Podcasts about kapitalizm

Nazwę tej firmy wiele osób może kojarzyć, ale gdyby zapytać, czym właściwie się ona zajmuje, to z odpowiedzią byłby już spory problem. I ta atmosfera tajemniczości jest charakterystyczna dla Palantira. Firma, której przyglądamy się w tym odcinku, jest dostawcą rozwiązań dla służb i wojska na całym świecie. Przy okazji budząc sporo kontrowersji - m.in. ze względu na współpracę z Izraelem, ale też samą naturę technologii, które sprzedaje. A które mogą służyć do masowej inwigilacji i łamania prywatności. I tu pojawia się wątek polski, bo pod koniec października Palantir podpisał z Ministerstwem Obrony Narodowej list intencyjny ws. współpracy tej jednej z najbardziej tajemniczych firm z Doliny Krzemowej z polską armią. Skąd bierze się tak silna pozycja Palantira? Co właściwie firma dostarcza armiom? Kim jest niezwykle wpływowy prezes firmy Alex Karp? Jaki wpływ na firmę ma jej założyciel, a dziś cichy ideolog Doliny Krzemowej Peter Thiel? I wreszcie - co w tym wszystkim robi proza Tolkiena? Zapraszamy na "Techstorie"! GOŚCIE ODCINKA: - Wojciech Klicki, prawnik i aktywista z Fundacji Panoptykon, który specjalizuje się w tematyce nadzoru państwa (szczególnie służb specjalnych) nad obywatelami; - Joanna Cisowska, Didleth, publicystka technologiczna. ROZDZIAŁY: 09:45 Początki Palantira 18:18 Nowy charakter wojny 23:36 Palantiryzacja wojny 31:44 Ekspansja w Europie 45:44 Peter Thiel 54:16 Tolkien 01:03:49 Kapitalizm inwigilacji ŹRÓDŁA: - "The Philosopher in the Valley: Alex Karp, Palantir, and the Rise of the Surveillance State", Michael Steinberger, Wyd. Avid Reader Press / Simon & Schuster, 2025 - O inwestycji w Polsce: https://wyborcza.biz/biznes/7,177150,32363898,polska-armia-wkracza-do-swiata-elfow.html - Czy Palantir widzi za dużo? https://www.nytimes.com/interactive/2020/10/21/magazine/palantir-alex-karp.html - Palantir a dane medyczne: https://www.nytimes.com/2025/06/06/health/cdc-data-privacy-palantir.html - O Thielu i Palantirze: https://www.theguardian.com/commentisfree/2025/jun/30/peter-thiel-palantir-threat-to-americans - "The Technological Republic", Alexander C. Karp, Nicholas W. Zamiska, Wyd. Bodley Head, 2025; - Palantir a kwestia Palestyny: https://www.amnesty.org/en/latest/news/2025/08/usa-global-tech-made-by-palantir-and-babel-street-pose-surveillance-threats-to-pro-palestine-student-protestors-migrants/ - O ewakuacji z Afganistanu: https://x.com/PalantirTech/status/1585720380500869122?lang=ar

– Nie ma perspektyw dla polskiej gospodarki – mówi Zbigniew Przybysz , prezes firmy Kram. Jego zdaniem Europa porzuciła kapitalizm na rzecz „centralizmu demokratycznego”. Nie ma perspektyw. W polskiej gospodarce nie ma miejsca na rozwój– mówi Zbigniew Przybysz, prezes firmy Kram, produkującej m.in. papierowe kubki. Jak podkreśla, problemem nie jest konkurencja, lecz unijny system regulacyjny, który jego zdaniem zastąpił kapitalizm „centralizmem demokratycznym”.Zniknęło słowo kapitalizm. Dla mnie to synonim zasady: wygrywa lepszy. A dziś nie wygrywa lepszy, tylko ten, kto spełnia coraz bardziej absurdalne wymagania– zaznacza.„Zamiast inwestować w rozwój, płacimy za systemy kontrolne”Przybysz zwraca uwagę na nowe regulacje środowiskowe. Jedną z nich jest rozporządzenie EUDR dotyczące pochodzenia surowców.Jesteśmy producentem kubków. I musimy udowadniać, z jakiej działki zostało wycięte drewno, z którego powstał papier. Samo wdrożenie systemu dokumentacji i certyfikacji będzie nas kosztowało około miliona złotych– mówi.To pieniądze, które moglibyśmy przeznaczyć na nowe maszyny i konkurencyjność. Zamiast tego musimy spełniać kolejne warunki. A jeśli nie? Kary, kary, kary– dodaje.„W Chinach wygrywa lepszy. U nas – formularz”Przedsiębiorca porównuje sytuację do Chin, gdzie – jak twierdzi – wciąż działa kapitalizm.W Chinach jest wyścig. Lepszy wygrywa. Firmy konkurują ceną i jakością. U nas – papierologią. Tam inwestuje się w rozwój, u nas w kontrolowanie procesu produkcji– mówi.„Nie widzę światełka ani po stronie rządzących, ani opozycji”Zapytany o polityczny kierunek zmian odpowiada.Nie widzę żadnej nadziei. Ani z jednej, ani z drugiej strony. Wszyscy mówią o wsparciu, a my nie potrzebujemy wsparcia. Potrzebujemy normalnych warunków, w których można pracować i konkurować– mówi.Według niego receptą mogłoby być uproszczenie systemu podatkowego, m.in. wprowadzenie podatku obrotowego dla dużych korporacji.To jedyna szansa, żeby wyrównać warunki i ochronić polski kapitał– podsumowuje.

Wartość wszystkiego, co tworzymy na świecie jest wielokrotnie mniejsza niż tego, co jest w cyfrowej “chmurze” - czym stał się kapitalizm? O nowej rewolucji i tym, czy bliżej nam do feudalizmu niż kapitalizmu z XIX wieku opowiada Krystian Łukasik.

Küresel bir eko-politik yöneliminin ilk sancıları Türkiye'de yaşanıyor. Yani sancıları yaşayan ilk ülke Türkiye. Eko-politik bir mesele ama ulus devletin sorgulanması da buna dahil… Geri kalan her şey de… Enflasyon da… En azından fiyatlama davranışının bozukluğundan kaynaklanan kısmı… Hani son kez mal satacakmış gibi fiyatlama yapıyor ya işletmeler, bir kısmı hakikaten son kez mal satıyor.

Czy Rosja to gospodarka wolnorynkowa? Czy to gospodarka wojenna? Dotychczasowe działania Banku Centralnego Rosji. Zapraszam na odcinek specjalny "Tygodnia w Rosji". Dr Paweł Jaskuła przepytuje Huberta Stojanowskiego z DI Xelion.

Türkiye'de seksenli yıllardan itibaren oryantalizme yönelik eleştirilerde Batı'nın Doğu algısı öne çıkmıştı. Özellikle telif eserlerde oryantalistlerin Doğu'yu ve bizi tanıma derecesi üzerinde durulmuştu. Doğal olarak Edward Said'in Oryantalizm adlı eseri de bu çerçevede okundu. Bunda Tanzimat sonrası edebiyatımızda oryantalistlere yönelik ilk eleştirilerin payı büyüktür. 1870'lerden itibaren yayımlanan eserler, oryantalistlerin Şark'ı tanıyıp tanımaması üzerinden şekillenmişti. Namık Kemal'in meşhur makalesinin başlığı da “Avrupa Şark'ı Bilmez” şeklindeydi. Sonraki dönemlerde yayımlanan eserler aşağı yukarı aynı çizgidedir. Ömer Seyfettin'in “Gizli Mabet” adlı hikâyesinde de olay Şark'ı tanımak isteyen bir Avrupalı ekseninde gelişir.

Pułapka niskiej konkurencyjności: Afryka Subsaharyjska na rozdrożu. Zapraszam na II odcinek II Sezonu "Programu Afrykańskiego"! Partnerem Programu Afrykańskiego jest firma Intereko Energia, która od wielu lat świadczy specjalistyczne usługi w zakresie gospodarki odpadami dążąc do stworzenia lepszego i czystszego świata. Zapraszam na ⁠www.interekoenergia.pl⁠Afryka przeżywa niespotykany boom urbanizacyjny – miasta rosną w błyskawicznym tempie, przyciągając inwestycje i zmieniając krajobraz kontynentu. Czy dynamiczny rozwój metropolii to klucz do przyszłej potęgi Afryki, czy raczej wyzwanie pełne nierówności i chaosu?

Kapitalizm esâsen birbirine bağlı bir dizi yapıdan müteşekkildir. İşlevsel açıdan bakacak olursak kapitalizm temelde bir birikim sürecidir. Birikim ile irtibatlı her yapı burada ortaya çıkar. Birikimi, onu çeşitli açılardan açığa vuran her nev'i dolaşım ve bölüşüm işlevleri takip eder. Bunu da çeşitli yapısal varlıklarda görebiliriz. Mühim olan bunların merkezîleşme ve yoğunlaşma dinamikleriyle tezâhür etmesidir.

WŁASNY POKÓJ | Co łączy kapitalizm z kultem ciała i zaburzeniami odżywiania? To smutne, że młode osoby muszą myśleć o tym, że mają odnieść sukces, że dzieci są wcześniej oceniane pod tym kątem. To też los dzieci uczących się muzyki. Często przyczyną jest ich szybkie wypalenie.BARBARA JÓZEFIK – profesorka, psycholożka kliniczna, certyfikowana psychoterapeutka i superwizorka psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Członkini międzynarodowych towarzystw, m.in. American Family Therapy Academy i European Family Therapy Association, organizatorka wielu konferencji naukowych i warsztatów. Autorka i współautorka ponad stu publikacji, w tym monografii: „Kultura, ciało, (nie)jedzenie. Terapia. Perspektywa narracyjno-konstrukcjonistyczna w zaburzeniach odżywiania” (2014), „Relacje rodzinne w anoreksji i bulimii psychicznej” (2006), „Gender w gabinecie” (2024). Rozmowa z Barbarą Józefik została też opublikowana w książce Marty Szarejko pt. „Masz to po mnie. Jakie przekonania dostałyśmy od naszych matek i babek?” (2025). „Własny pokój" to cykl rozmów Katarzyny Kubisiowskiej w Podkaście „Tygodnika Powszechnego” – o tym, jak w kobiecie tworzy się i umacnia niezależność.Współwydawcą podkastu jest Fundacja Tygodnika Powszechnego

Pojawiające się głosy, że za rewolucję obyczajową odpowiada wyłącznie wielki kapitał, są fałszywe. Kapitalizm nie jest ideologiczny, tylko materialistyczny i konsumpcjonistyczny. Lewica natomiast jest nurtem przede wszystkim emancypacyjnym i jako taka nie może zrezygnować z imperatywu „wyzwalania” kolejnych grup. Drogą do tego celu jest wyłącznie rewolucja. Wezwania do rezygnacji z wojny kulturowej, które coraz częściej słyszymy z lewej strony, są jedynie unikiem, grą na czas. Tak naprawdę wojny kulturowe są wpisane w samą logikę ideowej diady prawica-lewica, która organizuje nasze myślenie o polityce. Pozostałe artykuły możesz czytać na

Kapitalizm “kaynaklar sınırlı ancak ihtiyaçlar sınırsız” diye tanım koyarak düşünce sistematiğini kurgular. Tüketimin esas hedef olduğu bu sisteminin bireysel çıkarın maksimize edilmesi şeklinde bir diğer hedefi de vardır. Yani diğerkâmlık asla akla bile getirilmez. İşte bu tanıma temelden meydan okuyan düşünce sistemi “Ramazan” da saklıdır.

Dlaczego Dzień Kobiet został sprzedany w imię kapitalistycznej konsumpcji?Dlaczego to święto zostało wymienione za promocję w perfumerii i naręcze tulipanów? Boli mnie, że z wydarzenia, które miało przypominać o solidarności i politycznej walce, zrobiono kolejny punkt w kalendarzu promocyjnym — gdzieś między Black Friday a Walentynkami. I to nie wydarzyło się przypadkiem. To jest część większego procesu — procesu odbierania historii jej pazurów, depolityzowania wszystkiego, co mogłoby być dla systemu niewygodne. Tak było ze świętem pracy i tak samo stało się z 8 marca. Kapitalizm ugłaskał, a potem wchłonął Dzień Kobiet, a tak naprawdę powinien się go bać. Bo Ten Dzień, nie powinien wyglądać jak lukrowana bajka o kobiecym pięknie. To dzień, który powinien przypominać nam wszystkim, że kobiety są klasą polityczną, że mają swoje interesy, swoje postulaty i swoje powody do sprzeciwu. A dziś? Dziś to jest święto sprzedaży, igrzyska dla biznesu. Wrzucasz rabat, dodajesz pastelowy plakat i masz gotową kampanię reklamową. Żadnych pytań, żadnych niewygodnych tematów, zero polityki.O tym właśnie jest nowy odcinek podcastu feministycznego. Zapraszam!

Hayattaki tercihlerinizin hepsini siz mi belirliyorsunuz? Kontrol tamamen sizde mi? Emin misiniz? Farkında olmasak da algoritmalar, topladıkları verilerimiz sayesinde karşımıza çıkan içerikleri, izlediğimiz videoları, hatta düşüncelerimizi ve davranışlarımızı bile şekillendiriyorlar. Peki ama tüm bu verilerimiz kimin elinde? Güvendeler mi, yoksa tekno-feodal lordların daha da güçlenip zenginleşmesine yardım mı ediyorlar? 111 Hz'in bu bölümünde, algoritmaların hayatımızı nasıl etkilediğini, verilerimizin nasıl kullanıldığını ve tekno-feodalizmi konuşuyoruz.Sunan: Barış ÖzcanHazırlayan: Kevser Yağcı BiçiciSes Tasarım ve Kurgu: Metin BozkurtYapımcı: Podbee MediaSee Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Teknolojideki devrimci dönüşümlerin daha 1950'lerde başladığını biliyoruz. Bunların ekonomideki üretim, mübadele ve tüketim tarzlarına dönük çarpıcı neticelerini henüz tam mânâsıyla idrak edebilmiş değiliz. Kapitalizm, tarımsal/ticârî ve sınâî aşamalarından geçerek tekno bir evrene açılıyor. Teknoloji burada araçsal, tâlî rolünün hâricine çıkıyor; bizzat kendisi merkeze yerleşiyor. Meselâ üretim açısından bakalım: Tekno üretimin bizzat otomasyon olarak târif edilen, insan merkezkaç süreçlere sokan, püskürten, dışlayan bir niteliği olduğunu biliyoruz. Otomasyon ve robotlaşma hızla gelişiyor. Lâkin henüz kemâle ermiş olduğunu söyleyemeyiz.

Naujausio „7 meno dienos“ numerio apžvalga;Nacionaliniame Kauno dramos teatre žiūrovus pasitinka premjera „Antrininkas” pagal Loreno Ipseno pjesę;Neskaičiuojant atminimo lentų ir gatvių pavadinimų, Kaune nėra įamžintas nei vienos istorijai svarbios moters atminimas. Apie pokyčius kalba Labdaros ir paramos fondas FRIDA, inicijavęs projektą „Moterų detektorius“;Vilniaus oro uoste atidaroma skaitmeninio meno galerija;Žaidimui „Monopolis“ sukanka 90 metų. Pokalbis apie žaidimo istoriją ir fenomeną su stalo žaidimų kūrėjais Dmitrijumi Babičiumi ir Tadu Kastanausku;Užsienio kultūros spaudos apžvalga;Kultūros paveldo objektams atnaujinti ir įveiklinti bus suteikiamos lengvatinės paskolos.Ved. Donatas Šukelis

Bilincimizi ve hafızamızı ikiye ayırmak... Unutmak istediğimiz her şeyi kolaylıkla geride bırakabilmek... Son yılların en ses getiren dizilerinden biri Severance'ın hikayesi, işte bu konuların üzerine inşa ediliyor. Fakat bu dizi bir bilim kurgu anlatısından daha fazlasını sunuyor bize, bazı derin sorgulamalar yapmamıza olanak tanıyor. Yönelttiği en önemli soruysa "Sen kimsin?" 111 Hz'in bu bölümünde Severance'ın felsefi altyapısını analiz ediyoruz. Kendimize "Ben kimim?" sorusunu yöneltiyor, bilinç ve kimlik meselesini anlamaya çalışıyoruz.Sunan: Barış ÖzcanHazırlayan: Özgür YılgürSes Tasarım ve Kurgu: Metin BozkurtYapımcı: Podbee MediaSee Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Özgür Üniversite'den Fikret Başkaya ile iklim krizi ve kapitalizmi konuşuyoruz.

Yine köylere doğru yolumuz düştüğünde şose dedikleri asfalt yol kenarında tarlaya bir şey eken bir orta yaşlı bir köylüyü görünce durup biraz konuşalım dedik. -Kolay gelsin amca hayırdır ne ekiyorsun. -Sağ olun, ekmiyorum ilaçlıyorum. -Hayırdır.

5 Kasım'da dünyanın en güçlü ülkesi ABD'de yapılan seçimi kazanarak yeniden iktidara gelen Donald Trump, zaferini büyük ölçüde işçi sınıfının ve köylülerin çıkarlarına sahip çıkar görünmesine borçlu. Varsa yoksa “Amerikan işçisinin çiftçisinin çıkarları” diyor. Kendisi dünyanın dört bir yanında yatırımları olan, İstanbul'da koskoca bir “Trump Tower” kurmuş bir patron nasıl olacak da işçinin, küçük çiftçinin çıkarları için çalışacakmış? Söylediği şu:“Küreselleşme” denen “serbest piyasa” politikaları sermayenin Amerika ve Avrupa gibi zengin ülkelerden ve bölgelerden düşük ücret ekonomilerine kaçmasına yol açtı. Bir de göç politikası milyonlarca yabancının ülkeye akmasına neden oldu. Hem sermaye kaçtığı için hem göçmen işçiler daha ucuza çalışmaya razı olduğu için Amerikan işçisi işinden oldu. Trump efendi bu “küreselleşme” politikasına son vererek Amerika'yı yeniden “büyük” kılacak. Bütün ülkelerden yapılacak ithalata yüzde 10 ya da 20 gümrük vergisi koyacak. Amerika'nın esas güçlü rakibi Çin'e ise yüzde 60! Daha önce başkanken Çin'e yüzde 20 uygulamıştı, şimdi yüzde 20 herkese, Çin'e ise yüzde 60! Böylece Amerika içinde yapılacak üretimi desteklemiş olacak. Trump o kadar işçi yanlısı ki, Amerikan kapitalist sisteminin kalbi olan borsasıyla ünlü Wall Street'in Washington'daki hâkimiyetine de sövüp sayıyor. Hatta 2016 seçiminde dünyaca ünlü finans kapitalisti George Soros'a bir küfür etmediği kalmıştı. Güzel. Yalnız bir küçük sorun var. Trump şimdi bakanlarını seçiyor. ABD sisteminin en önemli iki bakanlığına kimleri getirdi dersiniz? Hazine Bakanlığı'na, yani İngiliz Mehmet rolüne, Soros'a on yıldan fazla para kazandırmış, 1992'de İngiliz lirasını çökerterek Soros'a milyarlarca dolar kazandırmış olan birini, Scott Bessent'i. Gümrük tarifelerinin uygulanmasından sorumlu bakanlık olan Ticaret Bakanlığı'na da Wall Street'te paradan para kazanan iki şirketin birden yöneticisi (CEO'su) olan Howard Lutnik'i. Demek ki bir bit yeniği var bu işte. Şu: Kapitalizm öylesine derin bir kriz yaşıyor ki, her ülke yaşadığı krizden kurtulmak için diğerlerine ekonomik olarak saldırmak zorunda. ABD de en çok Çin'e. O yüzden milliyetçi ekonomi politikaları patronlar sınıfının kendi ihtiyacı. Bu milliyetçi politikaların iki avantajı var tek tek ülkelerin sermayeleri için. Birincisi, rakip ülkelerin sermaye gruplarına karşı kendi sermaye gruplarının çıkarını koruyor bu politikalar. İkincisi bizce daha bile önemli: işçi sınıfına hedef şaşırtıyor. Onlara kendi sorunlarının sorumlusu olarak başka ülkelerin işçilerini ve göçmenlerini gösteriyor. Yani dünya çapında işçi sınıfını bölüyor, birbirine düşürüyor. Bu şekilde her ülkede işçi sınıfı kendi patronlar sınıfı karşısında zayıf düşecek. Sınıf mücadelesi vermeye hazır sendikalar “hain” ilan edilecek. İşçi sınıfının “millî çıkarlar” edebiyatından bağımsız örgütleri, partileri düşman ilan edilerek ezilecek. Kapitalizmin dünya çapındaki büyük krizleri sırasında işçi sınıfını sözde “ulusal çıkarlar” temelinde bölerek zayıflatan, sınıfın kapitalizme karşı tepkisini “ulusal” öfkeye dönüştüren, bağımsız sınıf örgütlerini “hain” ilan edip ezen, bunları yapabilmek için bütün demokratik hak ve kuralları ayaklar altına alan hareketlere verilecek bir tek ad vardır: Faşist! Trump'ın “Hitler iyi şeyler de yaptı” demiş olduğu iddia ediliyor. O reddediyor, yalan diyor. Demiştir. Çünkü kendisi de faşisttir. Yalnızca kendi milisleri, askerî birlikleri, sokakta “itleri” yok henüz. Onun için ön-faşist diyoruz ona ve benzerlerine. Yarın doludizgin faşist olacak bunlar. Amerikan işçisinin ve gençliğinin şimdiden özsavunma birlikleri kurması gerekiyor. İşçiler, Trump Türkiye için iyi midir, kötü müdür tartışmasına kanmayın. Faşizm, hangi ülkede olursa olsun, işçiler için kötüdür. Tarihî görevi sizi, işçi sınıfını ezmek, un ufak etmektir. Nerede görülürse ezilmelidir. Trump ve bütün faşistler, dünyada ve Türkiye'de, sizin, çocuğunuzun, ekmeğinizin düşmanıdır. Bütün ülkelerin işçileri, her bir ülkede faşizme karşı birleşin!

SESLİ DERGİ

Devrimci Ernesto “Che” Guevara'nın Küba Merkez Bankası başkanlığına getirilmesiyle ilgili eğlenceli bir hikâye anlatılır. Fidel Castro bir bakanlar kurulu toplantısında Merkez Bankasının başına geçmesi için iyi bir “ekonomist” (economista) gerektiğini söyler. Che elini kaldırır. Che tıp tahsili görmüştür. Fidel “sen nereden ekonomist oluyormuşsun” diye gülerek sorar. Che'nin cevabı: “Ben iyi bir komünist (comunista) dedin sandım!” Fidel Castro Küba'da devrim yapıp iktidara geldiğinde kapitalist düzenden devraldığı Merkez Bankasının başına bir “ekonomist” istemekte belki haklı görünüyordu. Ama Che Guevara bu göreve bir “komünist” olarak talip olmakta çok daha haklıydı. Çünkü Merkez Bankası ya emperyalizmin askerle yıkamadığı sosyalizm kalesini dolarla içeriden fethedeceği bir “Truva atı” olacaktı ya da Merkez Bankası üzerinde işçi sınıfı diktatörlüğü kurulacak ve emperyalizmin kalenin içine sızmasına engel olunacaktı. Küba ekonomisinin doktoru da tabii ki komünist olacaktı. Mesela 126 ekonomist akademisyen; ekonomi politikasını yönetenleri asgari ücret artışlarında gerçekleşen enflasyon oranını dikkate almaya, gelir dağılımını da gözeten bütüncül bir ekonomi politikası izlemeye davet eden bir bildiri yayınladı. Okuyunca gözlerime inanamadım. Bildiri kaş yapayım derken göz çıkartmış. Asgari ücrete hedeflenen enflasyon oranında artıştan bahsederek milyonlarca asgari ücretlinin cebine elini uzatan hırsızın elini kırmak gerek. Tamam da bunun karşılığı “gerçekleşen enflasyon oranını dikkate almak” mıdır? Kaldı ki hangi enflasyondan bahsediyoruz? TÜİK mi? ENAG mı? İTO mu? TÜİK iki yıldır mahkeme kararlarına rağmen madde sepeti verileri açıklamıyorken, TÜİK'in manipüle edilmiş yani aslında “gerçekleşmemiş” enflasyon oranları gözetilerek zam yapılırsa bu alenen hırsızlığın devam etmesi demek olur. Hırsıza kapı göstermenin alemi var mı? Denebilir ki TÜİK meselesi çözülene kadar somut bir iyileşme talep edilemeyecek mi? Biz de soruyoruz: Bir-iki cümle ile “gerçekleşen enflasyon”un bugün Türkiye'de doğru dürüst ölçülmediği söylenemez miydi? Ekonominin hakim tepelerini tutan özel bankaların kamulaştırılmasını geçtik, bankacılık sistemi ile ilgili kamu bankalarının siyasi sebeple zarar ettirilmesinin eleştirisi dışında hiçbir şey yok. Kaldı ki bu eleştiri TÜSİAD'ın da eleştirisidir. TİP'in uzmanları özelleştirilmiş olan her şeyi yeniden kamulaştırmaktan bahsediyor. Ama yeni hiçbir şeyi kamulaştırmayı önermiyor. TİP'in hiçleri burada bitmiyor. Pakette emperyalizm kelimesi hiç geçmiyor. Dolayısıyla Türkiye'nin emekçi halkın üzerindeki emperyalist boyunduruğun ana unsurları olan yabancı sermayeye, döviz piyasasına, dış ticarete ilişkin hiçbir şey söylenmiyor. Ne gümrük birliğinden çıkmak ne dış borcun reddi bunlardan da hiç bahsedilmiyor. Kapitalizm demek emek gücünün meta olması ve emek gücü piyasası demek. Emek gücü piyasası işsizlik demek. İşsizlik söz konusu olduğunda sosyalistler söze “işten atmak yasaklansın” diye başlar ve iş güvencesini savunur. TİP'in uzmanları iş güvencesinden hiç bahsetmiyor yerine istihdam yaratacağız diyor işsizlik sigortasından yararlanmayı kolaylaştıracağız diyor. Bunlar gerçekçilik değildir, gerçeklikten kopmaktır. Halkı yoksulluğa ve sefalete iten mekanizmalara dokunmadan kısa vadeli bile olsa gerçekçi çözümler üretemezsiniz. Bu bilim değildir! Bu ekonomi bilimi kisvesi adı altındaki burjuva ideolojisine iman etmektir! Karl Marx'ın bilimsel sosyalizmini bırakıp kapitalizmi ezeli ve ebedi doğal düzen olarak gören Adam Smith'e bağlanmaktır. Kapitalizm büyük depresyon içinde ölüm döşeğinde kıvranıyorken kapitalizmin ebediliğine iman etmekten daha büyük yobazlık olamaz. O yüzden bugün ekonomist, bir doktora değil üfürükçüye benzemektedir. Bugün işçi ve emekçi sınıflar derdine derman arıyor. Kapitalizmin krizi ekonomistleri değil komünistleri çağırıyor. Biz elimizi kaldırıyoruz ve buradayız diyoruz!

Giełda. Handel. Spekulacje. Kapitalizm. Żywa gotówka. A wszystko to przesłonięte woalem działalności dobroczynnej. Opis współczesnej rzeczywistości? Również. Ale jest to przede wszystkim temat gry, o której rozmawiamy w dzisiejszym odcinku. Zapraszamy do słuchania. Przy okazji czemu by nie polubić naszej stronki na Facebooku i nie zasubskrybować naszego kanału na Youtubie? Zachęcamy. MP3 do POBRANIA

Gezegenin tüm problemleriyle birlikte kapitalizm kavramını - özellikle de Antroposen dönem içinde nereye koymamız gerektiği üzerine konuşuyoruz. 

Avrupa'nın dört tane büyük ülkesi var. Üçü Avrupa Birliği (AB) üyesi: Almanya, Fransa, İtalya. Dördüncüsü, yani İngiltere, eskiden üyeydi, 2016'da Brexit adıyla yapılan referandum sonucunda AB'den ayrıldı. Dört büyük ülke Avrupa'da doğan bütün büyük gelişmeleri başlatan ve onlara yön veren ülkelerdir. Ekonomik liberalizm mi benimsenecek? Önce bunlarda görülür. Askerî harcamalar mı arttırılacak? İlk atak bunlardan gelir. Göç rejimi mi sıkılaştırılacak? Önce bunlar kapar sınırları. Peki ya faşizm gelecekse? Haziran ayı başında AB üyesi bütün ülkelerde Avrupa Parlamentosu seçimleri hep birlikte yapıldı. İtalya'da iki yıldır başbakan olan kadın politikacı Giorgia Meloni oylarını arttırarak durumunu sağlamlaştırdı. Meloni, 20. yüzyılın ilk faşist sistemini kurmuş olan Benito Mussolini'nin partisini atası gören bir partinin lideri. İkinci Dünya Savaşı'ndan beri kıtada başbakanlığa gelen ilk faşist. Faşizmin en sert politikalarına başvurmaya hemen girişmedi. Koşullar henüz ona uygun değil. Ama birçok alanda adım adım ilerliyor. Aynı Avrupa Parlamentosu seçimlerinde bu sefer Fransa'da ta 1980'li yıllardan itibaren ağır ama emin adımlarla yükselmekte olan faşist parti, oyların üçte birini alarak seçimden birinci parti çıktı. Faşizmin bu büyük zaferi karşısında Cumhurbaşkanı Macron Fransız meclisini lağvederek baskın seçim yapmaya kalkıştı. Onu da yüzüne gözüne bulaştırdı. Şu anda faşistler parlamentonun en büyük partisi konumunda. 2027'de iktidarı gözlüyorlar. Arada bir fırsat doğmazsa. Temmuz sonu-Ağustos başı sıra İngiltere'deydi. Üç küçük çocuğun öldürüldüğü bir olay sonrasında ırkçı güruhlar katilin göçmen olduğu yolunda bir yalan haber yayarak ülkenin çok çeşitli yerlerinde gösteriler yaptı, birçok binayı ateşe verdi, sokakta göçmen avı düzenledi, göçmenlerin geçici olarak yerleştirildiği otelleri bastı, bütün bunların doğurduğu terör duygusu ülkeyi günlerce teslim aldı. Bu olaylarla birlikte görüldü ki, faşizm sadece bir seçim sandığı sorunu değildir, günlük hayatın orta yerinden yarılması, koskoca insan topluluklarının arasında yerli/göçmen, İngiliz/yabancı gibi düşmanlaştırıcı ayrımlar temelinde sokak savaşları demektir. İngiltere ayrıca Temmuz başında bir seçim yaşadı. Irkçı-faşist parti, oyların yüzde 14'ünü (4 milyonu aşkın oy) aldı. Bu parti Amerika'nın eski başkanı Donald Trump'ın İngiltere'de kendine en yakın muhatap olarak gördüğü Nigel Farage adlı politikacının partisi. Haziran İtalya ve Fransa, Temmuz-Ağustos İngiltere, şimdi Eylül ayında Almanya. 1 Eylül Pazar günü federal bir sisteme sahip Almanya'nın iki eyaletinde, Türingen ve Saksonya'da seçim yapıldı. İlkinde faşist parti birinci parti olarak çıktı, ikincisinde çok küçük bir farkla ikinci. Almanya'nın bu konudaki yeri apayrı. Hitler'in ülkesi bu! Faşist parti bir eyaleti ilk kez kazanıyor. Bugün bir eyalet, yarın bir ülke mi? İşte size Avrupa'nın yolunu çizen dört ülkede faşizmin yükselişinin kısacık özeti. Peki bütün bunların Türkiye işçi sınıfına dersi nedir? Ders çok ama en önemlisi şu: Dört büyük ülkede birden faşizm yükseliyorsa bunun ulusal koşullardan bağımsız bir nedeni olmalı. “İngilizler eski sömürgecidir”, “Fransızlar çok milliyetçidir”, “Almanlar zaten Nazidir” falan olmaz. Öyle diyene inanmayın. Neden şu: Kapitalizm ekonomik krizinden çıkamıyor. Ceremesini işçi sınıfı ve emekçiler ödüyor. Onların düzene karşı öfkesini saptırmak patronların çıkar yolu. Irkçı faşistler sorunların kaynağı olarak göçmenleri işaret edip onlara bu hizmeti veriyor. Onlar da faşist partilerin parasını ödüyor. Siz siz olun, Kürde, Alevi'ye, Afgan'a, Suriyeli'ye yıkmayın suçu. Emekli geçinemiyorsa, asgari ücretli inliyorsa, sendikalaşan işçi işini yitiriyorsa, öğretmene kadro verilmiyorsa, işçi çocuğuna okul yemeği verilmiyorsa bunun nedeni sermaye düzenidir, sermaye istibdadıdır. Yönümüzü şaşırmayalım: Mücadele başka halklardan sınıf kardeşlerine karşı değil. Mücadele iş, aş, hürriyet mücadelesidir.

Enflasyonla yaşamak ya da yaşamamak… Yaşamamak derken komple yaşamamayı kastediyorum. Türkiye için de tartışmıyorum. ABD'den başlayıp tüm dünyaya yayılacak herkesin birbirinden ucuza mal almak için uğraş vereceği bir iklimi kastediyorum. Kapitalizm ve enflasyon ilişkisi araba ile motor benzetmesiyle tarif edilir. Gelin ben size daha yerinde bir somutlaştırma yapayım; Kapadokya'nın bir sembolü haline gelmesiyle dünyada artık Türkiye'ye has bir binek olarak görülen sıcak hava balonu üzerinden örnek vereyim. (Bir bilgi; Türkiye'nin imajında çok büyük yeri olduğu halde ilk sıcak hava balonu uçuşu daha henüz denebilecek bir yılda 1984'te gerçekleştirilmiştir.) Kapitalizm bir balonsa enflasyon bu balonun açık ağzındaki ısı kaynağıdır. Deflasyonda balona ısı girmez ve yükselmez. Yani kapitalizm çalışmaz. Aksine ocağın altı çok açılır balon çok ısıtılırsa da zarar görür, düşüp çakılır. Bu nedenle ılıman enflasyon seviyesinin altındaysa ekonomi ısıtılır, yani bazı merkez bankaları enflasyonu yükseltmeye uğraşır; yok, ılıman seviyenin üzerindeyse enflasyon düşürülmeye çalışılır. Fakat tartışmadan anlaşılacağı üzere kapitalizmde esas olan balonu uçurmak yani enflasyonu çıkarmaktır, ılıman seviyeye kadar. Türkiye'de ekseriyetin enflasyonu düşürülecek bir olgu sanması her ekonomi için doğru olmayan bir sanrıdır. Merkez bankaları ve bugünkü para tasarımı enflasyon üretmek için var edilmiştir. Çünkü önceki para sistemi (değerli metal para) deflasyonisttir. Kapitalizm bunu sevmez. O simyacı Karun'un, ormanları yakan Nemrut'un tarafındadır. Şimdi bugünkü formunun sonuna gelen kapitalizm yaratıcısız yıkımını kavurucu bir enflasyonla gerçekleştirmeye hazırlanıyor. Liderler bu süreci doğru yönetemezse kapitalizmin skolastisizmine teslim olanlar dünyayı yakacak. Tabi kapitalizmin dünyayı lidersiz bırakmış olmasını da bu girişim için önemli bir hazırlık olarak görmek lazım. Demokrasi, cumhuriyet, kapitalizm kardeştir amenna… Ama o eski kapitalizm. Yeni kapitalizm demokrasileri sorgulatacak… Dünyada seçimle iş başına gelenlere yahut daha doğru ifadesiyle getirilenlere bir bakın. Abidik gubidik örnekleri saymama sanırım gerek yoktur. Krallıkların son yıllarda demokrasilere göre güçlü karaktere sahip liderler ortaya çıkardığı insanlığın gözüne sanırım boşuna sokulmuyordur. Bugün kral durumundaki liderlerden en yetersizi dahi birçok demokrasinin başbakanlarını şunlarını bunlarını alt alta üst üste toplasanız her bakımdan daha üstün gelir.

Banu Güven, depremin ardındaki rant hırsını anlattı: "Ecevit Alkan "Kültür yok olmuş, insanlar evlerini, mahallelerini bırakmak istemiyormuş, bunlar sermayenin umurunda değil” diyerek özetlemişti. İnsanların mahallelerini bırakmak istememeleri, bu iktidarın da umurunda değil. Kapitalizm, felaket ve fırsat döngüsü kırılmadıkça bu senaryoyu tekrar tekrar göreceğiz. İstanbul için yazılacak senaryo ise, emin olun daha büyük olacak."

TEN ODCINEK ZAWIERA TREŚCI PROMOCYJNE. Darię Gocał można znaleźć tutaj: https://pl.linkedin.com/in/dariagocal A jej spreadsheety tutaj: https://excelready.etsy.com Czy "millenialsi" i "zetki" są z dwóch różnych światów? Przekonajmy się. Ja nazywam się Andrzej Tucholski i zapraszam do odsłuchu. Jestem psychologiem biznesu zajmującym się wysokosprawczością i ogarnianiem w późnym kapitalizmie. Trzy razy zaproszono mnie na TEDx. Piszę książki, nagrywam kursy oraz prowadzę (ten) podcast o sile psychicznej i odwadze emocjonalnej. Szkolę w firmach. Wysyłam popularny newsletter, który raz głaszcze, a raz szturcha. Nagrywam rolki na insta i tiktoka. Po dekadzie spędzonej w TOP30 Najbardziej Wpływowi Blogerzy w Polsce wywalili mnie do Hall of Fame, żebym nie zapychał miejsca. W drugim życiu piszę książki fabularne i scenariusze. Piję stanowczo za dużo kawy. --- Wszystkie linki znajdziesz tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://andrzejtucholski.pl/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ (Piosenka w intro to "Amsterdam" by ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠lately lui⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.)

TEN ODCINEK ZAWIERA TREŚCI PROMOCYJNE. E-book "NIE CHCĘ BYĆ WIECZNY" znajdziesz tu: https://sklep.andrzejtucholski.pl/ Innej epoki nie będziemy dla siebie mieli, a ta jest dla człowieka wroga i nieciekawa. Jak możemy lepiej o tym myśleć? Przekonajmy się. Ja nazywam się Andrzej Tucholski i zapraszam do odsłuchu. Jestem psychologiem biznesu zajmującym się wysokosprawczością i ogarnianiem w późnym kapitalizmie. Trzy razy zaproszono mnie na TEDx. Piszę książki, nagrywam kursy oraz prowadzę (ten) podcast o sile psychicznej i odwadze emocjonalnej. Szkolę w firmach. Wysyłam popularny newsletter, który raz głaszcze, a raz szturcha. Nagrywam rolki na insta i tiktoka. Po dekadzie spędzonej w TOP30 Najbardziej Wpływowi Blogerzy w Polsce wywalili mnie do Hall of Fame, żebym nie zapychał miejsca. W drugim życiu piszę książki fabularne i scenariusze. Piję stanowczo za dużo kawy. --- Wszystkie linki znajdziesz tutaj: ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠https://andrzejtucholski.pl/⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ (Piosenka w intro to "Amsterdam" by ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠lately lui⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠.)

Türkiye'nin önde gelen bıyıklı ekonomistlerinden Enes Özkan'ın konuk olduğu bu bölümde sahte üstünzekalılar derneğini , tatilde vicdan sorununu ve Thomas Piketty'nin “21. Yüzyılda Kapital”ini konuştuk.

Ozan Şakar ve Irmak Akman, Kimin Ekonomisi'nin bu bölümünde emperyalizmin tarihini ve bugüne etkilerini tartıştı. Kapitalizm ile olan ilişkisini, İngiltere'nin nasıl emperyalist bir güç olduğunu ve Mustafa Kemal Atatürk'ün emperyalizme karşı kazandığı zaferi anlattı. İyi dinlemeler...

Friedrich Naumann Vakfı'nın destekleriyle ve Erkin Ergüney'in hazırlayıp sunduğu 'Ekonomi Hakkında Her Şey' isimli yeni podcast serimiz, Türkiye'de ekonomiyi sıkıştığı 'Dolar kaç olur?' tartışmasından çıkartıp ekonomik meseleleri kapsamlı bir şekilde ele alarak inceliyor. Serinin ilk bölümünde Erkin Ergüney, ekonomist ve köşe yazarı Arda Tuncay'ı konuk alıyor ve eşitsizlik kavramını odağa alıyor. Ekonomik eşitsizliğin tarih boyunca dönüşümünü incelerken günümüzdeki eşitsizlik durumunu, kapitalizmle tarihsel bütünlüğünü ve ekonomik olarak daha eşit bir toplumun mümkün olup olmadığını tartışıyor.

Jesteśmy bardziej napakowani niż BAKI!!!!!11 (takie anime, sprawdźcie sobie) Dzisiaj Dominik Gąska jest DJ-em, a dr Tomasz Pstrągowski ma urodziny!!! STO LAT TOMEK, STO LAT, STO LAT!

49W'da bu hafta Ömer ve İbrahim, Max Weber'in Protestan Ahlakı ve Kapitalizmin Ruhu kitabı üzerine konuştu. Kapitalizm nasıl ortaya çıktı? Kapitalist ruh nedir? Protestanlık, kapitalizmi ve para kazanmayı nasıl ahlakileştirdi? İşçilerin verimliliğinin artırılmasında dinin etkisi ne? Protestan Batı gelişirken diğer toplumlar geri kalmaya mahkum mu? Sorularının ve daha fazlasının cevabı bu videoda. Keyifli dinlemeler...

Co ma filozoficzne ujęcie tematu wartości do ustroju społecznego, jakim jest kapitalizm? Wartości „same w sobie”, subiektywizm wartości i obiektywistyczna teoria wartości – jak te trzy podejścia przekładają się na możliwość zaistnienia „nieznanego ideału”? Dlaczego obiektywna teoria wartości jest jedyną teorią moralną nie do pogodzenia z rządami siły? Co wynika dla kapitalizmu z faktu, że wartości nie mogą istnieć (nie mogą być wartościowane) poza pełnym kontekstem życia człowieka, jego potrzeb, celów i wiedzy? Jak rozumieć stanowisko Ayn Rand, według której „obiektywny pogląd na wartości przenika całą strukturę społeczeństwa kapitalistycznego”? Jak ma się obiektywistyczna teoria wartości w filozofii do subiektywistycznej teorii wartości w ekonomii, na której ufundowana jest cała „najmłodsza z nauk” od czasów Carla Mengera? Czy istnieje tu jakaś sprzeczność? Wreszcie: skoro kapitalizm jest tak dobry – to dlaczego przegrywa? O tym wszystkim rozmawiają dziś Ziemowit i Mateusz – zapraszamy! ________________________________________ #kapitalizm #ustrójkapitalistyczny #wolnyrynek #leseferyzm #liberalizm #gospodarka #ekonomia #społeczność #społeczeństwo #moralność #indywidualizm #prawa #prawaczłowieka #prawajednostki #aksjologia #wartości #teoriawartości #obiektywistycznateoriawartości #subiektywizm życie | rozum | wolność

Kapitalizm to... ... stan przejściowy między epoką feudalizmu a nieubłaganym nadejściem socjalizmu? Potwór, którym bojownicy o „sprawiewdliwość” społeczną straszą małe dzieci? Złowróżbny ustrój wyzysku, oszustw i katorżniczej pracy zniewolonego proletariatu? A może – nieznany ideał? Czym jest tak naprawdę kapitalizm? W dzisiejszym odcinku Klasy Atlasa Ziemowit i Mateusz rozmawiają o naturze ustroju kapitalistycznego: jak zdefiniować kapitalizm? Co stanowi fundamentu tego systemu? Dlaczego wokół kapitalizmu narosło tyle nieporozumień i niejasności? Co tak naprawdę motywuje zadeklarowanych antykapitalistów? Czy istnieje jedno rozumienie kapitalizmu czy może to wieloznaczny termin, a jeśli to drugie, to jak rozumieć jego rozmaite warianty? To pierwszy z dwóch odcinków poświęconych filozoficznemu spojrzeniu na kapitalizm z punktu widzenia idei Ayn Rand. Zapraszamy! ________________________________________ Zachęcamy do komentowania, zadawania pytań i sugerowania tematów. Jeśli cenicie Klasę Atlasa – dajcie kciuka w górę, zasubskrybujcie kanał oraz udostępniajcie i polecajcie nasze videopodcasty. Zapraszamy do polubienia naszego fanpage'a na Facebooku: https://pl-pl.facebook.com/obiektywizm – oraz obserwowania profilu na Instagramie: https://www.instagram.com/obiektywizmpl/ ________________________________________ #kapitalizm #ustrójkapitalistyczny #wolnyrynek #leseferyzm #liberalizm #gospodarka #ekonomia #społeczność #społeczeństwo #moralność #indywidualizm #prawa #prawaczłowieka #prawajednostki #rząd #rządzenie #państwo #naturarządu #wolnespołeczeństwo życie | rozum | wolność Słuchaj nas na Spotify i innych platformach streamingowych! http://www.podcast.obiektywizm.pl www.obiektywizm.pl – polskie centrum sympatyków myśli Ayn Rand --- Send in a voice message: https://podcasters.spotify.com/pod/show/laissezfairepl/message

Kapitalizm serisinin yeni bölümünde Ömer John Maynard Keynes'i anlattı. Keynes iktisadi düşünceyi nasıl dönüştürdü? Keynes'in teorisi neydi? Keynes'e göre ekonomik krizlerin çözümü nedir? Keynes kapitalizmi nasıl kurtardı? Keynes'in kendinden önceki ekonomistlerden farkı neydi? Keynes dünyayı nasıl etkiledi? Keynesyen iktisat politikaları nedir? Sorularının ve daha fazlasının cevabı burada.

İbrahim'le birlikte efsane serimiz Kapitalizm de yeni bölümüyle geri döndü. Ömer ve İbrahim bu bölümde Karl Polanyi neden liberallerin bizi kandırdığını düşünüyor? Serbest piyasa ekonomisinin tam olarak uygulanamamasının sebebi anti-liberal bir komplo mu? Adam Smith'in homo economicus'u gerçek mi? Neden devlet ekonomiden elini bir türlü çekemiyor? sorularını ve daha fazlasını tartışıyor.

Siyasal olmayan bir din olabilir mi? Nazi kamplarındaki Türk-İslam propagandaları. Toprak reformunun Demokrat Parti'yi doğurması. Soğuk Savaş, 12 Eylül, yetmez ama evetçilik, Erdoğanizm ve dahası. Ozan Gündoğdu ile 1 saat boyunca Türkiye tarihinin belli dönemeçlerini konuştuk. Çok şey öğrendim. Bahsi geçen kaynak ve kitaplar aşağıdadır..Bu podcast, Cambly hakkında reklam içerir.Cambly'nin %60 indirimden 6fular koduyla yararlanmak için aşağıdaki linke tıklayın.https://cambly.biz/6fularCambly Kids'in %60 indiriminden 6fularkids koduyla yararlanmak için ise aşağıdaki linke tıklayın.https://cambly.biz/6fularkids.Bölümler:(00:00:14) Ozan Gündoğdu (Trend Topic)(00:01:24) Siyasal İslam nedir?(00:02:26) Üç Tarz-ı Siyaset (Yusuf Akçura, 1904)(00:03:26) The Failure of Political Islam (Olivier Rohl, 1994)(00:03:56) Politik olmayan bir din var mı?(00:06:36) Devletin denetlediğini din niye denetlemesin?(00:07:52) Türkçülüğün zaferi.(00:09:07) Halkın Türklük bilinci.(00:10:56) Toprak reformu.(00:13:39) Gayrimüslimler.(00:15:41) Özet: Türkçülük merkezde, İslamcılık yükselişte.(00:16:38) Soğuk Savaş'ın etkisi.(00:20:44) Almanya'nın etkisi.(00:22:26) Ruzi Nazar: Roman gibi hayatlar.(00:27:09) Nazilerden CIA'ye.(00:31:22) Asrı Saadet yüzünden dünyaya ilgisizlik.(00:32:26) 12 Mart: Genç subaylar rahatsız.(00:38:03) 12 Eylül: Türk-İslam sentezi.(00:41:06) Yetmez ama evetçilik.(00:47:23) Kapitalizm ve Siyasal İslam ilişkisi.(00:51:45) Bugünkü durum: Fikren yenilgi.(00:52:57) Türban-başörtüsü farkı: Şule Yüksel Şenler.(00:55:03) Ayasofya'ya cami.(00:56:21) Sosyal İslam'a güvenmek.(00:58:21) İslamcı ütopyanın bitişi.(01:00:07) Erdoğanizm.(01:02:01) "Faysal'ın Prensleri Kral Oldu"(01:04:34) Gelecek tahmini.(01:06:59) Patreon teşekkürleri..Kaynaklar/Kişiler:Siyasal İslamcılık (Ozan Gündoğdu, 2022)Üç Tarz-ı Siyaset (Yusuf Akçura, 1904)The Failure of Political Islam (Olivier Rohl, 1994)Bediüzzaman Said Nursi Olayı (Şerif Mardin, 1989)Ruzi Nazar (CIA ajanı)Şule Yüksel Şenler (Şulebaş'ın yaratıcısı)See Privacy Policy at https://art19.com/privacy and California Privacy Notice at https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.

Pelin Batu ile Sapien Tarihi'nde konumuz Kapitalizm.

Pelin Batu ile Sapien Tarihi'nin yeni bölümünde konumuz Erken Dönem Kapitalizm.

Bülent Somay, iklim krizini sınıfsal açıdan değerlendiriyor: “Küresel felaketler çağında yaşıyoruz: Hepimizin en temel merakı: Yahu şu milyarderler bu kadar da salak mı, yaklaşan küresel felaketi nasıl oluyor da görmüyorlar? Elcevap: Merak etmeyin, görüyorlar. Görüyorlar ve tedbirlerini almak için de epeyce uğraşıyorlar. Tek sorun şu: Onların kıyamet sonrası planlarında ve hesaplarında biz yokuz. Onlar bizim olmadığımız bir dünyanın hazırlığını yapıyorlar. Biz ise oların olmadığı bir dünyayı hayal edemiyoruz henüz. Ne diyelim, darısı başımıza.”

Kültür Tarih Sohbetleri'nde bu hafta, Yeditepe Üniversitesi Sosyoloji Bölümü öğretim üyesi Dr. Çağrı İdiman, Immanuel Wallerstein'in dünya-sistem analizi üzerine Cengiz Özdemir ve Ozan Sağsöz'ün sorularını yanıtladı. Yayını izleyebilirsiniz: bit.ly/3e7CFMr

Yayını izleyebilirsiniz: bit.ly/3zsemQH

Zostań patronem tego podcastu na www.patronite.pl/maopowiedziane Jeden z naszych pierwszych odcinków poświęciliśmy tematyce jedzenia w Chinach. Mówiliśmy też o rządowych kampaniach biorących na celownik marnowanie jedzenia. Tym razem znów wracamy do tematu jedzenia. A konkretnie skandali związanych z bezpieczeństwem żywności w Chinach, które co pewien czas wstrząsają społeczeństwem. Porozmawiamy także o ewolucji gospodarstw rolnych w ChRL, która miała przemożny wpływ na otwarcie gospodarcze kraju po okresie rządów Mao Zedonga, a rozpoczęła się od oddolnej inicjatywy rolników w małej i ubogiej wsi w prowincji Anhui. Na koniec odnosimy się do bieżących problemów, jakie dotykają sektora produkcji rolnej za Wielkim Murem. Zapraszamy do odsłuchu!Spis treści:(0:00) Wstęp i skandale żywnościowe(25:06) Reformy ziemi i gospodarstw na wsi(38:50) Ziemie rolne w ostatnim dwudziestoleciu(45:39) Problemy chińskiego rolnictwaNapisz do nas na: kontakt@maopowiedziane.pl 

Kapitalizm ve ulus-devlet ile hesaplaşmadan barış istemek, güzel bir temenniden öteye geçmez. İki imparatorluk özentisi devlet ve onların daha küçük taklitleri, yakın gelecekte otokratik bir kapitalizmin kimin güdümünde kurulacağı konusunda hesaplaşıyor. Barış talebi, bu hesaplaşmaya kapitalizm-sonrası bir alternatif oluşturmaktır günümüzde. Bülent Somay, Akıntıya Karşı'da Rusya'nın Ukrayna'ya beş gündür devam eden saldırılarını ele aldı.