z Wiatrem w grzywie

Czasami zwolnienie tempa, zaprzestanie aktywności czy nawet sam odpoczynek może być odczuwany jako coś niewygodnego. Na poziomie układu nerwowego może być wręcz interpretowany jako zagrożenie.W tym odcinku opowiadam o różnicy między percepcją a neurocepcją. Neurocepcja to sposób, w jaki układ nerwowy odbiera daną sytuację – niezależnie od naszej świadomej decyzji. Może się zdarzyć, że stan braku aktywności zostanie zinterpretowany przez układ nerwowy jako niebezpieczny. W efekcie możemy utknąć w stanie mobilizacji, nie potrafiąc naturalnie obniżyć poziomu energii. Często wynika to z wcześniejszych doświadczeń, w których pełna mobilizacja i intensywna aktywność pomogły nam przetrwać trudny czas.Dlaczego jednak taki stan podniesionej gotowości, bez możliwości złapania oddechu, nie służy nam na dłuższą metę? Ponieważ niektóre ważne procesy fizjologiczne zostają zawieszone i wracają dopiero wtedy, gdy układ nerwowy się rozluźnia (np. wewnętrzne procesy samoregulujące stany zapalne czy leczące nadwyrężenia). Jeśli nie dochodzi do tego spowolnienia, a my cały czas funkcjonujemy pod wpływem układu współczulnego, nasze zasoby zaczynają się wyczerpywać.Czasem na tej mobilizacji budujemy całą osobowość – tworzy się wzorzec działania, który z pozoru świetnie się sprawdza. Ale… jeśli brakuje przestrzeni wewnętrznej na regenerację, na zniuansowaną emocjonalność, na kontakt z ważnymi pytaniami – to zatrzymuje się też rozwój całej osoby.Mechanizm ugrzęźnięcia w nadmiarowej aktywności jest szczególnie podstępny. Bo przecież energia jest nam potrzebna – dzięki niej działamy, realizujemy projekty, czujemy sprawczość i moc. Tyle że… nie da się być nieustannie w stanie nadmiernego pobudzenia i pozostać zdrowym. Odpoczynek i „wydech” (a może raczej: czas na zaczerpnięcie powietrza) są równie ważne. I nie chodzi tu o zwykły relaks. Temat dotyka głębszych struktur układu nerwowego i związany jest z teorią poliwagalną, jak i budową całej osobowości.Więcej o tym – w dzisiejszym odcinku. Zapraszam!---Kiedy aktywność staje się ucieczką, a nie wyborem, a układ nerwowy przechodzi w fazę przetrwania poprzez mobilizację. I inne wątki tego odcinka:Czym różni się neurocepcja od percepcji i dlaczego to rozróżnienie jest tak ważne?Co może Ci powiedzieć Twój niepokój wobec bezruchu? Z jakiego powodu ciało może nie ufać chwilom spokoju?Jak działa układ nerwowy, gdy identyfikuje brak aktywności jako zagrożenie? Jak może dojść do powstania wzorca: „jesteś bezpieczna tylko, gdy działasz”?Kiedy mobilizacja staje się domyślnym stanem, a nie chwilową reakcją.Które sygnały ciała mogą świadczyć o tym, że tkwisz w przewlekłej mobilizacji?Co to jest mapa neurocepcji – o mapie bezpieczeństwa i niebezpieczeństwa.W jaki sposób można wyjść ze stanu nadmiernego pobudzenia i działania – o stabilizacji układu nerwowego i transformacji wzorców.Inne moje podcasty dotyczące tego tematu: Odcinek 64 – Ogarnij stres -Taniec z układem nerwowym oraz Odcinek 106 Zasoby – Twoje paliwo w drodze.Jeśli szukasz głębszego zanurzenia w temat układu nerwowego i chcesz już zaraz zająć się swoim układem nerwowym, poznać podstawy teoretyczne, lepiej zrozumieć mechanizmy i zacząć używać tej wiedzy praktycznie w codzienności zapraszam na kurs online Randka z układem nerowym. Kurs zawiera konkretne ćwiczenia, które prowadzą krok po kroku do poznania swoich schematów, stworzenia swojego osobistego profilu układu nerwowego – mapy, którą poźniej używasz w codzienności.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast137/

W tym odcinku rozmawiam z Przemkiem Śnieżyńskim – współwłaścicielem i prezesem zarządu firmy Medisept, która produkuje środki czystości i higieny na najwyższym światowym poziomie. Zarówno zarząd Mediseptu, jak i menedżerowie od wielu lat uczestniczą w intensywnych programach rozwojowych z końmi dla organizacji, które prowadzę w ośrodku HorseSense.W rozmowie poruszamy wiele tematów oscylujących wokół postawy lidera, jej wpływu na zespół i całą firmę. Poruszamy wątki, które w wielu organizacjach bywają obecne w dyskursie o leadershipie, ale na co dzień giną pod naporem działalności operacyjnej. Jednak to właśnie zadbanie o rozwój lidera i rozwój zespołu menedżerów ściśle związana jest z codziennością operacyjną, podejmowaniem decyzji i komunikacją. Dzięki liderowi, który odkrywa swoją autentyczność i świadomie analizuje swoje postawy i działania jest szansa na rozwój całej organizacji.Rozmawiamy z perspektywy 3 lat współpracy, kilkunastu trzydniowych procesów rozwojowych, w których brał już udział Przemek oraz kilkudziesięciu innych, które poprowadziłam dla pozostałej kadry zarządzającej.Postrzegam Przemka jako osobę o ogromnej odwadze rozwojowej, dbającą zarówno o swój rozwój osobisty, jak i wzbogacanie swoich zasobów jako lidera. W trakcie rozmowy prezes Mediseptu opowiada o wpływie pracy rozwojowej i roli mindsetu na zespół i rozwój firmy jako całości, nadając perspektywę, która pokazuje szerzy sens takiej pracy w dbaniu o lepsze życie.---Mindset lidera w kilku odsłonach. I inne wątki tego odcinka:3 obszary w obrębie sposobu myślenia: mindset, który służy, mindset, który bywa w konflikcie oraz mindset, który jest do zmiany.O napędzie i odwadze rozwojowej – z czego wynika i jakie daje efekty.Jak autentyczność lidera wpływa na zespół, współpracę i komunikację. Blaski i cienie autentyczności.O tym, że rozwój przekłada się na perspektywę finansową.Praca z modelem niemoc – moc – przemoc.O tworzeniu przestrzeni rozwojowej dla innych.Programy rozwojowe z końmi – z perspektywy Przemka.Czy mężczyźni są uczestnikami warsztatów z końmi?Jak konie wpływają na wewnętrzne ożywienie oraz co ono powoduje i dlaczego Ośrodek HorseSense jest taką niezwykłą oazą rozwojowych podróży.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast136/

Między jedną wiadomością a kolejnym zadaniem łatwo zgubić to, co naprawdę istotne. Tymczasem nie wszystkie działania są sobie równe. Praca głęboka – wykonywana w stanie pełnej koncentracji, bez rozproszeń – pozwala tworzyć rezultaty wartościowe, twórzcze, przemyślane i często nieosiągalne w trybie działania powierzchownego.Choć praca powierzchowna, jak odpowiadanie na maile czy szybkie zadania operacyjne, jest częścią każdej codzienności, jej nadmiar może prowadzić do zmęczenia, spadku jakości i poczucia braku sensu. Równowaga między oboma trybami działania to podstawa zdrowego i efektywnego rytmu pracy.W tym odcinku przyglądamy się różnicom między tymi dwoma sposobami pracy: jak je rozróżniać, co daje skupienie i jak je chronić w świecie zawodowym, pełnym wymagań i presji. W obszarach menedżerskich, rozwojowych i pracy z ludźmi szczególnie istotne staje się strategiczne zarządzanie energią – tak, by nie utknąć w zadaniach rutynowych, które wyczerpują, a nie prowadzą do realnego postępu.Z perspektywy własnych doświadczeń opowiadam o tym, jak tworzę przestrzeń na głęboką koncentrację, tak by rozproszenia nie przejmowały kontroli. Wspominam także o warsztatach z końmi i aurze Ośrodka HorseSense, w którym kreuję warunki sprzyjające pracy głębokiej. W trakcie prowadzonych przez mnie programów rozwojowych przez kilka dni, najważniejsze staje się wewnętrzne ukierunkowanie i uważność na to, co naprawdę istotne. Jak zadbać o to, by energia szła w stronę tworzenia tego, co naprawdę ma znaczenie?Praca głęboka to nie tylko metoda, to droga do jakościowych rezultatów i spójności z własnym celem.---Czym jest przestrzeń pracy głębokiej i jak o nią dbać. I inne wątki tego odcinka:Jak nie ulegać rozproszeniu w pracy (chaty, maile, spotkania, telefony)?O piorytetyzowaniu, od któreg nikt nie uwolni menedżera – i dlaczego…Koncepcja pracy głębokiej według Cala Newporta, autora książki “Praca głęboka. Jak odnieść sukces w świecie, w którym ciągle coś nas rozprasza”.Czym się różni czekanie na warunki od tworzenia warunków do pracy głębokiej?Moje przykłady dbania o pracę głęboką w obszarze menedżerskim, rozwojowym i pracy z ludźmi.Jak konie wspierają stany pracy głębokiej.Wprowadzenie pracy głębokiej – jak to zrobić?Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast135/

Jak się nie pogubić w świecie rozwoju osobistego i terapeutycznego?Metod, szkół i podejść jest dziś tak wiele, że łatwo poczuć się zagubionym. Każda z nich opiera się na innej koncepcji: jedne skupiają się na pracy z ciałem, inne na mindsecie, jeszcze inne sięgają do duchowości albo próbują łączyć różne warstwy naszego doświadczenia. Czasem metody te wzajemnie się uzupełniają, a czasem wręcz sobie przeczą. Trudno więc zdecydować, co będzie wspierające akurat dla nas – zwłaszcza gdy reprezentanci różnych nurtów bywają do siebie wrogo nastawieni.Dlatego myślę o rozwoju jak o koszyku narzędzi – który warto budować z uważnością i elastycznością. Nie każda metoda działa zawsze i dla każdego. Wiele zależy od naszej gotowości, sytuacji, momentu życia… ale też od osoby, która nas przez ten proces prowadzi.Zarówno podejścia naukowe, jak i metody bardziej alternatywne bywają różnie praktykowane – wszystko zależy od człowieka. Dlatego tak ważne jest, by dawać sobie przestrzeń na własny proces, a nie przyjmować niczego bezrefleksyjnie, tylko dlatego, że ktoś to poleca lub gdy jest to pierwsza metoda, na którą natrafiliśmy. Zaufanie do siebie i własnej oceny jest kluczowe.W tym odcinku rozmawiam z Małgorzatą Śnieżyńską – psychoterapeutką Gestalt i instruktorką jogi Kundalini – o tym, jakie są etapy zmiany i jakie wybierać metody, które nas mogą wspierać. Jak nie zabłądzić w tej gęstej dżungli rozwoju? Jak dopasowywać narzędzia do siebie i aktualnej sytuacji? I co zrobić, by zmiana, której pragniemy, naprawdę się zakorzeniła?Zapraszam do wysłuchania:)Świadome wpływanie na zmianę a narzędzia rozwojowe i inne wątki tego odcinka:Jak wybierać metody rozwojowe, by naprawdę wspierały Twój proces – zamiast wprowadzać zamęt czy rozczarowanie.Dlaczego lepiej nie chwytać się pierwszej napotkanej koncepcji wyjaśniającej, co „mi jest” lub co „powinnam zmienić”.Jak etykietki – nawet te terapeutyczne – mogą zawężać nasze postrzeganie siebie i ograniczać rozwój.Dlaczego warto myśleć o sobie szerzej niż tylko przez pryzmat diagnozy, trudności czy zaburzeń.Czy głębokie zmiany można przeprowadzić szybko – i co naprawdę decyduje o ich trwałości.Jakie warunki muszą być spełnione, żeby zmiana nie była tylko chwilową koncepcją, ale stała się nowym sposobem bycia.Trzy fazy zmiany, przez które często przechodzimy:Dostrzeganie potrzeb – to moment, gdy pojawia się dyskomfort, przeczucie, że „coś tu nie gra”.Poszukiwanie wsparcia – szukanie osób, metod i kierunków, które mogą pomóc.Sprawdzanie efektów – testowanie, co faktycznie działa, i co rzeczywiście nas wspiera w zmianie.Więcej o mojej rozmówczyni Małgorzacie Śnieżyńskiej – prowadzącej Ośrodek jogi i psychoterapii Madragora Yaga Joga, Studio Madragora Yaga Joga.Inne moje rozmowy z Małgorzatą Śnieżyńską: Odcinek 127: Pomieszczanie w ciele a różne metody: programy z końmi, joga Kundalini, NARM, psychoterapia, psychologia głębi – rozmowa z Małgorzatą Śnieżyńską; Odcinek 128: O rozwoju menedżerskim z końmi w firmie Medisept – rozmowa z szefową HR Małgorzatą ŚnieżyńskąPodobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast134/

Każdemu czasem zdarza się działać impulsywnie, podejmować decyzje, których później żałuje, albo czuć, że emocje całkowicie przejmują kontrolę. Bywa też odwrotnie, że sytuacja zewnętrzna wymaga jakichś decyzji, a zamiast działać trwa się jakby się było “w kisielu”. To może być oznaka kilku elementów, o których opowiadam w podcaście – rozregulowania układu nerwowego, wewnętrznych strategii, z których się już wyrosło oraz ograniczenia mentalizowania.Gdy włącza nam się tryb walki i ucieczki – działamy za mocno, za bardzo, czyli nieadekwatnie do tego, co jest nam potrzebne. Gdy włącza się tryb wyłączenia czy zamrożenia działamy niewystarczająco. Często podejmujemy wtedy niekorzystne decyzje pod wpływem chwili i generujemy kolejne problemy. Natomiast w tym czasie, gdy nie jesteśmy odpowiednio wyregulowani, lepiej byłoby zacząć od wyregulowania się. Kluczowa jest umiejętność powrotu do stanu, w którym mamy dostęp do większości swoich zasobów psychicznych, co umożliwia nam reagowanie zgodnie z naszymi głębokimi wartościami i tak, jak naprawdę chcemy.Układ nerwowy to jednak tylko kawałek rozwojowej układanki. Kiedy działając zauważymy, że tworzymy większe problemy niż były lub jeśli kręcimy się w kółko – może to oznaczać, że czas na rozwój. Czas na rozwój – bo strategie, które działały do tej pory już są niewystarczające. Ostatnim elementem, o którym mówię w tym odcinku, jest mentalizacja, której trening potrafi zdziałać cuda.Jakie znaczenie ma umiejętność odpowiedniego wyregulowania swojego układu nerwowego:I inne wątki tego odcinka:Działanie pod wpływem rozregulowanego układu nerwowego.Co jeśli wentylowanie/regulowanie układu nerwowego już nie wystarcza?Konieczność poszerzenia swoich rozwojowych możliwości.Awans i co dalej? – kiedy strategie działania przestając działać.O mentalizowaniu jako kompleksowej funkcji psychicznej i kluczowej umiejętności dla dobrych relacji oraz procesów zdrowienia psychiki, a którą to umiejętność – co najważniejsze – można rozwijać.O pojemności psychiki i przekraczaniu możliwości przy realizacji marzeń.Kiedy mentalizowanie zbacza na zły tor.O programach rozwojowych i terapeutycznych z końmi jako treningu mentalizowania.Dlaczego trening mentalizacji musi przebiegać w relacjach, a nie na pustyni;)Własna procedura SOS.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast133/

W tym odcinku rozmawiam z Aleksandrą Chybicką-Myszka o podejściu terapeutycznym NARM (Neuroafektywny Model Relacyjny), które pomaga w leczeniu traumy relacyjnej i rozwojowej. To metoda specjalizująca się w pracy z traumą złożoną (C-PTSD), która łączy pracę na poziomie mentalnym, z pracą z emocjami i uważnością na ciało i warstwę duchową.W terapii NARM dążymy do stanu, w którym – jak mówi moja rozmówczyni – osoba ma wewnętrzne poczucie siły, sprawstwa i autentyczności do swobodnej ekspresji siebie. Dążymy do prawdziwej wolności wewnętrznej. NARM koncentruje się jednocześnie na rozpoznawaniu problemów z więzią, rozstrojeniu układu nerwowego i wewnętrznej relacyjności.Jak to wygląda w praktyce? W przeciwieństwie do terapii, które skupiają się na przeszłości, NARM koncentruje się na tym, jak nasze wcześniejsze doświadczenia wpływają na nas tu i teraz i czego wewnętrznie pragniemy. To podejście nie polega na „grzebaniu w dzieciństwie” (model nieregresujący), czy zastanawianiu się nad nazwaniem problemu (model niepatologizujący), lecz na odkrywaniu mechanizmów, które do dziś kształtują nasze życie. Dzięki temu osoby mogą zrobić krok ku wewnętrznej wolności, w której jest więcej połączenia ze sobą, kontaktu ze swoimi potrzebami, zaufania do siebie i innych, zdrowej autonomiii i miłości/seksualności.W rozmowie z Olą opowiadamy, czym dokładnie jest trauma relacyjna i w jaki sposób może wpływać na nasze funkcjonowanie.O powrocie do siły życiowej, czyli integrowaniu energii płynącej z naszych pierwotnych emocji. I inne wątki tego odcinkaCo to jest NARM (Neuroafektywny Model Relacyjny)? Krótkie wprowadzenie do podejścia, które pomaga odzyskać kontakt z samym sobą.Kiedy możemy mówić o traumie relacyjnej? Kluczowe obszary, które pozwalają rozpoznać, że mamy do czynienia z tym rodzajem traumy.Jak traktujemy samych siebie? Co o sobie myślimy i co może nam to powiedzieć o traumie relacyjnej.Czy nasze związki są satysfakcjonujące, czy może odczuwamy w nich samotność? Czy nasze relacje z innymi ludźmi są trwałe i pełne wsparcia, czy często się rozpadają? Czy mamy trudność w nawiązywaniu i utrzymywaniu bliskich więzi? – o obszarach diagnostycznych.O mechanizmach odłączania od pierwotnych emocji (acting-in), które są w ciele, a od których próbujemy się odłączać działając w efekcie przeciwko sobie.Czy uwalnianie emocji na zewnątrz, czyli acting-out może odłączać nas od rzeczywistych emocji?Intencja w NARM – na czym polega? Jak terapia pomaga odkryć głębokie pragnienia, a także głębokie lęki, które często kontrolują nasze życie?Dziecięca i dorosła świadomość – czym się różnią? Jak te dwa sposoby przeżywania rzeczywistości wpływają na nasze dorosłe życie i decyzje.Jak NARM pomaga w odzyskaniu wewnętrznej równowagi? Główne założenia tej modalności: praca w teraźniejszości, eksploracja stanów emocjonalnych, regulacja układu nerwowego.Aleksandra Chybicka-Myszka – kim jest nasza gościni? Więcej o jej doświadczeniu i działalności tutaj: https://chybicka-myszka.pl/, a także o jej zaangażowaniu w STTR Stowarzyszenie Terapeutów Traumy Relacyjnej oraz konferencji majowej https://sttr.pl/O konferencji: „Współczesne podejścia w psychoterapii traumy relacyjnej i kompleksowej”, która odbędzie się w dn. 24-25.05.2025 współorganizowanej z Instytutem Psychologii UW we Wrocławiu przeczytasz więcej na stronie Stowarzyszenia STTR.Jeśli ciekawi Cię, jak nasze relacje z przeszłości wpływają na teraźniejszość i jak można to świadomie zmieniać, ten odcinek jest dla Ciebie!Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast132/

Czy przekonania to tkwiące w nas głęboko myśli, które kierują naszymi działaniami? Czy wystarczy zmienić te myśli, abyśmy mogli działać inaczej? Niestety, nie jest to takie proste. Przekonania uruchamiają w nas cały proces wewnętrznych połączeń, powodując, że przemieszczamy się w inne przestrzenie myślenia, działania, reakcji.W dzisiejszym odcinku chcę Was zachęcić do pozostawienia myślenia o przekonaniach na rzecz myślenia o stanach wewnętrznych. Dlaczego? Gdy rozważamy nasze wewnętrzne stany pojawia się wielowymiarowość, gdzie przekonanią są tylko jedną z części poznawczej.Stan wewnętrzny ma zarówno część poznawczą, gdzie każda myśl ma wiele wątków i warstw oraz część uczuciową , a także jest powiązany z reakcją układu nerwowego oraz z reakcją ciała czy stanem energetycznym. W tej przestrzeni kryje się również pamięć zmysłowa i wyobrażeniowa. W każdym wewnętrznym stanie, który się w nas wydarza, mamy więc wiele warstw, nakładających się na siebie i powiązanych przeróżnymi skomplikowanymi zależnościami. Przekonania są ważne, ale to jedynie elementy większej całości. Warto więc wziąć pod rozwagę coś więcej niż tylko przekonania.Jeśli chcemy zauważalnej zmiany, potrzebujemy dostępu do nowych stanów wewnętrznych i rozpuszczania starych stanów (w tym także przekonań, jednak pamiętajmy – one są tylko częścią). Tutaj ważne jest uczenie się siebie, swojej wielowątkowości. Droga myślenia na poziomie przekonań daje złudzenie wpływu na siebie, podczas gdy naszą psychiką i ciałem rządzą o wiele bardziej złożone mechanizmy.Powiązania bodźców ze stanami wewnętrznymi są bardzo zawikłane, nieoczywiste i budują się latami. Często mały bodziec powiązany jest z jakąś olbrzymią przestrzenią – stanem wewnętrznym z przeszłości. Trudno więc mówić o trwałej zmianie bez zmiany tego w ciele, bez ucieleśnienia. Jesteśmy całością i jedna zmiana pociąga drugą (lub nie jest w stanie jej wywołać;) Jeśli będę mieć dostęp do innego myślenia niż do tej pory, to także moje ciało będzie to inaczej odczuwać.Jeśli chcemy mieć dostęp do nowych umiejętności, do nowych stanów wewnętrznych, z którymi żyłoby się pełniej i autentyczniej, to muszą one pojawić się także w ciele. Kluczem jest, abyśmy mogli tych pożądanych stanów mieć więcej, a innych, które nam szkodzą – mniej. W jaki sposób można nad tym pracować rozwojowo – opowiadam w tym odcinku. Zapraszam do wysłuchania.Ucieleśnianie nowego doświadczenia na poziomie poznawczym, emocjonalnym, somatycznym i duchowymI inne wątki tego odcinka:Czy zmiana jednego przekonania na drugie jest możliwa? Co jest potrzebne, żeby mieć dostęp do nowej jakości, nowego stanu wewnętrznego częściej?Jak zauważać przekonania, które są dla nas ograniczające i jak obserwować ich wpływ na szereg innych naszych postaw, myśli i działań.Przykłady z życia: nastawienie do ludzi oraz sytuacji i jak sami się blokujemy.Jak język ciała (oddech, napięcie mięśni, odczucia) jest powiązany ze stanami psychicznymi. O tym, że przekonania mają swoje odwzorowania w ciele i jak poprzez ciało możemy mieć (lub nie mieć) kontakt z danym stanem wewnętrznym.Sposoby pracy rozwojowej i terapeutycznej: metody bottom up (od ciała w kierunku części poznawczej) i top down (od części myślowej w kierunku ciała).Jak modalność NARM wykorzystuje pracę w obu kierunkach bottom up i top down (od ciała do głowy i od głowy do ciała) i jak to jest potrzebne do rzeczywsitej zmiany przekonań (ucieleśnionych przekonań).O zawiłościach relacyjno-doświadczalnych. O wyrastaniu ze stanów dziecięcych i dojrzewaniu. O układzie nerwowym, bodźcach, kotwicach emocjonalnych.Jak programy rozwojowe z końmi w HorseSense uruchamiają procesy w wielu warstwach (poznawczej, cielesnej, emocjonalnej, ale też duchowej) i dlaczego to nie tylko konie uruchamiają.O rozkochiwaniu się w swojej głębi i intersubiektywności wewnętrznej, czyli widzenie w sobie osoby, a nie przedmiotu. Więcej o tym w odcinku #126 Relacja ze sobą – frazes czy moc do zmian.Metafora “drzewa i kota” wchodzącego na jedną gałąź – Jak zdecydować się do wchodzenia na inną gałąź…

Dąb zimą traci liście i zapada w stan uśpienia – to naturalny cykl, który pozwala mu przetrwać i odrodzić się na wiosnę. W podobny sposób nasza wewnętrzna energia zmienia się w zależności od pory roku, miesiąca, a nawet dnia. Spadki energii są czymś naturalnym i nie należy ich traktować jak słabości. My, ludzie, również mamy swoje „zimowe” momenty, gdy nasza energia spada. To naturalne i nieuniknione, a jednocześnie niezwykle ważne. Przypominanie sobie o tym może pomóc nam lepiej zrozumieć siebie i nasz wewnętrzny rytm. Oczekiwanie, że zawsze będziemy działać na pełnych obrotach, jest oczekiwaniem nierealnym. Takie podejście może prowadzić do wypalenia lub problemów ze zdrowiem.Zdarza się jednak, że obniżenie energii to sygnał ostrzegawczy. Może wskazywać na to, że styl życia wymaga zmiany, a organizm domaga się odpoczynku. Czasem chodzi o nawyki, które warto przemyśleć, by lepiej zadbać o siebie. Czasem to “pierwsze jaskółki” dłuższej drogi zmiany stylu życia, sposobu przeżywania i uzdrawiania dawnych zranień.Obserwowanie własnych rytmów energetycznych może być kluczowe. Warto zwrócić uwagę, które pory dnia lub tygodnia sprzyjają produktywności i jak różne bodźce z otoczenia wpływają na samopoczucie. Nie zawsze mamy kontrolę nad sytuacjami, w których się znajdujemy, a te mogą znacząco obniżać naszą energię. Czasem konieczne jest dokonanie zmian, nawet kosztem rezygnacji z czegoś przyjemnego, ale zabierają nam energię.Spadki energii są także momentami refleksji. Wyciszenie pozwala zauważyć to, co w codziennym pędzie umyka uwadze. To czas przetwarzania doświadczeń, wyciągania wniosków i przygotowania do dalszego działania, a także czas odnawiania się twórczej energii. Szanując te momenty spokoju, dajemy sobie przestrzeń na jakościowe działanie w przyszłości.Uwzględnianie naturalnych fluktuacji energii pozwala zachować równowagę. Tak jak dąb czeka na wiosnę, by z nową siłą rozwinąć liście, my także potrzebujemy czasu na regenerację. W planowaniu codzienności warto uwzględnić te rytmy i dać sobie przestrzeń na odpoczynek, by w pełni korzystać z własnych zasobów.Czy spadki energii to naturalny rytm czy sygnał ostrzegawczy? I inne wątki tego odcinka:Czy stany zmniejszonej energii są naturalne, czy powinniśmy się martwić? Kiedy spadek energii jest częścią naturalnego cyklu, a kiedy może być sygnałem ostrzegawczym.Co oznaczają momenty zmniejszonej energii? Jak obserwacja siebie pozwala dostrzec, co wpływa na nasze samopoczucie i efektywność.Naturalne rytmy energii. O zmienności poziomu energii w ciągu dnia, miesiąca czy roku lub w zależności od fazy cyklu menstruacyjnego u kobiet.O znaczeniu spadków energii. Jak chwile wyciszenia pozwalają na refleksję, przetwarzanie doświadczeń i kreatywność.Wpływ otoczenia na energię. Dlaczego warto zauważać, które czynniki zewnętrzne działają na nas wzmacniająco, a które obniżają naszą energię.Naturalna równowaga i fluktuacje energii. Dlaczego szanowanie momentów wyciszenia jest kluczem do długofalowego zachowania zasobów i jakości działań.Odcinek trwa 28 minut.-Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast130/

Dzisiejszy odcinek poświęcony jest refleksji nad życiową podróżą i osiąganiem długoterminowych celów. Poruszam temat drogi, która zawsze niesie ze sobą wyzwania i pułapki, a po jej pokonaniu możliwe jest znalezienie się w zupełnie nowym miejscu, zarówno zawodowo, jak i osobiście.Przedstawiam pięć poziomów modelu rozwoju kompetencji według braci Dreyfus, które mogą okazać się cenną wskazówką na ścieżce osobistego rozwoju. Pogłębiam rozumienie tych poziomów w trzech obszarach (1) rozwoju osobistego, (2) rozwoju zawodowego (na przykładzie facylitacji i ścieżki menedżerskiej) i (3) realizacji marzeń.-> Poziom nowicjusz (szukanie prostych reguł, fascynacja połączona z przerażeniem kompleksowością)-> Poziom kompetencji (korzystanie ze sztywnych zasad, ale już są drzewka decyzyjne, świadomość, że reguły nie zawsze działają, zachwyt nad tym, co działa połączony z przecenianiem swoich możliwości, pierwsze błędy)-> Poziom improwizacji (przetrwało się pierwsze trudności, osadza się pewność siebie, chęć porzucenia wszystkich zasad na rzecz autorskich, wynajdywanie “koła” na nowo, początki połączenia z holistyczną perspektywą i “wiem, że nic nie wiem”.)-> Poziom ekspercki (są reguły i są wyjątki, rozumie się, że wszystko zależy od kontekstu, wracają proste sprawdzone reguły, włącza się intuicja zawodowa używająca doświadczenia, pojawia się umiejętność priorytetyzowania)-> Poziom mistrzowski (większa pokora, otwarcie na “nie wiem”, jeszcze większe flow, uważność na procesy pod spodem, wyczuwanie co jest możliwe, a co nie).Analiza tych etapów pozwala spojrzeć na to, gdzie dana osoba znajduje się obecnie i dokąd zmierza. Odcinek pokazuje, jak buduje się wewnętrzną kompetencje. W chwilach, gdy pojawia się pokusa porzucenia obranej drogi lub jest stagnacja na pewnym etapie, warto rozważyć, co można zrobić, aby ruszyć dalej.wania, które można napotkać, oferując jednocześnie wskazówki, jak je pokonywać.---5 stopniowy model rozwoju kompetencji braci Dreyfus.I inne wątki tego odcinka:O relacji z zasadami: dlaczego je najpierw porzucamy, żeby potem do nich wrócić z nowego poziomu.Różnice w intuicji u nowicjusza, a eksperta i o tym jak się ją rozwija.Dlaczego przeceniamy swoje możliwości na etapie kompetencji i próbujemy odkryć koło na nowo na etapie improwizacji?O “małżeństwie” z daną metodą rozwojową vs. flirty z wieloma metodami.Z czego wynika pokora na poziomie mistrzowskim?O podróży bohaterki, czyli drodze do swoich marzeń (więcej o tym tutaj: #14 Droga do marzeń)Odcinek trwa 35 minut.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast129/

W dzisiejszym odcinku podcastu rozmawiam z Małgorzatą Śnieżyńską – szefową HR i współwłaścicielką firmy Medisept, lidera w dziedzinie produkcji profesjonalnych prepartów dezynfekcyjnyach oraz środków czyszczących na najwyższym światowym poziomie. Odkrywamy, jak doszło do tego, że firma zaangażowała się w unikalny, długoterminowy projekt rozwojowy z udziałem koni w Ośrodku HorseSense.Wspólnie zgłębiamy esencję uczenia się przez doświadczenie, wykorzystanie case'ów oraz proces pracy rozwojowej z menedżerami.Wymieniamy wnioski jak programy rozwojowe z udziałem koni wpływają na firmę i jej liderów/liderki. Rozmawiamy o tym, jak procesy te poszerzają perspektywę menedżerek i menedżerów, wzmacniają ich dojrzałość i otwartość na nieprzewidywalne sytuacje. Przybliżamy kwestię zarządzania wewnętrznymi zasobami oraz umiejętności wyciągania wniosków z błędów oraz jak to się przekłada na codzienne funkcjonowanie firmy. Na koniec przyglądamy się, jak te doświadczenia są przenoszone do codziennej pracy i jak wpływają na dobrostan zespołu.Zapraszam do inspirującej rozmowy, która pokazuje, jak nietypowe metody rozwoju mogą prowadzić do realnych zmian w organizacji.Wnioski z dwóch lat programów rozwojowych z końmi w firmie Medisept i inne wątki tego odcinka:Jak doszło do tego, że firma Medisept (specjalizująca się w rozwiązaniach w zakresie higieny na najwyższym światowym poziomie) zaangażowała się w długoterminowy projekt związany z programami rozwojowymi z udziałem koni?O esencji uczenia się przez doświadczenie, wykorzystaniu case'ów oraz procesie pracy rozwojowej z menedżerami i menedżerkami w Ośrodku HorseSense.Jak rozszerza się wewnętrzna perspektywa i co zmienia się w firmie przez procesy rozwojowe, w których uczestniczy kadra zarządzająca i menedżerowie w małych kameralnych grupach.O otwartości na nieprzewidywalne, świadomości i sposobie zarządzania wewnętrznymi zasobami oraz wpływie pracy rozwojowej na funkcjonowanie w biznesie.Do czego menedżerom potrzebna jest dojrzałość?Czy mówienie o błędach i wyciąganie z nich wniosków może stać się pomocnym narzędziem?O przenoszeniu pracy warsztatowej do codzienności w firmie i dbaniu o dobrostan.Jakie zmiany zaszły w firmie Medisept po procesach rozwojowych z końmi?O firmie Medispet więcej przeczytasz na ich stronie -> www.medisept.plOdcinek trwa 35 minut.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast128/

Czasami koncentrujemy się bardzo na procesach zachodzących w naszej psychice, jednak sama zmiana na poziomie psychicznym nie oznacza od razu integracji z ciałem. Jeśli nie zadbamy również o ciało, nie będzie możliwe pełne pomieszczenie tej zmiany. W rezultacie, zmiana może nie zostać w pełni zintegrowana i zakotwiczona w naszym życiu.Spójrzmy na psychikę i ciało jak na dwa konie w jednym zaprzęgu. Aby możliwy był ruch do przodu (aby zmiana była efektywna) oba konie muszą współpracować, iść razem. Aktualnie wiele nurtów zauważa potrzebę zajęcia się zarówno psychiką, jak i uważnością na ciało. Istnieją podejścia tzw. top down , czyli metody, które podążają od zajmowania się psychiką i umysłem w kierunku uwzględniania ciała i zmian w ciele. Są też metody bottom up, które idą od pracy nad ciałem do uwzględnienia tego, co się dzieje w umyśle. Są także metody, które uwzględniają oba podejścia, w obu kierunkach. Zarówno programy rozwojowe z końmi, jak i NARM uwzględniają na poziomie koncepcji wzajemną zależność pomiędzy ciałem a umysłem i psychiką. Także joga Kundalini bierze pod uwagę coś jeszcze, nie jedynie ciało.Dlaczego rozmawiamy na ten właśnie temat?Ciało odgrywa kluczową rolę w rozpoznawaniu i przełamywaniu blokad psychicznych. Sygnały płynące z ciała mogą wspierać nas w procesie terapeutycznym, a jednocześnie sama psychoterapia może wpłynąć na nasze ciało. Istnieją także różnorodne ćwiczenia i techniki, które pomagają zakorzenić zmianę na poziomie fizycznym, co jest niezwykle istotne.Dlaczego to jest ważne, żeby zmiana mogła pomieścic się w ciele? No cóż, nawet najlepszy program terapeutyczny czy najgłębsze doświadczenie rozwojowe może w danym momencie nie pomieścić się w ciele. Nasz układ nerwowy może zareagować na nowy, pożądany stan jako na coś obcego i zagrażającego, co sprawi, że zmiana zostanie zatrzymana. W takim przypadku nie będzie ona trwała, a coś, co mogło nas wzbogacić, zostanie odrzucone, uniemożliwiając pełną integrację.Dlatego tak ważne jest, abyśmy w procesie zmiany uwzględniali zarówno umysł, psychikę jak i ciało. Zmiana, która zostaje pomieszczona w ciele, staje się bardziej realna i możliwa do utrzymania, a my możemy doświadczyć większej harmonii między tym, co myślimy, a tym, co czujemy i jak działamy. To właśnie dzięki tej współpracy między umysłem a ciałem możemy naprawdę ruszyć do przodu i lepiej się czuć ze sobą.W tym odcinku przechodzimy, wraz z Małgorzatą Śnieżyńską, przez meandry tematu pomieszczania zmiany w ciele uwzględniając nasze doświadczenia z różnych nurtów psychoterapetuczynych, psychologii głębi, NARM (Neuro Afektywny Model Relacyjny) oraz programów rozwojowych z końmi.Zapraszam do wysłuchania:)---Pomieszczanie zmiany w ciele – co to oznacza? I inne wątki tego odcinka:Czy skierowanie uwagi tylko na psychikę i rozwój osobisty, a zapominanie o ciele może być destrukcyjne?O narzędziach, które pomagają zatrzymać się, uspokoić lub pogłębić kontakt ze sobą i z ciałem.Kiedy warto przytrzymać uwagę na trudnych emocjach, a kiedy przekierować na coś innego.O materializowaniu rozwoju osobistego w realnym życiu.“Nie” od ciała – kiedy się pojawia i jak to możemy interpretować.O tworzeniu przestrzeni w ciele, aby wzrastać, zamiast wprowadzać niepotrzebny chaos w psychice.Historia Małgorzaty Śnieżyńskiej o granicznym doświadczeniu powiązanym z ciałem oraz jej podejściu do rozwoju i nowootwieranym miejscu w Lublinie: Ośrodku jogi i psychoterapii Madragora Yaga Joga, w którym znajdą swoje urzeczywistnienie: joga Kundalini, psychoterapia, arteterapia i inne wspaniałości – więcej na stronie Studio Madragora Yaga Joga.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast127/

Często mamy złudzenie, że nasze życie zmieniłoby się na lepsze, gdyby tylko zmieniły się warunki zewnętrzne – gdybyśmy mieszkali w innym miejscu, mieli inną pracę, czy otaczali nas inni ludzie. Jednak bywa, że zmiana tych warunków nie przynosi takiej odmiany wewnętrznej, jakiej się spodziewaliśmy. Okazuje się, że bez zmiany wewnętrznej zaczynamy odtwarzać swój stan też w nowym miejscu i w nowych relacjach.Świat wewnętrzny można porównać do pałacu. Wyobraź sobie, że w danym momencie masz dostęp tylko do części pałacu – może jedynie do przybudówki lub salonu na parterze. W innej sytuacji psychicznej może masz dostęp do całego skrzydła pałacowego, ale zawsze pozostają jakieś niedostępne komnaty, miejsca, których nie znamy – tajemnice naszej psychiki. W tych różnych, nieznanych zakamarkach czasem znajdują się nieprzyjemne sprawy (treści psychiczne, które nie są dla nas łatwe), czasem nieodkryte zasoby, potencjał i talenty. Podczas pracy w programach rozwojowych, w procesie grupowym, pewne mechanizmy, którymi kieruje się nasza psychika, stają się bardziej widoczne. To, co robimy na warsztatach, daje narzędzia do poruszania się po naszym wewnętrznym pałacu, zaglądania w zakamarki, przyglądania się im i nawiązywania z nimi relacji. To taka eksperymentalna przestrzeń, w której możemy sprawdzić się, zobaczyć, czy nasz obraz siebie jest adekwatny, poszerzyć swoje możliwości i zmierzyć się z trudniejszymi aspektami naszej psychiki.Dlaczego warto to robić? Po co przemierzać tajemniczy pałac psychiki? O tym właśnie opowiadam w podcaście - łącząc metaforę pałacu z ważnymi koncepcjami jak metakomunikator, intersubiektywność i mentalizowanie. Te trzy trudno brzmiące hasła to "paliwo" dobrych relacji ze sobą (i z innymi).---Intersubiektywność, mentalizacja i metakomunikator – to robi robotę;)I inne wątki tego odcinka:O poruszaniu się po wewnętrznym świecie psychiki jak po ogromnym tajemniczym pałacu.Jak nie stać się więźniami własnej psychicznej rzeczywistości?Metakomunikator, czyli część nas samych, która widzi, jak się mamy z danym doświadczeniem – dlaczego to ważne. (Metakomunikator można inaczej opisać jako pewną refleksyjność i ciekawość własnego stanu umysłu oraz tego, co leży u podstaw danych zachowań.)Mentalizacja jako narzędzie pomagające w przetrwaniu.O tym jak zdolność do mentalizacji pomaga zatrzymywać i przektałcać trudne doświadczenia, aby nie niosły się dalej w kolejnych pokoleniach rodzinnych.Intersubiektywność jako dzielenie wspólnego krajobrazu psychicznego, która pojawia się także w grupie na warsztatach prowadzonych w oparciu o proces grupowy.Dlaczego programy rozwojowe z końmi nie dotyczą koni, ale naszego wewnętrznego świata psychiki.O aktualizacji mapy swojej psychiki i jej wpływie na strukturę psychiczną oraz dostęp do mocy.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast126/

Dziś chciałabym poruszyć temat postrzegania czasu i tego, jak nasze umiejętności odnalezienia się w czasie wpływają na różne, pozornie niezwiązane aspekty naszego życia. Spojrzenie na czas i nasze umiejętności organizacji czasu wpływają w efekcie na nasze samopoczucie, satysfakcję oraz poczucie połączenia z życiem i bycia w odpowiednim miejscu. W poprzednim odcinku wspomniałam o podejściu do czasu w odniesieniu do energii Kairos i Kronos - postaci odnoszących się do greckiej mitologii. Dziś chciałabym ten temat rozwinąć i zainspirować Was do zastosowania tych koncepcji w codziennym życiu, aby lepiej zrozumieć i wyregulować swoje podejście do czasu.Gdy mówię o czasie Kairos, mam na myśli takie podejście, w którym jesteśmy w "tu i teraz", robiąc to, na co przyszedł właściwy czas. Dzieci i zwierzęta są świetnym przykładem życia w Kairos, gdyż zamiast planować, płyną z nurtem chwili i reagują na to, co się wydarza, działając zgodnie z bieżącą sytuacją. Kairos to harmonijne balansowanie między potrzebą a zewnętrznymi okolicznościami, a także bycie w energii flow.  W przeciwieństwie do Kairos, podejście Kronos polega na planowaniu, ustalaniu terminów i realizacji zaplanowanych działań. Jest to bardziej strukturalne i nakierowane na konkretną organizację czasu, umawianie terminów i wykonywanie tego, co zaplanowane przez nas czy z góry narzucone. I takie działanie również jest nam niezbędne, np. zdążyć gdzieś na konkretną godzinę.Odpowiedni balans między Kairos i Kronos wpływa na to, jak odczuwamy czas. Poczucie, że mamy mało czasu czy wręcz w nim toniemy może być wynikiem tego, że nie pozostawiamy miejsca na czas Kairos. To właśnie energia Kairos daje nam dostęp do kreatywności oraz zasobów psychicznych niezbędnych do skutecznej zmiany i transformacji.  Oba podejścia są potrzebne, zarówno Kairos, jak i Kronos, ale brak balansu między nimi powoduje negatywne skutki, które można ocenić patrząc trochę z boku na swoje życie.Jeśli czujesz, że masz ciągle za mało czasu, lub życie przecieka Ci przez palce to może znaczyć, że jest zaburzona równowaga między “Kairos” i “Kronos”…I inne wątki tego odcinka:Jak podejście do czasu Kairos i Kronos oraz równowaga między nimi wpływają na nasze samopoczucie i efektywność działania?Czy konie żyją w czasie Kairos i czego można się od nich nauczyć?Dlaczego wyczuwanie odpowiedniego czasu na dane działanie i często wstrzymanie się przed danym działaniem daje długoterminowe efekty?O przykładaniu najmniejszej możliwej siły, żeby zrobić więcej.Jak zadbać o możliwość przebywania w czasie Kairos. O planowaniu spontaniczności.Listy zadań i planowanie – jak zgrać je z podejściem do czasu, w którym jesteśmy w uważności na siebie i otoczenie.Kiedy można puścić pewne procesy, a kiedy pilnować się z organizacją czasu.Jak odpowiednia ocena tego, co dzieje się na zewnątrz wpływa na adekwatne podejmowanie decyzji.O tym, że to wewnętrzne trudności w psychice mogą stać nam na drodze, aby połączyć się ze stanami mocy, wdzięczności i poczucia pełni. Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast125/

Kiedy chcemy aktywnie kształtować swoje życie, często zagłębiamy się w planowanie celów i ustalanie zadań. Istnieje wiele narzędzi, które pozwalają nam robić to efektywnie. W podcaście opowiadam o 9 nawykach, które nie wymuszają wydajności za wszelką cenę. Raczej umożliwiają realizację spraw naprawdę istotnych dla nas.Jednym z kluczowych nawyków podążania wybraną ścieżką jest okresowe zatrzymywanie się i sprawdzanie, czy nadal zmierzamy w kierunku, który sobie obraliśmy. Nazwałabym to przeglądem. Do praktykowania przeglądania planów (i życia) istnieją bardzo przyjemne w użyciu sposoby, które możesz znaleźć także w moich materiałach (linki poniżej).Plan i cele nie muszą nas jednak bezwzględnie popychać w kierunku, który wyznaczyliśmy kiedyś. Warto także uwzględnić podejście Kairos (o którym więcej dowiesz się w tym odcinku). To podejście obejmuje oczekiwanie na odpowiedni moment i uwzględnianie subtelności, które mają znaczenie, ale nie zawsze są oczywiste. Dzięki temu pewne sprawy mogą rozwiązywać się naturalnie w określonym momencie gotowości świata czy naszej gotowości psychicznej. Czasem konieczna jest pewna transformacja wewnętrzna, której nie przyspieszą żadne listy zadań, wpisujące się bardziej w podejście Kronos.W planowaniu warto tańczyć z tymi dwoma podejściami (Kairos i Kronos) i zastanowić się, kiedy dostosować nasze cele i plany do określonego czasu (podejście Kronos), a kiedy uwzględnić energię płynącą z podejścia Kairos. Gdy zbyt mocno skupiamy się na podejściu Kronos, istnieje ryzyko, że sabotujemy nasze plany lub stają się one nieżyciowe. Natomiast zbyt mocne skoncentrowanie się na podejściu Kairos może prowadzić do czekania na odpowiedni moment, który nigdy nie nadejdzie, a my pozostaniemy w miejscu, które nie odpowiada naszym oczekiwaniom.Jak znaleźć równowagę między realizacją planów a nieprzymuszanym działaniem, opowiadam w tym odcinku. Zapraszam do wysłuchania.Kairos i Kronos – kiedy planować i realizować plan, a kiedy czekać na dobry moment?I inne wątki tego odcinka:DROGOWSKAZY1. Ustalanie planów i celów oraz sprawdzanie: dokąd idziemy i co chcemy zmienić (czyli o nawyku robienia przeglądu ważnych obszarów życia). * Narzędzia do zrobienia przeglądu: m.in. koło życia opisane w odcinku: Planowanie z kołem życia, celami i nawykami.2. Nawyk wracania w codzienności do swoich planów – momenty, które przybliżają do celu każdego dnia.3. Zainwestowanie energii we wspierające relacje – nie do przecenienia!DBANIE O BALANS ENERGETYCZNY4. Nawyk wysypiania się i dbania o swój stan psychofizyczny jako zwiększający szansę na dostęp do zasobów wewnętrznych (czyli element balansu energetycznego).5. Minimalizowanie emocjonalnego rozregulowania, aby nie tracić energii.6. Współczucie dla siebie jako danie sobie samej wsparcia oraz empatia (to również dbanie o balans energetyczny).OTRZEŹWIANIE7. Sprawdzanie efektów naszych działań.8. Ocena – czy plan ma sens i czy nie zmieniły się czynniki zewnętrzne lub wewnętrzne, które mogą wpłynąć na modyfikację planu.9. Poszukiwanie informacji zwrotnej dotyczącej własnych ruchów, pomysłów i efektów.Odcinek trwa 20 minut.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast124/

Dzisiejszy odcinek związany jest z pojawianiem się wiosennej aury, gdy soki ruszają w drzewach. Będzie bowiem o energii życiowej. O energii „chcę” i energii „mogę”.Często nasze pragnienia wydają się oczywiste, ale rzeczywistość może okazać się bardziej złożona. Nasze wewnętrzne siły życiowe są mądre i nie zawsze angażują się w to, czego chcemy i w taki sposób, jakiego byśmy oczekiwali.Czasem nie zastanawiamy się czy realizacja naszych pragnień będzie wymagała zmiany w otoczeniu zewnętrznym, czy też wewnętrznej pracy nad sobą. Natomiast zrozumienie, czy potrzebna jest zmiana zewnętrzna czy wewnętrzna, może być kluczowe dla efektywnego kierowania naszą energią życiową. Ważne jest również rozróżnienie, czy zmiana ta dotyczy obszarów, na które mamy wpływ, czy też są to obszary poza naszym zasięgiem. Skupienie się na obszarach, gdzie mamy realny wpływ, może prowadzić do większej satysfakcji i efektywności, niż trwanie w cierpieniu z powodu tematów, nad którymi nie mamy kontroli.Aby móc realnie działać w świecie potrzebna jest często wewnętrzna praca, tak, by poszerzyć pojemność psychologiczną i wewnętrzne zasoby. Ostatecznie, kierowanie naszą energią życiową w sposób dostosowany do naszych zasobów, realiów i poziomu wewnętrznej mocy może prowadzić do bardziej satysfakcjonującego i zrównoważonego życia.Zmienić pracę czy nauczyć się lepiej komunikować z ludźmi – co wybrać? I inne wątki tego odcinka:Zewnętrzne przejawy dostępu do wewnętrznej energii w sobie.O tym, że w fazie Budzenia siły życiowe są skierowane na zajęcie się wewnętrznymi tematami, w fazie Lejce w ręce – na zmienianie swojej codzienności i otoczenia, a w fazie Mistrzostwa – bardziej angażujemy się na rzecz innych, świata i społecznej zmiany.Kiedy nasza energia idzie za mocno do wewnątrz albo za mocno na zewnątrz.Jak energie „mogę” i „chcę” są skorelowane.Niewygoda wewnętrzna nie zawsze da się zaopiekować zewnętrznymi zmianami, dlatego bardzo ważne jest żeby rozpoznać, co jest do zrobienia w środku siebie, a co warto zmienić zewnętrznie.Przecenianie czy niedocenianie swoich możliwości.O ideach i koncepcjach, które blokują w nas rozwój.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast123/

Okno tolerancji jest sposobem funkcjonowania, który wpływa na możliwości realizacji swojego potencjału.To taki rodzaj pobudzenia, w którym dana osoba czuje się optymalnie. Dla każdej osoby będzie ono inne. Jest bazą, choć czasem bywa wyzwaniem, żeby tam być wystarczającą ilość czasu.W rozwojowych drogach mamy takie marzenie, żeby czuć się lepiej, mieć od życia więcej. Pojęcie okna tolerancji może pomóc w zrozumieniu, dlaczego czasami mamy dostęp do innych zasobów wewnętrznych i co robić, aby zwiększać swoje możliwości.Dany bodziec w jednej sytuacji może spowodować, że przykładowo wybuchniemy złością, podczas gdy w innej sytuacji ten sam bodziec nie spowoduje w nas żadnej reakcji i pozostaniemy spokojni. Dlaczego reakcje się różnią? Od czego zależą? Związane jest to właśnie z oknem tolerancji, które – jeśli jest szerokie – daje nam dostęp do wewnętrznych zasobów i umiejętności poradzenia sobie w różnych sytuacjach.Ważne jest to, że możemy wpływać na naszą psychologiczną odporność i możemy uczyć się w pewnym stopniu zarządzać naszym stanem pobudzenia układu nerwowego. Opowiadam o tym w dzisiejszym odcinku.---Optymalne czy fałszywe okno tolerancji…I inne wątki tego odcinka:Okno tolerancji wg Daniela Siegel'a.Czym jest fałszywe okno tolerancji? – o Fregacie i pracy terapeutycznej z koniem więcej znajdziesz w podcaście 104 Moc koni i moc transformacjiOsobowość i czynniki, które wpływają na zakres okna tolerancji.Poruszanie się po drabince układu nerwowego i co z tego wynika – więcej znajdziesz o tym w podcaście nr 64 Ogarnij stres – taniec z układem nerwowymNadmierne lub niskie pobudzenie – jak się objawia w ciele i zachowaniu.Jak wracać do okna tolerancji z nadmiarowego pobudzenia, a jak ze zbyt niskiego?Chrupiące jedzenie czy żucie…muzyka wyciszająca czy pobudzająca… świadoma praca z oddechem i picie ze słomki czy skakanie na trampolinie…kołysanie czy taniec intuicyjny. Różne sposoby, które mogą pomagać w zmianie stanu pobudzenia.Jak neuroplastyczność mózgu pozwala poszerzać okno tolerancji.Czy wszystko, co piękne jest poza sferą komfortu czy lepiej zostać w komforcie? Kiedy zmiany neurobiologiczne są możliwe?Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast122/

Pewność siebie to taki stan, który daje bardzo duże możliwości i wiele osób przeczuwając to – pragnie go i poszukuje.Stan pewności siebie to stan, gdy w pełni się akceptujemy, czujemy się dobrze sami ze sobą, jesteśmy pewni swoich wyborów (niezależnie jakie są), mamy poczucie własnej wartości i samostanowienia. Nie występują wtedy w psychice wewnętrzne procesy atakujące związane z obwinianiem czy tzw. krytykiem wewnętrznym. Czujemy się dobrze ze sobą i mamy adekwatną ocenę swoich zasobów i kompetencji, a to otwiera przed nami morze możliwości.Natomiast odwrotny stan, stan braku pewności siebie, jest bardzo nieprzyjemny. Czasami utrudnia nam nawet podstawowe codzienne sytuacje, które stają się nie lada wyzwaniami, a wcale nie muszą takie być. Jeszcze częściej brak pewności siebie nie pozwala na działanie z rozmachem, miesza w ważnych życiowych wyborach i blokuje przed wyruszeniem w drogę do marzeń, pójściem za swoim głosem, realizowaniem tego, co uważamy za słuszne.W tym podcaście chcę cię zachęcić do poszukania własnych doświadczeń, które pomogą ci stopniowo i bezpiecznie dla ciebie zwiększać swoją pewność siebie. Zrozumienie tego mechanizmu i świadoma praca daje niesamowite rezultaty i często stosunkowo szybko widać pierwsze rezultaty

Wdzięczność to stan wewnętrzny, który potrafi dużo zmienić. Od wpływu na odporność organizmu, po możliwość wybaczania innym. Jednocześnie czasem jest to stan trudny do osiągnięcia. W najnowszym podcaście opowiadam o wdzięczności i rozkładam ją na czynniki pierwsze. Przyglądam się temu, co oznacza być wdzięcznym na poziomie myśli, uczuć, ciała i stanu nerwowego. Każdy z tych poziomów jest ważny i czasem na którymś z tych poziomów utyka uczucie wdzięczności. Samoświadomość wdzięczności może pomóc, ale potrzebna jest praktyka. W podcaście opowiadam o trzech sposobach wzmacniania „mięśnia” wdzięczności. Może któryś będzie w sam raz dla Ciebie:)Wdzięczność działa na nasz organizm, a pod jej wpływem działamy inaczej, czujemy się bardziej miękko i przestrzennie. Czasami wystarczy się zatrzymać i pozwolić sobie na wdzięczność czy zachwyt i wydarzają się małe cuda.---Dlaczego wdzięczność ma tak ogromną moc?I inne wątki tego odcinka:Wdzięczność jako uczucie, w którym można się rozpłynąć i którym można się delektować.Za co bywamy wdzięczni i czy można tym sterować?Jak procesowanie emocji, które są dalekie od wdzięczności robi przestrzeń dla wdzięczności.Czym różni się odczuwanie złości bez utraty kontroli nad swoim zachowaniem (wewnętrzne pomieszczanie złości) od blokowania jej w środku lub wyrzucania na zewnątrz?O tym, że praktyka wdzięczności ma bardzo pozytywne psychologiczne skutki, ale też skutki biologiczne: wzmacnia system odpornościowy, zmniejsza ciśnienie, zmniejsza odczuwalność bólu – wyniki badań.Jak wdzięczność wpływa na relacje, chęć pomocy, empatyczność i proaktywność w relacjach.Czy można zmuszać się do wdzięczności skoro jest taka wspaniała?Jak praktykować wdzięczność – czy rutyna jest potrzebna?Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast120/

Wiele osób potrzebuje mieć dostęp do większej energii życiowej w swojej codzienności, czyli do stanu, gdzie „się chce”, gdzie wypełnia nas ciekawość, ale też chęć pokonania trudności i dostęp do wewnętrznych zasobów psychologicznych, które w tym pomagają. Energię życiową możemy jednak pomylić z trybem układu nerwowego „walki i ucieczki,” który generuje pozornie podobne stany, ale wynikające z poczucia zagrożenia. Wtedy również organizm uruchamia sporo energii, tak jakbyśmy, powiedzmy, uciekali przed niedźwiedziem. Mamy wtedy oczywiście dostęp do zasobów i energii, ale jest to energia, która powinna być używana krótko, bo wyczerpuje. Jednocześnie w trybie „walki i ucieczki” nie mamy dostępu do zasobów energii kreatywnej, innowacyjnej, relacyjnej i „flow”. Bo to nie czas na „flow”, gdy goni nas niedzwiedź;)Ważne, aby odróżniać czy zwiększenie energii wynika z włączania się trybu „goni mnie niedźwiedź”, gdzie jesteśmy skupieni tylko i wyłącznie na celu, od aktywacji na tzw. „górze drabinki” układu nerwowego, czyli stanu zaangażowania społecznego, w którym nadal pozostajemy w kontakcie z ciałem i potrafimy uwzględniać inne osoby i ich odczucia.W tym odcinku opisuję niuansy, jak odróżniać, kiedy układ nerwowy czuje się bezpiecznie, a kiedy mamy mobilizację bardziej zadaniową, a proces i relacje są wtedy mniej istotne. Uruchomienie, wzmacnianie i dbanie o energię życiową jest sednem wszystkich programów rozwojowych i rozwoju.---Jak nie pomylić trybu walki i ucieczki z energią życiową?I inne wątki tego odcinka:Kiedy układ nerwowy wrzuca nas w stan zagrożenia i mamy pozornie dobrą energię, ale tak naprawdę „goni nas niedźwiedź”.O zawężonych możliwościach działania, gdy układ nerwowy stwierdza zagrożenie.Jak odróżnić mobilizację zadaniową z trybu „walka-ucieczka” od aktywności życiowej w stanie bezpieczeństwa i zaangażowania społecznego.O trzech stanach autonomicznego układu nerwowego tzw. „drabinka” – przypomnienie z odcinka nr 64 – Ogarnij stres czyli taniec z układem nerwowym.Co może Ci powiedzieć sposób, w jaki poruszasz się po domu.O stanie, który odbieramy jako nudę, gdy jesteśmy w trybie zadaniowym, a może to być czas kreatywny, refleksyjny i wspierać zupełnie inny odbiór rzeczywistości, jeśli jesteśmy w trybie góry drabinki.Jak poszerzać swoje możliwości małymi kroczkami, żeby się nadmiernie nie przymrozić.O koncepcjach sfery komfortu i różnych podejściach do niej.Dlaczego jeśli coś nie jest oswojone, nawet jak jest potencjalnie dobre, układ nerwowy odbiera to jako zagrażające i co z tego wynika.Jak energia życiowa zasila radość (więcej o radości: Jak łapać i wzmacniać radość).Odcinek trwa 34 minuty.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast119/

Czy nasza przeszłość może stać się balastem, który blokuje możliwość pójścia do przodu? Na ile to, czego się doświadczyło może naprawdę blokować zmiany? Czy wystarczy uelastycznić przekonania? A co jeśli to trauma transgeneracyjna?W tym odcinku rozważam temat wpływu doświadczeń z przeszłości na to, jak funkcjonujemy. Przyglądam się sposobom, w jaki mówimy o tym, bo w nich jest często pierwszy krok do zmiany. Mogę nazywać pewne sprawy z większą lekkością dając sobie w tym czasie więcej nadziei na transformację. Oczywiście to nie wystarczy. To raczej przygotowanie do dłuższej drogi. Drogi uelastyczniania psychicznego, dzięki któremu przeszłość traci na znaczeniu. Niektóre doświadczenia mogą determinować nasze wybory, ale „przerobione” nie mają już takiej mocy sprawczej.Głównym „paliwem” do zmiany tego, co z przeszłości przeszkadza jest właśnie elastyczność psychiczna. Elastyczność psychiczna zaczyna się też w sposobie, w jaki mówimy o przyczynach z przeszłości (np. inny kaliber ma hasło trauma transgeneracyjna, a inny uelastycznienie sposobu przeżywania relacji). Idąc dalej możemy patrzeć na siebie jako na osoby, które mają stały charakter albo myśleć, że nasza osobowość jest możliwa do przekształcenia. Im więcej elastyczności, tym lepsze będą efekty uwalniania się od przeszłości, która nie służy.Zapraszam do wysłuchania całego odcinka.---Co mam zrobić ze swoją przeszłością? I inne wątki tego odcinka:Dlaczego sposób opowiadania o naszej indywidualnej historii jest ważny?Co z przeszłości naszej i naszych przodków wpływa na nas teraz. O traumie transgeneracyjnej i pływaniu jak „śliwka w kompocie”.O zauważaniu uwewnętrznionej przeszłości, która stała się teraźniejszością.O tym, że regresowanie (czyli cofanie się do przeszłości) nie jest konieczne do efektywnej pracy ze skutkami przeszłości.Przykłady wpływu z przeszłości na to, ile dodatkowych ciężkich kul masz na swojej życiowej taczce.Style przywiązania i ACE – adverse childhood experiences/niekorzystne doświadczenia z dzieciństwa.O szukaniu wysp i dostarczaniu sobie doświadczeń zmieniających wewnętrzne doświadczenie w „tu i teraz”O pracy w organizacji nad zmianą kultury organizacyjnej z walecznej na uwrażliwioną.Potencjał wzrostu posttraumatycznego.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast118/

Zawstydzanie się można rozumieć jako wewnętrzne atakowanie siebie. Bywa związane z procesami sabotującymi i staje na drodze do wewnętrznej zmiany czy pójścia do przodu w rozwoju. Czasami krok ku lepszemu życiu wydaje się bardzo bliski czy prosty, a jednak nie jest wykonywany. Możemy sami sobie się dziwić: zrobiliśmy już tak wiele, a nadal jesteśmy w tym samym punkcie. Te procesy atakujące kiedyś były potrzebne i chroniły (często pierwsze istotne relacje i to co się w nich działo), a w dorosłym życiu są wewnętrzną "pamiątką".Wstyd powstaje w relacjach, ale też w relacjach się rozpuszcza. Czasem wstyd jest przykrywany innymi uczuciami. Mechanizmy kompensacyjne powodują, że może się wydawać, że świetnie funkcjonujemy, ale pojawiają się momenty (najczęściej w relacjach), kiedy czujemy się nieadekwatnie, odczuwamy porażkę czy ocenę, nawet jeśli nikt jej nie wypowiedział. W podcaście przybliżam koncepcje procesów zawstydzających i atakujących, jak je rozumieć i rozpoznawać i jak powstają. Zapraszam do słuchania:)---Jaką rolę pełni wstyd w wewnętrznych procesach i inne wątki tego odcinka:Czym jest wstyd, a czym jest poczucie winy.Jak bardzo niszczące może być zawstydzanie się.Powiązanie wstydu z akceptacją i lękiem przed odrzuceniem.Procesy atakujące wewnętrznie i jak się to ma do krytyka wewnętrznego.Psychobiologiczne odczucia w ciele, które zatrzymują zmianę na lepsze.Konflikt między autentycznością a przywiązaniem.Kiedy wstyd jest toksyczny?O hamulcu ręcznym (wynikającym z mechanizów atakujących), który się zaciąga, gdy próbujemy się rozwijać.O innowacyjnym modelu terapii w modalności integratywnej – NARM – neuroafektywny model relacyjny.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast117/

Dzisiaj chcę Was zaprosić do podróży po 7 psychologicznych obszarach, które można w sobie wzmocnić dzięki programom z końmi. Za nami 40 indywidualnych procesów rozwojowych, 7 grup, czyli intensywne rozwojowe wakacje w HorseSense. Wiele z Was doświadczyło wyjątkowego ożywienia wewnętrznego poprzez kontakt z końmi w trakcie programu w HorseSense. Często są to początki budzenia się jakiejś ważnej nowej jakości w nas i otwarcia na doświadczanie. Konie oferują pewną możliwość eksplorowania tematów relacji, a dzięki temu także udrożniania drogi kontaktu z innymi ludźmi. Potrafią dać adekwatną uwagę, potrzebną w danej sytuacji, wypełniającą i uzdrawiającą. Z końmi można doświadczyć tego dobrego kontaktu, innego sposobu działania, autentyczności, ale aby przenieść to do rzeczywistości potrzebna jest facylitacja i bezpieczne ludzkie stado.O podstawach, ale także o niuansach kontaktu z końmi i jak działają facylitowane programy rozwojowe z końmi (jak działają na ludzi i jak działają na konie) opowiadam w dzisiejszym odcinku. Zapraszam--- Co właściwie dają konie w programach rozwojowych? I inne wątki tego odcinka:Jak konie umożliwiają kontakt ze sobą i bycie w autentyczności.Związki i komunikacja w relacjach. Tworzenie dobrych stad.Samoregulacja i koregulacja z końmi – co konie robią z naszym układem nerwowym.Trening mentalizowania i dlaczego jest tak ważny.Obecność i uwazność – modne hasła, które z końmi realizują się prawie same;)Czy to naprawdę możliwe? – O odzyskiwaniu sił psychicznych i ożywianiu siły życiowej.Kontinuum niemoc-moc-przemoc – warstwy naszego działania do eksploracji w programach z końmi.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast116/

Jeśli w naszej psychice przejawia się mocno trend do przyjmowania tzw. stanu dziecka lub stanu rodzica (zamiast stanu osoby dorosłej) to będzie się to przejawiać w różnych trudnościach komunikacyjnych. Stan dziecka to przewaga zachowań, odczuć, sposobu przeżywania świata jakiego nauczyliśmy się w dzieciństwie w relacji z głównymi opiekunami. Stan rodzica to przewaga zachowań jakie obserwowaliśmy/doświadczaliśmy od opiekunów w naszym kierunku. Oba stany mają problemy komunikacyjne z osobami w stanie dorosłym. Stan dorosły to świadomość swojego autentycznego JA, kontakt z rzeczywistością, interakcja z innymi dorosłymi w poszanowaniu ich wolności i odpowiedzialności. Czy w ogóle da się uwolnić od nadmiarowych stanów rodzica i dziecka? Pierwszym krokiem jest próba złapania tego, kiedy reagujemy z pozycji dziecka lub rodzica oraz ogólnej tendencji danej relacji. Gdy jedna ze stron będzie próbowała zmienić wzorzec komunikacji, może się zdarzyć, że druga strona będzie oporować próbując utrzymać się w tej samej roli. To pewna gra, z której wyjście nie jest łatwe.Aby doszło do trwałej transformacji potrzebne są psychobiologiczne zmiany, czyli zmiany w interocepcji, czyli odpowiedzi układu nerowego na wewnętrzne pobudzenie, neurocepcji, czyli odpowiedzi układu nerwowego na zewnętrzne pobudzenie, emocjonalne nawyki, szlaki myślowe. W podcaście opowiadam o tych trzech stanach i jak się rozgrywają w obszarze partnerskim, zawodowym i z mentorami.---Analiza transakcyjna – co to jest i dlaczego pomaga zrozumieć trudności w komunikacji w relacjach oraz inne wątki tego odcinka:Trzy stany psychiczne: dziecko, rodzic, dorosły i co z tego wynika.Rodzic kontrolujący czy rodzic opiekuńczy – kontinuum roli rodzica i jego cień.Kontinuum dziecka (jako stanu w osobie dorosłej) od kreatywności i postawy buntowniczej do podporządkowania, dostosowania i uczenia się.O tym jak dorosły widzi drugą osobę i przestrzeń swojego wpływu.Związki partnerskie jako relacja dorosły-dorosły.O tym jak role dziecka i rodzica odgrywają się w firmach między szefem a pracownikami.O pragnieniach z miejsca dziecka i warsztatach rozwojowych, dlaczego podążamy za guru i co pozwala szybciej wejść w stan dorosłego.Co jest potrzebne do trwałej transformacji w relacjach.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast115/

Patrząc na niektóre osoby wydaje się, że mają dostępne całe pokłady zasobów mocy, umiejętności radzenia sobie i z łatwością znoszą małe i większe przeszkody, zmiany, zawirowania w życiu, podczas gdy inne osoby nie mogą przebrnąć przez niektóre doświadczenia i utykają lub nie radzą sobie tak dobrze nawet z małymi zmianami. Od czego to zależy? Co w psychice pozwala korzystać z umiejętności i zasobów, a co blokuje tę możliwość? Chcę dziś opowiedzieć o elastyczności jako umiejętności do przejścia przez zmianę bez uszczerbku czy poddawaniu się zmianom w taki sposób, aby było jak najmniej strat w psychice. Łatwość w przechodzeniu przez nowe sytuacje i trudności wynikają też z braku przeszkód wewnętrznych, co oznacza, że wewnętrzne mechanizmy psychiczne nie blokują zmiany. Na szczęście możemy nad tym pracować i uelastyczniać nasze mechanizmy, ponieważ mózg rozwija się całe życie i poszerzanie naszych możliwości jest dostępne zawsze (a jeszcze bardziej, gdy to wiemy;) Dlaczego więc nie miałabyś spróbować powiększyć swoje możliwości i dostęp do zasobów? Przydaje się to szczególnie w kryzysach, gdy możliwości uelastyczniania "na bieżąco" są ograniczone. Można jednak zacząć wcześniej i ćwiczyć swoją odporność psychiczną, mentalizowanie i modluować emocje aktywnie wpływając na budowanie wokół siebie tego, co chcemy widzieć. O co dokładnie chodzi - dowiesz się w tym odcinku. Posłuchaj.---Zasoby mentalne do radzenia sobie z rzeczywistościąI inne wątki tego odcinka:Kiedy psychika ma szansę reagować adekwatnie na czynniki zewnętrzne?Jak reaguje psychika i za co odpowiada nasz wewnętrzny układ psychiczny.W jaki sposób uelastyczniać psychikę, aby mieć jak najlepszy dostęp do swoich zasobów.Odczuwanie, rozpoznawanie, modulowanie i wyrażanie emocji i o tym, jak często pomijamy fazę modulowania.Czym jest mentalizowanie i dlaczego warto to ćwiczyć.Dualizm - co nam to robi... - na przykładzie dualizmu natura/kultura.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast114/

Projekcje to taki sposób funkcjonowania, gdy nie jesteśmy świadomi swoich psychicznych treści wewnętrznych, ale niejako „widzimy” je w świecie. Rzutujemy nasze myśli, przekonania, uczucia na innych ludzi, miejsca czy zwierzęta. Wydaje się nam wtedy, że to, co myślimy i to, co postrzegamy to same fakty – przecież widzimy jak jest;) Ten koń jest na pewno smutny i cierpi, a na tej rajskiej plaży ze zdjęcia na Instagramie na pewno można cudownie odpocząć. Nie widzimy tylko zależności – dlaczego tak pomyśleliśmy i co w nas domaga się uwagi. A te ukryte niejako treści mogą nam bardzo wiele o nas powiedzieć.Dzięki odkrywaniu, co kryje się za naszymi projekcjami mamy szansę uwolnić pewien potencjał i pójść w kierunku, w którym potrzebuje nasza psychika. Temat projekcji poruszałam już wielokrotnie, ponieważ związany jest z pracą z cieniem (podcast o cieniu), pozbywaniem się iluzji (podcast o dziewczynce z zapałkami) oraz szczególnie ważny jest w podążaniu drogą swoich marzeń (podcast o drodze do marzeń. Także temat z poprzedniego odcinka o idealizacji i dewaluacji jest związany z mechanizmem projekcji.W dzisiejszym odcinku chcę uporządkować te różne wątki i pokazać jak niezwykłe zasoby tkwią w mechanizmach projekcyjnych.___Projekcje jako mechanizm obronny redukujący psychiczne napięcie i inne wątki tego odcinka:O wewnętrznych konfliktach i skąd się biorą.Mechanizm integrowania energii, która wiązała się z projektowaniem na zewnątrz. Zwiększanie zasobów, urealnianie, integrowanie na nowym poziomie działania.Co tracimy, gdy zaczynamy urealniać daną projekcję.Dlaczego czasem psychika nie jest w stanie przyjąć dobrej aktywacji wewnętrznej.O konfrontacji ze swoimi zasobami.Konie jako obiekty projekcji.Jak pracować z projekcjami i odblokowywać swoją energię.O zaawansowanym programie warsztatowym Wyprawa po moc.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast113/

Dzisiaj opowiem o czarnych i białych snach. To pojęcia tożsame z idealizacją i dewaluacją, które zawierają w sobie nadmierne pozytywne bądź negatywne widzenie. Czarne i białe sny przejawiają się często w bliskich relacjach, gdy nadmiernie kogoś idealizujemy, a potem odwrotnie: widzimy wszystko w czarnych barwach. Środkiem pomiędzy tymi skrajnościami jest urealnienie, zobaczenie tego, co jest naprawdę.Ten mechanizm występuje często w bliskich związkach. Gdy mocno idealizujemy partnera, następuje zwykle podobnie mocna dewaluacja. Nie każdy związek jest w stanie przetrwać ten okres dewaluacji. Jednak świadomość takiego mechanizmu może pomóc w dążeniu do bardziej adekwatnej oceny sytuacji. Idealizacja i dewaluacja dotyczy także nas samych. Możemy nie sprostać swoim własnym oczekiwaniom i wpaść w czarną otchłań w myśleniu o sobie. O całym mechanizmie i co można z tym zrobić - opowiadam dokładniej w podcaście.___Jak się urealnić?I inne wątki tego odcinka:Białe i czarne sny w relacjachJak powstaje mechanizm idealizacji i dlaczego jest strategią ochronną?Dlaczego psychika sięga po mechanizm dewaluacji?O groźbie ulegania manipulacji.W jaki sposób mechanizm idealizacji rzutuje na doświadczanie metody rozwojowej z końmi?O moich doświadczeniach w urealnianiu mentorów.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast112/

Dziś zapraszam na spotkanie z niezwykłą kobietą – Moniką Wirżajtys, psychoterapeutką i teatrolożką, która założyła w Bydgoszczy własny ośrodek terapeutyczny My Ally. Poznałam Monikę na moich warsztatach Biznes retreat dla osób, które chcą rozwijać biznes w branży rozwojowej. Jednak zanim się spotkałyśmy, poznałam książkę Moniki, którą napisała wspólnie z synkiem: „Moja mama mieszka w walizce„. To unikatowa książka oswajająca doświadczenie dzieci i rodziców w rodzinach, w których dzieci przemieszczają się między domami.O czym rozmawiamy? O kiełkowaniu idei założenia ośrodka i drodze Moniki do stworzenia swojego miejsca, a także jakie znaczenie ma proces uczenia się w trakcie tego procesu. Zapraszam do wysłuchania naszej rozmowy:)___Niunse i zawiłości drogi marzeńI inne wątki tego odcinka:Od kiełkowania idei, myśli lub pragnienia do realizacji w świecie – historia Moniki.Połączenie sztuki, teatru i terapii – jak to się zaczęło?Niuanse i zawiłości drogi marzeń.O biznesie w branży rozwoju i pomocy innym.Czy pójście za sobą oznacza zawsze jakąś stratę?O szukaniu miejsca, w którym chce się być (wewnętrznie i zewnętrznie), zakorzenieniu w ciele i dawaniu sobie przestrzeni.Miejsce, które przytula… czyli zwieńczenie drogi

Doświadczenia rozwojowe z udziałem koni dają możliwość niezwykłego zanurzenia w tu i teraz, zanurzenia się w swoje emocje, kontaktu z ciałem. W spotkaniu z koniem pod okiem facylitatora uruchamiają się procesy transformujące, a nawet uzdrawiające wewnętrzne obszary psychiki. Interakcja z koniem jest bardzo angażująca, ale pozostawia dużo więcej wolności niż interakcja z drugim człowiekiem. Ta moc koni zwykle jest wyczuwalna już na poziomie symbolu i obrazu, zanim jeszcze ktoś przyjedzie do mnie na warsztaty rozwojowe. Jednak czasami pojawia się taka myśl "ja się boję koni, więc to raczej nie dla mnie". Dzisiaj, z okazji międzynarodowego tygodnia facylitacji odpowiadam dla kogo są programy z końmi i kiedy ten lęk jest naturalny, a kiedy odpuścić. Od razu powiem, że ja bardziej niepokoję się, gdy ktoś w ogóle nie boi się koni... Lekki niepokój jest raczej zdrowy. Więcej mówię o tym, w odcinku. ___Psychiczne zależności w ograniczaniu się i unikaniu poszerzania sfery komfortuI inne wątki tego odcinka:Czy poczucie zagrożenia to żywy instynkt?Kiedy odczuwamy lęk, a kiedy to, co czujemy jest instynktem?W jaki sposób wewnętrzne przeżycia informują nas o sferze komfortu i jej opuszczaniu?O tym, że układ nerwowy nie lubi zmian i nie dba o jakość życia, ale o przetrwanie, więc możemy mieć opór na różne obszary, które wydają się niebezpieczne.Kiedy uruchamia się w nas lęk? Dlaczego warto poszukiwać odpowiedzi

Jeździec i koń – metafora, która już wiele razy mogła do Was dotrzeć poprzez moje podcasty czy kursy, pojawi się dzisiaj ponownie. Jest idealna, aby pokazać dążenie do balansu pomiędzy częścią świadomą a nieświadomoą, uczuciami i emocjami a umysłowością.Myśli, emocje, uczucia i ciało mogą być w stanie połączenia i harmonii. Są to raczej momenty, punktowe stany. W pracy rozwojowej dążymy do tego, aby w tym stanie harmonii być częściej, wzmacniać go, ale także, aby w tym stanie czuć się bezpieczenie (czasami bywa, że poczucie stanu harmonii jest odbierane jako zagrażające i powoduje regres).W tym odcinku opowiadam na przykładzie połączenia jeźdżca z koniem (metaforycznie), co oznacza w naszym wewnętrznym świecie psychiki dominacja konia, a co dominacją jeźdźca i czy harmonia jest w ogóle możliwa.__Emocje i uczucia jako nośnik kreatywności i mądrości życiowej oraz inne wątki tego odcinka:Po co nam emocje i uczucia? Dlaczego warto je naprawdę odczuwać?O potrzebie wyciszania reakcji emocjonalnej.Giełda, bank, polityka – czy to zależy od nastroju i emocji?Brak energii do realizacji tego, co powstaje w sferze myślowej.Gdy emocje przejmują nad nami kontrolę…Czy harmonia części emocjonalnej, cielesnej i myślowej jest możliwa?Strategie przetrwania, które mogły się kiedyś sprawdzać, a teraz bywają szkodliwe.Co się dzieje przy dominacji umysłu (czyli jeźdźca), a co przy dominacji emocji (czyli konia).Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast109/

Kiedy to, jaka jesteś wystarczy? Co daje głębokie wewnętrzne poczucie akceptacji i dlaczego perfekcjonizm jest negatywnym przejawem odczucia, że jest się niewystarczającym. Co ważnego tracimy poprzez perfekcjonizm? I czy warto pracować z tematem perfekcjonizmu? Gdy masz wysokie oczekiwania wobec siebie, gdy czujesz lęk przed popełnieniem błędu lub przesuwasz rozpoczęcie jakiegoś działania i nigdy go nie kończysz (bo nie chcesz skonfrontować się z tym końcowym efektem) lub nawet jak coś skończysz, nie jesteś zadowolona - to temat perfekcjonizmu może dotyczyć Ciebie. Posłuchaj.Rozmawiam z Joanną Janas-Sajdak, której droga ku sobie, droga różnych doświadczeń i ról mamy, żony, nauczycielki, tutora, wicedyrektor szkoły wiedzie obecnie poprzez swój projekt i działanie wspierania innych w odnajdywaniu siebie, poczucia sensu i świadomego tworzenia swojego życia. Asia opowiada o swoich doświadczeniach rozwojowych i o tym, ze perfekcjonizm blokował jej radość, spontaniczność i kontakt z emocjami pomimo stałego rozwoju, uczenia się i starania. Aktualnie Asia jako facylitatorka programów rozwojowych z końmi pomaga innym zaprzyjaźnić się ze sobą. ---Droga ku sobie i narzędzia do niej potrzebneI inne wątki tego odcinka:Czego symptomem może być perfekcjonizm i co tracimy, gdy trawi nas perfekcjonizm.O spotkaniu wewnętrznego dziecka i co się uruchamia w kobietach, gdy rodzi się dziecko i potem w relacji z niemowlęciem.Jak uwewnętrznione nadmierne wymagania ze strony rodziców, środowiska i inne doświadczenia dzieciństwa wpływają na działanie tu i teraz.Wpływ emocji na ciało i dlaczego warto mieć kontakt ze swoimi emocjami.O tym, że da się rozpuszczać perfekcjonizm i co można zrobić.Wewnętrzny dyskomfort, jaki powstaje, gdy pracujemy nad sobą psychologicznie.Obserwacja siebie i samoświadomość w pracy nad perfekcjonizmem.Trochę o systemie oceniania, szkole, więzi, budowaniu bezpieczeństwa w rodzinie, ukorzenieniu.Joanna Janas-Sajdak i jej oferta sesji indywidualnych i grupowych na jej stronie: Droga ku sobie.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast108/

W dzisiejszym odcinku rozmawiam z psychoterapeutką i też uczestniczką programów rozwojowych z końmi Joanną Szczotką o agresji. Oswajamy agresję i sprawdzamy, co może być konstruktywnego w złości i agresji. Dlaczego mobilizacja i siła jest potrzebna, aby powiedzieć czemuś „dość”, zrobić dużą zmianę, wyjść z trudnej sytuacji.W energii agresji może być coś życiodajnego, witalnego i kreatywnego. To właśnie ta energia przydaje się w drugiej fazie porodu. Warto odczarować temat agresji, podobnie jak złości (o tym było w odcinku 51 – Złość – królowa emocji na banicji).ywa, że to złość wyprowadza ze szkodliwych relacji i sytuacji, bo to ona nas informuje o przekraczaniu naszych granic. Może być także bardzo mobilizująca i pomagać realizować ważne wizje, marzenia.Jednak, jak wszyscy wiemy, agresja może stać się przemocą i zostawić za sobą zgliszcza i jezioro krwi. Czasem możemy mieć problem z odróżnieniem konstruktywnej agresji od tej druzgocącej, niszczącej, a przez to trudno nam stwierdzić, gdzie jest granica. W tej rozmowie snujemy rozważania dotyczące pola agresji i próbujemy znaleźć wskazówki pomocne do radzenia sobie ze swoją agresją, odróżniać życiodajną agresję od tej niszczącej i przekraczającej.---Kiedy agresja może być konstruktywna I inne wątki tego odcinka:Z czym nam się kojarzy agresja, tak z automatu?Jak złość może nam pomóc przejść do działania i dlaczego jest mobilizująca.Kiedy agresja jest konstruktywna (o drugiej fazie porodu).O agresji niekonstruktywnej, szkodliwej, prowadzącej do druzgocących skutków i przemocy.Agresja w białych rękawiczkach – przykłady.O lęku przed agresją, kontakcie ze sobą, nie ujawnianiu przed sobą, że samej stosuje się agresję, przestrzeni dla siebie.Jakie są zalety mentalizowania w procesach grupowych i nie tylko (Polecam książkę „Mentalizowanie w praktyce klinicznej”).O układzie współczulnym, regulowaniu się w relacji, eksplorowaniu różnych obszarów w relacjach z końmi podczas programów rozwojowych oraz mnóstwo innych wątków…Joannę Szczotkę – odwiedzisz w jej rozwojowej i terapeutycznej krainie www.joannaszczotka.pl i na FBuku.Odcinek trwa 37 minut.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast107/

Dlaczego mając te same umiejętności, tyle samo pieniędzy, mieszkając w tym samym domu i wiodąc to samo życie – wczoraj i dziś – można mieć zupełnie inny mikrostan wewnętrzny, a zarazem dostęp do wewnętrznych zasobów? Zasoby, czasem nazywane przez niektórych mocnymi stronami to wszystko, co daje nam możliwość pokonania codziennych wyzwań czy wyjątkowych trudności albo zwyczajnie dobrze się czuć.Zasobem mogą być zarówno umiejętności czy finanse, ale także nasze stany wewnętrzne, poczucie kontaktu ze sobą oraz witalność, ciekawość, chęć wchodzenia w relacje. Te ostatnie to różne stany układu nerwowego (zaangażowanego społecznie) i ważne jest w tym, że możemy mieć na nie wpływ. W świadomy sposób możemy wyjść z pogrążania się w czarnych myślach. I także w świadomy sposób możemy powiększać ilość momentów, w których czujemy się dobrze, czujemy połączenie z większą całością, czujemy miłość. Choć oczywiście buduje się to małymi krokami.--- Jak możemy czuć się lepiej dzięki zauważaniu i poszerzaniu miłych odczuć i wewnętrznych stanówI inne wątki tego odcinka:Neuroafektywny model relacyjny – dlaczego może pomóc każdemu i co ma z nim wspólnego temat zasobów.O mikrostanach układu nerwowego.Jak zauważanie swojego stanu np. smutku czy spokoju może wpływać na nasze zasoby.W jaki sposób budować w swoim życiu więcej momentów ze stanem układu nerwowego, który nam służy.Czy mamy wpływ na wydzielanie się neuroprzekaźników i innych hormonów?O oczekiwaniu na momenty, które dają poczucie połączenia z większą całością.I o łące kwietnej w ośrodku HorseSense, którą lubią motyle.Podcast, o którym wspominam w dzisiejszym odcinku: Ogarnij stres -Taniec z układem nerwowym #64Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast106/

Rozmawiam z Magdaleną Kamińską, która jest założycielką Center of Servant Leadership Poland i prowadzi programy rozwojowe dla organizacji, odbywające się w górach podczas wypasu owiec. Rozmawiamy o esencji stadności, przywództwie, trosce i ucieleśnianiu. Porównujemy doświadczenia wędrowania z owcami z doświadczeniami w programach rozwojowych z końmi. Piękna rozmowa, z której wyłaniają się cudowne obrazy, mocne przeżycia i nadzieja, że są miejsca, gdzie możemy zaczerpnąć ze stadnej mądrości, zarówno tej ludzkiej, jak i końskiej.---Koncepcja Servant leadership i co ma z tym wspólnego pasterstwo.I inne wątki tego odcinka:Ekosystem wspólnotowego wypasu, redyk, owce, bacówka i góry.O odpowiedzialności, dobrowolności, oddaniu kontroli, trosce, zaufaniu i innych wartościach, które pojawiają się podczas przechodzenia przez góry ze stadem owiec.W jaki sposób doświadczenia z końmi czy owcami mogą pomóc ucieleśnić pewne intelektualne koncepcje, przekonania czy idee.Jak natura umożliwia głębokie zanurzenie w doświadczeniu na programach rozwojowych.O tym jak obraz pasterzy przechodzących ze stadem owiec wywołuje mocne emocje u ludzi, budząc różne pragnienia i tęsknoty…Zerknij do Magdaleny Kamińskiej tutaj: LinekdIn Magdalena Kamińska lub tutaj: Big Call – Center of Servant Leadership PolandPodobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast105/

Zapraszam na odcinek z okazji Horsesensowych urodzin, które są jednocześnie 17-leciem wprowadzenia do Polski programów rozwojowych z końmi. Chcę Ci przedstawić 5 ważnych lekcji, które są nie tylko moimi osobistymi doświadczeniami, ale są częścią procesu, jaki przechodzą osoby, którym towarzyszę w rozwoju. Opisuję pięć wątków, które powtarzają się w drodze wielu osób i mogą stanowić pewną wskazówkę dla własnej drogi.Podejmowanie ważnego nowego działania i zmiana w danym kierunku wymaga czasu. Potrzebujemy czasu, aby pogłębić nasze umiejętności i aby nasza wewnętrzna postawa uległa przemianie. Ta droga wymaga wiele wysiłku. Często będziemy odczuwać jakieś elementy świata zewnętrznego jako kłody rzucane pod nogi. Jeśli działanie, które podejmujemy nie jest bliskie naszemu sercu, może zabraknąć nam wewnętrznych zasobów i motywacji. Opowiadam, co może wynagrodzić ten ogromny trud, który czasem trzeba włożyć w przemianę siebie i swojego życia, aby zyskać nowe możliwości. Posłuchaj…---Satysfakcjonujące bycie w drodze, pomimo wysiłku i inne wątki tego odcinka:O życiowych ścieżkach i kiedy warto podążać daną ścieżką, a kiedy nie.Co wynagradza trud i wysiłek, jaki spotykamy w codzienności.O sprawdzaniu czy na swojej drodze miłość do siebie i do świata się zwiększa czy zmniejsza.W jaki sposób przyglądać się swojej drodze z lotu ptaka, o kamieniach milowych i planowaniu.O rozróżnianiu magii od kiczu.Dlaczego intuicja może mylić i o poziomach intuicji w oparciu o metafory z baśni o Mądrej Wasilisie z Biegnącej z wilkami Clarissy Pinkoli Estes.Jak poszukiwanie mentorów pomaga w dojrzewaniu kolejnych kawałków w nas.O byciu czujnym oraz myśleniu i czuciu krytycznym – „felt sense”.I na koniec o moim najlepszym prezencie na 17-lecie HorseSense, czyli przybyciu do stada HorseSense klaczy Empatii, którą będziecie mogły poznać na zbliżających się warsztatach „Droga kobiety” oraz w trakcie wakacyjnych HorseSensowni.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast104/

W Ośrodku HorseSense pracują ze mną konie. To one są katalizatorem zmian i mogą wiele nauczyć. Jednak także konie mają swoje procesy transformacyjne, a ich sposób zachowania i funkcjonowania w stadzie jest niezwykłym zasobem, który inicjuje potem procesy transformacyjne u uczestniczek. W tym odcinku opowiadam o przemianie, jaka stała się udziałem Fregaty, jednej z klaczy w HorseSense i co było potrzebne, aby doszło do pełnej transformacji. Chcę Ci także pokazać moje zaangażowanie w tworzenie warunków życia dla koni, biorących pod uwagę holistyczne oddziaływanie terapeutyczne i rozwojowe na ludzi, z jednoczesnym uwzględnieniem ich własnego dobrostanu.Ile elementów musi zagrać, by możliwa była pełna transformacja I inne wątki tego odcinka:O 4 fazach transformacji.Co ma wspólnego transformacja koni z transformacją ludzi.W jaki sposób poszukiwałam sposobu na poprawę samopoczucia Fregaty?O zapewnianiu koniom dobrostanu.Jak doświadczenie ruchu ożywiającego, ale interpetowanego przez układen nerwowy jako bezpieczny moze poszerzać możliwości ciała.O oknie tolerancji i regulowaniu układu nerwowego dzięki koniom oraz przenoszeniu doświadczeń z końmi z programów rozwojowych do codzienności.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast103/

Wyjście z utartych torów, czy to takich, które sprawiają dyskomfort , czy takich, które pozornie są bezpieczne może pomóc poczuć znowu wiatr w grzywie. Gdy wychodzimy ze starych kolein czujemy zwykle przypływ sił i radości. Możemy eksplorować i kreować. Koleiną nazywam już niesłużący sposób działania, a wychodzeniem z kolein zmianą, które umożliwia jej opuszczenie.Przebywanie w utartych „koleinach” (nazywam je pozornie bezpiecznymi) może nieść iluzję bezpieczeństwa i przypomina często karmienie się złudzeniami. „Koleiny” trudne na co dzień (i też zazwyczaj będące wyzwaniem) uwierają, ale wymagają realnych zmian. Wydostanie się z kolein bywa trudne, bo często nie widzimy, że możemy żyć inaczej, dopóki coś się nie wydarzy. Dzisiaj opowiadam o moich doświadczeniach i jakie zasoby pomagały mi wychodzić z życiowych kolein – zarówno tych „wygodniejszych”, jak i tych, które były życiowym wyzwaniem.---Czego dowiesz się z tego odcinka?O moim doświadczeniu z firmy PwC, czyli o pracy w 10 firmach w jednym roku.Jak dużo może zmienić otwarcie się na zmiany, choć „naciśnięcie klamki” bywa trudne.Wygodne koleiny czy poczucie zagrożenia.O niuansach w pracy konia trenera i znaczeniu jego stanu psychofizycznego.Ważne wskaźniki, którymi się kieruję, gdy oceniam moje decyzje dotyczące zmian.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast102/

W tym odcinku rozmawiam z Krystyną Witałą, która po 50-tce zmieniła pracę na etacie w korporacji na zawód stomatologa koni. Krystyna jest przykładem jak niesamowita determinacja i podjęcie wysiłku w kierunku realizacji swojego marzenia daje siłę witalną i radość. Mam nadzieję, że ta rozmowa będzie dla Ciebie inspirująca i obudzi w Tobie uśpione pragnienia. Jeśli już jesteś na drodze realizacji swoich marzeń, ta rozmowa może być dla Ciebie również znacząca. Rozmawiamy o tym, co było zaczątkiem tej transformacji i co ją umożliwiło oraz jak myśleć o porażkach i przeciwnościach w drodze do marzeń.---W kierunku radości i ożywiania i inne wątki tego odcinka:Co przeszkadza w podjęciu zmiany zawodowej?Jakie elementy są potrzebne, aby dokonać zmiany.O radzeniu sobie z przeciwnościami i otrzepywaniu się z porażek.Jak obecność wspierających osób jest ważna dla osoby wchodzącej na nową ścieżkę.O sile życiowej i radości, jaką daje pójście za swoim głosem*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***www.horsesense.pl/podcast101

Dlaczego docieranie do swojego wewnętrznego "ja" jest ważne? Cóż...odpowiedź na to uwidacznia się często podczas gdy przeżywamy kryzys. Wtedy umiejętność i łatwość pokonania trudności, czy wyjścia z traumy jest bardzo uzależniona od dostępu do wewnętrznych zasobów. Jednak sam proces docierania do swojego wnętrza nie jest potrzebny jedynie do uzdrawiania się, ale jest naturalnym elementem procesu transformacji ku dojrzalszej wersji siebie.Aby dojrzeć do życia "w stadzie" przechodzimy wielokrotnie poprzez dylematy zależności i niezależności, zrezygnowania z siebie i bycia przyjętym. Jako dzieci wykształcamy w sobie mechanizmy, które umożliwiają przetrwanie, często przybieramy fałszywe "ja", które nam to umożliwi. Jako dorośli również stale mierzymy się z tymi tematami. Poszukiwanie swojej autentyczności i ekspresja prawdziwej wersji siebie może być procesem bardzo żmudnym. Czasami psychika nie jest w stanie pomieścić wszystkich zmian, które dokonujemy. Czasami utykamy w zmianie, bo wybieramy poczucie bezpieczeństwa i przynależność. Bywa, że złudną. Czy da się to pogodzić? Czy można przynależeć do kogoś, być częścią grupy, czuć się bezpiecznie w danej społeczności, a jednocześnie wyrażać w pełni swoje autentyczne "ja"? Czy w ogóle da się dotrzeć do tego "ja", jeśli się tam nigdy nie było? Albo się nie wie czy to "to" czy to "już"?O tych i innych wątkach docierania do siebie opowiadam w setnym odcinku podcastu "Z wiatrem w grzywie". Będzie też zapowiedź nowego programu rozwojowego w HorseSense "Wyprawa po MOC" i kto może w nim uczestniczyć.---Czego dowiesz się z tego odcinka?O rezygnowaniu z siebie na rzecz dostosowania do grupy.Powrót do siebie oraz kontiuum zależność-niezależność na różnych etapach i wybory z tym związane.O nacisku kultury i cywilizacji na bycie dostosowanym i zrezygnowanie z jakichś ważnych dla siebie cech, wartości. Czym są wewnętrzne koszty przynależności.Mit o Meduzie z włosami w postaci węży jako metafora utraty dostępu do części siebie.O fałszywym "ja" i autentycznym "ja".Jak konie tworzą stado, w którym można bezpiecznie być sobą i realizować swoje potrzeby, a jednocześnie być członkiem stada i przynależeć.O drogowskazie w procesie zmiany i ważnym pytaniu: co cię ożywia?*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***www.horsesense.pl/podcast100

W dzisiejszym odcinku opowiadam o tym, czym jest poszukiwanie i odkrywanie mocy w sobie i o jaką moc chodzi. Odnoszę się do mojej nowej książki "Wyprawa po moc", opartej na autorskim modelu kontinuum nieMOC - MOC - przeMOC. Biorąc do ręki tę książkę i zagłębiając się w kolejne paragrafy, stajesz się bohaterką wyprawy po MOC. Twojej wyprawy po moc. Aby tak się stało, trzeba tę książkę "przepuścić" przez siebie. Co to znaczy? "Przepuszczać" przez siebie oznacza szukać zrozumienia, zastanawiać się, jak dane zagadnienie odnosi się do Ciebie. Przeczytałaś trzy zdania i coś cię zastanowiło? Nie czytaj dalej, zatrzymaj się, pomyśl o tym, poczuj, co dzieje się z Tobą pod wpływem tego, co czytasz. Do jakiej emocji ci najbliżej; co cię wkurza, co niepokoi. Odłóż książkę na dłużej, jeśli to mocny temat dla ciebie, zobacz jak te sprawy wyglądają w świecie. Sprawdzaj tezy z książki w relacjach. Jeśli nie masz tego nawyku przy czytaniu książek, to na początku może być trudno, ale tak skonstruowałam tę podróż, abyś naturalnie mogła wejść na ścieżkę rozwoju i odkrywania swojej mocy.Wyprawa po moc składa się z krótkich esejów i jest książką paragrafową, w której to Ty wybierasz kolejne eseje do przeczytania, a następnie rozważenia i "przepuszczenia" przez siebie. Struktura książki wspomaga ten proces. Podróż odbywa się w morskiej krainie. Na początku wybierasz, które morskie zwierzę ma podobny rozkład mocy do Twojego, a następnie wyruszasz do kolejnych zatok, wysp i portów. W portach treningowych możesz ćwiczyć swoje "mięśnie mocy".Puszczam tę książkę jak łódeczkę, odbijam ją od brzegu, aby płynęła w świat i docierała do tych, które pragną eksplorować swoją moc i odkrywać najbardziej tajemniczą krainę - siebie.Książkę kupisz w sklepie HorseSense: https://www.horsesense.pl/produkt/wyprawa-po-moc/---Czego dowiesz się z tego odcinka?* O ożywianiu własnej mocy.* Dlaczego Wyprawa po moc jest książką porównywalną do doświadczenia rozwojowego?* Na czym polega model kontinuum nieMOC - MOC - przeMOC.* Jak to się stało, że wyprawa po moc odbywa się w oceanie i spotykasz w jej trakcie morskie zwierzęta, wpływasz do różnych portów i zatok?* O delfinach, wielorybach, rekinach, żółwiach morskich, ośmiornicach i konikach morskich i co mają wspólnego z kontinuum moc - niemoc - przemoc.* W jaki sposób przekształcać swoją moc?*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast99

Każdy z nas wie jak być asertywnym, tak w głębi, gdzieś w środku. Asertywność jest przynależna naszemu gatunkowi. Trzeba tylko znaleźć drogę, jak to przywrócić. Brak asertywności może nas prowadzić do sytuacji, których bardzo nie chcemy i które nam nie służą. Dlaczego tak się dzieje, że żyjąc w społeczeństwie nie wszyscy nabywamy równomiernie asertywności i umiejętności stawiania granic? To przecież temat związany z relacją z drugim człowiekiem i umiejętności te ćwiczy się w relacji. W tym odcinku dzielę się moimi przemyśleniami na temat przyczyn, które powodują, że asertywność nie jest tylko tematem indywidualnych cech osobowości czy umiejętności, ale wynika z całego systemu społecznego i otaczających nas ludzkich stad. Podaję także wskazówki z zakresu psychoedukacji, które mogą Ci pomóc zacząć tropić - jak jest z tematem asertywności u Ciebie i w twoim stadzie. Nawet jeśli odkrywasz, że brak ci umiejętności asertywnych, pamiętaj, że jest to obszar, w którym możemy wiele zmienić świadomie nad tym pracując. W podcaście znajdziesz wiele wskazówek (konkretne sposoby i ćwiczenia) i mam nadzieję, że zachęcę Cię do eksplorowania tego obszaru. Bardzo chciałabym usłyszeć takie wskazówki wiele lat wcześniej;) Posłuchaj:)---Czego dowiesz się z tego odcinka?* Dlaczego asertywność trzeba ćwiczyć? Dlaczego nie uczymy się tego samoistnie będąc istotami społecznymi?* Jak brak możliwości wyrażanie siebie i swojego zdania w szkole (a nawet karanie za to) wpływa na nas w późniejszym życiu.* Dlaczego asertywność jest ważna w budowaniu i pogłębianiu relacji?* Jak system i środowiska, w których zachodzi przemoc, mobbing, dominacja oraz nasze najbliższe stado wpływa na umiejętności bycia asertywnym.* W jaki sposób doświadczenia (np. traumatyczne) zakodowują w naszym ciele brak poczucia bezpieczeństwa, gdy próbujemy być asertywni? * Jakie kroki prowadzą do stawania się asertywnym. O psychoedukacji i treningu asertywności. * Co możesz zrobić, aby ćwiczyć asertywność?* O języku, który pomaga wyrażać się asertywnie.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast98

Są książki, które istotnie wpłynęły na moją drogę rozwojową. Są książki, które nie tylko polecam najczęściej, ale także po które najczęściej sięgają gościnie pobytów rozwojowych w ośrodku HorseSense. W dzisiejszym podcaście opowiadam o 7 książkach. A właściwie 7 obszarach „książkowych”, które warto znać.Są wśród nich zarówno książki z opowieściami, poradniki rozwojowe jak i książki przybliżające skomplikowane zagadnienia psychologiczne. „Wołanie z końca świata” poleciła mi moja psychoterapeutka 20 lat temu – dziś bardziej rozumiem dlaczego. Książki Yaloma to nieustająca inspiracja, a Leczenie traumy rozwojowej to mój najnowszy konik.Listę książek, o których opowiadam w odcinku, wraz z ich opisem znajdziesz na stronie podcastu: www.horsesense.pl/podcast97*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast97

Jeśli pomyślałaś „Ja nie maluję, nie tworzę, nie piszę i to nie dla mnie” to poczekaj… Proces twórczy nie dotyczy tylko artystycznej ekspresji. Twórczość to spontaniczny ruch, który tworzy coś nowego. Może się wyrazić w tym jak się dziś ubierzesz albo co ugotujesz.Proces twórczy może być uwidocznieniem naszych wewnętrznych wizji, ale także odkrywaniem czegoś nieznanego, kawałek po kawałku dochodzeniem do rozwiązania.Proces twórczy może się rozpalić w nas w najgorszym dla nas trudnym czasie. Powstaje nawet na zgliszczach. Nie zawsze mamy dostęp do radości, ale do twórczości możemy mieć dostęp zawsze. Nie jest bowiem związana wprost ze stanem radości. Może pojawić się w najbardziej traumatycznych rejonach psychiki, niejako przetwarzając nasze doświadczenia, niezależnie czy trudne czy piękne.W dzisiejszym podcaście zapraszam cię do posłuchania opowieści o procesie twórczym i obrazie „Obłe konie”, który stworzyła malarka Ola Fronc (uczestniczka moich warsztatów, m.in. Drogi kobiety).---Czego dowiesz się z tego odcinka:*Jak otworzyć się na twórczą spontaniczność w sobie i wzmocnić w sobie proces twórczy* Opowieść o procesie twórczym (i procesie rozwojowym na warsztatach z końmi), który towarzyszył Oli Fronc, prowadząc do stworzenia wystawy „Śnienie” dostępnej w Elbląskiej Galerii EL.*Jak spontaniczne myśli, uczucia i różnie nieracjonalne przejawy wyobraźni mogą prowadzić do rozbudzania twórczego procesu.*Czy tylko sztuka wyraża to czym jest holistyczny rozwój?*Co to znaczy wiedzieć? Tak całym sobą (duchem, ciałem, intuicją) wiedzieć?*O transformacyjnej mocy nieświadomości.*I prawie nic nie zdradziłam o moim procesie twórczym w trakcie, gdy pisałam nową książkę „Wyprawa po moc”.*Ale za to zdradzam, w jaki sposób odbyłam podróż po nurtach psychologicznych i jak budowałam swój warsztat.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast96

Co jest Twoim centrum dowodzenia? Czy wiesz, że w ramach jednej osoby, a często w ramach jednego dnia, do głosu mogą dochodzić inne części psychiki, poprzez które podejmujemy zupełnie inne decyzje? Z uwagi na to, że temat podejmowania decyzji i cały proces może rodzić frustracje, a życiowo i długoterminowo wpływa, ale także jest wynikiem dostępu do swojej wewnętrznej mocy – podejmuję te kwestie w dzisiejszym odcinku.W szczególności przedstawiam perspektywę, związaną z psychologią głębi, dzięki której można dostrzec ciekawe mechanizmy zachodzące w psychice, a widoczne przy podejmowaniu decyzji. Przykładem może być sytuacja, gdy o ważnych życiowych wyborach decyduje tylko ograniczony obszar naszej psychiki, który nie ma dostępu do całości informacji, zasobów i naszego potencjału. Można sobie wyobrazić, że nie jest to idealna sytuacja, a jej zmiana spowodowałaby możliwość wykorzystania innych zasobów. A to z kolei oznaczałoby dostęp do większej osobistej mocy.Skomplikowane? Ależ tak! W związku z tym rozgryzaniem zagadek psychiki i wyznaczników naszych decyzji warto zajmować się na spokojnie. Na spokojnie, czyli zanim dojdziemy do poziomu frustracji, w którym będziemy się czuć w podobny sposób „jak koń obgryzający płot”;)---Czego dowiesz się z tego odcinka?* Czy jesteś zadowolona z tego, jakie decyzje życiowo podejmujesz? Czy one Ci służą?* Z jakiego miejsca w sobie podejmujesz daną decyzję?* Które decyzje (i kiedy) najbardziej Ci służą? Decyzje podyktowane emocjami, intuicją czy poprzedzone analizą?* Jakie poziomy układu nerwowego wpływają na różne decyzje.* Jak światopogląd i zbiory przekonań nami rządzą?* Co mają wspólnego z podejmowaniem wyborów kompleksy, czyli całe zestawy wzorców emocjonalnych i myślowych?* I dlaczego konie obgryzają płoty?*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast95

Pandemia, wojna, inflacja, ceny paliw, nowy ład, zagrożenie kryzysem energetycznym i tysiące zmieniających się warunków. Jak się nie nakręcać powszechną atmosferą? Jak dawać radę z wiadomościami, które do nas docierają? Dzisiaj opowiem Wam o sposobie, który pomaga. A zacznę od maksymy Marka Aureliusza."Panie, daj mi cierpliwość, obym umiał znieść to, czego zmienić nie mogę.Daj mi odwagę, abym konsekwentnie i wytrwale dążył do zmiany tego, co zmienić mogę.Daj mi mądrość, aby odróżnić jedno od drugiego."---Czego dowiedz się z tego odcinka?* O akceptacja tego, jak jest lub podejmowanie działania w kierunku zmiany* O rozróżnianiu na co mamy wpływ, a na co nie.* Czego nie jesteśmy w stanie zmienić i co z tym można zrobić.* Odwaga do podjęcia działania w kierunku zmiany i dostrzeżenie swoich możliwości wpływu.* O rozróżnianiu na co mamy wpływ, a na co nie.* Jak tworzyć swoją sprawność w żonglowaniu niepewnością.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast94

Pragnienie bycia przyjętym, takim, jakim się jest towarzyszy nam od urodzenia. Bezwarunkowa miłość jest zarówno potrzebą, jak i prawem. W związku z tym jak jej nie dostaniemy to zaczynamy jej łaknąć i poszukiwać. Poszukiwanie staje się czasem tak intensywne jakby się walczyło o życie. Bo dla niemowlęcia to jest kwestia życia i śmierci. Fundament gwarantujący przetrwanie.Jakie skutki mają braki bezwarunkowej miłości w dzieciństwie w dorosłym życiu? Ogólnie rzecz biorąc, pojawiąjące się w nas żądanie bezwarunkowej miłości często nie jest uświadomione i przejawia się na wielu poziomach (emocjonalnym, duchowym, mentalnym). Widać to w różnych reakcjach, które z pozoru nie dotyczą tego obszaru. Pojawia się rozczarowująca pętla. Szukamy bezwarunkowej miłości w różnych relacjach (zarówno z ludźmi, zwierzętami, jaki i rzeczami) i jak one jej nie dostarczają to przeżywamy druzgocące rozczarowanie. Np. Twój partner mówi, że nie ma teraz czasu, a Ty czujesz ogromny smutek i odrzucenie i myślisz, „że to pewnie już koniec…”.Tego typu nadmiarowe reakcje mogą właśnie wynikać z traumy wczesnodziecięcej i uruchamiają pętlę doświadczenia, które często pogłębia brak poszukiwanego uczucia.Tropienie tych zależności możesz zacząć od zbadania Twoich nieadekwatnych reakcji. Psychologicznie żądanie bezwarunkowej miłości jest odczuwane jako pragnienie czy tęsknota, tęsknota za miłością, uwagą i akceptacją. Poza tym może być związane z myśleniem, że będziemy dla kogoś całym światem. Jednak w dorosłej relacji nie da się odtworzyć uczucia, które chcieliśmy mieć jako dziecko. W efekcie to pragnienie pozostanie niezrealizowane.Co w związku z tym zrobić, aby nie wchodzić w relacje w innymi kierując się żądaniem, które powoduje napięcie? I jak możemy uzupełniać sobie niedobory miłości i uwagi, które powstały w relacjach z rodzicami oraz światem w dzieciństwie? O podejściu, które pomaga wychodzić z zapętlających oczekiwań, aby zamiast niekończących się rozczarowań światem, trwać z zachwycie i radości odkrywając wystarczająco dobre relacje – o tym opowiadam w tym odcinku.---Czego dowiesz się z tego odcinka?*O trauma wczesnodziecięcej i jak uzupełniamy niedobory miłości rodzicielskiej.* Czym jest bezwarunkowa miłość?* Jak wyraża się bezwarunkowa miłość i jej odbieranie u niemowlęcia?* Dlaczego poczucie niespełnienia i rozczarowania spotyka nas, gdy w dorosłym życiu chcemy zastąpić partnerem brak bezwarunkowej miłości w czasie niemowlęcym?* Jak dorosła osoba może zapełniać sobie luki w bezwarunkowej akceptacji i naprawiać przejawy traumy wczesnodziecięcej.* W jaki sposób żądanie bezwarunkowości od innych istot może powodować napięcie.* O relacjach, stabilności i zauważeniu drugiej istoty oraz miłości w świecie.- Odcinek trwa 38 minut.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast93

„Nigdy o tym nie usłyszałem, na żadnych spotkaniu w firmie. Cieszę się, że o tym porozmawialiśmy”. To słowa, które często słyszę po programach biznesowych w HorseSense.Nie wszyscy wiedzą, że moim początkiem była praca z organizacjami. Specjalizowałam się w programach rozwojowych dla grup biznesowych. Tak, była to innowacyjna metoda, gdy wprowadzałam ją do Polski w 2006 roku. Nadal jest innowacyjna i różne odczucia pojawiają się, gdy ludzie pierwszy raz słyszą, że będą „uczyć się od koni”.Ale konie nie działają same. Tu chodzi o działanie i naukę poprzez głębokie zanurzenie w angażujące doświadczenie. Specjalnie zaprojektowany program, sposób prowadzenia warsztatu oraz moje głębokie przygotowanie psychologiczne umożliwiają w krótkim czasie dojść do sedna i uruchomić zmianę w poszczególnych osobach i w grupie.Nad czym pracujemy? Najważniejsze są zazwyczaj trzy obszary: przywództwo i komunikacja omawiana w szczególności przez pryzmat tego, co kryje się pod skórą i nie jest zawsze bezpośrednio wyrażane. Drugim mega tematem jest zarządzanie energią i uświadomienie sobie, jaki kryje się potencjał w rozumieniu jej praw (np. na spotkaniu zdalnym). Trzecim to komunikacja bez maski i droga do autentycznego wyrażania siebie i swojego potencjału. Oj… i to nie koniec tematów.Rozumiem procesy dziejące się w organizacjach na co dzień, dzięki doświadczeniu menedżerskiemu i consultingowemu. Przez 10 lat pracowałam w PwC, początkowo we Frankfurcie nad Menem, a potem w Warszawie, a poprzez to miałam do czynienia z największymi instytucjami finansowymi świata. Moje doświadczenie korporacyjne jest bardzo różnorodne. Pracowałam nie tylko w dziale audytu, ale także w optymalizacji procesu, współpracowałam przy rekrutacjach, zajmowałam się tematem odpowiedzialności społecznej biznesu poprzez fundację PwC.Wszystkie te doświadczenia oraz wieloaspektowe przygotowanie psychologiczne pomagają mi dzisiaj szybko rozpoznać co „w duszy gra” i poprowadzić program dla grupy, po którym zmiany bywają spektakularne.Jeśli chcesz, aby ten innowacyjny sposób pracy pojawił się w Twojej organizacji – zapraszam do HorseSense: Programy Rozwojowe dla organizacji: https://www.horsesense.pl/programy-rozwojowe-dla-organizacji/---Czego dowiesz się z tego odcinka?* O 3 strefach przywództwa potrzebnych w różnych momentach.* Jakie wątki pojawiają się na programach z grupami biznesowymi?* W jaki sposób podskórna warstwa komunikacji i energia staje się tematem na warsztacie.* Jak program doświadczeń z końmi generuje własne wnioski i zmianę, ale także niepewność związaną z nowym sposobem uczenia się przez doświadczenie.* O ważnych tematach związanych z mocą i niemocą.* Jak w HorseSense tworzę przestrzeń na komunikację o obszarach biznesowych.* O autentyczności w biznesie i komunikacji bez maski.* Dlaczego odpoczynek na wyjeździe zespołu menedżerów jest potrzebny. I jak planuję, żeby warsztat dla grupy (i są to grupy tylko 6 osobowe!) wpływał pozytywnie na układ nerwowy.- Odcinek trwa 23minuty.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast92

„Ja sobie dam radę”, „Muszę dać sobie radę!” – mówią do siebie kobiety w kryzysie. Często przekaz pokoleniowy sugeruje nam, że nie powinnyśmy prosić o pomoc, a nawet mocniej: że nie powinnyśmy czuć tego, co czujemy, tak bardzo się martwić czy przeżywać. Możesz być w fazie totalnej rozpaczy czy jakiegokolwiek kryzysu i potrzebować wsparcia ( i także przeżycia, a nie odpychania od siebie tych uczuć, które Cię ogarniają). Często bliskie osoby nie mają zasobów, aby nas wesprzeć w trudnej sytuacji. Co w takim razie możemy zrobić, gdy czujemy, że jest coś nie tak? Po jakich objawach poznać kryzys? Czy to kryzys czy zwykła chandra?W tym odcinku rozmawiam z Magdą Wojtkowską, która wspiera osoby psychologicznie poprzez interwencje kryzysowe. Magda jest psychologiem i psychotraumatologiem. Jest też uczestniczką Drogi kobiety, po której dostała mega energii i realizuje dawno odkładane marzenia. Kupiła Jeepa i wybrała się w kilkumiesięczną podróż po Hiszpanii, którą możecie śledzić na jej Instagramie(link znajdziesz na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast91***---Czego dowiesz się z tego odcinka?*5 kroków do wyjścia z kryzysu* Po jakich objawach u siebie możesz rozpoznać czy jesteś w kryzysie?* Skąd czerpać zasoby do radzenia sobie z kryzysem?* O przewidywaniu gorszych momentów i przygotowaniu remediów na nie.* Dlaczego przeżycie straty jest potrzebne wewnętrznie?* Gdzie można się udać, gdy czujemy się zaniepokojeni swoim stanem?* Jak poradzić sobie z trudnościami bez wsparcia bliskich?* A może wystarczy 10 sesji u psychologa czy psychoterapeuty.- Odcinek trwa 44 minuty.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast91

Rozmawiam z Jacem Jakubowskim o jego najnowszej książce Sytuacja edukacyjna. Jac jest moim mentorem, osobą od której czerpię z grupy TROP. Jest postacią wielkiego formatu. Obecnie jest przewodniczącym Rady Trenerów Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, superwizorem treningu psychologicznego, członkiem polskiego klubu amerykańskiej organizacji Innowatorzy dla Dobra Ogółu ASHOKA.Prowadzi projekty rozwoju kultury organizacyjnej w firmach. Jest autorem koncepcji pierwszej w Polsce Szkoły Trenerów, która wyewoluowała w największą Szkołę Trenerów Biznesu prowadzoną w ramach Grupy TROP. Ponadto założył Ogólnopolską Społeczną Koalicję na rzecz Współpracy Opartej na Empatii, w której biorą udział osoby z różnych środowisk.W czym na pewno jest świetny? W budowaniu mostów pomiędzy ludźmi.Rozmawiamy o tym, co jest ważne, aby ludzie czuli się bezpiecznie i mogli się uczyć oraz przechodzić doświadczenia, które stają się uczące i wpływają na zmianę świata.---Czego dowiesz się z tego odcinka:* Na czym polega bunt Jaca, o którym mowa w tytule podcastu ;)?* O tym, jak kwitną społeczne idee, inicjatywy w edukacji i inne ruchy społeczne (a równocześnie stale pojawiają się ruchy w kontrze do tego).* Jak poprzez nasze indywidualne doskonalenie się odbywa się zmiana kawałka świata.* Ponadto będzie o tym, czym właściwie jest „sytuacja edukacyjna”.* Omówimy model pomocny do kreowania sytuacji edukacyjnej z 4 filarami jak poczucie bezpieczeństwa, poczucie sensu, aktywność twórcza i wspólnota.* Poza tym rozważamy dlaczego spotkania towarzyskie mogą mieć fundamenty sytuacji edukacyjnej.- Odcinek trwa 59 minut.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast90

To podcast dla osób, które są w drodze do osiągnięcia swojego celu, marzenia, lepszego życia i czują, że jest im trudno.Wiele osób mówi mi, że mnie podziwia. Mieszkam w cudownym miejscu, prowadzę Ośrodek rozwojowy, mam klientów, którzy do mnie wracają, 30 tysięcy osób rocznie słucha moich podcastów, a moja codzienność wygląda tak, jak sobie wymarzyłam. Codziennie rano, gdy wstaję i piję kawę, patrzę na konie i korony drzew. I tak, codziennie mogę powiedzieć: BYŁO WARTO!Było warto podążać tą drogą, będąc samodzielną mamą i organizując wszystko tak, aby mogła to zrealizować jedna osoba. Udało mi się zaprzęgnąć wszystkie umiejętności psychologiczne, aby urealnić moje wizje i być inspiracją dla innych.Wszystkie doświadczenia związane z budową Ośrodka, od jego koncepcji po realizację, sprawiły, że jestem w innym miejscu i mogę wspierać poszukujące kobiety na zupełnie innym poziomie.Teraz czuję, że moja droga rozwojowa to domknięty proces. Domknięty, ponieważ mimo różnych wydarzeń nie przestałam iść. Podążałam swoją ścieżką, uparcie i mimo porażek, szłam dalej. Może patrzysz na mnie i wydaje Ci się, że to wszystko przyszło mi łatwo. Widzisz lekkość i podziwiasz. W tym odcinku opowiadam, co się za tym kryje i …dlaczego musi być tak ciężko.---Czego dowiesz się z tego odcinka:* O moich trudnych doświadczeniach na drodze do miejsca, w którym jestem teraz, miejsca, które inni podziwiają.* Co mnie prowadziło i dlaczego się nie zatrzymałam?* Jakie doświadczenia mojej rodziny nie powstrzymały mnie przed pójściem drogą marzeń?* W jaki sposób przemieniałam swoje myślenie, aby urealnić moje marzenie.* I co możesz zrobić TY, aby odpowiedzieć sobie czy jesteś na dobrej drodze i jak iść dalej mimo trudności… Ten odcinek jest o mnie, ale jest dla Ciebie…jeśli czujesz, że może nie dasz rady, że jest Ci trudno (i oczywiście inni nie mają tak trudno, tylko ty;), to posłuchaj.* Po co ta cała praca na warsztatach, która ma prowadzić do realnej zmiany, gdy wrócisz do swojego życia?* O moim śnie i duchowym poziomie tej drogi

Ania miała powtarzający się nieprzyjemny sen, który okazał się początkiem zmian w jej życiu. Długo nie wiedziała, co oznacza ten sen. Przedstawiał on pewną zależność, jednak nie było łatwo rozwikłać znaczenie. Dopiero zmiana perspektywy na sytuację i popatrzenie na siebie w inny sposób, wskazała jej kolejne kroki. Po warsztatach rozwojowych Ania podjęła działania, które wcześniej odsuwała od siebie, a kolejne zmiany – przemieniały także jej sny.Splatanie się snów i codzienności może zaskakiwać, a jednocześnie nie ma w tym za wiele magii. Sny są pewnym sygnałem czy przejawem wewnętrznego stanu psychicznego danej osoby i mogą być niezwykle pomocne.Sen może Cię naprowadzić na pewien trop, ale to Ty musisz podjąć działanie w tym kierunku.Posłuchaj o procesie transformacji codzienności, który zaczął się u Ani od jednego snu. Może będzie to dla Ciebie inspirujące.Ania, obok pracy w biurze, zajmuje się także terapią manualną, techniką Bowena, ma gabinet w okolicy Poznania i pomaga innym usuwać ból, stres i napięcia z ciała. – Odcinek 88 podcastu Agaty Wiatrowskiej „Z wiatrem w grzywie”.---Czego dowiesz się z tego odcinka:*Jak sen może wpłynąć na postrzeganie rzeczywistości i wprowadzenie realnej zmiany w życiu?*Czym jest celebracja snu?*Co oznacza sen? W jaki sposób sny mogą nam wskazywać kolejne kroki na ścieżce serca?Ile potrzeba czasu, żeby przemienić swoją codzienność.*O ciele jako siedlisku nieświadomości.*Trochę o tańcu intuicyjnym, terapii manualnej i likwidowaniu napięcia w ciele.Odcinek trwa 38 minut.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast88

Wartości naszego „idealnego ja” często umiemy wymienić. To wartości, do których dążymy i wyobrażamy sobie, że się nimi kierujemy. Czasami nie są one spójne z tym, jak postępujemy, a czasami są zupełnie przeciwne do obecnych wartości „realnego ja”. Bez uświadomienia sobie tego, czym się naprawdę kierujemy trudno o super efekty (bo działanie równocześnie z przeciwstawnych wartości ma swoje odbicie w rzeczywistości…i w naszym dobrostanie).Radość, poczucie bezpieczeństwa, dobra codzienność, uczenie się, głębokie rozmowy, nowa torebka. Wartością może być wszystko. Warto zrobić sobie swoją listę wartości i ustawić je w hierarchii. Oczywiście, jest duże ryzyko, że będą to jedynie wartości z „ja idealnego”. Ale jest inny sposób (sposób na nas samych). Obserwujecie siebie z zewnątrz, patrzycie jakie decyzje podejmujecie i oceniacie siebie samych – co wam to mówi o waszych wartościach. Przykłady podaję w podcaście – posłuchaj.---Czego dowiesz się z tego odcinka:* Jak dbam o moją ważną wartość?* Czym się różnią wartości od potrzeb?* Wygoda czy przygoda? Co jest Twoją główną wartością? Jak identyfikować swoje wartości?* Jak tworzy się konflikt pomiędzy wartościami pożądanymi, które stoją za naszymi marzeniami, a wartościami, często nieuświadomionymi, które nas zatrzymują. Jak to pogodzić?* O identyfikowaniu się z wartościami (ja idealne contra ja realne).* Co zrobić, gdy wartości się wykluczają?* W jaki sposób patrzeć na swoje decyzje i zauważać swoją sprawczość?* Mówię także o Szkole Facylitatorów, którą prowadzę.Odcinek trwa 20 minut.*** P o d o b a ł C i s i ę t e n o d c i n e k ? ***Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social media lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >> Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu: ***www.horsesense.pl/podcast87