Podcasts about poznali

Wracamy do nagrywania Kroniki Gier w znanej formule! W tym odcinku o premierze Switcha 2, Calir Obscur: Expedition 33 i Oblivion. Poznaliśmy także datę premiery Ghost of Yotei. Sporo miejsca poświęcam także moim relacjom z Fantasmagierią i jak widzę przyszłość PKG. Zapraszam do słuchania i komentowania!Możecie już wspierać podcast na naszym kanale Patronite:https://patronite.pl/PolskaKronikaGier(00:00:09) Menu(00:00:22) Powitanie(00:00:38) Manifest i Fantasmagieria(00:19:15) Premiera Switch 2(00:40:12) Clair Obscur: Expedition 33(00:56:36) Remaster Obliviona(01:03:09) Znamy datę premiery Ghost of Yotei(01:06:25) PożegnanieW podcaście wykorzystaliśmy newsy:https://www.ppe.pl/news/368356/nintendo-switch-2-zostal-wyprzedany-na-calym-swiecie-skalperzy-swietuja-a-nintendo-ostrzega.htmlhttps://www.eurogamer.pl/zainteresowanie-switchem-2-przeroslo-oczekiwania-nintendo-szef-firmy-przeprosil-graczy-z-japoniihttps://cdaction.pl/publicystyka/czy-switch-2-podola-naszym-oczekiwaniom-zweryfikowalem-najwieksze-obawy-graczyhttps://www.ppe.pl/news/368498/clair-obscur-expedition-33-rzeczywiscie-powalczy-o-goty-2025-gra-srubuje-kolejne-rekordy.htmlhttps://www.eurogamer.pl/clair-obscur-expedition-33-nie-zwalnia-tempa-rpg-prhttps://pl.ign.com/playstation/65783/news/ghost-of-yotei-z-data-premiery-i-nowym-zwiastunem-tworcy-ghost-of-tsushima-serwuja-nowa-grehttps://cdaction.pl/newsy/sucker-punch-tlumaczy-wybor-kobiety-na-glowna-bohaterke-ghost-of-yotei-ten-wybor-bedzie-idealnie-pas

Iran fascynuje bogatą historią i kulturą. Choć przez lata był owiany tajemnicą i stereotypami, coraz więcej podróżników odkrywa jego piękno. Odwiedziliśmy Persepolis – starożytną stolicę Imperium Perskiego, Isfahan nazywany „Florencją Wschodu”, uduchowiony Yazd, Shiraz – miasto poetów, Hamadan z mauzoleum Awicenny, „księcia uczonych”, Pasargady – pierwszą stolicę Imperium Achemenidzkiego, starożytną Suzę – jedno z najstarszych osiedli ludzkich na Bliskim Wschodzie oraz Teheran z futurystycznymi budynkami. Byliśmy w jaskini Ali-Sadr, najdłuższej jaskini wodnej na świecie i na bazarze pełnym wyjątkowych wyrobów rzemiosła. Poznaliśmy gigantyczny ziggurat, który jest najlepiej zachowanym przykładem piramidy schodkowej. Przypomnieliśmy też Zaratustrę, proroka zaratusztrianizmu. Gościem Jerzego Jopa była Mariola Maćko.

Poznaliśmy się dawno temu przez... fotografię. Dziś gdy myślę o Danielu, myślę przede wszystkim o jego ogromnym zaangażowaniu w ekologię. To nie była łatwa rozmowa. Ale była ważna i potrzebna. A teraz ważne i potrzebne jest to, żebyście jej posłuchali.

Česko vyrazí na MS v ledním hokeji jako obhájce zlata. První díl podcastové série Nosiči ledu řeší, kam posune hráče úspěch a jak se rodí vítěz. „Tělo dostává s výhrou endorfiny, je to droga. Chcete příště zase,“ říká mistr světa Michal Broš.Kdo měl štěstí a dostal se na finále hokejového MS v Praze, vzpomínky na zlatý český zápas se vrátí hodně rychle. Oči pořád vidí Davida Pastrňáka, jak po vítězném gólu klouzal po kolenou do středu hřiště. Uši si zase pamatují ten kravál, který pomalu trhal vnitřnosti, jak sedmnáct tisíc lidí křičelo, když zápas skončil. Česko vyhrálo mistrovství světa.„Výhra je silný fyziologický proces, pokud se takhle daleko jednou dostanete, chcete si stejnou věc zažít znovu. Je to regulérní droga,“ říká bývalý hokejista Michal Broš, který vyhrál šest klubových titulů a je i mistrem světa z roku 2000. „Znát, jak chutná výhra, důležité je. Protože kdo nezažil, co to všechno obnáší, pak pořádně ani neví, jak se tam dostat,“ říká v prvním dílu druhé podcastové série Nosiči Ledu, který monitoruje cestu českého týmu na mistrovství světa.Může česká reprezentace zopakovat hokejový úspěch? Kdo budou tahouni současného výběru a v čem je současná generace mistrů odlišná od posledních vítězů v roce 2010? Poslechněte si první díl druhé řady Nosičů ledu. Pořadem vás provázejí Pavel Ryšavý, Martin Vait a Michal Mikeska, kteří mají hosty ve studiu a chystají i díly přímo z Dánska a ze Švédska, kde se hraje MS 2025. Od 17. dubna vyjde každý týden minimálně jeden díl.

Gośćmi Aldony Marciniak i Sebastiana Parfjanowicza w kolejnym odcinku "Misji Sport" będą: Radosław Majdan, Sebastian Chabiniak, Piotr Gacek i Dawid Pożoga. Porozmawiamy o tym, jakie szanse na dobry wynik mają nasze pucharowe drużyny - Jagiellonia Białystok i Legia Warszawa. Podyskutujemy także o wielkich hitach w Lidze Mistrzów, ale zejdziemy też piętro niżej, żeby zajrzeć, co tam w Ekstraklasie. Następnie zajmiemy się siatkówką. Bo tam niesamowite emocje w Play-Offach. Poznaliśmy już czterech półfinalistów. Czy Projekt Warszawa odegra się Zawierciu za poprzedni rok?

Za artystę, który najlepiej wyraża romantyczne idee w niemieckim malarstwie uważany jest pejzażysta Caspar David Friedrich. Poznaliśmy jego dzieła: „Krzyż w górach” (w Galerii Nowych Mistrzów w Dreźnie), „Zatonięcie Statku Nadzieja” i „Wędrowiec nad morzem mgły” (w Kunsthalle w Hamburgu) oraz „Mnich nad morzem” (w Alte Nationalgalerie w Berlinie). Przypomnieliśmy dzieła nazareńczyków z kręgu niemieckojęzycznego, które zainteresowały Adama Mickiewicza. W National Gallery w Londynie podziwialiśmy wielkie dzieła przedstawicieli angielskiego malarstwa okresu romantyzmu: „Statek parowy w śnieżnej burzy” Josepha Mallorda Williama Turnera i „Wóz drabiniasty” Johna Constable'a. Na koniec w Detroit Institute of Arts znaleźliśmy słynny obraz „Nocna mara” Johanna Heinricha Fussliego, tworzącego w Wielkiej Brytanii. Gościem Jerzego Jopa był dr hab. Piotr Rosiński, prof. UJK w Kielcach, historyk sztuki.

Przekonaliśmy się, że odwiedzając Gwatemalę można odbyć podróż w czasie. Kultura majów, w miejscu narodzin ich cywilizacji, jest wciąż żywa, a wielu mieszkańców porozumiewa się jedynie dawnym językiem Indian. Poznaliśmy najbardziej kolorowe w całej Ameryce stroje etniczne, które noszone są tam na co dzień, w tym strój z San Antonio Aguas Calientes, uznany na wystawie w Europie za drugi najpiękniejszy po japońskim kimonie. Było spotkanie z szamanem, oswajanie się z ceremoniami, amuletami i przesądami mieszkańców Gwatemali, również quitapenas, laleczkami na zmartwienia. Zaproponowaliśmy trekking na jeden z ponad 30 wulkanów, jazdę bez trzymanki chicken busem i poznawanie smaków pradawnej krainy Majów. Gościem Jerzego Jopa była Majka Szura, kreatorka podróży, twórczyni marki Polka Travel, filolog i tłumacz przysięgły języka hiszpańskiego.

W najnowszym odcinku „Melliny” w Esce ROCK Marcin Meller gości tym razem Borysa Szyca i Michała Żebrowskiego, dwóch cenionych i lubianych aktorów, zaangażowanych w kampanię Maestro Burger od McDonald's Polska.W rozmowie Szyc podkreślał, że Żebrowski zawsze był prymusem i do każdej roli solidnie przygotowywał się w domu. Jego pierwszą recenzentką jest jego żona. „Ja uwielbiam opowieści, jak jego żona traktuje go w domu” – śmiał się Borys. W odpowiedzi na to Żebrowski przyznał, ze zawsze zazdrościł Szycowi luzu. Panowie opowiedzieli Marcinowi jak się poznali i wspominali swoje pierwsze miłości. Jak się okazało Borys ma nawet zeszyt, w którym zapisywał te wspomnienia. Michał wyjawił, że niezwykle pozytywnie reaguje na drewniane domy, a jego marzeniem jest zamieszkać... w skansenie.Na rozmowę zaprasza sponsor odcinka – McDonald's Polska

GUS sprawdził, jak wielu z nas korzystało w ubiegłym roku z transportu publicznego. Poznaliśmy wyniki dla poszczególnych województw oraz oddzielnie dla Warszawy. Okazało się, że mieszkańcy stolicy chętnie korzystają ze "zbiorkomu", ale już mieszkańcy regionu - nie. Dlaczego? Co należałoby zmienić? Spojrzymy na dobre przykłady w kraju i za granicą. Nasz reporter Jan Zagdański rozmawiał z Karolem Trammerem - dziennikarzem zajmującym się koleją oraz transportem publicznym, autorem książki "Ostre cięcie. Jak niszczono polską kolej" oraz redaktorem naczelnym dwumiesięcznika "Z biegiem szyn". Link do raportu: https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/warunki-zycia/dochody-wydatki-i-warunki-zycia-ludnosci/korzystanie-z-transportu-publicznego-przez-gospodarstwa-domowe-wyniki-modulu-badania-eu-silc-2024,37,1.html

Wenecja położona jest na 118 wyspach połączonych ze sobą mostami i kanałami. Najbardziej znane jest historyczne centrum, ale pozostałe wyspy oferują również mnóstwo atrakcji. Poznaliśmy Murano, wyspę znaną ze szklanych wyrobów słynnych od wieków na całym świecie. Byliśmy w Burano, która jest najbardziej kolorową wyspą w Europie. Zatrzymaliśmy się w kościele na wyspie San Giorgio Maggiore, będącym najpiękniejszą budowlą Andrei Palladio w Wenecji. Odwiedziliśmy San Michele, wyspę cmentarną, a także wyspy Mazzorbo i Torcello, małą perłę laguny. Wstąpiliśmy też do Gallerie dell'Accademia, Peggy Guggenheim Collection, Muzeum Correr i Scuola Grande dei Carmini. To obowiązkowe przystanki, gdzie można podziwiać dzieła wielkich mistrzów. Na naszej trasie znalazł się również Arsenał, z wieloma pawilonami słynnego Biennale. Gościem Jerzego Jopa była Danuta Rasała.

„Sám Robert Fico pred Vladimírom Putinom vyslal pre diplomatov signál podriadenosti, je to viac ako netradičné“, hovorí Milan Šuplata, ktorý je jeden z päťdesiatky skúsených diplomatov, ktorých prepustil minister Juraj Blanár. Prekresľovali rukopis zahraničnej politiky, no z rezortu sa ozývalo nanajvýš „hlučné ticho“. Zvonku zaznievali hlasy o „tragickej a desivej zmesi arogancie, nekompetentnosti a nepochopenia“, zvnútra však opäť prenikalo len ticho, pomenované „autocenzúrou“. Až prišlo prepúšťanie pod rúškom organizačnej zmeny. A pre deklarované šetrenie sa päťdesiatka zamestnancov rezortu zahraničia ocitla mimo organizačného pavúka. A ak to malo byť pre desaťpercentné šetrenie, paradoxne 150-nových náhradníkov si v tom istom rezorte miesto našla. Vtedy zarezonoval prvý hlas – prepusteného Ivana Novotného. Bol aj o diskriminácii, strachu, prepúšťaní po desiatkach rokov v diplomatických službách, naberaní nových z ruského prostredia, neprofesionalite či o rezignácii. Ako to v rezorte a s rezortom diplomacie vyzerá – v rozkolísaných časoch, keď sa o Slovensku začína rozprávať ako o proruskom partnerovi, s ktorým sa nateraz nepočíta v „koalícii ochotných“? Za oponu nahliadneme s ďalším z prepustených – diplomatom Milanom Šuplatom. Stál za prípravou dôležitého dokumentu pre smerovanie zahraničnej politiky – novej bezpečnostnej stratégie. „Mal som tú možnosť byť pri tom ako drafter, ako ten, kto dáva dokopy slová a vety dokumentu“, spomína. Minister Lajčák bol profesionál, politické „noty“ vedel upratať a vyčistiťDo rezortu diplomacie nastupoval v čase tretej vlády Roberta Fica, ministrom zahraničia bol jeho nominant Miroslav Lajčák. Neprekážalo mu politické tričko vtedajšieho ministra? „Tým, že bol pri kormidle zahraničnej politiky Miroslav Lajčák, bola to garancia vysokej profesionality“, reaguje Šuplata. „To bol človek, ktorý mal renomé aj v zahraničí“, dopĺňa. „Za našu diplomaciu som sa zaňho nemusel hanbiť“, hovorí. Lajčák podľa neho dokázal „upratať a vyčistiť“ občasné politické zásahy. Korčok, Káčer, Wlachovský – znalci diplomacieZa ministra Ivana Korčoka Milan Šuplata postúpil do kancelárie ministra. „Bol som s ním už na veľvyslanectve vo Washingtone“, spomína. „V kancelárii ministra som pôsobil za troch ministrov. Hoci mali rôzne charaktery a povahy, všetci boli diplomati profesionáli. Robilo sa s nimi veľmi dobre. Poznali nuancy diplomatického života, vyznali sa v zahraničnej politike, poznali aktérov z cudziny, niektorých partnerov aj dlhé roky...Pre mňa to bola zaujímavá skúsenosť rôznych výkonov profesionálneho výkonu diplomacie“, hovorí Šuplata. Juraj Blanár – minister nenaplnených očakávaníKeď prejde reč k Jurajovi Blanárovi, aktuálnemu šéfovi rezortu diplomacie, Milan Šuplata sa v prvej vete vracia k jeho predchodcom. „Mal som skúsenosť s ministrami, ktorí boli špičkou slovenskej diplomacie. Nie každý minister zahraničných vecí musí byť predtým diplomatom. Mandát od voličov, či silná pozícia v strane, ktorá vás nominovala, môžu byť výhodou“, hovorí. Chýbajúcu skúsenosť so zahraničnou politikou pritom môže podľa Šuplatu nahradiť schopnosť rýchlo sa učiť, tím dobrých radcov a investovaná energia do spoznávania nuánc diplomacie a fungovania rezortu. „Dokonca môže byť naprospech, keď vie (politický) nominant od ministra financií vybaviť peniaze“, poznamenáva Milan Šuplata. Dodáva však, že očakávania sa zatiaľ nenaplnili. „Šetrenie“ na konci ktorého je viac prijatých?V diplomacii, v ktorej sa cení skúsenosť, nie je podľa Šuplatu šetrením prepúšťanie skúsených ľudí. Šetrenie tu podľa neho nie je argumentom. „Ak viete ešte pred voľbami, že budete musieť pre konsolidáciu šetriť, a hneď prvý rok prijmete desiatky ľudí - presné...

„Sám Robert Fico pred Vladimírom Putinom vyslal pre diplomatov signál podriadenosti, je to viac ako netradičné“, hovorí Milan Šuplata, ktorý je jeden z päťdesiatky skúsených diplomatov, ktorých prepustil minister Juraj Blanár. Prekresľovali rukopis zahraničnej politiky, no z rezortu sa ozývalo nanajvýš „hlučné ticho“. Zvonku zaznievali hlasy o „tragickej a desivej zmesi arogancie, nekompetentnosti a nepochopenia“, zvnútra však opäť prenikalo len ticho, pomenované „autocenzúrou“. Až prišlo prepúšťanie pod rúškom organizačnej zmeny. A pre deklarované šetrenie sa päťdesiatka zamestnancov rezortu zahraničia ocitla mimo organizačného pavúka. A ak to malo byť pre desaťpercentné šetrenie, paradoxne 150-nových náhradníkov si v tom istom rezorte miesto našla. Vtedy zarezonoval prvý hlas – prepusteného Ivana Novotného. Bol aj o diskriminácii, strachu, prepúšťaní po desiatkach rokov v diplomatických službách, naberaní nových z ruského prostredia, neprofesionalite či o rezignácii. Ako to v rezorte a s rezortom diplomacie vyzerá – v rozkolísaných časoch, keď sa o Slovensku začína rozprávať ako o proruskom partnerovi, s ktorým sa nateraz nepočíta v „koalícii ochotných“? Za oponu nahliadneme s ďalším z prepustených – diplomatom Milanom Šuplatom. Stál za prípravou dôležitého dokumentu pre smerovanie zahraničnej politiky – novej bezpečnostnej stratégie. „Mal som tú možnosť byť pri tom ako drafter, ako ten, kto dáva dokopy slová a vety dokumentu“, spomína. Minister Lajčák bol profesionál, politické „noty“ vedel upratať a vyčistiťDo rezortu diplomacie nastupoval v čase tretej vlády Roberta Fica, ministrom zahraničia bol jeho nominant Miroslav Lajčák. Neprekážalo mu politické tričko vtedajšieho ministra? „Tým, že bol pri kormidle zahraničnej politiky Miroslav Lajčák, bola to garancia vysokej profesionality“, reaguje Šuplata. „To bol človek, ktorý mal renomé aj v zahraničí“, dopĺňa. „Za našu diplomaciu som sa zaňho nemusel hanbiť“, hovorí. Lajčák podľa neho dokázal „upratať a vyčistiť“ občasné politické zásahy. Korčok, Káčer, Wlachovský – znalci diplomacieZa ministra Ivana Korčoka Milan Šuplata postúpil do kancelárie ministra. „Bol som s ním už na veľvyslanectve vo Washingtone“, spomína. „V kancelárii ministra som pôsobil za troch ministrov. Hoci mali rôzne charaktery a povahy, všetci boli diplomati profesionáli. Robilo sa s nimi veľmi dobre. Poznali nuancy diplomatického života, vyznali sa v zahraničnej politike, poznali aktérov z cudziny, niektorých partnerov aj dlhé roky...Pre mňa to bola zaujímavá skúsenosť rôznych výkonov profesionálneho výkonu diplomacie“, hovorí Šuplata. Juraj Blanár – minister nenaplnených očakávaníKeď prejde reč k Jurajovi Blanárovi, aktuálnemu šéfovi rezortu diplomacie, Milan Šuplata sa v prvej vete vracia k jeho predchodcom. „Mal som skúsenosť s ministrami, ktorí boli špičkou slovenskej diplomacie. Nie každý minister zahraničných vecí musí byť predtým diplomatom. Mandát od voličov, či silná pozícia v strane, ktorá vás nominovala, môžu byť výhodou“, hovorí. Chýbajúcu skúsenosť so zahraničnou politikou pritom môže podľa Šuplatu nahradiť schopnosť rýchlo sa učiť, tím dobrých radcov a investovaná energia do spoznávania nuánc diplomacie a fungovania rezortu. „Dokonca môže byť naprospech, keď vie (politický) nominant od ministra financií vybaviť peniaze“, poznamenáva Milan Šuplata. Dodáva však, že očakávania sa zatiaľ nenaplnili. „Šetrenie“ na konci ktorého je viac prijatých?V diplomacii, v ktorej sa cení skúsenosť, nie je podľa Šuplatu šetrením prepúšťanie skúsených ľudí. Šetrenie tu podľa neho nie je argumentom. „Ak viete ešte pred voľbami, že budete musieť pre konsolidáciu šetriť, a hneď prvý rok prijmete desiatky ľudí...

Odwiedziliśmy Perigord z Lascaux zwanym „Kaplicą Sykstyńską” prehistorii, okazałymi romańskimi zamkami będącymi świadkami wojny stuletniej i wieloma miejscowościami, które otrzymały oznaczenie najpiękniejszych we Francji.Na targu w średniowiecznym mieście Sarlat-la-Caneda szukaliśmy lokalnych przysmaków: foie gras i trufli należących do najlepszych na świecie.Mówi się, że kemping na terenie Masywu Centralnego z Owernią, krainą wygasłych wulkanów jest najlepszym sposobem na eksplorowanie prowincjonalnej Francji. Poznaliśmy tę krainę, a w Oksytanii odwiedziliśmy Albi ze znakomicie zachowaną średniowieczną architekturą oraz opactwo Moissac z najstarszym klasztorem na świecie, arcydzieło architektury romańskiej.Na koniec zajrzymy do Lyonu leżącego w dolinie rozdzielającej Masyw Centralny i Alpy.Gościem Jerzego Jopa była Grażyna Woźniczka, współtwórczyni i współwłaścicielka Polka Travel, kulturoznawca, latynoamerykanistka i filolog.

Amazon Prime, Uber, ale nie Tinder - Pracuj.pl inspiruje się rozwiązaniami różnych wielkich firm, aby lepiej dostarczać narzędzia kandydatom do pracy. Dodajmy do tego AI i masz niesamowite rozwiązanie w Europie, z którego korzysta świat.  Wraz z Pawłem Moszyńskim zajrzeliśmy za kulisy Grupy Pracuj i odkryliśmy, jak sztuczna inteligencja wpływa na wyszukiwanie ofert, selekcję kandydatów i efektywność rekrutacji. Dowiedzieliśmy się, że AI to nie tylko buzzword a realne narzędzie, które dostarcza już ponad 50% aplikacji na Pracuj.pl. Poznaliśmy kulisy największej polskiej akwizycji w Niemczech i odkryliśmy, dlaczego polska firma kupująca niemiecką to przełomowy moment w branży HR-tech. A także porozmawialiśmy o tym, dlaczego nie każdy eksperyment z AI kończy się sukcesem – jak choćby Tinder dla IT.  Jeśli ta rozmowa jest dla Ciebie inspirująca – subskrybuj Escola AI i podziel się swoimi przemyśleniami w komentarzach! A jeśli chcecie posłuchać więcej o praktycznym wykorzystaniu AI w biznesie, zapiszcie się na AI Managers – kurs, w którym eksperci, tacy jak Paweł, dzielą się swoją wiedzą.   00:00 – Intro 01:20 – Czym jest Grupa Pracuj? 05:40 – AI w rekrutacji – jak działa i co daje? 11:20 – Rekomendacje ofert – jak Pracuj.pl pomaga znaleźć pracę? 18:10 – Eksperymenty z AI – sukcesy i porażki 26:00 – Tinder dla IT – dlaczego to nie wypaliło? 34:00 – Jak AI zmienia rynek HR? 42:00 – Budowanie innowacyjnej kultury organizacyjnej 52:20 – Przyszłość rekrutacji i AI w HR-tech 55:00 – Podsumowanie i outro   Muzyka: Kevin MacLeod Werq Kevin MacLeod (incompetech.com) Licensed under Creative Commons: By Attribution 4.0 License/mix by Jedrzej Paulus https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ Oceń nasz podcast na Apple Podcasts: https://bit.ly/EscolaMobileIT  

Rz. 1,20-25 (20) Jego niewidzialna istota, to jest wieczna moc i Boskość, od stworzenia świata przemawia w Jego dziełach, wyraźnych przecież i widocznych — tak, że nie mają wymówki. (21) Poznali zatem Boga. Nie oddali Mu jednak należnej czci. Nie okazali Mu też wdzięczności jako Bogu. Mnożąc wątpliwości, stali się w końcu niezdolni do trafnego osądu. Na bezmyślność ich serc nałożyło się ponadto zaślepienie. (22) Podając się za mądrych, właściwie zgłupieli. (23) Zastąpili przy tym chwałę nieśmiertelnego Boga podobizną śmiertelnego człowieka, wyobrażeniami ptaków, ssaków oraz płazów. (24) Dlatego Bóg wydał ich na pastwę żądz ich własnych serc. Dalecy od czystości bezczeszczą zatem swoje ciała między sobą — (25) ci właśnie, którzy Bożą prawdę zmienili w fałsz i z nabożną czcią służą stworzeniu zamiast Stwórcy, godnemu chwały na wieki. Amen. Jer. 9,23-24 (23) Tak mówi PAN: Niech się nie chlubi mędrzec swą mądrością, niech się nie chlubi mocarz swoją siłą, niech się nie chlubi bogaty swym bogactwem! (24) Lecz kto chce się chlubić, niech się chlubi tym, że jest rozumny i wie o Mnie, że Ja, PAN, okazuję łaskę, kieruję się na ziemi tym, co słuszne i sprawiedliwe, gdyż tym się rozkoszuję — oświadcza PAN. Nauczanie z dnia 12 stycznia 2025

Uctívající církev 1. - Plinius Mladší na konci prvního století zjistil, že křesťané se “Scházeli určitý den před úsvitem, zpívali střídavě písně k poctě Christa jako Boha.” Všechny tři částí této věty jsou důležité i pro nás ve 21: století: Pravidelné scházení k uctívání nebylo normou v římském světě, lidé chodili do chrámů jen když něco potřebovali. Křesťané ovšem přicházeli z lásky a úcty ke Kristu, protože byli vděčni, a to za všech okolností. Uctívání tvoří vnitřní cestu k vděčnosti. A je to právě uctívání, co odlišuje mimořádnou víru od pop psychologie nebo hnuti svépomoci. Uctívání Boha ale nebylo tou hlavní pointou. Křesťané uctívali Krista jako Boha. Uctívali člověka, kterého potkali ve fyzickém světě, ale poznali, že je jiný, mimořádný. Poznali ho jako Boha v těle. To bylo radikální, divné, mimořádné. Pokud uctíváme Krista jako Boha, pak ho ctíme jako vše definující realitu všeho. Ježíš je základem, měřítkem, pojivem, a finálním vykřičníkem všeho, co děláme, čemu věříme, a jak o tom mluvíme.

Rembrandt i Rubens to giganci baroku północnego. Ten pierwszy nazywany jest „malarzem duszy”, drugi „malarzem ciała”. Rembrandt zrewolucjonizował malarstwo niderlandzkie XVII wieku. Potrafił uchwycić najsubtelniejsze emocje i istotne momenty ludzkiego życia tworząc obrazy, które do dziś fascynują głębią psychologiczną i techniczną doskonałością. Poznaliśmy „Lekcję anatomii doktora Tulpa” w Muritshuis w Hadze, „Straż nocną” w Rijksmuseum w Amsterdamie, „Powrót syna marnotrawnego” w kolekcji Ermitażu w Petersburgu i „Lekcję anatomii doktora Deymana” w Amsterdam Historisch Museum. Malarstwo flamandzkie przez kilkadziesiąt lat zdominowane było przez styl rubensowski. Ten styl poznaliśmy na przykładzie wybranych dzieł Rubensa: „Zdjęcia z krzyża” w Katedrze Najświętszej Marii Manny w Antwerpii, „Porwania córek Leukippa” w Starej Pinakotece w Monachium i „Sądu Parysa” w National Gallery w Londynie. Gościem Jerzego Jopa był dr hab. Piotr Rosiński, prof. UJK w Kielcach, historyk sztuki.

Dla 18 drużyn to już koniec zabawy. Na placu boju zostało 14 ekip, które awansowały do play-offów. W ostatniej kolejce sezonu zasadniczego nie doszło do wielkich przetasowań, ale to nie znaczy, że brakowało emocji. Punktem kulminacyjnym było starcie Detroit Lions z Minnesota Vikings, którego stawką było rozstawienie w konferencji NFC i faworyci wywiązali się z zadania. Aby dojść do Super Bowl, trzeba będzie pokonać Lwy w ich własnej jaskini. Ponadto na cud w AFC liczyli Cincinnati Bengals, jednak Denver Broncos do niego nie dopuścili, pewnie rozprawiając się z rezerwami Kansas City Chiefs. Poznaliśmy też zwycięzcę NFC South, a ostatnia kolejka jak zawsze przyniosła też kilka rekordów, ciekawostek oraz zwolnień ze stanowisk trenerskich. O tym wszystkim rozmawiamy w podsumowaniu Week 18 w NFL Po Godzinach. ZOSTAŃ PATRONEM: patronite.pl/nflpg TEMATY: (0:00) – Wstęp i agenda (4:35) – Lions vs Vikings (29:30) – NFC South dla Buccaneers (41:35) – Inne ważne wydarzenia w NFC (Commanders, Packers) (49:00) – Broncos vs Chiefs i Steelers vs Bengals (1:00:28) – Inne ważne wydarzenia w AFC (Aaron Rodgers, Tyreek Hill) (1:10:50) – Kto już zwolnił trenera, gdzie czekają, a kto nie zwolni? (1:24:50) – Titans z numerem 1 w drafcie 2025 (1:32:45) – Rozkład jazdy Super Wildcard Weekend i zakończenie

Zaproponowaliśmy podróż do miejsc, które są do końca nieodkryte, nieodgadnione, pełne magii i mistycyzmu, szczególnej koncentracji stymulujących sił przyrody, emanujących pozytywną energią. Najwięcej z nich poznaliśmy w USA, a były to: Sedona, Monument Valley, Kanion De Chelly, Mesa Verde, Hawaje i Alaska. Poznaliśmy jedną z najważniejszych ziemskich czakr, symbol Peru – Machu Picchu. Byliśmy u Maorysów w Nowej Zelandii, a wędrówkę zakończyliśmy na kole podbiegunowym, w wiosce Świętego Mikołaja w Rovaniemi w Finlandii. Gościem Jerzego Jopa była Beata Znojkowa, dziennikarka „Gazety Jędrzejowskiej”.

Trudno o bardziej polskiego artystę niż Ferdynand Ruszczyc, jeśli za miarę polskości przyjąć tożsamościową różnorodność dawnych terenów I Rzeczpospolitej. Urodził się w Bohdanowie, dziś leżącym w granicach Białorusi, w rodzinie oficera carskiej armii. Jego matka, z pochodzenia Dunka, wprowadziła przyszłego twórcę „Ziemi” w świat niemczyzny, tej lingua franca naszej części Europy. Podczas studiów w petersburskiej Akademii zaprzyjaźnił się z Vilhelmsem Purvītisem, jednym z pionierów łotewskiego symbolizmu, oraz Nikołajem Roerichem, przyszłymscenografem Baletów Rosyjskich. Poznali się w pracowni ArchipaIwanowicza Kuindży'ego, jednego z najważniejszych malarzy tamtego czasu. Podobnie jak wielu innych malarzy żyjących wtedy nad Newą –żeby wspomnieć tylko Konrada Krzyżanowskiego – zafascynował się krajobrazem Finlandii. Kolejne lata życia Ruszczyca można by opisać wymieniając miejsca, których dłużej lub krócej przebywał: Monachium,Berlin, Drezno, Paryż, Wenecja, Kraków i Wiedeń wreszcie. Podobnie jak inny jego krajan, mógłby mówić o rodzinnej Europie. Zawsze jednak wracał do Bohdanowa, gdzie powstało najbardziej znane i obrosłe największą ilością interpretacji płótno Ruszczyca – „Ziemia”. W pierwszym odruchu narzucają się tropy historiozoficzne i egzystencjalne.Sam artysta zanotował przecież w swoim dzienniku w dwa lata po powstaniu obrazu: „Znalazłem słowa, które najlepiej wyrażają cel mojego życia i mojego prawa do życia: »Ziemi tej mojej, że nic nie mam cenniejszego jej do dania, uczucia te składam, ponieważ wiem, iż błogosławione są ziemie, które bardzo kochamy«”. Ale to nie mała czy duża ojczyzna, ani uczucie wzniosłości wywoływane kontaktem z potęgą. Natury jest właściwym tematem płótna, czego dowodzi porównanie z jego Monetowskim pierwowzorem. W najgłębszym bowiem sensie „Ziemia”przedstawia coś innego, przynależnego wszystkim, bo pierwszego wobec podziałów chronologicznych i politycznych: zaciekawienie zazwyczaj zgrzebną codziennością. O europejskiej polskości i epifaniach piękna w twórczości Ferdynanda Ruszczyca rozmawiałem z Violettą Khviatskovich, doktorantką z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.

Nečekaně se vyvine podcastový rozhovor s pětačtyřicetiletým hercem Petrem Vaňkem, který se v redakci Reportéra velmi otevře. Vypráví o tom, jak měl kdysi pocit, že nosí na krku holou vlčí hlavu. Vzpomíná, jak se sám a bez jídla vydal na čtyři dny do hlubokého lesa. „Po dvou dnech uklidňování jsem se konečně stal součástí přírody. Cítil jsem třeba chvění země, když se blížilo zvíře. Vzpomínám, jak jsem strašně dlouho seděl na pařezu a přiběhla srna. Nevěřícně se na mě podívala, dokonce z toho překvapení zakopla jedním předním kopýtkem o druhé.“ Kromě toho Petr Vaněk vypráví o novém trendu v pohřbívání, který ho nadchl: „V Americe je firma, která nabízí výborné, velmi efektivní zkompostování lidského těla. Doufám, že se to dostane i k nám. Rozhodně se jednou chci stát kvalitním kompostem.“ Ten moment nastane, doufejme, za dlouho. Smrti se Petr Vaněk nebojí, ale zatím by umíral spíše nerad. „Před třemi lety mi lékaři našli nádor ve střevě a já několik měsíců nevěděl, co bude. Nicméně byl jsem za tu zkušenost od začátku vděčný. Vnímal jsem to mimo jiné jako znamení, že je čas něco změnit. Dělat jsem všechno proto, abych žil, a zároveň jsem přestal mít strach. Nejenom ze smrti, z mnoha věcí. Začal jsem realizovat věci, po kterých jsem dřív jenom platonicky toužil. Pořídil jsem si druhého psa. Začal psát scénář. Letos jsem dokonce natočil desku, na což bych si před tím nádorem rozhodně netroufl.“ Zmíněnou desku dal dohromady společně se skladatelkou Sárou Bukovskou. „Poznali jsme se, když mě pozvali z Karlína na konkurz do muzikálu Sherlock Holmes, ona tam Sára dělá sbormistryní. Nabídla se, že zkusí zhudebnit nějaké mé texty, spolupráce nám šla, a tak teď vyšlo album. Jmenuje se Roztáhnout křídla, protože mám pocit, že jsem s tou deskou křídla roztáhnul. Pomalu začínáme koncertovat (poprvé 14. prosince v pražském prostoru Peškovka), a já se těším, že to je všechno teprve začátek.“

Piše Marija Švajncer, bereta Višnja Fičor in Renato Horvat. Na začetku zbirke Mateja Krajnca Josip Broz se je ustavil na Klanjškovi je navedeno pesnikovo pojasnilo, komu je pesniška zbirka namenjena. Prvi del je za deloholike in uslužbence na matičnih uradih, v oklepaju sta dodani besedi bratstvo in enotnost, drugi del pa je konstituiran za napitnine in pavšale, v oklepaju piše: 'vidim polja što se žitom zlate'. O Josipu Brozu Titu je poet napisal samo nekaj skoraj enakih pesmi, le njihov konec je vsakič drugačen. Klanjškova ulica je poimenovana po Jožetu Klanjšku – Vasji, slovenskem prvoborcu in narodnem heroju; njegovo življenje se je izteklo leta 1965. Ulico s Klanjškovim priimkom je mogoče najti v Celju, morda še kje drugje v Sloveniji. Matej Krajnc se je sicer rodil v Mariboru, toda prvo izobrazbo je dobil prav v Celju. Kot pesnik si je vzel umetniško svobodo in navedel, da se je predsednik nekdanje Jugoslavije na Klanjškovi ulici ustavil leta 1992. Maršalovo življenje se je, kot vemo, končalo leta 1980. Matej Krajnc je zbirko razdelil na cikle in jih označil z letnicami: 1981–1991, 1992–2002, 2003–2013 in 2014–2019. O dogajanju v teh obdobjih govorijo zgoščeni stihi, pravzaprav nizanje besed o popkulturi, potrošništvu z natančnim imenovanjem prodajnih artiklov, zlasti avtomobilov, o imenih skladateljev, popevkarjev in popevkaric in drugih ljudi, ki so vstopali v javnost. Avtor navaja verze iz otroških, ljudskih in partizanskih pesmi, ne brani se angleških, nemških in francoskih izrazov, tudi nekaterih iz nekdanje tako imenovane srbohrvaščine in še kakšnih, manj znanih, svoj prostor dobijo tudi zaznamovane besede. Pesnik se predaja ludizmu ter preseneča z novimi in novimi domiselnimi nonsensi, paradoksi in duhovitimi besednimi igrami. Pooseblja predmete, oponaša različne glasove in vse skupaj popestri z medmeti. Umetnikov polet domišljije je neustavljiv, vendar ne gre prezreti, da je v vrvenju in zgoščenosti mogoče začutiti in razbrati duh časa. Matej Krajnc je načrtno močno slovenski. Če bi njegove pesmi prevedli v tuje jezike, bralke in bralci po vsej verjetnosti ne bi vedeli, kdo sta Bedanec in Marta Pestator, zakaj so ptičice zbrane, kaj je povzročilo, da je reka mrtva, kateri izdelki so na voljo v Lesnini, kdo sta bila Blaže in Nežica, kako smo se odzvali na Jazbinškov zakon in kaj nam pomenita žalost in nostalgija v Sepetovi popevki Poletna noč. Poznali pa bi tuje svetovno znane glasbene skupine, like iz risank, filme, igralke, literate in še marsikaj drugega, kar se pojavlja v verzih Mateja Krajnca. Da bi bilo sporočilo bolj nazorno in udarno, avtor nekatere besede zapisuje z velikimi črkami in v krepkem tisku, tudi s tremi klicaji, na primer PRASCI!!!, druge v svetlejši tiskarski barvi, tu in tam kako besedo napiše kar z roko, da je vsa vegasta in skrivenčena. V zbirko je uvrstil različne simbole, del notnega črtovja, prometni znak in fotografije, na primer figurice Pez in naslovnice pesniške zbirke Milana Jesiha. Pomen notranje razgibanih Krajnčevih pesmi je treba razvozlavati, približno na polovici zbirke pa nam v ležečem tisku sam pojasni, za kaj bi lahko šlo: »pričujoča knjižica je pravzaprav svojevrstno nadaljevanje večkrat nagrajene zbirke verzov s popustom (vzporedna Jenkova e-nagrada 2018, virtualna nagrada Prešernovega sklada 2018, pesniški jerbas za najbolje opremljeno knjižico formata 12 x 18), ki je izkazala nekatere pomembne filozofske prelome v krajnčevem pesništvu, med drugim tudi zavračanje lezenja v nebeško kraljestvo skoz šivankino uho z bogastvom ali brez njega. ko beremo nove pesmi, si predstavljamo šivankino uho kot križišče, na katerem stoji pesnikov tovariš iz naslova in izbira sukanec.« Že res, da je v naslovu pesniške zbirke omenjen Josip Broz Tito, toda vsebina ni ne ideološka in ne politično poudarjena. Predsednik je pač prišel, prisluhnil kitari in si prižgal cigaro, z nami je in si misli svoje. Že res, da imajo baje komunisti sedežni red, božji odposlanci na zemlji pa prostor na odru, vendar se iz tega ne izcimi nič posebno kritičnega. Pesnik je tudi konkreten: obudi spomin na služenje vojaškega roka in pri tem začuti, da se mora zahvaliti mami, saj ga je naučila, da je treba vse pojesti. To mu je med vojaško obveznostjo prišlo prav. Niso ga tepli, spremljati pa je moral televizijska poročila. In kaj danes misli o sebi? »velikan sem / imam štampiljko / družba me uliva v bron / ker nihče v njej o meni ne misli tako« Navrže, da nismo malenkostni. Njegove pesmi so dinamične, ironične in vihrave. Čeprav nas prepričuje, da stvari ne smemo jemati pretirano resno, je slutiti, da se pesnik v kaotičnem svetu počuti ogroženega. Vase vpija dogajanje okrog sebe in skuša ohranjati svoj pesniški jaz ter biti glasnik ali pa morda zanikovalec nesmiselnega početja. »kaj zapisati / v jutrišnjo številko / lokalnega biltena / če so najlepši vrt / požrli termiti« Odgovor ni preprost. Toliko vsega se je nakopičilo, toda vredno je vztrajati, pa čeprav z ironijo, ujeto v verze, nagajivostjo in pomenljivim védenjem.

20 lat temu po raz pierwszy zobaczyliśmy na małym ekranie dr. House'a - genialnego, ale bardzo aroganckiego lekarza, któremu bardziej zależy na rozwiązaniu diagnostycznej zagadki niż na prawdziwych pacjentach. Czy po dwóch dekadach wciąż dobrze ogląda się ten serial? Czy "Dr House" to serial kultowy? Czy warto wracać do historii House'a i jego pacjentów?

O prawyborach w KO mówiła prof. Małgorzata Molęda-Zdziech - kierowniczka Katedry Studiów Politycznych w Instytucie Studiów Międzynarodowych Kolegium Ekonomiczno-Społecznego SGH.

W najnowszym odcinku PopCulture in brief:  Kto zdobędzie Grammy? Poznaliśmy nominowanych, Zarzuty dla trzech osób po śmierci Liama Payne'a, Spotkanie z autorami "Jazgot Historie" w studiu im. Agnieszki Osieckiej 16 listopada. Zapisy na spotkanie z autorami "Jazgot Historie", Katarzyną Puzyńską, Igorem Brejdygantem, Łukaszem Orbitowskim i Marcelem Woźniakiem: https://voicehouse.co/artykuly/jazgot-historie-na-zywo-kulisy-finansowych-przestepstw-w-studiu-im-agnieszki-osieckiej/ W PopCulture in Brief przedstawiamy tygodniowe podsumowanie wydarzeń ze świata popkultury. Znajdziesz tu informacje o premierach filmów, seriali, książek, gier i albumów muzycznych.  Chcesz mieć najważniejsze wiadomości o gospodarce, nowych technologiach, marketingu i zmianach na świecie zebrane w jednym miejscu? Zasubskrybuj kanał Jarosław Kuźniar in Brief ► https://bit.ly/J-Kuzniar-inBrief Uwielbiasz podcasty? Słuchać, tworzyć, produkować, wszystko naraz? Zapisz się na newsletter Voice House o świecie podcastingu ► https://bit.ly/newsletterVoiceHouse Masz pomysł na rozmowę? Napisz ► office@voicehouse.co

Zwiedziliśmy zabytkowe świątynie Kioto i Nary, dawnych stolic Japonii. Zajrzeliśmy do kultowego lasu bambusowego i parku małp. Podążyliśmy Ścieżką filozofów, a w Hiroszimie zaproponowaliśmy wycieczkę tramwajami 651 i 652, które przetrwały wybuch atomowy. Widzieliśmy słynną pływającą bramę torii na wyspie Miya-jima, Okoyamę z jednym z najwspanialszych japońskich ogrodów krajobrazowych i „Wenecję Japonii”, czyli Kurashiki. Poznaliśmy też piekła Beppu. Gościem Jerzego Jopa była Danuta Rasała.

Proponujemy spędzenie jesieni wśród czerwonych klonów Japonii. Podczas pierwszego spotkania przyjrzeliśmy się grobom na cmentarzu Yanaka i poznaliśmy święto Obon, będące odpowiednikiem naszych zaduszek.Poznaliśmy figurki Dogu, tabliczki ema, na których Japończycy wypisują swoje modlitwy do bóstw, wróżby dla odważnych omikuji i kota szczęścia Maneki-neko. Odwiedziliśmy najstarszą świątynię buddyjską w Tokio Senso-ji i najważniejszy shintoistyczny chram w tym mieście Meiji Jingu, a także pełną drapaczy chmur dzielnicę Shinjuku, słynne skrzyżowanie w dzielnicy Shibuya, młodzieżową dzielnicę Harajuku, centrum elektroniki i gier Akihabara i największy hurtowy targ rybny na świecie Tsukiji.Z Tokio wybraliśmy się też do położonej w pobliżu Kamakury, kolebki japońskiego buddyzmu, pełnej świątyń i sanktuariów.Gościem Jerzego Jopa była Danuta Rasała.

Koszty żywności i mieszkania pchnęły amerykańską inflację wyżej, niż się spodziewano. Przybyło też nowych wniosków o zasiłki dla bezrobotnych. To zła kombinacja dla rynków akcji, ale nie najgorsza dla obligacji, które jednak mają za sobą kilka spadkowych tygodni. Co zrobi w tej sytuacji Fed? Poznaliśmy protokół z poprzedniego posiedzenia Rezerwy Federalnej, w którym Rafał Bogusławski znalazł kilka ciekawostek. Jest też o perspektywach dla euro i złotego, ciekawej zbieżności dat obecnych wydarzeń z 2007 rokiem (oraz różnicach), ale przede wszystkim dowiecie się, ile mogą dać zarobić amerykańskie obligacje długo- i krótkoterminowe. I dlaczego. Zapraszamy!!

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Uršula a František Volfovi ze Srbské Kamenice brzy oslaví diamantovou svatbu. Poznali se před 63 lety. Stačil pohled, láska k tanci a dvě srdce.

Mimořádné vysílání tehdejšího Československého rozhlasu začalo necelé dvě hodiny po půlnoci z 20. na 21. srpna 1968. Rozhlas tehdy nejprve burcoval lidi, z nichž mnozí samozřejmě poklidně spali.

Czekaliśmy na szalone plotki i kierunki transferowe... a coraz więcej wskazuje, że dobrze to już było. Alonso zostaje w Astonie, Formuła 1 wypluwa z siebie kalendarz na 2025, a my się kłócimy który z nas bardziej nie umie liczyć. Ferrari się poprawia, Newey narzeka (a my razem z nim), Andretti dalej próbuje, a Chiny już za rogiem! [autopromocja] Chcesz kupić naszą książkę? Nic prostszego! Wejdź na stronę https://f1.alt.pl i złóż zamówienie

LINK DO AUKCJI! https://allegro.pl/oferta/kawa-i-spacer-po-bydgoszczy-z-budnikiem-i-pokrzywinskim-15079704637 Sezon wyścigowy powoli się nam otwiera, a zespoły odkrywają karty. Karuzela transferowa 2024 jeszcze nie ruszyła, a coraz więcej kierowców już z niej wysiada. Do tego nowa nazwa AlphaTauri i foliowe czapki. Poznaliśmy też ostatnią datę premiery oraz drugiego polaka w szeregach Formuły 3! [autopromocja] Chcesz kupić naszą książkę? Nic prostszego! Wejdź na stronę https://f1.alt.pl i złóż zamówienie

Poprzedni podcast jeszcze dobrze nie wylądował na kanale, a już zostaliśmy zarzuceni nowymi informacjami. Sporo nowych dat premier, zaskakujący wszystkich McLaren, jak będą nazywać się Red Bulle, Toto przedłuża umowę z Mercedesem, Haas szuka pracownika, Alan Permane ma mieć nową pracę, Audi zatrudnia magika od przekładni, a Helmut z Berniem krytykują Steinera. Końcowy segment... a zresztą sami doskonale wiecie czego dotyczy! [autopromocja] Chcesz kupić naszą książkę? Nic prostszego! Wejdź na stronę https://f1.alt.pl i złóż zamówienie

Znám ji jako milou, chytrou a ambiciózní mladou ženu. Poznali jsme se před více než deseti lety, kdy mi okomentovala fotku nedělní snídaně na Instagramu a moje žena z ní následně vymámila údajně tajný recept na nejlepší vietnamskou polévku. Ano, právě tu si Vietnamci často dávají v neděli k snídani.Dnes je vdaná, se dvěma malými dětmi. O čem sní? Překvapilo mě a taky trochu dojalo, když řekla: aby Vietnemcům bylo konečně dovoleno cítit se v Česku být doma. A když to řeknou nahlas, aby se odněkud neozvalo: vaše doma je jinde.Thuy Duong přijela s rodiči do Česka v sedmi letech, v roce 1997, a jak říká, nikdy jim za příležitost vyrůstat v Česku a Evropě nepřestane být vděčná. Mluví česky líp než vietnamsky, podobně jako spousta jiných Vietnamců v Čechách ze své generace. Cítí se být Češkou či možná ještě lépe řečeno Evropankou s vietnamskými kořeny.Loni na podzim začala asi právě hlavně s Vietnamci své generace točit podcast. Mluví v něm česky a je určen jak pro české, tak vietnamské publikum. Thuy Duong v něm  představuje své úspěšné vsrtevníky, ať už je to mladá studentka medicíny studující momentálně na Yaleově univerzitě, známá foodblogerka, anebo majitelé úspěšné pražské restaurace.Vietnamci už dávno nejsou komunitou majitelů večerek. Byť sama Thuy Duong v jedné takové večerce na severu Čech strávila kus mládí, protože její rodiče jeden obchod a také restauraci provozovali. Samozřejmě jsme o tom mluvili.I o tom, jak vypadá taková menší vietnamská svatba (nápověda: hosté se počítají na stovky), co znamená pro vietnamské podnikatele vlastnictví vozu jako Bentley nebo Rolls Royce, a jak se změnila slavná obchodní zóna Sapa a taky zda jsou Češi rasisté.Přeju vám pěkný poslech.

Zacznę od tego, że jestem pełen podziwu dla efektów, jakie osiąga Agnieszka dzięki swojej konsekwencji i determinacji w dążeniu do osiągnięcia celu. Mogę śmiało powiedzieć, że jestem dumny, mając za znajomych takie właśnie osoby, jak Aga!Poznaliśmy się w 2019 roku i o tamtej pory ze zdumieniem podglądam jej drogę, na której mieliśmy okazje wile razy się spotykać.Od Pierwszego razu podczas LinkedIn Local w Poznaniu, przez wspólne projekty PyrCatser i Najlepsze Polskie Podcasty, po inne, już mniej oficjalne spotkania często z podcastami i biznesem w tle.Warto zaznaczyć, że Agnieszka jest również mamą trójki dzieci, co nie tylko nie przeszkodziło jej w realizacji swoich zamierzeń, ale wręcz mam wrażenie, wzmocniło ją w tym i to po wielokroć!Więcej na stronie:https://rozwojosobistydlakazdego.pl/rodk257Wesprzyj podcast na:https://patronite.pl/RODKZapisy na webinar (ostatni w 2023):https://lp.kurspodcastu.online/7krokow

Do Melliny w Esce Rock zawitała Magdalena Boczarska. Aktorkę można podziwiać w jej najnowszym filmie Różyczka 2.W rozmowie z Marcinem Mellerem zdradziła, że kręcenie scen erotycznych wcale nie jest romantyczne.W filmie Różyczka 2 Magdalena Boczarska gra razem ze swoim życiowym partnerem Mateuszem Banasiukiem"Mateusz jest świetnym aktorem. Ja to wiedziałam już po "Płynących wieżowcach". Poznaliśmy sięw okolicy premiery tego filmu, i zaczęliśmy się spotykać. Ale to jest nasze pierwsze spotkanie razem. Bardzo się cieszę, że w tytule, który ma dla mnie takie ogromne znaczenie".Boczarska mówi też o imprezach w mieszkaniu w Krakowie, które odbywały się tam, nawet pod jej nieobecność. Ujawnia też jak radzi sobie z rozbieranymi scenami i czy na planie powinna być osobna osoba, odpowiedzialna za przestrzeganie zasad podczas kręcenia takich scen.

K současnému umění je skeptický. Má rád výtvarníky své generace, o těch mladších nemá moc valné mínění. Ani o jejich tvorbě. “Nikdo nechce říct, že král je nahatej a že to stojí za prd,” říká Pavel Beneš, třiašedesátiletý výtvarník a grafik.Mimochodem, své generační souputníky zná takzvaně na vlastní kůži. Nebo by se dalo říct, že je má i pod kůží. Na pravé paži má totiž tetování podle devíti návrhů současných výtvarníků, mimo jiné Petra Síse, Zdeňka Lhotského či Jiřího Davida. Na levé má pak tetování podle návrhu svých rodičů, rovněž výtvarníků.Poznali jsme se počátkem devadesátých let v časopise Reflex, kde pracoval jako grafik. Udělal mi v roce 1991 velmi netradiční svatební oznámení, vypadající jako složenka. Pro mladou generaci: to byly takové papírky, které lidem chodily do schránky, a oni s nimi a s penězi pak zase museli chodit na poštu.Mluvili jsme s Pavlem Benešem o tom, proč už neběhá a proč ani neučí na vysoké škole, jakkoli obojí byly jeho dvě velké vášně. Na obojí má jednoduchou krátkou odpověď: přestalo ho to bavit. Ale umí to i dlouze vysvětlit, a to si poslechněte v našem rozhovoru.Má přitom titul docent, ale i na něj se dívá s nadhledem. “Až se právníci a doktoři dozví, že absolventi uměleckých škol mají stejné tituly jako oni, ale některým jejich získání zabralo tak asi dvacet minut, budou nejspíš rozladění,” říká.Povídali jsme si o mnoha věcech: že své umění představil i na benátském Bienále, byť jen po dobu asi třiceti minut a anonymně. Že má v uchu dvě náušnice, a to už od roku 1987. Plus bonus pro ty, kteří budou poslouchat až do konce: dozvíte se, jaké prášky vám zajistí smíření se světem a štěstí.Byl to místy prostě hodně boomerský rozhovor. Můj host v něm nadával na mladé, trochu i na umělou inteligenci, ale vše samozřejmě v milém a tolerantním duchu. Míru sarkasmu a ironie si doplňte sami, a to jak v tomhle textu, tak především v našem rozhovoru.Moc mě to bavilo a doufám, že bude i vás. Hezký poslech.

Koszulki Urodzinowe RCKBRS https://www.rckbrs.pl #autopromocja (00:00) Koszuki RCKBRS (04:26) Cyberpunk 2077 2.0 (17:50) Unity (19:48) Wielki wyciek Xboxa Gigantyczny wyciek Microsoftu. Poznaliśmy wygląd nowego Xboksa i nadchodzące gry https://www.komputerswiat.pl/aktualnosci/sprzet/gigantyczny-wyciek-microsoftu-poznalismy-wyglad-nowego-xboksa-i-nadchodzace-gry/89xkevb New Xbox Leak Reveals Games for 2024 & Beyond https://youtu.be/-Hc6yIpfldQ?si=7QAxcoYckvMnwgfy Phil Spencer: Microsoft wyjdzie z branży gier, jeśli Game Pass nie będzie rósł https://www.gry-online.pl/newsroom/phil-spencer-microsoft-moze-wyjsc-z-branzy-gier-jesli-game-pass-n/z526a7e Grupa Rock i Borys na FB - https://www.facebook.com/groups/805231679816756/ Podcast Remigiusz "Pojęcia Nie Mam" Maciaszek https://tinyurl.com/yfx4s5zz Podcast metaKINO - Borys Nieśpielak i Wiktor Obrok https://youtu.be/jMxVfgf_OQc Serwer Discord podcastu Rock i Borys! https://discord.com/invite/AMUHt4JEvd Słuchaj nas na Lectonie: https://lectonapp.com/p/rckbrs Słuchaj nas na Spotify: https://spoti.fi/2WxzUqj Słuchaj nas na iTunes: https://apple.co/2Jz7MPS Program LIVE w niedzielę od osiemnastej - https://jarock.pl/live/rock Rock i Borys to program o grach, technologii i życiu