POPULARITY
In mei viert Amsterdam een uniek muziekfestival. Wat past beter bij 750 Jaar Amsterdam dan de uitvoering van heel het werk van Gustav Mahler door de beroemdste orkesten, dirigenten en solisten uit heel de wereld? Mahler, de Weense componist van het 'Fin de Siècle' die Amsterdam als de tweede stad van zijn muziek beschouwde. Jaap Jansen en PG Kroeger praten met Thomas de Jonker, musicoloog van het Concertgebouw, over dit festival, Mahlers muziek, zijn leven in turbulente politieke tijden, in een periode van culturele bloei en over zijn unieke band met Nederland en het Concertgebouw.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door het Concertgebouw en met donaties van luisteraars die we hiervoor hartelijk danken. Word ook vriend van de show! Als vriend word je uitgenodigd om op zaterdag 17 mei met Jaap en PG in het Mahler Paviljoen op het Museumplein in Amsterdam te genieten van Mahlers Negende symfonie!Heb je belangstelling om in onze podcast te adverteren of ons te sponsoren? Zend een mailtje naar adverteren@dagennacht.nl en wij zoeken contact.Op sommige podcast-apps kun je niet alles lezen. De complete tekst plus linkjes en een overzicht van al onze eerdere afleveringen vind je hier***Gustav Mahler (1860-1911) was de beroemdste musicus van zijn tijd. Nog voor hij 40 werd, had de stokoude keizer Frans Jozef hem benoemd tot chef van de Hofopera in Wenen. Dát was al zeer politiek, want in Oostenrijk-Hongarije hadden joden maar net volledige burgerrechten, dus deze benoeming op de top van de kunsten was een sensatie. Door die artistieke roem en komeetachtige carrière was Mahler doelwit van heel wat vuige kritieken. De jaren tussen 1890 en 1914 leken wel onbezorgd, feestelijk in cultuur en vele contacten, maar de gouden jaren na het Weens Congres van 1815 waren voorbij. Het Habsburgse Rijk wankelde, oorlogen langs de randen braken uit en donderwolken aan de horizon trokken samen.Mahlers werk klinkt daarom soms bijna profetisch. Zijn Wenen bloeide, maar in de krotten en stegen leefden sloebers als Adolf Hitler en Josip Broz Tito en ondergedoken Russen als Vladimir Lenin, Leon Trotski en Jozef Stalin. De komende eeuw begon in de sloppen van deze stad.Gustav Mahler was inmiddels een wereldburger van de eerste golven van de globalisering. Hij werd chef van de Opera en de New York Philharmonic, dirigeerde van Ljubljana en Boston tot Rotterdam. Stoomschepen, treinen en zelfs de auto voerden hem over heel de wereld. Amsterdam werd zijn 'tweede stad'. In 1903, 1904, 1906 en 1909 kwam hij zijn eigen symfonieën dirigeren. Zo ontstond een unieke, organische relatie met de musici van het Concertgebouw en dirigent Willem Mengelberg. Samen schreven zij muziekgeschiedenis. Het belette de erg veeleisende 'divo' Mahler overigens niet gedurig te klagen over de regen, de kille wind en het lawaai van de havenstad. Na Mahlers dood in 1911 werd Amsterdam het cultureel centrum waar men hem bleef eren en spelen. In 1920 - meteen na de Vrede van Versailles - bracht de stad de kunstenaars van heel de wereld bijeen voor het eerste 'Mahler Feest'. Het vredesappel tijdens dat festival bewees nog eens hoezeer men politiek en menselijk snakte naar verzoening in een vreedzaam Europa. Dat ontstond pas na de jaren waarin Mahler door de Nazi's verboden was en hij in de vergetelheid leek te raken. Maar niet in Amsterdam en evenmin in New York. Dirigenten als Bernard Haitink en Leonard Bernstein zorgden voor een renaissance van Mahlers liederen en symfonieën. De nieuwe welvaart, de technologie van de elpee en de televisie én de filmkunst maakten Mahler een begrip voor velen. Hij werd de componist van een modern, verzoend Europa. In Amsterdam komt nu in 2025 in het festival de wereld bijeen. Hopelijk ook nu voor een moment en appèl tot vrede en verzoening. Toporkesten uit Chicago, Boedapest, Tokyo en Berlijn, jonge maestro's als Klaus Mäkelä en fameuze dirigenten als Kirill Petrenko komen Mahler dirigeren. ***Verder luisterenIn MAHLER! De symfonieën nemen Gijs Groenteman, Thomas Oliemans en Thomas de Jonker de negen voltooide symfonieën van Mahler minutieus onder de loep.387 - Niets is zó politiek als opera - 100 jaar Maria Callas373 - Nederland en België: de scheiding die niemand wilde Hoe een opera België van Nederland afscheurde346 - Alle Menschen werden Brüder!43 - Mozart op het Binnenhof198 - Slovenië met Mahlers Ljubljana305 - Andrea Wulf, Hoe rebelse genieën twee eeuwen later nog ons denken, cultuur en politiek beïnvloeden488 - Het Congres van Wenen (1814-1815) als briljant machtsspel71 - Caroline de Gruyter en Habsburg455 - De bufferstaat als historische - maar ongewenste - oplossing voor Oekraïne (met verwijzingen naar Habsburg)207 - Zomer 2021: Boekentips van PG! oa Händel in London, the making of a genius148 - Stefan Zweig als inspirator van Europa als culturele en politieke gemeenschap en schrijver van opera's38 - Oostenrijk als brug naar Rusland339 – De geopolitiek van de 19e eeuw is terug. De eeuw van Bismarck***Tijdlijn00:00:00 – Deel 100:28:51 – Deel 201:24:07 – Deel 301:57:58 – EindeZie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.
Pianist Claar ter Horst is a renowned expert on German Lieder, with a special focus on the music of Robert Schumann and Hugo Wolf. Her impressive career includes collaborations with legendary German singers like Dietrich Fischer-Dieskau and Elisabeth Schwarzkopf. Who better to delve into the rich tradition of German Lieder than Claar ter Horst?In Part 1, we explore what sets the German singing tradition apart from those of other countries, using France as a point of comparison. Claar shares her experiences working with Fischer-Dieskau and Schwarzkopf, discussing their unique perspectives on music, singing, and their work ethic. She highlights both the similarities and differences between these iconic artists, offering insights into what it was like to collaborate with them. We also dive into Claar's deep passion for the songs of Robert Schumann, a composer whose work she holds dear. Finally, we unpack a profound quote from Claar's website: “In my view, the creative process is essential: working diligently, refining like a diamond, achieving freedom like a bird, listening with all your senses, and, above all, being amazed like a child.”[For Subscribers] Part 2 opens with a fascinating family anecdote: Claar's grandfather attended the premiere of Mahler's 5th Symphony, where conductor Willem Mengelberg asked him to delay the train to allow the Concertgebouw Orchestra to play an encore. What a remarkable family legacy! We then continue our discussion on teaching and learning, with Claar emphasizing her belief that dedication and hard work can help students overcome any lack of innate talent or instinct for phrasing.Would you like more inspirational stories, suggestions, insights, and a place to continue the conversations with other listeners? Visit anthonyplog-on-music.supercast.com to learn more! As a Contributing Listener of "Anthony Plog on Music," you'll have access to extra premium content and benefits including: Extra Audio Content: Only available to Contributing Listeners. Podcast Reflections: Tony's written recaps and thoughts on past interviews, including valuable tips and suggestions for students. Ask Me Anything: Both as written messages and occasional member-only Zoom sessions. The Show's Discord Server: Where conversations about interviews, show suggestions, and questions happen. It's a great place to meet other listeners and chat about all things music! Can I just donate instead of subscribing? Absolutely! Cancel at anytime and easily resubscribe when you want all that extra content again. Learn more about becoming a Contributing Listener @ anthonyplog-on-music.supercast.com!
SynopsisOn today's date in 1902, composer Gustav Mahler, 41, married Alma Schindler, 22. Mahler was the famous director of the Vienna Court Opera, and by 1902 had written four symphonies. Schindler was considered one of the most beautiful women in Vienna, and also independent, unpredictable and remarkably free-spirited.Perhaps that, as much as her beauty, appealed to Mahler, but many of the composer's longtime friends did not approve and predicted disaster. One of them even suggested the composer convert to Protestantism, which would make getting a divorce easier in ultra-Catholic Vienna.On today's date in 1902, a large crowd of curious onlookers gathered in Vienna's majestic Baroque Karlskirche at 5:30 p.m., the time the wedding was thought to take place, only to discover the couple had been married hours earlier in the privacy of its sacristy with just the immediate family present.The next symphony that Mahler wrote, his Fifth, contains a lovely adagietto movement that Mahler's friend Dutch conductor Willem Mengelberg claims was inspired by Alma. “It was his declaration of love. Instead of a letter, he confided it in this manuscript without a word of explanation,” Mengelberg said. “She understood. He tells her everything in music.”Music Played in Today's ProgramGustav Mahler (1860-1911): Symphony No. 5; Royal Concertgebouw Orchestra; Riccardo Chailly, cond. London 458 860
durée : 00:04:54 - 109. Willem Mengelberg dirige le Concerto pour 2 violons (1935) -
Nos (y os) gustan los directores de orquesta, y todavía más cuando sus vidas tienen anécdotas e historias que nos hablan de épocas pasadas y de carácteres extraordinarios. El caso del director holandés Willem Mengelberg es uno de ellos, pues durante el medio siglo en el que ejerció como director titular de la Orquesta Real de la Concertgebouw de Ámsterdam transformó la orquesta hasta convertirla en un referente de la música clásica a nivel europeo. Hoy os contamos su vida, desde su formación en Utrecht, Colonia y Lucerna hasta su exilio en Suiza tras ser acusado de colaboración con el Tercer Reich, pasando por su amistad con Gustav Mahler y su obsesión con el perfeccionismo en la música. En definitiva, un símbolo de la música y la dirección de orquesta durante la primera mitad del siglo XX y un hombre cuya influencia no podemos destacar lo suficiente. Y de propina, un concurso de deletrear.
Je dagelijkse portie muzikale verwondering. Welkom in mijn wonderkamer, vol muziek, verhalen en voorwerpen. Een muzikale reis door eeuwen, windstreken en genres. ‘Adagio in 1943' Het was een mooie dinsdag in 1943. 13 April, aangename temperatuur, zonlicht en een kilo aardappelen kostte nog geen dubbeltje. In het Amsterdamse Concertgebouw soleerde Herman Krebbers in het Vioolconcert van Brahms. Wat gebeurde er nog meer…? Meer zien? Klik hier (https://www.nporadio4.nl/klassiek/podcasts/889267b1-5381-49bd-8204-d8f4d7a449bc/dit-hoor-je-deze-week-in-franks-klassieke-wonderkamer-week-15-10-t-m-14-april) Johannes Brahms Vioolconcert op.77; II. Adagio Herman Krebbers, viool Concertgebouworkest olv Willem Mengelberg (opn. 13 april 1943) (album: Willem Mengelberg – Public Performances 1938-1944) Franks Klassieke Wonderkamer is straks niet meer via de Bach van de Dag feed te beluisteren. Niks missen? Abonneer je dan op de podcast Franks Klassieke Wonderkamer.
Synopsis Any composer who sets out to write a violin concerto knows that his or her new work will be measured against the famous concertos of the past. But in the fall of 1936, when the Hungarian composer Bela Bartok decided to write a violin concerto, he asked his publisher to send him some recent work of his contemporaries. After seeing what Karol Szymanowski, Kurt Weill, and Alban Berg had accomplished in the form, Bartok set to work, with much input from his violinist friend, Zoltan Szekely, for whom the new concerto was being written. Bartok was in America when Szekely premiered his Concerto with the Amsterdam Concertgebouw Orchestra, conducted by Willem Mengelberg. It was only in America, some years later, in 1943, that Bartok first heard his Concerto at a New York Philharmonic concert. He wrote, "I was most happy that there is nothing WRONG with the scoring. Nothing needs to be changed, even though orchestral accompaniment of the violin is a very delicate business." If Bartok was happy with the scoring, he wasn't very pleased with one New York music critic, who wrote that he didn't think the new work would ever displace the great violin concertos of Beethoven, Mendelssohn, or Brahms. "How is it possible to write such an idiotic thing," commented Bartok. "What fool fit for a madhouse would want to displace these works with his own?" Music Played in Today's Program Béla Bartók (1881 - 1945) Violin Concerto No. 1 Kyung-Wha Chung, violin; Chicago Symphony; Sir Georg Solti, conductor. London 411 804
Synopsis It was the fashion in the late 19th century to decorate concert halls with the names of famous composers like Bach, Beethoven, and Brahms. Of course, over time some composers once very popular fell out of favor, and many old concert hall walls included names like Cherubini and Meyerbeer, composers who nowadays are performed only on rare occasions. In Amsterdam, the main hall of the acoustically famous Concertgebouw boats a pantheon of over two dozen composers' names as part of its interior decoration, and, not surprisingly, a few Dutch composers are included in the mix. Most of the native sons so honored are probably unfamiliar outside of the Netherlands, however. Take for example Alfons Diepenbrock, a self-taught composer and conductor born in Amsterdam who lived from 1862 to 1921. Diepenbrock composed a small body of big orchestral works in the late Romantic style of Gustav Mahler, who was a close friend. In Amsterdam on today's date in 1906, the Concertgebouw Orchestra and conductor Willem Mengelberg premiered a work of Diepenbrock's entitled “In Great Silence – a Mood Poem based on an Aphorism of Friedrich Nietzsche.” This music sounds a little like a lost movement from some big Mahler symphony, and while these days the name Diepenbrock might not be as familiar as Mahler, maybe that's something we should work on correcting! Music Played in Today's Program Alfons Diepenbrock (1862 - 1921) — In Great Silence (A Mood Poem based on an Aphorism of Friedrich Nietzsche) (Royal Concertgebouw Orchestra; Riccardo Chailly, cond (live recording)) Royal Concertgebouw Recordings 97033
Het Spoor Terug: Oude Muziek Een documentaire van Michal Citroen Vanaf de jaren 50 van de vorige eeuw vond er een revolutie plaats in de uitvoeringspraktijk van barokmuziek. Pioniers bliezen de muziek nieuw leven in met oude instrumenten en aangepaste bezettingen. De revolutionairen deelden de wens om te weten hoe het ooit had geklonken: hoe had bijvoorbeeld Bach zijn Matthäus Passion zelf willen horen, en hoe werd het toen uitgevoerd? In 2018 klonk de ongekend populaire Matthäus rond Pasen in Nederland wel 187 keer. Een traditie die in gang werd gezet door dirigent Willem Mengelberg, elk jaar in het Concertgebouw en rechtstreeks op de radio. Ook dit jaar, op zondag 3 april, wordt het stuk in het Concertgebouw uitgevoerd door La Petite Bande en Sigiswald Kuijken. Mengelberg gebruikte op zijn hoogtepunt 1650 musici en zangers. In plaats daarvan is de Matthäus van Sigiswald Kuijken van het andere uiterste. Een minimaal aantal musici, geen dirigent en de acht solozangers zijn ook het koor. Wellicht voor sommigen even wennen, maar wetenschappelijk onderzoek toonde aan dat dit dichtbij de praktijk van de 18e eeuw komt. Michal Citroen maakte voor Het Spoor Terug deze documentaire met onder andere Sigiswald Kuijken, zijn ensemble, en Leo Samama en Govert Jan Bach.
Het Spoor Terug: Oude Muziek Een documentaire van Michal Citroen Vanaf de jaren 50 van de vorige eeuw vond er een revolutie plaats in de uitvoeringspraktijk van barokmuziek. Pioniers bliezen de muziek nieuw leven in met oude instrumenten en aangepaste bezettingen. De revolutionairen deelden de wens om te weten hoe het ooit had geklonken: hoe had bijvoorbeeld Bach zijn Matthäus Passion zelf willen horen, en hoe werd het toen uitgevoerd? In 2018 klonk de ongekend populaire Matthäus rond Pasen in Nederland wel 187 keer. Een traditie die in gang werd gezet door dirigent Willem Mengelberg, elk jaar in het Concertgebouw en rechtstreeks op de radio. Ook dit jaar, op zondag 3 april, wordt het stuk in het Concertgebouw uitgevoerd door La Petite Bande en Sigiswald Kuijken. Mengelberg gebruikte op zijn hoogtepunt 1650 musici en zangers. In plaats daarvan is de Matthäus van Sigiswald Kuijken van het andere uiterste. Een minimaal aantal musici, geen dirigent en de acht solozangers zijn ook het koor. Wellicht voor sommigen even wennen, maar wetenschappelijk onderzoek toonde aan dat dit dichtbij de praktijk van de 18e eeuw komt. Michal Citroen maakte voor Het Spoor Terug deze documentaire met onder andere Sigiswald Kuijken, zijn ensemble, en Leo Samama en Govert Jan Bach.
Synopsis When your instrument is nicknamed “the burping bedpost,” it's hard to get respect in refined circles. So it's understandable that the bassoon section of, say, a major London orchestra might indulge in a bit of day-dreaming in which a gang of hot-rodding motorcycling bassoonists blow into town and take over a concert hall. And guess what? That is EXACTLY the scenario of a piece written for Britain's Philharmonia Orchestra by the American composer Michael Daughtery. “Hell's Angels” is a concerto for bassoon quartet that received its premiere in London on today's date in 1999, with Daughtery commenting: “I find the bassoon to be an instrument with great expressive and timbral possibilities, ranging from low and raucous rumbling to plaintive high intensity.” Daugherty often takes inspiration from icons of American pop culture, so it's not surprising that he should choose “Hell's Angels” for inspiration. After all, he writes: “the bassoon is similar in size and shape to the drag pipes found on Harley Davidson motorcycles … When the noise-curbing mufflers are illegally removed from the drag pipes, they create a deafening roar. I have removed the traditional mufflers on the bassoon repertoire in order to compose [my] concerto for bassoon quartet and orchestra. Music Played in Today's Program Michael Daugherty (b. 1954) — Hell's Angels (Oregon Symphony; James DePreist, cond.) Delos 3291 On This Day Births 1834 - German composer, pianist and organist Julius Ruebke, in Hausneindorf, near Quedlinburg; 1878 - Austrian composer Franz Schrecker, in Monaco; 1895 - French-born American composer, painter and mystical philosopher Dane Rudhyar, in Paris; Premieres 1731 - Bach: "St. Mark Passion" (S. 247, now lost) performed in Leipzig at Vespers on Good Friday; 1748 - Handel: oratorio "Alexander Balus" in London at the Covent Garden Theater; The event possibly included the premiere of Handel's "Concerto a due cori" No. 1 as well (Gregorian date: April 3); 1783 - Mozart: Piano Concerto No. 13 and final version of Symphony No. 35 ("Haffner"), at the Vienna Burgtheater, with composer as piano soloist and conductor; An earlier version of the symphony was performed in Salzburg at private concerts arranged by the wealthy Haffner family in the summer of 1782; 1792 - Haydn: Symphony No. 94 ("Surprise"), conducted by the composer, at the Hanover-Square Concert Rooms in London; 1828 - Beethoven: String Quartet in F, Op. 135 (posthumously, and almost one year to the day after the composer's death on March 26, 1827), in Vienna, by the Schuppanzigh Quartet; 1886 - Tchaikovsky: "Manfred" Symphony (after Byron), in Moscow (Julian date: Mar. 11); 1912 - Gliere: Symphony No. 3 ("Ilya Murometz") in Moscow (Julian date: Mar. 10); 1917 - Bloch: "Trois poèmes juifs" (Three Jewish Poems), in Boston, with the composer conducting; 1923 - de Falla: opera "El retrablo de maese Pedro" (Master Peter's Puppet Show) (concert version), in Seville at the Teatro San Fernando; 1935 - Barber: "Music for a Scene from Shelley," by the New York Philharmonic; 1939 - Bartók: Violin Concerto No. 2, by the Amsterdam Concertgebouw Orchestra, Willem Mengelberg conducting and Zoltán Székely as the soloist; A live recording of this premiere performance has been issued on both LP and CD; 1944 - Cowell: "Hymn and Fuguing Tune" No. 2 for strings, in New York on a WEAF radio broadcast featuring Henri Nosco and his Concert Orchestra; The first concert hall performance took place at Town Hall in New York on October 8, 1944, with the Daniel Saidenburg Little Symphony; 1945 - Copland (and 9 other composers): "Variations on a Theme by Eugene Goosens," by the Cincinnati Symphony; 1946 - Marc Blitzstein: "Airbourne Symphony," in New York City; 1962 - Irving Fine: "Symphony 1962" by the Boston Symphony, Charles Munch conducting; 1969 - Gene Gutchë: "Genghis Khan," by American Symphony Orchestra, Leopold Stokowski conducting; 1999 - James MacMillan: "Cumnock Fair" for piano and strings, at Cumnock Academy by members of the Scottish Chamber Orchestra; Others 1703 - Antonio Vivaldi becomes a Roman Catholic priest at age 25; 1721 - Handel completes the composition of Act 3 of "Muzio Scevola," as part of a "competition" arranged by the directors of the Royal Academy of Music to settle the rivalry between their three house composers (Filippo Amadei composed Act 1, Giovanni Bononcinni Act 2, and Handel Act 3); Handel was deemed the victor in this "contest" (Gregorian date: April 3); 1729 - J.S. Bach visits Coethen to perform funeral music for his former employer, Prince Leopold; 1743 - London premiere of what is billed as "A New Sacred Oratorio" by Handel(Gregorian date: April 3); This was his "Messiah" which had its first performance in Dublin the previous year; Links and Resources On Michael Daugherty
durée : 01:29:37 - Willem Mengelberg, maestro d'Amsterdam à New York - par : François-Xavier Szymczak - réalisé par : Céline Parfenoff
Air, oftewel ‘Air on a G String', wie kent het niet, deze Bachhit? In 1848 voor het eerst gespeeld in Nederland, niet iedereen was er even blij mee… In 1929 maakte Willem Mengelberg een opname - Air in een arrangement van zijn goede vriend Gustav Mahler. J.S. Bach Suite nr.4, BWV.1068; Air La Petite Bande olv Sigiswald Kuijken (Bach The Orchestral Suites) 3'59'' J.S. Bach Suite nr.4, BWV.1068; Air (arr. Gustav Mahler) New York Philharmonic olv Willem Mengelberg (opn.1929) (Bach St Matthew Passion) NAXOS 8.110880-82 3'36'' J.S. Bach Suite nr.4, BWV.1068; Air (arr. Telico) Concertgebouworkest olv Willem Mengelberg (opn.1938) (Bach St Matthew Passion) NAXOS 8.110880-82 4'25''
Op 15 juni 2019 dirigeerde de in 1929 geboren Bernard Haitink zijn laatste Nederlandse concert in de NTR ZaterdagMatinee. Met Richard Strauss en Bruckner nam hij afscheid van zijn Concertgebouw, van het Matineepubliek en van het Radio Filharmonisch Orkest. Bij dat (toen nog jonge) orkest was hij zijn carrière als violist begonnen, en in de jaren 1957-1961 was hij hun chef-dirigent. Daarna kon hij het stokje overnemen van de plotseling overleden Eduard van Beinum bij het Concertgebouworkest, en uitnodigingen van over de hele wereld volgden: Londen, Glyndebourne, Covent Garden, Berlijn, Wenen, München, Dresden, Boston, Chicago... Een carrière van ruim 65 jaar laat zich niet in één boek, laat staan in één podcast samenvatten. Kees Vlaardingerbroek, de artistiek leider van de Matinee, en presentator Hans Haffmans spreken over Haitinks respect voor de muziek, de oprechte nieuwsgierigheid naar welke partituur ook, het nooit zomaar de eigen wil opleggen. En zij benadrukken de breedte van Haitinks repertoire. Hij stond op de schouders van Eduard van Beinum als het op Bruckner (en Mozart) aankomt, je zou hem de erfgenaam van Willem Mengelberg kunnen noemen in zijn Mahler. Maar hij dirigeerde ook talloze premières en opvallend veel Frans repertoire op onvergelijkbaar hoog niveau. Vlaardingerbroek: “ik denk dat [dat laatste] te maken heeft met het aspect dat hij de muziek op geen enkele manier dwingt; Franse muziek vraagt om kleur, vraagt om een bepaalde vrijheid, en dat heeft hij”. In 2012 werd Bernard Haitink beschermheer van het Radio Filharmonisch Orkest, toen dat ten onder dreigde te gaan door de draconische bezuinigingen op cultuur door kabinet-Rutte I. Juist zíjn orkest, waarmee hij, ondanks jarenlange afwezigheid, altijd een warme band had behouden. Hij nam afscheid met Bruckners Zevende symfonie, het werk waarmee in 1965 zijn Matineedebuut gemaakt had.
Op 15 juni 2019 dirigeerde de in 1929 geboren Bernard Haitink (https://www.npoklassiek.nl/overzicht/haitink)zijn laatste Nederlandse concert in de NTR ZaterdagMatinee. Met Richard Strauss (https://www.npoklassiek.nl/componisten/34a42c77-4bf3-46e8-93c1-d3416f5c9dee/strauss-richard) en Bruckner (https://www.npoklassiek.nl/componisten/39627bf3-2702-42d0-9de6-d29ddb94e7fb/bruckner-anton) nam hij afscheid van zijn Concertgebouw, van het Matineepubliek en van het Radio Filharmonisch Orkest. Bij dat (toen nog jonge) orkest was hij zijn carrière als violist begonnen, en in de jaren 1957-1961 was hij hun chef-dirigent. Daarna kon hij het stokje overnemen van de plotseling overleden Eduard van Beinum bij het Concertgebouworkest, en uitnodigingen van over de hele wereld volgden: Londen, Glyndebourne, Covent Garden, Berlijn, Wenen, München, Dresden, Boston, Chicago... Een carrière van ruim 65 jaar laat zich niet in één boek, laat staan in één podcast samenvatten. Kees Vlaardingerbroek, de artistiek leider van de Matinee, en presentator Hans Haffmans spreken over Haitinks respect voor de muziek, de oprechte nieuwsgierigheid naar welke partituur ook, het nooit zomaar de eigen wil opleggen. En zij benadrukken de breedte van Haitinks repertoire. Hij stond op de schouders van Eduard van Beinum als het op Bruckner (https://www.npoklassiek.nl/componisten/39627bf3-2702-42d0-9de6-d29ddb94e7fb/bruckner-anton) (en Mozart (https://www.npoklassiek.nl/componisten/04ba4127-e1af-4d80-9c32-8eb115c62005/mozart-wolfgang-amadeus)) aankomt, je zou hem de erfgenaam van Willem Mengelberg kunnen noemen in zijn Mahler (https://www.npoklassiek.nl/componisten/265915ac-ff12-4470-b0f4-26ffd0c6ad57/mahler-gustav). Maar hij dirigeerde ook talloze premières en opvallend veel Frans repertoire op onvergelijkbaar hoog niveau. Vlaardingerbroek: “ik denk dat [dat laatste] te maken heeft met het aspect dat hij de muziek op geen enkele manier dwingt; Franse muziek vraagt om kleur, vraagt om een bepaalde vrijheid, en dat heeft hij”. In 2012 werd Bernard Haitink beschermheer van het Radio Filharmonisch Orkest, toen dat ten onder dreigde te gaan door de draconische bezuinigingen op cultuur door kabinet-Rutte I. Juist zíjn orkest, waarmee hij, ondanks jarenlange afwezigheid, altijd een warme band had behouden. Hij nam afscheid met Bruckners (https://www.npoklassiek.nl/componisten/39627bf3-2702-42d0-9de6-d29ddb94e7fb/bruckner-anton) Zevende symfonie, het werk waarmee in 1965 zijn Matineedebuut gemaakt had.
Einer, der früh und viel auf Tonträger aufgenommen hat, ist der niederländische Dirigent Willem Mengelberg (1871 – 1951). Vor allem mit dem Concertgebouw Orchester Amsterdam, wo Mengelberg von 1895 bis 1945 Chefdirigent war, ist eine Reihe, historisch bedeutsamer Aufnahmen erschienen. Besonders interessant dabei sind Mengelbergs Mahler-Aufnahmen. Darum, weil er den Komponisten persönlich kennengelernt hatte, und die beiden Freundschaft und gegenseitige Achtung verband. «Mir sind Sehen und Hören ordentlich vergangen als meine Dritte losging. Die versetzt einem ordentlich den Atem», schrieb Mahler, nachdem er in Amsterdam einer Probe mit Mengelberg beigewohnt hatte. In der Diskothek vergleichen wir verschiedene Mahler-Aufnahmen, aber auch Mengelbergs erstaunlich «modernen» Beethoven. Benjamin Herzog diskutiert mit der Musikwissenschaftlerin Verena Naegele und dem Publizisten Peter Hagmann.
Jan Mom spreekt regisseur Jaap van Eyck en biograaf Frits Zwart over hun documentaire 'De lijst van Mengelberg'. Concertgebouw-dirigent Willem Mengelberg werd na de Tweede Wereldoorlog zwaar gestraft voor zijn nazisympathieën. Hij werd weggezet als collaborateur en landverrader. Nu blijkt echter dat hij actief betrokken is geweest bij het redden van tientallen Joden. De wereldberoemde dirigent schreef in de eerste jaren van de oorlog tientallen brieven aan de nazi-autoriteiten waarin hij succesvol pleitte om Joden niet op transport te zetten. Mengelberg heeft zich voor 48 mensen heeft ingezet, daarvan hebben 34 Joden de oorlog overleefd.
Kalm met Klassiek is jouw dagelijkse dosis klassieke ontspanning. Welkom op deze feestelijke dag! Het is 27 april en dat betekent dat het land vandaag oranje kleurt. Hang de vlag uit, trek een leuke oranje outfit aan en vergeet geen tompoucen te halen. Er is natuurlijk maar één toepasselijk werk dat Ab je vandaag wilt laten horen: ons 'Wilhelmus', door het Concertgebouworkest o.l.v. Willem Mengelberg. Haal de vrolijkheid bij je naar boven en geniet van de muziek! Ben je benieuwd naar het verhaal achter het 'Wilhelmus'? Ab en collega Rebecca van der Weijde ontrafelen in de podcast 'Klassieke Mysteries' de verborgen geschiedenis van ons volkslied. Waar komt de melodie vandaan? Wie schreef de tekst? En waarom is nou juist dit lied uitgegroeid tot ons volkslied? Beluister de podcast (https://www.nporadio4.nl/podcasts/klassieke-mysteries).
Il 28 marzo 1871 nasce a Utrecht il direttore d'orchestra Willem Mengelberg . Stefano Valanzuolo lo racconta a Wikimusic
On today’s date in 1902, composer Gustav Mahler, age 41, married Alma Schindler, age 22. Mahler was the famous director of the Vienna Court Opera, and by 1902 had written four symphonies. Alma was considered one of the most beautiful women in Vienna, and also an independent, unpredictable, and remarkably free-spirited one. Perhaps that, as much as her beauty, appealed to Mahler, but many of the composer’s long-time friends did not approve and predicted disaster. One of them even suggested that the composer convert to Protestantism, which would make getting a divorce easier in ultra-Catholic Vienna. On today’s date in 1902, a large crowd of curious onlookers gathered in Vienna’s majestic Baroque Karlskirche at 5:30 p.m, the time the wedding was thought to take place, only to discover they had been married hours earlier in the privacy of its sacristy with just the immediate family present. The next symphony that Mahler wrote, his Fifth, contains a lovely Adagietto movement that Mahler’s friend, the Dutch conductor Willem Mengelberg claims was inspired by Alma: “It was his declaration of love. Instead of a letter, he confided it in this manuscript without a word of explanation. She understood. He tells her everything in music.”
On today’s date in 1902, composer Gustav Mahler, age 41, married Alma Schindler, age 22. Mahler was the famous director of the Vienna Court Opera, and by 1902 had written four symphonies. Alma was considered one of the most beautiful women in Vienna, and also an independent, unpredictable, and remarkably free-spirited one. Perhaps that, as much as her beauty, appealed to Mahler, but many of the composer’s long-time friends did not approve and predicted disaster. One of them even suggested that the composer convert to Protestantism, which would make getting a divorce easier in ultra-Catholic Vienna. On today’s date in 1902, a large crowd of curious onlookers gathered in Vienna’s majestic Baroque Karlskirche at 5:30 p.m, the time the wedding was thought to take place, only to discover they had been married hours earlier in the privacy of its sacristy with just the immediate family present. The next symphony that Mahler wrote, his Fifth, contains a lovely Adagietto movement that Mahler’s friend, the Dutch conductor Willem Mengelberg claims was inspired by Alma: “It was his declaration of love. Instead of a letter, he confided it in this manuscript without a word of explanation. She understood. He tells her everything in music.”
Beethovens orkestwerken IIIa: Opus 55 en 92 1. Symfonie nr. 7 in A op. 92 Residentie Orkest olv. Jaap van Zweden 2. Allegro con brio (1e deel) uit: Symfonie no. 3 in Es, opus 55, Eroica New York Philharmonic olv. Willem Mengelberg
Paul Hindemith komponiert sein Violinkonzert kurz vor Ausbruch des 2. Weltkriegs - hin und hergerissen zwischen der Idylle seines schweizerischen Exils und düsteren Vorahnungen. Entgegen seinem Image vom Bürgerschreck zeigt er sich in diesem Meisterwerk von seiner zugänglichen Seite. (Autor: Christoph Vratz)
Een naam uit het verleden. Agi Jambor, leerlinge van Edwin Fischer, pianiste en verzetsheld. Na WOII groeit ze in haar nieuwe vaderland, de Verenigde Staten, uit tot een grote naam. Precies op deze dag, in 1939, speelde ze in een studio in H’sum, een opmerkelijk fraaie Bach! Johann Sebastian Bach Concerto, BWV.1056 (live, 17 april 1939) Agi Jambor, piano Concertgebouworkest olv Willem Mengelberg Q Disc 97016 9’25’’
Miti da smitizzare nella matta rubrica SMITOL
Willem Mengelberg (1871-1951) var chefidirigent i ikke mindre end 50 år for Hollands førende orkester, Concertgebouw Orkestret. Sammen skabte de en stærk tradition for at opføre Bachs passioner Palmesøndag.Solister bl.a. Karl Erb, Willem Ravelli og Jo Vincent.Concertgebouw Orkestret.Dirigent: Willem Mengelberg.(Koncert i Amsterdam, 2. april 1939). Vært: Benedikte Granvig. www.dr.dk/p2koncerten
With Lew Smoley, Dennis Rooney, and Sedgwick Clark
With Lew Smoley, Dennis Rooney, and Sedgwick Clark
Frederik Heemskerk werd geboren in 1939. Hij deed eindexamen op het Vossius gymnasium in Amsterdam en studeerde rechten in Leiden. Zijn loopbaan was afwisselend. Hij eindigde zijn militaire diensttijd als inlichtingenofficier. Daarna trok Heemskerk de wijde wereld in. In New York werkte hij voor het studenten-reisbureau NBBS. Na een advocatenstage in Rotterdam belandde hij bij de KLM. Daar bracht hij tien jaar door, waarvan drie in Kenia. In 1980 keerde Heemskerk terug in de wereld van de Nederlandse rechtspraak. Hij begon toen als officier van justitie in Amsterdam. Later werd hij algemeen secretaris van de Orde van Advocaten. Vanaf 2001 werkte Heemskerk als raadsheer in de strafsector van het Haagse gerechtshof, een functie die hij tot zijn 70e vervulde. Ook in de wereld van de muziek is Heemskerk geen onbekende. Zo was hij onder meer voorzitter van de Willem Mengelberg Society. Twee jaar geleden publiceerde hij het boek Dossier Willem Mengelberg, de geschiedenis van een zuiveringszaak, over het naoorlogse proces tegen de Willem Mengelberg, de chef-dirigent van het Concertgebouworkest. Heemskerk is getrouwd met Marian van der Willigen en heeft twee kinderen uit zijn eerste huwelijk.
Frederik Heemskerk werd geboren in 1939. Hij deed eindexamen op het Vossius gymnasium in Amsterdam en studeerde rechten in Leiden. Zijn loopbaan was afwisselend. Hij eindigde zijn militaire diensttijd als inlichtingenofficier. Daarna trok Heemskerk de wijde wereld in. In New York werkte hij voor het studenten-reisbureau NBBS. Na een advocatenstage in Rotterdam belandde hij bij de KLM. Daar bracht hij tien jaar door, waarvan drie in Kenia. In 1980 keerde Heemskerk terug in de wereld van de Nederlandse rechtspraak. Hij begon toen als officier van justitie in Amsterdam. Later werd hij algemeen secretaris van de Orde van Advocaten. Vanaf 2001 werkte Heemskerk als raadsheer in de strafsector van het Haagse gerechtshof, een functie die hij tot zijn 70e vervulde. Ook in de wereld van de muziek is Heemskerk geen onbekende. Zo was hij onder meer voorzitter van de Willem Mengelberg Society. Twee jaar geleden publiceerde hij het boek Dossier Willem Mengelberg, de geschiedenis van een zuiveringszaak, over het naoorlogse proces tegen de Willem Mengelberg, de chef-dirigent van het Concertgebouworkest. Heemskerk is getrouwd met Marian van der Willigen en heeft twee kinderen uit zijn eerste huwelijk.
Rob Cowan mines the archive for great recordings, forgotten musical heroes and repertory adventures This week, conductor Willem Mengelberg presents lively Handel from New York, Elly Ameling and Helen Watts sing Bach, while violinist Henryk Szeryng's account of Szymanowski's luminous Concerto no.2 is an unmissable classic of the gramophone.
A special, short podcast celebrating the 239th birthday of Ludwig van Beethoven. The show includes Artur Schnabel performing the first movement of the Moonlight Sonata and Willem Mengelberg conducting the Concertgebouw Orchestra in the second movement of the Symphony # 7.