Kultura na weekend

Co mają wspólnego Mickiewicz, Tinder i jazz? Bartek Chaciński rozmawia z Nikolą Kołodziejczykiem, kompozytorem, dyrygentem i aranżerem, który napisał muzykę do współczesnych wersji „Ballad i romansów” autorstwa Jacka „Budynia” Szymkiewicza. Z pozoru absurdalne teksty – baristka zamiast nimfy, Tinder zamiast przysięgi – odsłaniają klasyczne motywy Mickiewicza. Kołodziejczyk stworzył rozbudowane kompozycje (7–13 minut) na 17-osobowy zespół, z udziałem m.in. Natalii Grosiak i Organka. W podkaście opowiada też o scenie jazzowej, eksperymentach z dźwiękiem (instrumenty z katarynki, maszyn do pisania i szycia), a także o uznaniu dla Sanah: „Szanuję ją za to, że zatrudniła prawdziwy big band”. (00:00) Fragmenty rozmowy (01:05) Wstęp do rozmowy: „Kultura na weekend” po raz pierwszy na wideo (02:57) Co wspólnego mają Budyń i Mickiewicz (08:49) Ludowość w kulturze dla Kołodziejczyka (17:12) Co Nikola Kołodziejczyk myśli o Sanah (21:40) Komponowanie muzyki do gier komputerowych (23:18) Czy klawiatura może być instrumentem? (28:24) Podsumowanie. Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję standard kupując ją na stronie sklep.polityka.pl.

De Niro wyśmiewa Trumpa, „Mission: Impossible” przyprawia o zawrót głowy. Festiwal w Cannes jeszcze nie miał takiego otwarcia i po raz kolejny przeżywa amerykańskie oblężenie.

Bartek Chaciński rozmawia z Marcinem Boguckim z Instytutu Kultury Polskiej UW i członkiem OGAE o szansach Justyny Steczkowskiej na Eurowizji 2025. Czy „Gaja” może powalczyć o miejsce w ścisłym finale? Kto jest faworytem tegorocznego konkursu? Ekspert wskazuje na grupę KAJ reprezentującą Szwecję z żartobliwym utworem „Bara bada bastu”. Rozmowa dotyka także głębszych zjawisk: jak zmieniają się reguły Eurowizji, jaki wpływ mają trendy społeczne i polityczne oraz jak poszczególne kraje budują swoją eurowizyjną tożsamość. Nie zabrakło też opowieści o atrakcjach całego eurowizyjnego tygodnia w Bazylei. (00:05) Wstęp (01:10) Czym jest stowarzyszenie OGAE: miłośników Eurowizji? (02:00) Co dzieje się teraz w Bazylei? (05:20) Kiedy powinno otwierać się głosowanie w Eurowizji, czy mamy nowości w regulaminie? (08:50) Kto ma największe szanse na wygraną? (13:45) Eurowizja, która wspiera osoby queerowe: od czego to się zaczęło? (19:52) Gdzie jest Polska na tle wszystkich tendencji eurowizyjnych (23:03) Jakie szanse ma Justyna Steczkowska (27:28) Podsumowanie. Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Wojna, polityka, kobieca siła, kultura i metafizyka XX w. 22. edycja Millennium Docs Against Gravity (9–18 maja) to dokumentalne spojrzenie na najważniejsze problemy współczesności. W świecie przepełnionym chaotycznymi, trudnymi do weryfikacji komunikatami kino non-fiction daje szansę na głębsze zrozumienie i budowanie zbiorowej odporności na propagandę. Festiwal pokazuje, że film dokumentalny może odwzorowywać rzeczywistość, ale i ją interpretować, dookreślać i kreować. To przestrzeń, gdzie rodzą się pytania o prawdę, perspektywę i sens opowiadania o świecie. Artur Liebhart, założyciel MDAG, w rozmowie z Januszem Wróblewskim zdradza kluczowe tematy, atrakcje i wyjątkowe wydarzenia tegorocznej edycji. (00:08) Wstęp do rozmowy o Millenium Docs Against Gravity (02:16) Gdzie znajduje się dziś kino dokumentalne? (06:26) „Pociągi” Macieja Drygasa (08:08) Czy dokumenty już zareagowały na trumpizację Ameryki? Sekcja „Amerykańskie kontrasty” na MDAG (12:50) Serial dokumentalny na festiwalu (15:20) Wątki izraelsko-palestyńskie, w tym stand-up (19:13) „Pan Nikt przeciwko Putinowi”, czyli o współczesnej Rosji na MDAG (24:03) AI i wpływ nowej technologii na rozwój kina dokumentalnego (27:18) Co widać z perspektywy dokumentu w kwestii kobiet? (30:45) Masterclassy i goście specjalni (31:57) Podsumowanie. Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Artystka Monika Drożyńska, laureatka Paszportu POLITYKI i osoba skazana za haftowanie na zagłówkach foteli PKP, opowiada o swojej wystawie „24,20”. Projekt, który zaczął się jako subtelny gest aktywizmu, przerodził się w dekadę działań artystycznych. W podkaście mówi o sztuce, odpowiedzialności, procesie i o tym, co znaczy „być złapaną na haftowaniu”. Wystawa w Common Arts Foundation w Warszawie pokazuje hasła z pociągów oraz dokument z rozprawy. Rozmowę prowadzi Bartek Chaciński. (00:10) Wprowadzenie (01:44) Historia artystycznego „przekroczenia” Moniki Drożyńskiej i projektu (04:30) Fragmenty wystawy i relacja z procesu: czy ktoś zbierał prace powstałe w pociągach? (07:30) Zderzenie codzienności ze światem sztuki: obecność twórczości Drożyńskiej w mediach społecznościowych (11:08) Koncepcja wystawy i jej aranżacja (15:40) Co oznacza „zostać przyłapaną na haftowaniu”? (19:17) Czy Monika Drożyńska jest dziś jedną z liderek współczesnego haftu artystycznego? (21:50) Krótka historia haftu w Polsce (24:40) Czy publiczne wystąpienie Drożyńskiej podczas gali Paszportów POLITYKI miało realny wpływ na sytuację artystów? (28:23) Nad czym obecnie pracuje Monika Drożyńska? (30:48) Podsumowanie.

Dlaczego film „Minecraft” – zbudowany z klisz i krindżu – podbił kina mimo miażdżących recenzji? I co sprawiło, że wyszliśmy z seansu z uśmiechem? Choć krytycy go ignorują, a fani mają mieszane uczucia, to w podkastowym spotkaniu nasi redakcyjni widzowie widzą w nim coś więcej. Ironia, wspólnota i nostalgia za czasami oglądania youtuberów to tylko część zjawiska. Rozmawiają Justyna Sobolewska, Barnaba Siegel i Bartek Chaciński. (00:06) Wstęp i próba odpowiedzi na pytanie: dlaczego film Minecraft pobił wszelkie rekordy? (01:30) Co najbardziej zaskoczyło naszych gości podczas seansu? (03:55) Mały zombiak na kurczaku: co robi w filmie i dlaczego to ważne? (06:17) Czy Minecraft to coś więcej niż gra? O wspólnocie pokoleniowej graczy (11:25) Prosta gra czy złożony świat? Zaskakujące aspekty Minecrafta (14:45) Bartek Chaciński o swoich osobistych doświadczeniach z grą (16:45) Kto tak naprawdę jest odbiorcą filmu Minecraft (22:25) Barbie, Super Mario, Minecraft: co łączy te filmowe hity (27:15) O przekazywaniu dzieciom bajek i światów swojego dzieciństwa (32:00) Czy goście pójdą na drugą część Minecrafta? (32:48) Podsumowanie rozmowy. Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Czy Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes to tylko prestiżowy konkurs, czy może coś znacznie większego, niemalże świecka religia kina? Jakie są związki sztuki i duchowości? Dlaczego to właśnie Cannes wyróżnia się na tle innych festiwali i czy faktycznie „hoduje” artystów, kreując legendy światowego kina? W dobie streamingu i seriali, gdy zmieniają się nawyki widzów, czy ten „świecki Kościół kina” ma szansę przetrwać? O wyjątkowości Cannes, jego ewolucji, kontrowersjach i niepodrabialnej magii La Croisette Janusz Wróblewski rozmawia z Tadeuszem Sobolewskim, legendarnym krytykiem filmowym, autorem książki „Cannes. Religia kina”. (00:08) Wprowadzenie i spotkanie z Tadeuszem Sobolewskim (02:43) Czy Cannes można porównać do religii? (03:42) Jakie są związki sztuki i duchowości? (06:50) Czy taki „religijny” odbiór Cannes dotyczy też innych festiwali? (08:58) Jak Cannes „hoduje” artystów i buduje legendy? (11:42) Co sprawia, że Cannes nie ma sobie równych? (14:57) Konkurs, program i wyjątkowa wolność twórcza w Cannes (18:20) Skrajności Cannes: poziom najwyższy i najniższy (19:11) Kino vs seriale: kto wygra to starcie? (20:55) „Czarna selekcja”: czy festiwal promuje wciąż tych samych twórców? (26:08) Pomyłki, wpadki i nietrafione wybory (27:38) Podsumowanie rozmowy. Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Czy kino artystyczne jest zagrożone przez streaming? Jak zmienia się rynek po pandemii i dlaczego ambitne produkcje przyciągają coraz mniej widzów? O kryzysie frekwencji, reformie systemu finansowania polskiego kina i ryzyku bankructwa producentów rozmawiamy w kontekście rewolucyjnych zmian w branży. Czy długoterminowe umowy między reżyserami a producentami mogą uratować kino autorskie? Jaką rolę odgrywa afera wokół filmu „Ministranci” Piotra Domalewskiego? Na te i wiele innych pytań odpowiada Leszek Bodzak, założyciel Aurum Film, studia odpowiedzialnego za „Boże Ciało”, „Kos” czy „Żeby nie było śladów”. Rozmowę prowadzi Janusz Wróblewski. (00:00) Najciekawsze fragmenty (00:42) Wstęp (01:50) Tajemnicza i pionierska umowa reżysersko-producencka (Jan Komasa-Leszek Bodzak): na czym polega? (03:42) Jak postrzegać dzisiejsze kino autorskie? (05:22) Co zmienił w kinie streaming? (10:12) Czy publiczność odwraca się od kina autorskiego? (15:31) „Spełnione kino artystyczne nie ma się źle” (16:21) Jak producenci radzą sobie w nowych realiach kinowych w Polsce (18:37) Czy jest jeszcze szansa na kino środka i na kino gatunkowe (22:03) Nakłady na promocje filmów artystycznych i problemy z tym związane (25:23) Wątki wojny ukraińskiej w kinie: jak ujmować te problemy inaczej? (28:13) Czego środowisko producenckie domaga się od władz? (30:48) Problemy z dotacjami z PISF i jak znaleźć resztę pieniędzy na film (34:00) Jak producenci mogą wpływać na tworzenie prawa? (37:20) Skoro nie z PISF, to skąd? (44:07) Czy dominacja platform streamingowych zabije kino artystyczne? (45:55) Afera wokół „Ministrantów” (52:26) Podsumowanie. Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Czy białoruskie kino może być głosem wolności? Reżyserka Mara Tamkovich, Białorusinka mieszkająca w Polsce, opowiada o swoim najnowszym filmie „Pod szarym niebem”, inspirowanym brutalnie stłumionymi protestami w Białorusi po sfałszowanych wyborach prezydenckich w 2020 r. Bohaterowie jej filmu muszą mierzyć się z konsekwencjami swoich działań przez lata – podobnie jak wielu Białorusinów na emigracji. Czy po takim filmie Mara mogłaby wrócić do ojczyzny? O cenzurze, kinie politycznym i budowaniu Białorusi na obczyźnie z Marą Tamkovich rozmawia Janusz Wróblewski. (00:05) Wstęp (00:30) Białoruska reżyserka Mara Tamkovich: dlaczego przyjechała do Polski? (02:12) Dlaczego białoruscy nauczyciele nie byli przychylni Tamkovich? (05:25) Dlaczego Mara Tamkovich wyjechała do Polski? (07:10) Transformacja: od dziennikarki do reżyserki (11:15) „Nowy Mińsk”, diaspora białoruska w Polsce: jak to wygląda? (14:58) Filmy „Pod szarym niebem” i „Na żywo” zainspirowane prawdziwymi wydarzeniami politycznymi w Białorusi (19:13) „Bohaterskie decyzje podejmujemy, nie zdając sobie z nich sprawy” (23:41) „Pod szarym niebem” – pierwszy film fabularny o wydarzeniach 2020 r. zrealizowany przez białoruskiego twórcę (25:40) Jak zbudować Białoruś w Polsce? Kulisy powstawania filmu (28:25) Czy Białorusini w kraju będą mogli zobaczyć film? (30:00) Prześladowania w Białorusi – czym są materiały ekstremistyczne? (32:06) Czy Mara Tamkovich mogłaby wrócić do Białorusi? (33:30) Jaka jest przyszłość Tamkovich w Polsce? (34:45) O jakim filmie obecnie marzy Tamkovich? (36:20) Podsumowanie Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Dlaczego na nowy album Meli Koteluk fani czekali aż siedem lat? Jak powstawała „Harmonia” i jakie znaczenie ma w niej poezja? W podkaście „Kultura na weekend” Mela Koteluk opowiada o procesie twórczym, przeobrażaniu się artystycznym i współpracy z Markiem Dziedzicem. Wracamy do „Astronomii Poety. Baczyński”, pandemii i momentu, gdy w garażu podziemnym powstały kluczowe słowa nowej płyty. Jest też o surrealizmie w momentach kryzysu, duetach (Sanah, Ralph Kaminski) i snajperstwie w pisaniu pod streaming. A na koniec: koncerty i codzienność artystki. Rozmowę prowadzi Bartek Chaciński. (00:05) Wstęp (01:00) Dlaczego trzeba było czekać siedem lat na nową płytę Meli Koteluk? (03:55) O czym jest ta płyta? (07:20) Ucieczka w surrealizm w momentach zagrożenia (11:15) Jak powstawała płyta „Harmonia”? (13:02) Zmiana branży, pisanie i promowanie pod streaming? (17:57) Czy duet z Sanah przyniesie Meli nowych słuchaczy? (20:50) O Baczyńskim i współpracy przy płycie w pandemii (22:35) Co jest miarą sukcesu muzycznego? (26:00) Jak się pracuje z producentem Markiem Dziedzicem? (29:35) O gotowaniu i pisaniu piosenek (32:20) Trasa koncertowa towarzysząca nowej płycie (34:50) Podsumowanie

Czy Oscary wciąż mają moc przyciągania widzów? Czy Akademia rozumie, jak zmienia się filmowy świat? I dlaczego to kameralna „Anora” Seana Bakera zgarnęła najważniejsze nagrody? 97. gala Oscarów zaskoczyła eskapistycznym tonem, pomijając napiętą sytuację polityczną, a zamiast tego skupiając się na urokach kina niezależnego. Janusz Wróblewski zaprasza do rozmowy Katarzynę Czajkę-Kominiarczuk i Jakuba Demiańczuka – wspólnie podsumowują galę, oceniają debiut Conana O'Briena jako prowadzącego oraz zastanawiają się, czy Akademia zaczyna szukać nowych dróg dotarcia do młodej widowni. W odcinku nie zabraknie też analizy największych niespodzianek wieczoru – od nagrody dla Mikey Madison po emocje wokół „Emilii Pérez”. (00:07) Wstęp (01:26) Jaka była to ceremonia Oscarów? (03:25) Conan O'Brien versus Donald Trump (05:42) Dlaczego i jak Akademia chce przyciągać młodych odbiorców? (07:48) Czy Amerykanie uważają, ze przemysł filmowy szwankuje? (10:05) Film roku: Anora. Co było największa niespodzianką na tegorocznych Oscarach. (15:10) Dystrybucja Anorą i problemy z oglądalnością (16:44) Blockbustery i kino niezależne - czy mamy to czynienia z jakimś rozłamem? (19:02) Brutalista - co wyróżnia ten flm? (22:56) Oscar dla kobiecej roli pierwszoplanowej: Mikey Madison. Czy Demi Moore została skrzywdzona? (25:10) Animacja pełnometrażowa: Flow (28:50) Film zagraniczny "I'm still here". I czy "Dziewczyna z igłą" musiała przegrać? (30:52) Kary dla "Emilii Pérez" (34:35) Aktor drugoplanowany: Kieran Culkin za "Prawdziwy ból" oraz Chopin na Oscarach! (37:06) Co z tej gali wynika na przyszłość? (41:27) Podsumowanie

Czy wielkie czyny mogą jeszcze mieć znaczenie w świecie małych, medialnych gestów? I jak folkowi bohaterowie z przeszłości inspirują cyfrowych wojowników z NAFO? W najnowszym odcinku „Kultury na weekend” Bartek Chaciński rozmawia z Kamilem Dyszewskim, inicjatorem i współtwórcą ruchu NAFO, laureatem Paszportu POLITYKI 2024 w kategorii Kultura cyfrowa. O internetowej armii piesełów walczących z rosyjską dezinformacją, o sile memów w czasach wojny i o tym, dlaczego warto pamiętać o takich postaciach jak Jamie Macpherson czy William Brennan. A także o tym, jak wygląda współpraca NAFO z Amerykanami, co Kamil Dyszewski myśli o dzisiejszych celebrytach i dlaczego zarejestrował NAFO jako znak towarowy. Rozmawia Bartek Chaciński. Podkast powstał we współpracy z Fundacją PZU. (00:10) Wstęp (01:05) Internetowy alias Kamila Dyszewskiego–Kama_Kamilia, do czego to jest nawiązanie? (02:35) Czym jest NAFO: North Atlantic Treaty Organization? (04:54) Czy Elon Musk spotka się z NAFO w sądzie? (06:54) Moment przełomowy dla NAFO (09:57) Jaką siłą internetową jest NAFO? (11:08) Świat wielkich czynów i małych ludzi versus świat małych czynów i wielkich ludzi (12:22) Czy Rosjanie próbowali kontrofensywy w memach? (16:50) NAFO, NATO i wsparcie Amerykanów (23:00) Współpracownicy nowej administracji prezydenta USA (25:42) Czy NAFO sięga do współpracy z amerykańskim rządem? (28:42) Czy NAFO będzie istnieć po zakończeniu wojny w Ukrainie? (30:24) Co znajdzie się na playliście Kamila Dyszewskiego? (32:20) Historia Jamiego Macphersona, muzycznego Robin Hooda (34:15) Historia Williama Brennana i jego wpływ na Boba Dylana (35:01) Podsumowanie

Jak to jest grać jazz w świecie popu? Czy może on wypełnić wielką salę bez wsparcia dużych gwiazd? W odcinku "Kultury na weekend" Bartek Chaciński rozmawia z Kubą Więckiem – saksofonistą, kompozytorem i laureatem Paszportu POLITYKI 2024. O przełamywaniu gatunkowych granic, wyjątkowym koncercie Hoshii w NOSPR, współpracy z Piotrem Orzechowskim i kulisach twórczego procesu. A także o tym, dlaczego jego zespół tak dobrze dogaduje się z duetem Franek Warzywa & Młody Budda. Podkast powstał we współpracy z Fundacją PZU. (00:20) Wstęp (01:22) Czym jest młody, polski jazz? (02:57) Telewizja śniadaniowa jako platforma do pokazywania jazzu (04:25) Koncert Hoshii w NOSPR - czy można byłoby zrobić koncert bez gwiazd? (08:22) Hoshii a współpraca z innymi muzykami (11:11) Współpraca z Frankiem Warzywa & Młodym Buddą (14:10) Jak wygląda proces komponowania u Kuby Więcka - czy to strumień świadomości? (19:30) Czy saksofon męczy Kubę Więcka? (21:46) Duet: Piotr Orzechowski i Kuba Więcek (25:40) O działaniu na własną rękę (27:49) Nowy singiel Hoshii - Yumi (29:52) Czy Paszport Polityki już pomógł Więckowi? (32:25) Podsumowanie

Jaką moc kryje w sobie muzyka z gier wideo, gdy oderwiemy ją od pikseli i przeniesiemy na scenę? Czy alternatywne aranżacje klasyków z „Final Fantasy”, „Resident Evil” czy „The Last of Us” mogą opowiedzieć nowe historie? Odpowiedzi szuka seria koncertów Sounds of Gaming, która łączy emocje gier z eksperymentalnym podejściem polskiej sceny alternatywnej. W projekt zaangażowali się m.in. Wojciech Krasowski, Olga Anna Markowska i Robert Piernikowski – rozmówcy podkastu. Trasa rozpoczyna się już 7 marca w Studiu Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w Warszawie. O nostalgii i muzyce rozmawia Bartek Chaciński. (00:22) Wstęp: o muzyce w grach wideo (01:48) Jakie są ulubione gry wideo gości? (03:50) Jaka była inspiracja na przygotowanie takiego wydarzenia, czego będzie można posłuchać? (10:12) Jak wyglądała praca nad materiałem? (13:20) Zderzenie świata nut i emocji (16:35) Co będzie zaskakujące dla odbiorców? (21:05) Co oznacza hasło „gra jako rozbudowany film wewnętrzny”?

Jak Polska stała się inspiracją dla reżysera z Indii? Dlaczego Arjun Talwar porzucił Delhi, by studiować w łódzkiej filmówce? Jak widzi nasz kraj i co najbardziej go tutaj zaskoczyło? W najnowszym odcinku „Kultury na weekend” Janusz Wróblewski rozmawia z reżyserem dokumentu „Listy z Wilczej”. Film, którego premiera odbędzie się na Berlinale, to dowcipny autoportret emigranta i jednocześnie gorzka diagnoza Polski widzianej oczami przybysza. Czy „Listy z Wilczej” mają szansę na międzynarodowy sukces i jak odbiorą go polscy widzowie? (01:26) Dlaczego Arjun Talwar przyjechał do Polski? (02:20) Jaką Polskę przedstawia reżyser z perspektywy ul. Wilczej? (04:30) O perspektywie autora, Pawle Łozińskim i sztuce poznawania ludzi (06:50) O bezpośrednim impulsie do realizacji filmu (10:20) O byciu emigrantem w Polsce – doświadczenia Arjuna Talwara: pierwsze wizyty, nauka języka (16:30) Jakich polskich reżyserów ceni Arjun Talwar? (19:40) Dlaczego Arjun Talwar został pobity przez Polaków i dlaczego pokazał to w filmie? (23:32) O samotności w Europie (26:30) O byciu w zawieszeniu jako emigrant (30:14) Relacje Polaków i ich sąsiadów.

W tym odcinku podkastu „Kultury na weekend” Bartek Chaciński rozmawia z Miłoszem Bembinowem, prezesem Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, oraz Piotrem Wachowiakiem, rektorem Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie, o wpływie kultury na gospodarkę. Kultura w Polsce generuje aż 3,5 proc. PKB, dwa razy więcej niż górnictwo. Eksperci omawiają, jak duże wydarzenia kulturalne promują kraj, co można zrobić, aby kultura przynosiła jeszcze większe zyski, oraz jaką rolę w tym procesie odgrywają obecnie platformy streamingowe. Poruszają również kwestie finansowe – czy funkcjonuje już edukacja ekonomiczna dla artystów na uczelniach, jak powinno wyglądać wsparcie grantowe i dotacje oraz czy mamy odpowiednią strategię wydatkowania środków na działania kulturalne? (1:58) Dlaczego i jak inwestycje w kulturę przynoszą zyski gospodarce? (5:10) Gaming, dzieła sztuki i koncerty – ile przynoszą zysku? (8:12) Jak duże wydarzenia kulturalne promują kraj? (14:03) Kultura jako inwestycja. Czym jest efekt budowania marki przez kulturę? (17:59) Co powinniśmy zrobić, żeby kultura przynosiła większe zyski? (23:26) Wpływ platform streamingowych na kulturę – o modelu faworyzowania największych twórców (27:17) Jak można uregulować rynek platform streamingowych? (33:46) Wynagrodzenia autorów – jakie są, a jakie być powinny? (37:40) Edukacja ekonomiczna dla artystów – czy artyści mają takie kompetencje? (38:45) O wsparciu twórców od ZAiKS – Fundusz Popierania Twórczości (45:43) Jaka powinna być strategia wydatkowania środków dla twórców?

W ramach nowego odcinka „Kultury na weekend” Janusz Wróblewski rozmawia z Kamilą Taraburą, laureatką Paszportu POLITYKI w kategorii film. Reżyserka „Rzeczy niezbędnych” – głośnego dramatu psychologicznego podejmującego temat molestowania w rodzinie oraz serialu „Absolutnych debiutantów” – opowiada o trudach realizacji swoich projektów, wyzwaniach debiutu na dużym ekranie i wewnętrznej determinacji. (1:17) Kamila Tarabura o otrzymanym Paszporcie POLITYKI i pozostałych nagrodach (02:33) O zasięgach filmu „Rzeczy niezbędne” i serialu „Absolutni debiutanci” (06:14) O wynikach filmów w kinie, zasięgach i wyborach publiczności – jak zachęcić widza do kina? (09:39) Co obecnie oznacza „kino środka”? (13:33) Czy umiejętności realizacji filmu można w pełni nauczyć się w szkole filmowej? (16:09) Kamila Tarabura o Warszawskiej Szkole Filmowej (21:26) Czy na polskim rynku filmowym łatwo jest zadebiutować? (23:45) „Rzeczy niezbędne” – historia powstania (29:05) Czego szuka Kamila Tarabura jako reżyserka? (31:36) Czy Kamila Tarabura boi się o przyszłość polskiego kina?

Czy świat oparty na nagrodach jest dobry dla artystów? Bartek Chaciński rozmawia z Kamilem Piotrowiczem – pianistą, kompozytorem i współtwórcą Idealistic Festival – o zasadności systemu nagród w kulturze. Piotrowicz, mieszkający w Polsce i Skandynawii, proponuje zmianę podejścia do wspierania twórców. Czy nagrody w obecnej formie są wystarczające? Jak pomagać tym, którzy pozostają „pod kreską”? To rozmowa o potrzebie nowych modeli wsparcia i redefinicji sposobów finansowania sztuki. (03:50) Kamil Piotrowicz o nagrodach w Polsce (05:50) Co w Polsce robimy źle w kontekście rozdawania nagród, czego brakuje? (07:25) Fundusz Popierania Twórczości ZAiKS (13:30) W jaki sposób obecnie działa ZAiKS w Polsce (17:30) Przykłady zagranicznych programów wsparcia w Danii (KODA) (24:20) Jak zostać dostrzeżonym publicznie w świecie wielu artystycznych nisz? (28:40) Francja: przykład wsparcia dla artystów (30:50) Dlaczego nie ma nagród środowiska improwizowanego? (35:14) O artystach „pod kreską”

W podkaście „Kultura na weekend” Janusz Wróblewski i Paweł Reszka – pisarz, dziennikarz i były korespondent w Moskwie – analizują najnowszy film Patryka Vegi zatytułowany „Putin”. Produkcja, zrealizowana rzekomo za 15 mln dol. (bez udziału PISF), przedstawia rosyjskiego dyktatora jako bezwzględnego przywódcę, który ukrywa swoje słabości za maską siły i nie waha się stosować przemocy wobec wrogów. Film, zapowiadany jako biografia polityczna, wzbudza mieszane reakcje – zarówno co do zgodności z faktami, jak i jakości artystycznej. Rozmawiamy o tym, co w dziele Vegi przedstawiono wiernie, a gdzie twórcy pozwolili sobie na uproszczenia lub pominięcia. Zastanawiamy się, czy film może być odtrutką na rosyjską propagandę, czy raczej wpisuje się w nurt sensacyjnych opowieści. Dyskusja dotyczy również technologicznych wyzwań produkcji i tego, czy Vega przełamał schemat swoich dotychczasowych filmów. (2:30) Pierwsze wrażenia po pokazie filmu. Czy tak naprawdę wygląda Rosja, jak pokazuje ją Vega? (6:22) Chrzest, młodość i pierwsze lata polityczne Putina (11:00) Jak przedstawiony został Putin w filmie Vegi? (13:50) Tezy filmu Vegi (20:56) Dlaczego Vega zrobił film o Putinie?

Jak pandemia zmieniła branżę muzyczną, dlaczego polskie festiwale coraz chętniej stawiają na zagraniczne gwiazdy i czy sukcesy Dawida Podsiadły i Sanah to zapowiedź kolejnej rewolucji na rynku? Bartek Chaciński w rozmowie z Jarkiem Szubrychtem, dziennikarzem muzycznym i dyrektorem artystycznym Music Week Poland, oraz Agnieszką Kopiewską, dyrektorką marketingu Good Taste Production, o tym, jak będzie wyglądał koncertowy 2025 r.

O tym, co w kinie w 2024 r. było najciekawsze, a co najbardziej przereklamowane, Janusz Wróblewski rozmawia z Katarzyną Czajką-Kominiarczuk i Jakubem Demiańczukiem.

W najnowszym odcinku podkastu „Kultura na weekend” podsumowujemy rok w literaturze. Krytycy – Paulina Małochleb i Wojciech Szot – w rozmowie z Justyną Sobolewską na temat największych zachwytów i rozczarowań 2024 r.

W najnowszym podkaście dziennikarze „Polityki” podsumowują serialowe zachwyty i rozczarowania roku, może nie rewelacyjnego, ale dobrego mimo wszystko.

Dziennikarki i dziennikarze „Polityki” opowiadają o tegorocznych nominacjach do naszych nagród kulturalnych. Zachęcamy też do głosowania czytelników.

Jakie były prawdziwe powody odwołania szefowej PISF? Jaki obraz polskiego środowiska filmowego wyłania się z tej i wielu innych afer, o jakich było głośno w mijającym roku? Janusz Wróblewski rozmawia w naszym podkaście z Karoliną Rozwód.

W „Kulturze na weekend” rozmawiamy o sytuacji na rynku książki widzianej z perspektywy małych wydawców. Gośćmi Justyny Sobolewskiej są Ewa Wieleżyńska, właścicielka i redaktorka naczelna Wydawnictwa Filtry, i Krzysztof Cieślik, redaktor naczelny Wydawnictwa ArtRage.

Głośne „Konklawe” wchodzi właśnie na ekrany. Rozmawiamy z Jackiem Komanem, polsko-australijskim aktorem, który wciela się w rolę przyjaciela zmarłego papieża, mocno przeżywającego jego nagłą śmierć.

W przededniu kolejnej edycji festiwalu Ars Cameralis rozmawiamy o jego atrakcjach, o swoistej „wszystkożerności” w kulturze i miłości w płomieniach.

W „Kulturze na weekend” w cyklu „Jedna książka” rozmawiamy o „Hałastrze” Moniki Helfer (wydawnictwo Filtry), która została właśnie uhonorowana Literacką Nagrodą Europy Środkowej Angelus, a gościem Justyny Sobolewskiej jest tłumacz tej książki, również nagrodzony Angelusem, Arkadiusz Żychliński.

Na wielkie ekrany weszły dwa filmy o amerykańskich prezydentach: „Wybraniec” i „Reagan”. Jaką Amerykę pokazują? Czy mogą wpłynąć na emocje wyborców?

Rozmawiamy o debiucie Jula Łyskawy „Prawdziwa historia Jeffreya Watersa i jego ojców”. Wielowątkowa saga rozgrywa się w amerykańskim miasteczku przypominającym Twin Peaks, łączy rozmaite konwencje literackie i nie przypomina niczego, co w Polsce ostatnio pisano, a raczej odwołuje się do literatury amerykańskiej.

O ryzykownym wyznaczaniu granicy między muzyką i hałasem rozmawiamy przy okazji przyjazdu do Polski Keijiego Haino.

Z dyrektorem artystycznym Avant Art Festivalu rozmawiamy o tym, gdzie szukać awangardy w muzyce.

Rozmawiamy o tym, w jaki sposób Dorota Masłowska w najnowszej książce wgryza się w ludzkie fantazje.

Po co ponownie wprowadzać dobrze znane klasyki filmowe na ekrany kin? I skąd w repertuarze znów Coppola albo Żuławski?

Rozmawiamy o serialu „Cały ten rap” – czy aby na pewno cały i czy to dokładnie taki rap, jaki chcielibyśmy zobaczyć na ekranie?

Na gorąco dyskutujemy o pierwszym z trzech zaplanowanych występów Taylor Swift w Warszawie – pod kątem muzyki, widowiska, społecznego wpływu na fanów, a nawet polityki.

„Kultura na weekend” wraca z wakacji z opowieściami z czasów powstania warszawskiego.

Grzegorz Łoszewski, nowy prezes Stowarzyszenia Filmowców Polskich, opowiada, jak doszło do gorącego sporu w środowisku i dlaczego odsunięto od władzy Jacka Bromskiego.

To moja główna rola – mówi Grażyna Torbicka. I zaprasza na kolejną edycję festiwalu filmowego w Kazimierzu Dolnym.

Przed lubelskim festiwalem Wschód Kultury – Inne Brzmienia rozmawiamy o muzycznym lecie, trudnym sezonie, równowadze na scenie i wiernej widowni.

O relacji matki z córką oraz pisarskim opowiadaniu świata mówi Eliza Kącka w cotygodniowym podkaście kulturalnym „Polityki”.

Jak powstawali „Bogowie” i czy styl produkcji zaproponowany przez Piotra Woźniaka-Staraka znalazł w polskim filmie kontynuację.

Przy okazji nagrody publiczności za muzykę filmową i przed sezonem festiwalowym rozmawiamy z Natalią Zamilską, producentką, kompozytorką i... polską emigrantką w Islandii.

Od 140 lat nie ma w Polsce drugiego pisarza, który budziłby taką furię. Ryszard Koziołek podpowiada, jak czytać go na nowo.

Nie ma drugiej tak kulturalnej nocy w całorocznym kalendarzu. Co się wydarzy 18 maja? Gdzie można zajrzeć? Jakie specjalne wydarzenia przygotowała dla licznej publiczności Warszawa?

O sytuacji w Puszczy Białowieskiej kręcą filmy dokumentaliści. „Las” Lidii Dudy, prezentowany na 21. edycji Millennium Docs Against Gravity, mierzy się z postawami mieszkańców Podlasia skazanych na bezduszną polityczną rozgrywkę.

Serwis muzyczny Beehype, który świętuje właśnie dziesięć lat działalności, jest polski, ale zarazem globalny: to sieć korespondentów, którzy wzajemnie polecają sobie muzykę rozrywkową – lokalną, zaskakującą, spoza obszaru anglosaskiego.

Od ponad pięciu lat jesteśmy z Państwem, prezentując w zbliżeniu lub z dystansu to, co najciekawsze w różnych dziedzinach kultury. Dziś swoiste „the best of” tych spotkań.

O wyzwoleniu poprzez opowiadanie historii i o Polakach, jednym z najbardziej straumatyzowanych narodów świata, mówi Marta Hermanowicz, autorka błyskotliwej debiutanckiej powieści „Koniec”.

Stefan Wesołowski stworzył niezwykłą muzykę do dzieła filmowego o męczeństwie, które i dla niego okazało się jednym z trudniejszych wyzwań w karierze. A nową autorską płytę ma już gotową.