Kultur

Genee wéi säi Papp ass och den Olivier Nilles Bariton-Sänger. Hien ass Mëtt 20, nach am Studium, an elo um Wee fir eng professionell Karriär opzebauen. Säin Debut an der Liederhalle zu Stuttgart ass den 19. Juli, wou hien zesumme mam Brenzhaus Orchester optrëtt. Um Programm stinn dräi Lieder vum Schubert, ënner anerem och an enger verschaffter Versioun vum Wolfgang Rihm - e Komponist, mat deem den Olivier Nilles scho perséinlech geschafft huet. Et ass och net säin éischten Optrëtt mam Brenzhaus Orchester, wéi den Olivier Nilles am Interview mam Christophe Mirkes verréit.

No sengem bal 700 Säite-Wälzer “Goss“ huet de Lëtzebuerger Schrëftsteller Guy Rewenig elo erëm ee méi schmuelt Buch bei éditions Guy Binsfeld erausbruecht. Wat sech hanner dem Titel “Mir fällt ein Stein vom Herzen und zertrümmert meinen dicken Zeh“ verstoppt, dat verréit eis d‘Valerija Berdi.

Déi Lëtzebuerger Fotografin Liz Lambert ass mat de Schof op Tour gaangen. “Transhumanz” heescht hire Foto-Projet, dee si mat der Bourse vum Centre National de l'Audiovisuel (CNA) an der Lëtzebuerger Gaardenausstellung LUGA realiséiert huet. Dofir huet si eng Wanderschéiferei aus dem Norde vum Land mat der Kamera e puer Méint laang bei hiren Tier begleet. Wéi koum et iwwerhaapt zu där Iddi? A wéi wollt d'Fotografin hir Wanderunge fotografesch festhalen? Dat gouf de Joé Birchen kuerz nom Start vum Projet vun der Liz Lambert gewuer.

Wéi de Museker Pascal vu Wooltz virun zwee Deeg mam Auto déidlech verongléckt ass, war et wéi wann eng Presenz, op déi ee bis dohinner konnt zielen, einfach ewechgeholl gi wier. Séier huet d'Nouvelle den Tour gemaach, Kolleegen hunn dee Frënd vermësst, deen hinnen déi éischt Gittar geléint hat, anerer hate seng häerzzerräissend Versioun vun “Time of Your Life” am Ouer. Esou munch een huet sech drun erënnert, wéi e vum Pascal Alff, wéi hie mam biergerlechen Numm geheescht huet, mat deem oder dësem a Kontakt bruecht gi war, a wéi hien ëmmer hëllefsbereet war an oppen. Mënschen zesummenzebréngen, besonnesch ronderëm d'Musek, där hie säin eegene Stempel opgesat huet. Mat senger Band Weakonstruction oder Solo, mat der akustescher Gittar an e bësse Schellem, huet hien zu Lëtzebuerg d'Geschicht vun der Punkmusek mat- a weider geschriwwen a war als Member vum Organisatiounskommittee vum Festival Kein Bock auf Nazis zu Kusel. Och politesch aktiv, esou laang et mat Musek ze dinn hat. Méi Punk wéi mir alleguer, sote seng Frënn, an ee friddlechen nach dobäi. Dat huet hien 2023 dozou beweegt, sech bei de Lénke fir d'Parlamentswalen opzesetzen. No 20 Joer Musekmaachen an nëmmen 42 Joer op der Äerd, bleift säin Esprit héichzehalen a sech drun ze gewinnen, säi Gesiicht leider net méi op Concerten ze gesinn. D'Musek awer huet eng Manéier, een onstierflech ze maachen.

Den Iwwerbléck vun den neie Sortië mam Michel Delage

Dem Norweger Dag Johan Haugerud säin Drama exploréiert d'Grozon tëschent Sex a Léift. Zënter der leschter Woch leeft de Film bei eis am Kino. Hei nach eng Kéier d'Kritik vum Film aus der Emissioun Grousse Kino. Et schwätzen de Michel Delage, d'Vesna Andonovic an d'Valerija Berdi.

De Ballet National Folklorique du Luxembourg gouf 1962 vun den zwou Schwëstere Josephine a Claudine Bal gegrënnt an huet sech fir d'Bekanntmaache vu folkloristeschen Dänz wéi dem Dauwen-Danz verantwortlech gezeechent. Wéi d'Simone Mousset 2017 hir éischt Produktioun ronderëm d'Bal-Schwësteren opgeféiert huet, war bal ... jiddereen dorop eragefall. De Problem war nämlech, datt et d'Bal-Schwësteren net gëtt - respektiv si just an der fiktionaler Welt vun der Simone Mousset existéieren. Dat huet si awer net doru gehënnert, den Universum weiderzëentwéckelen. 2025 gëtt et net just ee Logo, een T-Shirt an en Instagram ronderëm de Ballet National Folklorique du Luxembourg, "The Great Chevalier", déi neiste Produktioun ronderëm de folkloristeschen Danz-Universum vun der Choregraphin ronderëm de liicht tyranneschen neien Direkter Chevalier huet et op Avignon gepackt - wou sech de Jeff Schinker mat der Simone Mousset ënner anerem iwwer déi schmuel Grenz tëschent Ligen a Fiktioun ënnerhalen huet.

De René Char ass ee vun de bedeitendste franséische Lyriker vum 20. Joerhonnert. De Peter Handke, deen zwee Gedichtszykle vum Char op däitsch iwwersat huet, war mam Char befrënt. Unhand vu Bréiwer, Notizen, Gedichter an Dokumenter dokumentéiert “Gute Nachbarn” aus dem Wallstein Verlag, wéi dës Frëndschaft zustan koum, a wat sech dorauser erginn huet. Dozou méi vum Léon Rinaldetti

Uechter d'Welt huet dës Plack zanter 70 Joer Kultstatus: rieds geet vum kanadesche Pianist Glenn Gould sengem Enregistrement vum Johann Sebastian Bach senge “Goldberg-Variatiounen” am Joer 1955. Dem Glenn Gould seng Plack huet sech an deene 70 Joer zu deem wuel bedeitendste klasseschen Enregistrement vun allen Zäit entwéckelt an de Pianist Glenn Gould gouf domat quasi deen éischte Pop-Star op enger klassescher Concertsbün. Beim Glenn Gould kann een ouni Zweiwel den Term vum Ausnamekënschtler benotzen, hien huet d'Musek vum Bach wéi keen anere gespillt, krut an der Interpretatioun vun anere Komponisten awer net d'Unanimitéit. De Glenn Gould hat en aussergewéinlecht Talent, nieft dem absolutte Gehéier hat hien och eng enorm musikalesch Memoire, wann hien eng Suite vun Noute just eemol héieren huet, da konnt hie se ëmmer nees um Piano reproduzéieren. De Glen Gould, deen 1932 gebuer gouf, ass awer schonn 1982 am Alter vun nëmme 50 Joer gestuerwen, mee duerch säin Enregistrement vun de “Goldberg-Variatiounen” gouf hien onstierflech.

Den Nicolas Calmes aktivéiert säi Radar a gëtt eis eng Selektioun vu Kultur-rendez-vouse mat an de Weekend.

Mir begleeden hei d'Charlie Cale, dat d'Fäegkeet huet ze erkennen, wa Mënsche léien. Op der Flucht duerch d'USA léist si niewebäi Kriminalfäll.

Dëse Freideg (11. Juli) um 8 Auer owes kann een zu Hesper am Park en Open-Air-Concert vum Orchestre de Chambre du Luxembourg kucke goen. Ënner der Leedung vum Jonathan Kaell begleede si ënner anerem och den Cellist Mathis Grisò. Um Programm Wierker vun David Popper, Ethel Smyth oder och Isaac Albeniz. D'Marie Trussart huet mam Dirigent ënner anerem iwwer de Programm geschwat an hien huet him méi iwwer d'Geschicht vun de Promenadeconcerten erzielt.

De Multiinstrumentalist Jorge De Moura ass dëst Joer direkt an zwou Produktiounen zu Avignon: Am Fabio Godinho sengem "En quête" an an der Sophie Langevin hirem "Ce que j'appelle oubli" - ee Stéck, dat hien ënner anerem mat Gittar, Saxofon, Perkussioun an dem Bip vun enger Supermarchés-Keess musekalesch begleet. Am Interview mam Jeff Schinker verréit hien ënner anerem, wéi een en Text vertount iwwer ee Mann, dee wéinst enger Béierbéchs, déi hien net bezuele konnt, doutgeschloe gouf.

De leschte Samschde war der Rockahl de Screaming Fields - ee Festival, mat deem de Rocklab nei Museker an d'Rockhal bréngt, fir hirer Kariär e bëssen op d'Spréng ze hëllefen. A well dat Interessantst vum Festival am Fong no der Show lass geet, schwätze mir doriwer mam Mathieu Moes vum Rocklab, der Gewënnerin vun desem Joer Emeraude, an der Gewënnerin vum leschte Joer Emeline Trabu alias Blue-Ish.

Den 9. Juli gouf, am Kontext vun de renomméierte Rencontres internationales de la photo zu Arles, de Lëtzebuerger Projet “Perdre le Nord“ ageweit. An zwar a Presenz vun der Ierfgroussherzogin Stéphanie an eisem Kulturminister Eric Thill. Déi 56. Editioun vun de Rencontres ass mat “images indociles“ iwwerschriwwen. D'Kerstin Thalau ass fir eis dës Woch zu Arles a gouf kuerz virum Vernissage vun den Zwillingsschwëstere Carine an Elisabeth Krecké gewuer, firwat hinnen de Sujet “rebellesch Biller“ um Häerz läit.

An der BD vum Zerocalare ginn d'Schicksaler vun zwou Persoune gewisen, déi sech am Kampf géint de Faschismus asetzen.

Wien zu Lëtzebuerg op de Musekschoulen a Conservatoiren en Instrument léiert ass et gewinnt, reegelméisseg Prüfungen oder Examen ze maachen. Fir e puer geet dat awer net duer. Verschidde jonk Schüler:inne maachen och mat bei nationalen an internationale Museksconcoursen. Fir d'Maria Miteva, Enseignante fir Querflütt un der UGDA-Musekschoul, ass et wichteg, dat ze erméiglechen. Hir Schülerin Candice Diederich huet 10 Joer an huet scho mat 8 Joer bei internationale Concourse matgemaach. Viru Kuerzem huet hatt den zweete Präis bei der MOYSE Competition zu Sofia a Bulgarie gewonnen. Déi jonk Schülerin an hir Enseignante verroden am Gespréich mam Marie Schockmel méi.

"Ce que j'appelle oubli" vum Laurent Mauvignier ass een donkelt Stéck, dat op engem nach méi donkele Fait réel baséiert: wéinst enger Béchs Béier, déi ee Mann net konnt bezuelen, gouf hie vun e puer Sécherheetsmänner an engem Supermarché dout geschloen. D'Sophie Langevin hat dëse Prosatext, deen aus engem eenzege Saz besteet, mat hirer Compagnie Junctio adaptéiert an am CAPE uropgeféiert. Iwwer ee Joer méi spéit leeft d'Stéck zu Avignon am 11 - a war um Dënschdeg Moie quasi ausverkaf, wat wuel och doru läit, datt et zu den Télérama-Recommandatioune vun dësem Joer gehéiert. De Jeff Schinker war sech d'Stéck nach eemol ukucken - an huet sech duerno mat der Metteuse en scène Sophie Langevin a mam Schauspiller Luc Schiltz ënnerhalen.

"Ce que j'appelle oubli" vum Laurent Mauvignier ass een donkelt Stéck, dat op engem nach méi donkele Fait réel baséiert: wéinst enger Béchs Béier, déi ee Mann net konnt bezuelen, gouf hie vun e puer Sécherheetsmänner an engem Supermarché dout geschloen. D'Sophie Langevin hat dëse Prosatext, deen aus engem eenzege Saz besteet, mat hirer Compagnie Junctio adaptéiert an am CAPE uropgeféiert. Iwwer ee Joer méi spéit leeft d'Stéck zu Avignon am 11 - a war um Dënschdeg Moie quasi ausverkaf, wat wuel och doru läit, datt et zu den Télérama-Recommandatioune vun dësem Joer gehéiert. De Jeff Schinker war sech d'Stéck nach eemol ukucken - an huet sech duerno mat der Metteuse en scène Sophie Langevin a mam Schauspiller Luc Schiltz ënnerhalen.

D'Philharmonie huet zënter 2022 en eegenen Amateursorchester. Deen nennt sech Orchestre Place de l'Europe. Den Amateursorchester vum Konzerthaus Berlin nennt sech Publikumsorchester. Wat déi zwee Orchestere matenee verbënnt, sinn hir Dirigenten. De Benjamin Schäfer vum Lëtzebuerger Orchester an den Dirk Wucherpfennig vum däitschen Orchester sinn nämlech allen 2 Perkussionisten a kenne sech vun hirer gemeinsamer Zäit beim Festival Orchester zu Luzern. Doduerch koum d'Iddi op fir en Austausch mat béiden Orchesteren ze maachen. E Projet, bei deem ronn 120 Instrumentalisten op der Bün stinn. Virleschte Sonndeg koumen déi däitsch Museker:innen op Lëtzebuerg an d'Philharmonie. Gëschter Owend (7.7.) war dann de leschte Concert vun dësem Austausch, an zwar am Konzerthaus Berlin, wat deen éischte Concert am Ausland erméiglecht huet fir den Orchestre Place de l'Europe. De Christophe Mirkes huet d'Museker:innne vu Lëtzebuerg am Konzerthaus bei der Generalprouf besicht.

Am Kader vun der LUGA, der Luxembourg Urban Garden, huet de Verband A:LL Schrëftsteller*innen sechs poetesch Spadséiergäng an der Stad organiséiert. An dräi Sprooche bedeelege sech 22 Lëtzebuerger Schrëftsteller:innen mat hire Wierker un dëse poetesche Renconteren ënner fräiem Himmel. Bei all Rondgang kann ee véier Dichter:innen an hir Gedichter kenneléieren. Konkreet Informatiounen hunn d'Ulrike Bail an de Robert Weis, déi heis Invitéë sinn. D'Valerija Berdi féiert duerch d'Gespréich.

Wéi gewinnt all Méindeg e Bléck zeréck op de Grousse Kino vum leschte Samschdeg, wou déi nei Filmer an de Lëtzebuerger Kinoe beschwat ginn. D‘Valerija Berdi an de Michel Delage waren déi lescht Woch véier Filmer kucken: "Materialists" vun der Celine Song, "Enzo" vum Laurent Cantet a Robin Campillo, "13 jours, 13 nuits" vum Martin Bourboulon an "Pfau - Bin ich echt?" vum Bernhard Wenger a genee an d‘Bespriechung vun dësem Film lauschtere mir nach eng Kéier eran.

All fënnef Sënner matenee verbannen - dat mécht een net bewosst an net all Dag. Beim nächste Concert vum Ensembel United Instruments of Lucilin an der Fondation Valentiny zu Rëmerschen de Sonndeg 13. Juli gëtt et net nëmmen Nei Musek vum US-Amerikaner Aaron Einbond ze genéissen, mee gläichzäiteg och ee 4-Gäng-Menü als Mëttegiessen. Dee gëtt op der Plaz zesummegestallt vun de Chefkäch Carlo Sauber an Thomas Murer an der Ekipp aus dem Bouneweger Lycée. Do gëtt de Carlo Sauber schonn zanter 28 Joer seng Passioun vum Kachen un déi méi Jonk weider. Am Gespréich mam Marie Schockmel verroden de Chefkach an de Komponist, wéi et zu der aussergewéinlecher Kollaboratioun fir de Concert vu Lucilin koum, wat si bis elo iwwerrascht huet, a wat hinnen am meeschten dru gefält.

Bicher wëlle gelies ginn. Dofir brauch een net just Autorinnen an Auteuren, déi dës schreiwen, Editiounshaiser, déi se publizéieren a Librairien, déi se verkafen. Bicher, déi voller Feeler sinn, wou sech Ongereimtheeten era schleisen, an et u Kohärenz feelt, fannen net vill Uklang. Dofir gëtt et e Lektorat, deen awer no baussen net vill Beuechtung kritt. Elo hu sech Lektorinnen a Lektore vu Lëtzebuerg zesummegedoen an e Verband gegrënnt. A fir iwwer hir Aarbecht, hir Revendicatiounen an Erfarungen ze schwätzen, begréisst d'Valerija Berdi d‘Maike Edelhoff an den Henning Marmulla.

Den Nicolas Calmes aktivéiert säi Radar a faasst zesummen, wat dës Woch kulturell lass ass am Ländchen.

Yona a Mäna heeschen déi zwee lescht Participante vum Screaming Fields Festival, déi mir Iech dës Woch virstellen. De Festival-slash-Concours ass muer, Samschdeg, 5.7. an der Rockhal vu 6 Auer un. A fir d'Entdecke vu jonke Lëtzebuerger Talenter nëmmen net ze verpassen, huet de Marc Clement mat hinnen iwwer hir Musek an d'Participatioun um Festival geschwat. Ëmmerhi gëtt et ee Karriärs-Accompagnement vum Rocklab ze gewannen – an d'Geleeënheet, op der grousser Rockhalbün opzetrieden, wat fir déi meescht ee “First” ass. Als éischt huet de Marc mam Mäna geschwat, an um Enn déi viregt Gewënnerin Blue-Ish no hirer Erfarung mam Coaching gefrot.

Ee Familljegeheimnis kann een anert verstoppen: an der Clothilde Salleles hirem éischte Roman "Nos insomnies" geet et ëm eng Famill, déi u kollektiver Insomnie leit. Mee dohannert verstoppt sech een touchante Portrait vun engem depressive Papp, gezeechent vun der empathescher jonker Duechter, déi d'Erwuesseneliewen duerch d'Lëns vun der Depressioun kenneléiert. Ee klengt Meeschterwierk, fënnt de Jeff Schinker.

Den Nicolas Calmes aktivéiert säi Radar a gëtt eis eng Selektioun vu Kultur-Rendez-vouse mat an de Weekend.

Eng Serie déi d'Genrë Science Fiction a Western matenee kombinéieren. Mir begleeden d'Crew vum Raumschëff Serenity dobäi hir Plaz am Universum ze fannen. Eng Serie, déi vun de gutt geschriwwene Charakteren an de wonnerbaren Dialoger lieft.

Ënner dem Motto Kinnekswiss loves... spillen d'Lëtzebuerger Philharmoniker dëse Samschdeg um 9 Auer owes hire leschte Concert mam Gustavo Gimeno als Chefdirigent an och de leschte Concert vun dëser Saison am Stater Park. Mat dobäi sinn déi US-amerikanesch Star Mezzo-Sopranistin Joyce DiDonato esou wéi d'Nowuesstalent, d'Schwäizer Sopranistin Chelsea Zurflüh. D'Marie Trussart erzielt eis méi iwwer de musekalesche Programm vum Owend.

Mat de Kandidate vum Screaming Fields Festival a Contest an der Rockhal ze schwätzen ass all Joer eng grouss Freed fir d'Ekipp vun eisem Radio. Besonnesch well d'Museker:innen déi matmaache vu Joer zu Joer esouwuel u Qualitéit wéi och u Selbstvertrauen zouzeleeë schéngen. Och dëst Joer kréien 8 jonk Kënschtler:innen d'Geleeënheet op der Bün vun der Rockhal hire Sound op d'Prouf ze stellen a vun der Rocklab-Ekipp an hirer Entwécklung weidergehollef ze kréien. 2 vun hinnen, de Rapper Skrepy an d'Musekerin Emeraude Stone sinn am Gespréich mam Marc Clement.

Wéi et ass, mat engem bekannte Marionettist, deen net just seng Marionetten, mee och seng Matmënsche manipuléiert, zesummen ze sinn, erzielt d'Camille Laurens an hirer Autofiktioun "Ta promesse" - ee schroe Roman iwwer Gaslighting, dee sech liest wéi ee Thriller. De Jeff Schinker huet d'Buch rezenséiert.

Zu Vienne, an der Géigend vu Lyon spillt sech aktuell de renoméierten “Jazz à Vienne” Festival of. Ee vun de wichtegste Rendez-Vousen fir den Jazz an Europa wou och nei Talenter op professioneller aus der Branche treffen. Dëst Joer ass dann och Lëtzebuerg Fokus Land mat sechs Formatiounen déi dës Woch do spillen. Dorënner och den Daniel Migliosi mat sengem Quintett. Den Jamie Reinert live am Gespréich wärend dem Soundcheck.

De Centre des Arts pluriels Ettelbruck, kuerz CAPE, huet säi Programm fir d'Saison 2025-26 virgestallt. An dee steet ënner dem Zeeche vun der Participatioun an der Interaktioun. Ee frëscht Konzept, dat duerch eng nei visuell Identitéit fir d'Kulturhaus soll illustréiert ginn. Wat d'Gedanken hanner dem neie Logo waren, wéi deen am Aklang mat der neier Approche vum CAPE ass a wéi interaktiv de Programm fir déi nei Saison wäert sinn, huet d'Ana Maria Tzekov ënner anerem am Gespréich mam Marie Trussart verroden. Si huet och matgedeelt, wéi hir alleréischt Saison fir si war.

Mat de Kandidate vum Screaming Fields Festival a Contest an der Rockhal ze schwätzen ass all Joer eng grouss Freed fir d'Ekipp vun eisem Radio. Besonnesch well d'Museker:innen déi matmaache vu Joer zu Joer esouwuel u Qualitéit wéi och u Selbstvertrauen zouzeleeë schéngen. Och dëst Joer kréien 8 jonk Kënschtler:innen d'Geleeënheet op der Bün vun der Rockhal hire Sound op d'Prouf ze stellen a vun der Rocklab-Ekipp an hirer Entwécklung weidergehollef ze kréien. 2 vun hinnen, d'Emily Grogan an d'Band Breaking Out sinn am Gespréich mam Marc Clement.

Aktuell ass ee vun de renomméiertsten Jazzfestivallen zu Vienne an der Géigend vu Lyon. Den Jazz à Vienne ass ee Festival, deen et zanter 1981 gëtt an dee sech duerch déi ganz Stad zitt. Dëst Joer ass dann och Lëtzebuerg Fokus Land um Festival - an ass mat sechs Acts aus dem Grand-Duché vertrueden. Den Jamie Reinert informéiert vun der Plaz.

De Chouer vun der uni.lu organiséiert ee Concert de 6. Juli an der Mäerteskierch zu Diddeleng. An deem Kader kollaboréiert den uni.lu Chouer mam Chouer vun der Universität des Saarlandes. Am Ganze wäerte méi wéi 100 Stëmme zesumme sangen, zesumme mam Orchester Con Nov'arco. Um Programm steet A capella Musek an och zesumme mat Orchester. "Northern Delights" ass de Motto vum Concert, an dofir gëtt et Musek vu Komponisten déi aus dem “Norde” kommen, ënnert anerem vum Karl Jenkins, Ola Gjeilo an Edvard Grieg. Den Entrée ass fräi, an eng Donatioun ass erwënscht. Den Thomas Gareau, den Dirigent a musikaleschen Direkter vum uni.lu Chouer, verréit am Gespréich mam Marie Schockmel méi.

Den Jackie Moontan ass een Ausserierdeschen, deen op eiser Äerd gelant ass an elo säi Wee ënner de Mënsche fannen muss. Dat ass de Projet vum Alain Schumann, e Lëtzebuerger Museker, deen de leschte Weekend säi Glam Rock och zu London presentéiert huet. D‘Claire Barthelemy war kucken.

A wéi enger Welt wëlle mir muer liewen? Déi Escher Kulturplattform Elektron presentéiert momentan am Escher Centre Mercure siwe Kënschtler:innen, déi sech mat dësem Sujet, mat Hëllef vun digitale Medien, befaassen. "Hybrid Futures" ass hir Expo iwwerschriwwen. Dat, well fir déi meescht d'Trennung tëschent Natur an Technologie net méi wierklech existéiert: béid Beräicher wieren net just matenee verbonnen, mee géife sech och géigesäiteg konstruktiv beaflossen. "Fir déi meescht"? Jo, well ee vun hinnen ass net esou ganz där Meenung: d'Kerstin Thalau huet sech am Centre Mercure mam Kënschtler a Gäertner Bruce Eesly ënnerhalen.

Am Grousse Kino vu leschte Samschdeg (28.6.) hunn d'Vesna Andonovic an de Jeff Schinker "Avignon" vum Johann Dionnet beschwat - eng franséisch Romcom, déi quasi passend zum Start vum Festival uleeft an een touchanten Hommage un den Theater an all senge Formen ass. Well d'Temperaturen dobaussen och hei zu Lëtzebuerg scho bal esou héich si wéi zu Avignon, lauschtere mir nach eemol d'Rezensioun aus dem Grousse Kino.

Wéi kritt ee méi wéi Dausend Kanner dozou zesummen ze sangen? Op déi Fro huet d'Martina Maenichetti méi wéi eng Äntwert. Si ass Musekerin a schafft schonn zanter Joren als Pädagogin an der Philharmonie a gëtt hir Passioun fir d'Musek dagdeeglech un déi méi Jonk weider. Bei hirem neiste Projet Lëtz Sang hu sech 1.200 Kanner am grousse Sall an der Philharmonie getraff, fir zesumme mat de Lëtzebuerger Philharmoniker an der Sängerin Tali ze sangen. Wéi dat Ganzt verlaf ass, wat dee gréissten Challenge war, an ob esou änlech Eventer scho fir d'Zukunft geplangt sinn, alles dat verréit d'Martina Menichetti am Gespréich mam Marie Schockmel.

Den Nicolas Calmes aktivéiert säi Radar a faasst zesummen, wat dës Woch kulturell lass ass am Ländchen.