Podcasts about bijbels

In deze aflevering zijn de rollen even omgedraaid. Talitha interviewt Joram. Daar is een goede reden voor. Begin mei 2025 verschijnt het boek dat hij schreef, samen met Daan Molenaar en Jan Martijn Abrahamse. Het heet Niet geleefd worden maar Leven. In dit boek vertelt Joram openhartig in welke valkuilen hij liep in zijn leven en hoe dat zo is gekomen. In 2021 werd hij stilgezet. Dit gaat zo niet verder. Wat volgde was een ontdekkingstocht waarin hij opnieuw de weg van Jezus ontdekte. Nu staan zijn ervaringen dus in een boek, gecombineerd met Bijbels theologische inzichten zodat voor iedereen toegankelijk én diepgaand duidelijk wordt wat het betekent om Jezus te volgen met de uitdagingen van vandaag de dag. Jezus volgen geeft richting, betekenis en is bovenal bevrijdend. In deze aflevering gaan Talitha, Joram en Jan Martijn in gesprek over de totstandkoming van het boek.

1 Johannes 4:16 benadrukt dat we ons bewust moeten zijn van de liefde die God tot ons heeft. Het is eenvoudig te zeggen: “God houdt van mij” zonder echt te begrijpen wat we zeggen. De kennis van Zijn liefde moet niet gewoon een Bijbels feit zijn wat we met ons verstand begrijpen, maar een levende werkelijkheid worden in ons leven. God is liefde, en wie in de liefde blijft, blijft in God, en God in hem. Het woord blijven betekent “er in leven”. Het verwijst niet naar een bezoek aan, het verwijst naar blijven of blijvend vertoeven. Gods liefde is niet gewoon een feit om te overdenken of een vluchtig gevoel. Zijn liefde is er om te blijven. Het blijft niet alleen in goede tijden en verdwijnt in slechte tijden; Gods liefde blijft altijd, dus we zullen in Zijn liefde blijven. Elk van ons kan een grotere oogst van christelijke volwassenheid plukken wanneer we volharden in Gods liefde. Je zult groeien in moeilijke tijden wanneer je in de wonderbaarlijke liefde blijft die God voor jou heeft.

In Handelingen 1:8 belooft Jezus dat, wanneer de Heilige Geest over ons zal komen, wij de kracht zullen ontvangen om van Christus te getuigen tot aan het einde van de aarde. Veel christenen volgen alle “juiste” regels, maar vragen zich af: Is dit alles wat er is? Als jonge christen heb ik dezelfde leegte ervaren. Het doen van de juiste dingen bracht tijdelijk geluk maar geen diepe, bevredigende vreugde. Ik schreeuwde het uit: “God, er ontbreekt iets!” Tot mijn verbazing vulde Jezus mij slechts een paar uur later met de aanwezigheid van de Heilige Geest op een manier die ik nooit eerder had meegemaakt… en alles veranderde. Ik voelde Zijn kracht in mijn leven op een nieuwe manier. Als je elke dag tijd besteedt met God en de Heilige Geest ontvangt, dan meld je je niet aan voor een enge, vreemde ervaring. Je ontvangt gewoon Zijn kracht om meer als Jezus te worden en Zijn wijsheid om door alle vreemde gebeurtenissen heen te lopen. Wees niet bang voor nieuwe dingen, zorg er alleen voor dat ze Bijbels zijn. Ik geloof dat God ernaar verlangt om je naar nieuwe hoogtes te brengen door de kracht van dagelijkse interactie met Zijn Heilige Geest. Hij klopt aan de deur van je hart. Wil jij deze wijd openen en Hem verwelkomen?

In de 2e aflevering over het Hebreeuws praten we verder met Gieneke Vrolijk over hoe kennis van de taal de bijbelstudie kan verdiepen en verrijken, maar gaan we ook in op de valkuilen. Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the showEen Bijbel in elk Joods huis

In deze video zoomen we in op de historische ontwikkeling van de leerstellingen (dogmata) rondom Maria de moeder van Jezus in de Rooms-katholieke kerk. Daarnaast zullen we kijken naar welke geloofsbeleving hieruit voortvloeit in de huidige Rooms-katholieke kerk. Ook zullen we de vraag stellen of de "hyperdulia" die haar wordt gegeven in de praktijk, Bijbels bezien, neerkomt op aanbidding.Muziek: Khi Rho Beats

In deze beweging staan we stil bij de 'contra-reformatie' en het concilie van Trente. Deze kerkraad vormde de reactie van de Rooms-katholieke kerk op de protestantse reformatie vanuit mensen als Maarten Luther en Johannes Calvijn. Hoewel de Rooms-katholieke kerk sommige misstanden rondom aflaathandel corrigeerde, zijn andere afwijkingen van het Bijbels evangelie van de Heer Jezus Christus juist bevestigd. In deze video zoomen we in op wat ik zie als de grootste fout binnen Rooms-katholieke theologie.Muziek: Khi Rho Beats

Het kabinet-Schoof strompelt voort. Na de deconfiture met het Belastingplan, de marginalisatie van de ministers Fleur Agema en Marjolijn Faber bleek voor minister Eppo Bruins en staatssecretaris Mariëlle Paul de begroting van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap een parcours vol struikelpartijen en miskleunen.Jaap Jansen en PG Kroeger volgen de gebeurtenissen op de voet en trekken daar lessen uit voor de bewindslieden, de coalitiefracties, hun aanvoerders en voor een machiavellistische oppositiestrategie.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***De terugkeer van Pieter Omtzigt als deeltijdleider van NSC moest leiden tot herstel van omgangsvormen en een goede toon. Maar direct was het alleen maar meer ellende. De VVD maakte vicepremier Eddy van Hijum (NSC) tot mikpunt. VVD-minister Eelco Heinen van Financiën liet NSC-minister Bruins opzichtig bungelen en PVV-fractievoorzitter Geert Wilders zette Omtzigt weg als chef van een drie zetels residu. In deze politieke context besprak de Tweede Kamer afgelopen dagen de Onderwijsbegroting. Er zou een Herstelplan Kwaliteit Onderwijs komen. In de bijlage erbij bleek dat € 2 miljard aan bezuinigingen op te leveren. Net benoemd vertelde Eppo Bruins dat hij het allemaal maar ‘lelijk' vond. Toch deed hij wat PvdA-minister Jo Ritzen in 1994 over Paars I zei: "Ik zag het onderwijs als drenkeling kopje onder gaan en besloot haar na te springen." Sommige onberaden snijoperaties trok Bruins snel in, maar hij vulde het ene gat met het andere. Van dat herstelplan is niets meer vernomen, behalve de belofte dat in voorjaar 2025 iets naar buiten komt. Cruciale thema's voor de toekomst bleven verder onbenoemd of onuitgewerkt. Hoe kon dit? De aanpak van de informateurs Elbert Dijkgraaf en Richard van Zwol was hier debat aan, vertelt PG. In de kabinetsformatie mochten zij alleen met de vier fractievoorzitters aan tafel; leiders die elkaar wantrouwden. Echte deskundigen werden niet geraadpleegd.Daarmee zit Eppo Bruins nu klem. Net als bij het Belastingplan manoeuvreert een NSC-bewindspersoon onhandig, terwijl oppositiepartijen CDA en D66 inbreken in het machtsspel. Vol zelfspot sloten zij met CU en JA21 een ‘monsterverbond'.Door politieke onhandigheid en interne verdeeldheid heeft het kabinet bovendien de conservatief-rechtse bondgenoot SGP van zich vervreemd. Chris Stoffer is op oorlogspad. Bruins dreigt in de Eerste Kamer gekielhaald te worden. Geert Wilders zet hem daarom buitenspel en dealt liever zelf met de oppositie om te redden wat er misschien nog te redden valt. De facto is het eens zo trots als ‘extraparlementair' aangekondigde kabinet inmiddels een minderheidskabinet dat dingen slechts realiseren kan door te buigen voor de nukken van kleine partijen die in de Senaat de doorslag kunnen geven.Premier Dick Schoof is in dit proces onzichtbaar en diens ministers laat Wilders waar mogelijk niet meediscussiëren bij het sluiten van machiavellistische deals. Zou Omtzigt dít echt bedoeld hebben toen hij bij informateur Kim Putters zo'n extraparlementair verbond als triomf binnenhaalde? Jaap en PG tippen vast onderdelen van zo'n Florentijnse Overeenkomst. Het ideologisch essentiële punt van de Maatschappelijke Diensttijd, de juist voor MBO/HBO en MKB in de regio funeste halvering van regionale investeringsfondsen en de langstudeerboete staan in het brandpunt. De vraag is of met name PVV en BBB zulke meloenen zullen slikken - een term van het voormalige ChristenUnie-Kamerlid Eppo Bruins - en of de Senaat een begroting die geheel herzien moet worden nog wel behandelen wil. PG vond er een passend Bijbels stukje opera van Georg Friedrich Händel bij.***Verder luisteren200 - De Heerser: Machiavelli's lessen zijn nog altijd actueel https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/67379542-f134-4fa3-a50f-0fd6ed6e087a…50 - Vrijheid van onderwijs https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/ca6e0fb5-3367-468a-a9d4-00d556393c28278 - Frans Leijnse over de belabberde staat van ons onderwijs en hoe je dit oplost https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/fc70b4a6-5d47-48f3-b155-9a25b4e63ca4…227 - Structureel extra investeren in onderzoek en ontwikkeling helpt de Nederlandse economie enorm vooruit https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/d96f0366-5d04-4a87-aadf-e7bccbffc04d…454 - Hoe Nederland als kennisland steeds weer vastloopt in bestuurlijke spaghetti https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/e974b3f9-b00e-4019-8eae-c93aacccb90f…381 - Het Betrouwbare Bronnen Kenniscoalitie debat 2023 https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/af48aff1-8b72-4966-bdfe-38819f08ea9a…425 - Een oprecht akkoord https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/58309ee5-7542-48f0-9c60-67188d37de1c…201 - Het geheim van het hbo-succes https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/228d138a-8583-4fe2-ab74-4329c9c67ec4…183 - Samen slimmer worden: het Leidse kennisecosysteem als aanjager van duurzame groei https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/87c5e519-2b67-4a16-ba44-ea1f3b52ba97…126 - De kracht van hoger onderwijs https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/5694a60c-62c5-4bae-a100-74185de814a4…324 - Nederland loopt vast door tekort aan jongeren met een technische opleiding. Met als gast o.a. Eppo Bruins. https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/d10d8707-bf0b-49d8-9125-959d7786544c…371 - Banen op zoek naar mensen. Hoe in Europa bedrijven en beroepsonderwijs intensief samenwerken https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/160ba8a6-0cbe-4400-9cba-2407f3f33701…88 - Leven en werk van onderwijsvernieuwer Jos van Kemenade https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/4aa813d5-a12f-40b6-89d6-3cc38d50423a…47 - Harvard-topman Richard McCullough bezorgd over wetenschap in VS en Nederland https://art19.com/shows/betrouwbare-bronnen/episodes/46ef1c9b-7a86-420f-b96c-3a108741e439…***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:22:34 – Deel 200:54:12 – Deel 301:28:29 – Einde Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Bert Boer preekt over het thema "Bijbels rentmeesterschap" in de reeks over de eerste Korinthe brief n.a.v. 1 Korinthe 4:1,2

Gesprek met Jan Zwart. Hij is de auteur van het boek "Bijbels als brandstof, in de voetsporen van een smokkelaar". Een uitgave van Scholtens uitgeverij in Zwolle. (https://scholtenuitgeverij.nl/boeken/bijbels-als-brandstof) Van hun site: Bijbels als brandstof is het aangrijpend verslag van de avonturen van Jan Zwart en zijn ontmoetingen met de legendarische Bijbelsmokkelaar Anne van der Bijl. In navolging van Anne maakt Jan Zwart diverse reizen om in het geheim Bijbels achter het IJzeren Gordijn te brengen. Een daad waar in de tijd van de Koude Oorlog zware straffen op staan. Dit boek neemt je mee op deze reizen vol gevaren naar de verboden en onbereikte plaatsen. Beleef de spannende momenten aan de grens alsof je er zelf bij bent, maak kennis met de gedrevenheid van zowel smokkelaars als geheime gelovigen en verwonder je over Gods ingrijpen in nijpende situaties. Tijdens het lezen van dit boek zul je af en toe je adem inhouden van de spanning, lachen om de anekdotes en kippenvel krijgen bij de bijzondere gebedsverhoringen. Maar bovenal is het boek een krachtig getuigenis van hoe God alle grenzen doorbreekt als christenen bereid zijn om in geloof op weg te gaan.

God wil veel zegeningen uitgieten in ons leven. Maar we lopen veel zegeningen mis simpel omdat we anderen niet behandelen zoals we zelf zouden willen worden behandeld. We worden graag door anderen gezegend met goedheid, maar nemen wij het initiatief om hen eerst onzelfzuchtig te zegenen met onze middelen? Als je huwelijk, familie of vriendschap niet is zoals jij je dat zou wensen, dan kan je letterlijk een ommekeer daarin aanbrengen door dit Bijbels principe te hanteren. Het kan zijn dat je op je partner wacht om iets voor jou te doen. Of misschien heb je koppig geweigerd om een vriendin te helpen omdat je wilt dat zij eerst jou helpt. Op deze manier leven mag dan voor jezelf comfortabel lijken te zijn, maar het zal nooit iets veranderen totdat je besluit om zelf actief veranderingen daarin aan te brengen. Het is tijd om jezelf ondergeschikt te maken en je relaties te redden. In plaats van aan jezelf te denken en te wachten totdat de zegeningen jouw kant opkomen, kun je er voor kiezen om je eigen belang ondergeschikt te maken en dienstbaar te zijn voor de mensen die God in je leven heeft geplaatst. Wees een dienaar en laat het zegenen van anderen je doel zijn. In plaats van je afgewezen of genegeerd te voelen, zul je verbaasd zijn over hoe je relaties zullen verbeteren als je anderen behandelt zoals je zou willen dat ze jou behandelen.

Hoe kun je weten of je een kind van het verbond bent dat in de hemel komt? Uit de Bijbel is immers duidelijk dat er mensen zijn die doorgaan voor christen maar toch niet gered zijn. Onder het oude verbond waren er Joden die ondanks het verbond toch onder Gods oordeel vielen. Niet iedereen die gedoopt is, komt in de hemel. Sterker nog, in een van de Bijbelgedeelten die we in deze podcast lezen, zien we dit zelfs dominees kan overkomen. Mensen die schijnbaar de intiemste ervaringen met God hebben: in Zijn naam profeteren en wonderen doen. MAAR: toch verloren gaan en door de Heere geoordeeld worden. Hoe kan dat? Hoe kun je weten dat jij niet ook verkeerd zult eindigen? Misvatting Dus niet door je religieuze ervaringen en gevoelens. Dat hadden die mensen ook wel. Toch zoeken sommigen hun zekerheid op die plaats. Dat heeft vooral in afgescheiden kring geleid tot een onjuiste filosofische invulling van de leer over tweeërlei kinderen van het verbond. In die visie moet een groot deel van de gemeente te beseffen dat men het nog niet heeft en er nog niet is. Dat laatste kan waar zijn. Het eerste loochent de leer van de kerk. Bovendien kan deze overtuiging ertoe leiden dat men meent dat elke preek een soort formule moet zijn die allerlei mensen in diverse geestelijke staten aanspreekt. In plaats van de hervormd-katholieke benadering om mensen op te roepen tot geloof en bekering, zaaien we dan wekelijks twijfel. In plaats van de kinderen van de gemeente te laten bouwen op het werk van Woord en Geest, begonnen in de Heilige Doop, verkondigen we dat het allemaal misschien niet echt was. Met als gevolg dat we meewerken aan een onverschillige of wanhopige geloofsbeleving bij jongeren, die wedergeboorte gaan zien in termen van een speciale categorie volwassenen. Buiten hun bereik, althans voorlopig. Geloof preken, geen twijfel In plaats van een wekelijks “ja-maar-christendom” hebben we weer echte hervormde prediking nodig: een uitnodiging tot heil, bekering van zonden en opgroeien tot geestelijke volwassenheid in Christus. De volle raad Gods, het afsterven van de oude mensen en het opstaan van de nieuwe, met alle uitdagingen van het dienen van de Heere in onze tijd. Wat is het jammer als we in plaats daarvan wekelijks hetzelfde krijgen en blijven steken bij wat Paulus “de eerste beginselen” (Heb 6:1) noemt en nooit verder komen dan baby-christendom. Op die manier kan de kerk geraken tot een wekelijks evangelisatiestation, waar elke week dezelfde formule, oplossing en inhoud verkondigd wordt met een andere Bijbeltekst. Ten diepste is het volgens die filosofische benadering tot het geloof eigenlijk ongeoorloofd om de kerkgangers aan te spreken met “gemeente van Christus”. Dat is immers feitelijk niet zo? We moeten het immers allemaal nog maar afwachten, want de mens moet wel iets ervaren. Leer van de kerk Hoewel zij soms theologisch totaal onverantwoordelijk wordt ingevuld, is de leer van tweeërlei kinderen van het verbond als zodanig Bijbels. De oproep tot zelfbeproeving, of we in het geloof zijn ook. Hoe kun je weten of je op de verkeerde weg bent? In Bijbelse termen: op het smalle pad van eeuwig leven, of op de brede weg naar het verderf? De Heere Jezus en Zijn apostel Jacobus spreken hierover. Het antwoord is in het kort: aan hun vruchten zult gij hen kennen. Als er geen vrucht is in je leven, dan is er ook geen waar geloof. Want het echte geloof, wie waarlijk op God vertrouwt, neemt Zijn Woord serieus genoeg om het ook te gaan doen. Wie het niet doet, gelooft het niet echt. Wie het wel geloof, gaat het doen. Met vallen en opstaan, zonder te vertwijfelen of in de zonde te blijven liggen. Verder lezen op mijn website.

Veel mensen vragen mij hoe zij Gods Woord kunnen bestuderen. Hier zijn vier nuttige tips: 1. Maak doelbewust tijd vrij. Ik heb 's morgens een afspraak met God, maar als dat jou niet lukt, vind dan een tijdstip dat het wel lukt... zelfs al is het niet iedere dag. Start gewoon en je zult zien wat een positieve vrucht deze tijd in je leven oplevert! 2. Bereid jezelf voor op je Bijbelstudie. Kies een plek waar je graag bent —een kamer in je huis waar je alleen kunt zijn. 3. Heb al je materialen beschikbaar. Je wilt natuurlijk je Bijbel bij de hand hebben, een Bijbels woordenboek, misschien een concordantie, pen en papier. Op die manier ben je voorbereid om gerelateerde Bijbelgedeelten erop na te slaan of om iets op te schrijven. 4. Bereid je hart voor. Praat met God over de dingen die je misschien moet belijden en start je studietijd vredig zonder dat iets je blokkeert om inzicht uit Gods Woord te ontvangen. Neem de tijd om het Woord te bestuderen omdat er kracht in is om je leven te veranderen en de persoon te worden die God wil dat je bent.

Donderdag bezocht Richard Donk de plek waar twee vrienden van hem vorig jaar vermoord zijn. Enerzijds is hij in Israël om verslag te doen voor het Reformatorisch Dagblad, anderzijds raakt de oorlog hem ook persoonlijk. „Iedere keer als ik Israël bezoek, word ik geconfronteerd met de gevolgen van de aanslag op 7 oktober vorig jaar. Die aanslag, de aanleiding tot de huidige oorlog, wordt helaas snel vergeten in de berichtgeving. Ik hoop een eerlijk verhaal te brengen.” Richard bracht een bezoek aan Tel Aviv. „Toen we daar waren ging het luchtalarm af. Hezbollah heeft een ballistische raket, zeggen ze zelf, op Tel Aviv afgevuurd. Dus ja, dan komt het ook wel even heel dichtbij. Maar toen het luchtalarm stopte, gaat het gewone leven weer door.” In Jeruzalem sprak hij zowel met Israëliërs als met Palestijnen. „Die laatsten zeggen echter opvallend weinig. Probeer het iets verderop maar, zeggen ze dan, uit angst voor de geheime dienst van Israël. Je ziet dat zij de situatie in Libanon nauwgezet en angstvallig volgen.” In de podcast vertelt Richard over het regeringsbeleid, de internationale kritiek op Israël en het gesprek dat hij had met Benjamin Philip. Philip is een Jood, afkomstig uit Nederland, die de aanslag van 7 oktober 2023 in Bijbels perspectief plaatst. „Hij is van mening dat in tijden als Israël ver van God vandaan is, op een gegeven de Almachtige aan de ‘noodrem' trekt, om zijn volk weer hem terug te brengen. En in die zin ziet hij 7 oktober ook wel echt als een wake-up call voor het Joodse volk. Hij zei ook: we zijn echt nu door deze aanslagen voor de keus gesteld. Kies je voor de God van Israël of voor jezelf? Of zich dat vervolgens dan zichtbaar vertaalt in de maatschappij, is de vraag.”

Bijbels uitdelen op Into The Grave, riffs spelen bij whitemetalband A Life Aligned, maar ondertussen ook héél hard gaan op Dying Fetus: Jasper Verhorst doet het allemaal. Want, zo laat hij horen, christendom en metal gaan prima samen (nouja, behalve Behemoth en Igorrr dan). Te midden van de zwartgallige poelen van dood & verderf die automatisch ontstaan op het festivalterrein van Baroeg Open Air, is een lichtpunt te vinden. Hier, in de podcast-container van Operator Radio, sta ik met Jasper Verhorst. En Jasper is niet alleen de gitarist van metalcore-act TerraDown. Hij speelt ook in een christelijke metalband: A Life Aligned. Sterker nog: Jasper werkt voor Metalbijbel Nederland. Deze stichting deelt op metalfestivals, zoals Baroeg Open Air, bijbels uit, en gaat zo met metalheads het gesprek aan over het christendom. Wat? Metal en christendom? Da's toch net zo aannemelijk als de PVV en asielzoekers knuffelen? Dat zou je denken. Aan de hand van zeven platen, variërend van metal-opwekkingsmuziek tot Dying Fetus, vertelt Jasper hoe christenen ook metal kunnen zijn, en hoe dat eigenlijk klinkt, trv cvlt white metal. Vond je dit tof? Abonneer je dan op de nieuwsbrief of de podcast. En ben je al fan? Geef dan een vijf-sterren-rating aan de show op je favoriete podcastplatform, zodat zoveel mogelijke andere mensen de show ook kunnen vinden. Tot volgende maand bij Dood & Verderf! Playlist Oh, Sleeper - Children Of Fire (Children of Fire, 2011) Red - Let It Burn (Until we have faces, 2011) Dying Fetus - Subjected To A Beating (Reign Supreme, 2012) Crimson Moonlight - Intimations of everlasting Constancy (Veil of remembrance, 2005) Pentokrator - Awesome God (single, 2016) TerraDown - Checkmate (Checkmate, 2023) A Life Aligned - Shock And Awe (The Fill, 2023)

Als je een gelovige bent, denk je waarschijnlijk elke dag wel eens gedachten die Bijbels gerelateerd zijn, maar denk eens na over het volgende: Meng je ze met negatieve gedachten of willekeurige gedachten die in je geest opkomen? Voor het grootste gedeelte van mijn leven, dacht ik gewoon aan wat er in mijn hoofd opkwam. Veel van waar mijn hoofd vol van was, waren of leugens die Satan mij vertelde of gewoon totale onzin. Lees Marcus 4:24. Het vertelt ons dat hoe meer tijd we besteden aan het overdenken van het Woord, des te meer kracht en vermogen we zullen hebben om daarnaar te wandelen. Het zegt ook hoe meer we het Woord lezen en daar gehoor aangeven, des te meer openbaring we zullen ontvangen om het te begrijpen. Van nature zijn we lui en willen we, zonder enige inspanning van onze kant, van God ontvangen. Maar zo werkt het niet. Je krijgt alleen datgene uit het Woord als je bereid bent er tijd in te stoppen. Ik moedig je aan om het besluit te nemen elke dag te mediteren over het Woord van God, want naarmate je meer tijd besteedt aan het opnemen ervan, zul je meer deugd en kennis ontvangen van God.

In onze serie over de Filippenzen-brief staan we stil bij hoofdstuk 3. Die bevat een boodschap voor alle mensen van alle tijden.TranscriptieIs de Bijbel nog relevant voor ons in de 21e eeuw? Uit onderzoek van het Nederlands-Vlaams Bijbelgenootschap blijkt dat slechts dertig procent van alle Nederlanders die vraag met ‘ja' beantwoordt. Kijk je naar redenen om de Bijbel helemaal NIET te lezen, dan zeggen mensen dingen als ‘Ik zie geen aanleiding', ‘Ik weet niet wat ik ermee kan', ‘Het heeft geen waarde voor mijn leven', ‘De Bijbel is niet meer van nu' en ‘Het interesseert me te weinig'. Eigenlijk zeggen ze in andere bewoordingen allemaal hetzelfde: de Bijbel is niet relevant. Hoe kan dat? Het heeft er voor een groot deel mee te maken dat mensen niet weten hoe ze de Bijbel moeten lezen en interpreteren. Neem nou de brief aan de Filippenzen. Die brief is al tweeduizend jaar oud. Hij is geschreven door iemand in een heel andere cultuur en tijd, en gericht aan mensen die ook al heel lang niet meer leven. Zij hadden totaal andere problemen en uitdagingen dan wij. Waarom zou deze brief ons nog wel wat te zeggen hebben? Eigenlijk moeten we het zo zien. Stel dat ik ergens een brief zou vinden die mijn grootouders hebben ontvangen van een geloofsheld zoals Corrie ten Boom (die Joden onderdak bood in de Tweede Wereldoorlog en tijd in een concentratiekamp zat) of Anne van der Bijl (die Bijbels smokkelde naar vervolgde christenen). Of misschien wel een brief van Dietrich Bonhoeffer uit de gevangenis (een Duitse predikant die werd gefusilleerd omdat hij zich uitsprak tegen Hitler). Zo'n brief is niet aan mij geschreven, maar aan mijn grootouders. Hij is echter geschreven door iemand die een zeer nauwe band met God onderhield en die door de Heilige Geest op een krachtige manier werd gebruikt. Alleen daarom al zou ik zo'n brief zeker nauwgezet bestuderen. Hoewel Corrie ten Boom, Anne van der Bijl en Dietrich Bonhoeffer hun werk in een heel andere tijd deden, zou ik er zeker van kunnen leren. Zou ik precies begrijpen wat ze allemaal schreven en alles een-op-een overnemen? Nee, dat niet. Misschien zaten mijn opa en oma wel in een bepaalde situatie en kregen ze daar specifiek advies over. Het gekke aan het lezen van de brieven in de Bijbel is dat we de post van een ander lezen. Natuurlijk was het de bedoeling dat de brief aan de Filippenzen niet alleen door de christenen in Filippi zou worden gelezen. Dit soort brieven werd overgeschreven en verspreid onder andere huiskerken. Toch blijft overeind dat de brief niet primair aan ons is gericht. Wij lezen mee. Je zou het ook anders kunnen zien. Het is alsof we met een telefoongesprek meeluisteren. We krijgen alleen mee wat één van beide bellers zegt. Wat er aan de andere kant van de lijn wordt gezegd, dat horen we niet. In de Bijbel lezen we de brief van Paulus aan de kerk in Filippi, maar niet wat zij aan hem schrijven. Dit maakt het lastig om de situationele context te begrijpen. Wat speelde er precies? Hier gaan we in Filippenzen 3 iets van proeven. Laten we dit nu eerst gaan lezen. Lees nu: Filippenzen 3:1-21 Zie je wat ik zojuist zei over de situatie in Filippi? Als ik het goed heb, is dit de enige brief van Paulus in het Nieuwe Testament die geen enkele vermaning bevat. Maar hij waarschuwt de christenen wel. Blijkbaar was er een discussie of zelfs een bedreiging gaande over de besnijdenis. Wie zijn de ‘honden met hun kwalijke praktijken'? Dat weten we niet exact. Omdat Paulus vervolgens fel uithaalt naar mensen die blijkbaar de besnijdenis van mannen promoten, is het waarschijnlijk dat hij een groep Joden bedoelt die eisen dat mannen die de God van Israël willen volgen zich moeten laten besnijden. Misschien noemen zij zich ware Israëlieten, maar ze hebben niets voor op de oude apostel Paulus. Die heeft zich immers ook laten besnijden en hij heeft zich altijd strak aan Gods wetten gehouden. Maar dat geeft hem geen enkel voordeel. ‘Het enige waar je trots op kunt zijn, is dat je bij de Christus hoort', zegt hij. Bij ons speelt zo'n discussie over de besnijdenis niet, vooral omdat Paulus en de andere apostelen zo duidelijk uitleggen dat die niet meer nodig is. Toch is wat Paulus zegt relevant voor onze tijd. ‘Alles is afval' Want de Joden die Christus volgden, lieten zich voorstaan op hun afkomst en het feit dat zij zich aan Gods wetten hielden. Ook in ons leven kunnen er omstandigheden zijn waardoor wij ons verheven voelen boven anderen. Ook dan moeten wij ons realiseren dat er maar één ding is waar we echt trots op mogen zijn: dat we door Jezus zijn gered. ‘Al het andere is verlies', zegt Paulus. Afval eigenlijk. Je diploma? Je baan? Je succes? Je sportieve prestaties? Je geld? Allemaal vuilnis. Wat doe je met vuilnis? Weggooien. Niet omdat je pas dan acceptabel bent in Jezus' ogen. Dat heeft er niets mee te maken. Maar Paulus is zo radicaal. Hij geeft alles op, zodat hij zich voor de volle honderd procent kan inzetten voor Jezus. Je ziet hoe gericht hij is op Jezus. Hem de eer geven, dat is Paulus' doel. Vergeleken met de schoonheid van de Messias kennen, is alles gelijk aan afval. Toch heeft Paulus niet alles wat hij had en bezat echt weggegooid. Hij bedoelt het niet letterlijk. Wat hij bedoelt en in praktijk brengt is dat hij al zijn bezittingen, al zijn gaven en al zijn talenten inzet voor Jezus. Een burger in het hemelse koninkrijk Weet je nog wat hij in hoofdstuk 1 zei? ‘Leven is Christus.' Dat is het voorbeeld dat wij mogen volgen. Met dezelfde gerichtheid op onze Redder als Paulus mogen wij God dienen. Het doet Paulus verdriet dat veel mensen – zelfs mensen die God volgen – liever bezig zijn met aardse verlangens dan met de Christus. ‘Maar,' zegt Paulus, ‘wij hebben ons burgerrecht in de hemel.' Dat is een pikante uitspraak. Hij schrijft dit aan christenen in een Romeinse stad. De meeste inwoners van deze stad zijn er bijzonder trots op dat zij deel uitmaken van het ‘eeuwige en beschaafde' Romeinse Rijk. Maar ook dat is afval, weet Paulus. Zelfs het Romeinse staatsburgerschap biedt je geen voordeel. Nee, wij zijn burgers van de hemel. Onze normen en waarden zijn anders. Wij dienen de Koning van de hemel. Ooit zullen we bij Hem wonen. Dat is een boodschap die relevant is voor alle mensen van alle tijden.

Een gesprek met de Israëlische gelovige Tal Lev-Ary. Over Hamas, 7 oktober, de groeiende Jodenhaat in de wereld, de psychische nood en trauma's in Israël. Maar ook over wie de Israëli's hun gevoel van veiligheid kan teruggeven, en hoop voor de toekomst.Meer weten over Israël en de Bijbel? Klik hier.Blijf op de hoogteVia Facebook, Instagram Via IB Magazine  of de gratis nieuwsbriefVia de gebedsapp op Telegram of WhatsAppSupport the Show.Een Bijbel in elk Joods huis

Welkom bij weer een aflevering van de Bijbellezen met Jan-podcast. We zijn bezig met een serie over een pittig onderwerp, namelijk: geweld in de Bijbel. Als reactie op de laatste aflevering kreeg ik een vrij stevige reactie van iemand. Hij zei dat hij mijn uitleg verschrikkelijk vond, omdat het leek alsof God geweld goedkeurde. ‘Hebben we ooit gelezen dat de mensen die Jezus kruisigden werden gestraft?'Ik snap zo'n reactie en ik snap hem ook niet. Dit is namelijk precies de reden waarom zoveel mensen nooit de hele Bijbel lezen, maar alleen stukjes die hen aanspreken. Er staan gedeeltes in de Bijbel die ons beeld van God op de kop zetten. Je kunt bijvoorbeeld wel zeggen dat de mensen die Jezus kruisigden niet werden gestraft, maar dat is slechts een halve waarheid. Jezus bad voor de Romeinse soldaten ‘Vergeef hen, want ze weten niet wat ze doen'. Het was niet hun schuld dat Jezus aan het kruis ging. Maar hoe zat dit met de farizeeën en de andere Joodse leiders? Jezus voorspelde voor zijn kruisiging dat Jeruzalem zou worden verwoest en dat de mensen over de wereld verspreid zouden worden. Waarom? Omdat ze Hem hadden afgewezen. Dit is een brutal fact. Dus keurt God geweld goed? Nee. Geeft God opdracht tot geweld? Vrijwel nooit. Behalve dan toen Israël Jericho en de rest van Kanaän moest veroveren. En in Gods wetten staat op sommige overtredingen de doodstraf. Daar kun je niet omheen. Bovendien bevatten de profetische boeken veel oordelen voor een hele rits aan volken. Op die oordelen komen we nog wel een keer terug. Het punt is dat we niet te zwart-wit kunnen zijn. Daarom wil ik in deze aflevering van de podcast graag een aantal vuistregels geven die ons kunnen helpen om te gaan met het geweldsvraagstuk. 1. God is zo groot dat Hij niet op één schilderij past Ons probleem is dat we God proberen in een hokje te duwen. Voor de één is God een strenge, oordelende Vader, voor de ander is Hij alleen maar liefde en ziet Hij alles door de vingers. Beide zijn niet de waarheid, of tenminste, niet de volledige waarheid. God is namelijk heilig, rechtvaardig, liefde en barmhartigheid. In een toekomstige aflevering van de podcast zullen we dit wat meer uitwerken, maar heilig en rechtvaardig betekent dat Hij geen zonde kan tolereren, zelfs al zou Hij het willen. Als God zonde zou toestaan, dan zou Hij niet meer heilig zijn. Maar liefde en barmhartigheid betekent dat God wil dat niemand verloren gaat. Voel je het spanningsveld? Dit is de grote vraag die boven het Oude Testament hangt. Hoe kan een heilige, rechtvaardige God zijn liefde laten zien en zondige mensen vergeven? Als je in de Bijbel leest, dan ligt soms de nadruk op Gods heilige, rechtvaardige kant en soms op zijn liefdevolle, barmhartige kant. Dit zijn echter twee zijden van dezelfde medaille. Stel dat de Bijbel een schilderij was van God. Dan zou God niet op één schilderij passen. In plaats daarvan zijn er meer dan duizend schilderijen nodig die samen een mozaïek van God vormen. Juist hierom is het zo belangrijk dat we de hele Bijbel lezen, en niet alleen bepaalde gedeelten. In de vorige aflevering stonden we stil bij de val van Jericho. God oordeelde deze stad voor eeuwenlange zonden, maar we zagen ook dat Rachab en haar familie werden gered. Zij bekeerden zich namelijk. Ze sloten zich aan bij God. Hier komt dus zowel Gods heilige als zijn liefdevolle kant naar de oppervlakte. 2 God had liever een ander boek geschreven Afgelopen zondag mocht ik preken in Culemborg en na afloop sprak ik met een aantal mensen die de Bijbel in 1 jaar lezen. Ze waren bezig in Rechters (Richteren) en hadden net gelezen over Jefta die een eed zweert. Hij zwoer dat als God hem de overwinning op zijn vijanden zou schenken dat hij dan het eerste zou offeren wat uit de stadspoorten kwam. Dat bleek zijn dochter te zijn. De dochter trekt zich vervolgens enkele dagen terug en wordt later geofferd. Dit is natuurlijk een verschrikkelijk verhaal. Waarom staat het in de Bijbel? Omdat God het gedrag van deze militaire leider goedkeurde? Nee, het tegendeel is zelfs waar. De Bijbel bevat veel verhalen van mensen die het verkeerde doen. Jefta is daar een voorbeeld van. God had de overwinning al beloofd. Waarom moest hij nog zo'n domme eed zweren? Dat was nergens voor nodig. Het is overigens nog maar de vraag of dit meisje echt op het altaar is geofferd. Dat zou namelijk rechtstreeks ingaan tegen Gods wet. Het kan ook zijn dat ze vrijwillig ongetrouwd is gebleven. Ook dat werd in die dagen als een groot offer gezien. Als Jefta's dochter zich terugtrekt, rouwt ze ook niet om haar dood, maar om het feit dat ze geen kinderen zal krijgen. Dus laten we hopen dat ze inderdaad niet is omgebracht door haar eigen vader. Nu is mijn vraag aan jou: is God blij met zo'n verhaal in de Bijbel? Ik geloof het namelijk van niet. Ik geloof dat God veel liever een ander boek had geschreven. Hij had veel liever geschreven over een Jefta die vanaf het begin trouw was geweest en die voortdurend zijn wil had gedaan. Persoonlijk vind ik het Bijbelboek Rechters een verschrikkelijk boek. Hierin wordt beschreven wat er met Israël gebeurde in de periode tussen Jozua en de eerste koningen. Je ziet telkens dat het volk God in de steek laat, dat Hij zijn bescherming terugtrekt, dat Israëls vijanden de overhand krijgen en dat het volk het uitroept tot God. God stuurt dan een militaire leider om hen weer te bevrijden. Vervolgens gaat het een tijdje goed en dan begint het van vooraf aan. Wij verwachten dat deze leiders zoals Gideon, Jefta en Simson echte mannen van God zijn. God zegent hen toch? Maar dat is niet de les. Deze rechters zijn onvolmaakt. Ze zijn gewelddadig en doen veel verkeerde dingen. Dat God hen toch gebruikt laat zien dat God weinig keus had. Dit was het materiaal waar Hij mee moest werken. Bovendien moet je niet vergeten dat de Bijbel is samengesteld zo'n 500 jaar voor Christus. Dit was nadat het volk uit de Babylonische ballingschap was teruggekeerd. Ze vroegen zich af waarom God hen in de steek had gelaten. Toen heeft Ezra de oude geschriften bestudeerd. Er waren veel profeten die hadden voorspeld dat God Israël zou redden en dat het niet in ballingschap zou gaan. Deze profeten hadden het mis gehad en konden dus geen ware profeten zijn. Dus Ezra kwam uit bij Bijbelboeken als Rechters, Samuel, Jesaja, Jeremia en Ezechiël. Deze geschriften beschrijven hoe Israël steeds meer van God verwijderd raakte. God had veel liever gehad dat deze boekrollen vol zouden staan met verhalen van mensen die zichzelf zouden wegcijferen voor God, die hun naasten lief zouden hebben, die zich aan Gods wet hielden. Dat was de bedoeling geweest. Als Israël een koninkrijk van priesters was geworden, dan zou het nooit uit elkaar zijn gevallen en in ballingschap zijn weggevoerd. God is echt niet blij met deze moeilijke verhalen, maar Hij censureert de Bijbel ook niet. Stel dat al deze passages waren weggelaten, wat voor kritiek zou God dan krijgen? ‘Hij doet zich beter voor dan Hij is' of: ‘De Bijbel is vervalst. We weten dat er veel geweld is geweest, maar dat staat helemaal niet in de Bijbel'. De Bijbel is dus ook een eerlijk boek. 3. God schept geen plezier in zijn oordelen Er zijn mensen die denken dat God sadistisch is en dat hij er plezier in schept om mensen te straffen. Waarom zou de Bijbel anders volstaan met oordeel na oordeel? Ik ga dus nog een aparte aflevering opnemen in de toekomst over Gods oordelen, maar ik wil je erop wijzen dat de meeste oordelen geen vonnis maar een waarschuwing zijn geweest. Neem de tien plagen van Egypte. Die waren volstrekt onnodig geweest als de farao en zijn volk hun hoofd hadden gebogen voor God. God had al tekenen laten zien voor de plagen. Mozes' staf die in een slang veranderde en zijn hand die eerst huidvraat kreeg en vervolgens weer genas. Daarna werd de rivier bloed, en vonden de andere negen plagen plaats. Iedere plaag was een teken dat Jahweh de werkelijke God is. Na iedere plaag had het kunnen stoppen, als Egypte Gods bevel had opgevolgd. Maar de farao was te koppig. Hij wilde niet toegeven. Vond God het leuk om Egypte zo te straffen? Schepte Hij er later plezier in om Israël te pijnigen? Nee. Dit was allemaal het resultaat van hun eigen zonden. God trok zijn bescherming langzaam terug. In Ezechiël 18 legt God uit dat Hij het verschrikkelijk vindt als mensen worden gestraft, ook al is het vanwege hun eigen zonden. Hij zegt: ‘Denken jullie dat Ik het toejuich als een slecht mens sterven moet? Nee, Ik wil dat hij tot inkeer komt en in leven blijft.' Dat is Gods verlangen. Niet dat iemand omkomt vanwege het oordeel, maar dat Hij tot inkeer komt en eeuwig leven krijgt. Dit brengt me bij de volgende vuistregel. 4. Het is goed dat wij een hekel hebben aan geweldspassages in de Bijbel Ik weet niet het hoe met jou zit, maar zelfs met alle verklaringen voor het geweld in de Bijbel in mijn achterhoofd, vind ik deze passages nog steeds moeilijk om te lezen. Maar dat is nu juist het punt! We mogen niet vergeten dat de heilige Geest in ons leeft. Hij vindt het verschrikkelijk dat mensen elkaar zoveel leed aan doen. Is het dan raar dat ons hart pijn doet als we lezen over misbruik, oorlog en geweld? Nee! Dat is juist de enige goede reactie. Het zou niet goed zijn als we gelukkig werden hiervan. 5. Je beeld van God wordt door je achtergrond bepaald. Dit is het laatste punt dat ik nu wil noemen en ik weet van tevoren al dat ik dit onderwerp nooit genoeg recht zal kunnen doen. Soms als mensen mij mailen dat ze het Oude Testament verschrikkelijk vinden, of zelfs dat ze een hekel hebben aan God vanwege die moeilijke passages, dan vraag ik naar de achtergrond van de vragensteller.

Bijbels geweld: Lessen van Jericho ‘Ik volg jouw Bijbel in 2 jaar-programma en ben nu al een tijdje onderweg in het Oude Testament. Maar wat een verschrikkelijk boek is dit! Dit kun je toch niet verkopen aan andere mensen?' Deze vrouw doelde op het geweld in de Bijbel. En weet je, ik geef haar gelijk. Soms word ik ook misselijk van de teksten die ik in Gods Woord lees. Neem nou deze verzen: Gelukkig hij die jouw kinderen grijpt en op de rotsen verplettert. (Psalm 137:9) Wanneer de HEER, uw God, u de overwinning op hen schenkt, moet u hen doden. U mag geen vredesverdrag met hen sluiten en hen niet sparen. (Deuteronomium 7:2) ‘Mijn pijlen maak ik dronken van het bloed van vijanden, gevallen en gevangen; mijn zwaard verslindt het vlees van hun mannen die zo dreigend hun haren hadden losgeworpen.' (Deuteronomium 32:42) Ik snap wel dat mensen afhaken bij het lezen van de Bijbel vanwege de vele gewelddadige teksten. Of dat mensen liever alleen het Nieuwe Testament lezen. Wat moet je met al dit geweld? God lijkt in het Nieuwe Testament zo anders dan God in het Oude Testament. Is dat ook zo? Van God = God tot je eigen Bijbel samenstellen Discussies over het geweld in de Bijbel zijn misschien al wel zo oud als de Bijbel zelf. Het is ook een belangrijk kritiekpunt van niet-christenen: hoe kan een weldenkend mens geloven in een God die zo gewelddadig is? De Bijbel moet wel een antiek boek zijn dat je alleen nog met een leeswaarschuwing zou mogen lezen. Er zijn verschillende manieren om om te gaan met het geweldsvraagstuk. Sommige zijn weinig behulpzaam. Bijvoorbeeld door te stellen dat God nu eenmaal God is en dat Hij mag doen wat Hij wil. Ja, God is God. Hij is de Schepper van het universum en ja, Hij kan en mag doen wat Hij wil. Niemand kan Zijn autoriteit in twijfel trekken. In de Bijbel openbaart God zich echter als Iemand die zich wil openstellen voor de mens. Hij wil dat wij Hem leren kennen en dat wij ontdekken wat Hem drijft. Het antwoord ‘God = God' is daarom niet toereikend. Het kapt de discussie af. Wat ook gebeurt, is dat mensen hun eigen Bijbel gaan samenstellen. Ze lezen alleen maar die teksten die hen aanspreken en verdiepen zich niet in de gedeeltes die schuren met hun beeld van God. Eigenlijk proberen ze God in een hokje te stoppen waar Hij niet in past. Nog erger is het als mensen de geweldspassages gewoon ontkennen. ‘Ze staan in de Bijbel, maar dat is per vergissing. Het is niet echt gebeurd.' De Bijbel is een eerlijk boek. Het verdoezelt de feiten niet en dat is juist één van de redenen waarom de Bijbel zo betrouwbaar is. De voorgeschiedenis In deze aflevering gaan we het thema geweld in de Bijbel verder onderzoeken en dat doen we door naar één van de bekendste passages over geweld in de Bijbel te bekijken: de val van Jericho en de verovering van Kanaän door Israël. Nu is het zo dat als je in de Bijbel leest en zeker als het over dit soort gevoelige passages gaat, we ons altijd moet realiseren waar op de tijdlijn van de Bijbel we zitten. De Bijbel vertelt namelijk een doorlopend verhaal. Dus wat is er vooraf gegaan aan de tekst die we zo gaan lezen? In Genesis kun je lezen over hoe God de wereld schept en hoe de mens de kroon is van die schepping. Helaas komt de mens in opstand en ontstaat er vervolgens een spiraal van geweld. Die begint met Kaïn maar breidt zich over de hele wereld uit. God had echter een verlosser belooft uit het nageslacht van Eva. In Genesis 11 begint Hij met een kinderloos echtpaar, Abraham en Sarah. Ze krijgen uiteindelijk een zoon Isaak en uit hem ontstaat een volk: Israël genaamd. Dit volk komt in Egypte terecht en wordt daar tot slaaf gemaakt. In het tweede Bijbelboek lezen we hoe God dit volk bevrijdt uit slavernij en hoe Hij een verbond met hen sluit. Hij zal hun God zijn en zij moeten een koninkrijk van priesters vormen. Ze moeten God dus de eer geven die Hem toekomt en zo andere volken jaloers maken. God had echter al aan hun voorvader Abraham beloofd dat het land Kanaän – het huidige Israël – voor hen zou zijn. Na hun bevrijding uit Egypte was het tijd om dit land te gaan innemen. Dit gebeurde onder leiding van Jozua. De eerste stad die ze aanvielen was Jericho. Laten we gaan lezen, Jozua 6:1-5 en 6:20-26. Jozua 6:1-5 Jericho was toen al volkomen afgegrendeld uit angst voor de Israëlieten, er kon niemand in of uit. De HEER zei tegen Jozua: ‘Ik lever Jericho met zijn koning en al zijn dappere krijgslieden aan je uit. Jullie moeten om de stad trekken; alle weerbare mannen moeten eenmaal om de stad gaan, en dat zes dagen achter elkaar. Er moeten zeven priesters met zeven ramshoorns voor de ark van het verbond uit gaan, terwijl ze op hun ramshoorn blazen. Maar op de zevende dag moeten jullie zevenmaal om de stad trekken, en als jullie dan de ramshoorns horen schallen, moet het volk uitbarsten in luid geschreeuw. De muur van de stad zal dan instorten en iedereen zal de stad binnenklimmen vanaf de plaats waar hij zich bevindt.' Jozua 6:20-26 Toen de ramshoorns schalden, brak het volk uit in een donderend geschreeuw. De muur stortte in en iedereen klom de stad binnen vanaf de plaats waar hij zich bevond. Ze namen de stad in en doodden alles wat erin was, zowel mannen als vrouwen, zowel kinderen als oude mensen, zowel runderen als schapen en ezels. Maar aan de twee mannen die het gebied hadden verkend droeg Jozua op: ‘Ga naar het huis van die hoer en breng haar met haar hele familie naar buiten, zoals jullie haar hebben gezworen.' De verkenners brachten Rachab naar buiten, samen met haar vader en moeder, broers en zussen en verdere familie, en gaven hun een verblijfplaats buiten het kamp van Israël. De Israëlieten lieten de stad met alles wat erin was in vlammen opgaan; alleen het zilver en goud en de koperen, bronzen en ijzeren voorwerpen brachten ze in de schatkamer van het heiligdom van de HEER. Maar de hoer Rachab werd door Jozua gespaard, samen met haar hele familie. Hun nakomelingen wonen tot op de dag van vandaag onder de Israëlieten, want Rachab had de mannen die in opdracht van Jozua Jericho moesten verkennen een schuilplaats gegeven. Op die dag sprak Jozua de volgende vervloeking uit: ‘Moge de HEER eenieder vervloeken die het waagt deze stad, Jericho, weer op te bouwen. Hij zal de fundamenten leggen ten koste van zijn oudste zoon en de poortdeuren bevestigen ten koste van zijn jongste zoon.' Waarom al dit bloedvergieten? De eerste vraag die dit bij de kritische lezer oproept, is: ‘Waarom was dit bloedvergieten nodig? Waarom laat God überhaupt Israël het land innemen waar al andere volken wonen? Ook hier lijkt God weer zo hard en oneerlijk. Maar weet je dat wij mensen God langs twee verschillende meetlatten leggen, net hoe het ons uitkomt? Enerzijds zeggen wij tegen God: ‘Waarom bent U zo wreed?' en anderzijds: ‘Waarom doet U niets aan het kwaad in de wereld?' Eigenlijk is dat heel krom. Willen we nu dat God alles maar vergeeft en de mens zijn gang laat gaan? Of willen we dat Hij mensen straft? Misschien zeg je wel: ‘Laat Hem dan alleen de echt slechte mensen straffen!' Maar in ieder mens zitten sporen van het kwaad. Niemand is onschuldig. Dus waar moet God dan stoppen? Bij jou? Dan ben je waarschijnlijk de enige mens op aarde die overblijft omdat God alle andere mensen heeft omgebracht vanwege hun zonden. Ieder mens schiet tekort en daarom hebben we Jezus nodig. Zodat Hij kan aanvullen waar wij tekort schieten. Terug naar Jericho. Wat gebeurt hier? Gods belofte aan Abraham wordt vervuld. Hij had gezegd dat zijn nakomelingen in Kanaän zouden wonen, maar pas als de zonden van deze volken ‘vol zouden zijn'. Met andere woorden: deze volken krijgen van God eeuwen de tijd om tot inkeer te komen. Dan kun je je afvragen: wat hadden ze dan verkeerd gedaan? Stel je jezelf eens het meest misdadige, terroristische regime voor dat je je kan voorstellen. Een bloeddorstig volk dat afgoden vereert. Zo moet je de volken in Kanaän zien. Er was een afgod Moloch genaamd en die verlangde dat onschuldige kinderen werden geofferd. Deze Moloch werd afgebeeld als een bronzen stier. Kinderen werden hierin opgesloten en levend geroosterd, terwijl buiten mensen op trommels sloegen zodat ze het gegil niet hoefden te horen. Dit is toch verschrikkelijk? Hoe kun je dit je eigen kinderen aan doen? Maar toch gebeurde dit. En het erge was: God wist dat Israël hetzelfde zou gaan doen als zij zich zouden vermengen met de Kanaänieten. Dan zou Israël ook kinderen offeren op deze wrede manier. En God haat kindoffers. Het punt is dat de volken in Kanaän verre van onschuldig waren. In onze tijd zouden we misschien wel oorlog voeren met een land waarin de mensenrechten op zo'n verschrikkelijke manier werden overtreden. God gebruikt Israël om zijn oordeel over Kanaän te vellen. Op Gods oordelen komen we later in deze serie over Bijbels geweld nog terug, maar hier zien we in ieder geval dat God zich aan zijn woord houdt: er komt een eind aan het geweld. Op een dag is er geen weg meer terug. Dus de eerste les van Jericho is: deze mensen waren niet onschuldig. God roept hen ter verantwoording. Uitroeien of verdrijven? Toen ze bleven volharden in hun zonden, gaf God hun land aan Israël met de opdracht om hen te verdrijven. Nu weet ik wel dat de Bijbel regelmatig zegt dat iedereen moest worden uitgeroeid, mannen, vrouwen en kinderen. Laat er geen misverstand over bestaan. Er heeft veel bloed gevloeid. Maar het doel was niet totale uitroeiing. Soms gebruikt de Bijbel militaire taal. Dat doen wij ook wel eens. Dan zijn we heel stellig over iets wat je eigenlijk niet letterlijk moet nemen. Als een voetbalteam met 7-0 wint, dan zeggen we: ‘Ze hebben hun tegenstander verpletterd'. Dat is...

Transcriptie:Bijbels geweld: Is God oneerlijk? Het is al enkele jaren geleden dat ik begon met het schrijven van de cursus ‘De Bijbel in 2 Jaar'. Ik had zelf de Bijbel al helemaal gelezen en voor het schrijven van het boek ‘De Bijbel in 1 Dag' was ik er nog een keer in grote stappen doorheen gegaan. Hoe moeilijk kon het zijn om mensen dagelijks te begeleiden bij het lezen van Gods Woord? Ik kan je vertellen: het was veel uitdagender dan ik had verwacht. Voor het eerst besefte ik hoeveel bloed er werd vergoten in de Bijbel, hoeveel offers er moesten worden gebracht en hoeveel onheilsprofetieën God laat uitspreken. En dat hoofdstuk na hoofdstuk. Ja, ik begreep wel dat mensen moeite hebben met het lezen van de Bijbel. Dus in mijn begeleidende teksten probeer ik die lastige passages de juiste context mee te geven. Of ik vertel erbij dat God nu eenmaal heilig is, of dat dit betreffende hoofdstuk slechts één kant van God laat zien, maar dat er ook nog een andere kant is. Soms zeg ik erbij: ‘Ik snap dit eigenlijk ook niet' of: ‘Ik vind dit ook moeilijk'. En toch krijg ik nog altijd veel mail van cursisten met vragen over juist die passages. Er zijn er zelfs bij die helemaal afhaken. Ze kunnen er niet tegen. Of ze worden boos op God. Bij dat laatste speelt er meestal nog meer in het leven van die cursist. Er is bijvoorbeeld teleurstelling over christenen, de kerk of God. Of er zijn hem of haar traumatische dingen overkomen. Ik maak dan ook niemand een verwijt die worstelt met het geweld en het bloedvergieten in de Bijbel. Sterker nog, het zou ongezond zijn als we hier geen moeite mee zouden hebben. Zelfs al kun je het verklaren, dan nog is het normaal dat onze maag omdraait bij zulke teksten. Dus als jij ook een hekel hebt aan die passages: join the club! Het is niet zo dat je minder geloof hebt dan een ander. Ik geloof dat de heilige Geest in ons ervoor zorgt dat we verdriet en pijn voelen. Hoe gaan we hiermee om? De vraag is wel: hoe gaan we hiermee om? Het is wel goed om tot antwoorden te komen, want als er iets is waar niet-gelovigen christenen op kunnen aanpakken, dan is het wel op die gewelddadige teksten. Ook voor de jongeren in onze kerk is het lastig uitleggen aan leeftijdsgenoten dat zij geloven in een boek dat oproept tot het doden van andere mensen. Hoezo is de Bijbel beter dan de Koran? Een tijdje geleden bracht ik een roman uit met de titel ‘Het verboden boek'. Hierin wordt de Bijbel verboden door een nationalistische overheid. Waarom? Omdat er zoveel geweld in voorkomt. Als er ooit echt een tijd komt waarin de Bijbel illegaal wordt, dan zal het zijn vanwege deze teksten. Of misschien mag de Bijbel voortaan alleen meer door 18-plussers worden gelezen. Of misschien wordt de Bijbel wel aangepast. Ik wil niet speculeren of angst zaaien. We leven nog altijd in een vrij land gelukkig, maar als het ooit zo ver komt dat hier echte vervolging plaatsvindt, dan zal de Bijbel een target worden. Je kunt mijn boek trouwens nog steeds gratis downloaden of bestellen als paperback via bijbellezenmetjan.nl/verboden. Maar goed, terug naar het hier en nu. Hoe gaan wij om met de geweldspassages en de teksten over heftige oordelen? En wat zeggen deze gedeelten ons over God? Is de God van het Oude Testament anders dan de God van het Nieuwe Testament? Ik wil in mijn podcast en op mijn website een korte serie wijden aan het thema ‘Bijbels geweld'. Hiermee wil ik mijn cursisten, lezers en luisteraars helpen om deze teksten te ontrafelen. Mijn hoop en gebed is dat we hierdoor dichter bij het hart van God komen, en dat we ons geloof beter kunnen uitdragen naar anderen toe. Kortom: dat we groeien in geloof. Is God oneerlijk? We doen dit door naar diverse verhalen in de Bijbel te kijken. Daarbij zullen we dan onderzoeken naar wat er zich onder de oppervlakte afspeelt en wat ons dit leert over God en over de mens. Niet alleen over God, maar ook over de mens. Ook wij spelen namelijk een rol. Laten we beginnen. Waar in de Bijbel vindt voor het eerst geweld plaats? Je weet waarschijnlijk het antwoord wel. De eerste keer dat iemand wordt aangevallen, is het verhaal van twee broers: Kaïn en Abel. Als je dit verhaal vluchtig leest, dan lijkt God een zeer discutabele rol te spelen. Je kunt Hem zelfs verwijten dat Hij Kaïn aanzet tot de eerste moord in de geschiedenis van de wereld. God lijkt oneerlijk. Is dat ook zo? Laten we lezen, Genesis 4:1-16. Genesis 4:1-16 De mens had gemeenschap met Eva, zijn vrouw, en zij werd zwanger en bracht Kaïn ter wereld. ‘Met de hulp van de HEER,' zei ze, ‘heb ik het leven geschonken aan een man!' Daarna bracht ze zijn broer Abel ter wereld. Abel werd herder, Kaïn werd landbouwer. Na verloop van tijd bracht Kaïn de HEER een offer van de opbrengst van het land. Ook Abel bracht een offer: van de eerstgeboren dieren van zijn kudde offerde hij de beste stukken vlees. De HEER schonk aandacht aan Abel en zijn offer, maar aan Kaïn en zijn offer niet. Dat maakte Kaïn woedend, zijn blik werd donker. De HEER zei tegen hem: ‘Waarom ben je zo kwaad, waarom kijk je zo donker? Handel je goed, dan kun je toch iedereen recht in de ogen kijken? Handel je slecht, dan ligt de zonde op de loer, begerig om jou in haar greep te krijgen; maar jij moet sterker zijn dan zij.' Kaïn zei tegen zijn broer Abel: ‘Laten we het veld in gaan.' Toen ze daar waren, viel hij zijn broer aan en sloeg hem dood. Toen vroeg de HEER: ‘Waar is Abel, je broer?' ‘Dat weet ik niet,' antwoordde Kaïn. ‘Moet ik soms waken over mijn broer?' ‘Wat heb je gedaan?' zei de HEER. ‘Hoor toch hoe het bloed van je broer uit de aarde naar Mij schreeuwt. Daarom: vervloekt ben jij! Ga weg van deze plek, waar de aarde haar mond heeft opengesperd om het bloed van je broer uit jouw hand te ontvangen. Ook al bewerk je het land, het zal je niets meer opbrengen. Dolend en dwalend zul je over de aarde gaan.' Kaïn zei tegen de HEER: ‘Die straf is te zwaar. U verjaagt mij nu van deze plek en ik mag U niet meer onder ogen komen, en als ik dan dolend en dwalend over de aarde moet gaan, kan iedereen die mij tegenkomt mij doden.' Maar de HEER beloofde hem: ‘Als iemand jou doodt, zal dat zevenmaal aan hem worden gewroken.' En Hij merkte Kaïn met een teken, opdat niemand die hem tegenkwam hem zou doodslaan. Toen ging Kaïn bij de HEER vandaan en hij vestigde zich in Nod, een land ten oosten van Eden. Een broedermoord Kaïn leefde ongeveer 860 jaar. Toch is het enige wat de Bijbel over hem vertelt dat hij een offer bracht, dat hij zijn broer uit afgunst vermoordde, dat hij bang was voor God, dat hij een stad bouwde en dat hij kinderen kreeg. En dat alles in vierentwintig verzen, waarvan de eerste zestien over de moord op zijn broer gaan. En wat is zijn motief? Hij is jaloers op zijn broer en boos op God. God waarschuwt hem nog. ‘De zonde ligt op de loer als roofdier.' Een vers later lokt hij Abel mee het veld in. Dat is Kaïns terrein. Hij is immers landbouwer. En daar slaat hij zijn eigen broer dood. Heel schokkend. Dit gebeurt terwijl God alwetend is. Hij wist exact wat er ging gebeuren. Toch koos Hij ervoor om Abel niet te waarschuwen en Hij koos ervoor om het offer van Kaïn af te wijzen, wetende dat dit tot de eerste dood van een mens zou leiden. Waarom? Waarom wees God Kaïns offer af? De tekst geeft ons een aanwijzing maar niet meer dan dat. Er staat dat Abel het beste deel van zijn eerstgeboren vee aan God gaf, terwijl Kaïn een deel van zijn oogst gaf. Abel: het beste deel. Kaïn: een deel. Kaïns ouders wilden niet meer luisteren Is dat de verklaring? Het is zeker dat Abels hart bij God was. Daarom gaf hij het beste van wat hij kon offeren. Misschien liep Kaïn de kantjes ervan af. Dat zou kunnen. Misschien was zijn hart veel minder bij God. Kaïn krijgt echter niet te horen waarom zijn offer niet met dank wordt aanvaard door de Heer. Dat zorgt voor een pijnlijke vraag bij Kaïn: waarom ontvangt Abel Gods zegen en ik niet? Laten we eens uitzoomen. Genesis 4 staat niet op zichzelf. In Genesis 1 en 2 maakt God de wereld en de mens is de kroon op zijn schepping. Kaïns ouders Adam en Eva worden in de tuin van Eden geplaatst en mogen hier God dienen. In Genesis 3 verschijnt de slang op het toneel. Hij is de symbool van het kwaad en hij verleidt Kaïns moeder om van de verboden vrucht te eten. Kaïns vader houdt haar niet tegen en eet hier zelf ook van. Waarom deden ze dat? Ten eerste omdat de vruchten er lekker uit zagen. Ze waren goed in hun ogen, zegt de Bijbel letterlijk. Ten tweede omdat de slang had beloofd dat ze gelijk zouden zijn aan God. Voortaan hoefden Kaïns ouders niet meer naar God te luisteren, maar konden ze zelf bepalen wat goed en fout was. Ze deden wat goed was in hun ogen. Eigenlijk wilden ze wel de lusten van God, maar niet de lasten. Maar al snel bleek dat ze waren bedrogen en ze werden verbannen uit de tuin van Eden. Ze gingen in het oosten wonen. Maar Adam en Eva hadden hoop. Uit Eva's nageslacht zou iemand worden geboren die het kwaad zou vernietigen, al zou de slang in zijn hiel bijten. Kaïn: Eva's hoop Hoe begint Genesis 4? Er wordt een mannelijke baby geboren. Hij is Eva's eerste nageslacht. Zou het kunnen dat hij de gevolgen van de vloek zou terugdraaien? Eva geeft hem de naam ‘Kaïn'. Dat betekent ‘gekregene', ‘aanwinst', ‘bezit'. Uit Eva's nageslacht zou iemand komen die de kop van de slang zou verbrijzelen. Iemand die alles weer goed zou maken. En hier was Eva's eerste zoon. Ze noemde hem de ‘gekregene', omdat hij door God was beloofd. Als je de Bijbel voor het eerst zou lezen, en je zou niets weten over Jezus, dan zou je denken dat deze Kaïn weleens de verlosser van de mensheid kon zijn. Alle hoop rustte op zijn schouders...

Romeinen 12:7 (21-4-2024) Een Bijbelse blik op profetie (deel II) Vorige keer hebben we naar profetie gekeken, om te zien wat het Bijbels gezien is. We hebben gezien dat het gaat om: het doorgeven van woorden die God ingeeft, onder de leiding van de Geest. Zowel mannen als vrouwen worden hiervoor gebruikt en wij horen naar deze gave te streven. Vanochtend wil ik kijken naar hoe dit praktisch wordt voor ons; een praktisch Bijbelse blik op profetie. v7 Een Bijbelse […]

De opstanding, de splijting van de Rietzee voor Mozes en zijn volk, een pratende ezel, en wat te denken van de tekenen die Jezus deed: De Bijbel staat vol met wonderverhalen. Maar wat is het doel van deze wonderen? En zijn wonderen vooral iets van een ver, Bijbels verleden of zijn de wonderen de wereld nog niet uit? David Boogerd vraagt het theoloog Stefan Paas, professor aan de VU in Amsterdam en de Theologische Universiteit Utrecht.

1 Johannes 4:16 benadrukt dat we ons bewust moeten zijn van de liefde die God tot ons heeft. Het is eenvoudig te zeggen: “God houdt van mij” zonder echt te begrijpen wat we zeggen. De kennis van Zijn liefde moet niet gewoon een Bijbels feit zijn wat we met ons verstand begrijpen, maar een levende werkelijkheid worden in ons leven. God is liefde, en wie in de liefde blijft, blijft in God, en God in hem. Het woord blijven betekent “er in leven”. Het verwijst niet naar een bezoek aan, het verwijst naar blijven of blijvend vertoeven. Gods liefde is niet gewoon een feit om te overdenken of een vluchtig gevoel. Zijn liefde is er om te blijven. Het blijft niet alleen in goede tijden en verdwijnt in slechte tijden; Gods liefde blijft altijd, dus we zullen in Zijn liefde blijven. Elk van ons kan een grotere oogst van christelijke volwassenheid plukken wanneer we volharden in Gods liefde. Je zult groeien in moeilijke tijden wanneer je in de wonderbaarlijke liefde blijft die God voor jou heeft.

Als Pasen alleen Goede Vrijdag zou zijn, dan was Pasen niet compleet. Gelukkig is er ook Paaszondag: de dag waarop de steen voor Jezus' graf werd weggerold. Maar waarom rolde die steen weg? Niet zodat Jezus eruit kon. Waarom wel? Luister naar de podcast om daarachter te komen.Doe ook mee aan het Lucas Avontuur. Je vindt hier alle informatie: bijbellezenmetjan.nl/lucas. Transcriptie:Wat gaaf dat je weer luistert naar de Bijbellezen met Jan-podcast. Ik geniet ervan om Gods Woord met je te kunnen delen. Het is Paaszondag 2024 als deze aflevering online komt. Eigenlijk zou dit het grootste feest van het jaar moeten zijn. Ik weet wel: Pasen zoals wij dat vieren, is geen Bijbels feest. God heeft ons nooit opgedragen om Pasen te vieren, maar ook al is het geen gebod, dan nog mogen we jaarlijks best één zondag per jaar extra stil staan bij de overwinning die Jezus behaalde over de dood. We vieren dat het graf leeg was. Hoe bijzonder dat is, dat wordt door de vier schrijvers van het evangelie beschreven. Ik wil je graag een stukje laten horen uit mijn Lucas-challenge. Dit is een Bijbelleesplan waarmee ik met deelnemers het hele evangelie van Lucas doorneem. Het eindigt met de allereerste Paaszondag. In deze korte overdenking sta ik stil bij die wonderlijke dag waarop de steen voor Jezus' graf was weggerold. Weet je trouwens waarom dit was? Het was in ieder geval niet omdat Jezus er anders niet uit kon. Waarom dan wel? Blijf luisteren, dan kom je er vanzelf achter. Laat ik beginnen met het voorlezen van Lucas 24, de verzen 13 tot en met 35. Lucas 24:13-35 Diezelfde dag gingen twee van de leerlingen op weg naar Emmaüs, een dorp dat zestig stadie van Jeruzalem verwijderd ligt. Ze spraken met elkaar over alles wat er was voorgevallen. Terwijl ze zo met elkaar in gesprek waren, kwam Jezus zelf naar hen toe en liep met hen mee, maar hun blik werd vertroebeld, zodat ze Hem niet herkenden. Hij vroeg hun: ‘Waar lopen jullie toch over te praten?' Daarop bleven ze somber gestemd staan. Een van hen, die Kleopas heette, antwoordde: ‘Bent U dan de enige vreemdeling in Jeruzalem die niet weet wat daar deze dagen gebeurd is?' Jezus vroeg hun: ‘Wat dan?' Ze antwoordden: ‘Wat er gebeurd is met Jezus van Nazaret, een machtig profeet in woord en daad in de ogen van God en van het hele volk. Onze hogepriesters en leiders hebben Hem ter dood laten veroordelen en laten kruisigen. Wij leefden in de hoop dat Hij degene was die Israël zou bevrijden, maar inmiddels is het de derde dag sinds dit alles gebeurd is. Bovendien hebben enkele vrouwen uit ons midden ons in verwarring gebracht. Toen ze vanmorgen vroeg naar het graf gingen, vonden ze zijn lichaam daar niet en ze kwamen vertellen dat er engelen aan hen waren verschenen, die zeiden dat Hij leeft. Een paar van ons zijn toen ook naar het graf gegaan en troffen het aan zoals de vrouwen hadden gezegd, maar Jezus zagen ze niet.' Toen zei Hij tegen hen: ‘Hebben jullie dan zo weinig verstand en zijn jullie zo traag van begrip dat jullie niet geloven in alles wat de profeten gezegd hebben? Moest de messias al dat lijden niet ondergaan om zijn glorie binnen te gaan?' Daarna verklaarde Hij hun wat er in al de Schriften over Hem geschreven stond, en Hij begon bij Mozes en de Profeten. Ze naderden het dorp waarheen ze op weg waren. Jezus deed alsof Hij verder wilde reizen. Maar ze drongen er sterk bij Hem op aan om dat niet te doen en zeiden: ‘Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt ten einde.' Hij ging met hen mee en bleef bij hen. Toen Hij met hen aanlag voor de maaltijd, nam Hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze Hem. Maar Hij werd onttrokken aan hun blik. Daarop zeiden ze tegen elkaar: ‘Brandde ons hart niet toen Hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot?' Ze stonden op en gingen meteen terug naar Jeruzalem, waar ze de elf en de anderen aantroffen, die tegen hen zeiden: ‘De Heer is werkelijk uit de dood opgewekt en Hij is aan Simon verschenen!' De twee leerlingen vertelden wat er onderweg gebeurd was en hoe Hij zich aan hen kenbaar had gemaakt door het breken van het brood. Zouden we Pasen begrijpen? Stel dat Lucas en de andere evangelisten waren gestopt bij de graflegging van Jezus. Wat zou dan het resultaat van zijn? Zouden we Pasen dan begrijpen? Het lijkt me niet. Dat Jezus opstond uit de dood is enorm belangrijk. Alleen zo kon Hij laten zien dat Hij de dood werkelijk had overwonnen. Lucas vertelt in hoofdstuk 23 dat de vrouwen hebben gezien in welk graf Jezus was gelegd. Hij doet dit, zodat niemand later kan zeggen: ‘Ze stonden gewoon bij het verkeerde graf'. Hier, in hoofdstuk 24, beschrijft hij hoe ze terugkeren bij dit graf. De steen was weggerold en het lichaam van Jezus was verdwenen. Later lezen we dat Jezus verschijnt in afgesloten ruimtes. Hij had de steen dus niet weg hoeven te rollen om naar buiten te komen. Waarom was de steen dan toch verwijderd? Niet om Jezus eruit te laten, maar om Zijn volgelingen erin te laten. Alleen dan konden ze zien dat Hij werkelijk was opgestaan. Plotseling verschijnen er twee mannen in witte gewaden. ‘Hij is niet hier', zeggen zij. En ze herinneren de vrouwen aan wat Jezus zelf heeft gezegd: de Zoon van God zou worden uitgeleverd, worden gekruisigd en op de derde dag weer opstaan. De vrouwen rennen naar de leerlingen, die hen uitlachen, zo lijkt het. Alleen Petrus komt in de benen. Hij rent naar het graf en ziet eveneens dat het leeg is. Hij vindt alleen de doeken waar Jezus in was gewikkeld. Met Jezus wandelen, is wandelen door de Schrift Bij de volgelingen die zich ergens in een huis in Jeruzalem hebben verzameld zijn ook twee mannen. Een van hen heet Kleopas. Deze twee mannen horen de vrouwen aan, maar besluiten toch te vertrekken. Ze gaan naar het stadje Emmaüs. Achter hen loopt een man in een iets hoger tempo. Als hij hen bereikt heeft, blijft hij bij hen lopen. Dat was niet ongebruikelijk in die tijd. Die man is Jezus, maar de twee leerlingen herkennen hem niet. Dit zegt zowel iets over hun geestelijke toestand als over Jezus' fysieke verschijning. Blijkbaar zag Hij er niet precies hetzelfde uit als voor de kruisiging. De Bijbel geeft hier geen toelichting op, maar laat vooral zien dat ze Jezus door hun denkwijze niet herkennen. Net als de vrouwen en de andere leerlingen hebben deze mannen Pasen nog niet begrepen. Ze zijn nog niet in staat om de Bijbel te lezen zoals wij dat in deze challenge hebben gedaan. Ze hadden een gekroonde Verlosser verwacht, geen gekruisigde Messias. De twee zijn bedroefd, gefrustreerd en verward over wat ze hebben meegemaakt. En wat doet Jezus? Hij luistert! De opgestane Jezus die zo veel aandacht had voor de mensen rondom het kruis zoekt bijna direct na Zijn opstanding deze twee mannen op om hun troost en een nieuw perspectief te geven. Want niet alleen Jezus stierf op Goede Vrijdag. De hoop van Kleopas en zijn vriend werd tegelijkertijd met Jezus begraven. Zoals Jezus uit de dood werd opgewekt, zo wekt Hij nu de hoop van deze mannen weer tot leven. Hoe doet Hij dat? In drie stappen: 1. Hij luistert en stelt vragen. 2. Hij laat aan de hand van de geschriften – die tezamen het Oude Testament vormen – zien dat alles wat Hem is overkomen al was voorspeld. Het maakt deel uit van Gods plan. 3. Hij maakt het verstand van de mannen ontvankelijk. Jezus brak het brood, net als bij het avondmaal Als Jezus bij hen thuis is, breekt Hij het brood. Op dat moment herkennen ze Hem. Op dat moment snappen ze wat Jezus hun al die tijd probeerde te vertellen.  Waarom toen Jezus het brood brak? Weet je wat ik denk? Dat deze mannen bij het laatste avondmaal waren. Toen brak Jezus het brood en zei Hij dat Zijn lichaam op dezelfde manier zou worden gebroken. Nu, op deze eerste paasdag, breekt Hij het brood weer. En dat is het moment dat Kleopas en zijn vriend het snappen. Ze zien het. Plotseling begrijpen ze wat er is gebeurd op Goede Vrijdag. Ze rennen terug en horen dat Jezus niet alleen aan hen is verschenen, maar ook aan Petrus. En dan… staat Jezus opeens in hun midden. Om te bewijzen dat Hij geen geest is van de overleden Jezus maar echt de opgestane Jezus, vraagt Hij om eten. Tijdens die maaltijd legt Hij aan de hele groep uit dat alle gebeurtenissen in het Oude Testament al waren voorspeld. Ze moesten gebeuren om de wereld te redden. Tot aan Zijn hemelvaart bleef Jezus Zijn volgelingen bezoeken en legde Hij Gods Woord aan hen uit. Wat vertelde Hij hun? Ik ben de nieuwe Adam. Ik ben de nakomeling van Eva. Ik ben de zoon van Abraham. Ik redde de wereld, zoals Jozef zijn familie redde. Ik bevrijd mensen, zoals Mozes het volk uit Israël bevrijdde. Ik ben de profeet die Mozes voorspelde. Ik ben de zoon van David, de eeuwige koning. Ik ben de boom uit Psalm 1, de koning uit Psalm 2, de gekruisigde uit Psalm 22 en de goede herder uit Psalm 23. Ik ben de Immanuël en de lijdende Dienaar van Jesaja. Ik ben de Zoon van God, Zijn levende Woord. Ik ben… Yeshua, de Verlossing. Dan neemt Jezus Zijn volgelingen mee naar buiten. Hij zegent hen en draagt hen op Zijn getuige te zijn. Misschien hoopten de discipelen dat dat het moment zou zijn waarop Jezus zichzelf tot koning zou uitroepen. Dat gebeurt in ieder geval niet. Jezus vertrekt. Hij keert terug naar de hemel, maar belooft Zijn volgelingen dat ze met kracht bekleed zullen worden. Hoe bedoel je cliffhanger? Lucas weet de spanning wel op te bouwen! Hoe gaat het verhaal verder? Je leest het in het volgende Bijb...

Vasten, het halen van een askruisje, het geven aan goede doelen. Van oudsher zijn het tradities uit de rooms-katholieke veertigdagentijd. Maar ook onder protestanten zijn deze gebruiken steeds populairder. Hoe erg is het als protestanten gebruiken van rooms-katholieken overnemen? Hoofdredacteur van het Katholiek Nieuwsblad Anton de Wit en theoloog en predikant Alfred Teeuw gaan er in deze podcast over in gesprek. Beide gasten voeren de discussie aan de hand van een drietal stellingen. Zo komt onder meer de vraag ter tafel of elke christen eigenlijk zou moeten vasten. „Het moet niet", zegt Anton de Wit. „Maar een christen moet het zichzelf wel gunnen." Zelf vast hij jaarlijks in de veertig dagen voor Pasen, een periode waarin hij minder goede gewoontes probeert af te leren en waarin hij meer tijd vrijmaakt voor gebed. Alfred Teeuw, die in het verleden een boekje schreef over vasten, waarschuwt voor „verdienstelijk vasten". Dat is vasten waarmee je een beter mens wordt. De Wit erkent dat dit een risico kan zijn. Maar, zo zegt hij, ook gebruiken uit de protestantse traditie kunnen een doel op zich worden. In de aflevering gaat het ook over minder bekende gebruiken, zoals het halen van een askruisje. Kun je daar als protestant aan meedoen? Teeuw: „Belangrijk is of je een gebruik kunt herleiden als een Bijbels gebruik. Een askruisje krijgt een lading waar ik persoonlijk niks mee heb."Ook het carnaval komt ter sprake. Hoe geloofwaardig is het vasten als je daarvoor zo de bloemetjes buiten hebt gezet? Volgens De Wit hoort carnaval bij het ritme naar Pasen toe. „Het is nodig om de vasten goed te beginnen. Ik zou zeggen: het is het begin van de vasten. Carnaval zie ik als een manier om jezelf niet zo serieus te nemen."Meer Reformatorisch Dagblad?Eerdere afleveringen zijn ook te vinden op: https://www.rd.nl/sprekendrdNieuwsbrief: https://www.rd.nl/nieuwsbriefInstagram: https://www.instagram.com/rdbeeldFacebook: https://nl-nl.facebook.com/refdagYoutube: https://www.youtube.com/refdag

Het is tijd voor een flinke portie bijbelse wijsheid! In dit seizoen zijn we opzoek naar levenslessen en als er één boek is dat ons daarbij kan helpen dan is het wel de bijbel. Ilse Visser heeft jarenlang als bijbelvertaler gewerkt voor het Nederlands- Vlaams Bijbelgenootschap. Ze las de bijbel maar liefst zes keer van kaft tot kaft en praat met ons door over de waarde van dit boek. Want waar die bij ons nog wel eens verstoft in de kast, is het voor veel mensen ook echt onmisbaar. Hoe houden we de bijbel levend in onze tijd? En welke fundamenten geeft de bijbel ons voor een goed leven? Let's find out!Wil jij na het luisteren van dit gesprek ook vaker de Bijbel gaan lezen? Als je nu Mover wordt ontvang je de nieuwe Jongerenbijbel helemaal gratis. Meer info vind je hier: www.move.community/bijbelWe vinden het leuk als je meedenkt en je gedachten over onze gesprekken met ons deelt. Dus heb je vragen of opmerkingen over deze aflevering? Mail dan naar redactie@move.community Bedankt voor het luisteren!

Anne v.d. Bijl ging naar plaatsen waar anderen niet durfden te komen. Toen de Sovjet-Unie in 1968 Tsjechoslowakije binnenviel, laadde Anne zijn auto vol met Bijbels en reed naar Praag. Strijdvaardig! Uitgegeven door Gideon, Stichting Uitgeverij Spreker: Joop Rodenburg

In Handelingen 1:8 belooft Jezus dat, wanneer de Heilige Geest over ons zal komen, wij de kracht zullen ontvangen om van Christus te getuigen tot aan het einde van de aarde. Veel christenen volgen alle “juiste” regels, maar vragen zich af: Is dit alles wat er is? Als jonge christen heb ik dezelfde leegte ervaren. Het doen van de juiste dingen bracht tijdelijk geluk maar geen diepe, bevredigende vreugde. Ik schreeuwde het uit: “God, er ontbreekt iets!” Tot mijn verbazing vulde Jezus mij slechts een paar uur later met de aanwezigheid van de Heilige Geest op een manier die ik nooit eerder had meegemaakt… en alles veranderde. Ik voelde Zijn kracht in mijn leven op een nieuwe manier. Als je elke dag tijd besteedt met God en de Heilige Geest ontvangt, dan meld je je niet aan voor een enge, vreemde ervaring. Je ontvangt gewoon Zijn kracht om meer als Jezus te worden en Zijn wijsheid om door alle vreemde gebeurtenissen heen te lopen. Wees niet bang voor nieuwe dingen, zorg er alleen voor dat ze Bijbels zijn. Ik geloof dat God ernaar verlangt om je naar nieuwe hoogtes te brengen door de kracht van dagelijkse interactie met Zijn Heilige Geest. Hij klopt aan de deur van je hart. Wil jij deze wijd openen en Hem verwelkomen?

Bijbels kernwoord(20) door ds. J. Geene

In deze aflevering kijken we naar de wortels van het christelijke Paasfeest en de connectie met het Joodse Pesach-feest. We zien dat het verhaal over de uittocht, dat wordt herdacht met het Pesachfeest, al vooruitwijst naar het offer dat Jezus zou brengen (wat christenen herdenken tijdens Pasen). Wil je ook de Pasen Challenge volgen? Kijk dan op bijbellezenmetjan.nl/pasen.Transcriptie:De oorsprong van Pesach en Pasen Welkom bij deze nieuwe aflevering van de Bijbellezen met Jan-podcast. Als ik dit opneem, is het bijna acht weken voor Pasen. Veel christenen doen mee aan een vorm van vasten of mediteren. Ze gebruiken deze veertig dagen tijd om stil te staan bij het lijden van Jezus en Hem te danken voor het offer dat Hij bracht. Ons woord ‘Pasen' komt van het Hebreeuwse/Aramese woord ‘Pesach'. Dat betekent ‘voorbijgaan'. Zo moesten de Israëlieten het feest noemen waarin ze herdachten dat God hen had bevrijd uit Egypte. Je kunt dat verhaal lezen in het Bijbelboek Exodus. Israël was daar tot slaaf gemaakt. God zag hun lijden en bevrijdde hen uit slavernij. De nacht voor hun uittocht moesten de Israëlieten een lammetje slachten en het bloed op de deurposten smeren. Daardoor waren ze beschermd tegen de engel van de dood, die langs de huizen zou trekken om de eerstgeborenen te doden. Dat gaan we zo allemaal lezen. Maar het punt is dat deze engel voorbijging aan de huizen van de Israëlieten. Vandaar dat het feest ‘Pesach' heette. ‘Voorbijgang.' Het Latijnse woord hiervoor is ‘Pascha' en de meervoudsvorm hiervan is ‘Pasen'. Vandaar dat wij dit feest nu Pasen noemen en niet Pesach, want in Europa werd in de eerste eeuwen na Jezus Latijns en Grieks gesproken, en geen Hebreeuws of Aramees. Oorspronkelijk hielden de christenen trouwens de Joodse kalender aan. Het christelijke Pasen viel dan samen met de datum van het Joodse Pesach. In het jaar 325 na Christus was er tijdens een belangrijke kerkvergadering de vraag of die data wel moesten blijven samenvallen. Of was het beter om op Goede Vrijdag de kruisiging te herdenken en op Paaszondag de opstanding? Er werd gekozen voor het laatste en daarom vallen Pasen en Pesach niet meer op dezelfde dag. Zoals gezegd: in de periode voor Pasen wordt door veel christenen op de één of andere manier gevast. Dat is niet verplicht. Nergens staat in de Bijbel dat je dit moet doen. Maar het idee van enige tijd vasten om jezelf toe te wijden aan bidden en Bijbellezen, is wel heel Bijbels. 40 Dagen Tijd De christelijke kerk heeft hier speciaal de veertig dagen voor Pasen voor apart gezet. Het is een manier van jezelf zuiveren voor Gods aangezicht. Nogmaals: je bent geen betere christen als je wél vast en geen slechtere christen als je dat niet doet. Of je een periode bidt en vast, dat is iets tussen God en jou. Je laat zien dat je er wat voor over hebt om dichter bij God te komen. De één eet een paar dagen niet, de ander vast juist van social media, van televisie, van koffie of van snoep. Wat je ook doet, dat is ook tussen God en jou. Mocht je ook graag de komende tijd bewuster en met meer intentie de Bijbel willen lezen, dan zou je kunnen meedoen aan mijn Pasen Challenge. Dit is een Bijbelleesplan waarbij je in veertig overdenkingen reflecteert op wat Jezus voor ons, voor de wereld en voor Zijn Vader heeft gedaan. Je kijkt naar wat het Oude Testament hier al over zegt, je neemt plaats aan Jezus' voeten en luistert naar Zijn onderwijs en je volgt Jezus op weg naar Golgota. Het is een intense reis door de Bijbel, maar wel één die Jezus' passie laat zien. Passie en Pasen gaan hand in hand. Pasen betekent ‘voorbijgaan' en passie betekent ‘hartstocht'. Als je ergens passie voor hebt, dan hou je ervan. Maar dat is niet de enige betekenis van het woord ‘passie'. Passie is namelijk Latijns voor ‘lijden'. Jezus' liet Zijn liefde voor ons zien door te lijden. Zonder Jezus' passie was Pasen niet mogelijk. Wil je meedoen aan de Pasen Challenge, dan kun je je aanmelden via bijbellezenmetjan.nl/pasen. Dit kan ook als je dit ver in de toekomst luistert. Nu wil ik je eigenlijk één overdenking laten horen uit deze challenge. Die gaat namelijk precies over waar we het nu over hebben gehad, namelijk over de instelling van het Pesach-feest en de link van dit feest naar Jezus' offer. Zo krijg je ook direct een goed idee van het soort lessen van deze Pasen Challenge. Jezus is het Pesachlam Als ik de tekst van vandaag bekijk, dan vind ik het bijna jammer dat we maar een klein gedeelte uit Exodus lezen. Het verhaal van de redding van Mozes, zijn roeping in de woestijn en zijn confrontaties met de farao zijn prachtig! Er zitten bovendien heel veel verwijzingen in naar Jezus. Als je blijft meedoen met het ‘Bijbellezen met Jan'-programma beloof ik dat we gauw eens de hele uittocht onder de loep zullen nemen. Erg boeiend! Voor nu alleen de hoofdpunten. Er is ruim vierhonderd jaar verstreken. Jozef is dood en de Egyptenaren kennen hem niet of nauwelijks meer. De Israëlieten zijn in aantal zo fors toegenomen dat de Egyptenaren zich bedreigd voelen. Daarom hebben ze Jakobs nakomelingen tot slaven gemaakt. Bovendien moeten de pasgeboren jongetjes worden gedood, zegt de farao, zodat het volk niet nóg groter wordt. Mozes ontsnapt aan een zekere dood, doordat zijn moeder hem in de rivier laat afdrijven in de richting van de Egyptische prinses. Hij groeit grotendeels op aan het hof van de farao, maar vergeet zijn afkomst niet. Op een dag wordt hij zo boos als hij ziet hoe een opzichter een van zijn volksgenoten behandelt, dat hij hem doodslaat. Vanwege deze misdaad moet hij de woestijn in vluchten. Mozes sluit zich aan bij een woestijnvolk, trouwt en krijgt kinderen. Op een dag, als hij de kudde hoedt, roept God hem vanuit een brandende doornstruik. God geeft hem de opdracht om de farao uit te dagen en Zijn tekenen te doen, opdat de farao Gods volk laat gaan. Na veel protesten gaat Mozes uiteindelijk akkoord. De nieuwe farao verzet zich uiteraard tegen Mozes, die namens God spreekt. De hele confrontatie met de farao draait om één vraag: wie is God? Is het de farao? Of is het JHWH? (Dat betekent ‘Ik ben'.) God laat zien dat Hij veel machtiger is door Egypte met allerlei rampen te treffen – de ene nog heftiger dan de andere. Zo verandert de rivier in bloed, is er een kikkerplaag, een reusachtige hagelstorm en blijft het zelfs drie dagen donker in het land (behalve dan waar de Israëlieten wonen). Toch blijft de farao koppig. Dan komt het moment dat we nu gaan lezen: de instelling van het Pesachfeest. Je vindt het in Exodus 12. Lees nu Exodus 12:1-42 Er zijn een paar dingen die opvallen aan deze gebeurtenis. Om te beginnen: van de tien plagen die God op Egypte afstuurt, is de tiende plaag – de dood van de eerstgeborenen – de enige die de Israëlieten ook treft. Ze moeten een voorzorgsmaatregel nemen om hieraan te ontkomen. Wat is die maatregel? Het slachten van een onschuldig lammetje zonder enig gebrek. Het bloed daarvan moet aan de deurposten worden gesmeerd. Als de engel des doods langskomt kijkt hij niet naar wie er in het huis zijn. Het maakt hem niet uit of er Egyptenaren, Israëlieten of andere mensen binnen zijn. Het enige wat telt is: word je beschermd door het bloed van het lam. Hoe kan bloed redden? De vraag is: hoe kan dat bloed voorkomen dat de eerstgeborenen gedood worden? Dat woord ‘eerstgeborenen' en het feit dat zowel Egyptenaren als Israëlieten kunnen worden gedood, moet je eigenlijk meteen aan het denken zetten. Eerder al zagen we dat de prijs voor de zonden van de familie het leven van de eerstgeborene was. De tiende plaag is dus geen willekeurige ramp, maar een geestelijke waarheid. Op een dag brengt God gerechtigheid naar de aarde en zal al het kwaad – dus alle zonde – worden bestraft. Wat is die straf? De dood, zegt God al helemaal aan het begin van de Bijbel. Kun je daaraan ontsnappen? Ja, laat de Bijbel hier in Exodus zien. Hoe dan? Door het bloed van een lam. Wat is dat voor lam? Moet je naar het weiland of naar een stal om een lammetje te grijpen en dat te slachten? Het Lam van God Nee, wij hoeven dat niet meer. De Israëlieten wel, want Jezus was nog niet gekomen. Daarom moesten zij zich verbinden aan het offer dat Jezus nog ging brengen. Niet voor niets zei Johannes de Doper toen Hij Jezus voorbij zag lag lopen: ‘Kijk daar, het Lam van God! Dat was in de tijd van Johannes een vreemde uitdrukking. Waarom zou je iemand een lam noemen? Een lam diende ervoor om vroeg of laat te worden geslacht. De Israëlieten moesten jaarlijks de uittocht uit Egypte herdenken door een lammetje te slachten. Maar Jezus is het ultieme Pesachlam. Hij werd zelfs gekruisigd tijdens het Joodse Pesach. Wij herdenken dit met Pasen. Tot zover les 4 van de Pasen Challenge. Mocht je alle 40 overdenkingen willen beluisteren, geef je dan op via bijbellezenmetjan.nl/pasen. Veel zegen!

Als je internationaal vraagt naar invloedrijke Nederlandse, christelijke stemmen, hoor je drie namen die steeds terugkeren. Dat hebben we in Nederland zelf niet altijd door, maar dit zijn onze grote drie: Henri Nouwen, Corrie Ten Boom en Anne van der Bijl. Ze zijn alle drie internationaal zeer geliefd en ze hadden een enorm bereik.  Anne van der Bijl is bekend geworden als schrijver van Gods Smuggler, Gods Smokkelaar. En dat deed hij. Bijbels smokkelen naar o.a. de landen achter het IJzeren Gordijn en naar China.  Maar hij deed meer. Hij werkte ook hartstochtelijk mee aan vrede. Van der Bijl reisde over heel de wereld, ook naar Gaza. Het was in de tijd van de Eerste Intifada, eind jaren '80, begin jaren '90. Oplaaiend heftig geweld. Tussen Hamas, de PLO en de Israei. We zitten er opnieuw midden in. Dat maakt dat deze stem je aan het denken zet, waar je ook precies staat in dit diepe conflict. Ook daarin is zo'n behoefte aan: Herders. Aan mensen die durven zeggen en die belichamen: ‘Geen mens is je vijand'. Anne van der Bijl zei: Vrede verklaren is een creatieve daad. Het is een daad die duisternis wil breken, die scheppend kan zijn zodat een toekomst zich opent.  In het tweede deel van de aflevering hoor je Romkje Fountain. Zij was lang in de buurt bij ‘2 van de grote 3': ze was de rechterhand van Corrie ten Boom en ze werkte samen met Anne van der Bijl. Ze is de oprichtster van Jeugd met een Opdracht in Nederland. Na 51 jaar is ze nog steeds betrokken op deze missie, en we luisteren naar wat zij geleerd heeft en naar wat zij heeft zien veranderen.

In deze aflevering van de podcast gaan we verder met het thema Bijbelse verhalen. Vandaag bespreken we hoe personages in de Bijbel de brug vormen tussen onze wereld en de wereld van de Bijbel.Wil je meer verdieping bij dit onderwerp? Lees dan ook mijn boek 'Ik leer je de Bijbel lezen'.: https://bijbellezenmetjan.nl/ikleer. PS. Heb je ook al het gratis boek 'De Bijbel in 1 Dag gedownload? Dit kan via https://bijbellezenmetjan.nl/1dag.Transcriptie:Welkom terug bij de Bijbellezen met Jan-podcast. Leuk dat je samen met mij in de Bijbel wilt lezen.We zijn bezig met een korte thema-serie over Bijbelse verhalen. De meesten van ons zijn wel bekend met één of meer verhalen uit de Bijbel. Zeker als je een christelijke opvoeding hebt gehad of naar een christelijke school ging. Dat heeft zowel een voor- als een nadeel. Het voordeel is dat je bekend bent met de Bijbel, maar het nadeel kan zijn dat je overbekend bent met de Bijbel. Oftewel: je kent de Bijbel te goed om het nog tot je te laten doordringen. Een ander risico is dat je alleen de kinderbijbelversie van een verhaal kent. Neem het verhaal van de profeet Jona. Hij werd geroepen om Nineve te gaan en de mensen daar op te roepen zich te bekeren van hun zondige wegen. Hij was koppig en ging juist de tegenovergestelde kant op. Hij probeerde te vluchten van God met de boot en werd vervolgens opgeslokt door een vis. Na drie dagen nadenken in de buik van de vis besloot hij toch maar om gehoor te geven aan Gods opdracht. Hij ging naar Nineve en de mensen bekeerden zich na het horen van zijn boodschap. Jona was daar boos over. Kinderbijbel of echte Bijbel? Dat is in het kort de kinderbijbelversie. Ik heb niets tegen het lezen van kinderbijbels. Sterker nog, als je de echte Bijbel lastig vindt, lees dan vooral een kinderbijbel! Maar het echte verhaal gaat veel dieper. Het is opvallend dat Gods woordvoerder zich tegen God keert. Hij zou toch moeten weten dat je gehoorzaam moet zijn? Aan de andere kant, als je beseft dat Nineve de hoofdstad was van Assyrië en dat Assyrië een volk was dat andere volken terroriseerde, begrijp je het misschien weer wat beter. Het is hetzelfde als dat wij nu naar Teheran in Iran, naar Mekka in Saoedi Arabië of naar Pyongyang in Noord-Korea zouden gaan om daar openlijk te vertellen dat iedereen zijn leven aan Jezus moet geven. En de drie dagen die Jona doorbracht in de buik van de vis verwijzen weer naar de drie dagen die Jezus doorbracht in het graf. Kortom, Bijbelse verhalen bevatten veel meer diepgang dan je bij een eerste lezing beseft. Terug naar het plot Door de manier waarop de Bijbel verhalen optekent, krijgen wij het gevoel dat we te maken hebben met sprookjes. Dat zijn verhalen die misschien wel een kern van waarheid bevatten maar ze zijn niet echt gebeurd en je kunt ze ook negeren, want de werkelijkheid is veel complexer dan in de Bijbel. Als je zo denkt, dan begrijp ik dat. Maar ik weet ook wat het probleem is. Je weet niet goed hoe je een verhaal in de Bijbel moet lezen. Daar hoop ik je met deze thema-serie over Bijbelse verhalen mee te helpen. Als je hier verdieping bij zoekt, lees dan vooral mijn boek ‘Ik leer je de Bijbel lezen'. Je kunt hier meer over vinden op bijbellezenmetjan.nl/boeken. In de vorige aflevering van de podcast hadden we het over het plot van Bijbelse verhalen: • Wat gebeurt er in het verhaal? Hoe wordt het verteld? • Hoe past dit verhaal binnen het gedeelte van de Bijbel dat je aan het lezen bent? • Waar zit dit verhaal op de tijdlijn van de Bijbel? Als je naar het plot van het verhaal kijkt dan zoom je dus eerst in en vervolgens zoom je uit. We gaan dit straks nog een keer doen. Maar eerst wil ik het met je hebben over het andere belangrijke onderdeel van Bijbelse verhalen: personages. Personages zijn de mensen die in het verhaal voorkomen, al kunnen soms ook dieren een personage zijn. God is eveneens een personage in de Bijbel. Daar komen we straks op terug. Personages als brug tussen ons en de Bijbel Laten we ons eerst richten op menselijk personages. Heb je je wel eens afgevraagd waarom God ons een boek heeft gegeven dat voor het overgrote deel uit verhalen bestaat? Onze wereld is radicaal anders dan de wereld in de tijd van de Bijbel. Was het niet handiger geweest als God ons gewoon een samenvatting had gegeven met de belangrijkste regels? Nee, want God wil een relatie met ons. En hoe bouw je een relatie? Door elkaar te ontmoeten, samen te praten en samen dingen te beleven. Maar onze tijd op aarde is zo kort. Wij kunnen nooit alles beleven wat God ons mee wil geven. Daarom heeft Hij ons de Bijbel gegeven. Zodat we Hem kunnen leren kennen. Niet alleen door onze eigen ervaring en onze eigen gesprekken met God, maar ook door te zien wat God in het verleden heeft gedaan en heeft besproken met andere mensen. De verhalen zijn essentieel, omdat daarin mensen voorkomen die net als jij en ik met God te maken hadden. Ze leefden in een andere tijd en cultuur, maar ze waren net zo menselijk als jij en ik. Ze hadden dezelfde behoeften, dezelfde zorgen en dezelfde vreugden als wij. Ze stonden ook voor dezelfde keuzes. Wij vragen ons af: hoe maken we de Bijbel relevant voor ons leven? Dat is eigenlijk heel simpel. Verplaats je zelf in de Bijbel. Hoe doe je dat? Vooral door te kijken naar de Bijbelse verhalen en je te identificeren met de mensen daarin. Die Bijbelse figuren zijn de brug tussen onze wereld en de wereld van de Bijbel. Laten we aan de hand van een Bijbels verhaal eens kijken hoe dit werkt. Ken je het verhaal van Gideon? Gideon was een rechter van Israël in de periode nadat Israël begonnen was met het innemen van het beloofde land. Een rechter is in dit geval niet iemand die criminelen veroordeelt, maar iemand die het volk leidt. Hij was geen koning, maar wel een militaire leider die door God werd gebruikt om Israël te beschermen of te bevrijden van zijn vijanden. In de kinderbijbelversie is Gideon de man die zeker wilde weten dat God met hem sprak. Hij vroeg God om een teken. Hij zou 's nachts een kleed in het gras leggen en als God echt met hem had gesproken dan zou de volgende ochtend het kleed nat zijn, maar het gras erom heen niet. Dit gebeurde ook. De volgende nacht vroeg hij opnieuw om een teken. Dit keer zou de grond nat moeten zijn en het kleed niet. Opnieuw luisterde God en Gideon was ervan overtuigd dat God hem daadwerkelijk riep om de vijand te verslaan. Eerst trok hij op met een groot leger, maar uiteindelijk dunde God het aantal manschappen uit tot slechts 300. Met dit kleine aantal wist hij de vijand te verslaan, omdat God verwarring onder hen stichtte. Wat kunnen wij hiervan leren? Dat je God om een teken moet vragen als je het niet zeker weet en dat als je op God vertrouwt Hij grote dingen zal doen. Maar is dit het volledige verhaal? We gaan zo het verhaal van Gideon doornemen, maar laat me je drie handvatten geven om een Bijbels personage te doorgronden. 1. Kijk als eerste naar de naam en zoek op wat deze betekent. Een naam van een personage zegt vaak veel over de rol van die persoon in de Bijbel. De naam ‘Abraham' bijvoorbeeld betekent ‘Verheven Vader' of ‘Vader van een menigte'. Abraham is de stamvader van vele volken, waaronder Israël. Gideon betekent de ‘veller' of de ‘vernietiger'. Zijn rol in de Bijbel is dat hij de vijanden van Israël verslaat, maar ook dat hij afgoden vernietigt. 2. Kijk naar wat er gebeurt in het verhaal (het plot dus) en dan naar hoe het personage hierop reageert. Ik heb zelf enkele romans geschreven en in een roman schrijf je eigenlijk nooit hoe iemand is. Je laat het de lezer zelf ontdekken. Het personage onthult zijn of haar karakter door de keuzes die worden gemaakt. Offert iemand zichzelf op of kiest hij voor zijn eigen hachje? 3. Als derde: wat zegt iemand en komt dat overeen met zijn daden? Koning David bijvoorbeeld lijkt zijn vijanden te vergeven, maar op zijn sterfbed vertelt hij zijn zoon Salomo wie hij zo snel mogelijk om het leven moet laten brengen. Jozef daarentegen laat zijn broers in leven, ook nadat zijn vader Jakob is overleden. Jozef lijkt dus meer integriteit te hebben dan David. Wie is Gideon? Maar goed, laten we Gideon als voorbeeld gebruiken. Zijn verhaal in de Bijbel begint nadat God via een profeet heeft laten weten dat het volk geen vrede kent omdat het zich niet aan Gods wet houdt. Dan volgt dit stuk: Toen kwam de engel van de HEER en Hij nam plaats onder de terebint bij Ofra, op het land van Joas, een afstammeling van Abiëzer. Joas' zoon Gideon was juist bezig tarwe te dorsen. Om ervoor te zorgen dat de Midjanieten de tarwe niet zouden zien, deed hij dat in de wijnpers. De engel van de HEER vertoonde zich aan hem en zei: ‘De HEER zij met je, dappere krijgsman.' ‘Mag ik U vragen,' antwoordde Gideon, ‘als de HEER ons werkelijk bijstaat, waarom overkomt dit ons dan allemaal? Waar blijft Hij dan met zijn wonderbaarlijke daden, waarover onze voorouders hebben verteld? Uit Egypte heeft Hij ze geleid, zeiden ze toch? Maar nu heeft Hij ons in de steek gelaten en uitgeleverd aan de Midjanieten!' Toen wendde de HEER zich tot Gideon en zei: ‘Toon je moed en bevrijd Israël, dat is mijn opdracht.' ‘Mag ik U vragen,' antwoordde Gideon, ‘hoe zou ik Israël kunnen bevrijden? Mijn familie heeft in onze stam, Manasse, niets in te brengen, en ikzelf ben de jongste van de familie.' De HEER antwoordde: ‘Dat kun je omdat Ik je bijsta. Je zult de Midjanieten verslaan alsof je met niet meer dan één man te doen had.' Toen zei Gideon: ‘Heer, als U het bent die...

In deze tweede aflevering van 2024 gaan we dieper in op Bijbelse genres en dan vooral Bijbelse verhalen. Uit welke elementen bestaan deze? Wat is eigenlijk een plot? Je hoort het in de podcast.Vergeet niet je gratis eBook / audioboek te downloaden: 'De Bijbel in 1 Dag'.Wil je meer leren over Bijbelse genres en hoe je de Bijbel moet lezen? Lees dan 'Ik leer je de Bijbel lezen'.Transcriptie:Hallo en welkom terug bij de Bijbellezen met Jan-podcast. We zijn bezig met een korte serie over één van de genres in de Bijbel, namelijk Bijbelse verhalen. Je weet misschien wel dat het woord Bijbel is afgeleid van het Griekse woord ‘Biblia'. Dat betekent boeken. Ons woord ‘bibliotheek' komt hier ook vandaan. De Bijbel is dus geen boek maar een bibliotheek. In een bibliotheek worden soortgelijke boeken meestal bij elkaar gezet. Je hebt romans, misdaadverhalen, thrillers, non-fictie en ga zo maar door. Bij videostreamingsdiensten als Netflix heb je precies hetzelfde. De films die in een bepaalde categorie vallen, staan in hetzelfde rijtje. Die categorieën noem je ‘genres'. De Bijbel heeft verschillende genres, maar de hoofdcategorieën zijn uiteenzettingen (dat is eigenlijk gewoon platte uitleg), Bijbelse poëzie (dat zijn liederen en gedichten) en Bijbelse verhalen waarin personages van alles meemaken. Dat ik ze verhalen noem, wil niet zeggen dat ze verzonnen zijn. Sterker nog, met dat onderwerp wil ik eigenlijk beginnen. Zo'n honderd jaar geleden was er een Belgische schilder genaamd René Magritte. Hij maakte een schilderij dat simpel was, maar toch wereldberoemd is geworden. Op het schilderij zie je een pijp en daaronder een tekst in het Frans: ‘Dit is geen pijp'. Toen mensen hem vroegen waarom hij die tekst onderaan zijn schilderij had geschreven, antwoordde hij: ‘Ik wil niet liegen. Dit is geen pijp.' Hij noemde zijn schilderij ‘Het verraad van de voorstelling'. Hij had namelijk gelijk. Als mensen voor het doek stonden, bekeken ze een afbeelding en geen pijp. Je kon er immers geen tabak instoppen en dat via het schilderij oproken. Zijn kunstwerk is geen pijp, maar een weergave van een pijp. Van Schindler's List tot Erin Brockovic Ik weet niet of je bekend bent met films als Schindler's List, Twelve Years a Slave en Erin Brockovic? Deze films gaan over personen die echt hebben geleefd. De film lijkt echt en realistisch, maar je weet dat je niet naar de echte gebeurtenissen en mensen kijkt. Eigenlijk gaat het om een weergave van die gebeurtenissen. Een interpretatie zelfs. De acteurs doen hun best om zo geloofwaardig mogelijk over te komen. Met hun woorden, hun intonatie en hun lichaamstaal proberen ze te communiceren hoe hun personage over iets denkt of wat hij of zij voelt. Dat is hun interpretatie. De regisseur maakt ondertussen slimme keuzes met zijn camera's. Wil je weten dat iemand gevaarlijk is? Dan wordt ingezoomd op het pistool dat hij verborgen heeft in zijn jaszak. Zo word je als kijker een bepaalde kant opgestuurd, en soms de verkeerde. De redder in nood blijkt toch de schurk te zijn, bijvoorbeeld. En wat zie je niet in films of lees je niet in boeken? Dat mensen boodschappen doen of naar de wc gaan. Onbelangrijke details worden weggelaten, anders zouden de verhalen veel te lang duren. Je ziet alleen iemand boodschappen doen als het belangrijk is voor het verhaal. Het is ook heel belangrijk om te realiseren dat als je leest over Abraham, over David of over Jezus, dat je beseft dat je leest over mensen die werkelijk hebben geleefd, maar dat het verhaal zoals dat in de Bijbel is opgeschreven een weergave van dat leven is. De eerste mens, Adam, leefde bijna duizend jaar, maar toch beslaat zijn verhaal slechts enkele pagina's. Hij wordt gemaakt, leeft in de tuin, geeft alle dieren een naam, krijgt een vrouw, eet van de verkeerde boom, wordt het paradijs uitgejaagd en krijgt nageslacht. Dat is alles wat we over hem horen. Als wij een verhaal over Adam zouden verzinnen, dan zouden we hier veel meer details in stoppen en we zouden het vrij psychologisch benaderen. Misschien wilde hij altijd al gelijk zijn aan God. Of hij was hopeloos naïef. Wat maakte dat hij geen stand kon houden tegen de slang? Voelde hij zich schuldig na afloop? Probeerde hij het goed te maken? Werd hij boos op Eva en op God? Probeerde hij de slang te doden? Dat zijn allerlei interessante plotlijnen die we zouden kunnen volgen en als ik een roman zou schrijven over Adam zou ik dat allemaal erin verwerken. Maar de Bijbel vertelt een op het oog veel simpeler verhaal en laat bovendien veel details weg die voor ons interessant zijn. Waren er bijvoorbeeld al andere mensen? Hoe kon Kaïn anders bang zijn voor andere mensen? De Bijbel is soms zo spaarzaam met details dat zo'n verhaal voor ons ongeloofwaardig wordt. Het klinkt meer als een sprookje dan iets dat werkelijk is gebeurd. Maar vergis je niet. De verhalen in de Bijbel zijn geen sprookjes. Dat wij de vertelstijl niet goed begrijpen, wil niet zeggen dat ze niet daadwerkelijk zijn gebeurd en dat ze geen geestelijke waarheden bevatten. Ja, de Bijbel volgt geen journalistieke normen uit de 21e eeuw. Wij willen de feiten op een rij hebben op een manier die voor ons logisch is. Toen en toen gebeurde dit en dat met die en die. Geen enkel boek uit de oudheid volgt die journalistieke normen. Deze vorm van communiceren is relatief nieuw. Wat is een verhaal? Dat brengt ons bij de vraag: wat is een verhaal? Een aantal jaar geleden las ik het boek ‘A million miles in a thousand years' van Donald Miller. Het is een geweldig boek over een schrijver die al op vrij jonge leeftijd een autobiografisch verhaal had geschreven. Een verhaal over zijn eigen leven dus, en dan vooral over zijn studententijd. Op een ochtend wordt hij gebeld door een filmmaker die zijn levensverhaal wil verfilmen. Hij gaat akkoord en ze gaan aan de slag. Eerst moet een script worden gemaakt. Dat is gek, want hij heeft al een boek geschreven. Toch is een script nodig en daar brainstormt hij over met de filmmakers. De schrijver valt van de ene verbazing in de andere. Wat de filmmakers namelijk doen, is: ze pakken echte gebeurtenissen en vertalen die in scènes in een bepaalde volgorde zodat zich een verhaal ontvouwt. Waar in het echte leven de gebeurtenissen elkaar willekeurig lijken op te volgen, ontwikkelen de makers een verhaal. Dit leidt tot de onvermijdelijke vraag in het boek: wanneer is iets een verhaal? Donald Miller volgt een seminar bij een beroemde scriptschrijver van wie ik ook les heb gehad, Robert McKee. Deze McKee leert hem wat een verhaal is. Millers conclusie is dat een verhaal een personage is die iets wil bereiken en die obstakels moet overwinnen om dat te bereiken. De elementen van een verhaal zijn dus: - Personage - Wat iemand wil bereiken of wat iemand nodig heeft - Conflicten en obstakels - Een overwinning Je kunt het nog duidelijker zeggen. In een verhaal zijn één of meer personages. Dit zijn mensen over wie het verhaal gaat. Zij willen iets bereiken, maar worden tegengewerkt. Soms door zichzelf, soms door anderen of soms door de omstandigheden. Ze doen hun best die obstakels te overwinnen en dat lukt of dat lukt niet. In elk verhaal heb je met drie dingen te maken: met personages, met een plaats (waar gebeurt iets) en met het plot. In deze podcast-aflevering wil ik me richten op het plot. Wat is een plot? Een plot is eigenlijk de manier waarop een verhaal verloopt. In de Disney-film The Lion King wordt de vader van de kroonprins vermoord en het leeuwtje vlucht de jungle in. Daar wordt hij opgevangen door een zwijn en een stokpaardje. Ze vermaken zich opperbest, tot Simba erachter komt dat zijn eigen familie hem nodig heeft. Hij keert terug, verslaat zijn gemene oom en herstelt het koninkrijk. Het is bijna een Bijbels verhaal. De manier waarop deze gebeurtenissen, deze scènes zijn geordend, is het plot. Laten we eens kijken hoe dit naar voren komt in het verhaal van David die een ontmoeting heeft met een Filistijnse reus. 1 Samuel 17:12-51 David was een zoon van Isaï uit Betlehem, dat in de streek Efrata in Juda ligt. Deze Isaï had acht zonen. Hijzelf was in de tijd van Saul al te oud om nog onder de wapenen te gaan, maar zijn oudste drie zonen trokken met Saul ten strijde. De oudste heette Eliab, de tweede Abinadab en de derde Samma. David was de jongste. Zijn oudste drie broers waren met Saul ten strijde getrokken, maar David ging heen en weer tussen het kamp van Saul en Betlehem, waar hij de kudde van zijn vader hoedde. Ondertussen trad de Filistijn elke ochtend en elke avond naar voren, veertig dagen lang, en dan stelde hij zich op in het dal. Op een dag zei Isaï tegen zijn zoon David: ‘Hier heb je een zak geroosterd graan en tien broden. Breng die snel naar je broers in het legerkamp. En deze tien kazen moet je aan hun bevelhebber geven. Vraag je broers hoe het met ze gaat en neem een levensteken van hen mee terug.' Saul was met de soldaten van Israël, onder wie Davids broers, nog steeds gelegerd in de Terebintenvallei, tegenover de Filistijnen. De volgende ochtend vroeg ging David met de proviand op weg, zoals Isaï hem had opgedragen. De kudde liet hij achter onder de hoede van iemand anders. Hij kwam juist bij het wagenkamp aan toen het leger onder het aanheffen van strijdkreten de linies betrok. De Israëlieten en de Filistijnen stelden zich in slagorde tegenover elkaar op. David gaf zijn spullen af aan de foerier en haastte zich naar de gevechtslinie. Daar vond hij zijn broers en hij vroeg hun hoe het met ze ging. Terwijl hij me...

Welkom terug bij de podcast. Het is begin januari 2024 als ik dit opneem en de podcast ‘Bijbellezen met Jan' er even tussenuit geweest. Het was niet gepland, maar ik was gewoon iets te druk met mijn gezin en met de voorbereidingen van de Advent Challenge en de afronding van de Bijbel in 2 Jaar cursus.Het was prachtig om met ruim 750 mensen bewust toe te leven naar Kerst met de Advent Challenge. De reacties waren ook erg bemoedigend. Zo schreef Jose: ‘Dank je wel Jan, voor deze manier van uitleg, reizen door de Bijbel, voor elke dag. Het geeft houvast, meer inzicht en dichter bij Onze Vader. Wat is de Bijbel een geweldig mooi boek.' Daar kan ik het alleen maar mee eens zijn. Daarom ben ik ook zo dankbaar dat er weer tweehonderd nieuwe mensen zich hebben aangemeld voor de Bijbel in 2 jaar-cursus. Daarin gaan we zoals de naam al zegt in 2 jaar door de hele Bijbel heen. Twee hoofdstukken per dag, vijf dagen per week is in twee jaar de hele Bijbel lezen. Het Oude Testament lezen we daarbij in de Hebreeuwse volgorde. Die is dus iets anders dan in je Nederlandse Bijbel staat, maar er zit wel een bijzondere logica achter. Het is bovendien de volgorde waarin Jezus de Bijbel las, dus dat maakt het extra speciaal. Daarna duik je het Nieuwe Testament in. Doordat je eerst het hele Oude Testament hebt gelezen, gaat het Nieuwe Testament veel meer voor je leven. Misschien wel de belangrijkste ontdekking van deze cursus is dat je ziet hoe de hele Bijbel draait om de komst van Jezus, Zijn leven, Zijn sterven en Zijn opstanding. We maken gebruik van tijdlijnen en van illustraties om de Bijbel te verduidelijken. Mocht je het ook leuk vinden om deze reis door de Bijbel te maken, dan kun je je nog aansluiten via https://bijbellezenmetjan.nl/bijbel2jaar. Het zou leuk zijn je te ontmoeten in deze cursus. Plannen voor de podcast In het eerste seizoen van de podcast was wat ik deed vrij simpel: ik ging aan de hand van mijn boek ‘De Bijbel in 1 Dag' de hele Bijbel door. Ik vatte boek voor boek samen. In het tweede seizoen heb ik een beetje geworsteld met de podcast. Hoe wil ik verder? Vooral solo-afleveringen waarin ik de Bijbel lees en iets uitleg? Of vooral interviews en gesprekken waarin we samen de Bijbel lezen? Inmiddels heb ik meer duidelijkheid over de rol van deze podcast. Ik ga voornamelijk solo-afleveringen maken waarin ik thema's en Bijbelgedeelten behandel. Daarbij kijk ik erg naar vragen die ik krijg van cursisten, lezers en luisteraars. Af en toe kunnen er bonus-afleveringen zijn met gasten. De reguliere afleveringen hoop ik elke maandag online te kunnen zetten maar het kan zijn dat het een enkele keer wat later in de week is of dat het helemaal niet lukt. Goed, terug naar de thema's. Verreweg de meeste vragen die ik krijg van Bijbel in 2 Jaar-cursisten gaan over geweld in de Bijbel. God lijkt vaak zo liefdeloos. Maar is Hij dat ook? Of willen die moeilijk te lezen passages iets anders zeggen? Waarom staan ze in de Bijbel? En wat vertellen ze over God en de mens? Dat wil ik in een korte podcast-serie gaan onderzoeken. Waarschijnlijk zullen dit vijf afleveringen worden. Maar de eerste thema-serie van de podcast gaat over het leren lezen en begrijpen van Bijbelse verhalen. De Bijbel bestaat uit verschillende type teksten, voornamelijk verhalen, poëzie en uiteenzettingen. De geboorte van Jezus in Lucas is bijvoorbeeld een Bijbels verhaal. Als Matteüs in Matteüs 5 vertelt over Jezus' toespraak op de berg, dan is dit een uiteenzetting. En Psalm 2, die gaat over de eeuwige koning, is een gedicht over Jezus. Bijbelse verhalen worden echter iets anders verteld dan wij gewend zijn. Voor ons is een verhaal vaak verzonnen, terwijl een journalistiek verslag voor waar wordt aangezien. Mensen die leefden in de periode dat de Bijbel zich afspeelde, zouden echter onze krantenartikelen niet begrijpen. Ze zouden waarschijnlijk niet snappen wat de boodschap was van die feiten. Andersom is het zo dat wij verhalen in de Bijbel toetsen aan onze verwachtingen. Dat leidt tot spanning, want de Bijbel laat bijvoorbeeld bewust veel details weg die voor ons zeer relevant zijn. Daarover in toekomstige afleveringen van de podcast meer. Nu wil ik als een soort van inleiding kijken naar één van de vreemdste verhalen in de Bijbel: het verhaal over de profeet Jona. Deze overdenking is ook onderdeel van de Bijbel in 40 Dagen-challenge. Geniet ervan. Jona's satire, onze spiegel Jona is een kort verhaal en waarschijnlijk het meest bekende bijbelverhaal voor iedereen die ooit naar zondagschool is geweest. Het is een boek met een diepe boodschap en heeft bovendien een unieke vorm. Jona wordt tot de profeten gerekend, maar het is een heel ander boek dan die van de andere profeten. Het gaat namelijk niet over de profetieën van Jona, maar het is een verhaal over de profeet Jona zelf. Hij komt er bovendien niet best van af. Nu moet je ook nog weten dat Jona op één andere plek wordt genoemd in de Bijbel, namelijk 2 Koningen 14. Dit is een korte passage over één van Israëls slechtste koningen, Jerobeam II. Desondanks voorspelt Jona dat hij verschillende overwinningen zal behalen. Dat gebeurt ook, maar een andere profeet – Amos – vertelt Jerobeam juist dat Israël in handen zal vallen van een ander volk, en dat Jerobeams nageslacht zal worden uitgeroeid. Het punt is dat je je kunt afvragen of Jona wel zo'n goede profeet was. Vertelde hij de koning wat hij wilde horen? Of had hij de boodschap van Amos moeten brengen? Je kunt daarom vraagtekens zetten bij Jona's karakter. En dan komen we aan bij het Bijbelboek dat zijn naam draagt. Jona blijkt een opstandige profeet te zijn die niet blij is met het feit dat God Zijn vijanden liefheeft. Jona is bovendien uniek in de Bijbel vanwege de literaire stijl. Het boek is namelijk satire. Dat wil zeggen dat het een humoristisch boek is waarin we te maken krijgen met platte personages die compleet anders reageren dan je zou verwachten. Zo heb je de profeet Jona, een man van God. Tenminste, dat zou je denken. Maar juist híj, de Israëliet die God vereert, is ontrouw en rent zelfs weg van Gods opdracht. Dan heb je nog de zeemannen, van wie je zou verwachten dat zij geen principes hebben en goddeloos zijn. Toch hebben juist zij ontzag voor God. Het volgende personage dat we zien, zijn de inwoners van Nineve, inclusief hun koning. Dit was een machtig volk en zij vereerden andere afgoden. Toch komen zij direct tot inkeer. Niet alleen zij trouwens. Zelfs de dieren moeten vasten en een rouwkleed aan doen. Als je tijd hebt, moet je alle vier de hoofdstukken van Jona maar eens lezen. Ze zijn kort, maar krachtig. In het eerste en derde hoofdstuk spreekt Jona met mensen die niet tot Gods volk horen. Eerst met de zeemannen, dan met de Ninevieten. In hoofstuk twee en vier spreekt Jona juist met God. We gaan Jona's verhaal zo doornemen, maar voor we dat doen, wil ik toch even kort de historische achtergrond benoemen. Die pleit namelijk wel voor Jona's houding. Zoals gezegd: Jona leefde in de tijd van koning Jerobeam II. Juda en Israël waren gescheiden van elkaar, en hadden ieder hun eigen koning. Vanuit het oosten naderde echter het onheil. Het Assyrische volk kwam steeds dichterbij. Zij waren een verschrikking en ook Israël had hier veel last van. Stel je voor dat Jona in de tijd van de Tweede Wereldoorlog had geleefd als Jood en God zou aan hem hebben gevraagd om naar Berlijn te gaan en daar openlijk iedereen op te roepen zich te bekeren. (En dan zou Hitler zich op zijn knieën werpen en vasten!) Waarom Jona weigert Dat is in feite wat God hier van Jona vraagt. Een gevaarlijke missie. Maar dat is niet de reden dat Jona de opdracht weigert. De reden is dat Jona wel degelijk God goed kent. Zo goed zelfs, dat hij voorziet dat God dit vreselijke volk genadig zal zijn. En dat is niet wat hij wil. Hij wil dat deze mensen omkomen. Hij moet naar het oosten, maar gaat naar het westen. Daar neemt hij plaats op een schip. Jona valt in slaap en heeft niet door dat een hevige storm hen overvalt. (Dit doet denken aan Jezus die ook eens op de boot sliep tijdens een storm.) De zeelui zijn bang en willen weten wie er voor verantwoordelijk is dat ze dreigen te vergaan. Ze werpen het lot en dat wijst Jona aan als de schuldige. Toen zeiden ze tegen hem: ‘Vertel ons: Hoe komt het dat deze ramp ons treft? Wat doe je hier aan boord? Waar kom je vandaan? Uit welk land kom je? Bij welk volk hoor je?' Jona antwoordde: ‘Ik ben een Hebreeër en ik vereer de HEER , de God van de hemel, de God die de zee en het droge gemaakt heeft.' Nu werden de mannen nog veel banger, want ze hadden van hem gehoord dat hij was weggevlucht van de HEER . Ze zeiden tegen hem: ‘Hoe heb je dat kunnen doen?' En ze vroegen hem: ‘Wat moeten we met je doen, dat de zee ons met rust laat?' Want de zee werd hoe langer hoe onstuimiger. Hij antwoordde: ‘Gooi me in zee, dan zal de zee jullie met rust laten. Want ik weet dat het mijn schuld is dat deze storm zo tegen jullie tekeergaat.' (Jona 1: 8-12) Dus… Jona weet dat hij de God dient die het land en de zee heeft gemaakt. En toch vlucht hij van het land de zee op. Lekker slim… Aan zo'n God kun je toch niet ontsnappen? Nu lijkt het erop alsof Jona zichzelf opoffert door voor te stellen dat ze hem overboord gooien. Is Jona dan zo nobel? Absoluut niet. Uit de rest van het verhaal blijkt dat Jona liever dood gaat dan dat hij naar Nineve gaat. Maar het is voor een Jood ondenkbaar dat hij zelfmoord p...

Goede voornemens horen bij het nieuwe jaar zoals oliebollen bij oudjaarsavond. Maar het blijkt lastig deze plannen in de praktijk vol te houden. Dat heeft er alles mee te maken dat onze hersenen niet zo makkelijk nieuw gedrag aanleren, vertelt psycholoog en gedragstherapeut Maartje Timmerman-van Kooten in Sprekend RD.Ons brein kiest in principe de makkelijkste weg, zegt Timmerman. Veel van de dingen die we doen zijn geautomatiseerd; denk bijvoorbeeld aan het doorrijden bij groen licht of het afwerken van een vast ochtendritueel. „En dat is maar goed ook, want zo blijft er ruimte over voor meer complexe taken.”Tegelijk zorgt die hang naar gemak ervoor dat het brein moeilijk nieuw gedrag aanleert. Daarvoor moeten letterlijk nieuwe paden gemaakt worden in de hersenen: zogenaamde neurale paden. „Maar we kunnen deze kennis ook gebruiken om er ons voordeel mee te doen”, zegt Timmerman. „Door nieuwe gewoontes te ontwikkelen, maken we eigenlijk neurale paden kapot en leggen we nieuwe paden aan.” Herhaling is hierbij cruciaal: net als bij een gewoon pad moet je er vaak overheen gaan om het uit te slijten. In de aflevering komt ook Pauline Mellema aan het woord. Ze vertelt over haar goede voornemen: in één jaar de hele Bijbel lezen. „Op die manier hoop ik mijn relatie met God te verdiepen.” Ze heeft er een speciale Bijbel voor gekocht met een leesrooster. En als het niet lukt in één jaar? „Dan doe ik er gewoon iets langer over.” Reacties, vragen of tips? Mail naar podcast@rd.nlMeer Reformatorisch Dagblad?Eerdere afleveringen zijn ook te vinden op: https://www.rd.nl/sprekendrdNieuwsbrief: https://www.rd.nl/nieuwsbriefInstagram: https://www.instagram.com/rdbeeldFacebook: https://nl-nl.facebook.com/refdagYoutube: https://www.youtube.com/refdag

Recent reisde SDOK-directeur André van Grol naar Noord-Irak om te spreken met Koerdische christenen. Vlak voor zijn vertrek werden drie christenen uit het SDOK-netwerk die betrokken waren bij het smokkelen van Bijbels vermoord. Andre sprak met de achtergebleven christenen en bezocht ook een geheime drukkerij waar Bijbels worden gedrukt. In deze eerst podcast van 2024 schetst André ook ontwikkelingen voor vervolgde christenen in de wereld.

Van het scheppingsverhaal tot de bruiloft van het Lam in Openbaring: de Bijbel staat vol van verhalen, voorschriften en poëtische beelden over het huwelijk. Maar het roept ook vragen op. Wat is een ‘Bijbels huwelijk'? Is het niet achterhaald? En wat te denken van scheiden, de rolverdeling tussen man/vrouw of Paulus die adviseert om helemaal niet te trouwen? Een aflevering met veel hete hangijzers, die David Boogerd voorlegt aan theoloog Suzan Sierksma-Agteres. Zij is classicus en universitair docent Nieuwe Testament aan de Protestantse Theologische Universiteit.

Hij is zo'n Bijbels figuur die echt van de pagina's afspat: Simon Bar-Jona, oftewel: Petrus. De meest vooraanstaande en geciteerde discipel van Jezus. En ook degene met het meeste karakter: enthousiast, overmoedig en met zijn hart op de tong. Petrus maakt veel mee in de Bijbel. Hij staat overal vooraan, begaat blunders maar zal uitgroeien tot de rots waar Jezus zijn kerk op bouwt. Met de sleutels van de hemelpoort! En dat terwijl we hem ook allemaal kennen van zijn verraad. Een man van extremen dus. Interessant: er zijn twee brieven in de Bijbel die door hem geschreven zouden zijn. Wat moeten we weten over deze invloedrijke apostel, en hoe liep het uiteindelijk met hem af? Want daar bestaan allerlei mysterieuze verhalen over. David Boogerd vraagt het theoloog en hoogleraar Arnold Huijgen.

Bijbels omgaan met de actualiteit We leven in gekke tijden, waarin de wereld in de brand lijkt te staan. We rennen van de ene crisis naar de andere, waarbij we de zegen hebben dat het nationaal in Nederland nog niet zo erg is als het kan zijn. Tegelijk staan we wel midden in de wereld en zien we wat er om ons heen gebeurt. Hoe kan je Bijbels omgaan met de actualiteit? Hoe kan je Bijbels reageren op wat er […]

Beluister hier het volledige gesprek of bekijk deze video via: https://www.blckbx.tv/binnenland/wat-is-waarheid-voor-een-mens-peter-van-der-weerd-in-gesprek-met-mattias-desmetDeze uitzending is mogelijk gemaakt door Upstream Café.  (https://upstream.cafe/) Voorganger Peter van der Weerd, bekend van zijn spraakmakende blckbx-interview over de Eindtijd, praat met klinisch psycholoog Mattias Desmet over het geloof, waarheidsvinding en de kunst van het spreken, waarin zij beiden verbinding vinden.Het gesprek met Desmet vond plaats bij Upstream Café (https://upstream.cafe/), waar theoloog Van der Weerd voorganger is. Deze nieuwe, 'buitenkerkelijke' kerk kwam voort uit het verlangen om náást mensen te staan in hun uitdagingen van het leven.Desmet is verbonden aan de Universiteit van Gent. Sinds zijn kritiek op de coronamaatregelen heeft hij te maken met censuur. Zijn derde boek, De psychologie van totalitarisme uit 2022, werd verboden op de universiteit. Ook mag hij niet meer zelfstandig lesgeven in het vak Cultuur- en Maatschappijkritiek.“Zelfs mijn grootste tegenstanders in België merkten op dat er toch wel een bittere ironie zit in het feit dat men in het vak Cultuur- en Maatschappijkritiek blijkbaar alles mag, behalve kritisch zijn over de cultuur en de maatschappij,” zegt Desmet.Met Van der Weerd bespreekt hij onder meer de fluwelen handschoen van verborgen propaganda in het Westen, de rol van het geloof en de risico's van een doorgeslagen rationalistische en materialistische levensbeschouwing.Bekijk nu dit openhartige gesprek over zware thema's, dat verlicht wordt door warmte en humor! Met dank aan Upstream Café (https://upstream.cafe/).In februari 2023 sprak Van der Weerd met programmamaker Flavio Pasquino over 'de Eindtijd en het teken van het Beest in Bijbels perspectief' (https://www.youtube.com/watch?v=DwPkHofoOd4). Ook Desmet was al vaker te zien bij blckbx (https://www.blckbx.tv/tag/mattias-desmet). Crowdfunding: nieuwe studio voor programmering met 'perspectief'

Judit, Tobit en Jezus Sirach: het zijn namen die je misschien niet herkent, maar tóch in de Bijbel voorkomen. Althans, in de meeste Bijbels. Het zijn namelijk apocriefe of deuterocanonieke boeken van het Oude Testament. Katholieken en orthodoxen hebben ze wél in de Bijbel, maar protestanten laten ze er vaak buiten. Hoe zit dat? Want het zijn wel boeken om serieus te nemen – daar is elke traditie het over eens. Wat mis je als je die boeken helemaal niet kent? Nou, in ieder geval teksten over vogelpoep en draken, maar ook over vrouwelijke heldhaftigheid, sierlijke wijsheid en een belangrijke geschiedenis om het Nieuwe Testament te begrijpen. David Boogerd in gesprek met theoloog en hoogleraar Arnold Huijgen.

Romeinen 12:4-5 (als) Gods lichaam dienen Vorige week hebben we in v3 gezien dat we moeten ‘denken in bescheidenheid'. Dat is Bijbels denken over jezelf en vooral over God. Een juist zelfbeeld begint bij God zien, bij zien Wie Hij is. Dat leidt tot juist denken over jezelf, wat weer aanzet tot Hem juist dienen (v4-21). Vanochtend kijken we naar v4-5, waarbij Paulus ons wijst op ‘(als) Gods lichaam dienen'. v4-5 (als) Gods lichaam dienen In het praktisch maken van […]

Een beeldenstorm Bijbels Museum; een bezoeker stampte beeldjes van Godin Asjera kapot terwijl ze riep: "Er is maar één God!" Wat is er bekend over Asjera? En waarom is de vrouwelijk verbeelding van God nog altijd een heikel punt? Theoloog Jana Stegeman geeft uitleg. 

Abonneer op deze wekelijkse Podcast voor wekelijkse onderwijzing van het Woord van God om je geloof te bekrachtigen. Support de Podcast via riverfoundation.eu

Abonneer op deze wekelijkse Podcast voor wekelijkse onderwijzing van het Woord van God om je geloof te bekrachtigen. Support de Podcast via riverfoundation.eu

Romeinen 11:33-36 (4-6-2023) Gefundeerde aanbidding Vorige week hebben we gezien dat God zich ontfermt over allen. Hij wijst ons allen op het feit dat we zondaren zijn; niet om ons te veroordelen, maar juist om Zich over ons, allen, te ontfermen. Wij mogen leren leven naar de ontferming die Hij over ons uitstort. v33-36 (Bijbels) gefundeerde aanbidding Na 3 hoofdstukken besteed te hebben aan Israël en Gods trouw richting Zijn volk, zien we Paulus in deze verzen God aanbidden. We […]

Beluister hier het interview met Peter van der Weerd of bekijk het via: https://www.blckbx.tv/binnenland/de-eindtijd-en-het-teken-van-het-beest-in-bijbels-perspectiefVolgens voorganger Peter van der Weerd staan we al met één been in de laatste strijd: de Eindtijd. ‘En dat gaat nu wel heel erg hard,' zegt hij. Hoe moeten we hiermee omgaan?Met programmamaker Flavio Pasquino heeft hij het onder meer over Bijbelse profetieën, de Dag des Oordeels, de terugkomst van Jezus en de relatie tussen centrale digitale bankmunten (CBDC) en het teken van het Beest. Waardeer je deze video('s)? Like deze video, abonneer je op ons kanaal en steun de onafhankelijke journalistiek van blckbx met een donatie ➡ https://www.blckbx.tv/donerenOver Stichting blckbxStichting blckbx is een stichting zonder winstoogmerk die primair wordt gefinancierd door de donaties van haar eigen publiek. Voor de mensen, door de mensen en met de mensen is waar we voor staan.Hoewel we zorgdragen om de kosten zo minimaal te houden, zijn er toch doorlopende kosten om gedegen professionele onafhankelijke content te maken. Hierbij valt te denken aan de techniek, de regie, de redactie, de webredactie en het onderhoud van de studio. Daarom kan blckbx alleen voortbestaan via het eigen publiek, dus door jou.Als je deze uitzending waardeert en de urgentie van Nederlands grootste onafhankelijk nieuwsplatform inziet, dan kan je meehelpen om de continuïteit van blckbx te waarborgen. Alleen door (regelmatige) donaties kunnen wij immers onafhankelijke content blijven produceren en dit verder uitbreiden, met als doel om met elkaar - en met steeds meer - de wereld beter te begrijpen.Steun je ons?Doneren kan via https://blckbx.tv/doneren----Wil je op de hoogte blijven?Twitter - https://twitter.com/blckbxnewsTelegram - https://t.me/blckbxtvFacebook - https://www.facebook.com/blckbxnewsInstagram - https://www.instagram.com/blckbx.tvLinkedin - https://www.linkedin.com/company/blckbxnews/Support the show

In deze podcast vertellen Arco van Doleweerd en Richard Groenenboom over hun ontmoeting met pastor Yacub uit Bangladesh. Deze gepassioneerde voorganger ervaart het als Gods roeping om heel Bangladesh te bereiken met het Evangelie. Dit doet Yacub heel openlijk. Hij spreekt mensen aan op straat, hij verkoopt Bijbels in de bus. Soms evangeliseert hij ook met een megafoon op markten. God zegent het werk en veel moslims zijn de afgelopen jaren tot Jezus geleid. In een land waar negentig procent uit moslims bestaat, roepen de missionaire activiteiten ook verzet op. Yacub is meerdere keren met de dood bedreigd. Ook werd gedreigd zijn kinderen wat aan te doen. In deze aflevering komt pastor Yacub ook zelf aan het woord. Minicursus getuigen Wil je groeien in getuigen? De belangrijkste tips van Yacub hebben we samengevoegd in een minicursus. Dit is een e-book met 7 concrete tips om het Evangelie te delen, gewoon op jouw manier. Kijk voor de gratis download op www.sdok.nl/minicursus.

In de hoop hun top 10 first time viewings van 2022 wat aan te spekken, bekeken de Gremlins City Lights (1931), The Big Heat (1953) en These Final Hours (2013) met wisselend succes. Maarten had dit jaar liever geen films meer gezien, Bart mijmert over Home and Away en Sven heeft het niet voor een te aanwezig Bijbels vingertje. Er wordt stilgestaan bij grootmeesters Charlie Chaplin en Fritz Lang vooraleer Sven het over zijn quasi enige ‘Z' titel heeft in de allerlaatste Movie Alphabet! Met de kerstvakantie in het verschiet wordt er, qua inspiratie voor de luisteraars, ook nog een top 3 aan persoonlijke, en internationale, Seal Of Approval films meegegeven!

‘Vervloekt door de God JHW. Je zult vervloekt sterven.' Die tekst ontcijferde een onderzoeksteam op een loden tablet dat is opgegraven bij de Palestijnse stad Nablus. Het team dat de inscriptie ontcijferde weet vrijwel zeker dat het tablet uit de periode tussen 1500 en 1200 vóór Christus stamt. Deze vervloeking zou bewijzen dat de naam van God, ‘Jahweh' in het Hebreeuws, al eeuwen eerder werd geschreven dan men tot nu toe dacht. We spreken met een van de onderzoekers, oud-testamenticus en Bijbels archeoloog Pieter Gert van der Veen.