Podcasts about wyspia

Wybierz swojego ulubionego władcę w Rankingu Królów Polski! Zagłosuj na stronie https://ranking.muzhp.pl/ Bolesław Szczodry stał się bohaterem wielu dzieł literackich. Pisali o nim Wyspiański, Kraszewski i Słowacki. Czym zasłużył sobie na zainteresowanie twórców ten kontrowersyjny władca? Kojarzymy go przede wszystkim z wielką zbrodnią dokonaną na biskupie Stanisławie, późniejszym świętym. Dlaczego zdecydował się na zamordowanie duchownego, którego sam osadził na krakowskim biskupstwie? Jednak jego panowanie, choć zakończone klęską, było bogate w różne wydarzenia. Jego przydomek, przypomnijmy - Szczodry, a nie Śmiały - brał się z hojności, dzięki której ufundowano w Polsce wiele klasztorów, z tym zlokalizowanym w Tyńcu na czele. Także Płock wiele zawdzięcza temu władcy. Bolesław II był jednak władcą porywczym, którego panowanie zdaniem naszego gościa prędzej czy później doprowadziłyby do katastrofy. Upokarzał swoich poddanych, dawał się oszukiwać swoim wrogom. Został ostatecznie wygnany na Węgry, gdzie go ostatecznie otruto. Jak podsumować bilans panowania tego króla? Czy stał się ofiarą czarnej legendy stworzonej przez obrońców św. Stanisława? O tym wszystkim w Podcaście Muzeum Historii Polski z serii Inne historie Polski. Rozmawiają Cezary Korycki i jego gość, prof. Krzysztof Skwierczyński z Uniwersytetu Warszawskiego.Podcast zrealizowano w ramach zadania: kontynuacja i rozbudowa multimedialnego projektu informacyjno-edukacyjnego - Portal Historyczny Dzieje.pl

# 65  - about the exhibition Stanisław Wyspiański: Portraits at the National Portrait Gallery in London In conversations with Alison Smith - curator of the display, previously Chief Curator of the National Portrait Gallery, London and currently Director of Collections and Research at the Wallace Collection. Stanisław Wyspiański (1869-1907) was a Polish painter, designer, poet and originator of modern Polish Theater. He was also a key figure of the Młoda Polska (Young Poland) art movement that helped keep national identity alive during Poland's partitions. This podcast episode offers a glimpse into the unique pastel works of Wyspiański, featuring stories of his sitters—including members of the Cracovian intelligentsia—his family, and the artist himself, as well as his decade-long struggle with an illness that profoundly shaped his life and creative output. The one-room display, showing 16 of Wyspiański's pastel portraits at the National Portrait Gallery in London is free and open to all till the 13th of July 2025.  References: About the Exhibition: https://www.npg.org.uk/whatson/display/2025/stanislaw-wyspianski-portraits Exhibition Catalogue: https://npgshop.org.uk/collections/books/products/stanislaw-wyspianski-portraits-hardcover-catalogue ___ This episode was created for Contemporary LYNX and with support of the Polish Cultural Institute London. Podcast thumbnail: Józio Feldman by Stanisław Wyspiański, 1905. National Museum in Kraków. Photo: Bartosz Cygan/NMK Digitization Studio. ___ Recording & editing: Patrycja Rozwora Mix & master: Jonas Kröper Support or get in touch: https://linktr.ee/kitchenconversations

Dziś w programie zdamy relację z wizyty w Warszawie unijnego komisarza ds. obrony i przestrzeni kosmicznej; pozostając w temacie powiemy o zacieśnianiu współpracy między Polską a Stanami Zjednoczonymi w zakresie obrony cyberprzestrzeni; następnie sprawdzimy jakim zainteresowaniem cieszą się obrazy Stanisława Wyspiańskiego na wystawie w Londynie, a na koniec zaprosimy Państwa do odwiedzenia Międzynarodowego Centrum Kultury w Krakowie. Zapraszamy!

W dzisiejszej audycji rozmawiamy o rolach USA i Polski w aktualnej europejskiej architekturze bezpieczeństwa. Mówimy także o kampanii „Zobacz osobę” zorganizowanej przez Centrum Myśli Jana Pawła II, która ma na celu łamanie stereotypów. Zapraszamy na wystawę "Dziedzictwo i przyszłość Warszawy z gruzów powstanie" w warszawskim Muzeum Niepodległości. Naszym gościem jest doktor Andrzej Szczerski, dyrektor Narodowego Muzeum w Krakowie, z którym rozmawiamy o wystawie „Stanisław Wyspiański: Portrety”, w londyńskiej Narodowej Galerii Portretu. 

W tym wydaniu: dostawy bojowych wozów Borsuk dla polskiego wojska; 16 portretów autorstwa Stanisława Wyspiańskiego w słynnej londyńskiej galerii portretu; Artur Kozłowski, dyrektor Biura Polonijnego Senatu o rosnącej roli Senatu jako partnera w działaniach na rzecz środowisk polonijnych. Zapraszamy do słuchania!  

Gościem Konrada Mędrzeckiego jest Daria Butskaya - skrzypaczka i założycielka polsko-białoruskiego zespołu Hajda Banda. Artyści właśnie wydali płytę „Niepraudzivaya Kalina”. Daria Butskaya zdradza kulisy powstawania płyty i zapowiada najbliższe koncerty.Kamil Wróblewski, artysta związany z Operą i Filharmonią Podlaską, zaprasza na obejrzenie najnowszego spektaklu edukacyjnego „Konopnicka 2”, skierowanego dla dzieci i młodzieży. Całość inspirowana jest kompozycjami Zygmunta Noskowskiego, napisanymi do słów Marii Konopnickiej.W ubiegły weekend w Łodzi odbył się 50. Ogólnopolski Studencki Przegląd Piosenki Turystycznej „YAPA”. O tym wyjątkowym wydarzeniu i twórczości grupy słowodaję, laureatów tegorocznej edycji, opowiada altowiolistka i ukulelistka zespołu - Antonina Bartyś.Profesor Andrzej Szczerski, dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie, mówi o współpracy z London National Portrait Gallery i Instytutem Kultury Polskiej w Londynie. Jej owocem jest wystawa „Portrety Stanisława Wyspiańskiego”. Muzeum Narodowe w Krakowie zawędrowało też do Kyoto w Japonii. Już niedługo będzie tam można zobaczyć ekspozycję „Młoda Polska. Pieśń duszy i poezja kolorów 1890-1918”.

- To bardzo skomplikowany transport, ponieważ wywozimy do Anglii pastele, które muszą być w specjalnie w tym celu zbudowanych skrzyniach. Wszystko jest bardzo starannie zaplanowane. To kwestia kilku dni, żeby transport wyruszył z Krakowa. Zrobimy to w ostatniej możliwej chwili - mówił w Dwójce Andrzej Szczerski, kurator wystawy dzieł Stanisława Wyspiańskiego w londyńskiej National Portrait Gallery.

„Błękitny fin de siècle. Kolor niebieski w kulturze i literaturze Młodej Polski” autorstwa Justyny Bajdy (Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego) to książka, która zabiera nas w niezwykłą podróż, opisując fenomen koloru niebieskiego w kulturze młodopolskiej. Przenosi błękitną atmosferę przełomu wieków XIX i XX z Francji do Polski, ukazując funkcjonowanie błękitu w wybranych przestrzeniach życia i sztuki. Historia znaczenia koloru i jego użycia jest pretekstem do przyjrzenia się wybranym dziełom Gabrieli Zapolskiej, Kazimierza Przerwy-Tetmajera i Stanisława Wyspiańskiego.O książce z autorką rozmawiał Mariusz Urbanek. Udanegosłuchania!

Wyspiański, Wajda, ale też Orliński, muzyka współczesna i młody polski komiks. Od marca do listopada potrwa Sezon Kulturalny Polska - Wielka Brytania 2025, w którym jest ponad 100 wydarzeń. Instytut Adama Mickiewicza uruchomił też kulturalny program towarzyszący polskiej prezydencji w Radzie Europy. Część oferty dostępna jest również online, w streamingu. "Powinniśmy spotykać ludzi tam, gdzie oni są, więc nie możemy udawać, że wszystkich spotkamy w filharmonii czy w galerii sztuki" - mówi w RMF FM Olga Brzezińska, wicedyrektorka IAM.

Joanna Szumańska, kuratorka wystawy „Ikonosfera Wyspiańskiego. «Noc listopadowa» w Łazienkach Królewskich”, zaprasza do odwiedzenia Pałacu na Wyspie. Dorota Janiszewska-Jakubiak kieruje naszą uwagę na Indie, a konkretnie na pałac w Dźothpurze, którego wnętrza zdobi sztuka polskiego malarza Stefana Norblina. Martyna Kolanowska opowiada o tym, co będzie można zobaczyć w najbliższy piątek na wystawie przedaukcyjnej „Zakopane, Zakopane!” w Desa Unicum.

Dr Justyna Melonowska w rozmowie z Konradem Mędrzeckim przypatruje się miłości w ujęciu filozoficznym, zestawia pojęcia języków miłości z upowszechnionym obecnie terminem mowy nienawiści.  O miłości i nie tylko opowiada też Monika Śliwińska, autorka książki „Wyspiański. Dopóki starczy życia”, tym razem w kontekście biografii słynnego polskiego artysty. 

Żyjemy w czasie krytycznym. Co to znaczy? Z czym nas konfrontuje? Przed jakimi wyzwaniami stawia? Czas groźny, ale te sposobny. Do tego aby ruszyć z miejsca, przebudzić się. Myśleć. Przedstawiamy nasz manifest inspirowany radykalną myślą Stanisława Wyspiańskiego. Dziś (15.01) jego kolejne urodziny. Pamiętajcie o nim. Czytajcie “Maski”.Gościnnie w tym odcinku transowy Kuba Janicki (tworzący z Markiem duet Malediwy).

Nie czytałeś Wesela Stanisława Wyspiańskiego? Nie ma problemu! Łap streszczenie najważniejszych informacji  na maturę z języka polskiego. Chcesz otrzymywać notatki z każdego odcinka podcastu? Wejdź na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠www.WielkaPowtorkaMatrualna.pl ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠i subskrybuj nasz maturalny Newsletter.

"Siedzę dniami całymi na Bielanach rysując rośliny, łażę po Panieńskich Skałach, nad Wisłą, po Krzemionkach, widzę i dostrzegam co to za świat olbrzymi i jak mało z niego się wie" - notował Stanisław Wyspiański pracując w latach 1886-1887 nad studiami rysunkowymi roślin. 

Wykład Bożeny Pysiewicz, Muzeum Narodowe w Warszawie, 17 listopada 2020 [1h08min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/malarstwo-polskie-xix-wieku-w-filmowych-kadrach-andrzeja-wajdy/ Jeden z najwybitniejszych polskich reżyserów w swojej twórczości często sięgał do dorobku innej z muz. Bożena Pysiewicz wskazuje w nagraniu wykładu cytaty malarskie pochodzące z dorobku polskich artystów z XIX wieku, które można odnaleźć w filmach Andrzeja Wajdy. Wykład towarzyszył wystawie „Polska. Siła obrazu” w Muzeum Narodowym Warszawie, na której prezentowana jest większość z omawianych dzieł. Cytaty malarskie, jakie Wajda umieścił w swoich filmach, mają różnorodny charakter. Część z nich to sceny wprost wzorowane na wybranych kompozycjach, bądź też odwołujące się do ich nastroju. Inne przybierają formę obrazów, które stanowią element scenografii. – Andrzej Wajda mówił, że jego marzeniem jest zrobić film bez dźwięku, z obrazów. A jednocześnie wspominał, że jeżeli ma problem w realizacji dzieła filmowego, to nie szuka rozwiązania w doświadczeniach reżyserskich, ale we wcześniejszych związanych ze studiami na krakowskiej Akademii Sztuki Pięknych [w latach 1946-49] – opowiada historyczka sztuki. Cytaty malarskie w filmach Andrzeja Wajdy W filmach reżysera można znaleźć odniesienia do prac Piotra Michałowskiego, Jana Matejki, Leona Wyczółkowskiego, Maksymiliana i Aleksandra Gierymskiego, Jacka Malczewskiego, Stanisława Wyspiańskiego, Konrada Krzyżanowskiego, Józefa Chełmońskiego czy Wojciech Kossaka. Kadry, które prezentuje prelegentka, pochodzą ze strony Filmoteki Narodowej – Instytutu Audiowizualnego: fototeka.fn.org.pl Zdjęcia większości pokazywanych przez historyczkę sztuki obrazów można znaleźć na stronie: cyfrowe.mnw.art.pl Warto również wybrać się na wirtualne zwiedzanie wystawy „Polska. Siła obrazu”: polskasilaobrazu.mnw.art.pl Zapraszamy do wysłuchania całego wykładu Bożeny Pysiewicz, gdzie wskazuje cytaty malarskie w filmach Andrzeja Wajdy. Bożena Pysiewicz - kustosz, Muzeum Narodowe w Warszawie, Muzealne Centrum Edukacji Szkolnej Znajdź nas: https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeum #muzeumnarodowe #malarstwo #kultura #sztuka #film #andrzejwajda #wajda #scenografia

Wykład Justyny Guze w czasie konferencji "Bioróżnorodność i Woda w Wiejskim Dziedzictwie" realizowanej w ramach grantu „KPO dla Kultury”, sfinansowanego przez Unię Europejską NextGenerationEU [25 października 2024 r.] https://wszechnica.org.pl/wyklad/rzeka-wies-i-obyczaje-w-sztuce-dawnej-i-w-xix-wieku/ Wykład poprowadzili wspólnie Justyna Guze i Piotr Szczepański, prezentując różnorodne spojrzenia na temat motywów wiejskich i wodnych w kulturze oraz sztuce. W pierwszej części wykładu Justyna Guze, emerytowana kustosz Muzeum Narodowego w Warszawie i specjalistka od sztuki włoskiej oraz francuskiej XVIII wieku, opowiedziała o obecności motywów wiejskich w sztuce dawnej. Przedstawiła, jak wiejskie krajobrazy zaczęły pojawiać się w sztuce od XVI wieku, kiedy krajobraz stał się samodzielnym gatunkiem malarskim. Omówiła rozwój wiejskich tematów w malarstwie holenderskim i flamandzkim oraz ich znaczenie dla budowania malowniczości we włoskiej sztuce. Zwróciła uwagę na realizm XIX wieku oraz ruch chłopomański, które przyczyniły się do wzrostu zainteresowania tematyką wsi w polskim malarstwie. Podkreśliła odkrywanie polskiego folkloru i rolę artystów takich jak Wyspiański i Tetmajer. W drugiej części wykładu Piotr Szczepański analizował dzieło "Flis", koncentrując się na opisach przyrody, rzek i wiejskich zwyczajów. Zwrócił uwagę na różnice między kulturą szlachecką a chłopską, zauważając, że sztuka często pomijała temat chłopstwa, przedstawiając je wyłącznie przez pryzmat szlachty. Piotr Szczepański starał się zainspirować do refleksji nad dualizmem kulturowym – podczas gdy na zachodzie Europy wiejskie pejzaże ukazywały wolnych chłopów, w Polsce dominował mroczny obraz, który podkreślał różnice cywilizacyjne. Justyna Guze - historyk sztuki (sztuka włoska i francuska, zwł. XVIII wieku), emerytowana kustosz Muzeum Narodowego w Warszawie (rysunki dawnych mistrzów włoskich i francuskich). Piotr Szczepański - działacz społeczny, dyplomata i inżynier, prezes zarządu Fundacji Wspomagania Wsi Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #nextgenerationeu #kpodlakultury #bioróżnorodność #kultura #dziedzictwo #wieś #polskawieś #przyroda #KPOdlakultury #KPO #sztuka #malarstwo #woda #flis #rzeka #obrazy #guercino

Reportaż o kolekcji przekazanej Muzeum Narodowemu w Lublinie przez Iwonę Hofman po śmierci jej męża Ireneusza, który był adwokatem, specjalistą w zakresie prawa karnego, a z zamiłowania muzykiem i koneserem sztuki. Przekazana kolekcja to dzieła najwybitniejszych polskich malarzy XIX i początku XX wieku (wśród nazwisk Aleksander Gierymski, Stanisław Wyspiański, Kossakowie, czy Leon Wyczółkowski) oraz cenne zegary pochodzenia francuskiego, angielskiego i holenderskiego. Fot. Fragment obrazu "Irysy" Leona Wyczółkowskiego z Kolekcji Iwony i Ireneusza Hofmanów przekazanej Muzeum Narodowemu w Lublinie.

Dla jesieniar i jesieniarzy mam dziś, obok garści kasztanów, wiersz-żart. Napisany przez Stanisława Wyspiańskiego jako odpowiedź na kurtuazyjne „co u Ciebie słychać?” i wysłany listem w 1905 roku, wybrzmiewa dziś lekkością, której o tej porze roku może nam chwilami brakować. Mnie przynajmniej doskwiera przytłoczenie pierwszymi ciemnymi dniami, deszczem, zimnem. Niosę więc sobie i Wam trochę poetyckiej otuchy. Posłuchajcie! Magdalena Kicińska --- Słuchaj więcej materiałów audio w stałej, niższej cenie. Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz. https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-audio/ Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Teatr Śląski im. Stanisława Wyspiańskiego obchodził swoje 117. urodziny. Instytucja od lat w swoich spektaklach porusza lokalne tematy, w których aktorzy posługują się regionalnym językiem. Dzięki festiwalowi "Przystanek Śląsk" okazję do spotkania z tą sztuką mają także widzowie z Warszawy. Jest to okazja wyjątkowa ponieważ w jednym ze spektakli udział bierze publiczność, a wszystko wieńczy wspólna kolacja.

Dla jesieniar i jesieniarzy mam dziś, obok garści kasztanów, wiersz-żart. Napisany przez Stanisława Wyspiańskiego jako odpowiedź na kurtuazyjne „co u Ciebie słychać?” i wysłany listem w 1905 roku, wybrzmiewa dziś lekkością, której o tej porze roku może nam chwilami brakować. Mnie przynajmniej doskwiera przytłoczenie pierwszymi ciemnymi dniami, deszczem, zimnem. Niosę więc sobie i Wam trochę poetyckiej otuchy.Posłuchajcie!Magdalena Kicińska---Słuchaj więcej materiałów audio w stałej, niższej cenie. Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz.https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-audio/Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury.

Die Gerüchte über eine baldige Rückkehr von Ex-Nationalhüter Wojciech Szczęsny aus dem Ruhestand beschäftigen die polnische Presse. Und: Sein bekanntestes Stück inspiriert polnische Theaterschaffende bis heute. Mehr im aktuellen Infomagazin.

W powszechnym odbiorze Stanisław Wyspiański jest przede wszystkim autorem „Wesela” i twórcą pastelowych portretów dzieci. Z kolei badacze literatury i teatru rozpoznali w nim wielkiego odnowiciela polskiej i światowej sceny. Ale jest jeszcze inny Wyspiański, po trosze „zapomniany”, a po trosze „przyćmiony” przez Wyspiańskiego–pisarza, artysta wizualny rywalizujący ze swoimi współczesnymi – głównie Wiedeńczykami – i podejmujący refleksję o źródłach kultury, o historii i nowoczesności. I właśnie o tym jak filozofuje się przez sztukę i co z tego wynika dla nas dziś porozmawiamy w dzisiejszym odcinku naszego podcastu. W cyklu podcastów „Filozofować po polsku” dr Tomasz Herbich wspólnie z zaproszonymi gośćmi będzie przyglądał się wybranym wątkom oraz postaciom tworzącym polską tradycję filozoficzną. Celem podcastu jest nie tylko udzielenie odpowiedzi na pytanie, co oryginalnego wniosła do historii myśli filozoficznej polska filozofia, lecz przede wszystkim zwrócenie uwagi na to, w jaki sposób myśliciele polscy reagowali na wyzwania dziejowe, kulturowe i cywilizacyjne, przed którymi stali oni oraz ich ojczyzna. Tomasz Herbich wraz z zaproszonymi gośćmi porozmawia o poglądach filozoficznych autorów z różnych epok rozwoju naszej kultury umysłowej. Pojawią się wśród tych filozofów między innymi Stanisław Orzechowski, Piotr Skarga, Jan Śniadecki, Stanisław Staszic, Maurycy Mochnacki, August Cieszkowski, Stanisław Brzozowski, Edward Abramowski, Kazimierz Twardowski, Jan Łukasiewicz, Roman Ingarden, Józef Tischner, Karol Wojtyła, Leszek Kołakowski, Andrzej Walicki i wielu innych. Obserwuj nas na: YouTube, Spotify i na wielu innych platformach. Podobają Ci się podcasty Teologii Politycznej? Serdecznie zachęcamy do wsparcia naszych nagrań. https://teologiapolityczna.pl/podcasty

Redaktor naczelny "Nowiny Nyskie" naświetla działania mieszkańców w obliczu zalewania miasta wodą.  Ostatnia noc była dla mieszkańców i służb ratunkowych czasem intensywnej walki o bezpieczeństwo miasta. Mimo trudności, na czoło wysunęli się lokalni przedsiębiorcy oraz mieszkańcy, którzy zorganizowali się, by zapobiec wdarciu się wody do Nysy - mówi Piotr Wojtasik.   Kluczowym momentem był problem z uszczelnieniem wału przy ulicy Wyspiańskiego, którego awaria mogła prowadzić do katastrofalnych skutków. 

- Historia nie była dla Wyspiańskiego obciążeniem. Może poczuciem obowiązku i odpowiedzialności, ale zawsze rodzajem perspektywy, kiedy analizuje teraźniejszość. Stąd tradycja, obrzęd i mit to dla niego klucz, żeby zadawać pytania najważniejsze - mówiła w Dwójce dr hab. Iwona Rusek, badaczka literatury.

Stanisław Wyspiański rośliny czynił bohaterami swoich polichromi, ilustracji, tkanin czy realizacji metaloplastycznych. W audycji "Kunstkamera" (8.09) opowiadaliśmy o wyjątkowym w sztuce polskiej projekcie tego artysty - tzw. Zielniku.

Antyczna tragedia przeniesiona w realia niewielkiej polskiej wsi, osnuta wokół konfliktu pomiędzy mieszkańcami a księdzem. Wieś zmaga się z suszą. W klęsce posuchy mieszkańcy zaczynają doszukiwać się działania sił transcendentnych. Ksiądz przestrzega, że to może być boską karą za grzechy ludzi. Ci odpowiadają, że karą, być może, ale za jego uczynki. Adaptacja i reżyseria: Tomasz Cyz. Muzyka: Dominik Strycharski. Reżyseria dźwięku: Paweł Szaliński. Produkcja: Beata Jankowska. Obsada: Andrzej Chyra, Justyna Kowalska, Maja Komorowska, Anna Bieżyńska, Jerzy Radziwiłowicz, Olgierd Łukaszewicz, Mirosław Konarowski, Adrian Zaremba, Karolina Charkiewicz, Weronika Humaj, Katarzyna Pośpiech, Robert Czerwiński, Szymon Roszak, Maciej Zuchowicz

Wykład Urszuli Król, historyczki sztuki i edukatorki, towarzyszący wystawie „Mistrzowie pastelu. Od Marteau do Witkacego”. Muzeum Narodowe w Warszawie, 6 grudnia 2015 [1h09min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/mistrzowie-pastelu/ Każde muzeum świata prezentuje w galeriach stałych tylko niewielką część swojej kolekcji. Dzieje się tak ze względu na niewystarczającą ilość miejsca czy charakter prezentowanych obiektów, które wymagają specjalnych zabiegów konserwatorskich, przez co nie można ich prezentować stale. Po to, aby można się było z nimi zapoznać, organizowane są wystawy czasowe. Wystawa pastelowa jest niezwykłą okazją to zapoznania się z tymi pięknymi nieznajomymi – mówiła Urszula Król podczas wykładu towarzyszącego wystawie „Mistrzowie pastelu. Od Marteau do Witkacego. Kolekcja Muzeum Narodowego w Warszawie”. Historyczka sztuki i edukatorka podczas swojego wystąpienia omówiła liczne dzieła, które można obejrzeć dzięki wyżej wspomnianej wystawie. Słuchacze mogli zapoznać się przede wszystkim z dziełami artystów polskich bądź tworzących w Polsce, począwszy od złotej epoki pastelu w XVIII w. aż po pierwsze dekady XX w. Urszula Król, odwołując się do obrazów, które można podziwiać na wystawie „Mistrzowie pastelu”, obaliła wiele mitów związanych z malarstwem pastelowym. Zgromadzeni goście mieli możliwość się przekonać, że nie ogranicza się ono tylko do portretów kobiet. Kredkami pastelowymi malowano też duże sceny i doskonałe pejzaże. Prelegentka opowiedziała również o odkryciach, jakich dokonano podczas prac nad wystawą „Mistrzowie pastelu”. Jak bowiem zaznaczyła Urszula Król, każda wystawa to też okazja do badań naukowych. Podczas prac nad tą ostatnią udało się m.in. zidentyfikować portret Marii Mickiewiczówny autorstwa Klementyny Julii Milen (1870-1954), który wcześniej kojarzono z inną postacią. Więcej w załączonym filmie z wykładu. Zapraszamy do oglądania. Mistrzowie pastelu Od Marteau do Witkacego. Kolekcja Muzeum Narodowego w Warszawie 29 października 2015 – 31 stycznia 2016 Wystawa będzie prezentacją pastelu – techniki bardzo atrakcyjnej wizualnie, ujawniającej raz swe oblicze malarskie, a raz rysunkowe. Na ekspozycji zostanie pokazanych blisko 250 pasteli z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie, które – z uwagi na swą delikatność i wrażliwość na uszkodzenia mechaniczne – nie są wypożyczane, ani też na co dzień eksponowane. Ta unikatowa, trwająca tylko trzy miesiące, wystawa czasowa będzie pierwszą w Polsce tak szeroką prezentacją dzieł pastelowych, a zarazem wyjątkową okazją do zapoznania się ze studyjnymi zbiorami Muzeum Narodowego w Warszawie. Ideą autorów wystawy jest prezentacja pastelu od jego początków po pierwszą połowę XX wieku, z zaakcentowaniem roli tego medium w dziejach sztuki polskiej. Będzie to również okazja do przybliżenia różnych aspektów artystycznych, socjologicznych, konserwatorskich i kolekcjonerskich związanych z tą techniką. W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajdują się reprezentatywne zespoły pasteli, począwszy od przykładów z pierwszego „złotego wieku” tej techniki, przypadającego na czasy stanisławowskie (m.in. prace Louisa François Marteau i Anny Rajeckiej), aż po dzieła polskich mistrzów tej techniki (Aleksander Orłowski, Władysław Ślewiński, Teodor Axentowicz, Leon Wyczółkowski, Stanisław Wyspiański, Kazimierz Mordasewicz, Olga Boznańska, Kazimierz Stabrowski, Jan Rembowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Wacław Borowski). Wyjątkowy na tle muzealnych zbiorów polskich jest zespół pasteli wybitnych artystów europejskich, m.in. Christiana Wilhelma Ernsta Dietricha, Élisabeth Louise Vigée-Le Brun, Jeana-François Milleta, Pierre'a Puvis de Chavannes'a, Adolpha Menzla Kuratorki wystawy: Anna Grochala, Joanna Sikorska Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #pastel #muzeumnarodowe #sztuka #malarstwo

Wykład dr Joanny Sikorskiej z Gabinetu Rycin i Rysunków MNW towarzyszący wystawie „Mistrzowie pastelu. Od Marteau do Witkacego”, Muzeum Narodowe w Warszawie, 19 listopada 2015 [1h13min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/pastelistow-wizerunek-wlasny/ Chciałam zaproponować krótki pobyt w zupełnie innej epoce. Porzucić epokę selfies, gdzie wykonanie wizerunku własnego jest równie szybkie jak jego zlikwidowanie, i powrócić do okresu, który jest nazywany „złotym wiekiem” techniki pastelu, czyli do XVIII stulecia – powiedziała dr Joanna Sikorska, otwierając swój wykład towarzyszący wystawie „Mistrzowie pastelu. Od Marteau do Witkacego. Kolekcja Muzeum Narodowego w Warszawie”. Pracowniczka Gabinetu Rycin i Rysunków MNW podczas swojego wystąpienia opowiedziała o autoportretach słynnych pastelistów i przyczynach popularności tej tematyki w „wieku świateł”. Kiedy mówimy o sztuce XVIII stulecia, mówimy o epoce, gdzie artyści specjalizowali się w jednej tematyce. We Francji można było zrobić ówcześnie karierę, malując wyłącznie portrety. Jednocześnie można było być portrecistą, który nigdy nie wykonał autoportretu – mówiła Joanna Sikorska. Popularność portretów pastelowych wynikała z dwóch czynników. Jako pierwszy pracowniczka Gabinetu Rycin i Rysunków wymieniła szybkość tworzenia pastelów, co je wyróżniało je na tle dzieł tworzonych innymi technikami malarskimi. Pastel można było wykonać w stosunkowo krótkim czasie, nie męcząc zanadto modela. Po drugie, pastel jako technikę wykorzystującą bogaty zasób barw, uważano za szczególnie predysponowaną do tworzenia portretów. Joanna Sikorska w trakcie swojego wykładu omówiła autoportrety wykonane przez takich XVIII-wiecznych pastelistów, jak Rosalba Carierra, Maurice-Quentin de la Tour, Jean-Siméon Chardin, Anton Raphel Mengs, Jean-Etienne Liotard i Joshua Reynolds. Mistrzowie pastelu Od Marteau do Witkacego. Kolekcja Muzeum Narodowego w Warszawie 29 października 2015 – 31 stycznia 2016 Wystawa będzie prezentacją pastelu – techniki bardzo atrakcyjnej wizualnie, ujawniającej raz swe oblicze malarskie, a raz rysunkowe. Na ekspozycji zostanie pokazanych blisko 250 pasteli z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie, które – z uwagi na swą delikatność i wrażliwość na uszkodzenia mechaniczne – nie są wypożyczane, ani też na co dzień eksponowane. Ta unikatowa, trwająca tylko trzy miesiące, wystawa czasowa będzie pierwszą w Polsce tak szeroką prezentacją dzieł pastelowych, a zarazem wyjątkową okazją do zapoznania się ze studyjnymi zbiorami Muzeum Narodowego w Warszawie. Ideą autorów wystawy jest prezentacja pastelu od jego początków po pierwszą połowę XX wieku, z zaakcentowaniem roli tego medium w dziejach sztuki polskiej. Będzie to również okazja do przybliżenia różnych aspektów artystycznych, socjologicznych, konserwatorskich i kolekcjonerskich związanych z tą techniką. W zbiorach Muzeum Narodowego w Warszawie znajdują się reprezentatywne zespoły pasteli, począwszy od przykładów z pierwszego „złotego wieku” tej techniki, przypadającego na czasy stanisławowskie (m.in. prace Louisa François Marteau i Anny Rajeckiej), aż po dzieła polskich mistrzów tej techniki (Aleksander Orłowski, Władysław Ślewiński, Teodor Axentowicz, Leon Wyczółkowski, Stanisław Wyspiański, Kazimierz Mordasewicz, Olga Boznańska, Kazimierz Stabrowski, Jan Rembowski, Stanisław Ignacy Witkiewicz, Wacław Borowski). Wyjątkowy na tle muzealnych zbiorów polskich jest zespół pasteli wybitnych artystów europejskich, m.in. Christiana Wilhelma Ernsta Dietricha, Élisabeth Louise Vigée-Le Brun, Jeana-François Milleta, Pierre'a Puvis de Chavannes'a, Adolpha Menzla, Maxa Liebermanna. Kuratorki wystawy: Anna Grochala, Joanna Sikorska Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #sztuka #kultura #pasteliści

Wykład Justyny Guze, kustosz kolekcji rysunków francuskich i włoskich w Muzeum Narodowym w Warszawie, towarzyszący wystawie „Mistrzowie pastelu. Od Marteau do Witkacego”, 29 października 2015 [1h18min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/pastel-rysunek-czy-obraz/ Pastel przeszedł od XVI do XVIII w. ewolucję od techniki rysunkowej do techniki malarskiej. O artystach stosujących kredki pastelowe do rysowania i tworzenia obrazów opowiedziała Justyna Guze, kustosz kolekcji rysunków francuskich i włoskich w Muzeum Narodowym w Warszawie, podczas wykładu towarzyszącego wystawie „Mistrzowie pastelu. Od Marteau do Witkacego”. Słowo pastel ma w języku polskim podwójne znaczenie. Pod pierwszym z nich należy rozumieć kredkę pastelową. Kredka składa się z pigmentu, spoiwa i wypełniacza. W zależności od stosunku proporcji pigmentu i wypełniacza zależy odcień koloru, jaki daje kredka pastelowa. Jak mówiła Justyna Guze, w XVIII w. znane było ok. 70 odcieni. W połowie XIX w. potrafiono już ich uzyskać dziesięciokrotnie więcej. Współcześnie znany paryski producent pasteli, La Maison du Pastel, oferuje ich aż 1650. Drugie znaczenie słowa pastel to dzieło artystyczne wykonane za pomocą kredki pastelowej. Prelegentka dokonała dokonała rozróżnienia na rysunek i obraz wykonany pastelami. Jak zaznaczyła, Od XVIII w. możemy mówić o malarstwie pastelami. Pozwala na to wielkość i charakter prac, gdzie kolory naniesione na papier przez artystę wypełniają całą przestrzeń dzieła. Justyna Guze w trakcie swojego wykładu opisała ewolucję, jaką przeszła technika tworzenia dzieł pastelami. W XVI w. kredki pastelowej używali Leonardo da Vinci i przedstawiciele francuskiego portretu kredkowego. Możemy jednak mówić wówczas o rysunku pastelami. Rewolucję przyniosła w połowie XVII w. twórczość Francuza Roberta Nanteuila i Włocha Benedetto Lutiego. Apogeum malarstwa pastelami przyniósł we Francji XVIII w. Jego kres zaczął się po śmierci Ludwika XV, a ostateczny schyłek nastąpił po rewolucji. W Niemczech malarstwo pastelami przeżywało jednak świetność aż do połowy XIX w. Renesans pastelu w Francji przyniósł okres impresjonizmu i twórczość takich artystów, jak Edgard Degas. W Polsce pastele pojawiły się za sprawą dynastii Wettinów. Tworzący obrazy pastelami Francuz Ludwik Marteau był nadwornym malarzem króla Augusta III i ostatniego koronowanego władcy Polski Stanisława Augusta Poniatowskiego. Na zamówienie tego ostatniego tworzył portrety uczestników słynnych obiadów czwartkowych. W późniejszym okresie do malarstwa pastelami sięgali tacy artyści, jak Leon Wyczółkowski i Stanisław Wyspiański. Joanna Guze podczas swojego wykładu omówiła m.in. prace takich artystów, jak: Leonardo da Vinci, Hans Holbein Młodszy, Daniel Dumonstieur, Cristofano Allori, Federico Barrocci, Robert Nanteuil, Benedetto Luti, Rosalba Carriera, François Boucher, Maurice Quentin de la Tour, Jean-Etienne Liotard, Jean-Baptiste-Siméon Chardin, Élisabeth Vigée Le Brun, Pierre Puvis de Chavannes i Jean-François Millet. Mistrzowie pastelu Od Marteau do Witkacego. Kolekcja Muzeum Narodowego w Warszawie 29 października 2015 – 31 stycznia 2016 Wystawa będzie prezentacją pastelu – techniki bardzo atrakcyjnej wizualnie, ujawniającej raz swe oblicze malarskie, a raz rysunkowe. Na ekspozycji zostanie pokazanych blisko 250 pasteli z kolekcji Muzeum Narodowego w Warszawie, które – z uwagi na swą delikatność i wrażliwość na uszkodzenia mechaniczne – nie są wypożyczane, ani też na co dzień eksponowane. Kuratorki wystawy: Anna Grochala, Joanna Sikorska Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #pastel #rysunek #obraz #sztuka #kultura #malarstwo

Występ przed pracownikami, zaprezentowanie oferty, negocjacje – trzeba dobrze wypaść. Pytanie tylko, jak to zrobić kiedy ręce drżą, a głos się załamuje… Posłuchaj tej rozmowy, aby poznać tajniki radzenia sobie ze stresem przed wystąpieniami publicznymi. Rozmawiamy o ćwiczeniach oddechowych oraz o tym, ile biznes ma wspólnego z aktorstwem. Gościem odcinka jest Hubert Waljewski - aktor Teatru Rozrywki i Teatru Syrena. Lektor, menedżer kultury. Absolwent aktorstwa Akademii Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego w Krakowie Filia we Wrocławiu Słuchaj nas również na Spotify, Google Podcast, Apple Podcast i Empik Go #Przyspiesz #Biznes #Aktor #Trema #Stres Podcast „Przyspiesz biznes” to cotygodniowa audycja pełna praktycznej wiedzy i wskazówek, które pomagają rozwiązywać codzienne problemy polskich przedsiębiorców. Kamil Nowak pyta ekspertów o to, co ważne w procesie rozwoju firmy i prowadzenia jej finansów. Faktury, rekrutacja, pozyskiwanie klientów, podatki - to tylko niektóre z zagadnień poruszanych podczas rozmów z naszymi gośćmi. Partnerem audycji jest Apfino - platforma, która łączy wiele usług finansowych w jednym miejscu i oferuje wygodnie połączenie z systemami Comarch ERP.

Wykład Urszuli Król, historyka sztuki, towarzyszący wystawie „Olga Boznańska (1865–1940)”. Muzeum Narodowe w Warszawie, 19 kwietnia 2015 r. [56min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/olga-boznanska-konteksty-i-konfrontacje-urszula-krol/ Dla Boznańskiej sztuka była drogą spełnienia. Jak każdy artysta tak i ona miała swoich mistrzów. Który z wielkich malarzy był dla niej źródłem inspiracji, jakie tematy podejmowała najchętniej? Urszula Król – historyk sztuki, edukator, wykładowca, współpracujący z Działem Edukacji Muzeum Narodowego w Warszawie Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d'Orsay. Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Autorki wystawy postawiły sobie za zadanie dotrzeć do wszystkich dzieł artystki, a co ważniejsze, przedstawić je w kontekście dzieł artystów, na których Boznańska się sama powoływała, bądź z którymi wiązali jej dzieła krytycy. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #olgaboznańska #sztuka #malarstwo #boznańska

Na czym polega projektowanie wystaw? Wystąpienie Pauliny Tyro-Niezgody, projektantki wystawy Olgi Boznańskiej w Muzeum Narodowym w Warszawie. 12 marca 2015 r. [56min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/na-czym-polega-projektowanie-wystaw-paulina-tyro-niezgoda/ Widz, który przychodzi na wystawę, koncentruje się na odbiorze dzieł wybranych i ułożonych tak, by opowiedziały pewną historię. Rolą projektanta jest zakomponowanie tej „opowieści” w przestrzeni galerii. Jakie są etapy przygotowań wystawy i co decyduje o jej ostatecznej formie? Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d'Orsay. Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Autorki wystawy postawiły sobie za zadanie dotrzeć do wszystkich dzieł artystki, a co ważniejsze, przedstawić je w kontekście dzieł artystów, na których Boznańska się sama powoływała, bądź z którymi wiązali jej dzieła krytycy. Na warszawskiej wystawie tylko na jeden miesiąc (do 25 marca 2015) pojawi się dzieło, z którym związek Boznańskiej będzie wyraźny i zachwycający, mianowicie obraz Whistlera Harmonia w szarości i zieleni. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #boznańska #muzeumnarodowe #sztuka #kultura #malarstwo #wystawa

Wykład Urszuli Kozakowskiej-Zauchy, współautorki wystawy Olgi Boznańskiej, kierownika Działu Nowoczesnego Polskiego Malarstwa i Rzeźby Muzeum Narodowe w Krakowie. Muzeum Narodowe w Warszawie, 5 marca 2015r. https://wszechnica.org.pl/wyklad/milosc-i-nienawisc-krakow-olgi-boznanskiej/ Wybrała Paryż i tam umarła ale Kraków, rodzinne miasto, pozostał dla Boznańskiej jednym z najważniejszych miejsc na ziemi. Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d'Orsay. Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Autorki wystawy postawiły sobie za zadanie dotrzeć do wszystkich dzieł artystki, a co ważniejsze, przedstawić je w kontekście dzieł artystów, na których Boznańska się sama powoływała, bądź z którymi wiązali jej dzieła krytycy. Na warszawskiej wystawie tylko na jeden miesiąc (do 25 marca 2015) pojawi się dzieło, z którym związek Boznańskiej będzie wyraźny i zachwycający, mianowicie obraz Whistlera Harmonia w szarości i zieleni. Miss Cicely Alexander z 1873 roku, użyczony nam przez Tate Gallery w Londynie. Boznańska widziała go razem z innymi obrazami artysty na wystawie w Monachium w 1888 roku. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #sztuka #boznańska #olgaboznańska #kultura #malarstwo

Wykład Renaty Higersberger, kuratora warszawskiej edycji wystawy „Olga Boznańska (1865–1940)”, kustosza w Zbiorach Polskiej Sztuki do 1914 roku w Muzeum Narodowym w Warszawie. Warszawa, 1 marca 2015 r. [1h38min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/mademoiselle-de-boznanska-w-swoim-atelier/ Obrazy moje wspaniale wyglądają, bo są prawdą, są uczciwe, pańskie, nie ma w nich małostkowości, nie ma maniery, nie ma blagi. Są ciche i żywe i jak gdyby je lekka zasłona od patrzących dzieliła. Są w swojej własnej atmosferze… – pisała Olga Boznańska. Jaka była – jako artystka i jako kobieta, skąd czerpała inspirację i jakie tematy podejmowała najchętniej? Przypadająca 15 kwietnia 2015 roku 150. rocznica urodzin Olgi Boznańskiej stała się inspiracją do zaprezentowania twórczości jednej z najbardziej cenionych polskich malarek, zaliczanych do ścisłego grona najwybitniejszych artystek europejskich. Wystawa pod honorowym patronatem Małżonki Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Anny Komorowskiej. Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie, ze specjalnym udziałem Musée d'Orsay. Muzeum Narodowe w Warszawie zaprasza do zapoznania się z pełnym programem wydarzeń towarzyszących wystawie a także z pokazem tematycznym poświęconym ekspozycji w serwisie CMNW. *** Olga Boznańska (1865–1940) jest jedną z najbardziej oryginalnych i cenionych w świecie polskich artystek. Jej prace reprezentują polską sztukę na wielu wystawach w kraju i za granicą. Córka Francuzki i Polaka, urodzona w Krakowie, tutaj też odebrała wstępne wykształcenie artystyczne. Naukę malarstwa kontynuowała w Monachium. Zachęcona sukcesami odniesionymi w świecie, osiadła w 1898 roku w Paryżu – stolicy ówczesnego artystycznego świata. Tam rozwinęła się jej kariera międzynarodowej portrecistki. *** Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie, w którym znajduje się zbiór 57 obrazów Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą. Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną „przestrzenną formułę”: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. „I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy”. Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #muzeumnarodowe #olgaboznańska #boznanska #sztuka #kultura #malarstwo

- Wyspiański, jak wiemy, pracował w technice pastelu na papierze - najbardziej delikatnej technice, która pod wpływem zbyt dużej ilości światła niszczeje i blaknie. Musimy ograniczać ilość światła, ilość godzin odsłonięcia tej wystawy i de facto co roku wymieniać te obiekty - mówił w Dwójce prof. Andrzej Szczerski, dyrektor Muzeum Narodowego w Krakowie. Można tam oglądać kolejną serię dzieł Wyspiańskiego.

"Powrót Odysa" to dramat autorstwa Stanisława Wyspiańskiego z 1907 roku. Dramat przedstawia powrót Odyseusza do domu na wyspę Itakę po wieloletniej tułaczce będącej następstwem wojny trojańskiej. Wracający po 20-letniej nieobecności Odys dokonuje rzezi na pretendentach do ręki Penelopy. Nie tylko nie odbudowuje swego domu, ale go ostatecznie niszczy. 

W nowym odcinku programu "Rezerwacja" gościniami Katarzyny Janowskiej są: Maja Kleczewska i Marta Kowalewska. Maja Kleczewska opowiada o spektaklu "Wesele" w krakowskim Teatrze im. J. Słowackiego. Premiera odbyła się w 123. rocznicę pierwszej inscenizacji dramatu Stanisława Wyspiańskiego w Teatrze Miejskim w Krakowie. Artystka jest też gościnią w naszym nowym cyklu "Więcej kultury" przygotowanym wspólnie z mBankiem. Zarekomendowała widzom "Rezerwacji" tytuły, które ją zainspirowały. Marta Kowalewska - główna kuratorka Centralnego Muzeum Włókiennictwa w Łodzi odkrywa kulisy powstawania publikacji “Textile Textures. Multithreaded Narratives”. Paweł Tworek przygotował relację z próby opery "Così fan tutte" w reżyserii Wojciecha Farugi w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej w Warszawie.

- Wyspiański mocno wierzył w odzyskanie niepodległości przez Polskę, zadawał pytanie, jak wówczas ma wyglądać Wawel. Wyspiański i Ekielski uważali, że Wawel powinien być centrum naszego kraju, a w XIX wieku to miejsce odgrywało szczególną rolę, miało być ostoją polskości. Projekt Akropolis był kontynuacją tej idei, to miało być centrum myśli naukowej, politycznej i artystycznej odrodzonej Polski - mówiła w Dwójce Agnieszka Janczyk, kuratorka wystawy "Wawel Wyspiańskiego".

Maja Kleczewska, reżyserka, twórczyni m.in. „Dziadów” i „Wesela” w Teatrze Słowackiego: „W teatrze jest to, co chcemy, tam istnieje wolność. A rzeczywistość jest absolutnie nieprzewidywalna. I niereżyserowalna”.Maja Kleczewska, ur. 1973 r., jest absolwentką krakowskiej Akademii Sztuk Teatralnych, debiutowała spektaklem „Jordan” w 2001 r. w Teatrze Słowackiego w Krakowie. Jej spektakle były pokazywane na festiwalach w Wenecji, Paryżu, Londynie, Berlinie, Tibilisi, Seulu, Madrycie, Nitrze, Moskwie, Sankt Petersburgu, Iwano-Frankiwisku („Dziady”). W listopadzie 2021 r. w Teatrze Słowackiego odbyła się premiera „Dziadów” Adama Mickiewicza w jej reżyserii, a w marcu 2024 r. – „Wesela” Stanisława Wyspiańskiego.„Własny pokój” to cykl rozmów Katarzyny Kubisiowskiej w Podkaście Powszechnym – o tym, jak w kobiecie tworzy się i umacnia niezależność.

Końcówka XIX wieku – młody, wąsaty artysta wchodzi do Muzeum Narodowego w Krakowie oglądać wystawę Matejki, pytają, czy mu się urządzenie sali na tę okazję podoba, mężczyzna odpowiada: „Nieźle, ale urządziłbym to inaczej”. Takim wspomnieniem Przybyszewski rozpoczął swoją krótką opowieść o profilu artystycznym Wyspiańskiego. Link do tekstu: nlad.pl/wyzwolenie-mysli-narodowej-wyspianskiego/

- "Wesele" było realizowane w Teatrze Słowackiego wiele razy, to nie jest tekst łatwy dla reżysera. Należy zastanowić się skąd Wyspiański czerpał inspiracje i za nim podążać. Moim przewodnikiem był film Andrzeja Wajdy. To dzieło wybitne, bardzo się nim inspiruję. Najważniejszy gość, który przynosi złoty róg, to gość z Ukrainy. Nie trzeba niczego szukać, u Wyspiańskiego wszystko jest - mówiła w Dwójce Maja Kleczewska, reżyserka najnowszej premiery w Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie.

Łukasz Drewniak - krytyk teatralny, autor cyklu Kołonotatnik na portalu teatralny.pl, wykładowca Akademii Teatralnej w Warszawie - podsumowuje "koniec sezonu" dramatu w stołecznym Teatrze Dramatycznym wokół odwołania Moniki Strzępki. Omawia też trzy spektakle krakowskie: 1) "Proszę Państwa, Wyspiański umiera", reżyseria Agata Duda-Gracz, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie 2) "Joga", reżyseria: Anna Smolar, Narodowy Stary Teatr im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie 3) "Szekspirie", choreografia: Eryk Makohon, Agnieszka Bednarz-Tyran, Yelyzaveta Tereshonok, Krakowski Teatr Tańca (gościnnie w Teatrze Groteska w Krakowie) Chcesz śledzić na bieżąco audycję Interluda? Kliknij "obserwuj" przy nazwie programu, a nic Ci nie umknie.

Historia człowieka, człowieka teatru, ale przede wszystkim człowieka - wyjątkowego i nadwrażliwego, zagubionego, poszukującego rozwiązania, niemogącego sobie poradzić ze sobą i światem. 

Poślubiając chłopkę Włodzimierz Przerwa Tetmajer skazał się na ostracyzm ze strony rodziny oraz krakowskiego środowiska artystycznego. Swojej decyzji jednak nigdy nie żałował, bowiem chłopami i polską wsią był szczerze zafascynowany. Był nie tylko cenionym malarzem, ale także działaczem społecznym i politykiem, dla którego nadrzędnym celem była niepodległość Polski. Walczył o wolność i równouprawnienie chłopów, bowiem właśnie w tej warstwie społecznej widział źródło polskiej natury i tradycji. Prywatnie przyjaźnił się ze Stanisławem Wyspiańskim, który właśnie na Tetmajerze wzorował postać Gospodarza ze swojego dramatu „Wesele”. Co ciekawe, sam Włodzimierz Tetmajer nie był zadowolony z tego, jak został przez autora przedstawiony, choć wartość samego dzieła docenił. W związku z setną rocznicą śmierci, rok 2023 ogłoszono rokiem Włodzimierza Tetmajera. W tym odcinku podcastu „Tajemnice Muzeów” o tej wyjątkowej postaci Anna Sobańda rozmawia z Eweliną Radecką z Muzeum Krakowa oddział Rydlówka. Zapraszamy do słuchania Partnerem podcastu jest Muzeum Krakowa

Wesele krakowskiego poety Lucjana Rydla i chłopskiej córki Jadwigi Mikołaczjczykówny, które za sprawą dramatu Stanisława Wyspiańskiego przeszło do historii polskiej literatury, odbyło się w domu Włodzimierza Tetmajera, dziś zwanym Rydlówką. O tym, dlaczego wydarzenie to wywołało sensację w ówczesnym Krakowie, o urażonej dumie Wyspiańskiego, który początkowo odmówił udziału w uroczystości oraz o tym, jak ludowe obrzędy oczarowały krakowskich gości, w najnowszym odcinku podcastu Anny Sobańdy Tajemnice Muzeów opowiada Ewelina Radecka z Muzeum Krakowa. Z rozmowy dowiemy się także, co ciekawego można dziś zobaczyć w zabytkowym dworku Rydlówka i dlaczego warto wziąć udział w corocznej ceremonii osadzania chochoła. Partnerem podcastu jest Muzeum Krakowa

Dzisiaj zapraszam Was do wysłuchania autentycznego zapisu mastermindu, w którym uczestniczę wraz z Jankiem Wyspiańskim i Jarkiem Brzozowskim.  Janek prowadzi audycję o grach Gamę Cast i wydarzenia pod nazwą Planszówki Johnnego. A Jarek jest trenerem mentalnym prowadzonym podcast Pasja Radość Życie.To już moja 6-ta grupa mastermindowa, w której spotkaniach uczestniczę i który wyjątkowo udostępniam do publicznej oceny.Z odcinka dowiesz się m.in:jakie pytania zawiera Kwestionariusz pytań mastermindowych autorstwa Benjamina Franklina, założyciela Klubu Junto.Co przewidział Yuval Harari?Dowiesz się o czym jest książka: MOC TRENINGU MENTALNEGO, ERIK BERTRAND LARSSENKiedy kończy się prawdziwe bohaterstwo?O czym jest literatura poradnikowa Roberta GreenaJak weryfikować fake newsy?Jak powstał fake news o dziadku Donalda Tuska w Wermachcie?Jak proste rzeczy, które robimy mogą kogoś inspirować?Jaka technika mentalna pozwoliła amerykańskiemu marines przetrwać rosyjskie więzienie dla seryjnych morderców?Dlaczego między 17, a 26 grudnia najsłabsze osoby najczęściej umierają?

Dzisiaj zapraszam Was do wysłuchania mojej rozmowy z Janem Wyspiańskim ps. Johnny Uraner. Poznaliśmy się w trakcie spotkań męskiego kręgu, gdzie mężczyźni w różnym wieku i z różnych zawodów dzielą się swoimi przemyśleniami. Na co dzień prowadzi kanał video i podcastowy o nazwie: Game cast. Jest aktywnym miłośnikiem jazdy motocyklem. Tak jak ja, uwielbia chodzić na mikrowyprawy na łonie natury. Gra i śpiewa w zespole punkowym. Uprawia boks oraz handluje nieruchomościami. Powodem do zaproszenia go do rozmowy jest jednak jego pasja i zawód eksperta i propagatora gier planszowych.Zdecydowanie można powiedzieć, że jest człowiekiem renesansu, bo tak jak ja lubi się rozwijać i wspólnie z trenerem mentalnym Jarkiem Brzozowskim tworzy z nami cotygodniowego masterminda.Dowiecie się z niego m.in:Które gry bardziej rozwijają umysł? Konsolowe, czy planszowe?Jakie korzyści przynosi gra w gry planszowe?Jacy ludzie chodzą na spotkania z cyklu "Planszówki Johnnego"?Czy grając w gry można przeGRAć życieCzy firmy powinny organizować pracownikom możliwość grania w gry planszowe, jako rodzaj relaksu i integracji?Czy profesor Zimbardo miał rację?W jakie gry sam gra i poleca?Która gra na konsolę ma najpiękniejsze widoki?Jakie gry konsolowe pomagają w rozwoju osobistym?Jakie gry planszowe pomagają w rozwoju zdolności interpersonalnych?Czy gry można wypisać jakie gry na co polecasz? Zdolności interpersonalneKiedy granie w gry idzie za daleko?Czy granie w gry powinno się kontrolować jak używki?W jaki sposób pracuje nad sobą?UWAGA!!!SPECJALNA WYPRZEDAŻ MOJEGO KURSU „NIEZNISZCZALNI”OFERTA OGRANICZONA CZASOWO!KLIKNIJ OBRAZEK LUB LINK PONIŻEJ I SPRAWDŹ SZCZEGÓŁY:HTTPS://IDEAMAN.TV/NIEZNISZCZALNI-50/