Podcasts about najcz

Śruby, płytki, gwoździe w kości – każdy pacjent po złamaniu prędzej czy później zadaje pytanie: "Czy to trzeba usunąć?" W tym odcinku odpowiadam szczegółowo: kiedy usunięcie jest konieczne, a kiedy lepiej zostawić zespolenie w spokoju. Tłumaczę też, dlaczego nie warto czekać zbyt długo i co to znaczy "przesztywnienie kości". - Wprowadzenie - Po co usuwa się zespolenie? - Młodzi pacjenci - dlaczego wiek ma znaczenie - Problem gwoździ śródszpikowych - Najlepszy moment na usunięcie - Kiedy NIE usuwać? - Cztery kluczowe czynniki - Najczęstsze pytania pacjentów - Podsumowanie 

Czy Twój zespół naprawdę dowozi to, co zaplanuje? A może się przyzwyczailiście do tego, że zrealizowany jest tylko ułamek planu na iterację? Rozkładamy na czynniki pierwsze przewidywalność zespołu. Miara ta może być potężnym wsparciem dla zespołu, ale i źródłem frustracji czy złych decyzji. Pokażemy Ci jak mierzyć ją w Jira, Excelu czy innych narzędziach. Podpowiemy też, jak interpretować wyniki, by realnie ustabilizować w zespole proces dowożenia zaplanowanego zakresu prac. Cała rozmowa odnosi się do case study z naszej pracy z jednym z zespołów. Jeśli masz już dość niewykonanych planów oraz ciągłych tłumaczeń, ten odcinek jest dla Ciebie. Porządny Agile · Przewidywalność zespołu Zapraszamy Cię do obejrzenia nagrania podcastu Transkrypcja podcastu „Przewidywalność zespołu” Poniżej znajdziesz pełny zapis rozmowy z tego odcinka podcastu Porządny Agile. Jacek: Ostatnio na naszej stronie pojawiło się nowe case study. Dotyczy ono tego, jak w jednym z zespołów poprawiliśmy przewidywalność. Uznaliśmy z Kubą, że jest to dobra okazja, żeby powiedzieć trochę więcej o przewidywalności w ramach tego odcinka. Kuba: Adres case jest nie do przedyktowania w nagraniu audio, więc po prostu zachęcam Cię do tego, żeby znaleźć wspomniany case study w notatkach do odcinka i przeczytanie tego, co Jacek tam pisze. Jacek: Jaki spis treści na dzisiaj? Przede wszystkim zdefiniujemy, czym dla nas jest przewidywalność. Opowiemy, jak mierzyć przewidywalność. Podzielimy się wskazówkami na temat stosowania przewidywalności i na koniec damy kilka wskazówek, jak faktycznie, jakimi praktykami poprawić przewidywalność zespołu. Kuba: To przechodząc do rzeczy, pierwsza część to definicja przewidywalności. Przewidywalność rozumiemy to, jak zespół dowozi czy dostarcza to, co zaplanował. W jakim stopniu realizuje ten plan, który sobie przyjął? Czy, jak mówią, że coś będzie zrealizowane, czy to faktycznie będzie? Z jakim prawdopodobieństwem zespół realizuje swoje zamiary. Jacek: Więc jest to dla nas z jednej strony miara, o której powiemy za chwilę trochę więcej, bo można ją bardzo konkretnie wyrazić, a z drugiej strony, jak mówimy o tym, że zespół jest przewidywalny, to myślimy też w kontekście takim, że jest to pewna pożądana cecha zespołu. To jest taki zespół, na którym w kontekście tych prognoz, z którymi się dzielą z organizacją, można na nim polegać. Kuba: Dla równowagi powiemy też, czym nie jest przewidywalność według nas, choć niektórzy to też tak rozumieją. Niektórzy rozumieją przewidywalność jako pewną taką cechę generyczną rozumianą jako prawdopodobieństwo dostarczania, ale również prawdopodobieństwo o bardzo niskim stopniu albo o bardzo dużej zmienności tej wartości. W sensie, takim matematycznym, to też jest przewidywalność, tak samo jak smród jest zapachem albo jakiś brunatny też jest kolorem, ale jednak jako przewidywalność rozumiemy coś pozytywnego, zjawisko korzystne. W tym sensie nie cieszy nas fakt, że jakiś zespół ma przewidywalność, tylko ta przewidywalność to jest jedno zadanie na cztery zaplanowane albo 20% planu. W sensie matematycznym to jest przewidywalność, ale my się od takiej przewidywalności i takiego rozumienia tego słowa odcinamy, uważamy, że przewidywalność jest cechą czy charakterystyką pozytywną. Miarą, która powinna dążyć też do pewnych wartości. Zespół przewidywalny to taki, który dostarcza to, co planuje, a nie dostarcza tyle, ile zazwyczaj dostarcza. Nawet jeśli zazwyczaj dostarcza bardzo mało. Zespół, który przewidywalnie dostarcza mało, to jest dla nas zespół nieprzewidywalny, a nie przewidywalny w jakimś dziwnym znaczeniu. Jacek: To prowadzi nas do pytania, w jaki sposób możemy przeżyć przewidywalność. Ogólny wzór jest bardzo prosty. W dużym uproszczeniu jest to stosunek tego, co zostało faktycznie zrealizowane w konkretnym Sprincie czy w konkretnej iteracji w stosunku do tego, co było zaplanowane. Najczęściej jest to wyrażone po prostu w procentach. Kuba: Natomiast w szczegółach już może być trochę bogato. Różne zespoły uwzględniają do tego wzoru różne składowe elementy. Najprościej, gdy po prostu bierze się wszystko to, co zespół realizuje, niezależnie od tego, jakie typy pracy, jakie typy elementów planów wchodzą w skład danego Sprintu właśnie czy iteracji. Ale wiemy też i obserwujemy, i czasem ma to sens, że są zespoły, które liczą na przykład tylko historyjki użytkownika, storki, czy jakkolwiek to się w danym zespole nazywa. Czasem ficzery, czasem jakieś wyłącznie prace rozwojowe. Inne zespoły uwzględniają zadania czy jakiś rodzaj subtasków, jakaś praca techniczna do wykonania tego, co jest potrzebne do zrobienia w danym Sprincie. Kontrowersje mogą się zaczynać gdzieś w sferze tego, gdy się zaczyna liczyć do przewidywalności zaplanowane rozwiązania błędów, które wiemy, że istnieją, gdy zaczyna się Sprint, ale jest plan w zespole, żeby je rozwiązać. No i kontrowersją mogą być też zadania utrzymaniowe, czyli jakieś zadania powtarzalne, które z góry wiadomo, że trzeba zrealizować, no i choćby nie wiadomo, co się działo, to one po prostu faktycznie są częścią pracy w Sprincie. W ewentualnej kontrowersji głębiej się nie chcemy zagłębiać. Tutaj tylko jakby sygnalizuje, że jest temat, jakie typy pracy uwzględniać w mierze przewidywalności. No moim zdaniem jest tu temat do przemyślenia i bardzo świadomego zaplanowania czy do doprecyzowania, co jest uwzględnione we wzorze dla Twojego zespołu. Jacek: Może to jest dobry czas na taki prosty, namacalny przykład. Jeżeli zespół planował dostarczyć 10 elementów, nazwijmy to bardzo ogólnie, i dostarczył tylko dwa elementy, no to dla nas, patrząc na ten wzór przewidywalność, to jest 20%. Jeżeli planował dostarczyć 10, a dostarczył 5, no to przewidywalność jest 50%, natomiast jeśli planował dostarczyć 10, a dostarczył 12, to przewidywalność wynosi 120%. Tak więc przewidywalność jest miarą, w której ta wartość oczekiwana raczej jest pewnym zakresem. Takim dla nas powiedzmy akceptowalnym punktem do rozpoczęcia rozmowy, to jest przewidywalność między 80 a 120%. I bardziej chodzi nam o przebywanie w tym zakresie, niż osiąganie jakiegoś konkretnego, precyzyjnego wyniku. W szczególności powtarzalne osiąganie 100% może oczywiście wskazywać na to, że no ta miara być może za bardzo jest traktowana jako jakiś taki punkt do osiągnięcia. Z kolei o tym zakresie, który można nazwać, że jest powiedzmy zdrowy, można myśleć tak jak na przykład o wskaźnikach, kiedy idziemy na badanie krwi. Dostajemy wylistowaną listę, dostajemy poukładaną listę wyników i najczęściej jesteśmy w stanie znaleźć informacje, czy ta konkretna wartość zbadania jest w normie, czy mieści się w jakimś tam spodziewanym zakresie. I bardzo podobnie, właściwie można powiedzieć, wręcz identycznie działa to w przypadku przewidywalności. Kuba: Jeśli chodzi o przewidywalność, warto też wspomnieć to, jak narzędziowo można to mierzyć, jak można to liczyć, czyli jak konkretnie w narzędziu, jakim sposobem to zrealizować. Jest kilka opcji, wymienimy cztery. Jacek: Tak, pierwsze narzędzie takie, no, najczęściej nadal spotykane przez nas w organizacjach, to jest JIRA. Należałoby się skierować do sekcji raportów i znaleźć tam w wersji anglojęzycznej Velocity Chart i na tym wykresie oprócz tej informacji, ile faktycznie zespół zrealizował, czyli jaka jest prędkość zespołu, no, można również znaleźć tę informację o tym, ile na dany Sprint zostało zaplanowane. Te dane, te wykresy powinny się właściwie same wyświetlić, jeśli tylko przestrzegasz jakiejś takiej podstawowej higieny pracy w JIRA. To znaczy faktycznie uruchamiane są Sprinty. We właściwych momentach takich prawdziwych, kiedy zaczyna się Sprint, to ten Sprint jest startowany, powinien też być zamykany faktycznie wtedy, kiedy Sprint się kończy. Sprint powinien zawierać w sobie tę faktycznie wykonywaną pracę. Jak również pewna taka otoczka dotycząca tego boardu, na którym się znajdujemy, czy projektu, który realizujemy, te rzeczy też powinny być poprawnie skonfigurowane, no i wtedy można powiedzieć, że ten wykres dostajemy z pudełka. Właściwie nic nie musimy dodatkowego zrobić, żeby móc zobaczyć sobie historycznie, jak ta przewidywalność się w naszym zespole układała. Kuba: Drugą opcją narzędziową jest po prostu Excel. W porównaniu do JIRA, Excel stanie się, czy jest o wiele bardziej elastyczny, co prawda nie budują się dane same, jak w JIRA. Jeśli dobrze zachować tą dyscyplinę, o której mówi Jacek, no to JIRA liczy to sama, no w Excelu siłą rzeczy, ktoś odpowiedzialny za proces, albo członek zespołu, albo jakiś jego rodzaj lidera, po prostu musi te dane do tego Excela wprowadzić. Pamiętać o tym, żeby je przepisać, żeby złapać te dane historyczne bazowe i też pewnie w odpowiednie formuły wprowadzić te dane, żeby pokazały pewien wynik. Jest to oczywiście praca trochę ręczna, ale za to po drugiej stronie, zwłaszcza gdyby zespół miał jakąś bardziej skomplikowaną sytuację, albo bardziej wysublimowane warunki, co uwzględniać, czego nie uwzględniać, no to może się okazać, że ten Excel jest bardziej wiarygodny i pod większą kontrolą, niż narzędzia, które biorą po prostu wynik jakiegoś filtru lub nie są tak dobrze prowadzone. Jacek: Innymi narzędziami mogą być wszelkiego rodzaju narzędzia, które pomagają nam wizualizować pracę i pewne koncepcje z nią związaną. Czyli z jednej strony w warunkach online’owych to może być jakiś Mural czy Miro. W warunkach stacjonarnych to może być tablica, flipchart czy nawet wręcz kartka papieru. Tak naprawdę istotne jest, żeby te dane się znalazły w tych miejscach, wokół których będziemy się skupiać jako zespół. Na bazie moich doświadczeń bardzo często zespoły pracujące online dokonują refleksji na przykład na Muralu. No i w takim przypadku śledzenie tych informacji procesowych w kontekście tego odcinka, mówię tutaj w szczególności o przewidywalności, może być takim naturalnym miejscem, na które i tak spojrzymy w momencie, kiedy będziemy realizować cotygodniową czy co dwutygodniową refleksję. Tak więc posiadając komplet informacji w miejscu, do którego i tak rutynowo zaglądamy, drastycznie zwiększa szanse, że na te dane spojrzymy i zastanowimy się co z tych informacji, które posiadamy płynie, jakie wnioski do zespołu. Kuba: Ostatnią opcją, którą wymienimy, jeśli chodzi o narzędziowe pokazanie, mierzenie i uwidacznianie przewidywalności to są narzędzia BI-owe. W kilku organizacjach niezależnie od siebie widziałem taki efekt podłączenia bazy danych. Najczęściej pod spodem była jakaś JIRA, może Azure DevOps, albo tego typu narzędzia do mierzenia zadań, pokazywania tych zadań, kończenia ich. Dane surowe z takich narzędzi można przerzucić do narzędzi BI-owych. Czy to jest Power BI, czy to jest Tablo, czy to jest jeszcze coś innego. Kilka narzędzi różnie popularnych w różnych organizacjach. Oczywiście wymaga to już pewnych konkretnych kompetencji, żeby to wszystko podłączyć, żeby też być może odpowiednio skonfigurować raporty. No potencjalnie po stronie nagrody jest dosyć atrakcyjny sposób wizualizacji, być może sposób też jakiejś konfiguracji dodatkowego filtrowania dodatkowego, może dokładania kolejnych danych. W kontekście dużej organizacji wartością w sobie samo może być też pokazanie na jednym dash-boardzie wyników wielu zespołów, czy może pewien rodzaj standaryzacji pomiędzy zespołami, jakie aspekty są tam odpowiednio uwzględniane. Potencjalnie nagroda wielka, no ale tak jak wspomniałem też potencjalnie pewien koszt. Jeśli ma się te kompetencje w zespole, to może ten koszt jest siłą rzeczy pomijalny, a czasami warto to zainwestować, żeby dostać wartościowe widoki, czy wartościowe mierniki. Kuba: Ostatnią opcją, którą wymienimy, jeśli chodzi o narzędziowe pokazanie, mierzenie i uwidacznianie przewidywalności to są narzędzia BI-owe. W kilku organizacjach niezależnie od siebie widziałem taki efekt podłączenia bazy danych. Najczęściej pod spodem była jakaś JIRA, może Azure DevOps, albo tego typu narzędzia do mierzenia zadań, pokazywania tych zadań, kończenia ich. Dane surowe z takich narzędzi można przerzucić do narzędzi BI-owych. Czy to jest Power BI, czy to jest Tablo, czy to jest jeszcze coś innego? Kilka narzędzi różnie popularnych w różnych organizacjach. Oczywiście wymaga to już pewnych konkretnych kompetencji, żeby to wszystko podłączyć, żeby też być może odpowiednio skonfigurować raporty. No potencjalnie po stronie nagrody jest dosyć atrakcyjny sposób wizualizacji, być może sposób też jakiejś konfiguracji dodatkowego filtrowania dodatkowego, może dokładania kolejnych danych. W kontekście dużej organizacji wartością w sobie samo może być też pokazanie na jednym dash-boardzie wyników wielu zespołów, czy może pewien rodzaj standaryzacji pomiędzy zespołami, jakie aspekty są tam odpowiednio uwzględniane. Potencjalnie nagroda wielka, no ale tak jak wspomniałem też potencjalnie pewien koszt. Jeśli ma się te kompetencje w zespole, to może ten koszt jest siłą rzeczy pomijalny, a czasami warto to zainwestować, żeby dostać wartościowe widoki, czy wartościowe mierniki. Kuba: I zanim przejdziemy do następnego rozdziału, przypominamy, że jeżeli chcesz pogłębić wiedzę, jeszcze bardziej niż robimy to w podcaście, to znajdziesz nasze płatne produkty na stronie porzadnyagile.pl/sklep. Jacek: Przechodzimy do kolejnej sekcji dzisiejszego odcinka, czyli kilka wskazówek na temat tego, jak stosować miary przewidywalności w praktyce. Kuba: Pierwsza rzecz, od której chcę zacząć, to uwzględnij stopień innowacyjności zespołu. Przewidywalność jako miara w typowym zespole wytwórczym powinna być mierzona. To jest też cecha, którą taki zespół powinien posiadać. Natomiast mamy w swoim doświadczeniu kilka przykładów takich zespołów, które są naprawdę mocno innowacyjne, robią zadania takie mocno polegające na jakimś rodzaju research and development, jakimś badaniu, jakimś odkrywaniu, w takim stopniu innowacyjności naprawdę dużym. Te zespoły siłą rzeczy z racji na taką dużą chaotyczność czy dużą złożoność swojej pracy badawczej, po prostu tej przewidywalności osiągnąć nie za bardzo mogą, w takim znaczeniu, o jakim mówimy w tym odcinku. Dlatego tutaj bierzemy taką poprawkę, może taką dokładamy gwiazdkę do przewidywalności. W wybranej organizacji to niektóre zespoły będą siłą rzeczy nieprzewidywalne, w których firmach może w ogóle wszystkie, bo taka jest natura produktu czy branży, w której się działa, więc może wziąć warto poprawkę na to, że nie we wszystkich zespołach, nie we wszystkich firmach ta przewidywalność, o której dzisiaj powiedzieliśmy i jeszcze będziemy mówić, jest adekwatna, czy jest miarą, na którą warto spoglądać. Jacek: Jednocześnie przy tej okazji warto zwrócić uwagę na taki pewien ewenement, który obserwujemy z Kubą, że wiele zespołów wpada w poczucie, że są właśnie takim bardzo wyjątkowym i innowacyjnym zespołem, który ze względu na naturę swojej pracy nie jest w stanie pracować w przewidywalny sposób i nasze doświadczenie jest takie, że raczej nie do końca jest tak na takiej zasadzie, że faktycznie takie zespoły spotykamy, ale tych zespołów jest zdecydowania mniejszość. Nawet jeśli to faktycznie jest ten research, o którym wspominał Kuba, takie działania też można planować, można dzielić je na mniejsze kroki, bardzo precyzyjnie sobie określać kryteria akceptacji. I też w miarę w uporządkowany sposób decydować, czy to, co zaplanowaliśmy sobie zrobić, niekoniecznie te uzyskane rezultaty, ale tę pracę wykonaną, którą planowaliśmy, jesteśmy w stanie zaplanować. Raczej większość zespołów tę pracę, którą wykonuje ona, ma najczęściej jednak charakter taki, że jesteśmy w stanie przewidzieć, co będziemy realizować. Więc tutaj chcemy z Kubą wyraźnie zaznaczyć taką potencjalną pułapkę, żeby dokonać faktycznej refleksji, czy rzeczywiście ta nasza praca nosi znamiona takiej absolutnie niezarządzalnej, nieprzewidywalnej, czy tylko wpadliśmy w tę pułapkę, że tak o tej pracy myślimy. Jacek: Druga wskazówka, świadomie wybierz zmienne do wzoru. Wspomnieliśmy, jak taki wzór mógłby wyglądać, wspomnieliśmy, w jakiej jednostce wyrażony jest wynik. Taką główną wątpliwością osób, które podchodzą do tematu przewidywalności, jest wybór tego, czy powinniśmy patrzeć na konkretne elementy, które posiadamy jako zakres w danym konkretnym Sprincie, czy iteracji, czy raczej powinniśmy patrzeć na sumę story pointów I o ile historycznie pierwsze próby mierzenia się z przewidywalnością kierowały nas z Kubą w stronę story pointów, no to dzisiaj zdecydowanie jest nam bliżej do tego, żeby raczej patrzeć na tę liczbę elementów, które bierzemy do Sprintu. Konkretnie w Jirze można sobie przestawić wykres, ustawić go na to, żeby pokazywał issue count, czyli żeby po prostu policzył nam tę liczbę elementów, którą mamy w Sprincie. No i generalnie zbliża nas to do myślenia bardziej o patrzeniu i mierzeniu przepustowości i przewidywalności na tej bazie, niż na takie klasyczne Velocity, które najczęściej wyrażane jest jako suma story pointów zaplanowanych na konkretny Sprint. Kuba: Dlaczego poświęcamy na to czas w tym nagraniu? Bo wiele zespołów poświęca niepotrzebnie czas na przykład szczegółowy wycenianie, bo inaczej nie będzie pewien element uwzględniony we wzorze, a po wszystkim zwłaszcza też niezależne próby to potwierdzają w wielu zespołach, w wielu firmach korelacja między ilością skończonych elementów a story pointami zakończonymi jest na tyle silna, że w zasadzie nie ma potrzeby wkładać dodatkowej energii w to, żeby nawyceniać wszystkie prace. Zwłaszcza jeśli ma to prowadzić do, no naszym zdaniem, absurdów takich jak wycenianie błędów czy wycenianie jakichś zadań technicznych, tylko po to, żeby one się później ładnie w słupki sumowały. Może się okazać, że prosta suma ilości elementów jakichkolwiek, które uwzględniamy w takim predictability po prostu są do wzięcia i tyle, to jest dosyć łatwe, łatwo mechanicznie wyliczyć taki wzór i po prostu niepotrzebnie nie wkładać dodatkowej energii w coś, co nie wniesie dodatkowej wartości. I zaakcentuję, czy może tak trochę refrenem powtórzę to, co powiedział Jacek, niestety domyślnie Jira pokazuje, a Jira jest też najbardziej popularnym narzędziem z tego, co widzimy, pokazuje właśnie po story pointach, co może oznaczać, że nie uwzględnia rzeczy niewycenionych do tego typu wzorów na przewidywalność, no i z drugiej strony właśnie trochę miesza w przewidywalności, jeśli zespół cierpi na zadania przechodzące między Sprintami. Jeśli zespół właśnie uwzględnia w swoich działaniach również elementy, które są niewyceniane, więc tutaj domyślny sposób pokazania przewidywalności mierzonej w story pointach może być pewną pułapką, stąd wskazówka świadomie wybierz zmienne do wzoru. Kuba: Trzecia wskazówka to traktuj przewidywalność jako wewnętrzny kompas zespołu. Dużo nieszczęścia dzieje się w organizacjach, w których zostaje się celem. Jacek już to lekko zaznaczył, ja to wzmocnię. Są organizacje, które wręcz żądają, domagają się, zostawiają w celach rocznych, uzależniają premię od tego, czy zespół będzie przewidywalny, ustawiając też konkretne oczekiwane wartości. Najczęściej spotykam, że wartością oczekiwaną jest dokładnie 100%, czyli róbcie dokładnie tyle, ile planujecie, to poprowadzi do pewnych pułapek, ale znam też organizację, w której oczekiwana wartość przewidywalności to jest nie powinna przekraczać powiedzmy 80%. Czyli przewidywalny zespół to taki, który w przewidywalny sposób zawsze trochę nie dowozi. Też nie najszczęśliwszy pomysł. Więc tutaj mocno opieramy się na pomyśle, że przewidywalność to jest raczej miara wewnętrzna do mierzenia procesu przez zespół, do traktowania go jako punkt odniesienia przy usprawnianiu się, do myślenia o nim w czasie planowania, myślenia o nim w czasie Retrospektyw, myślenia o nim w jakimś tam dłuższym horyzoncie, ale na pewno nie jako sposób czy podstawa do tego, żeby dostać nagrodę albo karę, bo siłą rzeczy, zresztą jak każda inna miara tego typu, może się to łatwo przeinaczyć czy wręcz wypaczyć, stać się celem samym w sobie zamiast wiarygodną podstawą do usprawniania. Jacek: I czwarta porada, nie polegaj wyłącznie na przewidywalności. Tutaj zdecydowanie rekomendujemy, żeby przewidywalność nie była jedyną miarą procesu, którą zespół monitoruje. Dobrze jest od czegoś zacząć, ale zdecydowanie nie spoczywałbym tutaj na laurach. Przykładowo jednocześnie warto spojrzeć na throughput, czyli na przepustowość. Można do tego dołożyć sobie jakąś miarę jakości, można dołożyć jakąś miarę wartości biznesowej. To, co jest dla nas w danym momencie istotne i to, na co chcemy zwracać uwagę i wtedy patrzeć na pewien zestaw miar. Patrzeć jak one się wzajemnie zachowują. Może być tak, że poprawa jednej konkretnej miary może pogarszać wyniki w drugiej. Warto na to zwrócić uwagę i tak sobie skonfigurować te miary, żebyśmy mieli taki dosyć pełny obraz tego, jaka jest kondycja naszego zespołu i jego otoczenia. Kuba: I ostatni rozdział. Jak poprawiać przewidywalność zespołu? Ten rozdział będzie krótki, bo tak naprawdę to, co poprawia przewidywalność było tematem masy z poprzednich odcinków. My w zasadzie sami się z Jackiem zaśmialiśmy, że tak późno z naszej strony odcinek o przewidywalności w czasie, gdy mnóstwo praktyk poprawy przewidywalności już było przez nas poruszonych. Więc tutaj nie będziemy pogłębiać tematu, co dokładnie oznacza dana praktyka. Raczej potraktuj tę zawartość tego jako pewnego rodzaju spis treści czy nasze rekomendowane tak dokładnie osiem praktyk poprawy przewidywalności. Jeśli które z nich brzmi dla Ciebie intrygująco albo coś, czego jeszcze nie stosujesz, to po prostu odsyłamy Cię do materiałów, które też zamieszczamy w opisie odcinka. Jacek: Ok, czyli jakie praktyki zastosować, żeby poprawić przewidywalność zespołu? Kuba: Przede wszystkim zacznij kończyć, skończ zaczynać. Stosuj krótkie Sprinty. Wzmacniaj odpowiedzialność zespołu za produkt i dziel pracę na mniejsze kawałki. Jacek: Dodatkowo planuj zespołowo, zarządzaj zależnościami zewnętrznymi, traktuj codzienny stand-up jako bezpiecznik i usprawniaj się w oparciu o miary dostarczania produktu. Kuba: Wszystkie wymienione koncepcje, tak jak powiedziałem, znajdziesz w naszych starszych odcinkach, które linkujemy w opisie odcinka i na stronie tego odcinka porzadnyagile.pl/140 Jacek: Przewidywalność to miara i jednocześnie pożądana cecha zespołu, który realizuje zakres pracy, jaki sobie zaplanował na Sprint. Najczęściej przewidywalność podaje się w procentach jako stosunek liczby elementów faktycznie zrealizowanych do liczby elementów pierwotnie zaplanowanych. Kuba: Przewidywalność jest miarą, której wartość oczekiwana jest zakresem. Naszym zdaniem powinna mieścić się zazwyczaj między 80 a 120 procent. Istnieje szereg praktyk wspierających przewidywalność zespołu i zachęcamy do ich zastosowania w Twoim zespole. Jacek: Przyczyny braku przewidywalności w danym zespole mogą oczywiście być różne. Jako doświadczenie eksperci dołączamy do zespołu lub wskazanej części firmy i jasno je wskazujemy wraz z rekomendacjami sposobów, aby zmienić proces wytwórczy tak, by przewidywalność faktycznie rosła. Sprawdź naszą propozycję na stronie 202procent.pl/diagnoza. Kuba: A notatki do tego odcinka, artykuł, transkrypcję, wspomniane linki do innych rekomendowanych materiałów oraz zapis wideo znajdziesz na stronie porzadnyagile.pl/140. Jacek: I to by było wszystko na dzisiaj. Dzięki Kuba. Kuba: Dzięki Jacek. I do usłyszenia wkrótce. ________ To była pełna transkrypcja odcinka podcastu Porządny Agile. Dziękujemy za lekturę! The post Przewidywalność zespołu first appeared on Porządny Agile.

Przyspieszanie - jeden objaw, wiele historii.Przyspieszanie to moment, w którym koń sam zmienia chód na wyższy albo zaczyna dodawać energii w tym, w którym już się porusza. Na pierwszy rzut oka wygląda to zawsze podobnie, ale w rzeczywistości bardzo rzadko oznacza to samo. Przyspieszanie jest objawem, a nie problemem samym w sobie. I dopóki będziemy traktować je jak główny kłopot do „opanowania”, dopóty będziemy z nim walczyć bez trwałego efektu. Ten sam objaw może wynikać z zupełnie różnych powodów. Z osobowości konia, z jego wcześniejszych doświadczeń, z relacji z człowiekiem, z niezrozumienia sygnałów, z napięcia emocjonalnego, z braku równowagi albo z bólu. Dlatego jedna technika na przyspieszanie nie istnieje. Można ją powtarzać latami i wciąż wracać do tego samego punktu, bo technika co najwyżej wyłącza objaw, a nie usuwa przyczyny, która za nim stoi.Najczęściej walczymy z przyspieszaniem dlatego, że nie rozumiemy jego przyczyny. Stosujemy rozwiązania przypadkowe albo zapożyczone, niepasujące do konkretnego konia i do naszej relacji. Tymczasem korekty w przejściach w dół mają sens tylko wtedy, gdy są elementem większej całości. Zasada trzech próśb i korekt, pyknięcia na linie, działania batem w strefie pierwszej, zmiany kierunku z ziemi czy z siodła pyknięcia na wodzy wznoszącej, zgięcia boczne i odangażowania zadu są narzędziami mechanicznymi. Działają jak wyłącznik objawu. Pomagają zwolnić, ale same w sobie nie rozwiązują problemu.

W tym nagraniu usłyszą Państwo spotkanie, w którym GRZEGORZ KOŁODKO opowiadała o swojej nowej książce "Trump 2.0. Rewolucja chorego rozsądku"! Rozmowę prowadziła DOMINIKA DŁUGOSZ.To retransmisja jednego z wielu wydarzeń, które odbywają się na scenach Big Book Cafe.Chcesz mieć dostęp do wszystkich i oglądać o dowolnej porze?Dołącz do Patronek i Patronów Fundacji "Kultura nie boli" i korzystaj ze wszystkiego, co robimy z miłości do czytania.Spróbuj! https://patronite.pl/bigbookcafeWydawnictwo naukowe PWN i Big Book Cafe zapraszają na premierę książki „Trump 2.0. Rewolucja chorego rozsądku”!Grzegorz W. Kołodko, wybitny ekonomista i były wicepremier, analizuje trumponomikę i trumpizm – populizm, nowy nacjonalizm, manipulacje i brutalną grę interesów, które zapanowały za oceanem.Pytamy autora książki, jakie skutki dla Ameryki i innych krajów będą mieć działania administracji pod wodzą prezydenta Donalda Trumpa. Czy istotnie i długofalowo wpłyną na gospodarkę, politykę międzynarodową i demokrację na świecie?Partner wydarzenia: Wydawnictwo Naukowe PWNTEMATY: DONALD TRUMP, EKONOMIA, WŁADZA, GOSPODARKA, POLITYKA, DEMOKRACJA, BEZPIECZEŃSTWO, USA, POLSKA,Spotkanie odbyło się 26 maja, poniedziałek, o godzinie 19:00 w Big Book Cafe MDM na ulicy Koszykowej 34/50.O KSIĄŻCE:TA KSIĄŻKA ZMIENI TWOJE SPOJRZENIE NA POLITYKĘ I NA TO, CO DZIEJE SIĘ WOKÓŁ CIEBIE!Donald Trump wrócił do Białego Domu. Co to oznacza dla świata? Jak zmieni się jego mapa? Ameryka stanie się potężniejsza czy wręcz przeciwnie – pogrąży się w chaosie? Czy Europa może czuć się bezpieczna? A co z Polską?Podczas gdy codziennie zalewani jesteśmy masą bieżących informacji i ich powierzchownymi interpretacjami, oto pojawia się książka, której autor dostrzega z lotu ptaka, co i dlaczego się dzieje. A dzieje się tak wiele, że niełatwą sztuką jest wyłowienie kluczowych wątków zachodzących procesów i ukazanie ich we wzajemnych sprzężeniach.Prof. Grzegorz W. Kołodko – intelektualista, polityk, światowej sławy ekonomista – w swoim przenikliwym i bezkompromisowym stylu rozbiera na czynniki pierwsze trumponomikę i trumpizm, populizm i nowy nacjonalizm, publiczne kłamstwa i brutalną grę interesów. Analizując powrót Trumpa do władzy i jego wpływ na gospodarkę, politykę międzynarodową oraz przyszłość demokracji, autor przestrzega przed zagrożeniami i wskazuje sposoby wyjścia z nasilającego się globalnego zamieszania.To jest książka nie tylko o postępowaniu amerykańskiego prezydenta. To przede wszystkim opowieść o tym, jak inni reagują na niekonwencjonalne decyzje Trumpa 2.0. To ostrzeżenie przed polityką, która może wstrząsnąć całym światem.O AUTORZE:Prof. Grzegorz W. Kołodko – Członek Academia Europaea, były czterokrotny wicepremier i minister finansów, wykładowca Akademii Leona Koźmińskiego, autor licznych książek i artykułów, które ukazały się w 28 językach. Najczęściej na świecie cytowany polski ekonomista. Maratończyk i globtroter.O WYDAWNICTWIE:Wydawnictwo Naukowe PWN to ceniony na rynku wydawca, który łączy 70-letnią tradycję z nowoczesnością, współpracujący z uznanymi autorami i wybitnymi ekspertami świata nauki. PWN to dostawca rzetelnej wiedzy w zakresie akademickim, profesjonalnym, edukacyjnym oraz popularnonaukowym dysponujący szerokim zakresem tematycznym i wiekowym. Wydaje zarówno tradycyjne książki (400 tytułów i 1,5 miliona książek rocznie) jak i oferuje specjalistyczne portale edukacyjne i czytelnię online IBUK Libra, by w ten sposób dotrzeć również do osób preferujących mniej tradycyjne formy zdobywania wiedzy. Publikacje PWN to godną zaufania bazą wiedzy profesjonalnej i popularnonaukowej, ale też źródło rozrywki dnia codziennego.

Przemoc psychiczna rzadko zaczyna się od krzyku. Najczęściej zaczyna się od wątpliwości:„Może przesadzam?”,„Inni mają gorzej…”,„To pewnie ze mną jest coś nie tak”.W tym odcinku – razem z radcą prawnym Alicją Praszkiewicz, twórczynią marki „Rozwód z klasą” – rozmawiamy o przemocy psychicznej i emocjonalnej w związku i rodzinie z dwóch perspektyw: psychologicznej i prawnej. Mówimy o tym, jak ją rozpoznać, jak nazwać to, czego doświadczasz, jakie masz PRAWA i jakie realne narzędzia ochrony istnieją w Polsce (w tym Niebieska Karta i natychmiastowa eksmisja sprawcy).

Właściciele działek z liniami energetycznymi zyskują nową broń w sporach z koncernami. Warunek jest jeden: rząd musi opublikować wyrok Trybunału Konstytucyjnego.Właściciele działek, na których stoją słupy energetyczne i inne urządzenia przesyłowe, mogą odzyskać narzędzia do walki o swoją własność i pieniądze. Warunek jest jeden: rząd musi opublikować wyrok Trybunału Konstytucyjnego. Bez tego wszystko zawiśnie w prawniczej próżni.O co w ogóle chodzi?Sprawa dotyczy sytuacji, w której na prywatnych nieruchomościach od lat stoją słupy energetyczne czy inne instalacje przesyłowe – bez decyzji wywłaszczeniowej, bez umowy i bez odszkodowania.Przez lata właściciele pozywali przedsiębiorstwa energetyczne, domagając się pieniędzy za korzystanie z ich gruntów. Najczęściej przegrywali, bo sądy przyjmowały, że firmy… zasiedziały służebność przesyłu.

W audycji "Żebyś wiedział" Radia Wnet odbyła się obszerna i mocna rozmowa z prof. Andrzejem Chwalbą, historykiem specjalizującym się w dziejach Polski i Europy Środkowej. Pretekstem do zaproszenia profesora był głośny wpis Instytutu Yad Vashem, w którym przy fotografii opasek z Gwiazdą Dawida pojawiło się sformułowanie „żydowskie opaski z Polski”. Sformułowanie to — w opinii wielu obserwatorów, w tym byłego ambasadora RP Marka Magierowskiego — zacierało odpowiedzialność sprawców i sugerowało nieprawdziwe związki między Polską a systemem represji wprowadzonym przez III Rzeszę.Program rozpoczął się od przytoczenia wypowiedzi Marka Magierowskiego z anteny TOK FM: „Nigdy, ale to absolutnie nigdy nie słyszałem żadnego polityka izraelskiego, historyka, eksperta, który publicznie wypowiedział się pozytywnie o Polsce. (…) Ten wpis w takiej formie został opublikowany intencjonalnie.”Profesor Chwalba nie krył, że podziela diagnozę byłego ambasadora. „No trudno się nie zgodzić z panem ambasadorem Markiem Magierowskim. (…) Zna relacje polsko-izraelskie, zna środowiska żydowskie jak przysłowiową własną kieszeń” – mówił na początku rozmowy.Zdaniem historyka wpis Yad Vashem nie był zwykłą wpadką komunikacyjną, lecz świadomym zabiegiem retorycznym. Jak podkreślił: „Napisano coś, co nigdy nie miało miejsca, co jest kłamstwem. To nie kwestia doprecyzowania, tylko posługiwania się fałszywą informacją, która gdzieś już tam biegnie po łączach światowych.”Prowadząca zwróciła uwagę, że w tekście Yad Vashem słowo „niemieckie” pojawia się tylko raz i to dopiero w drugim akapicie, natomiast dalej w opisie mówi się już wyłącznie o „Generalnym Gubernatorstwie”, bez wyjaśnienia, czym ta struktura była i kto ją tworzył.Profesor skomentował: „Nie sądzę, żeby ktokolwiek na świecie wiedział, czym było Generalne Gubernatorstwo. (…) Ta niewiedza powoduje, że tego rodzaju wpis jest bardzo groźny.”W dalszej części rozmowy prof. Chwalba pokazywał szerszy kontekst: skąd bierze się zderzenie polskiej i izraelskiej pamięci. Podkreślał, że obie narracje funkcjonują obok siebie, niemal bez styku. „Te pamięci są równoległe, one się nie przenikają. Każdy widzi to, co chciałby zobaczyć.”W jego ocenie środowiska żydowskie koncentrują się na swojej traumie, często pomijając skalę polskich ofiar. „Najczęściej Żydzi nie wiedzą, że w Auschwitz byli mordowani Polacy, że ponad sto tysięcy Polaków zostało zamordowanych.” Jednocześnie — zauważył profesor — część izraelskich publicystów formułuje ogromne, niepodparte dowodami liczby, mówiąc o „morzu krzywd wyrządzonych Żydom przez Polaków”.Profesor wskazał też głębsze, polityczne tło tego typu narracji. Jego zdaniem część izraelskiego dyskursu o II wojnie światowej jest zbieżna z niemiecką polityką historyczną. „Polityka historyczna niemiecka wybiela zbrodnie niemieckie i podkreśla współodpowiedzialność narodów podbitych. (…) Ta polityka niemiecka jest spójna z polityką historyczną Izraela.”W jego ocenie nie jest przypadkiem, że Yad Vashem — instytucja państwowa — formułuje narracje zgodne z tym, co Niemcy od lat starają się utrwalać na arenie międzynarodowej: rozmywanie odpowiedzialności III Rzeszy i eksponowanie rzekomej współwiny innych narodów.Profesor podkreślił również, że Polska nie prowadzi silnej i konsekwentnej polityki historycznej. „My reagujemy od przypadku do przypadku. Nie mamy strategii, jak Niemcy, którzy powiedzieli po wojnie: przegraliśmy wojnę, ale musimy wygrać pamięć o niej.”Zapytany, czy Polacy muszą pogodzić się z tym, że co pewien czas pojawiają się na świecie sformułowania w rodzaju „polskie obozy śmierci”, odpowiedział, że jedynym remedium jest stała aktywność państwa i środowisk naukowych, bo bez tego „narracje będą dryfować w kierunku korzystnym dla innych”.W końcowej części rozmowy profesor przedstawił, jak jego zdaniem powinien wyglądać rzetelny wpis Yad Vashem: „Powinien brzmieć, że Polska była okupowana przez dwa państwa — Związek Sowiecki i Niemcy — a wszystkie działania były polityką państwa totalitarnego, które kontrolowało wszystko. Rząd Generalnego Gubernatorstwa był rządem niemieckim.”Na zakończenie prowadząca przypomniała, że w spornym wpisie Instytutu sześć razy pojawia się słowo „Polska”, a tylko raz słowo „Niemcy”, a także, że podpisy pod zdjęciami opasek wskazują je jako „opaski z Polski”.Wpis nie został dotąd skorygowany, mimo interwencji polskiego MSZ.

Jak zadbać o bezpieczeństwo i spokój swoich najbliższych, gdyby coś nam się stało? Poważna choroba czy śmierć nie są lekkimi tematami, dlatego często sprawy związane z zabezpieczeniem finansowym najbliższych zostawiamy na później - lub robimy to źle. Dzisiejszy odcinek ma za zadanie to zmienić. Posłuchajcie, jak podejść do tematu testamentu, zarządzania mieniem, fundacji rodzinnej i tym podobnych tak, aby zapewnić spokój osobom, na którym nam zależy.▬ Warto sprawdzić:

Według Biblii śmierć Jezusa była ofiarą. Np. w 1 Koryntian 5:7 nawiązano do składania baranka podczas święta paschy, powiedziano tam: “jako baranek został ofiarowany Chrystus”. Dla wielu ludzi symbolem tej ofiary jest krzyż. Czy jednak Jezus umarł przybity do krzyża, a może do pala? Aby to zrozumieć będziemy musieli zająć się dwoma greckimi słowami staurós i ksýlon, które pojawiają się w Nowym Testamencie. Zanim jednak do tego przejdziemy warto cofnąć się do Starego Testamentu. Pozwoli nam to zrozumieć dlaczego stosowano taką karę.Wbrew pozorom, zawieszenie człowieka na drewnie, słupie czy belce nie było wynalazkiem Rzymian. Był to starożytny gest kary i publicznej hańby, praktykowany przez różne ludy Bliskiego Wschodu. Zawsze miał jeden podstawowy cel: skazaniec miał być widoczny z daleka, wystawiony na wzgórzu lub przybity do belki, drzewa, a nawet do muru – tak, aby jego los był publiczną przestrogą. Takie prawo istniało u Persów. W Ezdrasza 6:11 czytamy: “Ode mnie też wychodzi rozkaz, że jeżeli kto przekroczy to zarządzenie, to zostanie wyrwana z jego domu belka, na którą zostanie wbity (inne przekłady mówią przybity), jego zaś dom zostanie za to zamieniony w kupę gruzu”.Inny przykład z tych czasów zawiera księga Estery 5:14 gdzie czytamy: “Niech sporządzą szubienicę wysoką na pięćdziesiąt łokci, a jutro rano powiedz do króla, aby na niej powieszono Mordochaja. Potem idź wesół z królem na ucztę. Rada ta podobała się Hamanowi, kazał więc sporządzić szubienicę”. Długość 50 łokci to ponad 20 metrów. W tym przekładzie oddano to jako szubienicę, ale słowo to oznacza drzewo. Chodzi tutaj o wysoki pal, który widać było z daleka. Nie wiemy jak wieszano ludzi. Czy byli przybijani czy przywiązywani, ale na pewno każdy ich widział.Ten rodzaj kary jest wymieniony także w Prawie Mojżeszowym gdzie wspomniano jak należało wykonać tą karę. W Powtórzonego Prawa 21:23 czytamy: “To nie mogą jego zwłoki pozostać na drzewie przez noc, ale mają być pochowane tego samego dnia, gdyż ten który wisi, jest przeklęty przez Boga”. Warto tutaj wyjaśnić, że wieszano człowieka, który już nie żył. Akt jego powieszenia był oznaką hańby. Jest to ważny werset, bo apostoł Paweł cytuje go w Galatów 3:13, ale o tym za chwilę.W podobny sposób Filistyni potraktowali zwłoki króla Saula. W 1 Samuela 31:10 czytamy: “Zbroję zaś jego złożyli w świątyni Asztarty, a jego zwłoki powiesili na murze Bet-Szeanu”. Potem Gibeonici potraktowali tak potomków Saula - 7 z nich powiesili w Gibeonie. W wielu tłumaczeniach Biblii wspomniano tam, że zostali nabici na pal. Chodzi jednak raczej o stracenie ludzi i potem przybicie lub przywiązanie ich zwłok na widok publiczny. W naszej kulturze ludzi nabijano na pal i to pewnie sprawiało, że niektórzy tłumacze piszą o wbiciu, ale oryginał hebrajski w 2 Samuela 21:6 mówi o powieszeniu.Karę taką stosowali później także Rzymianie. Np. w 71 roku p.n.e. Krasus pokonał Spartakusa. Na drodze appijskiej z Kapui do Rzymu powieszono około 6000 powstańców. Rzymianie aby opisać tę karę używali łacińskiego słowa crux, które dziś tłumaczy się na krzyż. Tak więc opisując tą masową egzekucję wielu historyków mówi o ukrzyżowaniu tych 6000 ludzi. Jednak w tamtym okresie słowo to oznaczało pal. Ludzi tych przybijano do pali, albo wręcz do drzew jeżeli takie rosły przy drodze. Ciała pozostawiono tam na wiele dni jako przestrogę.Nowy Testament spisano jednak po grecku i użyto słów: staurós i ksýlon. To pierwsze słowo czyli staurós na łacinę tłumaczy się jako crux, a więc można powiedzieć, że słowa te mają to samo znaczenie. Tutaj nastąpiła podobna ewolucja znaczenia. Pierwotnie staurós oznaczało pal, słup lub belkę. Dopiero później zaczęto tak określać krzyż. Obecnie większość tłumaczy tak oddaje to słowo. Np. w Mateusza 27:32 czytamy: “A wychodząc, spotkali człowieka, Cyrenejczyka, imieniem Szymon; tego przymusili, aby niósł krzyż jego”. Czy Jezus niósł pionowy pal, a może tylko jego poprzeczną belkę. Nad tym debatują nie tylko teolodzy, ale także historycy. Do tego tematu jeszcze wrócimy.Drugie słowo związane z kaźnią Jezusa to ksýlon. W polskich bibliach zwykle oddaje się jako drzewo. Np. w Dziejach 5:30 czytamy: “Bóg ojców naszych wzbudził Jezusa, którego wy zgładziliście, zawiesiwszy na drzewie”. To mówił do ludzi w Jerozolimie apostoł Piotr. Użył tego słowa także w swoim liście, w 1 Piotra 2:24 czytamy: “On grzechy nasze sam na ciele swoim poniósł na drzewo”. Brzmi to trochę dziwnie jakby Jezus zabrał nasze grzechy i wszedł na drzewo, ale myślę, że rozumiecie sens.Tego słowa użył też Paweł w Liście do Galatów 3:13 gdzie czytamy: “Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie”. Cytował on tutaj fragment z Powtórzonego Prawa 21:23, który już czytałem w tej audycji wcześniej. Hebrajskie słowo, które miało główne znaczenie drzewo przetłumaczona na greckie słowo “ksylon”, którego główne znaczenie to także drzewo. Zachodzi jednak pytanie, czy chodziło tutaj o kształt czy tylko o materiał?Tak więc w Nowym Testamencie napisanym po grecku użyto dwóch słów. Najczęściej gdy widzicie słowo krzyż to prawie na pewno w oryginale występowało słowo stauros. Ale w kilku wersetach użyto słowa ksylon, które tłumacze często oddają jako drzewo. Wielu teologów twierdzi, że stauros opisuje narzędzie, a ksylon wskazuje na znaczenie czyli na hańbę. Jeżeli stauros to narzędzie, a tłumaczy się to greckie słowo na łacińskie crux to odpowiedzi na to jak zginął Jezus należy szukać u Rzymian. To oni wykonali ten wyrok i posłużyli się metodą, którą stosowali od wieków, np. w przypadku Spartakusa i jego powstańców.W starożytnym Rzymie kara krzyżowania (crucifixio) była straszliwym środkiem odstraszającym, a skazańcy byli wystawiani wzdłuż dróg lub murów, by przypominać o potędze Rzymu. Tak jak się to stało w przypadku 6000 niewolników po upadku powstania Spartakusa. Powieszono ich wzdłuż Via Appia w odstępach co kilkadziesiąt metrów (prawdopodobnie 30 metrów). Ciała były pozostawione tam na tygodnie. W takich masowych okolicznościach często nie budowano klasycznego krzyża, bo nie było na to czasu ani zasobów. Skazańców przybijano do pali lub do drzew przydrożnych. Najważniejsze było aby był on widoczny.W łacinie samo słowo crux wcale nie musiało oznaczać konstrukcji, jaką dziś kojarzymy. Crux był terminem ogólnym, obejmującym każdą formę narzędzia egzekucji polegającą na przybiciu w celu publicznego wystawienia. Starożytni rozróżniali różne typy:Crux simplex - najprostsza forma, czyli zwykły pionowy pal.Crux commissa - konstrukcja w kształcie dużej litery T (pozioma belka osadzona na szczycie słupa).Crux immissa - konstrukcja w kształcie małej litery t, którą najczęściej kojarzymy z ukrzyżowaniem (poprzeczka poniżej szczytu słupa).Warto zaznaczyć, że w starożytnej literaturze rzymskiej przez wieki nie ma jednoznacznych opisów, które pozwoliłyby stwierdzić, że zawsze stosowano krzyże z poprzeczką. Często był to po prostu pionowy pal. Dopiero około 40 lat po śmierci Jezusa, w okresie poprzedzającym wybuch Wezuwiusza, pojawia się pierwszy autor, który wspomina o poprzecznej belce jako elemencie egzekucji. To Seneka Młodszy. W swoich pismach używa on słowa patibulum, opisując skazańców, którzy mają „rozciągnięte ramiona na poprzeczce” (brachia porrigenda in patibulo).Ten fragment jest kluczowy, bo daje pierwsze twarde starożytne potwierdzenie, że w praktyce ukrzyżowania używano belki poprzecznej, która wymuszała rozłożenie rąk. Czy jednak można to odnieść do śmierci Jezusa? To pytanie do was drodzy słuchacze. Napiszcie w komentarzu co o tym myślicie. Jest jeszcze drugie pytanie: jak była umieszczona ta poprzeczna belka czyli patibulum?Warto tu na chwilę zatrzymać się przy pierwszych chrześcijanach (I-III wieku). Co ciekawe, oni wcale nie używali symbolu krzyża. Najpopularniejsze były wtedy ryba — znany znak ichtys — albo kotwica, kojarzona z nadzieją. Skąd więc wzięło się to, że dzisiaj krzyż jest symbolem chrześcijaństwa? Ten motyw pojawia się dopiero w IV wieku, za czasów cesarza Konstantyna Wielkiego. I to właśnie dlatego niektórzy twierdzą, że to on wprowadził krzyż jako symbol wiary.Dlaczego wcześniej nie korzystano z tego symbolu? Jest kilka teorii. O pierwszej już wspomniałem. Miał go wprowadzić cesarz Konstantyn. Ale są też teorie mówiące, że chrześcijanie nie chcieli się posługiwać symbolem hańby i zaczęli to robić dopiero w IV wieku kiedy skończyły się prześladowania. Inni wskazują na krzyże w pogańskie symbolizujące kult słońca. Ostatnia teoria mówi o Helenie, matce cesarza Konstantyna, która podczas pielgrzymki do Jerozolimy miała odnaleźć prawdziwy krzyż.Usuńcie stary kwas, abyście się stali nowym zaczynem, ponieważ jesteście przaśni; albowiem na naszą wielkanoc jako baranek został ofiarowany Chrystus.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-List-do-Koryntian/5/7Ode mnie też wychodzi rozkaz, że jeżeli kto przekroczy to zarządzenie, to zostanie wyrwana z jego domu belka, na którą zostanie wbity, jego zaś dom zostanie za to zamieniony w kupę gruzu.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Ezdrasza/6/11Wtedy powiedziała do niego jego żona Zeresz i wszyscy jego przyjaciele: Niech sporządzą szubienicę wysoką na pięćdziesiąt łokci, a jutro rano powiedz do króla, aby na niej powieszono Mordochaja. Potem idź wesół z królem na ucztę. Rada ta podobała się Hamanowi, kazał więc sporządzić szubienicę.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Estery/5/14

Objawy występują przez co najmniej dwa tygodnie po porodzie. Obejmują takie symptomy jak smutek, utrata zainteresowań, zmęczenie, problemy z koncentracją, lęk o dziecko czy poczucie winy związane z macierzyństwem. Rozpoznanie i leczenie depresji okołoporodowej ma kluczowe znaczenie dla zdrowia i dobrego samopoczucia pacjentki i jej dziecka. Nieleczona może utrudniać opiekę nad dzieckiem, przyczynia się do ogromnego cierpienia, budowania więzi, długotrwałych problemów rozwojowych u dziecka, wpływa na relacje rodzinne i zwiększa ryzyko samobójstwa. Dane epidemiologiczne wskazują, że dotyka pomiędzy 10 a 20% osób, a ta zmienność związana jest z regionem, statusem socjoekonomicznym, występowaniem epizodów depresji w przeszłości, brakiem wsparcia społecznego i wieloma czynnikami indywidualnymi. Jest problemem złożonym i nadal wstydliwym, bo macierzyństwo często jest stanem upragnionym, a gdy pojawia się choroba, trudno poczuć radość, bo ta przygnieciona jest lawiną poczucia winy.To jest seria Gutral Gada Osobiście, nie tylko dlatego, że widzę się dzisiaj z moją gościnią w studio, ale dlatego, że dzieli się ona swoim osobistym doświadczeniem trudności w obszarze zdrowia psychicznego. Najczęściej zadawane przez Was pytania dotyczą przeżyć osób w chorobie, by odnieść to do własnych doświadczeń. Poszukiwanie wsparcia i psychoedukacji przez dzielenie się doświadczeniem jest naturalne i może być wspierające, jednak pamiętajcie, że żaden podcast, ebook czy kurs nie załatwi Wam ani diagnozy, ani nie zagwarantuje efektów równych do współpracy ze specjalistą. Jednak dla oswajania tematu i społecznego wsparcia powstaje ta osobista seria. A pierwsza zaproszenie przyjęła aktorka filmowa, teatralna i dubbingowa, Karolina Bacia @costampoangielsku. Nie będzie wiwisekcji, będzie, mam nadzieję, wspierająco i inspirująco dla tych, którzy przekonają się, że jest wsparcie w cierpieniu. Za możliwość realizacji i dystrybucji tego podcastu kłaniam się w pas Patronom i Patronkom.Fot. moje - @opowiedziane_swiatlem Fot. Karoliny - Aleksandra ZaborowskaMontaż: Eugeniusz Karlov

Odbierz ebook w prezencie!Sprawdź, jak dzięki metodzie małych kroków, wskoczyć ze swoją produktywnością na wyższy poziom!

Podcast „Prawo dla Biznesu” jest integralnym elementem czasopisma o tej samej nazwie. Nagrania mają charakter informacyjno-edukacyjny, a także promocyjny.Wydawca: Kancelaria Prawna Kantorowski, Głąb i Wspólnicy Sp.j.Redaktor naczelny: radca prawny Piotr KantorowskiPodcast zawiera:autopromocję wydawcy,reklamy produktów i usług innych przedsiębiorców,treści edukacyjne i eksperckie z zakresu prawa dla biznesu._______________________________________________________________________________Czy można publikować zdjęcia ludzi z ulicy na stronie sklepu? Czy wystarczy, że zapłacisz modelowi, by legalnie wykorzystać jego zdjęcie w kampanii?  Najczęstsze wątpliwości związane z prawem do wizerunku – zarówno w kontekście e-commerce, jak i działalności kreatywnej. Dowiesz się m.in. kiedy zgoda jest obowiązkowa, jakie są wyjątki oraz jak uniknąć kosztownych błędów przy publikacji zdjęć i materiałów promocyjnych.

Czy komputer może widzieć tak jak człowiek?Rozpoznawać emocje, wykrywać broń, zauważać pożar — zanim pojawi się dym?W tym odcinku Escola AI Live rozmawiamy o tym, jak sztuczna inteligencja uczy się patrzeć, rozumieć i reagować na świat.Gościmy dr. Michała Gregę z Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie – eksperta w dziedzinie wizji komputerowej (computer vision) i twórcę rozwiązań wykorzystujących AI w bezpieczeństwie, medycynie i przemyśle.Z tego odcinka dowiesz się:Jak komputery przetwarzają obraz i „uczą się widzieć”Dlaczego potrzebują tysięcy przykładów, by zrozumieć to, co dziecko łapie w sekundęJak wykrywanie broni, pożarów czy emocji staje się codziennościąCzym jest “człowiek w pętli decyzyjnej” i dlaczego AI nigdy nie będzie w 100% nieomylna,Jak liczyć realny zwrot z inwestycji (ROI) z projektów sztucznej inteligencji.Zostańcie z nami — dziś naprawdę zobaczymy świat oczami AI.00:00 – Intro01:07 – Czym jest wizja komputerowa i jak działa “cyfrowy wzrok”05:13 – Dlaczego dziecko rozumie szybciej niż sztuczna inteligencja07:44 – Wilk, husky i śnieg – o błędach i uproszczeniach algorytmów09:32 – Przewaga maszyn nad ludźmi: nie męczą się i nie rozpraszają11:01 – Zastosowania wizji komputerowej w praktyce11:28 – Wykrywanie broni i bezpieczeństwo publiczne13:00 – AI w medycynie: gdy komputer widzi więcej niż człowiek17:30 – Fałszywe alarmy i nadzór człowieka nad sztuczną inteligencją22:33 – Dlaczego “niedoskonała AI” bywa lepsza niż brak systemu28:06 – Drony i wykrywanie pożarów z powietrza30:42 – Jak tworzy się dane do trenowania AI33:00 – Etyka, prawo i problemy z licencjami danych36:25 – Prywatność użytkowników i kontrowersje wokół AI Act41:16 – Czy sztuczna inteligencja może chronić naszą prywatność45:18 – AI w biznesie: automatyzacja czy wsparcie człowieka?50:10 – Jak liczyć ROI w projektach AI57:29 – Najczęstsze błędy firm przy wdrażaniu sztucznej inteligencji01:02:35 – Gdzie znaleźć dr. Michała Gregę01:03:39 – Podsumowanie i zakończenie rozmowy01:04:20 – OutroMuzyka: Kevin MacLeod Werq Kevin MacLeod (incompetech.com) Licensed under Creative Commons: By Attribution 4.0 License/mix by Jedrzej Paulus https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ Oceń nasz podcast na Apple Podcasts: https://bit.ly/EscolaMobileIT

Trump zapowiada obronę chrześcijan w Nigerii. – Amerykańscy żołnierze? To by tylko pogorszyło ich los – mówi Bartosz Rutkowski z Orlej Straży w Radiu Wnet.Nigeria to dziś najbardziej niebezpieczny kraj na świecie dla chrześcijan. Według danych organizacji Open Doors ginie tam ponad 6 tysięcy wierzących rocznie — trzy czwarte wszystkich zamordowanych chrześcijan na świecie.Nigeria liczy ponad 200 milionów mieszkańców. Sytuacja jest skrajnie różna w poszczególnych regionach – na południu jest względny spokój, na północy i w centralnym pasie to dramat– mówi Bartosz Rutkowski z Orlej Straży.To tam działają Boko Haram i bojówki Fulani, które – jak podkreśla – „od lat mordują rolników i chrześcijan”. Dane są porażające: według Open Doors około 8 tys. chrześcijan rocznie ginie z powodu wiary, z czego 6 tysięcy w samej Nigerii.Nigeria odpowiada za trzy czwarte wszystkich zabitych chrześcijan na świecie– dodaje.Dlaczego państwo nie reaguje?Poprzedni prezydent był z plemienia Fulani i zapewniał im bezkarność. Jest trochę lepiej, bo obecny prezydent dopuścił chrześcijan do władzy, ale państwo nadal jest słabe– mówi Rutkowski.Według niego uwaga świata skupia się głównie na południu Nigerii.Tam jest ropa. Tam są interesy. To interesy międzynarodowe decydują, a nie cierpienie ludzi– zaznacza.Trump, najemnicy i realna pomocDonald Trump mówił ostatnio o obronie chrześcijan w Nigerii. Zdaniem Rutkowskiego takie plany mogą być groźne.Jeśli przyjadą biali z karabinami „ratować chrześcijan”, to skończy się to jeszcze większą masakrą. To byłyby tragiczne skutki– podkreśla.Zamiast tego wskazuje rozwiązanie.Chrześcijanie w Nigerii potrafią się bronić. Są Hunters – lokalna samoobrona z legalną bronią myśliwską. Im trzeba wesprzeć logistykę: motocykle, paliwo, żywność– informuje.Dom dla wdowy za 18 dolarów rocznieSkala pomocy, jak mówi, bywa zaskakująco dostępna.Wynajem domu dla wdowy z dziećmi kosztuje 18 dolarów rocznie. Odbudowanie całej wsi – 30 tysięcy złotych. To niewyobrażalna efektywność pomocy– mówi.Jak pomagać?Działamy z lokalną fundacją, z ludźmi, którzy przeżyli ataki. Pomoc trafia bezpośrednio do ofiar. Najczęściej do wdów z dziećmi– mówi Rutkowski.

Witam Was w nowym sezonie podcastu “O długim życiu w zdrowiu”, czyli najbardziej merytorycznym i jednocześnie przystępnym podcaście o długowieczności w Polsce. Nerki, to narząd, o którym rzadko myślimy na co dzień, a pełnią znacznie więcej funkcji, niż tylko filtrowanie toksyn. To one regulują ciśnienie krwi, gospodarkę wodno-elektrolitową, równowagę kwasowo-zasadową, a nawet produkcję hormonów. Niestety przewlekła choroba nerek nazywana jest cichą epidemią XXI wieku, szacuje się, że nawet 15% dorosłych może mieć jej różne stadia, często o tym nie wiedząc. We wczesnych etapach nie daje żadnych objawów, dlatego tak łatwo ją przeoczyć. Czy dieta naprawdę może chronić nasze nerki, a jeśli tak, jakie produkty im służą, a jakie szkodzą? Czy nadmiar białka faktycznie uszkadza nerki, czy to tylko popularny mit? Dlaczego nerki nie lubią chorób cywilizacyjnych i czym jest zespół sercowo-nerkowo-metaboliczny? I wreszcie, jak dbać o zdrowie nerek na co dzień, by wspierać ich funkcję przez długie lata? Na te i inne pytania odpowiemy w dzisiejszej rozmowie.Ten materiał nie stanowi zamiennika wizyty lekarskiej. Nie jest też poradą zdrowotną, ani nie służy do diagnozowania ani leczenia chorób. Materiał ma charakter wyłącznie edukacyjny. Autorka nie ponosi odpowiedzialności za sposób wykorzystania przedstawionych informacji. Gość: dr n. med. Paulina Borek-Trybała, specjalistka dietetyki nefrologicznej, która na co dzień wspiera pacjentów z chorobami nerek, wykładowca akademicki. Od ponad 13 lat pracuje jako dietetyczka kliniczna i psychodietetyczka.➡️ Strona internetowa: https://www.dietetykmedyczny.eu/ ➡️ Instagram: https://www.instagram.com/dietetykmedyczny/ ➡️ Facebook: https://www.facebook.com/dietetykpaulinaborek/ ------------------------------------------------- Prowadząca: dr n. med. Karolina Karabin➡️ Strona internetowa: https://drkarabin.pl/ ➡️ Instagram: https://www.instagram.com/dr_karabin/ ➡️ Facebook: https://www.facebook.com/dr.n.med.karolina.karabin/?locale=pl_PL ➡️ Spotify: https://open.spotify.com/show/06LNKBHswGVnLINKcp67MR ------------------------------------------------- Piśmiennictwo do odcinka: https://docs.google.com/document/d/1-XlBJyHyenx2Ljmn4YXRC8CuhjhLug3qLhZLwyIOzMM/edit?usp=sharing------------------------------------------------- 0:00 Zapowiedź odcinka 0:53 - Intro 01:34 - Wstęp 05:58 - Jakie funkcje pełnią nerki?09:10 - Choroba nerek jako cicha epidemia XXI wieku13:10 - Kto jest najbardziej narażony na choroby nerek?16:06 - Czym jest zespół sercowo-nerkowo-metaboliczny?18:24 - Dlaczego choroby nerek wykrywamy tak późno?19:34 - Czy chorobę nerek można cofnąć?21:25 - Najważniejsze zasady profilaktyki chorób nerek23:47 - Sól - największy wrogów nerek?27:38 - Najlepszy model żywienia dla zdrowych nerek33:25 - Nawodnienie a ryzyko chorób nerek36:27 - Czy nadmiar białka szkodzi nerkom?43:35 - Czy rodzaj białka w diecie ma znaczenie?47:28 - Jakie czynniki stylu życia działają ochronnie na nerki?50:00 - Na jakie suplementy i zioła należy uważać?52:21 - Kreatyna - czy naprawdę uszkadza nerki?58:28 - Jak wygląda leczenie przewlekłej choroby nerek1:04:19 - Dieta PLADO, czyli nowe podejście do żywienia w przewlekłej chorobie nerek1:08:52 - Ile białka w diecie osób z chorobą nerek?1:16:30 - Najczęstsze mity o diecie w chorobach nerek01:20:32 - Zakwaszenie organizmu - fakt czy mit?1:23:38 - Jak dobrze bilansować dietę przy chorobie nerek?1:26:49 - Jakie badania warto wykonać, aby sprawdzić funkcję nerek?1:31:10 - Cystatyna C - badanie, o którym mówi się coraz więcej1:34:55 - Dlaczego badania kontrolne mogą uratować zdrowie1:38:10 - Runda szybkich pytań i odpowiedzi

W tym odcinku spotykamy się z Kasią i Anitą – duetem stojącym za marką Haerownik. Rozbieramy na czynniki pierwsze mity i pułapki rozwoju pracowników.Czy szkolenie to jeszcze benefit, czy już standard?Jakie szkolenia realnie wpływają na zaangażowanie i wyniki?Wspólnie obalamy utarte schematy: od "awansów za karę" po cichą frustrację top specjalistów i menedżerów.Podpowiadamy, jak tworzyć środowisko, które buduje lojalność i sukces – i firmy, i ludzi.Dowiedz się, czego naprawdę oczekują pracownicy i co KAŻDA firma powinna wdrożyć, jeśli chce się rozwijać.Zainwestuj w rozwój – swój i zespołu!===================================Spis treści:00:00 – Wstęp02:00 – Kim są Haerownik i czym się zajmują?07:00 – Dlaczego rozwój to konieczność, nie benefit?12:00 – Jak firmy (nie) planują rozwój16:00 – Poziomy rozwoju: od audytu do strategii22:00 – Najczęstsze błędy w rozwoju kadry menedżerskiej29:00 – Pułapka „awansu pionowego” i alternatywy34:00 – Jak mierzyć efekty szkoleń? (Model Kirkpatricka)40:00 – Top szkolenia i umiejętności przyszłości49:00 – Kiedy pracownik nie chce się rozwijać?53:00 – Rola pracownika i lidera w rozwoju59:00 – Finał: rozwój w twoich rękach i komfort strefy zmian===================================Postaw kawę

Dr Csilla Gizińska (Katedra Hungarystyki UW), specjalistka od literatury węgierskiej, opisuje styl świeżo upieczonego węgierskiego noblisty i mówi, co ta nagroda znaczy dla społeczności węgierskiej. Charakteryzując twórczość László Krasznahorkaia, rozmówczyni Małgorzaty Kleszcz cytuje wpierw amerykańską eseistkę Susan Sontag, która już w latach 90. stwierdziła, że pisarz ten jest "wizjonerem współczesnej apokalipsy". Dr Csilla Gizińska precyzuje to określenie:Właściwie każda jego historia sprawia na czytelniku wrażenie, jakby zaczynała się tuż przed albo tuż po jakiejś wielkiej katastrofie. Zawsze jest tam garstka ludzi, mała społeczność — to właśnie charakteryzuje jego wcześniejsze książki. Najczęściej są to ludzie żyjący gdzieś w środkowo-europejskim krajobrazie — bardzo silnie czuć w nich to środowisko. Niekiedy jest to wieś na węgierskiej nizinie, która sama w sobie jest symbolem świata odmodernizowanego, to kulturowy kod prowincjonalizmu, peryferii. I ta garstka ludzi, pozostawiona sama sobie, jakby wciąż na kogoś czeka — na Mesjasza, który wyrwie ich z marazmu i beznadziei.~ mówi ekspertka. Zwraca też uwagę na to, że decyzja o przyznaniu literackiej Nagrody Nobla pisarzowi z Europy Środkowej, jest niezwykle ważna:I co więcej — to także Nobel dla literatury małego języka, języka dość hermetycznego i trudnego do przetłumaczenia. Węgierski to przecież zupełnie inny język niż większość języków europejskich, nawet tych mniejszych, słowiańskich. I właśnie dlatego uważam, że ten wybór ma ogromne znaczenie. Nie dlatego, że to „mała” kultura — bo nie o to chodzi, nie o liczebność — ale dlatego, że literatura i kultura węgierska są absolutnie równe tym największym. I to zostało teraz docenione.Na koniec rozmowy, dr Csilla Gizińska porusza temat przekładów literatury węgierskiej na język polski:Ogólnie można powiedzieć, że literatura węgierska ma się dobrze, jeśli chodzi o tłumaczenia współczesnej prozy i poezji. Bardzo ważnym momentem był rok 2016, czyli Rok Kultury Węgierskiej w Polsce. Wokół tego okresu — mniej więcej dziesięć lat temu — przetłumaczono na język polski większość najważniejszych autorów i dzieł literatury węgierskiej.Nasz gość wymienia też pisarzy, których dzieła przetłumaczono. Są to m.in.: Péter Esterházy, Szilárd Borbél i György Konrád./ab

Królowa antyoksydantów, witamina C, będzie niezmiennie rządzić tej jesieni. Ze względu na niesamowitą moc działania ta witamina jest złotym standardem, jeśli chodzi o pielęgnację skóry. Dlaczego jednak zdarza się, że nie działa? Trzy ekspertki wskazują najczęstsze błędy związane z jej stosowaniem.Autorka: Maria KowalczykArtykuł przeczytasz pod linkiem: https://www.vogue.pl/a/witamina-c-antyoksydant-bledy-podczas-stosowania-jesien-2025

Dlaczego boimy się smutku i złości? Jak radzić sobie z emocjami w świecie pełnym presji?Gościem podcastu "Rozwój Osobisty Dla Każdego" jest Aleksandra Borowska – trenerka kompetencji społecznych i autorka książki o emocjach.W szczerej rozmowie ze mną rozbraja tematy tabu, tłumaczy neurobiologiczne mechanizmy emocji i pokazuje, jak kultura wpływa na nasze reakcje.Poznaj technikę STOP, dowiedz się, dlaczego samowspółczucie to supermoc i jak budować odporność psychiczną, także w pracy!Pod koniec – konkurs! Najciekawszy komentarz pod filmem na YouTube wygrywa jej książkę!#rozdanie #podcast #emocje===================================Spis treści: 0:00 Wprowadzenie i powitanie gościa2:20 Kim jest Aleksandra Borowska?5:00 Dlaczego nie umiemy nazywać emocji?9:00 Neurobiologia emocji – co dzieje się w mózgu12:00 Najczęściej wstydzone emocje Polaków15:00 Złość i smutek – stereotypy i wychowanie19:00 Ciało a emocje: znaki, które wysyła22:00 Emocje vs uczucia – różnice i analiza transakcyjna27:00 Higiena emocjonalna – na czym polega32:00 Technika STOP w praktyce37:00 Superbohaterowie emocji: samowspółczucie vs wstyd40:00 Kobieca złość i męski smutek – o potrzebie przepracowania45:00 Jak rozmawiać o emocjach z mężczyznami50:00 Języki miłości w relacjach54:00 Refleksje i rady dla słuchaczy59:00 Konkurs książkowy i zakończenie===================================Postaw kawę

Dowiedz się więcej:Jak rozmowa menadżera z pracownikiem może zwiekszyć sprzedaż ubezpieczeń. Video dla mistrzowie.onlineNa temat społeczności #1 dla branży ubezpieczeniowej - czyli mistrzowie.online wspominałem już na blog marcinkowalik.online i w podcaście parę razy.O tym że całe teksty, konkretne porady krok po kroku, nagrania live i poradniki są dostępne na mistrzowie.online, wspominałem w tekstach:Jak założyć multiagencję ubezpieczeniową – kompletny przewodnik prawny100% więcej leadów ubezpieczeniowych dla Multiagencji, po naszym audycie strony www z 11 punktami do poprawyWielka zmiana w Google Twoją szansą. Czyli Instagram a pozyskiwanie klientów ubezpieczeniowych.9 darmowych leadów ubezpieczeniowych dla członka mistrzowie.onlineDosłownie parę dni temu, na prośbę Sebastiana Radka i Przemysława Rogacza - Założycieli i członków społeczności mistrzowie.online nagrałem specjalne video.Ich prośba to efekt naszej dyskusji wewnątrz społeczności mistrzowie.online na temat tego, jak wynagradzać pracowników w branży ubezpieczeniowej.W tym nagraniu, które ma prawie 30 minut, opowiadam krok po kroku o tym, jak w kilku firmach IT zarządzałem zespołami (czasami po kilkanaście osób) i jak korzystałem z comiesięcznych rozmów z pracownikami w stylu "1:1", nazywanych przeze mnie ROR (Rozmowa oceniająco-rozwojowa).Czego się dowiesz z tego video, nagranego specjalnie dla członków społeczności ubezpieczeniowej #1 - mistrzowie.online:Dokładna struktura comiesięcznego ROR – jak podzielić 30-minutową rozmowę na 3 części (operacyjna, rozwojowa, „open space”), żeby każda miała sens5 zasad ustalania celów rozwojowych – konkretny checklist, który sprawia, że cele są realizowane (a nie tylko zapisywane w Excelu)Jak prowadzić część „open space” – gdzie rodzą się innowacje i pomysły, których nie usłyszysz nigdzie indziejKonkretne pytania otwierające – które sprawiają, że pracownik mówi prawdę o blokerach (zamiast „wszystko ok, szefie”)Jak reagować na blokery – żeby budować zaufanie, a nie niszczyć je („tak, słyszę cię” vs „to nie moja sprawa”)Mechanizm podwyżek oparty na celach rozwojowych – jak powiązać zrealizowane cele z konkretnymi kwotami (bez polityki, bez niespodzianek)Najczęstsze błędy managerów – które zamieniają ROR w formalność (i jak ich unikać)Kiedy to NIE zadziała – 5 czerwonych flag, które mówią „nie próbuj tego tutaj”Różnica między ROR a daily standupem – dlaczego miesięczne pogłębione rozmowy dają więcej niż codzienne „co robisz dziś?”Prawdziwy przykład innowacji z ROR Dlaczego to nie działa dla sprzedaży prowizyjnej – i co zrobić zamiast tego dla zespołów na first-lineJak przygotować się do pierwszego ROR – jeśli nigdy tego nie robiłeś i nie wiesz od czego zacząćTypowe blokery, o których ludzie nie mówią głośno – i jak sprawić, żeby w końcu zaczęliJak mierzyć efektywność ROR – żeby wiedzieć, czy to działa, czy tylko marnujesz czasTempla

3 najczęstsze kontuzje biegaczy — jak je ogarnąć i wrócić silniejszym?Ten odcinek to szczera rozmowa o bólu, strachu przed przerwą i… o nadziei. Z Arturem Kuciapskim pokazujemy, jak z chaosu objawów przejść do jasnej diagnozy, mądrego leczenia i treningu, który naprawdę chroni. Jeśli czujesz, że coś „ciągnie”, „sztywnieje” albo „zapala się” po każdym biegu — to jest materiał, który może zmienić bieg Twojej historii. Gość: Artur Kuciapski | Prowadzenie: Adam Kszczot Dlaczego warto obejrzeć? - Zrozumiesz skąd bierze się ból pleców u biegaczy (taśmy, core, mobilność). - Nauczysz się bazowych ćwiczeń: oddech, napięcie brzucha, „dead bug” — fundamenty, które robią różnicę.- Ogarniesz hip drop/ITBS: jak wzmacniać pośladki i przestać „sypać się” w biegu.- Dostaniesz konkret dla kostki: testy, stabilizacja, prosty protokół 20–60 min.Wyjdziesz z planem działania, nie tylko z listą zakazów! Partner strategiczny serii: PKO Bank Polski — najbardziej rozbiegany bank w Polsce.

Wejdź na insurjobs.pl jeżeli szukasz pracy w ubezpieczeniach lub jesteś pracodawcą i szukasz pracowników.Ten tekst napisałem dla Gazety Ubezpieczeniowej w ramach cyklu „Kowalik radzi”.Analizując ponad 95 pytań zadawanych przez kandydatów w mojej grupie „Praca w ubezpieczeniach” na Facebooku, wyłoniłem kilka kategorii zagadnień, które najczęściej nurtują osoby rozważające karierę w branży ubezpieczeniowej.Największą popularnością cieszą się pytania o wybór między pracą w multiagencji a współpracą z pojedynczym towarzystwem ubezpieczeniowym – aż 37% wszystkich zapytań dotyczy multiagencji.Kandydaci chcą poznać różnice między statusem agenta wyłącznego a OFWCA. Często pytają konkretnie o warunki współpracy z Phinance, OVB, PZU czy Allianz (29% pytań odnosi się do konkretnych firm).Równie często pojawiają się kwestie formalne: czy konieczne jest założenie działalności gospodarczej, jakie egzaminy trzeba zdać i czy możliwa jest praca na umowie o pracę zamiast B2B.Wsparcie na startKażde czwarte pytanie (21%) zawiera element dotyczący wsparcia wdrożeniowego. Kandydaci obawiają się zostać „rzuceni na głęboką wodę” i szukają multiagencji oferujących:bezpłatne szkolenia,pomoc w pierwszych krokach,dostęp do bazy klientów na start,mentoring od doświadczonych agentów.Szczególnie często podkreślają, że nie chcą rozpoczynać od „namawiania rodziny i znajomych”.Praca zdalna vs stacjonarnaPandemia zmieniła oczekiwania kandydatów. Niemal co trzecie pytanie (32%) dotyczy możliwości pracy zdalnej lub hybrydowej. Rodzice małych dzieci szczególnie cenią elastyczność godzin pracy.Brak doświadczenia – największa barieraCo czwarty kandydat (26%) wprost przyznaje, że nie ma doświadczenia w ubezpieczeniach. To pokazuje, jak duży potencjał tkwi w osobach z innych branż, które chcą się przebranżowić. Pytają o konkretne metody: cold calling, social media, networking, współpracę z innymi branżami.Zarobki i prowizjeChoć temat pieniędzy pojawia się w każdym pytaniu, kandydaci rzadko pytają wprost o kwoty. Częściej interesuje ich:czy istnieje wynagrodzenie gwarantowane na start,jaki jest okres karencji prowizji,ile polis trzeba sprzedać, aby osiągnąć konkretny próg dochodowy,czy są plany sprzedażowe.Pozyskiwanie klientówTo największa obawa początkujących. Chcą poznać sprawdzone sposoby budowania bazy klientów bez wykorzystywania kontaktów prywatnych.Branża ubezpieczeniowa stoi przed wyzwaniem właściwego wdrażania nowych pracowników. Odpowiedzi na te najpopularniejsze pytania mogą znacząco wpłynąć na jakość rekrutacji i retencję talentów.Więcej: marcinkowalik.online

Przechodzimy do mięska! Czy też najbardziej kalorycznego warzywka jeśli jesteście wege. Smacznego!A tutaj, opinie kilku, odrobinę zadowolonych klientów:Konsultacje - Świadectwa

Znasz ten moment, kiedy podajesz dziecku coś zupełnie zwyczajnego - np. ziemniaka, ale w innej formie niż dotychczas, i nagle pojawia się odmowa? Jadło puree, a pieczonego kawałka już nie tknie. No albo ulubiony makaron, ale tym razem polany sosem, staje się nie do przełknięcia?To nie upór ani „fochy”. To naturalny etap w rozwoju dziecka, nazywany neofobia żywieniowa. Najczęściej pojawia się między 2. a 6. rokiem życia i związana jest z ogólną nieufnością wobec tego, co nowe i nieznane -tak samo wobec ludzi, sytuacji, jak i jedzenia. Małe dzieci rozpoznają jedzenie głównie wzrokiem. Dla nich liczy się wygląd, kolor, kształt, a nawet opakowanie. Dlatego tak ważna staje się lojalność wobec jednej marki jogurtu czy chrupków - bo tam wszystko jest przewidywalne. Zmiana smaku, konsystencji czy nawet sposób podania potrafi wzbudzić lęk. Neofobia żywieniowa nie wynika z awersji sensorycznej (to coś innego) - chodzi bardziej o samą nowość. Dziecko woli potrawy, które zawsze wyglądają, pachną i smakują tak samo, bo wtedy nie grozi mu niespodzianka. To daje poczucie bezpieczeństwa. No i tu pojawiają się pierwsze schody dla rodziców - bo my chcemy, by dziecko jadło różnorodnie, poznawało nowe smaki. A ono najbardziej ufa temu, co znane i powtarzalne. Dlatego zamiast podstępów czy przemycania nowości (co często kończy się utratą zaufania do posiłków podawanych przez rodzica), lepiej postawić na cierpliwość i stopniowe oswajanie. Dziecko z neofobią zauważy najmniejszą różnicę. Ale zauważy też, czy jesteśmy konsekwentni i spokojni. Naszą rolą jest być przewodnikiem, a nie zmuszać czy przekonywać na siłę. Zaufanie to fundament – bez niego nawet najbardziej kolorowy talerz nie przyniesie efektów.Neofobia żywieniowa - dlaczego się pojawia?Poza kwestiami wychowawczymi i rodzinnymi dużą rolę odgrywają uwarunkowania genetyczne i ewolucyjne. Dzieci, które wcześniej miały mniej okazji, by poznawać różne smaki, zapachy czy konsystencje, mogą później reagować silniej na nowości w diecie. Ważny jest też temperament – te bardziej emocjonalnie reaktywne (czyli wrażliwsze) zwykle trudniej oswajają się z nieznanym jedzeniem. Statystyki pokazują, że w Polsce około 10% dzieci w wieku 5–6 lat ma wysoki poziom neofobii żywieniowej. To sporo – co dziesiąte dziecko może konsekwentnie odmawiać próbowania nowych potraw. U części nastolatków czy nawet dorosłych również widzimy podobne mechanizmy, choć zwykle w łagodniejszej formie. Dobra wiadomość jest taka, że rzadko prowadzi to do poważnych problemów zdrowotnych. Najczęściej dzieci wybierają produkty, które lubią, a w odpowiednich proporcjach da się ułożyć z nich zbilansowaną dietę. Jeśli jednak wybór jest mocno ograniczony, warto skonsultować się z dietetykiem, który pomoże znaleźć rozsądne rozwiązania – w tym ewentualną suplementację. [współpraca]Warto pamiętać też o jednym: neofobia żywieniowa nie jest tym samym, co poważne zaburzenie odżywiania, takie jak ARFID (ang. avoidant/restrictive food intake disorder). Tu ograniczenia są mniej nasilone i rzadko skutkują niedożywieniem czy dużymi problemami zdrowotnymi. Zazwyczaj nie wpływa to także na zmiany masy ciała ( redukcja kilogramów / przyrost)Neofobia żywieniowa - jak pomóc dziecku?Neofobia żywieniowa to bardzo delikatny temat. Jakakolwiek presja, którą próbujemy wywierać na dziecku mija się z celem. Szantażowanie, przekupowanie, wskazywanie na nagrodę w postaci czegoś słodkiego po zjedzeniu czegoś nowego - może oddalać dziecko od faktycznego ''przełamania się''.Kiedy dziecko je za mało – jak wspierać, a nie zmuszać? Jedzenie w rodzinie to nie tylko kilokalorie i witaminy. To emocje, atmosfera i relacja. Dlatego kiedy dziecko je mało albo nie chce próbować nowych rzeczy, kluczem nie jest presja, ale cierpliwość i konsekwencja. Co naprawdę pomaga?

W tym odcinku rozmawiam z Gregiem Albrechtem – przedsiębiorcą, inwestorem i mentorem. Tematem jest coaching biznesowy i to, jak pomaga przedsiębiorcom radzić sobie z codziennymi wyzwaniami.Poruszamy m.in.:

Pierwsze wzmianki o rydwanach w Biblii pojawiają się już w Księdze Rodzaju.Gdy Józef zyskał zaufanie faraona, był obwożony jego rydwanem, aby pokazać jego nową pozycję. Później sam posiadał własny rydwan. W Rodzaju 46:29 czytamy: “Józef kazał zaprząc swój wóz i wyjechał do Goszen na spotkanie Izraela, ojca swego”. W oryginale hebrajskim występuje tutaj słowo merkawáh oznaczające rydwan. Czy jest to jednak egipski wynalazek?Zarówno konie jak i rydwany zaczęto używać na stepach. Chodzi tutaj o ludy indoeuropejskie, które jako pierwsze zaczęły używać szprychowe koła i parę koni. W ten sposób powstał lekki pojazd bojowy. Należy to odróżnić od cięższych wozów, z pełnymi kołami ciągniętymi przez woły. Takie wozy były wcześniejsze i używano je na terenach dzisiejszej Polski. Konie pochodziły jednak ze stepu. Są one szybsze od wołów, ale jednocześnie słabsze. Tak więc rydwany musiały być lżejsze. Doprowadzono do tego między innymi zmieniając pełne koła w szprychowe.Taką konstrukcję wraz z końmi przejęły ludy irańskie oraz Hetyci, a od nich Egipcjanie. Ci ostatni jeszcze bardziej odchudzili rydwan, przez co stał się on szybszy. Najczęściej było w nim dwóch wojowników: woźnica i łucznik. Egipcjanie mieli łuki kompozytowe. Zarówno rydwan jak i ten łuk Egipcjanie przejęli od Hyksosów. Był to lud semicki, który podbił dolny Egipt i ustanowił tam swoją dynastię. XV dynastia rządząca w Egipcie to właśnie Hyksosi. Jest z tym związana pewna interpretacja Biblii.W Wyjścia 1:8 czytamy: “Tymczasem rządy nad Egiptem objął nowy król, który nie znał Józefa”. Niektórzy historycy twierdzą, że chodzi właśnie o zmianę dynastii. Według nich gdy Józef przybył do Egiptu rządzili tam semiccy Hyksowie. Jednak Egipcjanie pokonali ich i ponownie zaczęła rządzić egipska XVI dynastia. Prześladowania Żydów i próba unicestwienia ich jako narodu miała być właśnie powodowana strachem przed semitami. Nie jest to udowodniony fakt, ale tak według niektórych historyków należy interpretować zmianę w traktowaniu Żydów w Egipcie.Wracając do rydwanu Hyksosi mający rydwany i łuki kompozytowe pokonali Egipcjan. Ci jednak przejęli obie te rzeczy od swoich wrogów i je udoskonalili. Stworzyli lżejsze rydwany. Przesunęli oś kół do tyłu przez co egipskie rydwany były zwrotniejsze. Mając te ulepszone rydwany wygonili Hyksosów. Później podbili też Kanaan. Ich taktyka polegała na tym, że podjeżdżali do wrogów strzelali do nich z łuku i odjeżdżali. Łuki kompozytowe były mniejsze i świetnie nadawały się do użycia z rydwanu. Te wozy wojenne miały jednak jedną wadę.W Wyjścia 14:23 czytamy “Egipcjanie ścigali ich i weszli za nimi w środek morza - wszystkie konie faraona, jego rydwany i jego jeźdźcy”. Egipcjanie ścigali Mojżesza i Izraelitów uchodzących z Egiptu. Kolejny werset 25 mówi: “sprawił, że odpadły koła jego rydwanów, tak że z trudnością mogli posuwać się naprzód”. Rydwany miały trudność poruszać się po podmokłym terenie. Prawdopodobnie o to tutaj chodzi gdy mowa jest o trudnościach w posuwaniu rydwanów naprzód. Tą słabą stronę rydwanów wykorzystano później w czasach sędziego Baraka.Król Kanaanu miał 900 rydwanów z żelaznymi kosami. Dowodził nimi jego wódz Sysera. Sędzia Barak i jego oddziały schronili się na górze Tabor, gdzie nie mogły wjechać rydwany. Później jednak zeszli. W Sędziów 4:15 czytamy: “I wzbudził Pan popłoch u Sysery i wśród wszystkich jego wozów, i w całym jego obozie przez Baraka, tak iż Sysera zeskoczył z wozu i uciekał pieszo”. Dlaczego Sysera nie pokonał Baraka i czemu uciekał pieszo. Najwyraźniej wylał potok Kiszon, który sprawił, że rydwany stanęły na mokrej ziemi. W Sędziów 5:21 czytamy: “Potok Kiszon porwał ich, Prąd potoku Kiszon”.Później sami Izraelici mieli rydwany. O Salomonie czytamy w 2 Kronik 1:14: “Następnie zebrał Salomon wozy wojenne i jezdnych, tak że miał tysiąc czterysta wozów wojennych i dwanaście tysięcy jezdnych, i poumieszczał ich w grodach-wozowniach i przy swojej królewskiej osobie w Jeruzalemie”. Warto zwrócić szczególnie uwagę na grody-wozownie czyli miasta rydwanów. Wiele miast w górach kiepsko się nadawało do powożenia rydwanów. Nadawała się jednak do tego dolina Jizreel.Po podziale Izraela na dwa państwa rydwany znajdowały się właśnie na północy, która miała tereny lepsze do tego typu pojazdów. Rydwanami jeździli tacy królowie 10-plemiennego królestwa Izraela jak Omri i jego syn Achab. Archeologia potwierdziła, że miasta rydwanów to były Jizreel oraz Megiddo. Wielu królów walczyło z rydwanów i na nich zginęło. W 1 Królewskiej 22:34 czytamy o Achabie: “Wtem pewien wojownik ni stąd ni zowąd naciągnął łuk i trafił króla izraelskiego w spojenie między pasem a pancerzem. A ten rzekł do swojego woźnicy: Zawróć i wywieź mnie z pola bitwy, gdyż jestem ranny”.W 2 Królewska 9:21 czytamy: “Wtedy Jehoram rozkazał: Zaprzęgaj! I zaprzężono do jego rydwanu, i wyjechali, Jehoram, król izraelski, i Achazjasz, król judzki, każdy na swoim rydwanie, wyjechali naprzeciw Jehu i spotkali się z nim przy polu Nabota Jezreelczyka”. Jehu przyjechał jak szalony na rydwanie do Jizreel. Naprzeciw wyjechali król Izraela i król Judy. Jehu zabił obu i sam został królem Izraela. Warto zwrócić uwagę, że każdy z nich miał swój własny rydwan.Przed wyborem pierwszego króla Samuel zapowiedział co będzie on robił. W 1 Samuela 8:11 czytamy: “Będzie zabierał waszych synów i sadzał ich na swoich wozach i rumakach, aby biegali przed jego wozem”. Król Izraela miał powoływać ludzi także do walki na rydwanach wojennych. Inne proroctwo zapowiadało pokój. W Psalmie 46:10 (9) czytamy: “Kładzie kres wojnom aż po krańce ziemi, Łamie łuki i kruszy włócznie, Wozy ogniem pali”. Rydwany były tak związane z wojną, że położenie kresu wojnom musiało się wiązać ze spaleniem tych wozów bojowych.Rydwany bojowe używano w Egipcie, Asyrii i Persji. Później jednak nastała władza Greków. Używali oni głównie piechoty, później także konny. Podobnie Rzymianie, którzy przyszli po Grekach. Rydwanów zaczęto używać wyłącznie do wyścigów i w celach prestiżowych. W Dziejach Apostolskich 8:28 mamy opis dostojnika królowej etiopskiej Kandaki. Czytamy tam: “Powracał, a siedząc na swoim wozie, czytał proroka Izajasza”. Ten dostojnik miał woźnicę oraz miejsce dla Filipa.Osobny temat to opis rydwanów w proroctwach biblijnych. Np. w Księdze Ezechiela rozdziale pierwszym nie pada słowo rydwan, ale w wielu Bibliach pojawia się komentarz typu: Wizja rydwanu Bożego. Jest tak np. w Biblii Tysiąclecia. Ostatni raz rydwan pojawia się w Objawieniu 9:9 gdzie czytamy: “Miały też pancerze niby pancerze żelazne, a szum ich skrzydeł jak turkot wozów wojennych i wielu koni pędzących do boju”. Apostoł Jan prawdopodobnie nie widział ataku rydwanów, ale pewnie widział wyścigi rydwanów.Ale już wcześniej wielu proroków wspominało o rydwanach. Elizeusz zobaczył jak jego poprzednika Eliasza zabiera ognisty rydwan. Nazwał go wtedy swoim ojce oraz rydwanem Izraela (2 Królów 2:11, 12). Tym wozom bojowym oddawano też cześć. 2 Królów rozdział 23:11 wspomina o rydwanach poświęconych słońcu, które król Jozjasz kazał spalić. Księga Izajasza, Jeremiasz i innych pororoków często wspominają o rydwanach. Mowa tam o tym aby nie liczyć na rydwany Egiptu, ale na Boga, którego wozy bojowe przyjdą szybko jak huragan.Podsumowując. Początkowo rydwany mieli wrogowie Izraela czyli Egipcjanie, Kananejczycy, Filistyni, Syryjczycy itd. Już jednak król Salomon sam jeździł rydwanem i posiadał tego typu wojska. Na pewno wielkie oddziały wozów bojowych posiadali tacy królowie Izraela jak Omri i jego syn Achab. Mówi o tym nie tylko Biblia, ale potwierdza to także archeologia takich miast jak Megiddo czy Jizreel. Prorocy biblijni często odwoływali się do szybkości rydwanu, przerażającego odgłosu pędzących kół, ale też przestrzegali przed ufaniem wozom bojowym.Kazał go też obwozić na drugim wozie swoim, a wołano przed nim: Na kolana! Tak ustanowił go namiestnikiem całej ziemi egipskiej.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/41/43A Józef kazał zaprząc swój wóz i wyjechał do Goszen na spotkanie Izraela, ojca swego. A gdy go zobaczył, rzucił mu się na szyję i długo płakał w objęciach jego.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/1-Ksiega-Mojzeszowa/46/29Tymczasem rządy nad Egiptem objął nowy król, który nie znał Józefa.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Mojzeszowa/1/8Egipcjanie ścigali ich i weszli za nimi w środek morza - wszystkie konie faraona, jego rydwany i jego jeźdźcy.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Mojzeszowa/14/23I sprawił, że odpadły koła jego rydwanów, tak że z trudnością mogli posuwać się naprzód. Wtedy rzekli Egipcjanie: Uciekajmy przed Izraelem, gdyż Pan walczy za nich z Egipcjanami.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Mojzeszowa/14/25I wzbudził Pan popłoch u Sysery i wśród wszystkich jego wozów, i w całym jego obozie przez Baraka, tak iż Sysera zeskoczył z wozu i uciekał pieszohttps://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Sedziow/4/15Potok Kiszon porwał ich, Prąd potoku Kiszon. Wystąp duszo moja, z mocą!https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/Ksiega-Sedziow/5/21Następnie zebrał Salomon wozy wojenne i jezdnych, tak że miał tysiąc czterysta wozów wojennych i dwanaście tysięcy jezdnych, i poumieszczał ich w grodach-wozowniach i przy swojej królewskiej osobie w Jeruzalemie.https://biblia-online.pl/Biblia/Warszawska/2-Ksiega-Kronik/1/14Wtem pewien wojownik ni stąd ni zowąd naciągnął łuk i trafił króla izraelskiego w spojenie między pasem a pancerzem. A ten rzekł do swojego woźnicy: Zawróć i wywieź mnie z pola bitwy, gdyż jestem ranny.

Gdy rozmawiamy o Afryce, często patrzymy na nią stereotypami. Oczywiście jeśli w ogóle rozmawiamy, bo Europejczycy rzadko interesują się jakimkolwiek innym regionem niż sama Europa i USA... Jakie są te stereotypy? Najczęściej mówimy o naturze, przeludnieniu praktycznie każdego z afrykańskich krajów, o biedzie, brudzie i migracji. Mówimy też o koloniach i kolonialiźmie. Dziś chciałbym choć trochę odczarować te "wieki kolonializmu w Afryce" i porozmawiać o... nowych kolonizatorach tego potężnego kontynentu. Sprawa jest ciekawa, więc zapraszam na najnowsze Pogodne Szorty o Afryce.

Czy boisz się podnosić ceny w swoim biznesie? Myślisz, że klienci uciekną, jeśli stawki wzrosną? W tym wideo pokażę Ci, dlaczego to nieprawda i jak zrobić podwyżkę cen tak, aby przyciągnąć lepszych klientów, mieć więcej energii i poczuć prawdziwą satysfakcję z pracy.Podniesienie cen to nie strata – to ogromna korzyść zarówno dla Ciebie, jak i dla Twojego klienta. Prawdopodobnie będziesz mieć klientów bardziej zaangażowanych i tym samym osiągających lepsze wyniki. A Ty zyskasz więcej luzu w biznesie i większą pewność siebie.W tym odcinku m. in.:0:00 – Dlaczego boisz się podnieść ceny0:55 – Najczęstsze przekonania blokujące podwyżki2:14 – Co daje podniesienie cen – prawdziwe korzyści3:03 – Pozycjonowanie marki a wyższe stawki5:00 – Jak budować pewność siebie przy podnoszeniu cen6:30 – Dlaczego klient z wyższą inwestycją osiąga więcej

Notatki i linki wymienione w tym odcinku znajdziecie na naszej stronie: ⁠⁠designpractice.pl/079---W tym odcinku rozmawiamy:→ o ścieżce od junior product managera do roli Head of Product→ o pracy w różnych organizacjach: od małego startupu, przez Allegro i Booking aż po firmę w branży gamingowej→ o cenionych kompetencjach designerów→ o edukacji i roli AI---Naszym gościem jest Wojtek Strzałkowski Head of Product w GOG.com. Ma kilkanaście lat doświadczenia w zarządzaniu produktami. Jest też wykładowcą i edukatorem, współtworzy kurs AI Product Heroes o sprytnym tworzeniu produktów z pomocą AI.---Timestamps:0:00 Start1:41 Jaką książkę ostatnio przeczytałeś?3:40 Czym się zajmujesz?5:17 Czym się różni rola project managera od product managera?6:35 Co cię zaprowadziło do roli produktowca?10:57 Co dała ci praca w różnych organizacjach?15:51 Mieszkanie w Amsterdamie20:49 Różnice kulturowe i podejście do pracy przy produkcie – Polska vs zagranica26:34 Testowanie AB w Booking31:22 Największe wyzwania pracy w przemyśle gier37:28 Jak wygląda twoja obecna praca?44:26 Ogłoszenie o pracę45:09 Jak wykorzystujesz AI w pracy?51:01 Rady dla osób, które obawiają się AI54:58 Rekrutacja – czego szukasz u designerów?57:58 Najczęstsze błędy podczas rekrutacji1:01:27 Rady dla product designerów1:04:58 AI Product Heroes1:09:59 Na rozwoju jakich umiejętności chciałbyś się skupić w najbliższym czasie?1:13:12 Zakończenie

Najczęściej popełniane błędy: Dlaczego Facebook nie sprzedaje?Zajrzyj w głąb https://mistrzowie.online - społeczności #1 dla branży ubezpieczeniowej. 39% agentów ubezpieczeniowych ma problem z pozyskiwaniem klientów - wyniki ankiety wśród 161 profesjonalistów! Dlaczego Facebook nie sprzedaje większości agentów? Sebastian Radek i Teresa Wojaczek z ekskluzywnej społeczności mistrzowie.online odkrywają najczęściej popełniane błędy.

Najczęstsze problemy stóp w upalne dni? Nadpotliwość, opuchlizna, uczucie ciężkości związane z obrzękami, a także otarcia, przesuszone pięty, odciski i pęcherze. Na szczęście są na nie sposoby. Jak powinna wyglądać pielęgnacja stóp latem? Autorka: Marysia Kowalczyk / nostressbeauty Artykuł przeczytasz pod linkiem: https://www.vogue.pl/a/jak-dbac-o-stopy-latem

W najnowszym solowym odcinku podcastu „Rozwój Osobisty dla Każdego” zapraszam do głębszej refleksji na temat czasu, produktywności i priorytetów. Czy naprawdę brakuje nam czasu, czy to tylko złudzenie?W odcinku usłyszysz o:

Hej! W najnowszym odcinku serii „Powojnie” zapraszam Was do poznania tematu wakacji w PRL. Podejście do urlopu – zwłaszcza zagranicznego – wyglądało w tamtych czasach zupełnie inaczej niż dziś. Polscy turyści rzadziej myśleli o zwiedzaniu, a częściej… o podreperowaniu domowego budżetu. Popularne stały się tzw. wyjazdy „na handel”. W bagażach lądowało wszystko, co tylko dało się sprzedać za granicą. Najczęściej podróżowano do krajów bloku wschodniego: ZSRR, Bułgarii, Rumunii, na Węgry czy do NRD. W filmie omawiam niemal wszystkie popularne destynacje, w tym również Grecję, Turcję, Francję i Hiszpanię. Na wschodzie hitem były jeansy, na południu – kryształy. A pomysłowość turystów w przemycie towarów naprawdę potrafiła zaskoczyć.Więcej o tym – w materiale!

Środa z Braćmi Rodzeń---W tym odcinku dowiesz się, z jakimi najczęstszymi problemami mierzą się osoby zmieniające styl życia na niskowęglowodanowy oraz jak skutecznie je pokonać. Analizujemy doświadczenia ponad 1000 pacjentów i dzielimy się sprawdzonymi sposobami na przetrwanie pierwszych tygodni, walkę z kryzysem i powrót na dobrą drogę, kiedy dopada zwątpienie. Odkryjesz: ·       Dlaczego zmiana nawyków bywa trudniejsza psychicznie niż fizycznie i jak przygotować się mentalnie na początek drogi. ·       Jak rozpoznać objawy „keto grypy” (bóle głowy, zmęczenie, rozdrażnienie) i jak sobie z nimi bezpiecznie poradzić. ·       Czemu presja otoczenia i brak wsparcia mogą być większą przeszkodą niż głód, i jak budować środowisko, które Cię wzmocni. ·       Jakie pułapki czyhają w gąszczu internetowych rad, perfekcjonizmu i „naukowych autorytetów” – oraz dlaczego czasem warto robić błędy. ·       Co zrobić, gdy dopada kryzys motywacji, a waga staje w miejscu lub wracają stare nawyki. ·       Jakie są najważniejsze zasady adaptacji do diety keto, kiedy warto liczyć makra i dlaczego liczy się nie tylko waga, ale całościowa poprawa zdrowia.Nie zabraknie typowego dla środowych odcinków humoru, historii sukcesów z życia oraz konkretów: jak planować jedzenie, radzić sobie z emocjami i wytrwać mimo zwątpienia. Jeśli zaczynasz swoją przygodę z keto lub masz chwilę słabości – ten odcinek pomoże Ci przejść przez najtrudniejszy etap i przekonać się, że naprawdę „można pięknie żyć” nawet wtedy, gdy na drodze pojawiają się przeszkody. ✨Zapraszamy na nasz drugi kanał na YouTube: @moznapiekniezycbraciarodzenJeśli to, co robimy, jest dla Ciebie wartościowe, spraw, aby inni mogli to odkryć – udostępnij ten podcast i zostaw ocenę! ⭐⭐⭐⭐⭐ Twoja opinia ma znaczenie i pomaga nam docierać do kolejnych osób, które potrzebują tej wiedzy. Dziękujemy za Twoje wsparcie!Ważne: Nasz podcast może być emitowany z opóźnieniem w stosunku do odcinków na żywo. Promocje i informacje o wydarzeniach mogą być nieaktualne. Aktualne dane znajdziesz na naszej stronie lub innych kanałach – linki poniżej.Dołącz do NIEZALEŻNIE MYŚLĄCEJ i pięknie żyjącej społeczności

Podcast jest elementem czasopisma Prawo dla Biznesu, a nagrania zawierają autopromocje wydawcy - Kancelarii Prawnej Kantorowski, Głąb i Wspólnicy Sp.j. oraz reklamy produktów innych przedsiębiorców]Kanał na YouTube -> https://www.youtube.com/@kantorowskiglabDzisiaj o kwestiach tego, jak przetwarzać dane osobowe, żeby nie narazić się na najczęstsze i najbardziej powszechne błędy. Jest kilka zasad, które dotyczą przetwarzania danych osobowych, o których chciałem dzisiaj wspomnieć. ------------------------------------------- REKLAMA---------------------------------------------------Uważasz te treści za przydatne? Postaw mi kawę -> buycoffee.to/piotrkantorowski1. Strona internetowa kancelarii, gdzie znajdziecie dawkę konkretnej wiedzy: https://prawodlabiznesu.eu/2. Bezpłatna weryfikacja znaku towarowego: https://ochronamarki.eu/3. Regulamin korzystania ze sztucznej inteligencji (AI) w agencji marketingowej - https://prawodlabiznesu.eu/%f0%9f%a7%a0-regulamin-korzystania-z-rozwiazan-sztucznej-inteligencji-ai/4. Książka „Poradnik prawny dla influencerów i digital marketerów”, którą napisałem wraz z moim wspólnikiem Pawłem Głąbem, a który jest istnym must have każdego influencera oraz digital marketera dostępny jest tutaj -> https://www.wydawnictwo-odnowa.pl/strona-glowna/1067-poradnik-prawny-dla-influencerow-i-digital-marketerow.html---------------- REKLAMA -------------------Zapisz się na newsletter -> https://mailchi.mp/cc5a6cdc6fb8/newsletter-dla-biznesuKancelaria Prawna Kantorowski, Głąb i Wspólnicyhttps://kancelariakantorowski.pl/https://prawodlabiznesu.eu/Zapisz się na newsletter -> https://mailchi.mp/cc5a6cdc6fb8/newsletter-dla-biznesuKancelaria Prawna Kantorowski, Głąb i Wspólnicyhttps://www.facebook.com/prawodlabiznesu/https://kancelariakantorowski.pl/podcast-prawo-dla-biznesu/https://prawodlabiznesu.eu/

Środa z Braćmi Rodzeń---W tym odcinku usłyszysz, dlaczego liczba zawałów serca u młodych osób rośnie i co naprawdę stoi za tym niepokojącym trendem. Obalamy popularne mity na temat diety ketogenicznej i tłuszczów, wyjaśniamy, dlaczego to nie cholesterol, a insulinooporność jest głównym winowajcą chorób serca, oraz pokazują, jak proste zmiany w stylu życia mogą radykalnie obniżyć ryzyko zawału.Odkryjesz: ·       Jakie są prawdziwe przyczyny zawału serca według najnowszych badań. ·       Dlaczego insulinooporność, cukrzyca typu 2 i zespół metaboliczny są kluczowymi czynnikami ryzyka. ·       Jak dieta niskowęglowodanowa i keto wpływają na zdrowie serca i czy naprawdę szkodzą nerkom. ·       Najczęstsze mity o diecie ketogenicznej oraz praktyczne wskazówki, jak zadbać o swoje zdrowie metaboliczne. Nie zabraknie też solidnej dawki humoru i satyry w „gabinecie doktora Pszenicznego”, gdzie z przymrużeniem oka rozprawiamy się z dietetycznymi absurdami.Dołącz do środowej społeczności, zainwestuj w swoje zdrowie i przekonaj się, że można pięknie żyć – bez strachu przed tłuszczem i zawałem!

Uruchamiasz marketplace i zastanawiasz się nad regulaminem? Dobra wiadomość: nie musisz być prawnikiem, żeby stworzyć skuteczny dokument. Zła wiadomość: jeden błąd może kosztować Cię tysiące złotych i zaufanie użytkowników. W tym filmie przeprowadzę Cię krok po kroku przez proces tworzenia regulaminu marketplace'u, który faktycznie chroni Twój biznes.Prowadzisz lub planujesz marketplace i potrzebujesz wsparcia prawnego? [Umów się na bezpłatną, 15-minutową konsultację z prawnikiem specjalizującym się w e-commerce i marketplace'ach]➡️ KONTAKT:

Co druga kobieta w Polsce rozważała założenie lub prowadzenie własnej firmy, ale 1/3 z nich jeszcze nie podjęła działań w tym kierunku. Najczęściej kobiety uznają, że własna działalność nie jest w ich przypadku możliwa albo… Nie wierzą w siebie na tyle, by zacząć. Innymi powodami są brak pieniędzy, narzędzi i czasu. Co 3. Polka chciałaby lepszego dostępu do dotacji, a 26% z nas chciałaby mieć wspólnika bądź wspólniczkę. Czy rozpoczęcie własnej działalności jest decyzją, czy może raczej przywilejem? Czy można pogodzić pracę na etacie i prowadzenie swojej firmy? Czego potrzebują kobiety, by stać się bardziej przedsiębiorczymi? Czy korporacje mogą wspierać kobiety w ich działaniach biznesowych, a nie bać się, że te odejdą z pracy?Olga Kozierowska rozmawia na ten temat ze swoimi gościniami – Darią Auguścik, Dyrektorką ds. rozwoju biznesu e-commerce w polskim oddziale Mastercard Europe i Izabelą Górską, przedsiębiorczynią, CEO firmy Dharma, ekspertką ds. crowdfoundingu.

Podcast jest elementem czasopisma Prawo dla Biznesu, a nagrania zawierają autopromocje wydawcy - Kancelarii Prawnej Kantorowski, Głąb i Wspólnicy Sp.j. oraz reklamy produktów innych przedsiębiorców]Kanał na YouTube -> https://www.youtube.com/@kantorowskiglabReal-time marketing często odnosi się do zdarzeń, wypowiedzi czy sytuacji związanych ze znanymi osobami. Choć nie jest to jedyny format, w którym real-time marketing może działać, jest to jeden z częściej spotykanych.------------------------------------------- REKLAMA---------------------------------------------------Uważasz te treści za przydatne? Postaw mi kawę -> buycoffee.to/piotrkantorowski1. Strona internetowa kancelarii, gdzie znajdziecie dawkę konkretnej wiedzy: https://prawodlabiznesu.eu/2. Bezpłatna weryfikacja znaku towarowego: https://ochronamarki.eu/3. Regulamin korzystania ze sztucznej inteligencji (AI) w agencji marketingowej - https://prawodlabiznesu.eu/%f0%9f%a7%a0-regulamin-korzystania-z-rozwiazan-sztucznej-inteligencji-ai/4. Książka „Poradnik prawny dla influencerów i digital marketerów”, którą napisałem wraz z moim wspólnikiem Pawłem Głąbem, a który jest istnym must have każdego influencera oraz digital marketera dostępny jest tutaj -> https://www.wydawnictwo-odnowa.pl/strona-glowna/1067-poradnik-prawny-dla-influencerow-i-digital-marketerow.html---------------- REKLAMA -------------------Zapisz się na newsletter -> https://mailchi.mp/cc5a6cdc6fb8/newsletter-dla-biznesuKancelaria Prawna Kantorowski, Głąb i Wspólnicyhttps://kancelariakantorowski.pl/https://prawodlabiznesu.eu/Zapisz się na newsletter -> https://mailchi.mp/cc5a6cdc6fb8/newsletter-dla-biznesuKancelaria Prawna Kantorowski, Głąb i Wspólnicyhttps://www.facebook.com/prawodlabiznesu/https://kancelariakantorowski.pl/podcast-prawo-dla-biznesu/https://prawodlabiznesu.eu/

Jaskra to choroba oczu polegająca na niszczeniu włókien nerwu wzrokowego. Najczęstsza postać tej choroby to tzw. jaskra pierwotna otwartego kąta. Jest podstępna, bo nie daje żadnych objawów aż do chwili, gdy jest już bardzo zaawansowana i ubytki w liczbie włókien nerwowych wynoszą 90 proc. lub więcej. W Polsce na jaskrę cierpi około 800 tysięcy osób. Pół miliona chorych nawet nie wie, że grozi im utrata wzroku. To choroba całkiem częsta - po czterdziestce zapadają na nią prawie dwie osoby na sto. Z wiekiem ryzyko rośnie, i tak w grupie osiemdziesięciolatków choruje już nawet co dziesiąta osoba. Niestety, uszkodzenie nerwu wzrokowego jest nieodwracalne, a konsekwencje nieleczonej jaskry są bardzo poważne, grozi tu bowiem całkowita utrata wzroku - chory nie odróżnia nawet światła od ciemności. Jak wykryć i leczyć jaskrę? Czy kobiety ciepią na nią częściej? Pomoże zabieg czy stosowanie kropli do oczu? Posłuchajcie rozmowy z prof. Barłomiejem Kałużnym, okulistą z Collegium Medicum Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Bydgoszczy.

–  To było nie tylko mycie pokładu, jak to się najczęściej pokazuje, ale ciężka praca z żaglami. Przy zmiennych wiatrach trzeba było bez przerwy je nastawiać, poluźniać, napinać… –  opowiada o prof. Radosław Gaziński z Instytutu Historycznego Uniwersytetu Szczecińskiego. W Szczecinie, niegdyś kluczowym porcie Królestwa Prus, rozmawiamy o życiu bałtyckich marynarzy w nowożytności.Marynarze wypływający Szczecina i innych pomorskich portów raczej nie pływali daleko. Najczęstsze były trasy po Bałtyku (kilka dni np. do Kopenhagi lub Sztokholmu), po Morzu Północnym (np. do Amsterdamu), najdalej zahaczano o Atlantyk na trasie do Bordeaux. Praca marynarza była sezonowa, z przerwą zimową mniej więcej od połowy listopada do początku lutego.Żeglarstwo uważano za cech, zresztą jeden z bardziej otwartych. – Jak na cechy i ograniczenia cechowe w miastach nowożytnych to była dosyć otwarta droga – opowiada historyk. Marynarzem mógł zostać nawet prosty rybak. Ważna była siła fizyczna i brak lęku wysokości. Jeśli marynarz miał dodatkowo jakieś uzdolnienia, tym lepiej. Dobrze gotujący mógł zostać na statku kucharzem i uniknąć ciężkich prac na pokładzie (ale odpowiadał za ewentualny pożar). Była też ścieżka awansu: pomocnik sternika, sternik, szyper, czyli odpowiednik kapitana. Szyper musiał już umieć czytać i pisać (po niemiecku, w głównym języku morskich miast hanzeatyckich), zdawał też egzamin przed lożą szyprów.Skoro rejsy krótkie, to nie groził marynarzom szkorbut czy wysadzenie na bezludnej wyspie. Ale Bałtyk też miał swoje niespodzianki. To płytkie morze, przez co łatwo było się rozbić o ląd nawet przy wchodzeniu do portu, a podczas sztormów szalały krótkie, niebezpieczne fale. –  Wybrzeża Bałtyku, nawet południowego, są usiane wrakami statków. Tych zatonięć było sporo – mówi historyk.Szyper był odpowiedzialny za przewożony ładunek: jeśli był źle zabezpieczony i zniszczył się, zamókł lub utonął, odpowiadał przed wynajmującym go kupcem. Trzeba było też uważać na floty kaperskie, półpiratów wynajmowanych przez… władców państw bałtyckich. Zwłaszcza w czasie konfliktu wojennego kaprowie lubili nękać floty innych państw, a zyskami dzielili się ze zleceniodawcą.Co ciekawe, w Rzeczpospolitej Bałtyk raczej nie rozpalał wyobraźni. Spośród władających Polską królów o potędze morskiej śnił tylko Zygmunt August (ale jego plany zakończyła przedwczesna śmierć) i królowie elekcyjni z dynastii Wazów – wiadomo, Szwedzi. Oni spotkali się z oporem szlachty, która w silnej flocie widziała niebezpieczne wzmocnienie władzy królewskiej. – Szlachta zupełnie nie rozumiała morza – opowiada prof. Gaziński.W odcinku posłuchacie też o złotej erze żeglarstwa pomorskiego, o tym, kto mógł zostać nazwany Jonaszem, o tym, że statek to kobieta (i bywa zazdrosna), ale też o pasztecikach (okazuje się, że radzieckich) i paprykarzu jako szczecińskich słupach tożsamościowych.Odcinek powstał podczas XIV. podróży Radia Naukowego do Szczecina.

Apetyt na zbilansowane i pełnowartościowe rozmowy zaspokaja Tim Catering - dietetyczny catering w sprytnej cenie. Z kodem RAFAL22 otrzymasz 22% zniżki na wszystkie diety. Zamawiaj na: https://timcatering.pl---O leczeniu dziecięcych nowotworów opowiada mgr Joanna Pruban, psychoonkolog Kliniki Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży Instytutu Matki i Dziecka. Najczęstsze objawy nowotworów u dzieci to:- nieustające bóle lub zawroty głowy- problemy z widzeniem- nawracająca gorączka bez wyraźnej przyczyny- bóle kości, nasilające się szczególnie w nocy- nagła utrata masy ciała, brak apetytu- przewlekłe zmęczenie i bladość- powiększenie obwodu brzucha, zaburzenia oddawania moczy czy stolca- niepoddające się leczeniu zmiany skórne- urazy i złamania niewspółmierne do zdarzenia- nietypowe guzy, zgrubienia, opuchlizna- nawracające infekcje o nieustalonej etiologii (układu moczowego, górnych dróg oddechowych, zapalenia ucha)- objawy neurologiczne, niedowładyObjawy dziecięcych nowotworów często bywają mylone z innymi, bardziej powszechnymi schorzeniami wieku dziecięcego, co często wydłuża czas postawienia prawidłowej diagnozy. Badanie społeczne przeprowadzone na zlecenie Kliniki Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży Instytutu Matki i Dziecka (IMiD) na początku stycznia br. pokazuje, że aż 20 proc. respondentów nie potrafi wymienić żadnego objawu mogącego wskazywać na chorobę onkologiczną. Tymczasem wczesne rozpoznanie nowotworu daje dzieciom nawet 80 proc. szans na powrót do zdrowia!15 lutego to Międzynarodowy Dzień Walki z Nowotworami Dziecięcymi. Z tej okazji Klinika Onkologii i Chirurgii Onkologicznej Dzieci i Młodzieży Instytutu Matki i Dziecka zainicjowała kampanię społeczną „(P)okaż serce”. Jej podstawowym celem jest zwiększenie świadomości społecznej dotyczącej nowotworów dziecięcych. Ta rozmowa to jeden z elementów tej akcji. #pokazserce #onkoimid---„7 metrów pod ziemią” to internetowe wywiady o tematyce społecznej. Rozmawiam z ciekawymi ludźmi - konkretnie i bez zbędnych dygresji. Mój cel? Wydobyć z rozmówców prawdę, na którą nie zdobyliby się w telewizyjnym studiu. Rafał Gębura.Oprawa muzyczna: Dawid „Shimz” SchiemannOprawa graficzna: Andrzej Wąsik

Jeden z najpoważniejszych problemów, z jakimi borykamy się jako ludzkość, to antybiotykooporność. Według WHO, globalne zużycie antybiotyków wzrosło o 65% od 2000 do 2015 roku. W samej Unii Europejskiej co roku 35 000 osób umiera na zakażenia bakteriami uodpornionymi na antybiotyki. Naukowcy prześcigają się w pracach nad alternatywnymi sposobami walki z infekcjami bakteryjnymi. Poważni kandydaci to: terapia bakteriofagami oraz bakteriocynami. Rozmawiam o nich z prof. Małgorzatą Łobocką i prof. Tamarą Aleksandrzak-Piekarczyk z Instytutu Biochemii i Biofizyki PAN:***Zostań Patronem: https://patronite.pl/radionaukoweWesprzyj jednorazowo: https://suppi.pl/radionaukowePoznaj nasze wydawnictwo: https://radionaukowe.pl/wydawnictwoKup książki: https://wydawnictwoRN.plSkorzystaj z kodu na audiobooki: sluchamRN***Dużym sprawcą problemu jest przemysł spożywczy. Antybiotyki dodawano do pasz dla zwierząt w tak dużych ilościach, że są teraz obecne w naszym środowisku, w glebie czy ściekach. Są tam w niedużym stężeniu, co sprawia, że bakterie w kontakcie z nimi nie giną, a uodparniają się. – Najczęściej oporność nie rozwija się podczas stosowania w lecznictwie. Kiedy stosujemy duże dawki antybiotyku, bakterie nie mają szansy się uodpornić – wyjaśnia prof. Aleksandrzak-Piekarczyk. Po prostu w czasie leczenia zostają zabite (dlatego tak ważne jest, by zażywać antybiotyk tak długo, jak nam zaleci lekarz – duża dawka jest ważna!).Modyfikuje się znane antybiotyki, żeby bakterie nie umiały z nimi walczyć. Ewolucja bakterii jest jednak błyskawiczna, więc potrzebne są inne rozwiązania. Bakteriofagi to wirusy, które infekują tylko bakterie. Co ważne, szczególnie dobrze działają bakteriofagi gronkowcowe: potrafią infekować aż 90% klinicznych szczepów gronkowca, bardzo opornego na antybiotyki. Bakteriofag wygląda jak mały lądownik kosmiczny: główka na długich nóżkach plus ogonek. Przyczepia się do bakterii, robi dziurkę w jej osłonie komórkowej i wstrzykuje do środka swoje DNA, po czym się tam namnaża. Zainfekowana bakteria w końcu pęka i uwalnia kolejne bakteriofagi. W niektórych krajach, np. w Gruzji, od dawna stosuje się bakteriofagi w medycynie, np. w preparatach dermatologicznych. Stosuje się je też w przemyśle spożywczym, np. serowarskim. – Bakteriofagi są niesamowicie różnorodne – opowiada prof. Łobocka. Można je więc bardzo precyzyjnie dobrać do zwalczania konkretnych bakterii, a jednocześnie nie szkodzą innym (np. tym dobrym z naszego układu trawiennego).Inne możliwe rozwiązanie to bakteriocyny. To białka produkowane przez bakterie, łatwo degradowalne, więc nie ma ryzyka, że nagromadzą się w środowisku i spowodują antybiotykooporność. Stosuje się je w przemyśle spożywczym, np. konserwant E234 to nizyna, bakteriocyna produkowana przez bakterie kwasu mlekowego, dzięki której sery nie psują się pod wpływem bakterii masłowych. W medycynie nadają się do stosowania miejscowego na skórę, pracuje się też nad stosowaniem doustnym. Ich zaletą jest brak lub niewielka toksyczność dla ludzkich komórek. Posłuchajcie, to odcinek z pierwszej linii fontu nauki! Źródła statystyk: https://www.ecdc.europa.eu/sites/default/files/documents/AMR%20brief%20-%20EAAD%202023_PL.pdf https://pacjent.gov.pl/aktualnosc/kiedy-antybiotyk-nie-leczy

Dopada ludzi z rozmaitych obszarów życia. Najczęściej – tych ambitnych. Nie omija wysokiej klasy specjalistów, których kompetencje poparte są tytułami i szacunkiem środowiska, wybitnych artystów z nagrodami na koncie, a tym bardziej – zwykłych zjadaczy chleba. Syndrom oszusta to destrukcyjna moc, która pozwala osiągnąć sukces, ale nie pozwala się nim cieszyć. Czym jest i jak się objawia syndrom impostora? Co myśli i jak zachowuje się osoba nim dotknięta? Jaki to ma wpływ na życie jej zawodowe i prywatne? Jakie są strategie radzenia sobie z tym problemem? O tym wszystkim opowie psycholożka i coach – Magdalena Kluszczyk w rozmowie z psycholożką, psychoterapeutką i seksuolożką Zofią Szynal, a spotkają się w ramach webinaru Syndrom oszusta – jak przestać czuć się niewystarczająco dobrym. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche