POPULARITY
34 episodes with edhem eldem
14 episodes with edhem eldem
4 episodes with edhem eldem
2 episodes with edhem eldem
4 episodes with edhem eldem
2 episodes with edhem eldem
2 episodes with edhem eldem
2 episodes with edhem eldem
2 episodes with edhem eldem
Dünyayı ve kendi ülkemizi ekonomi tarihi üzerinden okumanın çok faydası olduğuna inananlardanım. Böyle olunca ayağınız yere daha sağlam basıyor. Yok Osmanlı yok İttihatçı yok Cumhuriyet tartışmasına öylesine kurusıkı laflarla bodoslama girmiyorsunuz. İttihatçılar olmasaydı Osmanlı batmazdı, Osmanlı kalsaydı şöyle olurdu böyle olurdu, İngilizler olmasaydı Almanlar olmasaydı filan diyemiyorsunuz. Gerçekçi bir tarih yorumu ancak iktisat tarihiyle birlikte zamanın ruhunu bilmekle mümkün diye düşünüyorum. Hatta ve hatta modernleşme tarihimiz de tamamen bunun üzerinden okunmalı. Osmanlı modernleşmesi ya da Batılaşma tarihi Cumhuriyet'ten çok önceye uzanırken sebeplerin ve sonuçların merkezinde ekonomi olduğu görülüyor. Ve şaşırtıcı olan; Cumhuriyet sonrası resmi tarih yazıcılığının göz ardı ettiği, ihmal ettiği ya da yaşattığı travmalar sebebiyle unutturmaya çalıştığı Osmanlı son yüzyılındaki iktisadi gelişmeler Cumhuriyet'in altyapısını oluşturuyor. Tanzimat sonrasında ilk çevrilen kanun 1810 tarihli Fransız Ticaret Kanunu. İktisat tarihi açısından bakıldığında Osmanlı ve sonrasında Cumhuriyet reformlarının temelinde ekonomik zorunluklar yatıyor. Osmanlı son yüzyılında en çok, milliyetçilik akımları kadar para ile boğuşuyor. İhtisas sahibi olmadığı, bünyesine de pek uymayan bir dünyayı, kapitalizm ile ilişkisini doğru yönetemiyor. Osmanlı dönemi iktisat tarihi üzerine çalışmış ve önemli kaynakları açığa çıkarmış hocaların başında rahmetli Mehmet Genç geliyor. Osmanlı iktisat tarihini çalışırken “Adeta bir okyanusa girdim.” diyen Mehmet Genç'in tezi ve öncüsü olduğu çalışmaların kıymetinin ve öneminin yeterince anlaşılmadığı kanaatindeyim. Mehmet Genç'e göre Osmanlı'nın dünya tarihinden kovulmasının sebepleri de iktisat tarihinde yatar. “600 yıllık bu mirasın üzerine eğilmek okyanusta yüzmeye başlamak gibi bir şeydir Osmanlı'nın dünyanın tümüne hakim olma sürecinden geriye dönen kovulma tarihi de 200 yıl sürer ve bu dönem de Osmanlı tarihinin paradokslarla yüklü büyüklüğünü gösterir” diyen Mehmet Genç, Osmanlı'da ekonomi mantığını çözmeye odaklanır, bu sistemin resmini çizer. Bu tarih paradokslarla dolu bir tarihtir... Prof. Dr. Ali Akyıldız devamında Osmanlı'nın son yüzyılını, bütçeler, kağıt para ve yabancı yatırımlar üzerinden çalışır. Arşivleri gün yüzüne çıkartır... Prof. Dr. Zafer Toprak Tanzimat'tan Cumhuriyet'e milli ekonomi, Prof. Dr. Edhem Eldem geç dönem Osmanlı ekonomik tarihi ve iktisadi düşüncesi, Prof. Dr. Şevket Pamuk, Prof. Dr. Arif Bilgin iktisat tarihi, Prof. Dr. Nadir Özbek vergi sistemi, Hüseyin Al borçlar ve borsa üzerine özgün çalışmalarıyla bize ekonomiden bakarak başka bir Osmanlı tarihi anlatır. Bu sahanın öncülerine teşekkür ederken Osmanlı'yı ve Cumhuriyet'i ekonomi tarihi üzerinden okuma teklifini de yapmak istiyorum. Bu tarihten bugün de çıkartılacak çok ders var. O dönem sanayi kapitalizmi evresiydi, merkantilist ekonomiden sanayileşme evresine geçişin sancıları bitmek bilmedi. Değişim zamana göre çok hızlıydı. Bugün ise zamanın ruhu dijitalleşmiş finans kapitalizmi evresinde. Değişimin hızı önceki yüzyıllara göre kat kat artmış durumda. En kırılgan noktamız ise “ekonomi”... Tarihe buradan bakarsak, geçmişten gelen sorunları ve ona ilave olan yeni sorunları daha açık görüp önlem alacağımız kanaatindeyim. NOSTALJİ MESELESİ... Zamanın ruhu deyince kendi mahallemdeki nostalji meselesine bakmak istedim. İslamcılığın tarihi elbette 1980 sonrası kuşak olarak bizimle başlamadı. Modernleşmenin bir ürünü olarak her kuşak kendi döneminin fikirlerini esas olarak kabul etti, oradan bir damarla yürüdü. Ne olursa olsun gelenekle bağını koparmadı. Bizim nesle kadar bu böyleydi. Biz ise 12 Eylül sonrası kuşak olarak geleneği reddederek ya da bigane kalarak ya da aşağılayarak ya da travmalarını ihmal ederek yeni bir İslam anlayışı yaşam tarzı, siyaset biçimi, aile hayatı, kimlik inşa edebiliriz zannettik. Fikirler, tartışmalar, tezler, laflar...
Fenerbahçe Spor Kulübü başkanı Ali Koç'un Beyaz tv'de katıldığı programı bende izledim. Programa dair pek çok notum var elbette. Onlardan daha çok orada söz konusu edilen “Devlet destekli Türk burjuvazisi” meselesi dikkatimi çekti. Bu konu dillere pelesenk olmuştur lakin “Bu, neden böyledir, hele de bizim ülkemizde” sorusunun peşinde yazdım bugün... ... Tarih bir kere yaşanıp geçmiyor, her vakit bir öncekinin devamı olarak ilerliyor. Taş taş üstüne konuyor özetle. Cumhuriyet de bu çerçevede kendi sermayedarını oluşturmak zorunda kalır. Koç, Eczacıbaşı, Sabancı... Cumhuriyet'in ilk yıllarından bugüne gelmeyi başaran yatırımcı guruplarıdır. Cumhuriyet'in ekonomi tarihine baktığımızda pek çok yatırımcı bir devlet geleneği olarak onun bünyesinde büyür. Batı'da ortaya çıkan sermaye birikimi ve koşulları ne Osmanlı da ne de Cumhuriyet'te oluşamaz. Devlet mecburdur milli ve yerli yatırımcısını sanayicisini desteklemeye. Padişah kalkınma için yatırımları özel mülkünden yaparken modern devlet imkân ve imtiyazlarla “müteşebbis” oluşturmaya çalışır. Şu sıralar iktisat tarihi üzerine odaklandım. En az 200 yıllık bir geçmişe dayanan yatırımcıya devlet desteğine ilişkin konunun uzmanı hocalardan aldığım notları bu çerçevede paylaşmak istiyorum. ... Osmanlı'nın ayakta kalmak için verdiği mücadelenin merkezini ekonomi reformları oluşturuyor. Bu konuda Zafer Toprak, Ali Akyıldız ve Edhem Eldem, Şevket Pamuk, Hüseyin Al, Nadir Özbek hocaların kıymetli kitaplarını referans olarak önerdikten sonra, bu konunun cevabının tek olmadığının altını çizmek isterim. En nihayetinde özet cevap ”başka çaresi yoktur” olsa da sebeplerin çokluğunu dikkate almak gerekir. Ama en nihayetinde her konu Osmanlı'nın kapitülasyonlarla yabancı tüccarlara verdiği imtiyazlara; dış ticaretin, şirketlerin, borsanın, bankaların, finans çevrelerinin yabancıların tekelinde olmasına gelip dayanır. Öyle ki Osmanlı'da sanayi yatırımı yapacak sermayedar oluşamaz. Böyle olunca da devlet olmadan sanayici olunamaz. II. Meşrutiyet'e kadar Şirket-i Hayriye ve Ziraat Bankası dışında yabancı sermayeye başvurmaksızın kurulmuş Osmanlı anonim şirketi yoktur. (Zafer Toprak) ... Arada Osmanlı Hayriye tüccarları gibi “uluslararası ticaret imtiyazı” verilmiş bazı tüccarlar çıkar ama başarılı olamazlar, rekabet edemezler. (Hayriye Tüccarları, İTO Yayınları) ... Kapitülasyonların zirvesi Baltalimanı Ticaret Anlaşması'dır. İçerdiği hükümler imalat sektörüne büyük darbe vurur. Yerli sanayi korumak ve geliştirmek amacıyla; 1860 yıllarında kurulan Islah-ı Sanayi Komisyonu aracılığıyla; Osmanlı pazarlarını ele geçirmiş olan ithal mallara karşı rekabet oluşturmak, ürün kalitesini iyileştirmek, sanayi tesislerini kurmak ve sanat okulları açarak kalifiye eleman yetiştirmek gibi konularda yoğun çabalar gösterilse de sonuç elde edilemez... İttihat ve Terakki'nin 1911 yılındaki kongresinde yabancılara verilen mali ve iktisadi ayrıcalıkların kaldırılması dile getirilse de ancak Lozan'dan sonra kapitülasyonlar tüccarların önünde bir engel olmaktan çıkar.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quelle est la vie politique de 1839 à 1856 dans l'Empire Ottoman? Comment le système ottoman est-il en train de s'occidentaliser? Dans quelle spirale mortelle des grands emprunts s'est jetée la Sublime Porte? Quel est le double tournant de 1856, entre réforme et règlement de la guerre de Crimée? - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Qui était le Docteur Barrachin, chirurgien-entrepreneur, passé par la Perse et l'Algérie, avant de rencontrer l'Empire ottoman, au tournant de 1838-1839 ? Comment cet éclairé, un peu illuminé, au service de l'égalité entre les nations, s'immisce-t-il dans la grande histoire ottomane des Tanzimat ? - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Comment l'archéologie est-elle devenue un enjeu politique et de modernité entre les Ottomans et les Européens au milieu du XIXe siècle ? S'interroge l'historien Edhem Eldem. Qu'est-ce qui a amorcé la création d'un musée d'antiquités en 1846 à Istanbul ? - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quelle est la combinaison de succès et d'échecs qui marque le programme de réformes des Tanzimat, entre 1839 et 1856 ? s'interroge l'historien Edhem Eldem. - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quelles sont les inspirations du décret des Tanzimat, du 3 novembre 1839, dans un Empire Ottoman, pluri-ethnique et pluri-confessionnel, qui cherche à se régénérer? s'interroge l'historien Edhem Eldem. Comment la Grande Bretagne et la crise turco-égyptienne entrent-elles en jeu dans cette histoire? - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - De quelle façon le tournant du décret des Tanzimat, en 1839, s'inscrit-il dans l'historiographie de la modernité ottomane, puis turque ? demande Edhem Eldem. Quels sont les points importants à retenir, le texte, posant les jalons d'un programme radical de réformes, pour moderniser l'Empire ottoman? - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quel tournant marque la promulgation du décret des Tanzimat, en 1839, pour le vieil Empire Ottoman ? S'interroge Edhem Eldem. L'l'historien se demande quelle nouvelle vision de la politique et du système étatique peut alors émerger avec ce texte fort. - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
durée : 00:58:46 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quel est le contexte politique et géopolitique des années 1830-1839, précédant le moment-clé des Tanzimat, temps de réorganisation pour l'Empire ottoman ? Comment ce vieil empire s'est-il régénéré pour survivre, face à l'Europe moderne et menaçante et l'Egypte, nouvelle puissance du Moyen-Orient? - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quelles sont les tentatives du vieil Empire ottoman, au XIXe siècle, de se régénérer face à une Europe moderne, ambitieuse et en pleine expansion? S'interroge Edhem Eldem. L'historien analyse ce qui entre en jeu avec les "réorganisations", les réformes de 1839? - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
durée : 00:58:40 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quel est le rapport frénétique des Turcs à l'histoire? Pourquoi Edhem Eldem parle-t-il de "cliomanie" et de "cliopathie" à propos de l'instrumentalisation de l'histoire en Turquie? Comment appréhender cet "animal complexe", qu'a été l'empire ottoman, au-delà des raccourcis turcs et européens? - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul, titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France
« Tel est l'Alhambra, disait John Irving, un bâtiment musulman au milieu d'une terre chrétienne ; un palais oriental au sein des édifices gothiques de l'Occident ; l'élégant souvenir d'un peuple plein de courage, d'intelligence et de grâce qui conquit, régna puis s'évanouie ». L'Alhambra, ensemble palatial fondé aux XIIIe et XIVe siècles par les souverains arabes de Grenade, est resté dans l'ombre pendant plusieurs siècles après la fin de la Reconquista. Au cours de ce Grand Entretien, l'auteur analyse l'influence du palais Nasride sur le mouvement orientaliste, puis ensuite sur le Maghreb et l'Empire ottoman en crise, et enfin sur les mouvements panarabes du début du XXème siècle. L'invité Edhem Eldem nous fait découvrir les destins croisés des visiteurs de l'Alhambra ; qu'ils soient européens, américains, turques, arméniens, arabes musulmans ou chrétiens ; il révèle l'influence de ce palais sur l'architecture, bien sûr, mais aussi sur les mouvements culturels, idéologiques et politiques qui secouèrent le bassin méditerranéen à cette époque. Il répond aux questions d'Etienne Gros. L'invitée : Edhem Eldem est professeur à l'université de Bogazoci (Turquie) et titulaire de la chaire internationale d'histoire turque et ottomane au Collège de France. Ses travaux portent sur l'histoire sociale et culturelle et des mentalités du dernier siècle de l'Empire ottoman avec un accent particulier sur l'occidentalisation et l'orientalisme. Nous le recevons pour son dernier ouvrage : L'Alhambra, à la croisée des histoires, paru aux Éditions des Belles Lettres (384 pages, 21,50€).
durée : 00:56:00 - Grand Reportage - par : Aurélie Kieffer - Le 24 juillet dernier, le président turc Recep Tayyip Erdoğan tournait une page d'Histoire en faisant de Sainte-Sophie un lieu dédié au culte musulman. La "reconquête" de Sainte-Sophie trace-t-elle les contours de la Turquie d'aujourd'hui et de demain ? Nationalisme exacerbé, islamisation assumée ? - réalisation : François-Charles Domergue - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quelle est la vie politique de 1839 à 1856 dans l’Empire Ottoman? Comment le système ottoman est-il en train de s’occidentaliser? Dans quelle spirale mortelle des grands emprunts s’est jetée la Sublime Porte? Quel est le double tournant de 1856, entre réforme et règlement de la guerre de Crimée? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - Qui était le Docteur Barrachin, chirurgien-entrepreneur, passé par la Perse et l'Algérie, avant de rencontrer l’Empire ottoman, au tournant de 1838-1839 ? Comment cet éclairé, un peu illuminé, au service de l’égalité entre les nations, s’immisce-t-il dans la grande histoire ottomane des Tanzimat ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Comment l’archéologie est-elle devenue un enjeu politique et de modernité entre les Ottomans et les Européens au milieu du XIXe siècle ? S’interroge l’historien Edhem Eldem. Qu’est-ce qui a amorcé la création d’un musée d’antiquités en 1846 à Istanbul ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quelle est la combinaison de succès et d’échecs qui marque le programme de réformes des Tanzimat, entre 1839 et 1856 ? s’interroge l’historien Edhem Eldem. - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quelles sont les inspirations du décret des Tanzimat, du 3 novembre 1839, dans un Empire Ottoman, pluri-ethnique et pluri-confessionnel, qui cherche à se régénérer? s'interroge l’historien Edhem Eldem. Comment la Grande Bretagne et la crise turco-égyptienne entrent-elles en jeu dans cette histoire? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - De quelle façon le tournant du décret des Tanzimat, en 1839, s’inscrit-il dans l’historiographie de la modernité ottomane, puis turque ? demande Edhem Eldem. Quels sont les points importants à retenir, le texte, posant les jalons d’un programme radical de réformes, pour moderniser l’Empire ottoman? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quel tournant marque la promulgation du décret des Tanzimat, en 1839, pour le vieil Empire Ottoman ? S’interroge Edhem Eldem. L'l’historien se demande quelle nouvelle vision de la politique et du système étatique peut alors émerger avec ce texte fort. - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:46 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quel est le contexte politique et géopolitique des années 1830-1839, précédant le moment-clé des Tanzimat, temps de réorganisation pour l’Empire ottoman ? Comment ce vieil empire s'est-il régénéré pour survivre, face à l'Europe moderne et menaçante et l'Egypte, nouvelle puissance du Moyen-Orient? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quelles sont les tentatives du vieil Empire ottoman, au XIXe siècle, de se régénérer face à une Europe moderne, ambitieuse et en pleine expansion? S’interroge Edhem Eldem. L'historien analyse ce qui entre en jeu avec les "réorganisations", les réformes de 1839? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
Tuesday, 13 April 2021, 4 – 5pm A talk by Prof Edhem Eldem (Collège de France) as part of the School of Languages, Literatures and Cultural Studies Research Seminar Series in association with Trinity Long Room Hub. All webinars take place at 4pm. Presenters speak for a maximum of 45 minutes, followed by a Q&A. From Chateaubriand to Owen Jones, and from Washington Irving to Jean-Léon Gérôme, travellers, poets, artists, novelists, and architects have greatly contributed to the rediscovery of the Alhambra in the 19th century, thus feeding into the development of modern tourism, romanticism, medievalism, and, perhaps most of all, orientalism. The predominance of this Western phenomenon has masked the fact that the monument was also visited by increasing numbers of “Orientals,” from Moroccan envoys to Ottoman diplomats, and from Maronite pilgrims to Arab and Turkish intellectuals. Tens of such visitors can be tracked down through the signatures and comments they left in the Alhambra's visitor's book, kept since 1829. Thanks to this unique source, combined with the personal writings of some prominent visitors and reports published in the local press, one can reconstitute the fascinating story of an alternative discovery, that of the Alhambra by the alleged heirs of the civilization it represented. Edhem Eldem is a professor at the Department of History of Boğaziçi University and holds the International Chair of Turkish and Ottoman History at the Collège de France. He has also taught at Berkeley, Harvard, Columbia, EHESS, EPHE, ENS, and was a fellow at the Wissenschaftskolleg zu Berlin. His fields of interest include the Levant trade, funerary epigraphy, Istanbul, the Ottoman Bank, archaeology and photography in the Ottoman lands, Ottoman first-person narratives, Westernization, and orientalism. Selected publications: French Trade in Istanbul in the Eighteenth Century (1999); A History of the Ottoman Bank (1999); The Ottoman City between East and West: Aleppo, Izmir and Istanbul (1999, with D. Goffman and B. Masters); Pride and Privilege. A History of Ottoman Orders, Medals and Decorations (2004); Consuming the Orient (2007); Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire (2011, with Zainab Bahrani and Zeynep Çelik); Camera Ottomana. Photography and Modernity in the Ottoman Empire (2015, with Zeynep Çelik); L'Empire ottoman et la Turquie face à l'Occident (2018). His latest work on the subject, L'Alhambra, à la croisée des histoires, is scheduled for publication at les Belles Lettres, Paris, in May, 2021.
À la croisée des histoires. En librairie le 6 mai 2021 et sur https://www.lesbelleslettres.com/livre/4460-l-alhambra. Edhem Eldem analyse les regards croisés sur l'Alhambra au fil des siècles à travers le registre des visiteurs, la presse de l’époque, les mémoires et les récits de voyage... Et en tire une histoire culturelle des rapports entre Orient et Occident, Nord et Sud, islam et chrétienté, centre et périphérie.
Kahverengi Yol Panoları'nın bu bölümdeki konuğu akademisyen Prof. Dr. Edhem Eldem ile Osman Hamdi Bey üzerine konuştuk.
Duygu nedir? Duygular tarihsel midir, tarihi bir disiplin olarak ne zaman ve nasıl ortaya çıkmıştır? "Duygular Tarihi çalışmalarının yöntemi, sınırları ve sorunsalları nelerdir? Hem Türkiye'den hem de uluslararası perspektiften bu çalışmalara verilebilecek örnekler nelerdir?" sorularına ve benzerlerine cevap aranacak seminerde Dr. Öğr. Üyesi Şeyma Afacan ve Dr. Öğr. Üyesi Derya Gürses Tarbuck konuşmacı olarak yer alacaktır. Seminerin moderatörlüğünü Tarih Vakfı kurucu mütevellilerinden Prof. Dr. Edhem Eldem üstlenecektir.
durée : 00:56:00 - Grand Reportage - par : Aurélie Kieffer - Le 24 juillet dernier, le président turc Recep Tayyip Erdoğan tournait une page d'histoire en faisant de Sainte Sophie un lieu dédié au culte musulman. - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
Bölüm 470 Edhem Eldem Sunucu: Işın Taylan Son elli yılda Türkiye’de tarih yazımında neler değişti? Osmanlı tarihi çalışmalarında hangi kaynaklar, hangi yöntemlerle kullanılıyor? Bu bölümde Edhem Eldem ile son kitabı Mitler, Gerçekler ve Yöntem: Osmanlı Tarihinde Aklıma Takılanlar üzerinden tarihçiliği ve Türkiye’de tarih yazımı üzerine konuşuyoruz. « Click for More »
Bölüm 470 Edhem Eldem Sunucu: Işın Taylan Son elli yılda Türkiye’de tarih yazımında neler değişti? Osmanlı tarihi çalışmalarında hangi kaynaklar, hangi yöntemlerle kullanılıyor? Bu bölümde Edhem Eldem ile son kitabı Mitler, Gerçekler ve Yöntem: Osmanlı Tarihinde Aklıma Takılanlar üzerinden tarihçiliği ve Türkiye’de tarih yazımı üzerine konuşuyoruz. « Click for More »
Edhem Eldem reflects on the past, multiculturalism and Orientalism taking the Ottoman Empire as a case study. This podcast is part of Asia House Arts in Isolation Series and Converging Paths, an initiative organised in partnership with the Barakat Trust that promotes the arts and cultures of the Islamic World.
durée : 00:28:53 - Une histoire particulière, un récit documentaire en deux parties - Pendant plus de 160 ans, l'identité du modèle d'un des chefs d'ouvre de Gustave Courbet était une énigme pour des journalistes, des historiens, des amateurs d'art et de scandale. Qui était-elle ? Savait-elle qu'elle acceptait le rôle de celle qui fut à l'Origine du Monde ? Comment en était-elle arrivée à cette place qui lui donnait, malgré elle, un pouvoir subversif ? * Le foyer de l'opéra était purement érotique, puisque c'était un foyer d'échanges, où les mères de famille, les vieilles tantes marchandent les danseuses. C'est une sorte de bordel pour riches et aisés. - Claude Schopp L'histoire de cette découverte, nous fait plonger dans le monde de Constance Quéniaux, danseuse à l'opéra et courtisane de Khalil Bey, l'énigmatique collectionneur d'art ou le « Turc du boulevard ». Une traversée dans le Paris du Second Empire à travers l'histoire de l'art, l'orientalisme, et le monde des courtisanes. Avec : Claude Schopp, chercheur et biographe d'Alexandre Dumas-fils ; Isolde Pludermacher, conservatrice en chef au Musée d'Orsay ; Bertrand Tillier, historien, Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne ; Edhem Eldem, historien, Collège de France et l'université de Bogaziçi. Un documentaire d'Ilana Navaro. Réalisation : Annabelle Brouard. Prise de son : Benjamin Vignal, Déborah Dagobert. Mixage : Guillaume Le Du. Documentation : Antoine Vuilloz. Archives INA : Hervé Evanno. Recherche et documentation internet : Annelise Signoret. Collaboration : Suzanne Saint-Cast (1ère diffusion : 19/10/2019) Avec les voix de : Lara Bruhl, Cécile Laffon et Annelise Signoret Bibliographie Claude Schopp, L'origine du Monde, vie du modèle Bertrand Tillier, Khalil Bey, le Parisien de Stamboul Michèle Haddad, Khalil Bey, une vie une collection Enis Batur, La Pomme Pour aller plus loin... Edhem Eldem, Un Orient de Consommation, Musée de la banque ottomane, 2010. Zeynep Inankur, Reina Lewis et Mary Roberts, The Poetics and Politics of Place: Ottoman Istanbul and British Orientalism, University of Washington Press, 2010. Edward Saïd, L'Orientalisme. L'Orient créé par l'Occident, Seuil, 2005. Melle Queniaux : une des favorites du compositeur Auber, comme on peut le lire dans le Bloc-Notes parisien du Gaulois du 17 août 1890. En ligne sur Gallica. Catalogue de la vente des objets d'art et d'ameublement ayant appartenus à Mme Constance Quéniaux. Hôtel Drouot, 11 et 12 juin 1908. En ligne sur Gallica. Danseuses de l'Opéra au XIXème siècle : l'envers du décor. Article publié sur le blog Plume-d'histoire.fr De l'ambivalence entre salariat et prostitution. Chapitre 5 du livre de Marie-Victoire Louis sur la prostitution, dans lequel l'auteur évoque le statut ambigu des danseuses. Sur Gallica, on peut feuilleter le livre de Nestor Roqueplan : Les coulisses de l'Opéra (1855), qui évoque notamment le foyer de l'Opéra, les relations particulières des danseuses avec les abonnés. The Oriental Flaneur : Khalil Bey and the Cosmopolitan Experience. Thèse de Deniz Türker, département d'architecture du Massachussetts Institute of Technology, 2007. Première diffusion le 19 octobre 2019
durée : 00:29:06 - Une histoire particulière, un récit documentaire en deux parties - Khalil Bey achetait des tableaux qui n'étaient pas tous de ceux qu'un mari laisse voir à sa femme. Les Parisiens ne se sont pas attristé du sort de Khalil Bey, le dandy ottoman qui avait tout perdu au jeu et qui en quittant Paris, avait du vendre toute sa collection, y compris l'Origine du Monde de Gustave Courbet. * En fin de compte, même si sa maîtresse Constance Quéniaux n'était plus là pour lui porter chance, le Turc des Grands boulevards pourrait se consoler dans les bras de la multitude de femmes qui à n'en pas douter, l'attendaient chez lui à Istanbul. Pour les français, c'était un peu comme si Khalil Bey s'était évaporé dans le Bain Turc d'Ingres, qui fut - dans la vraie vie - un des chefs d'oeuvre de sa magnifique collection. Mais non ! La princesse Nazli que Khalil Bey épousa n'était pas une odalisque et ne sortait pas d'un tableau orientaliste. Elle n'avait rien à voir avec cet imaginaire occidental. Mais dans cette époque où l'idéologie orientaliste bat son plein, même une princesse qui se considérait « moderne » pouvait être réduite à une simple odalisque dans le marché de l'art en Europe. Mais la princesse Nazli suivit son chemin. Arrière-petite-fille de Mehmet Ali pacha, le premier khédive, le gouverneur ottoman d'Egypte, elle créa dans les années 1880 en Egypte, puis au début des années 1900 en Tunisie, des salons littéraires. Elle était loin de s'imaginer qu'un jour elle serait considérée comme une des inspiratrices du féminisme dans le monde arabe. Avec : Edhem Eldem, historien, Collège de France et l'université de Bogazici ; Mary Roberts, historienne de l'art, université de Sydney ; Zeynep Inankur, historienne de l'art, université Mimar Sinan à Istanbul ; Sinan Kuneralp, historien et éditeur (ISIS) ; Lilia Labidi, anthropologue, ex-ministre des femmes en Tunisie Un documentaire d'Ilana Navaro. Réalisation : Annabelle Brouard. Prises de son : Benjamin Vignal, Déborah Dagobert. Mixage : Guillaume Ledu. Documentation : Antoine Vuilloz. Archives INA : Hervé Evanno. Recherche et documentation internet : Annelise Signoret. Collaboration : Suzanne Saint-Cast Avec les voix de : Lara Bruhl, Cécile Laffon et Annelise Signoret Bibliographie Mary Roberts, Intimate Outsiders, Duke University Press, 2007. Bertrand Tillier, Khalil Bey. Parisien de Stamboul, Du Lérot, 2016. Nazli Hafsia, La princesse Nazli Fadhel en Tunisie. 1896-1913. Une figure moderniste, Sagittaire Editions, 2010. Pour aller plus loin... Edward Saïd, L'Orientalisme. L'Orient créé par l'Occident, Seuil, 2005. Edhem Eldem, Un Orient de consommation, Musée de la banque ottomane, 2010. Margot Badran and Miriam Cooke, Opening the Gates, Second Edition. An Anthology of Arab Feminist Writing, Indiana University Press, 2004. Zeynep Inankur, Reina Lewis et Mary Roberts, The Poetics and Politics of Place: Ottoman Istanbul and British Orientalism, University of Washington Press, 2010. Reina Lewis, Rethinking Orientalism. Women, Travel, and the Ottoman Harem, Rutgers University Press, 2004. Christine Peltre, Les Orientalistes, Hazan, 2018. The Oriental Flaneur: Khalil Bey and the Cosmopolitan Experience. Thèse de Deniz Türker, département d'architecture du Massachussetts Institute of Technology, 2007. La nouvelle Égypte, ce qu'on dit, ce qu'on voit du Caire à Fashoda. Dans ces souvenirs de voyage en Egypte publiés en 1905, Amédée Baillot de Guerville évoque sa rencontre avec la princesse Nazli : page 174 et alii. En ligne sur Gallica. L'évolution du féminisme en Egypte. Cet article de La Petite Tunisie du février 1935, évoque la princesse Nazli et son salon littéraire. La lutte de la Princesse Nazli pour le respect des libertés publiques en Turquie. Article de Hatem Karoui, auteur d'une biographie romancée de la princesse Nazli. Sur ce même site, Hatem Karoui propose la traduction d'un article du journal Al Hadhira datant du 30 mai 1899 sur l'action de la princesse Nazli dans la Nahdha (renaissance) arabe. Votre prochaine Histoire particulière... ... à
durée : 00:29:06 - Une histoire particulière, un récit documentaire en deux parties - Khalil Bey achetait des tableaux qui n'étaient pas tous de ceux qu'un mari laisse voir à sa femme. Les Parisiens ne se sont pas attristé du sort de Khalil Bey, le dandy ottoman qui avait tout perdu au jeu et qui en quittant Paris, avait du vendre toute sa collection, y compris l'Origine du Monde de Gustave Courbet. * En fin de compte, même si sa maîtresse Constance Quéniaux n'était plus là pour lui porter chance, le Turc des Grands boulevards pourrait se consoler dans les bras de la multitude de femmes qui à n'en pas douter, l'attendaient chez lui à Istanbul. Pour les français, c'était un peu comme si Khalil Bey s'était évaporé dans le Bain Turc d'Ingres, qui fut - dans la vraie vie - un des chefs d'oeuvre de sa magnifique collection. Mais non ! La princesse Nazli que Khalil Bey épousa n'était pas une odalisque et ne sortait pas d'un tableau orientaliste. Elle n'avait rien à voir avec cet imaginaire occidental. Mais dans cette époque où l'idéologie orientaliste bat son plein, même une princesse qui se considérait « moderne » pouvait être réduite à une simple odalisque dans le marché de l'art en Europe. Mais la princesse Nazli suivit son chemin. Arrière-petite-fille de Mehmet Ali pacha, le premier khédive, le gouverneur ottoman d'Egypte, elle créa dans les années 1880 en Egypte, puis au début des années 1900 en Tunisie, des salons littéraires. Elle était loin de s'imaginer qu'un jour elle serait considérée comme une des inspiratrices du féminisme dans le monde arabe. Avec : Edhem Eldem, historien, Collège de France et l'université de Bogazici ; Mary Roberts, historienne de l'art, université de Sydney ; Zeynep Inankur, historienne de l'art, université Mimar Sinan à Istanbul ; Sinan Kuneralp, historien et éditeur (ISIS) ; Lilia Labidi, anthropologue, ex-ministre des femmes en Tunisie Un documentaire d'Ilana Navaro. Réalisation : Annabelle Brouard. Prises de son : Benjamin Vignal, Déborah Dagobert. Mixage : Guillaume Ledu. Documentation : Antoine Vuilloz. Archives INA : Hervé Evanno. Recherche et documentation internet : Annelise Signoret. Collaboration : Suzanne Saint-Cast Avec les voix de : Lara Bruhl, Cécile Laffon et Annelise Signoret Bibliographie Mary Roberts, Intimate Outsiders, Duke University Press, 2007. Bertrand Tillier, Khalil Bey. Parisien de Stamboul, Du Lérot, 2016. Nazli Hafsia, La princesse Nazli Fadhel en Tunisie. 1896-1913. Une figure moderniste, Sagittaire Editions, 2010. Pour aller plus loin... Edward Saïd, L'Orientalisme. L'Orient créé par l'Occident, Seuil, 2005. Edhem Eldem, Un Orient de consommation, Musée de la banque ottomane, 2010. Margot Badran and Miriam Cooke, Opening the Gates, Second Edition. An Anthology of Arab Feminist Writing, Indiana University Press, 2004. Zeynep Inankur, Reina Lewis et Mary Roberts, The Poetics and Politics of Place: Ottoman Istanbul and British Orientalism, University of Washington Press, 2010. Reina Lewis, Rethinking Orientalism. Women, Travel, and the Ottoman Harem, Rutgers University Press, 2004. Christine Peltre, Les Orientalistes, Hazan, 2018. The Oriental Flaneur: Khalil Bey and the Cosmopolitan Experience. Thèse de Deniz Türker, département d'architecture du Massachussetts Institute of Technology, 2007. La nouvelle Égypte, ce qu'on dit, ce qu'on voit du Caire à Fashoda. Dans ces souvenirs de voyage en Egypte publiés en 1905, Amédée Baillot de Guerville évoque sa rencontre avec la princesse Nazli : page 174 et alii. En ligne sur Gallica. L'évolution du féminisme en Egypte. Cet article de La Petite Tunisie du février 1935, évoque la princesse Nazli et son salon littéraire. La lutte de la Princesse Nazli pour le respect des libertés publiques en Turquie. Article de Hatem Karoui, auteur d'une biographie romancée de la princesse Nazli. Sur ce même site, Hatem Karoui propose la traduction d'un article du journal Al Hadhira datant du 30 mai 1899 sur l'action de la princesse Nazli dans la Nahdha (renaissance) arabe. Votre prochaine Histoire particulière... ... à
durée : 00:28:53 - Une histoire particulière, un récit documentaire en deux parties - Pendant plus de 160 ans, l'identité du modèle d'un des chefs d'ouvre de Gustave Courbet était une énigme pour des journalistes, des historiens, des amateurs d'art et de scandale. Qui était-elle ? Savait-elle qu'elle acceptait le rôle de celle qui fut à l'Origine du Monde ? Comment en était-elle arrivée à cette place qui lui donnait, malgré elle, un pouvoir subversif ? * Le foyer de l'opéra était purement érotique, puisque c'était un foyer d'échanges, où les mères de famille, les vieilles tantes marchandent les danseuses. C'est une sorte de bordel pour riches et aisés. - Claude Schopp L'histoire de cette découverte, nous fait plonger dans le monde de Constance Quéniaux, danseuse à l'opéra et courtisane de Khalil Bey, l'énigmatique collectionneur d'art ou le « Turc du boulevard ». Une traversée dans le Paris du Second Empire à travers l'histoire de l'art, l'orientalisme, et le monde des courtisanes. Avec : Claude Schopp, chercheur et biographe d'Alexandre Dumas-fils ; Isolde Pludermacher, conservatrice en chef au Musée d'Orsay ; Bertrand Tillier, historien, Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne ; Edhem Eldem, historien, Collège de France et l'université de Bogaziçi. Un documentaire d'Ilana Navaro. Réalisation : Annabelle Brouard. Prise de son : Benjamin Vignal, Déborah Dagobert. Mixage : Guillaume Le Du. Documentation : Antoine Vuilloz. Archives INA : Hervé Evanno. Recherche et documentation internet : Annelise Signoret. Collaboration : Suzanne Saint-Cast (1ère diffusion : 19/10/2019) Avec les voix de : Lara Bruhl, Cécile Laffon et Annelise Signoret Bibliographie Claude Schopp, L'origine du Monde, vie du modèle Bertrand Tillier, Khalil Bey, le Parisien de Stamboul Michèle Haddad, Khalil Bey, une vie une collection Enis Batur, La Pomme Pour aller plus loin... Edhem Eldem, Un Orient de Consommation, Musée de la banque ottomane, 2010. Zeynep Inankur, Reina Lewis et Mary Roberts, The Poetics and Politics of Place: Ottoman Istanbul and British Orientalism, University of Washington Press, 2010. Edward Saïd, L'Orientalisme. L'Orient créé par l'Occident, Seuil, 2005. Melle Queniaux : une des favorites du compositeur Auber, comme on peut le lire dans le Bloc-Notes parisien du Gaulois du 17 août 1890. En ligne sur Gallica. Catalogue de la vente des objets d'art et d'ameublement ayant appartenus à Mme Constance Quéniaux. Hôtel Drouot, 11 et 12 juin 1908. En ligne sur Gallica. Danseuses de l'Opéra au XIXème siècle : l'envers du décor. Article publié sur le blog Plume-d'histoire.fr De l'ambivalence entre salariat et prostitution. Chapitre 5 du livre de Marie-Victoire Louis sur la prostitution, dans lequel l'auteur évoque le statut ambigu des danseuses. Sur Gallica, on peut feuilleter le livre de Nestor Roqueplan : Les coulisses de l'Opéra (1855), qui évoque notamment le foyer de l'Opéra, les relations particulières des danseuses avec les abonnés. The Oriental Flaneur : Khalil Bey and the Cosmopolitan Experience. Thèse de Deniz Türker, département d'architecture du Massachussetts Institute of Technology, 2007. Première diffusion le 19 octobre 2019
durée : 00:58:31 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Comment moderniser par le haut dans le vieil Empire ottoman ? Le sultan Mahmud II pose-t-il les bases d’un Etat moderne? Que signifie "équité" dans le système inégal de l’empire ? Comment les Ottomans sont-ils confrontés au XIXe siècle à la question de l’égalité ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:40 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quels sont les signes d’une révolution par le haut dans l’Empire ottoman au tournant des années 1830 ? S’interroge l’historien Edhem Eldem. A-t-on affaire à une modernité un peu bancale ? Comment le sultan Mahmud II bouscule-t-il les codes ottomans, fait-il "étalage d’images" ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Comment la modernité vient-elle se greffer sur l’espace ancien et traditionnel de l’Empire ottoman, au moment des réformes de Mahmud II (1826-1830)? Comment le sultan se fait-il plus présent, plus autoritaire? Comment redéfinit-il Constantinople-Istanbul par la construction de bâtiments militaires? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Qu’est-ce qui est en jeu pour le sultan Mahmud II, quand il procède à l’abolition des janissaires, corps d'élite de l’armée turque ? Comment ont pu s’exprimer le mécontentement et les résistances du peuple face à cette abolition violente ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quel sorte d’autocrate moderne pourrait être, le sultan Mahmud II ? s'interroge l'historien Edhem Eldem. Quelles sont les représentations de la violence, au moment de l’abolition des janissaires, ce corps d'élite de l’armée turque, en juin 1826 ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - Quelle a été l’atmosphère de terreur exercée auprès de la population, quand le corps des janissaires a été aboli en juin 1826? s'interroge Edhem. Que nous apprennent les pierres tombales, l’épigraphie funéraire de cette guerre sacrée lancée par l’Etat ottoman contre les rebelles qualifiés d’impies? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Qu’est-ce qui se joue avec les violentes réformes étatiques au début du XIXe siècle dans l’Empire ottoman? s'interroge Edhem Eldem. En abolissant la milice des janissaires, à quelle purge procède le sultan Mahmud II en juin 1826? Quelle est l’imagerie des janissaires? Qu’est-ce que la Sublime Porte? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quels sont les défis d’un nouvel ordre, pour l’Empire Ottoman face à une Europe post-révolution française et post Congrès de Vienne? Quelle est la violence des réformes inspirées de celles de Selim III? Qu’est-ce qu’un Etat révolutionnaire dans le contexte ottoman et européen des années 1820-1830? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
Episode 451 with Yaşar Tolga Cora, Edhem Eldem, Nicole van Os, and Johann Strauss hosted by Işın Taylan What did it mean to individuals from different ethnic and religious backgrounds to participate in World War I under the same banner? What do personal narratives tell us about the World War I? Accounts of soldiers, officers, and women as well as non-textual sources such as medals and postcards provide novel perspectives into thinking about the experience of the Great War. This episode brings together interviews conducted at Boğaziçi University during the Fighting Under the Same Banner: Memories from the Ottoman Theater of the Great War Conference in September 2019. « Click for More »
durée : 00:29:06 - Une histoire particulière, un récit documentaire en deux parties - Khalil Bey achetait des tableaux qui n'étaient pas tous de ceux qu'un mari laisse voir à sa femme. Les Parisiens ne se sont pas attristé du sort de Khalil Bey, le dandy ottoman qui avait tout perdu au jeu et qui en quittant Paris, avait du vendre toute sa collection, y compris l'Origine du Monde de Gustave Courbet. * En fin de compte, même si sa maîtresse Constance Quéniaux n'était plus là pour lui porter chance, le Turc des Grands boulevards pourrait se consoler dans les bras de la multitude de femmes qui à n'en pas douter, l'attendaient chez lui à Istanbul. Pour les français, c'était un peu comme si Khalil Bey s'était évaporé dans le Bain Turc d'Ingres, qui fut - dans la vraie vie - un des chefs d'oeuvre de sa magnifique collection. Mais non ! La princesse Nazli que Khalil Bey épousa n'était pas une odalisque et ne sortait pas d'un tableau orientaliste. Elle n'avait rien à voir avec cet imaginaire occidental. Mais dans cette époque où l'idéologie orientaliste bas son plein, même une princesse qui se considérait « moderne » pouvait être réduite à une simple odalisque dans le marché de l'art en Europe. Mais la princesse Nazli suiva son chemin. Arrière-petite-fille de Mehmet Ali pacha, le premier khédive, le gouverneur ottoman d'Egypte, elle créa dans les années 1880 en Egypte, puis au début des années 1900 en Tunisie, des salons littéraires. Elle était loin de s'imaginer qu'un jour elle serait considérée comme une des inspiratrices du féminisme dans le monde arabe. Avec : Edhem Eldem, historien, Collège de France et l'université de Bogazici ; Mary Roberts, historienne de l'art, université de Sydney ; Zeynep Inankur, historienne de l'art, université Mimar Sinan à Istanbul ; Sinan Kuneralp, historien et éditeur (ISIS) ; Lilia Labidi, anthropologue, ex-ministre des femmes en Tunisie Un documentaire d'Ilana Navaro. Réalisation : Annabelle Brouard. Prise de son : Benjamin Vignal, Déborah Dagobert. Mixage : Guillaume Le Du. Documentation : Antoine Vuilloz. Archives INA : Hervé Evanno. Recherche et documentation internet : Annelise Signoret. Collaboration : Suzanne Saint-Cast Avec les voix de : Lara Bruhl, Cécile Laffon et Annelise Signoret Bibliographie Mary Roberts, Intimate Outsiders, Duke University Press, 2007. Bertrand Tillier, Khalil Bey. Parisien de Stamboul, Du Lérot, 2016. Nazli Hafsia, La princesse Nazli Fadhel en Tunisie. 1896-1913. Une figure moderniste, Sagittaire Editions, 2010. Pour aller plus loin... Edward Saïd, L'Orientalisme. L'Orient créé par l'Occident, Seuil, 2005. Edhem Eldem, Un Orient de consommation, Musée de la banque ottomane, 2010. Margot Badran and Miriam Cooke, Opening the Gates, Second Edition. An Anthology of Arab Feminist Writing, Indiana University Press, 2004. Zeynep Inankur, Reina Lewis et Mary Roberts, The Poetics and Politics of Place: Ottoman Istanbul and British Orientalism, University of Washington Press, 2010. Reina Lewis, Rethinking Orientalism. Women, Travel, and the Ottoman Harem, Rutgers University Press, 2004. Christine Peltre, Les Orientalistes, Hazan, 2018. The Oriental Flaneur: Khalil Bey and the Cosmopolitan Experience. Thèse de Deniz Türker, département d'architecture du Massachussetts Institute of Technology, 2007. La nouvelle Égypte, ce qu'on dit, ce qu'on voit du Caire à Fashoda. Dans ces souvenirs de voyage en Egypte publiés en 1905, Amédée Baillot de Guerville évoque sa rencontre avec la princesse Nazli : page 174 et alii. En ligne sur Gallica. L'évolution du féminisme en Egypte. Cet article de La Petite Tunisie du février 1935, évoque la princesse Nazli et son salon littéraire. La lutte de la Princesse Nazli pour le respect des libertés publiques en Turquie. Article de Hatem Karoui, auteur d'une biographie romancée de la princesse Nazli. Sur ce même site, Hatem Karoui propose la traduction d'un article du journal Al Hadhira datant du 30 mai 1899 sur l'action de la princesse Nazli dans la Nahdha (renaissance) arabe.
durée : 00:29:06 - Une histoire particulière, un récit documentaire en deux parties - Khalil Bey achetait des tableaux qui n'étaient pas tous de ceux qu'un mari laisse voir à sa femme. Les Parisiens ne se sont pas attristé du sort de Khalil Bey, le dandy ottoman qui avait tout perdu au jeu et qui en quittant Paris, avait du vendre toute sa collection, y compris l'Origine du Monde de Gustave Courbet. * En fin de compte, même si sa maîtresse Constance Quéniaux n'était plus là pour lui porter chance, le Turc des Grands boulevards pourrait se consoler dans les bras de la multitude de femmes qui à n'en pas douter, l'attendaient chez lui à Istanbul. Pour les français, c'était un peu comme si Khalil Bey s'était évaporé dans le Bain Turc d'Ingres, qui fut - dans la vraie vie - un des chefs d'oeuvre de sa magnifique collection. Mais non ! La princesse Nazli que Khalil Bey épousa n'était pas une odalisque et ne sortait pas d'un tableau orientaliste. Elle n'avait rien à voir avec cet imaginaire occidental. Mais dans cette époque où l'idéologie orientaliste bas son plein, même une princesse qui se considérait « moderne » pouvait être réduite à une simple odalisque dans le marché de l'art en Europe. Mais la princesse Nazli suiva son chemin. Arrière-petite-fille de Mehmet Ali pacha, le premier khédive, le gouverneur ottoman d'Egypte, elle créa dans les années 1880 en Egypte, puis au début des années 1900 en Tunisie, des salons littéraires. Elle était loin de s'imaginer qu'un jour elle serait considérée comme une des inspiratrices du féminisme dans le monde arabe. Avec : Edhem Eldem, historien, Collège de France et l'université de Bogazici ; Mary Roberts, historienne de l'art, université de Sydney ; Zeynep Inankur, historienne de l'art, université Mimar Sinan à Istanbul ; Sinan Kuneralp, historien et éditeur (ISIS) ; Lilia Labidi, anthropologue, ex-ministre des femmes en Tunisie Un documentaire d'Ilana Navaro. Réalisation : Annabelle Brouard. Prise de son : Benjamin Vignal, Déborah Dagobert. Mixage : Guillaume Le Du. Documentation : Antoine Vuilloz. Archives INA : Hervé Evanno. Recherche et documentation internet : Annelise Signoret. Collaboration : Suzanne Saint-Cast Avec les voix de : Lara Bruhl, Cécile Laffon et Annelise Signoret Bibliographie Mary Roberts, Intimate Outsiders, Duke University Press, 2007. Bertrand Tillier, Khalil Bey. Parisien de Stamboul, Du Lérot, 2016. Nazli Hafsia, La princesse Nazli Fadhel en Tunisie. 1896-1913. Une figure moderniste, Sagittaire Editions, 2010. Pour aller plus loin... Edward Saïd, L'Orientalisme. L'Orient créé par l'Occident, Seuil, 2005. Edhem Eldem, Un Orient de consommation, Musée de la banque ottomane, 2010. Margot Badran and Miriam Cooke, Opening the Gates, Second Edition. An Anthology of Arab Feminist Writing, Indiana University Press, 2004. Zeynep Inankur, Reina Lewis et Mary Roberts, The Poetics and Politics of Place: Ottoman Istanbul and British Orientalism, University of Washington Press, 2010. Reina Lewis, Rethinking Orientalism. Women, Travel, and the Ottoman Harem, Rutgers University Press, 2004. Christine Peltre, Les Orientalistes, Hazan, 2018. The Oriental Flaneur: Khalil Bey and the Cosmopolitan Experience. Thèse de Deniz Türker, département d'architecture du Massachussetts Institute of Technology, 2007. La nouvelle Égypte, ce qu'on dit, ce qu'on voit du Caire à Fashoda. Dans ces souvenirs de voyage en Egypte publiés en 1905, Amédée Baillot de Guerville évoque sa rencontre avec la princesse Nazli : page 174 et alii. En ligne sur Gallica. L'évolution du féminisme en Egypte. Cet article de La Petite Tunisie du février 1935, évoque la princesse Nazli et son salon littéraire. La lutte de la Princesse Nazli pour le respect des libertés publiques en Turquie. Article de Hatem Karoui, auteur d'une biographie romancée de la princesse Nazli. Sur ce même site, Hatem Karoui propose la traduction d'un article du journal Al Hadhira datant du 30 mai 1899 sur l'action de la princesse Nazli dans la Nahdha (renaissance) arabe.
durée : 00:28:53 - Une histoire particulière, un récit documentaire en deux parties - Pendant plus de 160 ans, l'identité du modèle d'un des chefs d'ouvre de Gustave Courbet était une énigme pour des journalistes, des historiens, des amateurs d'art et de scandale. Qui était-elle ? Savait-elle qu'elle acceptait le rôle de celle qui fut à l'Origine du Monde ? Comment en était-elle arrivée à cette place qui lui donnait, malgré elle, un pouvoir subversif ? * Le foyer de l'opéra était purement érotique, puisque c'était un foyer d'échanges, où les mères de famille, les vieilles tantes marchandent les danseuses. C'est une sorte de bordel pour riches et aisés. - Claude Schopp L'histoire de cette découverte, nous fait plonger dans le monde de Constance Quéniaux, danseuse à l'opéra et courtisane de Khalil Bey, l'énigmatique collectionneur d'art ou le « Turc du boulevard ». Une traversée dans le Paris du Second Empire à travers l'histoire de l'art, l'orientalisme, et le monde des courtisanes. Avec : Claude Schopp, chercheur et biographe d'Alexandre Dumas-fils ; Isolde Pludermacher, conservatrice en chef au Musée d'Orsay ; Bertrand Tillier, historien, Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne ; Edhem Eldem, historien, Collège de France et l'université de Bogaziçi. Un documentaire d'Ilana Navaro. Réalisation : Annabelle Brouard. Prise de son : Benjamin Vignal, Déborah Dagobert. Mixage : Guillaume Le Du. Documentation : Antoine Vuilloz. Archives INA : Hervé Evanno. Recherche et documentation internet : Annelise Signoret. Collaboration : Suzanne Saint-Cast Avec les voix de : Lara Bruhl, Cécile Laffon et Annelise Signoret Bibliographie Claude Schopp, L'origine du Monde, vie du modèle Bertrand Tillier, Khalil Bey, le Parisien de Stamboul Michèle Haddad, Khalil Bey, une vie une collection Enis Batur, La Pomme Pour aller plus loin... Edhem Eldem, Un Orient de Consommation, Musée de la banque ottomane, 2010. Zeynep Inankur, Reina Lewis et Mary Roberts, The Poetics and Politics of Place: Ottoman Istanbul and British Orientalism, University of Washington Press, 2010. Edward Saïd, L'Orientalisme. L'Orient créé par l'Occident, Seuil, 2005. Melle Queniaux : une des favorites du compositeur Auber, comme on peut le lire dans le Bloc-Notes parisien du Gaulois du 17 août 1890. En ligne sur Gallica. Catalogue de la vente des objets d'art et d'ameublement ayant appartenus à Mme Constance Quéniaux. Hôtel Drouot, 11 et 12 juin 1908. En ligne sur Gallica. Danseuses de l'Opéra au XIXème siècle : l'envers du décor. Article publié sur le blog Plume-d'histoire.fr De l'ambivalence entre salariat et prostitution. Chapitre 5 du livre de Marie-Victoire Louis sur la prostitution, dans lequel l'auteur évoque le statut ambigu des danseuses. Sur Gallica, on peut feuilleter le livre de Nestor Roqueplan : Les coulisses de l'Opéra (1855), qui évoque notamment le foyer de l'Opéra, les relations particulières des danseuses avec les abonnés. The Oriental Flaneur : Khalil Bey and the Cosmopolitan Experience. Thèse de Deniz Türker, département d'architecture du Massachussetts Institute of Technology, 2007.
durée : 00:28:53 - Une histoire particulière, un récit documentaire en deux parties - Pendant plus de 160 ans, l'identité du modèle d'un des chefs d'ouvre de Gustave Courbet était une énigme pour des journalistes, des historiens, des amateurs d'art et de scandale. Qui était-elle ? Savait-elle qu'elle acceptait le rôle de celle qui fut à l'Origine du Monde ? Comment en était-elle arrivée à cette place qui lui donnait, malgré elle, un pouvoir subversif ? * Le foyer de l'opéra était purement érotique, puisque c'était un foyer d'échanges, où les mères de famille, les vieilles tantes marchandent les danseuses. C'est une sorte de bordel pour riches et aisés. - Claude Schopp L'histoire de cette découverte, nous fait plonger dans le monde de Constance Quéniaux, danseuse à l'opéra et courtisane de Khalil Bey, l'énigmatique collectionneur d'art ou le « Turc du boulevard ». Une traversée dans le Paris du Second Empire à travers l'histoire de l'art, l'orientalisme, et le monde des courtisanes. Avec : Claude Schopp, chercheur et biographe d'Alexandre Dumas-fils ; Isolde Pludermacher, conservatrice en chef au Musée d'Orsay ; Bertrand Tillier, historien, Université Paris 1 Panthéon-Sorbonne ; Edhem Eldem, historien, Collège de France et l'université de Bogaziçi. Un documentaire d'Ilana Navaro. Réalisation : Annabelle Brouard. Prise de son : Benjamin Vignal, Déborah Dagobert. Mixage : Guillaume Le Du. Documentation : Antoine Vuilloz. Archives INA : Hervé Evanno. Recherche et documentation internet : Annelise Signoret. Collaboration : Suzanne Saint-Cast Avec les voix de : Lara Bruhl, Cécile Laffon et Annelise Signoret Bibliographie Claude Schopp, L'origine du Monde, vie du modèle Bertrand Tillier, Khalil Bey, le Parisien de Stamboul Michèle Haddad, Khalil Bey, une vie une collection Enis Batur, La Pomme Pour aller plus loin... Edhem Eldem, Un Orient de Consommation, Musée de la banque ottomane, 2010. Zeynep Inankur, Reina Lewis et Mary Roberts, The Poetics and Politics of Place: Ottoman Istanbul and British Orientalism, University of Washington Press, 2010. Edward Saïd, L'Orientalisme. L'Orient créé par l'Occident, Seuil, 2005. Melle Queniaux : une des favorites du compositeur Auber, comme on peut le lire dans le Bloc-Notes parisien du Gaulois du 17 août 1890. En ligne sur Gallica. Catalogue de la vente des objets d'art et d'ameublement ayant appartenus à Mme Constance Quéniaux. Hôtel Drouot, 11 et 12 juin 1908. En ligne sur Gallica. Danseuses de l'Opéra au XIXème siècle : l'envers du décor. Article publié sur le blog Plume-d'histoire.fr De l'ambivalence entre salariat et prostitution. Chapitre 5 du livre de Marie-Victoire Louis sur la prostitution, dans lequel l'auteur évoque le statut ambigu des danseuses. Sur Gallica, on peut feuilleter le livre de Nestor Roqueplan : Les coulisses de l'Opéra (1855), qui évoque notamment le foyer de l'Opéra, les relations particulières des danseuses avec les abonnés. The Oriental Flaneur : Khalil Bey and the Cosmopolitan Experience. Thèse de Deniz Türker, département d'architecture du Massachussetts Institute of Technology, 2007.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Comment moderniser par le haut dans le vieil Empire ottoman ? Le sultan Mahmud II pose-t-il les bases d’un Etat moderne? Que signifie "équité" dans le système inégal de l’empire ? Comment les Ottomans sont-ils confrontés au XIXe siècle à la question de l’égalité ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quels sont les signes d’une révolution par le haut dans l’Empire ottoman au tournant des années 1830 ? S’interroge l’historien Edhem Eldem. A-t-on affaire à une modernité un peu bancale ? Comment le sultan Mahmud II bouscule-t-il les codes ottomans, fait-il "étalage d’images" ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Comment la modernité vient-elle se greffer sur l’espace ancien et traditionnel de l’Empire ottoman, au moment des réformes de Mahmud II (1826-1830)? Comment le sultan se fait-il plus présent, plus autoritaire? Comment redéfinit-il Constantinople-Istanbul par la construction de bâtiments militaires? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Qu’est-ce qui est en jeu pour le sultan Mahmud II, quand il procède à l’abolition des janissaires, corps d'élite de l’armée turque ? Comment ont pu s’exprimer le mécontentement et les résistances du peuple face à cette abolition violente ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Quel sorte d’autocrate moderne pourrait être, le sultan Mahmud II ? s'interroge l'historien Edhem Eldem. Quelles sont les représentations de la violence, au moment de l’abolition des janissaires, ce corps d'élite de l’armée turque, en juin 1826 ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - Quelle a été l’atmosphère de terreur exercée auprès de la population, quand le corps des janissaires a été aboli en juin 1826? s'interroge Edhem. Que nous apprennent les pierres tombales, l’épigraphie funéraire de cette guerre sacrée lancée par l’Etat ottoman contre les rebelles qualifiés d’impies? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
durée : 00:58:45 - Les Cours du Collège de France - par : Merryl Moneghetti - Que se passe-t-il dans une société extrêmement complexe et variée, comme l’Empire Ottoman au XIXe siècle, face à une Europe conquérante? s'interroge l'historien Edhem Eldem. Comment l’Etat-nation s’avère-t-il d’une simplicité qui n'arrive pas à comprendre cet empire « multiple et pluriel » ? - réalisation : Laure-Hélène Planchet - invités : Edhem Eldem professeur d'histoire à l'Université de Bogaziçi à Istanbul.
Tarihsel gerçekliğın ne kadar güvenilir olduğu, sorgulama ve sorgulamanın tek başına önemi, ulaşılan bilginin sınanması
Following a 2011 meeting of the annual Mediterranean Workshop at the University of Minnesota, Patricia Lorcin (a co-convener) approached Todd Shepard (one of the workshop participants that year) about editing a volume focused on the Mediterranean in the modern period. From the beginning, these two editors of French Mediterraneans: Transnational and Imperial Histories (University of Nebraska Press, 2016) envisioned a collection that would bring together authors whose work pushes against the boundaries of French and European history (from outside of and within these regional fields). Analyzing the history of the Mediterranean as geographic, social, cultural, political, intellectual, and discursive space from the nineteenth century to the era of decolonization, the book offers a critical history of the region understood in its transnational and imperial complexity. The volume is organized in three parts. Focused on maps and mapping, the first includes essays by Ali Yaycioglu, Ian Coller, Andrew Arsan, and Spencer Segalla. Examining frameworks of migration, the next section features essays by Edhem Eldem, Marc Aymes, Julia Clancy-Smith, and Mary Dewhurst Lewis. In the third part of the collection, authors Sarah Stein, Susan Miller, Ellen Amster, and Emma Kuby interrogate the margins of Mediterranean religious identity, medicine, and the legacies of the Holocaust. Through the analysis of a range of historical actors, events, and the mobilization of different methods and sources, the essays all think carefully through how forms of difference have shaped and divided the region over centuries: nations and borders, language, ethnicity, race, religion, class, and gender. Diverse in their objects of study and approaches, the essays in the volume share a preoccupation with the study of French Mediterraneans plural in their imaginations, populations, and politics throughout the era of modern imperialism. Roxanne Panchasi is an Associate Professor in the Department of History at Simon Fraser University. Her current research focuses on the representation of nuclear weapons and testing in France and its empire since 1945. She lives and reads in Vancouver, Canada. If you have a recent title to suggest for the podcast, please send an email to: panchasi@sfu.ca. *The music that opens and closes the podcast is an instrumental version of “Creatures,” a song written by Vancouver artist/musician Casey Wei (performing as “hazy”). To hear more, please visit https://agonyklub.com/ Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices
Following a 2011 meeting of the annual Mediterranean Workshop at the University of Minnesota, Patricia Lorcin (a co-convener) approached Todd Shepard (one of the workshop participants that year) about editing a volume focused on the Mediterranean in the modern period. From the beginning, these two editors of French Mediterraneans: Transnational and Imperial Histories (University of Nebraska Press, 2016) envisioned a collection that would bring together authors whose work pushes against the boundaries of French and European history (from outside of and within these regional fields). Analyzing the history of the Mediterranean as geographic, social, cultural, political, intellectual, and discursive space from the nineteenth century to the era of decolonization, the book offers a critical history of the region understood in its transnational and imperial complexity. The volume is organized in three parts. Focused on maps and mapping, the first includes essays by Ali Yaycioglu, Ian Coller, Andrew Arsan, and Spencer Segalla. Examining frameworks of migration, the next section features essays by Edhem Eldem, Marc Aymes, Julia Clancy-Smith, and Mary Dewhurst Lewis. In the third part of the collection, authors Sarah Stein, Susan Miller, Ellen Amster, and Emma Kuby interrogate the margins of Mediterranean religious identity, medicine, and the legacies of the Holocaust. Through the analysis of a range of historical actors, events, and the mobilization of different methods and sources, the essays all think carefully through how forms of difference have shaped and divided the region over centuries: nations and borders, language, ethnicity, race, religion, class, and gender. Diverse in their objects of study and approaches, the essays in the volume share a preoccupation with the study of French Mediterraneans plural in their imaginations, populations, and politics throughout the era of modern imperialism. Roxanne Panchasi is an Associate Professor in the Department of History at Simon Fraser University. Her current research focuses on the representation of nuclear weapons and testing in France and its empire since 1945. She lives and reads in Vancouver, Canada. If you have a recent title to suggest for the podcast, please send an email to: panchasi@sfu.ca. *The music that opens and closes the podcast is an instrumental version of “Creatures,” a song written by Vancouver artist/musician Casey Wei (performing as “hazy”). To hear more, please visit https://agonyklub.com/ Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices
Following a 2011 meeting of the annual Mediterranean Workshop at the University of Minnesota, Patricia Lorcin (a co-convener) approached Todd Shepard (one of the workshop participants that year) about editing a volume focused on the Mediterranean in the modern period. From the beginning, these two editors of French Mediterraneans: Transnational and Imperial Histories (University of Nebraska Press, 2016) envisioned a collection that would bring together authors whose work pushes against the boundaries of French and European history (from outside of and within these regional fields). Analyzing the history of the Mediterranean as geographic, social, cultural, political, intellectual, and discursive space from the nineteenth century to the era of decolonization, the book offers a critical history of the region understood in its transnational and imperial complexity. The volume is organized in three parts. Focused on maps and mapping, the first includes essays by Ali Yaycioglu, Ian Coller, Andrew Arsan, and Spencer Segalla. Examining frameworks of migration, the next section features essays by Edhem Eldem, Marc Aymes, Julia Clancy-Smith, and Mary Dewhurst Lewis. In the third part of the collection, authors Sarah Stein, Susan Miller, Ellen Amster, and Emma Kuby interrogate the margins of Mediterranean religious identity, medicine, and the legacies of the Holocaust. Through the analysis of a range of historical actors, events, and the mobilization of different methods and sources, the essays all think carefully through how forms of difference have shaped and divided the region over centuries: nations and borders, language, ethnicity, race, religion, class, and gender. Diverse in their objects of study and approaches, the essays in the volume share a preoccupation with the study of French Mediterraneans plural in their imaginations, populations, and politics throughout the era of modern imperialism. Roxanne Panchasi is an Associate Professor in the Department of History at Simon Fraser University. Her current research focuses on the representation of nuclear weapons and testing in France and its empire since 1945. She lives and reads in Vancouver, Canada. If you have a recent title to suggest for the podcast, please send an email to: panchasi@sfu.ca. *The music that opens and closes the podcast is an instrumental version of “Creatures,” a song written by Vancouver artist/musician Casey Wei (performing as “hazy”). To hear more, please visit https://agonyklub.com/ Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices
Following a 2011 meeting of the annual Mediterranean Workshop at the University of Minnesota, Patricia Lorcin (a co-convener) approached Todd Shepard (one of the workshop participants that year) about editing a volume focused on the Mediterranean in the modern period. From the beginning, these two editors of French Mediterraneans: Transnational and Imperial Histories (University of Nebraska Press, 2016) envisioned a collection that would bring together authors whose work pushes against the boundaries of French and European history (from outside of and within these regional fields). Analyzing the history of the Mediterranean as geographic, social, cultural, political, intellectual, and discursive space from the nineteenth century to the era of decolonization, the book offers a critical history of the region understood in its transnational and imperial complexity. The volume is organized in three parts. Focused on maps and mapping, the first includes essays by Ali Yaycioglu, Ian Coller, Andrew Arsan, and Spencer Segalla. Examining frameworks of migration, the next section features essays by Edhem Eldem, Marc Aymes, Julia Clancy-Smith, and Mary Dewhurst Lewis. In the third part of the collection, authors Sarah Stein, Susan Miller, Ellen Amster, and Emma Kuby interrogate the margins of Mediterranean religious identity, medicine, and the legacies of the Holocaust. Through the analysis of a range of historical actors, events, and the mobilization of different methods and sources, the essays all think carefully through how forms of difference have shaped and divided the region over centuries: nations and borders, language, ethnicity, race, religion, class, and gender. Diverse in their objects of study and approaches, the essays in the volume share a preoccupation with the study of French Mediterraneans plural in their imaginations, populations, and politics throughout the era of modern imperialism. Roxanne Panchasi is an Associate Professor in the Department of History at Simon Fraser University. Her current research focuses on the representation of nuclear weapons and testing in France and its empire since 1945. She lives and reads in Vancouver, Canada. If you have a recent title to suggest for the podcast, please send an email to: panchasi@sfu.ca. *The music that opens and closes the podcast is an instrumental version of “Creatures,” a song written by Vancouver artist/musician Casey Wei (performing as “hazy”). To hear more, please visit https://agonyklub.com/ Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices
Following a 2011 meeting of the annual Mediterranean Workshop at the University of Minnesota, Patricia Lorcin (a co-convener) approached Todd Shepard (one of the workshop participants that year) about editing a volume focused on the Mediterranean in the modern period. From the beginning, these two editors of French Mediterraneans: Transnational and Imperial Histories (University of Nebraska Press, 2016) envisioned a collection that would bring together authors whose work pushes against the boundaries of French and European history (from outside of and within these regional fields). Analyzing the history of the Mediterranean as geographic, social, cultural, political, intellectual, and discursive space from the nineteenth century to the era of decolonization, the book offers a critical history of the region understood in its transnational and imperial complexity. The volume is organized in three parts. Focused on maps and mapping, the first includes essays by Ali Yaycioglu, Ian Coller, Andrew Arsan, and Spencer Segalla. Examining frameworks of migration, the next section features essays by Edhem Eldem, Marc Aymes, Julia Clancy-Smith, and Mary Dewhurst Lewis. In the third part of the collection, authors Sarah Stein, Susan Miller, Ellen Amster, and Emma Kuby interrogate the margins of Mediterranean religious identity, medicine, and the legacies of the Holocaust. Through the analysis of a range of historical actors, events, and the mobilization of different methods and sources, the essays all think carefully through how forms of difference have shaped and divided the region over centuries: nations and borders, language, ethnicity, race, religion, class, and gender. Diverse in their objects of study and approaches, the essays in the volume share a preoccupation with the study of French Mediterraneans plural in their imaginations, populations, and politics throughout the era of modern imperialism. Roxanne Panchasi is an Associate Professor in the Department of History at Simon Fraser University. Her current research focuses on the representation of nuclear weapons and testing in France and its empire since 1945. She lives and reads in Vancouver, Canada. If you have a recent title to suggest for the podcast, please send an email to: panchasi@sfu.ca. *The music that opens and closes the podcast is an instrumental version of “Creatures,” a song written by Vancouver artist/musician Casey Wei (performing as “hazy”). To hear more, please visit https://agonyklub.com/ Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices
Following a 2011 meeting of the annual Mediterranean Workshop at the University of Minnesota, Patricia Lorcin (a co-convener) approached Todd Shepard (one of the workshop participants that year) about editing a volume focused on the Mediterranean in the modern period. From the beginning, these two editors of French Mediterraneans: Transnational and Imperial Histories (University of Nebraska Press, 2016) envisioned a collection that would bring together authors whose work pushes against the boundaries of French and European history (from outside of and within these regional fields). Analyzing the history of the Mediterranean as geographic, social, cultural, political, intellectual, and discursive space from the nineteenth century to the era of decolonization, the book offers a critical history of the region understood in its transnational and imperial complexity. The volume is organized in three parts. Focused on maps and mapping, the first includes essays by Ali Yaycioglu, Ian Coller, Andrew Arsan, and Spencer Segalla. Examining frameworks of migration, the next section features essays by Edhem Eldem, Marc Aymes, Julia Clancy-Smith, and Mary Dewhurst Lewis. In the third part of the collection, authors Sarah Stein, Susan Miller, Ellen Amster, and Emma Kuby interrogate the margins of Mediterranean religious identity, medicine, and the legacies of the Holocaust. Through the analysis of a range of historical actors, events, and the mobilization of different methods and sources, the essays all think carefully through how forms of difference have shaped and divided the region over centuries: nations and borders, language, ethnicity, race, religion, class, and gender. Diverse in their objects of study and approaches, the essays in the volume share a preoccupation with the study of French Mediterraneans plural in their imaginations, populations, and politics throughout the era of modern imperialism. Roxanne Panchasi is an Associate Professor in the Department of History at Simon Fraser University. Her current research focuses on the representation of nuclear weapons and testing in France and its empire since 1945. She lives and reads in Vancouver, Canada. If you have a recent title to suggest for the podcast, please send an email to: panchasi@sfu.ca. *The music that opens and closes the podcast is an instrumental version of “Creatures,” a song written by Vancouver artist/musician Casey Wei (performing as “hazy”). To hear more, please visit https://agonyklub.com/ Learn more about your ad choices. Visit megaphone.fm/adchoices
Boğaziçi University Professor Edhem Eldem on "A Transnational History of the Attempt on Abdülhamid II" (Palgrave Macmillan), which he co-edited with Houssine Alloul and Henk de Smaele. The book explores a deadly assassination attempt targeting the Ottoman sultan in Istanbul in 1905, and appears at a time when Abdülhamid II is the subject of a growing popular obsession among religious conservatives in Turkey. Support Turkey Book Talk by making a donation via Patreon. Many thanks to current supporters Celia Jocelyn Kerslake, Michelle Zimmer, Jan-Markus Vömel, Steve Bryant, Aaron Ataman, Max Hoffman, Andrew MacDowall, Paul Levin, Ayla Jean Yackley, Burak Kodaz and Tan Tunalı.
Sanat Hayat: 9 Haziran 2015 Camera Ottomana: 2. Bölüm Koç Üniversitesi Anadolu Medeniyetleri Araştırma Merkezi (ANAMED)'nde 19 Ağustos'a kadar ziyarete açık olan"Camera Ottomana: Osmanlı İmparatorluğu'nda Fotoğraf ve Modernite 1840-1914" sergisini ve sergiyle eş zamanlı yayınlanan aynı isimli kitabı konuşuyoruz. Serginin küratörlerinden Prof.Dr.Edhem Eldem ve Prof.Dr.Zeynep Çelik programa konuk oluyor.
Sanat Hayat: 2 Haziran 2015 Camera Ottomana: 1. Bölüm Koç Üniversitesi Anadolu Medeniyetleri Araştırma Merkezi (ANAMED)'nde 19 Ağustos'a kadar ziyarete açık olan"Camera Ottomana: Osmanlı İmparatorluğu'nda Fotoğraf ve Modernite 1840-1914" sergisini ve sergiyle eş zamanlı yayınlanan aynı isimli kitabı konuşuyoruz. Serginin küratörlerinden Prof.Dr.Edhem Eldem ve Prof.Dr.Zeynep Çelik programa konuk oluyor.
Nezih Erdoğan Sinemanın ilk yıllarını, kinetoscope, vitascope ya da cinématographe gibi hareketli görüntü teknolojilerinin tarihi olarak okumak yeterli olabilir mi? Bu podcastta Prof. Nezih Erdoğan ve Serkan Şavk, Osmanlı’daki sinema deneyimini seyir ve hayret gibi kavramlar üzerinden tartışıyorlar.Stream via Soundcloud (preferred / US)Stream via Hipcast (Turkey / Türkiye) Türkiye’de sinemanın ilk yılları ve Yeşilçam sineması üzerine uzmanlaşan Prof. Dr. Nezih Erdoğan, İzmir Ekonomi Üniversitesi Sinema ve Dijital Medya Bölümü kurucu başkanıdır (Daha fazla bilgi için bkz. kişisel sayfa ve academia.edu)Erken modern Osmanlı toplumunda mekân-birey-iletişim ilişkisi üzerine çalışan Serkan Şavk, Hacettepe Üniversitesi Tarih Bölümü’nde doktora adayı ve İzmir Ekonomi Üniversitesi Sinema ve Dijital Medya Bölümü’nde öğretim görevlisidir. (Daha fazla bilgi için bkz. academia.edu)Episode No. 128Release Date: 3 November 2013 (Türkçe)Location: Izmir, Turkey Editing and Production: Chris Gratien and Serkan ŞavkBibliography courtesy of Nezih ErdoğanCitation: "Hayretle Seyret: Osmanlı'da sinema ve şehir," Nezih Erdoğan, Serkan Şavk, and Chris Gratien, Ottoman History Podcast, No. 128 (November 3, 2013) http://www.ottomanhistorypodcast.com/2013/11/cinema-ottoman-empire-istanbul.html. SEÇME KAYNAKÇASinema - Seyir Belge Arşivi, Istanbul Bilgi Üniversitesi - Savaş Arslan, Cinema in Turkey: A New Critical History(Oxford University Press, 2010).- Edhem Eldem, “Batılılașma, Modernleșme ve Kozmopolitizm: 19. Yüzyıl Sonu ve 20. Yüzyıl Bașında İstanbul”, Osman Hamdi Bey ve Dönemi (İstanbul: Tarih Vakfı Yurt Yayınları, 1993), 12–26.- Nezih Erdoğan, “The Spectator in the Making: Modernity and Cinema in Istanbul: 1896-1928”, Orienting Istanbul: Cultural Capital of Europe?, der. Deniz Göktürk, Levent Soysal ve İpek Türeli (Routledge: 2010), 129-143. (Türkçesi: İstanbul Nereye? Küresel Kent, Kültür, Avrupa, İstanbul: Metis Yayınları, 2011.) - Burçak Evren, İlk Türk Filmleri (İstanbul: Es Yayınları, 2006). - Cemal Kafadar, Agâh Özgüç, Giovanni Scognamillo ve Deniz Bayrakdar, “Sinema ve Tarih” (Panel tartışması), Türk Film Araștırmalarında Yeni Yönelimler 5, der. Deniz Bayrakdar (İstanbul: Bağlam Yayınları, 2006). - Kemal H. Karpat, Ottoman Population, 1830-1914: Demographic and Social Characteristics (University of Wisconsin Press: 1985). - Dilek Kaya Mutlu, “The Russian Monument at Ayastefanos (San Stefano): Between Defeat and Revenge, Remembering and Forgetting”, Middle Eastern Studies 43 (sayı 1), 2007: 75-86. - Dilek Kaya Mutlu, “Ayastefanos’taki Rus Abidesi: Kim Yıktı? Kim Çekti? Kim ‘Yazdı’?”, Türk Film Araştırmalarında Yeni Yönelimler 6, der. Deniz Bayrakdar (İstanbul: Bağlam Yayınları, 2007), 17-29.- "Kamera Öncesi Bir Kamera Gezisi: Cemal Kafadar", Altyazı (sayı 109), 2011: 48-55.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
One of the opening exhibitions at SALT Galata, Scramble for the Past: A Story of Archaeology in the Ottoman Empire, 1753-1914 presents the rich and intricate story of archaeology in the Near East in a chronological narrative around selected archaeological sites. Exploring archaeological activities in social, cultural and political contexts across a wide geographical area that spans from Greece to Egypt, the exhibition examines local and foreign archaeological initiatives undertaken in the land of the Ottoman Empire over a period of nearly two centuries. Taking the inauguration of the British Museum, the first museum in the modern sense of the word, as a starting point and following the development of the Museum of Islamic Pious Foundations in the Ottoman Empire (today’s Museum of Turkish and Islamic Arts), the exhibition explores transformations in the historical narrative of the Ottoman Empire in parallel to studies focusing on Western interest in “the cultural heritage of the classical era.” Principal materials in the exhibition include reports by Western and Ottoman explorers, books that share their experiences travelling across this region with plans and maps, and selected documents and photographs expressing the involvement of the Imperial Museum in the Ottoman Empire (today’s İstanbul Archaeology Museums) and the race to attain artifacts immediately after the museum’s establishment. These materials are corroborated by objects excavated and transported from major archaeological excavation sites in Greece, Turkey, Iraq, Syria, Lebanon and Egypt to İstanbul at the time. The main theme of the exhibition however, is the story of how an interest in the past transformed into a field of “struggle” over artifacts – a process that began in the mid-18th century. The basis of this transformation sees a shift in the motivation for archaeological activity; an act that had originally served as an argument for pursuing the origins of European civilization by the 19th century became eclipsed by the desires of an imperialistic project. The Ottoman investment in the archaeological scene was based on the rise of historical consciousness, which emerged in parallel to these imperialistic arguments. In the exhibition, the changing perspective on the practice of archaeology is addressed by emphasizing the interaction among European and Ottoman actors. Scramble for the Past was conceptualized and prepared by Zainab Bahrani, Zeynep Çelik and Edhem Eldem. A commissioned installation by Celine Condorelli functions as a support structure for the exhibition, with graphic design by Aslı Altay. In addition, two specially composed installations by artists Mark Dion and Michael Rakowitz further address some of the issues raised by the conceptual framework of the exhibition and touch on our everyday understanding of and relationship to the field of archaeology.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
SALT Galata’nın açılış sergilerinden Geçmişe Hücum: Osmanlı İmparatorluğu’nda Arkeolojinin Öyküsü, 1753-1914, arkeolojinin Yakın Doğu’daki zengin ve karmaşık hikâyesini seçili arkeolojik bölgeler üzerinden kronolojik bir anlatımla sahneliyor. Yunanistan’dan Mısır’a uzanan geniş bir coğrafyadaki arkeoloji faaliyetlerini sosyal, kültürel ve politik bağlamlarıyla inceleyen sergi, yaklaşık 200 yıl boyunca Osmanlı topraklarında gerçekleştirilmiş yerli ve yabancı arkeolojik girişimleri irdeliyor. Sergi ayrıca, Batı’nın “klasik dönemin kültürel mirasına” ilgisine odaklı araştırmalara paralel olarak Osmanlı tarih anlatısındaki dönüşümleri kapsıyor; modern anlamda ilk müze olan British Museum ile Osmanlı’nın Evkaf-ı İslâmiye Müzesi (bugünkü adıyla Türk ve İslâm Eserleri Müzesi) arasındaki izleği sürüyor. Serginin ana malzemeleri, Batılı ve Osmanlı kâşiflerin raporları ile seyahat izlenimlerine ilişkin kitaplar, bölgelerin detaylı çizimlerini içeren planlar ile Osmanlıların, Müze-i Hümayun’un (bugünkü adıyla İstanbul Arkeoloji Müzeleri) kuruluşu itibariyle eski eser mücadelesine dâhil oluşunun izdüşümünü sunan belge ve fotoğraflardan meydana geliyor. Bu malzemeler, Yunanistan, Türkiye, Irak, Suriye, Lübnan ve Mısır’daki önemli arkeolojik kazı alanlarından o dönemde çıkartılıp İstanbul Arkeoloji Müzeleri’ne getirilmiş objeler ile destekleniyor. Serginin ana temasını ise, geçmişe yönelik ilginin 18. yüzyılın ortalarından itibaren bir “mücadele” alanına dönüşmesinin hikâyesi oluşturuyor. Bu dönüşümün temelinde, Avrupa’da uygarlığın kökenlerini antik kültürlerde arama iddiasına hizmet eden arkeoloji faaliyetlerinin, 19. yüzyıl itibariyle emperyalist projelere dâhil edilmesi yatıyor. Osmanlıların arkeoloji arenasında yer bulmaya başlaması da, yine bu emperyal iddialara paralel olarak ortaya çıkan tarih bilincinin yükselişine dayanıyor. Arkeolojiye bakışın geçirdiği bu dönüşüm, sergide Avrupalı ve Osmanlı aktörlerin aralarındaki etkileşime vurgu yapılarak inceleniyor. Geçmişe Hücum, Zainab Bahrani, Zeynep Çelik ve Edhem Eldem tarafından kavramsallaştırılıp hazırlandı. Grafik tasarım çalışmalarını Aslı Altay yürüttü. Celine Condorelli’nin enstalasyonu, serginin destek yapısı işlevini görüyor. Mark Dion ve Michael Rakowitz’in özel olarak hazırladığı iki enstalasyon ise, serginin kavramsal altyapısının öne çıkardığı bazı meselelere gönderme yaparak, arkeolojiyle ilişkimizi ve bu dala dair gündelik algımızı ele alıyor.
Prof Dr. Edhem Eldem, Osmanlı tarihinin “Türk” tarihinin bir parçası olarak ele alınması ve bu iki alanın birbirinden farkı üzerine konuşuyor.
© 2020-2025 Ivy Podcast Discovery LLC
