POPULARITY
Categories
Dlaczego jesteśmy tacy bezrefleksyjni? Jak działa nasz autopilot?Rozmawiają Marek Gonsior i prof. Dariusz DolińskiZdarzyło się Wam kiedyś dojechać do pracy i nie pamiętać drogi? Albo bez namysłu odpukaliście cos w niemalowane drewno? A może wykonaliście polecenie szefa, a potem zastanawialiście się, czy to w ogóle miało sens? Dziś porozmawiamy o naszym codziennym autopilocie – o bezrefleksyjności. O tym, czy jest nam potrzebna, kiedy pomaga, a kiedy szkodzi? Moim gościem jest prof. dr hab. Dariusz Doliński, psycholog społeczny @Uniwersytetu SWPS.Subskrybuj: https://www.youtube.com/@Wyzwoleni/featured?sub_confirmation=1Posłuchaj podcastu: https://ffm.bio/marekgonsiorwyzwoleniFacebook: https://facebook.com/marek.gonsiorInstagram: https://instagram.com/marek_gonsiorLinkedIn: https://linkedin.com/in/marekgonsiorStrona: https://wyzwoleni.org/O czym rozmawiamy w tym odcinku?
Jeśli jesteś głodny/a wiedzy, to dołącz do naszego Clubu! www.onlinemarketingclub.pl Kod ''podcast'' da Ci rabat -20% na dowolną subskrypcję :)Zapisz się na OMC NEWS, czyli newsletter o biznesie i marketingu. Nowe wydanie w każdy poniedziałek! Kliknij tu. Wpadnij na nasz Instagram:kliknij tu Zacznij zarabiać polecając OMC!: https://onlinemarketingclub.pl/program-afiliacyjny/
W szóstym, ostatnim odcinku cyklu Radio Naukowe Od Podstaw: Emocje dr Alicja Puścianwyjaśnia, jak w kontekście aktualnych badań naukowych prezentują się znane tezy o emocjachw powiązaniu z płcią. Dowiecie się, czy kobiety są bardziej emocjonalne niż mężczyźni, jakiwpływ na emocje mają hormony, jak socjalizacja wpływa na kształtowanie mózgu i czyrzeczywiście mężczyźni jako bardziej opanowani lepiej się sprawdzają na stanowiskachkierowniczych.Od Podstaw to nowy, dodatkowy cykl odcinków Radia Naukowego – serie tematyczne, krótsze odcinki, naukowcy, których znacie i lubicie, porządkują dla was fundamentalne kwestie w swoich dziedzinach. Macie pomysł na nową serię? Piszcie: kontakt@radionaukowe.pl lub komentujcie tutaj!Robimy dobrą robotę? Pomóż nam dostarczać jeszcze więcej mądrych treści. Dołącz do społeczności Patronek i Patronów:
Chcesz coś zmienić w swoim życiu? Nie chcesz? Nie ważne. Bez tego i tak Ci nie wyjdzie. W dzisiejszym podcaście porozmawiamy o kluczowym czynniku, który pozwala zmianie się wydarzać. A mowa o gotowości. Jak ją budować? O czym pamiętać? O tym wszystkim w dzisiejszym podcaście!Zostań Patronem: https://patronite.pl/wiedzanatalerzupl (wesprzyj podcast i zgarnij bonusy!)
Niepewność, nieprzewidywalność, wojna, poczucie zagrożenia, lęki i strachy – to oblicza chaosu, który wydaje się nas otaczać, wkradać się w zjawiska, które jeszcze tak niedawno wydawały się przewidywalne i pewne. Donald Trump stał się symbolicznym burzycielem porządków. Tego amerykańskiego, wewnętrznego, jak i światowego, co powoduje, że nie możemy okiem widza przyglądać się szaleństwu za oceanem. Mateusz Piotrowski opisał mapę, która może (bo przecież nic już pewne nie jest) pomóc nawigować w chaosie wewnętrznej polityki Białego Domu.Chaos oznacza zagrożenia, ale i szanse. Agnieszka Bryc przedstawia możliwości, które Donald Trump stworzył Władimirowi Putinowi usiłującemu nie tylko wygrać rozpoczętą przez siebie wojnę, ale także ponownie zaistnieć wśród światowych przywódców. A co, jeśli mu się nie uda, bo przecież gospodarz Białego Domu do przewidywalnych nie należy, a i włodarzowi Kremla zdarzają się spektakularne wpadki? Rosja upadnie? Rozpadnie się? Agnieszka Lichnerowicz zmierzyła się z tą możliwością, w którą w Polsce mało kto wierzy, Zachód się jej boi, a Ukraińcy więcej niż kibicują.Bliski Wschód od dawna nie jest uważany za oazę stabilności i przewidywalności, ale ostatnie dwa lata przyniosły wydarzenia dotąd niewyobrażalne. Zbudowana przez Iran regionalna architektura bezpieczeństwa legła w gruzach, a Izrael do woli bombarduje Teheran, przyjmując bolesne ciosy rakietowe, co Donaldowi Trumpowi pozwala ogłosić nową erę pokoju i współpracy. Mateusz Chudziak opisał natomiast nadzieję na proces pokojowy, o którym z nieśmiałością mówią Kurdowie po rozwiązaniu Partii Pracujących Kurdystanu (PKK), choć Turcy na razie deklarują zaledwie koniec terroryzmu. Nie lepiej wygląda sytuacja na Kaukazie, gdzie Gruzja pogrąża się w chaosie, który opisał Aleksander Palikot. Nic przy tym nie uwidacznia otaczającego nas chaosu lepiej niż infosfera, w której jesteśmy zanurzeni. Dezinformacja, fałszywe i zmanipulowane informacje kreują rzeczywistość i wpływają na zachowania całych społeczeństw. Autorytety – czy to osoby, czy instytucje – utraciły na znaczeniu. Co więcej, pomysłem Elona Muska czy Marka Zuckerberga nie jest sprawdzanie informacji, tylko odwołanie się mądrości tłumu. Mateusz Cholewa zastanawia się, czy na pewno jest to dobrym pomysłem. Gospodarka jest obszarem, który oczekuje przewidywalności i porządku. Globalizacja, która była pomysłem między innymi na stworzenie jasnych i trwałych mechanizmów na skalę światową, zaczęła być postrzegana jako jedno ze źródeł zła. Dorota Niedziółka argumentuje, że państwa nadal będą współpracować, choć na zmienionych zasadach, pomimo tego, że trudno sobie obecnie wyobrazić dalszą integrację globalną. Z kolei Piotr Cieśliński tłumaczy, dlaczego chaos jest naturalnym stanem Wszechświata i pokazuje, dlaczego przewidywanie zjawisk nie jest trudne, ale po prostu niemożliwe – i nie należy uważać tego za coś negatywnego. Naukowe spojrzenie na chaos i możliwości prognozowania przyszłości zapewne prędzej otrzeźwi potencjalnych konsumentów przepowiedni wszelkiego rodzaju, niż proroków twierdzących, że znają odpowiedzi na powszechną niepewność. Małgorzata Wosińska pomaga uporać się z niepewnością, lękami i chaosem. Kluczem do rozwiązania może być wspólne uświadomienie sobie kryzysu dotykającego każdego z osobna, ale także wszystkich razem.Zachęcam zatem do pobrania piątego już numeru magazynu „NEW online” dostępnego za darmo na stronie magazyn.new.org.pl. Co więcej, na nowych i powracających czytelników czekają także cztery wcześniejsze numery poświęcone przywództwu, zmianie, polaryzacji i władzy. Będziemy też wdzięczni za wsparcie naszego czasopisma przez Patronite.Redaktor Naczelny Jarosław Kociszewski
Czy porównywanie się zawsze szkodzi, a rywalizacja musi ranić? W najnowszym odcinku opowiadam o tym, co kryje się pod powierzchnią tych zjawisk – o ich relacyjnym, emocjonalnym i często nieuświadomionym wymiarze. Pokazuję różnicę między konstruktywnym a destrukcyjnym porównywaniem się, sięgam do mechanizmów projekcji i napięć wewnętrznych, a także do roli samoakceptacji. Przyglądam się temu, kiedy rywalizacja może nas inspirować, a kiedy staje się bramą do zamrożonych lub bolesnych miejsc. To zaproszenie do refleksji nad tym, co naprawdę porusza się w nas, gdy mierzymy się np. z czyimś sukcesem.Rywalizacja i porównywanie się to zjawiska głęboko wpisane w ludzkie doświadczenie – od dzieciństwa po dorosłość. Towarzyszą im silne emocje i nieuświadomione schematy działania. Czasem prowadzą do motywacji i zachwytu, innym razem do uderzania w siebie lub dewaluowania innych. Kluczowe jest to, co się dzieje wewnątrz – czy buduje się kontakt z własnymi potrzebami, czy ucieka od niewygodnych emocji.Porównania potrafią odebrać odwagę, sprawczość i radość działania – zanim jeszcze zaczniemy. Niektóre nasze działania w ogóle nie kojarzą się z rywalizacją i choć wynikają z porównywania się – bywają potrzebne i konstruktywne. Czasem porównywanie się przejawia się poprzez zachwyt i chęć inspirowania się kimś. Jednak w wielu sytuacjach porównywanie się kończy się bolesnym zwrotem – albo przeciwko sobie, albo przeciwko komuś innemu.Porównywanie się leży w naszej naturze – to sposób, w jaki przez tysiąclecia uczyliśmy się od siebie, ale też konkurowaliśmy o zasoby. Ale dziś często rywalizujemy o rzeczy, które wcale nie są naprawdę ograniczone – tylko tak je postrzegamy.Porównywanie się może być też bramą do kontaktu z czymś zamrożonym – z potrzebą, tęsknotą, pragnieniem ekspresji. Warto wtedy zadać pytanie: z jaką częścią wewnętrzną próbuje nawiązać kontakt? Co tak naprawdę jest potrzebne?Więcej o tym – w dzisiejszym odcinku. Zapraszam!Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast139/
Gościem najnowszej Melliny jest standuper Cezary Jurkiewicz. Komik z wykształcenia lub najbardziej wykształcony komik. W rozmowie z Marcinem Mellerem wspomina m.in. jak jeden z widzów ruszył na niego z pięściami, lekarze są wdzięczną grupą odbiorców, a standupu można się nauczyć. Jurkiewicz zdradza m.in. jak radzi sobie ze złością ale też atakami paniki podczas występów. Wyjaśnia teorię humoru i mówi dlaczego żarty w pierwszej kolejności opowiada rodzicom.
Dlaczego warto jeździć z pomocnikiem?Kiedy koń uczy się pracy pod siodłem, to dla niego zupełnie nowa sytuacja. Niby zna człowieka, zna podstawowe sygnały, ale nagle wszystko wygląda inaczej. Człowiek siedzi wyżej, używa innych pomocy, inaczej się porusza. To nie jest dla konia naturalna zmiana – i właśnie dlatego jazda z pomocnikiem może być ogromnym wsparciem w tym etapie.
Tym razem garść ciekawostek bardziej niż newsów.Kup książkę!
W piątym odcinku naszego cyklu Radio Naukowe Od Podstaw: Emocje bierzemy na warsztat tezy, z którymi można się spotkać w dyskusjach – na żywo czy w internecie: emocje są oznaką słabości,emocjami rządzi gadzi mózg,emocje dzielą się na dobre i złe,nieprzyjemnych emocji należy unikać, ignorować je,„taka już jestem” / „taki już jestem”, nie będę kontrolować emocji, bo to niezdrowe,brak kontroli nad ekspresją swoich emocji jest niedojrzałością, jest dziecinny.Z którymi tezami neurobiolożka zachowania dr Alicja Puścian się zgodzi, a z którymi się rozprawi? Posłuchajcie. Wyposażycie się w wiedzę i argumenty w dyskusjach!Od Podstaw to nowy, dodatkowy cykl odcinków Radia Naukowego – serie tematyczne, krótsze odcinki, naukowcy, których znacie i lubicie, porządkują dla was fundamentalne kwestie w swoich dziedzinach. Robimy dobrą robotę? Pomóż nam dostarczać jeszcze więcej mądrych treści. Dołącz do społeczności Patronek i Patronów:
Ludzie od zawsze chcieli wiedzieć co ich czeka w przyszłości– z jednej strony z ciekawości a z drugiej strony- z lęku. Strach o przyszłość powoduje, że się ubezpieczamy, zbroimy czy chodzimy do wróżek. Mam nadzieję, że w ten ostatni sposób nie wierzysz, a jeśli tak koniecznie daj mi znać o tym w komentarzu, abym mogła Ci pokazać jakie mechanizmy wykorzystują wróżki
JAK ZATRZYMAĆ SPIRALĘ NAPIĘCIA:Nazwij to, co się w Tobie dzieje – Powiedz to!: nie ukrywaj tego, co ciało i głowa czują. Powiedz głośno „Boję się galopować. Czuję za duża presję, że muszę” itd.Rusz ciałem: my jako drapieżnicy mamy tendencję do spinania ciała, zakleszczania. Dlatego powiniśmy świadomie skanować swoje ciało i ruszać tymi częściami, które się zablokowały.Zadaj sobie krótkie i łatwe zadanie: gdy czujesz, że pojawia się napięcie wyraźnie zmniejsz wymagania. Zrób coś lekkiego, np.: przejedź kawałek i zatrzymaj się. Dojedź od punktu A do B i odpocznij. Rób tylko pół kółka w galopie a potem stań i zaczekaj, aż emocje opadną.Oddychaj głośno, tak żeby koń Cię słyszał: wolno, spokojnie i wyraźnie, z dokładaniem do tego liter, np.: długie uuuuuuuuPrzerwij jazdę i wróć na ziemię: to świetnie pozwala wrócić do równowagi, ułatwia odprężenie i przerywa spiralę emocji.
Człowiek to wiadomo, odczuwa całą gamę emocji, mniej lub bardziej zniuansowanych. A inne zwierzęta? Czy pies, który zjadł zeszyt z pracą domową (to się musi zdarzać, skoro tyle osób to raportuje!), zerka na człowieka, bo mu wstyd? A może to wyuczony odruch, który zmniejsza ryzyko kary?Naukowcy badają zwierzęta za pomocą nowoczesnych technologii (wyobraźcie sobie psa, który wchodzi do rezonansu magnetycznego i daje sobie obserwować aktywność mózgu), dzięki czemu wiemy, że podstawowe warianty emocji odczuwają prawdopodobnie wszystkie zwierzęta – nawet owady.W czwartym odcinku cyklu Radio Naukowe: Od Podstaw – Emocje skupiamy się na ewolucji emocji. Posłuchacie o tym, jak emocjami potrafią „zarażać się” nawet tak nieskomplikowane, zdawałoby się, zwierzęta jak ryby; o tym, dlaczego bardziej społeczne zwierzęta mają zwykle szerszy zasób emocji i jak w ogóle badać, co czuje wąż albo muszka owocówka.Od Podstaw to nowy, dodatkowy cykl odcinków Radia Naukowego – serie tematyczne, krótsze odcinki, naukowcy, których znacie i lubicie, którzy porządkują dla was fundamentalne kwestie w swoich dziedzinach.Działamy dzięki wsparciu na https://patronite.pl/radionaukowe. Dziękujemy i zapraszamy do dołączenia do społeczności Patronów!
W tym odcinku gościmy Alinę Adamowicz – psycholożkę, autorkę książek i współprowadzącą podcast „Obok Siebie”. Rozmawiamy o tym, czym jest siła kobiet i jak ją pielęgnować w codziennym życiu. Czy Akademia Pozytywnych Kobiet to miejsce dla każdej z nas? Jak budować własny optymizm i szukać rozwiązań, zamiast trwać w żalu? Dotykamy tematów samotności jako choroby cywilizacyjnej, współczesnej uważności, wdzięczności i emocji, które dosłownie zmieniają anatomię naszego mózgu. Alina dzieli się swoimi doświadczeniami i opowiada o współtworzonym podcaście „Obok Siebie”, w którym rozmawia z córką o relacjach i codziennych wyzwaniach. Posłuchaj inspirującej rozmowy o sile kobiet, relacjach i emocjach, które kształtują nasze życie.
Ostatnio byłam w dołku i odkryłam, że ciężko było mi poniekąd zaakceptować swój gorszy nastrój i mniej energii. Z tego, urosły moje przemyślenia po co nam trudne emocje, czy w ogóle mają sens, a jeśli tak - to jaki? W dzisiejszym odcinku opowiem Ci co trudnego wydarzyło się u mnie w dołku i jakie lekcje z tego wyniosłam.Zostań Patronem: https://patronite.pl/wiedzanatalerzupl (wesprzyj podcast i zgarnij bonusy!)
Podanie nogi to niby nic. A jednak potrafi sprawiać mnóstwo trudności. Koń się cofa. Ucieka. Zastyga. Nie daje nogi albo wyrywa ją po chwili. I wtedy łatwo pomyśleć: "nie chce współpracować". Ale prawda najczęściej jest prostsza – i dużo mniej dramatyczna.Wszystkie te reakcje mają swoje przyczyny.Najczęstsze?
Czujesz, że "nie jesteś tu u siebie, pomimo lat spędzonych w Niemczech? W dzisiejszym odcinku z cyklu „Psychologia na emigracji” zagłębimy się w tożsamość na emigracji, poruszając temat poczucia tymczasowości i kryzysów, które mogą się z nią wiązać. Z Honoratą Moliter i Pawłem Kurczakiem z Praxis Moliter w Berlinie rozmawia Monika Sędzierska KONTAKT: cosmopopolsku@rbb-online.de STRONA: http://www.wdr.de/k/cosmopopolsku BĄDŹ NA BIEŻĄCO: COSMO po polsku Facebook Von Monika Sedzierska.
Zapraszam na rozmowę z Dagmarą Bałusz, uczestniczkę programów HorseSense i byłą wiceprezeskę Zarządu Fundacji Osoba Odra. Zaprosiłam Dagmarę do rozmowy o jej drodze rozwojowej, a także ścieżce serca, którą w szczególności jest działanie aktywistyczne. Rozmawiamy jak to się zaczęło i co Dagmara robi, aby się w tej drodze nie wypalić oraz jakie inspiracje można czerpać patrząc na rzekę, ale także na ludzką cielesność. Osoba Odra, inicjatywa, którą zajmowała się Dagmara dąży do tego, by nadać rzece osobowość prawną jako odpowiedź, między innymi na katastrofę ekologiczną z 2020 roku. Czy to możliwe, by rzeka mogła mieć zagwarantowane swoje prawa?Rozmawiamy o działaniach aktywistycznych, które wyprzedzają swój czas – często przynosząc efekty dopiero po wielu latach. O tym, jak nadanie głosu naturze staje się także aktem uzdrawiania.Dotykamy też głębszych warstw – relacji między troską o rzekę a troską o siebie. Mówimy o narzędziach regulacji układu nerwowego, o teorii poliwagalnej i o tym, jak praktyki szamańskie pomagają usłyszeć głos serca. Pojawia się także wątek traumy i doświadczeń traumatycznych, jakie zgodnie z najnowszymi badaniami są udziałem wielu osób w Polsce. Zastanawiamy się jak te złożone i wielowarstwowe procesy, ściśle związane z ciałem i odczuwaniem, mogą zaburzać kontakt z własną wrażliwością – również tą, która otwiera nas na naturę.Ten odcinek to opowieść o wodzie jako wartości, o prawie jako narzędziu zmiany – i o tym, jak odzyskać wewnętrzną integralność w świecie, który sam potrzebuje uzdrowienia.---O działaniach aktywistycznych i jak są powiązane ze ścieżką serca. I inne wątki tego odcinka:Fundacja Osoba Odra jako odpowiedź na wielką ekologiczną katastrofę z 2020 roku – dlaczego nadanie osobowości prawnej rzece jest ważne dla jej ochrony.Unikalne i bezprecedensowe działania aktywistów dotyczące natury, które często odnoszą skutek po wielu latach lub nawet kilku pokoleniach.Gdy rzeka nie może o siebie zadabać, bo jej naturalny rytm jest naruszany – jak podarowanie swojej energii na rzecz ochrony rzeki łączy się z procesami własnego uzdrawiania.O wadze budowania świadomości jaką wartością jest woda i rzeka oraz jak systemowe działania prawne mogą wpływać na całość.Gdy sytuacja wymaga regeneracji i zadbania o siebie – o narzędziach związanych z układem nerwowym, teorią poliwagalną.O połączeniu z naturą, które umożliwia pozostanie w harmonii i zachowanie wewnętrznej integralności.Złożone mechanizmy traumy, których wynikiem może być odcięcie nas od subtelnych poruszeń wewnętrznych – także od wrażliwości na świat natury.Jak pojawia się głos serca? O ścieżce szamańskiej.O mojej rozmówczyni: Dagmara Bałusz – ma korpoprzeszłość na stanowiskach menedżerskich (także międzynarodowych). Obecnie jest członkinią Plemienia Odry. Koordynowała działania dla Odry w województwie pomorskim. W internecie zaprasza do przestrzeni „Dagmara Bałusz – Życie na miękko” oraz na stronę inicjatywy Osoba odra.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast138/
Więcej mądrych treści dostarczamy dzięki wsparciu na https://patronite.pl/radionaukowe***– Przede wszystkim spowolnić – mówi dr Alicja Puścian, pytana o metody pozwalające na opanowanie własnych emocji. – Te parę przysłowiowych wdechów nie wzięło się znikąd. Wykonując głębokie wdechy, dajemy informację zwrotną swojemu własnemu organizmowi, że wszystko tutaj jest w porządku, że to nie jest sytuacja, która powinna bardzo nas denerwować. Dobrze jest także kontrolować to, gdzie płynie nasza uwaga. Umiejscowienie uwagi jest jedną z najskuteczniejszych strategii regulacji emocji – wyjaśnia.W trzecim odcinku naszego cyklu Radio Naukowe Od Podstaw: Emocje, zajmujemy się naukowo potwierdzonymi metodami regulowania emocji. Przy okazji podkreślamy od razu, że regulowanie emocji nie oznacza ich duszenia w sobie czy wypierania. Z odcinka dowiecie się, jak zapanować nad stresem przy wystąpieniach publicznych lub przed rozmową o pracę, jak nie powiedzieć za wiele w czasie kłótni i jak nie dać oszustom rozgrywać naszych emocji.Od Podstaw to nowy, dodatkowy cykl odcinków Radia Naukowego. Serie tematyczne, krótsze odcinki, naukowcy, których znacie i lubicie, którzy porządkują dla was fundamentalne kwestie w swoich dziedzinach.
Jak wygląda codzienność pracy terapeutycznej z młodzieżą zmagającą się z uzależnieniami? Dlaczego często nie wystarcza terapia ambulatoryjna i potrzebne jest wsparcie w ośrodku stacjonarnym? Jakie podejście stosują terapeuci poznawczo-behawioralni w pracy z pacjentami złożonymi, często obciążonymi dodatkowymi zaburzeniami psychicznymi? Tomasz Drygas – psycholog i psychoterapeuta uzależnień – dzieli się swoim doświadczeniem pracy w ośrodku terapeutycznym. Nagranie pochodzi z konferencji „Moje ciało – mój dom”, zorganizowanej przez Uniwersytet SWPS. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche
„Od siedzenia do komunikacji” – etapy rozwoju dosiadu Na dzisiejszym Live'e rozmawialiśmy o dosiadzie – ale nie tylko o tym, jak wygląda, ale również, jak dojrzewa. Prawdziwy dosiad to nie umiejętność, którą „po prostu się ma”. To droga, w której każdy etap jest ważny i potrzebny.Oto, co omówiliśmy:
Dziś o emocjach w praktyce. – Mamy dowody, które pokazują nam, że prawidłowe funkcjonowanie emocjonalne niezbędne jest do tego, żeby efektywnie podejmować decyzje w życiu codziennym – opowiada dr Alicja Puścian.Z odcinka dowiecie się, czym jest walencja emocji i jak się wiąże z poziomem pobudzenia, dlaczego nie wolno ignorować nieprzyjemnych emocji, czy z punktu widzenia nauki da się oddzielić emocje od podejmowania decyzji i dlaczego czasem wybuchamy z powodu czegoś, co zwykle nas nie porusza.Od Podstaw to nowy, dodatkowy cykl odcinków Radia Naukowego. Serie tematyczne, krótsze odcinki, naukowcy, których znacie i lubicie, porządkujący dla was fundamentalne kwestie w swoich dziedzinach.
Co czujesz w środku? Pustkę, rozgoryczenie, niedobór? Być może to znak, że Twoje wewnętrzne dziecko jest głodne - nie tylko fizycznie, ale (przede wszystkim) emocjonalnie. O czym mówi ta część Ciebie? Skąd ten głód i jak go zaspokoić? Pozwól, że wytłumaczę Ci to psychologicznie i życiowo.Zostań Patronem: https://patronite.pl/wiedzanatalerzupl (wesprzyj podcast i zgarnij bonusy!)
W tym odcinku zapraszamy do rozmowy z Eweliną Supińską – psycholożką, coach kryzysową i ekspertką ds. zdrowia psychicznego oraz dobrostanu. Rozmawiamy o pierwszej pomocy psychologicznej: jak ją rozumieć, czym się kierować i co każdy z nas może zrobić, by wspierać osoby w kryzysie. Czy coraz więcej osób sięga po pomoc psychologiczną? Jakie są podstawowe zasady, które mogą ratować emocjonalne życie naszych bliskich? Poruszamy także temat książki Eweliny „Pierwsza pomoc psychologiczna. Jak wspierać osoby w kryzysie psychicznym”
Czy nauka i wiara naprawdę muszą stać po dwóch stronach barykady? W najnowszym odcinku Puzzli Wiary zapraszam Was do rozmowy, która może zmienić sposób, w jaki patrzycie na relację między nauką a duchowością. Razem z moimi gośćmi – psychologiem prof. Maciejem Stolarskim i paleontologiem dr hab. Tomaszem Sulejem – rozmawiamy o tym, jak wygląda życie osoby wierzącej w środowisku naukowym, czy ewolucjonizm musi oznaczać ateizm, i co psychologia mówi o wolnej woli. To szczera, osobista i bardzo głęboka rozmowa. Serdecznie zapraszam. www.puzzlewiary.pl/170 dołącz do grupy mailingowej: https://sendfox.com/puzzlewiary wesprzyj moją działalność: www.puzzlewiary.pl/wesprzyj/
How can we cope with the loss of life's meaning and the helplessness that often accompanies it? What are the most common causes behind such a crisis? How can we signal our emotional state to those around us, and how can we support others in similar pain? How do we talk about difficult emotions, loneliness, and a sense of meaninglessness? What helped people who were close to that edge? What does science say about suicidal tendencies as a phenomenon? Can we better understand these circumstances and prevent tragedies more effectively? How does contemporary culture affect an individual's mental well-being? How is euthanasia perceived in light of today's psychiatric knowledge? These fundamental and deeply challenging questions were explored by psychiatrist Prof. Christian Rück from the Karolinska Institute in Stockholm, in conversation with psychologist and psychotherapist Dr. Marta Porębiak. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS is a project that promotes psychological knowledge at the highest substantive level and explores the practical applications of psychology in various areas of both private and professional life. The project includes online initiatives aimed at supporting personal growth for anyone in need or interested — regardless of where they are. Learn more about the project: https://web.swps.pl/strefa-psyche
Czasami zwolnienie tempa, zaprzestanie aktywności czy nawet sam odpoczynek może być odczuwany jako coś niewygodnego. Na poziomie układu nerwowego może być wręcz interpretowany jako zagrożenie.W tym odcinku opowiadam o różnicy między percepcją a neurocepcją. Neurocepcja to sposób, w jaki układ nerwowy odbiera daną sytuację – niezależnie od naszej świadomej decyzji. Może się zdarzyć, że stan braku aktywności zostanie zinterpretowany przez układ nerwowy jako niebezpieczny. W efekcie możemy utknąć w stanie mobilizacji, nie potrafiąc naturalnie obniżyć poziomu energii. Często wynika to z wcześniejszych doświadczeń, w których pełna mobilizacja i intensywna aktywność pomogły nam przetrwać trudny czas.Dlaczego jednak taki stan podniesionej gotowości, bez możliwości złapania oddechu, nie służy nam na dłuższą metę? Ponieważ niektóre ważne procesy fizjologiczne zostają zawieszone i wracają dopiero wtedy, gdy układ nerwowy się rozluźnia (np. wewnętrzne procesy samoregulujące stany zapalne czy leczące nadwyrężenia). Jeśli nie dochodzi do tego spowolnienia, a my cały czas funkcjonujemy pod wpływem układu współczulnego, nasze zasoby zaczynają się wyczerpywać.Czasem na tej mobilizacji budujemy całą osobowość – tworzy się wzorzec działania, który z pozoru świetnie się sprawdza. Ale… jeśli brakuje przestrzeni wewnętrznej na regenerację, na zniuansowaną emocjonalność, na kontakt z ważnymi pytaniami – to zatrzymuje się też rozwój całej osoby.Mechanizm ugrzęźnięcia w nadmiarowej aktywności jest szczególnie podstępny. Bo przecież energia jest nam potrzebna – dzięki niej działamy, realizujemy projekty, czujemy sprawczość i moc. Tyle że… nie da się być nieustannie w stanie nadmiernego pobudzenia i pozostać zdrowym. Odpoczynek i „wydech” (a może raczej: czas na zaczerpnięcie powietrza) są równie ważne. I nie chodzi tu o zwykły relaks. Temat dotyka głębszych struktur układu nerwowego i związany jest z teorią poliwagalną, jak i budową całej osobowości.Więcej o tym – w dzisiejszym odcinku. Zapraszam!---Kiedy aktywność staje się ucieczką, a nie wyborem, a układ nerwowy przechodzi w fazę przetrwania poprzez mobilizację. I inne wątki tego odcinka:Czym różni się neurocepcja od percepcji i dlaczego to rozróżnienie jest tak ważne?Co może Ci powiedzieć Twój niepokój wobec bezruchu? Z jakiego powodu ciało może nie ufać chwilom spokoju?Jak działa układ nerwowy, gdy identyfikuje brak aktywności jako zagrożenie? Jak może dojść do powstania wzorca: „jesteś bezpieczna tylko, gdy działasz”?Kiedy mobilizacja staje się domyślnym stanem, a nie chwilową reakcją.Które sygnały ciała mogą świadczyć o tym, że tkwisz w przewlekłej mobilizacji?Co to jest mapa neurocepcji – o mapie bezpieczeństwa i niebezpieczeństwa.W jaki sposób można wyjść ze stanu nadmiernego pobudzenia i działania – o stabilizacji układu nerwowego i transformacji wzorców.Inne moje podcasty dotyczące tego tematu: Odcinek 64 – Ogarnij stres -Taniec z układem nerwowym oraz Odcinek 106 Zasoby – Twoje paliwo w drodze.Jeśli szukasz głębszego zanurzenia w temat układu nerwowego i chcesz już zaraz zająć się swoim układem nerwowym, poznać podstawy teoretyczne, lepiej zrozumieć mechanizmy i zacząć używać tej wiedzy praktycznie w codzienności zapraszam na kurs online Randka z układem nerowym. Kurs zawiera konkretne ćwiczenia, które prowadzą krok po kroku do poznania swoich schematów, stworzenia swojego osobistego profilu układu nerwowego – mapy, którą poźniej używasz w codzienności.Podobał Ci się ten odcinek?Jeśli uważasz go za wartościowy, podziel się nim, daj znać swoim znajomym na Facebooku, Instagramie i w innych social mediach lub WYŚLIJ PRZYJACIÓŁCE >>Czekam na Twój komentarz :) na stronie podcastu:***https://www.horsesense.pl/podcast137/
Dziś rozmawialiśmy o tym, jak ogromne znaczenie ma praca z ziemi jako przygotowanie do jazdy. Bo prawda jest taka: to, co dzieje się w siodle, zaczyna się dużo wcześniej – na ziemi, jeszcze przed wsiadaniem. Rozgrzewka z ziemi to nie dodatek, to początek treningu.To właśnie wtedy sprawdzasz, czy koń jest gotowy: mentalnie, emocjonalnie i fizycznie.Czy jest skupiony, czy rozumie Twoje pomoce, czy jego ciało jest aktywne i elastyczne.I co najważniejsze – czy naprawdę jest z Tobą. W siodle często nie ma już miejsca na testowanie komunikacji.Jeśli coś nie działa z ziemi, raczej nie zadziała też z góry – a może nawet przekształci się w napięcie lub opór.Dlatego dzisiejszy live był przypomnieniem, że wracanie na ziemię to nie krok w tył, tylko mądry ruch do przodu.To tam budujesz lekkość, zaufanie, zrozumienie i gotowość konia do pracy. Jeśli chcesz zobaczyć, jak taka rozgrzewka wygląda w praktyce – zapraszamy do najnowszego filmu w Klubie Alfa Horse.Zobaczysz, co robimy zanim wsiądziemy – i dlaczego ta chwila na ziemi zmienia całą jazdę.
Czym są emocje? Według stworzonej w latach 70. klasyfikacji Ekmana odczuwamy sześć głównych emocji: radość, smutek, strach, złość, zaskoczenie i wstręt. Kiedy temat emocji został nieco bardziej zgłębiony naukowo, szybko okazało się, że klasyfikacja jest za wąska i… nieco zbyt sztywna. Emocji jest bowiem więcej, przenikają się i mają wspólne elementy. A wszystko to rodzi się w naszych głowach. – Emocje to całe konstelacje aktywności w naszym mózgu – opowiada dr Alicja Puścian, neurobiolożka behawioralna. W pierwszym odcinku cyklu o emocjach poznacie ich biologię: w których miejscach naszego mózgu powstają, jakie objawy somatyczne mogą wywoływać, jaki wpływ na pojawianie się emocji mają nasze hormony i jaka jest różnica między emocjami a uczuciami (i czy da się tu postawić wyraźną granicę).„Od podstaw” to nowy, dodatkowy cykl odcinków Radia Naukowego. Serie tematyczne, krótsze odcinki, naukowcy, których znacie i lubicie, porządkujący dla was fundamentalne kwestie w swoich dziedzinach.Dajcie znać, jak wam się podoba!
Czy tożsamość zawodowa ulega zmianie po zostaniu rodzicem? Jaki wizerunek mają matki i ojcowie w organizacjach? Czy urlop rodzicielski jest tylko dziurą w CV czy można uznać go za kompetencyjny skok?59% kobiet i 44% mężczyzn przyznaje, że ich podejście do kariery zmieniło się po urodzeniu dziecka – częściej chcą pracować elastycznie, wybierają sensowność pracy ponad prestiż czy awans. Również 42% kobiet obawia się, że urlop macierzyński zostanie odebrany przez pracodawcę jako „dziura w CV”, natomiast mężczyźni rzadziej mierzą się z takim postrzeganiem. Z badań wynika również, że prawie 40% kobiet z dzieckiem do 3. roku życia czuje, że przestano je postrzegać przez pryzmat ich kompetencji, a zaczęto przez pryzmat ich roli jako matki. Faktem natomiast jest, że rodzice wracają do pracy z lepiej rozwiniętymi umiejętnościami - potrafią zarządzać kryzysami, wykazują się wielozadaniowością, większą empatią, lepszą zdolnością planowania i skuteczną komunikacją.Czy powrót do pracy jest momentem czy może skomplikowanym procesem? Jak powinien wyglądać onboarding powrotu rodziców do pracy? Na te i inne pytania odpowiadają goście Olgi Kozierowskiej - Piotr Marzec, Dyrektor Sprzedaży w Google Cloud i Daria Skrzypczak-Kozikowska, prawniczka, założycielka platformy wsprawiekobiet.pl.
Mama - pierwszy i najważniejszy opiekun w pierwszych latach życia.Mama - pierwsze źródło regulacji emocji i potrzeb biologicznych (np. głodu) i emocjonalnych (np. bliskość).Mama - pierwsza, najważniejsze kobieta w życiu dziecka - wzór kobiecości, relacji kobiety z ciałem i jedzeniem, jej roli w relacjach z mężczyznami.Mama - nie ważne czy była, czy nie - miała ogromny wpływ na kształtowanie nas samych oraz naszego światopoglądu. Jak wpłynęła na Ciebie?Zostań Patronem: https://patronite.pl/wiedzanatalerzupl (wesprzyj podcast i zgarnij bonusy!)
Co druga kobieta w Polsce rozważała założenie lub prowadzenie własnej firmy, ale 1/3 z nich jeszcze nie podjęła działań w tym kierunku. Najczęściej kobiety uznają, że własna działalność nie jest w ich przypadku możliwa albo… Nie wierzą w siebie na tyle, by zacząć. Innymi powodami są brak pieniędzy, narzędzi i czasu. Co 3. Polka chciałaby lepszego dostępu do dotacji, a 26% z nas chciałaby mieć wspólnika bądź wspólniczkę. Czy rozpoczęcie własnej działalności jest decyzją, czy może raczej przywilejem? Czy można pogodzić pracę na etacie i prowadzenie swojej firmy? Czego potrzebują kobiety, by stać się bardziej przedsiębiorczymi? Czy korporacje mogą wspierać kobiety w ich działaniach biznesowych, a nie bać się, że te odejdą z pracy?Olga Kozierowska rozmawia na ten temat ze swoimi gościniami – Darią Auguścik, Dyrektorką ds. rozwoju biznesu e-commerce w polskim oddziale Mastercard Europe i Izabelą Górską, przedsiębiorczynią, CEO firmy Dharma, ekspertką ds. crowdfoundingu.
Seksualność dzieci to w wielu środowiskach wciąż temat tabu. Tymczasem problemowe zachowania seksualne, klasyfikowane jako rozwojowo szkodliwe, mogą dotyczyć także dzieci poniżej 12 roku życia. Dlatego tak ważne jest, by opiekun umiał je rozpoznać i właściwie zareagować. Czym w praktyce są zachowanie seksualne potencjalnie szkodliwe dla samego dziecka? Jak odróżnić je od zachowań typowych dla prawidłowego rozwoju? Jakie metody pracy oferuje nurt poznawczo-behawioralny? W jaki sposób zaplanować oddziaływania terapeutyczne, uwzględniając pracę w środowisku, w którym żyje dziecko? Temat rozwinęła psycholożka dziecięca, psychoterapeutka CBT, Katarzyna Kierzek podczas wystąpienia w ramach konferencji z cyklu „Dziecko → Nastolatek → Dorosły”. Ta edycja spotkań poświęcona była ciału i seksualności człowieka – Moje ciało – mój dom. O różnych obliczach cielesności na różnych etapach życia. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche
Dlaczego dzieci uczą się rzeczy, których nigdy nie użyją, a nie uczą się tego, co potrzebne im do życia? Czemu nadal każemy im siedzieć w ławkach przez 6 godzin dziennie, zamiast pozwolić doświadczać? I dlaczego szkoła, zamiast rozwijać naturalną ciekawość, często ją tłumi?Edukacja, jaką znamy, nie nadąża za współczesnym światem. Zmieniło się wszystko: rynek pracy, technologie, potrzeby dzieci i rodzin. Ale system oświaty wciąż działa według schematów z ubiegłego wieku. Czy tak musi być? Czy szkoła może wyglądać inaczej?Gościnią Olgi Kozierowskiej w tym odcinku podcastu jest Ela Legoń – innowatorka, która odczarowuje edukację, tworząc przestrzenie, w których dzieci i dorośli uczą się przez doświadczanie. Twórczyni Naukowych Placów Zabaw – miejsc, które łączą edukację z ruchem, zabawą i przyrodą. Zainstalowała ich już kilka tysięcy – w Polsce i za granicą. Prezeska SKLODO i hostka podcastu „Edukacja bez absurdu”.
Wydawać by się mogło, że o psychologii czy psychoterapii powiedziano już wszystko. Czy aby na pewno? Ja tam uważam, że jak ma się po drugiej stronie mikrofonu kogoś mądrego i biegłego w temacie, to takiej rozmowy nigdy nie będzie dość z korzyścią dla słuchaczy. Gutral Gada, dobrze i mądrze gada, więc posłuchajcie o czym rozmawialiśmy.
Czy czasem masz wrażenie, że coś w Tobie odstrasza innych? Że mimo starań, ludzie trzymają się na dystans albo wręcz Cię unikają? W tym odcinku bez ściemy patrzymy w lustro. Nie po to, żeby się dobić – ale żeby zrozumieć. Pogadamy o tym:co możesz nieświadomie komunikować,dlaczego niektórzy reagują na Ciebie negatywnie,i… czy to naprawdę z Tobą jest coś "nie tak"?Luźno, ale konkretnie. Psychologicznie, ale przystępnie. Bez oceniania, z dużą dawką samoświadomości. Bo czasem, żeby zmienić świat wokół – trzeba najpierw zajrzeć do środka.Wskakuj i posłuchaj. To może być niewygodne… ale potrzebne.Monika Kotlarek - psycholożka z kilkunastoletnim doświadczeniem. Od 2012 roku prowadzi blog psycholog-pisze.pl. Autorka książek m.in. o depresji, borderline i wyczerpaniu psychicznym.Prowadzi gabinet psychologiczny online, w którym pomaga pacjentom z trudnościami natury psychicznej.IG: @psycholog_piszeFB: www.facebook.com/PsychologPiszeBlogBlog: www.psycholog-pisze.plGabinet online: www.psycholog-pomaga.plYT: https://www.youtube.com/channel/UCTB45vSfI6FEOSQDloFnjfwPodcast na Spotify: https://open.spotify.com/show/1vrEl037dzm9wfDQkyuGaEPodcast Apple: https://podcasts.apple.com/pl/podcast/psychologia-na-co-dzie%C5%84/id1053870449Książki: https://sensus.pl/autorzy/monika-kotlarek
W potocznym rozumieniu, dobrostan to poczucie równowagi między zdrowiem fizycznym, psychicznym i obszarem emocjonalnym. Dzięki niemu powinniśmy funkcjonować w harmonii ze sobą i ze światem. Co to jednak oznacza? Czy istnieje jedna uniwersalna definicja dobrostanu? Czy nie jest tak, że dobre życie dla każdego oznacza co innego? Czy dobrostan to synonim szczęścia? Jak znaleźć własną drogę do spełnienia i jak utrzymać ten stan, radząc sobie ze stresem i trudnymi emocjami? Czy można przesadzić z samorozwojem? Czym jest siła psychiczna i jakie mity są z nią związane? Jaką rolę odgrywają relacje na drodze do spełnienia? Czy bliskie więzi są konieczne, by czuć się spełnionym? Jaka jest różnica między byciem samotnym, a byciem samemu? Jak odnaleźć dobrostan niezależnie od innych? Temat dobrostanu omówi psycholożka, specjalistka terapii uzależnień, publicystka i autorka książek – dr Ewa Woydyłło-Osiatyńska podczas rozmowy z dr Ewą Jarczewską-Gerc, psycholożką społeczną i trenerką biznesu. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje.
Każdemu zdarzyło się pewnie raz czy dwa zarwać noc, takie sporadyczne epizody, zwłaszcza w młodym wieku, nie mają zazwyczaj poważnych konsekwencji. Co innego długotrwałe niedosypianie, które może mieć negatywny wpływ na nasze funkcjonowanie w krótszej i dłuższej perspektywie. Nie bez przyczyny mówi się, że sen jest fundamentem zdrowia. Regeneruje organizm, wzmacnia odporność, stabilizuje gospodarkę hormonalną. W czasie snu mózg przetwarza informacje, konsoliduje pamięć i usuwa toksyny. Natomiast jego niedobór prowadzi do osłabienia układu nerwowego, zaburzeń metabolicznych, a nawet – zwiększonego ryzyka chorób przewlekłych, takich jak cukrzyca, nadciśnienie czy depresja. Krótko mówiąc – sen to biologiczna konieczność, bez której organizm traci zdolność do prawidłowego funkcjonowania. Dlaczego sen jest tak ważny dla naszego zdrowia psychicznego i zdolności poznawczych? Jak wpływa na jakość naszych relacji? Co dzieje się z naszym organizmem na poziomie fizycznym, gdy nie zapewniamy mu odpowiedniej dawki regeneracji? Jak dobrze się wyspać? Jak powinna wyglądać higiena snu? Jakie towarzyszą temu mity? Trudno o bardziej uniwersalny temat. Tym kluczowym aspektem naszego życia zajęły się podczas rozmowy: psycholożka zdrowia dr hab. Marta Jackowska, prof. Uniwersytetu SWPS oraz psycholożka dr Anna Braniecka (prowadząca). Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche
Nasze przekonania na temat nas samych, otaczającego świata i innych ludzi, kształtowane są już od pierwszych dni życia. Nawet najwcześniejsze doświadczenia i obserwacje wpływają na późniejsze rozumienie tego, co dzieje się wokół, a także – na podejmowane przez nas działania. Dotyczy to także sfery ciała i seksualności. Dlatego tak ważne jest, by znać tę zależność i dbać o jej jakość od wczesnych chwil życia dziecka poprzez całe jego dzieciństwo. W jaki sposób przekonania na temat własnego ciała przekładają się na traktowanie tego obszaru u siebie i innych? Jakie znaczenie ma edukacja na temat zdrowia, żywienia i seksualności w kontekście profilaktyki zaburzeń psychicznych oraz innych chorób somatycznych? Jaką rolę odgrywa przekaz środowiskowy? Jakie nawyki zdrowotne warto wspierać, by kształtować pozytywny stosunek dziecka do samego siebie? Jak uchronić dzieci i młodzież przed zaburzeniami psychicznymi, takimi jak uzależnienia? Odpowiedzi udzieliła psycholożka i psychoterapeutka dr Katarzyna Wiecheć podczas swojego wystąpienia w ramach czwartej konferencji z cyklu „Dziecko → Nastolatek → Dorosły” poświęconej ciału i seksualności człowieka. Ten cykl spotkań zatytułowano Moje ciało – mój dom. O różnych obliczach cielesności na różnych etapach życia. Spotkanie odbyło się w ramach czwartej konferencji z cyklu „Dziecko → Nastolatek → Dorosły” poświęconej tematyce " Moje ciało – mój dom. O różnych obliczach cielesności na różnych etapach życia". Konferencja organizowana przez Wydział Psychologii i Prawa Uniwersytetu SWPS w Poznaniu przy współpracy z Regionalnym Ośrodkiem Polityki Społecznej w Poznaniu, Środowiskowym Centrum Zdrowia Psychicznego oraz Centrum Badań nad Rozwojem Osobowości Uniwersytetu SWPS, współfinansowana ze środków budżetowych Miasta Poznania oraz Samorządu Województwa Wielkopolskiego. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche
– Jak to jest mieć przylądek i zatokę swojego nazwiska? – pytam prof. Stanisława Rakusę-Suszczewskiego. Rozmowę nagrywamy w jego mieszkaniu na Starym Mokotowie w Warszawie, przy drewnianym lakierowanym stole. Na ścianach liczne obrazy i mapy, parkiet lekko skrzypi.Istotnie, na Wyspie Króla Jerzego jest przylądek Rakusy, a tuż obok Zatoka Suszczewskiego. – To popełnił prof. Krzysztof Birkenmajer, który robił pierwszą mapę dla tamtego regionu i ponazywał szereg punktów nazwiskami uczestników wyprawy – odpowiada biolog i polarnik, który przez pół wieku jeździł w tereny polarne, głównie do Antarktyki.To prof. Stanisław Rakusa-Suszczewski był inicjatorem, a w 1977 roku również założycielem Polskiej Stacji Antarktycznej im. Henryka Arctowskiego. Paradoksalnie do założenia stacji przyczyniła się sytuacja geopolityczna. W latach 70. państwa zachodnie nałożyły m.in. na Polskę restrykcje połowowe, spora flota rybacka stała bezczynnie. Prof. Rakusa-Suszczewski wpadł na pomysł, by połączyć przyjemne (w tym przypadku: badania naukowe) z pożytecznym. Polscy rybacy wyruszyli na południe, by łowić morskie ryby, a na pokład wzięli naukowców badających biomasę kryla.Projekt okazał się takim sukcesem, że przychylono się też do pomysłu wybudowania polskiej stacji. Do jej budowy zaangażowano wojsko (specjalistów oraz trzy tysiące ton sprzętu). Miejsce na wyspie wybrał właśnie mój gość.Z półproduktów zestawiono stację w kształcie litery T, z pokoikami dla załogi, laboratorium, a nawet pokojem chirurgicznym. Zimujący z naukowcami i technikami lekarze pomagali nie tylko załodze, ale też kontuzjowanym w pracy rybakom – czasem do stacji było bliżej niż do lekarza na stałym lądzie. Zdarzyła się nawet operacja ratująca życie, kiedy jednemu z rybaków rozlał się wyrostek. – Operował nasz chirurg, a ichtiolog i mikrobiolog jako pomocnicy – opowiada.Stacja im. Henryka Arctowskiego nadała swój pierwszy komunikat 26.02.1977 roku. Od tego czasu regularnie zimują w niej badacze. Teraz dzięki technologiom takie zimowisko łatwiej znieść, ale początki były trudne. – Ludzie byli odłączeni od świata na 7-8 miesięcy – opowiada profesor. Znosili brak kontaktu z bliskimi, ciężkie warunki atmosferyczne (huraganowe wichry o prędkości 200 km/h), ciągłą ciemność. – Ludzie, którzy spędzają tam czas, zostają przyjaciółmi albo wrogami na całe życie – opowiada. Wie, o czym mówi: niedawno z przyjaciółmi z USA świętował na Zoomie 50. rocznicę wspólnego zimowania w stacji amerykańskiej.W odcinku posłuchacie o znaczeniu badań polarnych, o tym, jak dzięki skrupulatnym obserwacjom zdiagnozowano zmiany klimatu, a także o tym, które nacje lepiej znoszą izolację na stacji, w który dzień w roku świętują załogi wszystkich stacji polarnych i do czego są zdolni naukowcy niepokojeni we własnej jadalni przez turystów.Polecam rozmowę z całego serca. Pan profesor to człowiek ulepiony z zupełnie innej gliny i słuchanie go jest jak wspaniała wycieczka w historię polskiego polarnictwa.Naukowe CV:- Magisterium na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Warszawskiego na podstawie badań realizowanych na Spitsbergenie, 1961 r.- Doktorat na Wydziale Oceanografii i Rybactwa Morskiego WSR w Olsztynie, rozprawa dotyczyła planktonu i zależności pokarmowych na Morzu Północnym, 1968 r.- Współorganizował 29 wypraw na Stację i 5 wypraw morskich do Antarktyki, kierował pięcioma wyprawami morskimi PAN/MIR na statku „Profesor Siedlecki”.- Od 1968 roku pracował naukowo i organizacyjnie w Antarktyce, na stacjach radzieckich oraz amerykańskiej McMurdo (tam dwukrotnie zimował), badania przyniosły mu w 1975 roku habilitację w Instytucie Biologii Doświadczalnej PAN im. M. Nenckiego.- Na przełomie 1976/77 r. zorganizował i pokierował wyprawą, która założyła polską stację im. Henryka Arctowskiego na Wyspie Króla Jerzego w Zachodniej Antarktyce; prace naukowe ruszyły w 1980 r.- W latach 80. doradzał Brazylii podczas budowy statku badawczego i stacji antarktycznej oraz przy budowie hiszpańskiej stacji Juan Carlos I.- Wspólnie z profesorami Romualdem Klekowskim, Leszkiem Kuźnickim i Adamem Urbankiem powołał Komitet Badań Antarktycznych PAN, przekształcony później w Komitet Badań Polarnych PAN.- Współorganizował 29 wypraw na Stację im. Arctowskiego i 5 wypraw morskich do Antarktyki.- Nagrodzony m. in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.Na podstawie materiałów prof. Rakusy-SuszczewskiegoKolaż na miniaturze: nasz gość na stacji Wostok, w tle stacja Arctowskiego w 1984 roku, Armando C. L. Genta, wikimedia.
Relacje z rodzicami kształtują naszą samoocenę, sposób budowania więzi i umiejętność radzenia sobie z emocjami. To w dzieciństwie uczymy się czym jest bliskość, bezpieczeństwo, akceptacja lub jej brak. Nic dziwnego, że w ramach procesu terapeutycznego często wracamy do tych fundamentów przyjmując, że nierozwiązane konflikty, emocjonalne zaniedbania czy szkodliwe postawy dorosłych mogą rzutować na nasze późniejsze wybory. Warto jednak w tym procesie zachować zdrowe proporcje, by z kolei nie wpaść w pułapkę obarczania rodziców winą za wszystkie życiowe niepowodzenia i nie zwolnić się z odpowiedzialności za własne życie. Zacznijmy więc od początku: Dlaczego podczas terapii rozmawiamy o rodzicach? Jakie nieadaptacyjne schematy powstają najczęściej w ramach kontaktów z rodzicami? Czy celem terapii może być poprawa relacji z rodzicem? Czy jest to trudne zadanie? Czy w czasie terapii relacje pacjenta z rodzicami mogą się pogorszyć? Co robić po zakończeniu terapii? Czy zdarza się, że pacjent decyduje się zakończyć relacje z rodzicami na skutek procesu terapeutycznego? Czy, a jeśli – tak, to jak rozmawiać z rodzicami o tym, co się dzieje podczas terapii? Czy dorosła osoba może przyjść na terapię razem ze swoim rodzicem? Temat, który dotyczy tak wielu z nas, rozwinęły podczas spotkania psycholożki i psychoterapeutki: Agata Muszyńska i Zofia Szynal (w roli prowadzącej). Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche
Mąż, partnerka czy generalnie ktoś nam bliski, kto jest w depresji, może wpłynąć na nasz związek — zwłaszcza jeśli nie chce on szukać i uzyskać pomocy. Istnieją jednak konkretne sposoby na to, by w miarę możliwości pomóc.O tym w dzisiejszym odcinku opowiada Monika Kotlarek.Psycholożka z kilkunastoletnim doświadczeniem. Od 2012 roku prowadzi blog psycholog-pisze.pl. Autorka książek m.in. o depresji, borderline i wyczerpaniu psychicznym. Prowadzi gabinet psychologiczny online, w którym pomaga pacjentom z trudnościami natury psychicznej.IG: @psycholog_piszeFB: www.facebook.com/PsychologPiszeBlogBlog: www.psycholog-pisze.plGabinet online: www.psycholog-pomaga.plYT: https://www.youtube.com/channel/UCTB45vSfI6FEOSQDloFnjfwPodcast na Spotify: https://open.spotify.com/show/1vrEl037dzm9wfDQkyuGaEPodcast Apple: https://podcasts.apple.com/pl/podcast/psychologia-na-co-dzie%C5%84/id1053870449Książki: https://sensus.pl/autorzy/monika-kotlarek
Psychoterapia prowadzona przez osobę niekompetentną może mieć poważne konsekwencje dla pacjenta. Osoba, który zaufa takiemu terapeucie często nie tylko nie poprawia swojego stanu, ale wręcz naraża swoje zdrowie psychiczne na dodatkowe kłopoty. Wynikiem błędnie prowadzonej terapii bywa np. występujące u pacjenta poczucie winy z powodu własnych problemów i towarzyszący mu kryzys poczucia sprawczości, a stąd już tylko krok do zniechęcenia i utraty zaufania do wszelkich metod terapeutycznych. Dlatego tak ważne jest, by terapeuta miał odpowiednie kwalifikacje. Jakie wymagania dotyczące edukacji i certyfikatów stawia się psychoterapeutom pracującym w różnych nurtach? Jakie znaczenie w pracy psychoterapeuty mają – permanentne kształcenie zawodowe i superwizje? Dlaczego odpowiednie wykształcenie terapeuty ma zasadniczy wpływ na skuteczność terapii? O tym wszystkim, a także o etyce w zawodzie psychoterapeuty, opowie psychiatra, psychoterapeutka i superwizorka psychoterapii dr hab. Agnieszka Popiel w rozmowie z psycholożką Zofią Szynal (prowadząca). Kiedy zgłaszamy się do psychoterapeutki lub psychoterapeuty, chcielibyśmy mieć pewność, że metody i techniki, które nam zaproponują, są oparte na badaniach, a ich skuteczność w terapii konkretnego zaburzenia lub procesu psychologicznego została potwierdzona. I dlatego istotne jest, aby sięgać po psychoterapię, która opiera się na podstawach naukowych. O psychoterapii opartej na dowodach naukowych rozmawiamy w cyklu spotkań “Psychoterapia oparta na nauce”. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche
Gwałtowne reakcje nieadekwatne do sytuacji? A może wręcz przeciwnie – brak reakcji i wycofanie w sytuacji, w której należałoby postawić granice? Każdy z nas ma określony mechanizm reagowania, ale nie każdy wie z czego on wynika i w jaki sposób na niego wpływać. Tymczasem proces głębszego zrozumienia siebie to najskuteczniejsza droga do trwałych zmian w sposobie myślenia, odczuwania i funkcjonowania w świecie. Terapia psychodynamiczna pomaga rozpoznać, a następnie zrozumieć tłumione emocje oraz inne nieuświadomione bodźce (także te z okresu dzieciństwa), które mogą wpływać na nasze dzisiejsze zachowania i samopoczucie. Celem terapii psychodynamicznej jest przepracowanie ukrytych mechanizmów psychicznych. Czym terapia psychodynamiczna różni się od innych metod terapeutycznych? Jak rozwijał się ten nurt i jakie są jego korzenie? Co na temat skuteczności tej terapii mówią badania naukowe? Do kogo jest skierowana i jakie trudności pomaga pokonać? Temat przybliżą psycholożki i psychoterapeutki: dr Marta Porębiak oraz prowadząca webinar Zofia Szynal. Kiedy zgłaszamy się do psychoterapeutki lub psychoterapeuty, chcielibyśmy mieć pewność, że metody i techniki, które nam zaproponują, są oparte na badaniach, a ich skuteczność w terapii konkretnego zaburzenia lub procesu psychologicznego została potwierdzona. I dlatego istotne jest, aby sięgać po psychoterapię, która opiera się na podstawach naukowych. O psychoterapii opartej na dowodach naukowych rozmawiamy w cyklu spotkań “Psychoterapia oparta na nauce”. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche
Odzyskaj kontrolę nad swoim czasem! Czy masz wrażenie, że Twój dzień ucieka, a Ty jesteś przykuty do ekranu? W najnowszym odcinku podcastu poruszamy temat uzależnienia od telefonu i skutecznych metod ograniczania czasu spędzanego przed ekranem. Dowiedz się, jak zastosować prosty system, który pomoże Ci wyjść z pułapki bezustannego scrollowania i skoncentrować się na tym, co naprawdę ważne. W odcinku omówimy: ✅ Mechanizmy uzależnienia od smartfona ✅ Negatywny wpływ nadmiernego korzystania z technologii na produktywność ✅ Praktyczne strategie, aby odzyskać równowagę w codziennym życiu Nie pozwól, aby telefon decydował o Twoim dniu. Posłuchaj odcinka i zacznij wprowadzać zmiany już dziś!
Czy szczęście można wypracować? Jak psychologia pozytywna wpływa na nasze życie osobiste i zawodowe?Zapraszamy na wartościową rozmowę z psycholog Anną Agatą Nowak, która specjalizuje się w psychologii pozytywnej oraz jej zastosowaniu w organizacjach.W tym odcinku poruszymy kluczowe zagadnienia, takie jak:Czym jest psychologia pozytywna i jak może poprawić jakość naszego życia?Jak budować odporność psychiczną i rozwijać optymizm?Praktyczne narzędzia do zwiększania satysfakcji w pracy i życiu codziennym.Rola liderów w tworzeniu pozytywnego środowiska pracy.Jak organizacje mogą wykorzystać psychologię pozytywną, by wspierać rozwój pracowników i osiągać lepsze wyniki? Anna Agata Nowak dzieli się swoją wiedzą, doświadczeniem oraz praktycznymi wskazówkami, które możesz wdrożyć już dziś.To materiał dla każdego, kto chce lepiej zrozumieć siebie, swoje emocje oraz relacje w pracy i poza nią. Jeśli interesujesz się rozwojem osobistym, zarządzaniem zespołami lub po prostu chcesz dowiedzieć się, jak być bardziej szczęśliwym – ten odcinek jest dla Ciebie!
Starzenie się i choroby wydają się nieuniknioną częścią życia. Mimo postępu medycyny i coraz lepszego zrozumienia funkcjonowania ludzkiego organizmu, wciąż nie możemy cieszyć się idealnym zdrowiem ani żyć wiecznie. Czy istnieją biologiczne ograniczenia, które sprawiają, że nasze ciała nie są doskonałe? Dlaczego ludzie chorują i starzeją się? Co wspólnego mają cykle menstruacyjne z rakiem piersi? Jak to możliwe, że słonie rzadko chorują na nowotwory? Dlaczego tak trudno jest nam zmusić się do regularnej aktywności fizycznej, mimo że wiemy, jak bardzo jest potrzebna? Jak spojrzenie z perspektywy ewolucji może pomóc nam zrozumieć nasze zdrowie i ciało? Na te i wiele innych pytań odpowie prof. dr hab. Grażyna Jasieńska – antropolożka biologiczna, specjalistka w zakresie biologii człowieka, autorka książki The Fragile Wisdom: An Evolutionary View on Women's Biology and Health i badaczka zajmująca się zastosowaniem ewolucyjnego podejścia w zdrowiu publicznym. Rozmowę poprowadzi psycholożka dr hab. Aleksandra Szymków-Sudziarska. Organizatorami spotkań w ramach cyklu “Dni Darwina” są Centrum Badań nad Biologicznymi Podstawami Funkcjonowania Społecznego, Polskie Towarzystwo Nauk o Człowieku i Ewolucji (PTNCE), Wydział Psychologii Uniwersytetu SWPS w Sopocie oraz Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS. Strefa Psyche Uniwersytetu SWPS to projekt popularyzujący wiedzę psychologiczną na najwyższym merytorycznym poziomie oraz odkrywający możliwości działania, jakie daje psychologia w różnych sferach życia zarówno prywatnego, jak i zawodowego. Projekt obejmuje działania online, których celem jest umożliwienie rozwoju każdemu, kto ma taką potrzebę lub ochotę, niezależnie od miejsca, w którym się znajduje. Więcej o projekcie: https://web.swps.pl/strefa-psyche