POPULARITY
Najnowszy odcinek Czytu Czytu sponsoruje SQN Imaginatio! Wydawnictwo zaprosiło nas do współpracy przy okazji premiery „Fairest” Marissy Meyer, prequela Sagi księżycowej, który ukazuje się w Polsce po raz pierwszy. Jeśli słuchacie nas trochę dłużej, to wiecie, że obie mamy ogromny sentyment do tej serii i do książek „królowej retellingów” Marissy Meyer w ogóle. W związku z tym rozmawiamy o tym, czym jest retelling, jakie zabiegi narracyjne stosuje i co świadczy o dobrym retellingu, a za materiał do dyskusji posłużą nam nie tylko „Cinder”, „Scarlett” i „Fairest” (pozwalamy sobie też nawiązać delikatnie do dwóch pozostałych części serii, które w nowym wydaniu dopiero się ukażą: „Cress” i „Winter”), ale również przepięknie wznowione „Bez serca”.Koniecznie przesłuchajcie materiał do końca, ponieważ mamy dla was konkurs, w którym można wygrać aż cztery książki Meyer! Na nadsyłanie odpowiedzi na naszego maila kontakt@czytuczytu.pl macie czas do 4 maja, a 5 maja ogłosimy zwycięzcę na naszym FB i osobistych profilach na Instagramie. Zadanie konkursowe podajemy na końcu odcinka.Dodatkowo słuchacze Czytu Czytu mogą też skorzystać z kodu rabatowego do internetowej księgarni SQNstore.pl - wpiszcie kod CZYTU10 przy płatności za zamówienie, aby otrzymać 10% rabatu (nie łączy się z innymi promocjami). Kod będzie ważny do końca maja!Regulamin konkursu: https://www.catusgeekus.pl/konkurs
W Skandynawii epoka Wikingów skończyła się w X wieku wraz z powstaniem państw. Kolejnych 200 lat przetrwała… na Pomorzu. – Południowe wybrzeże Bałtyku jest pogańskie i niepaństwowe jeszcze do XII wieku. W XI-XII wieku wikińskim stylem życia bardziej żyją Słowianie. Duńczycy boją się ich najazdów – mówi mój gość, dr Wojciech Filipowiak z Instytutu Archeologii i Etnologii PAN. Spotykamy się w klimatycznej siedzibie Pracowni Archeologicznej w Wolinie. Na poddaszu, w otoczeniu kotów i przy starym drewnianym stole, na rozmawiamy o wczesnośredniowiecznym, słowiańskim Pomorzu i wpływach Skandynawów.***Wspieraj kanał: https://patronite.pl/radionaukoweZobacz nasze Wydawnictwo: https://wydawnictworn.pl/***Wolin to wyzwanie dla archeologów. Najstarsze znalezione na wyspie chaty mogą pochodzić nawet z VIII wieku. Jedna z nich ma kształt łodzi, charakterystyczny dla budownictwa skandynawskiego, wikińskiego. Ale w środku znaleziono naczynia i przedmioty używane przez Słowian. – W Wolinie nic nie jest proste – śmieje się dr Filipowiak. Znaleziska są eklektyczne, podobne do skandynawskich, ale niespotykane w samej Skandynawii. Badacze znaleźli też monety arabskie, a więc miasto musiało zarabiać na handlu z odległymi nawet krainami. – Wolin był wówczas największym miastem na Bałtyku. Nie dużym, nie jednym z większych, największym – podkreśla archeolog. – W szczycie rozwoju Wolin ma około 6,5 tysiąca mieszkańców. Na ówczesne czasy to jest Nowy Jork.Jedną z najbardziej zagadkowych kwestii tego regionu pozostaje Jomsborg. To półlegendarna wikińska twierdza gdzieś u ujścia Odry. – Informacje o tej twierdzy pojawiają się w XIII-wiecznych sagach spisanych w Islandii – opowiada dr Filipowiak. W tekstach sporo jest informacji o tym, jak miała działać twierdza (według surowych, niemal zakonnych zasad), a także o bajecznych przygodach, jakie przeżywali jej mieszkańcy, idealni wikińscy wojownicy. Kwestia Jomsborga do dziś jest dyskusyjna: czy wyidealizowana twierdza jest wyłącznie wytworem literackim, czy miała jednak gdzieś konkretny pierwowzór.Dr Filipowiak argumentuje, że Jomsborg mógł znajdować się na wyspie Wolin na Wzgórzu Wisielców. – Nie Jomsborg tak jak jest opisany dokładnie w sagach, bo to jest bajka na pewno; w sagach piszą o kamiennych bramach, łańcuchach, katapultach i tym podobne. Natomiast mógł to być krótko funkcjonujący garnizon, kontrolujący miasto – wyjaśnia. Dlaczego akurat na Wzgórzu Wisielców? W znanych nam ośrodkach wikińskich nad Bałtykiem, jak duńskie Hedeby czy szwedzka Birka, obok miasta z reguły znajdowała się osadzona na wzgórzu twierdza. – Żeby kontrolować miasto, trzeba kontrolować szlak wodny. I na Wolinie nie ma do tego lepszego miejsca niż Wzgórze Wisielców – tłumaczy swoją koncepcję. Do tej pory większość badaczy oceniała, że Wolin jako osada i Jomsborg to po prostu to samo miejsce.W odcinku usłyszycie też fascynującą historię rodzinną wielu pokoleń archeologów oraz legendę o zatopionym mieście Wineta, dowiecie się, dlaczego Wolin to unikatowa lokalizacja dla badań archeologicznych i dlaczego aż do 1945 roku mieszkańcy Kamienia Pomorskiego mogli za darmo przejeżdżać mostem w Wolinie.Ostatnio szczególnie zakochana w pracy archeologów, paleontologów i w ogóle ludzi nauki w terenie – polecam gorąco!Dr Filipowiak wspólnie z dr Karoliną Kokorą działają na rzecz wpisania Wolina na listę pomników historii oraz światowego dziedzictwa UNESCO.Uwaga! Można wziąć udział w wykopaliskach na Wolinie. Rozpoczną się 7 lipca na terenie dawnego portu przy Srebrnym Wzgórzu. Organizatorzy zapraszają studentów, doktorantów oraz archeologów – zarówno z doświadczeniem, jak i tych, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z archeologią. Zgłoszenia proszę słać na adres: w.filipowiak@iaepan.edu.plWykopaliska będą otwarte dla zwiedzających. (PS. My się wybieramy)
Odcinek #204, w którym w Lublinie, w Wydawnictwie Warsztaty Kultury rozmawiam z osobami tworzącymi to miejsce, a są to Grzegorz Rzepecki, Aleksandra Zińczuk, Andrij Saweneć i Anną Lewicka-Koksanowicz. To pierwsza z trzech części podcastowych spotkań wokół tego książkowego projektu. Wsiadamy nie do Orient, ale do Eastern Expressu i skupiamy się na idei serii„ Literary Eastern Express”. Odwiedziny w wydawnictwie zaczynam od G jak gabinetu dyrektora Warsztatów Kultury, którego pytam o J jak język kultury, B jak bliskości Lublina i Ukrainy oraz o D jak dialog ze współczesnymi autami z Europy Środkowej i Wschodniej.Potem do stołu rozmów siadają Aleksandra Zińczuk, Andrij Saweneć i Anna Lewicka-Koksanowicz. Zaczynamy od T jak tłumaczenia w komiksie. Andrij opowiada opowiada między innymi o tym jak tłumaczy się W jak wahania. Sięgamy po „Krótką historię ukraińskiego feminizmu”, rozmawiamy o ukraińskim komiksie, dopytuję o wydawnicze W jak wybory Warsztatów Kultury.Przechodzimy do drugiego tytułu, który leży na stole - to wieloznaczna powieść graficzna zatytułowana po prostu "z mięty". Dużo tu zabawy S jak słowam i O jak obrazem. Zachwyca nas N jak niepokorny styl i ruszamy S jak szlakiem nawiązań do popkultury.Dostrzegamy też N jak nowy sposób opowiadania o świecie, P jak poetyckość i niebanalaność nielinearnej historii. Na końcu ze złożenia słów z obrazami, kadrami, wychodzi nam piękne połączenie - literackość, która jest kolejnym mostem ukraińsko-polskiego dialogu. Odcinek powstał przy współpracy z Wydawnictwem Warsztaty Kultury, które projekt Literary Eastern Express realizuje dzięki dofinansowaniu w ramach programu Unii Europejskiej „Kreatywna Europa”.
Dzisiaj tematem odcinka jest aktualna sytuacja POLSKICH LASÓW. Rozmawiam o niej z założycielką i prezeską Fundacji LASY i OBYWATELE - Martą Jagusztyn. W odcinku usłyszycie także aktualności ze świata przyrody przygotowane przez naukowców z Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu oraz rekomendacje książkowe przygotowane przez Wydawnictwo "Paśny Buriat".Minutowy spis treści odcinka:01:40 - AKTUALNOŚCI Z TERENU - Przebudzenie płazów i gadów - dr inż. Mikołaj Kaczmarski z UPP05:03 - 1,5% DLA OPP - Ogólnopolskie Towarzystwo Ochrony Ptaków09:22 - TEMAT ODCINKA - rozmowa z Martą Jagusztyn z Fundacji Lasy i Obywatele01:36:35 - 1,5% DLA OPP - Fundacja Dziedzictwo Przyrodnicze01:38:15 - REKOMENDACJE KSIĄŻKOWE - Dorota Filipiak z Wydawnictwa Paśny Buriat01:44:50 - ZAPROSZENIE NA WYSTAWĘ - Uniwersytet Przyrodniczy w PoznaniuZapraszam do wysłuchania 114 odcinka podcastu!Strona odcinka: https://michalstanecki.com/114Odnośniki do treści wymienionych w odcinku:https://lasyiobywatele.pl/https://www.instagram.com/lasyiobywatelki/https://www.facebook.com/LasyiObywatelkihttps://www.youtube.com/@lasyiobywatele9764https://patronite.pl/lasyiobywatelehttps://www.gov.pl/web/klimat/dotrzymujemy-slowa--chronimy-polskie-lasyhttps://www.lasy.gov.pl/plhttps://pasnyburiat.pl/https://puls.edu.pl/https://przyrodnicze.org/https://otop.org.pl/https://ustawa.osobaodra.pl/https://naturefirst.org/pl/Podcastu możesz także słuchać na platformach streamingowych (Spotify, Apple Podcasts itp.), w serwisie Youtube i aplikacji EmpikGO.Wszystkie odcinki podcastu "SPOTKANIA Z PRZYRODĄ" znajdziesz m.in. na Spotify i na stronie mojego BLOGA Jako twórcę podcastu możesz mnie wspierać na platformach: PATRONITE lub BUYCOFEE.TO Podziękowania dla wszystkich moich Patronek i Patronów: Joanny, Andrzeja, Krystyny, Marcina, Katarzyny, Tomasza, Daniela, Łukasza, Patrycji, Pawła, Hanny, Anny, Mateusza, Ewy, Kacpra, Maćka, Olgi, Staszka, Andrzeja, Edyty, Kamila, Agnieszki i Ani.Osobne podziękowania kieruję do Fundatorki kawy - Kingi. Dziękuję za Wasze zaufanie i zaangażowanie!
W tym wydaniu: obchody Narodowego Dnia Pamięci Żołnierzy Armii Krajowej, cyklu komiksów przygotowany przez MSZ z okazji polskiej prezydencji w UE, Liliana Komorowska - polska aktorka od lat mieszkająca w USA i Kanadzie – o promocji polskiej kultury. Zapraszamy do słuchania!
Państwowe Muzeum Etnograficzne, przypominając malarki nazywane „nieprofesjonalnymi” czy „naiwnymi” najpierw poprzez wystawę, a teraz – publikację katalogu, włącza się w trwającą od co najmniej półwiecza dyskusję na temat twórczości kobiet, uzupełniając ją o najmniej znany fragment. O katalogu opowiada współautorka jego koncepcji, Alicja Mironiuk Nikolska w rozmowie z Łukaszem Gackowskim. Więcej o wydawnictwie: https://ethnomuseum.pl/informacja-naukowa/wydawnictwa/malarki-warszawskie/ Wydawnictwo zostało opracowane po wystawie zatytułowanej „Malarki warszawskie. Szkice ze sztuki zwanej naiwną”, która była pokazywana w naszej siedzibie od grudnia 2022 do czerwca 2023 roku. Prezentujemy w nim wszystkie posiadane przez Muzeum prace artystek – bohaterek wystawy: Łucji Mickiewicz, Marii Korsak, Leokadii Płonkowej i Haliny Walickiej, a także tych, które nie znalazły się na ekspozycji, a które poprzez swoje życie i twórczość były i są związane ze stolicą: Janiny Fandrey, Magdaleny Shummer i Anny Tengli-Truchel. ____________________ Dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego oraz ze środków Samorządu Województwa Mazowieckiego.
Odcinek #188, w którym w Warszawie w księgarni Big Book Cafe MDM rozmawiam z Karoliną Głowacką, dziennikarką, założycielką podcastu Radio Naukowe, z którego wyrosło W jak Wydawnictwo RN. A potem rzucam się w wir dyskusji z profesorem Robertem Wiśniewskim, autorem książki „Chrześcijanie pierwszych wieków. Tom I: Wierni, biskupi, eremici”.Podcastowe spotkanie zaczynam od pytań do W jak wydawczyni Karoliny o P jak pomysł na Wydawnictwo RN. Mówimy między innymi o I jak idei i o D jak dystrybucji i D jak drukarni, w której słychać wielki huk, a decyzje realizowane przechodzą na papier.P jak pukanie do drzwi księgarni przenosi nas do rozmowy z prof. Robertem Wiśniewskim, a właściwie do P jak początków R jak religii chrześcijańskiej. Zastanawiamy się od kiedy chrześcijanie W jak wiedzą i rozumieją jaką tworzą W jak wspólnotę. Wracamy do procesu, który rozpoczął się w pierwszych dwóch pokoleniach po Chrystusie. Pojawiają się S jak słowa: O jak ostatnie, R jak retoryczne i N jak najmocniejsze. Idziemy ich tropem, sprawdzając ich moc. Dopytuję o miejsce wspólnoty, pierwsze obrzędy, o to co było wtedy świątynią. Mocno zajmuje nas z autorem książki sprawa słów i J jak języka. Sięgamy po grekę i zaglądamy do E jak Ewangelii św. Łukasza. Burzymy stereotyp chrześcijaństwa jako religii o ubogich dla ubogich. Przyglądamy się F jak fenomenowi- wielokrotnie wracającej w tej rozmowie- wspólnoty. Jest M jak monastycyzm, D jak doktryna i R jak rola kobiet w kościele.Szukamy odpowiedzi na pytanie, czy w pierwszych wiekach mogły istnieć A jak apostołki.Na arenę wchodzi św. Tekla, pojawia się też kwestia trzech głów św. Jana Chrzciciela. Na koniec pytam profesora Roberta Wiśniewskiego o to, czy W jak wspólnota wczesnochrześcijańska odnalazłaby się dziś w którymś z kościołów. Odpowiedź znajdziecie w odcinku, lepszej pointy nie będzie.
W „Kulturze na weekend” rozmawiamy o sytuacji na rynku książki widzianej z perspektywy małych wydawców. Gośćmi Justyny Sobolewskiej są Ewa Wieleżyńska, właścicielka i redaktorka naczelna Wydawnictwa Filtry, i Krzysztof Cieślik, redaktor naczelny Wydawnictwa ArtRage.
Wykład Ewy Frąckowiak, Muzeum Narodowe w Warszawie, 30 stycznia 2020 [1h09min] https://wszechnica.org.pl/wyklad/z-badan-nad-grafika-autorska-drugiej-polowy-xix-wieku-ewa-frackowiak/ Grafika autorska w XIX w. była tematem wykładu Ewy Frąckowiak, który towarzyszył ekspozycji „Wystawa, które nie było… Ignacy Łopieński (1865-1941) w Muzeum Narodowym w Warszawie. Prelegentka podczas pierwszej część wykładu opowiada o XIX-wiecznych akwaforcistach, którzy działali przede wszystkim we Francji. W drugiej połowie tego stulecia akwaforta przestała być traktowana tam jako ilustracja do tekstów drukowanych. Technika graficzna przerodziła się w samodzielną dziedzinę sztuki. Artyści zwani peintre-graveurami, czyli malarzami grafikami, pchnęli ją na drogę eksperymentów technicznych i wizualnych. Twórcy ci, w celu podniesienie rangi swoich działań, w 1862 r. utworzyli Towarzystwo Akwaforcistów. Tutaj grafika autorska jest omówiona na przykładzie prac takich twórców, jak Jean Baptiste-Camille Corot, Jean-François Millet, Auguste Delâtre czy Félix Bracquemond. Ewa Frąckowiak przybliża tajniki warsztatu artystów oraz historię, jaka stoi za powstaniem ich dzieł. W kolejnej części swojego wystąpienia prelegentka opowiada o innych technikach graficznych popularnych w XIX w. Omawia cynkografię, litografię i drzeworyt. Szerzej w tym kontekście pojawiają się Pierre Bonnard, Ambroise Vollard, Eugène Carrière, Maurice Denise, Vincent van Gogh, Henri de Toulouse-Lautrec, Félix Vallotton i Paula Gaugin. Grafika autorska w „Germinalu” Wykład zamyka szersze opisanie dwóch wydawnictw związanych z grafiką autorską w XIX w. Pierwsze z nich to francuski „Germinal”. Tekę przygotował Julius Meier-Graephe, słynny historyk i krytyk sztuki. Zawierała 20 rycin autorskich. Tytuł nawiązywał do powieści Emila Zoli i symbolizował nowoczesność oraz rewolucyjne zmiany w sztuce. Twórcy zamówionych prac otrzymali swobodę wyboru tematyki, techniki, formatu a nawet rodzaju papieru, na którym odbito prace. Wydawnictwo zostało powielone w 100 numerowanych egzemplarzach. Muzeum Narodowe w Warszawie jest jedyną oprócz Biblioteki Narodowej we Francji instytucją, która posiada w swoich zbiorach kompletną tekę. Drugie z opisanych wydawnictw to niemieckie czasopismo i wydawnictwo artystyczne „Pan”. Prelegenka omawia prace związanych z wydawnictwem twórców, jak Peter Behrens, Félicien Rops, Théophile Alexandre Steinlen, Maurice Denis, Auguste Rodin, Käthe Kollwitz, Max Klinger, Walter Leistikow, Emil Orlik, Frits Lugt. Większość prezentowanych podczas wykładu grafik można obejrzeć w muzeum cyfrowym MNW pod adresem http://cyfrowe.mnw.art.pl/dmuseion/. Ewa Frąckowiak – jest kustoszką w Gabinecie Rycin i Rysunków Muzeum Narodowego w Warszawie, gdzie roztacza opiekę merytoryczną nad kolekcją grafiki europejskiej XIX i początku XX w. Znajdź nas: https://www.youtube.com/c/WszechnicaFWW/ https://www.facebook.com/WszechnicaFWW1/ https://anchor.fm/wszechnicaorgpl---historia https://anchor.fm/wszechnica-fww-nauka https://wszechnica.org.pl/ #sztuka #kultura #muzeum #muzeumnarodowe #grafika
Cześć i czołem, tu nadaje podcast Głowa Rządzi, mamy odcinek 130, w którym pierwszy w historii gości jeździectwo, za sprawą psycholożki sportu Jagody Smoleńskiej-Kurowskiej. Choć w gabinecie pracowałem już z kilkoma jeźdźcami, ten koński świat jest cały czas dla mnie do odkrywania. Dlatego w tym odcinku zadaję pytania proste, żeby uporządkować swoją wiedzę i rozumienie tej dyscypliny. Potem przechodzimy do kontekstu specyficznego pracy psychologicznej w środowisku jeździeckim ze sportowcami uprawiającymi tę dyscyplinę. To fascynujący świat, który Jagoda przede mną, a także przed wami z wielką pasją odkrywa. Pojawia się wiele wątków z doświadczeń osobistych i zawodowych Jagody. Odcinek od samego początku jest dla każdego, kto z jeździectwem jeszcze nie miał do czynienia, a w tej drugiej części także, dla tych, którzy na jeździectwie zjedli już trochę zęby i chcieliby dowiedzieć się więcej na temat roli psychologa i psychologii w tym sporcie. Tego odcinka nie byłoby gdyby nie zasilanie Wydawnictwa Galaktyka, które z podcastem współpracuje już drugi rok! Galaktyka wypuszcza na polski rynek wartościowe pozycje dotyczące tematów poruszanych przeze mnie w podcaście. To książki gdzieś na styku nauk o sporcie, psychologii, ale też filozofii i duchowości. Na książkach Wydawnictwa Galaktyka można śmiało polegać jeśli chodzi o zdobywanie wiedzy i inspiracji w kontekście jeździeckim. Wszystkie polecane przeze mnie książki w tej tematyce od Wydawnictwa Galaktyka znajdziecie na stronie odcinka. Wydawnictwo przygotowało też specjalny rabat dla społeczności Głowa Rządzi. Wystarczy wpisać w sklepie internetowym Wydawnictwa kod GLOWARZADZI, żeby móc cieszyć się 40% zniżką na wartościowe książki. Tyle formalności. Wskakujemy do rozmowy o psychologii w jeździectwie! Hop!
Chleb to jest poczucie bezpieczeństwa nawet w tak trudnych sytuacjach, kiedy jest się ostrzeliwanym, bombardowanym - mówi Paweł Piechnik.
Nowy Tygodnik Kulturalny - nowe miejsce, znani goście, lubiani prowadzący, nowa energia i emocje!
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️
Jeśli to, co robię ma sens, możesz postawić mi kawę: ❤️