Podcasts about welzijn

In deze aflevering van Z 7 op 7:- België blijft vrij aantrekkelijk voor buitenlandse investeerders, zegt EY. Onze buurlanden zien de investeringen veel feller terugvallen.- KBC neemt de Slovaakse retailbank 365.bank over voor bijna 750 miljoen euroIn Tussen Wetstraat en Wall Street hebben we het over de crisis in de kinderopvang. Met tienduizenden ouders die geen plek vinden voor hun kindjes en structurele tekorten aan middelen en personeel. We staan ook stil te staan bij de opmerkelijke verschuiving in de politieke geschiedenis van het departement Welzijn, jarenlang een CD&V-bastion, nu in handen van Caroline Gennez (Vooruit). Wat betekent dat voor de koers van het beleid?In ons beursgesprek: KBC stond vandaag in de belangstelling door de overname van de Slovaakse 365 bank. Maar ze publiceerden ook hun kwartaalrapport. Ken Van Weyenberg van Candriam geeft ons de belangrijkste cijfers. En dat doet hij ook voor Syensqo. Z 7 op 7 is de nieuwe dagelijkse podcast van Kanaal Z en Trends. Elke ochtend, vanaf 5u30 uur luistert u voortaan naar een selectie van de meest opmerkelijke nieuwsverhalen, een frisse blik op de aandelenmarkten en een scherpe duiding bij de economische en politieke actualiteit door experts van Kanaal Z en Trends.Start voortaan elke dag met Z 7 op 7 en luister naar wat echt relevant is voor uw business, onderneming, carrière en geld.

In de podcast Tussen Wetstraat en Wall Street bundelen Knack en Trends Kanaal Z de krachten. Want de wereld van politiek en economie zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Het opzet is even eenvoudig als uniek: beide hosts wisselen elkaar af als interviewer en interviewee. Vandaag gaat Tex Van berlaer dieper in op het kinderopvangbeleid in Vlaanderen, waar een arrest van het Grondwettelijk Hof voor opschudding zorgt. Stijn Fockey neemt dan weer de discussie rond de meerwaardebelasting onder de loep. Afsluiten doen we met een heel duur en opmerkelijk vaderdagcadeau voor Donald Trump.Z 7 op 7 is de nieuwe dagelijkse podcast van Kanaal Z en Trends.  Elke ochtend, vanaf 5u30 uur luistert u voortaan naar een selectie van de meest opmerkelijke nieuwsverhalen, een frisse blik op de aandelenmarkten en een scherpe duiding bij de economische en politieke actualiteit door experts van Kanaal Z en Trends. Start voortaan elke dag met Z 7 op 7 en luister naar wat echt relevant is voor uw business, onderneming, carrière en geld.

Discriminatie komt heel veel voor in de zorg. Tienduizenden medewerkers voelden zich het afgelopen jaar gediscrimineerd, en honderdduizenden patiënten. Dat staat in een rapport van onderzoeksbureaus Verian en Mare, dat zij schreven in opdracht van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. Zorgminister Fleur Agema stuurde dat rapport vandaag naar de Tweede Kamer. Met daarbij een brief waarin staat dat zij dit probleem niet gaat aanpakken. Dat is aan de zorg zelf, vindt ze. Bij D66 vinden ze dat onbegrijpelijk en willen ze juist dat de minister in actie komt. In onze Haagse studio staan D66-kamerlid Wieke Paulusma en politiek verslaggever Leendert Beekman.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Nu we steeds vaker met kunstmatige intelligentie communiceren en samenwerken, vervaagt de grens tussen mens en machine. Maar kunnen AI-systemen eigenlijk gevoelens hebben? En als dat zo is — verdienen ze dan ook zorg en bescherming? Het Amerikaanse bedrijf Anthropic start een onderzoek naar het welzijn van AI. Tijs van den Brink bespreekt of dat nodig is met: * Job van den Berg, tech-ondernemer * Pim Haselager, hoogleraar artificiële intelligentie aan de Radboud Universiteit

Mieke Vogels (1954) is politica geweest voor Agalev en voor Groen. Ze was verschillende keren fractievoorzitter, ze was schepen in Antwerpen en Vlaams minister van Welzijn. Ze is op dit moment nog steeds voorzitter van GroenPlus, de seniorenwerking van Groen.Haar man overleed in 2021. Hij had prostaatkanker. Ik zocht haar op in haar appartement op de 10de verdieping in Berchem. Daar gingen we aan tafel zitten; ze had al verschillende stapeltjes boeken klaargelegd.Mieke Vogels vertelt hoe ze als kind in een druk gezin in boeken kon vluchten, over de schrijfster die haar seksleven veranderde. Ze vertelt over haar bijnam in Antwerpen: Mie voilzak, en ik vraag haar of ze nog vaak geconsulteerd wordt door de partij, haar antwoord is verrassend.Alle boeken en auteurs uit deze aflevering vind je⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠in de shownotes op wimoosterlinck.be⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Wil je de nieuwsbrief in je mailbox? ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠wimoosterlinck.substack.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Wil je de podcast steunen? Bestel je boeken dan steeds via⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠de ⁠⁠link op wimoosterlinck.be⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠!⁠⁠ Merci.De drie boeken van Mieke Vogels zijn: 1. Benoîte Groult: Zout op mijn huid2. Ish Ait Hamou: Cécile of de vlucht van Kareem3. Tom Lanoye: SprakeloosLuister ook naar de drie boeken van: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Sandro Veronesi⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Clara Cleymans⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Ish Ait Hamou⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Tom Lenaerts⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Michèle Cuvelier⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Stefan Hertmans⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Imke Courtois⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Roos Van Acker⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Wim Opbrouck⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Evi Hanssen⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Stijn Meuris⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Lara Chedraoui⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Johan Braeckman⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Sophie Dutordoir⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Freek de Jonge⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ en ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠vele anderen⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.

In deze podcast vertel ik over de magische kracht van het hart in welzijn en gezondheid. Ook maak ik even een uitstapje naar de Mayan en het oude Egypte waar het hart een centrale plek innam.

Eddy Willems in gesprek met Brenno de Winter, expert informatiebeveiliging en privacy.In de nieuwste aflevering van de podcastserie 'My Precious Data' gaat Eddy Willems, Security Evangelist bij WAVCi, in gesprek met Brenno de Winter, een vooraanstaand expert op het gebied van informatiebeveiliging en privacy. Brenno is bekend om zijn diepgaande kennis en ervaring, onder andere door zijn betrokkenheid bij het kraken van de OV-chipkaart en zijn werk als Chief Security & Privacy Operations bij het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in Nederland.In deze aflevering bespreken Eddy en Brenno de huidige uitdagingen en ontwikkelingen binnen de cybersecuritywereld. Ze gaan in op de balans tussen innovatie en privacy, en hoe organisaties kunnen navigeren in een tijdperk waarin digitale transformatie en beveiliging hand in hand moeten gaan. Brenno deelt zijn inzichten over de 'validatiecrisis' en het belang van kritische evaluatie van technologieën om besluitvorming ivm cybersecurity te versterken. ​ Deze aflevering biedt luisteraars waardevolle perspectieven op hoe samenwerking en kennisdeling cruciaal zijn voor effectieve informatiebeveiliging. Het gesprek benadrukt het belang van openheid en overleg, niet alleen binnen organisaties, maar ook op internationaal niveau, om gezamenlijk de uitdagingen van cybersecurity het hoofd te bieden.

In deze aflevering duik ik samen met Wendy Gillissen in het onderwerp van energetische parasieten

De zorgsector digitaliseert razendsnel, en daarmee groeit niet alleen de efficiëntie, maar ook de dreiging van cyberaanvallen. Hoe kwetsbaar is de Nederlandse zorg voor hackers en datalekken? Hoe voorkom je dat patiëntgegevens op straat komen te liggen of een ziekenhuis stilvalt door ransomware? In deze aflevering van BNR Beter bespreekt presentator Meindert Schut de digitale gevaren en oplossingen met drie experts: • Bianca Rouwenhorst, CIO en directeur informatiebeleid bij het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) • Wim Hafkamp, directeur van Z-CERT, het expertisecentrum voor cybersecurity in de zorg • Anat Fuldauer, functionaris gegevensbescherming bij SIGRA, een koepelorganisatie voor zorginstellingen in Noord-Holland Cyberdreiging in de zorg is een groeiend probleem: zorginstellingen krijgen dagelijks te maken met cyberaanvallen. Wim Hafkamp waarschuwt: “We hebben ziekenhuizen in Europa wekenlang plat zien liggen na een hack. Dat kan levensbedreigend zijn." Bianca Rouwenhorst benadrukt dat een nieuwe cyberwet zorginstellingen verplicht om incidenten te melden, zodat de sector beter voorbereid is. Z-CERT publiceerde recent een dreigingsbeeld voor de zorg. "Daarin lees je terug dat de dreiging de afgelopen drie jaar niet is afgenomen, en dat er nieuwe trends zijn zoals geavanceerde phishing," zegt Wim Hafkamp. Maar waar zit de grootste kwetsbaarheid? Volgens Anat Fuldauer is dat nog altijd de mens zelf. "Mensen kijken liever naar kansen, dan naar risico's. Dat moet meer in balans zijn." Bewustwording en trainingen moeten daarom net zo’n grote rol spelen als technische beveiligingsmaatregelen. Redactie door Stijn GoossensSee omnystudio.com/listener for privacy information.

In deze aflevering gaan we in gesprek met Melianthe Nicolai, uroloog bij het Antoni van Leeuwenhoek ziekenhuis, medisch seksuoloog en specialist op het gebied van erectiestoornissen en seks na ziekte, zoals kanker. We bespreken deze onderwerpen uitgebreid en laten ook de prostaat niet onbehandeld. Melianthe zet zich intensief in voor de seksuele gezondheid van zowel mannen als vrouwen en is een groot voorstander van het gebruik van vibrerende speeltjes.Probeer Storytel 30 dagen gratis via story.tel/lustZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

2025 wordt het jaar dat we als HR-community leren zigzaggen tussen paradoxen. Dat vraagt nieuwsgierigheid, moedig leiderschap en een flinke dosis HR-expertise. In deze talkshow met een live publiek van 150 HR professionals kruip ik in het hoofd van Kathleen Vangronsvelt (AMS):  Wat is écht zinvol  als het gaat over welzijn op het werk? Want hoewel de aandacht voor welzijn op het werk nog nooit zo hoog was en het aanbod van dienstverleners nog nooit zo groot, blijft het aantal langdurig zieken onverminderd toenemen. De huidige initiatieven lijken met andere woorden niet te werken. Investeer in de werkcontext als je wil inzetten op welzijn op het werkDat kan voor een groot deel verklaard worden door het feit dat we niet op de juiste initiatieven inzetten, zegt Kathleen: "Medewerkerswelzijn wordt door een veelheid van factoren beïnvloed die je in 4 domeinen kan indelen: maatschappelijke context, privé context, persoonlijkheid en werkcontext. Als  werkgever kan je eigenlijk enkel impact hebben op de werkcontext. Het goede nieuws is dat 70% van het welzijn verklaard wordt door de werkcontext. Alleen zetten bedrijven doorgaans vooral in op individuele initiatieven die slechts een beperkte impact hebben (inzetten op ademhalingsoefeningen en workshops resilience heeft dus veel minder effect).Met verschillende lenzen naar welzijn kijken - het IGLO model (K Nielsen).IGLO (individu - groep- leidinggevende - organisatie) is een multi-level manier om naar welzijn te kijken. Organisaties focussen te veel op resources op individueel niveau (I). Maar we kunnen nog heel wat hulpbronnen aanboren op het niveau van leidinggevende (L), het team (G) en de organisatie (O). We kijken te nauw naar wat welzijnsinterventies kunnen doen. We laten heel wat bronnen 'liggen'. Blue zones zijn maakbaar In Blue zones leven mensen langer en gelukkiger. En het is de context die maakt dat mensen daar gezond ouder worden. De kracht ligt dus in de context. Verbondenheid en community zijn daarin bepalend. De business case van diversiteit Het loont om te investeren in diverse teams, maar het vraagt wel wat extra werk. 'Parkeer' het morele perspectief en zet in op de business case die aantoont dat diversiteit loont. Kathleen tipt ook het boek 'invisible women': in een tijd waarin heel wat beslissingen genomen worden door AI, moeten we ons bewust zijn van het feit dat in al die data uit het verleden mannen de norm waren en wat daar de gevolgen van (kunnen) zijn. Vijf evidence-based tips: Verleg je focus van het individu naar de context ABC kan je dienen 'als blauwdruk' om de werkcontext te bouwenPerceptie van rechtvaardigheid is hard verbonden met welzijn - neem het mee in je metingenNeem / maak ruimte - je hoeft niet alles op te vullen - ga voor nuttige overtolligheidJongeren scoren lager op werkcentraliteit dan oudere collega's - wat kunnen we daaruit leren?Veel kijk- en luisterplezier!+++Honger naar meer? SCHRIJF JE IN VOOR DE NIEUWSBRIEFBLIJF OP DE HOOGTE VAN ALLE HR-ACTUA ABONNEER JE OP HET #ZIGZAGHR BOOKAZINEIt's a great time to be in HR!+++Opgenomen in Dock 3 Antwerpen - tijdens #ZigZagHR Live, The Trend Edition 

In deze aflevering van Z 7 op 7:- De juweliers in ons land worstelen met torenhoge kosten. We peilen naar de succesformule, bij de meest rendabele juwelenzaak van Vlaanderen.- Terwijl ons BBP groeit, keldert het welzijn van de Belgische bevolking, zo stelt het Planbureau vast.In Tussen Wetstraat en Wall Street hebben Jan De Meulemeester en Jens Leen het over de meerwaardebelasting en waarom dit een fout signaal is naar de belegger toe.En Thomas Stul, marktenstrateeg bij Belfius heeft het over Lotus Bakeries. Die kan onvoldoende Biscoffs bakken om de groeiende vraag bij te benen. Het aandeel verliest bijna 9%. Z 7 op 7 is de nieuwe dagelijkse podcast van Kanaal Z en Trends. Elke ochtend, vanaf 5u30 uur luistert u voortaan naar een selectie van de meest opmerkelijke nieuwsverhalen, een frisse blik op de aandelenmarkten en een scherpe duiding bij de economische en politieke actualiteit door experts van Kanaal Z en Trends.Start voortaan elke dag met Z 7 op 7 en luister naar wat echt relevant is voor uw business, onderneming, carrière en geld.

In deze aflevering ga ik in gesprek met Alissa Ruygrok van Equinevitaal. Zij is ook voedingsdeskundige, dus voeding is de rode draad binnen deze aflevering. Alissa's website: https://www.equinevitaal.nl/ Alissa's Instagram: https://www.instagram.com/equinevitaal/

Hedy d'Ancona is voormalig politica, opiniemaker en schrijver. Ze was staatssecretaris van emancipatie, minister van Volksgezondheid, Welzijn en Cultuur en was tien jaar lid van het Europees Parlement. Daarnaast produceerde d'Ancona televisieprogramma's voor de VARA en was ze redacteur van het blad Opzij. In haar meest recente werk, het boek ‘Het persoonlijke is politiek', vertelt d'Ancona over de ontwikkelingen die zijzelf en de vrouwenbeweging in de jaren zeventig doormaakten en hoe het persoonlijke politiek werd. Atze de Vrieze gaat met Hedy d'Ancona in gesprek.  

We hebben deze keer onze podcast corner opgeslagen bij het HR-team van Elia in het centrum van Brussel. We mogen hier de hele dag podcasts opnemen en ik maak van die gelegenheid gebruik om in het hoofd te kruipen van Claire Tomasina, HR manager bij Elia. Het is een delicaat onderwerp waar ik het met haar over heb, maar wel een problematiek waar heel wat bedrijven mee worstelen vandaag. En dat is het toenemend aantal burn-outs in het algemeen en in het bijzonder bij jonge medewerkers die nog aan het begin van hun loopbaan staan. Moeten we telewerk terugschroeven? Hoe kunnen we meer autonomie bieden aan medewerkers? Wat is de rol van zingeving als het gaat over welzijn op het werk? Hoe kunnen we werk anders inrichten en teams anders samenstellen?Moeten we effectief anders werken? Hoe ver kunnen en willen we daar in gaan? Hoe komen we tegemoet aan individuele noden van medewerkers?Hoe zorgen we ervoor dat er geen gevoel van onrechtvaardigheid ontstaat als we in verhouding meer aandacht geven aan een specifieke doelgroep? Want ook dat heeft een impact op het welzijn van medewerkers. En misschien is focus wel de belangrijkste sleutel tot meer welzijn?Elia heeft een strategisch plan rond welzijn, dat getrokken wordt door een wellbeing officer die geen deel uitmaakt van het HR-team maar van het Health & Safety team. De afgelopen jaren hebben ze een breed netwerk opgebouwd van sociaal assistenten, HR Business Partners, vertrouwenspersonen en een extern netwerk van coaches. Er wordt sterk ingezet op een klankbord, inspraak om uitval zo veel mogelijk te vermijden. Elia heeft ook een model ontwikkeld rond de 4 batterijen van welzijn: fysiek, mentaal, sociaal en persoonlijke ontwikkeling. Veel kijk- en luisterplezier!+++Honger naar meer? SCHRIJF JE IN VOOR DE NIEUWSBRIEFBLIJF OP DE HOOGTE VAN ALLE HR-ACTUA ABONNEER JE OP HET #ZIGZAGHR BOOKAZINE It's a great time to be in HR!+++Opgenomen bij Elia - Brussel

In deze speciale aflevering van de Jeugdvoetbal FUNdamentals podcast, opgenomen tijdens het inspirerende Sport Talks Event van Patrick Van Bruggen, gaan we in gesprek met Bart Van Laethem. Bart is expert in talentontwikkeling en een voorstander van het gebruik van het Sporttalentenpaspoort als hulpmiddel bij het begeleiden van jonge sporters. We ontdekken wat talent nu echt inhoudt en hoe het Sporttalentenpaspoort coaches, ouders en spelers ondersteunt in het herkennen en ontwikkelen van talenten. Daarnaast bespreken we waarom zelfkennis bij coaches en ouders een cruciale rol speelt in de mentale en emotionele groei van kinderen. Dit gesprek legt de nadruk op mentaal welzijn als een onmisbare factor in sport. Een inspirerende aflevering vol inzichten vanuit het hart van het Sport Talks Event! https://august360.be/

In deze aflevering is mijn verzorgster Iris weer te gast en praten we over vanalles en nog wat

Het Nationaal AI Debat 2024 is dé gelegenheid in Nederland waar over de positie van die technologie gediscussieeërd werd. Onder leiding van Joe van Burik en Ben van der Burg werd afgetrapt met de eerste ronde, over (geo)politiek en beleid. De rol van AI in de huidige geopolitieke werd ingeleid met een presentatie van Haroon Sheikh, bijzonder hoogleraar Strategic Governance of Global Technologies aan de Vrije Universiteit én onderzoeker bij de Wetenschappelijk Raad voor het Regeringsbeleid. In de eerste debatronde ging het eerste panel hierover in debat, met als sprekers: Marieke Koekkoek, Tweede Kamerlid namens VOLT; Rob Elsinga, National Technology Officer bij Microsoft in Nederland; Ron Roozendaal, als voormalig Chief Information Officer bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en tot voorkort plaatsvervangend Directeur-Generaal Digitalisering op het ministerie voor Binnenlandse Zaken; en: Constantijn van Oranje, Special Envoy bij Techleap, de aanjager voor de Nederlandse tech-sector. BNR DigitaalDigitale technologie zit overal en beïnvloedt onze levens continue. Joe van Burik en Ben van der Burg spreken daarover elke woensdag met prominente gasten uit de tech-wereld, van onderzoekers en ondernemers tot politici en beslissers, in BNR Digitaal. Digitale technologie heeft op alle facetten van ons leven impact. BNR Digitaal houdt je op de hoogte van het laatste nieuws in de snel veranderende techwereld. Denk bijvoorbeeld aan de nieuwe reeks techwetten uit Europa: De Digital Services Act (DSA), Digital Markets Act (DMA) en AI Act. Welke impact heeft deze wetgeving op techbedrijven binnen en buiten ons continent? Loopt Europa voorop of zitten we onze eigen innovatie dwars? Hoe zien de techreuzen van de toekomst eruit? Blijft Apple dominant op de markt voor smartphones? Wat is de volgende stap van 'ons eigen' ASML uit Veldhoven? Maakt Mark Zuckerberg zijn droom van het Metaverse waar? En wie kan Nvidia nog bedreigen als het gaat om de beste AI-chips in datacenters? In BNR Digitaal is er aandacht voor een breed scala aan onderwerpen. Van AI naar regelgeving, van chips naar het metaverse en van de games-industrie naar Iedere week met de beste experts en beslissers uit hun werkveld. In een aantal uitgebreide gesprekken wordt de luisteraar wekelijks bijgepraat over de belangrijkste ontwikkelingen in de wereld van technologie. Tech bij BNRBNR Digitaal begon in 2011, onder leiding van Herbert Blankesteijn, als voortzetting op zijn vorige programma bij BNR; 'De Elektronische Eeuw'. In 2022 droeg hij het stokje over aan presentator Joe van Burik en co-host Ben van der Burg. BNR Digitaal opent iedere week met een kort gesprek tussen Joe en Ben, waarin zij kort bespreken wat hen bezig houdt. Daarna is er ruimte voor een langer 'hoofdgesprek', waarin het belangrijkste technologienieuws van die week centraal staat. Eén of twee prominente gasten schuiven aan. De tweede helft van het programma staat in de meeste gevallen in het teken van twee kortere gesprekken over andere techdossiers, met kenners en beslissers. In de periodieke rubriek 'De Zoekopdracht' gaat een redacteur of presentator van BNR Nieuwsradio specifiek op onderzoek voor BNR Digitaal, bijvoorbeeld door een evenement te bezoeken of vanuit hun eigen kennis te komen vertellen. Ook verschijnt er zo nu en dan een extra BNR Digitaal, om extra verslag te doen van grote gebeurtenissen in de techwereld, zoals het verschijnen van de Apple Vision Pro of de turbulente Twitter-overname van Elon Musk. In het Nationaal AI Debat, een spin-off van BNR Digitaal, gaan de belangrijkste AI-kenners- en ontwikkelaars met elkaar in gesprek over de toekomst van deze disruptieve technologie. Over het teamJoe van Burik volgt en analyseert de belangrijkste ontwikkelingen in tech, met scherpte, tempo en humor. Je hoort hem dagelijks op BNR Nieuwsradio met het belangrijkste nieuws in de Tech Update, en elke woensdagmiddag als presentator van BNR Digitaal met Ben van der Burg. In het bijzonder volgt Joe al twee decennia de wereld van videogames, waarover hij met bevlogen collega's en gasten praat in de podcast All in the Game. Eerder werkte hij als auto(sport)journalist voor diverse andere media en schreef het boek Formule 1 voor Dummies. Ben van der Burg is IT-ondernemer en voormalig topschaatser. Ben is bezeten door technologie en wordt enthousiast van gadgets, elektrische auto's, goede businessmodellen en de toekomst. Naast BNR Digitaal is hij wekelijks te horen als presentator van De Technoloog. Ook schuift hij regelmatig aan bij Vandaag Inside, Op1 of andere talkshows, om te praten over het laatste nieuws rond technologie. Daniël Mol is redacteur van BNR Digitaal. Hij voegde zich in 2022 bij het team en is ook presentator van de Cryptocast en redacteur bij De Technoloog.See omnystudio.com/listener for privacy information.

De coalitiepartijen zijn het met CDA, de ChristenUnie, de SGP en JA21 eens geworden om 748 miljoen euro minder te bezuinigen op het onderwijs. Het ministerie van Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (WVS) draait grotendeels op voor de financiering van de verzwakking, maar volgens politiek verslaggever Leendert Beekman moeten ook andere ministeries ‘pijnlijden’. Het akkoord van de Woontop van woonminister Mona Keijzer gaat niet ver genoeg, vindt coalitiepartij NSC. Op de Woontop zijn onder meer afspraken ondertekend over eenvoudigere bouwregels, het sneller afgeven van vergunningen en dat twee derde van de woningen betaalbaar moet zijn. NSC-Kamerlid Merlien Welzijn vindt het een mooie doelen, maar mist concretisering. Zij heeft daarom Kamervragen gesteld. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Tom van Laer, Associate Professor in Narratologie (verhaal theorie) aan de University of Sydney deed onlangs onderzoek naar hoe de Australische energiesector het Net-Zero verhaal verkoopt aan de consument. En wat blijkt? Bedrijven en de overheid zetten de consumenten neer als 'net-zero heroes' in de strijd tegen klimaatverandering. Tom ziet dat deze aanpak inspirerend werkt, maar ook dat dit een onrealistische druk legt op individuen, terwijl de sector zelf achterblijft met het doorvoeren van noodzakelijke veranderingen.

Ambtenaren van het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) wisten tijdens de coronacrisis dat ze bij de mondkapjesdeal geen zaken deden met een non-profit stichting. Dat Sywert van Lienden en zijn compagnons een commercieel belang hadden, maakte voor de ambtenaren ook niet uit. Zolang er maar mondkapjes geleverd werden. Zo verklaren zij in getuigenverhoren bij opsporingsdienst Fiod, die onderzoeksjournalist Bart Mos inzag. Hij vertelt wat dit kan betekenen voor de strafzaak. Lees: Ambtenaren in strafdossier: we zijn niet opgelicht door Sywert  Vandaag begint de derde dag van de staking bij bierbrouwer Heineken. Het is de derde staking in drie weken tijd. Inzet is de nieuwe cao van de fabrieks-en kantoormedewerkers in Zoeterwoude en Den Bosch. Vakbond FNV wil 7% meer loon. Heineken stelt 6,3% voor, verspreid over twee jaar. Redacteur Alwine de Jong nam een kijkje bij de staking op dinsdag en sprak met de medewerkers en vakbonden over hun eisen. Lees: ‘Vroeger schudde Freddy Heineken ons nog de hand als de winst bekend was  Terwijl veel gemeenten hun binnensteden emissievrij willen maken, hebben Nederlandse fabrikanten van t duurzame vervoersmiddelen het zwaar. Net als bezorgbedrijven die deze voertuigen inzetten. Ondernemers bestellen weer massaal dieselbusjes, omdat de bpm-vrijstelling daaropvolgend jaar verdwijnt en Den Haag morrelt aan de invoering van zero-emissiezones. Komt die elektrische golf er nog? We bespreken het met mkb-redacteur Richard Smit. Lees: Fabrikanten van groen stadsvervoer wankelen of vallen om  Redactie: Lara Mattheij en Anna de Haas Presentatie: Anna de HaasSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Engeland had 15 jaar eerder een vaccin voor het rota-virus dan Nederland. 15 jaar! Waar dat verschil door komt, dat bespreekt Nina van den Dungen met gezondheidseconoom Maarten Postma (RUG) en infectioloog Eric van Gorp (Erasmus MC).  Is Nederland voorzichtig of gierig? 'Toch wel gierig', zegt Postma. 'Maar ook voorzichtig, eigenlijk is beide een goede samenvatting'.  Nederland wil namelijk uit en te na weten of een vaccin veilig en effectief is. Daarbij varen wij op andere landen die vaccins veel sneller invoeren. Want zo hebben we niet alleen kennis uit de klinische setting, maar ook real life data. Oftewel wij voeren het pas in als andere landen al hebben bewezen wat een vaccin in de werkelijkheid te weeg brengt bij de bevolking.  En levert dat ons iets op? 'Erg weinig', stelt Postma wederom. Hij rekent voor dat elke euro die je als land uitgeeft aan een vaccin negen euro oplevert.  Ouderen mensen Een laatste argument dan: veel vaccins zijn bedoeld voor ouderen, 65-plussers. Die werken vaak niet meer. Hoeveel levert vaccineren daar dan nog op? En als het over echt oude mensen gaat, 80-plussers, zou je ook kunnen zeggen: je moet toch érgens aan dood gaan?  'Natuurlijk'. Van Gorp is realistisch. 'Het gaat erom hoe ga je dood?' Met een vaccinatie wordt de kans kleiner dat je na een infectie heel lang doorleeft met een verminderde kwaliteit van leven. Donderdag 21 november debatteert de Tweede Kamercommisise voor Volksgezondheid, Welzijn en Sport over vaccins en breder over medische preventie. Zou zij ook een heldere kosten-baten analyse maken? See omnystudio.com/listener for privacy information.

Hormonen bepalen veel meer in het leven van een vrouw dan alleen haar maandelijkse cyclus. Ze hebben invloed op haar mentale, emotionele en fysieke welzijn. Hormonen sturen haar gedrag en daarmee ook haar houding in relaties.We spreken met Vivian over de perioden in het leven van een vrouw waarin belangrijke hormonale veranderingen plaatsvinden en over het effect hiervan, ook op onze houding in relaties. Je leert welke hormonen het belangrijkste zijn voor een vrouw en hoe je deze beter in balans kunt brengen.Website: VivonlineSupplementen: Vivsupport

# 29 Welzijn op recept  Ken je dat? Je slaapt slecht, je rug doet zeer en je gaat vaker met hoofdpijn naar bed. Je gaat naar de huisarts, maar hij of zij kan geen fysieke oorzaken vinden voor je klachten. In deze aflevering hoor je waar je terecht kunt je als eenzaamheid, verdriet, spanningen of stress zorgen voor lichamelijke klachten.     Eerste deel | Somatische klachten  In deze aflevering bespreekt Kim hoe mentale problemen zoals stress, eenzaamheid en verdriet kunnen leiden tot lichamelijke klachten. Als er bij de huisarts geen fysieke oorzaak te vinden is voor fysieke klachten dan noemen we dit somatische klachten. Expert en podcastgast Beate van der Klooster legt uit wat het zijn.  De rol van welzijnscoaches Beate van der Klooster is welzijnscoach in de provincie Groningen. Zij legt uit hoe welzijnscoaches helpen wanneer patiënten worden doorverwezen door hun huisarts. Welzijn op Recept biedt laagdrempelige hulp op sociaal vlak. Inzicht en gedragsverandering Beate legt de twee stappen uit die centraal staan in het welzijnstraject: inzicht krijgen in je situatie én je gedrag aanpassen om je weer beter te voelen. Met oefeningen en gesprekken helpen welzijnscoaches mensen om mildheid voor zichzelf te ontwikkelen en weer plezier te vinden in hun leven. Dit kan variëren van deelname aan een creatieve groep tot sportactiviteiten. Verlichting van de druk op de GGZ   Kim onderzoekt ook hoe Welzijn op Recept de druk op de GGZ vermindert, omdat veel mensen met een paar gesprekken al geholpen zijn. Het belang van praten over mentale gezondheid komt steeds terug in de aflevering. Beate en voorbijgangers onderstrepen dat praten en actief hulp zoeken cruciaal is om gezond te blijven.    Wil je meer weten? Ga hier naar: menzis.nl/welzijnoprecept       

Jonathan Haidt heeft het gesprek losgemaakt: de impact van social media op de mentale gezondheid van jongeren is enorm. Maar zijn de schermpjes daadwerkelijk de boosdoeners of is er een ander probleem? En belangrijker, wat kunnen we eraan doen? We praten erover door met Maarten van Ooijen, staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in het kabinet-Rutte IV en Gerdien Bertram-Troost, hoogleraar Onderwijs in levensbeschouwelijk en pedagogisch perspectief aan de VU Amsterdam.  Een gesprek op het snijvlak van politiek, onderwijs en theologie, dat kerken uitnodigt met het goud dat ze in handen hebben naar voren te stappen. 

Van nature zoeken mensen uit de zorgsector bij gezondheidsproblemen naar een zo goed mogelijke diagnose en behandeling. Maar wat als je vanuit de welzijnssector naar gezondheidsproblemen laat kijken? Tot welke oplossingen kom je dan? In de eerdere podcasts ‘Domeinoverstijgend werken volgens GEM' en ‘Verkennend gesprek in de ggz' werd voornamelijk vanuit de ggz gekeken naar de samenwerking met het sociaal domein. In deze podcast kantelt het perspectief en belichten Casper van den Bergh, Maurits Sanders en Johan Visser wat de rol van het sociaal domein kan zijn in de samenwerking met de (geestelijke) gezondheidszorg. Meer informatie en verdiepende artikelen vind je op https://ggzecademy.nl/inspiratie/podcast-welzijn-inzetten-om-zorg-te-ontlasten/ Maurits Sanders is eigenaar van PPS Construct en als kerndocent Publiek-Private Samenwerking verbonden aan Nyenrode Business Universiteit. Johan Visser is manager Data en Zorgfinanciering bij Zorginstituut Nederland. Casper van den Bergh is manager bij zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid en lid van de Raad van Toezicht van welzijnsorganisatie Facet. De bijdrage van Johan en Casper aan deze podcast is op persoonlijke titel.

In deze aflevering bespreken we het belang van mentaal welzijn bij jongeren en de rol die hockeyclubs, trainers, coaches en medespelers daarin kunnen spelen. We gaan in gesprek met Yara Casteleijn, psycholoog en oprichter van de Youth Club, en Frank Stofmeel, ervaren trainer-coach in de hockeywereld. Samen delen ze inzichten over de uitdagingen rondom prestatiedruk en stress onder jongeren, en geven ze praktische tips voor het bevorderen van een gezonde mentale balans binnen sportverenigingen. Luister mee voor waardevolle handvatten en inspirerende verhalen!

[click here for the transcript in English] >>> intro Welkom in de tiende aflevering van seizoen twee van de podcast Let's talk about Work. De podcast van de groep WEB-Blenders waarin inclusie de rode draad vormt. Fijn dat je meeluistert. Deze keer nemen Bart Wuyts en Deniza Miftari je mee in een gesprek over identiteit, rolmodellen, het belang van netwerk en welzijn op de werkvloer. Veel luisterplezier! Beste luisteraars, van harte welkom opnieuw op onze podcast. We hebben vandaag een heel boeiende, geëngageerde dame voor de micro die luistert naar de naam Deniza. Deniza komt helemaal uit Roeselare naar Turnhout gereden vandaag. Dat ging allemaal heel vlot heb ik gehoord. Maar misschien is het goed om even te starten met jou te vragen wat jij in je dagelijks leven, Deniza, zoal doet in Roeselare. Ja, goedemorgen Artemis en Bart. In Roeselare werk ik in Kenniscentrum Arhus. Wij zijn een bibliotheek, deels een bibliotheek, deels ook een projectmatige organisatie waar ik vooral actief ben in projecten rond jongeren. Taal en leesbevordering is een groot onderdeel. Maar ook alles wat te maken heeft met diversiteit en inclusie. Het laatste doe ik eigenlijk vooral als side hustle of als hobby noem ik het nog steeds, maar ik ben wel van plan om daar binnenkort serieuzer mee aan de slag te gaan. Ik denk vooral met mijn eigen achtergrond was ik heel gefascineerd geweest. Zo vraag ik me af, heb ik ervoor gekozen of heeft het mij gekozen om daarmee bezig te zijn? Dus ja, dat is een beetje waar ik in mijn dagelijks leven mee bezig ben. Je triggert me al direct, want je verwijst ook naar je achtergrond. Kun je daar iets meer over zeggen? Ik ben geboren in Kosovo, 29 jaar geleden ondertussen. En op mijn derde zijn we gevlucht uit oorlog. We hebben toen een jaar in Verviers gewoond in België. Nooit met de bedoeling om hier te settelen. Vooral echt weg uit de oorlog, de veiligheid opzoeken. En eenmaal de oorlog voorbij was of het toch weer veilig was, zijn wij terug naar Kosovo gegaan met ons gezin. Dat is dan mijn ouders en mijn broer en ik. Maar daar, mijn ouders hadden dan wel heel rap het gevoel dat er niet veel in aanbieding was voor onze toekomst. En hebben we heel snel beslist om toch wel weer te kijken om richting België te komen. Niet meer Wallonië, maar liefst West-Vlaanderen. Heel bewuste keuze van mijn ouders omdat ze een beetje bang waren dat we te rap in verschillende community's gingen geviseerd worden. Of dat is toch altijd hoe mijn ouders het hebben uitgelegd. We hebben heel veel familie in het Brusselse. Daar wilden ze ook niet gaan wonen. Dus echt wel West-Vlaanderen. Eerst is mijn papa naar hier gekomen. Hij heeft dan gewerkt in Brugge. En eenmaal alles wat ok was zijn we hem via gezinshereniging gevolgd. Dan had hij werk gevonden in Roeselare en een huis. En wij zijn dan achterna gekomen. En ik denk dat ik de dag nadat ik hier toekwam in België al naar school ging. Ik zei het voor het gesprek net al: mocht je het niet zeggen, je zou het ook niet horen. Je klinkt als een echte Roeselaarse. Ja, dat weet ik. Probeer wel AN te praten. Roeselaars kan ik niet en Roeselaren horen wel dat ik geen echte West-Vlaamse ben, want dat dialect begrijp ik ook niet. Ik was zes jaar, dus die taal heb ik heel gemakkelijk opgenomen. Maar ook als ik terugdenk aan die eerste schooldag. Ik weet wel dat ik mijn leerkracht niet begreep, maar ik heb geen herinnering aan het niet kunnen Nederlands spreken. In mijn geheugen kon ik zelfs voor de oorlog Nederlands spreken. Wat niet kan natuurlijk. Maar omdat ik ook denk in het Nederlands is mijn brein heel Nederlandstalig beïnvloed. Ook Albanees natuurlijk. Kosovaars is geen echte taal. We spreken Albanees, maar het Nederlands was altijd een deel van mijn leven, in mijn ervaring toch. En dus je bent tot op vandaag in West-Vlaanderen blijven plakken. Ja, ik blijf altijd in Roeselare bij de kerktoren gebleven, maar ja, binnenkort hoop ik daar wel verandering in te brengen. Tijd voor de wijde wereld. Je sprak over een een side activity, voor jou nog een beetje in de vrijetijdssfeer, maar daar ben je nog meer dan in je huidige job met het thema inclusie en diversiteit bezig. Omdat je daar zelf vanuit je eigen ervaring iets over te vertellen hebt en expertise in opgebouwd hebt. Ja. Ik was er eigenlijk altijd mee bezig. Vooral integratiegewijs denk niet dat ik heel veel moeite heb gehad om te integreren. Niet veel jonge kinderen die hier toekomen moeten heel actief integreren, vind ik. Naar school gaan helpt daar heel veel bij. Ik denk dat grote integratie uitdagingen bij volwassenen zitten. Maar als we zoeken naar een gepaste identiteit die een goeie mengeling is van beiden, maar waar je je toch goed bij voelt, wat voor mij altijd een uitdaging is, het erbij horen.  Ik heb op dit moment ook niet het gevoel dat ik 100% in Vlaanderen hoor, of 100% in Kosovo. En ik zoek dat soms ook wel op, mijn Kosovaarse identiteit door fysiek naar daar te gaan en nog eens te voelen van oké. Ik heb het precies nodig om nog een keer geshockeerd te worden dat ik niet 100% Kosovaars ben. Want als ik hier te lang ben geweest, de jaren in België heb meegedraaid, voel ik mezelf wel wat ontwortelen of zo. Dus ik denk dat dat gevoel van verlangen naar belonging of naar het bijhoren kenmerkt wel een heel stuk van mijn leven. Want het is een voortdurend aanpassen of je sociaal wenselijk beginnen gedragen. En dat zijn wel dingen die ik soms zie bij andere mensen met een migratieachtergrond van mijn leeftijd. Ik heb een vriendin van Marokkaanse origine. En ik kan heel goed herkennen, dit is heel sociaal wenselijk in deze setting omdat er Vlamingen zijn. Maar we doen dat niet bewust. Dat is zo'n aangeleerd automatisme. En dat is wel jammer omdat, je weet gewoon niet altijd: Ben ik nu wie ik ben? Dat zijn toch de vragen waar ik mee bezig ben in mijn vrije tijd. Ik heb dan ook sociaal werk gestudeerd vanuit het grote engagement en verlangen om een impact te hebben. En ook met de droom om ooit terug te gaan naar mijn land en iets te doen van project. En dan in mijn laatste jaar kon ik een keuzetraject kiezen of specialisatietraject en heb ik gekozen voor migratie en intercultureel werken waarin dan een stukje diversiteitsbeleid zat. Waarom is diversiteit interessant voor organisaties en bedrijven? Dan dacht ik: Wat heeft dat ermee te maken en zelfs ook op de non-profit en in de privé. Nog nooit over nagedacht en dan ontdekt dat er zelfs verdienmodellen aan vasthangen. En toen zat ik met echt de vraag van dat is dan super logisch om divers te rekruteren en met diverse mensen samen te werken. Waarom doen wij dat niet? Een beetje vanuit heel naïeve vragen natuurlijk. Ik dacht dat is nu toch super normaal. Ik zie echt nog schema's en tabellen voor me, want ik heb daar nog foto's van. Ik ben zelf ook boeken beginnen lezen van stel je hebt een project waarrond je wil brainstormen. Het is een groep van mensen die heel erg op elkaar lijken die daarover brainstormen. Dezelfde achtergrond, zelfde studies, precies zelfs dezelfde kledingstijl, ... dat ging echt heel ver. En dan heb je een groep heel diverse mensen die brainstormen rond dat project en gewoon de succesratio van dat tweede project was zoveel groter dan dat eerste project, want die bevestigen elkaar ook voortdurend. Die zitten in dezelfde mindset. En dat was dat ook. Die brainstorm was veel sneller gedaan bij de eerste dan bij de tweede, want bij de tweede waren heel wat meningsverschillen. Je moest elkaar overtuigen en argumenteren. En dat vind ik ook super interessant om te zien en het is gewoon altijd zo logisch. Je leest dat, je bedenkt daar een kader rond of je weet, ... ik heb dat een keer meegemaakt en inderdaad dat was ook veel makkelijker of veel evidenter, veel succesvoller. En dan had ik de microbe te pakken en ik lees daar ook supergraag over. Ik zat toen in mijn eerste jaar toen ik er al een beetje mee begon bezig te zijn. Ik ging heel graag naar lezingen over vluchtelingen en over mensen die iets betekenden. En dan werd het erger. Dan ben ik daar echt actief naar gaan zoeken. Waar kon ik lezingen volgen en mensen ontmoeten die daar echt mee bezig zijn? Ik grijp nog even terug naar wat je net zei. Ik dacht dat je zei dat het je afstudeeropdracht was waar je mee bezig was rond hoe kan inclusie ook in organisaties sterker neergezet worden? Dat was één van de vakken in de vakken hè? Want dat is toch zo evident, zeg je. En waarom gebeurt het dan te weinig? Als het toch zo evident is. Wat is jouw analyse? Hoe ik het, hoe ik het soms zie. Je kan mensen misschien wel aanwerven om bij jou te komen werken, wat al een uitdaging is, maar die blijven niet lang want de arbeidssfeer is misschien niet aangepast aan de noden van die persoon, dus ik vind ook, ... Ik spreek ook wel vooral over West-Vlaamse context. Misschien is dat hier iets minder van toepassing? De Kempen en West-Vlaanderen lijken in veel opzichten op elkaar Dat is dan iets herkenbaarder dan ik denk maar in West-Vlaanderen is er wel een heel traditionele werkcultuur. Heel weinig diversiteit op de werkvloer, zeker hoe hoger je komt in de hiërarchie, hoe minder diversiteit er is. Het is ook algemeen geweten dat mensen mensen rekruteren die op hen lijken en dat zie ik ook. Ik zie dat ook gewoon life altijd. Ook de interpretatie van wat kwaliteit is, is heel westers. Daar heb ik ook onlangs over nagedacht met iemand die HR studeerde. Wat is kwaliteit in het westen en wat is kwaliteit bijvoorbeeld in mijn land of in haar land. Dat waren heel verschillende zaken. Hard werken en op tijd komen. Ja, soms is dat ook niet super belangrijk. Of wordt daar niet zo hard aan getild in andere Het culturen. hard werken natuurlijk wel, maar het op tijd komen of planmatig te werk gaan, niet in elke job is dat nodig. Dus ik denk dat die lat soms heel hoog ligt. Maar ook gebrek aan kennis over de verschillende gemeenschappen die er zijn. Ook soms het stellen van vooroordelende vragen of soms wat ongepast. Ik denk dat er heel veel zaken zijn die aantonen dat het werkleven of het bedrijfsleven soms ook gewoon nog niet klaar is of niet genoeg de interne oefening heeft gemaakt om divers te rekruteren of inclusief te zijn. En eigenlijk zeg je: de benefits zijn zo voor de hand liggend. Maar er zijn heel wat drempels om er te geraken. Ja, ook misschien wat angst van mensen om hun plaats af te staan. Als ik met mensen in gesprek ga over meer diversiteit in de organisatie dan: ja, we hebben al tekort of we zijn allemaal veel. Ik kan mijn job niet verliezen. Ook het feit van met quota werken gaat precies ten koste van jou als persoon. En dat is zo mijn job. Of eigenlijk ben ik als ik eerst. Hoewel ik me kan voorstellen dat dat argument in een krappe arbeidsmarkt wat minder speelt hé. Het gaat nu veel meer om we hebben überhaupt te weinig mensen. We vinden ze niet om de dingen te kunnen doen. Dat hoor je vaak bij werkgevers vandaag. Maar wat ik je tussen de regels door eigenlijk ook horen zeggen is dat we misschien inclusie ook vanuit een professionele context nog te veel zien als, we moeten zorgen dat we mensen aanwerven vanuit een andere achtergrond, vanuit laten we zeggen één of andere minderheidsgroep. En we moeten vooral dat doen op een manier dat wij onszelf niet te hard moeten aanpassen.  Wellicht is het ook onvermijdelijk dat het een aanpassing langs twee kanten vergt. Ja, dat het helpt met integratie natuurlijk. Je leert samenleven. ‘t Is niet alleen maar aan de persoon die naar hier komt om zich om zich aan te passen. Ja, dat is iets wat ikzelf ook vaak meekrijg in gesprekken met werkgevers. Dat ze merken van de wil is er wel. Het besef ook wel, maar heel vaak gaat het over een soort van ongemak uit de weg gaan. Vanuit een zorg om het goed te doen. Wij willen fatsoenlijk omgaan met iedereen, maar met de mensen die ik nu ken die hier zijn, weet ik al hoe ik dat kan doen. En ik wil niet per ongeluk op iemand zijn tenen trappen of per ongeluk iets fout doen. Maar stel je voor dat je een manier vindt om dat ongemak om daar toch op een goeie manier mee om te gaan. Dan ga je uiteindelijk ook veel zorgender kunnen zijn en veel meer aandacht hebben voor de noden, ook van de mensen met wie je dacht dat er geen ongemak was of dat er geen noden waren. Dus uiteindelijk denk ik als je je adaptief kunt opstellen naar een veel grotere diversiteit, dan ga je ineens ook meer diversiteit zien bij de mensen die dat ge al rond u had. En dan kun je ook uw werksfeer en uw arbeidsomstandigheden daar beter voor maken. Ja, dat is waar. Dat ken ik ook zeker wat jij nu zegt. Niet iedereen is bezig rond die thema's, maar er wordt wel verwacht in een bedrijfscultuur dat je inclusief bent en mee bent en dat je open staat voor iedereen. Maar het is niet raar dat mensen wat wantrouwig zijn of angst hebben voor het onbekende. Dus wat ik zie als eerste stap dat alle organisaties moeten doen als ze daarrond willen werken is eigenlijk, ook al is het een uitsluitend witte organisatie, eigenlijk moet je natuurlijk al beginnen bij het belongingsgevoel van de collega's of de medewerkers dat je op dat moment in huis hebt op punt te krijgen. Want als zij zich al niet goed voelen of al zoiets hebben van, niet alleen op het werk, misschien hebben ze ook van thuis uit. Het is altijd voor mensen met migratieachtergrond of voor mensen die werkloos zijn dat er heel veel effort voor wordt gedaan. En ik doe zoveel moeite en ik word dan niet gehoord op mijn werk. Al die negatieve gevoelens zorgen ook wel voor een beetje een verzuurde houding, denk ik. Vooral als er op de werkvloer totaal geen ruimte is voor gesprekjes daarrond of training. Ik heb persoonlijk zelf ook een collega die mij ooit aansprak op het feit van ik ben geen racist, maar ik snap ook niet waarom ik het N woord niet mag zeggen. En dat is ook oprecht iemand waar ik nog nooit negativiteit van heb ervaren of dat is een heel lief aangenaam persoon. En die durfde dat bijna ook niet toegeven dat ze dat niet begreep en ook ja, onze generatie, de digitale generatie zoekt rap dingen op. Maar iets oudere collega's misschien zijn daar ook oncomfortabeler in en weten niet waarom mag ik dat ook niet zeggen. Of ik bedoel dat niet slecht. Ook over andere woorden, dat gaat ook nog over gender thema's misschien. Er moet daar gewoon en een plaats voor zijn in de organisatie om erover te kunnen in gesprek gaan en ook te meten als werkgever. Oké, daar zitten de pijnpunten en daar kan ik expertise voor inhuren of iets voor aanbieden zodat collega's er wel mee kunnen leren omgaan. En ‘t is ook soms een beetje een handelingsverlegenheid noemen wij dat. Soms durven ze ook niet te stappen naar iemand die er anders uitziet. Gewoon uit angst. Zoals jij ook zegt, maar ook een beetje uit beschaamdheid. Dat is niet gemakkelijk. En uiteindelijk mensen die elkaar ontmoeten. 90% verloopt dat positief want mensen spreken mensen. En als jij vriendelijk bent gaat die automatisch vriendelijk zijn tegen jou. Dat zit eigenlijk heel in de basics. En soms denk ik we zijn eigenlijk heel zotte formules aan het uitvinden om zoiets menselijks uit te leggen. Ja, je hebt gelijk. Je sprak over dat dat jou hard bezig houdt. Dat je daar zelfs in enige zin wat activistische neigingen toe hebt. Wat houdt dat in? Wat doe jij daar rond dat thema zelf? Of wat wil je daar nog meer in gaan doen? Ik ben ermee begonnen in mijn eerste jaar. Dan is mijn activisme aangewakkerd. Of ben ik echt stappen beginnen zetten. En vroeger droomde ik daar al altijd van. Mijn vader was zelf ook politiek activist in tijden van Joegoslavië. Ja, nu Slovenië dus. Om altijd op straat te komen tegen het regime van Milosevic. Bij ons is dat ook iets waar hij heel veel over vertelde thuis en benadrukte dat het belangrijk is om op te komen voor je waarden en te vechten voor hetgeen waar je in gelooft. Maar ik heb al heel lang niet gedaan. Een beetje uit angst van hoor ik in die ruimte en ik zie niemand die dat doet. Dan zie ik vanuit mijn cultuur, de meeste Kosovaarse meisjes doen geen zo'n dingen. En dan had ik les van Andy Debrabandere, een socioloog en hij vertelde Dat is aan mij. Ik denk dat dat de start was van mijn activisme. Want op een bepaald moment zei hij, je netwerk is je grootste rijkdom. Je kan nog zoveel geld hebben als je wilt, maar als je een heel homogeen netwerk hebt of je bent dokter en al je vrienden zijn dokters. En daar stopt het. Het moment dat je auto kapot is en je kent geen garagist, dan mag je nog je chirurgische vriend opbellen, maar ik die gaat je niet kunnen helpen. Maar als je Jan met de pet bent en je hebt een vriend die kapper is en iemand die bakker is en een garagist en iemand die misschien in de gemeenteraad zit. Zo'n beetje een divers netwerk. Dan ben je eigenlijk een heel rijk persoon. En op dat moment besefte ik dat ik een heel arm netwerk had, want ik kende vooral Kosovaarse mensen. Onze ouders werkten een beetje in dezelfde sectoren. Onze mama's waren poetsvrouw en onze papa werkte in de bouw. Dat was zo'n beetje ja, de voorbeelden waar ik mee ben opgegroeid. Oké, onderling persoonlijk waren zij natuurlijk heel divers van elkaar. Maar qua wat kunnen ze mij leren of kunnen ze mij wegwijs maken in de maatschappij, besefte ik. Ja, ik ken eigenlijk niemand. Ik woon al zo lang in Roeselare. Ik ken alleen maar de mensen waar ik bijna gedwongen mee in contact kom. Dat zijn dan ook mijn leerkrachten misschien, maar daar stopt het ook. En toen was een eerste stap. Toen zij hij: hoe kan je dat doen om je netwerk te verruimen? Vrijwilligerswerk was een optie en toen dacht ik oké, wat kan ik doen van vrijwilligerswerk? En ben ik in de studentenraad aangesloten en op dat moment ook in de jeugdraad van Roeselare. En dan is de bal aan het rollen gegaan. Ben ik nooit meer gestopt. Ik vond dat zo leuk om te doen. Dan ben ik ook voorzitter geworden van de overkoepelende studentenraad van de Vives Hogeschool. En je netwerk groeide exponentieel. Ja, superhard. En ik had het zelf niet meer onder controle en ik kreeg dan ook door het feit dat ik ook een paar keer was gaan protesteren aan het kabinet van Theo Francken, indertijd staatssecretaris van Asiel en Migratie. Dat vonden mensen wel een coole link om je daar vragen over te stellen en misschien over, je bent een vluchteling, je bent heel geëngageerd en toen heb ik ook wel aan den lijve ondervonden dat sinds ik mij begon te engageren en wat activisme deed, maar ook ook wel soms het voortouw te nemen voor anderen. Ja, zo zijn er heel veel deuren voor mij opengegaan die misschien moest ik al die dingen niet gedaan hebben en gewoon braaf gestudeerd hebben, ze mij ook misschien niet echt veel hebben bijgebracht. Je zou nooit op deze podcast stoel terecht gekomen zijn. Je bent eigenlijk met dat thema vandaag in je huidige job ook maar een beetje zijdelings bezig. Het is, begrijp ik van jou, in Roeselare ook nog geen groot beleidsthema waar hard op ingezet wordt. Mag ik dat zeggen? Er zijn heel veel grote vooruitgangen geweest de afgelopen jaren, dat wel. Maar ik vind dat ze nog heel braaf zijn in Roeselare en West-Vlaanderen. Dan zijn we nog heel braaf als ik kijk naar Brussel Antwerpen zijn er wel heel veel leuke voorbeelden waarvan ik soms denk zij doen het, wij kunnen dat toch ook? Maar je moet de mensen wat tijd geven. Geef eens wat voorbeelden, waar denk je dan aan? Van zij doen het, wij kunnen dat ook. In het Brusselse zowel als in het Antwerpse zijn er veel mensen met een migratieachtergrond die wel echt topposities bekleden. Maar in Roeselare ken ik eigenlijk niemand. Bijvoorbeeld in de stad van Roeselare werken er, ik durf het bijna niet zeggen, ik denk minder dan vijf mensen met een migratieachtergrond. En dat is een heel groot stadsbestuur. En in veel andere organisaties in West-Vlaanderen is dat een beetje hetzelfde. Net voor het gesprek zei je dat je eigenlijk toch van plan bent om dat stuk van je professionele leven nog wat uit te bouwen. Wat is je ambitie daarin? Op dit moment word ik soms gevraagd om workshops te geven of keynotes of samen methodieken uit te denken met organisaties. Ik geef eigenlijk vooral mee wat ik weet. Ik zeg niet dat ik al heel succesvolle methodieken heb. Ik heb zelf ook heel veel vormingen en trainingen gevolgd, dus I spread the word een beetje. Maar ik ben ook een boek aan het schrijven. Dat is ook iets waar ik graag in verder wil. Ik ben altijd een grote lezer geweest. En ik schrijf heel veel. Ik heb altijd dagboeken bijgehouden en blogs die niet online staan. Gelukkig. Maar zo'n dingen vind ik wel belangrijk om verder te zetten. Dat ik kan maken dat er iets is waar mijn hart in ligt. En waar ik ook heel hard van droom is misschien iets op te zetten voor jongeren in West-Vlaanderen met een migratieachtergrond om hen wat te leren netwerken en te leren uit hun comfortzone stappen en ook wel op die white spaces te durven komen. Want dat is bij ons wel iets, die mengen heel weinig. Er bestaan daar ook heel veel vooroordelen langs beide kanten in. Uhm. ‘t Is ook soms vanuit verschillende culturele gemeenschappen ben je een schande als je te hard integreert of te hard op white spaces komt. Je moet een beetje de juiste balans vinden, terwijl dat er daar heel veel voordelen aan gekoppeld zijn. Dus ja, zoiets bestaat bij ons nog niet, dus daar droom ik ook wel van. Het is zo het ondernemende en daar iets mee doen op mezelf, allee op mezelf klinkt zo erg, niet op mezelf maar samen met andere mensen, maar ik wil daar wel een initiatief in nemen. Dat is wel iets wat ik naast mijn job, wat eigenlijk echt al een drukke job is, probeer te doen. Maar ja en dan ga ik ook nog efkes een boek schrijven tussendoor. Dat is meer ontspanning. Dat is eigenlijk alle frustraties. Als je een boek wil gaan schrijven, dan heb je ergens de drang om een boodschap de wereld in te sturen. Wat zou die boodschap vooral zijn? In mijn opgroeien waren er eigenlijk geen boeken die gingen over het Kosovaars zijn. Maar ja, ik ben er wel een beetje door gefascineerd omdat wij heel Europees acceptabel zijn of zo. Geografisch gezien liggen wij ook niet in een ander continent, maar we zijn een zodanig klein landje altijd. Ja, wij hoorden altijd bij Servië of mensen zien dat een beetje als deel van Servië. We zijn ook maar sinds 2008 onafhankelijk. Die oorlog was daar dan geweest, maar we zijn een heel nationalistisch trots volk. We hebben een eigen normen- en waardenkader. Ja, redelijk patriarchaal, een beetje ouderwets als ik het zo mag zeggen. Zeker qua mentaliteit zijn er wel heel wat dingen waar ik niet mee akkoord ga. Die invloed is zo sterk aanwezig ook geweest in mijn opvoeding in Roeselare. We hebben een gemeenschap van Kosovaren. We zijn eigenlijk overal. In elke stad heb je Kosovaren of Albanezen. Ik maak altijd onderscheid tussen Kosovaren en Albanezen omdat ik het woordje Kosovaren gewoon wil verspreiden. Maar ik miste daar heel wat boeken rond, zeker als ik wat volwassener werd. En ik las dan boeken van schrijvers met een andere achtergrond. Ja, dat waren vaak Marokkaanse schrijvers, want die gemeenschap is natuurlijk al veel langer aanwezig in België en hebben ook al denk ik al die fenomenen doorlopen. Maar ik herkende mezelf er niet altijd in want aan mij zie je niet bijvoorbeeld dat ik van een andere cultuur ben of je ziet niet dat ik moslima ben, maar toch heeft dat wel een invloed op mijn ontwikkeling gehad en ik was er altijd hongerig naar. Dus iedere keer dat ik dan wel een Albanese schrijver ergens tegenkwam, dan dacht ik, ah nee gaat het daarover, nee. En het was altijd een beetje teleurstellend wat ik las. Dus mijn boodschap waar ik in mijn boek over spreek gaat ook heel veel over die biculturaliteit, het opgroeien met ja, ik wil een goeie Kosovaarse dochter zijn, maar ik wil ook wel een leuke job. Of ik ben ook ambitieus. Hoe match ik dat? Maakt dat nu van mij echt een niet geschikte echtgenote zoals veel mensen zeggen? Moet ik daarvoor echt minder praten of minder kritisch zijn? Die vraagstukken komen aan bod, maar ik ga er ook over in gesprek met andere Kosovaarse vrouwen. Maar niet enkel in België. Eigenlijk overal, want ik zie ook wel een andere interpretatie van onze cultuur van Kosovaren die bijvoorbeeld in Duitsland of Zwitserland zijn opgegroeid. En ja, wij horen nooit ergens thuis. We gaan naar Kosovo en daar zijn we de Europeaan, de geprivilegieerde, de rijke. Dan denk ik. We hebben superveel belastingen die we moeten betalen. Ze weten niet hoe duur en hoe anders het leven in het buitenland is, omdat alles daar natuurlijk anders is. Het is ook een beetje een boodschap naar hen toe of een inkijk en ons leven hier en vooral ook ergens een pleidooi. Daar wil ik ook de nadruk op leggen naar minder hard te zijn voor elkaar, want we oordelen heel graag over elkaar. Ja, die is te Kosovaars en die is te geïntegreerd en ik denk, we maken allemaal een beetje datzelfde parcours mee en iedereen klaagt dat het moeilijk is of iedereen klaagt dat er geroddeld wordt. Maar iedereen doet ook mee aan dat roddelen en ‘t is ook een beetje dat dat ik wil verspreiden. Je bent eigenlijk een goeie Kosovaar wanneer je ook een goed mens bent. Als je je eigen dromen wil najagen, doe maar. Maar judge niet als iemand anders iets helemaal anders is dan wat jij doet. Het gaat een beetje daarover. En die uitdaging die je nu beschrijft. Ik kan mij voorstellen dat die voor vrouwen nog groter is dan voor mannen. Ja, eigenlijk wel. Dat vind ik jammer genoeg wel. Omdat de verwachtingen en de normen naar vrouwen, zeker ook vanuit de cultuur waar je vandaan komt, toch heel anders liggen dan voor mannen. Ja, eigenlijk heel traditioneel. Een goeie vrouw is iemand die goed kan koken en kan schoonmaken. Maar ook het wordt zeker aangemoedigd om te werken en om een job te hebben. Maar ‘t is ook te zien wat voor job je hebt. De soort job die ik doe bijvoorbeeld, waarvoor ik veel in sociaal contact moet treden met mensen, dus ook met mannen en gewoon een heel open houding moet hebben, wat in veel culturen heel flirterig kan overkomen, heb ik deze zomer nog gehoord zelfs. Iemand die zei, je hebt een heel flirterige persoonlijkheid. En dan zei ik, kan je dat een keer beargumenteren? Ja, je kijkt gewoon recht in de ogen als je praat en je lacht. Dan dacht ik, dat is gewoon beleefd zijn. Ik heb ook uitgelegd, in België zijn dat beleefdheidsvoorwaarden. Maar daar wordt het dan geïnterpreteerd als je bent open, je bent te flirterig, dus ja dat maakt je dan al een minder betrouwbare echtgenote. Zo, die dingen zijn bij ons nog een klein beetje, we lopen daar nog wel wat in achter. Maar ik neem het hen zeker niet kwalijk, want in Kosovo, we mogen eigenlijk nog maar sinds dit jaar in januari visumvrij reizen. Dus mijn familieleden hebben sinds dit jaar eindelijk de kans om de wereld te zien en daarvoor hebben zij alleen maar Kosovo gekend. Iets dat werd opgelegd en het was een heel onderdrukt volk. Ik heb zelfs een politiek verleden, dat is al helemaal not done, met affiches in de stad rondhangen. Hoe durf je? Ja, waar je recht in de camera kijkt. Ja, recht en lacht. Maar daarover verschillen de meningen. Veel mensen zeggen dan wel op een bepaald moment van ah, goed. Op een bepaald moment, ik weet nog de periode toen ik begon activistisch te worden. Daar werden mijn ouders wel heel vaak op aangesproken door andere ouders dat ze mij moesten tegenhouden en meer onder controle houden. Maar eenmaal dat ik dan het gemaakt had, ik was afgestudeerd, maar ook, ik was dan ook verkozen in de gemeenteraad en dan mocht het, dan was het van ah ja oké en nu heb ik het gevoel dat ik precies alles mag. Ik heb mezelf al bewezen. Maar dat is ook natuurlijk een nadeel, want de lat ligt gewoon super hoog eenmaal dat je dat respect hebt gewonnen. Ja, dat is ook het probleem met die rolmodellen. Je legt de lat zodanig hoog om het goede voorbeeld te zijn. Eerst en vooral niet iedereen wil dat doen. Dat is niet voor iedereen weggelegd, dat interesseert niet iedereen. Maar het is ook, ik denk ook altijd dat ik vanuit een heel naïef perspectief of vanuit een heel naïef idee van dat lukt wel, daar altijd mee ben begonnen. En dan lukte dat ook. Maar ook niet omdat ik besefte wat ik aan het doen was, denk ik. Want soms denk ik nu, amai, moest ik weten hoeveel werk ik moest steken in de gemeenteraad, dan had ik daar nooit zelfs durven aan beginnen, uit angst dat ik het niet kan. Het is echt zo die naïviteit heeft me wel geholpen om dingen te doen. Maar ja, zoals ik het zeg, niet iedereen wil dat doen. En je bent op een punt dat je zegt, ik ben nu eigenlijk een soort rolmodel, maar ik word dan ook wel ... Alles wat ik doe en zeg, wordt wat met een vergrootglas bekeken en in die zin ligt de lat hoog. Ja zeker, je moet wel aan die verwachtingen blijven voldoen. Zeker. En het is gewoon ook gevaarlijk voor andere mensen. Ik vind, rolmodellen moeten heel toegankelijk zijn, want ik ken ook heel wat rolmodellen die echt wel heel succesvol zijn en heel zotte zaken hebben bereikt. Maar je moet ook weten. Dat is ook in de Vlaamse Gemeenschap zo. Dat zijn heel schaarse posities. Je kan niet van elk persoon met migratieachtergrond verwachten dat dat het doel is. Sommige mensen dromen er gewoon van om nail artist te worden. En ik vind een rolmodel eigenlijk al iemand, ik heb er ook over nagedacht wat voor mij eigenlijk rolmodel is, gewoon iemand die durft een beetje uit de comfortzone te stappen en z'n dromen najagen. Dat is al een rolmodel. Maar je moet niet elke week in de afspraak uitgenodigd worden bij manier van spreken. En dat vind ik zo een beetje de risky kant van rolmodel zijn. Maar ook ja, je krijgt ook zelf heel veel backlash, want mensen denken dat ze wel weten wie je bent of zoeken net naar flaws? Het maakt je gewoon niet zo toegankelijk. Ben je dan een rolmodel? Ik weet het niet. En je vertegenwoordigt ook niet meer de groep die je wil vertegenwoordigen, want de kloof ... Ik merk dat bijvoorbeeld heel hard, ik heb een jaar gemeenteraad gedaan, dan ben ik er ook bewust uitgestapt omdat ik merkte dat de periode voor ik politicus was, want je wordt dan echt wel zo aanzien, je bent niet meer Deniza, je bent die persoon van die partij. Was ik vroeger in bepaalde organisaties, toen was het allemaal ok dat ik langskwam en op bepaalde momenten aanwezig was. Maar ook voor de dag van verzet tegen armoede. Ik heb daar vaak in meegewandeld, gewoon in die parades. Maar eenmaal ik in de gemeenteraad zat, werd er wel anders naar mij gekeken. Dan hoorde ik tot die mensen en dan had ik het gevoel dat ze mij niet meer vertrouwden of zo. Er werd ook wel op gelet, bij communicatie naar mij toe en dat vond ik echt niet leuk en ik dacht ... Ik had ook op een bepaald moment niet meer het gevoel dat ik wist waar het over ging of wat er gaande was. Wat zijn de evoluties geweest. Wat gebeurt er hier nog allemaal. En dan ging ik ook niet meer zo graag want ik voelde me een beetje uitgesloten of zo raar bekeken. En eenmaal ik dan gestopt ben, voelde ik me wel weer zo, mezelf. Ik wilde zo niet meer die afstand voelen. Eigenlijk kaart je een probleem aan waar wellicht veel mensen mee kampen. Die uit groot idealisme en met een groot engagement in de politiek stappen en vervolgens zit je daar en krijg je een stempel op je hoofd en word je door heel wat mensen anders bekeken waardoor je relatie weer verandert en je dezelfde rol niet meer kan spelen. Enfin eigenlijk is dat op zich ook wel een maatschappelijk probleem als het engagement in de politiek ertoe leidt dat je afstand creëert, dan is dat een intrinsiek probleem van ons systeem bijna. Ja, dat is, want ook als ik dan bijvoorbeeld bepaalde standpunten wilde verdedigen op de gemeenteraad en ik wilde daarover in gesprek gaan met mensen of organisaties, dan stonden die daar niet altijd voor open, want die kregen dan ook vragen van andere partijen en ze mochten geen kleur bekennen en dan dacht ik, maar eigenlijk gaat het bij mij niet om ‘ik wil per per se mijn gelijk halen in de gemeenteraad', wat wel vaak het geval is, want het is daar vooral ego's en gelijk halen. Maar ik wil vooral echt … Het is daar toch dat we dit probleem moeten bespreken en ik wil jouw boodschap verkondigen dus. Maar ja, iedereen zegt dat waarschijnlijk, dus die vertrouwde mij evenmin als die andere politici dat vroegen. En dat is ook gewoon niet de manier waarop ik wel werken. Ik wil constructief samenwerken. En dat was ook mijn naïviteit dan in de gemeenteraad. Ik dacht dat we gingen samenwerken, maar ik voelde hier niets samen. Het was allemaal tegen elkaar. Als ik deze week iets vroeg, werd het misschien uitgelachen, maar de maand later werd het door een andere partij voorgesteld en dan was dat oké. Ik vond dat echt raar om te begrijpen. Het was echt theater. Ja, maar nu zijn we helemaal aan het afwijken over politiek. Dat is een interessant thema voor een volgende podcast. Ja, inderdaad. Maar dat was dan het probleem altijd, om terug te komen op rolmodellen, waar ik heel allergisch aan ben geworden. Ja, ja, maar je hebt dat snel ingezien bij jezelf van oei, dit voelt niet juist aan. Nee, ik ben echt een heel intuïtief persoon en als mijn buikgevoel niet juist zit, het zit heel snel niet juist, dan kan ik niet meer verder doen. Af en toe kijk ik eens, en zeker naar het einde van het gesprek, naar Artemis, want die heeft vaak nog een brandende vraag die toch gesteld moet worden. Ja, misschien toch dat politieke niet helemaal loslaten. Maar je haalt wel aan dat eigenlijk het moeten draaien om verbinding. Het stukje netwerk hoorde ik ook al naar boven komen dat dat zo belangrijk is. Wat zou jouw advies nog zijn Denise, rond hoe dat we meer verbinding kunnen creëren in de samenleving en is misschien de werkplaats of de werkvloer daar een soort oefening voor? Of hoe zie jij dat? Ik ga zeker akkoord dat verbinding meer sterkte uitdraagt. Als je gewoon kijkt naar een net, dat is ook verbonden aan elkaar. En hoe steviger dat net, ja, hoe sterker het geheel. Als ik daarover nadenk moet ik ook heel hard denken aan Bart Brandsma zijn polarisatie theorie. Ik denk dat het op dit moment het probleem is dat de extremen heel hard aan het woord zijn. Ja, die extremen communiceren vaak ook op een bepaalde manier dat het voor heel veel mensen begrijpelijk is wat ze zeggen of niet met moeilijke woorden. Dus ik denk, puur op die theorie, en dat is ook gewoon een heel gestaafde theorie, moeten we meer het midden in de picture zetten en meer aan het woord laten. Dat zijn vaak ook zo de meer bescheiden mensen of zo, de meer op de achtergrond. En die hebben heel wat te zeggen, maar eigenlijk komt daar ook niet veel aan bod. Op de werkvloer, om op jouw vraag te antwoorden … Ik ben ook niet echt voorstander van mensen die zeggen, ik ben in een vergadering en iedereen moet zijn mening zijn. Ik ben niet echt van dat principe dat iedereen zijn mening moet zeggen. Er zijn soms zodanig uitgesproken meningen die dan ook redelijk hoogdrempelig klinken omdat die persoon dat misschien gewend is om op die manier te praten, waardoor iemand met een andere mening, die het misschien wat minder goed kan formuleren, maar dan zo tot de middenmoot behoort, iets meer genuanceerd, niet aan bod komt want die mening was al zodanig ja, anti of voor en echt heel uitgesproken wat heel afschrikkend werkt. En ik vind, als organisatie of als teamleider of manager, raad ik altijd aan van die mensen wel wat in toom te houden en dat is al uitdagend. Ik zit zelf ook vaak in vergadering met mensen die heel uitgesproken meningen hebben en dan denk ik, ja oké, de gespreksleider mocht eigenlijk wel wat meer daar oog voor hebben gehad, want ik heb nu de helft niet gehoord. Of die mensen, je ziet dan misschien aan hun gezichtsuitdrukking dat ze niet akkoord gingen. Dus in dat opzicht, klein beginnen, al in een teamvergadering kan je al het verschil maken denk ik. Niet iedereen moet altijd zijn mening zeggen en dat vind ik over de ganse lijn. Niet alle meningen moeten altijd gevraagd worden. Oké, interessante filosofische bedenking waarmee we dit zeer boeiende gesprek afronden. Ik dank jou geweldig Deniza om helemaal tot hier te komen en dit heel boeiend gesprek te voeren samen. En ik wens jou heel veel succes in alles wat je verder onderneemt. Dank je wel en merci om mij uit te nodigen. Het was heel aangenaam. [outro] Je luisterde naar een aflevering van Let's talk about Work, de podcast van de groep WEB-Blenders. Al onze gesprekken gaan over werk, de weg naar werk, welzijn op de werkvloer en alles wat daarbij komt kijken. Je vindt ons op je favoriete podcast platform en op www.blenders.be/podcast. Op social media kan je ons volgen op LinkedIn onder podcast Let's talk about Work en op Instagram als Blenders podcast Let's talk! Ook via de Blenders nieuwsbrief kan je up-to-date blijven. Was je geboeid? Zet dit gesprek je aan het denken? Ben je zelf graag één van onze volgende gasten? Laat het ons weten via info@blenders.be en wie weet schuif jij binnenkort mee aan tafel!

Het kabinet bezuinigt de komende jaren ruim 250 miljoen euro op subsidies voor onder meer zorg aan onverzekerden, stageplekken in de zorg en transgenderzorg. Morgen en donderdag debatteert de Tweede Kamer over de zorgbegroting, maar de minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Fleur Agema is nu alvast te gast om erover te praten.

In deze bijzondere uitzending komt niemand minder dan Romelu Lukaku langs in de studio bij Alexandre, Brian en Gilles. Samen bespreken ze de spits' recente bezoek aan het Lotto Park voor een thuiswedstrijd van Anderlecht, zijn eerste in elf jaar. Verder praat Romelu voor het eerst in zijn carrière over hoe het vaderschap hem heeft veranderd als man, de moeilijkheden die hij in zijn jeugd ervaarde en zijn grootste motivatie. De jongens blikken terug op de vorming van de Gouden Generatie van de Rode Duivels, maar ook op de toptalenten die in Neerpede rondliepen. Daarnaast neemt de topschutter aller tijden ons mee door zijn carrière bij de nationale ploeg, waar hij al snel onder de vleugels van Vincent Kompany leerde hoe het leven als topspeler in elkaar zit. Wie trouwens denkt dat het leven van een topschutter enkel rozengeur en maneschijn is, heeft het mis. Zo was de uitschakeling op het WK in 2022, waar hij eigenlijk niet eens bij had mogen zijn, een zware klap en zorgde het er zelf voor dat zijn vuur deels doofde. Gelukkig maakt Romelu nog met plezier deel uit van de nationale ploeg en blikt hij graag vooruit op hoe hij de nieuwe generatie kan begeleiden op weg naar nieuwe hoogtes.0:00 Intro en bingo0:55 Romelu als familieman6:09 Een gekke mentaliteit11:41 Van Lierse tot Neerpede24:07 Terug in Anderlecht27:49 De Gouden Generatie35:08 WK 201838:53 Polemieken40:34 De nieuwe generatie46:23 De bond en de band52:54 Blessures voor het WK in 20221:00:55 Mentale gezondheid in een gemeenschap1:22:43 Ballon d'Eden1:29:36 Lukaku onder Conte1:31:18 Moeilijke tegenstanders en collega's1:37:23 Beef, Kinder Bueno & nuggets1:43:47 MC Romelu of T11:46:33 Outro

Aan tafel deze week: Minister van VWS Fleur Agema, voorzitter VNG Sharon Dijksma, klimaatwetenschapper Detlef van Vuuren, bestuurskundige Paul ‘t Hart, fotograaf en filmmaker Ahmet Polat,  Presentatie: Twan Huys  Wil je meer weten over de gasten in Buitenhof? Op onze website vind je meer informatie. Daar kan je deze aflevering ook terugkijken en je vindt er natuurlijk nog veel meer gesprekken:   (https://bit.ly/buitenhof-13-okt-2024) https://bit.ly/buitenhof-13-okt-2024  Tegen de wens van de Tweede Kamer en verwoede pogingen van de verantwoordelijk minister ten spijt gaat een gedeelte van de spoedzorg in het Heerlense Zuyderland ziekenhuis toch sluiten. In Buitenhof: vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Fleur Agema. Als zorgwoordvoerder van de PVV nam zij menig minister flink onder vuur. Hoe is het om aan de andere kant te staan? En wat zijn de plannen om het enorme personeelstekort in de zorg tegen te gaan?  De begroting van gemeenten staat onder enorme druk. Steeds meer gemeenten schieten in het rood en moeten bezuinigen. Sharon Dijksma, voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en burgemeester van Utrecht, schuift aan.  Hoe vertaalt wetenschappelijke kennis zich naar de dagelijkse praktijk? Daarover twee wetenschappers die vorige week de Spinozapremie en Stevinspremie kregen uitgereikt. Deze prijzen worden ook wel de Nederlandse Nobelprijzen genoemd. Klimaatwetenschapper Detlef van Vuuren en Bestuurskundige Paul ‘t Hart zijn te gast.     En de nieuwsfoto is deze week gekozen door fotograaf en filmmaker Ahmet Polat. 

Aan tafel deze week: Minister van VWS Fleur Agema, voorzitter VNG Sharon Dijksma, klimaatwetenschapper Detlef van Vuuren, bestuurskundige Paul ‘t Hart, fotograaf en filmmaker Ahmet Polat,  Presentatie: Twan Huys  Wil je meer weten over de gasten in Buitenhof? Op onze website vind je meer informatie. Daar kan je deze aflevering ook terugkijken en je vindt er natuurlijk nog veel meer gesprekken:   (https://bit.ly/buitenhof-13-okt-2024) https://bit.ly/buitenhof-13-okt-2024  Tegen de wens van de Tweede Kamer en verwoede pogingen van de verantwoordelijk minister ten spijt gaat een gedeelte van de spoedzorg in het Heerlense Zuyderland ziekenhuis toch sluiten. In Buitenhof: vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Fleur Agema. Als zorgwoordvoerder van de PVV nam zij menig minister flink onder vuur. Hoe is het om aan de andere kant te staan? En wat zijn de plannen om het enorme personeelstekort in de zorg tegen te gaan?  De begroting van gemeenten staat onder enorme druk. Steeds meer gemeenten schieten in het rood en moeten bezuinigen. Sharon Dijksma, voorzitter van de Vereniging van Nederlandse Gemeenten en burgemeester van Utrecht, schuift aan.  Hoe vertaalt wetenschappelijke kennis zich naar de dagelijkse praktijk? Daarover twee wetenschappers die vorige week de Spinozapremie en Stevinspremie kregen uitgereikt. Deze prijzen worden ook wel de Nederlandse Nobelprijzen genoemd. Klimaatwetenschapper Detlef van Vuuren en Bestuurskundige Paul ‘t Hart zijn te gast.     En de nieuwsfoto is deze week gekozen door fotograaf en filmmaker Ahmet Polat. 

In deze aflevering van de YourConnector Podcast hebben we Kasper van der Meulen te gast – de expert op het gebied van ademwerk en biohacking. Kasper deelt hoe je de kracht van je ademhaling kunt inzetten om stress te verminderen, je focus te verbeteren en meer in balans te komen. Ontdek praktische biohacking technieken die je als leider direct kunt toepassen om zowel jezelf als je team beter te laten presteren.Luister mee en leer hoe je meer rust en helderheid kunt vinden in de dagelijkse hectiek!Wil je aan de slag met jouw team en/of organisatie op het gebied van leiderschap, kijk dan dan op https://yourconnector.nl/leiderschapsprogramma-teams-organisatie/Je kunt ons ook vinden op LinkedIn: https://nl.linkedin.com/company/yourconnectorInstagram: https://www.instagram.com/yourconnector

We besteden steeds meer aandacht aan welzijn op de werkvloer, en dat is geweldig! Maar... we zijn er nog niet. In deze aflevering vertel ik over Jessica. Ze mag van haar werkgever over de middag niet gaan wandelen... Maar wandelen doet ons zoveel deugd! en ik vertel je precies waarom zodat jij deze argumenten kan aanhalen om straks toch een frisse neus te halen tijdens de middagpauze ;) Benieuwd naar mijn aanbod als coach voor zowel particulier als bedrijven? ⁠⁠⁠⁠⁠Check: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://lessislottie.be/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ of op Instagram:⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://www.instagram.com/lessislottie/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Mijn podcasts maak ik gratis. Steun je me graag met een virtuele koffie? ⁠http://steunactie.be/actie/steun-podcast-thanks-a-lottie/-14436⁠⁠⁠⁠⁠  ⁠⁠⁠ Thank you for the music @Luc Van Thuyne

Podcast Digitale Jeugd - 5 - Mentaal Welzijn & Sociale Media by Stad Mechelen

Fleur Agema, vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport, zegt: 'Ik ga met volle vaart vooruit en ik sta voor de zorg.' Haar belangrijkste doel is dat de zorg in de benen blijft. Het personeelstekort in de sector was volgens haar de reden om minister te worden. 'Nederland staat voor grote problemen en die moeten worden aangepakt.'See omnystudio.com/listener for privacy information.

Vandaag een aflevering die eerst gepubliceerd werd op de Innerlijke Bloei-podcast van Suzanne Bos. Ik werd bij haar uitgenodigd om te praten over financieel welzijn. Want: dat heeft nogal wat invloed op je fysiek een mentale welzijn. Het gesprek mocht ik hier delen. Wil je meer over Suzanne weten, check dan zeker even deze links: Facebook Community Innerlijke Bloei: https://www.facebook.com/groups/854849956582692/ Insta: https://www.instagram.com/innerlijke_bloei/ Website: https://www.innerlijkebloei.com/linktree Spotify Podcast: https://open.spotify.com/show/24lL6lvpbZ62FlUeHixq3Y?si=e34eb7b9dedd43dd Gratis 10 dagen gezonder leven challenge: https://www.innerlijkebloei.com/challenge Ik ben Adine en ik help rebelse Visionairs met het creëren van vrijheid in hun leven. In tijd, energie, maar zeker ook in geld. Niet met allerlei ingewikkelde strategieën en funnels, maar door je te helpen jezelf weer te ontdekken. Die AWESOME versie van jou die je veel te lang in een veel te klein jasje hebt geprobeerd te stoppen.  Ik geloof namelijk niet in one-size-fits all, maar in de kracht van jou als persoon. Jij bent hier met een reden en ik help je om die reden te vinden, om impact te maken vanuit jouw kern én om daar goed geld mee te verdienen.  Is mijn podcast waardevol voor je? Dan zou ik het enorm fijn vinden als je deze met 5 sterren waardeert op iTunes of Spotify, hem in je netwerk deelt en/of je abonneert, zodat je een melding krijgt bij elke nieuwe aflevering. Dankjewel alvast! En… wat gaat jouw volgende stap zijn?

In Brainpickings NXT, de spin-off van de populaire #ZigZagHR Brainpickings podcast, staan vragen van jonge HR-professionals centraal. We bundelden alle vragen uit de #ZigZagHR NXT community over HR, ondernemen & intrapreneurship, mentaal welzijn, skills voor de toekomst en loopbaankeuzes en legden ze voor aan een duo van jonge professionals en professionals jong van geest. AFLEVERING 4: Mentaal welzijn

Ik sprak Hilde Crevits (1967) als Vlaams minister van Welzijn, Volksgezondheid en Gezin kort voor de Vlaamse en federale verkiezingen van juni 2024. Ik trok naar Brussel, naar haar kabinet op de zevende verdieping van een overheidsgebouw. Een mooi ruim kantoor, met grote kunstwerken aan de muren, beeldjes, foto's en enkele boeken verdeeld over twee boekenrekjes. Ik ging zitten aan tafel, terwijl zij nog aan de telefoon hing om afspraken te maken over een decreet waarvoor ze net na ons gesprek naar het Vlaams parlement zou moeten. Ons gesprek gaat over de verhaaltjes die ze als kind schreef op de typemachine van haar vader, over haar leespassie als kind, over het boek dat ze onlangs van twee mensen cadeau gekregen heeft, en over relaties, relaties, relaties. Maar eerst wilde ze iets weten van haar man, en daarvoor had ze hem een berichtje gestuurd: de exacte afmetingen van hun boekenkast. Alle boeken en auteurs uit deze aflevering vind je⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠in de shownotes op wimoosterlinck.be⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Wil je de nieuwsbrief in je mailbox? ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠wimoosterlinck.substack.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Wil je de podcast steunen? Bestel je boeken dan steeds via ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠de ⁠⁠link op wimoosterlinck.be⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠!⁠⁠ Merci. De drie boeken van Hilde Crevits zijn:  1. Connie Palmen: De vriendschap 2. Alessandro Baricco: Zijde 3. Haruki Murakami: Ten zuiden van de grens Luister ook naar de drie boeken van: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Sandro Veronesi⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Clara Cleymans⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Ish Ait Hamou⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Tom Lenaerts⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Michèle Cuvelier⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Stefan Hertmans⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Imke Courtois⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Roos Van Acker⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Wim Opbrouck⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Evi Hanssen⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Stijn Meuris⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Lara Chedraoui⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Johan Braeckman⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Sophie Dutordoir⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠, ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Freek de Jonge⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ en ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠vele anderen⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.

12.000 euro per seconde. De rijksoverheid gaf in 2023 € 421 miljard uit aan publieke taken, wettelijke verplichtingen en ondersteuning van burgers en organisaties. Sinds 1814 - en eigenlijk al sinds de Bourgondiërs in de 15e eeuw - controleert de Algemene Rekenkamer hoe dat gebeurt en of dat naar behoren gebeurt.Vandaag, 15 mei 2024, is het voor de vijfentwintigste keer Verantwoordingsdag – de derde dinsdag in mei, het jaarlijkse moment waarop dit Hoge College van Staat zijn analyses en oordelen bekendmaakt. Jaap Jansen en PG Kroeger praten erover met de nieuwe president van de Rekenkamer: Pieter Duisenberg.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show!Op 16 mei leidt Jaap in Nieuwspoort een debat over internationale handel met lijsttrekkers en kandidaten voor het Europees Parlement - kom ook!Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***Pieter Duisenberg noemt voor zichzelf de grootste verrassing de zeer hoge graad van rechtmatigheid van de rijksuitgaven. Na jaren van soms bitse oordelen stelt hij nu vast dat ruim 99 procent daarvan correct is gedaan en verantwoord. Grote ministeries als Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en Volksgezondheid, Welzijn en Sport hebben hun financiële beheer duidelijk beter op orde.De Rekenkamerpresident benadrukt dat dit jaar uitvoerig is gekeken naar de bijzondere en heel grote uitgaven die de kabinetten Rutte III en Rutte IV hebben gedaan vanwege een ongekende opeenvolging van crises: de pandemie, oorlog in Europa, de energiecrisis, de aanpak van het toeslagenschandaal en de compensatie in Groningen. Deze kabinetten werden hierdoor ‘de meest expansieve in de uitgaven in vijftig jaar, sinds het kabinet-Den Uyl'.Opmerkelijk is dat juist bij grote crisisoperaties de Rekenkamer nogal complimenteus is voor daadkracht en focus van de betrokken ministers. Zeker als je nagaat dat de Rekenkamer opnieuw kritisch is over wat er gebeurt in de reguliere financiële gang van zaken op ministeries.Sommige problemen blijken hardnekkig. Duisenberg gispt bijvoorbeeld hoe Infrastructuur & Waterstaat geen greep heeft op de planning van uitgaven voor wegen en reparaties, terwijl dat bij het spoor wel degelijk lukt.Diep bezorgd is hij over Defensie. Juist in tijden van noodzakelijke grote investeringen blijkt daar zelfs aan de basis het beheer van uitgaven en materieel niet op orde. Zelfs de letterlijke bescherming van wapens, data en infrastructuur is onder de maat. Dit maakt ons land uiterst kwetsbaar.Kwetsbaar is ook de uitvoering van beleid. Het tekort aan personeel is nijpend waardoor dure inhuur van buiten in de papieren loopt. De Belastingdienst wekt daarbij de meeste zorgen. Door gebrek aan menskracht blijft veel geld op de plank liggen.Dit zijn aspecten waarop het parlement zich volop moet richten. Duisenberg formuleert indringend wat hij verwacht van de Tweede Kamer. De Rekenkamer wil het parlement en de nieuwe ministers en staatssecretarissen helpen hun financiële taken beter te vervullen.Belangrijk is ook dat Kamer en Rekenkamer de cyclus van begroten en verantwoorden beter organiseren. Juist ook om te voldoen aan de kwaliteitseisen die daaraan internationaal en Europees gesteld worden. Duisenberg wil daarom Verantwoordingsdag vervroegen naar eerder in het jaar om tijdig en gedegen lessen te kunnen trekken voor de daarop dan volgende Voorjaarsnota en voor ‘het Europees Semester' en Prinsjesdag. De Kamer moet haar budgetrecht strategischer en toekomstgerichter invullen, is zijn parool.Nieuw is het initiatief om burgers zélf te betrekken bij Verantwoordingsdag. Het is immers veel méér dan een Haags onderonsje. Het gaat erom hoe ons belastinggeld wordt besteed. Daarom nodigt Duisenberg een groep mensen uit de achterban van de Bond voor Belastingbetalers uit voor een inhoudelijk gesprek. En hij lanceert een burger-app.***Verder lezenStaat van de rijksverantwoording 2023. Groot denken, realistisch doen (15 mei 2024)***Verder luisteren382 - 250 jaar Verenigde Staten: de Boston Tea Party en de rechtsbescherming van belastingbetalers in Nederland291 – De dubbele jaren van staatssecretaris Marnix van Rij275 - Nina Olson: Waarom Nederland net als de VS een Taxpayer Advocate moet krijgen268 - En hoe moet het dan met Prinsjesdag? Het radicale plan van Sigrid Kaag247 - Belastingheffing in box 3: hoe de Hoge Raad de wetgever op de vingers tikt en opzadelt met een hels karwei241 – Investeringskabinet Rutte IV: een breuk met de begrotingstraditie226 - In het oog van de orkaan: Roel in 't Veld over wat er mis is met politiek en bestuur222 - Na de kindertoeslagaffaire. Hoe Nederland rechtsstaat en democratie kan verbeteren. Gesprek met Richard Barrett van de Venetië Commissie210 - Kabinetsformatie 2021: Herman Tjeenk Willink over het verval van de democratische rechtsorde147 – De kindertoeslagaffaire: het ging al mis bij de wetgeving120 - Roel Bekker: Waarom bij de overheid dingen zo vaak fout gaan112 - Snels en Sneller: Tweede Kamer moet uitgaven strenger controleren104 - Nederland belasting doorsluisland68 – De kindertoeslagaffaire: hoe de Belastingdienst willens en wetens duizenden ouders dupeerde – met Pieter Klein en Jan Klijnnijenhuis17 - Hoe Rekenkamerpresident Arno Visser de overheid controleert***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:16:00 – Deel 200:45:13 – Deel 301:18:09 – EindeZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Na de COVID-pandemie toont er zich in de bedrijfswereld een explosie aan welzijnsinitiatieven. Tegelijk blijven de cijfers rond werkgerelateerde stress, burn-out en langdurige ziekte in Vlaanderen best hoog. Een paradox die tot nadenken stemt over manieren om een werkomgeving te creëren die blijft werken voor iedereen. In deze aflevering vertellen Barbara Verhaegen (Elia) en Jeroen De Man (De Groote De Man) hoe zij in hun organisaties aan de slag gaan met werknemerswelzijn. Hun inzichten worden aangevuld door Kathleen Vangronsvelt (AMS) en Sander Van Laere (PwC).

Bij het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport geeft ruim 80 procent van het personeel aan zich sociaal veilig te voelen. Dit blijkt uit een medewerkersonderzoek van het ministerie. Daarnaast heeft 10 procent geen mening en laat 8 procent van de medewerkers weten zich sociaal onveilig te voelen.  En dus is het tijd voor advies, aan de top van het ministerie van VWS. En dat komt van Lizzy Doorewaard, commissaris bij onder andere Esso Nederland en de NPOSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Door minder te werken en minder te kopen lossen we zelfs de grootste problemen van onze tijd op, volgens de degrowthbeweging. Welzijn boven winst! Goede bedoelingen, goed verhaal – maar in werkelijkheid veroorzaakt een kleine economie vooral grote problemen. Lees hier het artikel: https://decorrespondent.nl/15245/degrowth-op-papier-een-oplossing-voor-bijna-alles-in-praktijk-een-dwaalspoor Wil je vrijblijvend kennismaken met ons journalistieke platform? Schrijf je in voor de proefmail en ontvang gratis een selectie van onze beste verhalen in je inbox: decorrespondent.nl/proefmail ****** Voor de beste en meest privacyvriendelijke luisterervaring kun je terecht in de Correspondent-app. Ontdek 500+ shows en verhalen en ga in gesprek met je favoriete correspondenten. Download de app snel in de app-store! Geen lid? Maak ook onafhankelijke journalistiek mogelijk en krijg toegang tot de app: corr.es/wordlid. ****** Productie: Tom Ruijg Voor vragen, opmerkingen of suggesties mail naar post@decorrespondent.nl

Dit is een opname van een preek van een van de diensten in de Kerk van de Nazarener Zaanstad. Heeft u vragen of wilt u meer weten over onze gemeente, ga dan naar onze website - www.kvdnzaanstad.nl. We hopen u in één van onze bijeenkomsten persoonlijk te mogen ontmoeten

Om de zorg voor de patiënt én de zorgprofessional toekomstbestendig te maken, moet de sector innoveren. Welke rol vervullen ziekenhuizen in deze transformatie? En: hoe zorg je er als ziekenhuisdirecteur voor dat de nodige innovaties zo snel mogelijk worden doorgevoerd? Te gast is Carina Hilders, Voorzitter van de Raad van Bestuur van het Reinier de Graaf ziekenhuis en bijzonder hoogleraar Medisch Management en Leiderschap aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Gasten in BNR's Big Five van Innovatieve Zorg: -Maroeska Rovers, hoogleraar medische technologie en innovatie aan het Radboudumc en wetenschappelijk directeur van het TechMed centrum van de Universiteit van Twente.  -Dirk de Ridder, professor Neurochirurgie aan the University of Otago in Nieuw Zeeland -Aad de Groot, Directeur van zorgverzekeraar DSW -Paul Blokhuis, voormalig staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en voorzitter van de Samenwerkende Topklinische opleidingsziekenhuizen (STZ)  -Carina Hilders, voorzitter van de Raad van Bestuur van het Reinier de Graaf ziekenhuis en bijzonder hoogleraar Medisch Management en Leiderschap aan de Erasmus Universiteit RotterdamSee omnystudio.com/listener for privacy information.

De medische wetenschap gaat razendsnel, maar ziekenhuizen lijken toch vaak stroperige organisaties. Hoe kunnen zorginnovaties beter worden doorgevoerd en opgeschaald in ziekenhuizen, en hoe kunnen ziekenhuizen beter samenwerken? Te gast is Paul Blokhuis, voorzitter van de Samenwerkende Topklinische Ziekenhuizen. Gasten in BNR's Big Five van Innovatieve Zorg: -Maroeska Rovers, hoogleraar medische technologie en innovatie aan het Radboudumc en wetenschappelijk directeur van het TechMed centrum van de Universiteit van Twente.  -Dirk de Ridder, professor Neurochirurgie aan the University of Otago in Nieuw Zeeland -Aad de Groot, Directeur van zorgverzekeraar DSW -Paul Blokhuis, voormalig staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en voorzitter van de Samenwerkende Topklinische opleidingsziekenhuizen (STZ)  -Carina Hilders, voorzitter van de Raad van Bestuur van het Reinier de Graaf ziekenhuis en bijzonder hoogleraar Medisch Management en Leiderschap aan de Erasmus Universiteit RotterdamSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Zorginnovatie is één van de manieren om de zorg toekomstbestendig te maken, maar daar hangt ook een flink prijskaartje aan. Hoe kan een zorgverzekeraar innovatie stimuleren? En is innovatie wel genoeg om de problemen in de zorg te verhelpen? Te gast is Aad de Groot, directeur van zorgverzekeraar DSW, in BNR's Big Five van de Innovatieve Zorg.  Gasten in BNR's Big Five van Innovatieve Zorg: -Maroeska Rovers, hoogleraar medische technologie en innovatie aan het Radboudumc en wetenschappelijk directeur van het TechMed centrum van de Universiteit van Twente.  -Dirk de Ridder, professor Neurochirurgie aan the University of Otago in Nieuw Zeeland -Aad de Groot, Directeur van zorgverzekeraar DSW -Paul Blokhuis, voormalig staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en voorzitter van de Samenwerkende Topklinische opleidingsziekenhuizen (STZ)  -Carina Hilders, voorzitter van de Raad van Bestuur van het Reinier de Graaf ziekenhuis en bijzonder hoogleraar Medisch Management en Leiderschap aan de Erasmus Universiteit RotterdamSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Zo'n 300.000 mensen in Nederland hebben chronisch last van tinnitus, ofwel oorsuizen. Neurochirurg Dirk de Ridder heeft hier mogelijk de oplossing voor gevonden. Maar hoe krijgen onderzoekers hun wetenschappelijke bevindingen van het papier naar de praktijk?  Te gast is neurochirurg Dirk de Ridder, in BNR's Big Five van de Innovatieve Zorg, live vanaf het Tinnitus symposium van de TU Delft.  Gasten in BNR's Big Five van Innovatieve Zorg: -Maroeska Rovers, hoogleraar medische technologie en innovatie aan het Radboudumc en wetenschappelijk directeur van het TechMed centrum van de Universiteit van Twente.  -Dirk de Ridder, professor Neurochirurgie aan the University of Otago in Nieuw Zeeland -Aad de Groot, Directeur van zorgverzekeraar DSW -Paul Blokhuis, voormalig staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en voorzitter van de Samenwerkende Topklinische opleidingsziekenhuizen (STZ)  -Carina Hilders, voorzitter van de Raad van Bestuur van het Reinier de Graaf ziekenhuis en bijzonder hoogleraar Medisch Management en Leiderschap aan de Erasmus Universiteit RotterdamSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Waar liggen de meeste kansen voor waardevolle innovatie in de zorg in Nederland? En: hoe breng je de meest kansrijke innovaties zo efficiënt mogelijk in de praktijk? Te gast is Maroeska Rovers, wetenschappelijk directeur van TechMed centrum van de Universiteit van Twente en hoogleraar medische technologie en innovatie aan het Radboudumc.   Gasten in BNR's Big Five van Innovatieve Zorg: -Maroeska Rovers, hoogleraar medische technologie en innovatie aan het Radboudumc en wetenschappelijk directeur van het TechMed centrum van de Universiteit van Twente.   -Dirk de Ridder, professor Neurochirurgie aan the University of Otago in Nieuw Zeeland -Aad de Groot, Directeur van zorgverzekeraar DSW   -Paul Blokhuis, voormalig staatssecretaris van Volksgezondheid, Welzijn en Sport en voorzitter van de Samenwerkende Topklinische opleidingsziekenhuizen (STZ)  -Carina Hilders, voorzitter van de Raad van Bestuur van het Reinier de Graaf ziekenhuis en bijzonder hoogleraar Medisch Management en Leiderschap aan de Erasmus Universiteit RotterdamSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Aan tafel demissionair minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport over de schietpartij in het Erasmus MC, de torenhoge zorgpremie en ons zorgstelsel en verantwoordelijkheid van vervuilende bedrijven. Presentatie: Twan Huys Wil je meer weten over de gasten in Buitenhof? Op onze website vind je meer informatie. Daar kan je deze aflevering ook terugkijken en je vindt er natuurlijk nog veel meer gesprekken: https://bit.ly/buitenhof-1-okt-23