Podcasts about joods

Lucas was een dokter en een metgezel van de apostel Paulus. Behalve dit evangelie schreef hij ook nog Handelingen. Hoewel in onze Bijbel Handelingen pas na Johannes komt, kun je het evangelie van Lucas en het boek Handelingen eigenlijk als één geheel zien. Het evangelie beschrijft het leven van Jezus en Handelingen hoe de volgelingen van Jezus het goede nieuws van Jezus' verlossing brachten naar vele landen. Er is vrij weinig bekend over Lucas, maar hij kwam hoogstwaarschijnlijk uit de Griekse stad Antiochië, een plaats die in het huidige Turkije ligt. Hij was zo goed als zeker geen Jood. Dat betekent dat hij de enige niet-Joodse schrijver is van een Bijbelboek. Het Bijbelboek Lucas is vermoedelijk in het jaar 60 of 61 geschreven. Als arts was Lucas gewend onderzoek te doen. Hij begint zijn verhaal dan ook met de reden waarom hij dit heeft opgeschreven. ‘Er zijn al veel verslagen over het leven van Jezus, maar ik heb nog eens met alle ooggetuigen gesproken', zegt hij. Hij heeft Petrus en Johannes gekend en hen waarschijnlijk geïnterviewd. En wie woonde er bij Johannes? Maria, de moeder van Jezus, want Johannes had aan Jezus beloofd voor haar te zorgen. Het is daarom niet gek dat Lucas het meest uitgebreide geboorteverhaal van Jezus heeft opgetekend. Maria heeft het hem verteld. De geboortes van Johannes en Jezus Hoewel Lucas primair voor een niet-Joods publiek schrijft, neemt hij toch verwijzingen op naar het Oude Testament. Op die manier laat hij zien dat wat er is gebeurd, past in het totale verhaal van God en mens. Lucas' verslag opent met de geboortes van Johannes de Doper en Jezus. Daarna volgt een stuk over Jezus' bediening in Galilea. Dat eindigt abrupt als Jezus aankondigt dat Hij naar Jeruzalem gaat. Vervolgens wordt de laatste week van Jezus beschreven. Het eindigt met Zijn kruisiging en opstanding. In eerste scène van Lucas zien we de oude priester Zacharias aan het werk in de tempel. Net als Abraham en Sarah zo'n tweeduizend jaar geleden, konden hij en zijn vrouw Elizabeth geen kinderen krijgen. Als een engel aan hem verschijnt en aankondigt dat ze alsnog een zoon zullen krijgen die ze Johannes moeten noemen, kan Zacharias dit niet geloven. Als straf voor zijn ongeloof kan hij negen maanden lang niet spreken. Als Elizabeth zes maanden zwanger is, gaat de engel Gabriël opnieuw op pad. Hij zoekt Maria op, een meisje dat waarschijnlijk een jaar of 15 oud was. Ze was verloofd met Jozef, een timmerman uit Nazareth. Omdat ze nog niet zijn getrouwd, hebben ze ook het bed nog niet gedeeld. Toch vertelt de engel haar dat ze zwanger zal worden van de Allerhoogste. Maria gelooft de engel en vraagt: ‘Hoe zal dit gebeuren?' ‘Door de heilige Geest', antwoordt de engel. De maagd wordt zwanger, zoals voorspeld in Jesaja. De nieuwe Elia en de Messiaanse Koning De engel vertelt Maria ook dat haar tante Elizabeth inmiddels in verwachting is. Ze gaat naar haar toe. Als Maria binnenkomt, beweegt Johannes in de buik van zijn moeder en Elizabeth weet ogenblikkelijk dat ook Maria een belangrijk kind draagt. Geïnspireerd door de heilige Geest zegt Maria een gedicht op. Later, als Elizabeth haar kind baart en haar man weer kan praten, spreekt ook Zacharias profetische woorden. Beide gedichten zitten vol verwijzingen naar het Oude Testament. Ze beschrijven de rollen die de twee jongens spelen in het reddingsplan van God. Johannes is de aangekondigde ‘nieuwe Elia'. Hij moet de weg vrij maken voor het Kind van Maria. Deze Jezus is de Messiaanse Koning die is aangekondigd. In Hem worden alle beloften, die onder meer aan Abraham en David zijn gedaan, vervuld. Maar de geboorte van Jezus is nog niet zo makkelijk. Tegen het einde van haar zwangerschap moeten Jozef en Maria zich laten registreren in Bethlehem. Vanwege de afgekondigde volkstelling moesten alle inwoners naar de stad waar hun familie oorspronkelijk vandaan kwam. Zowel Maria als Jozef zijn nakomelingen van David en moeten naar Bethlehem. Het stadje puilt uit van de reizigers en er is geen plek meer in de herberg, zelfs niet voor een zwangere vrouw. Een Baby in een voederbak Gingen Jozef en Maria naar een stal? Om eerlijk te zijn: de Bijbel vermeldt het niet. Het zou ook kunnen dat ze bij familie op bezoek gingen, of dat andere inwoners hun huis voor hen openstelde, of dat ze in een schuurtje mochten verblijven. Er is in ieder geval geen wieg voor handen en daarom wordt de pasgeboren Jezus in een kribbe gelegd. Een voederbak dus. De Zoon van God komt dus ter wereld in een klein stadje in een achtergesteld landje in het grote Romeinse rijk. Zijn ouders zijn arm en zijn eerste bedje is een voederbak voor vee. Het contrast kan bijna niet groter zijn. In de hemel was Jezus een machtige Koning. Nu heeft Hij al het koninklijke afgelegd: Zijn status, Zijn rijkdom en Zijn heerlijkheid. Zie je dat God het onmogelijke doet? Adam en Eva aten van de boom met kennis van goed en kwaad. Zij hoopten zo aan God gelijk te worden. Dat gebeurde niet. Ze mochten niet langer in het paradijs wonen en zouden uiteindelijk sterven. Maar hier, aan het begin van Lucas, wordt God gelijk aan een mens om zo de wereld te redden. Zelfs Jezus' ouders Jozef en Maria kunnen dat niet bevatten. Als ze niet veel later naar Jeruzalem gaan om Jezus in de tempel op te dragen aan God, ontmoeten ze twee oude profeten. Een man, Simeon genaamd, en een vrouw, Hanna. Zij herkennen Jezus als de beloofde Messias. Simeon voorspelt dat Jezus een licht voor velen zal zijn, zowel binnen als buiten Israël. De 12-jarige Jezus Na deze scène spoelt Lucas vooruit. Eigenlijk weten we niets over de jeugd van Jezus. Lucas neemt echter één anekdote op die Maria hem verteld moet hebben. Deze gebeurtenis laat zien dat Jezus ook als kind bijzonder moet zijn geweest. Als 12-jarige gaat hij namelijk met zijn ouders naar Jeruzalem voor één van de traditionele feesten. Maar als Zijn ouders naar huis gaan, blijft Jezus achter. Jozef en Maria hebben dat in eerste instantie niet door, want reizen deden ze in een groot gezelschap. Maar als ze ontdekken dat Hij weg is, haasten ze zich terug naar Jeruzalem. Ze vinden Jezus uiteindelijk in de tempel, waar Hij de godsdienstleraren veel vragen stelde. Ook toen bleek Zijn wijsheid al. Opnieuw maakt Lucas een sprong in zijn verhaal, nu naar het begin van Jezus' bediening. Johannes de Doper blijkt al veel bekendheid te hebben en vele Israëlieten vragen God om vergeving en laten zich dopen. Dit is een noodzakelijke stap om het Koninkrijk van God binnen te gaan en zo bereidt Johannes dus de weg van Jezus voor. Jezus gaat ook naar de rivier de Jordaan en hoewel Hij zonder zonde is, laat ook Hij zich dopen. Lucas vertelt niet waarom, maar in Matteüs zagen we dat Jezus gehoorzaam wil zijn aan Zijn Vader. Direct na Zijn doop bevestigt God wie Jezus is. De heilige Geest daalt op Hem neer in de vorm van een duif en Gods stem klinkt: ‘Jij bent Mijn geliefde Zoon. In Jou vind Ik vreugde'. Jezus' stamboom Vervolgens beschrijft Lucas de stamboom van Jezus' vader. Deze loopt via David en Abraham en vele andere interessante figuren uit de Bijbel uiteindelijk naar Adam. Voor de mensen die het Oude Testament kennen, is het duidelijk wat Lucas probeert te zeggen: dit is de Messias die was aangekondigd. Alle verhalen die je tot nu toe hebt gehoord, leiden naar deze ene Persoon. Hij is de Koning die werd beloofd aan David, Hij is het Lam dat ervoor zorgde dat Abraham Isaak niet hoefde te offeren. Doordat Lucas de lijn nog verder doortrekt helemaal naar de eerste mens toe, laat Hij zien dat Jezus niet alleen voor de nakomelingen van Abraham is gekomen, maar voor de hele mensheid. Lucas gaat verder met Jezus' veertig dagen in de woestijn en de pogingen van de duivel om Hem te verleiden. Die mislukken jammerlijk en Jezus trekt langs dorpen en steden om te preken in synagogen (zeg maar: de Joodse kerk). Overal wordt Hij geprezen. Overal, behalve in de woonplaats van Zijn ouders. Ook hier staat Hij op om te vertellen dat de woorden van Jesaja in vervulling gaan: ‘De Geest van de Heer rust op Mij, want Hij heeft Mij gezalfd. Om aan armen het goede nieuws te brengen heeft Hij Mij gezonden, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken en aan blinden het herstel van hun zicht, om onderdrukten hun vrijheid te geven, om een genadejaar van de Heer uit te roepen.' - Lucas 4:18-19

De Davidster prijkt op de Israëlische vlag en is te vinden op synagogen en joodse instellingen. Maar hoe de Davidster hét symbool van Israël en het jodendom geworden en wat weten we over de oorsprong ervan? Een gesprek met David van Capelleveen.Kijk voor artikelen ook eens op onze website Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

Sinds de moord op elf Joden in een synagoge in Pittsburgh, in 2018, de meest fatale antisemitische aanval in de Amerikaanse geschiedenis, gaat er een discussie rond op sociale media over het motief van de dader, vrachtautochauffeur Robert Bowers. Die zou hebben geloofd in de theorie van ‘blanke genocide’, zogenaamd een Joods complot dat niet-blanken aanmoedigt naar Amerika te emigreren met als doel het blanke ras te ‘elimineren’. Je zou zeggen dat ‘blanke genocide’ op de stapel kan van de vele andere antisemitische en racistische theorieën die zoal de ronde doen, ook in de Verenigde Staten. Maar wat de massamoord in Pittsburgh nog extra ernstig maakte was dat Elon Musk in 2023, een jaar nadat hij het toenmalige Twitter had gekocht, op zijn eigen platform de theorie onderschreef. Hij noemde ‘blanke genocide’ simpelweg ‘de waarheid’. Dat leidde tot een stevige rel en een felle reprimande van de toenmalige president Biden. ‘Wij veroordelen deze weerzinwekkende promotie van antisemitische en racistische haat in de sterkst denkbare termen’, zei Bidens woordvoerder. IBM en Apple trokken zich terug als adverteerder op X. Een jaar geleden eiste Musk via de rechtbank in Californië dat het Centrum voor het Bestrijden van Digitale Haat zou stoppen met het publiceren van rapporten over het toenemende racisme, antisemitisme en extremistische op X sinds hij eigenaar was. De rechter wees de eis af, tot vreugde van de directeur van het de organisatie, Imran Ahmed. Vorige week deelde Musk op X het bericht van een gebruiker die beweerde dat Josef Stalin, Adolf Hitler en Mao Zedong niet de oorzaak waren van de dood van miljoenen mensen, maar werknemers in overheidsdienst. Met andere woorden: het was de schuld van ambtenaren. Dat paste, dacht hij ongetwijfeld, naadloos in zijn onvermoeibare ijver bij het huidige massaontslag van ambtenaren dat hij voor en namens president Trump uitvoert. Ambtenaren zijn immers schurken. Er ontstond een hoop stampij, waarop Musk zijn bericht verwijderde. Maar een deel van zijn 219 miljoen volgers heeft het ongetwijfeld gelezen. Hetzelfde geldt voor zijn enthousiaste steun voor ultrarechtse politici als Javier Milei in Argentinië, Jair Bolsonaro in Brazilië, Narendra Modi in India en Alice Weidel, leider van de Duitse AfD. Elon Musk is een antisemiet en racist, daar kan geen twijfel over bestaan. En zijn baas, de president van de Verenigde Staten? In het Engels is daar een uitstekende term voor: guilty by association.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Familieleden vermijden het onderwerp aan het kerstdiner en op scholen en universiteiten is de spanning soms om te snijden. Beledigingen gaan over en weer, er heerst onbegrip, en iedereen heeft het gevoel een kant te moéten kiezen. Itay is Joods en Sheher islamitisch. Ze zijn, ondanks hun meningsverschillen, naast collega's ook goede vrienden en beiden zijn dagelijks bezig met het conflict. Wat kunnen we van hen leren? Een hoognodig gesprek over de het opzoeken van de verbinding in een tijd van polarisatie.Meer Keuzecast?Instagram: https://www.instagram.com/keuzecast/TikTok: https://www.tiktok.com/@keuzecast

In New York wonen ruim 1 miljoen Joden, en in de wijk Brooklyn is maar liefst een kwart van de inwoners Joods. Buiten Israël wonen in de VS de meeste Joden. We praten met Pieter, zelf wonend in hartje Brooklyn, over de Joodse New Yorkers, de orthodoxe Chabad-beweging en hun rebbe, Menachem Mendel Schneerson. Is hij de Messias? Veel Chabad-aanhangers geloven van wel en verwachten zijn terugkeer.Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

Net als alle Joodse Israëli's worden de ultraorthodoxen nu ook opgeroepen door de IDF en moeten ze meehelpen om het land te verdedigen. Waarom hebben ze ooit de dienstplicht-vrijstelling gekregen, en waarom zijn de meesten van hen zo fel tegen de dienstplicht. Een kort gesprekje met David van Capelleveen.Lees ook het artikel in IB Magazine: ...............Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

Wel of geen evangelie voor het Joodse volk? Mag je nog wel spreken over Jezus? En God heeft Israël gekozen als Zijn volk, maar wat betekent dit? Een gesprek met de Joodse gelovige Avi Snyder, ook de auteur van het boek 'Joden hebben Jezus niet nodig...en andere misvattingen'. Avi's getuigenis: https://jewsforjesus.org/our-stories/avi-snyder-storyMeer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

In deze aflevering bespreken we de emotionele en psychologische impact van mannelijke besnijdenis. Hoe beïnvloedt het vertrouwen, hechting en seksuele ontwikkeling? En is er een diepere reden achter deze praktijk eeuwenoude praktijk?

In de 2e aflevering over het Hebreeuws praten we verder met Gieneke Vrolijk over hoe kennis van de taal de bijbelstudie kan verdiepen en verrijken, maar gaan we ook in op de valkuilen. Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

In gesprek met Gieneke Vrolijk over de Hebreeuwse taal, de betekenis van de heilige Godsnaam en de betrouwbaarheid van de Bijbeltekst.Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

Meer over Mathilda, haar boek en optredens op http://mathildavandenhof.nl

Herman vertelt hoe hij zijn dienstplicht succesvol wist te ontwijken en welke invloed zijn opvoeding en de tijdsgeest daarbij hadden. Hij deelt ook inzichten uit zijn boek over de veranderende rol van defensie in Nederland.Over Legergroene Herinneringen‘Ik ging met tegenzin, maar heb de tijd van mijn leven gehad', ‘De kameraadschap die je bij defensie hebt, is uniek', ‘Je kan meer dan je denkt' en ‘Leidinggeven doe ik nog steeds volgens de dingen die ik heb geleerd via de instructiekaart'. Het is maar een kleine greep uit de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen die geïnterviewd zijn voor de podcastserie Legergroene Herinneringen.In die podcast belichten we niet alleen de geschiedenis van de dienstplicht maar besteden we vooral aandacht aan de persoonlijke verhalen van de dienstplichtigen.Transcriptie:00:00:25 - 00:00:26Interviewer: Hallo allemaal en welkom bij Legergroene-Herinnering. In deze podcast gaan we de komende weken in gesprek met oud dienstplichtigen over hun diensttijd. De hoogtepunten, maar ook de dieptepunten en hun levenslessen die uit deze tijd stammen, worden hier aan het licht gebracht. Ik ga vanmiddag in gesprek met iemand die erg goed zijn best heeft gedaan om de dienstplicht te ontwijken en het is hem ook nog eens gelukt. Hij heeft er zelfs een boek over geschreven. Goedemiddag, Herman.00:00:26 - 00:00:26Herman: Goedemiddag.00:00:26 - 00:00:42Interviewer: Wat leuk dat u er bent, dat je er bent, daar ga ik al. Hoe ging dat? Hoe begon dat? Want waarschijnlijk was er in uw vriendenkring al veel gaande over de dienstplicht. Jongere en oudere vrienden die gingen.00:00:43 - 00:01:34Herman: Het begon al eerder, namelijk thuis. Mijn opvoeding was doortrokken van, niet van antimilitarisme, maar alles wat met het militaire te maken had, was een vreemde wereld. Wij woonden in het Gooi aan een straat waar heel veel militair verkeer was. In de buurt was de Kolonel Palmkazerne, die bestaat niet meer, maar dat was toen een kazerne en heel vaak kwamen er hele colonnes militaire voertuigen langs, echt heel vaak, dat hoorde bijna bij het straatbeeld. Ik kan me niet herinneren dat er ooit een woord is gesproken over wat dat was, waar dat voor was, waar het voor diende, dus ook niet dat we ertegen waren. Maar het was niet ons pakkie-an, in de meest uitgebreide zin. Dus mijn ouders waren allebei sociaal-democraten en hadden elkaar ontmoet in de Arbeiders Jeugd Centrale.00:01:34 - 00:02:25Herman: Dat was de jongerenafdeling van de voorloper van de Partij van de Arbeid, de SDAP. Mijn ouders zijn allebei geboren in 1913, zij groeide op na de Eerste Wereldoorlog en dat was de tijd van het gebroken geweertje. Dan was je dus tegen het leger, want de Eerste Wereldoorlog was natuurlijk de meest afschuwelijke zinloze oorlog. Waar ging het over? Het ging nergens over. Dus dat was: dit nooit meer! Dan zat je in die socialistische beweging waar mijn ouders in zaten en dan had je een zo'n speldje op je revers met een gebroken geweertje, je dus tegen het leger, tegen de dienstplicht. Dus dat was mijn opvoeding. In mijn familie is ook één neef van mij in dienst geweest, twee moet ik zeggen, maar verder niemand. Mijn broers ook niet, niemand. Men ging gewoon niet in dienst. Waarom niet? Werd niet over gepraat.00:02:25 - 00:02:52Herman: Ik studeerde sociologie in Amsterdam en wat jij net vroeg, in mijn vrienden kenniskring, inderdaad, het was not done. Daar was natuurlijk wel een soort beetje anti, linksere studentenclubjes wat je toen had en net als nu natuurlijk. Het was in de jaren 60 dat ik studeerde, dus alles wat met hiërarchie, gezag en gehoorzaamheid en zo te maken had, dat was foute boel.00:02:52 - 00:02:57Interviewer: Werd er dan ook echt anders naar je gekeken als je de dienstplicht inging zonder er tegenin te gaan?00:02:57 - 00:02:59Herman: Dat weet ik niet, want dat deed niemand in mijn omgeving.00:02:59 - 00:03:00Interviewer: O, dat deed niemand.00:03:00 - 00:03:21Herman: Ik kende nauwelijks mensen die in dienst zijn geweest. Ik heb nu wel, toen ik dit boek ging schrijven, ben ik natuurlijk in mijn kenniskring gaan vragen aan iedereen van mijn leeftijd en zo en wat jonger: hoe heb jij dat gedaan? En toen hoorde ik dus van verschillende mensen dat ze in dienst waren geweest, maar dat wist ik niet. Dat hadden ze nooit verteld. Dat vonden ze een beetje gênant inderdaad.00:03:21 - 00:03:22Interviewer: En dat had daar ook mee te maken?00:03:22 - 00:03:23Herman: Ja, dat had er wel mee te maken.00:03:24 - 00:03:28Interviewer: Wel bijzonder dat het eigenlijk als raar gezien werd.00:03:29 - 00:04:40Herman: Achteraf is dat heel bijzonder, inderdaad. Maar het was toen normaal in deze kringen. Nu is het natuurlijk een hele discussie of nu die links [onhoorbaar 00:03:41] studentenkringen waar ik toen in verkeerde, een uitzondering waren, of deze een beetje gereserveerde houding ten opzichte van het leger, een karaktertrek is van de Nederlandse cultuur. Daar is een heel debat over wat al heel lang gevoerd wordt, waar niemand het zekere antwoord op weet. Ik ga er in mijn boeken uitgebreid op in, maar ik kom daar ook niet helemaal uit. Dus het is wel zo dat wij niet een militaristische traditie hebben, zoals bijvoorbeeld in Frankrijk, Engeland of Duitsland. Maar het is ook niet zo dat wij altijd zo antimilitair zijn geweest als veel jongelui in de jaren 60. Want tot de Tweede Wereldoorlog was Nederland ook een land met paramilitaire parades, met helden verering en met nationalistische symbolen. Dus het is niet zo dat de Nederlandse traditie per definitie antimilitair was.00:04:41 - 00:04:52Interviewer: Die visie van raar opkijken als iemand de dienst in zou gaan, veranderde die op een gegeven moment ook nadat de Tweede Wereldoorlog begon?00:04:53 - 00:05:37Herman: Dat weet ik niet, want waar ik het over heb, die visie van 'niet het leger ingaan', dat was in de jaren 60 van de vorige eeuw, dus na de Tweede Wereldoorlog. Het is wel opmerkelijk dat wij en mijn generatie, geboren kort naar de oorlog, de geboortegolf, die begon in 1946, kort na de oorlog. Wij waren net bevrijd en zoals ik zei: mijn vader was Joods. Zonder militaire operaties had ik hier niet gezeten, was mijn vader vermoord. Dus je zou zeggen: dan zou in zo'n opvoeding of in zo'n cultuur een positieve houding bestaan tegenover het militaire.00:05:37 - 00:05:41Interviewer: Kreeg jij dat dan ook mee vanuit jouw ouders, met jouw vader?00:05:41 - 00:06:36Herman: Nee, en dat is dus heel dubbelzinnig en heel gek. Wat ik net vertelde, in mijn opvoeding was het militaire eigenlijk afwezig, maar er waren wel kleine aanwijzingen van een tegengestelde gezindheid. Wij gingen bijvoorbeeld op vakantie in Zuid-Limburg met de familie, met het gezin, en dan gingen we wandelen, leuke dingen doen, maar ook altijd naar Margraten. Margraten is een heel groot geallieerde begraafplaats in Zuid-Limburg, waar dus al die jongens liggen die in 1944, 1945 gesneuveld zijn. Daar moesten we heen, mijn vader stond erop dat wij onze vakantie onderbraken om daar naartoe te gaan. Ik kan daar ook nog steeds niet in de buurt komen zonder ook zelf daarheen te gaan. Als we tijd hadden, dan gingen we nog wat verder, dan gingen we naar Bastogne. Dat is Bastenaken in het Vlaams.00:06:36 - 00:07:22Herman: Dat is net ten zuiden van Margraten in België. Daar heeft in 1944 een kleine groep Amerikanen heldhaftig stand gehouden tegen de laatste Duitse poging om de oorlog te winnen, The Battle of the Bulge, Ardennenoffensief. Daar was een Amerikaanse generaal McAuliffe. Op een gegeven moment eisten die moffen, zij hadden dus die lui omsingeld, dat ze zich zouden overgeven, die Amerikanen. Er kwam een onderhandelaar met een witte vlag, om te onderhandelen over overgave. McAuliffe's antwoord was: 'nuts'. En 'nuts' betekent: sodemieter op.00:07:22 - 00:07:23Interviewer: Je bent gek geworden!00:07:23 - 00:07:57Herman: Ja, zoiets als die daar in Oekraïne: 'fuck off' tegen dat Russisch oorlogsschip. Zo'n soort reactie was dat. Die Duitse soldaat snapte dat ook niet, dus ze moesten hem uitleggen wat het was. Dat vertelde mijn vader dan daar in Bastogne, zijn ogen twinkelde dan van enthousiasme bij dit verhaal. Dus dat was het militaire wat wel door mijn vader werd vereerd eigenlijk, maar de consequentie: wij moeten ook zelf in dienst en zelf vechten voor de vrijheid, die werd niet getrokken.00:07:58 - 00:08:00Interviewer: Die link is daar dan nooit echt naar gelegd.00:08:01 - 00:08:39Herman: Nee, het is gek, door de dubbelzinnigheid die ik nu vertel bij mijn vader, die bestond bij mij eigenlijk ook. Want ik deel natuurlijk de dankbaarheid jegens de Amerikanen en de jongens die toen gevochten en gesneuveld zijn. Ik heb daar toen niet... Ik deed ook mij aan: weg met de Yankees en Johnson moordenaar, weet je wel, de Vietnamoorlog. Dus die dankbaarheid jegens de Amerikanen, waar alle reden voor was, zeg ik nu, maar dat nam ik toen ook: die Yankees waren niet oké, die waren de lelijke kapitalisten en die deden lelijke dingen in Zuid-Amerika en zo. Dat is allemaal veranderd nu.00:08:39 - 00:08:45Interviewer: Je hebt het over dankbaarheid en dat dubbele gevoel bij de dienst?00:08:45 - 00:08:45Herman: Ja.00:08:47 - 00:08:54Interviewer: Waarom heeft dan de ene kant gewonnen van de ander en heb je besloten om de dienstplicht te ontwijken?00:08:56 -...

Verwonderd over hoe God heeft gewerkt, kijken we uit naar wat Hij in 2025 gaat doen! Meer weten over het werk onder het Joodse volk? Luister dan naar IB teamleden: David, Pieter, Alinda, Jos en David v.C.Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

Bij hippies denken we aan Paradiso en Fantasio. Aan de sixties met Woodstock en flowerpower. Maar in werkelijkheid waren er rond 1900 al bloemenkinderen in Europa. Ze droegen gewaden, waren herkenbaar aan hun Jezusbaard, liepen bij voorkeur op blote voeten en hadden hun eigen magies sentrum in het Zwitserse Ascona. Vlees was fout, vaccins waren verdacht en sommige hippies aten alleen kokosnoten omdat die het dichts bij de zon groeiden en dus gezonder waren. Schrijver Frank Bokern beschreef hun doen en laten en vertelt over hun vroege, eigenaardige subcultuur. Han Hollander was de radiostem van het vroege vaderlandse voetbal. Een pionier aan wie zowel Herman Kuiphof als Jack van Gelder schatplichtig zijn. Zijn leven was een succesverhaal, totdat de AVRO hem in 1940 ontsloeg omdat hij Joods was. Drie jaar later werd hij vermoord in Sobibor. Pieter van Os bespreek het ‘prachtige boek' van voormalig radiopresentator Govert van Brakel, die het leven van Han Hollander beschrijft met veel gevoel voor voetbal, en met nog meer gevoel voor de beginjaren van de radio. Woorden doen ertoe, hoorden we afgelopen maanden vaak in het parlement. Woorden – wellicht racistische woorden – deden al een staatssecretaris en twee NSC-Kamerleden aftreden. ‘Woorden kunnen stukjes arsenicum zijn,' zo schreef de Duitse filoloog en schrijver Victor Klemperer in zijn boek uit 1947: De taal van het Derde Rijk. Abdelkader Benali bespreekt de klassieker en vraagt zich af wat het boek ons nu te zeggen heeft.

Waarom is Iran zo gefocust op Israël. Een gesprek met Farshid Seyed Medhi over de situatie in Iran, de christenen in het land en de liefde van de Iraniërs voor Israël.Farshids volledige bekeringsverhaal is ook te beluisteren via: https://www.buzzsprout.com/admin/829414/episodes/10272943-farshid-seyed-medi-ex-moslim-christen-en-joods Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

Hij werd de nestor van de Tweede Kamer genoemd: Kees van der Staaij. Maar liefst 25 jaar lang was hij Kamerlid, waarvan 13 jaar partijleider van de SGP. Toen hij begon in 1998 leek Nederland wel een heel ander land dan nu. Hij heeft de opmars van het populisme en de toename van polarisatie van nabij meegemaakt. Welke diepere oorzaken liggen hieraan ten grondslag? En was populisme voor hemzelf ook een verleiding? Precies een jaar geleden verliet Van der Staaij de politiek, nu werkt hij voor de Raad van State, waar hij de regering en het parlement adviseert over wetgeving. Het onderwerp 'rechtsstaat' klinkt vaak abstract en saai, maar waarom is het juist nu ontzettend belangrijk? In hoeverre is de rechtsstaat een product van de joods-christelijke cultuur? En zijn er ook staatsrechtelijke kanttekeningen te plaatsen bij de SGP zelf? David Boogerd in gesprek met Kees van der Staaij en uiteraard met vaste gast, theoloog Stefan Paas, professor aan de VU in Amsterdam en de Theologische Universiteit Utrecht.

Hoe smaakt een banaan van 6 miljoen? Ton neemt aan het eind van de podcast proef op de som. Joods protest op de verkeerde plek met Rob Oudkerk. Ronald Plasterk tegen fusie PvdA en GroenLinks. Publieke Omroep krijgt 3.5 miljoen, maar heeft vooral behoefte aan leiderschap. Australisch parlement verbiedt sociaal media voor kinderen onder de 16. En: Esther geeft gratis tips voor overleven in een 'knettergekke' wereld.

Het waren rellen en er was rotzooi in Mokum en iedereen riep antisemitisme. Ook diegene die niet weten wat het echt is. Wij spraken met Daphne Meijer, Yuval Gal en Selin Karar over wat er nou werkelijk in de maatschappij gaande is. Is er nu echt meer antisemitisme of is het anti Zionisme. Yuval Gal is politicus bij BIJ1, Ex Israëli,Joods socialist en pro Palestine. Selin Karar is Teacher Social Studies Hogeschool Rotterdam, MA Conflict analist, Feminist, party leader GroenLinks Bergen op Zoom Daphne Meijer zit in het bestuur van een ander joods geluid waar zij ook voor gewerkt heeft, oud stadsdeelcommissielid GroenLinks Amsterdam Oost , schrijft af en toe opiniestukken. Host/ redactie : Anaïs Cortez- Reina Host/ techniek: NineG Music

(Engels) Gesprek met onze Israëlische werker Paul. Over 7 oktober, trauma's in Israël, de vragen van de Israëli's en over de kansen voor de evangelieboodschap. Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

Het is nu een week na het antisemitische geweld in Amsterdam rond de wedstrijd Ajax - Maccabi Tel Aviv. Een week waarin polarisatie en onbegrip alleen maar lijken toe te nemen, met harde woorden van onze belangrijke politici. In deze aflevering proberen we wat orde te scheppen in de chaos. Dat doen we met schrijver en journalist Natascha van Weezel. Ze is Joods, Amsterdams en heeft een boek geschreven dat ons echt liet inzien wat antisemitisme betekent. Het boek heet ‘Hoe houd je je hart zacht?'. Natascha is vaak in de media en neemt een unieke positie in; ze kiest voor het ‘radicale midden'. En dat doet ze met overtuiging. Ze heeft in talloze zaaltjes, talkshows en klaslokalen de dialoog gezocht met andersdenkenden, soms zelfs met mensen die Joden haten. Wat heeft dat haar geleerd? Is het niet tegen beter weten in allemaal? Want leven we niet in een wereld waar de zachte krachten aan het verliezen zijn? Is de tijd van dialoog en ‘theedrinken' niet voorbij? David Boogerd spreekt met Natascha van Weezel, uiteraard samen met vaste gast, theoloog Stefan Paas, professor aan de VU in Amsterdam en de Theologische Universiteit Utrecht. Net als vorige week brengen we deze aflevering vanwege de actualiteiten iets eerder uit dan normaal.

Gods feesten voor Israël bepalen je ook bij de verschillende fasen die je als gelovige doorloopt. Een belangrijke vraag is steeds weer: Waar sta ik geestelijk gezien? En loop ik volgens Gods tijdschema?Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

Het Loofhuttenfeest of Soekot is een vrolijk feest. Loop je tijdens dit feest door Jeruzalem of Joods New York,  dan zie je overal zelfgebouwde hutjes staan waar Joodse mensen met elkaar eten en feestvieren… 7 dagen lang. Maar weet jij dat Soekot ook bekend staat als het feest voor de heidenen? Hoe zit dat, want het zijn toch Gods feesten voor Israël?  Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

Nederland zonder christelijk geloof en zonder kerken? De christelijke cultuur zit in ons bloed. Armen- en ziekenzorg zijn ondenkbaar zonder christendom. Een andere erfenis is de gelijkheid van alle mensen, vertelt Evert-Jan. Net als de hoop dat de dingen beter kunnen worden. Tegelijk verandert de wereld: we leven in een postchristelijke samenleving. Kunnen al die mooie christelijke waarden ook blijven bestaan als er geen levend geloof meer is? ‘Dan moet je daar wel héél erg je best voor doen', denkt Evert-Jan. Bijvoorbeeld: in het christelijk geloof komen strengheid (hoge normen) en mildheid (vergeving) samen. Een samenleving zonder God kan heel hard worden in het cancellen van mensen. Ook vragen Dick en Daniël zich af: hoe zouden christenen zich moeten opstellen in een samenleving waarin ze nog maar een kleine minderheid zijn? Dit voelt misschien niet als een fijne tijd voor christenen, maar, denkt Evert-Jan, ze worden er wel mooiere mensen van. Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.

In de 26e aflevering van De Andere Tafel ontvangt vaste presentator Pieter Stuurman Jaap Hamburger, voorzitter van Een Ander Joods Geluid en Eric van de Beek, journalist van De Andere Krant. Een jaar na 7 oktober lijkt de situatie in het Midden Oosten uitzichtloos. Hamburger stelt dat het conflict is begonnen in november 1947 en is kritisch op de rol van Israël en het zionisme waarbij geen rekening wordt gehouden met de rechten van de oorspronkelijke bewoners, de Palestijnen. ---Deze video is geproduceerd door Café Weltschmerz. Café Weltschmerz gelooft in de kracht van het gesprek en zendt interviews uit over actuele maatschappelijke thema's. Wij bieden een hoogwaardig alternatief voor de mainstream media. Café Weltschmerz is onafhankelijk en niet verbonden aan politieke, religieuze of commerciële partijen.Waardeer je onze video's? Help ons in de strijd naar een eerlijker Nederland, vrij van censuur en Steun Café Weltschmerz en word Stamgast!https://www.cafeweltschmerz.nl/maandelijks-doneren/Wil je meer video's bekijken en op de hoogte blijven via onze nieuwsbrief? Ga dan naar: https://www.cafeweltschmerz.nl/videos/Wil je op de hoogte worden gebracht van onze nieuwe video's? Klik hierboven dan op Abonneren!

Jom Kippoer (Grote Verzoendag) is voor Joden de heiligste dag van het jaar.  Voor religieuze Joden zijn de 10 dagen tussen de dag van het bazuingeschal en Jom Kippoer emotionele dagen. Ze maken de balans op, belijden hun zonden en vragen zich af: Staat mijn naam dit jaar weer in het Boek des Levens, of niet? Jom Kippoer verwijst duidelijk naar het volbrachte werk van de Heere Jezus, naar "het Lam van God, Dat de zonde van de wereld wegneemt."  Niet tijdelijk, maar voor altijd! Hij is het volmaakte Lam van God. Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsApp Support the showEen Bijbel in elk Joods huis

In Johannes 5 staat een verhaal over een man die, naar mijn mening, representatief is voor veel mensen die weigeren te veranderen. Tijdens een Joods feest in Jeruzalem bezocht Jezus het Bethesda badwater waar zieke mensen bijeen verzameld waren, hopende dat ze genezen zouden worden. Een van de mensen die op genezing wachtte, was een man die al 38 jaar kreupel was. Toen Jezus hem zag, vroeg Hij of Hij gezond wilde worden. Voor mij geeft het antwoord van de man ons aan waarom hij gedurende die 38 jaar niet genezen was. Hij zei: “Heer, als het water gaat bewegen is er niemand om mij erin te helpen.” Waar het eigenlijk op neerkomt is dat de man zijn verantwoordelijkheid niet nam. Zijn tweede probleem was dat hij anderen de schuld gaf. De man zei, “ Terwijl ik probeer in het badwater te komen, is een ander al vóór mij in het water.” Hoe reageerde Jezus hierop? Hij had geen medelijden met hem. In plaats daarvan zei Jezus, “ Sta op! Neem uw ligmat op en ga lopen.” Om veranderingen te laten gebeuren in je leven, mag je geen gevangene zijn van je omstandigheden. Weet dat God bereid is om je vandaag te helpen. Het enige wat jij moet doen is besluiten om Hem te vertrouwen, op te staan, en actief te streven naar de vrijheid die Hij je geeft.

Na een lange periode is het Feest van het Geklank, ook wel het Bazuinenfeest genoemd, het 1e najaarsfeest voor Israël. Rondom het Bazuinenfeest is er nogal wat 'inlegkunde'. We bespreken waar het bij dit feest echt om draait, waar het naar verwijst en wat het zegt over Israëls toekomst? Ook over de stille maanden tussen het laatste voorjaarsfeest en het eerste feest in het najaar valt veel te zeggen. Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

NIJMEGEN – Ik zie je aan de overkant is de nieuwste roman van de Nijmeegse schrijfster Brenda Meuleman. In aflevering 172 praat ze met presentator Raymond Janssen over de totstandkoming van haar boek en over de lessen die we eruit kunnen leren. Ik zie je aan de overkant vertelt het verhaal van moeder Antonia, de verloskundige die door de stad reist, en de zussen Claar en Hanna, die met hun eigen vorm van verzet een onverbrekelijke eenheid vormen. Maar wanneer Antonia een Joods jongetje in huis neemt, worden de grenzen van hun verbond op de proef gesteld. Volgens Meuleman kan Nijmegen nog wel wat leren over de wijze waarop Market Garden wordt herdacht. "Er zijn in Nijmegen behalve militairen ook zoveel burgers om het leven gekomen, daarvoor mag best wat meer aandacht zijn", aldus de schrijfster. In de rubriek Terugbladeren staat ook Rob Jaspers stil bij de velen burgerdoden in de Nijmeegse oorlogsjaren. Zie ook op www.oorlogsdodennijmegen.nl. ⁠Fan van Ien, de podcast? Tof! Wil je ons werk steunen? Klik hier!⁠  Elke bijdrage wordt zeer gewaardeerd! foto: David van Haren

Hoe wordt in het Nieuwe Testament de relatie tussen de discipoelen van Jezus en het Rabbijnse Jodendom en Israel beschouwd? Om te beginnen: hoe maakt Mattheus dat duidelijk in het geslachtsregister waarmee zijn evangelie het verhaal van Jezus de Koning inleidt?Hoe wordt in het Nieuwe Testament de relatie tussen de discipelen van Jezus en het Rabbijnse Jodendom en Israel beschouwd? Om te beginnen: hoe maakt Mattheus dat duidelijk in het geslachtsregister waarmee zijn evangelie het verhaal van Jezus de Koning inleidt? De bedoeling van die geslachtsregisters is meestal om een held te eren, een grote menselijke figuur. Dit doen ze niet alleen door te vertellen wat deze helden allemaal gedaan en gewild hebben, maar ook door legitimiteit te geven aan wie ze zijn en wat ze gedaan hebben, door het verleden erbij te betrekken. Het is een beetje alsof je aan iemand die je net hebt ontmoet vraagt wie zijn ouders en grootouders waren. Meestal stopt het daar bij ons, we praten niet vaak over overgrootouders enzovoort.Het verhaal over Jezus dat Matthäus gaat vertellen, moet dus beginnen met zo'n genealogie, zo'n geslachtsregister. Het gaat erom waar deze Jezus vandaan komt; dat geeft legitimiteit aan zijn bestaan. Dit zie je ook in de Romeinse literatuur, zoals in het heldenverhaal over Aeneas, dat ook een geslachtsregister bevat. Bij de troonsbestijging van de Romeinse keizer werd ook verteld waar hij vandaan kwam, met twee elementen: het noemen van zijn voorgeslacht en de bijzondere omstandigheden van zijn geboorte.Bij Matthäus begint dit vanaf vers 18 en loopt door tot hoofdstuk 4 vers 11. Dit omvat ook de verzoeking in de woestijn en alles wat hij vertelt over Johannes de Doper. Dit hoort allemaal bij de introductie van Jezus, vanaf zijn voorgeslacht tot en met zijn voorbereiding voor zijn dienst, die in hoofdstuk 4 vers 12 begint met de proclamatie van het koninkrijk. Degene die dat koninkrijk gaat verkondigen, wie is dat dan?Matthäus doet dit door een kunstig opgezet geslachtsregister te geven, duidelijk verdeeld in drie delen. Eerst hebben we het patriarchaat: Abraham, zoon van David, zoon van Abraham; dan van Abraham naar Isaac, Jacob, Juda, Tamer, Peres, Hezeron enzovoort. Zo gaan we richting David; bij David begint natuurlijk het gedeelte over het koningschap. Een belangrijke breuk in de geschiedenis van Israël is de ballingschap. In vers 11 vinden we: Jozef verwekte Jechonja en zijn broers ten tijde van de wegvoering naar Babel. Na de wegvoering naar Babel verwekte Jechonja etc. Dus weer een zevental.De opzet is duidelijk: het geslachtsregister is vooral een soort samenvatting van de geschiedenis van Israël. Jezus, de Christus, geboren uit Maria in vers 16, is voortgebracht door de geschiedenis van Israël. Jezus is de erfgenaam van alles wat God met Israël heeft willen doen en dat maakt hem tot de perfecte koning. Hij komt voort uit Abram die geroepen is uit Ur der Chaldeeën en tot zegen zou zijn voor alle volkeren.Die volkeren zijn in dat geslachtsregister ook duidelijk aanwezig. Tamar kan een Aramese of Kanaanietische zijn (Genesis 38), Rachab is duidelijk een Kanaanietische (Richteren 2-6), Ruth is een Moabitische, en Bathseba was getrouwd met Uria, een Hethiet (2 Samuël 11). Deze vrouwen suggereren dat niet-Joden een plaats hebben in de voorgeschiedenis van de koning van Israël en daarmee ook in de gemeenschap die hij stichtte. De zonden die hier aan bod komen, worden niet als heel belangrijk gezien.Wat wel belangrijk is, is dat er een connectie is ontstaan tussen deze mensen en de geschiedenis van Israël zoals God die bedoeld heeft. God heeft niet-Joden al verwerkt in deze geschiedenis vanwege Abraham's zegen dat alle geslachten van de aarde gezegend zouden worden door hem.Er wordt vaak gedacht dat na Israël een nieuwe gemeenschap ontstaat waarin Joods-zijn geen rol meer speelt. Maar dit idee moeten we laten varen; volgens Matthäus blijft Israël belangrijk.Het schema draait om het getal veertien: dalet (4), waw (6), dalet (4) vormen samen veertien in gematria (getallensymboliek). Veertien staat voor compleetheid of zelfs meer dan compleetheid. Om dit aantal te bereiken slaat Matthäus enkele koningen over: Achazja, Joas, Amazia, Jehoahaz en Jojakim worden niet genoemd.Er ontbreekt één naam na de ballingschap want er worden er maar 13 genoemd; sommigen denken dat dit Christus zelf of zijn terugkeer suggereert. Samenvattend geeft dit geslachtsregister legitimiteit aan Jezus' bestaan als koning door hem te verbinden met zowel Joodse als niet-Joodse voorouders binnen Gods plan voor Israël en alle volkeren.Become a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/koinonia-bijbelstudie-live--595091/support.

Als je wilt weten hoe laat het is op Gods profetische tijdklok, dan moet je vooral naar Israël kijken. Alle profeten, apostelen en ook de Heere Jezus Zelf dachten en redeneerden altijd vanuit Israël én vanuit Gods plan met Israël. Lezing van Christian Stier op Themadag Urk: 'Hamas-Israël: het begin van de eindtijd? (april 2024)Support the Show.Een Bijbel in elk Joods huis

In de maanden juli en augustus verschijnt elke vrijdagmorgen een zomeraflevering van Sprekend RD. Daarin als luisterverhaal een mooi RD-artikel uit de afgelopen jaren én een kort gesprek met de auteur. Deze week: Huib de Vries over de positie van Joodse christenen in Nederland. In de loop van de jaren dat Huib bij het Reformatorisch Dagblad werkte, interviewde hij geregeld Joden. Maar dat waren vaak orthodoxe Joden. Gaandeweg besefte hij dat er meer groeperingen zijn, en zo kwam hij uiteindelijk ook uit bij de gemeenschap van Joodse christenen in Nederland. In feite zijn dat Messiasbelijdende Joden, maar zelf gebruiken ze die term liever niet, vertelt Huib. „Baruch Maoz, die werkzaam was voor de organisatie Christian Witness to Israel, had moeite met die term. Hij zei tegen mij: ik noem jou toch ook geen Messiasbelijdende christen? In het woord christen zit al dat je Messiasbelijdend bent.”Via diverse organisaties die zending onder Joden bedrijven, komt Huib een aantal mensen op het spoor die hij kan interviewen. Dat waren „uitermate boeiende gesprekken”, vertelt hij. „Het gaf mij ook een beeld van de omvang van deze groep. Het gaat om ongeveer 700 mensen in Nederland. Een deel is tot geloof gekomen door het werk van de stichtingen die zending bedrijven, een ander deel is daar weer het kind van.”Sommige mensen komen er pas laat in hun leven achter dat ze Joods bloed hebben. Dat geldt bijvoorbeeld voor Joodse kinderen die in de Tweede Wereldoorlog werden ondergebracht bij een protestants gezin, en hun familie kwijtraakten. „Zij wisten niet beter of ze zijn gewoon christen. Op een gegeven moment ontdekten ze pas dat ze Joods waren.”Die Joodse identiteit laat zich niet verloochenen, ontdekte Huib. Mensen die pas op latere leeftijd ontdekten dat ze Joods zijn, gaan zich er vaak in verdiepen. Tegelijk heeft de positie van Joodse christenen in Nederland iets tragisch. „Als een Jood christen wordt, verander je niet alleen van religie, maar eigenlijk verloochen je dan die identiteit. Joodse christenen worden door Joden met een scheef oog aangekeken. Maar ook in de christelijke gemeente waar ze toe behoren, is lang niet altijd veel aandacht voor Israël. Ze zitten dus in een heel eenzame positie.”Lees het artikel van Huib de Vries hier.Reageren op deze aflevering? Mail naar podcast@rd.nlMeer Reformatorisch Dagblad?Eerdere afleveringen zijn ook te vinden op: https://www.rd.nl/sprekendrdNieuwsbrief: https://www.rd.nl/nieuwsbriefInstagram: https://www.instagram.com/rdbeeldFacebook: https://nl-nl.facebook.com/refdagYouTube: https://www.youtube.com/refdag

waarom-het-christendom-te-grieks-is-gewordenIk bespreek de relatie tussen Jodendom en Christendom, waarbij het Christendom wordt gezien als een variant van het Jodendom. Het Christendom heeft veel Joodse denkpatronen overgenomen, zoals het idee van de messias en monotheïsme, maar heeft deze vermengd met Hellenistische (Griekse) ideeën. Dit zorgde ervoor dat het Christendom zich makkelijker verspreidde, terwijl het Jodendom zich meer naar binnen keerde om vreemde invloeden af te weren.Het Jodendom en Christendom hebben beide een goddelijke opdracht om de wereld te zegenen, zoals Abraham dat deed. Het Jodendom wordt gezien als een volk van getuigen, terwijl het Christendom een zendingsvolk is. Beide hebben hun eigen rol in de wereldverlossing.Het Jodendom kan het Christendom helpen door te getuigen dat de wereld nog verlossing nodig heeft, terwijl het Christendom aspecten van Joods denken nodig heeft om zich te bevrijden van Hellenistische invloeden. Het Jodendom heeft het Christendom niet nodig, maar draagt bij aan de wereldverlossing door een universele moraliteit te onderwijzen.Become a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/koinonia-bijbelstudie-live--595091/support.

Met het begrip ‘eindtijd' bedoelen we de periode vlak voor de wederkomst van de Heere Jezus. Is de oorlog tussen Israël en Hamas een teken dat Zijn komst aanstaande is? Wat zeggen de profeten in de Tenach, in het Oude Testament, hierover?Een lezing van Bert Boer op de Themadag Urk: Hamas-Israël: het begin van de eindtijd? (april 2024) Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the Show.Een Bijbel in elk Joods huis

Themadag ‘Hamas-Israël: het begin van de eindtijd?' Lezing van David van Wijck (Urk, 20 april 2024) Waar ligt de oorsprong van de strijd? Tegen en door wie wordt er gestreden? Hoe kan het conflict (nu al) worden beëindigd? Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the Show.Een Bijbel in elk Joods huis

We moeten denk ik leren dat de Tien Geboden vanuit een joods of Israelitisch perspectief moeten wqorden gelezen, en niet vanuit een Christelijk perspectief. Hoe moeten we de woorden in Exodus 20 dan lezen|? Te beginnen met vers 1 -3?Become a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/koinonia-bijbelstudie-live--595091/support.

In Mattheüs 19, vanaf vers 16 tot 22, lezen we het verhaal van de roeping van wat we traditioneel de rijke jongeling noemen. De tekst luidt als volgt: "En zie, er kwam iemand naar Hem toe en zei: Goede Meester, wat voor goeds moet ik doen om het eeuwige leven te hebben?" Deze vraag is zeer centraal, ook in het Jodendom. Wat is het goede leven waaraan God de belofte van eeuwig leven verbindt?Het antwoord in vers 17 volgt: "Waarom noemt u Mij goed? Niemand is goed behalve Eén, namelijk God." Jezus ontkent niet dat Hij meester is, maar benadrukt dat het goede dat gevraagd wordt van God komt. Het tweede deel van het antwoord in vers 17 luidt: "Maar als u het leven wilt binnengaan, houd dan de geboden." Dit verwijst naar de Torah als geheel; de geboden en verboden zijn de weg naar het goede leven zoals God het bedoeld heeft.De jongeman vraagt: "Welke geboden moet ik volgen om eeuwig leven te hebben?" Jezus somt de geboden van de tweede tafel op: "U zult niet doden, geen overspel plegen, niet stelen, geen vals getuigenis afleggen; eer uw vader en moeder en heb uw naaste lief als uzelf." Dit is een perfect antwoord omdat elke rabbi hetzelfde zou zeggen. Maar de jongeman heeft nog een vraag: "Ik heb dit alles onderhouden vanaf mijn jeugd; wat ontbreekt mij nog?"Jezus antwoordt in vers 21: "Als u volmaakt wilt zijn, ga heen, verkoop wat u hebt en geef het aan de armen; dan zult u een schat in de hemel hebben. Kom dan en volg Mij." Hier verschuift de discussie van het naleven van geboden naar streven naar volmaaktheid. De jongeman wil meer doen dan wat de Torah vraagt; hij wil volmaakt zijn zoals God.Jezus vraagt een groot offer: alles verkopen en aan de armen geven. In Joods denken mag men zichzelf echter niet verarmen om anderen te helpen. Toch zegt Jezus dat dit een schat in de hemel oplevert en roept Hij op om Hem te volgen. Dit plaatst Jezus boven de Torah en maakt volgen van Hem essentieel voor eeuwig leven.In vers 23 zegt Jezus tegen Zijn discipelen: "Een rijke zal moeilijk het koninkrijk der hemelen binnengaan." Dit betekent dat men alleen door Jezus te volgen toegang krijgt tot het koninkrijk.Deze tekst uit Mattheüs is moeilijk vanuit Joods perspectief. Jezus begint met te zeggen dat alleen God goed is en dat toegang tot echt leven via de geboden komt. De jongeman had pastorale geruststelling kunnen krijgen dat hij niets mist zolang hij zich aan de Torah houdt. Maar Jezus neemt zijn verlangen naar vervulling serieus en roept hem op Hem te volgen.Er is een groot contrast tussen Jezus' antwoord en hoe rabbijnen zouden antwoorden. In Sanhedrin hoofdstuk 11 staat dat alle Israëlieten een deel hebben in de komende wereld op basis van het verbond. Er zijn uitzonderingen zoals degenen die magie beoefenen of Gods naam verkeerd uitspreken, maar over het algemeen biedt dit geruststelling.Jezus kiest echter voor een nieuwe definitie van eeuwig leven: Hem volgen en bij Hem horen. Dit botst met zowel rabbinisch Jodendom als wat christenen het Oude Testament noemen.Become a supporter of this podcast: https://www.spreaker.com/podcast/koinonia-bijbelstudie-live--595091/support.

Met vandaag: Nederland heeft een beoogd premier | Oud-minister Ivo Opstelten over premierskandidaat Dick Schoof | Een nieuwe tentoontstelling over de roof en restitutie van Joods cultuurbezit | Literaire broers Hulst maken weer muziek: Broederband | Presentatie: Wilfried de Jong

Het centrale debat tussen Jodendom en Christendom over de Messias betreft de identiteit van Jezus. Petrus noemt Jezus "de Christus" in Marcus 8:29, maar Jezus wijst deze titel af, wat suggereert dat hij niet de koninklijke Messias is zoals Petrus gelooft.In plaats daarvan spreekt Jezus over een lijdende Mensenzoon. Mattheüs daarentegen toont Jezus die de titel van Messias accepteert, een openbaring van God aan Petrus. De term 'Messias' in het Oude Testament verwijst in de eerste plaats naar de heersende koning, niet naar een toekomstige. De vroege christologie moet worden gezien binnen de Joodse context van de eerste eeuw. Het Nieuwe Testament presenteert een Joods messianisme, met de geïdealiseerde Davidische koning als centrale figuur.Deze titel evolueerde van een alledaagse naar een symbool van hoop. De messiaanse voorstelling ontwikkelt zich van regerende koningen naar een toekomstige Davidische koning, tot Jezus als de geadopteerde zoon in Marcus, de door God verwekte zoon in Mattheüs en Lukas, en uiteindelijk de incarnatie van het goddelijk Woord in Johannes.

Vincent van Gogh kon zijn ogen niet van dit schilderij afhouden: De Joodse bruid van Rembrandt. En ook van directeur Taco Dibbits is het een van zijn favorieten. Het is een teder portret van twee mensen in een tijdloze setting. De liefde spat er vanaf. Maar is de vrouw op het schilderij wel een Joodse bruid? Dibbits gaat in gesprek met Humberto Tan over waarom het schilderij zo genoemd is, en welk verhaal het vertelt. En hoe Rembrandt zijn gewaagde techniek inzette om tot dit aansprekende werk te komen. Wil je weten hoe de objecten die ter spraken komen eruit zien? Kijk dan op rijksmuseum.nl/podcastHet gesprek kun je ook lezen via de uitgeschreven tekst. Die vind je hier: Joods bruid (rijksmuseum.nl) “In het Rijksmuseum” is powered by ING

Dit keer bespreken we De crisis van het democratisch kapitalisme van Martin Wolf. Martin Wolf is chief economics commentator van de Financial Times, geboren in Londen. Zijn vader geboren in Oostenrijk en moeder in Nederland, beide Joods en gevlucht voor de Nazis. Zijn boeken Why globalization works, Fixing global finance en De shifts & de shocks schreef hij in twee zomers. Dat was ook de bedoeling met dit boek, maar het werden vijf zomers. In juni 2022 leverde hij de definitieve versie in.  Het voordeel van deze vertraging was dat hij recente problematiek zoals aanhangers van Trump die het Capitool bestormen, de gevolgen van Brexit en COVID en hoe overheden daarop reageerden zijn meegenomen in zijn analyses. Ik vind het een lastig boek, van een iemand die ziet dat de democratieën over de wereld onder druk staan, en met een heilig geloof in het kapitalisme. Hij benoemt ook de uitdagingen van het milieu, vooral CO2, en biodiversiteit, maar ziet meer één oplossing, groener groeien. We kunnen alleen de wereld redden wanneer we harder groeien. Problematiek rondom grondstoffen worden nauwelijks benoemd.  Hij kijkt vooral naar de welvaart met een geloof in het bbp. Het woord welzijn heb ik niet gelezen in het boek. Mensen als Jason Hickel met Less is more en andere degrowth, postgrowth, stabilisatie, en krimp ideeën, ziet hij als dromers. Een andere oplossing dan het kapitalisme is voor hem onmogelijk. Hij heeft een scherpe mening over de leiders van landen als Rusland en China.  Hij maakt zich vooral zorgen over de liberale democratie, toenemende autoritarisme, groeiende ongelijkheid, en dat vrije en eerlijke verkiezingen onder druk staan. Voorstanders van kapitalisme zeggen dat ze beter af zijn zonder democratie, en voorstanders van de democratie zeggen dat ze beter af zijn zonder kapitalisme. Wolf vindt dat ze niet zonder elkaar kunnen. Het boek bestaat uit vier delen Over kapitalisme Wat ging er mis? De vernieuwing van het democratisch kapitalisme Kantelpunt van de geschiedenis Waarom hij dit boek schreef Democratie is altijd onvolmaakt. Maar tirannie is nooit het antwoord. Hij vreest voor de wereld in de toekomst met verschillende dictators zoals Xi Jinping en Vladimir Poetin en mensen als Donald Trump, Narenda Modi en Jai Bolsonaro als potentiële dictators die op zoek zijn naar ongebreidelde macht. Veel gericht op de VS, en rijke landen. Met angst voor China.  Fire this time Over kapitalisme Een symbiotische relatie: de geschiedenis van de politiek en de economie De evolutie van het democratische kapitalisme Wat ging er mis? Het gaat om de economie, domoor De opkomst van het rentenierskapitalisme De gevaren van het populisme De vernieuwing van het democratisch kapitalisme De vernieuwing van het kapitalisme Naar een nieuwe ‘New Deal' De vernieuwing van de democratie Kantelpunt van de geschiedenis 10 Democratisch kapitalisme in de wereld drie transformaties: 1. verloedering van het democratisch kapitalisme (gaat dit boek over). 2. opkomst van China als supermacht 3. noodzaak om de uitdagingen het hoofd te bieden die zijn veroorzaakt door de opmars van de mens. Noemt het vierde deel het belangrijkste deel - maar 35 pagina's minder dan 10% van het boek. Conclusie: Eerherstel van het staatsburgerschap Opvallende lessen uit het boek voor mij: 0:00 Intro met een eerste conclusie. 8:30 Democratie is altijd onvolmaakt, maar tirannie is nooit het antwoord. Waarmee hij verwijst naar de vrees die hij heeft naar toekomst met dictatoren. 11:30 Hij wil terug naar de tijd dat het allemaal klopte, de volgende generatie welvarende is. De periode van 1950-1980 met enorme groei en democratie. 12:30 Een democratie kan weer in een dictatuur veranderen. 17:10 Een symbiotische relatie tussen de democratie en het kapitalisme. 17:55 De voordelen die de rijkste mensen in het Westen voor zichzelf hebben ontwikkeld op het g...

Op Amerika's Ivy League elite-universiteiten zijn pro-Palestijnse demonstraties zo uit de hand gelopen, dat de politie ingrijpt. De situatie wordt grimmiger, en de razernij richt zich steeds meer op de Joodse studenten. Met zwaar antisemitische kreten als ‘genocide voor de Joden' en ‘Joden, ga terug naar Polen.' En een bizar gevolg: stevige averij voor Biden, en daarmee automatisch een stijgende koers voor Trump. Bizar, omdat de demonstranten allesbehalve Republikeinen zijn. Op Harvard ging het er hard aan toe, op Yale en New York University werden grote groepen gearresteerd, Columbia en NYU sloten de deuren voor studenten en zetten de colleges voor de rest van het schooljaar online voort. Het merendeel van de actievoerders ziet zichzelf als linkse Democraten, en verwijt Biden dat hij de banden met Israël niet verbreekt, of op z'n minst alle militaire hulp stopzet. De kennis over het Israëlisch-Palestijnse conflict is onder de demonstranten gering, de machtsverhoudingen in Israël, op de Westelijke Jordaanoever en in Gaza snappen ze niet helemaal, maar de emotie is er niet minder om. Dat heeft veel te maken met het begrip ‘kolonist,' wat ze associëren met dezelfde vorm van onderdrukking als zwarte Amerikanen hebben meegemaakt, en nog steeds meemaken. De Palestijn, met zijn donkere huid, is het slachtoffer van de kolonist. Die is Joods, en daarmee zijn alle Joden, wereldwijd, medeplichtig aan onderdrukking, massamoord en genocide. Voor feiten is geen ruimte, voor kennis is geen belangstelling. De razernij vliegt rond als een centrifuge. Trump profiteert Trump noemt het, met een van zijn stopwoordjes, een ‘disgrace,' een schande. En voegt daaraan toe: ‘allemaal de schuld van Biden.' Geen idee wat hij bedoelt. Is Bidens steun voor Israël fout? Nee, want daar is Trump juist vóór. Voor de activisten doet het er niet toe, de woorden ‘de schuld van Biden' klinken goed. Dat wil niet zeggen dat de brigades van pro-Palestijnen en antisemieten op Trump gaan stemmen. Maar wel dat ze níet voor Biden gaan. Trump, een Netanyahu-man, verliest er geen stem door. Er is bijna geen grotere ironie denkbaar.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Aan de vooravond van Pesach bezocht NRC een Joodse winkel in Amsterdam en sprak met Joden van verschillende afkomsten en gemeenschappen. De vraag die aan hen werd voorgelegd: hoe is het om nu Joods te zijn in Nederland?Heeft u vragen, suggesties of ideeën over onze journalistiek? Mail dan naar onze ombudsman via ombudsman@nrc.nlPresentatie & redactie: Gabriella AdèrMontage: Bas van WinZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Ik maak in deze uitzending van Koinonia Bijbelstudie Live! de balans op. Waar sta ik nu?Ik ben door een heftge tijd heengegaan. Is mijn geloof geheel en al joods? Welnu, vorige week studeerde ik op woensdag Talmoed met een vriend uit Israel.Is het door en door Hervormd Christelijk? Welnu, afgelopen zondag stond ik in Anna Paulowna op de kansel in de PKN gemeente.Waar ben ik aanstaande zondag? In mijn "eigen" Doopsgezinde gemeente in Schagen.Maakt mij dat tot een Messiaanse Jood? Nee, ook dat weer niet, omdat Messiaans-Joods in ieder geval in Nederland betekent dat er een evangelische kern is, met een joodse manier van uitdrukken - in mijn beleving dus eigenlijk noch Christelijk noch Joods - maar zij proberen tenminste een synthese tot stand te brengen, iets terug te vinden van de oorspronkelijke manier van geloven in het de vroege beweging rondom Jezus - voordat er van "Christendom" echt sprake kon zijn: Joden die in de Messias Jezus geloven - maar dus wel degelijk geheel en al "joods" gebleven zijn.Waar sta ik dan nu? Beladen met tradities, maar toch "gewoon" iemand die naar God zoekt. 

In het theater vertegenwoordigt Gijs een omroep maar helaas is zijn lichaam geconditioneerd om juist daar in slaap te vallen; het is sterker dan hij. Je kan onze vrouwen wakker maken om weer een nieuw huisje in te richten, maar eenmaal in de kringloopwinkel vol spullen van dooie bejaarde Limburgers zakt de moed Teun in de schoenen. Leven zonder dood is niet te harden en met Hanneke bespreken we ons al dan niet Joods-zijn en andere grote kwesties. Gijs sluit af met een affront verpakt als eerbetoon.

(00:35) Binnenkort opent in Amsterdam het Nationaal Holocaustmuseum zijn deuren. Nu lijkt het niet meer dan logisch dat er zo'n museum is, maar dat was lange tijd niet vanzelfsprekend. We spreken erover met Emile Schrijven en Judith Belinfante van het Joods kwartier.    (15:36) Deze week in Het Spoor Terug: aflevering #5 van onze serie Mina & Mevrouw. Maartje's familie vond bij Mina warme armen en een luisterend oor, maar de dagboeken vertellen ook een ander verhaal: een van ziekte en depressie.    Meer info: https://www.vpro.nl/programmas/ovt/luister/afleveringen/2024/03-03-2024.html  (https://www.vpro.nl/programmas/ovt/luister/afleveringen/2024/03-03-2024.html)

Binnenkort opent in Amsterdam het Nationaal Holocaustmuseum zijn deuren. Nu lijkt het niet meer dan logisch dat er zo'n museum is, maar dat was lang niet vanzelfsprekend, omdat het een onderwerp was waarover in de Joodse gemeenschap liever werd gezwegen. We spreken erover met directeur Emile Schrijver van het Joods kwartier, waar het museum samen met het Joods museum en de Hollandsche Schouwburg onder valt, en met zijn voorganger Judith Belinfante.

Aan goede quotes geen gebrek deze aflevering, want Kitty Herweijer is te gast. Zij is columnist bij het AD en journalist van Follow The Money. 'Zonder God gaat het niet', dat is de titel van een essay dat Kitty schreef in het jaar dat wij met deze podcast begonnen: 2019. Ze beschrijft treffend de onverschilligheid van veel millennials ten opzichte van traditionele religie, een onverschilligheid die ze zelf ook had. Kitty is zó niet-gelovig opgevoed dat ze haar hele jeugd niet in contact is gekomen met een religieus iemand. Maar dat is nu nogal anders. Ze bezoekt regelmatig de synagoge en haar joodse identiteit en geloof is een steeds grotere rol gaan spelen in haar leven. Hoe is dat zo gekomen? Heeft haar moeilijke jeugd - haar beide ouders overleden toen ze 17 jaar was - daar een rol in gespeeld? Ook bespreken we hoe het is om columnist te zijn in deze verhitte tijden en de impact van antisemitisme op haar Joods-zijn.  Kitty Herweijer studeerde politicologie en Midden-Oosten studies, David Boogerd spreekt haar samen met vaste gast, theoloog Stefan Paas, professor aan de VU in Amsterdam en de Theologische Universiteit Utrecht.  

Je kunt kritiek hebben op Israël, maar dat maakt je nog geen antisemiet. Zegt een zichzelf weldenkend noemende wereldwijde groep politici, journalisten, activisten, academici en mensenrechtenorganisaties. Ze vallen nu collectief door de mand. ‘Israëliër' en ‘Jood' zijn uitwisselbare begrippen geworden. Sinds de pogrom van Hamas in Israël en de militaire reactie daarop, tiert het antisemitisme weliger dan de grootste pessimist voor mogelijk had gehouden. De Joden hebben dit over zichzelf afgeroepen, luidt het. Want de Joden zijn kolonisten. De Joden bezetten Palestijns gebied. Niet Israëliërs – Joden.  De slachtpartij op 1.400 Israëliërs was de meest massale moord op één dag op Joden sinds de Holocaust. De antisemitisme tsunami die erop volgde houdt gelijke tred en doet veel Joden terecht aan de zwartste periode uit hun geschiedenis denken. De Israëlische VN-ambassadeur droeg in de Veiligheidsraad een gele Jodenster. Joden in de hele wereld worden verantwoordelijk gehouden. Ze worden bespuugd, uitgejouwd en bedreigd. Hun scholen bleven dicht, sociale, culturele en religieuze bijeenkomsten worden geannuleerd. Keppeltjes gaan af, tekstkokertjes aan de deurpost zijn verwijderd. Er gaat een angstgolf door de joodse gemeenschap.  De Britse krant The Guardian heeft een treurige primeur: het is de eerste krant ooit die een blog bijhield over het antisemitisme-nieuws, zoveel misselijkmakende incidenten zijn er. Michael O'Flaherty, directeur van het EU agentschap voor fundamentele rechten, legt de vinger op de zere plek: ‘Antisemitisme is een vorm van racisme die diep in de Europese samenleving zit.' Maar het beperkt zich niet tot Europa.  Op toonaangevende, peperdure Amerikaanse universiteiten, zoals het New Yorkse Columbia, worden joodse studenten zo bedreigd tijdens pro-Palestijnse demonstraties op de campus dat ze de school verlaten. ‘Onze ouders betalen geen 80.000 dollar per jaar om ons hier in elkaar te laten slaan,' zeggen ze. Op online landkaarten van de Chinese techreuzen Baidu en Alibaba is de naam Israël gecanceld. In Londen, Berlijn, Parijs worden Joden geslagen, in een Joods centrum, annex synagoge en school in Berlijn werden molotovcocktails naar binnen gegooid. In de Russische republiek Dagestan werd een vliegtuig door een woedende, antisemitische teksten scanderende menigte bestormd omdat het uit Tel Aviv kwam. Er zijn beelden van, maar Poetin noemt het een onzinverhaal. Oekraïne en het Westen zaten erachter – logisch, toch?  Na de massamoord op 7 oktober waren de Israëliërs heel even zielig. Logisch dat ze Hamas wilden verslaan. Binnen een paar dagen was het allemaal de schuld van Israël zelf, en al meteen van de Joden. Het meest bedreigend zijn de asociale media. Ik prijs mezelf opnieuw gelukkig dat ik daar niet op zit. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Als een curator van haar eigen leven stelde Isabel Wachenheimer een compleet familiearchief samen. Met daarin dagboeken, fotoalbums en een kampjas, die ze aankreeg in een Oostenrijks concentratiekamp. Op deze manier pakte ze de regie terug over het tragische verleden van haar familie en haarzelf. Wat is haar verhaal en hoe belandde de jas in het Rijksmuseum. Janine Abbring spreekt erover met conservator geschiedenis Harm Stevens.Wil je weten hoe deze jas eruitziet? Ga dan naar: https://www.rijksmuseum.nl/nl/collectie/NG-2011-97-1In het Rijksmuseum is powered by ING.

Met vandaag: | Stevige botsingen over stikstof, koopkracht en asiel bij eerste grote verkiezingsdebat| Speciale long covid-klinieken sluiten, wat betekent dat voor de patiënten?  | 3000 uitverkorenen praten op het Volkscongres mee over de toekomst van China  |  Frans Bromet over zijn nieuwe film ‘Hoe word ik Joods?'| Presentatie: Sheila Sitalsing