Podcasts about latijnse

In de tweede maand van de lente lijkt het planten- en dierenleven pas goed op gang te komen. April is de maand dat meer dan de helft van al onze vogelsoorten aan het broeden slaat. Ten opzichte van de vorige maand verdubbelt het aantal bloeiende plantensoorten. Kortom, het wordt aanpoten voor de wandelaar om alles bij te houden. De herkomst van de naam april lijkt de opmars van het leven te bevestigen. De meeste stemmen gaan naar de verwantschap met het Latijnse woord voor openen: “aperire". Maar ja, het zou ook simpelweg de tweede maand (van de lente) of een verwijzing naar een bijnaam van de god Apollo kunnen zijn. Terwijl het weer in april zich vaak laat vangen door het aloude gezegde dat ie doet wat ie wil, is de toename van het aantal zonne-uren ontegenzeggelijk.Daar draagt de klimaatverandering nog aan bij. Gemiddeld schijnt de zon zo'n 10% meer dan een paar decennia terug, en komt nu vaak uit op meer dan 200 uur per maand. Tegenwoordig zijn er in april evenveel vorst- als warme dagen (>20 graden) maar de warme dagen nemen verder toe. De gemiddelde temperatuur van zo'n 10 graden is inmiddels alweer goed twee graden gestegen. De hoeveelheden regen kunnen nogal verschillen van jaar tot jaar, een gemiddelde van 40 mm viel in 2024 twee keer zo hoog uit. Het hangt er natuurlijk van af waar je woont, maar voor velen zal april de maand zijn van de bermen met fluitenkruid en paardenbloem. Thijsse noemde fluitenkruid ook wel nachtegaalkruid, omdat in zijn omgeving de frêle witte bloemen begeleid werden door misschien wel het welluidendste vogelgezang van ons land. Weiden en bermen worden aardig gekleurd, boterbloemen, dagkoekoeksbloem, hondsdraf en pinksterbloem, Daslook onder de bomen, blauwe dovenetel langs de akkerrand en langs de waterkant de gewone dotterbloem, om maar wat te noemen. Veel bomen krijgen kleur door hun bloeiwijzen, knoppen en zich ontvouwende bladeren. Berken en elzen, vogelkers en lijsterbes, essen en iepen, populieren en platanen, wilgen en lindes, het kan niet op. Een paar markante soorten ontbreken. Wintereik en beuk hebben nog hun oude blad. En bij de zomereik is het spannend, of er al wat wat van bloeiwijzen en jonge bladeren te zien is aan het eind van de maand. Dat is van groot belang voor hongerige rupsjes, vooral van de wintervlinder. En dat is weer van levensbelang voor mezen en andere vogels die hun jongen moeten voeren.Tot de volgende wandeling door de natuur!: Met een warme groet en een knipoog naar de natuur,Menno & Erwin Vond je dit leuk? Deel deze nieuwsbrief met vrienden, familie, of wie dan ook van een goed natuurverhaal houdt.EXCLUSIEF: Bestel het Wandeldagboek!Wil jij je eigen natuurwaarnemingen vastleggen? Dit jaar brengen we een speciaal wandeldagboek uit, waarin je maand na maand kunt noteren wat je ziet en beleeft in de natuur. Zo maak je je eigen persoonlijke natuurboek!

Hoe komt het dat Vlaamse kinderen vandaag slechter presteren dan twintig jaar geleden? Waarom moet Mohammed in de Latijnse kunnen raken? En hoe gevaarlijk zijn smartphones écht voor jongeren? Dat legt professor cognitieve psychologie Wouter Duyck uit. Duyck spaart niemand in zijn analyse: niet de politiek, niet de universiteiten, niet de pedagogische begeleidingsdiensten. Hij hekelt een decennialange fixatie op ‘vaardigheden' zonder inhoud, terwijl kennis net cruciaal is voor denken, redeneren en maatschappelijke participatie. ‘Je kunt niet kritisch nadenken over Gaza als je niet weet dat er een Holocaust is geweest. Kennis structureert het denken.'Hij is niet bang om heilige huisjes omver te werpen. De idee van gelijke uitkomsten noemt hij ‘een giftige utopie': ‘Gelijke uitkomsten bereik je alleen door iedereen naar beneden te trekken. Je moet ervoor zorgen dat Mohammed in de Latijnse geraakt, niet dat we de Latijnse afschaffen.'Ook over smartphones en sociale media trekt Duyck fel van leer – tegen de hysterie errond. ‘Smartphonegebruik verklaart 1% van de variatie in mentaal welzijn. Eén procent! En toch maken we er nationaal beleid op.'Duyck noemt zichzelf liberaal, maar bovenal empirist: ‘Ik kijk naar data.' Dat leidt soms tot tegenstrijdige meningen: zo verdedigt hij het smartphoneverbod in de klas, maar verzet zich tegen breed maatschappelijk verbod.En wat met studenten die bijwerken? Ook daar is hij uitgesproken: ‘De overheid betaalt studenten om te studeren. Dan is het niet normaal dat ze belastingsvrij gaan werken in de horeca, om dan hun examens niet te halen.'De podcast raakt ook het thema van vrijheid in de academische wereld. Duyck voelt zich vrij, maar niet elke collega durft volgens hem het hoofd boven het maaiveld uitsteken. ‘Bij elk opiniestuk krijg ik mails van collega's: ‘We zijn blij dat je dat durft zeggen.' Maar zelf zwijgen ze liever.'In een tijd waarin veel onderwijsexperten volgens Duyck ‘wereldberoemd zijn in Vlaanderen, maar nooit iets internationaal gepubliceerd hebben', blijft hij zelf publiceren op hoog niveau. En precies daarom, zegt hij, kan hij het zich permitteren om tegen de stroom in te gaan. Support the show

Aflevering: Twee neven Beijerinck: bijzondere biologen Er zijn nogal wat vernoemde wetenschapsprijzen in Nederland. Meestal dragen die de naam van een illustere wetenschapper. Die prijzen zijn tegenwoordig steeds belangrijker voor onderzoekers, zowel voor de bevordering van hun carrière als voor de financiële ondersteuning van het onderzoek. Want onderzoeksgelden worden steeds schaarser. Twee van die prijzen dragen de naam Beijerinck, en dat is opmerkelijk omdat ze over nogal verschillende biologische onderzoeksgebieden gaan. Hoe kan dat? De één is een prijs voor virologie, het onderzoek naar virussen, de ander een prijs voor ecologisch veldonderzoek. Het blijkt om twee verschillende Beijerinck's te gaan, beiden pionieren in hun vakgebied. Martinus Willem (1851-1931) was een Delftse viroloog, en zijn neef Willem (1891-1960) heeft baanbrekend onderzoek gedaan naar de ecologie van vennen en heidelandschappen in Drenthe. Twee grillige carrières, beiden succesvol Luister ook onze aflevering over virussen:. Martinus Willem volgde een opleiding op de Hogere Burgerschool. In de 19 e eeuw kreeg hij daarmee geen toegang tot de natuurwetenschappelijke vakken op universiteiten. Wel kon hij terecht op de Polytechnische School in Delft. Daar werd hij, begeleid door de latere Nobelprijswinnaar van 't Hoff, chemisch technoloog. Zijn grote liefde was echter de plantkunde. Hij diende een verzoekschrift bij de minister van Binnenlandse Zaken, verkreeg vrijstelling van het toelatingsexamen voor de universiteit en kon toen biologie in Leiden gaan studeren. Nog tijdens zijn studie gaf hij les op scholen in Warffum, Utrecht en Wageningen. In 1877 promoveerde hij in Leiden op een onderzoek aan plantengallen, dat zijn woekeringen veroorzaakt door insecten of schimmels. Zijn onderzoek, niet alleen in de plantkunde maar ook in de microbiologie, liep zo goed dat hij in 1884 tot lid van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW) werd gekozen. Des te opmerkelijker was zijn overstap een jaar later naar een baan bij de Koninklijke Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek in Delft, waar voor hem een bacteriologisch laboratorium werd gesticht. In dat bedrijf vond hij bacteriën die in wortelknolletjes van peulvruchten stikstof kunnen vastleggen en in 1894 ontdekte hij op zuidvruchten een nieuwe splijtgist. Het jaar daarop werd voor hem door de regering een speciale hoogleraarspositie in biologie en bacteriologie aan de Delftse Polytechnische School ingesteld. Die positie zou hij tot zijn 70 e levensjaar blijven innemen. Hij ontdekte dat een sulfaat-reducerende bacterie de voornaamste veroorzaker van de stank van verontreinigde stadsgrachten was. Zijn werk over de verspreiding van micro-organismen inspireerde tot de in 1934 opgestelde Beijerinck-Baas Becking-hypothese: “Alles is overal, maar het milieu selecteert”;. Maar bovenal werd Martinus Willem Beijerinck bekend als grondlegger van de virologie. In 1898 vond hij door filtratie-experimenten dat de tabaksmozaïek-ziekte van tabaksplanten wordt veroorzaakt door iets dat kleiner is dan een bacterie en met een microscoop niet te zien is. Beijerinck noemde de ziekteverwekker een virus naar het Latijnse woord voor gif. En onderkende dat een virus een zich vermeerderende structuur was anders dan alle andere levende organismen. Hij was geen makkelijke persoon. Als docent was hij ongeliefd bij studenten maar hij had wel meerdere leerlingen die het ver schopten als hoogleraar microbiologie. Onder collega's gold hij als eigenzinnig. Toen de beroemde Duitse microbioloog Robert Koch bij hem op bezoek wilde komen wees hij dat af, omdat hij meende toch niets van hem te kunnen leren. Beijerinck kreeg tijdens zijn leven veel nationale en internationale erkenningen en onderscheidingen. In 1965 stelde de KNAW een prijs voor virologieonderzoek in. In 1970 werd zelfs een maankrater naar hem genoemd. Dat zijn roem als virusonderzoeker niet groter was kwam mede omdat hij zich koppig beperkte tot virusonderzoek bij planten en zich nooit in de medische microbiologie mengde. Toch lijkt het zeker gerechtvaardigd hem de Nederlandse pendant van de beroemde Franse onderzoeker Louis Pasteur te noemen. Zijn neef Willem Beijerinck bezocht ook de HBS en kon daarmee terecht op de Landbouwhogeschool te Wageningen. Na zijn afstuderen werd hij assistent in de microbiologie te Delft bij zijn neef Martinus Willem maar besloot toch naar een boerderij in Wijster te gaan waar hij tijdens zijn studie stage had gelopen. Hij trouwde met de dochter van de boer en nam na het overlijden van zijn schoonvader het bedrijf over. Gedurende negen jaar werkte hij daar maar schreef in die tijd ook over veldonderzoek dat hij ondertussen deed in het tijdschrift De levende natuur. Vanaf 1926 wijdde hij zich geheel aan het onderzoek van 'de natuurschatten van Drenthe', vooral ook aan plankton in heiplassen. Hij richtte in 1927 een privé biologisch station op en promoveerde in hetzelfde jaar cum laude tot doctor in de landbouwkunde op het proefschrift Over verspreiding en periodiciteit van de zoetwaterwieren in Drentse heideplassen. Hij verrichtte opdrachtonderzoek voor landbouwinstanties maar redde het daar niet mee en moest in 1933 meewerken aan de oprichting van een stichting: Het Nederlands Biologisch Station in Wijster. Doel was onderzoek van de fauna en flora van het Nederlandse landschap. Ook die stichting kwam uiteindelijk in de problemen en werd in 1956 gered als Biologisch Station te Wijster van de Landbouwhogeschool te Wageningen. Tot zijn pensioen een jaar later leidde Beijerinck het station. Zijn inzet leidde vanaf zijn pioniersonderzoek naar de ecologie van plankton-organismen tot het behoud van typisch Drentse natuurgebieden als de Dwingelose heide en veel uniek veldwerk in een veelzijdig botanisch en zoölogisch station. Ook schreef hij een zadenatlas van alle Nederlandse wilde planten. Na de dood in 1960 droeg zijn vrouw hun bezittingen over aan de Koninklijke Akademie van Wetenschappen ten bate van een stichting voor de bevordering van ecologisch veldonderzoek.

Een succubus is een demonisch wezen uit mythologie en folklore, meestal voorgesteld als een vrouwelijke demon die 's nachts mannen verleidt in hun dromen. Het concept is diepgeworteld in de middeleeuwse Europese tradities en heeft zijn oorsprong in oudere religieuze en mythologische verhalen. Het woord succubus komt van het Latijnse succubare, wat "eronder liggen" betekent, verwijzend naar de positie van het slachtoffer.Tekst: Patrick Bernauw. Muziek: Suno.Abonneer je nu op Mysterieus België zodat je zeker geen aflevering hoeft te missen. Misschien vind je ook de tijd om onze podcast een mooi boeketje sterren toe te kennen op je favoriete platform, of een review te schrijven? Wil je ons bovendien een onmisbaar financieel steuntje in de rug geven? Word dan lid van onze SUPPORTERS CLUB! Voor een kleine maandelijkse bijdrage krijg je toegang tot allerlei lekkers. Volg de link:https://www.spreaker.com/podcast/mysterieus-belgie--5917929/support

Annemieke Bosman praat met Amanda Pinatih, zij is curator Vormgeving voor het Stedelijk Museum Amsterdam waar nu de tentoonstelling Oltre Terra is te zien. Het Stedelijk presenteert de tentoonstelling Oltre Terra, een onderzoeksproject van designstudio Formafantasma over de geschiedenis, ecologie en wereldwijde impact van wolproductie. Mensen hebben de evolutie van schapen sterk beïnvloed, maar schapen hebben ook bijgedragen aan de menselijke geschiedenis. Oltre Terra brengt materialen, objecten en ambachten samen tot een multidisciplinaire kijkervaring. De Italiaanse titel van de tentoonstelling, Oltre Terra, komt voort uit de etymologie van het Engelse woord "transhumance", een term die het Latijnse trans (over, "oltre" in het Italiaans) en humus (grond, "terra" in het Italiaans) combineert. Transhumance beschrijft de seizoensgebonden beweging van vee tussen grasgebieden. Op eenzelfde manier is de tentoonstelling ontwikkeld vanuit een trans disciplinaire benadering, in samenwerking met ontwerpers, kunstenaars, antropologen, evolutiebiologen, juristen, curatoren, herders en boeren. Mensen hebben schapen gedomesticeerd, maar schapen hebben op hun beurt de menselijke geschiedenis beïnvloed door wol te leveren. Voortdurend verschuift de grens tussen de temmer en de getemde. De tentoonstelling onderzoekt de complexe relatie tussen mensen en schapen en kijkt naar de economische en ethische gevolgen van het verkrijgen van materialen van levende wezens.        

Onderwerp:

Gesprek met Wim Verbaal aan de hand van het door hem vertaal de en ingeleide werk van Bernardus van Clairvaux: Bruiloft II, preken op het Hooglied 24-45. Verschenen in de serie Middeleeuwse Monastieke Teksten.De reeks Middeleeuwse Monastieke Teksten komt tot stand door een samenwerking van Damon met de Stichting Middeleeuwse Monastieke Teksten & Cultuur (SMMTC).(https://monastiek.nl) Het boek is een uitgave van uitgeverij Damon in Eindhoven. Meer info:https://www.damon.nl/boeken/399-bruiloft-ii Van hun site: Met zijn zesentachtig Preken op het Hooglied heeft Bernardus van Clairvaux (1090-1153) een meesterwerk binnen de Latijnse literatuur geschreven. Heel vroeg in zijn loopbaan als abt moeten hem de hoofdlijnen voor ogen hebben gestaan. Toch zou hij nog lang wachten voor hij er daadwerkelijk aan begon. Het werd een levenswerk, dat hij maar enkele jaren voor zijn dood heeft voltooid. Het resultaat is een hoogtepunt in de Latijnse christelijke retoriek. Het legde de basis voor een hele traditie van commentaren op het Hooglied, maar is tevens van groot belang geweest in de ontwikkeling van de christelijke mystiek. In Bruiloft II zijn de preken 24 tot en met 45 vertaald. Zij voltooien de lectuur van de eerste zang van het Hooglied en besluiten met de huwelijkszang waar bruid en Bruidegom zich in een lied verenigen. Centraal staat het menselijke verlangen naar een verlossing uit de conflicten en tegenstellingen waaruit het leven bestaat.

Wat verstaan we vandaag de dag eigenlijk onder 'masculiniteit'? Wat betekende dat begrip in de Romeinse tijd en hoe doe je daar door een enorm corpus Latijnse grafinscripties te bestuderen onderzoek naar? Dat is waar Gabriël de Klerk MA, promovendus aan de Johannes-Gutenberg Universität Mainz (Duitsland), in deze achtste zomerspecial uitgebreid over gaat vertellen!ZomerspecialsDeze hele zomer verschijnt er iedere woensdag een nieuwe zomerspecial van Oudheid! Voor de agenda: seizoen 2 start op woensdag 4 september.Shownotes

Foto: Dicasterie voor de Communicatie In deze aflevering staan we stil bij de pastorale reis van de kardinaal-staatssecretaris Pietro Parolin naar Oekraïne en dit ter gelegenheid van de slotviering van de pelgrimstocht van de Oekraiënse katholieken van de Latijnse ritus naar het nationale heiligdom van Onze Lieve Vrouw van Berdychiv. Naast de geschiedenis van dit […]

Gast: Piet Schrijvers, emeritus hoogleraar Latijnse taal- & letterkunde (Leiden) Robert van Altena spreekt met Piet Schrijvers over Buitenleven zijn vertaling van de Bucolica van Vergilius (70-19 vC). Piet Schrijvers vertaalde het volledige oeuvre van Vergilius. Eerder verschenen bij de Historische Uitgeverij al zijn vertalingen van de Georgica / Landleven) (2004) en de Æneïs / Æneas (2011). Foto: Buste van Vergilius (1e eeuw), Parco della Grotta, Pausylipon, Napels (Italië), (fotograaf: Armando Mancini) Wiki Commons SPRINGVOSSEN
 redactie + presentatie: Robert van Altena
contact: springvossen[at]gmail.com
 
 www.instagram.com/springvossen
www.facebook.com/springvossen
www.amsterdamfm.nl/programma/springvossen

Wouter Post in gesprek met Jacqueline Klooster, assistent professor aan de Universiteit van Groningen en gespecialiseerd in Griekse en Latijnse literatuur, met name Hellenistische poëzie. Bronnen en links bij deze uitzending: - 'Poetry as window and mirror : Hellenistic poets on predecessors, contemporaries and themselves', Proefschrift van Jacqueline Klooster (PDF): https://pure.uva.nl/ws/files/860913/62781_thesis.pdf (0:53) - 'Caligula' (1979), Original Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=WACkBTh0W6w (7:10) - 'De zoon van de droom', Valerio Massimo Manfredi: https://www.bibliotheek.nl/catalogus/titel.191086290.html/de-zoon-van-de-droom/. De gehele trilogie: https://www.esthersboekenplank.nl/trilogie-alexander-de-grote-valerio-massimo-manfredi/ (10:48) - 'Alexander: The Making of a God', Official Trailer, Netflix: https://www.youtube.com/watch?v=0IwTYtpRPY0 (11:22) - 'Alexander', Oliver Stone (2004), Official Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=dywun4JdAQY (11:46) - 'Kingdom of Heaven', Ridley Scott (2005), Trailer: https://www.youtube.com/watch?v=KartNo8EDWY (12:39) - 'De revisionistische muze. Recente hervertellingen van klassieke mythen vanuit een vrouwelijk perspectief', Jacqueline Klooster: https://www.aup-online.com/content/journals/10.5117/LAM2023.3.002.KLOO. PDF: https://pure.rug.nl/ws/portalfiles/portal/830800345/LAM2023.3.002.KLOO.pdf (33:43) - 'Mémoires D'Hadrien', Marguerite Yourcenar: https://archive.org/details/mmoiresdhadrien0000marg (41:42) - 'The Alexander Trilogy', Mary Renault: https://www.deslegte.com/the-alexander-trilogy-3493159/ (42:18) - Het essay van Jacqueline Klooster: https://www.nederlandseboekengids.com/20201218-jacqueline-klooster/ (46:37) - 'Het lied van ooievaar en dromedaris', Anjet Daanje: https://www.uitgeverijpassage.nl/product/het-lied-van-ooievaar-en-dromedaris/ (1:02:34)

Zoals het Latijnse spreekwoord al zei: ‘In vino Veritas', oftewel: ‘De waarheid bevindt zich in de wijn'. Maar is dat inderdaad zo? Spreken dronken mensen altijd de waarheid? We spreken hierover met Koko Beers van de Hersenstichting, zij weet alles over de invloed van alcohol op je hersenen. 

Waarschijnlijk sta je er zelden bij stil, maar ooit heeft iemand het decimaalteken uitgevonden. Dat is die komma (in het Engels een punt) die je gebruikt voor 2,75 euro, 6,5 kilo, of 3,65 meter. Voor die tijd werd er alleen met hele getallen gerekend. En misschien een breuk hier en daar. Nou was het idee dat een Duitse wiskundige, Christopher Clavius, de bedenker was. Want het teken werd voor het eerst gezien in een astronomische tabel van zijn hand uit 1593. Maar recent kwam een andere wiskundige tot een schokkende ontdekking terwijl hij een Latijnse tekst uit 1440 zat te vertalen op een schoolkamp. Daar stond hij gewoon: het decimaalteken! Zou het kunnen dat de schrijver van deze tekst, Giovanni Bianchini, koopman van origine, 150 jaar eerder al rekende met getallen achter de komma? Heeft al die tijd de verkeerde persoon credits gekregen voor iets wat de wiskunde, wetenschap en techniek volledig heeft veranderd? In deze audio hoor je ook Mike Daas, promovendus aan de Universiteit Leiden. Hij doet onderzoek binnen de getaltheorie. Lees hier meer over het onderzoek: The decimal point is 150 years older than historians thoughtSee omnystudio.com/listener for privacy information.

Onze Gregoriaanse kalender loopt niet helemaal lekker. Kalender van het Latijnse woord, calendarium. Calendae/kalendae was voor de Romeinen de dag dat ze je knaken kwamen innen. Wij zijn inmiddels schuldenaars van de tijd zoals Remco van der Staaij zegt. Als we een nieuwe tijdsbepaling aannemen, zal alles wat daarin leeft mee veranderen. Geen uren meer tekort. Geen schrikkeldagen en jaren meer. Geen valse noten meer. Een kalender is een magisch instrument en het hart van een samenleving. We kunnen er de tijd mee voorspellen. Afspraken maken in de toekomst, informatie ophalen uit het verleden, het kan. Maar wat nou als deze tijdsbepaling niet in harmonie is met de natuur? Want we gebruiken hem ten slotte in ons creatieproces als mens. De Gregoriaanse Kalender heeft een cycly van 28 jaar. En iedere 28 jaar zien we weer een hoop chaos, oorlog en disharmonie. Denk aan 9/11, de koude oorlog, de 2e wereldoorlog, de 1e wereldoorlog en zo door. Om een nieuwe samenleving te bouwen die in harmonie is met de wetten van de natuur hebben wij ons tijdsbewustzijn te verruimen en zonodig aan te passen. Ik stem op de Tzolkin van de Maya. Met tijdlozende groet, Matthijs

We dalen dieper af in de krochten van restjesavond en daar wordt veel blootgelegd. Teun blijkt de Dennis Bergkamp van het modereren, hij speelt vals om de randomizer te omzeilen en zijn gênante verhaal biedt hem een lelijke blik in de spiegel. De mogelijkheden van het mansplainen zijn legio, maar daar heeft Gijs wel een vrouw bij nodig. Verder geilde Plato op Socrates, bestellen we een esma bij Guusje en neemt Hanneke de Latijnse naamvallen door. Teun is kind onder de kinderen en Gijs ziet meepraten over het interieur als het halen van een mondeling literatuur: bluf je erdoorheen en verzamel kudo's. En: wat is eigenlijk ons slotwoord?❤️ Insta: @teun.gijs

‘Taka Takata' van Paco Paco, een Latijns-Amerikaanse hit gemaakt in België. Het werd geschreven door Alfons Verlackt, beter bekend als Al Verlane. De jazz-drummer opende een dancing ‘Villa Montebello' in Kontich en dompelde België onder in een vat van Latijnse muziek. Velen jaren later schrijft hij de wereldhit ‘Taka Takata' samen met zijn schoonzoon Francisco Gómez. Jan Delvaux laat je de chachacha dansen.

Welkom terug bij een nieuwe aflevering van Kalm met Klassiek, dé podcastserie voor je dagelijkse momentje rust. We sluiten de week af met muziek van de Letse componist Pēteris Vasks. Hij schreef zijn eerste compositie al toen hij 8 jaar oud was. In 1991 zette hij de Latijnse versie van het Onzevader - het Pater Noster - op muziek. Voor hem is deze compositie tweeledig; het geldt voor hem ter nagedachtenis aan De Vader, maar het is ook een persoonlijke nagedachtenis aan zijn eigen vader. Het overlijden van zijn vader leidde namelijk tot het componeren van dit werk. 

Welkom terug bij een nieuwe aflevering van Kalm met Klassiek, dé podcastserie voor je dagelijkse momentje rust. Deze week is het thema “kerkmuziek” - muziek die geschreven is voor het gebruik binnen de kerk. Voor vandaag koos ik muziek van een Engelse organist en componist uit de 16e eeuw: Thomas Tallis. Hij zette een oude Latijnse hymne, genaamd Te lucis ante terminum, op muziek. De hymne is gevonden in een Iers gezangenboek uit de achtste eeuw, maar waarschijnlijk ligt de oorsprong nog veel verder terug. De hymne was toen geschreven om gezongen te worden tijdens de laatste dienst van de dag. De vertaling is dan ook “aan u voor het einde van de dag”.

Dag studenten van de Nederlandse taal! Tegenwoordig zie je veel FairTrade producten in de winkels. Wist je dat dit vroeger Max Havelaar producten heetten? Waarom hadden ze deze naam, en wat had dat met de Latijnse naam Multatuli (veel geleden) te maken? Luister en leer meer over een van de grootste auteurs die Nederland ooit heeft gekend. Als je vragen hebt of opmerkingen, stuur me een bericht via instagram en volg me ook op Youtube. Deze podcast is bedoeld als ondersteuning van Nederlandse les. Transcriptie: www.benkyodutch.nl Ben je blij met de podcast? Trakteer me op een koffie: www.buymeacoffee.com/martynkluiY (Paypal - martynkluit@gmail.com) Instagram: https://www.instagram.com/benkyodutch/ Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCRCR6zyE0RwxNK5iQ7YN79A #dutch #dutchlanguage #nederlandsleren #nederlandsetaal #Nederlands #learndutch #studydutch #nt2 #docentnederlands #Holenderski #dutchteacher #dutchtoday #nederlands #inburgeren #Голландский #Flemenkçe #Holandés #荷蘭語 #オランダ語 #डच #голландська #هولندي - - - -Music from Uppbeat (free for Creators!): https://uppbeat.io/t/atm/that-good-feeling License code: VO7EQHY4NR2NFEG1 Music from Uppbeat (free for Creators!):https://uppbeat.io/t/moire/bees-in-the-gardenLicense code: 5JMTCKQOPGCMQ6CY

Op Eerste Paasdag overleed theoloog en dichter Huub Oosterhuis op 89-jarige leeftijd. In 2016 was hij te gast in De verwondering, op zondag 16 april wordt deze aflevering herhaald. Op paasmorgen sprak Huub Oosterhuis met Annemiek Schrijver over de betekenis van het paasverhaal en de thematiek van lijden en opstanding. 'Met Pasen vertel je elkaar dat het de dag is om opnieuw te beginnen. Je spreekt af dat je de hoop niet laat varen.' Huub Oosterhuis zag kerken als broodnodige huizen van vertroosting. Zijn boodschap was dan ook: 'Houd elkaar vast, zoek elkaar op. Zorg dat je een plek vindt waar je bemoedigd wordt en vertroosting vindt.' Sinds de jaren zestig maakte Oosterhuis naam als dichter en Bijbeluitlegger die de Bijbelse boodschap op hedendaagse wijze probeerde te vertolken. Zijn werk had grote invloed op de vernieuwing van de liturgie in de Rooms-Katholieke Kerk. Zijn poëtische oeuvre varieerde van psalmbewerkingen tot politieke protestliederen, mystiek getinte gezangen en vaak zeer persoonlijke 'vrije poëzie'. Zijn liederen stonden op het repertoire van veel parochies en kerken. Oosterhuis was sinds 1965 voorganger in de in 1960 opgerichte Amsterdamse Studentenekklesia, die een alternatief in de volkstaal wilde bieden voor de Latijnse mis. De RK-Kerk verstootte hem in 1970 als priester toen hij na zijn huwelijk in diensten van de ekklesia bleef voorgaan. Een jaar eerder was hij wegens zijn afwijzing van het verplichte celibaat uit de jezuïetenorde gezet. Om het debat over politiek en cultuur te stimuleren, richtte de in 1933 geboren Amsterdammer Oosterhuis in 1972 het centrum De Populier op, dat begin jaren tachtig overging in het politiek centrum De Balie. In 1990 stichtte hij het centrum voor religie, politiek en cultuur De Rode Hoed. Hij was daar van 1991 tot 1998 directeur.

Memento mori is een Latijnse spreuk die je dagelijks helpt herinneren dat het leven vergankelijk is en je moet doen waar je invloed op hebt.Tomson Darko in slaap val service. Om langzaam bij weg te dommelen. Ik vertel je over: Pluk de dag bio-teksten op InstagramMemento moriAls je met de rest van Nederland op het station staat te wachten en de trein vertraging krijgt: magisch moment Laat memento mori je prioriteiten bepalenMemonto mori betekent: gedenk dat gij zult sterven. Laat een slaaf de hele dag twee woorden in je oor fluisterenMarcus Aurelius is mijn manDe overeenkomst tussen iemand die 100 jaar wordt en iemand die jong sterftHet heden duurt voor iedereen even langWat iemand niet heeft, kan die niet verliezenMensen die niet lezen weten niet wat ze missenJe hebt maar vierduizend weken te leven. Het nieuwe memento mori?Je kunt niet alles doen in het levenMaak keuzesStel grenzen Wees geduldigOmarm onzekerheidIk denk de hele dag door: Waar maken we ons toch zo druk om?De postbode schrik aan jagen met een mini-schilderij aan mijn muurOp je begrafenis leest dus niemand je cv voorAls je een vraag of interessante observatie hebt na dit spraakbericht, app of mail me gerust. Mijn nummer: 06-44796441.Handjes boven de dekens.Morgen een nieuwe dag.Marcus Aurelius - Meditations - EngelsMarcus Aurelius - Persoonlijke notities NederlandsOliver Burkeman  - Four thousand weeks Support the show1) Steun me via eenmalige donatie door je petje-af te nemen.2) Abonneer je op mijn exclusieve privé podcast. Vier lange afleveringen per week via petjeaf.com/tomsondarko 3) Mijn shop vol boeken boeken, posters en tasjes

De econoom Lex Hoogduin vindt dat het vertrek van Nederland uit de euro een serieuze optie moet zijn. De euro-muntunie beweegt zich namelijk in een voor Nederland mogelijk schadelijke richting, zo stelt hij in gesprek met Syp Wynia voor WWTV. Prof Hoogduin was de rechterhand van Wim Duisenberg toen die vanaf 1998 de eerste president van de Europese Centrale Bank was. Later was hij onder meer lid van de directie van De Nederlandsche Bank. Hoogduin ziet de eurozone bewegen in de richting van wat hij een ‘Latijnse muntunie' noemt, waarin Frankrijk en Italië de boventoon voeren. Zo'n Latijnse muntunie heeft onder meer hoge inflatie en lage rente en in zo'n omgeving is het Nederlandse, kapitaalgedekte pensioenstelsel kansloos. Daar blijft het niet bij. Hoogduin vreest dat als de eurozone een begrotingsunie wordt dat er opgeteld mogelijk 1000 miljard euro wordt overgeheveld van Nederland naar elders. Dat kan nog 400 miljard euro meer worden als ook de staatsschulden in het eurozone worden gedeeld. Hij voorziet ook andere politieke en economische schade. Hoogduin bepleit serieus onderzoek naar de mogelijkheid om – naar Deens en Zweeds voorbeeld – weliswaar niet meer aan de euro deel te nemen, maar wel in de EU te blijven. Hij dringt er op aan dat het debat daarover snel op gang komt.

Jinnih Beels is schepen van jeugd en onderwijs van Antwerpen. Ze werd in 1976 in Calcutta geboren als dochter van een Indische moeder en een Belgische vader. Haar moeder werd vergiftigd, waarna ze als zesjarige naar België verhuisde met haar vader. Ze studeerde criminologie en ging bij de politie werken. Ze stapte over naar de politiek en werd in januari 2019 schepen in Antwerpen. Ik zocht haar op in haar voorlopige schepenkabinet twee dagen voor ze zou verhuizen naar het gerenoveerde stadhuis van Antwerpen. We zaten in een straatje vlakbij, hier en daar zag ik al kartonnen dozen. Tijdens ons gesprek zat haar medewerker Michiel een beetje verder in dezelfde ruimte. Jinnih Beels vertelt hoe ze als een razende begon te lezen op haar zesde, en hoe dat voortkwam uit iets wat er in de klas gebeurde. Het gaat over de slinkse wijze waarop haar vader haar deed lezen over de Romeinse geschiedenis, en over het boek dat ze uitlas op het toilet van een hotel in Rhodos. Het gaat over cynisme en politiek, over haar eigen rol die ze zwaar in vraag stelt, en over de Latijnse spreuken van haar burgemeester. Alle boeken en auteurs uit deze aflevering vind je in de shownotes op wimoosterlinck.be De drie boeken van Jinnih Beels zijn: 1. Lale Gül: Ik ga leven 2. Khaled Hosseini: Duizend schitterende zonnen 3. Robert Harris: Cicero trilogie

Van het Latijnse dierenepos Ysengrimus uit 1150, over de Franse Roman de Renart naar Van den vos Reynaerde in het Middelnederlands. Lisanne Vroomen volgt de kromme paden van Reynaert en kijkt naar de sporen die hij achterlaat. Nottebohmlezing op zondag 27 maart 2022 in de Erfgoedbibliotheek Hendrik Conscience.

Gesprek met Wim Verbaal over "preken op het Hooglied 1-23" van Bernardus van Clairvaux onder de titel Bruiloft 1. Verschenen in de serie Middeleeuwse Monastieke Teksten bij uitgeverij Damon in Eindhoven. Meer info: https://www.damon.nl/book/bernardus-van-clairvaux-bruiloft-i Van de site: Vertaling Wim Verbaal en Nico Visser osb (†) Inleiding en annotatie Wim Verbaal Met zijn levenswerk, zesentachtig Preken op het Hooglied, heeft Bernardus van Clairvaux (1090-1153) een meesterwerk binnen de Latijnse literatuur geschreven. Het legde de basis voor een hele traditie van commentaren op het Hooglied, maar is tevens van groot belang geweest in de ontwikkeling van de christelijke mystiek. In Bruiloft I zijn de eerste drieëntwintig preken vertaald. Zij behandelen de eerste drie verzen van het Hooglied als een aaneengesloten verhaal van zwakte en overgave, van wachten en verwachten. Achtereenvolgens concentreert Bernardus zich op de kus, de zalven, de voorraadkamers en het slaapvertrek. Vaak zijn de beelden zinnelijk maar steeds vormen ze een opstap naar een geestelijke werkelijkheid.

Dit keer een luchtige aflevering, stambomen kan ook gewoon geinig zijn. Frerik neemt je -met alle respect voor zijn voorouders- mee door een Top10 van leukste, grappigste of meest fascinerende namen uit de stamboom. Van Liefde tot een dierentuin, en van Latijnse namen tot een koning van Babylon. Luister je mee?

In 2006 maakte programmamaker Theo Rietveld 12 radio interviews met conservator Ronald Rijkse van de Zeeuwse Bibliotheek in Middelburg. Dit naar aanleiding van de viering van het 150 jarig bestaan van de Wetenschappelijke Bibliotheek in de Zeeuwse hoofdstad. In deel 3 bespreekt Ronald Rijkse de weinige unieke incunabelen uit de collectie. Waaronder een exemplaar waarvan er maar één in de wereld bekend is... Incunabel Een incunabel of wiegendruk is een boek of geschrift dat gezet is met losse letters en gedrukt vóór 1 januari 1501 in Europa. Het woord 'incunabel' is rond 1640 bedacht door de Westfaalse geleerde Bernhard von Mallinckrodt en stamt van het Latijnse 'incunabula' dat windsels (om een baby mee in te bakeren) of luier betekent. Wiegendruk is de letterlijke vertaling daarvan: uit de babytijd van de boekdrukkunst. Het eerste gedrukte boek deed zijn intrede rond 1454, en de periode van de incunabelen heeft dus zo'n kleine halve eeuw geduurd. De incunabeldrukker werkte als ambachtsman meestal om winst te maken. Hij drukte gewoonlijk teksten die goed in de markt lagen, bijvoorbeeld godsdienstig materiaal als bijbels, missalen, theologische commentaren, brevieren en schoolboeken, maar ook 'stichtelijke' teksten, ridderromans, juridische studies en teksten van klassieke schrijvers. In het drukproces werd aanvankelijk gepoogd zo veel mogelijk de handgeschreven teksten te imiteren. Het jaartal 1501 als grens is arbitrair. Het geeft niet direct een omslagpunt in de boekdrukkunst aan, maar is alleen het eerste jaar van de 16e eeuw. Wel maakt de 'incunabelstijl' in de eerste twintig jaar van de zestiende eeuw duidelijk plaats voor de moderne renaissancistische typografie, die begon met de Venetiaanse drukker Aldus Manutius (actief van 1495-1515). Het jaartal 1500 wordt sinds de 17e eeuw algemeen gebruikt als symbolisch eindpunt van de periode waarin het gedrukte boek het manuscript imiteerde. Boeken gedrukt tussen 31 december 1500 en 1540 noemt men postincunabelen. Beide perioden hebben een aantal kenmerken gemeen, die hen in wezen tot één periode maken: • de deelvaardigheden, van zetter tot boekhandelaar, waren nog niet gespecialiseerd: één man kon alle handelingen verrichten • het vak was in opbouw, en er bestonden vele kleine bedrijfjes • er waren nog geen standaardlettertypen ontwikkeld. In de periode tot 1540 waren bovendien Duitsland en Italië belangrijke centra van drukkunst. De rol van belangrijke drukcentra werd na de (post)incunabelperiode overgenomen door Frankrijk, de Nederlanden en Engeland. Toen trad er ook specialisatie op, de bedrijven concentreerden zich en werden grootschaliger, en allengs kregen bepaalde lettertypen internationaal de overhand. Het woord incunabel als term voor drukwerk werd voor het eerst gebruikt in een boek van de Münsterse geestelijke Bernard von Mallinckrodt, De ortu et progressu artis typographicae ("Over de opkomst en ontwikkeling van de kunst der typografie"), gepubliceerd in Keulen in 1639, waarin de zinsnede prima typographicae incunabula ("de vroegste kindertijd van het drukken") voorkomt. Daarin verwijst het woord 'incunabula' naar een periode, niet naar een boek: de periode waarin de typografie nog "een baby was". In 1653 werd die periode vastgelegd zoals wij haar nog gebruiken: Philippe Labbé gebruikte 'incunabula' in zijn Nova bibliotheca librorum manuscriptorum voor het tijdperk tot en met 1500. Pas in de 18e eeuw raakte het woord van toepassing op boeken uit de vroegste periode. Daardoor kon ook de Latijnse nieuwvorming 'incunabulum' ontstaan, dat tegenwoordig niet meer gebruikt wordt.

Jemig, gaat Hens nou strooien met Latijnse termen? Wat is dat voor gedrag? Toch is In Situ Resource Utilization of ISRU een echte term, die ook NASA bezigt. Het houdt kort gezegd in dat ter plekke (bijvoorbeeld op de maan of op Mars) de grondstoffen worden ingezet. https://www.nasa.gov/content/growing-plants-in-space https://en.wikipedia.org/wiki/Plants_in_space https://www.nasa.gov/isru

Jemig, gaat Hens nou strooien met Latijnse termen? Wat is dat voor gedrag? Toch is In Situ Resource Utilization of ISRU een echte term, die ook NASA bezigt. Het houdt kort gezegd in dat ter plekke (bijvoorbeeld op de maan of op Mars) de grondstoffen worden ingezet. https://www.nasa.gov/content/growing-plants-in-space https://en.wikipedia.org/wiki/Plants_in_space https://www.nasa.gov/isru

^ Trigger Warning! ^ LANGE PODCAST! Hallo daar jij gezellig ei! Welkom terug bij deze plantaardige podcast; De Alisha & Dirk Show! Geloof het of niet, maar we zijn al aangekomen bij aflevering nummer ACHTTIEN!! (En een beetje). Buckle up; it's gonna be a journey. Deze week nemen jouw lievelings-hosts, twee echte uitvoerende mensen, je mee naar places to be! Vol met Latijnse namen, verschrikkelijke liften en verhuistrauma's links en rechts. Heen en weer, met taxi of boot, vliegtuig of trein, klein of groot, stom of fijn; ter land, ter zee en in de lucht. De aflevering mag dan wat langer zijn dan het streefdoel, maar niet zonder goede redenen! Blijf hangen (of luisteren) voor anderhalf uur vol spanning en avontuur, met als kers op de taart een spannende aankondiging van een Extra Speciale Special! Daarnaast gaan wij ervan uit dat jij nu specifiek deze vragen in je hoofd hebt, en graag beantwoord hoort worden: Wie gebruikt Alisha's spullen, en waarom? Hoe maak je goed een muur schoon? Doet Dirk OF Alisha aan intermittent fasting? En hebben Alisha en Dirk een strafblad bij de Belastingdienst?! Luister snel deze HELE aflevering voor alle antwoorden op deze furieuze vragen! (op twee happen boterham na) xoxo gossip girl Veel luisterplezier!!! #AlishaDirkShow @AlishaDirkShow #Fanart #ContestAnnouncement

Design komt van het Latijnse "designare", wat tekenen of aanduiden betekent. Veel design voorwerpen ontstonden na de oorlog of na een crisis, toen men noodgedwongen op zoek ging naar vernieuwing. Als we aan design denken we vaak aan meubelen maar ook het Coca-Cola flesje, de Citroën 2CV, de Parker vulpen, Tupperware potjes en het logo van Mc Donald zijn design. En dan vergeten we nog de onvermijdelijke Billy kast... Onze gast is Moniek BUCQUOYE, voormamig directeur van de Interieur Biënnale in Kortrijk, en vooral grote kenner en liefhebber van design.

Plantenvriend Norbert Peeters is gek op de Biophytum sensitivum. Het is de Oosterse variant van het kruidje-roer-mij-niet. Zoals de Latijnse naam doet vernoemen is het een gevoelig plantje dat haar blaadjes sluit als je ze met je vingers aanraakt.

De campagne voor de Tweede-Kamerverkiezingen 2021 gaat over van alles. De FvD-lijsttrekker agendeert de juridische houdbaarheid van een tribunaal tegen massamoordenaars van 75 jaar geleden. De VVD-lijsttrekker stuurt een brief. De PvdA-lijsttrekker prijst de waarde van carnaval. De CDA-lijsttrekker rijdt bijna in een wak. En die van GroenLinks ziet zijn voorstel voor een linkse alliantie meteen de prullenbak in verdwijnen.Maar gaat deze verkiezingscampagne ook nog écht ergens over: iets van inhoud en perspectief voor ons land en de mensen voor de komende jaren van een hopelijk krachtig, doelgericht herstel uit de crisis?Het is niet zo dat er in het huidige politieke klimaat geen onderwerpen zijn waar ons land zich nadrukkelijk over zouden kunnen buigen. Een komend kabinet staat voor een reeks diepingrijpende vragen en beslissingen waar de lijsttrekkers de kiezers toch wel in zouden mogen meenemen.Jaap Jansen en PG Kroeger brengen die vragen in kaart en laten zien dat die nu al bovenaan de urgentielijst staan van de Europese Unie, de NAVO en andere samenwerkingsverbanden waarin Nederland een belangijke rol speelt. Want Europese politiek is allang binnenlandse politiek en Brussel hoort bij Binnenhof en Buitenhof.Zo gaat de EU al in mei 2021 een ‘Europese Gezondheidsunie’ in de steigers zetten, als wezenlijk onderdeel van de sociale pijler van de Unie. Mede naar aanleiding van de coronapandemie zet Europa stappen vooruit in betere en krachtiger samenwerking. Wat gaat Nederland hier doen? Welke perspectieven presenteren de lijsttrekkers hier?De lange termijn verkenning door minister Ank Bijleveld voor grote investeringen in de defensie staat bij de NAVO hoog op de agenda. Ook de nieuwe Amerikaanse president Joe Biden wil met de bondgenoten meer en doeltreffender investeren en de lidstaten voorbereiden op hybride oorlogvoering inclusief cyberwar en ontwikkelingen in de ruimte. Wat gaat Nederland hier concreet doen? Welke begrotingsplannen hebben de lijsttrekkers hier?Wat gaan we doen om onze data en digitale burgerrechten te beschermen in tijden van elektronische manipulaties en fakenews? Hoe gaat Nederland zijn handelsbelangen, industrie en topkennis versterken in de ontwikkeling van ‘een geopolitiek Europa’? Gebruiken we daarvoor ook dat ‘Wopkefonds’?Hoe trekken we lessen uit Brexit en hoe gaan we de nieuwe, waarschijnlijk toonaangevende rol van de nieuwe Italiaanse premier Mario Draghi – later dit jaar G20-voorzitter - slim en effectief beïnvloeden?Maar Europa biedt de lijsttrekkers en hun partijen nog veel meer inspiratie, als ze dat willen. PG behandelt een reeks epische electorale triomfen uit de geschiedenis en het recente verleden. Daaruit zijn vele lessen te trekken voor de periode die de partijen nog rest tot 17 maart.Hoe juist de Griekse premier Kyriakos Mitsotakis in heel Europa respect en thuis veel stemmen wist te winnen. Hoe Charles de Gaulle zichzelf president maakte ‘langs legale weg’. Hoe Margaret Thatcher met dank aan de ene Latijnse tiran de andere militair vernederde en zowel een radicaal-links Labour als de nieuwe Liberaal-Democraten schaakmat zette. Hoe de Duitse ‘Willy Wahl’ van Willy Brandt verliep en hoe de president van Roemenië Klaus Johannis een Europees icoon van de rechtsstaat, fatsoenlijk bewind en samenwerking werd. Ook Boekarest kan het Binnenhof nog iets leren, kortom.***Deze aflevering is mede mogelijk gemaakt door de Europese Unie en door donaties van luisteraars via de site Vriend van de Show. Sponsoring of adverteren is ook mogelijk, via adverteren@dagennacht.nl***Verder kijkenParis, De Gaulle speaks (British Pathë, 1958)De Gaulle, Conférence de presse du 19 mai 19581972: Die wilden 70er – Mehr Demokratie wagen1969-10-28 - Willy Brandt - Wir wollen mehr Demokratie wagenRainer Barzel - Misstrauensvotum 1972Margaret Thatcher, Political Broadcast 1983Donizetti, Anna Bolena (Nelly Miricioiu) - Mongomery, Contertgebouw Amsterdam 14 december 1989 ***Verder luisteren158 - Aan zee is een land nooit klein: EU-voorzitter Portugal141 – Hans Vijlbrief: een nieuwe relatie overheid-burger in de strijd tegen het populisme139 - Ank Bijleveld en haar nieuwe Defensievisie: Europa moet zichzelf militair kunnen verdedigen124 - 95 jaar Jacques Delors085 - Gert Jan Koopman, directeur-generaal EU-begroting***Tijdlijn00:00:00 – Intro (Met nieuwe Vrienden van de Show)00:01:02 – Deel 1 (Waar is Europa in deze verkiezingscampagne?)00:24:15 – Deel 2 (Politieke geschiedenis)01:28:35 – Uitro (Met enkele mails van luisteraars)01:30:55 – Einde

Frans Hertoghs heeft het in deze aflevering over gekluns met Latijnse namen voor ordinaire struikjes.

Wat is ego? Behalve het Latijnse woord voor ‘ik’. Waarom hebben we een ego? Kunnen we er iets mee? En wat is de ziel? Mijn gedachtes hierover in deze korte episode.

Corona is nog niet verslagen, maar de bioscopen stromen weer (half)vol voor actiefilm Tenet, een raadselachtige tijdreis-actiethriller uit de koker van Inception-regisseur Christopher Nolan. Geheim agent "The Protagonist" trekt ten strijde tegen een tijdterrorist bewapend met technologie uit de toekomst, waarmee hij de klok terug lijkt te kunnen draaien. The Protagonist heeft als strijdmotto een oude Latijnse spreuk, die zowel in de ruïnes van Pompeïï als in het geheime dagboek van Christopher Nolan te vinden is: TENET. Verwachtingen voor deze ingewikkelde actiefilm vol implosies en achterstevoren rijdende auto's waren gigantisch hoog. De filmindustrie, diep in het dal der covid, veegt zich het zweet van het voorhoofd kijkend naar de omzet: is dit de diepgelaagde kaskraker die hen van de ondergang gaat redden, en de mondkapjes-massa's opnieuw naar hun pluche rode klapstoelen brengt? Om die vraag te beantwoorden ploffen Laurens, Mina en Flora neer op de krukjes van het oeroude Filmtheater de Uitkijk in hartje Amsterdam, waar een sociaal gedistantieerd publiek in spanning klaar zit voor scherpe analyse, harde kritiek en een onverwacht rake vergelijking met Totally Spies.

Elisabeth Bierens de Haan, wier moeder Joodse was, heeft affiniteit met het Jiddisch dat volgens haar bol staat van zelfspot en heeft mooie herinneringen aan de Joodse cultuur in Amsterdam van voor WO II. Ook belicht mevrouw Bierens de Haan zijdelings enkele Latijnse spreuken. Uitzenddatum: 11 juni 2020 Idee en interview: Luuck Droste Nabewerking: Anneminke van der Velden

“Wouter zat toen in het vierde middelbaar, in Latijn-Wetenchappen B. De slimmere kinderen zaten in Latijn-Wetenschappen A, of in Latijn-Wiskunde. Zeker niet in Latijn-Moderne Talen, want dat was volgens de moeder van Wouter de vuilbak van de Latijnse.” De nieuwste aflevering van dit lid van het Luyster Podcastgezelschap,​ is een radiosoap over ‘De Praagstraat’, een straat met tientallen kleine huisjes, en tientallen kleine verhaaltjes over mensen die even binnen moeten blijven. Van Frederik De Clercq, Thomas Morlion en Wederik De Backer. En de prachtige stem van Patrick Cobbaert.

Inez, Dewi en Paul hebben een liefdesrelatie. Deze relatie vorm heet Polyandrie : 1 vrouw met twee mannen. In deze podcast praten we openhartig over deze relatievorm en de koppeling met BDSM. Polyamorie is samengesteld uit twee woorden: het griekse woord poly, wat veel of meerdere betekend en het Latijnse woord amor wat liefde betekend. Polyamorie staat voor een levenswijze waarin men open staat voor het gelijktijdig hebben van meer dan één liefdesrelatie, waarbij ook ruimte is voor seksualiteit op de voorwaarde dat het gebeurt in openheid en eerlijkheid en met medeweten en instemming van alle betrokkenen. Er wordt een groot belang gehecht aan ethiek en goede communicatie tussen partners en vaak ook met de partners van partners. Iemand die de principes van polyamorie onderschrijft en/of praktiseert heet een polyamorist. Polyamorie kun je dan weer splitsen in: polygamie: een man die met concent relaties heeft met meerdere vrouwen, dus iedereen weet van elkaar wat ze doen en met wie. Polyandrie : een vrouw die met concent relaties heeft met meerder mannen en ook hier weet iedereen van elkaar wat de ander doet en met wie. Er zijn binnen de definitie van polyamorie veel verschillende relatievormen mogelijk, maar ze zijn allemaal gebaseerd op liefde, openheid, eerlijkheid en respect. Een goede open communicatie is hierbij onmisbaar.

‘s Lands beroemdste tatoeëerder, Henk Schiffmacher, is te gast in deze aflevering van ‘Adieu God?'. Hij heeft in zijn leven talloze religieuze tatoeages gezet en er ook meerdere op zijn eigen lichaam staan. Daarover en over zijn persoonlijke religieuze achtergrond en ideeën praat hij uitgebreid met Tijs van den Brink. Schiffmacher (68) groeide op in een groot katholiek slagersgezin in het protestantse Harderwijk. Als jongetje is hij misdienaar en vindt de ‘buitenkant' van het geloof prachtig: het mysterieuze Gregoriaans, de wierook, de heiligen en het kerkgebouw. Als de kerk in de zestiger jaren naar zijn zeggen ‘raar begint te doen' en de Latijnse mis verdwijnt, haakt hij af. “Maar ik heb het vormsel nog gehad, met een klap om mijn oren.” Nog altijd verdiept hij zich veel in religie en spiritualiteit, maar hij noemt zichzelf niet gelovig. “Al kan er in het stervensuur nog van alles gebeuren. Het is voor mij een meevaller als God bestaat.” Angst voor de dood heeft hij niet. “Maar wel voor hóe je doodgaat. Ik heb het een paar keer ontzettend benauwd gehad. Dus ik begrijp hoe zwaar mensen met corona het nu hebben.”

Sfeervol verslag van Ivonne's bezoek aan de moestuin van Winterbourne House nabij Birmingham in het Verenigd Koninkrijk. Laat je meenemen op een audioreisje naar goed verzorgde aardbeienbedden en tuinbonen die plukklaar zijn. Tussen de bedrijven door reflecteert Ivonne ook op haar voorliefde voor Latijnse naambordjes bij tuinplanten. Zoals altijd vind je meer info en links in de shownote.

"Wouter zat toen in het vierde middelbaar, in Latijn-Wetenchappen B. De slimmere kinderen zaten in Latijn-Wetenschappen A, of in Latijn-Wiskunde. Zeker niet in Latijn-Moderne Talen, want dat was volgens de moeder van Wouter de vuilbak van de Latijnse." De nieuwe Plantrekkers​ is een radiosoap, over 'De Praagstraat', een straat met tientallen kleine huisjes, en tientallen kleine verhaaltjes over mensen die even binnen moeten blijven. Van Frederik De Clercq, Thomas Morlion en Wederik De Backer. En de prachtige stem van Patrick Cobbaert.

"Wouter zat toen in het vierde middelbaar, in Latijn-Wetenschappen B. De slimmere kinderen zaten in Latijn-Wetenschappen A, of in Latijn-Wiskunde. Zeker niet in Latijn-Moderne Talen, want dat was volgens de moeder van Wouter de vuilbak van de Latijnse." De nieuwe Plantrekkers is een radiosoap, over 'De Praagstraat', een straat met tientallen kleine huisjes, en tientallen kleine verhaaltjes over mensen die even binnen moeten blijven. Van Frederik De Clercq, Thomas Morlion en Wederik De Backer. En de prachtige stem van Patrick Cobbaert.

1980 - De moeder van Nicolien een weekend te logeren. Tegen de stoeprand ligt een rat. Bart bekijkt de Latijnse passages die Maarten op de Bibliotheek heeft overgeschreven. Met Gert over verre vakanties. Met: Krijn ter Braak (Maarten Koning), Kitty Courbois (de moeder van Nicolien), Yvonne den Hurk (Nicolien), Jacob Derwig (Bart Asjes) en Roeland Fernhout (Gert Wiggelaar).

Nadia Sels (1981) is professor klassieke mythologie aan de Universiteit Gent en onderzoeker aan de UHasselt en PXL MAD School of Arts in Hasselt. Ze bestudeert Latijnse en Griekse literatuur, cultuurgeschiedenis én heeft een bijzondere interesse in mythologie en psychoanalyse. We hebben gepraat in de koffiekamer van de voormalige vakgroep Latijn en Grieks in de Blandijn in Gent, met uitzicht op de Boekentoren. Het gesprek gaat over mythes en sprookjes en over het fenomeen van de trickster. Één van haar boeken is een handleiding om sabotage-acties te doen. En je hoort waarom Nadia Sels deze aflevering absoluut wil beginnen met een gedicht van Paul Van Ostayen. Laatste zin: "Ik wil bloot zijn en beginnen." Alle boeken en auteurs in deze podcast vind je hier. De drie boeken van Nadia Sels zijn: 1. David Garnett: Lady Into Fox 2. Lewis Hyde: Trickster Makes This World 3. Simple Sabotage Field Manual

Te gast bij Nash en Josta zijn historicus Tymen Peverelli en classicus Sean Keller. Tymen bespreekt zijn onderzoek naar stadsgeschiedenis en het ontstaan van een culturele stadsidentiteit als tegenwicht tegen de 19e eeuwse natiestaat. Sean heeft het over de Orpheus-mythe bij verschillende Latijnse auteurs. Ook is er ruimte, in een zoektocht naar bruggetjes tussen beide onderwerpen, voor enige reflectie op geschiedenisonderwijs en het hedendaagse belang van historisch besef.

In 340 v. Chr. brak het laatste grote conflict uit tussen Rome en de Latijnse steden van Latium. Een nieuwe ronde van gevechten om de gelijke behandeling c.q. de onafhankelijkheid van de Latijnen speelde zich af tussen 340 en 338 v. Chr en bracht een ongebruikelijke alliantie tot stand tussen Rome en de Samnieten. De alliantie was echter van tijdelijke aard, want na het conflict met de Latijnen kon het echt werk beginnen. De tweede, of 'grote Samnitische oorlog' stond op het punt van uitbreken.Hier vind je een link naar de website.Hier vind je een link naar de Facebookpagina.

In 507 v. Chr, net na de belegering van Rome door de Etruskische koning Lars Porsenna, bevinden de Romeinen zich tussen vijanden. Er breken verschillende oorlogen uit tussen de Latijnen, Aurunci en Sabijnen. Wanneer alles enigszins rustig lijkt, komt het nieuws aan in Rome dat 30 Latijnse steden een bondgenootschap hebben gevormd tegen de Romeinen. Dit bondgenootschap zal bekend komen te staan als de Latijnse Liga. Het gevecht tussen deze 30 steden en Rome vond plaats bij het Meer van Regillus, en de uitkomst bepaalt wie de meester van Latium zal worden.Hier vind je de link naar de website.Hier vind je de link naar de facebookpagina.

Wat heeft deze Latijnse term uit de kunstgeschiedenis te maken met online marketing? Tonny en Martijn hebben het in deze aflevering over de psychologie en achterliggende theorieën over één van de belangrijkste technieken voor een effectieve website.

Een dode taal leren, het lijkt vandaag de dag wel het stomste wat je kan doen. Wetenschappen en levende talen leren, dat is de toekomst! Maar dat is buiten het enthousiasme van de Antwerpse latinist prof. dr. Christian Laes gerekend. Wedden dat je na het horen van dit college opnieuw de boeken induikt en Latijnse websites afschuimt? Krijg je niet genoeg van al die gratis kennis? Vergeet dan vooral niet te subscriben!

Gast: Piet Schrijvers,  Robert van Altena spreekt met Piet Schrijvers vertaler en emeritus hoogleraar Latijnse taal- & letterkunde (Leiden)over 'Buitenleven' zijn vertaling van de 'Bucolica' van Vergilius (70-19 vC). Piet Schrijvers vertaalde het volledige oeuvre van Vergilius. Eerder verschenen bij de Historische Uitgeverij al zijn vertalingen van de 'Georgica' / 'Landleven') (2004) en de 'Æneïs' / 'Æneas' (2011). “Het œuvre van de Romeinse dichter [Vergilius] illustreert drie betekenissen van het Latijnse woord humanitas: eruditie, medemenselijkheid, ironie —eigenschappen die alle grote vertel- en beschrijvingskunst kenmerken en ons menselijk voorstellingsvermogen verruimen en verdiepen.” * * De slotregel van ‘Het wiel van Vergilius', Piet Schrijvers' inleidend essay tot de Bucolica. Foto: Buste van Vergilius (1e eeuw), Parco della Grotta, Pausylipon, Napels (Italië), (fotograaf: Armando Mancini) Wiki Commons SPRINGVOSSEN Redactie + presentatie: Robert van Altena contact: springvossen@gmail.com www.facebook.com/springvossen www.amsterdamfm.nl/tag/springvossen/

Een vrijgevochten vriendin  Hij kon de ogen maar niet afhouden van de tegel. Er boven een Dinkey Toys. ‘Apk gekeurd!’ stond er bij wijze van grap op een geel kartonnen prijskaartje. Zo’n miniatuurweergave van een Italiaanse sportauto waar pa Bernhard zich plankgas in verplaatste. Schaal 1:1 heel wat meer paardenkracht onder de motorkap dan tien gouden en glazen koetsen bij elkaar aan ingespannen edele viervoeters op Prinsjesdag. Die gingen daarna op Duindigt stoom afblazen, terwijl hun bazin de laatste zwaaibewegingen van die dag maakte naar het onder het balkon van Paleis Noordeinde samen gestroomde publiek. Daar zou hij nooit tussen gaan staan. Hetzelfde volk dat zomaar ineens van mening veranderde, zoals de keizer van z’n kleren in het sprookje van Andersen. Of gewoon omdat het blijkbaar weer eens tijd was voor iets nieuws. Daarom hield hij zich als monarchist pur sang altijd op gepaste afstand van dat soort massahysterie. Stel dat er paniek uitbrak door de een of andere rare aktievoerder die het in z’n hoofd haalde met een klapperpistooltje de lolbroek uit te hangen. Gekken genoeg in de wereld. Dat wist hij nog van vroeger toen z’n eigen vriendinnetje hem zelf bijna tot aan de rand van de waanzin dreef. Nee, in de massa was hij gewoon eentje van de velen. Daar verzette zij zich toen op haar manier ook tegen. Iets dat hem nog steeds dwars zat, maar misschien juist ook wel de bron van de aantrekkingskracht die hij voor haar voelde. Iets dat hij later nooit meer had bij een andere vrouw, of meid. Misschien ook niet meer wilde hebben. Die ene keer was waarschijnlijk genoeg voor de rest van z’n leven geweest. Geen herhaling dus van telkens hetzelfde, maar dan op een veel lager liefdespitje, zo er van liefde dan sprake was. Hooguit een door wellust gedreven sympathie voor een lid van het andere geslacht. Diep van binnen was hij misschien best een hartstochtelijk iemand, een beetje als de tropische plant die maar eens in z’n leven tot bloei komt en dan een verschrikkelijke stank verspreidt van rottend vlees, bedorven vis en zweetvoeten. Liefde, echte liefde stinkt misschien ook wel dat het een aard had. Het steeds dieper weg zinken in een troebel moeras van gevoelens. Ging de ware poëzie daar niet over, bijvoorbeeld die van Baudelaire. En ook over het mistroostige gegeven dat de wereld er alleen op uit is een ander de les te lezen, te krenken. Dat schreef ze toen een keer met een zwarte viltstift op het behang na een bezoekje aan de Slegte in de Kalverstraat toen ze een beduimeld exemplaar van Les fleur du mal onder haar trui mee naar buiten smokkelde. ‘Proletarisch winkelen’ genoemd door haar, maar die stalen geen dichtbundels. Ze was als dropout van een Limburgs gymnasium de Latijnse taal machtiger dan hij die niet eens op Franse les mocht van de juf op de lagere school, het begin van z’n asgrauwe odyssee door pedagogenland om er zelf eentje te worden: ‘Gebannen aan de grond, waar spotters hem kleineren, wordt hij door reuzenwieken in zijn gang gestuit.’ Dat liet hij toen een paar minuten op zich inwerken. Net of ze het over hem had en niet over de door haar gevonden meeuw met lamme vleugel op de pont, zo’n halve albatros, bang weggekropen onder de teakhouten bank van het gemeenteveer. De makreleneter kwam in een doos vol stro in de keuken op krachten gevoerd met de door haar in de supermarkt op de Motorkade gejatte blikjes met sardientjes, waar ze onder de kraan eerst de olie vanaf spoelde. Maar als Snaveltje, zoals ze hem noemden z’n maaltje vis rook fladderde hij het liefst naar de aanrecht. Dan kwam hij kaarsrecht omhoog als een ballerina tijdens een uitvoering van het Zwanenmeer in het Bolshoi-theater. Minstens zo wit, net de wieken van een kleine windmolen. Met die vleugel kwam het dus wel weer goed en ze hem na een paar weken weer loslieten aan het begin van de dreef die naar de witte zwemvogel en z’n gevederde soortgenoten was genoemd, uit het zicht verdwijnend boven het IJ richtin...

We beseffen het niet altijd, maar Nederland is een land met een enorm grote rijkdom aan vogels. En bij elke vogelsoort hoort ook altijd minstens een fascinerend verhaal. Bioloog en Vogelbescherming-vogelaar Camilla Dreef schreef daarom het boek Kwie Kwie Kwie Kwie Kwie. Geen stoffige encyclopedie waar elke vogel met droog met een Latijnse naam beschreven staat. Wel een fris en mooi geïllustreerd boek dat zowel jong als oud kunnen lezen.Samen met de jonge vogelaar bespreken we een aantal prachtige vogels die je zo maar in Nederland kunt vinden.

Bettina Reitz-Joosse is met hart en ziel classica en als universitair docent Latijnse taal en letterkunde verbonden aan de Rijks Universiteit Groningen. Ze bestudeert hoe de Romeinen terug keken op hun oorlogen, en hoe die slagvelden beschreven werden. Wereldberoemd werd ze met de vondst van een verborgen tekst onder een obelisk, geschreven in het Latijn in opdracht van Mussolini. Een veelzijdige en interessante wetenschapper die de wereld van de 21e eeuw verbindt met de Oudheid door te onderzoeken hoe bij de Romeinen innovaties werden geaccepteerd. Zodat wij er iets van kunnen leren.