Podcasts about molukse

Koks, kook- en reisboekenschrijvers en horecaondernemers Mas van Putten en Carl Lemette-Polhaupessy praten met host Petra Possel over hun fantastische reis naar de Molukse eilanden, resulterend in een rijk en adembenemend boek Maluku, de pure keuken van de Molukse eilanden. Ze vertellen over hun ontmoetingen met families, (thuis-)koks, dorpsoudsten en hun inwijding in de Alifuru-gemeenschap. Mas en Carl zijn tot familie gemaakt! Een emotioneel verhaal. De onderstroom is een zoektocht naar hun wortels en de levenslessen uit de gemeenschap die ze mee terug naar Nederland konden nemen.De rijkdom van smaken, de variatie en beschikbaarheid van ingrediënten, de bereidingswijzen: het komt allemaal langs. Belangrijk is dat je ziet wat de verschillende bereidingswijzes zijn. Afhankelijk van de ingrediënten vloeien daar gerechten uit voort. En wat een wijsheid: een officiële "warme picknick" als instituut om maatschappelijke tegenstellingen te overbruggen.Keukenprins Pieter maakt vandaag klepon: kleverige ketanrijst met pandan en een vulling van palmsuiker. Het recept van deze zoete lekkernij is terug te vinden op onze site. Met dank aan maar liefst twéé Molukse Tilly's voor hun inbreng.Met dank aan onze Culinaire Vriend Hofweb.nlWil je ook Culinaire Vriend worden? Mail dan met adverteren@smakelijkpodcast.nl

Nazif Lopulissa maakte jarenlang abstract werk. Schilderijen met gradients in een bepaalde kleur, of met speelse vormen die over elkaar werden geplaatst, beschilderde doeken die hij in stukken sneed en in andere samenstelling aan elkaar naaide, of grote, glanzende sculpturen van RVS. Maar toen Nazif het sjaaltje vond dat zijn inmiddels overleden opa in zijn studio had achtergelaten, kwam de ikat-weefmethode zijn praktijk binnen, en daarmee zijn Molukse familiegeschiedenis. Sinds enkele jaren refereert Nazif in zijn werk aan de koloniale geschiedenis van de Molukken: onder meer aan hoe KNIL-militairen naar Nederland kwamen, aan hoe beloftes van de Nederlandse overheid over terugkeer en zelfbeschikking zijn verbroken, en aan de neiging binnen zijn Molukse familie om over de pijnlijke details uit de geschiedenis te zwijgen.Het resulteert bijvoorbeeld in werken waarvoor fotoprints volgens de ikat-methode zijn verweven met versluierende gordijnen, en gezichten en landschappen op fotoprints zijn uitgebeten door bleek - als metafoor voor het agressieve 'zuiveren', wit maken en uitwissen van bestaande culturen en identiteiten.   

Elizar Veerman begon als tiener met het portretteren van zijn vrienden op straat, en ontdekte al snel dat fotografie een goed medium is om meer zichtbaarheid te creëren voor de Molukse gemeenschap en cultuur. Na zijn portretten van meerdere generaties Molukkers in Nederland, richt hij zich op het vastleggen van jonge mannen die leven in de periferieën van grote Europese steden, zoals Amsterdam of Marseille. Op een warme en soms dromerige manier vangt hij in analoge foto's hoe ze zich via hun bewegingen, kleding en voertuigen profileren en zich hun omgeving eigen maken.

We praten met de Nederlands-Molukse schrijfster Sylvia Pessireron. Ze werd in 1958 geboren in Breskens, in het Molukse woonoord De Haven, dat doorgaans werd aangeduid als het ‘Ambonezenkamp'. Hier heeft zij haar eerste levensjaren doorgebracht. Toen zij meer dan vijftig jaar later haar eerste roman schreef, verwerkte zij daarin de herinneringen aan haar jeugd in Zeeland. Sylvia is de jongste in een gezin met elf kinderen. Haar ouders kwamen uit een dorpje aan de zuidkust van Seram, niet ver van Ambon. Haar vader was sergeant in het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger (KNIL). Sylvia's moeder vertelde haar elke dag een verhaal, om alles dat de Molukkers in Nederland was overkomen door te geven. We praten over haar jeugd, over de belazering van de Molukkers door de Nederlandse overheid, over de wanhoop en de woede van haar generatie, die leidde tot een aantal gewelddadige acties en over de jaren daarna. Leeft het ideaal van de Vrije Republiek der Molukken nog? Contact met Vincent en Hein: vrijheidskwartiertje@gmail.com

(00:47) Veel te lang vertrouwden historici blindelings op verhalen die zijn opgetekend door mannen met macht, stellen Karwan Fatah-Black en Camilla de Koning in 'Ooggetuigen van de Nederlandse slavernij'. Hoe veranderen de perspectieven op slavernij in het nieuwe boek? (15.50) Deze week Het Spoor Terug: Van de Molukkers die hier in de jaren 50 aankwamen woont het merendeel nog in Nederland. Maar een deel is ook teruggegaan. Hoe is het ze vergaan? Jakob Koolschijn verbleef op de Molukse eilanden en ging in gesprek met de terugkeerders. Meer info: https://www.vpro.nl/programmas/ovt/luister/afleveringen/2024/12-05-2024.html (https://www.vpro.nl/programmas/ovt/luister/afleveringen/2024/12-05-2024.html)

Jurist, hoogleraar, politicus en diplomaat Dries van Agt was op z'n zachtst gezegd een bijzonder politicus. Toen hij minister president was (1977-1982), maar ook al daarvoor als Minister van Justitie werd hij de spil in politieke commotie rond de Drie van Breda, abortuskliniek Bloemenhove, de zaak Mentens en de Molukse trein- en schoolkapingen. Na zijn politieke carrière schoof hij op naar links, zei zijn lidmaatschap van het CDA op en werd pleitbezorger van de Palestijnse zaak. Hij overleed onlangs op hoge leeftijd, samen met zijn echtgenote Eugenie Krekelberg, als gevolg van duo-euthanasie. In Wat Blijft volgt Peter Blom zijn spoor terug en praat met journalist Jan Tromp (Volkskrant), voormalig politica Hedy d'Ancona en Van Agt's kleindochter en profwielrenster Eva van Agt.  ---- Redactie radio: Laura Iwuchukwu, Nina Ramkisoen, Geerte Verduijn, Jessica Zoghary. Eindredactie: Bram Vollaers  ---   Meer over Wat blijft: https://www.human.nl/wat-blijft Zie voor de playlist met alle muziek uit Wat blijft: https://open.spotify.com/playlist/1Gu8KXUHeVhLYE9M2jKkwu?si=cf8248e5824a48e5

Jurist, hoogleraar, politicus en diplomaat Dries van Agt was op z'n zachtst gezegd een bijzonder politicus. Toen hij minister-president was (1977-1982), maar ook al daarvoor als Minister van Justitie werd hij de spil in politieke commotie rond de Drie van Breda, abortuskliniek Bloemenhove, de zaak Menten en de Molukse trein- en schoolkapingen.  Na zijn politieke carrière schoof hij op naar links, zei zijn lidmaatschap van het CDA op en werd pleitbezorger van de Palestijnse zaak. Hij overleed onlangs op hoge leeftijd, samen met zijn echtgenote Eugenie Krekelberg, als gevolg van duo-euthanasie.  In Wat Blijft volgt Peter Blom zijn spoor terug en praat met journalist Jan Tromp (Volkskrant), voormalig politica Hedy d'Ancona en Van Agt's kleindochter en profwielrenster Eva van Agt. 

Met vandaag:  Het eindverslag van informateur Plasterk, en hoe nu verder? | Rutte waarschuwt Netanyahu: “Don't do it!” | Waarom ligt Duitsland dwars binnen de EU? | Molukse gemeenschap organiseert Boerebroéloft Venlo | Presentatie: Chris Kijne

Vanuit Hotel De Wereld in Wageningen praten we met Emma van Proosdij, directeur van Museum Sophiahof in Den Haag. Het museum is de pleisterplaats voor de Indische, Molukse, Papoea, en Chinees-Indonesische gemeenschap en een levendige en dynamische plek, waar culturen worden gevierd, waar geschiedenis levend wordt gehouden en waar de kennis over het verleden en de doorwerking ervan nu en in de toekomst met steeds meer mensen wordt gedeeld. De missie is het actief bijdragen aan de betekenis van het materiële en immateriële erfgoed dat samenhangt met het koloniale verleden in Nederlands- Indië/Indonesië en het levend houden daarvan in het collectieve bewustzijn van alle Nederlanders. We praten eerst over het museum en daarna zoomen we in op Nederlands laatste oorlog, die tussen 1950 en 1962, in het westelijk deel van Nieuw-Guinea. Alle info over het museum en de activiteiten vind je op www.sophiahof.nl Contact met Hein en Vincent: vrijheidskwartiertje@gmail.com

Acteur en regisseur Martin Schwab verwierf bekendheid door zijn rollen in de soapserie ‘Onderweg naar Morgen' en televisieserie ‘Baantjer'. In 2005 maakte hij zijn regiedebuut met ‘De Cock en de moord op de middenstip', waarna hij ook afleveringen van ‘Flikken Maastricht' en ‘Flikken Rotterdam' regisseerde. Zijn nieuwe telefilm ‘Pulang' is gemaakt met een vrijwel volledige Indische/Molukse cast en crew. Met dit familiedrama wil Schwab het rijke Indische en Molukse leven een plek geven binnen de Nederlandse cultuur. Klik hier (https://npo.nl/start/video/pulang) om de film te bekijken op NPO Start. Femke van der Laan gaat met Martin Schwab in gesprek.

Argos dook samen met OVT in het geheime persoonsdossier van ir. Johan Manusama die van 1966 tot 1993 president in ballingschap was van de RMS (Republiek der Zuid Molukken). Ook in de roerige jaren zeventig toen Molukse jongeren diverse keren tot gewapende actie overgingen. Manusama veroordeelde het geweld meermaals expliciet. Toch bestaat er een omvangrijk dossier over hem dat een periode van bijna 40 jaar beslaat. Naar welke informatie waren de diensten op zoek?  Presentatie: Eric Arends

Argos dook samen met OVT in het geheime persoonsdossier van ir. Johan Manusama die van 1966 tot 1993 president in ballingschap was van de RMS (Republiek der Zuid Molukken). Ook in de roerige jaren zeventig toen Molukse jongeren diverse keren tot gewapende actie overgingen. Manusama veroordeelde het geweld meermaals expliciet. Toch bestaat er een omvangrijk dossier over hem dat een periode van bijna 40 jaar beslaat. Naar welke informatie waren de diensten op zoek?  Presentatie: Eric Arends

Monica Akihary is zangeres. Eerder dit jaar won zij de Boy Edgar Prijs 2023, de belangrijkste prijs in de Nederlandse jazz- en geïmproviseerde muziek.Sinds 1997 vormt zij met componist en gitarist Niels Brouwer een duo onder de naam Boi Akih. In haar werk zoekt ze actief samenwerkingen op met uiteenlopende musici en dichters, waarbij ze soms in het Engels zingt, soms in het Haruku, de taal van het Molukse eiland waar haar vader is geboren.   Femke van der Laan gaat met Monica Akihary in gesprek. 

Hoewel de treinkaping bij De Punt en de gijzeling van de school in Bovensmilde in 1977 bij velen nog in het geheugen gegrift zullen staan, lijkt de gijzeling van het Drentse provinciehuis in Assen een half jaar later een bijna vergeten sluitstuk van de reeks Molukse gijzelingen eind jaren '70. Hoe beleefden de gijzelaars die onzekere 28 uur in het provinciehuis? Welke impact maakte de gijzeling op de betrokken oud-mariniers? En hoe hebben deze unieke gebeurtenissen de loop van de geschiedenis bepaald? Deze zomer gaat De Publieke Tribune van HUMAN terug in de tijd. Vier weken lang spreekt Coen Verbraak in de zomerserie Ooggetuigen over vier iconische momenten en periodes uit de Nederlandse geschiedenis, met de ooggetuigen van toen. In deze vierde aflevering, de laatste gewelddadige Molukse actie van de jaren '70: de gijzeling van het Drentse provinciehuis in Assen. Te gast: Fien Schreuder, Jannes de Jong en Frank Westerman. --- Presentatie: Coen Verbraak Redactie: Sjoerd Alders Eindredactie: Bram Vollaers ℹ️ Meer info over deze aflevering vind je hier (https://www.human.nl/de-publieke-tribune/luister/overzicht/2023/aflevering-107.html) ✉️ Reageren op deze aflevering? Mail de redactie op depublieketribune@human.nl

In Waalwijk wonen moslims en christenen. Chris Oppier vertelt over de Molukse voetbalclub FC Tjili Padi die de twee geloofsgemeenschappen bij elkaar bracht. Idja Marasabessy overlegt over een wooncomplex voor Molukse ouderen dat er moet gaan komen, en ook in deze wijk woont de beroemde gitarist Rudy de Queljoe die de grote hit Sajang É schreef voor Massada met zanger Johnny. In 1980 stond deze wekenlang op nummer 1, natuurlijk vertelt hij daarover en daarbij speelt hij nog een gitaarsolo, maar niet van Massada...

Waalwijk heeft een bijzondere Molukse wijk, want er wonen voornamelijk moslims. Zij zijn een kleine minderheid binnen de Molukse gemeenschap in Nederland. Dade Tehupelasury vertelt in de moskee An-Nur (het Licht) over de komst van de moskee in 1990, waar inmiddels ook andere moslims komen. Ramla Lessy woont in het huis dat voorheen dienst deed als moskee. Zij vertelt ook over vrouwen voor Vrede, een groep van moslims en christenen die vanuit Nederland streed voor vrede op de Molukken tijdens de burgeroorlog (1999-2002). En Idja Marasabessy praat namens de bewoners met de woningbouwcooperatie over het toewijzen van de woningen. Ondanks afspraken lijken medewerkers soms de regels te vergeten, wat veel frustraties geeft. 

In deze aflevering blikken we vooruit op North Sea Jazz. Een editie die dit jaar in het teken staat van 150 jaar afschaffing van de slavernij.  De erfenis daarvan draagt bij aan onze samenleving en heeft nog steeds invloed op de muziek. Met het overkoepelende thema ‘Sounds of Diversity' besteedt North Sea Jazz dit jaar aandacht aan de diversiteit in mensen en muziek die de geschiedenis opleverde.  Om dit in het programma vorm te geven, werden dit jaar verschillende curatoren aangesteld: Monica Akihary, Vernon Chatlein en Typhoon. Vanuit Surinaamse, Antilliaanse en Molukse wortels stelden zij elk een eigen programma samen op het festival. In deze aflevering praat Andrew met alledrie de curatoren en met Mike Bindraban, mede-initiator van het overkoepelende Sounds of Diversity-thema.

Geschiedenis van de Molukkers in Nederland Het onderwerp van de vorige keer en waar Bas Barendregt ook nu weer aandacht aan zullen besteden werd deze week weer groot nieuws. Het NOS journaal van 15 juni melde: Molukkers in Nederland zijn woedend over de uitspraak van premier Rutte dat Nederland "volledig en zonder voorbehoud" erkent dat Indonesië op 17 augustus 1945 onafhankelijk werd". Het is daarom des te meer belangrijk om meer aandacht te geven aan de Molukse zaak. In het Drents museum is tot 1 oktober de tentoonstelling: Menyala - De buitengewone geschiedenis van de Molukkers in Drenthe te zien. Het is inmiddels 73 jaar geleden dat op 25 april 1950 in Ambon de Republik Maluku Selatan, oftewel de RMS, is geproclameerd, met deze proclamatie kwam een onafhankelijke staat tot stand. Dat deze staat geen steun kreeg van de Nederlandse regering zette kwaad bloed bij de tweede generatie Zuid Molukkers die sinds 1951 in ons land verbleven nadat hun ouders gevlucht waren uit Indonesië. In het begin waren de acties, nog vreedzaam maar daar bleef het niet bij.

In het Drents museum is, tot 1 oktober 2023, Menyala - De buitengewone geschiedenis van de Molukkers in Drenthe te zien. De tentoonstelling laat nét een ander licht schijnen op de Molukse geschiedenis dan hoe we die doorgaans kennen. De tentoonstelling Menyala - dat een Maleis woord is voor ‘schitteren' – vertelt aan de hand van honderd voorwerpen, video's, foto's en spoken word over de pijn en het verdriet, maar ook over de ambities en idealen, het gevoelige verleden met de rauwe randen, maar ook de passie en veerkracht van de Molukse gemeenschap. De geschiedenis van de Molukkers in Nederland is onlosmakelijk verbonden met Drenthe. Een op de vijf Molukkers kwam in een van de zeven Drentse woonoorden terecht. Aanvankelijk werd gedacht dat het verblijf slechts enkele maanden zou duren, maar al snel bleek dit langer te zijn. Bas Barendregt ging er een kijkje nemen....

De Molukse wijk Vaassen wil zelf het verhaal van de wijk vertellen en legt zich niet neer bij wat er in reguliere media vertelt wordt. Die verhalen gaan voornamelijk over de treinkaping, Molukse acties en bezetting. Molukkers hechten aan er aan dat Nederland vanuit Moluks perspectief naar deze wijken in Nederland kijkt. Vaassen is ook meer dan een plek waar Molukkers wonen. De Molukse wijk is een plek waar je gevormd wordt. Daar is jong en oud in de wijk van doordrongen en het is tegelijk ook een van de meest gemengde wijken waar zowel Molukkers als niet-Molukkers wonen.  Podcast-maker Sam Jones hoorde die verhalen tijdens een rondwandeling door Vaassen, één van de grootste Molukse wijken in Nederland.  

“De Molukse wijk Vaassen is geen Molukse wijk maar een wijk waar ‘toevallig' Molukkers wonen”. Dat vindt althans de gemeente Epe waar Vaassen onder valt. Allison Leuwol en Ais Leuhery hebben het vaker gehoord en gemerkt van de gemeente. De Molukkers zelf zien de wijk natuurlijk wèl als een Molukse wijk. De miskenning van de gemeente, heeft grote gevolgen voor bijvoorbeeld het woningbeleid van de gemeente.  Vaassen staat vooral bekend om de brute inval van ME en de Koninklijke Marechaussee in de vroege ochtend van 14 oktober 1976. Jong en oud werd opgeschrikt. De grond trilde toen de militaire voertuigen de wijk binnen vielen. Er volgde een gewelddadige ontruiming. Er werd gezegd dat er een wapendepot lag maar er werden maar twee kleine wapens gevonden. Iedereen werd de barakken uitgejaagd en alles werd platgewalst.  Podcast-maker Sam Jones merkte dat de gevolgen van die inval nog steeds voelbaar zijn. 

Molukse wijk Hoogeveen bestond afgelopen december 60 jaar, daarom is er pas een expositie geopend in de bibliotheek over de historie van de wijk. Gita Lopulissa werkte mee aan de inrichting en vertelt met veel enthousiasme over alles wat er te zien is. Tiny Ratuhaling - Kailey geeft een inkijkje in hoe het voor haar inmiddels overleden vader was om in deze week te komen en de 83 jarige Jacob Loupatty vertelt uit eigen ervaring hoe het was om de overtocht te maken en vervolgens in Nederland en in Hoogeveen te moeten wennen. Gratia Kuhurima geeft als jongere generatie haar visie op de wijk.

Joenoes Polnaija is acteur. Polnaija speelde in series als  Doodstil en Flikken Maastricht en recent samen met Daan van Citters in de speelfilm De Oost. In de documentaire Kleinkinderen van de Oost volgen Polnaija en Van Citters hun opa's die beiden in Indonesië vochten voor Nederland. Polnaija's opa was een Molukse soldaat, van Citters' opa was een Nederlandse oorlogsvrijwilliger. De film gaat over schuld, schaamte en transgenerationeel trauma en is de openingsfilm bij het Movies that Matter Festival. Femke van der Laan gaat met Joenoes Polnaija in gesprek.

“Ik woon niet meer in de Molukse wijk, maar ik ben er nog wel vaak te vinden!” Dat zegt de bekende profvoetballer Vanity Lewerissa (31). Ook de wereldbekende 16-jarige hip-hop danser Jaïra Luhulima die al veel prijzen in de wacht sleepte, woont niet in de Molukse wijk Maastricht. Toch speelt de wijk een belangrijke rol in hun leven.  In deze tweede aflevering van de Molukse wijk Maastricht praat podcastmaker Sam Jones vooral met jongeren. Djehoshua Sahetapy (32) is de voorvechter van een convenant tussen Molukse wijken en woningbouwverenigingen in alle Molukse wijken. Hij neemt Sam Jones mee op een wandeling en ze beginnen bij de eigen toko van Sahetapy; restaurant JUNE. Het restaurant is samen met zijn neven opgericht.

De meest zuidelijke gelegen Molukse wijk van Nederland ligt in Maastricht. Je hoort het ook aan het Limburgs accent van de bewoners die naast Nederlands ook Maleis praten. In een wandeling met Djehoshua Sahetapy maakt podcastmaker Sam Jones kennis met verschillende wijkbewoners. Ze ontmoeten onder andere dominee Frans Pelletimu die met 80 jaar één van de oudste inwoners is van de Molukse wijk en ze komen langs het huis dat in 2019 door Molukkers bekogeld en beklad werd met de tekst ‘Dit is een Molukse wijk. Alleen voor Molukkers'. Het was een keerpunt voor de aandacht voor Molukkers in Maastricht en de reden waarom Sahetapy en andere Molukkers uit de wijk in actie kwamen en iets nieuws begonnen.

In De Nacht Van ZWART ontvangt presentator Elif Kan iedere week een andere gast. Deze week neemt Ruben van Haften de presentatie van haar over. Henry Timisela schuift bij hem aan. Hij is directeur van Museum Maluku. Ze hebben het onder meer over de Molukse geschiedenis, heden en toekomst.

Je favoriete vlekverwijderaars bespreken in deze derde Bonte Was Podcast van het jaar onder andere berichtgeving over Internationale Vrouwendag. Wordt in de media weer vooral aandacht gegeven aan witte vrouwen op zo'n dag? Ook hebben we het over de ongepaste reactie van de NOS Sport hoofdredactie op het jarenlange grensoverschrijdende gedrag. Ze zijn ‘geschokt', maar waar hebben we dat al eens eerder gehoord?  Verder delen we een incident uit de foodjournalistiek. Jurino Ignacio, oprichter van foodblog  www.antilliaans-eten.nl en kookboekenschrijver over de Caribische keuken, gaat zijn eigen serie uitbrengen nadat 24Kitchen zijn boek als decoratie wilde gebruiken in een ander nog te maken kookprogramma.  Maar niet getreurd, er is genoeg moois gebeurd in medialand! Dit zijn onze lees- en kijktips:  De Volkskrant-journalist Hassan Bahara schreef een krachtige brief aan voormalige achterstandskinderen: www.volkskrant.nl/columns-opinie/welkom-in-vinkjesland-lieve-achterstandskinderen-het-is-hier-teringsaai~be40bcd2/  De docuserie Nieuwe blik terug van NTR waarin artiest Orville Breeveld in zes afleveringen onbekende muzikanten, beeldhouwers en filosofen van kleur uit de Europese geschiedenis belicht: www.npostart.nl/nieuwe-blik-terug/VPWON_1349035   Een sterk stuk van Lilith Magazine over PMDD, een ergere vorm van PMS, premenstrueel syndroom: https://www.lilithmag.nl/blog/pmdd    Opiniestuk van journalist Manja Ressler op Villamedia.nl over hoe algemeen secretaris van Nederlandse Vereniging van Journalisten in Ongehoord Nederland aan tafel schuift met extreemrechtse stemmen: www.villamedia.nl/artikel/opinie-wat-bezielde-de-algemeen-secretaris-van-de-nvj-om-bij-on-met-antidemocraten-in-gesprek-te-gaan  Katwalk, een nieuwe serie van AVROTROS over de bi-culturele, Kat, die drempels ervaart wanneer ze zich opgeeft voor een modellenwedstrijd: www.npo3.nl/vanaf-13-maart-katwalk  The Inclusion Marathon, de Engelse versie van De inclusiemarathon van Kauthar Bouchallikt en Zoë Papaikonomou, is nu beschikbaar: www.aup.nl/nl/book/9789048558391/the-inclusion-marathon   In de eerste aflevering van nieuwe Villamedia podcast Wederhoor gaan een voorlichter en een journalist met elkaar in gesprek over de gespannen relatie tussen journalisten en persvoorlichters: www.villamedia.nl/artikel/wederhoor-een-nieuwe-villamedia-podcast  Journalist en filmmaker Soulaima El Khaldi blikt na 25 jaar met bi-culturele vrouwen terug op hun leven in Nederland in de serie Girls Girls Girls: www.npostart.nl/girls-girls-girls/VPWON_1335092   Hassnae Bouazza heeft nogmaals haar scherpe pen bovengehaald. In een column voor NRC heeft ze het over polarisatie en wanneer we iets wel of niet polariserend vinden: www.nrc.nl/nieuws/2023/03/03/wie-polarisatie-roept-moet-een-rode-kaart-krijgen-a4158626 In een andere column bespreekt ze hoe gewoon extreemrechts is geworden: www.nrc.nl/nieuws/2023/02/25/de-regels-gelden-niet-voor-hen-a4158087     Lees hier de transcriptie van deze aflevering: One'sy  Dit is Bonte Was Podcast.    Zoë  Uw favoriete wasprogramma over mediamissers en -opstekers.    One'sy  Ik ben One'sy Muller.    Zoë  En ik ben Zoë Papaikonomou. En in deze aflevering van Bonte Was Podcast zijn we weer lekker met z'n tweetjes en nemen we het nieuws weer met je door.    One'sy  Yes! Ik heb vooral heel veel kijktips, maar eerst gaan we even bespreken wat er niet zo lekker ging.    Zoë  Ja! Is toch lekker. (lachen beiden)    Zoë  We nemen op op 10 maart, dus het is net Internationale Vrouwendag geweest. Ik moet zeggen, ik krijg er een beetje een baard van. Ja, dat is misschien niet de juiste uitdrukking. (lacht) Of wel. Maar het gekke vind ik dat ik het idee had dat er heel lang wat meer aandacht was voor intersectionaliteit, dus ook de aandacht voor de diversiteit aan vrouwen en eventueel non-binaire personen. Daar zijn de meningen namelijk over verdeeld; daarom zeg ik 'eventueel'. Of je dat nou wel of niet moet betrekken bij een dag als deze, laat ik even aan de luisteraar. Maar ik mis dat een beetje. Ik vind dat het toch weer wat meer gericht raakt op de witte vrouw. Of is dat alleen mijn indruk?    One'sy  Nou ja, ik zag het - ik weet even niet meer bij wie - in de stories voorbijkomen van, is überhaupt die hele dag niet performatief?    Zoë  Sowieso, maar dat geldt natuurlijk voor al die dagen. Dat vind ik er ook ingewikkeld aan. Kijk, er zijn natuurlijk organisaties die echt goed bezig zijn.    One'sy  Zoals WOMEN Inc. natuurlijk.    Zoë  Ja, maar ik bedoel ook gewoon in algemene zin, in het bedrijfsleven en organisaties die proberen rechtvaardiger te zijn voor vrouwen binnen hun organisatie. Dat vind ik het allerbelangrijkste. Maar er zijn natuurlijk ook heel veel plekken die als het vrouwendag is of dag tegen racisme, dan ineens tuigen ze een hele toestand op.    One'sy  De Gay Pride.    Zoë  Vreselijk. Dus die washing daar heb ik ook echt geen boodschap aan. Ik merkte dat ik er zelf een beetje moe van werd. En als we het daar toch over hebben, wat ik echt even aan collega's wil meegeven: collega's in de journalistiek, hou op met woorden als kloof. Er is geen loonkloof; er is een loonschandaal. Net als dat er geen toeslagenaffaire is, maar een toeslagenschandaal. Met schandaal druk je namelijk uit dat het niet iets per ongeluk is wat zo is afgesleten zoals een kloof ontstaat. Nee, het is gewoon moedwillig opgelegd. Dus stop daarmee en noem het ook zo, want taal maakt uit hierin. Nou, die moest ik toch even uit mijn systeempje.    One'sy  Ja. (lacht) Iets anders wat even uit ons systeem moet, is dat de NOS ernstig geschrokken is van alle aantijgingen over grensoverschrijdend gedrag van de afgelopen twintig jaar. Twintig jaar!    Zoë  We moeten een soort bel introduceren, One'sy. Eén van er is weer een casus grensoverschrijdend gedrag in de media. Tingelingeling.     One'sy  We zijn zo geschrokken. (sarcastisch)    Zoë  En dan zijn we toch geschrokken met z'n allen. (sarcastisch) Nee, ik vind dat een ongepaste reactie, als hoofdredactie, want dit gaat om de hoofdredactie van de NOS Sport. Maar het was toen bij Matthijs van Nieuwkerk bij DWDD. Je hoort het steeds. Nou, wat zijn we geschrokken. Ik vind het een ongepaste reactie. Wat jij inderdaad zegt, als er twintig jaar lang, en ongetwijfeld langer, signalen zijn van grensoverschrijdend gedrag waar je dan nu pas achterkomt. Maar laten we het maar even iets duidelijker benoemen: intimidatie, discriminatie, machtsmisbruik. En daar ben je dan nu van geschrokken. Dan heb je gewoon zwaar gefaald. Hou dan liever je smoel of liever nog, zorg voor goed voorbeeldgedrag, zorg voor een veilige werkvloer. Ik kan dat 'geschrokken' niet meer aanhoren. Moeten we het nog over de reactie van Jack van Gelder hebben?    One'sy  Eigenlijk moeten we hem misschien geen aandacht geven.    Zoë  Nee, laat maar even zitten.    One'sy  Next!    Zoë  Het valt allemaal wel mee. Daag! (sarcastisch)    One'sy  Ja, ik bedoelde het toch niet zo. Gewoon een grapje. (sarcastisch) Nou ja, wat geen grapje is een Instagram story die ik doorgestuurd kreeg van een vriendin. Jurino Ignacio, dat is de man achter het succesvolle foodblog www.antilliaans-eten.nl en schrijver van vier kookboeken over die keuken. Hij was benaderd door een productiemaatschappij, die gaat een twintigdelige serie maken over de Caribische keuken voor 24Kitchen. Dus hij denkt: nou, wat tof! Ze besteden aandacht aan Caribisch eten. Maar.. en nu komt het. Degene die vroeg hem of hij één van zijn kookboeken wilde opsturen om als decoratie te gebruiken in hun leuk gestylede keuken.     Zoë  (lacht) Nee, het is niet grappig, maar dit meen je niet.    One'sy   Ja.    Zoë  O, wat gênant.     One'sy  En toen heeft hij dus dat in zijn stories gedeeld. Ik heb zijn stories even gescreenshot en ik wil toch even een deel van zijn frustratie voorlezen: "nee, zonder dollen, dit doet gewoon pijn man. Twaalf jaar ben ik op eigen kracht bezig om de Caribische keuken in de spotlight te zetten. Twaalf jaar zonder vriendjes, zonder shout-outs, no media, niks. En al jaren vraag ik media om een beetje aandacht voor onze cultuur en keuken. Maar niks, want de Antillen waren nooit interessant genoeg. En nu -ik hoop stiekem toch ook een beetje door mijn werk er eindelijk belangstelling bij het publiek is - gaan ze rustig met iemand anders zo'n programma maken met mijn boek als decoratie op de achtergrond.    Zoë  Weet je, soms zeggen mensen wel eens: zo erg is het toch niet of het is toch verbeterd. Maar als je dit dan hoort; het is schaamteloos.     One'sy  In het Surinaams zeg je dikati, lef. Je hebt echt lef dat je dit durft. Het wordt nog leuker, want als klap op de vuurpijl - hij had dit dus gedeeld in zijn stories - kreeg hij de legal department van dat bedrijf op z'n dak omdat hij namen had genoemd. Dus toen heeft hij alles gewoon nog een keer gedeeld, maar dan zonder namen. En ook heel tof, hij heeft besloten om zelf een serie te maken over Caribische keukens en daarvoor was hij op zoek naar allemaal mensen die... dus niet alleen de Antilliaanse keuken, maar ook Surinaams en ga zo maar door en daar gaat hij zelf een serie over maken.    Zoë  Heel goed.    One'sy  Ja, maar ook weer jammer dat hij dat dan moet doen. Dat is dan toch een soort van, als je geen plek aan de tafel krijgt, dan maak je maar je eigen tafel. Maar dan komen die tafels nooit bij elkaar. Ik vind het jammer dat hij dit moet doen.    Zoë  Nee, dat is het ook. Ik word schijtziek van al die tafels.    One'sy  Ja, toch? Op een gegeven moment is die ruimte wel vol.    Zoë  Het is vermoeiend. Ongelofelijk. Ik had er ook nog een. Een vriendin van mij stuurde dat op, Fatoş Ipek-Demir. Zij stuurde een berichtje op, omdat zij hier zelf ook mee te maken heeft. Dat gaat over ouderen met een migratieachtergrond. Zij is heel lang mantelzorger geweest. Haar ouders zijn inmiddels allebei overleden en zij maakt zich daar heel erg hard voor. En daar was, op zich goed, aandacht voor in de Gelderlander, de Gelderlander. Ik herhaal het: de Gelderlander. (lachen beiden)    One'sy  Waar?    Zoë  De Gelderlander. Het is op zich mooi dat ze daar aandacht voor hebben. Dat bijvoorbeeld dementie nog een beetje soms in de taboesfeer zit en dat dat eruit gehaald moet worden. En dan is de kop: Dementie in Tiel. Dat vind ik sowieso al... oké, het zal wel. Niet-westerling is weinig in beeld door taboes. Ja, ik weet het niet. Ga jij vaak naar niet-westerië?    One'sy  Nee, ik weet niet waar dat ligt, Zoë. Maar bij de Gelderlander weten ze dat dus wel.    Zoë  Ja, blijkbaar.    Zoë  En dan staat er een onderschrift onder een foto die erbij staat. "Een groot aantal van de sleutelpersonen"; dit staat dan tussen haakjes. Dat vind ik altijd zo interessant. Waarom staat het tussen haakjes? Maar het zal wel. Een groot aantal van de sleutelpersonen uit Molukse, Marokkaanse en Turkse kringen die dementie bespreekbaar en hulp toegankelijker gaan maken; die staan dan afgebeeld op de foto. Dus qua inhoud, mooi dat ze er aandacht aan besteden, maar lieve mensen van de Gelderlander, dit zijn Nederlanders. Ik verklap een geheimpje. Die hebben misschien wel een migratieachtergrond, maar verwoordt dat even net wat anders. Vriendelijk bedankt, uw landgenoten.    One'sy  Ja, dan hebben verder nog een heleboel leestips. Ik heb nog twee kijktips en een programma waar ik heel erg benieuwd naar ben. We gaan er even in sneltreinvaart door. Een stuk dat jij volgens mij ook heb gelezen in de Volkskrant. Volkskrant-journalist Hassan Bahara schreef een brief aan alle zogenaamde dubbeltjes die zich proberen op te werken tot kwartjes, over wat er over hen geschreven wordt en wat ze kunnen verwachten aan de andere kant van de kloof. Hij beschrijft dan wat je wint als je eenmaal aan de gunstige kant van de maatschappelijke kloof staat en wat je kwijtraakt. En ik vond dit wel een mooi stukje om eventjes te delen: "Je mist een nabij zicht op de mensen die het niet lukt om op te klimmen. Je hebt ze niet meer als buren, klasgenoten, familieleden. Als je ze een spaarzame keer tegenkomt, dan ontbreekt de spontane en wederzijdse identificatie. Je bent, in taal en voorkomen, iemand uit een ander milieu geworden." En ik vroeg me af: herken jij dat een beetje wat hij beschrijft?    Zoë  Nou, deels. Ik vond het ook een heel mooi stuk. Wat bij mij natuurlijk ook een verschil is, ik ben opgegroeid in een bijstandsgezin en wij zijn op gegeven moment verhuisd en toen ben ik naar een hele chique middelbare school gegaan. Daar heb ik wel eens eerder wat over verteld. Dus dan kom je ineens in een heel andere wereld. Daar kan ik nu bewuster over praten dan toen, want op dat moment doe je dat en ben je wel bewust van het feit dat je taalgebruik soms anders is; dat bepaalde dingen anders zijn. Aan de andere kant, en dat is natuurlijk wel een verschil met mij, mijn moeder is Nederlands en die heeft mij ook weer bepaalde dingen meegegeven waar ik in die omgeving wel veel aan had. Dus ik ben van plek ook verhuisd. Ik weet niet precies hoe dat bij Hassan zit, maar dat is denk ik wel een verschil. Wat ik wel merk, is dat je op afstand raakt. Sinds een jaar of twee denk ik: ik heb geen geldzorgen. Dat is voor mij iets heel actiefs wat aanwezig is en daar ga ik soms even letterlijk actief van zitten genieten en denken: ik heb geen geldzorgen; ik heb geen geldzorgen. Er zijn wel veel dingen die ik er ook in herkende, ook hoe je daarop reageert en hoe je daar mee omgaat. Of dat je je heel erg gaat conformeren of juist niet. Ik zit meer aan de juist niet-kant, conformeren aan de vinkjes of hoe je het ook wil noemen. Ik ben niet zo van de term imposter syndrome, maar je houdt dat wel lang vast. En ik zit hardop te denken dat dat ook wel een rol speelt in waarom ik ondernemer ben. Ik werk met heel veel mensen samen. Ik werk voor mezelf, omdat ik dat gevoel wat hij beschrijft over het imposter syndrome wel meer had als ik op redacties werkte bijvoorbeeld, of in vaste omgevingen.    One'sy  En imposter syndrome is dat je het idee hebt dat elk moment iemand je kan betrappen op dat je eigenlijk helemaal niet kan wat je zegt dat je kan, toch?    Zoë  Ja, precies. Ik heb ook soms wel het gevoel dat ik van de dingen moet genieten, want het kan ook anders zijn. Maar mijn punt hiermee is natuurlijk wel, ik heb ook een partner, dat is ook iemand die geld verdient, dus wij zijn tweeverdieners. Je leeft echt een ander leven. Het volgende citaat heb ik vast ook wel ergens in Bonte Was er een keer ingegooid, maar dat is van een van onze geïnterviewden uit De inclusiemarathon, Esther Mollema, die zegt: "Macht maakt je optimistischer en minder empathisch." Dat gaat ook wel over functionele macht, dus als je manager bent ergens. Maar het gaat ook voor mij over dit type macht. Geld is ook macht. Een goed leven leiden is ook macht. Je raakt daarvan op afstand. Halleh Ghorashi beschrijft dat in ons boek ook heel mooi. Zij is hoogleraar aan de VU op diversiteit en integratie. Ze is ooit gevlucht uit Iran, maar dat is voor haar al decennia geleden.    Zoë  Zij zegt ook: "Toen was ik echt - dat is nog weer van een heel andere orde - ik was substantieel onzeker, zeg maar. Ik had geen bestaanszekerheid. Hoe dat voelde, daar sta ik nu echt ver van af." Dat gebruikte zij ook in hoe belangrijk het is om die verhalen te blijven vertellen. Dus steeds ook voor jezelf, ook als je het zelf uit het verleden herkent, omdat je het zelf hebt meegemaakt. Je moet ook niet denken dat je nu ineens maar weet hoe het is allemaal, want je toch heb je afstand genomen van dat gevoel. Wat ik gewoon mooi vond, is dat het een eerlijk stuk was. Hij kaartte wel een aantal van dit soort dingen aan waar wat minder over gesproken wordt. En kijk dat zeg ik er even bij; ik weet niet wat Hassan Bahara daarvan vindt dat ik dat erbij zeg, maar dat vind ik prettig. Wat ik namelijk meestal zie, is dat als er over armoede wordt gesproken of uit een niet-middenklasse omgeving komen, hoe je het wil beschrijven, dan zijn het toch vaak witte mannen met die ervaring die daarover schrijven.    One'sy  Oh ja?    Zoë  Vaak wel, ja. Wat je vaak nog krijgt als het over iemand gaat die ook maar riekt naar allochtoon, dan wordt het of in een racisme frame gezet of dan komt het vanwege je migratieachtergrond dat je arm was. Ik zeg het even heel scherp. Ik vind het heel belangrijk dat als je het over intersectionaliteit hebt dat ook mensen die niet-witte Nederlanders zijn hierover schrijven en dat het dan ook over armoede gaat en dus niet over die migratieachtergrond. Terwijl dat ook natuurlijk weer in hoe er naar je gekeken wordt rollen kan spelen en ook hoe je eruit kan komen. Ja, ik loop even helemaal leeg.    One'sy  Helemaal prima. Daarom stelde ik die vraag natuurlijk.    Zoë  Het is een mooi stuk en ik ben blij dat dit soort eerlijke stukken er zijn en dat we het daarover hebben. En het was voor een deel echt herkenbaar.    One'sy  Ik zat een beetje bij mezelf na te denken of ik dat herkende, maar volgens mij heb ik in mijn buurt genoeg binding met allerlei soorten mensen. Maar ik denk wel dat ik inderdaad minder geldzorgen heb dan mijn ouders. Al hebben ze dat nooit zo aan ons gecommuniceerd, hoor. Wij waren meer arbeidersklasse denk ik dan de middenklasse. Alhoewel, volgens mij verdiende mijn vader net honderd gulden te veel om in het ziekenfonds te zitten.    Zoë  O ja, daar heb je weinig aan dan.    One'sy  Ja, precies. Het was niet zo dat ik letterlijk me kon herkennen in wat hij zei, maar ik vond het zo'n mooi stuk dat ik dacht: ik weet zeker dat er meer mensen zijn die zich hier wel in herkennen, dus we gaan het delen in de shownotes. Iets waar ik me wel een beetje in kon herkennen, of tenminste waarin ik me hoop te herkennen, is de serie Nieuwe blik terug van de NTR waarin artiest Orville Breeveld in zes afleveringen onbekende muzikanten, beeldhouwers en filosofen van kleur uit de Europese geschiedenis belicht. De eerste aflevering gaat, bijvoorbeeld over de Zwarte Joseph Bologne. Dat is een man van wie volgens mij de vader van adel en een plantage-eigenaar  was. Zijn moeder kwam van Guadeloupe. Die vader heeft hem toen vanuit Guadeloupe naar Parijs gestuurd als tiener. Daar is hij gaan schermen en schermkampioen geworden op zijn zeventiende. Hij was de beste van heel Parijs en is dus ook componist geweest, één van de helden van Mozart en hij was aanvoerder van een compleet zwart leger ten tijde van de Franse Revolutie. Heb jij ooit van Joseph Bologne gehoord?    Zoë  Ik heb er wel eens van gehoord.    One'sy   Nee, Zoë. Hoe dan? Hoe kan dat?    Zoë  (lacht) Ik had ook hierover gelezen. Wat er gewoon nog heel erg mist in onze historie is aandacht voor mensen, voor belangrijke historische figuren die niet tot de norm behoren. En ik vind het heel erg mooi, want het is namelijk ook een hele krachtige en positieve manier van belichten. Ik kijk er ook ontzettend naar uit.    One'sy  Ik had Orville er dus over gesproken in mijn radioprogramma op Sublime en hij vertelde best wel veel interessante dingen. En een ding wat me echt is bijgebleven, is dat hij zei dat het maken van Nieuwe blik terug voor hem echt een eyeopener was. Hij zei: ‘Wij zijn heel Amerikaans georiënteerd, maar Europa heeft een eigen verhaal wat ontdekt moet worden. We moeten dus niet alleen maar kijken naar Amerikaanse voorbeelden.' En toen dacht ik: ja, natuurlijk, want als je denkt aan zwarte helden, dan kom je misschien uit bij Martin Luther King, Rosa Parks, weet ik veel, maar die hebben we dus gewoon in Europa. Dat vond ik wel echt een mooi gegeven.    Zoë  O, wat goed zeg. Excuses, even een klein beetje reclame voor De inclusiemarathon, maar ik moet hier aan denken omdat The Inclusion Marathon is uitgekomen. Elodie Kona, onze research-assistent van Kauthar Bouchallikht en mij van De inclusiemarathon, is ook vertaalster. Fantastisch. Zij heeft het boek ook samengevat en vertaald, dus het is nu ook in het Engels uitgekomen.    One'sy  Congratulations!    Zoë  Thank you very much. Wij hadden het ook daarover en hoe belangrijk het ook is. Als het gaat over theoriegesprekken en ideeën rond diversiteit, inclusie en gelijkwaardigheid, dan is het heel erg Angelsaksisch-gericht en dan voornamelijk Amerika. Als het over kolonialisme of imperialisme gaat, zijn er echt vergelijkingen ook met bijvoorbeeld het Britse rijk van vroeger, maar er zijn ook veel verschillen. Het is dus erg belangrijk om onze eigen taal en onze eigen onderzoeken en ideeën hierover te ontwikkelen, want anders plakken we toch de hele tijd dingen vanuit Amerika - de Verenigde Staten moet ik zeggen - plakken we dan op dingen die hier gaande zijn en dan past het net niet.    One'sy  Ja, en dan kunnen mensen dat ook weer als verwijt gebruiken om het te diskwalificeren.    Zoë  Ja, vreselijk.    One'sy  Er staan al drie afleveringen online en de laatste wordt uitgezonden op zondag 26 maart om vijf voor half acht op NPO 2. Ik word hier niet voor betaald, maar die krijg je gewoon gratis mee als kijktip. En dan een serie die jij ook voorbij had zien komen, hè? Ik kan het niet zeggen.    Zoë  Girls girls girls.    One'sy  Ik heb een te platte L (letter). Ja, sorry. Ik had op Internationale Vrouwendag gebeld met journalist en filmmaker Soulaima El Khaldi. Zij heeft dus een nieuwe reeks gemaakt van dat programma dat 25 jaar geleden op tv was. Heb jij het destijds gezien?    Zoë  Nee. Even kijken. Hoe oud ben ik nu? Ik was toen zestien. Dat kan ik me echt niet meer heugen.    One'sy  Ik dus nog echt wel.    Zoë  O, wat goed!    One'sy  Ja, ik weet het nog, want daar zat Ebru Umar ook in… LAAT STILTE VALLEN… En Marjorie Boston, Amma Asante. Dat was dus een serie waarin vrouwen van verschillende afkomsten open vertelden over hun leven, waar ze tegenaan liepen, wat hun dromen waren, noem het maar op. Soulaima heeft vier van die vrouwen na al die jaren weer opgezocht, heeft met ze teruggeblikt op toen en liet ze vertellen hoe ze nu in het leven staan. Ik vind het altijd interessant om een 'hoe gaat het nu met je' of zo te zien. En ik vond het ook wel mooi om te zien welke nieuwe of veranderde inzichten die dames hebben, maar het is ook een beetje verdrietig.    Zoë  Hoe dat?    One'sy  Nou ja, er is eigenlijk niet zo veel ten goede veranderd. Ze zijn, als je het kan samenvatten, cynischer geworden over waar we staan. Amma heeft gezegd dat ze gesprekken met haar dochters voert. Eerst dacht ze van, ik ga het gewoon niet met ze hebben over racisme. Je ziet ook in die aflevering dat ze in Badhoevedorp wonen, die dochters zitten op hockey en ze wil die meiden meegeven dat ze alles kunnen wat andere kinderen ook kunnen. Maar ze dacht: ik moet het toch met ze hebben over dat zij zich misschien wel als Nederlander zien, maar dat andere kinderen of andere mensen dat niet zo ervaren. Ze vond het heel pijnlijk om te moeten beseffen dat dat een gesprek is dat ze met haar kinderen moet hebben.    Zoë  Ik kan niet zeggen dat het me heel erg verbaast. Het is natuurlijk wel triest. Voor een deel denk ik ook wel dat er misschien toen, maar dan doe ik misschien een te grote uitspraak, meer naïviteit was. Als je hebt al 25 jaar geleden, dan heb je het dus over 1998. We hadden nog niet superveel social media. Ik denk dat er toen nog wel wat meer een idee was van, als je maar hard genoeg werkt, zoiets.    One'sy  Amma zegt dat ook in die aflevering: "Vroeger werd ik binnengehaald als 'o, leuk die enige vrouw van kleur die willen we er graag bij hebben' en nu wordt zijn gezien als bedreiging van, "o, jee die komt vast hier de boel veranderen." Er wordt dus een beetje anders gekeken naar haar als zwarte vrouw. Ik vond haar wel een beetje gedesillusioneerd. Er zit trouwens ook een heel mooi gesprek met Sylvana in, over wat Sylvana durft, wat zij ook wilde, maar niet heeft gedurfd.    Zoë  Wat ik een beetje hoop, want ik ben toch altijd dan van het optimisme, is dat we in een overgangsfase zitten voor de generaties die nu opgroeien voor een deel of voor ons natuurlijk. Want het heeft ook te maken met dat de wereld veel bewuster is geworden, dus ook mensen die hier nog veel minder bewust over waren. Een deel daarvan voelt zich erdoor bedreigd; wat jij net beschrijft. Die bewustwording heb je wel nodig om weer verder te komen, maar dat maakt het niet makkelijker voor de mensen die er nu inzitten.    One'sy   25 jaar wachten. Wie heeft tijd?    Zoë  Ja, vreselijk. Wat ik er trouwens nog bij wil zeggen, ik heb het nog niet gekeken, maar ik las er ook weer een mooi stuk over op Lilith Magazine. Dat hebben we al vaker genoemd, maar als je het nog niet kent, lees het. Zij hadden laatst ook een heel goed stuk over PMDD. Nou ben ik even precies vergeten waar de afkorting voor staat, maar dat is een ergere vorm van PMS, premenstrueel syndroom, en over dat daar toch veel vrouwen mee kampen en dat hebben ze ook weer op een heel mooi manier beschreven. Dus als je Lilith Magazine nog niet volgt, doe dat dan want die hebben mooie stukken.    One'sy  Ja, nog één kijktip dan over een serie waar ik benieuwd naar ben die nog niet uit is. Het is een serie van AVROTROS en die heet Katwalk. Ik weet niet of je daar van gehoord hebt?    Zoë  Nee!    One'sy  Die wordt vanaf 13 maart uitgezonden op het YouTube-kanaal van NPO 3. Het is volgens mij dus voor jongeren, dus wij zijn niet helemaal de doelgroep.    Zoë  Oudere jongeren. Wat was dat ook weer van Van Kooten en De Bie? Nee, dat waren de senioren. (lacht)    One'sy  Dat zijn wij. De serie gaat over Khadija (Kat) die mee wil doen aan een modellenwedstrijd, maar ze wordt afgewezen omdat ze niet past in het gezochte profiel, tussen haakjes. Daarna meldt ze zich opnieuw aan met een Nederlandse nepnaam en een gefotoshopte foto waarin ze een volle bos haar heeft in plaats van een hijab. En natuurlijk wordt ze dan wel geselecteerd en dan besluit ze dat avontuur aan te gaan met hoofddoek. Ik heb die trailer gezien en dat zag er wel veelbelovend uit, dus ik ben heel erg benieuwd.    Zoë  Leuk! Ik ook. Even kijken. We hebben het vaker natuurlijk dat we een column van Hassnae Bouazza tippen. Ze had laatst ook weer een sterke column in NRC over polarisatie en ook wanneer we iets polariserend vinden, wie we polariserend noemen. En daarbij valt het natuurlijk op dat we sommige mensen veel eerder polariserend vinden dan andere mensen. Voor mij is het echt een verademing om die columns van Hassnae steeds in NRC te lezen. Alleen, ze vervangt nu iemand en als er iemand luistert die bij NRC aan de touwtjes trekt, ik weet niet of ze het wil, maar please, ik zou zo graag willen dat Hassnae Bouazza een vaste column zou hebben, want we hebben het gewoon heel hard nodig. Ze kan het zo goed opschrijven altijd en er zijn veel mensen die daar denk ik heel erg blij mee zijn. Dat wou ik gewoon tussendoor nog even vermelden.    One'sy  Ja, we hebben ook een andere column van Hassnae op onze Twitter gedeeld @bontewaspodcast waarin ze het ook heeft over hoe gewoon extreemrechts is geworden. En daarover gesproken, ik las nog een opiniestuk van journalist Manja Ressler op Villamedia.nl. De algemeen secretaris van de Nederlandse Vereniging van Journalisten, Thomas Bruning, zat in februari van dit jaar bij een uitzending van Ongehoord Nederland samen met Thierry Baudet en, zoals deze dame zelf zegt, de ongekroonde koning van de wappies, Max von Kreyfelt. Ik heb geen idee wie die beste man is, want blijkbaar verkeren we in andere bubbels. Maar zij vroeg zich af: wat bezielt hem om met deze anti-democraat in gesprek te gaan? Dat moeten we niet willen als journalisten of als media zijnde. Zij beschrijft ook heel mooi hoe er dan na Fortuyn een soort van angst was om voor linkse wokies uitgemaakt te worden en iedereen maar een stem gegeven moest worden. Daarmee is eigenlijk dat hele extreemrechtse gewoon de media ingeslopen en doen we nu alsof het normaal is dat we dit soort lieden een platform moeten geven.    Zoë  Ik vind dit heel erg hoor. Ik ben lid van de NVJ en als ik dit lees denk ik: ik ga het opzeggen. Ik begrijp wat jij nu beschrijft, zeg maar wat Manja beschrijft. Ik heb daar ook middenin gezeten toen ik bij AT5 bijvoorbeeld werkte. Ik zat daar van 2005-2006 tot 2010 en dat was de tijd dat Geert Wilders ook opkwam. Op gegeven moment is er wel een corrigerend mechanisme op gang gekomen, maar alles wat die man deed was nieuws. Hij kreeg enorm veel aandacht en had echt een fantastische mediamachine; hoe die dat voor elkaar kreeg. Daar hebben we in de samenleving, als journalisten mogen we onszelf dat aanrekenen, enorme schade mee aangericht. En dat komt ook weer uit het van ons journalisten stupide idee voort dat iedereen die niet tot een bepaalde klasse behoort rechts is en dan meteen ook extreem rechts. Waarom denken wij dat? Omdat de journalistieke groep vooral bestaat uit mensen die uit middenklasse en hoger komen. Ik loop weer even leeg. Dit weten we. Gelukkig zijn er op een gegeven moment wel wat corrigerende mechanismen opgetreden. Dat er iets minder angst was om de zogenaamde rechtse stemmer niet te bedienen, want die wordt al jaren echt reusachtig bediend en dit zijn extreemrechtse ondemocratische mensen. Dat is echt wat anders.    One'sy  Nou ja, zijn verweer was: zolang Ongehoord Nederland deel uitmaakt van het omroepbestel moeten we deze omroep beschouwen als een omroep die ondanks onze contraire visie op hun denkbeelden en aanpak een weerwoord verdient. Het feit dat we daarbij live konden deelnemen aan het gesprek was voor ons ook van belang, zodat we zeker wisten dat we kritiek op hun werkwijze en informatie ook zouden kunnen benoemen. Maar dan betoogt Manja dat daar in de uitzending weinig van terechtkwam, want hij werd heel snel onderbroken. Alles wat hij zei over de functie van journalistiek in een democratie viel op stokdove oren.    Zoë  Hij had nul functie.    One'sy  Je bevestigt alleen maar wat zij denken of tenminste wat hun achterban ook denkt van: nou ja, er zit inderdaad hier weer iemand van de mainstream media en die verkondigt alleen maar wat wij al weten, dus het heeft echt nul zin.    Zoë  Nee, je wordt ingezet als een soort poppetje waar ze leuk op kunnen hakken.    One'sy  Ja, dat is heel gevaarlijk en jammer.     Zoë  Dat is niet helemaal een gezellige afsluiter.    One'sy  Nee, eigenlijk niet. O, Ik heb een andere Villamedia tip. Ze hebben een podcast die heet Wederhoor. In de eerste aflevering gaan een voorlichter en een journalist met elkaar in gesprek over die gespannen relatie. Dat is dan een journalist die ooit volgens mij voor de rechter heeft gestaan, omdat hij werkte voor Zembla en hij wilde bij een ziekenhuis misstanden aan de kaak stellen of iets. Dat werd heel erg tegengewerkt door de voorlichtingsafdeling. Hij ging dus nu in gesprek met iemand die zelf journalist is geweest en nu voorlichter is.    Zoë  Dat gebeurt vaak, hè. Een aantal oud collega's van mij zijn nu voorlichter. Ik weet het niet.    One'sy  Maar ik vond dat een heel interessante aflevering.    Zoë  Super interessant.    One'sy  Dat is nog een luistertipje.    Zoë  Dat is een goeie tip. Er gaat van alles door me heen, maar we laten het even lekker zitten. Het is weer mooi geweest.    One'sy  Ja, volgende keer in Bonte Was Podcast praten we met Chee-Han (spreek uit Tiehan) Kartosen-Wong over missers en opstekers in de reclame. Heel veel zin, want daar gaat behoorlijk wat mis.    Zoë  Ladiedie.    Zoë en One'sy  Ladieda. (lachen)    One'sy  Beluister ook onze vorige aflevering waarin we het met Lisa Jansen hebben over validistisch taalgebruik en hoe media berichten over dikke mensen en personen met een handicap. Dit was 'em weer, Bonte Was Podcast!    Zoë  Abonneer je op onze podcast via je favoriete podcastapp en laat als dat kan ook een recensie achter. Dat maakt het voor anderen makkelijker om Bonte Was Podcast te vinden.    One'sy  Heb jij ook voorbeelden van missers of opstekers in de media? Volg ons dan op Instagram of Twitter via @bontewaspodcast en geef ze daar aan ons door.    Zoë  En word vriend van onze podcast door eenmalig of vaker te doneren via www.vriendvandeshow.nl/bontewaspodcast.    One'sy  Dag dag.    Zoë  Doei. See omnystudio.com/listener for privacy information.

Mona Matitaputty neemt verslaggever Guido Spring mee naar de begraafplaats van Oost-Souburg waar de graven van oud KNIL-militairen en hun echtgenotes "eeuwigheidswaarde" hebben gekregen. Deze beschermde status zorgt ervoor dat de geschiedenis kan worden blijven verteld, en dat volgende generaties kunnen begrijpen waar de pijn van de eerste generatie vandaan komt. Verder vertelt Nella Pesiwarissa over de gewoontes en de saamhorigheid in de wijk en Alex Telehala vertelt over de Molukse zaalvoetbalvereniging Toma die al sinds 1979 bestaat.

In de periode 1951-1961 woonden Molukkers in Zeeland verspreid over 19 kampen. Na opheffing van de kampen ontstonden drie Molukse woonwijken in de provincie: Middelburg, Kouderke en Oost-Souburg. In augustus 1961 verhuisden de eerste Molukse bewoners naar Oost-Souburg. Ze kwamen ondermeer van de kampen Serooskerke, Nadorst Middelburg en Havendorp Vlissingen. Bob Latuheru kwam van Havendorp terecht in Oost-Souburg en weet alles van de bewogen geschiedenis waarin integratie in twee richtingen heeft plaatsgevonden. De Molukkers integreerden met de omliggende Nederlanders en de Nederlanders integreerden in de Molukse wijk. Nu is Oost-Souburg bekend om het Midzomerfeest waar mensen van heinde en ver op af komen. Edwin Matitaputty is er trots op en ook zijn dochter Sisera, die  in de zomer altijd weer naar Oost-Souburg, voor het feest, maar ook voor haar familie.

De Molukse wijk Alphen aan den Rijn is niet groot. Maar speelt een grote rol in de vorming en beleving van de Molukse cultuur. Het nieuwe buurthuis speelt daarbij een belangrijke rol. Ouderen in de Molukse wijk, zijn nog steeds begaan met het lot van de mensen op de Molukse eilanden, waar nu veel bos wordt weggekapt en grond onteigend door multinationals. Noem het een aangepast RMS ideaal.  Ook voor jongeren die in Nederland zijn geboren en opgegroeid is de wijk een bron van inspiratie. Ze voelen zich thuis en delen hun cultuur.

Deze aflevering gaat over Kamp Westerbork. In 2014 kreeg deze locatie het Europees Erfgoedlabel toegekend door de Europese Commissie vanwege de gelaagde en meerstemmige geschiedenis die Kamp Westerbork vertelt. Van Joodse vluchtelingen die op zoek waren naar veiligheid, de deportatie van Joden, Sinti en Roma door de Nazi's, een gevangenis na de Tweede Wereldoorlog, een militair kamp en een opvangplek voor Molukse militairen: deze uiteenlopende, impactvolle gebeurtenissen in slechts 40 jaar maken deze locatie uniek. Kamp Westerbork maakt onderdeel uit van een netwerk met zestig locaties met het Europees Erfgoedlabel in Europa die samen de Europese waarden, geschiedenis en idealen uitdragen.ShownotesWil je meer weten over het Europees Erfgoedlabel? Kijk dan op: https://dutchculture.nl/en/europees-erfgoedlabel-0Wil je meer weten over Kamp Westerbork? Kijk dan op de website van herinneringscentrum kamp Westerbork: Europees erfgoedlabel - Kamp Westerbork Dit is een podcast van DutchCulture, geproduceerd door Awe Studio en Are We Europe. Gemaakt door Mick ter Reehorst, productie door Linda van der Ziel met research en productie-assistentie van Jacomine Hendrikse, Henny Metz, Marije Martens en medewerking van Simon de Leeuw. Veel dank aan alle betrokkenen van herinneringscentrum Kamp Westerbork en aan Yotam Bar-Ephraim en Elias Rinsampessy. De spoken word in deze aflevering is van Marlon Penn.  Sound design, mixing, mastering en originele muziek door Wout Martens. Alle illustraties en design door Eddie Stok. Deze podcast is tot stand gekomen met financiële steun van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap.

Dit programma staat in het teken van George Flapper die 13 december jongst leden op 74-jarige leeftijd is overleden. Hij was in 1977 één van de gegijzelde treinpassagiers bij de Molukse treinkaping bij De Punt en was verder bekend van het radio programma Pretletters. alleen al hierom was hij ook een aantal keer te gast bij 5 kwartier in een uur. In deze In memoriam spreken familie en vrienden (tijdens de afscheidsdienst) over wat George voor hen heeft betekend. Daarbij hoor je delen uit de 5 kwartier interviews waarin George voor het voetlicht gebracht werd en waar hij o.a. sprak over zijn eigen leven.

In deze tweede aflevering van Molukse wijk Woerden nemen we een kijkje in het wijkcentrum waar jongeren de menari dansen. Van ouderen krijgen ze onderricht in Molukse muziek en dans. Maar eerst neemt Angela Manuputty verslaggever Sam Jones mee naar de plaatselijke begraafplaats. Want respect voor ouderen staat bij Molukkers in Woerden hoog in het Vaandel.

In het hartje Nederland ligt de Molukse wijk Woerden. Hoewel, de Molukse wijk Woerden is helemaal geen wijk. Molukkers in Woerden wonen verspreid over de gemeente. Dat komt omdat ze ruim zeventig jaar geleden in drie uit elkaar gelegen barakkenkampen werden ondergebracht: Kamp Utrechtsestraatweg waar 59 gezinnen terecht kwamen, Kamp Singel dat aan 34 gezinnen onderdak bood en De Kazerne waar 21 gezinnen onder gebracht werden.  Eén van de mensen die in De Kazerne onderdak vond en bij wie de eerste Molukse baby in Woerden werd geboren, is oma Nel Manuputty. Ze is met 93 jaar één van de oudste Molukkers in Woerden. In een rond rit met Angela Manuputty reist verslaggever Sam Jones door de Molukse ‘wijk' Woerden. 

Nooit eerder had ze zoveel bewijs als in de zaak rond de Molukse treinkaping bij De Punt in 1977. Toch heeft advocaat Liesbeth Zegveld de rechtszaak die zij aanspande tegen Defensie verloren. Ze schreef een boek over de heftige periode waarin ze de nabestaanden van de doodgeschoten kapers Max Papilaja en Hansina Uktolseja bijstond. Zijn de terroristen onnodig doodgeschoten? Lag er een geheime order vanuit Den Haag? En hoe gaat de juriste om met de massale kritiek vanuit de mariniers? Dat en meer in een nieuwe aflevering van de defensie en internationale veiligheidspodcast Delta Tango.See omnystudio.com/listener for privacy information.

In deze 5e aflevering zijn we te gast in de voormalige Alkmaarse gevangenis nu: Het Fallon hotel. Aan de rand van de Alkmaarder Hout, naast de Joodse begraafplaats aan de Westerweg, werd in 1884 een “Penitentiaire Inrichting” gebouwd naar het ontwerp van de architect Johan Frederik Metzelaar. Deze architect ontwierp ook de Koepelgevangenissen in Arnhem en Breda. De Penitentiaire Inrichting staat bij de meeste Alkmaarders bekend als “Schutterswei”, maar die naam kreeg het pas in 1950. De naam Schutterswei verwijst naar het veld waar de Alkmaarse Schutterij ooit haar oefenterrein had. Het oorspronkelijke gebouw bestond uit een hoofdgebouw aan de Prins Bernardlaan met daarachter een cellenvleugel met 26 cellen en 3 lokalen. In 1889 en 1891 werd het complex uitgebreid met een nieuwe cellenvleugel met 76 cellen achter op het terrein. In 1891 werden ook de dienstwoningen links en rechts van het hoofdgebouw gebouwd. In Schutterwei zaten, naast minder bekende boeven, Willem Holleeder en zijn mede ontvoerders van Heineken. Zo ook de beroemde bankovervaller en “meesterontsnapper” Stanley Hillis , “meesteroplichter” heer Olivier, Molukse treinkapers en “Pistolen Paultje”. Ik spreek met twee ex-cipiers, Jos Borst en Wim Harsveld, die er beiden nu nog heel veel lol aan beleven om rondleidingen door het gebouw te verzorgen en daarin de luisteraar te trakteren op de meest spannende verhalen.

Prostitutie staat bekend als het oudste beroep ter wereld, en toch heeft het nog altijd slechte arbeidsvoorwaarden. Hoewel het werk in Nederland in 2000 is gelegaliseerd, is het geen normaal vak en lukt het vaak niet om bijvoorbeeld een bankrekening of hypotheek te krijgen. In België zijn ze verder en is sekswerk vorige maand bij wet gedecriminaliseerd, terwijl er in Nederland juist een nieuw wetsvoorstel ligt voor strengere handhaving. Door de maatschappij worden sekswerkers nog steeds met de nek aangekeken. In deze uitzending van De Publieke Tribune gaat presentator Coen Verbraak in gesprek met drie sekswerkers die de kneepjes van het vak goed kennen. Waarom kozen zij voor dit vak? Is sekswerk gewoon werk, of meer dan dat? In welke bochten moeten zij zich wringen om het beroep uit te kunnen voeren? En waarom hebben we met z'n allen toch zoveel moeite met betaalde seks? Te gast: * Yvette Luhrs begon met webcammen en maakte porno, zowel voor als achter de camera. Onlangs maakte ze de overstap naar prostitutie, en deed ze ervaring op achter het raam en in het bordeel. Ze werkt voornamelijk als escort. * Dinah Bons is als Molukse transvrouw al bijna 35 jaar werkzaam in de seksindustrie. Ze heeft ervaring met tippelen, bordeelwerk en als escort.   * James heeft meerdere jaren ervaring als escort en is eigenaar van high class gigolobureau Mr. Perfect.

Prostitutie staat bekend als het oudste beroep ter wereld, en toch heeft het nog altijd slechte arbeidsvoorwaarden. Hoewel het werk in Nederland in 2000 is gelegaliseerd, is het geen normaal vak en lukt het vaak niet om bijvoorbeeld een bankrekening of hypotheek te krijgen. In België zijn ze verder en is sekswerk vorige maand bij wet gedecriminaliseerd, terwijl er in Nederland juist een nieuw wetsvoorstel ligt voor strengere handhaving. Door de maatschappij worden sekswerkers nog steeds met de nek aangekeken. In deze uitzending van De Publieke Tribune gaat presentator Coen Verbraak in gesprek met drie sekswerkers die de kneepjes van het vak goed kennen. Waarom kozen zij voor dit vak? Is sekswerk gewoon werk, of meer dan dat? In welke bochten moeten zij zich wringen om het beroep uit te kunnen voeren? En waarom hebben we met z'n allen toch zoveel moeite met betaalde seks? Te gast: * Yvette Luhrs begon met webcammen en maakte porno, zowel voor als achter de camera. Onlangs maakte ze de overstap naar prostitutie, en deed ze ervaring op achter het raam en in het bordeel. Ze werkt voornamelijk als escort. * Dinah Bons is als Molukse transvrouw al bijna 35 jaar werkzaam in de seksindustrie. Ze heeft ervaring met tippelen, bordeelwerk en als escort.   * James heeft meerdere jaren ervaring als escort en is eigenaar van high class gigolobureau Mr. Perfect.

Voor deze aflevering zocht ik kunstenaar én voormalig bedrijfsleider van Paradiso, Rob Renoult, op in zijn atelier aan de Amstel. Rob vertelt in deze aflevering over een nieuwe serie werken die hij maakte in het eerste jaar van zijn pensioen, het belang van zijn identiteit en Molukse achtergrond in zijn werk – dat bijna altijd gaat over “de niet-westerling” en nog veel, veel meer… (Muziek Intro / Outro: ‘I Can't Find The Words To Say' door Onyx Ashanti)

De gemeente met de grootste gemeenschap Molukkers is: Amsterdam. In tegenstelling tot andere gemeentes, leven Molukkers hier verspreid over de vele wijken. Daardoor dreigt het gemeenschapsgevoel een beetje verloren te gaan. Verschillende initiatieven proberen Molukse Amsterdammers bij elkaar te brengen. Verslaggever Guido Spring praat met Annet Sabandar, initiatiefneemster van "Maluku Amsterdam" en Terry Maipauw, coördinator van "Meesterwerk Muziek" over verschillende initiatieven om het gemeenschapsgevoel in Amsterdam te versterken. Van "Meesterwerk Muziek" woont Guido een repetitie bij waar Molukse senioren samen muziek maken.

De Molukse wijk Bovensmilde werd vooral bekend door de gijzeling van kinderen en leerkrachten van de lagere school. Dagenlang bezetten vier Molukse jongeren in 1977 de school. Het werd wereldnieuws. 44 Jaar na dato is die actie nog steeds actueel en een gevoelig gespreksonderwerp. Toch zijn Molukkers en Nederlanders met elkaar in gesprek en hebben een gezamenlijk herinneringsmonument opgericht dat ze samen onderhouden. In deze aflevering gaat verslaggever Sam Jones op bezoek bij Mietji Hully, samen lopen ze met Gonda Boersma - die één van de gegijzelde kinderen was - door de wijk naar het BrinkBaru-monument waar hard gewerkt wordt.

Een belangrijke gedenkplek voor mensen van de Molukse wijk Assen is het monument voor de Molukse Helden. De helden die worden herdacht zijn de zes omgekomen treinkapers bij de Punt, vlakbij Assen. Verslaggever Sam Jones wandelt met Emerson Terinathe en tante Nell Haurissa de weg die 44 jaar geleden ook werd gemaakt; van de wijk in Assen helemaal naar begraafplaats de Boskamp. Onderweg praten ze over de grootste wijk van Nederland in Assen en over het leven op kamp Schattenberg (voormalig kamp Westerbork). Natuurlijk wordt er ook gesproken over de zes omgekomen helden.

 Met oud-teamgenoot Vince Rooi en jeugdvriend Mervin Gario bespreken we honkbal-icoon Xander Bogaerts Advertentie   Dries van Agt drong afgelopen weekend aan op excuses van Nederland aan de Molukse gemeenschap, 70 jaar na hun komst naar Nederland. We praten erover met Coen Verbraak en 2e en 3e generatie Molukkers in Nederland.   We hebben muziek van Massada.   En Hugo Logtenberg en Huub van der Lubbe hebben alle dagboeken van de frontman van De Dijk doorgeploegd, nu is er een boek!

Welke documentaire mag je deze week absoluut niet missen? 2Doc.nl belt met filmkenner Helmut Boeijen en vraag het hem! In het voorjaar van 1977 wordt door een groep jonge Zuid-Molukkers een trein gekaapt. Drie weken later werd de gijzeling op spectaculaire wijze beëindigd, verschillenden mensen kwamen daarbij om. De zaak werd afgerond en ging de archiefkast in. Totdat nabestaanden onder leiding van mensenrechtenadvocaat Liesbeth Zegveld de zaak na 35 jaar heropenden. In de documentaire 'Gij zult niet doden' volgen we de zaak vanuit het perspectief van Zegveld en de Molukse nabestaanden. De documentaire roept de vraag op hoe transparant de Nederlandse Staat is met betrekking tot de inzet van dodelijk overheidsgeweld. 'Gij zult niet doden' is geregisseerd door Koert Davidse voor KRO-NCRV. Voor de documentaire en interview regisseur Koert Davidse ga je naar 2doc.nl/podcast. Daar vind je ook andere documentaires over de juridische wereld. '2Doc belt met Boeijen' is een podcast van het documentaire-platform 2Doc.nl. Redacteur: Kitty Munnichs

Yannah Umarella vertelt over het opgroeien in Ridderkerk tussen moslims en christenen. We bezoeken het graf van haar vader op de Islamitische begraafplaats. Onlangs een straat in Ridderkerk vernoemd naar Coosje Ayal. Zij vocht als tienermeisje mee in het verzet tegen de Japanners tijdensWO II. Zo overleefde het als één van de weinigen. Haar kleinzoon Dylan van Goor vertelt over zijn in 2015 overleden Molukse oma.

Terugluisteren: Radio Savannah met Ayden Carlo, Rozemarijn Romeijn en Nimué Pattirane Nederlands-Indië werd van 1942 tot 1945 bezet door Japan, bondgenoot van Duitsland in Zuidoost-Azië. Op 15 augustus 1945, kort na de bombardementen op Hiroshima en Nagasaki, capituleerde Japan. Daarmee kwam officieel een einde aan de Tweede Wereldoorlog in het Koninkrijk der Nederlanden. Jaarlijks staan we op 15 augustus herdenken we wat de mensen in toenmalig Nederlands-Indië in oorlogstijd, tijdens de Japanse bezetting en ook daarna, is aangedaan. In de special over 4 en 5 mei dit jaar stond Radio Savannah stil bij deze geschiedenissen die niet altijd centraal staan tijdens de nationale dodenherdenking en de viering van onze vrijheid. We spraken met Ayden Carlo, Rozemarijn Romeijn en Nimué Pattirane, drie van de makers van de audiovoorstelling Ada apa, opa?. Voor dit project verdiepten zes Tilburgse jongeren zich in hun eigen familiegeschiedenis uit Nederlands-Indië en de Molukken in de periode tussen 1942 en 1965. In de aflevering bespreken we herdenken, stilte, en de manieren waarop onze geschiedenissen onze families en gemeenschappen vormen. -  Beluister op de website van Het Zuidelijk Toneel de audiovoorstelling Ada Apa, opa? -  Meer informatie over Theater na de Dam vind je  op hun website: www.theaternadedam.nl. -  Je vindt Het Zuidelijk Toneel op Instagram via @hetzuidelijktoneel en het jongerenteam HZTeam via @hzteam_. Wil je meer weten over de geschiedenissen die we in deze aflevering bespreken? - Voor de Correspondent schreef Vera Mulder een artikel over de vergeten geschiedenis van de Molukse gemeenschap in Nederland. -  Geronimo Matulessy maakte een portrettenreeks voor Vice waarin jonge Molukse-Nederlanders vertellen over het belang van hun Molukse wijk. Hierin ontmoet je ook JJ Malaihollo, één van de jongeren die deelneemt aan Ada apa, opa? -  In deze aflevering van Hilversum Uit op Radio NPO 1 wordt de Molukse wijk in Moorderecht bezocht om verhalen te verzamelen over de geschiedenis van Molukse-Nederlanders. -  In dit artikel voor de Kanttekening bespreekt journalist Fitria Jelyta het zwijgen rond de geschiedenis van voormalig Nederlands-Indië in de context van het grote onderzoek naar de dekolonisatie-oorlogen dat later dit jaar gepubliceerd zal worden. -  Op de website van de Nationale Herdenking 15 augustus 1945 vind je informatie over de activiteiten die ieder jaar georganiseerd worden rond de herdenking van de slachtoffers van de oorlog tegen Japan en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië. Natuurlijk hebben wij ook mooie boekentips over dit thema! Door de jaren heen is er heel wat geschreven over afwikkeling en verwerking van het einde van Indië. Opvallend dominant is daarbij de stem van de totoks [witte Nederlanders]. Dit boek wil de lezer een alternatief, meerstemmig perspectief aanbieden. Aan het woord komen ouderen van Indische, Molukse, Timorese, Indonesisch-Chinese en Surinaamse afkomst. Ook al stonden sommigen van hen in het verleden lijnrecht tegenover elkaar, in dit boek krijgt ieder de gelegenheid om hun kant van het verhaal te vertellen en daar alsnog erkenning voor te vragen. Een boek over verlies, ontheemding en ontworteling, maar ook over veerkracht, moed en overlevingskunst. Auteur Yvette Kopijn (Aruba, 1966) is van Indische afkomst. Al twintig jaar zet zij zich in om verborgen verhalen en geschiedenissen van (koloniale) migranten op te sporen en zichtbaar te maken in boeken, artikelen, blogs en tentoonstellingen. Delen is helen. Vanuit dat besef nodigt ze ouderen uit om hun verhalen en herinneringen te delen, terwijl ze jongeren aanspoort om op zoek te gaan naar hun voorouders en familiegeschiedenis. Van haar verscheen eerder 'Stille Passanten' (2008): een bundel met levensverhalen van Javaans-Surinaamse ouderen. Vind het boek hier in de webshop. Driehonderd jaar lang was de stad Amsterdam een speler in de slavenhandel en slavernij in de Oost en West.

In Ridderkerk, onder de rook van Rotterdam, wonen islamitische Molukkers. Hier in Nederland een kleine minderheid binnen de Molukse gemeenschap, maar op de Molukken vormen zij de helft van de bevolking. Sinds 1984 staat er een Molukse moskee in Ridderkerk. We ontmoeten moskeebestuurder Djannah Ollong die vertelt over de belangrijke rol van vrouwen in de gemeenschap. En Ghani van den Bergh brengt de geschiedenis van de moslim-Molukkers in kaart vanaf de aankomst in Nederland in 1951.

Op een groot Moluks familiefeest waar Thomas is met 11 broers en zussen, staat een neef op: “jullie weten toch dat jullie nog een broertje moeten hebben, een jongen met een verstandelijke beperking?” Het begin van een zoektocht naar Johan, ergens in Zeeland.

Op een groot Moluks familiefeest waar Thomas is met 11 broers en zussen, staat een neef op: “jullie weten toch dat jullie nog een broertje moeten hebben, een jongen met een verstandelijke beperking?” Het begin van een zoektocht naar Johan, ergens in Zeeland.

Vlakbij het Brabantse Oss ligt het dorp Nistelrode waar Zuidoost Molukkers al sinds de jaren vijftig wonen. De Zuidoost Molukkers hebben een eigen geschiedenis en wonen in eigen wijken. Bewoner Pascal Amukwaman neemt verslaggever Guido Spring mee de wijk in. Ook gaan ze naar de Molukse tennisclub in Cuijk waar Molukkers uit Nistelrode en andere Brabantse Molukse wijken elke zondag samen komen spelen. Op de tennisbaan wordt veel gelachen maar ook serieuze zaken worden soms besproken. 

Diana Matenahoru. lifecoach voor mensen met een migratieachtegrond, begeleidt in persoonlijke en professionele groei. Ik ging een gesprek met haar aan en wat een mooi verhaal en rijke inzichten deelt ze over het belang van je migratie verhaal omarmen. Wat was haar grootste overwinning als vrouw met een Molukse achtergrond in de Nederlandse Samenleving. Voor meer informatie ga naar www.dianamatenahoru.nl en wil jij ook jouw eigen leefregels bepalen ipv geleid worden door culturele druk, download dan een krachtige oefening die jij kunt doen via www.daisydaveiga.com/doewatjewilt

Grenzend aan Rotterdam ligt Capelle aan den IJssel. Eén van de bekendste inwoners van de Molukse wijk in Capelle is Frieda Tomasoa, ofwel tante Frieda. Met hart en ziel strijd zij voor de erkenning van het onrecht wat de generatie van haar ouders is aangedaan. Van jongs af aan was ze betrokken bij acties en commissies om de Molukse stem te laten horen. Nog steeds weet ze de rake woorden te vinden en weet ze haarfijn uit te leggen waar het aan schort. Maar hoe dan ook: Capelle blijft bestaan!

Het hof in Den Haag doet vandaag uitspraak in de al jaren slepende kwestie rond de treinkaping bij De Punt in 1977. Na drie weken werd die kaping door het leger met geweld beëindigd, zes van de negen Molukse kapers werden doodgeschoten. Nabestaanden van twee van hen spanden een rechtszaak aan. Ze willen weten: wat is er die dag precies gebeurd? En was het echt noodzakelijk om Max Papilaja en Hansina Uktolseja dood te schieten? Presentatie: Geertje TuenterProductie: Nina van Hattum, Alegria Ioannidis en Felicia AlberdingMontage: Misja van WaterschootGast: Frank Vermeulen

Dit jaar is het 70 jaar dat de eerst Molukkers in Nederland kwamen. Het was de bedoeling dat de Molukkers na 6 maanden weer terug zouden keren, maar dat liep totaal anders.  De Molukse gemeenschap in Nederland heeft sinds 1951 veel meegemaakt waarvan veel Nederlanders nauwelijks weet van hebben. Daar proberen we deze aflevering verandering in te brengen met Sam Pormes.  Presentatie: Stephan Komduur Gaan! hoor je elke werkdag tussen 04.00 uur en 06.00 uur op NPO Radio 1.

Grenzend aan Rotterdam ligt Capelle aan den IJssel. Capelle kent een grote Molukse wijk waar de eerste Molukse acties die internationale bekendheid kreeg werd beraamd. Roy weet nog hoe zijn vader Paul Thenu elk weekend druk was met voorbereidingen van 'actie Wassenaar'. Later werd hij opgepakt "Het was onwerkelijk, pas later besef je wat er allemaal aan de hand was". Momenteel is het voortbestaan van de wijk een hot issue. Heeft de Molukse wijk nog bestaansrecht in de toekomst?

"Wat moesten we eigenlijk op die boot naar Nederland, we moesten naar Ambon toe", zo vertelt een oudere Molukker in de televisieserie van Coen Verbraak. Een ander zegt: "de pijn van de Molukker kan de Nederlander nooit voelen." De tv-maker komt samen met ooggetuige Frieda Tomasoa praten over het televisie-epos Molukkers in Nederland: 70 jaar op weg naar huis, een verhaal over trouw en ontrouw, loyaliteit en het gevoel verraden te zijn door het land waarvoor je vocht. De vierdelige serie Molukkers in Nederland: 70 jaar op weg naar huis is vanaf 19 mei elke week om 20.30 te zien op NPO2. Het boek van Coen Verbraak, De Molukkers, is uitgegeven bij Alfabet Uitgevers en komt op 18 mei uit.

“Een vreemd bericht komt uit het land van waar alle vreemde berichten komen – Amerika. Holzhay, bijgenaamd ‘Zwarte Bart’, een roover van een zekere vermaardheid, die de staten van Wisconsin en Michigan in voortdurende benauwdheid hield door zijn verbazende struikrooverscapaciteiten, is door een operatie van zijn misdadige neigingen genezen.” Dat meldt de Rotterdamsche Courant in 1906. Deze "roover van een zekere vermaardheid" blijkt familie van Tanja Holzhey. Samen met Gabri van Tussenbroek schreef ze een boek: De laatste overval. Het onwaarschijnlijke leven van Reimund Holzhey. Daarin gaan ze op zoek naar het verhaal van deze laatste postkoetsovervaller van Michigan, die van zijn criminaliteit genezen werd. Een radiodocumentaire van Christianne Alvarado.Verder: het Molukse drama met Coen Verbraak en Frieda Tomasoa, en de column is van Micha Wertheim.

Met vandaag: Hoe kijken Arabische landen tegen het conflict in Israël en de Palestijnse gebieden aan? | Hoe ziet onze zomervakantie eruit? We doen een rondje correspondenten | Boek en serie over het Molukse verleden | Hoe populair is de harp nog? Presentatie: Simone Weimans.

Special over 4 en 5 mei, met Ayden Carlo, Rozemarijn Romeijn en Nimué Pattirane In deze special over 4 en 5 mei, staan we stil bij de geschiedenissen die niet altijd centraal staan tijdens de nationale dodenherdenking en de viering van onze vrijheid. We doen dit samen met Ayden Carlo, Rozemarijn Romeijn en Nimué Pattirane, drie van de makers van de audiovoorstelling Ada apa, opa? Voor dit project verdiepten zes Tilburgse jongeren zich in hun eigen familiegeschiedenis uit Nederlands-Indië en de Molukken in de periode tussen 1942 en 1965. In de aflevering bespreken we herdenken, stilte, en de manieren waarop onze geschiedenissen onze families en gemeenschappen vormen.De voorstelling Ada apa, opa? van Het Zuidelijk Toneel is onderdeel van Theater na de Dam.-  Vanaf 4 mei vind je de audiovoorstelling Ada Apa, opa? hier op de website. Woon je in Tilburg en wil je de wandelroute gaan lopen? Meld je hier dan ook aan, zodat de organisatie ervoor kan zorgen dat het niet te druk wordt.-  Meer informatie over Theater na de Dam vind je  op hun website: www.theaternadedam.nl. -  Je vindt Het Zuidelijk Toneel op Instagram via @hetzuidelijktoneel en het jongerenteam HZTeam via @hzteam_. Wil je meer weten over de geschiedenissen die we in deze aflevering bespreken? Begin dan bijvoorbeeld hier. - Voor de Correspondent schreef Vera Mulder een artikel over de vergeten geschiedenis van de Molukse gemeenschap in Nederland. -  Geronimo Matulessy maakte een portrettenreeks voor Vice waarin jonge Molukse-Nederlanders vertellen over het belang van hun Molukse wijk. Hierin ontmoet je ook JJ Malaihollo, één van de jongeren die deelneemt aan Ada apa, opa? -  In deze aflevering van Hilversum Uit op Radio NPO 1 wordt de Molukse wijk in Moorderecht bezocht om verhalen te verzamelen over de geschiedenis van Molukse-Nederlanders. -  In dit artikel voor de Kanttekening bespreekt journalist Fitria Jelyta het zwijgen rond de geschiedenis van voormalig Nederlands-Indië in de context van het grote onderzoek naar de dekolonisatie-oorlogen dat later dit jaar gepubliceerd zal worden.  -  Op de website van de Nationale Herdenking 15 augustus 1945 vind je informatie over de activiteiten die ieder jaar georganiseerd worden rond de herdenking van de slachtoffers van de oorlog tegen Japan en de Japanse bezetting van Nederlands-Indië. Natuurlijk hebben wij ook mooie boekentips over dit thema Door de jaren heen is er heel wat geschreven over afwikkeling en verwerking van het einde van Indië. Opvallend dominant is daarbij de stem van de totoks [witte Nederlanders]. Dit boek wil de lezer een alternatief, meerstemmig perspectief aanbieden. Aan het woord komen ouderen van Indische, Molukse, Timorese, Indonesisch-Chinese en Surinaamse afkomst. Ook al stonden sommigen van hen in het verleden lijnrecht tegenover elkaar, in dit boek krijgt ieder de gelegenheid om hun kant van het verhaal te vertellen en daar alsnog erkenning voor te vragen. Een boek over verlies, ontheemding en ontworteling, maar ook over veerkracht, moed en overlevingskunst. Auteur Yvette Kopijn (Aruba, 1966) is van Indische afkomst. Al twintig jaar zet zij zich in om verborgen verhalen en geschiedenissen van (koloniale) migranten op te sporen en zichtbaar te maken in boeken, artikelen, blogs en tentoonstellingen. Delen is helen. Vanuit dat besef nodigt ze ouderen uit om hun verhalen en herinneringen te delen, terwijl ze jongeren aanspoort om op zoek te gaan naar hun voorouders en familiegeschiedenis. Van haar verscheen eerder 'Stille Passanten' (2008): een bundel met levensverhalen van Javaans-Surinaamse ouderen. Vind het boek hier in de webshop. Driehonderd jaar lang was de stad Amsterdam een speler in de slavenhandel en slavernij in de Oost en West. Maar welke politieke en persoonlijke rol hadden de bestuurders van de stad daar eigenlijk bij? In hoeverre beïnvloedde de slavernij de ontwikkeling van Amsterdam en zijn inwoners?

Op 21 maart 2021 was het precies zeventig jaar geleden dat de eerste groep Molukkers per schip arriveerden aan de Lloydkade in Rotterdam. In totaal kwamen er zo'n 12.500 Molukkers in het voorjaar van 1951 per schip naar Nederland. Destijds dachten zij dat ze hooguit maar een paar maanden zouden blijven om daarna weer terug te keren naar hun geboorteland. Maar dat verliep uiteindelijk anders. Hoe kijkt de derde generatie jonge Molukkers naar het verleden en hoe zien zij de toekomst? In onze nieuwe podcast aflevering gaan we daarover in gesprek met historicus Joaniek Vreeswijk en fotograaf Elizar Veerman. De geschiedenis van de Molukkers in Nederland is vaak nog erg onderbelicht. De explainer video van NOS op 3 geeft ons een beeld van die geschiedenis. https://www.youtube.com/watch?v=ID9ZhTdjnMw&t=41s De groep Molukkers die in 1951 met de eerste boten naar Nederland kwamen werden eerst ondergebracht in onder andere oude concentratiekampen. Joaniek haar oma behoort tot die eerste groep Molukkers die zeventig jaar geleden in Rotterdam aankwam met een transportschip. In een eerder interview met FunX vertelt zij: "Ze kwam hier aan als 17-jarig meisje. Niet wetende dat ze hier haar hele leven zou blijven wonen. Pas in 1974 is ze weer voor de eerste keer naar de Molukken geweest. Haar moeder heeft ze nooit meer teruggezien." Joaniek hecht veel waarde aan haar familiegeschiedenis en Molukse achtergrond. Zo vertelt zij in hetzelfde FunX interview: ''Het heeft bepaald hoe ik in het leven sta en wat ik als belangrijk zie. Als Molukse dubbelbloed krijg je ook de kracht, de strijdlust, de pijn en het trauma mee van jouw Molukse overovergrootouders, overgrootouders, grootouders en ouders. Ale rasa, beta rasa! Wat jij voelt, voel ik ook!" Historicus Joaniek Vreeswijk Hoe zien jonge Molukkers de toekomst? In onze nieuwe podcast aflevering duiken we in de geschiedenis van Molukkers in Nederland. Ook kijken we vooruit. Hoe zorgt de huidige generatie dat de geschiedenis en cultuur niet verloren gaat? We bespreken dit en meer met historicus Joaniek Vreeswijk en fotograaf Elizar Veerman. Beluister en bekijk de livestream terug! In verband met de aangescherpte coronamaatregelen is de centrale Bibliotheek Rotterdam gesloten. Je kunt de show dan helaas ook niet live bijwonen. Maar niet getreurd! Vanaf 14:00 uur kun je wel gewoon live meekijken via YouTube. Vergeet niet te abonneren op onze YouTube channel.  De complete podcast is elke vrijdag te beluisteren via onze website, Spotify, Apple Podcasts en Tunein! 

In het hoge noorden van Nederland, in Appingedam neemt Mingus Samu Samu verslaggever Sam Jones mee naar de semi-permanente Molukse kerk die nog altijd een belangrijke functie heeft voor de saamhorigheid van de Molukse Appingedammers. Onderweg komen Sam en Mingus mensen tegen die iets vertellen over de wijk en de geschiedenis. In de kerk zorgt de ooit razend populaire Molukse band, genaamd Impuls voor een zoete muzikale herinnering.

In het hoge noorden van Nederland, in het plaatsje Appingedam ligt de Adamistraat, de oudste Molukse wijk van Nederland. Het is onlangs opgeknapt, dus oogt nu weer nieuw. Mingus Samu Samu, geboren in het "Ambonese bosje", kwam al snel in de wijk wonen, nadat hij was aangelegd.  Hij groeide er op en nu ruim zestig jaar later woont hij er nog. Hij neemt verslaggever Sam Jones mee op een wandeling door de wijk.

Precies 70 jaar geleden kwamen de eerste groepen Molukse KNIL-militairen naar Nederland. Een dienstbevel. 12 volle schepen met mensen meerden in het voorjaar van 1951 af in Rotterdam. "Het is het grootste trauma uit de Molukse geschiedenis", zegt Molukker Noes Solisa uit Assen. Zijn ouders waren aan boord van de schapen uit voormalig Nederlands-Indië. De Dagblad van het Noorden-podcast Hongerige wolf maakt een reis door de geschiedenis. Hoe kwamen de Molukkers in Nederland terecht en waardoor ontstond de onvrede die uiteindelijk uitmondde in geweld? Mellie Lumalessil-Metiarij, Noes Solisa en Otto Tatipikalawan vertellen hun verhaal.

Hij was zowel als speler en trainer jarenlang actief voor Feyenoord, maakte furore in het Nederlands elftal als aanvoerder en kwam ook uit voor grote clubs als FC Barcelona, Arsenal en Glasgow Rangers. Casper van Eijk kent van Bronckhorst goed omdat hij als clubarts jarenlang naast hem op de bank bij Feyenoord zat. Samen spreken ze over zijn sabbatical, Gio's muzieksmaak, zijn Molukse roots en nog veel meer.

Deze aflevering gaan we in gesprek met Saraï Pannekoek: Sjamanistisch healer, moeder, ziener en prachtmens. Het Sjamanisme is steeds meer in opkomst en we vroegen Saraï hoe ze denkt dat dit komt. En wat het Sjamanisme nu precies inhoudt. Het is een prachtig gesprek waarbij we teruggaan naar onze roots. Naar een stukje magie dat uit de westerse cultuur lijkt te zijn verdwenen. Een ancient wisdom waarin een enorme kracht schuilgaat. De kracht waarmee je door ieder (geboorte) proces (van leven tot dood) kan navigeren. We dragen deze oude wijsheid allemaal in ons, en hoeven slechts te herinneren dat ze er is. En hoe we haar weer een plek kunnen geven in ons modern leventje.Dwight en Saraï komen erachter dat veel rituelen uit de Surinaamse en Molukse cultuur op elkaar lijken. Waarin die connectie met Moeder Aarde, je voorouders en magie heel gebruikelijk is. We hebben alle drie van jongs af aan spirituele ervaringen gehad (van entiteiten, trance tot bezoekjes van voorouders), die we niet altijd hebben kunnen plaatsen maar inmiddels hebben weten te cultiveren tot een 'vak'.www.saraipannekoek.com

De komende verkiezingen vinden plaats in een van de grootste crisissen van de afgelopen 50 jaar. Wat maakt politiek ten tijde van een crisis anders dan politiek buiten crisistijd? Daarover gaan we vandaag spreken met onze twee gasten: Arjen Boin, Hoogleraar Publieke Instituties en Governance bij de Universiteit Leiden, hij doet veel onderzoek naar crisissen en hoe de politiek daarop reageert. Peter Bootsma, zelfstandig politiek-historicus die tal van boeken heeft geschreven over de naoorlogse Nederlandse politieke geschiedenis. Relevant voor ons gesprek hier is dat hij meerdere boeken heeft geschreven over de politiek in de jaren ‘70 zoals een boek over de Molukse acties en de politieke reactie op die crisis. Beeld door Melchior Stikkelman. Muziek afkomstig van Dexter Britain (Late Mornings)

Barak 1B, de uitzendplek van OVT, is de laatst overgebleven barak van het voormalige kamp. De barak vertelt het verhaal van de verschillende groepen die hier noodgedwongen na elkaar terecht kwamen: Joodse burgers & politieke gevangenen, Duitse burgerevacuees, geïnterneerde NSB’ers & collaborateurs en Molukse ex-KNIL-militairen.De vaste expositie ‘Als muren konden spreken’ bestrijkt deze vier periodes aan de hand van kleine menselijke objecten. Conservator Brigitte de Kok is te gast.

OVT is te gast bij het Nationaal Monument Kamp Vught, op de plek waar in de Tweede Wereldoorlog een concentratiekamp stond. Dit kamp herbergt echter nog veel meer geschiedenis. Ook het verleden dat raakt aan Oost/West, het thema van de Maand van de Geschiedenis, is er te vinden. Na de oorlog werd dit voormalig kamp gebruikt voor de opvang van Molukkers.Een gesprek vanuit Barak 1B van het voormalige Molukse woonoord Lunetten over de roerige en pijnlijke Molukse geschiedenis in Nederland. Met onder meer voormalig bewoonster Ietje Van Capelle Tuapattinaya en historicus Wim Manuhtu.

Historicus Wim Manahutu en voormalig bewoonster Ietje Van Capelle Tuapattinaya praten over het Molukse woonoord Lunetten, cultuurhistoricus Joep Leerssen bespreekt onze ‘volksaard’ in tijden van corona en Jimi Bellmartin zingt een nummer live.

We maken vanavond alweer de laatste aflevering van dit seizoen! We sluiten seizoen 7 in stijl af. In een tijd waarin Vincent zelf vader wordt gaat hij in gesprek met zijn eigen vader: Michel Patty. Hij groeide op in woonoord Lunetten (op het terrein van kamp Vught) in een Molukse gemeenschap. Michel was als jong kind al erg sportief en muzikaal. Later in zijn leven was het podium nooit ver weg en gaf hij uiteindelijk tientallen jaren les als muziekdocent. Wil je meer weten over de oorsprong van Vincent’s wilde haren? Check dan vanavond om 19:30 S07E08 van Wilde Haren de podcast! -- Wilde Haren de Podcast is onderdeel van De Stroom ⚡ SUPPORT WILDE HAREN DE PODCAST  Wordt vaste supporter via Petje.Af:  https://petje.af/wildeharen Òf koop de 'Ik support real podcasting' merchandise!  https://wildeharendepodcast.lnk.to/WILDEHARENDEWEBSHOP Wilde Haren de Podcast  Instagram: https://www.instagram.com/wildeharendepodcast Twitter: https://twitter.com/wildeharendepc Facebook: https://www.facebook.com/wildeharendepodcast Vincent ‘Jiggy Djé’ Patty Instagram: https://www.instagram.com/jiggydje/ Twitter: https://twitter.com/JiggyDje #WildeHarenDePodcast

In deze aflevering  praat ik met Jerry Opier: oprichter en CEO van BANK15 en Tafel15. We praten over zijn jeugd, waarin hij zich verdiepte in zijn Molukse achtergrond en flink rebelleerde. Tot het moment dat iemand hem belangeloos een kans bood om iets van zijn leven te maken. Dit heeft zo'n diepe indruk gemaakt dat het de blauwdruk heeft gevormd voor de manier waarop hij zijn ondernemingen heeft ingericht. We spreken over de mooie en moeilijke kanten van het ondernemen, hoe je omgaat met mensen die niet in je idee geloven, groot denken en meer! Mijn naam is Sander Timmermans en in de afgelopen tien jaar heb ik meerdere goed lopende ondernemingen opgebouwd. Maar zijn er ook zeker een aantal ideeën geflopt. Nu help ik jonge ondernemers bij het realiseren van hun ondernemersdroom. Wil je hier meer over weten? Check dan www.sandertimmermans.com 

In deze aflevering  praat ik met Jerry Opier: oprichter en CEO van BANK15 en Tafel15. We praten over zijn jeugd, waarin hij zich verdiepte in zijn Molukse achtergrond en flink rebelleerde. Tot het moment dat iemand hem belangeloos een kans bood om iets van zijn leven te maken. Dit heeft zo'n diepe indruk gemaakt dat het de blauwdruk heeft gevormd voor de manier waarop hij zijn ondernemingen heeft ingericht. We spreken over de mooie en moeilijke kanten van het ondernemen, hoe je omgaat met mensen die niet in je idee geloven, groot denken en meer! Mijn naam is Sander Timmermans en in de afgelopen tien jaar heb ik meerdere goed lopende ondernemingen opgebouwd. Maar zijn er ook zeker een aantal ideeën geflopt. Nu help ik jonge ondernemers bij het realiseren van hun ondernemersdroom. Wil je hier meer over weten? Check dan www.sandertimmermans.com 

Vijftigduizend mensen juichen de Molukse popgroep Massada toe tijdens hun optreden op Pinkpop in 1979. Voor Molukkers in Nederland een emotioneel moment, het geeft ze een trots gevoel. De treinkapingen zijn dan net achter de rug. De muzikanten van Massada kunnen door de grimmige sfeer in het land niet overal optreden. De bandleden worden te pas en te onpas aangehouden en tijdens concerten worden Molukse fans buiten de deur gehouden. En dan is er ook nog die megahit Sajang é...

In tijden van politieke correctheid is een naam als 'slavenkust' niet meer voor te stellen. Toch wisten de Nederlanders dit gebied geen ondubbelzinnige naam te geven. Verder zal bij veel mensen 'de Molukken' wel een belletje doen rinkelen. Maar hoe zit dat nu precies? Waarom zijn er relatief veel Molukkers in Nederland? Vandaag bespreken we de zaak van de Molukkers. Om onze show draaiende te houden hebben we jouw hulp nodig. Het is niet veel maar alle kleine beetjes zouden ons echt gigantisch helpen. Uiteraard krijg je voor jouw bijdrage wat leuks terug, zoals extra afleveringen of een WhatsApp-groep waarin we laten zien hoe het er achter de schermen aan toe gaat. Wil je ons nu steunen, klik dan op de link! Petje afnemen? - www.petje.af/korreltjezuid insta - www.instagram.com/korreltjezuid/ 

"In Indonesië heb je het begrip 'Merantau', dat wil zeggen: je wordt volwassen, je gaat de wijde wereld in, op zoek naar kennis en geestelijke rijkdom. Daarmee kom je later terug in het dorp waar je vandaan komt, om het met je dorpsgenoten te delen. Daarmee laat je ze een stukje van de wereld zien".

'Ze wilden weten hoe we sliepen, of we hard konden lopen en wat we aten', zegt Willem Hully. Het eerste Molukse gezin in Bovensmilde was een bezienswaardigheid, in 1969.

"In Indonesië heb je het begrip 'Merantau', dat wil zeggen: je wordt volwassen, je gaat de wijde wereld in, op zoek naar kennis en geestelijke rijkdom. Daarmee kom je later terug in het dorp waar je vandaan komt, om het met je dorpsgenoten te delen. Daarmee laat je ze een stukje van de wereld zien".

Jacco Vonhof is een succesvolle ondernemer uit Zwolle. Sinds dit jaar is het voorzitter van MKB Nederland, de belangenorganisatie voor het midden- en kleinbedrijf. In gesprek met Maaike Timmerman (Omroep WNL) is Vonhof openhartig over zijn jeugd, waarin hij als jochie de Molukse schoolgijzeling meemaakte.

Het olijke viertal bespreekt het DWDD-boek van de maand en kan haar enthousiasme niet verbergen: Bart en Coen ontvallen spontaan in gereformeerd gezang, Roos behandelt een originele martelmethode en de Molukse zaak komt op indringende wijze op tafel te liggen.De Tzumcast is een productie van Podgront....De muziek in deze podcast is gemaakt door Nicolai Heidlas:SUNDAY MORNING by Nicolai Heidlas Music @nicolai-heidlasCreative Commons — Attribution 3.0 Unported— CC BY 3.0 creativecommons.org/licenses/b...Music promoted by Audio Library youtu.be/dUJzAwxSauA...Tzumcast #17: Stephan Enter - Pastorale by PodGront is licensed under a Creative Commons-licentie.

Onlangs kondigde mensenrechten-advocaat Liesbeth Zegveld aan, dat ze namens inwoners van Hawija (Irak) een zaak aanspant tegen de Nederlandse staat. Ook pakte Zegveld de Molukse zaak op, omdat nabestaanden van de treinkaping in 1977 stellen dat hun verwanten zonder noodzaak om het leven zijn gebracht. Hoe werkt dit civiel oorlogsrecht? En wat is het verweer als het haar wordt verweten dat ze nabestaanden van daders bijstaat?

Elvira Oudemast is van Molukse afkomst en vertelt hoe haar familie behandeld is. Ze kreeg een eetstoornis en had een laag zelfbeeld. Gelukkig keerde God alles ten goede.

In deze tweede aflevering hoor je interieur en patroon ontwerpster Sarah Anne Rootert uit Den Haag. Anke Truijen gaat bij haar knusse zolderetage langs en krijgt te horen hoe haar Molukse achtergrond de basis werd van haar afstudeerproject aan de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten.

The Brothers Timisela bestaat uit Henry en Joshua Timisela. Als broers, opgroeiend in een Molukse familie, ontdekken ze al snel dat ze verhalen willen vertellen en iets terug willen doen voor de gemeenschap die hen veel heeft gebracht. Succesvolle theatervoorstellingen volgen, waarna de broers een nieuwe weg slaan. Vanaf september gaat hun nieuwe kindervoorstelling in première: Djago en Mina.

Frank Westerman (Emmen, 1964) is een van de beste onderzoeksjournalisten van Nederland. Zijn boeken zijn meeslepende verhalen over heikele episodes uit de geschiedenis. In zijn nieuwste boek, Een woord een woord, gaat hij terug naar de Molukse treinkapingen uit de jaren 70. Het is ook een terugkeer naar zijn jeugd. Als jongen van elf was hij getuige. Voor Westerman is schrijven ook altijd zelfonderzoek.

Liesbeth Zegveld (44) is mensenrechtenadvocaat, gespecialiseerd in oorlogsslachtoffers. De zaken waar zij zich in vastbijt kunnen soms wel tien jaar of langer in beslag nemen. Nu is er een nieuwe kwestie: heeft de Nederlandse Staat ongeoorloofd geweld gebruikt bij het beëindigen van de tweede Molukse treinkaping in 1977?

Is No Surrender oprichter Klaas Otto nou wel of niet echt een zware jongen? En is majoor Marco Kroon nou wel of niet ontvoerd in Afghanistan? Kregen de commando’s bij de bestorming bij de Punt nou wel of niet het bevel de Molukse kapers te doden? Belangrijke kwesties blijven hangen in een welles-nietes-discussie. Hoe kom je als journalist achter de waarheid als iedereen elkaar tegenspreekt? Daar praten we over met journalist en interviewer Frénk van der Linden en RTV NH baas Paul van Gessel.

Wat is de magie van het Eurovisiesongfestival? Nieuwe getuigen zeggen dat Molukse kapers de kaping bij De Punt in 1977 niet mochten overleven. We schetsen een tijdsbeeld. En En podiumkunstenaar Mo Hersi doet zijn best om zoveel mogelijk Afrikanen mee te laten doen aan de Nijmeegse Vierdaagse.

Deze week in de studio Vincent Patty a.k.a. Jiggy Djé over Hiphop in Nederland, zijn platenlabel, seksisme, en muziek illuminati...Is iedereen bijgekomen van de boekenpresentatie ZWART? Zo niet begrijpen we dat volledig, want wij zitten nog steeds op een zwarte wolk na deze historische lancering! But we promised more episodes en hier is ie!We hebben ruim 1,5 uur gesproken met Vincent Patty a.k.a Jiggy Djé. Sommigen (*kuch* Anousha en Ebissé *kuch*) kennen hem nog uit de 90s era. Tegenwoordig is hij eigenaar van het succesvolle platenlabel Noah's Ark. We voeren een zeer openhartig gesprek waarin ruimte is voor discussie en het uitwisselen van ideeën. Als je van filosofie houdt dan zit je goed bij Vincent!We ondervragen hem over hoe hij zich identificeert als kind van een witte Nederlandse moeder en Molukse vader, die uit principes jarenlang weigerde een Nederlandse paspoort aan te vragen. Hoe ziet hij zijn eigen positie als man van kleur binnen een zwart muziekgenre? Hoe draagt hij zijn steentje bij als man binnen de hiphop industrie waarin vrouwen nog te vaak ‘bi*thez’ en ‘h*’s worden genoemd? En is hiphop in Nederland nog steeds een wit bolwerk?Kortom: we gaan deze aflevering geen onderwerp uit de weg. Hip Hop Hurray! Luister naar aflevering #20!(p.s. we hebben nog geen playlist van Vincent dus luister naar Zwart van Ray Fuego!

In 1994 zond Het Spoor Terug "De Loffelijcke Compagnie", een serie van 14 documentaires over de geschiedenis van de VOC. In deel 4 werd de geschiedenis van de Banda-eilanden verteld, de Molukse archipel waar de nootmuskaat en de foelie vandaan kwam. Drieëneenhalve eeuw na het uitmoorden van de plaatselijke bevolking schrijnen de wonden van de geschiedenis nog steeds. Onder andere met Wim van den Broeke (in 1999 0verleden), een nazaat van de eerste perkenier Paulus van den Broeke (1627). Samenstelling: Marnix Koolhaas (herhaling)

Simon Ririhena toont aan dat de rationele wereld van de Westerse theologiebeoefening ver afstaat van de Molukse christelijke geloofsbeleving waarin voorouders, rituelen, mythen en symbolen een belangrijke rol spelen. Het kernsymbool in de Molukse samenleving is de Pela: een verbond tussen twee dorpen, dat het stopzetten van een oorlog aangeeft en bezegeld wordt met het drinken van alle aanwezigen van een paar druppels bloed vermengd met sterke drank uit een kom. Via de Pela begrijpen Moukkers in Nederland het Bijbels verbond en de bekrachtiging van het beloofde verbond in het Oude Testament door het bloed van Jezus Christus aan het kruis. Datum: 16-01-2014

Simon Ririhena toont aan dat de rationele wereld van de Westerse theologiebeoefening ver afstaat van de Molukse christelijke geloofsbeleving waarin voorouders, rituelen, mythen en symbolen een belangrijke rol spelen. Het kernsymbool in de Molukse samenleving is de Pela: een verbond tussen twee dorpen, dat het stopzetten van een oorlog aangeeft en bezegeld wordt met het drinken van alle aanwezigen van een paar druppels bloed vermengd met sterke drank uit een kom. Via de Pela begrijpen Moukkers in Nederland het Bijbels verbond en de bekrachtiging van het beloofde verbond in het Oude Testament door het bloed van Jezus Christus aan het kruis. Datum: 16-01-2014

Vijfde aflevering van 14-delige Spoor Terugserie "De Loffelijcke Compagnie" over de geschiedenis van de VOC. Na de verovering van de Banda-archipel in 1621 komt het Molukse hoofdeiland Ambon aan de beurt om door de VOC gemonopoliseerd te worden. Het duurt vijftig jaar voordat de Molukkers zich laten knechten en de winsten van de peper en kruidnagelen onbelemmerd naar het vaderland kunnen stromen.

Derde deel van de veertiendelige serie 'De Loffelijcke compagnie' over de geschiedenis van de VOC. Op 23 juni 1596 gaat Cornelis Houtman aan land in het sultanaat Banten op Java. Zes jaar later wordt de VOC opgericht en vestigt de VOC zich in Jacatra, dat al snel tot Batavia wordt omgedoopt. "Daar kan in Indien wat groots verricht worden", schrijft gouverneur-generaal Jan-Pieterszoon Coen met vooruitziende blik. Na de verovering van de Banda-archipel in 1621 komt het Molukse hoofdeiland Ambon aan de beurt om door de VOC gemonopoliseerd te worden. Vijftig jaar duurt het voordat de Molukkers zich laten knechten en de winsten van peper en kruidnagelen onbelemmerd naar het vaderland kunnen stromen...