Podcasts about sanatta

Zihin Koleksiyoncusu Aslı Kotaman'ın Kara Karga Yayınları'ndan çıkan Sanatın Erkeksiz Tarihi, kadın sanatçıların tarih boyunca karşılaştığı engelleri, erkek egemen yapının onları nasıl gölgede bıraktığını ve bu görünmezliği aşma mücadelelerini anlatıyor. Kotaman'la sohbet ederken en çok aklımda kalan cümlesi şu oldu: “Sanat tarihine bakarken sadece ‘Kadın sanatçılar nerede?' diye sormak yetmez, ‘Neden yok sayıldılar?' sorusunu da sormalıyız.”Linda Nochlin'in o meşhur sorusu, “Sanatta büyük kadın sanatçı yok mu?” da temel tartışmalarından biri. Kitapta Mihri Müşfik, Hale Asaf, Artemisia Gentileschi, Frida Kahlo, Georgia O'Keeffe, Lee Krasner, Louise Bourgeois, Barbara Kruger ve Tracey Emin gibi pek çok güçlü kadın sanatçının hikâyesini okuyorsunuz. Ama itiraf etmeliyim ki tüm bu etkileyici anlatıya rağmen, daha derin bir içerik beklentim tam olarak karşılanmadı. Kotaman da bu eleştirime hak veriyor ve kitabın daha kapsamlı olabileceğini kabul ediyor. Yine de onun bilgisi, donanımı ve samimi anlatımı, sanatın eksik yazılmış tarihini sorgulamak için çok önemli bir kapı aralıyor. Aslı Kotaman ile sanatın erkeksiz tarihini tüm detaylarıyla ve en gerçekçi haliyle konuştuk...Söyleşi: Ebru D. DedeoğluVideo

Sanatta başarının en büyük özelliği bence köklerine bağlı kalarak yenilikleri oluşturmaktır. Bunu biraz detaylandırırsam meramımı daha iyi anlatabileceğimi düşünüyorum. Türkiye'de Cumhuriyetin ilanıyla birlikte hızlı bir Batılılaşma yoluna gidildi. Türkçede Batılılaşmanın 3 temel manası mevcut: 1- Düşünce, çalışma, görüş ve anlayışta özellikle Avrupa ülkelerinin izledikleri temel ilkeleri benimsemiş olmak; Garplılaşmak. 2- Gelişmişlikte Avrupa ülkeleri düzeyine ulaşmak. 3- Batı uygarlığını benimsemek; Garplılaşmak. Bu manaları akılda tutmakta fayda var. Birçok alanda Batılı ülkeler örnek alınıp buna göre hareket edildi. Batılılaşma Cumhuriyetle birlikte birden bire ortaya çıkan bir yaklaşım değildi. Osmanlı'da da Batılılaşma hareketleri çeşitli düzeyde mevcuttu lakin Cumhuriyetle birlikte tek geçer yol Batılılaşma olarak karşımıza çıktı. Bu da bizi köksüzleştirdi. Osman Hamdi Bey'le birlikte başlayan “resim” serüvenimiz kökü Batıda olan bir yapı biçiminde varlığını hâlâ sürdürüyor. Sanatçılarımızın içinde bulunduğu en büyük açmaz ilk başlangıç noktasının köksüz olmasından kaynaklandığını düşünüyorum. Tabi ki Cumhuriyetten itibaren devam eden sanat tarihimiz içinde kendine yer edinen önemli birçok sanatçımız Batının taklitçiliğinden kurtulmaya çalışarak kendilerine yeni yollar açmaya çalıştı, çok az kısmı bunda başarılı olabildi. Çok az sanatçımız ise bu topraklarla bağını tamamen keserek sadece Batıyı düşünerek eserler verdi. Bunlardan çok çok azı başarılı olabildi. Osman Hamdi Bey de bunların ilk örneklerindendir. Ömrü hayatında yaptığı eserlerin bu topraklarda sergilenebileceğini, birilerinin evinde, müzelerde yer alabileceğini düşünmüyordu. Ama bugün bu topraklardan çıkan en değerli resimlerin altında imzası var Oryantalist ressamımızın.

Bu bölümde konuğum sanatçı Deniz Sağdıç. Kendisini ismen değilse de eserlerini; büyük tuvaller üzerinde kumaşlar, kablolar, plastik, alüminyum ambalaj atıkları gibi malzemeler ile yaptığı, uzaktan bakıldığında her an canlanacakmış gibi görünen, yağlı boya ile yapılmış izlenimi veren portrelerini tanıyorsunuzdur.Yirmi yılı bulan sanat yaşamında nasıl kendi tutkularını, değerlerini sanatına yansıttığını, aldığı reaksiyonlara göre nasıl çalışmalarına yön verdiğini, doğadan nasıl ilham aldığını anlattı.Her konuğum için araştırma yapar ve sorular belirlerim, bazen gidişata göre değiştirdiğim veya atladığım sorular olur, ama pek az söyleşide bu denli soramadığım soru kaldı. Bunda sanatın tüm hayatı kapsayan etki alanı olduğu kadar Deniz Hanım'ın sanatını icra etmesindeki özen ve yaratıcılığın bende uyandırdığı merakın da payı var. Eserleri sergilemekte, geliştirmekte gösterdiği yaratıcılığını kurmuş olduğu Sanat Evi'ni önümüzdeki on yılda multidisipliner bir sürdürülebilir sanat akademisine dönüştürme hedefini koymasında da görebiliyoruz.Birinin çöpü başkasının hazinesidir derler, o hazineyi bir kültürel zenginliğe çevirip, dünya ve Anadolu arasında nasıl bir köprü kurduğunu gelin Deniz Hanım'dan dinleyelim. (02:48) Doğanın hayatındaki yeri (06:16) Sanatının geçirdiği evrim (10:50) Sanat sanat için mi toplum için mi? (13:56) Sanatta başarının tanımı (18:15) Başarıyı beklerken (21:00) Kullandığı malzemeler (30:00) Yapay zeka hakkında düşüncesi (32:15) Kimden, neyi çaldı? (36:17) Portreleri ve tekniğini nasıl belirliyor? (43:09) Gelecek planları (48:03) Deniz Sağdıç'ın değer yaratma formülü Deniz Sağdıç'ın İnstagram sayfasıhttps://www.instagram.com/denizsagdicartSupport the show

Bu programda yalan da yok algı da! Gündem masaya yatırılıyor, arka planlar detaylıca analiz ediliyor. Net Bakış'ın 11 Aralık 2023 tarihli bölümüne; Güvenlik Politikaları Uzmanı Mete Yarar, İletişim Uzmanı Ali Saydam ve Hürriyet Gazetesi Yazarı Nedim Şener konuk oldu. 00:00 Giriş 2:18 ABD Gazze'de ateşkesi veto etti 10:45 ABD ve Batı İsrail için nasıl bir algı operasyonu yürütüyor? 16:47 Olası reformlar BM'yi ‘vicdani felç'ten kurtarabilir mi? 22:56 BM işlevselliğini nasıl kaybetti? 36:59 ABD, İsrail'e 2024'e kadar neyi bitirmesini tembihledi? 40:11 Katledilen her 10 kişiden 6'sı sivil 47:00 Emperyalistler kimleri nasıl esaret altında tutuyor? 53:34 Boykota konu olan tasarımın arkasındaki nefret 1:06:48 Ünlü markaların İsrail bağımlılığı 1:10:16 Acıyı reklam aracı yapanlardan samimiyetsiz özür 1:26:57 Filistin kimleri, neden rahatsız ediyor? 1:32:49 Sanatta ve ekonomideki Siyonist baskı 1:40:18 Boykot, bireysel bir tavırdan küresel bir eyleme nasıl dönüşüyor? 1:49:56 Akşener'den 6'lı masayla ilgili 8 ay sonra gelen itiraf 1:54:23 Akşener'in 3 Mart travması mı nüksetti? #abd #boykot #israil Serhat İbrahimoğlu ile Net Bakış her pazartesi 20.45'te TVNET'te.

İlham veren tasarımcı ve sanatçılarla hem son dönem çalışmalarını hem de üretimlerinin arka planında zihinlerini besleyen konuların konuşulduğu Mercado Diyalog on altıncı bölümüyle sizlerle. Bu bölümde Mercado Kreatif Direktörü Yağız Genç'in konuğu Görsel Sanatçı Belmin Pilevneli. Doğadan ilham alan akışkan formların oluşturduğu kompozisyonlar Belvin'in eserlerinde öne çıkıyor. Kağıdın kendisini de eserdeki kurguya katan gofraj tekniğinden, karakteristik tarzın ortaya çıkışına ve formlarıyla oluşturduğu akışkan anlatılar üzerine ilham verici bir sohbet bu bölümde.

Dilimizde mânaca çok geniş ve derin anlamı olan kendi kelimesi sözlükte şöyle açıklanır: Öz, zat, nefis, asıl varlık. Şahıs zamiri olarak kullanılır: Kendi, kendim, kendin, kendimiz, kendiniz, kendileri. Elliden fazla deyim içinde görülür. Bazıları: Kendine gelmek (ayılmak, aklı başına gelmek), kendinden geçmek (çok heyecanlanmak, bayılmak), kendini bilmek (gücünü, sınırını bilmek. Aklî muhakemesi yerinde bulunmak, çocukluk yaşından çıkmak. Tasavvufta insanın “eşref-i mahlukat” oluşunun mânasını-sırrını bilmesi), kendini bilmez (haddini aşan, ne yaptığını bilmeyen), kendini bulmak (durumunu düzeltmek, şahsiyetini kazanmak), kendini göstermek, kendini kaybetmek, kendini tutmak, kendini vermek, kendini dinlemek vb. Yunus Emre şöyle diyor: İlim ilim bilmektir İlim kendin bilmektir Sen kendini bilmezsin Ya nice okumaktır Şu söz dilimizde tasavvufî mânası da kastedilerek çok kullanılır: Kişi kendin bilmek gibi irfan olmaz. Bütün bu kullanımların dayanağı, çıkış noktası Kur'ân-ı Kerim'deki şu âyetlerdir ki, kendi (insan) kelimesinin yüceliğine işarettir. “Ben onun yaradılışını tamamladığım ve ona ruhumdan üflediğim zaman, siz hemen onun için secdeye kapanın” (Hicr, 29). Hz. Meryem için: “... Biz ona ruhumuzdan üfledik ...” (Tahrim, 12). “Onu tesviye edip, düzeltip de ruhumdan ona üfledim mi, derhal ona secde edin” (Sâd, 72). Elmalılı Hamdi Yazır bu âyetleri şöyle tefsir ediyor: “Bu bir lütuf ve şereftir” (İnsanın eşref-i mahlukat olması). “Ruhumdan üflemek” maddeye can vermek, hayat bahşetmek diye de tefsir edilmektedir. Ruh bilinmeyen bir kavramdır. Bu sebeple “yaratılış” bir sır saklar. “Üflemek” fiili ise burada mecazdır. Mutasavvıflar “kendini bilmek”i “özündeki ilahiliği” farketmek olarak yorumluyorlar. Şimdi gelelim son zamanlarda sık kullanılan “kendini aşmak” deyimine. Bu günlük hayatta kendini geliştirmek, var olan potansiyelini, kabiliyetini daha ileri taşımak şeklinde olumlu bir mânada kullanılır. Sporda rekorunu tazelemek gibi. Sanatta diyelim bir şairin en yeni şiiri ötekilerden daha mükemmel ise bunu belirtmek için kullanılır: Bu son şiir ile kendini aştın.

Yönetmenliğin gördüğü değer,fotoğrafçılık sanatı,senaryo yazarken alınan ilham,ressamlığın günümüzdeki yeri,sanatta sansür ve CHORBA EP'sinin klibinin bilinmeyenleri ve detaylarını konuştuğumuz No Filter'ın bölümü.

Antik Çağ; M. Ö. 7. yüzyılın sonları ile M. S. 500 yılları arasını kapsayan dönemde belirgin olan kültürel ve siyasi gelişmeleri konu alan dönemdir. Sanatta, edebiyatta, bilimde ve mimaride önemli gelişmelerin yaşandığı Antik Çağ nedir? Antik Çağ ...

Kültür Sanatta Bu Hafta'dan herkese merhaba, şimdiden iyi haftasonları. Ben Edanur Tanış. Her cuma Kültür Sanatta Bu Hafta'yla karşınızda olacağım. Sara Elif Su Balıkçı ile birlikte bu hafta izleyebileceğiniz film ve oyunları, gezebileceğiniz sergileri derledik. Şimdiden iyi dinlemeler.

Kültür Sanatta Bu Hafta'dan herkese merhaba, şimdiden iyi haftasonları. Ben Edanur Tanış. Her cuma Kültür Sanatta Bu Hafta'yla karşınızda olacağım. Sara Elif Su Balıkçı ile birlikte bu hafta izleyebileceğiniz film ve oyunları, gezebileceğiniz sergileri derledik. Şimdiden iyi dinlemeler.

Kültür Sanatta Bu Hafta'dan herkese merhaba, şimdiden iyi haftasonları. Ben Edanur Tanış. Her cuma Kültür Sanatta Bu Hafta'yla karşınızda olacağım. Sara Elif Su Balıkçı ile birlikte bu hafta izleyebileceğiniz film ve oyunları, gezebileceğiniz sergileri derledik. Şimdiden iyi dinlemeler.

Medyascope olarak bu hafta izleyebileceğiniz film ve oyunları, gezebileceğiniz sergileri ve kültür-sanat dünyasından gelişmeleri derledik. Şimdiden iyi seyirler. Derleyen: Edanur Tanış & Sara Elif Su Balıkçı

Medyascope olarak bu hafta izleyebileceğiniz film ve oyunları, gezebileceğiniz sergileri ve kültür-sanat dünyasından gelişmeleri derledik. Şimdiden iyi seyirler.

Medyascope olarak bu hafta izleyebileceğiniz film ve oyunları, gezebileceğiniz sergileri derledik. Şimdiden iyi seyirler. Derleyen: Edanur Tanış & Tuğbanur Toprak

Medyascope olarak bu hafta izleyebileceğiniz film ve oyunları, gezebileceğiniz sergileri derledik. Şimdiden iyi seyirler. Derleyen: Edanur Tanış & Tuğbanur Toprak

Bu bölümde, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi'nde “Türkiye'de Güncel Sanatta İnsanmerkezcilik Eleştirisi” konusu üzerine doktora yapan, aynı zamanda Karamanoğlu Mehmetbey Üniversitesi Sosyoloji bölümünde araştırma görevlisi olarak çalışan Dijan Özkurt ile konuştuk.

Aposto! Community'nin podcast serisi Yuvarlak Masa'nın bu bölümünde akademisyen Itır Erhart, İstanbul Kültür Sanat Vakfı (İKSV) Kültür Politikaları Çalışmaları Direktörü Özlem Ece ve Aposto!'nun COO'su Sinem Uğurdağ, kültür sanat ve girişimcilik dünyasında toplumsal cinsiyet eşitsizliklerini ve bu eşitsizliklerinin çözüm yollarını konuşuyor. Hazırlayan ve sunan: Hacer Sert Aposto! topluluğundaki farklı perspektifleri bir araya getirdiğimiz Aposto! Community yayını cuma günü 14.00'te e-posta kutunda. Hemen abone ol: https://read.apos.to/n/community İKSV tarafından hazırlanan "Kültür-Sanat Dünyasında Toplumsal Cinsiyet" başlı raporu okumak için buraya tıklayabilirsiniz.

Dile Kolay'ın bu bölümü kültür-sanat iletişimindeki dil kullanımına odaklanıyor. Kültür ve sanat iletişiminde dille ilgili nasıl meselelerle karşılaşılıyor? Dil, kültür-sanata dair algıyı, erişim ve katılımı nasıl etkiliyor? Sanat terimlerini yerelleştirmede nasıl güçlükler yaşanıyor? Kültür-sanat metinleri yazılırken nasıl okuyucular hayal ediliyor? Bu alanda klişelerden kaçmak mümkün mü? Bölümün konukları, akademisyen, editör ve Borusan Kültür-Sanat Kurum Kimliği ve Yayınlar Yöneticisi Dr. Evren Barın Egrik ve yazar Yekta Kopan.(02:26) Kültür ve sanat iletişiminde kurulan “anlatı ormanı” nasıl özellikler taşıyor? (05:00) Kültür sanatın dili oluşturulurken nasıl bir okur tahayyül ediliyor?(05:27) Tanıtım metinlerinden eleştiri yazılarına içerik ve dil nasıl değişiyor?(07:27) Hızlı tüketime yönelik ortak kodlar: sanatı klişelerle anlatmak(08:38) Kültür-sanatta anlaşılırlık ve erişilebilirlik meselesi(10:31) İmzalı ve imzasız sanat metinlerinde kurulan dildeki farklılıklar(11:27) Kültür-sanat kurumlarının kendilerine özgü dil ve üslupları(13:14) Farklı kitleler için farklı diller(15:02) Hızın önem kazandığı bir çağda özgün bir sanat dili mümkün mü?(20:02) Sanatta terminoloji ve çeviri meselesi: kültür-sanat iletişiminde kullanılan metinler nasıl daha davetkâr olabilir? (21:32) Yabancı kavram kullanımı, izleyicinin algısını nasıl etkiliyor? (22:50) Türkçe söyleme meselesi: “palyaço” mu “clown” mu?(23:48) Yeni bir kültür-sanat dili nasıl kurulmalı?(28:01) İzleyici geliştirmede dilin rolü ve İstanbul Bienali çocuk kitapları(32:22) Çocuk kitaplarında dil, söylem ve post-dramatik anlatılar(38:20) Didaktik olmadan kendini açıklayan metinler nasıl hazırlanabilir?(39:55) Sanat basınının güncel durumu ve kültür-sanat alanında metin üretiminin ekonomik ve pratik arka planı(45:49) Yeni eleştirmenlerin, yazarların yetişmesini desteklemek için neler yapılıyor?(47:21) Dildeki klişeler kültürel belleği veya belleksizliği nasıl yaratıyor?

Espas Yayınları'ndan çıkan Hassas Sesler Sözlüğü vesilesiyle, karşılaştırmalı edebiyat uzmanı ve kitabın iştirakçilerinden Nevzat Kaya'yla "Edebiyatta ve Sanatta Duyular Hiyerarşisi" konulu bir söyleşi. Espas'ın Kıraathane Kitap Şenliği kapsamında düzenlediği bu söyleşinin moderatörlüğünü Evrim Kavcar ve Elif Öner yapıyor.

Türkiye ve dünyadaki güncel gelişmeleri, meraklı okuyuculara sunmak amacıyla, 3 ayda 1 yayınlanan Strategy dergisinin, podcast kanalına hoşgeldiniz. Strategy dergisinin yirmi ikinci sayısındaki haberimizin başlığı Online Müzayedeler Dönemi. Sanatta yeni dönem trendi online müzayede pazarı, 2025 yılında hacimsel olarak 2.4 milyar dolara ulaşacak. Strategy dergisinin basılı yayınına Turkcell Dergilik uygulaması üzerinden veya www.akfen.com.tr/strategy-dergisi adresinden ulaşmak mümkün. Bizi izlemeye devam edin!

“Şimdilerde altından geçtiğim bütün ağaçlar yapraklarını döküyor. Havada hazan var, yüreğimde hüzün” diyordu Cemal Süreya sonbahar için. Ancak kimilerine göre hüznün değil, yenilenmenin mevsimi turuncunun hâkimi sonbahar… Resimde, müzikte, edebiyatın her dalında sanatçılara ilham veren sonbaharın sanattaki yansımalarına birlikte bakmaya ne dersiniz? --- Send in a voice message: https://anchor.fm/yeditepe-fatih/message

Psikiyatrist Dr. İlker Küçükparlak ile kaldığımız yerden yaratıcılık ve psikopati konusunu irdelemeye devam ediyoruz.

Psikiyatrist Dr. İlker Küçükparlak ile yaratma anı, zihinsel gidip gelmeler ve sanatta yaratıcılık üzerine konuşuyoruz.

Fatih Yapıcı Ile Medya Kritik | Kültür Sanatta 19 Yıllık AKP Tahribatı by Artı TV

Insta: @arda_enfiyeci Foto hesabi insta: @enfography 00.00 Keyifli bir aktivite olarak insanlik ovmece 02.40 Tarihte gecmise gitsem 04.25 Soyut dusunebilme yetenegi, Zaman yolculugu kavrami 08.15 Sanat ilk ciktiginda cok pratik 09.30 Iktidarin tel elde olmasinin sanat uzerindeki etkisi 12.00 Postmodern sanatta anlamsizlik 13.42 Postmodern sanata dair tatlis bir hikaye 15.32 Kapitalizm sanata cok zarar veriyor 17.07 "Tavsan videosu” : Save Ralph https://www.youtube.com/watch?v=G393z8s8nFY&ab_channel=TheHumaneSocietyoftheUnitedStates 18.40 Kapitalist mimari 19.48 Patreon 20.50 Porno kulturumuz korkunc 22.30 Video oyunlari 23.40 Sanatta muhafazakarlik

(01:09) - Üniversite Öncesi Yılları (01:59) - Koç Üniversitesi Yıllarına Dair (04:45) - Mezuniyet Sonrası Sanat Yolculuğu (10:40) - Sanat İnsiyatifinin Oluşumu (16:59) - Üretmeyi Sevmek ve Değişim Hakkında (21:40) - Yarınlara Dair

Cumhuriyet'in öncü kadınları kimler? Neler başarmışlar? Ortak özellikleri ne? Niçin layık oldukları kadar tanınmıyorlar? Bilimde ve sanatta kadınlar serisinin ilk programında, gazeteci - yazar Özlem Özdemir anlattı.

Yusuf Kaplan ile Yol Haritası programının bu bölümünde ikinci medeniyet krizi diye isimlendirdiği dönemi anlatıyor. Bu ikinci medeniyet krizi dönemini Tanzimat ve Meşrutiyet‘te yaşananlar olarak açıyor. Yusuf Kaplan; Yakın tarihe ilişkin çapraz okuma yapmalıyız. Tek tip okuma bizi bir yere götürmez. Tanzimat'ın bir ruh arayışı olduğunu da kabul edersek bu çapraz bir okuma örneği olur. Tanzimat fiyasko ile sonuçlanmıştır ama meşrutiyeti doğurmuştur. Bu yönü pozitiftir. Şinasi'nin Şair Evlenmesi bize Tanzimat hakkında fikir verir. Çünkü Şinasi'nin Şair Evlenmesi bizi karikatürize etmiştir. Sarayın, Şair Evlenmesi' ne sahip çıkması da komedidir. Ve bu durum sarayın Batılılaştığının da fotoğrafıdır. Tanzimat olmasaydı meşrutiyet olmazdı. Meşrutiyet çok önemli bir nokta. Entelektüel olarak çok önemli hazırlıklar önümüze çıkıyor. Ahmet Cevdet Paşa geçiş dönemi kaygısını yaşamış ve bu duruma köklerden kopmadan karşılık vermiş çok önemli bir aydın. Batıdan gelen moderniteye karşı dimdik durabilmiş bir şahsiyettir Ahmet Cevdet Paşa. Anâsırı Vataniyye eksen alınırsa ordu mahvolur diyor Ahmet Cevdet Paşa. İttihat ve terakki batıya karşı aşağılık kompleksinin yansımasıdır. Ziya Gökalp şizofreninin zirvesidir, dedi Yusuf Kaplan ve ekledi ne yardan ne de serden geçmiştir ama ne İsa'ya ne Musa'ya yaranamamıştır. Ahmet Cevdet Paşa: Osmanlı insanlığın son adasıdır demiştir. Ahmet Cevdet Paşa ikinci medeniyet krizinin Gazali'sidir. Sanatta, meşrutiyet döneminde köklerden kopuşu görüyoruz. Tevfik Fikret ile bu zirveye çıkmıştır. Entelektüel hayatta yörünge yitirilmiş değil ama sanat ve edebiyat hayatında köklerden kopuşu görüyoruz. Abduh ve Afgani üzerinden İslamcılık üzerinde ki aşağılık duygusunu görebiliriz. Bizim aydınımızda bu aşağılık kompleksi çok yoktur. Geleceğin ilimler ve bilim felsefesini ortaya koyabilmiş bir adam var orada. İstanbul'da gerçekleşen batılılaşma hareketi Osmanlı'da çevreye yansımamış. Cumhuriyet'te ise batılılaşma tüm topluma dayatılmıştır. dedi… Ve dahası bu bölümde. Gelin, Beraber Yürüyelim...

Yapay zekâ, arttırılmış gerçeklik, duysal (ses) sanatlar, bilgisayar teknolojileri gibi farklı konu başlıklarına odaklanan “Dijital Sanatta Şimdi” başlıklı konuşma serisinin konuğu; eserlerinde dijital medyayı görsel öğeler, ses ve ışık yardımıyla fiziksel bir deneyime dönüştüren disiplinler arası sanatçı Yağmur Uyanık. Teknolojiyi sanatsal bir ifade biçimi olarak kullanırken mekânsal düşünceden yola çıkarak, mekanın yeni estetiğini, tekniğini ve dinamik algısını yeniden düşünen Yağmur Uyanık'ın eserleri, Ars Electronica (Linz), Sonar D+ (Barselona), Signal Light Festival (Prag), Geneva International Film Festival; Art Futura (Roma) Exploratorium, California Academy of Sciences and Diego Rivera Gallery (San Francisco) gibi dünyanın farklı galeri, müze ve festivallerinde gösterilmiştir.

Dijital ifade olanaklarının sunduğu imkanlar üzerinden eserler üreten sanatçıların çalışma pratiklerine odaklanan “Dijital Sanatta Şimdi” konuşma serisinin konuğu Design In Situ'nun kurucuları Nagehan Kuralı Alan ve Selin Özçelik Mörth. İnteraktif medya sanatları alanında yurt içinde ve yurt dışında; Hollanda Today's Art Festival, Het Nieuwe Enstitüsü; Avusturya Museums Quartier gibi kurumlarda eserlerini sergileyen Nagehan Kuralı Alan ve Selin Özçelik Mörth, çeşitli disiplinleri bir araya getirdikleri tasarım ofislerindeki çalışmalarıyla uluslararası tasarım dünyasının en prestijli yarışmalardan biri olan Red Dot Design Award'da, Brands & Communication Design segmentinde, “Red Dot Winner 2020” ödülünü kazandılar. Design In Situ'da, eserlerini sosyolojik bir bakış açısıyla ele alıp, görsel estetik ve teknoloji yardımıyla hayata geçirirken, eserlerinde bir konuyu ortaya koymak, tartışmaya açmak için kullanıcı etkileşimini kullanıyor, kamusal alan ve insanın gündelik hayatıyla, teknolojinin o hayata entegrasyonu üzerine düşünüyorlar.

Pandemi nedeniyle zor bir yılı geride bıraktık. Öğrenciler eğitimlerini; çalışanlar da mesailerini teknoloji sayesinde evden sürdürdü. Sanatta ise "farklı" bir yöntem denendi. Konserler iptal edilince sanatçılarla hayranları "çevrimiçi" buluştu. Taraflar arasında organik bağ kurulamasa da birçok müzisyen bu sayede geçimini sağladı. Mete Çubukçu, 2020'nin sanat dünyası için nasıl geçtiğini, 2021'den beklentileri rock müziğinin önemli isimlerinden Fatma Turgut'la konuştu.

Dijital ifade olanaklarının sunduğu imkanlar üzerinden eserler üreten sanatçıların çalışma pratiklerine odaklanan “Dijital Sanatta Şimdi” konuşma serisinin yedinci konuğu; heykel, resim, video, animasyon ve 3D modelleme gibi birçok pratiği beraber kullanan HA:AR. Heykeltıraş Hande Şekerciler ve dijital sanatçı Arda Yalkın'dan oluşan sanatçı ikilisinin hem klasik sanata, hem o dönemin zanaatkarlığına, hem de yeni teknolojilere olan sevgisi, yeni bir ifade biçimi üzerine çalışmalarını sağlamış. Genellikle sanat pratiklerinde yarattığımız medeniyet, ürettiğimiz teknoloji ve varoluş biçimimizin oluşturduğu çatışmalara odaklanıyor. HA:AR'ın çalışmaları Türkiye, ABD, İspanya, İtalya, Fransa, İngiltere, Yunanistan ve Rusya'da uluslararası galeri, fuar ve müzelerde sergilenmiştir.

Dijital ifade olanaklarının sunduğu imkanlar üzerinden eserler üreten sanatçıların çalışma pratiklerine odaklanan “Dijital Sanatta Şimdi” konuşma serisinin sekizinci konuğu; algı ve gerçekliğin öznel doğasıyla ilgilenen ve günlük görsel düşüncelerinin oluşturduğu fikirleri araştırmak için sezgi ve teknolojiyi kullanan sanatçı ve yönetmen Lara Kamhi. Lara Kamhi'nin eserleri Türkiye, İspanya, Tunus, Güney Kore, Lübnan, Belçika, Rusya, Şili, İngiltere ve Amerika'da çeşitli galeri, müze, kamusal alan ve festivallerde sergile

Ahmet Ergenç #NeMutluEşitimDiyene konferans serisi kapsamındaki konuşmasına ve bu konuşmaya temel teşkil eden makalesine ilişkin şöyle bir özet sunuyor: "Milliyetçilik tartışmalarına, milliyetçiliğe karşı çağdaş sanatın geliştirdiği estetik ve politik hamleler üzerinden katılmayı seçmemin iki nedeni var: birincisi, milliyetçilik kendini sık sık imgeler üzerinden üretiyor ve çağdaş sanat milliyetçiliğe karşı bu imgeleri ve taşıyıcısı oldukları mitleri bozarak bir karşı görsel rejim oluşturabiliyor. Buna Gramsci'nin ifadesiyle ‘karşı-hegemonya' da denebilir: özetle, hegemonik imgeleri bozmak. İkincisi, milliyetçilik kadim sembol ve anlatıları sürekli yedekte tutmasına karşın, kendini gündelik hayatta ve günlük medyada (ve artık sosyal medyada) çok hızlı biçimde ve çeşitli şekillerde yeniden üretiyor ve çağdaş sanat bu ‘milliyetçiliğin yeniden üretilme hamlelerine' çok hızlı bir şekilde karşılık verip, milliyetçi hamlelerin şiddetini açığa çıkarmak konusunda edebiyat ya da sinemadan daha etkili olabiliyor. Bu noktada ‘çağdaş' sanatın ‘güncel'liği ya da hızlı hareket kabiliyeti öne çıkıyor. Burada 90'lardan itibaren Türkiye'de milliyetçi ideolojiye ve milliyetçiliğin ‘sağ kolu' denebilecek militarizme karşı geliştirilen sanatsal strateji ve hamleleri özetlemeye ve ortaya çıkan anti-milliyetçi manzaranın ya da görsel – dilsel rejimin etkisini araştırmayı deneyeceğim."

Yıl 1919,o dönemin Osmanlı’sında müslüman kadınların sahneye çıkması yasaktır. Oysa içinde çocukluğundan beri tiyatro aşkı yanan genç bir kadın vardır,Afife. Kadınların sahneye çıkması yasak olsa da Afife’nin içindeki tiyatro aşkı bu yasağı dinlemeyecekti. Peki sahneye çıkan ilk müslüman kadını. ailesi ve toplum nasıl karşıladı? Uğruna pek çok fedakarlıkta bulunduğu tiyatro sahnesi Afife’ye hak ettiği değeri verdi mi? Büyük bir tutkuyla evlendiği eşi sanatçı Selahattin Pınar’la neden ayrılmak zorunda kaldı? Bu haftaki bölümümüzde kısacık ömrüne büyük mücadeleler sığdıran ilk müslüman Türk kadın tiyatro oyuncusu Afife Jale’yi konuşuyoruz: .... Selahattin Pınar'ın Afife Jale için yazdığı düşünülen bazı şarkılar: Nereden Sevdim O Zalim Kadını https://www.youtube.com/watch?v=g2d_rJAOFrg Gel Gitme Kadın https://www.youtube.com/watch?v=MAMy7FF_vOc Anladım Sevmeyeceksin Beni Sen Nazlı Çiçek https://www.youtube.com/watch?v=yTCPkH1ap9A ... Can Dündar Yüzyılın Aşkları : Selahattin Pınar - Afife Jale https://www.youtube.com/watch?v=-bF1h3uVLts ... O zaman başlıyoruz... … ABONE OL: https://spoti.fi/3khAkN9 INSTAGRAM: https://bit.ly/2HhfnDY TAKİP ET: https://bit.ly/2HhfnDY ABONE OL: https://spoti.fi/3khAkN9

Ortanormal Çevrimiçi Konuşma Serisi'ni Eda Yiğit, İpek Çınar ve Şener Soysal'la Açık Dergi'de İlksen Mavituna değerlendiriyor.   

“Dijital Sanatta Şimdi” serisi; bir yanıyla yapay zeka, arttırılmış gerçeklik, duysal (ses) sanatlar, bilgisayar teknolojileri gibi farklı konu başlıklarına odaklanırken bir yanıyla da konuk ettiği sanatçıların keşif yolculukları, ilham kaynakları ve kariyerine dair bireysel fragmanlara yer veriyor. Konuşma serisinin beşinci konuğu, çalışmalarını "bir sanat pratiği olarak araştırma” şeklinde tanımlayan sanatçı ve eğitmen Bager Akbay. Bager Akbay, Yıldız Teknik Üniversitesi'nde İletişim Tasarımı ve Linz Sanat Üniversitesi'nde "Interface Cultures" eğitimi aldı. Aktör ve kuklacı olarak yaptığı çalışmaların ardından, sanatsal faaliyetlerinin yanı sıra çeşitli üniversitelerde dersler vermekte, tasarım sektöründeki firmalara danışmanlık yapmaktadır. Çalışmaları; İstanbul Tasarım Bienali, Amber Festivali, HBKSaar Galerisi (Almanya), TodaysArt Festivali (Hollanda) ve Ars Electronica'da (Avusturya) sergilenmiştir.

“Dijital Sanatta Şimdi” serisi; bir yanıyla yapay zeka, arttırılmış gerçeklik, duysal (ses) sanatlar, bilgisayar teknolojileri gibi farklı konu başlıklarına odaklanırken bir yanıyla da konuk ettiği sanatçıların keşif yolculukları, ilham kaynakları ve kariyerine dair bireysel fragmanlara yer veriyor. Konuşma serisinin altıncı konuğu, sanat, bilim ve teknoloji kesişiminde eserler üreten yaratıcı teknolojist ve sanatçı: Osman Koç. Çeşitli sensörler ve görüntüleme teknolojileri yardımıyla görsel-işitsel performanslar, etkileşimli ortamlar yaratan sanatçının doğa bilimlerinden esinlenen eserleri; Exploratorium (ABD). Gray Area (ABD), Ars Electronica (Avusturya), Signal Festival (Prag), Todaysart Festival (Holanda), Carnegie Museum of Arts (ABD), Computer History Museum (ABD), Daejeon Museum of Art (Kore) ve National Museum of China (Çin) sergilenmiştir.

Nazlı Pektaş (1975, Edremit) Sanat Tarihçisi, eleştirmen. Lisans eğitimini Mimar Sinan Üniversitesi Sanat Tarihi Bölümü'nde (1998), Yüksek Lisansını Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Seramik-Cam bölümünde (2008), Sanatta yeterliğini ise Marmara...

Sanatta iyiliğin ölçüsü var mıdır? varsa nedir? gibi sorulara yanıt arayacağımız kaydımız, yine bir geleceğe yatırıma dönüştü. Devlet Opera ve Balesi tenorlarından Yunus Emre Özorhan’in ışığından faydalanacağımız birkaç kayıtlık söz aldık. Eksen sanattan müzik özeline hızlıca kaydı ve sanatçı egosuna kadar geldi. Aralarda Mozart’ın, Bach’ın, Vivaldi’nin, Pavarotti’nin, Florez’in, Domingo’nun, Belle’in, Notre Damme’ın kamburunun, Garou’nun, Adele’in, Weber’in, nasıl olduğunu bilmeden Charles Barkley’in yüzüksüzlüğünün, Michael Jordan’ın ayılığının da muhabbetini yaptık. En önemlisi, Türkiye Rock Tarihi serisi yapmanın sözünü aldık, hem de ünlü Türk progressive rock grubu 657’nin lead vocal’inden.

10. Bölüm kutlaması yaparken "İmgelem" kavramını masaya yatıralım istedik. Neydi aynı filmi izleyip, aynı kitabı okuduktan sonra farklı şeyler düşünmemize neden olan? Sanatta ve hayatta "imgelem" nedir? Ne işe yarar? Nasıl gelişir? Kitaplarda, satır aralarında imgelemi aradık. Keyifle dinlemeniz dileğiyle..

“Dijital Sanatta Şimdi” serisi; bir yanıyla yapay zeka, arttırılmış gerçeklik, duysal (ses) sanatlar, bilgisayar teknolojileri gibi farklı konu başlıklarına odaklanırken bir yanıyla da konuk ettiği sanatçıların keşif yolculukları, ilham kaynakları ve kariyerine dair bireysel fragmanlara yer veriyor. Sanatçıların teknolojiyi yaratıcılıkla nasıl bütünleştirdiklerinden son dönem işlerine uzanan bir yol haritasını da izleyen konuşma serisinin ikinci konuğu, fiziksel ve dijital alanlar arasındaki sınırları bulanıklaştırdığı çalışmaları ile tanınan Can Büyükberber. Can Büyükberber, fiziksel ve dijital alanlar arasındaki sınırları bulanıklaştıran görsel-işitsel deneyimler üzerinde çalışan bir görsel sanatçıdır. Çalışmaları sanal / artırılmış gerçeklik, projeksiyon haritalama, jeodezik kubbeler, büyük ölçekli ekranlar ve dijital üretim deneylerinden oluşmaktadır. Sanat, tasarım ve bilime uzanan disiplinler arası bir düşünce tarafından yönlendirilen çalışmaları, insan algısına odaklanır, doğrusal olmayan anlatılar ve ortaya çıkan formlar için yeni yöntemler araştırır. San Francisco Art Institute'den Sanat ve Teknoloji Yüksek Lisans Derecesini Fulbright Araştırmacısı olarak alan ve Autodesk Pier 9 ve Adobe'nin AR Sanatçı Konutları'na seçilen Büyükberber'in eserleri; aralarında ZKM (Karlsruhe), Ars Electronica (Linz), SAT (Montreal), Sonar D + (Barselona), California Academy of Sciences and Exploratorium (San Francisco) Signal Festival (Prag), Akbank Sanat (İstanbul), Art Futura (Roma), MUTEK.JP (Tokyo), ZeroSpace (New York) dahil olmak üzere dünyanın dört bir yanındaki müzelerde, galerilerde ve medya sanat festivallerinde sergilenmiş ve Grammy Ödülü kazanmış Rock müzik grubu Tool, Shigeto ve Çek Filarmoni Orkestrası gibi müzik sanatçılarıyla işbirlikleri yapmıştır.

“Dijital Sanatta Şimdi” serisi; bir yanıyla yapay zekâ, arttırılmış gerçeklik, duysal (ses) sanatlar, bilgisayar teknolojileri gibi farklı konu başlıklarına odaklanırken bir yanıyla da konuk ettiği sanatçıların keşif yolculukları, ilham kaynakları ve kariyerine dair bireysel fragmanlara yer veriyor. Sanatçıların teknolojiyi yaratıcılıkla nasıl bütünleştirdiklerinden son dönem işlerine uzanan bir yol haritasını da izleyen konuşma serisinin üçüncü konuğu, farklı anlatım biçimlerini ve dilleri bir araya getirip interdisipliner (disiplinlerarası) projeler üreten, temel meselesi kapsayıcı deneyimler ve yapılar oluşturmak olan sanatçı Candaş Şişman. Candaş Şişman (1985, İzmir), dijital ve mekanik teknolojileri ifade aracı olarak kullanan bir sanatçıdır. Sanatçının merakları doğrultusunda şekillenen eserleri, insanı içine alan ve çok sensörlü enstalasyonlar, ses, kinetik heykeller, animasyonlar ve görsel-işitsel performanslar gibi birçok farklı alana yayılıyor. Sanatçı eserlerinde, zaman, mekân ve hareket anlayışımızı dijital ve mekanik teknolojileri kullanarak manipüle etmeyi amaçlıyor. 2011 yılında sanat, tasarım ve teknoloji alanında disiplinler arası deneyimler üreten bir stüdyo olan Nohlab'in kurucularından olan Candaş, 2014'ten itibaren çeşitli üniversitelerde ses sanatı üzerine dersler veriyor ve gerçek zamanlı, ses-reaktif görsel-işitsel performanslar yaratan ortak bir platform olan NOS Visuals'ın bir üyesi. Prix Ars Electronica yarışmasında Fahri Mansiyon ve Japan Media Arts Festival'den Jüri Seçimi Ödülü kazanan sanatçı, Venedik Mimarlık Bienali ve Todaysart Festivali gibi birçok sergi ve festivale katılmıştır. Sanatçı İstanbul'da yaşıyor ve çalışıyor.

“Dijital Sanatta Şimdi” serisi; bir yanıyla yapay zekâ, arttırılmış gerçeklik, duysal (ses) sanatlar, bilgisayar teknolojileri gibi farklı konu başlıklarına odaklanırken bir yanıyla da konuk ettiği sanatçıların keşif yolculukları, ilham kaynakları ve kariyerine dair bireysel fragmanlara yer veriyor. Sanatçıların teknolojiyi yaratıcılıkla nasıl bütünleştirdiklerinden son dönem işlerine uzanan bir yol haritasını da izleyen konuşma serisinin dördüncü konuğu Ozan Türkkan. Ozan Türkkan'ın çalışmaları; varoluş, insan ve sosyal davranışların süreksiz doğasının bir yansıması olarak jeneratif sanat, fraktallar, algoritmik sanat, sanal gerçeklik deneyimleri, interaktif sanat, hareketli görüntüler ve devinime odaklanan deneysel medya ve dijital sanatları merkez alır. Yeni medya sanatçısı Ozan Türkkan Türkiye'de doğdu (1980). Multimedya ve dijital sanat alanında uzun yıllar çalıştı. Dijital medyaya adım atmadan önce İstanbul, Philadelphia, Salamanca, Floransa ve Barselona'da çok sayıda kurum ve sanat merkezi ile iş birliğiyle hem eğitim gördü hem de çeşitli sanat disiplinleri üzerine çalıştı. Salamanca Üniversitesi'nden mezun olduktan sonra, Barcelona'da BAU Üniversitesinde (Escola Superior de Disseny, Universitat Central de Catalunya) Multimedya dalında yüksek lisans eğitimini tamamladı ve aynı şehirde uzun yıllar yaşayıp yeni medya sanatçısı olarak çalıştı.

“Dijital Sanatta Şimdi” serisi; bir yanıyla yapay zeka, arttırılmış gerçeklik, görsel/işitsel performanslar, bilgisayar teknolojileri gibi farklı konu başlıklarına odaklanırken bir yanıyla da konuk ettiği sanatçıların keşif yolculukları, ilham kaynakları ve kariyerine dair bireysel fragmanlara yer veriyor. Sanatçıların teknolojiyi yaratıcılıkla nasıl bütünleştirdiklerinden son dönem işlerine uzanan bir yol haritasını da izleyen konuşma serisinin ilk konuğu müzisyen, akademisyen ve sanatçı Selçuk Artut. Selçuk Artut (1976)'un sanatsal araştırmaları ve üretimleri insan-teknoloji ilişkisinin teorik ve pratik boyutlarına odaklanır. Çalışmaları; Dystopie Sound Art Festival (Berlin, 2018), Moving Image NY (New York, 2015), Art13 London (Londra, 2013), ICA London (Londra, 2012), Art Hong Kong (Hong Kong, 2011),10. İstanbul Bienali (İstanbul, 2007)'nde sergilenmiş ve Artsy, Creative Applications, CoDesign, Visual Complexity, CNN GO gibi mecralarda yer almıştır. Medya ve İletişim üzerine doktorasını İsviçre'de European Graduate School'da tamamlayan Artut, Ses ve Etkileşim dersleri verdiği Sabancı Üniversitesi'nde Görsel Sanatlar ve Görsel İletişim Tasarımı programını yürütmektedir. 1998 yılından beri üyesi olduğu post-rock avangard müzik grubu Replikas ile birçok albüm çıkarmıştır. 2016 yılında, Alp Tuğan ile beraber RAW isimli canlı kodlama yöntemi ile işler üreten, ses ve görüntü performansı grubunu kurmuştur.

  Tutarlılık anlayışımız her zaman sağlıklı mı? Tutarlılık derken neyi kastediyoruz? Sanatta, bilimde ve gündelik hayatta bu kavram aynı şeyi mi ifade eder? Bilişsel çelişki nedir? Tutarlılık obsesyonu, bazen değişim korkusu ya da adaptasyon güçlüğünü gizliyor olabilir mi? Ön kabuller veya akıl yürütme yanlışsa, ortada tutarlılık diye bir şey olmayabilir mi? Descartes bu işe ne der? Huxley'e göre “en tutarlı insan” nasıl biridir? Can Öz ve Harun Tekin bu bölümde, başkalarından en çok bekleyip kendi dünyamızda bulmakta en çok zorlandığımız şeyin izini sürüyorlar. / Jenerik Tasarım: Harun Tekin, Jenerik Seslendirmen: Selma Ergeç

Tutarlılık anlayışımız her zaman sağlıklı mı? Tutarlılık derken neyi kastediyoruz? Sanatta, bilimde ve gündelik hayatta bu kavram aynı şeyi mi ifade eder? Bilişsel çelişki nedir? Tutarlılık obsesyonu, bazen değişim korkusu ya da adaptasyon güçlüğünü gizliyor olabilir mi? Ön kabuller veya akıl yürütme yanlışsa, ortada tutarlılık diye bir şey olmayabilir mi? Descartes bu işe ne der? Huxley’e göre “en tutarlı insan” nasıl biridir? Can Öz ve Harun Tekin bu bölümde, başkalarından en çok bekleyip kendi dünyamızda bulmakta en çok zorlandığımız şeyin izini sürüyorlar. / Jenerik Tasarım: Harun Tekin, Jenerik Seslendirmen: Selma Ergeç

Tutarlılık anlayışımız her zaman sağlıklı mı? Tutarlılık derken neyi kastediyoruz? Sanatta, bilimde ve gündelik hayatta bu kavram aynı şeyi mi ifade eder? Bilişsel çelişki nedir? Tutarlılık obsesyonu, bazen değişim korkusu ya da adaptasyon güçlüğünü gizliyor olabilir mi? Ön kabuller veya akıl yürütme yanlışsa, ortada tutarlılık diye bir şey olmayabilir mi? Descartes bu işe ne der? Huxley’e göre “en tutarlı insan” nasıl biridir? Can Öz ve Harun Tekin bu bölümde, başkalarından en çok bekleyip kendi dünyamızda bulmakta en çok zorlandığımız şeyin izini sürüyorlar. / Jenerik Tasarım: Harun Tekin, Jenerik Seslendirmen: Selma Ergeç

Bu bölümde Ece mikrofonu genç sanatçı Lal Batman’a uzatıyor. Aldığı sanat eğitiminden, sanatına serpiştirdiği politika ve psikoloji gibi birçok güncel konuyu öğreniyoruz. Eserlerinde kullandığı farklı materyallerin sebebini, ona göre bir eserin bittiğini nasıl anlayabiliriz ve bittikten sonra neler hissederiz hep beraber öğreniyoruz.

Progressive Architects Tasarım Stüdyosunun kurucu ortağı arkadaşım Mimar Cem Yıldırım ile ofis sahibi olmak, Rusya Mimarlığı ve yabancı mimarlarla çalışmanın getirdikleri üzerine bir diaLOG gerçekleştirdik. Kendi deneyimleri, problemlerini ve tavsiyelerini bizlerle paylaştığı için teşekkürler. Bölümleri sevdiklerinizle paylaşmayı unutmayın! Paylaşanlar arasından bir kişiye Cem Yıldırım'ın önerdiği bir kitap hediye edilecektir. Programda bahsi geçen konulara aşağıdaki (uzun ) listeden ulaşabilirsiniz:1.Die Neue Gestaltung,Piet Mondrian, 1925, Münchenhttps://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/mondrian1925/0001/thumbs Gestaltung Türkçe’ye “tasarım” olarak çevirilir. İngilizce’de “shaping, forming / design” olarak karşılık bulur.En iyi karşılıklarından biri Fransızca’da “conception”, o da anlam olarak “création de l’esprit” açılımıyla ifade bulur, yani “creation of mind”. Sayfa 32’de şöyle bir ifade geçer:“Nach Cezanne hat sich die Malerei Mehr und Mehr von Der äußeren Erscheinung der Natur befreit. Futurismus, Kubismus und Purismus gelanten zu einer anderen Gestaltung. Gleichwohl, so Lange die Gestaltung sich irgendwelcher ‘Form’ bedient, ist es ausgeschlossen, Reine Verhältnismäßigkeiten zu gestalten. Aus desem Grunde hat sich "die neue Gestaltung" von jeder "Form" bildung befreit. So ist die Malerei dazu gekommen, sich durch die reine Farbe, flächenhaft auf der Fläche. Die Malerei wird eine Kunst, gestaltend "auf die Weise der Kunst." Kabaca çeviri ile:Cézanne’a göre, resim sanatı kendisini doğanın dış görünüşünden gitgide kurtardı. Fütürizm, Kübizm ve Pürizm yeni bir tasarıma erişti. Bununla birlikte, sanatsal tasarım herhangi bir “biçim” kullandığı sürece, saf bir orantılılık yakalamak mümkün değildir. Bu nedenle “yeni sanatsal tasarım” kendisini herhangi bir oluşum “biçiminden” bağımsız kıldı. Böylece resim sanatı, yüzeyde genişleyen saf renkler ile karakterize oldu. Resim, “sanat yolunda” tasarlanmış bir sanat oldu. 2.Sanatta güzelin esas konu olması fikrinin yıkılması hakkında Hugo ve Baudelaire’den bahsettik.Victor Hugo, özellikle ‘Notre Dame dé Paris’ (1831) ile Baudelaire ise ‘Le Spleen de Paris’ (1869) ve ‘Les Fleurs du mal’ (1857) ile Rönesans’tan beri alışılagelmiş olan sanattaki güzellik anlayışını yıkmıştır.Alberti, Brunolleschi, Donatello gibi Erken Rönesans sanatçılarının biçim ve oranlarda yakaladığı güzellik anlayışı, ve hatta Botticelli’nin Nascita di Venere (Venüs’ün Doğuşu) tablosunda gerçekçiliği kenara iterek ön plana çıkardığı güzellik anlayışı Geç Rönesans döneminden beri sorgulanır ve nihayetinde Romantizm ve Modernizm’in temelleri ile sert biçimde yıkılır. 3.Mimarlığın teokrasiye, güç ve iktidara hizmet eden sanat dalı olması Antik Çağ’dan beri yapılan bir tanımlamadır (en belirgin olarak Mısır, Yunan ve Roma uygarlıklarından beri). Burada en saf haliyle barınak olarak yapılan konut mimarlık dışında bırakılırken, esasen sipariş edilmiş yapılar olarak nitelendirilir.Luc Plamondon ‘Notre Dame de Paris’ müzikalinde matbaanın keşfi ile seri baskının yayılması ve yazınsal eserlerin tüm halka ulaşması ile değişen dünya düzenini (Reform dönemi) anlattığı ‘Florance’ parçasında “Et la littérature tuera l'architecture” (And the literature will destroy the architecure) ifadesini bu tanıma atfen yapar. Burada edebiyat özgür düşünceyi, mimarlık ise teokrasi, yani kilise ve iktidarı simgeler. 4.Stefan Zweig’ın Dickens’ı anlattığı denemede geçen bölümü aynen yazmak isterim:“… Her İngiliz bir Almanın Alman olmasından daha İngilizdir. İngilizlik insanın zihinsel organizmasının üzerinde bir cila, bir boya değildir, o kana karışır, onun ritmini düzenler, bireydeki en mahrem ve en içsel, en temel olanı canlandırır: Bu da sanatsal olandır. Sanatçı olarak da bir İngiliz, ırkına bir Almandan, bir Fransızdan daha bağlıdır. İngiltere’deki her sanatçı, her gerçek şair bu yüzden içindeki İngilizlikle mücadele etmiştir; ama en hararetli, en güçlü nefterler bile geleneği yere yıkmayı başaramamıştır. Onların kılcal damarlarından geçerek ruhlarının toprağına derin bir şekilde işlemiştir: İngilizliği söküp atmak isteyenin bütün organizmayı yırtması ve yarayı kanatması gerekir. Hür Dünya vatandaşlığına duydukları özlemle dolu birkaç aristokrat buna kalkıştı: Byron, Shelley, Oscar Wilde içlerindeki İngilizliği yok etmek istedi, çünkü İngilizlerin içindeki onulmaz burjuvalıktan nefret ediyorlardı. Ama sadece kendi yaşamlarını mahvettiler, İngiliz geleneği dünyanın en güçlü, en başarılı geleneğidir, ama aynı zamanda sanat için de en tehlikelisidir. En tehlikelisidir, çünkü en sinsisidir: Donmuş bir çöl değildir, gelenleri kovan kötü bir ev sahibi değildir, sıcak ocak ateşi ve yumuşak konforuyla insanları baştan çıkarır, ama onları ahlaki sınırlar içine kapatır, sıkıştırır ve kurallar koyar; hür sanatçı güdüsüyle geçinemez. Küflenmiş havasıyla mütevazı bir barınaktır, hayatın tehlikeli akımlarına karşı korunaklıdır; neşeli, dostane, misafirperver, burjuva memnuniyetinin şöminesinde yanan ateşiyle tam bir “yuva”dır, ama vatanı dünya, en derin arzusu sınırsız topraklar üzerinde göçebe gibi dolaşmak olanlar için de bir hapishanedir. Dickens İngiliz geleneğinin içine rahatça yerleşmiş, onun dört duvarı arasına evini kurmuştu. Vatan topraklarında kendini rahat hissediyordu ve hiçbir zaman, hayatı boyunca İngiltere’nin sanatsal, ahlaki ya da estetik sınırlarını aşmadı. O bir devrimci değildi. Onun içindeki sanatçı ile İngiliz çok iyi anlaştı ve yavaş yavaş onun içinde bütünüyle dağıldı. Dickens’ın ortaya koyduğu şey yüzlerce yıllık İngiliz geleneğinin temelleri üzerinde sağlam ve güvenli şekilde duruyor; kafasını asla bir karış yukarı çıkarmamıştır, ama yapıyı çekici bir mimariyle beklenmedik bir yüksekliğe ulaştırmıştır. Onun sanatı ulusunun bilinçdışı, sanat haline gelmiş istencidir: Eğer onun sanatının yoğunluğunu, eşine az rastlanır niteliklerini ve kaçırılmış imkanlarını sınırlandırırsak, aynı zamanda sürekli İngiltere ile karşı karşıya kalırız. Dickens Napoleon’un kahramanlıklarla dolu yüzyılıyla, zaferlerle dolu geçmişle, geleceğin rüyası olan emperyalizm arasındaki İngiliz geleneğinin en yüksek sanatsal ifadesidir. Dickens bizim için sadece olağandışı bir eser meydana getirmişse ve bu dehasını ortaya koyacak kadar şiddetli değilse, bunun nedeni İngiltere ve onu frenlemiş olan ırk değil, içinde yaşadığı suçsuz çağdır: İngiltere’nin Victoria çağıdır. Bilindiği gibi Shakespeare de bir İngiliz çağının şiirsel ifadesi için en yüksek olanaktır: Ama onunki Elizabeth çağıydı; güçlü, eylem düşkünü, genç, taze duygularla dolu, ilk kez peçesini imperium mondi’ye (dünya imparatorluğuna) uzatan, içinden taşan güçle titreyen, ateşli bir İngiltere sözkonusuydu.” Stefan Zweig, Üç Büyük Usta: Balzac – Dickens – DostoyevskiÇeviri: Nafer Ermiş, İş Bankası Kültür YayınlarıÖzgün Adı: Drei Meister 5.Vittorio Gregotti (1927 – 2020) 6.Carlo Scarpa (1906-1978) 7.Richard Rogers, The Lloyd’s Building 8.Norman Foster, ST: Mary Axe 9.Renzo Piano, The Shard 10.Konstantin Melnikov’un 1935’te, Rusya’da mimarlık gazetesinde yayınlanan röportajını İngilizce’ye çevirmiştik. İlgili paragrafı paylaşıyorum: Drawings are not always mandatory and sometimes harmful"In the course of my work, I personally do not have to use drawings and sketches of all kinds. I not only don't feel the need, but I think it's superfluous and even harmful. Drawing interferes with free maneuvering of thoughts, imposing a graphically realized solution, even if it is rejected by the mind. In particular, I'm hampered by drawings in the initial stage of work on the project. It's a different matter - all sorts of purely technical, and not composite, sketches. Those are useful and necessary in the work of the architect." 11.Aleksandr Gan tarafından yazılmış olan Konstrüktivizm’de tasarım prensipleri FAKTURA olarak tanımlanır. ‘Form Follows Function’ fikri gibi bir sanatsal objenin biçim ve yüzeyinin, onun nasıl ve ne için yapıldığını dışavurması, belirgin özelliğini sergilemesi gerektiği fikrini savunur. 12.Önde gelen Konstrüktist mimarlar:Melnikov, Tatlin, Shukov, Fomin, ChernikovRus konstrüktivizmi üstüne araştırmalarımızı yazıya döküyoruz. Yakın zamanda bitmiş olacak. Dönemin mimarları ile yapılarını yakından incelediğimiz keyifli bir çalışmamız mevcut. 13.Postmodernizm altında Thomas Wolfe ve Albert Camus isimleri geçti. Her ne kadar eserleri modernist yapıda olsa da, Thomas Wolfe’ün Look Homeward, Angel (Türkçe’ye çevirilmiş bir basımı yok) eseri ile Albert Camus’nun L’Étranger (Yabancı) eseri -yapı bakımından olmasa bile- karakter kurgusu ve anlatımı bakımından Postmodern edebiyatın temellerindendir. Ginsberg ya da Paul Auster gibi belirgin (ve gerçekten başarılı) postmodern örnekler yerine geç modernist bu iki örneğe değinmekteki amaç, postmodern bireyin karakteri ve sosyal ilişkileri bakımından önemli temeller kurmuş olmalarına dikkat çekmektir. 14.Stream of Consciousness, ya da Türkçe “zihin akışı” diyebileceğimiz anlatım biçimi, edebiyat ve müzikte 1800’lerden beri kullanılan, ancak modernizm ve postmodernizmde sıkça başvurulan, karakterin zihninden geçen düşünceleri bir uyum ve bütünlüğe bakmaksızın okura ya da dinleyiciye aktardığı ifade biçimidir. Sessiz ve kurgusuz bir monologtur. 15.Rusya’nın mimarlık yayınlarının başlıcaları:Archi.ru https://archi.ru/enArch Speech https://archspeech.com/Strelka Institure – Online https://strelka.com/ru/vectorSchusev State Museum for Architecture https://ecc-russia.eu/events/currentexhibition----Mutlu Mimarlıklar!

Progressive Architects Tasarım Stüdyosunun kurucu ortağı arkadaşım Mimar Cem Yıldırım ile ofis sahibi olmak, Rusya Mimarlığı ve yabancı mimarlarla çalışmanın getirdikleri üzerine bir diaLOG gerçekleştirdik. Kendi deneyimleri, problemlerini ve tavsiyelerini bizlerle paylaştığı için teşekkürler. Bölümleri sevdiklerinizle paylaşmayı unutmayın! Paylaşanlar arasından bir kişiye Cem Yıldırım'ın önerdiği bir kitap hediye edilecektir. Programda bahsi geçen konulara aşağıdaki (uzun ) listeden ulaşabilirsiniz:1.Die Neue Gestaltung,Piet Mondrian, 1925, Münchenhttps://digi.ub.uni-heidelberg.de/diglit/mondrian1925/0001/thumbs Gestaltung Türkçe’ye “tasarım” olarak çevirilir. İngilizce’de “shaping, forming / design” olarak karşılık bulur.En iyi karşılıklarından biri Fransızca’da “conception”, o da anlam olarak “création de l’esprit” açılımıyla ifade bulur, yani “creation of mind”. Sayfa 32’de şöyle bir ifade geçer:“Nach Cezanne hat sich die Malerei Mehr und Mehr von Der äußeren Erscheinung der Natur befreit. Futurismus, Kubismus und Purismus gelanten zu einer anderen Gestaltung. Gleichwohl, so Lange die Gestaltung sich irgendwelcher ‘Form’ bedient, ist es ausgeschlossen, Reine Verhältnismäßigkeiten zu gestalten. Aus desem Grunde hat sich "die neue Gestaltung" von jeder "Form" bildung befreit. So ist die Malerei dazu gekommen, sich durch die reine Farbe, flächenhaft auf der Fläche. Die Malerei wird eine Kunst, gestaltend "auf die Weise der Kunst." Kabaca çeviri ile:Cézanne’a göre, resim sanatı kendisini doğanın dış görünüşünden gitgide kurtardı. Fütürizm, Kübizm ve Pürizm yeni bir tasarıma erişti. Bununla birlikte, sanatsal tasarım herhangi bir “biçim” kullandığı sürece, saf bir orantılılık yakalamak mümkün değildir. Bu nedenle “yeni sanatsal tasarım” kendisini herhangi bir oluşum “biçiminden” bağımsız kıldı. Böylece resim sanatı, yüzeyde genişleyen saf renkler ile karakterize oldu. Resim, “sanat yolunda” tasarlanmış bir sanat oldu. 2.Sanatta güzelin esas konu olması fikrinin yıkılması hakkında Hugo ve Baudelaire’den bahsettik.Victor Hugo, özellikle ‘Notre Dame dé Paris’ (1831) ile Baudelaire ise ‘Le Spleen de Paris’ (1869) ve ‘Les Fleurs du mal’ (1857) ile Rönesans’tan beri alışılagelmiş olan sanattaki güzellik anlayışını yıkmıştır.Alberti, Brunolleschi, Donatello gibi Erken Rönesans sanatçılarının biçim ve oranlarda yakaladığı güzellik anlayışı, ve hatta Botticelli’nin Nascita di Venere (Venüs’ün Doğuşu) tablosunda gerçekçiliği kenara iterek ön plana çıkardığı güzellik anlayışı Geç Rönesans döneminden beri sorgulanır ve nihayetinde Romantizm ve Modernizm’in temelleri ile sert biçimde yıkılır. 3.Mimarlığın teokrasiye, güç ve iktidara hizmet eden sanat dalı olması Antik Çağ’dan beri yapılan bir tanımlamadır (en belirgin olarak Mısır, Yunan ve Roma uygarlıklarından beri). Burada en saf haliyle barınak olarak yapılan konut mimarlık dışında bırakılırken, esasen sipariş edilmiş yapılar olarak nitelendirilir.Luc Plamondon ‘Notre Dame de Paris’ müzikalinde matbaanın keşfi ile seri baskının yayılması ve yazınsal eserlerin tüm halka ulaşması ile değişen dünya düzenini (Reform dönemi) anlattığı ‘Florance’ parçasında “Et la littérature tuera l'architecture” (And the literature will destroy the architecure) ifadesini bu tanıma atfen yapar. Burada edebiyat özgür düşünceyi, mimarlık ise teokrasi, yani kilise ve iktidarı simgeler. 4.Stefan Zweig’ın Dickens’ı anlattığı denemede geçen bölümü aynen yazmak isterim:“… Her İngiliz bir Almanın Alman olmasından daha İngilizdir. İngilizlik insanın zihinsel organizmasının üzerinde bir cila, bir boya değildir, o kana karışır, onun ritmini düzenler, bireydeki en mahrem ve en içsel, en temel olanı canlandırır: Bu da sanatsal olandır. Sanatçı olarak da bir İngiliz, ırkına bir Almandan, bir Fransızdan daha bağlıdır. İngiltere’deki her sanatçı, her gerçek şair bu yüzden içindeki İngilizlikle mücadele etmiştir; ama en hararetli, en güçlü nefterler bile geleneği yere yıkmayı başaramamıştır. Onların kılcal damarlarından geçerek ruhlarının toprağına derin bir şekilde işlemiştir: İngilizliği söküp atmak isteyenin bütün organizmayı yırtması ve yarayı kanatması gerekir. Hür Dünya vatandaşlığına duydukları özlemle dolu birkaç aristokrat buna kalkıştı: Byron, Shelley, Oscar Wilde içlerindeki İngilizliği yok etmek istedi, çünkü İngilizlerin içindeki onulmaz burjuvalıktan nefret ediyorlardı. Ama sadece kendi yaşamlarını mahvettiler, İngiliz geleneği dünyanın en güçlü, en başarılı geleneğidir, ama aynı zamanda sanat için de en tehlikelisidir. En tehlikelisidir, çünkü en sinsisidir: Donmuş bir çöl değildir, gelenleri kovan kötü bir ev sahibi değildir, sıcak ocak ateşi ve yumuşak konforuyla insanları baştan çıkarır, ama onları ahlaki sınırlar içine kapatır, sıkıştırır ve kurallar koyar; hür sanatçı güdüsüyle geçinemez. Küflenmiş havasıyla mütevazı bir barınaktır, hayatın tehlikeli akımlarına karşı korunaklıdır; neşeli, dostane, misafirperver, burjuva memnuniyetinin şöminesinde yanan ateşiyle tam bir “yuva”dır, ama vatanı dünya, en derin arzusu sınırsız topraklar üzerinde göçebe gibi dolaşmak olanlar için de bir hapishanedir. Dickens İngiliz geleneğinin içine rahatça yerleşmiş, onun dört duvarı arasına evini kurmuştu. Vatan topraklarında kendini rahat hissediyordu ve hiçbir zaman, hayatı boyunca İngiltere’nin sanatsal, ahlaki ya da estetik sınırlarını aşmadı. O bir devrimci değildi. Onun içindeki sanatçı ile İngiliz çok iyi anlaştı ve yavaş yavaş onun içinde bütünüyle dağıldı. Dickens’ın ortaya koyduğu şey yüzlerce yıllık İngiliz geleneğinin temelleri üzerinde sağlam ve güvenli şekilde duruyor; kafasını asla bir karış yukarı çıkarmamıştır, ama yapıyı çekici bir mimariyle beklenmedik bir yüksekliğe ulaştırmıştır. Onun sanatı ulusunun bilinçdışı, sanat haline gelmiş istencidir: Eğer onun sanatının yoğunluğunu, eşine az rastlanır niteliklerini ve kaçırılmış imkanlarını sınırlandırırsak, aynı zamanda sürekli İngiltere ile karşı karşıya kalırız. Dickens Napoleon’un kahramanlıklarla dolu yüzyılıyla, zaferlerle dolu geçmişle, geleceğin rüyası olan emperyalizm arasındaki İngiliz geleneğinin en yüksek sanatsal ifadesidir. Dickens bizim için sadece olağandışı bir eser meydana getirmişse ve bu dehasını ortaya koyacak kadar şiddetli değilse, bunun nedeni İngiltere ve onu frenlemiş olan ırk değil, içinde yaşadığı suçsuz çağdır: İngiltere’nin Victoria çağıdır. Bilindiği gibi Shakespeare de bir İngiliz çağının şiirsel ifadesi için en yüksek olanaktır: Ama onunki Elizabeth çağıydı; güçlü, eylem düşkünü, genç, taze duygularla dolu, ilk kez peçesini imperium mondi’ye (dünya imparatorluğuna) uzatan, içinden taşan güçle titreyen, ateşli bir İngiltere sözkonusuydu.” Stefan Zweig, Üç Büyük Usta: Balzac – Dickens – DostoyevskiÇeviri: Nafer Ermiş, İş Bankası Kültür YayınlarıÖzgün Adı: Drei Meister 5.Vittorio Gregotti (1927 – 2020) 6.Carlo Scarpa (1906-1978) 7.Richard Rogers, The Lloyd’s Building 8.Norman Foster, ST: Mary Axe 9.Renzo Piano, The Shard 10.Konstantin Melnikov’un 1935’te, Rusya’da mimarlık gazetesinde yayınlanan röportajını İngilizce’ye çevirmiştik. İlgili paragrafı paylaşıyorum: Drawings are not always mandatory and sometimes harmful"In the course of my work, I personally do not have to use drawings and sketches of all kinds. I not only don't feel the need, but I think it's superfluous and even harmful. Drawing interferes with free maneuvering of thoughts, imposing a graphically realized solution, even if it is rejected by the mind. In particular, I'm hampered by drawings in the initial stage of work on the project. It's a different matter - all sorts of purely technical, and not composite, sketches. Those are useful and necessary in the work of the architect." 11.Aleksandr Gan tarafından yazılmış olan Konstrüktivizm’de tasarım prensipleri FAKTURA olarak tanımlanır. ‘Form Follows Function’ fikri gibi bir sanatsal objenin biçim ve yüzeyinin, onun nasıl ve ne için yapıldığını dışavurması, belirgin özelliğini sergilemesi gerektiği fikrini savunur. 12.Önde gelen Konstrüktist mimarlar:Melnikov, Tatlin, Shukov, Fomin, ChernikovRus konstrüktivizmi üstüne araştırmalarımızı yazıya döküyoruz. Yakın zamanda bitmiş olacak. Dönemin mimarları ile yapılarını yakından incelediğimiz keyifli bir çalışmamız mevcut. 13.Postmodernizm altında Thomas Wolfe ve Albert Camus isimleri geçti. Her ne kadar eserleri modernist yapıda olsa da, Thomas Wolfe’ün Look Homeward, Angel (Türkçe’ye çevirilmiş bir basımı yok) eseri ile Albert Camus’nun L’Étranger (Yabancı) eseri -yapı bakımından olmasa bile- karakter kurgusu ve anlatımı bakımından Postmodern edebiyatın temellerindendir. Ginsberg ya da Paul Auster gibi belirgin (ve gerçekten başarılı) postmodern örnekler yerine geç modernist bu iki örneğe değinmekteki amaç, postmodern bireyin karakteri ve sosyal ilişkileri bakımından önemli temeller kurmuş olmalarına dikkat çekmektir. 14.Stream of Consciousness, ya da Türkçe “zihin akışı” diyebileceğimiz anlatım biçimi, edebiyat ve müzikte 1800’lerden beri kullanılan, ancak modernizm ve postmodernizmde sıkça başvurulan, karakterin zihninden geçen düşünceleri bir uyum ve bütünlüğe bakmaksızın okura ya da dinleyiciye aktardığı ifade biçimidir. Sessiz ve kurgusuz bir monologtur. 15.Rusya’nın mimarlık yayınlarının başlıcaları:Archi.ru https://archi.ru/enArch Speech https://archspeech.com/Strelka Institure – Online https://strelka.com/ru/vectorSchusev State Museum for Architecture https://ecc-russia.eu/events/currentexhibition----Mutlu Mimarlıklar!

Sanatın hakikat ve toplum ile ilişkisi geçmişten günümüze hangi aşamalardan geçmiştir?

Kiev, kültür ve sanatta çok güzel ve geniş seçenekler sunan bir şehir. Üstelik Viyana’dakinin yirmide biri fiyata bir opera eseri izlemek mümkün. Puccini’nin La Bohème’sının bu yılki ilk gösterimi Kiev Opera Binası'nda gerçekleştirilirken, hem esere hem de 1901 tarihli bu müthiş binaya ilişkin izlenimlerim

Anlamadığı konularda atıp tutmanın kitabını yazıp podcast’ini yapan Nebula; bienal, küratör gibi katiyen bilmediği kelimeleri hoyratça kullanıyor, bahtsız dinleyicilerini sanatın dolambaçlı koridorlarında lüzumsuz bir gezintiye çıkarıyor.

Sanatta özgürlük nereye kadar olmalı? Sansür gerekli mi? Sanat toplumu nasıl etkiler?

Herkes kültür ve sanat konusunda kendini geliştirmek ister. Özellikle de üniversiteye başlarken herkesin bu konuda planları vardır. Bu girişimlerin çoğunlukla başlangıçları güzel sonları ise hızlı olur. Peki herhangi bir konuda yetkin olmak veya bunu hobi olarak geliştirmek için neler yapmalıyız?KreatifBiri.com için kaleme alan Rüveyda Şahin, seslendiren Büşra Özbay

Yuval Noah Harari’nin “Hayvanlardan Tanrılara Sapiens” isimli eserini hep birlikte okuduk ve artık karşınızdayız.- Kitap Öneri Formu: https://form.jotform.com/80362603803955- Çağrı’nın kitabı okurken tuttuğu notlar: http://bit.ly/2FM6rEsSapiens kitabı çok geniş bir içeriğe sahip olduğu için kitabı 3 bölümde yorumlayabildik. Üçüncü bölümde konuştuğumuz başlıklar şunlar oldu:0:00, Tarım Devrimi’ne girizgah. (Dilşat)1:15, Tarım Devrimi’ne geçiş sebepleri, organizasyonel planlamalar ve mülkiyete dayalı yerleşik hayat. (Erhan)5:55, İnsandan başka bir tür baskın olsaydı ne olurdu? Tarım Devrimi ve zenginler, insanoğlu ile hiyerarşi ilişkisi. (Eren)8:41, Tarım Devrimi’nin insanoğlunun sınıf ayrımına gitmesine etkisi, yönetilme ile demokrasi, erk devri ve lider sorumlulukları. (Çağrı)13:07, Türün başarısı, düzen ihtiyacı ve kurgusal kavramlar. (Dilşat)15:20, Hiyerarşi ile biyolojik var oluş ilişkisi, alfa karakterler ve güç bağımlılığı. (Erhan)18:39, Etçil hayvanlarda avı paylaşma ilişkisi ve evcil hayvanların yaşamı. (Dilşat)22:20, İnsan ile evcil hayvanlar arasındaki ilişki. (Erhan)24:20, Evcil hayvanların varlığı ve etik kaygılar. (Dilşat)26:02, İnsanlığın ve evcil hayvanların yaşadığı koşullar, nüfus durumları ve vahşeti. (Çağrı)28:33, İnsanoğlunun öykünerek yaşaması ve evcil hayvan türlerine empati kurması. (Erhan)30:35, Türün refahı mı bireyin refahı mı? İnsanoğlunun çalışma saatleri. (Dilşat)33:43, İnsanoğlunun özgürlük takası, tüketim toplumu ile kapitalizm, ihtiyaçlar ve gerçekler. (Eren)39:05, Kapitalizme köle olmak, şikayet etmek ve hizmet etmek, zenginlerin hayatına öykünmek. (Erhan)41:34, İnsanın tembellik ve dinlenme hakkı. (Çağrı)44:35, Kapitalizmin ihtiyaç illüzyonu ve algı manipülasyonu. (Dilşat)47:13, İhtiyaçları kim belirliyor? Modern toplumlardaki akrabalık ilişkileri. (Eren)50:58, Üretim fazlası, elitler, boş zaman ve felsefe. (Dilşat)52:18, Kültür, sanat neden önemsenir? Bakış açısı ile sanat ilişkisi, algı yaratma ve ihtiyaç ilişkisi. (Erhan)57:11, Bireysel hak ve özgürlükler. (Dilşat)58:16, Sanatta yalan ve gerçek geçişi, kapitalizmin insana özel hissettirmesi, sıradanlık, insan olma hakkı. (Eren)1:03:04, Tarım devriminden sonraki sanat, özel olanın önemli olması, Antik Yunan tragedyaları, kapitalizmin kurguları. (Erhan)1:06:16, İnsanoğlunun kapitalist düzendeki özgürlüğü, algı ve manipülasyon ile ihtiyaç dayatması, lider seçimleri. (Dilşat)1:09:20, Lider seçilmekte hikaye anlatıcılığı ve günümüz örnekleri. (Çağrı)1:11:22, İnsanlar ve yalanı kullanmak, manipülasyonun refah ve yükselme üzerine etkisi. (Dilşat)1:12:13, Lider seçilirken umut satmak. Bir liderde olması gereken özellikler. (Eren)1:15:05, Tarım Devrimi’nin sonuçları. Doğal olan ve doğal olmayan kavramları, dinin doğala etkisi. (Dilşat)1:16:22, Var oluş ve doğallık, dinin yaklaşımı ve basitlikten karmaşaya geçiş. (Erhan)1:19:36, İnsanoğlu ve dünya, insanın zihin katmanları ve modern insanın yaşamı. (Çağrı)1:23:29, Tarım Devrimi sonrası cinsiyet farkları, üstünlükler, teoriler ve ataerkillik. (Dilşat)1:24:39, Kadınla erkek eşit midir? (Eren)1:26:58, Kapanış konuşmaları.---Bölümlerimizin orijinal video kayıtlarını izleyebilmek için YouTube kanalımıza abone olabilir, videolara yayınlandıkları an erişebilirsiniz:Satır Arası YouTube: http://bit.ly/satirarasi-youtubePodcast platformlarında Satır Arası:Spreaker: http://bit.ly/satirarasi-spreakerApple (iTunes) Podcast: http://bit.ly/satirarasi-appleDiğer platformlarda Satır Arası:Blog: http://bit.ly/satirarasi-blogFacebook: http://bit.ly/satirarasi-facebookTwittter: http://bit.ly/satirarasi-twitterInstagram: http://bit.ly/satirarasi-instagramGoodreads: http://bit.ly/satirarasi-goodreadsÇağrı'nın kitapları okurken tuttuğu notlar ve Satır Arası olarak edindiğimiz deneyimleri anlattığı blog yazıları: http://bit.ly/2FQaRX1

Ömer Faik Anlı ve Tansel Erdem Yılmaz'ın ses verdiği Hayatın Denklemlerinde Bilim Teorisi, Gayrisafi Fikirler'in 9 bölümü, iki bölümlük seri Gerçeği Kavrarken'in ilk kısmında "Sanatsal Düşünce Bilimsel Yaklaşımdan Daha mı Az Güvenilirdir?" sorusu üzerine konuştuk.Bölümden Başlıklar:-Sanatta neden kurallara ihtiyaç duyarız ve bu 'kural' bizim bildiğimiz, gerçeğin yansımasından ibaret kurallar mıdır?-Gelenekleri olan, kendi kuralları, yapıları olan sanatsal gelenek dünyayı şekillendirmektense onun sunduklarıyla çalıştığı için mi bir "otorite" değildir?

Ömer Faik Anlı ve Tansel Erdem Yılmaz'ın ses verdiği Hayatın Denklemlerinde Bilim Teorisi, Gayrisafi Fikirler'in 9 bölümü, iki bölümlük seri Gerçeği Kavrarken'in ilk kısmında "Sanatsal Düşünce Bilimsel Yaklaşımdan Daha mı Az Güvenilirdir?" sorusu üzerine konuştuk.Bölümden Başlıklar:-Sanatta neden kurallara ihtiyaç duyarız ve bu 'kural' bizim bildiğimiz, gerçeğin yansımasından ibaret kurallar mıdır?-Gelenekleri olan, kendi kuralları, yapıları olan sanatsal gelenek dünyayı şekillendirmektense onun sunduklarıyla çalıştığı için mi bir "otorite" değildir?

Mardin Artuklu Pelin Tan, sosyoloji ve sanat tarihi eğitim aldı; Mardin Artuklu Üniversitesi Mimarlık Fakültesi Öğretim Üyesi Pelin Tan'la çağdaş sanatta emek üzerine bir konuşma

Bilim ve Sanat Vakfı - Sanat Araştırmaları Merkezi tarafından ahlakın, siyasetin ve sanatın vazgeçilmez sorularından biri olan ''Kötülük nerede?'' sorusu ekseninde 24 Ocak 2015 tarihinde gerçekleştirilen Kötülük Felsefeleri Atölyesi İhtisas Sempozyumu'nda Zeynep Gökgöz'ün gerçekleştirdiği sunumdur.