Podcast appearances and mentions of evert jan

In een tijd waarin we ons geluk steeds meer op een autonome en individuele manier zoeken, rijst de vraag: is dit wel de manier waarop we bedoeld zijn? Filosoof Evert-Jan Ouweneel deelt in deze aflevering zijn ideeën over geluk en het belang van samenleven. Hij legt uit dat we allemaal onderdeel zijn van een groter geheel, en hoe dit inzicht ons kan helpen op een gezonde manier gelukkig te worden. Wat is écht geluk, en hoe vinden we het in de gebroken wereld waarin we leven? Evert-Jan heeft, in zijn eigen woorden, een rotsvast vertrouwen in ‘een onverwoestbare goedheid' die schuilt onder al het kwaad. Dit is misschien wel het belangrijkste element voor het vinden van geluk. Tune in en ontdek hoe deze inzichten ons kunnen helpen om geluk te vinden, zelfs te midden van de uitdagingen van onze tijd.We vinden het leuk als je meedenkt en je gedachten over onze gesprekken met ons deelt. Dat kan tegenwoordig via onze kersverse website!Ga naar www.move.community/goedbeterbestWe horen graag van je. Leuk dat je luistert!

Het leven lichter maken: dat is wat cultuurfilosoof Evert Jan Ouweneel probeert te doen met zijn denken en spreken. Door jaren vol tegenslag leerde hij dat het bestaan zwaar en absurd kan zijn. Toch verkondigt hij in De verwondering podcast de onverwoestbare goedheid van leven, licht en liefde.  In De verwondering podcast neemt Annemiek Schrijver haar gasten mee om met hen, weg van de waan van de dag, toevlucht te zoeken bij inspirerende woorden en met hen te praten over hun inspiratie en alledaagse spiritualiteit. 

In deze nieuwe aflevering van CEO Talk ontvangt Nico Inberg van De Aandeelhouder de CEO van winkelvastgoedbedrijf Eurocommercial Properties, Evert Jan van Garderen. Evert Jan is sinds 2020 CEO bij Eurocommercial en was voordien, al vanaf 1994, CFO van het bedrijf. Met Evert Jan praten we over de jaarcijfers van Eurocommercial, de ontwikkelingen in het retaillandschap in de verschillende landen waar ECP actief is en uiteraard over de outlook voor 2025.De presentatie uit deze video kun je downloaden via de website van ECP: https://www.eurocommercialproperties....

Waarom zijn we zo bang om onszelf echt te laten zien? Waarom piekeren we over wat anderen van ons denken? En schamen we ons voor wie we zijn? In een wereld waarin een leuke baan, mooie kleding en een rijk sociaal leven de norm lijken, voelen we de druk om een perfect plaatje neer te zetten. Maar wat als dat niet lukt? Wat als schaamte en angst voor oordeel ons tegenhouden? Deze week is Evert-Jan Ouweneel te gast. Hij is filosoof, geeft leiding bij het Leger des Heils en enthousiast over Jezus. Met Joram Kaat en Talitha Muusse praat hij over schaamte, cancelcultuur en het verlangen naar goedkeuring. Wat zegt Jezus hierover? Hoe kunnen we omgaan met de lat die we onszelf opleggen en de angst om te falen?  Volg ons op Instagram (https://www.instagram.com/liferuleseo/) Meld je aan op Whatsapp (https://whatsapp.com/channel/0029VaQgaJj2UPBA2ZmmrD0S) voor wekelijkse tips Heb je vragen of feedback? Mail naar liferules@eo.nl

Aanstaande zaterdag zal Team Kingdom of The Netherlands afreizen naar Osaka voor de 2025 RAXUS Samurai Japan Series. Ons Koninkrijksteam zal daar een tweeluik spelen tegen het gastland, tevens regerend olympisch kampioen en winnaar van de laatste World Baseball Classic. Voor Oranje is dit weer een mooie kans om te oefenen tegen tegenstand van wereldniveau. We blikten erop vooruit met bondscoach Evert-Jan 't Hoen. Presentatie: Robert Denneman Foto: WBSC Europe

In aflevering 73 vertellen Will Roth en dr. Evert-Jan van Leeuwen over de tamelijk onbekende Nederlandse schrijver Carel van Nievelt (1843-1913). Carel van Nievelt was journalist en schrijver van reisverhalen en fantastische literatuur. Zijn spannende en soms huiveringwekkende verhalen staan in de traditie van auteurs als Edgar Allan Poe, Samuel Taylor Coleridge en Nathaniel Hawthorne. Hoog tijd om Van Nievelt aan de vergetelheid te ontrukken! Samen met Vita Luna Jansen, Lucas Gahrmann en Emma Ricketts hebben Will en Evert verschillende korte verhalen van Carel van Nievelt vertaald naar het Engels. Deze vertalingen zullen gebundeld verschijnen in een speciaal nummer van het tijdschrift Canadian Journal of Netherlandic Studies. Ook in het Nederlands is werk van Van Nievelt inmiddels weer makkelijker beschikbaar, zie bijvoorbeeld de e-books van Ontboezemingen en Chiaroscuro. In deze podcast bespreken Will en Evert al enkele van Van Nievelts verhalen, zijn politieke en maatschappelijke betrokkenheid, en hoe het team Van Nievelts werk archaïsch vertaald heeft: met behoud van zijn rijke taal en zijn spitsvondigheden. Veel luisterplezier! . Will Roth is docent Nederlands en Engels aan The British School in The Netherlands, vertaler, en musicus. Tijdens zijn bachelor en master Engelse Taal en Cultuur aan de Universiteit Leiden specialiseerde hij zich in historische literatuur en in literair vertalen. . Dr. Evert-Jan van Leeuwen is universitair docent in Engelse taal, literatuur en cultuur aan het Leiden University Centre for the Arts in Society. Hij is gespecialiseerd in de geschiedenis en ontwikkeling van Gothic, Horror, Noir en Science Fiction van om en nabij 1750 tot het heden. Bij Radio Horzelnest vertelde Evert eerder al over Nathaniel Hawthorne, Edgar Allen Poe en HP Lovecraft (aflevering 4, 13 en 35), en samen met dr. Joeri Pacolet besprak hij bij Radio Horzelnest ook al het werk en leven van Stephen King (aflevering 41). . Afbeelding: bewerking van afbeelding ‘bril met montuur van zilver en groene glazen', ca. 1830 – 1840, uit de collectie van het Rijksmuseum. https://id.rijksmuseum.nl/20066279 Hoofdstukken: 00:00-01:50 - Introductie 01:50-09:20 - Wie was Van Nievelt, en waarom is hij betrekkelijk onbekend? 09:20-16:31 - Een veelzijdige, retro-romantisch schrijver van fantastische reisverhalen 16:31-22:50 - Archaïsch verhalen: het behoud en reproduceren van het wonderlijke van het verleden 22:50-33:27 - Jack Bobson's poolreis 33:27-42:46 - Een oude tabakszak 42:26-58:48 - Chiaroscuro: ouderwetse woorden maar hele moderne ideeën 58:48-01:10:06 - Annus Domini 11000: Van Nievelts blik op de toekomst 01:10:06-01:13:32 - Meer over het vertaalproject

Nederland zonder christelijk geloof en zonder kerken? De christelijke cultuur zit in ons bloed. Armen- en ziekenzorg zijn ondenkbaar zonder christendom. Een andere erfenis is de gelijkheid van alle mensen, vertelt Evert-Jan. Net als de hoop dat de dingen beter kunnen worden. Tegelijk verandert de wereld: we leven in een postchristelijke samenleving. Kunnen al die mooie christelijke waarden ook blijven bestaan als er geen levend geloof meer is? ‘Dan moet je daar wel héél erg je best voor doen', denkt Evert-Jan. Bijvoorbeeld: in het christelijk geloof komen strengheid (hoge normen) en mildheid (vergeving) samen. Een samenleving zonder God kan heel hard worden in het cancellen van mensen. Ook vragen Dick en Daniël zich af: hoe zouden christenen zich moeten opstellen in een samenleving waarin ze nog maar een kleine minderheid zijn? Dit voelt misschien niet als een fijne tijd voor christenen, maar, denkt Evert-Jan, ze worden er wel mooiere mensen van. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

Private equity investeerder Vortex Capital Partners lanceerde eerder dit jaar een nieuw techfonds van 145 miljoen, waarmee het zich vooral wil richten op tech- en softwarebdrijven in het mkb. Maar de investeerder is lang niet de enige die in deze vijfer vist, en dus moet Vortex zich vooral zien te onderscheiden van de groeiende concurrentie. Hoe doet het bedrijf dat?  Evert Jan de Groot, topman van Vortex Capital Partners is te gast in BNR Zakendoen.  Macro met Mujagić  Elke dag een intrigerende gedachtewisseling over de stand van de macro-economie. Op maandag en vrijdag gaat presentator Thomas van Zijl in gesprek met econoom Arnoud Boot, de rest van de week praat Van Zijl met econoom Edin Mujagić.  Lobbypanel Een verplichte arbeidsongeschiktheidsverzekering valt slecht bij ZZP'ers. En: de branchevereniging voor waterstof vraagt internationale steun voor de energietransitie. Dat en meer bespreken we om 11.10 in het lobbypanel met: Boris van der Ham, bestuurder bij verschillende organisaties in het bedrijfsleven, de cultuur en de zorg en Tristan Bons, adjunct-directeur van de branchevereniging voor makelaars en taxateurs (VBO).  Luister l Lobbypanel   Contact & Abonneren  BNR Zakendoen zendt elke werkdag live uit van 11:00 tot 13:30 uur. Je kunt de redactie bereiken via e-mail.   Abonneren op de podcast van BNR Zakendoen kan via bnr.nl/zakendoen, of via Apple Podcast en Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Private equity investeerder Vortex Capital Partners lanceerde eerder dit jaar een nieuw techfonds van 145 miljoen, waarmee het zich vooral wil richten op tech- en softwarebdrijven in het mkb. Maar de investeerder is lang niet de enige die in deze vijfer vist, en dus moet Vortex zich vooral zien te onderscheiden van de groeiende concurrentie. Hoe doet het bedrijf dat?  In ‘De top van Nederland' een uitgebreid gesprek met Evert Jan de Groot, topman van Vortex Capital Partners Presentator Thomas van Zijl vraagt hem naar  - De bestemming van de onlangs opgehaalde miljoenen;  - De werkwijze van Vortex na het doen van een investering;  - De betrokkenheid van het bedrijf in de dagelijkse operaties van hun deelnemingen;  - De grootste concurrentie voor Vortex;  - Zijn visie op het ondernemersklimaat in de Nederlandse techsector.   Over Vortex Capital Partners  Investeerder Vortex Capital Partners investeert in kleine en middelgrote software- en techbedrijven in Nederland, België en andere Europese landen. De investeringen zijn voornamelijk gericht op bedrijven met nationaal en internationaal groeipotentieel.    Over Thomas van Zijl  Thomas van Zijl is financieel journalist en presentator bij BNR. Hij presenteert dagelijks ‘BNR Zakendoen', het Nederlandse radioprogramma voor economisch nieuws en zakelijk inzicht, waar 'De top van Nederland' onderdeel van is. Ook is hij een van de makers van de podcast ‘Onder curatoren'. Abonneer je op de podcast  Ga naar ‘De top van Nederland' en abonneer je op de podcast, ook te beluisteren via Apple Podcast en Spotify. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Lezen met kinderen? Dat doe ik elke dag. Voor het slapengaan, en soms ook nog gewoon overdag. Ze leren er veel van, het is leuk en het is verbindend om te doen. Vandaag deel ik enkele boekjes die ik met de kinderen lees, en ik vertel waarom deze boekjes specifiek zo leuk gevonden worden hier. Evert-Jan, een poepvlieg met smetvrees - Pépé Smit - De Harmonie Bob Popcorn kan niet stoppen met ontploffen - Maranke Rinck en Martijn van der Linden - Querido Toermalijn - Davide Cali en Fatinha Ramos - De Eenhoorn Een boek - Hervé Tullet - Oogappel De eend die maar niet knipperde - Alex Latimer - Samsarabooks Instagram: @hade_wouters Mijn online trajecten en workshops - kijk hier: https://eu1.course-flow.com/shop/47929/ Op een koffie trakteren als 'vriend van de Tiny Podcast' kan via deze link: https://bunq.me/HadewijchWouters

In deze afevering uit de serie 'Dit is mijn lied' neemt muziekrecensent Leon van Steensel ons mee naar het verhaal achter het geliefde lied 'Groot is Uw trouw, o Heer'. Ria en Evert Jan van Norden vertellen over hoe dit lied hun hele leven met hen heeft meegereisd, juist ook op moeilijke momenten. Elise Mannah schreef 'Zij intrigeert mij', een lied over Alie, een vrouw die veel meemaakte maar toch bleef zingen: 'Groot is Uw trouw, o Heer'. Elise hoopt dat zij dat zelf ook kan blijven doen in moeilijke tijden...

Aflevering 41 is het vierde en laatste gesprek in de reeks over Amerikaans horror. Eerder al bespraken we het werk van Nathaniel Hawthorne, Edgar Allan Poe en H.P. Lovecraft. Vandaag is, als laatste, de Amerikaanse auteur Stephen King aan de beurt. Daarvoor hebben we twee King-kenners te gast: Joeri Pacolet en Evert-Jan van Leeuwen. Joeri benadrukt in zijn proefschrift dat de boeken van King meer zijn dan populaire pulpachtige pageturners. Al is Amerikaanse sterauteur zelf uiterst bescheiden over zijn literaire kwaliteiten. Hij noemde zijn werk een keer de literaire evenknie van een Big Mac met een grote portie Franse frietjes. Maar daarmee doet de schrijver zichzelf tekort. Dat blijkt onder meer uit de vele accolades die King ontving voor zijn oeuvre. Maar buiten de literaire kwaliteiten van zijn werk, heeft Joeri in zijn promotieonderzoek vooral aandacht voor de constructieve functie die Kings verhalen kunnen hebben om inzage te krijgen in de psychologische ontwikkeling van adolescenten en hun ambivalente belevingswereld. King heeft wel eens geschreven: “Een horrorverhaal maakt weer kinderen van ons. Het is de belangrijkste functie van een horror-roman om alle beschermende lagen af te breken en ons over de grenzen van alle taboes heen naar plaatsen te jagen waar we eigenlijk niet mogen komen.” In deze aflevering staan voornamelijk stil bij de King-klassiekers Salem's lot, Pet sematary, The Shining, The Storm of the Century en Carrie. Stephen King werd op 21 september 1947 geboren als zoon van Donald en Nellie King. Al vanaf zijn tweede jaar wordt hij samen met zijn broer David alleen opgevoed door z'n moeder. Hij studeerde Engels aan de universiteit van Maine en werd later docent Engels op de middelbare school. Al vrij jong begon hij met schrijven, maar had weinig succes. Vier romans en zestig korte verhalen had hij toegestuurd aan uitgevers en per kerende post retour gekregen. Het was de publicatie van ‘Carrie' in 1974 die in één klap een einde maakte aan de armoede en onbekendheid. Na deze bestseller verschenen in een razendsnel tempo ‘Salems lot', ‘The Shining', ‘The Dead Zone', ‘Cujo', en ‘Pet sematary'. En later ook minder griezelige klassiekers zoals ‘Shawshank Redemption' en ‘The Green Mile'. King heeft inmiddels meer dan vijftig ‘bestsellers' op zijn naam staan en veel van zijn werk werd succesvol vertaald naar het filmdoek door regisseurs zoals Stanley Kubrick, David Cronenberg, George Romero en Brian DePalma. Evert-Jan van Leeuwen is literatuurwetenschapper en werkzaam als universitair docent Engelse taal en cultuur bij het LUCAS aan de Universiteit Leiden, en een specialist op het gebied van Amerikaanse en Engelse horror. Onze andere gast, Joeri Pacolet, is werkzaam als filosofiedocent in het voortgezet onderwijs. Daarnaast is ook hij literatuurwetenschapper. In 2016 promoveerde hij op het proefschrift getiteld: ‘Stephen Kings transcendente schrijvers. Een post-Jungiaanse analyse van de ‘puer aeternus' in Kings fictie', waarbij Evert optrad als co-promoter. Later is dit in bewerkte vorm uitgegeven bij Routledge onder de titel: ‘Transcendent Writers in Stephen King's Fiction: A Post-Jungian Analysis of the Puer Aeternus' (2020). Timestamps: 00:00-06:39 – Introductie en eerste kennismaking met King 06:39-14:56 – Salem's Lot: King als de Charles Dickens van de VS. 14:56-40:21 – Pet Sematary: de samenleving en de vervreemding van de dood. 40:21-01:00:00 – The Shining: angsten rondom volwassen worden, vaderschap en de American Dream 01:00:00-01:09:25 – The Shining: het verschil tussen Kings roman en Kubricks verfilming 01:09:25-01:20:43 – Storm of the Century: de schaduwzijde van de gemeenschap 01:20:43-01:31:49 – King en de Bijbel 01:31:49-01:46:31 – Carrie & Christine: King over de American High School cult en lichamelijkheid 01:46:31-02:00:28 – Kings literaire invloed & zijn heruitvinding van zichzelf

Gesprek met predikant en theoloog Evert Jan de Wijer over Lukas 12, waarin Jezus conflict aankondigt: vuur en verdeeldheid. Struikelbloktekst die je maar liever overslaat? ‘Als je niet oppast, gaat de kerk aan gezapigheid ten onder.'

Iedere dag komen er meer dan 100 asielzoekers aan bij het aanmeldcentrum in Ter Apel. En dat terwijl de asielopvang in Nederland al overvol is. Vanwege een gigantische instroom en een stokkende uitstroom lukt het maar niet echt grip te krijgen op de situatie.  Te gast in WNL Haagse Lobby (13 juni): * De burgemeester van Leeuwarden en voorzitter van de Veiligheidsregio Fryslân, onder het publiek ook bekend als ‘oud-CDA leider' Sybrand Buma; * Burgemeester van Terneuzen en voorzitter van de Veiligheidsregio Zeeland PvdA'er Erik van Merriënboer; * Tweede Kamerlid voor het CDA Evert Jan Slootweg. Meer van WNL vind je op onze website en sociale media  ► Website: https://www.wnl.tv  ► Facebook: https://www.facebook.com/omroepwnl  ► Instagram: https://www.instagram.com/omroepwnl ► Twitter: https://www.twitter.com/wnlvandaag ► Steun WNL, word lid: https://www.steunwnl.tv

Precies op de dag dat er hevige stormen en rukwinden raasden over Leiden, namen we een gesprek op met literatuurwetenschapper Evert-Jan van Leeuwen over H.P. Lovecraft. Deze ietwat apocalyptische sfeer paste uitstekend bij deze Amerikaanse horrorauteur. Misschien heb je wel eens gehoord van namen zoals Cthulhu, Dagon, Yog-Sothoth of andere zogeheten “Old Ones” die uit de schaduwen van zijn horrorverhalen treden. Waar voorgangers in griezel- en fantasieverhalen trouw bleven aan de traditionele strijd tussen goed en kwaad, presenteert Lovecraft een ander soort horror. In zijn verhalen wekt hij een stemming van wanhoop, waanzin en doodsangst. Telkens ziet de mens zich geconfronteerd met de nietigheid van zijn bestaan. Zeker wanneer uit de peilloze diepte van de ruimte en de tijd sluimerende monsters ontwaken. Titanische wezens uit andere dimensies die via de scheuren in onze wereld dreigen door te breken. In dit gesprek gaan we in op de relatie tussen Lovecraft en zijn voorgangers Hawthorne en Poe. Ook bespreken we hoe Lovecrafts afkeer van het andere, zijn xenofobie en zijn aartsconservatieve houding doorwerken in zijn horror. En we staan stil bij zijn obsessie met woorden zoals degeneratie, mutatie en variatie en zijn kritische houding ten opzichte van de wetenschap. Maar ook laten we zien dat Lovecraft een belangrijke inspiratiebron is voor het latere horror en sciencefictiongenre. We doen dit aan de hand van vijf verhalen, te weten ‘Color Out of Space', ‘Dagon', ‘Call of Cthulhu', ‘The Dunwich Horror' en ‘Mountains of Madness'. Zodra je je verdiept in de verhalen van Lovecraft merk je al snel hoe invloedrijk zijn schrijven is geweest voor de ontwikkeling van deze genres. Heel wat hedendaagse horror en sciencefiction doet een beroep op primitieve schrifttekens en namen, magische beeldjes, titanische monsters, onderaardse steden en tal van andere typische Lovecraftiaanse verhaalelementen. Veel luisterplezier! Timestamps: 00:00-21:10 – Introductie en invloed van Poe en Hawthorne op Lovecraft 21:10-42:40 – Color Out of Space 42:40-01:00:00 – The Dunwich Horror 01:00:10-01:37:00 – Dagon & Call of Cthulhu 01:36:15-01:56:40 – Mountains of Madness 01:56:40-02:06:47 – Invloed van Lovecraft op Stephen King

Socrates FC'nin 109. bölümünde Atahan Altınordu, İlhan Özgen ve İnan Özdemir, Socrates Dergi'nin yeni sayısına bir bakış attıktan sonra, Roman Abramovich'in Chelsea'yi satacak olması, Rus sporculara getirilen yasak, Hıncal Uluç'un Burak Elmas'a açık mektubu, Atahan'ın Müjdat Yetkiner'le çok eskilere dayanan dostluğu ve total futbolun gizli yaratıcısı Evert Jan Derks'e dair derin bir sohbete dalıyor.

Socrates FC'nin 109. bölümünde Atahan Altınordu, İlhan Özgen ve İnan Özdemir, Socrates Dergi'nin yeni sayısına bir bakış attıktan sonra, Roman Abramovich'in Chelsea'yi satacak olması, Rus sporculara getirilen yasak, Hıncal Uluç'un Burak Elmas'a açık mektubu, Atahan'ın Müjdat Yetkiner'le çok eskilere dayanan dostluğu ve total futbolun gizli yaratıcısı Evert Jan Derks'e dair derin bir sohbete dalıyor.

Elias & Manou vertellen je het verhaal Evert-Jan, een poepvlieg met smetvrees. Neem ook een kijkje op onze website: www.vertelmaar.be Heb je een verzoekje? Stuur ons een mailtje! verhaal@vertelmaar.be Vertellers: Elias De Bauw & Manou Dierckx Muziek intro en outro: Joni Scholten Afbeelding logo: Johan Lauwers Verhaal uit: Evert-Jan, een poepvlieg met smetvrees door Pépé Smit, uitgeverij De Harmonie

Aan het begin van een nieuw studiejaar wanen we ons even student geschiedenis. Docent is Evert Jan Ouweneel die ons les geeft in de geschiedenis van de wereld. Want wie de geschiedenis kent, hoe minder de wereld je verbaast en hoe beter je begrijpt waarom dingen altijd weer op dezelfde manier verlopen. Zo gaan we het hebben over de superachten India en China, wij hebben het vaak over de opkomst van China als wereldmacht, maar dat is eigenlijk altijd zo geweest, niks nieuws onder de zon. Ook legt Evert Jan het vergrootglas op de wereld religies, waarom wordt de ene religie wereldwijd verspreid en dooft een ander uit. In de geschiedenis is veel ellende te vinden in pandemieën, oorlogen en andere rampen maar er is ook veel hoop te vinden voor de toekomst.

In deze aflevering te gast: Niels van Zijl en Evert Jan Aarts (Restaurant De Zusters) Deze aflevering drinken we een wijntje met Niels van Zijl en Evert Jan Aarts en staat helemaal in het teken van eten. Ze zijn van Restaurant De Zusters gevestigd in het voormalige klooster van Buitenplaats Doornburgh in Maarssen. Chef Niels heeft zijn visie op jonge leeftijd ontwikkeld, mede door zijn ervaring aan de culinaire top bij De Librije, De Kromme Watergang en Kadeau in Kopenhagen. Evert Jan is de manager van dit bijzondere restaurant en samen bepalen ze de visie van De Zusters. Het eten is geïnspireerd op de natuur van Doornburgh en het leven in een klooster. Er wordt zoveel mogelijk gestreefd naar zelfvoorzienendheid en ze zoeken naar producten die goed zijn voor de aarde en hun gasten. In de podcast Wijntje Met gaan ontwerper / art director Jimme Bakker en fotograaf / animator Michiel Spijkers in gesprek met gasten uit de creatieve scene van Utrecht. Met en over wijn als aanknopingspunt voor een mooi gesprek. Over indrukwekkende en beschamende momenten, droomopdrachten, vieren, vergeten en glazen wijn. → Volg ons: @wijntjemet op Instagram

Zeg het Voort (Afl. 28) - Evert Jan van Norden (ouderling)

EXTRA podcast. Op veler verzoek plaatsen we gedurende de lockdown op donderdag een extra aflevering op de podcast omdat veel vaste luisteraars niet live naar Bij Jorieke kunnen luisteren. Vorig jaar vroegen we aan het begin van de lockdown cultuurfilosoof, Evert-Jan Ouweneel wat licht te laten schijnen op waar we ons als samenleving bevinden, welke rol geloof heeft en waar we ons op mogen richten. In deze nieuwe lockdown maken we opnieuw de balans op met Evert-Jan. We kijken naar verwachtingen op korte en wat langere termijn, welke blijvertjes zijn er op maatschappelijk en op geestelijk niveau en wat kan hij zeggen over kerkelijke verschuivingen.

Voor onze dertiende aflevering hebben we een onderwerp dat uitstekend past bij dit onheilspellende getal. In deze podcast staat de grootmeester van het griezelverhaal centraal: de negentiende-eeuwse Amerikaanse schrijver en dichter Edgar Allan Poe (1809-1849). Met universitair docent en literatuurwetenschapper Evert-Jan van Leeuwen dalen we af in de maalstroom van Poe's schrijven en dichten. De onverminderde bekendheid van deze Amerikaanse auteur blijkt uit de talloze verfilmingen, animaties, muziek, vertalingen en heruitgaven van zijn verhalen en gedichten. Bovendien was Poe een verdienstelijk essayist en een gevreesde criticaster, met een scherpe pen en een goed gevoel voor humor. De Duitse filosoof Walter Benjamin prijst Poe als één van de grootste technici in de moderne literatuur. In zijn verhalen weet hij als geen ander af te dalen in de duistere krochten van de psyche, overweldigende natuurtaferelen voor ons geestesoog te toveren en een angstige en naargeestige stemming te evoceren. En dat alles verteld met een indrukwekkende taalbeheersing en een kenmerkende hang naar macabere. Voor deze aflevering heeft Evert een selectie gemaakt uit het oeuvre van Poe , te weten de gedichten 'Dream-land', 'The Valley of Unrest/Nis' en de verhalen 'The Fall of House Usher', 'Facts in the Case of M. Valdemar', 'The Imp of the Perverse' en 'A Descent into the Maelström'.

Vandaag het gesprek met Evert Jan van Hasselt. Evert Jan is ondernemer die met zijn Platform Model for Purpose Organizations bedrijven bouwt die bijdragen aan een betere wereld. Daarnaast is hij auteur van het boek “Van CEO naar tuinman”, waarin hij verkent wat we kunnen leren van hoe mieren in een mierenkolonie samenwerken. Voor onze kennismaking werd ik aangetrokken door zijn boek. De rust die de metafoor tuinman uitstraalt raakte me. Zoekend naar een andere organisatiestructuur waarin mensen heel flexibel met elkaar samenwerken en klanten opdrachten kunnen geven aan een groep veranderende Evert Jan van roepende in de woestijn naar zelf doen. Door het platform model te ontwikkelen en te gebruiken in zijn bedrijf laat hij zien hoe het werkt en wat het resultaat is. Hierdoor gaan nu meer organisaties ermee werken. We hebben het over holacracy en mieren en hoe dit de basis is voor een organisatie die kennis en expertise op het juiste moment samenbrengt. Veel plezier met de inzichten van Evert Jan. Laten we beginnen… Meer over Evert Jan: Webbit21Conexus Consultancy7SensesLinkedIn Evert Jan van Hasselt Boeken Van CEO naar tuinman - Evert Jan van HasseltHolacracy - Brian RobinsonReinventing organizations - Frédéric Laloux https://youtu.be/RCJlKoCjUnA

Vandaag het gesprek met Evert Jan van Hasselt. Evert Jan is ondernemer die met zijn Platform Model for Purpose Organizations bedrijven bouwt die bijdragen aan een betere wereld. Daarnaast is hij auteur van het boek “Van CEO naar tuinman”, waarin hij verkent wat we kunnen leren van hoe mieren in een mierenkolonie samenwerken. Voor onze kennismaking werd ik aangetrokken door zijn boek. De rust die de metafoor tuinman uitstraalt raakte me. Zoekend naar een andere organisatiestructuur waarin mensen heel flexibel met elkaar samenwerken en klanten opdrachten kunnen geven aan een groep veranderende Evert Jan van roepende in de woestijn naar zelf doen. Door het platform model te ontwikkelen en te gebruiken in zijn bedrijf laat hij zien hoe het werkt en wat het resultaat is. Hierdoor gaan nu meer organisaties ermee werken. We hebben het over holacracy en mieren en hoe dit de basis is voor een organisatie die kennis en expertise op het juiste moment samenbrengt. Veel plezier met de inzichten van Evert Jan. Laten we beginnen… Meer over Evert Jan: Webbit21Conexus Consultancy7SensesLinkedIn Evert Jan van Hasselt Boeken Van CEO naar tuinman - Evert Jan van HasseltHolacracy - Brian RobinsonReinventing organizations - Frédéric Laloux https://youtu.be/RCJlKoCjUnA

WTCBN Podcast interview with Evert Jan Schouwstra, Managing Director for World Trade Center Noord-Nederland / Leeuwarden. Join host Craig Turner, World Trade Center Buffalo Niagara President, and EJ for their discussion on the Netherlands' business community's response to COVID-19, Dutch perspectives on the U.S. presidential election and our upcoming Buffalo Niagara/Leeuwarden virtual trade mission. 0:36 - Intro - Evert Jan Schouwstra, Managing Director for World Trade Center Noord-Nederland / Leeuwarden 1:22 - Leeuwarden, The Netherlands 3:55 - Current thoughts on COVID-19 and business 6:17 - Looking at 2021 8:17 - Opportunity and innovation 10:57 - Dutch perspectives on U.S. politics 13:40 - Doing business in Leeuwarden 14:51 - Buffalo Niagara/Leeuwarden virtual trade mission - February 18:34 - More information on Leeuwarden 20:10 - Leeuwarden as a gateway to the EU

Dennis en Jasper verwelkomen in deze aflevering honkbalbondscoach Evert-Jan 't Hoen. De heren praten over de corona-pandemie, de invloed op het programma van het Koninkrijksteam, 't Hoen's speel-, scout- en coachingsgeschiedenis, en veel meer. Ook mag de bondscoach z'n ideale Honkbalweektoernooiveld samenstellen. Marco komt langs met een herinnering aan de Vouw- en Verkoopploeg van het Leesvoer.

Het toernooi kon door de coronapandemie helaas niet doorgaan, maar een klein groepje PR- en Mediamensen van de Honkbalweek laat deze week niet zomaar voorbijgaan. De komende week volg je de Honkbalweek Online via de website, socialmediakanalen en... de podcast! That's right: Dennis en Jasper brengen het Luistervoer weer terug, met een geweldige line-up vol met gasten. Deze hele week hoor je interviews met onder andere bonscoach Evert-Jan 't Hoen, Swen Huijer (Baseball Against Cancer), Hoofdklasse- en Honkbalweek-umpire Roy van de Wateringen, toernooi-DJ Jeroen Calvelage, toernooidirecteur Leon Ravestein, Hoofd PR Marleen Zwartkruis en commercieel directeur Paul Louman. Daarnaast maakt het orakel Marco Stoovelaar elke dag zijn opwachting, voor een mooi verhaal uit de oude Honkbalweekdoos. Kortom, ook deze week luister je weer naar Luistervoer, de Honkbalweekpodcast!

In deze crisistijd hoor je veel mensen vragen stellen over het grote plaatje. Zo proberen we inzicht in en grip te krijgen op wat er allemaal aan het verschuiven is in ons eigen leven, ons land en de wereld. Wat betekent dit voor de toekomst van ons land, voor onze plek in de wereld en voor de maatschappij zoals we die altijd gekend hebben. We gaan niet proberen om alles te duiden. Wel stappen we met filosoof, socioloog en psycholoog Evert-Jan Ouweneel in een helikopter, stijgen een flink eind op en overzien de situatie waar we ons in bevinden van bovenaf. Daarna landen we weer in het hier en nu en kijken naar onszelf, wat doet de crisis met ons en onze manier van lezen en hoe verhouden we ons tot de naaste, onszelf en de schepping?

Vandaag achter de knoppen Evert-Jan ten Ham. Je hoort muziek van John Hiatt, Kayak, The National, Chicago, Cowboy Junkies en Yip Roc.

Team Kingdom of The Netherlands gaat morgen als titelverdediger beginnen aan het EK Honkbal in Duitsland. Als ze bij de top vijf eindigen, verdienen ze een startbewijs voor het Olympisch Kwalificatietoernooi. Met bondscoach Evert-Jan 't Hoen blikten we vooruit op de start van de Road to Tokyo! Presentatie: Robert Denneman

In Betrouwbare Bronnen aflevering 14:Oud minister-president Jan Peter Balkenende blikt terug op zijn tijd als premier en daarvoor als sociaaleconomisch en financieel medewerker van het nu 40-jarige Wetenschappelijk Instituut voor het CDA. Dat doet hij onder leiding van historicus Pieter Gerrit Kroeger met minister van Financiën in het kabinet Rutte-III Wopke Hoekstra in een gesprek dat op 24 november plaatsvond in Amersfoort op de Dag van de Christendemocratie.Bij verschijning van deze Betrouwbare Bronnen zit Hoekstra met premier Rutte bij de G20 in Buenos Aires. Balkenende vertelt hoe hij in 2009 Nederland bij de G20 in Londen binnenkletste: ‘George W. Bush zegt: Hey, Jan Peter! En ik zeg gelijk: hey George! Die entree naar de G20 was het mooiste moment in mijn premierschap.’Balkenende ontwikkelde bij het W.I. een nieuwe agenda voor het CDA, waaruit bijvoorbeeld het nieuwe zorgstelsel voortkwam. In dit gesprek bespreekt hij met Hoekstra een nieuwe agenda voor het CDA. Eigenlijk: een nieuwe agenda voor Europa. Want we kunnen het als Nederland niet meer alleen. Hoekstra noteert alvast waar hij moet gaan bij-plussen in zijn begroting: onder andere meer geld voor klimaat en voor defensie.Hoekstra: ‘De kunst is: met behoud van individuele vrijheid en gelijkwaardigheid te zorgen voor cohesie in de samenleving.’Balkenende: ‘De laatste tien jaar ging Europa van incident naar incident. Dat is niet aanlokkelijk. We moeten een nieuwe visie ontwikkelen op Europese integratie.’Jaap Jansen praat daarna met PvdA-Europarlementariër Paul Tang, die een boek schreef om weer greep te krijgen op de grote bedrijven die gedreven worden door angelsaksisch aandeelhouderskapitalisme. Europa moet weer terug naar het Rijnlands economisch model, zegt Tang.Volgens Tang heeft de Europese Commissie (waar zijn lijsttrekker Frans Timmermans in zit) de beloften van vijf jaar geleden onvoldoende waargemaakt. Europa is nog steeds een economische grootmaacht, maar een politieke dwerg. Tang was niet blij met de strenge begrotingspolitiek van Jeroen Dijsselbloem (Betrouwbare Bronnen afl. 2): ‘Ik ben veel meer van investeringen.’ Met die visie sluit hij aan op Coen Teulings (afl. 2) en Bas Jacobs (afl. 4).Tang wil dat de Europese Commissie de Italiaanse regering meer ruimte geeft voor een ‘sociale begroting’: ‘Ik heb er een hekel aan als landen elkaar de les lezen.’Hij begrijpt dat de Britten achter de slogan ‘Take Back Control’ aanliepen: ‘Het zou ook mijn leus kunnen zijn. Take back control, maar dan via Europa.’Boeken, genoemd in afl. 14:Evert Jan van Asselt e.a. - Uit Politieke Overtuiging, 40 jaar Wetenschappelijk Instituut voor het CDA (uitg. CDA)Jürgen Osterhammel - Die Verwandlung der Welt, Eine Geschichte des 19. Jahrhunderts (uitg. Beck C.H.)Hans Rosling – Feitenkennis (uitg. Spectrum)Daron Acemoglu & James Robinson - Why Nations Fail (uitg. Currency)Paul Tang – Dijk van Europa (uitg. Atlas Contact)Tijdlijn afl. 14:00.00.00 Intro door Jaap Jansen00.04.08 PG Kroeger praat met JP Balkenende en Wopke Hoekstra00.55.36 Jaap Jansen praat met Paul Tang02.00.59 Uittro02.01.53 Einde

We waren zaterdagavond er nog wel zó van overtuigd: dit swingende Nederlands Team kon op zondag toch echt niet verliezen van Taipei? Helaas bleek honkbal eens te meer moeilijk te voorspellen, want de Oranje Leeuwen gingen met 3-2 ten onder tegen de squeezende Aziaten. Jasper zocht na de wedstrijd bondscoach Evert-Jan 't Hoen dus maar even op om de jinx op te biechten en te bespreken wat er fout ging. Verder nemen Dennis en Jasper het avondduel tussen Japan en Cuba door, praten ze over de sterke optredens van de (internationale) umpire-crew die op de Week aan het werk is en delen ze verhalen van de pers- en scouttribune. Marco neemt ons mee terug naar de tijd dat legendarische spelers als Dave Winfield en Dennis Martinez op de Week actief waren.

In this episode you get MORE! More than just us rabbiting on about our own self-indulgent opinions! We have a guest. A guest who is super interesting, and super clever. Evert-Jan Ouweneel (or EJ) is a Dutch philosopher who has some revelationary things to say about living in a post Christian, dualistic society. Show notes Ursh recommends Working Class Boy... Read More

Wat te doen als je een onderneming wilt starten, burn-outs en het leven niet zo serieus nemen. Met Evert-Jan de Vries.

Essa palestra foi uma parceria da Glocal, da Visão Mundial e da Comunidade da Vila SP. Conheça mais em www.glocal.org.br

Te links voor het kerkelijk hoogleraarschap. Dat was lange tijd het oordeel van de synode van de Universiteit van Amsterdam over dominee Bert ter Schegget. De studenten werden aan de UvA al genoeg bekogeld met Marx om dat ook nog eens van Ter Schegget voorgeschoteld te krijgen. Maar voor de VPRO is niemand te links. Op 11 augustus was hij de gast van Hans Simonse in de villa aan de 's Gravelandseweg in Hilversum. Het middelpunt van de 'zaak - Ter Schegget' was acht jaar later alsnog hoogleraar geworden, maar wel in het meer gematigde Leiden. Overigens wenste hijzelf geen marxist te worden genoemd, al kon hij zich in veel overwegingen van Marx vinden. Als één van de weinige theologen wist Ter Schegget leesbare boeken te schrijven over het geloof en de rol daarvan in de samenleving: Een Hart Onder De Riem, over de Bergrede, Het Geheim Van De Mens, Kernwoorden Bij Marx, Theologie en Ideologie, Recht Op Gemeente, Vrijheid Door Gehoorzaamheid, De Menslievendheid Van God, om er een paar te noemen. -------------------------------- Biografie Bert ter Schegget Hoe verenig je Karl Marx met Jezus Christus? Gijsbertus Hendricus ter Schegget kwam op 24 juli 1927 in Amsterdam ter wereld. Zijn vader was dominee. Zelf preekte hij al als kleuter tegen zijn buurjongetjes in het Friese Harkema-Opeinde. Zijn vader was in 1926 naar aanleiding van de ‘kwestie-Geelkerken’ van de Gereformeerde Kerk overgestapt naar de Gereformeerde Kerk in Hersteld Verband, wat in 1946 in de Hervormde Kerk zou opgaan. Van zijn vader kreeg Ter Schegget een grondige kennis van de catechismus en een kritische geest mee. Tijdens de oorlogsjaren doorliep Ter Schegget het Gereformeerd Gymnasium en van 1947 tot 1953 studeerde hij Theologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij wilde aanvankelijk niet in de voetsporen van zijn vader treden, maar koos toch voor theologie, omdat er nou eenmaal “brood op de plank” moest. Na zijn studie werd hij predikant en werd onder meer in Vreeland, op Curaçao en West-Berlijn beroepen. Op Curacao kwam hij in 1958 terecht. Af en toe preekte hij ook op het vasteland, in Venezuela. De sloppenwijken en armoede waarmee hij zich daar geconfronteerd zag, sterkten zijn ideeën over de juistheid van de marxistische analyse. Ook Berlijn, waar hij predikant was bij de Evangelische Studentengemeinde, drukte een stempel op zijn geloof en wereldbeeld. Hij was er in de roerige jaren zestig en was daar getuige van de studentenprotesten. Toen tijdens een demonstratie tegen de komst van de Sjah van Perzië de 26-jarige student Benno Ohnesorg om het leven kwam door een politiekogel, schuilde hij met een dame onder een afdakje die hem wist te vertellen dat de politieagenten van dat momenten “so braun wie zuvor” waren. Ter Schegget hield er een blijvende sympathie van over aan de babyboomgeneratie die niet in herhaling wilde vallen door braaf en gedwee te accepteren wat het gezag voor hen bepaalde, zoals dat aan de vooravond van de Holocaust was gebeurd. In 1968 werd Ter Schegget docent aan de sociale academie ‘De Horst’ in Driebergen, dat bekend stond als links bolwerk. Ter Schegget schreef er aan zijn proefschrift, Het Beroep Op De Stad Der Toekomst. Praktisch-Dogmatische Studie Van De Revolutie, dat hij in 1970 afrondde. Hoewel hij het helemaal niet zo bedoeld had, stond Ter Schegget na deze dissertatie definitief als marxistisch te boek. Dat voorkwam dat hij al in de jaren zeventig een vrijgekomen leerstoel mocht bezetten als kerkelijk hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Er kwam een heuse rel, de ‘zaak-Ter Schegget’ was geboren. Tegenstanders van Ter Schegget vonden hem veel te links. Daar was in het rooie nest dat de Universiteit van Amsterdam heette te zijn niet nog meer behoefte aan, vond de synode. Pas in 1981 kende de Generale Synode hem een leerstoel toe: als hoogleraar in de christelijke ethiek en het apostolaat aan de Universiteit Leiden. In latere publicaties liet hij zien wat er ten grondslag lag aan zijn maatschappelijke ideeën. Dat blekenk veel minder de theorieën van Karl Marx te zijn, als wel het gebed. Zijn laatste promovendus Evert Jan de Wijer noemde hem een partijganger, maar dan van de Mensenzoon. Dat inzicht kregen ook meer en meer van Ter Scheggets tegenstanders, waardoor hij tegen de tijd dat hij gast was van het Marathoninterview was de storm rond hem wat gaan liggen. Zelf werd hij volgens omstanders ook milder en minder radicaal dan hij in de jaren zestig en zeventig was geweest. Een andere grote verdienste van Ter Schegget was het schrijven van theologische boeken, die gelezen en begrepen werden. Na zijn emeritaat in 1992 zette hij vaart achter zijn publicaties. Enkele van de titels waren Het Geheim Van De Mens, Kernwoorden Bij Marx, Theologie en Ideologie, Recht Op Gemeente, Vrijheid Door Gehoorzaamheid, De Menslievendheid Van God en zijn laatste Een Hart Onder De Riem, over de Bergrede. Bert ter Schegget overleed op 9 november 2001 aan een hartaanval, nadat hij het ziekenhuis – waar hij lag wegens hartklachten – vlak daarvoor had verlaten. ------------------------------------- Hoogtepunten uit het interview "Natuurlijk denk ik dat een goed huwelijk ook een levenslang gevecht met elkaar is" Bert ter Schegget, die in een ver verleden de dagopening bij de VPRO op zich nam, werd op 11 augustus 1989 door Hans Simonse ondervraagd. Hij was ook een tijd lid van het bestuur van de omroep. Of de VPRO hem te vrijzinnig was geworden, luidde de eerste vraag: "iedereen deed wat ie goed vond in zijn eigen ogen en probeerde ook af en toe te scoren op het gebied wat God verboden heeft of de regering. Of beide. En dat lukte op gezette tijden. En als je dan vroeg, want je had wel eens moeilijkheden met een minister die zei: ”dit kan niet” en die wilde dan de knop omdraaien. Ja, je wilde natuurlijk helemaal niet ingrijpen, daar was ik ook absoluut niet voor. Zo'n bedrijf leeft bij de gratie van die vrijheid. (..) Ik vond wel dat de VPRO er moest zijn, zoals die was. Ik had natuurlijk wel een smaak. Ik hoorde toch graag linkse, geëngageerde geluiden, maatschappijkritisch en dat zat er ook wel in, maar er was ook een stukje libertinisme, anarchisme, en dat hoorde ook tot het pakket. De Barend Servet Show, om maar iets te noemen, dat was voor mij een fantastische belevenis." Ter Schegget had getwijfeld of hij gehoor moest geven aan de uitnodiging van de VPRO om te gast te zijn in het marathoninterview. Niet omdat hij het interview vreesde, maar omdat hij op 11 augustus 1989 precies 36 jaar getrouwd was met zijn vrouw. En dat was in huize Ter Schegget toch wel een reden tot een feestje. Niet dat het altijd pais en vree was tussen de hoogleraar en zijn echtgenote: "Natuurlijk denk ik dat een goed huwelijk ook een levenslang gevecht met elkaar is. Als je dat niet meer doet dan is het niet interessant, maar het moet zijn op een basis van een grote waardering en liefde, die moet er ergens zijn, en acceptatie. Dus er moet niet, zeg ik altijd, met de portefeuille gerammeld worden, je moet gewoon niet weglopen. Dingen horen uitgevochten te worden en uitgepraat te worden. Ik wil niet zeggen dat dat altijd lukt, er zijn altijd kleine rancunes en zo, maar daar moet je met humor tegenover staan. Maar ik vind het monogame huwelijk nog altijd een waanzinnig spannend avontuur. En seksueel gesproken, heeft het, als je het goed doet, heel veel raffinement in zich. Om dat samen leuk te blijven vinden, te vrijen, met elkaar ook lichamelijk bezig te zijn, haha dat klinkt wat lullig, maar zo is het. (..) Ze is niet weggelopen, en ze maakt de indruk dat het haar goed gaat, ik heb haar natuurlijk zo nu en dan flink gemaltraiteerd." Ondanks het feit dat hij zich een romanticus noemt, ziet Ter Schegget ook de minder mooie kanten van het leven en keert zich er niet vanaf. "De vraag is eigenlijk of ik wel een type ben dat zich thuis wil voelen, ik hou niet van dat cosy, van dat lekker thuis zijn en van die mentaliteit van ”wat hebben we het ver gebracht." Maar ik ben geen pessimist. Ook geen optimist, want dat is wat flierefluiterig. Het is eigenlijk zo dat ik moet en mag hopen ter wille van de hopelozen. Hoop die gezien wordt is geen hoop, je kunt het alleen maar in volharding verwachten."

Te links voor het kerkelijk hoogleraarschap. Dat was lange tijd het oordeel van de synode van de Universiteit van Amsterdam over dominee Bert ter Schegget. De studenten werden aan de UvA al genoeg bekogeld met Marx om dat ook nog eens van Ter Schegget voorgeschoteld te krijgen. Maar voor de VPRO is niemand te links. Op 11 augustus was hij de gast van Hans Simonse in de villa aan de 's Gravelandseweg in Hilversum. Het middelpunt van de 'zaak - Ter Schegget' was acht jaar later alsnog hoogleraar geworden, maar wel in het meer gematigde Leiden. Overigens wenste hijzelf geen marxist te worden genoemd, al kon hij zich in veel overwegingen van Marx vinden. Als één van de weinige theologen wist Ter Schegget leesbare boeken te schrijven over het geloof en de rol daarvan in de samenleving: Een Hart Onder De Riem, over de Bergrede, Het Geheim Van De Mens, Kernwoorden Bij Marx, Theologie en Ideologie, Recht Op Gemeente, Vrijheid Door Gehoorzaamheid, De Menslievendheid Van God, om er een paar te noemen. -------------------------------- Biografie Bert ter Schegget Hoe verenig je Karl Marx met Jezus Christus? Gijsbertus Hendricus ter Schegget kwam op 24 juli 1927 in Amsterdam ter wereld. Zijn vader was dominee. Zelf preekte hij al als kleuter tegen zijn buurjongetjes in het Friese Harkema-Opeinde. Zijn vader was in 1926 naar aanleiding van de ‘kwestie-Geelkerken’ van de Gereformeerde Kerk overgestapt naar de Gereformeerde Kerk in Hersteld Verband, wat in 1946 in de Hervormde Kerk zou opgaan. Van zijn vader kreeg Ter Schegget een grondige kennis van de catechismus en een kritische geest mee. Tijdens de oorlogsjaren doorliep Ter Schegget het Gereformeerd Gymnasium en van 1947 tot 1953 studeerde hij Theologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij wilde aanvankelijk niet in de voetsporen van zijn vader treden, maar koos toch voor theologie, omdat er nou eenmaal “brood op de plank” moest. Na zijn studie werd hij predikant en werd onder meer in Vreeland, op Curaçao en West-Berlijn beroepen. Op Curacao kwam hij in 1958 terecht. Af en toe preekte hij ook op het vasteland, in Venezuela. De sloppenwijken en armoede waarmee hij zich daar geconfronteerd zag, sterkten zijn ideeën over de juistheid van de marxistische analyse. Ook Berlijn, waar hij predikant was bij de Evangelische Studentengemeinde, drukte een stempel op zijn geloof en wereldbeeld. Hij was er in de roerige jaren zestig en was daar getuige van de studentenprotesten. Toen tijdens een demonstratie tegen de komst van de Sjah van Perzië de 26-jarige student Benno Ohnesorg om het leven kwam door een politiekogel, schuilde hij met een dame onder een afdakje die hem wist te vertellen dat de politieagenten van dat momenten “so braun wie zuvor” waren. Ter Schegget hield er een blijvende sympathie van over aan de babyboomgeneratie die niet in herhaling wilde vallen door braaf en gedwee te accepteren wat het gezag voor hen bepaalde, zoals dat aan de vooravond van de Holocaust was gebeurd. In 1968 werd Ter Schegget docent aan de sociale academie ‘De Horst’ in Driebergen, dat bekend stond als links bolwerk. Ter Schegget schreef er aan zijn proefschrift, Het Beroep Op De Stad Der Toekomst. Praktisch-Dogmatische Studie Van De Revolutie, dat hij in 1970 afrondde. Hoewel hij het helemaal niet zo bedoeld had, stond Ter Schegget na deze dissertatie definitief als marxistisch te boek. Dat voorkwam dat hij al in de jaren zeventig een vrijgekomen leerstoel mocht bezetten als kerkelijk hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Er kwam een heuse rel, de ‘zaak-Ter Schegget’ was geboren. Tegenstanders van Ter Schegget vonden hem veel te links. Daar was in het rooie nest dat de Universiteit van Amsterdam heette te zijn niet nog meer behoefte aan, vond de synode. Pas in 1981 kende de Generale Synode hem een leerstoel toe: als hoogleraar in de christelijke ethiek en het apostolaat aan de Universiteit Leiden. In latere publicaties liet hij zien wat er ten grondslag lag aan zijn maatschappelijke ideeën. Dat blekenk veel minder de theorieën van Karl Marx te zijn, als wel het gebed. Zijn laatste promovendus Evert Jan de Wijer noemde hem een partijganger, maar dan van de Mensenzoon. Dat inzicht kregen ook meer en meer van Ter Scheggets tegenstanders, waardoor hij tegen de tijd dat hij gast was van het Marathoninterview was de storm rond hem wat gaan liggen. Zelf werd hij volgens omstanders ook milder en minder radicaal dan hij in de jaren zestig en zeventig was geweest. Een andere grote verdienste van Ter Schegget was het schrijven van theologische boeken, die gelezen en begrepen werden. Na zijn emeritaat in 1992 zette hij vaart achter zijn publicaties. Enkele van de titels waren Het Geheim Van De Mens, Kernwoorden Bij Marx, Theologie en Ideologie, Recht Op Gemeente, Vrijheid Door Gehoorzaamheid, De Menslievendheid Van God en zijn laatste Een Hart Onder De Riem, over de Bergrede. Bert ter Schegget overleed op 9 november 2001 aan een hartaanval, nadat hij het ziekenhuis – waar hij lag wegens hartklachten – vlak daarvoor had verlaten. ------------------------------------- Hoogtepunten uit het interview "Natuurlijk denk ik dat een goed huwelijk ook een levenslang gevecht met elkaar is" Bert ter Schegget, die in een ver verleden de dagopening bij de VPRO op zich nam, werd op 11 augustus 1989 door Hans Simonse ondervraagd. Hij was ook een tijd lid van het bestuur van de omroep. Of de VPRO hem te vrijzinnig was geworden, luidde de eerste vraag: "iedereen deed wat ie goed vond in zijn eigen ogen en probeerde ook af en toe te scoren op het gebied wat God verboden heeft of de regering. Of beide. En dat lukte op gezette tijden. En als je dan vroeg, want je had wel eens moeilijkheden met een minister die zei: ”dit kan niet” en die wilde dan de knop omdraaien. Ja, je wilde natuurlijk helemaal niet ingrijpen, daar was ik ook absoluut niet voor. Zo'n bedrijf leeft bij de gratie van die vrijheid. (..) Ik vond wel dat de VPRO er moest zijn, zoals die was. Ik had natuurlijk wel een smaak. Ik hoorde toch graag linkse, geëngageerde geluiden, maatschappijkritisch en dat zat er ook wel in, maar er was ook een stukje libertinisme, anarchisme, en dat hoorde ook tot het pakket. De Barend Servet Show, om maar iets te noemen, dat was voor mij een fantastische belevenis." Ter Schegget had getwijfeld of hij gehoor moest geven aan de uitnodiging van de VPRO om te gast te zijn in het marathoninterview. Niet omdat hij het interview vreesde, maar omdat hij op 11 augustus 1989 precies 36 jaar getrouwd was met zijn vrouw. En dat was in huize Ter Schegget toch wel een reden tot een feestje. Niet dat het altijd pais en vree was tussen de hoogleraar en zijn echtgenote: "Natuurlijk denk ik dat een goed huwelijk ook een levenslang gevecht met elkaar is. Als je dat niet meer doet dan is het niet interessant, maar het moet zijn op een basis van een grote waardering en liefde, die moet er ergens zijn, en acceptatie. Dus er moet niet, zeg ik altijd, met de portefeuille gerammeld worden, je moet gewoon niet weglopen. Dingen horen uitgevochten te worden en uitgepraat te worden. Ik wil niet zeggen dat dat altijd lukt, er zijn altijd kleine rancunes en zo, maar daar moet je met humor tegenover staan. Maar ik vind het monogame huwelijk nog altijd een waanzinnig spannend avontuur. En seksueel gesproken, heeft het, als je het goed doet, heel veel raffinement in zich. Om dat samen leuk te blijven vinden, te vrijen, met elkaar ook lichamelijk bezig te zijn, haha dat klinkt wat lullig, maar zo is het. (..) Ze is niet weggelopen, en ze maakt de indruk dat het haar goed gaat, ik heb haar natuurlijk zo nu en dan flink gemaltraiteerd." Ondanks het feit dat hij zich een romanticus noemt, ziet Ter Schegget ook de minder mooie kanten van het leven en keert zich er niet vanaf. "De vraag is eigenlijk of ik wel een type ben dat zich thuis wil voelen, ik hou niet van dat cosy, van dat lekker thuis zijn en van die mentaliteit van ”wat hebben we het ver gebracht." Maar ik ben geen pessimist. Ook geen optimist, want dat is wat flierefluiterig. Het is eigenlijk zo dat ik moet en mag hopen ter wille van de hopelozen. Hoop die gezien wordt is geen hoop, je kunt het alleen maar in volharding verwachten."

Te links voor het kerkelijk hoogleraarschap. Dat was lange tijd het oordeel van de synode van de Universiteit van Amsterdam over dominee Bert ter Schegget. De studenten werden aan de UvA al genoeg bekogeld met Marx om dat ook nog eens van Ter Schegget voorgeschoteld te krijgen. Maar voor de VPRO is niemand te links. Op 11 augustus was hij de gast van Hans Simonse in de villa aan de 's Gravelandseweg in Hilversum. Het middelpunt van de 'zaak - Ter Schegget' was acht jaar later alsnog hoogleraar geworden, maar wel in het meer gematigde Leiden. Overigens wenste hijzelf geen marxist te worden genoemd, al kon hij zich in veel overwegingen van Marx vinden. Als één van de weinige theologen wist Ter Schegget leesbare boeken te schrijven over het geloof en de rol daarvan in de samenleving: Een Hart Onder De Riem, over de Bergrede, Het Geheim Van De Mens, Kernwoorden Bij Marx, Theologie en Ideologie, Recht Op Gemeente, Vrijheid Door Gehoorzaamheid, De Menslievendheid Van God, om er een paar te noemen. -------------------------------- Biografie Bert ter Schegget Hoe verenig je Karl Marx met Jezus Christus? Gijsbertus Hendricus ter Schegget kwam op 24 juli 1927 in Amsterdam ter wereld. Zijn vader was dominee. Zelf preekte hij al als kleuter tegen zijn buurjongetjes in het Friese Harkema-Opeinde. Zijn vader was in 1926 naar aanleiding van de ‘kwestie-Geelkerken’ van de Gereformeerde Kerk overgestapt naar de Gereformeerde Kerk in Hersteld Verband, wat in 1946 in de Hervormde Kerk zou opgaan. Van zijn vader kreeg Ter Schegget een grondige kennis van de catechismus en een kritische geest mee. Tijdens de oorlogsjaren doorliep Ter Schegget het Gereformeerd Gymnasium en van 1947 tot 1953 studeerde hij Theologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij wilde aanvankelijk niet in de voetsporen van zijn vader treden, maar koos toch voor theologie, omdat er nou eenmaal “brood op de plank” moest. Na zijn studie werd hij predikant en werd onder meer in Vreeland, op Curaçao en West-Berlijn beroepen. Op Curacao kwam hij in 1958 terecht. Af en toe preekte hij ook op het vasteland, in Venezuela. De sloppenwijken en armoede waarmee hij zich daar geconfronteerd zag, sterkten zijn ideeën over de juistheid van de marxistische analyse. Ook Berlijn, waar hij predikant was bij de Evangelische Studentengemeinde, drukte een stempel op zijn geloof en wereldbeeld. Hij was er in de roerige jaren zestig en was daar getuige van de studentenprotesten. Toen tijdens een demonstratie tegen de komst van de Sjah van Perzië de 26-jarige student Benno Ohnesorg om het leven kwam door een politiekogel, schuilde hij met een dame onder een afdakje die hem wist te vertellen dat de politieagenten van dat momenten “so braun wie zuvor” waren. Ter Schegget hield er een blijvende sympathie van over aan de babyboomgeneratie die niet in herhaling wilde vallen door braaf en gedwee te accepteren wat het gezag voor hen bepaalde, zoals dat aan de vooravond van de Holocaust was gebeurd. In 1968 werd Ter Schegget docent aan de sociale academie ‘De Horst’ in Driebergen, dat bekend stond als links bolwerk. Ter Schegget schreef er aan zijn proefschrift, Het Beroep Op De Stad Der Toekomst. Praktisch-Dogmatische Studie Van De Revolutie, dat hij in 1970 afrondde. Hoewel hij het helemaal niet zo bedoeld had, stond Ter Schegget na deze dissertatie definitief als marxistisch te boek. Dat voorkwam dat hij al in de jaren zeventig een vrijgekomen leerstoel mocht bezetten als kerkelijk hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Er kwam een heuse rel, de ‘zaak-Ter Schegget’ was geboren. Tegenstanders van Ter Schegget vonden hem veel te links. Daar was in het rooie nest dat de Universiteit van Amsterdam heette te zijn niet nog meer behoefte aan, vond de synode. Pas in 1981 kende de Generale Synode hem een leerstoel toe: als hoogleraar in de christelijke ethiek en het apostolaat aan de Universiteit Leiden. In latere publicaties liet hij zien wat er ten grondslag lag aan zijn maatschappelijke ideeën. Dat blekenk veel minder de theorieën van Karl Marx te zijn, als wel het gebed. Zijn laatste promovendus Evert Jan de Wijer noemde hem een partijganger, maar dan van de Mensenzoon. Dat inzicht kregen ook meer en meer van Ter Scheggets tegenstanders, waardoor hij tegen de tijd dat hij gast was van het Marathoninterview was de storm rond hem wat gaan liggen. Zelf werd hij volgens omstanders ook milder en minder radicaal dan hij in de jaren zestig en zeventig was geweest. Een andere grote verdienste van Ter Schegget was het schrijven van theologische boeken, die gelezen en begrepen werden. Na zijn emeritaat in 1992 zette hij vaart achter zijn publicaties. Enkele van de titels waren Het Geheim Van De Mens, Kernwoorden Bij Marx, Theologie en Ideologie, Recht Op Gemeente, Vrijheid Door Gehoorzaamheid, De Menslievendheid Van God en zijn laatste Een Hart Onder De Riem, over de Bergrede. Bert ter Schegget overleed op 9 november 2001 aan een hartaanval, nadat hij het ziekenhuis – waar hij lag wegens hartklachten – vlak daarvoor had verlaten. ------------------------------------- Hoogtepunten uit het interview "Natuurlijk denk ik dat een goed huwelijk ook een levenslang gevecht met elkaar is" Bert ter Schegget, die in een ver verleden de dagopening bij de VPRO op zich nam, werd op 11 augustus 1989 door Hans Simonse ondervraagd. Hij was ook een tijd lid van het bestuur van de omroep. Of de VPRO hem te vrijzinnig was geworden, luidde de eerste vraag: "iedereen deed wat ie goed vond in zijn eigen ogen en probeerde ook af en toe te scoren op het gebied wat God verboden heeft of de regering. Of beide. En dat lukte op gezette tijden. En als je dan vroeg, want je had wel eens moeilijkheden met een minister die zei: ”dit kan niet” en die wilde dan de knop omdraaien. Ja, je wilde natuurlijk helemaal niet ingrijpen, daar was ik ook absoluut niet voor. Zo'n bedrijf leeft bij de gratie van die vrijheid. (..) Ik vond wel dat de VPRO er moest zijn, zoals die was. Ik had natuurlijk wel een smaak. Ik hoorde toch graag linkse, geëngageerde geluiden, maatschappijkritisch en dat zat er ook wel in, maar er was ook een stukje libertinisme, anarchisme, en dat hoorde ook tot het pakket. De Barend Servet Show, om maar iets te noemen, dat was voor mij een fantastische belevenis." Ter Schegget had getwijfeld of hij gehoor moest geven aan de uitnodiging van de VPRO om te gast te zijn in het marathoninterview. Niet omdat hij het interview vreesde, maar omdat hij op 11 augustus 1989 precies 36 jaar getrouwd was met zijn vrouw. En dat was in huize Ter Schegget toch wel een reden tot een feestje. Niet dat het altijd pais en vree was tussen de hoogleraar en zijn echtgenote: "Natuurlijk denk ik dat een goed huwelijk ook een levenslang gevecht met elkaar is. Als je dat niet meer doet dan is het niet interessant, maar het moet zijn op een basis van een grote waardering en liefde, die moet er ergens zijn, en acceptatie. Dus er moet niet, zeg ik altijd, met de portefeuille gerammeld worden, je moet gewoon niet weglopen. Dingen horen uitgevochten te worden en uitgepraat te worden. Ik wil niet zeggen dat dat altijd lukt, er zijn altijd kleine rancunes en zo, maar daar moet je met humor tegenover staan. Maar ik vind het monogame huwelijk nog altijd een waanzinnig spannend avontuur. En seksueel gesproken, heeft het, als je het goed doet, heel veel raffinement in zich. Om dat samen leuk te blijven vinden, te vrijen, met elkaar ook lichamelijk bezig te zijn, haha dat klinkt wat lullig, maar zo is het. (..) Ze is niet weggelopen, en ze maakt de indruk dat het haar goed gaat, ik heb haar natuurlijk zo nu en dan flink gemaltraiteerd." Ondanks het feit dat hij zich een romanticus noemt, ziet Ter Schegget ook de minder mooie kanten van het leven en keert zich er niet vanaf. "De vraag is eigenlijk of ik wel een type ben dat zich thuis wil voelen, ik hou niet van dat cosy, van dat lekker thuis zijn en van die mentaliteit van ”wat hebben we het ver gebracht." Maar ik ben geen pessimist. Ook geen optimist, want dat is wat flierefluiterig. Het is eigenlijk zo dat ik moet en mag hopen ter wille van de hopelozen. Hoop die gezien wordt is geen hoop, je kunt het alleen maar in volharding verwachten."

Te links voor het kerkelijk hoogleraarschap. Dat was lange tijd het oordeel van de synode van de Universiteit van Amsterdam over dominee Bert ter Schegget. De studenten werden aan de UvA al genoeg bekogeld met Marx om dat ook nog eens van Ter Schegget voorgeschoteld te krijgen. Maar voor de VPRO is niemand te links. Op 11 augustus was hij de gast van Hans Simonse in de villa aan de 's Gravelandseweg in Hilversum. Het middelpunt van de 'zaak - Ter Schegget' was acht jaar later alsnog hoogleraar geworden, maar wel in het meer gematigde Leiden. Overigens wenste hijzelf geen marxist te worden genoemd, al kon hij zich in veel overwegingen van Marx vinden. Als één van de weinige theologen wist Ter Schegget leesbare boeken te schrijven over het geloof en de rol daarvan in de samenleving: Een Hart Onder De Riem, over de Bergrede, Het Geheim Van De Mens, Kernwoorden Bij Marx, Theologie en Ideologie, Recht Op Gemeente, Vrijheid Door Gehoorzaamheid, De Menslievendheid Van God, om er een paar te noemen. -------------------------------- Biografie Bert ter Schegget Hoe verenig je Karl Marx met Jezus Christus? Gijsbertus Hendricus ter Schegget kwam op 24 juli 1927 in Amsterdam ter wereld. Zijn vader was dominee. Zelf preekte hij al als kleuter tegen zijn buurjongetjes in het Friese Harkema-Opeinde. Zijn vader was in 1926 naar aanleiding van de ‘kwestie-Geelkerken’ van de Gereformeerde Kerk overgestapt naar de Gereformeerde Kerk in Hersteld Verband, wat in 1946 in de Hervormde Kerk zou opgaan. Van zijn vader kreeg Ter Schegget een grondige kennis van de catechismus en een kritische geest mee. Tijdens de oorlogsjaren doorliep Ter Schegget het Gereformeerd Gymnasium en van 1947 tot 1953 studeerde hij Theologie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij wilde aanvankelijk niet in de voetsporen van zijn vader treden, maar koos toch voor theologie, omdat er nou eenmaal “brood op de plank” moest. Na zijn studie werd hij predikant en werd onder meer in Vreeland, op Curaçao en West-Berlijn beroepen. Op Curacao kwam hij in 1958 terecht. Af en toe preekte hij ook op het vasteland, in Venezuela. De sloppenwijken en armoede waarmee hij zich daar geconfronteerd zag, sterkten zijn ideeën over de juistheid van de marxistische analyse. Ook Berlijn, waar hij predikant was bij de Evangelische Studentengemeinde, drukte een stempel op zijn geloof en wereldbeeld. Hij was er in de roerige jaren zestig en was daar getuige van de studentenprotesten. Toen tijdens een demonstratie tegen de komst van de Sjah van Perzië de 26-jarige student Benno Ohnesorg om het leven kwam door een politiekogel, schuilde hij met een dame onder een afdakje die hem wist te vertellen dat de politieagenten van dat momenten “so braun wie zuvor” waren. Ter Schegget hield er een blijvende sympathie van over aan de babyboomgeneratie die niet in herhaling wilde vallen door braaf en gedwee te accepteren wat het gezag voor hen bepaalde, zoals dat aan de vooravond van de Holocaust was gebeurd. In 1968 werd Ter Schegget docent aan de sociale academie ‘De Horst’ in Driebergen, dat bekend stond als links bolwerk. Ter Schegget schreef er aan zijn proefschrift, Het Beroep Op De Stad Der Toekomst. Praktisch-Dogmatische Studie Van De Revolutie, dat hij in 1970 afrondde. Hoewel hij het helemaal niet zo bedoeld had, stond Ter Schegget na deze dissertatie definitief als marxistisch te boek. Dat voorkwam dat hij al in de jaren zeventig een vrijgekomen leerstoel mocht bezetten als kerkelijk hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Er kwam een heuse rel, de ‘zaak-Ter Schegget’ was geboren. Tegenstanders van Ter Schegget vonden hem veel te links. Daar was in het rooie nest dat de Universiteit van Amsterdam heette te zijn niet nog meer behoefte aan, vond de synode. Pas in 1981 kende de Generale Synode hem een leerstoel toe: als hoogleraar in de christelijke ethiek en het apostolaat aan de Universiteit Leiden. In latere publicaties liet hij zien wat er ten grondslag lag aan zijn maatschappelijke ideeën. Dat blekenk veel minder de theorieën van Karl Marx te zijn, als wel het gebed. Zijn laatste promovendus Evert Jan de Wijer noemde hem een partijganger, maar dan van de Mensenzoon. Dat inzicht kregen ook meer en meer van Ter Scheggets tegenstanders, waardoor hij tegen de tijd dat hij gast was van het Marathoninterview was de storm rond hem wat gaan liggen. Zelf werd hij volgens omstanders ook milder en minder radicaal dan hij in de jaren zestig en zeventig was geweest. Een andere grote verdienste van Ter Schegget was het schrijven van theologische boeken, die gelezen en begrepen werden. Na zijn emeritaat in 1992 zette hij vaart achter zijn publicaties. Enkele van de titels waren Het Geheim Van De Mens, Kernwoorden Bij Marx, Theologie en Ideologie, Recht Op Gemeente, Vrijheid Door Gehoorzaamheid, De Menslievendheid Van God en zijn laatste Een Hart Onder De Riem, over de Bergrede. Bert ter Schegget overleed op 9 november 2001 aan een hartaanval, nadat hij het ziekenhuis – waar hij lag wegens hartklachten – vlak daarvoor had verlaten. ------------------------------------- Hoogtepunten uit het interview "Natuurlijk denk ik dat een goed huwelijk ook een levenslang gevecht met elkaar is" Bert ter Schegget, die in een ver verleden de dagopening bij de VPRO op zich nam, werd op 11 augustus 1989 door Hans Simonse ondervraagd. Hij was ook een tijd lid van het bestuur van de omroep. Of de VPRO hem te vrijzinnig was geworden, luidde de eerste vraag: "iedereen deed wat ie goed vond in zijn eigen ogen en probeerde ook af en toe te scoren op het gebied wat God verboden heeft of de regering. Of beide. En dat lukte op gezette tijden. En als je dan vroeg, want je had wel eens moeilijkheden met een minister die zei: ”dit kan niet” en die wilde dan de knop omdraaien. Ja, je wilde natuurlijk helemaal niet ingrijpen, daar was ik ook absoluut niet voor. Zo'n bedrijf leeft bij de gratie van die vrijheid. (..) Ik vond wel dat de VPRO er moest zijn, zoals die was. Ik had natuurlijk wel een smaak. Ik hoorde toch graag linkse, geëngageerde geluiden, maatschappijkritisch en dat zat er ook wel in, maar er was ook een stukje libertinisme, anarchisme, en dat hoorde ook tot het pakket. De Barend Servet Show, om maar iets te noemen, dat was voor mij een fantastische belevenis." Ter Schegget had getwijfeld of hij gehoor moest geven aan de uitnodiging van de VPRO om te gast te zijn in het marathoninterview. Niet omdat hij het interview vreesde, maar omdat hij op 11 augustus 1989 precies 36 jaar getrouwd was met zijn vrouw. En dat was in huize Ter Schegget toch wel een reden tot een feestje. Niet dat het altijd pais en vree was tussen de hoogleraar en zijn echtgenote: "Natuurlijk denk ik dat een goed huwelijk ook een levenslang gevecht met elkaar is. Als je dat niet meer doet dan is het niet interessant, maar het moet zijn op een basis van een grote waardering en liefde, die moet er ergens zijn, en acceptatie. Dus er moet niet, zeg ik altijd, met de portefeuille gerammeld worden, je moet gewoon niet weglopen. Dingen horen uitgevochten te worden en uitgepraat te worden. Ik wil niet zeggen dat dat altijd lukt, er zijn altijd kleine rancunes en zo, maar daar moet je met humor tegenover staan. Maar ik vind het monogame huwelijk nog altijd een waanzinnig spannend avontuur. En seksueel gesproken, heeft het, als je het goed doet, heel veel raffinement in zich. Om dat samen leuk te blijven vinden, te vrijen, met elkaar ook lichamelijk bezig te zijn, haha dat klinkt wat lullig, maar zo is het. (..) Ze is niet weggelopen, en ze maakt de indruk dat het haar goed gaat, ik heb haar natuurlijk zo nu en dan flink gemaltraiteerd." Ondanks het feit dat hij zich een romanticus noemt, ziet Ter Schegget ook de minder mooie kanten van het leven en keert zich er niet vanaf. "De vraag is eigenlijk of ik wel een type ben dat zich thuis wil voelen, ik hou niet van dat cosy, van dat lekker thuis zijn en van die mentaliteit van ”wat hebben we het ver gebracht." Maar ik ben geen pessimist. Ook geen optimist, want dat is wat flierefluiterig. Het is eigenlijk zo dat ik moet en mag hopen ter wille van de hopelozen. Hoop die gezien wordt is geen hoop, je kunt het alleen maar in volharding verwachten."