POPULARITY
- Pierwsze wydania dzieł Szekspira na sprzedaż- Cate Blanchett rozważa aktorską emeryturę- Holenderska gmina straciła 46 dzieł sztukiMasz pytanie do naszej redakcji? Możesz je zadać tutaj: https://tally.so/r/npJBAVZawsze rano. Same fakty.5 najważniejszych wiadomości.5 minut.Wydarzenia ze świata, sportu, popkultury, technologii, środowiska i gospodarki. Ramówka:Poniedziałek: Ekonomicznie in BriefWtorek: Sport in BriefŚroda: PopCulture in BriefCzwartek: Technologicznie in Brief / Planet in BriefPiątek: World in Brief W aplikacji Voice House Club m.in.:✔️ Wszystkie formaty w jednym miejscu.✔️ Możesz przeczytać lub posłuchać.✔️ Transkrypcje odcinków z dodatkowymi materiałami wideo. ► Wypróbuj 30 dni za darmo: https://bit.ly/Sluchaj_w_VHC
W nowym odcinku programu Katarzyny Janowskiej "Rezerwacja" gośćmi są: - Maja Ostaszewska i Małgorzata Hajewska-Krzysztofik, które zagrały w spektaklu "Kofman. Podwójne wiązanie" w Nowym Teatrze w Warszawie. To sztuka o wybitnej żydowskiej filozofce polskiego pochodzenia w reżyserii Katarzyny Kalwat. - Arek Jakubik wydał drugi solowy album "Romeo i Julia żyją". To muzyczno-filmowa opowieść inspirowana utworem Szekspira. Artysta nagrał utwory o miłości, zdradzie i skomplikowanych relacjach. Paweł Tworek odwiedza Wojciecha Malajkata - aktor i reżyser teraz w nowej roli w Teatrze Współczesnym. Na koniec nie zabraknie też naszych poleceń. Zapraszamy!
"Wenus i Adonis" w reżyserii Pii Partum to utrzymana w stylu francuskim opera angielskiego kompozytora barokowego Johna Blowa. Całość oparta jest na klasycznym micie o Wenus i Adonisie, który stał się również podstawą poematu Szekspira.
Dramaturg adaptuje, uwspółcześnia, współtworzy spektakl - ale jego rola we współczesnym teatrze pozostaje nieoczywista. Niektórzy reżyserzy nie wyobrażają sobie pracy bez dramaturgów. Odejście od klasycznego tekstu jest cechą współczesnego teatru, określanego mianem teatru postdramatycznego. Zapraszamy do obejrzenia Debaty Dwójki!
Czy sztuczna inteligencja pisze lepsze wiersze od Szekspira i Dickinson? Czy jesteśmy w stanie rozróżnić poezję ludzką od nieludzkiej? Oraz jakie historie opowiadają nam skamieniałe kupy i wymiociny dinozaurów, w dodatku pochodzące z terenu Polski?O tym wszystkim odpowiadamy w odcinku z serii “Nauka na czasie”, czyli w lżejszej wersji naszego podcastu, w której omawiamy dwa wybrane naukowe doniesienia. Cykl ten publikujemy co drugi tydzień, na przemian z dłuższymi odcinkami. Rozważcie wsparcie nas na Patronite - dzięki Waszym wpłatom będziemy mogli utrzymać cotygodniowy rytm ukazywania się nowych odcinków: https://patronite.pl/crazynaukaJeśli wolisz jednorazowo postawić nam kawę, to super. Dzięki!
Dorota Bielska jest reżyserką teatralną, teatrolożką i certyfikowaną arteterapeutką. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie, kierunek Reżyseria, oraz Uniwersytet Łódzki, gdzie zdobyła wykształcenie w dziedzinie teatrologii. Obecnie pełni funkcję prezeski Fundacji Wspierania Rozwoju Twórczego „YouArt”. Wcześniej zajmowała stanowisko wicedyrektorki Poleskiego Ośrodka Sztuki w Łodzi i była p.o. dyrektora Centrum Kultury w Siechnicach. Bielska jest także wykładowczynią, pracowała na Katedrze Dramatu i Teatru na Uniwersytecie Łódzkim oraz na Wydziale Lalkarskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Jako autorka, Dorota Bielska opublikowała książki, artykuły, wiersze, bajki, piosenki oraz scenariusze teatralne. Reżyserowała również wiele spektakli, w tym „Kto się boi dzikich stworów” i „Podchodzisz moją samotność” na motywach „Romea i Julii” W. Szekspira, prezentowane w Gdańskim Teatrze Szekspirowskim. W audycji opowiemy Wam o ciekawej propozycji dla kobiet z mocą @dorotabielska YouArt
Życie Rembrandta nie raz udowodniło, że nie zawsze wszystko idzie zgodnie z planem. W ostatnich latach przed śmiercią zgodził się wykonać bardzo prestiżowe zamówienie do nowiutkiego ratusza w Amsterdamie. Co mogło pójść nie tak? Sprzysiężenie Claudiusa Civilisa dzisiaj znajduje się w Muzeum Narodowym w Sztokholmie i jest zaledwie ułamkiem tego, co zaplanował Rembrandt. Jednak to mistrz sam zdecydował o znaczącej redukcji kompozycji i przemalowaniu jej fragmentów. Jak to się stało, że Rembrandt dostał tak ważne zamówienie? Kim był Civilis i co malarz zmienił w opowieści o jego życiu? A przede wszystkim co łączy płótno ze Sztokholmu z bohaterami Szekspira? Posłuchaj odcinka, a wszystkiego się dowiesz! ... Możecie znaleźć moje wpisy na profilu na Facebooku: https://www.facebook.com/otulinablogpl/ lub na Instagramie: https://www.instagram.com/otulina_o_sztuce Oraz na stronie www.otulinaosztuce.pl ...
Odcinek #168, w którym rozmawiam z Małgorzatą i Michałem Kuźmińskimi, autorami powieści kryminalnej „Ruiny”.Spotykamy się w krakowskiej kamienicy, do której prowadzą kręte schody i działający na wyobraźnię P jak półmrok.Zaczynamy od zestawu pytań T jak teatrologicznych i T jak tragizmu szekspirowskiej Ofelii.Pojawiają się wątki N jak niespełnienia, S jak smutku, samotności oraz niepewności, która odbiera rozum. Jest W jak wspólnota, toksyczne R jak relacje i różne W jak wektory napięć w grupie. Sięgamy po temat #metoo w teatrze, P jak przemoc.Próbujemy przyjrzeć się temu, jak przeżywamy R jak rozpad więzi. Towarzyszą nam nawiązania do S jak Szekspira i główna bohaterka powieści: S jak Sylwia Nowak. Sztuką w sztuce chcemy sprowokować S jak sprawcę.Zastanawiamy się nad słowami starych mistrzów, w których brzmią nowe Z jak znaczenia.Szukamy odpowiedzi na pytanie z czym powinien po spektaklu zostać W jak widz, a z czym A jak aktor.Na koniec trafiamy na tożsamą dla teatru i kryminału zasadę P jak prawdy.
Oto ostatni, czwarty film z serii. Bartek i Adam podeszli do niego, jak zwykle, z nielogiczną dozą entuzjazmu. Być może choć raz się na tym nie przejechali? W programie cytaty z Szekspira, totalne zawirowania czasu i chronologii oraz jeden biały prawie-ksenomorf, który znowu ma trochę przyjemności w rozkwaszaniu własnych ofiar.
Tlkien krytykował Szekspira za jego wyobraźnię, uważając że nie sięgał on do pełni swojego potencjału, zwłaszcza w porównaniu do jego własnych dzieł.
W dzisiejszym odcinku jako Trzech Krojczych Kultury Nowego Ładu zastanowimy się nad złem podanym w sposób zachęcający i romantyczny.
Piotr Bernatowicz po powrocie z wystawy Ignacego Czwartosa w Wenecji; Małgorzata Jaszczołt z Narodowego InstytutuKultury i Dziedzictwa Wsi o programie stypendialnym Mistrz – Uczeń; Magdalena Kazimierska o wystawie Inner Garden w galerii DIAL, Ryszard Derdziński o tym, jak postrzegał Szekspira profesor Tolkien.
Hucznie obchodziliśmy urodziny Williama Szekspira! „Juliusza Cezara” recytował Andrzej Mastalerz. Magdalena Woźniak czytała fragmenty innych sztuk. Gościliśmy wspaniałych szekspirologów: prof. Teresę Bałuk-Ulewiczową; Antoniego Liberę, prof. Karola Samsela; prof. Roberta Piłata; A także aktorów z Teatru Scena Współczesna.
Aktor przybliża zarówno geniusz Szekspira, jak i aktualność jego dzieł w kontekście współczesności oraz wyzwania związane z interpretacją i reżyserią jego sztuk na dzisiejszych scenach teatralnych. Co jakiś czas powinno tłumaczyć się takie dzieła jak Juliusz Cezar na nowo, bardziej uwspółcześniać te przekłady, żeby były bardziej dostępne dla współczesnego widza [...] Na Palcach jednej ręki mógłbym wyliczyć teatry polskie, które mogłyby wystawić Juliusza Cezara Szekspira, szkoda - mówi Andrzej Mastalerz.
"By dobrze opisać to, co się dziej, trzeba by Sofoklesa, Szekspira albo Witkacego"
Dokonało się. Po niespełna trzech latach Misty i Jerry kończą kolejną wspólną podróż. Tym razem chłopaki dotarli do finału kultowego „Sandmana”. Tom dziesiąty, czyli „Przebudzenie” to pożegnanie z Morfeuszem i kilkoma innymi, lubianymi postaciami, ale też dwie pomniejsze historie, w tym kolejna opowieść, którą Gaiman osnuł na motywach twórczości (i życia) Szekspira. Na ile jest to satysfakcjonujący finał podróży? Jak oceniamy domknięcie wątku Hoba Gadlinga? Czy umieszczenie na tym etapie dwóch dodatkowych opowieści okazało się dobrym pomysłem? O tym wszystkim posłuchacie w dzisiejszym odcinku!
- Gdybym wcześniej nie zajmował się tłumaczeniem klasyki, Sofoklesa, Szekspira, to nie wiem, czy bym się tego podjął. Przy okazji tamtych przekładów wypracowałem lekcję języka polskiego na tytanach literatury. Miałem przygotowany pewien idiom, którym mogłem się posłużyć - mówił w Dwójce Antoni Libera.
- Z ekscytacją czekamy na naszych dziesięć premier. Z jednej strony uważamy, że kultura jest bardzo ważna, ale wciąż niedoinwestowana. Dlatego postanowiliśmy inwestować w Szekspira, gdyż jest on coraz mniej popularny, sięga po niego niewielu młodych reżyserów - mówiła w Dwójce Agata Grenda, dyrektor gdańskiego Teatru Szekspirowskiego i 27. Festiwalu Szekspirowskiego.
Jaką rolę w swoich dramatach wielki Anglik wyznaczał przyrodzie? Czy był „zielony” w dzisiejszym, czy tylko sobie współczesnym sensie? I ile jeszcze zniesie interpretacyjnych nadużyć? Rozmowa z prof. Małgorzatą Grzegorzewską, anglistką i szekspirolożką z Artes Liberales UW, autorką książek, m.in. „Scena we krwi”, „Kamienny ołtarz”, „Światłocienie”.
Oto kolejny wgląd w archiwum polskiego podcastingu. Patryk i Jacek zapraszają na “Zakazaną planetę”. W tym klasyku science fiction usłyszycie archiwalne nagranie dawnego podcastu “Sklepik z horrorami”. Panowie ze swadą i humorem przedstawiają swoją niegasnącą fascynację kinem fantastycznym. Co czycha na astronautów na niegościnnej, obcej planecie? Dlaczego Jacek wspomina Szekspira, a Patryk mówi o ukrytej … Continue reading "“Sklepik z horrorami” gościnnie w “Strefie mroku”: “Zakazana planeta” (1956)"
- "Sen nocy letniej" znakomicie koresponduje z naszą współczesnością, w której problemy emocjonalne są tak istotne. Bez miłości nie potrafimy żyć, a jednocześnie nie potrafimy zrozumieć, skąd bierze się to uczucie, kiedy się rodzi i dlaczego czasami mija - mówił w Dwójce reżyser Wojciech Adamczyk.
- Każdy zadaje sobie pytanie "być albo nie być?". Czy aktywnie uczestniczyć w swoim życiu zawodowym, poświęcając życie prywatne, czy nie? Wszystkie pytania zadawane u Szekspira, szczególnie w "Hamlecie", są bardzo współczesne i rezonują również dzisiaj - mówił w "Poranku Dwójki" Robert Talarczyk, reżyser spektaklu "Hamlet we wsi Głucha Dolna" w Teatrze Nowym w Łodzi.
Podcasty Radia Wnet / Warszawa 87,8 FM | Kraków 95,2 FM | Wrocław 96,8 FM / Białystok 103,9 FM
Ryszard Derdziński opowiada jak Tolkien ożywił szekspirowski las birnamski z „Makbeta”. A także o różnicy pomiędzy elfami ze” Snu Nocy letniej” i tymi ze Śródziemia. To zupełnie inne elfy! Dominacja dramatu w literaturze angielskiej za sprawą geniusza Szekspira też dla Tolkiena też była sprawą dyskusyjną. --- Send in a voice message: https://anchor.fm/radiownet/message
Mocno i krwawo będzie w audycji Do Zobaczenia. Zaczniemy od netflixowej i polskiej ekranizacji Harlana Cobena „Zachowaj spokój”. Jak wygląda amerykański thriller w polskim wydaniu? W obsadzie m.in Magdalena Boczarska. Twórcy obiecują, że „Wiking” najbardziej realistyczny film o wikingach. Mają rację? Robert Eggers („Lighthouse”) to bez wątpienia jeden z najbardziej oryginalnych twórców w Hollywood. Jak wypada jego naszpikowana gwiazdami nordycka wersja Szekspira? Na koniec szokująco brutalny horror spod znaku grindhouse. Czy „X” Ti Westa przebija to co zrobił dekadę temu duet Tarantino/Rodriguez? Tym razem autorzy audycji w innym składzie. Zapraszają Izabela Malewska i Łukasz Adamski.
- Był mistrzem zwrotów, żeby pokazać, że coś, co się wydaje niemożliwe - jest możliwe - mówił o tragediach Szekspira Antoni Libera, tłumacz, pisarz i reżyser. W jego przekładzie ukazały się "Tragedie rzymskie".
Ten odcinek był szczególny z co najmniej dwóch powodów. Po pierwsze, naszym gościem był aktor Reda Paweł Haddad, po wtóre zaś, audycja została zrealizowana z wideo. Dyskusja zaś toczyła się wokół twórczości Szekspira, Nowej Atlantydy, Nadchodzącej Rasy, twórczości Heleny Bławatskiej... a także tego, czy utwory podpisane nazwiskiem Szekspira aby na pewno napisał sam Szekspir! Poza tym, dywagowaliśmy również o tym,jak to się dzieje, że niektóre z pozoru absurdalne i niedorzeczne tak zwane teorie spiskowe stają się faktami...
Przygotowania do matury nie oznaczają ciągłego powtarzania „Lalki” czy „Pana Tadeusza”! W swojej dzisiejszej wypowiedzi postaram się przekonać Was, że warto sięgnąć także do Szekspira, który w swoich dwóch wielkich dziełach – „Makbecie” i „Hamlecie” – podejmuje tematy takie jak los ludzki czy wina i kara. Spis treści: 00:00 Wprowadzenie / 00:54 Charakterystyka i porównanie bohaterów Szekspira / 06:29 Motyw rodziny / 09:36 Motyw winy i kary / 13:44 Motyw władcy / 15:24 Motywy fantastyczne / 18:16 Motyw theatrum mundi / 19:55 Podsumowanie
Bardzo rzadko opowiadamy o serii komiksowej tom po tomie, ale "Sandman" to na tyle różnorodne, nieustannie ewoluujące i zmieniające ton zjawisko, że trudno sobie odmówić powracania do tego onirycznego świata. Trzeci tom jest chwilowym zwrotem w kierunku antologii z luźno powiązanymi historiami, a o tym, czy taki format sprawdził się u Neila Gaimana dowiecie się z kolejnego odcinka podcastu Nightslime.Możesz nas wesprzeć na https://patronite.pl/NightslimeRozmawiamy o ponurej historii zakorzenionej w greckiej mitologii, o ziszczeniu marzenia każdego kociarza, o hołdzie dla Szekspira i poruszającym, odmiennym spojrzeniu na Element Girl - postaci z uniwersum DC Comics, którą stworzono w 1967 roku; będzie również o rysunkach Kelleya Jonesa i jego znakomitym sportretowaniu Sandmana oraz o znakomicie uzupełniającym się duecie z odpowiedzialnym za kolory Malcolmem Jonesem III.Patronami dzisiejszego odcinka są:Paweł Jaksik, Jakub Kraszewski, Marcin Kalinowski, Krzysztof Sieja
Rozmawiamy, czyli kultura i filozofia w Teologii Politycznej
Seminarium Antoniego Libery wokół uważanej za pierwszą sztukę Williama Szekspira – „Tytusa Andronikusa”. Antoni Libera omawia dramat oraz czyta fragmenty niepublikowanego jeszcze tłumaczenia. Wydarzenie odbyło się 14.12.2021 r. Dofinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury
Polska i Ameryka królowały w tym odcinku Lucky Luke – program filmowy. Kina wróciły, więc omówiliśmy dla Was aż trzy kinowe premiery! Nie zapominamy jednak o kinie domowym, dlatego rozmawialiśmy o KOLEI PODZIEMNEJ Barry Jenkinsa. Wstrząsający serial oparty na bestsellerze Colsona Whiteheada już na Amazonie. W końcu mogliśmy przeanalizować oscarowy NOMADLAND Chloé Zhao. Porozmawialiśmy więc o „amerykańskim śnie” i jego znaczeniu. Czy on w ogóle jeszcze istnieje? Mamy też dwie polskie premiery: polsko-islandzką WOLKĘ Árni Ásgeirssona z wyrazistą kreacją Olgi Bolądź oraz AMATORÓW Iwony Siekierzyńskiej. Pierwszy to mieszanka thrillera i kino społecznego, zaś drugi to chwytająca za serce opowieść o niepełnosprawnych aktorach, wystawiających sztukę Szekspira.
Rozmawiamy, czyli kultura i filozofia w Teologii Politycznej
Seminarium Antoniego Libery wokół jednego z „rzymskich dramatów” Williama Szekspira – „Koriolana”. Antoni Libera omawia dramat oraz czyta fragmenty niepublikowanego jeszcze tłumaczenia. Wydarzenie odbyło się 27.04.2021 r.
hamletyzowanie cz. 3
Aktorka Zofia Stafiej wie co oznacza stres przed kamerą. Pracuje w branży, która nie jest łatwa, ale kocha to co robi i będzie walczyć o swoje. Marzy o graniu w teatrze, ale na razie robi to na Zoomie. O metodzie Demidova, fuksówce, młodzieńczym buncie, weganizmie i samodzielności. HU wie. Partnerem programu jest Intel Evo.
hamletyzowanie cz. 2
hamletyzowanie cz. 1
Miłość to ulubiony temat poetów. Wielu próbowało ją opisać i poległo - tym razem mierzy się z tym sztuczna inteligencja. Wcześniej zapoznała się z dziełami Szekspira, Nietzschego i Poego. Czy dzięki nim AI umie opowiedzieć, o co chodzi w miłości? Przekonajcie się - „Miłość” to część tryptyku poetyckiego wygenerowanego przez AI przy wsparciu eksperta od sztucznej inteligencji Piotra Psyllosa. Monolog „Miłość” czyta Anna Dereszowska.
W czym tkwi sens życia? Kiedy i czy w ogóle potrafimy to zrozumieć? W jaki sposób osiągnąć prawdziwe szczęście? AI - sztuczna inteligencja, która szczęścia nie odczuwa - wykreowała na ten temat monolog. Wcześniej „uczyła się” tego na dziełach Szekspira (70 proc.), F. Nietzschego (15 proc.) i Edgara Allana Poego (15 proc.). Monolog „Szczęście” czyta Krystyna Czubówna.
W Do Zobaczenia będzie magia, skrzaty, wróżki, Irlandia, Japonia, Portugalia i nawet Sycylia. Pełen wakacyjny eklektyzm! Kenneth Branagh zekranizował irlandzkie fantasy „Artemis Fowl”. Czy spec od Szekspira odnalazł się w świecie irlandzkich baśni? Czy przepełniony gwiazdami „Frankie” Iry Sachsa to coś więcej niż europejska wersja Allena? Do tego Werner Herzog i jego paradokumentalna „Spółka rodzinna” oraz opowieść i imigrantach w Londynie, czyli „Kot w ścianie”. Na koniec miniserial o „World's most wanted” o poszukiwanych bandziorach. Nie tylko z Italii.
William Shakespeare „Henryk V” (wersja czytana na trzech aktorów) Przekład: Piotr Kamiński „Henryk V”, kronika napisana około 1599 roku, opowiada o losach króla angielskiego Henryka V, oraz o wydarzeniach wokół bitwy pod Azincourt podczas wojny stuletniej. Zamyka ona cykl czterech historycznych arcydzieł Szekspira (Ryszard II, Henryk IV część 1 i 2, Henryk V). Początek XV wieku to trudny czas dla Anglii. Królestwo rozdzierane jest wojnami domowymi. Co więcej, młody Henryk musi zdobyć zaufanie narodu i przekonać dwór, że mimo swojej reputacji lekkoducha (ukazanej w poprzednich sztukach Szekspira) nadaje się na króla. Za namową przewrotnych książąt kościoła, zwłaszcza arcybiskupa Canterbury, Henryk zgłasza pretensje do tronu francuskiego, co ma wzmocnić jego reputację w narodzie. Oliwy do ognia dolewa zniewaga ze strony Delfina (syna Króla Francji), który w prezencie koronacyjnym przesyła Henrykowi kosz piłek tenisowych – wyraz pogardy i lekceważenia. Henryk rusza na wojnę z Francją. Zdobywa miasto Harfleur, a następnie przemieszcza się ze swoimi wojskami w stronę Calais. Obie armie szykują się do decydującego starcia pod Azincourt. W noc przed bitwą Henryk udaje się w przebraniu do swoich żołnierzy, by zbadać ich morale. Modli się o zwycięstwo i o siłę, by sprostać ciężarowi królewskiej odpowiedzialności. Francuski dowódca próbuje jeszcze przekonać Henryka, by odstąpił od walki i zachował życie swoje i swoich żołnierzy wypłacając Francuzom okup, ale Henryk rusza do walki. Mimo przytłaczającej przewagi liczebnej Francuzów, odnosi jedno z największych zwycięstw w dziejach oręża angielskiego: rozbija wroga w proch pod miejscowością Azincourt. Dziękując Bogu za zwycięstwo, Henryk wraca ze swoimi oddziałami do Londynu. Ustanawia pokój z Francją, pieczętując go ślubem z córką francuskiego króla Katarzyną. Chór przypomina na koniec jak niewiele czasu upłynie, zanim, po przedwczesnej śmierci Henryka, oba narody znów staną do boju, a Anglia spłynie krwią w Wojnie Dwóch Róż. Shakespeare poświęcił Henrykowi wielki, patriotyczny poemat, gdzie aż się roi od legendarnych cytatów, ale pokazał też, że kiedy wali się na nas Historia, mamy do wyboru tylko złe wyjścia. Henryk wiesza przyjaciół, morduje jeńców, a sama Anglia skorzysta na tym niewiele. Chór jest w tym dramacie przewodnikiem widza, zachęca go do wytężenia wyobraźni, gdyż bez niej nie ożyją ani obrazy zamknięte w ciasnej klitce sceny, ani słowa wypowiadane przez aktorów.
Prezydent Trump chce wycofać część wojsk amerykańskich z Niemiec i przenieść je między innymi do Polski. Czy powinniśmy się cieszyć? To był zły tydzień dla rasistów i handlarzy niewolników, którym wystawiono pomniki. Historyczne postaci spadają z piedestału na fali społecznych protestów po zabójstwie George'a Floyda. Szwedzka policja kończy śledztwo w sprawie morderstwa byłego premiera Olof Palme. Ale pytania pozostają. Dlaczego Węgrzy cierpią od stu lat i kto ukoi ich ból? Porozmawiamy też o tym, dlaczego warto na nowo tłumaczyć Szekspira, skoro tylu ludzi go już tłumaczyło. I dlaczego warto go wystawiać, skoro tylu go wystawiło.
Finanse Bardzo Osobiste: oszczędzanie | inwestowanie | pieniądze | dobre życie
Z powodu panującej pandemii wielu z nas od ponad miesiąca przebywa w domu. Możesz podejść do tej sytuacji jak do najgorszej kary, albo znaleźć w niej okazję do rozwoju. Parafrazując Szekspira, nawet będąc zamkniętym w skorupce orzecha, możesz czuć się władcą nieskończonych przestrzeni. Mój dzisiejszy gość całym swoim życiem udowadnia, że wszystko zaczyna się w naszej głowie i nawet w najtrudniejszej życiowej sytuacji, każdy z nas może dokonać wielkich rzeczy. Artykuł na blogu:
Finanse Bardzo Osobiste: oszczędzanie | inwestowanie | pieniądze | dobre życie
Z powodu panującej pandemii wielu z nas od ponad miesiąca przebywa w domu. Możesz podejść do tej sytuacji jak do najgorszej kary, albo znaleźć w niej okazję do rozwoju. Parafrazując Szekspira, nawet będąc zamkniętym w skorupce orzecha, możesz czuć się władcą nieskończonych przestrzeni. Mój dzisiejszy gość całym swoim życiem udowadnia, że wszystko zaczyna się w naszej głowie i nawet w najtrudniejszej życiowej sytuacji, każdy z nas może dokonać wielkich rzeczy. Zapraszam Cię [...] The post Jak osiągać to, co wydaje się niemożliwe? Inspirujący wywiad z Markiem Kamińskim. appeared first on Marcin Iwuć – Finanse Bardzo Osobiste.
27 listopada 176 - Kommodus został współcesarzem wraz z Markiem Aureliuszem27 listopada 1582 - ślub Szekspira z Anne Hathaway27 listopada 1605 - ślub Maryny Mniszchówny oraz Dymitra Samozwańca I27 listopada 1895 - Nobel zapisał swój testament27 listopada 1941 - zakończyło się oblężenie Tobruku27 listopada 1975 - premiera filmu "Zamknięte rewiry"
Król Davida Michóda to kawał dobrego kina historycznego, luźno oparty na sztukach Szekspira, który, co tu dużo gadać, Netflixowi się udał.Tu Szekspir został mocno unowocześniony i poskracany, ale nadal jest duży potencjał w tej opowieści.Film koncentruje się na przemianie rozrywkowego księcia, w odpowiedzialnego Władcę, a dzięki Timothee Chalamet, czyli odtwórcy głównej roli wierzymy w tę przemianę.Można też zaryzykować tezę, że to film antywojenny i nieco feministyczny, a dlaczego?O tym m.in w naszej recenzji, na którą zapraszamy :)
"Sukcesja" to serial o tym, co się stanie, gdy połączy się bogactwo, rodzinę i władzę oraz Szekspira z soap operą i biografią Ruperta Murdocha.---
Przy okazji premiery serwisu online Polski Szekspir, gromadzącego wszystkie dziewiętnastowieczne polskie przekłady dramatów Szekspira (grant NCN (2015/17/B/HS2/01784) realizowanego w latach 2016-2019 na Wydziale Neofilologii UW we współpracy z Centrum Kompetencji Cyfrowych UW), z przyjemnością przedstawiamy archiwalne nagranie z 24 listopada 2017 roku, na którym o kapryśnej naturze tekstów teatralnych opowiadała kierowniczka projektu Polski Szekspir, prof. Anna Cetera-Włodarczyk.
By stać się bogatym, musisz zachowywać się jak drapieżnik. Musisz się nim stać. (...) Pamiętaj, że w przeciwieństwie do ich ofiar, większość drapieżników ma szczęście przez większość swojego życia - Felix Dennis Problem z ludźmi, jak ja to widzę, jest tylko jeden: w swojej większości i w trybie domyślnym jesteśmy głupi i słabi. Nie dlatego, że musimy być głupi i słabi, tylko dlatego, że tak jest łatwiej i tak jest szybciej. I kiedy patrzę na - akurat w tym wypadku rozwijającą się na naszych oczach - historię jednostek takich jak Robert Gryn to widzę historię kolejnej owcy, która się zbuntowała i postanowiła zostać wilkiem.To jest dla mnie historia kogoś, kto gra w jedyną grę, która tak naprawdę się liczy - w grę powiększania swojej WŁADZY OSOBISTEJ. Robert paczy... Przyzwyczailiśmy się do myślenia, że władza równa się polityka. Że władzę ma prezydent, premier, posłowie i senatorowie a na końcu o wszystkim i tak decyduje Kaczyński. I to jest prawda - ale nie o ten rodzaj władzy mi chodzi. Chodzi mi o władzę przede wszystkim nad sobą samym - bo dopiero kiedy potrafisz skutecznie zarządzać sobą samym, możesz skuteczniej zarządzać innymi. CENĄ JAKĄ PŁACI DOROSŁY ZAMIENIONY W DZIECKO JEST SABOTAŻ I ZALEŻNOŚĆ - Christopher Hyatt Kiedyś cynicznie nie dowierzałem, kiedy najbogatsi mówili, że tak naprawdę nie chodzi wyłącznie o pieniądze. Bo nie chodzi wyłącznie o pieniądze. Chodzi o WYGRYWANIE, bo, jak mówił nam Max Stirner: ludzie dzielą się na tych którzy mogą i na tych którzy nie mogą. Chodzi o to, żeby móc a potem, żeby móc więcej. Nic innego w życiu się nie liczy: móc i móc więcej w jak największej ilości życiowych kontekstów (takich jak stan ciała, stan ducha i stan konta). I to, że nie chodzi wyłącznie o pieniądze absolutnie nie oznacza, że zostawiasz na stole negocjacji z życiem choćby jeden grosz więcej niż musisz. Bierzesz ile się da lub ile chcesz - chodzi jednak o to, że pieniądze są formą władzy, są tej władzy potwierdzeniem, a GRA we władzy zdobywanie jest jedyną grą, której masz prawo namiętnie się oddawać (o czym nieco później). Stanisławski, którego aktorska metoda wydała nam takie diamenty jak Brando, Nicholson, de Niro, Pacino czy Streep uczył, że dla aktora (wszak życie jest sceną, zdaniem Szekspira) najważniejsze pytania brzmią: Kim jestem? Czego chcę? Jaki przeszkody muszę pokonać, by to zdobyć? Robert łowi (zdjęcie https://jolygram.com/profile/rob.gryn) Całkowita abstrakcja dla słabych i głupich, bo proces poznania i zdobywania wymaga introspekcji i pokonywania wewnętrznych słabości oraz zewnętrznych ograniczeń. Problem ze słabymi i głupimi, właściwie jeden z problemów, polega na tym, że pomimo wszystkich targających nimi kompleksów ich własne ego jest dla nich tak cenne, że nie chcą i nie potrafią zadać mu bólu, by pozbyć się tego czego nie cierpią i by móc mieć to, czego chcą. Taki zabawny paradoks - nie chcesz zrezygnować z tego czego tak naprawdę nie chcesz, by móc mieć to, czego rzekomo tak bardzo pożądasz. UNIKANIE CIERPIENIA MIAŁOBY SENS GDYBYŚMY ŻYLI WIECZNIE - Walter Kaufmann "(...) Miej na uwadze, że większość ludzi NIE zmieni się, żeby nie wiem co. Dla większości osób podkreślenie swojej 'niezależnej tożsamości' jest ważniejsze niż bycie skutecznym, potężnym i pragmatycznym. Bowiem większość ludzi ma swój 'program roszczeniowy'. Jakimś cudem, w głębi duszy wierzą, że życie jest im coś winne. Ramię w ramię z 'programem roszczeniowym' idzie 'program bycia cennym'. Program ten brzmi oto tak: niezależnie od tego kim jestem i jak bardzo - czasami lub zawsze - siebie nienawidzę, jestem wyjątkowy i jestem cenny. 'Program bycia cennym' gwarantuje porażkę. Zmiana, czyli DEZINTEGRACJA, zawsze zachodzi w bólach a trudno jest zadawać ból czemuś co uważa się za cenne i unikalne." - pouczał nas Hyatt. Zdaje się jednak, że żonglując wątkami, koncepcjami i cytatami zapomniałem wspomnieć kim Robert Gryn jest. W wieku 30 lat dostaje się na polską listę Forbes,
To nie będzie liniowy post, w tym sensie, że poruszę kilka wątków i - pisząc te słowa w tej chwili - nie mam pojęcia czy zepnę to później w całość. Co nie ma większego znaczenia, bo ani życie ani nasza podświadomość nie są liniowe. A taki jest mój plan - wprowadzić zmiany na poziomie Twojej świadomości, podświadomości a co za tym idzie, całego życia. To była pierwsza sprawa. Druga sprawa jest taka, że przeglądam sobie notatki na podstawie których ten post powstaje i widzę, że samego Conora tutaj prawie nie ma. Z tego prostego powodu, że służy on tutaj jedynie jako punkt odniesienia, jedynie jako inspiracja do tego, co można ze swoim życiem zrobić. Tak więc nie ma znaczenia czym się zajmujesz albo czym chcesz się zajmować. Conor McGregor jest po prostu żywym symbolem, przykładem że można. Skąd wiesz, że się (nie) uda? Zresztą, każda osoba, która próbuje ślepo i wiernie go naśladować pokazuje, że nie rozumie mechanizmu jego sukcesu - Conor odnosi sukcesy głównie dlatego, że jest inny i nie naśladuje nikogo - co nie oznacza, że nikim się nie inspiruje (wpływy Floyda są bardzo, bardzo wyraźne, więc w pewnym sensie, Conor będzie walczył ze swoim mentorem). A teraz, po to, aby zainspirować Ciebie, poznaj faceta, który nazywał się Walter Kaufmann - a przedstawię go następującym cytatem: "Pozostańmy w nadziej na życie wieczne dla ludzi, którzy nie wiedzą co ze sobą zrobić, marnotrawiąc czas na czytanie magazynów i oglądanie telewizji (...) Życie, którego ja pragnę nie jest życiem, które mógłbym znosić wiecznie. To życie pełne intensywności, cierpienia i tworzenia, czyli wszystkiego tego, co czyni życie wartościowym a śmieć mile widzianą. Bo żadnego innego nie chcę. Ani też nie chciałbym żyć wiecznie." - Walter Kaufmann Parę rzeczy, które warto o facecie wiedzieć: Walter Kaufmann, co najważniejsze, żył dokładnie tak jak głosił - intensywnie, twórczo, nie bojąc się "ryzyka", nie bojąc się krytyki i nie bojąc się tego, co powszechnie nazywa się porażkami. Czyli przeszedł najważniejszy test spójności: robił to co mówił. Napisał kilkanaście książek ale najbardziej znany jest jako tłumacz (z niemieckiego na angielski) dzieł Nietzsche, dlatego jego życie było inspirowane tym niemieckim filozofem. Bycie żydowskim tłumaczem dzieł Nietzsche tuż po II wojnie światowej było mniej więcej tak samo na miejscu jak przyznanie się na niedzielnym rodzinnym obiedzie w Toruniu, że jest się gwiazdą gejowskiego porno. Medali za to nie przyznawano, że tak to ujmę. Nawet nie próbuj odpowiadać... Nie zmienia faktu, że cel Kaufmanna był prosty: SPROWOKOWAĆ ludzi do myślenia. Dosłownie. "Nie ma lepszego sposobu na to, by ludzie zaczęli myśleć niż bycie prowokacyjnym" pisał. Głosił, że owszem, nasze życie jest tragedią, ale tragedią, którą możemy przywitać z otwartą przyłbica, z zachowaniem wielkości, godności i piękna. Owszem, ostatecznie wszyscy polegniemy, ale nie oznacza to, że mamy kurczyć się w kącie z podwiniętymi ogonami. Oznacza to, uczył Kaufmann, że mamy żyć intensywnie, twórczo i odważnie - bo tylko takie życie ma sens. Zupełnie jak w tym powiedzeniu, że: Nie liczy się wielkość walczącego psa tylko wielkość waleczności w psie Zdaniem Kaufmanna, Twoje życie powinno wyglądać jak życie bohaterów dramatów Szekspira: nieidealni ludzie walczący o wielkość w nieidealnym i tragicznym świecie. Tu jest sens, tu jest dramat, tu jest właśnie całe piękno tragedii życia. Jego tok rozumowania był bardzo prosty: owszem, życie to cierpienie, nie ma co do tego wątpliwości, ale unikanie cierpienia miałoby sens tylko wtedy, gdy czekało Cię życie wieczne. A nie czeka. Jesteś tu na chwilę - nie wiadomo jak długą - więc przestań unikać i bierz się do twórczej roboty, bo cierpienia nie da się pozbyć - ale można nadać mu sens i nadać mu kierunek. Bo skoro cierpisz i tak i tak - dlaczego nie cierpieć w imię tego, co Cię kręci? Kaufmann był chłopakiem, który w swoich książkach szczególnie się nie opieprzał - bycie prowokacyjnym oznacza również bycie ...
Jest. 12 odcinek nagrany. Teraz tylko zachować regularność, przetrwać i za rok o tej porze może będziemy przyznawać jakieś nasze złote klapsy, taśmy, żaby, bobry czy inne rakuny.Na razie jednak, zanim zapiszemy się razem z Aleksandrą Daddario do jakiejś zacnej organizacji, muszą Wam wystarczyć podsumowania kół krytyków z kilku amerykańskich miast. Dają pojęcie kto będzie liczył się w wyścigu o najbardziej prestiżowe laury.Oprócz tego tematu polecamy nasz film odcinka czyli Brooklyn - dostajecie wrażenia moje i Wojtka na prawie 2 miesiące przed polską premierą. Do tego Pixar (i ten długo- i ten krótkometrażowy), kilka oczekiwanych staroci, odrobina Szekspira, Penelope Cruz i gotowanie wody w polskim serialu.
Hofburg Wiedeń – apartamenty cesarskie, Muzeum cesarzowej Sisi, Zbiory cesarskich sreber stołowych
Już w młodości Elżbieta pisze wiersze, później coraz częściej ucieka w świat fantastycznej poezji. Kocha Homera, a zainspirowana swoim wielkim idolem, niemieckim poetą Henrykiem Heinem, pisze liczne wiersze, świadczące o jej rozczarowaniu, o depresji, o jej tęsknotach, ale będące także wyrazem jej mizantropii i narastającej alienacji. Zaczyna utożsamiać się z królową elfów Tytanią z szekspirowskiej komedii „Sen nocy letniej”. Franciszek Józef pragnie sprawić przyjemność ukochanej żonie i zleca nawet wymalowanie sypialni Elżbiety w Willi Hermesa, nazywanej przez cesarzową „czarodziejskim pałacem Tytanii”, scenami z tej sztuki Szekspira. www.hofburg-wien.at | Download Tour-Guide (PDF)© by Schloß Schönbrunn Kultur- und Betriebsges.m.b.H.
Marzysz o tym, żeby przeczytać całą sztukę Szekspira bez przewracania kartek? Szukasz książek drukowanych na szkle, odlewanych z brązu, tkanych z włókien? Posłuchaj Glosy!