Podcasts about Sou

  • 1,669PODCASTS
  • 6,658EPISODES
  • 24mAVG DURATION
  • 3DAILY NEW EPISODES
  • Oct 2, 2025LATEST

POPULARITY

20172018201920202021202220232024

Categories



Best podcasts about Sou

Show all podcasts related to sou

Latest podcast episodes about Sou

Think Out Loud
Southern Oregon University researchers lead statewide training effort to boost accessible tourism

Think Out Loud

Play Episode Listen Later Oct 2, 2025 16:37


 Last month, Oregon became the first state in the nation to be verified for its accessibility for travelers with disabilities by the travel website Wheel the World. The company worked with Travel Oregon to assess hundreds of hotels, restaurants, tourism providers and state parks in seven regions across the state for their accessibility. That includes features like step-free entrances at museums or specialized wheelchairs available to venture onto a beach on the Oregon Coast.    But the state’s efforts to promote its accessibility doesn’t mean that barriers don’t still exist for travelers with physical or neurocognitive disabilities. Small hotel owners and tourism operators may also lack awareness about best practices to engage with these travelers or struggle with how to become more accessible online and in person.    To address these gaps, researchers at Southern Oregon University recently received a grant from Travel Oregon to develop and roll out training workshops at 12 locations across the state for travel industry professionals and other stakeholders. The training includes guidance on best practices and role-playing exercises where participants can experience, for example, what it’s like to navigate a carpeted hotel lobby in a wheelchair or to receive information during an emergency as a person who is hard of hearing.    The goal of these trainings and the education they provide is to create a statewide network of “Accessible Tourism Ambassadors,” according to Pavlina McGrady, an associate professor in the school of business at Southern Oregon University. McGrady and Rebecca Williams, an assistant professor in the school of business at SOU, join us for more details. Ulysses McCready, a junior at SOU who is blind, also shares his perspective about inclusive tourism and the assistance he provided McGrady and Williams on their project.   

Plus
Pro a proti: Mají OSVČ několikanásobně nižší daně než zaměstnanci?

Plus

Play Episode Listen Later Oct 2, 2025 23:23


Jsou v Česku férově daněny osoby samostatně výdělečně činné ve srovnání s tím, kolik na daních odvádějí zaměstnanci? Odborníci z organizace PAQ Research tvrdí, že nikoli, a navrhují reformu. „Současný systém zdanění OSVČ je nerovný,“ upozorňuje v Pro a proti ekonom z PAQ Research Petr Vilím. „Nesouhlasím s tím, že daň u vysokopříjmových OSVČ je až čtyřikrát vyšší než daň, kterou platí zaměstnanci,“ namítá ekonom Vladimír Toráč ze společnosti Grant Thornton.

Plus
Řečí peněz: Politici nemají odvahu na velké reformy, myslí si Bureš

Plus

Play Episode Listen Later Oct 2, 2025 24:46


Česká vláda poslala do Sněmovny návrh rozpočtu pro příští rok na poslední chvíli, schválila jej v úterý 30. září. Současný návrh však s největší pravděpodobností bude přepracován novou vládou, kterou si Češi zvolí 3. a 4. října. „Co se týká míry zadlužení, tedy celkové velikosti dluhu, tak jsme na tom velmi dobře,“ hodnotí v pořadu Řečí peněz hlavní ekonom Patria Finance Jan Bureš.

Plus
Dvacet minut Radiožurnálu: Komrsková: O bossingu v pražské zoo jsem nevěděla. Je mi líto, že ke mně zaměstnanci nenašli důvěru

Plus

Play Episode Listen Later Oct 2, 2025 23:08


Ředitel pražské zoo Miroslav Bobek rezignoval. Současní i bývalí zaměstnanci, kteří proti němu sepsali petici, ho vinili z bossingu a šikany. Kdy se o jejich stížnosti začal zajímat magistrát? A na jaké problémy upozorňují iniciátoři petice? Na otázky Vladimíra Kroce odpovídala Jana Komrsková, náměstkyně pražského primátora (Piráti).

Plus
Pro a proti: Státní rozpočet má schodek 268 miliard. Změníme to, říká ANO

Plus

Play Episode Listen Later Oct 1, 2025 24:16


Vláda v úterý odeslala návrh státního rozpočtu do Poslanecké sněmovny. Současná opozice ho kritizuje, konečné slovo však budou mít až poslanci zvolení v nadcházejících volbách. „Rozpočet je postaven na vodě,“ tvrdí v pořadu Pro a proti místopředseda Poslanecké sněmovny a poslanec Aleš Juchelka (ANO, kandiduje). „Vždy skončily rozpočty lépe, než bylo schváleno,“ oponuje místopředseda sněmovního rozpočtového výboru a poslanec Vojtěch Munzar (ODS, kandiduje za Spolu).

Pro a proti
Státní rozpočet má schodek 268 miliard. Změníme to, říká ANO

Pro a proti

Play Episode Listen Later Oct 1, 2025 24:16


Vláda v úterý odeslala návrh státního rozpočtu do Poslanecké sněmovny. Současná opozice ho kritizuje, konečné slovo však budou mít až poslanci zvolení v nadcházejících volbách. „Rozpočet je postaven na vodě,“ tvrdí v pořadu Pro a proti místopředseda Poslanecké sněmovny a poslanec Aleš Juchelka (ANO, kandiduje). „Vždy skončily rozpočty lépe, než bylo schváleno,“ oponuje místopředseda sněmovního rozpočtového výboru a poslanec Vojtěch Munzar (ODS, kandiduje za Spolu).Všechny díly podcastu Pro a proti můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Plus
Peníze a vliv Jany Klímové: Pertold: Populistické sliby o důchodech jsou trochu drzost

Plus

Play Episode Listen Later Sep 30, 2025 26:52


Slíbíme všechno všem o důchodech a bude to krásné? Ne, jen se problém přesune na vládu, která přijde až po dalších volbách, varuje v pořadu Peníze a vliv Jany Klímové ekonom Filip Pertold z institutu IDEA při CERGE-EI. Současná reforma důchodů by se podle něj rušit neměla, ale potřeba budou další změny. Stále neefektivní je například soukromé spoření, i kvůli vysokým poplatkům fondů.

Čestmír Strakatý
Michal David. „Proplouvač“ a kritika veřejnosti, ztráta dcery a srážka na kolena, hledání smyslu v ezoterice

Čestmír Strakatý

Play Episode Listen Later Sep 30, 2025 31:09


CELÝ ROZHOVOR V DÉLCE 64 MIN. JEN NA ⁠HTTPS://HEROHERO.CO/CESTMIR⁠⁠⁠⁠ A ⁠HTTPS://FORENDORS.CZ/CESTMIR „Někteří lidé nejsou rádi, když se někdo má dobře,“ říká zpěvák a skladatel Michal David. Hitmaker, který vyprodává haly i po dekádách kariéry, se nevyhnul kritice ani nálepkám „režimního zpěváka“. „To je úděl nás známých. Vždycky budeme pod drobnohledem,“ vidí za tím hudebník. Přesto věří, že ho žádná politika ani režim nedržely nad vodou – vždy to podle něj bylo jen publikum a fanoušci, kteří umělce buď chtějí, nebo ne. “S tím nikomu žádný režim ani úplatky nepomohou,” říká David. Pak ale přišla chvíle, která jeho život změnila navždy. V roce 2000 zemřela jeho devítiletá dcera. „To je rána, na kterou nejste připraveni nikdy. Rozpadá se vám systém a v podstatě se s tím nevyrovnáte, jen se s tím naučíte nějakým způsobem žít,“ přiznává s tím, že bolavou ztrátu nedokáže zpracovat dodnes. „Její fotky u nás doma nikdy nepůjdou pryč. Ona je pořád součástí našeho života, byť tu s námi byla jen devět let,“ vzpomíná David na dceru. Na začátku mu ale pomáhala hlubinná terapie i víra v reinkarnaci. „Začal jsem věřit, že naše duše někam putují. Věřím tomu, protože to má nějaký smysl,“ říká. O své senzibilitě mluví otevřeně – od dětství umí vykládat karty a i dnes hledá duchovní vysvětlení v těžkých chvílích. Součástí jeho příběhu je ale i obrovský návrat. Po Naganu, kdy hokejisté zpívali jeho hity, se zrodila nová Davidománie. „Nemusí to být nějaké obrovské umění. Jsme tu proto, abychom lidi bavili, aby si u písničky odpočinuli, zazpívali ji a měli dobrou náladu,“ říká o hudbě. Důležité je pro něj, aby i nové skladby obstály – třeba píseň Náš cíl, kterou napsal manželce k výročí a kterou si fanoušci dnes žádají na koncertech. „To je skoro zázrak, když se povede, že lidi chtějí novou věc,“ dodává David. Jak se zpěvák, který o sobě říká, že je „proplouvač středem“, dívá na své škatulkování, období před rokem 1989 i dřívější zapojení do politiky? Co pro něj znamenalo vyznamenání od prezidenta Zemana a jak vnímá dnešní slávu i zodpovědnost před fanoušky, kteří mu dodnes plní arény? Jak vzpomíná na své hudební začátky a co pro něj osobně znamená rodina po všech těžkých ztrátách? Nejen o tom je rozhovor s Michalem Davidem.

Makej vole!
Makej vole! Podcast #95 Speciál – Ross Edgley, Kilian Jornet, rekord na Tor de Géants, Strava novinky a další…

Makej vole!

Play Episode Listen Later Sep 28, 2025 18:14


Plná verze podcastu a bonusový obsahPlnou verzi podcastu (63 minut) si můžete poslechnout na Forendors.cz.Makej vole! na Forendors - ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠forendors.cz/trailrun.cz⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Výše uvedeným příspěvkem mi pomůžete s provozem podcastu Makej vole! a dostanete za to mimo jiné přístup ke všem bonusovým epizodám podcastu MAKEJ VOLE!Pro vás drobný, pro mě velká pomoc a motivace. Děkuju :)O čem je tahle epizoda?Na úvod jsme se podívali na výsledkový servis z UTMB Wildstrubel a UTMB Julian Alps Trail Run. Potom přišla na řadu velká témata a několik zajímavých novinek.Ross Edgley: 1 000 mil kolem IslanduBritský extrémní plavec Ross Edgley dokončil historickou plavbu kolem Islandu. Vyplul 17. května 2025 z Reykjavíku a po 116 dnech se vrátil zpět. Čelil teplotám vody 3–5 °C, arktickým bouřím i hurikánu. Denně plaval až 30 km v režimu 6 hodin plavání a 6 hodin odpočinku, k tomu musel přijmout kolem 10 000 kcal. Cílem nebyl jen výkon, ale také sběr vzorků vody pro vědecký výzkum mikroplastů a biodiverzity.Kilian Jornet: States of ElevationKilian Jornet odstartoval svůj nový projekt „States of Elevation“, ve kterém vlastní silou propojuje všechny americké „14ers“ – vrcholy nad 4 267 metrů v Coloradu, Kalifornii a Washingtonu. Kombinuje běh, lezení a cyklistiku, čekají ho tisíce kilometrů a více než sto tisíc výškových metrů. V Coloradu už zvládl 56 vrcholů během 16 dní a nyní pokračuje směrem na západ.Rekord na Tor des GéantsV italském údolí Aosta padl rekord na legendárním Tor des Géants. Francouz Victor Richard zvítězil v čase 66 hodin, 8 minut a 22 sekund na 330kilometrové trase s převýšením 24 000 metrů. Do čela se dostal až v polovině závodu a svůj náskok postupně navyšoval.Novinky ze světa technologií a trailuStrava oznámila integraci s novými brýlemi Oakley Meta Vanguard Performance AI. Sportovci tak mohou přímo do fotek a videí překrývat svá data ze Stravy a sdílet je se svou komunitou. Současně byla představena i spolupráce UTMB World Series se Stravou, která přinese datové příběhy o vývoji trailového běhu a integraci Strava segmentů do živých přenosů závodů.Poznámka k číslům u Kiliana („Je to pravda?“): Na iRunFar a dalších zdrojích je popsáno, že propojuje všechny veřejně přístupné 14ers v „lower 48“. Počty se liší dle metodiky a přístupnosti (CO 56 přístupných vs. 58 celkem; CA 12; WA 1). Proto se v médiích objevují různé součty (≈ 69 vs. 67/72). Podstata projektu ale sedí.Podcast MAKEJ VOLE! také podporují:Runsport.cz - Experti na kopceZa podporu děkuju hodným lidičkám z běžecké speciálky Runsport.cz, kteří mě zásobují nejen hadříkama a botkama na běhání a lyže, ale taky mi půjčují prostor pro natočení podcastu. Mrkněte na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠www.runsport.cz⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠SALOMONTvůrce inovací a trendů ve světe trailrunningu a outdoorových sportů. Více na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠salomon.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Vše najdete taky na mém webu zde – ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠www.trailrun.cz

Ostrava
Zprávy ČRo Ostrava: Výtržnosti a stížnosti na hluk. Orlová vylepší kamerový systém v historické části města

Ostrava

Play Episode Listen Later Sep 27, 2025 2:21


Současné kamery jsou nedostatečné, Wifi připojení vypadává a podle starosty města Romana Galii (SOCDEM) je nutné zakoupit optické kabely.

Rádio Minghui
Programa 1441: “Sou grato por aqueles que podem ter me ‘machucado'”

Rádio Minghui

Play Episode Listen Later Sep 26, 2025 5:57


Bem-vindo à Rádio Minghui. As transmissões incluem assuntos relativos à perseguição ao Falun Gong na China, entendimentos e experiências dos praticantes adquiridas no curso de seus cultivos, interesses e música composta e executada pelos praticantes do Dafa. Programa 1441: Experiência de cultivo da categoria Entendimentos obtidos pelo cultivo, intitulada: “Sou grato por aqueles que podem ter me ‘machucado'”, escrita por um praticante do Dafa da província de Shandong, China.

SOU-podden
Vetenskap, utredningar och politik

SOU-podden

Play Episode Listen Later Sep 24, 2025 51:45


Redan vid sekelskiftet ifrågasatte ESO och Riksrevisionen om kommittéväsendet längre håller måttet och klarar av att leverera kvalitet i beslutsunderlagen. Förändringarna i förutsättningarna är givetvis otaliga sedan Emigrationsutredningen (1907-1913), men en fråga vi ställer oss är hur relationen mellan forskning, utredningar och politiska beslut ser ut idag. Tas det hänsyn till befintlig relevant information i beredningen? Med oss denna gång är Janne Flyghed, professor emeritus Kriminologiska institutionen vid Stockholms universitet, som undrar varför politiker inte tar till sig forskares kunskap.   En straffreform SOU 2025:66 https://www.regeringen.se/rattsliga-dokument/statens-offentliga-utredningar/2025/06/sou-202566/ ”Varför tar inte politiker till sig forskares kunskap?” debattartikel av J. Flyghed i tidningen Curie https://www.tidningencurie.se/debatt/varfor-tar-inte-politiker-till-sig-forskares-kunskap Kommittéerna och bofinken - kan en kommitté se ut hur som helst? Ds 1998:57 (ESO-rapport)  https://www.regeringen.se/rattsliga-dokument/departementsserien-och-promemorior/1998/01/ds-199857/ Förändringar inom kommittéväsendet, Riksrevisionen 2004:2 https://www.riksrevisionen.se/granskningar/granskningsrapporter/2004/forandringar-inom-kommittevasendet.html Emigrationsutredningen https://gupea.ub.gu.se/handle/2077/46888 

Zbytečná Válka
Izrael pod tlakem na mezinárodní scéně

Zbytečná Válka

Play Episode Listen Later Sep 23, 2025 38:29


Izrael se pokouší ovládnout celé město Gaza. Na mezinárodní scéně čelí tlaku, palestinský stát uznaly o víkendu Francie, Británie, Kanada, Austrálie a Portugalsko. V podcastu Novinek Zbytečná válka analytik Milan Mikulecký uvedl, že jde o odměňování teroristů. Současně se vyjádřil pro dvoustátní řešení palestinské otázky, hned však podle něj možné není. Zmínil se i o vyjádření prezidenta Petra Pavla a řekl, že i Izrael se dopustil v Pásmu Gazy chyb, které ovšem provázejí každou operaci.

Mensagens do Meeting Point
134 com paixão

Mensagens do Meeting Point

Play Episode Listen Later Sep 23, 2025 3:26


devocional Lucas leitura bíblica Então Jesus perguntou-lhes: “Quando vos enviei a pregar as boas novas e não tinham dinheiro, nem bagagem, nem vestuário de muda, como é que se governaram?” Responderam: “Bem. Nada nos faltou!” “Mas agora”, Jesus disse, “se tiverem um saco ou um bolsa com dinheiro, levem-nos! E se não possuírem uma espada, vendam a roupa e comprem uma! Porque chegou a altura de se cumprir isto que está escrito a meu respeito: ‘Ele foi contado entre os transgressores.' Sim, o que se escreveu acerca de mim se cumprirá.” “Mestre, temos aqui duas espadas!” Jesus retorquiu: “Basta!” No próprio momento em que dizia isto, acercou-se uma multidão conduzida por Judas, um dos doze, o qual foi direito a Jesus para o beijar, numa saudação amistosa. Jesus disse-lhe: “Judas, com um beijo trais o Filho do Homem?” Quando os outros discípulos viram o que ia acontecer, exclamaram: “Mestre, queres que lutemos? Temos as espadas!” E um deles chegou a desferir um golpe contra um servo do sumo sacerdote, cortando-lhe a orelha direita. Mas Jesus respondeu: “Não resistam.” E, tocando no sítio da orelha do homem, restituiu-lha. Então, dirigindo-se aos principais sacerdotes, aos capitães da guarda do templo e aos anciãos que conduziam a multidão, Jesus perguntou: “Sou algum assaltante perigoso para que venham com espadas e paus? Todos os dias estava convosco a ensinar no templo e não me prenderam. Mas este momento é vosso; é a hora em que domina o poder das trevas.” Lucas 22.35-38,47-53 devocional Jesus não nos entregou à nossa própria sorte, ao invés dotou-nos de recursos inesgotáveis. O Seu amor providencia tudo aquilo que necessitamos. Ele jamais nos deixou na mão. E para o caso de nos pormos a matutar em algum episódio específico, Ele questiona-nos: “Faltou-vos porventura alguma coisa?” Escusamos de ficar a pensar muito, pois sabemos bem que não. No entanto, Jesus não nos escamoteou as dificuldades, nem nunca disse para as encararmos de ânimo leve. Bem pelo contrário, assinalou até a importância de estarmos prontos para lutar. É claro que enquanto nós pensamos num arsenal bélico, Ele visa o espiritual. Daí que na hora das escaramuças e das traições, o nosso primeiro impulso seja resolver tudo à catanada. Já Ele opta pelo diálogo, pelo perdão, pela confrontação firme e elevada. No fundo, desfaz “o poder das trevas” com a Sua luz. O mesmo espera Ele de nós. - jónatas figueiredo Oramos para que este tempo com Deus te encoraje e inspire.  Dá a ti próprio espaço para processar as tuas notas e a tua oração e sai apenas quando te sentires preparado.

Svobodné universum
Ivan Hoffman: Volby jako antické divadlo?

Svobodné universum

Play Episode Listen Later Sep 22, 2025 6:27


Strany vedou agresivní kampaň proti konkurenci, přičemž jim žádný podraz není cizí. Současně jsou ovšem citliví na podrazy, které na nich páchají protivníci. 22.09.2025, www.RadioUniversum.cz

Autoconhecimento Liberta
Oração para o AMOR PRÓPRIO

Autoconhecimento Liberta

Play Episode Listen Later Sep 22, 2025 5:52


ORAÇÃO PELO AMOR-PRÓPRIO"Hoje Criador do Universo, peço que me ajude a me aceitar como sou. Sem nenhum julgamento. Ajude-me a aceitar minha mente do jeito que ela é, com todas as emoções, esperanças e sonhos, com minha personalidade, meu jeito único de ser. Ajude-me a aceitar meu corpo do jeito que ele é, com toda sua beleza e perfeição. Permita que o amor que sinto por mim mesma seja tão forte que nunca mais me rejeite ou sabote minha felicidade, minha liberdade e meu amor. De agora em diante permita que cada ação, cada reação, cada pensamento e cada emoção, baseiem-se no amor.Ajude-me Criador, a aumentar o amor que sinto por mim mesma, até que o sonho de minha vida inteira transforme-se, passando do medo e do drama para amor e alegria.Permita que o Poder de meu amor próprio seja bastante grande para esmagar todas as mentiras em que acreditei todas as mentiras que me contaram, sobre não ser bastante boa, forte, bela ou inteligente, que afirmam que não vou conseguir fazer o que desejo. Permita que o poder de meu amor próprio seja tão grande, que eu não precise mais viver de acordo com as opiniões dos outros. Permita que eu confie tão completamente em mim mesma, que eu possa fazer as escolhas necessárias. Com meu amor próprio não terei mais medo de assumir a responsabilidade por minha vida, nem de enfrentar os problemas, quaisquer que sejam e soluciona-los a medida que forem aparecendo. Seja o que for que eu deseje alcançar, permita que eu alcance com o poder de meu amor próprio. Começando hoje, ajude-me a amar tanto a mim mesma, que nunca crie circunstâncias que me sejam adversas. Podendo viver a vida sendo eu mesma, sem fingir que sou diferente apenas para que as outras pessoas me aceitem ou me digam que sou ótima, porque sei o que Sou. Com o poder do amor próprio, permita-me gostar do que vejo a cada vez que me olhar no espelho. Permita que haja um grande sorriso em meu rosto, realçando minha beleza exterior e interior. Ajude-me a sentir um amor tão intenso por mim mesma, que sempre aprecie a minha própria a companhia. Permita que eu ame a mim mesma sem julgamentos, porque quando me julgo, me culpo e sinto a necessidade de ser punida, perdendo de vista "Seu Amor"Fortaleça nesse momento a vontade que tenho de perdoar. Limpe minha mente do veneno emocional e dos julgamentos, de maneira que eu possa viver em Amor e Paz.Permita que meu amor próprio seja o poder que modifique o sonho de minha vida.Permita que com esse novo poder no coração, o poder do amor próprio eu transforme cada um de meus relacionamentos, a começar pelo relacionamento que tenho comigo mesma. Ajude-me a me libertar de todos os conflitos que tenho com os outros. Permita que eu seja mais feliz por compartilhar meu tempo com meus entes queridos e que eu possa perdoa-los por qualquer injustiça que ache que cometeram contra mim. Ajude-me a me amar tão profundamente, que eu possa perdoar a qualquer pessoa que tenha me ferido. Dê-me coragem para amar minha família e meus amigos incondicionalmente e para mudar meus relacionamentos de maneira mais positiva e amorosa. Ajude-me a criar novos canais de comunicação em meus relacionamentos, de modo que não haja guerra pelo comando, que não haja vencedor e nem vencido. Permita que juntos trabalhemos como uma equipe pelo amor, pela alegria, pela harmonia. Que o relacionamento que tenho com meus familiares e amigos sejam baseados no respeito e na alegria, de maneira que eu não tenha mais a necessidade de dizer-lhes o que deve pensar e como devem ser. Que nosso relacionamento amoroso seja maravilhoso. Que eu possa sentir alegria cada vez que me doar a meu parceiro. Ajude-me a aceitar os outros do jeito que eles são, sem julgá-los, porque quando os julgamos, os rejeitamos e quando os rejeitamos, estamos rejeitando a nós mesmos. E quando rejeitamos a nós mesmos, rejeitamos a Você, meu Pai, meu Criador. Hoje é um novo começo. Ajude-me a reiniciar minha vida hoje, com o poder do amor próprio.....

Artes
Ídio Chichava leva “o poder da dança” moçambicana à Bienal de Dança de Lyon

Artes

Play Episode Listen Later Sep 22, 2025 14:21


O coreógrafo e bailarino moçambicano Ídio Chichava apresenta dois projectos na Bienal de Dança de Lyon, considerada como o principal evento de dança contemporânea do mundo. “Vagabundus” é apresentado em Lyon esta quarta, quinta e sexta-feira, depois de ter estado em vários palcos internacionais, incluindo em Paris. Ídio Chichava também criou uma peça participativa durante a bienal, “M'POLO”, em que transformou os espectadores em intérpretes de rituais e danças moçambicanas. Ídio Chichava acredita profundamente no que chama de “poder da dança”, um lugar onde “o corpo tem capacidade para mudar o mundo”. É na “força do colectivo” que reside essa magia, alimentada por tradições ancestrais, mas também por saberes e vivências impressas nos próprios corpos. Ídio Chichava descreve Vagabundus como “uma experiência humana, uma experiência de vida sobre fronteiras e sobre raízes”. A força da peça reside nesse poder do colectivo, na exigência técnica dos bailarinos e da escrita coreográfica, não havendo decoração ou cenários. Uma simplicidade aparente que diz muito sobre a falta de financiamento para a cultura em Moçambique, mas que, com o tempo, se transformou “numa riqueza”, conta Ídio Chichava. Vagabundus tem corrido mundo e revelado o coreógrafo nos circuitos internacionais da dança contemporânea. Pelo caminho, Chichava venceu o Salavisa European Dance Award da Fundação Calouste Gulbenkian e com o prémio espera abrir uma escola de dança em Maputo. Agora, apresenta, pela primeira vez, Vagabundus na Bienal de Dança de Lyon, o ponto de encontro de programadores, directores de festivais e artistas, que decorre durante o mês de Setembro. O caminho para Lyon foi feito com o convite de Quito Tembe, director artístico da KINANI, Plataforma de Dança Contemporânea, em Maputo, e que é um dos cinco curadores internacionais nesta 21ª edição da bienal francesa. Cada curador podia escolher um artista dos seus países e Quito Tembe foi buscar Ídio Chichava e os seus bailarinos para representarem Moçambique. Além das conferências em que falou sobre a potência e as dificuldades da dança em Moçambique, Ídio Chichava criou, ‘in loco', um “espectáculo participativo”, segundo as palavras da bienal, “um ritual de encontro”, de acordo com o artista. Em três dias, transformou dezenas de espectadores em intérpretes e quis “desconstruir essa compreensão sobre o que é o espectáculo e a dança contemporânea”. O resultado tem como título M'POLO, Rituais do corpo vivo e insuflou uma rajada de liberdade, alegria, cânticos e dança para todos. Nas palavras de Ídio Chichava, o tal “ritual de encontro” pretendeu “reconectar o ser humano com ele próprio” e foi “um lugar onde todos podem estar juntos”.   Ídio Chichava: “Sou alguém que acredita muito no poder da dança” RFI: Como é que descreve “Vagabundus”, essa força da natureza que vos tem levado mundo fora? Ídio Chichava, coreógrafo e bailarino: “Eu descrevo como uma espécie de movimento que pensa muito colectivo e tenta encontrar sempre a força do colectivo a partir do olhar que eu tenho sobre cada indivíduo e a forma como nós vemos a relação inter-humana. ‘Vagabundus' é mais uma experiência humana, mais uma experiência de vida sobre fronteiras e sobre o sobre lugar, sobre raízes mesmo.” “Vagabundus” é profundamente ancorado em Moçambique, na sua ancestralidade. Quer falar-nos sobre isso? “Sim, está muito fixo nisso, muito apegado a isso. Primeiro, há um lugar que nós não podemos fugir. Eu não posso fugir, nem os intérpretes, nem qualquer pessoa que faça parte deste projecto ‘Vagabundus' pode fugir pelo facto de sermos todos formados em danças tradicionais. Somos pessoas que têm uma formação, que têm fundamentos sobre danças tradicionais e desenvolvemos o nosso trabalho sempre com essa consciência de quem somos e que queremos partilhar com os outros. Depois, é pelo facto de Moçambique também ter uma história de migração muito forte, principalmente com a África do Sul. A outra coisa é pelo facto de eu próprio ter escolhido ‘Vagabundus' não só como uma peça, mas também como um projecto que vai, de certa forma, afirmar aquilo que são as nossas vontades, a minha vontade, de criar uma instituição de dança, criar uma estrutura de dança, como eu sempre venho dizendo. ‘Vagabundus' foi a porta para isso. Sinto realmente essa ancoragem com Moçambique, essa base forte.” Como está o projecto dessa instituição? Já está criada? “Quer dizer, primeiro na ideia e no funcionamento já está criada. Quando criei a companhia, ainda não tinha bases, uma administração, então, sim, ela está criada. Existe uma espécie de estrutura e uma espécie de agenda. O que nós estamos a discutir ainda, mesmo com relação ao prémio da Gulbenkian que é um reforço maior para essa agenda, é um lugar. Então, ela existe pelo seu funcionamento, mas não existe ainda o físico. Nós estamos ainda a trabalhar no físico e principalmente agora, com a ajuda da Gulbenkian, que nos faz, pelo menos, ao meio do caminho. Só para contextualizar, recordo que é o prémio Salavisa European Dance Award da Fundação Calouste Gulbenkian. Eu gostava também que falássemos sobre as escolhas do espectáculo. São mesmo escolhas ou é porque tinha mesmo que ser assim? Não tem luzes, não tem cenários, é uma coisa muito natural e muito despojada… “Primeiro de tudo, eu faço confiança ao corpo. Eu penso que o corpo, ele é inteligente, ele próprio. Segundo, são as vivências do próprio corpo, não o corpo como lugar de memória, mas o corpo como um espaço tecnológico.” Como assim? “O corpo tem saberes a partir das experiências que passou, vai acumulando saberes. Então, eu acredito que o corpo, ele próprio, pode comunicar com qualquer outro corpo. Penso sempre o corpo como um lugar tecnológico que tem capacidade de desenvolver e de nos fazer aceder a outros lugares de forma emocional, de forma espiritual e também de uma forma física. Então, acredito o corpo como esse espaço com capacidade para mudar o mundo também.” No momento em que vivemos toda a aceleração tecnológica, em que passamos para a inteligência artificial, em que qualquer espectáculo tem tanta coisa, até ruído visual, vocês vão ao essencial. É político? “É político porque nós viemos de um lugar e temos opinião só por isso, mas sem uma intenção clara de reivindicação. A intenção clara é demonstrar justamente com o que nós fazemos, com o que nós desenvolvemos e do lugar que eu venho e de onde os Vagabundus vêm não há condições de criação técnica. A peça é forte justamente porque essa simplicidade, essa falta, é uma riqueza para nós. Usamos isso como riqueza, de certa forma. Por isso é que os ‘Vagabundus' têm essa exigência tão técnica, sem muita decoração e sem cenários. Essa simplicidade, nós usamos como riqueza porque é o que nós temos.” Mas isso não corre o risco de ser visto como uma ode à precariedade? Vocês não deveriam sempre pedir mais? “Pois, poderíamos sempre pedir mais. Só que aí é que está. Temos vindo a discutir muito sobre a falta, sobre co-produções, sobre quem nos ajuda. É sempre o meu pensamento, principalmente com relação aos nossos produtores e às pessoas que produzem a Vagabundus ,que produzem o nosso trabalho, nós estamos sempre a discutir isso. Apesar de eu estar sempre a precisar de dinheiro - mesmo para esta última peça que eu estou a desenvolver, preciso de dinheiro para desenvolver figurinos e tudo - preciso procurar dinheiro em algum lugar. Mas também me trava um bocadinho e sempre fico a pensar nesse lugar de dependências e interdependências.” Não quer perder a autonomia, a liberdade? “De que forma continuamos a guardar a nossa autonomia, de que forma continuamos a desenvolver, como queremos fazer apesar do dinheiro não ser nosso, mas justamente por esse lugar inter-humano.” É um espectáculo novo? “Sim, eu estou a preparar um espectáculo que eu chamo de ‘Dzudza', uma palavra em changana para dizer vasculhar.  ‘Dzudza-se' muito nos mercados, nas ruas caóticas de Maputo, cada um à procura de uma peça melhor para si, é dizer mais ou menos isso. Eu vejo o ‘Dzudza' como o oposto do ‘Vagabundus'. ‘Vagabundus' é mais energético, mais interno e é completamente alegre. É uma acção de graças. Na verdade, toda a peça é uma acção de graças. Canta-se todo o tempo, a expressão é a mesma, a estética é a mesma, mas com perspectivas totalmente diferentes de levar à sala e ao público. Há momentos mais alegres. Há momentos mais ecléticos da vida.” Numa das conferências no Fórum da Bienal de Dança de Lyon disse que não via o “Vagabundus' como uma peça, como uma obra, mas como “uma lógica moçambicana de fazer as coisas”. O que quer isso dizer? “Quer dizer que a forma como ‘Vagabundus' foi constituído, as coisas acontecem porque o colectivo tem vontade de fazer. E ‘Vagabundus' foi feita por essa força do colectivo e por essa força individual. Cada um sempre contribuía com o seu transporte até ao lugar, justamente porque acreditava nisso. Uma das características de Moçambique é realmente confiar no colectivo. Para te dar um exemplo muito claro, económico, social e político disso, tem um termo e tem uma acção de empréstimos e de crédito que se chama xitique. Isso só existe em Moçambique. Eu vou explicar. É um grupo de pessoas que se juntam, vão guardar dinheiro para ajudar-se uns aos outros. Eles vão dizer que têm um xitique mensal ou semanal e cada um tem que tirar um valor por semana que vai ajudar um do grupo. Existe essa lógica de confiança que tu tiras o teu dinheiro, dás a alguém e ficas à espera da tua vez chegar. E sempre chega. Mas eu não consigo encontrar nenhuma lógica para isso, senão uma lógica moçambicana de confiança mesmo.” Falemos agora do outro projecto, o espectáculo participativo que fez na Bienal de Dança de Lyon. Como foi a criação?   “O ponto de partida é esse mesmo, a palavra espectáculo, performance. Quando o Quito [Tembe, co-curador do Forum] me escolheu, a ideia era desconstruir essa compreensão que temos sobre o espectáculo e sobre a dança contemporânea. Para mim, espectáculo é convidar alguém para assistir. Na minha ideia, nestes ‘Rituais do Corpo Vivo', eu não tenho público, tenho participantes. Pensar o público como participante da acção que partilhamos e que, se ele participa, também chega a ser um membro que tem algo a partilhar e que dessa partilha se cria uma energia. Então ‘M'Polo' é inspirado de um de um termo maconde de rito de iniciação, que é o espaço onde os iniciados se vão concentrar durante essa formação para passarem para a vida adulta. Vão-se iniciar, vão-se conhecer. Então, esse espectáculo é muito ligado a isso e muito ligado a se reconectar o ser humano com ele próprio. É um lugar onde todos possam respirar juntos, um lugar onde todos possam estar juntos. É um lugar aonde cada um é importante. Então, é isso que nós partilhamos aqui, nessa ideia de desconstruir essa ideia de espetáculo.” E é uma festa também. “Tentamos celebrar o momento, tentamos celebrar esse encontro. Na verdade, eu não sei se podemos chamar isso de uma performance, um espectáculo, mas é mais um ritual de encontro mesmo em que o público não sabe o que é que vai ser. O público não sabe que ele também é participante deste espaço.” E o público como aderiu? Pode ser intimidante… “Sim. Pode ser intimidante, mas por causa do preconceito do que é que é um espectáculo, na verdade, porque eles vão para assistir alguma coisa e isso também cria uma resistência interna, uma luta interna. Eu não sei se eles têm consciência até agora, não sei se eles têm a resposta se eles viram um espectáculo ou se eles participaram do espectáculo.” Neste contexto do ritual colectivo, como é que a dança pode fazer corpo colectivo e ser ferramenta de resistência neste mundo cada vez mais polarizado e individualista? “Eu acho que a dança tem que ser isso, tem que ser um espaço ou tem que ser uma expressão ou um motor que convida as pessoas a dançarem. Também tem que ser um espaço onde as pessoas se sintam no lugar de doadores também, doadores da sua presença. Um espaço que qualquer pessoa pode, de certa forma, mudar uma situação. Eu vejo a dança como isso. Para mim, a dança tem que ser esse espaço que acolhe pessoas. Um espaço acolhedor.” Para terminarmos, para quem ainda não o conhece – e depois de ter ouvido aqui na Bienal que o Ídio Chichava é a moda do momento – quer falar-nos um pouco sobre si? “Sou formado em danças tradicionais. Sou alguém que viveu parte da sua formação como artista e bailarino na França, alguém que viajou muito pelo mundo sempre através da dança. E alguém que acredita muito no poder da dança.”    

Em directo da redacção
Ídio Chichava levou “o poder da dança” moçambicana à Bienal de Dança de Lyon

Em directo da redacção

Play Episode Listen Later Sep 22, 2025 14:21


O coreógrafo e bailarino moçambicano Ídio Chichava apresenta dois projectos na Bienal de Dança de Lyon, considerada como o principal evento de dança contemporânea do mundo. “Vagabundus” chega a Lyon a 24, 25 e 26 de Setembro, depois de ter estado em vários palcos internacionais, incluindo em Paris. Ídio Chichava também criou uma peça participativa durante a bienal, “M'POLO”, em que transformou os espectadores em intérpretes de rituais e danças moçambicanas. Ídio Chichava acredita profundamente no que chama de “poder da dança”, um lugar onde “o corpo tem capacidade para mudar o mundo”. É na “força do colectivo” que reside essa magia, alimentada por tradições ancestrais, mas também por saberes e vivências impressas nos próprios corpos. Ídio Chichava descreve Vagabundus como “uma experiência humana, uma experiência de vida sobre fronteiras e sobre raízes”. A força da peça reside nesse poder do colectivo, na exigência técnica dos bailarinos e da escrita coreográfica, não havendo decoração ou cenários. Uma simplicidade aparente que diz muito sobre a falta de financiamento para a cultura em Moçambique, mas que, com o tempo, se transformou “numa riqueza”, conta Ídio Chichava. Vagabundus tem corrido mundo e revelado o coreógrafo nos circuitos internacionais da dança contemporânea. Pelo caminho, Chichava venceu o Salavisa European Dance Award da Fundação Calouste Gulbenkian e com o prémio espera abrir uma escola de dança em Maputo. Agora, apresenta, pela primeira vez, Vagabundus na Bienal de Dança de Lyon, o ponto de encontro de programadores, directores de festivais e artistas, que decorre durante o mês de Setembro. O caminho para Lyon foi feito com o convite de Quito Tembe, director artístico da KINANI, Plataforma de Dança Contemporânea, em Maputo, e que é um dos cinco curadores internacionais nesta 21ª edição da bienal francesa. Cada curador podia escolher um artista dos seus países e Quito Tembe foi buscar Ídio Chichava e os seus bailarinos para representarem Moçambique. Além das conferências em que falou sobre a potência e as dificuldades da dança em Moçambique, Ídio Chichava criou, ‘in loco', um “espectáculo participativo”, segundo as palavras da bienal, “um ritual de encontro”, de acordo com o artista. Em três dias, transformou dezenas de espectadores em intérpretes e quis “desconstruir essa compreensão sobre o que é o espectáculo e a dança contemporânea”. O resultado tem como título M'POLO, Rituais do corpo vivo e insuflou uma rajada de liberdade, alegria, cânticos e dança para todos. Nas palavras de Ídio Chichava, o tal “ritual de encontro” pretendeu “reconectar o ser humano com ele próprio” e foi “um lugar onde todos podem estar juntos”.   Ídio Chichava: “Sou alguém que acredita muito no poder da dança” RFI: Como é que descreve “Vagabundus”, essa força da natureza que vos tem levado mundo fora? Ídio Chichava, coreógrafo e bailarino: “Eu descrevo como uma espécie de movimento que pensa muito colectivo e tenta encontrar sempre a força do colectivo a partir do olhar que eu tenho sobre cada indivíduo e a forma como nós vemos a relação inter-humana. ‘Vagabundus' é mais uma experiência humana, mais uma experiência de vida sobre fronteiras e sobre o sobre lugar, sobre raízes mesmo.” “Vagabundus” é profundamente ancorado em Moçambique, na sua ancestralidade. Quer falar-nos sobre isso? “Sim, está muito fixo nisso, muito apegado a isso. Primeiro, há um lugar que nós não podemos fugir. Eu não posso fugir, nem os intérpretes, nem qualquer pessoa que faça parte deste projecto ‘Vagabundus' pode fugir pelo facto de sermos todos formados em danças tradicionais. Somos pessoas que têm uma formação, que têm fundamentos sobre danças tradicionais e desenvolvemos o nosso trabalho sempre com essa consciência de quem somos e que queremos partilhar com os outros. Depois, é pelo facto de Moçambique também ter uma história de migração muito forte, principalmente com a África do Sul. A outra coisa é pelo facto de eu próprio ter escolhido ‘Vagabundus' não só como uma peça, mas também como um projecto que vai, de certa forma, afirmar aquilo que são as nossas vontades, a minha vontade, de criar uma instituição de dança, criar uma estrutura de dança, como eu sempre venho dizendo. ‘Vagabundus' foi a porta para isso. Sinto realmente essa ancoragem com Moçambique, essa base forte.” Como está o projecto dessa instituição? Já está criada? “Quer dizer, primeiro na ideia e no funcionamento já está criada. Quando criei a companhia, ainda não tinha bases, uma administração, então, sim, ela está criada. Existe uma espécie de estrutura e uma espécie de agenda. O que nós estamos a discutir ainda, mesmo com relação ao prémio da Gulbenkian que é um reforço maior para essa agenda, é um lugar. Então, ela existe pelo seu funcionamento, mas não existe ainda o físico. Nós estamos ainda a trabalhar no físico e principalmente agora, com a ajuda da Gulbenkian, que nos faz, pelo menos, ao meio do caminho. Só para contextualizar, recordo que é o prémio Salavisa European Dance Award da Fundação Calouste Gulbenkian. Eu gostava também que falássemos sobre as escolhas do espectáculo. São mesmo escolhas ou é porque tinha mesmo que ser assim? Não tem luzes, não tem cenários, é uma coisa muito natural e muito despojada… “Primeiro de tudo, eu faço confiança ao corpo. Eu penso que o corpo, ele é inteligente, ele próprio. Segundo, são as vivências do próprio corpo, não o corpo como lugar de memória, mas o corpo como um espaço tecnológico.” Como assim? “O corpo tem saberes a partir das experiências que passou, vai acumulando saberes. Então, eu acredito que o corpo, ele próprio, pode comunicar com qualquer outro corpo. Penso sempre o corpo como um lugar tecnológico que tem capacidade de desenvolver e de nos fazer aceder a outros lugares de forma emocional, de forma espiritual e também de uma forma física. Então, acredito o corpo como esse espaço com capacidade para mudar o mundo também.” No momento em que vivemos toda a aceleração tecnológica, em que passamos para a inteligência artificial, em que qualquer espectáculo tem tanta coisa, até ruído visual, vocês vão ao essencial. É político? “É político porque nós viemos de um lugar e temos opinião só por isso, mas sem uma intenção clara de reivindicação. A intenção clara é demonstrar justamente com o que nós fazemos, com o que nós desenvolvemos e do lugar que eu venho e de onde os Vagabundus vêm não há condições de criação técnica. A peça é forte justamente porque essa simplicidade, essa falta, é uma riqueza para nós. Usamos isso como riqueza, de certa forma. Por isso é que os ‘Vagabundus' têm essa exigência tão técnica, sem muita decoração e sem cenários. Essa simplicidade, nós usamos como riqueza porque é o que nós temos.” Mas isso não corre o risco de ser visto como uma ode à precariedade? Vocês não deveriam sempre pedir mais? “Pois, poderíamos sempre pedir mais. Só que aí é que está. Temos vindo a discutir muito sobre a falta, sobre co-produções, sobre quem nos ajuda. É sempre o meu pensamento, principalmente com relação aos nossos produtores e às pessoas que produzem a Vagabundus ,que produzem o nosso trabalho, nós estamos sempre a discutir isso. Apesar de eu estar sempre a precisar de dinheiro - mesmo para esta última peça que eu estou a desenvolver, preciso de dinheiro para desenvolver figurinos e tudo - preciso procurar dinheiro em algum lugar. Mas também me trava um bocadinho e sempre fico a pensar nesse lugar de dependências e interdependências.” Não quer perder a autonomia, a liberdade? “De que forma continuamos a guardar a nossa autonomia, de que forma continuamos a desenvolver, como queremos fazer apesar do dinheiro não ser nosso, mas justamente por esse lugar inter-humano.” É um espectáculo novo? “Sim, eu estou a preparar um espectáculo que eu chamo de ‘Dzudza', uma palavra em changana para dizer vasculhar.  ‘Dzudza-se' muito nos mercados, nas ruas caóticas de Maputo, cada um à procura de uma peça melhor para si, é dizer mais ou menos isso. Eu vejo o ‘Dzudza' como o oposto do ‘Vagabundus'. ‘Vagabundus' é mais energético, mais interno e é completamente alegre. É uma acção de graças. Na verdade, toda a peça é uma acção de graças. Canta-se todo o tempo, a expressão é a mesma, a estética é a mesma, mas com perspectivas totalmente diferentes de levar à sala e ao público. Há momentos mais alegres. Há momentos mais ecléticos da vida.” Numa das conferências no Fórum da Bienal de Dança de Lyon disse que não via o “Vagabundus' como uma peça, como uma obra, mas como “uma lógica moçambicana de fazer as coisas”. O que quer isso dizer? “Quer dizer que a forma como ‘Vagabundus' foi constituído, as coisas acontecem porque o colectivo tem vontade de fazer. E ‘Vagabundus' foi feita por essa força do colectivo e por essa força individual. Cada um sempre contribuía com o seu transporte até ao lugar, justamente porque acreditava nisso. Uma das características de Moçambique é realmente confiar no colectivo. Para te dar um exemplo muito claro, económico, social e político disso, tem um termo e tem uma acção de empréstimos e de crédito que se chama xitique. Isso só existe em Moçambique. Eu vou explicar. É um grupo de pessoas que se juntam, vão guardar dinheiro para ajudar-se uns aos outros. Eles vão dizer que têm um xitique mensal ou semanal e cada um tem que tirar um valor por semana que vai ajudar um do grupo. Existe essa lógica de confiança que tu tiras o teu dinheiro, dás a alguém e ficas à espera da tua vez chegar. E sempre chega. Mas eu não consigo encontrar nenhuma lógica para isso, senão uma lógica moçambicana de confiança mesmo.” Falemos agora do outro projecto, o espectáculo participativo que fez na Bienal de Dança de Lyon. Como foi a criação?   “O ponto de partida é esse mesmo, a palavra espectáculo, performance. Quando o Quito [Tembe, co-curador do Forum] me escolheu, a ideia era desconstruir essa compreensão que temos sobre o espectáculo e sobre a dança contemporânea. Para mim, espectáculo é convidar alguém para assistir. Na minha ideia, nestes ‘Rituais do Corpo Vivo', eu não tenho público, tenho participantes. Pensar o público como participante da acção que partilhamos e que, se ele participa, também chega a ser um membro que tem algo a partilhar e que dessa partilha se cria uma energia. Então ‘M'Polo' é inspirado de um de um termo maconde de rito de iniciação, que é o espaço onde os iniciados se vão concentrar durante essa formação para passarem para a vida adulta. Vão-se iniciar, vão-se conhecer. Então, esse espectáculo é muito ligado a isso e muito ligado a se reconectar o ser humano com ele próprio. É um lugar onde todos possam respirar juntos, um lugar onde todos possam estar juntos. É um lugar aonde cada um é importante. Então, é isso que nós partilhamos aqui, nessa ideia de desconstruir essa ideia de espetáculo.” E é uma festa também. “Tentamos celebrar o momento, tentamos celebrar esse encontro. Na verdade, eu não sei se podemos chamar isso de uma performance, um espectáculo, mas é mais um ritual de encontro mesmo em que o público não sabe o que é que vai ser. O público não sabe que ele também é participante deste espaço.” E o público como aderiu? Pode ser intimidante… “Sim. Pode ser intimidante, mas por causa do preconceito do que é que é um espectáculo, na verdade, porque eles vão para assistir alguma coisa e isso também cria uma resistência interna, uma luta interna. Eu não sei se eles têm consciência até agora, não sei se eles têm a resposta se eles viram um espectáculo ou se eles participaram do espectáculo.” Neste contexto do ritual colectivo, como é que a dança pode fazer corpo colectivo e ser ferramenta de resistência neste mundo cada vez mais polarizado e individualista? “Eu acho que a dança tem que ser isso, tem que ser um espaço ou tem que ser uma expressão ou um motor que convida as pessoas a dançarem. Também tem que ser um espaço onde as pessoas se sintam no lugar de doadores também, doadores da sua presença. Um espaço que qualquer pessoa pode, de certa forma, mudar uma situação. Eu vejo a dança como isso. Para mim, a dança tem que ser esse espaço que acolhe pessoas. Um espaço acolhedor.” Para terminarmos, para quem ainda não o conhece – e depois de ter ouvido aqui na Bienal que o Ídio Chichava é a moda do momento – quer falar-nos um pouco sobre si? “Sou formado em danças tradicionais. Sou alguém que viveu parte da sua formação como artista e bailarino na França, alguém que viajou muito pelo mundo sempre através da dança. E alguém que acredita muito no poder da dança.”    

BPCast do Boletim do Paddock
BPCast 289 • GP Azerbaijão 2025: Verstappen e Red Bull dominantes, McLaren some, Ferrari em queda e Sainz histórico com a Williams • BP • Boletim do Paddock

BPCast do Boletim do Paddock

Play Episode Listen Later Sep 21, 2025 36:04


GP Azerbaijão 2025: Verstappen vence, Sainz históricoVerstappen vence de novo, Russell confirma consistência e Sainz conquista o primeiro pódio da Williams! Ferrari desaponta, Alonso fala em adeus e a FIA vive momento histórico. Confira nossa análise completa!Tudo isso e muito mais no episódio de hoje do BPCast.Dá o play e vem com a gente!

Convidado
A dança pode ser uma forma de autodefesa num mundo de violência

Convidado

Play Episode Listen Later Sep 21, 2025 13:28


A dança pode ser uma forma de autodefesa e contra-ataque perante a violência do mundo e usar a ternura e a cumplicidade como ferramentas para desarmar os adversários. Esse é o mote para o espectáculo “Repertório N.2”, de Davi Pontes e Wallace Ferreira, que propõe “outras formas de olhar para a coreografia e para a dança”. A peça foi apresentada na Bienal de Dança de Lyon que decorre até 28 de Setembro e a RFI falou com Davi Pontes e Wallace Ferreira. RFI: De que fala o “Repertório N.2”? Davi Pontes: “'Repertório N.2' faz parte de uma trilogia de coreografias para pensar a autodefesa. ‘Repertório' começou no Brasil em 2018, quando a gente se encontrou para pensar, a partir de uma pergunta que era: Como fazer uma coreografia de autodefesa? Essa pergunta inicia o projecto. Talvez seja a pergunta que se faça até hoje, enquanto a gente passa e pensa o trabalho.” Quando vemos o espetáculo, também se vê muita ternura na troca de olhares, muita cumplicidade… Vai para além da autodefesa? Wallace Ferreira:“Eu acho que a cumplicidade é uma forma também de autodefesa. A gente comunica muito através do olhar e a gente se protege e ataca muito através do olhar. Existe uma comunicação só entre nós durante a peça, o público consegue ver uma camada, mas existe uma outra camada muito maior. Então, talvez seja uma forma também possível de pensar a autodefesa.” Autodefesa contra o quê? Davi Pontes: “A gente começa o projecto, em 2018, e se a gente consegue imaginar o Brasil naquele contexto, com a escalada do governo Bolsonaro e tantas outras coisas acontecendo, mais do que uma palavra para pensar, é uma palavra que estava dentro do nosso universo, era a nossa única possibilidade naquele momento. É interessante porque agora, alguns anos depois, mesmo com a prisão do Bolsonaro, as coisas que ele fez, o imaginário que ele criou não tem fim. Parece que essa palavra continua sendo usada e parece que a autodefesa talvez seja uma maneira ética de pensar a vida para além de qualquer outra coisa.” É autodefesa também em relação a uma população específica, em relação às minorias, em relação à subida dos populismos e da extrema-direita? “A gente pode pensar dessa maneira, da autodefesa como um contra-ataque a essas violências do Estado e da polícia ou de qualquer outro lugar da violência. Mas eu sinto também que a autodefesa é um espaço para pensar que, mesmo nas nossas relações menores, a gente produz violência e cada corpo também elabora a sua própria capacidade de se defender. Talvez o trabalho fale de coisas que são maiores, mas também de coisas que são menores dentro do contexto de autodefesa. Quando se olha para o trabalho e se lê o trabalho, é um trabalho sobre violência e ela está ali porque dentro do projecto as coisas acontecem. Mas também é um trabalho de cumplicidade, de companhia, muitas palavras que também aparecem junto com a autodefesa, não só a violência.” O espectáculo é feito de movimentos repetitivos. Como nasceram eles? E porquê o silêncio, a ausência de música, o concentrarem-se na marcha dos pés a baterem no chão? Wallace Ferreira: “A gente começa em 2018 a pesquisar sobre maneiras de se pensar a autodefesa e ataque. Essas pisadas, que a gente chama de pisadas, foram surgindo durante o processo de ensaio. Algumas pessoas relacionam a algumas práticas já existentes no mundo, mas a gente não se quis focar em nenhum tipo de prática marcial específica. Enfim, a gente foi entendendo como seria possível num processo de laboratório. Então, essa pisada foi-se dando durante o processo. Acho que ela vai-se adaptando e foi-se construindo durante um tempo. Pensar inclusive o silêncio foi uma coisa que veio com o tempo. Pensar não só o silêncio porque eu não acredito que a peça tenha silêncio. A gente costuma dizer que é uma peça que fala muito, não existe um silêncio. Não tem um momento onde a gente não tenha som. A peça tem muito som o tempo inteiro. Talvez não tenha música, mas eu também acredito que tenha música. A gente está o tempo inteiro produzindo sons e até no silêncio é possível ouvir algumas coisas.” Davi Pontes: “Sim, eu acho que quando a gente pensou nessa prática de defesa, de facto, o nosso caminho foi-se aproximar das práticas marciais que já estavam no mundo. A gente não queria mimetizar essas práticas no palco, embora tentam colocá-las perto da gente o tempo inteiro, mas a gente sempre recusou isso. O que a gente fez dentro do trabalho foi pensar a coreografia: como se constrói o movimento, como se articula e como uma coisa se inicia porque para a gente era o projecto desde o princípio. A gente tem uma maneira de pisar específica em outros projectos também. A gente criou uma linguagem e para a gente essa linguagem é como a gente entende a autodefesa, que é um mecanismo de pisada, que também tem o olhar, tem uma relação de compartilhar com o público e outras coisas vão aparecendo.” Vocês põem-se a nu, que é quando nos sentimos mais despojados e mais vulneráveis, mas parece que ganham uma força ao falar dessa fragilidade. Porque esta opção? Davi Pontes: “A nudez, desde o princípio, apareceu como a única possibilidade para a gente, sobretudo porque o que a gente queria construir dentro do trabalho era algumas imagens e a gente achava que colocar um figurino, alguma roupa, poderia mobilizar a imaginação para outros lugares. A nudez sempre apareceu como essa possibilidade de se criar a partir de nu, a partir de alguma coisa que a princípio não tinha nada. Na verdade, a gente tem ténis e meias da Nike. Esse é o nosso figurino do trabalho. A nudez também é como a gente encara todo o trabalho. O suor aparece sobretudo na nudez e o suor se espalha no espaço. Então, para a gente era importante estar nu como a única possibilidade, mas também a nudez era uma coisa fundamental no trabalho e não tinha como abrir mão. Wallace Ferreira: “Trabalhar na fragilidade, habitar na fragilidade e encontrando a potência do frágil. De alguma forma, a gente cria e encontra a potência nessa exposição. Você diz que a gente parece forte e, de facto, não me sinto nem um pouco frágil e exposta quando estou fazendo o trabalho. De alguma forma, a gente habita a fragilidade e encontra uma potência dentro dela.” O Davi falou da questão das meias e das sapatilhas. Porquê a marca Nike? Há uma simbologia? Wallace Ferreira: “Primeiro, os ténis era uma questão de segurança para os nossos joelhos, a gente faz esse trabalho desde 2018, a gente está aí já há mais de sete anos batendo o pé e era impossível a gente continuar se não tivesse uma proteção. Acho que os ténis da Nike têm uma relação com o poder.” Davi Pontes: “A gente tem uma ideia de consumo, de desejo que a ideia da marca traz. No Repertório tem ténis Nike Shox que, sobretudo no Brasil, sempre foi objecto de desejo porque é um ténis que é caro, que não foi um ténis que as pessoas negras tiveram possibilidade de usar. Então, para a gente era uma ideia de usar alguns símbolos que já estão no mundo. O símbolo da Nike, para a gente, é importante e é interessante porque durante o processo a gente foi percebendo que o símbolo da Nike também é o símbolo da deusa grega da vitória. Então, mesmo sem saber, a gente acaba se encontrando com significados que são importantes.” Porquê Repertório N.2? “Na verdade, toda a trilogia se chama Repertório. Tem o Repertório N.1, 2 e 3, são três partes. Talvez no princípio fosse um desejo de jogar um pouco com o imaginário da própria dança que conduz certos tipos de repertório, mas para a gente era pensar um projecto que pudesse durar no tempo. Saber que a gente não queria fazer um projecto que durasse, sei lá, um ano e depois acaba, a gente queria um projecto que durasse muito tempo. Já tem sete anos e eu acho que vai durar mais alguns anos. Então, parece que o nosso desejo de fazer um repertório tem de ser mobilizado assim durante o tempo.” Até que ponto a dança tem esse poder de nos dar alguma autodefesa em termos individuais e também em termos colectivos? Qual é o poder da dança? “Talvez responder como a gente encara a dança, como a gente enxerga a dança pode ser uma resposta interessante. Por mais que a gente tenha uma tradição de pensar a dança – estou a falar de direcção de coreografia - se a gente olha para a história da dança ou para uma linha do tempo da dança, talvez não faça muito sentido, mas se a gente olha para o nosso próprio trabalho, para a nossa pesquisa, eu acho que faz algum sentido. É aproximar a dança da ideia de autodefesa ou pensar a coreografia a partir de corpos como os nossos. Isso cria um tipo de ética que faz possível que a dança volte a fazer sentido em alguma medida, que não seja só responder aos próprios signos da dança ou se mover só porque sim. Então, para a gente pensar esse trabalho, pensar a coreografia desse trabalho é mobilizar coisas que estão para além do movimento. Não tem como abrir mão, eu sinto que para a gente é completamente político. Todos os trabalhos são políticos, mas para a gente tem uma camada muito radical de pensar política.” Wallace Ferreira: “E disputar esse lugar de dança porque um trabalho como o nosso numa Bienal de Dança de Lyon, uma das maiores bienais de dança do mundo, entender esse trabalho como um trabalho de dança, como um trabalho de coreografia, e disputar esse imaginário do que a gente pensa quando pensa em dança e coreografia. Muitas vezes, quando as pessoas chegam para assistir ao nosso trabalho, não é o que elas, de cara, imaginam que vão ver quando se fala de dois bailarinos artistas vindos do Brasil para fazer uma dança. Então, de alguma forma, a gente está aqui disputando esse imaginário para que se pense também em outras formas de olhar para a coreografia e para a dança.” Podem fazer-nos uma apresentação do vosso percurso? Davi Pontes: “Eu sou o Davi Pontes, eu sou do Rio de Janeiro, nasci em São Gonçalo, que é uma região metropolitana do Rio de Janeiro. Tenho uma trajetória na dança desde sempre, mas quando fui para a universidade, tanto a minha graduação quanto o meu mestrado foram em Artes Visuais, embora sempre com pesquisa em dança. Acho que a minha prática se relaciona muito forte com a palavra coreografia e a partir dessa palavra eu tenho mobilizado pensamentos em torno da racionalidade, autodefesa e outras palavras que vão aparecendo também nesse caminho.” Wallace Ferreira: “Eu sou Wallace Ferreira, sou artista, coreógrafa. A minha história com a dança começa desde muito cedo, desde criança, na família. Eu danço desde que me entendo por gente. A minha formação passa pela dança, desde as danças clássicas e tradicionais até a faculdade de dança. Sou formada em dança pela Federal do Rio de Janeiro. Venho-me investindo em dança e coreografia, a ideia de pensar a autodefesa, a ideia de pensar a racialidade, a ideia de pensar também como outras formas de cultura podem ser vistas como dança, como outras formas de se permanecer e disputar esse lugar tão concorrido como a dança e a coreografia. É muito importante estar aqui nesta Bienal.”

BRITmanía Radio
BRITmanía Radio - BRIT SIX 25/26 - Programa 4

BRITmanía Radio

Play Episode Listen Later Sep 19, 2025 42:39


🎙️ BRIT SIX 2025/26 – Ep. 4 El podcast del Big 6 de la Premier League 🇬🇧⚽️ 📊 Cuarta jornada: 🔴 Burnley 0-1 Liverpool: El conjunto de Arne Slot rescató los tres puntos con un penal en tiempo de descuento cobrado por Mo Salah. Otro triunfo ajustado. 🔴 Arsenal 3-0 Nottingham Forest: Los Gunners ganaron con autoridad. Martín Zubimendi hizo un doblete, Viktor Gyökeres añadió el tercero. Dominio claro del local. ⚪ West Ham United 0-3 Tottenham: Los Spurs se impusieron en el London Stadium. Gol de Pape Matar Sarr y expulsión de Souček para West Ham; luego Lucas Bergvall y Micky van de Ven agrandaron la diferencia. 🔵 Brentford 2-2 Chelsea: Los Blues dejaron escapar la victoria en el tiempo añadido ya que Brentford empató al final. Partido intenso con altibajos para los de Enzo Maresca. 🔵 Manchester City 3-0 Manchester United: El City le ganó con comodidad al United en el Etihad. Phil Foden abrió el marcador en la primera mitad; Erling Haaland puso los dos goles restantes en la segunda. 🎙️ Adrià Jiménez Muñoz, Javi Parra Peña, Víctor Diéguez, Adrián Bernárdez, Andrés United & Rubén Calvo ---- Si quieres tener acceso exclusivo al podcast (y ayudarnos con el proyecto), pueden ingresar aquí: https://www.patreon.com/britmaniaradio

BRIT Pub
BRITmanía Radio - BRIT SIX 25/26 - Programa 4

BRIT Pub

Play Episode Listen Later Sep 19, 2025 42:39


🎙️ BRIT SIX 2025/26 – Ep. 4 El podcast del Big 6 de la Premier League 🇬🇧⚽️ 📊 Cuarta jornada: 🔴 Burnley 0-1 Liverpool: El conjunto de Arne Slot rescató los tres puntos con un penal en tiempo de descuento cobrado por Mo Salah. Otro triunfo ajustado. 🔴 Arsenal 3-0 Nottingham Forest: Los Gunners ganaron con autoridad. Martín Zubimendi hizo un doblete, Viktor Gyökeres añadió el tercero. Dominio claro del local. ⚪ West Ham United 0-3 Tottenham: Los Spurs se impusieron en el London Stadium. Gol de Pape Matar Sarr y expulsión de Souček para West Ham; luego Lucas Bergvall y Micky van de Ven agrandaron la diferencia. 🔵 Brentford 2-2 Chelsea: Los Blues dejaron escapar la victoria en el tiempo añadido ya que Brentford empató al final. Partido intenso con altibajos para los de Enzo Maresca. 🔵 Manchester City 3-0 Manchester United: El City le ganó con comodidad al United en el Etihad. Phil Foden abrió el marcador en la primera mitad; Erling Haaland puso los dos goles restantes en la segunda. 🎙️ Adrià Jiménez Muñoz, Javi Parra Peña, Víctor Diéguez, Adrián Bernárdez, Andrés United & Rubén Calvo ---- Si quieres tener acceso exclusivo al podcast (y ayudarnos con el proyecto), pueden ingresar aquí: https://www.patreon.com/britmaniaradio

Joguei no Grupo
#114 - Tribunal das Pequeníssimas Causas (Supremo version) com Frimes e JairMe Arrependi

Joguei no Grupo

Play Episode Listen Later Sep 18, 2025 77:22


Reunimos as meritíssimas e vossas excelências Jennifer Prioli Mendes, Y Lucia, Frimes de Moraes e Jairmearrependi Barrosa para instaurar o Supremo Tribunal Foderal.Um réu? Todo mundo.Um veredito? Sou contra.Uma prova? Nossa palavra.Um condenado? Bozo.O Tribunal das Pequeníssimas Causas está oficialmente aberto — e vamos seguir o voto do relatore. Será que formamos maioria? Você está convocade para participar deste júri.Apoie este podcast NA ORELO!⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://orelo.cc/jogueinogrupo⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠...Ou no APOIA-SE:⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://apoia.se/jogueinogrupopodcast⁠⁠⁠ ⁠⁠⁠⁠⁠Envie seu e-mail para:⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠jogueinogrupo@gmail.com⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Assista o episódio em vídeo no youtube:⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ / @podcastjogueinogrupo Siga o Joguei no Grupo: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠www.instagram.com/jogueinogrupo⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Siga a Jenny Prioli: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠www.instagram.com/jennyprioli⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Siga o Controle Y: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠w⁠ww.instagram.com/controle_y⁠

Bom Sai
T2 | Ep.54 - Deste desafio da maternidade ninguém fala

Bom Sai

Play Episode Listen Later Sep 18, 2025 18:09


Ser mãe é um trabalho árduo mas olhem que eu acho que poucas pessoas falam de um pormenor que partilho neste episódio. Sou só eu que estou presa a superstições que me condicionam a vida? Preciso de vos ouvir! :) -- SEM IDEIAS PARA COZINHAR? ESTA É A SOLUÇÃO: anaruasmelonutricionista.pt/menu-semanal/ DESEJAS COMER MAIS VEGETAIS? ESTE É O MELHOR LUGAR: anaruasmelonutricionista.pt/subscricao-…de-vegetal/ https://anaruasmelonutricionista.pt/ www.instagram.com/anaruasmelo.nutricionista/ www.facebook.com/anaruasmelo.nutricionista/ Contacto: info@anaruasmelonutricionista.pt -- Música: Joseph McDade - Sunrise Expedition

Mysl investora
566: Jak AI mění investování: Od lombardních úvěrů až po kapitál v Monaku

Mysl investora

Play Episode Listen Later Sep 16, 2025 27:24


V dnešním díle Aktualit moudrého investora se s Pavlem a Dominikem podíváme jak na dění uvnitř Sušánka & partneři, tak i na aktuální vývoj na kapitálových trzích a způsoby, jak s ním pracujeme

Studio N
„Lidstvo prochází kolektivní psychózou a debilitou.“ Kostolný a Nečásková o Slovensku v průšvihu a Česku v ohrožení

Studio N

Play Episode Listen Later Sep 15, 2025 30:05


„Fico se chová jako nejméně suverénní premiér v moderních dějinách Slovenska. To, jak se podřizuje Vladimiru Putinovi, je bezprecedentní. Je to na hraně vlastizrady,“ říká šéfredaktor slovenského Denníku N Matúš Kostolný. Sám Fico přitom ve svých vystoupeních často používá pojem suverenita. „Jaká suverenita? To je lokajství. Podřízenost. Předklon,“ tvrdí Kostolný. Bývalá zpravodajka Českého rozhlasu v Bratislavě Pavlína Nečásková by ještě před pěti lety označila Slovensko za zemi v ohrožení. „Dnes říkám, že už je v průšvihu,“ poznamenala ve Studiu N live natáčeném na Letní žurnalistické škole v Havlíčkově Brodě. Za největší riziko Kostolný považuje, že se Ficovi podaří Slovensko civilizačně vytlačit z Evropy. „Donekonečna opakuje, že je Rusko důležitý partner a měli bychom dělat politiku na všechny čtyři světové strany. Jenže jim to vždycky vychází tak, že jdou pouze na východ,“ podotýká. Slovenský premiér podle něj uvěřil, že ve společnosti jsou jen dva typy lidí: ti, kteří jsou s ním, a ti, kteří jsou proti němu. „On si myslí, že ti druzí ho chtějí zlikvidovat. Útočí na každého, kdo si dovolí říct, že dělá nebezpečné, zvrhlé a zvrácené věci. Součástí katastrofy je, že jsme si na to zvykli. Už mi nepřijde nic divného na tom, že na mě a mé kolegy Fico osobně útočí – přitom to není a nemělo by být normální,“ míní šéfredaktor Denníku N. „Nepříjemné je, že už se to přenáší do běžného dne. V posledních dvou letech se mi začalo stávat, že na mě někdo pokřikuje na ulici. To, že mi lidi píšou hnusné maily a odporné zprávy, se dá nějakým způsobem selektovat, zablokovat – dá se na to nějakým způsobem zvyknout. Teď někdo vylepil na ulici plakát, který útočí na Denník N, a lidi na mě pokřikují. Pro část společnosti se to stává normou,“ popisuje. K tomu, aby se země změnila, už podle novinářky Českého rozhlasu Pavlíny Nečáskové nestačí jen volby. „Celý systém je propojený, nemluvíme jen o politické scéně, ale i justici nebo policii. V tomto ohledu je Česká republika někde jinde, byť už je možná také v ohrožení,“ tvrdí. Ve vzduchu visí otázka, zda čeští politici po sněmovních volbách nenastoupí podobnou cestu, jakou zvolila Ficova vláda – například omezování nezávislosti veřejnoprávních médií. Řada stran a hnutí se například netají tím, že by rády zestátnily a sloučily Českou televizi a Český rozhlas. „Samozřejmě že se bojíme. Obáváme se toho. Ale co s tím? Je pravda, že mi slovenští kolegové často říkají: první, co pozorujte, je, jak se začne nová vláda chovat k veřejnoprávním médiím. To je první ukazatel toho, že se začínají dít věci,“ říká Nečásková. „Pořád zbývá naděje, že to nenastane. Doufáme, že budeme mít u veřejnosti zastání. Víc k tomu říct z pozice veřejnoprávní novinářky říct nemůžu.“ „Jestli věřím v lidstvo?“ zamýšlí se Kostolný. „To je otázka… Protože taková kolektivní psychóza a debilita, kterou lidstvo momentálně prochází, se jen tak nevidí.“ Podle Nečáskové prochází demokracie v celém západním světě zátěžovým testem. „Zatím ta čísla nevycházejí moc dobře, ale pořád se může změnit spousta věcí,“ doplňuje. V jaké fázi rozpadu demokratického státu se Slovensko ocitá? Bude Česko po volbách následovat podobný scénář? A co by mohlo v Evropské unii způsobit trio Fico–Orbán–Babiš? Celé díly Studia N najdete na platformě Herohero, na webu Deníku N jsou přístupné předplatitelům a předplatitelkám Klubu N. Bezplatné části zveřejňujeme v podcastových aplikacích Spotify, Apple Podcasts, Podbean či YouTube. Sledovat nás můžete také na Instagramu.  

Foca na Palavra
Dia do Senhor ⚖️12.09.2025

Foca na Palavra

Play Episode Listen Later Sep 15, 2025 6:35


Conheço as tuas obras, que nem é frio nem quente; quem dera fosse um ou outro. Assim, porque é morno, o vomitarei. Como diz: Sou rico, estou enriquecido, e de nada tenho falta (Salmos 23); e não sabe que é um desgraçado, e miserável, e pobre, e cego, e nu. Melhor seria, que de mim comprasse "ouro" provado no fogo, para enriquecer; roupas limpas, para vestir, e não aparecer a vergonha da tua nudez; e colírio nos olhos, para ver. Se a Justiça de vocês não exceder dos fanáticos líderes religiosos, de modo nenhum entrarão no reino dos céus. Apocalipse 3:15-18Mateus 5:20 Veio o Juízo do Senhor, aos filhos do fanáticos líderes de Judá: Dizem: Não veio ainda o tempo, o tempo que a casa deve ser edificada. Por acaso é para vocês acumularem riquezas, enquanto esta  casa fica vazia? Esperavam muito e veio a ser pouco; o pouco que trouxeram, eu destrui com um sopro. Por causa da minha casa, que está vazia, enquanto acumulam para satisfazer os próprios interesses. Por isso castigo. Trabalhem! Líderes e todo povo, segundo a promessa que fiz. Farei tremer os céus e a terra, o mar e a terra seca; e todas as nações, e virão coisas de grande valor, e encherei a casa de glória. Minha é a prata, e meu é o ouro. A glória da última casa será maior do que a da primeira, e neste lugar darei a paz. Lembrem-se dos Estatutos e Juízos, antes que se lançasse pedra sobre pedra. Há semente no depósito? Antes as árvores não davam os seus frutos.Ageu 1:1-4,9-11; 2:4-9,15,19Apocalipse 10:1-3; 18:4-5; 13:16-18; 6:12-17; 20:1-2,12-15; 22:16,14-15 Se cumpriu as Escrituras! Art. 21. Compete à União: I – manter relações com Estados estrangeiros e participar de organizações internacionais; II – declarar a guerra e celebrar a paz;III – assegurar a defesa nacional; IV – permitir, nos casos previstos em lei complementar, que forças estrangeiras transitem pelo território nacional ou nele permaneçam temporariamente; V – decretar o estado de sítio, o estado de defesa e a intervenção federal; VI – autorizar e fiscalizar a produção e o comércio de material bélico; VII – emitir moeda;VIII – administrar as reservas cambiais do País e fiscalizar as operações de natureza financeira, especialmente as de crédito, câmbio e capitalização, bem como as de seguros e de previdência privada; IX – elaborar e executar planos nacionais e regionais de ordenação do território e de desenvolvimento econômico e social; X – manter o serviço postal e o correio aéreo nacional; XI – explorar, diretamente ou mediante autorização, concessão ou permissão, os serviços de telecomunicações, nos termos da lei, que disporá sobre a organização dos serviços, a criação de um órgão regulador e outros aspectos institucionais; Constituição Federal - Edição STF

Partie Terezie Tománkové
Jste prokremelský hlas, rozčílil se Výborný na Okamuru. Chováte se jako dítě, řekl šéf SPD

Partie Terezie Tománkové

Play Episode Listen Later Sep 15, 2025 54:00


Součástí nedělní Partie na CNN Prima NEWS byl ostrý spor ministra zemědělství Marka Výborného (KDU-ČSL) s předsedou SPD Tomiem Okamurou. „Jsem úplně v šoku z toho, co zaznělo, jste normální prokremelský hlas,“ vpálil šéf lidovců a pardubický lídr Spolu Okamurovi. Ten si zase opakovaně stěžoval na chování Výborného ve studiu.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Ostrava
Zprávy ČRo Ostrava: Škola ve Frýdku-Místku má novou tělocvičnu. Stojí na sloupech nad školkou

Ostrava

Play Episode Listen Later Sep 14, 2025 1:44


Vybudování tělocvičny město vyšlo na necelých 60 milionů korun. Součástí investice byla i učebna pro alternativní výuku, šatny se sprchami nebo nové vytápění školky.

Reportagem
Lavagem da Madeleine celebra o Ano do Brasil na França embalada pelo Olodum e por multidão em Paris

Reportagem

Play Episode Listen Later Sep 14, 2025 6:00


As ruas de Paris ganharam um colorido baiano neste domingo (14) com a Lavagem da Igreja da Madeleine, que acontece anualmente desde 2002 na capital francesa e já faz parte do calendário oficial da prefeitura parisiense. O evento tem raízes na tradicional lavagem das escadarias da Igreja do Senhor do Bonfim, em Salvador. Renan Tolentino, da RFI, em Paris Esta 24⁠ª edição também faz parte da programação do Ano do Brasil na França, que tem o objetivo de fortalecer os laços históricos e culturais entre os dois países, em comemoração aos 200 anos de suas relações diplomáticas. “Para mim, é uma alegria passar a mensagem dessa história da Lavagem para a França e para o mundo afora (...) Essa edição é especial por conta do Ano do Brasil na França. Isso fortalece a difusão, também temos mais apoio. A Lavagem também faz parte do patrimônio cultural imaterial da França, isso é bom para proteger e perenizar o evento, que vai ficar no calendário. Essa relação França-Brasil vai continuar por uma longa data”, diz Robertinho Chaves, idealizador da Lavagem da Madeleine. “Quando começamos lá atrás, há mais de 20 anos, não imaginava que seria tão apoteótico do jeito que é hoje. Fico feliz que tenha dado certo”, comemora Robertinho. A modelo e apresentadora carioca Cristina Córdula, personalidade conhecida do público francês e que vive em Paris, é madrinha do evento e também celebra esse reconhecimento. “Sou madrinha do evento há muitos anos. Para mim é uma honra. É um movimento muito bonito, na paz, sem briga, todo mundo junto para dançar e passar um momento legal, com essa bênção final na igreja. E este ano, a Lavagem da Madeleine tem muita força por ser o Ano do Brasil na França”, pontua Cristina. Olodum aquece o público debaixo de chuva Entre diversas atrações, a programação deste ano trouxe, pela primeira vez, o grupo baiano de percussão Olodum, que animou o público ao lado de Armandinho em cima do tradicional trio-elétrico. “Primeira vez que o Olodum vem, sempre tive esse sonho de trazê-los e agora foi realizado. Por ser um grupo tão grande, também fortalece a divulgação e o interesse das pessoas no evento”, destaca o organizador Robertinho.  “É muito bom trazer a cultura da Bahia e de Salvador para Paris, com muita energia, muita elegância, com esse samba-reggae, que é uma música do mundo. Impressionante o número de pessoas que estão aqui. É muito gratificante para nós do Olodum viver essa atmosfera brasileira em Paris”, conta Thiago Silva, percussionista do grupo. Leia tambémJau celebra retorno a Paris na Lavagem da Madeleine ao lado do Olodum Nem a chuva foi capaz de esfriar a disposição das milhares de pessoas nas ruas, entre brasileiros e franceses. Para a baiana Carla Rodrigues, acompanhar a apresentação do Olodum em Paris fez reviver memórias afetivas. “Estou muito feliz que o Olodum está aqui hoje. Me toca muito, porque a última vez que estive no show deles foi em Salvador, junto com a minha avó, que Deus a tenha. Foi um momento muito importante para mim que não vou esquecer nunca. É uma forma também de estar perto do Brasil. Acredito que todo mundo aqui hoje está com a mesma sensação, de estar em casa, de acolhimento”, conta Carla. Já a pernambucana Deusamir, que vive em Paris há 17 anos, viveu uma experiência inédita, tanto na apresentação do grupo quanto na Lavagem da Madeleine. “É a primeira vez que venho ao evento e é a primeira vez que vou ao show do Olodum. No Brasil nunca tive oportunidade. Que maravilha, estou muito contente. A gente está aqui para dançar, sorrir e mostrar para esse povo que o Brasil está na moda”, celebrou. Entre o público presente, cada participante vivencia de uma forma particular este evento multicultural. Cátia, por exemplo, aproveitou para comemorar seu aniversário. “Estou fazendo 50 anos hoje e vim festejar aqui, com o Olodum, na Lavagem da Madeleine”, contou a brasileira Cátia. Aos 74 anos, Nilza dos Santos conta que acompanha a Lavagem da Madeleine há quase 17. Quase todos os anos ela viaja de Salvador para Paris para participar do cortejo, junto com a filha, Viviane, que mora na Holanda. “Minha filha mora aqui na Europa há 30 anos e foi ela quem me falou desse evento. Como eu faço parte de outros movimentos culturais em Salvador, achei interessante. Aí, me encantei pela Lavagem da Madeleine. Acompanho já há 17 anos e quase todos os anos estou aqui. A integração e o encontro de pessoas é sempre bom. Isso faz bem tanto para Paris, como para Salvador e a Bahia”, diz dona Nilza. “Me senti como se eu estivesse participando de um evento na Bahia, de onde eu venho. É uma coisa muito impressionante fechar as ruas de Paris para que o cortejo brasileiro possa passar”, conta Viviane dos Santos. Manifestações políticas Além de festejar muito, parte do público aproveitou o evento também para se manifestar politicamente. Ao longo do cortejo, um grupo apartidário ostentava cartazes com a frase "Sem Anistia", em referência ao julgamento dos suspeitos de envolvimento na tentativa de golpe de Estado no Brasil, no ex-presidente Jair Bolsonaro foi condenado a 27 anos de prisão. “Somos um grupo apartidário, onde todos são bem-vindos, basta ser antifascista. Temos que entender que tudo é político, então, devemos aproveitar todos os espaços para nos manifestar. E a Lavagem tem uma visibilidade muito grande, até internacional”, explica Marcia Camargos, coordenadora do grupo Sem Anistia. “Neste momento, temos que unir todas as forças, as forças progressistas, de esquerda em defesa do Estado Democrático de Direito”, opina. Após duas horas de cortejo e muita música, a euforia dá lugar à reflexão e ao sincretismo religioso com o início da lavagem das escadarias da Madeleine, comandada pelo babalorixá Pai Pote ao lado do pároco da igreja, o monsenhor Patrick Chauvet. “Estamos aqui representando o povo negro, brasileiro, celebrando nossa resistência, nossa negritude, mas também estamos celebrando a paz, o amor e a alegria no mundo. Muito axé para todos”, disse Pai Pote. No Ano do Brasil na França, a Lavagem da Madeleine mostra que a diplomacia e a boa relação entre dois países se constrói também nas ruas, através de uma rica mistura cultural.

Pânico
Barbara Kogos e Paula Camacho

Pânico

Play Episode Listen Later Sep 10, 2025 120:45


As convidadas do programa Pânico desta quarta-feira (10) são Barbara Kogos e Paula CamachoBarbara KogosBarbara Kogos é jornalista com registro profissional, formação em magistério e trajetória acadêmica na área de Letras e Gestão Pública. Comunicadora estrategista de comunicação política e uma cidadã comum que decidiu transformar indignação em ação. É natural de Santos e se tornou referência nacional nas redes sociais por traduzir a política com coragem, clareza e impacto.Hoje, soma quase 400 mil seguidores em todas as redes e mais de 8 milhões de visualizações mensais, com vídeos que informam, provocam e educam, sempre com independência, humor e firmeza. Conquistou a marca de 11 milhões de visualizações em um único vídeo, no Tiktok, revelando as votações dos deputados na câmara e seus espectros políticos fluidos. Sou autora da palestra “Política Para Todos – Como Você Pode Mudar o Jogo” e dos e-books "O jogo da Política" e “Jogo Revelado – Entenda o Sistema Antes Que Ele Controle Você”, que já estão prontos para lançamento e despertar ainda mais milhares de pessoas para enxergarem a política como ela realmente é.Com conteúdos diários nas redes, palestras e e-books, tenho criado um movimento de formação política acessível, direta e provocadora. Leva o que as escolas e universidades esconderam. E mostra como a política está no preço do gás, no remédio, no silêncio da imprensa, na guerra das narrativas.Ensina política com clareza, coragem e impacto, traduz temas complexos de forma acessível e direta, mostra os bastidores da manipulação ideológica e ensina as pessoas a pensarem com autonomia.Redes Sociais: Instagram: instagram.com/barbarakogos Tiktok: tiktok.com/@barbarakogosoficial Youtube: www.youtube.com/@barbarakogosPaula Camacho Paula Camacho é formada em Design Gráfico pela Universidade de Belas Artes de São Paulo e construiu grande parte de sua carreira atuando no desenvolvimento de marcas e embalagens, com especial foco em marketing digital e edição de vídeos.O interesse pelo sistema político brasileiro surgiu durante as manifestações de 2013, conhecidas como os protestos dos 20 centavos, despertando nela uma busca contínua por conhecimento na área. Desde então, tem se dedicado ao estudo e à análise do cenário político nacional.Em 2024, lançou o canal Zona de Polêmica no YouTube, um espaço de viés de direita, onde compartilha suas opiniões sobre política com irreverência e descontração.Em 2025 estreou um programa ao vivo no canal da Revista Oeste, o Oeste com Elas que acontece de seg a sexta das 10h ao 12h junto com Adriana Reid e Marina Helena que abordam todo tipo de temas, mas principalmente política e economia com muita descontração.Redes Sociais:Instagram: https://www.instagram.com/zonadepolemica/Youtube: Zona de Polêmica: https://www.youtube.com/@zonadepolemica24

Studio N
„Vytáhli mé nejškaredější fotky.“ Novinářky Pokorná a Rychlíková o nenávisti, kterou roztleskávají politici

Studio N

Play Episode Listen Later Sep 10, 2025 27:21


CELOU EPIZODU NAJDETE NA HEROHERO.CO/STUDION Investigativní novinářka Deníku N Zdislava Pokorná a šéfredaktorka Page Not Found Apolena Rychlíková v posledních měsících čelily vlnám výhrůžek, urážek a online nenávisti. V některých případech verbální útoky koordinovali sami politici. Co to s nimi dělá, jak se proti tomu bránit – a proč se stupňuje agresivita vůči ženám v médiích? Podívejte se na otevřený rozhovor s oběma novinářkami v nové epizodě Studia N. Prvním spouštěčem tři týdny trvající koordinované vlny nenávisti vůči Apoleně Rychlíkové bylo zveřejnění zpravodajského textu o europoslanci Filipu Turkovi, na kterého jeho bývalá partnerka podala trestní oznámení kvůli podezření ze sexuálního a domácího násilí. „Obrovskou reakci to vyvolalo hlavně kvůli aktivitě předsedy Motoristů sobě Petra Macinky,“ říká Rychlíková. Útoky přitom daleko přesáhly běžnou kritiku. „Byla jsem terčem extrémně sexistické kampaně. Vytáhli si moje nejškaredější fotky a začali je masivně sdílet. Vznikly taky falešné účty, které rozšiřovaly, že jsem sexuálně neuspokojená, nešťastná, neatraktivní a že žárlím na ženy, kterým Filip Turek věnuje pozornost,“ popisuje. „Chodily mi i výhrůžky smrtí. Některé z nich byly explicitní – typu ‚chtěl bych tě rozčtvrtit a rozházet prasatům‘. Běžně mi psali, že mě vypnou, že si objednali mou vraždu nebo že ví, kde bydlím, a najdou si mě.“ Investigativní novinářka Deníku N Zdislava Pokorná se stala terčem nenávisti kvůli sérii textů odhalujících bitcoinovou kauzu. „Postupně se to stupňovalo, vrchol to mělo v červnu,“ říká. Ačkoliv šlo o jiný typ útoků – častěji sofistikovanější než v případě Rychlíkové –, tlak byl dlouhodobý a vyčerpávající. „Denně jsem si procházela patnáct e-mailů, proč jsem neschopná, nevzdělaná, co všechno na mě vytáhnou nebo kde žije můj otec. Byl to nátlak, který mě měl znevěrohodnit.“ Obě novinářky se shodují, že cílem takových útoků bývá právě pokus o znevěrohodnění jejich osoby: „Z mezinárodních průzkumů víme, že v případě útoků na novinářky je to kromě výhrůžek sexualizovaným násilím také snaha o delegitimizaci. Jsou-li mladé, poukazuje se na jejich věk nebo domnělou nevzdělanost. Jsou-li etablovanější, přichází narativ, že se ke své práci dostaly přes postel,“ zmiňuje Rychlíková. Součástí útoků je i jazyk a oslovování. „Obě máme problém s tím, že máme atypická jména. U nás dvou se znormalizovalo, že se nemusí dodávat příjmení, protože tolik Apolen a Zdislav ve veřejném prostoru není. Politici a jejich fanoušci a fanynky nám říkají ‚paní Apolenka‘ nebo ‚slečna Zdíša‘… Je to iritující. Mně bude za čtyři roky čtyřicet, jsem máma dvou dětí a mám dvanáctiletou novinářskou kariéru. Neumím si představit, že bych přišla za nějakým mužem, oslovovala ho křestním jménem a ještě ho zdrobňovala,“ říká Rychlíková. Je to podle ní jedna ze strategií, jak novinářky hned v úvodu diskuze oslabit. „Cítíš se méněcenná, bezbranná, ohrožená a ve stresu,“ popisuje. Rozdíl v diskuzích s muži popisuje i Pokorná: „Každý den se se mnou muži baví zvláštním způsobem. Vyvolávají ve mně pocit, že jsem úplně vymaštěná a že o světě nic nevím.“ Tlak přitom nezmizí po pár dnech. „Vyvine se v tobě extrémní sebekontrola. Člověk má až úzkostný strach, jestli někde neudělal byť jen drobnou chybičku a nezačali ho na sítích vláčet lidé, kteří na to čekají,“ říká Rychlíková. „Každý čeká na tvou chybu,“ popisuje stejný pocit Pokorná. „A může tě to zlomit. Je to dlouhotrvající pocit, ze kterého je člověk unavený.“ Kteří politici roztleskávají útoky na novináře a novinářky? Proč se tolik lidí nechá strhnout k nenávisti? A doporučily by mladým lidem, aby šli pracovat do médií? Podívejte se na celou epizodu na herohero.co/studion

Bom dia alvorecer
Conselho para o dia 09/09/25

Bom dia alvorecer

Play Episode Listen Later Sep 9, 2025 3:48


A afirmação do dia é: Sou movimento, sou liberdade, sou expansão A meditação do Portal Alvorecer indicada para hoje é: Abertura dos caminhos. O cristal de conexão do dia é: Pedra da lua ou serenita. Links: Portal Alvorecer Gabi Rubi Store Rubi Box

Laboratoř
Stojí za to vyrábět náhradní výživu pro včely?

Laboratoř

Play Episode Listen Later Sep 6, 2025 25:54


Badatelé z Oxfordu a dalších britských laboratoří připravili vyváženou stravu pro včely, aby lépe odolávaly nepřízni prostředí. Ty, které ji v rámci pokusu konzumovaly, měly patnáctkrát více životaschopného potomstva. Součástí této umělé výživy byly totiž steroly, které larvy včel nutně potřebují k dokončení vývoje. Všechny díly podcastu Laboratoř můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Let’s Talk Memoir
197. Making Meaning from Our Own Life featuring Melissa Fraterrigo

Let’s Talk Memoir

Play Episode Listen Later Sep 2, 2025 36:16


Melissa Fraterrigo joins Let's Talk Memoir for a conversation about the personal and emotional toll of being female, becoming a mother and watching her daughters navigate culture, making sense of our world through memoir and essay, discovering a softness for the younger versions of ourselves, when the fictional world doesn't hold our attention, processing different time periods, making sure there are universal truths in memoir as well as our own story, not inviting people others into the space while we're drafting, memoir as permission to explore our own life, taking the time to get to know ourselves and our process, how are we changed by writing, and her new memoir The Perils of Girlhood.   Also in this episode: -Lafayette Writers Studio -sharing of ourselves -keeping our channels open   Books mentioned in this episode: -Writing Past Dark by Bonnie Friedman -The Boys of My Youth by Jo Ann Beard -How to Write an Autobiographical Novel by Alexander Chee -Spilt Milk by Courtney Zoffness -Books by Melissa Febos -Negative Space by Lilly Dancyger Melissa Fraterrigo's new memoir is The Perils of Girlhood published by the University of Nebraska Press. She is also the author of the novel Glory Days (University of Nebraska Press, 2017), which was named one of “The Best Fiction Books of 2017” by the Chicago Review of Books as well as the short story collection The Longest Pregnancy (Livingston Press, 2006). Her fiction and nonfiction have appeared in numerous literary journals and anthologies from storySouth and Shenandoah to Notre Dame Review, Sou'wester and The Millions. A graduate of the University of Iowa (BA) and Bowling Green State University (MFA), she teaches creative writing at Purdue University, and is also the founder and executive director of the Lafayette Writers' Studio in Lafayette, Indiana, where she offers classes on the art and craft of writing. She lives with her husband and two daughters in West Lafayette, Indiana.  Connect with Melissa:  Website: melissafraterrigo.com Facebook: https://www.facebook.com/melissa.fraterrigo Instagram: https://www.instagram.com/melissafraterrigo/ Lafayette Writers' Studio: lafayettewritersstudio.com Get her book: https://bookshop.org/p/books/the-perils-of-girlhood-a-memoir-in-essays/6da6408eda085813 https://www.amazon.com/dp/1496242203?ref_=cm_sw_r_ffobk_cp_ud_dp_XZ0VSR4RDAFX5FBRZYB6 https://www.nebraskapress.unl.edu/nebraska/9781496242204/the-perils-of-girlhood/   – Ronit's writing has appeared in The Atlantic, The Rumpus, The New York Times, Poets & Writers, The Iowa Review, Hippocampus, The Washington Post, Writer's Digest, American Literary Review, and elsewhere. Her memoir WHEN SHE COMES BACK about the loss of her mother to the guru Bhagwan Shree Rajneesh and their eventual reconciliation was named Finalist in the 2021 Housatonic Awards Awards, the 2021 Indie Excellence Awards, and was a 2021 Book Riot Best True Crime Book. Her short story collection HOME IS A MADE-UP PLACE won Hidden River Arts' 2020 Eludia Award and the 2023 Page Turner Awards for Short Stories.  She earned an MFA in Nonfiction Writing at Pacific University, is Creative Nonfiction Editor at The Citron Review, and teaches memoir through the University of Washington's Online Continuum Program and also independently. She launched Let's Talk Memoir in 2022, lives in Seattle with her family of people and dogs, and is at work on her next book. More about Ronit: https://ronitplank.com Subscribe to Ronit's Substack: https://substack.com/@ronitplank Follow Ronit: https://www.instagram.com/ronitplank/ https://www.facebook.com/RonitPlank https://bsky.app/profile/ronitplank.bsky.social

Plzeň
Náš host: Plzeň v záři. Centrum města se promění v živou scénu plnou světel, hudby a akrobatických vystoupení

Plzeň

Play Episode Listen Later Sep 2, 2025 14:58


Plzeň slaví 10. výročí od získání titulu Evropské hlavní město kultury 2015. Součástí vrcholících oslav bude velkolepá show Plzeň v záři, která proběhne ve dnech 12. – 14. září. Centrum města rozzáří velkolepá show se zahraničními účinkujícími i jedinečný večer DJKT live.

Infiltrados No Cast
Ritual do Cacau: O Que Acontece Quando Um Cético Abraça a Tradição?

Infiltrados No Cast

Play Episode Listen Later Aug 31, 2025 17:32


Sou cético por natureza, mas curioso por vocação. Neste episódio, mergulhei de cabeça (e com respeito) no ritual do cacau, uma tradição ancestral com profundas raízes culturais e espirituais. Conto como foi preparar o cacau do zero, a intenção por trás do ritual, e os momentos de insight e desconforto que surgiram no processo.Siga a guia da experiência - https://www.instagram.com/ginecologianaturalamazonica/Apoie o Podcast - ⁠⁠https://apoia.se/sincerasilusoes⁠⁠Chave Pix podcast@alesantos.me⁠⁠https://app.picpay.com/user/savagefiction

All In: Student Pathways Forward
Rogue Community College (RCC) graduate Jahna Thompson, RCC President Dr. Randy Weber & The Ford Family Foundation Director, Postsecondary Success, Denise Callahan

All In: Student Pathways Forward

Play Episode Listen Later Aug 28, 2025 78:14


In this episode host Marc Goldberg interviews Rogue Community College (RCC) and Southern Oregon University (SOU) graduate Jahna Thompson, Rogue Community College president, Dr. Randy Weber and Director, Postsecondary Success at The Ford Family Foundation, Denise Callahan. Jahna emphasizes the value of strong faculty mentorship and advising from her student experience at both Rogue Community College and SOU with a unique lens of having taught in her field of study at both institutions as a faculty/professor over the past year. She elaborates on her academic journey that began taking GED prep classes at RCC and after completing her Bachelor's and Master's degrees, she is currently pursuing a PhD in Immunology & Infectious Disease at Washington State University.President Weber reflects on Jahna's interview and describes specific college efforts through responsive programming, student supports and community partnerships that have helped increase enrollment and improve retention and completion outcomes for students, including those who enter the college taking adult education courses. Denise highlights the Foundation's impactful postsecondary education work across Oregon,  particularly in rural communities, through Foundation investments, scholarships and research. She describes how the Foundation's work supporting over 1000 postsecondary education students annually across Oregon through scholarships helps inform the organization's policy and research work and shares more on the recently released Oregon by the Numbers report by the Foundation that offers a detailed profile for each of Oregon's 36 counties. The All In: Student Pathways Forward podcast is a part of Oregon's participation in the National Skills Coalition SkillSPAN network.

Plus
Názory a argumenty: Jan Fingerland: Sýrie kráčí k demokracii oklikou

Plus

Play Episode Listen Later Aug 28, 2025 4:24


Pád režimu Bašára Asada byl pro většinu lidí překvapivý. Po osmi měsících se ukazuje, že další cesta Sýrie k lepší budoucnosti je neméně nejasná. A to přesto, že už zhruba za tři týdny mají v nové Sýrii proběhnout parlamentní volby. Současný prezident Sýrie Ahmad Šara od svého příchodu k moci několikrát změnil své plány ohledně dalšího postupu.

Čestmír Strakatý
Andreas Papadopulos. Apatie jako nástroj zpravodaje i černý humor na frontě, Polsko jako ekonomický tygr, kompromisy manželky a život v batohu

Čestmír Strakatý

Play Episode Listen Later Aug 28, 2025 30:58


CELÝ ROZHOVOR V DÉLCE 58 MIN. JEN NA ⁠HTTPS://HEROHERO.CO/CESTMIR⁠⁠⁠⁠ A ⁠HTTPS://FORENDORS.CZ/CESTMIR „K té práci je potřeba velká dávka apatie,“ říká Andreas Papadopulos, dosavadní zpravodaj České televize v Polsku, který se právě chystá na novou misi – do Istanbulu. Neodjíždí prý jako nadšený turista, ani jako člověk s předsudky k cizí kultuře. „Beru to jako práci. Musím si tam zařídit život, fungovat s manželkou. Extrémní pocity nemám,“ dodává k novému působišti. Apatie mu podle něj pomáhá držet odstup. Už na Ukrajině se musel vyrovnat s rozhovory s lidmi, kteří přišli o střechu nad hlavou nebo o své blízké. „Nemůžu říct, že by to ve mně nevyvolalo emoce. Ale stejně ta obrana navenek byla do jisté míry nějaká apatie a pracovní kázeň,“ popisuje. Kritiku přitom bere velmi vážně, nejvíc od vlastní manželky. „Ona je nejlepší kritik. Řekne, že to stálo za prd a já jí za to hrozně děkuju, protože kritika posouvá dál,“ vysvětluje novinář. Současný přesun do Turecka vnímá jako náročnou operaci: stěhování, odhlášení daní, hledání bydlení i učení turečtiny. „Můj nejhorší den v životě byl po první lekci turečtiny. Mám na jazyky nadání, ale tohle byla čistá bezmoc,“ popisuje. Klíčovou roli v rozhodnutí sehrála jeho žena, která kvůli jeho kariéře opustila výbornou práci ve Varšavě. „Bez ní bych nešel. Byla tak laskavá, že upřednostnila moji práci před svou. Bez kompromisu to nejde. Proto je asi i žen zpravodajek tak málo – pro ně a jejich muže to není jednoduché rozhodnutí,“ myslí si novinář. Sám Papadopulos cestuje nalehko: bere si jen nejdůležitější dokumenty, počítač a pár kusů elektroniky. Část jeho rodiny kdysi utekla z Řecka během občanské války a to se podle něj odráží i v dnešku. „Možná proto netíhnu k žádnému gruntu. Nechci nikde nic hromadit,“ dodává k tomu, jak dnes dokáže rychle změnit působiště. Přestože je mu jen třicet jedna let, už má za sebou roky v Polsku, působení u fronty na Ukrajině a stovky reportáží. „Bylo to vysněné zaměstnání. Ale poslání? Ne. Je to práce, kterou dělám, protože mě vybrali. A já se snažím nezklamat,“ říká. Jaké to je, když člověk musí potlačit vlastní emoce, aby mohl o válce informovat? Jak vnímá současné Polsko? A co znamená pro mladého zpravodaje začít znovu – v úplně jiné zemi, kultuře a jazyce? Poslechněte si celý rozhovor.

Názory a argumenty
Jan Fingerland: Sýrie kráčí k demokracii oklikou

Názory a argumenty

Play Episode Listen Later Aug 28, 2025 4:24


Pád režimu Bašára Asada byl pro většinu lidí překvapivý. Po osmi měsících se ukazuje, že další cesta Sýrie k lepší budoucnosti je neméně nejasná. A to přesto, že už zhruba za tři týdny mají v nové Sýrii proběhnout parlamentní volby. Současný prezident Sýrie Ahmad Šara od svého příchodu k moci několikrát změnil své plány ohledně dalšího postupu. Všechny díly podcastu Názory a argumenty můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Aprender francês/ intercâmbio
41 – FRANCÊS PARA CONSULTAS MÉDICAS E FARMÁCIA (PRÁTICO)

Aprender francês/ intercâmbio

Play Episode Listen Later Aug 26, 2025 23:08


Nesta aula, vamos aprender o vocabulário essencial para consultas médicas e situações em farmácias. Você vai saber como descrever sintomas, pedir medicamentos e entender instruções com clareza e segurança.1. Descrevendo sintomas em uma consultaJ'ai mal à la tête / au ventre / à la gorge. – Estou com dor de cabeça / barriga / garganta. Je tousse / j'ai de la fièvre / j'ai le nez qui coule. – Estou tossindo / com febre / com o nariz escorrendo. Je me sens faible / étourdi(e) / stressé(e). – Me sinto fraco(a) / tonto(a) / estressado(a). J'ai des nausées / des douleurs musculaires. – Tenho enjoo / dores musculares. Depuis quand ? – Desde quando? Depuis deux jours. / Ça a commencé hier. – Há dois dias. / Começou ontem.Exemplo: Bonjour docteur, je me sens très fatigué et j'ai mal au dos depuis deux jours.2. Frases que o médico pode usarOù est-ce que vous avez mal ? – Onde você sente dor? Est-ce que vous avez de la fièvre ? – Você está com febre? Décrivez vos symptômes, s'il vous plaît. – Descreva seus sintomas, por favor. Je vais vous prescrire un médicament. – Vou te receitar um remédio. Prenez ce traitement pendant 5 jours. – Tome esse tratamento por 5 dias.3. Na farmácia – pedir medicamentos e ajudaJe cherche un médicament contre la fièvre. – Estou procurando um remédio para febre. Avez-vous quelque chose contre le mal de tête ? – Você tem algo para dor de cabeça? Est-ce que je dois avoir une ordonnance ? – Preciso de receita médica? C'est pour un enfant / un adulte. – É para uma criança / um adulto. Je suis allergique à la pénicilline. – Sou alérgico(a) à penicilina.Exemple: Bonjour, j'ai besoin d'un sirop contre la toux pour mon fils.4. Compreendendo instruções de usoPrenez un comprimé trois fois par jour. – Tome um comprimido três vezes ao dia. Avant / après les repas. – Antes / depois das refeições. Ne dépassez pas la dose indiquée. – Não exceda a dose indicada. Secouez bien avant emploi. – Agite bem antes de usar. En cas d'effets secondaires, contactez un médecin. – Em caso de efeitos colaterais, entre em contato com um médico.5. Frases para facilitar a comunicaçãoJe ne comprends pas tout, pouvez-vous parler lentement ?Est-ce que vous pouvez écrire le nom du médicament ?Est-ce que c'est remboursé par l'assurance ?Merci pour votre aide.Ir ao médico ou à farmácia pode ser estressante, especialmente em outro idioma. Com esse vocabulário, você poderá se expressar melhor e cuidar da sua saúde com mais autonomia. Bon rétablissement !

Nosiči vody
V 15 letech Dowman kope anglickou ligu. V Česku to nejde. Proč?

Nosiči vody

Play Episode Listen Later Aug 26, 2025 59:18


Jedním z hrdinů víkendu se stal v anglické Premier League 15letý fotbalista Max Dowman, školák, který odehrál půlhodinku za Arsenal. V podcastu Nosiči vody se řešilo téma, proč jsou dveře do české ligy mladíkům spíše přibouchnuty.Supertalent Dowman trénuje s prvním týmem Arsenalu už od svých 14 let. V lednu s ním byl na kempu v Dubaji, v nedávno  uplynulých letních týdnech už se ve hře objevil i v přípravných zápasech. A v sobotu za příznivého stavu 4:0 naskočil v 64. minutě do ligového utkání s Leedsem. Nebyl rozhodně jen do počtu, předvedl hned několik hbitých manévrů a v samém závěru se po zákroku na něj dokonce ve prospěch Arsenalu pískala penalta. Z jeho sebevědomého herního projevu by na první pohled nikdo nehádal, že mu šestnáct bude teprve na Silvestra, kdy slaví narozeniny. Nosiči vody se zamysleli nad tím, proč podobný úkaz je v Česku spíše rarita. Dále se věnovali např. spekulacím o přestupech reprezentantů Krejčího a Součka, tápání Leverkusenu nebo divokému ligovému utkání mezi Spartou a Duklou. Nechybí ani tradiční predikce utkání evropských pohárů. ---Nosiči vodyFotbalový podcast Seznam Zpráv. Jaromír Bosák, Luděk Mádl a Karel Tvaroh každý týden o českém a světovém fotbalu. Příběhy, aféry, důležité postavy na hřišti i v zákulisí.Odebírejte na Podcasty.cz, Apple Podcasts nebo Spotify.Sledujte nás na Twitteru! Najdete nás tam jako @Nosicivody.Máte návrh, jak podcast vylepšit? Nebo nás chcete pochválit? Pište na audio@sz.cz.

MladýPodnikatel.cz
Když zakladatele vystřídá profesionální CEO. Příklad Skladonu | Martin Kolouch

MladýPodnikatel.cz

Play Episode Listen Later Aug 25, 2025 41:46


Martin Kolouch převzal řízení fulfillmentové společnosti Skladon po jednom z jejích zakladatelů, Konstantinu Margaretisovi, který se po deseti letech přesunul do nové role zaměřené na inovace a rozvoj skladových procesů. Kolouch se Skladonem spolupracoval již od roku 2020 jako investor a poradce, přičemž do firmy přinesl bohaté zkušenosti z logistiky a řízení firem. Jeho nástup do čela společnosti přichází v době, kdy firma přechází z dynamické fáze startupového růstu do období, které vyžaduje profesionalizaci řízení firmy a efektivní škálování provozu. Skladon se tak pod jeho vedením zaměří na stabilní růst firmy, zvyšování kvality služeb a přípravu na budoucí technologický posun, včetně automatizace a robotizace. Součástí této transformace je i změna vnitřní struktury firmy a příchod nových zkušených manažerů. Logistika e-shopu a její efektivní outsourcování prostřednictvím fulfillmentu se stává pro stále více on-line obchodů samozřejmostí. Zatímco dříve musel Skladon klientům teprve vysvětlovat, co fulfillment je, dnes přichází firmy s tímto požadavkem samy. V tomto konkurenčním prostředí hraje kromě ceny stále větší roli také technologické zázemí, kvalita služeb a schopnost dlouhodobě zvládat logistiku ve velkém měřítku. Skladon si v této oblasti udržuje silnou pozici a připravuje se na další růst nejen na domácím trhu, ale i v rámci mezinárodních spoluprací. Celý rozhovor s Martinem Kolouchem si můžete poslechnout v našem podcastu. Tato epizoda je součástí podcastu, který pro vás od roku 2015 připravuje Jiří Rostecký. Videa k podcastům najdete na jeho webu: www.rostecky.cz (Sponzorováno) Veškerá doporučení, informace, data, služby, reklamy nebo jakékoliv jiné sdělení zveřejněné na našich stránkách je pouze nezávazného charakteru a nejedná se o odborné rady nebo doporučení z naší strany. Podrobnosti na odkazu https://rostecky.cz/upozorneni.

Bom dia alvorecer
Conselho para o dia 20/08/25

Bom dia alvorecer

Play Episode Listen Later Aug 20, 2025 3:28


A afirmação do dia é: Sou inteira em cada gesto e celebro a plenitude de ser quem eu sou, mesmo nos dias mais atrapalhados A meditação do Portal Alvorecer indicada para hoje é: Equilíbrio Emocional. O cristal de conexão do dia é: Onyx. Links: Portal Alvorecer Gabi Rubi Store Rubi BoxProteção e Benzimento para Famílias

Trip FM
LFG: Asdrúbal, Normais, álcool, família e 75 anos

Trip FM

Play Episode Listen Later Aug 15, 2025


Luiz Fernando Guimarães fala de carreira, do grupo Asdrúbal, de “Os Normais”, do alcoolismo e da família Provocar risos sempre foi fácil para Luiz Fernando Guimarães. Mas no Trip FM, o humor divide espaço com histórias de liberdade, transformação e afeto. Aos 75 anos, o ator nutre um carinho especial por seu sítio em Itaguaí (RJ) onde passa os fins de semana com o marido, Adriano Medeiros, e os filhos, Olívia e Dante. “Jamais imaginei que eu, como ator ansioso, fosse prestar atenção numa plantinha que crescia. Hoje tenho uma casa do jeito que quero, com mato, bichos passando, cavalo metendo a cabeça na sala.” No papo com Paulo Lima, ele fala sobre a vida longe dos palcos, a superação do alcoolismo, a amizade de décadas com Fernanda Torres e a nostalgia de produções marcantes. “‘Os Normais' é celebrado porque simboliza homens e mulheres de qualquer época — e nada dava certo, o que é libertador para o público. ‘TV Pirata' não era sobre politicamente correto, era sobre televisão e comportamento. E continua engraçada até hoje.” O programa fica disponível no Spotify e no site da Trip! [IMAGE=https://revistatrip.uol.com.br/upload/2025/08/689f6a4644ee8/luiz-fernando-guimaraes-ator-trip-fm-mh.jpg; CREDITS=Ian Costa / Divulgação; LEGEND=O ator e humorista brasileiro Luiz Fernando Guimarães ; ALT_TEXT=O ator e humorista brasileiro Luiz Fernando Guimarães ] O que mudou na sua vida depois de adotar o Dante e a Olívia? Luiz Fernando Guimarães. Não foi de supetão. Fomos à Amazônia, conhecemos, choramos, passeamos. Voltamos pra casa certos: são eles. Mudaram nossas vidas. Sempre fui cuidador, mas com pouca prática. Agora exerço essa função todos os dias. Acordo pensando neles. No nosso caso, somos pais e mães ao mesmo tempo. Você já disse que nunca “saiu do armário” porque nunca entrou. Como enxerga essa questão? Nunca fiquei na moita. Nunca tive problema com isso. Quando uma repórter me perguntou, falei naturalmente: “Sou homossexual, sou casado com tal pessoa”. E pronto. Não tinha como esconder, nem por que esconder. Um jornal publicou “Luiz Fernando sai do armário”, mas eu nunca entrei. O que explica o sucesso duradouro de “Os Normais”? O Rui simbolizava os homens, a Vani simbolizava as mulheres. E nada dava certo na vida deles. Isso é libertador para o público, que ri de si mesmo. Tinha uma química muito boa entre eu e a Fernanda, e o programa pegava porque era sobre casal, mas podia ser sobre qualquer casal, de qualquer época.

Plus
Názory a argumenty: Petr Hartman: Bude se po sněmovních volbách překotně měnit Ústava?

Plus

Play Episode Listen Later Aug 13, 2025 3:52


Současná opozice míří k zisku 120 poslaneckých křesel. Alespoň to vyplývá z výsledků průzkumu veřejného mínění, které každý týden zveřejňuje společnost STEM. Zmiňovanou hranici atakuje opakovaně. Pokud by se tento trend potvrdil i v říjnových sněmovních volbách, mohla by dosáhnout na ústavní většinu.

Think Out Loud
Southern Oregon University union in Ashland responds to budget cuts

Think Out Loud

Play Episode Listen Later Aug 7, 2025 14:44


Southern Oregon University recently announced plans to cut 15% of its budget over three years. The proposal would eliminate 15 majors and 11 minors, and lead to the elimination of more than 60 positions through a combination of layoffs, voluntary retirements and not filling vacancies. SOU President Rick Bailey attributes the university’s ongoing financial crisis to a number of factors including declining enrollment, decreased state funding and federal actions by the Trump administration.   Sage TeBeest is a creative arts program assistant at SOU and the president of SEIU 503 Sublocal 84, which represents classified staff at the university. She joins us with more on how union members are reacting to the cuts.  

Bill Meyer Show Podcast
08-04-25_MONDAY_8AM

Bill Meyer Show Podcast

Play Episode Listen Later Aug 4, 2025 42:48


Lucretia calls about the earlier AI guest with a comment, Dr. Dennis Powers talks with me about Crater Lake history and then a dive into the SOU cuts and budget carnage. Will there BE an SOU??

Vlevo dole
Pes Betyna, kočka Micka, prase Růža, kohout Silver. Vyberte vítěze voleb!

Vlevo dole

Play Episode Listen Later Jul 30, 2025 29:09


Je tady další epizoda letní série Vlevo dole - podcasteři Václav Dolejší a Lucie Stuchlíková vybírají TOP 5 nejrůznějších bizarností české politiky. Dnes o zvířatech, které politici využívají v kampani.O Češích se říká, že jsou národem pejskařů, takže přirozeně i politici často využívají psy v kampaních pro zvýšení své líbivosti. Sázejí na to, že se svým psem mohou působit mnohem lidštěji.Přeborníkem v zapojení zvířat do kampaně je Andrej Babiš, lídr ANO. Ostatně nejrůznější živočichy musí mít rád, vždyť kvůli nim si postavil Čapí hnízdo. Jak kdysi řekl, nebavilo ho stát obrovskou frontu u krmení koz v zoo, tak si řekl, že si udělá vlastní.Výčet Babišových psů, jež v uplynulých letech ukazoval na svých sítích, je dlouhý: red roy pudl Gigi, belgický krátkosrstý ovčák maliňák Sharp, německý ovčák Tango, retrívr Ella, málem i obyčejný jezevčík Lojza z útulku…Občas lídr ANO natočí videa nejen se psy - třeba na své farmě s divokým prasetem Růžou. Prý je nenáročná, protože ji stačí podrbat hráběmi a chrochtá blahem. Jindy si zase v kanceláři povídá s kohoutem Silverem, který prý nemá rád ukrajinské obilí, protože je „kontaminované a ničí naše české zemědělství“.Zvíře patří i na Pražský hrad. Za Václava Havla tam po chodbách nejprve pobíhala kříženka Ďula, později německá boxerka Sugar. Klausovi psa neměli, možná je to málo pravicová záliba. Až Zemanovi si pak na Hrad přivedli Darcy, fenku zlatého retrívra, která se ovšem znelíbila tím, že údajně shrnula koberec, o nějž hlava státu zakopla a poranila si koleno.Současný prezident Petr Pavel tuhle psí tradici zbořil a vsadil překvapivě na kočku. Micka se společně s flanelovou košilí stala symbolem jeho kampaně. Pavlovi ji našli v zimě ve křoví jako mrznoucí kotě, když pod Řípem venčili svého psa Boba.Asi neznámějším politickým zvířetem je dnes ovšem Betyna, fenka erdelteriéra, s níž všude chodí první místopředseda ANO Karel Havlíček. Začalo to nenápadně - bral ji sebou jen na víkendové výlety vlakem, ale dnes už rozdává její fotky, má její obrázek na autě, vodí ji s sebou na rozhovory do televizních a podcastových studií. A chlubí se, že Betyna už má vyšší preference než KDU-ČSL.Kde končí Babišovi psi? Je kočka levicová? A jaké zvíře byste chtěli být v příštím životě? Poslechněte si speciální epizodu Vlevo dole a vyberte v anketě zvířecího vítěze voleb!----Vlevo dole řeší politické kauzy, boje o vliv i šeptandu z kuloárů Sněmovny. Vychází každou středu v poledne.Podcast pro vás připravují Lucie Stuchlíková (@StuchlikovLucie) a Václav Dolejší (@VacDol), reportéři Seznam Zpráv.Další podcasty, ale taky články, komentáře a videa najdete na zpravodajském serveru Seznam Zprávy. Poslouchejte nás na webu Seznam Zpráv, na Podcasty.cz nebo ve své oblíbené podcastové aplikaci.Své názory, návrhy, otázky, stížnosti nebo pochvaly nám můžete posílat na adresu audio@sz.cz.Sledujte @SeznamZpravy na sociálních sítích: Twitter // Facebook // Instagram.Seznam Zprávy jsou zdrojem původních informací, nezávislé investigace, originální publicistiky.