Podcasts about nieraz

"Nieraz w życiu politycznym trzeba podejmować decyzje, takie, które powodują, że idzie się tam, gdzie można zrobić więcej. Ja wiem, że mi też ten czas ucieka" – tak skomentował zmianę resortu Ireneusz Raś, obecny wiceminister sportu i turystyki, a przyszły wiceminister rozwoju i technologii w Porannej rozmowie w RMF FM. Polityk sądzi, że w nowym miejscu będzie miał większe możliwości.

"Mam nadzieję, że do końca kadencji przynajmniej większość 100 konkretów będzie zrealizowana" - mówiła w Porannej rozmowie w RMF FM europosłanka Koalicji Obywatelskiej Elżbieta Łukacijewska. Warto przypomnieć, że były to obietnice, które miały zostać spełnione w czasie pierwszych 100 dni rządów Donalda Tuska. "Nieraz pan coś w rodzinie obiecuje, a potem się okazuje, że rzeczywistość nie pozwala zrealizować tego wszystkiego" - przekonywała rozmówczyni Roberta Mazurka.

Nieraz w moim żyćku chciałam rzucić wszystko i wyjechać daleko uważając, że tam mi będzie lepiej. Internet przepełniony jest pięknymi obrazkami z życia polskich rodzin na emigracji. Nie brakuje też tych trudnych. Michalina wraz z mężem i trójką dzieci postanowiła spróbować zamieszkać w Hiszpanii. Zapraszam Was do wysłuchania jej opowieści i przemyśleń. Nie chcemy nikogo zniechęcać, ani zachęcać. Chcemy pokazać jedną z historii w bardzo szczerej i intymnej rozmowie, za którą jestem ogromnie wdzięczna.

Rozdział czwarty, część pierwsza, zatytułowany "Pracowite popołudnie", rozpoczyna się opisem dziewcząt, które zdecydowały nie wychodzić z domu i bawić się w jednej z sypialni na górze. Zu jest mamą, a Lisa jest dzieckiem. Po obiedzie wróciliśmy do ogrodu, aby zbierać i nosić do domu owoce i warzywa, potrzebne do przetworów na zimę. Mama postanowiła zabrać rodzinę Kola na dalszy obchód wyspy, aby zachęcić więcej osób do pomocy w budowie ich domu. Większość mieszkańców jest jednak zajęta jesiennymi pracami i tylko paru z nich wyraziło chęć pomocy. Kol znalazł swoje idealne miejsce do osiedlenia - niewielkie jeziorko w dolinie niedaleko od rodziny Ząbka. Mama Ząbka obiecała, że dostarczy im piękne deski do budowy domu, a bobry zaoferowały pomoc w zdobyciu drewna. Mama Ząbka jest przekonana, że dom zostanie postawiony w ciągu miesiąca lub dwóch. Ojciec i dziadek Ząbka pracowali na plaży, zbierając wodorosty. Praca potrwa jeszcze kilka dni, jednak nie stanowi żadnego problemu, ponieważ w domu zawsze nie zabraknie paliwa do pieca.Oczyściliśmy już spory kawałek plaży, gdy przerwawszy na chwilę pracę, by obetrzeć pot z czoła, ujrzałem zbliżające się do brzegu stado stworzeń morskich. Znam je dobrze. Są blisko spokrewnione z mieszkającymi na wyspie wodnikami, jednak znacznie od nich większe. Żyją w morskich głębinach i rzadko pojawiają się tak blisko brzegu. Czasem pomagają rybakom, napędzając w ich sieci mnóstwo ryb. Nieraz też zdarza się, że ratują życie jakiemuś nieszczęsnemu rozbitkowi. Nazywamy je wyskaczami. Są bardzo miłe i niezwykle mądre, jako że żyją bardzo długo.Przybliżyły się do brzegu, a następnie wyszły na niego. Mimo że w wodzie mało które zwierzęta potrafią im dorównać z zwinnością, po piasku poruszają się bardzo nieporadnie. Ich łapy częściowo zamienione są w płetwy, przez co mają spory problem z chodzeniem. Zszedłem z wozu i podszedłem do nich. Wiem, że skoro wyskacze przypłynęły aż tutaj na wyspę, muszą mieć jakiś ważny powód. Wyskacze zatrzymały się. Największy z nich podszedł bliżej. Ukłoniłem mu się i powitałem go najuprzejmiej, jak umiałem. Znam go ze swoich dawnych morskich wypraw. Spotkałem go już parę razy, pływając w poszukiwaniu ryb. Zwykle zapraszałem spotkane wyskacze na pokład mojej łodzi, gdyż można się było dowiedzieć od nich czegoś ciekawego. A że uwielbiają herbatę malinową, nigdy nie odmawiały kubka lub dwóch, przez co nasze spotkania nieraz przeciągały się aż do wieczora.Tym razem jednak nie miałem niczego, czym mogłem poczęstować gości, ale i oni nie sprawiali wrażenia, że przypłynęli na wyspę, by popijać herbatę, zagryzając ją piernikami. Wręcz przeciwnie, wielki wyskacz wyglądał na bardzo zasmuconego. W odpowiedzi na powitanie skinął głową, przywiodąc ją z uważną jednogłośnością. Rzekł: "Wyszła wyspa i zbyt wielki dni na swoim czeście. Niedawno wyratowaliśmy się z łóżka grubej uciekinierów z Wyspy Królewskiej. Kontynuuje wyskak. Król, który panuje na Wysmie, był przekonany, że cała rodzina poszła na dno wraz z złotem, w czasie trwającego dwa tygodnie sztormu. Jednak dziś, gdy nad Łądą czarny księżyc zajrzał w umierzki niebieski kryształ, okazało się, że uciekinierzy przeżyli i przebywają na waszej Wysmie. Król wpadł w wielkie oburzenie, gdy dowiedział się o tym. Rozkazał pozbierać całe swoje wojsko – Chcę przypłynąć do was i ukarać tę ucieczkę, a mieszkańców wyspy zamykać.Słowa wyskacza brzmią bardzo poważnie. Przybycie króla może oznaczać bardzo wiele kłopotów. Musimy powiedzieć o tym pozostałym mieszkańcom i wspólnie zastanowić się, co zrobić. Mama Ząbka zaprasza wszystkich na festyn, choć wiadomość o zbliżającym się zagrożeniu może trochę zepsuć imprezę. Nie wiadomo jeszcze, kiedy król przybędzie do Stomycy, ale zostanie poinformowany przez wodników. Rodzina Kola naraziła się królowi, prawdopodobnie próbując go obalić. Mimo to, Kola udało się uciec z więzienia i teraz są goszczeni przez Ząbki. Jednak mają świadomość, że nie mogą przeciwstawić się sile króla.

Dziś na moim kanale, w Business Riderze, gości Katarzyna Kobylińska. Mój gość, kobieta-fliperka, opowiada jak zrobić flipa, będąc mamą 3 małych dzieci. Kasia razem z synami zrobiła już 15 flipów, wszystkim zajmując się sama: od wyszukiwania nieruchomości, zakupów aż po projektowanie mieszkań. Rola mamy może być dla jednych wymówką, a dla drugich motywacją- tak jak dla Kasi. Nieraz zabiera trzech synów do marketów budowlanych i robi z nimi zakupy. Jakby tego było mało wykłada na uczelni. Uczy swoje dzieci jak wygląda inwestowanie w nieruchomości i zarabianie na nieruchomościach. Zapraszam Was na inspirujący wywiad, w którym dowiecie się jak to jest być mamą i flipować z dziećmi na rękach.

Gościem najnowszego odcinka z serii Na Werandzie Podcast jest Ewa Nowak - absolwentka polonistyki z komunikacją społeczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. Obecnie pracuje jako Social Media Specialist. Ewa powadzi konto na Instagramie, gdzie dzieli się swoją wiarą i pokazuje, jak szukać Boga w codzienności. „Ten Instagram jest wynikiem mojego nawrócenia - nie planowałam go prowadzić wcześniej w ten sposób (wręcz przeciwnie - jeszcze rok temu bałam się wstawiać takie treści w obawie na obecny wśród ludzi hejt na Kościół). Z czasem stwierdziłam, że to najlepszy przekaz, jaki mogę dać innym.” „Decyzję już podjęłam, nie ma odwrotu - idę za Jezusem. Dla wielu starych znajomych wciąż może wydawać się dziwne, że tak żyję, bo pamiętają mnie ze starych czasów, imprez itd. Nieraz tam spotykam się z niezrozumieniem, być może będą tego słuchać i dziwić się jeszcze bardziej, co się stało. Ale nie zamieniłabym tej relacji z Bogiem na nic innego i chociaż nie czuję się kompetentna to mam taką przeogromną chęć głoszenia.” W rozmowie usłyszysz m.in.: - o spotkaniu Boga przez media społecznościowe i o odkrywaniu tam modlitwy, - o drodze wiary w czasach nastoletnich, - o niekonsekwencji życia i zaburzonym poczuciu własnej wartości, - o nieustającym poczuciu braku czegoś więcej, - o poznawaniu żywego Kościoła, - o przełomowej spowiedzi i doświadczeniu Obecności Ducha Świętego, - o wartości bycia wśród ludzi wierzących, - o pragnieniu głoszenia Ewangelii i o znaczeniu dzielenia się swoją wiarą z innymi, - o pięknie pomagania i o odkrywaniu charyzmatów, - o świętości, która jest dla każdego z nas! Zapraszamy do wysłuchania najnowszej rozmowy!

JAK ZARZĄDZAĆ ZADANIAMI W CZASIEDzisiaj chcę dać kilka wskazówek menedżerom, którzy uważają, że są przeładowani zadaniami. Ten temat często pojawia się kuluarach między kolejnymi modułami szkoleń.Zwykle przy filiżance kawy uczestnicy szkoleń otwierają się i zaczynają się rozmowy o tym, jak jest ciężko… Ile zadań do wykonania, ciągłe pożary i kolejka ludzi z ich ważnymi tematami.Tak. Nieraz faktycznie jest ciężko i sam mam takie okresy, kiedy pracy jest tak dużo, że najlepiej byłoby z niej wcale nie wychodzić. Wtedy wpadam w kiepski nastrój, zaczynam się stresować i denerwować, dlatego dobrze rozumiem, jak mogą czuć się wszyscy ci, którzy bywają przygnieceni zadaniami.Więcej na: https://rozwojosobistydlakazdego.pl/rodk228Wesprzyj podcast na: https://patronite.pl/RODKZapisy na webinar: https://kurspodcastu.online/webinar

W kolejnym odcinku porozmawiamy o upraszczaniu życia, szanowaniu czasu swojego i innych oraz priorytetach. Jako ludzie często lubimy dodawać do wszystkiego teorie, za dużo myśleć, robić, być w ciągłym działaniu. Potrafimy z rozmów, które można by zamknąć w dwóch zdaniach robić całe wykłady, a z wycieczki dla odpoczynku stworzyć wyjazd, w którego planie nie omijamy ani jednego muzeum. Nieraz pozwala nam to przeżyć niezapomniane chwile, ale czy zastanawialiście się kiedyś co by było gdyby po prostu zacząć żyć prościej? Pewnego razu usłyszeliśmy od naszego sąsiada zdanie „nie ma to tamo” posłuchajcie dlaczego tak zapadło nam w pamięci. Koniecznie podzielcie się w komentarzach zdaniem, które znacząco wpłynęło na wasze życie! --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/usawickich-podcast/message

„Kryptonim Skóra" to zapis dziennikarskiego śledztwa w sprawie bezprecedensowego morderstwa. Reporterka wraca do wydarzeń z 1998 roku, kiedy w śrubę płynącego po Wiśle statku wkręciła się ludzka skóra. Badania DNA pozwoliły zidentyfikować ciało zaginionej studentki z Krakowa. W 2022 roku, 24 lata później, zapadł wyrok dożywocia za tę zbrodnię. Czy usłyszał go niewinny człowiek? - na to pytanie szuka odpowiedzi autorka. Czytałam tę książkę powoli. Z prostej przyczyny - miałam problem z pomieszczeniem w sobie ilości opisywanego okrucieństwa. Nie spodziewałam się tylu detali związanych ze zbrodnią, dlatego ostrzegam - to nie jest lektura dla każdego. Trudno wymazać z głowy obrazy, które uruchamiają słowa. Przed spotkaniem z tym reportażem zdarzało mi się podejrzewać autorów kryminałów i thrillerów o to, że poniosła ich wyobraźnia. Pewne zachowania czy zwroty akcji wydawały mi się niemożliwe. Po zapoznaniu się z historią, którą opisuje Monika Góra, wiem, że życie bywa okrutniejsze od fikcji. Biegli podpisują się pod absurdalnymi opiniami, w mediach kolportowane są nieprawdziwe informacje, w sądach zapadają decyzje budzące wątpliwości. Patologiczne zachowania stają się codziennością, komentuje się je jedynie wzruszeniem ramion. Monika Góra wykonała mrówczą reporterską robotę, żeby zweryfikować wielokrotnie podawane informacje. Część z nich nie miała nic wspólnego z faktami. Nieraz zastanawiałam się, jak reporterka radzi sobie z emocjami, które pojawiają podczas pracy, jaką wykonuje. Od lat dotyka zła w czystej postaci. O mrocznej stronie ludzkiej natury pisała w takich książkach, jak: „Miasteczko zbrodni. Dlaczego zginęła Iwona Cygan?”, „Upadek. Historia prałata Henryka Jankowskiego (współautor Krzysztof Brożek), „Człowiek, który wiedział za dużo. Dlaczego zginęli Jaroszewiczowie?” i „Amber Gold”. Z autorką reportażu „Kryptonim Skóra” porozmawiamy: - o tym, co jest najtrudniejsze w dochodzeniu do prawdy; - o strachu – czy się pojawia, kiedy pisze się o sprawach, które wiele osób chce zatuszować ? - o sprzymierzeńcach podczas pisania i tych, którzy utrudniają dziennikarskie śledztwo; - o reakcjach na jej książki; - o granicach w reportażu, nurtuje mnie zagadnienie, kiedy detale w opisywaniu zbrodni są uzasadnione, a kiedy stają się pornografią przemocy;

Karola postanowiła nie wciskać kitu, styczeń był paskudny i nie minął z przyjściem lutego. Macie czasem tak, że nawet najwspanialsza osoba na świecie nie może wam pomóc? Wspieracie się kubkiem herbaty i warstwą koca? Nieraz codzienność staje się tak mroczna, że tylko najprostsze, najmniej skomplikowane rzeczy są w stanie utrzymać nas na powierzchni. Karola opowiada o tym, co ratuje ją w kryzysie.

Nieraz mamy do siebie taką pretensję, że po liturgii, wychodząc do naszych codziennych zajęć, mamy niedosyt. Nie umiemy może tego nazwać, ale właśnie to jest to, że uczestniczyliśmy w liturgii, ale nie nastąpiło spotkanie. Zapragnijmy mocno, aby spotkanie następowało, nie tylko w świątyni - mówił bp Romuald Kamiński w Katedrze Warszawsko-Praskiej podczas Mszy Świętej w Święto Ofiarowania Pańskiego.

Anna Morawska-Borowiec o zakończeniu współpracy Fundacji Twarzy Depresji z Bożeną Dykiel. Kontrowersje wywołały tezy aktorki na temat pandemii koronawirusa i walki z depresją w programie „Dzień dobry TVN”. Następnie nasz gość mówi o skali depresji w Polsce. Nieraz mówi się nawet o ośmiu milionach Polaków cierpiących na tę chorobę. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message

Zadaniem naszych domów i mieszkań jest to, aby dawały poczucie bezpieczeństwa, sprzyjały wypoczynkowi i nabraniu energii, były funkcjonalne i odzwierciedlały nasz charakter. Niestety nie zawsze się tak dzieje. Nieraz spotkaliśmy się z sytuacją, w której dom był powodem frustracji, zdenerwowania, niepokoju czy rozczarowania. Dlatego w dzisiejszym odcinku chcielibyśmy się z Wami podzielić 8 sprawdzonymi sposobami,, które pomogą Wam poczuć się lepiej w swoim domu. Zapraszamy!Link do odcinka: https://razemlepiejpodcast.pl/107 Znajdź nas na: www.razemlepiejpodcast.plMożesz nas też polubić na www.fb.com/razemlepiejpodcast i www.instagram.com/razemlepiejpodcast#polskipodcast #domoweinspiracje #minimalizm

Zadaniem naszych domów i mieszkań jest to, aby dawały poczucie bezpieczeństwa, sprzyjały wypoczynkowi i nabraniu energii, były funkcjonalne i odzwierciedlały nasz charakter. Niestety nie zawsze się tak dzieje. Nieraz spotkaliśmy się z sytuacją, w której dom był powodem frustracji, zdenerwowania, niepokoju czy rozczarowania. Dlatego w dzisiejszym odcinku chcielibyśmy się z Wami podzielić sprawdzonymi sposobami,, które pomogą Wam poczuć się lepiej w swoim domu. Zapraszamy!Link do odcinka: https://razemlepiejpodcast.pl/106 Znajdź nas na: www.razemlepiejpodcast.plMożesz nas też polubić na www.fb.com/razemlepiejpodcast i www.instagram.com/razemlepiejpodcast

W dzisiejszym odcinku wezmę na tapetę bolesne miesiączki. Odcinek warto przesłuchać tez jeśli ten problem Cię nie dotyczy, bo napewno masz w swoim otoczeniu niejedna kobietę, która wręcz boi się nadchodzącej miesiączki i bólu, który jej towarzyszy. Nieraz słyszałam, ze taki jest urok bycia kobieta. Może Cię zaskoczę, ale nie silne bóle i wyrwane dni z kalendarza to wcale nie norma. Tak być nie powinno. instagram: patqrycjanowobilska

#podcast #odchudzanie #motywatorka Mimo najszczerszych chęci nasze odchudzanie może potoczyć różnie. Nieraz można skręcić w złą stronę chcąc dla siebie jak najlepiej. W dzisiejszym odcinku porozmawiamy sobie o "czerwonych lampkach", które powinny być dla nas sygnałem ostrzegawczym. Mój sklep: www.motywatorka.pl Zapisz się na listę osób zainteresowanych ebookiem "Schudnij z insulinoopornością" i pobierz darmową próbkę z przepisami ➡ https://landing.mailerlite.com/webforms/landing/g7l3h5 Pobierz darmowego e-booka, dzięki któremu poznasz najczęściej popełniane błędy podczas odchudzania! ➡ https://landing.mailerlite.com/webforms/landing/h0l5g9 Chcesz wiedzieć o mnie więcej? Koniecznie odwiedź moje media społecznościowe! FB https://www.facebook.com/twojamotywatorka/ INSTAGRAM https://www.instagram.com/pani.motywatorka/ ✉ Napisz do mnie: ask.motywatorka@gmail.com

W naszych ogrodach robimy wszystko, by było bujnie, kolorowo, by nasze rośliny ładnie wyglądały i były zdrowe. Aby nas cieszyły i relaksowały. Po wiosennym nawale prac ogrodniczych chętnie odpoczęlibyśmy wśród roślin, ale czasem nie ma takiej możliwości. Nieraz zauważamy, że trawnik robi się żółty, byliny mają pogryzione liście, schną, a pędy z pąkami zamierają. Co robić? W tym odcinku kontynuujemy rozmowę o najpopularniejszych szkodnikach, pojawiających się w ogrodach. Wymieniamy metody, które są przez nas sprawdzone, jak i te o których słyszałyśmy, ale jeszcze ich nie zastosowałyśmy. Zapraszam do posłuchania II części o szkodnikach w ogrodzie. W tym odcinku mówimy o: poskrzypce liliowej pędrakach przędziorkach opuchlakach o takich pożytecznych stworzeniach jak: jeże ptaki ryjówki małe lub aksamitne żaby chrząszcze biegaczowate o metodach zwalczania szkodników: zgniatanie larw zgniatanie dorosłych chrząszczy gnojówka z wrotyczu regularne przekopywanie gleby rozkładanie czarnej folii na trawniku zabiegi aeracji i wertykulacji przesadzanie roślin i o środkach do walki ze szkodnikami: preparat Karate Gold preparat Decis środek Nemasys G. środek Entonem środek Larvanum środek P-Drakol środek Siltac EC Rozmawiamy: Milena Pruś i Natalia Pruś Zapraszam też na: -------- Youtube https://www.youtube.com/channel/UCeZthWFLgHaqYD5d_mmWcLw -------- stronę Ogrodowe Sprawy http://ogrodowesprawy.pl -------- Facebook http://www.facebook.com/ogrodowesprawy --- Send in a voice message: https://anchor.fm/ogrodowesprawy/message

To nie jest mała rzecz, umieć rozmawiać z innymi ludźmi tak, by rozmowa budowała jedność. Nieraz wypowiadamy wiele niepotrzebnych słów i po spotkaniu jest nam do siebie dalej niż było przed. Dzisiaj Franciszek o byciu razem i o ekstazie. Strona podcastu: www.oczywiary.pl

Jeśli żyje, to ma 34 lata. Ale pewności, czy żyje, nie ma. Prokuratura, jako jedną z trzech możliwych opcji, bierze pod uwagę właśnie to, że podejrzanego tak trudno odnaleźć, ponieważ nie ma go już wśród żywych. Możliwe, że Grzegorz Zgrzebnicki ukrywa się gdzieś w kraju. Ale tak bez niczyjej pomocy byłoby to chyba niemożliwe. Niewykluczone, że jest gdzieś za granicą, najprędzej w Niemczech lub w Wielkiej Brytanii, bo tam są osoby, które mogłyby udzielić mu schronienia. Ale też całkiem prawdopodobne, że nie żyje. Zgrzebnicki poszukiwany jest listem gończym i Europejskim Nakazem Aresztowania. I to już od prawie pięciu lat. W nocy z 9 na 10 lipca 2016 r. w Świebodzicach co najmniej 30-krotnie dźgnął nożem sąsiada Piotra A. Ciosy zostały zadane w klatkę piersiową, w szyję, w plecy. Rany od noża na rękach świadczą o tym, że ofiara próbowała się bronić. Całe mieszkanie było we krwi. Stało się to podczas alkoholowej imprezy. Motyw zbrodni pozostaje nieznany. Mężczyźni najpewniej o coś się pokłócili. I najwyraźniej gospodarz imprezy wpadł w szał. Potem wyszedł z mieszkania i od tej pory - mimo szeroko zakrojonych poszukiwań - nie udało się go odnaleźć. Ci, którzy Zgrzebnickiego znali, mówią, że był uzależniony od narkotyków. Nieraz łączył je z alkoholem. Osoby, które go znały, opowiadają, że nieraz zachowywał się agresywnie, choćby w sklepie czy w aptece, i trudno było stwierdzić, z jakiego powodu. A z drugiej strony potrafił być też nad wyraz życzliwy i miły. Może to narkotyki z nim to zrobiły, może to po nich wstępowała w niego ta agresja. Albo wręcz przeciwnie - gdy był na głodzie... Był taki raczej niepozorny, często w koszuli w kratkę i dżinsach, czasem w czapeczce z daszkiem. Uroda taka chłopięca, raczej nie męska. Ludzie o takich osobach mówią, że z twarzy podobny zupełnie do nikogo. Pamiętam, że często zmieniał pracę, podejrzewam że przez te nałogi, nigdzie nie mógł zagrzać miejsca i po prostu, jeśli nie przychodził, to zwalniano go. Raczej nie był odpowiedzialny. Zgrzebnicki przez pewien czas był numerem jeden na liście Europe's Most Wanted. Nie przyniosło to efektu. Choć co jakiś czas ktoś zgłasza, że widział go gdzieś w Polsce. O sprawie rozmawiamy z Prokuratorem Rejonowym w Świdnicy, Markiem Rusinem. Pan prokurator jest gościem najnowszego odcinka podcastu "Morderstwo (nie)doskonałe".

Wkrótce minie rok odkąd ukazuje się ten podcast i tym razem chciałbym zaproponować coś specjalnego. Taki odcinek, w którym opowiem o morderstwie, którego nie było. Państwa zadaniem zaś będzie odgadnąć, kto zabił i dlaczego. To wydanie będzie wyjątkowe. Nieraz widzę, jak Państwo żywiołowo dyskutują pod przeróżnymi odcinkami "Morderstwa (nie)doskonałego", w których omawiane są zbrodnie, jakie mimo upływu długiego czasu pozostają niewyjaśnione. Wielokrotnie wskazują Państwo na tropy, które po latach należałoby sprawdzić. Dziękuję za to, że Państwo słuchają morderstwa niedoskonałego, przeżywają, angażują się. Tym razem jeszcze bardziej poproszę o zaangażowanie. Chodzi o to, by Państwo wysłuchali tego odcinka i w komentarzach dali znać, kto za tę zbrodnię odpowiada. Aby umożliwić tę zabawę w detektywów, wymyśliłem historię zabójstwa. Bohaterowie tej opowieści to postaci fikcyjne. Choć rzecz dzieje się w miejscu jak najbardziej realnym - na białostockim osiedlu Dziesięciny.

Programowanie często wymaga, by rzeczywiste problemy i zjawiska przełożyć na struktury techniczne. Nieraz złożoność problemu jest tak rozległa że potrzebujemy pomocy wypracowanych rozwiązań jak na przykład: programowanie obiektowe (zwane też programowaniem zorientowanym obiektowo). Jest to paradygmat programowania, w którym powstałe programy definiujemy za pomocą obiektów ich stanów i zachowań. Programowanie obiektowe ma ułatwić pisanie, konserwację i wielokrotne użycie programów lub ich fragmentówW krótkiej rozmowie przybliżymy Wam: - Czym jest programowanie obiektowe - Co to jest dziedziczenie, polimorfizm i abstrakcja - Wady i zalety OOPSerdecznie zapraszamy do odsłuchu.

Nieraz zakulisowo się śmiejemy, że gdy tylko wspominamy o rodzimych komiksikach, to słuchalność odcinka leci na pysk. Nic zatem dziwnego, że dziś prawie cały epizod poświęcamy tej tematyce (tylko jakiś jeden Conan się wkradł barbarzyńsko). Będzie zatem o komiksach już wydanych, tych jeszcze niewydanych, a w finale powspominamy sobie o tym, co przez ostatnich trzydzieści lat zawdzięczamy niedawnemu jubilatowi - wydawnictwu Egmont. W sensie my dwaj. Wy piszcie w komentarzach jakie macie przemyślenia na ten, jak i inne tematy. Zapraszamy do słuchania. 00:00:30 - Wieści z Kickstartera i innych crowfundingów. 00:16:08 - Co nieco o gościach MFKiG Cyber Edition oraz kosztach biletów. 00:21:05 - Zinowy kalendarz adwentowy, więcej szczegółów pod koniec odcinka. 00:24:10 - Akt ma 25 lat i wypuścił dwa nowe numery. 00:26:28 - Film ze Staticiem? Być może. Film o Nowych Bogach? Czeeeeekamy. Film z Pustym Człowiekiem? Na pewno w kinach. 00:34:00 - Conan tom 2: Życie i śmierć Conana (wyd. Egmont) 00:41:20 - Wilq #29: Ziszczajcie się czarne scenariusze (wyd. BM Vision) 00:49:55 - Wounded tom 2 (wyd. Egmont) 00:54:26 - Czerwony Pingwin musi umrzeć tom 2 (wyd. Kultura Gniewu) 00:59:27 - Zinowisko: Cemęt zin (wyd. Granda), 90s Forever #2, Szyszkowy Szampon (Kosmiczna Ekspedycja Kube) oraz Sweet Ass Dudes Like Us (Zealot Comics). Wszystkie lub większość dostępne w sklepiku zinowym od Słowobrazu. 01:21:40 - Zinowy kalendarz adwentowy, część druga. 01:22:47 - 30 urodziny Egmontu - powspominajmy. Bilety na MFKiG Cyber Edition: https://komiksfestiwal-cyberedition.com/zamowienie/ Zbiórka na komiks erotyczny "Minotaur": https://www.ulule.com/minotaur/ Zwiastun "The Empty Man": https://youtu.be/tk6u9X1bW30 ---------------------------------------------------------- Podobało się? Rzuć w nas kawą! https://ko-fi.com/kadrciwoko ---------------------------------------------------------- Intro i muzyka w tle: Shklash    Jesteśmy na YouTubie, Spotify, iTunes i w wielu innych miejscach :)

Pod wpływem impulsu postanowiłam nagrać dla Was odcinek zupełnie sama, bez gościa. Nieraz powtarzałam, że nie mam do tego "jaj", ale chowając dzisiaj mikrofony po nagraniu z Kate poczułam, że chciałabym się z Wami podzielić tym, co aktualnie czuję. Tłumaczę co kierowało mną nagrywając odcinki do pierwszego sezonu The SLE Podcast, porównując to do tego, co obecnie czuję. Cały odcinek silnie nawiązuje do tematyki mental wellbeing i bardziej otwarcie niż wcześniej, opowiadam o swoich zmaganiach z depresją. To na pewno nie wszystko, co mogłabym powiedzieć, ale maksimum, które mogłabym z siebie na ten moment dać. Dajcie znać, co myślicie o takiej formule odcinków! Miłego dnia, Susanna x #selflovedit @selflovedit @susannamichalek

Wykład towarzyszący XX Festiwalowi Nauki w Warszawie [2 października 2016] Mars to czwarta planeta Układu Słonecznego. Jedyna, na której potwierdzono ślady obecności wody. O osobliwościach geologicznych będących wynikiem jej działania na Czerwonej Planecie mówiła podczas XX Festiwalu Nauki planetolog dr Natalia Zalewska. Opowiedziała też o swojej wizycie w Mars Desert Research Station w USA, gdzie symulowane są warunki pobytu podobne do tych, z jakimi musiałaby się zmierzyć misja kolonizacyjna na Marsie. Marsa można dostrzec z Ziemi. „Na pewno ktoś widział, patrząc w gwiazdy, pomarańczowo święcącą planetę” – mówiła dr Zalewska. Nasz sąsiad jest jednak o połowę mniejszy od ziemskiego globu, w związku z czym jego siła przyciągania jest dużo mniejsza. Posiada dwa satelity: Phobos i Deimos. Ma rzadszą atmosferę od ziemskiej. „Kosmonauci, którzy by tam wylądowali, musieliby nosić skafandry jak na Księżycu” – tłumaczyła planetolog. Temperatury panujące na Czerwonej Planecie są bardzo zróżnicowane. Od oscylujących wokół minus stu kilkudziesięciu stopni Celsjusza do trzydziestu w okolicach równika. Na Marsie występuje też zjawisko pór roku. Jak mówiła dr Zalewska, o istnieniu wody na Czerwonej Planecie przypuszczano już pod koniec XIX w. Słynny włoski astronom Giovanni Schiaparelli dostrzegł na Marsie kanały (w rzeczywistości jasne i ciemne obszary, czyli tak zwane albeda), co pozwalało sądzić, że płyną tam rzeki. Potwierdzenie udało się uzyskać dzięki zdjęciom wykonanym w l. 70 XX w. przez sondy Viking 1 i Viking 2. Znacznie dokładniejszych fotografii dostarczyły na przełomie wieków sondy Mars Global Surveyor i Mars Express. Ostatnio dostarczone zdjęcia pokazały smugi na zboczach marsjańskich kraterów obecne między wiosną a wczesną jesienią. Przypuszcza się, że są one efektem działania wody lub solanki. „Solanka zamarza w niższych temperaturach, więc jest możliwość, że rozmarza jeszcze w minusowej temperaturze przy większym nasłonecznieniu” – wyjaśniała dr Zalewska. Na Marsie znajdują się także formy erozyjne podobne do ziemskich. Część z nich jest efektem działania wiatru, który wieje z bardzo dużą siłą mimo rzadkiej atmosfery. Niektóre jednak mogą być świadectwem rozsadzania skały przez lód. Jako jeden z przykładów planetolog wymieniła słynną twarz marsjańską. Jak mówiła, na zdjęciach w wysokiej rozdzielczości widać, że to zwykły ostaniec erozyjny lub pingo. „Czyli taka góra, która ma w środku rdzeń lodowy, porównywany z pingo w Kanadzie. Świadczyło by to o tym. że mamy lud pod powierzchnią Marsa” – zauważyła dr Zalewska. Planetolog mówiła też o przypuszczalnych śladach eksplozji metanu na Czerwonej Planecie. Pozostałościami po nich mogą być bardzo głębokie jamy, widoczne w okolicach kraterów Alba Patera i Alba Mons. „Na Syberii takie doły tworzą się przez rozmarzanie wiecznej zmarzliny, która w sobie zawiera metan, ten metan wybucha i tworzy kilkudziesięciometrowe okrągłe dziury” – opisywała planetolog źródła tych przypuszczeń. Na zdjęciach w wysokiej rozdzielczości można również dostrzec jęzory lodowe, podobne do ziemskich. „Prawdopodobnie na Marsie są lodowce, które byłyby zapasem wody dla przyszłych astronautów. Tylko że one są niestety nie białe, tylko przykurzone. Mars jest bardzo zapylony, są burze pyłowe” – mówiła dr Zalewska. Efektem działania wody mogą być też kulki o średnicy około 1 cm, które zostały sfotografowane przez łazik Curiosity. Jak wyjaśniła planetolog, za Ziemi podobne struktury powstają w wyniku przesączania przez piasek wody z dużą zawartością minerałów. Innym przykładem działania wody mogą być obiekty wyglądające jak otoczaki. „Nieraz państwo na pewno widzieli potok i otoczone kamienie w potoku. Tutaj są podobne struktury odnalezione” – opisywała planetolog.

W systemie ochrony danych istnieją sporne tematy, które dzielą także ekspertów. Takim tematem jest określenie, czy dane dane są już osobowe, czy jeszcze nie. A jak to jest w przypadku numeru rejestracyjnego?Jednym z takich odwiecznych tematów jest numer rejestracyjny auta. Zacznijmy jak zwykle od definicji z RODO:„dane osobowe” oznaczają wszelkie informacje o zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej („osobie, której dane dotyczą”); możliwa do zidentyfikowania osoba fizyczna to osoba, którą można bezpośrednio lub pośrednio zidentyfikować, w szczególności na podstawie identyfikatora takiego jak imię i nazwisko, numer identyfikacyjny, dane o lokalizacji, identyfikator internetowy lub jeden bądź kilka szczególnych czynników określających fizyczną, fizjologiczną, genetyczną, psychiczną, ekonomiczną, kulturową lub społeczną tożsamość osoby fizycznej;W tym artykule skupię się na początku definicji:„dane osobowe” oznaczają wszelkie informacje o zidentyfikowanej lub możliwej do zidentyfikowania osobie fizycznej […]i pojawia się pytanie – możliwej do zidentyfikowania przez kogo? Mamy tu do czynienia z dwoma możliwymi podejściami:Podejście obiektywne – osoba ma być możliwa do zidentyfikowania w ogólności.Podejście subiektywne – osoba ma być możliwa do zidentyfikowania w konkretnej sytuacji.W podejściu pierwszym sprawa jest jasna. Numer rejestracyjny figuruje w bazie urzędowej, na jego podstawie policja, prokuratura i inne urzędy są w stanie zidentyfikować właściciela, więc numer rejestracyjny to dane osobowe identyfikujące, a co za tym idzie, tworzenie np. internetowych rejestrów zdjęć źle zaparkowanych samochodów to już przetwarzanie danych osobowych, choć autor rejestru ani osoba wgrywająca doń te zdjęcie, nie są w stanie rozpoznać, kto jest ową osobą fizyczną.Zdecydowanie przyjemniejsze byłoby podejście subiektywne, wg którego ten numer to nie są dane, gdyż zidentyfikować osobę może tylko wąski krąg uprawnionych. Tylko czy takie podejście się obroni w zetknięciu z rodzimym Urzędem Ochrony Danych Osobowych, lub jego zagranicznymi odpowiednikami? Motyw 26 RODO niewiele tu wyjaśnia, mówiąc:Aby stwierdzić, czy dana osoba fizyczna jest możliwa do zidentyfikowania, należy wziąć pod uwagę wszelkie rozsądnie prawdopodobne sposoby (w tym wyodrębnienie wpisów dotyczących tej samej osoby), w stosunku do których istnieje uzasadnione prawdopodobieństwo, iż zostaną wykorzystane przez administratora lub inną osobę w celu bezpośredniego lub pośredniego zidentyfikowania osoby fizycznej.Wspomina się tu bowiem o innej osobie, a więc zdjęcie źle zaparkowanego samochodu może zostać wykorzystane czy to przez policję czy to przez sąsiada, który może połączyć zdjęcie z internetu z realnym naszym pojazdem. Obydwie te osoby (policjant i sąsiad) wcale nie używają jakiś nierozsądnych i nieprawdopodobnych metod.Nieraz zresztą w internecie widywałem komentarze: Nie zamazujcie numerów, dopadniemy dzbana. Skoro tak, to komentujący jednak zakładają, że go zidentyfikują.Czy więc obiektywne podejście nie jest jednak bezpieczniejsze? Jeśli numer nie pozwala na identyfikację, to czy został zamazany czy nie, odbiorca zdjęcia czy filmu nie odczuje różnicy. A jeśli odczuje różnicę, to może jednak ten numer pozwala na identyfikację i należy go potraktować jak identyfikujące dane osobowe?Zachęcam Państwa do dyskusji na ten temat. Czy to w komentarzach pod artykułem, czy to na facebookowym Forum Inspektorów Ochrony Danych.

Nieraz brutalnie, nieraz śmiesznie, po latach mogą opowiedzieć jak wyglądała ich praca w wydziale kryminalnym. Teraz ust im nikt nie zamknie... Bez autoryzacji, bez uzgodnień z rozmówcami - puszczamy rozmowy przy "fajnej wodzie" ;)

ŚCIĄGNIJ Odc. 9 ITUNES RSS https://archive.org/download/NagralesToOdc9WojtekFiedorczuk/NagralesTo_odc_9_Wojtek_Fiedorczuk.mp3 Wojtek Fiedorczuk – to taki człowiek. Nieraz wchodzi na scenę; stoi tam; oddycha. Trzyma mikrofon. Najczęściej mówi coś, jakieś takie słowa różne. Te słowa tworzą ciągi – układają się w zdania i to zazwyczaj jest jakoś tam zabawne. Ludzie śmieją się. Biorą oddech, śmieją się znowu. Czasem w zupełnie […]

Nieraz jest trudno ale zawsze - mozna

Trzy lata za nami moi drodzy. Nieraz te mury były mi miłe, nieraz zwyczajnie denerwowały. Korytarze choć klimatyczne i magiczne w pierwszych dwóch latach nauki, z czasem zaczęły sprawiać wrażenie jedynie hałaśliwych miejsc spotkań, często niezbyt interesującej młodzieży. Tak czy inaczej I LO w Lublinie za mną, będę wspominał dobrze.Realizacja:  M-Film – Wytwórnia Filmów Lublin.  […]