POPULARITY
Na series als De Luizenmoeder, Dokter Tinus en Deep Shit kent iedereen actrice en presentatrice Jennifer Hoffman. Precies 25 jaar geleden leerden televisiekijkers haar kennen door de rol van Sam de Graaf in de populaire soap Westenwind. Een productie waarin ze min of meer per toeval terechtkwam. Het bleek voor de toen jonge Jennifer een harde leerschool in een volwassen wereld. Inmiddels heeft ze een indrukwekkend cv opgebouwd met vooral series en films. Haar liefde voor acteren sluimerde al als jong meisje, maar bloeide op tijdens dramalessen op de middelbare school. Naar de toneelschool durfde ze echter niet: “Ik had niets meegemaakt, was niet seksueel misbruikt en had geen alcoholistische vader, dus ik dacht: met zo'n gelukkige jeugd kom je niet binnen, en anders maken ze me wel kapot. Daar was ik veel te bang voor.”
Gijs spreekt af met zijn gast en vriend Diederik Ebbinge in de archiefkast. Diederik heeft al heel wat geregisseerd en gespeeld, maar met zijn serie De Luizenmoeder katapulteert hij zichzelf richting het grote publiek. Nu heeft hij weer een de nieuwe serie gemaakt: de 'mockumentary' Koningshuis the Musical. Ebbinge schrijft en regisseert zijn series, maar speelt er vervolgens ook in. Hij weet altijd precies hoe hij een serie voor zich ziet, maar laat zich ook verrassen door de acteurs. Want als hij met geweldige mensen op de set staat dan ‘geniet hij zich helemaal suf.' Onze journalistiek steunen? Dat kan het beste met een (digitaal) abonnement op de Volkskrant, daarvoor ga je naar www.volkskrant.nl/podcastactie Presentatie: Gijs GroentemanMontage: Julia van AlemRedactie: Tamar Bot, Fanny van der Reijt, Corinne van Duin, Julia van AlemEindredactie: Corinne van DuinSee omnystudio.com/listener for privacy information.
Diederik Ebbinge is acteur en regisseur. Hij speelde onder andere in de series ‘Baantjer', ‘Jos' en ‘De Luizenmoeder.' Ook was hij te zien in films zoals ‘Alles is Liefde', ‘Toscaanse Bruiloft' en ‘Soof.' Hij regisseerde films zoals ‘Matterhorn', waarvoor hij verschillende prijzen won. Daarnaast presenteerde hij de tv-shows ‘Promenade' en ‘Kiespijn.' Binnenkort is zijn zesdelige satirische serie Koningshuis the Musical (AvroTros) te zien. Femke van der Laan gaat met Diederik Ebbinge in gesprek.
Ze speelt in de hitserie De Luizenmoeder, heeft haar eigen muzikale trio waarmee ze optreedt en stond op het toneel met haar solovoorstelling: En Ze Maakte Een Kind. De veelzijdige Meral Polat vertelt in De Geknipte Gast over het moederschap, haar overleden vader en haar Turks-Koerdische achtergrond.
Annemieke Bosman in gesprek met filmregisseur Jelle de Jonge. Vanaf donderdag is de film De Terugreis te zien in de bioscoop. Martin van Waardenberg en Leny Breederveld spelen de hoofdrollen in deze melancholische, maar ook humoristische roadmovie waarin herinneringen, jarenlange liefde en acceptatie van veranderingen centraal staan. De regie is in handen van Jelle de Jonge. Jaap is al bijna 50 jaar samen met Maartje. Waar de nukkige Jaap niet veel zin meer heeft om dingen te ondernemen, zit de soms wat verwarde Maartje nog vol levenslust. Als het echtpaar een brief ontvangt van een oude vakantievriend, laat Jaap zich met gepaste tegenzin overhalen om hem op te zoeken in Zuid-Europa. Naast zijn succesvolle debuutfilm Bon Bini Holland en het lovend ontvangen Weg van Jou (2017) werkte Jelle de Jonge ook mee aan seizoenen van De Luizenmoeder en Nieuwe Buren en zette hij nieuwe series op als Harkum, Kerst met de Kuijpers en de thriller Lieve Mama. Ook regisseert De Jonge sketch-programma's als Toren C en Sluipschutters. Daarnaast is hij als regisseur betrokken bij diverse tv-commercials.
Acteur Rop Verheijen speelt in de nieuwe muzikale komedie ‘De Ongeplukte Zusters van Almere County', geïnspireerd op het werk van Jane Austen. Verheijen speelt de moeder van drie zussen die naarstig op zoek zijn naar de liefde. Verheijen is ook bekend van ‘De Luizenmoeder', ‘Het Klokhuis' en als presentator van ‘Moltalk'. Presentatie: Elisabeth van Nimwegen
Pepijn mocht de podcast weer eens opnemen met publiek in Theater Bellevue in Amsterdam. Dit keer sprak hij met een groepje mensen dat met elkaar een appgroep heeft genaamd: het zure tv-hoekje. Want Ilse Warringa, die De Luizenmoeder en Cast maakte, Niek Barendsen die ook Cast maakte en de man is achter de Welkom Bij series en Albert Jan van Rees, film en tv-regisseur van o.a. Sluipschutters en Klem, werken alledrie voor de tv en houden ontzettend van het medium. Daarbij werken ze ook nog eens samen aan de serie Nieuw Zeer. Pepijn wil van de drie makers weten hoe ze omgaan met het spanningsveld tussen kritisch blijven en toch meegaan met je tijd. Daarbij is er een quiz en wordt er natuurijk een mopje gezongen.❤️ Download hier de Inner Circle app en krijg een maand gratis full membership
Pepijn mocht de podcast weer eens opnemen met publiek in Theater Bellevue in Amsterdam. Dit keer sprak hij met een groepje mensen dat met elkaar een appgroep heeft genaamd: het zure tv-hoekje. Want Ilse Warringa, die De Luizenmoeder en Cast maakte, Niek Barendsen die ook Cast maakte en de man is achter de Welkom Bij series en Albert Jan van Rees, film en tv-regisseur van o.a. Sluipschutters en Klem, werken alledrie voor de tv en houden ontzettend van het medium. Daarbij werken ze ook nog eens samen aan de serie Nieuw Zeer. Pepijn wil van de drie makers weten hoe ze omgaan met het spanningsveld tussen kritisch blijven en toch meegaan met je tijd. Daarbij is er een quiz en wordt er natuurijk een mopje gezongen.❤️ Download hier de Inner Circle app en krijg een maand gratis full membership
Actrice Rian Gerritsen was al fan van mugmetdegoudentand toen ze naar de toneelschool ging. Marcel leerde ze persoonlijk pas kennen bij de opnamen van Paul Verhoevens Zwartboek in 2006. Gerritsen, die ook speelde in onder andere de tv-serie en de film De Luizenmoeder, vertelde Marcel toen over haar bewogen leven. Over haar tweede liefde die lid was van een motorclub en op gewelddadige wijze om het leven was gekomen. Een traumatisch verlies voor Gerritsen. Ze genoot van de vrijheid op de motor en leerde niet te snel te oordelen over mensen. Maar dat deel van haar leven voelde ook als een spagaat. ‘Kwam er iemand na een theatervoorstelling de kleedkamer ingerend: ‘Er zit een motorclub in de zaal!' Zei ik, ah joh, die komen om mij te steunen.' Interview: Marcel Musters en Pablo Cabenda. Opname, edit en mixage: Marnix van Wijk. Social media: Anemoon Utens. Productie: mugmetdegoudentand. © 2023 Adverteren in onze podcast? adverteren@streamtree.nl
Ontzettend trots en vereerd dat deze vrouw wilde aanschuiven in de studio van HBIW. Ze acteert, presenteert, is moeder en activist. In 2018 inspirerende ze mij met het programma Genaaid over de keiharde fast fashion industrie. Ook maakte ze Gefileerd over de fastfood industrie. Allebei must-sees. Ik heb het over Jennifer Hoffman. Hannah was haar personage in de hilarische serie De Luizenmoeder en Veerle in de serie Deep Shit (zet die ook maar op je must-see lijst). In deze aflevering hebben we het natuurlijk over geld, over onderhandelen, maar ook over duurzame keuzes maken. We gaan soms van de hak op de tak… maarja thats me!Deze aflevering is een samenwerking met SNUGGS. Het nieuwste, duurzaamste en fijnste menstruatie ondergoed dat er is.Ik ben FAN, wil nooit meet terug naar de tampon, en heb je vragen je mag ze altij stellen!Of meteen proberen? Dat kan! Ik heb voor de maand mei een fijne kortingscode namelijk HBIW20.Hier is de link SNUGGS
Bonte Was Podcast - Hét wasprogramma tegen blinde vlekken in de media
Deze keer behandelen we in Bonte Was Podcast hardnekkige vlekken (en ook schone wasjes) in de reclamewereld met Chee-Han Kartosen-Wong. Zij is filmeditor met een focus op commercials en van haar willen we weten hoe het eigenlijk zit met diversiteit en inclusie in de reclamewereld, op het scherm en daarachter? Chee-Han vertelt ons over vooroordelen en struggles in haar jeugd, tijdens haar studies en in de reclamesector die haar carrièrepad hebben beïnvloed. We spelen het Hardnekkige Vlekken Kwartet waarin Chee-Han een voorbeeld geeft van een seksistische en stereotyperende Hornbach-commercial, One'sy moe wordt van alle zwarte mensen in reclames en Zoë boos is op haar favoriete tamponmerk. En we bespreken de nieuwe humoristische NPO-serie Cast, over een castingbureau waarvan de directeur (en alle medewerkers) door een Me Too-affaire in opspraak zijn geraakt. Geslaagde poging of wordt ‘woke zijn' juist belachelijk gemaakt? Je hoort het in deze aflevering! Kijk hier onze kwartetvoorbeelden terug (als je het aankan :D):**Hornbach commercial: www.youtube.com/watch?v=6ShaZn7GiJw **o.b. commercial (2022) die schaamte rond menstruatie voortzet: https://www.instagram.com/p/CcNiphUIuni/**NPO-serie CAST: https://www.npo3.nl/cast/VPWON_1335874 **NRC-artikel over mensen van kleur in commercials (betaalmuur): https://www.nrc.nl/nieuws/2019/06/21/een-afro-en-een-lichte-tint-je-bent-geknipt-voor-de-reclame-a3964607 Transcript Bonte Was seizoen 4 aflevering 4:One'sy Dit is Bonte Was Podcast. Zoë Uw favoriete wasprogramma over mediamissers en -opstekers. One'sy Ik ben One'sy Muller. Zoë En ik ben Zoë Papaikonomou. One'sy En in deze aflevering zijn we in goed gezelschap, want Chee-Han (uitgesproken als: Tie Han) Kartosen-Wong is onze gast. One'sy Welkom! Zoë Jeej! Chee-Han Dankjewel! Zoë Chee-Han, fijn dat je er bent. Je werkt als film editor met een focus op commercials en daarnaast ben je ook kinderboekenschrijfster. Met jou duiken we vandaag in diversiteit, inclusie en gelijkwaardigheid in de reclamewereld. Iedereen Hmm... Smullen. (lachen) One'sy We gaan het zo hebben over hoe je in deze wereld terechtkwam, want het is een hele interessante weg. Maar waar werk je nu eigenlijk aan Chee-Han Op dit moment aan een campagne voor rookvrij. One'sy Oeeeeh... Chee-Han Ja, ik kan niet te veel zeggen. One'sy Maar dat is altijd zo flauw. Chee-Han Ja, dat is heel flauw, maar ik weet namelijk ook niet wat ik mag en wat ik niet mag zeggen. Dus beter dat ik dan niet te veel ga zeggen. Maar het is dus sowieso een heel erg interessante campagne en ik ben wel voor rookvrij. Zoë Ja, heel belangrijk. One'sy Ja, absoluut. Chee-Han Ja, en dit soort campagnes moeten ook bestaan. One'sy Zeker. Zoë We gaan even zo'n fragmentje luisteren, want jouw interesse in commercials begon met deze reclame. Wie kent 'm nog? (fragment speelt) We horen nu een prachtige panfluit. Het was ook heel erg in die tijd, maar wat zien we in deze reclame? Chee-Han Nou, je ziet dan een wat oudere man, volgens mij van inheemse afkomst, en een dame en uiteindelijk drinkt die dame een lekker kopje koffie van Nescafé. En ik zal jullie gelijk nog iets verklappen. Het was zo inspirerend dat ik zelfs op panfluitles ging. Zoë Nee! Iedereen Iedereen lacht. Chee-Han Echt waar! Ik kan panfluit spelen. Zoë Joh. Echt? Waarom heb je je panfluit niet mee? One'sy Muller, dit is een hiaat in... Iedereen Iedereen lacht. Zoë Oh my god, dus je bent hierdoor echt gewoon panfluitlessen gaan volgen. De kleine Chee-Han zag dit en dacht... wat was het dat je zo aantrok? Chee-Han Het was het deuntje. Het beeld vond ik een prachtig. Toendertijd was het gewoon heel filmisch gefilmd. Het was gewoon echt een hele andere commercial, dan wat je toen op tv zag en dat trok mijn aandacht. En ik dacht van: wauw, dit is echt vet cool. One'sy Maar je had nog niet daar echt een idee bij van, dit is iets wat mij tof lijkt om te doen? Chee-Han Nee, ik wist helemaal niet dat het kon. Sowieso was ik toen een jaar of acht of zo. Dus ik dacht van, dingen die op tv komen, die komen gewoon op tv. Geen idee hoe ze op tv komen. Zoë Nee, precies. One'sy Ze zijn er. Chee-Han Ja, maar de commercial heeft me wel heel erg geïnspireerd tot creativiteit later. Die commercial was wel altijd bij me gebleven. Het heeft echt een indruk bij mij achtergelaten. Zoë Maar toch even Chee-Han, als je er nu naar kijkt, laten we even heel eerlijk zijn. Wat denk je dan? Zou het nu nog gemaakt kunnen worden? Chee-Han Dat denk ik niet meer. Zoë En waarom niet? Chee-Han Ja, het is toch een beetje stereotiep. Maar ja, we spreken wel van de jaren tachtig. Dat waren andere tijden, maar ik denk dat niemand dit meer zou gaan maken, hoop ik. One'sy Nee, dat hopen we. Nou ja, daar komen we zo vanzelf achter. Chee-Han Je weet maar nooit, hè. Zoë Nee, precies. En inderdaad als het dan over koffie gaat, dat was het moment dat je wel een keer een dame van kleur zag. Natuurlijk is dat tussen aanhalingstekens exotische... One'sy "Oorden." Chee-Han Maar daarom trok 'ie mij dus ook. Want dat zijn allemaal dingen die me dus achteraf duidelijk werden. Dat kon ik linken aan waarom ik het nou zo interessant vond. Precies wat je zegt. Je zag op een gegeven moment iemand van kleur op tv en dacht je: wauw, what's going on! One'sy Ja, want dat is ook wel belangrijk voor de context. Jij bent opgegroeid in Twente. Daar had je niet zo heel veel kleur om je heen. Niet zo veel als wij in Amsterdam zal ik maar zeggen. Chee-Han Nee, helemaal niet. Het was echt wel een andere jeugd dan dat van jullie. Dus kan ik het wel beamen inderdaad. En ja, we waren ook de enige Aziatische familie in Twente, zowel op school als in het dorp. Zoë Wauw... Chee-Han Ja, precies. Het is echt wauw. Dus ik ben echt tussen koeien, tractoren en boeren opgegroeid. Zoë Hoe reageerden mensen op jullie? Was dat iets wat al opviel? Of waar iets over werd gezegd? Chee-Han Ja, we waren echt wel 'de ander'. Het exotische gezin van het dorp. Iedereen vond ons wel heel aardig, maar ik kreeg wel de standaard opmerkingen. Kijk, door mijn klasgenootjes was ik wel enigszins geaccepteerd. Ik werd wel gepest. One'sy Enigszins. Zoë Zo nu en dan. One'sy Ze tolereerden je... Chee-Han Nou, dat is het. Ze tolereerden mij en we speelden wel samen, maar ik was altijd wel het Chinese meisje. Snap je? Dus dat is wel echt een heel andere jeugd, dan dat je hier in Amsterdam waarschijnlijk bent opgegroeid. En van mensen op straat die ons niet kenden, kregen we wel discriminerende opmerkingen. Je hoopt natuurlijk niet dat het vanzelfsprekend is, maar in die buurt kregen we wel heel vaak discriminerende opmerkingen naar ons hoofd geslingerd als we op straat liepen. De mensen die mijn ouders kenden waren in principe wel heel aardig, maar je hoorde er nooit bij. Er was geen toegang tot de samenleving daar, dus je was altijd een beetje de buitenstaander. Zoë Verdrietig ook wel. Chee-Han Ja, dit verhaal heb ik al zo vaak verteld. Zoë Ja, precies. We kennen het ook. One'sy Maar het is nooit leuk om te horen, want het is wel echt je leven. Chee-Han Ja, maar ik ga ook heel eerlijk zijn. Normaal gesproken praat ik hier helemaal niet graag over. Maar omdat we natuurlijk alle drie hier veel mee te maken hebben en ook professioneel mee bezig zijn, kan ik er hier wel over praten aan deze tafel. Maar vaak wil ik helemaal niet meer in die rol zitten, want we moeten vooruit. Maar ik heb wel het een en ander naar mijn hoofd geslingerd gekregen. Het was wel echt racisme, maar gelukkig nooit fysiek. Dat fysieke heb ik gelukkig nooit mee hoeven te maken, maar het was altijd het verbale en ik denk dat mensen gewoon niet beseffen wat voor diepe wonden dat achterlaat. En vooral, ik kom uit een Aziatisch gezin, dus mijn ouders waren heel traditioneel, in de zin van: laat ze maar. Het is een grapje. Ze bedoelen niet zo en bla bla bla. Maar als je hier geboren bent, want mijn ouders komen zelf uit Hongkong, dan wil je er natuurlijk bijhoren. Mijn ouders hadden dat helemaal niet, dus er was ook thuis een tweestrijd. Ik struggelde in de Hollandse samenleving waar ik ben opgegroeid en ook thuis, want je hebt dan ouders die dat niet helemaal begrijpen. Waarom trek je het zo erg aan? Dus ja, het was wel pittig opgroeien. Maar toen ik achttien was... Zoë Zoë zingt: Laaa! One'sy Ik ga naar de grote stad! Zoë Utrecht! One'sy Ja, dat mag ik niet zeggen. Ik ben een Amsterdammer. Maar nee, we hebben allebei in Utrecht gestudeerd. Waar ik heb gestudeerd, heb jij gewoond, Chee-Han. Dus ik ben wel buiten Amsterdam geweest. Zoë Ik heb in Groningen gestudeerd. Way up north! One'sy Maar Groningen vind ik heel leuk. Iedereen Iedereen lacht. Zoë One'sy, dit gaat niet de goeie kant op. We gaan door. One'sy Ik maak geen vrienden, hè. Chee-Han, dus als klein meisje wilde je eigenlijk nog geen filmeditor worden? Je wist nog niet wat dat was. Chee-Han Ik wist niet wat het was. Ik wist niet dat je dat kan worden. Dat is het grote verschil met opgroeien buiten de Randstad. Je kansen worden daardoor ook gelimiteerd. Er was laatst, twee weken geleden volgens mij, stond er ergens een artikel in NRC of de Volkskrant over hoe dat dan aan ontstaat. De onderwijsinstellingen buiten de Randstad zijn heel vaak niet zo goed als in de Randstad, waardoor kinderen dus minder meekrijgen. En je hebt ook van die checklist wat op de basisschool, de middelbare school, bijvoorbeeld hier in Amsterdam heel normaal is, een uitje naar het Rijksmuseum, naar dit en dat. Dat is buiten de stad is dat: wauw, is dat echt je schoolreis? Terwijl het voor ons en voor mijn kinderen iets heel normaal is. Dat is gewoon heel cultuurverrijkend. Dus als je al buiten de - ik wilde A10 zeggen - maar buiten de Randstad woont, dan krijg je letterlijk minder kansen. Je krijgt minder mee, dus ik had als klein kind helemaal geen idee dat ik editor kon worden. I had no idea! Ik wist alleen dat ik iets met dokters moest doen of advocaat worden. In ieder geval iets wat veel geld opbrengt. Zoë Tuurlijk, ja. One'sy Hoe ben je dan bij mediatechnologie terechtgekomen? Chee-Han Nou, ik deed dus eerst een jaar Bouwkunde, want ik dacht: o ja, mijn vader wil dat heel graag, dus laat ik dat maar doen, want ik vind het ook wel interessant. Maar iets interessant vinden en iets leuk vinden hè, dat is dus toch wel echt iets anders. En ik had er zoveel moeite mee in mijn eerste jaar en ik dacht op een gegeven moment: o, waar ben ik mee bezig? Dit is helemaal niet wat ik leuk vind. Maar ik was altijd wel heel goed met computers en ik was creatief, dus toen kreeg ik een flyer over mediatechnologie aan de Hogeschool van Utrecht en dacht: oké, dit lijkt me wel wat. Dus toen heb ik die overstap gemaakt. Ik durfde het niet eens tegen mijn vader te zeggen. Ik had me al ingeschreven en ik denk dat ik twee weken voordat het schooljaar begon tussen neus en lippen zei: ik zit niet meer op bouwkunde. One'sy Oh! Zodat hij eigenlijk geen kans meer had om er wat van te vinden. Slim! Chee-Han Ik was echt doodsbang. Maar hij ving het eigenlijk heel goed op. Hij zei: ja, ik vond het al raar dat je niks met computers deed. Zoë Gelukkig. Zoë Ja. Zo zie je maar weer dat ouders hun kinderen best wel goed kennen. Meer dan dat je dat zelf beseft. Zoë En hoe was die opleiding? Chee-Han Hartstikke leuk! Het was totaal niet wat ik had verwacht. Ze hadden namelijk geadverteerd - daar komt de marketing kant van de HvU - 50 procent techniek en 50 procent creativiteit. Nou, in de praktijk was het 90 procent techniek, dus veel programmeren enzo en 10 procent creativiteit. Dus ik zat ook niet op mijn plek. Maar ik heb het wel afgemaakt met heel veel moeite, want ik zou het papiertje halen en uiteindelijk is de technische kant wel af en toe goed van pas gekomen, maar het was niet wat ik wilde. En de HKU vond ik een beetje te kunstzinnig en de filmacademie... One'sy De Hogeschool voor de Kunsten. Chee-Han Ja, precies. De Hogeschool voor de Kunsten vond ik te artistiek en ook weer dat stemmetje van mijn ouders van: moet je dat nou doen? Dus dat heb ik nooit geprobeerd. En de Filmacademie vond ik sowieso al een instelling die niet voor mij is weggelegd, om het heel zacht uit te drukken. One'sy Hoe ben je dan toch terechtgekomen bij filmeditor zijn? Chee-Han Ja, in mijn derde jaar van mijn studie moest ik stage lopen. En ik wist toen al wel dat ik iets met audio en video wilde doen, want dat kregen we dus op school. Aan de hogeschool kregen we dat weleens mee in colleges enzo, en dat vond ik wel interessant. Dus ik dacht: ik wil wel kijken wat ik daar in kan doen en toen moest ik ook heel erg denken aan de Nescafé commercial. Daar komt ie. Zoë Zoë maakt panfluitgeluiden. One'sy De panfluit. Daar was ie weer. Chee-Han Daar is ie. Ik dacht van: hoe wordt zoiets gemaakt dan? Dus ik ging dus heel erg opzoeken over hoe dit dan ging. Ik had ook al wat marketing vakken gehad, dus ik kreeg al zo'n gevoel van, misschien is de reclame wel iets voor mij. Zo kwam alles een beetje bij elkaar en toen ging ik een stageplek zoeken en kwam ik terecht bij Van Walbeek Etcetera en volgens mij heten ze nu Etcetera. Een bureau in Amsterdam, echt een oud Hollands bureau. Zoë Ja, ik ben meteen benieuwd, want mijn eerste stage was ooit bij AT5 en er waren redenen waarom ik hier ook nu weer met jullie zit, waarom ik de journalistiek inging, maar niks had me kunnen voorbereiden op wat ik daar aantrof. Hoe was dat voor jou, Chee-Han? Iedereen Iedereen lacht. Chee-Han Het was heel interessant. Ik was volgens mij echt de enige persoon van kleur als ik het me goed kan herinneren. Op een gegeven moment heb ik een goeie vriend van me daar ontmoet. Het klikte heel erg en hij is een mix, maar dat zie je niet echt aan hem. Maar ik kreeg wel de vraag: kan je nou ook kung fu? En hebben je ouders ook een restaurant? Ik kreeg echt zo van die standaardvragen. O, waar kom je nu echt vandaan? Het was echt dag in dag uit. Ik dacht echt van: wat is dit voor iets? Maar dat was dus voor mij de eerste keer dat ik echt op de werkvloer zat en meedeed. Niemand kon me daar op voorbereiden, want ik heb nooit echt gewerkt in die setting. Ik heb wel gewerkt bij mijn ouders, maar dat is totaal iets anders. Zoë Ik herinner me dat ik aan het begin nog heel erg overrompeld was door veel dingen, maar op een gegeven moment dacht ik echt: maar waarom worden deze verhalen zo gemaakt en waarom gaan we daar nooit naartoe? Toen begon ook echt die blik bij mij steeds sterker te worden. Ik durfde me er nog niet altijd over uit te spreken. Maar was dat iets wat bij jou ook al meteen opkwam of duurde dat even? Chee-Han Nou, hoe media werkt, duurde bij mij wel even, want ik was veel meer bezig met, niet het monteren van commercials, maar meer met het monteren van presentaties die tijdens zo'n pitch of zo werden gebruikt. Je bent wel bezig met een merk, maar niet met de output van een merk. Dat is dus veel meer intern. Een eye-opener voor mij was dat ik als de ander werd gezien, dus ook op zo'n werkvloer niet werd geaccepteerd. Het zijn natuurlijk allemaal gevoelens die je van jongs af aan altijd hebt meegenomen en dat dat dus niets verandert, weet je wel. Wat ik vooral merkte aan mezelf is dat ik daar echt wel mee zat, dat ik zo anders werd gezien en niet geaccepteerd werd. En dan ben je ook nog maar de stagiaire. Dus ik dacht van: oké, zo begint het, zo werkt dat cultuurtje. Ik heb geproefd van wat de reclamecultuur was in die tijden. Toen wist ik: oké, ik moet me echt hard maken als ik hier echt iets mee wil doen, als ik in deze sector wil blijven. One'sy Je bedoelt toughen up? Chee-Han Ja, toughen up, een dikke huid creëren, weet je wel. Je wil natuurlijk wel van je afbijten, maar van wat ik me kan herinneren, was dit bureau best wel hiërarchisch, dus je zei ook niet zomaar snel dingen. Je durfde dat niet. Je voelde je nog onzeker. Het was voor mij echt wel de eerste keer op de werkvloer, dus ik heb het allemaal ook een beetje op me genomen en dan gewoon heel goed nagedacht: oké, wil ik dit? Maar wat ik deed qua werk vond ik zo leuk; het maken van films en video's en gewoon bezig zijn met de camera. Dat heb ik nooit eerder gehad. En toen dacht ik: oké, hier wil ik echt mee verder. Zoë En was het makkelijk carrière maken in de reclamewereld? Chee-Han (lacht) Totaal niet! Uhm, nee. Toen ik klaar was met mijn studie ging ik solliciteren en ik was vrij hoopvol, want ik heb tijdens mijn studententijd veel dingen gemaakt, dus ik dacht: nou, ik kan dit wel. Dus ik heb allemaal brieven gestuurd en mensen opgebeld in de Nederlandse reclamesector, allemaal in Amsterdam. Of ze werden niet beantwoord of ik kreeg de vraag: is je Nederlands wel goed genoeg? Het waren super stereotiepe antwoorden en reacties, dus ik had heel veel moeite. Ik heb echt letterlijk honderden e-mails gestuurd en brieven gestuurd. Ik heb echt heel hard geprobeerd, echt maandenlang en dat lukte niet, dus toen ging ik in de tussentijd iets anders doen. Via via kwam ik bij een bedrijf terecht waar ik de marketing deed. Dat heb ik een jaar lang gedaan en in de tussentijd wel geprobeerd te solliciteren. Tijdens mijn studententijd zag ik ooit een Adidas commercial met Muhammad Ali erin en dat was voor mij zo super freaking vet. Ik dacht van: oké, ik wil ooit bij dat bureau werken. Dus ik ging uitzoeken waar het was en het was toevallig in Amsterdam en ik dacht van: O ja, super cool, super cool! Zoë Welk bureau was dat dan? Chee-Han 180 Amsterdam. En ik dacht bij mijzelf van, daar ben ik nog lang niet goed genoeg voor, dus ik ga dat niet doen. Maar ja, na zoveel afwijzingen dacht ik: weet je, ik ga het gewoon proberen. En warempel, ze hadden me opgebeld. Ik dacht: nou, hoe kan dit? En ik werd ook nog aangenomen; dat was echt zo fantastisch. Dus terwijl ik probeerde bij Nederlandse bureaus, nam een internationaal bureau met zo'n allure mij serieus en dat was echt té gek. One'sy Waar denk je dat dat dan aan ligt? Dat is een internationaal bureau dat... Chee-Han Echt aan mijn naam. Ze hebben gewoon geen drempel meer, dat ik een andere naam heb. Dat linkten ze niet aan mijn culturele achtergrond of aan mijn skills. Ik was gewoon een persoon. Ik had een portfolio en daar keken ze naar. In die tijd, toen veel Nederlandse, Hollandse bureaus mijn naam al zagen, riep dit toch een beetje angst op of zo. Zoë Weet je, het is natuurlijk niet verrassend. Ik zag onlangs dus ook weer, dat was overigens zelf iemand met een biculturele achtergrond en met een naam die niet zeg maar Piet de Vries is, en ik snap het wel ergens, die adviseerde mensen ook om altijd even... dat is sowieso een advies wat je vaak krijgt als je solliciteert, bel ook even het nummer dat erbij staat, maar vooral ook om specifiek te laten horen dat je Nederlands spreekt. Dit is voor mij natuurlijk ook wel herkenbaar, maar ik vind het zo pijnlijk. Dus ik wil toch eventjes... Aan alle werkgevers, ... One'sy Ja, dat is dan toch weer het voordeel van, ik heet Muller, en met mijn voornaam One'sy weet je niet of je man of een vrouw krijgt dus ik heb dat gelukkig, maar ook niet... Chee-Han Mevrouw Muller. Chee-Han Ja, dan denken ze Duitser, maar ik weet van mijn vriend, ook een Surinamer... Surinamers hebben natuurlijk vaak een soort Nederlandse achternaam en dat die dan ergens kwamen en dan was het: o, ik had iemand anders verwacht. Chee-Han Ja, pijnlijk. One'sy Eus ik weet dat het gebeurt, maar... Zoë Ik vind het mooi hoe je het beschrijft. Daar wil je gewoon zo graag van af en het is bewustzijn bij werkgevers dat: wij leven in Nederland, beste werkgevers, met heel veel mensen met veel verschillende type namen. Je kan ervan uitgaan dat als iemand solliciteert op iets wat duidelijk ook misschien een functie is waarvoor je Nederlands moet spreken, dat ze Nederlands spreken. Ik vind het zoiets geks. Chee-Han Het is echt apart. One'sy Want over wanneer hebben we het? Hoe lang geleden is dit? Chee-Han Even kijken. Rond 2005. Zoë Maar het is nog steeds zo. Wat ik jullie net vertelde, die tip, dat was onlangs, hè. Het is gewoon zo dat mensen dat nog steeds denken. Ik krijg het overigens toch nog steeds, maar dat vind ik dan minder erg, of als mensen mij benaderen, denk ik echt: maar je ziet toch dat ik in het Nederlands post, maar dan word ik in het Engels aangeschreven. Chee-Han O, ja. Dat is toch zo lui. One'sy Door Nederlanders? Zoë Ja, ja. Chee-Han O, dat heb ik ook zo vaak dat ik in het Engels word aangesproken. Maar ik heb dus ook heel vaak moeten bellen. Want toen wist ik al, ik kan beter bellen, gewoon mijn stem gebruiken en dan gewoon heel goed articuleren. Het is toch schandalig dat je dat moet doen? One'sy Ja, ik vind het heel erg. Chee-Han Het is gewoon keer op keer bewijzen en dat is ook een van de redenen waarom ik dus nooit naar de filmacademie ging, want ik had al zo'n voorgevoel. Dan moet ik me weer bewijzen dat ik niet alleen goed Nederlands kan en dat je geïntegreerd bent, whatever that means, maar dat je ook kundig genoeg bent voor een creatief beroep. Want dat is natuurlijk nog iets wat ik dan meemaak met een Aziatische achtergrond, is dat mensen mij vaak niet als een creatief persoon zien. Zoë Heftig ook. Chee-Han Maar als iemand die ook goed is in rekenen, in hoofdrekenen. Dat laat ik meestal aan mijn man Reza over. Reken even snel. (lacht) Maar weet je met dat soort vooroordelen heb je dan ook weer mee te maken. Dus ja, dat heb ik vroeger ook wel gehad, dat ik niet altijd een creatieve kans kreeg. Zoë Je werd dus daar gelukkig wel aangenomen. Jij hebt ook een tijd in Londen gewerkt en gewoond. Maar als we even de koppeling maken naar wat nu eindelijk een keer een beetje wordt aangesneden in de actualiteitenmedia, natuurlijk De Wereld Draait Door, het gedrag van Matthijs van Nieuwkerk en hoe dat in stand werd gehouden. We hebben The Voice waar natuurlijk het afgelopen jaar behoorlijk veel ophef over is geweest. Seksueel misbruik, discriminatie, ... One'sy Studio Sport... Zoë Studio Sport voegen we toe. Nou ja, er zijn natuurlijk nog veel meer dingen. One'sy En volgende week is er weer een nieuwe. (lacht) Chee-Han Oh. (lacht) Zoë De beren zijn de klos. Heel goed. Maar hoe is dat in de reclamewereld? Is dat vergelijkbaar of zit dat toch wat anders? Chee-Han Mmm ja, ik vind dat heel lastig te zeggen en om te vergelijken, want ik kan niet voor andere vrouwen spreken. Maar ik heb natuurlijk wel wat dingen gezien, maar dat was niet van zo'n proportie zoals bij The Voice of zo. Het is wel heel erg wat daar is gebeurd. Maar weet je wat het is in de reclame-industrie? Het is een branche met veel haantjes en veel ego's en die vinden allemaal wel wat van van dingen. Mijn loopbaan is begonnen bij een internationaal bureau, dus daar gaat het er iets anders aan toe merk ik, wat betreft wat je net noemde, Zoë. Ik kan me heel goed voorstellen dat al dat soort dingen in de Hollandse industrie ook wel zijn gebeurd. Je hebt onlangs Talpa met John de Mol. Dat vrouwen zelfs een advertentie hebben gemaakt omdat er veel ongelijkheid is tussen vrouwen en mannen. Dat is er zeker. Maar als je praat over seksueel misbruik en dergelijke, daar kan ik gewoon niks over vertellen omdat ik daar gelukkig nooit iets mee van heb gekregen of het gevoel heb dat dat is gebeurd. Maar goed, kijk vreemdgaan, dat was continu, dus dat kan ik wel zeggen. Maar het is ook zo'n branche dat in die tijden, en dan praat ik dus over 2000-2010, rond die periode, werd veel gedronken en werd veel gesnoven. Er werd van alles gebruikt. Feestjes. De reclamewereld heeft een beetje de status van geld is geen issue en er wordt veel gefeest. En daar is natuurlijk ook een keerzijde van, dat er door drankgebruik dingen gebeurd zijn die je niet wilde. Zoë Want ik zit ook nu te denken, want daar ging het natuurlijk bij De Wereld Draait Door ook over. Jij noemt het haantjesgedrag, dus heel erg grensoverschrijdend zijn in hoe je je tegen mensen gedraagt. Chee-Han Ja, dat gebeurde zeker. Ik kan me ook wel een voorval herinneren dat er op plekken werd geaaid wat niet de bedoeling was. Maar ik weet niet of die persoon daar uiteindelijk iets mee heeft gedaan of zich onprettig heeft gevoeld. Misschien vond ze dat wel prettig, dat kon ik toen niet beoordelen. Ik sluit dat soort issues of situaties zeker niet uit, omdat je weet dat er in die tijd veel werd gedronken en gesnoven. Nu denk ik dat iedereen er wat meer bewust van is geworden, juist door dit soort voorbeelden die naar buiten zijn gekomen. We zijn meer aware. En ik moet je ook wel zeggen dat reclamebureaus ook wel erg vooruitstrevend zijn, als je kijkt naar de journalistiek of krantenwereld of tv. De reclamewereld kan echt snel een omwisseling maken naar iets beters. Dus als je het bijvoorbeeld vergelijkt met diversiteit en inclusie met de filmwereld, daar is het gewoon echt... One'sy Daar gaan we het zo nog even over hebben, want daar is een hele, denk ik, toffe serie over verschenen pas. Nou ja, jij bent editor, je zit eigenlijk aan het eind van het maakproces. Hoe kan jij dan toch invloed uitoefenen op het eindproduct? Chee-Han Ik ben dus inderdaad editor, dus meestal heb ik geen invloed op wat er is geschoten. Maar ik heb natuurlijk wel invloed op wat ik selecteer en wat ik laat zien aan een creatief team of aan een regisseur, aan de mensen met wie ik samenwerk. En al die selecties zijn natuurlijk enorm belangrijk. Of alleen al wat ik selecteer en hoe ik dat balanceer. Als je het bijvoorbeeld hebt over mensen van kleur, dat ik wel genoeg zendtijd geef aan elk persoon. Dat zijn natuurlijk de dingen waar je als editor rekening mee kan houden. Ik denk dat je uiteindelijk altijd invloed hebt, alleen al door je uit te spreken. Ik heb wel een voorval gehad waarbij iemand zei: ja, we hebben al genoeg vrouwen met hoofddoekjes, hoor. Er was precies één vrouw in de commercial. One'sy Ja, dat is dan genoeg. Check! Chee-Han Ja, het is zo tenenkrommend. Maar goed, ik zei dat dus op dat moment van, kunnen we even een ander soort taal gebruiken, want dit is echt niet zo tof. Dus wat dat betreft kan iedereen zich uitspreken. Het is alleen de vraag of je ballen genoeg hebt, maar ik was al in zo'n positie dat ik dat kon doen, want ze hadden nog geen andere editor. Zoë Ja, precies. Use your power. Chee-Han Nee, maar zeker. En ik ben ook niet bang om geen baan te hebben. Als je in een bedrijf zit en je hebt een bepaalde positie waardoor je echt angstig bent dat je je baan kwijtraakt, dan snap ik wel dat je je dan terughoudt en niet alles durft uit te spreken. Maar ik heb er echt gewoon schijt aan als het gaat over racisme en ongelijkheid. Because it's just not okay. Punt. Daar is gewoon geen discussie over mogelijk, in wat voor sector je ook werkt. Maar ik ben freelance, dus I don't give a shit. Maar ik merk wel, vooral toen ik me meerdere keren heel erg heb uitgesproken op LinkedIn, dat sommige mensen me ook niet meer hebben gebeld om te werken. Dus ja... One'sy Het heeft wel effect. Chee-Han Ja, het heeft wel effect. One'sy Maar wat denk je dat dat is dan? Vinden ze je lastig of zo? Chee-Han Ja! Ze denken dan: wat een zeurderig iemand of die is te "woke", tussen aanhalingstekens. Zoë O ja, tuurlijk. Hoe woker, hoe beter. Iedereen Iedereen lacht. Chee-Han Dus ze zien helemaal niet de positiviteit erin; dat juist als je met zo'n persoon werkt, dat je eindproduct juist beter wordt, want je hebt verschillende perspectieven. Dus dat was wel heel lastig, ja. Nu heb ik dat gelukkig wel iets minder, omdat we ook in een beweging zitten waar mensen wel willen veranderen. Niet iedereen, maar veel mensen met wie ik werk, die willen het wel en die hebben er ook oren naar. One'sy Want dat lijkt me natuurlijk lastig. Je kan wel je mening geven en zeggen van, dit is niet oké jongens, maar dat hebben Zoë en ik ook weleens meegemaakt dat we een workshop gaven aan mensen die super in hun weerstand zaten; daar heeft niemand zin in. Dus je moet wel met mensen werken die ook naar voren willen. Chee-Han Ja, maar dat is dus wel een voordeel in de reclamebranche. Er is zeker weerstand, maar die weerstand voel ik minder dan als je bijvoorbeeld bij Talpa of bij RTL 4 zit; de echte televisiewereld. Of bij een filmproductiehuis, of whatever. Zoë Zo conservatief. Chee-Han Nou, dat is het dus. Ik merk wel dat de open-mindedness in de reclamebranche voelbaar is. Mensen willen wel, maar ik zeg niet dat er geen struggles zijn, hè. Laat dat even duidelijk zijn. Zoë Nou, misschien is dit een mooi moment om eens even door te pakken naar het hardnekkige vlekken kwartet. One'sy & Zoë (Zingen) Hardnekkige vlekken kwartet, hardnekkige vlekken kwartet, hardnekkige vlekken kwartet, hardnekkige vlekken kwartet, One'sy Hardnekkige vlekken... Zoë Kwartet. Lisa Jansen Het hardnekkige vlekken kwartet. One'sy In het hardnekkige vlekken kwartet delen we voorbeelden van wat er wel en niet goed gaat in de media. In dit geval in reclames. Even in het algemeen, Chee-Han, hoe vind je dat het gesteld is met reclames in Nederland? Chee-Han Uhm... One'sy Of is dat een veel te grote vraag? Chee-Han Het is een veel te grote vraag, maar er zit beweging in. Zoë Hoe is het leven ontstaan, Chee-Han? Iedereen Iedereen lacht. Chee-Han Had ik het magische antwoord maar. Nee, er zit beweging in, maar het kan beter. Het gaat te traag. Chee-Han Een mooi compact antwoord en daar gaan we dan nu even wat dieper induiken. Chee-Han, heb jij voor mij een voorbeeld van eendimensionaliteit? Chee-Han Ja, de Hornbach commercial die volgens mij nu gelukkig van de buis is. Ik werd niet zo blij van deze commercial, want in die specifieke commercial ging het over het vieren van lente en dan zag je dus bezwete oudere witte mannen van over de zestig die aan het werk zijn. Ze gooien dan hun helemaal bezwete, vieze kleren op de grond en dan zie je aan zijkant twee wetenschappers die de vieze kleren oprapen en in een apparaatje stoppen. Ken je die nog? Zoë Daar gaat iets me dagen. O, ja. Chee-Han Ja. En dan wordt het ingepakt, helemaal naar Japan verscheept en dan komt het in zo'n automaat terecht. Vervolgens zie je dus een Japanse vrouw zo'n bezweet pakje uit de automaat nemen. Zoë Er zijn toch zoveel manieren... (lacht vol ongeloof) One'sy Kijk, wat ik me altijd afvraag... Dus oké, iemand pitcht dit, toch? Dan zitten er dus mensen in die ruimte die kunnen zeggen: misschien moeten we dit niet willen? Oké, dat gebeurt dus al niet, dan wordt ‘ie gemaakt. De mensen die er aan meewerken zouden ook op enig moment kunnen zeggen: misschien moeten we dit niet doen? Dit gebeurt niet. Het wordt gemonteerd. Dan zeggen dus mensen: top man, top! Zoë Leuk! (sarcastisch) Chee-Han Hilarisch of het is zo grappig! (sarcastisch) One'sy Zoveel momenten in dat proces dat je kan zeggen: dit moeten we niet willen mensen. Ik begrijp dat echt nooit. Chee-Han Ja, maar als je dus geen mensen met een ander perspectief hebt of met een andere achtergrond die dus vinden dat het niet oké is en het gewoon wordt niet aangekaart, dan gebeurt er precies niks en wordt het gewoon keihard gemaakt. Zoë En het mag ook niet alleen maar de verantwoordelijkheid zijn van mensen die allerlei verschillende perspectieven binnenbrengen. Dus ik vind ook wel echt dat je wat basiskennis moet hebben. Een bezweet shirt van een witte man naar een dame in Japan sturen; het is echt zeg maar... En op racistisch vlak, op seksistisch vlak,... One'sy Gadverdamme. Chee-Han Je vroeg naar iets eendimensionaal, maar het is... Zoë Het is eigenlijk driedimensionaal fout. Iedereen Iedereen lacht. One'sy Maar dat gebeurt zo vaak dat je iets ziet en dat je denkt: waarom is er in dit proces gewoon niemand geweest die heeft ingegrepen? Chee-Han Nou, het bijzondere ervan is dus de Reclame Code Commissie, onder andere in Hongarije, want elk land heeft zoiets, ze kregen dus veel klachten binnen over deze commercial. One'sy Hongarije? Zoë O, You go, Hongarije! Chee-Han Of all places. Volgens mij was het in Hongarije, maar dat moet ik even factchecken. In ieder geval een land in Europa die zag het, die kreeg heel veel klachten en ze hebben dus de commercial van de buis gehaald. In Nederland daarentegen werd ook geklaagd, onder andere ook door mezelf. Ik heb een klachtenformulier ingevuld. De uitslag daarvan... Wat zeiden ze nou ook weer? O ja, het is niet racistisch. De commercial is niet racistisch bedoeld; het is hooguit onsmakelijk. One'sy Nou ja, je vraagt je natuurlijk ook af: wie zit er precies in die Reclame Code Commissie? Zoë Maar dit is zo Nederlands. O, dit vind ik echt zo Nederlands. Chee-Han Het is heel Nederlands. Zoë "O ja, want het is natuurlijk onsmakelijk, maar het mag wel." Dan denk ik: nee, zeker in een Code Commissie mag je al helemaal wat trainingen hebben in... Er schiet me trouwens nu iets te binnen. Sorry, moet ik er even tussendoor gooien. Het is grappig, want ik weet dat een vriendin van mij die dit deed ook heel vaak luistert, dus hallo je weet wie je bent. Die vriendin van mij, dat is zeker vijftien tot twintig jaar geleden, werkte bij een soort bureautje wat, hoe heette dat nou, klankbordgroepjes deed voor reclames bijvoorbeeld. Het heet anders waarschijnlijk, maar dan vroeg ze natuurlijk ook iedereen uit haar eigen netwerk. Je kreeg een envelopje met 25 gulden en dan moest je iets kijken en je mening erover geven. En ik kreeg toen, weten jullie hem nog? Dit moet ergens dus in de jaren nul zijn. Dat was van Calvé en dan zag je een zwarte dame met billen zeg maar zachtjes zo dansen en dan party of zoiets dergelijks en ik kon het toen nog wat minder goed benoemen, maar ik dacht echt: neen, dat is volgens mij niet zo'n goed plan. Nou, ik ging daar heel erg mijn mening over geven. Ik dacht nog naieflijk... Iedereen Dit heeft impact. Dit heeft invloed. Zoë En ik vond het ook gewoon flauw en niet leuk. Maar het kwam natuurlijk, ik zeg maar een paar maanden later... Chee-Han Op de buis. Zoë Op de buis. Maar het blijft zoiets fascinerend. Ik vind dat ook in de actualiteitenmedia dat je denkt: hoeveel mensen gaan erover heen en het komt er toch in. Wonderlijk. Chee-Han Maar ja, ik ging dan ook onderzoeken van: wie zit nou in zo'n Reclame Code Commissie? One'sy Snap je? Chee-Han Nou en drie keer raden. One'sy Oude witte mannen. Oude witte mannen. (zingt) Zoë Ah, maar nu discrimineer je, One'sy? (sarcastisch) One'sy Nee, het is hooguit ongepast. (sarcastisch) Chee-Han Onsmakelijk. (sarcastisch) Zoë Oké, One'sy, volgens mij heb jij een voorbeeld meegenomen van schijndiversiteit of niet? One'sy Ja, ik weet niet hoe jullie daar naar kijken hoor, maar ik heb toch een beetje moeite met de hoeveelheid zwarte mensen in reclames tegenwoordig. Soms zit er gewoon in elke commercial een zwart persoon. Iedereen Iedereen lacht. Zoë One'sy, wie ben jij? Ben jij iemand anders? (lacht) One'sy Ja, ik heb One'sy thuisgelaten. Nee, ik, als zwarte vrouw, word het soms, dit is echt erg dat ik het zeg, maar ik word het soms een beetje zat of zo. Dat ik denk van, doe een keer iemand anders van kleur, iemand in een rolstoel, weet je wel. Het voelt een beetje alsof ze denken van, helemaal na Black Lives Matter, want dit is na Black Lives Matter zeg maar opgekomen. Dat dus elk reclamebedrijf denkt: o ja, diversiteit. We moeten wel iemand hebben in de reclame die zwart is. Maar daarmee ben je er niet. Want natuurlijk kan iedereen zich aangesproken voelen. Het gaat natuurlijk om de boodschap, daar gaan we het zo ook nog wel over hebben, als we het hebben over goede reclames, maar het voelt gewoon echt alsof ze het doen om een lijstje af te vinken. Chee-Han Dat is gewoon luiheid. One'sy Zijn jullie het ook zat? Zoë Ja, nou eerst Chee-Han. Chee-Han Ja. Ik ben het zat omdat ik weet hoe het werkt, omdat ik weet hoe dat idee zo op tafel is gekomen. Het is gewoon pure luiheid. Weet je hoeveel mensen hier in Nederland zijn met een Aziatische achtergrond? Meer dan 1 miljoen. Waar zijn wij, in godsnaam, op tv, in talkshows, in reclame? Het zijn er echt héél weinig. En dat is het dus. De makers van commercials die willen dus iets goed doen en denken: o ja, we hebben diversiteit nodig. Maar bij hen is het letterlijk zwart-wit. Ze komen niet verder dan zwart-wit. En dat voelt dan gewoon niet goed aan. Het komt niet goed over. Het is niet authentiek. Ga zo maar verder. Zoë Ja, kijk wat ik er wel goed aan vind, dat was vlak voor corona en dus Black Lives Matter. Er was toen nog een heel goed stuk van NRC. Ik duik 'm wel even op voor de shownotes. Ik denk dat het van NRC was. Misschien hebben we 'm toen ook al wel genoemd. Zolang lopen we al, One'sy. Dat ging dus over dat er net genoeg diversiteit in de reclame zat, dus dat was een lichtbruin tot bruin iemand. One'sy Raciaal ambigu. Zoë Ja, dat. Oh my god. Wel een beetje afro of in ieder geval veel krullen. Dat was echt het standaard type wat je zag. Ik vind wel dat je nu ook bijvoorbeeld af en toe een heel zwarte man, echt gewoon allerlei verschillende kleuren laat we zeggen, dus van zwart tot bruin, maar dat is wel een beetje beperkt. Daar ben ik het helemaal mee eens, maar ik denk dat het zoekende is. Maar nu mag het wel wat breder. Chee-Han Het mag van mij eigenlijk al lang breder. Zoë Ja, al lang tuurlijk. Chee-Han Toen hadden we natuurlijk Ben commercials, maar daar hebben we het ook natuurlijk over gehad. Je had in de jaren eind negentig, 2000 had je Ben commercials... One'sy Die waren steengoed. Chee-Han En die waren heel erg divers. Dus het kan! Het lukt ons blijkbaar wel. One'sy Ja, het heeft altijd al gekund. Zoë Ja, wie zat daar toen dan, hè? Chee-Han Ja, ik weet welk bureau. Dat was KesselsKramer. Zij waren heel erg vooruitstrevend toen. Ze houden gewoon om vanuit de standaardhokjes te denken. Zoë Ik snap heel goed wat je bedoelt, maar het is dus dat je vooruitstrevend moet zijn om zeg maar de realiteit te laten zien. Hallo! One'sy Ja, dat we dat zo noemen. Chee-Han Ja, maar veel makers in de reclamebranche die zeggen dus ook gewoon: ik heb helemaal geen verantwoordelijkheid in beeldvorming. One'sy Wat? Wat? Chee-Han Ja, maar ze snappen dus niet... One'sy Wat? Chee-Han Nee, maar echt! They have no idea. Zoë Dun dun dun duuun! (Symfonie Nummer 5 van Beethoven) Chee-Han Nee, ze voelen zich echt totaal niet verantwoordelijk want ze denken: ja, maar dat is iets anders. Zoë "Ik moet gewoon iets leuks maken." Chee-Han Ik wil gewoon iets leuks maken. Wat heeft reclame nou te maken met de samenleving? One'sy Wauw! Chee-Han Maar dat is het dus. Het probleem van iedere branche is dat ze zich niet geroepen voelen tot verantwoordelijkheid van wat wij de wereld uitsturen. Ze denken: ja, een film is toch anders dan een commercial? Maar weet je hoe vaak mensen onbewust en bewust commercials te zien krijgen op een telefoon, een laptop, als je op straat loopt? Dus we hebben zeker een verantwoordelijkheid. Ik zou wel echt willen oproepen dat alle makers zich, ook in de reclamebranche, geroepen voelen. And do better! Zoë, heb jij nog een voorbeeld van framing? Zoë Zeker. Het is wel een wat oudere reclame, in de zin van vorig jaar, maar ik vond dat het toch nog wel mocht. Het was ooit heel goed aangekaart door de dames van Damn Honey, heel leuk om te volgen op Instagram als je dat nog niet doet. One'sy En de podcast luisteren natuurlijk. Zoë De podcast luisteren en allemaal. Het ging over een o.b. reclame. Het was volgens mij geen videoreclame, maar een soort Instagram post waarin je dan ook echt een heel jonge dame ziet die allerlei maniertjes vindt om haar tampon te verstoppen. Chee-Han O ja. Zoë Kijk, zo zijn wij zeker, oudjes die we zijn, veertigers; zo word je wel een beetje opgevoed. Maar het is echt een heel jong meisje. Nou, ik ben al ongesteld vanaf mijn elfde of zo, maar dit is gewoon wat je meekrijgt. Het is iets om je voor te schamen eigenlijk. One'sy Je moet het verbergen. Zoë Je moet het verbergen. Het is natuurlijk een realiteit, maar ik was echt teleurgesteld, want o.b. is mijn vaste tampon. Het voelde echt alsof... Chee-Han Boycotten! Zoë Ja. Ik vind alle andere tampons ook vervelend, dus ik kan ook niet zo goed iets anders, maar ze hebben wel moet ik ze nageven hier goed op gereageerd en ze hebben het ook aangepast. Maar als je het over framing hebt om daar in mee te stappen van, laten we lekker weer een nieuwe generatie jonge dames en mensen met een baarmoeder opvoeden met: verstop het lekker. Nee, het is gênant. Ongesteld is niet goed. Dus ik vond het toch lekker om deze even te benoemen, want het was gewoon van eind 2007. Ik heb het nog nagezocht, was het revolutionair, 2007, ik zeg het nog een keer, dat we rood bloed zagen of een rode vloeistof. One'sy Rode vloeistof, ja, want tot die tijd was het.. Iedereen blauw! Chee-Han Wauw... One'sy Maar dat zegt mij dat mannen dit hebben bedacht of niet? Chee-Han Ja ja. Zoë Ja, dat moet wel. Je partner Reza Kartosen-Wong overigens heeft altijd mooi gezegd, ook over bepaalde redacties die programma's maken van, daar zitten dan wel veel vrouwen op de redactie, maar die zijn in bepaalde frames gestapt die er al waren en reproduceren dat ook weer. En ongesteldheid is nog steeds, ik doe het nu zelf trouwens als ik lezingen heb op plekken, maar ik vind het heerlijk om het daarover te hebben. PMS en ongesteld. Ik gooi het er allemaal lekker in. Maar het is heel erg in het verdomhoekje geraakt, sterker nog, we werden als vrouw opgesloten als hysterisch als je het over PMS hebt. Ik moest deze even aanhalen, ook gewoon de historie van menstruatiereclames, waar gelukkig wel een kanteling in is, maar dat in 2022 o.b. dan toch nog bedenkt dat dit een goed idee is, dacht ik wel: jeetje. Pfoe, wat is het soms toch moeizaam. One'sy De jaren vijftig belden. Zoë Hey, hallo o.b.! Chee-Han Da's lang geleden! Iedereen Iedereen lacht. Zoë Nou, zullen we nu maar een paar top... o nee, sorry Chee-Han, jij wilde nog even. Chee-Han Nee, nee, nee. Het is precies wat je zegt, dus dat vrouwen meegaan met een dergelijke denkwijze zoals dit en dat ze dus ook niet beseffen van, waar zijn we in godsnaam mee bezig. Aan de ene kant snap ik het ook wel, je zit natuurlijk zo lang in je vak waardoor het dus heel moeilijk is voor die persoon om er even uit te stappen en te reflecteren. Maar het is gewoon heel jammer dat niemand anders er ook wat van heeft gezegd in zo'n team. Want het hoeft niet per se op de beslissende positie te zijn geweest, dat het even aangekaart had kunnen worden. Zoë Zeker. Maar op die redacties, wat Reza toen als voorbeeld gaf, waren dat ook andere type onderwerpen, maar ik denk wel dat het taboe op menstruatie zo groot is. Ik geloof dat ik nu al drie keer ongesteld heb gezegd en eigenlijk kan je beter menstruatie zeggen; dat heb ik ook geleerd omdat ongesteld ook weer een woord is dat, eigenlijk, je bent ONgesteld; je bent dus niet gezellig. Maar goed, dat schiet me ineens te binnen. Maar daar zit zo'n taboe op, dus ik kan me ergens ook wel voorstellen dat als jij als één of een van de weinige vrouwen in zo'n team zit, wat voor grappen je er dan over moet horen. Je moet er ook maar aan gaan staan. Ik ben wel heel blij dat het nu verandert, maar man, letterlijk, man it took long! One'sy Nou ja, wat er wel aan veranderd is... Zoë Ja, we gaan naar de positives. One'sy Er zijn ook een heleboel commercials waar het goed gaat. We hadden het net al even aangestipt, bol.com. Ik vind dat zij het echt goed doen, want ze nemen allerlei soorten mensen, allerlei soorten situaties. En ik herinner me dan ook weer eentje met zwarte mensen met een zwart gezin. Zoë Nou, daar ben je weer, One'sy. Iedereen Iedereen lacht. Zoë Ze is terug. One'sy Die ik wel goed vond. Ja, dat zijn twee ouders en de kinderen gaan dan lekker een nachtje logeren bij oma en dan krijgt zij een pakketje van bol.com en dan denk je; o, dat is heel spannend! Ze gaat naar de slaapkamer en dan zijn het van die - hoe noem je dat? - slaapmaskers die je op je ogen doet. Dat vond ik zo leuk, want ik denk dat elke ouder zich daarin kan herkennen en dat heeft niks met je kleur te maken, dus dat vond ik echt heel geslaagd. Chee-Han Ja, dat was heel leuk! En het andere wat ik ook heel leuk vond, was die vader met die twee dochters. One'sy Prinsesje papa. Maar die is niet onbesproken, kan ik je vertellen, want er zijn ook mensen die vinden dat daarmee de zwarte man gedemasculiniseerd wordt. Zoë O, jeetje. One'sy Ja, dat dat een soort agenda is van mensen om de zwarte man in die rol te plaatsen, dus die komt niet bij iedereen goed aan. Ik vond 'm heel tof. Chee-Han Maar ja, er zullen altijd struggles zijn. One'sy Ja, van alle kanten. Chee-Han Van alle kanten. Ik geloof niet dat je iedereen kan pleasen, want in Nederland houden mensen ook gewoon echt van zeuren. Zoë Nee dat is zo, maar ik vind wel wat jullie beschrijven, en dat vind ik wel heel belangrijk, is dat je dus heel verschillende type Nederlanders qua uiterlijkheden in reclames ziet die heel algemeen zijn en dat heeft heel erg lang geduurd. Zo bleef het toch een beetje bij de tussen aanhalingstekens "exotische koffieboon" en dan zag je een dame van kleur. De tropische verrassing! One'sy Ai ai ai. Nou, wat ik me nu ook bedenk, ik weet nog Quooker had ook zo'n reclame en dan zag je dus inderdaad ook allemaal verschillende mensen die dan die kraan gebruiken waar dan heet water uitkomt en dan had je ook een Arabisch ogend gezin en daar stond dan een tajine op het aanrecht. Dat ik dacht van: goh jongens, nice try, maar ik weet het niet. Nou goed, zo kunnen we er nog wel duizend noemen. Zoë One'sy, volgens mij was jij nog heel enthousiast over iets? One'sy Ja, ik ben er enthousiast over, maar ik weet niet of ik er enthousiast over mag zijn. Zoë Ooh. One'sy Er is een nieuwe NPO-serie CAST en die gaat over het wel en wee van een castingbureau. En het begint dan met dat de directeur van het castingbureau een Me-Too'tje heeft. Die wordt ervan verdacht dat ie met twee stagiaires, volgens mij, of net afgestudeerde meiden van de filmacademie of zo een hotelkamer is ingedoken en iedereen heeft 'm gecanceld. Maar zijn bureau ook, dus alle acteurs die zijn daar weggelopen. En dan volg je dus wat er gebeurt in die nasleep daarvan. Ik vond het heel erg grappig, maar het is geschreven door onder andere Ilse Warringa van De Luizenmoeder. Ik weet nog dat ik De Luizenmoeder in eerste instantie ook heel grappig vond. Tot ik me realiseerde dat heel veel grappen worden gemaakt over minderheden, over de rug van minderheden, dus ik wil niet onverdeeld enthousiast zijn. Zoë Maar wat ik nog even wou.... Want ik heb het nog niet gezien, maar waar ik benieuwd naar ben, focust het zich vooral op die directeur of op alle types? One'sy Dus je hebt bijvoorbeeld een dame die de social media doet en die komt dan uit Liberia. Je hebt een integriteitscoördinator en dat is dan een witte Nederlandse dame en die is super woke, dus die je gaat dan met een scène dat er gezoend moet worden, dan zegt ze tegen Berend heet ie, weet ik veel, Berend, mag ik nu jouw hand aanraken? En dan zegt hij: ja, ik ben even haar naam vergeten, Anouk, je krijgt nu toestemming. Berend, mag ik mijn hand iets meer naar boven bewegen? En dan: ja, Anouk, je krijgt nu toestemming. En dat gaat dan zo de hele tijd door, dus ze trekken het zo in het overdrevene. Chee-Han Het is natuurlijk wel heel grappig, want ik heb het wel, nog niet alles gezien, maar die aflevering heb ik wel gezien. Ik vond het in principe heel grappig, maar hoe dan ook kreeg ik zo'n kriebel in mijn maag van, er klopt hier iets niet. Wat ik toen merkte was dat ze toch iemand belachelijk maakten die gewoon heel woke is. Iemand die het gewoon zo goed begrijpt en dat men dan zo overdreven met de projectie op haar schijnt; dat het dan weer naar de karikaturen gaat en dan denk ik: ja, maar wacht eens even, dit is dan niet helemaal de bedoeling. One'sy Ja, dat je toch eigenlijk mensen die ... Chee-Han Een beetje uitlacht. One'sy Ja, die het wel goed willen doen, die maak je toch weer belachelijk. Zoë Ja, ik vind het ook ingewikkeld. Kijk, je mag natuurlijk alles zeggen in Nederland en het is hooguit onsmakelijk, maar het is allemaal best nog wel precair. Het zou allemaal grappiger zijn als er al heel veel veranderd was. Maar dat is niet zo, dus ja... Chee-Han Dat is het dus, dan zou het echt gewoon landen en nu is het van, o ja, ze maken weer grappen over een persoon die iets goed probeert te doen. Maar kijk, ik vind het grappig omdat ik het natuurlijk wel herken in mijn vak. One'sy Ja, dat heb ik van meer mensen gehoord. Dat het heel herkenbaar is. Chee-Han Heel herkenbaar, dus dan wordt het wel heel erg leuk. Alleen als je dan iemand hebt die helemaal niks te maken heeft met de filmwereld, die vindt waarschijnlijk: ja, zie je nou wel, al die mensen die het zogenaamd beter weten en zo woke zijn. Ik kan ook begrijpen dat dat soort mensen dus dan naar de verkeerde kant worden gestuurd. Zoë Nou ja en het gaat dus bijvoorbeeld om zo'n integriteitscode. Je kan daar ook van alles van vinden, maar daar gaat dus ook een zweem van belachelijkheid om heen hangen, terwijl er natuurlijk wel bepaalde dingen echt broodnodig zijn op veel plekken. Chee-Han Precies. Zoë En als dan iemand al niet meer serieus wordt genomen, dat vind ik er wel jammer aan, hoewel ik het ook begrijp. Waarschijnlijk als ik het kijk, vind ik het ook hilarisch. One'sy Het is ook echt grappig. Ja, want ze heeft ook een scène waarin ze bijvoorbeeld een casting doen voor Willem van Oranje en dat zij zegt: waarom moet Willem van Oranje een oude witte man zijn eigenlijk? Waarom kan ‘ie niet een vrouw zijn of iemand in rolstoel of ...? En dan gaan er allemaal mensen dus, weet ik veel, een zwarte dude komt op auditie, een vrouw in een rolstoel, een klein persoon, dus iedereen. En uiteindelijk gaan ze natuurlijk toch voor die witte man. Maar er worden dus wel dingen ook bevraagd waar je dan zelf over gaat nadenken van: o ja, waarom kan het eigenlijk niet? Nou ja, ik weet dus niet of ik er enthousiast over mag zijn. Dat is eigenlijk de conclusie. Zoë We laten de lieftallige luisteraar even achter met... One'sy Ja, misschien dat jij als je nu aan het luisteren bent in onze DM wil sliden om te vertellen wat jij ervan vindt. Zoë Ja, en noem dan ook meteen eventjes je favoriete reclame als het gaat om diversiteit en inclusie en waarvan je zegt: nou, dat kan echt niet. One'sy Ja, daar zijn we echt benieuwd naar. Zoë Chee-Han, we gaan voor jou nog even verder praten straks in een hele leuke bonus aflevering over kinderboeken, een kortje, even een nawasje nog doen. Maar voor nu voor deze aflevering wil ik je ontzettend bedanken voor je komst, dat je er was. Chee-Han Heel graag gedaan. Chee-Han Het was heel gezellig. One'sy Jaaa, dank je wel. In de volgende reguliere Bonte Was Podcast dan bespreken Zoë en ik weer mediamissers- en opstekers met z'n tweeën. Dit was Bonte Was Podcast. Zoë Abonneer je via je favoriete podcastapp en laat als dat kan ook een recensie achter. Dat maakt het voor anderen makkelijker om Bonte Was Podcast te vinden. One'sy Heb jij ook voorbeelden van missers of opstekers in de media? Volg ons dan op Instagram of Twitter @bontewaspodcast en geef ze daar aan ons door. Zoë En word vriend van onze podcast door eenmalig of vaker te doneren via www.vriendvandeshow.nl/bontewaspodcast One'sy Daag! Zoë Doei. See omnystudio.com/listener for privacy information.
Leny Breederveld (71), die een lange theatercarrière achter zich heeft, wordt sinds De Luizenmoeder op straat herkend. Dat was even wennen. Ze heeft er nooit naar gestreefd een echte actrice te worden. Veel te veel woorden. Haar carrière liep vanaf Carrousel, het mimegezelschap in de jaren zeventig, naar Theatergroep Carver. Ook was ze één van de drie dikke dames, die op zondagochtend kinderprogramma's aankondigde en in die periode haar eerste filmrol kreeg in de film Theo & Thea en de Ontmaskering van het Tenenkaasimperium. Alhoewel ze nu steeds meer geniet van tv -en filmwerk, "Ja, ik ben toch een echte actrice geworden", koestert ze nog steeds warme gevoelens voor haar oude theatergezelschappen: “Bij film heb je een rol en ben je een onderdeeltje van het geheel. Wij deden alles zelf en samen, we waren op hetzelfde uit.” Interview: Marcel Musters en Pablo Cabenda. Opname, edit en mixage: Marnix van Wijk. Productie: Barbara Martijn, mugmetdegoudentand. © 2023 Adverteren? de100vrouwenvanmarcel@gmail.com
Een video van Edgar gaat viraal en nu is hij beroemd omdat hij danst. Hoe pakt dit uit voor Edgar? Het lijkt erop dat Edgar voorbestemd is om danser te zijn! Met Rein Hofman (bekend van Soof 2 en Sjakie en de Chocoladefabriek) als Edgar de Dansman en Anna Keuning (bekend van De Luizenmoeder, Dit zijn wij, B.A.B.S).als Olivia Productie en sound design: Abel Studios Meer van Abel luisteren? Check ook de Abel Originals in deze playlist: https://open.spotify.com/show/0LNfeauassTmkIpPDOl06r?si=4a5e5f0acceb40ee
Edgar gaat met Olivia naar de kerk, vanwege de begrafenis van Olivia's vader. Maar, tot overmaat van ramp, spelen ze luide rockmuziek als onderdeel van de dienst. Wat gaat Edgar doen? Met Rein Hofman (bekend van Soof 2 en Sjakie en de Chocoladefabriek) als Edgar de Dansman en Anna Keuning (bekend van De Luizenmoeder, Dit zijn wij, B.A.B.S).als Olivia Productie en sound design: Abel Studios Meer van Abel luisteren? Check ook de Abel Originals in deze playlist: https://open.spotify.com/show/0LNfeauassTmkIpPDOl06r?si=4a5e5f0acceb40ee
Meral Polat is als actrice vooral bekend van haar acteerwerk in films en series, zoals Keyzer & De Boer Advocaten en De Luizenmoeder. Zingen is echter haar grootste passie, en dan het liefst in de taal van haar ouders: het Koerdisch- een taal die tot 1980 om politieke redenen verboden was. Meral had een sterke band met haar vader, die twee jaar geleden overleed. Hij liet haar altijd vrij in haar keuzes en motiveerde haar om haar muzikale ambities na te streven. Na zijn overlijden begon Meral aan een innerlijke reis met als hoofdvraag: wie ben ik? Ze dook in haar vaders brieven en gedichten, en besloot om samen met haar bandleden naar Dersim af te reizen, het gebied van haar voorouders. Hier kwam ze niet alleen oog in oog te staan met haar eigen wortels, maar ook met de wortels van de mensheid. Meral ziet het leven als een leerschool, waarin ze steeds wordt uitgedaagd om keuzes te maken: “wij hebben als mens de keuze om te kiezen voor haat of liefde, wij zijn vol mogelijkheden.”
Edgar gaat nu ongeveer een maand uit met Olivia en het gaat geweldig! Hoewel het steeds moeilijker wordt om afspraakjes te bedenken waar geen muziek aan te pas komt... Met Rein Hofman (bekend van Soof 2 en Sjakie en de Chocoladefabriek) als Edgar de Dansman en Anna Keuning (bekend van De Luizenmoeder, Dit zijn wij, B.A.B.S).als Olivia Productie en sound design: Abel Studios Meer van Abel luisteren? Check ook de Abel Originals in deze playlist: https://open.spotify.com/show/0LNfeauassTmkIpPDOl06r?si=4a5e5f0acceb40ee Leeftijd: 8+
PERRY en ALEXANDER laten zich bijpraten over de TikTok-wereld. Er zijn namelijk mensen die een huis of auto kopen van hun verdiensten daar. JIP denkt echter ook dat het zomaar eens over kan zijn met deze nieuwe social media. Daarnaast hoopt hij later iets te maken zoals De Luizenmoeder of Gooische Vrouwen. Waar zie jij jezelf over tien jaar? De komende weken meer Jip in onze shortcasts! Dus abonneer en blijf op de hoogte. Frisse shortcasts perfect voor tussen je playlist. Gemaakt door je mediamaten Perry Willemsen en Alexander Eleveld. Ons steunen? Ga naar petje.af/tegendraadz
Deze vraag proberen we te beantwoorden met twee van de grappigste acteurs van Nederland: Rop Verheijen en Rian Gerritsen. Ze hebben allebei een lang cv met theater en tv-werk (ze waren o.a. te zien in De Luizenmoeder) én ze staan van 23 juni tot en met 10 juli met de voorstelling Volkstuin complex in DeLaMar. We praten met Rop en Rian over humor. Wanneer is theater grappig en wanneer niet? Wat zijn de meest hilarische momenten die zij hebben meegemaakt op toneel? En wanneer wisten zij eigenlijk dat ze grappig zijn? Dit en meer hoor je in deze aflevering!Kijk voor actuele speellijsten en meer info op: http://delamar.nl Te gast: Rop Verheijen en Rian GerritsenPresentatoren: Isabelle Kafando en Dide Vonk Editing en productie: Dide Vonk, De Makers Podcast ProductiesStudiobewerking: Sonya VosProductie en redactie: Rozemarijn van der Ven, Marit StubbéVormgeving: Naile GungörIn opdracht van DeLaMar.
Meral Polat, verloor in 2020 haar vader. De man die haar inspireerde haar dromen na te jagen toen ze niet eens wist dat ze die had. Van hem mocht ze zijn wat ze wilde: ‘Een wolk, een astronaut of een zeemeermin'. Zangeres/actrice werd het. En de Turks Koerdische Polat beleefde successen met De Luizenmoeder en Gesluierde Monologen. Als een vorm van rouwverwerking reisde ze vorig jaar met haar trio naar Dersim, waar haar alevitische voorouders vandaan kwamen. Ze voelde een verbondenheid en deelde spontaan brood en liederen met de enige twee mensen die ‘s winters in het dorp verbleven. ‘Vroeger toetste ik alles aan mijn vader. En dat liefdevolle welkom in Dersim voelde als een postume goedkeuring van hem. Zo van: 'Ja meisje het is goed. Doe maar, ga maar.'
In deze aflevering gaat Eva in gesprek met Jef Hertoghs, filmeditor bekend voor zijn werk voor de dramaserie De Luizenmoeder. Naast het monteren van producties is Jef ook regelmatig actief op het gebied van scenario- en script ontwikkeling/advisering en schrijft en ontwikkelt hij zelf programma's.In deze podcast vertelt Jef dat hij er bewust voor koos om in een welgestelde buurt te gaan wonen. Op een pijnlijke manier ontdekte hij dat iedereen elkaar controleert, bevooroordeeld is, bezig is met uiterlijk vertoon en geen écht contact maakt. In deze podcast bespreken hij en Eva over zijn kijk die net even anders is dan gebruikelijk. Zo kijkt hij naar de mensen, de wereld en de omgeving. Hij vertelt dat ‘de zwerver op het bankje' iemand is met de mooiste verhalen. Volgens Eva is dat juist iemand die zijn masker makkelijk afzet. ‘Wij hebben allemaal mooie verhalen! Maar vertellen ze niet omdat ze volgens ons niet van waarde zijn.' Wat weerhoudt ons ervan om onze verhalen niet als waardevol te beschouwen? En benieuwd naar hoe Jef zijn grenzen opzoekt? Luister dan nu naar de podcast! Ontwikkel persoonlijk. Volg Eva ook op Instagram @evarookmaker en volg haar we naar succes.Ga voor meer informatie naar de website www.evarookmaker.nl en steun de beweging via https://evarookmaker.nl/bijdragen/ Luistertip! Ontdek de specials van dit seizoen en ga vandaag nog aan de slag met de waarde van jouw persoonlijke ontwikkeling:Leer assertief tegenover jezelf worden Leer persoonlijk je eigen gezondheid metenLeer je persoonlijkheid herinrichten voor groei
De Luizenmoeder is een van de grootste televisiesuccessen van de afgelopen jaren. Actrice Rian Gerritsen speelde in deze serie een van de hoofdrollen. Wat heeft ze nog meer gedaan op televisie? En hoe ziet ze televisie in verhouding met het theater? Dat ze toneelspeelster wilde worden, wist ze hoe dan ook op haar vierde al. In deze uitzending maken we een reis door haar carrière.
"We gáán weer beginnen!" Dus dag, dag, dag ouders van groep vier en welkom lieve kinderen bij deze fabelachtige crossover tussen de podcast Televisië en De Vierkante Ogen Show waar we zowel de serie als de film van De Luizenmoeder laten glanzen... Dus, pak je participizzapuntje erbij, ga aan je tafeltje zitten en geniet van comedy van Hollandsche bodem die écht goed is!Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.
Participizza-avonden, zwaailichten, kanjertrainingen, glansmethoden, Winterklaas, genocidehoeden en natuurlijk: luizenmoeders! Je leest het goed: in deze speciale crossover-aflevering van Televisië en De Vierkante Ogen Show gaan we het hebben over een van de allergrootste Nederlandse tv-hits van deze eeuw. Alex, Sicco en Sander nemen een diepe duik in de serie, die twee seizoenen liep en op het hoogtepunt liefst vijf miljoen (!) kijkers bereikte. En dan kwam er deze zomer ook nog een heuse bioscoopfilm. Zonder directeur Anton en conciërge Volkert, maar de rest van de cast is gelukkig wel van de partij. Genoeg te bespreken dus: van onze favoriete personages tot de soms gewaagde grappen in de serie, maar ook de meest ontroerende momenten en meest geslaagde verhaallijnen. Oftewel: 'Hallo allemaal! Wat fijn dat je er bent!'
Met zijn opiniestuk in de Volkskrant haalde hij zich de gramschap op de nek van geinfabrikanten als Bert Brussen en Hans Teeuwen. In niet mis te verstane persoonlijke aanvallen werd 'Suck My Dick Zijp' verweten een 'genderneutrale rotkop' te hebben, die aantoonde dat 'woke' mensen geen humor hadden. Reden voor de wakkere nerds, Marijn Lems en ik, ook wel de lachebekjes van de Nerdpodcast genoemd, om humordeskundige Dick Zijp eens stevig aan de tand te voelen. Zijp spreekt met ons via de telefoon vanaf zijn onderduikvakantieadres. Het gaat over het interview met comedyvernieuwster Ilse Warringa in de Volkskrant van 10 juli jongstleden, waarin zij, naast een warm pleidooi voor meer warm begrip voor elkaar, ook haar onvrede liet blijken met mensen die vonden dat je over bepaalde kwetsbare personen geen grappen mocht maken. Volgens de maakster van De Luizenmoeder is het maken van grappen over minderheden juist een vorm van erkenning. Humor is dus niet links Dat was reden voor Zijp om in de pen te klimmen, vertelt hij, want humor is volgens hem helemaal niet zo links, als middel om mensen zich gewaardeerd te laten voelen door een foute grap. Humor, zo legt hij uit, is meestal een tikje rechts of reactionair, en meer bedoeld om de bestaande verhoudingen te bevestigen. Iets wat Hans Teeuwen dan weer helemaal met hem eens is. Enfin, daar valt natuurlijk genoeg over te mompelen, en dat doen we dan ook, 50 minuten lang, met nog een leuke rol voor onze Afrikaans sprekende Warringa-robot. Luister voor het slapen gaan, want het is gegarandeerd slaapverwekkend! --- Send in a voice message: https://anchor.fm/cultuurpers/message
Diederik Ebbinge is schrijver, acteur en regisseur. Ebbinge begon zijn carrière als onderdeel van theatergezelschap De Vliegende Panters, later was hij als acteur te zien in verschillende films en televisieprogramma’s. Het bekendst werd hij met zijn rol als basisschooldirecteur Anton in De Luizenmoeder, waarvoor hij met Ilse Warringa het scenario schreef. Na het succes van de satirische talkshow Promenade die vanaf 2019 werd uitgezonden, was hij de afgelopen vier weken als presentator te zien in televisiequiz Kiespijn waarin hij orde probeerde te scheppen in de chaos rondom de verkiezingen. Pieter van der Wielen spreekt met Diederik Ebbinge.
Vandaag zou eigenlijk de Dag van de Revolutie in Suriname worden gevierd maar die is door president Santokhi afgeschaft. Lukt het hem op deze manier om het land te verenigen? Dat bespreken we met Spraakmaker Dave Ensberg, vice-voorzitter van het Johan Ferrier Fonds. Acteur André Dongelmans, onder meer bekend van De Luizenmoeder, gaat debuteren als regisseur van een korte film. Hij heeft daarbij niet het makkelijkste onderwerp gekozen, namelijk praten met mensen die rondlopen met zelfmoordgedachten. In het Mediaforum zitten Tijs van den Brink en Joost Oranje.
Ook deze week luidde je je binge weekendje weer in met een nieuwe aflevering van 'Wat Flix Je Me Nu'. In de tweede uitzending op GoodLIFE Radio was comedian, acteur en columnist Kees van Amstel te gast. Van Amstel is vaste columnist in het programma De Nieuws BV van BNNVARA. Als acteur was hij te zien in de tv-series De Luizenmoeder en Mancave. Sinds 2017 is Van Amstel vaste schrijver en acteur bij het satirische sketchprogramma Klikbeet. In 'Wat Flix Je Me Nu' worden de leukste streamingtips van series, documentaires en films voor in het weekend besproken. Het aanbod in streamingdiensten groeit hard. Het wordt steeds lastiger om te ontdekken welke serie bij je past of welke film je lekker met het hele gezin kunt gaan kijken. In ‘Wat Flix Je Me Nu' bespreken streamusketeers Heleen de Geest, Ferry van Beek, Sander Kerklaan en Guidinc. expert Irma Tomas wekelijks films, series en documentaires die te zien zijn op streamingdiensten als Netflix, Videoland en Disney+. Met meningen, boeiende discussies, praktische kijktips en in elke uitzending een BN'er (Bekende Netflixer) over wat hem of haar aan het scherm gekluisterd houdt. Onder de titel ‘Wat Flix Je Me Nu' zijn de streamusketeers al eerder gestart met een tweewekelijkse podcast. Deze is te beluisteren via www.watflixjemenu.nl of via bekende podcastkanalen als Breaker, Google Podcasts, Overcast, Pocket Casts, RadioPublic en Spotify. ‘Wat Flix Je Me Nu' is elke vrijdag tussen 18:00 en 19:00 uur te horen op GoodLIFE Radio.
Podcast Blindspot over doelen (nav De Luizenmoeder)
Maaike Martens kennen we als Ursula uit De Luizenmoeder, maar ze zingt ook prachtig ; zeker met Kerst. Ook Ronald Snijders is te gast over zijn nieuwe boek de Alfabetbeter. Presentatie: Jos Heeremans
Wil je als kind juist wel of juist niet in je moeders acteurs voetsporen lopen? En gun je je kind dit vak, of zie je haar liever iets anders doen? In de eerste aflevering van Waal en Wind, de mamacast, spreken Eva Marie de Waal en Sophie van Winden met actrice Bianca Krijgsman (Plien & Bianca, De Luizenmoeder, Zaai) en haar dochter Lizzy van Vleuten (ook de dochter van Diederik van Vleuten), die dit jaar aan de Amsterdamse Toneelschool en Kleinkunstacademie is gestart. Maria Riva, de dochter van Marlene Dietrich, ging ook ‘het vak' in, maar trad nooit uit de schaduw van haar moeder en speelde alleen in b-films. Wil je je kind weghouden van dit harde, onzekere vak, of zie je niets liever dan haar op de planken? #WaalenWind #MarleneDietrich #Feminisme #MeToo #Theater #Podcast
Praatprogramma met wekelijks een gast. Deze week is dat Jan Albert de Weerd, regisseur en producent, uit Deventer. Jan Albert de Weerd is regisseur en producent bij Bing Film en TV en schuift vandaag aan bij Inga Tjapkes. Hij werd geboren in Deventer, groeide op in Bathmen en woont nu in Gorssel.Jan Albert leerde het vak op de set van Goede Tijden, Slechte Tijden en was First Assistant Director bij dramaseries als Oud Geld en Rozengeur en Wodka Lime. Vanaf 2011 werd hij actief als producent en produceerde en regisseerde hij o.a. De Groote Markt 30 (momenteel weer te zien op TV Oost) en dé hit in 2018: De Luizenmoeder. Deze laatste serie wordt na het grote succes zelfs verfilmd. De opnames zijn onlangs gestart. Wanneer de film in de bioscoop verschijnt, is nog niet bekend.
Meral Polat is als actrice bekend van o.a. De Luizenmoeder, maar ze heeft ook n mooie zangcarrière. Presentatie: Jos Heeremans
Els Dottermans (1964) is bekend als juf Els in De Luizenmoeder. Ze speelt theater, film en televisie. Ik vond haar onvergetelijk in de tv-reeks Moeder, waarom leven wij? In 1992 won ze de prestigieuze Theo d'Or voor haar rol in "Wilde Lea” van de Blauwe Maandag Compagnie. Nu is ze verbonden aan het NTGent. Ze woont in Antwerpen samen met haar man, acteur Han Kerckhoffs. Ons gesprek ging over mannen bij haar thuis die lezen, en mannen bij haar thuis die niét lezen. Over de relatie met haar eigen moeder en hoe één van haar drie boeken daarover gaat. En over haar ontmoeting én vriendschap met Connie Palmen. Alle boeken en auteurs uit deze aflevering vind je hier. De drie boeken van Els Dottermans zijn: 1. J.M. Coetzee: In ongenade 2. Connie Palmen: De vriendschap 3. Delphine de Vigan: Niets weerstaat de nacht
Annemieke Bosman spreekt regisseur René Geerlings over de voorstelling Juffenballet. Overdag geven de juffen het goede voorbeeld, maar na het luiden van de schoolbel gaan de haren los. Gooi Harry Potter, de heksen van Roald Dahl, Superjuffie en De Luizenmoeder door elkaar en je hebt Juffenballet. Een familievoorstelling met veel dans, decorwisselingen, humor en liedjes.
We hebben het over Follow the Money. Het onderzoeksjournalistiek platform heeft dit weekend een nieuwe mijlpaal bereikt: namelijk 15.000 leden. Follow the Money heeft geen adverteerders, maar moet het van zijn leden hebben. Hoe heeft het platform die 15.000 leden bereikt? Is er een groeiend bewustzijn dat onderzoeksjournalistiek belangrijk is? Ward Wijndelts zegt: “Lezers beseffen steeds meer dat je voor onafhankelijke, goede journalistiek wat geld moet overhebben”. Volgens Marco Zannoni is het “een goed teken dat Follow The Money gevreesd wordt”. Dan gaat het volgens hem niet om de sensatie, maar om het verhaal er achter. Aan tafel zitten Ward Wijndelts, Klaske Tameling en Spraakmaker Marco Zannoni. Rico Verhoeven en Badr Hari troffen elkaar afgelopen zaterdag voor hun tweede gevecht in de strijd om de wereldtitel in het zwaargewicht. Het had hét gevecht moeten worden - in een bomvol GelreDome - maar het gevecht snel gestaakt doordat Badr Hari geblesseerd raakte. Verhoeven behoudt de wereldtitel dus. Op tv trok de wedstrijd maar liefst 3,5 miljoen kijkers. Is het een verrassing dat de wedstrijd zoveel kijkers trok? Ook vragen we Zannoni (Instituut voor Veiligheids- en Crisismanagement): welke veiligheidsmaatregelen worden er getroffen tijdens een dergelijk evenement? Tot slot: op het tijdstip van Zondag Met Lubach werd gisteravond een nieuwe satirische talkshow uitgezonden: Promenade. Met acteur Diederik Ebbinge, die vooral bekend is als directeur Anton in De Luizenmoeder, en cabaretiers Ton Kas, Henry van Loon en Eva Crutzen. Onze mediakenners hebben gekeken. Wat was hun eerste indruk van het programma? Volgens Tameling worden er wel terechte klappen uitgedeeld in het programma. Het is televisie over televisie.
Programmamaker en acteur Diederik Ebbinge komt met een eigen latenightshow op de zondagavond: Promenade. Zonder bank, zonder tafel of desk maar wel met een skyline. Hij is onder meer bekend van zijn rol Anton in de succesvolle serie De Luizenmoeder en van zijn cabaretgroep De Vliegende Panters. Presentatie: Gijs Groenteman
Gebruik jij krachttermen? Vloek je wel eens? Waarom hebben sommige mensen hier zo veel problemen mee? Deze dienst is het laatste deel van onze serie…
Heb jij soms het gevoel dat jij er niet helemaal bijhoort? Omdat je anders bent dan anderen? Omdat je misschien op bepaalde terreinen beperkter bent…
Work in Progress is dé podcast van Intermediair over carrière, work-life balance en persoonlijke groei. Presentatie: Maaike Bos en Jan Meijroos. Het is die collega die altijd te dichtbij staat. De nieuwe baas die ‘jou tot bloei wil brengen’. Of dat dichte raam in de kantoortuin. Columnist Jacq. Veldman beschrijft de werkvloer zo vernietigend dat de glimlach niet meer van je gezicht gaat. In deze nieuwe Work in Progress vertelt ze over haar net verschenen bundel "Kantoorleven. Scènes tussen 9 en 5". Veertig columns stonden eerder in De Volkskrant, voor de bundel schreef ze er nog minstens zoveel bij. Extra columns over Gerard die zo veelbetekenend kan kijken, "de snor" die zich op de gang als een zuignap aan je vastklampt, en Jo die haar altijd redt - maar zij Jo niet. ‘Ik drijf op ongemak’, zegt Veldman. Het kantoor is zoals het schoolplein in ‘De Luizenmoeder’, ook zo’n plek met mensen die je niet hebt uitgekozen. ‘Net familie, eigenlijk’, grijnst Veldman. Van het traditionele klagen over het kerstpakket tot het semi-attent een kaartje sturen aan die zieke collega om toch maar vooral betrokken te lijken - niets menselijks is haar vreemd. En ach, iedereen doet ook maar zijn best, hoe rampzalig dat ook uitpakt. Daar kunnen de moderniteiten in haar columns zoals inspiratie-sessies, evaluatieplannen en andere zelfverbetering-instrumenten niet veel aan veranderen. In de podcast leest ze drie stukken voor. Hier alvast een extra fragmentje: 'Iedereen zegt ja, behalve de eigenwijze, die dus nee zegt. De anderen kijken zo verbijsterd als ze maar kunnen – in de hoop dat de eigenwijze dan zelf op een gegeven moment ook denkt: god ja, ik ben inderdaad knettergek. Maar de eigenwijze sluit zijn ogen om de verbijstering niet te hoeven zien en schudt onverstoorbaar nee. Ik zou zelf graag de eigenwijze willen zijn. Elk kantoor moet sowieso één eigenwijze hebben – al was het alleen maar om problemen te opperen waar de rest slechts uitdagingen ziet. Om stilstand te forceren waar vooruitgang een slecht idee zou zijn. Ja, ik zou graag de rol van eigenwijze op me nemen maar ik durf het niet, ondanks mijn moeizame hoofd en mijn lippen die ervoor gemaakt zijn om de woorden ‘maar’ en ‘nee’ eruit te persen.’ Op zoek naar meer pijnlijk herkenbare situaties? Luister dan deze Work in Progress!
Juf Ank vertelt over de bloemetjes en bijtjes. Maar hoe zit het eigenlijk met seks en geloven? Waarom mag je niets van God? Is dat…
Een week lang werken we in het Kohnstammhuis en dat levert mooie verhalen op. Zo bleek vanaf deze plek vroeger een trein te vertrekken. En onderzoekers van Onderwijs & Opvoeding zijn hun tijd juist ver vooruit en ontwerpen de seksuele opvoeding van de toekomst. Een onderwijsgebouw, een belastingkantoor en daarvoor een station. De plek van het Kohnstammhuis kent een rijke geschiedenis. We hebben de mooiste beelden van de gedaantewisseling van jouw studieplek voor je verzameld. En ook de bibliotheek van het Kohnstammhuis staat bol van de verhalen. Medewerkers Renger Dijkstra en Elisabeth Roos werken hier al langer dan 25 jaar en hebben daarin de meest hartverwarmende bezoekers meegemaakt. Net als de meest opmerkelijke vondsten tussen de boeken. We praten in deze podcast ook met verschillende gasten. Zoals Pedagogiek-student Gijs Stam, die een van de weinige mannen is op zijn opleiding. Hoe is het voor hem om tussen bijna alleen maar vrouwen te studeren? En heeft het vakgebied niet juist meer mannen nodig? En onderzoeker Mirjam Walpot en docent Jona Meijer zijn aangeschoven om te praten over seksuele opvoeding. Want seks is veel meer dan alleen het omdoen van een condoom en de voorlichting over de mogelijke gevaren. Jona en Mirjam vertellen je aan de hand van voorbeelden hoe je als toekomstige docent seks kunt bespreken in je klas.
Volkert of Anton? Wie zou jij volgen? Op wie lijk jij het meest? En wat maakt een goede leider? Dat zijn de onderwerpen deze zondag…
Je kent ze van De Dag, The Team, De Luizenmoeder, Tabula Rasa, Beau Séjour, ... En zo kunnen we nog even doorgaan. Lynn Van Royen is een van de belangrijkste actrices in Vlaanderen. Het werd een bijzonder fijn gesprek.
Ben jij wel eens gepest? Pesten beperkt zich niet tot pubers op het schoolplein; 10% van de volwassenen hebben te maken met pestgedrag op het…
Waarom is De Luizenmoeder zo'n succes? Mandy en Peter proberen erachter te komen in 'de serie van de maand'. Verder hoor je het laatste tv-serie nieuws met o.a. The Blacklist, Disney+ en Supernatural, en als kers op de taart een speciale Game of Thrones finale. Dat en meer hoor je in S01E03 van de MijnSerie Podcast!
Het onweert in medialand, want Matthijs van Nieuwkerk zou fors minder gaan verdienen; maakt hij de overstap naar een andere zender? Wie wél een overstapt maakt naar Talpa Network is niemand minder dan TV-koningin Patty Brard! In deze aflevering bespreken wij haar hoogte- én dieptepunten. Rogier heeft onderzocht waarom het tóch heel gunstig is voor John de Mol dat The Voice bij RTL blijft. Daarnaast liggen Giel Beelen, Talpa Radio en de media met elkaar in de clinch, is Rob Trip ziek, dalen de kijkcijfers van De Luizenmoeder. En uiteraard kan er geen week voorbijgaan zonder het Songfestivalnieuws! Instagram: Donny Keizer Instagram: Rogier Keijzer
Wederom een rijkelijk gevulde MijnSerie Podcast! Deze maand is Judas 'Serie van de Maand'. Verder het nieuwsoverzicht met daarin o.a. De Luizenmoeder, Child's Play en nieuwe Nederlandse series op Netflix en uiteraard w.v.t.t.k.
De liefde, de liefde! We stonden er vaak bij stil in week 7. Natuurlijk vanwege Valentijnsdag, maar ook vanwege Falentijn. Verder een gesprek met iemand die vindt dat de kerk er wel voor kan zorgen dat je als gezin op één salaris kunt leven. En de luizenmoeder, ga jij kijken dit weekend? Groot Nieuws Radio is het christelijke radiostation van Nederland. Luister Groot Nieuws Radio via DAB+, internet, interactieve televisie of download onze app in de Google Play Store of de App Store. www.grootnieuwsradio.nl/hoekanikluisteren
Dick & Jeffrey bespreken de brief van de Bond tegen vloeken naar aanleiding van gevloek in De Luizenmoeder, een ChristenUnie-Kamerlid tussen klimaatspijbelende leerlingen en een interview met ouderling Bart Bolier over de uitverkiezing.
Vandaag een Mediaforum special over een mooie Nederlandse traditie: satire! Met o.a. de tentoonstelling Serieus Grappig en De Luizenmoeder. Te gast zijn schrijver en absurdist Ronald Snijders, Jochem van den Berg hoofdredacteur van De Speld en met Karen Drost van Beeld en Geluid.
Follow-up Qua privacy zijn niet-Amerikanen tweederangsburgers, niet beschermd door Amerikaanse privacy-wetgeving. Jottacloud Onderwerpen Mobile World Congress Dit was het Mobile World Congress 2018 Samsung S9 en S9+ DxOMark geeft de S9 de hoogste score ooit! Sony XZ2 + XZ2 compact Nokia’s lineup Asus maakt het wel heel bont Google legt tijdens MWC de focus op ARcore & Android Go en One. The best and worst of Mobile World Congress 2018 Tips Maarten: Scratch 3.0 preview Ruurd: Siemens WM14T6H6NL & De Luizenmoeder & crowdfunding Witloftheater.nl
Hoe is het onverwachte succes van ‘De Luizenmoeder' te verklaren? Waarom gaat juist Margriet van der Linden bij NPO 1 aan de slag als vervanger voor Matthijs van Nieuwkerk? En waarom zou ‘Eén tegen Honderd' moeten verdwijnen? Dé persoon om deze vragen te beantwoorden is NPO-bestuursvoorzitter Shula Rijxman, de machtigste vrouw van Hilversum. Presentatie: Jellie Brouwer
De populaire tv-serie De Luizenmoeder is een enorme hype. Gisteravond zaten bijna 3,5 miljoen mensen voor de buis en dat record zal door uitgesteld kijken nog verder oplopen. We duiken in de vraag waarom televisieprogramma's soms zo ongekend populair zijn. Verder: het megaproces tegen Holleeder is begonnen. Hij was lange tijd 'larger than life', maar dat is nu voorbij. Wie zijn de Holleeders van nu? En tot slot: privédetectives in Singapore krijgen het steeds drukken met het checken van toekomstige bruiden. Zijn de Singaporezen zo wantrouwend?