Podcasts about dlaczego bo

Jeśli nie rozumiesz, dlaczego jako chrześcijanie przechodzimy przez cierpienie to koniecznie posłuchaj tego kazania. 18.02.2024/ Pastor Joanna Kmiecik

W 2018 r. Komisja Nadzoru Finansowego nakazała, by polskie TFI przestały używać w nazwach swoich funduszy określeń takich jak: pieniężne, skarbowe, gotówkowe – o ile nie spełniają rzeczywiście wymogów, które powinny spełniać fundusze rynku pieniężnego. Dlaczego to techniczne – wydawałoby się – zalecenie było tak rewolucyjne? Ponieważ ujawniło (tym, którzy uważnie się przyglądali) prawdopodobnie jeden z największych przekrę… oszu… chwytów marketingowych w dziejach polskiego rynku kapitałowego. Ta historia i jej ciąg dalszy pokazują trzy wielkie braki Czyta Maciej Jaszczuk

Czy wiesz, że przyjmowanie to też dawanie❓ Zapraszam Cię do mentalnej relaksacji, która otworzy Cię na przyjmowania dobra, które do Ciebie płynie.  Dlaczego❓ BO jesteś WAŻNY❗️ BO jesteś WAŻNA❗️ Zasługujesz na najlepsze i możesz już przestać stawiać opór temu co przychodzi do Ciebie. Pamiętaj przyjmując obdarowujesz darczyńcę. ❤️ Jeśli potrzebujesz wsparcia w uwolnieniu blokad i ograniczeń, to zapraszam do kontaktu anna@annagodlewska.pl Tu możesz umówić się na bezpłatną konsultację, aby ustalić szczegóły i formę pracy: https://calendly.com/anna_godlewska/wstepnakonsultacja Do zobaczenia

Jaki wpływ na datę obchodów świąt Bożego Narodzenia miały religie przedchrześcijańskie? Jak się ma data obchodzenia narodzin Jezusa do daty przesilenia zimowego? I co to są Szczodre Gody? Kasper Kalinowski rozmawia z dr Joanną Malitą-Król, religioznawczynią z Instytutu Religioznawstwa Uniwersytetu Jagiellońskiego. Więcej podcastów na https://wyborcza.pl/podcast. Piszcie do nas w każdej sprawie na listy@wyborcza.pl.

How to Hire to przełomowy ebook na rynku rekrutacji IT. Wewnętrznie w BeeTalents nazwany został "Wielką Księgą Rekrutacji Technicznych". Dlaczego? Bo autorzy zdecydowali się zebrać całą ich wiedzę na temat rekrutacji technicznych w jednym miejscu. Od specyfiki projektów, przez silne i słabe strony kandydatów, aż po pytania do klientów czy przykładowe zadania rekrutacyjne. Przy tworzeniu tego ebooka pracował prawie cały zespół Bee Talents, od początku 2020 roku, przez 10 miesięcy. -> 11 rozdziałów poświęconych rolom popularnym w branży IT. -> Pytania rekrutacyjne do kandydatów i klientów. -> Zbiory miejsc do publikowania ogłoszeń optymalnych dla każdej z ról. Wszystko to i więcej znajdziecie na stronie www: https://cutt.ly/UgRakDT (link skrócony) Link pełny: https://beetalents.com/pl/how-to-hire/?utm_source=howtohire&utm_medium=ebook&utm_campaign=filip-podcast&utm_content=

Witam Cię w 28 odcinku podcastu WIĘCEJ NIŻ FOTOGRAFIA.   Lubisz słoneczne, upalne dni? Ja uwielbiam lato, chodzenie na boso i to ciepło, które leje się z bezchmurnego nieba strumieniami. Aleeeeeee jako fotograf, nie za bardzo lubię się z bezchmurnym niebem i pełnym słońcem. DLACZEGO ??? Bo ciężko się fotografuje w takich warunkach.  Jeśli jesteś […] Artykuł Odcinek 28. Ostre światło w plenerze. Jak sobie z nim radzić? pochodzi z serwisu BASIOLANDIA | Fotografia z odrobina magii.

Chodzą sobie po tym świecie ludzie, którzy głęboko w sobie noszą potrzebę twórczego działania, a i tak tego nie robią! Dlaczego? Bo są zablokowanymi artystami. Czy jesteś jednym z nich? Być może odkryjesz to w tym odcinku, a nawet powrócisz do źródła tej blokady. Nie zawsze jest to przyjemne wspomnienie, ale mimo to mocno Was do […] Artykuł #21: Czy jesteś zablokowanym artystą? pochodzi z serwisu Co robić w życiu?.

Cześć! Witam Was ponownie – tym razem w nieco innej, pandemicznej rzeczywistości. Dzisiaj rozmawiam z Tomkiem Skrabalakiem, który pełni funkcję Managing Directora w Abanana Advertising. Nie wiem, czy wiecie, ale jako agencja specjalizujemy się w przygotowywaniu i zarządzaniu rozmaitymi programami lojalnościowymi dla firm – i to właśnie one będą tematem dzisiejszego odcinka specjalnego.Większość zapewne wie, czym jest program lojalnościowy, zaczniemy więc odpowiedzią na pytanie: po co robić programy lojalnościowe? To proste: żeby maksymalizować sprzedaż. Takie działania mogą być przeznaczone zarówno do celów wewnętrznych, np. dla pracowników (stąd też m.in. programy premiowe), jak i na potrzeby partnerów biznesowych. Istnieją też jednak programy motywacyjne, które nie wiążą się już tak ściśle ze sprzedażą; mogą dotyczyć też bezpośrednich klientów, np. osób korzystających z Paczkomatów Inpostu. Im szybciej użytkownik wyciągnie paczkę, tym większa szansa na jakiś bonus. Program lojalnościowy jest pojęciem szerszym niż partnerski. Stawia się właśnie na lojalizowanie, a więc np. organizowanie szkoleń dla partnerów, by mieli większą wiedzę, a w konsekwencji osiągali lepsze wyniki sprzedażowe. Niezwykle istotne jest komunikowanie o programie zainteresowanych – wszelkie przypomnienia, powiadomienia push czy te informująco-motywujące to tylko niektóre z możliwości. Jeżeli natomiast jakaś firma zada sobie pytanie, czy potrzebuje programu lojalnościowego, to odpowiedź właściwie zawsze mogłaby być twierdząca. Dlaczego? Bo według mojego rozmówcy nie ma takiej sprzedaży, której nie dałoby się zwiększyć.Jak wygląda proces projektowania programu lojalnościowego?Najpierw robimy porządny wywiad z organizacją i każdą jej stroną: pracownikami, dostawcami czy klientami, aby jak najdokładniej poznać i zaspokoić potrzeby każdej z grup.Mając już te informacje, zaczynamy myśleć nad szkieletem programu, mając w głowie zasadę, że program powinien być prosty, przewidywalny i szybki. Zastanawiamy się też, z jakich powodów klient chce wdrożyć takie działania, zwłaszcza gdy miał już styczność z takimi programami, ale nie sprawdziły się w jego firmie.Kolejny krok to analiza konkurencji.Kiedy mamy już dużo wiadomości na temat otoczenia przedsiębiorstwa i miejsca, w którym miałby znaleźć się program, ustalamy cele, np. osiągnięcie danego pułapu uczestników czy sprzedaży. Na tym etapie dokonujemy też estymacji z klientem, aby program był realny i osiągalny dla każdej ze stron. Zwykle wypracowujemy trzy filary: pozyskiwanie nowych klientów, sprawienie, że dotychczasowi będą kupować więcej oraz sprawienie, że dotychczasowi klienci będą kupować częściej.Na tej podstawie, biorąc pod uwagę wszystkie nasze analizy, skupiamy się na mechanizmie programu. Tzw. specyfikacja programu jest niezwykle istotna dla późniejszych prac projektowania makiety (zwykle strony internetowej), która będzie służyła do jego obsługi. Tu znajduje się mechanizm, integracje (np. z bankiem), przeliczniki – podstawa programu.Bardzo ważna jest też kwestia nagród – przecież to jeden z głównych motywatorów takiego programu. Ustalamy więc na podstawie benchmarków i naszych badań, jakie nagrody rzeczowe sprawdzą się w przypadku danej firmy. Co ciekawe: to, jakie narody wybierają mężczyźni, wcale nie jest takie oczywiste – ale o tym musicie posłuchać sami.Jakie są kolejne etapy projektowania programu lojalnościowego? Jak wygląda budżetowanie i jak nad nim zapanować? Na te i wiele innych pytań z poniższej listy znajdziecie odpowiedź w dzisiejszym odcinku. Zapraszam do słuchania!Z tego odcinka dowiecie się:Co to jest program lojalnościowy?Po co robić takie programy?Co to jest program premiowy?Co to jest program motywacyjny?Czym jest program partnerski?Czym różni się program lojalnościowy od partnerskiego?Jak komunikować program lojalnościowy?Jakie firmy potrzebują programów lojalnościowych?Jak wygląda proces projektowania programu lojalnościowego?Jaki powinien być program lojalnościowy?Na czym skupiają się główne cele i założenia programów?Na czym polega makieta programu?Czym jest dokument zwany specyfikacją?Jak wybiera się odpowiednie nagrody?Czym jest dropshipping?Jak podchodzić do programu lojalnościowego: marketingowo czy handlowo?Jakie są główne wydatki budżetowe?Jak pozyskiwać uczestników programu i po czyjej stronie leży ten obowiązek?Dołącz do grupy networkingowej podcastu Marketing ludzkim głosem:https://www.facebook.com/groups/MarketingLudzkimGlosem/

Na zagranicznych portalach można znaleźć coraz więcej tekstów wieszczących koniec ruchu zero-waste. Dlaczego? Bo jednorazówki mają być "bezpieczniejsze". I kto w ogóle będzie się zastanawiał nad noszeniem własnego kubka wielorazowego, podczas gdy co chwilę do kosza wyrzucamy maseczki i rękawiczki z plastiku. Ile prawdy jest w tezie, że to koniec? A może to tylko test dla wyznających zasadę, że lepiej nie marnować. Gość: Agata Szczotka-Sarna, Interseroh Polska, autorka bloga sarniezycie.pl. Zapraszam, Krzysiek Rzyman

Jednym z moich ulubionych hasztagów jest #TakSięRobiReklamyKocham gdy w spocie mogę znaleźć intrygę, zaskoczenie, emocje i przede wszystkim niezwykłą historię. I mam świadomość, że często z wielkim zachwytem udostępniam produkcje konkursowe. Produkcje młodych twórców, które zostały przygotowane jako praca pokazująca potencjał twórczy.I kosmicznie cieszę się na kolejny odcinek #HerraOnAir. Dlaczego?Bo gościem jest facet, który dla mnie jest żyjącą legendą reklamy. Facet, który nie tylko stworzył niezwykły dom produkcyjny, ale przede wszystkim z wielką pasją i zaangażowaniem pomaga młodym twórcom. Papaya Young Directors (https://www.papayayoungdirectors.com/) to jedyny konkurs w Europie dla młodych reżyserów umożliwiający bezpośrednie wejście do zawodu w branży filmowej.Gościem #113 odcinka #HerraOnAir jest Kacper Sawicki.Z naszej rozmowy dowiesz się między innymi:- kim jest Kacper- czym się zajmuje producent filmowy / reklamowy- jak to się stało, że Kacper zafascynował się branżą filmową- kiedy Kacper podjął decyzję o tym, że chce się zajmować produkcją filmową i co miało na to wpływ- najfajniejsze projekty, które Kacper zrealizował- dlaczego dzisiaj robi się tak mało wyjątkowych i zapadających w pamięć teledysków- jakie konkursy organizuje Papaya Films- na czym polega konkurs Papaya Young Directors- czym dla Kacpra jest dobra reklama- dlaczego PF robi tak dużo kampanii społecznych- czy w Polsce produkuje się dużo reklam- czy Kacper jako rowerzysta czuje się bezpiecznie na polskich drogach

Rozważanie Pisma w Pierwszą Niedzielę Pasyjną, Niedzielę Invocavit, prowadzi diakon Małgorzata Gaś. "Wszyscy wiemy, że kiedyś umrzemy i to jest jedyna pewna rzecz w tym świecie. Dlaczego? Bo utraciliśmy raj. Adam i Ewa to my. Nie jesteśmy wcale lepsi od Adama i Ewy". Posłuchajmy całości podcastu z rozważaniem. Tekst kazalny: 1 Mż 3,1-19(20-24) *** Szanowni Słuchacze, testujemy dziś nową formę podcastu: bez dźwiękowego wprowadzenia i zakończenia całości. Jeśli chcą Państwo podzielić się z nami opiniami dotyczącymi testowanej zmiany, zachęcamy do wysłania maila na adres trojca.luteranie@gmail.com Czekamy na Państwa opinię: z muzyką czy bez niej?

W tym video zachęcam Was do wydania własnej #książki biznesowej. Dlaczego? Bo to genialne narzędzie marketingowe!

Zabieram się do nagrania odcinków solo jak Sójka za morze. Zupełnie jak nie ja. Wczoraj miałam spotkanie z moją prawniczką i ona mówi: Marta dla mnie ty jesteś osobą, że jak sobie coś postanowi to to zrobi. I generalnie faktycznie tak jest. Choć odcinki solo lekko mi nie przychodzą. Nasuwają mi się w związku z tym 2 refleksje. Związane są one z dotrzymywaniem własnego słowa kontra zmianą nawyku. Jedną z zasad z jaką z jednej strony w życiu i biznesie się utożsamiam, a z drugiej najtrudniej jest mi ją wdrażać w życie jest zasada: Szanuj swoje słowo. Szanuj czyli nie rzucaj go na wiatr. Lepiej nie obiecuj. W moim domu słowo miało zawsze ogromną wartość. Mój tato zawsze powtarzał, że słowo mocniejsze jest od wszelkiej umowy, a w biznesie najważniejsze jest by tego słowa dotrzymywać. I to prawda. Znam mnóstwo historii w naszej branży, kiedy ludzie nie dotrzymali swojego słowa. nie rozliczyli się między sobą zgodnie z tym na co byli umówieni, nie zrobili razem transakcji itp. Złamanie słowa plus nieuczciwość to dla mnie jest jedna z najgorszych kombinacji. Przysłowiowy gwóźdź do trumny każdego biznesu. Przejrzystość, uczciwość i szanowanie swojego słowa to być może ktoś powie, że idealistyczna mrzonka, ale jednak dla mnie absolutne podstawy do tego by robić z kimś interes. Jednak istnieje jeszcze coś takiego jak nawyk. Tak jak w przypadku tego podcastu - przyzwyczaiłam siebie i Ciebie mój słuchaczu do tego, że każdy odcinek to rozmowa z ludźmi z branży i pomimo, iż już jakiś czas temu obiecałam, że zacznę nagrywać odcinki solo to nawet nie wiem kiedy wkradło mi się odkładanie tego celu na później. Zamiast siąść i po prostu to zrobić, ja zaczęłam szukać wymówek by zrobić to później. I tak o to za chwilę mamy koniec roku, a tu ZERO odcinków solo w spisie treści podcastu. I nagrywając ten odcinek byłam bliska po raz kolejny odłożenia go na później. Mam już w zanadrzu dwa kolejne mega ciekawe wywiady i bardzo łatwo, by mi było je puścić dzisiaj zamiast tego odcinka, jednak wiem, że jak nie przełamię siebie do tego kroku i po raz kolejny odłożę to na później, to prawdopodobnie zrobię to kolejny i kolejny raz. Na warsztatach z Martą Smith uczymy jak pozbyć się strachu i wymówek przed rozpoczęciem inwestowania. Niedawno prowadziłyśmy webinar o najczęściej popełnianych błędach w nieruchomościach. I moment w którym zaczęłam mówić, o tym że jednym z najczęściej popełnianych błędów jest BRAK AKCJI i odkładanie tego pierwszego kroku na później, myślę sobie: Marta - a ty co robisz z podcastem? Dokładnie popełniasz ten sam błąd odkładasz na później nagranie samodzielnego podcastu. Na szkoleniu jesteś taka mądra, uczysz i zachęcasz innych do zrobienia na początek małej rzeczy. Nie musisz od razu inwestować całego kapitału. Spróbuj znaleźć okazję inwestycyjną i ją odsprzedaj. Sprawdź czy potrafisz rozpoznawać okazję. Jak jej nikt nie kupi to znaczy, że to nie była okazja. Jak zejdzie od razu to nie dość, że zarobisz swoje pierwsze pieniądze w branży to jeszcze zdobędziesz bezcenne doświadczenie. A sama co robisz? Odkładasz i odkładasz moment nagrania podcastu solo. Skoro sama sobie do rozumu przemówiłam, zrobiłam pierwszy krok - uświadomiłam sobie pułapkę w jaką wpadłam, od razu przyszła wielka chęć przerwania tego schematu, co by się przypadkiem w zły nawyk nie przemienił. I tak o to mówię do Ciebie dzisiaj sama. Bez nikogo. Bez żadnych gości. Czas Świąteczno-noworoczny jest idealny do tego. Dlaczego? Bo mogę to zrobić małymi kroczkami. Mogę zająć Cię moimi przemyśleniami i refleksjami jakie mogą mieć znaczenie dla Ciebie, gdy będziesz robić podsumowanie własnego roku. Ja nie wiem czy ty również miałeś w tym roku problem z odkładaniem czegoś na później. Wiem, że wiele osób się z tym mierzy. Na początku roku planujemy wielkie rzeczy, ale im bliżej jesteśmy daty realizacji celu tym więcej rośnie w nas obaw. Tuż po Nowym Roku opublikuje podcast z doktorem psychologii Pawłem Fortuną i w nim będziemy rozmawiać o lęku prze...

Powinni się w nią wsłuchać i ci, którzy tworzą gry i ci, którzy w nie grają. Dlaczego? Bo jest rok 2019 i termin "accessibility" znać w gamedevie wypada. Podczas poznańskiego PGG Jam: All Play, maratonu tworzenia gier dostępnych, mięliśmy okazję porozmawiać o niepełnosprawności przed monitorem z ekspertami Poznańskiej Gildii Graczy. O tym, co mogą dać dzieciom gry terapeutyczno--rehabilitacyjne opowiedział Rafał Piechocki, Karolina Stachowiak opisała bariery, na jakie natykają w naszej branży niesłyszący i niedosłyszący gracze, Tomasz Tworek zdradził, jak radzą sobie z naszym medium osoby niewidome, a Mateusz Pusty pochylił się nad ideą imprezy. Wspólnie z Mateuszem Witczakiem (PolskiGamedev.pl) goście zastanawiają się, co dostępność może dać pełnosprawnym odbiorcom, którzy autorzy dobrze sobie z nią radzą, a którzy wciąż muszą się podszkolić.

Flipowanie to termin, który mocno wgryzł się w żargon małych i średnich inwestorów. Czym jest? To po prostu handel nieruchomościami. Kupić tanio – drogo sprzedać. Złota zasada handlu. Taki obrót mieszkaniami jest coraz bardziej popularny. Dlaczego? Bo na mieszkaniach jednorazowo możesz zarobić od kilkudziesięciu tysięcy w górę. Handlując drobnym towarem, musisz zrobić gigantyczny wysiłek, by taki obrót wygenerować a co dopiero mówić o zysku. Chcąc nie chcąc „fliperów” w sumie można, by wpisać na listę nowo powstałych zawodów. Natomiast nie każdy „fliper” rozumie, jakie konsekwencje niesie za sobą taka właśnie forma działalności. Nie każdy rozumie, że zakup i sprzedaż nieruchomości w celach zarobkowych to nic innego jak działalność gospodarcza i jest zobowiązany do takowej założenia. W tym miejscu pojawia się także pytanie, czy w związku z powyższym istnieje może inna forma prawna, jaką być może lepiej będzie mi się opłacać, założyć, by taką działalność prowadzić? O tym, jaką formę prawną wybrać, kiedy chcę flipować rozmawiam z księgową i doradcą podatkowym Magdaleną Sławińską-Rzemek. W podcaście postaramy się rozwiać wszystkie wątpliwości, a jak potrzebujesz jeszcze więcej wiedzy na temat rozliczania podatkowego flipów, zapraszamy Cię na szkolenie: Jak rozliczyć flipa? Jakie z Magdą poprowadzę w ramach Akademii Kobiecej Strony inwestowania.   Music by audionautix.com Oceń podcast Ruszamy Nieruchomości Jeżeli słuchasz na iPhone w aplikacji podcast: wpisz w wyszukiwarce w aplikacji RUSZAMY NIERUCHOMOŚCI, w sekcji Podcasty kliknij na RUSZAMY NIERUCHOMOŚCI, przejdź do zakładki Recenzje, naciśnij link Napisz recenzję. Uwaga: program wymaga zalogowania na swoje apple ID.  Jeżeli słuchasz na komputerze zobacz jak możesz to zrobić z PC:  Jeżeli korzystasz ze Stitchera: wejdź na stronę www.stitcher.com/podcast/ruszamy-nieruchomosci lub poszukaj podcast RUSZAMY NIERUCHOMOŚCI w wyszukiwarce na stronie www.stitcher.com przewiń stronę w dół, aż zobaczysz okno Show Ratings and Reviews, kliknij na link Write a review.

W dzisiejszym odcinku prezentujemy debatę pod tytułem Język a płeć i kultura, którą w ramach Europejskiego Dnia Języków zorganizował Goethe-Institut Warschau. W tym dniu Goethe-Institut wraz z Przedstawicielstwem Komisji Europejskiej w Polsce i innymi europejskimi instytutami kultury zrzeszonymi w EUNIC organizuje od kilku lat debaty na temat języka i zmian kulturowo-społecznych. W tym roku tematem są związki języka z płcią i kulturą: jak język, poprzez gramatykę, składnię i leksykę, odzwierciedla i określa role oraz formy społeczne, a także czy język to wyłącznie poprawność gramatyczna, czy również manifest poglądów.W panelu udział wzięły: dr Sylwia Chutnik, pisarka, publicystka, wielokrotnie wyróżniana aktywistka prof. UW dr hab. Agnieszka Graff, amerykanistka, literaturoznawczyni i publicystka dr Małgorzata Anna Maciejewska, wykładowczyni Gender Studies w Instytucie Badań Literackich PAN i publicystka  prof. Cecilia Robustelli, członkini Accademia della Crusca Rozmowa odbyła się 26 września 2019 roku. W imieniu gospodarzy obecnych powitała Iwona Kuczkowska, a spotkanie poprowadzili Anna Sańczuk i Maciej Ulewicz. Prof. Robustelli zjawiła się na debacie na zaproszenie Włoskiego Instytutu Kultury.   Tłumaczenie uwag prof. Robustelli (za które jesteśmy wdzięczni Annie Osmólskiej Mętrak):   07:39 Sytuacja językowa we Włoszech jest podobna do polskiej, bo i tutaj występuje rodzaj gramatyczny (męski i żeński). „Doktor” w rodzaju męskim to dottore, zaś w żeńskim również mamy dwie formy: dottora lub dottoressa. Można by długo rozprawiać na temat wyboru między tymi formami, ale powiem tylko krótko, że rozpowszechniona jest forma dottoressa, a nie dottora, która dawniej istniała w języku włoskim, zanim stopniowo wyparła ją dottoressa. Zatem panuje zgoda, że w stosunku do kobiet należy używać form żeńskich. W tym przypadku preferujemy formę rozpowszechnioną (dottoressa) i pozwalamy jej się utrwalić. 13:42 Poruszono tu dwa problemy, które postaram się streścić. Kwestia pierwsza: czy język odzwierciedla zmiany społeczne, a zmiany społeczne znajdują odzwierciedlenie w języku? Jeśli chodzi o język włoski – rzeczywistość, kulturę, historię kraju – kobiety przebyły długą drogę w kwestiach społeczno-kulturalnych (zwłaszcza w ostatnich 50 latach), co pociągnęło za sobą zmiany w używaniu języka oraz stosowaniu form żeńskich na określenie kobiecych zawodów. Język to odzwierciedla, bo coraz częściej używa się form rodzaju żeńskiego, również w odniesieniu do terminów określających role instytucjonalne albo zawody prestiżowe. W języku włoskim zawsze znane były takie wyrazy jak „służąca”, „robotnica”, „sprzedawczyni”, czy „pokojówka”, ale nadal panuje niechęć wobec takich słów jak „inżyniera”, „chirurżka”, „adwokatka” i tak dalej. Problemem dotyczy najwyżej kilkunastu tego rodzaju nazw; co do instytucji, istnieje opór wobec uznania w języku „ministry”, „burmistrzyni”, „doradczyni”, ewentualnie formy te przyjmują się bardzo wolno. Także w telewizji zdarzało się, że kobiety mające wpływowe role polityczne prosiły, aby ich nie określać formami żeńskimi. Moim zdaniem jako lingwistki jest to prośba nieuzasadniona. Nie można mówić „Proszę się tak do mnie nie zwracać” z wielu powodów. I to jest ta pierwsza kwestia: w języku włoskim obraz ewolucji społecznej kobiet znajduje tylko częściowe odzwierciedlenie, bo to długa droga, a jak zauważyła przedmówczyni, uzus językowy to nie tylko kwestia gramatyki. W języku niczego się nie narzuca. W Accademia della Crusca nie chcemy narzucać języka, ale chcemy dać precyzyjne sugestie. W tej kwestii mówimy, że zaleca się używanie form żeńskich. Druga poruszona kwestia dotyczyła tego, czy istnieją jeszcze jakieś różnice dotyczące tego, jak języka używają kobiety, a jak mężczyźni — różnice, które stawiają kobiety na gorszej pozycji. Takie różnice istnieją, również w języku włoskim, choć w takim czy innym stopniu pojawiają się we wszystkich językach i mają początek w kulturze i społeczeństwie, a ściślej w narzuconej kobietom (we Włoszech i nie tylko) kulturze milczenia, kulturze wykluczenia z edukacji. Kobiety nie potrafiły przemawiać, nie umiały czytać, nie wiedziały, jak uczestniczyć w dyskusji. Dlatego wytworzyły styl wypowiedzi cechujący się niezdecydowaniem, wahaniem: „być może”, „za pozwoleniem”, „przepraszam, nie jestem pewna, czy dobrze mówię”, „może pan będzie o tym wiedział lepiej ode mnie” – takie wtrącenia przypominają nam o czasach (nie całkiem minionych), kiedy kobieta znajdowała się poza nawiasem grona aktywnych podmiotów społecznych, a jedynie była biernym przedmiotem, czego ślady istnieją nadal. 18:54 Pojawiły się nowe słowa, które weszły do języka włoskiego, ale także do innych języków (jestem pewna, że to samo dzieje się w języku polskim) na przykład ze świata technologii i stało się to na pstryknięcie palcem, w jednej chwili. Dlatego dzisiaj mówimy po włosku scaricare w sensie „ściągania plików”. Scaricare oznacza „ściąganie”, ale w sensie rozładunku, zdjęcia czegoś z ciężarówki. Jednak dzisiaj nikt już nie zakłada, że wyraz scaricare oznacza „zdjąć paczkę i gdzieś ją odłożyć czy zabrać”. Każdy uznaje, że oznacza to „pobierz plik” — takie ma znaczenie. Zatem mamy nowe słowa techniczne. Jednak tych kilkanaście terminów w formie żeńskiej — nie. Nie dla „inżyniery”, nie dla „ministry”, nie dla „chirurżki”, nie dla „burmistrzyni”, nie dla „adwokaty”. Dlaczego? Bo kryje się za tym coś więcej: istniejąca kultura patriarchalna (że użyję tego terminu), która pozostaje żywa w naszym kraju. Akurat w ostatnich dniach zajęto krytyczne stanowisko wobec wywiadu telewizyjnego, w którym prowadzący użył bardzo seksistowskiego języka wobec kobiety. Język był seksistowski nie dlatego, że dziennikarz używał form męskich, ale dlatego, że bagatelizował ryzyko przemocy wobec kobiet. Dziennikarz mówił: „Ale przecież on pani nie zabił”, „Ale on był bardzo zakochany, więc nie zrobił nic złego”. Użył innego rodzaju języka, w którym ujawniła się kultura. Potrzeba nam zatem przemiany kulturowej.   26:30 Chciałam wrócić do sformułowania, które wypowiedziała zdaje się moja przedmówczyni, o wahaniu, z jakim kobiety odnoszą się do używania wobec nich form żeńskich (przy czym „wahanie” jest tu eufemizmem, w rzeczywistości chodzi o ich odrzucenie), bo zjawisko to jest we Włoszech bardzo silne. Dla kobiet na stanowiskach instytucjonalnych ma to pewien aspekt polityczny – nie będę teraz w to wchodzić, ale krótko zaznaczę, że włoska prawica i lewica różnią się podejściem w tej kwestii. Ale sądzę, że u podłoża tej postawy u kobiet, które zajmują eksponowane stanowiska poza światem polityki (czyli chirurżek, adwokatek, itp.), widzimy relikt modelu, w którym równość rozumiana była jako upodobnienie się do mężczyzny. Czyli równość kobiet, które wcześniej znajdowały się w pozycji podporządkowanej wobec mężczyzn, oznaczała dla nich konieczność pięcia się w górę do męskiej pozycji. W latach 70. i 80. kobieta, która mogła zarządzać np. muzeum czy fabryką, chciała być nazywana „dyrektorem”, bo mówiła sobie: „Teraz jestem równa mężczyźnie”. Trochę to trwało, zanim zaakceptowano inny model, w którym równość nie była już rozumiana jako upodobnienie do mężczyzny, lecz jako przyjęcie do wiadomości i docenienie różnic między kobietami i mężczyznami. Ten model nie został jeszcze zinternalizowany, ponieważ otaczająca go kultura i społeczeństwo zachowuje dawne, odwrotne modele, w których mężczyzna pozostaje niezagrożony jako punkt odniesienia. I jeszcze króciutko o drugiej sprawie, mianowicie przyszłości, o tym, co robimy z młodymi kobietami i mężczyznami. Oprócz osobistego przykładu ludzi z ich otoczenia ważną rolę odgrywa szkoła. We Włoszech ministerstwo edukacji wiele zrobiło w niedawnej przeszłości na tym polu, m.in. wprowadziło nową ustawę o szkolnictwie mówiącą jasno, że szkoła musi zajmować się edukowaniem na rzecz równości i przeciw przemocy. Ustawa wzbudziła we Włoszech wiele debat i politycznych sporów, ale weszła w życie. Ministerstwo próbowało też zainicjować weryfikację podręczników, bo zawierają one treści mocno przemocowe wobec kobiet – nie w sensie otwartej, jawnej przemocy, ale w tym sensie, że kobieta zawsze stoi w nich na podrzędnej pozycji. Walka toczy się więc na kilku frontach. 37:12 Jeśli mogę coś dorzucić do cennego wystąpienia przedmówczyni, z którą nadajemy na tej samej fali, co zauważam z radością, bo książka Lakoff dla nas, czyli badaczy i badaczek tych kwestii, to prawdziwa biblia. Otóż modele mówienia o kobietach i mężczyznach widoczne w społeczeństwie, z których często zdajemy sobie sprawę dopiero wtedy, kiedy badamy je uważnie i świadomie, są proponowane przez media, czego większość być może nie dostrzega. Na przykład telewizja często powtarza w filmach model kobiety niezdecydowanej, wahającej się, której pozycja uległa wprawdzie zmianie, ale ta zmiana czyni ją gorszą. Ostatnio w telewizji włoskiej rozpoczęto emisję serialu, w którym bohaterką jest inspektorka policji. Więc mówimy „Ach, dobrze. Kobieta-szef, szefowa, kobieta u władzy”. Jednak kobieta jest tu ukazana w sposób satyryczny, ma władzę, ale prowadzi rodzinę w wyjątkowo tradycyjny sposób, jest kobietą, która często albo wypowiada się w sposób przesadnie władczy, nieco karykaturalny, albo też w sposób niepewny, o czym tu już mówiłyśmy. Tak więc te stereotypy i sposoby bycia, które są nieodłącznie związane z byciem kobietą, są nam proponowane na nowo przez media. I to jest straszne niebezpieczeństwo dla młodych pokoleń. Ponieważ widzą, że to, z czym próbujemy walczyć, jest powielane. Nie wiem, czy to samo dzieje się również w Polsce. 49:46 Tu trzeba nieco odejść od kwestii rodzaju gramatycznego i feminizmu. Kwestia europejskiej polityki językowej narodziła się nieco ponad 15 lat temu, gdy w 2004 r. nastąpiło duże rozszerzenie Unii Europejskiej o 11 krajów. W tym czasie użytkownikom wszystkich europejskich języków narodowych nasuwało się wrażenie, że trudno będzie pogodzić obecność wszystkich języków (wtedy było ich 21, obecnie 24), jednak konieczne będzie zachowanie języków narodowych i zapobieżenie dominacji języka angielskiego nad pozostałymi – na nieco podobnej zasadzie, jak formy męskie, o których mówiliśmy wcześniej: wygodnie jest używać wyłącznie form męskich, pozbywamy się wtedy problemów, ale tracimy zarazem to wszystko, o czym tu rozmawialiśmy. Tak samo byłoby wygodnie używać tylko angielskiego, ale wtedy utracilibyśmy te wszystkie kultury. Tak narodziło się duże zainteresowanie polityką językową, polegającą na zwróceniu uwagi poszczególnych krajów europejskich na używanie własnego języka. Nie z pobudek tożsamościowych, ale dlatego, że każdy język jest nośnikiem kultury, która zginęłaby, gdyby używać innego języka. W 2004 r. powstała Europejska Federacja Narodowych Instytucji Językowych, w której reprezentowany jest każdy kraj – Polskę reprezentują dwie osoby, Włochy reprezentuje Accademia della Crusca, której jestem przedstawicielką. Do czego służą te języki? Czy tylko do codziennej komunikacji w rodzinie i z przyjaciółmi, czy może również do komunikacji zewnętrznej – handlowej, a także kulturalnej? Korzystanie z języka pojawia się w różnych kontekstach, i tu niestety również pojawia się kwestia władzy związanej z używaniem języka, bo język angielski, który stwarzał ryzyko dominacji w instytucjach Unii Europejskiej, miał za sobą ogromne wsparcie finansowe dzięki nauczaniu, kursom itp. Dlatego polityka językowa m.in. oznacza w dużej mierze troskę o używanie własnego języka w kraju i na zewnętrz. Do tego dochodzą inne kwestie, takie jak równowaga w użytkowaniu języków w Unii Europejskiej, gdyż tłumaczenia na angielski lub francuski, będące dwoma pierwszymi językami docelowymi w tłumaczeniu, są niezwykle ważne, bo to z nich powstają następnie tłumaczenia na inne języki. Tak więc każdy, kto tłumaczy na angielski lub francuski (na francuski w Trybunale Sprawiedliwości, po angielsku w innych instytucjach) ma wielką władzę, bo wszystkie kolejne tłumaczenia powstają z tych pierwszych. Pocieszę państwa, że istnieje bardzo ścisły system kontroli tłumaczeń, ale istnieje także hierarchia. 59:38 Spróbuję się teraz wypowiadać jako językoznawczyni, bo rodzaj gramatyczny rzeczowników oznaczających istoty żywe i ludzi ma inne pochodzenie i inną funkcję niż rzeczowniki oznaczające byty nieożywione, np. rzeczy albo pojęcia abstrakcyjne. Rodzaj męski i żeński u ludzi rozkłada się zgodnie z cechami charakterystycznymi dla płci — był to mechanizm klasyfikacyjny, który służył rozróżnianiu mężczyzn i kobiet. Jednak rozkładu tego nie widać w pozostałych wyrazach, które z punktu widzenia swojej formacji i morfologii tworzy się na tysiąc sposobów. Nie wchodząc w szczegóły, np. w językach romańskich, takich jak włoski, francuski czy hiszpański, biorą się ze źródłosłowów łacińskich, czyli z dostosowania końcówek. Z kolei dyskusje na temat tego, dlaczego na słońce mówimy „il sole” (r. m.), a na księżyc „la luna” (r.ż.), a nie odwrotnie, są już kwestią wtórną. Wiemy to z badań dotyczących rodzaju gramatycznego, w tym autorstwa Antoine’a Meilleta, jednego z gigantów lingwistyki ogólnej, które jasno wskazują na arbitralny charakter rodzaju gramatycznego w stosunku do bytów nieożywionych w wielu językach. Mamy tu wiele interesujących przykładów, ale czasem takie doszukiwanie się symboliki idzie nieco za daleko. W języku włoskim mamy np. dwa wyrazy na określenie stołu, męski (il tavolo) i żeński (la tavola), i moglibyśmy pisać całe powieści na temat interpretacji tych dwóch wyrazów, w co nie chcę tutaj się wdawać, ale można to sobie wyobrazić. 62:50 Wszystkie cztery mówiłyśmy dzisiaj o płci typu binarnego – i choć nie mogę się wypowiadać za pozostałe panelistki, myślę, że wszystkie świetnie zdajemy sobie sprawę, że istnieją także inne płcie nie wpisujące się w tradycyjny schemat binarny.  Jeśli chodzi o język włoski i inne języki romańskie, rodzaj gramatyczny nie ma związku z płcią. W języku włoskim, a przypuszczam że również w polskim, rodzaj gramatyczny w odniesieniu do ludzi odzwierciedla ich przynależność do płci biologicznej, ale nie społeczno-kulturowej. Jeśli więc rozmawiam z kimś, kto nie uznaje płci męskiej albo żeńskiej, a używam języka włoskiego, pojawia się trudność, bo taka osoba nie chce się identyfikować z płcią biologiczną. Jednak jeśli chodzi o rodzaj gramatyczny, z pomocą przychodzi fakt, że nie ma on nic wspólnego z płcią biologiczną. We Włoszech występuje ciekawe zjawisko — i ciekawi mnie, czy istnieje ono także w innych językach — poszukiwań nowego języka, z nowymi końcówkami, które nie pozwalałyby na identyfikację płciową. Niektóre grupy zdecydowały się na używanie innej końcówki: zamiast „-o” dla rodzaju męskiego i „-a” dla rodzaju żeńskiego, postanowiły używać „-u”. Niesie to ze sobą wiele problemów, bo taki usus językowy sprawdza się tylko w małej grupie, czyli staje się żargonem. Nie jest to język, którym można się komunikować z każdym. Zastanawiamy się nad tym, ponieważ język jest szerokim systemem komunikacji z wszystkimi, a takie decyzje grup nie dają się pogodzić z tą funkcją języka, jednak nie należy o nich zapominać.   72:45 Znam w Bolonii grupę LGBT, która dokonała takiego wyboru, jednak wybór taki nie sprawdza się na poziomie komunikatywnym, a jedynie w drobnych zwrotach, pozdrowieniach mających być gestem dostrzeżenia, np. zamiast mówić Buongiorno a tutti, czyli „Witamy wszystkich [mężczyzn]” albo Buongiorno a tutte, czyli „Witamy wszystkie [kobiety]”, mówi się neutralnie Buongiorno a tuttu. Kiedy jednak zmieniamy całkiem morfologię wyrazów, rozmowa staje się niemożliwa, bo w końcu przestajemy się rozumieć. Jest to próba zasygnalizowania, że ktoś czuje się nieswojo, ale – jak już mówiłam – końcówki nie wskazują na rodzaj, na płeć, mogę być płci żeńskiej, a o rodzaju decyduję sama. Chodzi więc o eksperyment, nie sądzę, by można było posunąć się dalej.   A co mówi prawo włoskie? Włoskie prawo nie mówi nic, bo nie reguluje ono używania języka. W prawie włoskim jest tylko kilka ustaw zalecających stosowanie języka niedyskryminującego. Decyzji usankcjonowanych prawnie nie ma i tak jest dobrze, bo jak już mówiłam, języka nie da się narzucić. Musimy tworzyć kulturę, która przyniesie zmianę nawyków. Byłoby rzeczą bezcelową stosować zawsze formy męskie i żeńskie, a przy tym utrzymać dyskryminację w społeczeństwie. Pojawia się zatem we Włoszech wiele inicjatyw mających zmieniać kulturę, a dzięki temu powoli zmienia się również język, jednak nie na drodze wymogów prawnych. Żadnego przymusu.  --- Na przekład jest podcastem Stowarzyszenia Tłumaczy Literatury, organizacji, która od 2009 roku zrzesza tłumaczy i tłumaczki książek, działając na rzecz lepszej widoczności zawodu, godziwych warunków pracy i życia oraz przyjaznych kontaktów między tłumaczami książek w Polsce i na świecie.   Na stronie Stowarzyszenia (stl.org.pl) można znaleźć dużą bazę ogólnodostępnej wiedzy dla osób zainteresowanych pracą tłumacza literackiego, a także kontakty do tłumaczy i tłumaczek zrzeszonych w STL. Jeszcze więcej danych i informacji na temat aspektów finansowych, prawnych i organizacyjnych dostępnych jest dla zalogowanych członków.   Muzyka wykorzystana w czołówce i zakończeniu odcinka pochodzi z utworu "Mystery Sax" (Kevin MacLeod, Creative Commons License).   Grafika w okładce odcinka: Christopher Dombres, "Patriarchy" (2014) - domena publiczna.    Chętnie wysłuchamy Waszych uwag i sugestii pod adresem podcast@stl.org.pl    

Nie umiem już inaczej projektować. Zawsze zaczyna się od tematu przewodniego. Dlaczego? Bo to sprawia, że każdy plac zabaw czy ogród jest inny, wyjątkowy. Czasami temat bierze się z historii miejsca, czasami z nazwy instytucji, przy której ogród powstaje, a czasami... tak po prostu przychodzi do nas.Notatki do tego odcinka znajdziesz na: https://nieplaczabaw.pl/052Linki:– Kosmiczne Kręgi Zabaw: http://www.pracowniak.pl/kosmiczne-kregi-zabaw-w-szydlowcu/– Karkonoski plac zabaw: http://www.pracowniak.pl/karkonoski-plac-zabaw/– Wiślany plac zabaw: http://www.pracowniak.pl/wislany-plac-zabaw/ – Leśny plac zabaw: http://www.pracowniak.pl/lesny-plac-zabaw/– Wąwici: http://www.pracowniak.pl/lubionowe-wzgorze/– Lisa Orgler z Paper Garden Workshop: http://www.pracowniak.pl/lubionowe-wzgorze/– Remiza strażacka: http://www.pracowniak.pl/remiza-strazacka-dla-malych-strazakow-w-olszowicach/Podejmuję wyzwanie!Jeśli Twoje dziecko interesuje się czymś, co Twoim zdaniem kompletnie nie nadaje się do przełożenia na kącik zabaw w ogrodzie – napisz o tym w komentarzu na https://nieplaczabaw.pl/052. Gwarantuję, że podam Ci min. 3 pomysły do wykorzystania.Jeśli podobał Ci się ten odcinek – podziel się ze znajomymi.Jeśli uważasz, że ten podcast jest wartościowy i powinien się rozwijać – wesprzyj nas na Patronite: https://patronite.pl/nieplaczabawJeśli czujesz niedosyt – dołącz do grupy Nieplac zabaw: https://facebook.com/groups/nieplaczabaw

Nie umiem już inaczej projektować. Zawsze zaczyna się od tematu przewodniego. Dlaczego? Bo to sprawia, że każdy plac zabaw czy ogród jest inny, wyjątkowy. Czasami temat bierze się z historii miejsca, czasami z nazwy instytucji, przy której ogród powstaje, a czasami... tak po prostu przychodzi do nas.Notatki do tego odcinka znajdziesz na: https://nieplaczabaw.pl/052Linki:– Kosmiczne Kręgi Zabaw: http://www.pracowniak.pl/kosmiczne-kregi-zabaw-w-szydlowcu/– Karkonoski plac zabaw: http://www.pracowniak.pl/karkonoski-plac-zabaw/– Wiślany plac zabaw: http://www.pracowniak.pl/wislany-plac-zabaw/ – Leśny plac zabaw: http://www.pracowniak.pl/lesny-plac-zabaw/– Wąwici: http://www.pracowniak.pl/lubionowe-wzgorze/– Lisa Orgler z Paper Garden Workshop: http://www.pracowniak.pl/lubionowe-wzgorze/– Remiza strażacka: http://www.pracowniak.pl/remiza-strazacka-dla-malych-strazakow-w-olszowicach/Podejmuję wyzwanie!Jeśli Twoje dziecko interesuje się czymś, co Twoim zdaniem kompletnie nie nadaje się do przełożenia na kącik zabaw w ogrodzie – napisz o tym w komentarzu na https://nieplaczabaw.pl/052. Gwarantuję, że podam Ci min. 3 pomysły do wykorzystania.Jeśli podobał Ci się ten odcinek – podziel się ze znajomymi.Jeśli uważasz, że ten podcast jest wartościowy i powinien się rozwijać – wesprzyj nas na Patronite: https://patronite.pl/nieplaczabawJeśli czujesz niedosyt – dołącz do grupy Nieplac zabaw: https://facebook.com/groups/nieplaczabaw

Śpioch milioner. Jak Mirosław Burnejko zbudował szkoleniowe imperiumProwadzi cztery firmy. Jest youtuberem, podcasterem, ultramaratończykiem, blogerem, crossfiterem i szkoleniowcem. Jak sam podkreśla – w niczym nie jest najlepszy na świecie. Nie odbiera telefonów. Nie ogląda Netflixa, a najlepiej wychodzi mu spanie. Mimo to jego firmy w niespełna trzy lata wygenerowały około 10 000 000 zł przychodu. Biznesowo – to jedna z najciekawszych osób w polskim internecie.YouTube – 12 500 subskrypcjiInstagram – 3988 followersówFacebook – 3500 lajkówTo liczby Mirosława Burnejko w internecie. Nie ma tu milionów, setek tysięcy, czy nawet dziesiątek tysięcy lajków. MiroBurn, ok może nie jest królem internetu, ale o miano księcia spokojnie może powalczyć. Dlaczego? Bo w biznesie w ogóle nie chodzi o lajki! Jeżeli wydaje Ci się, że bluźnię – zastanów się czy kiedykolwiek coś za nie kupiłeś... Nie? Bingo! W internecie, podobnie jak w offline’owym biznesie kluczem do sukcesu są konwersje. Czyli sprzedaż. Jak robi to gość podcastu Small Market Thing? Zanim do tego przejdę kilka słów o Mirosławie Burnejko (opis do przyswojenia poniżej 10 s częściowo ukradziony ze strony www.trzypoziomy.pl)Mirosław Burnejko:•Jest mężem wspaniałej Eweliny•Jest ojcem dwójki dzieci•Śpi 7-8 godzin na dobę•Wstaje zazwyczaj o 5:30•Nagrywa daily vloga•Prowadzi podcast Projektant Życia•Jest współwłaścicielem Chmurowisko Sp. z o.o.•Jest współwłaścicielem grupy kapitałowej Mazuko Sp. z o.o.•Jest prezesem Transparent World, która buduje akademia.pl•Czyta dużo książek•Ćwiczy w CrossFit Ursynów•Spełnia swoje marzeniaDodam do tego opisu jeszcze jeden punkt – jest cyborgiem :)Podcast nagrywaliśmy w siedzibie Transparent World. Jak się sami przekonacie słowo „transparent” nie jest tylko tabliczką na drzwiach. Mirek buduje swój biznes w oparciu o szczerość i dzielenie się wiedzą. To jedno z jego oblicz. Druga twarz tej historii oparta jest na systemowym podejściu i wytrwałości. W niespełna trzy lata nagrał kilka tysięcy filmów. Sam daily vlog na YouTube ma już ponad 1000 odcinków. Pierwsze 150 nagrywał… dla siebie i przyjaciół. Bo nikt tego nie oglądał! Wyobrażacie to sobie? Przez pół roku. Dzień w dzień, tworzył filmy, które nikogo nie obchodziły. Po 150 odcinku zażarło. Nie poddał się bo po pierwsze vlog był jednym z narzędzi do osiągnięcia celu, a po drugie – lubi się nagrywać.Z naszej rozmowy dowiesz się:•Skąd czerpie inspiracje•Jak został milionerem•Jak jeden z jego kursantów zarobił jednego dnia ponad 2 mln zł•Dlaczego chciałby płacić więcej Facebookowi•Dlaczego zawsze poleca swoją konkurencję•Jak stworzyć swój własny kurs online•Dlaczego ludzie mu grożą•Ile zarobili jego kursanciPodcast Small Market Thing możesz subskrybować na: Spotify|Apple Podcast|SpreakerMasz pytania, albo chcesz ze mną prozmawiać? Zawsze możesz do mnie napisać na p.glinkowski@brand-boosters.com Możemy też pogadać na jednym z moich kanałów w Social Media:https://www.facebook.com/PiotrGlinkowskiBB/Notatki z odcinka:•Jak Gość przeniósł się do Kalifornii [3:30]•Kim jest Mirek Burnejko [5:18]•Jak radzi sobie z wieloma rolami [8:05]•Dlaczego Mirek nie odbiera telefonów [12:50]•Czy jest coachem [14:05]•Czy każdy może zostać przedsiębiorcą [15:00]•Co było pierwsze firma czy etat? [16:50]•Jak Tim Ferris zmienił nasze życie [19:20]•Rola Getting Things Done w zarządzaniu projektami [22:40]•Jakie narzędzie może pomóc w produktywności? [25:00]•Czy Mirosław Burnejko jest oszustem? [27:40]•Dlaczego mój Gość poleca klientom swoją konkurencję? [29:30]•Dlaczego MiroBurn postawił na transparentność, a nie na SCAM [31:13]•Dlaczego kilka tysięcy może mieć większą wartość niż kilkadziesiąt tysięcy [32:50]•Dlaczego prowadzenie biznesu przypomina uprawę pola [36:10]•Na czym polega budowanie zaufania poprzez tworzenie contentu [38:00]•Ilu tak naprawdę jest Mirosławów Burnejko [40:18]•Jak zbudować system nawyków i utrzymać wysoki poziom motywacji w tworzeniu contentu [45:09]•Jak przełamać strach przed nagrywaniem contentu [46:40]•Jak wyróżnić się wartościowym contentem i czy Mirek napisze książkę [47:50]•Ile Mirek wydaje na reklamę i czy warto inwestować w marketing na Facebooku [55:27]•Jak budować lejki sprzedażowe? [59:00]•Co Mirek robił w Stolcu? [1:01:30]•Czy da się budować biznes bez reklamy w internecie [1:05:09]•Co Mirek chciałby zmienić w swoim życiu? [1:09:10]•Czy Mirek medytuje? [1:12:10]•Jak jeden z jego kursantów zarobił 7 mln zł [1:18:40]•Dlaczego Mirek wysyła brzydkie maile [1:22:50]•Czy każdy może nagrać kurs online? [1:25:10]•Jak stworzyć swój kurs online? [1:27:00]•Czy Mirek Burnejko jest milionerem? [1:32:15]•W co i jak inwestuje mój gość [1:34:00]•Jak uszczelka zmieniła życie mojego gościa [1:38:04]Polecane książki:„4-godzinny tydzień pracy” Tim Ferriss„4-godzinne ciało” Tim Ferriss„Narzędzia Tytanów” Tim Ferriss„Getting Things Done” David Allen“Subtelnie mówię Fuck” Mark MansonAplikacje i strony:Nozbe.com – aplikacja do zarządzania czasem i projektamihttps://tim.blog/podcast/https://www.headspace.com – aplikacja do medytacjihttps://neilpatel.com – blog o marketinguBiblioteka Reklam Na Facebooku https://pl-pl.facebook.com/ads/library/?active_status=all&ad_type=all&country=PL&impression_search_field=has_impressions_lifetimeLoesje Polsa http://www.loesje.plClickfunnels.comGadżety:https://ouraring.comhttps://www.chilitechnology.com/products/chilipad-sleep-system

Jeśli mężczyzna zawodowo zajmuje się gotowaniem jest kucharzem - szefem kuchni, poważaną funkcją. Kobieta staje się natomiast kucharką. "To budzi skojarzenie z panią ze stołówki i jest negatywne. Dlaczego? Bo wykarmiła pokolenia dzieciaków?" - pyta Maria Przybyszewska, szefowa kuchni Cafe Bar Havana, która zdobywała doświadczenie m.in. w Nomie, restauracji wyróżnionej dwiema gwiazdkami Michelin. W dzisiejszym odcinku rozmawiamy o tym, jakie trudności napotykają kobiety walcząc o wysokie stanowiska w świecie restauratorów. "Kobiety wciąż są niedoceniane w wielu zawodach, m.in. w gastronomii, czy filmie. Stąd nasz pomysł na zorganizowanie cyklu HER Docs, który zainauguruje seans "Boginii jedzenia" w warszawskiej Kinotece 29 października - dodaje Maja Szydłowska, współorganizatorka festiwalu filmów dokumentalnych realizowanych przez kobiety.  

Zwykło się mówić, że "z tej młodzieży to nic nie będzie".Tak mawiają chyba każde starsze pokolenia. Dlaczego?Bo większość starszych w oparciu o własne doświadczenia, sukcesy i porażki, przyglądając się młodszym pokoleniom, dochodzi do takich refleksji. Sam nie obroniłem się przed podobnymi myślami.Na szczęście na codzień pracuję z bardzo przekrojowymi zespołami i obserwuję ich zachowanie. Wiem, że za motywację i jakość pracy nie odpowiada metryka, a coś zupełnie innego od wychowania zaczynając. Dlatego jeśli masz w zespole młodzież, to obserwuj i ucz się od nich. Jeśli uznają, że mogą się nauczyć od Ciebie, to z pewnością zwrócą się o to do Ciebie.Rozmowa z moim gościem Andrzejem Moskalikiem toczyła się jednak wokół zupełnie innych tematów, a młodzież pojawiła się z uwagi na fakt, iż mamy dzieciaki w podobnym wieku.Andrzej jest Dyrektorem ds. Współpracy z Klientami oraz Członkiem Zarządu SNP - globalnego lidera w dziedzinie transformacji biznesowych oraz partnera SAP wdrażającego rozwiązania wspomagające procesy biznesowe - to zobowiązuje.Lubię, kiedy moi goście dzielą się swoimi pasjami i doświadczeniem. To jest niesamowite!Andrzej bardzo chętnie opowiadał o swoich pasjach, a nawet o tym jak jedna z nich doprowadziła go do mistrzostwa Polski - o tym trzeba posłuchać.Inną ciekawą kwestią, o której rozmawialiśmy jest ciągła zdolność mózgu do uczenia się. A zatem nie prawdą jest, że z biegiem lat przestajemy się uczyć.Mało tego!Dla naszego dobra warto robić wszystko, co będzie zmuszało nas do uczenia się, do poznawania nowych rzeczy, osób, miejsc. Wszystkiego, co będzie pobudzało mózg do pracy. Na szczęście czasy sprzyjają, bo postęp technologiczny niemalże wymusza to na nas.W naszych czasach nowe znaczenie zyskuje słowo gratyfikacja, czy też satysfakcja.W życiu zawodowym efekty często przychodzą po upływie określonego lub nie określonego czasu. Ta cierpliwość ma znaczenie i warto być tego świadomym, szczególnie w kontekście wspomnianych wcześniej pokoleń. O tym też rozmawiam z moim gościem.Grywalizacja - to także temat naszej rozmowy, a raczej możliwość zastosowania grywalizacji, jako narzędzia wspierającego pracę zespołów.Podczas blisko godzinnej rozmowy poruszyliśmy znacznie więcej niż tylko te wspomniane tematy. Koniecznie posłuchajcie, żeby zachować z niej coś dla siebie. Książka polecana przez Andrzeja:"Factfulness" Rosling HansKontakt do Andrzeja:https://www.linkedin.com/in/andrzej-moskalik/#polskipodcast #rodk

W tej bajce był smok! Posłuchaj rozmowy z Markiem Strojkowskim z Talentuno Polska o wyzwaniach rekruterów i innowacjach w branży HR First Who, Then What—get the right people on the bus! Od przeczytania “From good to great” Jima Collinsa - to pierwsza zasada, którą kieruję się w budowaniu swoich firm. Proste? Wcale nie! Znalezienie odpowiednich ludzi to prawdziwe wyzwanie. Wyzwanie, któremu nie sprostało już wielu przedsiębiorców. Jak sobie z nim poradzić? Zapraszam do słuchania!Nie jestem headhunterem. Nigdy nie byłem też rekruterem. Po dotychczasowych doświadczeniach, zdecydowanie – nie chcę nim być. Dlaczego? Bo to koszmar. Oczywiście – wielki szacun dla osób, które zajmują się tym profesjonalnie. Naprawdę Was podziwiam! Wielki szacun też dla przygotowanych kandydatów. TAK – dla przygotowanych! Bo niestety, słowa: przygotowany i kandydat przestały iść ze sobą w parze. Każda osoba, która prowadzi biznes doskonale wie co mam na myśli.Bez właściwych ludzi, nie da się zbudować dobrej firmy. Oczywiście pod warunkiem, że chcesz dawać wartość swoim klientom. Jeżeli chcesz ją dawać, a zakładam, że chcesz  rekrutacyjny koszmar zaczyna się już od zamieszczania ogłoszenia. Gdzie to zrobić – by twoja skrzynka nie zamieniła się w śmietnik na CV ludzi, którzy kompletnie nie pasują do opisu stanowiska? Wybaczcie – nie wiem. Nie przesadzę, jeżeli napiszę, że brałem już udział w setkach rekrutacji. Kolejne przede mną. I do dziś nie znalazłem odpowiedzi na pytanie „Gdzie zacząć rekrutację”? Próbowałem już praktycznie wszędzie. Topowy portal ogłoszeniowy na „P” – z mojego doświadczenia – śmietnik. Strata czasu i pieniędzy. Mniejsze branżowe portaliki – to samo. Szukam kucharza. Zgłaszają się piłkarze. Szukam astronauty zgłaszają się kosmici. Nie mam nic do piłkarzy i kosmitów. Na pewno jesteście super. Chętnie umówiłbym się z Wami na piwo. Nie pasujecie jednak do profilu kandydata, którego szukam, ok…?Gdzie szukam ludzi do pracy? Pozycje nr 3 i 2 na mojej shortliście to odpowiednio Facebook i Linkedin. Social Media w służbie rekrutacji sprawdzają się naprawdę nieźle. Oczywiście 100% dopasowanych kandydatów to mission impossible, jednak naprawdę wyłowiłem już kilka perełek. Absolutny nr 1 to polecenia. Nawet jeśli polecony kandydat nie został przyjęty – zawsze była to jednak osoba najbardziej zbliżona do poszukiwanego przeze mnie profilu. A co najważniejsze polecane osoby nigdy nie nawalają. Przychodzą na umówione spotkania i odbierają telefony. Gościem najnowszego odcinka Small Market Thing jest Marek Strojkowski stojący na czele polskiego oddziału firmy Talentuno. HR-owego startupu, po którym bardzo dużo sobie obiecuję. Dlaczego? Upraszczając Talentuno na jednej platformie połączyło rekrutację w social mediach z systemem rekomendacji. Osobami polecającymi są tzw. matchmakerzy. Matchmekerem może zostać każdy. Ja. Ty. Pan ze spożywczaka i Pani Basia. Jak to działa?Prowadzisz firmę, szukasz pracownika – wrzucasz ogłoszenie na Talentuno. Ogłoszenie trafia do sieci matchmakerów, którzy polecają kandydatów na to stanowisko. To potęga crowdsourcingu. Dlaczego miałoby im się chcieć? Jeżeli ich kandydat dostanie pracę – oni dostają kasę. Minimum 1500 zł na rękę. Do końca tego roku do sieci matchmakerów ma należeć ponad 10 000 osób. To jednak nie oznacza, że dostaniesz 10 000 CV. Algorytm zbudowany przez Talentuno ma wyłuskać te najlepsze. W kolejnym kroku wkraczają eksperci HR, którzy przeprowadzają pierwsze rozmowy. Na końcu Ty dostajesz 3 idealnych (oby) kandydatów do pracy. Pewnie zapaliła Ci się już czerwona lampka – a co jeśli ci kandydaci są beznadziejni? Wtedy nie płacisz nic. Z Talentuno rozliczasz się nie za kandydata, a za zatrudnionego pracownika.Brzmi jak bajka? Kiedy usłyszałem o tym pierwszy raz też tak pomyślałem. Przecież to niemożliwe żeby jakiś startup rozwiązał problem rekrutacji... Po rozmowie z Markiem mam jednak poczucie, że to faktycznie może wypalić. Nawet jeżeli nie będzie tak pięknie jak ma być – Talentuno już dziś wniosło powiew świeżości na zabetonowanej rekrutacyjnej scenie. Zaufało już im kilkadziesiąt polskich firm. Dowożą. Zaufali im też inwestorzy – którzy w drugiej rundzie na rozwój technologii przeznaczyli ponad 16 000 000 zł. Gwarancja „zatrudnienia pracownika” jest tak kusząca, że przy najbliższej rekrutacji z pewnością dam Talentuno szansę.

Edukacja przestrzenna uwrażliwia na otaczającą przestrzeń, uświadamia potrzebę dbania o jej jakość, wzbudza poczucie odpowiedzialności. Rozwija kreatywność, zdolności manualne i umiejętność pracy zespołowej. Mówi się, że edukacja architektoniczna to kształcenie przyszłych, świadomych użytkowników i współtwórców przestrzeni. Uczymy teraz licząc na efekty w dalszej przyszłości. Oczywiście to prawda, ale uważam też, że powinniśmy dążyć do tego, aby dzieci i młodzież już dziś miały wpływ na otaczającą je przestrzeń. Dlaczego? Bo po pierwsze są do tego zdolne. A po drugie – mają do tego prawo. Gdy architekt projektuje dom jednorodzinny nie zastanawia się czy ma porozmawiać na ten temat z jego właścicielami. Dlatego te dwa pojęcia – edukacja przestrzenna (architektoniczna) i partycypacja dzieci w projektowaniu przestrzeni przeplatają się przez cały czas trwania kursu „Pani od architektury", na który chcę Cię serdecznie zaprosić.Kurs składa się z e-booka z ćwiczeniami do druku, cyklu artykułów z prezentacjami i bonusami oraz z tego odcinka. Cały kurs znajdziesz na stronie: https://www.pracowniak.pl/pani-od-architekturyJeśli podobał Ci się ten odcinek – podziel się ze znajomymi.Jeśli uważasz, że ten podcast jest wartościowy i powinien się rozwijać – wesprzyj nas na Patronite: https://patronite.pl/nieplaczabaw Jeśli czujesz niedosyt – dołącz do grupy Nieplac zabaw: https://facebook.com/groups/nieplaczabaw

Edukacja przestrzenna uwrażliwia na otaczającą przestrzeń, uświadamia potrzebę dbania o jej jakość, wzbudza poczucie odpowiedzialności. Rozwija kreatywność, zdolności manualne i umiejętność pracy zespołowej. Mówi się, że edukacja architektoniczna to kształcenie przyszłych, świadomych użytkowników i współtwórców przestrzeni. Uczymy teraz licząc na efekty w dalszej przyszłości. Oczywiście to prawda, ale uważam też, że powinniśmy dążyć do tego, aby dzieci i młodzież już dziś miały wpływ na otaczającą je przestrzeń. Dlaczego? Bo po pierwsze są do tego zdolne. A po drugie – mają do tego prawo. Gdy architekt projektuje dom jednorodzinny nie zastanawia się czy ma porozmawiać na ten temat z jego właścicielami. Dlatego te dwa pojęcia – edukacja przestrzenna (architektoniczna) i partycypacja dzieci w projektowaniu przestrzeni przeplatają się przez cały czas trwania kursu „Pani od architektury", na który chcę Cię serdecznie zaprosić.Kurs składa się z e-booka z ćwiczeniami do druku, cyklu artykułów z prezentacjami i bonusami oraz z tego odcinka. Cały kurs znajdziesz na stronie: https://www.pracowniak.pl/pani-od-architekturyJeśli podobał Ci się ten odcinek – podziel się ze znajomymi.Jeśli uważasz, że ten podcast jest wartościowy i powinien się rozwijać – wesprzyj nas na Patronite: https://patronite.pl/nieplaczabaw Jeśli czujesz niedosyt – dołącz do grupy Nieplac zabaw: https://facebook.com/groups/nieplaczabaw

Są słowa, których nie lubię używać (Oj nie, wcale nie mówię o tych spoza słownika!) To na przykład wszelkie odmiany kobiecych zawodów, jak prawniczka, ginekolożka, itp, kontent (specjalnie „spolszczam”), hipster (chyba już passe), czy influencer (powinnam napisać influłenser prawda?). Dlaczego? Bo powstają z dnia na dzień, w oparciu o świat, który wraz z rodzącym się poczuciem wartości porównanym do ilości followersów (oj, znów powinnam napisać follołersów!), uczy nas nowego podejścia do życia. Dlaczego piszę o tym do Was, restauratorów? Przekonajcie się, jak często wpadacie w #mechanizm tego "nowoczesnego" świata: https://www.afmedia.pl/blog/zawod-influencer-czyli-kilka-slow-o-madrej-promocji-restauracji/

Miałem już okazję pisać i rozmawiać o wystąpieniach publicznych. Jednak każda kolejna rozmowa, każdy artykuł i książka wnoszą nowe informacje, które można w prosty sposób zamienić w doświadczenia.Czy aby na pewno wystąpienia publiczne?Wysnułem tezę. Pewnie nie byłem pierwszy i jedyny, że "publiczne" odpycha tych, którzy tę wiedzę także powinni przyswoić. Bo czym są wystąpienia publiczne, jak nie umiejętnością poprawnego komunikowanie grupie i/lub z grupą ludzi. Przy czym grupa nie oznacza liczonego w dziesiątki, czy setki gremium.Poprawne wysławianie się. Budowanie wypowiedzi dla osiągnięcia zmierzonego celu. Świadomość pewnych procesów i reakcji. To wszystko co składa się na skuteczne komunikowanie się, czy poprawne wystąpienie jest w dzisiejszych czasach umiejętnością już nie tylko pożądaną, ale często konieczną.Dziś trudno wyobrazić sobie lidera organizacji, czy przedsiębiorstwa, który odczytuje "komunikat" z kartki. Prezesa firmy, czy nawet menedżera, który plącze się w swojej wypowiedzi i nikt tak na prawdę nie wie o co mu chodzi. Wiem, wiem... Takie sytuacje cały czas się zdarzają, więc tym bardziej dedykuję ten odcinek osobom, które czują, że to raczej nie o nich. Dedykuję go także sobie, bo zdarza mi się zaniedbać lub pominąć ważny proces, jakim jest przygotowanie.Z Lidią Buksak, autorką książki "Szkoła mówców" rozmawialiśmy nie tylko o przygotowaniach, ale także o samych wystąpieniach, czy poprawnej polszczyźnie.Zaskakujące może być, jak wielu liderów świetnie radzi sobie z planowaniem, wyznaczaniem i nawet realizacją celów biznesowych, ale nie stosuje tych sprawdzonych metod w odniesieniu do wystąpień.Oczywiście Lidia nie jest jedynie autorką książki o wystąpieniach publicznych, a przede wszystkim jest trenerem wystąpień, który z powodzeniem przygotowuje liderów do zmiany w tym zakresie.Swoją wiedzą i doświadczeniem wspiera także osoby występujące w radiu i telewizji.Jej wiedza nie ogranicza się wyłącznie do nauczenia procesu przygotowania, a następnie przeprowadzenia wystąpień, ale także wspiera swoich klientów w zakresie przygotowania logopedycznego.W książce urzekła mnie mnogość wyrazów ważnych dla mnie samego. Może to wyłącznie moje urojenie, ale autentyczność, wiarygodność i zaufanie to jedne z częściej pojawiających się w książce.Dlaczego?Bo to ważne! Nie najważniejsze, ale bardzo ważne.Co jeszcze jest ważnego?Ważna jest nagroda, jaką Lidia przygotowała dla słuchaczy konkursu. Żeby dowiedzieć się o co chodzi, czyli w jaki sposób zdobyć książkę, należy przesłuchać ten odcinek i... No właśnie...To link, który pomoże w zdobyciu nagrody - https://www.linkedin.com/Pamiętajcie, aby użyć #rodk w komentarzu!Książki polecane przez Lidię:Bogumiła Toczyska "Elementarne ćwiczenia dykcji"Bogumiła Toczyska " Głośno i wyraźnie"Carmine Gallo "Prezentacje Steva Jobsa"Carmine Gallo "Mów jak TED"Jacek Rozenek "Prezentuj z pasją"Bert Decker "Wystąpienia publiczne"Garr Reynolds "Prezenter bez tajemnic"Garr Reynolds "Zen prezentacji"Lidia w sieci:http://www.lidiabuksak.pl/https://www.linkedin.com/in/lidiabuksak/https://www.facebook.com/Szko%C5%82a-M%C3%B3wc%C3%B3w-Lidia-Buksak-220934381923866/?modal=admin_todo_tour#polskipodcast #rodk

Tomasz Kopyra w serii [ZERO IBU] o tym, że na Pol'and'rock Festiwal, czyli popularny Woodstock nie pojedziesz ani pociągiem specjalnym Przewozów Regionalnych, ani pociągami Intercity. Dlaczego? Bo nie.

Za chwilę wakacje i w Ruszamy Nieruchomości także powieje latem. Dlaczego? Bo z Darkiem Średnickim rozmawiamy o słonecznej Hiszpanii. Historia Darka mnie osobiście bardzo poruszyła. Darek jest wykwalifikowanym fizjoterapeutą, który pod wpływem szkoleń Dwóch Mart zamarzył o inwestowaniu w nieruchomości. Pierwszy apartament pod wynajem krótkoterminowy postanowił kupić w Hiszpanii. Jadąc tam, nie sądził, że decyzja o zakupie apartamentu sprawi, iż zmieni całe swoje życie. Dzisiaj Darek mieszka i żyje z nieruchomości w Hiszpanii. Pracuje w lokalnym biurze pośrednictwa, a jego partnerka z powodzeniem rozwija firmę zarządzającą apartamentami w Hiszpanii. O tym, jak wygląda tamtejszy rynek, procedury, ceny oraz najem opowiada z ogromną pasją. I tutaj chcę Cię przestrzec! Jak posłuchasz tej historii, to istnieje ryzyko, że także zapragniesz zmienić swoje życie. Także słuchasz na własną odpowiedzialność!

Cześć, Nazwam się Piotr Peszko i odkąd nauczyłem się jeździć rowerem marki Pelikan, to kocham to robić. Nie jestem bardzo oryginalny w tym zamiłowaniu, ale chcę do niego dołożyć słowo mówione i publikowane jako podkast. To już drugie podejście do podkastu o rowerach i kręceniu i tym razem będzie lepiej. Dlaczego? Bo już wiem na czym mi zależy, a czego unikać. Zapraszam do przedpremierowego, trochę chaotycznego i dość niezorganizowanego odcinka. Pozdrawiam Piotrek

Przekształcanie terenów postindustrialnych choćby w mieszkaniowe to dosyć znana praktyka. Coraz więcej terenów poprzemysłowych staje się osiedlami lub obiektami komercyjnymi. Taka praktyka to duża korzyść dla nas – mieszkańców, użytkowników, ale też ogromny potencjał dla miasta. Dlaczego? Bo rewitalizacja czy adaptacja terenów pofabrycznych to szansa na nowy wizerunek miasta.W Polsce fabryki czy tereny przemysłowe najczęściej lokowane były w ścisłym centrum lub w jego pobliżu. To z kolei daje możliwości pozyskiwania nowych, atrakcyjnych gruntów. Nie zawsze jednak przekształcanie tkanki przemysłowej w mieszkaniową, biurową czy komercyjną jest takie proste. Inwestorzy mogą napotkać wiele trudności, ale to się opłaca!Więcej odcinków na:humancentered.colliers.pl

Autor bloga frankowicz.info Marek Wyszkowski jasno i klarownie odpowiada: TAK WARTO! Jak masz tzw. kredyt walutowy we franku szwajcarskim lub w innej walucie zaciągnięty w latach 2006-2008. Dlaczego? Bo kredyty te najczęściej posiadają wadliwe umowy kredytowe. Sądy jednoznacznie orzekają, iż konstrukcje zapisów, jakie stosowały banki w tamtych czasach, są sprzeczne z prawem. Co możesz zyskać? Bardzo wiele! Przede wszystkim masz prawo żądać spłat w złotówkach, a nie w walucie. Co więcej, masz prawo żądać zwrotu nadpłaty, jaka została wygenerowana przez te wszystkie lata spłacania tego kredytu. Marek zawodowo wspiera kancelarie prawne, które prowadzą sprawy swoich klientów w sądzie. Dostarcza im dokładnych wyliczeń, jakie każdy frankowicz musi wykonać. Nadpłaty naprawdę są warte uwagi. Sięgają nawet kilkudziesięciu tysięcy zł. To są pieniądze, nad którymi zdecydowanie warto się pochylić. W rozmowie mój gość bardzo dokładnie tłumaczy, dlaczego warto zawalczyć o swoje prawa w sądzie. Z jakimi kosztami procesowymi należy się liczyć oraz ile czasu trwa taka batalia. Link do bloga Marka: www.frankowicz.info   Music by audionautix.com Oceń podcast Ruszamy Nieruchomości Jeżeli słuchasz na iPhone w aplikacji podcast: wpisz w wyszukiwarce w aplikacji RUSZAMY NIERUCHOMOŚCI, w sekcji Podcasty kliknij na RUSZAMY NIERUCHOMOŚCI, przejdź do zakładki Recenzje, naciśnij link Napisz recenzję. Uwaga: program wymaga zalogowania na swoje apple ID.  Jeżeli słuchasz na komputerze zobacz jak możesz to zrobić z PC:  Jeżeli korzystasz ze Stitchera: wejdź na stronę www.stitcher.com/podcast/ruszamy-nieruchomosci lub poszukaj podcast RUSZAMY NIERUCHOMOŚCI w wyszukiwarce na stronie www.stitcher.com przewiń stronę w dół, aż zobaczysz okno Show Ratings and Reviews, kliknij na link Write a review.

Wielokrotnie słyszę, widzę i czytam o znaczeniu atmosfery w pracy. O tym, kiedy poszczególnym pracownikom lub całym zespołom pracuje się najlepiej. Co takiego decyduje o tym, że warunki pracy, w kontekście atmosfery, są dobre. Nie akceptowalne, ale właśnie dobre. Pozwalające na dobrą, efektywną pracę, która nie spędza snu z powiek i nie powoduje ścisku w żołądku.Kto i jakie warunki powinien spełnić, żeby osiągnąć takie rezultaty?W mojej ocenie nikt inny, jak osoba stojąca na czele organizacji. To właściciel, czy też osoba zarządzająca przedsiębiorstwem jest w pierwszej kolejności odpowiedzialna za ustalenie standardów mających bezpośredni i pośredni wpływ na atmosferę. Takie standardy następnie powinny być kopiowane w dół dla całej firmy.Kolejnymi osobami są poszczególni menedżerowie i w końcu wszyscy pracownicy.W całej swojej zawodowej karierze miałem przyjemność pracować w dobrych warunkach i dobrej atmosferze. Miałem także i mam nadal przyjemność tworzyć zespół, który w takich warunkach pracuje. Może to wydawać się lekko wyidealizowane i zapewne częściowo może takie być. Dlaczego? Bo nie ma ludzi idealnych. Nie ma idealnych szefów i idealnych pracowników. Co za tym idzie, zdarzają się dni gorsze dla wszystkich. Wtedy ważne by wytrwać w przekonaniu i ze świadomością, że to sytuacja przejściowa, krótkotrwała. Zawsze i wszędzie obowiązuje cykl o zmiennej amplitudzie nastrojów, formy, energii, itd.Ważne aby koncentrować się na istotnych rzeczach i w taki sposób na nie wpływać, aby cały organizm, jakim jest firma, dział, czy zespól pracowały efektywnie w dobrych warunkach i takiej też atmosferze.Poczytaj, ale i posłuchaj, bo w podcaście zwykle więcej usłyszysz niż tutaj przeczytasz :)#polskipodcast

Ostatni odcinek EduGadek w tym roku kalendarzowym to prawdziwa niespodzianka. Dlaczego? Bo to Wy, nasi słuchacze, jesteście jego autorami. 25 osób nadesłało nam swoje nagrania, w których opowiada o swoich ulubionych, polecanych narzędziach (apki, strony internetowe, aplikacje, gadżety edukacyjne) lub metodach czy technikach do stosowania na lekcji. Dziękujemy Wam za kolejny rok z EduGadkami. Prosimy o wsparcie przez komentowanie naszych wpisów w mediach społecznościowych i szerowanie odcinków, które się Wam podobają. Będziemy też wdzięczni za rekomendacje naszego fanpage oraz ocenienie EduGadek w iTunes.  Wasze reakcje i wsparcie zapewniają nam energię do tworzenia kolejnych, ciekawych odcinków. W kolejności nagrań w tym odcinku wystąpią: * Dawid Łasiński * Mariola Paluszek * Monika Kapuśniak * Dariusz Nowak * Sandra Urbaniak * Dominika Misiak-Janik * TIKowy Belfer * Jolanta Okuniewska * Sylwester Zasoński * Waldemar Smoter * Łukasz Gierek * Maciej Kacprzak * Agnieszka Bilska * Joanna Krzemińska * Aleksandra Schoen-Kamińska * Barbara Ostrowska * Iza Wyppich * Anna Skiendziel * Joanna Apanasewicz * Karolina Gaweł * Joanna Gadomska * Katarzyna Włodkowska * Beata Skrzypiec * Marcin Zaród * Jacek Staniszewski

  W tym odcinku podcastu FIRMA ON-LINE, już piątym (niesamowite!) nie będziesz słuchać mnie. No dobrze, trochę mnie będzie, ale tym razem będzie mnie najmniej. Dlaczego? Bo do 5 odcinka podcastu zaprosiłam 6 podcasterów, którzy już od dłuższego czasu prowadzą własny podcast.   Moją małą misją jest pokazanie ludziom, że podcasty są super i warto jest słuchać, a także nagrywać. …

Rozbicie dzielnicowe oraz dlaczego Władysław II ma przydomek Wygnaniec?Link do iTunes:https://itunes.apple.com/gb/podcast/historia-polski-dla-dzieci/id1344761794?mt=2Link do grupy na Facebooku:https://www.facebook.com/groups/historia.dla.dzieci/Witam w dziewiątej audycji podkastu “Historia Polski dla dzieci (oraz według dzieci).Omówiliśmy sobie siedmiu historycznych władców Polski. Czy umielibyście ich wymienić i coś o nich powiedzieć?Np.Mieszko I został chrześcijaninemBolesław I Chrobry został królemMieszko II stracił PolskęKazimierz I Odnowiciel odnowił PolskęBolesław II Śmiały został wypędzony za zabicie biskupaWładysław I Herman wcale nie rządziłBolesław III Krzywousty podzielił Polskę między swoich synówBolesław III Krzywousty miał dwie żony. Oczywiście nie od razu.Pierwsza żona urodziła mu syna Władysława, a druga żona urodziła mu aż czterech synów.Na ile więc części trzeba podzielić Polskę, aby każdy dostał kawałek. Na pięć części, ale Bolesław Krzywousty podzielił Polskę tylko dla czterech synów. Dlaczego? Bo piąty - najmłodszy był pogrobowcem.Co by mógł dostać ten najmłodszy?Pamiętacie co się stało z Bolesławem II Śmiałym. Za to co zrobił wygoniono go z Polski.To samo stało się z najstarszym syntem Bolesława III Krzywoustego. Miał on na imię Władysław. Czy wiecie co zrobił, że został wygnany?Władysław II Wygnaniec kazał torturować sługę swojego ojca, który pilnował porządku. Za to właśnie ludzie się przeciwko niemu zbuntowali i został wygnany z Polski. Dzisiaj tego władcę nazywa się Władysław II Wygnaniec.Niestety Polska nie była już jednym krajem. Została podzielona pomiędzy pozostałych synów Bolesława Krzywoustego. Każdy z tych synów miał swoje dzieci i ten swój kawałek dzielił pomiędzy nich. Tak więc Polska została podzielona na wiele kawałków. Czy jest w tym coś złego? Na to pytanie pomoże nam odpowiedzieć pewna bajka indiańska.W pewnym plemieniu wojownicy wciąż się kłócili. Tak więc stary wódz indiański kazał każdemu wojownikowi przynieść jeden patyk z lasu. Później wziął patyk od najsilniejszego wojownika i dał go małemu chłopcu i kazał mu go złamać. Ten chłopiec bez wysiłku złamał ten jeden patyk. Potem wódz zebrał wszystkie patyki razem i kazał je złamać temu najsilniejszemu wojownikowi. On nie potrafił tego zrobić. Czy wiecie co wynika z tej bajki? Jedną osobę można łatwo pokonać, ale grupa ludzi razem jest silna. Polska była podzielona na mnóstwo małych krajów, z których każdy był słaby, aby Polska stała się silna musiała się zjednoczyć.Jak może pamiętacie Bolesław II Śmiały kazał zabić biskupa Stanisława. Rycerze Bolesława porąbali ciało tego biskupa na kawałki. Ludzie w tamtych czasach wierzyli, że cała Polska została za to ukarana i dlatego podzieliła się na wiele kawałków. Ci ludzie wierzyli też, że Polska się zjednoczy i znowu będzie jednym krajem gdy porąbane ciało biskupa Stanisława zrośnie się na nowo.Podzielona Polska była bardzo słaba i wielu na nią napadało, ale o tym powiemy sobie za tydzień.Na koniec powtórzmy wszystkich władców wraz z poznanym dzisiaj Władysławem II Wygnańcem. Znamy już ośmiu historycznych władców Polski. Są to:Mieszko IBolesław I ChrobryMieszko IIKazimierz I OdnowicielBolesław II Śmiały, który kazał zabić biskupa Stanisława i został za to wygnanyWładysław I HermanBolesław III Krzywoustyoraz Władysław II Wygnaniec, który kazał okaleczyć sługę swojego ojca i też został wygnany z Polski.Teraz już dziękuję za wysłuchanie i do usłyszenia za tydzień.

Rozbicie dzielnicowe oraz dlaczego Władysław II ma przydomek Wygnaniec?Link do iTunes:https://itunes.apple.com/gb/podcast/historia-polski-dla-dzieci/id1344761794?mt=2Link do grupy na Facebooku:https://www.facebook.com/groups/historia.dla.dzieci/Witam w dziewiątej audycji podkastu “Historia Polski dla dzieci (oraz według dzieci).Omówiliśmy sobie siedmiu historycznych władców Polski. Czy umielibyście ich wymienić i coś o nich powiedzieć?Np.Mieszko I został chrześcijaninemBolesław I Chrobry został królemMieszko II stracił PolskęKazimierz I Odnowiciel odnowił PolskęBolesław II Śmiały został wypędzony za zabicie biskupaWładysław I Herman wcale nie rządziłBolesław III Krzywousty podzielił Polskę między swoich synówBolesław III Krzywousty miał dwie żony. Oczywiście nie od razu.Pierwsza żona urodziła mu syna Władysława, a druga żona urodziła mu aż czterech synów.Na ile więc części trzeba podzielić Polskę, aby każdy dostał kawałek. Na pięć części, ale Bolesław Krzywousty podzielił Polskę tylko dla czterech synów. Dlaczego? Bo piąty - najmłodszy był pogrobowcem.Co by mógł dostać ten najmłodszy?Pamiętacie co się stało z Bolesławem II Śmiałym. Za to co zrobił wygoniono go z Polski.To samo stało się z najstarszym syntem Bolesława III Krzywoustego. Miał on na imię Władysław. Czy wiecie co zrobił, że został wygnany?Władysław II Wygnaniec kazał torturować sługę swojego ojca, który pilnował porządku. Za to właśnie ludzie się przeciwko niemu zbuntowali i został wygnany z Polski. Dzisiaj tego władcę nazywa się Władysław II Wygnaniec.Niestety Polska nie była już jednym krajem. Została podzielona pomiędzy pozostałych synów Bolesława Krzywoustego. Każdy z tych synów miał swoje dzieci i ten swój kawałek dzielił pomiędzy nich. Tak więc Polska została podzielona na wiele kawałków. Czy jest w tym coś złego? Na to pytanie pomoże nam odpowiedzieć pewna bajka indiańska.W pewnym plemieniu wojownicy wciąż się kłócili. Tak więc stary wódz indiański kazał każdemu wojownikowi przynieść jeden patyk z lasu. Później wziął patyk od najsilniejszego wojownika i dał go małemu chłopcu i kazał mu go złamać. Ten chłopiec bez wysiłku złamał ten jeden patyk. Potem wódz zebrał wszystkie patyki razem i kazał je złamać temu najsilniejszemu wojownikowi. On nie potrafił tego zrobić. Czy wiecie co wynika z tej bajki? Jedną osobę można łatwo pokonać, ale grupa ludzi razem jest silna. Polska była podzielona na mnóstwo małych krajów, z których każdy był słaby, aby Polska stała się silna musiała się zjednoczyć.Jak może pamiętacie Bolesław II Śmiały kazał zabić biskupa Stanisława. Rycerze Bolesława porąbali ciało tego biskupa na kawałki. Ludzie w tamtych czasach wierzyli, że cała Polska została za to ukarana i dlatego podzieliła się na wiele kawałków. Ci ludzie wierzyli też, że Polska się zjednoczy i znowu będzie jednym krajem gdy porąbane ciało biskupa Stanisława zrośnie się na nowo.Podzielona Polska była bardzo słaba i wielu na nią napadało, ale o tym powiemy sobie za tydzień.Na koniec powtórzmy wszystkich władców wraz z poznanym dzisiaj Władysławem II Wygnańcem. Znamy już ośmiu historycznych władców Polski. Są to:Mieszko IBolesław I ChrobryMieszko IIKazimierz I OdnowicielBolesław II Śmiały, który kazał zabić biskupa Stanisława i został za to wygnanyWładysław I HermanBolesław III Krzywoustyoraz Władysław II Wygnaniec, który kazał okaleczyć sługę swojego ojca i też został wygnany z Polski.Teraz już dziękuję za wysłuchanie i do usłyszenia za tydzień.

W dziewiątym odcinku SLEEPCASTU, czyli pierwszego w Polsce podcastu o śnie dziecka, recenzuję książkę Searsów (tych od rodzicielstwa bliskości) pt. "Księga snu". To obowiązkowa pozycja dla wszystkich wyspanych i niewyspanych rodziców. Dlaczego? Bo to kompleksowy przewodnik po śnie dzieci. Czego m.in. dowiesz się z tego podcastu? - Czym jest nocne rodzicielstwo? - Co Searsowie mówią o spaniu z dziećmi? Kolejne odcinki SLEEPCASTU dostępne są tu:http://mamasubiektywnie.pl/category/podcast/

Jak oczyścić organizm? Wiosna to idealny choć nie jedyny moment, aby przeprowadzić gruntowne porządki. Posprzątać po zimnie nie tylko w swoim mieszkaniu, domu, ale również w tym co mamy najcenniejsze, w naszym organizmie. Jeżeli takie oczyszczanie organizmu masz już za sobą to zapewne nie muszę Cię przekonywać dlaczego warto to zrobić. Jeżeli jednak jeszcze nie przeprowadzałeś oczyszczania organizmu to dobrze, że tu trafiłeś. Dlaczego? Bo jestem więcej niż pewny, iż po przesłuchaniu tego podcastu nie będziesz mieć wątpliwości, że zdecydowanie warto takie oczyszczanie przeprowadzić. Ponadto będziesz dokładnie wiedzieć jak się do tego zabrać, aby zminimalizować ewentualny dyskomfort i zmaksymalizować uzyskane [...] Post WNZO 038: Alkaliczny detoks – jak oczyścić organizm? pojawił się poraz pierwszy w Więcej Niż Zdrowe Odżywianie.

Ok, napiszę to aby była jasność - nie jesteśmy oryginalni. Wręcz przeciwnie - lecimy z popkulturowym nurtem. Jako totalni konformiści gadamy o targach gier E3, filmach X-men i Na Skraju Jutra, a nawet udajemy, że znamy się na piłce nożnej. I tylko Jerry nas ratuje bo opowiada o ciekawej, niszowej (i do tego darmowej!) książce. Ale Wy się na nas i tak gniewać nie będziecie. Dlaczego? Bo mamy konkurs. Taki konkurs, z nagrodą, którą pieseł określiłby jako - "wow, jaka duża. Uszanowanko"

Czy też czasami tak masz, że siedzisz z nosem w poczcie i namnaża się ona szybciej niż jesteś w stanie odpisywać? Pora coś zmienić. Ten odcinek podcastu wyjątkowo publikuję w niedzielę, czyli dzień wcześniej niż planowałem. Dlaczego? Bo wierzę, że porady, pomysły i wskazówki, które w nim daję, mogą się Wam przydać już od poniedziałku […]