Kultur

Mam Gedichter-Epos “Deutschland - ein Wintermärchen“ huet den Heinrich Heine déi politesch Verhältnisser vun der Restauratiounszäit an Däitschland satiresch a sarkastesch kritiséiert. Schonn dräi Joer virdrun haten d'Joreszäite bei sengem "Atta Troll - ein Summernachtstraum" eng Aart shakespearianesch Roll iwwerholl. An de Komponist Franz Schubert huet verschidde Reesbiller als "Lieder" vertount. Och mir hunn eis un d'Kompositioun vun eisem eegene "Fréijoersmärchen" erugetraut ...

Vum 30. Juni un, gëtt et an der BNL (Bibliothèque Nationale du Luxembourg) eng Austellung iwwer de Pierre Nimax senior. Hie war ënner anerem Dirigent vun der Militärmusek, Kappellmeeschter vum groussherzoglechen Haff, Pianist, Organist, Komponist, Sänger a Pädagog. 2021 ass hien am Alter vun 90 Joer gestuerwen. Säi villfältegen Engagement huet d'Lëtzebuerger Musekszeen gepräägt. Dat ass elo och a Form vun enger schrëftlecher Biographie opgeschafft ginn. Do ginn et an engems verschidden Ablécker a privat Dokumenter. Zum Beispill ee Bauplang fir e speziellen Dirigéier-Piano. De Christophe Mirkes huet sech mat der Schrëftstellerin Elisabet Wirtz-Lemmel vum Buch "Zwischen Tasten und Taktstock" iwwer dat ofwiesslungsräicht Musekerliewe vum Pierre Nimax senior ënnerhalen. Ugefaangen huet d'Gespréich mat der Fro, wat d'Wierke vum Pierre Nimax senior. tëschent den Tasten an dem Taktstaf dann ausgemaach huet.

Zanter 15 Editiounen ass de Monodrama d'Referenz zu Lëtzebuerg fir dat, wat een ee “Seul en scène” nennt: Wann d'Theatersaison esou lues auskléngt, pilgeren d'Theaterunhänger wärend enger zéng Deeg an d'Banannefabrik, fir do national an international Solo-Kreatiounen ze gesinn. Vun engem fënnef Stonne laange Faust bis zu kuerzen Abléck an nei Kreatioune vun nationalen an internationale Regisseurinnen, Schauspillerinnen an Dänzerinnen ass vun all Zort Theater an all Längt eppes dobäi. De Jeff Schinker huet d'Daliah Kentges an de Steve Karier am Studio, fir sech mat hinnen iwwert de Festival, dee leschte Freideg ugefaangen huet, ze ënnerhalen.

Den Nicolas Calmes aktivéiert säi Radar a faasst zesummen, wat dës Woch kulturell lass ass am Ländchen.

Iwwert d'Konscht- a Kulturoffer zu Lëtzebuerg kann ee sech haut wierklech net bekloen. En etlech fannen, nieft hirem eegenen alldeegleche Programm, just keng Zäit dofir. Dach, fir eng schonn: fir d'Akaafskultur. Viru knapps 10 Joer hate 7 Fraen sech an de Kapp gesat, déi ze revolutionnéieren, an domat d'Gesellschaft nohalteg ze veränneren. Si hate séier Succès: fir hiert Konzept vum Null-Verpackungsbutték si si mam Innovatiounspräis ausgezeechent ginn, hu kuerz drop den éischten “Ouni” op der Gare opgemaach. Viru 5 Joer ass en 2. “Ouni” zu Diddeléng annoncéiert ginn. Zanter 2 Joer ass Lëtzebuerg elo ouni “Ouni”. D'Kerstin Thalau huet mat Diddelénger Membere vun der Cooperative geschwat. Dëst Gespréich ass eng Rediffusioun aus dem Mee 2024.

Das Radial ass de Museksprojet vun engem Schauspiller, dem Max Thommes, deen an Däitschland an zu Lëtzebuerg bei Theater an Tëlee schafft. D'Experiment huet ugefaangen, wéi de Max Protagonist war vun engem Film iwwer d'Intrusioun vu Kommunikatiounstechnologien an eist Liewen an iwwer Datenobsessioun. D'Live-Performancë vun Das Radial ware vun Ufank un intensiv, rosen, energesch, freedeg, voller performativer Elementer. Mat der Zäit huet sech den Theemekrees vun de Stécker erweidert. Séier Moud, Konsumdenken, politescht Säbelrasselen, de Rietsruck an Däitschland, méi Narzissmus a Gefillskeelt - et ass kee rosat Bild, deen Das Radial vun der Gesellschaft zeechent a mat 80er New-Wave-Klängpassend ënnermoolt. Fir déi nei Das Radial Plack - en Album - koum nei Musek, wéi den Titel “Tür-Politik”, bei déi bekannte Banger bäi, déi an deene leschte Joren erauskoumen an ëmmer Fudder fir de Käppche matgeliwwert hunn.

Groussbritannie feiert dëst Joer den 250. Gebuertsdag vu sengem gréisste Moler, den Joseph Mallord William Turner. De Romantiker ass virun allem fir seng Landschaftsbiller a seng dramatesch Duerstellunge vu Stierm a Schëffsaccidenter bekannt. Seng Duerstellung vum Liicht gëtt bis haut nach bewonnert. Mee de Moler war och vill an Europa ënnerwee, woubäi hien och zweemol zu Lëtzebuerg stoe bliwwen ass. D‘Claire Barthelemy vu London

Den Nicolas Calmes aktivéiert säi Radar a proposéiert Iech eng Rei Kulturevenementer fir dëse Weekend.

“Ted Lasso” erzielt d'Geschicht vun engem US-amerikanesche Football-Coach, deen ouni Plang awer mat vill Optimismus e brittesche Fussballclub iwwerhëlt. Mat vill Empathie a britteschem Humor geet d'Serie wäit iwwer de Sport eraus a setzt sech mat Theeme wéi mentaler Gesondheet, Rassismus, Homophobie, Leadership a Selbstzweiwel auserneen.

1995 huet alles ugefaangen. Den Darko Milowich huet, passend zu sengem Virnumm, den Ensemble d'arco gegrënnt. Mat dobäi waren och deemools scho grouss Museker:innen aus dem Land. Nieft dem Geiist, deen ursprünglech aus Serbie kënnt, sinn och aner Museker:inne vun de Lëtzebuerger Philharmoniker mat dobäi. Eppes wat den Ensembel och besonnesch mécht, ass datt si ursprünglech vun dräi verschiddene Kontinenter kommen. Dat wichtegst war schonn ëmmer d'Zesummekomme vu verschiddene Mënschen an Natiounen. De Samschdeg 14. Juni spillt den Ensembel ee Concert an der Philharmonie, bei deem zwee Programmer fusionéiert goufen: ee voller Humor an iwwer de Witz an een iwwer de Krich. Den Darko Milowich verréit méi am Gespréich mam Marie Schockmel.

De Mëttwoch huet sech Toodler vun enger Marionettefestival-Bün nees an en normaalt Duerf verwandelt; déi ganz Magie huet sech aus dem Stëbs gemaach. Mee mir wollten nach ee vun de Kënschtler zu Wuert komme loossen, deen Dir de leschte Freideg (6.6.) just ganz kuerz bei eis héieren hutt: den Ariel Doron. Schonn eleng, well Dir hie bis an de September eran op Festivaller entdecke kënnt, respektiv Performancen als Clippen um Internet fannt. Den Ariel Doron huet sech, no Theater- a Filmstudien zu Jerusalem a Tel Aviv, mat sengem Objet- a Figurentheater weltwäit en Numm gemaach, et bis zu der Figur “Elmo” an der Sesame Street gepackt. Marionetten- an Objete 24 Stonnen op 24, 7 Deeg an der Woch, an dat zanter sengem 12. Liewensjoer! Doriwwer wollt d'Kerstin Thalau méi wëssen.

25 Joer ass et hier, datt d'ASBL, déi den Evenement hei am Land koordinéiert, gegrënnt gouf. Gratis, fir jiddwereen op, huet d'Initiativ sech iwwer d'Joerzéngten ëmmer méi wäit beweegt an d'Liewe vun de Stroossen, d'Plaze, d'Kierchen an Altersheemer. An den 1980er vum franséische Minister Jacques Lang an d'Liewe geruff, ass et eng Initiativ, déi zu Lëtzebuerg traditionell mat vill Begeeschterung geéiert gëtt. Op der Pressekonferenz virun e puer Deeg huet de Kulturminister der ASBL, déi hire Siège social am Hotel des Terres Rouge huet, gratuléiert, an hat duerno d'Éier, ee ganz räiche Programm anzeleeden. Info op fetedelamusique.lu

D‘Lëtzebuerger Jazz-Rockgrupp Benoit Martiny Band huet den 8. Juni hir éischt Tour a Groussbritannien ugefaangen. Firwat dës Concerten dem Benoît Martiny esou vill bedeiten a wéi seng Musek an England ukënnt, dat erzielt Iech d‘Claire Barthelemy.

De Lëtzebuerger Ensembel United Instruments of Lucilin wëllt mat Musique Plus eng immersiv Experienz fir all Sënner ubidden. De 15. Juni dréit sech dofir an der Fondation Valentiny zu Rëmerschen alles ëm de Motto Lucilin & Rencontres. Am Mëttelpunkt stinn dräi nei Lëtzebuerger Projeten, ënner anerem mam Patrick Muller, der Océane Müller an dem Alex Lallemang. "Horizon Brisé" heescht déi nei Installatioun vum Patrick Muller an der Océane Müller. Hien huet domat ee Stéck fir all Saison kreéiert, fir opmierksam ze maachen op den Effekt vum Klimawandel op d'Joreszäiten. An deem Zyklus huet Lucilin och schonn ee Concert gespillt, an och no dësem hei geet de Projet nach weider bis déi 4 Joreszäiten opgeféiert goufen. "Sculptures" ass dann den Titel vun der Performance, déi den Atelier Contemporain vum Stater Conservatoire op d'Bee gestallt huet, a bei där den Alex Lallemang matwierkt. Am Gespréich mam Marie Schockmel verroden de Patrick Muller an den Alex Lallemang, wat hanner den neie Projete stécht, a wéi d'Zesummenaarbecht mat Lucilin verleeft.

Wéi sech e Liewensprojet an der Provence an en Albdram verwandelt, dorëms geet et am Roman “Le Sud n'aime pas les anges” (Editions Les 3 Colonnes) vun der Isabelle Costantini. De Michel Delage huet d'Buch vun der Lëtzebuerger Autorin gelies.

Der Daphné Le Sergent hir Thematike sinn déi grouss geopolitesch Froe plus hir Effeten op de mënschleche Kierper. D'Daphné Le Sergent, gebierteg Koreanerin an adoptéiert a Frankräich, ass awer weder Human- nach Naturwëssenschaftlerin, mee Kënschtlerin. An zwar eng, déi mat Hëllef vu mobillen an immobille Biller, reellen a KI-generéierten Opnamen, hybrid Geschichten zu dësem Theema erzielt, fir op eng bannenzeg Zerrapptheet opmierksam ze maachen. Am Espace Cultures vun der Uni um Belval presentéiert si momentan d'Konschtinstallatioun “Silicon islands and war”. D'Kerstin Thalau hat Geleeënheet der Daphné Le Sergent um Belval e puer Froen zu der Aarbecht ze stellen.

En neien Album ophuelen a produzéieren ass fir all Kënschtler:in ëmmer ee besonnesche Moment. Mee wat, wann d'Opnam net am Studio, mee an enger Kierch stattfënnt? A wéi hëlt een eng Uergel an enger Kierch professionell op? De Lex Kauffmann vum opus 100,7 huet dem Organist Alessandro Urbano bei senger neitster Produktioun iwwer d'Schëller gekuckt.

“Murmurare”: dem Kënschtler Serge Ecker seng aktuell Foto-Expo am Diddelenger Konschtzentrum Nei Liicht dréit en diskreten, onopdrénglechen Titel. Vläicht well hien zanter 15 Joer fräischaffende Kënschtler a Grafiker ass, awer eigentlech kee Fotograf? Allerdéngs start de Serge Ecker seng Projeten heefeg mat Fotorecherchen, fir duerno Skulpturen oder Printen ze realiséieren. Virun zwee Joer hat de Serge Ecker fir eng CNA-Bourse kandidéiert, fir sech awer eemol intensiv mat senger ganz perséinlecher Billerflut ausenanerzesetzen an domat eng Expo op d'Been ze stellen. Also mat deene Fotoen, déi zum ekophilosopheschen Theema “De Mënsch an d'Natur”, respektiv “d'Zesummespill tëschent deenen zwee”, eppes bäidroe kéinten. D'Resultat "Murmurare" ass an der Nei Liicht zu Diddeleng ze gesinn.

Iwwer d'Geforen, déi Sozial Medie fir Kanner duerstellen, gëtt vill geschwat. Wéi ass et awer mat deene Kanner, déi virun der Kamera stinn? Een Documentaire op Netflix weist déi däischter Säit vun de Kidfluencer, also Kanner, déi als Influencer op Plattforme wéi YouTube, Instagram an TikTok immens vill Sue verdéngen. D'Claire Barthelemy huet eragekuckt.

An der Kultur zu Lëtzebuerg sinn d'Frae nach ëmmer ënnerrepresentéiert. Dat weist den Etat des lieux, deen de CID | Fraen an Gender wärend der Saison 2022-23 gemaach huet. D'Resultat ass erschreckend. Knapp ee Véierel vun de Plazen am kulturelle Secteur si vu Frae besat. An der klassescher Musek sinn dës Zuelen esouguer nach méi extreem: 80,9 Prozent vun de Plaze si vu Männer besat. D'Marie Trussart schwätzt mat Fraen aus dem kulturellen a feministesche Beräich iwwer dës Situatioun an iwwer hir perséinlech Erfarungen. Participanteën: • Alena Baeva, Geiistin • Chloé van Soeterstède, Dirigentin • Claire Schadeck, Chargée de projets CID | Fraen an Gender • Mariana Florea, Presidentin The Network Musek: • Helen Buchholz (1877-1953): Nocturno Marco Kraus, Piano • Lou Koster (1889-1973): Toute vie Orchestre Estro Armonico Luxembourg Jonathan Kaell, Direktioun • Catherine Kontz (geb. 1976): Murmuration Cathy Krier (Piano)

De 6. Juni 1925 stierft d'Komponistin a Pianistin Josephine Schmoll, aarm wéi eng Kierchemaus an der Fondation Pescatore. Well si keng Ierwen hat a keen, dee sech ëm hire Nolass gekëmmert huet, geréit si a Vergiessenheet. Mëttlerweil gëtt si dacks als déi “alleréischte Lëtzebuerger Komponistin” bezeechent. Am Gespréich mam Marie Trussart erzielt d'Musekswëssenschaftlerin Danielle Roster, wéi d'Komponistin erëmentdeckt gouf, a wéi engem historesche Kontext d'Josephine Schmoll gelieft a komponéiert huet, op wéi eng Erausfuerderunge si gestouss ass an ob si wierklech déi alleréischt Lëtzebuerger Komponistin war.

Francis of Delirium, Scarred, Rollschungfueren, de Kënschtlerkollektiv Maskénada, de Radio 100,7 – dat a villes méi gëtt et dëse Weekend zu Uewermaartel um Koll an Aktioun. Fir ze kucken, fir ze schmaachen, an net ze vergiessen: fir ze lauschteren. Et gëtt vun allem wat e Festivallsgoer sech ka wënschen. Fir sech aus dem vaste Programm eng méi konkret Iddi ze maachen, huet den Nicolas Calmes sech mam Organisateur Georges Goerens an de Volontariat-Coordinatricen Claire an Audrey ënnerhalen. Si fänken hiert Gespréich mat de verschiddene Theemen vun den dräi Festivalsdeeg un.

Den Ariel Doron gehéiert net just zu de populäerste Poppespiller vun Israel. No Theater- a Filmstudien zu Jerusalem an Tel Aviv huet hie sech mat sengem Objet- a Figurentheater weltwäit en Numm gemaach, et bis zu der Figur “Elmo” an der Sesame Street gepackt. An elo ass hien zu Lëtzebuerg, haut (6.6.) fir e Marionetteworkshop an de Rotonden, vu muer (7.6.) un ë. a. als “one man zoo” mat Giraff in the streets of Toodler. Marionetten- an Objeten 24 Stonnen op 24, 7 Deeg an der Woch, an dat zanter sengem 12. Liewensjoer!

Toodler ka sech just an eng perfekt Bün fir den 10. Marionettefestival verwandelen, wa ganz vill Hänn fräiwëlleg am Asaz sinn. Iwwer 100 Membere vu Veräiner, vu Choralen iwwer Sportclipp, hu sech spontan gemellt. An eng ganz Partie vun de gutt 100 Awunner, déi eng 13 Scheieren, Schappen, Garagen, Gäert an esouguer d'Kierch iwwer Päischten zur Verfügung gestallt hunn. Esou heescht et am Communiqué vun der Marionettefestival-Ekipp. Mir waren, och zu enger ganzer Ekipp an den Norden an hunn eis do vun der Angélique Donghia, Coordinatrice vum Festival, duerch den Ënnergrond vun Toodler, also duerch d'Preparatiounsaarbechten, guidéiere gelooss.

Nodeems eng philippinnesch Aupair an engem räiche Quartier an Dänemark verschwënnt, mécht sech D'Cecilie op d'Sich no Äntwerten a stéisst dobäi op Geheimnisser, déi hir scheinbar perfekt Welt aus dem Gläichgewiicht bréngen. Secrets We Keep ass en Thriller, dee manner mat Spannung a méi mat Sozialkritik iwwerzeegt.

De Jo Welfringer schwätzt mam Pol Belardi iwwer eng nei Associatioun, déi d'Interessi vun de Lëtzebuerger Bünebéischter vertrëtt. Wat genee d'Ziler vun der FAMIL sinn a wat zu Lëtzebuerg nach néideg ass fir Museker d'Liewe méi einfach ze maachen, doriwwer huet de Jo Welfringer mam Comitésmember vun der FAMIL Pol Belardi geschwat, deen ënner anerem selwer Jazzmuseker ass an hei um Radio 100,7 d'Jazzsendung Genuddels a Gejiips mat-moderéiert.

Eng Bün, e puer Spotten, Biller a schwaarz-wäiss: Ongewéinlech onspektakulär presentéiert sech de Leadsänger vun der irescher Formatioun U2 an engem Documentaire, deen éischter u gefilmten Theater erënnert.

Op Initiativ vun der Ariel Wagner-Parker ginn um Lampertsbierg mat insgesamt dräi Chéier déi bekanntste Melodië vum Mikis Theodorakis opgeféiert. Dräi Chéier trieden den 11. Juni 2025 zesummen am Tramsschapp op. Dat sinn den Ambitus, d'Chorale vun der Communauté hellénique a Membere vun der Associatioun Sequenda. De Grond ass dem griichesche Komponist Mikis Theodorakis säin 100.Gebuertsdag, deen dëst Joer gefeiert gëtt. D'Ariel Wagner-Parker huet dëse Concert initiéiert. Domat schléisst si u Concerten un, déi hire Mann, de Guy Wagner (Auteur vum Buch "Mikis Theodorakis, une vie pour la Grèce" a fréieren 100,7-Mataarbechter mat enger eegener Serie iwwer de Mikis Theodorakis), zënter den 1970er Jore mat der Musek vum griichesche Komponist programméiert huet. Nieft dem Concertsprogramm huet d'Ariel Wagner-Parker dem Christophe Mirkes am Gespréich vill biographesch Detailer iwwer de Mikis Theodorakis verroden.

Den Nicolas Calmes aktivéiert säi Radar a proposéiert Iech eng Rei Kulturevenementer fir dëse Weekend.

Eng BD vum Stéphane Oiry iwwert de Punkmuseker a Kriminelle Gilles Bertin. Hie war net nëmme Singer-Songwriter a Bassist bei der Band Camera Silens, mee huet och e Geldtransport iwwerfall. Duerno war hie jorelaang op der Flucht.

An der Philharmonie gëtt et net nëmmen d'Lëtzebuerger Philharmoniker, mee och d'Orchestra Academy. Dat ass eng Ausbildungsinstitutioun an där jonk Musekerinnen a Museker aus der ganzer Welt intensiv forméiert gi fir eng Karriär als zukünfteg Orchestermuseker:innen unzetrieden. Net nëmmen an der Philharmonie gëtt et esou eng Orchesterakadmie, mee vill aner Concertshaiser an Europa hunn dat och. Den 23. Mee hunn sech all déi Akademië fir ee Konferenzdag an der Philharmonie getraff. D'Haaptfro war: Wat solle Museker vu muer kënnen a wat solle mir hinnen haut bäibréngen? D'Akademie vum BR (Bayerischer Rundfunk) war och do, vertrueden duerch d'Luisa Fischer aus der Geschäftsführung. Fir si war et déi éischt Konferenz mat anere Responsabele vun Orchesterakadmien aus Europa. Zanter 25 Joer scho ginn et an der BR-Akademie ëmmer 18 Akademisten, déi fir 2 Joer ausgebilt ginn. Nieft der Musek spillen awer och den interkulturellen Austausch an d'kierperlech a mental Gesondheet eng grouss Roll. Am Gespréich mam Marie Schockmel verréit d'Luisa Fischer méi iwwer d'Zesummenaarbecht vun den Akademien, a wéi den Alldag vun engem Akademist ausgesäit, a wat d'Roll vun den Akademien am Fong ass.

Zanter dem Brexit ass et vill méi komplizéiert fir Museker:innen aus Groussbritannien, déi an der Europäescher Unioun toure wëllen. Mam neie Brexit-Ofkommes hate si gehofft, datt dat sech ännere géing. Mee bis elo ginn et just Verspriechen. D'Claire Barthelemy bericht vu London.

Wat geschitt mat eisen Erënnerungen, wa mir net méi do sinn? Déi Fro hu sech de Fotograf Patrick Galbats a seng Partnerin, d‘Philosophin Camille Moreau, gemeinsam gestallt. Si ware reegelméisseg fir zwou Auer um Bréisseler Floumaart, op der Place jeu de balles, wann d‘Händler ewechgehäit hunn, wat si net verkafe konnten, an hu Fotoen an Objete gesammelt bis de Botzdéngscht koum. Mat dëse Souveniren hu si d‘Expo “Mémoires de fortune“ am Diddelenger Konschtzentrum Dominique Lang montéiert. D‘Kerstin Thalau am Gespréich mat der Camille Moreau an dem Patrick Galbats

Een Theaterstéck, dat wéineg Succès hat, mee duerch dem Georges Bizet seng Musek immens gutt beim Public ukënnt: dat ass déi kuerz Zesummefaassung vun der bekannter Orchestersuite “Arlésienne”. Am Géigesaz huet d'Kompositioun an d'Oper “Carmen” bei hirer Uropféierung esou guer net iwwerzeege kënnen. An ass dach haut eng vun de meeschtgespillten Operen iwwerhaapt. Jo, de Georges Bizet huet ee ganz interessanten CV virzeweisen. Ee Grond fir am Kader vu sengem 150. Doudesdag dëst besonnescht Liewe Revue passéieren ze loossen. Eng Recherche vum Jean Thill, am Gespréich mam Lex Kauffmann vum opus 100,7.

De Prix du Livre Inter geet dëst Joer un d'Florence Seyvos fir hire Roman “Un perdant magnifique”. Dat huet de franséische Radiosender France Inter den 2. Juni annoncéiert. Eng Jury vu 24 Persounen, gläichermoosse Frae wéi Männer, huet sech fir de Roman vun der franséischer Autorin entscheet. D'Florence Seyvos kritt domat, nom Prix de la Closerie des Lilas, schonn den zweete Präis fir hiert Wierk. Wat d'Buch dann esou besonnesch mécht, erzielt eis de Jeff Schinker.

De véierte Juni leeft dem Animatiounsmeeschter Jean-François Laguionie säin Dessin Animé “Slocum e moi” bei eis am reguläre Kinosprogramm un. Dobäi handelt et sech ëm eng Koproduktioun vun der lëtzebuerger Produktiounsfirma Tarantula. De Jean-François Laguionie hat “Slocum et moi” am Mäerz, also am Kader vum Luxembourg City Filmfestival, héchstperséinlech presentéiert. Firwat mir dat esou betounen? Ma well de Cinéast de leschten Hierscht 85 Joer al ginn ass an annoncéiert huet, “Slocum et moi” wier da säi leschte Film. En Interview mam Jean-François Laguionie war fir de Michel Delage dowéinst e Must

De Richard Galliano ass professionellen Akkordeonist a scho méi wéi 50 Joer op der Bün. Mat 74 Album-Produktiounen zielt hien zu den aktuelle Weltakkordeonisten. Net nëmmen huet hie Generatioune vu Museker:inne Joerzéngte laang gepräägt, mee och vill fir d'Entwécklung an d'Akzeptanz vum Instrument a verschiddene Genrë wéi dem Swing, Jazz, Tango oder sengem eegene Stil, der Neier Musette gemaach. Grouss Museker wéi den Astor Piazzolla hunn zu sengem enke Frëndeskrees dozou gehéiert. Haut den Owend, den 02. Juni 2025, kënnt de Museker fir ee Concert zesumme mat de Solistes Européens, Luxembourg op de Kierchbierg an d'Philharmonie. De Lex Kauffmann vum opus 100,7 huet sech an deem Kader mam Museker iwwer seng Karriär ënnerhalen.

D'New-Yorker Band TVOD - kuerz fir Television Overdose - sinn op Europatour fir hiren éischten Album “Party Time” ze spillen. Leschte Weekend hu si d'Rotondë gerockt. Den Nicolas Calmes war present an huet dem Sänger Tyler Wright e puer Froe gestallt.

De Michel Delage, d'Vesna Andonovic an d'Valerija Berdi iwwer dem Wes Anderson säin neie Film.

De Michel Delage, d'Vesna Andonovic an d'Valerija Berdi iwwer dem Wes Anderson säin neie Film.

Den Nicolas Calmes aktivéiert säi Radar a faasst zesummen, wat dës Woch kulturell lass ass am Ländchen.

Den Embellie-Festival am Neimënster 2. Deel: Net nëmmen d'Performerin Clio Van Aerde, mee och de Performer Mike Bourscheid, gebiertegen Escher a Wal-Kanadier, huet sech an de leschte Jore mat de sougenannten Tâches ménagères beschäftegt. An zwar fir um Enn e Kuerzfilm ze dréien, an deem Biischten, Hoer an aner Objeten d'Haaptroll iwwerholl haten. Bei Embellie invitéiert hien op eng Lektür-Performance, eng märchenhaft hoereg Affär, wéi d'Kerstin Thalau gewuer gouf.