter bei de Stëmmen dat awer net hier, mengt de Marc Hoscheid an engem Tëscheruff.
D'Steierverwaltung stellt ze wéineg Leit an, 180 Plaze waren d'lescht Joer ausgeschriwwen, just 97 goufe besat, d'Konkurrenz mam Privatsecteur wier ze grouss, esou eng Analys an der Press haut.
De Wieler huet geschwat. D'Gemengewale sinn erduerch. Op ville Plaze steet schonn de Schäfferot, anerwäerts gëtt nach diskutéiert.
Op der Sich no de markante Grenzbornen tëscht der Belsch a Lëtzebuerg Se sinn knapp dräi Meter héich an et gëtt se just laanscht zwou Grenzen op der Welt. Op engem groussen Deel vun der belsch-lëtzebuerger Grenz goufe gosse Grenzmaarken opgestallt. Am neie Pisa Summerchallenge wëllen den Olivier Catani a Mister Science déi ganz Grenz befueren an op mannst 100 vun den imposante Maarke fannen. De Gros dovun steet awer net laanscht Weeër, mee matten am Bësch oder a geféierlechen Häng. Wéini goufen d'Marken opgestallt? Wien huet d'Grenz gezunn? A firwat sinn op ville Plaze komesch Zacken dran?
Op der Sich no de markante Grenzbornen tëscht der Belsch a Lëtzebuerg Se sinn knapp dräi Meter héich an et gëtt se just laanscht zwou Grenzen op der Welt. Op engem groussen Deel vun der belsch-lëtzebuerger Grenz goufe gosse Grenzmaarken opgestallt. Am neie Pisa Summerchallenge wëllen den Olivier Catani a Mister Science déi ganz Grenz befueren an op mannst 100 vun den imposante Maarke fannen. De Gros dovun steet awer net laanscht Weeër, mee matten am Bësch oder a geféierlechen Häng. Wéini goufen d'Marken opgestallt? Wien huet d'Grenz gezunn? A firwat sinn op ville Plaze komesch Zacken dran?
Op der Sich no de markante Grenzbornen tëscht der Belsch a Lëtzebuerg Se sinn knapp dräi Meter héich an et gëtt se just laanscht zwou Grenzen op der Welt. Op engem groussen Deel vun der belsch-lëtzebuerger Grenz goufe gosse Grenzmaarken opgestallt. Am neie Pisa Summerchallenge wëllen den Olivier Catani a Mister Science déi ganz Grenz befueren an op mannst 100 vun den imposante Maarke fannen. De Gros dovun steet awer net laanscht Weeër, mee matten am Bësch oder a geféierlechen Häng. Wéini goufen d'Marken opgestallt? Wien huet d'Grenz gezunn? A firwat sinn op ville Plaze komesch Zacken dran?
Op der Sich no de markante Grenzbornen tëscht der Belsch a Lëtzebuerg Se sinn knapp dräi Meter héich an et gëtt se just laanscht zwou Grenzen op der Welt. Op engem groussen Deel vun der belsch-lëtzebuerger Grenz goufe gosse Grenzmaarken opgestallt. Am neie Pisa Summerchallenge wëllen den Olivier Catani a Mister Science déi ganz Grenz befueren an op mannst 100 vun den imposante Maarke fannen. De Gros dovun steet awer net laanscht Weeër, mee matten am Bësch oder a geféierlechen Häng. Wéini goufen d'Marken opgestallt? Wien huet d'Grenz gezunn? A firwat sinn op ville Plaze komesch Zacken dran?
Bis Enn September sinn zu Arles, a Südfrankräich, d'Rencontres internationales de la photo. Déi lescht Joren hat d'ASBL Lëtz Arles um renomméierte Foto-Festival éischter déi aktuell Lëtzebuerger Fotokonscht presentéiert. Fir d'Editioun 2022 gouf awer eng Romain-Urhausen-Retrospektiv zesummegestallt. Dem Fotograf säi Wierk erlieft zanter den 2000er Joren eng Redecouverte. 16 vu senge Fotoen, a schwaarzwäiss an am grousse Format, si momentan och op dräi Plaze vum Märeler Park ze gesinn. D'Kerstin Thalau war se mam Curateur fir Arles, de Paul Di Felice, kucken, fir Iech de Romain Urhausen nei virzestellen.
De Chômage-Taux ass um niddregsten Niveau zanter iwwer zéng Joer: gläichzäiteg si bei der ADEM esou vill oppe Plaze gemellt, wéi nach ni virdrun. Iwwer dës aussergewéinlech Situatioun um Lëtzebuerger Aarbechtsmaart schwätzt de Serge Kesseler mat der Directrice vun der Agence pour le développement de l'emploi ADEM.
Déi zwee grouss Museksfestivallen de Weekend zu Esch an zu Diddeleng fannen an den Zeitungen e positiven Echo, op béide Plaze stéich vill Potential. D'Theemen an der nationaler Press presentéiert vum Françoise Medernach.
Plaze is a game-changing social networking tool for musicians and creatives, empowering you to move your art or business forward by finding the best local collaborators. Put yourself on the map by creating a detailed artist, band, or freelancer profile, and explore other musicians and creatives near you. There are so many talented musicians and creatives out there who've spent hours scrubbing social media to no avail, or been too intimidated by the information overload to even try. Plaze recognizes the need for a better way to form creatively fruitful local communities. No noise, just music. Featuring: Robust PROFILE functionality allowing you to display your specific skills, availability and intent, link to your music or website, post photos of your gear, and more Ability to SEARCH profiles by name, skill, genre, intent and more EXPLORE page with a real-time map view showing nearby collaborators just a tap away MY SCENE page featuring posts from your connections Ability to CHAT with fellow musicians and creatives directly in-app So why waste valuable time and energy sifting through all the possibilities on larger sites? We're here to give you that time back. Your dream collaborators are just a download away!
Se war sou séier fort, wéi se komm ass: d'Super League wäert et net ginn. De Problem awer bleift, well d'Reform vun der Champions League ass net wierklech besser, woumat mer rëm bei de Kolleege vun der UEFA wieren. Wéi gutt dass et d'BGL-Ligue gëtt, wou een dierf gespaant sinn, wien de leschten Ticket fir déi europäesch Plaze krit. Wat Ticketen ugeet, kennt sech de Ben spéitstens no dëser Episod, ganz gutt aus. An der Bundesliga ass de Moment wuel keng Equipe besser ënnerwee wéi déi Mainzer mat eisem Mettelfeldmotor Leandro Barreiro, wat och d'Bayern an en Lewandowski hu missen agesinn. A säit dësem Weekend dierf de Gerson Rodrigues sech ukrainesche Champion nennen.
Hënt war an Amerika den éischte gemeinsamen Optrëtt vum Duo Biden/Harris. Den Demokrat Joe Biden huet sech jo fir d'Kamala Harris als méiglech Vizepresidentin entscheet. Dës Entscheedung gëtt op ville Plaze begréisst, sou och zu Hollywood. De Pit Biwer weess wien der kalifornescher Senateurin d'Daumen dréckt.
Hënt war an Amerika den éischte gemeinsamen Optrëtt vum Duo Biden/Harris. Den Demokrat Joe Biden huet sech jo fir d'Kamala Harris als méiglech Vizepresidentin entscheet. Dës Entscheedung gëtt op ville Plaze begréisst, sou och zu Hollywood. De Pit Biwer weess wien der kalifornescher Senateurin d'Daumen dréckt.
Jolanda van den Berg defies the conventional labels our world has to offer. Over the last quarter of a century her work has touched and transformed the lives of thousands of put-at-risk children in Peru. She has created a series of boutique hotels, and offers private 1:1 sessions with people struggling with various kinds of life challenges. By some definitions, this mother of two might be dubbed a philanthropist, a social entrepreneur, a life coach, or even a mystic. But Jolanda's expansive life resists reductive titles. No neat label could possibly capture the rippling quality of her compassion, her sheer genius for hospitality, or her breath-taking artistic flair-- let alone the depth of her realization of life's 'is-ness'. Perhaps the simplest way to capture the spirit of her journey is to say she is a woman who never let the improbable stand in the way of following the dictates of her heart. In 1995 thirty-year-old Dutch woman Jolanda van den berg flew to Peru to see the pink dolphins of the Amazon. While stuck in Cusco (the ancient capital of the Incan empire,) she was soon captivated by the children tumbling through the streets. Children with torn clothes and shining eyes making a living—or trying to—as laborers carrying heavy loads, hawking postcards, or shining shoes. Jolanda purchased more postcards than she had earthly use for, and found herself getting her shoes shined twice a day. One early morning she attended Mass in the cathedral at the Plaze de Armas. The church was freezing but the spiritual energy in the atmosphere was palpable. She didn't speak for nearly an hour afterwards. When she broke the silence, her first words to her companion were: “I’m going to do something for those children.” After swimming with the dolphins in Iquitos, Jolanda flew back to her job in the Netherlands. Six months later she was in back in Cusco—after having quit her job and sold her possessions. She had no concrete plan, little money, and spoke no Spanish. But her resolve was clear—if she could help even a single child, that was enough. She rented a room, and within a couple of months she had adopted two boys off the street. Two grew to four, and before long there were a dozen boys in her charge. The Youth Court magistrate awarded her parental control until they turned 18. Most of the children were preteens, the youngest was three years old. “His mother was in jail for the murder of his father—in self defense. I had to take Oscar,” says Jolanda simply. Twenty-four years later Jolanda and the organization she founded—the Ninos Unidos Peruanos Foundation—have transformed the lives of thousands of street children. In the beginning Jolanda wrote to all her friends and family requesting the humble sum of 5 euros a month. Their pooled contributions covered the costs of her work, but the prolonged and total dependency on external resources made Jolanda uncomfortable. Two years in, on a visit to Holland, and at the insistence of a friend, she agreed to meet met a man who had expressed deep interest in learning more about her work. At their first meeting the stranger asked about her plans and next steps. “I want to start a hotel,” said Jolanda. “How much money do you need?" was his next question. The idea for the hotel was barely two weeks old at this point. Jolanda hadn’t thought that far ahead. “100,000 dollars,” she found herself saying. “Give me your back account and I will send the money through,” he replied. Bewildered, Jolanda asked what he wanted in return, making it clear that no control of the board would be handed over. “I just want to give you the money—good luck with it,” was the benefactor’s response. In this serendipitous way, the conditions for the next phase of Jolanda’s journey came into being. Before long a beautiful colonial house had been purchased, and after extensive renovations, Ninos Hotel Meloc opened in 1998. Its different rooms were named after the children, and decorated with their artwork and stories. Jolanda’s natural talents as a designer, and her gift for hospitality made the hotel an almost instant success. With the profits from the hotel she started her first Children’s Restaurant. “You could call it a soup kitchen,” she says, “But it’s much more than that. It’s not just about serving food.” Children from vulnerable backgrounds receive two meals per day here, six days a week as long as they attend primary school. In addition, the Children’s Restaurant offers daily showers, education, social skill building opportunities, regular health check ups, dental treatment, and a wide range of extra curricular activities including basketball and self-defense classes (many of the children have been abused and come from violent backgrounds). But the most important offering they receive is that of unconditional love. Everything here is designed to nurture these children’s physical, mental, and emotional well-being, while steadfastly affirming their inherent dignity. Today Jolanda’s work has burgeoned into five only-for-children restaurants, a sports hall, two libraries, a small cinema and a hacienda with horses outside of Cusco that collectively serve over 600 children, and that are supported by her three highly-rated hotels, and several recurring and one-time sponsors from around the world. She has 80 locals on payroll, and staff is treated like family, and provided considerable benefits. Woven through all operations is an ethos that deeply acknowledges the fact that there are no distinct givers or receivers. As Jolanda phrases it, “No victims, no heroes. We are each other.” These aren't just pretty sentiments to her—but a lived experience that she first stumbled into, utterly unexpectedly, five years ago. In order to protect the privacy of others involved, Jolanda doesn’t speak publicly about the details of what happened. Suffice it to say, in the immediate aftermath of a traumatic experience at knife point in Holland—Jolanda collapsed into an intense bout of shaking and sobbing, all while experiencing the unprecedented sense of her world and every single one of her existing beliefs crumbling around her. The distinct feeling was that of experiencing her own death. Eventually she fell into a deep and extended state of sleep. When she awoke, and looked at her own reflection in the mirror, she had no clear sense of who she was. Intuitively she made her way towards the beach. Looking down she remembers feeling absolutely no difference between her bare feet and the sand. She remembered her name in that instant, but at the same time, her old sense of identity was no longer accessible. She knew with crystal clear clarity, that “Jolanda” as a fixed, separate entity, had never existed. Looking around every person she saw on the beach felt like a part of her own being. She was seized by an impulse to dash over to each one of them, and share her revelations, but stopped herself in time, knowing that it would be near impossible for anyone to understand what she was talking about. “It was like winning the lottery, but there was no one there to enjoy it,” she says with a twinkle. What ensued was a five-year period of inner quietness. Externally she continued to grow and evolve the work of the foundation, and oversee the expansion of the hotels, and the grooming of her staff. On the surface life went on exactly as before, but the inner landscape of her consciousness had undergone a total revolution. She found herself avoiding interviews and finding it hard to speak with the old conviction about her life story – the linearity and limitations of old narratives no longer felt significant or compelling. “The ‘I’ is just the afterthought of what happens to us,” she says piercingly—it has no ultimate reality. After a year or so had passed she began to share glimpses of her experience through Facebook posts—they were coded into haiku-like fragments—“It's not like giving my heart, it's more like having found one with a million different faces…” The posts were accompanied by exquisite photographs from her daily life in Cusco—sunrise on the rooftops of the city, curtains blowing in a sudden breeze, wildflowers on the mountainside, three elderly women in native garb walking down the street... She describes her heart being broken open by the extra-ordinary beauty of the everyday, and the “every moment.” She wasn’t on a particular spiritual path and had no explicit teachers or guides to refer to. She thought perhaps someone online might recognize the experience she was alluding to, and reach out. It took a year, but finally someone did send her a message affirming that they knew what she was speaking of. Over the past several years hundreds of people have sat with her 1:1, in what she simply calls “sessions,” to work through thorny, deep-rooted life challenges. Though she’s trained in family constellation therapy, Jolanda uses instead, a native approach of her own-- it involves a form of deep listening, and mirroring back to the person the place of stuckness in their stories. Jolanda doesn’t market or advertise this aspect of her work in any way – it is all driven entirely by word of mouth, and carried out alongside her other commitments. Peru is one of countries hardest hit by the COVID-19 pandemic. Jolanda’s hotels have been mandatorily shut for an extended lockdown period, but her generous and intrepid spirit has continued to find countless ways to express hospitality to those in need. As she considers the uncertainties of the future, there is no trace of fear or anxiety in her sparkling eyes. Her unique trajectory and its quietly profound realizations are beautifully distilled in this fragment of her writing: Part I She thought she knew the secret ... from the time she was a little girl she felt that every time she was swimming under water, she disappeared and became a mermaid without notice of time or space. When she came up it could have been hours or seconds, she couldn’t tell or remember. It was her secret for many, many years, through the difficult times at home. She felt she couldn’t share it with anyone-- because how could they believe that she disappeared with the water when she was under water? Part II Many, many moons later when she was an adult and didn’t believe anymore in mermaids, she found herself again on the beach. She looked at her feet, sand, people, sea, and suddenly all became clear... the images were there but she was gone...she and all became the same…The mermaid in the story, and the story in the mermaid…It’s that, looking at itself, through itself, as itself...without beginning, nor ending, no borders or words.. all in one as one… and so on and on and on and on... *** Join us in conversation with this guest who is enchantingly alive to the ever-present, unbounded dance of life!
Raketenstart - Interviews mit Startups, Rechtliches Wissen & Hacks für Gründer und ihr Business
Diese Woche ist der in der Business Punk Top 100 Watchlist für 2020 platzierte Gründer von Roamlike Jens Büschgens bei Madeleine Heuts zu Gast im Podcast! Während des Studiums musste Jens sich etwas dazuverdienen und vermietete seine Wohnung gelegentlich über Airbnb. Doch der Aufwand war größer als zunächst gedacht, denn Reisegäste sind anspruchsvoll, wenn es um die Unterkunft im Urlaub geht. Er bemühte sich also, seinen Gästen unvergessliche Aufenthalte in seiner Wohnung zu bieten. Doch die finanziellen Ausgaben waren enorm: Bettwäsche, Dekoration und Kleinigkeiten wie Shampoo und Snacks waren teuer. Schnell stellte sich die Frage: „Warum bezahle ich all diese Dinge eigentlich selbst? Ich mache doch Werbung, indem ich die Produkte in meiner Wohnung platziere und meinen Gästen zur Verfügung stelle.“ Als Marketing-Student wurde ihm schnell klar, dass dieser Werbeeffekt deutlich angenehmer und überzeugender ist, als bisherige Werbemaßnahmen im TV oder online. Die Geburtsstunde von Roamlike: Gemeinsam mit seinen Mitgründern Tim Kohlen, Martin Korus und Hendrik Schubert verfolgt Jens mit dem Startup nun die Vision, die "ehrlichste Werbeform der Welt" durch Erlebnisse zu entwickeln. Überzeugt von diesem neuen Marketingkanal sind auch bereits große Markenpartner wie L'Oréal, GROHE, pinqponq oder Tchibo. Welche Pläne der Gründer Jens und Roamlike für 2020 verfolgen und was Roamlike mit der Gründungsidee von Madeleine Heuts für Raketenstart zu tun hat, erfahrt ihr in der dieswöchigen Podcastfolge. Mehr Infos rund um Jens Büschgens und Roamlike findet ihr unter: https://roamlike.com/. Infos zu Raketenstart findet ihr auf Instagram unter @raketenstart.de, auf Facebook, LinkedIn oder auf unserer Website https://www.raketenstart.de. Kontaktiert uns gern über Social Media oder per Mail an podcast@raketenstart.de. Hier kannst du dich auch zum Raketenstart-Newsletter anmelden: https://mailchi.mp/c8e62dbf5ed9/raketenstart. Themen der Folge: Gründertum aus Heinsberg: Roamlike stellt sich vor. Jens Büschgens - vom “Superhost” zum Gründer. Das bietet Roamlike: der Mehrwert im Vergleich zu herkömmlicher Werbung (1:30) Vom Skateplatz zum Gründerteam, Erfahrungsbericht San Francisco und Silicon Valley mit dem German Accelerator, Aufenthalt im Super Startup Adventure Camp von Lex Rocket und Haufe in Los Angeles. Größte Learnings? Der Unterschied zwischen der deutschen und amerikanischen Gründerszene? Networking und Socializing - ein amerikanisches Erfolgsrezept? (4:20) Produktplatzierung in Airbnb- und Ferienwohnungen: Wie ist der Prozess und wer profitiert von diesem Konzept? Was ist das “WelcomeBook”? Wie überzeugt man große Consumer Brands, wie L´Oreal, Beiersdorf oder Tchibo? (11:30) Sind Accelerator-Programme, wie “WeWork Labs”, “German Accelerator” und “Startplatz Accelerator” sinnvoll und empfehlenswert? (15:45) Raketenstartjahr für Roamlike: Pläne für 2020? (17:15) Kooperation: Welche Voraussetzungen müssen Werbepartner erfüllen, um platziert zu werden? Welche Vorteile bieten sich für Startups hinsichtlich Produktentwicklung? (18:40) Die Markenrecherche und Namensänderung - aus “Plaze” wurde“Roamlike”. Wie sich das auf die Idee zu Raketenstart auswirkte. Legal Hacks und Fuckups zum Markenschutz (21:00) Tipps aus dem Sales und Marketing für Plattformen: Wie löse ich das Henne-Ei-Problem? (32:40) Scaling Up: Starke Markenpartner, lokale Businesses und Geheimtipps für ein unvergessliches Urlaubserlebnis (36:30)
Kierfechter sinn net nëmme Plaze fir Erënnerung, mee si materialiséieren och Materialien a Vergaangenheet. E Fuerschungsprojet vun der Universitéit Lëtzebuerg, "RIP", beschäftegt sech mat dësem Thema, zu deem och ee Buch mam Titel "Ewige Ruhe? Concession à perpétuité?" erauskoum. Eng vun den Autorinnen ass d'Archeologin Christiane Bis-Worch, si erkläert an hirem Virtrag bei Geleeënheet vu Les rendez-vous de l'UNESCO, wat déi Doudeg iwwer hiert d'Liewe verroden. Weider Intervenante waren nach: Thomas Kolnberger, Projet "RIP", Antoinette Reuter a Robert L. Pilippart,. Si hunn d'Buch zesumme mat der Sonja Kmec erausginn. D'Konferenz vum 7. Oktober an däitscher Sprooch, gouf opgeholl a verschafft vum Carlo Link. Les rendez-vous de l'UNESCO am Cercle Cité, de 7. Oktober 2019 © Carlo Link PDF-Datei zum Virtrag vun der Christiane Bis-Worch: https://img.100komma7.lu/uploads/media/default/0002/03/vortrag-ewigeruhe-christianebis-fuer-100-7_21e597.pdf Iwwer de Fuerschungsprojet "RIP" op der Uni Lëtzbuerg: http://https://transmortality.uni.lu D'Buch "Ewige Ruhe? Concession à perpétuité?", iwwer Kulture vun der Griewer zu Lëtzebuerg an an den Nopeschregiounen, ass ze kréien am Buchhandel, oder direkt iwwer de Capybarabooks-Verlag. http://www.capybarabooks.com/buecher/sachbuch/ewige-ruhe-concession-a-perpetuite.html Musek: Reinhard Mey - Friedhof (Live vun der CD "Ich kann" - 2006)
V Zeliščarnici bomo tokrat rekli nekaj lepih besed na račun plezajoče lakote, sicer nadležnega plevela, ki ga morda poznate pod imenom smolénec ali lepénec. Čeprav je rastlina na otip neprijetna, se uporablja tudi za zdravljenje kožnih obolenj. Pripravlja Metka Perko.
Nekoč je bil plazeči skrečnik čislano zelišče, še danes pa se uporablja v homeopatiji in tudi v kulinariki. Njegovi rahlo grenki listi so lahko odličen posip po sadni kupi ali sladoledu.Rubriko pripravlja Metka Perko.
Big Island to trzecia z hawajskich wysp, które odwiedziliśmy. Czym się charakteryzuje, jaka panuje tam pogoda, jakie są plaże? Czy można zobaczyć z bliska lawę z 2018 r., która zalała 700 domów? Zapraszamy! Wkrótce zdjęcia i lista miejsc na jaion.pl
No engem Joer a Betrib huele mer Iech mat an d'Kulisse vum Tram a Funiculaire Wéi funktionéiert eng vu de kierzte Standseelbunnen op der Welt? Wee schafft alles do? Wéi gëtt d'Seel kontrolléiert? A wat hu se wann et awer giff räissen? Beim Tram gesi mer firwat dee regelméisseg Sand op d'Schinne street. Op puer Plaze kleng fetteg Lächer an de Schinne sinn. A firwat d'Uewerleitung am Zick Zack verleeft. De Mister Science erklärt firwat den Tram och ouni säi Biggel viru kënnt a wéi e seng Batterien a just puer Sekonne voll opluede kann. A mir weisen wéi den éischten Tram d'Bild vun der Stad Lëtzebuerg verännert huet a wat deen neie mat deem vu fréier gemeinsam huet.
No engem Joer a Betrib huele mer Iech mat an d'Kulisse vum Tram a Funiculaire Wéi funktionéiert eng vu de kierzte Standseelbunnen op der Welt? Wee schafft alles do? Wéi gëtt d'Seel kontrolléiert? A wat hu se wann et awer giff räissen? Beim Tram gesi mer firwat dee regelméisseg Sand op d'Schinne street. Op puer Plaze kleng fetteg Lächer an de Schinne sinn. A firwat d'Uewerleitung am Zick Zack verleeft. De Mister Science erklärt firwat den Tram och ouni säi Biggel viru kënnt a wéi e seng Batterien a just puer Sekonne voll opluede kann. A mir weisen wéi den éischten Tram d'Bild vun der Stad Lëtzebuerg verännert huet a wat deen neie mat deem vu fréier gemeinsam huet.
En Zuch, dee Verspéidung huet oder ausfält - dat gëtt et leider méi dacks. An Zukunft solle Passagéier an esou Fäll méi héich Kompensatioune kréien. D'Europaparlament setzt sech fir eng däitlech Verbesserung vun de Passagéier-Rechter an, déi an der ganzer EU gëlle sollen. Anescht wéi bis elo wier och de grenziwwergräifende Zuchverkéier betraff. Vëlos-Plaze missten iwwerdeems an all Zuch zur Verfügung gestallt ginn. En Dossier vum Danièle Weber.