Podcasts about stalina

V roce 1956 se konal XX. sjezd Komunistické strany Sovětského svazu, na kterém pronesl Nikita Chruščov tajný projev nazvaný „Kult osobnosti a jeho důsledky“, ve kterém kritizoval některé diktátorské praktiky do té doby nedotknutelného a zbožňovaného Josefa Vissarionoviče Stalina. V Československu byly oficiální informace o Chruščovově projevu velmi mlhavé a vykostěné. Antonin Novotný s obsahem projevu seznámil ÚV KSČ až asi po měsíci, přičemž zcela vyškrtnul zmínku o porušovaní socialistické zákonností. Byla sice provedena prověrka Slánského procesu, ta ale skončila schválením správného postupu. Žádný český Chruščov se nenašel.V Polsku a Maďarsku se naopak mluvilo o zločinech Stalina mnohem otevřeněji a výsledkem bylo Poznaňské a zejména pak Maďarské povstání, které musely brutálně potlačit sovětské tanky.Češi ovšem změny nepožadovali, Sovětskému svazu dál věřili a ani nijak Polákům a Maďarům v jejich boji za svobodu nepomohli. Podle některých historiků byli například Američané z postoje Čechů velice zklamaní.O české opatrnosti svědčí i vzkazy, které posílal z exilu dnes tolik adorovaný novinář Ferdinand Peroutka. Nabádal v nich ke klidu a říkal: „Nesouhlaste doma v soukromí!“ Jeho program lidové opozice ostatně neměl fakticky s demokracií nic společného, neprosazoval demokracii a svobodu, ale zdůrazňoval sociálně ekonomické aspekty v naději, že tak získá podporu.Byl to ale komunistický režim, který celkem snadno v roce 1956 docílil poslušnosti českého národa dvojím snížením maloobchodních cen. Češi se tak nechali koupit a na své údajné demokratické tradice zcela zapomněli.

Poznáme ju ako prvý horúci konflikt studenej vojny či ako tzv. zástupnú vojnu veľmocí bipolárneho sveta. Hoci pre väčšinu bežnej verejnosti sa spája skôr s populárnym a už klasickým americkým seriálom M.A.S.H. Tak či onak, kórejská vojna, ktorá sa začala pred 75 rokmi, okamžite spustila tie najhoršie obavy. A zároveň nastolila nové závažné otázky – ako viesť moderný konflikt tak, aby neeskaloval do omnoho väčšej, globálnej a už rovno nukleárnej vojny? A je ešte možné zjednotiť krajinu, ktorá zostala rozdelená medzi dve mocenské a geopolitické súkolia? A čo vlastne znamená vojna s nasadením najmodernejších technických prostriedkov – prúdového letectva, ťažkej techniky vrátane sovietskych tankov T-34 a amerických Pershingov a teda s priamou či nepriamou účasťou kľúčových svetových hráčov? Počas troch rokov sa Kórejský polostrov stal laboratóriom, testovacou strelnicou a miestom obrovskej ľudskej tragédie. A to všetko bez výsledku, ktorý by nakoniec vychýlil patovú situáciu k víťazstvu jednej či druhej strany. Dosah na ľudské životy a osud celej krajiny je dodnes jasne badateľný. Kým južná časť polostrova patrí medzi najvyspelejšie demokratické krajiny sveta, jeho severnú časť už viac než sedem desaťročí ovláda totalitný komunistický režim, na ktorého čele stojí vládnuca dynastia Kimovcov. Jaro Valent z časopisu Historická revue sa rozpráva s koreanistom Milošom Procházkom z Katedry východoázijských štúdií UK v Bratislave. – Ak máte pre nás spätnú väzbu, odkaz alebo nápad, napíšte nám na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠jaroslav.valent@petitpress.sk⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ – Všetky podcasty denníka SME nájdete na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠sme.sk/podcasty⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ – Odoberajte aj denný newsletter ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠SME.sk⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ s najdôležitejšími správami na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠sme.sk/suhrnsme⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ – Ďakujeme, že počúvate podcast Dejiny.See omnystudio.com/listener for privacy information.

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Białoruska SRR wychodzi z wojny jako jedna z najbardziej zniszczonych republik ZSRR. Śmierć Stalina. Okres rządów Piotra Maszerowa. Odkrycie masowych grobów w Kuropatach.Zapraszam na II część "Historii Białorusi", moim Gościem był prof. Oleg Łatyszonek z Uniwersytetu w Białymstoku.

W tym odcinku audycji, prof. Jan Majchrowski analizuje wystąpienie Józefa Stalina wygłoszone 12 grudnia 1937 r.

Cześć! Dziś w Moskwie – jak co roku – odbyła się defilada z okazji Dnia Zwycięstwa. Z tej okazji w najnowszym odcinku serii Powojnie wracam do tej, od której wszystko się zaczęło – do wielkiej defilady zwycięstwa z czerwca 1945 roku, zorganizowanej z rozkazu Stalina. Na Placu Czerwonym przemaszerowało wtedy ponad 30 tysięcy żołnierzy. Nie tylko świętowali oni triumf nad III Rzeszą, ale też pokazali światu siłę i rozmach Armii Czerwonej. Paradzie przewodzili marszałkowie Żukow i Rokossowski, a całość odbywała się pod czujnym okiem sowieckiego przywódcy. Przestrzeń wokół placu specjalnie zaaranżowano – powstała nawet wielka fontanna, która została rozebrana zaraz po uroczystości. Jeśli chcecie zobaczyć, jak naprawdę wyglądał pierwszy pokaz siły Związku Radzieckiego po wojnie – zapraszam na odcinek.

S historikem umění Ivanem Folettim o vojenské přehlídce v Moskvě, oslavách porážky nacistického Německa i rehabilitaci Stalina současným ruským režimem. Moderuje Štěpán Sedláček.

Po II wojnie światowej ZSRR posiadał największe rezerwy złota w historii, które osiągnęły wolumen 2 tysięcy ton. Za zdobyciem tego złota przez totalitarne państwo i jego przywódcę kryła się nie tylko zwykła grabież poniemieckiego majątku i samych Niemców, ale także cierpienie własnych obywateli i wywołana po wojnie zapomniana klęska głodu na terenie ZSRR.Gościem odcinka jest rosyjski historyk Aleksander Gogun. Zapraszam do wsparcia jego pracy i zajrzenia na strony:https://gogun.org/plhttps://www.paypal.com/paypalme/AlexanderGogunhttps://www.patreon.com/c/alexander_gogunKsiążka o III wojnie światowej Stalina jeszcze niedostępna w Polsce, ale wydana w Lipsku: https://bukinist.de/bookpod/ru/istoriya-vojn/402370-produmannoe-svetoprestavlenie-kak-stalin-gotovil-tretyu-mirovuyu-9783689598839.html

Jaro roku 1955 bylo plné událostí. Praha se dočkala obří sochy diktátora Stalina, Československo podepsalo Varšavskou smlouvu a stalo se součástí vojenského uskupení totálně ovládaného Moskvou. Republika měla i spoustu starostí: stále málo výkonné zemědělství nebo stávky v některých podnicích. O tom všem se dochovalo svědectví z rozhlasového vysílání.Všechny díly podcastu Archiv Plus můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Cześć! W najbliższym odcinku serii Powojnie wracam do Jugosławii – a dokładniej: do polityki Josipa Broz Tity. Przez lata swoich rządów pokazał on, że nawet mając za przeciwnika Józefa Stalina, można skutecznie lawirować między Wschodem a Zachodem. Gdy relacje z Kremlem zaczęły się psuć, Tito bez skrupułów zwrócił się w stronę Amerykanów. W swoich przemówieniach potrafił nazywać Stalina ludobójcą, a Stany Zjednoczone – państwem broniącym wolności.Do podobnej sytuacji doszło dwie dekady później, gdy władzę w ZSRR przejął Leonid Breżniew. Tym razem osią sporu była interwencja w Czechosłowacji. Tito stanowczo odradzał Moskwie inwazję na zaprzyjaźnione państwo socjalistyczne. Obawiał się, że wojska Układu Warszawskiego mogłyby wkroczyć także do Jugosławii.Więcej dowiecie się z najnowszego odcinka.

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Cześć, w najnowszym odcinku serii Powojnie zaglądam do historii Gruzji, a dokładniej jednego z ważniejszych jej epizodów w XX wieku . Otóż w 1956 roku w Tbilisi i innych gruzińskich miastach doszło do protestów, których uczestnicy domagali się zakończenia kampanii oczerniającej Stalina. W lutym Nikita Chruszczow wygłosił referat w którym wskazał błędy i wypaczenia kultu jednostki wprowadzonego za czasów jego poprzednika. Gruzini bronili też dobrego imienia innego rodaka Ławrentija Berii, który został stracony w grudniu 1953 roku. Moskwa nie chcąc pozwolić, aby protesty przeniosły się również na inne regiony kraju, a gruzińska rewolta stała się zarzewiem nowej rewolucji wysłała na miejsce czołgi. O tych wydarzeniach świat miał się nigdy nie dowiedzieć. Prasa nie publikowała na ten temat żadnych informacji. Gruzińska operacja trzymana była w ścisłej tajemnicy. O szczegółach tej akcji zaczęły pojawiać się informacje dopiero po upadku ZSRR. W najnowszym odcinku opowiadam drogę Gruzji do wielkich protestów 1956 roku oraz ich przebieg.

Člověk nemusí být historik, aby věděl, že zbavovat se členů, kteří nějakým způsobem narušují dogma, mají komunisté takříkajíc v genech. Mnohdy přitom vyloučení ze strany mělo drastické souvislosti – za Stalina i Gottwalda předcházelo trestům smrti anebo dlouhému vězení.

Spolupracovník Postoja Michal Novota a redaktor Lukáš Krivošík sa rozprávajú o aktuálnych udalostiach i dejinách kozmonautiky. V úvode spomenú asteroid 2024 YR4, ktorý by sa mohol v roku 2032 zraziť so Zemou. Dotknú sa tiež posledných problémov spoločnosti Blue Origin Jeffa Bezosa. Historická téma sa týka dvoch otcov modernej sovietskej a americkej raketovej technológie. Sergej Koroľov staval pre Sovietsky zväz rakety, aj keď sa za Stalina dostal do pracovného tábora. Wernher von Braun naopak politických väzňov využíval, keď staval rakety pre nacistické Nemecko. Po vojne sa dostal do USA, kde staval rakety pre Američanov. Tieňa svojej vojnovej minulosti sa však nikdy celkom nezbavil.

Hej, w przeszłości przygotowałem już odcinek o okolicznościach śmierci Stalina. Tym razem postanowiłem zająć się historią - zejścia z tego świata - innego dyktatora, równie bezwzględnego, a mianowicie Mao Zedonga. Człowiek którego decyzje doprowadziły do śmierci milionów ludzi umierał z poczuciem porażki. Chiny nie dołączyły do czołówki światowych mocarstw, gospodarka jego ojczyzny była w rozkładzie, a w partii i na ulicach miast rodziła się silna opozycja wobec jego polityki. Historia Państwa Środka, które stało się głównym konkurentem o światowy prymat ze Stanami Zjednoczonymi jest wciąż słabo poznana w Polsce. Postanowiłem nieco wypełnić tę lukę opowiadając o kluczowych wydarzeniach w tym kraju po 1945 roku. Jednym z nich zdecydowanie była śmierć Przewodniczącego Mao. Tym bardziej, że od tego momentu władzę nad Chińską Republiką Ludową przejęli ludzie, którzy zaczęli wprowadzać zmiany, które dały impuls do rozwoju potężnego kraju.

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Hej, zapraszam Was na najnowszy odcinek! Jak wyglądały przyjęcia u Stalina na daczy w Kuncewie, co w swoim barku w Belwederze miał Bierut, a także co w Warszawie wyprawiał Breżniew - tego dowiecie się oglądając ten film. Zdecydowałem się poruszyć dość zawstydzający wątek w historii komunistycznych władz w PRL. Alkohol był poważnym problemem w partii rządzącej krajem po 1945 roku. Kłopoty z opanowaniem swoich nałogów mieli zarówno działacze na szczytach władzy jak i Ci najniższego szczebla. Niekiedy dochodziło do kuriozalnych sytuacji choć media bynajmniej na ten temat nie informowały. Jednocześnie wśród wielu Polaków narastała frustracja ich Polską zarządzają pijacy i degeneraci, a obraz przedstawiany w komediach Barei niekiedy niewiele odbiegał od szarej rzeczywistości PRL. Więcej na ten temat dowiecie się z filmu!

Finlandia – druga napaść Stalina w 1939 roku, o której milczy historia na podstawie książki Kimmo Rentola „Finlandia kontra Stalin”.Gdy w listopadzie 1939 roku Stalin uderzył na maluteńką, rzekomo zupełnie nieprzygotowaną do ataku Finlandię, spodziewał się, że zajmie ją w dwa tygodnie. Tymczasem konflikt zbrojny nazywany przez historyków „wojną zimową” zaskoczył Armię Czerwoną. Finowie stawili czoła przeważającej potędze militarnej, zadając agresorowi ogromne straty i nigdy nie pozwalając mu do końca opanować tego malutkiego kraju. Pasjonujące kulisy tej niebywałej wojny, mającej w oczach Sowietów być tylko wojenką i nieznana historia agresji, która stała się „zimną wojną”.

Ten režim si zaslúžil aby ho vyhnala ulica. Nedokázal reflektovať nálady v spoločnosti, ani o tom diskutovať. Bola v tom mocenská spupnosť a hlúposť vtedajšej „červenej šľachty,“ hovorí jeden z tých, čo boli v Novembri 89 priamo pri tom. Nebolo to však v drese VPN, on vtedy zastupoval tábor Komunistov. Peter Weiss. Ako sa z totalitnej KSS stala demokratická SDĽ a kto sa stal víťazom ponovembrovej transformácie?Veľká časť spoločnosti má pocit, že ponovembrovou transformáciou nezískala. I to je jeden z dôvodov nostalgie po bývalom režime. A došlo i k tomu, že víťazom tej transformácie sa za vlády SMERu, stala oligarchia, ktorá vyšla z ponovembrového majetkového prevratu, hovorí v Ráno Nahlas Peter Weiss.Je 17. november 1989, v Sovietskom zväze, matke boľševického teroru Lenina, Stalina i Brežneva, vládne reformátor Michail Gorbačov. Na severe od nás – v susednom Poľsku, si odborárske hnutie Solidarita, po rokoch tvrdých zápasov, vydobilo poloslobodné voľby, na juh od nás – v Maďarsku, zasa nestíhajú na hraniciach odbavovať prúdy utečencov z komunistického Nemecka no a napokon padá i symbol „Studenej vojny,“ Berlínsky múr. A čo tu, u nás, v husákovskom Československu?Miloš Jakeš kdesi v Červenom hrádku kádruje platy celebrít, symbol okupácie na prezidentskom hrade chátra, ale rameno moci, všemocná ŠTB, má stále dosť sily cenzurovať, prenasledovať za názory i vieru, no najmä, má silu zatýkať a biť na koho si len pomyslí. Moc pritom sedí na bajonetoch 100 tisícovej okupačnej armády Sovietov.Do šedivosti moci reprezentovanej „kolom v plote“ ale prichádza 17. November. Brutálny zásah štátnej moci voči bezbranným študentom pretne už i tak mimoriadne krehkú dohodu medzi chátrajúcou mocou a občanmi, ktorí ju živia. Kto z koho. Je tu November 1989. čas kedy si spoločnosť po vyše 40. rokoch útlaku a zvôle konečne povie: Dosť, už stačilo!Vláda permanentnej lži, štátom posväteného násilia a predovšetkým neslobody padá.Tesne pred Novembrom 89 bolo na Slovensku takmer pol milióna členov Komunistickej strany. Táto sila však prestala mať ochotu bojovať za udržanie vtedajšieho režimu pretože pohŕdali svojimi vlastnými straníckymi predstaviteľmi a nedôverovali im. Strana sa vlastne zrútila dovnútra a prestali byť ambície udržiavať moc, hovorí bývalý prvý ponovembrový predseda KSS a potom dlhé roky šéf SDĽ Peter Weiss. Ako však dodáva, ešte v povestnom štúdiu Dialóg mal strach, pretože moc podľa neho zvažovala aj násilné riešenia.November 89 nebola prokapitalistická revolúcia, ale antikomunistická revolúcia voči vláde vtedajšej „červenej šľachty“ a spôsobom, akým vládla. Navyše, Československo zaostávalo a napriek všetkým politickým proklamáciám nebolo schopné urobiť pokrok, tvrdí Weiss, ktorý v čase 17. Novembra pôsobil na Ústave marxizmu-leninizmu Ústredného výboru Komunistickej strany Slovenska.Príbehy ľudí bezmoci, ktorí režim v Novembri 89 napokon povalili poznáme už celkom dobre, aké však boli príbehy tých, ktorí stáli na tej pomyselnej „druhej strane revolučnej barikády?“ Ako novembrovú revolúciu vnímali ľudia priamo z prostredia komunistickej moci? Počúvate Ráno Nahlas, dnes s Petrom Weissom. Pekný deň a pokoj v duši praje Braňo Dobšinský.

Ten režim si zaslúžil aby ho vyhnala ulica. Nedokázal reflektovať nálady v spoločnosti, ani o tom diskutovať. Bola v tom mocenská spupnosť a hlúposť vtedajšej „červenej šľachty,“ hovorí jeden z tých, čo boli v Novembri 89 priamo pri tom. Nebolo to však v drese VPN, on vtedy zastupoval tábor Komunistov. Peter Weiss. Ako sa z totalitnej KSS stala demokratická SDĽ a kto sa stal víťazom ponovembrovej transformácie?Veľká časť spoločnosti má pocit, že ponovembrovou transformáciou nezískala. I to je jeden z dôvodov nostalgie po bývalom režime. A došlo i k tomu, že víťazom tej transformácie sa za vlády SMERu, stala oligarchia, ktorá vyšla z ponovembrového majetkového prevratu, hovorí v Ráno Nahlas Peter Weiss.Je 17. november 1989, v Sovietskom zväze, matke boľševického teroru Lenina, Stalina i Brežneva, vládne reformátor Michail Gorbačov. Na severe od nás – v susednom Poľsku, si odborárske hnutie Solidarita, po rokoch tvrdých zápasov, vydobilo poloslobodné voľby, na juh od nás – v Maďarsku, zasa nestíhajú na hraniciach odbavovať prúdy utečencov z komunistického Nemecka no a napokon padá i symbol „Studenej vojny,“ Berlínsky múr. A čo tu, u nás, v husákovskom Československu?Miloš Jakeš kdesi v Červenom hrádku kádruje platy celebrít, symbol okupácie na prezidentskom hrade chátra, ale rameno moci, všemocná ŠTB, má stále dosť sily cenzurovať, prenasledovať za názory i vieru, no najmä, má silu zatýkať a biť na koho si len pomyslí. Moc pritom sedí na bajonetoch 100 tisícovej okupačnej armády Sovietov.Do šedivosti moci reprezentovanej „kolom v plote“ ale prichádza 17. November. Brutálny zásah štátnej moci voči bezbranným študentom pretne už i tak mimoriadne krehkú dohodu medzi chátrajúcou mocou a občanmi, ktorí ju živia. Kto z koho. Je tu November 1989. čas kedy si spoločnosť po vyše 40. rokoch útlaku a zvôle konečne povie: Dosť, už stačilo!Vláda permanentnej lži, štátom posväteného násilia a predovšetkým neslobody padá.Tesne pred Novembrom 89 bolo na Slovensku takmer pol milióna členov Komunistickej strany. Táto sila však prestala mať ochotu bojovať za udržanie vtedajšieho režimu pretože pohŕdali svojimi vlastnými straníckymi predstaviteľmi a nedôverovali im. Strana sa vlastne zrútila dovnútra a prestali byť ambície udržiavať moc, hovorí bývalý prvý ponovembrový predseda KSS a potom dlhé roky šéf SDĽ Peter Weiss. Ako však dodáva, ešte v povestnom štúdiu Dialóg mal strach, pretože moc podľa neho zvažovala aj násilné riešenia.November 89 nebola prokapitalistická revolúcia, ale antikomunistická revolúcia voči vláde vtedajšej „červenej šľachty“ a spôsobom, akým vládla. Navyše, Československo zaostávalo a napriek všetkým politickým proklamáciám nebolo schopné urobiť pokrok, tvrdí Weiss, ktorý v čase 17. Novembra pôsobil na Ústave marxizmu-leninizmu Ústredného výboru Komunistickej strany Slovenska.Príbehy ľudí bezmoci, ktorí režim v Novembri 89 napokon povalili poznáme už celkom dobre, aké však boli príbehy tých, ktorí stáli na tej pomyselnej „druhej strane revolučnej barikády?“ Ako novembrovú revolúciu vnímali ľudia priamo z prostredia komunistickej moci? Počúvate Ráno Nahlas, dnes s Petrom Weissom. Pekný deň a pokoj v duši praje Braňo Dobšinský.

Hej, zapraszam na najnowszy odcinek serii Powojnie! Na wstępie mam dla Was ważny komunikat. Otóż dzisiaj startuje przedsprzedaż mojej najnowszej książki "Uwięzione narody po ciemnej stronie żelaznej kurtyny". To opowieść o naszym regionie w czasach powojennych. Na 400 stronach i 8 rozdziałach opisałem m.in. rewolucję węgierską, praską wiosnę oraz okoliczności wprowadzenia stanu wojennego. Każdy egzemplarz zakupiony w przedsprzedaży zostanie przeze mnie podpisany. Wysyłka rozpocznie się 10 grudnia. Przedsprzedaż potrwa jeszcze cztery dni dłużej. Zachęcam do lektury i zakupu: https://powojnie.sklep.pl Przechodząc do tematu odcinka: Po zrealizowaniu filmu o Hiroszimie, która w następstwie ataku nuklearnego została całkowicie zniszczona uznałem, że warto też opowiedzieć o innej metropolii bardzo mocno doświadczonej przez wojnę, a mianowicie Warszawie. Nasza stolica - szczególnie po lewej stronie Wisły stała się pustynią gruzu. Niemcy dokonali w zasadzie eksterminacji tej części miasta. W niektórych dzielnicach do zamieszkania nie nadawało się większość budynków. Wątpliwości czy miasto uda się kiedykolwiek odbudować mieli polscy komuniści na czele z Bolesławem Bierutem. Miasto uratowała decyzja Stalina, który uważał, że rekonstrukcja Warszawy zwiększy popularność narzuconego przez Kreml rządu. W kolejnych latach miasto było błyskawicznie odbudowywane. Powstawały nowe ulice i budynki. Tempo było zawrotne, a rozwiązania architektoniczne i drogowe nowatorskie. Wśród największych przedsięwzięć można wymienić m.in. Trasę W-Z. Więcej na ten temat w najnowszym odcinku.

Víme, jak nakládat s problematickými hrdiny minulosti? Rozumíme dobovým kontextům a dokážeme vnímat, proč se někdo historicky zachoval, jak se zachoval? Anebo potřebujeme jednoduché nálepky a jednoznačně říct, že někdo byl hrdina a někdo jiný nácek? Na případu velitele (nechvalně) proslulých srbských četniků Draži Mihailoviće, Titova konkurenta a prvního odbojáře, který se postavil v Srbsku nacistům, si v osmnácté epizodě podcastu Hej, Slované, vysvětlíme, že dějiny jsou komplikovanější, než si myslíme. Bratři Jakub a Lukáš Novosadovi pokračují v rozhovoru o Srbsku s historikem Masarykova ústavu a Archivu AV ČR Borisem Moskovićem a docházejí k překvapivým závěrům. Řekli byste, že mladí Srbové v porovnání se svými rodiči, kteří byli zvyklí na rozlehlé Srbsko, jsou spokojeni se svým malým státem a preferují konečně si odpočinout od sporů s dalšími balkánskými národy?   Bělehradský primátor Aleksandar Šapić navrhnul přestěhovat hrob jugoslávského prezidenta Josipa Broze Tita a zároveň na jedné z nejrušnějších městských tříd vybudovat pomník problematického válečného hrdiny Draži Mihailoviće. Velká část společnosti to odmítla. Hrály v primátorově nápadu roli developerské zájmy vedení města, anebo šlo o upřímné historické přesvědčení nepřítele komunistů? Co s Titovým odkazem? Stihla se srbská společnost dekomunizovat? A co to vlastně znamená? Rehabilitaci hrdinů, kteří donedávna byli vnímání jako nacisté? Co si má společnost počít s nejednoznačnými hrdiny minulosti? Vždyť Draža Mihailović zformoval první protinacistický odboj v Srbsku, byl to royalista, hrdý voják, za války první legitimní politický partner Američanů, Britů a dokonce i Stalina, ale také politický soupeř Josipa Broze Tita, jehož režim následně jakékoli Mihailovićovy zásluhy s chutí vymazával ze společenské paměti. Jenže nehledě na to Mihailović skutečně provedl ve své politice obrat, který je mu přítěží. Domácí odboj proti nacistům sice zformoval takřka okamžitě po začátku okupace, jenže do konce války si jeho četnické jednotky pošramotily pověst spolehlivé antifašistické rezistence, protože na rozdíl od partyzánů zůstávaly v přesvědčení, že nemá smysl aktivně bojovat, nýbrž je potřeba vyčkat, jak se válka vyvine a zda se Spojenci na Balkáně vylodí a zemi pomůžou. Četnici se skutečně oficiálně paktovali s okupanty i dalšími představiteli kolaboračních sil. To vše Titův režim rád zdůrazňoval. Navíc v nesrbském prostředí se četnici dopouštěli brutálních zločinů nad nesrbským obyvatelstvem, nad nimiž dodnes zůstává rozum stát. Čili Mihailovićova pověst je právem kontroverzní a je potřeba se s ní vyrovnat. Není to jednoduché, vždyť jednak Američané Dražu Mihailoviće dvakrát vyznamenali – poprvé hned po válce, podruhé v devadesátých letech – a jednak na Západě zpravidla vnímáme složité jugoslávské dějiny černobíle, abychom se v nich neztratili. A to dokonce i v současné české publicistice zabývající se Dražou Mihailovićem. V současném kontextu zvýšeného zájmu o ukrajinské dějiny se samozřejmě nabízí analogie Draži Mihailoviće se Stepanem Banderou. Dává smysl? Boris Mosković ji v rozhovoru odmítá, vysvětluje proč a zdůrazňuje, že Mihailović měl jednodušší možnosti, jak prosazovat své koncepty a myšlenky, poněvadž na rozdíl od Bandery jednu dobu skutečně byl regulérním partnerem mocností: ostatně byl ministrem války v exilové vládě v Londýně a Britové ho vnímali jako hrdinu. Nešťastné připodobnění ale přivede diskutující k zamyšlení nad tím, které srbské politiky – současné i historické – Češi znají. Jsou to jen váleční zločinci devadesátých let a Tito? Zdá se, že ano, ostatně posledním důkazem byla oslava osmdesátých narozenin Miloše Zemana, kterou navštívil také srbský prezident Aleksandar Vučić, ale do českých médií se na rozdíl od jiných evropských politiků z oslavy nedostal. Platí to ale i na druhou stranu: co vědí Srbové o české politice? Jakou roli v tom hraje dědictví „humanitárního bombardování“ Bělehradu v roce 1999? celý podcast: www.forendors.cz/hej_slovane

Film historyka Aleksandra Goguna o tym, jak Stalin planował III wojnę światową z użyciem broni jądrowej. "Apokalipsa Stalina. III wojna światowa" opowiada o tym, jak Dżugaszwili przez dziesięciolecia przygotowywał atak na Stany Zjednoczone i jak na przełomie lat 40. i 50. polityka ta nabrała ram konkretnych praktycznych kroków w gospodarce, dyplomacji i na arenie międzynarodowej, w budowie sił zbrojnych. Tylko śmierć despoty zapobiegła katastrofie. W filmie wykorzystano kroniki filmowe, dokumenty w języku rosyjskim i angielskim oraz dzieła "sztuki" stalinizmu, w szczególności piosenkę o bombie atomowej, napisaną przez Siergieja Michałkowa, autora hymnu ZSRR. Аutor, znany historyk II wojny światowej Aleksander Gogun, autor książki "Partyzanci Stalina na Ukrainie. Nieznane działania 1941-1944" (Bellona, 2011) oraz "Między Hitlerem a Stalinem" zbiera datki na napisanie książki na ten sam temat. WAŻNE - ZBIERANIE DATKÓW NA BADANIA. https://gogun.org/pl/ https://www.facebook.com/oleksandr.hohun/ https://www.paypal.com/paypalme/AlexanderGogun https://www.patreon.com/alexander_gogun For payments in Germany: Deutsche Kreditbank AG IBAN: DE67120300001087685341 BIC: BYLADEM1001 Alexander Gogun Postanschrift: Deutsche Kreditbank AG Zentrale Postfach 110268 10832 Berlin Для платежей внутри РФ: Северо-Западный Банк ПАО Сбербанк Кор/счет банка: 30101810500000000653 БИК банка: 044030653 КПП банка: 784243001 ИНН: 7707083893 Ф.И.О. получателя: ГОГУН АЛЕКСАНДР SWIFT-code SABRRU2P Рублёвый счет: 40820810955170612784 Счёт в евро: 40820978055170004781 Счёт в долларах: 40820840455170013468 Для платежів в Україні: АТ «ОТП БАНК» МФО: 300528 Карта 4363237511696586 ЄРДПОУ/ ІПН: 314222325 IBAN: UA323005280000000262032814022 Отримувач: Олексій Сергійович Є.

Stalin miał mawiać na starość: „Wszyscy młodzi ludzie są tacy sami – powiedział Stalin – po co więc pisać [...] o młodym Stalinie?”. Mylił się. Jak wyglądało jego dzieciństwo? Posłuchajcie! #historia #podcasthistoryczny

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Eugenie Trützschler je německo-česká politoložka, učitelka a spisovatelka. Působila v bavorském školství, nebo v durynské státní správě.

- Z perspektywy PRL śmierć Stalina niewiele zmieniła, cały system represyjny, cała ta machina ustawiona na społeczeństwo polskie nadal będzie działać - mówił w Polskim Radiu 24 Sebastian Ligarski, historyk.

Historik Vít Smetana z Ústavu pro soudobé dějiny Akademie věd tvrdí, že ruský prezident Vladimir Putin má hned čtyři „poradce“: Ivana Hrozného, Petra Velikého, Kateřinu Velikou a Josifa Vissarionoviče Stalina. „Ten rozšiřoval hranice Ruska skutečně svědomitě. Také se opakovaně dopouštěl genocidy na částech vlastního obyvatelstva, u kterých viděl třeba jen možné problémy,“ říká v Osobnosti Plus.

Historik Vít Smetana z Ústavu pro soudobé dějiny Akademie věd tvrdí, že ruský prezident Vladimir Putin má hned čtyři „poradce“: Ivana Hrozného, Petra Velikého, Kateřinu Velikou a Josifa Vissarionoviče Stalina. „Ten rozšiřoval hranice Ruska skutečně svědomitě. Také se opakovaně dopouštěl genocidy na částech vlastního obyvatelstva, u kterých viděl třeba jen možné problémy,“ říká v Osobnosti Plus.Všechny díly podcastu Osobnost Plus můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Choć zadecydował o losie blisko 140 tysięcy Polaków, którzy żyli w ZSRR, to do dziś rozkaz 00485 pozostaje dokumentem mało znanym. Dlaczego? Czystki etnicznie przeprowadzone w Związku Sowieckim w drugiej połowie lat 30. dotyczyły nie tylko Polaków. Lecz chociaż ich ofiarami padali Białorusini, Ukraińcy czy Niemcy, to jednak żadnej grupy narodowościowej nie prześladowano z taką zawziętością jak Polaków. Dlaczego? Czy rozkaz 00485 wpisywał się w imperialną politykę Józefa Stalina? Czy II Rzeczpospolita wiedziała o tych wydarzeniach? Dlaczego pamięć o tym koszmarze nie przetrwała do dzisiaj? Wreszcie, jaki związek z operacją polską NKWD sprzed blisko 90 lat miał niedawno przeprowadzony przez Tuckera Carlsona wywiad z Władimirem Putinem? I co mówi nam on o polityce historycznej prowadzonej przez współczesną Rosję? W dzisiejszym podcaście rozmawiają dr Michał Przeperski i jego gość, prof. Andrzej Nowak, historyk z Uniwersytetu Jagiellońskiego. Zapraszamy do subskrypcji naszych profili! Podcast zrealizowano w ramach zadania: kontynuacja i rozbudowa multimedialnego projektu informacyjno-edukacyjnego - Portal Historyczny Dzieje.pl

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Ani smrt Stalina a Gottwalda nezabránila, aby vedení československých komunistů dál posílalo na smrt ve vykonstruovaných procesech své spolupracovníky. Byl to i případ Osvalda Závodského. Proč musel zemřít? Otázka pro historika Zdeňka Doskočila a pořad Portréty.

Ani smrt Stalina a Gottwalda nezabránila, aby vedení československých komunistů dál posílalo na smrt ve vykonstruovaných procesech své spolupracovníky. Byl to i případ Osvalda Závodského. Proč musel zemřít? Otázka pro historika Zdeňka Doskočila a pořad Portréty.Všechny díly podcastu Portréty můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Pozve vás na premiéru komedie Ztratili jsme Stalina v Dejvickém divadle a na ostravskou verzi muzikálu Chicago. A vydáte se také do Českého muzea hudby, podívat se na rukopis Bedřicha Smetany přesně dvě stě let od jeho narození. Připravila a slovem provází Michaela Vetešková.

Príbeh Milady Horákovej, jej procesu a justičnej vraždy pod taktovkou Komunistickej strany sa postupne stáva pevnou súčasťou verejnej pamäte komunistickej éry v Československu. Príbeh Milady Horákovej nie je jediný svojho druhu. Pred pár mesiacmi sme s dokumentaristkou Soňou Gyarfášovou hovorili o ďalších ženách, ktoré boli väznene v časoch komunistického režimu na Slovensku. A napokon, mnoho z týchto príbehov ešte stále nepoznáme. Dnes sa však pozrieme na ženy počas vlády Komunistickej strany z celkom iného uhla. Pozrieme sa na doposiaľ takmer nepreskúmané pôsobenie žien vo vysokej politike Komunistickej strany. Akú úlohu zohrávali ženy vo vláde tejto strany? Ako vysokopostavené komunistky vnímali väznenie a popravy iných žien? A akú mieru zodpovednosti nesú na zločinoch stalinizmu? Ako chápali otázku emancipácie a akými témami sa zaoberali v rámci svojho pôsobenia? Čo priniesla komunistická emancipácia širším vrstvám žien? A čo sa mení v šesťdesiatych rokoch? Historička Agáta Šústová Drelová sa rozprávala s českou politologičkou a historičkou Janou Kočiškovou. Doktorka Kočišková sa vo svojom výskume venuje politickým dejinám Československa a témou rozhovoru je aj jej najnovšia kniha Ženy v Politike, Rola a postavenie vrcholných političiek v Československu v rokoch 1948-1968. – Podporte podcasty denníka SME kúpou prémiového predplatného a užívajte si podcasty bez reklamy na webe SME.sk alebo v mobilnej aplikácii SME.sk. Prémiové predplatné si kúpite na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠predplatne.sme.sk/podcast⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ _ Ak máte pre nás spätnú väzbu, odkaz alebo nápad, napíšte nám na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠jaroslav.valent@petitpress.sk⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ – Všetky podcasty denníka SME nájdete na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠sme.sk/podcasty⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ – Odoberajte aj denný newsletter ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠SME.sk⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ s najdôležitejšími správami na ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠sme.sk/suhrnsme⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ – Ďakujeme, že počúvate podcast Dejiny.

Holokaust je súčasťou postoja človeka k človeku a k jeho inakosti. Začína tým, že túto inakosť - či už náboženskú, rasovú alebo aj inakosť sexuálnej orientácie, vidí ako hrozbu, voči ktorej sa treba brániť. A toto rozdeľovanie je potom veľmi dobrým nástrojom pre každého autoritatívneho vodcu, hovorí preživší holokaustu Otto Šimko. Hlavnú zodpovednosť za deportácie Židov pripisuje prezidentovi Tisovi.Život Otta Šimka je dlhý ako jedno celé storočie. Žil som život ako z ježkovej piesne "Život je jen náhoda," jednou si dole, jednou nahoru. Akurát mne všetky tie životné sínusoidy spôsobovali dejiny vôkol mňa, hovorí v exkluzívnom rozhovore pre Ráno Nahlas, preživší holokaustu, partizán, ktorý sa aktívne zúčastnil SNP, komunista, ktorého však vládnuci režim komunistov perzekvoval Otto Šimko.Deportácii do plynových komôr Osvienčimu unikol iba o vlások, jeho milovaný brat ale už také šťastie nemal a zahynul ako väzeň vyhladzovacieho koncentráku pri Pochode smrti. Bol permanentným nepriateľom režimov - Tisovho slovak-štátu, ale aj komunistickej totality za Stalina či normalizovaného Husákovho Československa. "Na Slovensku je mentalita ľudí taká, že sa veľmi radi prispôsobia tomu, čo hovorí vodca: Či to bol Tiso alebo teraz zasa Fico, glosuje naše moderné dejiny Otto Šimko. Navyše, podľa neho radi prezliekame kabáty a tak sa z horlivých ľudákov neraz stávali nadšení komunisti.Za deportácie slovenských Židov, nesie podľa neho oveľa väčšiu zodpovednosť než vraždiaci gardisti, prezident Tiso. Dôvodom je predovšetkým tisovo antisemitské huckanie voči svojim vlastným občanom, ktoré z pozície jeho štátnej, ale i cirkevnej autority, malo podľa neho výrazne negatívny vplyv aj na poctivých a čestných katolíkov.Bojoval v SNP - a to i so zbraňou v ruke, a ospravedlňovanie ruskej agresie na Ukrajine preto vôbec nerozumie. Podľa neho sa Ukrajina má právo brániť sa agresii Ruska presne rovnako, ako sa povstalci v SNP bránili nacistom obsadzujúcim Slovensko.Režim komunistov to však Ottovi Šimkovi zrátal aj po vojne. Hoci bol presvedčeným komunistom, jeho židovský pôvod ho po Slánskeho procese poslal k lopate a režim mu nedaroval ani jeho nesúhlas s okupáciou ČSSR sovietskymi vojskami v roku 1968. A ako hodnotí uplynulé storočie Slovenska? Menia sa vodcovia - od Tisa k Ficovi, naše mentálne vzorce, ale ostávajú a nemení sa ani naša ochota podriaďovať sa silným vodcom a nevybočovať z davu.Počúvate Ráno Nahlas, tentoraz s preživším holokaustu, ktorý toto leto oslávi úctyhodných 100 rokov, Ottom Šimkom. WeRemember. Pekný deň a pokoj v duši praje Braňo Dobšinský.Mentioned in this episode:Vražda Jána a Martiny Vyšetrovanie

Holokaust je súčasťou postoja človeka k človeku a k jeho inakosti. Začína tým, že túto inakosť - či už náboženskú, rasovú alebo aj inakosť sexuálnej orientácie, vidí ako hrozbu, voči ktorej sa treba brániť. A toto rozdeľovanie je potom veľmi dobrým nástrojom pre každého autoritatívneho vodcu, hovorí preživší holokaustu Otto Šimko. Hlavnú zodpovednosť za deportácie Židov pripisuje prezidentovi Tisovi.Život Otta Šimka je dlhý ako jedno celé storočie. Žil som život ako z ježkovej piesne "Život je jen náhoda," jednou si dole, jednou nahoru. Akurát mne všetky tie životné sínusoidy spôsobovali dejiny vôkol mňa, hovorí v exkluzívnom rozhovore pre Ráno Nahlas, preživší holokaustu, partizán, ktorý sa aktívne zúčastnil SNP, komunista, ktorého však vládnuci režim komunistov perzekvoval Otto Šimko.Deportácii do plynových komôr Osvienčimu unikol iba o vlások, jeho milovaný brat ale už také šťastie nemal a zahynul ako väzeň vyhladzovacieho koncentráku pri Pochode smrti. Bol permanentným nepriateľom režimov - Tisovho slovak-štátu, ale aj komunistickej totality za Stalina či normalizovaného Husákovho Československa. "Na Slovensku je mentalita ľudí taká, že sa veľmi radi prispôsobia tomu, čo hovorí vodca: Či to bol Tiso alebo teraz zasa Fico, glosuje naše moderné dejiny Otto Šimko. Navyše, podľa neho radi prezliekame kabáty a tak sa z horlivých ľudákov neraz stávali nadšení komunisti.Za deportácie slovenských Židov, nesie podľa neho oveľa väčšiu zodpovednosť než vraždiaci gardisti, prezident Tiso. Dôvodom je predovšetkým tisovo antisemitské huckanie voči svojim vlastným občanom, ktoré z pozície jeho štátnej, ale i cirkevnej autority, malo podľa neho výrazne negatívny vplyv aj na poctivých a čestných katolíkov.Bojoval v SNP - a to i so zbraňou v ruke, a ospravedlňovanie ruskej agresie na Ukrajine preto vôbec nerozumie. Podľa neho sa Ukrajina má právo brániť sa agresii Ruska presne rovnako, ako sa povstalci v SNP bránili nacistom obsadzujúcim Slovensko.Režim komunistov to však Ottovi Šimkovi zrátal aj po vojne. Hoci bol presvedčeným komunistom, jeho židovský pôvod ho po Slánskeho procese poslal k lopate a režim mu nedaroval ani jeho nesúhlas s okupáciou ČSSR sovietskymi vojskami v roku 1968. A ako hodnotí uplynulé storočie Slovenska? Menia sa vodcovia - od Tisa k Ficovi, naše mentálne vzorce, ale ostávajú a nemení sa ani naša ochota podriaďovať sa silným vodcom a nevybočovať z davu.Počúvate Ráno Nahlas, tentoraz s preživším holokaustu, ktorý toto leto oslávi úctyhodných 100 rokov, Ottom Šimkom. WeRemember. Pekný deň a pokoj v duši praje Braňo Dobšinský.Mentioned in this episode:Vražda Jána a Martiny - Vyšetrovanie

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

W 1949 roku amerykański Departament Obrony przygotował specjalny plan wojny nuklearnej ze Związkiem Radzieckim. W analizach nakreślone zostały dwa scenariusze walk: w przypadku braku przygotowania się przez Zachód na atak ze strony bloku wschodniego i prewencyjnej wojny zainicjowanej przez Waszyngton. Amerykańscy stratedzy chcieli wykorzystać przewagę w postaci bomb atomowych, których w momencie powstawania planu Dropshot Moskwa jeszcze nie miała. Ładunki nuklearne miały być głównym narzędziem do pokonania ZSRR. Tylko na Moskwę miało spać 25 bomb atomowych! Więcej na ten temat w najnowszym odcinku serii Powojnie. Mam jeszcze jeden ważny komunikat. Otóż właśnie wystartowała przedsprzedaż mojej najnowszej książki "Jak Moskwa przegrała zimną wojnę" ! Na 500 stronach zawarłem 10 opowieści o wydarzeniach, które moim zdaniem miały decydujący wpływ na fakt, że Związek Radziecki przegrał ze Stanami Zjednoczonymi. Był to proces który rozpoczął się tuż po zakończeniu się II wojny światowej. Uważam, że na upadek supermocarstwa wpływ miały m.in. nierozważne decyzje Stalina. Książka pokazuje stopniową degrengoladę totalitarnego systemu. Pojawiają się w niej wątki wojny koreańskiej, wyścigu kosmicznego, wizyty Nixona w Chinach, katastrofy w Czarnobylu i puczu Janajewa. Książka podobnie jak poprzednia dostępna jest na stronie https://powojnie.sklep.pl Wszystkie książki zakupione w przedsprzedaży zostaną przeze mnie podpisane :)

Letos uplynulo 70 let od smrti sovětského diktátora Josifa Vissarionoviče Stalina. Co jeho náhlý odchod bezprostředně způsobil v Sovětském svazu a co ve světě? Na tyto otázky se pokouší odpovědět kniha Joshuy Rubensteina Stalinovy poslední dny. Na český trh ji v překladu Petrušky Šustrové v roce 2023 společně uvedly nakladatelské domy Beta Dobrovský a Jiří Ševčík.

Dnes je Česko považováno za velkého přítele židovského státu. Vždy to tak ale nebylo, protože bezmála 43 let mělo socialistické Československo k Izraeli asi stejně „sympatií“, jako ke kapitalistickým Spojeným státům. Jeden rozdíl tady ale je: s USA jsme nikdy nepřerušili diplomatické styky. Období nepřátelských vztahů k Izraeli jsme našli i v našem rozhlasovém archivu.

Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

Cześć, to jeden z najważniejszych odcinków na moim kanale. Zbrodnia w Katyniu była okrutną zbrodnią dokonaną na polskim narodzie. Patrioci i nasi rodacy, którzy w większości odmówili sowietom w obozach jenieckich po ataku w 1939 roku zostali zamordowani m.in. w lesie katyńskim strzałem w tył głowy. Łącznie mordercy Stalina zabili wtedy ponad 20 tysięcy Polaków. W 1943 roku na ślady tej zbrodni natrafili Niemcy poinformowani o tym przez lokalnych mieszkańców z okolic Katynia. Wnioski międzynarodowej komisji były wstrząsające: Sowieci zamordowali tysiące jeńców. Oczywiście Moskwa zaprzeczała tym informacjom. Gdy te tereny przeszły pod kontrolę Armii Czerwoną Kreml powołał własną komisję, która orzekła, że zbrodni dokonali Niemcy... to kłamstwo powielane będzie potem przez lata zarówno w ZSRR jak i w innych państwach Bloku Wschodniego, a w tym przede wszystkim w Polsce Ludowej. Ale świat zachodni nie ufał sowieckim ekspertom i przeprowadził w czasie Zimnej Wojny jeszcze jedne śledztwo. Jego wyniki były jednoznaczne: To NKWD odpowiada za zbrodnię katyńską. Więcej na temat śledztwa katyńskiego dowiecie się słuchając najnowszego odcinka serii Powojnie.

Hej, w tym odcinku serii Powojnie postanowiłem zająć się rolą psychiatrii w aparacie represji Związku Radzieckiego. Przez lata na zamkniętych oddziałach umieszczonych zostały tysiące dysydentów, a wśród nich m.in. Władimir Bukowski oraz Petro Grigorenko. Prześledziłem poszczególne dekady istnienia ZSRR pod kątem wykorzystania szpitali psychiatrycznych do stłumienia opozycji i wrogów systemu komunistycznego. W latach rządów poszczególnych Sekretarzy Generalnych KPZR nie miało to podobnego charakteru. Za czasów Stalina większość przeciwników Kremla lądowało w obozach pracy, a psychiatria wykorzystywana była w jednostkowych przypadkach. Zmieniło się to za czasów Chruszczowa, aby osiągnąć apogeum za rządów Leonida Breżniewa. Więcej dowiecie się słuchając najnowszego odcinka serii Powojnie.

Čtyři desetiletí komunistického Československa jsou léta, kdy se stále s někým bojovalo. Ať už proti nepřátelům na Západě nebo těm vnitřním. Nepřátelé se totiž hledali i uvnitř komunistické strany. Vše pod taktovkou Moskvy, včetně personální politiky. Hranice mezi persona grata a persona non grata byla totiž nesmírně tenká. Jak to ale bylo doopravdy s bojem o rezort obrany mezi Ludvíkem Svobodou (1895–1979) a Alexejem Čepičkou (1910–1990)?Všechny díly podcastu Jak to bylo doopravdy můžete pohodlně poslouchat v mobilní aplikaci mujRozhlas pro Android a iOS nebo na webu mujRozhlas.cz.

Dlaczego Rzesza Niemiecka, najpotężniejsze gospodarczo państwo Europy, które dodatkowo w roku 1941 korzystało z potencjału niemal całej podbitej Europy, nie zwyciężyła Związku Radzieckiego? Dlaczego Wermacht po porażce operacji „Barbarossa” na wiele lat ugrzązł na swoim froncie wschodnim i nie był w stanie rozbić Armii Czerwonej? Czy to, że Hitler nie był w stanie pokonać Stalina, automatycznie oznaczało, że Stalin musiał zwyciężyć Hitlera? Jeżeli podoba Ci się odcinek możesz nas wesprzeć w serwisie Patronite.pl:

V Rusku se zvedla vlna udavačství, která čím dál víc zasahuje do sféry mezilidských vztahů. Učitelé udávají žáky, studenti profesory a spolužáky, stížnosti podávají sousedé, kolegové a dokonce i rodinní příslušníci. Někteří analytici situaci přirovnávají k atmosféře z totalitní éry Sovětského svazu. Aktuální vývoj v Rusku přibližuje britský deník The Financial Times.